KIO 380/21 WYROK dnia 4 marca 2021 r.

Stan prawny na dzień: 28.04.2021

Sygn. akt: KIO 380/21 
 

WYROK 

z dnia 4 marca 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Protokolant:   

Szymon Grzybowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  4  marca  2021  r. 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  5  lutego  2021  r.  przez  Odwołującego  – 

Przedsiębiorstwo  Usług  Technicznych  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  ul. 

Miechowity  6A,  31-

475  Kraków  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  – 

Miasto Kraków, Zarząd Dróg Miasta Krakowa, ul. Centralna 53, 31-586 Kraków 

przy udziale 

Wykonawcy Centrum Motoryzacyjne Saska S

półka z ograniczoną odpowiedzialnością z 

siedzibą  w  Krakowie,  ul.  Józefa  Rzebika 6,  30-725  Kraków  zgłaszającego  przystąpienie do 

postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Odwołującego – Przedsiębiorstwo Usług 

Technicznych Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie i: 

2.1 z

alicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr. (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego tytułem wpisu od 

odwołania  oraz  koszty  Zamawiającego  poniesione  w  związku  z  wynagrodzeniem 

pełnomocnika w wysokości 3.600,00 zł 00 gr. (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero 

groszy) i: 

zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  3.600,00  zł.  (słownie:  trzy 

tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  strony  poniesionych  w 

związku z wynagrodzeniem pełnomocnika. 


Stosownie do 

580 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo Zamówień Publicznych 

(Dz. U. poz. 2019 ze zm.)  na niniejszy wyrok  - w terminie  14 

dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 


Sygn. akt: KIO 380/21 

U z a s a d n i e n i e 

W postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego przez Zamawiającego – 

Zarząd  Dróg  Miasta  Krakowa  na  świadczenie  usług  parkowania  pojazdów  usuniętych 

zgodnie  z art. 130 a i 50 a ustawy Prawo o ruchu drogowym (

nr postępowania: 3/XI/2020), 

ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym  Wspólnot  Europejskich  w  dniu  13  listopada  2020  r., 

2020/S  222-545347,  wobec 

czynności  rozstrzygnięcia  postępowania  w  sytuacji,  w  której 

postępowanie  powinno  podlegać  unieważnieniu,  wniesione  zostało  w  dniu  5  lutego  2021  r. 

do  Prezesa  Kraj

owej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  Wykonawcy  Przedsiębiorstwo  Usług 

Technicznych Sp. z o.o. 

z siedzibą w Krakowie (sygn. akt KIO 380/21). 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu: 

rozstrzygnięcie  postępowania  (dokonania  wyboru  oferty  wykonawcy  –  Centrum 

Motoryzacyjne SASKA Sp. z o.o.) w sytuacji, w której postępowanie powinno podlegać 

unieważnieniu zgodnie z ustawą; 

2)  zan

iechanie unieważnienia postępowania  w  sytuacji, gdy  postępowanie  obarczone jest 

niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej 

unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Wada  polega  w 

szczególności; 

a) 

rozstrzygnięciu  postępowania  w  sytuacji  braku  możliwości  zweryfikowania  ofert 

wykonawców  zgodnie  z  wymaganiami  ustawy  w  zakresie  zbadania  wystąpienia 

rażąco niskiej ceny w trybie art. 90 Pzp, 

b) 

przyjęciu, że wartość zamówienia jest tożsama z kwotą, jaką Zamawiający zamierzał 

prze

znaczyć  na  realizację  zamówienia  oraz  z  całkowitą  ceną  oferty  (tj. 

wynagrodzeniem  wykonawcy,  jakie  otrzymał  on  od  Zamawiającego)  –  pojęcia  te 

według Zamawiającego są tożsame, pomimo że nie wynika to z ustawy ani z siwz i 

według Zamawiającego stanowią kwotę wynagrodzenia wykonawcy, 

c) 

brak jest możliwości ustalenia ceny całkowitej oferty (tj. kwoty wynagrodzenia danego 

wykonawcy) w postępowaniu;  

Prowadzenie  postępowania  w  sposób,  który  nie  zapewnia  zasad  przejrzystości  oraz 

możliwości zachowania uczciwej konkurencji. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołań  i  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności wyboru oferty najkorzystniejszej i nakazanie unieważnienia postępowania.  

Zamawiający dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej 26.01.2021 r. 


Uzasadnienie faktyczne i prawne. 

W  ocenie  Odwołującego  w  postępowaniu  wystąpiły  przesłanki  do  unieważnienia 

postępowania  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7  Pzp,  co  wynikać  ma  z  okoliczności 

związanych  z  oceną  ofert  w  oparciu  o  ustalone  kryteria.  W  postępowaniu  miało  dojść  do 

rozstrzygnięcia przez wybór oferty najkorzystniejszej z naruszeniem ustawowych wymogów i 

standardów. Okazało się bowiem, iż wybór wykonawcy nastąpił w oparciu o kryteria w istocie 

nieweryfikowalne,  w  warunkach  niedających  się  naprawić  wad  postępowania.  Zawarta  w 

tych warunkach umowa podlegałaby unieważnieniu w myśl art. 146 ust. 6 Pzp. 

Zamawiający  przyjął,  że  wartość  szacunkowa  zamówienia  jest  tożsama  z  całkowitą  ceną 

oferty, jak też kwotą jaką Zamawiający zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia,  co 

spowodowało brak możliwości wpisania do umowy kwoty wynagrodzenia wykonawcy, której 

nie można w ogóle ustalić. 

