KIO 770/20 KIO 793/20 WYROK dnia 22 czerwca 2020 r.

Sygn. akt: KIO 770/20 
 

       KIO 793/20 

WYROK 

z dnia 22 czerwca 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Protokolant:   

Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  18  czerwca  2020  r. 

odwołań  wniesionych  do  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej: 

A)  w  dniu  9  kwietnia  2020  r.  przez  Wykonawc

ę  –  Asseco  Poland  Spółka  Akcyjna  z 

siedzibą  w  Rzeszowie  przy  ul.  Olchowej  14  (35-322  Rzeszów)  (sygn.  akt  KIO 

B)  w  dniu  14  kwietnia  2020  r.  przez Wykonawc

ę – Asseco Poland Spółka  Akcyjna  z 

siedzibą  w  Rzeszowie  przy  ul.  Olchowej  14  (35-322  Rzeszów)  (sygn.  akt  KIO 

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 

ul. Szamocka 3/5 (01-748 Warszawa)  

orzeka: 

1  O

ddala  odwołania  wniesione  przez  Odwołującego  –  Asseco  Poland  S.A.  z  siedzibą  w 

Rzeszowie oznaczone sygnaturami akt KIO 770/20 i KIO 793/20. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  Odwołującego  –  Asseco  Poland  S.A.  z 

siedzibą w Rzeszowie i: 

2.1 zalicza  w  poc

zet  kosztów  postępowania odwoławczego kwotę  30.000  zł  00 gr.  (słownie: 

trzydzieści tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez  Odwołującego – Asseco Poland 

S.A. 

z siedzibą w Rzeszowie, tytułem wpisu od odwołań (sygn. akt KIO 770/20, sygn. akt 

KIO 793/20), w tym: 

kwotę 15.000 zł 00 gr. (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną 

przez  Odwołującego  –  Asseco  Poland  S.A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie  (sygn.  akt 

KIO 770/20); 

kwotę 15.000 zł 00 gr. (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną 

przez  Odwołującego  –  Asseco  Poland  S.A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie  (sygn.  akt 

KIO 793/20); 

2.2.  Zasądza  od  Odwołującego  –  Asseco  Poland  S.A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie  na  rzecz 

Zamawiającego  –  Zakładu  Ubezpieczeń  Społecznych kwotę  7.200,00  zł  00  gr.  (słownie: 

siedem  tysięcy  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  strony  poniesionych  w 

związku  z  wynagrodzeniem  pełnomocników  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  770/20  i  KIO 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Sygn. akt:  

KIO 770/20 
KIO 793/20 

U z a s a d n i e n i e 

W postępowaniach prowadzonym przez Zamawiającego – Zakład Ubezpieczeń Społecznych 

w celu zawarcia U

mów wykonawczych na:  

Automatyzację procesów aplikacji E2 w zakresie obsługi emerytur o symbolach ENP i END 

oraz  obsługi  zgonów  a  także  dostosowanie  aplikacji  EPWD  do  obsługi  wniosków  na 

podstawie  Umów  ramowych  nr  1066671  oraz  nr  1066673  dotyczących  modyfikacji  i 

rozbudowy oprogramowania KSI ZUS (znak sprawy: TZ/271/21/20);  

Dostosowanie 

systemu 

i

nformatycznego  ZUS  polegającego  na  optymalizacji 

funkcjonalności  aplikacji  KSI  oraz  wprowadzeniu  zmian  wynikających  z  ustawy  o zarządzie 

sukcesyjnym 

na  podstawie  Umów  ramowych  nr  1066671  oraz  nr  1066673  dotyczących 

modyfikacji i rozbudowy oprogramowania KSI ZUS 

(nr postępowania TZ/271/17/20),  

wobec 

czynności  polegających  na  sformułowaniu  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (IWZ), 

zostały  wniesione w dniach 9 i 14 kwietnia 2020 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

odwołania Wykonawcy – Asseco Poland S.A. (sygn. akt KIO 770/20, sygn. akt KIO 793/20). 

W obu odwołaniach Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów: 

1)  art.  29  ust.  1  Ustawy  Pzp  poprzez 

opisanie  przedmiotu  zamówienia,  w  tym 

obowiązków  wykonawcy  w  sposób  niejednoznaczny,  niewystarczający,  niepełny, 

niejasny, który uniemożliwia przygotowanie oferty; 

2)  art.  29  ust.  1 

Ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  7  ust.  1  Ustawy  Pzp  poprzez  opisanie 

obowiązków wykonawcy w sposób, który mógłby utrudnić uczciwą konkurencję; 

art.  7  ust.1  Ustawy  Pzp  w  związku  z  w/w  przepisami  poprzez  prowadzenie 

postępowania z naruszeniem zasad Prawa zamówień publicznych, tj.  z naruszeniem 

zasady zachowania uczciwej konkurencji, zasady równego traktowania wykonawców, 

zasady proporcjonalności oraz zasady przejrzystości. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołań  i  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania 

modyfikacji  IWZ 

w  zakresie  wskazanym  w  odwołaniach  w  sposób  określony  szczegółowo 

przy każdym z zarzutów.  

Zarzuty  podniesione  w  odwołaniach  wynikają  z  analizy  dokumentów  IWZ,  których  zapisy 

prow

adzą do  stanu,  w  którym Odwołujący  nie będzie mógł  złożyć  ofert  i  tym  samym  utraci 

szansę na uzyskanie zamówień.  

Zarzuty 

dotyczą  przekazanych wraz  z  zaproszeniem  do  składania ofert  określonych w  IWZ 

wymagań, tj. 

odwołanie w sprawie sygn. akt KIO 770/20 (zaproszenie z dnia 30.03.2020r.): 

harmonogramu realizacji (odbioru) produktów – termin realizacji Etapu I 

Odbiór pierwszego produktu (Plan Testów Akceptacji dla Etapu I) powinien nastąpić w ciągu 

4  tygodni  od  daty  zawarcia  Umowy  wykonawczej,  a  Zamawiający  zastrzegł  sobie  7  dni  na 

ocenę  tego  dokumentu  w  dwóch  turach  odbiorowych.  Uwzględniając  czas  w  jakim 

wykonawca ma wprowadzić uwagi pomiędzy pierwszą, a drugą turą odbioru (4 dni robocze) 

na  przekazanie  Planów  Testów  Akceptacyjnych  pozostaje  9  dni  roboczych.  Zgodnie  z  tym 

samym  harmonogramem  odbiór  oprogramowania  dedykowanego  dla  Etapu  I  powinien 

nastąpić  w  ciągu  8  tygodni  od  podpisania  umowy,  ale  nie  później  niż  20.07.2020  r.,  przy 

czym 

Zamawiający  zastrzegł  sobie  14  dni  roboczych  na  ocenę  oprogramowania  w  dwóch 

turach  odbiorowych.  Uwzględniając  czas  w  jakim  wykonawca  ma  wprowadzić  uwagi 

pomiędzy pierwszą a drugą turą odbioru (5 dni roboczych) na przekazanie oprogramowania 

pozostają 4 tygodnie od daty podpisania Umowy wykonawczej. Oznacza to, że przekazanie 

Oprogramowania dedykowanego do testów akceptacyjnych musi nastąpić następnego dnia 

roboczego po odbiorze Projektu Testów Akceptacyjnych przez Zamawiającego. 

