KIO 781/20 WYROK dnia 5 czerwca 2020 roku

Sygn. akt: KIO 781/20 

WYROK 

z dnia 5 czerwca 2020 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Justyna Tomkowska 

Protokolant:            

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  1  czerwca  2020  roku 

w  Warszawie  odwołania 

wnies

ionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  10  kwietnia  2020  roku  przez 

Odwołującego - wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia (1) China 

Civil  Engineering  Construction  Corporation 

z  siedzibą  w  Pekinie,  Chińska  Republika 

Ludowa (lider konsorcjum), (2) China Railway 19th Bureau Group Co., Ltd. 

z siedzibą  

w Pekinie, Chińska Republika Ludowa (partner konsorcjum) 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  

z siedzibą w Warszawie 

przy udziale: 

A.  wy

konawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  (1)  TORPOL  S.A.  

z  siedzibą  w  Poznaniu,  (2)  Budimex  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszających 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Odwołującego, 

B. 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: (1) Przedsiębiorstwo 

Usług  Technicznych  INTERCOR  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Zawierciu  

(Lider konsorcjum), (2) Stecol Corporation 

z siedzibą w Tianjin Chińska Republika 

Ludowa,  (3)  Sinohydro  Corporation  Limited 

z  siedzibą  w  Pekinie,  Chińska 

Republika  Ludowa, 

zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  -  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  (1)  China  Civil  Engineering 

Construction  Corporation 

z  siedzibą  w  Pekinie,  Chińska  Republika  Ludowa 

(lider  konsorcjum),  (2)  China  Railway  19th  Bureau  Group  Co.,  Ltd. 

z  siedzibą  

w Pekinie, Chińska Republika Ludowa (partner konsorcjum) i: 

A. 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwudziestu  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  Odwołującego  - 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  (1)  China  Civil 

Engineering  Construction  Corporation 

z  siedzibą  w  Pekinie,  Chińska  Republika 

Ludowa  (lider  konsorcjum),  (2)  China  Railway  19th  Bureau  Group  Co.,  Ltd.  

z siedzibą w Pekinie, Chińska Republika Ludowa (partner konsorcjum) tytułem wpisu 

od odwołania,  

B. 

zasądza  od  Odwołującego  -  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  (1)  China  Civil  Engineering  Construction  Corporation  z  siedzibą  

w  Pekinie,  Chińska  Republika  Ludowa  (lider  konsorcjum),  (2)  China  Railway  19th 

Bureau  Group  Co.,  Ltd. 

z  siedzibą  w  Pekinie,  Chińska  Republika  Ludowa  (partner 

konsorcjum) na rzecz 

Zamawiającego - PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą 

w  Warszawie 

kwotę  3600  zł  00  gr  (słownie:  trzech  tysięcy  sześciuset  złotych  zero 

groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.U.  z  2019  r.  poz.  1843)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………………...………… 

Sygn. akt KIO 781/20 

UZASADNIENIE 

Dnia 10 kwietnia 2020 roku do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w Warszawie, na 

podstawie 

art.  180  ust.  1  i  art.  179  ust.  1  w  związku  z  art.  182 ust.  1  pkt  1  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  („PZP”)  odwołanie  złożyli  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  

o  udzielenie  zamówienia,  tj.:  China  Civil  Engineering  Construction  Corporation  z  siedzibą  

w Pekinie 

Chińska Republika Ludowa (lider konsorcjum), China Railway 19th Bureau Group 

CO., 

LTD.  z  siedzibą  w  Pekinie,  Chińska  Republika  Ludowa  (partner  konsorcjum)  (dalej 

„Odwołujący” lub „Konsorcjum CCECC”).  

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  wykonanie  robót 

budowlanych  na  odcinku  Czyżew  -  Białystok  od  km  107,260  do  km  178,500  w  ramach 

projektu „Prace na linii E75  na odcinku  Czyżew - Białystok”, nr referencyjny postępowania 

9090/IRZR1/07339/01931/19/P  prowadzi 

Zamawiający:  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  

z  siedzibą  w Warszawie. Ogłoszenie o  zamówieniu opublikowano w  Dzienniku  Urzędowym 

Unii Europejskiej pod nr 2019/S 066-155626 w dniu 3 kwietnia 2019 roku. 

Odwołujący kwestionuje czynność podjętą przez Zamawiającego z 31 marca 2020 r. 

polegającą  na  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty  wykonawców  wspólnie  ubiegających 

się  o  udzielenie  zamówienia,  tj.:  Intercor  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Zawierciu,  Stecol 

Corporation z siedzibą w Tianjin, Chińska Republika Ludowa, Sinohydro Corporation Limited 

z siedzibą w Pekinie, Chińska Republika Ludowa (dalej jako „Konsorcjum Intercor”).  

Zaskarżonej czynności Odwołujący zarzuca naruszenie: 

art.  24  ust.  1  pkt  12  PZP  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  w  zw.  z  §  2  ust.  4  pkt  1 

Rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów dokumentów, 

jakich  mo

że  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

(„Rozporządzenie  Dokumentowe”),  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Konsorcjum  Intercor  

z  p

ostępowania,  podczas  gdy  wykonawca  ten  nie  wykazał  spełnienia  warunków  udziału  

w  p

ostępowaniu  określonych  w  punktach  8.6.1  lit.  c)  –  f)  IDW,  ponieważ  przedstawione  

w wyniku uzupełnienia z 27 marca 2020 r. roboty budowlane dotyczące Inwestycji Sadowne-

Czyżew,  nie  mogły  zostać  uznane  za  prawidłowo  ukończone  na  dzień  składania  ofert  

w p

ostępowaniu, 

ewentualnie: 

art. 24 ust. 1 pkt 12 PZP w zw. z art. 7 ust. 1 PZP poprzez zaniechanie wykluczenia 

Konsorcjum  Intercor,  podczas  gdy 

wykonawca  ten  nie  wykazał  spełnienia  warunku  udziału 

określonego  w  punkcie  8.6.1  lit.  e)  IDW,  ponieważ  przedstawione  w  wyniku  uzupełnienia  

z  27  marca  2020  r.  roboty  budowlane  dotyczące  Inwestycji  Sadowne-Czyżew  zostały 

ukończone dużo później niż po terminie składania ofert w postępowaniu. 

W związku z zarzutami, Odwołujący wnosił o: 

uwzględnienie odwołania,  

dopuszczenie  i 

przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentacji  postępowania,  a  także 

dowodów  opisanych  w  treści  odwołania  oraz  dowodów,  które  zostaną  powołane  

i 

przedłożone na rozprawie,  

nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  Zamawiającego  z  31  marca 

2020 r. polegaj

ącej na wyborze oferty najkorzystniejszej,  

nakazanie Zamawiającemu wykluczenia Konsorcjum Intercor z postępowania,   

zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  w  tym  wynagrodzenia  pełnomocnika  Odwołującego,  według  norm 

przypisanych na podstawie przedłożonej w toku rozprawy faktury VAT.  

Zamawiający  przesłał  Odwołującemu  informację  o  czynności  będącej  przedmiotem 

zaskarżenia  31  marca  2020  r.,  a  tym  samym  odwołanie  wniesiono  z  zachowaniem 

ustawowego  terminu.  K

opia  odwołania  została  przekazana  Zamawiającemu.  Odwołujący 

uiścił wpis w wymaganej wysokości na rachunek UZP.  

Odwołujący  wskazał,  że  jest  uprawniony  do  wniesienia  odwołania,  albowiem  ma 

interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  gdyż  w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego 

wskazanych 

przepisów  interes  Odwołującego,  jako  zainteresowanego  uzyskaniem 

zamówienia,  doznał  uszczerbku.  Poprzez  wybór  oferty  Konsorcjum  Intercor,  Odwołujący 

narażony  jest  na  poniesienie  szkody  w  postaci  nieuzyskania  zamówienia.  W  przypadku 

uwzg

lędnienia odwołania oraz  dokonania ponownej  czynności  badania i  oceny  ofert,  oferta 

Odwołującego  zostanie  z  dużym  prawdopodobieństwem  sklasyfikowana  na  pierwszym 

miejscu  w  rankingu  ofert,  a  tym  samym  Odwołujący  uzyska  zamówienie  i  zrealizuje 

zakładany w wyniku jego realizacji zysk. 

W  uzasadnieniu  podniesiono,  że  Zamawiający  prowadzi  postępowanie  w  trybie 

przetargu nieograniczonego na wykonanie robót budowlanych na odcinku Czyżew-Białystok 

od km  107,260  do km  178,500 w  ramach  projektu „Prace  na  linii  E75  na  odcinku  Czyżew-

Białystok”, którego przedmiotem jest kompleksowa wielobranżowa modernizacja dwutorowej 

linii kolejowej.  

Jednym  z  warunków  udziału  w  określonym  w  punkcie  8.6.1.  Instrukcji  dla 

Wykonawców  obowiązującej  w  Postępowaniu  („IDW”)  było  wykazanie,  że  wykonawca  

w okresie ostatnich 5 lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia 

działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie,  wykonał  roboty  budowlane  o  określonych 

parametrach,  w  zakres  których  wchodziła  budowa  lub  przebudowa  takich  elementów  jak: 

rozjazdy  kolejowe  (lit.  c),  stacja  kolejowa  (lit.  d),  system  stacyjnych  scentralizowanych 

urządzeń sterowania ruchem kolejowym (SRK) (lit. e), blokad liniowych (lit. f). Szczegółowe 

wymagania dla poszczególnych, wyżej wymienionych robót budowlanych zawierała IDW.  

Konsorcjum Intercor 

(uzyskało najwyższą liczbę punktów) w dniu 7 listopada 2019 r.  

i 

zostało wezwane w oparciu o art. 26 ust. 1 PZP do przedstawienia dokumentów mających 

wykazać  spełnianie  przez  wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  braku 

podstaw  wykluczenia. 

Wybór  oferty  najkorzystniejszej  Konsorcjum  Intercor  miał  miejsce  

w dniu 23 grudnia 2019 r. 

Czynność powyższą  zaskarżył Odwołujący. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  dniu  31  stycznia  2020  r.  wydała  wyrok  (sprawy  KIO 

10/20;  KIO  16/20

),  w  którym  uwzględniła  jeden  z  zarzutów  Odwołującego.  Izba  nakazała 

unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz  powtórzenie  czynności 

badania  i  oceny  ofert,  w  tym  wezwanie  Konsorcjum  Intercor  do  uzupełnienia  oświadczeń  

i  dokument

ów  wymaganych  na  potwierdzenie  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu,  

o którym mowa w pkt. 8.6.1 IDW.  

W 

dniu 3 lutego 2020 r. Zamawiający unieważnił czynność wyboru najkorzystniejszej 

oferty  w  Postępowaniu.  Tego samego  dnia  Zamawiający  wezwał  Konsorcjum  Intercor,  pod 

rygorem  wykluczenia,  do  uzupełnienia  dokumentów  (wykazu  robót  budowlanych, 

dokumentów potwierdzających, że roboty budowlane wskazane w wykazie zostały wykonane 

zgodnie  z  przepisami  Prawa  budowlanego  i  prawidłowo  ukończone)  w  zakresie  warunków,  

o których mowa w punkcie 8.6.1 lit. a) – b) IDW. 

Czynność  wezwania  została  zaskarżona  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających 

się o udzielenie zamówienia w składzie: TORPOL S.A., BUDIMEX S.A. (dalej łącznie zwani 

„Konsorcjum  Torpol”)  w  zakresie,  w  jakim  Zamawiający  zaniechał  wykonania  wyroku  KIO 

tj.  poprzez  brak  wezwania  Konsorcjum  Intercor  do  uzupełnienia  dokumentów  na 

potwierdzenie spełniania warunków udziału, o których mowa w punkcie 8.6.1. lit. c) – h) IDW. 

Sprawa została zarejestrowana pod sygn. KIO 298/20. Do tego postępowania odwoławczego 

Odwołujący  przystąpił  po  stronie  odwołującego  w  sprawie,  tj.  Konsorcjum  Torpol.  Nie 

czekając na rozstrzygnięcie tego odwołania, Zamawiający w dniu 11 lutego 2020 r. ponownie 

wybrał ofertę Konsorcjum Intercor jako najkorzystniejszą w postępowaniu. 

