KIO 1466/21 WYROK dnia 24 sierpnia 2021 r.

Sygn. akt KIO 1466/21 

WYROK 

z dnia 24 sierpnia 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący:     Anna Packo 

Anna Osiecka 

Beata Pakulska-Banach 

Protokolant:             Szymon Grzybowski  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  1  lipca,  27  lipca  i  23  sierpnia  2021  r.,  w  Warszawie, 

odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 maja 2021 r. przez 

wykonawc

ę  Przedsiębiorstwo  Usług  Technicznych  INTERCOR  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Zawierciu 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Skarb  Państwa  –  Generalnego  Dyrektora  Dróg 

Krajowych  i  Autostrad 

– Generalną  Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad  z  siedzibą w 

Warszawie, oddział w Białymstoku 

przy udziale 

wykonawców: 

A. 

Budimex  Spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie odwołującego,  

B. 

STRABAG  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w

Pruszkowie, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego, 

C. 

KOLİN  İnşaat,  Turizm  Sanayi  ve  Ticaret  Anonim  Şirketi  z  siedzibą  w  Ankarze 

(Turcja), 

działającego  przez  KOLİN  İnşaat,  Turizm  Sanayi  ve  Ticaret  A.Ş.  oddział  

w  Polsce, 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

1.  oddal

a odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  Przedsiębiorstwo  Usług  Technicznych  INTERCOR 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

Przedsiębiorstwo  Usług  Technicznych  INTERCOR  Spółkę  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Przedsiębiorstwa  Usług  Technicznych  INTERCOR  Spółki  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  na  rzecz  Skarbu  Państwa  –  Generalnego 

Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad – Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych  

i Autostrad oddział w Białymstoku kwotę 4 602 zł 96 gr (słownie: cztery tysiące 

sześćset  dwa  złote  dziewięćdziesiąt  sześć  groszy)  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  dojazdu  i  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  art.  580  ust.  1  i  2 

ustawy z dnia 11 września 2019 r.  – Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1129) na niniejszy wyrok – w terminie 14 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………..… 

……………………..… 

……………………..… 

Sygn. akt: KIO 1466/21 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  oddział  w  Białymstoku 

prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na wykonanie projektu  

i  budowę  drogi  S19  na  odcinku  Malewice  –  Chlebczyn,  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29 

stycznia 2004 r. Pra

wo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 z późn. zm.),  

w trybie przetargu nieograniczonego, w formule „projektuj i buduj”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  23  września  2020  r.  w  Dzienniku 

Urzędowym  Unii  Europejskiej  pod  numerem  2020/S  185-445642.  Wartość  zamówienia  jest 

większa  niż  kwoty  określone  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych. 

I Stanowisko Odwołującego  

Odwołujący – Przedsiębiorstwo Usług Technicznych INTERCOR Sp. z o.o. wniósł odwołanie 

zarzuc

ając Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez zaniechanie odrzucenia 

oferty  wykonawcy  Kolin  İnşaat  Turizm  Sanayi  Ve  Ticaret  Anonim  Şirketi,  zwanego  dalej 

„Kolin”  lub  „Przystępującym”,  mimo  iż  złożona  oferta  nie  odpowiada  treści  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia, w tym: 

a) nie uwzględnia wymogów w zakresie wymiarów przepustów przewidzianych  

w powszechnie obowiązujących przepisach tj. rozporządzeniu Ministra Transportu  

i  Gospodarki  Morskiej  z  dnia 

30  maja  2000  r.  w  sprawie  warunków  technicznych,  jakim 

powinny  odpowiadać  drogowe  obiekty  inżynierskie  i  ich  usytuowanie,  zwanego  dalej 

(„Rozporządzeniem”), 

b) nie uwzględnia wymagań w zakresie przepustów określonych w decyzji o środowiskowych 

uwarunkowani

ach z 29 stycznia 2020 r., zwanej dalej „DŚU”, 

c)  nie  uwzględnia  wymagań  w  zakresie  zastosowania  ścianek  szczelnych  dla  obiektów 

mostowych, o których mowa w DŚU, 

d) nie uwzględnia wymagań w zakresie wzmocnień podłoża gruntowego, o których mowa  

w programie funkcjonalno-

użytkowym (PFU), 

e) nie uwzględnia wymagań w zakresie drenażu rolniczego, o którym mowa w DŚU, 

f) nie uwzględnia wymagań PFU odnośnie schematów statycznych obiektów mostowych, 

2.  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  prowadzenie  między 

Zamawiającym a Kolin niedopuszczalnych negocjacji dotyczących złożonej oferty, 

3.  art.  89  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez 

zaniechanie odrzucenia oferty Kolin, mimo iż oferta ta nosi znamiona rażąco niskiej ceny  

i jednocześnie Kolin nie wykazał, że złożona oferta nie jest rażąco niska, 

4.  a  w  konsekwencji 

–  art.  7  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez 

przeprowadzenie  postępowania  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej 

konkurencji, r

ównego traktowania wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

a) unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

b)  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Kolin  jako  oferty  niezgodnej  z  wymogami  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia, 

c) odrzucenie oferty złożonej przez Kolin z uwagi, iż zawiera rażąco niską cenę, 

d) powtórzenia czynności badania ofert z pominięciem oferty Kolin, 

e) dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu, 

a  także  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  załączonych  do  odwołania, 

wnioskowanych  w  odwołaniu  lub  przedstawionych  na  rozprawie  i  zasądzenie  od 

Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania  odwoławczego,  w  tym 

kosztów zastępstwa procesowego, według norm przewidzianych przepisami prawa zgodnie  

z fakturą przedstawioną na rozprawie. 

W  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  wskazał,  że  w  toku  procedury  przetargowej 

Zamawiający zwracał się do wykonawcy Kolin o wyjaśnienia treści złożonej oferty. Pismem  

z  1  grudnia 2020 r.  Zamawiający wezwał  Kolin do wyjaśnień  w trybie art.  87  ust.  1  ustawy 

Prawo zamówień publicznych (dalej: „Wezwanie 1”). Przedmiotem wyjaśnień było blisko 120 

pytań,  które  dotyczyły  elementów  związanych  z  ofertą  Kolin.  Pismem  z  16  grudnia  2020  r. 

Kolin  udzielił  Zamawiającemu  wyjaśnień  (dalej:  „Wyjaśnienia  1”)  na  wszystkie  pytania 

Zamawiającego.  Część  z  odpowiedzi  wymagała  doprecyzowania,  czemu  Zamawiający  dał 

wyraz  pismem  z  7  stycznia  2021  r.  (dalej: 

„Wezwanie  2”).  Na  powyższe  wezwanie  Kolin 

udzielił  wyjaśnień  pismem  z  15  stycznia  2021  r.  (dalej:  „Wyjaśnienia  2”).  Następnie 

Zamawiający wystosował  kolejne  wezwanie,  z  3 lutego 2021 r.,  w  którym  zobowiązał  Kolin 

do udzielenia dalszych wyjaśnień (dalej: „Wezwanie 3”). Kolin udzielił wyjaśnień pismem z 10 

lutego 2021 r. (dalej: „Wyjaśnienia 3”). W poszczególnych wezwaniach Zamawiający zwracał 

uwagę Kolin na błędy i nieścisłości informacji przedstawianych w poprzednich wyjaśnieniach, 

które już same w sobie świadczyły o niezgodności oferty z dokumentacją postępowania.  

a)  Niezgodność  parametrów  przepustów  z  wymogami  PFU  oraz  z  przepisami powszechnie 

obowiązującymi: 

Pytanie  25.  z  Wezwania  1  dotyczyło  liczby,  ceny  i  parametrów  oferowanych  przepustów.  

Kolin,  w W

yjaśnieniach 1, wskazał na parametry przepustów, jakie przyjął w swojej ofercie, 

m.in.  630  m  przepustów  fi  400.  Wezwanie  2  zawierało  pytanie  11.,  którego  celem  było 

doprecyzowanie kwestii związanej z przepustami. Wyjaśnieniami 2 (odpowiedź A2-11) Kolin 

wsk

azał ponownie na tożsame parametry, m.in. przepusty o średnicy 400 mm pod zjazdami. 

W  PFU  Zamawiający  wskazał  wymagania  związanie z  przepustami (pkt 2.1.15)  wskazując, 

że  parametry  geometryczne  przepustów  wynikać  mają  z  obowiązujących  przepisów 

techniczno- 

budowlanych: Zgodnie z § 43 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Transportu  

i  Gospodarki  Morskiej  z  dnia  30  maja  2000  r.  w  sprawie  warunków  technicznych,  jakim 

powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie, przewody przepustów 

o przek

rojach prostokątnych, owalnych i kołowych (w przypadku dróg, gdy długość przewodu 

przepustu jest  nie  większa  niż  10 m)  powinny mieć szerokość  nie mniejszą niż  0,6  m  (600 

mm). Kolin w Wyjaśnieniach 2 wskazał, że przewiduje użycie przepustów o średnicy 400 mm 

(0,4  m).  Rozporządzenie  nie  przewiduje  jednak  dopuszczalności  posługiwania  się  takimi 

średnicami przepustów, zakładając minimalną średnicę przepustu jako 0,6 m. Oznacza to, że 

Kolin nie dochował w swojej ofercie wymogów, które wynikały zarówno z PFU, jak  

i Rozporządzenia (pomimo deklaracji Kolin o zgodności średnic przepustów  

z Rozporządzeniem). W konsekwencji oferta Kolin nie jest zgodna z przepisami powszechnie 

obowiązującymi,  więc  Zamawiający  winien  był  odrzucić  ofertę  Kolin  jako  niezgodną  ze 

specyfi

kacją istotnych warunków zamówienia.  

W Wezwaniu 1, pytanie nr 89, Zamawiający zobowiązał Kolin do wskazania, czy uwzględnił 

w  swojej  ofercie  wszystkie  wymagania  i  parametry  wobec  zaplanowanych  w  PFU 

przepustów dla celów ekologicznych (tabela 1.2 z punktu 1.1.3.4 PFU). Konkretne parametry 

określone  zostały  w  DŚU  (str.  18-22),  gdzie  dla  odpowiednich  przejść  dla  zwierząt 

nakreślone  zostały  dokładne  wytyczne.  W  Wyjaśnieniach  1  Kolin  wskazał,  że  uwzględnił 

wszystkie  wymagania  i  parametry  wobec  zaplanowanych  prz

epustów  dla  celów 

ekologicznych  załączając  tabelę,  która  przedstawia  koszt  netto  każdego  obiektu 

inżynierskiego  oraz  parametry  przepustów.  Z  załączonej  do  Wyjaśnień  1  tabeli  wynikało 

jednak, że Kolin przyjął odmienne parametry niż określone w DŚU i wszystkie  

z  przedstawionych  w  tabeli  parametrów  w  zakresie  wysokości  przejścia  wewnątrz  były 

odmienne niż wskazane w DŚU. Kolin nie wziął również pod uwagę postanowień PFU, które 

w tym zakresie w punkcie 1.1.3.4 dopuszczały możliwość zmiany przekroju poprzecznego do 

±10% wartości. Wezwaniem 2 Zamawiający zwrócił Kolin uwagę na błędne parametry  

w tabeli załączonej do Wyjaśnień 1 i zobowiązał Kolin do wyjaśnień w powyższym zakresie. 

W Wyjaśnieniach 2 Kolin wyjaśnił, że przedstawione przez niego parametry są zgodne  

z DŚU, jednak zamienił tabelę i załączył nową wskazując, że w poprzedniej tabeli pojawił się 

błąd  edytorski. W  ocenie Odwołującego  powyższe jednoznacznie wskazuje,  że Kolin złożył 

ofertę  niezgodną  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  oraz  dokonał 

nieuprawionej zmiany treści oferty na skutek prowadzonych z Zamawiającym negocjacji. 

Okoliczność  nieuwzględnienia  wymogów  wynikających  z  DŚU  została  dostrzeżona  przez 

samego Zamawiającego, który wprost nakreślił w wezwaniu, że parametry wskazane przez 

Ko

lin  są  niezgodne  z  DŚU,  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  oraz  przepisami 

obowiązującymi. Mimo to Zamawiający zdaje się akceptować daleko idącą ingerencję  

w treść ofert, stanowiącą zobowiązanie wykonawcy do realizacji zamówienia na określonych 

wa

runkach.  Z  jednej  strony  Zamawiający  samodzielnie  dostrzega,  że  Kolin  przedstawia 

szczegóły  oferty,  która  w  całej  rozpiętości  odbiega  od  narzuconych  jednoznacznych 

wymogów,  z  drugiej  akceptuje  ogólnikowe  wyjaśnienia  dotyczące  błędów  i  przyjmuje,  że 

wskazan

ie  innych  parametrów  było  skutkiem  naprawialnych  błędów  edytorskich.  W  ocenie 

Odwołującego  taki  model  działania  Zamawiającego  świadczy  o  niedopuszczalnym 

przyzwoleniu  na  ingerencję  w  treść  oświadczeń  zawartych  w  ofercie  poprzez  poddanie  jej 

niedozwolonym n

egocjacjom. Poprawienie błędów w dokumentach związanych z ofertą musi 

stanowić  odzwierciedlenie  złożonego  oświadczenia  woli  wykonawcy  wyrażonego  w  ofercie. 

