KIO 350/21 WYROK dnia 22 marca 2021 r.

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

WYROK 

z dnia 22 marca 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Monika Kawa-

Ogorzałek 

Członkowie:  

Danuta Dziubińska 

Andrzej Niwicki 

Protokolant: 

Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  9  marca  2021r.,  w Warszawi

e odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  1  lutego  2021  r.  przez  wykonawcę 

ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia  NTT  Technology  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie 

w postępowaniu prowadzonym przez Centrum Informatyki Resortu Finansów 

z siedzibą w Radomiu 

przy udziale: 

wykonawcy 

IMMITIS Sp. z o.o. z siedzibą w Bydgoszczy  zgłaszającego przystąpienia do 

postępowania odwoławczego po stronie odwołującego 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy 

Integrale  IT  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Poznaniu  zgłaszającego 

przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy 

PRZP  Systemy  Informacyjne  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Połańcu 

zgłaszającego przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy 

Towarzystwo  Handlowe  Alplast  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  z  siedzibą  w 

Niekaninie 

zgłaszającego  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

odwołującego 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy 

Computex  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  z  siedzibą  w  Warszawie 

zgłaszającego przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy 

Egida  IT  Solutions  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

zgłaszającego przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy 

GALAXY  Systemy  Informatyczne  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Zielonej  Górze  zgłaszającego  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy 

INTARIS  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego 

przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy 

MAXTO  ITS  Sp.  z  o.o.  Sp.  k  z  siedzibą  w  Modlniczce 

zgłaszającego przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy  SUNTAR  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Tarnowie  zgłaszającego 

przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

oraz 

przy  udziale  wykonawcy 

MBA  System  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  zgłaszającego 

przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1. oddala odwołanie;  

2. Kosztami postępowania obciąża Odwołującego i zalicza w poczet kosztów postępowania 

odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy) 

uiszczoną przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania. 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

St

osownie  do  art.  579  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 

14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący :  

……………………………… 

Członkowie: 

……………………………… 

……………………………… 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

UZASADNIENIE 

Zamawiający  -  Centrum  Informatyki  Resortu  Finansów  z  siedzibą  w  Radomiu 

prowadzi  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.; dalej: „Pzp”) postępowanie o zawarcie 

umowy  ramowej  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na:  „Dostawę  komputerów  typu  AiO 

wraz  z  oprogramowaniem,  komputerów  stacjonarnych  wraz  z  oprogramowaniem  i  tabletów 

graficznych wraz z oprogramowaniem”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 28 grudnia 2020r., pod numerem 2020/S 252-635428.

Szacunkowa  wartość  zamówienia  jest  wyższa  od  kwot  wskazanych  w  przepisach 

wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

W  dniu  1  lutego  2021  r. 

–  wykonawca  NTT  Technology  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej:  „Odwołujący”)  wniósł  do  Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wobec  treści  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  (dalej:  „SIWZ”)  zarzucając  Zamawiającemu  naruszenie  art.  90  ust.  1  ustawy  z 

dnia 11 września 2019r. Przepisy wprowadzające ustawę – prawo zamówień publicznych w 

zw. z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 ust. 2 i ust. 3 Pzp poprzez: wprowadzenie do SIWZ 

wymogu  w  zakresie  płyty  głównej:  „Wbudowany  w  płytę  główną  dedykowany  moduł 

sprzętowy szyfrujący w standardzie TPM w wersji min. 2.0 z certyfikatem TCG tzw. Hardware 

TPM”, podczas gdy jest to wymóg naruszający zasadę uczciwej konkurencji, ograniczający w 

sposób  nieuzasadniony  dostęp  do  zamówienia  znacznej  części  wykonawcom,  prowadzący 

do nieuzasadnionego uprzywilejowania ni

ektórych wykonawców, a co za tym idzie niezgody 

z Pzp.  

W  oparciu  tak  sformułowany  zarzut  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu 

przywrócenia  brzmienia  SIWZ  sprzed  modyfikacji,  tj.  zmianę  postanowień  SIWZ  z  wersji 

obecnej:  „Wbudowany  w  płytę  główną  dedykowany  moduł  sprzętowy  szyfrujący  w 

standardzie  TPM  w  wersji  min.  2.0  z  certyfikatem  TCG  tzw.  Hardware  TPM

”  na 

„Zintegrowany z płytą główną moduł TPM 2.0”. 

Uzasadniając  powyższy  zarzut  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w  dniu  21 

stycznia  2021  r.  w  Tomie  III  SIWZ  - 

OPIS  MINIMALNYCH  WYMAGAŃ  TECHNICZNYCH 

dokonał  zmiany  wymogu  w  zakresie  płyty  głównej  sprzętu  będącego  przedmiotem 

postępowania  z  zapisu  „zintegrowany  z  płytą  główną  moduł  TPM  2.0”  na  „wbudowany  w 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

płytę główną dedykowany moduł sprzętowy szyfrujący w standardzie TPM w wersji min. 2.0 z 

certyfikatem TCG tzw. Hardware TPM”.   

Według  Odwołującego  Zamawiający  dokonując  ww.  zmiany  diametralnie  ograniczył 

możliwości zastosowania alternatywnych, równoważnych rozwiązań dostępnych na rynku, a 

co  za  tym  id

zie  znacząco  ograniczył  krąg  wykonawców  zdolnych  do  złożenia  w 

przedmiotowym  postepowaniu  oferty  niepodlegającej  odrzuceniu  jako  niezgodnej  z  SIWZ. 

