KIO 2359/21 WYROK dnia 30 września 2021 roku

Sygn. akt: KIO  2359/21 

WYROK 

z dnia 

30 września 2021 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodnicząca: 

Danuta Dziubińska 

Protokolant:            

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  28 

września  2021  roku  odwołania  wniesionego  do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 6 sierpnia 2021 r. przez wykonawcę Solaris Bus 

&  Coach  Sp

ółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  Bolechowo-Osiedle,  ul.  Obornicka 

005 Owińska w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Śniadowo, ul. Ostrołęcka 

411 Śniadowo 

przy  udziale  wykonawcy  Busnex  Poland  Sp

ółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  ul. 

Annopol  3,  03-236  Warszawa 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie;  

2.  Kosztami 

postępowania  obciąża  odwołującego  Solaris  Bus  &  Coach  Spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością,  Bolechowo-Osiedle,  ul.  Obornicka  46,  62-005 

Owińska, i: 

.1.zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania; 

2.2.zasądza  od  odwołującego  Solaris  Bus  &  Coach  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością,  Bolechowo-Osiedle,  ul.  Obornicka  46,  62-005  Owińska  na 

rzecz 

zamawiającego: Gmina Śniadowo, ul. Ostrołęcka 11, 18-411 Śniadowo kwotę 

600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem 

wynagrodzenia p

ełnomocnika strony. 

Stosownie do  art.  579 ust.  1 i  art.  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia 11  września 2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (teks  jednolity  Dz.  U.  z  2021  r.  poz.  1129)  na  niniejszy  wyrok   -    w 

terminie  14  dni  o

d  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………………… 

Sygn. akt: KIO 2359/21 

U z a s a d n i e n i e 

Gmina  Śniadowo  (dalej:  „Zamawiający”)  prowadzi  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  na  podstawie 

ustawy  z  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (tj.  Dz.  U.  z  2021  r.  po

z.  1129)  dalej:  „ustawa  Pzp”  lub  „PZP”  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Dostawa  autobusu  elektrycznego  dostosowanego 

do  przewozu  dzieci  oraz  stacji  ładowania”,  numer  referencyjny:  RGIZ.271.6.2021. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane 1 czerwca 2021 r. w Dzienniku Urzędowym 

Unii Europejskiej, numer 2021/S 104-273090. 

Zamawiający 27 lipca 2021 r. zawiadomił wykonawców o wyborze najkorzystniejszej 

oferty  złożonej  przez  Busnex  Poland  sp.  z  o.o.  (dalej:  „Busnex”  lub  „Wykonawca”).  Z 

zachowaniem  terminu  ustawowego  wykonawca  Solaris  Bus  &  Coach  sp.  z  o.o.  (dalej: 

„Odwołujący”) wniósł odwołanie zarzucając Zamawiającemu naruszenie:  

1)  art.  109  ust.  1  pkt  10  PZP  przez  zaniechanie  wykluczenia  Busnex,  podczas  gdy 

wykonawca ten wprowadził Zamawiającego w błąd co do zgodności oferty z warunkami 

zamówienia,  co  miało  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w 

p

ostępowaniu,  bowiem  skutkowało  błędnym  uznaniem,  że  pojazd  wykonawcy  jest 

wyposażony w układ kierowniczy z pełną regulacją pulpitu;  

2)  art. 226 ust. 1 pkt 5 PZP przez zaniechanie odrzucenia oferty Busnex jako niezgodnej  z 

warunkami  zamówienia,  tj.  nie  określającej  modelu  oferowanej  ładowarki,  jak  i  

niezgodnej  z  pkt  6  (min.  trzy  moduły  ładowania),  7  (zastosowanie  rampy)  i  17 

(regulowany pulpit) OPZ;  

e

wentualnie,  w przypadku nieuwzględnienia przez Izbę najdalej idących zarzutów z pkt 1 i 2 

Odwołujący zarzucił również naruszenie przez Zamawiającego:  

3)  art.  223  ust.  1  PZP  poprzez  zaniechanie  wezwania  Busnex  do  udzielenia 

wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonej  oferty  w  zakresie  spełnienia  parametrów  technicznych 

oferowanego pojazdu określonych w pkt 6 - 12, 18 i 20 OPZ.  

W

skazując na powyższe zarzuty Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości 

i nakazanie Zamawiającemu:  

1)  wykluczenie Busnex z p

ostępowania i odrzucenie oferty tego wykonawcy;  

ewentualnie 

w  przypadku  nieuwzględnienia  przez  Izbę  najdalej  idących  zarzutów  i  żądań 

związanych wykluczeniem tego wykonawcy i z odrzuceniem jego oferty, Odwołujący wniósł o 

n

akazanie Zamawiającemu:  

2)  wezwanie Busnex 

do udzielenia wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty w zakresie 

spełnienia przez oferowany pojazd parametrów określonych w pkt 6 - 12, 18 i 20 OPZ.  

W  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  wskazał  m.in.,  że  przedmiotem  zamówienia 

jest  dostawa  autobusu  elektrycznego  dostosowanego  do  przewozu  dzieci  oraz  dostawa 

stacji  ładowania.  Wymagania  techniczne  nabywanego  pojazdu  zostały  szczegółowo 

wskazane  w  załączniku  nr  1  do  SWZ  –  Opisie  przedmiotu  zamówienia  (w  treści:  „OPZ”). 

Ponadto w toku p

ostępowania Zamawiający czterokrotnie udzielał wyjaśnień odnośnie treści 

SWZ,  które  w  zdecydowanej  większości  dotyczyły  parametrów  technicznych.    Wykonawcy 

składając  ofertę  powinni  byli  wypełnić  formularz  ofertowy,  a  także  załączyć  do  niego 

formularz  oferty  technicznej  (dalej: 

„Oferta  techniczna”).  W  dokumencie  tym  zawarte  były 

wszystkie wymogi OPZ wraz z osobnymi rubrykami, w których należało wskazać oferowany 

pojazd  i  stację  ładowania  pojazdów  (producent,  marka,  typ  pojazdu  i  urządzenia),  a  także 

przedstawić  konkretne  parametry  lub  cechy  oferowanych  produktów.  W  opisie  kolumny  4 

Zamawiający  wyraźnie  wskazał,  że  „należy  wypełnić  podając  parametry  techniczne 

oferowanego  pojazdu/urządzenia”.  Dokument  ten  miał  kluczowe  znaczenie,  bowiem 

umożliwiał  Zamawiającemu  weryfikację  zgodności  oferowanego  pojazdu  oraz  stacji 

ładowania  z  wymogami  OPZ,  a  nie  oparcie  się  jedynie  na  samych  zapewnieniach 

wykonawcy  o  zgodności  z  SWZ.    Busnex  w  złożonej  Ofercie  technicznej  zaniechał 

wskazania  szczegółów  technicznych  oferowanych  rozwiązań  niemal  we  wszystkich 

rubrykach dotyczących parametrów technicznych wskazał jedynie „Zgodnie z OPZ do SWZ”. 

Taki  sposób  wypełnienia  Oferty  technicznej  był  niedopuszczalny  w  świetle  kategorycznej 

instrukcji Zamawiającego, zgodnie z którym w dokumencie tym należało wskazać konkretne 

parametry  techniczne  oferowanego  pojazdu  i  urządzenia.  W  istocie  uniemożliwiło  to 

weryfikację zgodności oferty z wymogami SWZ, szczególnie jeżeli weźmie się pod uwagę, że 

wykonawca zaoferował pojazd chińskiego producenta (YUTONG ICE 12), którego parametry 

nie są powszechnie znane. Co więcej, Busnex nie wskazał jaką konkretnie stację ładowania 

pojazdów  oferuje,  ograniczając  się  do  podania  nazwy:  Chargenex.  Tymczasem  we  wzorze 

Oferty  technicznej  wyr

aźnie  zaznaczono,  że  należy  wskazać  producenta,  markę  oraz  typ 

pojazdu  i  urządzenia.  W  związku  z  tym  Zamawiający  19  lipca  br.  wezwał  Busnex  na 

podstawie art. 223 ust. 1 PZP do udzielenia wyjaśnień odnośnie treści oferty, wskazując że 

„Wykonawca  Busnex  Poland  Sp.  z  o.o.  w  większości  przypadków  ograniczył  się  do  zapisu 

„Zgodnie  z  OPZ  do  SWZ”,  co  nie  pozwala  ocenić  czy  oferowany  autobus  YUTON  ICE  12 

oraz  stacja  ładowania  CHARGENEX  rzeczywiście  spełnia  wymagania  zawarte  w  OPZ”.  W 

wezwaniu  zażądano  od  wykonawcy  wskazania  rzeczywistych  parametrów  oferowanych 

produktów.  Wykonawca  21  lipca  br.  udzielił  wyjaśnień  poprzez  złożenie  dokumentu 

zatytułowanego:  „Uzupełniony  szczegółowo  na  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  z  dnia 

19.07.2021r.  Formularz  oferty  technicznej”.  W  dokumencie  tym  zawarto  bardziej 

szczegółowy  opis  osiąganych  parametrów  czy  cech,  jednak  wciąż  nie  w  sposób 

wyczerpujący.  Dopiero  w  oparciu  o  uzupełnioną  Ofertę  techniczną  możliwe  stało  się 

dostrzeżenie ewidentnych niezgodności oferty Busnex z wymogami OPZ, w szczególności w 

zakresie  zaoferowania  poj

azdu  z  windą,  podczas  gdy  wymagana  była  rampa,  czy  też  w 

odniesieniu do parametrów ładowarki. Natomiast w zakresie wymogu dotyczącego regulacji 

położenia pulpitu wykonawca udzielił takich wyjaśnień, które wprowadziły Zamawiającego w 

błąd, co do spełnienia tego wymogu. Ponadto z dokumentu tego nie wynikało, jaki w istocie 

model  ładowarki  został  zaoferowany.  Zdaniem  Odwołującego  w  konsekwencji  należało 

uznać,  że  oferta  jest  niezgodna  z  SWZ,  a  co  więcej  –  wykonawca  podlega  wykluczeniu  z 

uwagi  na  przedstawienie 

informacji wprowadzających w błąd w zakresie zgodności z SWZ, 

co  miało  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w 

p

ostępowaniu (uznanie, że oferta jest zgodna z OPZ). Co najmniej zaś wykonawca powinien 

zostać  ponownie  wezwany  do  udzielenia  dalszych  wyjaśnień  odnośnie  parametrów 

oferowanych  produktów.  Tymczasem  Zamawiający  27  lipca  br.  Dokonał  wyboru  oferty 

Busnex.  