Wyjaśnienia  nie  mogą  sprowadzać  się  do  negocjacji  z  wykonawcą,  modyfikacji  istotnych 

zapisów jego oferty czy ustalenia nowej treści oferty. Za całkowicie niedopuszczalne uznać 

należy  przyzwolenie  Zamawiającego  na  uznanie,  że  błędne  parametry  stanowiły  rzekomo 

błędy  edytorskie  oświadczenia  Kolin.  Analiza  przedłożonej  przez  Kolin  tabeli  w  ramach 

złożonych  wyjaśnień  wymaga  dostrzeżenia,  że  rzekome  błędy  edytorskie  miały  charakter 

powtarzalny i dotyczą wszystkich przepustów. Nie można zatem zaaprobować sytuacji,  

w której wykonawca w ramach wyjaśnień treści oferty przedstawia nieprawidłowe parametry 

dla  30  ob

iektów.  Powyższe  na  pewno  nie  świadczy  o  błędzie  edytorskim,  ale  o  celowym 

wprowadzeniu  przyjętych  danych.  Mimo  to  Zamawiający  zaakceptował  sytuację,  w  której 

Kolin  zmodyfikował  pierwotnie  nakreślone  w  wyjaśnieniach  wymiary  i  dostosował  je  do 

zgodności z DŚU. Procedura wyjaśniania treści oferty nie może skutkować wprowadzeniem 

zmian do treści oferty, wyjaśnienia nie mogą rozszerzać treści oferty, mają stanowić swoistą 

wykładnię  elementów  oferty  przedmiotowo  istotnych,  ale  elementy  te  muszą  z  oferty 

wynikać,  muszą  być  w  niej  ujęte.  Wyjaśnienia  nie  mogą  prowadzić  do  dostosowania  treści 

oferty  do  wymagań  Zamawiającego,  wyartykułowanych  w  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia,  czyli  do  rekonstrukcji  oświadczenia  woli  wykonawcy  na  postawie 

wymogów  zamawiającego,  choć  oświadczenie  woli  zawarte  w  ofercie  nie  daje  takich 

podstaw.  Nie  sposób  również  uznać,  że  powyższe  mogłoby  zostać  potraktowane  jako 

omyłka, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych,  

a wadliwość ta ma charakter błędu, który nie podlega sanowaniu. Kolin, składając ofertę  

i  wszelkie  oświadczenia  z  nią  związane,  powinien  działać  z  zachowaniem  należytej 

staranności wymaganej w profesjonalnym obrocie. 

Kolin nie uwzględnił wymogów wynikających z dokumentacji, co znalazło odzwierciedlenie  

w udzielonych Zamawiającemu Wyjaśnianiach 1 i na tej podstawie Zamawiający winien był 

odrzucić jego ofertę. 

b) Brak uwzględnienia w ofercie Kolin budowy ścianek szczelnych: 

W  Wezwania  1  Zamawiający  wystosował  pytanie  dotyczące  uwzględnienia  w  kosztach 

wymagań  w  zakresie  konstrukcji  i  technologii  wykonania  mostu  nad  rzeką  Bug,  które 

określone  zostały  w  punkcie  1.2.  ppkt  62  i  64  DŚU.  Wskazane  przez  Zamawiającego 

postanowienie DŚU nakreślało m.in. metody wykonania podpór obiektów mostowych  

i  wymagało  wykonania  ścianek  szczelnych.  W  ramach  Wyjaśnień  1  Kolin  zadeklarował 

uwzględnienie wszystkich wymagań dotyczących technologii wykonania mostu. Kolin  

w  Wyjaśnieniach  1  wymienił,  co  wchodzi  w  zakres  uwzględnionych  kosztów,  nie  wymienił 

jed

nak  wymogu  z  DŚU  wskazującego  na  wykonanie  ścianek  szczelnych  dla  fundamentów 

podpór  estakady.  W  tym  zakresie  Zamawiający  w  ramach  odpowiedzi  na  pytania  do 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia (pytanie 923.) wprost wskazał wykonawcom, że 

zabezpieczen

ie wykopów pod podpory obiektów mostowych nad rzeką Kamianką i Bug oraz 

pod  przyczółki  i  podpory  innych  obiektów  inżynierskich  wykonane  mają  być  przy  użyciu 

ścianek  szczelnych.  Mimo  to  Kolin  pominął  powyższe  w  swoich  odpowiedziach. 

Zamawiający  więc  dopytał  w  wezwaniu  2  o  zakres  uwzględnienia  prac  projektowych  i 

wykonawczych.  

W  Wyjaśnieniach  2  Kolin  ponownie  pominął  kwestię  wykonania  ścianek  szczelnych. 

Zamawiający  wystosował  w  tym  zakresie  Wezwanie  3.  W  Wyjaśnieniach  3  Kolin  ponownie 

ogólnikowo  wskazał,  że  oferta  uwzględnia  wszystkie  wytyczne  Zamawiającego,  nadal 

pomijając  ścianki  szczelne.  Kolin  konsekwentnie  pomija  w  treści  swoich  wyjaśnień  fakt 

konieczności uwzględnienia wykonania ścianek szczelnych na konkretnych obiektach. 

Wniosek o nieuwzględnieniu przez Kolin konieczności wykonania ścianek szczelnych wynika 

również  z  innych  materiałów  przedłożonych  Zamawiającemu.  W  Wezwaniu  1  pytanie  88. 

Zamawiający zobowiązał Kolin do złożenia tabeli, w której wskazałby rozwiązania projektowe 

dla  branży  mostowej.  Zamawiający  wymagał  przedstawienia  rodzaju  posadowień  dla 

każdego z obiektów wraz ze wskazaniem przyjętej technologii. Wyjaśnienia (odpowiedź  

A-

88,  załącznik  aneks  A60)  w  tej  części  opierały  się  na  załączeniu  tabeli  z  zestawieniem 

rozwiązań  projektowych  dla  branży  mostowej.  Zamawiający  zwrócił  jednak  uwagę  na 

możliwie błędnie przyjęte rozwiązania projektowe i w Wezwaniu 2 nakazał Kolin dostarczyć 

rysunki,  które  obrazują  przyjęte  rozwiązania  w  zakresie  obiektów.  Analiza  przedłożonych 

projektów (odpowiedź A2-41 wraz z załącznikami) potwierdza, że w zakresie obiektów, gdzie 

zgodnie z DŚU wymagane jest wykonanie ścianek szczelnych, Kolin ich nie przewidział lub 

przewidział  tylko  częściowo.  W  zestawieniu  załączonym  do  Wyjaśnień  1  wskazał,  że 

przewiduje  posadowienie 

pośrednie na palach CFA. Dotyczy to obiektów mostowych (OM): 

OM-132, OM-153, OM-133, OM-151, OM-

154. Ścianki szczelne winny być uwzględnione  

w  każdym  projekcie  obiektu  znajdującym  się  na  rzece  Bug,  rzece  Kamianka  i  przy 

starorzeczu.  Dla  estakad  na  rzece 

wszystkie  podpory  muszą  być  zbudowane  za  pomocą 

ścianek  szczelnych.  Postanowienia  dokumentacji  postępowania  ani  DŚU  nie  dają  podstaw 

do  pominięcia  w  projektach  obiektów  inżynieryjnych  ścianek  szczelnych.  Stanowią  one 

immanentny element przy realizacji obie

któw mostowych. Pominięcie ich świadczy nie tylko 

o przedstawieniu oferty niezgodnej ze specyfikacji istotnych warunków zamówienia, ale ma 

istotne  znaczenia  dla  ceny  oferty,  jest  to  bowiem  najczęściej  usługa  zewnętrzna,  zlecana 

wyspecjalizowanym podmiotom, a koszt zlecenia wykonania prac w postaci zabezpieczenia 

wykopów ściankami szczelnymi oscyluje w granicach 5-6 mln zł. Analiza załączonych przez 

Kolin projektów wraz z wyjaśnieniami potwierdza, że oferta nie uwzględnia opisanych wyżej 

wymogów.  Kolin,  jako  podmiot  profesjonalny,  przygotowując  kompleksową  ofertę  powinien 

był  kierować  się  aktualną,  specjalistyczną  wiedzą  wymaganą  przy  projektach  dotyczących 

realizacji obiektów mostowych, która z kolei wymaga przewidzenia w projektach wykonania 

ścianek  szczelnych.  Brak  uwzględnienia  tych  elementów  w  ofercie  skutkuje  przyjęciem,  że 

Kolin  nie  dochował  należytej  staranności  wymaganej  od  wykonawców.  Brak  wykonania 

ścianek  szczelnych  przy  konkretnych  obiektach  mostowych  stanowi  nieuwzględnienie 

realizacji  fundamentu 

prac,  bez  którego  nie  jest  możliwe  dalsze  prawidłowe  wykonanie 

zadania. Wobec powyższego brak uwzględnienia przez Kolin wykonania ścianek szczelnych 

świadczy  jednoznacznie  o  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków 

zamówienia. 

c) Brak wzmoc

nień podłoża gruntowego poza trasą główną: 

Dowodem  na  nieuwzględnienie  przez  Kolin  wszystkich  technicznych  wymagań 

Zamawiającego  dostarczają  również  odpowiedzi  udzielone  w  ramach  Wyjaśnień  1  i 

Wyjaśnień  2  w  zakresie  wzmocnienia  podłoża.  W  pytaniu  59.  w  Wezwaniu  1  Zamawiający 

wezwał  Kolin  do  wskazania  technologii  wzmocnienia  podłoża  i  umocnienia  skarp.  Na 

powyższe  zapytanie  Kolin  udzielił  odpowiedzi  w  Wyjaśnieniach  1,  że  przewidział 

wzmocnienia  podłoża  w  postaci  stabilizacji  spoiwem  hydraulicznym,  wymiany  gruntu  oraz 

przerwy technologicznej (monitoring konsolidacji w trakcie etapowego wznoszenia nasypów) 

oraz  przedstawił  tabelę  z  zestawieniem  odcinków  oraz  metod  wzmacniania  podłoża 

gruntowego; łączna długość odcinków przeznaczonych do wykonania wzmocnienia podłoża 

wynosi 4.645 m, skarpy wykopów oraz nasypów przy uwzględnieniu geometrii opisanej  

w  PFU  nie  wymagają  wzmocnienia;  poza  metodami  wzmocnienia  podłoża  pod  drogami 

przewidziano wzmocnienie podłoża w rejonie wykonywanych głębokich wzmocnień obiektów 

inżynierskich  w  postaci  platform  roboczych  –  łączna  powierzchnia  platform  roboczych 

przyjęta  na  etapie  oferty  wynosi  35.000  m2.  Zamawiający  wezwał  ponownie  Kolin  do 

złożenia  wyjaśnień  w  tym  zakresie  –  czy  wskazany  zakres  wzmocnień  obejmuje  wszystkie 

odcinki.  

W Wyjaśnieniach 2 Kolin wskazał, że zakres wzmocnień obejmuje wszystkie odcinki.  

Powyższa deklaracja nie odpowiada jednak rzeczywistości. Kolin pominął odcinki poza trasą 

główną,  co  jest  niezgodne  z  punktem  2.1.16.2.4.  PFU,  w  którym  wskazano,  że  wybór 

spo

sobu  posadowienia  obiektu  powinien  wynikać  z  geotechnicznych  warunków 

posadowienia, zgodnie z przepisami ustawy Prawo budowlane oraz rozporządzenia  

w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych. Kolin 

nie uwzględnił wzmocnienia dla odcinków przejściowych przed obiektami mostowymi,  

z których zdecydowana większość zostanie posadowiona na palach CFA. Zgodnie § 144 ust. 

2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r.  

w  sprawie  warunków  technicznych,  jakim  powinny  odpowiadać  drogi  publiczne  i  ich 

usytuowanie  budowla  ziemna  powinna  być  tak  zaprojektowana,  aby  osiadania 

eksploatacyjne  powierzchni  korpusu  nasypu  i  podłoża  drogowej  budowli  ziemnej  nie 

przekraczały wartości równej 10 cm, z wyjątkiem styku z obiektem inżynierskim. W miejscu 

styku  z  obiektem  inżynierskim  zastosowanie  winny  znaleźć  rozwiązania  konstrukcyjne 

zapobiegającego powstaniu uskoku. Z kolei osiadania nasypu powinny być równe osiadaniu 

obiektu  inżynierskiego  i  nie  powinny  powodować  deformacji  profilu  nawierzchni.  Brak 

uwzględnienia  przez  Kolin  wzmocnień  na  odcinkach  poza  trasą  główną  i  przed  obiektami 

mostowymi  rodzi  realne  ryzyko  powstania  uskoków  na  połączeniach  nasypów  z  obiektami 

inżynierskimi.  Wbrew  zatem  deklaracjom  Kolin,  nie  tylko  nie  uwzględnia  on  wzmocnień  na 

koniecznych  odcinkach,  ale  wprowadza  przy  tym  w  błąd  Zamawiającego  o  uwzględnieniu 

wszystkich  wzmocnień.  Odwołujący  wskazał  zestawienie  odcinków,  których  Kolin  nie 

uwzględnił przy określaniu wzmocnień. 

d)  Niezgodność  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  z  uwagi  na 

nieuwzględnienie przebudowy drenażu rolniczego przy pracach związanych z umocnieniami 

rowów melioracyjnych – zarzut wycofany. 

e) Brak uwzględnienia wymagań w zakresie schematów statycznych obiektów mostowych: 

W  punkcie  2.1.16.1.1  2)  PFU  Zamawiający  wskazał  na  dopuszczalne  schematy  statyczne 

obiektów mostowych,  z których jednoznacznie wynika, że obiekty  wieloprzęsłowe mają  być 

jedną  belką  ciągłą  bądź  ramownicą.  Ponadto,  zgodnie  z  punktem  2.1.16.1.1  3)  PFU, 

uciąglenie ustrojów wieloprzęsłowych powinno być projektowane jako pełne. 