Podkreślił,  że  wprowadzone  postanowienie  wymusza  zastosowanie  rozwiązań  które  są 

przestarzałe  i  nie  wspierane  przez  większość  producentów  płyt  głównych,  ponieważ 

zdecydowana  większość  producentów  sprzętu  ogranicza  się  do  rozwiązań  typu  fTPM 

(firmeware TPM) i nie oferuje modułu wymaganego przez Zamawiającego w aktualnej wersji 

SIWZ.  Odwołujący  wyjaśnił,  że  fTPM  to  implementacja  modułu  TPM  2.0  oparta  na 

oprogramowaniu  układowym.  Platforma  obsługuje  wymagania  firmy  Microsoft  dotyczące 

modułu  trusted  platform  2.0  (fTPM),  a  ponadto  rozwiązanie  fTPM  jest  rozwiązaniem 

rekomendowanym przez firmę Microsoft. Wyjaśni, że rozwiązanie typu fTPM obsługuje m. in. 

przechowywanie poświadczeń i zarządzanie kluczami oraz wszelkie inne funkcje typowe dla 

najpopularniejszych  systemów  operacyjnych  (Windows  8  i  Windows®  10).  Zaletą 

rozwiązania fTPM jest możliwość ciągłej jego aktualizacji, co powoduje iż nie starzeje się on 

tak  jak  sprzętowy  układ.  Odwołujący  wyjaśnił  również,  że  w  przypadku  rozwiązania 

wymaganego  aktualnie  przez  Zamawiającego  w  przypadku  uszkodzenia  samego  układu 

należy  wymienić  całą  płytę  główną  komputera,  co  może  niewątpliwie  narazić  w  przyszłości 

zamawiającego na dodatkowe koszty, podczas gdy w przypadku fTPM awarie płyty głównej 

można rozwiązać systemowo bez wymiany uszkodzonej płyty.  

Ponadto  Odwołujący  podkreślił,  że  pod  względem  bezpieczeństwa  użytkowania  oba 

rozw

iązania, tj. TPM oraz fTPM są dokładnie identyczne, a posługując się nomenklaturą Pzp 

są  rozwiązaniami  równoważnymi,  ponieważ  z  punktu  widzenia  użytkownika,  rozwiązanie 

oparte  o  hardwareowy  moduł  wlutowany  w  płytę  główną  daje  dokładnie  taki  sam  efekt  jak 

r

ozwiązanie  typu  fTPM  (firmeware  TPM).  Użytkownik  w  BIOS  komputera  widzi  urządzenie 

TPM  2.0,  które  może  włączyć  lub  wyłączyć  i  z  użyciem  tego  urządzenia  może  pomyślnie 

przeprowadzić szyfrowanie dysku. Odwołujący dodał również, że samo urządzenie TPM nie 

szy

fruje,  ale  służy  do  przechowywania  kluczy  szyfrujących.  Efekt  zastosowania  TPM 

sprzętowego czy fTPM jest dokładnie taki sam.  

Odwołujący podkreślił, że zrozumiałym jest niechęć Zamawiającego do rozwiązania w 

którym chip TPM wkłada się na tzw. piny wyprowadzone z płyty głównej i można ten moduł 

usunąć,  ale  rozwiązanie  fTPM  nie  używa  w  ogóle  tego  modułu,  a  całe  rozwiązanie  jest 

sprzętowo – programowe jest wbudowane w płytę główną i nieusuwalne. Ponadto podkreślił, 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

że  najważniejszym  aspektem  rozwiązań  fTPM  jest  ich  dostępność  w  płytach  głównych 

większości  producentów.  Aktualnie  jest  to  rozwiązanie  stosowane  powszechnie  przez 

producentów płyt głównych i wspierane przez producentów procesorów takich jak Intel i AMD 

oraz  producenta  oprogramowania  Microsoft.  Rozwiązania  sprzętowe  hardware  TPM  są 

używane  natomiast  przez  międzynarodowych  producentów  komputerów  i  zapis  taki  ich 

faworyzuje. 

Powyższy  zapis  stanowi  więc  utrudnienie  konkurencji  i  prowadzi  do  preferowania 

producentów międzynarodowych, którzy używają mechanizmu Hardware TPM. Wyjaśnił, że 

wyrażony  w  art.  29  ust.  2  Pzp  zakaz  utrudniania  uczciwej  konkurencji  przy  opisywaniu 

przedmiotu  zamówienia  zostanie  naruszony,  gdy  przy  jego  dokonaniu  Zamawiający  użyje 

określeń  czy  parametrów  wskazujących  na  konkretnego  producenta  lub  konkretny  produkt. 

Działaniem  wbrew  ww.  zasadzie  jest  również  na  tyle rygorystyczne  określenie  wymagań  w 

zakresie przedmiotu zamówienia, że nie jest to uzasadnione potrzebami Zamawiającego, a 

jednocześnie  ogranicza  krąg  wykonawców  zdolnych  do  wykonania  zamówienia.  Zdaniem 

Odwołującego  Zamawiający  w  niniejszym  postępowaniu  naruszył  zasadę  uczciwej 

konkurencji  poprzez  wymóg  oferowania  tego  typu  rozwiązań  technicznych,  które  wskazują 

wyłącznie  na  określony,  wąski  krąg  producentów  sprzętu  komputerowego,  eliminując 

jednocześnie z postępowania pozostałych. Zamawiający dokonując modyfikacji SIWZ w dniu 

21  stycznia  2021r.  nie  tyle  zmienił  wymagania  techniczne  na  inne,  co  dokonał  zawężenia 

rozwiązań,  które  można  skutecznie  zaoferować  w  przedmiotowym  postępowaniu. 

Rozwiązanie  w  zakresie  płyty  głównej  wymagane  przez  Zamawiającego  po  zmianie  SIWZ 

zawierało  się  w  wymogu  SIWZ  w  brzmieniu  przed  zmianą,  tj.  mogło  zostać  skutecznie 

zaoferowane  również  przed  zmianą  SIWZ.  Natomiast  po  zmianie  SIWZ,  wykonawcy  mogą 

zao

ferować w zakresie płyty głównej wyłącznie jedno rozwiązanie techniczne, tj. wbudowany 

w  płytę  główną  dedykowany  moduł  sprzętowy  szyfrujący  w  standardzie  TPM  w  wersji  min. 

