KIO 1073/21, KIO 1079/21 WYROK dnia 21 maja 2021 r.

Sygn. akt: KIO 1073/21, KIO 1079/21 

WYROK 

z dnia 21 maja 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Aleksandra Patyk 

Protokolant:            

Adam Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2021 r. 

w Warszawie odwołań wniesionych do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 8 kwietnia 2021 r. przez: 

A. 

wykonawcę  New  Amsterdam  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie  (sygn.  akt:  KIO 

B.  wykonawc

ę TRIAS AVI Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (sygn. akt: KIO 1079/21), 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Muzeum  Pamięci  Mieszkańców  Ziemi 

Oświęcimskiej (w organizacji), 

przy  udziale  wykonawc

ów  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Deko-BAU 

Sp. z 

o.o. z siedzibą w Lubinie oraz Grupa Clue Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w Krakowie 

zgłaszających  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO 

1073/21 oraz KIO 1079/21 po stronie 

Zamawiającego, 

orzeka: 

Oddala odwołania. 

Kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  -  wykonawcę  New  Amsterdam  

Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie  w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  1073/21  

i  Odwołującego  –  wykonawcę  TRIAS  AVI  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

w sprawie o sygn. akt: KIO 1079/21 i: 

.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  30  000  zł  00  gr 

słownie:  trzydzieści  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  – 

wykonawcę  New  Amsterdam  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie  (sygn.  akt:  KIO 

oraz  Odwołującego  –  wykonawcę  TRIAS  AVI  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w Warszawie (sygn. akt: KIO 1079/21

) tytułem wpisu od odwołań, 

.  zasądza  od  Odwołującego  –  wykonawcy  New  Amsterdam  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Krakowie  na  rzecz  Zamawiaj

ącego  -  Muzeum  Pamięci  Mieszkańców  Ziemi 

Oświęcimskiej  (w  organizacji)  kwotę  3  900  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

dziewięćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  

z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz kosztów dojazdu, 

.3.  zasądza  od  Odwołującego  –  wykonawcy  TRIAS  AVI  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Warszawie  na  rzecz 

Zamawiającego  -  Muzeum  Pamięci  Mieszkańców  Ziemi 

Oświęcimskiej  (w  organizacji)  kwotę  3  900  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

dziewięćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  

z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz kosztów dojazdu. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  2019  z  późń.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  

w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia  - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………………..   

Sygn. akt: KIO 1073/21, KIO 1079/21 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Muzeum  Pamięci  Mieszkańców  Ziemi  Oświęcimskiej  (w  organizacji) 

[dalej „Zamawiający”] prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie 

przetargu nieograniczonego na w

ykonanie, realizację i uruchomienie wystawy stałej Muzeum 

Pamięci Mieszkańców Ziemi Oświęcimskiej (znak postępowania: ZP.3.1.2020). 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 22 grudnia 2020 r. pod numerem 2020/S 249-620153. 

Do ww. postępowania o udzielenie zamówienia, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 

11 września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. 

z 

2019  poz.  2020),  jako  wszczętego  i  niezakończonego  przed  dniem  1  stycznia  2021  r., 

s

tosuje  się  przepisy  dotychczasowe,  tj.  przepisy  ustawy  z dnia  29 stycznia  2004  r.  Prawo 

zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) [dalej „ustawa Pzp”]. 

Mając  na  uwadze,  iż  odwołania  zostały  wniesione  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  w  dniu  8  kwietnia  2021  r.,  do  przedmiotowego  postępowania  odwoławczego, 

zgodnie z art. 92 ust. 2 ustawy z 

dnia 11 września 2019 r. Przepisy wprowadzające ustawę - 

Prawo zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019  r. poz.  2020),  znajdują zastosowanie przepisy 

ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień    publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz. 

2019 ze zm.) [dalej „ustawa nPzp”].  

Sprawa o sygn. akt: KIO 1073/21 

W  dniu  8  kwietnia  2021  r.  wykonawca  New  Amsterdam  Sp.  z  o.o.  z  sied

zibą  

w  Krakowie 

[dalej  „Odwołujący  1”  lub  „New  Amsterdam”]  wniósł  odwołanie  zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 

24  ust.  1  punkt  12  ustęp  1  punkt  2  ustawy  Pzp  polegające  na  wykluczeniu 

Odwołującego z postępowania (i odrzucenie Jego oferty) z powodu niewykazania spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  posiadania  zdolności  technicznej  lub 

zawodowej  względem  wskazanej  jako  potwierdzenie  spełnienia  warunku  realizacji  wystawy 

w Centrum Geoedukacji w Kielcach, to jest: 

po pierwsze na niewykazaniu, że realizacja została wykonana na rzecz Instytucji Kultury; 

-  po  drugie  wskazaniu  okresu  ekspozycji  na 

dzień  składania ofert  krótszego  niż  wymagany 

okres co najmniej 3 lat; 

podczas, gdy: 

po  pierwsze  w  żadnym  miejscu  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (SIWZ) 

Zamawiający nie zdefiniował pojęcia „Instytucji Kultury”, a dopiero uczynił to w piśmie z dnia 

22  lutego  2021  roku,  co  sprawia,  że  zamówienia  obejmujące  dostawy  lub  usługi 

zrealizowane  przez  Odwołującego  na  rzecz  zamawiających  prowadzących  działalność 

kulturalną, w tym wystawienniczą, a nie będących instytucjami kultury w rozumieniu ustawy  

o  or

ganizowaniu  i  prowadzeniu  działalności  kulturalnej  (co  dotyczy  zwłaszcza  podmiotów 

mających  siedzibę  w  kraju  innym  niż  Rzeczpospolita  Polska),  a  których  przedmiotem  było 

wykonanie wystaw stałych (ekspozycji) pozwalają na wykazanie spełnienia przedmiotowego 

warunku; 

-  po  drugie  w  punkcie  V.2.c1

.  a  SIWZ  (zdolność  techniczna  lub  zawodowa)  Zamawiający 

wskazał,  że  w  celu  potwierdzenia  wiedzy  i  doświadczenia  Wykonawcy  zobowiązani  są 

wykazać,  że  w  okresie  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres 

prowadzenia działalności jest krótszy, w tym okresie należycie wykonali (...) co najmniej dwa 

zamówienia polegające na wykonaniu wystawy stałej o powierzchni min. 600 m 

i wartości 

co najmniej 5 milionów złotych brutto każde zamówienie, aby następnie uściślić i potwierdzić 

tak  sformułowane  wymaganie  dopuszczając,  aby  Wykonawcy  dołączyli  wykaz 

zrealizowanych 

usług lub dostaw wykonanych w okresie dłuższym niż 3 lata, tj. w okresie 5 

lat przed upływem terminu składania ofert (tiret ostatni V.2.c1 SIWZ) co sprawia, że wystawa 

w  Centrum  Geoedukac

ji  w  Kielcach  została wykonana (usługa zrealizowana),  zaś  wystawa 

udostępniona w tym okresie pozwala na wykazanie spełnienia warunku w tym zakresie; 

2.  art.  24  ust. 

1  punkt  12  ustęp  1  punkt  2  ustawy  Pzp  polegające  na  wykluczeniu 

Odwołującego z postępowania (i odrzucenie Jego oferty) z powodu niewykazania spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  posiadania  zdolności  technicznej  lub 

zawodowej  względem  wskazanej  jako  potwierdzenie  spełnienia  warunku  realizacji  wystawy  

w  Muzeum  Interaktywnym  (Centru

m  Edukacji  Teatralnej),  to  jest  nie  spełnienia  warunku  

w zakresie minimalnej powierzchni zrealizowanej wystawy stałej wynoszącej 600 m

podczas, gdy: 

Zamawiający  w  żadnym  miejscu  SIWZ  nie  wskazał  (nie  zdefiniował),  co  rozumie  przez 

powierzchnię  wystawy  stałej,  w  szczególności  nie  wykluczył  możliwości  zaliczenia  do  tej 

powierzchni  -  powierzchni  budynku, 

w  którym  zlokalizowano  i  zrealizowano  (wykonano) 

wystawę  stałą,  w  tym  tych  części  i  pomieszczeń,  które  będąc  funkcjonalnie  powiązane  

z  wystawą  nie  pełnią  samodzielnie  roli  wystawienniczej,  a  są  niezbędne  dla  korzystania  

z  wystawy  będąc  jej  częściami  składowymi,  co  sprawia,  że  łączna  powierzchnia  objęta 

realizacją  zamówienia  na  rzecz  Narodowego  Teatru  Starego  w  Krakowie  mieści  się  

w zakresie definicji wysta

wy stałej o powierzchni 600 m

co sprawia, że Odwołujący spełnił 

warunek udziału w tym zakresie; 

3.  art.  24  ust. 

1  punkt  12  ustęp  1  punkt  2  ustawy  Pzp  polegające  na  wykluczeniu 

Odwołującego z postępowania (i odrzucenie Jego oferty) z powodu niewykazania spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  posiadania  zdolności  technicznej  lub 

zawodowej  względem  wskazanej  jako  potwierdzenie  spełnienia  warunku  realizacji  wystawy 

Hydropolis dla Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji S. A. we Wrocławiu to 

jest: 

po pierwsze na niewykazaniu, że realizacja została wykonana na rzecz Instytucji Kultury; 

po  drugie  na  niewykazaniu  zasadności  łączenia  trzech  różnych  umów  realizacyjnych  dla 

wskazanego  zamawiającego  z  trzema  różnymi  podmiotami,  a  zatem  nie  wykazaniu 

zasadności  wykazania  ww.  usługi  w  podziale  na  3  odrębne  realizacje  i  wymaganej  kwoty 

realizacji w wysokości min. 5 min zł; 

podczas gdy: 

po  pierwsze  w  żadnym  miejscu  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (SIWZ) 

Zamawiający  nie  zdefiniował  pojęcia  „Instytucji  Kultury”  (o  czym  mowa  w  zarzucie  1),  

a  dopiero  uczynił  to  w  piśmie  z  dnia  22  lutego  2021  roku,  co  sprawia,  że  zamówienia 

obejmujące  dostawy  lub  usługi  zrealizowane  przez  Odwołującego  na  rzecz  zamawiających 

prowadzących  działalność  kulturalną,  w  tym  wystawienniczą,  a  nie  będących  instytucjami 

kultury  w  rozumieniu  ustawy  o  organizowaniu  i  prowadzeniu  działalności  kulturalnej  (co 

dotyczy zwłaszcza podmiotów mających siedzibę w kraju innym niż Rzeczpospolita Polska), 

a których przedmiotem była wykonanie wystaw stałych (ekspozycji) pozwalają na wykazanie 

spełnienia przedmiotowego warunku; 

po  drugie  w  żadnym  miejscu  SIWZ  Zamawiający  nie  wykluczył  możliwości  i  zasadności 

łączenia kilku  -  w  przypadku Odwołującego trzech  -  umów realizowanych dla tego samego 

zamawiającego, w przypadku MPWiK S.A. we Wrocławiu wykonywanych w trzech etapach, 

eksploatowanych  jako  jedno  przedsięwzięcie  i  w  ramach  jednego  przedsięwzięcia 

zakończonego w okresie pięcioletnim - dopuszczonym SIWZ, którego łączna wartość (kwota 

otrzymanego wynagrodzenia) wyniosła minimum 5 milionów złotych, zaś Odwołujący wbrew 

twierdzeniu  Zamawiającego  wyjaśnił  powyższą kwestię  w  piśmie  będącym  odpowiedzią  na 

wezwanie  Zamawiającego  z  dnia  22  lutego  2021  roku  co  sprawia,  że  Odwołujący  spełnił 

warunek udziału w postępowaniu również w tym zakresie; 

4.  art.  24  ust. 

1  punkt  12  ustęp  1  punkt  2  ustawy  Pzp  polegające  na  wykluczeniu 

O

dwołującego z postępowania (i odrzucenie Jego oferty) z powodu niewykazania spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  posiadania  zdolności  technicznej  lub 

zawodowej  względem  wskazanej  jako  potwierdzenie  spełnienia  warunku  realizacji  wystawy  

w Experience Center, Arabia Saudyjska dla MT2 Unit, to jest: 

po pierwsze na niewykazaniu, że realizacja została wykonana na rzecz Instytucji Kultury; 

po  drugie wskazaniu  okresu  ekspozycji  na  dzień  składania ofert  krótszego  niż  wymagany 

okres co najmniej 3 lat; 

podczas, gdy: 

po  pierwsze  w  żadnym  miejscu  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (SIWZ) 

Zama

wiający  nie  zdefiniował  pojęcia  „Instytucji  Kultury”  (o  czym  mowa  w  zarzucie  1  i  3),  

a  dopiero  uczynił  to  w  piśmie  z  dnia  22  lutego  2021  roku,  co  sprawia,  że  zamówienia 

obejmujące  dostawy  lub  usługi  zrealizowane  przez  Odwołującego  na  rzecz  zamawiających 

p

rowadzących  działalność  kulturalną,  w  tym  wystawienniczą,  a  nie  będących  instytucjami 

kultury  w  rozumieniu  ustawy  o  organizowaniu  i  prowadzeniu  działalności  kulturalnej  (co 

dotyczy zwłaszcza podmiotów mających siedzibę w kraju innym niż Rzeczpospolita Polska),  

a których przedmiotem była wykonanie wystaw stałych (ekspozycji) pozwalają na wykazanie 

spełnienia przedmiotowego warunku; 

po  drugie w  punkcie V.2.c.1.  a SIWZ (zdolność  techniczna  lub  zawodowa,  o czym  mowa  

w  zarzucie  1)  Zamawiający  wskazał,  że  w  celu  potwierdzenia  wiedzy  i  doświadczenia 

Wykonawcy  zobowiązani  są wykazać,  że  w  okresie 5 lat  przed  upływem  terminu  składania 

ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy, w tym okresie należycie wykonali 

(...)  co  najmniej  dwa  zamówienia  polegające  na  wykonaniu  wystawy  stałej  o  powierzchni 

min.  800  m 

i  wartości  co  najmniej  5  milionów  złotych  brutto  każde  zamówienie,  aby 

następnie uściślić i potwierdzić tak sformułowane wymaganie dopuszczając, aby Wykonawcy 

dołączyli wykaz zrealizowanych usług lub dostaw wykonanych w okresie dłuższym niż 3 lata, 

tj.  w  okresie  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert  (tiret  ostatni  V.2.c1  SIWZ)  co 

sprawia,  że  wystawa  w  Experience  Center  została  wykonana  (usługa  zrealizowana),  zaś 

wystawa  udostępniona  w  tym  okresie  pozwala  na  wykazanie  spełnienia  warunku  w  tym 

zakresie; 

5.  art. 7 ust. 

1 ustawy Pzp polegające na naruszeniu zasady uczciwej konkurencji i zasady 

przejrzystości  poprzez  wykluczenie  Odwołującego  (i  odrzucenie  Jego  oferty)  z  powołaniem 

się na niespełnienie warunków udziału w postępowaniu: 

po pierwsze w oparciu o niezdefiniowane w SIWZ kryterium (pojęcie) „instytucji kultury”; 

po drugie z powołaniem się na niespełnienie wymagania minimalnej powierzchni wystawy 

wy

kazanej  dla  potwierdzenia  warunku  udziału,  a  zrealizowanej  w  ramach  zamówienia  na 

rzecz  Narodowego  Teatru  Starego,  w  sytuacji  kiedy  powierzchnia  wystawy  nie  została 

również zdefiniowana w SIWZ; 

-  po  trzecie  z  naruszeniem  przepisu  V.2.c.1  SIWZ,  gdzie  wskaza

no  że  spełniają  warunek 

posiadania wiedzy  i  doświadczenia ci  wykonawcy, którzy  wykażą, że w okresie ostatnich 5 

lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest 

krótszy,  w  tym  okresie  należycie  wykonali  wymienione  w  punktach  od  a  do  c  usługi  

o  charakterze  i  złożoności  podobnej  do  przedmiotu  niniejszego  zamówienia,  którego  to 

naruszenia  Zamawiający  dopuścił  się  interpretując  ten  przepis  w  taki  sposób,  że  dla 

wykazania przedmiotowego warunku niezbędnym jest udostępnienie wystawy przez okres co 

najmniej  3  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert  co  sprawia,  że  zdaniem 

Zamawiającego  w  przypadku  Centrum  Geoedukacji  w  Kielcach  oraz  Experience  Center 

Odwołujący nie spełnia wskazanego warunku; 

-  po  czwarte  z  naruszeniem  przepisu  V.2.c.1 

SIWZ,  gdzie  wskazano  że  spełniają  warunek 

posiadania wiedzy i doświadczenia ci wykonawcy, którzy wykażą, że należycie wykonali co 

najmniej  dwa  zamówienia  polegające  na  wykonaniu  wystawy  stałej  o  powierzchni  600  m

którego  to  naruszenia  Zamawiający  dopuścił  się  w  oparciu  o  błędną  interpretację 

wskazanego  przepisu  SIWZ  uznając,  że  nie  jest  możliwe  uznanie  za  jedno  zamówienie 

realizacji trzech umów wykonywanych na rzecz tego samego zamawiającego w ramach tego 

samego przedsięwzięcia o tym samym celu. 

Wobec ww. zarzutów Odwołujący 1 wniósł o: 

1. uwzględnienie odwołania; 

2. dopuszczenie dowodów wskazanych w odwołaniu, w szczególności oferty Odwołującego, 

SIWZ, korespondencji Zamawiającego z wykonawcami, w tym pytań i odpowiedzi względem 

SIWZ, protokołu postępowania oraz informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty; 

3. unieważnienie czynności wyboru oferty Wykonawcy; 

4. nakazanie Zamawiającemu ponownej oceny ofert z uwzględnieniem oferty Odwołującego. 

W  zakresie  zarzutu  1-

ego  Odwołujący  1  podniósł,  iż  Zamawiający  w  uzasadnieniu 

decyzji o wykluczeniu Odwołującego odnośnie wystawy w Centrum Geoedukacji w Kielcach 

stwierdził,  że  nie  wykazano,  że  usługa  została  zrealizowana  na  rzecz  Instytucji  Kultury. 

Odwołujący  1  zarzucał Zamawiającemu,  że  w  SIWZ  brak  definicji Instytucji  Kultury,  choćby 

poprzez  odwołanie  się  do  ustawy  z  dnia  25  października  1991  roku.  Próbę  podania  takiej 

definicji Zamawiający podjął w pismach z dnia 19 lutego 2021 roku i z dnia 24 lutego 2021 

roku,  co 

należy  uznać  za  spóźnione.  Szczegółowa  argumentacja  w  tej  kwestii  została 

przedstawiona  w  odwołaniu.  Odwołujący  1  dodał,  że  w  uzasadnieniu  wykluczenia 

Odwołującego Zamawiający podał, że „stawiając warunek udziału w postępowaniu postawił 

go  w  sposób  ujmujący  wszystkie  instytucje  kultury  zgodnie  z  powyższą  definicją  

i schematyką ustawową”, dodając dalej, że „Zamawiający wskazuje, iż nie postawił warunku 

jedynie  publicznych  instytucji  kultury,  ale  instytucji  kultury,  które  w  myśl  definicji  legalnej 

dzielą  się  na  państwowe  i  samorządowe.  Zamawiający  nie  zawęził  ww.  warunku  także 

jedynie do państwowych instytucji kultury”. Jak wyżej wywiedziono definicji instytucji kultury 

brak w SIWZ, choćby polegającej na prostym odwołaniu się do ustawy (która na marginesie 

takowej definicji nie oferuje)

; ponadto pojawia się pytanie czy wedle wywodu Zamawiającego 

samorządowe  instytucje  kultury  nie  są  publicznymi  instytucjami  kultury,  a  tak  by  wynikało  

z  cytowanego  fragmentu,  który  nie  ułatwia  zrozumienia,  co  Zamawiający  miał  na  myśli. 

Odwołujący  próbował  wyjaśnić  powyższe  kwestie  Zamawiającemu,  co  nie  znalazło  Jego 

uznania, skw

itował je bowiem określeniem „polemika”.  

Odnośnie okresu, w którym ww. wystawa została udostępniona, Odwołujący odesłał 

do wcześniejszej argumentacji. Otóż usługa (wystawa) o charakterze i złożoności podobnej 

do  przedmiotu  niniejszego  zamówienia,  będąca  przedmiotem  referencji  została  wykonana  

w zakreślonym okresie 5 lat (Rozdział V punkt 2 podpunkt c1 a) SIWZ). Akapit ostatni punktu 

c    (str.  16  SIWZ)  potwierdza  powyższe  rozumowanie  stanowiąc,  że  „Zamawiający  (...) 

dopuszcza, by Wykonawca/y dołączyli wykaz zrealizowanych usług lub dostaw wykonanych 

w  okresie  dłuższym  niż  3  lata,  tj.  w  okresie  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert.” 

Odwołujący  1  wskazał,  że  biorąc  pod  uwagę  skrócony  okres  referencyjny  dla  podmiotów 

prowadzących działalność krócej niż 5 lat [a zatem nawet dwa tygodnie, miesiąc, rok itd.] nie 

jest  możliwym  w  takich  wskazanych  przykładowo  w  nawiasie  okresach  działalności,  aby 

wystawa  była  eksponowana  przez  okres  3  lat.  Nieuzasadnione  jest  w  żaden  sposób,  aby 

wykonawcy  prowadzący  działalność  krócej  niż  5  lat,  a  których  wystawa  została  otwarta  

w terminie d

owolnie krótszym niż trzy lata (dowolnie -decyzją Zamawiającego) byli traktowani 

lepiej  niż  ci,  którzy  takową  działalność  prowadzą  przez  okres  minimum  pięć  lat.  Nawiasem 

mówiąc, dla podmiotów prowadzących działalność krócej niż 5, szczególnie zaś krócej niż 3 

lata spełnienie warunku tak jak go rozumie Zamawiający w piśmie z dnia 22 lutego 2021 roku 

jest niemożliwe - to jest warunku eksponowania wystawy przez okres co najmniej 3 lata. Czy 

wystawa,  która  była  eksponowana  przez  okres  3  lat,  a  jej  ekspozycja  zakończyła  się  (dla 

przykładu)  na  dwa  miesiące  poprzedzające  przyjęty  termin  (nie  definiowany  w  SIWZ,  

a dopiero  w  piśmie Zamawiającego  z  dnia 22  lutego 2021  roku) z  dowolnych  przyczyn,  na 

przykład  z  powodu  demontażu  lub  zniszczenia  może  zostać  skutecznie  wskazana  w  celu 

wykazania  spełniania  warunku?  Brak  precyzji,  której  próbę  naprawienia  podjęto  dopiero  

w  piśmie  wzywającym  nie  może  powodować  skutków  niekorzystnych  dla  wykonawców 

działających  w  zaufaniu  do  SIWZ.  Skorzystanie  ze  spóźnionych  definicji  będzie  stanowić 

naruszenie  równości  dostępu  do  zamówienia,  o  czym  stanowi  przepis  art.  7  ust.  1  ustawy 

Pzp.  Ocena  spełnienia  tegoż  warunku  (uznanie,  że  Wykonawca  go  nie  spełnia)  przy  tak 

sformułowanym  sposobie  określenia  czasu  będzie  całkowicie  arbitralna,  a  ściślej  rzecz 

ujmując - dowolna.  

Odnosz

ąc  się  do  poruszonych  przez  Zamawiającego  kwestii  językoznawczych, 

mających  za  przedmiot  analizę  czasów  jako  składników  zdania  (w  istocie  przymiotników 

odczasownikowych)  Wykonawca  wskazał,  co  następuje.  Zgodzić  się  trzeba  z  wnioskiem 

Zamawiającego,  że  charakter  przeszły  dokonany  (posługując  się  analogią  z  językiem 

angielskim  -  past  perfect) 

mają  słowa  „zaprojektowana”  i  „wykonana”  w  odniesieniu  do 

wystawy,  co  dowodzi  zakończenia  jej  wykonywania  i  jej  odbioru,  a  zatem  jej  istnienia  

i  eksploatacji  (przy  brak

u  określenia  w  SIWZ  terminu  końcowego  do  jakiego  należy  liczyć 

eksploatację,  czy też ekspozycję).  Słowo „eksponowana”  zostało użyte  -  znowu posługując 

się porównaniem do języka angielskiego w czasie present perfect continuous, co zresztą ma 

dowodzić  cechy  stałości  wystawy,  to  jest  jej  ekspozycji  w  tej  samej  lokalizacji  (nie 

przenoszenia jej w inne miejsca), jako przedsięwzięcia trwałego, solidnego i przewidzianego 

na  lata.  Reasumując  ten  wątek,  użycie  przymiotnika  „eksponowaną”  pozwala  na  przyjęcie, 

że również przewidywany czas ekspozycji - obejmujący okres co najmniej 3 lat pozwala na 

uznanie  spełnienia  warunku  udziału,  zwłaszcza  biorąc  pod  uwagę  inny  sposób  oceny  jego 

spełniania  względem  wykonawców  „uprzywilejowanych”,  to  jest  prowadzących  działalność 

krócej niż 3 lata. Negatywnych konsekwencji nieścisłości w formułowaniu warunków udziału  

w postępowaniu (wykluczenie) nie może ponosić Wykonawca. 

W  przedmiocie  zarzutu  2-

ego  Odwołujący  1  wskazał,  iż  Zamawiający  w  żadnym 

miejscu SIWZ nie wskazał (nie zdefiniował), co rozumie przez powierzchnię wystawy stałej,  

w  szczególności  nie  wykluczył  możliwości  zaliczenia  do  tej  powierzchni  -  powierzchni 

budynku  w  którym  zlokalizowano  i  zrealizowano  (wykonano)  wystawę  stałą,  to  jest  tych 

części  i  pomieszczeń,  które  będąc  funkcjonalnie  powiązane  z  wystawą  nie  pełnią 

samodzielnie  roli  wystawienniczej,  a  są  niezbędne  dla  korzystania  z  wystawy  będąc  jej 

częściami  składowymi  (szatnie,  sale  konferencyjne,  korytarze)  co  sprawia,  że  łączna 

p

owierzchnia  objęta  realizacją  zamówienia  na  rzecz  Narodowego  Teatru  Starego  

w  Krakowie  mieści  się  w  zakresie  definicji  wystawy  stałej  o  powierzchni  600  m

W konsekwencji Odwołujący 1 spełnił warunek udziału w tym zakresie. Odwołujący 1 odwołał 

się  w  tym  miejscu  do  przepisu  V.2.c1  SIWZ.  Zaznaczony  („o  charakterze  i  złożoności 

podobnej do przedmiotu niniejszego zamówienia”) fragment poza powierzchnią (600 m

) jest 

jedynym  parametrem  określającym  cechy  wystawy  stałej  przedstawianej  na  potwierdzenie 

spełnienia  przedmiotowego  warunku.  Definicja  wystawy  stałej  („wystawa  zaprojektowana, 

wykonana dla instytucji kultury i eksponowana w tej samej lokalizacji przez okres co najmniej 

3 lat”) nie określa powierzchni wystawy ani nie wskazuje, co należy rozumieć jako wystawę; 

brak  w  szczególności  wskazania,  że  wystawą  nie  jest  powierzchnia  nie  zajęta  pod 

eksponaty, powierzchnia biur, poczekalni, korytarzy szatni. W piśmie z dnia 22 lutego 2021 

ro

ku  Zamawiający  wskazuje,  że  powierzchnia  wystawy  stałej  jest  „sednem”,  będącym 

warunkiem udziału w postępowaniu. Nawet gdyby słowo „sedno” zostało użyte w stosownym 

miejscu,  to  jest  SIWZ,  w  żaden  sposób  nie  uściśliłoby  to  wymagań  Zamawiającego  w  taki 

sposób, aby wykonawcy wiedzieli w sposób pewny, co jest powierzchnią wystawy, a co nie. 

