KIO 697/20 WYROK dnia 12 czerwca 2020 r.

Stan prawny na dzień: 15.07.2020

Sygn. akt: KIO 697/20 

WYROK 

z dnia 12 czerwca 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Monika Szymanowska 
 
Członkowie:   

Bartosz Stankiewicz 

Klaudia Szczytowska-Maziarz 
 

Protokolant:    

Klaudia Ceyrowska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2020 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 marca 2020 r. przez wykonawcę Dominex 

Sp. z o.o. w 

Świętochłowicach w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Spółkę 

Restrukturyzacji Kopalń S.A. w Bytomiu przy udziale:  

 

wykonawcy  FOXMET  Sp.  z  o.o.  w  Czerwionce-

Leszczynach  przystępującego  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

 

wykonawcy Recycling Logo Group Sp. z o.o. Sp. K. w Rudzie Śląskiej przystępującego 

do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  wykonawcę  Dominex  Sp.  z  o.o. 

Świętochłowicach  i  zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  kwotę  10 000,00  zł 

dziesięć tysięcy złotych) uiszczoną przez wykonawcę tytułem wpisu od odwołania. 


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Katowicach. 

Przewodniczący:      ………………………………… 

Członkowie:   

………………………………… 

………………………………… 


U z a s a d n i e n i e 

wyroku z dnia 12 czerwca 2020 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 697/20 

Zamawiający – Spółka Restrukturyzacji Kopalń S.A., ul. Strzelców Bytomskich 207 , 

41-914 Bytom 

– prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.: „Likwidacja 

7 obiektów budowalnych dla Spółki Restrukturyzacji Kopalń S.A. w Bytomiu, Oddział w Rudzie 

Śląskiej  KWK  „Śląsk”,  o  ogłoszeniu  o  zamówieniu  publicznym  opublikowanym  w  Biuletynie 

Zamówień Publicznych w dniu 23 sierpnia 2019 r. pod numerem 589218-N-2019, zwane dalej 

jako „postępowanie”. 

Izba  ustaliła,  że  postępowanie  na  roboty  budowlane,  o  wartości  poniżej  kwoty 

określonej  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) zwanej dalej jako „p.z.p.”, 

jest prowadzone przez zamawiającego w trybie przetargu nieograniczonego. 

W  dniu  31  marca  2020  r. 

środek  zaskarżenia  wobec  czynności  i  zaniechań 

zamawiającego w postępowaniu wniósł wykonawca  Dominex Sp. z o.o., ul. Metalowców 3c, 

600  Świętochłowice  (dalej  zwany  jako  „odwołujący”).  W  odwołaniu  postawiono 

zamawiającemu następujące zarzuty naruszenia (pisownia oryginalna): 

art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy pzp w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 14 ustawy pzp poprzez ich 

bezpodstawne niezastosowanie, a - w konsekwencji - zaniechanie odrzucenia oferty 

Foxmet Sp. z o.o., pomimo, iż jej prokurenta skazano prawomocnie za przestępstwa, 

o  których  mowa  w  art.  24  ust.  1  pkt  13  ustawy  pzp,  tj.  za  czyn  zabroniony  z  art. 

§ 1 kk i inne, 

art.  24  ust. 

1  pkt  17  ustawy  pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  z  postępowania 

wykonawcy Fomxet Sp. z o.o., który w wyniku lekkomyślności i niedbalstwa przedstawił 

informacje  wprowadzające  w  błąd  Zamawiającego,  dotyczące  karalności  prokurenta 

Foxmet  Sp.  z  o.

o.,  które  to  informacje  mogą  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez Zamawiającego w toku postępowania, 

art. 24 ust. 8 ustawy pzp w zw. z art. 24 ust. 9 ustawy pzp w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 

ustawy  pzp  poprzez  uznanie,  iż  w  niniejszym  przypadku  doszło  do  skutecznego 

samooczyszczenia  wykonawcy  Foxmet  Sp.  z  o.o.,  którego  prokurent  został 

prawomocnie skazany za przestępstwo z art. 288 kk i inne, podczas gdy złożone przez 

Foxmet  Sp.  z  o.o.  wyjaśnienia  w  tym  zakresie  są  lakoniczne  i  niepoparte  żadnymi 

dowodami, co w konsekwencji doprowadziło do braku wykluczenia Foxmet Sp. z o.o. 

z udziału w postępowaniu, 

art.  24aa  ust.  1  ustawy  pzp  poprzez  zaniechanie  zbadania,  czy  Foxmet  Sp.  z  o.o., 

którego  to  wykonawcy  oferta  została  oceniona  jako  najkorzystniejsza,  nie  podlega 

wykluczeniu 

z postępowania oraz spełnia warunki udziału w postępowaniu, 


art. 90 ust. 3 ustawy pzp w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy pzp i art. 7 ust. 1 ustawy 

pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Foxmet  Sp.  z  o.o.,  w  sytuacji, 

w  której 

wykonawca ten nie wykonał ciążącego na nim na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy pzp 

obowiązku i nie wykazał, iż jego oferta nie jest obarczona wadą rażąco niskiej ceny, 

nie  dochował  staranności  wymaganej  od  wykonawców  w  postępowaniu,  nie  złożył 

wyj

aśnień  w  całym  zakreślonym  przez  Zamawiającego  zakresie,  a  wyjaśnienia 

zakresie,  w którym  zostały  przedstawione,  potwierdzają,  że oferta  zawiera  rażąco 

niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia, 

art.  89  ust.  1  pkt  5  ustawy  pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Foxmet 

Sp. z 

o.o., pomimo, iż wykonawca ten podlega wykluczeniu z postępowania, 

art.  7  ust. 

1  ustawy  pzp  poprzez  niezapewnienie  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania  wykonawców,  poprzez  zaniechania  obligatoryjnych  działań  przez 

Zamawiającego,  który  to  zarzut  jest  konsekwencją  powyższych  zarzutów 

i w 

konsekwencji  dokonania  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  podlegającej 

odrzuceniu. 

Wobec  powyższego  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania,  unieważnienie 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  złożonej  przez  wykonawcę  FOXMET  Sp.  z  o.o. 

w Czerwionce-Leszczynach 

(dalej  jako  „Foxmet”),  wykluczenie  tego  wykonawcy 

postępowania  i  odrzucenie  jego  oferty,  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert  oraz 

dokonanie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  

udziałem  ofert  niepodlegających  odrzuceniu. 

Odwołujący wniósł także o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego. 

W  uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  wskazał  co  następuje.  Prokurentem  spółki 

Foxmet jest pan G.C., 

który na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 5 kwietnia 

r.,  sygn.  akt  III  K  8/15  został  skazany  na  karę  pozbawienia  wolności  za  czyn  z  art. 

§ 1 kk i art. 288 § 1 kk i art. 157 § 1 kk i art. 245 kk. Wyrok uprawomocnił się 7 grudnia 

2017  r.  W 

ocenie  odwołującego  pan  G.C.  podlega  obligatoryjnemu  wykluczeniu  z  udziału 

postępowaniu,  w  szczególności,  że  nie  wykazano  aby  zostały  spełnione  okoliczności 

uzasadniające zastosowanie art. 24 ust. 9 p.z.p. Zdaniem odwołującego wykonawca Foxmet 

nie 

przedstawił  wystarczających  dowodów  dla  przyjęcia  skuteczności  procedury 

samooczyszczenia.  

Odwołujący  dodał,  że  pan  G.C.,  w  związku  z  warunkowym  przedterminowym 

zwolnieniem 

z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, w dniu 7 listopada 2019 r., opuścił 

za

kład kamy. Osoba ta pozostaje jednak nadal w okresie próby, co oznacza, iż w przypadku 

naruszenia porządku prawnego warunkowe przedterminowe zwolnienie  zostanie odwołane. 

Przy  czym  z 

racji,  iż  od  opuszczenia  przez  pana  G.C.  zakładu  karnego  upłynęło  niespełna 

miesięcy, okres ten jest według odwołującego za krótki dla oceny czy proces resocjalizacji 

faktycznie  okazał  się  skuteczny.  Dalej  odwołujący  argumentował,  że  zwrócić  także  należy 


uwagę na charakter czynu, za który pan G.C. został skazany, przypisano mu bowiem umyślne 

doprowadzenie 

do  zderzenia  dwóch  samochodów,  w  ten  sposób,  że  jadąc  samochodem 

zjechał  na  lewą  stronę  i  uderzył  w  drugi  samochód,  narażając  kierowcę  i  pasażera  na 

bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia i zdrowia. Kierowca doznał urazu kręgosłupa, 

pasażer  urazu  głowy  oraz  klatki  piersiowej.  Odwołujący  dodał,  że  kierowca  i  pasażer  są 

świadkami w toczącym się przeciwko panu G.C. postępowaniu karnym prowadzonym przez 

Prokuraturę  Okręgową  w  Gliwicach.  Ponadto  pan  G.C.  nie  zadośćuczynił  wyrządzonej 

szkodzie, nie przeprosił pokrzywdzonego. Odwołujący dodał, że obecnie przeciwko panu G.C. 

przed Sądem Okręgowym w Gliwicach toczą się kolejne postępowania karne o oszustwa na 

złomie.  Zdaniem  odwołującego  nie  można  więc  przyjąć,  iż  w  niniejszej  sprawie  doszło  do 

skutecznego 

samooczyszczenia 

wykonawcy. 

