KIO 344/21 WYROK dnia 2 marca 2021 r.

Stan prawny na dzień: 23.04.2021

Sygn. akt: KIO 344/21 

WYROK 

z dnia 2 marca 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Ryszard Tetzlaff 

Członkowie:     

Katarzyna Odrzywolska 

Agnieszka Trojanowska 

         Protokolant:                 

Piotr Cegłowski  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2021 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  1  lutego  2021  r.  przez  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo Specjalistyczne „ENERGOTERM”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Płaska  4-10,  87-100 

Toruń  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Elektrociepłownia  „Zielona  Góra”  Spółka 

Akcyjna, Al. Zjednoczenia 103, 65-

120 Zielona Góra  

przy  udziale  wykonawcy 

FITTING  Przedsiębiorstwo  Inżynierii  Sanitarnej  Sp.  z  o.o.,                    

ul.  Fabryczna  2-4,  53-

609  Wrocław  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  oddala od

wołanie 

2.  k

osztami postępowania obciąża Przedsiębiorstwo Specjalistyczne „ENERGOTERM” 

Sp. z o.o., ul. Płaska 4-10, 87-100 Toruń i:    

zalicza  w  pocze

t  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  00  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo  Specjalistyczne  „ENERGOTERM”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Płaska                  

100 Toruń tytułem wpisu od odwołania. 


Stosownie do art. 579 ust. 1 oraz art. 580 ust.1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  2019  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  w 

terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie:   

……………………………… 

………………………………  


Sygn. akt: KIO 344/21 

U z a s a d n i e n i e 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzone  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego: 

„Zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w ramach zadania pn. 

»Budowa  i  przebudowa  magistralnej  sieci  cieplnej  wraz  z  przyłączami  w  Zielonej  Górze«”; 

zostało wszczęte ogłoszeniem w ogłoszeniem opublikowanym w

Dzienniku Urzędowym Unii 

Europejskiej  w  dniu  04.12.2020  r.  pod  nr  2020/S  132-324705  przez:

Elektrociepłownie 

„Zielona  Góra”  Spółka  Akcyjna,  Al.  Zjednoczenia  103,  65-120  Zielona  Góra  zwany  dalej: 

„Zamawiającym”.  

W  dniu  22.01.2021  r. 

(za  pośrednictwem  systemu  zakupowego:  https:// 

swpp2.gkpge.pl) 

Zamawiający  poinformował  o  wyborze  oferty  najkorzystniejsze:  FITTING 

Przedsiębiorstwo Inżynierii Sanitarnej Sp. z o.o., ul. Fabryczna 2-4, 53-609 Wrocław zwana 

dalej: 

„FITTING  Przedsiębiorstwo  Inżynierii  Sanitarnej  Sp.  z  o.o.”  albo  „FITTING”  albo 

„Przystępującym”. Drugą pozycje w rankingu złożonych ofert zajęła oferta Przedsiębiorstwo 

Specjalistyczne  „ENERGOTERM”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Płaska  4-10,  87-100  Toruń  zwanej  dalej: 

Przedsiębiorstwo Specjalistyczne „ENERGOTERM” Sp. z o.o.” albo „Odwołującym”. 

W dniu 01.02.2021 r. (e-mailem)  

Przedsiębiorstwo Specjalistyczne „ENERGOTERM” 

Sp.  z  o.o. 

wniosła  odwołanie  na  czynności  z  22.01.2021  r.  Kopie  odwołania  Zamawiający 

otrzymał w tym samym dniu (e-mailem). Zarzucił naruszenie: 

1.art.  22a  ust.  3  Pzp  poprzez  jego  błędne  zastosowanie  i  uznanie,  że  FITTING  wykazał 

spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznych  lub 

zawodowych,  a  konkretnie  w  zakresie 

„doświadczenia  w  realizacji  minimum  2  zadań 

związanych z budową sieci ciepłowniczych w systemie preizolowanym o minimalnej średnicy 

DN250  i  długości  minimum  1  km  w  okresie  ostatnich  5  lat  (potwierdzonego  wykazem 

doświadczeń  wraz  z  referencjami)”  (pkt  15.6.3  lit.  a)  Specyfikacji  Istotnych  Warunków 

Zamówienia  zwanej  dalej:  „SIWZ”),  poprzez  powołanie  się  i  poleganie  –  w  celu  wykazania 

spełniania tego warunku – wyłącznie na doświadczeniu i referencjach podmiotu trzeciego, tj. 

Zakładu  Produkcyjno  Usługowego  Międzyrzecz  Polskie  Rury  Preizolowane  sp.  z  o.o.                       

z  siedzibą  w  Międzyrzeczu  („ZPU  Międzyrzecz”),  podczas  gdy  ZPU  Międzyrzecz  zdołał 

wykazać, że posiada realne i faktyczne doświadczenie w realizacji wyłącznie jednego (a nie 

dwóch)  zadań  „związanych  z  budową  sieci  ciepłowniczych  w  systemie  preizolowanym                    


o minimalnej średnicy DN250 i długości minimum 1 km w okresie ostatnich 5 lat”, w związku 

z czym FITTING w rzeczywistości nie wykazał spełnienia warunków udziału w postępowaniu 

w  zakresie  zdolno

ści technicznej lub zawodowej, a konkretnie doświadczenia wymaganego 

zgodnie z pkt 15.6.3 lit. a) SIWZ;  

2. art. 24 ust.1 pkt 12 w zw. z ust. 4 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp poprzez ich niezastosowanie                

i  błędne  zaniechanie  wykluczenia  FITTING  z  postępowania,  pomimo tego,  że  FITTING  nie 

zdołał wykazać spełniania warunków udziału w postępowaniu określonych w pkt 15.6.3 lit. a) 

SIWZ (zob. zarzuty z pkt 2.1 powyżej), a w konsekwencji również bezzasadne zaniechanie 

uznania  oferty  FITTING  za  odrzuconą,  co  doprowadziło  do  naruszenia  zasady  równego 

traktowania wykonawców;  

3.  art.  91  ust.  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  3  Pzp  poprzez  błędne  i  bezpodstawne  wybranie  oferty 

FITTING  jako  najkorzystniejszej,  pomimo  że  wykonawca  ten  podlegał  wykluczeniu  z  uwagi 

na  niewyk

azanie spełniania warunków  udziału w  postępowaniu,  a konsekwencji jego  oferta 

powinna  była  zostać  uznana  za  odrzuconą,  co  w  sposób  oczywisty  uniemożliwiało  wybór 

oferty FITTING jako najkorzystniejszej. 

Wnosił: 

1.nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty,  

2.nakazanie Zamawiającemu wykluczenia FITTING z postępowania na podstawie art. 24 ust. 

1 pkt 12 oraz uznania oferty FITTING za odrzuconą,  

3.nakazanie  Zamawiającemu  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert  oraz  wyboru 

najkorzystniejszej oferty, z uwzględnieniem wyników dokonanych czynności,  

4.zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa prawnego w wysokości 3.600,00 zł.  

5.  Wnosimy  o  dopuszczenie  i  pr

zeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  przetargowych 

znajdujących  się  w  aktach  postępowania  oraz  dokumentów  załączonych  do  niniejszego 

odwołania.  

W  dniu  10.07.2020  r.  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  ukazało  się 

ogłoszenie  Zamawiającego  o  zamówieniu  sektorowym  „Zaprojektowanie  i  wykonanie  robót 

budowlanych  w  ramach  zadania  pn.  »Budowa  i  przebudowa  magistrali  sieci  cieplnej  wraz                      

z przyłączami w Zielonej Górze«”, którego przedmiotem było:  

a) 

„Budowa  i  przebudowa  magistralnej  sieci  cieplnej  od  komory  KVI-6  przy  ul.  Konicza  do 

komory KVI-

6/2 przy ulicy Waryńskiego w Zielonej Górze – etap IV”;  

b) 

„Budowa  i  przebudowa  magistralnej  sieci  cieplnej  od  komory  KVI-6  przy  ul.  Konicza  do 

komory KII-

9 przy ulicy Staszica w Zielonej Górze – etap V”;  

c) 

„Budowa  i  przebudowa  magistralnej  sieci  cieplnej  od  komory  KVI-6  przy  ul.  Konicza  do 

komory KVI-

10 przy ul. Szosa Kisielińska w Zielonej Górze – etap VI”;  


d) 

„Budowa  i  przebudowa  osiedlowych  sieci  cieplnych  wraz  z  przyłączami  zasilanymi                           

z magistrali na odcinku od komory KVI-6 przy ul. Konicza do komory KVI-10 przy ul. Szosa 

Kisielińska w Zielonej Górze”.  

Ponieważ  zgodnie  z  pkt  12  SIWZ  postępowanie  było  prowadzone  w  formule  tzw. 

procedury  odwróconej,  Zamawiający  w  pierwszej  kolejności  przystąpił  do  oceny  złożonych 

ofert.  Stosownie  do  pkt  24  SIWZ,  jedynym  kryterium,  pod  kątem  którego  Zamawiający 

dokonywał oceny ofert, była cena. W związki z tym najwyżej oceniona została oferta złożona 

przez FITTING, który zaoferował najniższą cenę, tj. 11.593.644,21 zł brutto.  

Następnie Zamawiający przystąpił do badania, czy wykonawca, którego oferta została 

oceniona  jako  najkorzystniejsza,  nie  podlega  wykluczeniu  oraz  spełnia  warunki  udziału  w 

postępowaniu. Pismem z 17.09.2020 r. Zamawiający wezwał FITTING, na podstawie art. 26 

ust.  1  Pzp,  do  złożenia  określonych  oświadczeń  i  dokumentów  „potwierdzających  brak 

przesłanek wykluczenia oraz spełnienie warunków udziału w [P]ostępowaniu” w terminie 10 

dni od dnia otrzymania wezwania.   

W  szczególności  Zamawiający  poprosił  o  przedstawienie  „wykazu  robót,  o  których 

mowa w pkt 15.6.3a SIWZ, w okresie ostatnich 5 lat a jeżeli okres prowadzenia działalności 

jest krótszy – w tym okresie, wraz z podaniem ich, przedmiotu, dat wykonania i podmiotów, 

na rze

cz których roboty zostały wykonane, oraz załączeniem dowodów określających czy te 

roboty  zostały  wykonane  należycie,  a  w  szczególności  informacji  o  tym  czy  roboty  zostały 

wykonane  zgodnie  z  przepisami  prawa  budowlanego  i  prawidłowo  ukończone,  przy  czym 

dow

odami, o których mowa, są referencje bądź inne dokumenty wystawione przez podmiot, 

na  rzecz  którego  roboty  budowlane  były  wykonywane,  a  jeżeli  z  uzasadnionej  przyczyny  o 

obiektywnym  charakterze  Wykonawca  nie  jest  w  stanie  uzyskać  tych  dokumentów  –  inne 

dok

umenty”. Wykaz miał być przedstawiony zgodnie z załącznikiem nr 5 do SIWZ.  