Odnośnie zarzutu dotyczącego braku wskazania modelu stacji ładowania Odwołujący 

podał,  że  z  treści  oferty  Busnex  wynika  jedynie,  że  zaoferowano  stację  ładowania 

Chargenex,  co  prawdopodobnie  jest  nazw

ą  handlową  ładowarek  produkowanych  przez 

producenta  oferowanego  autobusu,  lecz  nie  wskazano  w  niej  jakichkolwiek  oznaczeń 

pozwalających zidentyfikować zaoferowany model. W konsekwencji przedmiotem oferty jest 

bliżej  niesprecyzowana  ładowarka  Chargenex  o  nieznanych  parametrach.  Wykonawca  nie 

miał  problemu z  prawidłową interpretacją oczekiwań  Zamawiającego,  bowiem  w  przypadku 

oznaczenia  auto

busu precyzyjnie wskazał nie tylko producenta, tj. YUTONG (jest to nazwa 

handlowa 

–  pełna  nazwa  producenta  to  Yutong  Bus  Co.  Ltd),  ale  też  model  –  ICe  12.    W 

konsekwencji  Zamawiający  nie  mając  wiedzy,  jaką  ładowarkę  mu  zaoferowano,  nie  jest  w 

stanie zweryf

ikować jej zgodności z OPZ. W dalszej perspektywie nie ma zaś pewności, czy 

dostarczone  urządzenie  będzie  zgodne  z  wymogami  umowy.    Zważywszy  na  sposób 

przekazania informacji odnośnie parametrów ładowarki w Ofercie Technicznej Busnex, jak i 

w  świetle  informacji  dostępnych  na  stronie  internetowej  tego  wykonawcy,  można  dojść  do 

wniosku, że takie ogólnikowe wskazanie wyłącznie na producenta ładowarki było zabiegiem 

celowym. Zgodnie bowiem z pkt 6 OPZ (Magazyn energii elektrycznej, elektrycznego układu 

napędowego i system jego ładowania): ładowanie akumulatorów magazynu energii musi być 

realizowane: przewodowo, zewnętrzną mobilną ładowarką typu „plug-in”, o mocy max. 40kW 

autobus musi być wyposażony w przyłącze (gniazdo systemu CCS, Combo 2- zwane dalej 

gniazd

em)  oraz  instalacje  do  podłączenia  zewnętrznej  ładowarki  plug–in    o  prądzie 

ładowania do 63A, gniazdo winno być umieszczone pod klapką rewizyjną w uzgodnionym na 

etapie  realizacji  umowy  (z  Zamawiającym)  miejscu,  gniazdo  (lub  bezpośrednie  sąsiedztwo 

gniazda

)  winno  być  dodatkowo  wyposażone  w  kontrolkę  informującą  o  możliwości 

odłączenia przewodu zasilającego  z  ładowarki plug-in,  ładowanie magazynu  energii,  w  tym 

rozwiązaniu  musi:  zapewnić  pełne  (do  100%)  naładowanie  magazynu  energii  w  czasie  nie 

większym  niż  6  godzin,  podczas  ładowania  ładowarką  o  mocy  max  40  kW  –  zwane  dalej 

ładowaniem  „nocnym”.  Ograniczenie  maksymalnej  mocy  ładowarki  jest  uwarunkowane 

infrastrukturą  Zamawiającego.  Tymczasem  zgodnie  z  wykazem  oferowanych  stacji 

ładowania  dostępnym  na  stronie  internetowej  Busnex  dostępne  są  ładowarki  o  mocy  od 

60kW  do  180kW.  W  ofercie  wykonawcy  nie  ma  zaś  ładowarek  o  mniejszej  mocy,  w  tym 

nieprzekraczającej 40 kW. Natomiast w uzupełnionej Ofercie technicznej wykonawca w pkt 6 

nie  podał  mocy  ładowarki,  a  jedynie  lakonicznie  wskazał:  „Ładowanie  magazynu  energii 

ładowarką  zewnętrzną  typu  »plug-in«”.  Również  z  żadnego  innego  fragmentu  oferty 

wykonawcy  nie  sposób  wywieść,  jaka  jest  moc  oferowanej  stacji  ładowania.  Kolejna 

niezgodność  rozwiązań oferowanych  przez  Busnex  dotyczy  zakresu  napięcia  wyjściowego, 

który  powinien  wynosić  200-800V  (+/-10%).  Tymczasem  rozwiązania  oferowane  przez 

wykonawcę  przewidują  pracę  w  zakresie  250-750V  („output  voltage”).  Określenie  zakresu 

napięcia  ma  na  celu  zapewnienie,  że  ładowarka  obsłuży  różnego  typu  pojazdy  – 

ograniczenie  zak

resu  w  stosunku  do  wymaganego  przez  Zamawiającego  spowoduje,  że 

pojazdy  funkcjonujące  w  górnej  lub  dolnej  granicy  mocy  nie  zostaną  naładowane.  Z  tych 

przyczyn oferta jest niezgodna z wymogami zamówienia, przy czym nie chodzi tu wyłącznie 

o  niezgodność  w  aspekcie  formalnym,  tj.  brak  wskazania  modelu  wbrew  wymogowi 

zawartemu we wzorze Oferty technicznej. Przede wszystkim nie został sprecyzowany zakres 

oferty 

– nie jest bowiem wiadome, co zostało zaoferowane Zamawiającemu i co ostatecznie 

zostanie  mu  dostarczone. 

Nie  można  przy  tym  wykluczyć,  że  jest  to  celowe  działanie 

wykonawcy, który – nie mając w ofercie ładowarek zgodnych z OPZ – nie sprecyzował, jakie 

urządzenie dostarczy. Następnie zaś, już na etapie realizacji umowy, dostarczy ładowarki o 

mocy wyższej niż maksymalna określona przez zamawiającego wiedząc, że z perspektywy 

Zamawiającego  korzystniej  będzie  ostatecznie  przyjąć  do  eksploatacji  ładowarkę  o  innych 

niż  zakładane  parametry  niż  odstępować  od  umowy  –  szczególnie,  że  zamówienie  jest 

objęta  dofinansowaniem,  które  w  przypadku  odstąpienia  od  umowy  podlegałoby  zwrotowi. 

Niezależnie  jednak  od  rzeczywistych  intencji  Busnex,  to  na  wykonawcy  spoczywa  ciężar 

wykazania,  że  jego  oferta  spełnia  wymagania  Zamawiającego  (art.  6  KC).  W  omawianym 

przypadku  Busnex  ci

ężarowi  temu  nie  sprostał.  Natomiast  ewentualne  doprecyzowanie 

modelu ładowarki na obecnym etapie stanowiłoby niedopuszczalną, sprzeczną z art. 223 ust. 

1  in  fine  PZP,  zmianę  treści  oferty,  bowiem  umożliwiłoby  wykonawcy  potwierdzenie,  jakie 

urządzenie  zamierza  zaoferować  już  po  otwarciu  ofert,  a  zatem  po  powzięciu  wiedzy  o 

konkurencyjnych ofertach i zawartych w nich cenach oraz parametrach.   

W  uzasadnieniu  zarzutu  dotyczącego  niespełnienia  wymogu  w  zakresie  rampy 

Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie z  pkt  7  OPZ (Przedział  pasażerski)  autobus  powinien  być 

wyposażony  przy  drugich  drzwiach  w  rozkładaną  ręcznie  pochylnię  (rampę)  najazdową, 

umożliwiającą  wjazd  do  autobusu  wózka  inwalidzkiego  lub  wózka  dziecięcego.  Busnex 

zam

ierzał  zaoferować  Zamawiającemu  pojazd  wysokopodłogowy,  zatem  zadał 

Zamawiającemu  pytanie  o  możliwość  zaoferowania  autobusu  „z  podłogą  przedziału 

pasażerskiego  płaską,  tworzącą  jednolitą  powierzchnię  bez  stopni  na  całej  długości 

autobusu,  do  której  dostęp  zapewniony  jest  przez  drzwi  pasażerskie  ze  stopniami 

poprzecznymi.  Producent  autobusu  pragnie  zaznaczyć,  że  oferowany  pojazd  jest 

wyposażony w funkcję „przyklęk”, ułatwiającą wejście na pokład, a wjazd do autobusu wózka 

inwalidzkiego lub wózka dziecięcego jest możliwy przy wykorzystaniu windy.”  Zamawiający 

w  wyjaśnieniach  z  10  czerwca  potwierdził,  że  dopuści  pojazd  „z  podłogą  przedziału 

pasażerskiego  płaską,  tworzącą  jednolitą  powierzchnię  bez  stopni  na  całej  długości 

autobusu,  do  której  dostęp  zapewniony  jest  przez  drzwi  pasażerskie  ze  stopniami 

poprzecznymi”,  lecz  jednocześnie  nie  odniósł  się  do  dopuszczalności  zastosowania  windy. 

