KIO 3524/21 WYROK dnia 21 grudnia 2021 r.

Sygn. akt: KIO 3524/21 

WYROK 

z dnia 21 grudnia 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Monika Szymanowska 

Protokolant:    

Klaudia Kwadrans 

 
 
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2021 r. 

odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej 

Izby  Odwoławczej  w  dniu  3  grudnia  2021  r.  przez  odwołującego  "Zakład 

Zagospodarowania  Od

padów"  -  Sp.  z  o. o.  w  Marszowie  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez  zamawiającego  Gminę  Krosno  Odrzańskie  przy  udziale  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  „ZUO  International”  Sp.  z  o. o. 

w Kunowicach i Elektrorecykling S. 

A. Sękowie 

orzeka: 

umarza 

postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutów naruszenia: 

art. 226 ust. 1 pkt 5 i 7 p.z.p. w zw. z art. 16 pkt 1-3 p.z.p. poprzez zaniechanie 

odrzucenia  oferty  konsorcjum 

„ZUO  International”  Sp.  z  o. o.  w  Kunowicach 

i Elektrorecykling S. 

A. Sękowie z powodu błędnego uznania, że jej treść jest 

zgodna z warunkami zamówienia i jej złożenie nie stanowi czynu nieuczciwej 

konkurencji, 

art. 255 pkt 6 p.z.p. w zw. z art. 240 ust. 1 p.z.p. i art. 16 pkt 1-3 p.z.p. poprzez 

zaniechanie unieważniania postępowania, które jest obarczone niemożliwą do 

usunięcia  wadą,  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu 

umowy w s

prawie zamówienia publicznego, 

w pozostałym zakresie oddala odwołanie, 

kosztami 

postępowania 

odwoławczego 

obciąża 

o

dwołującego 

"Zakład 

Zagospodarowania Od

padów" - Sp. z o. o. w Marszowie i zalicza na poczet kosztów 

postępowania  kwotę  15 000,00  zł  (piętnaście  tysięcy  złotych)  uiszczoną  tytułem 

wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  art.  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia 

11  września 2019 r.  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 

14 dni  od  dnia  j

ego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

P

rzewodniczący: 

………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

wyroku z dnia 21 grudnia 2021 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 3524/21 

Zamawiający – Gmina Krosno Odrzańskie ul. Parkowa 1, 66-600 Krosno Odrzańskie, 

prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Zagospodarowanie 

odpadów  komunalnych  pochodzących  z  nieruchomości  zamieszkałych  z  terenu  gminy 

Krosno  Odrzańskie  oraz  z  Punktu  Selektywnego  Zbierania  Odpadów  Komunalnych 

w 

Krośnie  Odrzańskim  na  lata  2022-2026”,  o  ogłoszeniu  o  zamówieniu  publicznym 

opublikowanym  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  31  sierpnia  2021  r.  pod 

numerem 2021/S 168-440144, dalej zwanej 

„postępowaniem”. 

Pos

tępowanie  na  usługę,  o  wartości  powyżej  kwoty  określonej  w  przepisach 

wydanych  na  podstawie  art.  3  ust.  3  ustawy  z  dnia  18  maja  2021  r. 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) 

dalej zwanej „p.z.p.”, jest prowadzone przez 

zamawiającego w trybie przetargu nieograniczonego. 

W  dniu  3  grudnia  2021  r.  od

wołanie  wobec  czynności  i  zaniechań  zamawiającego 

w 

postępowaniu  wniósł  wykonawca  "Zakład  Zagospodarowania  Odpadów"  -  Sp.  z  o. o. 

Marszów 50A, Marszów, 68-200 Żary (dalej zwany „odwołującym”). We wniesionym środku 

zaskarżenia odwołujący postawił zamawiającemu następujące zarzuty (pisownia oryginalna):  

z  daleko  posuniętej  ostrożności  procesowej,  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

konsorcjum  spółek  (lider  konsorcjum:  ZUO  International  sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w K

unowicach, ul. Słubicka 50, 69-100 Słubice, członek konsorcjum: Elektrorecykling 

S.A. z siedzibą w Sękowie, Sękowo 59, 64-300 Sękowo, zwane dalej ,,Konsorcjum”), 

z naruszeniem art. 226 ust. 1 pkt 5 i 7 P.z.p. w zw. z art. 16 pkt 1-3 P.z.p., poprzez 

błędne  uznanie,  że  jej  treść  jest  zgodna  z  warunkami  zamówienia  i  jej  złożenie  nie 

stanowi czynu nieuczciwej konkurencji, pomimo iż: 

a) 

Konsorcjum  w  swojej  ofercie  wskazało,  iż  zagospodarowanie  odpadów 

realizowane będzie przez ZUO International sp. z o.o. z siedzibą w Kunowicach, 

w zakresie kodów: 20 03 01, 15 01 01, 15 01 02, 15 01 07, 20 02 01, 20 03 07, 

b)  Konsorcjum  w  swojej  ofercie  wskaza

ło,  iż  zagospodarowanie  odpadów 

realizowane będzie przez Elektrorecykling S.A. z siedzibą w Sękowie w zakresie 

kodów:  20  01  23*,  20  01  35*,  20  01  36,  20  01  21*,  15  01  10*,  16  02  16  oraz 

wskazaniu  wyłącznie  jednej  instalacji  -  instalacji  w  Kunowicach,  znajdującej  się 

w 

mniejszej odległości (54,2 km) z jednoczesnym pominięciem stacji znajdującej 

się w odległości 92 km od Krosna Odrzańskiego, 

c) 

zgodnie  z  Rozdziałem  XIV  ust.  1  Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  (zwanej 

dalej 

„SWZ”)  „Odległość  w  km  będzie  liczona  od  miasta  Krosno  Odrzańskie  do 

i

nstalacji  zagospodarowania  odpadów  Oferenta  mierzonej  w  linii  najkrótszego 

przejazdu  wg.  wskazania  Google  Maps  z  dokładnością  wskazaną  w  aplikacji.”, 

a 

Konsorcjum  nie  wskazało  jednej  instalacji,  w  której  może  nastąpić 

zagosp

odarowanie  wszystkich  odpadów,  a  jedynie  taką,  która  zagospodaruje 

odpady wskazane w lit. a,  

d) 

odległość od ul. Parkowej 1 w Krośnie Odrzańskim do ul. Słubickiej 50 w Kunowie 

wynosi  54,8  km,  natomiast  od  Krosna  Odrzańskiego  do  ul.  Słubickiej 

50 w Kunowie  54

,5  km,  podczas  gdy  Konsorcjum  wskazało  odległość  54,2  km, 

z 

uwagi  na  co  oferta  Konsorcjum  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji,  gdyż 

w 

sposób  sprzeczny  z  prawem  i  dobrymi  obyczajami,  narusza  interes 

Odwołującego  oraz  zagraża  i  narusza  interesowi  Zamawiającego,  poprzez 

podanie  nierzetelnych  i  błędnych  danych,  mających  wpływ  na  przyznanie 

punktacji w oparciu o kryteria oceny ofert, 

przedwczesne  odrzucenie  oferty  Odwołującego,  dokonane  z  naruszeniem  art. 

253 ust.  1  pkt  2  P.z.p.  w  zw.  z  art.  226  ust.  1  pkt  5  P.

z.p.,  jako  iż  Zamawiający 

powinien dokonać odrzucenia oferty dopiero po wyborze oferty najkorzystniejszej, 

niewystarczające  uzasadnienie  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  z  dnia 

23 listopada  2021  r.  tj.  naruszenie  art.  253  ust.  1  pkt  2  P.z.p.  w  zw.  z  art.  226  ust. 

1 pkt  5  P.z.p.,  poprzez  wskazanie  wadliwego  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego 

czynności,  tj.  niewykazanie  niezgodności  oferty  Odwołującego  z  wymaganiami 

zamówienia,  a  poprzestaniu,  na  wskazaniu  iż  „Wskazanie  przez  Wykonawcę 

w formularzu  o

ferty  ilości  kilometrów  od  stacji  przeładunkowej,  a  nie  instalacji 

komunalnej,  stanowi  o 

niezgodności  oferty  Wykonawcy  z  warunkami  zamówienia. 

