KIO 970/20 WYROK dnia 15 czerwca 2020 r.

Sygn. akt: KIO 970/20 

WYROK 

 z dnia 15 czerwca 2020 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Magdalena Rams  

Protokolant:  

Klaudia Ceyrowska      

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2020 r. 

w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 4 maja 2020 r. przez wykonawców wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  konsorcjum:  Ł.  K.  prowadzący  działalność 

gospodarczą pod firmą COMFORT-THERM, Naruszewo, COMFORT – THERM Sp. z o.o., 

z siedzibą w Płońsku oraz M. B., prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą MABO 

M. B., Naruszewo, 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Mazowiecki  Zarząd  Dróg  Wojewódzkich  w 

Warszawie, 

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia konsorcjum: 

FKD Employees Sp. z o.o., 

z siedzibą w Warszawie oraz Dome International Sp. z o.o., z 

siedzibą w Warszawa zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego 

po stronie zamawiającego,  

orzeka: 

Uwzględnia odwołania i nakazuje zamawiającemu Mazowieckiemu Zarządowi Dróg 

Wojewódzkich  w  Warszawie:  (i)  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej; (ii) odrzucenie oferty konsorcjum: FKD Employees Sp. z o.o., z 

siedzibą w Warszawie oraz Dome International Sp. z o.o., z siedzibą w Warszawa na 

podstawie art.  89  ust. 1 pkt  7b  ustawy  Pzp; (iii)  powtórzenie  czynności  badania i 

oceny ofert.  

2.  K

osztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Mazowiecki  Zarząd  Dróg 

Wojewódzkich w Warszawie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10  000  zł  00  gr 

(słownie:  dziesięć  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  konsorcjum 

wykonawców: Ł. K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą COMFORT-

THERM, Naruszewo,  COMFORT 

– THERM Sp. z o.o., z siedzibą w Płońsku oraz 

M. B., p

rowadzącą działalność gospodarczą pod firmą MABO M. B., Naruszewo 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  zamawiającego  Mazowieckiego  Zarządu  Dróg  Wojewódzkich  w 

Warszawie 

na  rzecz  konsorcjum  wykonawców:  Ł.  K.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod  firmą  COMFORT-THERM,  Naruszewo,    COMFORT  –  THERM 

Sp. z o.o., z siedzibą w Płońsku oraz M. B., prowadząca działalność gospodarczą 

pod firmą MABO M. B.,  Naruszewo kwotę 10 000 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy 

złotych zero groszy)  tytułem zwrotu kosztów wpisu od odwołania.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1843) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: 

…………………………. 

Sygn. akt: 

KIO 970/20 

UZASADNIENIE  

W  dniu  4  maja  2020  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wypłynęło  odwołanie 

konsorcjum wykonawców: Ł. K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą COMFORT-

THERM,  Naruszewo,    COMFORT 

–  THERM  Sp.  z  o.o.,  z  siedzibą  w  Płońsku  oraz  M.  B., 

prowadzącą  działalność  gospodarczą  pod  firmą  MABO  M.  B.,  Naruszewo  (dalej 

„Odwołujący”)  zarzucając  zamawiającemu  Mazowieckiemu  Zarządowi  Dróg Wojewódzkich 

(dalej „Zamawiający”) naruszenie: 

art. 7 ustawy Pzp poprzez nie zachowanie warunków uczciwej konkurencji i równego 

traktowania; 

2)  art.  89  ust.  1  pkt  7

b  PZP  poprzez  błędne  uznanie,  że  oferta  została  skutecznie 

zabezpieczona wadium.  

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania,  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej;  nakazanie  Zamawiającemu  powtórzenia 

czynności badania i oceny ofert wraz z dokonaniem czynności odrzucenia oferty Konsorcjum 

firm:  Lider:  FKD  Employees  Sp.  z  o.o.,  Partner:  Dome  International  Sp.  z  o.  o.  (dalej 

„Przystępujący”),  obciążenie  kosztami  odwołania  Zamawiającego,  zasądzenie  od 

Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  wszelkich  kosztów  wywołanych  wniesieniem 

ni

niejszego odwołania w całości. 

W  uzasadnieniu  podniesionych  zarzutów  Odwołujący  wskazał,  iż  w  toku  postępowania  o 

udzielenie  Zamówienia  złożył  ofertę  uwzględniając  wagi  kryterium:  cena  i  okres  gwarancji 

(dowód: informacja z otwarcia ofert z dnia 8 kwietnia 2020 roku). W dniu 27 kwietnia 2020 roku 

Zamawiający w informacji o wyborze oferty wskazał, iż jako najkorzystniejszą wybrano ofertę 

złożoną przez Przystępującego.  

Odwołujący wskazał, że dokonał wglądu ofert złożonych w przedmiotowym postępowaniu, co 

p

oprzedził stosownym wnioskiem. Z przedłożonych dokumentów wynika, że wybrana oferta 

została  zabezpieczona  ubezpieczeniową  gwarancją  zapłaty  wadium,  która  to  gwarancja 

została wydana tylko na jeden podmiot tj. FKD Employees Sp. z o.o., w dniu 25 marca 2020 

roku, natomiast załączone do oferty pełnomocnictwo dla tejże firmy datowane jest na dzień 02 

kwietnia 2020 roku. Zatem

, w ocenie Odwołującego, w dacie w dacie sporządzenia gwarancji 

nie istniało konsorcjum, a gwarancja może dotyczyć tylko jednego podmiotu i w żaden sposób 

nie  może  zabezpieczać  w  sposób  skuteczny  oferty  złożonej  przez  Konsorcjum  firm. 

Odwołujący powołał się na wyrok KIO  1417/17.  