Wyliczenie  to  pozostanie  aktualne,  jeżeli  umowa  wykonawcza  zostanie  zawarta  do 

25.05.2020 r. (wówczas upłynie 8 tygodni od zawarcia umowy). 

W  ocenie  Odwołującego  nie  jest  realne  dotrzymanie  w/w  terminów  w  połączeniu  ze  zbyt 

ogólnymi  zapisami  IWZ  w  zakresie  zdefiniowanych  wymagań.  Uszczegółowienie  wymagań 

do poziomu pozwalającego na realizację produktów wynikających z Umowy wykonawczej w 

oczekiwanej  przez  Zamawiającego  jakości  wymagać  będzie  intensywnych  prac 

analitycznych  z  udziałem  przedstawicieli  Zamawiającego.  Dopiero  po  zakończeniu 

uzgodnień  (co  Odwołujący  szacuje  na  okres  około  4  tygodni  od  podpisania  Umowy 

wykonawczej) Wykonawca będzie mógł przystąpić do przygotowania projektu rozwiązania, a 

na  jego  bazie  do  realizacji  Planu  Testów  Akceptacyjnych  oraz  Oprogramowania 

dedykowanego

. Przy takim założeniu Wykonawcy pozostałby jeden dzień na przygotowanie 

Oprogramowania dla Etapu I. 

Odwołujący  wyspecyfikował  przykładowe  wymagania, które wymagają  doprecyzowania,  tak 

aby możliwe było dochowanie terminów wskazanych w IWZ. 

Odwołujący  wnosi  o  uszczegółowienie  wskazanych  wymagań  IWZ  lub  zmianę 

harmonogramu  real

izacji  Etapu  I  uwzględniającego  czterotygodniowy  okres  na  początkowe 

prace analityczne. 

2)  Wymagania funkcjonalne 

– pkt 2,2 OPZ 

Zastrzeżenia wynikają z braku przewidzenia w IWZ możliwości wykorzystania nowoczesnych 

narzędzi  dedykowanych  do  zarządzania  procesami  biznesowymi  (np.  platform  do 

zarządzania procesami biznesowymi), które pozwalają wytworzyć oprogramowanie szybciej, 

taniej i dostarczają produkt bardziej odporny na zmiany (rekonfiguracja zamiast modyfikacji). 

Zgodnie  z  aktualnymi  zapisami  IWZ  rozwiązanie  powinno  być  zbudowane  poprzez 

wytworzenie  dedykowanego  kodu  i  umieszczenie  go  w  odpowiednim  miejscu  istniejących 

aplikacji.  Taka  architektura  jest  przestarzała  i  nierozwojowa,  każda  z  modyfikacji  procesu 

wymagać będzie kolejnych modyfikacji kodu. 

Odwołujący  wniósł  o  wyraźne  wskazanie,  iż  Zamawiający  dopuszcza  lub  wymaga 

wykorzystania  darmowych  narzędzi  typu  „platforma  zarządzania  procesami  biznesowymi” 

oraz uwzględnienie tego w szacowanej złożoności w ramach wymagań niefunkcjonalnych. 

§  9  Umowy  Gwarancja  jakości,  rękojmia  za  wady,  serwis  oprogramowania  i 

konsultacje utrzymaniowe 

– forma świadczenia usług. 

Zamawiający  wskazał  na  możliwość  świadczenia  usługi  serwisu  zdalnie,  chyba  że 

Zamawiający postanowi inaczej.  

W  ocenie  Odwołującego  żądanie  świadczenia  usługi  serwisu  w  siedzibie  Zamawiającego 

narusza art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp, gdyż Wykonawca nie wie jak ma skalkulować cenę oferty 

w zakresie serwisu, co może prowadzić do nieporównywalności ofert i dodatkowo naruszać 

art.  7  ust.  1  Ustawy  Pzp.  Zamawiający  powinien  w  taki  sposób  określić  wymagania,  aby 

zrealizowane  były  regulacje  ustawowe  związane  z  zapobieganiem,  przeciwdziałaniem  i 

zwalczaniem  COVID-

19.  Obecnie  świadczenie  takiej  usługi  w  siedzibie  Zamawiającego  nie 

jest możliwe, gdyż praca wykonywana jest zdalnie.  

Odwołujący  wnosi  o  zmianę  zapisów  umowy  przez  wyraźne  wskazanie,  że  usługi  serwisu 

zawsze będą świadczone zdalnie.  

odwołanie w sprawie KIO 793/20 (zaproszenie z dnia 03.04.2020r.): 

harmonogramu realizacji (odbioru) produktów – termin realizacji produktów AOM i DT. 

Odbiór  dwóch  pierwszych  produktów  (Analityczny  Opis  Modyfikacji  oraz  Dokumentacja 

Techniczna) powinien 

nastąpić w ciągu 12 tygodni od daty zawarcia Umowy wykonawczej, a 

Zamawiający  zastrzegł  sobie  30  dni  roboczych  (6  tygodni)  na  ocenę  tego  dokumentu  w 

dwóch turach odbiorowych. Uwzględniając czas w jakim wykonawca ma wprowadzić uwagi 

pomiędzy  pierwszą,  a  drugą  turą  odbioru  (5  dni  roboczych)  pozostaje  5  tygodni  na 

przekazanie 

obu dokumentów. 

Nie  ma możliwości  w  ciągu  pięciu  tygodni  rzetelnego  wykonania  AOM,  który  jest  wynikiem 

przeprowadzonej  w  tym  samym  czasie  analizy  biznesowej  i  systemowej  dla  modyfikacji  o 

wielkości  1600  punktów  funkcyjnych.  Przyjmując  przelicznik  wpisany  przez  Zamawiającego 

do Umowy ramowej (1 pkt funkcyjny = 30 osobogodzin pracy, a  A

OM oraz DT stanowią co 

najmniej  40%  tej  pracochłonności,  czyli  12  osobogodzin  pracy  na  każdy  punkt  funkcyjny). 

Oznacza to 19.200 roboczogodzin (1600 pkt x 12 godzin) do wykonania w ciągu 5 tygodni, 

co oznaczałoby konieczność wykonania pracy równolegle przez 96 osób. 

W  ocenie  Odwołującego  nie  ma  potrzeby  aby  oba  dokumenty  były  przekazywane  w  tym 

samym  czasie.  Dokument  AOM  wymaga  akceptacji  Zamawiającego  i  dopiero  na  tej 

podstawie można wykonać projekt rozwiązania opisany w DT. 

Powyższe narusza przepis art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp – IWZ nie zawiera wszystkich informacji 

niezbędnych do przygotowania oferty. 

Odwołujący  wniósł  o  zmianę  zapisów  IWZ  poprzez  zmianę  harmonogramu  realizacji  w  taki 

sposób, aby odbiór AOM nastąpił w ciągu 20 tygodni od daty zawarcia Umowy wykonawczej, 

nie  wcześniej  jednak  niż  8  tygodni  od  przekazania  przez  Zamawiającego  zatwierdzonej 

dokumentacji analitycznej Modyfikacji M0567, natomiast odbiór DT nastąpi w ciągu 8 tygodni 

od daty odbioru AOM.  

2)  Uzgodnienie  projektowe 

–  niespójne  terminy  realizacji  dwóch  zależnych  od  siebie 

Modyfikacji. 

