KIO 269/21 WYROK dnia 18 lutego 2021 r.

Sygn. akt: KIO 269/21 

WYROK 

z dnia 18 lutego 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Luiza Łamejko 

Protokolant:            

Klaudia Kwadrans 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2021 r. 

w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  25  stycznia  2021  r.  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Miko-Tech  Sp.  z  o.o.  i  ECOONE  

Sp.  z  o.o.,  ul.  Św.  Jana  Pawła  II  11b,  43-170  Łaziska  Górne  w  postępowaniu 

prowadzonym  przez  Gminna  Gospodarka  Komunalna  Dobroszyce  Sp.  z  o.o.,  ul. 

Oleśnicka 35, 56-410 Dobroszyce reprezentowana przez Gmina Dobroszyce, ul. Rynek 

16, 56-410 Dobroszyce  

przy udziale: 

A. 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  NEWATER 

Sp. z o.o. sp. k.

, ul. Oboźna 47, 52-244 Wrocław i S. W. prowadzący działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  Firma  Ogólnobudowlana  MAS-BUD  W.  S.,  ul.  Adama 

Mickiewicza 6C, 59-

330 Ścinawa, 

B.  wykonawcy HMK Sp. z o.o., ul. Dworcowa 13, 43-200 Pszczyna, 

zgłaszających przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Uwzględnia odwołanie w zakresie: 

zarzutu nr 1 dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 2 i 

ust.  1b  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  przez  zaniechanie  wykluczenia 

wykonawcy HMK Sp. z o.o. z postępowania z uwagi na niewykazanie spełniania warunku 

udziału w postępowaniu opisanego w pkt V pkt 1 ppkt 2 lit. a tiret trzecie, 

-  zarzutu  nr  6 

dotyczącego  naruszenia  art.  7  ust.  1  i  ust.  3  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  przez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  nie  zapewniający  zachowania 

uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  oraz  dokonanie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej w sposób sprzeczny z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych  

i nakazuje zamawiającemu unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej oraz 

powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  wykluczenie  wykonawcy  HMK  

Sp. z o.o. z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 2  

i ust. 1b pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, 

2.   Umarza 

postępowanie w zakresie zarzutów nr 4, 5 i 7 dotyczących badania i oceny przez 

zamawiającego  oferty  złożonej  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia:  NEWATER  Sp.  z  o.o.  sp.  k.  i  S.  W.  prowadzący  działalność 

gospodarczą pod nazwą Firma Ogólnobudowlana MAS-BUD W. S., 

Oddala odwołanie w zakresie: 

- zarzutu 

nr 2 dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Prawo zamówień 

publicznych 

przez  zaniechanie  wykluczenia  HMK  Sp.  z  o.o.  z  postępowania  z  uwagi  na 

złożenie nieprawdziwego oświadczenia o spełnianiu warunków udziału w postępowaniu, 

zarzutu  nr  3  dotyczącego  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  5  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych 

przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  HMK  Sp.  z  o.o.,  mimo  że  wykonawca 

ten podlegał wykluczeniu z postępowania,   

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  -  Gminna  Gospodarka  Komunalna 

Dobroszyce  Sp.  z  o.o.  reprezentowana  przez  Gmina  Dobroszyce 

w  części  ½  oraz 

odwołującego  -  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Miko-

Tech Sp. z o.o. i ECOONE Sp. z o.o. 

w części ½ i: 

4.1. zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10 000  zł  00  gr 

(słownie:  dziesięć  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego 

tytułem  wpisu  od  odwołania  oraz  kwotę  3 600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  poniesione  przez 

odwołującego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, 

zasądza  od  zamawiającego  na  rzez  odwołującego  kwotę  6 800  zł  00  gr  (słownie: 

sześć tysięcy osiemset złotych zero groszy). 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień  

publicznych  (Dz.  U.  poz.  2019  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………………..   

 Sygn. akt: KIO 269/21 

U z a s a d n i e n i e 

Gminna Gospodarka Komunalna Dobroszyce Sp. z o.o. reprezentowana przez Gmina 

Dobroszyce  (dalej: 

„Zamawiający”)  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Modernizacja  i  rozbudowa 

oczyszczalni  ścieków  w  miejscowości  Dobroszyce,  gmina  Dobroszyce”  w  ramach  projektu: 

„Modernizacja  i  rozbudowa  oczyszczalni  ścieków  w  miejscowości  Dobroszyce  wraz  z  jej 

dociążeniem  poprzez  rozbudowę  sieci  kanalizacji  sanitarnej  w  Dobroszycach  

i  Nowosiedlicach”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Biuletynie  Zamówień 

Publicznych w dniu 19 listopada 2020 r. pod numerem 612909-N-2020. 

W  dniu  25  stycznia  2021  r. 

wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia:  Miko-Tech  Sp.  z  o.o.  i  ECOONE  Sp.  z  o.o.  (dalej:  „Odwołujący”)  wnieśli  do 

Prezesa Kraj

owej Izby Odwoławczej odwołanie zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art.  24  ust.  1  pkt.  12  w  zw.  z  art.  22  ust.1    pkt  2  i  ust.  1b  pkt  2  ustawy  Pzp  przez 

zaniechanie wykluczenia z p

ostępowania wykonawcy HMK Sp. z o.o., pomimo niespełniania 

przez  tego  wy

konawcę  warunku  udziału  w  postępowaniu  polegającego  na  osiągnięciu  

w  okresie  ostatnich  3  lat  obrotowych,  wymaganych  przez  Zamawiającego  wskaźników 

ekonomicznych  (wskaźnika  zadłużenia  długoterminowego  oraz  wskaźnika  zadłużenia 

ogólnego za rok 2017); 

art.  24  ust.  1  pkt  16  i  pkt  17  ustawy  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia  HMK  Sp.  z 

o.o.  z  postępowania,  mimo  iż  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa 

wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  składając  nieprawdziwe  oświadczenie  o  spełnianiu 

warunków  udziału  w  postępowaniu,  które  to  informacje  miały  wpływ  na  decyzję 