Odwołujący 1 zwracał uwagę na okoliczność, iż sam opis przedmiotu zamówienia wskazuje, 

że  wystawa  jest  pojęciem  opisującym  powierzchnię  zaprojektowaną  i  funkcjonalnie 

podpor

ządkowaną roli wystawienniczej. Przedsięwzięcie w postaci wystawy stałej składa się 

przy  tym  z  wielu  pomieszczeń  o  rozmaitej  funkcji,  przyporządkowanych  celowi,  któremu 

łącznie mają służyć - to jest celowi wystawienniczemu. Innymi słowy trudno sobie wyobrazić 

wystawę, zwłaszcza zlokalizowaną w budynku, która składa się wyłącznie z pomieszczenia, 

na  którego  całej  powierzchni  posadowione  są  eksponaty,  gabloty  i  inne  przedmioty  

o  charakterze  stricte 

wystawienniczym.  Tak  w  zamówieniu  realizowanym  na  rzecz  Teatru 

Starego  w  Krakowie  jak  i  w  niniejszym  zamówieniu  wystawę  stałą,  tworzą  funkcjonalnie 

zaprojektowane i powiązane ze sobą pomieszczenia; jest tak z konieczności technologicznej 

i artystycznej. Dla przykładu Odwołujący wskazał pomieszczenia, które objęte są niniejszym 

zamówieniem  (to  jest  które  objęte  będą  odpowiednimi  pracami  wyłonionego  wykonawcy): 

szatnia,  WC,  zaplecza,  kawiarenka,  sala  konferencyjna  i  edukacyjna,  magazyn,  biblioteka, 

gabinety,  sekretariaty,  pracownie  itd.  Zamawiający  nie  wykluczył  z  powierzchni  wymaganej 

dla wykazania spełnienia warunku udziału tego rodzaju pomieszczeń. Wykonawca wskazuje, 

że  MICET  znajduje  się  w  zabytkowym  budynku  Teatru  Starego  w  Krakowie  na  dwóch 

piętrach  i  składa  się  z  wielu  pomieszczeń  o  różnym  charakterze,  łącznie 

podporządkowanych  funkcji  wystawienniczej,  tworzących  razem  spójny  system.  Trzeba 

zadać  znowu  pytanie,  czy  Zamawiający,  opisując  parametry  techniczne  części  budynku 

Muzeum  przeznaczone  pod  wystawę  stałą  (punkt  3.2  SIWZ  in  flne)  uznaje  za  część 

wystawiennic

zą  klatki  schodowe  oraz  inne  pomieszczenia  wyżej  przykładowo  wymienione. 

Na  pewno  z  rozdziału  V  SIWZ  c.1  a  nie  wynika,  że  wystawą  stałą  (jej  powierzchnią), 

spełniającą  wymóg  względem  powierzchni  nie  może  być  powierzchnia  na  której  wystawa 

była  realizowana,  wystawa  składająca  się  z  funkcjonalnie  zaprojektowanych  i  połączonych 

jako system pomieszczeń, klatek schodowych itd. Zamawiający nie zdefiniował w SIWZ, co 

rozumie  przez  powierzchnie  wystawienniczą,  względnie  powierzchnię  „wystawowo  czynną” 

zatem  brak  pr

ecyzji  w  tej  kwestie  rodzić  negatywnych  konsekwencji  dla  Wykonawcy. 

Odwołujący 1 tłumaczył to Zamawiającemu w piśmie stanowiącym odpowiedź na wezwanie 

do  złożenia  wyjaśnień,  co  zostało  potraktowane  przez  Zamawiającego  jako 

nieprzekonywująca  polemika.  Wykonawca  powołał  się  na  fragment  SIWZ  sporządzonej  dla 

postępowania organizowanego dla Teatru Starego, gdzie napisano, że powierzchnia MICET 

objęta  zamówieniem:  648  m

.  Nie  można  zaś  wykorzystywać  definicji  powierzchni 

wystawienniczej  nie  stworzonej  w  SIWZ.  Wy

konawca  wedle  przyjętej  w  SIWZ 

(niedoskonałej) definicji wystawy stałej spełnia powyższy warunek udziału w postępowaniu. 

W  piśmie  informującym  o  wynikach  postępowania,  w  tym  o  wykluczeniu  Odwołującego 

Zamawiający informuje, iż „warunek udziału dotyczył powierzchni wystawy stałej - wykonania 

wystawy,  a  nie  całej  powierzchni  danej  instytucji  kultury  (...)”,  podając  dalej,  że  pojęciem 

powierzchni  wystawienniczej  posługuje  się  pierwotny  zamawiający  Narodowy  Teatr  Stary  

w  Krakowie  (a  zatem  ją  definiując  -  na  potrzeby  niniejszego  postępowania),  co  miałoby 

przemawiać za argumentem, że Odwołujący nie zrozumiał w sposób nieusprawiedliwiony, co 

Zamawiający miał na myśli używając terminu „powierzchnia wystawiennicza". Na marginesie, 

pojęcie  powierzchni  wystawienniczej  nie  pojawia  się  w  SIWZ  dla  doprecyzowania 

parametrów  warunku  udziału  w  postępowaniu,  jako  powierzchni  na  której  miały  być 

wykonane  lub  zakupione,  dostarczone  i  zamontowane  „obejmujące  łącznie  instalacje 

artystyczne,  ekspozytory,  gabloty,  zabudowy  ekspozyc

yjne,  sprzęt  i  urządzenia  AV  i  IT  

(w szczególności kioski multimedialne), oświetlenie ekspozycyjne oraz wykonanie, instalacje 

i  uruchomienie  systemu  sterowania  multimediami  i  oświetleniem,  zaradzanie  kontentem 

multimedialnym

".  Niezrozumiałym  jest  przy  tym  zarzut  sformułowany  przez  Zamawiającego 

wobec  Odwołującego  w  brzmieniu:  „Po  pierwsze  Wykonawca  myli  pojęcia  z  SIWZ 

„wykonanie  wystawy  stałej  a  pojęcie  „wystawy  stałej"".  Reasumując,  Zamawiający  w  SIWZ 

nie  wskazał  co  rozumie  przez  powierzchnię  wystawy  stałej,  w  szczególności  nie  wykluczył  

z  tej  powierzchni  pomieszczeń  zlokalizowanych  w  budynku,  a  niezbędnych  dla  należytego 

korzystania z wystawy i funkcjonalnie z nią powiązanych. 

W  zakresie  zarzutu  3-ego 

(dotyczący  Hydropolis)  Odwołujący  1  podał,  że  również  

w  tym  przypadku,  trzeba  powtórzyć,  że  w  żadnym  miejscu  SIWZ  Zamawiający  nie 

zdefiniował  pojęcia  „Instytucji  Kultury”,  a  dopiero  próbował  to  uczynić  w  piśmie  z  dnia  

22  lutego  2021  roku.  Zamówienia  wykonane  na  rzecz  MPWiK  S.  A.  we  Wrocławiu 

obejmowało  dostawy  lub  usługi  na  rzecz  zamawiającego  prowadzącego  działalność 

kulturalną,  w  tym  wystawienniczą,  a  nie  będącego  instytucją  kultury  w  rozumieniu  ustawy  

o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Przedmiotem tego zamówienia było 

wykonanie  wystawy  stałej  (ekspozycji)  o  celu  i  charakterze  popularyzującym  naukę  

i  mającym  cechy  artystyczne,  co  pozwala  na  skuteczne  wykazanie  spełnienia 

przedmiotowego  warunku.  Całość  powyżej  zawartych  wywodów  dotyczących  pojęcia 

„instytucji kultury” ma również w tym przypadku zastosowanie, zatem Odwołujący odsyła do 

nich.  

Odnośnie zaś kwestii terminu realizacji tego zamówienia oraz podmiotowego udziału 

w  realizacji  każdej  z  trzech  odrębnych  umów  innego  składu  podmiotowego.  Względem 

za

sadności  łączenia  trzech  różnych  umów  dla  wskazanego  zamawiającego  (MPWiK  S.  A.) 

Odwołujący  1  podniósł,  że  Zamawiający  nie  wykluczył  możliwości  łączenia  kilku  umów 

realizowanych  dla  tego  samego  zamawiającego  dla  wykazania  spełnienia  warunku,  w  tym 

przypadk

u  realizowanych  jako  jedno  przedsięwzięcie  i  w  ramach  jednego  przedsięwzięcia. 

Otóż wszystkie trzy umowy były częściowo w tym samym okresie realizowane na rzecz tego 

samego zamawiającego, to jest MPWiK S. A. we Wrocławiu, co Odwołujący  1 wykazywał na 

pyta

nia  Zamawiającego,  który  dysponował  złożonymi  umowami  i  protokołami  odbioru. 

Rezultatem  tych  umów  (wynikiem  realizacji  ich  przedmiotów)  będących  funkcjonalnie 

powiązaną  całością  (systemem)  była  i  jest  wystawa  interaktywna  działająca  pod  nazwą 

Hydropolis,  j

ako  całość  odebrana  protokołem  w  kwietniu  2016  roku  (protokół  

u Zamawiającego - przedłożony na wezwanie Zamawiającego). Łączna podana wartość tych 

realizacji  (wynagrodzenie  (New  Amsterdam)  spełnia  warunek  potwierdzający  wymaganą 

wartość  realizacji.  Innymi  słowy  Zamawiający  nie wskazując,  że  zamówienie to  to  samo  co 

jedna  umowa (i  wyłącznie taka tożsamość jest  akceptowana jako spełniająca  warunek)  nie 

wykluczył  możliwości  łączenia  kilku  umów  realizowanych  na  rzecz  tego  samego 

zamawiającego.  Połączenie  tych  trzech  wskazanych  umów  nie  jest,  jak  twierdzi 

Zamawiający, wyłącznie „wolą Wykonawcy”, ale obiektywnie i technologicznie uzasadnionym 

procesem  inwestycyjnym,  który  łączył  podmiot  Zamawiającego.  Wystawa,  której  dotyczą 

referencje (MPWiK) spełnia wszystkie warunki wskazane w SIWZ. 

Względem zarzutu 4-ego - wystawa w Experience Center, Arabia Saudyjska dla MT 2 

Unit 1310 Wykonawca w całości odsyła do argumentacji dotyczącej kwestii „instytucji kultury” 

jak i okresu ekspozycji. Dodać w tym miejscu trzeba, że trudnym, a nawet niemożliwym jest 

wykazanie,  że  zamawiający  (inwestor)  mający  siedzibę  w  Arabii  Saudyjskiej  jest  instytucją 

kultury  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  25  października  1991  roku  o  organizowaniu  

i  prowadzeniu  działalności  kulturalnej.  Zamawiający  zresztą  nie  przywołuje  przy  tej  okazji 

ustawy i jej rzekomych definicji dla uzasadnienia o wykluczeniu Odwołującego. Odwołujący 1 

w wyjaśnieniach podał, że idąc torem myślenia Zamawiającego wykonawca nie mógłby się 

szczycić  realizacjami  (przedstawiać  stosownych  referencji)  dla  podmiotów  zagranicznych 

działających  (mających  siedzibę)  w  krajach,  w  których  nie  funkcjonuje  sformalizowana 

procedura  i  sposób  zaliczania  podmiotów  do  grona  instytucji  kultury,  tak  jak  to  rozumie 

Zamawiający;  innymi  słowy  takich  krajów,  w  których  podmiot  prowadzący  działalność 

kulturalną  nie  jest  instytucją  kultury  w  rozumieniu  ustawy  wskazanej  w  piśmie  

z  dnia  22  lutego  2021  roku  i  tam  przyjętej  definicji  (taka  ustawa  po  prostu  nie  obowiązuje  

w innych niż Polska krajach, szczególnie w Arabii Saudyjskiej). Nie sposób zatem odszukać 

danego zamawiającego posługując się numerem z rejestru Ministra kultury względnie innego 

rejestru.  Odnośnie  okresu  eksploatacji  wystawy  Odwołujący  1  odesłał  do  argumentacji 

przedstawionej powyżej, zwracając szczególną uwagę na nieścisłości w definiowaniu pojęć, 

które Zamawiający wydaje się bagatelizować. Odwołujący 1 podkreślał, że brak precyzji nie 

może  powodować  negatywnych  konsekwencji  dla  wykonawców  (w  tym  Odwołującego) 

działających  na  podstawie  regulaminu  postępowania  jakim  jest  SIWZ  i  w  zaufaniu  do  tego 

dokumentu. 

Odnośnie  zarzutu  5-ego  Odwołujący  1  wskazał,  iż  zarzuca  Zamawiającemu 

naruszenie  zasady  uczciwej  konkurencji  i  zasady  przejrzystości  poprzez  wykluczenie 

Odwołującego  (i  odrzucenie  Jego  oferty)  z  powołaniem  się  na  niespełnienie  warunków 

udziału  w  postępowaniu.  Nie  jest  zgodne  z  zasadą  przejrzystości  opieranie  decyzji  

i czynności Zamawiającego o niezdefiniowane w SIWZ kryteria i warunki, względnie o błędne 

definicje;  dotyczy  to  zwłaszcza  pojęcia  „instytucji  kultury”  oraz  okresu  prowadzenia 

działalności  i  jego  konsekwencji  dla  przyjmowania  spełnienia  warunku  wykonania  wystawy 

oraz jej eksploatacji nie wcześniej niż określony w SIWZ punkt czasowy. To samo tyczy się 

definiowania - 

a właściwie jego braku - pojęcia powierzchni wystawy. W zarzucie tym chodzi 

o to, 

że sposób, w jaki Zamawiający postawił warunki podmiotowe pozwala Mu na dowolną 

ocenę ich spełniania; ich ocena może być różna w zależności od wykonawcy, dnia, w którym 

rozpoczął  on  działalność,  a  także  oceny  co  Zamawiający  uznaje  za  powierzchnię 

wystawien

niczą, co w przypadku Odwołującego sprawiło, że dopiero czynnością wykluczenia 

Zamawiający  podjął  próbę  sprecyzowania  w  tym  przedmiocie.  Najkrócej  rzecz  ujmując,  od 

swobodnej  decyzji  Zamawiającego,  do  czego  dorowadziło  nieprawidłowe  ujęcie  definicji 

kryter

iów  lub  ich  brak,  należy  ocena  czy  wykonawca  spełnia  warunki  udziału  

w  postępowaniu,  czy  też  ich  nie  spełnia;  na  tym  polega  naruszenie  zasady  uczciwej 

konkurencji.  Bezpodstawne  wykluczenie  skutkowało  niesłusznym  odrzuceniem  ofert 

Odwołującego.  

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  z  dnia  14  maja  2021  r.  wniósł 

o: 

1. oddalenie odwołania w całości; 

2. przeprowadzenie dowodów wskazanych w odpowiedzi na odwołanie; 

3. zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.  

Zamawiający  w  uzasadnieniu  odpowiedzi  na  odwołanie  przedstawił  szeroką 

argumentację na poparcie prezentowanego stanowiska.  

Sprawa o sygn. akt: KIO 1079/21 

W dniu 8 kwietnia 2021 r. wykonawca TRIAS AVI S

p. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

[dalej  „Odwołujący  2”  lub  „TRIAS  AVI”]  wniósł  odwołanie  zarzucając  Zamawiającemu 

naruszenie: 

1.  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  90  ust.  1  p.w.p.z.p.  w  związku  

z  postanowien

iami  rozdziału  V  ust.  2  lit.  c.1  lit.  a  SIWZ  oraz  poz.  1b  i  2b  Wykazu  Dostaw  

i  Usług  Odwołującego  poprzez  przyjęcie,  że  Odwołujący  nie  posiada  wymaganej  zdolności 

technicznej  lub  zawodowej  powołując  się  na  wykonanie  zamówienia  polegającego  na 

kompleksowym  wykonaniu  ekspozycji  Centrum  Pieniądza  NBP  im.  Sławomira  Skrzypka 

albowiem Narodowy Bank Polski nie jest „instytucją kultury”, w rozumieniu rozdziału V ust. 2 

lit.  c.1 

SIWZ  podczas,  gdy  zaoferowana  przez  Odwołującego  zdolność  techniczna  lub 

zawodowa  [doświadczenie]  warunki  te  spełnia  albowiem  zaoferowana  wystawa  została 

wykonana na rzecz „instytucji kultury” zgodnie z postanowieniami SIWZ; 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  90  ust.  1  p.w.p.z.p.  poprzez  zaniechanie 

odrzucenia 

oferty  złożonej  przez  Konsorcjum  Deko-BAU,  która  nie  została  zabezpieczona 

wadium  z  uwagi  na 

nieprawidłowy  sposób  jego  wniesienia,  gdyż  treść  Gwarancji 

Ubezpieczeniowej Zapłaty Wadium nr 998056156045 z dnia 28 tycznia 2021 r. nie obejmuje 

wszystkich  wykonawców  wchodzących  w  skład  konsorcjum,  to  jest  nie  obejmuje  członków 

Konsorcjum, co skutkuje niespełnieniem podstawowego celu wnoszenia wadium, którym jest 

należyte zabezpieczenie roszczeń Zamawiającego; 

art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  90  ust.  1  p.w.p.z.p.  w  związku  

z postanowien

iami rozdziału V ust. 2 lit. c.1 lit. a SIWZ, względnie naruszenie art. 26 ust. 3  

i  4  ustawy  Pzp,  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Konsorcjum  Deko-BAU 

z  postępowania 

oraz odrzucenia jego oferty z uwagi na to, że Konsorcjum nie wykazało spełniania warunków 

udziału w postępowaniu w zakresie obejmującym wymaganie wynikające z rozdziału V ust. 2 

lit.  c.1.  lit.  a  i  b  SIWZ 

[poz.  1  i  2  wykazu  dostawi  usług  stanowiącego  Załącznik  nr  4  do 

SIWZ], 

względnie  poprzez  zaniechanie  wezwania  do  złożenia  wyjaśnień  oraz  uzupełnienia 

dokumentów  i  oświadczeń  potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  

w powyższym zakresie, co w konsekwencji doprowadziło do wyboru oferty Konsorcjum, które 

nie  wykazało  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  i  podlega  wykluczeniu  

w odniesieniu do: 

a)  ,,Wykonania  wystawy  s

tałej  i  zakup wyposażenia na  potrzeby  Muzeum  Pamięci  Sybiru”, 

której  okres  ekspozycji  rozpoczął  się  dopiero  z  dniem  1  listopada  2020  r.,  podczas  gdy 

minimalny okres ekspozycji wynosił 3 lata w a konsekwencji wykonana wystawa nie posiada 

wymaganego przez 

Zamawiającego okresu ekspozycji, 

b)  ,,

Wystawy  stałej  o  tematyce  etnograficznej”  wykonanej  przez  konsorcjum  Deko-BAU 

spółka  z  o.o.  z  siedzibą  w  Lubinie  oraz  Bruckschwaiger  GES.M.B.H.  z  siedzibą  

w  Langenzersdorf  dla  Weltmuseum  Wien  w  Wiedni

u  [Austria]  podczas,  gdy  nie  spełnia 

wymagań  Zamawiającego  w  odniesieniu  do  powierzchni,  zakresu  i  wartości  prac 

wykonanych  przez  Deko-BAU  sp. 

z  o.o.  z  siedzibą  w  Lubinie,  a  ponadto  ponieważ 

interpretacja Zamawiającego użyta wobec Odwołującego wskazuje, że instytucja ta nie jest 

instytucją  kultury  w  rozumieniu  ustawy  o  działalności  kulturalnej,  a  ponadto  jest  instytucją, 

która nie posiada siedziby na terytorium Polski, 

c) 

„Spitzmaus  Mummy  in a Coffin and other  Treasure”  wykonanej  przez  konsorcjum  Deko-

BAU  s

półka  z  o.o.  z  siedzibą  w  Lubinie  dla  KHM-Museumverband  w  Wiedniu  [Austria] 

podczas, gdy  nie spełnia wymagań  Zamawiającego w  odniesieniu do  powierzchni,  zakresu  

i  wartości  prac  wykonanych  przez  Deko-BAU  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Lubinie,  a  ponadto 

ponieważ  interpretacja  Zamawiającego  użyta  wobec  Odwołującego  wskazuje,  że  instytucja 

ta  nie  jest  instytucją  kultury  w  rozumieniu  ustawy  o  działalności  kulturalnej,  a  ponadto  jest 

instytucją, która nie posiada siedziby na terytorium Polski, a w konsekwencji naruszenie: 

4.  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  bezpodstawny  wybór  oferty  Konsorcjum  Deko-BAU, 

mimo  że  Konsorcjum  podlegało  wykluczeniu  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  

pkt  12  ustawy  Pzp, 

a  jego  oferta  podlegała  odrzuceniu  na  podstawie  art.  24  ust.  4  oraz  

art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp,  a  w  konsekwencji  nie  była  ofertą  najkorzystniejszą  

w rozumieniu art. 91 ust. 1 ustawy Pzp; 

5.  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  90  ust.  1  p.w.p.z.p.  tj.  naruszenie  zasady  uczciwej 

konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców,  zgodnie  z  zasadą  proporcjonalności  

i przejrzystości, poprzez: 

a)  wyk

luczenie  Odwołującego  z  postępowania  jako  niespełniającego  warunków  udziału  

w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej  a  w  konsekwencji 

odrzucenie  jego  oferty,  a  ponadto  dokonanie  wyboru  oferty  Konsorcjum  Deko-BAU  jako 

najkorzystniejsze

j  podczas  gdy  Odwołujący  nie  powinien  zostać  wykluczony  

z postępowania, a jego oferta odrzucona, skoro Odwołujący spełniał wymagania SIWZ oraz 

jednocześnie,  oferta  Konsorcjum  nie  powinna  zostać  uznana  za  najkorzystniejszą,  skoro 

podlegała odrzuceniu; 

b)  z

różnicowanie  oceny  zdolności  technicznej  lub  zawodowej  Odwołującego  względem 

zdolności  Konsorcjum  Deko-BAU  w  zakresie  sposobu  rozumienia  „instytucji  kultury”,  

w  szczególności  poprzez  przyjęcie,  że  Odwołujący  winien  zaoferować  doświadczenie  

w  wykonaniu  wy

stawy  stałej  na  rzecz  instytucji  kultury  wpisanej  do  polskiego  rejestru,  

o  którym  mowa  w  ustawie  z  dnia  25  października  1991  r.  o  organizowaniu  i  prowadzeniu 

działalności  kulturalnej  (Dz.  U.  z  2020  poz.  194)  [dalej  „ustawa  o  działalności  kulturalnej”] 

prz

y  jednoczesnym  dokonaniu  wyboru  oferty  Konsorcjum,  które  zaoferowało  wykonanie 

wystawy stałej na rzecz instytucji kultury nie wpisanej do polskiego rejestru oraz instytucji nie 

będącej instytucją kultury w rozumieniu tej ustawy; 

6.  oraz  innych  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  i  innych  przepisów 

powszechnie obowiązujących ewentualnie wskazanych w treści uzasadnienia odwołania. 

Wobec ww. zarzutów Odwołujący 2 wniósł o uwzględnienie odwołania w całości i: 

1.  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  konsorcjum  firm: 

Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  oraz  Grupa  Clue  Sp.  z  o.o. 

[dalej  „Konsorcjum  Deko-BAU”]  jako 

najkorzystniejszej; 

2.  nakazanie  Zamawiającemu  wykluczenia  Konsorcjum  Deko-BAU  z  postępowania  oraz 

odrzucenia oferty złożonej przez to konsorcjum; 

3.  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  polegającej  na  wykluczeniu 

Odwołującego oraz unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego; 

4.  nakazanie  Zamawiającemu  przeprowadzenia  ponownej  czynności  oceny  ofert,  

z  uwzględnieniem  oferty  Odwołującego,  poprzez  dokonanie  czynności  wyboru  oferty 

Odwołującego jako najkorzystniejszej; 

5.  wyznaczenie  terminu  posiedzenia  niej

awnego  oraz  jego  przeprowadzenie  z  udziałem 

stron, a następnie skierowanie sprawy do rozpoznania na rozprawie; 

6.  dopuszczenie  dowodów  z  dokumentów  wskazanych  w  treści  odwołania  na  okoliczności 

szczegółowo wskazane w jego uzasadnieniu; 

7.  przyznanie  Odwołującemu  kosztów  poniesionych  w  związku  z  prowadzonym 

postępowaniem  odwoławczym,  w  tym  kosztów  wynagrodzenia  pełnomocnika,  w  kwocie 

3.600,00  zł  oraz  kosztów  dojazdu  na  rozprawę,  które  zostaną  potwierdzone  poprzez 

przedłożenie na rozprawie stosownych rachunków. 

Zarzut wykluczenia Odwołującego 2 z postępowania 

Odwołujący 2 wskazał, iż w 3 pismach z dnia 12, 18 oraz 25 marca 2021 r. wyraźnie 

wyjaśnił pojęcie „instytucji kultury”. Wykonawca konsekwentnie twierdzi, że Narodowy Bank 

Polski, poprzez 

prowadzoną działalność statutową jest instytucją kultury w rozumieniu SIWZ, 

w szczególności w rozumieniu punktu V ust. 2 podpunkt c.1 lit. a tej Specyfikacji. Odwołujący 

w żadnym z dostępnych w ramach postępowania dokumencie, w tym w SIWZ, nie znajduje 

j

akiejkolwiek  definicji  pojęcia  „instytucji  kultury”  a  tym  bardziej  połączenia  go  z  pojęciem, 

które  wynika  z  ustawy  o  działalności  kulturalnej.  W  ocenie  Odwołującego  2,  przyjęcie 

interpretacji Zamawiającego ograniczającej rozumienie pojęcia „instytucji kultury” do definicji 

wynikającej  z  polskiej  ustawy  po  terminie  składania  ofert  skutkowałoby  zmianą  kryteriów 

podmiotowych  udziału  w  postępowaniu,  co  jak  wiadomo,  jest  absolutnie  niedopuszczalne. 

