KIO 1087/21 WYROK dnia 4 czerwca 2021 r.

Sygn. akt: KIO 1087/21 

WYROK 

z dnia 4 czerwca 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Protokolant:             Konrad Wyrzykowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2021 r. w Warszawie odwo

łania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  9  kwietnia  2021  r.  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  ROVERPOL  sp.  z  o.o.  w  Warszawie 

oraz ROVER INFRAESTRUCTURAS S.A., Walencja, Hiszpania 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Szczecińskie  Inwestycje  Miejskie  sp.  z  o.o.  w 

Szczecinie 

przy  udziale  wykonawcy  Firma  Budowlano-Drogowa  MTM  S.A.  w  Gdyni, 

zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

2.  kosztami  p

ostępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia ROVERPOL sp. z o.o. w Warszawie oraz ROVER INFRAESTRUCTURAS 

S.A., Walencja, Hiszpania i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20.000  zł  00  gr 

(słownie: dwudziestu tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  ROVERPOL  sp.  z  o.o.  w 

Warszawie  i  ROVER  INFRAESTRUCTURAS  S.A.,  Walencja,  Hiszpania 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

ROVERPOL  sp.  z  o.o.  w  Warszawie  i  ROVER  INFRAESTRUCTURAS  S.A., 

Walencja, Hiszpania na rzecz 

Szczecińskie Inwestycje Miejskie sp. z o.o. w 

Szczecinie 

kwotę 3.600 zł 00 gr (słownie: trzech tysięcy sześciuset złotych zero 

groszy),  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia 

11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1919  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  14  dni  od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Sygn. akt: KIO 1087/21 

U z a s a d n i e n i e 

Szczecińskie  Inwestycje  Miejskie  sp.  z  o.o.  w  Szczecinie,  zwana  dalej 

„zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie o udzielenie zamówienia na  podstawie przepisów 

ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.  poz. 

1843  ze  zm.),  zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”  lub  „Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  rewitalizacja 

obszaru przestrzeni publicznej i zabudowy śródmiejskiej w rejonie Alei Wojska Polskiego. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 25 listopada 2020 r., nr 2020/S 230-

Wobec czynności i zaniechań zamawiającego w ww. postępowaniu w dniu 9 kwietnia 

r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wnieśli  odwołanie  wykonawcy  wspólnie 

ubiegający  się o  udzielenie zamówienia  ROVERPOL sp.  z  o.o.  w Warszawie oraz  ROVER 

INFRAESTRUCTURAS S.A., Walencja, Hiszpania, zwani 

dalej „odwołującym”. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia wykonawcy MTM z 

Postępowania,  pomimo  że  wykonawca  ten  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub 

rażącego  niedbalstwa,  a  przynajmniej  lekkomyślności  lub  niedbalstwa,  przedstawił 

Zamawiającemu informacje wprowadzające w błąd, mające istotne znaczenie dla decyzji 

podejmowanych przez Zamawiającego w Postępowaniu, odnośnie podmiotu trzeciego – 

Pracownia  Projektowa  M.  K.

,  polegające  na  udzieleniu  przez  ten  podmiot  przeczącej 

odpowiedzi  na  pytanie  w  Jednolitym  Europejskim  Dokumencie  Zamówienia:  „Czy 

wykonawca  jest  winien  poważnego  wykroczenia  zawodowego?”,  gdy  tymczasem 

podmiot  ten  ni

enależycie wykonał  zamówienie publiczne  realizowane w ramach  umowy 

„Budowa trasy rowerowej na odcinku od ul. Dąbskiej do ul. Gościnnej w Szczecinie”; 

2)  art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp przez zaniechanie wykluczenia wykonawcy MTM z p

ostępowania, 

pomimo  że  wykonawca  ten  korzysta  z  potencjału  podmiotu  trzeciego,  który  naruszył 

obowiązki  zawodowe,  bowiem,  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego 

niedbalstwa, nienależycie wykonał zamówienie publiczne realizowane w ramach umowy 

„Budowa trasy rowerowej na odcinku od ul. Dąbskiej do ul. Gościnnej w Szczecinie”, co 

podważa jego uczciwość i co Zamawiający jest w stanie wykazać za pomocą stosownych 

środków dowodowych;

[ewentualnie; tj.  na  wypadek,  gdyby  Krajowa Izba  Odwoławcza uznała,  że nie ma podstaw 

do automatycznego wyk

luczenia wykonawcy MTM z Postępowania w oparciu o art. 24 ust. 1 

pkt 16 Pzp lub art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp lub art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp]; 

3)  art.  26  ust.  4  Pzp  w  zw.  z  art.  24  ust.  8  Pzp  przez  zaniechanie  wezwania  wykonawcy 

MTM  do  złożenia  wyjaśnień  oraz  przedstawienia  dowodów  na  to,  że  podjęte  przez 

podmiot  trzeci  środki  są  wystarczające  do  wykazania  rzetelności  wykonawcy  w 

kontekście  okoliczności  związanych  z  realizacją  umowy  „Budowa  trasy  rowerowej  na 

odcinku od ul. Dąbskiej do ul. Gościnnej w Szczecinie”; 

4)  art. 26 ust. 3 w zw. z art. 22a ust. 6 Pzp przez zaniechanie wezwania wykonawcy MTM 

do  zastąpienia  podmiotu  trzeciego  Pracownia  Projektowa  M.  K.  innym  podmiotem  lub 

podmiotami  lub  zobowiązania  się  do  osobistego  wykonania  odpowiedniej  części 

zamówienia; 

[a w konsekwencji powyższego]; 

art.  7  ust.  1  Pzp  przez  przeprowadzenie  postępowania  w  sposób  niezapewniający 

zachowania uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, proporcjonalności i 

przejrzystości. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

a) 

unieważnienia czynności wyboru oferty MTM; 

b) wykluczenia wykonawcy MTM z p

ostępowania; 

[ewentualnie]; 

c)  wezwania  MTM  do  złożenia  wyjaśnień  oraz  przedstawienia  dowodów  na  to,  że  podjęte 

przez  podmiot  trzeci  środki  są  wystarczające  do  wykazania  rzetelności  w  kontekście 

okoliczności związanych z realizacją umowy „Budowa trasy rowerowej na odcinku od ul. 

Dąbskiej do ul. Gościnnej w Szczecinie”; 

[ewentualnie]; 

d)  wezwania  MTM  do  zastąpienia  podmiotu  trzeciego  Pracownia  Projektowa  M.  K.  innym 

podmiotem lub podmiotami lub zobowiązania się do osobistego wykonania odpowiedniej 

części zamówienia; 

e) przeprowadzenie ponownej oceny ofert (bez udziału oferty MTM). 

W  uza

sadnieniu  odwołania  odwołujący  podniósł,  że  w  celu  wykazania  spełnienia 

warunków udziału w postępowaniu MTM posłużył się m. in. potencjałem podmiotu trzeciego - 

Pracownia  Projektowa  M.  K. 

(„Podmiot  trzeci  PPMK”).  Wraz  z  ofertą  złożony  został  m.  in. 

Jednolity Europejski Dokument Zamówienia Podmiotu trzeciego PPMK. 

Odwołujący  wskazał,  że  zamawiający,  zgodnie z  rozdziałem  V  ust.  1 pkt  2 Specyfikacji 

Istotnych Warunków Zamówienia („SIWZ”) zdecydował się badać przesłankę z art. 24 ust. 5 

pkt  2  Pzp,  zgodnie  z  którą  „z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  może 

wykluczyć  wykonawcę, który  w  sposób zawiniony  poważnie  naruszył  obowiązki  zawodowe, 

co  podważa  jego  uczciwość,  w  szczególności  gdy  wykonawca  w  wyniku  zamierzonego 

działania  lub  rażącego  niedbalstwa  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał  zamówienie,  co 

zamawiający  jest  w  stanie  wykazać  za  pomocą  stosownych  środków  dowodowych”. 

Odwołujący podniósł, że z przesłanką, o której mowa w art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp skorelowane 

jest  następujące  pytanie  JEDZ:  „Czy  wykonawca  jest  winien  poważnego  wykroczenia 

zawodowego?”. Na pytanie to podmiot trzeci PPMK odpowiedział przecząco. 

Odwołujący argumentował, że przedstawiona przez Podmiot trzeci PPMK informacja 

ma charakter informacji obiektywnie nieprawdziwej. Podmiot ten bowiem dopuścił się swoim 

zachowaniem  poważnego  wykroczenia  zawodowego.  Podmiot  trzeci  PPMK  realizował 

umowę  z  6  lutego  2017  r.  pn.  „Budowa  trasy  rowerowej  na  odcinku  od  ul.  Dąbskiej  do  ul. 