W dniu  4  marca  2020  r.  Zamawiający  uwzględnił  odwołanie  w  zakresie zaniechania 

wykonania  w  całości  wyroku  KIO  wydanego  w  sprawie  KIO  16/20  i  zobowiązał  się  do 

wezwania  Konsorcjum  Intercor  w  trybie  art.  26  ust.  3  PZP 

do  uzupełnienia  wykazu  robót 

także w zakresie warunków udziału w postępowaniu, o których mowa w punkcie 8.6.1. lit. c) 

–  h)  IDW.  W  związku  z  powyższym,  w  dniu  13  marca  2020  r.  Zamawiający  unieważnił 

czynność wyboru najkorzystniejszej oferty w postępowaniu. 

W  dniu  18  marca  2020  r.  Zamawiający  wezwał  Konsorcjum  Intercor,  pod  rygorem 

wykluczenia  z  p

ostępowania,  do  uzupełnienia  dokumentów  (wykazu  robót  budowlanych, 

dokumentów potwierdzających, że roboty budowlane wskazane w wykazie zostały wykonane 

zgodnie  z 

przepisami  Prawa  budowlanego  i  prawidłowo  ukończone)  w  zakresie  warunków,  

o których mowa w punkcie 8.6.1 lit. c)  – h) IDW. Konsorcjum Intercor zostało zobowiązane 

do wykazania, że w okresie ostatnich 5 lat przed upływem terminu składania ofert wykonało:  

c) 

roboty budowlane wykonane w ramach jednej umowy, na zakres których składają się 

budowa lub przebudowa co najmniej 20 rozjazdów kolejowych,  

d) 

budowę  lub  przebudowę  co  najmniej  1  (jednej)  stacji  kolejowej  (przy  czym  budowa 

lub przebudowa obejmowały co najmniej jeden tor główny zasadniczy i co najmniej jeden tor 

główny dodatkowy wraz z nawierzchnią i podtorzem z odwodnieniem oraz co najmniej dwa 

perony), a roboty wykonywane były przy prowadzonym ruchu pociągów na tej stacji,  

e) 

budowę  lub  przebudowę  co  najmniej  1  (jednego)  systemu  stacyjnych, 

scentralizowanych  urządzeń  SRK  (sterowania  ruchem  kolejowym),  na  stacji  liczącej  co 

najmniej 20 zwrotnic,  

f) 

budowę lub przebudowę co najmniej 2 (dwóch) blokad liniowych wraz z powiązaniem 

do systemu stacyjnego;  

g) 

budowę lub przebudowę:  

−1  (jednego)  wiaduktu  lub  mostu  lub  estakady  o  rozpiętości  najdłuższego  przęsła  nie 

mniejszej niż 12 m, oraz 

−1 (jednego) wiaduktu kolejowego o rozpiętości najdłuższego przęsła nie mniejszej niż 12 m, 

oraz  

−1 (jednego) mostu kolejowego o rozpiętości najdłuższego przęsła nie mniejszej niż 20 m,  

h) 

budowę  lub  przebudowę  co  najmniej  1  (jednego)  obiektu  typu  przejście  podziemne 

dla pieszych pod linią kolejową. 

We  wskazanym 

przez  Zamawiającego  terminie  Konsorcjum  Intercor  odpowiedziało 

na  wezwanie.  U

zupełniono  przedłożony  pierwotnie  wykaz  robót  budowlanych  o  trzy  nowe 

pozycje,  oznaczone  kolejno  pod  numerem  3,  8  oraz  9  nowego  wykazu 

robót.  Zarzuty 

odwołania dotyczą tylko jednej z nich (pozycji nr 3).  

Na  potwierdzenie  spełnienia  warunków  udziału  z  punktu  8.6.1  lit.  c)  –  f)  IDW  pod 

pozycją  nr  3  nowego  wykazu  wskazano  zamówienie  polegające  na  wykonaniu  robót 

budowlanych  na  odcinku  Sadowne-

Czyżew  wraz  z  urządzeniami  srk  od  km  71,800  do  km 

107,260  w  ramach  projektu  CEF  dla  linii  E75  obejmujący  odcinek  Sadowne  –  Czyżew 

(„Inwestycja  Sadowne  Czyżew”).  Jest  to  jedyna  inwestycja,  której  realizacja  miałaby 

potwierdzać spełnienie wymienionych warunków udziału zarówno w ramach nowo dodanych 

pozycji, jak i w ramach całego wykazu robót. 

Zgodnie  z  informacjami  przedstawionymi  przez  Konsorcjum  Intercor  w  ramach 

Inwestycji Sadowne-

Czyżew odbyła się:  

−  budowa  46  rozjazdów  kolejowych,  co  miało  potwierdzać  spełnienie  warunku  udziału  

z punktu 8.6.1 lit. c) IDW,  

− przebudowa Stacji Sadowne Węgrowskie (przy czym miała ona obejmować przebudowę 2 

(dwóch)  torów  głównych  zasadniczych,  przebudowę  1  (jednego)  toru  głównego 

dodatkowego,  budowę  1  (jednego)  toru  głównego  dodatkowego  wraz  z  nawierzchnią  

i  podtorzem  z  odwodnieniem  oraz  budowę  2  (dwóch)  peronów,  a  roboty  wykonywane  były 

przy  prowadzonym  ruchu pociągów  na  tej stacji),  co miało potwierdzać spełnienie  warunku 

udziału z punktu 8.6.1 lit. d) IDW,  

−  budowa  systemu  stacyjnych  scentralizowanych  urządzeń  SRK  na  stacji  Małkinia  liczącej 

27 zwrotnic, co miało potwierdzać spełnienie warunku udziału z punktu 8.6.1 lit. e) IDW,  

− budowa 3 (trzech) blokad liniowych w zakresie toru nr 1 wraz w powiązaniem do systemu 

stacyjnego tj. na szlaku Sadowne Węgrowskie –Małkinia, na szlaku Małkinia – Kietlanka oraz 

na szlaku Kietlanka 

–Czyżew, c omiało potwierdzać spełnienie warunku z punktu 8.6.1 lit. f) 

IDW. 

Do  wykazu  dołączono  także  pismo  skierowane  do  lidera  Konsorcjum  Intercor  z  27 

lutego 2020 r. podpisane przez Panią E. B. (Dyrektora Projektu w ramach Centrum Realizacji 

Inwe

stycji  Region  Centralny,  tj.  jednej  z  komórek  organizacyjnych  Zamawiającego,  a  przy 

okazji  członka  komisji  przetargowej  Zamawiającego  w  postępowaniu  oraz  pełnomocnika 

Zamawiającego 

w 

dwóch 

wcześniejszych 

postępowaniach 

odwoławczych,  

z  którego  wynikało,  że  w  ramach  Inwestycji  Sadowne-Czyżew  lider  Konsorcjum  Intercor 

wykonał następujący zakres robót budowlanych: 

a) 

przebudowę  nawierzchni  torowej  toru  szlakowego/głównego  zasadniczego  nr  1  na 

dwutorowej,  zelektryfikowanej  linii  kolejowej  nr  6  od  km  71,800  do km  107,260 

– tj. 35,460 

km toru. Całość robót wykonywana była przy prowadzonym ruchu pojazdów kolejowych po 

torze sąsiednim z prędkością ≥ 100 km/h.   

b) 

przebudowę  sieci  trakcyjnej  wraz  z  konstrukcjami  wsporczymi  na  linii  kolejowej 

dwutorowej w torze nr 1, zelektryfikowanej od km 71,800 do km 107,260 

– tj. 35,460 km sieci 

trakcyjnej. Całość robót wykonywana była przy prowadzonym ruchu pojazdów kolejowych po 

torze sąsiednim z prędkością ≥ 100 km/h.  

c) 

budowę rozjazdów kolejowych – 46 szt., w tym 17 szt. w st. Sadowne, 27 szt. w st. 

Małkinia i 2 szt. na p.odg. Kietlanka.  

d) 

stacje w tym:  

przebudowę Stacji Małkinia, w tym m.in.:  

• 

roboty torowe:  

− przebudowę toru głównego zasadniczego nr 1 – przebudowę torów głównych dodatkowych 

nr 3/3b/3c/3d,  

• 

roboty odwodnieniowe,  

• 

roboty związane z wykonaniem peronów:  

− budowa 1 (jednego) peronu dwukrawędziowego,  

• 

budowa rozjazdów – 27 szt.  

przebudowę Stacji Sadowne Węgrowskie, w tym m.in.:  

• 

roboty torowe:  

− przebudowa 2 (dwóch) torów głównych nr 1 i nr 2,  

− przebudowa 1 (jednego) toru głównego dodatkowego nr 4,  

− budowa 1 (jednego) toru głównego dodatkowego nr 3,  

• 

roboty odwodnieniowe,  

• 

roboty związane z wykonaniem peronów:  

− budowa 2 (dwóch) peronów jednokrawędziowych,  

• 

budowa rozjazdów – 17 szt.  

e) 

budowa  stacyjnych  komputerowych  urządzeń  sterowania  ruchem  kolejowym  typu 

ESTW L90 5:  

− stacja Sadowne Węgrowskie (km 71,800 – km 74,330) z zabudową 17 rozjazdów,  

− stacja Małkinia (km 86,840 – km 89,685) z zabudową 27 rozjazdów,  

− p.odg. Kietlanka (km 98,873 – km 99,970) z zabudową 2 rozjazdów,  

f) 

Sterowanie Ruchem Kolejowym, w tym m.in.:   

budowa blokady liniowej w zakresie toru nr 1:  

− na szlaku Sadowne Węgrowskie – Małkinia (km 74,330 – km 86,840),  

− na szlaku Małkinia – Kietlanka (km 89,658 – km 98,873),  

− na szlaku Kietlanka – Czyżew (km 99,970 – km 111,380),  

g) 

lokalne centrum sterowania:  

− stacja Małkinia – nastawnia LCS MAŁKINIA.  

W  treści  pisma  znalazła  się  także  informacja,  że  opisane  roboty  budowlane 

zrealizowane zostały w okresie od 13 czerwca 2017 r. (data podpisania umowy) do dnia 29 

czerwca  2019  r.  (data  odbioru  eksploatacyjnego  stacji  Sadowne  Węgrowskie),  a  także 

potwierdzenie,  że  roboty  wykonano  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  prawa  i  sztuką 

budowlaną. Roboty we wskazanym powyżej zakresie zostały odebrane Protokołem odbioru  

i oddane do eksploatacji z prędkością rozkładową.   

Jednocześnie w treści wykazu robót budowlanych w kolumnie Zakończenie realizacji 

zamówienia Konsorcjum Intercor wskazało, że roboty budowlane w zakresie warunku udziału 

w  p

ostępowaniu  wskazanym  w  punkcie  8.6.1  lit.  c)  -  f)  IDW  zostały  zakończone  dla 

Inwestycji  Sadowne-

Czyżew  w  czerwcu  2019  r.,  a  realizacja  zamówienia  w  odniesieniu  do 

innych prac nadal trwa. 

Zamawiający  zaakceptował  przedłożone  mu  dokumenty  odnoszące  się  zarówno  do 

Inwestycji Sadowne-

Czyżew, co w konsekwencji doprowadziło do ponownego wyboru w dniu 

31 marca 2020 r. jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Konsorcjum Intercor.   

ZARZUT  NIEWYKAZANIA  SPEŁNIENIA  WARUNKÓW  UDZIAŁU  W  POSTĘPOWANIU 

PRZEZ KONSORCJUM INTERCOR - PUNKTY 8.6.1 LIT. C) 

– F) IDW 

Odwołujący  uważa,  że  w  postępowaniu  mamy  do  czynienia  z  brakiem  wykazania 

przez  Konsorcjum  Intercor  prawidłowego  ukończenia  robót  na  Inwestycji  Sadowne-Czyżew 

oraz brakiem 

należytej weryfikacji tego faktu przez Zamawiającego. W następnej kolejności 

Odwołujący  uważa,  że  Konsorcjum  Intercor  nie  mogło  wykazać  prawidłowego  ukończenia 

robót w ramach Inwestycji Sadowne-Czyżew, zaś Zamawiający nie mógł uznać tych robót za 

prawidłowo ukończone na dzień składania ofert w postępowaniu (tj. na 19 sierpnia 2019 r.).   

Brak wykazania prawidłowości ukończenia robót przez Konsorcjum Intercor 

Z 

żadnego dokumentu  złożonego przez  Konsorcjum  Intercor  nie wynika,  aby  roboty 

budowlane na Inwestycji Sadowne-

Czyżew mające potwierdzić spełnienie warunków udziału 

z punktu 8.6.1 lit. c) 

– f) IDW, zostały prawidłowo ukończone na dzień składania ofert, tj. na 

19 sierpnia 2019 r. 