W  ocenie  Odwołującego  taki  sposób  wniesienia  wadium  jest  wadliwy  i  nie  gwarantuje 

zabezpieczenia interesów Zamawiającego, a tym samym jest niezgodny z przepisami Pzp, a 

co za tym idzie oferta złożona przez Przystępującego winna zostać odrzucona. Ponadto z kopii 

gwarancji ubezpieczeniowej zapłaty jaką otrzymał Odwołujący od Zamawiającego wynika, że 

zabezpiecza ona okres od 3 kwietnia do 4 maja 20

20 r., czyli mniej niż 30 dni, a zatem nie 

zabezpiecza  okresu  związania  ofertą,  ponieważ  otwarcie  ofert  nastąpiło  w  dniu  8  kwietnia 

2020 r.  

W 

ocenie Odwołującego, Sąd Najwyższy wyraźnie wskazał, iż wniesienie wadium w formie 

gwarancji  ubezpieczeniowej  można  uznać  za  prawidłowe  i  wystarczające  tylko  wtedy,  gdy 

stwarza  dla  zamawiającego  podstawę  do  żądania  od  gwaranta  zapłaty  oznaczonej  kwoty 

pieniężnej niezależnie od tego, który z wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia doprowadził do ziszczenia się przesłanek określonych w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy 

Pzp

.  O  tym,  czy  tak  jest  w  konkretnym  przypadku,  zdaniem  SN,  decyduje  jednak  treść 

gwarancji ubezpieczeniowej, która może być ukształtowana różnie. Na podstawie odesłania 

do  gwarancji  bankowej  SN  wskazał,  że  gwarancja  wadialna  jest  jednostronnym 

zobowiązaniem ubezpieczyciela - gwaranta o charakterze nieakcesoryjnym, zatem gwarant 

nie  może  powołać  się  na  zarzuty  wynikające  z  innego  stosunku  prawnego,  aniżeli  sama 

gwarancja. Rozstrzygająca w tym zakresie jest jednak zdaniem SN wykładania oświadczeń 

woli  stron  umowy  gwarancji  ubezpieczeniowej.  a  w  szczególności  wykładania  określonych 

warunków i formalnych przesłanek zapłaty. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  przedmiotowym  postpowaniu  w  dacie  wydania  gwarancji 

konsorcjum  nie  istniało,  co  z  resztą  wynika  wprost  z  pełnomocnictwa  datowanego  na  02 

kwietnia 2020 roku zatem w żaden sposób nie można uznać, iż gwarancja obejmuje podmiot 

niewymieniony,  bowiem  gdyby  tak 

było  to  wynikałoby  to  z  umowy  konsorcjum  czy 

pełnomocnictwa, a zatem kluczowym jest nie sam fakt braku drugiego podmiotu w dokumencie 

gwarancji  a  brak  istnienia  konsorcjum  w  dacie  jej  wydania,  co  bezsprzecznie  wyklucza 

możliwości skutecznego zabezpieczenia oferty gwarancją ubezpieczeniową zapłaty wadium, 

w  sytuacji  w  której  oferta  została  złożona  przez  podmioty  wspólnie  ubiegające  się  o 

zamówienie. 

Odwołujący zaznaczył również, iż Konsorcjum poza wadliwym przedłożeniem wadium nie daje 

rękojmi dobrego wykonania zamówienia bowiem oba podmiotu tworzące konsorcjum znajdują 

się w Krajowym Rejestrze Dłużników (dowód: raport z wywiadowni gospodarczej) 

W ocenie Odwołującego powyżej wskazane naruszenie przepisów Pzp skutkowało wyborem 

oferty najkorzystniejszej wbrew przepisom prawa.  

Izba ustaliła co następuje: 

Izby  rozpoznając  sprawę  uwzględnił  akta  sprawy  odwoławczej,  w  rozumieniu  §  8  ust.  1 

rozporządzenia Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia 22  marca  2018  roku  w sprawie regulaminu 

postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz.U. z 2018 r. poz. 1092). 

Izba  ustaliła,  że  w  Części  I  SIWZ  –  „Instrukcja  dla  Wykonawców”,  Zamawiający  w  pkt  10 

określił wymagania dotyczące wadium. Zamawiający zastrzegł, co następuje: 

Wykonawca przystępujący do przetargu jest obowiązany wnieść wadium w wysokości: 

58 520,00 zł (słownie: pięćdziesiąt osiem tysięcy pięćset dwadzieścia złotych i zero groszy). 

Wadium  może  być  wniesione  w  następujących  formach:  pieniądzu,  przelewem  na 

rachunek bankowy nr 03 1020 1026 0000 1702 0233 1056 ( w tytule przelewu należy podać 

nazwę  Wykonawcy  i  numer  postepowania);  poręczeniach  bankowych  lub  poręczeniach 

spółdzielczej  kasy  oszczędnościowo  -  kredytowej,  z  tym  że  poręczenie  kasy  jest  zawsze 

poręczeniem  pieniężnym,  gwarancjach  bankowych,  gwarancjach  ubezpieczeniowych, 

poręczeniach udzielanych przez podmioty, o których mowa w art. 6b ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 

9 listopada 2000 r. o utworzeniu Po

lskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. 

Wadium  wnoszone  w  formie:  poręczenia  bankowego,  gwarancji  bankowych  lub 

gwarancji 

ubezpieczeniowych  należy  złożyć  w  oryginale  w  siedzibie  Zamawiającego  w 

kancelarii ogólnej. 

Wadium musi być wniesione przed upływem terminu składania ofert. 

Za  skutecznie wniesione  wadium  w  pieniądzu Zamawiający  uważa wadium, które  w 

oznaczonym terminie znajdzie się na koncie Zamawiającego. 

Jeżeli  przed  upływem  terminu  składania  ofert  Wykonawca  wycofa  się  z  przetargu, 

Zamawiający dokona zwrotu wadium w terminie 21 dni.  

Oferta  Wykonawcy,  który  nie  wniesie  wadium  na  zasadach  określonych  w  SIWZ  i 

ustawie Pzp zostanie odrzucona. 