Gościnnej w Szczecinie” („Umowa”).  

Zdaniem  odwołującego Umowa nie została wykonana należycie.  Jej  realizacja opóźniła 

się  bowiem  o  wiele  miesięcy,  za  co  odpowiadał  właśnie  Podmiot  trzeci  PPMK.  Zdaniem 

odwołującego,  dowodem  na  zawinienie  Podmiotu  trzeciego  PPMK  i  doprowadzenie  do 

nienależytego  wykonania  zamówienia  jest  treść  ugody,  która  18  lutego  2020  r.  została 

zawarta  pomiędzy  Podmiotem  trzecim  PPMK  a  zamawiającym  (Miasto  Szczecin).  Jak 

wynika z treści tej ugody: 

a) opóźnienie w wykonaniu umowy wynosiło aż 301 dni: 

b) z tego tytułu naliczona została kara umowna: 

c) Podmiot trzeci PPMK zobowiązał się do zapłaty (zmiarkowanej) kary umownej tytułem kar 

umownych za opóźnienie w wykonaniu przedmiotu umowy: 

d)  strony  oświadczyły,  że  zapłata  przez  Podmiot  trzeci  PPMK  kary  umownej  wyczerpuje 

wszelkie roszczenia obu stron związane z Umową. 

Zdaniem  odwołującego,  treść  ugody  z  dnia  18  lutego  2020  roku  („Ugoda”)  stanowi 

potwierdzenie,  że  podmiot  trzeci  PPMK  przy  realizacji  Umowy  dopuścił  się  rażącego 

naruszenia  obowiązków  zawodowych  (wykroczenia  zawodowego).  Odwołujący  wskazał,  że 

w  Ugodzie  p

odmiot  trzeci  PPMK  jednoznacznie,  bezpośrednio i  w całości  przyznał  bowiem 

zasadność  i  skuteczność  naliczenia  kary  umownej  za  opóźnienie  w  wykonaniu  przedmiotu 

Umowy, zobowiązał się do zapłaty (zmiarkowanej) kary umownej. Wobec tego treść Ugody, 

w  szczególności  objęte  nią  wzajemne  oświadczenia  Stron,  potwierdzają,  że  niewykonanie 

przedmiotu  Umowy  w  terminie  nastąpiło  na  skutek  zamierzonego  działania  lub  rażącego 

niedbalstwa Podmiotu trzeciego PPMK. 

Odwołujący wskazał,  że  po pierwsze,  Podmiot  trzeci  PPMK  przyznał  w Ugodzie,  że 

dopuścił  się  opóźnienia  w  realizacji  przedmiotu  Umowy.  W  treści  ugody  z  dnia  18  lutego 

2020 roku Strony zgodnie ustaliły, że: 

(a) 

przy  realizacji  przedmiotu  Umowy  doszło  do  opóźnienia  Podmiotu  trzeciego  PPMK  w 

zakresie wykonania przedmiotu Umowy (dokumentacji projektowej); 

(b) 

Zamawiający  (Gmina  Miasto  Szczecin),  w  związku  z  opóźnieniem  Podmiotu  trzeciego 

PPMK  w  przekazaniu  przedmiotu  Umowy,  działając  na  podstawie  §  15  ust.  1  pkt.  4 

Umowy, skutecznie naliczył karę umowną; 

(c) 

Podmiot  trzeci  PPMK  przyznał  zasadność  naliczenia  kary  umownej  za  opóźnienie  w 

wykonaniu  przedmiotu  Umowy  zobowiązując  się  do  zapłaty  (zmiarkowanej)  kary 

umownej. 

Zdaniem odwołującego, wymiar naruszenia, jakiego dopuścił się Podmiot trzeci PPMK – 

przekazanie  dokumentacji  z  301- 

dniowym opóźnieniem w stosunku do terminu umownego 

po t

erminie jednoznacznie stanowiło rażące naruszenie zobowiązania umownego. 

Odwołujący  wskazał,  że  po  drugie,  w  Umowie  dokonano  rozszerzenia 

odpowiedzialności  Podmiotu  trzeciego  PPMK  za  terminowe  zrealizowanie  przedmiotu 

Umowy.  Na  podstawie  Umowy  w  odniesieniu  do  wykonania  dokumentacji  projektowej 

Podmiot  trzeci  PPMK  odpowiadał  nawet  za  opóźnienie.  I  tak,  zgodnie  z  §  15  ust.  1  pkt.  4 

Umowy: „Projektant zapłaci Zamawiającemu kary umowne za: […] za opóźnienie w realizacji 

przedmiotu umowy w zakresie wykonania d

okumentacji projektowej w wysokości 1000 zł za 

każdy  dzień  opóźnienia”.  Według  odwołującego,  powyższe  stanowiło  umowną  modyfikację 

odpowiedzialności  umownej  dopuszczalną  w  polskim  prawie  na  zasadzie  swobody 

kontraktowania 

polegające  na  rozszerzeniu  odpowiedzialności  za  nienależyte  wykonanie 

zobowiązania niezależnie od tego, czy dłużnik ponosiłby odpowiedzialność za niewykonanie 

lub nienależyte wykonanie zobowiązania. 

Podmiot  trzeci  PPMK  przyjął  na  siebie  odpowiedzialność  za  realizację  przedmiotu 

Umowy  w  te

rminie  (w  zakresie  wykonania  dokumentacji  projektowej)  niezależnie  od  tego, 

czy ewentualna nieterminowa realizacja przedmiotu Umowy wynikałaby z jego winy. W tym 

zakresie  zagwarantował  on  zamawiającemu,  że  –  niezależnie  od  okoliczności  –  dotrzyma 

terminu r

ealizacji przedmiotu Umowy. Podmiot trzeci PPMK, profesjonalista funkcjonujący na 

rynku  od  lat,  zawierając  Umowę,  dokonał  oceny  sytuacji  i  przyjął  rozszerzoną 

odpowiedzialność. fakt dopuszczenia się przez Podmiot trzeci PPMK opóźnienia w realizacji 

przedmi

otu  Umowy  był  jednoznaczny  z  naruszeniem  przez  Podmiot  trzeci  PPMK 

obowiązków zawodowych (wykroczeniem zawodowym). 

Według  odwołującego,  nawet  przy  przyjęciu,  że  Strony  nie  dokonały  w  Umowie 

modyfikacji  odpowiedzialności  (por.  §  15  ust.  1  pkt.  4  Umowy),  wobec  treści  Ugody 

należałoby przyjąć, że: 

(a)  Podmiot  trzeci  PPMK  przyjął  na  siebie  –  niejako  następczo  –  odpowiedzialność  za 

opóźnienie w realizacji przedmiotu Umowy w terminie; 

alternatywnie 

(b) Podmiot trzeci PPMK podzielił stanowisko Zamawiającego (Gminy Miasta Szczecin), że 

na zasadzie winy ponosi odpowiedzialność za brak realizacji przedmiotu Umowy w terminie, 

a  w  konsekwencji  Ugoda  potwierdza,  że  niewykonanie  przedmiotu  Umowy  w  terminie 

nastąpiło  na  skutek  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  Podmiotu  trzeciego 

PPMK. 

Według  odwołującego,  Podmiot  trzeci  PPMK  miał  obowiązek  notyfikowania  w 

formularzu  JEDZ  okoliczności  dopuszczenia  się  rażącego  naruszenia  obowiązków 

zawodowych (wykroczenia zawodowego) przy wykonywaniu Umowy. Niezależnie bowiem od 

ostatecznie  przyjętej  drogi  interpretacji  Ugody  (dokonanej  przy  uwzględnieniu  postanowień 

Umowy) jej treść, w szczególności objęte nią wzajemne oświadczenia Stron potwierdzają, że 

niewykonanie 

przedmiotu Umowy w terminie nastąpiło na skutek zamierzonego działania lub 

rażącego niedbalstwa Podmiotu trzeciego PPMK. 

Zdaniem odwołującego, sytuacja, w której wykonawcy naliczone zostały kary umowne 

traktowana  jest  jako  okoliczność,  o  której  mowa  w  art.  24  ust.  5  pkt  2  Pzp.  Zdaniem 

odwołującego, „poważne wykroczenie zawodowe”, o którym mowa w przywołanym przepisie 

i  pytaniu  JEDZ,  winno  być  rozumiane  szeroko.  Zostało  to  podkreślone  w  Instrukcji 

wypełnienia JEDZ. 

