KIO 537/20, KIO 540/20 WYROK dnia 19 czerwca 2020 r.

Stan prawny na dzień: 19.08.2020

Sygn. akt: KIO 537/20, KIO 540/20 

WYROK 

z dnia 19 czerwca 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Luiza Łamejko 

Członkowie:   

Emil Kuriata 

Jan Kuzawiński 

Protokolant:            

Adam Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2020 r. 

w Warszawie odwołań wniesionych 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A.  w dniu 13 marca 

2020 r. przez wykonawcę FBSerwis Wrocław Sp. z o.o. z siedzibą 

w Bielanach Wrocławskich (sygn. akt: KIO 537/20),  

B.  w  dniu  13  marca 

2020  r.  przez  wykonawcę  Wrocławskie  Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania ALBA S.A. z siedzibą we Wrocławiu (sygn. akt: KIO 540/20), 

w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Wrocław, w imieniu i na rzecz której działa 

Ekosystem Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu 

przy  udziale  wykonawcy 

Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  ALBA  S.A.  

z  siedzibą  we  Wrocławiu  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego w sprawie o sygn. akt: KIO 537/20 po stronie odwołującego 

orzeka: 

1.  W sprawie o sygn. akt: KIO 537/20: 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutów  uwzględnionych  przez 

z

amawiającego oraz zarzutów wycofanych przez odwołującego. 

Uwzględnia  odwołanie  wykonawcy  FBSerwis  Wrocław  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w Bielanach Wrocławskich w  zakresie zarzutu zawartego w punkcie  8 lit. c petitum 

odwołania i nakazuje Zamawiającemu dokonanie modyfikacji postanowień rozdziału 

XV  pkt  5  SWU  przez  wskazanie,  że  administratorem  danych  osobowych  osób 

zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  systemu 

wizyjnego  monitorowania  pojazdów 


jest Z

amawiający, a w konsekwencji, dokonanie modyfikacji treści Załącznika nr 1 do 

projektu umowy powierzenia przetwarzania danych osobowych przez dodanie rodzaju 

powierzonych danych osobowych w  postaci  wizerunku  osób  zarejestrowanych przy 

wykorzystaniu systemu wizyjnego monitorowania pojazdów.  

W pozostałym zakresie odwołanie uznaje za nieuzasadnione. 

Kosztami  postępowania  obciąża  Zamawiającego  w  części  1/2  oraz  Odwołującego  

w części 1/2 i: 

1.4.1  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  22  200  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia dwa tysiące dwieście złotych zero groszy) stanowiącą koszty 

poniesione  przez  O

dwołującego  tytułem  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia 

pełnomocnika oraz koszty poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia 

pełnomocnika; 

1.4.2 zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: 

siedem 

tysięcy pięćset złotych zero groszy). 

2.  W sprawie o sygn. akt: KIO 540/20: 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutów  uwzględnionych  przez 

Z

amawiającego oraz zarzutów wycofanych przez Odwołującego. 

Uwzględnia  odwołanie  wykonawcy  Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania 

ALBA  S.A.  z  siedzibą  we  Wrocławiu  w  zakresie  zarzutu  zawartego  w  punkcie  10 

petitum  odwołania  i  nakazuje  Zamawiającemu  dokonanie  modyfikacji  postanowień 

treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia przez wykreślenie z rozdziału XV 

SWU oraz Załącznika nr 24 do SWU wymogu, aby system monitorowania wizyjnego 

pojazdów generował widok otoczenia pojazdu bez martwych stref (360°) i widok z góry 

(tzw. „widok z lotu ptaka”). 

W pozostałym zakresie odwołanie uznaje za nieuzasadnione. 

Kosztami  postępowania  obciąża  Zamawiającego  w  części  1/9  oraz  Odwołującego  

w części 8/9 i: 

2.4.1.  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  22 200  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia dwa tysiące dwieście złotych zero groszy) stanowiącą koszty 

poniesione  przez  O

dwołującego  tytułem  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia 

pełnomocnika oraz koszty poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia 

pełnomocnika; 

2.4.2. zasądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 1 133 zł 33 gr (słownie: 

jeden tysiąc sto trzydzieści trzy złote trzydzieści trzy grosze). 


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego we Wrocławiu. 

Przewodniczący:      ……………………………..   

Członkowie:   

……………………………..   

……………………………..   


Sygn. akt: KIO 537/20, KIO 540/20 

U z a s a d n i e n i e 

Gmina Wrocław, w imieniu i na rzecz której działa Ekosystem sp. z o.o. z siedzibą we 

Wrocławiu  (dalej: „Zamawiający”)  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Odbiór,  zbieranie,  transport  

i zagosp

odarowanie odpadów komunalnych pochodzących z terenu Gminy Wrocław w obrębie 

sektora  IV 

– Psie Pole”. Postępowanie to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy  

z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843), zwanej 

dalej: „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym 

Unii Europejskiej 

w dniu 3 marca 2020 r. pod pozycją 2020/S 044-104364.  

Sprawa o sygn. akt: KIO 537/20 

W  dniu  13  marca  2020  r.  wykonawca 

FBSerwis  Wrocław  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Bielanach  Wrocławskich  (dalej:  „Odwołujący  1”  lub  „FBSerwis”)  wniósł  odwołanie  wobec 

postanowień  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej:  „SIWZ”)  zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie: 

art. 29 ust. 2 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 353

¹ i art. 387 § 1 k.c. w zw. z art. 14 

ust.  1  ustawy 

Pzp  przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  może  utrudniać 

uczciwą konkurencję, a przy tym sprzeczny z zasadami współżycia społecznego i niemożliwy 

do  wykonania  (przez  wykonawców  innych  niż  ten,  który  aktualnie  świadczy  usługę  odbioru 

odpadów w zakresie odpowiadającym zakresowi zamówienia udzielanego w Postępowaniu), 

tj. przez wymaganie w rozdziale II pkt 2 ppkt 1 i 2 

Szczegółowych Warunków Umowy (dalej: 

„SWU”) obowiązku wyposażenia nieruchomości w pojemniki przeznaczone do gromadzenia 

niesegre

gowanych odpadów  komunalnych oraz w  pojemniki  do  selektywnego gromadzenia 

odpadów  najpóźniej  do  dnia  rozpoczęcia  realizacji  usługi  przy  jednoczesnym  zastrzeżeniu  

w § 4 ust. 3 Projektu Umowy, że przedmiot umowy będzie realizowany nie wcześniej, niż od 

dnia 

wskazanego  przez  Zamawiającego  w  dniu  zawarcia  umowy,  przy  czym  termin 

rozpoczęcia realizacji usługi rozpocznie się nie wcześniej, niż 30 dni od dnia zawarcia umowy, 

co  oznacza,  że  Wykonawca  może  być  zobligowany  do  wyposażenia  nieruchomości  

w pojemniki w 

ciągu zaledwie 30 dni i to w sytuacji, gdy wykonawca dotychczas realizujący 

usługę odbioru odpadów nie zabierze własnych pojemników z nieruchomości, co w praktyce 


będzie niemożliwe do wykonania, przy czym takie naruszenie prowadzi do nieuzasadnionego 

faworyzowania  jednego  z 

wykonawców  zdolnych  do  wykonania  zamówienia  (tj.  tego,  który 

aktualnie świadczy usługę odbioru i zagospodarowania odpadów na terenie Sektora I) przy 

jednoczesnym dyskryminowaniu 

innych potencjalnych wykonawców; 

art. 29 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 353

 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  bez 

uwzględnienia  wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie 

oferty,  tj.  przez  wskazanie  w 

Rozdziale  XIII  pkt  3  SWU  możliwości  dostarczenia  przez 

Zamawiającego  oprogramowania  monitorującego  pracę  wagi  Wykonawcy  nie  ingerującego  

w  system  wykonawcy  i  monitorujące  wyłącznie  ważenia  pojazdów  realizujących  przedmiot 

Umowy przy jednoczesnym ustaleniu 

w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. o Projektu Umowy kary umownej 

za  uniemożliwienie  Zamawiającemu  dostarczenia  i  zainstalowania  oprogramowania 

monitorującego pracę wagi Wykonawcy, w wysokości 5 000 zł za każdy dzień i za każdą wagę, 

bez  jakiegokolwiek  doprecyzowan

ia  założeń  technicznych  takiego  systemu  oraz  bez 

przewidzenia sposobu bądź procedury kontroli przez Wykonawcę działania takiego systemu  

i  nie  wyrażenia  zgody  na  jego  zaimplementowanie  w  przypadku,  gdyby  ww.  system  mógł 

monitorować  dane  innych  kontrahentów  Wykonawcy  lub  ingerować  w  system  wagowy,  

w sytuacji, gdy brak tego rodzaju zapisów naraża Wykonawcę na ryzyko odpowiedzialności 

wobec innych klientów, utraty istotnych z punktu widzenia prowadzonej działalności informacji 

stanowiących  ścisłą  tajemnicę  przedsiębiorstwa  oraz  poniesienia  z  tego  tytułu  wymiernych 

strat; 

art.  29  ust.  1  i  2  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  opisanie  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób,  który  może  utrudniać  uczciwą  konkurencję,  który  jednocześnie 

charakteryzuje  produkty  dostar

czane  przez  konkretnego  dostawcę,  co  może  prowadzić  do 

n

ieuzasadnionego uprzywilejowania jednego dostawcy i wyeliminowania innych dostawców, 

tj.  przez  wskazanie  w  rozdziale  XVII  pkt  1  ppkt  1  SWU  wymogu  wyposażenia  wszystkich 

pojazdów  bezpylnych  realizujących  odbiór  odpadów  oraz  myjek  w  system  monitorowania 

pojazdów bazujący na zapisie obrazu z 4 kamer generujących widok otoczenia pojazdu bez 

martwych stref (360°) i widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”) w czasie rzeczywistym oraz 

nagrywarkę  cyfrową  do  zapisu  materiału  video  z  wszystkich  kamer  spełniający  wymagania 

okre

ślone w Załączniku nr 28 do SWU, który to system aktualnie jest oferowany tylko przez 

jednego  dostawcę  na  rynku,  a  przy  tym  jego  wymaganie  nie  zapewnia  Zamawiającemu 

realnych  korzyści  w  stosunku  do  rozwiązań  oferowanych  przez  innych  dostawców,  co  tym 

samym  oznacza,  że  wymaganie  Zamawiającego  nie  jest  uzasadnione  potrzebami 

Zamawiającego; 

art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw. z art. 387 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp 


poprzez  opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  może  utrudniać  uczciwą 

konkurencję,  a  przy  tym  jest  niemożliwy  do  wykonania  w  ramach  czasowych  zakreślonych 

przez Zamawiającego, tj. przez wymaganie w rozdziale XVII pkt 5 SWU, aby system wizyjnego 

monitorowania  pojazd

ów  zapewniał  anonimizację  zarejestrowanych  w  materiale  osób  

i pojazdów w sytuacji, gdy obecnie żaden z podmiotów oferujących tego rodzaju systemy na 

rynku nie zapewnia bieżącej anonimizacji, a stworzenie takiej funkcjonalności musiałoby się 

wiązać z nieproporcjonalnie wysokimi do przedmiotu zamówienia nakładami, a nadto byłoby 

niemożliwe do implementacji w terminie realizacji zamówienia; 

art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, art. 353

k.c. oraz art. 58 § 1 w zw. z art. 556 i art. 638 

k.c. oraz w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób 

niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  a  przy  tym  pozostający  w  sprzeczności  z  przepisami 

ustawy Kodeks cywilny o rękojmi i tym samym ułożenie treści stosunku prawnego w sposób 

sprzeczny z jego naturą, tj. przez ustalenie w § 18 Projektu Umowy, że Wykonawca udziela 

na  przedmiot  Umowy  rękojmi  na  okres  12  miesięcy  od  dnia  zakończenia  realizacji  umowy, 

podczas  gdy  przedmiotem  Umowy  jest  co  do  zasady  świadczenie  usługi  odbioru  

i  zagospodarowania  odpadów,  do  której  zgodnie  z  art.  750  k.c.  stosuje  się  odpowiednio 

przepisy  o  zleceniu,  które  to  świadczenie  nie  obejmuje  wytworzenia  rezultatu,  który  byłby 

zdatny  do  poddania się sprawdzianowi  na  istnienie wad, których dotyczy  odpowiedzialność  

z tytułu rękojmi; 

art. 5, art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353

 k.c. oraz art. 

483 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy 

Pzp poprzez: 

a.  ustanowienie  w  §  15  ust.  2  Projektu  Umowy  rażąco  wygórowanych  kar  umownych,  tj.  

w szczególności: 

i. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 zł 

za każdy stwierdzony przez Zamawiającego przypadek niedostarczenia Harmonogramu (lub 

jego aktualizacji po uprzednim zaakceptowaniu przez Zamawiającego) w formie papierowej 

przedstawicielowi punktu aptecznego, 

za każdy Harmonogram, za każdy dzień następujący 

po upływie terminu, 

ii. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. f) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 zł 

za  każdy  przypadek  niedostarczenia  Zamawiającemu  oświadczenia  potwierdzającego 

w

ypełnienie obowiązku dostarczenia Harmonogramu na teren nieruchomości o charakterze 

jednorodzinnym; 

iii. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 1 000 

zł w przypadku niedostarczenia i/lub nieudostępnienia Zamawiającemu w tym na Wirtualnym 

Dysku,  któregokolwiek  z  elementów  sprawozdania  miesięcznego  i/lub  Miesięcznych  Kart 


Bilansu  Odpadów  Komunalnych  określonych  w  SWU,  rozdział  XVIII,  w  terminie  do  14 

kalendarzowego następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, za każdy dzień następujący po 

upływie terminu, za każdy element, 

iv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  a)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w  wysokości  

10  000  zł  za  nieprzypisanie  unikalnych  numerów  seryjnych  (ID)  do  MGO,  zgodnie  

z terminami i/lub wymogami określonymi w SWU, rozdział XIII, pkt 5, ppkt 1) i ppkt 4), za każdy 

dzień następujący po upływie terminu; 

v. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. b) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 100 zł 

za  nieprzypisanie  unikalnych  numerów  seryjnych  (ID)  do  MGO,  zgodnie  z  terminami  i/lub 

wymogami określonymi w SWU, rozdział XIII, pkt 5, ppkt 1) i ppkt 4), za każde MGO, za każdy 

dzień następujący po upływie terminu; 

vi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  c)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w  wysokości  

10  000 zł  za nieprzypisanie numerów  Transponderów  zamontowanych na  pojemnikach,  do 

adresów MGO, zgodnie z terminami i/lub wymogami określonymi w SWU, rozdział XIII, pkt 5, 

ppkt 2) i ppkt 4), 

za każdy dzień następujący po upływie terminu; 

vii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  d)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w  wysokości  

0  zł  za  nieprzypisanie  numerów  Transponderów  zamontowanych  na  pojemnikach,  do 

adresów MGO, zgodnie z terminami i/lub wymogami określonymi w SWU, rozdział XIII, pkt 5, 

ppkt 2) i ppkt 4), 

za każde MGO, za każdy dzień po upływie terminu; 

viii. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 30 000 

zł za nieprzypisanie do wykazu adresów nieruchomości przekazanych przez Zamawiającego, 

informacji o MGO, do którego należą poszczególne nieruchomości, zgodnie z terminami i/lub 

wymogami  określonymi  w  SWU,  rozdział  XIII,  pkt  5,  ppkt  3)  i  ppkt  4),  za  każdy  dzień 

następujący po upływie terminu; 

ix. pr

zewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. f) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 100 zł 

za  nieprzypisanie  do  wykazu  adresów  nieruchomości  przekazanych  przez  Zamawiającego, 

informacji o MGO, do którego należą poszczególne nieruchomości, zgodnie z terminami i/lub 

wymogami  określonymi  w  SWU,  rozdział  XIII,  pkt  5,  ppkt  3)  i  ppkt  4),  za  każdy  adres 

nieruchomości, za każdy dzień następujący po upływie terminu; 

x. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 5 000 zł 

za  każdy  przypadek  niedostarczenia  wyliczeń  określonych  w  SWU  rozdział  XIX,  pkt  2,  

w  wersji  papierowej  i/lub  elektronicznej  na  Wirtualnym  Dysku,  za  każdy  dzień  po  upływie 

terminu; 

xi. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 2 000 


zł za każdy przypadek niedostarczenia dokumentów sporządzonych zgodnie z SWU, rozdział 

XIX

, pkt 3, w wersji papierowej i/lub elektronicznej na Wirtualnym Dysku za każdy dokument, 

za 

każdy dzień po upływie terminu;  

xii. przew

idzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. o) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 150 

  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego  przepełnienia  któregokolwiek  

z  pojemników  o  pojemności  mniejszej  niż  1,1  m³  przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów 

komunalnych bezpośrednio z terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, za każdy 

pojemnik; za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie odpadami powyżej poziomu 