Twierdzenia 

wykonawcy 

Foxmet 

zadośćuczynieniu przez jej prokurenta popełnionemu czynowi są gołosłowne i nie znajdują 

potwierdzenia  w 

przedłożonych  przez  spółkę  dowodach.  Natomiast  postanowienie  sądu 

rejonowego w przedmiocie warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary 

pozbawienia wolności, w opinii odwołującego, jest niewystarczające.  

dalszej  części  uzasadnienia  odwołujący  podniósł,  że  spółka  Foxmet  przedłożyła 

nierzetelne pisem

ne oświadczenie, iż nie podlega wykluczeniu z udziału w postępowaniu na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 do 22 p.z.p. O

świadczenie to miało istotny wpływ na przebieg 

postępowania. Informacji o karalności prokurenta spółki nie ujawniono również w odpowiedzi 

na wezwanie z

amawiającego z dnia 26 lutego 2020 r. zobowiązujące m.in. do przedłożenia 

oryginału lub poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii informacji z Krajowego Rejestru 

Karnego,  potwierdzającej,  że  urzędującego  członka  jego  organu  zarządzającego, 

nadzorczego, czy prokurenta nie skazano za przestępstwa wymienione w art. 24 ust. 1 pkt 

13 p.z.p. 

Kartę karną pana G.C. przedłożono w dniu 10 marca 2020 r., po kolejnym wezwaniu 

przez z

amawiającego do jej przedłożenia (wezwanie z dnia 6 marca 2020 r.). 

Zdaniem  o

dwołującego  działanie  wykonawcy  Foxmet  nosi  znamiona  działania 

zamierzonego  lub  rażącego  niedbalstwa.  W  zaistniałej  sytuacji  zrealizowały  się  zatem 

przesłanki z art. 24 ust. 1 pkt 16 p.z.p., obligujące zamawiającego do wykluczenia wykonawcy 

z postępowania. Z orzecznictwa wynika, iż przepisy art. 24 ust. 16 i 17 p.z.p. stanowią sankcję 

dla  nieuczciwych  bądź  niedbałych  wykonawców.  Celem  tej  regulacji  jest  zmuszanie 

wykonawców  do  zachowania  należytej  staranności  i  uczciwego  postępowania  wobec 

zamawiającego, pod rygorem wykluczenia z postępowania (wyrok KIO z dnia 2 lutego 2018 r. 

sygn. akt KIO 113/18). Zatem s

koro na skutek działania wykonawcy Foxmet doszło do sytuacji, 

której zamawiający został wprowadzony w błąd co do braku podstaw wykluczenia o których 

mowa w art. 24 ust 1 pkt 14 p.z.p., 

to niewątpliwie w postępowaniu ziściły się przesłanki do 

wykluczenia tego wykonawcy, 

również na zasadzie art. 24 ust. 1 pkt 16 p.z.p. 


Odwołujący  wskazał  dalej,  że  oferta wykonawcy  Foxmet  zawiera  rażąco  niską  cenę 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Wątpliwości  co  do  rzetelności  ceny  powziął  też 

z

amawiający,  który  kilkukrotnie  wzywał  wykonawcę  do  złożenia  wyjaśnień  w  tym  zakresie. 

Jednak  o

dwołujący  nie  zgadza  się  z  oceną  zamawiającego,  bowiem  wykonawca  nie 

przedstawił  okoliczności  i  dowodów  na  sprzyjające  i  dostępne  jedynie  temu  wykonawcy 

warunki  wykonania  zamówienia,  które  nie  są  jednocześnie  dostępne  pozostałym 

przedsiębiorcom działającym na tym samym rynku. Nie można zatem przyjąć, aby po stronie 

Foxmet 

istniały nadzwyczajne okoliczności, które pozwoliły na obniżenie ceny w stosunku do 

cen  innych wykonawców  i  wartości  szacunkowej zamówienia. W  wyjaśnieniach  nie podano 

konkretnych przykładów istnienia obiektywnie właściwych i wyjątkowych tylko dla wykonawcy 

Foxmet 

czynników wpływających na obniżenie ceny. Jeśli natomiast cecha właściwa danemu 

wykonawcy  jest  bez  trudu  dostępna  dla  innych  wykonawców,  to  nie  może  być  mowy 

szczególnych okolicznościach pozwalających za zaoferowanie niskiej ceny. 

Zdaniem  odwołującego  nie  stanowi  przewagi  konkurencyjnej  posiadanie  przez 

wykonawcę  własnego  sprzętu,  czy  też  pojazdów  do  odbioru  odpadów.  Zresztą  w  takim 

przypadku wykonawca ten i tak przecież będzie ponosił określone koszty związane z bieżącym 

ich  utrzymaniem,  konserwacją,  naprawami,  opłatami  publicznoprawnymi  (przeglądy, 

ubezpieczenia,  podatki od  środków  transportu). Z treści  wyjaśnień  nie  wynika  również,  aby 

s

półka prowadziła politykę kadrową odmienną od pozostałych wykonawców biorących udział 

postępowaniu,  która  pozwoli  na  poczynienie  oszczędności,  umożliwiających  jej 

zaoferowanie tak niskiej ceny. 

Wartości podane w wyjaśnieniach nie mają żadnego oparcia 

ani  w  dowodach,  ani  w  wyjaśnieniach  wykonawcy.  Zawarte  w  piśmie  z  dnia  27  września 

r. wyliczenia są abstrakcyjne, niepoparte jakimikolwiek danymi, które byłyby w stanie je 

uwiarygodnić.  Załączona  faktura  nr  MAG/2234/2019  została  wystawiona  na  jednoosobową 

działalności gospodarczą M.C., a nie na wykonawcę Foxmet.  

Ponadto,  w 

ocenie  odwołującego  w  wyjaśnieniach  sposobu  kalkulacji  ceny  nie 

wykazano kosztów utylizacji gruzu, na poniesienie których wskazywał przedmiar dołączony do 

SIWZ. 

Spółka  Foxmet  podkreśliła,  że  wytworzony  w  trakcie  rozbiórki  gruz  zamierza 

przekazywać  jednej  z  firm,  z  którą  w  tym  zakresie  współpracuje  oraz  oświadczyła,  iż  nie 

poniesie  żadnych  kosztów  związanych  z  utylizacją  gruzu,  co  poparto  oświadczeniem  ZRB 

Kamil  Sp.  z  o.o.,  z 

którego  wynika,  że  podmiot  ten  przyjmie  gruz  nieodpłatnie.  Jednakże 

przedsiębiorca ten nie posiada decyzji środowiskowych związanych z przetwarzaniem gruzu, 

czy też pozwoleniem na jego składowanie, kiedy w świetle ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. 

o odpadach  (Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  21  ze  zm.) 

nie  można  w  sposób  legalny  przyjąć  gruzu 

pochodzącego z wyburzenia, w ilości 8 828,89 Mg (zgodnie z przedmiarem). W piśmie z dnia 

26 marca 2020 r. wykonawca 

Foxmet prostuje zatem swoje wcześniejsze twierdzenia w tym 

zakresie przyznając, iż ZRB Kamil Sp. z o.o. gruzu przyjąć nie mogła, ani w dniu składania 


oferty,  ani  w  marcu  2020  r.  W  opinii  o

dwołującego  jest  to  celowe  wprowadzenie 

z

amawiającego w błąd, gdyż powołując się na swoje wieloletnie doświadczenie w realizacji 

inwestycji  rozbiórkowych,  winno  się  sprawdzić  odbiorcę  gruzu,  chociaż  w  ogólnodostępnej 

bazie danych odpadowych. 

Dalej  odwołujący  podniósł,  że  kalkulacje  cenowe  wykonawcy  Foxmet  nie  zawierają 

informacji  o  ilości  sprzętu  (koparki  i  ładowarki),  terminie  realizacji  zadania,  ilości  personelu 

przeznaczonego  do  wykonania  rozbiórki.  Brak  jest  również  pozycji  cenowych  dotyczących 

zasypywania wykopów, mechanicznego plantowania terenu, nawiezienia ziemi, na co zresztą 

w  piśmie  z  dnia  17  lutego  2020  r.  uwagę  zwrócił  zamawiający.  Na  wyróżnienie  zasługuje 

przyjęty w wyliczeniach koszt wywozu papy oraz szkła porozbiórkowego jednym transportem 

w  kwocie  115,88  zł  oraz  dołączony  dowód  cennik  odpadów  na  składowisku  w  Gliwicach, 

ul. 

Rybnicka. Pomijając już, że koszt transportu jest faktycznie zaniżony, to Przedsiębiorstwo 

Składowania i Utylizacji Odpadów w Gliwicach już w marcu 2020 r. miało wyczerpane limity, 

zatem nie przyjmie odpadów wytworzonych poza Gliwicami (w tym również od podmiotów 

zarejestrowanych poza miastem Gliwice). W

edług wiedzy odwołującego cennik umieszczony 

na  stronie  internetowej 

dotyczy  wyłącznie  odpadów  pochodzących  od  osób  prywatnych 

ilości do 500 kg. Ponadto wykonawca Foxmet nie udzielił także, w sposób wyczerpujący, 

odpowiedzi na stawiane mu przez z

amawiającego pytania. Zamawiający dwukrotnie wzywał 

wykonawcę do wskazania kosztów związanych z zatrudnieniem pracowników. Pierwszy raz 

25  września  2019  r.,  drugi  raz  14  października  2019  r.  Pomimo  dwukrotnego  wezwania 

wykonawcy 

do  złożenia  wyjaśnień  w  tym  zakresie  wykonawca  Foxmet  kosztów  tych  nie 

wykazał.  Oświadczenie,  iż  koszty  związane  z  pracownikami  ponoszone  są  z  bieżącej 

działalności  nie  stanowi  udzielenia  odpowiedzi  na  stawiane  przez  zamawiającego  pytanie. 

Z

amawiający  jest  zobowiązany  do  przeprowadzenia  rzetelnej,  merytorycznej  analizy 

wyjaśnień złożonych przez wykonawcę, czego nie uczynił i wbrew treści art. 90 ust. 3 p.z.p. 

wyłącznie formalnie dopełnił procedury oceny wyjaśnień sposobu kalkulacji ceny. 