Zdaniem odwołującego, biorąc pod uwagę, że: 

a) Umowa została wykonana nienależycie; 

b)  Podmiot  trzec

i  PPMK  dopuścił  się  w  sposób  zawiniony  poważnego  naruszenia 

obowiązków  zawodowych  (co  zostało  przyznane  w  treści  zawartej  ugody),  Podmiot  trzeci 

PPMK  powinien  przyznać  się  w  treści  JEDZ  do  zaistniałej  sytuacji,  a  zatem  odpowiedź  na 

pytanie  „Czy  wykonawca  jest  winien  poważnego  wykroczenia  zawodowego?”  powinna 

brzmieć  „TAK”.  Poprzez  udzielenie  odpowiedzi  przeczącej,  doszło  do  wprowadzenia 

Zamawiającego  w  błąd.  Odwołujący  podkreślił  także,  że  informacje,  które  potwierdzają 

naruszenie przez Podmiot trzeci PPMK 

obowiązków zawodowych w świetle art. 24 ust. 5 pkt 

2 Pzp znaleźć można w sieci. 

Zdaniem  odwołującego,  brak  zawarcia  informacji  o  dopuszczeniu  się  poważnego 

wykroczenia  zawodowego  jest  jednoznaczny  z  wprowadzeniem  w  błąd  zamawiającego. 

Według  odwołującego,  z  taką  właśnie  klasyczną  konstrukcją  błędu  mamy  do  czynienia  w 

niniejszej  sprawie.  Podmiot  trzeci  PPMK  oświadczył,  że  nie  dopuścił  się  wykroczenia 

zawodowego.  Informacja  ta  okazała  się  nieprawdziwa,  co  powinno  skłonić  Zamawiającego 

do obligatoryjnego wyklu

czenia MTM z Postępowania. 

Odwołujący  wywiódł,  że  określając  stronę  podmiotową  w  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp 

ustawodawca wskazał na lekkomyślność lub niedbalstwo (będące formami wprowadzenia w 

błąd wskazującymi na niższy stopień nieprawidłowości działań wykonawcy niż ten określony 

w  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp).  O

bowiązek  starannego  działania  dotyczy  zarówno 

zamawiających,  jak  i  wykonawców.  Jednym  z  przejawów  staranności  jest  obowiązek 

przedstawiania  zamawiającemu  informacji  opartych  na  prawdzie,  rzetelnych  i  znajdujących 

odzwierciedlenie w faktach. 

Odwołujący  argumentował,  że  podmiot  trzeci  PPMK  nie  sprostał  obowiązkom 

spoczywającym  na  podmiocie  trzecim  czy  wykonawcy  ubiegającym  się  o  zamówienie 

publiczne. Powinien bowiem wyposażyć Zamawiającego w komplet informacji, które z jednej 

strony dałyby Zamawiającemu pełen obraz sytuacji i mogłyby przekonać go co do istnienia 

lub braku podstaw do wykluczenia wykonawcy z Postępowania, z drugiej natomiast w pełni 

chroniłyby interes tego podmiotu (i wykonawcy, który korzysta z jego zasobów). 

Zdaniem  odwołującego,  zatajenie  tych  informacji  nastąpiło  w  warunkach  zamierzonego 

działania.  Trudno  bowiem  przyjąć,  że  profesjonalny  podmiot  nie  miał  wiedzy  o 

konsekwencjach wynikających z niepodania tego typu informacji. Nawet, gdyby przyjąć (co w 

opinii Odwołującego jest jednak nieuzasadnione), że nie mamy do czynienia z zamierzonym 

działaniem, to wykonawcy należy przypisać działanie w warunkach rażącego niedbalstwa, a 

więc drugiej z alternatywnych przesłanek art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp. 

Według  odwołującego,  niepodanie  bowiem  tak  istotnych  informacji,  które  rzutują  na 

ocenę  przesłanek  wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

zakwalifikować  należy  jako  co  najmniej  niedbalstwo  lub  lekkomyślność.  Według 

odwołującego, efekt wprowadzenia w błąd zaistniał, czego dowodem jest dokonanie wyboru 

oferty MTM. 

Zdaniem odwołującego, bez znaczenia w okolicznościach niniejszej sprawy jest 

to,  że  wskazana  powyżej  nieprawdziwa  informacja  dotyczy  podmiotu  trzeciego,  na  którego 

potencj

ał  powołuje  się  MTM.  Względem  podmiotów  trzecich  bada  się  analogiczne  jako  dla 

wykonawców  podstawy  wykluczenia.  Według  odwołującego,  okolicznością  pozbawioną 

znaczenia  jest  również to,  że  zarówno  w  przypadku  Umowy,  jak  i  Postępowania  mamy  do 

czynienia  z  ty

m  samym  zamawiającym  (Gmina  Miasto  Szczecin).  Zdaniem  odwołującego, 

b

ez  znaczenia  jest  do  którego  zamawiającego  skierowane  zostały  tego  typu  informacje. 

Nawiasem  mówiąc,  koncepcja  ta  stanowiłaby  swoiste  przyzwolenie  na  posługiwanie  się 

informacjami  niepraw

dziwymi  (wykonawca  mógłby  dowolnie  przekazywać  informacje 

nieprawdziwe, o ile tylko kierowane są one do zamawiającego, który był stroną historycznej, 

mającej  znaczenie  dla  spraw,  umowy).  Wreszcie,  oznaczałoby  to  rażąco  nierówne 

traktowanie  wykonawców.  Otóż,  spośród  dwóch  wykonawców,  którzy  znajdują  się  w 

identycznej  sytuacji  (np.  doprowadzili  swoim  działaniem  do  nienależytego  wykonania 

zamówienia)  jeden  musiałby  ten  fakt  notyfikować  (ten,  który  dopuścił  się  tego  w  relacji  z 

innym zamawiającym), a drugi nie. 

Według  odwołującego,  na  obecnym  etapie  nie  istnieją  podstawy  do  sanowania 

zidentyfikowanej  wadliwości.  Procedura  samooczyszczenia,  o  której  mowa  w  art.  24  ust.  8 

Pzp  nie  może  być  bowiem  traktowana  jako  forma  ratowania  wykonawcy,  który  wprowadził 

instytucj

ę zamawiającą w błąd. Gdyby bowiem uznać, że wykonawca, nawet gdy wprowadzi 

zamawiającego  w  błąd,  dostanie  kolejną  szansę,  stanowiłoby  to  niczym  nieuzasadnione  i 

niebezpieczne  z  perspektywy  systemu  zamówień  publicznych  przyzwolenie  na 

przedstawianie  instyt

ucji  zamawiającej  nieprawdziwych  informacji  (wykonawcy  mogliby 

wówczas  liczyć,  że  nawet  jeśli  zamawiający  zorientuje  się,  że  podane  mu  informacje  są 

nieprawdziwe, to i tak dostanie kolejną szansę). 

Zdaniem odwołującego, nie ma również możliwości zastosowania art. 26 ust. 3 Pzp czy 

art.  22a  ust.  6  Pzp.  Ze  względu  na  fakt,  że  oświadczenie  Podmiotu  trzeciego  PPMK 

dotyczące historii kontraktowej tego podmiotu jest niezgodne z rzeczywistością, wykluczona 

jest możliwość zastosowania procedury uzupełniającej. Doszło bowiem do wprowadzenia w 

błąd  Zamawiającego  co  do  podstaw  wykluczenia,  bez  względu  na  dalsze  ewentualne 

składanie wyjaśnień czy uzupełnień, podlega wykluczeniu. 

Według 

odwołującego, 

zarzut 

dotyczący 

niezastosowania 

procedury 

samooczyszczenia  oraz  proc

edury  uzupełniającej  ma  charakter  ewentualny  i  procedury  te 

winny  mieć  zastosowanie  jedynie  wtedy,  gdyby  Izba  uznała,  że  MTM  nie  podlega 

obligatoryjnemu wykluczeniu z p

ostępowania. 

Zdaniem odwołującego, doszło także do naruszenia art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp. Odwołujący 

wskazał,  że  realizacja  przez  Podmiot  trzeci  PPMK  Umowy  wskazuje  na  ziszczenie  się 

wszystkich przesłanek tego przepisu, tj.: 

a) na skutek zamierzonego działania / rażącego niedbalstwa doszło do niewykonania umowy 

w terminie; 

b) stanowi to zawinio

ne poważne naruszenie obowiązków zawodowych; 

c) Zamawiający jest w stanie wykazać ww. okoliczność; 

co  winno  skutkować  wykluczeniem  wykonawcy  MTM  z  Postępowania  z  uwagi  na 

przedstawienie  Zamawiającemu  informacji  wprowadzających  w  błąd,  mających  istotne 

znac

zenie  dla  decyzji  podejmowanych  przez  Zamawiającego  w  Postępowaniu,  właśnie  w 

odniesieniu do Podmiotu trzeciego PPMK. 