Punkt przeładunkowy nie służy zagospodarowaniu odpadów.”, 

ewentualnie  odrzucenie  oferty  Odwołującego  z  naruszeniem  art.  226  ust.  1  pkt 

P.z.p.,  poprzez  błędne  uznanie,  że  jej  treść  jest  niezgodna  z  warunkami 

zamówienia, pomimo iż: 

a) 

stacja  przeładunkowa  Odwołującego  w  Lubsku,  stanowi  funkcjonalną  całość 

z 

instalacją  w  Marszowie,  i  stanowi  jedynie  punkt  pośredni,  wykorzystywany 

w procesie 

odbioru i zagospodarowania odpadów,  

b) 

celem  ukonstytuowania  kryterium  było  premiowanie  jak  najmniejszej  odległości, 

jaką  musi  przebyć  podmiot  odbierający  i  transportujący  odpady  z  Krosna 

Odrzańskiego do miejsca zagospodarowania odpadów, a funkcję tą spełnia stacja 

przeładunkowa  Odwołującego,  położona  przy  ul.  Złotej  w  Lubusku  (działka 

93/32),  gdyż  Odwołujący  samodzielnie  będzie  z  niej  transportował  wszystkie 

odpady komunalne do instalacji znajdującej się w Marszowie, 

c) 

zgodnie ze swoją ofertą, Odwołujący zapewnił realizację zamówienia w zakresie 

zagospodarowania  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych 

przy  użyciu  instalacji  komunalnej  do  przetwarzania  odpadów  objętych 

przedmiotem zamówienia, wskazanej na liście, o której mowa w 38b ust. 1 ustawy 

z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, t.j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 779 (zwana dalej 

„u.o.”),  a  Zamawiający  nie  wykluczył  w  Postępowaniu,  korzystania  przez 

Odwołującego ze stacji przeładunkowej,  

d) 

Odwołujący  wskazał  nazwę  miejscowości,  w  której  znajduje  się  instalacja, 

wskazując  odległość  do  miejsca  (stacja  przeładunkowa),  do  którego  podmiot 

odbierający  i  transportujący  odpady,  zobowiązany  będzie  dostarczać  odpady 

komunalne do zagospodarowania, 

ewentualnie,  z  daleko  posu

niętej  ostrożności,  w  przypadku  stwierdzenia 

bezzasadności zarzutów: 1 i 2, lub 1 i 3, lub, 1 i 4, lub podnoszę zarzut zaniechania 

poprawienia oferty Odwołującego, tj. naruszenie art. 223 ust. 2 pkt 2 i 3 P.z.p., gdyż 

odległość  od  Zamawiającego  lub  Krosna  Odrzańskiego  powinna  mieć  charakter 

obiektywny i wer

yfikowalny, przez to dający się poddać poprawieniu, 

ewentualnie,  z  daleko  posuniętej  ostrożności,  w  przypadku  stwierdzenia 

bezzasadności  zarzutów:  1  i  2,  lub  1  i  3,  lub,  1  i  4,  lub  Odwołujący  podnosi  zarzut 

zaniechanie uniewa

żnienia Postępowania z naruszeniem art. 255 pkt 6 P.z.p. w zw. 

z art. 240 ust. 1 P.z.p. art. 16 pkt 1-

3 P.z.p., gdyż jest ono obarczone niemożliwą do 

usunięcia  wadą,  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy 

w 

sprawie zamówienia publicznego, wskutek ukonstytuowania kryterium ,,Odległości” 

od Zamawiającego, które: 

a) 

dla  obliczenia  liczby  pkt  w  ramach  tego  kryterium,  posługuje  się 

niejednoznacznym, niez

rozumiałym wzorem, 

b) 

wymaga  posłużenia  się  aplikacją  Google  Maps,  która  nie  zapewnia 

jednozna

cznym  i  transparentnych  pomiarów,  a  jej  wskazania  mogą  być  różne 

w 

różnych dniach, w tym z uwagi na ewentualne remonty dróg, 

c) 

w świetle udzielania odpowiedzi nr 9 na pytanie nr 9 w wyjaśnieniach SWZ z dnia 

27  września  2021  r.,  oraz  niezależnie  –  okoliczności  wskazanych  w  lit.  a  i  b  - 

kryterium 

„Odległość”  nie  może  być  policzone  na  podstawie  przyjętych  wartości 

wskazanych  w  ofercie,  a  jego  treść  nie  zapewnia  ocenienia  wszystkich  ofert  na 

takich  samych,  niebudzących  wątpliwości  interpretacyjnych  zasadach. 

W konsekwencji,  kryterium 

”Odległość”  nie  jest  w  stanie  sprostać  wymogowi 

ukonstytuowania  na  podstawie  art.  240  ust.  1  P.z.p.  zrozumiałych 

i jednoznacznych  pos

tanowień  kryterium,  a  nadto  nie  spełnia  warunków 

ustanowionych w  zasadach  obowiązujących na podstawie  art.  16  pkt  1-3 P.z.p., 

wskutek  czego:  - 

narusza  uczciwą  konkurencję  oraz  równe  traktowanie 

wykonawców, - jest nieprzejrzyste i nieproporcjonalne. 

Wobec  powyższego  odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu:  odrzucenia 

oferty  konsorcjum  ZUO  International  Sp.  z  o.o.  w  Kunowicach  i  Elektrorecykling  S.A. 

w 

Sękowie  (także  jako  „Konsorcjum”),  unieważnienia  odrzucenia  oferty  odwołującego 

podjętej  dnia  23  listopada  2021  r.,  ewentualnie  -  w  przypadku  uznania,  iż  zachodzą 

przesłanki  do  unieważnienia  postępowania,  unieważnienia  postępowania.  Ponadto 

wniesiono 

o  przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  na  okoliczności  wskazane 

w 

odwołaniu. 

W  uzasadnieniu  wniesionego  środka  zaskarżenia,  oprócz  zarzutów,  które  zostały 

przez odwołującego wycofane, wskazano jak niżej. 

W  art.  253  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  jednoznacznie 

ujęto  momentu  odrzucenia  ofert,  zaś 

z

amawiający  na  dzień  złożenia  odwołania,  nie  dokonał  rozstrzygnięcia  postępowania 

poprzez  wybór  oferty  Konsorcjum  lub  unieważnienie  postępowania.  Rozstrzygnięcie 

w zakresie  odrzucenia  oferty  o

dwołującego  należy  zatem  uznać  za  przedwczesne,  przy 

czym  istotność  tego  naruszenia  ma  znaczenie,  w  przypadku  gdyby  w  ocenie  Izby  zarzuty 

dotyczące  zaniechania  odrzucenia  oferty  Konsorcjum,  a  także  zaniechania  unieważnienia 

postępowania  zostały  uznane  za  przedwczesne.  Przedwczesne  usunięcie  odwołującego 

z 

postępowania  może  bowiem  w  przyszłości  służyć  jako  podstawa  odmówienia 

o

dwołującemu  prawa  do  późniejszego  podniesienia  zarzutów  dotyczących  zaniechania 

odrzucenia  oferty  Konsorcjum,  a  także  zaniechania  unieważnienia  postępowania  –  nie 

można  bowiem  wykluczyć,  iż  w  takim  przypadku  będzie  stawiany  zarzut  niewykazania 

materialnoprawnych  przesłanek,  warunkujących  możliwość  skorzystania ze  środka  ochrony 

prawnej  (art.  505  ust.  1  p.z.p.)

,  więc  przedwczesne  odrzucenie  oferty  odwołującego 

doprowadziło do naruszenia przez zamawiającego art. 253 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 226 ust. 

1 pkt 5 p.z.p. (zarzut nr 2). 

W  ocenie  odwołującego  naruszono  także  art.  253  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  226  ust. 

1 pkt  5  p.z.p. z  p

owodu niewystarczającego uzasadnienia czynności odrzucenia jego oferty 

(zarzut  nr  3).  W  informacji  o  czynności  odrzucenia  zamawiający  lapidarnie  wskazał,  iż 

„Wskazanie  przez  Wykonawcę  w  formularzu  oferty  ilości  kilometrów  od  stacji 

przeładunkowej,  a  nie  instalacji  komunalnej,  stanowi  o  niezgodności  oferty  Wykonawcy 

z 

warunkami zamówienia. Punkt przeładunkowy nie służy zagospodarowaniu odpadów.”, co 

nie  spełnia  wymogów  ukonstytuowanych  w  art.  253  ust.  1  pkt  2  p.z.p.,  które  nakazują 

zamawiającemu wskazanie uzasadnienia faktycznego i prawnego swojej decyzji. 

W 

treści  pisma  z  dnia  23  listopada  2021  r.  zamawiający  nie  wykazał  niezgodności 

oferty  o

dwołującego  z  wymaganiami  zamówienia  i  w  świetle  argumentacji,  podniesionej 

odnośnie  zarzutu  nr  4  (dotyczącego  niezasadnego  odrzucenia  oferty  odwołującego), 

w 

szczególności  w  zakresie  funkcji  stacji  przeładunkowej,  jak  i  celu  ustanowienia  kryterium 

„odległość”. Nie sposób więc uznać, że tak lapidarne uzasadnienie spełnia wymogi określone 

art.  253  ust.  1  pkt  2  p.z.p.,  g

dyż  stacja  przeładunkowa  stanowi  z  instalacją  funkcjonalną 

całość. 