Zamawiającego o wyborze najkorzystniejszej oferty – HMK Sp. z o.o.; 

art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty HMK Sp. z o.o., 

mimo 

iż  wykonawca ten  podlegał  wykluczeniu z  postępowania w  związku z  niespełnieniem 

warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  posiadanego  potencjału  ekonomicznego  - 

osiągnięcia wymaganych wskaźników ekonomicznych; 

art.  22a  ust.  2  i  ust.  3  ustawy  Pzp 

oraz § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady  Ministrów z 

dnia 26 lipca 2016 

r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od 

wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia przez przyjęcie przez Zamawiającego, 

że  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  Newater  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  

i  S. W. 

prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Firma Ogólnobudowlana MAS-BUD 

W. S. (dalej: Konsorcjum 

„Newater”) udowodnili, iż będą dysponowali niezbędnymi zasobami 

ekonomicznymi w postaci wskaźników ekonomicznych udostępnionymi przez QENERGI Sp. 

z  o.o.  oraz 

iż  będą  dysponowali  zasobami  ekonomicznymi  w  postaci  środków  pieniężnych 

lub  zdolności  kredytowej  udostępnionymi  przez  Przedsiębiorstwo  Handlowo-Usługowe 

„LARIX"  Sp.  z  o.o.,  a  także  poprzez  przyjęcie,  iż  udostępnienie  tych  potencjałów 

ekonomicznych miało charakter realny i gwarantuje ono Konsorcjum Newater dostęp do tych 

zasobów; 

art.  24  ust.  1  pkt  12  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  2 i  ust.  1b  pkt  2  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  wykluczenia  z  p

ostępowania  Konsorcjum  Newater,  z  uwagi  na  niewykazanie 

realności  udostępnienia  potencjału  ekonomicznego  Konsorcjum  Newater  przez  QENERGI 

Sp.  z  o.o.  (dalej  jako  „QENERGI”)  w  postaci  wskaźników  ekonomicznych  oraz  realności 

udostępnienia  potencjału  ekonomicznego  w  postaci  środków  pieniężnych  lub  zdolności 

kredytowej przez Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe „LARIX" Sp. z o.o. (dalej: „LARIX”); 

art.  7  ust.  1  i  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie  p

ostępowania  w  sposób  nie 

zapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  oraz 

dokonania wyboru najkorzystniejszej o oferty w s

posób sprzeczny z przepisami ustawy Pzp, 

a nadto, działając z ostrożności: 

art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  i  art.  22a  ust.  6  ustawy  Pzp  przez  zaniechanie  wezwania 

Konsorcjum Newater 

do złożenia wyjaśnień lub uzupełnienia dokumentów celem wykazania 

realności  udostępnienia  potencjału  ekonomicznego,  względnie  wezwania  Konsorcjum 

Newater  do  wykazania  zdolności  ekonomicznej  za  pomocą  innego  podmiotu  trzeciego  lub 

samodzielnie.  

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej; 

dokonania  ponownej  oceny  ofert  oraz  ponownej  weryfikacji  spełniania  przez 

wykonawców warunków udziału w postępowaniu; 

wykluczenia z p

ostępowania wykonawcy HMK Sp. z o.o. i odrzucenia jego oferty jako 

oferty złożonej przez wykonawcę wykluczonego z postępowania, 

wykluczenia z p

ostępowania Konsorcjum Newater i odrzucenia jego oferty jako oferty 

złożonej przez wykonawcę wykluczonego z postępowania, 

wyboru ofer

ty Odwołującego jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę 

niepodlegającego wykluczeniu z postępowania, 

ewentualnie, działając z ostrożności: 

wezwanie Konsorcjum Newater do wykazania realności udostępnienia mu potencjału 

ekonomicznego przez QENERGI i LARIX.  

Odwołujący  wskazał,  że  na  potwierdzenie  spełniania  warunków  udziału  

w postępowaniu w zakresie zdolności ekonomicznej polegającej na osiągnięciu wymaganych 

wskaźników  ekonomicznych  (pkt  V  ust.  1  pkt  2  lit.  s  SIWZ),  HMK  Sp.  z  o.o.  złożyła 

sprawozdania  finansowe  za  lata  2017-

2019,  zgodnie  z  wymogiem  SIWZ.  Ze  sprawozdań 

tych wynika niezbicie, że HMK Sp. z o.o. nie spełniła wymogów Zamawiającego dotyczących 

obowiązku  wykazania,  że  w  ostatnich  trzech  latach  obrotowych  dotrzymane  zostały 

wszyst

kie wskaźniki ekonomiczne opisane w SIWZ. 

Odwołujący  stwierdził,  że  HMK  Sp.  z  o.o.  istotnie  przekroczyła  w  roku  2017  dwa 

wskaźniki: 

 

Wskaźnik 

zadłużenia 

długoterminowego 

będący 

stosunkiem 

zobowiązań 

długoterminowych do kapitału własnego – na poziomie wartości nie większej niż 0,5; 

 

Wskaźnik  zadłużenia  ogólnego  liczony  jako  (zobowiązania  i  rezerwy  na 

zobowiązania)/(sumę pasywów) nie wyższy niż 0,6. 