W odpowiedzi na powyższe wezwanie FITTING przedstawił wykaz robót wykonanych 

w  okresie  ostatnich  5  lat  przez  ZPU  Międzyrzecz  („Wykaz  Robót”)  wraz  z  czterema  listami 

referencyjnymi:   

a)  listem  z  26.01.2016  r.  wystawionym  przez  TAURON  w  związku  z  realizacją  przez  ZPU 

Międzyrzecz  (jako  partnera  konsorcjum)  i  INŻYNIERIA  (jako  lidera  konsorcjum)  „usługi  dla 

potrzeb  realizacji  zadania  inwestycyjnego  pn.  Budowa  napowietrznej  sieci  ciepłowniczej 

2xDN600 od źródła ciepła Elektrownia Łagisza do komory 1266C1 w ramach inwestycji pn. 

»Wykonanie zasilania Magistrali Wschodniej oraz Południowej ze Źródła Łagisza«;  

b)  listem  z  26.01.2016  r.  wystawionym  przez  TAURON  w  związku  z  realizacją  przez  ZPU 

Międzyrzecz  (jako  partnera  konsorcjum)  i  INŻYNIERIĘ  (jako  lidera  konsorcjum)  „usługi  dla 

potrzeb  realizacji  zadania  inwestycyjnego  pn.  Przebudowa  sieci  ciepłowniczej  2xDN600  na 

2xDN800 od  komory  1266C1 do  komory  1326C3 wraz  z  budową przepompowni w ramach 


realizacji  inwestycji  pn.  »Wykonanie  zasilania  Magistrali  Wschodniej  oraz  Południowej  ze 

Źródła Łagisza«;  

c)  listem  z  02.02.2016  r.  wystawionym  przez  TAURON  w  związku  z  realizacją  przez  ZPU 

Międzyrzecz  (jako  partnera  konsorcjum)  i  INŻYNIERIĘ  (jako  lidera  konsorcjum)  „usług  dla 

potrzeb  realizacji  zadania  inwestycyjnego  pn.  »Przebudowa  sieci  ciepłowniczej  2xDN600 

Magistrala  Wschodnia  Elcho  od  komory  154C5  do  411C1  w  rejonie  ul.  Siemianowickiej 

Chorzów / Siemianowice Śląskie / Katowice«”;  

d)  listem  z  10.11.

2016  r.  wystawionym  przez  Szczecińską  Energetykę  Cieplną  sp.  z  o.o.                   

z siedzibą w Szczecinie w związku z realizacją przez ZPU Międzyrzecz – jako generalnego 

wykonawcę  i  dostawcę  materiałów  preizolowanych  –  zadania  pn.  „Opracowanie 

dokument

acji  projektowej  i  budowa  sieci  cieplnej  wysokich  parametrów  Dn  600  od  sieci 

cieplnej  preizolowanej  Dn  900  (punkt  »A«)  w  ul.  Grudziądzkiej  do  komory  B11                                   

w  ul.  Narutowicza  oraz  od  punktu  »B1«  przy  skrzyżowaniu  ulic  3-go  Maja  i  placu  Stefana 

Batorego  do  punktu  »M«  w  ulicy  Dworcowej  oraz  od  punktu  »M«  do  komory  cieplnej  A34                    

w ul. Dworcowej w Szczecinie”.  

W przypadku listów wystawionych przez TAURON i załączonych do nich protokołów 

odbiorowych  brak  było  jakiejkolwiek  informacji,  jaki  zakres  robót  był  w  rzeczywistości 

realizowany  przez  ZPU  Międzyrzecz.  Pismem  z  24.11.2020  r.  Zamawiający  poinformował 

wykonawców  biorących  udział  w  postępowaniu,  że  jako  najkorzystniejsza  wybrana  została 

oferta  złożona  przez  FITTING.  W  dniu  04.12.2020  r.  Odwołujący  wniósł  odwołanie  do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  od  zaniechania  wykluczenia  FITTING  pomimo 

niewykazania  przez  FITTING  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  a  konkretnie  w  zakresie  „doświadczenia  w  realizacji 

minimum  2  zadań  związanych  z  budową  sieci  ciepłowniczych  w  systemie  preizolowanym                  

o minimalnej średnicy DN250 i długości minimum 1 km w okresie ostatnich 5 lat” (pkt 15.6.3 

lit.  a)  SIWZ.  Sprawa 

była  rozpoznawana  pod  sygn.  akt.  KIO  3202/20.    Wyrokiem                              

z  18.12.2020  r.  KIO  uwzględniła  odwołanie  i  nakazała  Zamawiającemu  unieważnienie 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  dokonanie  ponownej  czynności  badania  i  oceny  ofert 

połączone  z  wezwaniem  wykonawcy  FITTING  na  podstawie  art.  26  ust.  3  Pzp  do 

uzupełnienia dokumentu o nazwie „Zobowiązanie podmiotu do oddania zasobów” o sposób, 

zakres,  i  charakter  faktycznego  uczestnictwa  ZPU  Międzyrzecz  w  całym  okresie  realizacji 

zamówienia, a także na podstawie art. 26 ust. 4 Pzp do złożenia wyjaśnień w zakresie prac 

faktycznie  wykonywanych  przez  ZPU  Międzyrzecz  w  ramach  Konsorcjum  z  INŻYNIERIA 

dotyczących  poz.  1,2  i  4  Wykazu  robót  oraz  referencji  wystawionych  przez  TAURON                       

z  26.01.oraz  02.02.2016  r. 

(„Wyrok  KIO  z  dnia  18  grudnia  2020  r.”)  W  dniu  07.01.2021  r. 

pełnomocnik  Zamawiającego  zawiadomił  o  unieważnieniu  wyboru  oferty  najkorzystniejszej 

złożonej  przez  FITTING.  W  dniu  22.01.2021  r.  pełnomocnik  Zamawiającego  poinformował, 


że  w  postępowaniu  jako  najkorzystniejsza  została  ponownie  wybrana  oferta  złożona  przez 

FITTING.   

W  ocenie  Odwołującego  dokumenty  oraz  wyjaśnienia  FITTING  złożone  w  toku  

procedury wyjaśniającej w trybie art. 26 ust. 4 Pzp nie wystarczają do uznania, że FITTING 

spełnia  warunku  udziału  w  postępowaniu  zakresie  „doświadczenia  w  realizacji  minimum  2 

zadań  związanych  z  budową  sieci  ciepłowniczych  w  systemie  preizolowanym  o  minimalnej 

średnicy DN250 i długości minimum 1 km w okresie ostatnich 5 lat” (pkt 15.6.3 lit. a) SIWZ.  

FITTING podlegał wykluczeniu z postępowania. Stosownie do pkt 15.6.3 lit. a) SIWZ, 

jednym z warunków udziału w postępowaniu było wykazanie przez wykonawcę, że posiada 

zdolność  techniczną  lub  zawodową,  co  obejmowało  m.in.  posiadanie  „doświadczenia                      

w  realizacji  minimum  2  zadań  związanych  z  budową  sieci  ciepłowniczych  w  systemie 

preizolowanym o minimalnej średnicy DN250 i długości minimum 1 km w okresie ostatnich 5 

lat  (potwierdzonego  wykazem  doświadczeń  wraz  z  referencjami)”.  Aby  wykazać  spełnianie 

powyższego  warunku  oraz  nie  posiadając  samemu  wystarczającego  doświadczenia  w  tym 

zakresie,  FITTING  w  całości  oparł  się  i  polegał  na  doświadczeniu  ZPU  Międzyrzecz.                      

W  związku  z  tym,  wykonując  wezwanie  Zamawiającego  z  17.09.2020  r.  oraz  wezwanie                      

w  trybie  procedury  wyjaśniającej  na  podstawie  art.  26  ust.  4  Pzp  zgodnie  z Wyrokiem  KIO                     

z  18.12.2020  r.,  FITTING  przedstawił  Wykaz  Robót  sporządzony  przez  ZPU  Międzyrzecz 

wraz 

z listami referencyjnymi wymienionymi w nb. 11 powyżej oraz dodatkowe wyjaśnienia. 

Analiza  tych  dokumentów  i  wyjaśnień  jednoznacznie  potwierdza,  że  ZPU  Międzyrzecz,                     

a  w  konsekwencji  również  FITTING  nie  spełniają  warunku  udziału  w  postępowaniu 

określonego  w  pkt  15.6.3  lit.  a)  SIWZ.  Spośród  czterech  przedłożonych  referencji,  jedynie 

jedna z nich 

– wystawiona przez Szczecińską Energetykę Cieplną sp. z o.o. – potwierdza, że 

ZPU  Międzyrzecz  uczestniczył  w  realizacji  zamówienia  jako  generalny  wykonawca                           

i  dostawca  materiałów  preizolowanych.  W  konsekwencji  referencja  ta  potwierdza,  że  ZPU 

Międzyrzecz  posiada  doświadczenie  wymagane  zgodnie  z  pkt  15.6.3  lit.  a)  SIWZ                          

w odniesieniu do jednego z dwóch wymaganych na gruncie tego postanowienia zadań.  ZPU 

Międzyrzecz,  a  w  konsekwencji  również  FITTING  nie  wykazali  natomiast,  aby  posiadali 

wymagane doświadczenie w zakresie drugiego zadania. W szczególności posiadania takiego 

doświadczenia  nie  potwierdzają  trzy  referencje  wystawione  przez  TAURON  na  rzecz 

konsorcjum  INŻYNIERII  (lider  konsorcjum)  i  ZPU  Międzyrzecz  (partner  konsorcjum).                      

Z referencji tych w  żaden sposób  nie wynika bowiem  jaki  zakres  prac  w  rzeczywistości  był 

realizowany  prz

ez  ZPU  Międzyrzecz,  a  jaki  przez  INŻYNIERIĘ,  a  dodatkowe  wyjaśnienia 

FITTING oraz dokumenty złożone w toku procedury wyjaśniającej wskazanej w art. 26 ust. 4 

Pzp nie są wystarczające do uznania, że wykonawca ten posiada wymagane doświadczenie. 

W  orzecznict

wie  jednolicie  przyjmuje  się,  że  wykonawca  nie  nabywa  doświadczenia 

„merytorycznego” przez sam fakt bycia członkiem grupy wykonawców (konsorcjum). Realne 


doświadczenie  nabywa  się  bowiem  wyłącznie  przez  udział  w  realizacji  chociażby  jednej  z 

części  zamówienia,  do  którego  całościowego  wykonania  zobowiązana  była  grupa 

wykonawców.  Jednakże,  jak  orzekł  m.in.  TSUE  w  wyroku  z  04.05.2017  r.:  „(…)  gdy 

wykonawca  polega  na  doświadczeniu  grupy  wykonawców,  której  był  członkiem, 

doświadczenie  to  należy  oceniać  w  zależności  od  konkretnego  zakresu  udziału  tego 

wykonawcy,  a wiec jego  faktycznego  wkładu w prowadzenie działań,  które  były wymagane 

od  tej  grupy”  (C-387/14,  Esaprojekt  sp.  z  o.o.  przeciwko  Województwu  Łódzkiemu.)  Tym 

samym nawet bycie członkiem konsorcjum nie powoduje, że dany członek tego konsorcjum 

„automatycznie”  nabywa  doświadczenie  w  zakresie  całości  zamówienia.  Decydujący  jest 

bowiem  zakres  prac  rzeczywiście  i  faktycznie  realizowanych  przez  takiego  członka 

konsorcjum.   