Zastrzeżenia Odwołującego wynikają z konieczności wykorzystania funkcjonalności Rejestru 

Pełnomocnictw,  co  zostanie  zlecone  wybranemu  w  innym  postępowaniu  wykonawcy  w 

ramach umowy wykonawczej TZ/271/64/19.  

Najwcześniejszy  możliwy  termin  odbioru  oprogramowania  w  ramach  TZ/271/64/19  to 

15.01.2021,  co  jest  terminem  późniejszym  od  terminu  startu  produkcyjnego  określonego  w 

IWZ,  tj.  06.11.2020  r.  Nie  ma  zatem  możliwości  wykorzystania  wskazanej  funkcjonalności, 

zgodnie z wymaganiem DRD/2019/01-WF-025.  

Powyższe narusza przepis art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp – IWZ nie zawiera wszystkich informacji 

niezbędnych do przygotowania oferty. 

Odwołujący wnosi o zmianę harmonogramu realizacji w taki sposób, aby wszystkie zadania 

od  punktu  2.4.1.1.5  Oprogramowanie  dedykowane 

–  do  punktu  2.4.1.1.7  Start  produkcyjny 

były  przesunięte  w  taki  sposób,  że  zakończą  się  co  najmniej  2  tygodnie  po  terminach 

analogicznych zadań z harmonogramu umowy TZ/271/64/19. 

3)   IWZ Uzgodnienie projektowe 

– brak niezbędnej dokumentacji. 

Przyjęte rozwiązania opierać muszą się w istotnym zakresie na produktach wytworzonych w 

ramach  modyfikacji  M0567  i  od  sposobu  w  jakim  wymagania  zostaną  zrealizowane, 

pracochłonność  niniejszej  Modyfikacji  będzie  znacząco  mniejsza  lub  większa.  Na  dzień 

publikacji  IWZ  nie  istnieje  żadna  zaakceptowana  przez  Zamawiającego  dokumentacji  dla 

Modyfikacji  M0567,  przez  co  Odwołujący  nie  jest  w  stanie  ocenić,  w  jaki  sposób  powinien 

zrealizować  produkty  będące  przedmiotem  niniejszego  postępowania.  Nie  ma  tym  samym 

możliwości  potwierdzenia  realności  terminów  podanych  w  IWZ.  Narusza  to  przepis  art.  29 

ust.  1  Ustawy  Pzp,  gdyż  IWZ  nie  zawiera  wszystkich  informacji  niezbędnych  do 

przygotowania oferty. 

Po  drugie  Odwołujący  nie  ma  możliwości  obliczenia  pracochłonności  wykonania 

przewidzianych  w  IWZ  produktów  w  części  zależnej  od  M0567.  W  konsekwencji  musi 

uwzględnić  duży  budżet  ryzyka,  co  podwyższa  cenę  oferty  i  zmniejsza szanse  na  złożenie 

oferty  najkorzystniejszej.  Tymczasem  wykonaw

ca  realizujący  Modyfikację  M0567,  tj. 

Konsorcjum Comarch, w chwili składania ofert zna już rozwiązania, na których będzie musiał 

bazować, co stawia go w uprzywilejowanej pozycji. Narusza to przepis art. 29 ust. 2 Ustawy 

Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Ustawy  Pzp 

–  Zamawiający  traktuje  w  sposób  uprzywilejowany 

wykonawcę Konsorcjum Comarch. 

Odwołujący wnosi o dołączenie zatwierdzonej dokumentacji analitycznej dla M0567 do IWZ 

oraz  dodanie  do  IWZ  postanowień,  które  będą  regulować  zmianę  szacowania 

pracochłonności  wykonania  Modyfikacji  oraz  terminów  jej  wykonania  w  przypadku  zmian 

dokumentacji analitycznej M0567.  

4)  IWZ Uzgodnienie projektowe 

– zbyt ogólne wymagania. 

Wymagania  dotyczące  integracji  z  Aplikacjami  Autorskimi  specyfikują  zmiany  w  sposób 

ogólny  i  nie  podają  definicji  oczekiwanych  interfejsów,  a  nawet  merytorycznego  zakresu 

wymienianych  danych.  Nie  podano  istotnego  dla  sposobu  realizacji  elementu  -  wolumetrii 

(liczby  wymienianych)  komunikatów,  co  uniemożliwia  Odwołującemu  przyjęcie  i  wycenę 

najlepszego  dla  teg

o  elementu  rozwiązania.  Odwołujący  wskazał  przykład  wymagania 

DRD/2019/01-WF-

095 dotyczącego procesu opisanego w załączniku 12 i wymienił elementy 

mające  istotny  wpływ  na  złożoność  rozwiązania,  które  nie  zostały  określone  (zakres  i 

struktura  tych  formularz

y;  sposób  w  jaki  mają  być  w  przyszłości  przygotowane  szablony 

zleceń  przez  użytkowników;  założenia  dotyczące  narzędzi  do  przygotowania  szablonów 

przez  użytkownika;  wymagania dla narzędzia do  projektowania i  implementowania procesu 

definiowanego przez użytkowników systemu w przypadku, gdy nowe typy zleceń będą mieć 

inny  przebieg  niż  przedstawiony  na  diagramie).  Kolejnym  przykładem  jest  wymaganie 

DRD/2019/01-WF-

096, w którym nie wskazano w jaki sposób przekazać do aplikacji KSI-AA 

„szablon  i  treść”  (w  chwili  obecnej  aplikacje  KSI  nie  przyjmują  takich  szablonów);  które 

aplikacje KSI miałyby przyjmować takie szablony; powiązań pomiędzy danymi na szablonie, 

a  ich  wykorzystaniem  w  aplikacji  KSI;  w  jaki  sposób  Zamawiający  miałby  rozszerzyć  listę 

aplikacji  KSI,  które  przyjmowałyby  odpowiedzi  dla  nieznanego  wcześniej  „nowego  typu 

odpowiedzi”. 

Ponadto  Zamawiający  wskazał  listę  wymagań,  dla  których  „interfejsy  wymiany  informacji 

między  aplikacjami  KSI-AA,  a  EPWD  zostaną  opracowane  w  oparciu  o  uzgodnienia  z 

wykonawcą na etapie prac analitycznych. 

Braki  te  wskazują  na  naruszenie  obowiązku  jasnego  i  precyzyjnego  określenia  przedmiotu 

zamówienia  (art.  29  ust.  1  Ustawy  Pzp),  co  uniemożliwia  oszacowanie  kosztów  realizacji 

funkcjonalności  związanej  z  integracją  pomiędzy  KSI,  a  Aplikacjami  Autorskimi,  a  tym 

samym przygotowanie oferty. 

Odwołujący wnosi o uszczegółowienie opisu integracji KSI z Aplikacjami Autorskimi poprzez 

precyzyjne zdefiniowanie wszystkich interfejsów.  

§  9  Umowy  Gwarancja  jakości,  rękojmia  za  wady,  serwis  oprogramowania  i 

konsultacje utrzymaniowe 

– forma świadczenia usług. 