Działając  w  imieniu  i  na  rzecz  zamawiającego  odpowiedź  na  odwołanie  w  formie 

pisemnej wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie odwołania 

całości oraz o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów załączonych do odpowiedzi na 

odwołanie na okoliczności tam wskazane. 

Ponadto,  skład  orzekający  stwierdził  spełnienie  przesłanek  art.  185  ust.  2  i  3  p.z.p. 

dopuścił  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawców  zgłaszających 

przystąpienie 1) FOXMET Sp. z o.o., ul. Kopalniana 9a, 44-230 Czerwionka-Leszczyny, po 

stronie  zamawiającego  (dalej  zwanego  jako  „przystępujący  Foxmet”)  i  2)  Recycling  Logo 

Group Sp. z o.o. Sp. K., ul. Hutnicza 2, 41-

709 Ruda Śląska, po stronie odwołującego (dalej 

zwanego jako „przystępujący RLG”). 


Krajowa  Izba  Odwoławcza    po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, po zapoznaniu się ze stanowiskami przedstawionymi w odwołaniu, odpowiedzi 

na  odwołanie,  replice  do  odpowiedzi  na  odwołanie,  stanowiskami  przystępujących, 

konfrontując je z zebranym w sprawie materiałem procesowym, w tym z dokumentacją 

przetargu 

przedstawioną  przez  zamawiającego,  w  szczególności  z  postanowieniami 

ogłoszenia  o  zamówieniu,  SIWZ,  złożonymi  ofertami  i  korespondencją  prowadzoną 

w toku 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  po  wysłuchaniu 

oświadczeń  i  stanowisk  złożonych  ustnie  do  protokołu  w  toku  rozprawy    ustaliła 

zważyła, co następuje: 

Izba ustaliła, że odwołanie mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy p.z.p., zostało 

wniesione przez podmiot uprawniony, a także dotyczy materii określonej w art. 180 ust. 2 pkt 

6  p.z.p.,  zatem  podlega  kognicji  Krajowej  Izby  Odwoławczej.  Wypada  zaznaczyć,  że  skład 

orzekający  podziela  stanowisko  Sądu  Najwyższego  wyrażone  w  uchwałach  z  17  listopada 

2017 r. sygn. akt III CZP 56/17 i sygn. akt III CZP 58/17 oraz w wyroku z 23 maja 2018 r. sygn. 

akt  IV  CSK  448/17, 

zgodnie  z  którym  przez  zaskarżenie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej 

należy rozumieć prawo odwołującego do kwestionowania zaniechania przez zamawiającego 

wykluczenia wykonawcy wybranego w postępowaniu, czy odrzucenia jego oferty. 

Skład  orzekający  ustalił  także,  iż  odwołanie  podlega  rozpoznaniu  zgodnie  z  art. 

ust. 1 p.z.p. i nie została wypełniona żadna z przesłanek o których mowa w art. 189 ust. 

p.z.p.,  których  stwierdzenie  skutkowałoby  odrzuceniem  odwołania  i  odstąpieniem  od 

badania  meritum 

sprawy.  Izba  stwierdziła  również,  że  odwołujący  posiada  legitymację 

materialną do wniesienia środka zaskarżenia, zgodnie z przesłankami art. 179 ust. 1 p.z.p. 

Stan faktyczny rozpoznawanej sprawy nie był pomiędzy stronami sporny, sporna była 

ocena prawna ofert

y przystępującego Foxmet, dokonana przez zamawiającego. Postawione 

przez  odwołującego  zarzuty  środka  ochrony  prawnej  sprowadzały  problematykę sprawy  do 

weryfikacji wyników oceny i badania ofert, gdzie zarzucono zamawiającemu naruszenie art. 

89 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 14 p.z.p., art. 24 ust. 1 pkt 17 p.z.p., art. 24 ust. 8 w zw. 

z art. 24 ust 9 w zw. z art. 24 ust 1 pkt 17 p.z.p., art. 24aa ust. 1 p.z.p., art. 90 ust. 3 w zw. 

z art.  89  ust  1  pkt  4  i  art.  7  ust  1 

p.z.p., art. 89 ust. 1 pkt 5 p.z.p., a także w konsekwencji 

powyższego naruszenie art. 7 ust. 1 p.z.p. 

Krajowa Izba Odwoławcza dokonała oceny stanu faktycznego ustalonego w sprawie 

mając na uwadze art. 192 ust. 2 p.z.p., który stanowi, że Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli 

stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy, które miało wpływ  lub  może mieć  istotny  wpływ  na 

wynik postępowania o udzielenie zamówienia.  

Skład  orzekający  –  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  po  dokonaniu 

ustaleń poczynionych na podstawie dokumentacji postępowania, w szczególności w oparciu 


postanowienia  ogłoszenia  o  zamówieniu,  SIWZ,  złożone  oferty,  korespondencję 

prowadzoną w toku przetargu pomiędzy zamawiającym a przystępującym Foxmet, zważając 

na  okoliczności  faktyczne  podniesione  w  odwołaniu  –  stwierdził,  że  sformułowane  przez 

odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, a tym 

samym  rozpoznawane  odwołanie  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  W  ocenie  Izby  całość 

zebranego  materiału  procesowego  wskazuje,  w  sposób  niebudzący  wątpliwości,  że 

zamawiający  prawidłowo  zbadał  i  ocenił  ofertę  wykonawcy  przystępującego  jako  ofertę 

najkorzystniejszą w postępowaniu. 

W  zakresie  zarzutu  nr  3  z  petitum 

odwołania  –  gdzie  zarzucono  zamawiającemu 

naruszenie art. 24 ust. 8 w zw. z art. 24 ust. 9 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 17 p.z.p., poprzez 

uznanie,  iż  doszło  do  skutecznego  samooczyszczenia  przystępującego  Foxmet,  którego 

prokurent został prawomocnie skazany za przestępstwo z art. 288 k.k. i inne, podczas gdy 

złożone  przez  wykonawcę  wyjaśnienia  w  tym  zakresie  są  lakoniczne  i  niepoparte  żadnymi 

dowodami,  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  braku  wykluczenia  wykonawcy  z  udziału 

postępowaniu – skład orzekający wskazuje co następuje. 

Okolicznością  bezsporną  w  sprawie  jest,  że  pan  G.C.,  będąc  prokurentem 

przystępującego  Foxmet,  został  prawomocnie  skazany  za  przestępstwo  wskazane  w  art. 

ust.  1  pkt  14  w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt  13  lit.  a  p.z.p.  (art.  288  §  1  k.k.),  co  powoduje 

konieczność wykluczenia spółki Foxmet z postępowania. Dalej Izba ustaliła, że w tym zakresie 

zostało przeprowadzone postępowanie konwalidacyjne (procedura self-cleaningu, procedura 

samooczyszczenia wykonawcy

), określone w art. 24 ust. 8 p.z.p.  

Na  wezwanie  zamawiającego  z  dnia  12  marca  2020  r.,  w  przedmiocie  złożenia 

wyjaśnień  i  dowodów  w  celu  wykazania  rzetelności  wykonawcy,  wobec  okoliczności,  że 

przedłożonej przez wykonawcę informacji z Krajowego Rejestru Karnego wynika, iż pan G.C. 

prokurent  Foxmet 

został  skazany  za  m.in.  popełnienie  przestępstwa  przeciwko  mieniu  (art. 

288 § 1 k.k.), wykonawca złożył  wyjaśnienia z dnia 16 marca 2020 r., gdzie jako załącznik 

dołączono postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. 

akt  VIII  Kow  4561/19. 

W  wyjaśnieniach  wykonawca  krótko  przybliżył  stan  faktyczny 

popełnienia  czynu,  wskazał  na  orzeczony  wymiar  kary,  a  następnie  podniósł,  że  podjęto 

wystarczające środki do zapewnienia rzetelności wykonawcy, tj. pan G.C. został całkowicie 

zresocjalizowany  i  po  odbyciu  części  kary  przedterminowo  zwolniony,  na  dowód  czego 

przedłożono  postanowienie  Sądu  Okręgowego  w  Katowicach.  Z  rzeczonego  orzeczenia 

wynika,  iż  pan  G.C.  został  warunkowo  zwolniony,  wyznaczono  mu  dwuletni  okres  próby, 

podczas  którego  nałożono  na  niego  obowiązki  na  zasadzie  art.  159  k.k.w.  w  zw.  z  art. 

§ 1 k.k.  W  uzasadnieniu  postanowienia  sąd  argumentował,  że  skazany  odbywa  karę 

systemie programowego oddziaływania i bardzo dobrze realizuje jego założenia, ukończył 

program readaptacji społecznej dotyczącej zachowań przemocowych, pracuje odpłatnie poza 


terenem  jednostki,  bardzo  dobrze  wywiązuje  się  z  nałożonych  obowiązków,  w  tym  został 

piętnaście razy regulaminowo nagrodzony, nie był karany dyscyplinarnie. Dodano, że zarówno 

prognoza  penitencjarna,  jak  i  prognoza  kryminologiczno 

–  społeczna  jest  pozytywna.  Izba 

ustaliła  dalej,  że  zamawiający  przyjął  złożone  wyjaśnienia  wraz  z  dowodem,  jako 

wystarczające  w  ramach  art.  24  ust.  9  p.z.p.  i  wybrał  ofertę  przystępującego  Foxmet,  jako 

ofertę najkorzystniejszą w postępowaniu. 