Odwołujący  wskazał  na  różnice  w  opisie  kryterium  „Cena”  w  siwz  i  informacji  o  wyborze 

oferty  najkorzystniejszej,  gdzie  użyto  opisu  „cena  brutto”  (siwz)  oraz  „cena  jednostkowa 

brutto za parkowanie pojazdu usuniętego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3500 kg (…)” 

- informacja. 

Zamawiający  dokonał  wyboru przy  uwzględnieniu kryterium, którego  nie wskazano w  treści 

siwz,  a  co  więcej  –  przy  uwzględnieniu  kryterium,  które  powoduje,  że  brak  jest  możliwości 

jego  zbadania  w  kontekście  wystąpienia  rażąco  niskiej  ceny.  Brak  jest  bowiem  elementu 

porównawczego (brak podania w formularzu ceny całkowitej oferty), który musi wystąpić, aby 

takiego badania oferty 

dokonać. Zamawiający w odpowiedziach z 8.12.2020r. z jednej strony 

potwierdził,  że  nie  jest  możliwe  przerachowanie  tej  ceny,  a  z  drugiej  strony  podał  ilość 

pojazdów  (450),  w  oparciu  o  którą  można  byłoby  dokonać  takiego  przerachowania. 

Dokonując  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  Zamawiający  potwierdził,  że  ukształtował 

postępowanie w taki sposób, w którym nie było możliwe zbadanie oferty w sposób zgodny z 

ustawą,  w  szczególności  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  –  brak  bowiem  możliwości 

porównania  zaoferowanej  ceny  jednostkowej  oferty  z  szacunkową  wartością  zamówienia 

powiększoną  o  należny  podatek  VAT.  Koniecznym  dla  takiego  badania  jest  bowiem 

wskazanie  ceny  całkowitej  oferty,  dla  porównania  z  ceną  innej  oferty  oraz  wartością 

zamówienia. 

Znajomość  samych  cen  jednostkowych  podanych  w  ofertach  jest  niewystarczająca  dla 

przeprowadzenia badania ceny rażąco niskiej. Zamawiający musiałby bowiem znać rynkową 

wartość usługi, którą punktuje w kryterium oceny ofert, celem ustalenia czy przyjęte wartości 

są realne. 


Zamawia

jący  w  odpowiedzi  z  19.01.2021  r.  przyznał,  iż  nie  dysponuje  wiedzą,  jaka  jest 

wartość rynkowa usługi punktowanej w kryterium (pismo NZ.271.229.2020). 

W konsekwencji  powyższego postępowanie obarczone jest  wadą niemożliwą do  usunięcia, 

która  skutkuj  niemożliwością  zawarcia  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy.  Zawarcie 

umowy nastąpiłoby bowiem w oparciu o ofertę nieweryfikowalną (niezweryfikowaną zgodnie 

z ustawą), a do tego wybraną niezgodnie z prawem. 

Zgodnie  z  postanowieniami  umowy  wykonawca  ma  otrzymać  kwotę  nie  przekraczającą 

wartości  (pozostawiona  do  wpisania),  którą  Zamawiający  uzyska  z  przeliczenia  cen 

jednostkowych  dotyczących  pojazdów  oraz  ich  ilości.  Ponieważ  Zamawiający  podał 

wymaganą  minimalną  ilość  miejsc  parkingowych  (450)  Odwołujący  przypuszczał,  że 

Zamawiający dokona stosownego przerachowania. 

Zamawiający  dokonała  oszacowania  wartości  zamówienia,  co  utożsamia  z  kwotą  jaką 

przeznacza  na  zamawianą  usługę,  którą  odnosił  również  do  kwoty  wynagrodzenia 

umownego (odpowiedź z 19.01.2021 r.). Jednocześnie podane w protokole kwoty różnią się 

od siebie i nie można ustalić, która z nich jest prawidłowa. Kwota wynagrodzenia umownego 

jest  tożsama  z  kwotą  przeznaczoną  na  realizację  zamówienia,  tj.  2 210 764,00  zł    brutto 

(informacja  z  otwarcia  ofert  z  16.12.2020r.),  natomiast  wskazana  kwota  wynagrodzenia 

tożsama z wartością zamówienia wynosi 2 696 053,65 zł netto (pkt 2.4 protokołu ZP-PN). Na 

tej podstawie nie jest możliwe ustalenie wynagrodzenia wykonawcy. 

Również  we  wzorze  umowy  postanowienia  dotyczące  kar  umownych  odsyłają  do 

wynagrodzenia łącznego – łącznej wartości oferty i nie jest możliwe wpisanie wartości, którą 

Zamawiający odczytał podczas otwarcia ofert, skoro nie wynika to z postanowień § 6. 

Na  obecnym  etapie  postępowania  nie  jest  możliwe  naprawienie  uchybień  Zamawiającego. 

brak  jasnych  reguł  –  adekwatnego  ustalenia  kryterium  oceny  ofert,  wypacza  zasadę 

zachowania uczciwej konkurencji, bowiem w istocie najkorzystniejszą mogła być ta oferta, w 

której  zastosowano  rażąco  niskie  ceny,  a  nawet  dumpingowe.  Naruszona  została  zasada 

proporcjonalności  odnoszona  do  obowiązku  takiego  ukształtowania  warunków  udziału  w 

postępowaniu  i  kryteriów  oceny  ofert,  aby  były  one  uzasadnione  wartością  zamówienia, 

charakterystyką, zakresem, stopniem złożoności ofert lub warunkami realizacji zamówienia, 

a  także  by  nie  ograniczały  dostępu  do  zamówienia  wykonawcom  dającym  rękojmię 

należytego jego wykonania.      