Zamawiający  wskazał  na  możliwość  świadczenia  usługi  serwisu  zdalnie,  chyba  że 

Zamawiający  postanowi  inaczej.  W  ocenie  Odwołującego  żądanie  świadczenia  usługi 

serwisu w siedzibie Zamawiającego narusza art. 29 ust. 1 Ustawy Pzp, gdyż Wykonawca nie 

wie  jak  ma  skalkulować  cenę  oferty  w  zakresie  serwisu,  co  może  prowadzić  do 

nieporównywalności  ofert  i  dodatkowo  naruszać  art.  7  ust.  1  Ustawy  Pzp.  Zamawiający 

powinien  w  taki  sposób  określić  wymagania,  aby  zrealizowane  były  regulacje  ustawowe 

związane  z  zapobieganiem,  przeciwdziałaniem  i  zwalczaniem  COVID-19.  Obecnie 

świadczenie  takiej  usługi  w  siedzibie  Zamawiającego  nie  jest  możliwe,  gdyż  praca 

wykonywana jest zdalnie.  

Odwołujący  wnosi  o  zmianę  zapisów  umowy  przez  wyraźne  wskazanie,  że  usługi  serwisu 

zawsze będą świadczone zdalnie.  

W  obu  sprawach  Zamawiający  złożył  odpowiedzi  na  odwołania  wnosząc  o  ich  oddalenie. 

Zamawiający  poinformował  o  wprowadzonych  do  IWZ  zmianach,  w  części  czyniących 

zadość żądaniom Odwołującego. 

Stanowisko Izby. 

Do  rozpoznania  odwołań  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  obowiązujące  w  dacie  wszczęcia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  (Dz. 

U.  z  2018  r.,  poz.  1986),  tj.  po  zmianie  dokonanej 

ustawą  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  o 

zmianie  ustawy 

–  Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U  poz. 

, zwanej dalej „Ustawą”.    

Przystępując  do  rozpoznania  zarzutów,  Izba  w  pierwszej  kolejności  zobowiązana  była  do 

oceny wypełnienia przesłanek z art. 179 ust. 1 Ustawy, tj. istnienia po stronie Odwołującego 

interesu w uzyskaniu zamówienia oraz możliwości poniesienia przez Niego szkody w wyniku 

kwestionowanych  czynności  Zamawiającego.  Ponieważ  odwołaniami  objęte  zostały 

postanowienia  I

WZ  w  zakresie  w  jakim  odnoszą  się  do  przedmiotu  zamówienia  i  jego 

wykonania, 

Odwołujący  ma  interes  w  tym,  aby  warunki  na  jakich  będą  składane  oferty 

wykonawcze  pozwalały  zachować  warunki  uczciwej  konkurencji  pomiędzy  dwoma 

podmiotam

i, z jakimi Zamawiający zawarł Umowy ramowe.  

W  świetle  powyższego  Izba  uznała,  że  spełnione  zostały  przesłanki  materialno-prawe  do 

merytorycznego rozpoznania obu odwołań.      

Na  wstępie  należy  odnotować  znaczenie  jaki  niosły  dla  obu  odwołań  zmiany  i  wyjaśnienia 

udzielane  przez 

Zamawiającego  na  pytania  wykonawców  już  po  wniesieniu  odwołań,  ale 

przed  rozpoznaniem  zarzutów  w  nich  podniesionych.  Izba  zobowiązana  była  uwzględnić 

zmiany  wprowadzone  do  postanowień  IWZ  obejmujące  podstawy  faktyczne  zarzutów. 

Zamawiający w dniu 08.05.2020 r. i 29.05.2020r. opublikował modyfikacje treści IWZ, która 

stanowiła  załącznik  do  odpowiedzi  Zamawiającego  na  odwołanie  o  sygn.  akt  KIO  770/20. 

Okoliczność  ta  była  istotna  nie  tylko  z  tego  powodu,  iż  wpływała  na  ocenę  zasadności 

zarzutów,  ale  również  prowadziła  do  oddalenia  wniosków  Odwołującego  o  umorzenie  w 

części  postępowania  odwoławczego  w  obu  sprawach.  Zgodnie  z  pismem  procesowym 

Odwołującego, wnosił on w części zarzutów, w których zmiany dokonane czyniły zadość jego 

żądaniom  o  umorzenie  postępowania  (dot.  §9  –  KIO  770/20  i  793/20  oraz  zarzut  nr  3  w 

odwołaniu  793/20).  Izba  w  tym  zakresie  uznała,  iż  nie  zachodziła  podstawa  do  umorzenia 

postępowania,  gdyż  Zamawiający  nie  uwzględnił  w  części  odwołania,  a  zgodnie  z  art.  186 

ust. 3a 

W przypadku uwzględnienia przez zamawiającego części zarzutów przedstawionych 

w  odwołaniu  i  wycofania  pozostałych  zarzutów  przez  odwołującego,  Izba  może  umorzyć 

postępowanie (…). Zgodnie natomiast z art. 186 ust. 4a, w przypadku uwzględnienia przez 

zamawiającego  zarzutów  w  części  i  braku  wycofania  pozostałych  zarzutów  przez 

odwołującego,  Izba  rozpoznaje  odwołanie  w  zakresie  pozostałych  zarzutów  (nie 

wycofanych). 

W sprawie obu odwołań nie wystąpiła żadna ze wskazanych powyżej sytuacji, 

która pozwalałaby ograniczyć rozpoznanie do części z zarzutów. Zamawiający w odpowiedzi 

na  odwołania  konsekwentnie  wnosił  o  ich  oddalenie.  Również  Odwołujący  nie  wycofał 

żadnego  z  zarzutów.  Chociaż  Odwołujący  zarzucał  Zamawiającemu  brak  właściwej 

inicjatywy  procesowej,  t

o  postawa  Odwołującego  wydaje  się  być  niekonsekwentna,  skoro 

bowiem  zdecydował  się  cofnąć  w  całości  odwołanie  oznaczone  sygn.  akt  KIO  874/20,  to 

również mógł w części wycofać zarzuty, które stały straciły sens po dokonanych zmianach. 

Nie  może  budzić  zdziwienia  fakt,  iż  Zamawiający  pomimo  dokonanych  zmian  w  IWZ  nie 

uwzględnił w całości lub w części zarzutów w odwołaniu. Dla złożenia takiego oświadczenia 

konieczne  było  bowiem  ustalenie  w  sposób  niebudzący  wątpliwości,  jakie  są  żądania 

Odwołującego.  Sformułowanie  w  sposób  blankietowy  żądań,  bez  wskazania  konkretnych 

zmian,  jakich  oczekiwał  Wykonawca,  nie  pozwalało  Zamawiającemu  ocenić,  czy  dokonane 

zmiany  czynią  w  całości  zadość  żądaniom.  Częściowe  umorzenie  postępowania 

odwoławczego nie miałoby również wpływu na wynik sporu, którego przedmiotem pozostały 

kwestie  objęte  zarzutami  naruszenia  art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  Ustawy.  Izba  rozpoznała 

odwołania  przyjęła  stanowisko Odwołującego, w  którym  potwierdził,  iż  zmiany  postanowień 

IWZ 

w części czyniły zadość jego żądaniom, a tym samym nie istniał w tej materii przedmiot 

sporu  wymagający  rozstrzygnięcia,  co  zostało  odpowiednio  zaznaczone  w  dalszej  części 

uzasadnienia. 

Przed  szczegółowym  omówieniem  zarzutów  należy  również  odnieść  się  do  kwestii 

poruszonej przez Zamawiającego na posiedzeniu o braku możliwości rozpoznania odwołania 

o  sygn.  akt  KIO  770/20  w  zakresie  wykraczającym  poza  zarzuty  w  nim  sformułowane. 