Jak zauważył Odwołujący, wskaźnik zadłużenia długoterminowego stanowi, zgodnie z SIWZ, 

stosunek  pozycji  „zobowiązań  długoterminowych”  do  pozycji  „kapitału  własnego”. 

Odwołujący podniósł, że ze sprawozdania finansowego HMK Sp. z o.o. za rok 2017 wynika, 

że zobowiązania długoterminowe wynosiły 388 000 PLN, podczas gdy kapitał własny wynosił 

153 566,98  PLN.  Oznacza  to, 

że  wskaźnik  ten  wyniósł  2,53  (388 000:153  566,98=2,53). 

Odwołujący  podkreślił,  że  wskaźnik  ten  jest  5-krotnie  wyższy  od  maksymalnego 

dopuszczonego przez Zamawiającego wskaźnika wynoszącego 0,5.  

Odwołujący podniósł,  że podobna sytuacja dotyczy  wskaźnika zadłużenia ogólnego, 

który  obliczany  być  miał  jako  stosunek  pozycji  „zobowiązania  i  rezerwy  na  zobowiązania” 

oraz „sumy pasywów”. Jak zauważył Odwołujący, ze sprawozdania finansowego za rok 2017 

wynika,  że  zobowiązania  i  rezerwy  na  zobowiązania  wyniosły  1  008  547,51  PLN,  podczas 

gdy  suma  pasywów  wyniosła  1  162  114,49  PLN.  Powyższe  oznacza,  że  wskaźnik 

zadłużenia  ogólnego  wyniósł  0,87  (1  008  547,51:1  162  114,49  =  0,87).  Wskaźnik  ten  jest 

zatem istotnie wyższy od wskaźnika maksymalnego dopuszczonego przez Zamawiającego, 

wynoszącego 0,6. 

Odwołujący stwierdził, że HMK Sp. z o.o. nie spełnia ww. wymogów, a niespełnienie 

tych  wymogów  powoduje  konieczność  wykluczenia  tego  wykonawcy  z  postępowania. 

Zdaniem  Odwołującego,  Zamawiający  nie  może  bowiem  wezwać  wykonawcy  do 

uzupełnienia  dokumentów  w  tym  zakresie,  albowiem  wykonawca  dysponuje  tylko  jednym 

sprawozdaniem  finansowym.  Na  tym  etapie  niedopuszczalne  jest  również  (zgodnie  z 

orzecznictwem  TSUE  sygn.  C-387/14  w  sprawie  Esaprojekt

)  powołanie  się  w  tym  zakresie 

na zasób podmiotu trzeciego. W konsekwencji, w ocenie Odwołującego, jedyną decyzją, jaką 

może podjąć Zamawiający, jest wykluczenie HMK Sp. z o.o. z postępowania. 

Na marginesie 

Odwołujący wskazał również, że HMK Sp. z o.o. złożyła wraz z ofertą 

wstępne oświadczenie o spełnianiu warunku (zgodne ze wzorem załącznika nr 3 do SIWZ), 

podczas gdy w sposób oczywisty go nie spełniała. Przywołując art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy 

Pzp Odwołujący stwierdził, że oświadczenie HMK Sp. z o.o. o spełnianiu warunków udziału  

w  p

ostępowaniu  było  nacechowane  co  najmniej  rażącym  niedbalstwem.  Jak  zauważył 

Odwołujący,  postanowienie  SIWZ  dotyczące  przedmiotowych  wskaźników  było  jasne  

i  oczywiste,  nie  budzące  wątpliwości  interpretacyjnych.  W  konsekwencji,  zdaniem 

Odwołującego,  uznać  należy,  że  albo  HMK  Sp.  z  o.o.  złożyła  oświadczenie  o  spełnianiu 

warunków udziału w postępowaniu z pełną świadomością jego nieprawdziwości, albo złożyło 

to  oświadczenie  bez  uprzedniej  weryfikacji  czy  spełnia  ten  warunek.  Odwołujący  podał,  że  

w  pierwszym  przypadku 

działanie  HMK  Sp.  z  o.o.  stanowiłoby  zamierzone  wprowadzenie  

w błąd, w drugim - co najmniej rażące niedbalstwo. W przekonaniu Odwołującego, w każdym 

wypadku działanie HMK Sp. z o.o. wypełnia dyspozycję art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp, co 

skutkować winno wykluczeniem tego wykonawcy z postępowania.  

W  ocenie  Odwołującego,  działanie  HMK  Sp.  z  o.o.  wypełniło  również  przesłankę 

wykluczenia z art. 24 ust. 1pkt 17 ustawy Pzp, bowiem przedstawione przez HMK Sp. z o.o. 

informacje  miały  istotny  wpływ  na  decyzję  podjętą  przez  Zamawiającego  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej.  

Odwołujący  stwierdził  ponadto,  że  Zamawiający  z  naruszeniem  przepisów  ustawy 

Pzp uznał, że Konsorcjum Newater nie podlega wykluczeniu z postępowania.  