Pomimo  powyższego  Zamawiający  uznał  spełnienie  warunków  udziału  w  oparciu  

o wskazaną inwestycję i nie podjął jakiejkolwiek szczegółowej analizy tego faktu.  

Z

godnie  z  §  2  ust.  4  pkt  1  Rozporządzenia  Dokumentowego  oraz  punktem  9.6.2. 

IDW, 

w celu spełnienia warunku udziału w postępowaniu, oprócz wykazu robót budowlanych, 

wykonawcy  zobowiązani  byli  przedłożyć:  dowody  określające,  czy  roboty  budowlane 

wymienione w wykazie zostały wykonane należycie, zawierające w szczególności informacje 

o tym, czy roboty zostały wykonane zgodnie z przepisami Prawa budowlanego i prawidłowo 

ukończone,  przy  czym  dowodami,  o  których  mowa,  są  referencje  bądź  inne  dokumenty 

wystawione przez podmiot, na rzecz którego roboty budowlane były wykonywane.  

W celu  uznania  spełnienia  warunku  w  punkcie  8.6.1.  lit.  c)  –  f)  IDW  konieczne  było 

nie  tylko  wykazanie,  że  roboty  budowlane  objęte  pozycją  nr  3  wykazu  robót  (Inwestycja 

Sadowne-

Czyżew)  zostały  wykonane  przez  Konsorcjum  Intercor  zgodnie  z  przepisami 

Prawa  budowlanego,  ale także  wykazanie,  że  zostały  one prawidłowo  ukończone  na  dzień 

składania ofert.  

Konsorcjum  Intercor  nie  spro

stało  temu  obowiązkowi  przedstawiając  jedynie  pismo 

Zamawiającego  z  27  lutego  2020  r.,  rzekomo  stanowiące  potwierdzenie  należytego 

wykonania robót wykonanych w ramach Inwestycji Sadowne-Czyżew. 

Po  pierwsze,  w  treści  pisma  brak  jest  jakiegokolwiek  stwierdzenia  oceniającego 

jakość  wykonanych  robót  budowlanych  w  ramach  inwestycji.  Pismo  to  nie  jest  w  żaden 

sposób  zatytułowane  jako  „referencja”,  która  zgodnie  z  orzecznictwem  KIO  mogłaby  być 

traktowana  jako  pismo  stwierdzające  należyte  wykonanie  robót  (podobny  skutek  miałoby 

zatytułowanie  pisma  np.  poświadczeniem  należytego  wykonania  robót,  świadectwo 

należytego wykonania robót itp.).  

P

rzedłożone  pismo  stwierdza  jedynie  fakt  odebrania  tych  robót  bliżej 

niesprecyzowanym  Protokołem  odbioru  oraz  oddania  ich  do  eksploatacji  z  prędkością 

rozkładową,  nie  wspominając  nic  o  prawidłowości  ukończenia  robót.  Samo  zaś  wykonanie 

robót budowlanych zgodnie z przepisami prawa i sztuką budowlaną jest czym innym niż ich 

prawidłowe  ukończenie,  skoro  w  Rozporządzeniu  Dokumentowym  dokonano  rozróżnienia 

tych dwóch kwestii. 

W 

piśmie  brak  jest  również  stwierdzenia,  że  wszystkie  roboty  budowlane  tam 

wymienione zostały prawidłowo ukończone zgodnie z realizowaną umową.  

Pomimo  braku  wykazania  prawidłowości  ukończenia  robót  w  pozycji  3  nowego 

wykazu  robót  zrealizowanych  w  ramach  Inwestycji  Sadowne-Czyżew  Zamawiający  nie 

kontynuował  dalszej  weryfikacji  tego  faktu  i  bezzasadnie  uznał,  że  Konsorcjum  Intercor 

spełnia warunki udziału w postępowaniu, w punktach 8.6.1. lit. c) – f) IDW.   

D

okonując  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  Zamawiający  nie  zweryfikował,  czy 

przywołany  Protokół  odbioru  mógłby  potwierdzać  ewentualne  prawidłowe  ukończenie 

odbieranych  nim  robót.  Wiedzą  dostępną  wszystkim  wykonawcom  ubiegającym  się  

o  zamówienie  jest  występowanie  różnych  rodzajów  odbiorów,  z  których  nie  wszystkie,  

w ocenie Odwołującego, mogą potwierdzać prawidłowe ukończenie robót.  

O  tym,  że  Zamawiający  zaniechał  jakiejkolwiek  analizy  przedłożonych  mu 

dokumentów  świadczy  chociażby  korespondencja  przedstawiciela  Odwołującego  oraz 

Zamawiającego,  z  której  pośrednio  wynika,  że  Zamawiający  podejmując  czynność  wyboru 

najkorzystniejszej oferty w dniu 31 marca 2020 r. nie dysponował dokumentem źródłowym, 

do  którego  odsyła  pismo  Zamawiającego  z  27  lutego  2020  r.  (tj.  protokołu  odbioru 

eksploatacyjnego dla stacji  Sadowne Węgrowskie),  bowiem  nie został  on załączony  do  akt 

p

ostępowania i nie stanowi załącznika do protokołu z postępowania w rozumieniu art. 96 ust. 

3 zdanie drugie PZP.   

Na  marginesie 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  pismo  mające  potwierdzić  należyte 

wykonanie robót budowlanych zostało wydane przez samego Zamawiającego na rzecz lidera 

Konsorcjum Intercor już po tym, jak oferta tego wykonawcy została po raz drugi uznana za 

najkorzystniejszą  i  to  pomimo  braku  innych  dokumentów  obiektywnych,  np.  odpowiednich 

protokołów  odbioru  końcowego  (a  nie  jakiegokolwiek  innego  odbioru,  który  nie  może  

w ocenie Odwołującego potwierdzać prawidłowości zrealizowanych robót) lub prawidłowych 

referencji  wystawionych  wcześniej  niż  po  kilkukrotnym  wyborze  oferty  Konsorcjum  Intercor 

jako najkorzystniejszej w p

ostępowaniu. 

Niezależnie  od  powyższego,  nawet  gdyby  Zamawiający  bardziej  dogłębnie 

zweryfikował doświadczenie, na które powołuje się obecnie Konsorcjum Intercor wykazując 

spełnianie warunków udziału wskazanych w punkcie 8.6.1. lit. c) – f) IDW, to i tak musiałby 

uznać,  że  roboty  wykonane  przez  Konsorcjum  Intercor  na  dzień  składania  ofert  

w p

ostępowaniu nie mogły zostać uznane za prawidłowo ukończone. 

Brak prawidłowego ukończenia robót na Inwestycji Sadowne-Czyżew 

Zgodnie  z  orzecznictwem  KIO

,  jak  i  powszechną  praktyką  uznaje  się,  że 

prawidłowość ukończenia robót  ocenia się  zgodnie z  umową,  w  ramach której te  roboty  są 

realizowane.  T

o  umowa  obowiązująca  na  danej  inwestycji  będzie  określała  moment,  

w  którym  może  zostać  wystawiony  jakikolwiek  dokument  (np.  referencja,  poświadczenie, 

protokół  odbioru  końcowego),  który  będzie  mógł  stanowić  potwierdzenie  należytego 

wykonania  umowy.  W

ystawienie  takiego  dokumentu  musi  być  poprzedzone  zestawieniem 

stanu  wykonania  określonych  robót  z  zakresem  świadczenia  wynikającym  z  umowy.  Jeżeli 

roboty budowlane objęte umową będą mogły być uznane zgodnie z jej treścią za prawidłowo 

ukończone, wówczas bez wątpienia dokument poświadczający powyższe będzie prawidłowy. 

Dokument taki nie może być abstrakcyjny, oderwany zupełnie od stanu realizacji umowy.  

D

okument potwierdzający prawidłowość ukończenia robót zgodnie z § 2 ust. 4 pkt 1 

Rozporządzenia  Dokumentowego  musi  odpowiadać  treści  umowy,  której  dotyczy.  Oceny 

prawi

dłowości  ukończenia  robót  nie  można  dokonywać  bez  odniesienia  się  do  umowy  

i z góry zakładać, że to nie umowa wiążąca strony stanowi punkt odniesienia dla możliwości 

oceny prawidłowości ukończenia robót.  

W zakresie Inwestycji Sadowne-

Czyżew kwestię, kiedy dane roboty należy uznać za 

prawidłowo ukończone, reguluje subklauzula 10.1 umowy z 13 czerwca 2017 r. Subklauzula 

ta 

stwierdza,  że  Roboty  będą  przejęte  przez  Zamawiającego,  kiedy:  (a)  Roboty  zostaną 

ukończone  zgodnie  z  Kontraktem,  co  zostanie  potwierdzone  protokołem  Odbioru 

końcowego,  z  wyjątkiem  tego,  co  zostało  dozwolone  w  podpunkcie  (i)  poniżej,  oraz  (b) 

Świadectwo  Przejęcia  dla  Robót  zostanie  wystawione  lub  będzie  się  uważało,  że  zostało 

wystawione zgodnie z niniejszą SUBKLAUZULĄ.   

Z kolei podpunkt 

(i) omawianej powyżej subklauzuli mówił o tym, że Inżynier, w ciągu 

28  dni  po  otrzymaniu  wniosku Wykonawcy:  (i)  wystawi  Wykonawcy  Świadectwo  Przejęcia, 

podając  datę,  z  którą  Roboty  lub  Odcinek  zostały  ukończone  zgodnie  z  Kontraktem, 

pomijając  wszelką  drobną  zaległą  pracę  i  wady,  nie  mające  w  istocie  wpływu  na  użycie 

Robót  lub  Odcinka  do  przeznaczonego  im  celu  (użycie  do  czasu  ukończenia  tej  pracy  i 

usunięcia tych wad lub podczas dokonywania tych czynności).   

Zatem 

jakiekolwiek  roboty  budowlane  objęte  Umową  można  uznać  za  należycie 

wykonane dopiero po odbiorze końcowym tych robót (lub odcinka, jeżeli był wydzielony) lub 

wystawieniu Świadectwa Przejęcia dla tych robót (lub odcinka, jeżeli był wydzielony).   

Z 

treści  subklauzuli  10.1  Umowy  wynika  wprost,  że  w  stosunku  do  Inwestycji  Sadowne-

Czyżew potwierdzenie prawidłowego ukończenia robót budowlanych mogło nastąpić jedynie 

w stosunku do całości robót, ewentualnie  do wyodrębnionego z tych robót odcinka (zgodnie 

jednak z Umową strony nie podzieliły prac w ramach Inwestycji Sadowne-Czyżew na odcinki, 

które umożliwiałyby częściowy odbiór prac). 

Zapisy 

dopełnia subklauzula 10.2 Umowy, zgodnie z którą:  

−  Do  czasu  dokonania  Odbioru  końcowego  Odcinka,  użytkowanie  przez  Zamawiającego 

tego Odcinka [co możliwe jest na podstawie protokołu eksploatacyjnego] będzie rozumiane 

jako użytkowanie tymczasowe. (…)   

−  Strony  ustalają,  że  zgłoszenie  wystąpienia  usterek  lub  braków  w  okresie  użytkowania 

tymczasowego,  nie  może  być  w  żadnym  przypadku  przez  żadną  ze  Stron  uznawane  za 

ro

zpoczęcie Okresu Zgłaszania Wad.   

−  Niezależnie  od  ponoszenia  przez  Zamawiającego  kosztów  lub  wykonywania  czynności 

związanych  ze  zwykłym  zużyciem  Robót  użytkowanych  przez  Zamawiającego  w  okresie 

użytkowania  tymczasowego,  Wykonawca  jest  zobowiązany  do  doprowadzenia,  do  dnia 

Odbioru  końcowego  Odcinka,  wszystkich  Robót  objętych Odbiorem  końcowym  Odcinka  do 

stanu  zgodnego  z  Kontraktem,  tj.  m.  in.  zapewnienia  osiągnięcia  wszystkich  parametrów 

technicznych wynikających z Kontraktu.   