% całkowitej pojemności danego pojemnika; 

xiii. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 600 

  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego  przepełnienia  któregokolwiek  

z pojemników o pojemności 1,1 m³ i większej do zbiórki odpadów komunalnych bezpośrednio 

z terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, za każdy pojemnik; za przepełnienie 

pojemnika uważa się jego wypełnienie odpadami powyżej poziomu 80% całkowitej pojemności 

danego pojemnika; 

xiv. p

rzewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. q) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 

zł  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego  przepełnienia  któregokolwiek  

z pojemników do zbiórki niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych, odpadów  

z  tw

orzyw  sztucznych,  metali  oraz  opakowań  wielomateriałowych,  odpadów  z  papieru, 

odpadów ze szkła oraz bioodpadów bezpośrednio z terenów nieruchomości niezamieszkałych; 

za  przepełnienie  pojemnika  uważa  się  jego  wypełnienie  odpadami  powyżej  poziomu  80% 

całkowitej pojemności danego pojemnika; 

xv. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. r) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 zł 

za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego  niewykonania  przez  Wykonawcę 

obowiązku  sukcesywnej  wymiany  pojemnika  na  odpady  wielkogabarytowe  zbierane  

w  pojemnikach  ogólnodostępnych  w  przypadku  jego  zapełnienia  odpadami  powyżej  90% 

pojemności pojemnika przez cały okres wskazany w Zleceniu, za każdy pojemnik, za każdy 

dzień następujący po upływie terminu; 

xvi. przewidzi

anej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. t) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 400 

zł  za  każdorazowe  niewykonanie  obowiązku  opróżniania,  pojemników  do  gromadzenia 

przeterminowanych  leków,  z  częstotliwością  gwarantującą  niedopuszczenie  do  wypełnienia 

pojemników odpadami powyżej 90% ich całkowitej pojemności; 

xvii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2 pkt  11  lit.  z)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w  wysokości  

10 000 zł za brak oznakowania pojazdu SZOP zgodnie ze wzorem stanowiącym zał. nr 17 do 

SIWZ  w  terminie  do  pierwszego  dnia  drugiego  miesiąca  realizacji  usługi,  za  każdy  dzień 


następujący po upływie terminu; 

xviii. 

przewidzianej  w  § 15  ust.  2 pkt  12  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w  wysokości  

5 000 zł za niezapewnienie Zamawiającemu (w jego siedzibie) w terminie, dostępu do danych 

z systemu wizyjnego monitorowania pojazdów, o którym mowa w SWU rozdział XV pkt 2 wraz 

z funkcjonalnościami, opisanymi w SWU rozdział XV pkt 3-8 i 10, za każdy dzień następujący 

po upływie terminu; 

xix. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. p) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 5 000 

zł  za  niezapewnienie  Zamawiającemu  w  ramach  dostępu  do  danych  z  systemu  wizyjnego 

monitorowania pojazdów, jakiejkolwiek funkcjonalności i/lub danych, o których mowa w SWU 

rozdział XV pkt 2-8 za każdy przypadek, za każdy dzień; 

xx. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 5 000 

zł  za  nieprzywrócenie  w  terminie  określonym  w  SWU  dostępu  do  wizyjnego  systemu 

monitorowania pojazdów w przypadku zaistnienia awarii, za każdy przypadek, za każdy dzień;  

xxi. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. r) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 

zł za każdy stwierdzony przez Zamawiającego przypadek, braku czytelności rejestrowanego 

przez  zainstalowane  na  pojazdach  kamery  (

zgodnie  z  opisem  w  SWU  rozdział  XV  pkt  1), 

zapisu materiału video, za każdą kamerę, za każdy dzień; 

xxii. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. s) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 

zł za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązku dotyczącego wyposażenia pojazdów 

realizujących odbiór odpadów w system, o którym mowa w SWU rozdział XV, pkt 16, za każdą 

niezgodność w stosunku do wymagań określonych w SWU, za każdy dzień, za każdy pojazd; 

xxiii. 

przewidzianej  w  § 15  ust.  2 pkt  14  lit. g)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w  wysokości  

10 000 zł za każdy dzień niedziałania monitoringu wizyjnego bazy, za każdy przypadek; 

xxiv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2 pkt  14  lit.  j)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w  wysokości  

10 000 zł za każdy przypadek stwierdzenia przez Zamawiającego magazynowania na terenie 

bazy  magazynowo-

transportowej  selektywnie  odebranych  odpadów  dłużej  niż  3  miesiące,  

z  zastrzeżeniem,  że  jeżeli  termin  określony  w  posiadanej  przez  Wykonawcę  decyzji  na 

zbieranie odpadów jest krótszy, to Wykonawca zobowiązany jest dostosować się do terminu 

określonego w przedmiotowej decyzji, za każdy dzień, za każdą frakcję; 

xxv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w  wysokości  

5 000 zł za uniemożliwianie/utrudnianie przeprowadzenia Zamawiającemu kontroli, za każdy 

przypadek; 

w  takiej  wysokości,  w  taki  sposób,  że  w  przypadku  częściowej  ich  kumulacji  i  wystąpienia 

okoliczności  uzasadniających  ich  nałożenie  w  dłuższym  okresie  czasu  (np.  przez  kilka 


miesięcy) sumaryczna ich wartość może przekroczyć wartość całej umowy (wynagrodzenia 

w

ykonawcy),  co  powoduje,  że  wszystkie  te  kary  mogą  być  uznane  za  kary  rażąco 

wygórowane, 

b. lit. o) - r) oraz t) Projektu Umowy kar umownych naliczanych w przypadku stwierdzenia przez 

Zamawiającego  zapełnienia  się  pojemników  na  odpady  komunalne  w  określonej  proporcji 

(odpowiednio  80%  i  90%),  co  należy  uznać  za  działanie  sprzeczne  z  naturą  świadczenia 

polegającego na odbiorze odpadów komunalnych i co wiąże się z obciążeniem Wykonawcy 

niemożliwym  do  uniknięcia  ryzykiem  ponoszenia  kosztów  kar  umownych,  bowiem 

przepełnianie się pojemników jest okolicznością, która często jest niemożliwa do przewidzenia 

i  zapobieżenia,  mimo  zapewnienia  przez  Wykonawcę  odpowiedniej  częstotliwości  odbioru 

odpadów i należytej staranności, co oznacza, że obciążanie wykonawcy taką karą winno być 

uznane za niezgodne z zasadami współżycia społecznego, 

c. 

ustanowienie w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. ee) Projektu Umowy kary umownej za niewykonanie 

obowiązku  dotyczącego  niezwłocznego  zrealizowania  usługi  odbioru  w  sytuacji,  gdy 

wcześniejszy odbiór był utrudniony (np. z uwagi na brak dojazdu, niewystawiony pojemnik itp.), 

która  to  kara  nakłada  na  wykonawcę  konieczność  wielokrotnego  wykonywania  usługi  

w  przypadku  zaniedbań  właścicieli  nieruchomości,  przy  czym  zakres  takiego  obowiązku  

i potencjalnej wysokości kar umownych wynikających z jego niezrealizowania jest niemożliwy 

do oszacowania na etapie kalkulowania oferty, 

art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353¹ w zw. z art. 483 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

ustanowienie  w  §  15  ust.  2  Projektu  Umowy  kar  umownych  naliczanych  za  każdy  dzień 

opóźnienia  w  wykonaniu  zobowiązań  bądź  za  każdy  dzień  trwania  określonej  sytuacji,  bez 

jednoczesnego  określenia  końcowego  terminu  naliczania  kar  umownych  ani  kwoty 

maksymalnej, do poz

iomu której będą one naliczane, co prowadzi do możliwości obciążenia 

wykonaw

cy  świadczeniem  z  tytułu  zapłaty  kary  umownej  niekreślonym  w  czasie  (tworząc 

zobowiązanie  wieczne)  i  tym  samym  nie  spełnia  istoty  wynikającego  z  art.  483  §  1  k.c. 

wymagania określenia sumy pieniężnej podlegającej zapłacie w związku z niewykonaniem lub 

nien

ależytym  wykonaniem  zobowiązania  pieniężnego,  a  nadto  skutkuje  tym,  że  wszystkie 

takie  kary  winny  być  uznane  za  rażąco  wygórowane  (bowiem  ich  ostateczna  wysokość,  

w przypadku trwania opóźnień bądź naruszeń w dłuższym okresie czasu, może się okazać 

niezmie

rnie wysoka i prowadzić do nieuzasadnionego wzbogacenia Zamawiającego), 

8. art. 29 ust. 2 ustawy Pzp w zw. z art. 58 k.c. oraz art. 353

¹ k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 k.c. 

przez: 

a. 

zobowiązanie  Wykonawcy  do  zawarcia  Umowy  powierzenia  przetwarzania  danych 

osobowych,  w  ramach 

której  Zamawiający  powierzy  Wykonawcy  nadmiarową  ilość  danych 


osobowych - 

co jest niezgodne z art. 5 ust. 1 lit c. Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego 

i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku 

z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz 

uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), „RODO", podczas 

gdy  do  prawidłowej  realizacji  umowy,  wystarczające  jest  powierzenie  danych  osobowych 

obejmujących: 

imię, 

nazwisko, 

adres 

nieruchomości 

której 

dotyczy 

reklamacja/wniosek/uwaga/za  strzeżenie,  dane  kontaktowe  oraz  kontent  o  potencjalnej  

i prawdopodobnej zawartości danych osobowych w postaci wiadomości tekstowej, dokumentu, 

obrazu fotografii, 

b. 

nałożenie  na  Wykonawcę  zobowiązania  określonego  w  §  8  ust.  2  projektu  umowy 

powierzenia przetwarzania danych, 

podczas gdy jest ono zbędne i nadmiarowe, 

c. 

wskazanie  w  rozdziale  XV  pkt  5  Szczegółowych Warunków  Umowy,  że  administratorem 

dan

ych  osobowych  osób  zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  systemu  wizyjnego 

monitorowania  pojazdów  jest  Wykonawca,  podczas  gdy  -  zgodnie  z  art.  4  pkt  7  RODO  - 

administratorem  danych  osobowych  osób  zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  systemu 

wizyjnego monitoro

wania pojazdów jest Zamawiający. 

Odwołujący 1 wniósł o: 

uwzględnienie odwołania w całości, 

nakazanie  Zamawiającemu  modyfikacji  w  rozdziale  II  pkt  2  ppkt  1  i  2  SWU  poprzez 

określenie zmodyfikowanie zasad i terminów wyposażenia nieruchomości w pojemniki w taki 

sposób, że Wykonawca: 

a. 

będzie miał zapewniony okres minimum 90 dni od dnia zawarcia Umowy na wyposażenie 

nieruchomości w pojemniki na odpady oraz 

b. 

przy  zawarciu  Umowy  Wykonawca  otrzyma  harmonogram  usuwania  z  nieruchomości 

pojemników  przez Wykonawcę  dotychczas  realizującego  usługę  odbioru odpadów  z  terenu 

Sektora I oraz 

c. 

termin  wyposażenia  poszczególnych  nieruchomości  w  pojemniki  na  odpady  w  żadnym 

wypadku  nie  będzie  krótszy  niż  2  dni  robocze  od  przewidzianego  w  ww.  harmonogramie 

termi

nu  usunięcia  pojemników  przez  wykonawcę  dotychczas  realizującego  usługę  lub  od 

faktycznego usunięcia tych pojemników - w przypadku, gdy faktyczne ich usunięcie nastąpi 

później, 

nakazanie Zmawiającemu zmiany pkt 5 ppkt 4 w rozdziale XIII SWU poprzez nadanie mu 

następującego brzmienia: 

„4) Wykonawca  wyniki  inwentaryzacji  prześle  Zamawiającemu  nie  później  niż  w  terminie  8 


tygodni od dnia zawarcia umowy, w formie tabelarycznej (MS Excel), zgodnie z załącznikami 

nr 21, 22 oraz 23, z zastrzeżeniem, że dane w zakresie unikalnych numerów seryjnych (kodów) 

Transponderów  sparowanych  z  MGO  zgodnie  z  załącznikiem  nr  22  Wykonawca  uzupełni 

niezwłocznie po zamontowaniu Transponderów na pojemnikach, jednakże nie później niż 10 

tygodni od dnia zawarcia umowy” 

nakazanie 

Zmawiającemu zmiany pkt 5 ppkt 6 w rozdziale XIII SWU poprzez nadanie 

mu następującego brzmienia: 

„6)  Wykonawca  w  ciągu  7  dni  kalendarzowych  od  otrzymania  wyników  weryfikacji 

inwentaryzacji  udostępni  dane  Zamawiającemu  w  systemie  monitoringu  pojazdów  

i id

entyfikacji pojemników poprzez portal internetowy o którym mowa w pkt 2, z zastrzeżeniem, 

że  dane  w  zakresie  unikalnych  numerów  seryjnych  (kodów)  Transponderów  sparowanych  

z MGO Wykonawca uzupełni niezwłocznie po zamontowaniu Transponderów na pojemnikach, 

jednakże nie później niż 10 tygodni od dnia zawarcia umowy”, 

nakazanie Zamawiającemu wykreślenia z treści rozdziału XVII SWU oraz Załącznika nr 24 

do SWU wymogu, aby system monitorowania wizyjnego pojazdów generował widok otoczenia 

pojazdu  bez  martwych 

stref  (360°)  i  widok  z  góry  (tzw.  „widok  z  lotu  ptaka”)  w  czasie 

rzeczywistym; 

nakazanie Zamawiającemu wykreślenia pkt 5 z rozdziału XV SWU, 

nakazanie  Zamawiającemu  wykreślenie  §  18  z  treści  Projektu  Umowy  oraz  nadanie 

postanowieniu § 17 ust. 5 Projektu Umowy następującego brzmienia: 

„5. 100 % zabezpieczenia należytego wykonania umowy Zamawiający zwróci w terminie 30 

dni  od  dnia  wykonania  przez  Wykonawcę  całości  przedmiotu  umowy  i  uznania  go  przez 

Zamawiającego za należycie wykonane”; 

obniżenia kar przewidzianych w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) i f), § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a), c) i e),  

§ 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) i b), § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p) - s) oraz lit. bb, § 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) i r), 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. g), k), o) i p) Projektu Umowy do wysokości odpowiednio dla kary: 

a. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) Projektu Umowy - do wysokości 100 zł, 

b. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. f) Projektu Umowy - do wysokości 100 zł, 

c. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy do wysokości 50 zł, 

d. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a) Projektu Umowy do wysokości 1 000 zł, 

e. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. b) Projektu Umowy do wysokości 10 zł, 

f. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. c) Projektu Umowy do wysokości 1 000 zł; 


g. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. d) Projektu Umowy do wysokości 10 zł, 

h. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy do wysokości 5 000 zł; 

i. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. f) Projektu Umowy do wysokości 10 zł, 

j. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy do wysokości 500 zł; 

k. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 200 zł; 

l. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. z) Projektu Umowy do wysokości 1 000 zł; 

m. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. o) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 

zł; 

n. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. p) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 zł; 

o. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 500 zł; 

p. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. r) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 50 zł; 

q. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. s) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 50 zł. 

r. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. g) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 50 zł, 

s. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. j) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 2 000 

zł, 

t. 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy kary umownej w wysokości 2 000 

zł; 

wykreślenia kar umownych przewidzianych w: 

a. § 15 ust. 2 pkt 11 lit. o) Projektu Umowy; 

b. § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p) Projektu Umowy; 

c. § 15 ust. 2 pkt 11 lit. q) Projektu Umowy; 

d. § 15 ust. 2 pkt 11 lit. r) Projektu Umowy, 

e. § 15 ust. 2 pkt 11 lit. t) Projektu Umowy, 

f. § 15 ust. 2 pkt 14 lit. k) Projektu Umowy, 

g. § 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy, 

h. § 15 ust. 2 pkt 14 lit. p) Projektu Umowy 

względnie, na wypadek nieuwzględnienia żądania wskazanego w pkt 2 powyżej 

nakazanie Zamawiającemu obniżenia wysokości kar pkt 7 powyżej do 20% ich pierwotnej 

wysokości, 


nakazanie Zamawiającemu dokonanie zmiany polegającej na dookreśleniu, że każda z kar 

określonych w § 15 ust. 2 Umowy jako iloczyn określonej kwoty i liczby dni będzie naliczana 

za 

okres  nie  dłuższy  niż  30  dni  lub  do  oznaczonej  sumy  (np.  30  000  zł)  oraz  o  określenie 

maksymalnego  limitu  wszystkich  kar  za  nienależyte  wykonanie  umowy  na  poziomie 

odpowiadającym  karze za  jej  niewykonanie,  tj.  na  poziomie  kary  za  odstąpienie  od  umowy 

(10% wynagrodzenia wykonawcy netto), 

nakazanie Zamawiającemu dokonania zmiany treści Załącznika nr 1 do projektu umowy 

powierzenia przetwarzania danych osobowych poprzez usunięcie obecnego rodzaju danych 

osobowych i zastąpienie go poniższym: imię, nazwisko, adres nieruchomości której dotyczy 

reklamacja/wniosek/uwaga/zastrzeżenie,  dane  kontaktowe  oraz  kontent  o  potencjalnej  

i prawdopodobnej zawartości danych osobowych w postaci wiadomości tekstowej, dokumentu, 

obrazu  fotografii,  oraz  zamiana  w  treści  dokumentacji  przetargowej  w  której  znajdują  się 

odwołania do rodzaju powierzonych danych osobowych. 

nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  zmiany  treści  projektu  umowy  powierzenia 

przetwarzania danych poprzez wykreślenie zobowiązania określonego w § 8 ust. 2 projektu 

umowy  powierzenia  przetwarzania  danych,  a  także  wykreślenie  odwołań  w  treści  projektu 

umowy powierzenia do § 8 ust. 2 

nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  zmiany  treści  rozdziału  XV  pkt  5  SWU  poprzez 

wskazanie, że administratorem danych osobowych osób zarejestrowanych przy wykorzystaniu 

systemu  wizyjnego  monitorowania  pojazdów  jest  Zamawiający,  a  w  konsekwencji  zamiana 

treści  Załącznika  nr  1  do  projektu  umowy  powierzenia  przetwarzania  danych  osobowych 

poprzez  dodanie  rodzaju  powierzonych  danych  osobowy

ch  w  postaci  wizerunku  osób 

zarejestrowanych przy wykorzystaniu systemu wizyjnego monitorowania pojazdów. 