Ponadto,  w  Części  I  „Instrukcji  dla  Wykonawców”  w  punkcie  4.5  –  Warunku  udziału  w 

postępowaniu oraz podstawy wykluczenia, Zamawiający wskazał, iż w przypadku wspólnego 

ubiegania się o zamówienie przez wykonawców oświadczenia o których mowa w pkt 4.2. (tj. 

brak podstaw wykluczenia oraz spełnienie warunków udziału w postępowaniu) składa każdy z 

wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia.  

Izba ustaliła, że w postępowaniu ofertę złożyło konsorcjum wykonawców: FKD Employees Sp. 

z o.o., z siedzibą w Warszawie oraz Dome International Sp. z o.o., z siedzibą w Warszawa, 

którego oferta została wybrana jako najkorzystniejsza.  

Izba ustaliła, że wykonawca złożył wraz z ofertą Gwarancję Ubezpieczeniową Zapłaty Wadium 

z  dnia  25  marca  2020  r.  Jako  Beneficjent  Gwarancji  został  wskazany  Zamawiający  – 

Mazowiecki  Zarząd  Dróg  Wojewódzkich  w  Warszawie.  Jako  Zobowiązany  (Oferent)  FKD 

Employees sp. z o.o., Warszawa. Izba ustaliła, że w treści gwarancji nie ma żadnej wzmianki, 

że Zobowiązany działa jako członek konsorcjum czy też jego pełnomocnik. Nie ma też żadnych 

informacji  wskazujących,  że  Gwarant  posiada  wiedzę,  iż  Zobowiązany  składa  ofertę  jako 

członek konsorcjum.  

Izba ustaliła, że okres ważności gwarancji upływał w dniu 3 kwietnia 2020 r.  Przystępujący 

FKD złożył dwa aneksy do gwarancji: aneks nr 1 z dnia 6 kwietnia 2020 r. przedłużający okres 

gwarancji do dnia 8 maja 2020 r. oraz aneks nr 2 z dnia 6 maja 2020 r. przedłużający okres 

ważności  gwarancji  do  dnia  8  czerwca  2020  r.  W  treści  obu  aneksów  jako  podmiot 

Zobowiązany wskazany jest wyłącznie wykonawca FKD Employees sp. z o.o., z siedzibą w 

Warszawie.  

Izba ustaliła, że do Zamawiającego w dniu 7 maja 2020 r. wpłynęło pismo UNIQA Towarzystwo 

Ubezpieczeń, w którym ubezpieczyciel zawarł oświadczenie, iż gwarancja ubezpieczeniowa 

wystawiona na FKD Employees sp. z o.o. zabezpiecza ewentualne roszczenia wynikające z 

przesłanek  określonych w  par.  2 ww.  gwarancji wobec lidera konsorcjum jaki  i  pozostałych 

członków konsorcjum.  

Izba zważyła co następuje: 

Z art. 179 ust. 1 ustawy Pzp 

wynika, że odwołującemu przysługuje legitymacja do wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w 

wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy.  W  ocenie  Izby  Odwołujący 

wykazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia,  gdyż  złożył  ofertę  w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego.  Odwołujący  może  ponieść  szkodę  w 

związku  z  zarzucanymi  Zamawiającemu  naruszeniami  przepisów  ustawy  Pzp,  gdyż 

zaniechanie 

odrzucenia  oferty  Przystępującego,  uniemożliwia  Odwołującemu  uzyskanie 

przedmiotowego zamówienia, na co mógłby w przeciwnym razie liczyć. 

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy 

Pzp,  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeśli  wadium  nie 

zostało wniesione lub zostało wniesione w sposób nieprawidłowy, jeżeli  zamawiający żądał 

wniesienia wadium. 

Z kolei według art. 45 ust. 3 ustawy Pzp wadium wnosi się przed upływem 

terminu  składania  ofert.  Ponadto  art.  46  ust.  4a  ustawy  Pzp  stanowi,  że  zamawiający 

zatrzymuje wadium wraz z odsetkami, jeżeli wykonawca w odpowiedzi na wezwanie, o którym 

mowa w art. 26 ust. 3 ustawy P

zp, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył dokumentów 

lub oświadczeń, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, pełnomocnictw, listy podmiotów 

należących do tej samej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 5 ustawy Pzp, 

lub informacji o tym, że nie należy do grupy kapitałowej, lub nie wyraził zgody na poprawienie 

omyłki,  o  której  mowa  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp,  co powodowało  brak  możliwości 

wybrania oferty z

łożonej przez wykonawcę jako najkorzystniejszej. Dodatkowo według art. 46 

ust.  5  ustawy  P

zp  zamawiający  zatrzymuje  wadium  wraz  z  odsetkami,  jeżeli  wykonawca, 

którego  oferta  została  wybrana:  1)  odmówił  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego na 

warunkach określonych w ofercie; 2) nie wniósł wymaganego zabezpieczenia 

należytego wykonania umowy; 3) zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego stało 

się niemożliwe z przyczyn leżących po stronie wykonawcy. W świetle powyższych przepisów, 

uznać  należy  nie  tylko fakt  niewniesienia  wadium  w  ogóle,  ale także  wniesienie  wadium  w 

sposób nieprawidłowy – wadium, które w świetle zidentyfikowanych okoliczności faktycznych 

lub prawnych nie będzie mogło posłużyć do zabezpieczenia roszczeń zamawiającego np. na 

skutek  wad  stanowiącej  wadium  gwarancji  ubezpieczeniowej,  a w konsekwencji 

nieskuteczności gwarancji stanowi podstawę do odrzucenia oferty wykonawcy.  