2.0  z  certyfikatem  TCG  tzw.  Hardware  TPM.  Jedocześnie  wykonawcy  zostali  pozbawieni 

m

ożliwości  zaoferowania  innych  wariantów  technicznych  płyty  głównej,  które  spełniały 

pierwotny wymóg.  

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  z  dnia  8  marca  2021r.  wniósł  o  jego 

oddalenie.  Na  wstępie  wyjaśnił,  że  TPM  (Trusted  Platform  Module)  to  mikroukład 

umożliwiający  korzystanie  ze  wszystkich  zaawansowanych  funkcji  zabezpieczeń  (w 

przypadku systemów Windows  jest to np.  szyfrowanie dysków funkcją  BitLocker).  Służy  on 

do  zabezpieczania  danych  przed  nieupoważnionym  dostępem  w  przypadku  kradzieży  lub 

zagubien

ia  urządzenia,  zarówno  w  komputerach  stacjonarnych,  notebookach  jak  też 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

komputerach  typu  All  i One.  Układ TPM,  w  sposób  bezpieczny  przechowuje unikalny klucz 

szyfrujący  i  znacząco  utrudnia  dostęp  do  danych  komputera  niepowołanym  osobom. 

Wymaganie  aby  urządzenia,  których  dostawę  obejmuje  przedmiotowe  zamówienie, 

posiadały  opisywane  zabezpieczenie,  uzasadnione  jest  koniecznością  ochrony  danych 

znajdujących się na komputerze, w sytuacji, gdy komputer (PC/Notebook/All in One) trafi w 

niepowołane ręce w wyniku kradzieży czy tez bezprawnego dostępu, w takiej sytuacji, dane 

zawarte  na  nośnikach  są  praktycznie  niemożliwe  do  odczytania  dzięki  szyfrowaniu. 

Podkreślił,  że  układy  TPM  poza  bezpiecznym  przechowywaniem  kluczy  szyfrujących, 

zapewniają  skuteczną  ochronę  certyfikatom  i  hasłom  używanym  do  logowania  się  do 

systemu 

–  jest  to  pewniejsza  metoda  niż  przechowywanie  ich  na  dysku  twardym. 

Wymaganie posiadania układów TPM, jest stosowane w zakresie sprzętu posiadanego przez 

Zamawiającego, jako jedno z niezbędnych zabezpieczeń urządzeń komputerowych, będące 

w zgodzie z polityką bezpieczeństwa. 

Rozwiązanie wymagane przez Zamawiającego jest rozwiązaniem stricte sprzętowym – 

do  płyty  głównej  montowany  jest  mikroukład,  który  zapewnia  bezpieczne  przechowywanie 

kluczy szyfrujących, oraz skuteczną ochronę certyfikatom i hasłom używanym do logowania 

się do systemu. Natomiast rozwiązanie wnioskowane przez Odwołującego, tj. dopuszczenia 

ochrony  wyłącznie w  standardzie FTPM  stanowi rozwiązanie działające jedynie w  warstwie 

aplikacyjn

ej,  nie  stanowi  fizycznego  elementu  (jak  przy  rozwiązaniu  TPM).  W  związku  z 

powyższym,  w  celu  złamania  zabezpieczenia  wprowadzonego  w  standardzie  FTMP  i 

uzyskania  dostępu  do  danych,  wystarczające  jest  jedynie  znalezienia  luki  w 

oprogramowaniu. Takie ataki 

są najprostsze do przeprowadzenia i nie wymagają posiadania 

specjalistycznego  sprzętu,  dlatego  też  FTPM  stanowi  rozwiązanie  znacznie  mniej 

bezpieczne.  

Zamawiający  podkreślił,  że  w  przeciwieństwie  do  rozwiązania  fTPM,  rozwiązanie 

Hardware TPM (tzw. „kostka”) działa w warstwie fizycznej dlatego nie jest podatna na ataki 

softwareowe co znacząco zwiększa bezpieczeństwo danych.  

Zamawiający  wyjaśnił  dodatkowo,  że  wymagania  w  przedmiotowym  zakresie 

podyktowane są także doświadczeniami Resortu Finansów – zgodnie z którym rozwiązanie 

szyfrujące  oparte  na  warstwie  software  –  TruCrypt  czyli  aplikacyjnej  zostało  „złamane”  – 

zhakowane,  w  rezultacie czego  wszystkie komputery  wykorzystujące  tę technologię straciły 

jeden z poziomów zabezpieczeń. Zdarzenie takie nie miałoby miejsca gdyby komputery były 

zabezpieczone w standardzie TPM.  

Zamawiający  zauważył  również,  że  z  uwagi  na  zmiany  społeczno  –  gospodarcze 

wywołane pandemią COVID – 19, w sferze administracji publicznej, upowszechniła się praca 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

zdalna,  do  której  wykonywania  pracownicy  Zamawiającego  używają  sprzętu  (w  tym 

komputerów)  udostępnionego  przez  Zamawiającego.  Konieczne  jest  przy  tym  zapewnienie 

dla całego sprzętu  wykorzystywanego w  resorcie finansów  jednolitości w  zakresie poziomu 

zabezpieczeń.  Należy  zauważyć,  że  w  celu  świadczenia  pracy  zdalnej  wydawane  są  nie 

tylko  komputery  przenośne,  ale  z  powodu  dużego  zapotrzebowania  również  komputery 

stacjonarne.  Szyfrowanie  dysków  jest  jednym  z  niezbędnych  wymagań  dopuszczających 

zastosowanie  sprzętu  komputerowego  do  pracy  zdalnej.  Zamawiający  oświadczył  również, 

że  wymaganie  w  zakresie  TPM,  zostało  wprowadzone  dla  każdego  z  kupowanych 

Produktów  -  Sprzętu,  jako  główne  rozwiązanie  szyfrujące  Zamawiającego,  zatem 

wprowadzanie innych standardów miałoby negatywny wpływ także na standaryzację obsługi 

sprzętu  i  tym  samym  na  świadczone  wewnętrznie  usługi  wsparcia  informatycznego. 