Jednym  z  przewidzianych  przez  PFU  obiektów  był  most  na  rzece  Bug,  który 

wyspecyfikowano jako jeden obiekt mostowy. Wobec czego wymaganie ogólne go dotyczące 

(przywołane  powyżej)  mówi,  że  ma  być  to  obiekt  wieloprzęsłowy  ciągły.  Obiektowi  temu 

Zamawiający poświęcił również pkt 2.1.16.2.3 2) PFU, gdzie wskazano, że „Most przez rzekę 

Bug należy zaprojektować jako konstrukcję ciągłą wieloprzęsłową. Dopuszcza się wykonanie 

podpór  rozdzielczych  z  2  rzędami  łożysk  na  każdej  podporze  celem  oparcia  skrajnych 

przęseł  części  głównej  mostu  oraz  estakad  dojazdowych.”  Za  niedopuszczalne  w  świetle 

powyższych postanowień PFU należy uznać lokalizowanie dylatacji na długości obiektu. 

W  W

yjaśnieniach  1,  odpowiedzi  nr  60,  Kolin załączył  listę  obiektów  inżynierskich.  Obiekt  w 

km 66+501 (wg STEŚ i materiałów Wykonawcy nazwany OM-153) pokazano w zestawieniu 

jako  podzielony  na  3  oddylatowane  od  siebie  konstrukcje  mostowe.  Znajduje  to 

potwierdze

nie  w  przekrojach  załączonych  przez  Kolin  w  związku  z  odpowiedzią  na  pytanie 

88. udzieloną w ramach Wyjaśnień 2.  

Zaoferowane  przez  Kolin  rozwiązanie  jest  niezgodne  ze  specyfikacją  istotnych  warunków 

zamówienia, nie spełnia bowiem wymogu zastosowania jednej belki ciągłej. Z przywołanych 

postanowień wynika, że Zamawiający wymaga, aby jako oś podparcia traktować jeden rząd 

łożysk.  Równocześnie  Zamawiający  dopuszcza  dla  przywołanego  obiektu  na  Bugu 

wykonanie dwóch podpór o takiej konstrukcji, która posiada dwa rzędy łożysk. Jednocześnie 

Zamawiający  nie  zwalnia  z  obowiązku  zastosowania  schematu  statycznego  belki  ciągłej 

uciąglonej.  Wskazane przez  Kolin  rozwiązanie  należy  uznać  za  niedopuszczalne  w  świetle 

powyższych postanowień PFU, bowiem nie opiera się na belce ciągłej. 

W  zakresie  zarzutu  rażąco  niskiej  ceny  Odwołujący  wskazał,  że  w  toku  procedury 

wyjaśniającej przedmiotem pytań Zamawiającego były także kwestie związane z ceną oferty 

Kolin.  Zamawiający  w  pytaniach  nr  44,  55  i  115  zobowiązał  Kolin  do  przedstawienia 

szczegółowych  wyjaśnień  dot.  poszczególnych  cen  za  konkretne  elementy  robót,  które 

Zamawiający  uznał  za  szczególnie  istotne.  Analiza  odpowiedzi  Kolin  prowadzi  do  wniosku, 

że poszczególne składniki ceny oferty zostały przez Kolin drastycznie zaniżone.  

Badanie cen jednostkowych oferty pod kątem rażąco niskiej ceny jest dopuszczalne  

w  świetle  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  i  wskazane  w  niniejszej 

sprawie.  Oferta  Kolin  przewiduje  niskie  ceny  jednostkowe,  zbadanie  ich  pod  względem 

rażąco niskiej ceny ma istotne znaczenie z punktu widzenia oceny całości oferty wykonawcy. 

Tym  bardziej,  że  to  sam  Zamawiający,  kierując  do  Kolin  pytania,  wskazał,  które  elementy 

wyceny uznaje za szczególnie istotne. 

a) Roboty ziemne 

– pytanie 44. z Wezwania 1:  

Zamawiający  zobowiązał  Kolin  do  wykazania  bilansu  robót  ziemnych  wraz  z  ceną 

jednostkową  za  m3  gruntu.  W  odpowiedzi  Kolin  przedłożył  bilans  robót  ziemnych,  nie 

wskazał jednak cen jednostkowych. Zamawiający Wezwaniem 2 ponownie zobowiązał Kolin 

do  złożenia  szczegółowych  wyjaśnień.  Kolin  w  Wyjaśnieniach  2  przedstawił  ceny 

jednostkowe.  Uzasadnione  wątpliwości  Odwołującego  budzi  cena  jednostkowa  za  górną 

warstwę  nasypu,  którą  Kolin  wycenił  na  poziomie  25,37  zł.  Zdaniem  Odwołującego 

zaproponowana cena jednostko

wa istotnie odbiega od cen rynkowych, chociażby bazując na 

przedstawionych  

w  Biuletynie  cen  obiektów  budowlanych  –  SEKOCENBUD  na  IV  kwartał  2020  roku.  Ze 

wskazanych  tam  bowiem  cen  jednostkowych  wynika,  że  średnia  cena  za  wykonanie 

nasypów  mechanicznie  z  gruntu  kat.  I-IV  wynosiła  54,34  zł.  Oznacza  to,  że  cena 

przedstawiona przez Kolin jest niższa aż o 53% od cen średnich nakreślonych w publikacji 

SEKOCENBUD.  Prowadzi  to  do  wniosku,  że  oferta  Kolin  w  tym  zakresie  została 

niedoszacowana  na  kwotę  ok.  5.267.846,86  zł,  tj.  181.838,00  m3  x  25,37  zł/m3  = 

4.613.230,06 zł (cena łączna Kolin za górną warstwę nasypu) oraz 181.838,00 m3 x 54,34 

zł/m3 = 9 881 076,92 zł (cena łączna za górną warstwę nasypu przy prawidłowej wycenie).  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę  stwierdzić  należy,  że  w  analizowanym  zakresie  Kolin 

zaoferował cenę rażąco niską w odniesieniu do ceny jednostkowej oferty. 

b) Konstrukcja nawierzchni 

– pytanie 55. 

Wezwaniem  1  Zamawiający  zobowiązał  Kolin  do  przedstawienia  cen  za  poszczególne 

konstrukcje  nawierzchni

.  W  Wyjaśnieniach  1  Kolin  wskazał  na  rozwiązania  dla  konstrukcji 

nawierzchni  oraz  przedłożył  zestawienie z  rozwiązaniami.  W  aneksie  Kolin wskazał jedynie 

na rozwiązania konstrukcyjne, nie zostały podane ceny za 1 m2. W odpowiedzi na ponowne 

wezwanie  Zamawi

ającego  Kolin  przedstawił  krótkie  wyjaśnienie  oraz  załączył  zestawienie 

kosztu 1 m2 nawierzchni: KR 6 

– 133,49 zł/m2, KR5 – 120,00 zł/m2, KR 4 – 106,36 zł/m2, 

KR3 

–  76,00  zł/m2,  KR2  –  62,45  zł/m2,  KR1  –  52,41  zł/m2,  KR1-00  –  25,54  zł/m2.  Ceny 

wskazane  prze

z  Kolin  są  jednak  drastycznie  zaniżone  i  generują  realne  ryzyko 

nieprawidłowego  wykonania  przedmiotu  zamówienia.  Gdyby  Zamawiający  dokonał 

skrupulatnego  zbadania  oferty  Kolin,  dostrzegłby,  że  oferta  opiewa  na  ceny  całkowicie 

nierynkowe.  Analizując  średnią  wartość  cen  dla  poszczególnych  warstw  określonych  w 

publikacji  SEKOCENBUD  IV  kwartał  2020  r.  dostrzec  można,  że  różnice  między  cenami 

Kolin a cenami rynkowymi oscylują  

w  granicy  210-

250  %.  Przedstawiając  tak  rażąco  niedoszacowane  wartości  dla  konstrukcji 

nawierzchni Kolin obniżył wartość swojej oferty aż o 75.695.000,00 zł (do wykonania jest ok 

500.000 m2  nawierzchni  trasy  głównej):  500.000,00  m2  x  284,88  zł/m2=142.440.000,00  zł, 

powinno być: 500.000,00 m2 x 133,49 zł/m2 = 66 745 000,00 zł. 

Za  niedozwolone 

uznaje  się  sztuczne  przerzucanie  faktycznych  kosztów  do  innych 

elementów  oferty.  Zaniżanie  cen  jednostkowych  przez  Kolin  rzutuje  na  cenę  ostateczną 

oferty.  Natomiast  sam  Kolin  zdaje  się  przypisywać  poszczególnym  wycenom  prac  inne 

wartości niż rzeczywiście winny być przypisane. Tym samym Kolin skonstruował swoją cenę 

oferty  w  taki  sposób,  że  działanie  to  pozwoliło  mu  na  niezasadne  zdobycie  przewagi 

konkurencyjnej. 

c) Kalkulacja wykonania OD Siemiatycze 

– pytanie 115 

Zamawiający  w  Wezwaniu  1  wymagał  przedstawienia  szczegółowych  wyliczeń  OD 

Siemiatycze.  Kolin  w  Wyjaśnieniach  1  wskazał  zestawienie  o  wartości  4.002.027  zł  netto. 

Zdaniem  Odwołującego  również  w  tym  zakresie  oferta  Kolin  została  niedoszacowana,  co 

przyczyniło  się  do  obniżenia  ceny  oferty  o  kolejne  5.256.121,11  zł  netto.  Odwołujący 

przedstawił  zestawienie  porównawcze  wykonane  w  oparciu  o  ceny  SEKOCENBUD: 

wykonanie  budynku  biurowo-socjalnego 

–  rzeczywisty  koszt  netto  2.474.231,49  zł  (wartość 

takiego  budynku  w  2011  r.  była  przez  GDDKIA  wyceniona  na  1.903.254,99  zł  netto); 

budynek warsztatowo-

garażowy – kosztorysy przygotowane przez GDDKIA wskazują, że  

w  IV  kwartale  2011  r.  wartość  wykonania  takiego  obiektu  wynosiła  2.960.347,48  zł  netto, 

dodając  współczynnik  waloryzacyjny  1,30  wartość  budynku  oscyluje  w  granicach 

3.848.451,72  zł  netto.  Oznacza to,  że  przedstawiona  przez  Kolin  wartość  realizacji  obiektu 

jest  niższa  aż  o  74%;  magazyn  na  sól  –  Odwołujący  odniósł  się  do  wartości  rynkowej 

wskazanej  przez  jednego  z  kontrahentów  Odwołującego,  który  zakres  prac  wycenił  na 

poziomie 1.249.000,00 zł netto. Cena Kolin jest niższa o 85,5%. Tak drastyczna różnica  

w  wycenie  tego  elementu  daje  uzasadnione  podstawy,  iż  cena  w  zakresie  magazynu  soli 

została niedoszacowana. 

Mimo  przedstawienia  przez  Kolin tak  odbiegających  od  wartości  rynkowych  kwot,  Kolin  nie 

zdecydował  się  na  przedłożenie  Zamawiającemu  jakichkolwiek  dowodów  (np.  ofert 

kontrahentów, podwykonawców), które potwierdziłyby, że oferowane wartości są realne  

i  rzeczywiste.  Całość  wykazanych  uchybień  w  postaci  niedoszacowania  oferty  winna 

skutkować  odrzuceniem  oferty  Kolin  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych. 

Odwołujący przedstawił swoje stanowisko także w pismach procesowych z 27 lipca 2021 r.  

i 23 sierpnia 2021 r. oraz podczas rozprawy. 

II Stanowisko Zamawiającego  

Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości uznając zarzuty za bezzasadne. 

Zamawiający zaprzeczył twierdzeniu Odwołującego jakoby „zwracał uwagę Kolin na błędy  

i nieścisłości informacji przedstawianych w poprzednich wyjaśnieniach, które już same  

w  sobie  świadczyły  o  niezgodności  oferty  z  dokumentacją  przetargową”  –  Zamawiający 

zwracał się o wyjaśnienie i doprecyzowanie wcześniej udzielonych wyjaśnień. 

W  zakresie  niezgodności  parametrów  przepustów  z  wymogami  PFU  oraz  z  przepisami 

powszechnie obowiązującymi Zamawiający wskazał, że  

a) Zamawiający nie znalazł podstaw zasadności interpretacji warunków technicznych, jakim 

powinny odpowiadać drogowe obiektu inżynierskie i ich usytuowanie (WTOI). Przepusty  

o  średnicach  0,40  m  stosuje  się  pod  zjazdami  (indywidualnymi  i  publicznymi),  co  jest 

praktykowane w oparciu o stanowione przepisy. WTOI jednoznacznie kwalifikują przepust  

w § 1 zaliczając go do obiektów inżynierskich obok obiektów mostowych, tuneli i konstrukcji 

o

porowych.  To  samo  rozporządzenie  w  pkt  2  §  39  jednoznacznie  nakłada  wymóg,  że 

przepusty powinny być usytuowane prostopadle do drogi. Wzajemna korelacja § 1 i § 39 ww. 

rozporządzenia wskazuje, że obiektem inżynierskim jest jedynie ten przepust, który jest pod 

drogą  i  jest  usytuowany  prostopadle  do  drogi.  Przepusty  pod  zjazdami,  których  lokalizacja 

jest  równolegle  do  drogi,  nie  stanowią  obiektu  inżynierskiego  w  myśl  zapisów  WTOI. 