W  realiach  niniejszej  sprawy  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia 

złożyli wadium w formie gwarancji ubezpieczeniowej, która jest jedną form wniesienia wadium 

dopuszczoną  przepisami  ustawy  (art.  45  ust.  6  pkt  4  ustawy  Pzp).  Gwarancja 

ubezpieczeniowa,  mimo jej  powszechnego  stosowania w  obrocie,  nie  doczekała się  jednak 

szczegółowego  uregulowania  w  prawie  polskim,  w  szczególności  nie  ma  przepisów,  które 

obligowałyby do złożenia gwarancji ubezpieczeniowej o określonej treści. Dlatego też strony 

w  drodze  umownej  mogą  kształtować  zobowiązania  wynikające  z  umowy  gwarancji,  w  tym 

zakres  odpowiedz

ialności  gwaranta.  Jednakże  skoro  wykonawcy  wchodzący  w  skład 

Konsorcjum  zdecydowali  się  na  wniesienie  wadium  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej, 

musiała  ona  spełnić  podstawy  cel  wadium,  jakim  jest  należyte  zabezpieczenie  roszczeń 

Zamawiającego i właśnie ten aspekt wyznacza skuteczność gwarancji wadialnej.  

Przypomnieć  w  tym  miejscu  należy,  że  zgodnie  ze  stanowiskiem  Sądu  Najwyższego 

wyrażonym  w  wyroku  Sądu  Najwyższego  z  15  lutego  2018  r.  sygn.  akt  IV  CSK  86/17 

wniesienie  wadium  w  formie  gwarancji  ubezpie

czeniowej  można  uznać  za  prawidłowe 

i 

wystarczające  tylko  wtedy,  gdy  stwarza  dla  zamawiającego  podstawę  do  żądania 

od 

gwaranta zapłaty oznaczonej kwoty pieniężnej niezależnie od tego, który z wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia doprowadził do ziszczenia się przesłanek 

określonych w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp.  

Już  tylko  z  tej  przyczyny  stanowisko  Przystępującego  odnośnie  tego,  że  zabezpieczenie 

interesów zamawiającego wyłącznie w kontekście działań lidera Konsorcjum (lub wskazanego 

w  treści  gwarancji  partnera  Konsorcjum)  i  tych  zależnych  od  niego  jest  wystarczające  dla 

spełnienia przesłanki skuteczności gwarancji wadialnej, nie znajduje swojego uzasadnienia. 

Tym  bardziej,  że SIWZ  przewidywała  kategorie  oświadczeń  lub  dokumentów  dotyczących 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia,  które  musiały  być 

podpisane  lub  złożone  przez  każdego  członka  konsorcjum  i  nie  mogło  zostać  to 

konwalidowane samodzielnie przez jego lidera.  

Przechodząc  do  dalszych  rozważań,  przypomnieć  należy,  że  o  przesłankach  realizacji 

gwarancji decyduje 

– jak to Sąd Najwyższy wyjaśnił i podkreślał – treść gwarancji. SN wskazał, 

że o zakresie zobowiązania gwaranta decyduje treść gwarancji ubezpieczeniowej, która  może 

być ukształtowana różnie; ustalenie wynikającego z treści gwarancji stopnia zależności między 

zobowiązaniem  gwaranta  a  istnieniem  (ważnością),  treścią  i  zdarzeniami  (zwłaszcza 

niewykonaniem  zobowiązania)  dotyczącymi  zabezpieczanego  zobowiązania  jest  kwestią 

wykładni  oświadczeń  woli  stron  umowy  gwarancji  (art.  65  KC),  uwzględniającej  cały  ich 

kontekst w aspekcie treści, jak i okoliczności, w których zostały złożone. W sytuacji, w której 

jako  dłużnika  (zleceniodawcę,  dostawcę,  wykonawcę,  oferenta,  czy  jak  w tym  przypadku 

„Zobowiązanego”) zobowiązanego do zaspokojenia zabezpieczanego roszczenia wskazano 

w gwarancji nie 

wszystkich wykonawców ubiegających się wspólnie o udzielenie zamówienia, 

a  wskazane  w  gwarancji  przyczyny  uzasadni

ające  żądanie  zapłaty  pokrywają  się  z 

wymienionymi w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy P

zp, decydujące znaczenie dla oceny, czy wadium 

wniesiono  prawidłowo,  powinna  mieć  wykładnia  zastrzeżenia  sformułowanego  jako  „z 

przyczyn leżących po jego stronie" (por. art. 46 ust. 4a i ust. 5 pkt 3 ustawy Pzp). Zgodnie ze 

wskazówkami Sądu Najwyższego w powyżej wskazanym orzeczeniu rozważenia wymaga – 

w  świetle  czynników  wskazanych  w  art.  65  kc  (zwłaszcza  ustalonych  zwyczajów,  praktyki 

ubezpieczeniowej) 

– czy wyżej wskazane określenie obejmuje sytuacje, w których przyczyna 

uzasadniająca zatrzymanie wadium tkwi wprawdzie bezpośrednio w zaniechaniu wykonawcy 

pominiętego  w  gwarancji,  jednakże  wykonawcy  w  niej  wymienieni  również  ponoszą  za  to 

zaniechanie odpowiedzialność. Innymi słowy, czy pojęcie „z przyczyn leżących po jego stronie” 

może być utożsamione z pojęciem „z przyczyn, za które odpowiada”.  

Po dokonaniu analizy zgodnie z wytycznymi Sądu Najwyższego skład orzekający Izby uznał, 

że  dokument  złożony  przez  Konsorcjum  nie  czynił  zadość  obowiązkowi  skutecznego 

wniesienia wadium, gdyż nie spełniał opisanych wyżej wymogów.  

Dostrzeżenia wymagało w pierwszej kolejności, że konieczność wypłaty przez gwaranta kwoty 

zabezpieczonej  w  gwarancji  ubezpieczeniowej  składanej  tytułem  wadium  w sytuacjach 

wynikających  z  art.  46  ust.  4a  i  ust.  5  ustawy  Pzp  nie  może  budzić  wątpliwości. 