Aktualnie  Resort  Finansów  liczy  ponad  60  000  pracowników,  z  których  każdy  posiada 

przynajmniej  jedną  jednostkę  komputerową,  dlatego  też  tak  ważna  jest  standaryzacja 

pozwalająca  zapewnić  odpowiedni  poziom  bezpieczeństwa  informatycznego.  W  Resorcie 

Finansów  wykorzystanie  TPM  zostało  określone  w  procedurze  przygotowania  komputerów 

które będą wykorzystywane poza siedzibą MF.  

Zamawiający  wskazał,  że  nie  sposób  również  zgodzić  się  z  twierdzeniem  iż 

rozwiązanie TPM, ogranicza konkurencję zarówno pomiędzy produktami jak i wykonawcami. 

Rozwiązanie  to  stosuje  wielu  producentów  komputerów  m.  in.  DELL,HP,  Lenovo,  Apple, 

Acer,  ASUS,  Fujitsu (również  serwery),  Gigabyte  (płyty  główne),  ,  Intel,  IBM,  Toshiba,  MSI 

posiadających  w  swojej  ofercie  w  sumie  kilkadziesiąt  sztuk  sprzętu  w  których  TPM  jest 

standardem w linii biznesowej.  

Odnosząc się natomiast, do wymogu zgodności rozwiązania TPM ze standardem TCG, 

Zamawiający wskazał, że wprowadzenie tego standardu, niejako dopełnia rozwiązanie TPM, 

bowiem  umożliwia  certyfikowanym  dyskretnym  modułom  TPM  zabezpieczenie  się  w 

większym stopniu przed atakami fizycznymi. 

Odnosząc  się  natomiast  do  twierdzenia  Odwołującego,  że  wprowadzonym  zapisem 

diametralnie ograniczył  możliwości  zastosowania alternatywnych,  równoważnych rozwiązań 

dostępnych na rynku, a co za tym idzie znacząco ograniczył krąg wykonawców Zamawiający 

podkreślił, że rozwiązanie TPM, certyfikowane przez TCG, jest rozwiązaniem powszechnym i 

nawet  jeśli  istnieją  produkty  posiadające  zabezpieczenia  w  standardzie  TPM  i  nie 

posiadające  jednocześnie  certyfikacji  TCG,  to  stanowią  one  niewielki  odsetek  produktów 

oferowanym na rynku. Należy przy tym wskazać, że Odwołujący nie wykazał, jakie produkty 

zostały wyeliminowane przez zamawiającego poprzez doprecyzowanie postanowień SIWZ. 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

Zamawiający  nie  podzielił  również  stanowiska  Odwołującego  jakoby  zmiana  SIWZ 

wymuszała od  wykonawców  zastosowanie rozwiązań  które są  przestarzałe i  nie wspierane 

przez  większość  producentów  płyt  głównych  oraz,  jakoby  zdecydowana  większość 

producentów  sprzętu  ograniczała  się  do  rozwiązań  typu  fTPM  (firmeware  TPM)  i  nie 

oferowała  modułu  wymaganego  przez  zamawiającego  w  aktualnej  wersji  SIWZ.  FTPM  to 

implementacj

a  modułu  TPM  2.0  oparta  na  oprogramowaniu  układowym.  Zamawiający 

wskazał  bowiem,  że  rozwiązanie  TPM  nie  może  być  uznane  za  przestarzałe  bądź 

niewspierane  przez  producentów  płyt  głównych.  Rozwiązanie  to  jest  w  dalszym  ciągu 

rozwijane  i  powstają  jego  kolejne  wersje,  nie  ma  również  statusu  end  of  life.  Nie  jest  też 

prawdą,  iż  wiodący  producenci  rezygnują  z  wykorzystania  TPM  w  produkowanych  przez 

siebie  produktach,  bowiem  jak  wskazano  wyżej  wśród  producentów  komputerów 

wyposażonych  w  układy  zgodne  z  TPM,  wymienić  można  m.  in.:  Apple,  Acer,  ASUS,  Dell, 

Fujitsu  (również  serwery),  Gigabyte  (płyty  główne),  HP,  Intel,  Lenovo/IBM,  Toshiba,  MSI. 

Wobec  powyższego  należy  uznać,  że  wiodący  producenci  w  dalszym  ciągu  wykorzystują 

rozwiązanie TPM. 

Zamawiający  podkreślił  również,  że  rozwiązania  aplikacyjne  –  softweare’owe  są 

bardziej  podatne  na  włamania.  W  zakresie  bezpieczeństwa,  znaczenia  nie  ma  bowiem, 

wyłącznie  efekt,  ale  również  sposób  jego  osiągnięcia.  Wyłączenie  modułu  TMP  w  BIOS-ie 

nie  spowoduje  automatycznego  dostępu  do  zaszyfrowanych  danych,  gdyż  klucze 

pozwalające  na  ich  rozszyfrowanie  znajdują  się  w  mikroukładzie  TPM.  Zamawiający 

wsk

azał,  że  rozwiązanie  TPM  można  porównać  do  sejfu  niedostępnego  dla  kogokolwiek 

oprócz  systemu,  który  się  do  tych  kluczy  odwołuje  w  celu  odszyfrowania  danych. 

