KIO 1922/21 WYROK dnia 30 sierpnia 2021 r.

Sygn. akt KIO 1922/21 

WYROK 

z dnia 30 sierpnia 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodnicząca:      Magdalena Grabarczyk 

Emilia Garbala 

Ernest Klauziński 

Protokolant:            

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  26  sierpnia 

2021  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  28  czerwca    2021  r.  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Aldesa  Constructiones 

Polska Sp. z o.o. w Warszawie, Aldesa Constructiones S.A. w Madrycie (Hiszpania), COALVI 

S.A.  w  Saragossie  (Hiszpania),  China  Civil  Engeneering  Constructiones  Corporation  w 

Pekinie  (Chiny)  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  PKP  Polskie  Linie 

Kolejowe S.A. w Warszawie  

przy  udziale  wykonawcy  TORPOL  S.A.  w  Poznaniu  oraz  wykonawcy  Strabag  Sp.  z  o.o.  w 

Pruszkowie zgłaszających swoje przystąpienia do udziału w postępowaniu odwoławczym po 

stronie zamawiającego 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  PKP  Polskim  Liniom  Kolejowym  S.A.  w  Warszawie 

unieważnienie czynności wykluczenia z postępowania  wykonawców wspólnie ubiegających 

się o udzielenie zamówienia: Aldesa Constructiones Polska Sp. z o.o. w Warszawie, Aldesa 

Constructiones S.A. w Madrycie (Hiszpania), COALVI S.A. w Saragossie (Hiszpania), China 

Civil Engeneering Constructiones Corporation w Pekinie (Chiny)  na podstawie art. 24 ust. 1 

pkt 17 ustawy z 29 stycznia 2004 roku - 

Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 

1843 ze zm.);  

2. kosztami postępowania obciąża PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie i: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20.000 zł 00 gr (słownie: 

dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Aldesa  Constructiones  Polska  Sp.  z  o.o.  w 

Warszawie, Aldesa Constructiones S.A. w Madrycie (Hiszpania), COALVI S.A. w Saragossie 

(Hiszpania),  China  Civil Engeneering  Constructiones  Corporation  w  Pekinie  (Chiny) 

tytułem 

wpisu od odwołania; 

2.2.  zasądza  od  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Aldesa Constructiones Polska Sp. z o.o. 

w  Warszawie,  Aldesa  Constructiones  S.A.  w  Madrycie  (Hiszpania),  COALVI  S.A.  w 

Saragossie  (Hiszpania),  China  Civil  Engeneering  Constructiones  Corporation  w  Pekinie 

(Chiny)  kwotę  23.600  zł  00  gr  (słownie:  dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero 

groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  postępowania  odwoławczego  poniesione  z 

tytułu wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2019 ze zm.) w związku z art. 92 ust. 2 ustawy 

z dnia 11 września 2019 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo zamówień publicznych 

(Dz.U.  2019  poz.  2020)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  – 

przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

Przewodnicząca:      ……………………… 

……………………… 

……………………… 

 
Sygn. akt KIO 1922/21   

        Uzasadnienie 

 
 
 
Zamawiający – PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie – prowadzi w trybie przetargu 

nieograniczonego  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  29  stycznia  2004  roku  -  Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1843  ze  zm.),  dalej  jako:  „ustawa”  lub  „Pzp”, 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na 

realizację robót budowlanych dla Etapu I projektu „Prace na linii kolejowej nr 38 na odcinku 

Ełk  -  Korsze  wraz  z  elektryfikacją”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  opublikowane  zostało  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  3  czerwca  2020  r.  pod  numerem  2020/S  106-

257823. Wartość zamówienia jest większa niż progi unijne. 

Zamawiający  poinformował  o  wykluczeniu  z  postępowania  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Aldesa  Constructiones  Polska  Sp.  z  o.o.  w 

Warszawie, Aldesa Constructiones S.A. w Madrycie (Hiszpania), COALVI S.A. w Saragossie 

(Hiszpania),  China  Civil  Engeneering  Constructiones  Corporation  w  Pekinie,  którzy    28 

czerwca  2021 r. wnieśli odwołanie wobec tej czynności. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp w zw. z art. 

24  ust.  8  Pzp  w  zw.  z  art.  24  ust.  9  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1    Pzp  w  zw.  z  art.  80  ust.  1 

Dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  2014/25/UE  w  zw.  z  art.  57  ust.  4  lit.  i) 

Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE, dalej jako: „dyrektywa klasyczna”, 

w  zw.  z  art.  57  ust.  6  dyrektywy  klasycznej  przez  przyj

ęcie,  że  odwołujący  podlega 

wykluczeniu  z  postępowania  z  uwagi  na  przedstawienie  w  wyniku  lekkomyślności  lub 

niedbalstwa  informacji  wprowadzających  w  błąd  zamawiającego  w  zakresie  doświadczenia 

wymaganego  dokumentacją  postępowania  dla  osoby  pełniącej  funkcję  kierownika  robót 

sterowania  ruchem  (Pana  J.  B.

),  a  odwołujący  nie  dokonał  w  sposób  skuteczny  procedury 

samooczyszczenia z art. 24 ust. 8 Pzp, gdyż rzekomo podjął ją nie z własnej inicjatywy oraz 

po  dacie  wezwania  zamawiającego  do  wyjaśnień  dotyczących  zidentyfikowanych 

nieprawidłowości,  podczas  gdy  odwołujący  przedstawił  z  własnej  inicjatywy  dowody 

potwierdzające,  że  podjęte  przez  niego  środki  są  wystarczające  do  wykazania  jego 

rzetelności oraz przed podjęciem decyzji o jego wykluczeniu z postępowania, a tym samym 

przeprowadził  w  sposób  skuteczny  procedurę  samooczyszczenia  z  art.  24  ust.  8  Pzp,  a 

także  zgodnie  z  przywołanym  przepisem  prawa,  z  którego  nie  wynika  graniczny  termin  na 

skorzystanie przez wykonawcę z procedury samooczyszczenia. 

Odwołujący  wniósł  o  merytoryczne  rozpatrzenie  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  

odwołania i jego uwzględnienie w całości oraz o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów 

z  dokumentacji  postępowania,  w  szczególności  dowodów  opisanych  szczegółowo  w  treści 

uzasadnienia  od

wołania,  a  także  dowodów,  które  zostaną  przedstawione  przez 

odwołującego  na  rozprawie  przed  Izbą.  Żądał  również  nakazania  zamawiającemu 

unieważnienia  czynności  polegającej  na  wykluczeniu  odwołującego  z  postępowania  oraz  o 

zasądzenie od zamawiającego na swoją rzecz kosztów postępowania odwoławczego, w tym 

kosztów doradztwa prawnego, według norm przepisanych i zgodnie z fakturą przedstawioną 

przez odwołującego na rozprawie. 

