KIO 1353/21 WYROK dnia 26 maja 2021 r.

Sygn. akt: KIO 1353/21 

WYROK 

z dnia 26 maja 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Kuszel-Kowalczyk 

Członkowie:              Agata Mikołajczyk 

   Agnieszka Trojanowska 

   Protokolant:             

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  21  maja  2021 

roku  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  I

zby  Odwoławczej  w  dniu  7  maja  2021  r.  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Polcom  ITS  Sp.  z  o.o.  i 

Wspólnicy sp.k. z siedzibą w Skawinie oraz Politechnika Wrocławska we Wrocławiu w 

postępowaniu prowadzonym przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy  Computex 

Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  z  siedzibą  w  Warszawie 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  –  Kancelarii  Prezesa  Rady 

Ministrów w Warszawie – unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego - 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Polcom  ITS  Sp.  z 

o.o.  i  Wspólnicy  sp.k.  z  siedzibą  w  Skawinie  oraz  Politechnika  Wrocławska  we 

Wrocławiu  i  przeprowadzenie  ponownego  badania  ofert  z  uwzględnieniem  oferty 

odwołującego  

kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  –  Kancelarię  Prezesa  Rady 

Ministrów w Warszawie i: 

zalicza  w poczet 

kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15 000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego 

tytułem  wpisu  od  odwołania  oraz  kwotę  3 600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  poniesione 

przez odwołującego tytułem wynagrodzenia pełnomocnika, 

zasądza  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kwotę  18  600  zł  00  gr 

(słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy). 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1 

i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2019 ze zm.) w związku z art. 92 ust. 2 ustawy 

z 

dnia 11 września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych 

(Dz.U.  2019,  poz.  2020),  na  niniejszy  wyrok  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

……………………………….. 

……………………………….. 

……………………………….. 

Sygn. akt: KIO 1353/21 

Uzasadnienie 

Zamawiający  Kancelaria  Prezesa  rady  Ministrów  w  Warszawie  –  prowadzi 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest „Świadczenie 

kompleksowej usługi hostingowej, bazując na infrastrukturze chmury publicznej, dla systemu 

KRONIK@

”, znak sprawy PN-49/2020. 

Postępowanie  prowadzone  jest  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  

2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 roku, poz. 1843) (dalej ustawa Pzp). 

W  dniu  7  maja  2021  roku  wykonawc

y  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia Polcom ITS Sp. z o.o. i Wspólnicy sp.k. z siedzibą w Skawinie oraz Politechnika 

Wrocławska  we  Wrocławiu  (dalej:  odwołujący)  wnieśli  odwołanie  od  czynności 

zamawiającego  polegającej  na  odrzuceniu  ich  oferty  oraz  zaniechanie  wezwania 

odwołującego do wyjaśnień lub uzupełnienie i poprawienia dokumentu z art. 25 ust. 1 pkt 2 

ustawy Pzp.  

W związku z powyższym odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  i  art.  7  ust.  1  i  3 

ustawy Pzp przez: 

a) 

bezzasadne odrzucenie oferty odwołującego, mimo że jej treść nie jest sprzeczna 

z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, w szczególności punktem 

18  załącznika  nr  4  do  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (opisu 

przedmiotu zamówienia), 

b) 

bezzasadne  odrzucenie  oferty  odwołującego  bez  umożliwienia  odwołującemu 

wypowiedzenia się w przedmiocie wątpliwości, jakich mógł nabrać Zamawiający w 

odniesieniu  do  spełnienia  przez  ofertę  Odwołującego  wymagań  określonych  w 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

art. 26 ust. 3 ustawy Pzp: przez zaniechanie wezwania odwołującego do uzupełnienia 

lub  poprawienia  dokumentu,  w  przypadku  przyjęcia,  że  certyfikat  ANSI/TIA-942 

stanowił  tzw.  dokument  przedmiotowy,  o  którym  mowa  w  art.  25  ust.  1  pkt  2  ustawy 

Pzp. 

Odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania w całości; 

nakazanie Zamawiającemu unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego 

oraz dokonania ponownej oceny ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego 

W  uzasadnieniu  wniesionego  odwołania  odwołujący  odnośnie  podniesionych  zarzutów 

wskazał: 

Postępowanie toczy  się  w  związku  z  Projektem  Kronik@  (Krajowe  Repozytorium  Obiektów 

Nauki  i  Kultury),  którego  celem  zgodnie  z  SIWZ  jest  „zwiększenie  dostępności  zasobów 

cyfrowych  Instytucji  Sektora  Publicznego  oraz  poprawa  ich  jakości,  a  także  zwiększenie 

możliwości  ich  ponownego  wykorzystania".  Na  przedmiot  zamówienia  składają  się  dwa 

zasadnicze świadczenia związane z usługami informatycznymi. 

Pierwsz

e,  określane  zbiorczo  jako  „Hosting”,  obejmuje  świadczenie  usługi  kompleksowej 

hostingowej  bazującej  na  infrastrukturze  chmury  publicznej  i  zapewnienie  kompleksowego 

środowiska,  z  jednoczesną  ochroną  danych  Zamawiającego  oraz  wytypowanych  przez 

Zamawiającego jednostek kultury i nauki. Drugie obejmuje migrację danych z wytypowanych 

przez  Zamawiającego  instytucji  kultury:  Narodowego  Archiwum  Cyfrowego,  Biblioteki 

Narodowej  i  Muzeum  Narodowego  w  Krakowie.  Migracja  danych  ma  być  wykonana  w 

początkowym okresie obowiązywania umowy. Pozostały czas z 36-miesięcznego okresu jej 

obowiązywania obejmuje świadczenie Hostingu. 