Zamawiający  w  piśmie  z  3  marca  2021  r.  złożył  odpowiedź  na  odwołanie  wnosząc  o  jego 

oddalenie w całości.  


Zamawiający streścił postanowienia siwz dotyczące przedmiotu zamówienia oraz przyjętych 

kryteriów oceny ofert, które uwzględniają specyfikę świadczenia, którego nie można w żaden 

sposób  ograniczyć  ilością  pojazdów,  jakie  będą  przechowywyane  w  czasie  obowiązywania 

umowy

.  Ilość  pojazdów  uzależniona  będzie  od  dyspozycji  usunięcia  pojazdów  na  parking 

strzeżony  wydawanej  co  do  zasady  przez  Straż  Miejską  oraz  Policję,  jak  również  okresem 

przechowywania  pojazdów  do  czasu  ich  odebrania.  Na  kwotę  przechowywania  wpływ  ma 

również  podstawa  na  jakiej  pojazd  zostaje  odholowany  oraz  tonaż. Wykonawca  wystawiać 

będzie  faktury  miesięczne  w  oparciu  o  ilość  pojazdów,  czas  ich  przechowywania  wraz  z 

rozróżnieniem na stawki. 

Zamawiający oszacował wartość zamówienia na okres 24 miesięcy w kwocie 2 210 764,00 zł 

brutto.  Do  wyliczenia tej  wartości  Zamawiający  przyjął  średnią miesięczną kwotę  wyliczoną 

za  ostatnie  19  miesięcy  (od  stycznia  2019  r.  do  lipca  2020  r.)  –  w  wysokości  83 741,01  zł 

brutto,  stanowiącą  podstawę  do  wyliczenia  wartości  dla  okresu  24  miesięcy.  Zamawiający 

założył konieczność zwiększenia środków o 10% w trakcie realizacji zamówienia względem 

danych  za  okres  poprzedni.  Zamawiający  nie  ma  wiedzy  jaka  będzie  ostatecznie  ilość 

pojazdów przechowywanych oraz jaka będzie cena przechowywania pojazdu o DMC do 3,5 

t. 

W protokole postępowania (druk ZP-PN) Zamawiający podał kwotę 2 210 764,00 zł., jako 

kwotę  wartości  szacunkowej  zamówienia  podstawowego  –  która  faktycznie  jest  wartością 

brutto  i  wynik

a  z  dokumentacji  postępowania.  Jest  to  oczywisty  błąd  Zamawiającego 

(oczywista  omyłka  pisarska),  ponieważ  w  treści  wniosku  o  wszczęcie  postępowania  z 

15.10.2020 r., pkt 7, dane są prawidłowe. Błąd ten nie miał żadnego wpływu na prawidłowy 

przebieg postępowania i nie może prowadzić do stwierdzenia wady powodującej nieważność 

postępowania. 

Zamawiający  zarezerwował  środki  na  udzielenie  zamówienia  o  podobnym  charakterze  w 

wysokości  nie  przekraczającej  50%  wartości  szacunkowej  zamówienia  podstawowego,  tj. 

382,00  zł  brutto. Zamawiający  może (ale nie  musi)  udzielić  zamówienia o podobnym 

charakterze 

–  dlatego  wartość  całkowita  zamówienia  jest  sumą  wartości  szacunkowej, 

wartości przewidywanych zamówień o podobnym charakterze i wynosi 3 316 146,00 zł brutto 

(2.696 053,65 zł netto). 

Zamawiający  ustalił  dwa  kryteria,  w  tym  kryterium  „cena  brutto”,  dla  którego  w  siwz  opisał 

sposób  obliczenia  ceny  ofertowej  –  „całkowita  cena  jednostkowa  brutto  za  parkowanie 

pojazdu usuniętego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3500 kg w złotych polskich (PLN), 

wraz z podanie

m stawki podatku VAT, zgodnie z Cennikiem parkowania pojazdów (załącznik 

nr 5 do siwz) przy założeniu, że cena ta nie może być równa lub wyższa, niż kwota podana w 

Uchwale nr XXXII/828/19 Rady Miasta Krakowa z dnia 8 grudnia 2019 r. w sprawie ustalenia 

wys

okości opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdu oraz wysokości kosztów powstałych 


w przypadku odstąpienia od usunięcia pojazdu oraz Uchwałę nr XLVII/1272/20 Rady Miasta 

Krakowa  z  dnia  14.10.2020  r.  w  sprawie  ustalenia  wysokości  opłat  za  usunięcie  i 

prze

chowywanie  pojazdu  oraz  wysokości  kosztów  powstałych  w  przypadku  odstąpienia  od 

usunięcia pojazdu". Wykonawcy w formularzu oferty wskazywali tylko jedną cenę i kwota ta 

brana była pod uwagę w badaniu i ocenie ofert. 

W  odpowiedzi  z  8.12.2020  r.  na  pytanie  n

r  10  Zamawiający  wskazał,  iż  rozliczenie 

wykonawcy  dokonywane  będzie  na  podstawie  cen  jednostkowych,  co  wynika  wprost  z  §  4 

ust.  2  IPU: 

„2.  Usługi  świadczone  przez  Wykonawcę  rozliczane  będą  w  oparciu  o  ceny 

jednostkowe  brutto  wyspecyfikowane  w  ofercie  Wykonawcy 

–  załącznik  nr  3  do  umowy 

(Tabela „Cennik parkowania pojazdów”). 