W  uzasadnieniu  odwołujący  podkreślił,  że  dla  rozpoznania  odwołania  niezwykle 

istotne 

znaczenie ma precyzyjne określenie osi sporu pomiędzy stronami. Osią sporu, wbrew 

uzasadnieniu  czynności  wykluczenia,  nie  jest  fakt  przekazania  nieprawdziwych  informacji 

przez  odwołującego  w  zakresie  doświadczenia  Pana  J.  B.  .  Okoliczność  ta  została 

jednoznacznie przyznana przez odwołującego w treści wyjaśnień z 4 czerwca 2021 r.  

Odwołujący  zarzucił,  że  zamawiający  nie  przedstawił  w  informacji  o  wykluczeniu 

zastrzeżeń  co  do  prawidłowości  przeprowadzonej  przez  odwołującego  procedury 

samooczyszczenia

,  ani  uwag  dotyczących  nowej  osoby  wskazanej  przez  odwołującego  na 

stanowisko  kierownika  robót  sterowania  ruchem  kolejowym.  Wywodził,  że    jedynym 

przedmiotem  sporu  pomiędzy  stronami  jest  przyjęta  przez  zamawiającego  ocena  prawna 

przeprowadzonego  przez  odwo

łującego  procesu  samooczyszczenia,  z  uwagi  na  dwie 

okoliczności:  braku  inicjatywy  własnej  odwołującego  w  tym  zakresie  oraz  momentu  jego 

przeprowadzenia. 

Odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  ani  nie  wezwał  go  do  uzupełnienia 

dokumentów  na  podstawie  art.  26  ust.  3  Pzp,  ani  też  nie  wskazał  jednoznacznie,  że 

przekazane  przez  odwołującego  informacje  są  niezgodne  z  rzeczywistością.  Zamawiający 

jedynie  wyraził  wątpliwości,  które  okazały  się  wystarczające  dla  odwołującego,  aby  ten  z 

własnej inicjatywy dokonał niezbędnej korekty swoich dotychczasowych działań i przedstawił 

zamawiającemu  szczegółowy  opis  podjętych  działań.  W  świetle  powyższego  nie  jest 

zasadnym  twierdzenie,  że  z  inicjatywą  do  przeprowadzenia  procesu  self-cleaning  nie 

wystąpił  odwołujący.  Odwołujący    podkreślił,  że  obowiązujące  przepisy  prawa  (zarówno 

krajowego  jak  i  unijnego)  w  żaden  sposób  nie  uzależniają  możliwości  przeprowadzenia 

procedury  self-cleaning  od  tego,  od  kogo  wyjdzie  sama  inicjatywa  w  tym  zakresie. 

Odwołujący  zarzucił,  że stanowisko zamawiającego  nie jest  oparte  na  przepisach  prawa,  a 

jedynie  na  bardzo  wybiórczo  przywołanych  fragmentach  z  orzecznictwa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.  Bardziej  zasadnym  byłoby  w  tym  miejscu  przywołanie  wyroku  Trybunału 

Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  z  14  stycznia  2021  r.  sygn.  C-387/19,  w  którym 

jednoznacznie przyznano, że ani z treści art. 57 ust. 6 dyrektywy klasycznej, ani z motywu 

102 tej dyrektywy nie wynika, na jakim etapie postępowania o udzielenie zamówienia można 

przedstawić dowód podjęcia środków naprawczych. W świetle samego brzmienia art. 57 ust. 

6 dyrektywy klasycznej wykonawcy pozostawiona została możliwość przedstawienia dowodu 

podjęcia  środków  naprawczych,  z  której  można  skorzystać  zarówno  w  chwili  składania 

wniosku o dopuszczenie do udziału lub oferty, jak i na późniejszym etapie postępowania.  

Wykonawca  TORPOL  S.A.  w  Poznaniu  oraz  wykonawca  Strabag  Sp.  z  o.o.  w  Pruszkowie 

zgłosili przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego zachowując 

termin  ustawowy  oraz  obowiązek  przekazania  stronom  kopii  przystąpienia.  Przystępujący 

wnieśli o oddalenie odwołania. 

Zamawiający  w  pisemnej  odpowiedzi  na  odwołanie  z  25  sierpnia  2021  r.  wniósł  o  jego 

oddalenie. 

Izba  ustaliła,  że  odwołanie  nie  podlega  odrzuceniu  i  rozpoznała  je  na  rozprawie,  w  czasie 

której strony i uczestnik TORPOL S.A. podtrzymali dotychczasowe stanowiska.  Strabag Sp. 

z o.o., prawidłowo powiadomiony o terminie posiedzenia, nie wziął w nim udziału. 

Izba ustaliła, co następuje: 

Zamawiający wszczął badane postępowanie 3 czerwca 2020 r.  

W  pkt  8.6.2  ppkt  4  IDW,  str.  13  IDW  zamawiający  wymagał,  aby  osoba  wskazana  przez 

wykonawcę  na  stanowisko  kierownika  robót  sterowania  ruchem  kolejowym  posiadała 

uprawnienia  budowlane  bez  ograniczeń  do  kierowania  robotami  budowlanymi,  których 

zak

res  obejmuje  urządzenia  sterowania  ruchem  kolejowym,  a  także  co  najmniej  3  lata 

doświadczenia  zawodowego  na  stanowisku  kierownika  budowy  lub  kierownika  robót  (w 

rozumieniu ustawy Prawo budowlane) w zakresie sterowania ruchem kolejowym na robotach 

związanych  z  budową  lub  przebudową  infrastruktury  kolejowej  w  zakresie  sterowania 

ruchem  kolejowym.  W  pkt  9.1  IDW  w  celu  wstępnego  potwierdzenia  spełnienia  warunków 

udziału  w  postępowaniu  wykonawcy  zobligowani  składali  ogólne  oświadczenie  dotyczące 

wszystkich  kryte

riów  kwalifikacji  -  wypełniali  sekcję  a  w  części  IV  i  nie  wypełniali  żadnej  z 

pozostałych sekcji w części IV Jednolitego Europejskiego Dokumentu Zamówienia („JEDZ”).  

Termin  składania  ofert  został  wyznaczony  na  21  sierpnia  2020  r.  W  postępowaniu 

złożono  11  ofert,  kwota  przeznaczona  przez zamawiającego  na  sfinansowanie  zamówienia 

podstawowego  (zamówienie  zakładało  także  dwa  prawa  opcji)  wyniosła  661.615.832,27  zł 

brutto.  