Ponadto 

Odwołujący wniósł o: 

zasądzenie  na  rzecz Odwołującego  kosztów  postępowania  według  norm  przepisanych,  

w tym kosztów zastępstwa według spisu (faktury), który przedłożony zostanie na rozprawie.  

Uzasadniając zarzuty odwołania Odwołujący 1 podniósł co następuje. 

Zarzut dotyczący zbyt krótkiego terminu na wyposażenie nieruchomości w pojemniki 

Odwołujący  1  podniósł,  że  jednym  z  najistotniejszych  elementów  opisu  przedmiotu 

zamówienia jest oznaczenie przez podmiot zamawiający terminów na realizację obowiązków 

wykonawcy. 

Odwołujący 1 przywołał wyrok Krajowej Izy Odwoławczej z dnia 7 lutego 2014 r., 

sygn.  akt  KIO  2967/13. 

Odwołujący  1  stwierdził,  że  ustanowienie  przez  Zamawiającego  

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  niemożliwego  do  dotrzymania  terminu  realizacji 


zamówienia,  przy  uwzględnieniu  specyfiki  jego  przedmiotu  oraz  obowiązujących  na  danym 

rynku reguł  związanych  z  realizacją tego  typu  zamówień  może bezpośrednio prowadzić  do 

naruszenia jednej z zasad wyrażonych w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp i tym samym prowadzić do 

naruszenia  powyższej  normy  prawnej.  Takie  działanie  narusza  również,  zdaniem 

Odwołującego 1, art. 29 ust. 2 ustawy Pzp, albowiem stanowi przejaw opisania przedmiotu 

zamówienia w sposób utrudniający uczciwą konkurencję.  

Jak  wynika  z  treści  §  4  ust.  3  Projektu  Umowy,  przedmiot  umowy  w  zakresie 

określonym  w  SWU  (z  zastrzeżeniem  części  obowiązków  dotyczących  monitorowania 

pojazdów  i  sprawozdawczości)  będzie  świadczony  od  dnia  wskazanego  przez 

Zamawiającego, przy czym termin ten (zgodnie z przypisem 1 do wskazanego postanowienia) 

rozpocznie się nie wcześniej, niż 30 dni od dnia zawarcia umowy. Stosownie zaś do § 4 ust. 2 

Projektu Umowy, z dniem 

zawarcia Umowy wykonawca zobowiązany będzie podjąć działania 

niezbędne do prawidłowego świadczenia usług objętych przedmiotem zamówienia. 

Jednocześnie, zgodnie z rozdziałem II pkt 2 ppk 1 i 2 SWU (strona 6 SWU) Wykonawca 

zobowiązany  jest  do  wyposażenia  właścicieli  nieruchomości  w  pojemniki  do  gromadzenia 

odpadów  niesegregowanych  (zmieszanych)  oraz  pojemniki  do  gromadzenia  odpadów 

zbieranych selektywnie. 

Z powyższego wynika, że Zamawiający gwarantuje wykonawcy jedynie 30 dni „okresu 

przygotowawczego

”,  w  ramach  którego Wykonawca  będzie  zobowiązany  podjąć  wszystkie 

czynności związane z zakupem wielu tysięcy pojemników (przewidywaną liczbę pojemników 

określa  Załącznik  nr  4  do  SWU),  dostosowaniem  ich  do  wymagań  Zamawiającego  (w  tym 

odpowiedniego  ich  ozn

akowania  oraz  rozmieszczenia  ich  na  nieruchomościach 

zlokalizowanych na obszarze Sektora IV (Psie Pole). 

Co więcej, zgodnie z pkt 5 ppkt 4 w rozdziale XIII SWU wykonawca jest zobligowany 

do  dokonania  inwentaryzacji  pojemników  (tych  już  rozstawionych  na  nieruchomościach)  

w  terminie  zaledwie  3  tygodni  od  dnia  zawarcia  umowy,  co  w  praktyce  skraca  termin 

wyposażenia nieruchomości w pojemniki do tego czasu. 

W  ocenie  Odwołującego  1,  tak  krótki  termin  na  wyposażenie  nieruchomości  

w pojemniki przez wykonawców innych niż ten, który aktualnie realizuje przedmiot umowy, jest 

nawet  nie  tyle  trudne,  co  wręcz  niemożliwe  do  wykonania.  W  tym  zakresie  świadczenie 

wykonawcy wynikające z umowy winno być uznane za świadczenie niemożliwe w rozumieniu 

art. 387 § 1 k.c. 

Okoli

czność powyższa świadczy o nieprawidłowym, tj. naruszającym przepisy art. 29 

ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

opisaniu przedmiotu zamówienia przez Zamawiającego, 

gdyż dotrzymanie terminów określonych przez Zamawiającego jest niemożliwe przez żaden  


z p

odmiotów działających na rynku. 

Prawidłowa  realizacja  obowiązku  wyposażenia  nieruchomości  w  pojemniki 

(kilkadziesiąt  tysięcy  takich  pojemników)  wymaga  przeznaczenia  istotnych  nakładów  pracy 

oraz poświęcenia czasu znacząco przekraczającego przyjęte przez Zamawiającego terminy. 

Ponadto, 

wiąże  się  z  poniesieniem  istotnych  kosztów  przez  danego  wykonawcę,  przez  co 

zasadniczo  może  być  wykonana  dopiero  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  Zgodnie  z 

informacjami  posiadanymi  przez  Wykonawcę,  dostawa  wymaganej 

liczby pojemników (zakładając brak utrudnień związanych z wystąpieniem stanu wyjątkowego 

spowodowanego pandemią koronawirusa SARS-CoV-2) przez podmioty oferujące je na rynku 

wymag

a co najmniej 6 pełnych tygodni, a więc czasu dwukrotnie dłuższego, niż zapewniony 

przez Zamawiającego. 

Rozmieszczenie  pojemników  na  odpady  na  nieruchomościach  jest  długotrwałym  

i  skomplikowanym  logistycznie  procesem.  Pojemniki  w  pierwszej  kolejności  muszą  zostać 

zakupione  w  ilościach  i  rodzajach  dostosowanych  do  specyfiki  zamówienia  oraz  wymagań 

zamawiającego  wynikających  obowiązującego  we  Wrocławiu  systemu  gospodarowania 

odpadami, w tym co do ich odpowiedniego oznaczenia. 

Samo rozmieszczanie pojemników musi być dokonywane w ściśle usystematyzowany 

sposób - właściwe pojemniki (różniące się od siebie co do rodzaju, koloru i pojemności) muszą 

być  dostarczone  w  odpowiednie  miejsca  docelowe).  Operacja  ta  musi  zostać  poprzedzona 

inwentaryzacją  oraz  aktualizacją  danych  o  Miejscach  Gromadzenia  Odpadów  (MGO)  

w  oparciu  o  dane,  które  dopiero  zostaną  przekazane  przez  Zamawiającego  po  zawarciu 

umowy  (zgodnie  wymaganiami  określonymi  w  rozdziale  XIII  SWU).  Ponadto,  zgodnie  

z postanowieniami rozdziału II pkt 1 ppkt 1 SWU przed rozstawieniem pojemników wykonawca 

jest  zobligowany  do  przeprowadzenia  konsultacji 

z  właścicielami  nieruchomości,  co  samo  

w  sobie  również  będzie  procesem  długotrwałym  i  może  spowodować  wydłużenie  procesu 

rozstawiania pojemników. 

Operacja  wyposażenia  nieruchomości  w  pojemniki  na  terenie  sektora  IV,  zdaniem 

Odwołującego 1, wymaga co najmniej 90 dni. 

Odwołujący  1  zwrócił  uwagę,  że  operacja  rozstawienia  pojemników  w  takich 

lokalizacjach  przez  „nowego”  (wyłonionego  w  Postępowaniu  wykonawcę)  powinna  być 

realizowana we współpracy z wykonawcą, który swoje pojemniki usuwa. Z uwagi na fakt, iż 

ów drugi wykonawca nie jest w żaden sposób ww. współpracą ekonomicznie zainteresowany 

(musiałby  bowiem  pomagać  swojemu  konkurentowi),  celowym  jest  podjęcie  działań 

koordynujących  przez  samego  Zamawiającego.  Przejawem  takiego  działania  mogłoby  być 

przykładowo  przygotowanie  i  udostępnienie  wybranemu  w  Postępowaniu  wykonawcy 


harmonogramu  usuwania  pojemników  przez  dotychczasowego  usługodawcę  i  zapewnienie 

„nowemu” wykonawcy czasu na podstawienie pojemników w wymierza co najmniej 14 dni od 

usunięcia pojemników zgodnie z tym harmonogramem. Odwołujący powołał się na stanowisko 

wyrażone  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  w  wyroku  z  dnia  4  listopada  2013  r.,  sygn.  akt  

KIO 2411/13, KIO 2434/13. 

Odwołujący 1 zaznaczył, że w stanie faktycznym sprawy jedynie wykonawca aktualnie 

świadczący  usługę  odbioru  odpadów  z  obszaru  Psiego  Pola  ma  zapewnioną  możliwość 

dotrzymania terminu przyjętego przez Zamawiającego. Wspomniany wykonawca dysponuje 

już  bowiem  pojemnikami  na  odpady  znajdującymi  się  na  nieruchomościach  objętych 

przedmiotem  zamówienia,  co  oznacza,  iż  nie  będzie  on  już  musiał  -  w  przeciwieństwie  do 

Odwołującego  1  i  innych  wykonawców  -  wyposażać  nieruchomości  w  pojemniki  do 

gromadzenia  odpadów  ani  ryzykować  zapłaty  wysokich  kar  umownych  w  przypadku,  gdy 

obowiązek ten w jakimkolwiek zakresie nie zostałby terminowo wykonany. 

Celowe  jest  zatem

,  zdaniem  Odwołującego  1,  zniwelowanie  ww.  uprzywilejowania  

w  stopniu  umożliwiającym  innym  wykonawcom  złożenie  oferty  w  Postępowaniu  -  poprzez 

wydłużenie  czasu  na  wyposażenie  nieruchomości  w  pojemniki  do  co  najmniej  90  dni  oraz 

zapewnienie  współpracy  z  wykonawcą  usuwającym  pojemniki  -  w  szczególności  poprzez 

dostarczenie „nowemu" Wykonawcy harmonogramu usuwania pojemników i zagwarantowania 

minimalnego terminu na dostarczenie pojemników liczonego od terminów wskazanych w tym 

harmonogramie (lub od dnia faktycznego usunięcia pojemników  - w przypadku, gdyby takie 

usunięcie nastąpiło z przekroczeniem terminów wskazanych w harmonogramie). 

Zarzuty dotyczące systemu monitoringu wizyjnego pojazdów 

W rozdziale XVII pkt 1 ppkt 1 SWU Zamawiający wskazał na obowiązek wyposażenia 

pojazdów  realizujących  przedmiot  umowy  (pojazdy  bezpylne  oraz  myjki)  w  system 

monitorowania bazujący na zapisie obrazu z 4 kamer generujących widok otoczenia pojazdu 

bez  stref  martwych  (360  stopni)  i  widok  z  góry  (tzw.  „widok  z  lotu  ptaka”)  w  czasie 

rzeczywistym, oraz nagrywarkę cyfrową do zapisu materiału video z wszystkich kamer zgodnie 

z załącznikiem nr 28 - Wymagania dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów: 

a.  widok  bez  martwych  stref  (360  stopni)  - 

cztery  szerokokątne  kamery  rejestrujące  obraz  

z każdej strony pojazdu (w tym ze stref martwego pola), 

b. 

widok „z lotu ptaka" - dostępny dla kierowcy w czasie rzeczywistym na ekranie znajdującym 

się w kabinie widok z każdej kamery osobno oraz w formie widoku z lotu ptaka. 

System ten musi spełniać wymagania szczegółowo określone w rozdziale XVII SWU 

oraz w Załączniku nr 28 do SWU. 


Odwołujący 1 podniósł, że tak opisany przez Zamawiającego system jest oferowany 

tylko przez jednego dostawcę systemu monitorowania, tj. BRIGADE ELECTRONICS - spółki 

z  siedzibą  w  Wielkiej  Brytanii,  producenta  systemu  Backeye  360  (dalej:  „BACKEYE  360”). 

Tylko  ww.  dostawca  posiada  w  swojej  ofercie  system  wykorzystujący  kamery  działające  

w trybie 360° oraz zapewniające tzw. „widok z lotu ptaka”. 

Odwołujący  1  stwierdził,  że  opisanie  przez  Zamawiającego  przedmiotu  zamówienia  

w sposób wskazujący na system tego dostawcy pozostaje w oczywistej sprzeczności z art. 29 

ust. 3 ustawy Pzp, 

a nadto utrudnia uczciwą konkurencję w Postępowaniu bowiem: 

•  w  uprzywilejowanej  sytuacji  stawia  podmioty  korzystające  z  systemu  BACKEYE  360  lub 

posiadające z ww. podmiotem lepsze kontakty gospodarcze, 

• uzależnia wykonawców od dostawcy systemu BACKEYE 360, który mając w istocie monopol 

na  dostarczenie  systemu  opisanego  w  SIWZ  może  od  wykonawców  żądać  wynagrodzenia 

znacząco  przekraczającego  wartość  przedmiotowego  systemu,  a  także  może  potencjalnie 

odmówić  dostarczenia  i  zainstalowania  tego  systemu  w  terminach  określonych  w  SIWZ, 

eliminując de facto wykonawcę z możliwości prawidłowej realizacji Zamówienia. 

Odwołujący 1 podał też, że wskazane funkcjonalności, dostępne jedynie w systemie 

BACKEYE  360  nie  zapewniają  Zamawiającemu  realnych  korzyści.  W  szczególności,  nie 

gwarantuje on zapewnienia odpowiednio szczegółowego obrazu z każdej strefy. Zastosowanie 

w tym systemie obiektywów ultra szerokokątnych (tzw. „rybie oko”) sprawia, że przekazywany 

z kamer obraz jest rozciągnięty, zagięty i mało wyraźny. Ponadto, materiał video na łączeniach 

obrazu  z  kamer  - 

w  przypadku,  gdy  pojawi  się  tam  jakiś  obiekt  -  staje  się  zaburzony 

(pojawiający się obiekt zostaje rozciągnięty na materiał video z dwóch kamer), a tym samym 

nieczytelny.  Ponadto  taki  model  zapisu  video  wiąże  się  ze  znacznym  zwiększeniem  jego 

objętości (blisko czterokrotnym) co znacznie podwyższa koszty obsługi systemu. 

Zdaniem  Odwołującego  1,  bardziej  czytelny  byłby  obraz  rejestrowany  przez 

standardowy system monitoringu, oparty o 4 kamery, które byłyby zamontowane z przodu, tyłu 

oraz na obu bokach pojazdu. Dzięki wykorzystaniu takiego systemu uzyskiwany jest czytelny 

materia

ł  video  z  każdej  części  pojazdu  -  i  taki  materiał  może  stanowić  realny  materiał 

dowodowy na potrzeby kontroli świadczenia i jego zastosowanie pozwoli uniknąć utrudnienia 

konkurencji w p

ostępowaniu. 

Dodatkowo,  Odwołujący  1  podniósł,  że  aktualnie  nie  jest  możliwe  zaoferowanie 

systemu spełniającego wymóg określony w rozdziale XVII pkt 5 SWU, dotyczący umożliwienia 

przez system anonimizacji zarejestrowanych w materiale video osób i pojazdów. Aktualnie nie 

istnieje  na  rynku  system,  który  by  zapewniał  taką  anonimizację.  Anonimizacja  obrazu 

udostępnianego  w  trybie  rzeczywistym  (rozdział  XVII  pkt  2  SWU)  wiązałaby  się  


koniecznością 

zapewnienia 

specjalistycznego 

oprogramowania 

oraz  sprzętu 

komputerowego  dysponującego  ogromną  mocą  obliczeniową  -  a  żaden  z  dostawców 

systemów monitorowania takimi zasobami nie dysponuje. 