Podobne  stanowisko  zajęła  KIO  w  swoich  wyrokach  z  21.12.2018  r.  w  sprawie                             

o  sygn.  KIO  2534/18  oraz  w  wyrok  z  27.08.2018  r.  w  sprawie  o  sygn.  KIO  1607/18. 

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy, sam fakt uczestniczenia przez ZPU Międzyrzecz                              

w konsorcjum wykonującym prace wskazane w referencjach w żaden sposób nie potwierdza, 

że ZPU Międzyrzecz nabyło doświadczenie wymagane na podstawie pkt 15.6.3 lit. a) SIWZ. 

Zgodnie  z  umową  konsorcjum  /Przedmiotowa  umowa  konsorcjum  została  załączona  do 

of

erty  konsorcjum:  INŻYNIERIA  -  ZPU  Międzyrzecz  złożonej  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  sektorowego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pn.  „Budowa 

napowietrznej  sieci  ciepłowniczej  2  x  DN  600  od  źródła  ciepła  Elektrownia  Łagisza  do 

komor

y  1266C1  w  ramach  inwestycji  pn.  »Wykonanie  zasilania  Magistrali  Wschodnie  oraz 

Południowej  ze  Źródła  Łagisza«”  (nr  referencyjny:  ZP/NG/PN/5352/2014)./  zawartą  w  dniu 

16.12.2014 r. pomiędzy INŻYNIERIĄ, jako liderem konsorcjum, oraz ZPU Międzyrzecz, jako 

pa

rtnerem konsorcjum, umowa ta została – zgodnie z jej § 1 ust. 1 – zawarta w celu złożenia 

ofert  w  następujących  postępowaniach  przetargowych  przeprowadzonych  przez  TAURON 

jako zamawiającego:  

a) 

„Budowa  napowietrznej  sieci  ciepłowniczej  2  x  DN  600  od  źródła  ciepła  Elektrownia 

Łagisza  do  komory  1266C1  w  ramach  inwestycji  pn.  »Wykonanie  zasilania  Magistrali 

Wschodniej  oraz  Południowej  ze  Źródła  Łagisza«  –  postępowanie  przetargowe  nr 

referencyjnym ZP/NG/PN/5352/2014”;  

b) 

„Przebudowa  sieci  ciepłowniczej  2  x  DN  600  na  2  x  800  od  komory  1266C1  do  komory 

1326C3  z  budową przepompowni w ramach  inwestycji  pn.  »Wykonanie zasilania Magistrali 

Wschodniej  oraz  Południowej  ze  Źródła  Łagisza«  –  postępowanie  przetargowe  nr 

referencyjnym ZP/NG/PN/5353/2014”;  

c) 

„Budowa  podziemnej  sieci  ciepłowniczej  2  x  DN  600  od  komory  1325C8  do  komory 

1322C11  w  ramach  inwestycji  pn.  »Wykonanie  zasilania  Magistrali  Wschodniej  oraz 


Południowej  ze  Źródła  Łagisza«  –  postępowanie  przetargowe  nr  referencyjnym 

ZP/NG/PN/5354/2014”.  

Bezspornie  więc  umowa  ta  dotyczyła  dwóch  z  trzech  zadań  zrealizowanych  przez 

ZPU  Międzyrzecz  na  rzecz  TAURON,  które  zostały  wskazane  w  Wykazie  Robót,  i  co  do 

których  przedłożone  zostały  referencje  z  26.01.2016  r.    Zgodnie  z  §  1  ust.  4  umowy 

konsorcjum, prace zostały podzielone pomiędzy konsorcjantów w następujący sposób:  

a) 

„Lider  [tj.  INŻYNIERIA]  –  kompleksowe  wykonanie  zamówienia  /  zamówień,  o  których 

mowa  w  §  1  ust.  1  lit.  a),  b)  i  c),  w  tym  roboty  budowlane,  nadzór  i  koordynacja,  za 

wyłączeniem zakresu obowiązków należących do Partnera Konsorcjum (…)”;   

b) 

„Partner  [tj.  ZPU  Międzyrzecz]  –  kompleksowa  dostawa  materiałów  preizolowanych, 

objętych  katalogiem  systemu  ZPU  Międzyrzecz  sp.  z  o.o.  oraz  montaż  na  budowie  złącz 

zgrzewanych elektrycznie”.  

Ponadto,  zgodnie  z  §  2  ust.  4  lit.  B)  pkt  III  umowy  konsorcjum,  Lider  konsorcjum 

(INŻYNIERIA)  został  również  upoważniony  do  „koordynacji  robót  budowlano  montażowych 

związanych  z  realizacją  Inwestycji,  w  tym  przyjmowania  instrukcji  od  Zamawiającego  dla 

Konsorcjum lub każdego z jego uczestników z osobna”.  

Z dodatkowych wyjaśnień i dokumentów złożonych w toku procedury wyjaśniającej na 

podstawie art. 26 ust. 4 Pzp obrazujących rzeczywisty podział prac pomiędzy konsorcjantami 

i dotyczących referencji wystawionych przez TAURON w dniu 26.01.                          i 

02.02.2016  r.  wynika,  że  ZPU  Międzyrzecz  był  odpowiedzialny  za  pewien  wycinek  robót 

budowlanych obejmujących jedynie dostawę wyrobów preizolowanych, kontrolę wykonanych 

połączeń spawanych, izolację i hermetyzację połączeń spawanych, oraz wykonanie połączeń 

instalacji alarmowej w złączach zgrzewanych elektrycznie.  

Powyższe czynności  są jedynie  wybranymi  elementami technologicznymi  złożonego 

procesu  budowy  sieci  ciepłowniczej.  Część  z  w/w  czynności  nie  jest  w  ogóle  elementem 

procesu  budowy.  Dotyczy  to  na  przykład  dostawy  materiałów  preizolowanych,  która  jest 

czynnością  handlową.  Ponadto  wykonanie  instalacji  alarmowej  jest  elementem,  który                       

w  znacznej  części  przypadków,  podobnie  jak  mufowanie  wykonywany  jest  przez  firmy 

usługowe,  a  nie  firmy  budowlane.  Rzeczywisty  proces  budowy  sieci  ciepłowniczej  jest 

znacznie bardzie złożony i obejmuje poniższe elementy.  

O  doświadczeniu  w  realizacji  budowy  sieci  ciepłowniczej  można  mówić  wyłącznie                   

przypadku,  kiedy  dany  wykonawca  wykona  samodzielnie  określony  odcinek  sieci 

ciepłowniczej, wykonując po kolei elementy technologicznego procesu budowy, tj.   

A )- wykona wykopy pod rury preizolowane,  

b) - 

wykona i zagęści podsypkę w wykopach,  

c) - wykona 

montaż rur i kształtek preizolowanych,  

d) - 

wykona połączenia spawane zamontowanych elementów,  


e) - 

wykona niezbędne próby hydrauliczne i badania nieniszczące połączeń spawanych,  

f)  - 

wykona  mufowanie  połączeń  spawanych  (  w  tym  połączenie  przewodów  alarmowych                      

w mufach),  

g) - 

wykona zasypkę i wymagane zagęszczenie gruntu nad siecią,  

h) - dokona uruchomienia wykonanego odcinka,   

i) - 

wykona instalację sygnalizacji awarii wraz z testem jej działania,  

j) - 

wykona powykonawczą dokumentację dla przedmiotowego wykonanego odcinka.  

Z  przedłożonych  wyjaśnień  i  dokumentów  wynika  jednoznacznie,  że  z  całego 

złożonego  procesu  technologicznego  ZPU  Międzyrzecz  dostarczył  materiały  preizolowane, 

oraz wykonał wyłącznie mufowanie (zob. nb. 33 lit. f)) oraz instalację sygnalizacji awarii wraz 

z testem jej działania (zob. nb. 33 lit. i)). ZPU Międzyrzecz rozpisuje każdy z tych elementów 

na drobniejsze operacje technologiczne dla uzyskania wrażenia wykonania pełnego zakresu 

robot  budowlanych  w  celu  wy

kazania  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu.  Warto 

zauważyć, że zakres robót wskazanych pod lit. f) oraz lit i) powyżej stanowi co najwyżej ok. 

5%  wartości  umowy  o  roboty  budowlane,  której  przedmiotem  jest  budowa  całej  sieci 

ciepłowniczej.  Uchybienie  Zamawiającego  polegało  zatem  na  braku  wykluczenia  FITTING                  

z  postępowania.  W  niniejszej  sprawie  zmaterializowały  się  bowiem  podstawy  wykluczenia 

tego wykonawcy. FITTING powinien był zostać wykluczony z postępowania na zasadzie art. 

24 ust. 

1 pkt 12 Pzp, gdyż nie wykazał spełniania omówionego już powyżej warunku udziału 

w  postępowaniu  określonego  w  określonego  w  pkt  15.6.3  lit.  a)  SIWZ.  Dokumenty  oraz 

wyjaśnienia przedłożone w toku postępowania, w ramach procedury wyjaśniającej wskazanej 

w  a

rt.  26  ust.  4  Pzp  także  nie  potwierdziły,  że  ZPU  Międzyrzecz  posiada  doświadczenie 

wymagane na gruncie pkt 15.6.3 lit. a) SIWZ w zakresie drugiego zadania.  

W  świetle  przytoczonego  powyżej  orzecznictwa,  postanowień  powyższej  umowy 

konsorcjum,  a  także  wyjaśnień  złożonych  w  trybie  wskazanym  w  art.  26  ust.  4  Pzp  przez 

FITTING  nie  ulega  wątpliwości,  że  zakres  prac  powierzonych  do  wykonania  ZPU 

Międzyrzecz  w  ramach  konsorcjum  nie  odpowiada  doświadczeniu  wymaganemu  zgodnie                  

z pkt 15.6.3 lit. a) SI

WZ. Jak wskazano powyżej prace realizowane przez ZPU Międzyrzecz 

ograniczały  się  bowiem  do  przede  wszystkim  dostawy  materiałów  preizolowanych                              

i  wykonaniu  bardzo  ograniczonego  zakresu  prac.  Nadzór  nad  przedsięwzięciem,  jego 

koor

dynacja  i  całościowe  wykonanie  robót  budowlanych  leżały  natomiast  po  stronie  lidera 

konsorcjum 

–  INŻYNIERII.    W  konsekwencji  przedstawione  przez  FITTING  dokumenty, 

dodatkowe  wyjaśnienia,  referencje  wystawione  przez  TAURON  w  dniu  26.01.2016  r.  oraz 

16  r,  a  dotyczące  ZPU  Międzyrzecz,  nie  stanowią  i  nie  mogą  stanowić  dowodu 

posiadania  przez  ZPU  Międzyrzecz  (a  w  konsekwencji  również  przez  FITTING) 

doświadczenia wymaganego zgodnie z pkt 15.6.3 lit. a) SIWZ.  