Tym samym do momentu odbior

u końcowego odcinka (a więc całego odcinka, a nie 

tylko danego elementu infrastruktury kolejowej, np. tylko rozjazdów kolejowych bądź systemu 

stacyjnych, scentralizowanych urządzeń SRK), a już po dopuszczeniu do jego eksploatacji, 

używanie  odcinka  będzie  rozumiane  jako  użytkowanie  tymczasowe.  Co  więcej,  przy 

dopuszczeniu  do  użytkowania  tymczasowego  nie  jest  badana  zgodność  wykonania  robót  

z  kontraktem,  tj.  nie 

jest  badane  zapewnienie  osiągnięcia  wszystkich  parametrów 

technicznych  wynikających  z  kontraktu.  Zgodnie  bowiem  z  tym  zapisem  na  etapie 

użytkowania  tymczasowego  wykonawca  w  dalszym  ciągu  wykonuje  roboty,  które  będą 

podlegały ocenie dopiero na etapie odbioru końcowego. 

P

rzedstawione  stanowisko  Odwołującego  znajduje  także  potwierdzenie  w  protokole 

nr1/IZIW/2019  odbioru  eksploatacyjnego  i 

dopuszczenia  do  dalszej  fazy  robót  spisanego  

w  dniu  8  marca  2019  r.  w  stacji  Małkinia,  który  dotyczył  Inwestycji  Sadowne-Czyżew 

(„Protokół Eksploatacyjny z 8 marca 2019 r.”). 

W treści Protokołu znajdują się bowiem zapisy mówiące o istotnych wadach systemu 

sterowania ruchem kolejowym SRK (

część II tego protokołu, pkt 4 SRK ppkt a), b), c), które 

mają  być  usunięte  do  dnia  odbioru  końcowego),  a  które  nie  uniemożliwiły  dopuszczenia 

elementów objętych tym protokołem do użytkowania tymczasowego.  

Umowa  jednoznacznie  wskazuje,  że  jedynie  w  ramach  odbioru  końcowego  (lub  też 

wydania  Świadectwa  Przejęcia)  następuje  badanie  należytego  wykonania  robót  zgodnie  

z  Umową,  a  zatem  dopiero  w  następstwie  wykonania  tych  czynności  można  stwierdzić,  że 

jakiekolwiek  roboty  budowlane  dotyczące  Inwestycji  Sadowne-Czyżew  zostały  prawidłowo 

ukończone.   

Konsorcjum  Intercor  nie  przedłożyło  jednak  takich  dokumentów  dla  Inwestycji 

Sadowne 

Czyżew, tym samym nie wykazało, że roboty wskazane w pozycji 3 wykazu robót, 

zostały prawidłowo ukończone, co jest wymagane zgodnie z § 2 ust. 4 pkt 1 Rozporządzenia 

Dokumentowego oraz punktem 9.6.2. IDW.  

Z

godnie  z  wiedzą  Odwołującego  dokumenty  takie  (Świadectwo  Przejęcia,  protokół 

odbioru końcowego) nie zostały wydane w ramach wspomnianej Inwestycji na dzień upływu 

terminu składania ofert, tj. 19 sierpnia 2019 r. Jednocześnie o prawidłowym ukończeniu robót 

budowlanych  nie  mogą  świadczyć  dokumenty  wydawane  znacznie  wcześniej  w  toku 

realizowanej  inwestycji,  jak  protoko

ły  eksploatacyjne,  które  dopuszczają  jedynie  do  dalszej 

fazy  robót  czy  tymczasowego  użytkowania  danego  wycinka  prac  bez  oceny  tych  robót  

w kontekście ich należytego wykonania zgodnie z Umową. 

Konsorcjum Intercor miało świadomość, że to jedynie dokumenty, jak np. Świadectwo 

Przejęcia  (ewentualnie  protokół  odbioru  końcowego,  jeżeli  nie  wydano  Świadectwo 

Przejęcia),  byłyby  dokumentami  potwierdzającymi  prawidłowe  ukończenie  robót  zgodnie  

z  §  2  ust.  4  pkt  1  Rozporządzenia  Dokumentowego  oraz  punktem  9.6.2.  IDW,  bowiem 

właśnie  te  dokumenty  przedstawiono  dla  innej  inwestycji  wskazanej  w  pozycji  8  nowego 

wykazu  robót,  pn.  „Zaprojektowanie  i  wykonanie  robót  budowlanych  dla  Modernizacji  linii 

kolejowej  Warszawa 

–Białystok  –granica  z  Litwą,  etap  I,  odcinek  Warszawa  Rembertów  – 

Zielonka 

–Tłuszcz (Sadowne) w ramach Projektu POIiŚ – 7.1 –22.1” (dalej jako „Inwestycja 

Rembertów – Tłuszcz”).  

W świadectwie przejęcia dla Inwestycji Rembertów - Tłuszcz jednoznacznie stwierdza 

się  prawidłowe  ukończenie  robót  zgodnie  z  umową  (a  nie  dokonanie  bliżej 

niesprecyzowanego  odbioru),  powołano  się  wprost  na  klauzulę  10.1  Warunków 

Kontraktowych  (a  więc  tożsamą  klauzulę),  stwierdzając  że:  zgodnie  z  Klauzulą  10.1 

Warunków Kontraktowych oraz z wymaganiami Klauzuli 8.2 potwierdzono, że Roboty zostały 

zasadniczo  wykonane  zgodnie  z  Kontraktem.  Zaległą  pracę  i  wady  nie  mające  w  istocie 

wpływu  na  użycie  Robót  do  przeznaczonego  im  celu,  Wykonawca  usunie  w  Okresie 

Zgłaszania  Wad,  przy  uwzględnieniu  szczegółowych  terminów  wynikających  z  protokołów 

od

biorów.  

Skoro zatem Konsorcjum Intercor dla jednej z inwestycji wskazanej w nowym wykazie 

robót  budowlanych  w  celu  potwierdzenia  należytego  wykonania  robót  przedłożyło,  zgodnie  

z umową na niej obowiązującą, Świadectwo Przejęcia Robót, to tożsamy dokument powinno 

przedłożyć  na  potwierdzenie  wykonania  robót  w  ramach  Inwestycji  Sadowne-Czyżew,  na 

której obowiązywały identyczne zasady oceny należytego wykonania robót budowlanych.  

Kolejnym  argumentem  przemawiającym  za  tym,  że  robót  w  ramach  Inwestycji 

Sadowne-

Czyżew  w  pozycji  3  nowego  wykazu  nie  można  było  uznać  za  prawidłowo 

ukończone  na  dzień  19 sierpnia 2019  r.,  jest fakt,  że w tej  dacie  były  one cały  czas objęte 

reżimem odpowiedzialności wykonawcy z tytułu należytego wykonania umowy. W tym sensie 

na  dzień  składania  ofert  wykonawca  omawianej  inwestycji  nie  był  jeszcze  zobowiązany  do 

świadczeń  w  ramach  rękojmi  czy  gwarancji,  co  pośrednio  mogłoby  wskazywać  na  fakt 

prawidłowego ukończenia tych robót.  

Nie zostało jeszcze także zwrócone wówczas zabezpieczenie należytego wykonania 

umowy dla tej inwestycji. Zgodnie z art. 151 ust. 1 PZP zamawiający zwraca zabezpieczenie 

w  terminie  30  dni  od  dnia  wykonania  zamówienia  i  uznania  przez  zamawiającego  za 

należycie wykonane. Skoro w dniu 19 sierpnia 2019 r. zabezpieczenie należytego wykonania 

dla  Inwestycji  Sadowne-

Czyżew  utrzymywało  się  w  pełnej  wysokości,  to  nie  można  uznać, 

że „wydzielone” z niej roboty budowlane zostały prawidłowo ukończone.  

Z

godnie z § 1 Umowy ustalającym hierarchię dokumentów, które będą odczytywane  

i  interpretowane  jako  część  Umowy,  to  sama  Umowa  (Akt  Umowy)  będzie  miała 

pierwszeństwo w przypadku jakichkolwiek rozbieżności pomiędzy nią a innymi dokumentami 

będącymi  jej  integralną  częścią.  W  tym  sensie  ocena  prawidłowości  zrealizowanych  robót 

budowl

anych objętych Umową musi być dokonana w świetle postanowień Umowy i nie jest 

prawidłowym  przyjęcie  dla  oceny  prawidłowości  tych  robót  innego  punktu  odniesienia  

np.  regulacji  wewnętrznych  Zamawiającego.  Taki  zabieg  nie  służy  bowiem  realnemu 

potwierdzeniu 

prawidłowości wykonanych robót budowlanych, a ma na celu jedynie formalne 

(a nie realne) potwierdzenie określonych okoliczności z uwagi na toczące się postępowanie. 

P

unktem odniesienia dla oceny prawidłowości jakichkolwiek robót budowlanych nie powinny 

być  (zamiast  samej  Umowy)  „Warunki  i  zasady  odbiorów  robot  budowlanych  na  liniach 

kolejowych  PKP  PLK  S.A.”  („Warunki  Odbiorów”),  które  stanowią  dokument  o  charakterze 

wewnętrznym  Zamawiającego,  poniekąd  tylko  regulujący  kwestie  potwierdzania  należytego 

wykona

nia  robót.  Wykonanie  bliżej  nieokreślonego  odbioru  nie  może  automatyczne  być 

uznane  za  potwierdzenie  prawidłowości  ukończenia  robót  budowlanych  przez 

Zamawiającego. 

Odwołujący nawiązał do specyfiki procesu odbiorowego robót budowlanych na liniach 

kolejowy

ch  u  Zamawiającego.  Proces  ten  odbywa  się  etapami  zgodnie  z  oddanymi 

odcinkami  do  eksploatacji.  W  skład  całego  procesu  odbiorowego  (§  5  pkt  1  Warunków 

Odbiorów),  na  poszczególnych  odcinkach,  wchodzą  różnego  rodzaju  odbiory,  tj.  (idąc 

chronologicznie od tyc

h, które następują najwcześniej):  

− częściowe (w tym robót zanikających lub ulegających zakryciu),  

− techniczne,  

− eksploatacyjne,  

− końcowe, 

− gwarancyjne (przeglądy) oraz pogwarancyjne (ostateczne).  

Kluczową  okolicznością  pozostaje  fakt,  że  na  podstawie  odbiorów  technicznych  

w  poszczególnych  branżach,  np.  sieć,  urządzenia  automatyki  i  łączności,  obiekty 

inżynieryjne, można przystąpić do odbioru eksploatacyjnego umożliwiającego oddanie części 

robót budowlanych w ramach danego odcinka do wstępnej eksploatacji, tzn. w ramach której 

nie  jest  jeszcze  wymagane  osiągnięcie  wszystkich  parametrów  zgodnie  z  realizowaną 

umową.  Po  oddaniu  danej  części  robót  do  eksploatacji  można  przystąpić  do  następnego 

etapu robót zgodnie z harmonogramem zadania.   

Dopiero  w  na

stępnej  kolejności  (tzn.  po  zakończeniu  wszystkich  robót  na  danym 

odcinku, bądź jeżeli brak jest podziału na odcinki - po zakończeniu robót na całym projekcie) 

można  przystąpić  do  odbioru  końcowego.  Może  się  on  odbyć  jedynie  pod  pewnymi 

warunkami,  między  innymi  gdy  wykonana  jest  dokumentacja  powykonawcza  wraz  

z  operatem  kolaudacyjnym,  odbierana  infrastruktura  spełnia  wymagania  projektu, 

infrastruktura  spełnia  takie  wymogi  jak  prędkość  docelowa  –  projektowana  oraz 

bezpieczeństwo  ruchu.  Oprócz  tego  wykonawca  dopiero  przy  odbiorze  końcowym 

przedkłada  szereg  dokumentów,  których  szczegółowa  analiza  jest  warunkiem  końcowego 

odbioru (§ 9 pkt. 3 Warunków Odbiorów).  

Zgodnie  z  definicjami  zawartymi  w  Warunkach  Odbioru:  odbiory  eksploatacyjne  to 

odbiory  wykonywane  w 

celu  przywrócenia  eksploatacji  linii  kolejowej  lub  jej  części  po 

wykonanych  pracach  (§  5  pkt.  4  Warunków  Odbioru),  podczas  gdy  odbiory  końcowe  to 

odbiory  mające  na  celu  ostateczne  przekazanie  Zamawiającemu  przedmiotu  umowy,  po 

sprawdzeniu  jego  należytego  wykonania  (§  5  pkt.  5  Warunków  Odbiorów).  Tym  samym 

jedynie  odbiory  końcowe  są  odbiorami  mającymi  na  celu  ostateczne  przekazanie 

Zamawiającemu  przedmiotu  umowy,  po  sprawdzeniu  jego  należytego  wykonania.  Odbiory 

końcowe  stanowią  potwierdzenie  wykonania  przez  Wykonawcę  przedmiotu  umowy  po 

całkowitym zakończeniu części lub całości robót oraz po wykonaniu z wynikiem pozytywnym 

pomiarów i badań (str. 12-13 Warunków Odbiorów).  