Ewentualna  anonimizacja  obrazu  mogłaby  być  dokonywana  -  zgodnie  z  informacją 

uzyskana od dostawców systemów monitorujących - już po zarejestrowaniu materiału w trybie 

doraźnego  jego  przetworzenia  w  oznaczonym  przez  użytkownika  zakresie.  Tego  rodzaju 

przetwarzanie  obrazu  nie  zapewniałoby  jednak  pełnej  anonimizacji  nagrania  przed  jego 

udostępnieniem Zamawiającemu, a nadto wiązałoby się z ingerencją w zapisany obraz - co 

zgodnie z 

treścią pkt 10 w rozdziale XVII SWU jest niedopuszczalne. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  w  ocenie  Odwołującego  1,  celowe  jest  nakazanie 

Zamawiającemu usunięcia pkt 10 z rozdziału XVII SWU. 

Zarzut dotyczący zapisów o rękojmi 

Odwołujący  1  stwierdził,  że  za  niezgodne  z  prawem  winno  zostać  uznać  zawarte  

w  §  18  Projektu  Umowy  postanowienie,  zgodnie  z  którym  wykonawca  zawierający  Umowę 

miałby  udzielić  Zamawiającemu  rękojmi  na  jej  przedmiot  na  okres  12  miesięcy  od  dnia 

zakończenia jej realizacji. 

Jak wskazał Odwołujący 1, świadczenie stanowiące przedmiot zamówienia jest usługą, 

do  której  zastosowanie  będą  miały  przepisy  kodeksu  cywilnego  o  zleceniu  (art.  750  k.c.). 

Przepisy k.c. nie przewidują stosowania rękojmi przy umowie zlecenia - co jest uzasadnione 

przede 

wszystkim specyfiką stosunku zlecenia. 

Przy  tego  rodzaju  świadczeniu  usługodawca  nie  jest  zobowiązany  do  osiągnięcia  

z  góry  określonego  i  zindywidualizowanego  rezultatu  (wykonania  dzieła).  W  orzecznictwie 

wskazuje się że dzieło musi istnieć w postaci postrzegaInej, pozwalającej nie tylko odróżnić je 

od  innych  przedmiotów,  ale  i  uchwycić  istotę  osiągniętego  rezultatu  (por.  wyrok  Sądu 

Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 4 listopada 2015 r. sygn. akt III AUa 844/15). Istotny jest także 

czasowy aspekt dzieła i jego powtarzalność, na co uwagę zwrócił Sąd Apelacyjny w Gdańsku 

w wyroku z dnia 4 listopada 2015 r. sygn. akt III AUa 875/15, w którym uznał, że stosunek 

prawny  wynikający  z  umowy  o  dzieło  nie  ma  charakteru  zobowiązania  trwałego  (ciągłego), 

lecz  stanowi  zo

bowiązanie  do  świadczenia  jednorazowego  i  to  po  obu  stronach  stosunku 

zobowiązaniowego. 

Jednocześnie  w  orzecznictwie  sądowym  eksponuje  się,  jako  jeden  z  najbardziej 

skutecznych sposobów na odróżnienie od siebie umów o dzieło i zlecenia, tzw. test rękojmi. 

Polega  on  na  możliwości  poddania  dzieła  testowi  na  istnienie  wad.  Jeżeli  taki  test  można 

przeprowadzić,  oznacza  to,  że  analizowana  umowa  ma  charakter  umowy  o  dzieło.  

W  przypadku  natomiast,  gdy  test  rękojmi  nie  jest  możliwy  do  wykonania,  umowa  ta  ma 


charak

ter  umowy  zlecenia.  Stosowanie  tego  argumentu  potwierdził  m.in.  wyrok  Sądu 

Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 28 maja 2013 r. sygn. akt III AUa 987/12. 

Powyższe jednoznacznie wskazuje, jak podał Odwołujący 1, że istotą umowy zlecenia 

jest to, że nie powstaje w wyniku jej wykonania rezultat, który mógłby zostać poddany ocenie 

z punktu widzenia odpowiedzialności za wady. Tym samym, nie jest możliwe stosowanie do 

umowy zlecenia 

(umowy o świadczenie usług) odpowiedzialności z tytuły rękojmi, skoro brak 

jest w tak

iej umowie elementu, który mógłby pod kątem istnienia wad (czy to wad fizycznych, 

czy też prawnych) być oceniany. 

W tej okoliczności zapis § 18 Projektu Umowy dotyczący udzielenia przez Wykonawcę 

rękojmi  na  przedmiot  umowy  jest  nieprawidłowy,  skoro  przedmiot  Umowy  nie  poddaje  się 

ocenie  w  zakresie  istnienia  ewentualnych  wad fizycznych  lub  prawnych.  Celowe  jest  zatem 

nakazanie  Zamawiającemu  wykreślenie  przedmiotowego  zapisu  z  Projektu  Umowy,  aby 

usunąć wszelkie wątpliwości co do zasad odpowiedzialności wykonawcy z tytułu wykonywania 

przedmiotu zamówienia. 

Konsekwentnie,  modyfikacji  powinien  ulec  zapis  §  17  ust.  5  Projektu  Umowy  w  taki 

sposób,  aby  przewidywał  on  zwrot  100  %  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy 

Zamawiający  w  terminie  30  dni  od  dnia  wykonania  przez  Wykonawcę  całości  przedmiotu 

umowy  i  uznania  go  za  należycie  wykonane  (bez  zatrzymywania  jakiejkolwiek  części  na 

zabezpieczenie nieistniejących roszczeń z tytułu „rękojmi”). 

Zarzuty dotyczące kar umownych 

Odwołujący 1 przywołał aprobowane w orzecznictwie stanowisko, w myśl którego co 

do  zasady  Zamawiający  uprawniony  jest  do  kształtowania  postanowień  umowy  w  sprawie 

zamówienia publicznego. Przy uwzględnieniu zasady swobody umów wyrażonej w art. 353¹ 

k.c. strony zawierające umowę, co do zasady, mogą ułożyć stosunek prawny według swego 

uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) stosunku, ustawie 

lub zasadom współżycia społecznego. O ile zasada swobody umów wymaga konsensusu obu 

stron,  o 

tyle  na  gruncie  zamówień  publicznych  doznaje  ona  trojakiego  ograniczenia:  po 

pierwsze - 

zamawiający nie może swobodnie wybrać kontrahenta, po drugie - zamawiający 

określa  zasady,  na  których  umowę  chce  zawrzeć,  po  trzecie  -  strony  nie  mogą  swobodnie 

zmienić umowy już zawartej. Drugie z tych ograniczeń wiąże się z regulacją art. 36 ust. 1 pkt 

16 ustawy Pzp, zgodnie z którą zamawiający zobowiązany jest zawrzeć w treści SIWZ istotne 

dla stron postanowienia, które zostaną wprowadzone do treści zawieranej umowy w sprawie 

zamówienia  publicznego,  ogólne  warunki  umowy  albo  wzór  umowy,  jeżeli  zamawiający 

wymaga  od  wykonawcy,  aby  zawarł  z  nim  umowę  w  sprawie  zamówienia  publicznego  na 

takich  warunkach.  Wynika  z  tego  również  uprawnienie  Zamawiającego  do  ukształtowania 


postanowień  zgodnie  z  jego  potrzebami  i  wymaganiami  związanymi  z  celem  zamówienia, 

którego zamierza udzielić. Można zatem powiedzieć, że zamawiający ma prawo podmiotowe 

do jednostronnego ustalenia warunków umowy, które zabezpieczą jego interes w wykonaniu 

przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  jego  uzasadnionymi  potrzebami.  Uprawnienie 

Zamawiającego  do  ustalenia  warunków  umowy  nie  ma  charakteru  absolutnego,  gdyż 

Zamawiający  nie  może  swego  prawa  podmiotowego  nadużywać.  Wynika  to  zarówno  

z przywołanych powyżej ograniczeń zasady swobody umów, jak i z innej podstawowej zasady 

prawa cywilnego, wyrażonej w art. 5 k.c., zgodnie z którą nie można czynić ze swego prawa 

użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub  

z zasadami współżycia społecznego, a takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest 

uważane  za  wykonywanie  prawa  i  nie  korzysta  z  ochrony.  Jak  wskazał  Sąd  Najwyższy  

w wyroku z dnia 24 kwietnia 2014 r. (III CSK 178/13) dla stwierdzenia sprzeczności danego 

zachowania  z  zasadami  współżycia  społecznego  znaczenie  ma  nie  tylko  treść,  ale  

i  zamierzony  cel  stron,  motywy  działania  danej  strony,  które  mogą  świadczyć  o  braku 

po

szanowania  dla  interesów  partnera,  naruszeniu  zasad  uczciwego  obrotu  rzetelnego 

postępowania, lojalności i zaufaniu w stosunkach kontraktowych. W kontekście powyższych 

rozważań podkreślenia wymaga, że obowiązkiem Zamawiającego jest określenie postanowień 

u

mowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  tak,  aby  cel  zamówienia  publicznego,  tj. 

zaspokojenie określonych potrzeb publicznych został osiągnięty. W swoim działaniu nie może 

jednak  korzystać  z  prawa  absolutnego,  oderwanego  od  przedmiotu  zamówienia,  sytuacji 

wy

konawcy  oraz  ciążących  na  nim  obowiązków  lako  drugiej  strony  stosunku 

zobowiązaniowego z wykonawca.  

Na  gruncie  niniejszego  postępowania  Zamawiający  przewidział  niezwykle  szeroki 

katalog  okoliczności  skutkujących  możliwością  naliczenia  kar  umownych  wobec 

Z

amawiającego. Katalog ten składa się w sumie aż ze 180 przesłanek, których znaczna część 

swym  zakresem  obejmuje  cały  szereg  okoliczności  faktycznych,  w  wielu  przypadkach 

określonych nieprecyzyjnie. W praktyce każde naruszenie przez wykonawcę któregokolwiek  

z postanowień umowy w sprawie zamówienia oraz każde naruszenie zapisów SWU stwarzać 

będzie po stronie Wykonawcy ryzyko poniesienia wysokich kosztów kar umownych. 

Nie  kwestionując  -  co  do  zasady  -  uprawnienia  Zamawiającego  do  określenia  tak 

szerokiego katalogu kar umownych naliczanych wobec wykonawcy (przy jednoczesnym braku 

przewidzenia  chociażby  jednego  przypadku,  w  którym  karę  umowną  mógłby  naliczyć 

Wykonawca) 

Odwołujący  1  wskazał,  że  w  okolicznościach  niniejszego  Postępowania  ów 

katalog  kar  umownych  zo

stał  określony  w  taki  sposób,  że  obciąża  wykonawcę  ogromnym 

ryzykiem (niewspółmiernym do charakteru prowadzonego postępowania), którego rzeczywisty 

zakres oraz rozmiar jest na etapie sporządzania oferty niemożliwy do przewidzenia. Powyższe 


wynika co najmni

ej z trzech powodów: 

  po  pierwsze,  z  określenia  wysokości  kar  umownych  na  poziomie  rażąco 

wygórowanym,  niewspółmiernym  do  potencjalnej  szkody  Zamawiającego  oraz 

wartości  świadczeń,  za  których  niewykonanie  bądź  nienależyte  wykonanie 

poszczególne  kary  mogą  zostać  naliczone,  co  przy  jednoczesnym  określeniu 

niezwykle szerokiego ich katalogu stwarza po stronie Wykonawcy ryzyko poniesienia 

straty  niewspółmiernej  do  ewentualnych  uchybień  w  realizacji  Umowy  oraz  szkody, 

która mogłaby być przez Zamawiającego poniesiona, 

  po  wtóre,  z  przewidzenia  kar  umownych  naliczanych  w  przypadkach,  które  mogą 

zaistnieć pomimo dołożenia przez Wykonawcę należytej staranności, 

  po trzecie, z braku oznaczenia maksymalnej wysokości, w jakiej kary mogą zostać na 

Wykonawcę nałożone. 

W ocenie 

Odwołującego 1, wobec takiego ukształtowania treści umowy potencjalna wysokość 

kar umownych, jakimi Zamawiający jest uprawniony obciążyć Wykonawcę, może przekroczyć 

wysokość  całego  wynagrodzenia  wypłacanego  Wykonawcy  i  to  nawet  w  przypadku,  jeśli 

świadczenie wykonawcy w znacznej części zostanie wykonane należycie.  

 

Ustanowienie kar umownych rażąco wygórowanych 

Odwołujący 1 zwrócił uwagę na pogląd wyrażony w piśmiennictwie, zgodnie z którym 

kara  umowna  jest  dodatkowym  zastrzeżeniem  umownym,  wprowadzanym  do  umowy  

w  ramach  swobody  kontraktowania,  mającym  na  celu  wzmocnienie  skuteczności  więzi 

powstałej między stronami w wyniku zawartej przez nie umowy i służy realnemu wykonaniu 

zobowiązań. Skłania ona tym samym stronę zobowiązaną, może nawet silniej niż jakiekolwiek 

inne  środki,  do  ścisłego  wypełnienia  zobowiązania.  Dłużnik,  godząc  się  na  karę  umowną, 

bierze tym samym na siebie gwarancję jego wykonania. Treścią zastrzeżenia kary umownej 

jest zo

bowiązanie się dłużnika do zapłaty wierzycielowi określonej kwoty pieniężnej w razie 

niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  zobowiązania.  Zapłata  kary  umownej  stanowi 

niejako automatyczną sankcję przysługującą wierzycielowi w stosunku do dłużnika w wypadku 

niewykonania  przez  niego  lub  nienależytego  wykonania  zobowiązania  z  przyczyn,  za  które 

dłużnik odpowiada.  

Jak podał Odwołujący 1, kara umowna, wbrew swej nazwie, nie jest karą w ścisłym 

tego  słowa  znaczeniu,  lecz  sankcją  cywilnoprawną  na  wypadek  niewykonania  lub 

nienależytego wykonania zobowiązania. Dlatego mówi się o funkcji represyjnej kary umownej, 

która szczególnie widoczna jest wówczas, gdy strony już przy zawieraniu umowy przewidują 

karę  umowną  przewyższającą  wysokość  potencjalnej  szkody  oraz  gdy  strony  ustalają karę 


umowną  w  wysokości  odpowiadającej  potencjalnej  szkodzie,  lecz  na  skutek  naruszenia 

zobowiązania do szkody nie dochodzi lub dochodzi, lecz  w o wiele mniejszym zakresie niż 

wysokość zastrzeżonej kary umownej. Element represji wyraża się również w uniezależnieniu 

prawa do domagania się należności z tytułu kary umownej od wielkości szkody (art. 484 § 1 

zd. 1 k.c. - wyr. SN z dnia 17 czerwca 2003 roku, III CKN 122/01, LEX nr 141400). 

Najistotniejszą funkcję, jaką pełni kara umowna, jest jednak funkcja kompensacyjna. 

Kara  umowna  jest  surogatem  odszkodowania  za  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie 

zobowiązania niepieniężnego (wyr. SA w Białymstoku z dnia 28 lipca 2005 r., sygn. akt I ACa 

368/05).  Ma  na  celu  naprawienie  szkody  poniesionej  przez  wierzyciela  na  skutek 

niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania (wyr. SN z dnia 17 czerwca 2003 r., 

sygn. akt III CKN 122/01) 

/za wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 18.05.2017 r., sygn. 

akt X GC 56/14/. 

Odwołujący 1 zaznaczył, że powyższy prymat funkcji kompensacyjnej jest uzasadniony 

chociażby  treścią  art.  483  k.c..  który  to  przepis  wprost  stanowi,  że  kara  umowna  jest 

instrumentem  służącym  naprawieniu  szkody  wynikłej  z  niewykonania  lub  nienależytego 

wykonania  zobowiązania  nie  zaś  jakiemukolwiek  „motywowaniu”  dłużnika  do  dołożenia 

wyższej,  aniżeli  wymagana  w  normalnych  warunkach  (tj.  w  przypadku  braku  zastrzeżenia 

kary) 

staranności przy wykonywaniu zobowiązań umownych. 

Kara umowna nie służy dodatkowemu finansowaniu wierzyciela (wzbogacaniu go), lecz 

ma na celu ułatwienie dochodzenia rekompensaty (wyrównania) szkody poniesionej w wyniku 

niewłaściwego wykonania zobowiązania przez dłużnika. Jak słusznie w tym zakresie zauważył 

Sąd  Apelacyjny  w  Krakowie  w  uzasadnieniu  wyroku  z  dnia  20  września  2018  r.,  sygn.  akt  

I AGa 139/18, 

względy aksjologiczne przemawiają za tym, że zastrzeżenie kary nie powinno 

prowadzić do nieuzasadnionego wzbogacenia wierzyciela. 

Odwołujący  1  przywołał  także  opinię  Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych 

dotyczącą  stosowania  kar  umownych  w  zamówieniach  publicznych  z  2018  r.  oraz  wyrok 

Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 6 czerwca 2018 r., sygn. akt KIO 980/18, KIO 983/18. 

Z powyższych względów wysokość zastrzeganej w umowie kary umownej nie może 

być  kształtowana  dowolnie  (w  szczególności  na  dowolnie  wskazanym  wysokim  poziomie). 