Odwołujący wskazał, iż cechą usług opartych o tzw. chmurę obliczeniową, takich jak usługi 

objęte  przedmiotem  zamówienie,  jest  wykorzystanie  infrastruktury  znajdującej  się  w 

wyspecjalizowanych  centrach  przetwarzania  danych.  W  związku  z  tym,  Zamawiający  w 

opisie  przedmiotu  zamówienia  (OPZ)  postawił  także  pewne  wymagania  dotyczące  tego, 

jakim  centrum  przetwarzania  danych  mają  dysponować  podmioty  zapewniające  usługi 

chmury  obliczeniowej.  Zgodnie  z  punktem  20  w  rozdziale  „Dostępność  systemów  i  ich 

zabezpieczenia”  OPZ  wymagane  jest:  „Posiadanie  przez  dostawcę  centrów  przetwarzania 

działających  w  trybie  24/7/365  (dwadzieścia  cztery  godziny  na  dobę  przez  wszystkie  dni  w 

roku) zespołów monitorujących i zwalczających cyberataki oraz przedstawiających cykliczne 

raporty na temat aktualnych zagrożeń i sposobie ich zwalczania”. 

Punkt  18  rozdziału  „Dostępność  systemów  i  ich  zabezpieczenia”  w  OPZ  poświęcony  jest 

certy

fikacji.  Pierwotnie  miał  on  następujące  brzmienie:  „Oba  centra  danych  powinny 

posiadać  przynajmniej  trzy  z  wymienionych  certyfikacji:  TIER-III,  UK  G-Cloud,  ENISA  IAF, 

SOC 1, SOC 2”. 

Dalej  odwołujący  wskazał,  iż  Zamawiający  dokonał  modyfikacji tego  wymagania,  udzielając 

odpowiedzi  na  pytania.  Przykładowo,  w  pytaniu  nr  10  do  SIWZ  zarzucono,  że  przytoczone 

wyżej  wymaganie  nie  określa  kryteriów  równoważności,  a  także  utrudnia  uczciwą 

konkurencję z powodu wykluczenia niektórych typów certyfikacji i postawienia wymogów co 

do  certyfikacji  niemającej  związku  z  przedmiotem  zamówienia.  Podobne  wątpliwości 

podnoszono w pytaniu nr 17 (za pismem znak DG-WZP.263.43.2020). 

Po  modyfikacji  z  dnia  27  stycznia  2021  r.  punkt 

18  otrzymał  brzmienie:  „Dostawca  musi 

posiadać certyfikację zgodną z normą EN - 50600 klasa 3 lub równoważnie jeden z dwóch 

certyfikatów Tl ER III lub ANSI/TIA 942”. 

Odwołujący stwierdził, iż w tym kontekście należy ustalić treść przedmiotowego wymagania. 

Po  pierwsze,  odwołujący  wskazał,  że    wymaganie  odnoszone  jest  do  „dostawcy”. 

Zamawiający co prawda nie podaje dokładnej definicji tego pojęcia, ale można dostrzec, że 

konsekwentnie  odróżnia  Wykonawcę  (w  OPZ  np.  rozdział  „Migracja  danych”,  rozdział 

„Bezpieczeństwo”,  rozdział  „Zakończenie  świadczenia  usługi”)  od  dostawcy.  To  ostatnie 

pojęcie pojawia się w słowniczku w kontekście pojęcia chmury publicznej i modelu PaaS: w 

obu  jest  mowa  o  „dostawcy  chmury”.  W  pozostałych  miejscach,  w  których  Zamawiający 

używa słowa „dostawca”, pojęcie to jest użyte w tym samym kontekście (pkt 18 i 20 rozdziału 

„Dostępność systemów i ich zabezpieczenia” OPZ). To rozróżnienie nie jest przypadkowe i 

jest zgodne z terminologią stosowaną w branży. Wykonawca, rozumiany jako podmiot, który 

zawiera  umowę  z  klientem  końcowym,  odróżniany  jest  powszechnie  od  dostawcy,  czyli 

podmiotu, który zapewnia niezbędną infrastrukturę i usługi chmury obliczeniowej. 

Po  drugie, 

odwołujący  wskazał,  że  zamawiający sformułował  wymaganie w  ogólny sposób. 

Jako wiodącą wskazał normę EN- 50600, natomiast dopuścił certyfikaty równoważne. Jeden 

z 

nich 

(„ANSI/TIA-942”) 

odwołuje 

się 

do 

standardu 

opracowanego 

przez 

Telecommunications 

Industry 

Association 

amerykański 

niepubliczny 

podmiot 

zarejestrowany  na  podstawie  prawa  stanu  Illinois.  Drugi  („TIER  III”)  nie  precyzuje,  o  jaką 

normę  chodzi.  W  ocenie  odwołującego,  choć  nie  jest  to  przesądzone,  być  może 

Zamawiający  miał  na  myśli  kolejną  ze  stosowanych  w  branży  komercyjnych  certyfikacji, 

oferowanych pod marką Uptime Institute przez spółkę 451 Group Research, LLC z siedzibą 

w  Nowym  Jorku.  Jeżeli  tak,  to  oznaczałoby,  że  Zamawiający  jako  równoważne  wskazał 

certyfikacje dotyczące przynajmniej jednego, a być może dwóch standardów opracowanych 

przez  amerykańskie  podmioty  niepubliczne.  Odwołujący  podkreślił,  iż  zamawiający  nie 

do

określił żadnych innych kryteriów równoważności, w szczególności nie sprecyzował, przez 

kogo mają zostać wystawione certyfikaty. 

Odwołujący stwierdził, iż zaskarżona czynność odrzucenia oferty odwołującego jest wadliwa 

z  przyczyn  merytorycznych 

(ponieważ  przedstawiony  przez  odwołującego  certyfikat  jest 

ważny  i  spełnia  wymagania  SIWZ)  i  formalnych  (m.in.  dlatego,  że  zamawiający  odrzucił 

ofertę odwołującego uzupełniając treść wymagań SIWZ po upływie terminu składania ofert). 