Zatem zarzut, jakoby z treści siwz kryteria oceny ofert nie odnosiły się do ceny jednostkowej 

brutto nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistości. 

Odwołujący  wskazywał,  iż  przy  tak  określonych  kryteriach  oceny  ofert  nie  było  możliwe 

zbadanie  ofert  pod  kątem  „rażąco  niskiej  ceny”,  co  zdaniem  Zamawiającego  nie  jest 

prawdziwe  i  przeczą  temu  fakty,  gdyż  Zamawiający  badał  ceny  w  odniesieniu  do  średniej 

arytmetycznej  cen  złożonych  w  ofertach.  Zamawiający  nie  stwierdził,  aby  zaistniała 

przesłanka z art. 90 ust. 1 pkt 1a Ustawy obligująca do badania rażąco niskiej ceny. 

Z  uwagi  na  s

pecyfikę  przedmiotu  zamówienia  wykonawcy  mają  mniejszą  możliwość 

kształtowania  ceny  za  usuwanie  i  przechowywanie  pojazdów,  gdyż  nie  może  ona 

przekraczać  kwot  opłat  przyjętych  w  uchwałach  Rady  Miasta  Krakowa  (Uchwała  nr 

XXXII/828/19  oraz  Uchwała  nr  XLVIII/1272/20).  Ma  to  na  celu  uniknięcie  sytuacji,  w  której 

koszty  jakie  poniesie  Gmina  Miejska  Kraków  –  wynikające  z  umów  zawartych  z 

wykonawcami wyłonionymi na prowadzenie parkingu, byłby w rzeczywistości wyższe niż te, 

które  prawo  miejscowe  zezwala  na  późniejsze  obciążenie  właścicieli  i  użytkowników 

usuniętych pojazdów.  

Zamawiający sprzeciwił się twierdzeniu Odwołującego, jakoby brak był możliwości ustalenia 

całkowitej ceny oferty, jak również aby Zamawiający w odpowiedzi na pytanie nr 1 przyznał, 

iż  nie  dysponuje  wiedzą,  jaka  jest  wartość  rynkowa  usługi.  Odpowiedź  dotyczyła  sposobu 

ustalenia  wartości  szacunkowej,  co  nastąpiło  w  oparciu  o  koszty  realizacji  usługi  za 

poprzednie  dwa  lata  trwania  umowy  (umowy  zawartej  z  Odwołującym).  W  poprzednim 

postępowaniu, jak i przetargu w 2016 r. kryteria oceny oferty były takie same, co nie spotkało 

się  z  obiekcjami Odwołującego,  który  od  2016  r.  świadczy  na  rzecz  Zamawiającego  usługi 

związane z prowadzeniem parkingu strzeżonego. 

Określone w IPU wynagrodzenie należne wykonawcy uzależnione jest od ilości pojazdów za 

określoną liczbę dni, jak również ilości dyspozycji usunięcia pojazdów. Teoretycznie możliwe 


jest zatem, iż wynagrodzenie jakie zostanie ostatecznie zapłacone będzie mniejsze od kwoty 

określonej w § 4 ust. 1 IPU. 

Do postępowania odwoławczego przystąpił po stronie Zamawiającego wykonawca Centrum 

Motoryzacyjne Saska Sp. z o.o. Przys

tępujący złożył pismo procesowe, w którym odniósł się 

do  zarzutów  i  twierdzeń  Odwołującego.  Oferta  tego  wykonawcy  została  uznana  za 

najkorzystniejszą  według  kryteriów  oceny  ofert,  w  których  zaoferował  cenę  za 

przechowywanie  pojazdu  o  dopuszczalnej  masie  ca

łkowitej  do  3500 kg  w  wysokości  17,98 

zł. brutto oraz 500 i więcej miejsc parkingowych. Oferty obu wykonawców różniły się ceną, 

gdzie 

Odwołujący  zaoferował  stawkę  28  zł  brutto.  Dokonując  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  Zamawiający  porównywał  ceny  jednostkowe,  które  stanowiły  kryterium 

oceny  ofert  zgodnie  z  części  IX  siwz.  Wykonawca  przedstawił  szacunki,  jakie  przyjął  do 

wyceny  kosztów  na  podstawie  średniej  ilości  pojazdów  przechowywanych  na  parkingu  w 

okresie  ostatnich  trzech  lat  (lata  2017  -  2020),  wskazu

jące  na  ilość  450  pojazdów 

przechowywanych  dziennie  na  parkingu.  Zdaniem  wykonawcy  Odwołujący  kwestionuje 

postanowienia siwz, co jest działaniem spóźnionym, a wykonawca na właściwym etapie nie 

zadawał  pytań  i  nie  zgłaszał  zastrzeżeń  do  ustalonych  w  przetargu  kryteriów  oceny  ofert. 

Sposób  szacowania  wartości  zamówienia  nie  może  prowadzić  do  jego  unieważnienia  w 

okolicznościach  wskazanych  w  odwołaniu.  Takiej  podstawy  nie  stanowią  również  zasady 

ustalenia wynagrodzenia należnego wykonawcy, które ustalane będzie oddzielnie za każdy 

pojazd za każdą rozpoczętą dobę parkowania, iloczyn dób i ceny jednostkowej. W przypadku 

wyczerpania  kwoty  środków  przeznaczonych  na  sfinansowanie  zamówienia,  okres 

obowiązywania umowy ulegnie skróceniu. 