Pozostawienie kwestii zabezpieczeń wyłącznie w wersji aplikacyjnej obarczone jest ryzykiem 

nie  pow

ołanego  dostępu,  tym  samym  zwiększając  ryzyko  w  zakresie  bezpieczeństwa,  na 

które zamawiający pozwolić sobie nie może. 

Zamawiający  podkreślił  również,  że  celem  wymagań  zawartych  w  SIWZ  jest 

zapewnienie  odpowiedniego  poziomu  bezpieczeństwa,  nie  zaś  preferowanie  rozwiązań 

konkretnych  producentów  czy  konkretnych  produktów  mogące  ograniczać  konkurencję. 

Podkreślił,  że  przeprowadzona  przez  niego  analiza  rynku  wskazuje  na  powszechność  i 

szeroką  dostępność  rozwiązania  TMP,  znajdującego  odzwierciedlenie  w  liczbie  produktów 

oraz  producentów  wykorzystujących  to  rozwiązanie.  Z  informacji  zawartych  na  stronie 

Microsoft, wynika iż: „Moduły TPM są pasywne: odbierają polecenia i zwracają odpowiedzi. 

Aby  w  pełni  wykorzystać  zalety  modułu  TPM,  producent  OEM  musi  dokładnie  zintegrować 

sprzęt systemowy i oprogramowanie układowe z modułem TPM, aby wysyłać mu polecenia i 

reagować  na  jego  odpowiedzi.  Moduły  TPM  zostały  pierwotnie  zaprojektowane,  aby 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

zapewnić  korzyści  w  zakresie  bezpieczeństwa  i  prywatności  właścicielowi  i  użytkownikom 

platformy,  ale  nowsze  wersje  mogą  zapewnić  korzyści  w  zakresie  bezpieczeństwa  i 

prywatności  samego  sprzętu  systemowego.  Jednak  zanim  będzie  można  go  użyć  w 

zaawansowanych  scenariuszach,  należy  udostępnić  moduł  TPM.  System  Windows  10 

automatycznie  udos

tępnia  moduł  TPM,  ale  jeśli  użytkownik  planuje  ponowną  instalację 

systemu  operacyjnego,  może  być  konieczne  wyczyszczenie  modułu  TPM  przed  ponowną 

instalacją, aby system Windows mógł w pełni wykorzystać moduł TPM”. Powyższe przeczy 

więc twierdzeniom Odwołującego, iż Microsoft nie wykorzystuje tego rozwiązania. 

Zamawiający  stwierdził  również,  że  okolicznością  uzasadniającą  zastosowanie 

rozwiązania  TPM  jest  także  to,  że  producenci  komputerów,  wdrażają  moduł  TPM  jako 

składnik  zaufanej  platformy  komputerowej,  takiej  jak  komputer,  tablet  lub  telefon.  Zaufane 

platformy  komputerowe  wykorzystują  moduł  TPM  do  obsługi  scenariuszy  dotyczących 

prywatności i bezpieczeństwa, których samo oprogramowanie (w tym rozwiązanie fTPM) nie 

jest  w  stanie  osiągnąć.  W  szczególności  oprogramowanie  nie  może  wiarygodnie  zgłosić 

obecności  złośliwego  oprogramowania  podczas  procesu  uruchamiania  systemu.  Ścisła 

integracja między modułem TPM a platformą zwiększa przejrzystość procesu uruchamiania i 

wspiera  ocenę  stanu  urządzenia,  umożliwiając  wiarygodne  pomiary  i  raportowanie 

oprogramowania, które uruchamia urządzenie. Wdrożenie modułu TPM jako części zaufanej 

platformy  komputerowej  zapewnia  sprzętowe  źródło  zaufania  -  to  znaczy  zachowuje  się  w 

zaufany  sposób.  Na  przykład,  jeśli  klucz  przechowywany  w  module  TPM  ma  właściwości, 

które  uniemożliwiają  eksportowanie  klucza,  klucz  ten  nie  może  opuścić  modułu  TPM,  co 

przekłada  się  na  większe  bezpieczeństwo  gwarantowane  przez  to  rozwiązanie  w  stosunku 

do innych rozwiązań. 

Również dla konsumentów końcowych zastosowanie rozwiązania TPM ma znaczenie. 

TPM  jest  używany  w  Windows  Hello,  Windows  Hello  dla  firm,  a  w  przyszłości  będzie 

składnikiem  wielu  innych  kluczowych  funkcji  zabezpieczeń  w  systemie  Windows.  TPM 

zabezpiecza  kod  PIN,  pomaga  w  szyfrowaniu  haseł  i  opiera  się  na  naszej  ogólnej  historii 

korzystania  z  systemu  Windows  10,  aby  zapewnić  bezpieczeństwo  jako  kluczowy  filar. 

Korzystanie  z  systemu  Windows  w  systemie  z  modułem  TPM  zapewnia  wyższy  poziom 

ochrony. 

Zamawiający podkreślił, że również zgodnie z najnowszymi „Rekomendacjami Prezesa 

Urzędu  Zamówień  Publicznych  dotyczącymi  udzielania  zamówień  publicznych  na  dostawę 

zestawów  komputerowych”  z  marca  2021r.,  wymaganie  nie  tylko  jest  właściwe,  ale  forma 

wymagania 

przyjęta 

przez 

Zamawiającego, 

wskazana 

jest 

jako  rozwiązanie 

rekomendowane.  

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

Powyższe, w ocenie Zamawiającego potwierdza prawidłowość zastosowanych wymagań. 

Przystępujący po stronie Zamawiającego - wykonawca Egida IT Solutions Sp. z o.o. z 

siedzibą  w  Warszawie  w  piśmie  z  dnia  8  marca  2021r.  wniósł  o  oddalenie  odwołania  jako 

bezzasadnego. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jak  również  oświadczenia, 

stanowiska stron złożone w trakcie rozprawy, ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. 