Dodatkowo  zjazd  jest  jednym  z  elementów  związanych  z  wyposażeniem  drogi,  ale  nie  jest 

drogą.  Zjazd  to  połączenie  drogi  publicznej  z  nieruchomością  położoną  przy  drodze, 

stanowiące bezpośrednie miejsce dostępu do drogi publicznej (w rozumieniu ustawy  

o drogach, art. 4 pkt 8). Zjazd z drogi nie jest częścią drogi. Pojęcie obiektu liniowego istotnie 

spaja drogę ze zjazdem, co nie oznacza, że droga jest zjazdem. Rozstrzygnięcie, czy zjazd 

jest  częścią  drogi  publicznej,  czy  też  jest  odrębnym  elementem  infrastruktury  będącym 

połączeniem  drogi  z  nieruchomością  do  niej  przylegającą,  poddane  było  pod  ocenę 

sądownictwa  administracyjnego.  W  wyroku  NSA,  sygn.  II  OSK  1109/15,  sąd  stwierdził,  że 

pojęcie zjazdu na gruncie przepisów ustawy o drogach publicznych ma inne znaczenie  

i funkcje niż to samo pojęcie w Prawie budowlanym.  

WTOI  jednoznacznie  k

walifikują  przepust  do  grupy  obiektów  inżynierskich  jedynie,  gdy 

wstępują  pod  drogą.  Podnoszone  w  odwołaniu  przepusty  o  średnicy  0,40  m  będą 

projektowane i realizowane pod zjazdami, co daje Zamawiającemu jednoznaczną wykładnię 

o  braku  kwalifikowalności  tego  typu  przepustów  o  średnicy  0,4  m  jako  obiektów 

inżynierskich. W przypadkach, kiedy rowy przydrożne są płytkie, a niweleta zjazdu musi mieć 

niewielkie przewyższenie ponad dnem rowu, dopuszcza się stosowanie zamiast jednej rury  

o średnicy 0,40 m dwóch rur o średnicy 0,30 m lub trzech rur o średnicy 0,2 m.  

W  odniesieniu  do  warunków  technicznych,  jakim  powinny  odpowiadać  drogi  publiczne 

(WTDP) nie występują przepusty jako takie (występują np. rowy drogowe, dren, kanalizacja 

deszczowa  itp.).  W  przypadku  rowów  drogowych  usytuowanych  wzdłuż  drogi  ich  przejście 

pod zjazdem potocznie nazywa się przepustem, ale w zasadzie może to być uznane za rów 

kryty. 

Zamawiający  nie  wskazał,  że  obowiązujące  jest  tylko  rozporządzenie  w  zakresie  obiektów 

WTOI.  Obowiązują  również  pozostałe  przepisy  techniczno-budowlane,  do  których  należy 

rozporządzenie  w  zakresie  warunków  technicznych,  jakim  powinny  odpowiadać  drogi  i  ich 

usytuowanie, które w § 101 reguluje wymagania stawiane urządzeniom odwadniającym oraz 

odprowadzającym wodę. Ponadto w jego § 167 ust. 1 wskazano, że „obiekty przeznaczone 

dla zwierząt, w szczególności wiadukty i przepusty, powinny spełniać wymagania określone 

w  przepisach  dotyczących  warunków  technicznych,  jakim  powinny  odpowiadać  drogowe 

obiekty  inżynierskie  i  ich  usytuowanie”.  W  związku  z  powyższym  zarzut  Odwołującego  jest 

bezzasadny.  Średnica  tego  urządzenia  (nazwanego  np.  rowem  krytym)  nie  może  mieć 

średnicy  minimalnej  0,60  m,  co  błędnie  podnosi  Odwołujący.  Przeprowadzenie  wody  jest 

obiektem  inżynierskim  o  nazwie  „przepust”  jedynie  wtedy,  gdy  woda  ta  powinna  być 

przeprowadzona  prostopadle  do  drogi,  a  nie  zjazdu.  Tylko  wtedy  znajdują  zastosowanie 

zapisy WTOI i tylko wtedy rura nazywana przepustem powinna mieć średnicę nie mniejszą 

niż 0,60 m. Takie okoliczności w niniejszym postępowaniu przetargowym nie występowały,  

a  rury  o  średnicy  0,40  m  zlokalizowane  i  wycenione  w  ofercie  Kolin  nie  mogą  stanowić 

podstawy  uznania  odwołania  za  zasadne.  Zamawiający  jednoznacznie  stwierdził 

poprawność rozwiązania z zastosowaniem rur o średnicy 0,4 m pod zjazdami.  

Także zarzut dotyczący przepustu ekologicznego jest niezasadny. W ocenie Zamawiającego 

brak jest podstaw do stwierdzenia, że nastąpiła niezgodność oferty z PFU oraz DŚU. Omyłka 

edytorska,  która  pojawiła  się  w  wyjaśnieniach,  po  zwróceniu  uwagi  przez  Zamawiającego 

została skorygowana. Zamawiający zaprzeczył, aby procedura wyjaśniania treści oferty  

w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  była  traktowana  jako 

prowadzenie  niedopuszczalnych  negocjacji  treści  oferty  i  w  konsekwencji  prowadziła  do 

zmiany  samej  oferty.  Gdyby  przyjąć  taką  interpretację  Odwołującego,  to  procedura 

wyjaśniania treści oferty (dopytywania) utraciłaby sens. Dokonując oceny ofert, Zamawiający 

bada,  czy  wykonawcy  spełniają  wymogi  określone  w  ustawie  oraz  w  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia. Jeżeli zaistnieją wątpliwości co do treści oferty, może również żądać 

od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  przez  nich  ofert  oraz 

przedmiotowych środków dowodowych lub innych składanych dokumentów lub oświadczeń. 

Wskutek procedury wyjaśniania oferty nie doszło do zmiany jej treści. Wyłącza to możliwość 

uznania czynności podejmowanych przez Zamawiającego jako prowadzenie niedozwolonych 

negocjacji z wykonawcą. Nie jest dopuszczalne doprowadzanie treści oferty do zgodności z 

treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia w trybie wyjaśnień, jednak taka sytuacja 

nie miała miejsca w przedmiotowej sprawie. Zauważone rozbieżności dotyczące parametrów 

przepustów  zostały  przez  wykonawcę  skorygowane.  Nie  sposób  przyjąć,  że  wykonawca 

pierwotnie  złożył  ofertę  niegodną  ze  specyfikacją,  a  dopiero  wskutek  dopytania  przez 

Zamawiającego ją zmienił, skoro w odpowiedzi na pytanie nr A89 jednoznacznie stwierdził, 

że uwzględnił  wszystkie wymagania i  parametry wobec zaplanowanych w  PFU  przepustów 

dla celów ekologicznych. Wobec tego stwierdzenia oraz rozbieżności zauważonych w tabeli 

Zamawiający  zmuszony  był  dopytać  wykonawcę,  dlaczego  parametry  przepustów  zostały 

wskazane  odmiennie  od  wymogów,  skoro  z  treści  odpowiedzi  na  pytanie  wynika,  że 

wykonawca  uwzględnił  wszystkie  wymagania  i  parametry.  Trudno  jednak  procedurę 

wyjaśnienia oferty traktować na równi z prowadzeniem niedozwolonych negocjacji. 

Odwołujący przytoczył tylko fragment warunków określonych w punkcie 1.1.3.4. PFU i na tej 

podstawie  wywiódł  niezgodną  ze  stanem  faktycznym  ich  interpretację.  Cytat  jest  jedynie 

częścią  zapisów,  zgodnie  z  którymi  zmiany  przekroju  poprzecznego  przepustów  do  ±10% 

wymiaru zawierają się w Zaakceptowanej Kwocie Kontraktowej, a zmiany wykraczające poza 

powyższe  będą  rozpatrywane  zgodnie  z  Warunkami  Kontraktu.  Zamawiający  w  PFU  nie 

wprowadził  więc  zakazu  stosowania  zmian  powyżej  tej  wartości,  a  warunki  przedstawione 

pod tabelą 1.2 należy rozpatrywać łącznie. 

Co do ścianek szczelnych – Kolin wskazał, że uwzględnił wszystkie wymagania zawarte  

w  DŚU  i  odpowiedziach  Zamawiającego.  W  odpowiedzi  A47  wskazał,  że  „m.in.  są  to 

następujące  koszty”.  Nie  jest  to  w  związku  z  powyższym  katalog  zamknięty.  Jak  jasno 

wynika z dodatkowyc

h pytań Zamawiającego, podstawą ich zadania nie była kwestia ścianek 

szczelnych,  a  Odwołujący  próbuje  wykorzystać  pytania  Zamawiającego  do  stworzenia 

nieistniejącego  problemu  ścianek  szczelnych.  Przedstawione  przez  Kolin  rysunki  nie  miały 

nosić  znamion  projektu  budowlanego  czy  projektu  wykonawczego  i,  zgodnie  z  informacją 

Kolin  „są  dokumentami  roboczymi  wykonanymi  wyłącznie  na  potrzeby  przygotowania 

przedmiarów”. Sporządzenie projektów będzie niezbędne dopiero po podpisaniu umowy  

i rozpoczęciu projektowania. Postępowanie dotyczy zadania związanego z projektowaniem  

i  budową.  Wykonawca  nie  był  zobowiązany  na  etapie  wyceny  do  sporządzania 

szczegółowych projektów oraz nie wymagano w specyfikacji istotnych warunków zamówienia 

dokonywania  wyceny  poszczególnych  elementów  robót.  Wskazane  ścianki  szczelne 

znajdują się na podporach nurtowych o szczególnym znaczeniu dla konstrukcji obiektu. 

Powołane  przez  Odwołującego  zapisy  DŚU  pkt.  1.2.  ppkt  62  i  64  dotyczą  etapu  realizacji 

robót budowlanych, tj. momentu, w którym wykonawca będzie prowadził wykopy i wykonywał 

elementy podpór. Rozwiązania szczegółowe dotyczące tego etapu realizacji zawierane są  

w  projektach  technologicznych,  które  zawierają  rysunki  rozwiązań  zabezpieczeń 

wykonywania  robót  np.  ścianek  szczelnych.  Projekty  technologiczne  powstają  dopiero  po 

opracowaniu  projektu  budowlanego  i  projektu  wykonawczego.  Zapisy  DŚU  w  zakresie 

ścianek szczelnych nie dotyczą zastosowania rozwiązań technicznych w obiektach, a jedynie 

zabezpieczenia  środowiska  w  trakcie  wykonywania  robót.  Zabezpieczenia  takie  mogą  być 

wycenione w innych pozycjach niż dotyczące konkretnego obiektu inżynierskiego. W związku 

z powyższym zarzut jest bezzasadny.  

Co  do  wzmocnienia  podłoża  –  Odwołujący  wybiórczo  analizuje  wyjaśnienia  Kolin  w  celu 

wykreo

wania  niezgodnego  z  rzeczywistością  stanu  faktycznego  i  ogranicza  się  do  jednego 

pytania  i  wyjaśnienia  z  późniejszym  wyjaśnieniem  dodatkowym,  podczas  gdy 

przedmiotowego  zagadnienia  dotyczyło  kilka  pytań  i  odpowiedzi.  W  odpowiedzi  na  pytanie 

35.  Kolin  potwi

erdził,  że  uwzględnił  w  ofercie  konieczność  opracowania  stosownych 

projektów  oraz  prowadzenia  na  poszczególnych,  wymagających  tego  etapach  inwestycji 

monitoringu  geotechnicznego  zależnie  od  charakteru  obiektu,  panujących  warunków 

geotechnicznych  oraz  wpływu  na  obiekty  sąsiednie,  jeżeli  zajdzie  taka  konieczność. 

Obejmować  to  będzie  m.in.  monitorowanie  wahania  poziomów  wód  gruntowych, 

posadowienia  nasypów  w  miejscach  występowania  gruntów  słabonośnych  w  świetle 

przyjętego rozwiązania dla potrzeb wzmocnienia podłoża i projektowanych obiektów.  

W  odpowiedzi  na  pytanie  61.  Kolin  potwierdził,  że  przewidział  wykonanie  uzupełniających 

badań geotechnicznych dla potrzeb uszczegółowienia informacji o budowie podłoża  

i  panujących  w  nim  warunków  geotechnicznych,  jak  również,  by  uzyskać  bardziej 

szczegółowe dane  na temat  parametrów  geotechnicznych  do  projektowania. W  odpowiedzi 

na  pytanie  114.  Kolin  potwierdził,  że  w  trakcie  wyceny  oferty  przyjął  wstępne  założenia 

projektowe  do  określenia  niezbędnych  wzmocnień  podłoża,  biorąc  pod  uwagę  zarówno 

poziom  zwierciadła  wody  gruntowej  oraz  jego  możliwe  wahania  jak  i  dostępny  Czas  na 

Ukończenie. W pytaniu 40. Z 7 stycznia 2021 r. Zamawiający spytał, czy w związku  

z  zakładaną  zmianą  w  niwelecie  Kolin  uwzględnił  w  ofercie  ewentualną  konieczność 

wykonania dodatkowo wzmocnień gruntów lub obniżenia zwierciadła wody gruntowej. Kolin 

wskazał, że w trakcie opracowywania optymalizacji niwelety brał pod uwagę ryzyko związane 

z  potencjalnym  wystąpieniem  niekorzystnych  warunków  gruntowo-wodnych.  Zdaniem  Kolin 

głębokość przeprowadzonych badań oraz rozpoznania gruntu zamieszczone w dokumentacji 

przetargowej  przedstawionej  przez  Zamawiającego  były  wystarczające  na  potrzeby 

sporządzenia  wyceny  oferty.  Niemniej  w  związku  z  opracowaną  korektą  niwelety 

przewidziano wykonanie dodatkowych  badań geotechnicznych  w  ramach przyszłych badań 

uzupełniających, które będą miały za zadanie szczegółową weryfikację przyjętych na etapie 

wyceny  oferty  założeń  dotyczących  panujących  warunków  gruntowo-wodnych.  Badania  te 

będą  miały  na  celu  zarówno  rozpoznanie  warunków  geotechnicznych,  jak  i  szczegółową 

weryfikację poziomów występowania wody gruntowej i ich wahania. Ostateczne rozwiązania 

projektowe zostaną opracowane na etapie sporządzania projektów wykonawczych w oparciu 

o  m.in.  wyniki  badań  uzupełniających.  Zamawiający  w  pytaniu  102.  zapytał,  czy  Kolin 

uwzględnił w ofercie zapisy subklauzuli 4.10 SWK, zobowiązujące do uzyskania we własnym 

zakresie  pozostałych  danych  o  Placu  Budowy.  Kolin  potwierdził,  że  uwzględnił  powyższe 

oraz uwzględnił koszt tego ryzyka w ofercie. Ponadto odpowiedział, że zidentyfikował szereg 

ryzyk  m.in.  ryzyko  związane  z  warunkami  gruntowo-wodnymi  i  oddziaływaniem  planowanej 

inwestycji na stan jednolitych części wód powierzchniowych i podziemnych.  