W  rezultacie  uznał,  że  FITTING  ani  ZPU  Międzyrzecz  nie  wykazali  spełniania 

warunku  udziału  w  postępowaniu  określonego  w  pkt  15.6.3  lit.  a)  SIWZ,  tj.  posiadania 

odpowiedniego  doświadczenia.  Konsekwencją  uchybień  Zamawiające  oraz  zaniechania 

wykluczenia  FITTING  wobec  niespełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  jest  również 

naruszenie  art.  7  ust.  1  Pzp.  Zgodnie  z  tym  przepisem  Zamawiający  ma  obowiązek 

przeprowadzić  postępowanie o udzielenie zamówienia w  sposób  zapewniający  m.in.  równe 

traktowanie wykonawców.   

Zamawiający w dniu 02.02.2021 r. (za pośrednictwem systemu zakupowego: https:// 

swpp2.gkpge.pl)  wezwał  wraz  kopią  odwołania,  w  trybie  art.  524  NPzp,  uczestników 

postępowania przetargowego do wzięcia udziału w postępowaniu odwoławczym.  

W  dniu  04.02.2021  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  FITTING 

Przedsiębiorstwo  Inżynierii  Sanitarnej  Sp.  z  o.o.  zgłosiło  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego wnosząc o oddalenie odwołania w całości. Kopia 

zgłoszenia została przekazana Zamawiającemu oraz Odwołującemu. 

W  dniu  26.02.2021  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  Odwołujący  złożył  na 

piśmie wnioski dowodowe Wykonawcy. Wnosił o 

Dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  dokumentu  pn.  „Opis  operacji 

technologicznych budowy preizolowanej sieci ciepłowniczej ze szczególnym uwzględnieniem 

punktów  krytycznych”  sporządzonego  na  zlecenie  Odwołującego  przez  dr.  inż.  Kazimierza 

Żarskiego w dniu 25.02.2021 r. („Opis budowy preizolowanej sieci ciepłowniczej”); 

Dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii  biegłego  sądowego  z  branży 

ciep

łowniczej, na okoliczność: 

a. 

oceny,  czy  „FITTING”  Przedsiębiorstwo  Inżynierii  Sanitarnej  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we 

Wrocławiu  („FITTING”)  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności 

technicznej lub zawodowej, a konkretnie w zakresie 

„doświadczenia w realizacji minimum 2 

zadań  związanych  z  budową  sieci  ciepłowniczych  w  systemie  preizolowanym  o minimalnej 

średnicy DN250 i długości minimum 1 km w okresie ostatnich 5 lat” (pkt 15.6.3 lit. a) SIWZ 

oraz 

b.  oceny,  czy  prace  faktycznie  wykonywane  prz

ez  ZPU  Międzyrzecz  (na  doświadczeniu 

którego  FITTING  polega  w  całości)  w  ramach  umowy  konsorcjum  z  INŻYNIERIA  Rzeszów 

S.A. których dotyczą poz.  1,  2 i  4  „Wykazu robót wykonywanych w  okresie ostatnich 5 lat" 

(załącznik  nr  5  do  SIWZ),  przedłożone  referencje  z  dnia  26.01.2016  r.,  z  02.02.2016  r.,  z 

2021  r.  wystawione  przez  Tauron  Ciepło  sp.  z  o.o.,  oraz  oświadczenie  INŻYNIERIA 

Rzeszów  S.A.  z  07.12.2020  r.,  a  także  wyjaśnienia  FITTING  z  dnia  12.01.2021  r. 

przedłożone  na  wezwanie  Zamawiającego  z  07.01.2021  r.  pozwalają  na  uznanie,  że  ZPU 


Międzyrzecz, a w konsekwencji również FITTING wykonywał prace, które odpowiadają treści 

warun

ku udziału w postępowaniu, o których mowa w pkt. 15.6.3 lit. a SIWZ. 

Do otwarcia posiedzenia Zamawiający wobec wniesienia odwołanie do Prezesa KIO 

nie wniósł na piśmie, w trybie art. 521 NPzp, odpowiedzi na odwołanie. 

Skład  orzekający  Krajowej  Izby  Odwoławczej  po  zapoznaniu  się  z  przedstawionymi 

poniżej  dowodami,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  i  stanowisk  stron  oraz 

Przystępującego  złożonych  ustnie  do  protokołu w  toku  rozprawy,  ustalił  i  zważył,  co 

następuje. 

W związku z brzmieniem art. 90 ust. 1 Przepisów wprowadzających ustawę - Prawo 

zamówień  Publicznych  z  dnia  11  września  2019  r.  (Dz.U.  z  2019  r.,  poz.  2020),  zgodnie                     

z  którym  do  postępowań  o  udzielenie  zamówienia,  o  których  mowa  w  ustawie  uchylanej                    

w  art.  89,  wszczętych  i  niezakończonych  przed  dniem  01.01.2021  r.  stosuje  się  przepisy 

dotychczasowe.  Uwzględniając  okoliczność,  iż  postępowanie  wszczęte  zostało  11.05.                  

2020  r.,  ilekroć  w  treści  uzasadnienia  mowa  o  przepisach  materialnych  ustawy  Pzp  należy 

przez  to rozumieć  ustawę z  dnia 29  stycznia 2004 r.  Prawo zamówień  publicznych (zwana 

dalej: 

„Pzp”

Jednocześnie, z uwagi na treść art. 92 ust. 2 Przepisów wprowadzających ustawę  - 

Prawo  zamówień  Publicznych  z  dnia  11  września  2019  r.  (Dz.U.  z  2019  r.,  poz.  2020), 

zgodnie  z  którym  do  postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek 

wniesienia  skargi  do  sądu,  o  których  mowa  w  ustawie  uchylanej  w  art.  89,  wszczętych  po 

dniu  31.12.2020  r.,  dotyczących  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  wszczętych  przed 

dniem  01.01.2021  r.,  stosuje  się  przepisy  ustawy,  o której  mowa  w  art.  1,  odwołanie  czyni 

zadość  wymogom  proceduralnym  zdefiniowanym  w  Dziale  IX  ustawy  z  dnia  11  września 

2019 r. - 

Prawo zamówień publicznych. (zwana dalej: „NPzp”

Skład  orzekający  Izby  ustalił,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących odrzuceniem odwołania na podstawie art. 528 NPzp, a Wykonawca wnoszący 

odwołanie posiadał interes w rozumieniu art. 505 ust. 1 NPzp, uprawniający do jego złożenia. 

Odwołujący,  którego  oferta  uplasowała  się  na  drugiej  pozycji  w  rankingu  złożonych  ofert,                

w wypadku potwierdzenia zarzutów ma szanse na uzyskanie zamówienia. 


Odnośnie zawartych w piśmie procesowym Przystępującego wniosków o odrzucenie 

odwołania, popartych na posiedzeniu przez Zamawiającego. W pierwszym wypadku, zgodnie                     

z  którym  odwołanie  zostało  wniesione  przez  podmiot  nieuprawniony.  W  ramach,  którego 

stosownie  do  art.  528  pkt  2  NPzp  S.  S.  wn

osząc  odwołanie  w  dniu  01.02.2021  r.  nie  był 

podmiotem  do  tego  uprawnionym. 

Wskazywał,  że  w  dniu  01.02.2021  r.  (na  podstawie 

pełnomocnictwa  procesowego  z  01.02.2021  r.  udzielonego  przez  prokurenta  samoistnego 

Przedsiębiorstwa  Specjalistycznego  ENERGOTERM  Sp.  z  o.o.,  p.  K.  L.)  odwołanie  do 

Prezesa KIO 

wniósł Pan S. S., wpisany na listę prawników zagranicznych prowadzoną przez 

Okręgową Izbę Radców Prawnych w Warszawie (numer wpisu WA/Z/A/11). Podkreślił, że do 

odwołania,  zgodnie  z  wykazem  załączników  pisma  -  Pełnomocnictwo  wraz  z  dowodem 

uiszczenia  opłaty  skarbowej  -  wskazano  wyłącznie  jeden  dokument  mający  potwierdzać 

umocowanie  p.  S.  S. 

Zgodnie  natomiast  z  obowiązującym  w  niniejszym  postępowaniu 

odw

oławczym art. 510 ust. 1 NPzp  „Pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny,                           

a  ponadto  osoba  sprawująca  zarząd  majątkiem  lub  interesami  strony  lub  uczestnika 

postępowania oraz osoba pozostająca ze stroną lub uczestnikiem postępowania w stosunku 

zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia". Katalog ten ma charakter 

zamknięty. Oznacza to, że osoby niemieszczące się w kręgu podmiotów wskazanych w tym 

przepisie nie mogą być skutecznie ustanowione pełnomocnikiem. Na marginesie można tylko 

uzupełnić, że wykonywanie zawodu adwokata reguluje ustawa z dnia 26 maja 1982 r. Prawo 

o  adwokaturze  (tj.  Dz.U.  z  2020  r.  poz.  1651).  Adwokata  może  zastępować  aplikant 

adwokacki  lub  radcowski,  na  zasadach  o

kreślonych  w  art.  77  ww.  ustawy.  Z  kolei  status 

radcy prawnego określa ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 

r.  poz.  75).  Radcę  prawnego  może  zastępować  aplikant  radowski  lub  adwokacki  na 

zasadach  określonych  w  art.  35

  ustawy  o 

radcach  prawnych.  Ponad  wszelką  wątpliwość 

stwierdził, że kompetencje prawnika zagranicznego nie są tożsame są kompetencjami radcy 

prawnego  czy  adwokata  - 

reguluje  je  odrębna  ustawa  tj.  ustawa  z  dnia  5  lipca  2002  r.                       

o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej 

(t.j.  Dz.U.  z  2020  r.  poz.  823).  Nadto,  prawnik  zagraniczny  nie  został  wskazany                                

w  zamkniętym  katalogu  pełnomocników  z  art.  510  ust.  1  Pzp.  Wobec  czego  stwierdził,  że                  

o ile Odwołujący załączył dokument wskazujący na umocowanie do wniesienia odwołania, to 

w  odniesieniu  do  p.  S.  S. 

pozostaje  on  na  gruncie  aktualnie  obowiązujących  przepisów 

bezskuteczny. 

Jedyną  dopuszczalną  formę  umocowania  do  wniesienia  odwołania  w 

wypadku prawnika zagranicznego (nie będącego radcą prawnym lub adwokatem) na gruncie 

art.  510  ust.  1  NPzp  stanowi  wykazanie  spra

wowania  zarządu  majątkiem  lub  interesami 

strony  lub  działanie  na  podstawie  stosunku  zlecenia  (jeżeli  przedmiot  sprawy  wchodzi  w 

zakres  tego  zlecenia).  Tymczasem  Odwołujący  poprzestał  na  załączeniu  do  Odwołania 

jednostronnego  umocowania  w  postaci  pełnomocnictwa  -  które  nie  odpowiada  wymogom 


wskazanym w NPzp. W 

tym kontekście przytoczył stanowisko SN wyrażone w postanowieniu 

z dnia 15.05.