Kara umowna nie może być ustalona na poziomie rażąco wygórowanym, co wprost wynika  

z treści art. 484 § 2 k.c. 

Odwołujący  1  wskazał  ponadto,  że  podstawowym  kryterium  stwierdzenia  rażącego 

wygórowania kary umownej jest uwzględnianie jej stosunku do szkody powstałej po stronie 

wierzyciela  wskutek  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  zobowiązania.  Szkodę  tę 

należy  rozumieć  szeroko  jako  całość  uszczerbków  majątkowych  i  niemajątkowych 


poniesionych przez wierzyciela (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z 13.2.2014 r., sygn. akt 

V  CSK  45/13).  Przyjęcie  rażącego  wygórowania  kary  umownej  może  być  uzasadnione 

również,  jeżeli  dłużnik  wykazał,  że  wierzyciel  nie  poniósł  szkody  albo  poniósł  szkodę  

w  niewielkim  rozmiarze  (por.  wyr.  SN  z  11.12.2008  r.,  sygn.  akt  II  CSK  364/08),  lub  

w porównaniu z odszkodowaniem na zasadach ogólnych (por. wyr. SN z 11.10.2007 r., sygn. 

akt 

IV CSK 181/07), w porównaniu z wartością całego zobowiązania głównego (por. wyr. SN 

z  19.4.2006  r.,  sygn.  akt 

V  CSK  34/06  ),  lub  z  wartością  spełnionego  z  opóźnieniem 

świadczenia (por. wyr. SN z 20.5.1980 r., sygn. akt I CR 229/80). W przypadkach, w których 

dłużnik za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania ponosi odpowiedzialność 

na zasadzie winy, kryterium, do którego sąd może się w określonym wypadku odwołać przy 

dokonywaniu miarkowania, jest niski stopień winy dłużnika. Wierzyciel nie powinien bowiem 

mieć  możliwości  dochodzenia  kary  umownej  w  pełnej  wysokości  niezależnie  od  stopnia 

naruszenia przez dłużnika stosunku zobowiązaniowego (por. wyr. SN z 22.1.2015 r., sygn. akt 

I  CSK  690/13). W  doktrynie  wskazuje  się,  że  przy  ocenie  potencjalnego  wygórowania  kary 

umownej należy brać pod uwagę także takie elementy, jak zakres i czas trwania naruszenia 

przez  dłużnika  powinności  kontraktowych,  a  także  wagę  naruszonych  postanowień 

kontraktowych  z  punktu  widzenia  interesów  wierzyciela,  a  także  zagrożenie  dalszymi 

naruszeniami powinności kontraktowych w przyszłości.  

W  tym  zakresie  słusznie  zauważył  Sąd  Apelacyjny  w  Warszawie  w  uzasadnieniu 

wyroku z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. akt I ACa 70/17: 

„ustawa nie przewiduje kryteriów 

oceny wysokości kary umownej jako rażąco wygórowanej Pierwszym z kryteriów stwierdzenia 

rażącego wygórowania kary umownej jest uwzględnianie jej stosunku do szkody powstałej po 

stronie wierzyciela wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. Szkodę 

tę  należy  rozumieć  szeroko,  jako  całość  uszczerbków  majątkowych  i  niemajątkowych 

poniesionych  przez  wierzyciela.  Po  drugie,  wskazuje  się,  że  miarkowanie  odszkodowania  

w  oparciu  o przesłankę rażącego  wygórowania może być  łączone z  porównaniem  wartości 

kary um

ownej do wartości zobowiązania przy uwzględnieniu słusznego interesu wierzyciela.”. 

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy Odwołujący 1 wskazał, 

że  w  świetle  przedstawionego  kryterium,  kary  zapisane  przez  Zamawiającego  

w postanowieniach 

a) § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) Projektu Umowy, 

b) § 15 ust. 2 pkt 3 lit. f) Projektu Umowy, 

c) § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy, 

d) 

§ 15 ust. 2 pkt 5 lit. a - f) Projektu Umowy, 

e) § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy, 


f) § 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy, 

g) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. z) Projektu Umowy, 

h) 

§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. n) Projektu Umowy, 

i) 

§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. o - s) Projektu Umowy 

j) 

§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. q) Projektu Umowy 

k) 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. g) Projektu Umowy, 

l) 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. j) Projektu Umowy, 

m) 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy. 

niewątpliwie  mają  charakter  kar  rażąco  wygórowanych.  Ich  wysokość  została  ustalona  

w  całkowitym  oderwaniu  od  potencjalnej  wartości  szkody,  jaką  może  ponieść  Zamawiający  

w związku z okolicznościami ujętymi w tych postanowieniach. 

I tak: 

•  kara  określona  w  §  15  ust.  2  pkt  3  lit.  e)  i  f)  Projektu  Umowy  dotyczy  przypadku 

niedostarczenia  oświadczenia  potwierdzającego  wypełnienie  obowiązku  dostarczenia 

harmonogramów  na  teren  nieruchomości  jednorodzinnych,  za  każdy  przypadek  i  za  każdy 

dzień - co oznacza, biorąc pod uwagę dużą liczbę nieruchomości, do których harmonogramy 

muszą  zostać  doręczone,  że  potencjalna  kara  w  przypadku  opóźnienia  w  przekazaniu 

harmonogramu  wynoszącego  zaledwie  jeden  dzień  może  być  bardzo  wysoka  - 

niew

spółmiernie  wyższa  od  potencjalnej  szkody,  jaką  może  ponieść  w  tym  przypadku 

Zamawiający  (w  szczególności  biorąc  pod  uwagę  fakt,  że  możliwa  jest  sytuacja,  w  której 

wykonawca przekaże harmonogram do nieruchomości, a jedynie nie dostarczy oświadczenia 

Zamawi

ającemu (dostarczy go z opóźnieniem), 

• kara określona w § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy w wysokości 1 000 zł w przypadku 

niedostarczenia  i/lub  nieudostępnienia  Zamawiającemu  w  tym  na  Wirtualnym  Dysku, 

któregokolwiek  z  elementów  sprawozdania  miesięcznego  i/lub  Miesięcznych  Kart  Bilansu 

Odpadów  Komunalnych  określonych  w  SWU,  za  każdy  element  i  za każdy  dzień  -  kara  ta 

potencjalnie,  w  zależności  od  liczby  nieprzekazanych  dokumentów  bądź  niezawartych 

elementów, może kumulować się do ogromnej wysokości (biorąc pod uwagę liczbę elementów 

zwartych  w  rozdziale  XX  SWU),  zupełnie  nieproporcjonalnej  do  poniesionej  przez 

Zamawiającego szkody, 

• kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania unikalnych 

numerów ID do MGO w systemie identyfikacji pojemników ustalona została na poziomie 10 

000  zł  za  każdy  dzień  opóźnienia  (co  jest  wartością  bardzo  wysoką)  a  jednocześnie  jest 


opisana w sposób identyczny, jak kara określona w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy - 

co stwarza ry

zyko podwójnego naliczania tejże kary w przypadku, gdy Zamawiający stwierdzi, 

że unikalne numery ID nie zostały przypisane do MGO, 

• kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. b) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania unikalnych 

numerów ID do MGO w systemie identyfikacji pojemników ustalona została na poziomie 100 

zł  za każdy  dzień  opóźnienia za każde  MGO  co  przy  liczbie  MGO  ok.  9  300 powoduje,  że 

nawet  krótkie opóźnienie w  czynności  wprowadzenia numerów  ID  dla wszystkich  MGO  (co 

może być związane z opóźnieniem we wdrożeniu systemu) będzie się1 wiązało z obowiązkiem 

zapłaty  niebotycznie  wysokiej  kary  sięgającej  930  000  zł  za  każdy  dzień  opóźnienia  

a jednocześnie jest opisana w sposób identyczny, jak kara określona w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) 

Projektu  Umowy  - 

co  stwarza  ryzyko  podwójnego  naliczania  tejże  kary  w  przypadku,  gdy 

Zamawiający stwierdzi, że unikalne numery ID nie zostały przypisane do MGO, 

• kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. c) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania unikalnych 

numerów Transponderów zamontowanych w pojemnikach do MGO w systemie identyfikacji 

pojemników  ustalona  została  na  poziomie  10  000  zł  za  każdy  dzień  opóźnienia  (co  jest 

wartością  bardzo  wysoką)  a  jednocześnie  jest  opisana  w  sposób  identyczny,  jak  kara 

określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. d) Projektu Umowy - co stwarza ryzyko podwójnego naliczania 

tejże kary w przypadku, gdy Zamawiający stwierdzi, że unikalne numery Transponderów nie 

zostały przypisane do MGO, 

• kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. d) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania unikalnych 

numerów Transponderów zamontowanych w pojemnikach do MGO w systemie identyfikacji 

pojemników ustalona została na poziomie 100 zł za każdy dzień opóźnienia za każde MGO co 

przy liczbie MGO ok. 9 300 powoduje, że nawet krótkie opóźnienie w czynności wprowadzenia 

numerów  ID  dla  wszystkich  MGO  (co  może  być  związane  z  opóźnieniem  we  wdrożeniu 

systemu)  będzie  się  wiązało  z  obowiązkiem  zapłaty  niebotycznie  wysokiej  kary  sięgającej  

930 000 zł za każdy dzień opóźnienia a jednocześnie jest opisana w sposób identyczny, jak 

kara określona w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  c)  Projektu Umowy  -  co  stwarza ryzyko podwójnego 

naliczania  tejże  kary  w  przypadku,  gdy  Zamawiający  stwierdzi,  że  unikalne  numery  ID  nie 

zostały przypisane do MGO, 

• kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania do wykazu 

a

dresów  nieruchomości  informacji  o  MGO  w  systemie  identyfikacji  pojemników  ustalona 

została na poziomie 30 000 zł za każdy dzień opóźnienia (co jest wartością bardzo wysoką),  

jednocześnie jest opisana w sposób identyczny, jak kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. f) 

Projektu  Umowy  - 

co  stwarza  ryzyko  podwójnego  naliczania  tejże  kary  w  przypadku,  gdy 

Zamawiający  stwierdzi,  że  do  wykazu  adresów  nieruchomości  nie  zostały  przypisane 


informacje o MGO, 

• kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania do wykazu 

adresów  nieruchomości  informacji  o  MGO  w  systemie  identyfikacji  pojemników  ustalona 

została  na  poziomie  100  zł  za  każdy  adres,  co  powoduje,  że  nawet  krótkie  opóźnienie  

w  czynności  dla  wszystkich  adresów  (przy  liczbie  adresów  przekraczającej  liczbę  MGO) 

będzie się wiązało z ryzykiem zapłaty kary przekraczającej 1 mkn. dziennie), 

•  sumarycznie  kary  przewidziane  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  a  -  f)  -  w  przypadku  opóźnienia  

w przypisaniu w systemie danych dotyczących zarówno numerów ID MGO, Transponderów  

i  adresów  nieruchomości  (co  często  może  być  powiązane)  mogą  wynieść  kilka  milionów 

złotych  za  każdy  dzień  opóźnienia,  co  w  przypadku  trwania  opóźnienia  w  okresie  jednego 

miesiąca  może  skutkować  naliczeniem  kary  na  poziomie  wartości  całego  zamówienia.  Tak 

wysoką karę trudno uznać za uzasadnioną możliwością wystąpienia jakiejkolwiek szkody po 

stronie Zamawiającego (w szczególności w przypadku, gdy pomimo zaistnienia tego rodzaju 

opóźnienia  usługa  odbioru  odpadów  będzie  realizowana  należycie;  a  jedynym  powodem 

opóźnień będą względy techniczne, leżące przykładowo po stronie dostawcy systemu); 

• przewidziana w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy kara  za niedostarczenie wyliczeń 

chociażby  w  jednej  z  form  przewidzianych  przez  Zamawiającego  jest  karą  bardzo  wysoką  

(5 000,00 zł) i całkowicie oderwaną od potencjalnej szkody Zamawiającego - Zamawiający nie 

poniesie  żadnej  szkody  w  przypadku  niewielkiego  opóźnienia  w  przekazaniu  ww.  wyliczeń,  

a naliczona kara będzie prowadziła wyłącznie do jego wzbogacenia; jak wynika z literalnego 

brzmienia kwestionowanego zapisu kara ta - co 

Odwołujący podkreślił - może być naliczona 

nawet  wówczas,  gdy  Wykonawca  przedstawi  wyliczenia,  ale  tylko  w  jednej  formie 

(elektronicznej albo pisemnej) - 

a wówczas trudno będzie mówić o powstaniu jakiegokolwiek 

uszczerbku po stronie Zamawiającego, 

•  analogiczne  względy  przemawiają  za  uznaniem  za  rażąco  wygórowaną  kary  umownej 

określonej  w  §  15  ust,  2  pkt  6  lit.  b)  Projektu  Umowy  (2  000  zł  za  każdy  przypadek 

niedostarczenia  dokumentów  sporządzonych  zgodnie  z  rozdziałem  XXI  pkt  3  SWU)  - 

dodatkowo  należy  zwrócić  uwagę,  że  nie  jest  jasne,  do  jakich  dokumentów  referuje 

przedmiotowe  postanowienie  -  bowiem  pkt  3  w  rozdziale  XXI  wspomina  o  sprawozdaniach 

oraz  „dokumentach  dotyczących  poziomów  ograniczania  masy  odpadów,  poziomów 

recyklingu  przygotowani

a  do  ponownego  użycia  i  odzysku”  -  bez  jednoznacznego 

precyzowania (w tym punkcie), jakie są to dokumenty, co biorąc pod uwagę naliczanie kary 

„za  każdy  przypadek”  otwiera  pole  do  interpretacji  zapisu,  narażając  wykonawcę  na 

zwielokrotnienie  ww.  kary  w  zależności  od  tego,  ile  dokumentów  w  danym  przypadku 

wykonawca przekaże z opóźnieniem); 


• kara określona w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. z) Projektu Umowy ustalona została w oderwaniu od 

potencjalnej szkody Zamawiającego - trudno bowiem mówić o szkodzie wynikającej z tego, że 

dany  pojazd  nie  został  oznaczony  dokładnie  tak,  jak  tego  w  danym  przypadku  wymagał 

Za

mawiający;  w  szczególności  należy  mieć  na  uwadze  fakt,  że  ewentualne  niezgodności  

w  oznakowaniu  takiego  pojazdu,  jeśli  będą  trwały  przez  okres  jednego  miesiąca,  będą 

uprawniały  do  naliczenia  przez  Zamawiającego  kary  na  poziomie  300  000  zł  -  a  więc 

potencj

alnie nawet więcej, niż wynosi wartość takiego pojazdu, 

•  kara  umowna  przewidziana  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  q)  Projektu  Umowy  dotyczy  nie 

przywrócenia dostępu do systemu wizyjnego monitorowania pojazdów i wynosi 5 000,00 zł za 

każdy  przypadek  i  za  każdy  dzień  -  co  daje  podstawę  przypuszczać,  że  w  przypadku 

odmiennych  jakościowo  awarii  tego  systemu,  w  szczególności  awarii  w  różnych  pojazdach 

kara ta będzie zwielokrotniana i potencjalnie może być okazać się bardzo wysoka; nadto kara 

ta  pozostaje  w  całkowitym  oderwaniu  od  potencjalnej  szkody  Zamawiającego  (trudno  jest 

stwierdzić,  aby  taka  szkoda  po  stronie  Zamawiającego  w  związku  z  czasowym  brakiem 

dostępu  do  sygnału  wizyjnego  z  jednego  pojazdu  odbierającego  odpady  zbliżyła  się  choć 

trochę  do  poziomu  5  000,00  zł  dziennie;  podkreślenia  również  wymaga,  że  zupełnie 

niezrozumiała  jest  sytuacja,  w  której  Zamawiający  z  jednej  strony  wymaga  dostarczenia 

konkretnego  systemu  monitoringu  BACKEYE  360  (nie  dając  wykonawcy  nawet  możliwości 

wyboru  dostawcy),  z  drugiej  strony 

za  błędy  w  jego  działaniu  obciąża  wykonawcę  

i to w wysokości tak wysokiej, jak przewidział to Zamawiający, 

•  kary  przewidziane  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  n),  o),  p)  i  q)  Projektu  Umowy  za  nienależyte 

wykonanie obowiązków  związanych z  systemem  monitoringu  wizyjnego (5 000  zł  za każdy 

przypadek, za każdy dzień) lub za nieprzywrócenie - kara ta również pozostają w całkowitym 

oderwaniu od potencjalnej szkody Zamawiającego (trudno jest stwierdzić, aby taka szkoda po 

stronie  Zamawiającego  w  związku  z  czasowym  brakiem  dostępu  do  sygnału  wizyjnego  

z  jednego  pojazdu  odbierającego  odpady  zbliżyła  się  choć  trochę  do  poziomu  5  000,00  zł 

dziennie;  podkreślenia  również  wymaga,  że  zupełnie  niezrozumiała  jest  sytuacja,  w  której 

Zamawiający  z  jednej  strony  wymaga  dostarczenia  konkretnego  systemu  monitoringu 

BACKEYE 360 (nie dając wykonawcy nawet możliwości wyboru dostawcy), z drugiej strony za 

błędy w jego działaniu obciąża wykonawcę i to w wysokości tak wysokiej, jak przewidział to 

Zamawiający,  dodatkowo  kary  te  mogą  w  wielu  przypadkach  wynikać  z  tożsamych 

okoliczności  (awarii,  braków  wyposażenia),  co  może  prowadzić  do  ich  zwielokrotniania  lub 

kumulowania, 

• przewidziana w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. r) Projektu Umowy kara umowna za każdy przypadek 

braku czytelności zapisu (500 zł) może być naliczana za każdą kamerę i za każdy dzień, co 

oznacza,  ze  brak  czytelności  zapisu  z  jednego  pojazdu  wiąże  się  z  potencjalną  karą  


w  wysokości  2  500  zł  (5  kamer);  kara  podobnie  jak  uprzednio  wymienione,  abstrahuje  od 

wysokości  szkody  Zamawiającego,  ponadto,  zdaniem  Odwołującego,  obraz  z  systemu 

wymaganego  przez  Zamawiającego  (BACKEYE)  co  do  zasady  może  być  nieczytelny  (jak 

zostało wskazane we wcześniejszej części odwołania), co stwarza ryzyko częstego naliczania 

tego rodzaju kary przez Zamawia

jącego, 

• przewidziana w § 15 ust, 2 pkt 12 lit. r) Projektu Umowy kara umowna za każdy przypadek 

niewyposażenia  pojazdu  w  sygnał  cofania  pojazdu  spełniający  wymagania  określone  

w rozdziale XVII pkt 16 - 

za każdą niezgodność - jest zupełnie nieadekwatna do potencjalnej 

szkody Zamawiającego i może się kumulować w przypadku uznania przez Zamawiającego, 

że sygnał ten nie spełnia kilku wymogów określonych w SWU może by kumulowana - co przy 

dłuższym  okresie  jej  naliczania  może  prowadzić  do  naliczenia  kary  wyższej,  niż  wartość 

pojazdu. 