Uwzględniając  zakres  modyfikacji  IWZ  dokonanych  przed  przystąpieniem  do  rozpoznania 

zarzutów Izba zobowiązana była ocenić, czy odwołania zachowały swoją aktualność pomimo 

zmienionych  postanowień.  Okoliczności,  jakie  prezentowane  były  w  podstawie  zarzutów,  w 

części  taki  walor  zachowały,  a  prezentowane  poniżej  stanowisko  odnosi  się  tylko  do  tych 

kwestii, które mogłyby wymagać zmian zgodnie z żądaniami Odwołującego. 

Sygn. akt KIO 770/20. 

Ad. 1  

W  zakresie 

zarzutu  nr  1  podstawa  zarzutów  naruszenia  art.  29  ust.  1  i  2  w  zw.  z  art.  7 

Ustawy dotyczy dwóch elementów merytorycznych, tj. braku wydzielenia w harmonogramie 

realizacji  (odbioru)  produktów,  jako  pierwszego  czterotygodniowego  okresu  na  prace 

analitycznego (AOM) oraz niedostatecznego opisu wymagań funkcjonalnych.  

Odnośnie pierwszej z okoliczności, zmiana wprowadzona do IWZ polegająca na wydłużeniu 

pierwszego  etapu  z  4  do  7  tygodni,  nie  zmien

iła  zasadniczo  sytuacji,  gdyż  nadal  w 

harmonogramie nie występuje jako początkowy odbiór PTA.  

Odwołujący  w  żądaniach  wnosił  w  tym  zakresie  o  nakazanie  Zamawiającemu  zmiany 

zapisów  IWZ  poprzez  uszczegółowienie  wymagań  wskazanych  przykładowo  lub  zmianę 

harm

onogramu  realizacji  Etapu  I  uwzględniającego  czterotygodniowy  okres  na  początkowe 

prace analityczne. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  wskazał,  iż  uczynił  zadość  żądaniom 

Odwołującego,  gdyż  modyfikacją  z  dnia  29  maja  2020r.  wydłużył  terminy  odbiorów:  Planu 

Testów  Akceptacyjnych  (PTA),  Dokumentacji  Użytkownika  (DU),  Dokumentacji 

Administratora (DA), oprogramowania dedykowanego, pakiet

ów instalacyjnych. Zamawiający 

dodatkowo zmodyfikował wdrożenie pozostałych etapów modyfikacji, tj. Etapu II b i Etapu II 

c.  Zamawiający  również  udzielając  odpowiedzi  na  pytania  Odwołującego  do  treści  IWZ 

doprecyzował  wymagania  funkcjonalne  wskazane  w  odwołaniu  oraz  wprowadził  nowe,  z 

części  zrezygnował,  a  część  przeredagował  (wyjaśnienia  i  modyfikacje treści  IWZ  z  dnia  8 

maja 2020r.).  

Odwołujący  podtrzymał  zarzut  wskazując,  iż  modyfikacje  nie  realizują  żadnego  z  żądań,  a 

opis  wymagań  pomimo  zmian  pozostał  niedostateczny  i  wymaga  wprowadzenia  etapu 

analitycznego. Wydłużenie etapu PTA z 4 do 7 tygodni nie powoduje, że w harmonogramie 

uwzględniony został jako konieczny etap analityczny, co uzasadnia niepewność Wykonawcy, 

czy uzgodnienia z Zamawiającym będą miały miejsce. 

Na  podstawie  stanowisk  stron  prezentowanych  w  pismach  oraz  ustnie  na  rozprawie  Izba 

uznała,  iż  istota  zarzutu  nie  dotyczy  opisu  wymagań  funkcjonalnych,  które  określają  jaką 

funkcjonalność  ma  oferować  system  widziany  od  strony  użytkownika,  jak  ma  reagować  na 

określone  dane  wejściowe  oraz  jak  ma  się  zachować  w  określonych  sytuacjach.  Żądanie 

doprecyzowania  części  wymagań  nie  zostało  sprecyzowane  w  odwołaniu  i  w  ocenie  Izby 

miało  wyłącznie  uwypuklić  potrzebę  wprowadzenia  w  harmonogramie,  jako  pierwszego 

odbioru dokumentu AOM, który obecnie stanowić będzie efekt wykonanych prac.  

W ocenie Izby tak postawiony zarzut ni

e zasługiwał na uwzględnienie. Podstawą wniosków o 

naruszeniu  przepisów  Ustawy  były  założenia  harmonogramu,  który  miał  uniemożliwić 

przygotowanie projektu rozwiązań, stanowiącego podstawę dla dalszych prac. W ocenie Izby 

Odwołujący zmierzał do wprowadzenia, jako obowiązkowego etapu, w którym najpierw miało 

nastąpić  opracowanie  uszczegółowionej  AOM,  na  podstawie  której  nastąpiłoby  wykonanie 

dalszych  prac  wdrażających  modyfikację.  Przyjęty  przez  Zamawiającego  model  wdrożenia 

mody

fikacji mieścił się w zapisach Umowy ramowej, w której przewidziano możliwość zmiany 

cyklu  modyfikacji  bez  zastrzeżenia  jej  zakresu  rzeczowego  (załącznik  nr  4  do  umowy 

ramowej  w  pkt  II.2.2.14). 

Określone  w  załączniku  nr  4  do  Umowy  ramowej  zasady 

wykonywania  Modyfikacji  realizowane  są  w  ramach  Umów  wykonawczych  i  opisują  cykl 

wytwórczy,  w  którym  jako  pierwszy  wskazany  został  proces  analizy  i  projektowania, 

wynikiem  którego  jest  przedstawiona  Zamawiającemu  do  akceptacji  Dokumentacja 

Analityczna 

–  Analityczny  Opis  Modyfikacji  (AOM)  wraz  z  Wymiarowaniem  pełnym.  W 

kolejnych  podpunktach  wskazane  zostały  dalsze  czynności  prowadzące  do  Odbioru 

Modyfikacji.  Zamawiający  dopuścił  możliwość  zmiany  wskazanego  cyklu  wytwórczego.  W 

takiej  sytuacji  Zamawiający  każdorazowo  określi  cykl  wytwórczy  Modyfikacji  w  SIWZ  w 

postępowaniu na zawarcie Umowy wykonawczej.  

W  przedmiotowym  postępowaniu  Zamawiający  nie  wprowadził  jako  pierwszego  etapu 

analitycznego  kończącego  się  AOM,  co  tłumaczył  zgodnością  z  przywołanymi  zapisami 

Umowy ramowej. Odwołujący możliwość tą negował wskazując na przykłady sytuacji pilnych 

zmian  ustawowych,  które  miałyby  uzasadniać  odstąpieniem  od  podstawowego  cyklu 

wytwórczego.  Odnosząc  się  do  tych  argumentów  Izba  uznała,  iż  postanowienia  Umowy 

ramowej  nie  wprowadzały  ograniczeń  dla  możliwości  zmiany  cyklu  wytwórczego,  w 

szczególności nie ograniczały tej możliwości wyłącznie do sytuacji pilnych. Ponadto, pilność 

wprowadzenia  zmian  nie  musi

ała  być  ograniczona  wyłącznie  do  sytuacji,  gdy  zmianie 

ulegają  przepisy,  co  Odwołujący  uznawał  za  sytuację  uzasadniającą  odstąpienie  od 

podstawowego  cyklu  wytwórczego.  Również  wskazana  przez  Zamawiającego  wzmożona 

ilość  wniosków  składanych  w  aplikacjach,  które  mają  podlegać  modyfikacjom  (ok.  80%) 

uzasadnia  wykorzystanie  możliwości,  jakie  zostały  przewidziane  w  Umowie  ramowej. 