Również  żadne  późniejsze  zmiany  SWZ  nie  wprowadziły  dopuszczalności  zastosowania 

tego rozwiązania. Zdaniem Odwołującego dopuszczalne było zatem zaoferowanie pojazdu o 

podłodze takiej, jak opisana w pytaniu Busnex, pod warunkiem, że dostęp do autobusu wciąż 

będzie zapewniony przy wykorzystaniu rampy, a nie windy. Odwołujący podkreślił, że rampa 

i  winda  są  odmiennymi  rozwiązaniami  zapewniającymi  dostęp  do  pokładu  autobusu  przez 

osoby z ograniczoną sprawnością ruchową i nie są wobec siebie równoważne. Zamawiający 

decydując  się  na  dane  rozwiązanie  kierują  się  znanymi  sobie  potrzebami,  dostępną 

infrastrukturą  czy  zasobami  finansowymi.  W  przypadku  rampy  wyróżnia  się  następujące 

argumenty  przemawiające  za  jej  wykorzystaniem  zamiast  windy:  ręcznie  odchylana  rampa 

jest praktycznie bezawaryjnym rozwiązaniem bez względu na warunki pogodowe, porę roku 

czy  ilość  stosowanej  soli  czy  piasku  w  okresie  zimowym;  elektryczna  winda  potrafi  się 

zacinać,  a  dodatkowo  pojawia  się  problem  z  jej  wysuwaniem  z  podestu  w  przypadku 

używania do odśnieżania dróg piasku czy soli; aby użyć windy, trzeba zabezpieczyć wejście 

do autobusu, bo w tym samym czasie nie można korzystać z drugich drzwi, gdy winda jest 

obsługiwana; w przypadku rampy najazdowej nic się nie stanie, jeżeli w tym samym czasie 

pasażerowie będą chodzić po otwartej rampie, ponieważ ma ona udźwig do 350 kg; czas jaki 

jest potrzebny do ręcznego odchylenia rampy najazdowej jest niewspółmiernie krótszy niż w 

przypadku  czasu  jaki  jest  potrzebny  do  wyciągnięcia,  użycia  i  złożenia  windy  elektrycznej 

chowanej  w  stopniu  wejściowym;  ręcznie  odchylana  rampa  zajmuje  dużo  mniej  miejsca 

podczas  używana  i  można  ją  rozłożyć  na  każdym  podłożu,  zaś  winda  elektryczna  zajmuje 

dużo więcej miejsca i można jej używać tylko na płaskim gruncie. Ręcznie odchylana rampa 

jest urządzeniem bezobsługowym i nie trzeba go serwisować (poza tym, że trzeba sprzątać 

podłogę co jest normalnym zadaniem). Winda elektryczna to urządzenie dźwigowe i podlega 

regularnym  kontrolom  technicznym,  które  musi  przeprowadzać  urzędnik  Urzędu  Dozoru 

Technicznego, a co wiąże się z dodatkowymi kosztami (których dostawca autobusu już nie 

ponosi i które nie były przewidziane w ofercie Busnex). Winda składa się z wielu elementów, 

które  mogą  ulec awarii,  co  często  powoduje  w  późniejszych  latach  eksploatacji  wyłączenie 

autobus  z  użytku  na  wiele  tygodni.  Powyższe  zalety  rampy  są  dostrzegalne  szczególnie  w 

terenach 

słabo  zurbanizowanych,  a  właśnie  do  takich  zalicza  się  obszar  Zamawiającego, 

będący gminą wiejską. Autobus ma operować na terenach wiejskich, które – szczególnie w 

okresie  zimowym 

–  cechują  się  trudniejszymi  warunkami  eksploatacji  (np.  rzadziej 

odśnieżane przystanki). Różnice pomiędzy oboma rozwiązaniami Odwołujący zilustrował na 

fotografiach.   

W  ocenie  Odwołującego  Zamawiający  celowo  i  zasadnie  oczekiwał 

zaoferowania  pojazdu  wyposażonego  w  rampę,  a  wykluczył  zastosowanie  windy. 

Jednocześnie w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu konkurencyjności zgodził się na 

zaoferowanie pojazdu wysokopodłogowego, o ile jednak również będzie posiadał rampę. W 

przypadku  oferty  Busnex  bezsporne  jest  zaoferowanie  pojazdu  wyposażonego  w  windę. 

Wynika  to  jednoznacznie  z  uzup

ełnionej  Oferty  technicznej,  w  której  wskazano,  że 

„oferowany  pojazd  jest  wyposażony  w  funkcję  „przyklęk”  ułatwiającą  wejście  na  pokład,  a 

wjazd  do  autobusu  wózka  inwalidzkiego  lub  wózka  dziecięcego  jest  możliwy  przy 

wykorzystaniu  windy  umieszczonej  w  stopniu  drugich  drzwi  (pkt  7, 

str.  6).  Niezgodność  z 

wymaganiami  OPZ  jest  zatem  ewidentna.  Zamawiający,  pomimo  wniosku  wykonawcy,  nie 

dopuścił  bowiem  zastosowania  windy  i  oczekiwał  zaoferowania  pojazdu  wyposażonego  w 

rampę.  

Uzasadniając zarzut dotyczący niespełnienia wymogu w zakresie regulacji położenia 

pulpitu 

Odwołujący stwierdził, że zgodnie z pkt 17 OPZ pojazd powinien być wyposażony w 

układ  kierowniczy  „z  pełną  regulacją  położenia  pulpitu  oraz  koła  kierownicy  (regulacja 

wysokości  i  pochylenia  z  pneumatyczną  blokadą  wybranego  ustawienia)”.  Regulacja  obu 

tych  elementów  jest  coraz  powszechniej  stosowana  przez  producentów  autobusów, 

jakkolwiek  jest  to  rozwiązanie  droższe,  dlatego  w  przypadku  niektórych  pojazdów  (np. 

autobusy turystyczne) rezygnuje się z regulacji pulpitu. Regulacja pulpitu wydatnie zwiększa 

ergonomię prowadzenia pojazdu. Dzięki niej kierowca może bowiem dostosować do swoich 

potrzeb odległość całego pulpitu, na którym umieszczone są przyciski oraz wskaźniki. Ma to 

też  korzystne  przełożenie  na  bezpieczeństwo  eksploatacji  pojazdu,  a  w  konsekwencji  na 

bezpieczeństwo  pasażerów.    Busnex  w  uzupełnionej  Ofercie  technicznej  następująco 

potwierdził  spełnienie  tego  wymagania:  „Układ  kierowniczy  ze  wspomaganiem  działającym 

zarówno  w  czasie jazdy  jak  i  na  postoju  z  załączonym  napędem,  wyposażony w  przyłącze 

diagnostyczne z pełną regulacją (regulacja wysokości i pochylenia z pneumatyczną blokadą 

wybranego  ustawienia)”.    Tak  zredagowane  oświadczenie  wykonawcy  zdaniem 

Odwołującego  było  obliczone  na  wprowadzenie  w  błąd  Zamawiającego  co  do  spełnienia 

omawianego warunku. Użycie sformułowania „Układ kierowniczy (...) z pełną regulacją” użyty 

w  kontekście  przywołanego  w  pkt  4.1  wymogu  sugeruje,  że  chodzi  o  pełną  regulację 

zarówno  kierownicy,  jak  i  pulpitu.  Aby    regulować  pulpit  wraz  z  kierownicą  musi  być  on 

oddzielony od parapetu przedniego. Tymczasem autobus YUTONG ICe 12 jest pozbawiony 

tej  funkcjonalności,  co potwierdza poniższe  zdjęcie,  na  którym  widać,  że  pulpit  jest jednym 

zwartym elementem z parapetem przednim (oznaczono na czerwono), a tylko kierownica ma 

możliwość  regulacji.  Dla  porównania  Odwołujący  przedstawił  zdjęcia  obejmujące  pulpit 

regulowany  w  pojazdach  Odwołującego,  na  czerwono  oznaczając  pulpit,  który  jest 

regulowany  i  który  nie  jest  trwale  związany  z  tzw.  parapetem.    Ponadto  sposób,  w  jaki 

wykonawca  udzielił  wyjaśnień  odnośnie  spełnienia  tej  funkcjonalności  wywołał  po  stronie 

Zamawiającego  mylne  przekonanie,  że  pojazd  posiada  regulowany  pulpit.  Zamawiający  – 

opierając  się  wyłącznie  na  oświadczeniach  wykonawcy  –  nie  był  w  stanie  stwierdzić,  że  w 

rzeczywistości  pojazd  nie  posiada  deklarowanej  przez  wykonawcę  funkcjonalności.  Z  tej 

przyczyny  Busnex  powinien  zostać  wykluczony  z  postępowania  jako  wykonawca,  który  w 

wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd,  co 

mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o 

udzielenie  zamówienia  (art.  109  ust.  1  pkt  10  PZP).  Zastosowanie  tej  fakultatywnej 

przesłanki  wykluczenia  Zamawiający  przewidział  w  pkt  9.2  SWZ.  („Ponadto  Zamawiający 

wykluczy Wykonawcę wobec którego zachodzi którakolwiek z okoliczności, o której mowa w 

109 ust. 1 pkt 1-

10 ustawy”).  