Odwołujący  2  nie  wyklucza,  że  być  może  Zamawiającemu  chodziło  o  identyfikację  tych 

dwóch pojęć, jednak bezspornie Zamawiający nie wyraził tego w żaden sposób w SIWZ ani 

też  w  żadnym  innym  dokumencie  dotyczącym  prowadzonego  postępowania.  Innymi  słowy, 

być  może  Zamawiający  istotnie  chciał  wprowadzić  definicję  instytucji  kultury  w  sposób 

odnoszący się wprost do polskiej definicji ustawowej jednak tego nie uczynił i trudno dzisiaj  

z tego względu czynić zarzut Wykonawcy a tym bardziej trudno wywodzić z tego jakiekolwiek 

negatywne dla Wykonawcy konsekwencje. 

Odwołujący  2  wskazał,  że  istotą  sporu  i  jednocześnie  podstawą  do  wniesienia 

przedmiotowego  odwołania  jest  konieczność  udzielenia  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą 

odpowiedzi na pytanie: Czy i na ile pojęcie „instytucji kultury”, o którym mowa w rozdziale V 

ust. 2 lit. c.1 SIW

Z winno opierać się na literalnym brzmieniu a na ile winno odnosić się do 

ustawy z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej 

[Dz.  U.  z  2020  poz.  194].  W  ocenie  Wykonawcy,  skoro  Zamawiający  nie  wskazał  wprost  

w  SIWZ

,  że  będzie  oczekiwał  instytucji  kultury  w  rozumieniu  przytoczonej  ustawy  to  winna 

ona  być  interpretowana  w  sposób  potoczny,  tak  jak  rozumie  ją  każdy  przeciętny  człowiek. 

Nie  ulega  także  wątpliwości,  że  wszelkie  wątpliwości  postanowień  SIWZ  winny  być 

inter

pretowane  na  korzyść  Odwołującego,  albowiem  to  na  Zamawiającym  jako  gospodarzu 

postępowania spoczywa ciężar precyzyjnego opisania swoich wymagań, tak co do podmiotu 

jak  i  co  do  przedmiotu  zamówienia.  Odwołujący  2  przedstawił  logiczną  argumentację,  że 

skoro 

pojęcie kultury jest pojęciem szerokim i bardzo pojemnym to pojęcie instytucji kultury 

winno  odnosić  się  do  każdego  podmiotu,  który  wykaże  związek  z  kulturą.  W  konsekwencji 

Odwołujący  2  zaoferował  Zamawiającemu  doświadczenie  w  wykonaniu  wystawy  stałej  na 

rzecz  instytucji  kultury,  która  w  całości  spełnia  wymagania  Zamawiającego.  Uzasadniał,  że 

nie ulega przecież żadnej wątpliwości, że działalność promująca wiedzę na temat pieniądza, 

jego historii, roli banków w obrocie gospodarczym oraz znaczenie procesów ekonomicznych 

opartych  o  pieniądz  jest  działalnością  kulturalną.  Narodowy  Bank  Polski  z  kolei  jest 

instytucją,  która  podejmuje  działania  służące  upowszechnianiu  wiedzy  o  zasadach 

funkcjonowania  rynku  finansowego,  pobudzaniu  postaw  przedsiębiorczych,  kształtowaniu 

odpowiedzialności  przy  podejmowaniu  decyzji  finansowych,  podnoszeniu  poziomu 

znajomości  zagadnień  ekonomicznych,  popularyzowaniu  wiedzy  na  temat  ekonomicznego 

dziedzictwa  narodowego  oraz  promowaniu  nowoczesnych  postaw  wpływających  na 

kształtowanie  kapitału  społecznego.  NBP  realizuje  wskazane  cele  m.  in.  poprzez: 

opracowywanie  oraz  wspieranie  projektów  edukacyjnych  o  tematyce  ekonomicznej 

skierowanych  do  różnych  grup  odbiorców,  zwłaszcza  do  środowisk  szkolnych  

i  akademickich,  liderów  opinii  społecznej  oraz  środowisk  zagrożonych  wykluczeniem 

finansowym;  wyrównywanie  szans  edukacyjnych  młodzieży  studiującej  na  kierunkach 

ekonomicznych  dzięki  programom  stypendialnym;  rozbudowaną  działalność  wydawniczą; 

ogólnodostępną  działalność  Centrum  Pieniądza  NBP  i  Centralnej  Biblioteki  NBP,  jednej  

z najlepiej zaopatrzonych polskich bibliotek naukowych o profilu ekonomicznym. 

Wobec  powyższego  nie  ulega  żadnej  wątpliwości,  że  działalność  informacyjna, 

edukacyjna,  czy  też  wydawnicza  Narodowego  Banku  Polskiego,  w  szczególności  poprzez 

projekt  Centrum  Pieniądza  NBP  im.  Sławomira  S.  Skrzypka  jest  działalnością  kulturalną, 

wykonywaną przez instytucję Narodowego Banku Polskiego.  

Jednocześnie  Odwołujący  2  podniósł,  że  w  Austrii  funkcjonuje  Muzeum  Pieniądza 

przy  centralnym  ba

nku  Austrii,  które  stanowi  bezpośredni  odpowiednik  polskiego  Centrum 

Pieniądza,  co  wskazuje  na  rozbieżność  interpretacyjną  Zamawiającego.  Jeśli  bowiem 

Odwołujący 2 zrealizowałby inwestycję Muzeum Pieniądza dla Ósterreichische Nationalbank 

to  taka  wystawa  z

ostałaby  zaakceptowana  przez  Zamawiającego  jako  spełniająca  wymogi 

SIWZ  podczas,  gdy  taka  sama  inwestycja  w  Polsce  dla  Narodowego  Banku  Polskiego 

(takiego  samego  banku  funkcjonującego  w  innym  kraju  Unii  Europejskiej)  według 

Zamawiającego takich wymogów nie spełnia. Co więcej, na gruncie rozumienia tego pojęcia 

Zamawiający wykazuje daleko idącą niekonsekwencję i wybiórcze traktowanie oferentów. 

Zarzut zaniechania wykluczenia Konsorcjum Deko-

BAU z postępowania 

Zamawiający  zaniechał  wykluczenia  Konsorcjum  Deko-BAU  z  postępowania  oraz 

odrzucenia  jego  oferty  i  całkowicie  bezpodstawnie  przyjął,  że  Konsorcjum  Deko-BAU 

wykazało posiadanie wymaganych zdolności technicznych lub zawodowych w odniesieniu do 

pozycji  1b, 1c oraz 1

d Wykazu dostaw i usług zaoferowanego Zamawiającemu przy piśmie  

z dnia 26 marca 2021 r., tj. w zakresie: 

a) 

„Wykonania wystawy stałej i zakup wyposażenia na potrzeby Muzeum Pamięci Sybiru”, 

b) „Wystawy stałej o tematyce etnograficznej”, 

c) 

„Spitzmaus Mummy in a Coffin and other Treasure”. 

Odnośnie  wystawy  wskazanej  w  lit.  a)  Odwołujący  2  podniósł,  iż  wymaganie 

Zamawiającego  zamieszczone  w  rozdziale  V  ust.  2  lit.  c.1  lit.  a  SIWZ  nie  zostało  przez 

Konsorcjum  Deko-BAU 

spełnione albowiem  Konsorcjum  zaoferowało  wystawę,  której  okres 

ekspozycji  rozpoczynał  się  najwcześniej  w  dniu  1  listopada  2020  r.,  skoro  została  ona 

zrealizowana  i  wykonana  przez  Konsorcjum  z  dniem  30  października  2020  r.  Okres 

ekspozycji przed terminem składania ofert trwał zatem nieco ponad 3 miesiące. Zamawiający 

bezpodstawnie  uznał  zaoferowane  przez  Konsorcjum  doświadczenie  wynikające  

z  przytoczonej  realizacji  albowiem  okres  ekspozycji  tej  wystawy  w  sposób  oczywisty  nie 

wynosi  3  lat

a,  skoro  rozpoczął  się  on  najwcześniej  z  dniem  następującym  po  dniu  jej 

ukończenia tj. 30 października 2020 r. Odwołujący 2 uzasadniał, że okres ekspozycji winien 

być liczony jako 3 lata wstecz od dnia złożenia oferty albowiem w każdym innym przypadku 

termin  ten  nie  miałby  jakiegokolwiek  znaczenia.  Nie  jest  bowiem  możliwe  aby  termin  ten 

liczyć  na  przyszłość  po  terminie  składania  ofert,  bo  byłoby  to  wbrew  literalnemu  brzmieniu 

SIWZ  określonemu  przez  Zamawiającego.  Nie  ma  także  znaczenia  czy  oferent  ponosi  do 

dnia  złożenia  oferty  odpowiedzialność  z  tytułu  wad  czy  też  nie  bo  okresem  decydującym  

o uznaniu doświadczenia jest okres ekspozycji samej wystawy a nie okres odpowiedzialności 

jej wykonawcy za wady wystawy. Odwołujący 2 wskazał, że Zamawiający żądał wykazania 

doświadczenia wynikającego z wystaw, które: a) były eksponowane przez okres 3 lat, a przy 

tym  b)  zostały  wykonane  przez  oferenta  w  okresie  5  lat  przed  terminem  składania  ofert. 

Odwołujący  2  stwierdził,  iż  gdyby  przyjąć  interpretację  SIWZ  wskazaną  przez  Konsorcjum 

Deko-BAU  to  dopuszczalnym 

byłoby  wskazywanie  realizacji  wystaw,  które  już  nie  są 

eksponowane  lub  będą  dopiero  eksponowane.  W  konsekwencji  Odwołujący  2  zarzuca 

Zamawiającemu  dokonanie  wyboru  oferty  Konsorcjum  Deko-BAU  jako  najkorzystniejszej  

w całkowitym oderwaniu zarówno od terminu jej ukończenia - nie starsza niż 5 lat jak również 

oderwaniu od zakreślonego okresu jej ekspozycji - 3 lata. Jeśli przyjąć logikę Zamawiającego 

to  możliwe  jest  wyprowadzenie  absurdalnego  wniosku,  że  doświadczenie  oferent  mógł 

wywodzić  z  realizacji  wystaw,  które  nie  zostały  ukończone  i  wykonane  do  dnia  składania 

ofert a przecież zostaną, skoro oferent zawarł umowę na ich wykonanie a w umowie został 

wskazany termin realizacji i okres odpowiedzialności za wady. Jednocześnie wykaz dostaw  

i  usług  Konsorcjum  zaoferowany  Zamawiającemu  przy  piśmie  z  dnia  26  marca  2021 r.  nie 

przytacza  żadnej  innej  wystawy.  W  konsekwencji  nie  ulega  żadnej  wątpliwości,  że 

Zamawiający  całkowicie  bezpodstawnie  i  niezgodnie  z  własnymi  wymaganiami  dokonał 

wyboru  oferty  Konsorcjum  Deko-

BAU  jako  najkorzystniejszej  pomimo  tego,  że  Konsorcjum 

winno  podlegać  wykluczeniu  albowiem  nie  wykazało  wymaganego  doświadczenia.  Sposób 

interpretacji  SIWZ  przyjęty  przez  Zamawiającego  rażąco  narusza  również  zasadę  uczciwej 

konkurencji, o czym szerzej również w dalszej części odwołania. 

Odnośnie  wystawy  wskazanej  w  lit.  b)  i  c)  Odwołujący  2  podniósł,  iż  zarzut 

obejmujący  sposób  rozumienia „instytucji  kultury”  zamieszczony  przez  Zamawiającego, jest 

w istocie stricte związany z podstawą wykluczenia Odwołującego. Odwołujący 2 wskazał, że 

można go  zaprezentować  w  dwojaki sposób:  1.  jeśli  przyjąć  interpretację  pojęcia „instytucji 

kultury” zastosowaną przez Zamawiającego w odniesieniu do Odwołującego to Konsorcjum 

Deko-

BAU  winno  również  podlegać  wykluczeniu  z  uwagi  na  brak  zaoferowania 

Zamawiającemu  wykonania  wystawy  na  rzecz  instytucji  kultury  wpisanej  do  polskiego 

rejestru  instytucji  kultury,  względnie  w  ogóle  polskiej  instytucji  kultury,  oraz  2.  jeśli  przyjąć 

interpretację pojęcia „instytucji kultury” zastosowaną przez Zamawiającego w odniesieniu do 

oferty  Konsorcjum  Deko-

BAU  to  Odwołujący  2  nie  powinien  zostać  wykluczony  

z postępowania albowiem zaoferował Zamawiającemu doświadczenie wynikające z realizacji 

wystawy  na  rzecz  instytucji  kultury  niewpisanej  do  reje

stru  instytucji,  choć  spełniającej  te 

same funkcje i zadania co instytucje kultury zaoferowane przez Konsorcjum. 

Jednocześnie Odwołujący 2 wskazał, że postawiony zarzut koresponduje z zarzutem 

nierównego  traktowania  oferentów  przez  Zamawiającego  i  został  on  sformułowany  z  innej 

perspektywy.  Odwołujący  2  stawia  zatem  zarzut  braku spełnienia  przez  Konsorcjum  Deko-

BAU  wymagań  w  odniesieniu  do  instytucji  kultury,  której  żądał  Zamawiający  dla  realizacji 

wystawy  stałej  opisanej  w  Rozdziale  V  ust.  2  lit.  c.1  lit.  a  SIWZ.  Nie  ulega  wątpliwości,  że 

Konsorcjum  Deko-

BAU  nie  zaoferowało  żadnej  realizacji  wykonanej  na  rzecz  polskiej 

instytucji kultury, poza oczywiście Muzeum Piosenki Polskiej w Opolu. 

Odwołujący  2  zwrócił  uwagę  na  podstawę  faktyczną  wykluczenia  Odwołującego  2  

z  postępowania  zawartą  w  piśmie  z  dnia  29  marca  2021  r.  Odwołujący  2  stwierdził,  że  

w konsekwencji bezsporny jest fakt, że wystawy zrealizowane przez Konsorcjum Deko-BAU 

na  rzecz:  a)  Weltmuseum  Wien  w  Wiedniu  [Austria]  oraz  b)  KHM-Museumverband  

w Wiedniu [Austria] nie zostały wykonane na rzecz polskiej instytucji kultury, jak również nie 

zostały wykonane na rzecz instytucji wpisanej do polskiej rejestru instytucji kultury, a zatem 

nie powinny być uwzględnione przez Zamawiającego jako spełniające SIWZ. 

Zarzut zaniechania odrzucenia oferty Konsorcjum Deko-BAU. Brak wniesienia wadium 

Odwołujący  2  wskazał,  że  bezspornie  w  treści  gwarancji  ubezpieczeniowej  zapłaty 

wadium nr 998056156045 z dnia 28.01.2021 r. jako 

zobowiązanego wskazano jedynie Deko-

BAU  sp.  z  o.o. 

Bezspornie  również  brak  jest  jakiejkolwiek  informacji  w  treści  tego 

dokument

u,  aby  podmiot  ten  zamierzał  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówienia  wspólnie  

z innym wykonawcą. Dalej Odwołujący 2 wskazał, że z treści gwarancji wprost i bezspornie 

wynika,  że  tylko  DEKO-BAU  sp.  z  o.o.  nazywany  jest  w  dalszej  części  „Zobowiązanym”. 

Treść gwarancji wprost wskazuje, że jedynym podmiotem, który mógłby wypełnić przesłanki 

uprawniające Beneficjenta gwarancji do zatrzymania wadium jest tylko Zobowiązany. Żaden 

inny  podmiot  poza  Zobowiązanym  nie  może  wypełnić  tych  przesłanek,  a  tym  bardziej  inny 

konsorcjant.  W  konsekwencji  przedłożone  zabezpieczenie  wystawione  na  zlecenie  DEKO-

BAU  sp.  z  o.o.  dotyczyć  będzie  tylko  i  wyłącznie  DEKO-BAU  sp.  z  o.o.  a  zatem  jedynie 

jednego z konsorcjantów. Wniesione w taki sposób wadium, o ile w ogóle zostało wniesione, 

to zabezpieczać może jedynie ofertę DEKO-BAU sp. z o.o. a nie może zabezpieczać oferty 

wniesionej  wspólnie  z  innymi  podmiotami.  Z  treści  dokumentu  gwarancji  winno  jasno  

i  wyraźnie  wynikać,  że  zabezpiecza  ona  ofertę  wniesioną  przez  kilka  podmiotów.  

Co  najważniejsze  w  przedmiotowej  sprawie  to  fakt,  że  nie  idzie  tu  o  to,  że  jeden  

z konsorcjantów nie może wnieść wadium w formie dokumentu gwarancji ubezpieczeniowej 

lecz tylko i wyłącznie o to, że z treści tego dokumentu nie wynika, że zabezpiecza ona ofertę, 

która może zostać wniesiona przez kilku oferentów [konsorcjum]. Przepisy prawa zamówień 

publicznych  w  przypadku  ofert  składanych  przez  kilka  podmiotów  [konsorcja]  dopuszczają 

wniesienie wadium przez jednego z oferentów lub kilku z nich ale w tej sytuacji nakazują, aby 

z treści dokumentu gwarancji wadialnej wynikało, że zabezpiecza ona ofertę wniesioną przez 

te  kilka  podmiotów  [konsorcjum].  Z  tego  właśnie  względu  należy  wywieść,  że  wadium  nie 

zostało  prawidłowo  wniesione  przez  konsorcjum  DEKO-BAU  sp.  z  o.o.  -  Lider  Grupa  Clue 

spółka z o.o. sp.k. - Partner. 

Odwołujący 2 podał, że wskazywał Zamawiającemu, że sposób wniesienia gwarancji 

przez DEKO-

BAU sp. z o.o. jaki miał miejsce w przedmiotowym postępowaniu był dokładnie 

przedmiotem  rozs

trzygnięcia  w  postępowaniu  sądowym  prowadzonym  przed  Sądem 

Okręgowym w Gdańsku i został ostatecznie rozstrzygnięty wyrokiem z dnia 27 lutego 2020 r. 

sygn.  akt  XII  Ga  555/18. 

Odwołujący  2  wskazał,  iż  podobnie  wypowiedziała  się  KIO  

w wyroku z dnia 15 czerwca 2020 r. sygn. akt: KIO 970/20, wyroku z dnia 29 października 

2020 r. sygn. akt: KIO 2645/20 oraz z dnia 24 czerwca 2020 r. sygn. akt: KIO 662/20.  

Odwołujący 2 wskazał, że oferta niezabezpieczona wadium podlega odrzuceniu, tym 

sa

mym  nie  bierze  udziału  w  dalszym  toku  postępowania.  Innymi  słowy,  nie  budzi 

wątpliwości, iż w przypadku nieprawidłowego wniesienia wadium oferta podlega odrzuceniu, 

nie  ma  podstaw  do  jej  dalszego  badania,  a  także  do  weryfikowania  podejrzenia  rażąco 

niskiej 

ceny.  Na  marginesie  Odwołujący  2  wskazał,  że  czynności  wniesienia  wadium  nie 

można  konwalidować  więc  wszystkie  późniejsze  działania  czy  oświadczenia,  

w szczególności oświadczenia gwaranta takiego jak bank lub zakład ubezpieczeń nie mają 

żadnego wpływu i znaczenia dla oceny skuteczności wniesienia wadium. 

Zarzut naruszenia zasady uczciwej konkurencji 

W  uzasadnieniu  zarzutu  nierównego  traktowania  oferentów  przez  Zamawiającego 

Odwołujący  2  wskazał,  że  Zamawiający  wykazał  się  daleko  idącą  niekonsekwencją  oraz 

brakiem  logiki  w  swoich  decyzjach  w  odniesieniu  do  podmiotów  biorących  udział  

w postępowaniu, a mianowicie jednocześnie przyjął przeciwstawne stanowiska: a. Instytucja 

kultury w rozumieniu SIW

Z pozostaje w oderwaniu od definicji wynikającej z polskiej ustawy 

o działalności kulturalnej (stanowisko przyjęte przy ocenie oferty Deko-BAU), 

b. Instytucja kultury w rozumieniu SIWZ odnosi się do definicji wynikającej z polskiej ustawy  

o działalności kulturalnej (stanowisko przyjęte przy ocenie oferty Odwołującego 2). 

Odwołujący 2 wskazał, że SIWZ w żaden sposób nie odnosił się do definicji z ustawy 

o działalności kulturalnej, a w konsekwencji nie narzucał jednolitego pojęcia instytucji kultury. 

Z tego względu, na tej podstawie ani oferta Odwołującego ani oferta Konsorcjum Deko-BAU 

nie  powinna  podlegać  odrzuceniu.  Odwołujący  2  opiera  się  tutaj  na  art.  65  §  1  kodeksu 

cywilnego.  Nie  ulega  bowiem  wątpliwości,  że  SIWZ  w  całości  stanowi  oświadczenie  woli 

Zamawiającego i nie stanowi źródła prawa, pomimo tego, że znajduje oparcie w przepisach 

ustawy Pzp

. Poszukiwanie źródła wykładni tego pojęcia w ustawie o działalności kulturalnej 

tak jak czyni  to  Zamawiający, jest  po  prostu  nieuprawnioną nadinterpretacją.  Odwołujący 2 

wskazał,  że  w  Austrii  muzeum  czy  inne  instytucje  kultury  może  prowadzić  każdy  podmiot,  

z tym że dla muzeów istnieje wymaganie zaciągnięcia zobowiązania do przestrzegania reguł 

prowadzenia  działalności  muzealnej.  Jednocześnie  w  Polsce  rejestr  instytucji  kultury  jest 

prowadzony  przez polskie instytucje państwowe lub  samorządowe. W  konsekwencji  oba te 

reżimy  prawne  nie  są  w  żaden  sposób  ze  sobą  porównywalne,  zawierają  listy 

nieporównywalnych podmiotów i pełnią inne funkcje. 

Odwołujący 2 z tego względu podnosi przedmiotowy zarzut, że zrealizował Centrum 

Pieniądza dla Narodowego Banku Polskiego. Jednocześnie NBP nie zdecydował się nadać 

placówce  statusu  muzeum,  choć  Odwołujący  2  nie  zna  przyczyn  tego  stanu  rzeczy. 

Jednocześnie, w Austrii i na gruncie prawa austriackiego istnieje i funkcjonuje takie samo jak 

w  Polsce  muzeum  pieniądza  stworzone  przy  banku  centralnym,  które  status  muzeum  już 

posia

da.  Innymi  słowy,  polski  odpowiednik  austriackiego  Muzeum  Pieniądza  tj.  Centrum 

Pieniądza  NBP  statusu  muzeum  już  nie  posiada.  Istotna  zatem  z  punktu  widzenia 

Zamawiającego  okazała  się  nie różnica  w  zakresie  i  sposobie  działania  instytucji  lecz  wpis 

do  jaki

egokolwiek  rejestru,  cokolwiek  by  ten  rejestr  w  praktyce  zawierał,  co  wydaje  się 

interpretacją nieco kuriozalną. 

„Wystawa  stałej  o  tematyce  etnograficznej  wykonana  przez  konsorcjum  Deko-BAU 

oraz Bruckschwaiger GES.M.B.H. z siedziną w Langenzersdorf dla Weltmuseum Wien oraz 

Spitzmaus  Mummyin  a  Coffin  andother  Treasure  wykonanej  przez  Deko-BAU  dla  KHM-

Museumverband  w  Wiedniu  [Austria]  została  zaakceptowana  przez  Zamawiającego 

podczas,  gdy  żadna  z  tych  instytucji  nie  jest  instytucją  kultury  w  rozumieniu  ustawy  

o  działalności  kulturalnej,  a  ponadto  jest  instytucją  nie  posiadającą  siedziby  na  terytorium 

Polski. 

Odwołujący  2  wskazał  na  daleko  idącą  niekonsekwencję  w  argumentacji 

Zamawiającego.  Z  jednej  bowiem  strony  wyklucza  Odwołującego  2  twierdząc,  że  nie 

wykazał,  że  jego  doświadczenie  w  realizacji  wystaw  wynika  z  wykonania  ich  na  rzecz 

instytucji  kultury  w  rozumieniu  polskiej  ustawy  o  działalności  kulturalnej.  Jeśli  bowiem 

Zamawiający  twierdzi,  że  „instytucja  kultury”,  którą  winien  zaoferować  Odwołujący  2  winna 

zostać wpisana do polskiego rejestru instytucji kultury to nie ma absolutnie żadnych podstaw 

do  akceptacji  doświadczenia  zaoferowanego  przez  Konsorcjum  Deko-BAU.  Bez  wątpienia 

Weltmuseum Wien oraz KHM-

Museunrwerband nie jest polską instytucją kultury. 

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z dnia 14 maja 2021 r. wniósł o: 

1. oddalenie odwołania w całości; 

2. przeprowadzenie dowodów wskazanych w odpowiedzi na odwołanie; 

3. zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.  

Zamawiający  w  uzasadnieniu  odpowiedzi  na  odwołanie  przedstawił  szeroką 

argumentację na poparcie prezentowanego stanowiska.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  i  Uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  na  podstawie  zebranego  materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  

i  stanowisk  Stron  i  Uczestnika 

postępowania  odwoławczego  Krajowa  Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których 

stanowi art. 528 

ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołań. 

I

zba  oceniła,  że  Odwołujący  1  oraz  Odwołujący  2  wykazali  interes  w  uzyskaniu 

zamówienia  oraz  możliwość  poniesienia  szkody  w  związku  z  ewentualnym  naruszeniem 

przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp,  czym  wypełnili  materialnoprawne  przesłanki 

dopuszczalności odwołania, o których mowa w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba  po  wysłuchaniu  stanowisk  Stron  i  Przystępującego  nie  podzieliła  stanowiska 

Zamawiającego,  jakoby  Odwołujący  1  i  2  nie  wykazali  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  

z  uwagi  na  okoliczność,  iż  w  dacie  wnoszenia  przedmiotowych  odwołań,  Wykonawcy  nie 

pozostawali związani ofertami. Izba w składzie orzekającym w niniejszej sprawie nie podziela 

powyższego poglądu Zamawiającego.  