Odwołujący  złożył  ofertę.  Pismem  z  10  maja  2021  r.  zamawiający,  działając  na 

podstawi

e  art.  26  ust.  1  Pzp,  wezwał  odwołującego  do  złożenia  dokumentów  i  oświadczeń 

potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  brak  podstaw  do 

wykluczenia. W odpowiedzi pismem z 21 maja 2021 r. odwołujący złożył m.in. wykaz osób. 

Na stanowi

sko kierownika robót sterowania ruchem kolejowym odwołujący wskazał Pana J. 

B. 

. Opisując jego doświadczenie w pozycji 2 przedstawił doświadczenie dotyczące zadania 

,,Wykonanie  robót  budowlanych  dla  budowy  nowych  skrzyżowań  dwupoziomowych  wraz  z 

inf

rastrukturą  towarzyszącą  w  obszarze  LCS  Ciechanów:  wiadukt  kolejowy  w  km  97+590, 

wiadukt drogowy w km 99+237, przejście podziemne w km 117+161, wiadukt drogowy w km 

117+352 - przetarg 2G - 

realizowane w ramach projektu „Modernizacja linii kolejowej E65/C-

E65 na odcinku Warszawa - Gdynia - 

obszar LCS Ciechanów”. Wskazał, że Pan J. B. pełnił 

funkcję kierownika robót sterowania ruchem kolejowym w okresie od 04.2012 do 04.2015 (36 

miesięcy).  W  poz.  3  odwołujący  przedstawił  doświadczenie  dotyczące  zadania  ,,Budowa 

nowych skrzyżowań  dwupoziomowych wraz  z  infrastrukturą  towarzyszącą w  obszarze LCS 

Działdowo, obejmujących wiadukt drogowy w km 137+711, wiadukt drogowy w km 138+798, 

przejście  pod  torami  w  km  139+744,  wiadukt  kolejowy  w  km  140+409  -  przetarg  2B  - 

realizowane  w  ramach  projektu  POliŚ  7.1-41  „Modernizacja  linii  kolejowej  E65/C  -  E65  na 

odcinku Warszawa - Gdynia  - 

obszar LCS Działdowo”. Wskazał, że Pan J. B. pełnił funkcję 

kierownika robót sterowania ruchem kolejowym w okresie od 02.2012 do 09.2014 r.  

W  toku  oceny  złożonych  dokumentów  zamawiający  powziął  wątpliwości  dotyczące 

doświadczenia  Pana J. B. w odniesieniu do wskazanych dwóch pozycji i pismem z 31 maja 

2021  r.  działając  na  podstawie  art.  26  ust.  4  Pzp  wezwał  odwołującego  do  złożenia 

wyjaśnień.  Zamawiający  podniósł,  że  oba  zamówienia  były  realizowane  na  jego  rzecz. 

Wyjaśnił, że z jego wiedzy dotyczącej pozycji 2 wynika, że:  

a) 

Pan  J.  B. 

zgodnie  z  wpisem  w  dzienniku  budowy  dotyczącym  budowy  wiaduktu 

kolejowego  w  km  99+237  linii  kolejowej  E-

65  przyjął  obowiązki  kierownika  robót  branży 

sterowania  ruchem  kolejowym  w  dniu  06.12.2012  r.  i  w  okresie  od  06.12.2012  r.  do 

05.03.2013  r.  kierował  robotami  tej  branży  w  zakresie  budowy  przejazdu  tymczasowego  w 

km 99+204 linii kolejowej E-65; 

b) 

Pan  J.  B. 

zgodnie  z  wpisem  w  dzienniku  budowy  dotyczącym  budowy  wiaduktu 

kolejowego  w  km  97+590  linii  kolejowej  E-

65  przyjął  obowiązki  kierownika  robót  branży 

sterowania ruchem kolejowym w dniu 02.12.2013 r. i w okresie od dnia 02.12.2013 r. do dnia 

16.06.2014 r. (ostatni wpis Pana J. B.

) kierował tymi robotami, w związku z fazowaniem robót 

związanych z budową wiaduktu; 

c) 

Protokół  odbioru  końcowego  inwestycji,  na  którym  widnieje  podpis  Pana  J.  B.  jako 

kierownika  robót  branży  sterowania  ruchem  kolejowym  i  telekomunikacji  datowany  jest  na 

dzień  15.12.2014    r.  (przy  czym  w  protokole  określono  datę  zakończenia  prac  Komisji 

odbiorowej na dzień 09.01.2015 r.); 

d) 

Pan  J.  B. 

w  trakcie  realizacji  zamówienia  pełnił  także  funkcję  kierownika  robót 

teletechnicznych; 

e) 

W  pozostałym  zakresie  robót  branży  sterowania  ruchem  kolejowym  funkcję 

kierownika robót pełniła inna osoba. 

Zamawiający żądał wyjaśnień: 

na jakiej podstawie wykonawca twierdzi, że Pan J. B. pełnił funkcję kierownika robót 

branży  sterowania  ruchem  kolejowym  podczas  realizacji  ww.  inwestycji,  w  okresie  od 

04.2012 r. do 04.2015 r.? 

na  jakiej  podstawie  wykonawca  twierdzi,  że  zrealizowane  przez  Pana  J.  B.  roboty 

budowlane  stanowiły  budowę  lub  przebudowę  Infrastruktury  kolejowej  w  zakresie 

sterowaniem ruchem kolejowym? 

Zamawiający w odniesieniu do pozycji 3 wykazu doświadczenia wskazał, że z  jego 

wiedzy  wynika,  że  Pan  J.  B.  kierował  robotami  polegającymi  na  likwidacji  urządzeń 

sterowania ruchem kol

ejowym. Żądał wyjaśnień, na jakiej podstawie wykonawca oświadczył, 

że Pan B. kierował robotami stanowiącymi przebudowę lub budowę infrastruktury kolejowej 

w zakresie sterowania ruchem kolejowym? 

Odwołujący pismem z 4 czerwca 2021 r. złożył wyjaśnienia. Oświadczył, że Pan J. B. 

został  wskazany  na  stanowisko  kierownika  robót  sterowania  ruchem  kolejowym  przez 

partnera  konsorcjum  - 

China  Civil  Engineering  Construction  Corporation  („CCECC"),  który 

przed  złożeniem  oferty  podjął  niezbędne  ustalenia  z  Panem  J.  B.  .  Rozmowy  te  w  imieniu 

CCECC  prowadził  Pan  A.  C.  .  Pan  J.  B.  otrzymał  opis  wymagań  zamawiającego  i 

jednoznacznie  potwierdził  w  rozmowie  telefonicznej  z  Panem A.  C.,  że  spełnia  wymagania 

zamawiającego.  Pan  A.  C.  dokonał  oceny  spełnienia  przez  Pana  J.  B.  wymagań 

zamawiającego.  Doświadczenie  zawodowe  Pana  B.  (11  stron  opisanych  inwestycji)  w 

zakresie  robót  sterowania  ruchem  kolejowym  razem  z  dokumentami  potwierdzającymi 

wymagane uprawnienia było bardzo wiarygodne i nie budziło żadnych wątpliwości. 