W 

§12 pkt 7 Warunków Odbiorów wskazano wprost, że podczas odbioru końcowego 

należy  również  dokonać  sprawdzenia  usunięcia  wad  stwierdzonych  podczas  odbioru 

eksploatacyjnego. W 

ramach odbioru końcowego zgodnie z Warunkami Odbiorów dokonuje 

się  ostatecznego  stwierdzenia  prawidłowego  wykonania  robót,  które  nie  może  być  jeszcze 

stwierdzone na etapie odbioru eksploatacyjnego. 

Odnosząc  się  dalej  do  §  21  ust.  2  Warunków  Odbiorów  (Część  IX  –Warunki 

szczegółowe  odbiorów  urządzeń  centrum  utrzymania  i  diagnostyki  CUID)  należy  zwrócić 

uwagę na stosowne odesłanie, zgodnie z którym odbioru technicznego urządzeń sterowania 

ruchem  kolejowym  dokonuje  się  z  uwzględnieniem  wytycznych  zawartych  w  kolejnym 

dokumencie  wewnętrznym  Zamawiającego,  tj.  Wytycznych  odbioru  technicznego  oraz 

przekazywania  do  eksploatacji  urządzeń  sterowania  ruchem  Ie-6  (WOT-E12).  Na  uwagę  

w  zasługuje  w  szczególności  §  3  ust.  5  wytycznych,  który  wprost  mówi  o  tym,  że  dopiero 

odbiór techniczny końcowy obejmuje całość robót zgodnie z umową i dopiero na jego etapie 

dokonuje  się  i  ocenia  ich  zgodność  z  dokumentacją  projektową,  umową,  warunkami 

technicznymi,  normami  i  przepisami  a  także  gotowość  urządzeń  do  przekazania  do 

eksploatacji.  

Z Warunków  Odbiorów  i  dokumentów  wewnętrznych  Zamawiającego,  do  których  te 

odsyłają, wynika ta sama konkluzja co z przedstawionej Umowy, że jedynie protokół odbioru 

końcowego  (ewentualnie  Świadectwo  Przejęcia)  w  ramach  Inwestycji  Sadowne-Czyżew 

może być podstawą stwierdzenia prawidłowego ukończenia jakichkolwiek robót budowlanych 

nią objętych.  

Tym samym wskazane przez Konsorcjum Intercor doświadczenie w pozycji 3 nowego 

wykazu  robót  nie  powinno  być  zaakceptowane  przez  Zamawiającego  jako  spełniające 

warunki udziału wskazane w pkt 8.6.1.lit. c) – f) IDW. 

W  orzecznictwie  KIO 

nie  sposób  zidentyfikować  żadnego  prawomocnego  wyroku,  

w  którym  Izba  uznałaby  protokół  odbioru  eksploatacyjnego  za  wystarczającą  podstawę  do 

stwierdzenia,  że  dane  roboty  budowlane  wykonane  należycie,  w  szczególności  zostały 

wykonane zgodnie z przepisami prawa 

budowlanego i prawidłowo ukończone.  

Biorąc  pod  uwagę  fakt,  że  Konsorcjum  Intercor  było  już  raz  wzywane  na  podstawie 

art.  26  ust.  3  PZP  do  uzupełnienia  dokumentów  na  potwierdzenie  spełnienia  warunków 

udziału,  o  których  mowa  w  punktach  8.6.1  lit.  c)  –  f)  IDW,  nie  jest  możliwe  na  obecnym 

etapie ponowne wezwanie tego wykonawcy do jaki

chkolwiek uzupełnień.  

Konsorcjum  Intercor  powinno  zostać  wykluczone  z  postępowania  z  uwagi  na 

ziszczenie  się  przesłanki  z  art.  24  ust.  1  pkt  12  PZP  (wykluczenie  wykonawcy,  który  nie 

wykazał  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu),  tym  bardziej  dlatego,  że  to 

wykonawcę  (a  nie  Zamawiającego)  obciążał  ciężar  udowodnienia,  że  spełnia  on  warunki 

udziału w Postępowaniu.  

ZARZUTU  NIEWYKAZANIA 

SPEŁNIENIA    WARUNKU  UDZIAŁU  W  POSTĘPOWANIU 

PRZEZ KONSORCJUM INTERCOR - PUNKT 8.6.1 LIT. E) IDW 

Nawet  jeżeliby  jednak  przyjąć,  że  fakt  dokonania  bliżej  nieokreślonego  odbioru  

(np.  eksploatacyjnego)  może  jakkolwiek  stanowić  o  prawidłowym  ukończeniu  robót 

budowlanych  nim  objętych  (bez  jakiegokolwiek  odniesienia  się  do  umowy  regulującej 

świadczenie  wykonawcy),  to  i  tak  żądanie  Odwołującego  wykluczenia  Konsorcjum  Intercor 

jest  zasadne,  ponieważ  nie  wszystkie  roboty  budowlane  objęte  pozycją  nr  3  (Inwestycja 

Sadowne-

Czyżew) mające na celu potwierdzenie spełnienia warunków z punktu 8.6.1 lit. c) – 

f) IDW zostały ukończone przed datą składania ofert.   

W szczególności roboty budowlane mające na celu potwierdzenie spełnienia warunku 

z  punktu  8.6.1  lit.  e)  IDW  nie  były  ukończone  w  dacie,  na  którą  powołuje  się  Konsorcjum 

Intercor  w  uzupełnionym  wykazie  robót  budowlanych  (czerwiec  2019  r.),  ale  też  nie  były 

zakończone do upływu terminu składania ofert w postępowaniu (19 sierpnia 2019 r.).    

Inwestycja  Sadowne-

Czyżew  miała  potwierdzać  doświadczenie  wykonawcy  

w 

realizacji  robót  budowlanych  obejmujących  budowę  lub  przebudowę  co  najmniej  1 

(jednego)  systemu 

stacyjnych,  scentralizowanych  urządzeń  SRK  (sterowania  ruchem 

kolejowym), na stacji liczącej co najmniej 20 zwrotnic.  

Zgodnie  z 

uzupełnionymi  dokumentami  potwierdzeniem  powyższego  miała  być 

zrealizowana  budowa  systemu  stacyjnych,  scent

ralizowanych  urządzeń  SRK  na  stacji 

Małkinia  liczącej  27  zwrotnic.  Z  kolei  w  piśmie  Zamawiającego  dla  omawianych  robót 

budowlanych  pojawia  się  bardziej  szczegółowy  opis  tych  robót  i  wskazanie,  że  w  tym 

przypadku  chodziło  o  budowę  stacyjnych  komputerowych  urządzeń  sterowania  ruchem 

kolejowym tupu ESTW L90 5. 

Precyzyjny opis tych robót zawarty w piśmie Zamawiającego  

z 27 lutego 2

020 r. ma bardzo duże znaczenie.  

Najważniejszą  kwestią  jest  to,  że  z  dokumentów  będących  w  posiadaniu 

Odwołującego  wynika,  że  ani  w  czerwcu  2019  r.,  ani  19  sierpnia  2019  r.  omawiane  roboty 

budowlane na stacji Małkinia nie były jednak ukończone. 

O 

ukończeniu  budowy  systemu  stacyjnych,  scentralizowanych  urządzeń  SRK 

(sterowania  ruchem  kolejowym) 

można  mówić  dopiero  wtedy,  kiedy  możliwe  jest 

zautomatyzowane  sterowanie  ruchem  pociągów,  które  odbywa  się  za  pośrednictwem 

klawiatury  i  myszki,  a  aktualny  stan  sytuacji  ruchowej  wizualizowany  jest  na  ekranach 

komputerów w postaci wykresów i danych.   

Na  Inwestycji  Sadowne-

Czyżew  wymagane  było  realizowanie  robót  etapami  

w  ramach  opracowanego  harmonogramu  poprzez  odpowiednie  ich  fazowanie.  Powyższe 

miało  na  celu  zapewnienie  ciągłej  eksploatacji  linii  kolejowej  umożliwiającej  działalność 

przewozową.  

Prz

ed  każdym  etapem  (fazą)  robót,  zgodnie  z  wewnętrznymi  regulacjami 

Zamawiającego,  opracowywane były  tymczasowe regulaminy  prowadzenia ruchu pociągów 

w  czasie  wykonywania  robót  (zgodnie  Instrukcją  Zamawiającego  Ir-3  (R9)).  Regulaminy  te 

pozwalały  na  utrzymanie  bieżącej  eksploatacji  linii  po  zakończeniu  każdej  z  faz 

realizowanych  robót.  To  właśnie  tego  typu  regulaminy  stanowiły  podstawę  do  przekazania 

(wyłącznie do częściowej eksploatacji) urządzenia SRK na stacji Małkinia, jednak w żadnym 

wypadku nie było w tym przypadku mowy o wybudowaniu całego systemu urządzeń SRK na 

stacji, czego wymagała IDW.   

Urządzenia  SRK,  o  których  mówi  IDW,  są  elementami  całego  systemu,  którego 

funkcjonowanie zależy m. in. od sygnałów od położenia zwrotnic, wykolejnic, stanu urządzeń 

kontroli  niezajętości,  stanu  blokady  stacyjnej  i  liniowej,  zamknięcia  i  utwierdzenia 

przebiegów, wykluczenia przebiegów sprzecznych.  

Podczas  odbiorów  częściowych  etapu  robót  dotyczących  urządzeń  SRK,  komisja 

określała  zakres  i  kompletność  wykonanych  prac  oraz  gotowość  odbieranych  częściowo 

urządzeń  SRK  do  uruchomienia  i  przekazania  tej  części  urządzeń  SRK  do  eksploatacji  

i dalszej fazy robót. Odwołujący podkreśla jednak, że przeprowadzone w okresie od marca 

2019 roku do grudnia 2019 roku odbiory były wyłącznie odbiorami częściowymi (nie były to 

o

dbiory końcowe), a tylko część urządzeń SRK w ramach fazowania robót na stacji Małkinia, 

przekazywana była do eksploatacji. Nie był to jeszcze gotowy system SRK jako taki, czego 

wymagał punkt 8.6.1 lit. e) IDW.  

Powyższe  potwierdza  tym  bardziej  fakt,  że  proces  sterowania  systemem  stacyjnych 

komputerowych urządzeń SRK po odbiorach częściowych na stacji Małkinia nie obejmował  

m.  in.  wszystkich  istotnych  elementów  wykonawczych  (hardware):  napędów  zwrotnicowych 

przy zwrotnicach i wykolejnicach, sygnalizatorów, odcinków kontroli niezajętości, interfejsów 

z  innymi  urządzeniami,  systemu  blokady  liniowej  na  przyległych  szlakach  do  stacji  po  obu 

torach szlakowych.  

K

ażdorazowo  po  zakończeniu  danej  fazy  robót  (więc  po  odbiorze  częściowym) 

zmianie  podlegało  również  oprogramowanie  (software).  Zależnie  od  poczynionych  w  toku 

inwestycji  zmian  w  elementach  wykonawczych  np.  zmiany  układu  torowego,  zmiany  

w  zakresie  urządzeń  blokady  liniowej  (czy  innych  wynikających  z  etapowania  robót), 

aplikacja oprogramowania dla systemu 

SRK także ulegała zmianie i nadawany był jej nowy 

numer  wersji  oprogramowania.  Dopiero  po  zakończeniu  montażu  wszystkich  elementów 

systemu  (więc  po  odbiorze  końcowym  urządzeń  komputerowych  i  przekazania  ich  do 

eksploatacji  Zamawiającemu  tj.  po  zakończeniu  budowy  całości  systemu  SRK)  wgrywane 

było  oprogramowanie  podlegające  testom  i  procesowi  walidacji,  któremu  nadawano 

ponownie  nowy  numer  wersji.  D

opiero  wówczas,  kiedy  system  urządzeń  SRK  integruje 

całość elementów go obejmujących, stanowi system stacyjnych scentralizowanych urządzeń 

SRK (sterowania ruchem kolejowym), co było wymaganiem wskazanym w punkcie 8.6.1 lit. 

e) IDW. 