W okolicznościach przedmiotowej sprawy Izba wzięła pod uwagę, iż termin związania 

ofertą  upływał  w  dniu  29  marca  2021  r.,  wybór  oferty  najkorzystniejszej  oraz  czynność 

wykluczenia  obu  Odwołujących  z  postępowania  miała  miejsce  w  dniu  29  marca  2021  r.  

w  god

zinach  popołudniowych,  a  więc  w  momencie,  kiedy  obaj  Wykonawcy  byli  związani 

ofertą.  Odwołania  w  obu  sprawach  wniesiono  8  kwietnia  2021  r.  Izba  wzięła  również  pod 

uwagę to, że Zamawiający nie wezwał obu wykonawców do przedłużenia terminu związania 

ofertą,  a  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  wykluczenia  wykonawców  dokonał 

ostatniego  dnia  terminu  związania  ofertą.  Odwołujący  1  kwestionuje  czynność  wykluczenia 

go z 

postępowania, a Odwołujący 2 czynność wykluczenia go z postępowania oraz wyboru 

ofert

y  najkorzystniejszej.  W  ocenie  Izby  trudno  odmówić  Odwołującemu  1  interesu  we 

wniesieniu  odwołania,  skoro  gdyby  (w  ocenie  Odwołującego  1)  Zamawiający  prawidłowo 

zweryfikował  podmiotowo wykonawcę  oraz  prawidłowo ocenił  ją  w kryteriach  w  oceny  ofert 

(oferta 

Odwołującego  1  nie  podlegała  ocenie  w  ramach  kryteriów,  ponieważ  wykonawca 

został  wykluczony  z  postępowania),  to  oferta  Odwołującego  1  zostałaby  wybrana  jako 

najkorzystniejsza. Analogicznie w przypadku Odwołującego 2, skoro w ocenie TRIAS AVI – 

wykonawca  z

ostał  niezasadnie  wykluczony  z  postępowania  a  oferta  wykonawcy 

najkorzystniejszego  niezasadnie  wybrana,  to  zdaniem  Odwołującego  2  –  jego  oferta 

zostałaby uznana za najkorzystniejszą.  

Izba  popiera  i  przyjmuje  za  własne  stanowisko  wyrażone  przez  Sąd  Okręgowy  

w  Warszawie  w  wyroku  z  16  lipca  2014  r.  sygn. XXIII  Ga  924/14

,  w  którym  sąd  dokonał 

najszerszej  analizy  i  wykładni  instytucji  związania  ofertą  terminem  w  systemie  zamówień 

publicznych,  stwierdzając  m.in.,  że  z  uwagi  na  specyfikę  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego oraz swoisty charakter oferty złożonej na gruncie przepisów ustawy 

Pzp 

należy uznać, iż upływ terminu związania ofertą nie przesądza o nieskuteczności oferty. 

Podobny pogląd wyraził Sąd Okręgowy w Lublinie w wyroku z 17 stycznia 2013 r. sygn. IX 

Ga  392/13

,  w  uzasadnieniu  którego  stwierdzono  m.in.,  że:  żaden  z  obowiązujących 

przepisów ustawy Pzp nie daje podstaw do twierdzenia, że nie jest możliwe rozpatrywanie, 

ocena  i  wybór  oferty,  w  tym  podstaw  do  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania  

w  przypadku,  gdy  upłynie  termin  związania  ofertą.  Po  upływie  terminu  związania,  oferta 

nadal  pozostaje  ofertą.  Ustawa  Pzp  nie  zawiera  również  regulacji  umożliwiających 

pominięcie oferty niepodlegającej odrzuceniu. 

Zamawiający  w  dniu  9  kwietnia  2021  r.  powiadomił  wykonawców  o  odwołaniach 

wniesionych przez wykonawcę New Amsterdam i wykonawcę TRIAS AVI. 

Izba  dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Lubinie  oraz 

Grupa  Clue  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.  z  siedzibą  w  Krakowie  zgłaszających  przystąpienia  do 

postępowania  odwoławczego  w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  1073/21  oraz  KIO  1079/21 

odpowiednio w dniu 12 kwietnia 2021 r. po stronie 

Zamawiającego.   

Przy  rozpoznawaniu  przedmiotowej  sprawy  Izba  uwzględniła  dokumentację 

postępowania o udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego, w szczególności 

o

głoszenie  o  zamówieniu,  specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  wraz  

z wyjaśnieniami i modyfikacjami, ofertę wykonawcy TRIAS AVI wraz z wyjaśnieniami, ofertę 

wykonawcy  New  Amsterdam  wraz  z  wyjaśnieniami,  ofertę  wykonawcy  Konsorcjum  Deko-

BAU  wraz  z  wyjaśnieniami,  wezwania kierowane  do  ww.  wykonawców  oraz  zawiadomienie  

o wyborze najkorzystniejszej oferty z dnia 29 marca 2021 r.  

Skład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę  również  stanowiska  i  oświadczenia  Stron  

i  Uczestnika 

postępowania  odwoławczego  złożone  w  pismach  procesowych  oraz  ustnie  do 

protokołu  posiedzenia  i rozprawy  w  dniu  17  maja  2021  r.,  w  tym  odpowiedzi  na  odwołania  

z załącznikami. 

Izba  włączyła  w  poczet  materiału  dowodowego  sprawy  o  sygn.  akt:  KIO  1079/21 

pismo  procesowe  Odwołującego  2  z  dnia  14  maja  2021  r.  zawierające  wnioski  dowodowe 

wskazane w pkt. 1 

– 8 pisma. 

Izba zaliczyła w  poczet materiału sprawy  o  sygn.  akt:  KIO  1079/21  dowody  złożone 

przez Konsorcjum Deko-BAU, tj.: 

1. pismo Deko-BAU Sp. z o.o. z dnia 27 stycznia 2021 r.; 

2.  porozumienie  w  sprawie  wpłaty  wadium  i  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy  

z dnia 28 stycznia 2021 r.; 

3. weksel in 

blanco wraz z deklaracją wekslową. 

Izba ustaliła, co następuje: 

Zgodnie  z  rozdziałem  V  ust.  2  lit.  c1  lit.  a  SIWZ,  o  udzielenie  zamówienia  mogli 

ubiegać się wykonawcy, którzy spełniali poniższe warunki: 

W  celu  potwierdzenia  posiadania  wiedzy  i 

doświadczenia  wykonawcy  zobowiązani  są 

wykazać  się posiadaniem  wiedzy  i  doświadczenia,  tj.:  wykażą, że w  okresie ostatnich  5 lat 

przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy, 

w  tym  okresie  należycie  wykonali  następujące  dostawy  i  usługi  o  charakterze  i  złożoności 

podobnej do przedmiotu niniejszego zamówienia: 

a)  co  najmniej  2  zamówienia  polegające  na  wykonaniu  wystawy  stałej  o  powierzchni  min. 

600 m

i wartości co najmniej 5 milionów złotych brutto każde zamówienie 

wraz  z  podaniem  ich  wartości,  przedmiotu,  dat  wykonania  i  podmiotów,  na  rzecz  których 

dostawy  lub  usługi  zostały  wykonane,  oraz  załączeniem  dowodów  określających  czy  te 

dostawy lub usługi zostały wykonane lub są wykonywane należycie. 

Przez  „wykonanie  wystawy”  zamawiający rozumie  wykonanie  lub  zakup,  dostawę  i  montaż 

obejmujący  łącznie  instalacje  artystyczne,  ekspozytory,  gabloty,  zabudowy  ekspozycyjne, 

sprzęt i urządzenia AV i IT (w szczególności kioski multimedialne), oświetlenie ekspozycyjne 

oraz wyk

onanie, instalacje i uruchomienie systemu sterowania multimediami i oświetleniem, 

zarządzenie kontentem multimedialnym. 

Przez 

„wystawę  stałą”  zamawiający  rozumie  wystawę  zaprojektowaną,  wykonaną  dla 

instytucji kultury i eksponowaną w tej samej lokalizacji przez okres co najmniej 3 lat.  

Zamawiający 

wskazał, 

iż 

zapewniając 

odpowiedni 

poziom 

konkurencji  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  podstawie  §  2  pkt  5  ppkt  2 

rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów  dokumentów, 

jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

(Dz.  U.  z  2016  r.  poz.  112  ze  zm.)  dopuszcza,  by  wykonawca/y  dołączyli  wykaz 

zrealizowanych usług lub dostaw wykonanych w okresie dłuższym niż 3 lata, tj. w okresie 5 

lat przed upływem terminu składania ofert. 

Zgodnie z rozdziałem X SIWZ: 

1.  K

ażda  oferta  zamówienia  musi  być  zabezpieczona  wadium  w  wysokości  180 000,00  zł  

w formie określonej w art. 45 ust. 6 ustawy Pzp. 

2. Wadium należy wnieść przed upływem terminu składania ofert. 

3. Wadium może być wnoszone w jednej lub kilku następujących formach: 

1) pieniądzu; 

2)  poręczeniach  bankowych  lub  poręczeniach  spółdzielczej  kasy  oszczędnościowo 

kredytowej, z tym że poręczenie kasy jest zawsze poręczeniem pieniężnym; 

3) gwarancjach bankowych; 

4) gwarancjach ubezpieczeniowych; 

5) poręczeniach udzielanych przez podmioty, o których mowa w art. 6b ust. 5 pkt 2 ustawy  

o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz.U. z 2016 r. poz. 359 i 2260 

oraz z 2017 r poz. 1089). 

4.  Wadium  wnoszone  w  pieniądzu  należy  wpłacić  przelewem  na  konto  prowadzone  przez 

(…). 

5.Wadium wniesione w pieniądzu Zamawiający przechowuje na rachunku bankowym. 

6.  W  przypadku  wadium  wnoszonego w  pieniądzu za termin wpłynięcia wadium  uznaje  się 

termin jego „wniesienia”. Przez „wniesienie” rozumie się uznanie kwoty wadium na rachunek 

Zamawiającego.  Do  oferty  należy  dołączyć  dokument  potwierdzający  przelew  (wniesienie) 

środków  na  rachunek  Zamawiającego.  Wadium  wnoszone  w  pieniądzu  powinno  fizycznie 

znajdować  się  na  koncie  Zamawiającego  przed  upływem  terminu  składania  ofert  pod 

rygorem odrzucenia oferty (art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp). 

7. W przypadku wniesienia wadium w formie innej niż pieniądz – wymagane jest załączenie 

do  oferty  oryginału  dokumentu  w  postaci  dokumentu  elektronicznego  podpisanego 

kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  przez  wystawcę  (np.  bank,  towarzystwo 

ubezpieczeniowe). 

8. Wadium wniesione w formie innej niż pieniężna musi spełniać następujące wymagania: 

a) być wystawione na Zamawiającego, 

b) być czynnością jednostronnie zobowiązującą, 

c) mieć taką samą płynność jak wadium wniesione w pieniądzu, 

d) odpowiadać co do wartości wysokości wadium określonej w SIWZ, 

e)  musi  odpowiadać  co  do  terminu  ważności  terminowi  związania  ofertą  określonemu  

w SIWZ, 

f)  zawierać  w  swej  treści  oświadczenie  gwaranta  (poręczyciela),  w  którym  zobowiązuje  się 

on  d

o  bezwarunkowej  wypłaty  kwoty  wadium  na  pierwsze  żądanie  zamawiającego 

zawierające oświadczenie, iż zaszła jedna z przesłanek wymienionych w art. 46 ust. 4a i 5 

ustawy Pzp. 

9. Wszystkie formy wadium powinny mieć określoną ważność zgodną z okresem związania 

ofertą.  Bieg  terminu  związania  ofertą  rozpoczyna  się  wraz  z  upływem  terminu  składania 

ofert. 

10.  Zamawiający  zwróci  niezwłocznie  wadium  w  sposób  odpowiadający  formie  wnoszenia  

w przypadkach i na zasadach określonych w art. 46 ust. 1, 1a, 2 oraz 4 ustawy Pzp. 

11.  Zamawiający  zgodnie z  art.  46  ust.  3  ustawy  Pzp  żąda  ponownego wniesienia wadium 

przez  wykonawcę,  któremu  zwrócono  wadium  na  podstawie  art.  46  ust.  1,  jeżeli  w  wyniku 

rozstrzygnięcia odwołania jego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza. 

.  Zamawiający  zatrzyma  wadium  w  przypadku,  gdy  zajdzie  jedna  z  okoliczności 

wymienionych w art. 46 ust. 4a lub 5 ustawy Pzp. 

13.  Wykonawca  lub  podmiot  wystawiający  gwarancję  bankową/ubezpieczeniową  nie  może 

uzależnić  dokonania  zapłaty  od  spełnienia  jakichkolwiek  dodatkowych  warunków  lub 

wykonania  czynności,  jak  również  od  przedłożenia  dodatkowej  dokumentacji,  dodatkowych 

oświadczeń  złożonych  przez  wykonawcę  lub  inny  podmiot  pod  rygorem  odrzucenia  oferty 

wykonawcy. 

W  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  oferty  złożyło  trzech 

wykonawców, tj. Konsorcjum Deko-BAU, New Amsterdam oraz TRIAS AVI. 

W dniu 29 marca 2021 r. Zamawiający dokonał wyboru oferty wykonawców wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Lubinie  oraz 

Grupa Clue Sp. z o.o. Sp.k. 

z siedzibą w Krakowie. 

Jednocześnie  Zamawiający  wykluczył  z  udziału  w  postępowaniu  wykonawcę  New 

Amsterdam na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp. W uzasadnieniu faktycznym ww. 

decyzji  Zamawiający  wskazał,  iż  Wykonawca  przedstawił  Zamawiającemu  wykaz  usług  na 

potwierdzenie spełniania ww. warunku udziału w postępowaniu składający się z 4 realizacji 

(od  1a  do  1d),  który  to  jednak  wykaz  wymagał  wyjaśnień  i  nie  był  wypełniony  zgodnie  

z  wzorem  wykazu  stanowiącym  załącznik  do  SIWZ.  Mając  na  uwadze  przesłany  przez 

Wykonawcę  w  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego  wykaz  wraz  z  poświadczeniami 

(referencjami itp.) Zamawiający zwrócił się do wykonawcy o udzielenie wyjaśnień kolejno dla 

wskazanych w wykazie realizacji. Także udzielone wyjaśnienia nie dały podstaw do uznania 

przez  Zamawiającego  spełnienia  przez  wykonawcę  warunku  udziału  w  postepowaniu 

określonego w rozdziale V ust. 2 lit. c1 lit. a SIWZ. 

Ad. 1 

– realizacja 1A – wystawa w Centrum Geoedukacji w Kielcach – Zamawiający Geopark 

Kielce 

Usługa  ta  nie  spełnia  warunku  udziału  w  postepowaniu,  gdyż:  nie  wykazano,  że 

została  zrealizowana  na  rzecz  instytucji  kultury,  a  okres  jej  ekspozycji  na  dzień  składania 

ofert jest krótszy niż wymagany okres co najmniej 3 lat. 

W

ykonawca  w  wykazie, a następnie w  odpowiedzi  z  dnia 19.02.2021  r. nie wyjaśnił 

wątpliwości Zamawiającego, a to: 

1.  w  zakresie  wyjaśnienia,  na  jakiej  podstawie  wskazano,  iż  Geopark  Kielce  jest  instytucją 

kultury: 

Zgodnie  z  warunkiem  udziału  w  postępowaniu  wymagana  była  realizacji  na  rzecz 

instytucji  kultury,  której  legalna  definicja  znajduje  się  w  ustawie  o  organizowaniu  

i  prowadzeniu działalności  kulturalnej  z  dnia 25 października 1991  r.  (Dz.  U.  z  2020 r.  poz 

194 ze zm.). Zgodnie z ww. ustawą cały rozdział 2 ustawy nosi tytuł: „Rozdział 2 Instytucje 

kultury”,  które  zostały  dalej  w  ustawie  podzielone  na:  państwowe  instytucje  kultury  (art.  8) 

i  samorządowe  instytucje  kultury  (art.  9).  Zamawiający  stawiając  warunek  udziału  

w  postępowaniu  postawił  go  w  sposób  ujmujący  wszystkie  instytucje  kultury  zgodnie  

z  powyższa  definicją  i  systematyką  ustawową.  Zamawiający  wskazał,  iż  nie  postawił 

warunku  jedynie  publicznych  instytucji  kultury,  ale  instytucji  kultury,  które  w  myśl  definicji 

legalnej  dzielą  się  na  państwowe  i  samorządowe.  Zamawiający  nie  zawęził  ww.  warunku 

także jedynie do państwowych instytucji kultury. Zatem każdy wykonawca, który wykaże, że 

realizował  zgodnie  z  pozostałymi  wymaganiami,  realizację  na  rzecz  instytucji  kultury 

(obojętnie,  czy  państwowej  czy  samorządowej)  wykazałby  spełnienie  tej  części  warunku 

udziału w postępowaniu. 

To  że  usługa  Geopark  Kielce  została  zrealizowana  na  rzecz  instytucji  powołanej 

przez  samorząd  nie  oznacza,  iż  jest  to  instytucja  kultury  –  w  tym  wypadku  samorządowa. 

Jako taka powinna posiadać odpowiedni status instytucji kultury – a co za tym idzie wpis do 

rejestru  s

amorządowych  instytucji  kultury  i  Zamawiający  bez  wykazywania  ww.  wykazie 

powinien  bez  problemu  móc  ww.  numer  wpisu  sprawdzić  i  pobrać  go  z  odpowiedniego 

rejestru. Wykonawca na wezwanie do wyjaśnień ww. wpisu nie wykazał.  

Wykonawca,  w  odpowiedzi  na  wezwa

nie z  dnia 22.02.2021  r., także  nie odniósł  się 

do  powyższego,  polemizując  jedynie  ze  zdaniem  Zamawiającego.  W  szczególności 

zarzucając  Zamawiającemu  brak  odesłania  w  SIWZ  do  definicji  legalnej.  Skoro  zatem 

wykonawca  posiada  wiedzę  o  tym,  iż  pojęcie  „instytucja  kultury”  ma  definicję  legalną  i  jest 

zrozumiałe, dlaczego wykonawca się do tego nie odniósł. Dodatkowo skoro wykonawca nie 

wskazał,  w  jaki  inny  sposób  rozumieć  ww.  pojęcie,  gdyż  nawet  w  powszechnie  dostępnej 

Wikipedii czytamy:  

„Instytucja  kultury  -  zakład  o  charakterze  publicznym  zajmujący  się 

upowszechnianiem  kultury,  może  być  zarówno  państwowy  jak  i  samorządowy.  Przybiera 

różne  formy  organizacji,  np.  teatr,  kino,  instytucja  filmowa,  muzeum,  biblioteka,  opera, 

operetka,  filharmonia,  orkiestra,  dom  k

ultury,  ognisko  artystyczne,  galeria  sztuki,  ośrodek 

badań  i  dokumentacji.  Zasady  organizacji  instytucji  kultury  w  Polsce  reguluje  ustawa  z  25 

października  1991  o  organizowaniu  i  prowadzeniu  działalności  kulturalnej.  Formy 

organizacyjne instytucji kultury: 

instytucje  państwowe  –  instytucje  tworzone  przez  ministrów  oraz  kierowników  urzędów 

centralnych 

instytucje samorządowe - instytucje tworzone przez jednostki samorządu terytorialnego. 

Pojęcie  „instytucja  kultury”  ma  swoją  definicję  legalną  w  ustawie  o  organizowaniu  

i  prowadzeniu  działalności  kulturalnej  z  dnia  25  października  1991  r.,  a  więc  branżowo 

związanej z przedmiotem działalności wykonawcy. Ta definicja legalna, która wiążąco ustala 

znaczenie określonego pojęcia (zwrotu) na użytek danego aktu/sprawy, nie została w żaden 

sposób  zmodyfikowana  przez  Zamawiającego.  W  polskim  systemie  prawnym  sposób 

używania definicji legalnych zawarty jest w zasadach techniki prawodawczej. Zgodnie z nimi 

definicję legalną zamieszcza się w tekście prawnym, jeśli np.  znaczenie danego określenia 

nie  jest  powszechnie  zrozumiałe  ze  względu  na  dziedzinę  regulowanych  spraw  istnieje 

potrzeba  ustalenia  nowego  znaczenia  danego  określenia.  Zamawiający  zwracał  uwagę,  iż 

nie  ograniczył  w  żaden  sposób  formy  instytucji  kultury,  tj.  za  art.  10  ww.  ustawy.  Zatem 

Zamawiający nie ograniczył się w tym wypadku do jedynie jednej z możliwych form prawnych 

instytucji kultury, ale określił je możliwie najszerzej. Zamawiający zwracał uwagę, iż definicja 

legalna  instytucji  kultury  od  momentu  ws

zczęcia  postępowania  nie  uległa  zmianie,  stąd 

wywody  Wykonawcy  dotyczące  ewentualnej  zmiany  definicji  ww.  pojęcia  przez 

Zamawiającego nie znajdą potwierdzenia w stanie faktycznym, gdyż Zamawiający w ten sam 

sposób od wszczęcia postępowania powołuje się na pojęcie – które posiada jedynie definicję 

legalną.  Wykonawca  nie  przedstawił  w  żadnej  ze  swoich  odpowiedzi  alternatywnej  definicji 

powołując  się  jedynie  na  jej  niedookreślenie  w  SIWZ.  Zamawiający  zwraca  uwagę,  iż  

w postępowaniu tak szczególnie specjalistycznym, fakt niezrozumienia podstawowych pojęć 

z tego zakresu, potwierdza brak wykazania spełniania warunku udziału w postępowaniu. Nie 

można zatem przyjąć, iż Wykonawca wykazał, że Geopark Kielce jest instytucją kultury. 

2. w zakresie wyjaśnienia – uzupełnienia okresu, w którym wystawa została udostępniona  

Wykonawca  wskazał,  iż  cyt.:  „wystawa  (…)  została  udostępniona  dnia  04  sierpnia  2019  r.  

i  jest  nadal  udostępniana  w  tej  samej  lokalizacji,  przy  czym  planowany  okres  jej 

udostępnienia to okres nie krótszy niż 3 lata”. Zgodnie z warunkiem udziału w postępowaniu 

przez  „wystawę  stałą”  Zamawiający  rozumie  wystawę  zaprojektowaną,  wykonaną  dla 

instytucji  kultury  i  eksponowaną  w  tej  samej  lokalizacji  przez  okres  co  najmniej  3  lat.  Sam 

układ  słów  wskazuje  na  charakter  przeszły  dokonany:  zaprojektowana,  wykonana  

i eksponowana przez okres co najmniej 3 lat.  

Wykonawca wskazał w wyjaśnieniach, iż planowany okres udostępnienia nie będzie 

krótszy niż 3 lata, a zatem nie wykazał warunku udziału w postępowaniu. Słowo – planowany 

okres 

– wskazuje na zdarzenie przyszłe i niepewne, co jedynie potwierdza brak wykazania 

ww. warunku udziału w postępowaniu. Podobnie, jak wskazany w wyjaśnieniu okres – od 04 

sierpnia  2019  r.  do  chwili  obecnej 

–  czyli  około  półtora  roku  (a  nie  ja  w  warunku  udziału  

w  postępowaniu  okres  co  najmniej  3  lat).  Wykonawca  w  uzupełnieniu  w  piśmie  z  dnia 

24.02.2021 r. także nie odniósł się merytorycznie do ww. zagadnienia, skupiając się jedynie 

na  polemice.  Dodatkowo  Wykon

awca  całkowicie  pominął  fakt,  iż  warunki  udziału  

w  postępowaniu  winny  zostać  spełnione  co  najmniej  na  dzień  składania  ofert,  co  nie  jest 

redefinicją Zamawiającego, ale wynika z przepisów ustawy Pzp.  

W SIWZ znalazł się zapis: 

„W  celu  potwierdzenia  posiadania  wiedzy  i  doświadczenia  wykonawcy  zobowiązani  są 

wykazać  się posiadaniem  wiedzy  i  doświadczenia,  tj.:  wykażą, że w  okresie ostatnich  5 lat 

przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy, 

w  tym  okresie  należycie  wykonali  następujące  dostawy  i  usługi  o  charakterze  i  złożoności 

podobnej do przedmiotu niniejszego zamówienia”. Powyższe wynika także z rozporządzenia 

Ministra  Rozwoju  z  dnia  26  lipca  2016  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może 

żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postepowaniu  o  udzielenie  zamówienia  -  §  2  pkt  4  

ppkt  2.  Jest  to  zresztą  zapis  typowy  w  postępowaniach  przetargowych  szczególnie,  iż 

warunki udziału w postępowaniu mają być spełnione najpóźniej na dzień złożenia ofert, a nie 

na  dowolną  inną  przyszłą  i  niepewną  datę.  (…)  Zgodnie  z  aktualnym  odpisem  z  rejestru 

przedsiębiorców KRS data rejestracji w KRS Wykonawcy to 12.06.2012 r. 

Ad. 2 

– realizacja 1B 

Pozycja 1B wykazu 

– wystawa Muzeum Interaktywne (Centrum Edukacji Teatralnej) 

Usługa  ta  nie  spełnia  warunku  udziału  w  postępowaniu,  gdyż  nie  spełnia  warunku  

w zakresie minimalnej powierzchni zrealizowanej wystawy stałej wynoszącej 600m

Wykonawca w piśmie z dnia 19.02.2021 r. przedstawił 4 strony SIWZ z 2015 r. nr ZP-

07/15 gdzie czytamy, iż cyt.: „powierzchnia MICET objęta zamówieniem: 648 m

2”. 

MICET to 

inaczej całe Muzeum Interaktywnego Centrum Edukacji Teatralnej. W przytoczonym zapisie 

SIWZ  jest  mowa  o  całej  powierzchni  muzeum,  nie  jest  natomiast  wspominana  wymagana 

przez Zamawiającego powierzchnia wystawy stałej czyli niejako sedno, które było warunkiem 

udziału w postępowaniu.  

Zamawiający  wskazał,  iż  zweryfikował  wskazane  wyżej  wartości  dwukrotnie zadając 

pytanie służbową drogą mailową i uzyskał odpowiedź następującą, cyt.: 

„Dzień  dobry,  w  odpowiedzi  na  Pani  maila  o  realizację  konsorcjum  New  Amsterdam  

sp.  z  o.o.  oraz  Fabryki  Dekoracji  M.P. 

informuję,  że  wystawa stała  została udostępniona  w 

grudniu  2016  r.  i  jest  udostępniona  do  dziś.  Powierzchnia  MICET  to  ok.  750  m2,  a 

powierzchnia wysta

wiennicza to ok. 400 m2”. 