Odwołujący wyjaśnił, że przyjął prawdziwość informacji przekazanych przez Pana J. 

B.  w  oparciu  o  przedstawione  przez  Pana  J.  B. 

dokumenty,  wyjaśnienia  mailowe  oraz 

rozmowy telefoniczne, 

zatem składając ofertę był przekonany, że spełnia warunki udziału w 

postępowaniu. Po wezwaniu skierowanym do odwołującego w trybie art. 26 ust. 1 Pzp  Pan 

A. C. 

ponownie zwrócił się do Pana J. B. z wypełnionym fragmentem tabeli opisującym jego 

doświadczenia, przed przekazaniem tego dokumentu zamawiającemu. Pan J. B. potwierdził, 

że  wpisane  w  wykazie  osób  doświadczenia  należą  do  niego  i  że  są  zgodne  ze  stanem 

rzeczywistym.   

Kolejno  odwołujący  oświadczył,  że  po  otrzymaniu  wezwania  do  wyjaśnień 

doświadczenia  Pana  B.  przedstawiciele  tworzący  konsorcjum  odwołującego  spotkali  się  w 

siedzibie  lidera  konsorcjum,  w  celu  omówienia  zaistniałej  sytuacji.  Przedstawiciele 

konsorcjum w trybie obiegowym ustalili, że Pan A. C. przedstawi Panu J. B.wezwanie w celu 

umożliwienia mu niezwłocznego ustosunkowania się do wątpliwości zamawiającego. Pan J. 

B. 

po zapoznaniu się z treścią wezwania stwierdził, że nie wyklucza, że okresy wpisane do 

dziennika  budowy  mogą  w  rzeczywistości  różnić  się  od  tych  podanych  przez  niego  w 

dotychczasowej korespondencji z Panem A. C. 

i że mógł pewne informacje „przeoczyć". Nie 

posiada dokumentów,  do których  odnosi  się wezwanie i  nie będzie  w stanie ich uzyskać  w 

ciągu  kilku  dni.  Jednocześnie  przedstawił  m.  in.  dodatkowe  referencje  wystawione  przez 

Warbud S.A., z których miał wynikać zakres wykonywanych przez niego prac (oraz okresów) 

dla  inwestycji  oznaczonej  w  wykazie  pod  poz.  nr  2,  pokrywający  się  z  wymaganiami 

zamawiającego i zgodny z informacjami zawartymi w wykazie osób wykonawcy. 

Kontynuując  odwołujący  wyjaśnił,  że  po  analizie  wyjaśnień  Pana  J.  B.  oraz  

dodatkowych,  przedstawionych  przez  niego  dokumentów,  przedstawiciele  poszczególnych 

członków  konsorcjum,  dokonali  wspólnej  oceny  zaistniałej  sytuacji  i  uznali,  że  informacje 

przekazane zamawiającemu w zakresie nabytego przez Pana J. B. doświadczenia z poz. 2 

oraz  poz.  3  wykazu  mogły  wprowadzić  zamawiającego  w  błąd.  Odwołujący  oświadczył,  że 

przyznaje powyższą okoliczność. 

Wyjaśnił  ponadto,  że  w  trakcie  omawianego  spotkania  z  1  czerwca  2021  r. 

zdecydowano  o  konieczności  podjęcia  szeregu  działań  mających  na  celu  wykazanie 

rzetelności  odwołującego,  pomimo  sytuacji  związanej  z  przekazanymi  zamawiającemu 

informacjami, 

które mogły wprowadzić go w błąd: 

Po pierwsze, każda ze spółek tworzących konsorcjum dokonała szczegółowej analizy 

zaistniałego  w  sprawie  stanu  faktycznego  od  chwili  złożenia  oferty  w  postępowaniu,  czego 

efektem jest zaprezentowane w piśmie wyczerpujące wyjaśnienie sytuacji. 

Po  drugie,  podjęto  też  decyzję  o  weryfikacji  dotychczas  funkcjonujących  u 

poszczególnych  konsorcjantów  procedur  w  zakresie  weryfikacji  przekazywanych  informacji. 

Wprawdzie  każda  za  spółek  posiada  niezależnie  odpowiednie  procedury  w  tym  zakresie, 

jednak  przedstawiciele  konsorcjum  uznali,  że  niezbędny  jest  natychmiastowy  audyt. 

Ustalono,  że  na  potrzeby  powyższego,  weryfikacja  tych  procedur  zostanie  zlecona 

profesjonalnemu  podmiotowi  zewnętrznemu  –  DEKRA  Certification  Sp.  z  o.o., 

prowadzącemu  działalność  gospodarczą  w  zakresie  specjalistycznych  audytów  podmiotów 

gospodarczych. 

Po  trzecie,  zauważono  także,  że  pomimo,  że  procedury  funkcjonujące  u  każdego  z 

konsorcjantów  dotychczas  nigdy  nie  okazały  się  niewystarczające  (to  pierwszy  tego  typu 

przypadek w historii ubiegania się o zamówienia publiczne przez poszczególnych członków 

konsorcjum),  podjęto  decyzję  o  wprowadzeniu  (u  każdego  z  konsorcjantów  oddzielnie) 

dodatkowej  zasady  ograniczonego  zaufania.  W  porównaniu  do  procedur  obowiązujących 

d

otychczas  ustalono  (przynajmniej  do  czasu  uzyskania  wyników  audytu),  że  od  tej  pory 

uwzględnienie jakiejkolwiek osoby na potrzeby spełnienia warunków udziału w jakimkolwiek 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  będzie  wymagało  przedstawienia  nie 

jednego  (jak  dotychczas),  ale  co  najmniej  dwóch  (niezależnych)  dokumentów  źródłowych 

potwierdzających  w  sposób  jednoznaczny  posiadane  przez  daną  osobę  doświadczenie.  W 

myśl tej zasady poddano także dodatkowej weryfikacji cały wykaz osób przedstawiony w tym 

postępowaniu. Dodatkowo wszystkie osoby przygotowujące dokumenty na potrzeby udziału 

w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego zostały poinformowane o zaistniałej 

sytuacji,  o  przyjętych  środkach,  a  także  o    zleceniu  audytu  funkcjonujących  procedur 

bezpieczeństwa.  Wskazane  osoby  zostały  także  poinstruowane  o  konieczności 

respektowania  nowo  wprowadzonej  zasady  ograniczonego  zaufania  i  konieczności  jeszcze 

dokładniejszej  weryfikacji  wszelkich  informacji  przekazywanych  w  toku  postępowania  o 

udziele

nie zamówienia publicznego, również w zakresie dokumentów przekazywanych przez 

członków  konsorcjum,  podmiotów  trzecich,  a  także  przez  osoby  stanowiące  zasób  własny 

wykonawcy. 