Dalej 

odwołujący zarzucił, że zamawiający w sposób niezasadny odrzucił jego ofertę, 

czym naruszył art. art. 226 ust. 1 pkt 5 p.z.p. (zarzut nr 4). Pismem z 26 października 2021 r., 

zamawi

ający  wezwał  odwołującego  do  wyjaśnienia  treści  oferty,  poprzez  „wyjaśnienie 

zaistniałej  różnicy  pomiędzy  ilością  km  wykazaną  w  aplikacji  Google  Maps,  a  ilością  km 

wskazaną  przez  Państwa  w  złożonej  ofercie.”.  W  odpowiedzi  z  26  października  2021  r. 

o

dwołujący  wskazał,  iż  „Wykonawca  dysponuje  stacją  przeładunkową  w  miejscowości 

Lubsko,  która  jest  docelowym  miejscem  przyjmowania  odpadów  objętych  niniejszym 

postępowaniem.  W  związku  z  powyższym  wykonawca  wskazał  najkrótszą  trasę  z  miasta 

Krosno  Odrzańskie  do  najbliższego  punktu  przyjęcia  odpadów  prowadzonego  przez 

Wykonawcę wg. wskazania Google Maps. Na potwierdzenie możliwości przyjęcia odpadów 

w  podanej  lokalizacji  w  załączeniu  przesyłamy  decyzję  Starosty  Żarskiego  z  dnia 

13.02.2014 r.  znak  WBO.6233.6.2014  oraz  zmia

nę  z  dnia  20.10.2014  r.  znak 

WBO.6233.6.1.2014”. Zatem w świetle złożonych wyjaśnień stanowiska zamawiającego nie 

sposób  uznać  za  zasadne,  w  szczególności  z  punktu  widzenia  funkcji,  jaką  pełni  stacja 

przeładunkowa położona w miejscowości Lubsko przy ul. Złotej (działka nr 93/32) oraz celu 

ustanowionego kryterium 

”odległość”. 

Według odwołującego stację przeładunkową można zdefiniować jako obiekt, element 

infrastruktury  stanowiącej  punkt  pośredni  (miejsce  pośrednie),  wykorzystywany  w  procesie 

odbioru  i zagospodarowania  od

padów  (zespole  czynności  z  odpadami).  Zasadniczo  stacja 

przeładunkowa  stanowi  punkt  pośredni,  w  przemieszczeniu  odpadów  pomiędzy 

punktem/miejscem  w  którym  następuje  odbiór  odpadów  komunalnych,  a  instalacją 

zagospodarowującą odpady (miejscem w którym następuje ich przetworzenie). W literaturze 

przedmiotu  wskazuje  się,  iż  ,”Ideą  stacji  przeładunkowej  jest  stacja  pośrednia  do  zakładu 

unieszkodliwiania

,  w  której  następuje  rozładowanie,  selekcja  odpadów,  które  podlegają 

recyklingowi (papier, sz

kło, metale), rozdrobnienie odpadów wielkogabarytowych, załadunek 

oraz transport środkiem o dużej ładowności.” (P. Smolnik, M. Kozerska. Procesy logistyczne 

w  gospodarowaniu  odpadami  komunalnymi  w  wybranym  przedsiębiorstwie,  Logistyka. 

12/2017.  S  1616  i  cyt.  tam  R.  Leboda  R.,  P.  Oleszczuk  P. 

„Odpady  Komunalne  i  ich 

zagospodarowanie.”  Lublin  2002  (s.  69-70).)  Celem  stacji  przeładunkowej  jest  zatem 

dostarczenie  odpadów  do  miejsca,  w  którym  zostaną  poddane  m.in.  składowaniu,  selekcji 

i 

rozdrobnieniu, a następnie przekazane do instalacji. 

Termin 

”zagospodarowanie  odpadów”  nie  posiada  swojej  definicji  legalnej, 

a z

amawiający  w  rozdziale  III  ust.  20  SWZ,  wskazał  iż  „Wykonawca  zobowiązany  jest  do 

zapewnienia,  zgodnego  z  wymogami  ustawy  o  odpadach  zagospodarowania  o

dpadów 

w procesach odzysku (R) lub unieszkodliwiania (D)

”. Z kolei zgodnie z załącznikiem nr 2 do 

ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach, t.j.:  Dz.U.  z  2021 r.,  poz. 779

, który zawiera 

niewyczerpujący  wykaz  procesów  unieszkodliwiania,  jako  procesy  unieszkodliwiania, 

w

skazuje  się  m.in.:  ”D1  Składowanie  w  gruncie  lub  na  powierzchni  ziemi  (np.  składowiska 

itp.), 

D5 Składowanie na składowiskach w sposób celowo zaprojektowany (np. umieszczanie 

w uszczelnionych oddzielnych komorach, przykrytych i izolowanych od siebie wzajemnie i od 

środowiska  itd.),  D14  Przepakowywanie  przed  poddaniem  któremukolwiek  z  procesów 

wymienionych  w  pozycjach  D1-D13, 

D15  Magazynowanie  poprzedzające  którykolwiek 

z 

procesów  wymienionych  w  pozycjach  D1-D14  (z  wyjątkiem  wstępnego  magazynowania 

u 

wytwórcy odpadów)”.  

Z  kolei  zgodnie  z  decyzją  Starosty  Żarskiego  z  dnia  20  października  2014  r.,  nr 

WBO.6233.6.1.2014 

„Magazynowanie 

niesegregowanych 

zmieszanych 

odpadów 

komunalnych odbywać się będzie tymczasowo (maksymalnie 24 godziny) w obrębie hali do 

przeładunku odpadów,  która  posiada powierzchnię całkowitą ok.  382,69 m2.  Obiekt  będzie 

posiadał  posadzkę  betonową  z  zabezpieczeniem  w  postaci  foli  PE.  Odpady  wyodrębnione 

z 

głównego strumienia odpadów, tzw. odpady „tarasujące” np. wielkogabarytowe przewiduje 

s

ię  magazynować  w  obrębie  trzech  zadaszonych  boksów  magazynowych  o  wymiarach  ok. 

4,00  m  x  5,00  m  każdy  o  całkowitej  powierzchni  użytkowej  ok.  57,00  m2.  Boksy  będą 

posiadać  posadzkę  betonową.  Inne  niż  niebezpieczne  odpady  będą  magazynowane 

w 

sposób  selektywny  do  czasu  zebrania  ilości  transportowej  w  specjalnych  boksach 

o wymiarach 4 x 5 m zadaszonych 

i z betonową posadzką. Z boksów przeładowywane będą 

do  specjalistycznych  kontenerów  transportowych.”  (str.  12-13  decyzji).  Powyższy  fragment 

decyzji  Sta

rosty  Żarskiego  jest  spójny  z  wyżej  cytowanymi  sposobami  unieszkodliwienia 

odpadów (proces D1, D5, D14 i w szczególności D15). Nie sposób zatem uznać, iż w stacji 

przeładunkowej nie dochodzi do unieszkodliwienia odpadów. 

Mając  na  względzie  powyższe,  zdaniem  odwołującego  uznać  należy,  że 

zagospoda

rowanie  odpadów,  poprzez  ich  unieszkodliwienie  ma  miejsce  już  w  stacji 

przeładunkowej, która z uwagi iż jest stacją pośrednią do zakładu unieszkodliwiania, w ujęciu 

holistycznym,  powinna  być  traktowana  jako  część  tej  instalacji,  względnie  dostarczenie  do 

niej  odpadów  powinno  skutkować  przekazaniem  ich  do  zagospodarowania.  Za  powyższym 

stanowiskiem  przemawia  również  treść  art.  9e  ust.  1  pkt  2  i  ust.  1c  ustawy  z  dnia  

września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, t.j.: Dz.U. z 2021 r., poz. 

888 ze zm.: 

”1. Podmiot odbierający odpady komunalne na podstawie umowy z właścicielem 

nieruchomości jest obowiązany do przekazywania odebranych od właścicieli nieruchomości: 

(…)  2) niesegregowanych (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  bezpośrednio do  instalacji 

komunalnej. 

(…)  1c.  Dopuszcza  się  przekazywanie  niesegregowanych  (zmieszanych) 

odpadów  komunalnych  za  pośrednictwem  stacji  przeładunkowej,  o  której  mowa  w  art. 

23 ust. 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpad

ach.”. Cytowana norma wskazuje w ust. 

1c, 

że  przekazanie  odpadów  do  stacji  przeładunkowej  jest  tożsame  w  skutkach  do 

przekazania odpadów do instalacji. Zatem według odwołującego przekazywanie odpadów do 

stacji przeładunkowej, na potrzeby postępowania, uznać należy za tożsame z przekazaniem 

ich do instalacji. 