Mając na uwadze powyższe stwierdzenie przesłane przez służby Narodowego Teatru 

Starego w Krakowie Zamawiający pismem z dnia 17.02.2021 r. zwrócił się do Dyrektora ww. 

instytucji o szczegółowe określenie powierzchni wykonanej wystawy stałej. (…) 

W  dniu  18.02.2021  r.  Zamawiający  uzyskał  informację,  iż  cyt.:  „powierzchnia 

wystawowa MICET  (obejmująca  zarówno  przestrzeń  wystaw stałych  i  czasowych)  wynosiła 

470,61 m2”.  

Zamawiający  wskazał,  że  Wykonawca  nie  ma  racji  wskazując,  iż  powierzchnia 

wystawy  stałej  wynosiła  647  m2,  skoro  z  załączonej  do  wyjaśnień  SIWZ  z  2015  r.  nr  ZP-

07/15  wynika,  iż  powierzchnia  ta  dotyczy  całej  powierzchni  Muzeum,  a  nie  powierzchni 

wystawy stałej.  

Zamawiający poinformował, iż warunek udziału dotyczył powierzchni wystawy stałej – 

wykonania  wystawy,  a  nie  całej  powierzchni  danej  instytucji  kultury,  zatem  wskazuje,  iż 

przedmiotowa wystawa/realizacja nie spełnia ww. warunku udziału w postępowaniu. Do tego 

powierzchnia  wskazana  w  piśmie  obejmuje  wymaganą  wystawę  stałą  łącznie  z  wystawą 

czasową, która nie spełnia warunku udziału w postępowaniu (brana ma być pod uwagę tylko 

powierzchnia wystawy stałej).  

W uzupełnieniu z dnia 24.02.2021 r. Wykonawca wdał się w polemikę z powyższym 

stwierdzając, cyt.: „Innymi słowy trudno sobie wyobrazić wystawę, zwłaszcza zlokalizowaną 

w  budynku,  która  składa  się  wyłącznie  z  pomieszczenia,  na  którego  całej  powierzchni 

posadowione  są  eksponaty,  gabloty  i  inne  przedmiotu  o  charakterze  stricte 

wystawienniczym. Tak w zamówieniu realizowanym na rzecz Teatru Starego w Krakowie jak 

i  w  niniejszym  zamówieniu  wystawę  stałą,  tworzą  funkcjonalnie  powiązane  ze  sobą 

pomieszczenia;  jest  tak  z  konieczności  technologicznej  i  artystycznej.  Dla  przykładu 

Wykonawca wskazuje pomieszczenia, które objęte są niniejszym zamówieniem (to jest które 

objęte  będą  odpowiednimi  pracami  wyłonionego  wykonawcy):  szatnia,  Wc,  zaplecza, 

kawiarenka,  sala  konferencyjna  i  edukacyjna,  magazyn,  biblioteka,  gabinety,  sekretariaty, 

pracownie  itd.  Zamawiający  nie  wykluczył  z  powierzchni  wymaganej  dla  wykazania 

spełnienia  warunku  udziału  tego  rodzaju  pomieszczeń.  Wykonawca  wskazuje,  że  MICET 

znajduje się w zabytkowym budynku Teatru Starego w Krakowie na dwóch piętrach i składa 

się  z  wielu  pomieszczeń  o  różnym  charakterze,  łącznie  podporządkowanych  funkcji 

wystawienniczej, tworzących razem spójny system.” 

Zamawiający wskazał, iż wykonawca nie wziął pod uwagę, iż Zamawiający posługuje 

się  w  tym  wypadku  nie  tylko  powierzchnią  ale  i  definicją  „wykonania  wystawy”.  A  zatem 

należy przyjąć, iż Zamawiający nie można uznać ww. realizacji jako spełniającej wymagania 

siwz. Wykonawca skupił się jedynie na polemice, natomiast nie wykazał, by – jak to określił  - 

wykonując  „szatnię,  wc,  zaplecza,  kawiarenka,  sala  konferencyjna  i  edukacyjna,  magazyn, 

biblioteka,  gabinety,  sekretariaty,  pracownie  itd.”  Obejmowały  one  swoim  zakresem 

wymagany  zakres  wskazany  w  definicji  „wykonania  wystawy”.  Wykonawca  nie  wykazał  

w  żaden  sposób,  iż  poza  powierzchnią  wystawienniczą  wskazaną  Zamawiającemu  przez 

służby  Narodowego  Teatru  Starego  w  Krakowie  w  ww.  realizacji  zadania  zdefiniowane  

w  pojęciu    „wykonania  wystawy”  realizowane  były  w  innych  pomieszczeniach  tego 

Zamawiającego.  

Wykonawca wskazuje, 

iż Zamawiający nie wskazał w siwz co rozumie pod pojęciem 

powierzchni  wystawienniczej,  jednakże  należy  w  tym  miejscu  zauważyć,  iż  ww.  pojęciem 

posługuje  się  pierwotny  Zamawiający.  Natomiast  wykonawca  miał  wykazać,  iż  na 

powierzchni  co  najmniej  600  m2  wyko

nał  wystawę.  Narodowy  Teatr  Stary  w  Krakowie 

potwierdził  w  tym  zakresie  jedynie  przestrzeń  wystaw  stałych  i  czasowych,  która  wynosiła 

470,61 m2. (…) 

Wykonawca  wskazał  cyt.:  „Wykonawca  wedle  przyjętej  w  SIWZ  (niedoskonałej) 

definicji  wystawy  stałej  spełnia  powyższy  warunek  udziału  w  postępowaniu”.  Zamawiający 

nie podziela ww. zdania. Po pierwsze Wykonawca myli pojęcia z siwz („wykonanie wystawy” 

a  pojęcie  „wystawy  stałej”)  a  do  tego  wykonawca  oprócz  polemiki  nie  udowodnił,  iż  zakres 

minimalny opisany 

w siwz zrealizowany był w innych pomieszczeniach, co biorąc pod uwagę 

ich  nazwy  (np.  wc,  szatnia,  kawiarenka  itp.)  mogło  mieć  miejsce.  Po  drugie  Zamawiający 

całą  korespondencję  w  sprawie  przekazał  wraz  z  wezwaniem  z  dnia  22.02.2021  r.  

i  w  uzupełnieniu  na  nie  nie  otrzymał  żadnego  odniesienia  do  spełniania  warunku  udziału  

w  postępowaniu,  a  jedynie  luźne  polemiczne  uwagi  w  tym  zakresie.  Wykazanie  spełnienia 

warunku udziału w postępowaniu należy do wykonawcy. 

Ad. 3 

– realizacja 1C 

Pozycja 1C wykazu 

– wystawa Hydropolis dla MPWiK S.A. we Wrocławiu 

Usługa  ta  nie  spełnia  warunku  udziału  w  postępowaniu,  gdyż:  nie  wykazano,  że  została 

zrealizowana  na  rzecz  instytucji  kultury  oraz  nie  wykazano  zasadności  łączenia  trzech 

różnych  umów  realizacyjnych  dla  wskazanego  wyżej  Zamawiającego  z  trzema  różnymi 

podmiotami,  a  zatem  nie  wykazano  zasadności  wykazania  ww.  usługi  w  podziale  na  3 

odrębne realizacje i wymaganej kwoty realizacji w wysokości min. 5 mln zł. 

Wykonawca w złożonym wykazie, a następnie w odpowiedzi z dnia 19.02.2021 r. nie 

wyjaśnił wątpliwości Zamawiającego, a to: 

1. w zakresie wyjaśnienia, na jakiej podstawie wskazano, iż MPWiK S.A. we Wrocławiu jest 

instytucją kultury: 

Wy

konawca  nie  udzielił  wyjaśnień  na  pytania,  wdając  się  w  polemikę  w  zakresie 

instytucji 

kultury,  zatem  Zamawiający  nie  będzie  ponawiał  w  tym  zakresie  swojej 

argumentacji,  wskazanej  w  realizacji  ad.  1A. 

Zamawiający  jasno  sprecyzował  warunek 

udziału w postępowaniu, a wyjaśnienia wykonawcy mówiące o tym, iż „zamówienie zlecone 

wykonawcy  MPWiK  S.

A.  we Wrocławiu (Hydropolis)  ma charakter  wystawy  interaktywnej  – 

jest de facto muzeum o wodzie, a tym samym ma charakter kulturalno 

– edukacyjny (…)” nie 

może zostać uznane za spełnienie warunku udziału w postępowaniu, gdyż mowa w nim była 

o  realizacji  na  rzecz  instytucji  kultury,  a  nie  jedy

nie  dla  podmiotów  –  jak  to  określił 

Wykonawca 

– o charakterze kulturalno – edukacyjnym 

Skoro zdaniem Wykonawcy cyt. „trudno odmówić MPWiK S.A. we Wrocławiu statusu 

instytucji kulturalnej” – należało to odpowiadając na pytania Zamawiającego wykazać, gdyż 

samorządowe  instytucje  kultury  także  powinny  móc  zostać  zweryfikowane  przez 

Zamawiającego poprzez ogólnie dostępny wpis do samorządowego rejestru instytucji kultury.  

Nie  można  zatem  przyjąć,  iż  Wykonawca  wykazał,  że  MPWiK  S.A.  we  Wrocławiu  jest 

instytucją kultury. W szczególności na wezwanie Zamawiającego, wykonawca dodał, iż cyt.: 

„wystawa Hydropolis służy kulturze i używając modnego niegdyś sformułowania funkcjonuje 

„na  odcinku  kultury”.  Nie  jest  to  jednak  potwierdzeniem  spełniania  warunku  udziału  

w postępowaniu. 

2.  w  zakresie  wyjaśnienia  dot.  terminu  realizacji  oraz  podmiotowego  udziału  w  realizacji 

każdej  z  trzech  odrębnych  umów  innego  składu  podmiotowego  Wykonawców,  a  co  za  tym 

idzie także kwotowego warunku postawionego w SIWZ: 

Wykonawca  wskazał,  iż  realizacja  podzielona  była  na  etapy.  Nie  wyjaśnił  jednak 

dlaczego  trzy  różne  umowy,  realizowane  w  różnym  składzie  podmiotowym  i  w  różnym 

okresie czasu, zostały wykazane jako jedna realizacji. Wola Wykonawcy w tym zakresie, aby 

ww.  realizację  połączyć,  nie  daje  podstaw  do  przyjęcia,  iż  była  to  jedna  realizacja. 

Wykonawca  nie  wyjaśnił  (mimo  skierowania  w  tym  zakresie  odrębnego  pytania)  dlaczego 

trzy różne umowy, realizowane na różne zadania i w różnym okresie czasu, przez zgoła inne 

podmioty,  mają  zostać  uznane  za  jedną  realizację  i  potwierdzać  wymaganą  wartość 

realizacji. Zamawiający wskazał, iż daty ww. protokołów odbioru z 19.10.2015 r. i 21.10.2015 

r. wskazują, iż nie można uch uznać za spełniające warunek udziału w postępowaniu, nawet 

w  rozszerzonym  zakresie, skoro  zostały  zrealizowane przed  okresem  realizacji  wskazanym 

w SIWZ. Na wezwanie Zamawiającego Wykonawca nie uzupełnił powyższego, nie wyjaśnił 

wątpliwości  i  uwag,  wskazał  jedynie,  iż  podtrzymuje  swoje  poprzednie  wyjaśnienia. 

Zamawiający wskazał, iż to na Wykonawcy spoczywa ciężar wykazania spełniania warunków 

udziału  w  postępowaniu.  Zamawiający  po  analizie  złożonych  dokumentów  dał  możliwość 

Wykonawcy  wyjaśnienia  na  podstawie  art.  26  ust.  4,  a  następnie  dopiero  skorzystał  

z wezwania w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. Mimo to Wykonawca nie wyjaśnił wskazanych 

wyżej wątpliwości Zamawiającego w zakresie ww. realizacji.  

Ad. 4 

– realizacja 1D 

Pozycja 1D wykazu 

– wystawa w Experience Center, Arabia Saudyjska dla MT2 Unit 1310, 

Dubaj 

Usługa  ta  nie  spełnia  warunku  udziału  w  postepowaniu,  gdyż:  nie  wykazano,  że 

została  zrealizowana  na  rzecz  instytucji  kultury,  a  okres  jej  ekspozycji  na  dzień  składania 

ofert jest krótszy niż wymagany okres co najmniej 3 lat. 

Wykonawca  w  wykazi

e, a następnie w  odpowiedzi  z  dnia 19.02.2021  r. nie wyjaśnił 

wątpliwości Zamawiającego, a to: 

1. w zakresie wyjaśnienia, na jakiej podstawie wskazano, iż MT2 jest instytucją kultury: 

Wykonawca  nie  wyjaśnił  i  nie  wykazał,  iż  podmiot  MT2  Unit  1310  Dubaj  jest  instytucją 

kultury,  zatem  Zamawiający  nie  będzie  ponawiał  w  tym  zakresie  swojej  argumentacji, 

wskazanej już w ad. 1. 

Wykonawca  w  szczególności  nie  wykazał  i  nie  wyjaśnił  statusu  ww.  podmiotu,  

o  którym  nie  świadczą  wspólnicy  czy  inwestorzy,  ale  realny  status  pomiotu,  który  zgodnie  

z  przedłożonymi  referencjami  jest  „spółką  zarejestrowaną  i  licencjonowaną  jako  podmiot  

w strefie wolnego handlu”. 

Mimo  wezwania  do  wyjaśnień  na  podstawie  art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp,  Wykonawca 

nie wykazał, iż ww. podmiot jest instytucją kultury. 

Na wezwanie na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp Wykonawca wskazał jedynie, iż: 

„Względem  wystawy  w  Experience  Center  w  Arabii  Saudyjskiej  w  kwestii  trapiącego 

Zamawiającego problematu pod hasłem „instytucja kultury” Wykonawca odsyła do wyjaśnień 

powyżej. Dodać tutaj jedynie trzeba, że idąc torem myślenia Zamawiającego Wykonawca nie 

mógłby  się  szczycić  realizacjami  (przedstawiać  stosownych  referencji)dla  podmiotów 

zagranicznych  działających  (mających  siedzibę)  w  krajach,  w  których  nie  funkcjonuje 

sformalizowana procedura i sposób zaliczania podmiotów do grona instytucji kultury, tak jak 

to  rozumie  Zamawiający;  innymi  słowy  takich  krajów,  w  których  podmiot  prowadzący 

działalność  kulturalną  nie  jest  instytucją  kultury  w  rozumieniu  ustawy  wskazanej  w  piśmie  

z  dnia  22  lutego  2021  roku  i  tam  przyjętej  definicji  (taka  ustawa  po  prostu  nie  obowiązuje  

w innych niż Polska krajach, szczególnie w Arabii Saudyjskiej). Nie sposób zatem odszukać 

danego zamawiającego posługując się numerem z rejestru Ministra kultury względnie innego 

rejestru.” 

Nie  wchodząc  w  polemikę  z  Wykonawcą  (bo  rejestry  instytucji  kultury  w  innych 

krajach także występują) – Wykonawca skupił się jedynie na polemice z wezwaniem, a nie 

na  wykazaniu,  że  jeśli  w  Arabii  Saudyjskiej  nie  ma  rejestru  instytucji  kultury  (czego 

Wykonawca  nie  wykazał  i  nie  napisał  wprost)  to  jednak  Zamawiający  na  rzecz  którego 

realizację  wykonywał  spełnia  warunku  do  uznania  za  ww.  instytucję  analogicznie  jak  

w prawie polskim 

– wraz z uzasadnieniem. Zamawiający podał w pismach swoje wątpliwości, 

w szczególności to, że Zamawiający, na rzecz którego realizowana została usługa, wg prawa 

polskiego  jest  spółką  prawa  handlowego  (komercyjną,  po  przetłumaczeniu  strony  – 

podmiotem definiowanym na kształt agencji reklamowej), a więc w porównaniu do „polskiej 

instytucji  kultury”  nie  spełnia ww.  warunku,  a  Wykonawca w  żaden  sposób  nie wykazał, że 

ww. podmiot warunek ten spełnia. 

W żaden sposób Wykonawca nie odniósł się do ww. treści wezwania i nie wykazał, 

podobnego  charakteru  tej  instytucji  do  instytucji  kultury  w  polskim  porządku  prawnym  (np. 

Muzeum itp.). 

To  do  wykon

awcy  należy  wyjaśnienie  i  opisanie  realizacji  wskazującej  na 

potwierdzenie 

spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu.  To  nie  Zamawiający  winien 

doszukiwać  się  w  każdym  wykazie  i  przedstawionej  referencji  wyjaśnienia  swoich 

wątpliwości. Wykonawca bardzo skrótowo potraktował ww. realizację, natomiast w zakresie 

wyjaśnienia  podmiotu  Zamawiającego  MT2  i  jego  charakteru  (aby  uzasadnić  wykonanie 

realizacji  na  rzecz  instytucji  kultury)  nie  przedstawił  żadnego  wyjaśnienia  nawet  przy 

wskazaniu,  iż  referencje  wystawione  są  przez  podmiot  prywatny,  komercyjny.  

W  dokumentacji  oferty  nie  przedstawiono  żadnego  wyjaśnienia  na  ten  temat,  dlatego 

Zamawiający  nie  był  w  stanie  zweryfikować  statusu  ww.  realizacji  w  odniesieniu  do  tego 

warunku udziału w postępowaniu. 

2.  w  zakres

ie  wyjaśnienia  –  uzupełnienia  okresu,  w  którym  wystawa  stała  została 

udostępniona 

Wykonawca wskazał, iż cyt.: „wystawa (…) została udostępniona w maju 2019 r. i jest 

nadal udostępniana w tej samej lokalizacji, przy czym planowany okres jej udostępnienia to 

okres nie krótszy niż 3 lata”. Zgodnie z warunkiem udziału w postępowaniu przez „wystawę 

stałą”  Zamawiający  rozumie  wystawę  zaprojektowaną,  wykonaną  dla  instytucji  kultury  

i  eksponowaną  w  tej  samej  lokalizacji  przez  okres  co  najmniej  3  lat.  Sam  układ  słów 

wskazuje na charakter przeszły dokonany: zaprojektowana, wykonana i eksponowana przez 

okres co najmniej 3 lat.  

Wykonawca wskazał w wyjaśnieniach, iż planowany okres udostępnienia nie będzie 

krótszy niż 3 lata, a zatem nie wykazał warunku udziału w postępowaniu. Słowo – planowany 

okres 

– wskazuje na zdarzenie przyszłe i niepewne, co jedynie potwierdza brak wykazania 

ww.  warunku  udziału  w  postępowaniu.  Podobnie,  jak  wskazany  w  wyjaśnieniu  okres  –  od 

maj 2019 r. do chwili obecnej 

–  czyli nieco ponad półtora roku (a nie ja w warunku udziału  

w postępowaniu okres co najmniej 3 lat).  

Wykonawca  w  uzupełnieniu  wykazu  stwierdził  cyt.:  „Kwestia  okresu  i  analiza  słów 

dotyczących  długości  prezentacji  wystawy  została  przedstawiona  wyżej  przy  okazji 

roztrząsania  referencji  wystawionej  przez  Centrum  Geoedukacji  w  Kielcach.  Zwraca  uwagę 

w  tym  miejscu  użyte  po  raz  pierwszy  w  postępowaniu  sformułowanie  „na  dzień  składania 

ofert”  odnośnie  okresu  wymaganego  okresu  ekspozycji.  Jest  to  próba  niedopuszczalnej 

redefinicji pojęcia, które dotychczas było nieścisłe – w SIWZ nie sprecyzowano go.” 

Zamawiający  wskazał,  iż  Wykonawca  całkowicie  pominął  fakt,  iż  warunki  udziału  

w  postępowaniu  winny  zostać  spełnione  co  najmniej  na  dzień  składania  ofert,  co  nie  jest 

redefinicją Zamawiającego, ale wynika z przepisów ustawy Pzp.  

W SIWZ znalazł się zapis: 

„W  celu  potwierdzenia  posiadania  wiedzy  i  doświadczenia  wykonawcy  zobowiązani  są 

wykazać  się posiadaniem  wiedzy  i  doświadczenia,  tj.:  wykażą, że w  okresie ostatnich  5 lat 

przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy, 

w  tym  okresie  należycie  wykonali  następujące  dostawy  i  usługi  o  charakterze  i  złożoności 

podobnej do przedmiotu niniejszego zamówienia”. Powyższe wynika także z rozporządzenia 

Ministra  Rozwoju  z  dnia  26  lipca  2016  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może 

żądać zamawiający od wykonawcy w postepowaniu o udzielenie zamówienia - § 2 pkt 4 ppkt 

2.  Jest  to  zresztą  zapis  typowy  w  postępowaniach  przetargowych  szczególnie,  iż  warunki 

udziału  w  postępowaniu  mają  być  spełnione  najpóźniej  na  dzień  złożenia  ofert,  a  nie  na 

dowolną inną przyszłą i niepewną datę. Nie pojawia się on więc „pierwszy raz” ale widnieje 

od dnia wszczęcia postępowania i od tego dnia pozostawał niezmienny. Nie jest to pojęcie 

nowe,  którego  dokumentacja  postępowania  nie  znała,  zatem  nie  może  zostać  zmieniane 

według jedynie subiektywnych oczekiwań Wykonawcy.  

Ponadto  Zamawiający  wykluczył  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  wykonawcę  TRIAS  AVI  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy 

Pzp. W uzasadnieniu fak

tycznym ww. decyzji Zamawiający podał, iż wykonawca przedstawił 

Zamawiającemu wykaz usług na potwierdzenie spełniania warunku udziału w postępowaniu, 

o którym mowa w rozdziale V ust. 2 lit. c1 lit. a SIWZ, składający się z 2 realizacji (od 1A do 

1B),  który  to  jednak  wykaz  wymagał  wyjaśnień  i  nie  był  wypełniony  zgodnie  z  wzorem 

wykazu stanowiącym załącznik do SIWZ. Mając na uwadze przesłany przez ww. wykonawcę 

w  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego  wykaz  wraz  z  poświadczeniami  (referencjami 

itp.)  Zamawiający  zwrócił  się do  wykonawcy  o  udzielenie wyjaśnień  w  wykazie realizacji  nr 

1B.  T

akże  udzielone  wyjaśnienia  nie  dały  podstaw  do  uznania  przez  Zamawiającego 

spełnienia przez wykonawcę warunku udziału w postępowaniu, gdyż:  

Pozycja  1B  wykazu 

–  kompleksowe  wykonanie  ekspozycji  Centrum  Pieniądza  NBP  im. 

Sławomira  S.  Skrzypka  –  Zamawiający  –  Narodowy  Bank  Polski  –  usługa  ta  nie  spełnia 

warunku,  gdyż  nie  wykazano,  że  została  zrealizowana  na  rzecz  instytucji  kultury. 

Wykonawca  w  wykazie,  a  następnie  w  odpowiedzi  z  dnia  18  marca  2021  r.  nie  wyjaśnił 

wątpliwości Zamawiającego, a to: 

1.  w  zakresie  wyjaśnienia,  na  jakiej  podstawie  wskazano,  iż  Narodowy  Bank  Polski  jest 

instytucją kultury: Zgodnie z warunkiem udziału w postępowaniu wymagana była realizacji na 

rzecz  instytu

cji  kultury,  której  legalna  definicja  znajduje  się  w  ustawie  o  organizowaniu  

i  prowadzeniu działalności  kulturalnej  z  dnia 25 października 1991  r.  (Dz.  U.  z  2020 r.  poz 

194 ze zm.). Z

godnie z ww. ustawą cały rozdział 2 ustawy nosi tytuł: „Rozdział 2 Instytucje 

kultury”,  które  zostały  dalej  w  ustawie  podzielone  na:  państwowe  instytucje  kultury  (art.  8)  

i  samorządowe  instytucje  kultury  (art.  9).  Zamawiający  stawiając  warunek  udziału  

w  postępowaniu  postawił  go  w  sposób  ujmujący  wszystkie  instytucje  kultury  zgodnie  

z  powyższa  definicją  i  systematyką  ustawową.  Zatem  każdy  wykonawca,  który  wykaże,  że 

realiz

ował  zgodnie  z  pozostałymi  wymaganiami,  realizację  na  rzecz  instytucji  kultury 

(obojętnie,  czy  państwowej  czy  samorządowej)  wykazałby  spełnienie  tej  części  warunku 

udziału  w  postępowaniu.  To,  że  usługa  NBP  została  zrealizowana  na  rzecz  instytucji 

powołanej  przez  cyt.  „Państwo  jako  podmiot  sprawujący  mecenat  nad  działalnością 

kulturalną” nie oznacza, iż jest to instytucja kultury – w tym wypadku państwowa. Jako taka 

powinna  posiadać  odpowiedni  status  instytucji  kultury  –  a  co  za  tym  idzie  wpis  do  rejestru 

sa

morządowych instytucji kultury i Zamawiający bez wykazywania ww. wykazie powinien bez 

problemu  móc  ww.  numer  wpisu  sprawdzić  i  pobrać  go  z  odpowiedniego  rejestru. 

Wykonawca na wezwanie do wyjaśnień ww. wpisu nie wykazał. Nie można zatem przyjąć, iż 

wykonaw

ca wykazał, iż NBP jest instytucją kultury. Zamawiający jasno sprecyzował warunek 

udziału,  a  wyjaśnienia  wykonawcy  mówiące  o  tym,  iż  cyt.  „ustawa  (…)  wskazuje  Państwo 

jako podmiot 

sprawujący mecenat nad działalnością kulturalną oraz precyzuje na czym ona 

p

olega  wyszczególniając  również  na  edukację”  nie  może  zostać  uznane  za  spełnienie 

warunku  udziału  w  postępowaniu,  gdyż  mowa  w  nim  była  o  realizacji  na  rzecz  instytucji 

kultury, a nie jedynie dla podmiotów – jak to określił wykonawca – o charakterze kulturalno – 

edukacyjnym. Wykonawca w piśmie z dnia 18 marca 2021 r. szeroko eksponował definicję 

działalności  kulturalnej,  która  w  rozumieniu  ustawy  o  organizowaniu  i  prowadzeniu 

działalności  kulturalnej  polega  na  tworzeniu,  upowszechnianiu  i  ochronie  kultury. 

