KIO 1268/21 WYROK dnia 29 czerwca 2021 r.

Stan prawny na dzień: 11.10.2021

Sygn. akt KIO 1268/21 
 

WYROK 

z dnia 29 czerwca 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Monika Kawa-

Ogorzałek 

Protokolant:   

Mikołaj Kraska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  23 

czerwca  2021r.,  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  28  kwietnia  2021  r.  przez 

wykonawcę  Stryker  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  w  postępowaniu 

prowadzonym  przez  Uniwersyteckie  Centrum  Kliniczne  im.  prof. 

K.  Gibińskiego 

Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach 

orzeka: 

1. oddala odwołanie; 

2. k

osztami postępowania obciąża Odwołującego i: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

2.2. zasądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 3600 zł 00 gr (słownie: trzy 

tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem uzasadnionych kosztów strony poniesionych w 

tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2019 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 

14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący :  ……………………………… 


Sygn. akt KIO 1268/21 
 

UZASADNIENIE 

Zamawiający  -  Uniwersyteckie Centrum  Kliniczne  im.  prof.  K. Gibińskiego Śląskiego 

Uniwersytetu 

Medycznego w Katowicach prowadzi na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 

stycznia  2004r. 

–  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019r.  poz.  1843  ze  zm.;  dalej: 

„Pzp”)  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  pn.  „Dostawa  zestawu  laparoskopowego  do  detekcji  zieleni 

indocyjaninowej”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej z dnia 28 grudnia 2020 r. pod numerem 2020/S 252-635462. 

W  dniu  28  kwietnia  2021r.  wykonawca 

–  Stryker  Polska  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie  (dalej:  „Odwołujący”)  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie 

zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp oraz art. 7 ust. 1 i 3 oraz 91 ust. 1 Pzp poprzez zaniechanie 

odrzucenia  oferty  Medim 

sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Piasecznie  (dalej:  „Medim”)  jako  oferty 

niezgodnej z treścią Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: „SIWZ”), 

art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp oraz art. 7 ust. 1 i 3 oraz 91 ust. 1 Pzp poprzez zaniechanie 

odrzucenia oferty Medim jako oferty zawierającej błąd w obliczeniu ceny; 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania oraz nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty Medim, 

nakazanie dokonania ponownego badania i oceny ofert w p

ostępowaniu, 

nakazanie odrzucenia oferty Medim. 

Uzasadniając  zarzut  dotyczący  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  Odwołujący 

wyjaśnił,  że  Zamawiający  w  rozdziale  III  ust.  2  SIWZ  wymagał,  aby  oferowany  przedmiot 

zamówienia  spełniał  wymogi  ustawy  z  dnia  20  maja  2010  r.  o  wyrobach  medycznych  (tj. 

Dz.U.  z  2020  poz.  186  ze  zm.

;  dalej:  „ustawa  o  wyrobach  medycznych”)  oraz  innych 

obowiązujących  przepisów  prawnym  w  tym  zakresie.  Powyższe  w  opinii  Odwołującego 

oznacza,  że  każdy  z  wykonawców  składających  ofertę  w  postępowaniu musiał  zaoferować 

przedmiot  zamówienia, który  spełnia wymogi  w/w  ustawy.  Odwołujący wskazał  także,  że  w 

wyniku  wniosków  o  wyjaśnienie  treści  SIWZ,  Zamawiający  zmodyfikował  treść  SIWZ  i 

dopuścił  zastosowanie  przez  wykonawców  dwóch  alternatywnych  rozwiązań  (opcja  nr  1  i 

opcja nr 2):  

opcja  nr  1  zakładała,  że  urządzenie  winno  posiadać  celem  zapisu  danych 

„wbudowany twardy dysk o pojemności 1 Tb (zapis automatyczny)", 


Sygn. akt KIO 1268/21 
 

opcja  nr  2  dopuszczała  zapis  na  „pamięć  typu  pendrive  lub  dysk  zewnętrzny  o 

po

jemności min. 32 GB podłączanej bezpośrednio do gniazda USB". 