Stanowisko Izby. 

Do  rozpoznania 

zarzutów  w  odwołaniu  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  obowiązującej  w  dacie  wszczęcia  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  (Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1986),  tj.  po  zmianie  dokonanej  ustawą  z  dnia  22 

czerwca  2016  r.  o  zmianie  ustawy 

–  Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych  innych 

ustaw (Dz. U poz. 1020)

, zwanej dalej „Ustawą”.  W związku z wejściem w życie z dniem 1 

stycznia 2021 r. przepisów ustawy z dnia  11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych 

w części dotyczącej środków ochrony prawnej, do postępowania odwoławczego znajdowały 

zastosowanie przepisy nowej Ustawy. 

Przystępując  do  rozpoznania  odwołań,  Izba  w  pierwszej  kolejności  zobowiązana  była  do 

oceny  wypełnienia  przesłanek  z  art.  505  ust.  1  nowej  Ustawy,  tj.  istnienia  po  stronie 

Odwołującego  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  przez  Niego 


szkody  w  wyniku  kwestionowanych  czynności  Zamawiającego.  Odwołujący  w  zarzutach 

wskazywał  na  ziszczenie  się  przesłanki  do  unieważnienia  postępowania,  której  podstawa 

miała  tkwić  w  wadzie  postępowania,  czyniącej  niemożliwym  dokonanie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  zgodnie  z  przepisami  Ustawy.  Potwierdzenie  się  tych  zarzutów 

oznaczałoby, iż nie jest możliwe zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego, która 

na  podstawie  przepisów  Ustawy  podlegałaby  unieważnieniu  (art.  146  Ustawy).  W 

konsekwencji  powyższego,  w  interesie  wykonawcy  biorącego  udział  w  postępowaniu  jest, 

aby  do  rozstrzygnięcia  przetargu  doszło  w  ramach  ważnej  procedury  przetargowej.  Gdyby 

nawet  niniejsze  odwołanie  miało  doprowadzić  do  unieważnienia  postępowania  Odwołujący 

ma 

interes  w  tym,  aby  żądać  zweryfikowania  prawidłowości  czynności  Zamawiającego,  w 

wyniku 

których doszło do wyboru oferty najkorzystniejszej. Składając ważną ofertę (drugą ze 

złożonych  w  przetargu),  Odwołujący  posiadał  w  momencie  wnoszenia  odwołania  interes  w 

zakwestionowaniu  działań  Zamawiającego,  które  ostatecznie  pozbawiały  go  szansy  na 

uzyskanie zamówienia w ramach kolejnej procedury przetargowej.  

W  świetle  powyższego  Izba  uznała,  że  spełnione  zostały  przesłanki  materialno-prawe  do 

merytorycznego rozpoznania 

odwołania.      

W  oparciu  o  przedłożoną  dokumentację  postępowania  Izba  ustaliła  okoliczności  faktyczne 

istotne z punktu widzenia 

zarzutów związanych z badaniem i oceną złożonych oferty. 

Przedmiotem zamówienia jest świadczenie w okresie 24 miesięcy od dnia zawarcia umowy 

usługi  parkowania  pojazdów  usuniętych  zgodnie  z  art.  130a  i  50a  ustawy  Prawo  o  ruchu 

drogowym.  Zamawiający  przewidział  możliwość  udzielenia  zamówień  polegających  na 

powtórzeniu  podobnych  usług,  nieprzekraczających  50%  wartości  zamówienia 

podstawowego (art. 67 ust. 1 pkt 6 Ustawy). 

We  wniosku  o  wszczęcie  postępowania  z  15.10.2020  r.  Zamawiający  określił  całkowitą 

wartość szacunkową przedmiotu zamówienia: netto 2 696 053,65 zł, brutto 3 316 146,00 zł, 

w tym: wartość szacunkową zamówienia podstawowego: 1 797 369,10 zł netto, 2 210 764,00 

zł  brutto  oraz  wartość  zamówienia  o  podobnym  charakterze:  898 684,55  zł  netto, 

382,00  zł  brutto.  Zamawiający  dokonał  szacunkowej  wyceny  na  podstawie  faktur  z 

2019  oraz  2020  r.  (do  lipca),  z  których  wyliczył  średnią  miesięczną  kwotę  –  83 741,07  zł 

stanowiącą podstawę do wyliczenia wartości dla okresu 24 miesięcy zwiększoną następnie o 

10%, co stanowi szacunkową wartość zamówienia i wynosi 2 210 764,00 zł. 

W  protokole  postępowania  druk  ZP-PN,  Zamawiający  wskazał,  jako  wartość  zamówienia 

053,65  zł,  co stanowi  równowartość  631 497,82  euro,  w  tym  wartość  przewidzianych 


zamówień,  o  których  mowa  w  art.  67  ust.  1  pkt  6  i  7  oraz  w  art.  134  ust.  6  pkt  3  ustawy, 

684,55 zł, co stanowi równowartość 210 499,27 euro. 

Zamawiający wymagał dysponowania minimalną ilością miejsc do parkowania – 450. 