Choć,  zdaniem  odwołującego,  wystarczające  dla  podważenia  czynności  zamawiającego  są 

argumenty  formalne,  o

dwołujący  w  pierwszej  kolejności  odniósł  się  do  zagadnień 

merytorycznych. 

Odwołujący  podkreślił,  iż  odrzucając  ofertę  odwołującego,  za  punkt  wyjścia  zamawiający 

przyj

ął założenie, iż „ważność certyfikatu zależy od tego czy podmiot certyfikujący widnieje w 

przedmiotowej bazie'' [na stronie internetowej TIA - 

przyp. Odwołującego], ale nie wyjaśnił, z 

czego  to  jego  zdaniem  wynika  w  przypadku  standardu  ANSI/TIA-

942.  Według 

Z

amawiającego „certyfikat wydany przez podmiot, niefigurujący w przedmiotowej bazie, jest 

tylko  dokumentem  wydanym  przez  firmę  nieakredytowaną,  który  może  się  opierać  o 

wytyczne  stowarzyszenia,  w  zakresie  normy  ANSI/TIA-

942,  jednak  w  związku  z  faktem,  iż 

ni

e jest to certyfikat wydany przez stowarzyszenie, sposób certyfikacji może nie odpowiadać 

restrykcyjnym  wytycznym  TIA  i 

nie  spełniać  wymagań  normy,  tylko  subiektywne  założenia 

organizacji  i  konsultantów  certyfikujących".  Zdaniem  odwołującego  lektura  uzasadnienia 

odrzucenia oferty dowodzi, że Zamawiający opierał tę decyzję na przypuszczeniach. 

Odwołujący  nie  zaprzeczył,  że  Telecommunications  Industry  Association  prowadzi  stronę 

internetową,  na  której  umieszczane  są  informacje  o  przedsiębiorcach,  którzy  uzyskali 

certyfikat  od  podmiotów  współpracujących  z  TIA.  Obecnie  są  to  m.in.  trzy  spółki  z  Polski 

(Park  Naukowo-Technologiczny  w  Opolu  Sp.  z o.o.,  Beyond.pl  sp.  z  o.o.  oraz  NASK  S.A.), 

natomiast certyfikat jednego z podmiotów umieszczonych na stronie (T-Mobile Polska S.A.) 

wygasł  w  marcu  2021  r.  Odwołujący  wskazał,  że    cytowane  przez  zamawiającego  strony 

stanowią  co  najwyżej  element  działalności  gospodarczej  prowadzonej  przez 

Telecommunications  Industry  Association,  które  „aprobuje”  kilka  przedsiębiorstw,  które  z 

kolei  w  oparciu 

taką  „aprobatę”  reklamują  swoje  usługi  w  zakresie  audytu,  a  dostawcy 

uzyskujący certyfikację tą drogą są następnie eksponowani na stronie internetowej TIA. Nie 

ma  to  jednak  wpływu  na  ważność  i  wiarygodność  certyfikatów  wystawionych  przez  inne 

podmioty. 

Decydujące  znaczenie  ma  tu  zresztą  nie  treść  marketingowych  deklaracji  na 

stronie internetowej, ale charakter i treść standardu ANSI/TIA-942. 

Odwołujący  odnosząc  się  do  treści  standardu  ANSI/TIA  –  942  wskazał,  że  został  on 

opracowany  przez  amerykański  prywatny  podmiot,  czyli  Telecommunications  Industry 

Association, pod egidą innego podmiotu niepublicznego, czyli American National Standards 

Institute  z  siedzibą  w  Waszyngtonie.  Nie jest  to zatem  norma,  która  funkcjonuje  w  ramach 

reżimu  prawnego  opisanego  w  ustawie  z  dnia  30  sierpnia  2002  r.  o  systemie  oceny 

zgodności,  w  tym  reżimu  norm  zharmonizowanych.  Odwołujący  podniósł,  iż  wszelkie 

wywody z

amawiającego dotyczące pojęcia certyfikatu jako „dokumentu urzędowego” są nie 

tylko  oderwane  od  treści  SIWZ  (Zamawiający  powołał  się  tu  na  internetową  „Encyklopedię 

zarządzania”  pod  adresem  mfiles.pl),  ale  przede  wszystkim  nie  do  pogodzenia  z 

charakterem certyfikacji wskazanej w SIWZ jako równoważna. 

Zdaniem  Odwołującego  ze  standardu  ANSI/TIA-942  w  aktualnym  wydaniu  (2017  r.)  nie 

wynika,  że  ważne  są  jedynie  certyfikaty  wydane  przez  podmiot  posiadający  aprobatę 

Telecommunications  Industry  Association,  czy  też  certyfikaty  wspomniane  na  stronie 

internetowej  tego  podmiotu.  Certyfikaty 

na  zgodność  z  tym  standardem  wydawane  przez 

innych  audytorów  są  powszechnie  szanowane  na  rynku.  Odwołujący  wskazał,  że  skoro 

wymagania  co  do  podmiotu,  od  którego  może  pochodzić  certyfikat,  nie  wynikają  ani  z 

przepisów  prawa,  ani  z  treści  standardu,  ich  źródłem  mogłyby  być  jedynie  postanowienia 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Niesporne jest jednak, że Zamawiający takich 

wymagań nie postawił. 

Odwołujący podkreślił również, że certyfikat, który został przedłożony w toku korespondencji 

do

tyczącej  wyjaśnienia ceny  odwołującego,  został  wydany przez  profesjonalny i  niezależny 

podmiot,  na  podstawie  audytu  przeprowadzonego  w  siedzibie  dostawcy,  obejmującego 

zarówno  weryfikację  dokumentacji,  jak  i  stosowną  wizję  lokalną.  Odwołujący  stwierdził,  iż 

z

amawiający  w  żaden  sposób  nie  podważył  tych  okoliczności  z  merytorycznego  punktu 

widzenia.  W  tej  sytuacji

,  w  ocenie  odwołującego    nie  było  podstaw  do  zarzucania,  że 

d

ostawca, z którym współpracuje odwołujący, nie posiada odpowiedniego certyfikatu. 