Skład  rozpoznający  spór  dokonał  weryfikacji  czynności  zamawiającego w  przetargu, 

w zakresie  oceny 

samooczyszczenia  wykonawcy  Foxmet,  w  ramach  okoliczności 

podnoszonych  przez  odwołującego.  Wykonawca  odwołujący  zakwestionował  skuteczność 

procedury self-cleaninigu 

z powodu upływu zbyt krótkiego okresu na dokonanie sprawdzenia, 

czy 

doszło do resocjalizacji pana G.C., braku uwzględnienia charakteru czynu, za który osoba 

ta  została  skazana,  braku  zadośćuczynienia  powstałej  szkodzie  i  przeproszenia 

poszkodowanego,  a 

także  braku  wystarczających  dowodów  dla  przyjęcia  skuteczności 

instytucji  samooczyszczenia. 

Dodano  także,  iż  przeciwko  panu  G.C.,  przed  Sądem 

Okręgowym w Gliwicach, toczą się postępowania karne (w sprawie oszustw na złomie).  

W  ocenie 

Izby,  dla  uporządkowania  dalszego  wywodu,  należy  poczynić  kilka  uwag 

natury  ogólnej.  Procedura  sanacyjna  uregulowana  w  art.  24  ust.  8  p.z.p.  daje  wykonawcy 

możliwość  wykazania  swojej  rzetelności,  pomimo  zaistnienia  wobec  niego  określonych 

podstaw wykluczenia, w tym co istotne dla rozpoznawanego sporu, z powodu obligatoryjnego 

wykluczenia z

e względu na skazanie za przestępstwo, zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 1 pkt 

13  i  14  p.z.p.  Ustawodawca  uzależnił  możliwość  uznania  takiego  wykonawcy  za  dającego 

rękojmię  prawidłowego  wykonania  zamówienia  publicznego,  od  udowodnienia,  iż  podjęte 

przez pr

zedsiębiorcę środki zaradcze są wystarczające dla wykazania jego rzetelności – czyli 

od  wykazania,  że  wdrożono  niezbędne  mechanizmy  zmierzające  do  usunięcia  skutków 

okoliczności,  które  stanowią  podstawę  wykluczenia  wykonawcy,  a  także,  że  powzięto  kroki 

zap

obiegające  wystąpieniu  takich  okoliczności  w  przyszłości.  Jeżeli  takie  dowody  można 

będzie  uznać  za  wystarczające,  dany  wykonawca  nie  powinien  zostać  wykluczony 

postępowania. 

P

owodem wykluczenia wykonawcy jest uzasadnione założenie ustawodawcy, mające 

na celu ochronę prawidłowości wydatkowania środków publicznych i interesu publicznego, że 

przedsiębiorcy  podlegający  wykluczeniu  mogą  nie  podołać  prawidłowemu  wykonaniu 

przedmiotu 

zamówienia  publicznego.  Natomiast  wykonawca,  który  skutecznie  wprowadzi 

niezbędne środki naprawcze, może przywrócić swoją wiarygodność w postępowaniu. Przy tym 

katalog tych środków jest katalogiem otwartym, przepis wskazuje przykładowe działania, które 

m

oże podjąć wykonawca, a które pozwalają na odzyskanie zdolności do wykonywania umowy 

w  sprawie  zamówienia  publicznego,  tj.:  naprawienie  szkody  wyrządzonej  przestępstwem, 

zadośćuczynienie  pieniężne  za  doznaną  krzywdę  lub  naprawienie  szkody,  wyczerpujące 


wyjaśnienie stanu faktycznego, współpraca z organami ścigania, czy podjęcie innych środków 

technicznych,  organizacyjnych, 

bądź  kadrowych.  Katalog  ten  nie  jest  wyczerpujący  –  nie 

obejmuje też wszystkich działań dopasowanych do rodzaju okoliczności będących podstawą 

wykluczenia.  Racjonalny  ustawodawca

,  mając  na  względzie  wielość  możliwych  stanów 

faktycznych

,  które  zaistnieją  w  postępowaniu  oraz  konieczność  zachowania  elastyczności 

stosowania 

omawianych  norm,  pozostawił  dobór  adekwatnych  środków  zaradczych 

wykonawcom. Zatem, 

aby wykonawca w sposób skuteczny uzyskał uprawnienie do dalszego 

uczestnictwa  w  przetargu,  powinien 

dowieść  zamawiającemu,  że  podjął  czynności, 

gwarantujące  wyeliminowanie  na  przyszłość  działań  stanowiących  przesłankę  jego 

wykluczenia  z 

postępowania.  Środki  te  powinny  być  więc  ściśle  skorelowane  z  podstawą 

wykluczenia,  której  wykonawca  podlega  –  czyli  stosowne  i  miarodajne  dla  wykazania,  że 

pomimo  wystąpienia  danej  przesłanki  wykluczenia,  podjęte  środki  zaradcze  świadczą 

wiarygodności przedsiębiorcy i dają wystarczającą gwarancję, że wykonawca nie powinien 

być nadal wykluczany ze wspomnianych względów. Powoduje to, że każdy przypadek będzie 

oceniany  indywidualnie, 

w  zależności  od  sytuacji  podmiotowej  przedsiębiorcy,  na  kanwie 

konkretnego stanu faktycznego, jaki zaistnieje w 

postępowaniu.  

Przenosząc  powyższe  rozważania  na  grunt  rozpoznawanego  sporu,  w  zakresie 

przesłanki  wykluczenia  z  powodu  skazania  za  przestępstwo,  w  oparciu  o  art.  24  ust.  1  pkt 

13 i 14 p.z.p., podejmowane 

przez wykonawcę środki naprawcze powinny być odpowiednie 

dla zapobiegania dalszym przestępstwom, czy nieprawidłowemu postępowaniu wykonawcy. 

Należy także zauważyć, że co do zasady cele karne zostają spełnione poprzez zastosowanie 

takich sankcji

, które spełniają dyrektywy kary. Natomiast mając na uwadze zupełność systemu 

prawa, norm tych nie można odczytywać z pominięciem uregulowań prawa karnego.  

Ponadto, 

przed przejściem do wskazania sposobu w jaki prawo karne spełnia, poprzez 

kary  i  środki  karne,  funkcję  prewencyjną,  wychowawczą,  a  także  rehabilitacyjną,  wypada 

przypomnieć jedną z naczelnych zasad prawa karnego – zakazu karania dwa razy za to samo 

(ne bis in idem). Zasada ta 

została wyinterpretowana przez Trybunał Konstytucyjny z wzorca 

kontroli 

konstytucyjności  określonego  w  art.  2  Konstytucji  i  stanowi  jeden  z  elementów 

demokratycznego  państwa  prawnego,  urzeczywistniającego  zasady  sprawiedliwości 

społecznej.  W  orzeczeniach  Trybunału  zaznacza  się,  że  zasada  ne  bis  in  idem  należy  do 

fundamentalnych  zasad  prawa  ka

rnego,  toteż  jest  elementem  zasady  państwa  prawnego. 

Wszelkie  odstępstwa  od  tej  zasady,  w  szczególności  zaś  stworzenie  organowi  władzy 

publicznej  kompetencji  do  dwukrotnego  zastosowania  środka  represyjnego  wobec  tego 

samego  podmiotu  za  ten  sam  czyn,  stanow

iłoby  naruszenie regulacji konstytucyjnych  (vide 

wyroki 

Trybunału Konstytucyjnego: z 21 października 2015 r., sygn. akt P 32/12, z 18 listopada 

2010 r., sygn. akt P 29/09, z 4 

września 2007 r., sygn. akt P 43/06, z 3 listopada 2004 r., sygn. 

K 18/03, z 8 p

aździernika 2002 r. sygn. akt K 36/00, z 29 kwietnia 1998 r., sygn. akt K 17/97). 


Rzeczoną zasadę należy mieć na względzie, ponieważ powoduje ona, że jeśli podmiot został 

ukarany  za  wykroczenie  przeciw  porządkowi  karnemu  państwa  i  został  w  świetle  prawa 

karnego zrehabilitowany (odbył karę, wykonał środki karne, poniósł ciężary jakie nałożył na 

niego  s

ąd  karny),  to  system  prawa  nie  może  „dokładać”  czy  „wzbogacać”  tych  środków, 

poprzez  dodatkowe  obostrzenia,  które  nie  zostały  na  dany  podmiot  nałożone  (np.  orzekać 

dodatkowym zakazie prowadzenia działalności, której nie orzekł sąd karny, albo efektywnie 

pozbawiać praw publicznych osobę, która takich praw nie została pozbawiona na podstawie 

wyroku  sądu  za  ten  sam  czyn).  Mając  także  na  względzie  brzmienie  art.  53  §  1  i  2  k.k., 

orzeczenie s

ądu karnego o karze i środkach karnych spełnia już wszystkie funkcje jakim ma 

służyć, czyli zapewniać adekwatną reakcję prawnokarną na popełniony czyn, za który osoba 

została  skazana,  pełniąc  poza  represyjną  również  funkcję  wychowawczą,  zapobiegawczą, 

także czyniąc zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości.  

N

a gruncie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego powyższe oznacza, że 

odbycie  kary  i  zrealizowanie  środków  karnych  musi  być  uznane  za  wystarczające  dla 

stwierdzenia, że sprawca został ukarany adekwatnie do swojej winy i okoliczności popełnienia 

czynu, a odbywając karę i realizując środki karne „spłacił swój dług wobec społeczeństwa”. 