Odwołujący  1  stwierdził,  mając  powyższe  na  uwadze,  że  przedmiotowe  kary  winny 

zostać obniżone - zgodnie z wnioskiem Odwołującego 1 zawartym w petitum odwołania. 

 

Ustalenie kar naliczanych za przepełnienie pojemników oraz za brak ponowienia usługi 

w przypadku niewystawienia pojemnika przez właściciela 

Sprzeczne  z  naturą  stosunku  prawnego  i  obciążające  wykonawcę nadmiernym  oraz 

niemożliwym do skalkulowania ryzykiem są kary umowne przewidziane za dopuszczenie do 

przepełnienia się pojemników. 

Wskazać  bowiem  należy,  że  usługa  odbioru  odpadów  jest  umową  starannego 

działania,  w  której  wykonawca  jest  zobowiązany  dołożyć  należytej  staranności  i  odbierać 

odpady zgodnie z wcześniej ustalonym harmonogramem. Świadczenie wykonawcy nie polega 

na 

stałym monitorowaniu każdego z tysięcy pojemników na odpady (technicznie nie byłoby to 

wykonalne)  oraz  wysyłaniu  pojazdu  odbierającego  odpady  w  przypadku  jego  zapełnienia  

w określonym stosunku, lecz regularny odbiór odpadów (połączony oczywiście z możliwością 

stosownego  zwiększenia  częstotliwości  odbioru  w  sytuacji,  gdy  pojemniki  regularnie  się 

przepełniają). 

Wykonawca  nie  jest  w  stanie  w  wielu  przypadkach  przewidzieć  zapełnienia  się 

pojemników, bowiem owo zapełnianie często następuje w sposób nieliniowy i nie dający się 

przewidzieć  (i  tym  samym  nie  dający  podstawy  do  zaplanowania  przez  wykonawcę  

z odpowiednim wyprzedzeniem dodatkowego kursu pojazdu odbierającego odpady). Często 

zdarzają się sytuacje, w której mieszkańcy (np. w związku z remontem, wymianą mebli bądź 

urządzeń  bądź  otrzymaniem  dostawy  wyposażenia  mieszkania)  jednorazowo  wyrzucają 

większą  ilość  odpadów  do  jednego  pojemnika,  co  może  prowadzić  do  jego  szybkiego 

zapełnienia. 


Bardzo  często  przepełniany  jest  tylko  jeden  z  wielu  pojemników  (np.  ten  położony 

najbliżej  wejścia),  podczas gdy  inne  pozostają  puste  -  bowiem  mieszkańcom  najłatwiej  jest 

pozostawiać odpady w tym właśnie pojemniku. 

Karanie  wykonawcy  za  wystąpienie  takiej  sytuacji  musi  być  uznane  za  sprzeczne  z 

naturą  zobowiązania  wykonawcy  oraz  z  zasadami  współżycia  społecznego,  bowiem  taka 

sytuacja może nastąpić nawet pomimo dochowania przez wykonawcę należytej staranności 

(w tym staranności najwyższej). 

W  związku  z  powyższym,  w  ocenie  Odwołującego  1,  celowe  jest  nakazanie 

Zamawiającemu wykreślenie ww. kar z Projektu Umowy. 

Za nieuzasadnione 

Odwołujący 1 uznał również karanie wykonawcy za niedokonanie 

ponownego odbioru w przypadku np. 

niewystawienia pojemnika przez właściciela lub zarządcę 

nieruchomości. Sytuacje tego rodzaju nie są możliwe do przewidzenia i oznaczają obciążenie 

wykonawcy kosztami dodatkowego odbioru i przeorganizowania sposobu świadczenia usługi 

(często przez wysłanie dodatkowego pojazdu bądź zmianę tras odbioru odpadów). 

Z tej przyczyny zasadne będzie, zdaniem Odwołującego 1, nakazanie Zamawiającemu 

wykreślenie również kary przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. ee Projektu Umowy. 

 

Brak określenia maksymalnego poziomu, do jakiego mogą być naliczane kary ustalane 

kumulatywnie za każdy dzień trwania naruszenia 

Odwołujący 1 zauważył, że w § 15 ust 2 Projektu Umowy Zamawiający ustanowił cały 

szereg  kar  umownych,  których  wysokość  będzie  ustalana  jako  iloczyn  oznaczonej  sumy 

(wskazanej  kwotowo)  liczby  dni,  w  których  trwało  opóźnienie  lub  stan  „naruszenia” 

obowiązków  umownych.  Dla  żadnego  z  tych  przypadków  Zamawiający  nie  zakreślił 

końcowego  terminu  naliczania  kar  umownych  ani  ich  kwoty  maksymalnej,  co  prowadzi  do 

możliwości  obciążenia  wykonawcy  karą  umowną  w  niekreślonym  w  czasie  (tworząc 

zobowiązanie  wieczne)  i  tym  samym  nie  spełnia  istoty  wynikającego  z  art.  483  §  1  k.c. 

wymagania określenia sumy pieniężnej podlegającej zapłacie w związku z niewykonaniem lub 

nienależytym wykonaniem zobowiązania pieniężnego. 

Tymczasem zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego i sądów powszechnych „nie 

określenie  w  umowie  końcowego  terminu  naliczania  kar  umownych  ani  ich  kwoty 

maksymalnej,  prowadzi  do  obciążenia  zobowiązanego tym  świadczeniem  w  nieokreślonym 

czasie, a więc w istocie tworzy zobowiązanie wieczne, niekończące się. Takie ukształtowanie 

zobowiązania zapłaty kary umownej, nie spełnia należącego do jego istoty wynikającego z art. 

§  1  KC  wymagania  określenia  sumy  pieniężnej  podlegającej  zapłacie  w  związku  

z  niewykonaniem  l

ub  nienależytym  wykonaniem  zobowiązania  niepieniężnego. Wymóg  ten 

jest spełniony, gdy strony z góry określają wysokość kary umownej, albo gdy w treści umowy 


wskazują  podstawy  do  definitywnego  określenia  jej  wysokości”  (por.  uzasadnienie  wyroku 

Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 22 października 2015 r., sygn. akt IV CSK 687/14; 

Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. akt IV CSK 511/16; wyroku 

Sądu Apelacyjnego w Szczecinie - I Wydział Cywilny z dnia 5 października 2017 r., sygn. akt 

I ACa 411/17; wyroku S

ądu Apelacyjnego w Szczecinie - I Wydział Cywilny z dnia 15 lutego 

2018 r., sygn. akt I ACa 872/17). 

Orzecznictwo  Sądu  Najwyższego  dotyczące  zasad  formułowania  kar  umownych 

udziela dokładnych wytycznych co do kształtowania wysokości kar umownych. Sąd Najwyższy 

stoi  w  tym  zakresie  na  stanowisku,  że  „sformułowanie  art.  483  §  1  KC  dopuszczające 

zastrzeżenie  kary  umownej  w  „określonej  sumie”  w  sposób  jednoznaczny  prowadzi  do 

wniosku,  że  kara  ta  powinna  być  w  chwili  zastrzegania  wyrażona  kwotowo.  Dopuszczalne 

byłoby  posłużenie  się  innymi  miernikami  wysokości,  np.  ułamkiem  wartości  rzeczy,  albo 

ułamkiem  innej  sumy  (wartości  kontraktu)  jeżeli  ustalenie  kwoty  byłoby  tylko  czynnością 

arytmetyczną,  natomiast  przyjęcie  konstrukcji  prawnej  zakładającej  ustalanie  w  przyszłości 

podstawy naliczania kary umownej nie byłoby  zgodne z art. 483 § 1 KC i stanowiłoby  inną 

czynność prawną” (tak w  uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z  dnia 8 lutego  2007 r., 

sygn.  akt  I 

CSK  420/06),  a  „określenie  kary  umownej  może  nastąpić  przez  wskazanie 

kryteriów,  dzięki  zastosowaniu  których,  możliwe  będzie  wskazanie  sumy,  jaką  dłużnik 

zobowiązany  będzie zapłacić  wierzycielowi.”  (por.  uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego  

z dnia 6 lutego 2008 r., sygn. akt II CSK 428/07). 

Tezę tę rozwinął Sąd Okręgowy w Poznaniu 

w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 października 2017 r., sygn. akt XVIII C 773/17. Podobnie 

wypowiedział się też Sąd Okręgowy w Łodzi w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 lutego 2017 r., 

sygn. akt XIII Ga 748/16. 

Dostrzeżenia w tym zakresie wymaga, że w przypadku naliczania przedmiotowych kar 

umownych  w  dłuższym okresie czasu  znaczna  ich część może w konsekwencji  okazać  się 

karami rażąco wygórowanymi. W sytuacji np. braku zwrócenia przez Zamawiającego uwagi 

Wykonaw

cy na określone uchybienia (np. wyposażeniu pojazdów odbierających odpady czy 

w  działaniu  systemów  bądź  oznakowaniu  pojemników  lub  pojazdów),  które  istniały  od 

początku  realizacji  zamówienia,  Zamawiający  mógłby  po  upływie  np.  kilkunastu  miesięcy 

naliczyć kary sięgające kilku milionów złotych. 

W konsekwencji, w stanie faktycznym sprawy, 

brak oznaczenia przez Zamawiającego 

kwoty  bądź  terminu,  do  których  przewidziane  w  §  15  ust  2  Projektu  Umowy  kary  umowne 

naliczane jako iloczyn określonej kwoty i jednostki czasu (liczby dni) miałyby być naliczane, 

musi być uznany za sprzeczne z art. 483 k.c. (z uwagi na brak wskazania „określonej sumy”), 

a  nadto  jako  naruszający  zasady  współżycia  społecznego  oraz  sprzeczny  z  naturą 

zobowiązania. 


Zarzuty dotyczące ochrony danych osobowych 

 

Zarzut dotyczący powierzenia do przetwarzania nadmiarowej ilości danych  

Projekt  umowy  powierzenia  prz

etwarzania  zakłada  powierzenie  wykonawcy 

przetwarzania  danych  osobowych  osób  zgłaszających  reklamacje/wnioski/uwagi/ 

zastrzeżenia  obejmujących  następujący  rodzaj  danych  osobowych:  imię  i  nazwisko,  adres 

poczty elektronicznej (e-mail), numer telefonu, adres korespondencyjny, adres zamieszkania, 

kontent o potencjalnej i prawdopodobnej zawartości danych osobowych w postaci wiadomości 

tekstowej, dokumentu, obrazu, fotografii. 

W ocenie Odwołującego 1, do prawidłowej realizacji umowy, w tym odpowiadania na 

reklamacje/wnioski/uwagi/

zastrzeżenia  mieszkańców  wystarczające  jest  imię,  nazwisko, 

adres  nieruchomości  której  dotyczy  reklamacja/wniosek/uwaga/zastrzeżenie,  dane 

kontaktowe  oraz  kontent  o  potencjalnej  i  prawdopodobnej  zawartości  danych  osobowych  

w postaci wiadomości tekstowej, dokumentu, obrazu fotografii. 

Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. c RODO dane osobowe muszą być adekwatne, stosowne 

oraz ograniczo

ne do tego, co niezbędne do celów, w których są przetwarzane - przekazanie 

zatem  Odwołującemu  nadmiarowych  danych,  które  nie  są  mu  niezbędne  do  rozpoznania 

reklamacji/wniosków/uwag/zastrzeżeń będzie stanowiło naruszenie ww. przepisu. 

 

Zarzut  dotyczący  nałożenia  na  Wykonawcę  nadmiarowego  wymogu  w  umowie 

powierzenia przetwarzania danych osobowych 

W ocenie Odwołującego 1, przepis § 8 ust. 2 projektu umowy powierzenia wprowadza 

zbędny i nadmiarowy wymóg zgodnie z którym Przetwarzający, na żądanie Powierzającego 

lub  administratora  danych,  udostępni  niezwłocznie  pełną  dokumentację  dotyczącą  zasad 

bezpieczeństwa  oraz  technicznych  i  organizacyjnych  środków  mających  na  celu  ochronę 

danych osobowych w poszczególnych CPDO - jest zbędne i nadmiarowe. 

Odwołujący  1  argumentował,  że  opracował  oraz  wdrożył  w  swojej  organizacji 

dokumentację związana z ochroną danych osobowych. Ponadto - zgodnie z art. 32 RODO – 

Odwołujący  1  wdrożył  odpowiednie  środki  techniczne  i  organizacyjne,  aby  zapewnić 

odpowiedni  stopień  bezpieczeństwa  i  ochrony  danych  osobowych.  Dokumentacja  ta  jest 

jednak  dokumentacją  wewnętrzną  Odwołującego,  zawierającą  także  know  how  dotyczące 

zasad  przetwarzania  danych  osobowych.  Dodatkowo  postanowienia  projektu  umowy 

powierzenia  przetwarzania  danych  osobowych  zobowiązują  Wykonawcę  do  spełnienia 

wymagań  określonych  w  art.  32  RODO.  Wobec  powyższego,  nałożenie  na  Wykonawcę 

obowiązku  określonego  w  §  8  ust.  2  jest  zbędne  i  nadmiarowe.  Odwołujący  podziela 

stanowisko  Generalnego  Inspektora  Ochrony  Danych  Osobowych,  w  którym  wskazano,  że 

„(...)  „Polityka  bezpieczeństwa”  służy  wskazaniu  środków  bezpieczeństwa  i  procedur 


bezpiecznego  przetwarzania  informacji,  w  tym  danych  osobowych.  Jest  opracowywany  

w związku z koniecznością wypełnienia obowiązku w zakresie udokumentowania stosowanych 

przez administratora danych osobowych środków technicznych i organizacyjnych, mających 

na  celu  zapewnienie  oc

hrony  przetwarzanym  danym  przed  ich  udostępnieniem  osobom 

nieupoważnionym,  zabraniem  przez  osobę  nieuprawnioną,  przetwarzaniem  z  naruszeniem 

ustawy  oraz  zmianą,  utratą,  uszkodzeniem  lub  zniszczeniem.  Zgodnie  z  przepisami 

wykonawczymi do ustawy o ochronie d

anych osobowych, w Polityce bezpieczeństwa należy 

zamieścić  m.in.  wykaz  zabezpieczeń  fizycznych  i  technicznych,  miejsc,  gdzie  dane  są 

przetwarzane  oraz  programów  zastosowanych  do  przetwarzania  danych  osobowych. 

Udostępnianie na zewnątrz takich informacji może osłabić ich skuteczność przez co zagraża 

właściwej ochronie danych osobowych. Zapoznanie osób trzecich ze szczegółami rozwiązań 

w  zakresie  bezpieczeństwa  danych  i  architekturą  systemów  zastosowanych  do  ich 

przetwarzania  może  ułatwić  przestępcom  komputerowym  ingerencję  w  te  systemy  (np. 

zatrzymania pracy  lub  niekontrolowaną modyfikację systemu,  przejęcie, zniekształcenie lub 

usunięcie danych w nim zawartych) poprzez ominięcie zastosowanych zabezpieczeń lub ich 

„złamanie”.  Polityka  bezpieczeństwa  powinna  być  zatem  dokumentem  o  charakterze 

wewnętrznym, a osoby, które dysponują wiedzą dotyczącą sposobów zabezpieczenia danych, 

są  zobowiązane  te  informacje  zachować  w  tajemnicy  -  zgodnie  z  art.  39  ust.  2  ustawy  

o ochronie danych osobowych (...). 