2007 r. o sygn. V CZ 32/07, w którym wskazano, że w oparciu o treść art. 87 § 1 

KPC  - 

którego  treść  została  niemal  w  identycznym  brzmieniu  przeniesiona  do  NPzp  - 

materialną podstawą pełnomocnictwa procesowego może być stały stosunek zlecenia, przy 

czym chodzi tu o zlecenie w rozumieniu art. 734 i nast. KC

, a także o stosunek obligacyjny, 

do którego stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu vide art. 750 KC. W wyroku tym SN 

wskazał,  że  „[d]opuszczalność  udzielenia  pełnomocnictwa  osobie  pozostającej  ze  stroną w 

stałym  stosunku  zlecenia  jest  ograniczona  tylko  do  spraw,  których  przedmiot  wchodzi  w 

zakres  tego  zlecenia.  Inaczej  rz

ecz  ujmując,  sprawa,  w  której  zleceniobiorca  ma  być 

umocowany,  musi  mieścić  się  w  przedmiotowym  zasięgu  stosunku  zlecenia.  Pełnomocnik 

będący zleceniobiorcą - zgłaszając swój udział w sprawie - musi wykazać istnienie stosunku 

podstawowego,  łączącego  go  ze  stroną.  Oznacza  to,  że  pełnomocnik  zobowiązany  jest 

przedstawić  odpowiedni dokument,  z  którego wynika nie tylko istnienie stosunku  będącego 

podłożem  pełnomocnictwa,  ale  także  fakt,  że  przedmiot  sprawy  mieści  się  w  ramach  tego 

stosunku"

.  Zwrócił  uwagę,  iż  wszystkie  trzy  osoby  wskazane  w  pełnomocnictwie  z  dnia  1 

lutego  2021  r.  są  profesjonalnymi  zastępcami  procesowymi  (adwokat,  radca  prawny  oraz 

prawnik  zagraniczny),  wobec  których  miernik  staranności  przy  ocenie  niedopełnienia 

wynikających  z  NPzp  wymogów  formalnych  winien  być  postawiony  wysoko.  Zdaniem 

Przystępującego  Odwołujący  nie  dopatrzył  w  NPzp  regulacji  dot.  reprezentacji  w 

postępowaniach  odwoławczych,  które  to  różnią  się  od  tych  obowiązujących  w  poprzednio 

obowiązującej ustawie Pzp - stąd z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością można 

założyć,  że  na  dzień  składania  odwołania  S.  S.  nie  posiadał  wymaganej  NPzp  umowy 

zlecenia (ani innej wskazanej w art. 510 NPzp 

podstawy do umocowania), a wszelkie próby 

uzupełnienia  takiego  tego  dokumentu  skutkować  musiałyby  antydatowaniem  ew.  umowy 

zlecenia  przez  Odwołującego.  W  ocenie  Przystępującego  uchybienie  Odwołującego  nie 

mieści  się  w  katalogu  wad  dających  się  usunąć  na  podstawie  art.  518  NPzp.  Odwołujący 

załączył  już  bowiem  do  odwołania  pełnomocnictwo  potwierdzające,  że  S.  S.  został 

umocowany przez Odwołującego - przy czym w świetle obecnie obowiązujących przepisów 

Pzp 

umocowanie  to  nie  uprawnia  do  skutecznego  wniesienia  odwołania.  Brak  istnienia 

dokumentu  potwierdzającego  umocowanie  na  gruncie  art.  510  NPzp  (tj.  umowy  zlecenia) 

natomiast wprost wynika z faktu, że Odwołujący w wykazie załączników wskazanych w treści 

o

dwołania  nie  potwierdził  jakoby  dokument  ten  istniał  w  chwili  wnoszenie  do  Prezesa  KIO 

o

dwołania. 

W drugim 

wypadku, zgodnie z którym odwołanie Odwołujący, stosownie do art. 528 

pkt  4  NPzp, 

powołuje  się  wyłącznie  na  te  same  okoliczności,  które  były  przedmiotem 


rozstrzygnięcia  przez  Izbę  w  sprawie  innego  odwołania.

Podkreślił,  że  wszystkie  stawiane                

w  Odwołaniu  zarzuty  znalazły  się  w  identycznym  brzmieniu  w  odwołaniu  (zarzuty  2.1,  2.4 

oraz 2.6), które było już przedmiotem rozpoznania przez Izbę w postępowaniu odwoławczym 

o  sygn.  3202/20.  Stwierdził,  że  Odwołujący  w  treści  odwołania  nie  wskazuje  na  żadne 

dodatkowe  lub  nowe  okoliczności  co  w  świetle  art.  528  pkt  4  NPzp  skutkować  winno 

odrzuceniem  Odwołania  w  całości.  Innymi  słowy,  zarzuty  stawiane  w  odwołaniu  w  żaden 

sposób nie odnoszą się do nowych okoliczności, czyli procedury wyjaśnień przeprowadzonej 

po  wydaniu  przez  I

zbę  wyroku  o  sygn.  KIO  3202/20.  W  tym  kontekście  bez  znaczenia  dla 

sprawy  pozostaje  fakt,  że  Zamawiający  po  wyroku  KIO  3202/20  unieważnił  wybór  oferty 

najkorzystniejszej i dokonał ponownej oceny i wyboru oferty Przystępującego, bowiem jak już 

zostało wskazane powyżej  odwołanie z  04.12.2020  r., jak  i to z  01.02.2021 r.  wskazuje na 

identyczne  okolic

zności  faktyczne  i  prawne.  Przywołał  wyrok  KIO  z  wyroku z  01.06.2012 r.                

o sygn. akt KIO 1009/12. Zauważył, że stosownie do treści pisemnego uzasadnienia wyroku 

(str. 

13  odpisu  wyroku)  Izba  zarzut  dot.  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu 

uwzględniła  jedynie  w  części.  Podsumowując  zwięźle  rozstrzygnięcie  Izby  -  na  podstawie 

załączonych  przez  Przystępującego  referencji  brak  było  podstaw  do  stwierdzenia  jaki 

faktyczn

ie  zakres  prac  zrealizował  w  ramach  konsorcjum  ZPU  Międzyrzecz  -  nakazując 

Zamawiającemu przeprowadzenie w tym zakresie procedury wyjaśnień wskazanej w art. 26 

ust.  4  PZP,  co  na  skutek  wyroku  o  syg

n.  3202/20  Zamawiający  uczynił.  W  pozostałym 

zakresie  Izba 

oddaliła  stawiany  zarzut  dot.  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu                 

i nie stwierdziła jakoby kwestionowane wówczas (i teraz) projekty referencyjne realizowane 

na  rzecz  Tauron  Ciepło  Sp.  z  o.o.  przez  ZPU  Międzyrzecz  nie  odpowiadały  warunkowi 

udziału  w  postępowaniu.  Jak  wynika  wprost  z  art.  192  ust.  1  Pzp,  Izba  wyrokiem  orzeka                    

o oddaleniu odwołania albo jego uwzględnieniu. Stąd, nie pozostawia wątpliwości, że jeżeli 

stawiane 

w  odwołaniu  z  dnia  4  grudnia  2020  r.  zarzuty  nr  2.1,  2.4  i  2.6  nie  zostały 

uwzględnione to oczywistym jest, że Izba je oddaliła. Odwołujący nie zgadzając się z takim 

rozstrzygnięciem  Izby  i  tylko  częściowym  uwzględnieniem  zarzutów  był  uprawniony  do 

zaskarżenia  wyroku  do  właściwego  miejscowo  Sądu  Okręgowego  -  czego  zaniechał.                         

Z obecnie obowiązujących przepisów PZP nie wynika natomiast uprawnienie umożliwiające 

odwoływanie się do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej „do skutku" - co zdaje się usiłować 

Odwołujący. Wskazał na postanowienie KIO z 16.10.2014 r., sygn. akt KIO 1145/13 oraz na 

wyrok KIO z 03.08.2016 r. sygn. akt: KIO 1310/16.  

Izba  oddaliła  oba  przytoczone  obszernie  powyżej  wnioski  o  odrzucenie  odwołania.                

W  zakresie  pierwszego 

z  nich,  dlatego,  gdyż  prawnik  zagraniczny  z  mocy  art.  14  ustawy                     

o  prawnikach  zagranicznych  ma  takie  same  praw,  jak  i  obowiązki,  jak  radca  prawny  lub 


adwokat.  Nadto,    Pan  S.  S.  jest 

wpisany  na  listę  prawników  zagranicznych  prowadzoną 

przez  Okręgową  Izbę  Radców  Prawnych  w  Warszawie  (numer  wpisu  WA/Z/A/11),  co 

przyznał sam Przystępujący w swoim wniosku. Potwierdza to Wyrok TS z 07.5.2019 r., M. E., 

C-431/17. 

Zgodnie  z  art.  1  ust.  1  dyrektywy  98/5  jej  celem  jest  ułatwienie  stałego 

wykonywania  zawodu  prawnika  w  państwie  członkowskim  innym  niż  to,  w  którym  zostały 

zdobyte  kwalifikacje  zawodowe.  Z  orzecznictwa  TS  wynika,  że  ta  dyrektywa  wprowadza 

mechanizm  wzajemnego  uznawania  tytułów  zawodowych  prawników  migrujących,  którzy 

pragną wykonywać działalność posługując się tytułem uzyskanym w państwie członkowskim 

pochodzenia (wyr. T., C-58/13 i C-

59/13, pkt 36). Ponadto, unijny prawodawca zamierzał za 

jej  pomocą  usunąć  między  innymi  rozbieżności  w  krajowych  zasadach  rejestracji  we 

właściwych  organach,  które  stanowiły  przyczynę  nierówności  i  ograniczeń  w  swobodzie 

przemieszczania  się  (wyr.:  Komisja/Luksemburg,  C-193/05,  pkt  34;  Wilson,  C-506/04,  pkt 

64).  W  tym  kontekście  art.  3  dyrektywy  98/5  dokonuje  zupełnej  harmonizacji  wstępnych 

warunków  wymaganych  do  korzystania  z  przyznanej  na  mocy  tej  dyrektywy  swobody 

przedsiębiorczości.  Przepis  ten  stanowi,  że  prawnik,  który  chce  wykonywać  swój  zawód  w 

państwie  członkowskim  innym  niż  państwo,  w  którym  zdobył  kwalifikacje  zawodowe,  jest 

zobowiązany do zarejestrowania się we właściwych organach tego państwa, które dokonują 

tej  rejestracji  „po  okazaniu  im  zaświadczenia  o  jego  rejestracji  we  właściwych  organach 

państwa  członkowskiego  pochodzenia”  (wyr.  T.,  pkt  38).  Z  orzecznictwa  TS  wynika,  że 

przedstawienie odpowiedniemu organowi przyjmującego państwa zaświadczenia o rejestracji 

we właściwych organach państwa członkowskiego pochodzenia jest jedynym warunkiem, od 

jakiego powinna zostać uzależniona rejestracja zainteresowanego w przyjmującym państwie, 

pozwalająca  mu  na  praktykowanie  w  tym  państwie  na  podstawie  tytułu  zawodowego 

uzyskanego w państwie pochodzenia (wyr.: Komisja/Luksemburg, C-193/05, pkt 37; Wilson, 

C-506/04,  pkt  67;  T.