W 

szczególności  za  niedopuszczalną  należy  uznać  sytuację,  w  której  wypłata  kwoty 

z 

gwarancji  zależy  od  dobrej  woli  gwaranta,  bądź  pozostaje uzależniona od  interpretacji tej 

gwarancji dokonywanej wbrew jej treści. Ponadto obowiązek złożenia prawidłowego wadium 

spoczywa na tym wykonawcy, który chce nim zabezpieczyć swą ofertę. Mając świadomość, 

że wadliwie wniesione wadium stanowi przesłankę odrzucenia oferty wykonawcy, powinien on 

dbać o swoje interesy i dołożyć wszelkiej staranności by dokument został złożony prawidłowo. 

Jak wskazuje się w orzecznictwie, treść gwarancji składanych tytułem wadium powinna być 

jasna, przejrzysta i czytelna (por. wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 11 lipca 2013 r. 

sygn. akt X Ga 189/13). Ponadto ustawa P

zp w 45 ust. 6 określa dopuszczalne formy wadium, 

z  których  wszystkie  powinny  w  jednakowy  sposób  zapewniać  zaspokojenie  roszczeń 

zamawiającego  i  być  tak  samo  łatwo  egzekwowalne  jak  wadium  wniesione  w  gotówce. 

Powyższe  dotyczy  również  gwarancji  ubezpieczeniowej.  Z treści  gwarancji  musiała  zatem 

wynikać  konieczność  wypłaty  przez  ubezpieczyciela  kwot  wymienionych  w  gwarancji  w 

sytuacjach, które zgodnie z art. 46 ust. 4a i ust. 5 ustawy Pzp uprawniają zamawiającego do 

zatrzymania wadium.  

W  opisanych  powyżej  realiach  tej  sprawy,  ponieważ  ofertę  w  postępowaniu  złożyło  dwóch 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  (art.  23  ustawy  Pzp), 

możliwość  zaspokojenia  interesów  Zamawiającego,  tj.  uzyskanie  zagwarantowanej  zapłaty 

wadium  musiało  obejmować  wszystkie  wskazane  działania  lub  zaniechania  „Wykonawcy” 

(według terminologii gwarancji „Zobowiązanego”) rozumianego w tym przypadku jako dwóch 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia.  

Odnosząc  się  do  kwestii  solidarności  zobowiązania  współkonsorcjantów  względem 

zamawiającego, przyjmując za Sądem Najwyższym, że zobowiązanie to ma taki właśnie, tj. 

solidarny  charakter,  Izba  uznała,  że  solidarność  współkonsorcjantów  względem 

Zamawiającego  nie  miała  zasadniczego  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia.  Natomiast  takie 

znaczenie ma wyłącznie okoliczność, którą potwierdził także i Sąd Najwyższy w przywołanym 

powyżej  orzeczeniu,  że  zobowiązanie  gwaranta  jest  zobowiązaniem  abstrakcyjnym,  tj. 

niezależnym  od  istnienia  i  ważności  zobowiązania  podstawowego,  leżącego  u  podstaw 

zaciągnięcia zobowiązania z tytułu gwarancji oraz samodzielnym (nieakcesoryjnym), którego 

istnienie i zakres nie zależy od istnienia i zakresu innego zobowiązania. Charakter, istnienie, 

zakres  samodzielnego  zobowiązania  gwaranta  określa  sama  umowa  gwarancji 

ubezpieczeniowej.  Abstrakcyjny  i  nieakcesoryjny  charakter  gwarancji  bankowej  potwierdza 

regulacja zawarta w ustawie z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. 

Dz. U. z 2012 r, póz. 

1376 ze zm.). Zgodnie z art. 81 tej ustawy gwarancją bankową jest jednostronne zobowiązanie 

banku-

gwaranta,  że  po  spełnieniu  przez  podmiot  uprawniony  (beneficjenta  gwarancji) 

określonych warunków zapłaty, które mogą być stwierdzone określonymi w tym zapewnieniu 

dokumentami,  jakie  beneficjent  załączy  do  sporządzonego  we  wskazanej  formie  żądania 

zapłaty,  bank  ten  wykona  świadczenie  pieniężne  na  rzecz  beneficjenta  gwarancji  - 

bezpośrednio albo za pośrednictwem innego banku. Art. 87 ust. 2 tej ustawy stanowi natomiast 

o  wymagalności  roszczeń  z  tytułu  gwarancji  bankowej,  choćby  zobowiązanie,  z  którym 

gwarancja była związana, już wygasło. Uprawnia to tym samym stwierdzenie, iż ani sposób 

ukształtowania,  ani  treść  stosunku  prawnego  podstawowego  (zamawiający  -  wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia)  nie  mają  wpływu  na  zakres 

odpowiedzialności  gwaranta.  Odpowiedzialność  ta  jest  bowiem  wyznaczona  samą  treścią 

gwarancji. Z pewnością zaś rozważania dotyczące gwarancji bankowej należy odnieść także i 

do  gwarancji  ubezpieczeniowej,  mając  na  względzie  zarówno  podobieństwo  jak  i  charakter 

oraz cel obu dokumentów.  

Tym  samym  gwarant  zobowiązany  będzie  do  wypłaty  sumy  gwarancyjnej  wyłącznie 

w 

przypadku  zaistnienia  zdarzeń  objętych  samą  treścią  gwarancji,  tak  w  granicach  jej 

przedmiotowego,  jak  i  podmiotowego  zakresu.  Jak  wskazał  Sąd  Najwyższy  w  wyroku  z  7 

stycznia  1997  r.  (sygn.  akt  I  CKN  37/96),  istota  gwarancji  przejawiająca  się  w  odrębności 

przedmiotu  zobowiązania  gwaranta  od  długu  głównego,  przesądza,  że  wyłącznie 

rozstrzygającymi  o  odpowiedzialności  gwaranta  są  postanowienia  zawarte  w  treści 

oświadczenia (listu gwarancyjnego) skierowanego do beneficjanta gwarancji. Powoływanie się 

przez  zamawiającego  na  okoliczności  dotyczące  jego  relacji  z  wykonawcami  wspólnie 

ubiegającymi  się  o  udzielenie  zamówienia  nie  będzie  skuteczne  względem  gwaranta. 