Przedstawiciele  konsorcjum  oświadczyli  także,  że  do  czasu  wyjaśnienia  wszystkich 

okoliczności sprawy, zamierzają zaprzestać jakiejkolwiek współpracy z Panem J. B. . Na ich 

polecenie  Pan  A.  C. 

przekazał  4  czerwca  2021  r.  stosowną  informację  Panu  J.  B.  . 

Zdecydowano również, że należy przeprowadzić wnikliwą analizę możliwości podjęcia dalej 

posuniętych  środków  wobec  Pana  J.  B.,  nie  wyłączając  w  tym  zakresie  powiadomienia 

właściwego  organu  samorządu  zawodowego.  Ponadto  przedstawiciele  konsorcjum  

zobowiązali  także  CCECC  do  udzielenia  upomnienia  (lub  innego  równoważnego  środka) 

Panu  A.  C. 

za  dopuszczenie  możliwości  przedstawienia  informacji  nie  potwierdzających 

ponad  wszelką  wątpliwość  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

kierownika robót  sterowania ruchem  kolejowym.  CCECC  dopełniło tego zobowiązania.  Pan 

A.  C. 

został  także  odsunięty  od  udziału  w  dalszych  rozmowach  dotyczących  wskazania 

nowego kierownika robót sterowania ruchem kolejowym. 

Jednocześnie  z  uwagi  na  konieczność  wykazania  spełnienia  warunków  udziału  w 

p

ostępowaniu  w  zakresie  dysponowania  osobą  na  stanowisko  kierownika  robót  sterowania 

ruchem  kolejowym  podjęto  decyzję  o  wskazaniu  na  to  miejsce  Pana  A.  S.  .  Jego 

doświadczenie  podlegało  weryfikacji  z  uwzględnieniem  omówionych  ustaleń  członków 

konsorcjum,  w  oparciu  o  dokumenty  źródłowe,  w  tym  także  dokumenty  pochodzące 

bezpośrednio od zamawiającego. 

Konkludując  wyjaśnienia  odwołujący  stwierdził,  że  opis  zaistniałej  sytuacji  oraz 

środków  podjętych potwierdza jednoznacznie,  że  wykazał  on  swoją rzetelność,  a zaistniała 

sytuacja dotycząca Pana J. B. nie powtórzy się w przyszłości. Wniósł o przyjęcie wyjaśnień 

oraz  uzupełnionego  wykazu  osób  i  uznanie,  że  nie  podlega  wykluczeniu,  wobec 

uwzględnienia  w  szczególności  wagi  i  szczególnych  okoliczności  czynu,  w  sposób 

przejrzysty  i  wyczerpujący  opisanych  przez  niego  w  piśmie.  Odwołujący  zobowiązał  się, 

jeżeli  będzie  taka  potrzeba,  na  bieżąco  informować  zamawiającego  o  dalszych  działaniach 

podejmowanych przez niego w niniejszej sprawie.  

W  celu  wyk

azania  faktów  i  twierdzeń  zawartych  w  piśmie  do  wyjaśnień  odwołujący 

dołączył  dowody  w  postaci  korespondencji,  oświadczeń,  notatek  ze  spotkań,  pism  oraz 

upomnienia  dla  Pana  A.  C. 

i    nowego  wykazu  osób  z  7  czerwca  2021  r.  (łącznie  12 

załączników). 

Pismem  z  16  czerwca  2021  r.  zamawiający  wykluczył  odwołującego  z  udziału  w 

postępowaniu.  Zamawiający  powołał  okoliczności  związane  z  wyjaśnianiem  doświadczenia 

Pana J. B. 

. Podkreślił, że konsorcjum w treści wyjaśnień jednoznacznie i wprost stwierdziło, 

że przedstawione informacje w zakresie nabytego przez Pana J. B. doświadczenia w ramach 

LCS Ciechanów i LCS Działdowo mogły wprowadzić zamawiającego w błąd.  

Zamawiający  wskazał,  że  odwołujący  zaniechał  poprawnego  i  rzetelnego 

zweryfikowani

a  informacji  na  temat  doświadczenia  Pana  J.  B.  i  poprzestał  na  samym 

oświadczeniu  tej  osoby,  że  spełnia  wymagania  zamawiającego.  Takie  postępowanie,  w 

ocenie  zamawiającego,  jest  przejawem  przynajmniej  niedbalstwa.  Profesjonalnie  działający 

wykonawc

y  winni  doskonale  znać  doświadczenie  swojego  personelu  wskazywanego  w 

wykazie  osób  na  potwierdzenie  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Każdy 

wykonawca  powinien  powziąć  wszelkie  możliwe  środki,  aby  uzyskać  pewność,  co  do 

posiadanego  doświadczenia  przez  każdą  osobę  dedykowaną  do  realizacji  zamówienia,  w 

szczególności  w  sytuacji,  gdy  jest  on  wykazywany  na  okoliczność  spełniania  warunków 

udziału  w  postępowaniu.  Podanie  nieprawdziwej  informacji  -  dodatkowo  w  sytuacji,  gdy 

zamawiający  z  łatwością  może  samodzielnie  ją  zweryfikować,  jest  przejawem  co  najmniej 

niedbalstwa.  Nie  jest  też  konieczne  podjęcie  przez  zamawiającego  decyzji  na  podstawie 

nieprawdziwych  informacji  przedstawionych  przez  danego  wykonawcę,  wystarczająca 

bowiem jest możliwość podjęcia takiej decyzji.   

Zamawiający  zaznaczył,  że  zarówno  w  doktrynie,  jak  i  orzecznictwie  został 

wypracowany  pogląd,  zgodnie  z  którym  wykonawca  nie  ma  możliwości  uzupełnienia  lub 

poprawienia nieprawdziwych informacji, gdyż regulacja art. 26 ust. 3 ustawy nie pozwala na 

poprawianie nieprawdziwych informacji i zastępowanie ich informacjami prawdziwymi.   

Zamawiający wskazał, że wykonawca w złożonych wyjaśnieniach poinformował go o 

podjętych  działaniach  mających  na  celu  zapobieżenie  podobnym  sytuacjom  w  przyszłości, 

jednak    nie  dokonał  w  sposób  skuteczny  procedury  samooczyszczenia.  Zdaniem 

zamawiającego,  warunkiem  jest  podjęcie  przez  wykonawcę  samooczyszczenia  z  własnej 

inicjatywy,  co  winno  to  nastąpić  przed  datą  wezwania  zamawiającego  i  powzięciu  przez 

niego wątpliwości, co do prawidłowości informacji przekazanych przez danego wykonawcę. 