Odwołujący  stwierdził,  iż  niezależnie  od  merytorycznej  wadliwości  decyzji  zamawiającego, 

jest  ona  wadliwa  także  dlatego,  że  zamawiający  w  niedopuszczalny  sposób  uzupełnił 

wymagania SIWZ. 

Na  wstępie  odwołujący  przypomniał,  że  zamawiający  opierał  swoją  decyzję  o  odrzuceniu 

oferty o

dwołującego wyłącznie na dokumencie, który uzyskał w trybie wyjaśnień elementów 

oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny.  W  trybie  art.  90  ustawy  Pzp  zamawiający 

skierował  do  odwołującego  dwa  wezwania.  Odwołujący  podał,  iż  w  pierwszym  z  nich 

(wezwanie  z  19.03.2021  r.) 

prosił  o  „wskazanie  czy  zaoferowana  cena  uwzględnia  koszt 

posiadania  certyfikatów  zgodnych  z  normą  EN  -  50600  klasa  3  lub  równoważnie  jeden  z 

dwóch certyfikatów TIER III lub ANSI/TIA 942”. Odwołujący odniósł się do tego zagadnienia 

pismem  z  30  marca  2021  r.  (s.  7-8). 

Dalej  odwołujący  podał,  iż  w  drugim  wezwaniu  z 

7.04.2021 r. 

Zamawiający, nie formułując żadnych konkretnych wątpliwości odnoszących się 

do złożonych już wyjaśnień, ujął następującą prośbę: „prosimy o wyjaśnienie czy w zakresie 

wartości  finansowej  oferty  uwzględnione  zostały  certyfikaty,  o  których  mowa  w  zał.  4  do 

SIWZ  Opis  Przedmiotu Zamówienia  w  dziale  „dostępność  systemów  i  ich  zabezpieczenia”, 

punkt 18. Prosimy również o przesłanie tych certyfikatów (strona 7 przesłanych wyjaśnień)”. 

Ponieważ  odpowiedź  na  pierwsze  pytanie  została  już  udzielona,  odwołujący  w  większości 

odesłał  w  tym  zakresie  do  wcześniejszych  wyjaśnień.  Chcąc  zadośćuczynić  prośbie 

Zamawiającego, przedłożył także kopię certyfikatu. 

Odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  uzyskał  kopię  certyfikatu  ANSI/TIA-942,  ponieważ 

o

dwołujący  zachował  się  transparentnie  i  zadośćuczynił  zadość  prośbie  zamawiającego 

wyrażonej w wezwaniu dotyczącym elementów oferty mających wpływ na cenę. Odwołujący 

zwrócił  uwagę,  iż  przedłożenie  certyfikatu  nie  było  jego  obowiązkiem  ani  wówczas,  ani 

wcześniej.  Przeciwnie:  w  żadnym  miejscu  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

z

amawiający nie wskazał, że składając ofertę należy przedstawić jakikolwiek certyfikat. Z tej 

przyczyny  oderwane 

od  stanu  faktycznego  są  wywody  zamawiającego,  przedstawione  w 

informacji  o  odrzuceniu  oferty, 

dotyczące  art.  30b  ust.  1  i  4  ustawy  Pzp,  które  dotyczyły 

przecież  dokumentów  składanych  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia. 

Odwołujący podkreślił, że w treści oferty Wykonawcy nie mieli także składać oświadczeń co 

do  tego,  na  jaki  certyfikat  zamierzają  się  powołać.  Zamawiający  nie  wymagał  także 

wskazania 

chociażby  podmiotu,  który  ma  pełnić  rolę  dostawcy,  czy  też  nazwy  lub  adresu 

centrum przetwarzania danych. 

Z  powyższego  odwołujący  wyciągnął  wnioski  dyskwalifikujące  decyzję  Zamawiającego  o 

odrzuceniu jego oferty. 

Odwołujący  wskazał  po  pierwsze,  że  skoro  zamawiający  nie  postawił  w  treści  SIWZ 

wymagania,  aby  wykonawcy  w  trakcie  postępowania  przedłożyli  jakikolwiek  certyfikat,  to 

zrezygnował  z  weryfikacji  tej  okoliczności  na  etapie  oceny  ofert.  To  samo  w  sobie  stanowi 

pr

zeszkodę dla odrzucenia oferty odwołującego (przywołano wyrok KIO z 26 kwietnia 2019 

r., KIO 661/19). 

Odwołujący stwierdził, że dokonanie takiej weryfikacji mimo braku podstawy 

w  SIWZ  jest  nie  do  pogodzenia  z  zasadami  równego  traktowania  i  przejrzystości 

postępowania.  Jak  wskazał  Trybunał  Sprawiedliwości  UE,  obie  te  zasady  stoją  na 

przeszkodzie wykluczeniu wykonawcy z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

wskutek  niespełnienia  przez  tego  wykonawcę  obowiązku,  który  nie  wynika  wyraźnie  z 

dokumentacji  przetargowej  (postanowienie  TSUE  z  13  lipca  2017  r.,  C-35/17, 

ECLI:EU:C:2017:557). 