Zdaniem Odwołującego,  chociaż  Zamawiający  dopuścił  rozwiązanie  opisane w  opcji 

nr  2  to 

jednak  nie  zrezygnował  on  z  wymagania,  aby  oferowany  w  tym  zakresie  przedmiot 

zamówienia  był  zgodny  z  wymaganiami  określonymi  w  rozdziale  III  ust.  2  SIWZ,  czyli,  że 

oferowane  rozwiązanie  w  przypadku  opcji  nr  2 musiało  również  spełniać  wymogi  ustawy  o 

wyrobach medycznych, co oznacza

, że musiało być wyrobem medycznym. 

Zgodnie  natomiast  z 

przedstawioną  przez  Medim  ofertą  i  załącznikami  nr  4  i  5  do 

SIWZ  złożonymi  wraz  z  ofertą  wykonawca  ten  zaoferował  w  postępowaniu  rozwiązanie 

wymienione  w  opcji  nr  2,  w 

tym  zakresie  oferując  dysk  zewnętrzny  producenta  SEAGATE. 

Medim  w  żadnym  natomiast  miejscu  nie  wskazało,  że  oferowany  dysk  jest  wyrobem 

medycznym  ani  nie  przedstawiono  jego  deklaracji  zgodności  wymaganej  w  pkt  6.9  lit.  a 

SIWZ.  Należy  zatem  uznać,  że  zaoferowany  przez  Medim  dysk  nie  jest  wyrobem 

medycznym, zatem nie odpowiada wymaganiom Zamawiającego określonym w rozdziale III 

ust.  2  SIWZ,  a  wykonawca  ten  nie  złożył  wymaganych  przez  Zamawiającego  deklaracji 

zgodności,  co  oznacza,  że  Medim  zaoferowało  przedmiot  zamówienia  niezgodny  z  SIWZ  i 

oferta tego wykonawcy powinna zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.  

Uzasadniając  zarzut  dotyczący  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  6  Pzp  Odwołujący 

wskazał,  że  zgodnie  z  rozdziałem  XII  pkt  12.10  SIWZ  Zamawiający  dopuścił,  aby 

Wykonawca w 

formularzu ofertowym rozbił tabelkę cenową na poszczególne pozycje np. w 

celu  wskazania  odrębnej  stawki  VAT  dla  poszczególnych  elementów  itp.".  Ponadto 

Zamawiający w odpowiedzi z dnia 28 stycznia 2021 r. na pytanie nr 18: „Czy Zamawiający 

wyra

ża  zgodę  na  zaoferowanie  oprogramowania  do  pompy  laparoskopowej  i  wózek 

aparaturowy,  które  nie  podlegają  ustawie  z  dnia  20  maja  2010  r.  o  wyrobach  medycznych 

(Dz.  U.  z  2017  r.  poz.211  ze  zm.)  a  zatem 

obowiązkowi  wystawienia  deklaracji  zgodności 

(tzw. wyrób niemedyczny) dla których stawka VAT wynosi 23%?”, wskazał, że „Zamawiający 

wyraża  zgodę,  przy  czym  Wykonawca  jest  zobowiązany  w  tabelce  cenowej  wyraźnie  to 

zaznaczyć.  Zamawiający  informuje,  iż  zgodnie  z  punktem  12.10  SIWZ  dopuścił,  aby 

Wykonawca w formularz

u ofertowym rozbił tabelkę cenową na poszczególne pozycje np. w 

celu wskazania odrębnej stawki VAT dla poszczególnych elementów itp.”. 

Z  powyższego  –  zdaniem  Odwołującego  -  wynika,  że  wykonawcy  biorący  udział  w 

p

ostępowaniu zobowiązani byli, w przypadku, gdy oferowali asortyment o różnych stawkach 

podatku  VAT  rozbić  tabelkę  cenową  i  wyszczególnić  pozycje,  w  których  zaoferowali  różne 

stawki  podatku  VAT.  Tym  bardziej,  że  Zamawiający  zgodnie  z  rozdziałem  III  ust.  2  SIWZ, 

wymagał aby oferowany przedmiot  zamówienia spełniał wymagania określone w ustawie o 


Sygn. akt KIO 1268/21 
 

wyrobach  medycznych,  a  tylko  w  określonych  przypadkach  odstąpił  od  tego  wymagania. 