Następnie  Odwołujący  wskazał  na  niespełnienie  wymogu  w  zakresie  parametrów 

ładowarki,  wskazując,  że  wymogi  dotyczące  stacji  ładowania,  określone  w  pkt  6  OPZ 

(„Magazyn energii elektrycznej, elektrycznego układu napędowego i system jego ładowania), 

w  tabeli  „Pozostałe parametry  ładowarki”,  określały,  że ładowarka  musi być wyposażona  w 

co  najmniej  trzy 

moduły  mocy.  Jest  to  istotny  parametr  dotyczący  efektywności  pracy 

ładowarki.  Więcej  modułów  podnosi  sprawność  ładowarki.  W  przypadku  awarii  któregoś 

modułu w ładowarce 2-modułowej jej sprawność spada o 50%, a w przypadku awarii modułu 

przy ładowarce 3-modułowej, jej sprawność spada jedynie o 33%. Jest to kluczowe z punktu 

widzenia  czasu  w  jakim  ładowarka  ma  naładować  baterie  do  100%.  Mniejsza  sprawność 

oznacza  dłuższy  czas  ładowania.    Natomiast  Busnex  w  pierwotnej  Ofercie  technicznej 

wskazał  „Zgodnie  z  OPZ  do  SWZ”,  zaś  w  wyjaśnieniach  sprecyzował,  że  stacja  ładowania 

jest  wyposażona  w  dwa  moduły  mocy,  a  zatem  urządzenie  oferowane  przez  Busnex  tego 

wymogu nie spełnia. Tym samym oferta jest niezgodna z warunkami zamówienia.  

W  dalszej  kolejności  Odwołujący  zauważył,  że  pomimo  jednoznacznego  wezwania 

Zamawiającego  do  podania  rzeczywistych  parametrów  oferowanych  produktów  Busnex  nie 

udzielił  wyczerpujących  wyjaśnień,  w  szczególności  nie  potwierdził  w  sposób  kategoryczny 

spełnienia  określonych  wymagań  zawartych  OPZ.  W  wielu  przypadkach  wykonawca 

ograniczył  się  do  powielenia  wymogów  Zamawiającego,  wskazując  np.  „wymaga  się,  aby 

klimatyzacja  załączała  się  automatycznie”  czy  „system  ogrzewania  musi  być  wyłączony,  a 

wymienniki  ciepła  nie  mogą  emitować  ciepła”,  zamiast  jednoznacznie  potwierdzić,  że  dany 

wymóg  jest  spełniony.  W  innych  przypadkach  w  ogóle  pominięto  potwierdzenie,  że  pojazd 

posiada  daną  funkcjonalność  (gdy  jednocześnie  potwierdzono  spełnienie  innych 

funkcjonalności objętych danym wymogiem OPZ). Odwołujący przedstawił zestawienie tych 

wymagań  Zamawiającego,  których  spełnienie  nie  zostało  w  jego  ocenie  jednoznacznie 

potwierdzone przez Busnex.  

Pismem  z 

2 września 2021 r. Zamawiający przedstawił swoje stanowisko w sprawie 

wnosząc  o  oddalenie  odwołania  w  całości  jako  bezpodstawnego.  W  uzasadnieniu 

Zamawiający  podał  m.in.,  że  podtrzymuje  swoje  stanowisko  o  wyborze  najkorzystniejszej 

oferty,  którą  złożyła  Busnex  Poland  Sp.  z  o.o.  Analizując  Formularz  oferty  technicznej  

Busnex  Zamawiający  uznał,  że  oferowane  parametry  techniczne  pojazdu  i  urządzenia 

spełniają  jego  oczekiwania  i  są  zgodne  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  stanowiącym 

załącznik  7  do  SWZ  oraz  wyjaśnieniami    nr  1,  2,  3  i  4  do  treści  SWZ.  W  trakcie  odbioru 

dostarczonego  pojazdu  i  urządzenia  Zamawiający  będzie  szczegółowo  sprawdzał,  czy 

dostarczony  produkt  jest  zgodny  z    formularzem  oferty  technicznej.  W  przypadku 

dostarczenia produktu niezgodnego z parametrami technicznymi  przedstawionym w ofercie 

Zamawiający  odmówi    odbioru    dostarczonego  pojazdu  i  urządzenia.  Wykonawca  musi 

dostarczyć  autobus  i  ładowarkę,    zgodnie  z  przedłożoną  ofertą,  spełniające  wszystkie 

wymagania Zamawiającego.  

Ustosunkowując  się  do  poszczególnych  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu, 

Zamawiający wskazał:  

odnośnie  braku  określenia  modelu  oferowanej  ładowarki  -  Wykonawca  podał  model  o 

nazwie  CHARGENEX,  parametry  techniczne  dostarczonego  urządzenia  muszą  być 

zgodne  z  wymaganiami  technicznymi  określonymi  w  formularzu  oferty  technicznej. 

Dostarczona ładowarka musi być o mocy max 40 KW o żądanym napięciu znamionowym 

i częstotliwości. Zaoferowane urządzenie spełnia oczekiwania Zamawiającego;  

2) odnośnie zaoferowania ładowarki wyposażonej w dwa moduły ładowania - Zamawiający w 

wyjaśnieniach  do  treści  SWZ  nr  01  z  dnia  8  czerwca  br.,  odstąpił  od  wymogu 

dotyczącego ilości modułów stosowanych w ładowarce. Zaoferowane urządzenie spełnia 

oczekiwania Zamawiającego;  

3) odnośnie zaoferowania autobusu wyposażonego w windę zamiast rampy - Zamawiający w 

wyjaśnieniach  do  treści  SWZ  nr  02  z  dnia  10  czerwca  br.,  dopuścił  autobus  z  podłogą 

przedziału  pasażerskiego  płaską,  tworzącą  jednolitą  powierzchnię  bez  stopni  na  całej 

długości  autobusu,  do  której  dostęp  zapewniony  jest  przez  drzwi  pasażerskie  ze 

stopniami poprzecznymi, 

w tym również zastosowanie windy. Pytanie nr 1 dotyczyło „Czy 

Zamawiający  dopuści  autobus  z  podłogą  przedziału  pasażerskiego  płaską,  tworzącą 

jednolitą  powierzchnię  bez  stopni  na  całej  długości  autobusu,  do  której  dostęp 

zapewniony  jest  przez  drzwi  pasażerskiej  ze  stopniami  poprzecznymi?  Producent 

autobusu pragnie zaznaczyć, że oferowany pojazd jest wyposażony w funkcję „przyklęk” 

ułatwiającą  wejście  na  pokład,  a  wjazd  do  autobusu  wózka  inwalidzkiego  lub  wózka 

dziecięcego  jest  możliwy  przy  wykorzystaniu  windy  umieszczonej  w  stopniu  drugich 

drzwi.  Proponowane  rozwiązanie  jest  powszechne  w  autobusach  szkolnych  na  terenie 

Unii  Europejskiej,  ponieważ  zapewnia  komfortowy  dostęp  dla  osób  z  ograniczeniami 

ruchowymi  oraz  bezpieczne  podróżowanie  wszystkich  pasażerów.  Co  więcej,  takie 

rozwiązanie pozwala na bezpieczne umieszczenie bagaży w lukach znajdujących się pod 

podłogą przestrzeni pasażerskiej”.   

W  tym  przypadku  zastosowanie  rampy  w  pojeździe  wysokopodłogowym  ze  względów 

bezpieczeństwa  ruchu  drogowego,  funkcjonalnych  i  technicznych  jest  niezasadne.  Stąd 

oczywistym  jest,  iż  dopuszczając  rozwiązanie  opisane  w  pyt.  1  Zamawiający  dopuścił 

zastosowanie  windy.  Ponadto  wyrażając  zgodę  na  autobus  wysokopodłogowy, 

Zamawiający  również  brał  pod  uwagę  przejazd  pojazdu    po  nieutwardzonych  drogach 

gm

innych.  Autobus  wysokopodłogowy  spełni  oczekiwania  Zamawiającego  w  trudnych 

warunkach drogowych w okresie jesiennym i zimowo-wiosennym.   

odnośnie braku regulacji pulpitu - oferowany autobus musi posiadać układ kierowniczy ze 

wspomaganiem  działającym  zarówno  w  czasie  jazdy  jak  i  na  postoju  z  załączonym 

napędem,  wyposażonym  w  przyłącze  diagnostyczne  z  pełną  regulacją    (regulacja 

wysokości  i  pochylenia  z  pneumatyczna  blokadą  wybranego  ustawienia).  Wymagana 

przez  Zamawiającego  pełna  regulacja  dotyczy  koła  kierownicy  i  pulpitu  związanego  z 

układem kierowniczym. Zaoferowane urządzenie spełnia oczekiwania Zamawiającego.  

Z  zachowaniem  wymogów  ustawowych  wykonawca  Busnex  Poland  Spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  (dalej:  „Przystępujący”)  zgłosił  przystąpienie  do 

postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego,  stając  się  uczestnikiem 

postępowania. W piśmie z 28 września 2021 r. Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania. 