Po  drugie 

odwołujący wskazał, że zamawiający jako podstawy faktycznej odrzucenia oferty 

użył  dokumentu,  który  uzyskał  tylko  od  jednego  wykonawcy,  w  ramach  prowadzonej  w 

odniesieniu  do  tego 

konkretnego  wykonawcy  procedury  kontroli  elementów  ceny.  Innymi 

słowy, tylko w odniesieniu do odwołującego zamawiający zdecydował się na weryfikację, w 

istocie w „hybrydowym” trybie nieznanym ustawie, czy i jaką certyfikacją dysponuje dostawca 

chmury  oblic

zeniowej.  Takie  działanie,  w  ocenie  odwołującego,  było  nie  do  pogodzenia  z 

zasadą równego traktowania wynikającą z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

Po  trzecie 

odwołujący wskazał, że zamawiający odrzucił ofertę odwołującego na podstawie 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp

, mimo że ani informacja na temat dostawcy współpracującego 

z  o

dwołującym,  ani  informacja  na  temat  certyfikatu,  jakim  dysponuje  ten  dostawca,  nie 

stanowiły  treści  oferty.  Tymczasem  odrzucenie  oferty  na  podanej  przez  zamawiającego 

podstawie wymaga wskaz

ania konkretnego wymagania SIWZ, z którym sprzeczna jest treść 

oferty (

przywołano wyrok KIO z 8 sierpnia 2019 r., KIO 1423/19). 

Na  marginesie

,  odwołujący  podkreślił,  że  uchybieniem  było  także  uniemożliwienie 

Odwołującemu  wypowiedzenia  się  w  tej  sprawie  przed  podjęciem  decyzji  o  odrzuceniu 

oferty,  co  dodatkowo  stanowi  naruszenie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp

.  Powinnością 

Zamawiającego  jest  wyjaśnienie  wszelkich  wątpliwości  przed  podjęciem  najdalej  idących 

kroków  względem  wykonawcy.  W  niniejszym  postępowaniu  zamawiający  wyjątkowo 

szczegółowo  badał  ofertę  odwołującego  w  trybie  art.  90  ustawy  Pzp,  ale  nie  podjął  nawet 

próby uzyskania wyjaśnień dotyczących certyfikatu. Odwołujący stwierdził, że zmuszony był 

przedstawić  w  odwołaniu  stanowisko,  które  w  normalnych  warunkach  przedstawiłby  w 

odpowiedzi na wezwanie do złożenia wyjaśnień. 

Dalej  odwołujący  wskazał,  że  zakładając,  wbrew  stanowisku  odwołującego,  że  certyfikaty 

wymienione  w  punkcie  18  rozdziału  „Dostępność  systemów  i  ich  zabezpieczenia”  w  opisie 

przedmiotu zamówienia, stanowiły tzw. dokument przedmiotowy w rozumieniu art. 25 ust. 1 

pkt  2  ustawy  Pzp,  a  merytoryczne  zarzuty  z

amawiającego  dotyczące  ważności  certyfikatu 

były trafne, odrzucenie oferty odwołującego i tak byłoby wadliwe. 

W  ocenie  odwołującego,  wynikało  to  wprost  z  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym 

obowiązek wezwania do uzupełnienia lub poprawienia dokumentów, które są niekompletne, 

zawierają  błędy  lub  budzą  wątpliwości  zamawiającego,  odnosi  się  także  do  dokumentów 

składanych na potwierdzenie, że oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane spełniają 

wymagania  określone  przez  zamawiającego  (przywołano  wyrok  KIO  z  30  kwietnia  2019  r., 

KIO 713/19). 

Zamawiający  w  dniu  21  maja  2021  r.  wniósł,  przed  otwarciem  rozprawy,  odpowiedź  na 

odwołanie w której wnosił o oddalenie odwołania w całości. 

P

o  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  dokumentację  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  w  szczególności  treść 

specyfikacji 

warunków  zamówienia,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i 

stanowiska  stron  i  uczestnika 

zawarte  w  odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie, 

zgłoszeniu  przystąpienia,  a  także  wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i  odnotowane  w 

protokole, ustaliła i zważyła, co następuje.  

Na  wstępie  należy  zaznaczyć,  iż  w  przypadku  odwołań  wniesionych  po  31  grudnia 

2020 r

., a dotyczących postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wszczętych przed 

dniem  1  stycznia  2021  r.,  stosowanie  do  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dn.  11  września  2019  r. 

przepisy wprowadzające ustawę - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2020) 

do  postępowania odwoławczego zastosowanie znajdują  przepisy  ustawy  z  dn.  11  września 

r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2019 ze zm.) zwana dalej „nową 

Pzp” lub „nPzp”. 

I

zba  stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  ustawowych 

skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 528 nPzp.  

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  ustaliła  wystąpienie  przesłanek  z  art. 

505 ust. 1 nPzp

, tj. istnienie po stronie odwołującego interesu w uzyskaniu zamówienia oraz 

możliwości  poniesienia  przez  odwołującego  szkody  w  wyniku  kwestionowanych  czynności 

zamawiającego.  

W  terminie  wskazanym  w  art.  525  ust.  1  nPzp,  wykonawca  Computex  Sp.  z  o.o. 

Sp.

k.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia  Apex.IT  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  SE16N  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

W

arszawie oraz SE16 Consulting Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie zgłosili przystąpienie do 

pos

tępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. 

Izba uznała za skuteczne przystąpienie zgłoszone przez wykonawcę Computex Sp. z 

o.o. Sp. k. z siedzibą w Warszawie (dalej Computex). 

Izba  uznała  za  nieskuteczne  przystąpienie  zgłoszone  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Apex.IT  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie, 

SE16N  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  SE16  Consulting  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie

,  ze  względu  na  brak  potwierdzenia  prawidłowego  umocowania  osoby  która 

podpisała  zgłoszenie  przystąpienia  w  dacie  złożenia  oświadczenia  w  tym  przedmiocie  do 

reprezentacji wszystkich wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia. 