Wy

konawca  wskazywał  na  edukacyjną  rolę  wykonanej  wystawy  oraz  że  NBP  jest  bankiem 

centralnym, prowadzącym również działalność wydawnicza i promocyjną. Dalej wywodził, iż 

NBP  prowadzi  działalność  kulturalną  poprzez  m.in.  dzielenie  się  wiedzą  w  Centrum 

Pieniądza.  Wykonawca  w  sposób  bardzo  szczegółowy  opisał  działalność  kulturalną,  która 

jednak nie odpowiada desygnatowi nazwy „instytucja kultury”. Ponadto wykonawca wskazał, 

że  „Zamawiający  wskazuje,  co  rozumie  przez  wystawę  stałą;  jest  to  wystawa 

zaprojektowana, wykonana dla instytucji kultury i eksponowana w tej samej lokalizacji przez 

okres co najmniej 3 lat. Zamawiający wyraźnie wskazał, że wystawa ma być wykonana dla 

instytucji  kultury,  a  nie  instytucji  kultury  posiadającej  numer  rejestru  kultury  (…)”. 

Zamawi

ający  poinformował,  że  nie  ma  podziału  na  instytucje  kultury  posiadające  numer  

w  rejestrze  kultury  i  nieposiadające  numeru  w  rejestrze  kultury.  To  m.in.  numer  rejestru 

wyznacza  to,  czy  dany  podmiot  instytucją  kultury  jest,  czy  też  nie.  Wykonawca  

w  podsum

owaniu  wskazał,  iż  NBP  nie  posiada  takiego  numeru  rejestrowego,  ale  jest 

instytucją  kultury.  Powyższe  jest  sprzeczne  z  definicją  legalną  instytucją  kultury  zawarta  

w  ustawie  o  organizowaniu  i  prowadzeniu  działalności  kulturalnej  z  dnia  25  października 

1991  r.,  gdzie  wpis  do  rejestru  kultury  ma  dla  tych  instytucji  charakter  konstytutywny. 

Niewiadomym  jest  także  odwołanie  się  do  podmiotów  zagranicznych,  skoro  wykonawca 

takowych  realizacji  nie wykazał. W  piśmie z  dnia 26.03.2021  r.  Wykonawca poza  polemiką  

z 

powyższym wskazuje odniesienie m.in. do realizacji spoza granic kraju mimo, iż takowych 

nie wykazał w wykazie usług.   

Wykonawca  stwierdził  cyt.:  „Wykonawca  pragnie  wskazać,  że  nie  ma  żadnych 

podstaw  do  zawężania  „instytucji  kultury”  jedynie  do  polskiego  rejestru  tych  instytucji.  Na 

gruncie  Unii  Europejskiej  pojęcie  to  nie  jest  jednolicie  pojmowane  a  już  z  pewnością  nie 

doznaje  ograniczeń  do polskiego rejestru”.  Wykonawca chcąc  wykazać spełnienie warunku 

udziału  w  postępowaniu  wykazuje  realizację  na  rzecz  NBP,  sam  wskazuje  przepisy  prawa 

polskiego  ustalającego  ramy  jego  działania,  zatem  NBP  jako  instytucja  kultury  powinna 

posiadać  stosowny  numer  wpisu  w  odpowiednim  rejestrze  według  prawa  polskiego. 

Odwołanie  do  prawa  UE,  nie  podparte  żadną  argumentacją,  nie  wykazuje  spełnienia 

warunku udziału w postępowaniu.  

Wykonawca nie wykazał spełnienia warunku udziału w postępowaniu w tym zakresie. 

Bogata korespondencja, odniesienie się do historycznych źródeł pojęcia kultura itp. wskazują 

jedynie chęć konwalidacji realizacji nie spełniającej wymagań SIWZ. Sam fakt wielości i ilości 

tłumaczeń  wskazuje,  iż  gdyby  Zamawiający  inaczej  sformułował  warunek  udziału  

w postępowaniu, tj. określił jako „działalność kulturalna” czy „związana z kulturą” – to wtedy 

naraziłby się na wielość i różnorodność interpretacji w tym zakresie. 

Wykonawca  stwierdza  dalej  cyt.:  „Nie  ulega  przecież  żadnej  wątpliwości,  że 

działalność  promująca  wiedzę  na  temat  pieniądza,  jego  historii,  roli  banków  w  obrocie 

gospodarczym  oraz  znaczenie  procesów  ekonomicznych  opartych  o  pieniądz  jest 

działalnością  kulturalną.  Narodowy  Bank  Polski  z  kolei  jest  instytucją,  która  podejmuje 

działania  służących  upowszechnianiu  wiedzy  o  zasadach  funkcjonowania  rynku 

finansowego,  pobudzaniu  postaw  przedsiębiorczych,  kształtowaniu  odpowiedzialności  przy 

podejmowaniu  decyzji  fina

nsowych,  podnoszeniu  poziomu  znajomości  zagadnień 

ekonomicznych, popularyzowaniu wiedzy na temat ekonomicznego dziedzictwa narodowego 

oraz  promowaniu  nowoczesnych  postaw  wpływających  na  kształtowanie  kapitału 

społecznego. NBP realizuje wskazane cele m. in. poprzez: opracowywanie oraz wspieranie 

projektów edukacyjnych o tematyce ekonomicznej skierowanych do różnych grup odbiorców, 

zwłaszcza do środowisk szkolnych i akademickich, liderów opinii społecznej oraz środowisk 

zagrożonych  wykluczeniem  finansowym;  wyrównywanie  szans  edukacyjnych  młodzieży 

studiującej  na  kierunkach  ekonomicznych  dzięki  programom  stypendialnym;  rozbudowaną 

działalność  wydawniczą;  ogólnodostępną  działalność  Centrum  Pieniądza  NBP  i  Centralnej 

Biblioteki  NBP,  jednej  z  najlepiej  zaopatrzonych  polskich  bibliotek  naukowych  o  profilu 

ekonomicznym. 

Wobec  powyższego  nie  ulega  żadnej  wątpliwości,  że  działalność 

informacyjna,  edukacyjna,  czy  też  wydawnicza  Narodowego  Banku  Polskiego,  

w  szczególności  poprzez  projekt  Centrum  Pieniądza  NBP  im.  Sławomira  S.  Skrzypka  jest 

działalnością kulturalną, wykonywaną przez instytucję Narodowego Banku Polskiego.” 

Wykonawca  zatem  w  odpowiedzi  wskazuje  i  koncentruje  się  na  wykazaniu,  iż  NBP 

prowadzi  działalność  kulturalną  –  mimo,  iż  takiego  wymagania  Zamawiający  w  siwz  nie 

postawił.  Dodatkowo  wskazać  należy,  iż  pojęcie  „działalność  kulturalna”  –  także  posiada 

definicję  legalną  w  ustawie  z  dnia  25  października  1991  r.  o  organizowaniu  i  prowadzeniu 

działalności  kulturalnej.  Działalność  kulturalna  w  rozumieniu  ww.  ustawy  polega  na 

tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W ustawie wskazane są formy organizacyjne 

działalności kulturalnej – art. 2 ww. ustawy. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej 

są  w  szczególności:  teatry,  opery,  operetki  filharmonie,  orkiestry,  instytucje  filmowe,  kina, 

muzea,  biblioteki,  domy  kultury,  ogniska  artystyczne,  galerie  sztuki  oraz  ośrodki  badań  

i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.  

Wskazany  jest  także  sposób  prowadzenia  działalności  kulturalnej  (art.  3)  – 

Działalność  kulturalną  mogą  prowadzić  osoby  prawne,  osoby  fizyczne  oraz  jednostki 

organizacyjne  nieposiadające  osobowości  prawnej  oraz  sposób  jej  prowadzenia  jako 

działalności pobocznej. (art. 4). Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające 

osobowości  prawnej,  których  podstawowym  celem  statutowym  nie  jest  prowadzenie 

działalności kulturalnej, mogą prowadzić taką działalność w szczególności w formie klubów, 

świetlic, domów kultury i bibliotek. 

Jak widać zatem Wykonawca wskazuje, iż NBP prowadzi działalność kulturalną. Jest 

to  jednak  pojęcie  szersze  niż  instytucja  kultury.  Inaczej  mówiąc,  każda  instytucja  kultury 

prowadzi działalność kulturalną w myśl tej ustawy, ale nie każda działalność kulturalna jest 

prowadzona  przez  instytucje  kultury.  A  warunkiem  u

działu  w  postępowaniu  była  właśnie 

realizacja 

–  wykonanie  wystawy  stałej  na  rzecz  (dla)  instytucji  kultury.  Warunek  udziału  

w  postępowaniu  nie  wskazywał  na  jakąkolwiek  działalność  kulturalną,  ale  na  realizację  dla 

instytucji kultury.  

Wykonawca w bogatyc

h wyjaśnieniach podaje, iż Zamawiający nie wskazał wyraźnie, 

iż definicja instytucji kultury miała opierać się na tej ustawowej, jednak sam nie podał żadnej 

innej  definicji  czy  rozumienia  ww.  pojęcia  (bo  takowego  nie  ma,  w  obrocie  istnieje  jedynie 

jedna  de

finicja  legalna  tego  pojęcia).  Dodatkowo,  chcąc  usankcjonować  swoje  rozumienie 

ww.  pojęcia,  wykonawca  sam  sięga  do  definicji  z  tej  samej  ustawy  mimo,  że  rzekomo  nie 

powinna być stosowana w postępowaniu wg ww. wykonawcy.  

Zamawiający  podkreślał,  że  rozumienie  pojęcia  oraz  jego  wykładnię  podał  nie  tylko  

w  siwz,  ale  także  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  i  stosuje  się  do  znaczenia  ww.  pojęcia. 

Wykonawca nie przedstawił żadnego innego rozumienia poza definicją legalną ww. pojęcia. 

Chcąc  usankcjonować  jedną  z  realizacji  wskazał  na  inną  definicję  legalną  z  powołanej 

ustawy,  która  nie  znalazła  odzwierciedlenia  w  wymaganiach  siwz.  Nie  może  zatem 

Zamawiający uznać realizacji, która nie spełnia warunku udziału w postępowaniu.  

W  konsekwencji  powyższego  ofertę  wykonawcy  TRIAS  AVI  Zamawiający  uznał  za 

odrzuconą na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy Pzp.  

Izba zważyła, co następuje: 

Sprawa o sygn. akt: KIO 1073/21 

Zarzuty wykluczenia Odwołującego 1 – New Amsterdam z postępowania 

Nie zasługiwały na uwzględnienie zarzuty naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp 

poprzez  wykluczenie  Odwołującego  1  –  New  Amsterdam  z  postępowania  i  uznania  jego 

oferty  za  odrzuconą  z  powodu  niewykazania  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  

w  zakresie  posiadania  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  o  której  mowa  w  rozdziale  V 

ust.  2  lit.  c1  lit.  a  SIWZ  względem  realizacji  następujących  wystaw,  tj.:  poz.  1a  –  Wystawa 

stała w Centrum Geoedukacji w Kielcach, poz. 1b - Muzeum Interaktywne (Centrum Edukacji 

Teatralnej),  poz.  1c 

–  Wystawa  Hydropolis  oraz  1d  –  Experience  Center,  jak  również 

skorelowany  z  ww.  zarzutami 

–  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  –  poprzez 

naruszenie  zasady  uczciwej  konkurencji  i  zasady  przejrzystości  poprzez  wykluczenie 

Odwołującego 1 z postępowania. 

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp, z 

postępowania o udzielenie zamówienia 

wyklucza  się  wykonawcę,  który  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu 

lub  nie  został  zaproszony  do  negocjacji  lub  złożenia  ofert  wstępnych  albo  ofert,  lub  nie 

wykazał  braku  podstaw  wykluczenia.  Zgodnie  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  zamawiający 

przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz 

zgodnie z zasa

dami proporcjonalności i przejrzystości. W tym miejscu podnieść należy, iż nie 

budzi  wątpliwości,  że  warunki  udziału  w  postępowaniu  oraz  brak  podstaw  do  wykluczenia 

muszą być bezwzględnie spełnione na dzień składania ofert (nawet jeśli wraz z ofertą nie są 

wymagane  inne  dokumenty  oprócz  oświadczenia  o  spełnieniu  warunków  udziału  

w  postępowaniu)  i  muszą  trwać  przez  cały  okres  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  (por.  wyrok  KIO  z  dnia  22  sierpnia  2019  r. sygn.  akt:  KIO  1551/19,  wyrok  KIO  

z dnia 23 stycznia 2018 r. sygn. akt: KIO 65/18). 

Izba  wskazuje,  iż  wymogów  Zamawiającego określonych w rozdziale  V ust.  2  lit.  c1  

lit. a SIWZ nie spełniała Wystawa stała w Centrum Geoedukacji w Kielcach zrealizowana na 

rzecz 

Geopark  Kielce.  Przedmiotowa  usługa  nie  została  zrealizowana  na  rzecz  instytucji 

kultury,  a  okres  ekspozycji  wystawy  na  dzień  składania  ofert  był  krótszy  niż  wymagany  co 

najmniej okres 3 lat. 

W tym miejscu wskazać należy, iż Odwołujący 1 w toku rozprawy przed 

Izbą nie twierdził, iż ww. wystawa została wykonana na rzecz instytucji kultury, a zasadniczo 

powoływał się na to, że Zamawiający w postanowieniach SIWZ w ramach warunku udziału  

w  postępowaniu  nie  odesłał  do  przepisów  ustawy  o  organizowaniu  i  prowadzeniu 

działalności  kulturalnej,  przez  co  nie  można  wyciągać  wobec  Wykonawcy  negatywnych 

konsekwencji.  

Odnośnie rozumienia pojęcia „instytucji kultury”, o którym mowa w rozdziale V ust. 2 

lit.  c1  lit.  a  SIWZ 

Izba  podziela  argumentację  Zamawiającego  zaprezentowaną  szeroko  

w 

zawiadomieniu  o  wykluczeniu  Odwołującego  1  z  postępowania  oraz  powtórzoną  

w odpowiedzi na odwołanie. Zgodnie z ww. warunkiem udziału w postępowaniu wykonawca 

obowiązany  był  wykazać  się  m.in.  dwoma  zamówieniami  polegającymi  na  wykonaniu 

wystawy stałej o określonej powierzchni i wartości, przy czym Zamawiający doprecyzował, iż 

przez  „wystawę  stałą”  rozumie  wystawę  zaprojektowaną,  wykonaną  dla  instytucji  kultury  

i  eksponowaną  w  tej  samej  lokalizacji  przez  okres  co  najmniej  3  lat.  Bezspornie  

w  postanowieniac

h  SIWZ  Zamawiający  nie  wskazał,  iż  pojęcie  „instytucji  kultury”  należy 

rozumieć  zgodnie  z  przepisami  ustawy  z  dnia  25  października  1991  r.  o  organizowaniu 

i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194). Nie ma jednak wątpliwości, 

iż definicja „instytucji kultury” została uregulowana w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu 

działalności kulturalnej z dnia 25 października 1991 r. (Dz. U. z 2020 r. poz 194 ze zm), co 

potwierdza  z

łożone  przez  Zamawiającego  pismo  Ministerstwa  Kultury,  Dziedzictwa 

Narodowego  i  Sportu  z  dnia  16  kwietnia  2021  r. 

Z  powyższego  pisma  ponadto  wprost 

wynika,  iż  wszystkie  instytucje  kultury  muszą  posiadać  stosowny  wpis  do  rejestru 

prowadzonego  przez  organizatora,  zgodnie  z  art.  14  tej  ustawy,  a  podstawowym  celem 

statuto

wym  ich  działalności  jest  właśnie  działalność  kulturalna.  Jednocześnie  jak  wynika  

z  ww.  pisma,  podmiot  niewpisany  do  rejestru  instytucji  kultury  prowadzonego  przez 

organizatora 

(samorządowego  albo  państwowego)  nie  posiada  statusu  instytucji  kultury, 

gdyż  wpis  taki  ma  charakter  konstytutywny.  Odwołujący  1  nie  polemizował  z  treścią  ww. 

pisma,  wszak  jako  podmiot  profesjonalny  w  branży  objętej  przedmiotem  zamówienia 

powinien  ww.  definicję  znać.  Dalej  wskazać  należy,  iż  nawet  w  Wikipedii  czytamy,  że: 

„Instytucja  kultury  -  zakład  o  charakterze  publicznym  zajmujący  się  upowszechnianiem 

kultury,  może  być  zarówno  państwowy  jak  i  samorządowy.  Przybiera  różne  formy 

organizacji,  np.  teatr,  kino,  instytucja  filmowa,  muzeum,  biblioteka,  opera,  operetka, 

filharmonia,  orkiestra,  dom  kultury,  ognisko  artystyczne,  galeria  sztuki,  ośrodek  badań  

i  dokumentacji.  Zasady  organizacji  instytucji  kultury  w  Polsce  reguluje  ustawa  z  25 

października  1991  o  organizowaniu  i  prowadzeniu  działalności  kulturalnej.  Formy 

organizacyjne instytucji kultury: - 

instytucje państwowe – instytucje tworzone przez ministrów 

oraz kierowników urzędów centralnych - instytucje samorządowe - instytucje tworzone przez 

jednostki  samorządu  terytorialnego.”  Tym  samym  gdyby  nawet  Odwołujący  1  miał 

jakiekolwiek wątpliwości interpretacyjne w przedmiocie rozumienia pojęcia „instytucji kultury”, 

to  już  takie  źródło  jak  Wikipedia  rozwiałoby  je  jednoznacznie  i  „odesłało”  Wykonawcę  do 

właściwego aktu prawnego. Warto również dodać, iż Odwołujący 1 nie przedstawił własnego 

rozumienia pojęcia „instytucja kultury”. 

W  ocenie  Izby  okoliczność,  że  w  niniejszej  sprawie  Zamawiający  nie  powołał  się   

w  SIWZ 

na  ustawę  o  działalności  kulturalnej  nie  oznacza,  że  wykonawcy  zwolnieni  byli  

z  jej  stosowania,  skor

o  mamy  do  czynienia  z  powszechnie  obowiązującymi  przepisami 

prawa,  a  Zamawiający  nie  redefiniował  ww.  definicji  legalnej.  Istotne  jest  to,  że  wymóg 

Zamawiającego  dotyczył  realizacji  zamówień  wykonanych  na  rzecz  podmiotu,  któremu 

przepisy  prawa 

nadają specyficzną formę organizacyjno – prawną (instytucja kultury), która 

ma  służyć  do  realizacji  zadań  publicznych  związanych  z  działalnością  kulturalną.  Tym 

samym  z  punktu  widzenia  Zamawiającego,  czemu  dano  wyraz  w  SIWZ,  istotna  była  owa 

specyficzna forma organizacyjno 

– prawna podmiotu, na rzecz którego wykonano wystawę, 

która z kolei wynika z przepisów prawa.  

Co  istotne,  Odwołujący  1  jako  podmiot  profesjonalny  w  branży  zajmującej  się 

organizacją  wystaw  nie  powoływał  się  na  trudności  interpretacyjne  w  rozumieniu  ww. 

warunku  udziału  w  postępowaniu.  Nie  zgłaszał  w  tym  zakresie  Zamawiającemu  żadnych 

wątpliwości  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  na  podstawie  art.  38  ust.  1 

ustawy  Pzp.  W  tym  miejscu  podkreślić  należy,  że  celem  tej  instytucji,  jak  wskazuje  się  

w  piśmiennictwie,  jest  usunięcie  wątpliwości,  doprecyzowanie  i  uszczegółowienie 

oświadczenia  woli  Zamawiającego  zawartego  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia.  W  orzecznictwie  Sądu  Najwyższego  przyjęto,  że  niezwrócenie  się  przez 

wykonawcę do Zamawiającego – w razie uzasadnionych wątpliwości – o wyjaśnienie treści 

SIWZ  na  podstawie  art.  38  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  354  §  2  KC  może  uzasadniać  zarzut 

niedochowania należytej staranności zawodowej (por. wyroki SN z dnia 5 czerwca 2014 r. IV 

CSK 626/13, z dnia 18 lutego 2016 r. II CSK 197/15, wyrok SN z dnia 17 czerwca 2016 r. IV 

CSK 674/15).  

Izba w okolicznościach zawisłego sporu wzięła również pod uwagę, iż Odwołujący 1 

nie  zakwestionował  czynności  Zamawiającego  polegającej  na  wezwaniu  Wykonawcy  do 

podania  nr  wpisu  do  rejestru  instytucji  kultury, 

w  sytuacji  gdy  uważał,  że  żądanie 

Zamawiającego w ww. zakresie w świetle wymogów specyfikacji było nieuprawnione. 

Podsumowując stwierdzić należy, że wystawa zrealizowana na rzecz Geopark Kielce 

– tj. podmiotu nie będącego instytucją kultury nie spełniała wymogu Zamawiającego.  

Przechodząc do kwestii okresu ekspozycji wystawy wskazać należy, iż Zamawiający 

oczekiwał  od  wykonawców  wykazania  doświadczenia  wynikającego  z  zaprojektowania  

i wykonania 

wystaw, które były eksponowane przez okres 3 lat, a przy tym zostały wykonane 

przez wykonawcę w okresie 5 lat przed upływem terminu składania. Zamawiający w ramach 

ww.  warunku  udziału  w  postępowaniu  nie  posłużył  się  określeniem  „przewidywany  czas 

ekspozycj

i”,  czy  też  „planowany  czas  ekspozycji”  wystawy.  Użycie  zresztą  takich  określeń 

byłoby  niemożliwe  z  uwagi  na  to,  że  warunki  udziału  w  postępowaniu  muszą  zostać 

spełnione przez wykonawcę na dzień składania ofert. Co więcej, na rozumienie ww. warunku 

udziału  w  postępowaniu  takie  jak  prezentowane  przez  Zamawiającego  wskazywał 

Odwołujący  2,  który  we  wniesionym  odwołaniu  odnośnie  zarzutów  dotyczących 

Przystępującego  Deko-BAU  stwierdził,  że  „Zamawiający  żądał  zatem  wykazania 

doświadczenia wynikającego z wystaw, które: a) były eksponowane przez okres 3 lat, a przy 

tym b) zostały wykonane przez oferenta w okresie 5 lat przed terminem składania ofert”.  

Odwołujący  1  w  wykazie  dostaw  i  usług  jako  okres,  w  którym  wystawa  stała  

w  Centrum  Geoedukacji  w  Kielcach  została  udostępniona  podał  4  sierpnia  2019  r.  

W wyjaśnieniach z dnia 18 lutego 2021 r. Odwołujący 1 wskazał, że: „Wystawa w Centrum 

Geoedukacji  w  Kielcach  została  udostępniona  dnia  4  sierpnia  2019  roku  i  jest  nadal 

udostępniana w tej samej lokalizacji, przy czym planowany okres jej udostępniania to okres 

nie krótszy niż 3 lata.” Z powyższego wynika zatem, że okres ekspozycji ww. wystawy stałej 

był krótszy niż wymagany przez Zamawiającego (okres co najmniej 3 lat).  

Za spóźnione na obecnym etapie postępowania o udzielenie zamówienia Izba uznała 

stanowisko Odwołującego 1 dotyczące: „biorąc pod uwagę skrócony okres referencyjny dla 

podmiotów prowadzących działalność krócej niż 5 lat (a zatem nawet dwa tygodnie, miesiąc, 

rok,  itd.)  nie  jest  możliwym  w  takich  wskazanych  przykładowo  w  nawiasie  okresach 

działalności, aby wystawa była eksponowana przez okres 3 lat. Nieuzasadnione jest w żaden 

sposób, aby wykonawcy prowadzący działalność krócej niż 5 lat, a których wystawa została 

otwarta w terminie dowolnie krótszym niż trzy lata (dowolnie – decyzją Zamawiającego) byli 

traktowani lepiej niż ci, którzy takową działalność prowadzą przez okres minimum pięciu lat.” 

W ocenie Izby 

argumentacja Odwołującego 1 sprowadzała się w istocie do kwestionowania 

czynności 

Zamawiającego 

polegającej 

na 

skonkretyzowaniu 

warunku 

udziału  

w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  o  którym  mowa  

w rozdziale 

V ust. 2 lit. c1 lit. a SIWZ, a termin na jej zaskarżenie w drodze środków ochrony 

prawej  upłynął.  Słusznie  także  wskazał  Zamawiający,  iż  stanowisko  Odwołującego  1  ma 

wymiar czysto hipotetyczny, nie znajdujący potwierdzenia w okolicznościach przedmiotowej 

sprawy, bowiem 

wykonawca New Amsterdam prowadzi działalność gospodarczą od ok. 9 lat 

(data rejestracji w KRS 

– 12.06.2012 r.). Za oderwany od realiów sprawy Izba uznała także 

wywód Odwołującego 1 dotyczący demontażu lub zniszczenia wystawy – wszak Odwołujący 

1 nie powoływał się na takie okoliczności faktyczne w przypadku Wystawy stałej w Centrum 

Geoedukacji w Kielcach (poz. 1a załącznika nr 4 do SIWZ). 

Warunku  udziału  w  postępowaniu,  o  którym  mowa  w  rozdziale  V  ust.  2  lit.  c1  lit.  a 

SIWZ nie spełniała realizacja zawarta w poz. 1b załącznika nr 4 do SIWZ wykonawcy New 

Amsterdam 

–  Muzeum  Interaktywne  (Centrum  Edukacji  Teatralnej)  wykonana  na  rzecz 

Narodowego  Teatru  Starego  im.  Heleny  Modrzejewskiej  w  Krakowie.  Wykonawca  New 

Amsterdam w załączniku nr 4 do SIWZ oświadczył, że powierzchna wystawy stałej wynosiła 

648m

Odwołujący  1  w  kontekście  ww.  zarzutu  akcentował,  iż  Zamawiający  w  żadnym 

miejscu  SIWZ  nie  zdefiniował  co  rozumie  przez  powierzchnię  wystawy  stałej,  

w  szczególności  nie  wykluczył  możliwości  zaliczenia  do  tej  powierzchni  –  powierzchni 

budynku,  w  którym  zlokalizowano  i  zrealizowano  wystawę  stałą,  w  tym  tych  części  

i pomieszczeń, które będąc funkcjonalnie powiązane z wystawą nie pełnią samodzielnie roli 

wystawienniczej  (szatnie,  sale  konferencyjne,  korytarze),  a  są  niezbędne  dla  korzystania  

z wystawy będąc jej częściami składowymi.  