Odwołujący  dodał,  że  niebudzącym  wątpliwości  celem  zamawiającego  przy 

konstytuowaniu  kryterium 

„odległości”  było  doprowadzenie  do  ograniczenia  kosztów,  jakie 

będą się wiązać z transportem odpadów przez podmiot odpowiedzialny za odbiór i transport  

odpadów  z  terenu  gminy  Krosno  Odrzańskie  oraz  z  Punktu  Selektywnego  Zbierania 

Odpadów  Komunalnych  (zwanego  dalej  ”PSZOK”).  Jako,  iż  transport  odpadów  ze  stacji 

załadunkowej  do  instalacji  obciążać  będzie  odwołującego,  cel  wyznaczony  przez 

z

amawiającego  zostanie  osiągnięty,  a  kryterium  może  zostać  ocenione  względem 

o

dwołującego  z  poszanowaniem  zasad  określonych  w  art.  16  p.z.p.  Sytuacja  ta  jest 

w 

zasadzie  tożsama  z  sytuacją,  w  której  odwołujący  nie  korzystałby  ze  stacji 

przeładunkowej. Wskazanie przez wykonawcę konkretnej instalacji nie wyklucza sytuacji, iż 

dostarczone  odpady 

nie  zostaną  przewiezione  na  koszt  i  ryzyko  wykonawcy  do  innej 

instalacji.  Dokumentacja  p

ostępowania  nie  wskazuje  bowiem,  że  zagospodarowanie  musi 

nastąpić  w  tej  instalacji.  Po  dowiezieniu  odpadów  do  instalacji,  obowiązek  ich 

zagospodarowania  obciąża  wykonawcę,  który  musi  pozbyć  się  odpadów  zgodnie 

z 

przepisami prawa, kierując się także własnym interesem majątkowym. 

Powyższe  w  opinii  odwołującego  uzasadnia  okoliczność,  iż  zamawiający  nie 

wykluczył  w  żadnym  miejscu  dokumentacji  prawa  wykonawców  do  korzystania  ze  stacji 

przeładunkowych,  które  pełnią  przecież  tożsamą  funkcję  do  miejsc  w  obrębie  instalacji, 

w 

których  składowane  są  odpady  przed  ich  przetworzeniem,  poza  tym  iż  znajdować  się 

m

ogą  w  większej  odległości  niż  miejsce  zbierania  odpadów  na  terenie  instalacji.  Zatem 

zasadnie  wskazano, 

iż  odpady  będą  zagospodarowywane  w  instalacji  wykonawcy,  

a 

odległość powinna być mierzona do miejsca przekazania ich do zagospodarowania, tj. do 

stacji 

przeładunkowej,  skąd  później  odpady  będą  przez  odwołującego  transportowane  do 

instalacji. 

Odwołujący  dodał,  że  ujęciu  holistycznym,  stacja  przeładunkowa  stanowi  całość 

z 

instalacją,  co  dobitnie  wskazano  w  wyżej  cytowanej  decyzji  Starosty  Żarskiego  „Do  stacji 

przeładunkowej  w  Lubsku  będą  trafiały  odpady  komunalne  dowożone  przez  firmy 

odbierające odpady komunalne, oraz inne niż niebezpieczne odpady będą dowożone przez 

firmy zbierające te odpady oraz wytwórców tych odpadów w sposób selektywny. Będą one 

ważone  oraz  rejestrowane  za  pomocą  elektronicznej  wagi  samochodowej.  Wjazd  na  wagę 

będzie  regulowany  sygnalizacją  świetlną  sterowaną  z  pomieszczenia  obsługi  wagi  oraz 

sterowanym  szlabanem.  Następnie  odpady  trafiać  będą  do  strefy  przyjęć  w  sali  do 

przeładunku  gdzie  zostaną  wyładowane  z  pojazdów  dowożących  odpady  i  za  pomocą 

ładowarki kołowej przewiezione na linię do załadunku kontenerów lub do boksów gdzie będą 

oczekiwać  na  załadunek  po  zebraniu  ilości  transportowej.  Na  polu  przyjęć  następować 

będzie  wstępne  sortowanie,  które  nie  będzie  powodowało  zmiany  klasyfikacji  odpadów. 

Wszystkie  odpady  dalej  transportowane  będą  do  zakładu  Zagospodarowania  Odpadów 

w 

Marszowie.”.  Koreluje  to  z  art.  23  ust.  10  u.o.  (ustawa  o  odpadach),  który  stanowi  iż  : 

„10. Zakazu,  o  którym  mowa  w  ust.  28,  nie  stosuje  się  do  zbierania  odpadów,  o  których 

mowa w ust. 2 pkt 5 i 6, w 

stacji przeładunkowej prowadzonej przez: 1) podmiot odbierający 

odpady komunalne od właścicieli nieruchomości lub 2) prowadzącego instalację komunalną, 

lub  3)  prowadz

ącego  instalację  do  przetwarzania  bioodpadów.”.  Norma  ta  wskazuje 

kategorie  podmiotów,  które  mogą  prowadzić  stacje  przeładunkowe,  co  podkreśla,  iż  stacja 

przeładunkowa jest uznawana jako część instalacji lub element ją uzupełniający, co według 

odwołującego przesądza o niezasadności odrzucenia jego oferty. 

Niezależnie od powyższego, zamawiający zaniechał poprawienia oferty odwołującego 

-  zarzut  naruszenia  art.  223  ust.  2  pkt  2  i  3  p.z.p.  wskazany  w  pkt  5  petitum 

odwołania, 

ponieważ  „odległość”  instalacji  (stacji  przeładunkowej)  od  zamawiającego  lub  Krosna 

Odrzańskiego powinna być wartością obiektywną i weryfikowalną przez zamawiającego. 

Jeżeli  w  ocenie  zamawiającego,  odległość  powinna  być  liczona  do  adresu  instalacji 

(Marszów  50A,  Marszów,  68-200  Żary),  to  nie  występują  przesłanki  uniemożliwiające 

poprawienie  oferty  na  podstawie  art.  223  ust.  2  pkt  2  lub  3  p.z.p.  Poprawienie  danych 

dot

yczących  odległości  nie  może  być  bowiem  uznane  za  istotną  zmianę  złożonej  oferty, 

skoro  odległość powinna mieć charakter  obiektywny (odległość pomiędzy  dwoma  punktami 

jest stała, podobnie jak długość dróg). Zaniechanie poprawienia omyłki miało wpływ na wynik 

postępowania,  gdyż  doprowadziło  do  odrzucenia  oferty  odwołującego,  która  w  przeciwnym 

razie 

zostałaby poddana punktacji, przewidzianej w kryteriach oceny ofert. 

Kr

ajowa  Izba  Odwoławcza  –  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

po 

zapoznani

u  się  z  odwołaniem,  stanowiskiem  zamawiającego 

i 

przystępującego,  konfrontując  je  z  zebranym  w  sprawie  materiałem  procesowym, 

w tym  z  dok

umentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  po 

wys

łuchaniu oświadczeń i stanowisk złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy – 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

Skład orzekający stwierdził, że odwołanie dotyczy materii określonej w art. 513 p.z.p. 

i podlega  rozpoznaniu  zgodnie  z  art.  517  p.z.p.  Izba  st

wierdziła  również,  że  nie  została 

wypełniona  żadna  z  przesłanek  określonych  w  art.  528  p.z.p.,  których  stwierdzenie 

s

kutkowałoby odrzuceniem odwołania i odstąpieniem od badania meritum sprawy. W ocenie 

składu  orzekającego  odwołujący  wykazał,  że  posiada  legitymację materialną  do  wniesienia 

środka zaskarżenia zgodnie z przesłankami art. 505 ust. 1 p.z.p. 

Ponadto, 

Izba stwierdziła spełnienie przesłanek art. 525 ust. 2 i 3 p.z.p. i dopuściła do 

udzia

łu w postępowaniu odwoławczym konsorcjum „ZUO International” Sp. z o. o. Kunowice, 

ul. 

Słubicka  50,  69-100  Słubice  i  Elektrorecykling  S. A.  Sękowo  59,  64-300  Sękowo  (dalej 

zwane 

„przystępującym”), które zgłosiło przystąpienie po stronie zamawiającego. 

Zgodnie z o

świadczeniem procesowym złożonymi na posiedzeniu odwołujący wycofał 

zarzuty naruszenia przez 

zamawiającego: art. 226 ust. 1 pkt 5 i 7 p.z.p. w zw. z art. 16 pkt 1-

3  p.z.p.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

przystępującego  z  powodu  błędnego 

uzna

nia,  że  jej  treść  jest  zgodna  z  warunkami  zamówienia  i  jej  złożenie  nie  stanowi  czynu 

nieuczciwej konkurencji (zarzut nr 1) i art. 255 pkt 6 p.z.p. w zw. z art. 240 ust. 1 p.z.p. i art. 

16  pkt  1-

3  p.z.p.  poprzez  zaniechanie  unieważniania  postępowania,  które  jest  obarczone 

niemożliwą  do  usunięcia  wadą,  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu 

umowy  w  s

prawie  zamówienia  publicznego  (zarzut  nr  6),  co  skutkowało  umorzeniem 

postępowania odwoławczego w tym zakresie i znalazło odzwierciedlenie w puncie 1 tenoru 

sentencji orzeczenia. 

W  oparciu  o  zakre

ślone  we  wcześniejszej  części  uzasadnienia  akta  sprawy 

od

woławczej, Izba ustaliła następujące okoliczności w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia: 

I. 

W  rozdziale  III  SWZ  zamaw

iający zawarł  opis  przedmiotu  zamówienia  (OPZ),  gdzie 

m.in. wskazano, 

że: 

„1. 