M

edim  dołączyło  do  oferty  dokument  pod  nazwą:  „Dodatkowy  szczegółowy  formularz 

cenowy 

(…)". W dokumencie tym nie wyszczególniło jednak poszczególnych pozycji zgodnie 

z wymaganiem Zamawiającego wskazując jedynie ogólne kwoty, które dotyczyły stawki 8% 

VAT  i  23%  VAT

.  W  konsekwencji,  zdaniem  Odwołującego,  wykonawca  ten  przedstawił 

informacje wbrew wymaganiom Zamawiającego określonym w SIWZ. Zamawiający nie może 

na  podstawie  tak  przedstawionych  informacji  potwierdzić,  jakie  elementy  przedmiotu 

zamówienia objęte są stawką 23% VAT, a jakie stawką właściwą dla wyrobów medycznych, 

tj. 8%. 

W opinii Odwołującego, literalne brzmienie rozdziału XII pkt 12.10 SIWZ wskazuje, że 

każdy  z  wykonawców  zobowiązany  byt  w  przypadku  oferowania  przedmiotu  zamówienia 

niebędącego  wyrobem  medycznym,  szczegółowo  opisać  i  wymienić  te  pozycje,  czego 

Medim  nie  uczyniło  w  ofercie.  Powyższe  według  Odwołującego,  miało  na  celu 

uniemożliwienie  Zamawiającemu  weryfikacji,  czy  poza  dopuszczonymi  elementami 

przedmiotu zamówienia, które nie musiały spełniać wymogów ustawy z dn. 20 maja 2010 r. o 

wyrobach  medycznych  (tj.  Dz.U.  z  2020  poz.  186  z  późn.  zm.),  inne  elementy  przedmiotu 

zamówienia  nie  spełniają  tych  wymagań,  jak  np.  oferowany  dysk  zewnętrzny.  Tego  typu 

przedstawienie  informacji  przez  Medim  uniemożliwiło  Zamawiającemu  prawidłową 

weryfikację  złożonej  przez  tego  wykonawcę  oferty,  zatem  oferta  ta  nie  spełnia  wymagań  

o

kreślonych z SIWZ i powinna zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2) Pzp. 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  z  dnia  22  czerwca  2021r.  Zamawiający  wniósł  o 

oddalenie odwołania w całości. Wskazał, że w postępowaniu bezspornym jest, że udzielając 

odpowied

zi  na  zapytania  wykonawców  dotyczące  SIWZ  zmodyfikował  jej  treść  i  dopuścił 

zastosowanie przez wykonawców dwóch alternatywnych rozwiązań (opcja nr 1 i opcja nr 2). 

Wyjaśnił,  że  w  opcji  nr  1  zapis  dokonywany  jest  na  nośniku  zabudowanym  w  urządzeniu, 

stanowiącym  jego  integralną  część.  W  opcji  nr  2  zapis  jest  dokonywany  na  urządzeniu 

przenośnym  (pendrive),  powszechnie  dostępnym,  które  podłączane  jest  do  urządzenia  za 

pomocą  portu  USB.  Zatem  w  identyczny  sposób,  jak  tego  rodzaju  nośniki  pamięci  są 

powszechnie podłączane do komputerów, czy też innych urządzeń. Zamawiający podkreślił, 

że  wskutek  podłączenia  nośnik  przenośny  nie  staje  się  częścią  składową  urządzenia,  jest 

wyłącznie nośnikiem do archiwizacji danych, którego odłączenie i podłączenie jest w każdej 

chwili  możliwe.  Z  doświadczenia  życiowego  wynika  również,  że  nośniki  typu  pendrive  są 

powszechnie  dostępne  i  nie  muszą  spełniać  żadnych  dodatkowych  wymogów  dotyczących 

dopuszczenia 

do obrotu, czy też certyfikacji. 

Zamawiający  wskazał,  że  zgodnie  z  treścią  art.  2  ust.  1  pkt  38  ustawy  o  wyrobach 

medycznych, 

wyrób  medyczny  to  narzędzie,  przyrząd,  urządzenie,  oprogramowanie, 

materiał  lub  inny  artykuł,  stosowany  samodzielnie  lub  w  połączeniu,  w  tym  z 


Sygn. akt KIO 1268/21 
 

oprogramowaniem  przeznaczonym  przez  jego  wytwórcę  do  używania  specjalnie  w  celach 

diagnostycznych  lub  terapeutycznych  i  niezbędnym  do  jego  właściwego  stosowania, 

przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu: 

a) 

diagnozowania

,  zapobiegania,  monitorowania,  leczenia  lub  łagodzenia  przebiegu 

choroby, 

b) 

diagnozowania,  monitorowania,  leczenia,  łagodzenia  lub  kompensowania  skutków 

urazu lub  upośledzenia, 

c) 

badania,  zastępowania  lub  modyfikowania  budowy  anatomicznej  lub  procesu 

fizjologicznego, 

d) 

regulacji poczęć 

który  nie  osiąga  zasadniczego  zamierzonego  działania  w  ciele  lub  na  ciele  ludzkim 

środkami  farmakologicznymi,  immunologicznymi  lub  metabolicznymi,  lecz  którego  działanie 

może być wspomagane takimi środkami.” 