Apex.IT  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  działa  na  podstawie  pełnomocnictwa 

konsorcyjnego udzielonego przez firmę SE16N Sp. z o.o. oraz SE16 Consulting Sp. z o.o. z 

siedzibą w Warszawie w dniu 5 marca 2021 r.. W imieniu spółki SE16N sp. z o.o. z siedzibą 

w  Warszawie  pełnomocnictwo  podpisał  pan  T.  B.,  natomiast  osoba  ta  w  załączonym  do 

przystąpienia  odpisie  KRS  nie  została  uwidoczniona.  W  toku  posiedzenia  odwołujący 

przedstawił  odpis  pełny z  KRS  dla spółki  SE16N  Sp. z  o.o.,  z którego  wynika,  iż  pan  T.  B. 

udzielający pełnomocnictwa Apex.IT Sp. z o.o. w imieniu SE16N Sp. z o.o. został ujawniony 

w  KRS  w  dniu  11  marca  2021  r.  jako  członek  zarządu,  a  21  kwietnia  2021  r.  jako  prezes 

zarządu  uprawniony  do  samodzielnej  reprezentacji.  W  związku  z  powyższym  z 

przedłożonych  przez  Apex.IT  Sp.  z  o.o.  dokumentów  nie  wynika,  iż  w  dacie  udzielenia 

pełnomocnictwa,  tj.  w  dniu  5  marca  2021  r.  osoba  ta  pełniła  funkcję  umożliwiającą  jej 

samodzielną  reprezentację  spółki  oraz  że  upoważnienie  dla  Apex.IT  Sp.  z  o.o.  zostało 

udzielone  przez  osobę  uprawnioną.  Powyższe  bezpośrednio  rzutuje  na  umocowanie 

udzielone  przez  Apex.IT  Sp.  z  o.o.  w  imieniu  własnym  oraz  pozostałych  członków 

konsorcjum  p.  K.  Ch. 

Jednocześnie  pomimo  prawidłowego  zawiadomienia  o  terminie 

posiedzenia i rozprawy zgłaszający przystąpienie wykonawcy Apex.IT Sp. z o.o. z siedzibą w 

Warszawie,  SE16N  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  SE16  Consulting  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Warszawie, nie stawili się. W związku z tym Izba uznała, iż wykonawcy wspólnie 

ubiegający się o udzielenia zamówienia Apex.IT Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, SE16N 

Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie oraz SE16 Consulting Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, 

nie wykazali, iż  pełnomocnictwo do reprezentowania konsorcjum jest udzielone właściwie.  

Izba ustaliła i zważyła co następuje: 

Zamawiający  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  na  „Świadczenie  kompleksowej  usługi  hostingowej,  bazując  na 

infrastrukturze  chmury  publicznej,  dla  systemu  KRONIK@

”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu 

zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 24 grudnia 2020 r. 

pod nr 2020/S 251-631272.  

Stan  faktyczny przedstawiony  w  odwołaniu odpowiada rzeczywistości  i jako taki  nie będzie 

ponownie powtarzany.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1.  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp 

tj.  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie 

odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  z  zastrzeżeniem art. 

87 ust. 2 pkt 3; 

2.  art. 87 ust. 1 

ustawy Pzp tj. W toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać 

od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert. Niedopuszczalne jest 

prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej 

oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej 

treści. 

3.  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  tj.   

Jeżeli  wykonawca  nie  złożył  oświadczenia,  o  którym 

mowa w art. 25a ust. 1

, oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, 

o  których  mowa  w art.  25  ust.  1,  lub  innych  dokumentów  niezbędnych  do 

przeprowadzenia  postępowania,  oświadczenia  lub  dokumenty  są  niekompletne, 

zawierają błędy lub budzą wskazane przez zamawiającego wątpliwości, zamawiający 

wzywa do  ich  złożenia, uzupełnienia lub  poprawienia lub  do  udzielania wyjaśnień  w 

terminie  przez  sie

bie  wskazanym,  chyba  że  mimo  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub 

poprawienia  lub  udzielenia  wyjaśnień  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo 

konieczne byłoby unieważnienie postępowania.  

4.  art. 7 ust. 1 ustawy Pzp tj. 

zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie  

o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  

i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  

i przejrzystości.  

art. 7 ust. 3 ustawy Pzp tj. Zamówienia udziela się wyłącznie wykonawcy wybranemu 

zgodnie z przepisami ustawy. 

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. 

Wydając wyrok Izba uznała za istotne dla sprawy  i rozstrzygające poniższe kwestie. 

Skład  orzekający  Izby  stwierdził,  iż  przedstawiony  przez  odwołującego  certyfikat 

spełnia wymagania określone przez zamawiającego w opisie przedmiotu zamówienia (OPZ). 

Zamawiający  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zmienił  wstępne 

założenia co do wymaganych certyfikatów i nadał pkt. 18 w sekcji pn. „Dostępność systemów 

i  ich 

zabezpieczenia”,  w  części  IV.  Skalowanie  środowiska  OPZ  następujące  brzmienie:  

„Dostawca musi posiadać certyfikację zgodną z normą EN – 50600 klasa 3 lub równoważnie 

jeden z dwóch certyfikatów TIER III lub ANSI/TIA 942”. Przedmiotowe wymaganie na etapie 

przed upływem terminu składania ofert nie budziło wątpliwości wykonawców (brak dalszych 

wniosków  o  wyjaśnienie  SIWZ  w  tym  zakresie).  Stąd  też  rozważania  odwołującego,  co  do 

niedoprecyzowania  SIWZ  (prowadzone  w  kontekście  stwierdzenia  kim  jest  „dostawca”  czy 

też certyfikatu TIER III) na tym etapie postępowania należy uznać za bezprzedmiotowe. Izba 

zauważa  również,  iż  o  przedmiotowe  zamówienie  ubiegają  się  podmioty  prowadzące 

profesjonalną  działalność  w  branży  do  której  przynależy  udzielane  zamówienie,  więc  nie 

powinny  mieć  one  problemów  z  zdekodowaniem  wymogów  zamawiającego.  Takich 

problemów  na  etapie  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny,  jak  wynika  z  treści  składanych 

wyjaśnień,  nie  miał  również  odwołujący.  Nie  budzi  wątpliwości,  że  zamawiający  formułując 

ww.  postanowienie  SIWZ  nie  dookreślił  szczegółów  wymaganych  certyfikatów  lub  ich 

wystawców.  Odwołujący  w  toku  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  przedstawił  zamawiającemu 

certyfikat 

potwierdzający spełnianie wymagań określonych w standardzie ANSI/TIA – 942 dla 

ośrodków  będących  dostawcą  zapewniającym  mu  niezbędną  infrastrukturę  i  usługi  chmury 

obliczeniowej.  