Według  odwołującego,  na  skutek  zamierzonego  działania  /  rażącego  niedbalstwa 

Podmiotu trzeciego PPMK doszło do niewykonania w terminie przedmiotu Umowy. Pomimo 

przyjęcia  przez  Podmiot  trzeci  PPMK  rozszerzonej  odpowiedzialności  za  terminowe 

wykonanie  przedmiotu  Umowy  nie  tylko  obiektywnie  nie  wywiązał  się  ze  zobowiązania 

umownego, ale także dopuścił się przy tym zamierzonego działania / rażącego niedbalstwa. 

Po  drugie,  niewykonanie  w  terminie  przedmiotu  Umowy  przez  Podmiot  trzeci  PPMK 

stanowiło zawinione poważne naruszenie obowiązków zawodowych. 

Odwołujący  argumentował,  że    opisana  sytuacja  to  nie  tylko  celowe  działanie 

wykonawcy,  ale  również  sytuacja,  w  której  wykonawca  nie  ma  bezpośredniego  zamiaru 

niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  zamówienia  lecz  ma  świadomość,  że 

podejmowane  przez  niego  czynności  mogą  do  takiego  skutku  doprowadzić.  Rażące 

niedbalstwo to postać winy nieumyślnej, z którą mamy do czynienia w sytuacji, gdy dojdzie 

do  znacznego  odchylenia  od  wzorca  należytej  staranności,  a  w  konsekwencji  stopień 

naganności postępowania dłużnika będzie szczególnie wysoki, gdyż drastycznie i poważnie 

odbiega od modelu należnego zachowania się wykonawcy. 

Zdaniem odwołującego, biorąc pod uwagę: 

(a)  wymiar  opóźnienia  w  wykonaniu  przedmiotu  Umowy  –  301  dni  w  stosunku  do 

umówionego terminu; a przy tym 

(b) fakt przyjęcia przez Podmiot trzeci PPMK rozszerzonej odpowiedzialności za terminowe 

wykonanie przedmiotu Umowy. 

niewykonanie  w  terminie  przedmiotu  Umowy  przez  Podmiot  trzeci  PPMK 

stanowiło 

zawinione i poważne naruszenie obowiązków zawodowych. 

Po trzecie, Zamawiający był stroną Umowy z Podmiotem trzecim PPMK, a zatem był (i 

nadal  jest)  w  stanie  wy

kazać  okoliczność  dopuszczenia  się  przez  Podmiot  trzeci  PPMK 

zawinionego i poważnego naruszenia obowiązków zawodowych. 

Odwołujący  wskazał  ponadto,  że  od  zaistnienia  zdarzenia  będącego  podstawą 

wykluczenia upłynęło mniej niż 3 lata. 

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania. W 

trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  zachowując  termin 

ustawowy  oraz  wykazując  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  rzecz  zamawiającego 

zgłosił przystąpienie wykonawca Firma Budowlano-Drogowa MTM S.A. w Gdyni, zwany dalej 

również  przystępującym.  Wniósł  o  oddalenie  odwołania.  W  trakcie  rozprawy  przedstawił 

uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  (SIWZ),  informację  z  otwarcia  ofert,  ofertę  przystępującego, 

zawiadomienie  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  z  30  marca  20

21  r.,  załączniki  do 

odwołania,  załączniki  do  odpowiedzi  na  odwołania,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia,  stanowiska  i  dokumenty  złożone  przez  strony  i  uczestnika 

postępowania  w  trakcie  posiedzenia  i  rozprawy,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  ustaliła  i 

zważyła, co następuje: 

Do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego zastosowanie miały przepisy 

ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.  poz. 

1843 ze zm.), zwanej 

dalej „ustawą Pzp”. Stosownie bowiem do 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 

września 2019 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. 

z  2019  r.  poz.  2020),  d

o  postępowań  o udzielenie zamówienia,  o których  mowa w  ustawie 

uchylanej  w  art. 

89,  wszczętych  i  niezakończonych przed  dniem  1  stycznia 2021  r.  stosuje 

się  przepisy  dotychczasowe.  Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  zostało 

wszczęte przez zamawiającego przed dniem 1 stycznia 2021 r. 

Art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  stanowi,  że  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i 

przejrzystości. 

Art. 24 ust. 1 ustawy Pzp stanowi, 

że z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się: 

16)  wykonawcę,  który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa 

wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega 

wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  lub  obiektywne  i 

niedyskryminacyjne  kryteria,  zwane  dalej  "kryteriami  selekcji",  lub  który  zataił  te 

informacje lub nie jest w stanie przedstawić wymaganych dokumentów; 

17)  wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Art.  24  ust.  5  pkt  2  ustawy  Pzp  stanowi,  że  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

zamawiający  może  wykluczyć  wykonawcę,  który  w  sposób  zawiniony  poważnie  naruszył 

obowiązki  zawodowe,  co  podważa  jego  uczciwość,  w  szczególności  gdy  wykonawca  w 

wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  nie  wykonał  lub  nienależycie 

wykonał  zamówienie,  co  zamawiający  jest  w  stanie  wykazać  za  pomocą  stosownych 

środków dowodowych. 

Art.  24  ust.  8  ustawy  Pzp  stanowi,  że  Wykonawca,  który  podlega  wykluczeniu  na 

podstawie  ust.  1  pkt  13  i  14  oraz  16-

20  lub  ust.  5,  może  przedstawić  dowody  na  to,  że 

podjęte przez niego środki są wystarczające do wykazania jego rzetelności, w szczególności 

udowodnić naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem lub przestępstwem skarbowym, 

zadośćuczynienie  pieniężne  za  doznaną  krzywdę  lub  naprawienie  szkody,  wyczerpujące 

wyjaśnienie  stanu  faktycznego  oraz  współpracę  z  organami  ścigania  oraz  podjęcie 

konkretnych środków technicznych, organizacyjnych i kadrowych, które są odpowiednie dla 

zapobiegania dalszym  przestępstwom  lub  przestępstwom  skarbowym  lub nieprawidłowemu 

postępowaniu  wykonawcy.  Przepisu  zdania  pierwszego  nie  stosuje  się,  jeżeli  wobec 

wykonawcy,  będącego  podmiotem  zbiorowym,  orzeczono  prawomocnym  wyrokiem  sądu 

zakaz ubiegania się o udzielenie zamówienia oraz nie upłynął określony w tym wyroku okres 

obowiązywania tego zakazu. 

Art.  25a  ust.  3  pkt  1 

ustawy  Pzp  stanowi,  że  Wykonawca,  który  powołuje  się  na 

zasoby  innych  podmiotów,  w  celu  wykazania  braku  istnienia  wobec  nich  podstaw 

wykluczenia  oraz  spełniania,  w  zakresie,  w  jakim  powołuje  się  na  ich  zasoby,  warunków 

udziału w postępowaniu składa także jednolite dokumenty dotyczące tych podmiotów - jeżeli 

wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na 

podstawie art. 11 ust. 8. 

Art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  stanowi,  że  jeżeli  wykonawca  nie  złożył  oświadczenia,  o 

którym mowa w art. 25a ust. 1, oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, 

o których mowa w art. 25 ust. 1, lub innych dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia 

postępowania,  oświadczenia  lub  dokumenty  są  niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą 

wskazane  przez  zamawiającego  wątpliwości,  zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia, 

uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  do  udzielania  wyjaśnień  w  terminie  przez  siebie 

wskazanym,  chyba  że  mimo  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  udzielenia 

wyjaśnień  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby  unieważnienie 

postępowania. 

Art. 22a ust. 6 ustawy Pzp stanowi, że jeżeli zdolności techniczne lub zawodowe lub 

sytuacja  ekonomiczna  lub  finansowa,  podmiotu,  o  którym  mowa  w  ust.  1,  nie  potwierdzają 

spełnienia  przez  wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  zachodzą  wobec  tych 

podmiotów  podstawy  wykluczenia,  zamawiający  żąda,  aby  wykonawca  w  terminie 

określonym przez zamawiającego: 

1) zastąpił ten podmiot innym podmiotem lub podmiotami lub 

2) zobowiązał się do osobistego wykonania odpowiedniej części zamówienia, jeżeli wykaże 

zdolności  techniczne  lub  zawodowe  lub  sytuację  finansową  lub  ekonomiczną,  o  których 

mowa w ust. 1. 