W  ocenie  Za

mawiającego  oczywistym  jest,  że  nośnik  danych  typu  pendrive  nie  jest 

wyrobem  medycznym  w  rozumieniu  przytoczonej  definicji.  W 

szczególności  tego  rodzaju 

nośnik danych nie jest przeznaczony przez jego wytwórcę do stosowania u ludzi w jednym z 

wymienionych  p

owyżej  celów.  Jak  już  wskazano  powyżej  jest  to  powszechnie  używane  i 

dostępne  urządzenie,  którego  jedynym  przeznaczeniem  jest  archiwizacja  danych.  Tym 

samym  brak  jest  jakichkolwiek  podstaw  do  oczekiwania,  aby  tego  rodzaju  nośnik  danych 

spełniał warunki przewidziane ustawą dla wyrobu medycznego, którym ów nośnik zgodnie z 

definicją  nie  jest.  Co  więcej,  w  praktyce  uniemożliwiłoby  to  złożenie  oferty  w  opcji  nr  2 

wskutek określenia nadmiernych wymagań dla wyrobu stanowiącego element oferty. 

Zamawiający podkreślił, że powoływany przez Odwołującego zapis SIWZ stanowi, że 

o

ferowany  przedmiot  zamówienia  musi  spełniać  wymogi  ustawy  o  wyrobach  medycznych 

oraz  innych  obowiązujących  przepisów  prawnym  w  tym  zakresie.  Oczywistym  jest,  że 

wymogi  te  spełniać  może  wyłącznie  ten  element  przedmiotu  zamówienia,  który  wyrobem 

medycznym  jest,  a  pendrive  takim  wyrobem  nie  jest. 

W  konsekwencji  Zamawiający 

stwierdził, że oferta Medim spełnia przedmiotowy warunek. 

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp jako oferty 

zawierającej błąd w obliczeniu ceny, Zamawiający wskazał, że zgodnie z treścią rozdziału XII 

pkt 12.10 SIWZ 

dopuścił, aby Wykonawca w formularzu ofertowym rozbił tabelkę cenową na 

poszczególne  pozycje  np.  w  celu  wskazania  odrębnej  stawki  VAT  dla  poszczególnych 

elementów itp. Powyższe zostało potwierdzone w odpowiedzi na pyt. 18 udzielonej przez z 

Zamawiającego w toku postępowania w dniu 28 stycznia 2021 r.  

Jednak w 

ocenie Zamawiającego zarzut Odwołującego jest również nieuzasadniony, 

a  Odwołujący  wydaje  się  nie  dostrzegać,  że  wykonawca  Medim  do  swojej  oferty  złożył 

dodatkowy  szczegółowy  załącznik  cenowy,  gdzie  rozbił  pozycje  na  stawki  8%  i  23%.  W 


Sygn. akt KIO 1268/21 
 

konsekwencji  wypełnił  wskazanie  Zamawiającego  dotyczące  rozbicia  tabelki  cenowej  na 

poszczególne pozycje w celu wskazania odrębnej stawki. Zamawiający nigdzie nie wskazał, 

iż wymaga konkretnego podania za jaki dokładnie element będzie naliczana odrębna stawka 

VAT.  Podkreślić  też  należy,  że  zgodnie  z  cytowanym  zapisem  SIWZ  rozbicie  tabelki  na 

poszczególne  pozycie  zostało  przez  Zamawiającego  „dopuszczone”  —  nie  było  zatem 

obligatoryjne. 