Przedmiotem 

zamówienia 

jest 

świadczenie 

usługi 

polegającej 

na 

zagospodarowaniu  niesegregowanych  (zmieszanych  odpadów  komunalnych) 

i 

segregowanych odpadów komunalnych pochodzących z terenu gminy Krosno 

Odrzańskie  w  instalacji  komunalnej  lub  instalacji  odzysku  i  unieszkodliwiania 

odpadów.  Wykonawca  będzie  realizował  zamówienie  zgodnie  z  przepisami 

prawa, w szczególności: 

a) 

Zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2021 r., 

poz. 779, t.j.),  

b) 

Zgod

nie  z  ustawą  z  dnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości 

i 

porządku w gminach (Dz. U. 2021 r., poz.888, t.j.). (…) 

Odpady  podl

egające  obowiązkowi  zagospodarowania  w  instalacji  komunalnej 

mogą zostać zagospodarowane wyłącznie w instalacji komunalnej. 

Zamawiający  wymaga,  aby  Wykonawca  zapewnił  realizację  zamówienia 

w zakresie  zagospodarowania  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpa

dów 

komunalnych  przy  użyciu  instalacji  komunalnej  do  przetwarzania  odpadów 

objętych  przedmiotem  zamówienia,  wskazanej  na  liście,  o  której  mowa  w  art. 

38b ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2021 r., poz. 

779, t.j.)

”. 

II. 

W  rozdziale  XIV  SWZ 

–  opis  kryteriów  oceny  ofert  wraz  z  podaniem  wag  kryteriów 

i sposobu  oceny  ofert,  w  zakresie  kryterium 

„odległość”  określono  następujący 

sposób przyznawania punktacji wykonawcom: 

„Ox  =  (Omin / Obad ) x 50 %, gdzie: 

Ox 

ilość punktów przyznanej danej ofercie w kryterium „odległość”; 

Omin  - 

najkrótsza  odległość  od  Zamawiającego  do  instalacji  (w  km)  spośród 

badanych ofert; 

Obad  - 

Ilość km od Krosna Odrzańskiego do Instalacji, podanej przez Oferenta dla 

którego wynik jest obliczany. 

Odległość  w  km  będzie  liczona  od  miasta  Krosno  Odrzańskie  do  instalacji 

zagospodarowania  odpadów  Oferenta  mierzonej  w  linii  najkrótszego  przejazdu  wg. 

wskazania Google Maps 

z dokładnością wskazaną w aplikacji”. 

III. 

W załączniku nr  3  do  SWZ,  w  projekcie  umowy  –  §  2 termin i  podstawowe warunki 

realizacji umowy, 

zamawiający określił, że: 

„2.  

Miejscem  świadczenia  usługi  są  instalacje  wskazane  przez  Wykonawcę 

w ofercie.  W  przypadku  wskazania  w  ofercie  alternatywnych  instalacji  do 

zagospodarowywania  tego  samego  rodzaju  odpadów,  Zamawiający  jest 

uprawniony  do  przekazania  odpadów  do  każdej  z  wskazanych  w  ofercie 

instalacji. (

…).  

Odpady podlegające obowiązkowi zagospodarowania w instalacji komunalnej 

mogą  zostać  zagospodarowane  wyłącznie  w  instalacji  komunalnej. 

Niesegregowane 

(zmieszane) 

odpady 

komunalne 

muszą 

zostać 

zagospodarowanie  w  instalacji  komunalnej  prowadzonej  prz

ez  Wykonawcę, 

wskazanej  w  ofercie,  za  w

yjątkiem  sytuacji  dla,  których  w  sposób  wyraźny 

przewidziano 

wyłączenie tego obowiązku. 

Zamawiający  wymaga,  aby  Wykonawca  zapewnił  realizację  zamówienia 

w zakresie  niesegregowanych  (zmieszanych) 

odpadów  komunalnych  przy 

użyciu instalacji komunalnej do przetwarzania odpadów objętych przedmiotem 

zamówienia, wskazanej na liście, o której mowa w art. 38b ust. 1 pkt 1 ustawy 

o odpadach

”. 

IV. 

Zamawiający  wyjaśniał  treść  SWZ  odpowiadając  na  zadane  przez  wykonawców 

pytania. W dniu 27.09.2021 r. opublikowano pytanie nr  12 

„Zgodnie z dokumentacją 

przetargową  przedmiotowego  postępowania  Zamawiający  wskazuje  m.in. 

w Rozdziale  III  pkt  8  Spe

cyfikacji  Warunków  Zamówienia  oraz  w  §  2  pkt  2  Projektu 

umowy, że Wykonawca jest zobowiązany wskazać w ofercie instalację komunalną do 

zagospodarowania. 

Jako  że,  odległość  instalacji  Wykonawcy  od  siedziby 

Zamawiającego  jest  jednym  z  kryteriów  oceny  ofert,  prosimy  o  dostosowanie 

formularza  na  wpisanie  nazwy  instalacji  komunalnej  Wykonawcy  w  której  będą 

zagospodarowane odpady. Obecny kształt formularza ofertowego pozwala jedynie na 

wpisanie  ilości  kilometrów”  wraz  z  odpowiedzią  „Zamawiający  wprowadza  nowy 

formularz  ofertowy  (

Załącznik  Nr  1_zmiana),  w  którym  wprowadzono  nowy  wiersz 

w 

celu określenia nazwy i lokalizacji oferenta”. 

V. 

Odwołujący  w  ofercie  (str.  3  wypełnionego  załącznika  nr  1  do  SWZ)  wskazał 

„Nazwa/Miejscowość:  Zakład  Zagospodarowania  Odpadów/Marszów,  Odległość  od 

Krosna Odrzańskiego 40,8 km”. 

VI. 

W  dniu  26.10.2

021  r.  zamawiający,  działając  na  odstawie  art.  223  ust.  1  p.z.p., 

wezwał  odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  treści  oferty  wskazując,  że  „Zgodnie 

z zapisami  XIV  SWZ  - 

Opis  kryteriów  oceny  ofert,  Zamawiający  opisał,  że  przy 

wyborze najkorzystniejszej oferty będzie się kierował dwoma kryteriami: Ceną oferty 

oraz  Odległością,  która  będzie  liczona  w  km  od  miasta  Krosno  Odrzańskie  do 

instalacji  Zagospodarowania  Odpadów  Oferenta  mierzonej  w  linii  najkrótszego 

przejazdu  wg.  wskazania  Google  Maps  z  dokładnością  wskazaną  w  aplikacji. 

W Formularzu oferty w

ykazali Państwo, że odległość od Krosna Odrzańskiego wynosi 

40,8  km,  zaś  wg  aplikacji  Google  Maps  najkrótsza  droga  wskazana  przez  aplikację 

wynosi  64,1  km  (w  załączeniu  zrzut  ekranu  z  aplikacji).  Proszę  o  wyjaśnienie 

zaistniałej różnicy pomiędzy ilością km wykazaną w aplikacji Google Maps, a ilością 

km wskazaną przez Państwa w złożonej ofercie.”. 

VII. 

Odwołujący  pismem  z  dnia  26.10.2021  r.  wyjaśnił,  że  „w  formularzu  oferty  zgodnie 

z 

udzieloną  przez  Państwa  odpowiedzią  na  pytanie  zadane  w  niniejszym 

postępowaniu  w  wierszu  dodanym  do  wypełnienia:  „Nazwa/Miejscowość:”  wskazał 

nazwę  i  miejscowość  siedziby  Wykonawcy.  Wykonawca  dysponuje  stacją 

przeładunkową  w  miejscowości  Lubsko,  która  jest  docelowym  miejscem 

przyjmowania  odpadów  objętych  niniejszym  postępowaniem.  W  związku 

z 

powyższym Wykonawca wskazał  najkrótszą trasę  z miasta  Krosno Odrzańskie do 

najbliższego  punktu  przyjęcia  odpadów  prowadzonego  przez  Wykonawcę  wg. 

wskazania Google Maps. 

Na potwierdzenie możliwości przyjęcia odpadów w podanej 

lokalizacji w załączeniu przesyłamy decyzję Starosty Żarskiego z dnia 13.02.2014 r. 

znak WBO.6233.6.2014 oraz zmianę z dnia 20.10.2014 r. znak WBO.6233.6.1.2014”. 

VIII. 

Zamawiający  w  dniu  23.11.2021  r.  odrzucił  ofertę  odwołującego  na  podstawie  art. 

226  ust.  1  pkt  5  p.z.p.,  p

onieważ jej  treść jest  niezgodna  z  warunkami  zamówienia. 

W uzasadnieniu  swojej  decyzji 

zamawiający  przywołał  złożone  przez  odwołującego 

wyjaśnienia  z  dnia  26.10.2021  r.,  powołał  się  na  treść  pkt  6  -  8  rozdziału  III  SWZ, 

modyfikację formularza ofertowego wynikającą z odpowiedzi na pytanie nr 12 z dnia 

27.09.2021  r.  i  opis  kryterium  oceny  ofert 

„odległość”  konkludując,  że  w  formularzu 

oferty 

odwołującego podano ilość kilometrów od stacji przeładunkowej, a nie instalacji 

komunalnej, co 

stanowi o niezgodności oferty z warunkami zamówienia. 