Bezsporne między stronami i uczestnikiem była okoliczność, iż standard ANSI/TIA – 942 jest 

standardem  otwartym  i  prywatnym  stworzonym  oraz  utrzymywanym  przez  podmioty 

amerykańskie  (American  National  Standards  Institute  (ANSI)  oraz  Telecommunications 

Industry  Association  (TIA)). 

Wobec  powyższego  nie  ma  wątpliwości,  iż  standard  ANSI/TIA-

942  jest  utrzymywany  poza  krajowym  systemem  normalizacji.    Niemniej  jednak  strony  i 

uczestnik  post

ępowania  odwoławczego  zgodnie  podkreślali,  iż  cieszy  się  on  dużym 

szacunkiem  i  jest  jedną  z  najpopularniejszych  i  najbardziej  miarodajnych  norm  dla  centrów 

przetwarzania danych w branży informatycznej w Polsce i na świecie. W związku z tym, Izba 

podziela  stanowisko  zamawiającego,  iż  to  organizacja  utrzymująca  dany  standard 

odpowiada  za  ustalenie  zasad  w  oparciu  o  które  następuje  akredytacja  jednostek 

oceniających  zgodność  przedmiotu  objętego  danym  standardem  z  wymaganiami  tego 

standardu  oraz  zasad  certyfikacji. 

Zarówno  zamawiający  jak  i  przystępujący  zgodnie 

twierdzili,  iż  ANSIA/TIA  samodzielnie  nie  prowadzi  audytów  potwierdzających  spełnianie 

wymagań  standardu  ANSIA/TIA-  942  oraz  nie  certyfikuje  podmiotów.  Okoliczność  tę 

potwierdza również  wyciąg ze standardu TIA-942-B, przedstawiony przez odwołującego, w 

którym zawarto następujące stwierdzenia „TIA nie egzekwuje ani nie monitoruje zgodności z 

treścią  Dokumentu.  TIA  nie  certyfikuje,  nie  kontroluje,  nie  testuje  ani  w  żaden  inny  sposób 

nie  bada  produktów,  projektów  lub  usług,  ani  żadnych  twierdzeń  dotyczących  zgodności  z 

treścią  dokumentu.”  Nie  ma  więc  możliwości  uzyskania  certyfikatu  wystawionego 

bezpośrednio przez ANSI/TIA. Jednocześnie zamawiający i przystępujący argumentowali, iż 

jednostkami  uprawnionymi  do  przeprowadzania  audytów  są  tylko  i  wyłącznie  podmioty 

wskazane na stronie internetowej TIA (tiaonline.org) tzw. CAB. Podobnie wskazywano, 

że za 

jednostki  certyfikowane  można  również  uznać  tylko  i  wyłącznie  podmioty  umieszczone  na 

ww.  stronie  internetowej, 

przedstawiając  wydruki  z  ww.  strony  internetowej.  Ponadto 

Zamawiający  przedstawił  wraz  z  tłumaczeniem  wydruk  wybranych  pytań  i  odpowiedzi  dot. 

procesu  certyfikacji,  z  których  wynika,  iż  w  pewnym  okresie  audyty  były  przeprowadzane 

przez wiele podmiotów z branży i różniły się pod względem dokładności i zgodności z normą 

TIA-

942.  Ponadto  z  ww.  dokumentu  wynika  również,  iż  „stworzono  Program  certyfikacji 

zgodności  z  normą  TIA-942  w  celu  zapewnienia  jednolitości  poziomu  zgodności  z  normą  

TIA-942 

(…).  Odtąd  tylko  audyty  prowadzone  przez  autoryzowaną  jednostkę  oceny 

zgodności  (CAB)  w  ramach  Standardu  Certyfikacji  na  zgodność  z  normą  TIA  –  942  będą 

uznawane  przez    TIA  jako  odpowiadające  tej  normie.”  Okoliczności  stworzenia  jednolitego 

Programu  i  Schematu  Certyfikacji starał  się zaprzeczyć odwołujący,  powołując się m.in.  na 

przywołane  wyżej  brzmienie  standardu  oraz  wskazując,  iż  komunikat  prasowy  w  którym 

przekazano  powyższe  informacje  nie  może  zmieniać  treści  standardu,  a  ponadto 

podważając uprawnienie TIA do samodzielnego wprowadzania ww. zasad. Skład orzekający 

Izby, 

w  zakresie  obowiązywania  aktualnie  systemu  certyfikacji  dla  standardu  ANSI/TIA  – 

podziela  stanowiska  zamawiającego  i  przystępującego,  wskazując,  iż  kwestionowane 

komunikaty  nie  stoją  w  sprzeczności  z  treścią  standardu  oraz  pochodzą  bezpośrednio  od 

podmiotu  odpowiedzialnego  za 

wdrożenie  standardu  (fakt  wdrażania  standardu  przez  TIA 

wynika z  informacji  zawartych  w treści  Standardu w  części „Ogłoszenie”).  Niemniej jednak, 

Izba stwierdza, że normy i zasady certyfikacji są obowiązujące dla certyfikatów uzyskanych 

po ich wprowadzeniu w 

życie, a z taką sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. 