W  u

zasadnieniu  swojego  stanowiska  Przystępujący  podał  m.in.,  że  nie  nastąpiło 

wprowadzenie 

Zamawiającego w błąd przez oświadczenie w wyjaśnieniach z 21 lipca 2021, 

że oferowany autobus spełnia wymagania zawarte w pkt 17 Opisu Przedmiotu Zamówienia 

(OPZ, 

zał. nr 1 do SWZ). Stosowane w nim rozwiązania są bowiem zgodne z wymaganiami 

w  zakresie  regulacji  pulpitu  zawartymi  w  SWZ.  Natomiast 

Odwołujący  przedstawia  w  tym 

zakresie  własną  projektującą  i  nieuprawnioną  interpretację  wymagań  SWZ  w  tym  zakresie, 

odnosząc ją do własnego autobusu, który jest autobusem typu miejskiego, i w którym stosuje 

s

ię  takie  rozwiązania  jak  opisuje  w  odwołaniu,  jednak  nie  ze  względu  na  ich  koszty,  ale 

dostępność  miejsca  w  kokpicie.  Wymagania  SWZ  dotyczą  układu  kierowniczego,  którego 

Zamawiający nie zdefiniował. Należy więc przyjąć potoczne, rozumienie tego pojęcia, tj., że 

chodzi  o  układ  związany  z  kierowaniem  pojazdem  (najlepszym  dowodem  na  potoczne 

rozumienie pojęć jest edytowana przez użytkowników internetowa encyklopedia, Wikipedia, i 

definicje tam zawarte: https://pl.wikipedia.org/wiki/Uk%C5%82ad kierowniczy ).  W  SWZ  nie 

zdefiniowano  również  pojęcia    „pulpitu”,  tj.  do  jakich  dokładnie  przycisków,  manipulatorów 

czy  innych  sterowników  występujących  w  pojeździe,  pojęcie  to  ma  się  odnosić.  W 

szczególności,  wbrew  twierdzeniom  Odwołującego,  w  SWZ  nie  sformułowano  żadnego 

wymogu aby „cały pulpit”, czyli położenie wszystkich przycisków obecnych w pojeździe było 

regulowane. Tak rozumianego wymagania ni

e spełnia nawet  autobus Solaris, który posiada 

również  przyciski  i  manipulatory  poza  pulpitem  zakreślanym  na  zdjęciu  zamieszczonym  w 

odwołaniu.  Odwołujący,  w  tym  przypadku  miesza  i  utożsamia  pojęcie  pulpitu  układu 

kierowniczego użyte w SWZ z pojęciem całej deski rozdzielczej pojazdu i przyjmuje, iż ww. 

wymaganie  odnosi  się  do  deski  rozdzielczej.  Tego  typu  utożsamienie  jest  nieuprawnione 

z

właszcza  w  świetle  przedłożonych  dowodów  za  nieuprawnione  należy  uznać  przyjęcie,  iż 

przez odniesione do układu kierowniczego Zamawiający miał na myśli deskę rozdzielczą. W 

przypadku  wymagania regulacji  deski  rozdzielczej  Zamawiający  wyraźnie by  to  wskazał.  W 

świetle  powołanych  postanowień  SWZ  oraz  przywoływanego  rozumienia  pojęć  należy 

przyjąć,  że  w  pkt  17  OPZ chodzi  o pulpit  bezpośrednio związany  z  układem  kierowniczym. 

P

ostanowienia  SWZ  wprost  wskazują,  iż  wymagany  jest  układ  kierowniczy  z  określoną 

regulacją „pulpitu oraz koła kierownicy”. Można nawet, na podstawie literalnej wykładni SWZ 

przyjąć,  iż  chodzi  o  regulację  pulpitu  dookreślonego  dopełniaczem  zawartym  po  słowie 

„koła”.  Innymi  słowy,  wymaganie  odnosi  się  do  „pulpitu  kierownicy”,  tak  samo  jak  do  „koła 

kierownicy”.  Przy  czym  w  pojazdach  pulpit  kierownicy  nie  musi  być  i  nie  zawsze  jest 

zintegrowany  z  kołem  kierownicy  -  co  mogłoby  wytwarzać  wrażenie,  iż  są  to  pojęcia 

równoważne  lub  rozdzielane  sztucznie.  Koło  kierownicy  może  obracać  się  niezależnie  od 

pulpitu umieszczonego w środku kolumny kierownicy, na którym znajdują się różne przyciski 

i  manipulatory.  Powyższe  obrazuje  np.  krótkie  nagranie  pracy  kierownicy  w  Citroenie  C4: 

https://www.youtube.com/watch?v=qhVodpCqZaQ. 

Stąd  należy  podkreślić,  iż  pulpit  w 

oferowanym  autobusie  ICE  12  związany  z  układem  kierowniczym  (zintegrowany  z  kołem 

kierownicy  i  kolumną  kierownicy)  posiada  pełną  regulację  wysokości  i  pochylenia  z 

pneumatyczną  blokadą  wybranego  ustawienia  -  cały  pulpit  (wszystkie  przyciski,  manetki  i 

manipulatory)  umieszczony  na  kolumnie  kierownicy  i  kole  ki

erownicy  reguluje  się  w  takim 

samym  zakresie  jak  sama  kolumna  kierownicy. 

Nie  jest  natomiast  zrozumiałe,  na  jakiej 

podstawie 

Odwołujący  zakłada  konieczność  odrębnej  i  niezależnej  regulacji  jakkolwiek 

rozumianego  pulpitu  od  regulacji  kolumny  kierownicy  lub 

konieczność  odrębnej  regulacji 

wszystkich  innych  pulpitów  (zwłaszcza  pulpitów  składających  się  na  deskę  rozdzielczą 

pojazdu), 

a nawet zakłada, że w skład „pulpitu” powinny wchodzić wyświetlacze. 

W  podsumowaniu 

stanowiska  w  odniesieniu  do  powyższego  zarzutu  Przystępujący 

stwierdził,  że  nie  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  w  zakresie  spełniania  przez  układ 

kierowniczy  w  jego  pojeździe  wymagań  SWZ  ,  ponieważ  układ  kierowniczy  jest  zgodny  z 

SWZ  gdyż  pulpit  z  nim zintegrowany  posiada możliwość regulacji  wysokości  i  pochylenia z 

pneumatyczną blokadą wybranego ustawienia. Informacje o konstrukcji pulpitów związanych 

z układem kierowniczym, tak samo jak informacje o konstrukcji deski rozdzielczej autobusów 

Yutong,  są  powszechnie  dostępne  i  możliwe  do  zweryfikowania  nawet  na  zdjęciach 

prezentowanych w odwołaniu. 

Odnosząc  się do  zarzutu dotyczącego braku  podania modelu oferowanej  ładowarki, 

Przystępujący  stwierdził,  iż  wbrew  stanowisku  Odwołującego  taki  model  został  w  ofercie 

podany,  bowiem  jest  to  CHARGENEX

.  Przystępujący  wyjaśnił,  że  ChargeNex  jest 

określeniem  modelu  ładowarki  produkcji  Busnex,  która  zostanie  wykonana,  dostarczona  i 

zamonto

wana  na  potrzeby  zamówienia  oraz  w  pełni  odpowiada  wymaganiom  SWZ, 

dotyczącym  konstrukcji  i  parametrów  ładowarki.  Busnex  produkuje  i  dostarcza  własne 

ładowarki (na zasadzie zlecania produkcji OEM), służące do ładowania oferowanych przezeń 

autobusów. Jako producent dowolnie decyduje, jakim oznaczeniem modelu posłuży się, aby 

nazwać  dany  produkt,  a  także  w  jakie  parametry  i  konfigurację  go  wyposaży  w  granicach 

technicznej możliwości. W SWZ  brak jest wymagań, aby oferowane autobusy czy ładowarki 

były tzw. gotowymi i już wyprodukowanymi egzemplarzami z półki. Oferowana ładowarka jest 

ładowarką  przygotowaną  („uszytą  na  miarę”)  na  potrzeby  niniejszego  przetargu.  Stąd 

niezrozumiałe  jest  jakich  informacji  oczekuje  i  spodziewa  się  uzyskać  Odwołujący  na 

podstawie samej nazwy modelu. 

Ładowarka oferowana w przedmiotowym przetargu nie jest 

żadną  z  ładowarek  prezentowanych  na  stronie  internetowej  Busnex,  a  odwoływanie  się  do 

parametrów  tam  opisywanych  można  rozpatrywać  jedynie  w  kategorii  nieporozumienia. 

Ładowarki 

o 

para

metrach 

wskazanych 

przez 

Zamawiającego 

są 

względnie 

nieskomplikowanymi  urządzeniami,  których  konstrukcja  i  produkcja  nie  jest  ani  trudna 

technicznie  ani  szczególnie  kosztochłonna.  Tym  samym  skonstruowanie i  wyprodukowanie 

ładowarki o mocy 40 kW i wskazanym zakresie napięcia wyjściowego nie nastręcza żadnych 

problemów.  Ponadto,  jak  podano  w  pkt  6  załącznika  do  pisma  Busnex  z  21  lipca  br., 

oferowana ładowarka CHARGENEX jest ładowarką wyposażoną w dwa moduły o mocy 20 

kW każdy oraz charakteryzuje się napięciem wyjściowym w zakresie 200-800 V. 

Z  kolei  o

dnośnie  zarzutu  dotyczącego  ilości  modułów  ładowarki,  Przystępujący 

zauważył,  że  Odwołujący  nie  uwzględnia  aktualnego  na  dzień  składania  ofert  brzmienia 

wymagań  zawartych  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  3  w  piśmie  z  8  czerwca  br.,  gdzie 

Zamawiający  odstąpił  od  wymogu  dotyczącego  ilości  modułów  stosowanych  w  ładowarce. 