Ocena,  że  sprawca  nie  został  „adekwatnie”  ukarany  i  stawianie  mu  dalszych  wymogów 

rehabilitacji  oraz  zadośćuczynienia  za  jego  przewiny,  byłoby  sprzeczne  z  zasadą  ne  bis  in 

idem

,  wprowadzałoby  bowiem  –  po  reakcji  prawnokarnej  państwa  –  kolejny  instrument 

represyjny, tym razem w formie gospodarczej. W konsekwencji 

nie można przyjąć, że istnieje 

po  stronie  zamawiającego  (czy  Krajowej  Izby  Odwoławczej)  uprawnienie  do  uznania 

prawnokarnej  reakcji  p

aństwa  za  niewystarczającą  i  dodanie  do  niej  kolejnych,  arbitralnie 

ustalonych  wymogów  –  przykładowo  poprzez  wymaganie  przeproszenia  pokrzywdzonego, 

spełnienia na jego rzecz dodatkowych świadczeń, czy w inny sposób dokonywanie oceny, że 

poza  orzeczoną  karą  i  środkami  karnymi,  należy  dodać  jeszcze  kolejne  elementy,  których 

orzeczenia 

sąd karny nie uznał za celowe. Taka próba „poprawiania” przez strony orzeczeń 

s

ądu karnego nie znajduje uzasadnienia w treści omawianych przepisów i nie może zostać 

uznana za warunek skutecznego skorzystania z mechanizmu samooczyszczenia. 

Pomijając 

już fakt, że nie wykazano, aby dodatkowe sankcje, które odwołujący chciał nałożyć na pana 

G.C.  posiadały  jakiekolwiek  uzasadnione  podstawy,  czy  aby  ten  konkretny  czyn  miał 

rzeczywisty wpływ na sposób prowadzenia przez wykonawcę działalności. 

Na  podstawie  materiału  procesowego,  w  tym  wyrok  Sądu  Rejonowego  w  Rybniku 

z dnia 5 

kwietnia 2017 r. sygn. akt III K 8/15 i wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z  dnia 

grudnia 2017 r. sygn. akt V Ka 380/17, Izba stwierdziła, że wyjaśnienia wykonawcy Foxmet 

wraz z dowodem, w postaci postanowienia 

Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 7 listopada 

2019 r., sygn. akt VIII Kow 4561/19, 

są wystarczające i odpowiednie dla wykazania, że doszło 

do  skutecznego  self-cleaninigu 

wykonawcy.  Skład  orzekający  zwraca  także  uwagę  na 


brzmienie  art.  77 

§  1  k.k.,  zgodnie  z  którym  skazanego  na  karę  pozbawienia  wolności  sąd 

może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości 

i  warunki  osobiste,  okoliczności  popełnienia  przestępstwa  oraz  zachowanie  po  jego 

popełnieniu i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, że skazany po zwolnieniu 

będzie  stosował  się  do  orzeczonego  środka  karnego  lub  zabezpieczającego  i  przestrzegał 

porządku  prawnego,  w  szczególności  nie  popełni  ponownie  przestępstwa.  Zatem  w  ocenie 

Izby  w  ustalonym  stanie  faktycznym  rzeczone  postanowienie  jest  wiarygodnym 

wystarczającym  dowodem,  dla  skutecznego  wykazania,  że  wykonawca  powziął  środki 

zaradcze,  aby 

przywrócić  swoją  rzetelność  w  zakresie zaistniałej  podstawy  wykluczenia go 

z przetargu.  

Trudno także podzielić pogląd odwołującego o braku prawidłowego samooczyszczenia 

wykonawcy 

Foxmet, ponieważ pan G.C. nie zadośćuczynił pokrzywdzonym, w sytuacji, kiedy 

przyznano  na  rozprawie,  że  nie  podjęto  żadnych  kroków  prawnych,  aby  jakiekolwiek 

zadośćuczynienie otrzymać. Nie wskazano także w odwołaniu na jakiej podstawie rzeczone 

zadośćuczynienie  miałoby  się  opierać  i  ile  wynosić,  czy  jakichkolwiek  okoliczności,  które 

pozwoliłyby Izbie ocenić zasadność takiego stwierdzenia. Ponadto, skład orzekający podziela 

stanowisko  zamawiającego,  że  należy  uwzględnić,  że  czyn  karalny  nie  jest  w  jakikolwiek 

sposób  związany  z  przedmiotem  przetargu.  Izba  zauważa  także,  że  zgodnie  z  danymi 

ujawnionymi  w  odpisie  KRS  przystępującego  Foxmet  panu  G.C.  odwołano  prokurę,  a  więc 

osoba, która podlegała wykluczeniu na kanwie art. 24 ust. 1 pkt 14 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 

13 lit. a 

p.z.p. nie jest już prokurentem wykonawcy, co w ocenie Izby jednoznacznie wykazuje, 

że podjęto skuteczne kroki personalne w ramach mechanizmu środków konwalidacyjnych, aby 

nieprawidłowości nie powtórzyły się w przyszłości.  

Konkludując, uwzględniając wagę i okoliczności podstawy do wykluczenia wykonawcy, 

skład  rozpoznający  spór  stwierdził,  że  zamawiający  w  sposób  prawidłowy  ocenił,  że 

przedstawiono  wystarczające  dowody  dla  uznania,  że  zastosowano  adekwatne  środki 

zaradcze do wykazania rzetelności przystępującego Foxmet, zaś odwołujący nie udowodnił 

okoliczności  przeciwnej,  zatem  omawiany  zarzut,  jako  nieposiadający  uzasadnionych 

pods

taw, został przez Izbę oddalony. 

Skład  orzekający  wskazuje  dalej,  że  z  materiału  dowodowego  wynika,  że  osoba 

uprawniona  do  reprezentacji  przystępującego  Foxmet  w  dniu  6  września  2019  r.  złożyła 

oświadczenie, iż spółka nie podlega wykluczeniu z przetargu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 

12-22 p.z.p. 

Takie oświadczenie, w związku ze złożeniem w dniu 10 marca 2020 r. informacji 

z  KRK  dla  pana  G.C., 

jest  oświadczeniem  zawierającym  błędy,  a  więc  powinno  zostać 

poprawione  w  trybie  art.  26  ust.  3  p.z.p.  T

ym  niemniej  takiego  zarzutu  odwołujący 

zamawiającemu nie postawił, nie miałby to także wpływu na prawidłowość wyniku przetargu. 

Odwołujący  przypisywał  czynnościom  w  postępowaniu,  które  były  prowadzone  zgodnie 


obowiązkami zamawiającego narzuconymi na niego przez ustawę i adekwatnymi do treści 

wezwań  odpowiedziami  wykonawcy,  narrację  mającą  rzekomo  świadczyć  o  wprowadzeniu 

zamawiającego w błąd. Takie spekulacje są co najmniej niezrozumiałe, odwołujący całkowicie 

pomija,  że  w  trybie  wynikającym  z  ustawy  p.z.p.,  na  wezwanie  z  dnia  6  marca  2020  r., 

przystępujący przedłożył informację z KRK pana G.C., z której zamawiający powziął wiedzę 

karalności tej osoby. Zamawiający był więc świadomy popełnienia czynu karalnego przez 

pana  G.C.

,  co  spowodowało  przeprowadzenie  postępowania  self-cleaninigu.  Wypada 

podkreślić, że wiedzę tą zamawiający powziął w postępowaniu od wykonawcy Foxmet i przed 

dokonaniem wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Umknęło uwadze strony, że zgodnie z uregulowaniami p.z.p. weryfikacja wykonawcy 

stanowi 

sformalizowany  proces,  który  w  postępowaniach  poniżej  progu  unijnego,  jak 

w rozpoznawanym  sporze,  rozpoczyna 

się  poprzez  złożenie  oświadczenia  o  spełnieniu 

warunków udziału w postępowaniu i braku podstaw do wykluczenia. Następnie dochodzi do 

sprawdzenia sytuacji podmiotowej wykonawcy 

za pomocą stosownych środków dowodowych, 

określonych w p.z.p. i aktach wykonawczych do ustawy. W toku badania oferty, po otrzymaniu 

tzw. 

oświadczenia  wstępnego,  dochodzi  do  właściwej  oceny  zdolności  podmiotowej 

przedsiębiorcy.  W  tym  momencie  oświadczenia  i  środki  dowodowe  mogą  być  wyjaśniane, 

uzupełniane  i  poprawiane,  zaś  weryfikację  podmiotową  należy  uznać  za  zakończoną 

w momencie  wykluczenia  danego  wykonawcy  z 

postępowania,  czy  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej.  Zatem, 

w  ocenie  składu  orzekającego,  ocena  czy  zamawiający  został 

wprowadzony  przez  wykonawcę  w  błąd  (art.  24  ust.  1  pkt  16  p.z.p.),  czy  że  doszło  do 

przedstawienia  informacji  wprowadzających  w  błąd  (art.  24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.)  nie  może 

pomijać całego toku procedury weryfikacji podmiotowej wykonawcy i opierać się wyłącznie na 

jednym, wybranym 

oświadczeniu. 

W

prowadzenie  w  błąd  polega  na  przedstawieniu  przez  wykonawcę  nieprawdziwych 

informacji,  czyli  zaistnienia  sprzeczności  pomiędzy  treścią  dokumentu  złożonego  przez 

wykonawcę,  a  rzeczywistością.  Na  skutek  podania  takich  informacji  zamawiający  zostaje 

wprowadzony w błąd, czyli nabiera mylnego wyobrażenia o stanie faktycznym, lub też skutkuje 

to po jego stronie brakiem jakiegokolwiek wyobrażenia o nim. Zamawiający w postępowaniu 

objętym sporem nie był w stanie błędu, posiadał od samego przystępującego wiedzę, że pan 

G.C.  był  karany.  Zatem  patrząc  na  całokształt  okoliczności  w  postępowaniu,  stan  błędu  po 

stronie zamawiającego nie powstał i nie mógł powstać, skoro przed dokonaniem wyboru oferty 

przystępującego  jednostka  zamawiająca  posiadała  wiedzę  o  skazaniu  pana  prokurenta, 

przeprowadz

iła postępowanie wyjaśniające w tym zakresie i uznała, że wykonawca Foxmet 

sposób  prawidłowo  dokonał  samooczyszczenia,  a  więc  nie  podlega  wykluczeniu 

z przetargu. 