W odpowiedzi na pytanie nr 18 Zamawiający wskazał, że oczekuje wyraźnego 

zaznaczenia  innej  stawki  VAT  i  tak  też  Medim  uczyniło.  Zapis  dotyczący  dopuszczenia 

rozbicia  tabelki  cenowej  na  poszczególne  pozycje  pozostał  bez  zmian.  Zdaniem 

Zamawiającego  sposób  opisania  wymagania  nie  może  budzić  jakiekolwiek  wątpliwości 

wśród  Wykonawców.  Wymaganie  dotyczące  wyraźnego  zaznaczenia  różnych  stawek  VAT 

zostało  postawione  jedynie  w  celu  sprawdzenia  rachunkowej  poprawności  obliczenia  ceny 

oferty.  Tym  samym  zdaniem  Zamawiającego  Medim  sp.  z  o.o.  złożyło  ofertę  poprawnie, 

zgodnie z literalną treścią SIWZ, spełniając  postanowione przez Zamawiającego warunki. 

Krajowa  Izba  Odwo

ławcza  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jak  również  oświadczenia, 

stanowiska stron złożone w trakcie rozprawy, ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. 

Mając  na  uwadze  treść  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy 

wprowadzające  ustawę  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019  poz.  2020),  do 

postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek  wniesienia  skargi  do 

sądu, o których mowa w ustawie uchylanej w art. 89, wszczętych po dniu 31 grudnia 2020 r., 

dotyczących  postępowań  o  udzielenie  zamówienia  wszczętych  przed  dniem  1  stycznia 

2021r.,  stosuje  się  przepisy  ustawy,  o  której  mowa  w art.  1,  Izba  do  postępowania 

odwoławczego  w  przedmiotowej  sprawie  zastosowała  przepisy  ustawy  z  dnia  11  września 

2019  r.  - 

Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  2019  ze  zm.,  dalej  jako 

„ustawa  nPzp”).  Do  rozpoznania  odwołania  zastosowanie  natomiast  znajdowały  przepisy 

Pzp obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia.  

Izba  stwierdziła,  iż  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem  odwołania  na  podstawie art.  528  ustawy  nPzp  i  skierowała  sprawę  na 

rozprawę. 

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  z  treści  SIWZ,  odpowiedzi  na  odwołanie, 

dowodów  przedłożonych  przez  Odwołującego  oraz  z  przytoczonych  przez  strony 

postępowania pytań i odpowiedzi udzielonych w postępowaniu a także z oferty formy Medim 

i złożonych przez spółkę dokumentów. 


Sygn. akt KIO 1268/21 
 

Na podstawie ww. 

dokumentów Izba ustaliła, że stan faktyczny sprawy nie jest sporny 

i  został  przedstawiony  w  odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie  adekwatnie  do  treści 

przywołanych powyżej dokumentów. 

Izba zważyła: 

Na wstępie wskazać należy, za stanowiskiem Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z 

18  marca  2015  r.  (sygn.  akt  III  Ca  70/15),  że  zapisy  w  SIWZ  muszą  mieć  precyzyjny  i 

jednoznaczny  charakter,  a  wątpliwości  powstałe  na  tym  tle  muszą  być  rozstrzygane  na 

korzyść  wykonawcy.  Obowiązek  takiego  formułowania  i  tłumaczenia  ma  na  celu  realizację 

zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wszystkich  wykonawców 

przystępujących do przetargu (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 22 października 2018 r., 

sygn. akt KIO 1991/18). 

Podkreślić należy, że co istotne na gruncie tej sprawy - w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia  publicznego  obowiązują  wyrażone  w  art.  7  ust.  1  Pzp  zasady  uczciwej 

konkurencji. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu zamawiający przygotowuje i przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i 

przejrzystości.  Przepis  ten  określa  podstawowe  zasady  udzielania  zamówień  publicznych, 

mające  fundamentalne  znaczenie  dla  dokonywania  wykładni  pozostałych  przepisów  Pzp. 

Wyrażona  w  art.  7  ust.  1  Pzp  zasada,  obecnie  formułowana  jako  zasada  przejrzystości, 

oznacza  również zakaz wyciągania negatywnych konsekwencji  wobec wykonawcy  wskutek 

niedopełnienia  przez  niego  obowiązku,  który  nie  wynika  wyraźnie  z  dokumentacji 

przetargowej  lub  obowiązujących  przepisów  prawa  krajowego,  lecz  jedynie  z  wykładni  tych 

przepisów lub dokumentacji, a także z uzupełniania przez krajowe organy lub sądownictwo 

występujących w tej dokumentacji luk (por. postanowienie TSUE z 13 lipca 2017 r. w sprawie 

C-35/17; wyrok TSUE z 2 czerwca 2016 r. w sprawie C-27/15, oraz wyrok TSUE z 10 maja 

2012 r. w sprawie C-368/10). 