Powyższe  stanowisko  -  pomimo  że  wydane  na  gruncie  poprzednich  przepisów  -  w 

ocenie Odwołującego wciąż zachowuje aktualność 

https://archiwum.giodo.gov.pl/pl/222/9906

 

Zarzut  dotyczący  błędnego  oznaczenia  Wykonawcy  jako  administratora  danych 

osobowych przetwarzanych w systemie monitoringu wizyjnego 

Zamawiający  błędnie  i  niezgodnie  z  definicją  administratora  danych  osobowych 

określoną  w  art.  4  pkt  7  RODO  wskazuje,  że  administratorem  danych  osobowych  osób 

zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  systemu  wizyjne

go  monitorowania  pojazdów  jest 

wykonawca. 

Odwołujący 1 zwrócił uwagę, że samo faktyczne posiadanie danych przez wykonawcę 

w postaci nagrań z monitoringu nie przesądza o jego tożsamości jako administratora. 

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2002 r. w sprawie  

o  sygn.  akt  II  SA  1098/01  wskazano,  iż  administratorem  danych  osobowych  nie  jest  każdy 

dysponent tych danych, a tylko ten, kto decyduje o celach i środkach ich przetwarzania. 

Wymóg wprowadzenia systemu monitoringu pojazdów wynika wprost z dokumentacji 

przetargowej.  Intencją  Odwołującego  1  nie  jest  samodzielne  wprowadzenie  systemu 

monitoringu  - 

gdyby  nie  wymogi  narzucane  przez  Zamawiającego,  to  Odwołujący  1  nie 


realizowałby w ogóle takiego procesu. 

Konkludując,  Odwołujący  1  stwierdził,  że  to  Zamawiający  decyduje  o  celach 

(wer

yfikacja  sposobu  i  prawidłowości  realizacji  umowy  przez  Odwołującego  1)  i  środkach 

(przykładowo ilość i rozmieszczenie kamer) przetwarzania danych, narzucając na Wykonawcę 

obowiązek  wprowadzenia  monitoringu  wizyjnego,  a  co  za  tym  idzie,  to  Zamawiający  jest 

administratorem  danych  osobowych  osób  zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  systemu 

wizyjnego monitorowania pojazdów. 

Efektem  zmiany  w  dokumentacji  p

rzetargowej  i  przyjęcia,  że  to  Zamawiający  jest 

administratorem  danych  osobowych  osób  zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  systemu 

wizyjnego  monitorowania  pojazdów  jest  konieczność  powierzenia  ww.  danych  osobowych 

Wykonawcy, a co za tym idzie, z

miana treści Załącznika nr 1 do projektu umowy powierzenia 

przetwarzania danych osobowych. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Odwołującego  1  zgłosiła 

Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA S.A. 

W dniu 15 czerwca 2020 r. Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie. Zamawiający 

oświadczył, że uwzględnia w części zarzuty przedstawione w odwołaniu, w zakresie zarzutów 

nr  2,  5, 

7  w  części,  8  w  części.  Zamawiający  poinformował,  że  wykonał  czynności  

w  postępowaniu  zgodnie  z  żądaniem  zawartym  w  odwołaniu  w  zakresie  uwzględnionych 

zarzutów, poprzez dokonanie zmian w Specyfikacji istotnych warunków zamówienia pismem 

z dnia 15 czerwca 2020 r.  

W pozostałym zakresie Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania. 

Sprawa o sygn. akt: KIO 540/20 

W  dniu  13  marca  2020  r.  wykonawca 

Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania 

ALBA  S.A.  z  siedzibą  we  Wrocławiu  (dalej:  „Odwołujący  2”  lub  „ALBA”)  wniósł  odwołanie 

wobec 

niezgodnych  z  przepisami  ustawy  czynności  Zamawiającego  polegających  na 

sporządzeniu  dokumentacji  postępowania  -  ogłoszenia  o  zamówieniu  oraz  SIWZ  wraz  

z załącznikami z naruszeniem przepisów prawa. 

Odwołujący 2 zarzucił Zamawiającemu: 

1. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, art. 36 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, art. 41 pkt 6 

ustawy  Pzp  i  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  niewskazanie  w  SIWZ 

ani  w  ogłoszeniu  

o zamówieniu terminu realizacji zamówienia, wobec niewskazania terminu początku realizacji 


zamówienia. 

2.  Naruszenie  przepisu  art.  29  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  w  zw.  z  przepisami  ustawy  z  dnia  13 

września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz art. 7 ustawy Pzp poprzez 

sporządzenie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  sprzeczny  z  obowiązującym 

Regulaminem  utrzymania 

czystości  i  porządku  na  terenie  Wrocławia,  tj.  uchwałą  nr 

XXVIII/567/16  Rady  Miejskiej  Wrocławia  z  dnia  7  lipca  2016  r.  oraz  w  sposób 

nieuwzględniający  konieczności  dostosowania  obowiązującego  Regulaminu  utrzymania 

czystości i porządku na terenie Wrocławia do przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r.  

o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, która powinna nastąpić na początkowym etapie 

realizacji  zamówienia,  tj.  do  dnia  6  września  2020  r.,  a  więc  w  sposób  nieuwzględniający 

wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty. 

3. Naruszenie przepisu art. 29. ust. 1 i 2 ustawy Pzp i art. 7 ustawy Pzp w zw. z art. 3b u.c.p.g. 

poprzez wadliwy opis przedmiotu zamówienia w zakresie osiągania poziomów recyklingu oraz 

art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5, art. 353

¹i art. 487 § 2 k.c. poprzez wprowadzenie do 

wzoru  umowy  oraz  szczegółowych  warunków  umowy  zapisów  niekorzystnych  dla 

wykonawców, naruszających bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa, zasady współżycia 

społecznego  oraz  równowagę  stron  umowy  oraz  zakładających  nadmiernie  obciążenie 

wykonawców  ryzykiem  kontraktowym  w  zakresie  kar  umownych  za  nieosiągnięcie 

wymaganych  poziomów  recyklingu  w  sytuacji,  gdy  osiągnięcie  poziomów  recyklingu  wedle 

wzoru  określonego  przez  Zamawiającego  jest  obiektywnie  niemożliwe  do  osiągnięcia. 

Jednocześnie działanie takie narusza art. 7 ustawy Pzp, gdyż utrudnia konkurencję i tworzy 

po  stronie  wykonawców  stan  niepewności,  który  może  skutkować  złożeniem 

nieporównywalnych ofert. 

4. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp i art. 7 ustawy Pzp poprzez niejasny opis 

przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  obowiązku  wysortu  odpadów  metali,  opakowań 

wielomateriałowych i opakowań tworzyw sztucznych. 

5. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 14 

ust. 1 ustawy Pzp i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5, art. 353

¹ i art. 487 § 2 k.c. poprzez 

opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  utrudniający  uczciwą  konkurencję,  naruszający 

równowagę stron i obciążający nadmiernym ryzykiem kontraktowym wykonawcę, zakładający 

realizację  obowiązków,  których  rozmiar  i  zakres  na  etapie  składania  oferty  nie  może  być 

przewidziany wobec objęcia przedmiotem zamówienia obowiązku wykonawcy do odebrania, 

zbierania,  transportu  i  zagospodarowania  bliżej  niezidentyfikowanych  odpadów  o  kodach 

niewskazanych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia,  co  uniemożliwia  wykonawcy  należytą 

wycenę usługi. 


6. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 139 ust. 

1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353

¹ k.c. i art. 487 § 2 k.c. poprzez ułożenie treści stosunku 

prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego  i  naruszający 

równowagę  stron  umowy  oraz  zakładający  nadmiernie  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem 

kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych warunków 

umowy  zapisów  niekorzystnych  dla  wykonawców,  zakładających  realizację  obowiązków, 

których rozmiar  i  zakres  na  etapie  składania oferty  nie może być  przewidziany  i  dokonanie 

opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieadekwatny  do  potrzeb  Zamawiającego, 

naruszający uczciwą konkurencję, polegający na przyjęciu, że częstotliwość odbioru odpadów 

dostosowana  ma  zostać  do  wymogu  niedopuszczenia  do  wypełnienia  poszczególnych 

pojemników  na  odpady  komunalne  powyżej  80%  ich  całkowitej  pojemności  oraz 

wprowadzenie  obowiązku  systematycznego  przeprowadzania  własnej  kontroli  stopnia 

napełnienia  poszczególnych  pojemników,  w  celu  niedopuszczenia  ich  do  napełnienia 

odpadami  powyżej  80%  całkowitej  pojemności  i  zastrzeżenie  rażąco  wygórowanych  kar 

umownych za naruszenie tego obowiązku. 

Naruszenie  art.  29  §  1  i  2  ustawy  Pzp  i  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie 

sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za 

pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty  w  zakresie  wymogu 

zastosowania oprogramowania monitorującego pracę wagi wykonawcy, co stanowi obciążenie 

nieproporcjonalne  i  nadmierne  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  w  sposób  zbędny 

ogranicza konkurencję rynkową i służy nieuzasadnionemu pozyskiwaniu tajemnic handlowych 

wykonawcy. 

8. Naruszenie art. 36 ust. 1 pkt 5 i 5a oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez określenie podstawy 

wykluczenia  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania 

wykonawców. 

9.  Naruszenie  przepisu  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  przygotowanie  i  prowadzenie 

postępowania  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania  wykonawców  oraz  naruszający  zasadę  proporcjonalności  i  przejrzystości  przy 

formułowaniu specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

10. Naruszenie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez dokonanie 

opisu przedmiotu zamówienia w sposób nieadekwatny do przedmiotu zamówienia i stawianie 

wymogów, które nie znajdują uzasadnienia w obiektywnych potrzebach Zamawiającego, co 

utrudnia  uczciwą  konkurencję  w  zakresie  wymogów  stawianych  systemowi  wizyjnego 

monitorowania pojazdów. 


11. Naruszenie przepisu art. 14 ustawy Pzp i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 

¹ k.c., art. 483 § 1 k.c., art. 484 § 2 k.c., art. 487 § 2 k.c. oraz art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp 

w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez nadużycie uprzywilejowanej pozycji Zamawiającego 

wobec  wykonawcy  i  wprowadzenie  do  wzoru  umo

wy  zapisów  dotyczących  kar  umownych, 

które rodzą po stronie wykonawców wątpliwości, w jakich sytuacjach kary umowne będą na 

nich nakładane, co jednocześnie nie pozwala na skalkulowanie w cenie ofertowej ryzyka z tym 

związanego,  poprzez  obciążenie  wykonawcy  odpowiedzialnością z  tytułu kar  umownych za 

niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy w zakresie obowiązków, których dochowanie 

przez  wykonawcę  jest  niemożliwe  i  to  także  w  sytuacjach,  gdy  do  naruszenia  obowiązków 

umownych  dojdzie  z  przyczyn  przez  wyko

nawcę  niezawinionych,  poprzez  nałożenie  na 

wykonawcę  rażąco  wygórowanych  i  nieadekwatnych  kar  umownych  na  wykonawcę,  co 

jednocześnie  prowadzi  do  naruszenia  równowagi  między  stronami  umowy  i  jest  sprzeczne  

z zasadami współżycia społecznego i naturą łączącego je stosunku. Jednocześnie działanie 

takie stanowi naruszenie przepisu art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

utrudniając konkurencję i tworząc 

po  stronie  wykonawców  stan  niepewności,  który  może  skutkować  złożeniem 

nieporównywalnych ofert. 

12.  Naruszenie  art.  353

¹ k.c. i art. 5 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1  ustawy Pzp i art. 139 ust. 1 

ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1  ustawy Pzp 

poprzez ułożenie treści stosunku prawnego stron  

w sposób sprzeciwiający się zasadom współżycia społecznego, naruszający równowagę stron 

umowy oraz 

zakładający nadmiernie obciążenie wykonawcy ryzykiem kontraktowym z uwagi 

na  wprowadzenie  do  projektu  umowy  oraz  szczegółowych  warunków  umowy  zapisów 

niekorzystnych  dla  wykonawców  poprzez  przyjęcie  w  projekcie  umowy,  że  możliwość 

dokonania  istotnych  zmian 

postanowień  zawartej  umowy  w  zakresie  zmiany  wysokości 

wynagrodzenia  wskazanej  w  §  11  projektu  umowy  aktualizuje  się  wyłącznie  w  sytuacjach 

określonych w art. 142 ust. 5 ustawy Pzp. 

13. Naruszenie art. 29 ust. 1 i 4 ustawy Pzp i 30 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie 

dokonania  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  wyczerpujący,  gdyż  nie  określono 

wymagań środowiskowych ani nie wskazano norm emisji spalin pojazdów wykorzystywanych 

do realizacji usługi. 

14. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie 

ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego oraz w sposób naruszający 

zasadę  proporcjonalności  przy  formułowaniu  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

poprzez wprowadzenie obowiązku każdorazowego ręcznego zatwierdzania odbioru odpadów 


gromadzonych w workach w systemie. 

Naruszenie  art.  29  §  1  i  2  ustawy  Pzp  i  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie 

sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący, 

uwzględniający  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie 

ważnej oferty, co w konsekwencji uniemożliwia rzetelną wycenę danej usługi. 

16. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie 

ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego, 

17. Naruszenie art. 22 ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy Pzp poprze

z określenie warunków udziału 

postępowaniu  w  sposób  uniemożlwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego 

wykonania  zamówienia,  jako  że  Zamawiający  określił  warunki  udziału  w  postępowaniu  

w sposób niedostateczny w stosunku do opisu przedmiotu zamówienia w zakresie wymagań 

co do uprawnień do prowadzenia działalności zawodowej. 

18. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 139 

list. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353

¹ k.c. i art. 487 § 2 k.c. poprzez ułożenie treści 

stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego  

i naruszający równowagę stron umowy oraz zakładający nadmiernie obciążenie wykonawcy 

ryzykiem  kontraktowym  z  uwagi  na 

wprowadzenie  do  projektu  umowy  oraz  szczegółowych 

warunków umowy zapisów w sposób nieproporcjonalny. 

19. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 

¹  k.c.  oraz  art.  487  §  2  k.c.  poprzez  zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  

i zrozumiałych określeń, uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć 

wpływ na sporządzenie ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego oraz 

w  sposób  naruszający  zasady  współżycia  społecznego  oraz  zaburzający  wzajemność 

świadczeń. 

20. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

zaniechanie 

sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie 

ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego. 

21. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

zaniechanie 

sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  


i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie 

ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego. 

22. Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie 

ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu dokonania 

następujących czynności: 

•  dokonania  jednoznacznego  i  wyczerpującego  opisu  przedmiotu  zamówienia  poprzez 

modyfikację treści ogłoszenia o zamówieniu oraz specyfikacji istotnych warunków zamówienia, 

w  szczególności  zapisów  projektu  umowy  i  szczegółowych  warunków  umowy  zgodnie  z 

propo

zycją Odwołującego przedstawioną w uzasadnieniu niniejszego odwołania; 

•  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  modyfikacji  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia, w szczególności zapisów projektu umowy i szczegółowych warunków umowy w 

sposób,  który  pozwoli  na  oszacowanie  ryzyka  związanego  ze  zmianą  zasad  realizacji 

przedmiotu  zamówienia  w  związku  z  wejściem  w  życie  nowego  regulaminu  utrzymania 

czystości i porządku na terenie miasta Wrocławia i należyte skalkulowanie oferty, względnie 

nakazanie Zamawiającemu zmiany terminu składania ofert na termin po uchwaleniu nowego 

regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Wrocławia; 

•  nakazanie  Zamawiającemu  zmiany  terminu  składania  ofert  o  czas  niezbędny  do 

wprowadzenia zmian z zachowaniem terminu o

kreślonego w art. 12a ust 2 pkt 1 ustawy Pzp 

względnie nakazanie Zamawiającemu zmiany terminu składania ofert na termin po uchwaleniu 

nowego regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Wrocławia. 

Uzasadniając zarzuty odwołania Odwołujący 2 podniósł co następuje. 

Zarzut nr 1 

Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 ustawy Pzp, art. 36 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, art. 41 pkt 6 

ustawy Pzp i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez niewskazanie w specyfikacji istotnych warunków 

zamówienia  ani  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  terminu  realizacji  zamówienia,  wobec 

niewskazania terminu początku realizacji zamówienia. 


Odwołujący  2  wskazał,  że  w  rozdziale  II  pkt  2  ppkt  7  ogłoszenia  o  zamówieniu  nie 

wskazano daty początkowej terminu realizacji zamówienia, podając jedynie datę końcową, tj. 

28.02.2023 r. W rozdziale III 

pkt 4 SIWZ określono natomiast, że czas trwania zamówienia to 

okres  od  dnia  zawa

rcia  umowy  do  dnia 28.02.2023 r.  Z kolei  w  § 4 ust.  3 projektu umowy 

Zamawiający  wskazuje, że  wskaże termin rozpoczęcia świadczenia usługi  w  dniu zawarcia 

umowy, przy czym termin ten rozpocznie się nie wcześniej niż 30 dni od dnia zawarcia umowy. 