Stąd zaoferowanie ładowarki składającej się z dwóch modułów ładowania (zamiast rzekomo 

wymaganych trzech modułów) nie może stanowić niezgodności z treścią SWZ. 

Ustosunkowując  się  do  zarzutu    dotyczącego  niespełnienia  wymogu  w  zakresie 

rampy, 

Przystępujący  wskazał,  że  opiera  się  on  na  niewłaściwej  interpretacji  pytania  i 

odpowiedzi  nr  1  zawartych  w  piśmie  Zamawiającego  z  10  czerwca  2021  r.  Nie  jest 

okoliczno

ścią sporną, iż oferowany autobus Yutong ICE12 nie jest wyposażony w rampę, ale 

funkcja dostępu dla osób niepełnosprawnych/poruszających się na wózkach realizowana jest 

przy  pomocy  windy. 

Jednak  takie  rozwiązanie  Zamawiający  dopuścił  ww.  pismem  z  10 

czerwc

a  br.,  co  dodatkowo  potwierdza  w  piśmie  procesowym  z  dnia  2  września  2021  r. 

Natomiast  interpretacja  przedstawiona  w  od

wołaniu,  według  której  Zamawiający  dopuścił 

pojazd  wysokopodłogowy,  a  nie  dopuścił  zastosowania  windy  ale  wymagał  zastosowania 

rampy, jes

t nie tylko wyrwana z kontekstu i oczywiście nie odpowiada intencjom pytającego i 

udzielającego  wyjaśnień,  ale  również  sprowadza  w  takim  przypadku  wymagania  SWZ  do 

absurdu.  Z

astosowanie  rampy  do  autobusu  wysokopodłogowego  oferowanego  przez 

Wykonawcę  jest  niemożliwe.  Dla  umożliwienia  wjazdu  na  wysokość  ostatniego  stopnia 

poprzecznego,  dla  zachowania  parametrów  pochylenia  pozwalającej  na  bezpieczne  i 

wygodne  użytkowanie  rampy,  jej  długość  musiałaby  wynosić  ok.  10  metrów.  Tym  samym 

niemożliwe byłoby  używanie rampy  na  przystankach  czy  poboczach  dróg i  ulic.  Pomimo  to 

Odwołujący  wywodzi,  iż  Zamawiający  dopuścił  pojazd  wysokopodłogowy,  jednak  nadal 

wymagał  zastosowania  w  nim  rampy.  Interpretacja  Odwołującego  nie  uwzględnia  całości 

opisu  zadanego  pytania  w  zestawie

niu  z  odpowiedzią  Zamawiającego,  ale  w  sposób 

wybiórczy posługuje się jedynie samą wyrwaną z kontekstu odpowiedzią, wbrew oczywistym 

intencjom  Wykonawcy  zadającego  pytanie  i  Zamawiającego.  Taką,  wykładnię  tego  typu, 

należy uznać za sprzeczną z dyrektywami wykładni oświadczeń woli zawartymi w art. 65 k.c. 

Busnex zadając ww. pytanie opisał, o dopuszczenie jakiego konkretnie autobusu występuje, 

doprecyzował przy tym, iż w takim autobusie dostęp dla wózków ułatwiany jest przez funkcję 

przyklęk  i  realizowany  przez  windę.  I  właśnie  takiego  autobusu  dotyczyła  odpowiedź 

Zamawiającego,  tj.  Zamawiający  potwierdził,  że  dopuszcza  zaoferowanie  tego  typu 

autobusu.  T

aką  interpretację  swojej  odpowiedzi  prezentuje  również  Zamawiający,  co 

potwierdził w swoim piśmie z dnia 2 września br. 

W  przedmiocie  ewentualnego  zarzutu  nr  3,  a  właściwie  grupy  zarzutów  opartych  o 

wątpliwości Odwołującego, co do spełniania przez ofertę Wykonawcy wskazanych wymagań 

OPZ i konieczności dalszych wyjaśnień w tym przedmiocie,  Przystępujący wskazał, że są to 

zarzuty  wyjątkowo formalistyczne,  oparte  o pewne  sformułowania zawarte w  wyjaśnieniach 

Wykonawcy z 21 lipca 2021 r., które można określić najwyżej jako gramatycznie niezręczne, 

które  jednak  nie  dają  żadnych  merytorycznych  podstaw  do  powstania  wątpliwości  w 

przedmiocie  zgodności  oferowanych  rozwiązań  z  SWZ.  Powielenie  w  opisie  tabeli  przez 

Wykonawcę wyrażeń modalnych używanych w SWZ (typu „musi być", „nie może"..- etc.) było 

pewną  niezręcznością  z  jego  strony,  niemniej  jednak  nie  zachodzą  żadne  wątpliwości,  iż 

Wykonawca w ten sposób opisywał rozwiązania, które zostaną zastosowane w oferowanym 

pojeździe  i  ładowarce  oraz  generalnie  potwierdzał  ich  zgodność  z  wymaganiami  SWZ. 

Odnośnie  pkt  6  OPZ  Przystępujący    wskazał,  iż  przez  użyte  w  swoich  wyjaśnieniach 

sformułowanie „nie może być większy niż 20%” miał na myśli i chciał potwierdzić, iż spadek 

pojemności magazynu energii nie będzie większy niż 20%. Wbrew twierdzeniom Odwołania 

potwierdzono  zgodność  mocy  oferowanej  ładowarki  z  wymaganiami  określającymi  jej  moc 

maksymalną  (40  kW)  —  w  pkt  6  załącznika  do  wyjaśnień  z  21  lipca  br.  wskazano,  iż 

ładowarka składa się z dwóch modułów o mocy 20 kW każdy. Odnośnie wskazywanego w 

odwołaniu  braku  potwierdzenia,  że  autobus  posiada  funkcjonalność  uruchomiania  się  od 

ustalonej temperatury, 

Przystępujący wskazał, iż wykonawcy wcale nie musieli przepisywać 

każdego  elementu  opisu  przedmiotu  zamówienia  —  wystarczająca  jest  w  tym  zakresie 

deklaracja, że oferowane rozwiązanie jest zgodne z OPZ. Takie oświadczenie Wykonawca w 

pkt 

6 tabeli  Zał.  nr  7 (Formularz  oferty  technicznej)  zawarł.  Wskazane  w  pkt  7 OPZ kolory 

podświetlenia  i  aktywności  przycisków  zostały  potwierdzone  przez  złożoną  w  zał.  nr  7 

deklarację  zastosowania  rozwiązań  zgodnych  z  OPZ.  W  ocenie  Wykonawcy  nie  było 

koniec

zne  odrębne  przepisywanie  tego  fragmentu  SWZ.  Analogicznie  należy,  zdaniem 

Przystępującego, odnieść się do kolejnych zarzutów dotyczących pozostałych wskazanych w 

odwołaniu punktów OPZ, bowiem do potwierdzenia wymogu wystarczała złożona deklaracja 

zastosow

ania  rozwiązania  opisanego  w  OPZ,  a  powielając  dane  modalne  sformułowania 

SWZ  Wykonawca  miał  na  myśli  i  chciał  potwierdzić,  że  wskazywane  rozwiązania  są  czy 

będą wykonane zgodnie z SWZ. 

Na  posiedzeniu  Odwołujący  wycofał  zarzut  dotyczący  stacji  ładowania  w  części 

odnoszącej  się  do  liczby  modułów.  W  pozostałym  zakresie  Odwołujący  podtrzymał  zarzuty 

odwołania.  Zamawiający  i  Przystępujący  podtrzymali  swoje  stanowiska  zaprezentowane  w 

przedstawionych  powyżej  pismach.  W  związku  z  tym  rozpoznaniu  Izby  podlegały  zarzuty 

odwołania z wyłączeniem w ww. części zarzutu dotyczącego stacji ładowania. 

Izba dopuściła dowody z dokumentacji postępowania złożonej przez Zamawiającego 

oraz dowody załączone do odwołania i złożone na rozprawie przez Odwołującego w postaci 

trzech 

zdjęć  autobusu  Autosan  oraz  przez  Przystępującego  w  postaci:  wydruku  z  Wikipedii 

za

wierającego  definicję  układu  kierowniczego,  wydruku  ze  strony  Internetowej  Regent 

zawierającego  informacje  o  budowie  układu  kierowniczego,    wydruku  z  Wikipedii 

zawierającego  definicję  deski  rozdzielczej,  wydruku  ze  strony  Internetowej  Autokult 

zawierającego  informacje  o  desce  rozdzielczej,  wyciągu  z  Instrukcji  kierowcy  autobusu 

Solaris Urbino 12 III, Karty charakterystyki ładowarki, rysunku obejmującego zarys autobusu 

i ramp

ę.   

Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględniając  dokumentację  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  oraz  stanowiska  Stron  i  Przystępującego,  a  także 

zgromadzone 

dowody, ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych.  Wpis  w  prawidłowej  wysokości  został 

wniesiony w ustawowym terminie.  Ni

e została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących 

odrzuceniem odwołania, o których stanowi art. 528 ustawy Pzp.  

Uzasadniając  interes  prawny  we  wniesieniu  odwołania  Odwołujący  wskazał,  że  jest 

wykonawcą,  który  nie  podlega  wykluczeniu  z  postępowania  i  który  złożył  ofertę 

niepodlegającą odrzuceniu, błędnie sklasyfikowaną przez Zamawiającego na drugim miejscu 

w  rankingu  ofert,  podczas  gdy  powinna  zostać  uznana  za  najkorzystniejszą.  Powyższe 

prze

sądza,  że  Odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść 

szkodę w wyniku naruszenia wskazanych przepisów PZP.  