Tymczasem  rozpoczęta  i  wdrożona  przez  konsorcjum  procedura  samooczyszczenia  była 

wynikiem  wezwania  zamawiającego  do  złożenia  wyjaśnień  w  kwestii  dotyczącej 

doświadczenia  osoby  dedykowanej  na  stanowisko  kierownika  robót  sterowania  ruchem 

kolejowym.  W  konsekwencji  zamawiający  uznał,  że  nie  ma  podstaw  natury  prawnej  do 

przyjęcia, że samooczyszczenie nastąpiło w wyniku autokorekty działań z własnej inicjatywy 

a  w  konsekwencji,  że  konsorcjum  dokonało  skutecznego  samooczyszczenia.  Wykonawca 

podlega  wykluczeniu  z  Postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy.  Brak  jest 

również  podstaw  do  uznania,  że  Wykonawca  w  sposób  skuteczny  dokonał  procedury 

samooczyszczenia w myśl art. 24 ust 8 ustawy. 

W tym stanie rzeczy odwołujący wniósł odwołanie. 

Przywołanych  ustaleń  istotnych  dla  rozstrzygnięcia  zarzutów  odwołania  Izba 

dokonała na podstawie wymienionych pism i dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, 

w dokumentacji postępowania przekazanej w formie kopii przez zamawiającego. 

Izba zważyła, co następuje: 

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Przepisy wprowadzające 

ustawę - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 poz. 2020 ze zm.) do postępowań o 

udzielenie zam

ówienia wszczętych i niezakończonych przed dniem 1 stycznia 2021 r. stosuje 

się  przepisy  dotychczasowe.  Natomiast  stosownie  do  art.  92  ust.  2  powołanej  ustawy  do 

postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek  wniesienia  skargi  do 

sądu  wszczętych  po  dniu  31  grudnia  2020  r.,  dotyczących  postępowań  o  udzielenie 

zamówienia wszczętych przed dniem 1 stycznia 2021 r., stosuje się przepisy ustawy z dnia 

11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129). W związku z 

tym Izb

a rozpoznała odwołanie stosując w zakresie procedury odwoławczej przepisy ustawy 

z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U z 2021 r. poz. 1129) dalej 

jako: „nPzp”, natomiast do oceny zarzutów odwołania przepisy Pzp. 

Odwołujący  jest  uprawniony  do  wniesienia  odwołania  zgodnie  z  art.  505  ust.  1  nPzp.  Jest 

wykonawcą,  który  złożył  ofertę  i  ma  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia.  Zarzucane 

zamawiającemu  naruszenia  przepisów  powodują,  że  odwołujący  może  ponieść  szkodę.  

Przesłanki wymagane ustawą zostały  spełnione. 

W postępowaniu odwoławczym stosownie do art. 473 ust. 1 pkt 1 oraz art. 513 pkt 1 nPzp 

Izba  ocenia  czynność  zamawiającego.  W  okolicznościach  sporu  czynnością  tą    jest 

wykluczenie  odwołującego  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  wynikające  z  uznania 

przez  zamawiającego,  że  odwołujący  nie  przeprowadził  skutecznie  procedury 

samooczyszczenia  (ang.  self-

cleaning).  Zważyć  należy,  że  ocena  zgodności  czynności 

zamawiającego z przepisami ustawy następuje w granicach wskazanych w uzasadnieniu tej 

czynności,  a  argumentacja  powołana  przez  zamawiającego  stanowi  podstawę  odwołania. 

Zgodnie  z  art.  555  nPzp  Izba  nie  może  rozpoznawać  zarzutów  nie  podniesionych  w 

odwołaniu.  W  związku  z  tym  nie została uwzględniona argumentacja dotycząca  obciążenia 

zamawiającego  weryfikacją  informacji  przedstawianych  przez  wykonawców  oraz  mocy 

dowodowej  pism  i  oświadczeń  załączonych  przez  odwołującego  do  wyjaśnień  z  4 czerwca 

2021  r.  Brak  wiarygodności  tych  dowodów  nie  był  powodem  odmowy  uznania 

samooczyszczenia  i  w

ykluczenia  odwołującego  z  udziału  w  postępowaniu.  Wywody  w  tym 

zakresie  rozszerzały  na etapie rozprawy  uzasadnienie faktyczne  czynności  wykluczenia. W 

wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15 lipca 2011 r., XXIII Ga 416/11 wskazano, 

że  z  powodu  związania  odwołującego  zarzutami  odwołania,  sprzeczne  z  zasadą 

równouprawnienia stron byłoby dopuszczenie możliwości rozszerzania faktycznej czynności 

wykluczenia na etapie rozpoznawania środków ochrony prawnej. 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

O  samooczyszc

zeniu wykonawcy  stanowią przepisy  art.  24  ust.  8  i  9 Pzp.  Pierwszy  z  nich 

głosi in initio, że wykonawca, który podlega wykluczeniu na podstawie ust. 1 pkt 13 i 14 oraz 

20  lub  ust.  5,  może  przedstawić  dowody  na  to,  że  podjęte  przez  niego  środki  są 

wystar

czające  do  wykazania  jego  rzetelności,  w  szczególności  udowodnić  naprawienie 

szkody  wyrządzonej  przestępstwem  lub  przestępstwem  skarbowym,  zadośćuczynienie 

pieniężne  za  doznaną  krzywdę  lub  naprawienie  szkody,  wyczerpujące  wyjaśnienie  stanu 

faktycznego  oraz 

współpracę  z  organami  ścigania  oraz  podjęcie  konkretnych  środków 

technicznych, organizacyjnych i kadrowych, które są odpowiednie dla zapobiegania dalszym 

przestępstwom  lub  przestępstwom  skarbowym  lub  nieprawidłowemu  postępowaniu 

wykonawcy.  Natomiast  zgodnie  z  art.  24  ust.  9  Pzp  wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu, 

jeżeli  zamawiający,  uwzględniając  wagę  i  szczególne  okoliczności  czynu  wykonawcy,  uzna 

za wystarczające dowody przedstawione na podstawie ust. 8. 