Mając  na  uwadze  treść  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy 

wprowadzające  ustawę  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019  poz.  2020),  do 

postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek  wniesienia  skargi  do 

sądu, o których mowa w ustawie uchylanej w art. 89, wszczętych po dniu 31 grudnia 2020 r., 

dotyczących  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  wszczętych  przed  dniem  1  stycznia 

2021r.,  stosuje  się  przepisy  ustawy,  o  której  mowa  w art.  1,  Izba  do  postępowania 

odwoławczego  w  przedmiotowej  sprawie  zastosowała  przepisy  ustawy  z  dnia  11  września 

2019  r.  - 

Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  2019  ze  zm.,  dalej  jako 

„ustawa  nPzp”).  Do  rozpoznania  odwołania  zastosowanie  natomiast  znajdowały  przepisy 

Pzp obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia.   

Izba  dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  wykonawców  zgłaszających  swoje 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Odwołującego  oraz 

Zamawiającego, stwierdzając, iż spełnione zostały przesłanki, o których mowa w art. 525 ust. 

3  ustawy  nPzp.  Izba  stwierdziła,  iż  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących  odrzuceniem  odwołania  na  podstawie art.  528  ustawy  nPzp  i  skierowała 

sprawę na rozprawę. 

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  z  treści  SIWZ,  odwołania,  odpowiedzi  na 

odwołanie oraz pisma procesowego Przystępującego Egida, a także dowodów złożonych na 

rozprawie przez uczestników postępowania: 

dowodów  złożonych  przez  Przystępującego  INTARIS  –  wydruk  i  tłumaczenie  ze 

strony 

internetowej: 

https://docs.microsoft.com/en-us/windows/security,information-

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

protection/tpm/tpm-recommendations

,  wydruk  i  tłumaczenie  broszury  TPM  2.0  –  krótki 

wstęp”  

„Rekomendacji  Prezesa Urzędu Zamówień  Publicznych dotyczących zamówień  na 

zestawy komputerowe”, 

dowodów  złożonych  przez  Przystępującego  MBA  –  „Funkcje  modułow  TPM  1.2  i 

”, wydruku ze strony internetowej www.mazowieckie.kas.gov.pl 

Izba zważyła: 

Na wstępie podkreślić należy, że Izba zgodnie z art. 555 nPzp Izba nie może orzekać 

co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu. W  związku  z  powyższym  Izba  będąc 

związana  powyższym  przepisem,  rozpoznała  tylko  zarzuty  sformułowane  przez 

Odwołującego  w  odwołaniu,  w  konsekwencji  czego  Izba  nie  rozpoznała  zarzutów 

dotyczących konieczności posiadania certyfikatu TCG, bowiem zarzut ten został podniesiony 

przez  Odwołującego  dopiero  na  rozprawie.  Ponadto  wskazać  należy,  że    argumenty  i 

stanowisko  dotyczące  możliwości  zaoferowania  zabezpieczenia  opartego  na  rozwiązaniu 

INTEL  PTT  również  wykraczały  poza  zakres  odwołania,  w  którym  Odwołujący  dążył  do 

wykazania  równoważności  rozwiązania  TPM  i  fTPM.  Ponadto  podkreślić  należy,  że  z 

odwołania nie wynikało również,  że Odwołujący  kwestionuje  zapis  dotyczący  „dedykowania 

modułu sprzętowego” jako zapis uniemożliwiający złożenie oferty w postępowaniu.  

Podsumowując,  Izba  w  składzie  orzekającym  pominęła  przy  orzekaniu  powyższe  i 

orzekła tylko w granicach wynikających z odwołania.  

Przechodząc  więc  do  merytorycznego  rozpoznania  zarzutów  wskazać  należy,  że 

zgodnie  z  art.  29  ust.  2  Pzp  przedmiotu  zamówienia  nie  można  opisywać  w  sposób,  który 

mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Stosownie  do  art.  7  ust.  1  Pzp  Zamawiający 

przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz 

zgodnie z zasadami proporcj

onalności i przejrzystości.  

W  ocenie  Izby  w  rozpoznawanym  stanie  faktycznym  Odwołujący  nie  zdołał  wykazać, 

aby  zaskarżone  postanowienie  opisu  przedmiotu  zamówienia  naruszało  przytoczone  wyżej 

przepisy  Pzp.  W  pierwszej  kolejności  podkreślić  należy,  że  odwołania  dotyczące 

postanowień  SIWZ,  tak  jak  dotyczące  każdej  innej  czynności  lub  zaniechania 

Zamawiającego,  służą  ochronie  wykonawców  przed  działaniami  niezgodnymi  z  przepisami 

prawa,  a  Izba  może  uwzględnić  odwołanie  wyłącznie  w  sytuacji,  gdy  stwierdzi  naruszenie 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  mające  wpływ  lub  mogące  mieć  istotny  wpływ  na 

wynik  postępowania  (art.  554  ust.  1  pkt  1  Pzp).  Nie  korzystają  zatem  z  ochrony  prawnej 

dążenia  wykonawców  ukierunkowane  jedynie  na  ukształtowanie  takiej  treści  SIWZ,  która 

pozwoli na złożenie oferty na korzystniejszych warunkach, jeżeli zaskarżona treść SIWZ nie 

stoi  w  sprzeczności  z  przepisami  prawa.  Kolejno  podkreślić  należy,  że  Zamawiający,  jako 

podmiot dokonujący zakupów, jest uprawniony do określenia swoich oczekiwań dotyczących 

przedmiotu zamówienia, jego cech i funkcjonalności. Każde z takich wymagań w większym 

lub  mniejszym  stopniu  ogranicza  konkurencję,  jednak  tak  długo,  jak  wymagania  te  są 

podyktowane  obiektywnie  uzasadnionymi  potrzebami  Zamawiającego,  a  ich  celem  nie  jest 

zawężenie  kręgu  wykonawców  mogących  je  wykonać,  to  Zamawiający  jest  uprawniony  do 

ich sformułowania. Nie jest natomiast celem systemu zamówień publicznych i obowiązującej 

w  nim  zasady  uczciwej  konkurencji,  umożliwienie  uzyskania  zamówienia  wszystkim 

wykonawcom działającym w danej branży, bez względu na to, jakie cechy i właściwości ma 

przedmiot  zamówienia,  który  mogą  lub  chcą  zaoferować  i  bez  uwzględnienia  potrzeb 