Jeżeli  zatem  stan  realizacji  robót  budowlanych  nie  pozwala  na  przyjęcie,  że 

wybudowany został cały system stacyjnych, scentralizowanych urządzeń SRK, ponieważ nie 

wszystkie  urządzenia  nim  objęte  zostały  zainstalowane,  lub  posiadają  istotne  wady, 

wówczas  nie  można  uznać,  że  cały  system  (rozumiany  zgodnie  z  definicją  zawartą  

w  Słowniku  Języka  Polskiego  PWN  jako  układ  elementów  mający  określoną  strukturę  

i  stanowiący  logicznie  uporządkowaną  całość)  jest  prawidłowo  ukończony.  Brak 

poszczególnych, istotnych z punktu widzenia funkcjonowania systemu elementów przekreśla 

zatem możliwość uznania takiego systemu za ukończony. 

W  Protokole  Eksploata

cyjnym  z  8  marca  2019  r.  odebrano  jedynie  cześć  prac 

składających  się  na  całość  systemu  stacyjnych,  scentralizowanych  urządzeń  SRK,  czego 

wymagał  punkt  8.6.1  lit.  e)  IDW.  Jak  widać  z  części  II  pkt.  1  tiret  trzeci  „stacja  Małkinia”  – 

prowadzenie  ruchu  pociągów  odbywa  się  na  zasadzie  telefonicznego  zapowiadania 

pociągów (nie przez system, który rzekomo miał zostać już ukończony).  

Potwierdzeniem, że w marcu 2019 r. system SRK nie był prawidłowo ukończony na 

stacji  Małkinia  są  także  zapisy  protokołu  nr  2/SRK/03/2019  z  10  marca  2019  r.  odbioru 

eksploatacyjnego  urządzeń  SRK  („Protokół  Eksploatacyjny  z  10  marca  2019  r.”),  z  którego 

wynikają  istotne  obostrzenia  dla  ruchu  pociągów,  takie  jak  ograniczenie  prędkości  jazdy 

pociągów do 40 km/h czy (powtórzone) telefoniczne zapowiadanie ruchu pociągów.  

Także  kolejny  dokument  -  protokół  nr  4/12/IZIW/2019  odbioru  eksploatacyjnego  

i  dopuszczenia  do  dalszej  fazy  robót  z  23  grudnia  2019  r.  („Protokół  Eksploatacyjny  z  23 

grudnia  2019  r.”),  dowodzi,  że  budowa  systemu  SRK  na  stacji  Małkinia  nie  była  jeszcze 

zakończona nawet w tej dacie (czyli długo po upływie terminu składania ofert). Dokument ten 

pokazuje bowiem, że komisja odbierała wtedy wykonanie robót budowlanych w branży SRK 

polegających w szczególności na zabudowie stacyjnych urządzeń srk typu ESTW L90 5 na 

stacji  Małkinia  -  umożliwiających  prowadzenie  ruchu  po  torze  nr  2  szlaku  Sadowne 

Węgrowskie –Małkinia.  

Analiza  Protokołu  Eksploatacyjnego  z  23  grudnia  2019  roku  pokazuje,  że  wówczas 

przekazano  do  eksploatacji  kolejne  z

abudowane  częściowo  urządzenia  komputerowe  SRK 

stacyjne składające się na system ESTW L90 5. Oznacza to, że pozostałe urządzenia w tym 

okresie  były  jeszcze  w  trakcie  dalszej  budowy.  Analiza  dokumentów  odbiorowych  budowy 

systemu  urządzeń  stacyjnych  komputerowych  SRK  typu  ESTW  L90  5  na  stacji  Małkinia  

w sposób wyraźny pokazuje, że system ten nie został zakończony w czerwcu 2019 roku jak 

wskazano w pozycji nr 3 wykazu robót budowlanych Konsorcjum Intercor.   

Nie ma przy tym żadnego znaczenia, że Protokół Eksploatacyjny z 8 marca 2019 r. 

(podobnie zresztą Protokół Eksploatacyjny z 10 marca 2019 r.) oraz Protokół Eksploatacyjny 

z  23  grudnia  2019  r.  dotyczą  różnych  torów  kolejowych  (tor  1  oraz  2),  ponieważ  warunek 

określony  w  punkcie  8.6.1.  lit.  e)  IDW  odnosił  się  wprost  do  systemu  (rozumianego  jako 

całość,  a  nie  do  jego  części,  odnoszącej  się  jedynie  np.  do  określonego  toru  a  w  dodatku 

zawierającego istotne wady) stacyjnych, scentralizowanych urządzeń SRK.  

Analogicznie  nie  można  uznać,  że  wykonanie  tylko  jednego  peronu  dla  stacji 

kolejowej świadczy o wykonaniu całej stacji.  

Tym samym, roboty budowlane przedstawione przez Konsorcjum Intercor dotyczące 

Inwestycji  Sadowne-

Czyżew  (pozycja  nr  3  uzupełnionego  wykazu  robót  budowlanych)  nie 

mogą  potwierdzać,  spełnienia  przez  tego  wykonawcę  warunku  udziału  w  zakresie  punktu 

8.6.1 lit. e) IDW na dzień złożenia ofert (19 sierpnia 2019 r.).  

ZARZUT 

NARUSZENIA ZASADY RÓWNEGO TRAKTOWANIA WYKONAWCÓW  

Odwołujący  zdając  sobie  sprawę,  że  zarzut  ten  nie  stanowi  samodzielnej  podstawy 

ale  zwraca 

uwagę  na  zastrzeżenia  co  do  zachowania  zasady  równego  traktowania 

wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia.  

Zamawiający  zobowiązany  jest  do  równego  traktowania  wykonawców  ubiegających 

się  o  udzielenie  zamówienia,  dla  którego  prowadzone  jest  postępowanie.  Tymczasem 

Odwołujący od dłuższego czasu ma wrażenie, że w postępowaniu zasada ta traktowana jest 

w  sposób  wybiórczy.  Jako  przykład  podaje  sposób  prowadzenia  przez  Zamawiającego 

korespondencji  z  Odwołującym  i  Konsorcjum  Intercor  i  udostępnianie  poszczególnych 

dokumentów oraz reagowanie na prośby i wnioski Stron i Uczestników postępowania.  

Końcowo  Odwołujący  wnosił  jak  na  wstępie,  z  uwzględnieniem  całokształtu 

przedstawionej 

w odwołaniu argumentacji. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  ud

ziałem  Stron  i  Uczestników  postępowania 

odwoławczego,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak również  biorąc 

pod  uwagę  oświadczenia  i stanowiska  zawarte  w SIWZ,  złożonych  w  postępowaniu  

o  udzieleni

e  zamówienia  ofertach,  wyjaśnieniach,  odwołaniu,  pismach  procesowych 

wraz  z  załącznikami,  a także  wyrażone  ustnie  i  pisemnie  na  rozprawie  i  odnotowane 

w 

protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Ustalono,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania  w  całości  w  trybie  art.  189  ust.  2  ustawy  Pzp  i  nie  stwierdziwszy  ich,  Izba 

skierowała odwołanie na rozprawę  

Biorąc pod uwagę stanowiska Stron i Uczestników postępowania wyrażone pisemnie 

w  przedmiocie  zgłoszonych  wniosków  o  odrzucenie  odwołania,  Izba  postanowiła  wnioski  

o odrzucenie odwołania oddalić. 

Dostrzeżenia  wymaga,  iż  złożone  odwołanie  dotyczy  nowych  okoliczności  oceny 

spełniania warunku udziału w postępowaniu po uzupełnieniu dokumentów przez wybranego 

wykonawcę  w  ramach  wykonania  poprzednio  zapadłych  wyroków  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.  Stan  ten  nie  był  przedmiotem  analizy  w  ramach  poprzednich  postępowań 

odwoławczych,  zwłaszcza  co  do  oceny  warunku  określonego  w  punkcie  8.6.1.e)  IDW. 

Obecnie kwestionowane jest  potwierdzenie  spełniania  innego  warunku,  iż  w  sprawach  KIO 

298, 356/20. Kwestią irrelewantną dla oceny skuteczności wniosku pozostaje fakt, iż badanie 

Z

amawiającego  poziomu  spełniania  warunku  odbywało  się  na  podstawie  dokumentu, 

którego  treść  analizowała  Izba  w  uprzednio  toczącym  się  postępowaniu  odwoławczym.  

W wyroku KIO 

298, 356/20 nie odnoszono się do potwierdzenia warunków kwestionowanych 

obecnie przez Odwołującego w poszczególnych punktach IDW (8.6.1 c-f), w tym zakresie nie 

badano  treści  i  przedmiotu  dokumentów,  przedmiotem  badania  były  inne  okoliczności 

faktyczne, 

inny zakres robót choć dotyczący tej samej inwestycji.  

Ustalono 

dalej, 

że 

wykonawca 

wnoszący 

odwołanie 

posiada 

interes  

w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowany  możliwością  poniesienia  szkody  

w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawi

ającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179 

ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Możliwość dokonania w sposób nieprawidłowy 

c

zynności  badania  i  oceny  ofert,  które  to  czynności  w  ostateczności  doprowadziły  do 

podjęcia  przez  Zamawiającego  decyzji  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  konkretnego 

wykonawcy, 

pozbawia Odwołującego możliwości uzyskania zamówienia, który złożył kolejną 

w  rankingu  ofertę.  Wypełnione  zostały  zatem  materialnoprawne  przesłanki  do  rozpoznania 

odwołania, wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba  potwierdziła  skuteczność  zgłoszonych  do  postępowania  przystąpień  po  stronie 

Odwołującego i Zamawiającego. 

Zamawiający,  Przystępujący  Konsorcjum  Intercor  oraz  Konsorcjum  Torpol  złożyli 

stanowiska  pisemne,  w  których  przedstawili  obszerną  argumentację  merytoryczną 

przemawiającą ich zadaniem odpowiednio za oddaleniem i uwzględnieniem odwołania.  

Izba  na  podstawie  poczynionych  ustaleń  dokonanych  w  ramach  zgromadzonego 

materiału  dowodowego,  uznała,  iż  odwołanie  nie  zasługiwało  na  uwzględnienie  i  podlegało 

oddaleniu w całości. 

Dostrzeżenia wymaga w pierwszej kolejności, iż Izba podziela stanowisko wyrażone 

w wyroku KIO 298/20, KIO 356/20 

co do charakteru i konstrukcji ustalonych w postępowaniu 

warunków udziału, iż Zamawiający konstruując te warunki udziału w postępowaniu, wymagał 

w 

poszczególnych punktach, aby Wykonawcy wykazali się umiejętnością zrealizowania robót 

budowlanych o konkretnie sprecyzowanych cechach. Każdy z punktów odnosił się co ściśle 

określonych prac budowlanych.  

Izba podziela również zapatrywania wyrażone w orzeczeniu KIO 298/20 i KIO 356/20, 

iż dokumentami potwierdzającymi prawidłowość wykonania zamówienia mogły być protokoły 

odbioru eksploatacyjnego 

oraz że możliwości wykorzystania takich dokumentów doszukiwać 

można  się  na  podstawie  zobowiązania  umownego  dla  danej  inwestycji.  Jak  słusznie 

zauważono  w  orzeczeniu  „Protokoły  eksploatacyjne  potwierdzają  zatem  wykonanie  prac 

budowlanych,  co  stanowi  podstawę  do  uznania  potwierdzenia  warunku,  którego  treść 

referowała właśnie do wykazania wykonania określonej ilości infrastruktury (…). Jak wskazał 

Zamawiający,  wykonanie  odbiorów  eksploatacyjnych  poprzedzone  jest  przeprowadzeniem 

odbiorów  technicznych  dla  poszczególnych  branż.  Powyższe  oznacza  także,  że  możliwe 

stało  się  odebranie  części  robót.”  Wszelkie  zatem  dywagacje  Odwołującego  

i  Przystępującego  Torpol  o  nieprzydatności  tych  dokumentów  do  potwierdzenia  spełniania 

warunków  udziału  w  postępowaniu  uznać  należy  raczej  za  polemikę  z  wcześniejszym 

orzeczeniem  Izby,  nie  jest  to  nowa  argumentacja,  dotychczas  nie  poddana  analizie. 