Izba 

uwzględniając  powyższe,  po  dokonaniu  analizy  przywołanych  przez 

Odwołującego  oraz  Zamawiającego  postanowień  rozdziału  III  ust.  2  SIWZ,  z  których 

wynikało,  że  Zamawiający  oczekuje  w  postępowaniu,  aby  przedmiot  zamówienia  spełniał 

wymogi  ustawy  o  wyrobach  medycznych  i  jednocześnie  mając  na  względzie,  że 

Zamawiający w wyniku modyfikacji i dopuszczeniu „opcji 2” umożliwił wykonawcom biorącym 

udział  w  postępowaniu  zaoferowanie  urządzenia  w  której  archiwizacja  odbywać  się  na 

pamięć  typu  pendrive  lub  dysk  zewnętrzny  o  pojemności  min.  32  GB  podłączanej 

bezpośrednio do gniazda USB. Jak natomiast wynika z definicji zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 

38  Pzp 

przywołanej  przez  Zamawiającego  pamięć  zewnętrzna  typu  pendrive  nie  jest 

wyrobem medycznym

. Powyższe powoduje, że dopuszczenie urządzenia zewnętrznego typu 


Sygn. akt KIO 1268/21 
 

pendrive,  które  jeszcze  co  jeszcze  raz  należy  podkreślić,  wyrobem  medycznym  nie  jest, 

spowodowało  sprzeczność  z  wymogiem  wynikającym  z  postanowienia  rozdziału  III  ust.  2 

SIWZ. 

Pomimo  bowiem  dopuszczenia  rozwiązania  z  użyciem  urządzenia,  którego  nie 

sposób  uznać  za  wyrób medyczny,  Zamawiający  pozostawił  postanowienie,  aby  oferowany 

przedmiot zamówienia był zgodny z rozdziałem III ust. 2 SIWZ.  

Izba  stwierdziła  ponadto,  że  Odwołujący  nie  zdołał  podważyć  stanowiska 

prezentowanego  przez  Zamawiającego  odnośnie  tego,  że  urządzenia  typu  pendrive  nie 

można  uznać  za  wyrób  medyczny.  Odwołujący  –  pomimo  ciążącego  na  nim  ciężaru 

dowodowego  wynikającego  z  art.  534  ust.  1  nPzp  nie  przedłożył  żadnego  dowodu 

potwierdzającego,  że  pendrive  posiadają  deklaracje  zgodności  pozwalające  uznać  je  za 

w

yrób medyczny. W konsekwencji skoro pendrive nie jest wyrobem medycznym to brak jest 

możliwości  złożenia  dla  powyższego  urządzenia  deklaracji  zgodności,  której  Zamawiający 

wymagał zgodnie z punktem w pkt 6.9 lit. a SIWZ. 

Podsumowując  Izba  uznała,  że  skoro  w  dokumentacji  postępowania  istnieje 

wewnętrzna  sprzeczność  pomiędzy  wymogiem  wynikającym  z  rozdziału  III  ust.  2  SIWZ  i 

dopuszczonym  przez  Zamawiającego  w  dniu  8  lutego  2021r.  rozwiązaniem  (opcja  2)  to 

niedopuszczalne jest odrzucenie oferty Medim jako niezgodnej z SIWZ, tj. na podstawie art. 

89 ust. 1 pkt 2 Pzp

, w związku z czym Izba zarzut oddaliła. 

Izba oddaliła również zarzut dotyczący naruszenia art. 89 ust. 1pkt 6 Pzp, zgodnie z 

którym  Zamawiający  odrzuca  ofertę jeżeli  zawiera  błąd  w  obliczeniu  ceny  lub  kosztu  to  na 

wstępie  wskazać  należy,  że  dla  zastosowania  ww.  podstawy  odrzucenia  oferty  konieczne 

jest  stwierdzenie,  że  doszło  do  popełnienia  przez  wykonawcę  tego  rodzaju  błędu,  który 

skutkuje  tym,  iż  cena  podana  w  ofercie  jest  ceną  nieprawidłową.  Wymaga  to  zatem 

stwierdzenia,  iż  odmienność sposobu  obliczenia ceny  przez  wykonawcę skutkowałaby  tym, 

iż  cena  oferty  byłaby  inna,  gdyby  wykonawca  ściśle  zastosował  się  do  sposobu  obliczenia 

ceny  wskazanego  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  Z  błędem  w  obliczeniu 

ceny  będziemy  mieć  zatem  do  czynienia  w  sytuacji  przyjęcia  przez  wykonawcę 

niewłaściwych  danych,  wynikający  przykładowo  z  nieprawidłowego  ustalenia  stanu 

faktycznego. 