Jak  wskazał  Odwołujący,  tytułem  wstępnego  potwierdzenia  spełniania  warunku 

udziału  w  zakresie  potencjału  ekonomicznego  o  jakim  mowa  w  pkt.  V.1.2.  lit.  a)  tiret  1  i  3 

(posiadania  środków  finansowych  lub  zdolności  kredytowej  oraz  spełnienie  wskaźników 

ekonomicznych) Konsorcjum Newater złożyło dwa dokumenty: 

a) 

Oświadczenie  LARIX  w  przedmiocie  udostępnienia  potencjału  w  postaci  „środków 

finan

sowych  lub  zdolności  kredytowej”,  które  miałoby  polegać  na:  „udzieleniu  pożyczki  na 

dogodnych warunkach finans

owych”, „udzieleniu własnych limitów finansowych u dostawców 

w  celu  uzyskan

ia  dłuższych  terminów  płatności”,  „pośrednictwo  w  dostarczaniu  materiałów  

z dogodnymi 

wydłużonymi terminami płatności”; 

b) 

Oświadczenie  QENERGI  w  zakresie  udostępnienia  wszystkich  wymaganych 

wskaźników finansowych w okresie 3 lat (2017-2019), które miałoby polegać na: „udzieleniu 

własnych limitów finansowych u dostawców w celu uzyskania dłuższych terminów płatności” 

oraz  „wykonanie  robót  branży  AKPiA  oraz  branży  elektrycznej  dla  przedmiotowego 

zamówienia  publicznego”,  a  także  „świadczenie  pomocy  technicznej,  doradztwo  i 

konsultacje, dostarczanie informacji w zakresie wiedz

y technicznej i technologicznej”. 

W  zakresie  oświadczenia  opisanego  w  lit.  a  powyżej  Odwołujący  stwierdził,  że  jest 

ono  mocno  nieprecyzyjne  i  niewystraczające  dla  wykazania  rzeczywistego  udostępnienia 

zasobu.  Zdaniem  Odwołującego,  oświadczenie  nie  wyjaśnia,  czy  udostępnione  zostaną 

środki finansowe czy zdolność kredytowa, jaka będzie wysokość ewentualnej pożyczki oraz 

warunki  jej  udzielenia  (w  tym  termin,  na  jaki  zos

tanie  udzielona).  Niejasne  są  również 

pozostałe  formy  udostępnienia  -  nie  wiadomo  w  szczególności  o  jakie  „limity  finansowe”  u 

dostawców  chodzi,  jacy  to  dostawcy,  jakie  materiały  będą  u  nich  nabywane  i  na  czym  ma 

polegać pośrednictwo w dostarczaniu materiałów z wydłużonym terminem płatności. 

Oświadczenie  opisane  w  lit.  b  powyżej  również,  w  opinii  Odwołującego,  jest 

niewystarczające  dla  wykazania  realnego  udostępnienia  zasobu  w  postaci  wskaźników 

ekonomicznych. Odwołujący zauważył, że wykonanie części robót budowlanych (przy czym 

zakres pod wykonawstwa deklarowany w zobowiązaniu nie przekracza 10% całej inwestycji), 

podobnie  jak  doradztwo,  konsultacje  w  zakresie  wiedzy  technicznej  i  technologicznej, 

stanowić  może  co  najwyżej  udostępnienie  wiedzy  i  doświadczenia,  a  nie  potencjału 

ekonomicznego 

w  zakresie  osiągnięcia  wskaźników  ekonomicznych.  Sam  fakt  posiadania 

podwykonawcy  lub  doradcy  technicznego,  czy  też  udzielenie  informacji  w  zakresie  wiedzy 

technologicznej  nie  poprawia  kondycji  ekonomicznej  wykonawcy,  nie  poprawia  jego 

płynności,  nie  zmniejsza  wartości  istniejących  zobowiązań,  nie  zwiększa  wartości  jego 

aktywów  etc.  Jak  wskazał  Odwołujący,  można  argumentować  przeciwnie  -  zatrudnienie 

podwykonawcy  może  zwiększać  koszty  wykonania  zamówienia,  albowiem  podwykonawca 

dolicza do kosztów wykonania zamówienia swój zysk i koszty ogólne.  

Odwołujący  podniósł  ponadto,  że  „udzielenie  własnych  limitów  finansowych  

u  dostawców  w  celu  uzyskania  dłuższych  terminów  płatności”  nie  stanowi  realnego 

udostępnienia  potencjału  ekonomicznego.  Odwołujący  stwierdził,  że  oświadczenie  to  jest 

całkowicie niejasne (nie wyjaśnia o jakie „limity finansowe” chodzi, jakich dostawców dotyczą 

owe  limity,  na  jak  wydłużone  terminy  płatności  może  liczyć  wykonawca,  jakich 

materiałów/urządzeń etc. miałyby dotyczyć te dostawy, w jakim okresie obowiązywałyby owe 

wydłużone terminy płatności), ewentualna korzyść wynikająca z nieco wydłużonego terminu 

płatności  nie  stanowi  korzyści  ekonomicznej  na  tyle  doniosłej  i  istotnej,  która  mogłaby  

w rzeczywisty s

posób wzmocnić i ustabilizować pozycję ekonomiczną wykonawcy. Zdaniem 

Odwołującego,  nawet  gdyby  przyjąć,  że  takie  zobowiązanie  podmiotu  trzeciego  mogłoby 

nieznacznie  polepszyć  płynność  finansową  Konsorcjum  Newater  w  niektórych  okresach 

trwania umowy, to je

dnak przedmiotem badania Zamawiającego były 4 wskaźniki finansowe, 

a tylko jeden z nich dotyczył płynności finansowej. Nadto, z uwagi na przepisy ustawy z dnia 

8  marca  2013r.  o  przeciwdziałaniu  nadmiernym  opóźnieniom  w  transakcjach  handlowych 

(Dz.U.  z  2020,  poz.  1086),  terminy  płatności  i  tak  nie  mogą  przekraczać  terminów 

maksymalnych dozwolonych tą ustawą.  