Konstrukcyjnie,  w  przedmiotowym  postępowaniu,  Przystępujący  Intercor  po  wezwaniu  do 

uzupełnienia  dokumentów,  w  tożsamy  sposób  wykazywał  spełnianie  warunków  udziału  

w  postępowaniu.  Tym  samym  więc  kwestionowanie  co  do  zasady  możliwości  powoływania 

się  na  określony  typ  dokumentu  potwierdzającego  wykonanie  określonej  kategorii  prac 

pozostaje bezsporne dla Izby w niniejszej sprawie. Jednoznacznie orzeczono bowiem, że do 

uznania  prac  za  wykonane  prawidłowo,  zgodnie  z  zasadami  sztuki  budowlanej,  przepisami 

prawa,  wymogami projektowymi,  w  przypadku Zamawiającego jest możliwe i  dopuszczalne 

posługiwanie  się  protokołami  odbioru  eksploracyjnego.  Zatem,  tylko  w  sytuacji  gdyby 

Odwołujący 

zdołał 

podważyć 

merytorycznie 

treść 

przedstawionego 

protokołu 

eksploatacyjnego  z  8  marca  2019  roku,  rozstrzygnięcie  Izby  w  przedmiotowej  sprawie 

mogłoby  być  odmienne,  co  do  meritum  wykonanych  prac  związanych  z  konkretnie 

oznaczonym punktem warunku. Natomiast co do samego sposobu 

potwierdzenia spełniania 

warunku  udziału  w  postępowaniu  przez  określony  dokument,  ta  ocena  nie  może  być 

odmienna. 

Trudno  bowiem  oczekiwać,  by  w  sytuacji  przedstawienia  przedmiotowo 

tożsamych dokumentów dokonać odmiennej oceny ich charakteru.  

Odnosząc  się  do  zarzutów  odwołania  wskazujących,  że  Przystępujący  Intercor  nie 

przedstawił  dokumentów  potwierdzających  należyte  wykonanie  prac,  które  można  byłoby  

w  ujęciu  Rozporządzenia  o  dokumentach  uznać  za  „referencje”,  Izba  zauważa,  że  celem 

dokumentów  składanych  na  potwierdzenie  należytego  wykonania  przedmiotu  zamówienia 

jest  potwierdzenie  wykonania  robót  należycie,  w  szczególności  zgodnie  z  zasadami  sztuki 

budowlanej.  Dokumenty  takie  n

ie  muszą  zawierać  innych  elementów  odnoszących  się 

choćby do zakresu prac ustalonego warunkiem dla konkretnego postępowania. Dokumentem 

potwierdzającym  spełnienie  warunku  w  zakresie  przedmiotowym  jest  wykaz  robot. 

Całkowicie  bowiem  odmienny  jest  cel  i  znaczenie  powyższych  dokumentów,  jak  również 

całkowicie  odrębne  podmioty  są  ich  wystawcą.  Nie  ulega  wątpliwości,  iż  dokumenty 

referencyjne  składane  wraz  z  wykazem  są  dokumentami  abstrakcyjnymi,  będącymi 

oświadczeniami  wiedzy  niezwiązanymi  z  konkretnym  postępowaniami  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Nie  muszą  one  tym  samym  wiernie  odzwierciedlać  wymagań 

Zamawiającego sformułowanych w treści ogłoszenia o zamówieniu oraz SIWZ, a mają one 

jedynie  wykazać  fakt  wykonania  danych  robót  w  sposób  należyty.  Nie  muszą  również,  co 

powinno  być  oczywiste  dla  Odwołujący  –  profesjonalisty  w  danej  branży,  zawierać  w  swej 

treści  słowa  „referencje”  by  za  takowe  być  uznane.  Dokumenty  składane  z  wykazem  prac 

mają  określać,  że  prace  z  wykazu  spełniają  wymogi  jakościowe  określone  przez  danego 

zamawiającego,  bez  względu  na  to  jak  taki  dokument  został  zatytułowany.  Odwołujący  nie 

przedstawił  dowodów  przeciwnych,  że  takie  wymogi  jakościowe  nie  zostały  spełnione.  

W ocenie Izby  potwierdzeniem  prawidłowości  zrealizowanych prac  będzie już  stwierdzenie, 

że  „roboty  wykonano  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  prawa  i  sztuką  budowlaną”. 

Trudno  doszukiwać  się  w  takiej  ocenie  jakości  wykonanych  prac  przez  danego 

zamawiającego  cech  negatywnych.  Jeżeli  Zamawiający  ocenia  przy  odbiorze  prac,  że 

zostały  wykonane  one  zgodnie  z  przepisami  prawa  i  sztuką  budowlaną,  to  tym  samym,  

w  ocenie  składu  orzekającego  Izby,  potwierdza  należyte  ich  wykonanie.  Zgodność  

z  regulacjami  o  charakterze  prawnym  i  zasadami  danej  branży  nie  może  oznaczać 

nieprawidłowego  wykonania.  Jeżeli  roboty  budowlane  byłyby  wykonane  niezgodnie  

z  założeniami  projektowymi  (a  więc  niezgodnie ze  sztuką  budowlaną),  raczej  nie  zostałyby 

odebrane i pozytywnie ocenione przez Zamawiającego, a przede wszystkim taka praca nie 

zostałaby  oddana  do  eksploatacji,  jeżeli  korzystać  może  z  niej  nieokreślona  liczba 

użytkowników  zewnętrznych.  Zdaniem  Izby  argumentacja  Odwołującego,  że  przecież  w 

Rozporządzeniu o dokumentach dokonano rozróżnienia kwestii należytego wykonania robót 

budowlanych  oraz  wykonania  zgodnie  z  przepisami  prawa  i  prawidłowego  ukończenia  nie 

jest  prawidłowa.  Jeżeli  Rozporządzenie  o  dokumentach  stanowi,  że  ocenia  się,  czy  prace 

zostały należycie wykonane, w szczególności czy wykonano je zgodnie z przepisami prawa  

i  zasadami  sztuki  budowlanej,  to  każda  „pozytywna”  ocena  tych  dwóch  aspektów,  będzie 

oznaczała należyte wykonanie zobowiązania.  

Dalej  podkreślić  należy,  iż  słusznie  zauważył  Zamawiający  w  odpowiedzi  na 

odwołanie, że kwestie, czy możliwe było uznanie prac referencyjnych za wykonane dopiero 

po dokonaniu odbioru końcowego i wystawieniu Świadectwa Przejęcia, a także czy możliwe 

jest  generalnie  wykazywanie  się  na  potwierdzenie  spełnienia  warunku  takim 

doświadczeniem, zostało już rozstrzygnięte przez Izbę w orzeczeniu KIO 298/20 KIO 356/20. 

Odwołujący  nie  przedstawił  w  tym  elemencie  odwołania  żadnej  nowej  argumentacji,  która 

wymagałaby  dodatkowego  odniesienia  się  składu  orzekającego  w  niniejszej  sprawie.  Izba  

w  przywołanym  orzeczeniu  dokonała  subsumcji  zapisów  umowy  inwestycyjnej,  regulacji 

wewnętrznych  Zamawiającego,  warunków  kontraktowych,  z  których  wynika,  że  

w określonych warunkach możliwe jest uznanie odbioru eksploatacyjnego za wystarczający 

do  potwierdzenia  warunku  udziału.  Izba  w  niniejszej  sprawie  odwoławczej  te  zapatrywania  

i argumentację podziela.  

Analiza  treści  protokołu  z  odbioru  eksploracyjnego  z  dnia  8  marca  2019  roku,  który 

był  podstawą  do  wystawienia  dokumentu  z  27  lutego  2020  roku,  prowadzi  do  wniosku,  że 

choć  istotnie  protokół  wspomina  o  wadach  systemu  sterowania  ruchem,  opisuje  je  

i  wyznacza  terminy  ich  usunięcia,  to  wady  te  nie  uniemożliwiły  odbioru  prac  i  przekazania 

infrastruktury do eksploatacji. Jak słusznie zauważył także Przystępujący Intercor, część tych 

elementów  nie  jest  już  wymieniona  w  kolejnym  protokole  odbioru  z  10  marca  2019  roku, 

ponadto  mianem  „wad”  określono  kwestie  związane  z  rozruchem  systemu  i  przejściowym 

okresem  eksploatacyjnym  tuż  po  oddaniu  urządzeń  do  użytkowania.  Odwołujący  w  żaden 

sposób nie wykazał, że w protokole z 8 marca 2019 roku sformułowania „wada istotna” użyto 

w  rozumieniu  Prawa  budowlanego.  Zgodnie  z  o

rzecznictwem  Sądu Najwyższego  w  świetle 

art. 647 kc inwestor obowiązany jest dokonać odbioru końcowego i zapłacić wynagrodzenie 

należnego  wykonawcy.  Inwestor  nie  może  uzależniać  dokonania  odbioru  końcowego  

i  zapłaty  należnego  wynagrodzenia  od  braku  jakichkolwiek  wad  w  wykonanym  obiekcie. 

Inwestor  może  uchylić  się  od  obowiązku  dokonania  odbioru  końcowego  tylko  

w  przypadku  wystąpienia  wad  istotnych,  gdyż  tylko  w  takim  wypadku  można  wskazać,  że 

wykonawca  nie  spełnił  swojego  świadczenia,  w  pozostałych  wypadkach  inwestor  jest 

obowiązany  dokonać  odbioru  końcowego  a  do  protokołu  odbioru  może  zostać  dołączony 

wykaz wszystkich ujawnionych wad z terminami ich usunięcia lub oświadczeniem inwestora 

o  wyborze  innego  uprawnienia  przysługującego  mu  z  tytułu  odpowiedzialności  wykonawcy 

za  wady  ujawnione  przy  odbiorze

,  co  jednocześnie  nie  tamuje  całego  procesu  odbioru  

(tak: w

yrok Sadu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 22 czerwca 2007 r. V CSK 99/07; wyrok 

Sadu  Najwyższego  -  Izba  Cywilna  z  dnia  7  kwietnia  1998  r.  II  CKN  673/97;  wyrok  z  dnia  

5 marca 1997 r., II CKN 28/97 (OSNIC 1997 Nr 6 - 7, poz. 90); w

yrok Sadu Najwyższego - 

Izba  Cywilna  z  dnia  7  marca  2013  r.  II  CSK  476/12

).  Jeżeli  więc w  przedmiotowej  sprawie 

Zamawiający  dokonał  odbioru,  a  wyznaczył  dodatkowy  termin  na  usunięcie  stwierdzonych 

wad,  nie  może  być  mowy,  że  przy  odbiorze  stwierdzono  wady  o  charakterze  istotnym, 

stanowiące o nienależytym zrealizowaniu zobowiązania.  

W  tym  miejscu,  Izba  pragnie  odnieść  się  do  konstrukcji  zarzutów  odwołania  jako 

takich.  Dostrzeżenia bowiem  wymaga,  że o ile w  przypadku punktu  8.6.1.  lit  e  (zarzut  nr  2 

odwołania) Odwołujący prezentuje poszerzoną argumentację o braku potwierdzenia warunku 

udziału  w  postępowaniu,  o  tyle  w  przypadku  punktów  8.6.1  c-f  brakuje  w  odwołaniu  tak 

argumentac

ji,  jak  również  materiału  dowodowego  dla  poszczególnych  elementów  warunku, 

który przemawiałby na korzyść tez Odwołującego. Odwołujący w żadnym miejscu odwołania 

nie  precyzuje  na  czym  dokładnie  polegało  niewywiązanie  się  przez  Konsorcjum  Intercor  

z  wykonania  prac  opisanych  w  punktach  c  do  f  warunku

,  ogólnie  jedynie  stwierdzając,  że 

Zamawiający  miał  do  czynienia  z  inwestycją  nieukończoną.  Ograniczono  się  do  ogólnych 

twierdzeń o braku możliwości uznania prac określonych pismem z dnia 27 lutego 2020 roku 

za  po

twierdzających  spełnienie  warunku.  Odwołujący  nie  wskazał  jednak,  na  czym  owa 

niemożliwość w przypadku poszczególnych punktów warunku polega. Jest to o tyle istotne, 

ponieważ  Zamawiający  sformułował  rozbudowane  warunki  udziału  w  postępowaniu,  

w  podziale  n

a  poszczególne  kategorie  prac  związane  z  różnymi  dziedzinami  (branżami) 

inwestycji  o  charakterze  liniowym.  Dokonano  zróżnicowania  poziomu  poszczególnych 

warunków  w  punktach,  a  także  odmiennie  (różnie)  definiowano  określone  pojęcia  dla 

poszczególnych podpunktów warunku.  