W  części  VIII  siwz  –  opis  sposobu  obliczenia  ceny,  Zamawiający  wymagał  podania  w 

formularzu oferty 

– całkowitą cenę jednostkową brutto za parkowanie pojazdu usuniętego o 

dopuszczalnej  masie  całkowitej  do  3500  kg,  zgodnie  z  Cennikiem  parkowania  pojazdów 

(załącznik nr 5 do siwz) przy założeniu, że cena ta nie może być równa lub wyższa niż kwota 

podana  w  Uchwale  nr  XXXII/828/19  Rady  Miasta  Krakowa  z  dnia  18  grudnia  2019r.  w 

sprawie  ustalenia  wysokości  opłat  za  usunięcie  i  przechowywanie  pojazdu  oraz  wysokości 

kosztów  powstałych  w  przypadku  odstąpienia  od  usunięcia  pojazdu  oraz  Uchwale  nr 

XLVII/1272/20  Rady  Miasta  Krakowa  z  dnia  14.10.2020  r.  w  sprawie  ustalenia  wysokości 

opłat  za  usunięcie  i  przechowywanie  pojazdu  oraz  wysokości  kosztów  powstałych  w 

przypadku  odstąpienia  od  usunięcia  pojazdu  (załącznik  nr  4  do  siwz).  Wykonawcy 

zobowiązani byli również zadeklarować łącznią ilość miejsc do parkowania wskazując jeden 

z przedziałów określony w siwz, tj. 450-475 miejsc; 476-499 miejsc; 500 i więcej. 

Kryteriami oceny ofert była cena brutto (60%) oraz łączna ilość miejsc do parkowania (40%). 

Ofer

ta z najniższą ceną uzyskać mogła 60 pkt, natomiast w drugim kryterium, w zależności 

od  zadeklarowanego  przedziału  ilości  miejsc,  odpowiednio,  o  pkt,  20  pt  i  40  pkt.  Oferty 

zawierające łączną ilość miejsc do parkowania mniejszą niż 450  zostałyby odrzucone, jako 

nie spełniające wymagań siwz.  

W formularzu oferty pozostawion

o do wypełnienia przez wykonawców ceny jednostkowej zł. 

brutto za parkowanie pojazdu usuniętego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3500 kg oraz 

zaznaczenia jednego z trzech przedziałów miejsc do parkowania (w tym minimum 2 miejsca 

dla przechowywania samochodów ciężarowych z przyczepą lub pojazdów członowych oraz 

autobusów). 

W  załączniku  nr  5  do  siwz  w  pozycji  nr  3  tabeli  pozostawione  zostało  do  uzupełnienia 

miejsce 

– wycena wykonawcy Opłata za parkowanie pojazdu usuniętego …. PLN brutto*. 

W  Istotnych  Postanowieniach  Umowy  (IPU),  w  §  4  określono,  iż  Strony  ustalają,  że  za 

wykonywanie  niniejszej  umowy  Wykonawca  otrzyma  wynagrodzenie  nie  przekraczające 

kwoty:  …..  złotych  brutto  (słownie  złotych  ……..).  Usługi  świadczone  przez  Wykonawcę 

rozliczone  będą  w  oparciu  o  ceny  jednostkowe  brutto  wyspecyfikowane  w  ofercie 

Wykonawcy 

–  załącznik  nr  3  do  umowy  (Tabela  „Cennik  parkowania  pojazdów”).  Strony 

ustalają, iż stawka brutto za parkowanie pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3500 

kg to …. Złotych brutto (słownie złotych: …….) w tym 23 % VAT, za każdą rozpoczętą dobę 

parkowania. Stawki za przechowywanie pozostałych rodzajów pojazdów usuniętych w trybie 


art.  130a  Ustawy  za  każdą  rozpoczętą  dobę  wynoszą  odpowiednio:  -  określony  przez 

Zamawiającego w tabeli „Cenniki parkowania pojazdów” wskaźnik stawki określonej w ust. 3 

(  za  parkowanie  pojazdu  o  DMC  do  3500  kg).  W  ust.  16  Zamawiający  przewidział  limity 

finansowe  na  poszczególne  lata  (2020  –  2022),  do  których  wypłacone  zostanie 

wynagrodzenie wykonawcy.     

W  przetargu  oferty  złożyło  dwóch  wykonawców:  Odwołujący  oraz  Przystępujący  deklarując 

ten  sam  przedział  miejsc  parkingowych:  500  i  więcej  oraz  ceny  jednostkowe  brutto  za 

parkowanie pojazdu usuniętego o DMC do 3500 kg: 17,98 zł brutto (Przystępujący) i 28,00 zł 

(Odwołujący). 

Zamawiający  dokonał  wyboru  oferty  Przystępującego,  jako  najkorzystniejszej  w  kryteriach 

oceny ofert. 

W świetle powyższych ustaleń Izba uznała, iż odwołanie w całości podlega oddaleniu. 

Kwestią  zasadniczą  dla  złożonego  odwołania  było  ustalenia,  czy  wskazane  błędy 

Zamawiającego  dotyczące  przede  wszystkim  podanej  w  dokumentacji  postępowania 

wartości  szacunkowej  zamówienia mogły  prowadzić  do  wady  postępowania, która zdaniem 

Odwołującego  uniemożliwiała  dokonanie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej.  Odwołujący 

wskazywał  w  tym  zakresie  na  brak  możliwości  przeprowadzenia  prawidłowej  oceny  ofert, 

której  elementem  powinno być  sprawdzenie,  czy  nie złożono cen  rażąco niskich,  do  czego 

konieczne  b

yło  ustalenie  ceny  brutto  za  całość  zamówienia.  Zdaniem  Odwołującego  nie 

można  było  porównać  ofert,  w  których  wskazano  jedynie  stawkę  jednostkową  za  dobę 

przechowywania pojazdu o DMC do 3500 kg, co nie stanowiło ceny całkowitej zamówienia. Z 

drugiej  strony  Zam

awiający  posługiwał  się  różnymi kwotami, tj.  wartością  szacunkową oraz 

kwotą środków przeznaczonych na sfinansowanie zamówienia, które były różne.  