W 

efekcie okoliczność, że wskazany w treści gwarancji podmiot, którego działań lub zaniechań 

dotyczyć  miałaby  odpowiedzialność  gwaranta,  byłby  w  ramach  stosunku  podstawowego 

współdłużnikiem 

solidarnym, 

nie 

mogłaby 

stanowić 

podstawy 

do rozszerzenia 

odpowiedzialności gwaranta na działania i zaniechania innych podmiotów, niewymienionych 

w gwarancji.  

Zatem  nawet  jeśli  –  jak  w  niniejszej  sprawie  –  członkowie  Konsorcjum  są  zobowiązani 

solidarnie wobec Zamawiającego, to wciąż byłaby to jedynie cecha stosunku podstawowego 

(zamawiający-wykonawcy),  niewpływająca  na  treść  stosunku  gwarancji.  Jeżeli  natomiast 

gwarant  zdecydowałby  się  wziąć  odpowiedzialność  również  za  działania  i  zaniechania 

ewentualnych  i  nieznanych  sobie  konsorcjantów  wykonawców  zlecających  udzielenie 

gwarancji,  musiałoby  to  znaleźć  odzwierciedlenie  w  treści  gwarancji  ubezpieczeniowej. 

Przejawem  takim  mogłoby  być  wskazanie,  że  przez  wykonawcę  (zlecającego,  według 

terminologii  analizowanej  gwarancji  „Zobowiązanego”)  należy  rozumieć  nie  tylko  podmioty 

oznaczone  w  tym  dokumencie,  ale  i  wszystkich  wykonawców,  z  którymi  zdecydują 

lub 

zdecydowały  się  one  złożyć  ofertę.  Tymczasem  na  próżno  szukać  w  treści  powyżej 

wskazanej gwarancji ubezpieczeniowej takich zastrzeżeń lub choćby ujawnienia świadomości 

gwaranta  co  do  działania  zlecających  również  w  imieniu  innego  podmiotu.  Przeciwnie, 

podkreślane  jest  wielokrotnie  przejęcie  odpowiedzialności  za  zachowanie  wyłącznie 

„Zobowiązanego” jako podmiotu w sposób pełny i kompletny zdefiniowanego już w komparycji 

gwarancji ubezpieczeniowej. Nie zaznaczono w tym miejscu by działał bądź zamierzał działać 

także w imieniu i na rzecz innych podmiotów, bądź by uzgodniono objęcie działań i zaniechań 

takich podmiotów. Przeciwnie, z jej treści – ani wprost, ani w sposób domniemany – nie wynika 

by rozszerzona została odpowiedzialność gwaranta poza działania Zobowiązanego.  

Podkreślić należy, że ewentualne przyjęcie o objęciu gwarancją także działań lub zaniechań 

podmiotów  niewymienionych  w  treści  gwarancji  istotnie  zwiększyłoby  zakres 

odpowiedzialności  gwaranta.  A wziąć  pod  rozwagę  należy,  iż  z  praktyki  ubezpieczeniowej 

wynika,  iż  zakres  ponoszonej  przez  gwaranta  odpowiedzialności  jest  każdorazowo 

sprawdzany i ustalany jeszcze przed akceptacją gwarancji, w celu oszacowania ryzyka z tym 

związanego.  Gwarant  udziela  bowiem  gwarancji  w  celu  osiągnięcia  zysku  a  zatem  przede 

wszystkim realizacji własnego celu gospodarczego. Weryfikuje zatem szczegółowo kondycję 

ekonomiczną  wykonawcy,  na podstawie  czego  decyduje  o  akceptacji  gwarancji  i  kalkuluje 

opłacalność  dokonywanej  z nim  czynności.  Stąd  zdaniem  Izby  gwarant  w  dokumencie 

gwarancji ubezpieczeniowej precyzyjnie określa, za jakie działania lub zaniechania i jakiego 

podmiotu bierze odpowiedzialność. 

W konsekwencji uznać należy, iż w treści tejże gwarancji znajduje odzwierciedlenie wyłączny 

– zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy – zakres odpowiedzialności gwaranta. Oczywistym 

jest, 

że w sytuacji, gdy gwarancja wystawiona jest na rzecz wyłącznie na niektórych członków 

Konsorcjum ryzyko wystąpienia okoliczności z art. 46 ust. 4a i ust. 5 ustawy Pzp może być 

przecież inne niż gdyby jej treścią objęte było więcej podmiotów. Biorąc powyższe pod uwagę, 

aby  uznać  złożenie  gwarancji  ubezpieczeniowej  za  skuteczne,  z przedłożonego  przez 

Konsorcjum  dokumentu  gwarancji  powinien  w  jakikolwiek  sposób  wynikać  obowiązek 

gwaranta zapłaty kwoty zabezpieczonej gwarancją, jeżeli okoliczności z art. 46 ust. 4a i ust 5 

ustawy P

zp dotyczyć będą „Wykonawcy" rozumianego jako wszyscy członkowie konsorcjum, 

które złożyło ofertę.  

Tymczasem z treści przedłożonej przez Konsorcjum gwarancji ubezpieczeniowej okoliczności 

takie w żaden sposób nie wynikają i nie sposób ich na żadnej podstawie domniemywać czy 

uzyskać  w  drodze  wykładni  gwarancji.  Okoliczności,  jakie  należy  brać  pod  uwagę  przy 

dokonywaniu  wykładni  umowy  (co  stosować  należy  i  do  gwarancji)  to  przede  wszystkim: 

zgodny  zamiar  stron  i  cel  umowy,  literaln

e  brzmienie  spornego  postanowienia  oraz  całej 

umowy, kontekst słowny, w jakim postanowienie to zostało użyte w umowie, a nadto szeroko 

rozumiany kontekst sytuacyjny towarzyszący zawarciu danej umowy, przykładowo: czynności 

dokonywane  przez  strony  przed  zaw

arciem  umowy,  a  związane  już  z jej  zawarciem,  czas, 

miejsce,  przedmiot  umowy,  doświadczenie  jej  stron  w  obrocie,  sytuacja  osobista  stron,  itp. 