Zamawiającego. To  bowiem  Zamawiający  jest  uprawniony  do  określenia tego co,  zamierza 

nabyć i jeśli tylko nie stawia wymagań, które mają za cel ograniczenie konkurencji, nie zaś 

zrealizowanie  jego  potrzeb,  to  nie  można  mu  w  drodze  środków  ochrony  prawnej 

nakazywać, aby nabył produkty lub rozwiązania, które jego potrzeb nie zaspokoją. Natomiast 

okoliczność,  że  dany  wykonawca  nie  jest  w  stanie  dostarczyć  produktów  spełniających 

wymagania  określone  przez  Zamawiającego,  nie  może  być  automatycznie  utożsamiana  z 

naruszeniem konkurencji. Tym bardziej nie można utożsamiać z takim naruszeniem sytuacji, 

w  której  wykonawca  jest  w  stanie  dostarczyć  produkty  zgodne  z  wymaganiami 

Zamawiającego, ale zaoferowanie innych produktów pozwoliłoby na złożenie korzystniejszej 

(np. bardziej konkurencyjnej cenowo) oferty.  

W  ocenie  Izby  w  rozpoznawanej  sprawie  Za

mawiający  przedstawił  konkretne  i 

racjonalne uzasadnienie do wprowadzenia do OPZ zaskarżonego wymagania, co w ocenie 

składu orzekającego pozwala uznać to wymaganie za mające oparcie w jego uzasadnionych 

potrzebach,  nie  zaś  za  podyktowane  dążeniem  do  ograniczenia  konkurencji.  Co  istotne 

również  w  rozpoznawanej  sprawie  -  Odwołujący,  na którym  zgodnie z  art.  534 ust.  1 zd. 1 

nPzp  spoczywał  ciężar  dowodu,  nie  przedstawił  żadnych  dowodów  podważających 

twierdzenia Zamawiającego w tym zakresie. 

Podkreślić  należy,  że  bezsporne  między  stronami  jest,  że  na  rynku  funkcjonują 

rozwiązania techniczne TPM sprzętowego jak też fTPM, czyli TPM aplikacyjny, softwearowy.  

Zdaniem  Odwołującego  Zamawiający  dopuszczając  możliwość  zaoferowania  rozwiązania 

fTPM uzyskałby taki sam efekt i poziom zabezpieczenia jak przy zastosowaniu wymaganego 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

przez  siebie  TPM  sprzętowego.  Natomiast  Zamawiający  wskazywał,  że  rozwiązanie  przez 

niego  żądane  jest  rozwiązaniem  zapewniającym  wyższy  poziom  zabezpieczenia  i  ochrony 

danych  przed  nieupoważnionym  dostępem  do  nich  w  przypadku  kradzieży  lub  zagubienia 

urządzenia, zarówno w komputerach stacjonarnych, notebookach jak też komputerach typu 

All i One.

Zgodnie  ze  stanowiskiem  Zamawiającego,  układy  TPM  poza  bezpiecznym 

przechowywaniem kluczy szyfrujących, zapewniają skuteczną ochronę certyfikatom i hasłom 

używanym  do  logowania  się  do  systemu.  Ponadto,  jak  wskazał  Zamawiający  wymaganie 

posiadania  układów  TPM,  jest  stosowane  w  zakresie  sprzętu  posiadanego  przez 

Zamawiającego, jako jedno z niezbędnych zabezpieczeń urządzeń komputerowych, będące 

w zgodzie z polityką bezpieczeństwa. Zdaniem Zamawiającego również żądane przez niego 

rozwiązanie  jest  rozwiązaniem  stricte  sprzętowym,  który  zapewnia  bezpieczne 

przechowywanie  kluczy  szyfrujących,  oraz  skuteczną  ochronę  certyfikatom  i  hasłom 

używanym  do  logowania  się  do  systemu.  Natomiast  rozwiązanie  wnioskowane  przez 

Odwołującego, tj. dopuszczenia ochrony wyłącznie w standardzie fTPM stanowi rozwiązanie 

działające  jedynie  w  warstwie  aplikacyjnej,  nie  stanowi  fizycznego  elementu  (jak  przy 

rozwiązaniu  TPM).  W  związku  z  powyższym,  w  celu  złamania  zabezpieczenia 

wprowadzonego  w  standardzie  fTMP  i  uzyskania  dostępu  do  danych,  wystarczające  jest 

jedynie znalezienia luki w oprogramowaniu. Takie ataki są najprostsze do przeprowadzenia i 

nie wymagają  posiadania specjalistycznego sprzętu,  dlatego też fTPM  stanowi  rozwiązanie 

znacznie  mniej  bezpieczne.  Zamawiający  wyjaśnił  również,  że  w  przeciwieństwie  do 

rozwiązania  fTPM,  rozwiązanie  Hardware  TPM  działa  w  warstwie fizycznej  dlatego  nie jest 

podatne na ataki softwareowe, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo danych.  