Odwołujący  zauważył,  że  art.  22a  ust.  2  i  3  ustawy  Pzp  nakazuje  wykonawcy 

udowodnić  Zamawiającemu,  że  realizując  zamówienie,  będzie  dysponował  niezbędnymi 

zasobami tych podmiotów, w szczególności przedstawiając zobowiązanie tych podmiotów do 

oddania  mu  do  dyspo

zycji  niezbędnych  zasobów  na  potrzeby  realizacji  zamówienia. 

Zamawiający ma z kolei ocenić, czy udostępniane wykonawcy przez inne podmioty zdolności 

techniczne  lub  zawodowe  lub  ich  sytuacja  finansowa  lub  ekonomiczna,  pozwalają  na 

wykazanie przez wykonawcę spełniania warunków udziału w postępowaniu. Z kolei zgodnie  

z  §9  ust.  2  rozporządzenia  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać 

zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  w  celu  oceny,  czy 

wykonawca  polegając  na  zdolnościach  lub  sytuacji  innych  podmiotów  na  zasadach 

określonych  w  art.  22a  ustawy  Pzp,  będzie  dysponował  niezbędnymi  zasobami  w  stopniu 

umożliwiającym  należyte  wykonanie  zamówienia  publicznego  oraz  oceny,  czy  stosunek 

łączący  wykonawcę  z  tymi  podmiotami  gwarantuje  rzeczywisty  dostęp  do  ich  zasobów, 

zamawiający może żądać dokumentów, które określają w szczególności: 

zakres dostępnych wykonawcy zasobów innego podmiotu; 

sposób  wykorzystania  zasobów  innego  podmiotu,  przez  wykonawcę,  przy 

wykonywaniu zamówienia publicznego; 

zakres i okres udziału innego podmiotu przy wykonywaniu zamówienia publicznego; 

czy podmiot, na zdolnościach którego wykonawca polega w odniesieniu do warunków 

udziału  w  postępowaniu  dotyczących  wykształcenia,  kwalifikacji  zawodowych  lub 

doświadczenia, zrealizuje roboty budowlane lub usługi, których wskazane zdolności dotyczą. 

Odwołujący  zaznaczył,  że  przepisy  jasno  formułują  obowiązek  udowodnienia  przez 

wykonawcę,  że  posiada  zagwarantowany  i  rzeczywisty  dostęp  do  zasobów  podmiotu 

trzeciego, k

tórych samodzielnie nie posiada, a po stronie Zamawiającego obowiązek oceny 

przedłożonych dowodów, w tym weryfikacji, czy udostępnione zasoby pozwalają na uznanie, 

iż  wykonawca  spełnia  określony  warunek  udziału  w  postępowaniu.  Odwołujący  przywołał 

orzeczen

ia  Krajowej  Izby  Odwoławczej:  wyrok  z  dnia  1  czerwca  2018  r.,  sygn.  akt  KIO 

941/18, wyrok z dnia 8 kwietnia 2019 r., sygn. akt KIO 494/19, wyrok z dnia 23 czerwca 2020 

r.,  sygn.  akt  KIO  766/20,    oraz  wyrok  TSUE  z  dnia  14  stycznia  2016  r.,  sygn.  C-234/14  w 

sprawie  Ostas  celtnieks  SIA. 

Odnośnie  realności  udostępnienia  potencjału  ekonomicznego 

Odwołujący  przywołał  argumentację  przedstawioną  w  wyroku  Krajowej  Izb  Odwoławczej  z 

dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. akt KIO 2931/13, uchwałę Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 

12  sierpnia  2015  r.,  sygn.  akt  KIO/KD  44/15,  oraz  opinię  Prezesa  Urzędu  Zamówień 

Publicznych pt. „Powoływanie się na zasoby ekonomiczne podmiotów trzecich oraz solidarna 

odpowiedzialność  wykonawcy  i  podmiotu  trzeciego  użyczającego  swój  potencjał  za  szkody 

zamawiającego powstałe na skutek nieudostępnienia zasobów”.  

Odwołujący  stwierdził,  że  w  przypadku  udostępnienia  potencjału  ekonomicznego  

w  postaci  środków  finansowych  lub  zdolności  kredytowej  w  kwocie  8  000  000  PLN, 

wykonawca  powinien  udowodnić,  iż  podmiot  trzeci  pozostawi  w  jego  dyspozycji  kwotę  w 

takiej wysokości. Zdaniem Odwołującego, deklaracja o udzieleniu pożyczki bez wskazania jej 

wysokości  jest  z  pewnością  niewystarczająca  (podobnie  jak  niewystarczające  byłoby  dla 

Zamawiającego  zaświadczenie  o  zdolności  kredytowej  bez  wskazania  wysokości  tej 

zdolności),  albowiem  kwota  ewentualnej  pożyczki  może  być  znacząco  niższa,  niż  ta 

wynikająca z warunku udziału w postępowaniu. W ocenie Odwołującego, kwestia ta wymaga 

co 

najmniej dalszego wyjaśnienia. W opinii Odwołującego, pozostałe sposoby udostępnienia 

potencjału  wskazane  w  oświadczeniu,  tj.  „udzielenie  własnych  limitów  finansowych  u 

dostawców”, „pośrednictwo w dostarczaniu materiałów z dogodnymi wydłużonymi terminami 

płatności” również są całkowicie niejasne i wymagają wyjaśnienia. Odwołujący stwierdził, że 

w

ykonawca  powinien  udowodnić,  iż  „owe  limity  finansowe  u  dostawców”  lub  „wydłużone 

terminy  płatności”  stawiają  go  w  jednakowej  pozycji  względem  pozostałych  wykonawców 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia,  którzy  posiadają  środki  finansowe  lub  zdolność 

kredytową w wysokości 8 000 000 PLN.  