,  pkt  39). Wobec  powyższego TS  uznał,  że prawników,  którzy  uzyskali 

prawo do posługiwania się tytułem zawodowym w danym państwie członkowskim, takich jak 

skarżącego  w  postępowaniu  głównym,  i  którzy  przedstawiają  odpowiednim  organom 

przyjmującego  państwa  członkowskiego  zaświadczenie  o  ich  rejestracji  we  właściwych 

organach  tego  pierwszego  państwa,  należy  uznać  za  spełniających  wszystkie  warunki 

konieczne  do  ich  zarejestrowania  w  władnych  organach  przyjmującego  państwa 

członkowskiego  na  podstawie  tytułu  zawodowego  uzyskanego  w  państwie  członkowskim 

pochodzenia. 

Powyższego wniosku, zdaniem TS, nie podważa okoliczność, że art. 6 ust. 1 

dyrektywy 98/5 podporządkowuje prawnika wykonującego zawód w przyjmującym państwie 

na  podstawie  tytułu  zawodowego  uzyskanego  w  kraju  pochodzenia,  niezależnie  od 

przepisów  dotyczących  wykonywania  zawodu  i  zasad  deontologii,  którym  podlega  on  w 

swoim  państwie  pochodzenia,  tym  samym  przepisom  dotyczącym  wykonywania  zawodu  i 

zasad deontologii, którym podlegają prawnicy, którzy wykonują swoją działalność posługując 


się tytułem zawodowym właściwym dla przyjmującego państwa, w odniesieniu do wszystkich 

rodzajów  działalności,  jakie  prowadzi  on  na  terytorium  tego  państwa.  Trybunał  wskazał,  że 

należy  rozróżnić,  z  jednej  strony,  rejestrację  we  właściwych  organach  przyjmującego 

państwa  członkowskiego  prawnika,  który  chce  wykonywać  swój  zawód  w  tym  państwie  na 

podstawie  tytułu  zawodowego  uzyskanego  w  kraju  pochodzenia,  która  podlega,  zgodnie  z 

art.  3  ust.  2  dyrektywy  98/5,  tylko  jednemu  warunkowi  od,  z  drugiej  strony,  wykonywania 

zawodu  prawnika  w  przyjmującym  państwie,  wówczas  ten  prawnik  podporządkowany  jest, 

zgodnie  z 

art.  6  ust.  1  dyrektywy  98/5,  obwiązującym  w  tym  państwie  członkowskim 

przepisom  dotyczących  wykonywania  zawodu  i  deontologii.  Trybunał  przypomniał,  że 

przepisy  te,  w 

odróżnieniu  od  przepisów  ustanawiających  wstępne  warunki  do  dokonania 

tego  w

pisu, nie były przedmiotem harmonizacji i mogą w związku z tym znacznie odbiegać 

od tych obowiązujących w państwie członkowskim pochodzenia. Co więcej, jak potwierdza to 

art.  7  ust.  1  dyrektywy  98/5,  nieprzestrzeganie  tych  przepisów  może  prowadzić  do 

stoso

wania  sankcji  przewidzianych  w  prawie  państwa  przyjmującego.  Sankcje  te  mogą,  w 

danym  przypadku,  obejmować  skreślenie  z  danej  listy  adwokatów  w  tym  państwie  (wyr. 

Jakubowska,  C-225/09,  pkt  57). 

Trybunał  stwierdził,  że  ustawodawca  krajowy  może 

przewidzieć  gwarancje,  które  zgodnie  z  prawem  tego  państwa  są  wymagane  do 

wykonywania tego zawodu, pod warunkiem że określone w tym celu przepisy nie wykraczają 

poza to, co jest konieczne do osiągnięcia założonych celów. W szczególności brak konfliktu 

interesów  jest  nieodzowny  dla  wykonywania  zawodu  prawnika  i  oznacza  zwłaszcza,  że 

prawnicy  muszą  pozostawać  w  sytuacji  niezależności  wobec  organów  władzy,  których 

wpływom  nie powinni  podlegać. Takie  przyznane  ustawodawcy  krajowemu  uprawnienie nie 

może  jednak  -  zdaniem  TS  -  pozwolić  mu  na  dodawanie  do  wstępnych  warunków 

wymaganych  do  rejestracji  we  właściwych  organach  przyjmującego  państwa 

członkowskiego,  które  były  przedmiotem  zupełnej  harmonizacji,  dodatkowych  warunków 

dotyczących  przestrzegania  wymogów  w  zakresie  wykonywania  zawodu  i  deontologii. 

Odmówienie zaś prawnikowi, który  chce  wykonywać swój  zawód  w  przyjmującym  państwie 

na  podstawie  tytułu  zawodowego  uzyskanego  w  kraju  pochodzenia,  możliwości 

zarejestrowania  się  we  właściwych  organach  przyjmującego  państwa,  a  w  konsekwencji 

udzielenia mu dostępu do zawodu prawnika w tym państwie z tego jedynie powodu, że jest 

on  mnichem,  doprowadziłoby  do  dodania  dodatkowego  warunku  do  warunków  rejestracji 

zawartych w art. 3 ust. 2 dyrektywy 98/5. Trybunał podkreślił, że przepis ten nie zezwala na 

wprowadzanie  dodatkowych  warunków. W  uzasadnieniu  Trybunał  rozróżnił  rejestrację  tego 

adwokata,  który  chce  wykonywać  swój  zawód  w  tym  państwie  na  podstawie  tytułu 

zawodowego uzyskanego w państwie pochodzenia od reguł wykonywania zawodu adwokata 

w  przyjmującym  państwie  członkowskim.  Ta  pierwsza  sytuacja  podlega  art.  3  ust.  2 

dyrektywy  98/5  i  jedynym  wymogiem 

wobec  takiej  osoby  jest  obowiązek  przedstawienia 


zaświadczenia  o  jego  rejestracji  we  właściwych  organach  państwa  członkowskiego 

pochodze

nia. Natomiast dopiero po wpisie na listę prawnik zagraniczny podlega art. 6 ust. 1 

tej  dyrektywy,  co  oznacza,  że  po  zarejestrowaniu  adwokat  w  przyjmującym  państwie 

członkowskim  podporządkowany  jest  on  tym  samym  przepisom  dotyczącym  wykonywania 

zawodu  i  zasad  deontologii,  co 

krajowi  prawnicy.  Tym  samym  TS  uznał,  że  zgodnie                         

z  dyrektywą  98/5  państwa  członkowskie  nie  mogą  wprowadzać  innych  reguły  dostępu  do 

zawodu  adwokata  niż  w  tym  akcie  prawnym,  natomiast  mają  szerzą  swobodę  legislacyjną                 

w  zakresie  uregulowania  zasad  jego  wykonywania  Powyższe  stanowisko  TS  dotyczy                    

polskim  prawie  zarówno  adwokata,  jak  i  radcę  prawnego.  Wymogi  wobec  prawników 

zagranicznych  zmierzających  uzyskać  wpis  na  listę  prowadzoną  przez  właściwą  radę 

adwokacką  lub  izbę  radców  prawnych,  aby  wykonywać działalność  jako  adwokat  lub radca 

prawny, zostały określone w art. 6 PrawZagrRPU. W tym zakresie polska ustawa jest zgodna 

z  art.  3  ust.  2  dyrektywy  98/5. 

To  oznacza,  że  po  uzyskaniu  wpisu  na  listę  prawników 

zagranicznych  we  właściwym  organie  samorządu  zawodowego  prawnik  zagraniczny  ma  te 

same  prawa i  obowiązki,  a także ponosi tę samą odpowiedzialność  zawodową,  co prawnik 

krajowy  i  może  świadczyć  pomoc  prawną  na  równi  z  prawnikiem  krajowym.  Ideą 

wprowadzenia  art.  510  ustawy  była  profesjonalizacja  postępowania  odwoławczego,  ale 

przepisy  te  nie  mogą  naruszać  zasad  prowadzenia  działalności  zawodowej,  tym  samym 

przyjęcie  wykładni,  że  tylko  profesjonalni  prawnicy  krajowi  mogą  być  pełnomocnikami                      

w  sprawach  odwoławczych,  byłoby  naruszeniem  unijnej  swobody  przepływu  osób                           

i pracowników, zatem byłaby to wykładnia niezgodna z prawem unijnym.  

W  zakresie  drugiego  z  nich,  gdyż  odwołanie  zostało  sformułowane  po  otrzymaniu 

przez  Z

amawiającego

dodatkowych dokumentów,  które pojawiły  się na  skutek  nakazanego 

wyrokiem  KIO z 18.12.2020 r., sygn. akt:  KI

O 3202/20 wezwania do wyjaśnień w trybie art. 

26  ust.  4  Pzp.  W  konsekwencji  mamy  do  czynienia  z  nowym  okolic

znościami                                   

w  przedmiotowej  sprawie,  gdyż  poszerzeniu  uległ  dotychczasowy  materiał  dowodowy                      

o nowe jego elementy.   

Izba  zaliczyła  również  w  poczet  materiału  dowodowego  załączone  do  odwołania 

przez Odwołującego: 

1) Informacja z otwarcia ofert z 25.08.2020 r.;  

Wezwanie do złożenia oświadczeń i dokumentów z 17.09.2020 r.;   

Wykaz Robót wykonanych w okresie ostatnich 5 lat przez ZPU Międzyrzecz;   

4) List referencyjny z 26.01.2020 r. wystawiony przez 

TAURON Ciepło Sp. z o.o.;   

5) List referencyjny z 26.01.2020 r 

wystawiony przez TAURON Ciepło Sp. z o.o.;  

6) List referencyjny z 02.02.2016 r. 

wystawiony przez TAURON Ciepło Sp. z o.o.;   


7) List referencyjny z 10.11.2016 r. wystawiony przez 

Szczecińską Energetykę Cieplną Sp. 

z o.o.;  

8) Zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty z 24.11.2020 r.;  

9) Odwołanie z 04.12.2020 r. w sprawie rozpoznawanej pod sygn. akt: KIO 3202/20;  

10)  Wyrok  KIO  z  18.12.2020  r.  wraz  z  uzasadnieniem  w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO 

Zawiadomienie o unieważnieniu wyboru oferty najkorzystniejszej z 07.01.2021 r.;  

12) Zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty z 22.01.2021 r.;  

13) Umowa konsorcjum z 16.12.2014 r. 