Nie  można  wybiórczo  wskazać  na  jeden  element  całego  procesu  weryfikacji 

podmiotowej i w 

ten sposób usiłować podnosić, że przedstawiono informacje wprowadzające 


zamawiającego  w  błąd,  ale  już  zaświadczenie  z  KRK  i  procedurę  self-cleaninigu  pominąć. 

Jeżeli  chce  się  podważyć  wynik  danego  procesu,  czyli  tu  badanie  i  ocenę  oferty 

przystępującego Foxmet, które zakończyło się w momencie wyboru oferty tego wykonawcy, 

należy  mieć  na  uwadze  wszystko  co  się  działo  w  postępowaniu,  a  nie  tylko  fakt  złożenia 

jednego oświadczenia. Zarzucane naruszenie prawa należy bowiem poddać weryfikacji przez 

pryzmat  wszystkich  okoliczności  faktycznych,  które  składają  się  na  wybór  oferty,  a  nie 

ograniczyć  się  do  wybranego  oświadczenia,  z  całkowitym  pominięciem  istotnych  czynności 

zamawiającego, niekorzystnych dla odwołującego. W ocenie Izby żadne okoliczności – czy to 

wynikające  z  materiału  procesowego,  czy  wskazywane  przez  odwołującego  –  do  takiej 

negatywnej  oceny  nie  mog

ły  doprowadzić.  Nie  wykazano  bowiem,  aby  w  ustalonym  stanie 

rzeczy spełniła się chociażby pierwsza z przesłanek, niezbędnych do zastosowania art. 24 ust. 

1 pkt 16, czy pkt 17 p.z.p.  

Mając powyższe na uwadze Izba stwierdziła, że także zarzut nr 2 z petitum odwołania, 

jako  niepotwierdzon

y  w  ustalonym  stanie  rzeczy  winien  zostać  oddalony.  Ponadto,  skład 

orzekający  oddalił,  powiązane  z  wyżej  omówionymi  zarzutami,  zarzuty  nr  1  i  4  z  petitum 

odwołania, tj. naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 

14 p.z.p.  oraz  art.  24aa  ust.  1  p.z.p.  Zdaniem  Izby 

zamawiający  nie  posiadał  podstaw  do 

wykluczenia 

przystępującego Foxmet z powodu skazania prokurenta spółki za przestępstwo 

z  art.  288 

§  1  k.k.  i  inne,  bowiem  doszło  do  skutecznego  samooczyszczenia  wykonawcy, 

więc  nie  było  również  podstaw  do  odrzucenia  jego  oferty  z  przetargu.  Jak  również 

zamawiający w sposób właściwy dokonał oceny i badania oferty Foxmet, zatem nie doszło do 

naruszenia przez z

amawiającego art. 24aa ust. 1 p.z.p. 

W  ocenie  Izby  nie  potwierdziły  się  również  zarzuty  nr  5  i  6  z  petitum  odwołania  – 

naruszenia art. 90 ust. 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 i art. 7 ust 1 p.z.p., poprzez zaniechanie 

odrzucenia  oferty  przystępującego  Foxmet,  w  sytuacji,  w  której  wykonawca  nie  wykonał 

ciążącego na nim na podstawie art. 90 ust. 2 p.z.p. obowiązku i nie wykazał, iż jego oferta nie 

jest  obarczona  wadą  rażąco  niskiej  ceny,  nie  dochował  staranności  wymaganej  od 

wykonawców  w  postępowaniu,  nie  złożył  wyjaśnień  w  całym  zakreślonym  przez 

zamawiającego  zakresie,  a  wyjaśnienia  w  zakresie,  w  którym  zostały  przedstawione, 

potwierdzają,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  lub  koszt  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia oraz naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 5 p.z.p., poprzez zaniechanie odrzucenia oferty 

przystępującego Foxmet, pomimo iż wykonawca ten podlega wykluczeniu z postępowania. 

Skład rozpoznający spór ustalił, iż zamawiający przeprowadził procedurę wyjaśnienia 

sposobu  kalkulacji  ceny  przystępującego  Foxmet,  w  wyniku  której  wykonawca  złożył 

wyjaśnienia: z 27 września 2019 r., z 15 października 2019 r., z 19 lutego 2020 r. i z 26 marca 

2020 r., do wyjaśnień dołączono dowody. Izba dokonała weryfikacji prawidłowości czynności 

zamawiającego,  polegającej  na  ocenie  złożonych  przez  przystępującego  wyjaśnień  wraz 


przedłożonymi dowodami, w korelacji z treścią wezwań do złożenia wyjaśnień, w kontekście 

właściwości  przedmiotu  zamówienia  i  podnoszonych  przez  odwołującego  okoliczności 

odwołania,  które  w  jego  ocenie  powodują,  że  oferta  przystępującego  powinna  zostać 

odrzucona.  

Dokonana  przez  skład  orzekający  kontrola  czynności  zamawiającego  skutkowała 

stwierdzeniem,  iż  zamawiający  prawidłowo  ocenił  złożone  przez  wykonawcę  wyjaśnienia 

dowody, zaś zarzuty stawiane w tym zakresie przez odwołującego są bezzasadne i jako takie 

nie  zasługują  na  uwzględnienie.  Stanowisko  odwołującego  o  ogólnych,  lakonicznych 

wyjaśnieniach,  bez  udowodnienia  realności  zaoferowanej  ceny  przez  jego  konkurencję,  nie 

znajduje  oparcia  w 

ustalonym stanie sprawy. Wyjaśnienia sposobu kalkulacji ceny,  złożone 

przez  przystępującego  Foxmet,  zawierają  szczegółowe,  adekwatne  odpowiedzi  na 

wątpliwości  zamawiającego,  w  tym  jednoznacznie  i  kompletnie  odpowiadają  na  treść 

poszczególnych  wezwań  do  wyjaśnień.  Izba  stwierdziła,  że  postępowanie  wyjaśniające 

zostało przeprowadzone przez zamawiającego prawidłowo i doprowadziło do wykazania, że 

wykonawca rzetelnie skalkulował cenę, w oparciu o szczególne, indywidualne uwarunkowania, 

które zostały wykazane odpowiednimi środkami dowodowymi, wobec czego uczyniono zadość 

obowiązkowi określonemu w art. 90 ust. 2 p.z.p. 

Izba  wskazuje  dalej,  że  wyjaśnieniom  przystępującego  Foxmet  odwołujący  zarzucił 

brak okoliczności i dowodów na sprzyjające i dostępne jedynie dla tego wykonawcy warunki 

wykonania  zamówienia,  które  nie  są  jednocześnie  dostępne  pozostałym  wykonawcom, 

działającym na tym samym rynku. Zarzut ten nie znalazł potwierdzenia w ustalonym stanie 

rzeczy. W pierwszych wyjaśnieniach kalkulacji ceny z dnia 27 września 2019 r. wykonawca 

szczegółowo opisał indywidualne warunki, które pozwoliły mu na zaoferowanie konkurencyjnej 

ceny.  Wskazano  na  posiadanie  specjalistycznej  kadry,  własnego  sprzętu  do  wykonywania 

głównego  zakresu  zamówienia,  jakim  są  prace  porządkowe  i  rozbiórkowe  (koparki 

gąsienicowe, koparko-ładowarki, urządzenia wielofunkcyjne i pozostałe maszyny budowlane, 

ręczny  sprzęt  wyburzeniowy  i  spawalniczy,  osprzęt  do  maszyn  –  łyżki  różnych  rozmiarów, 

młoty  wyburzeniowe,  nożyce  do  kruszenia  żelbetu).  Wykonawca  wyjaśniał,  że  sprzęt  jest 

nowoczesny i ekonomiczny. Ponadto, wykonawca Foxmet 

wskazywał na posiadaną flotę aut 

samowyładowczych  oraz  przystosowanych  do  przewozu  gruzu  i  innych  odpadów  z  prac 

rozbiórkowych,  posiadany  zestaw  samozaładowczy  i  niskopodwoziowy.  Argumentowano 

braku  potrzeby  wynajmowania  zewnętrznej  firmy  do  transportu  materiałów  budowlanych 

i gruzu, 

czy transportu maszyn do miejsca wykonywania robót, uwiarygodniając tym samym 

obliczone koszty. 

Wykonawca podnosił także, iż przyjął rozwiązanie ponownego użycia całości 

lub części materiałów pochodzących z rozbiórki, a także wskazywał na swoje doświadczenie 

w realizacji robót, będących przedmiotem przetargu. Do wyjaśnień dołączono dowody. W tym 

zakresie  odwołujący  zarzucił,  że  faktura  z  dnia  23  września  2019  r.  nr  MAG/2234/2019 


dotycząca  sprzedaży  oleju  napędowego  nie  jest  wystawiona  na  przystępującego  Foxmet. 

Zostało  to  także  zauważone  w  toku  przetargu  i  z  wyjaśnieniami  z  dnia  19  lutego  2020  r. 

przystępujący  złożył  jako  dowód  fakturę  na  olej  napędowy  na  nabywcę  Foxmet  Sp.  z  o.o. 

Sp. K. w Czerwionce-Leszczynach. 