Do  postępowania  odwoławczego  zastosowanie  miały  przepisy  ustawy  -  Prawo 

zamówień publicznych z dnia 11 września 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 2019), zwanej dalej 

„ustawą  NPzp”.  Stosownie  bowiem  do  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  – 

Przepisy  wprowadzające  ustawę  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz. 

2020),  d

o  postępowań  odwoławczych  oraz  postępowań  toczących  się  wskutek  wniesienia 

skargi  do  sądu,  o  których  mowa  w  ustawie  uchylanej  w  art.  89,  wszczętych  po  dniu  31 

grudnia 2020 r., dotyczących postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem 

stycznia  2021  r.,  stosuje  się  przepisy  ustawy,  o  której  mowa  w  art.  1.  Niniejsze 

postępowanie odwoławcze zostało wszczęte w dacie 9 kwietnia 2021 r., a więc po dniu 31 

grudnia 2020 r.  

Ustalono,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  rewitalizacja  obszaru  przestrzeni 

publicznej i zabudowy śródmiejskiej w rejonie Alei Wojska Polskiego. 

Ustalono, że w rozdziale V SIWZ zamawiający wskazał, że: 

1. O udzielenie zamówienia może się ubiegać wykonawca, który nie podlega wykluczeniu z  

postępowania, w okolicznościach, o których mowa w: 

1) art. 24 ust. 1 pkt 12 

– 23 Ustawy; 

2) art. 24 ust. 5 pkt 1, 2, 4 i 8 Ustawy; wykluczeniu na tej podstawie podlega wykonawca:  

a) 

(…) 

b) który w sposób zawiniony poważnie naruszył obowiązki zawodowe, co podważa jego 

uczciwość, w szczególności gdy wykonawca w wyniku zamierzonego działania lub rażącego 

niedbalstwa nie wykonał lub nienależycie wykonał zamówienie, co zamawiający jest w stanie 

wykazać za pomocą stosownych środków dowodowych. 

3. Jednolity Europejski Dokument Zamówienia: 

1) W cel

u wstępnego potwierdzenia, że wykonawca nie podlega wykluczeniu, z powodów 

określonych w pkt 1 oraz spełnia warunki udziału w postępowaniu, o których mowa w 

pkt 2, wykonawca dołącza do oferty aktualne na dzień składania ofert oświadczenie 

złożone na formularzu jednolitego europejskiego zamówienia (dalej: „JEDZ”), którego 

wzór  określa  Rozporządzenie  Wykonawcze  Komisji  (UE)  2016/7  z  dnia  5  stycznia 

2016  r.  ustanawiające  standardowy  formularz  jednolitego  europejskiego  dokumentu 

zamówienia (Dz. Urz. UE seria L 2016 r. nr 3, s 16. Treść JEDZ określona została w 

załączniku  nr  7  do  siwz,  jednakże  z  uwagi  na  konieczność  podania  w  treści  JEDZ 

znaczącej  ilości  informacji  Zamawiający  zaleca  skorzystanie  z  edytowalnej  wersji 

tego  dokumentu  zamieszczonej  na  stronie  http:/espd.uzp.gov.pl  pod  rygorem 

nieważności,  w  postaci  elektronicznej,  opatrzonej  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym. 

(…) 

3) Wykonawca, który powołuje się na zasoby innych podmiotów, w celu wykazania braku 

istnienia  wobec  nich  podstaw  wykluczenia  oraz  spe

łniania,  w  zakresie,  w  jakim 

powołuje się na ich zasoby, warunków udziału w postępowaniu składa także JEDZ-e 

dotyczące tych podmiotów. 

4. Potencjał podmiotu trzeciego: 

1) Wykonawca może w celu potwierdzenia spełniania warunków udziału w postępowaniu, 

pole

gać  na  zdolnościach  technicznych  lub  zawodowych  lub  sytuacji  finansowej  lub 

ekonomicznej innych podmiotów, niezależnie od charakteru prawnego łączących go z 

nim stosunków prawnych. 

(…) 

4)  Jeżeli  wykonawca  polega  na  zasobach  innych  podmiotów  na  zasadach,  o  których 

mowa w ppkt 1, zamawiający wymaga od wykonawcy przedstawienia na wezwanie o 

którym  mowa  w  pkt  5,  w  odniesieniu  do  tych  podmiotów  dokumentów,  o  których 

mowa w Rozdziale V pkt 5 ppkt 1 siwz. 

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  do  upływu  terminu  składania  ofert  do 

zamawiającego swoją ofertę złożył m.in. przystępujący.  

Ustalono  także,  w  pkt  11  swego  formularza  oferty  przystępujący  oświadczył,  że  w 

celu  potwierdzenia  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  będzie  polegać  m.in.  na 

wiedzy i doświadczeniu oraz osobach Pracowni Projektowej M. K., Gryfino. 

Do  swej  oferty  przystępujący  załączył  zobowiązanie  Pracowni  Projektowej  M.  K., 

Gryfino  do  oddania 

przystępującemu  na  podstawie  art.  22a  ustawy  Pzp  nw.  na  potrzeby 

wykonania zamówienia zasobów wiedzy i doświadczenie oraz osób zdolnych do wykonania 

zamówienia przy wykonywaniu przedmiotowego zamówienia. 

Do  oferty  przystępujący  załączył  także  Jednolity  europejski  dokument  zamówienia 

(JEDZ)  dla  podmiotu  Pracownia  Projektowa  M. K., Gryfino.  W  dokumencie  tym 

w części III 

(podstawy wykluczenia), pkt C, str. 12, na pytanie: 

„Czy wykonawca jest winien poważnego 

wykroczenia  zawodowego?  W  stosownych  przypadkach  zob.  definicje  w  prawie  krajowym, 

stosownym  ogłoszeniu  lub  dokumentach  zamówienia”  ww.  podmiot  udzielił  odpowiedzi: 

„NIE”. 

Następnie ustalono, że pismem z dnia 30 marca 2021 r. zawiadomił odwołującego o 

wyborze  oferty 

przystępującego  jako  najkorzystniejszej  (por.  zawiadomienie  o  wyborze 

oferty, w aktach sprawy).  

W oparciu o z

ałączoną do odwołania umowę o wykonanie dokumentacji projektowej 

nr C.R.U./17/000559 z dnia 6 lutego 2017 r. ustalono, że w dacie tej została zawarta umowa 

między Gminą Miasto Szczecin z Pracownią Projektową M. K., Gryfino.   Jak  wynikało  z  §  1 

us

t.  1  tej  umowy,  jej  przedmiotem  było  wykonanie  dokumentacji  projektowej  wraz  z 

uzyskaniem  wszelkich  uzgodnień,  opinii,  sprawdzeń,  decyzji,  pozwoleń  i  zatwierdzeń 

wymaganych  obowiązującymi  przepisami  wraz  z  pełnieniem  nadzoru  autorskiego  dla 

zadania „Budowa trasy rowerowej na odcinku od ul. Dąbskiej do ul. Gościnnej w Szczecinie” 

wraz z pełnieniem nadzoru autorskiego. Jak wynikało z § 9  ust. 1 pkt 1 ww. umowy  strony 

ustaliły termin na wykonanie dokumentacji projektowej jako 130 dni kalendarzowych od dnia 

podpisania  umowy. 

Zgodnie  z  §10  ust.  1  ww.  umowy  wynagrodzenie  za  wykonanie 

przedmiotu umowy strony ustaliły na poziomie 228.780,00 zł brutto. Ustalono również, że w § 

15 ust. 1 pkt 4 ww. umowy, jej strony przewidziały, iż projektant zapłaci zamawiającemu karę 

umowną za opóźnienie w realizacji przedmiotu umowy w zakresie wykonania dokumentacji 

projektowej w wysokości 1000 zł za każdy dzień opóźnienia. 

Jak  wynikało  ze  str.  6  programu  funkcjonalno-użytkowego,  stanowiącego  opis 

przedmiotu  zamówienia  w  postępowaniu  w  wyniku  którego  podpisano  umowę  z  6  lutego 

2017 r. zamawiający określił szerokość pobocza pieszo-rowerowego wynoszącą 0,75 metra 

(dowód: PFU- dowód nr 12 złożony przez przystępującego na rozprawie). 

W  oparciu  o  aneksy  nr  1-5  do  ww.  umowy 

załączone  do  odpowiedzi  do  odwołanie 

ustalono, że strony umowy przedłużyły termin wykonania dokumentacji projektowej, o którym 

mowa w § 9 ust. 1 pkt 1 ww. umowy, do dnia 20 sierpnia 2018 r. 