W ocenie Izby Odwołujący legitymuje się uprawnieniem do skorzystania ze środków 

ochrony  prawnej  w  rozumieniu  art.  505  ust.  1  ustawy  Pzp.  Wykonawca  ten  jest 

zainteresowany 

uzyskaniem  zamówienia  i  w  tym  celu  złożył  ofertę.  W  przypadku 

potwierdzenia się zarzutów odwołania miałby szansę na zawarcie umowy z Zamawiającym.  

Izba zważyła, co następuje.  

Odwołanie  podlega  oddaleniu.  Nie  potwierdziły  się  bowiem  zarzuty  odwołania,  w 

granicach których Izba orzeka. 

Na  wstępie  zauważenia wymaga,  że  na  zarzut  składają  się  okoliczności  faktyczne  i 

prawne  wskazujące  na naruszenie przepisów  ustawy  na  skutek  dokonanej  lub  zaniechanej 

czynności zamawiającego, do której był zobowiązany na podstawie ustawy.   

Ad  zarzut  naruszenia  art.  109  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia 

Busnex 

Stosownie do art. 109 ust. 1 pkt 19 ustawy Pzp

, którego zastosowanie Zamawiający 

przewidział  w  pkt  9.2  SWZ,  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  może 

wykluczyć  wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił 

informacje  wprow

adzające  w  błąd,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez zamawiaj

ącego w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

Izba ustaliła, że poz. 17 Tabeli Formularza oferty technicznej, stanowiącego załącznik 

nr  7  do  SWZ  oraz  w  Sz

czegółowym opisie przedmiotu zamówienia, stanowiącym załącznik 

nr  1  do  SWZ, 

dotyczy  układu  kierowniczego  i  to  do  tego  układu  odnoszą  się  wymogi 

dotyczące  pełnej  regulacji  położenia  pulpitu  oraz  koła  kierownicy.  Poz.  17  tabeli  zawiera 

bowiem 

w  kolumnie  drugiej:  „Układ  kierowniczy”  zaś  w  kolumnie  trzeciej  wymóg:  „(…)  z 

pełną  regulacją  położenia  pulpitu  oraz  koła  kierownicy  (regulacja  wysokości  i  pochylenia  z 

pneumatyczną blokadą wybranego ustawienia)”.  

Jak  zauważył  Przystępujący,  czemu  Odwołujący  nie  zaprzeczył,  Zamawiający  nie 

zdefiniował użytych w SWZ terminów układu kierowniczego, jak też pulpitu. W związku z tym 

za  uprawnione 

należy  uznać  rozumienie  tych  terminów  w  sposób  prezentowany  przez 

Przystępującego, poparty ww. dowodami, tj. że przez układ kierowniczy, do którego odnoszą 

się  wymogi  dotyczące  pulpitu,  należy  rozumieć  zespół  mechanizmów  umożliwiających 

kierowanie  pojazdem, 

który  składa  się  m.in.  z  koła  kierownicy  i  kolumny  kierownicy,  w 

pobliżu  których  zamontowane  jest  ramię  kierownicze.  Układ  ten  należy  odrębnie  traktować 

od  deski  rozdzielczej, 

będącej  elementem  wyposażenia  kabiny  pojazdu,  na  której 

umiejscowione 

są  zegary  oraz  dodatkowe  wskaźniki.  W  Instrukcji  obsługi  autobusu 

zaoferowanego  przez  Odwołującego  jest  m.in.  informacja:  „Deska  rozdzielcza  wraz  z 

kierownicą posiada możliwość regulacji kąta nachylenia, co znacznie podnosi komfort jazdy 

Kierowcy”. Jak jednak wynika z ww. poz. 17 Tabeli OPZ wymóg dotyczący regulacji pulpitu 

odnosi  się  do  układu  kierowniczego,  a  nie  także  deski  rozdzielczej.  Nie  można  zatem 

zgodzić  się  ze  stanowiskiem  Odwołującego,  z  którego  w  tym  zakresie  wynika 

nadinterpretacja postanowie

ń SWZ, dokonana z uwzględnieniem rozwiązań przewidzianych 

w zaoferowanym przez niego autobusie. 

W sytuacji istniejących niejednoznaczności postanowień SWZ, związanych z brakiem 

definicji  ww. terminów  użytych  w  SWZ,  na  co  wskazuje  argumentacja przedstawiona  przez 

Strony  i  Przystępującego  na  poparcie  prezentowanych  stanowisk,    nie  można  uznać  za 

zasadny  zarzutu  dotyczącego  wprowadzenia  w  błąd  Zamawiającego.  Ewentualne 

w

ątpliwości  w  zakresie  sposobu  rozumienia  postanowień  SWZ  należy  tłumaczyć  na 

niekorzyść autora tekstu. 

Skoro 

pojęcie pulpit, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka polskiego PWN 

oznacza  m.in. 

„urządzenie  z  blatem  wyposażonym  we  wskaźniki  i  wyłączniki,  służące  do 

sterowania  innymi 

urządzeniami”,  to  przyjmując,  jak  twierdzi  Przystępujący,  że  układ 

kierowniczy  oferowanego  przez  niego  autobusu 

posiada  taki  pulpit,  nie  można  uznać,  za 

nieodpowiadające rzeczywistości twierdzenia zawartego w złożonych przez tego wykonawcę 

wyjaśnieniach,  tj.  „Układ  kierowniczy  z  pełną  regulacją  (regulacja  wysokości  i  pochylenia  z 

pneumatyczną  blokadą  wybranego  ustawienia)”.  Odwołujący  nie  przedstawił  przekonującej 

argumentacji  przeciwko  takiemu 

twierdzeniu  Przystępującego.  Twierdzenia  odnoszące  się 

m.in. do kolejnego niewymienionego w ww. poz. 17 i niezdefiniowanego w SWZ terminu, tj. 

parapetu  przedniego  nie  mogą  być  uznane  za  przekonujące  dla  obalenia  stanowiska 

Przystępującego  i  Zamawiającego,  który  potwierdził,  że  wymagana  przez  niego  pełna 

regulacja  dotyczy  koła  kierownicy  i  pulpitu  związanego  z  układem  kierowniczym,  a 

zaoferowane 

przez Przystępującego urządzenie spełnia oczekiwania Zamawiającego.  

Ad    zarzut  naruszenia  art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia 

oferty B

usnex jako niezgodnej  z warunkami zamówienia 

Stosownie do art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp: Zamawiaj

ący odrzuca ofertę, jeżeli jej 

treść jest niezgodna z warunkami zamówienia. Stosownie do art. 7 pkt 29 ustawy Pzp przez 

warunki zamówienia „należy rozumieć warunki, które dotyczą zamówienia lub postępowania 

o  udzielenie  zamówienia,  wynikające  w  szczególności  z  opisu  przedmiotu  zamówienia, 

wymagań związanych z realizacja zamówienia, kryteriów oceny ofert (…)”.  

Oznacza  to,  że  dla  stwierdzenia  takiej  niezgodności  treści  oferty  wymagane  jest 

wykazanie która treść oferty jest niezgodna z określonym przez Zamawiającego warunkiem 

zamówienia i na czym ta niezgodność polega. 

W pierwszej kolejności zauważenia wymaga, że Odwołujący naruszenia ww. przepisu 

dopatruje  się w  tym, że Przystępujący  nie  określił  modelu oferowanej  ładowarki,  bowiem  w 

tym  zakresie  w  Tabeli  w  odniesieniu  do  Stacji  ładowania  pojazdów  elektrycznych  podał 

jedynie  „CHARGENEX”,  a  jak  przypuszcza,  jest  to  nazwa  handlowa  ładowarek 

produkowanych przez producenta oferowanego autobusu. 

Tymczasem,  jak  wyjaśnił  Przystępujący,  ChargeNex  jest  określeniem  modelu 

ładowarki, której jest producentem.  Zaoferowana przez niego ładowarka w pełni odpowiada 

wymogom  SWZ 

dotyczącym  konstrukcji  i  parametrów  ładowarki  oraz  zostanie  wykonana, 

dostarczona  i  zamontowana  na  potrzeby  zamówienia.  Jako  producent  dowolnie  decyduje, 

jakim oznaczeniem modelu 

się posłuży, aby nazwać dany produkt, a także w jakie parametry 

i  konfiguracj

ę go  wyposaży,  a te będą  zgodne z  SWZ.  Nadto  w  SWZ   brak  jest  wymagań, 

aby  oferowane  ładowarki  były  już  wyprodukowanymi  egzemplarzami,  co  na  rozprawie 

potwierdził Zamawiający.  

Nie  można  zatem  zgodzić  się  ze  stanowiskiem  Odwołującego,  że  Zamawiający  nie 

m

a  wiedzy  jaką  ładowarkę  Przystępujący  zaoferował.  Jak  wyjaśnił  Zamawiający,  użyte  w 

tabeli określenie ładowarki oraz podane przez tego wykonawcę jej parametry, pozwalają na 

pozyskanie wystarczającej wiedzy o zaoferowanej ładowarce i stwierdzenie, że spełnia ona 

wymogi SWZ.  

Kolejną  niezgodność  treści  oferty  z  warunkami  zamówienia  Odwołujący  upatruje  w 

braku zastosowania ram

py w zaoferowanym przez Przystępującego autobusie, który, co nie 

jest sporne,  jest wyposażony w windę. 