W 

pytaniu 62. z Wezwania 1 Zamawiający zwrócił się z pytaniem, jakie warunki gruntowo- 

wodne  wykonawca  przyjął  we  wskazanych  kilometrażach  drogi.  Kolin  odpowiedział,  że 

warunki  gruntowo-

wodne przyjęto na podstawie danych stanowiących załącznik do PFU, tj. 

„Dokumentacji  geologiczno-inżynierskiej  dla określenia warunków  geologiczno-inżynierskich 

projektowanej drogi ekspresowej nr S19 na odcinku Płoski – Chlebczyn długości ok. 68 km 

wraz  z  budową  odcinka  drogi  krajowej  nr  66  długości  ok.  7  km  na  obwodnicy  Bielska 

Podlaskiego”.  STEŚ  Etap  II  (DGI)  oraz  „Dokumentacji  badań  podłoża  gruntowego  dla 

określenia warunków gruntowo-wodnych projektowanej drogi ekspresowej nr S19 na odcinku 

Płoski – Chlebczyn długości ok. 68 km wraz z budową odcinka drogi krajowej nr 66 długości 

ok.  7  km  na  obwodnicy  Bielska  Podlaskiego”  STEŚ  Etap  II  (DBPG)  i  odniósł  się  do 

warunków  na  wymienionych  przez  Zamawiającego  odcinkach.  Potwierdził  tym  samym,  że 

jego oferta uwzględnia wymagania specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz punktu 

1.2  PFU  oraz  zrealizuje  przedmiot  zamówienia  na  podstawie  dokumentów  przekazanych 

przez Zamawiającego. 

Zarzuty  dotyczące  nieuwzględnienia  wzmocnień  w  zakresie,  jaki  wydawałby  się 

Odwołującemu  słuszny,  jest  nie  do  przyjęcia.  Odwołujący  wyspecyfikował  obszary,  które 

wydają  mu  się  konieczne  do  wzmocnienia,  używając  sformułowań  typu  „istnieje  ryzyko”. 

Odwołujący  przypuszcza,  że może  być  konieczne  wzmocnienie  na  wskazanych  odcinkach, 

nie przedstawiając na to żadnych dowodów w postaci stosownych obliczeń.  

W  zamówieniach  w  formule „projektuj  i  buduj”  ocena zakresu  robót  budowlanych,  które  nie 

zostały  jeszcze  zaprojektowane,  jest  utrudniona  i  dokonywana  na  znacznie  wyższym 

poziomie  ogólności  niż  w  formule  „buduj”.  Oznacza  to,  że  wykonawca  nie  musiał  mieć 

gotowych wszystkich i niezmiennych założeń swojej koncepcji, póki ich realizacja mieści się 

we wskazanej cenie. 

Co do drenażu rolniczego – zarzut wycofany. 

Co  do  schematów  statycznych  –  dokumenty  stanowiące  specyfikację  istotnych  warunków 

zamówienia należy traktować jako uzupełniające się, a treść każdego z dokumentów należy 

rozpatrywać  łącznie,  a  nie,  jak  przyjął  Odwołujący,  prowadzić  wybiórcze  wyodrębnianie 

treści.  Odwołujący  powołuje  zapisy  punktu  2.1.16.1.1  2),  punktu  2.1.16.1.1  3)  i  punktu 

2.1.16.2.3  2)  PFU  i  wyodrębnia  tylko  treści,  które  są  wygodne  i  buduje  na  nich  fałszywy 

obraz  wymagań  Zmawiającego  jako  pozbawiony  możliwości  dokonania  odstępstw. 

Na

tomiast  w  punkcie  2.1.16.2.3  2)  PFU  Zamawiający  dopuścił,  w  wypadku  obiektu  przez 

rzekę  Bug,  zaprojektowanie  i  wykonanie  mostu  oraz  estakad  dojazdowych  opartych 

skrajnymi przęsłami na dwóch podporach rozdzielczych z dwoma rzędami łożysk na każdej 

podporze. 

Zaproponowane  przez  Kolin  rozwiązanie  jest  zgodne  z  PFU,  czyli  także  ze 

specyfikacją istotnych warunków zamówienia. W związku z powyższym zarzut Odwołującego 

jest bezzasadny. 

Co do zarzutu rażąco niskiej ceny Zamawiający wskazał, że w działał zgodnie z art. 87 ust. 1 

ustawy Prawo zamówień publicznych, a zadane Kolin pytania techniczne służyły weryfikacji 

oferty,  jak  również  ustaleniu  stopnia  gotowości  do  realizacji  kontraktu  i  wyjaśnienia  ,czy 

oferta  uwzględniała  wszystkie  wymagania  zawarte  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia, w tym w PFU oraz WWIORB będących załącznikami do PFU. Zamawiający nie 

miał podstaw i przesłanek do badania oferty Kolin pod względem rażąco niskiej ceny  

w  świetle  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Jednakże  w  sposób 

szczegółowy zbadał ofertę wyjaśniając wszystkie niezbędne jej elementy. 

Kontrakt S19 Malewice 

– Chlebczyn ma być realizowany w formule „projektuj i buduj”,  

w  której  nie  występuje  rozliczenie  na  podstawie  cen  jednostkowych  robót.  Twierdzenie 

Odwołującego, że oferta Kolin opiewa na niskie ceny jednostkowe, jest pozbawione podstaw 

formalnych  z  uwagi  na  fakt,  że  w  postępowaniu  nie  wymagano  w  ofercie  składania 

formularzy cenowych z ilościami i cenami jednostkowymi poszczególnych robót. 

Twierdzenie  Odwołującego,  iż  ceną  rażąco  niską  będzie  cena  niepokrywająca  średniego 

jednostkowego kosztu wykonania zamówienia, jest pozbawione podstaw. W ustawie Prawo 

zamówień publicznych nie przewidziano mechanizmu wybierania za najkorzystniejszą oferty 

z  ceną  średnią  i  odrzucania  ofert  z  cenami  niższymi  od  średniej.  Wszystkie  profesjonalne 

biuletyny cenowe budowane są na zasadzie cen minimalnych, średnich i maksymalnych.  

W  związku  z  powyższym  do  sporządzania  tych  biuletynów  przyjmowane  są  również  ceny 

minimalne  i  z  związku  z  powyższym  twierdzenie  Odwołującego  nie  ma  poparcia  w  stanie 

faktycznym.  Ponadto  Zamawiający  w  swojej  praktyce  wielokrotnie  spotyka  się  z  cenami 

jednostkowymi niższymi niż ceny minimalne z biuletynów. 

Oferta Kolin opiewa na kwotę 665.210.000,00 zł, co w porównaniu z wartością szacunkową 

zamówienia powiększoną o VAT (831.056.738,03 zł), wskazuje, że jest ona niższa o ok. 20% 

od  wartości  szacunkowej.  Zamawiający  odniósł  również  tę  cenę  oferty  do  średniej 

arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert, która wynosi 796.057.456,43 zł, co wskazuje, 

że cena oferty jest o ok. 16% niższa od średniej. Taki procentowy poziom odniesienia oferty 

do  wartości  szacunkowej  zamówienia  oraz  do  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich 

złożonych  ofert,  a  także  porównanie  do  analizowanych  cen  minimalnych,  jakie  szacował 

Zamawiający  przed  przystąpieniem  do  postępowania,  dał  Zamawiającemu  podstawę  do 

przyjęcia,  iż  cena  Kolin  nie  jest  rażąco  niska.  Powyższe  okoliczności  nie  pozwoliły  uznać 

Zamawiającemu, że zaoferowana cena jest rażąco niska, wręcz jest ceną porównywalną  

w  stosunku  do  cen  obowiązujących  na  rynku.  W  szczególności  brak  jest  podstaw  do 

uznania, że budzi wątpliwości co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie 

z wymaganiami określonymi przez Zamawiającego lub wynikającymi z przepisów.  

W konsekwencji nie zaistniały przesłanki do wezwania wykonawcy w trybie art. 90 ust. 1  

i ust. 1a pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, a następnie do odrzucenia oferty  

w oparciu o przepis art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo 

zamówień publicznych. 

Zamawiający,  dokonując  oceny  oferty  w  kontekście  (ewentualnie)  rażąco  niskiej  ceny,  ma 

obowiązek  badać  nie  tylko  podaną  cenę,  ale  i  realność  poczynionych  założeń  co  do 

czasochłonności  pracy,  co  do  rzeczywistości  i  zgodności  z  prawem  stawek  wynagrodzenia 

oraz  do  realnego  kosztu  czynności  do  zrealizowania  celem  osiągnięcia  przedmiotu 

zamówienia,  a  także  przez  pryzmat  złożonych  dowodów,  które  wymienione  założenia 

wykonawcy potwierdzają, jak choćby oferty handlowe. 

W ocenie Zamawiającego Odwołujący nie sprostał ciężarowi dowodu i nie wykazał, że oferta 

Kolin  jest  rażąco  niska.  Odwołujący  bazuje  na  domysłach  i  przypuszczeniach,  odnosząc 

ofertę i wyjaśnienia Kolin do własnych kalkulacji. Przedstawione przez Odwołującego analizy 

należy traktować jako spekulacje pozbawione podstaw formalnych. W związku z powyższym 

zarzut jest bezzasadny. 

Co  do  wyceny  robót  ziemnych  –  cena  jednostkowa  na  poziomie  niższym  niż  średni 

wskazany w jednym z biuletynów nie może być traktowana jako rażąco niska. Zamawiający 

nie  zobowiązywał  wykonawców  do  ustalenia  ceny  ofertowej  czy  cen  jednostkowych  na 

podstawie  i  w  oparciu  o  ceny  znajdujące  się  w  tabelach  SEKOCENBUD-u.  Ponadto 

SEKOCENBUD wskazuje nie tylko ceny średnie, ale także ceny minimalne i maksymalne.  

W  zakresie 

cen za wykonanie nasypów  mechanicznie z  gruntu kat.  I-IV  cena minimalna to 

31,01  zł.  Oznacza  to,  że  cena  zaoferowana  przez  Kolin  (25,37  zł)  jest  o  18,2%  niższa  od 

ceny z biuletynu. Stąd też twierdzenie Odwołującego o zaniżeniu ceny jednostkowej Kolin  

o  5

3%  w  zakresie  robót  ziemnych  jest  nieuprawnione.  Ponadto  według  SEKOCENBUD-u 

pozycje  zawierają  koszt  materiałów,  zaś  zgodnie  z  Wyjaśnieniem  3,  odpowiedź  14.  Kolin 

przewiduje, że piaski, pospółki i żwiry będą pozyskiwane z własnego dokopu oraz  

z istniejących w okolicy Siemiatycz lokalnych żwirowni. Zastosowanie materiału z wykopów 

w znaczący sposób obniża cenę jednostkową. 

Co  do  wyceny  konstrukcji  nawierzchni 

–  jak  powyżej.  Odwołujący  nie  wykazał,  poprzez 

szczegółową  kalkulację  (z  uwzględnieniem  czynników  cenotwórczych  odpowiadających 

Kolin),  że  ceny  jednostkowe  Kolin  są  rażąco  niskie.  Ponadto  Odwołujący  pomija  w  swoich 

zarzutach  kluczowe  dla  sprawy  części  wyjaśnienia  w  postaci  informacji  o  sposobie 

kalkulowania/wykonywania  warstw  konstrukcji.  Kolin  w  sposób  jednoznaczny  wskazał,  że 

warstwy  konstrukcyjne  będą  produkowane  w  oparciu  o  własną  wytwórnię  mieszanek 

asfaltowych oraz układane w oparciu o własny sprzęt i transport. Są to istotne składowe cen 

jednostkowych poszczególnych warstw konstrukcji – koszty pracy sprzętu i transportu można 

określić na około 21-25% wykonania warstwy. Koszt wyprodukowania mieszanki mineralno- 

asfaltowej  to  około  10%  kosztu  mieszanki.  Nie może  mieć  miejsca  karanie  wykonawcy  za 

posiadanie  własnego  parku  sprzętowego  do  wykonywania  i  wbudowywania  mieszanek 

mineralno-

asfaltowych, co przełożyło się na obniżenie kosztu wykonania konstrukcji. 

Nie  może  też  być  mowy  o  sztucznym  przerzucaniu  faktycznych  kosztów  do  innych 

elementów  oferty.  Oferta  w  zakresie  Wykazu  Płatności  składa  się  z  trzech  grup  pozycji: 

wymagania  ogólne,  Dokumenty  Wykonawcy  i  roboty.  Wszelkie  koszty  wykonania  robót 

znajdują się w jednej pozycji, więc nie może być przerzucania kosztów. 