W niniejszym postępowaniu taka okoliczność nie zaistniała. Odwołujący nie wykazał 

bowiem,  aby  Medim  popełnił  tego  rodzaju  błąd,  że  w  przypadku,  gdyby  cena  została 

obliczona  w  sposób  prawidłowy,  to  byłaby  inna  od  tej  wskazanej  w  formularzu  oferty.  Tym 

samym Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp. 

Izba stwierdziła ponadto, analizując treść SIWZ, że Zamawiający w rozdziale XII pkt 

12.10  SIWZ  postanowił,  że  dopuszcza,  aby  wykonawca  w  formularzu  ofertowym  rozbił 

tabelkę  cenową  na  poszczególne  pozycje  np.  w  celu  wskazania  odrębnej  stawki  VAT  dla 


Sygn. akt KIO 1268/21 
 

posz

czególnych elementów. Jednocześnie odpowiadając na pytanie nr 18: Czy Zamawiający 

wyra

ża  zgodę  na  zaoferowanie  oprogramowania  do  pompy  laparoskopowej  i  wózek 

aparaturowy,  które  nie  podlegają  ustawie  z  dnia  20  maja  2010  r.  o  wyrobach  medycznych 

(Dz.  U.  z  20

17  r.  poz.211  ze  zm.)  a  zatem  obowiązkowi  wystawienia  deklaracji  zgodności 

(tzw.  wyrób  niemedyczny)  dla  których stawka  VAT  wynosi  23%?  Odpowiedź:  Zamawiający 

wyraża  zgodę,  przy  czym  Wykonawca  jest  zobowiązany  w  tabelce  cenowej  wyraźnie  to 

zaznaczyć.  Zamawiający  informuje,  iż  zgodnie  z  punktem  12.10  SIWZ  dopuścił,  aby 

Wykonawca w formularzu ofertowym rozbił tabelkę cenową na poszczególne pozycje np. w 

celu wskazania odrębnej stawki VAT dla poszczególnych elementów itp.”. 

Izba  ustaliła  także,  że  Medim  w  dokumencie  „dodatkowy  szczegółowy  formularz 

cenowy” wyraźnie zaznaczył różne stawki podatkowe, bowiem w kalumnie 6 tabeli wskazał 

na  8%  i  23%  stawkę  podatku  od  towarów  i  usług,  a  więc  uczynił  zadość  wynikającemu  z 

odpowiedzi Zamawiającego nakazowi zaznaczenia różnych stawek podatkowych. Podkreślić 

należy,  że  Zamawiający  nigdzie  nie  wskazał,  iż  wymaga  konkretnego  podania  za  jaki 

dokładnie element będzie naliczana odrębna stawka VAT, a także, że zgodnie z cytowanym 

zapisem  SIWZ  rozbicie  tabelki  na  poszczególne  pozycie  zostało  przez  Zamawiającego 

„dopuszczone”,  a  więc  nie  było  zatem  obligatoryjne,  a  tym  samym  nie  jest  dopuszczalne 

wyciąganie  negatywnych  konsekwencji  wobec  wykonawcy,  który  do  powyższego  się  nie 

zastosował.  Jak  bowiem  wskazano  wyżej  postanowienia  SIWZ  muszą  być  jasne  i 

precyzyjne, nie pozostawiające wątpliwości co do ich interpretacji. 

Tym  samym,  nie  sposób  podzielić  stanowiska  Odwołującego,  że  Medim  wypełniło 

tabelkę cenową niezgodnie z SIWZ, co wiązałoby się z koniecznością odrzucenia oferty na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. 

M

ając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  557  i  575 

Pzp z  2019  r.  w  zw.  z  §  8 ust.  2  pkt  1 rozporządzenia Prezesa Rady  Ministrów  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  (Dz.  U.  z 

2020r. poz. 2437). 

Przewodniczący:…………………………………………………