Zamawiający  działa  zatem  w  zgodzie  z  warunkami  przewidzianymi  już  na  etapie 

postępowania  o  zawarcie  umów  ramowych,  odstępując  od  konieczności  wstępnego 

opracowaniu  AOM  przed  odbiorem  PTA.  Ponadto  zmiana  harmonogramu,  jaka 

została 

wprowadzo

na  w  maju  2020  r.  spowodowała,  iż  termin  pierwszego  etapu  uwzględnia  czas 

potrzeby  na  prace  analityczne  (został  wydłużony  o  3  tygodnie),  chociaż  nie  zakłada 

przedstawienia  AOM  przed  przystąpieniem  do  wykonania  prac  wdrażających  modyfikację. 

Odwołujący  nie  przedstawił  żadnego  uzasadnienia  dla  wykazania,  iż  etap  analityczny 

powinien  uwzględniać  okres  czterech  tygodni,  a  z  drugiej  strony  Zamawiający  jest 

zdeterminowany  dochowaniem  terminów  przyjętych  w  założeniach,  które  wpływają  w 

szerszym kontekście na wdrażane w ramach odrębnych umów wykonawczych modyfikacje. 

W ocenie Izby nie było odstaw do postawienia zarzutu naruszenia wytycznych dotyczących 

opisu  przedmiotu  zamówienia.  Odwołujący  nie  formułował  w  odwołaniu  konkretnych 

zarzutów  względem  pierwotnej  treści  IWZ  (wymagań  funkcjonalnych),  stąd  ewentualne 

potrzeby  zmiany  wprowadzonych  ostatnio 

zapisów  IWZ  powinny  być  objęte  odrębnym 

odwołaniem.  Ponieważ  Zamawiający  dokonując  modyfikacji  doprecyzował  również 

wymagania  UP  (Uzgodnień  Projektowych),  o  co  alternatywnie  wnosił  Odwołujący,  Izba 

uznała, iż zarzut nie miał podstaw faktycznych.   

Ad. 2. 

Izba oddaliła odwołanie, gdyż wskazane okoliczności mające uzasadniać zarzut naruszenia 

art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 Ustawy nie dotyczyły niespójności zapisów IWZ, braku  precyzji 

wymagań, czy też ograniczenia możliwych do zastosowania rozwiązań. Odwołujący zmierzał 

do  rozszerzenie  opisu  wymagań  o  wymagania  niefunkcjonalne,  tak  aby  możliwe  było 

zaoferowanie rozwiązań  nowszych i  droższych cenowo do  tych jakie obecnie Zamawiający 

rozwija (platform do zarządzania procesami biznesowymi – narzędzia BPM).  

Wprawdzie  Odwołujący  uzasadniał  zarzut  tym,  iż  Zamawiający  nie  wskazał,  iż  dopuszcza 

narzędzia BPM, to z dalszych wypowiedzi wynika, iż oczekuje uwzględnienia wykorzystania 

tych 

narzędzi  w  wycenie  punktu  funkcyjnego,  aby  umożliwić  realny  wybór  dostępnych 

rozwiązań.  Argumenty  stron  wskazywały,  iż  obecne  zapisy  IWZ,  w  których  nie  ma 

ograniczeń,  czy  też  narzuconych  wykonawcom  mechanizmów  realizacji  funkcjonalności 

modyfikacji,  nie  p

rowadzą  do  preferowania  któregoś  z  dwóch  podmiotów,  z  którymi 

Zamawiający  zawarł  umowy  ramowe.  Tym  samym  obaj  Wykonawcy  mają  takie  same 

warunki  do  złożenia  oferty  konkurencyjnej,  a  decyzja  o  tym  jakie  zaoferować  rozwiązanie 

pozostaje w gestii tych podmiotów. Można zakładać, iż przy obecnym kształcie zapisów IWZ 

wykonawcy  nie  będą  oferowali  droższych  rozwiązań,  co  nie  oznacza,  iż  nie  mogą  złożyć 

oferty  spełniającej  wymagania  funkcjonalne.  Odwołujący  nie  przeprowadził  w  tym  kierunku 

postępowania dowodowego. 

Z

amawiający  nie  wykluczył  żadnego  z  dostępnych  rozwiązań,  a  to  właśnie  na  twierdzeniu 

przeciwnym  Odwołujący  opiera  zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  2  Ustawy.  Odwołujący 

powoływał się na cele strategiczne ZUS, które powinny prowadzić do rozwoju rozwiązań  w 

kie

runku narzędzi BPM, co w ocenie Izby wykracza poza ocenę zgodności opisu przedmiotu 

zamówienia  z  wytycznymi  ustawowymi.  W  wyłącznej  gestii  Zamawiającego  pozostają 

decyzje, 

w jaki sposób osiągnąć cele, jak również czas w jakim zakłada dojście do rozwiązań 

z

apewniających w stopniu satysfakcjonującym realizację potrzeb.  

Co  ważne  rozwiązania  proponowane  przez  Odwołującego  prowadziłyby  do  podniesienia 

kosztów  zakupu,  co  mogłoby  istotnie  wpłynąć  na  losy  tego  postępowania.  Podkreślenia 

wymaga,  że  to  obaj  wykonawcy  mają  swobodę  w  wyborze  ścieżki  dojścia  do  celu 

zamówienia oraz sposobu realizacji wymagań funkcjonalnych. Odwołujący poza wskazaniem 

na  długoterminowe  walory  wykorzystania  nowoczesnych  narzędzi  nie  podniósł  innych 

argumentów,  które  pozwoliłyby  uznać,  iż  konieczne  jest  wprowadzenie  wymagań 

niefunkcjonalnych.  Ewentualne  cele  biznesowe  Wykonawcy  nie  mogą  determinować  oceny 

czynności  Zamawiającego,  na  którym  spoczywa  ciężar  przygotowania  postępowania  w 

sposób  zapewniający  zachowanie  zasad  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie 

wykonawców.  

Ad. 3. 

Odwołujący  przyznał,  iż  zmiana  dokonana  w  IWZ  spełnia  jego  żądania,  a  tym  samym 

okoliczności stanowiące podstawę zarzutu zdezaktualizowały się.  

W świetle powyższego odwołanie w całości zostało oddalone. 

Sygn. akt 793/20. 

Odwołujący podtrzymał w całości zarzuty, chociaż prowadzone modyfikacje w IWZ w części 

odpowiadały jego żądaniom. 