Izba  podziela  pogląd,  zgodnie  z  którym  możliwość  samooczyszczenia  w  stosunku  do 

wykonawcy,  który  wprowadził  w  błąd  zamawiającego,  powinna  być  stosowana 

wstrzemięźliwie,  w  szczególnie  uzasadnionych  przypadkach  (vide  przykładowo:  wyroki  w 

sprawach  KIO  1747/18  i  KIO  1319/21).  Pogląd  ten  znajduje  oparcie  w  konstatacji,  że 

złożenie  informacji  wprowadzających  w  błąd  zamawiającego  jest  –  co  do  zasady  – 

działaniem negatywnie wpływającym na uczciwe konkurowanie o zamówienie publiczne oraz 

stwarzającym  zagrożenie  dla  należytego  wykonania  umowy  w  sprawie  zamówienia 

pu

blicznego.  Nie  oznacza  to  jednak,  że  zastosowanie  instytucji  samooczyszczenia  w 

stosunku do wykonawcy, który złożył informacje wprowadzające zamawiającego w błąd, jest 

wyłączone a limine. Przywołany art. 24 ust. 8 Pzp wskazuje bowiem wprost art. 24 ust. 1 pkt 

17  Pzp  jako  podstawę  wykluczenia,  wobec  której  ustawodawca  dopuszcza  możliwość 

przedstawienia  przez  wykonawcę  stosownych  dowodów  podjęcia  działań  naprawczych. 

Ostrożne  korzystanie  z  instytucji  samooczyszczenia  w  stosunku  do  wykonawcy,  który 

wprowadził  w  błąd  zamawiającego,  oznacza  zatem  przede  wszystkim  skrupulatną  ocenę 

przedstawionych  przez  wykonawcę  środków  naprawczych  w  odniesieniu  do  wagi  i 

okoliczności  czynu  wykonawcy.  O  możliwości  realnego  skorzystania  przez  wykonawcę  z 

dobrodziejstwa samooczyszc

zenia decydują zatem okoliczności danej sprawy. 

W praktyce stosowanie instytucji samooczyszczenia napotyka liczne trudności. W części są 

one    spowodowane  ogólną  regulacją  ustawową.  Ustawa  i  nPzp  wskazują  na    materialne 

aspekty  oceny  sytuacji  wykonawcy,  który  udowadnia  swoją  rzetelność  zamawiającemu. 

Jednak  aspekty  formalne  samooczyszczenia,  w  tym  zagadnienia  związane  z  momentem 

właściwym  dla  wykazania  działań  naprawczych,  czy  podmiotu  inicjującego  te  działania,  nie 

są normowane ustawowo.  Problemy dotyczące tych kwestii próbuje rozwiązać orzecznictwo. 

Izba  w  tym  składzie  orzekającym  podziela  pogląd,  że  warunkiem  niezbędnym 

dopuszczalności samooczyszczenia jest uznanie przez wykonawcę istnienia w stosunku do 

niego  podstaw  wykluczenia  (vide  przykładowo  wyroki  w  sprawach  KIO  139/17,  wyrok  KIO 

1101/17,  KIO  1034/17).  Wówczas  bowiem  podjęte  przez  wykonawcę  środki  naprawcze  są 

możliwe  do  oceny  i  stwierdzenia,  czy  są  one  adekwatne  do  stwierdzonych  przyczyn 

wykluczenia i dają podstawę do uznania, że wykonawca nie dopuści się podobnych czynów 

w przyszłości. Konsekwentnie twierdzenie przez wykonawcę, że nie podlega wykluczeniu z 

postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp,  stoi  w  sprzeczności  z  tezą,  że 

wykonawca podjął realne działania naprawcze.  

W  odniesieniu 

do  terminu  przedstawienia  przez  wykonawcę  dowodów  podjęcia  działań 

naprawczych  w  orzecznictwie  wielokrotnie  był  wyrażany  pogląd,  że  powinno  to  nastąpić 

przed złożeniem oferty, aby wykonawca nie podlegał wykluczeniu z postępowania w dacie jej 

złożenia. Dostrzec jednak należy, że pogląd ten, wyrażony m.in. w orzeczeniu w sprawie KIO 

1335/17, jest aktualny przede wszystkim w sytuacji, gdy przesłanki wykluczenia wykonawcy 

zaszły  we  wcześniejszym  postępowaniu,  przykładowo,  gdy  wykonawca  został  ostatecznie 

wykluc

zony  z  postępowania  z  powodu  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  umowy. 

Inaczej  jest  jednak  w  sytuacji,  gdy  przesłanki  wykluczenia  ziszczą  się  w  danym 

postępowaniu o udzielenie zamówienia. W takim bowiem razie wcześniejsze przedstawienie 

przez wykonaw

cę dowodów potwierdzających podjęcie przez niego działań naprawczych, o 

których mowa w art. 24 ust. 8 i 9 Pzp, nie jest możliwe.  

Przywołane  przepisy  ustawy  nie  przesądziły  momentu,  w  którym  wykonawca  powinien 

podjąć  działania  zmierzające  do  samooczyszczenia,  przyjąć  zatem  należy,  że  ocena  w  tej 

mierze powinna być dokonywana ad casum w zależności od okoliczności danego przypadku. 

Jeśli  zatem  wykonawca wiedzę na  temat  możliwości  wprowadzenia w  błąd  zamawiającego 

uzyskuje  w  danym  postępowaniu,  brak  jest  podstaw  do  odmowy  podjęcia  przez  niego 

działań  naprawczych  i  wykazania  ich  zamawiającemu  już  w  tym  postępowaniu.  Jeśli 

wykonawca  podejmuje  działania  naprawcze  i  składa  zamawiającemu  stosowne  dowody, 

zamawiający  powinien  je  ocenić.  Ustawa  nie  daje  podstaw  do  odmowy  przeprowadzenia 

takiej  oceny.  Przepisy  dotyczące  wykluczenia  wykonawcy  mają  charakter  sankcyjny  i  nie 

podlegają  wykładni  rozszerzającej.  Przykładem  takiej  wykładni  przekraczającej  granice 

wyznaczone  brzmieniem  przepisu  byłaby  sytuacja,  w  której  doszłoby  do  wykluczenia 

wykonawcy  z  udziału  w  postępowaniu  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  z  powodu 

niedopuszczalności przedstawienia dowodów samooczyszczenia przez  wykonawcę.   

W orzecznictwie Izby wyrażany jest również pogląd, że inicjatywa przedstawienia dowodów 

potwierdzających  podjęcie  przez  wykonawcę  działań  naprawczych  powinna  należeć  do 

wykonawcy  (przykładowo  KIO  1747/18).  Pogląd  ten  znajduje  uzasadnienie  w  tym,  że 

skorzystanie z dobrodziejstwa samooczyszczenia na gruncie obowiązujących przepisów jest 

uprawnieniem  wykonawcy,  zatem  zamawiający  nie  jest  zobowiązany  do  poszukiwania 

dowodów rzetelności wykonawcy, jeśli ten ich nie składa. 