Odwołujący  jako  podstawę  wyliczenia  różnicy  ceny  za  konstrukcję  przyjmuje  porównanie 

ofer

ty  Kolin  z  cenami  średnimi  SEKOCENBUD-u  za  IV  kwartał  2020  r.  Zamawiający  nie 

zastrzegł, że oferta ma obejmować stawki z SEKOCENBUD-u, tym bardziej IV kwartału 2020 

r. oraz z kategorii średnie. Termin składania ofert upłynął 18 listopada 2020 r., więc brak jest 

podstaw  do  wymagania,  aby  złożone  w  tej  dacie  oferty  obejmowały  stawki  ujawnione  na 

koniec  IV  kwartału  2020  r.  Podstawą  oceny  dla  stwierdzenia  rażąco  niskiej  ceny  nie  jest 

wzorzec stworzony przez innego wykonawcą, ale wykazanie, że wyjaśnienia złożone przez 

wezwanego  wykonawcę  nie  potwierdzają,  że  oferta  ceny  rażąco  niskiej  nie  zawiera. 

Odwołujący tworzy własny wzorzec kalkulacji ceny, powołując się na SEKOCENBUD  

i  domaga  się  jego  zastosowania  do  oferty  Kolin.  Żądania  Odwołującego  nie  są  jednak 

uzasa

dnione,  bowiem  Odwołujący,  poza  konstatacją  co  do  wysokości  cen  przyjętych  do 

wyceny,  zaniechał  wykazania,  że  przyjęte  wartości,  poza  tymi,  które  wynikają  z  przepisów 

prawa, znajdują potwierdzenie w okolicznościach niniejszej sprawy. 

Co  do  kalkulacji  wykonania  Obwodu  Drogowego  (OD)  Siemiatycze 

–  Kolin  wskazał,  że 

uwzględnił wszystkie wymagania wyspecyfikowane przez Zamawiającego. Zamawiający  

w  PFU  wskazał  sposób  zaprojektowania  i  wykonania  Obwodu  Drogowego.  Załączone 

typowe  rozwiązania  projektowe  znalazły  się  w  części  V  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia,  w  której  znalazły  się  załączniki  nieobligatoryjne.  W  związku  z  powyższym 

sposób  i  szczegóły  zaprojektowania  oraz  wykonania  Obwodu  Drogowego  należy  do 

wykonawcy.  Wskazane  przez  Odwołującego  kosztorysy  dotyczą  „jakiegoś  przykładowego” 

rozwiązania  o  pewnych  założeniach  i  rozwiązaniach  konstrukcyjno-materiałowych.  Na 

obecnym etapie brak wiedzy w zakresie szczegółowych rozwiązań, jakie zaproponuje Kolin. 

Porównywanie  wyceny  szczególnego  rozwiązania  przedstawionego  przez  Odwołującego 

wyłącznie z cenami jednostkowymi przedstawionymi przez Kolin, bez wiedzy  

o zastosowanych rozwiązaniach, jest bezprzedmiotowe. Koszt Obwodu Drogowego  

w koszcie całego przedsięwzięcia to znikoma wartość.  

Odwołujący  jako  jeden  z  dowodów  wskazał  SEKOCENBUD  kwartał  IV  2020  r.,  w  którym 

wskazano, że cena jednostkowa za 1 km drogi ekspresowej dwujezdniowej to 17.437.993 zł. 

W wypadku oferty Kolin cena za 1 km drogi ekspresowej dwujezdniowej to 21.570.721.85 zł, 

w  tym  robót  –  19.230.298,47  zł,  co  stanowi  110,3%  ceny  wskazanej  w  biuletynie.  Ponadto 

Zamawiający  prowadzi  bieżącą  analizę  cen  brutto  (zaakceptowanych)  z  przetargów  za 

wykonanie  1  km  dróg.  Z  analizy  Zamawiającego  wynika,  że  cena  Kolin  nie  jest  najniższą 

ceną oferowaną za wykonanie 1 km drogi dwujezdniowej.  

Zamawiający,  z  uwagi  na  niewypełnienie  przesłanek  z  art.  90  ust.  1  i  ust.  1a  pkt  1  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  nie  występował  do  Kolin  o  wyjaśnienia  w  zakresie  rażąco 

niskiej  ceny,  a  w  związku  z  powyższym  nie  oczekiwał  dostarczania  wnioskowanych  przez 

Odwołującego dowodów. 

Również zarzut naruszenia zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców 

nie  zasługuje  na  uwzględnienie,  gdyż  postępowanie  prowadzone  było  zgodnie  z  art.  7 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  a  wybór  oferty  Kolin  jest  właśnie  przejawem 

zachowania przez Zamawiającego zasad uczciwej konkurencji. Nie może być bowiem tak, że 

przy  sformułowaniu  ogólnych  zarzutów  oferenta,  który  nie  jest  zadowolony  z  wyboru 

konkurenta,  Zamawiający  ma  odrzucić  ofertę,  która  w  ocenie  Zamawiającego  została 

złożona i wyliczona w sposób poprawny. Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  utrudnianie  innym 

przedsiębiorcom  dostępu  do  rynku,  w  szczególności  przez  sprzedaż  towarów  lub  usług 

poniżej  kosztów  ich  wytworzenia  lub  świadczenia  albo  ich  odprzedaż  poniżej  kosztów 

zakupu  w  celu  eliminacji  innych  przedsiębiorców.  Wszystkie  przesłanki  określone  w  tym 

przepisie  wymagają  wykazania  dla  skuteczności  postawionego  zarzutu.  Zatem  Odwołujący 

powinien  wykazać  zarówno  fakt,  że  oferowane  ceny  są  rzeczywiście  skalkulowane  poniżej 

rzeczywistych kosztów wskazanych wykonawców, jak i zamiar (cel) takiego działania  

w  postaci  eliminacji  innych  przedsiębiorców.  Jednostkowy  przypadek  nie  może  stanowić 

utrudnienia  do  dostępu  do  rynku  jako  całości.  Naturalnym  jest,  że  w  mechanizmie 

konkurencji wykonawcy ubiegają się o zamówienie publiczne i uzyskanie zamówienia przez 

jednego  wykonawcę  łączy się z brakiem  możliwości  jego  uzyskania przez innego.  Ponadto 

czyn  nieuczciwej  konkurencji  może  być  popełniony  wyłącznie  umyślnie,  ma  bowiem 

charakter kierunkowy (celowy), ukierunkowany na eliminację z rynku innego przedsiębiorcy. 

Tymczasem Odwołujący nie wykazał winy umyślnej Kolin, a tym bardziej celowego działania. 

Brak  jest  potwierdzenia  dla  tezy  o  nieuprawnionym  zaniżeniu  przez  Kolin  cen 

poszczególnych  elementów  kalkulacyjnych  składających  się  na  przedmiot  zamówienia  czy 

ceny  całkowitej.  Powołany  przepis  wymaga,  aby  określony  przedsiębiorca  podejmował 

szereg  działań  stwarzających  innym  uczestnikom  obrotu  przeszkody  w  prowadzeniu 

działalności  gospodarczej  oraz  aby  ich  celem  było  wyeliminowanie  konkurenta,  co  z  kolei 

zakłada działanie z powziętym z góry zamiarem. W konsekwencji za wątpliwe uznać należy, 

aby samo złożenie w określonym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego oferty 

tańszej od innego przedsiębiorcy wyczerpywało ww. znamiona. 

Zamawiający przedstawił swoje stanowisko także podczas rozprawy. 

III Stanowisko przyst

ępującego Budimex S.A. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  odwołującego zgłosił  wykonawca 

Budimex S.A. Przystępujący nie przedstawił swojego stanowiska.  

IV Stanowisko przystępującego Strabag Sp. z o.o. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  odwołującego zgłosił  wykonawca 

Strabag Sp. z o.o. Przystępujący nie przedstawił swojego stanowiska.  

V Stanowisko przystępującego Kolin 

Przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego zgłosił wykonawca 

KOLİN İnşaat, Turizm Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi.  

Przystępujący przedstawił swoje stanowisko w piśmie procesowym z 30 czerwca 2021 r.,  

1 lipca 2021 r. i 23 sierpnia 2021 r. oraz podczas rozprawy. 

VI Stanowisko Izby 

Rozpatrując  złożone  odwołanie  Izba  na  wstępie  stwierdziła,  że  zgodnie  z  art.  92  ust.  2 

ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy  wprowadzające  ustawę  –  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.U  z  2019  r.  poz.  2020)  do  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  stosuje  się  przepisy  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 z późn. zm.), natomiast do postępowania 

odwoławczego przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2021, poz. 1229). 

Izba  stwierdziła  także,  że  nie  zachodzi  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania, opisanych w art. 528 ustawy Prawo zamówień publicznych z 2019 r.,  

a  Odwołujący  ma  interes  we  wniesieniu  odwołania  w  rozumieniu  art.  505  ust.  1  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  z  2019  r.  Przepis  ten  stanowi,  że  środki  ochrony  prawnej 

przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu oraz innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał 

interes  w  uzyskaniu  zamówienia  lub  nagrody  w  konkursie  oraz  poniósł  lub  może  ponieść 

szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  (ustawy  Prawo 

zamówień publicznych). 

Odwołujący częściowo cofnął zarzut 1. odwołania oznaczony jako punkt 1. ppkt e  

(w  odwołaniu  punkt  1.  tiret  piąte),  dotyczący  zaniechania  odrzucenia  oferty  Kolin,  mimo że 

złożona oferta nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia ze względu 

na to, że nie uwzględnia wymagań w zakresie drenażu rolniczego, o którym mowa w DŚU. 

W związku z powyższym zarzut 1. w tym zakresie nie był rozpatrywany przez Izbę.  

Izba ustali

ła, iż stan faktyczny postępowania dotyczący postawionych zarzutów  

(w  szczególności  treść  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  treść  oferty 

przystępującego  Kolin  oraz  złożonych  przez  niego  wyjaśnień)  nie  jest  sporny  między 

Stronami i przystępującym Kolin.  

Po zapoznaniu się z przedmiotem sporu oraz argumentacją Stron i przystępującego Kolin,  

w  oparciu  o  stan  faktyczny  ustalony  na  podstawie  dokumentacji  postępowania 

przetargowego przedstawionej przez Zamawiającego oraz pism i stanowisk Stron  

i  przy

stępującego  Kolin  przedstawionych  podczas  rozprawy  Izba  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje: odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu naruszenie:  art.  89  ust.  1  pkt  2,  art.  87  ust.  1,  art.  89 

ust. 1 pkt 4, art. 90 ust. 3 i 

art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Przywołane przepisy stanowią: 

Art.  7  ust.  1:  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie 

wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości. 

Art.  87  ust.  1:  W  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców 

wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między 

zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem 

ust. 1a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści.  

Przy czym, zgodnie z ust. 1a i 2 art. 87: 1a. W postępowaniu prowadzonym w trybie dialogu 

konkurencyjnego  w  toku  badania  i  oceny  ofert  za

mawiający  może  żądać  od  wykonawców 

sprecyzowania i dopracowania treści ofert oraz przedstawienia informacji dodatkowych,  

z  tym  że  niedopuszczalne  jest  dokonywanie  istotnych  zmian  w  treści  ofert  oraz  zmian 

wymagań zawartych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

2. Zamawiający poprawia w ofercie: 

1) oczywiste omyłki pisarskie, 

2)  oczywiste  omyłki  rachunkowe,  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych 

dokonanych poprawek, 

3)  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków 

zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty 

– niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona. 

Art.  89  ust.  1  pkt  2:  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści 

specyfikacji istotnych wa

runków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3. 

Art. 89 ust. 1 pkt 4: Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera rażąco niską cenę lub koszt 

w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Art. 90 ust. 3: Zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, który nie udzielił wyjaśnień lub jeżeli 

dokonana  ocena  wyjaśnień  wraz  ze  złożonymi  dowodami  potwierdza,  że  oferta  zawiera 

rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Odnosząc  się  do  zarzutów  odwołania  na  wstępie  Izba  zauważa,  że  postępowanie  dotyczy 

wykonania  robót  budowanych  w  formule  „projektuj  i  buduj”,  a  Zamawiający,  przygotowując 

wzór  formularzy  składających  się  na  ofertę,  które  mieli  złożyć  wykonawcy,  przewidział 

jedynie  tabelę  „Wykaz  płatności”,  w  której  zawarł  8  pozycji,  w  tym  jedną  pozycję  „Roboty 

(ryczałt)”, którą przystępujący Kolin wycenił na kwotę 482.142.043,21 złotych netto. Łączna 

cena oferty brutto przystępującego Kolin to 665.210.000 złotych. Kolejni wykonawcy pozycję 

„Roboty”  wycenili  na  kwoty:  537.000.000  (Odwołujący);  548.625.280;  587.614.707,43; 

594.752.478,90; 643.363.332,30; 623.547.062,04 złotych netto.  

Wezwania do wyjaśnienia treści oferty przystępującego Kolin z 1 grudnia 2020 r., 15 stycznia 

2021  r.  i  3  lutego  2021  r.  przeprowadzone  zostały  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych.  Na  powyższe  wezwania  przystępujący  Kolin  udzielił  odpowiedzi 

odpowiednio pismami z 16 grudnia 2020 r., 15 stycznia 2021 r. i 10 lutego 2021 r.  

Jak  wyjaśnił  Zamawiający,  celem  powyższych  wyjaśnień  była  weryfikacja,  czy  wobec 

przys

tępującego Kolin powinna zostać przeprowadzona procedura wyjaśnień w trybie art. 90 

ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  która  to  weryfikacja  doprowadziła 

Zamawiającego do konkluzji, że nie ma podstaw do powzięcia wątpliwości co do wysokości 

zaoferowanej ceny. 