Zamawiający dodał, że „Punkt przeładunkowy nie służy zagospodarowaniu odpadów. 

Jak  wynika  z 

art.  35  ust.  6  pkt  ustawy  o  odpadach,  Instalacją  komunalną  jest 

instalacja do przetwarzania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych 

lub 

pozostałości  z  przetwarzania  tych  odpadów,  określona  na  liście,  o  której  mowa 

w 

art. 38b ust. 1 pkt 1, spełniająca wymagania najlepszej dostępnej techniki, o której 

mowa w art. 207 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - 

Prawo ochrony środowiska, lub 

technolo

gii,  o  której  mowa  w  art.  143  tej  ustawy,  zapewniająca:  mechaniczno-

biologiczne  przetwarzanie  niesegregowanych (zmieszanych)  odpadów  komunalnych 

i 

wydzielanie  z  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  frakcji 

nadających  się  w  całości  lub  w  części  do  odzysku,  lub  składowanie  odpadów 

powstających 

w 

procesie 

mechaniczno-biologicznego 

przetwarzania 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  oraz  pozostałości 

z 

sortowania  odpadów  komunalnych.  Stacja  przeładunkowa  nie  spełnia  ww. 

wymogów”. Zaznaczono także, iż nie ma możliwości poprawienia oferty na podstawie 

art. 

223  ust.  2  pkt  3  p.z.p.,  ponieważ  wprowadzona  zamiana  byłaby  istotną  zmianą 

w jej 

treści, zatem oferta podlega odrzuceniu. 

Skład  orzekający  dokonał  oceny  stanu  faktycznego  ustalonego  w  sprawie  mając  na 

uwadze  art.  554  ust.  1  pkt  1  n.p.z.p., 

który  stanowi,  że  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli 

stwierdzi  naruszen

ie przepisów  ustawy, które miało  wpływ  lub może  mieć  istotny  wpływ  na 

wynik postępowania o udzielenie zamówienia. 

Izba 

– uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy przedłożony przez strony, po 

dokonaniu  usta

leń  poczynionych  na  podstawie  dokumentacji  postępowania,  zważając  na 

okoliczności  podniesione  w  odwołaniu,  mając  na  uwadze  stanowiska  procesowe 

zaprezentowane  przez 

zamawiającego  i  przystępującego  –  stwierdziła,  że  sformułowane 

przez  odwołującego  zarzuty  nie  znajdują  potwierdzenia  w  ustalonym  stanie  faktycznym 

i p

rawnym,  zatem  odwołanie  nie  posiada  uzasadnionych  podstawy  i  jako  takie  zostało 

oddalone. 

W  ocenie  sk

ładu  rozpoznającego  spór  decyzja  zamawiającego  o  odrzuceniu  oferty 

odwołującego  na  kanwie  art.  226  ust.  1  pkt  5  p.z.p.  była  prawidłowa.  W  dokumentacji 

postępowania  jednoznacznie  wskazano,  że  w  ofercie  należy  podać  ilość  kilometrów  od 

Krosna  Odrzańskiego  do  miejsca  świadczenia  usługi  –  instalacji  zagospodarowania 

odpadów  wykonawcy,  mierzoną  w  linii  najkrótszego  przejazdu  według  wskazania  Google 

Maps  (tak  opis  pozacenowego  kryterium  oceny  ofert 

„odległość”  i  odpowiedź  na  pytanie nr 

modyfikujące formularz ofertowy w zakresie spełnienia wymagań SWZ i § 2 pkt 2 wzoru 

umowy,  vide  pkt 

II  i IV okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia).  Zgodnie z  wyjaśnieniami 

odwołującego  –  pkt  VII  okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia  –  wskazana  w  jego 

formularzu  ofertowym 

odległość  40,8  km  dotyczy  miejscowości  Lubsko,  gdzie  odwołujący 

posiada stacj

ę przeładunkową, która miała być docelowym miejscem przyjmowania odpadów 

objętych postępowaniem, co stanowi istotną merytoryczną wadę oferty. 

Nie  budzi 

żadnych  wątpliwości  Izby,  że  niezależnie  od  funkcji  stacji  przeładunkowej 

czy  rzekomego  celu  ustanowienia  kryterium 

„odległość”,  SWZ  jest  jednoznaczna. 

Zamawiający trafnie odrzucił ofertę odwołującego za niezgodność z SWZ, zaś w odwołaniu 

nie  ma  żadnych  okoliczności  wynikających  z  dokumentacji  przetargu,  z  których  można 

byłoby wywieść, że wypełnienie formularza ofertowego przez odwołującego było prawidłowe. 

Wykonawca 

skupił  się  na  poszukiwaniu  poza  SWZ  cech  stacji  przeładunkowej,  które  jego 

zdaniem 

powodują  uznanie,  że  już  w  stacji  dochodzi  do  zagospodarowania  odpadów 

(poprzez ich unieszkodliwienie 

w miejscu pośrednim w drodze do zakładu unieszkodliwiania) 

pomijając,  że  w  SWZ  wyraźnie  wskazano,  iż  w  formularzu  ofertowym  należało  podać 

instalację  zagospodarowywania  odpadów,  co  pkt  6  i  7  rozdziału  III  SWZ  określa  jako 

instalację  komunalną  do  przetwarzania  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia, 

wskazan

ą na liście, o której mowa w art. 38b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2021 r. 

o odpadach (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  779  ze zm.)  dalej  zwanej jako 

„u.o.”. Powyższe zostało 

powtórzone  przez  zamawiającego  w  §  2  ust.  2  -  4  wzoru  umowy.  Zatem  skoro  w  SWZ  – 

której  przedmiotem  zamówienia  jest  zagospodarowanie  odpadów  w  instalacji  komunalnej 

(wskazanej na l

iście Marszałka województwa), a w kryterium oceny ofert oceniano odległość 

miasta Krosno Odrzańskie od instalacji zagospodarowania odpadów wykonawcy – określono 

co  rozumie  się  przez  rzeczoną  instalację,  to  nie  ma  podstaw,  aby  poszukiwać  rozumienia 

SWZ poza jej treścią. 

W  szczególności,  że  odwołujący  wręcz  pominął  niewygodną  dla  jego  stanowiska 

procesowego 

treść SWZ i poszukując argumentów całkowicie spoza spektrum dokumentacji 

przetargu próbował „dostosować” brzmienie wyrażeń użytych w SWZ tak, aby konwalidować 

popełniony w ofercie błąd. Innymi słowy, twierdzenia odwołującego mające uratować ofertę 

niezgo

dną  z  SWZ  wynikają  z  przedstawionego  rozumienia  treści  SWZ,  gdzie  stosując 

argumentację  w  oderwaniu  od  dokumentacji  przetargu  wykonawca  tłumaczy  jak  wykłada 

wyrażenia  w  niej  użyte,  bagatelizując,  że  zamawiający  klarownie  wskazał,  że  instalację 

zagospodarowania 

odpadów rozumie tożsamo jak ustawodawca w ustawie o odpadach. Izba 

stoi  jednak  na  stanowisku,  że  w  pierwszej  kolejności  SWZ  należy  wykładać  zgodnie  z  jej 

brzmieniem

,  a  przy  tym  interpretować  w  sposób  ścisły,  co  stanowi  gwarancję  pewności 

obrotu 

oraz realizację naczelnych zasad zamówień publicznych określonych w art. 16 p.z.p., 

zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, a także przejrzystości 

postępowania. 

Je

żeli  zaś  odwołujący  wykazałby,  że  zasadnym  jest  poszukiwanie  wykładni  SWZ 

poza  jej 

treścią, to musiałby  także  wykazać,  że wykonawca  dokonujący rekonstrukcji  treści 

formularza ofertoweg

o do wypełnienia (oświadczenia woli zamawiającego) w miejscu, gdzie 

należało wskazać  odległość  w  kryterium  pozacenowym, mógłby  zrozumieć  wymóg  podania 

instalacji  zagospodarowania  odpadów  jako  stacji  przeładunkowej.  Czyli  udowodnić,  że 

z punktu  widzenia  odbiorcy, 

który  z  należytą  starannością  wymaganą  w  obrocie, 

z uwz

ględnieniem zawodowego charakteru działalności, dokonuje odtworzenia oświadczenia 

zamawiającego (art. 65 § 1 k.c.), formularz ofertowy wymagał podania miejsca przyjmowania 

odpadów objętych postępowaniem, a nie miejscowości instalacji  komunalnej, w której będą 

one  zagospodarowywane.  W  tym  zakresie 

nie  można  pomijać,  że  z  logiki  i  doświadczenia 

życiowego wynika, że wykonawcy działający na rynku gospodarowania odpadami, który jest 

szczegółowo  uregulowany  w  powszechnie  obowiązujących  przepisach  prawa  –  znają  to 

prawo  i  potrafią  je  stosować.  Jeżeli  zatem  zamawiający  w  dokumentacji  postępowania 

odwołuje się do pojęć zdefiniowanych w u.o., to trudno uznać, że profesjonalista działający 

na przedmiotowym, regulowanym rynku nie 

powiąże danego pojęcia z jego definicją legalną 

(art.  38b  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  35  ust.  6  u.o.)