Ustalono,  że  29  czerwca  2018  r.  strony  ww.  umowy  podpisały  protokół  przekazania 

dokumentacji.  W  protokole  tym  strony  zgodnie  oświadczyły,  że  przedmiot  umowy  został 

wykonany  zgodnie  z  umową,  obowiązującymi  normami,  przepisami  i  zasadami  sztuki 

projektowej oraz jest kompletny i spójny oraz stanowi podstawę do ogłoszenia postępowania 

o udzielenie zamówienia publicznego. Projekt dla etapów I, II, III, IV oraz VI uzyskał formalną 

zgodę na realizację inwestycji. Dla etapu V, zgodnie z informacjami przekazanymi w piśmie 

W/067/mk/06/2018 z dnia 29.06.2018 r. zgoda na realizację inwestycji zostanie przekazana 

po uzyskaniu prawa do dysponowania gruntem na cele budowlane. 

Po uzyskaniu prawa do dysponowania gruntem, 20 lipca 2018 r. podmiot trzeci PPMK 

w  imieniu  inwestora  zgłosił  organowi  budowlanemu  -  Prezydentowi  Miasta  Szczecina  - 

zamiar przy

stąpienia do wykonywania robót budowlanych (por. zgłoszenie z 20 lipca 2018 r., 

załącznik do odpowiedzi na odwołanie, dowód złożony przez przystępującego na rozprawie). 

Następnie  ustalono,  że  postanowieniem  z  dnia  31  lipca  2018  r.  organ  nałożył  na 

inwestor

a  obowiązek  jednoznacznego  określenia  zamiaru  inwestycyjnego  (budowa  trasy 

rowerowej, remont drogi) 

oraz wykazania zgodności planowanej inwestycji z obowiązującym 

planem zagospodarowania przestrzennego (por. załącznik do odpowiedzi na odwołanie). 

Następnie ustalono, że pismem z dnia 9 sierpnia 2018 r. w wykonaniu postanowienia 

p

rojektant  złożył  wyjaśnienia.  Ustalono  ponadto,  że  ww.  organ  wydał  29  sierpnia  2018  r. 

decyzję o zgłoszeniu sprzeciwu wobec zgłoszenia robót budowlanych z dnia 20 lipca 2018 r. 

Powod

em zgłoszenia sprzeciwu było zaprojektowanie szerszego ciągu pieszo-rowerowego, 

co miało pozostawać w sprzeczności z planem zagospodarowania terenu (por. wyjaśnienia i 

decyzja o zgłoszeniu sprzeciwu, załącznik do odpowiedzi na odwołanie). 

Ustalono  także,  że  w  kolejnym  zgłoszeniu  robót  budowlanych  z  09.11.2018  r. 

projektant  nie  uwzględnił  już  pobocza,  o  którym  mowa  już  w  PFU  (dowód:  zgłoszenie  z 

9.11.2018  r.  złożone  na  rozprawie  przez  przystępującego  wraz  z  załączonym  rysunkiem). 

Ustalono również,  że  organ  budowlany  nie  wniósł  w  ustawowym terminie  sprzeciwu  wobec 

zgłoszenia robót budowlanych. 

Ustalono  ponadto,  że  po  30  listopada  2018  r.  projektant  na  osobę  inwestora 

dokonywał  jeszcze  poprawek  i  uzupełnień  w  związku  z  uwagami  zgłaszanymi  przez 

inwestora  do  części  opisowej  w  zakresie  nie  związanym  z  błędami  projektowymi,  a 

koniecznością  wprowadzenia  poprawek  redakcyjnych.  Na  prośbę  zamawiającego  dokonał 

też korekty dokumentacji w zakresie uwag otrzymanych na etapie przygotowywania wniosku 

o  dofinansowanie  i  doko

nał  aktualizacji  kosztorysu  inwestorskiego  (dowód:  notatka 

kierownika referatu R. M.

, załącznik do odpowiedzi na odwołanie). 

W  oparciu  o  załączoną  do  odwołania  ugodę  z  18  lutego  2020  r.  zawartą  między 

Gminą  Miasto  Szczecin  z  Pracownią  Projektową  M.  K.,  Gryfino  ustalono,  że  w  tym  dniu 

została zawarta ww. ugoda. W preambule ugody wskazano m.in.: 

2.  Projektant  przekazał  zamawiającemu  wykonany  przedmiot  umowy  w  dniu  17  czerwca 

2019  r.,  a  więc  301  dni  po  terminie  wykonania  umowy,  który  to  termin  upływał  w  dniu  20 

sierpnia 2018 r. (ustalony aneksem do umowy nr 5 z dnia 29 czerwca 2018 r.), 

3. Zamawiający dokonał naliczenia projektantowi kary umownej w wysokości 301.000,00 zł w 

związku  z  opóźnieniem  w  przekazaniu  przedmiotu  umowy  na  podstawie  §  15  ust.  1  pkt  4 

umowy, 

4.  projektant  w  toku  wymiany  korespondencji  zakwestionował  swoją  odpowiedzialność  za 

opóźnienie  w  wykonaniu  przedmiotu  umowy  i  wysokość  naliczonych  przez  Zamawiającego 

kar umownych z tego tytułu, 

Ustalono,  że  w  treści  ugody  strony  postanowiły,  że  projektant  zobowiązuje  się  do 

zapłaty na rzecz zamawiającego kwoty 22.878,00 zł tytułem kar umownych za opóźnienie w 

wykonaniu przedmiotu umowy. Kwota ta wyczerpuje w całości roszczenia zamawiającego z 

tytułu  opóźnienia  projektanta  w  wykonaniu  przedmiotu  umowy.  Strony  ugody  postanowiły 

także, że kwota ta zostanie potrącona z wynagrodzenia projektanta wynikającego z umowy, 

a  różnica  zostanie  zapłacona  przez  zamawiającego  terminie  14  dni  od  podpisania  ugody. 

Projektant zrzekł się odsetek za opóźnienie w zapłacie wynagrodzenia. 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Nie potwierdziły się zarzuty przedstawione w odwołaniu. 

Odwołujący podniósł w odwołaniu w uzasadnieniu zarzutu naruszania art. 24 ust. 5 pkt 2 

ustawy Pzp, że podmiot trzeci - Pracownia Projektowa M. K., Gryfino (PPMK) - na którego 

zasobach polegał przystępujący celem wykazania warunków, miał dopuścić się zawinionego 

i  poważnego  naruszenia  obowiązków  zawodowych  podczas  realizacji  umowy  o  wykonanie 

dokumentacji  projektowej  nr  C.R.U./17/000559  z  dnia  6  lutego  2017  r.  zawartej  z 

Gminą 

Miasto  Szczecin

.  Zdaniem  odwołującego  na  fakt  poważnego  naruszenia  obowiązków 

zawodowych wskazywały: 

(a)  wymiar  opóźnienia  w  wykonaniu  przedmiotu  ww.  umowy  –  301  dni  w  stosunku  do 

umówionego terminu; a przy tym 

(b) fakt przyjęcia przez podmiot trzeci PPMK rozszerzonej odpowiedzialności za terminowe 

wykonanie przedmiotu ww. umowy. 

Zdaniem  Izby  okoliczności,  jakie  zostały  wykazane  przez  odwołującego  okazały  się 

niewystarczające  aby  przypisać  podmiotowi  PPMK  popełnienie  poważnego  wykroczenia 

zawodowego w rozumieniu art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy Pzp. 

Nie  było  sporne  między  stronami,  że  istotnie  doszło  do  opóźnienia  w  wykonaniu 

przedmiotu  spornej  umowy,  w  wyniku  czego  naliczono  podmiotowi  PPMK  kary  umowne. 

Jednakże  odwołujący  nie  wykazał,  a  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  nie 

po

zwalał na ustalenie, że podmiot trzeci ponosił jakąkolwiek winę za niedotrzymanie terminu 

realizacji umowy.  

Nie  było  sporne  między  stronami,  że  ostatecznie  umowny  termin  wykonania 

dokumentacji  projektowej 

upływał  20  sierpnia  2018  r.  (aneks  nr  5  do  umowy,  załącznik  do 

odpowiedzi  na  odwołanie).  Uszło  jednak  uwadze  odwołującego,  że  już  w  umówionym 

terminie 

znacząca  część  zamówionej  dokumentacji  została  wykonana,  przekazana 

inwestorowi i przez niego odebrana bez żadnych uwag. 29 czerwca 2018 r. strony podpisały 

protokół przekazania dokumentacji projektowej. Z protokołu tego jednoznacznie wynikało, że 

w dacie tej inwestor odebrał kompletną dokumentację projektową dotyczącą etapów I-IV oraz 

VI.  Co  wi

ęcej  w  protokole  z  29  czerwca  2018  r.  wskazano,  że  przedmiot  umowy  został 

wykonany  zgodnie  z  umową,  obowiązującymi  normami,  przepisami  i  zasadami  sztuki 

projektowej oraz jest kompletny i spójny oraz stanowi podstawę do ogłoszenia postępowania 

o udzielenie zamówienia publicznego. Projekt dla etapów I, II, III, IV oraz VI uzyskał formalną 

zgodę na realizację inwestycji. Dla etapu V, zgodnie z informacjami przekazanymi w piśmie 

W/067/mk/06/2018 z dnia 29.06.2018 r. zgoda na realizację inwestycji zostanie przekazana 

po  uzyskaniu  prawa  do  dysponowania  gruntem  na  cele  budowlane. 