Ponadto  podkreślić  należy,  że  z  dowodu  przedłożonego  przez  Przystępującego 

Intaris  wynika,  że:  „wbudowany  TPM  zapewnia  najwyższy  poziom  bezpieczeństwa  (…). 

Celem tego poz

iomu jest zapewnienie, że urządzenie, które chroni, działa w ten sposób aby 

nie dać się zhakować nawet wyrafinowanymi metodami. Aby to osiągnąć, zaprojektowano i 

wbudowano  chip  w  celu  zapewnienia  najwyższego  poziomu  bezpieczeństwa,  który  jest 

odporny na ma

nipulacje przy chipie, w tym sondowanie go i zamrażanie za pomocą różnego 

rodzaju  wyrafinowanych  ataków”.  Natomiast  fTPM:  „jest  zaimplementowany  w  chronionym 

oprogramowaniu.  Kod  działa  na  głównym  procesorze,  więc  oddzielny  chip  nie  jest 

wymagany.  Podczas  d

ziałania  jak  każdy  inny  program  kod  jest  chroniony  w  środowisku 

wykonawczym zwanym zaufanym środowiskiem wykonawczym (TEE), które jest oddzielone 

od reszty programów uruchomionych na CPU. W ten sposób mogą to być sekrety, takie jak 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

klucze prywatne wymagane 

przez TPM, ale nie powinny być dostępne dla innych, mogą być 

przechowywane w TEE, tworząc bardziej utrudniony dostęp dla hakerów. 

Oprócz  braku  odporności  na  manipulacje,  wadą  TEE  lub  oprogramowania 

układowego  TPM  jest  to,  że  w  tym  przypadku  TPM  jest  zależny  od  wielu  dodatkowych 

aspektów  zapewniających  jego  bezpieczeństwo,  w  tym  działania  systemu  TEE,  błędy  w 

kodzie aplikacji działającej w TEE itp.” 

Uwzględniając  powyższe  wyjaśnienia  Zamawiającego,  a  także  dowody  przedłożone 

przez Przystępujących po stronie Zamawiającego, Izba w składzie orzekającym stwierdziła, 

że  decyzję  Zamawiającego  o  wprowadzeniu  wymagania  dotyczącego  żądania  aby 

oferowane urządzenia posiadały  wbudowany w płytę główną dedykowany moduł sprzętowy 

szyfrujący  w  standardzie  TPM  w  wersji  min.  2.0  z  certyfikatem  TCG  tzw.  Hardware  TPM 

należy  uznać  za  podyktowaną  dążeniem  do  zapewnienia  najwyższego  poziomu  ochrony 

danym  zawartym  na  zamawianych  urządzeniach,  tj.  w  stopniu  uniemożliwiającym  ich 

pozyskanie przez osoby nieuprawnione. 

Podkreślić  należy,  że  Zamawiający  uzasadnił  swoją  decyzję  o  niedopuszczeniu 

określonego rozwiązania technicznego, tj. proponowanego przez Odwołującego rozwiązania 

fTPM,  natomiast  Odwołujący,  na  którym  spoczywał  ciężar  dowodu,  że  zaskarżone 

postanowienia  SIWZ  narusza  prze

pisy  Pzp,  nie  zdołał  podważyć  zasadności  takiego 

rozwiązania.    Odwołujący  nie  udowodnił  w  żaden  sposób,  że  brak  jest  istotnych  różnic  

pomiędzy poziomem zabezpieczenia urządzeń. Ponadto wbrew twierdzeniom Odwołującego 

Zamawiający  wykazał,  że  rozwiązanie  TPM  sprzętowe  nie  ogranicza  konkurencji  zarówno 

pomiędzy produktami jak i wykonawcami. Rozwiązanie to, jak wskazał Zamawiający stosuje 

wielu  producentów  komputerów  m.  in.  DELL,  HP,  Lenovo,  Apple,  Acer,  ASUS,  Fujitsu 

(również serwery), Gigabyte (płyty główne), Intel, IBM, Toshiba, MSI posiadających w swojej 

ofercie  w  sumie  kilkadziesiąt  sztuk  sprzętu  w  których  TPM  jest  standardem  w  linii 

biznesowej.  Odwołujący  natomiast  nie  przedłożył  żadnego  dowodu  potwierdzającego 

niemożność nabycia przez niego płyty głównej spełniającej wymagania Zamawiającego, np. 

od  swojego  partnera  biznesowego  Gigabyte,  który  jak  wskazywał  Zamawiający  takie  płyty 

oferuje.  Twierdzenie  Odwołującego  co  do  trudności  pozyskania  takiego  dowodu  od  ww. 

podmiotu  Izba  uznała  za  nieudowodnione,  bowiem  po  pierwsze  zauważyć  należy,  że 

Odwołujący miał ponad miesiąc czasu na pozyskanie takiego oświadczenia, a po drugie nie 

uprawdopodobnił, że o takie oświadczenie  w ogóle występował. Zauważyć również należy, 

że  zgodnie  z  „Rekomendacjami  Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych  dotyczącymi 

udzielania  zamówień  publicznych  na  dostawę  zestawów  komputerowych”  z  marca  2021, 

 
Sygn. akt KIO 350/21 
 
 

wprowadzone  do  SIWZ  wymaganie  nie  tylko  jest  właściwe,  ale  forma  wymagania  przyjęta 

przez Zamawiającego wskazana jest jako rozwiązanie rekomendowane.  

W konsekwencji  powyższych  rozważań  Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  nie  podważył 

uzasadnionych  potrzeb  Zamawiającego  wyrażonych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  i  za 

nieuzasadnione uznała zarzuty naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp. 

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  557  i  575 

Pzp z 2019 r. w zw. z  § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  (Dz.  U.  z 

2020r. poz. 2437). 

Przewodniczący:…………………………….. 

Członkowie:      …………………………….. 

……………………………..