Odniesienie  tych  rozważań  do  okoliczności  faktycznych  sporu  prowadzi  do  uznania,  że 

zamawiający wykluczył odwołującego z udziału w postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 

pkt 17 Pzp z naruszeniem ustawy. 

Po pierwsze, w wyjaśnieniach z 4 czerwca 2021 r. odwołujący przyznał istnienie wobec niego 

podstaw wykluczenia. Złożył wyraźne oświadczenie, że informacje dotyczące doświadczenia 

Pana  J.  B. 

mogły  wprowadzić  w  błąd  zamawiającego.  Powoduje  to  konsekwencje  w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  oraz  w  postępowaniu  odwoławczym.  Ziszczenie 

przesłanek wskazanych w art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp jest bezsporne i odwołujący może złożyć 

dowody dotyczące podjętych przez niego działań naprawczych. 

Po  drugie,  odwołujący  złożył  zamawiającemu  dowody  podjęcia  działań  naprawczych  w 

pierwszym  możliwym  terminie.  Żądanie  wyjaśnień  dotyczących  doświadczenia  Pana  J.  B. 

doprowadziło odwołującego do ustaleń, że wymagania zamawiającego nie są spełnione lub 

nie  są  możliwe  do  udowodnienia  w  czasie  przeznaczonym  na  złożenie  wyjaśnień. 

Znajomość  przepisów  prawa  oraz  wynikających  z  nich  następstw  skłoniła  zatem 

odwołującego do tego, aby bez wyczekiwania na dalszy bieg zdarzeń, jak najszybciej podjął 

działania zmierzające do zapobieżenia podobnym sytuacjom w przyszłości. 

Po trzecie, Izba uznaje że inicjatywa w tym zakresie należała do odwołującego. Zamawiający 

żądał  od  odwołującego  wyłącznie  wyjaśnień,  nie  stwierdził  braku  wykazania  przez  niego 

warunków  udziału  w  postępowaniu.  Odwołujący  w  danych  okolicznościach  sprawy  mógł 

bronić się przed wykluczeniem wykazując, że w złożeniu zamawiającemu kwestionowanych 

przez  niego  informacji  nie  było  jego  winy,  jednak  zdecydował  się  na  wdrożenie  działań 

naprawczych  oraz  przekazanie  zamawiającemu  informacji  o  okolicznościach  faktycznych 

sprawy i wdrożonych przez siebie środkach organizacyjnych i kadrowych. W okolicznościach 

sprawy  Izba  zważyła  zatem,  że  przedstawienie  przez  odwołującego  dowodów  podjęcia 

działań  ukierunkowanych  na  wykazanie  rzetelności  odwołującego  nie  nastąpiło  w  wyniku 

wezwania zamawiającego.  

Konkludując  te  rozważania  stwierdzić  należy,  że  zamawiający  uznał  samooczyszczenie 

odwołującego  za  nieskuteczne,  choć  nie  przeprowadził  oceny  dowodów  przedstawionych 

przez odwołującego, nie odniósł ich do okoliczności wprowadzenia go w błąd, ani nie odniósł 

wagi czynu odwołującego dla postępowania, pomimo że był do tego zobowiązany przez art. 

24  ust. 

9  Pzp.  Zamawiający  w  istocie  uznał  zastosowanie  instytucji  samooczyszczenia  za 

niedopuszczalne  formalnie  w  postępowaniu,  co  w  okolicznościach  faktycznych  sporu  było 

nieprawidłowe.  Odwołujący  bowiem  poinformował  zamawiającego  o  okolicznościach 

faktycznych, 

wskazał,  jakie  informacje  mogły  wprowadzić  w  błąd  zamawiającego,  wyjaśnił 

okoliczności  przekazania  zamawiającemu  wadliwych  informacji  oraz  przestawił  dowody 

mające na celu na wykazanie, że podjęte działania zapobiegną powtórzeniu się tego rodzaju 

sytuacji 

w  przyszłości.  Pogląd  o  znaczeniu  takiego  działania  wykonawcy  dla  możliwości 

przeprowadzenia  procedury  samooczyszczenia  jest  wyrażany  w  orzecznictwie  Izby  (vide 

wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 27 sierpnia 2019 r. sygn. KIO 1576/19). 

Zamawiający  mógł  zatem  i  powinien  był  dokonać  oceny  wyjaśnień  odwołującego  oraz 

załączonych  dowodów  dotyczących  podjętych  przez  odwołującego  działań  naprawczych. 

Jeśli uznałby je za niewystarczające wobec okoliczności wprowadzenia go w błąd oraz wagi 

czynu  odwołującego  dla  postępowania  byłby  uprawniony  do  wykluczenia  odwołującego  na 

podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp.  Natomiast  wykluczenie  z  racji  niedopuszczalności 

samooczyszczenia  z  podanych  przez  zamawiającego  powodów  o  charakterze  formalnym 

Izba uznała w okolicznościach sporu za naruszające prawo. 

Zamawiający  swoim  działaniem  wyłączył  w  istocie  możliwość  obrony  przez  wykonawcę 

swoich  praw  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  z  przyczyn  którym  sprzeciwił  się 

również  Trybunał  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  w  wyrokach  z  14  stycznia  2021  r.  w 

sprawie C-

387/19 oraz z 3 października 2019 r. w sprawie C-267/18.  Pomimo tego, że oba 

orzeczenia  dotyczyły  działań  naprawczych  podejmowanych  w  związku  z  wcześniejszym 

rozwiązaniem  umowy,  to  jednak  tożsamość  regulacji  instytucji  samooczyszczenia  w 

odniesieniu  do  rozwiązania  umowy  i  wprowadzenia  w  błąd  zamawiającego  uzasadnia  ich 

aktualność w odniesieniu do wykluczenia na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp.   

Eliminacja  naruszającej  przepisy  ustawy  czynności  wykluczenia  odwołującego  z  udziału  w 

postępowaniu  wymagała  unieważnienia  tej  czynności.  Izba  nie  nakazała  jednak 

zamawiającemu  dalej  idących  czynności  w  postępowaniu,  gdyż  odwołujący  – 

reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika - tego nie żądał.  

W tym stanie rzeczy 

Izba na podstawie art. 553 ust. 1 i art. 554 ust. 1 pkt 1 nPzp orzekła, jak 

w  pkt  1  sentencji.  O  kosztach  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  557  i  art.  574  nPzp 

uwzględniając  wynikającą  z  art.  575  nPzp  zasadę  ponoszenia  kosztów  stosownie  do 

odpowiedzialności  za  wynik  postępowania  oraz  koszt  wynagrodzenia  pełnomocnika 

odwołującego w kwocie 3.600 zł stosownie do § 5 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodnicz

ąca: 

………………………. 

………………………..