Odnosząc  się  do  powyższego  Izba  wskazuje,  iż  Odwołujący  1  pominął,  iż 

Zamawiający  w  treści  SIWZ  (rozdział  V  ust.  2  lit.  c1  lit.  a)  zdefiniował    pojęcie  „wystawy 

stałej”  rozumianej  jako  wystawę  zaprojektowaną,  wykonaną  dla  instytucji  kultury  

i  eksponowaną  w  tej  samej  lokalizacji  przez  okres  co  najmniej  3  lat.  Co  więcej,  w  ramach 

przedmiotowego postępowania Zamawiający sformułował w specyfikacji pojęcie „wykonanie 

wystawy”  jako  wykonanie  lub  zakup,  dostawę  i  montaż  obejmujący  łącznie  instalacje 

artystyczne,  ekspozytory,  gabloty,  zabudowy  ekspozycyjne,  sprzęt  i  urządzenia  AV  i  IT  

(w szczególności kioski multimedialne), oświetlenie ekspozycyjne oraz wykonanie, instalacje 

i  uruchomienie  systemu  sterowania  multimediami  i  oświetleniem,  zarządzenie  kontentem 

multimedialnym.  Jednocześnie  wykonanie  wystawy  stałej  miało  odbyć  się  zgodnie  

z warunkiem udziału w postępowaniu: „zamówienia polegające na wykonaniu wystawy stałej  

o  powierzchni  min.  600,00  m2”.  Innymi  słowy,  w  świetle  wymogów  SIWZ  na  potwierdzenie 

spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  wykonawca  obowiązany  był  wykazać,  że  na 

powierzchni co najmniej 600 m

wykonał wystawę stałą, przez co rozumie się wykonanie lub 

zakup,  dostawę  i  montaż  obejmujący  łącznie  ww.  elementy.  Dalej  wskazać  należy,  iż 

s

formułowany  w  niniejszym  postępowaniu  warunek  udziału  w  postępowaniu  dotyczył 

powierzchni  wystawy  stałej,  a  nie  całej  powierzchni  danej  instytucji  kultury,  czy  też 

pomieszczeń  funkcjonalnie  powiązanych  z  wystawą,  niepełniących  samodzielnie  roli 

wystawienniczej  (szatnie,  sale  konferencyjne,  korytarze).  Co  więcej,  sam  Odwołujący  1  

w  treści  odwołania  przyznał,  że  takie  pomieszczenia  jak  szatnie,  sale  konferencyjne,  czy 

korytarze,  nie  pełnią  samodzielnie  roli  wystawienniczej,  trudno  zatem  –  nawet  w  świetle 

zasad doświadczenia życiowego – ich powierzchnię doliczyć do powierzchni wystawy. Dalej 

wskazać  należy,  iż  słusznie  argumentował  Zamawiający,  że  Odwołujący  1  pominął,  iż  

w  specyfikacji  skonkretyzowano  pojęcie  „wykonania  wystawy”,  tym  samym  gdyby  nawet 

uznać, iż ww. warunek mógł wywołać u Wykonawcy uzasadnione wątpliwości (których Izba 

w  żadnej  mierze  nie  podziela),  to  po  stronie  Odwołującego  1  leżał  obowiązek  wykazania 

Zamawiającemu, iż w pomieszczeniach przynależnych typu szatnie, sale konferencyjne czy 

korytarze  w  ramach  omawianej  realizacji  na  rzecz  Narodowej  Starego  Teatru  w  Krakowie, 

zrealizowano 

„wykonanie  lub  zakup,  dostawy  i  montaż  obejmujący  łącznie  instalacje 

artystyczne,  ekspozytory,  gabloty,  zabudowy  ekspozycyjne,  sprzęt  i  urządzenia  AV  i  IT  

(w szczególności kioski multimedialne), oświetlenie ekspozycyjne oraz wykonanie, instalacje 

i  uruchomienie  systemu  sterowania  multimediami  i  oświetleniem,  zarządzenie  kontentem 

multimedialnym”.  Dodać  należy,  iż  nawet  w  potocznym  rozumieniu  wystawa  to  miejsce,  

w  którym  jest  ekspozycja.  Odwołujący  1  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  

w  składanych  Zamawiającemu  wyjaśnieniach  z  dnia  18  i  24  lutego  2021  r.,  jak  i  w  toku 

rozprawy przed Izbą nie przeprowadził żadnego wywodu w powyższym zakresie, jak również 

nie 

podjął jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej.  

Za  kluczowe  dla  oceny  przedmiotowego  zarzutu

,  wobec  braku  kontr  dowodów  ze 

strony  Odwołującego  1,    Izba  uznała  stanowisko  Narodowego  Starego  Teatru  w  Krakowie 

zawarte  w  piśmie  z  dnia  18  lutego  2021  r.,  w  którym  w  odpowiedzi  na  wniosek 

Zamawiającego  wskazano,  że  powierzchnia  wystawowa  MICET  (obejmująca  zarówno 

przestrzeń  wystaw  stałych  i  czasowych)  wynosiła  470,61  m2.  Powyższe  zatem 

jednoznacznie  potwierdza

,  iż  wskazana  przez  Odwołującego  1  realizacja  MICET  (poz.  1b 

wykazu dostaw i usług) nie spełniała wymogu Zamawiającego dotyczącego min. powierzchni 

wystawy  stałej.  Prawidłowa  była  zatem  czynność  Zamawiającego  polegająca  na 

stwierdzeniu, iż ww. usługa nie potwierdza warunku udziału w postępowaniu. 

Warunku  udziału    w  postępowaniu,  o  którym  mowa  w  rozdziale  V  ust.  2  lit.  c1  lit.  a 

SIWZ  nie  potwierdzała  realizacja  wystawy  Hydropolis  (poz.  1  c  załącznika  nr  4  do  SIWZ) 

wykonana na rzecz MPWiK Wrocław.  

Odnośnie  zagadnienia  „instytucji  kultury”  Izba  wskazuje,  że  podtrzymuje  w  tym 

zakresie  dotych

czasowe  stanowisko,  którego  ponowne  przywoływanie  jest  niecelowe.  

P

odkreślić jednak należy, iż sam Odwołujący 1 przyznał, że MPWiK S.A. we Wrocławiu nie 

jest  instytucją  kultury  w  rozumieniu  ustawy  o  organizowaniu  i  prowadzeniu  działalności 

kulturalnej.  

W 

zakresie  kwestii  terminu  realizacji  zamówienia  oraz  podmiotowego  udziału  

w  realizacji  każdej  z  trzech  umów  innego  składu  podmiotowego  Izba  wskazuje,  iż  gdyby 

nawet  przyjąć  za  słuszne  stanowisko  Odwołującego  1,  że  Zamawiający  nie  wyłączył  na 

gruncie  SIWZ 

możliwości  łączenia  kilku  umów  realizowanych  dla  tego  samego 

zamawiającego  celem  wykazania  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu,  to  przede 

wszystkim zauważyć należy, iż protokół odbioru z 19.10.2015 r. i 21.10.2015 r. wskazują, że 

nie  można  uch  uznać  za  spełniające  warunek  udziału  w  postępowaniu,  skoro  zostały 

zrealizowane przed okresem realizacji wskazanym w SIWZ (5 lat). 

Z kolei Odwołujący 1 nie 

przeprowadził  przed  Izbą  żadnego  wywodu,  z  którego  wynikałoby,  że  wyłącznie  powołanie 

się na umowę nr 1308/NZ/U/2014 (protokół odbioru końcowego z dnia 13 kwietnia 2016 r.) 

byłoby wystarczające dla potwierdzenia spełniania warunku udziału w postępowaniu. 

Zgodzić  należy  się  z  Zamawiającym,  iż  mimo  wezwań  wystosowanych  do  ww. 

wykonawcy w trybie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp, New Amsterdam nie 

wyjaśnił wątpliwości  

i  uwag 

Zamawiającego,  przez  co  nie  sprostował  ciężarowi  wykazania  warunków  udziału  

w postępowaniu. 

Wymogów  Zamawiającego  nie  spełniała  także  realizacja  wystawy  w  Experience 

Center,  Arabia  Saudyjska  dla  MT  2  Unit  1310.  Odwołujący  1  w  ww.  zakresie  odesłał  do 

argumentacji dotyczącej kwestii „instytucji kultury”, jak i „okresu ekspozycji”.  

Odnosząc  się  do  kwestii  „instytucji  kultury”  Izba  wskazuje,  że  podtrzymuje  w  tym 

zakresie dotychczasowe stanowisko, którego ponowne przywoływanie jest niecelowe. Dodać 

jednak  należy,  iż  powyższa  kwestia  była  przedmiotem  wyjaśnień  w  toku  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia,  a  wykonawca  New  Amsterdam  nie  sprostał  obowiązkowi 

wykazania,  iż  podmiot  MT2  Unit  1310  (…)  Dubaj  jest  instytucją  kultury.  W  wyjaśnieniach  

z dnia 18 lutego 2021 r. Odwołujący 1 wskazał, że „(…) głównym inwestorem realizacji był 

podmiot  PIF 

–  Public  Investment  Fund  (…).  Sam  przedmiot  zlecenia,  które  zostało  przez 

Wykonawcę  zrealizowany  wskazuje  na  cel  inwestycji,  jak  również  instytucjonalny 

(Państwowy) charakter Zamawiającego. W zarządzie instytucji zasiadają członkowie rodziny 

królewskiej  oraz  m.in.  minister  edukacji  i  kultury  Arabii  Saudyjskiej.”  Powyższe  potwierdza, 

że  Odwołujący  1  nie  wykazał  i  nie  wyjaśnił  statusu  ww.  podmiotu,  o  którym  nie  świadczą 

inwestorzy  czy  wspólnicy,  lecz  realny  status  podmiotu,  który  zgodnie  z  przedłożonymi 

referencjami  jest  „spółką  zarejestrowaną  i  licencjonowaną  jako  podmiot  w  strefie  wolnego 

handlu”.  Dalsze stanowisko Odwołującego  1  zawarte w  piśmie z  dnia 24 lutego 2021 r.  de 

facto 

stanowiło polemikę z wezwaniem wystosowanym przez Zamawiającego, którego treść 

nie została zakwestionowana przez Wykonawcę przy użyciu środków ochrony prawnej. Jak 

wskazał  w  ww.  piśmie Odwołujący  1  „w  kwestii  trapiącego  Zamawiającego problematu  pod 

hasłem  „instytucja  kultury”  Wykonawca  odsyła  do  wyjaśnień  powyżej.  Dodać  tutaj  jedynie 

trzeba,  że  idąc  torem  myślenia  Zamawiającego  Wykonawca  nie  mógłby  się  szczycić 

realizacjami (przedstawiać stosownych referencji) dla podmiotów zagranicznych działających 

(mających siedzibę) w krajach, w których nie funkcjonuje sformalizowana procedura i sposób 

zaliczania  podmiotów  do  grona  instytucji  kultury,  tak  jak  to  rozumie  Zamawiający;  innymi 

słowy takich krajów, w których podmiot prowadzący działalność kulturalną nie jest instytucją 

kultury w rozumieniu 

ustawy wskazanej w piśmie z dnia 22 lutego 2021 roku i tam przyjętej 

definicji  (taka  ustawa  po  prostu  nie  obowiązuje  w  innych  niż  Polska  krajach,  szczególnie  

w  Arabii  Saudyjskiej).  Nie  sposób  zatem  odszukać  danego  zamawiającego  posługując  się 

numerem z re

jestru Ministra kultury względnie innego rejestru.” 

Nie  umknęła  uwadze  Izby  okoliczność,  iż  Odwołujący  1  w  toku  rozprawy  nie 

p

rzedstawił żadnego stanowiska, które w sposób jednoznaczny wyjaśniłoby status podmiotu 

MT2  Unit  1310  (…)  Dubaj.  Izba  wskazuje,  iż  Odwołujący  1  nie  podważył  złożonych  przez 

Zamawiającego  dowodów  ze  stron  internetowych  ww.  podmiotu,  z  których  wynika,  że  MT2 

Unit  1310  (…)  Dubaj  jest  „neutralną  agencją  bez  przynależności  medialnej  

i uprzedzeń”, która oferuje min. animacje 3D, modele architektoniczne, usługi multimedialne, 

fotograficzne,  reklamowe,  wirtualne  wycieczki,  cyfrowe  kodowanie  audio 

–  wideo. 

Podsumowując  powyższe  stwierdzić  należy,  iż  to  bierna  postawa  Odwołującego  1  

w 

wyjaśnieniu  i  wykazaniu  w  odpowiedzi  na  wezwania  Zamawiającego  statusu  podmiotu 

MT2  Unit  1310  (…)  Dubaj,  a  nie  brak  precyzji  w  definiowaniu  pojęć  w  specyfikacji  była 

przyczyną,  dla  której  Zamawiający  nie  mógł  w  sposób  kompletny  zweryfikować  wskazanej 

usługi w poz. 1d wykazu dostaw i usług. 

W  przedmiocie  rozumienia 

„okresu  ekspozycji  wystawy”  Izba  podtrzymuje 

dotychczasową  argumentację  zaprezentowaną  powyżej,  tym  samym  niezasadne  jest  jej 

powielanie.  Dodać  należy,  iż  z  treści  załącznika  nr  4  do  SIWZ  Odwołującego  1  wynika,  iż 

przedmiotowa wystawa została udostępniona od 05.2019 r. W piśmie z dnia 18 lutego 2021 

r.  Odwołujący  1,  w  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego,  wyjaśnił,  że:  „Wystawa 

Experience Center  została udostępniona  w maju  2019  roku  i  jest  nadal udostępniana w  tej 

samej  lokalizacji,  przy  czym 

planowany  okres  jej  udostępniania  to  okres  nie  krótszy  niż  3 

lata.”  Z  powyższego  wynika  zatem  w  sposób  niebudzący  wątpliwości,  że  okres  ekspozycji 

ww. wystawy był krótszy niż określony w specyfikacji (okres co najmniej 3 lat). Odwołujący 1, 

podobnie  jak  w  przypadku  wystawy,  o  której  mowa  w  poz.  1a  wykazu  dostaw  

i  usług  całkowicie  pominął,  iż  warunki  udziału  w  postępowaniu  winny  zostać  spełnione 

najpóźniej na dzień składania ofert.  

Biorąc  pod  rozwagę  powyższe,  w  tym  wystosowane  już  do  Odwołującego  1 

wezwanie w trybie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp, Izba uznała, że czynność Zamawiającego 

polegająca na wykluczeniu wykonawcy New Amsterdam na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 

ustawy  Pzp  była  prawidłowa.  W  konsekwencji  oferta  Odwołującego  1  prawidłowo  została 

uznana za odrzuconą w świetle art. 24 ust. 4 ustawy Pzp. Jednocześnie w okolicznościach 

przedmiotowej  sprawy  Izba  nie  dopatrzyła  się  w  czynnościach  Zamawiającego  naruszenia 

art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

Sprawa o sygn. akt: KIO 1079/21  

Zarzut wykluczenia Odwołującego – TRIAS AVI z postępowania 

Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp 

poprzez przyjęcie, że wykonawca TRIAS AVI nie posiada wymaganej zdolności technicznej 

lub  zawodowej  powołując  się  na  wykonanie  zamówienia  polegającego  na  „Kompleksowym 

wykon

aniu  ekspozycji  Centrum  Pieniądza  NBP  im.  Sławomira  S.  Skrzypka”  albowiem 

Narodowy Bank Polski nie jest „instytucją kultury” w rozumieniu rozdziału V ust. 2 lit. c1 lit. a 

SIWZ, podczas gdy zaoferowana przez Odwołującego 2 zdolność techniczna lub zawodowa 

warunki te spełnia, gdyż zaoferowana wystawa została wykonana na rzecz „instytucji kultury” 

zgodnie  z  postanowieniami  SIWZ. 

Nie  potwierdził  się  także  związany  z  ww.  zarzutem  – 

zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez naruszenie zasady uczciwej konkurencji 

oraz równego traktowania wykonawców, a także zasady proporcjonalności i przejrzystości. 

Jak wskazał w treści odwołania Odwołujący 2: „istotą sporu i jednocześnie podstawą 

do  wniesienia  przedmiotowego  odwołania  jest  konieczność  udzielenia  przez  Krajową  Izbę 

Odwoławczą odpowiedzi  na  pytanie:  czy  i  na  ile pojęcie „instytucji  kultury”,  o  którym mowa  

w  rozdziale  V  ust.  2  lit.  c1  lit.  a  SIWZ  winno  opierać  się  na  literalnym  brzmieniu,  a  na  ile 

winno odnosić się do ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu 

działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194)”. 

Izba  wskazuje, 

iż  podtrzymuje  argumentację  dotyczącą  rozumienia  warunku  udziału  

w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  o  którym  mowa  

w  rozdziale  V  ust.  2  lit.  c1  lit.  a  SIWZ  przedstawioną  powyżej  w  ramach  odwołania 

wniesionego  przez  New  Amsterdam  (sygn.  akt:  KIO  1073/21),  tym  samym  niezasadne  jest 

jej powielanie.  

W  ocenie  Izby 

w  okolicznościach  niniejszego  sporu  rację  należy  przyznać 

Zamawiającemu,  iż  wykonawca  TRIAS  AVI  w  odpowiedzi  na  wezwania  Zamawiającego  

w trybie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp 

nie wykazał, iż Narodowy Bank Polski, na rzecz którego 

zrealizowano wystawę (poz. 1b załącznika nr 4 do SIWZ) jest instytucją kultury w rozumieniu 

powszechnie  obowiązujących  przepisów  prawa.  Wskazać  należy,  iż  Odwołujący  2  nie 

twierdził  przy  tym,  że  NBP  jest  instytucją  kultury  w  rozumieniu  przepisów  ustawy  

o  działalności  kulturalnej,  lecz  stał  na  stanowisku,  że  Narodowy  Bank  Polski  poprzez 

realizowaną  działalność  statutową  ma  związek  z  kulturą,  czy  też  wykonuje  działalność 

kulturalną.  

Podkreślić  należy,  iż  Zamawiający  w  ramach  ww.  warunku  udziału  w  postępowaniu 

oczekiwał,  by  wykonawcy  wykazali,  że  zaprojektowali  i  wykonali  co  najmniej  dwie  wystawy 

stałe dla instytucji kultury, nie zaś na rzecz podmiotu/instytucji, która ma jakikolwiek związek 

z  kulturą  czy  działalnością  kulturalną,  jak  oczekiwałby  tego  Odwołujący  2.  Innymi  słowy, 

Zamawiający wymagał by realizacja wystaw stałych nastąpiła na rzecz podmiotu – „instytucji 

kultury”,  którego  określone  cechy  (np.  wpis  do  rejestru  instytucji  kultury,  wskazać  przy  tym 

należy,  iż  nie  ma  podziału  na  instytucje  kultury  posiadające  numer  w  rejestrze  kultury  

i  nieposiadające  numeru  w  rejestrze  kultury.)  wynikają  z  ustawy  o  działalności  kulturalnej,  

a zatem z powszechnie obowiązujących przepisów prawa, które wiążą tak Zamawiającego, 

jak  i  Wykonawców.  Warto  również  wskazać,  iż  Zamawiający  na  gruncie  specyfikacji  nie 

redefiniował  pojęcia  „instytucja  kultury”  wynikającego  z  przepisów  ustawy  o  działalności 

kulturalnej,  a  sam  Wykonawca  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  nie  zgłaszał 

Zamawiającemu  wątpliwości  w  rozumieniu  ww.  pojęcia.  Co  istotne,  Odwołujący  2  nie 

zakwestionował czynności Zamawiającego polegającej na wezwaniu Wykonawcy do podania 

nr wpisu do rejestru instytucji kultury właściwego dla NBP, w sytuacji gdy uważał, że żądanie 

Zamawiającego w ww. zakresie w świetle wymogów specyfikacji było nieuprawnione albo też 

mogło  doprowadzić  do  nierównego  traktowania  wykonawców  podczas  weryfikacji  sytuacji 

podmiotowej wykonawców w zakresie warunku określonego w rozdziale V  ust. 2 lit. c1 lit. a 

SIWZ. 

W końcu dodać należy, iż Odwołujący 2 w złożonych wyjaśnieniach nie podał definicji 

instytucji 

kultury,  nawet  w  znaczeniu  potocznym.  Trafie  zauważył  Zamawiający,  iż  lektura 

wyjaśnień  złożonych  przez  Odwołującego  2  w  toku  postępowania  stanowiła  próbę 

konwalidacji popełnionego błędu, podczas której Wykonawca sam „sięgnął” do innej definicji 

(działalności  kulturalnej)  wynikającej  z  ustawy  o  organizowaniu  i  prowadzeniu  działalności 

kulturalnej,  mimo  że  jego  zdaniem  ustawa  ta  nie  powinna  znaleźć  zastosowania  

w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  z  uwagi  na  brak 

wyraźnego odesłania w SIWZ. 

Za irrelewantną w przedmiotowej sprawie Izba uznała argumentację Odwołującego 2, 

który wskazywał, iż gdyby Odwołujący 2 wykazał się realizacją inwestycji Muzeum Pieniądza 

dla Ósterreichische Nationalnbank, stanowiącej bezpośredni odpowiednik polskiego Centrum 

Pieniądza, to taka wystawa zostałaby zaakceptowana przez Zamawiającego jako spełniająca 

wymogi  specyfikacji,  podczas  gdy  taka  sama  inwestycja  w  Polsce  dla  NBP    -  zdaniem 

Zamawiającego  –  warunku  nie  spełnia.  Odnosząc  się  do  powyższego  wskazać  należy,  że 

rozważania  Odwołującego  2  mają  charakter  hipotetyczny  i  nie  znajdują  potwierdzenia  

w  rozpoznawanym 

przez  Izbę  stanie  faktycznym.  Odwołujący  2  nie  przedstawił  w  ramach 

wykazu  dostaw  i  usług  żadnej  realizacji  poza  granicami  Polski,  w  tym  na  rzecz  Muzeum 

Pieniądza  przy  Banku  Centralnym  w  Austrii,  przez  co  trudno  zarzucić  Zamawiającemu 

niekons

ekwencję oraz nierówne traktowanie wykonawców w tej sprawie.   

Mając  na  uwadze  powyższe  -  w  ocenie  Izby  -  Zamawiający  w  sposób  prawidłowy 

ocenił,  że  Odwołujący  2  w  składanych  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

wyjaśnieniach – nie wykazał, iż realizacja podana w poz. 1b wykazu dostaw i usług została 

wykonana  na  rzecz  instytucji  kultury.  Wobec  wyczerpania 

względem  Odwołującego  2 

instytucji  określonych  ustawą  Pzp,  w  tym  wezwań  w  trybie  art.  26  ust.  3  i  4  ustawy  Pzp, 

wykonawca  TRIAS  AVI 

podlegał  wykluczeniu  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  

pkt  12  ustawy  Pzp. 

Zamawiający  nie  naruszył  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  podczas  badania 

sytuacji podmiotowej wykonawcy TRIAS AVI. 

Zarzut zaniechania wykluczenia Konsorcjum Deko-

BAU z postępowania 

Nie  potwie

rdził  się  zarzut  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp,  względnie 

naruszenia  art.  26  ust.  3  i  4  ustawy  Pzp,  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Konsorcjum 

Deko-

BAU z postępowania oraz odrzucenia jego oferty z uwagi na to, iż Konsorcjum Deko-

BAU nie wykaz

ało spełniania warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w rozdziale 

V ust. 2 

lit. c1 lit. a SIWZ, względnie poprzez zaniechanie wezwania do złożenia wyjaśnień 

oraz uzupełnienia dokumentów i oświadczeń potwierdzających spełnianie warunków udziału 

w postępowaniu w powyższym zakresie, co w konsekwencji doprowadziło do wyboru oferty 

ww. wykonawcy, który nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu i podlegał 

wykluczeniu. 

Nie  potwierdził  się  także  skorelowany  z  ww.  zarzutem  –  zarzut  naruszenia  

art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  poprzez  naruszenie  zasady  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania wykonawców, a także zasady proporcjonalności i przejrzystości. 

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy P

zp, z postępowania o udzielenie zamówienia 

wyklucza  się    wykonawcę,  który  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu 

lub  nie  został  zaproszony  do  negocjacji  lub  złożenia  ofert  wstępnych  albo  ofert,  lub  nie 

wykazał  braku  podstaw  wykluczenia.  Stosownie  do  treści  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  jeżeli 

wykonawca  nie  złożył  oświadczenia,  o  którym  mowa  w art.  25a  ust.  1,  oświadczeń  lub 

dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w art.  25  ust.  1,  lub  innych 

dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania, oświadczenia lub dokumenty 

są  niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą  wskazane  przez  zamawiającego  wątpliwości, 

zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  do  udzielania 

wyjaśnień w terminie przez siebie wskazanym, chyba że mimo ich złożenia, uzupełnienia lub 

poprawienia lub udzielenia 

wyjaśnień oferta wykonawcy podlega odrzuceniu albo konieczne 

byłoby unieważnienie postępowania. W myśl art. 26 ust. 4 ustawy Pzp, zamawiający wzywa 

także,  w  wyznaczonym  przez  siebie  terminie,  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących 

oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1. 

Bezspornie  wykonawca  Konsorcjum  Deko-BAU  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

Zamawiającego  przedłożył  wykaz  dostaw  i  usług  (załącznik  nr  4  do  SIWZ),  w  którym  na 

potwierdzenie  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu,  o  którym  mowa  w  rozdziale   

w rozdziale V ust. 2 lit. c1 lit. a SIWZ wykazał się realizacją czterech wystaw, tj.: poz. 1a  – 

Dostawa  oraz  montaż  ekspozycji  stałej  w  Muzeum  Piosenki  Polskiej  w  Opolu,  poz.  1b  – 

Wykonanie wystawy stałej i zakup wyposażenia na potrzeby Muzeum Pamięci Sybiru, poz. 

1c 

–  Spitzmaus  Mummy  in  a  Coffin  and  Other  Treasure  oraz  poz.  1d  –  Wystawa  stała  

o tematyce etnograficznej. 

Odwołujący 2 w ramach wniesionego odwołania zakwestionował 

spełnienie  wymogów  SIWZ  przez  zamówienia  wskazane  przez  Konsorcjum  Deko-BAU  

w poz. 1b, 1c oraz 1d załącznika nr 4 do SIWZ.  