Z  protokołu  wynikało 

więc, że zamawiającemu przekazano kompletną dokumentację dla etapów I-IV oraz VI, którą 

ten odebrał i skwitował jako kompletną. Zamawiający odebrał też dokumentację projektową 

dla  etapu  V. 

W  dacie  tej  jednak  dla  etapu  V  brak  było  uzyskania  formalnej  zgody  na 

realizację inwestycji, gdyż przeszkodą było niepozyskanie prawa do dysponowania gruntem 

na celem budowane dla jednej z działek.  

Wzięto  pod  uwagę,  że  odwołujący  nie  zakwestionował  stanowiska  zamawiającego 

przedstawionego w trakcie rozprawy, 

że pozyskanie prawa do dysponowania działką na cele 

budowlane 

było obowiązkiem inwestora, a nie projektanta. W konsekwencji uniemożliwiło to 

w  czerwcu  2018  r. 

zgłoszenie  właściwemu  organowi  budowlanemu  robót  budowlanych  w 

zakresie etapu V. 

Przeszkoda została jednak wkrótce usunięta w wyniku czego 20 lipca 2018 r. podmiot 

trzeci  -  PPMK 

w  imieniu  inwestora  zgłosił  organowi  budowlanemu  -  Prezydentowi  Miasta 

Szczecina - 

zamiar przystąpienia do wykonywania robót budowlanych (por. zgłoszenie z 20 

lipca 2018 r., załącznik do odpowiedzi na odwołanie, dowód złożony przez przystępującego 

na rozprawie). 

Następnie  ustalono,  że  postanowieniem  z  dnia  31  lipca  2018  r.  organ  nałożył  na 

inwestora  obowiązek  jednoznacznego  określenia  zamiaru  inwestycyjnego  (budowa  trasy 

rowerowej, remont drogi) 

oraz wykazania zgodności planowanej inwestycji z obowiązującym 

planem zagospodarowania przestrzennego (por. załącznik do odpowiedzi na odwołanie). 

Następnie ustalono, że pismem z dnia 9 sierpnia 2018 r., w wykonaniu postanowienia 

organu, p

rojektant złożył wyjaśnienia. Pomimo to organ wydał 29 sierpnia 2018 r. decyzję o 

zgłoszeniu  sprzeciwu  wobec  zgłoszenia  robót  budowlanych  z  dnia  20  lipca  2018  r.. 

Powodem zgłoszenia sprzeciwu było zaprojektowanie szerszego ciągu pieszo-rowerowego, 

co miało pozostawać w sprzeczności z planem zagospodarowania terenu (por. wyjaśnienia i 

decyzja o zgłoszeniu sprzeciwu, załącznik do odpowiedzi na odwołanie). 

Izba wzięła pod uwagę, że zaprojektowanie szerszego ciągu pieszo-rowerowego nie 

było  wynikiem  błędu  projektanta,  lecz  inwestora.  Jak  bowiem  wynikało  ze  str.  6  programu 

funkcjonalno-

użytkowego,  stanowiącego  opis  przedmiotu  zamówienia  w  postępowaniu  w 

wyniku 

którego  podpisano  umowę  z  6  lutego  2017  r.,  to  zamawiający  określił  szerokość 

pobocza wynos

zącą 0,75 metra (dowód: PFU- dowód nr 12 złożony przez przystępującego 

na  rozprawie).  W  konsekwencji,  w 

zgłoszeniu  robót  budowlanych  z  20  lipca  2018  r. 

projektant  u

względnił  pobocza  zgodnie  z  wymogiem  z  PFU,  co  wynikało  z  rysunku 

załączonego  do  tego  zgłoszenia  (dowód:  zgłoszenie  złożone  na  rozprawie  przez 

przystępującego).  

W kolejnym zgłoszeniu robót budowlanych z 09.11.2018 r. projektant nie uwzględnił 

już  pobocza,  o  którym  mowa  już  w  PFU  (dowód:  zgłoszenie  z  9.11.2018  r.  złożone  na 

rozprawie  przez  przystępującego  wraz  z  załączonym  rysunkiem).  W  tej  sytuacji  organ 

budowlany  nie 

wniósł  w  ustawowym  terminie  sprzeciwu  wobec  zgłoszenia  robót 

budowlanych. 

Biorąc  pod  uwagę  tak  ustalony  stan  faktyczny  Izba  stwierdziła,  że  z  dniem  upływu 

terminu na zgłoszenie przez organ sprzeciwu wobec zgłoszenia robót z 9.11.2018 r. (to jest 

30.11.2018  r.) 

projektant  zrealizował  cały  przedmiotowo  istotny  zakres  umowy  z  6  lutego 

2017  r.  Zak

res  wykonanych,  przekazanych  i  odebranych  na  ten  moment  opracowań 

projektowych należało bowiem odnieść do treści postanowienia § 9 ust. 2 umowy z 6 lutego 

2017  r.,  przywołanego  przez  samego  odwołującego  w  trakcie  rozprawy.  Zgodnie  z  tym 

postanowieniem,  str

ony  ustaliły,  że  za  datę  wykonania  dokumentacji  projektowej  będą 

uznawać  dostarczenie  do  siedziby  zamawiającego  kpl.  dokumentacji  wraz  decyzją 

umożliwiającą prowadzenie robót. 

W świetle  omówionego wcześniej  protokołu przekazania dokumentacji  projektowej z 

dnia 29 czerwca 2018 r. oraz upływu w dniu 30.11.2018 r. terminu na zgłoszenie przez organ 

budowlany  sprzeciwu  wobec  zamiaru  wykonania  robót  budowanych  dla  etapu  V  należało 

uznać, że został wykonany cały przedmiotowo istotny zakres umowy. Strony wszak zgodnie 

oświadczyły  już  w  protokole  z  29  czerwca  2018  r.,  że  przedmiot  odbioru  został  wykonany 

zgodnie z umową, obowiązującymi normami, przepisami i zasadami sztuki projektowej oraz 

jest  kompletny  i  spójny  oraz  stanowi  podstawę  do  ogłoszenia  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Dodatkowo  zaś  30.11.2018  r.  ostatni  brakujący  w  świetle  tego 

protokołu etap V inwestycji uzyskał formalną zgodę na realizację inwestycji. 

W  tej  sytuacji  Izba  stwierdziła,  że  opóźnienie  w  wykonaniu  przedmiotu  umowy 

8  r.  wobec  terminu  umownego  przypadającego  na  20.08.2018  r.)  wyniosło 

kilkadziesiąt dni i było zatem o wiele krótsze niż 300 dni wynikające z ugody. Ponadto, jak 

wskazano wcześniej, projektant nie ponosił winy za to opóźnienie. 

Ustalono  ponadto,  że  po  30  listopada  2018  r.  projektant  na  prośbę  inwestora 

dokonywał jeszcze poprawek i uzupełnień dokumentacji w związku z uwagami zgłaszanymi 

przez  inwestora  do  części  opisowej  w  zakresie  nie  związanym  z  błędami  projektowymi,  a 

koniecznością  wprowadzenia  poprawek  redakcyjnych.  Na  prośbę  zamawiającego  dokonał 

też korekty dokumentacji w zakresie uwag otrzymanych na etapie przygotowywania wniosku 

o  dofinansowanie  i  dokonał  aktualizacji  kosztorysu  inwestorskiego  (dowód:  notatka 

kierownika referatu R. M., 

załącznik do odpowiedzi na odwołanie). 

Odwołujący  nie  wykazał,  aby  elementy,  które  projektant  wykonywał  po  listopadzie 

2018  r. 

były  przedmiotowo  istotne,  w  stopniu  uzasadniającym  tezę,  że  ich  wykonanie  z 

przekroczeniem  terminu  świadczyło  o  popełnieniu  poważnego  wykroczenia  zawodowego  w 

rozumieniu  art.  24  ust.  5  pkt  2  Pzp. 