Podobnie,  zdaniem  Odwołującego,  potencjał  udostępniony  w  oświadczeniu 

QENERGI 

w  żadnej  mierze  nie  poprawia  sytuacji  ekonomicznej  wykonawcy.  Odwołujący 

wskazał,  że  oświadczenie  to  nie  odnosi  się  do  wzmocnienia  gwarancji  prawidłowego 

wykonania  umowy  poprzez  środki  o  charakterze  finansowym  (takie  jak  kumulatywne 

przystąpienie  do  długu,  poręczenie,  wystawienie  gwarancji  należytego  wykonania  umowy 

etc.). 

Odwołujący  stwierdził,  że  Konsorcjum  Newater  nie  udowodniło,  iż  w  wyniku 

udostępnienia tego potencjału jego sytuacja ekonomiczna ulegnie takiej poprawie, jak gdyby 

osiągnął  samodzielnie  wskaźniki  na  wymaganym  poziomie.  Ponadto,  jak  stwierdził 

Odwołujący, oświadczenie QENERGI jest niejasne i nieprecyzyjne, a co za tym idzie, nie ma 

charakteru wiążącego wobec wykonawcy. 

W  ocenie  Odwołującego,  przyjęcie  treści  zobowiązania  QENERGI  i  LARIX  za 

wystarczające stanowiłoby o całkowitej iluzoryczności odpowiedzialności solidarnej podmiotu 

trzeciego  za  nieudostępnienie  zasobów.  Zamawiający,  który  nie  zna  pełnej  treści 

zobowiązania do udostępnienia zasobów (a zatem nie jest w stanie wykazać co, kiedy i na 

jakich  warunkach  miał  udostępnić  podmiot  trzeci),  nie  będzie  w  stanie  wykazać,  że  brak 

udzielenia  tych  zasobów  miał  wpływ  na  powstanie  szkody  po  jego  stronie,  a  tym  samym 

pociągnąć do odpowiedzialności solidarnej podmiot trzeci. 

Odwołujący  stwierdził,  że  uznanie  ww.  dokumentów  za  prawidłowe  i  wykazujące 

realność  udostępnienia  zasobów  godzi  w  zasadę  równego  traktowania  wykonawców  

i zachowanie zasad uczciwej konkurencji. Jest krzywdzące nie tylko dla wykonawców, którzy 

warunki  te rzeczywiście spełniają,  ale  również  dla wszystkich  tych wykonawców,  którzy  nie 

złożyli  oferty  w  przedmiotowym  postępowaniu  z  uwagi  na  niespełnienie  wymogów 

dotyczących zdolności ekonomicznych. W opinii Odwołującego, dopuszczenie do składania  

w postępowaniach o udzielenie zamówień publicznych niewiążących, niejasnych i dowolnych 

zobowiązań  podmiotu  trzeciego  jest  również  głęboko  sprzeczne  z  systemową  walką,  jaką 

podjął  ustawodawca  w  celu  eliminacji  patologicznego  zjawiska  „handlu  referencjami”,  czyli 

pozornego udostępnienia potencjału przez podmioty trzecie wyłącznie na potrzeby procedury 

o udzielenie zamówienia publicznego. 

P

rzystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  zgłosiło 

Konsorcjum Newater oraz wykonawca HMK Sp. z o.o. 

Odwołujący  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  stwierdził,  że  nie  znalazł 

podstaw do uwzględnienia zarzutów podniesionych w odwołaniu.  

Na  posiedzeniu  z  udziałem  stron  i  uczestników  postępowania  Odwołujący  złożył 

oświadczenie,  że  w  związku  z  oświadczeniem  Zamawiającego  o  zastosowaniu  procedury 

odwróconej,  cofa  zarzuty  wobec  badania  oferty  Konsorcjum  Newater,  tj.  zarzuty  nr  4,  5,  7 

(str. 2 i 3 odwołania). 

Krajowa Izba Odwoławcza, rozpoznając odwołanie na rozprawie i uwzględniając 

zgromadzony  materiał  dowodowy  wymieniony  w  treści  uzasadnienia,  jak  również 

stanowiska  stron 

i  uczestników  postępowania  zaprezentowane  na  piśmie i  ustnie  do 

protokołu posiedzenia i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje. 

Mając  na  uwadze  treść  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy 

wprowadzające  ustawę  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019  poz.  2020),  zgodnie 

z 

którym do postępowań odwoławczych oraz postępowań toczących się wskutek wniesienia 

skargi  do  sądu,  o  których  mowa  w  ustawie  uchylanej  w art.  89,  wszczętych  po  dniu  31 

grudnia 2020 r., dotyczących postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem 

1 sty

cznia 2021 r., stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, Izba do postępowania 

odwoławczego  w  przedmiotowej  sprawie  zastosowała  przepisy  ustawy  z  dnia  11  września 

2019  r.  - 

Prawo  zamówień    publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  2019  ze  zm.,  dalej  jako 

„ustawa nPzp”).  

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  legitymuje  się  interesem  we  wniesieniu  środka 

ochrony prawnej, o którym mowa w art. 505 ust. 1 ustawy nPzp. Zakres zarzutów, w sytuacji 

ich  potwierdzenia  się,  wskazuje  na  pozbawienie  Odwołującego  możliwości  uzyskania 

zamówienia  i  jego  realizacji,  narażając  ich  tym  samym  na  poniesienie  w  tym  zakresie 

wymiernej szkody. 

Rozpoznając  odwołanie  w  granicach  podniesionych  zarzutów  Izba  uznała,  że 

zaistniały podstawy do jego uwzględnienia w części.  