Ad.1 

Zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  1 

Odwołujący  uzasadniał  brakiem  wszystkich  informacji 

niezbędnych do przygotowania oferty, co było wynikiem wadliwego określenia terminów dla 

odbioru  AOM  (Analityczny  Opis  Modyfikacji)  i  DT  (Dokumentacja  Techniczna).  Odwołujący 

żądał wydłużenia czasu na odbiór AOM (do 20 tygodni, nie wcześniej niż 8 tygodni od dnia 

przekazania  zatwierdzonej  dokumentacj

i  analitycznej  Modyfikacji  MO  567)  oraz  zmianę 

terminu  odbioru  DT  na  8  tygodni  od  daty  odbioru  AOM.  Odwołujący  wyjaśnił,  iż  składając 

odwołanie  znajdował  się  w  trudnej  sytuacji  biznesowej,  która  wynikała  z  konieczności 

wykonania pilnych prac na rzecz Zamaw

iającego, podyktowanych koniecznością wdrożenia 

ustawy  o  szczególnych  rozwiązaniach  związanych  z  zapobieganiem,  przeciwdziałaniem  i 

zwalczaniem  COVID-

19  i  innych  chorób  zakaźnych  oraz  wywołanych  nimi  sytuacji 

kryzysowych  („Umowa  Specjalna”).  Do  realizacji  Umowy  Specjalnej  Wykonawca  musiał 

skierować  niemal  cały  zespół  dedykowany  uprzednio  do  realizacji  Umowy  Ramowej. 

Wykonawca  oczekiwał  od  Zamawiającego,  iż  ten  dokona  zmiany  terminów  realizacji 

przedmiotu  zamówienia,  aby  miały  one  miejsce  już  po  zakończeniu  krytycznych  etapów  z 

Umowy  Specjalnej.  W  odwołaniu,  jak  również  narozprawia  Odwołujący  nie  wykazał  kiedy 

miałyby  zostać  zakończone  krytyczne  etapy  Umowy  Specjalnej,  wskazał  natomiast,  iż  na 

moment rozstrzygania o zarzucie sytuacja ta uległa poprawie.  

Zama

wiający w ramach modyfikacji IWZ zmienił harmonogram realizacji (odbioru) produktu i 

udostępnił  dokumentację  dla  Modyfikacji  MO567.  Zamawiający  utrzymał  termin  12  tygodni 

liczony od daty zawarcia Umowy Wykonawczej dla odbioru AOM (pierwotnie termin ten był 

wspólny  dla  AOM  i  DT),  skrócił  terminy  zastrzeżone  dla  Zamawiającego  na  czynności 

odbiorowe i ustalił termin na odbiór DT w wymiarze 6 tygodni od daty odbioru AOM. Termin 

12 tygodni na odbiór AOM pozostaje w takim samym stosunku procentowym do terminu na 

odbiór  całości  modyfikacji,  jak  pracochłonność  wykonania  AOM  do  pracochłonności 

wykonania całości zamówienia. 

Odwołujący podtrzymał zarzut, gdyż modyfikacja nie doprowadziła do wydłużenia terminu na 

odbiór  AOM  z  12  tygodni  do  20  tygodni,  a  na  odbiór  DT  do  8  tygodni  liczonych  od 

przekazania zatwierdzonej dokumentacji analitycznej modyfikacji M0567. 

Odnosząc się do tej podstawy zarzutów Izba uznała, iż żądania Odwołującego albo zostały 

zaspokojone albo nie zostały wykazane jako zasadne w kontekście doprowadzenia do stanu 

zgodności zapisów IWZ z art. 29 ust. 1 Ustawy.  

Na wstępie należy zauważyć, iż samo zestawienie terminów odbioru prac mogło pierwotnie 

czynić  niemożliwym  terminowe  wykonanie  DT,  gdyż  termin  odbioru  był  ten  sam  jak  dla 

odbioru AOM. Nie ten jedn

ak element opisu IWZ miał stanowić rzeczywistą przeszkodę dla 

złożenia  oferty  przez  Odwołującego.  Dopiero  w  piśmie  procesowym  oraz  w  stanowisku 

ustnym  na  rozprawie  Wykonawca  przyznał,  iż  zasadność  zarzutu  na  moment  wniesienia 

odwołania  podyktowana  była  koniecznością  wywiązania  się  z  innych  zobowiązań  wobec 

Zamawiającego  (Umowy  Specjalnej).  Odwołujący  musiał  skierować  do  Zamawiającego 

niemal  cały  zespół  osobowy  do  wykonania  pilnej  modyfikacji  i  tym  samym  nie  mógłby  w 

czasie,  który  pierwotnie  wynikał  z  harmonogramu  wykonać  zamówienia,  a  tym  samym 

jedynym  podmiotem,  który  mógłby  złożyć  ofertę  pozostałby  drugi  podmiot,  z  którym 

Zamawiający ma podpisaną umowę ramową.  

Oddalając  odwołanie  Izba  zobowiązana  byłą  uwzględnić  fakt,  iż  Zamawiający  dokonał 

zmiany w harmo

nogramie, której skutki również odnosiły się do oceny żądań Odwołującego. 

Odnosząc się do potrzeby wydłużenia terminu na odbiór AOM do 20 tygodni Odwołujący w 

odwołaniu i na rozprawie nie przedstawił żadnego przekonującego dowodu, iż złożenie oferty 

nie  je

st  możliwe.  Samo  odniesienie  się  do  sytuacji  biznesowej  Wykonawcy  nie  było 

wystarczającym  argumentem  na  wykazanie,  iż  działania  Zamawiającego  mają  na  celu 

wykluczenie  Odwołującego  z  udziału  w  postępowaniu.  Z  wyjaśnień  stron  wynika,  iż 

Zamawiający zleca szereg modyfikacji, które wynikają z bieżących potrzeb, co oznacza, iż to 

nie  sytuacja  dwóch  podmiotów  z  którymi  Zamawiający  ma  podpisane  Umowy  ramowe, 

determinować  powinna  czynności  w  postępowaniu.  Dyskusja  na  temat  tego,  czy  celowym 

było  wszczynanie  postępowania  w  momencie  wybuchu  pandemii  w  ocenie  Izby  ma 

znaczenie  irrelewantne  dla  istoty  sprawy.  Skoro  Zamawiający  udostępnił  dokumentację  dla 

modyfikacji  M0567,  jak  również  rozdzielił  terminy  odbioru  AOM  i  DT  to tym  samym  upadła 

podstawa  zarzutu  naruszenia  ar

t.  29  ust.  1  Ustawy.  Samo  wydłużenie  terminu  na  odbiór 

pierwszego elementu AOM, może mieć w tej sytuacji wyłącznie znaczenie z punktu widzenia 

możliwości  organizacyjnych  Odwołującego,  wynikających  ze  stanu  wykonania  Umowy 

Specjalnej.  Jak  sam  przyznał  na  rozprawie,  aktualnie  jego  sytuacja  faktyczna  uległa 

poprawie. 

Ponadto  zmiana  terminów  odbioru,  w  tym  dotyczącego  odbioru  DT  powoduje,  iż 

obaj  wykonawcy,  którzy  mają  zawarte  Umowy  ramowe  obiektywnie  będą  mieli  takie  same 

warunki do wykonania Umowy wykonawczej

. W ocenie Izby, wyłącznie z uwagi na sytuację 

Odwołującego,  który  aktualnie  pozostaje  zaangażowany  w  realizację  pilnych  modyfikacji 

wywołanych  stanem  zagrożenia  epidemiologicznego,  nie  można  formułować  zarzutu 

preferowania  drugiego  podmiotu.  Oczywistym  je

st,  że  każdy  z  podmiotów  musi  mieć 

zabezpieczone zaplecze osobowe do wykonania nowej umowy. Stan naruszenia przepisów 

Ustawy nie może być determinowany jednostkową sytuacją danego podmiotu, która wynika z 

faktu  jego  obecnego  zaangażowania  w  inną  umowę.  Zamawiający  nie  preferuje  drugiego 

podmiotu, jak również nie dyskryminuje obiektywnie Odwołującego. 