Dalej Izba wskazuje, iż poza sporem między Stronami postępowania odwoławczego 

było to, iż zamówienie wskazane w poz. 1a załącznika nr 4 Konsorcjum Deko-BAU spełniało 

wymogi  Zamawiającego  (zamówienie  niezakwestionowane  przez  TRIAS  AVI  w  ramach 

środków ochrony prawnej). Co więcej, w toku postępowania odwoławczego Izba ustaliła, że 

wymogów Zamawiającego nie potwierdzały realizacje zawarte w poz. 1b oraz 1c załącznika 

nr 4 do SIWZ 

– okoliczność bezsporna między Stronami. Powyższe wynika w szczególności 

z odpowiedzi na odwołanie (str. 19), stanowiska Przystępującego zaprezentowanego w toku 

rozprawy oraz wyjaśnień Konsorcjum Deko-BAU zawartych w piśmie z dnia 5 marca 2021 r., 

w którym Wykonawca prosi o „wykreślenie jako spełniającej wymogi wiedzy i doświadczenia 

wystawy  Spitzmaus  Mummy  in  a  Coffin  and  Other  Treasure”.  Tym  samym  dla  oceny 

spełnienia  omawianego  warunku  udziału  w  postępowaniu  przez  Konsorcjum  Deko-BAU 

niezbędne było ustalenie, czy usługa wskazana w poz. 1d załącznika nr 4 do SIWZ spełniała 

wymogi  Zamawiającego  (Zamawiający  wymagał  co  najmniej  2  zamówień  polegających  na 

wy

konaniu  wystawy  stałej  o  powierzchni  min.  600  m2  i  wartości  co  najmniej  5  milionów 

złotych brutto każde zamówienie). 

Rozpoznając przedmiotowy zarzut w granicach wyznaczonych treścią odwołania Izba 

stwierdziła,  iż  wykonawca  Konsorcjum  Deko-BAU  wykazał,  że  wystawa  podana  w  poz.  1d 

załącznika  nr  4  do  SIWZ  spełniała  wymogi  Zamawiającego  określone  w  rozdziale  V  ust.  2  

lit.  c1  lit.  a  SIWZ

.  Izba  miała  na  względzie  przede  wszystkim  wyjaśnienia  wykonawcy 

Konsorcjum  Deko-BAU 

złożone  w  powyższym  zakresie  zawarte  w  piśmie  z  dnia  26  marca 

2021 r., 

z którymi Odwołujący 2 w ogóle nie polemizował.    

Z

a nietrafione Izba uznała stanowisko Odwołującego 2 jakoby rzeczona wystawa nie 

powinna  zostać  uwzględniona  przez  Zamawiającego  jako  spełniająca  postanowienia  SIWZ  

z  uwagi  na  to,  że nie została wykonana na  rzecz  polskiej  instytucji  kultury,  jak również nie 

została wykonana na rzecz instytucji wpisanej do polskiego rejestru instytucji kultury. W tym 

miejscu  wskazać  należy,  iż  Zamawiający  w  ramach  warunku  udziału  w  postępowaniu,  

o  którym  mowa  w  rozdziale  V  ust.  2  lit.  c1  lit.  a  SIWZ  postawił  wymóg,  aby  wystawa  stała 

została  zaprojektowana,  wykonana  dla  instytucji  kultury,  a  nie  jak  twierdził  Odwołujący  2  – 

dla  „polskiej  instytucji  kultury”.  To  od  wykonawców  zależało,  jakie  realizacje  zostaną 

przedstawione Zamawiającemu. W ocenie Izby oczywistym jest, że w przypadku realizacji na 

terenie Polski należało zweryfikować realizację (wystawę) przez pryzmat polskiego porządku 

prawnego, w tym zgodnie z prze

pisami ustawy o działalności kulturalnej. Z kolei w przypadku 

realizacji  wystaw  na  rzecz  podmiotów  zagranicznych  należało  wziąć  pod  uwagę  porządek 

prawny miejsca realizacji wystawy, a jej uznanie zależałoby od wykazania przez wykonawcę 

(na  którym  ciąży  obowiązek  wykazania  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu),  że 

została  wykonana  na  rzecz  instytucji  kultury  w  miejscu  wykonania.  Tym  samym  za 

nielogiczną Izba uznała argumentację Odwołującego 2 zaprezentowaną na str. 12 odwołania 

dotyczącą dwojakiego rozumienia pojęcia „instytucja kultury”. Odwołujący 2 w istocie błędnie 

odczytał  omawiany  warunek  udziału  w  postępowaniu  sprowadzając  go  do  wykazania  się 

realizacją  wystawy  na  rzecz  „polskiej  instytucji  kultury”,  „wpisanej  do  polskiego  rejestru 

instytucji  kul

tury”,  podczas  gdy  powyższe  nie  wynikało  z  treści  specyfikacji.  Co  więcej, 

argumentacja  Odwołującego  2  w  powyższym  zakresie  to  wnioskowanie  ad  absurdum. 

Trudno oczekiwać, w przypadku wystaw wykonanych poza granicami Polski, aby podmioty, 

na rzecz których wystawy zostały zrealizowane, był oceniane  w świetle polskiego porządku 

prawnego 

(czy  jest  to  instytucja  kultury,  czy  też  nie),  co  też  –  zdaniem  Odwołującego  2  – 

miałoby uzasadniać wykluczenie Konsorcjum Deko-BAU na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 

ustawy Pzp.  

Przechodząc  stricte  do  poz.  1d  załącznika  nr  4  do  SIWZ  Konsorcjum  Deko-BAU 

dotyczącej „Wystawy stałej o tematyce etnograficznej” zrealizowanej dla Wetlmuseum Wien 

wskazać  należy,  iż  Odwołujący  2  nie  przedstawił  żadnej  argumentacji,  która  podważyłaby 

oświadczenie  Przystępującego  Deko-BAU  zawarte  przede  wszystkim  w  wyjaśnieniach  

z dnia 26 marca 2021 r.

, iż ww. podmiot jest instytucją kultury w rozumieniu prawodawstwa 

austriackiego. 

Powyższa  okoliczność  z  kolei  znajduje  potwierdzenie  w  złożonym  przez 

Zamawiającego  wyciągu  z  ustawy  o  Muzeum  Federalnym  z  2002  r.  BGBI.  I  nr  14/2002 

ostatnio  zmieniona  przez  BGBI.  I  nr  66/2015,  w 

której  z  §  1  i  2  wprost  wynika,  że 

Weltmuseum Wien jest federalną instytucją kultury. Odwołujący 2 nie przedstawił tymczasem 

żadnego kontr dowodu w ww. zakresie. 

W końcu Izba stwierdza, że Odwołujący 2 nie odniósł się w uzasadnieniu odwołania 

do 

podniesionej  wyłącznie  w  petitum  kwestii  niespełnienia  przez  realizację,  o  której  mowa  

w  poz.  1d  załącznika  nr  4  Konsorcjum  Deko-BAU  wymagań  Zamawiającego  dotyczących 

powierzchni,  zakresu  i  wartości  prac  wykonanych  przez  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w Lubinie. 

Nie sposób zatem stwierdzić, iż zarzut w ww. zakresie został skonkretyzowany. 

W  konsekwencji  powyższych  rozważań  trudno  w  okolicznościach  przedmiotowej 

sprawy  stwierdzić,  iż  Zamawiający  naruszył  naczelne  zasady  udzielania  zamówień 

publicznych  wyrażone  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  podczas  weryfikacji  podmiotowej  obu 

wykonawców,  tj.  Konsorcjum  Deko-BAU  oraz  Odwołującego  2.  Zamawiający  równo 

potraktował  ww.  wykonawców  badając  wskazane  w  wykazie  dostaw  i  usług  realizacje  pod 

kątem  spełnienia  wymogu  dotyczącego  „instytucji  kultury”,  niezależnie od  miejsca  realizacji 

wystawy. Z kolei to jakie wymogi musi spełnić dany podmiot, aby został zakwalifikowany jako 

„instytucja kultury” w danym kraju zależy od jego prawodawstwa,  a nie stanowi nierównego 

traktowania wykonawców przez Zamawiającego. 

Z  uwagi  na  powyższe  brak  było  podstaw  do  uznania,  iż  wykonawca  Konsorcjum 

Deko-

BAU nie wykazał spełniania warunku udziału w postępowaniu określonego w rozdziale 

V  ust.  2  lit.  c1  lit.  a  SIWZ,  a  je

go  oferta  winna  zostać  uznana  za  odrzuconą.  Tym  samym 

zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12  w zw. z art. 24 ust. 4 

ustawy Pzp, względnie art. 26 

ust. 3 i 4 ustawy Pzp, nie zasługiwał na uwzględnienie. 

Zarzut zaniechania odrzucenia oferty Konsorcjum Deko-BAU 

– brak wniesienia wadium 

Nie  potwierdził  się  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  Deko-

BAU,  która  nie  została  zabezpieczona 

wadium  z  uwagi  na  nieprawidłowy  sposób  jego  wniesienia,  gdyż  treść  gwarancji 

ubezpieczeniowej zapłaty wadium nr 998056156045 z dnia 28 stycznia 2021 r. nie obejmuje 

wszystkich  wykonawców  wchodzących  w  skład  konsorcjum,  to  jest  nie  obejmuje  członków 

konsorcjum, co skutkuje niespełnieniem podstawowego celu wnoszenia wadium, którym jest 

należyte zabezpieczenie roszczeń Zamawiającego.  

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp,  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

wadium  nie  zostało  wniesione  lub  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy,  jeżeli 

zamawiający żądał wniesienia wadium. 

Bezspornie  wykonawca  Konsorcjum  Deko-

BAU  złożył  wraz  z  ofertą  gwarancję 

ubezpieczeniową zapłaty wadium nr 998056156045 z dnia 28 stycznia 2021 r. W treści ww. 

gwarancji jako zobowiązanego wskazano jedynie Deko-BAU Sp. z o.o. z siedzibą w Lubinie 

(lidera  konsorcjum)

,  a  zatem  jednego  z  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  przedmiotowe  zamówienie  publiczne  w  ramach  konsorcjum  firm  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  

z  siedzibą  w  Lubinie  oraz  Grupa  Clue  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  z  siedzibą  w  Krakowie.  Powyższe 

okoliczności  -  zdaniem  Odwołującego  2  –  wskazywały,  że  wykonawca  Konsorcjum  Deko-

BAU wniósł wadium w sposób nieprawidłowy. 

Na wstępie wskazać należy, że zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie Krajowej 

Izby  Odwoławczej  oraz  sądów  okręgowych,  na  przestrzeni  ostatnich  lat  można  dostrzec 

przeciwstawne stanowiska dotyczące prawidłowości wniesienia przez konsorcjum gwarancji 

wadialnej,  w  której  treści  nie  zostali  wymienieni  wszyscy  członkowie  konsorcjum.  

Ww.  kwestia  była także przedmiotem  wyroku Sądu Najwyższego z  15  lutego 2018 r.  sygn. 

akt: IV  CSK  86/17. 

Sąd  Najwyższy  rozstrzygając  spór  w  przedmiocie  wadium  złożonego  

w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia  podkreślił,  że  takie  można  uznać  za  prawidłowe  i  wystarczające 

jedynie  wówczas,  gdy  stwarza  dla  zamawiającego  podstawę  do  żądania  od  gwaranta 

oznaczonej  kwoty  pieniężnej  niezależnie  od  tego,  który  z  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  doprowadził  do  aktualizacji  przesłanek 

zatrzymania wadium, określonych w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp. 

Ponadto  w  wyroku  tym  wskazano,  że  „należy  zgodzić  się  z  Prezesem  Urzędu 

Zamówień  Publicznych,  że  Sąd  Okręgowy  błędnie  ocenił,  iż  obciążające  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  obowiązki,  które  zabezpiecza  wadium, 

nie  mają  charakteru  solidarnego.  Wniosku  takiego  nie  uzasadnia  brak  wyraźnej  regulacji 

us

tawowej  w  tym  względzie ani rozumowanie a  contrario na  podstawie art.  141 ZamPublU. 

Decydujące  znaczenie  ma  natomiast  stwierdzenie,  że  przedmiotem  obowiązków,  których 

naruszenie  uzasadnia  zatrzymanie  wadium  ( art.  46  ust.  4a  i  5 

ZamPublU), są świadczenia 

niepodzielne.  Także  bowiem  wtedy,  gdy  wykonawcy  ubiegają  się  o  udzielenie  zamówienia 

wspólnie,  zamówienie  jest  jedno,  jedna  (wspólna)  jest  składana  przez  nich  oferta  i  jako 

wspólne  powinny  być  postrzegane  wszelkie  obowiązki  związane  z  jej  złożeniem  oraz 

wadium.  Jedynie  częściowe  wykonanie  tych  obowiązków  -  ich  wykonanie  przez 

poszczególnych  wykonawców  w  odniesieniu  do  nich  samych,  bez  ich  wykonania  przez 

pozostałych  -  nie  ma  żadnej  wartości  dla  Zamawiającego,  nie  umożliwia  bowiem  wyboru 

oferty  ani  zawarcia  umowy.  Dlatego  też  należy  uznać,  zgodnie  z art.  380  §  1 KC,  że 

wykonawcy  ubiegający  się  wspólnie  o  udzielenie  zamówienia  ponoszą  solidarną 

odpowiedzialność  za  ich  wykonanie.  In  casu  oznacza  to,  że  w  razie  niewykonania 

któregokolwiek  z  obowiązków  przez  R.  sp.  z  o.o.  odpowiedzialność  z  tego  tytułu  ponosiłby 

także P.B.(...) S.A. W przypadku wniesienia wadium w pieniądzu wyrażałoby się to w tym, że 

Zamawiający  miałby  podstawę  do  jego  zatrzymania  w  całości,  choćby  bezpośrednią 

przyczyną zatrzymania były tylko zaniechania R. sp. z o.o.” 

Dalej  SN 

zauważył,  że  decydujące  znaczenie  dla  określenia  zakresu  zobowiązania 

gwaranta  ma  całościowa  wykładnia  treści  gwarancji,  zgodnie  z  regułami  wykładni 

oświadczeń  woli,  o  których  mowa  w art.  65 KC.  W  powołanym  wyroku  Sąd  Najwyższy 

zaakcentował  również,  że  w  sytuacji,  w  której  jako  dłużnika  (zleceniodawcę,  dostawcę, 

wykonawcę,  oferenta)  zobowiązanego  do  zaspokojenia  zabezpieczanego  roszczenia, 

wskazano  w  gwarancji  jedynie  jednego  z  wykonawców  ubiegających  się  wspólnie  

o  udzielenie  zamówienia,  a  wskazane  w  dokumencie  przyczyny  uzasadniające  żądanie 

zapłaty  pokrywają  się  z  wymienionymi  w art.  46  ust.  4a  i  5 ustawy  Pzp,  decydujące 

znaczenie  winna  mieć  wykładnia  zastrzeżenia  „z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie”,  

o którym mowa zarówno w art. 46 ust. 4a ustawy Pzp, jak i w art. 46 ust. 5 pkt 3 ustawy Pzp, 

wskazując:  „Rozważenia  wymaga  -  w  świetle  czynników  wskazanych  w art.  65 KC 

(zwłaszcza  ustalonych  zwyczajów,  praktyki  ubezpieczeniowej)  -  czy  określenie  to  obejmuje 

sytuacje,  w  których  przyczyna  uzasadniająca  zatrzymanie  wadium  tkwi  wprawdzie 

bezpośrednio  w  zaniechaniu  wykonawcy  pominiętego  w  gwarancji,  jednakże  wykonawca  

w  niej  wymieniony  również  ponosi  za  to  zaniechanie  odpowiedzialność.  Inaczej  mówiąc, 

wymaga  rozstrzygnięcia,  czy  pojęcie  „z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie”  może  być 

utożsamione  z  pojęciem  „z  przyczyn,  za  które  odpowiada”.  Ma  to  także  znaczenie  dla 

dopuszczalności  złożenia przez  beneficjenta stosownego  oświadczenia o tym,  że  zaistniały 

przyczyny aktualizujące zobowiązanie gwaranta - także wtedy, gdy przyczyna uzasadniająca 

zatrzymanie wadium tkwi bezpośrednio w zaniechaniu wykonawcy pominiętego w gwarancji 

a tym samym spełnienia formalnej przesłanki zapłaty”. 

W  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy  Izba  uznała,  iż  Konsorcjum  Deko-BAU 

wniosło  wadium  w  prawidłowej  formie.  Izba  wzięła  pod  uwagę,  iż  Odwołujący  2  nie 

kwestionował  w  odwołaniu  treści  złożonej  gwarancji  (poza  komparycją  w  zakresie 

dotyczącym  zobowiązanego),  jak  również  nie  wskazywał,  że  złożona  przez  Konsorcjum 

Deko-

BAU  gwarancja  wadialna  nie  spełniała  wytycznych  Zamawiającego  wynikających  

z  SIWZ. 

Zdaniem  Izby w  okolicznościach  sporu  kluczowe  znaczenie  miało  to,  czy  gwarant 

miał  wiedzę/świadomość  co  do  działania  zlecającego  (Deko-BAU  Sp.  z  o.o.)  jako  lidera 

konsorcjum 

oraz  to,  czy  złożona  gwarancja  ubezpieczeniowa  spełnia  swoją  podstawową 

funkcję,  a  zatem  czy  daje  możliwość  zaspokojenia  zamawiającego  w  razie  ziszczenia  się 

przesłanek wskazanych w treści dokumentu, a wynikających z przepisów ustawy Pzp. 

Izba  nie  zgodziła  się  ze  stanowiskiem  Odwołującego  2,  jakoby  gwarancja  wadialna 

złożona  przez  Konsorcjum  Deko-BAU  nie  zapewniała  Zamawiającemu  możliwości 

skutecznej  realizacji  roszczeń  jakoby  z  tego  powodu,  że  Gwarant  nie  posiadał  wiedzy  na 

temat tego, iż Deko-BAU Sp. z o.o. z siedzibą w Lubinie będzie składał ofertę w niniejszym 

postępowaniu  jako  jeden  z  członków  konsorcjum,  czy  choćby  upoważniony  pełnomocnik 

konsorcjum.  J

ak  wynika  z  okoliczności  faktycznych  przedmiotowej  sprawy,  Gwarant  – 

Ubezpieczyciel  miał  pełną  wiedzę,  iż  ofertę  w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  będzie  składało  konsorcjum  firm:  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  oraz  Grupa  Clue  

Sp.  z  o.o.  Sp.  k.,  co  potwierdza  wprost 

przedłożony przez Przystępującego wniosek z dnia 

27 stycznia 2021 r. skierowany do Miedziowego Centrum Ubezpieczeń SILESIA w Lublinie, 

opatrz

ony  datą  wpływu  z  28  stycznia  2021  r.  przez  agenta  ubezpieczeniowego.  Powyższe 

jest  spójne  z  zawartym  przez  członków  konsorcjum  Deko-BAU  porozumieniem  w  sprawie 

wpłaty wadium i zabezpieczenia należytego wykonania umowy, z którego wynika, iż to lider 

konsorcjum 

–  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  jest  podmiotem  uprawnionym  m.in.  do  wniesienia 

wadium,  w  tym  do  pokrycia  należności  z  tytułu  pozyskania  obu  gwarancji 

ubezpieczeniowych. 

Strony  ww.  porozumienia  ustaliły,  że  zabezpieczeniem  roszczeń  ww. 

gwarancji  na  rzecz  UNIQUA  TU  S.A.  mogących  powstać  z  tytułu  umowy  o  gwarancję 

ubezpieczeniową  zapłaty  wadium  i  gwarancję  ubezpieczeniową  zapłaty  należytego 

wykonania umowy będą dla każdej umowy z osobna po jednym wekslu własnym in blanco 

wraz  z 

deklaracją  wekslową  wystawionym  przez  lidera  konsorcjum,  a  poręczonym  przez 

członka konsorcjum opatrzonym klauzulą „bez protestu”. Izba wskazuje, iż Odwołujący 2 nie 

odniósł  się  w  toku  rozprawy  do  ww.  dowodów,  lecz  stał  na  stanowisku,  że  czynności 

wniesienia  wadium  n

ie  można  konwalidować,  więc  wszystkie  późniejsze  działania  czy 

oświadczenia,  w  szczególności  oświadczenia  gwaranta  nie  mają  znaczenia  dla  oceny 

skuteczności  wniesienia  wadium.  Odnosząc  się  do  powyższego  zauważyć  należy,  iż  ww. 

dokumenty,  w  tym  w  szczególności  wniosek  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  skierowany  do 

Miedziowego  Centrum  Ubezpieczeń  SILESIA  w  Lublinie  oraz  porozumienie  zawarte  przez 

członków  konsorcjum  w  sprawie  wpłaty  wadium  i  zabezpieczenia  należytego  wykonania 

umowy zostały wystawione przed upływem terminu składania ofert (29 stycznia 2021 r.), tym 

samym  w  okolicznościach  zawisłego  przed  Izbą  sporu  nie  można  mówić  

o 

próbie  konwalidacji  treści  złożonej  gwarancji  wadialnej  przez  późniejsze  oświadczenia 

gwaranta. 

Z  powyższego  w  ocenie  Izby  w  sposób  jednoznaczny  wynika,  iż  Gwarant  –  

w  świetle  złożonego  wniosku  z  dnia  27  stycznia  2021  r.  –  w  dacie  wystawienia  gwarancji 

wadialnej  przyjął  na  siebie  odpowiedzialność  za  zachowanie  wszystkich  konsorcjantów, 

mimo  że  w  komparycji  gwarancji  ubezpieczeniowej  jako  zobowiązanego  podano  wyłącznie 

lidera, tj. Deko-BAU Sp. z o.o. 

Dodatkowo  wskazać  należy,  iż  Zamawiający  pismem  z  dnia  10  marca  2021  r. 

wystąpił  do  UNIQA  TU  S.A.  o  wskazanie,  czy  przedmiotowa  gwarancja  ubezpieczeniowa 

obejmuje  swoim  zakresie  wszystkie  podmioty  tworzące  konsorcjum  (dwóch  wykonawców), 

czy  też  swoim  zakresem  obejmuje  jedynie  zobowiązanego,  tj.  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  

W odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 15 marca 2021 r. Gwarant potwierdził ważność 

gwarancj

i  zapłaty  wadium  wystawionej  na  wniosek  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  stanowiącej 

zabezpieczenie oferty złożonej przez konsorcjum firm: Deko-BAU Sp. z o.o. oraz Grupa Clue 

Sp. z o.o. Sp. k.  

Izba w okolicznościach niniejszej sprawy, mając na uwadze wytyczne zawarte w ww. 

wyroku  Sądu  Najwyższego,  wzięła  także  pod  uwagę,  iż  Zamawiający  nie  określił  w  SIWZ 

(rozdział  X)  żadnych  szczególnych  wymogów  dotyczących  wniesienia  wadium  przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego, w tym przede 

w

szystkim,  że  w  treści  gwarancji  wadialnej  winni  zostać  wskazani  wszyscy  członkowie 

danego  konsorcjum.  Oznacza  to,  iż  w  ww.  zakresie  Zamawiający  pozostawił  wykonawcom 

pewną swobodę. Dostrzec należy, że również przepisy ustawy Pzp nie zawierają wymagań, 

aby 

w przypadku wspólnego ubiegania się o zamówienie publiczne wadium było wnoszone  

w  jakiś  szczególny  sposób,  w  tym  aby  w  przypadku  gwarancji  wadialnych  w  ich  treści 

wymieniono wszystkie podmioty tworzące konsorcjum.   

Zdaniem  Izby 

okoliczność,  iż  w  treści  gwarancji  ubezpieczeniowej  wskazano  jako 

zobowiązanego  wyłącznie  Deko-BAU  Sp.  z  o.o.  nie  przesądza,  że  w  przypadku,  gdy 

przyczyna uzasadniająca zatrzymanie wadium tkwi bezpośrednio w zaniechaniu wykonawcy 

pominiętego w gwarancji - Ubezpieczyciel, w świetle postanowień gwarancji, odmówi wypłaty 

kwoty  ustalonej  tytułem  wadium.  W  zakresie  możliwości  zaspokojenia  się  Zamawiającego  

z  omawianej  gwarancji  wadialnej  należy  stwierdzić,  że  wskazanie  w  niej  tylko  jednego  

z  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  nie  dyskwalifikuje 

gwarancji i możliwości zaspokojenia się z niej przez Zamawiającego w przypadku zaistnienia 

którejkolwiek z sytuacji, o których mowa w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp. Zauważyć należy, 

że  przesłanki  zatrzymania  wadium,  o  których  mowa  w  tych  przepisach,  odnoszą  się  do 

wykonawcy.  Jednak,  co  wymaga  podkreślenia,  w  świetle art.  23  ust.  3 ustawy  Pzp  

w przypadku wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego 

przepisy dotyczące wykonawcy stosuje się odpowiednio do tych wykonawców. 

Podsumowując  powyższe  Izba  uznała,  że  wobec  jednoznacznego  wykazania  przez 

Przystępującego, iż Gwarant w dacie wystawienia gwarancji wadialnej (28 stycznia 2021 r.) 

miał  pełną  wiedzę  o  wykonawcach  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia, 

którzy  planowali  złożyć  ofertę  w  niniejszym  postępowaniu,  co  też  dodatkowo  zostało 

potwierdzone  pismem  UNIQA  TU  S.A.  z  dnia  15 

marca  2021  r.,  brak  było  podstaw  do 

uznania,  że  zaspokojenie  roszczeń  Zamawiającego  w  sytuacji  ziszczenia  się  przesłanek 

wskazanych 

w treści dokumentu gwarancji, a wynikających z przepisów ustawy Pzp, byłoby 

niemożliwe.  Z  uwagi  na  powyższe  zarzucany  w  odwołaniu  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1 

pkt  7b  ustawy  Pzp  wobec  oferty  wykonawcy  Konsorcjum  Deko-

BAU  nie  zasługiwał  na 

uwzględnienie.  

W  konsekwencji  powyższego  nie  potwierdził  się  zarzut  naruszenia  art.  91  ust.  1 

ustawy Pzp poprzez wybór oferty wykonawcy Konsorcjum Deko-BAU jako najkorzystniejszej.  

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  557  i  575 

ustawy nPzp w zw. z § 5 pkt 2 lit. a) i b) oraz § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich 

rozliczania oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia 2020 

r.  (Dz.U. z 

2020  r.  poz.  2437).  Wobec  powyższego  Izba  zasądziła  od  Odwołującego  1 

(sprawa o sygn. akt: KIO 1073/21) 

oraz Odwołującego 2 (sprawa o sygn. akt: KIO 1079/21) 

na rzecz Zamawiającego koszty strony poniesione w sprawie o sygn. akt: KIO 1073/21 oraz 

KIO  1079/21 

z  tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika  i  kosztów  dojazdu  stanowiące  kwotę 

3900 zł w każdej z ww. spraw.  

Wobec powyższego, orzeczono jak w sentencji. 

Przewodniczący:      ……………………………..