Powyższe trzy okoliczności, tj. formuła „projektuj i buduj”, przewidziana do wskazania  

w  ofercie  jedynie  jedna,  ogólna  cena  ryczałtowa  za  wykonanie  robót  budowlanych  oraz 

zastosowany  w  postępowaniu  tryb  wyjaśnień  mają  kluczowe  znaczenie  dla  rozstrzygnięcia 

zarzutów odwołania.  

Przede  wszystkim  należy  zauważyć,  że  Zamawiający  zastosował  nietypową  w  takich 

okolicznościach  procedurę  wyjaśniania  oferty,  którą  można  uznać  za  nieodpowiadającą 

klasycznemu modelowi wyjaśniania oferty – czy to w kontekście art. 87 ust. 1, czy też art. 90 

ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Choć  bowiem  art.  87  ust.  1  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  pozostawia  zamawiającym  swobodę  uznania,  kiedy  wezwą 

wykonawców  do  wyjaśnienia  treści  oferty,  to  na  tej  podstawie  rozstrzyga  się  raczej 

wątpliwości co do istniejącej treści oferty. Tymczasem w ofercie przystępującego Kolin  

w  ogóle  nie  opisywano  zakresu  zaoferowanego  przedmiotu  w  odniesieniu  do  robót 

budowlanych 

– jedynie podano globalną cenę ich wykonania. Tym samym trudno wskazać, 

jakie  wątpliwości  merytoryczne  co  do  treści  oferty  mógł  mieć  Zamawiający.  Wątpliwości  te 

mogły  dotyczyć  jedynie  zaoferowanej  ceny,  która  była  jedynym  elementem  wskazywanym 

przez  wykonawcę  w  ofercie  i  która,  w  przypadku  przystępującego  Kolin,  rzeczywiście  była 

znacznie niższa od cen pozostałych ofert. Tym samym z logicznego i proceduralnego punktu 

widzenia odpowiednie wydawałoby się raczej zastosowanie trybu wezwania z art. 90 ust. 1 

ustawy Prawo zamówień publicznych, który również stanowi wyjaśnienie treści oferty, ale  

w konkretnym kierunku, tj. jej ceny; albo przynajmniej wskazanie w wezwaniu obu podstaw 

prawnych.  

Odwołujący nie sformułował zarzutu nieprawidłowego odstąpienia przez Zamawiającego od 

zastosowania  procedury  wyjaśnień  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych,  jak  też  zarzutu  dotyczącego  zastosowania  wyjaśnień  z  art.  87  ust.  1  ustawy 

Prawo zamówień publicznych. Przeprowadzona przez Zamawiającego procedura wyjaśnień 

sama w sobie nie stanowi więc przedmiotu oceny Izby.  

Ma  ona  jednak  dla  tego  rozstrzygnięcia  znaczenie  w  kontekście  jej  skutków.  Brak  bowiem 

zastosowania  wezwania  do  wyjaśnień,  o  których  mowa  w  art.  90  ust.  1  i  ust.  1a  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  powoduje,  że  z  proceduralnego  punktu  widzenia  niemożliwe 

jest zastosowanie zarówno art. 90 ust. 3, jak i art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo zamówień 

publicznych. Oferty wykonawcy nie można bowiem odrzucić na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  bez  jego  uprzedniego  wezwania  w  trybie  art.  90 

ustawy Prawo zamówień publicznych, co jest od dawna ustalone w orzecznictwie  

i piśmiennictwie i nie budzi wątpliwości. Nie było też sporne pomiędzy Stronami  

i przystępującym Kolin. Tym bardziej nie można odrzucić oferty na podstawie art. 90 ust. 3 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  odnoszącego  się  bezpośrednio  do  braku  wyjaśnień 

lub nieprawidłowych albo nieprzekonujących wyjaśnień z art. 90 ust. 1 lub 1a ustawy Prawo 

zamówień  publicznych.  Tym  samym  już  z  samego  proceduralnego  punktu  widzenia  zarzut 

naruszenia art.  89  ust. 1 pkt  4  w  zw.  z  art.  90 ust.  3 ustawy  Prawo  zamówień  publicznych 

poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego  Kolin,  mimo  iż  oferta  ta  nosi 

znamiona  rażąco  niskiej  ceny  i  jednocześnie  Kolin  nie  wykazał,  że  złożona  oferta  nie  jest 

rażąco niska, nie mógł zostać uwzględniony. 

Wbrew wnioskowi Odwołującego Izba nie mogła również wyjaśnień przeprowadzonych przez 

Zamawiającego  uznać  za  wyjaśnienia  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych,  mimo  nieprzywołania  w  wezwaniu  tej  podstawy  prawnej  –  co  również  jest 

ustalone w dotychczasowym orzecznictwie. Przywołanie przez zamawiającego w wezwaniu 

podstawy  prawnej  tego  wezwania  ma  istotne  znaczenie,  bowiem  określa  nie  tylko  rodzaj 

wezwania,  ale  przede  wszystkim  implikuj

e  zarówno  sposób  zachowania  wezwanego 

wykonawcy,  jak  i  skutki  tego  wezwania  i  udzielonych  wyjaśnień.  Co  do  zasady  bowiem 

wykonawca nie ma formalnego obowiązku odpowiadania na wezwanie zamawiającego z art. 

87  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  i  ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  nie 

wiąże z tym żadnych formalnych skutków (oczywiście skutki takie następują faktycznie, gdyż 

zamawiający,  na  postawie  swoich  niewyjaśnionych  wątpliwości  może  uznać  ofertę  za 

podlegającą  odrzuceniu).  Natomiast  przy  wezwaniu z  art.  90  ust.  1 i  ust.  1a  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  skutek  taki  został  wskazany  wprost  w  art.  90  ust.  3  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych, oraz, w konsekwencji, w art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo zamówień 

publicznych.  Poza  tym  art.  87  ust.  1  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  dotyczy  raczej 

rzeczowej treści oferty (co zostało zaoferowane, jaki sposób wykonania itd.), a art. 90 ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  jej  części  cenowej  (choć  oczywiście  w  aspekcie  przedmiotu 

zamówienia,  o  czym  wprost  mowa  w  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych). 

Tym  samym  wykonawca,  wiedząc,  jaki  jest  cel  wezwania,  jednocześnie  wie,  jak  powinien 

ukierunkować  swoje  wyjaśnienia  i  na  jakie  okoliczności  w  udzielonych  odpowiedziach 

zwrócić uwagę i jakie wykazać. Tym samym dla ochrony wzywanych wykonawców przyjmuje 

się, że wezwanemu wykonawcy z powyżej wskazanych powodów proceduralnych  

i praktycznych, powinna zostać podana realna i prawidłowa podstawa prawna wezwania. Ma 

to bowiem kluczowe znaczenie dla dalszych losów jego oferty i słuszne w tym kontekście są 

uwagi przystępującego Kolin poczynione podczas rozprawy. 

W  niniejszej  sprawie 

–  z  powodu  wskazania  w  ofercie  jedynie  jednej,  ryczałtowej  ceny  za 

wykonanie robót – ma miejsce jeszcze jedna okoliczność. Otóż wyjaśnienia Zamawiającego 

dotyczyły  wprawdzie  wielu  elementów,  jednak  nie  budzi  wątpliwości,  że  nie  obejmowały 

całości planowanych robót budowlanych. Tym samym na ich podstawie trudno wyrokować  

o poprawności ceny tej pozycji i musiałaby tu zostać przeprowadzona kompleksowa analiza 

wyceny w celu ustalenia, czy podana kwota 482.142.043,21 złotych netto jest wystarczająca 

dla poprawnego wykonania robót.  

Ze  względu  na  to,  że  kwota  ta  jest  globalna,  nie  można  też  w  tym  przypadku  uznać  za 

poprawną  argumentacji  Odwołującego  co  do  zaniżenia  wyceny  kilku  elementów,  nawet 

istotnych cenowo. Nawet jeśli bowiem Odwołujący w tym zakresie miałby rację, nie wiadomo, 

jak  prezentuje  się  koszt  wykonania  innych  elementów,  a  tym  samym  czy  założona  przez 

przystępującego  Kolin  kwota  jest  wystarczająca,  by  roboty  budowlane  wykonać. 

Przykładowo  –  jeśli  konstrukcja  obiektu  mostowego  bez  dylatacji  od  konstrukcji  takiego 

obiektu z dylatacjami to różnica, jak wskazał Odwołujący, rzędu 5% wartości takiego obiektu, 

to  niemożliwe  jest  tę  wartość  przyrównać  do  całości  wyceny  robót  budowlanych  w  ofercie, 

wobec braku danych o wycenie pozostałych elementów.  

Jak  słusznie  wskazał  Zamawiający,  nie  może  tu  być  też  mowy  o  nieuprawnionym 

przeniesieniu  wartości  pomiędzy  poszczególne  wyceniane  pozycje  (kosztorysowe),  jak  też 

niedoszacowaniu  konkretnych  pozycji,  ponieważ  w  ogóle  nie  ma  wyceny  poszczególnych 

pozycji.  Tym  samym  w  ogóle  niewystarczające  dla  uwzględnienia  zarzutu  jest  wskazanie 

przez  Odwołującego,  że  kilka  pozycji  zostało  ewentualnie  niedoszacowanych,  bez 

odniesienia  się  do  globalnej  wyceny  robót.  Zatem  i  z  tego  powodu  zarzut  ten  nie  mógłby 

zostać uwzględniony. 

Należy  też  przyznać  rację  Zamawiającemu,  że  zawarta  w  odwołaniu  argumentacja 

Odwołującego  nie  jest  przekonująca.  Odwołujący  odwołał  się  w  niej  do  cen  z  publikacji 

SEKOCENBUD, jak też do kosztorysowej wyceny obiektów zamawianych w innych latach  

i w innych postępowaniach przez Zamawiającego, które to obiekty, nawet jeśli były podobne  

i  pełniły  analogiczną  funkcję,  nie  są  obiektami,  które  ma  wybudować  wykonawca  w  tym 

zamówieniu, a które dopiero zostaną zaprojektowane. Tym samym nie mają bezpośredniego 

przełożenia  na  wycenę  robót  w  ofercie  przystępującego  Kolin  i  nie  mogą  być  uznane  za 

dowód na ich nieprawidłową wycenę.  

Izba uznała także, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo 

zamówień publicznych poprzez zaniechanie odrzucenia oferty przystępującego Kolin, mimo 

iż  złożona  oferta  nie odpowiada treści  specyfikacji  istotnych warunków zamówienia, jak  też 

zarzut 

naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez prowadzenie 

między  Zamawiającym  a  przystępującym  Kolin  niedopuszczalnych  negocjacji  dotyczących 

złożonej  oferty,  w  tym  w  kontekście  korekty  danych  zawartych  w  wyjaśnieniach  co  do 

wymiarów przepustów ekologicznych.  

Z  zakresie  obu  tych  zarzutów  należy  ponownie  wskazać,  że  przedmiotem  zamówienia  jest 

wykonanie  robót  budowlanych  w  formule  „projektuj  i  buduj”,  a  w  ofercie  wykonawcy 

wypełniali  jedynie  tabelę  „Wykaz  płatności”,  która  obejmowała  wyłącznie  jedną  pozycję 

dotyczącą  wykonania robót  budowlanych,  zawierającą  ich ryczałtową wycenę.  Tym  samym 

wykonawcy  w  ogóle nie opisywali  w  ofercie zakresu  planowanych  robót, deklarując jedynie 

ogólnie ich wykonanie zgodnie z wymaganiami specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

Całość  wskazań  co  do  zaoferowanego  przedmiotu  znalazła  się  więc  w  udzielonych 

Zamawiającemu wyjaśnieniach w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, 

które  jednak  nie  obrazują  całości  oferty,  a  jedynie  odnoszą  się  do  konkretnie  zadanych 

pytań. Trudno zaś na obecnym etapie recenzować poprawność merytoryczną (techniczną  

i  prawną)  nieistniejącej  jeszcze  dokumentacji  projektowej,  która  dopiero  po  jej  wykonaniu 

zostanie  oceniona  przez  Zamawiającego,  jak  i  uprawnione  organy,  zwłaszcza  pod  kątem 

zgodności z przepisami i wymaganiami DŚU.  

Należy tu podkreślić, że wobec takiego sformułowania przedmiotu zamówienia i treści oferty, 

jaki ma miejsce w niniejszym postępowaniu wykonawcy składają ofertę w oparciu o wstępną 

koncepcj

ę  wykonania  zamówienia,  która  zostanie  sprecyzowana  dopiero  po  wykonaniu 

dokumentacji  projektowej,  która,  co  oczywiste,  będzie  musiała  uwzględniać  wszystkie 

wymagania  PFU,  DŚU,  przepisów  prawa  oraz  sztuki  budowlanej.  Zatem  na  tym  etapie 

głównym  elementem  rozważań  co  do  poprawności  oferty  jest  to,  czy  zaoferowana  cena 

pozwoli  na  wykonanie  planowanych  robót  budowlanych  zgodnie  z  powyższymi 

wymaganiami.  

Powyższe stwierdzenie nie oznacza oczywiście, że zastosowanie formuły „projektuj i buduj”, 

jak też wyjaśnień treści oferty, wyklucza stwierdzenie, że w takim wypadku oferta nie może 

być niezgodna ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia – bo może to mieć miejsce – 

jednak, tak jak i w pozostałych przypadkach, stwierdzenie to musi być bardziej kategoryczne 

i  jednoznacznie  niż  ma  to  miejsce  w  niniejszej  sprawie.  Izba  w  swoich  orzeczeniach 

wielokrotnie  wskazywała,  że,  aby  odrzucić  ofertę  jako  niezgodną  ze  specyfikacją  istotnych 

warunków zamówienia, trzeba wpierw tę niezgodność jasno ustalić.  