W przedmiotowej 

sprawie niesporna była okoliczność, że wykonawca HMK Sp. z o.o. 

nie 

wykazał osiągnięcia wszystkich wskaźników wymienionych w warunku określonym w pkt 

V  ust.  1  pkt  2  lit.  a  SIWZ  w  roku  2017.  Wykonawca  HMK 

Sp.  z  o.o.  wykazał  osiągnięcie 

wszystkich wskaźników dla 2 lat obrotowych, tj. 2018 r. i 2019 r.  

Przedmiotem sporu jest interpretacja warunku  udziału w  postępowaniu  dotyczącego 

sytuacji ekonomicznej i finansowej wykonawcy 

określonego w pkt V ust. 1 pkt 2 lit. a SIWZ.  

Izba  stwierdziła,  że  sporny  warunek  po  modyfikacji  treści  SIWZ  z  dnia  10  grudnia 

2020 r. brzmi: 

„Wykonawca spełni warunek jeżeli wykaże że: 

(…) 

zgodnie  z  przedłożonym  rocznym  sprawozdaniem  finansowym  za  okres  ostatnich 

trzech lat obrotowych (2017 - 

2019), a jeżeli okres działalności jest krótszy - w tym okresie, 

na  podstawie  których  badane  będzie  osiągnięcie  przez  Wykonawcę  wskaźników 

wynikających z tych sprawozdań, o których mowa poniżej: 

a) 

płynności  finansowej  będąca  stosunkiem  bieżących  aktywów  do  bieżących 

zobowiązań na poziomie wartości nie mniejszej niż 1,5 

b) 

wskaźnik  szybkiej  płynności  obrotowej  -  będący  stosunkiem  (aktywa  bieżące  – 

zapasy - 

rozliczenia międzyokresowe) / (zobowiązania bieżące) co najmniej 1.0 

c) 

wskaźnik 

zadłużenia 

długoterminowego 

będący 

stosunkiem 

zobowiązań 

długoterminowych do kapitału własnego - na poziomie wartości nie większej niż 0,5 

d) 

wskaźnik  zadłużenia  ogólnego  liczony  jako  -  (zobowiązania  i  rezerwy  na 

zobowiązania) / (sumę pasywów) nie wyższy niż 0,6  

Powyższe  wskaźniki  będą  podlegały  badaniu  przez  Zamawiającego  dla  każdego  roku 

obrotowego osobno.”.  

Izba  s

twierdziła,  że  z  treści  zacytowanego  powyżej  warunku  nie  sposób 

wyinterpretować,  że  dla  jego  spełnienia  wystarczające  było  osiągnięcie  wskaźników  w 

jednym  z  trzech  lat  obrotowych. 

Treść  warunku  wyraźnie  wskazuje  na  wymóg  złożenia 

sprawozdań  za  okres  trzech  lat  (2017  –  2019),  które  będą  badane  pod  kątem  osiągnięcia 

wymienionych 

w  warunku  wskaźników.  W  żadnym  razie  treść  warunku  nie  wskazuje,  że 

możliwe  jest  wykazanie  osiągnięcia  wskaźników  w  jednym  roku  obrotowym.  Zauważyć 

należy,  że  przy  interpretacji  warunku  istotna  jest  jedynie  jego  treść,  nie  zaś  intencja 

zamawiającego  czy  historia  zmian,  jakich  dokonywał  zamawiający  w  toku  postępowania. 

Badając jego spełnienie należy zatem brać pod uwagę jego ostateczną treść.   

Uzasadnieniem dla interpretacji warunku w sposób nie wynikający z jego literalnego 

brzmienia nie mogą być pytania zadawane przez wykonawców. Ponadto, Izba stwierdziła, że 

prośba wykonawców  o zmianę treść SIWZ  w  przedmiotowym  zakresie dotyczyła  wyłącznie 

wysokości  wskaźników,  nie  zaś  okresu,  za  jaki  ich  osiągnięcie  powinno  zostać  wykazane 

(pytanie 1 z pisma Zamawiającego z dnia 10 grudnia 2020 r.). W sytuacji, w której zamiarem 

Z

amawiającego było złagodzenie warunku przez wymóg osiągnięcia wskaźników  w jednym  

z  trzech  lat  obrotowych,  taki  wymóg  powinien  zostać  jednoznacznie  sformułowany  w  treści 

SIWZ. 

Izba  miała  na  uwadze,  że  złagodzona  treść  warunku,  obejmująca  wykazanie 

wskaźników  w  jednym  z  trzech  lat  obrotowych,  mogłaby  skutkować  zwiększeniem 

konkurencji 

w  postępowaniu,  prawdopodobne  jest  bowiem,  że  wykazanie  osiągnięcia 

wskaźników  przez  okres  trzech  lat  było blokadą dla części  wykonawców  w  ubieganiu się o 

przedmiotowe zamówienie.  

Z 

uwagi  na  powyższe,  wobec  nie  wykazania  przez  HMK  Sp.  z  o.o.  spełnienia 

warunku określonego w pkt V ust. 1 pkt 2 lit. a SIWZ, Izba stwierdziła, że zarzut naruszenia 

przez Zamawiającego art. 24 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 2 i ust. 1b pkt 2 ustawy 

Pzp potwierdził się.   

W konsekwencji, potwierdził się także zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp, 

zgodnie  z  którym  zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie 

wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i przejrzystości  (ust.  1),  zaś 

z

amówienia udziela się wyłącznie wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy (ust. 