Przede wszystkim należy podkreślić, iż w odwołaniu nie postawiono zarzutów  wobec oferty 

wybranej 

–  złożonej  przez  Przystępującego,  w  szczególności  Odwołujący  nie kwestionował 

stawki stanowiącej ceną jednostkową brutto za parkowanie pojazdu o DMC do 3500 kg, jako 

rażąco  niskiej.  W  odwołaniu  nie  było  również  zarzutu  zaniechania  przeprowadzenia 

postępowania  sprawdzającego,  o  którym  mowa  w  art.  90  ust.  1  Ustawy.  Tym  samym  Izba 

pominęła  stanowisko  Odwołującego,  w  którym  przekonywał  o  potrzebie  zweryfikowania 

oferty  wybranej  pod  kątem  zaoferowanej  ceny  jednostkowej.  Obecnie,  jak  i  wcześniej 

Odwołujący  nie  kwestionował  również  samych  kryteriów  oceny  ofert  opisanych  w  siwz.  Z 

uwagi  na  okoliczności  podniesione  w  podstawie  zarzutu,  Odwołujący  wskazywał  na 

zasadność unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 Ustawy wskazując 

na brak możliwość dokonania weryfikacji cen ofertowych brutto. 


Zgodnie z

e wskazaną podstawą prawną zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie 

zamówienia  publicznego  jeżeli  obarczone  jest  ono  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  Odwołujący  wskazał  na  naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  lub  mogło 

mieć  wpływ  na  wynik  postępowania,  jako  podstawy,  która  uprawniałaby  do  wystąpienia  o 

unieważnienie  umowy  przez  Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych  (art.  146  ust.  6 

Ustawy).  Naruszającym przepisy  ustawy  miał  być  wybór  oferty  najkorzystniejszej  dokonany 

w  warunkach,  które  według  Odwołującego  uniemożliwiały  ustalenie  wyniku  postępowania. 

Taka  przeszkoda miała tkwić  w  sposobie  określenia  wartości  szacunkowej  zamówienia,  do 

której  Zamawiający  odnosił  kwotę  środków  przeznaczonych  na  sfinansowanie  zamówienia 

oraz w 

braku możliwości ustalenia ceny brutto oferty za całość zamówienia, którą następnie 

można  byłoby  odnieść  do  rozeznania  rynku  w  celu  ustalenia,  czy  nie  zaoferowano  ceny 

rażąco niskiej. 

Przed analizą zasadności wniosków Odwołującego Izba zauważa, iż przedmiot zamówienia 

determinował  sposób  określenia  ceny  oferty  brutto,  która  wyrażona  była  w  kwocie 

jednostkowej  brutto  za  przechowywanie  pojazdu  o  DM

C  do  3500  kg  i  stanowiła  następnie 

podstawę, tak  do  ustalenia stawek dla  przechowywania  pozostałych pojazdów  wskazanych 

w  cenniku,  jak  i  ustalenia  wynagrodzenia  należnego  wykonawcy.  Bezpośredni  wpływ  na 

sposób  ustalania  ceny  mają  uchwały  Rady  Miasta  Krakowa  określające  stawki  stanowiące 

górną  granicę  kosztów,  jakie  mogą  być  udziałem  wynagrodzenia  podmiotów  świadczących 

usługę  na  rzecz  podmiotu  publicznego.  Ponadto,  brak  możliwości  ustalenia  z  góry  ilości  i 

rodzajów  pojazdów,  zdarzeń  powodujących  ich  zatrzymanie  powodują,  iż  górną  granicę 

wynagrodzenia wykonawcy stanowi kwota środków przeznaczona przez Zamawiającego na 

sfinansowanie zamówienia. Ma to miejsce również w tym postępowaniu, gdzie Zamawiający 

określił pułapy środków w kolejnych latach świadczenia usługi, tj. 2020-2022.  

Zamawiający  od  kilku lat  prowadzi  postępowania  na  przedmiotową usługę i jak  wyjaśnił  na 

rozprawie, 

od  kilku  lat  tylko  dwa  te  same  podmioty  konkurują  na  rynku  składając  oferty  w 

przetargach  publicznych.  Nie  jest  niczym  nowym,  iż  cenę  oferty  brutto  stanowi  cena 

jednostkowa za przechowanie pojazdu o DMC do 3500 kg. Tą stawką faktycznie wykonawcy 

konkurują  i  w  obecnym  postępowaniu  to  Przystępujący  zaoferował  niższą  stawę,  co 

przesądziło o wyniku przetargu.  

Odnosząc się zatem do przyczyn mających wpływać na ważność postępowania Izba uznała, 

iż  żadna  z  okoliczności  podniesionych  przez  Odwołującego  nie  uzasadniała  wniosku  o 

wystąpieniu przesłanki z art. 93 ust. 1 pkt 7 Ustawy.  


Kwestia  szacowania  wartości  zamówienia  została  w  sposób  dostateczny  wyjaśniona  przez 

Zamawiającego,  który  podane  w  protokole  kwoty  faktycznie  utożsamiał  z  środkami 

przeznaczonymi  na  sfinansowanie  zamówienia  wyrażonymi  w  wartościach  brutto. 