W  niniejszej  spra

wie  natomiast  wskazane  przez  Odwołującego  jako  niezgodne  ze 

specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  elementy  pozostają  sporne  –  zarówno  co  do 

zgodności  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  (PFU  i  DŚU),  jak  i  przepisami 

prawa,  a  Strony  i  przystępujący  Kolin  przez  trzy  terminy  rozprawy  oraz  w  obszernych 

pismach  procesowych  dowodzili  poprawności  swojej  interpretacji  rzeczonych  dokumentów, 

jak  i  przepisów.  Już  sam  ten  fakt  wskazuje,  że  zastosowanie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy 

Prawo zamówień publicznych, przy rozbieżnościach jej interpretacji, jest niewskazane  

i  powinna  mieć  tu  zastosowanie  powszechnie  przyjęta  zasada,  że  wątpliwości  co  do 

wymagań  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  należy  rozstrzygać  na  korzyść 

wykonawcy składającego ofertę – tu: przystępującego Kolin.  

Jeśli  chodzi  o  zgodność  z  wymaganiami  prawa  średnicy  (rzekomych)  przepustów,  to, 

zdaniem  Izby,  nie  ma  znaczenia,  jak  element  ten  został  nazwany  przez  przystępującego 

Kolin  w  wyjaśnieniach  (czy  też  właściwie  przez  Zamawiającego  w  pytaniu,  ponieważ  to 

Zamawiający zadał pytanie dotyczące przepustów), jak też ewentualny fakt, że w odpowiedzi 

na  pytanie  o  przepusty  przystępujący  Kolin  odniósł  się  również  do  elementów,  które 

następnie wraz z Zamawiającym jako przepusty negowali. W odwołaniu kwestionowana była 

zgodność z wymaganiami prawnymi zamierzonej średnicy (rzekomych) przepustów – jednak 

wymagania  prawne  pozostają  obojętne  do  zastosowanej  przez  wykonawcę  lub  projektanta 

nazwy,  tzn.  obiektywnie  istnieją  lub  nie.  Dodatkowo,  jak  zostało  wskazane  podczas 

rozprawy,  nie  ma  jednoznacznego  stwierdzenia,  nawet  w  orzecznictwie  sądowym,  czy 

przewidziane pod zjazdami elementy odwodnienia powinny być uznawane za przepusty, czy 

też nie. Zostanie to zatem ostatecznie rozstrzygnięte w dokumentacji projektowej  

i stwierdzone przez organ tę dokumentację zatwierdzający. 

Co  do  niezgodności  z  wymaganiami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  wielkości 

przepustów ekologicznych – jak ustalono podczas rozprawy, przystępujący Kolin  

w  początkowych  wyjaśnieniach  podał  nieprawidłową  (niezgodną  ze  specyfikacją  istotnych 

warunków zamówienia) ich wielkość, którą następnie skorygował w kolejnych wyjaśnieniach, 

podając  wymiary  zgodne  z  wymaganiami,  stwierdzając,  że  omyłkowo  skopiował 

nieprawidłowe  dane.  Zamawiający  tę  korektę  zaakceptował,  jak  również  poprawione  dane 

nie były kwestionowane co do poprawności przez Odwołującego. Tym samym spór powstał 

jedynie  o  to,  czy  taka  korekta  wyjaśnień  była  możliwa,  czy  też  stanowiła  niedozwolone 

negocjacje oferty. 

W  ocenie 

Izby  taka  korekta  przedmiotowych  wyjaśnień  była  możliwa  i  nie  stanowiła 

niedozwolonych  negocjacji  treści  oferty.  Przede  wszystkim  treścią  oferty  było  wykonanie 

robót  budowlanych  zgodnie  z  wymaganiami  zawartymi  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  i,  co  jest  logiczną  konsekwencją  powyższego  –  wolą  przystępującego  Kolin 

mogło być jedynie wykonanie tych przepustów zgodnie z tymi wymaganiami. Zrozumiałe jest, 

że  w  trakcie  udzielania  odpowiedzi  na  jedno  z  licznych  pytań,  mógł  się  wkraść  błąd,  który 

mógł wymagać korekty. Procedura wyjaśnień nie zawiera zakazu dokonywania sprostowania 

błędów,  jej  celem  zaś  jest  ustalenie  szczegółów  przedmiotu  oferty.  Dodatkowo  nie  ma  też 

być narzędziem doprowadzenia do eliminacji poprawnej początkowo oferty, co przy zadaniu 

wykonawcy  odpowiedniej  liczby  odpowiednio  skomplikowanych  pytań  przy  odpowiednio 

skomplikowanym  przedmiocie  zamówienia  jest  stosunkowo  łatwe  do  wykonania  –  łatwo  tu 

bowiem  o  omyłkę  lub  błąd,  jak  też  gdy  dane  pytania  następnie  odniesie  się  do  innego 

eleme

ntu niż dotyczyło pytanie czy odpowiedź (jak np. w przypadku ścianek szczelnych). 

Powyższa  korekta  nie  zmieniła  też  zakresu  czy  przedmiotu  oferty.  Trudno  też  uznać  ją  za 

przedmiot  negocjacji,  gdyż  wymagania  w  tym  zakresie  zostały  ustalone  na  etapie 

specyfi

kacji istotnych warunków zamówienia i ani Zamawiający, ani przystępujący Kolin nie 

zmieniali ich na późniejszym etapie postępowania. Tym samym, w ocenie Izby, nie miało tu 

miejsce  niedozwolone  w  kontekście  art.  87  ust.  1  i  art.  7  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych negocjowanie treści oferty przystępującego Kolin. 

Co do kwestii nieuwzględnienia w wyjaśnieniach wymagań w zakresie zastosowania ścianek 

szczelnych  dla  obiektów  mostowych,  o  których  mowa  w  DŚU,  Izba  podzieliła  stanowisko 

Zamawiającego  i  przystępującego  Kolin.  Ani  Zamawiający,  ani  przystępujący  Kolin  nie 

kwestionowali  bowiem,  że  ścianki  szczelne  zostaną  przy  budowle  obiektów  mostowych 

zastosowane zgodnie z wymaganiami DŚU, natomiast przedmiotowe pytanie i odpowiedź na 

nie,  do  których  odnosił  się  Odwołujący  w  zarzucie,  nie  dotyczyło  samego  zastosowania 

ścianek szczelnych, jak też przedstawiony w odpowiedzi schemat nie miał na celu wskazania 

posadowienia  ścianek  szczelnych,  był  też  wyłącznie  rysunkiem  poglądowym,  a  nie 

ostatecznym  rysunkiem  techn

icznym  z  projektu  (już  niezależnie  od  spornego  podczas 

rozprawy faktu, które ścianki szczelne muszą/powinny się w projekcie znaleźć, a które nie). 

Należy  też  zwrócić  uwagę,  że  sama  DŚU,  a  za  nią  i  cała  specyfikacja  istotnych  warunków 

zamówienia wymagała zastosowania ścianek szczelnych, ale nie wskazywała konkretnie ile 

ścianek,  jakiego  rodzaju  i  w  jakich  miejscach  należy  zastosować,  co  zostanie  dopiero 

ustalone  na  etapie  projektu  konkretnego  obiektu  mostowego.  Przystępujący  Kolin 

zadeklarował podczas rozprawy zastosowanie takich ścianek zgodnie z wymaganiami  

i  potrzebami,  zatem  trudno  na  obecnym  etapie  wskazywać,  że  zaoferował  wykonanie 

zamówienia niezgodnie z postanowieniami specyfikacji istotnych warunków zamówienia,  

w tym DŚU. 

Co do kwestii nieuwzględnienia wymagań w zakresie wzmocnień podłoża gruntowego,  

o  których  mowa  w  programie  funkcjonalno-użytkowym,  Izba  stwierdziła,  że  przystępujący 

Kolin  w  swoim  stanowisku  zadeklarował  zastosowanie  niezbędnych  wzmocnień  podłoża 

gruntowego  w  sposób,  który  będzie  wynikał  z  konkretnych  warunków  przy  konkretnych 

obiektach,  który  to  zakres  wzmocnień  na  obecnym  etapie  jest  nie  tylko  sporny,  ale  też 

niemożliwy do ostatecznego ustalenia, nawet w oparciu o opinię biegłego czy eksperta. Tym 

samym  Izba  uznała,  że  nie  można  na  obecnym  etapie  orzec,  że  przystępujący  Kolin 

zaoferował  wykonanie  zamówienia  niezgodnie  z  postanowieniami  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia.  

Co  do  kwestii  nieuwzględnienia  wymagań  programu  funkcjonalno-użytkowego  odnośnie 

schematów  statycznych  obiektów  mostowych,  Izba  stwierdziła,  że  w  tym  zakresie 

interpretacja  wymagań  PFU  jest  rozbieżna  pomiędzy  Odwołującym  i  nie  tylko 

przystępującym  Kolin,  ale  przede  wszystkim  Zamawiającym,  który  jest  autorem  spornego 

wymagania.  Tym  samym,  jak  wskazano  powyżej,  powinna  mieć  tu  zastosowanie 

powszechnie  przyjęta  zasada,  że  wątpliwości  co  do  wymagań  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia należy rozstrzygać na korzyść wykonawcy składającego ofertę,  

a  zatem  nie  można  zastosować  podstawy  odrzucenia  oferty  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy 

Prawo zamówień publicznych. 

W konsekwencji Izba nie stwierdziła także naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień 

publicznych poprzez przeprowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania 

uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców,  proporcjonalności  i  przejrzystości 

w związku z zaniechaniem odrzucenia oferty przystępującego Kolin czy też prowadzeniem  

z nim niedopuszczalnych negocjacji dotyczących złożonej przez niego oferty. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 557 i art. 575 ustawy  

z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych oraz § 2 ust. 2 pkt 2, § 5, § 8 ust. 

2  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437). 

Zgodnie z dyspozycją art. 557 ustawy Prawo zamówień publicznych w wyroku oraz  

w  postanowieniu  kończącym  postępowanie  odwoławcze  Izba  rozstrzyga  o  kosztach 

postępowania  odwoławczego.  Zgodnie  z  art.  575  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych 

strony  oraz  uczestnik  postępowania  odwoławczego  wnoszący  sprzeciw  ponoszą  koszty 

postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku. 

Z § 2 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia wynika, że wysokość wpisu wnoszonego  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  na  roboty  budowlane  o  wartości  przekraczającej 

progi  unijne,  o  których  mowa  w  art.  3  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  wynosi 

20.000 złotych.  

Zgod

nie z § 5 rozporządzenia do kosztów postępowania odwoławczego, zalicza się:  

1) wpis, obejmujący: a) wynagrodzenia, wydatki i opłaty Urzędu związane z organizacją  

i obsługą postępowań odwoławczych, archiwizacją dokumentów oraz szkoleniami członków 

Izby, b

) wynagrodzenie i zwrot wydatków poniesionych przez biegłych, jeżeli dowód z opinii 

biegłego  został  dopuszczony  przez  Izbę  z  urzędu,  oraz  tłumaczy,  w  przypadku,  o  którym 

mowa  w  art.  548  ustawy,  c)  koszty  przeprowadzenia  innych  dowodów  w  postępowaniu 

odwoławczym niż dowód z opinii biegłego, dopuszczonych przez Izbę z urzędu; 

2)  uzasadnione  koszty  stron  postępowania  odwoławczego,  a  w  okolicznościach,  o  których 

mowa odpowiednio w § 7 ust. 2 pkt 2 i 3, ust. 3 i 4, § 8 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz § 9 ust. 1 pkt 3 lit. 

b  i  pkt  4,  koszty  uczestnika  postępowania  odwoławczego,  który  przystąpił  po  stronie 

zamawiającego i wniósł sprzeciw, w wysokości określonej na podstawie rachunków lub spisu 

kosztów,  złożonych  do  akt  sprawy,  obejmujące:  a)  koszty  związane  z  dojazdem  na 

wyz

naczone posiedzenie lub  rozprawę, b)  wynagrodzenie i  wydatki  jednego pełnomocnika, 

jednak nieprzekraczające łącznie kwoty 3600 złotych, c) wynagrodzenie biegłych oraz zwrot 

poniesionych przez nich wydatków, jeżeli dowód z opinii biegłego został dopuszczony przez 

Izbę  na  wniosek  strony  lub  uczestnika  postępowania  odwoławczego,  d)  inne  uzasadnione 

wydatki, w tym koszty przeprowadzenia innych dowodów w postępowaniu odwoławczym niż 

dowód  z  opinii  biegłego,  dopuszczonych  przez  Izbę  na  wniosek  strony  lub  uczestnika 

postępowania odwoławczego. 

Z  kolei  §  8  ust.  2  zdanie  pierwsze  rozporządzenia  stanowi,  że  w  przypadku  oddalenia 

odwołania przez Izbę koszty ponosi odwołujący. 

Izba  uwzględniła  uiszczony  przez  Odwołującego  wpis  w  wysokości  20.000  złotych  oraz 

kwotę  4.602,96  zł  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  przez 

Zamawiającego  z  tytułu  dojazdu  w  wysokości  1.002,96  złotych  i  wynagrodzenia 

pełnomocnika w wysokości 3.600 złotych. 

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji. 

Przewodniczący:      ……………………..… 

Członkowie:     

……………………..… 

……………………..…