Izba nie stwierdziła naruszenia przez Zamawiającego art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy 

Pzp. W ocenie Izby,  brak jest  podstaw  do  przypisania  HMK  Sp.  z  o.o.  winy  w  jakimkolwiek 

stopniu,  o  czym  mowa  w  ww.  przesłankach  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania.  Izba 

uznała,  że  złożenie  przez  HMK  Sp.  z  o.o.  oświadczenia  o  spełnianiu  warunków  udziału  

w postępowaniu było wynikiem błędnego rozumienia warunku, nie zaś chęcią wprowadzenia 

Z

amawiającego w błąd. 

Nie potwierdził się także zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 5 

ustawy  Pzp.  Przepis  ten 

jest  właściwy  dla  postępowań  dwuetapowych,  w  których  ocena 

podmiotowa  w

ykonawców  i  w  konsekwencji  wykluczenie  ich  z  udziału  w  postępowaniu 

dokonywane  jest 

na  etapie  badania  wniosków,  przed  zaproszeniem  wykonawców  do 

złożenia  oferty.  W  postępowaniach  jednoetapowych,  jak  postępowanie  prowadzone  przez 

Zamawiającego, zastosowanie znajduje przepis art. 24 ust. 4 ustawy Pzp, zgodnie z którym 

ofertę wykonawcy wykluczonego uznaje się za odrzuconą.   

Rozpoznaniu  nie  podlegały  zarzut  wobec  badania  przez  Zamawiającego  oferty 

złożonej przez Konsorcjum Newater, jako że zostały one wycofane przez Odwołującego.  

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, orzeczono 

jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  na 

podstawie art. 557 i 575 ustawy nPzp oraz 

§ 7 ust. 2 pkt 1, § 7 ust. 3 w zw. z § 5 pkt 1 i 2 lit.  

b  r

ozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437, dalej jako 

„rozporządzenie”). 

Zgodnie  z  art.  557  ustawy  nPzp 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego, z kolei 

w myśl art. 575 ustawy nPzp strony oraz uczestnik postępowania odwoławczego wnoszący 

sprzeciw  ponoszą  koszty  postępowania  odwoławczego  stosownie  do  jego  wyniku.  Zgodnie  

z § 5 rozporządzenia, do kosztów postępowania odwoławczego zalicza się m.in. wpis (pkt 1), 

uzasadnione  koszty  stron  postępowania  odwoławczego  w  wysokości  określonej  na 

podstawie  rachunków  lub  spisu  kosztów,  złożonych  do  akt  sprawy,  obejmujące 

wynagrodzenie  i  wydatki  jednego  pełnomocnika,  jednak  nieprzekraczające  łącznie  kwoty 

3600 złotych (pkt 2 lit. b). 

Jak  stanowi 

§  7  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia,  w   przypadku  uwzględnienia  odwołania 

przez  Izbę  w  części,  koszty  ponoszą   odwołujący  i  zamawiający,  jeżeli  w  postępowaniu 

odwoławczym  po  stronie  zamawiającego  nie  przystąpił  żaden  wykonawca  albo  uczestnik 

postępowania  odwoławczego,  który  przystąpił  do  postępowania  po  stronie  zamawiającego, 

nie wniósł sprzeciwu wobec uwzględnienia przez zamawiającego zarzutów przedstawionych 

w 

odwołaniu w całości albo w części. Zgodnie z ust. 3 tego przepisu w takim przypadku Izba 

rozdziela  1) 

wpis  stosunkowo,  zasądzając  odpowiednio  od  zamawiającego  albo  uczestnika 

postępowania  odwoławczego  wnoszącego  sprzeciw  na  rzecz  odwołującego  kwotę,  której 

wysokość  ustali,  obliczając  proporcję  liczby  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu,  które 

Izba  uwzględniła,  do  liczby  zarzutów,  których  Izba  nie  uwzględniła;  2)  koszty,  o  których 

mowa  w 

§ 5  pkt  2,  w  sposób  określony  w  pkt  1  lub  znosi  te  koszty  wzajemnie  między 

odwołującym  i odpowiednio  zamawiającym  albo  uczestnikiem  postępowania  odwoławczego 

wnoszącym sprzeciw.  

W  świetle  powyższych  regulacji,  Izba  rozdzieliła  koszty  postępowania  stosunkowo, 

obliczając  proporcję  liczby  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu,  które  Izba  uwzględniła, 

do  liczby  zarzutów,  których Izba  nie uwzględniła,  przy  czym  rozpoznaniu  podlegały  zarzuty 

podtrzymane 

przez Odwołującego. Odwołanie okazało się zasadne w stosunku 1/2 (zarzuty 

nr  1  i  6)  i  bezzasadne  w p

ozostałej  części  (zarzuty  nr  2  i  3).  Kosztami  postępowania 

obciążono  zatem  Zamawiającego  w  części  1/2  i Odwołującego  w  części  1/2.  Na  koszty 

postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez  Odwołującego  w  wysokości 

00  zł  (zgodnie  z  §  5  pkt  1  rozporządzenia),  koszty  poniesione  przez  Odwołującego  z 

tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika  w  wysokości  3  600  zł  (zgodnie  z  §  5  pkt  2  lit.  b 

r

ozporządzenia) - łącznie 13 600,00 zł. Odwołujący poniósł dotychczas koszty postępowania 

odwoławczego  w  wysokości  13  600  zł  tytułem  wpisu  od  odwołania  oraz  wynagrodzenia 

pełnomocnika, tymczasem odpowiadał za nie jedynie do wysokości 6 800,00 zł (13 600,00 zł 

x  1/2

).  Różnica  pomiędzy  kosztami  poniesionymi  dotychczas  przez  Odwołującego  a 

kosztami postępowania, za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku, wynosiła zatem 6 800,00 

zł.  

Przewodniczący:      ……………………………..