(por.  m.in.  wyrok  Sądu  Apelacyjnego  w  Szczecinie  z  14  września  2017  r.  sygn.  akt  I  ACa 

309/17,  LEX  nr  2402400).  A 

jak już wyżej nadmieniono – za przyjęciem, że gwarant swoją 

wolą  obejmował  nie  tylko  odpowiedzialność  za  wskazany  w  jej  treści  jako  zleceniodawca 

podmiot,  ale  także  inne,  współdziałające  z  nim  podmioty  nie  przemawiają  ani  literalne 

brzmienie  gwarancji,  an

i  ustalone  zwyczaje,  ani  praktyka  ubezpieczeniowa,  ani  żadna  inna 

okoliczność. A z uwagi na powszechnie stosowany przez ubezpieczycieli formalizm gwarancji, 

jakakolwiek  interpretacja  rozszerzająca  nie  jest  zdaniem  składu  orzekającego  Izby 

dopuszczalna. Pon

adto, pismo złożone Zamawiającego w dniu 7 maja 2020 r. nie może być 

traktowane  jako  dowód  na  potwierdzenie,  iż  gwarancja  ubezpieczeniowa  złożona  przez 

Przystępującego jest prawidłowa. Wskazać należy, że pismo to zostało złożone po upływie 

terminu składania ofert. Stanowi więc uzupełnienie oferty po upływie wyznaczonego terminu i 

już  z  tego  powodu  jego  treść  nie  ma  znaczenia  dla  zasadności  podniesionego  zarzutu.  Po 

drugie,  

dokument ten został podpisany przez „dyrektora przedstawicielstwa” i nie może być 

uz

nany  za  oficjalne  stanowisko  ubezpieczyciela  czy  też  dowód  na  wykazanie  praktyki 

ubezpieczeniowej.  Praktyka  ta  mogłaby  być  wykazana  poprzez  złożenie  bądź  to  dowodów 

potwierdzających  faktyczne  dokonanie  płatności  przez  ubezpieczyciela  na  rzecz 

Zamawiającego  w  sytuacji,  gdy  gwarancja  została  wystawiona  na  rzecz  jednego  członka 

konsorcjum, a przyczyna wypłaty sumy ubezpieczeniowej była spowodowana działaniem lub 

zaniechaniem członka konsorcjum niewskazanego w treści gwarancji bądź poprzez złożenie 

oficjalnych 

regulacji wewnętrznych potwierdzających słuszność stanowiska Przystępującego 

lub  też  oświadczenia  ubezpieczyciela  podpisanego  przez  osoby  umocowane  do  składania 

oświadczeń w jego imieniu. Takich przykładowych dowodów jednak Przystępujący nie złożył. 

Podkre

ślić również należy, że w momencie wystawienia gwarancji konsorcjum wykonawców 

nie istniało. Jak wskazane jest w piśmie UNIQA  z dnia 7 maja 2020 r. umowa konsorcjum 

została  zawarta  w  dniu  2  kwietnia  2020  r.  Tym  bardziej,  ubezpieczyciel  nie  miał  wiedzy  i 

świadomości, iż zakresem gwarancji objęte są inne podmioty niż ten wskazany w jej treści.  

Prawidłowość  gwarancji  nieobejmującej  wszystkich  członków  konsorcjum  nie  może  być 

również wywodzona z faktu, że gwarancja wadialna jest bezwarunkowa i płatna na pierwsze 

żądanie.  Bezwarunkowość  nie  oznacza  bowiem,  że  gwarant  ponosi  odpowiedzialność  za 

zdarzenia,  których  nie  objął  ochroną,  w  tym  za  działania  lub zaniechania  podmiotu 

niewskazanego w treści gwarancji. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 25 stycznia 1995 

r.  (sygn.  akt  III  CRN  70/94)  wypowiadając  się  o odpowiedzialności  gwaranta  z  gwarancji 

bezwarunkowej i na pierwsze żądanie, odpowiedzialność ta nie jest nieograniczona i nie może 

być traktowana w sposób bezwzględny. W wyroku tym Sąd stwierdził, że bank, który udzielił 

drugiemu  bankowi  (kredytodawcy)  gwarancji  bezwarunkowej  i  na  pierwsze  żądanie  może 

uchylić  się  od spełnienia  świadczenia,  jeżeli  żądanie  beneficjenta  jest  sprzeczne  z  treścią 

gwarancji (art. 353

kc) albo stanowi nadużycie prawa (art. 5 kc). Żądanie wypłaty z gwarancji 

w 

związku  z  działaniem  lub  zaniechaniem  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się 

o 

udzielenie  zamówienia  w  sytuacji,  gdy  zgodnie  z  treścią  gwarancji  dotyczy  ona  zdarzeń 

związanych z udziałem w postępowaniu niektórych wykonawców, byłoby sprzeczne z treścią 

tej gwarancji. W doktrynie wskazuje się, że gwarant może bronić się względem beneficjenta 

zarzutami  wynikającymi  z  treści  gwarancji  {M.  Pyziak-Szafnicka.  Gwarancja  autonomiczna, 

1994  nr  2,  s.  20,  A.  Szpunar,  Zabezpieczenia  osobiste 

wierzytelności,  Sopot  1997,  s.  173; 

G.   Tracz,  Umowa  gwarancji

,  Kraków  1998,  s.  261,  Z.  Radwański,  J.  Panowicz-Lipska, 

Zobowiązania-część szczegółowa, Warszawa 2008, s. 273, T. Spyra, [w:] F. Zoil (red.), Prawo 

bankowe. Komentarz. Tom I

, Kraków 2005, s. 790, za Poręczenia i gwarancja bankowa, R. 