W tym  miejscu  należy  zauważyć,  że  przedstawiając  uzasadnienie faktyczne  zarzutu 

zakresie rażąco  niskiej  ceny  odwołujący  w  znacznej  mierze  ograniczył  się do  negowania 

treści  wyjaśnień  przystępującego,  zaś  brak  jest  podania  szczegółowego  uzasadnienia 

powodów,  z  których wynikałoby,  że cena  przystępującego  ma  charakter  rażąco  niskiej.  Nie 

jest  możliwe  skonstruowanie  skutecznego  zarzutu  w  oparciu  jedynie  o  subiektywne 

przekonanie  strony  co  do  rzeczywistości  –  Krajowa  Izba  Odwoławcza  orzeka  bowiem  na 

podstawie  dowodów,  nie  zaś  twierdzeń,  a  tym  bardziej  przekonania  stron.  Ponieważ 

przystępujący  Foxmet  obszernie  i  rzeczowo  wykazał  zasadność  dokonanej  kalkulacji, 

odwołujący  ograniczył  się  nawet  nie  do  twierdzeń,  a  wyrażenia  swojego  subiektywnego 

przekonania  o  nierzetelności  tej  kalkulacji,  nie  było  żadnych  podstaw,  aby  te  wiarygodne 

kalkulacje  zakwestionować.  Innymi  słowy,  nie  wystarczy  samo  podniesienie,  że  w  ocenie 

odwołującego okoliczności wskazane w wyjaśnieniach są niewystarczające dla zaoferowania 

ceny na poziomie przystępującego, czy że zdaniem odwołującego wyliczenia są nierzetelne 

lub  niepoparte  dowodami.  O

dwołujący  pozostawił  swoje  stanowisko  w  sferze  ogólnych 

rozważań,  bez  próby  konkretyzacji  możliwych  kosztów  wykonania  zamówienia,  bądź 

wykazania, ile takie koszty mogłyby potencjalnie wynosić, chociażby w dalekim przybliżeniu. 

Brak jest  wskazania  w 

odwołaniu w uchwytnej, kwantyfikowalnej formie co dokładnie i o ile 

zostało w cenie ofertowej przystępującego Foxmet zaniżone. 

Z

arzut  nieprawidłowej  oceny  wyjaśnień  sposobu  kalkulacji  ceny  i  naruszenia  art. 

ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  p.z.p.,  nie  może  sprowadzać  się  do  ogólnikowych 

twierdzeń,  że  cena  jest  rażąco  niska.  Nic  nie  stało  na  przeszkodzie,  aby  odwołujący 

przedstawił  model  kalkulacji,  czy  ogólne  wyliczenia,  które  doprowadziły  go  do  podniesienia 

zawartych  w  odwołaniu  zarzutów.  Odwołujący  zaś  w  sposób  niezasadny  uznał,  że  ciężar 

dowodowy  przerzucony  na  wykonawcę,  którego  cena  ofertowa  jest  kwestionowana,  ma 

charakter absolutny i wystarczającym jest samo zakwestionowanie treści wyjaśnień, tak jakby 

cena  nie  była  szczegółowo  wyjaśniania.  Odwołujący  przy  tym  zapomniał,  że  udzielając 

wyjaśnień  przystępujący  Foxmet  dostarczył  już  materiał  dowodowy  na  poparcie  swoich 

kalkulacji cenowych, a więc sprostał ciężarowi nałożonemu na niego przez przepisy prawa – 

w przypadku uznania tego materiału za wiarygodny nie sposób jest odnaleźć w regulacjach 

p.z.p. 

obowiązku  dalszego  dowodzenia  okoliczności  już  dostatecznie  wyjaśnionej  w  toku 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Ponadto, zgodnie z treścią art. 180 ust. 

3  p.z.p., 

zarzut  dotyczący  rażąco  niskiej  ceny  powinien  wskazywać na konkretną  czynność 

zamawiającego,  mającą  zdaniem  odwołującego  naruszać  przepis  prawa,  przy  określeniu 


sposobu naruszenia normy

. W toku postępowań odwoławczych jest to dokonywane poprzez 

wyraźne określenie – przedstawione w formie opisu, wyliczeń bądź zestawień – wskazujące, 

że czynność zamawiającego w zakresie oceny oferty wykonawcy jest, lub choćby może być, 

nieprawidłowa.  Zatem  pomimo,  że  na  wykonawcy  wezwanym  do  złożenia  wyjaśnień  co  do 

sposobu wyliczenia ceny spoczywa ciężar wykazania, że jego cena nie jest rażąco niska, to 

jednocześnie nie zwalnia to odwołującego z wykazania zasadności stawianych przez niego 

zarzutów.  Aby  skutecznie  podważyć  ocenę  zamawiającego  i  wykazać  naruszenie  prawa, 

należałoby  wskazać  na  błąd,  jaki  popełniła  jednostka  zamawiającego  oceniając  kalkulacje 

przystępującego.  Błąd  ten  musiałby  być  zauważalny,  czyli  możliwy  do  wyjaśnienia  przez 

pryzmat zasad racjonalnej oceny, wówczas możliwe byłoby wykazanie, że starannie działający 

zamawiający oceniłby wyjaśnienia przystępującego (lub chociażby mógłby je ocenić) w sposób 

odmienny,  niż  zamawiający  w  niniejszym  przetargu. Tymczasem  w  rozpoznawanej  sprawie 

żadne okoliczności – czy to wynikające z dokumentacji postępowania, czy wskazywane przez 

odwołującego – do takiej odmiennej oceny nie mogły doprowadzić.  Odwołujący przedstawił 

własną, dość ogólną, odmienną ocenę wyjaśnień przystępującego i na tym poprzestano. Przy 

tym należy mieć na uwadze, że przesłanki odrzucenia oferty należy interpretować w sposób 

ścisły i zastosowanie odrzucenia oferty na kanwie art. 89 ust. 1 pkt 4 p.z.p. wymaga ustalenia 

w sposób jednoznaczny, że oferta wykonawcy zawiera cenę rażąco niską. 

Izba  wskazuje  dalej,  że  w  zakresie  twierdzenia  odwołującego  o  braku  wykazania 

kosztów  utylizacji  gruzu,  na  kanwie  materiału  procesowego  ustalono,  iż  w  kosztach 

przedstawionych w tabelach nr 1 (poz. 4), nr 2 (poz. 8), nr 3 (poz. 8), nr 4 (poz.6), nr 5 (poz. 

8), nr 6 (poz. 8) i nr 

7 (poz. 8) został zawarty koszt transportu gruzu (vide wyjaśnienia z dnia 

września 2019 r.). Odwołujący nie podważał przyjętej tam wyceny, jedynie zarzucono, iż 

wytworzony  w 

trakcie  rozbiórki  gruz  przystępujący  zamierza  przekazywać  ZRB  Kamil 

Sp. z o.o.  w  Katowicach 

(dalej  zwanego  jako  „ZRB”),  który  nie  posiada  decyzji 

środowiskowych związanych z przetwarzaniem gruzu, czy pozwolenia na składowanie gruzu. 

W odwołaniu pominięto, że okoliczność ta została wyjaśniana przez zamawiającego w toku 

przetargu.  

Skład  orzekający  ustalił,  że  zgodnie  z  wyjaśnieniami  z  dnia  26  marca  2020  r. 

przystępujący  wskazał,  że  posiada  możliwość  nieodpłatnego  przekazania  do  ponownego 

użycia  podmiotom  trzecim  gruzu,  powstałego  w  ramach  realizacji  zamówienia,  zaś 

oświadczenie ZRB wskazano jako przykładowy, niewyłączony podmiot, któremu wykonawca 

może ewentualnie przekazać gruz. Wykonawca zaznaczał, że współpracuje z wieloma innymi 

podmiotami, w tym zawodowo zajmującymi się przetwarzaniem odpadów. Izba zauważa dalej, 

że stanowisko to posiada odzwierciedlenie w pkt 4 str. 2 wyjaśnień z dnia 27 września 2019 r. 

Natomiast w zakresie oświadczenia ZRB zostało ono wycofane z katalogu dowodów, zgodnie 

z  wyjaśnieniami  przystępującego  –  po  tym  jak  z  informacji  pozyskanych  w  dniu  10  marca 


r. na posiedzeniu Krajowej Izby Odwoławczej w sprawie KIO 411/20, KIO 412/20, KIO 

413/20 i KIO 450/20 

powzięto wiedzę, że ZRB nie posiada stosownych uprawnień. Odwołujący 

nie  zdecydował  się  na  postawienie  zarzutów  w  tym  zakresie,  zarzucono  naruszenie  prawa 

przez  zamawiającego,  tak  jakby  sytuacja  dotycząca  przedsiębiorcy  ZRB  nie  była  badana 

wyjaśniana, zatem sama przyjęta forma postawienia zarzutu powoduje, że nie mógł on zostać 

przez Izbę uwzględniony. Wykonawca odwołujący podnosił także, iż przystępujący powinien 

sprawdzić przedsiębiorcę w ogólnodostępnej bazie danych o produktach i opakowaniach oraz 

gospodarce odpadami (bazie danych odpadowych), tym niemniej jak wskazał zamawiający 

baza ta jest dostępna od lutego 2020 r., a więc na wcześniejszym etapie nie było to możliwe. 

Odwołujący  zarzucił  również  wyjaśnieniom  przystępującego  brak  informacji  o  ilości 

sprzętu,  terminie  realizacji  zadania  i  ilości  personelu  do  rozbiórki.  Zgodnie  z  dokumentacją 

postępowania  termin  realizacji  zadania  został  narzucony  przez  zamawiającego,  zatem 

zarzucanie braku informacji w tym zakresie 

jest niezrozumiałe. Odwołujący nie podnosił także, 

aby przystępujący nie był zdolny do wykonania zamówienia w określonym terminie. Natomiast 

w zakresie sprzętu i kadry, należy podzielić argumentację zamawiającego, że dokumentacja 

przetargu  nie  zawiera  obostrzeń  dotyczących  technologii  i  sposobu  likwidacji  obiektów 

budowlanych.  Wykonawcy,  jako  profesjonaliści,  winni  samodzielnie  dobrać  rodzaj  i  typ 

sprzętu,  w  oparciu  o  projekty  likwidacji  obiektów  budowlanych.  Odwołujący  nie  wskazał 

również  jaki  w  jego  ocenie  sprzęt  oraz  ilość  personelu  byłaby  prawidłowa,  na  przykład 

oparciu o własne założenia do sporządzenia oferty. Zarzut w tym zakresie jest merytorycznie 

pusty  i  tak  sformułowany  nie  mógł  prowadzić  do  podważenia  oceny  wyjaśnień,  dokonanej 

przez zamawiającego. 