Zamawiający  popełnił  błąd  wpisując  w  protokole  te  kwoty  jako  wartość  szacunkową,  która 

powinna  być  wyrażona  w  kwocie  netto.  Była  to  jedyna  przyczyna  rzekomej  wady 

postępowania. Szacowanie wartości zamówienia może mieć skutek dla postępowania, ale w 

tylko w sytuacji, gdyby błędy popełnione przy szacowaniu miały skutek dla samej procedury, 

co np. może dotyczyć braku zamieszczenia ogłoszenia we właściwym publikatorze, przyjęciu 

terminów  przewidzianych  dla  zamówień  o  wartości  mniejszej  w  sytuacji,  gdy  prawidłowo 

wyliczona 

wartość  zamówienia  powoduje,  że  powinno  być  ono  udzielone  w  procedurze 

unijnej.  

W  niniejszym  postępowaniu  taka  sytuacja  nie  wystąpiła,  a  Zamawiający  w  sposób  rzetelny 

dokonał  szacowania  na  podstawie  danych  historycznych.  Zostało  to  szczegółowo 

udokumentowane  ze  wskazaniem  faktur  miesięcznych,  wyznaczających  poziom 

dotychc

zasowych  kosztów  świadczenia  usługi.  Omyłka  popełniona  przy  określaniu  w 

protokole  postępowania  wartości  szacunkowej  miała  wyłącznie  charakter  techniczny  i  nie 

wpływała na samą wycenę, jak i na ocenę ofert. 

Odwołujący  wywodził  skutki  dla  oceny  ofert  z  braku  możliwości  ustalenia  ceny  całkowitej 

oferty, która w  jego ocenie powinna być  odnoszona do  rzeczywistej  wartości  umowy,  którą 

Zamawiający określił w IPU wartością maksymalną wynagrodzenia, czyli kwotą środków jaką 

przewidział na jego sfinansowanie. Miało to czynić niemożliwym faktyczną ocenę ofert, min. 

pod kątem rażąco niskiej ceny. Izba oddaliła również w tej części zarzut, gdyż Zamawiający 

przy  ocenie  ofert  od  początku  i  konsekwentnie  posługiwał  się  kwotą  jednostkową  za 

przechowanie  pojazdu  o  DMC  do  350

0  kg.  Stanowiły  one  cenę  oferty  brutto  podlegająca 

ocenie  w  kryterium  „Cena”.  Wnioski  o  potrzebie  przeliczenia  ceny  ofert  w  oparciu  o  ilość 

pojazdów – 450 miesięcznie nie miały podstawy oraz uzasadnienia. Niezależnie bowiem od 

tego  przeliczenia,  w  postępowaniu  decydującą  o  pozycji  oferty  w  rankingu  była  cena 

jednostkowa, na podstawie której miałoby dojść do przeliczenia ceny oferty brutto. W ocenie 

Izby  takie  przeliczenie  nie  było  konieczne  również  z  tej  przyczyny,  że  od  początku  w  siwz 

wskazano  wyraźnie,  iż  podstawą  oceny  ofert  będzie  stawka  za  dobę  przechowywania 

pojazdu o DMC do 3500 kg, a nie łączna wartość brutto umowy, która identyfikowana była 

kwotą  środków,  jaką  Zamawiający  przeznaczył  na  sfinansowanie  zamówienia. 

Postanowienia  IPU  w  tym  zakresie  były  jasne  i  wskazują,  że  dla  oceny  ofert,  jak  również 

ustalenia  należnego  wynagrodzenia  znaczenie  ma  deklarowana  w  ofercie  stawka 

jednostkowa

, co wynika z całości postanowień § 4 IPU. Zasady te znane są Odwołującemu z 

dotychczasowej  współpracy,  gdyż  sam  w  ten  sposób  rozlicza  świadczoną  usługę 


przedstawiając miesięczne faktury, które uwzględniają rzeczywistą ilość pojazdów i cenę za 

ich przechowywanie wyliczoną według zaoferowanej ceny jednostkowej – 28 zł. brutto. 

Reasumując  Izba  nie  dopatrzyła  się  wady  postępowania  prowadzonego  w  oparciu  o  jasne 

postanowienia  tak  co  do  przedmiotu  ofert,  jak  i  kryteriów  oceny  ofert,  które  nie  były  przez 

Odwołującego  dotychczas  kwestionowane.  Nie  przekonały  argumenty  Odwołującego co  do 

potrzeby  przeliczenia  ceny  oferty  i  ilości  pojazdów  w  celu  porównania  ofert  i  dokonania 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej.  Taki  zabieg  w  żaden  sposób  nie  zmieniłby  wyniku  oceny 

ofert, gdyż jedyną zmienną, na którą wpływ mieli wykonawcy była cena jednostkowa brutto 

za  przechowywanie  pojazdu  o  DMC  do 

3500  kg.,  którą  wykonawcy  konkurowali  o 

przedmiotowe  zamówienia.  Przyjęty  przez  Zamawiającego  mechanizm  określenia  wartości 

umowy  przez 

limit  środków  przewidzianych  na  sfinansowanie  zamówienia  również  nie 

świadczy o naruszenia zasad związanych z oceną ofert w kryteriach oceny.    

W świetle powyższego orzeczono jak w sentencji. 

kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie przepisów § 8 ust. 2 

rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych 

rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu 

po

bierania wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437). Izba zaliczyła do kosztów postępowania 

wpis  wniesion

y  przez  Odwołującego  w  wysokości  15.000,00  zł  oraz  wynagrodzenie 

pełnomocnika Zamawiającego w wysokości 3.600,00 zł. i obciążyła nimi Odwołującego.  

Przew

odniczący: ……………………….