Ad. 2. 

Zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  1  Ustawy  wynika

ł on z oceny możliwości zapewnienia Startu 

Produkcyjnego, który powiązany jest z potrzebą wykorzystania funkcjonalności wykonywanej 

w  ramach  innej  umowy  wykonawczej  (TS/271/64/19). 

Zarzut  nie  sprowadzał  się  do  braku 

niezbędnych  do  przygotowania  oferty  dokumentów,  a  jedynie  konieczności  zabezpieczenia 

wykonawcy  na  etapie  realizacji  umowy  przed  możliwym  opóźnieniem  w  zakończeniu 

modyfikacji powiązanej z modyfikacją, jaką obejmuje przedmiot zamówienia.  

Należy  w  tym  miejscu  zauważyć,  iż  sam  Start  Produkcyjny  stanowi  wyłącznie  punkt 

początkowy  i  nie  determinuje  samego  zakresu  prac  ujętych  modyfikacją,  stąd  wnioski  o 

niedostatecznym  opisie  przedmiotu  zamówienia,  czy  też  braku  możliwości  złożenia  oferty, 

nie  mogły  być  przyjęte  jako  potwierdzone.  Co  ważne  Zamawiający  zmienił  termin  Startu 

Produkcyjnego wskazując, iż rozpocznie się on do 2 dni roboczych od daty odbioru pakietów 

instalacyjnych. Z kolei termin odbioru pakietów instalacyjnych wynosi 3 dni robocze od daty 

odbioru oprogramowania dedykowanego, który wynosi 8 tygodni od daty odbioru PTA. PTA 

odebrane  zostanie  w  terminie  6  tygodni  od  daty  odbioru  AOM,  a  termin  odbioru  tego 

ostatniego  rezultatu  prac  wynosi  12  tygodni  od  daty  zawarcia  Umowy  Wykonawczej. 

Zamawiający w wyjaśnieniach z dnia 20.05.2020 r. (odpowiedź na pytanie nr 32) przyjął, iż 

do  momentu  wdrożenia  modyfikacji  realizowanej  w  ramach  Umowy  Wykonawczej 

T

Z/271/64/19  nie  będzie  możliwości  wykorzystania  funkcjonalności  w  zakresie 

pełnomocnictwa.  

W  Umowie  ramowej  zawartej  z  Odwołującym  w  art.  16  wskazane  zostały  zasady  zmiany 

Umowy  ramowej  i  Umów  wykonawczych.  Zamawiający  przewidział  możliwość  zmiany 

Umowy  wykonawczej  w  wymienionych  w  ust.  10  przypadkach.  W  odniesieniu  do  terminu 

wykonania  możliwość  zmiany  została  wskazana  m.in.,  gdy  wyniknie  „z  realizacji  innych 

umów, których przedmiotem jest rozwój Infrastruktury techniczno-systemowej albo dostawa, 

rozwój  lub  wdrożenie  Oprogramowania  użytkowego,  co  powoduje  czasowe  wstrzymanie 

realizacji  Umowy  wykonawcze

j  lub  konieczność  dostosowania  Modyfikacji  do  zmian 

Infrastruktury  techniczno-systemowej  lub  Oprogramowaniu 

użytkowym,  wprowadzonych  na 

podstawie tych umów”. Odwołujący nie przedstawił żadnego dowodu na brak przestrzegania 

przez  Zamawiającego  zapisów  Umów  ramowych  i  brak  akceptacji  dla  wniosków  o  zmianę 

umów wykonawczych, gdy występowały sytuacja opisane w art. 16 ust. 10 Umowy Ramowej. 

Nie  było  zatem  podstaw  do  zakwestionowania  istnienia  mechanizmu  pozwalającego  na 

zmianę terminu Startu Produkcyjnego. 

Ad. 3.    

Odwołujący  przyznał,  iż  zmiana  dokonana  w  IWZ  spełnia  jego  żądania,  a  tym  samym 

okoliczności stanowiące podstawę zarzutu nie występowały.  

Ad. 4. 

Naru

szenie art.  29  ust. 1 Ustawy  wynikać miało z  braku precyzyjnego i jasnego określenia 

przedmiotu zamówienia. W odwołaniu Wykonawca przykładowe wymagania, które wymagają 

doprecyzowania w  zakresie wskazanym. W piśmie procesowym  Odwołujący  odniósł  się do 

zmian

y  dokonanych  w  dniu  20.05.2020  r.,  które  w  jego  ocenie  nadal  nie  czyniły  zadość 

żądaniom, gdyż zarówno w załączniku nr 11, jak i załączniku nr 12a, ani w pozostałej części 

IWZ  Zamawiający  nie  określił,  jaki  będzie  zakres  zleceń  oraz  zakres  wywoływanych  tymi 

zleceniami  funkcji  (odpowiedzi  na  zlecenie).  Odwołujący  szczegółowo  odniósł  się  do 

wprowadzonych zmian, w tym zdefiniowanych 80 typów zleceń (i odpowiedzi). 

W  ocenie  Izby  zaistniała  po  wprowadzonych  zmianach  postanowień  IWZ  sytuacja  nie 

pozwalała  odnieść  się  merytorycznie  do  omówionych  szeroko  w  piśmie  procesowym 

Odwołującego  zarzutów.  Prowadziłoby  to  do  rozszerzenia  podstawy  zarzutu 

sformułowanego na moment złożenia odwołania.  

Zamawiający  dokonał  modyfikacji  wprowadzając  załącznik  nr  12a,  w  którym  uszczegółowił 

opis  integracji.  Ponieważ  Odwołujący  w  odwołaniu bardzo ogólnie odniósł  się do  braków  w 

opisie, nie było możliwe ustalenie, jakich innych informacji Wykonawca oczekiwał składając 

odwołanie.  Miało  to  ten  skutek,  iż  rozpoznając  zarzut  Izba  nie  mogła  przyjąć  nowych 

okoliczności  wykraczających  poza  podstawę  faktyczną  zarzutu.  Gdyby  nawet  przyjąć,  iż  w 

części  zmiany  nie  spełniają  żądań  Wykonawcy,  to  właściwym  trybem  ich  zmiany  byłoby 

złożenie nowego odwołania.  

Ad. 5.  

Odwołujący  przyznał,  iż  zmiana  dokonana  w  IWZ  spełnia  jego  żądania,  a  tym  samym 

okoliczności stanowiące podstawę zarzutu przestały istnieć.  

W świetle powyższego odwołania podlegały w całości oddaleniu na podstawie art. 192 ust. 1 

Ustawy. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz 

art. 192 ust. 10 w zw. z art. 186 ust. 6 pkt 3 i 4 

Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu 

o przepisy § 3 i § 5 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 

15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41, 

poz.  238.  ze  zm.

).  Izba  zaliczyła  do  kosztów  postępowania  wpisy  wniesione  w  sprawach 

połączonych do wspólnego rozpoznania przez Odwołujących się oraz koszty Zamawiającego 

poniesione  w  związku  z  wynagrodzeniem  pełnomocników  w  sprawie  KIO  770/20  i  KIO 

793/20 i obciążyła nimi stronę Odwołującą.  

Przewodniczący: ……………………….