,  a  będzie  doszukiwał  się  funkcjonalnych 

powi

ązań stacji przeładunkowej i instalacji komunalnej, tworząc własne wyjaśnienie danego 

wyrażenia  na  potrzeby  konkretnego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

także pomijając brzmienie SWZ. 

Niemniej, 

skład  orzekający  zgadza  się  z  przystępującym,  że  ani  w  aspekcie 

faktycznym,  ani  w  aspekcie  prawnym 

stacja  przeładunkowa  nie  może  zostać  uznana  za 

część  instalacji  komunalnej,  co  trafnie  wywiedziono  na  str.  6  -  13  pisemnego  stanowiska 

procesowego 

przystępującego,  które  Izba  przyjmuje  za  własne.  Krótko  podsumowując 

argumenty  tam  zawarte 

należy  zaznaczyć,  że  zgodnie  z  art.  3  pkt  48  w  zw.  z  art.  3  pkt 

6 ustawy  z  dnia  27  kwietnia 

2001  r.  Prawo  ochrony  środowiska  (Dz. U.  z  2021  r.,  poz. 

1973 ze  zm.)

,  które  określają  pojęcia  zakładu  i  instalacji,  stacja  przeładunkowa  –  nawet 

gdyby znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie instalacji komunalnej, czyli funkcjonowała 

na  terenie  tego  samego  zakładu  –  nie  mogłaby  zostać  uznana  za  jej  część,  kiedy  punkt 

zbierania odpadów w miejscowości Lubsko jest zlokalizowany w odległości około 30 km od 

instalacji  komunalnej 

odwołującego.  Wykonawca  działający  na tym rynku  zdaje  się również 

znać  ustawowe  terminy  gospodarowanie  odpadami  (art.  3  ust.  1  pkt  2 u.o.)  oraz  zbieranie 

odpadów (art. 3 ust. 1 pkt 34 u.o.). Stacja przeładunkowa, w której dochodzi do czasowego 

magazynowania odpa

dów (art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. b u.o., zgodnie z decyzją Starosty Żarskiego 

z dnia 20.10.2014 r. magazynowanie w 

stacji przeładunkowej w Lubsku może odbywać się 

maksymalnie 24 godziny) 

nie może zostać uznana za stacjonarny obiekt techniczny służący 

do  prowadz

enia  odzysku  albo  unieszkodliwiania  odpadów,  czyli  za  instalację  do 

przetwarzania odpadów (por. także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi 

z  dnia  26.04.2017  r.  sygn.  akt:  I

II  SA/Łd  979/16).  Zaaprobowanie  tez  odwołującego 

prowadz

iłoby  także  do  uznania,  że  rzekome  przetwarzanie  (unieszkodliwianie,  procesy  D1, 

D5, D14 i D15) 

odpadów na terenie stacji przeładunkowej należałoby uznać za dokonywane 

bez wymaganego w art. 41 ust. 1 u.o. zezwolenia i sprzeczne z 

decyzją Starosty Żarskiego 

w  przedmiocie  z

bierania  odpadów  w  stacji  wykonawcy.  I  wreszcie  przywołane  przez 

odwołującego  art.  9e  ust.  1  pkt  2  i  ust.  1c  ustawy  zdnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu 

czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2021 r., poz. 888 ze zm.) nie dotyczą działalności 

wykonywanej w ra

mach zamówienia, odwołujący pomija także art. 29a ust. 1 i 3 u.o. 

Konkludując,  stanowisko  odwołującego  dotyczące  funkcji  stacji  przeładunkowej  jest 

wewnętrznie  niespójne,  a  sugestie,  jakoby  w  stacji  przeładunkowej  miała  być  prowadzona 

działalność  polegająca  na  unieszkodliwianiu  odpadów  nie  znajdują  odzwierciedlenia 

w 

decyzjach  Starosty  Żarskiego  umożliwiających  zbieranie  odpadów  w  stacji  czy  wręcz 

mogą prowadzić do wniosku o wykonywaniu działalności bez stosownych uprawnień. 

Trudno 

podzielić  również  argumentację  odwołującego  w  zakresie  podanego  przez 

niego  celu 

określenia  kryterium  „odległość”.  Jest  to  raczej  stanowisko  strony  oparte  na 

własnych  hipotezach  mających  sanować  błąd  popełniony  w  ofercie,  a  nie  próba 

obiektywnego  wskazania  uzasadnienia  zastosowania  pozacenowego  kryterium  oceny  ofert 

przez 

zamawiającego.  Dodatkowo  założenia  odwołującego  pomijają  nie  tylko  treść  SWZ 

(w kryterium  oceny  ofert  oceniano 

odległość  miasta  Krosno  Odrzańskie  od  instalacji 

zagospodarowania od

padów wykonawcy – instalacji komunalnej do przetwarzania odpadów 

objętych przedmiotem zamówienia, wskazanej na liście z art. 38b ust. 1 pkt 1 u.o.), a także 

k

onieczność  uwzględnienia  przez  zamawiającego  zasady  efektywności  zamówienia 

publicznego (art. 17 ust. 1 p.z.p.), czyli uzyskania 

nie tyle najtańszej oferty, co zapewnienia 

najbardziej  optymalne

j  realizacji  zamówienia  również  poprzez  osiągnięcie  efektów 

środowiskowych. 

Izba  nie  znajduje  podstaw,  aby 

uznać,  że  omawiane  kryterium  pozacenowe,  tu 

kryterium 

jakościowe dotyczące aspektów środowiskowych (art. 242 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 

242  ust.  2  pkt  3  p.z.p.), 

ustalono  z  pominięciem  zasad  ustawy  p.z.p.  i  zasady  bliskości 

stano

wiącej  jeden  z  instrumentów  służących  ochronie  środowiska,  życia  i  zdrowia  ludzi, 

zapobiegających  i  zmniejszających  negatywny  wpływ  na  środowisko  wynikający 

z 

wytwarzania odpadów oraz gospodarowania nimi. W sytuacji, kiedy odpady nie mogą być 

przetworzone  w  m

iejscu  ich  powstania,  przekazuje  się  je,  uwzględniając  hierarchię 

sposobów  postępowania  z  odpadami  oraz  najlepszą  dostępną  technikę  lub  technologię, 

o 

której  mowa  w  art.  143  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo  ochrony  środowiska 

(Dz. U.  z  2021  r.,  poz.  1973  ze  zm.) 

do  najbliżej  położonych  miejsc,  w  których  mogą  być 

przetworzone  (art.  20  ust.  2  u.o.).  Zatem  nie  posiada  uzasadnienia  o

dejście  w  kryterium 

„odległość” od miejsca przetworzenia odpadów (instalacja komunalna) na rzecz miejsca ich 

zbierania  (sta

cja  przeładunkowa),  czyli  pominięcie  zasady  bliskości,  od  której  zamawiający 

nie  może  odstąpić.  Przyjęcie  tez  odwołującego  powodowałoby  także  uznanie  kryterium 

„odległość”  za  kryterium  pozorne,  będące  de  facto  kolejnym  kryterium  dotyczącym  ceny, 

a zarazem  za  kryterium  oceny  ofert 

oderwane  od  całości  brzmienia  SWZ  na  rzecz 

subiektywnego 

stanowiska  odwołującego,  które  jest  sprzeczne  z  dokumentacją 

postępowania  –  o  czym  szerzej  we  wcześniejszej  części  uzasadnienia  –  kiedy  kryterium 

oceny ofert winno 

być ściśle związane z przedmiotem zamówienia (art. 241 ust. 1 p.z.p., pkt 

i 7 rozdziału III SWZ).  

W  konsekwencji 

powyższego  Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  nie  udowodnił,  aby 

decyzja 

zamawiającego  o  odrzuceniu  jego  oferty  z  postępowania  była  nieprawidłowa. 

Wykonawca 

przedstawił  własne  nieuzasadnione  rozumienie  treści  formularza  ofertowego, 

pomijające  treść  SWZ,  więc  zamawiający  prawidłowo  uznał,  że  wskazana  w  ofercie  stacja 

przeładunkowa  nie  spełnia  wymagań  dokumentacji  postępowania,  uznając  to  za  wadę 

merytoryczną oferty powodującą konieczność jej eliminacji z postępowania, zatem zarzut nr 

4 z petitum 

odwołania został oddalony. 

W  ocenie  Izby  w  materiale  procesowym  nie  znalaz

ł  także  potwierdzenia  zarzut 

naruszenia  przez  zamawiającego  art.  253  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  226  ust.  1  pkt  5  p.z.p., 

poprzez  wskazanie  wadliwego  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego 

czynności  odrzucenia 

oferty odwołującego (zarzut nr 3). 