W tym zakresie rozstrzygający jest sposób rozumienia odpowiedzi Zamawiającego na 

pytanie  Wykonawcy, 

dotyczące  możliwości  zaoferowania  autobusu  wysokopodłogowego 

wyposażonego  w  windę,  zamiast  przewidzianego  w  SWZ  autobusu  niskopodłogowego 

wyposażonego  w  rampę,  w  sytuacji,  gdy  w  odpowiedzi  Zamawiający  nie  użył  sformułowań 

dotyczących windy. 

Jak zostało ustalone, Przystępujący zadał Zamawiającemu pytanie w brzmieniu: „Czy 

Zamawiający  dopuści  autobus  z  podłogą  przedziału  pasażerskiego  płaską,  tworzącą 

jednolitą  powierzchnię  bez  stopni  na  całej  długości  autobusu,  do  której  dostęp  zapewniony 

jest  przez  drzwi  pasażerskiej  ze  stopniami  poprzecznymi?  Producent  autobusu  pragnie 

zaznaczyć,  że  oferowany  pojazd  jest  wyposażony  w  funkcję  „przyklęk”  ułatwiającą  wejście 

na  pokład,  a  wjazd  do  autobusu  wózka  inwalidzkiego  lub  wózka  dziecięcego  jest  możliwy 

przy wykorzystaniu windy umieszczonej w stopniu drugich drzwi. Propo

nowane rozwiązanie 

jest powszechne w autobusach szkolnych na terenie Unii Europejskiej, ponieważ zapewnia 

komfortowy  dostęp  dla  osób  z  ograniczeniami  ruchowymi  oraz  bezpieczne  podróżowanie 

wszystkich  pasażerów.  Co  więcej,  takie  rozwiązanie  pozwala  na  bezpieczne  umieszczenie 

bagaży w lukach znajdujących się pod podłogą przestrzeni pasażerskiej”.   

Zamawiający w wyjaśnieniach z 10 czerwca 2021 r. potwierdził, że dopuści pojazd „z 

podłogą  przedziału  pasażerskiego  płaską,  tworzącą  jednolitą  powierzchnię  bez  stopni  na 

całej  długości  autobusu,  do  której  dostęp  zapewniony  jest  przez  drzwi  pasażerskie  ze 

stopniami poprzecznymi”, nie odnosząc się do dopuszczalności zastosowania windy. 

W ocenie Izby, treść udzielonej odpowiedzi, w kontekście treści zadanego pytania  i 

specyfiki przedmiotu zamówienia, wskazuje, że Przystępujący był uprawniony zinterpretować 

w  ten  sposób,  że  Zamawiający  dopuścił  zaoferowanie  wskazanego  w  pytaniu  autobusu. 

Okoliczność, iż w odpowiedzi Zamawiający wprost nie wskazał na windę, wbrew stanowisku 

Odwołującego,  nie  musi  oznaczać,  że  mimo  dopuszczenia  pojazdu  wysokopodłogowego, 

Zamawiający  wymagał  wyposażenia  takiego  autobusu  w  rampę.  W  sytuacji  dopuszczenia 

opisanego  w  pytaniu  autobusu, 

w  którym  było  opisane  zastosowane  w  nim  rozwiązanie,  w 

t

ym  winda,  bez  poczynienia  zastrzeżenia,  że  ta  akceptacja  nie  odnosi  się  do  windy,  za 

wiarygodne  należy  uznać  twierdzenie  Zamawiającego,  że  jego  intencją  było  dopuszczenie 

opisanego w pytaniu autobusu, a zatem  autobusu 

wyposażonego w windę. Tym bardziej, że 

jak wynika ze stanowisk Zamawiającego i Przystępującego zastosowanie rampy do takiego 

autobusu byłoby nieracjonalne.   

Niezależnie od powyższego, przyjmując za dopuszczalną interpretację zastosowaną 

przez  Odwołującego,  związaną  z  tym,  że  w  odpowiedzi  na  ww.  pytanie  Zamawiający  nie 

wyartykułował wyraźnie swojego stanowiska poprzez stanowcze stwierdzenie, że dopuszcza 

zastosowanie  windy, 

co  zdaniem  Odwołującego  oznacza,  że  wprawdzie  dopuścił  autobus 

wyso

kopodłogowy, ale nie zgodził się na to, aby był wyposażony w windę, należałoby uznać, 

że  odpowiedź  Zamawiającego  może  być  interpretowana  na  dwa  sposoby,  a  zatem  na 

wątpliwości,  co  do  rzeczywistych  intencji  jej  autora.  Takie  ewentualne  wątpliwości,  z  uwagi 

na  to,  że  należałoby  je  uznać za  wywołane  działaniem  Zamawiającego,  jako  autora  SWZ  i 

odpowiedzi  na  pytanie  do  niej, 

zgodnie  z  ukształtowanym  orzecznictwem  Izby  i  sądów 

powszechnych, 

nie  mogą  jednak  negatywnie  skutkować  dla  wykonawcy,  który  oparł się  na 

jednej z 

możliwych interpretacji.  

Powyższe  wskazuje,  że  najdalej  idące  zarzuty  nie  zostały  wykazane  przez 

Odwołującego, na którym w tym zakresie spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie.  

W  związku  z  tym  rozpatrzeniu  podlegał  zarzut  ewentualny  dotyczący  naruszenia 

przez Zamawiającego art. 223 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wezwania Busnex do 

udzielenia  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonej  oferty  w  zakresie  spełnienia  parametrów 

technicznych oferowanego pojazdu określonych w pkt 6 - 12, 18 i 20 OPZ.  

Zgodnie  z  art.  223  ust.  1  ustawy  Pzp:  W  toku  badania  i  oce

ny  ofert  zamawiający 

może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert  oraz 

przedmiotowych 

środków dowodowych lub innych składanych dokumentów lub oświadczeń. 

Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

d

otyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  uwzględnieniem  ust.  2  i  art.  187,  dokonywanie 

jakiejkolwiek zmiany w jej 

treści.  

W  analizowanym  postępowaniu  Zamawiający  skorzystał  z  uprawnienia  do 

wystąpienia do Wykonawcy o wyjaśnienia złożonej oferty w zakresie spełnienia parametrów 

technicznych oferowanego pojazdu, w tym określonych w pkt 6 - 12, 18 i 20 OPZ. Nastąpiło 

to za pismem z 19 lipca 2021 r.  

Przystępujący złożył wyjaśnienia, które Zamawiający uznał 

za wystarczające do potwierdzenia zgodności oferty z warunkami zamówienia. 

Zauważenia  wymaga,  że  omawiany  zarzut  Odwołującego  nie  odnosi  się  do 

niezgodności  oferty  Przystępującego  z  SWZ,  lecz  jedynie  do  zaniechania  ponownego 

wystąpienia  o  wyjaśnienia.  Tymczasem  złożone  przez  wykonawcę  na  wezwanie 

zamawiającego  wyjaśnienia  treści  oferty  służą  rozwianiu  wątpliwości  co  do  jej  zgodności  z 

warunkami  zamówienia.  Podlegają  one  ocenie  zamawiającego,  która  w  sytuacji,  gdy  jest 

negatywna,  skutkuje  odrzuceniem  oferty  wykonawcy.  W  okolicznościach  analizowanej 

sprawy  Zamaw

iający  dokonał  pozytywnej  oceny  wyjaśnień,  nie  dopatrzył  się  niezgodności 

oferty  Przystępującego  z  warunkami  zamówienia,  a  Odwołujący  nie  postawił  zarzutu  i  nie 

wykazał, że w tym zakresie oferta Przystępującego zawiera przedmiot zamówienia, który nie 

odpowiada  wymogom  SWZ. 

Jak  zostało  to  powyżej  przedstawione,  niezgodności  oferty  z 

SWZ  Odwołujący  dopatruje  się  jedynie  w  zakresie  braku  określenia  modelu  oferowanej 

ładowarki,  zaoferowania  autobusu  wyposażonego  w  windę  a  nie  w  rampę,  braku  regulacji 

pulpitu. W 

związku z tym zarzut ten należy uznać za chybiony. 

Zgodnie z przepisem art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, 

Izba uwzględnia odwołanie w 

całości  lub  w  części,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub 

może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  konkursu  lub 

systemu kwalifikowania wykonawców. W analizowanej sprawie nie stwierdzono zarzucanego 

przez  Odwołującego  naruszenia  przepisów  ustawy  Pzp,  które  miałoby  wpływ  na  wynik 

postępowania, co musiało skutkować oddaleniem odwołania. 

Mając  powyższe  na  uwadze,  na  podstawie  art.  553  zdanie  pierwsze  ustawy  Pzp, 

orzeczono jak w sentencji. 

Zgodnie  z  art.  557  ustawy  Pzp, 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie  odwoławcze  Izba  rozstrzyga  o  kosztach  postępowania  odwoławczego.  W 

analizowanej  Izba  oddaliła  odwołanie.  W  związku  z  tym  odpowiedzialność  za  wynik 

postępowania  ponosi  Odwołujący,  który  został  obciążony  kosztami  postępowania,  na  które 

składał  się  uiszczony  przez  niego  wpis  od  odwołania  oraz  koszt  wynagrodzenia 

pełnomocnika  Zamawiającego  na  podstawie  złożonego  przed  zamknięciem  rozprawy 

rachunku 

do wysokości przewidzianej w nw. rozporządzeniu.  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie  do  wyniku  postępowania  w  oparciu  o  przepisy  §  5  pkt  1  2  lit.  b  rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów 

kosztów  postępowania odwoławczego,  ich  rozliczania oraz  wysokości  i  sposobu pobierania 

wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący:      ………………….………..