Po  pierwsze  projektant  zajmował  się  bliżej 

niezidentyfikowanymi 

nieścisłościami  w  odebranej  już  w  czerwcu  2018  r.  jako  kompletnej 

części opisowej dokumentacji. Kolejne prace wynikły również z faktu, że – już po odebraniu 

dokumentacji  - 

w  kwietniu  2019  r.  inwestor  złożył  wniosek  o  dofinansowanie  projektu  i  na 

jego  prośbę  projektant  dokonał  korekt  pod  kątem  tego  wniosku.  Co  istotne,  wniosek  o 

dofinansowanie pojawił się rok po odebraniu dokumentacji i pół roku po uzyskaniu zgody na 

realizację  inwestycji  a  więc  kiedy  zostały  spełnione  wszystkie  przesłanki  do  uznania,  że 

umowa 

została wykonana w zakresie przedmiotowo istotnym. 

Izba  nie  podziel

iła  stanowiska  odwołującego,  że  o  popełnieniu  poważnego 

wykroczenia  zawodowego  po  stronie  podmiotu  trzeciego 

mogłoby  świadczyć  samo 

nieznaczne 

opóźnienie  w  wykonaniu  umowy  w  sytuacji,  gdy  projektantowi  nie  można 

przypisać  jakiejkolwiek  winy  za  to  opóźnienie.  Okoliczność,  że  przyjął  on  na  siebie 

odpowiedzialno

ść  za  opóźnienie  w  realizacji  umowy  na  zasadzie  ryzyka  nie  zwalniała 

odwołującego  od  konieczności  wykazania  zamiaru  lub  poważnego  niedbalstwa  po  stronie 

projektanta.  Zdaniem  Izby  zawinienie  czy  to  w 

postaci  umyślnej  czy  nieumyślnie  w  postaci 

poważnego  niedbalstwa  jest  warunkiem  sine  qua  non,  aby  wykluczyć  podmiot  trzeci  z 

postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  5  pkt  2  ustawy  Pzp.  Na  powyższe  w  swym 

orzecznictwie wskazywał Trybunał Sprawiedliwości UE wyjaśniając, że  pojęcie „poważnego 

wykroczenia”  należy  rozumieć  w  ten  sposób,  że  odnosi  się  ono  zwykle  do  zachowania 

danego wykonawcy wykazującego zamiar uchybienia lub stosunkowo poważne niedbalstwo 

z  jego  strony.  Tym  samym  jakiekolwiek  nieprawidłowe,  niedokładne  lub  niskie  jakościowo 

wykonanie umowy lub jej części może ewentualnie wykazać niższe kompetencje zawodowe 

danego  wykonawcy,  lecz  nie  jest  automatycznie  równoważne  z  poważnym  wykroczeniem. 

(por.  wyrok  TS  UE  z  dnia  13  grudnia  2012  r.  w  sprawie  C-465/11  Forposta  i  ABC  Direct 

Contact).  Przypomnienia  wymaga  t

akże, że rażące niedbalstwo jest kwalifikowaną postacią 

niedbalstwa. 

„Rażące  niedbalstwo  odnoszone  jest  do  naruszenia  elementarnych  reguł 

prawidłowego  zachowania  się  w  danej  sytuacji  lub  nieprzestrzegania  podstawowych  zasad 

ostrożności.  Ma  to  być  szczególnie  negatywna,  naganna  ocena  postępowania  dłużnika; 

stopień  naganności  postępowania,  które  drastycznie  odbiega  od  modelu  właściwego  w 

danych warunkach" (por.  wyrok SN z 22 kwietnia 2004 r. w spr. II CK 142/03). 

Odwołujący 

nie  wykazał  naruszenia  po  stronie  podmiotu  trzeciego  w  trakcie  realizacji  spornej  umowy 

elementarnych, podstawowych reguł postępowania. 

W konsekwencji 

należało przyjąć, że podmiot trzeci złożył w dokumencie jednolitego 

europejskiego  dokumentu  zamówienia  (JEDZ)  prawdziwe  oświadczenie,  iż  nie  dopuścił  się 

poważnego  wykroczenia  zawodowego  w  kontekście  okoliczności  towarzyszących  realizacji 

umowy o wykonanie dokumentacji projektowej nr C.R.U./17/000559 z dnia 6 lutego 2017 r. 

zawartej z 

Gminą Miasto Szczecin. 

Podkreślenia  przy  tym  wymaga  również,  że  w  dokumencie  JEDZ  odpowiadając  na 

sporne  pytanie  nie  zamieszcza 

się  wzmianki  na  temat  każdego  przypadku  zaburzeń  w 

wykonywaniu 

kontraktów.  W  dokumencie  tym  należy  ujawniać  tylko  takie  przypadki,  które 

odpowiadają  przesłankom  z  art.  24  ust.  5  pkt  2  ustawy  Pzp.  Jak  wynikało  z  ustalonego  w 

sprawie  materiału  dowodowego,  takie  przesłanki  nie  wystąpiły  w  trakcie  realizacji  przez 

podmiot trzeci  umowy o wykonanie dokumentacji projektowej nr C.R.U./17/000559 z dnia 6 

lutego 2017 r. zawartej z 

Gminą Miasto Szczecin. Wobec powyższego sporne oświadczenie 

podmiotu  trzeciego  zawarte  w 

złożonym  przez  niego  dokumencie  JEDZ  polegało  na 

prawdzie.  W  rezultacie  podmiot  trzeci  ani 

przystępujący  nie  podlegali  wykluczeniu  z 

postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  czy  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  z 

powodu złożenia fałszywego oświadczenia.  

Stosownie  do  art.  553  ust.  1  ustawy 

z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1919  ze  zm.), 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie

.  Orzeczenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  1  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny, gdyż odnosiło się do oddalenia odwołania. Z kolei orzeczenie Izby zawarte w 

pkt  2 

sentencji  miało  charakter  formalny,  gdyż  dotyczyło  kosztów  postępowania,  a  zatem 

było  postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w  wyroku  Izby  jest 

postanowieniem  przesądził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  8  grudnia  2005  r.  III  CZP  109/05 

(OSN  2006/11/182).  Z  powołanego  przepisu  art.  553  ust.  1  ustawy  NPzp  wynika  zakaz 

wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli wyrok. 

Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym  orzeczeniu  rozstrzygnięć  o  charakterze  merytorycznym 

(pkt  1  sentencji)  i  formalnym  (pkt  2 

sentencji),  całe  orzeczenie  musiało  przybrać  postać 

wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  554  ust.  1  pkt  1  ustawy  NPzp

,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, 

które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  konkursu  lub  systemu  kwalifikowania  wykonawców.  W  analizowanej  sprawie 

nie  stwierdzono  zarzucanych  naruszeń  ustawy  Pzp,  co  musiało  skutkować  oddaleniem 

odwołania. 

Wobec powyższego, na podstawie art. 553 ust. 1 ustawy NPzp, orzeczono jak w pkt 

1 sentencji. 

Zgodnie  z  art.  557  ustawy  NPzp,  w 

wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w  świetle  art.  575  ustawy  NPzp,  strony  oraz  uczestnik  postępowania  odwoławczego 

wnoszący sprzeciw ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku 

Jak  wskazuje  się  w  piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów 

postępowania odwoławczego stosownie do wyników postępowania odwoławczego oznacza, 

że  „obowiązuje  w  nim,  analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za 

wynik  procesu,  według  której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę 

„przegrywającą” sprawę (por. art. 98 § 1 k.p.c.)” Jarosław Jerzykowski, Komentarz do art.192 

ustawy - 

Prawo zamówień publicznych, w: Dzierżanowski W., Jerzykowski J., Stachowiak M. 

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

Stosownie  do  przepisu  §  8  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z 

dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. 

U.  z  2020  r.  poz.  2437): 

W  przypadku  oddalenia  odwołania  przez  Izbę  w  całości,  koszty 

ponosi odwołujący. Izba zasądza koszty, o których mowa w § 5 pkt 2, od odwołującego na 

rzecz 

zamawiającego. 

W  analizowanej  sprawie  Izba 

oddaliła  odwołanie  w  całości.  Odpowiedzialność  za 

wynik  postępowania  ponosił  zatem  odwołujący.  Na  koszty  postępowania  odwoławczego 

składał  się  wpis  uiszczony  przez  odwołującego  w  wysokości  20.000  zł  oraz  koszty 

poniesione przez zamawiaj

ącego z tytułu zastępstwa przed Izbą w kwocie 3.600 zł, ustalone 

na podstawie rachunku 

złożonego do akt sprawy. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 557 oraz art. 575 ustawy NPzp oraz 

w oparciu o przepisy § 8 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 5 pkt 2 lit. b

rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący:      ………………….…