Zdaniem 

składu orzekającego zawiadomienie o odrzuceniu oferty wykonawcy z dnia 

23  listopada  2021  r.  (vide 

pkt  VIII  okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia)  spełnia 

wymagania  art.  2

53  ust.  1  pkt  2  p.z.p.,  w  szczególności  zamawiający  w  sposób  właściwy 

i 

wyczerpujący  podał  uzasadnienie  swojej  decyzji,  w  tym  odwołał  się  do  treści  wyjaśnień 

złożonych  w  przetargu  przez  odwołującego  odnoszących  się  do  wypełnienia  formularza 

ofertowego, szeroko p

rzytoczył stosowne postanowienia SWZ, z którymi oferta odwołującego 

jest  niezgodna. 

Zamawiający  wyjaśnił  także  w  oparciu  o  jakie  przepisy  prawa  doszedł  do 

wniosku, 

że  wskazanie  przez  odwołującego  punktu  przeładunkowego  nie  może  zostać 

uznane  za  wskazanie  instalacji  komunalnej  (odpowiednie  przepisy  ustawy  o  odpadach), 

zatem trudno u

znać takie zawiadomienie za lapidarne, bądź za niespełniające dyspozycji art. 

253 ust. 1 pkt 2 p.z.p., co powoduje oddalenie omawianego zarzutu. 

Skład  orzekający  oddalił  również  zarzut  nr  2  –  przedwczesnego  odrzucenia  oferty 

odwołującego,  czyli  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  253  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art. 

226 ust. 1 pkt 5 p.z.p.  

Odwołujący argumentował, iż istotność tego naruszenia ma znaczenie, w przypadku 

gdyby  w 

ocenie  Izby  zarzuty  dotyczące  zaniechania  odrzucenia  oferty  przystępującego, 

a 

także zaniechania unieważnienia postępowania zostały uznane za przedwczesne, co może 

w 

przyszłości  służyć  jako  podstawa  odmówienia  odwołującemu  prawa  do  późniejszego 

podniesienia  tych 

zarzutów  –  nie  można  bowiem,  zdaniem  odwołującego,  wykluczyć,  iż 

w 

takim  przypadku  będzie  stawiany  zarzut  niewykazania  materialnoprawnych  przesłanek, 

war

unkujących możliwość skorzystania ze środka ochrony prawnej (art. 505 ust. 1 p.z.p.).  

Niemniej odwołujący na posiedzeniu wycofał rzeczone zarzuty (zarzut nr 1 dotyczący 

zaniechania  odrzucenia  oferty 

przystępującego  i  zarzut  nr  6  dotyczący  zaniechania 

unie

ważniania  postępowania),  brak  jest  zatem  nawet  hipotetycznej  możliwości  spełnienia 

okoliczności, z którymi odwołujący wiązał naruszenie wskazane w zarzucie nr 2, więc zarzut 

ten  jako  bezpodstawny  nie  mógł  zostać  przez  Izbę  uwzględniony.  Dodatkową  przeszkodą 

jest 

także  brzmienie  art.  554  ust.  1  pkt  1  p.z.p.  wymagające  stwierdzenia  kwalifikowanego 

naruszenia prawa przez 

zamawiającego, mającego istotny wpływ na wynik przetargu.  

W  zakresie  zarzutu  zaniechania 

poprawienia  oferty  odwołującego  na  podstawie  art. 

223 ust. 2 i 3 p.z.p. (zarzut nr 5) 

skład orzekający wskazuje co następuje. 

Wadą  oferty  wykonawcy  nie  jest  wyłącznie  wskazanie  nieprawidłowej  odległości 

w formularzu  ofertowym,  zgodnie  bowiem  z 

wyjaśnieniami  odwołującego  złożonymi 

w przetargu  (pismo  z  dnia  26.10.2021  r.,  pkt  VIII  okol

iczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia) 

w 

ofercie  wskazano  stację  przeładunkową  w  Lubsku.  Nie  może  więc  być  mowy  o  omyłce, 

kiedy treść oferty właściwie wyraża intencję jej autora. Poprawienie omyłki jest szczególnym, 

typowym  dla  p.z.p.  trybem  dot

yczącym  wykładni oświadczeń woli,  który  nie może  posłużyć 

jako instrument wykreowania nowego (innego) 

oświadczenia, wbrew wyjaśnieniom złożonym 

przez 

odwołującego,  więc  popełniony  błąd  nie  zawiera  się  w  katalogu  wad,  które  można 

sanować. 

W  szczególności  nie  doszło  do  zaniechania  poprawienia  oferty  odwołującego  na 

kanwie  art.  223  ust.  2  pkt  3  p.z.p., 

ponieważ  warunkiem  poprawienia  tzw.  innej  omyłki  jest 

nieistotność  zmiany  treści  oferty,  jakie  pociąga  za  sobą  dokonanie  jej  poprawy.  „Podobnie 

jak  w 

przypadku  omyłek  rachunkowych  i  pisarskich,  inne  omyłki  muszą  mieć  charakter 

przypadkowych,  niezamierzonych 

błędów.  W  żadnym  zaś  wypadku  za  inną  omyłkę  nie 

można przyjąć świadomego i celowego działania wykonawcy, co można wywieść chociażby 

z  wyroku 

Sądu  Okręgowego  w  Krakowie  z  29  stycznia  2010  roku  wydanego  w  sprawie 

XII Ga  429/09.  Drugim  warunkiem  poprawienia  o

myłki,  jako  innej,  jest  nieistotność  zmian 

treści  oferty,  jakie  pociąga  za  sobą  dokonanie  poprawy.  Zasadniczo  w  orzecznictwie 

przyjmuje  się,  że  o  tym,  czy  poprawienie  omyłki  powoduje  istotne  zmiany  w  treści  oferty, 

decyduje nie fakt, czy omyłka dotyczy istotnych elementów zamówienia, ale to, czy w istotny 

sposób zmienia się oświadczenie woli wykonawcy zawarte w ofercie. Tym samym możliwe 

jest 

poprawienie  omyłek  skutkujących  zmianą  ceny  oferty,  czy  wpływających  bezpośrednio 

na  wybór  oferty  najkorzystniejszej,  jeśli  tylko  czynność  ta  przywraca  zniekształconą  na 

skutek  omyłki  treść  zamierzonego  oświadczenia  woli  wykonawcy.”  (tak  wyrok  Sądu 

Okręgowego w Poznaniu z dnia 10.05.2017 r. sygn. akt: X Ga 1071/16).  

Zatem  n

ieprawidłowym  byłoby  wykorzystanie  trybu  poprawienia  omyłki  do 

dostosowania  formularza  ofertowego 

odwołującego  do  merytorycznych  wymagań 

dokumentacji  postępowania,  poprzez  wprost  zamianę  tego,  co  w  ofercie  jest  niezgodne 

z 

wymaganiami  zamawiającego.  Działanie  takie  nie  tylko  byłoby  sprzeczne  z  ustawową 

możliwością  poprawienia  omyłki,  ale  byłoby  wbrew  wyjaśnieniom  przedstawionym  przez 

wykonawcę, z których wprost wynika, że jego zdaniem nie popełnił on żadnego błędu, który 

można byłoby poprawić na kanwie art. 223 ust. 2 p.z.p. Omawiany zarzut został więc przez 

Izbę oddalony jako bezpodstawny. 

Ponadto

,  Izba  włączyła w  poczet  materiału  dowodowego  wydruki  z  aplikacji  Google 

Maps, które okazały się nieprzydane dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia 

sporu, który dotyczy weryfikacji poprawności formularza ofertowego wykonawcy w konotacji 

z  brzmieniem  dokumentacji  postępowania,  sama  zaś  ilość  kilometrów  od  Gminy  Krosno 

Odrzańskie  do  stacji  przeładunkowej  i  instalacji  komunalnej  jest  wtórna,  nie  były  też  to 

o

koliczności sporne. 

Brak 

potwierdzenia 

zarzu

tów 

wskazanych 

w 

odwo

łaniu 

powoduje, 

iż 

w przedmiotowym  stanie  faktyczny

m  nie  została  wypełniona  hipoteza  art.  554  ust.  1  pkt 

1 p.z.p. 

– zamawiający w sposób prawidłowy dokonał odrzucenia oferty odwołującego, więc 

od

wołanie zostało przez skład orzekający oddalone. 

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

Rozstrzy

gnięcie  o  kosztach  postępowania  wydano  na  podstawie  art.  575  p.z.p. 

obciążając  strony  kosztami  zgodnie  z  zasadą  odpowiedzialności  za  wynik  postępowania 

od

woławczego  z  uwzględnieniem  §  8  ust.  2  w  zw.  z  §  5  pkt  1  rozporządzenia  z  dnia 

30 grudnia  2020  r.  w  sp

rawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania 

(Dz. U.  z  2020  r.  poz.  2437).  Iz

ba  obciążyła  odwołującego,  którego  odwołanie  zostało 

oddalone kosztam

i postępowania odwoławczego, na które złożył się uiszczony przez stronę 

wpis od odwo

łania. 

Przewodniczący: 

…………………………