Ponadto, Izba zaliczyła  w poczet materiału dowodowego załączone do odpowiedzi 

na odwołanie przez Zamawiającego: 

Wezwanie do złożenia oświadczeń i dokumentów z 07.01.2021 r.; 

2) Pismo Wykon

awcy FITTING z 12.01.2021 r. wraz z załącznikami /a. Zobowiązanie ZPU 

M

iędzyrzecz do oddania zasobów; b. Porozumienie z 07.08.2020 r. pomiędzy Wykonawcą 

a ZPU Międzyrzecz, c. Dwa Oświadczenia z 07.12.2020 r. Inżynierii Rzeszów S.A., d. List 

referencyjny Tauron Ciep

ło Sp. z o.o. z 04.01.2021 r.) 

Dodatkowo, 

Odwołujący  w  ramach  pisma  z  26.02.2021  r.  zawierającego  wnioski 

dowodowe  Wykonawcy 

załączył  -  „Opis  operacji  technologicznych  budowy  preizolowanej 

sieci  ciepłowniczej  ze  szczególnym  uwzględnieniem  punktów  krytycznych"  opracowany 

prze

z dr. Inż. Kazimierza Żarskiego. 

Z  kolei, 

Przystępujący  złożył  na  rozprawie  opinię  techniczną  opracowaną  przez 

Pana  A.  D.  z  dnia  12.12.2020  r. 

na  okoliczność potwierdzenia istotnego znaczenia zadań 

budowy systemu alarmowego oraz mufowania dla realizacji sieci ciepłowniczej.  

Odnośnie  złożonych  opinii  przez  Odwołującego  oraz  Przystępującego,  Izba 

przypomina za judykaturą, że mają one charakter opinii prywatnych, które jednakże nie mogą 

stanowić  dowodu  w  sprawie  wskazując,  iż  na  podstawie  art.  278 k.p.c  opinią  biegłego jest 

wyłącznie opinia sporządzona przez osobę wyznaczoną przez sąd (uzasadnienie wyroku SN 

z  10.12.1998  r.,  I  CKN  922/97).  Według  judykatury,  nie  może  być  traktowana  jako  dowód               

w  postępowaniu  opinia  biegłego  (w  tym  również  biegłego  sądowego)  sporządzona  na 

polecenie strony i złożona do akt sądowych (za wyrokiem SO we Wrocławiu z 22.01.2009 r., 

sygn. akt: X Ga 22/08). W konsekwencji stwierdzając, że niniejsze opinie prywatne stanowią 

stanowisko  strony,  w  tym  także  w  tym  wypadku  Przystępującego,  stanowią  one  jedynie 

dowód  tego,  że  osoba  lub  osoby,  które  ją  podpisały  wyraziły  zawarty  w  niej  pogląd,  nie 

korzystają  one  natomiast  z  domniemania  zgodności  z  prawdą  zawartych  w  niej  twierdzeń. 

Stanowisko  doktryny  jasno  pokazuje,  że  ekspertyza  prywatna  nie  może  być  podstawą 


wniosków sądu pozostających w opozycji do stanowiska strony przeciwnej. W orzecznictwie 

SN  wyrażono  także  stanowisko,  że  gdyby  ekspertyzę  prywatną  przyjęto  za  podstawę 

orzeczenia,  stanowiłoby  to  istotne  uchybienie  procesowe,  które  mogłoby  być  nawet 

podstawą  skutecznego  zarzutu  apelacyjnego  (tak  SN  w  wyroku  z  29.09.1956  r.,  III  CR 

121/56, OSN 1958, nr 1, poz. 16). 

Względem wniosku Odwołującego o opuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii 

biegłego  sądowego  z  branży  ciepłowniczej,  na  okoliczności  wskazane  w  piśmie  z  26.02.                

2021 r. Izb

a oddalając niniejszy wniosek stwierdza co następuje.   

Dowód z opinii biegłego ma z założenia służyć wykazaniu okoliczności wymagających 

specjalistycznej  wiedzy  - 

w  sytuacji,  w  której  bez  tej  wiedzy  ustalenie  elementu  stanu 

faktycznego  nie  jest  możliwe,  a  w  konsekwencji  nie  byłoby  możliwe  bez  tej  wiedzy,  na 

podstawie całokształtu zgromadzonego materiału, rozstrzygnięcie okoliczności, która zaważa 

na wyniku postępowania. Powołanie dowodu z opinii biegłego nie może tymczasem zastąpić 

strony  w  procesie  do

wodzenia,  poprzez  próbę  wykorzystania  go  do  weryfikacji 

subiektywnych  przekonań  i  ocen  opartych  na  błędnym  rozumieniu  pozostałego  materiału 

dowodowego.

Stosownie  bowiem  do  art.  541  NPzp,  przeprowadzenie  tego  dowodu 

prowadziłoby  do  zbędnej  zwłoki  w  postępowaniu,  a  ponadto  istnieje  obiektywna  możliwość 

wydania  rozstrzygnięcia  w  przedmiotowej  sprawie  bez  odwoływania  się  do  specjalisty,                   

w  oparciu  o  inne  dowody,  w  tym  przede  wszystkim  biorąc  pod  uwagę  dokumentację                  

z  postępowania  o  zamówienie  publiczne.

Dodatkowo,  Izba  wskazuje,  że  specyfika 

postępowania  odwoławczego  każdorazowo  wymaga  ustalenia,  czy  na  podstawie  innych 

dowodów  istnieje  realna  możliwość  wydania  orzeczenia  co  do  poszczególnych  zarzutów. 

Dowód z opinii biegłego to w postępowaniu odwoławczym ostateczność - jego powoływanie 

jest celowe jeśli po pierwsze konieczne są wiadomości specjalne [możliwość powołania tego 

środka  dowodowego  występuje  wtedy,  gdy  ustalenie  lub  ocena  stanu  faktycznego  sprawy 

wymaga wiadomości specjalnych (wyrok SO we Wrocławiu z 15.01.2010 r., sygn. akt: X Ga 

380/09); podobnie KIO w wyroku z 09.04. 2013 r., sygn. akt: KIO 556/13: 

"Izba podnosi, że 

"Celem  dowodu  z  biegłych,  w  świetle  art.  278  KPC,  nie  jest  ustalenie  faktów  mających 

znaczenie  w  sprawi

e,  lecz  udzielenie  sądowi  wyjaśnień  w  kwestiach  wymagających 

wiadomości specjalnych. Biegły nie może zatem wyręczać sądu w wyjaśnieniu rzeczywistej 

treści  stosunków  faktycznych  (...).  Fakty  istotne  dla  rozstrzygnięcia  sprawy  sąd  ustala                

w  opa

rciu  o  inne  dowody  (z  dokumentów,  z  zeznań  świadków,  przesłuchania  stron)"  (M. 

Rybarczyk,  Biegły  w  postępowaniu  cywilnym,  Opinia,  Odpowiedzialność,  Wynagrodzenie, 

Warszawa,  2001,  s.  28.)  (...)  do  zadań  biegłego  należy  przedstawienie  sądowi  swych 

wiadomości  specjalnych  (Ibidem,  s.  34)."],  po  drugie  brak  jest  innych  dowodów 

pozwalających  na  ustalenie  istotnych  faktów  dla  rozstrzygnięcia  sprawy.  Powyższe  nie 


zachodzi w okolicznościach przedmiotowej sprawy. Jednocześnie dowód niniejszy nie służy 

rozstrzygnięciu  kwestii  spornej,  czy  doświadczenie  Konsorcjum  w  skład  którego  wchodziła 

firma  Międzyrzecze  jest  wystarczające  dla  uznania,  ze  został  spełniony  wymóg.  Nadto, 

rozstrzygniecie  kwestii  warunku  jest  wyłączną  kompetencją  Izby  i  nie  wymaga  wiadomości 

specjalnych.   

Skład orzekający Izby , działając zgodnie z art. 542 ust. 1 NPzp, dopuścił w niniejszej 

sprawie  dowody  z: 

dokumentacji  postępowania  o  zamówienie  publiczne  nadesłanej  przez 

Zamawiającego w formie elektronicznej, w szczególności postanowień SIWZ, wykazu  robót 

Przystępującego  i  referencji  (dołączone  do  odwołania)  oraz  dostarczonych  wyjaśnień  wraz                

z  dokumentami  (dołączone  do  odpowiedzi  na  odwołanie  przez  Zamawiającego),  jak                           

i informacji o wyborze oferty najkorzystniejszej.      

Odnosząc  się  generalnie  do  podniesionych  w  treści  odwołania  zarzutów,  stwierdzić 

należy, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.  

Odwołujący sformułował w odwołaniu następujące zarzuty naruszenia:  

1.art.  22a  ust.  3  Pzp  poprzez  jego  błędne  zastosowanie  i  uznanie,  że  FITTING  wykazał 

spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznych  lub 

zawodowych,  a  konkretnie  w  zakresie 

„doświadczenia  w  realizacji  minimum  2  zadań 

związanych z budową sieci ciepłowniczych w systemie preizolowanym o minimalnej średnicy 

DN250  i  długości  minimum  1  km  w  okresie  ostatnich  5  lat  (potwierdzonego  wykazem 

doświadczeń wraz z referencjami)” (pkt 15.6.3 lit. a) SIWZ, poprzez powołanie się i poleganie 

–  w  celu  wykazania  spełniania  tego  warunku  –  wyłącznie  na  doświadczeniu  i  referencjach 

podmiotu  trzeciego,  tj.  Zakładu  Produkcyjno  Usługowego  Międzyrzecz  Polskie  Rury 

Preizolowane sp. z o.o. z siedzibą w Międzyrzeczu („ZPU Międzyrzecz”), podczas gdy ZPU 

Międzyrzecz  zdołał  wykazać,  że  posiada  realne  i  faktyczne  doświadczenie  w  realizacji 

wyłącznie  jednego  (a  nie  dwóch)  zadań  „związanych  z  budową  sieci  ciepłowniczych                          

w systemie preizolowanym o minimalnej średnicy DN250 i długości minimum 1 km w okresie 

ostatnich  5  lat”,  w  związku  z  czym  FITTING  w  rzeczywistości  nie  wykazał  spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,                         

a konkretnie doświadczenia wymaganego zgodnie z pkt 15.6.3 lit. a) SIWZ;  

2. art. 24 ust.1 pkt 12 w zw. z ust. 4 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp poprzez ich niezastosowanie                

i  błędne  zaniechanie  wykluczenia  FITTING  z  postępowania,  pomimo tego,  że  FITTING  nie 

zdołał wykazać spełniania warunków udziału w postępowaniu określonych w pkt 15.6.3 lit. a) 

SIWZ (zob. zarzuty z pkt 2.1 powyżej), a w konsekwencji również bezzasadne zaniechanie 

uznania  oferty  FITTING  za  odrzuconą,  co  doprowadziło  do  naruszenia  zasady  równego 

traktowania wykonawców;  


3.  art.  91  ust.  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  3  Pzp  poprzez  błędne  i  bezpodstawne  wybranie  oferty 

FITTING  jako  najkorzystniejszej,  pomimo  że  wykonawca  ten  podlegał  wykluczeniu  z  uwagi 

na  niewykazanie spełniania warunków  udziału w  postępowaniu,  a konsekwencji jego  oferta 

powinna  była  zostać  uznana  za  odrzuconą,  co  w  sposób  oczywisty  uniemożliwiało  wybór 

oferty FITTING jako najkorzystniejszej.  