Dalej 

skład  orzekający  stwierdził,  że  nie  znalazły  potwierdzenia  w  dokumentacji 

postępowania  twierdzenia  odwołującego,  iż  brakuje  pozycji  cenowych  dotyczących 

zasypywania wykopów, mechanicznego plantowania terenu, nawiezienia ziemi. Odwołujący 

pominął, że zamawiający wyjaśniał również tą okoliczność w przetargu i wezwaniem z dnia 

lutego  2020  r.  zapytał  przystępującego  Foxmet,  w  których  pozycjach  kalkulacji 

uwzględniono rzeczone koszty. Pismem z dnia 19 lutego 2020 r. przystępujący wyjaśnił, gdzie 

je  zawarto, 

więc  trudno  uchwycić  tutaj  jakikolwiek  błąd  w  wyjaśnieniach  sposobu  kalkulacji 

ceny.  Przy  tym  nie podjęto  w  odwołaniu nawet  próby  podważenia,  że koszty  te nie zostały 

zawarte we wskazanych pozycjach, czy że są zaniżone. 

Następnie Izba  wskazuje,  że  odwołujący  zarzucił  wyjaśnieniom  ceny  zaniżony  koszt 

wywozu papy oraz szkła porozbiórkowego, tym niemniej zabrakło jakiejkolwiek argumentacji 

merytorycznej o ile jest to zaniżone, czy ile wynosi realny koszt wywozu papy i szkła według 

wiedzy wykonawcy odwołującego. Odwołujący postawił tezę o zaniżeniu rzeczonego kosztu 

pozostawił  swoje  stanowisko  jako  gołosłowne  przekonanie  strony,  bez  jakiegokolwiek 

uzasadnienia,  które  mogłoby  podważyć  ocenę  wyjaśnień  dokonaną  przez  zamawiającego. 


Podniesiono  także,  iż  Przedsiębiorstwo  Składowania  i  Utylizacji  Odpadów  w  Gliwicach 

(którego  cennik,  jako  dowód  do  wyjaśnień,  załączył  przystępujący  Foxmet)  ma  obecnie 

wyczerpane  limity  i  nie  przyjmie  odpadów  powstałych  z  wykonania  zamówienia.  Jednakże 

odwołujący  nie  przedstawił  żadnego  dowodu  na  podnoszoną  okoliczność,  a  dodatkowo 

zamawiający wyjaśnił, iż z jego wiedzy wynika, że rzeczony limit jest ustalany indywidualnie 

dla każdej firmy, a więc nie mógł zostać wyczerpany. 

Ponadto,  w  zakresie  kosztów  pracowniczych,  skład  orzekający  stwierdził,  że  nie 

znalazły uzasadnienia w materiale procesowym założenia odwołującego o braku adekwatnej 

odpowiedzi  na  pytania  w  zakresie  kosztów  pracy.  Koszt  ten,  zgodnie  z  pierwszymi 

wyjaśnieniami  wynosi  16,00  zł  netto  za  godzinę  i  został  wliczony  w  cenę,  co  ma 

odzwierciedlenie w 

szczegółowych tabelach cenowych. Dodatkowo, w replice na odpowiedź 

na  odwołanie  odwołujący  podnosił,  że  winien  być  on  skalkulowany  w  wysokości  22,34  zł, 

więc cena oferty została zaniżona.  

Po pierwsze, 

skład orzekający przypomina, że postępowanie odwoławcze opiera się 

na zasadzie formalizmu procesowego, która oznacza, że postępowanie przez Krajową Izbą 

Odwoławczą  jest  odpowiednio  zorganizowanym  i  ułożonym  działaniem,  a  czynności  stron 

uczestników  postępowania,  powinny  być  dokonywane  w  oznaczonej  formie,  miejscu  oraz 

czasie. 

To  we  wniesionym  środku  zaskarżenia  należy  przytoczyć  wszystkie  okoliczności 

faktyczne  i  prawne

,  które  stanowią  podstawę  do  zarzucania  naruszenia  prawa  przez 

zamawiającego (art. 180 ust. 3 p.z.p.), zgodnie bowiem z art. 192 ust. 7 p.z.p. Izba nie może 

orzekać co do zarzutów, które nie zostały podniesione w odwołaniu, a zatem a contrario musi 

orzec co do tych zarzutów, które w odwołaniu zostały zawarte. Natomiast po upływie zawitego 

terminu  na  wniesienie  odwołania  nie  jest  dopuszczalne  zarówno  formułowanie,  jak 

podnoszenie dodatkowych, nowych okoliczności, które nie znalazły się w treści wniesionego 

środka ochrony prawnej.  

Po  drugie,  na  marginesie  Izba  zauważa,  że  całość  kalkulacji  szczegółowej  jest 

w kwotach  netto,  tak  samo  stawka 

za  roboczogodzinę,  która  jest  znacząco  wyższa,  niż 

wymagana przez powszechnie obowiązujące przepisy prawa, poza tym brak jest podstaw do 

stwierdzenia, że koszty pracodawcy nie zostały zawarte w cenie oferty. Odwołujący ponownie 

stwierdził, że koszt jest wadliwie policzony i na tym poprzestał, kiedy ani wyjaśnienia sposobu 

kalkulacji  ceny,  ani  stanowisko  odwołującego,  nie  dają  podstaw  do  uznania,  że  cena 

przystępującego  nie  zawiera  kosztów  pracodawcy.  Ponadto,  w  przedmiocie  dowodu 

złożonego  przez  odwołującego  w  postaci  wydruku  ze  strony  internetowej  dotyczącego 

wysokości  kosztów  pracodawcy  dla  kwoty  16,00  zł  netto,  Izba  wskazuje,  że  okoliczność 

wysokości kosztu pracodawcy dla tej kwoty nie była sporna, zaś sam dowód jest nieprzydatny 

dla wykazania naruszenia 

prawa przez zamawiającego. 


W  konsekwencji  powyższego  Izba  stanęła  na  stanowisku,  iż  nie  można  dokonać 

subsumpcji zaistniałego w sprawie stanu faktycznego pod normę art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. 

art.  90  ust.  3  p.z.p.  Postępowanie  wyjaśniające  zostało  przeprowadzone  prawidłowo, 

wyjaśnienia wraz z dowodami potwierdziły konkurencyjny i realny charakter ceny zaoferowanej 

przez  przystępującego  Foxmet,  więc  zamawiający  prawidłowo  nie  zastosował  sankcji 

w postaci  odrzucenia  jego  oferty.  Zatem  zarzuty  postawione  w  pkt  5  i  6 petitum 

odwołania, 

jako bezpodstawne 

zostały przez Izbę oddalone. 

S

kład  orzekający  wskazuje  dalej,  że  nie  mógł  zostać  również  uwzględniony  zarzut 

naruszenia 

przez zamawiającego art. 7 ust. 1 p.z.p. (zarzut nr 7 z petitum odwołania), bowiem 

powiązany z pozostałymi, oddalonymi przez Izbę zarzutami, zarzut ten został niepotwierdzony 

w ustalonym  stanie  sprawy.  N

ie  wykazano,  żeby  wybór  oferty  najkorzystniejszej  był 

nieprawidłowy, czy aby doszło do naruszenia naczelnych zasad p.z.p.  

Krajowa  Izba 

Odwoławcza  pominęła  dowody  w  postaci:  wniosku  o  zmianę  danych 

rejestrze  przedsiębiorców,  oświadczenia  M.C.,  potwierdzenia  wykonania  operacji, 

zarządzenia  Sądu  Rejonowego  w  Gliwicach,  zawiadomienia  o  wszczęciu  i  postanowienia 

umorzeniu  śledztwa,  oświadczenia  Jarub  Sp.J.  w  Orzeszach,  decyzji  Marszałka 

Województwa  Śląskiego,  oferty  Komart  Sp.  z  o.o.  w  Knurowie,  referencji,  zawiadomienia 

przestępstwie i skargi do Prezesa UODO, złożone przez przystępującego Foxmet. Rzeczone 

dokumenty 

nie  stanowiły  podstawy  do  dokonywania  przez  zamawiającego  czynności 

w przetargu,  zatem 

dowody  te  są  spóźnione  i  składane  w  istocie  całkowicie  poza  materią 

sporu,  którą  jest  ocena  prawidłowości  czynności  zamawiającego  w  postępowaniu,  a  więc 

przedmiotowe dokumenty pozostają poza spektrum przedmiotu rozpoznania.  

Natomiast dowody złożone przez zamawiającego i odwołującego w znaczącej części 

się duplikowały, zaś te, które stanowiły dokumentację postępowania, już się ex lege znajdował 

w  aktach  sprawy  (vide 

§ 8 ust. 1 rozporządzenia  Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 

2010 r. w sprawie regulaminu przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. z 2018 r., poz. 1092 ze 

zm.)). 

Zgodnie  z  treścią  art.  192  ust.  2  p.z.p.  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Brak  potwierdzenia  zarzutów  wskazanych 

odwołaniu  powoduje,  iż  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona 

hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 p.z.p.  

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji. 


Rozstrzygnięcie  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  wydano  na  podstawie  art. 

192 ust. 9 i 10 p.z.p., tj. stosownie do wyniku postępowania – obciążając odwołującego, jako 

stronę  przegrywającą,  kosztami  postępowania  odwoławczego,  na  które  zgodnie  z  §  3  pkt 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972) złożył się uiszczony przez 

odwołującego wpis od odwołania. 

Przewodniczący:      ………………………………… 

Członkowie:   

………………………………… 

…………………………………