W  orzecznictwie  Izby  oraz  sądów  powszechnych,  a  także  stanowisku  doktryny 

wielokrotnie  podkreślano,  że  istotne  jest,  aby  zarzut  został  w  pełni  sprecyzowany  

w  odwołaniu,  gdyż  umożliwia  to  zarówno  zamawiającemu  jak  i  potencjalnym  uczestnikom 

postępowania,  odniesienie  się  do  kwestionowanych  czynności.  Wskazanie  konkretnych 

uchybień  zakreśla  ramy  postępowania  odwoławczego.  Za  niedopuszczalne  należy  uznać 

wskazywanie  na  rozprawie  zarzutów  mających  oparcie  tylko  w  przywołanej  podstawie 

prawnej  be

z  kwestionowania  konkretnej  czynności  opisanej  w  odwołaniu.  Odwołanie  nie 

może mieć charakteru ogólnego. Krajowa Izba Odwoławcza nie może zatem domniemywać 

treści wprost niewskazanych w zarzutach i żądaniach Odwołującego. Zwięzłe przedstawienie 

zarzutów,  określenie  żądania  oraz  wskazanie  okoliczności  faktycznych  i  prawnych 

uzasadniających  wniesienie  odwołania  powinno  nastąpić  już  w  chwili  składania  odwołania, 

również  z  tego  powodu,  że  zamawiający  powinien  mieć  możliwość  przygotowania  na 

rozprawę obrony swojego stanowiska wobec zarzutów i żądań odwołującego, a także winien 

mieć  możliwość  uwzględnienia  danego  zarzutu  czy  nawet  całego  odwołania  przed 

rozpoczęciem posiedzenia Krajowej Izby Odwoławczej (zob. wyrok z dnia 5 listopada 2014 

r., KIO 2130/14; KIO 2132/14; KIO 2148/14). 

Niewątpliwie argumentacja Odwołującego odnośnie do zarzutu nr 1 jest obszerna, nie 

jest  niestety  konkretna  w  warstwie  merytorycznej,  w  dużej  mierze  także  nawiązuje  do 

zagadnień,  które  stanowiły  przedmiot  orzekania  i  rozważań  Izby  w  postępowaniu  KIO 

298//20,  KIO  356/20.  Natomiast  stanowisko  oraz  złożony  materiał  dowodowy 

Przystępującego Torpol znacząco wychodzą poza zarzut odwołania, odnoszą się do zakresu 

prac nie dotyczącego złożonych referencji.  

Z tych powodów Izba uznała powyższy zarzut za niewykazany.  

Poddając  ocenie  drugi  z  zarzutów  odwołania,  Izba  nie  podzieliła  stanowiska 

Odwołującego i Przystępującego Torpol.  

W punkcie 8.6.1. lit e Zamawiający wymagał doświadczenia w realizacji  budowy lub 

przebudowy co najmniej 1 (jednego) s

ystemu stacyjnych, scentralizowanych urządzeń SRK 

(sterowania ruchem kolejowym), na stacji liczącej co najmniej 20 zwrotnic. W złożonym przez 

Przystępującego  Intercor  potwierdzeniu  wykonania  robót,  Zamawiający  wskazał,  że 

wykonano  budowę  stacyjnych  komputerowych  urządzeń  sterowania  ruchem  kolejowym  na 

stacji Małkinia z zabudową 27 rozjazdów.  

Izba  podziela  stanowisko,  że  wykonywanie  prac  zabudowy  większej  liczby  zwrotnic 

na danej stacji, nie oznacza, że zadanie takie nie potwierdziło spełnienia warunku udziału w 

postępowaniu.  Liczba  20  zwrotnic  była  wartością  minimalną  i  w  co  najmniej  minimalnym 

wymaganym zakresie Przystępujący Intercor zabudowę wykonał. Warunek nie referował do 

wszystkich  zwrotnic  na  danej  stacji  ale  wskazywał  na  pewien  minimalny  poziom 

do

świadczenia  i  taki  poziom  został  przez  Intercor  wykazany.  Nie  wymagano  również,  by 

wszystkie  funkcjonujące  na  stacji  zwrotnice  były  odebrane  i  włączone  do  systemu  w  tym 

samym  czasie 

i  tylko  wykonanie  prac  w  pełnym  zakresie  potwierdzi  warunek,  bowiem 

zakres

em  warunku  nie  było  objęte  kompleksowe  ukończenie  zadania  inwestycyjnego  na 

określonym obiekcie, ale zrealizowanie ściśle określonego pewnego wycinka – zakresu prac 

w  określonej  liczbie  zwrotnic.  Okoliczność,  że  na  danej  stacji  po  odebraniu  prac  na  torze 

p

ierwszym kontynuowane były prace, poza wskazanym w protokole i potwierdzeniu terminie, 

pozostaje  poza  przedmiotem  orzekania  w  niniejszej  sprawie,  bowiem  to  wykonanie  27 

zwrotnic  dla  toru  1  było  przedmiotem  odbioru  eksploatacyjnego,  co  miało  potwierdzić 

spe

łnianie warunku. 

Następnie  zauważyć  należy,  iż  w  punkcie  8.6.1.  e)  warunku  Zamawiający  nie 

zdefiniował pojęcia „stacja”, jak uczynił to w punkcie 8.6.1.d), a więc roboty wykonywane na 

jakiejkolwiek części stacji, przykładowo na poszczególnych jej torach, również w ocenie Izby 

potwierdzały  spełnienie  warunku  udziału  w  postępowaniu  bowiem  wykonywane  były  na 

obiekcie stacji. 

Odebranie prac potwierdzają przedstawione przez Zamawiającego i Przystępującego 

Intercor  proto

koły  odbiorów  eksploatacyjnych,  stwierdzone  wady  i  usterki  nie  uniemożliwiły 

przekazania  urządzeń  do  eksploatacji  i  wprowadzenia  ruchu  pociągów.  Argumentacja  

o prowadzeniu ruchu 

pociągów z ograniczeniami prędkości pozostaje poza treścią warunku 

więc  nie  mogła  stanowić  o  braku  potwierdzenia  doświadczenia  danego  wykonawcy.  Poza 

tym  ograniczenia  takie  oraz  dodatkowe  zabezpieczenia  w  postaci  telefonicznego 

zapowiadania  pociągu  są  standardowo  stosowane  przez  Zamawiającego  w  pierwszej  fazie 

po odbiorze, co wykazano zapisami stosowanych Instrukcji. Załączone przez Odwołującego 

kolejne  protokoły  odbioru  datowane  po  terminie  składania  ofert  dotyczą  natomiast 

wykonywania dalszych prac na innych torach, nie odnoszą się do toru 1 będącego podstawą 

uznania doświadczenia Przystępującego Intercor. 

Kluczowe  wyda

je  się  dla  uznania  zasadności  zarzutu  udzielenie  odpowiedzi  na 

pytanie, czy z zadania referencyjnego wynika, że do eksploatacji oddano system stacyjnych, 

scentralizowanych  urządzeń  SRK,  w  sytuacji  gdy  Zamawiający  w  referencji  napisał  

o odbiorze stacyjnych 

komputerowych urządzeń sterowania ruchem kolejowym.  

W  odwołaniu  sam  Odwołujący  wywodzi,  że  o  ukończeniu  budowy  systemu 

stacyjnych,  scentralizowanych  urządzeń  SRK  można  mówić  dopiero  wtedy,  kiedy  możliwe 

jest  zautomatyzowane  sterowanie  ruchem  pociągów,  które  odbywa  się  za  pośrednictwem 

klawiatury  i  myszki,  a  aktualny  stan  sytuacji  ruchowej  wizualizowany  jest  na  ekranach 

komputerów w postaci wykresów i danych, innymi słowy mamy do czynienia z urządzeniami  

i  oprogramowaniem. 

Tymczasem  protokoły  złożone  przez  samego  Odwołującego  z  8  i  10 

marca 2019 roku odnoszą się tak do urządzeń, jak również do oprogramowania niezbędnego 

do  funkcjonowania  systemu  SRK.  Tym  samym  więc  elementy  te  składają  się  na  system  

w  definicji  przedstawionej  przez  samego 

Odwołującego.  W  protokołach  podano  jakie 

urządzenia  zostały  odebrane,  a  sam  protokół  odnosił  się  choćby  do  dostępności  odczytu 

logów,  to  oznacza,  że  na  urządzeniach  funkcjonowało  oprogramowanie  do  ich  obsługi.  Co 

więcej,  Przystępujący  Intercor  przedstawił  wiarygodną  argumentację,  popartą  złożonymi  na 

rozprawie dokumentami dodatkowymi, jak należy odczytywać zapisy protokołu o dostępie do 

logów,  samoczynności  nastawiania  semaforów  oraz  zobrazowania  blokady  liniowej.  Co 

ciekawe,  w  odwołaniu  między  innymi  te  elementy  Odwołujący  wymieniał  jako  cechy 

immanentne dla uznania danego rozwiązania za system SRK.  

Gołosłowne  pozostają  twierdzenia  Odwołującego,  że  dokonano  jedynie  odbiorów 

częściowych systemu, a cały system podlega walidacji po zakończeniu montażu wszystkich 

jego  elemen

tów.  Skoro  Zamawiający  odebrał  dane  urządzenia  SRK  i  dopuścił  do  ruchu 

pociągów po danym torze, to oznacza, że dla konkretnej liczby zwrotnic na konkretnym torze 

na  danej  stacji  został  walidowany,  przetestowany,  uruchomiony  i  odebrany  system 

sterowania, a nie odebrano 

tylko niepowiązane ze sobą funkcjonalnie urządzenia, bez bliżej 

niezidentyfikowanej potrzeby gospodarczej. 

Wówczas bowiem jakiekolwiek dopuszczenie do 

ruchu  kolejowego  na  takim  obiekcie  byłoby  obarczone  znacznym  ryzkiem,  a  przede 

wszystkim  sta

nowiłoby  zagrożenie dla życia i  zdrowia użytkowników. W protokole  wyraźnie 

określono  jakie  podmioty  odpowiadają  za  usunięcie  awarii  urządzeń  podczas  ich 

eksploatacji,  co  oznacza,  że  dane  elementy  miały  być  czynnie  wykorzystywane  przy 

funkcjonowaniu stacji.  

Warunek  nie  zabraniał  dalszej  rozbudowy,  zmian,  testów,  integracji  systemu  

z kolejnymi podłączanymi do niego urządzeniami stopniowo wykonywanymi na pozostałych 

torach na stacji

. Zamawiający nie odebrał nie powiązanych ze sobą odrębnych urządzeń, ale 

prz

ekazał do eksploatacji pewną funkcjonalnie powiązaną całość – czyli właśnie system dla 

konkretnej  stacji  jako  obiektu. 

Poszczególne  urządzenia  zostały  ze  sobą  połączone, 

skomunikowane  i  oddane  do  eksploatacji.  Jak  dodatkowo  wynika  z  przedstawionych  przez 

Z

amawiającego  na  rozprawie  Wytycznych  Odbioru  –  urządzenia  srk  mogą  być 

przekazywane  do  eksploatacji  w  całości  lub  poszczególnymi  częściami.  Nie  oznacza  to 

jednak,  że  takie  urządzenia  nie  tworzą  systemu.  Nie  są  to  bowiem  niezależne  od  siebie, 

odrębnie funkcjonujące, nie powiązane elementy, ale właśnie pewien zestaw urządzeń, który 

tworzy  określone  rozwiązanie  służące  centralnemu  sterowaniu  ruchem  kolejowym,  czyli 

określony  system.  Można  uznać,  że  jest  to  baza  systemu,  do  której  dołączone  są  kolejne 

jego  etap

y  po  ukończeniu  prac  na  kolejnych  odcinkach  stacji.  Sam  Odwołujący  

i  Przystępujący  Torpol  na  rozprawie  szeroko  wywodzili,  że  system  tworzy  część  hardware  

i  software.  Oba  te  elementy  zostały  przez  Zamawiającego  dla  określonej  stacji  odebrane  

i  dopuszczon

e  do  użytkowania.  Tym  samym  Przystępujący  Intercor  potwierdził  spełnienie 

warunku  udziału  w  postępowaniu  dysponowania  odpowiednią  wiedzą  i  doświadczeniem  

w realizacji określonych robót budowlanych.  

Z tych powodów Izba uznała, że zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.  

Reasumując  Izba  uznała  za  niezasadne  zarzuty  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów wymienionych w petitum odwołania. Odwołujący w żaden sposób nie wykazał, że 

Zamawiający  naruszył  wskazywane  przepisy  ustawy  Pzp,  a  jego  działania  miały  charakter 

świadomy i celowy. 

Biorąc powyższe pod uwagę, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak 

w sentencji.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  2972) 

zmienionego  rozporządzeniem  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  9  stycznia  2017  r. 

zmieniającego  rozporządzenie  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. z 2017 r., poz. 47),  w tym w szczególności § 5 ust. 4. 

Przewodniczący: 

………………………………