Izba dokonała następujących ustaleń odnośnie do przedmiotowego odwołania: 

W pierwszej kolejności Izba przywołuje stan faktyczny wynikający z treści odwołania, 

odpowiedzi  na  odwołanie  oraz  pisma  procesowego  Przystępującego  po  stronie 

Zamawiającego.  Nie  było  sporne  między  stronami,  że  w  treści  SIWZ  w  pkt  15.6.3  lit  a)                    

w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej  Zamawiający  postawił  warunek  udziału                    

w  postępowaniu polegający  na  wykazaniu przez  wykonawcę ubiegającego się o udzielenie 

zamówienia  doświadczenia  w  realizacji  minimum  2  zadań  związanych  z  budową  sieci 

ciepłowniczych w systemie preizolowany o minimalnej średnicy DN250 i długości minimum 1 

km,  w  okresie  ostatnich  5  lat  (potwierdzone  wykazem  doświadczenia  wraz  z  referencjami).                     

W pkt 17.5.2.3. lit a) SIWZ Zamawiający wskazał, że uzna, że wykonawca spełnia warunek 

udziału w postępowaniu w zakresie zdolności technicznej lub zawodowej, jeżeli wykonawca 

przedstawi: wykaz robót, o których mowa w pkt 15.6.3 lit. a), w okresie ostatnich 5 lat a jeżeli 

okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie,  wraz  z  podaniem  ich, 

przedmiotu,  dat  wykonania  i  podmiotów,  na  rzecz  których  usługi  zostały  wykonane,  oraz 

załączeniem  dowodów  określających  czy  te  usługi  zostały  wykonane  należycie,  przy  czym 

dowodami, o których mowa, są referencje bądź inne dokumenty wystawione przez podmiot, 

na rzecz którego usługi były wykonywane, a jeżeli z uzasadnionej przyczyny o obiektywnym 

charakterze  Wykonawca  nie  jest  w  stanie  uzyskać  tych  dokumentów  –  oświadczenie 

wykonawcy.  Wykaz  robót  należy  przedstawić  zgodnie  z  Załącznikiem  Nr  5  do  SIWZ.         

Strony  były  zgodne,  co  do  tego,  ze  wykonawca  FITTING  wykazując  ww.  warunek  udziału                   

w postępowaniu w zakresie zdolności technicznej i zawodowej posłużył się zasobem innego 

podmiotu 

–  ZPU  Międzyrzecz.  Przystępujący  przedstawił  żądany  wykaz  robót  zawierający 

doświadczenie ZPU Międzyrzecz, w którym w 4 pozycjach wymieniono 3 prace realizowane 

na rzecz TAURON (poz. 1, 2 i 4 wykazu) oraz 1 pracę realizowaną na rzecz Szczecińskiej 

Energetyki Cieplnej (poz. 3). Zadania wskazane w wykazie w poz. 1, 2 i 4 były realizowane 

przez konsorcjum składające się z następujących podmiotów: INŻYNIERIA (lidera) oraz ZPU 

Międzyrzecz (partner). Jedynie praca realizowana w poz. 3 wykazu była wykonywana przez 

ZPU  Międzyrzecz,  jako  generalnego  wykonawcę.  Wraz  z  wykazem  przedstawiono  cztery 

listy  referencyjne,  z  cz

ego  trzy  z  nich  dotyczyły  zadań,  które  były  realizowane  przez 

konsorcjum  firm:  ZPU  Międzyrzecz  (partner)  oraz  INŻYNIERIA  (lider)  na  rzecz  TAURON                     


a w  ich treści  nie podano,  jaki  zakres  prac  był  realizowany  przez  każdy  z  podmiotów  (dwa 

listy referencyjne z dnia 26 stycznia 2026 r. oraz jeden z 2 lutego 2016 r.). 

Skład orzekający 

Izby stwierdził, że nie było sporu co do zaistniałego stanu faktycznego, ale dopuszczalności 

określonych działań ze strony Zamawiającego w kontekście warunku z pkt 15.6.3 lit. a SIWZ 

i  uzyskanych  po  wyroku  KIO  z  18.12.2020  r.,  sygn.  akt:  KIO  3202/20  dodatkowych 

dokumentów  w  przedmiotowej  sprawie  (Dwa  Oświadczenia  z  07.12.2020  r.  Inżynierii 

Rzeszów S.A. oraz List referencyjny Tauron Ciepło Sp. z o.o. z 04.01.2021 r.).  

Zgodnie  z  ich  treścią  -  dotyczy  tak  poz.  1  i  4  wykazu:  „(…)  Zakład  Produkcyjno  - 

Usługowy  Międzyrzecz  Polskie  Rury  preizolowane  Sp.  z  o.o.  jako  członek  Konsorcjum 

odpowiedzialny był za następujący zakres prac: 

dostawa wyrobów preizolowanych,  

- kontr

ola wykonanych ukosowań połączeń spawanych, 

izolacja i hermetyzacja połączeń spawanych wykonana za pomocą złącz DXII, 

wykonanie połączeń instalacji alarmowej w złączach zgrzewanych elektrycznie (…)”

Biorąc  pod  uwagę stan rzeczy  ustalony  w  toku postępowania (art.  552 ust.1  NPzp), 

oceniając  wiarygodność  i  moc  dowodową,  po  wszechstronnym  rozważeniu  zebranego 

materiału (art. 542 ust. 1 NPzp), Izba stwierdziła co następuje. 

Odnośnie  do  zarzutu pierwszego  i  drugiego, Izba  z  uwagi  na  ich charakter  odniesie 

się do nich łącznie, uznając w/w zarzuty za niezasadne, oddalając niniejsze.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  wskazuje,  że  nakazane  wcześniej  wezwanie  do 

wyjaśnień w zakresie robót oraz referencji było efektem  tego, że jak kilkukrotnie wskazywał 

ówczesny  skład  orzekający,  tak  z  rozprawy,  jak  i  odpowiedzi  na  odwołanie  wynikało,  ze 

Zamawiający nie badał rzeczywistego wkładu firmy Międzyrzecze w realizacje zadań z poz. 

1,2  i  4  wykazu,  gdyż  uznał,  że  Przystępujący  spełnia  warunek  (w  obu  zadaniach)  na 

podstaw

ie  zadania  z  poz.  3.  Stwierdził  też,  że  z  wykazu,  ani  treści  referencji  nie  wynikał 

faktyczny  udział  w  realizacji  zadań.  Skład  orzekający  nie  rozstrzygał  definitywnie  sposobu 

rozumienia  wymogu,  twierdził  jedynie,  że  sam  fakt  uczestnictwa  w  konsorcjum  nie 

p

otwierdza, że ten Wykonawca nabył doświadczenie opisane w warunku udziału wskazanym 

w  postępowaniu.  Nadto,  nakazane  wezwanie  do  wyjaśnień  było  wynikiem  sformułowanego 

wcześniej zarzutu naruszenia art. 26 ust. 3 i 4 Pzp. W aktualnym postepowaniu, Izba, jej rolą 

jest  dokonanie  wykładni  wymogu  i  ocena,  w  kontekście  uzyskanych  wyjaśnień,  czy 

Przystępujący  spełnia  warunek  udziału,  a  dokładnie,  czy  ma  drugie  zadanie  (obok 


pierwszego uznanego). Zgodnie z treścią warunku należało się wykazać realizacją

minimum 

2  za

dań związanych  z  budową sieci  ciepłowniczych  w  systemie  preizolowany  o minimalnej 

średnicy DN250 i długości minimum 1 km, w okresie ostatnich 5 lat (potwierdzone wykazem 

doświadczenia wraz z referencjami). W tym kontekście, Izba uznaje, że wystarczające było 

doświadczenie  związane  z  budową  sieci  ciepłowniczych  (…)nie  musiało  to  być 

doświadczenie  we  wszystkich  procesach  technologicznych  koniecznych  do  budowy  sieci 

ciepłowniczej. 

W tym  zakresie, Izba  podzieliła  wykładnię autentyczną  przedstawioną  na  rozprawie, 

że  Zamawiający  celowo  nie  wskazał  szczegółowo  o  jakie  prace  związane  z  budową  sieci 

ciepłowniczej chodzi. Wskazał jedynie minimalną długość sieci, która należało się wykazać, 

minimalną  średnicę,  system  na  bazie  którego  ma  być  wybudowany  oraz  minimalna  ilość 

zadań.  Odwołujący  nie  kwestionował  istotnego  znaczenia  mufowania  dla  procesu 

technologicznego, czy też budowy systemu alarmowego, ani, że wskazane zadania (prace) 

w ramac

h wyjaśnień związane są z budową sieci ciepłowniczych, uważał jedynie, iż z uwagi 

na  poważny  charakter  docelowej  inwestycji  nie  należy  odczytywać  wymogu  jako  jedynie 

związanego z budową.  

Dodatkowo,  Izba  zwraca  uwagę,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  zaprojektowanie                 

i  wybudowanie,  a 

Zamawiający  uznał  za  wystarczające  doświadczenie  w  pracach 

związanych  z  budową,  czyli  nie  związanego  z  wszystkimi  elementami  przedmiotu 

za

mówienia. Uznał je więc za wystarczające celowo.  

Izba  zgodnie  z  orzecznictwem  w  takich  sytuacjach,  jak  przedm

iotowa  kieruje  się 

wykładnią językową, a nie celowościową i nie może wymagać tego co literalnie z treści SIWZ 

nie  wynika 

i  co  jak  oświadczył  na  rozprawie  nie  wymagał  Zamawiający.  W  konsekwencji 

podtrzymując, że wystarczające było wykazanie się doświadczeniem związanym z budową, 

co  miało  miejsce  w  zakresie  poz.  1  i  4  wykazu.  W  efekcie  Przystępujący  potwierdził 

spełnienie  warunku  udziału  w  postepowaniu  z  pkt  15.6.3  lit.  a  SIWZ  (w  zakresie  tak 

pierwszego, jak i drugiego zadania).       

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie. 

Wobec oddalenia w

cześniejszych zarzutów, oddaleniu podlega także zarzut trzeci.     

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie.  

W tym stanie rzeczy, Izba oddaliła odwołanie na podstawie art. 553 zdanie pierwsze                   

i art. 554 ust. 1 pkt  1 Pzp o

raz orzekła jak w sentencji.    


O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 557 Pzp 

oraz art. 575 Pzp, z uwzględnieniem postanowień Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów  

w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania 

oraz  wysokości  i  sposobu pobierania wpisu od  odwołania z  dnia 30  grudnia 2020  r.  (Dz.U.                      

z  2020  r.  poz.  2437)  w  oparciu  o 

§  8  ust.  2  zdanie  pierwsze  rozporządzenia  wskazanego 

powyżej obciążając kosztami Odwołującego.  

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie:   

……………………………… 

………………………………