Trzaskowski, Instytut Wymiaru Sprawiedliwości, Warszawa 2011, s. 283). 

Z  uwagi  na  powyższe  Izby  nie  mogła  podzielić  stanowiska  Przystępującego,  że  powyższa 

gwarancja  ubezpieczeniowa  wystawiona  na  jednego 

członków  Konsorcjum  zabezpiecza 

interesy Zamawiającego, a tym samym jest prawidłowa. Skład orzekający Izby w pełni podzielił 

zatem  stanowisko  i  argumentację  Sąd  Okręgowego  w Gdańsku  wyrażone  w  uzasadnieniu 

wyroku z 27 lutego 2019 r. sygn. akt XII Ga 555/19, 

wskazujące na konieczność objęcia treścią 

gwarancji  wszystkich  podmiotów  wchodzących  w  skład  konsorcjum,  które  jest  również 

ugruntowane w orzecznictwie (por. 

wyroki zespołów arbitrów z: 25 września 2002 r. sygn. akt 

UZP/ZO/O-1221/02,  24  stycznia  2006  sygn.  akt  UZP/ZO/0-149/06,  wyroki  Krajowej  Izby 

Odwoławczej z: 20 lipca 2010 r. sygn. akt KIO 1408/10, 15 września 2014 r. sygn. akt KIO 

1785/14, 7 stycznia 2015 r. sygn. akt KIO 2694/14, 5 maja 2015 r. sygn. akt KIO 813/15, 22 

maja 2015 r. sygn. akt KIO 974/15, 1 lipc

a 2015 r. sygn. akt KIO 1251/15, 17 września 2015 r. 

sygn. akt KIO 1936/15, 5 lutego 2016 r. sygn. akt KIO 82/16, 8 października 2015 r. sygn. akt: 

KIO  2067/15,  2069/15,  2071/15,  2  listopada  2015  r.  sygn.  akt  KIO  2287/15,  wyroki  sądów 

powszechnych: Sądu Okręgowego w Katowicach z 24 marca 2005 r. sygn. akt III Ca 39/05, 

Sądu  Okręgowego  w Warszawie  z  10  września  2015  r.  sygn.  akt  XXIII  Ga  1041/15,  Sądu 

Okręgowego  w Gdańsku  sygn.  akt  XII  Ga  697/15).  Pogląd  taki  wyrażany  jest  również  w 

piśmiennictwie  (por.  m.in.  Gwarancja  ubezpieczeniowa  członka  konsorcjum  jako  wadium  w 

postępowaniu  o uzyskanie  przez  konsorcjum  zamówienia  publicznego,  Eugeniusz 

Kowalewski,  Władysław  Wojciech  Mogilski,  Wiadomości  Ubezpieczeniowe  1/2014,  Michał 

Makowski, Gwarancja bankowa jako forma wniesienia wadium 

– kontrowersje interpretacyjne, 

PZP 2008, nr 2).  

W  ocenie  Izby  konieczne  było  bowiem  wymienienie  w  treści  gwarancji  bądź  wszystkich 

wykonawców, którzy wspólnie ubiegają się o udzielenie zamówienia publicznego (w myśl art. 

23 ust. 1 w 

związku z ust. 3 ustawy Pzp), a co najmniej zasygnalizowanie, że strona stosunku 

„gwarancyjnego”  działa także w  imieniu i  na rzecz  innych uczestników  jako  wykonawców  – 

którzy wspólnie złożyli lub złożą w postępowaniu przetargowym ofertę – po to, aby gwarant 

mógł prawidłowo zidentyfikować, kto jest wykonawcą w postępowaniu przetargowym. W ten 

sposób wykluczone zostałyby zaś wszelkie wątpliwości interpretacyjne związane z ustalaniem 

zakresu  zobowiązań  ubezpieczyciela,  a  tym  samym  gwarancja  spełniłaby  swój  cel,  tj. 

zabezpieczyła  interes  finansowy  zamawiającego  (jako  beneficjenta)  poprzez  wypłatę  mu 

określonej  kwoty  pieniężnej  przez  gwaranta  –  zakład  ubezpieczeń  w  przypadku,  gdy 

zobowiązany – zleceniodawca gwarancji (lub inny podmiot z nimi powiązany i objęty zakresem 

gwarancji)  nie  wywiąże  się  ze  swych  powinności.  Tymczasem  zdaniem  Izby  w  tej  sprawie 

zachodzi  bardzo  poważne  ryzyko,  że  Zamawiający  z  uwagi  na  nieścisłości  co  do 

podmiotowego  i  przedmiotowego  zakresu  gwarancji  nie  uzyskałby  od  gwaranta  sumy 

gwaranc

yjnej,  jeżeli  przyczyny  uruchomienia  gwarancji  będą  leżeć  po  stronie  tylko  tego 

wykonawcy  należącego  do  konsorcjum,  który  nie  jest  objęty  tą  gwarancją.  A  raz  jeszcze 

zwrócić należało na uwagę, iż sytuację taka nie ma charakteru hipotetycznego.  

Reasumując, w warunkach niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

zaktualizowały  się  przesłanki  do  unieważnienia  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty 

oraz unieważnienia czynności badania i oceny ofert a także powtórzenie czynności badania i 

oceny ofert, w tym odrzucenia oferty 

Przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy 

Pzp.  

Odnosząc  się  do  zarzutu  Odwołującego,  iż  gwarancja  złożona  przez  Przystępującego  nie 

zabezpiecza okresu związania ofertą, to Izba wskazuje, że umknęło uwadze Odwołującego, 

że  Przystępujący  złożył  dwa  aneksy  do  gwarancji  ubezpieczeniowej,  na  podstawie  których 

zostały przedłużone okresy obowiązywania ubezpieczenia.  

Mając na uwadze powyższe, Izba orzekła jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 

15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018, poz.  972 

z zm.).  

Przewodniczący: 

……………………………..