Zamawiający  wskazał,  iż  TIA  uruchomiło  Schemat  Akredytacji  na  potrzeby  certyfikacji 

centrów  przetwarzania  danych  z  normą  ANSI/TIA  –  942  w  sierpniu  2019  r.,  natomiast 

certyfikat  przedstawiony  przez  odwołującego  wystawiony  przez  podmiot  inny  niż  wskazany 

przez TIA CAB 

nosi datę 4 września 2019 r., przy czym audyt certyfikacyjny odbył się w lipcu 

2019  r.  co  potwierdza  faktura  przedstawiona  z

amawiającemu  w  ramach  wyjaśnień  rażąco 

niskiej  ceny. 

Wobec  tego,  uznać  należy,  iż  certyfikat  pozyskany  przez  dostawcę 

odwołującego na zasadach obowiązujących przed uruchomieniem Schematu Akredytacji na 

potrzeby certyfikacji centrów przetwarzania danych z normą ANSI/TIA – 942. Izba, mając na 

uwadze,  iż  przed  wrześniem  2019  r.  obowiązywały  odmienne  zasady  certyfikacji  dla 

standardu  ANSI/TIA 

–  942, zgodnie z którymi  od podmiotów  certyfikujących nie  wymagano 

akredytacji,  stwierdza,  iż  certyfikat  przedłożony  przez  odwołującego  spełnia  wymagania 

określone  w  SIWZ.  Zamawiający  oceniając  ofertę  odwołującego  nie  brał  tych  okoliczności 

pod  uwagę,  nie  określił  również  zasad  postępowania  z  takimi  certyfikatami  w  SIWZ. 

Dostrzeżenia wymagało, że zamawiający w toku rozprawy przyznał, że znany mu jest artykuł 

przedstawiony  przez  odwołującego  (pt.  Certyfikat  niezawodności  –  standardy  centrów 

danych,  aut.  W.  P.,  opublikowany  w  dn.  15.02.2021  r.  na  stronie  www.computerworld.pl),  z 

którego wynika, że w dacie jego publikacji brak było standardu akredytacji wprowadzonego 

przez 

TIA  i uznawano za ważne certyfikaty wydawane przez różne podmioty. Tym samym, 

jeśli  wolą  zamawiającego  było  dopuszczenie  do  postępowania  tylko  wykonawców 

posiadających  certyfikat  wydany  przez  jednostkę  akredytowaną,  to  woli  tej  nie  ujawnił  w 

treści SIWZ. Nie może tym samym na obecnym etapie postępowania wyciągać negatywnych 

konsekwencji wobec wykonawcy, który dostosował się do ujawnionej treści SIWZ.  

Dostrzeżenia wymagało również, iż ani zamawiający ani przystępujący nie przedłożyli 

dowodu,  iż  certyfikat  przedstawiony  przez  odwołującego,  a  wydany  zgodnie  z  wcześniej 

obowiązującymi zasadami certyfikacji jest nieważny. 

W  ocenie  składu  orzekającego,  zamawiającemu  przysługuje  prawo  do  wyjaśnienia 

treści oferty, ewentualnie jej odrzucenia, w sytuacji gdy w wyniku wyjaśniania rażąco niskiej 

ceny  poweźmie  on  informację  o  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  SIWZ.  Zgodzić  się  z 

zamawiającym  należy,  iż  w  sytuacji  gdy  poweźmie  on  określone  wątpliwości  co  do  treści 

złożonej oferty ma prawo je  wyjaśniać. W niniejszej sprawie zamawiający niejako wyjaśniał 

treść oferty przy okazji wyjaśnienia ceny oferty odwołującego. W ocenie Izby decydującym o 

prawidłowości dokonywanych czynności jest ich treść a nie formalna podstawa.  

Niewątpliwie,  certyfikatu  będącego  przedmiotem  badania  w  niniejszej  sprawie  nie 

można uznać za dokument „przedmiotowy” podlegający uzupełnieniu. Zamawiający ustalając 

treść SIWZ nie żądał przedłożenia przez wykonawców certyfikatów określonych w pkt. 18 w 

sekcji pn. „Dostępność systemów i ich zabezpieczenia”, w części IV. Skalowanie środowiska 

OPZ

,  tak  więc  w  chwili  obecnej  nie  ma  podstaw  formalnych  do  żądania  od  wykonawcy 

złożenia  takiego  dokumentu  ewentualnie  jego  uzupełnienia.  Biorąc  pod  uwagę  powyższe 

ustalenia, I

zba stwierdziła, iż brak jest również do tego podstaw merytorycznych. 

Izba  za  nieprzydatne  dla  rozstrzygnięcia  niniejszej  sprawy  uznała  przedstawione 

przez  odwołującego  dowody  w  postaci  informacji  ze  stron  internetowych  innych  centrów 

przetwarzania danych 

– dokumenty te nie dowodzą okoliczności istotnych dla sprawy. 

Uwzględniając  powyższe  Izba  stwierdziła,  że  oferta  odwołującego  nie  podlegała 

odrzuceniu  na  podstawie art.  89  ust.  1  pkt  2 ustawy  Pzp,  a 

odrzucając  ją  zamawiający 

naruszył dyspozycję tego przepisu oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba  uznała,  że  odwołanie  podlega  uwzględnieniu  i  na  podstawie  art.  553  zdanie 

pierwsze n

Pzp orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  na 

podstawie  art.  557  i  575  ustawy  Pzp  oraz 

§    5  pkt  1  i  2  lit.  b)  w  zw.  z  §  7  ust.  1  pkt  1 

Rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania z dnia 30 grudnia 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). 

Wobec  powyższego,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono,  jak  w 

sentencji. 

……………………………….………