Odwołujący  2  stwierdził,  że  sam  Zamawiający  nie  jest  więc  konsekwentny  w  określeniu 

terminu rozpoczęcia realizacji usługi. 

W ocenie Odwołującego 2, obiektywnie niemożliwym jest rozpoczęcie realizacji usługi 

objętej  przedmiotem  zamówienia  z  dniem  podpisania umowy.  Rozpoczęcie realizacji  usługi 

wymaga  podjęcia  przez  wykonawcę  szeregu  prac  organizacyjnych  i  przygotowawczych 

umożliwiających mu realizację świadczenia. Przykładowo, zgodnie z rozdziałem II pkt 2 SWU 

wykonawca  zobowiązany  jest  do  wyposażenia  obsługiwanych  nieruchomości  w  pojemniki  

i worki najpóźniej do dnia rozpoczęcia realizacji usługi. Interpretacja pojęcia terminu realizacji 

zamówienia zgodnie z informacją podaną w rozdziale III pkt 4 SIWZ oznaczałaby, jak zauważył 

Odwołujący  2,  że Zamawiający  wymaga,  by  wykonawca podstawił  pojemniki jeszcze przed 

podpisaniem umowy kreującej zobowiązanie stron. Ponadto, w myśl rozdziału II pkt 1 SWU 

Zamawiający  wymaga  od  wykonawcy  przeprowadzenia  konsultacji  z  właścicielami 

nieruchomości  w  celu  pozyskania  informacji  dotyczących  miejsc  ustawienia  pojemników  

i  gromadzenia  odpadów,  niezbędnych  liczb  pojemników  i  worków,  częstotliwości  odbioru 

odpadów,  rodzajów  pojemników  i  worków,  pojemności  pojemników.  Przeprowadzenie  tych 

konsultacji  również  wymaga  czasu.  W  rozdziale  III  pkt  6  ppkt  1  lit.  a  SWU  Zamawiający 

wskazuje  z  kolei,  że  obowiązkiem  wykonawcy  związanym  z  harmonogramem  opróżnień 

pojemników i odbioru worków jest opracowanie i przedłożenie Zamawiającemu, w terminie do 

30 dni kalendarzowych od dnia 

zawarcia umowy, jednakże nie później niż do dnia rozpoczęcia 

realizac

ji  usługi  rocznego  Harmonogramu  opróżnień  pojemników  i  odbioru  worków  od 

właścicieli nieruchomości zgodnie z załącznikiem nr 7. 

Odwołujący 2 wniósł o precyzyjne określenie przez Zamawiającego terminu wykonania 

zamówienia, w szczególności terminu rozpoczęcia realizacji usługi w ogłoszeniu o zamówieniu 

oraz SIWZ. Jak podkreślił Odwołujący 2, informacja w tym zakresie jest niezwykle istotna dla 

wykonawców,  którzy  muszą  dysponować  w  określonych  ramach  czasowych  zasobami 

ludzkimi i technicznymi umożliwiającymi realizację zamówienia. Odwołujący 2 zaznaczył, że  

treści  dokumentacji  przetargowej  nie sposób jednoznacznie wywnioskować,  na jaki  okres 

Zamawiający zamierza udzielić zamówienia, nie wskazano w niej bowiem ani liczby miesięcy, 

na  jaką  planuje  się udzielić  zamówienia,  ani  szacunkowej  daty  podpisania umowy.  Nie jest 

jasne, czy Zamawiający będzie dysponował, a jeżeli tak, to jakim czasem na podjęcie szeregu 


niezbędnych  czynności  organizacyjno-technicznych,  które  muszą  być  podjęte  przed  dniem 

rozpoczęcia  świadczenia  usługi.  Niewskazanie  początkowego  okresu  realizacji  zamówienia 

uniemożliwia wykonawcom oszacowanie oferty i jej przygotowanie. Odwołujący 2 wskazał, że 

z

najomość dokładnych terminów realizacji zamówienia jest kluczowa dla każdego wykonawcy 

ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  przy  podejmowaniu  decyzji,  czy  

w  ogóle  przystępować  do  danego  postępowania.  Zdaniem  Odwołującego  2,  takie  działanie 

Zamawiającego,  uniemożliwiające  przygotowanie  się  do  realizacji  zamówienia  z  należytym 

wyprzedzeniem, godzi w zasadę uczciwej konkurencji. 

W  związku  z  powyższym  Odwołujący  2  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu 

precyzyjnego  wskazania  w  SIWZ  oraz  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  czasu,  na  jaki  ma  być 

udzielone  zamówienie,  w  szczególności  wskazanie  okresu  początkowego  realizacji  usługi  

w  przedmiotowym  postępowaniu poprzez  określenie okresu pomiędzy  podpisaniem  umowy  

a rozpoczęciem świadczenia usług przez wykonawcę, przy czym okres ten powinien być nie 

krótszy niż 30 dni. Odwołujący 2 zawnioskował także o nakazanie Zamawiającemu podania  

w SIWZ przewidywanego terminu podpisania umowy. 

Zarzut nr 2 

Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw. z przepisami us

tawy z dnia 13 września 

1996  r.  o 

utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  oraz  art.  7  ustawy  Pzp  poprzez 

sporządzenie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  sprzeczny  z  obowiązującym 

Regulam

inem  utrzymania  czystości  i  porządku  na  terenie  Wrocławia,  tj.  uchwałą  nr 

XXVIII/567/16  Rady  Miejs

kiej  Wrocławia  z  dnia  7  lipca  2016  r.  oraz  w  sposób 

nieuwzględniający  konieczności  dostosowania  obowiązującego  Regulaminu  utrzymania 

czystości i porządku na terenie Wrocławia do przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r.  

o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, która powinna nastąpić na początkowym etapie 

realizacji  zamówienia,  tj.  do  dnia  6  września  2020  r.,  a  więc  w  sposób  nieuwzględniający 

wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty. 

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 projektu umowy, ilekroć w treści umowy i SWU używa się 

określenia Regulamin należy przez to rozumieć obowiązujący w czasie wykonywania umowy 

Regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia. Obecnie w Gminie Wrocław 

obowiązuje regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia przyjęty uchwałą 

nr  XXVIII

/567/16  Rady  Miejskiej  Wrocławia  z  dnia  7  lipca  2016  r.  Z  uwagi  na  nowelizację 

przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach 

(dalej:  u.c.p.g.)  na  mocy  ustawy  z  dnia  19  lipca  2019  r.  o  zmianie  ustawy  o  utrzymaniu 

czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw, tj. na podstawie art. 9 ust. 1 


ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. Rada gminy jest obowiązana dostosować uchwały wydane przed 

dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej u.c.p.g. w terminie 12 miesięcy od dnia jej wejścia 

w. życie. Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. weszła w życie 6 września 2019 r., więc Zamawiający 

winien dostosować Regulamin do dnia 6 września 2020 r. 

Zgodnie z § 8 ust. 1 projektu umowy obowiązkiem wykonawcy jest wykonywanie prac 

objętych  przedmiotem  umowy  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  prawa,  w  tym  prawa 

miejscowego.  Przedmiotowe  zamówienie  ma  być  realizowane  na  przestrzeni  kilku  lat,  

a mianowicie do dnia 28.02.2023 r. Z tego 

względu zasadnym jest, by Zamawiający określił  

w SIWZ, w jakim zakresie planuje wprowadzić zmiany w Regulaminie utrzymania czystości  

i  porządku  na  terenie  Wrocławia.  Informacja  w  tym  przedmiocie  ma  istotne  znaczenie  dla 

należytej kalkulacji oferty wykonawcy. Zmiany są bowiem nieuniknione, a ich wprowadzenie 

stanowi  realizację  ustawowego  obowiązku  spoczywającego  na  Zamawiającym.  O  ile  część 

zmian  postanowień  Regulaminu  będzie  miała  charakter  obligatoryjny  (np.  poszerzenie 

kategorii  odpadów  zbieranych  w  Punktach  Selektywnej  Zbiórki  Odpadów  Komunalnych)  

i  wykonawca  jest  w  stanie  w  tym  zakresie  należycie  skalkulować  cenę,  opierając  się  na 

obowiązujących  już  przepisach  ustawowych,  o  tyle  możliwość  wprowadzenia  szeregu 

rozwiązań mających istotny wpływ na realizację przedmiotu umowy i treść świadczenia strony 

ustawodawca  pozostawił  w  wyłącznej  gestii  poszczególnych  gmin.  W  sytuacji,  gdy  jest 

wiadome,  że  zasady  świadczenia  usługi  zostaną  zmienione  w  początkowej  fazie  realizacji 

zamówienia,  konieczne  jest,  by  Zamawiający  wskazał  w  SIWZ  najistotniejsze  kwestie 

związane z wprowadzeniem nowego Regulaminu.  

Odwołujący  2  wniósł  o  to,  by  Zamawiający  określił  czy  w  związku  z  koniecznością 

wprowadzenia zmian w obowiązującym Regulaminie: 

• planowane są zmiany w zakresie częstotliwości odbioru poszczególnych frakcji odpadów; 

• 

planowane  jest  wprowadzenie  obowiązku  selektywnego  zbierania  i  odbierania 

odpadów  komunalnych  innych  niż  wymienione  w  art.  4  ust.  2  pkt  1  lit.  a  i  b  u.c.p.a.  

w szczególności odrębnej zbiórki odpadów kuchennych i odpadów zielonych; 

• 

planowane  są  zmiany  w  zakresie:  rodzaju  i  minimalnej  pojemności  pojemników  lub 

worków,  przeznaczonych  do  zbierania  odpadów  komunalnych  na  terenie  nieruchomości,  

w  tym  na  terenach  przeznaczonych  do  użytku  publicznego  oraz  na  drogach  publicznych, 

warunków  rozmieszczania  tych  pojemników  i  worków  oraz  utrzymania  pojemników  

w odpowiednim stanie sanita

rnym, porządkowym i technicznym; 

• 

planowane jest określenie warunków uznania, że odpady, o których mowa w art. 4 ust. 

2 pkt 1 lit. 

a i b. oraz ust. 2a pkt 1 u.c.p.a. są zbierane w sposób selektywny; 


• 

planowane są zmiany w zakresie innych postanowień Regulaminu mających wpływ na 

zakres lub sposób realizacji usługi objętej przedmiotowym zamówieniem. 

Wprawdzie  w  §  19  ust.  1  i  2  projektu  umowy  Zamawiający  przewidział  możliwość 

dokonania  istotnych  zmian  postanowień  zawartej  umowy  w  sytuacji  zmiany  powszechnie 

obowiązujących przepisów prawa w zakresie mającym wpływ na realizację przedmiotu umowy 

lub świadczenia stron, to jednak dla wykonawcy nie

jest jasne, na jakich zasadach zmiany te 

będą  przeprowadzane.  W  szczególności  wątpliwości  wykonawcy  rodzi  problematyka 

dopuszczalności  zmiany  wynagrodzenia  wykonawcy  w  związku  z  wprowadzeniem  zmiany 

powszechnie  obowiązujących  przepisów  prawa  w  zakresie  mającym  wpływ  na  realizację 

przedmiotu  umowy  lub  świadczenia  strony,  w  tym  wprowadzenia  zmian  w  Regulaminie. 

Zgodnie  z  rozdziałem  XIV  pkt  8  SIWZ  Zamawiający  przewiduje  możliwości  zmian  ceny 

ofertowej  brutto  w  sytuacjach  wymienionych  w  §  19  projektu  umowy,  przy  czym  wprost 

przewidziano  w  nim  możliwość  dokonania  istotnych  zmian  postanowień  zawartej  umowy  

w  zakresie  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  wskazanej  w  §  11  jedynie  w  przypadkach 

określonych  w  art.  142  ust.  5  ustawy  Pzp  i  to  wyłącznie  po  uprzednio  przeprowadzonych 

negocjacjach  (zob.  §  19  ust.  3  projektu  umowy).  Wykonawca  chciałby  mieć  jasność,  że 

określenie  „zmiana  zakresu  przedmiotu  zamówienia  wraz  ze  skutkami  wprowadzenia  takiej 

zmiany

” oraz „sposób wykonywania prac objętych przedmiotem zamówienia wraz ze skutkami 

wprowadzenia  takiej  zmiany

”  odnoszą  się  także  do  zmiany  wysokości  wynagrodzenia 

należnego wykonawcy. W innym przypadku bowiem w cenie ofertowej wykonawca  - wobec 

niepewności związanej z zakresem zmian w Regulaminie utrzymania czystości i porządku na 

terenie Wrocławia  -  obowiązany  jest  skalkulować  ryzyko  związane  z  uchwaleniem  nowego 

Regulaminu  w  sposób  zakładający  pokrycie  wszelkich  możliwych  kosztów  realizacji  usługi 

zgodnie z nowym - 

nieznanym jeszcze stanem prawnym, co w znaczący sposób zawyży cenę 

ofertową w stosunku do sytuacji, gdyby ryzyka związane z realizacją zamówienia wynikające 

z uchwalenia nowego Regulaminu były znane wykonawcy na etapie składania ofert. Jest to 

działanie  stanowiące  przejaw  arbitralnego  traktowania  wykonawców  przez  Zamawiającego,  

w istotny sposób naruszające zasadę uczciwej konkurencji. Nie jest bowiem dopuszczalne, by 

Zamawiający kształtował postanowienia przyszłej umowy w sposób, który narusza równowagę 

stron umowy i prowadzi do nadużycia praw podmiotowych przysługujących Zamawiającemu. 

Odwołujący  2  podniósł  ponadto,  że  Zamawiający  sporządził  opis  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  sprzeczny  z  obowiązującym  Regulaminem  utrzymania  czystości  

i porządku na terenie Wrocławia, tj. uchwałą nr XXVIII/567/16 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 

7 lipca 2016 r. w sytuacji, 

gdy zgodnie z § 1 ust 2 projektu umowy przedmiot umowy obejmuje 

świadczenie  usługi  polegającej  na  odbiorze,  zbieraniu,  transporcie  i  zagospodarowaniu 

odpadów komunalnych, zgodnie z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, a w myśl 


§  8  ust.  1  projektu  umowy  do  obowiązków  wykonawcy  należy  wykonanie  prac  objętych 

przedmiotem  umowy  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  prawa.  Wykonawca  nie  ma 

pewności, czy te różnice wynikają z tego, że Zamawiający uwzględnia w opisie przedmiotu 

zamówienia  planowane  zmiany  Regulaminu,  czy  też  wynikają  one  z  braku  należytej 

staranności Zamawiającego podczas dokonywania opisu przedmiotu zamówienia.  

Sprzeczności te przedstawiają się następująco: 

rozdział II pkt 5 ppkt 1 i 2 SWU oraz rozdział III pkt 1 ppkt 5 SWU 

Zgodnie  z  postanowieniami  rozdziału  II  pkt  5  ppkt  1  SWU  worki  przeznaczone  do 

gromadzenia  odpadów  mają  zawierać  nazwę  zbieranej  frakcji  odpadów  zgodnie  

z  obowiązującym  Regulaminem,  opis  zbieranych  odpadów  z  określeniem  tego,  co  należy,  

a czego nie należy gromadzić w poszczególnych rodzajach worków oraz nazwę, adres, logo 

Wykonawcy, telefon kontaktowy i adres mailowy do BOK Wykonawcy, a także adres strony 

internetowej,  z  zastrzeżeniem,  że  w  przypadku  bioodpadów  stanowiących  części  roślin 

pochodzących  z  pielęgnacji  terenów  zielonych,  ogrodów,  parków  i  cmentarzy  ma  zawierać 

nazwę „Bio-Zielone”. Wymóg ten stoi w sprzeczności z przepisami Regulaminu, który w § 6 

pkt 4 posługuje się określeniem „odpady zielone” a nie „Bio-Zielone”. Tym samym, również 

zapis w rozdziale III pkt 1 ppkt 5 SWU 

przewidujący, że odpadami wymagającymi odbierania, 

transportu i zagospodarowania są bioodpady, jest niezgodny z obowiązującym Regulaminem, 

zgodnie  z  którym  nie  zbiera  się  bioodpadów,  lecz  odpady  zielone.  W  tym  względzie 

spodziewa

na  jest  nowelizacja  Regulaminu,  wynikająca  z  konieczności  dostosowania 

Regulaminu  do  nowego  brzmienia  przepisów  u.c.p.g.  Prace  nad  nowym  regulaminem  są  

w toku i, 

jak wynika z informacji uzyskanych z Wydziału Środowiska i Rolnictwa Urzędu Miasta 

Wrocławia, zostanie on uchwalony w ustawowym terminie, tj. do dnia 6 września 2020 r. 

W ocenie Odwołującego 2, okoliczność ta w żadnym stopniu nie umniejsza uchybienia 

Zamawiającego, który w żadnym punkcie SIWZ nie określił, jakie bioodpady i w jaki sposób 

mają być zbierane. Istotnym naruszeniem Zamawiającego jest brak określenia w SIWZ rodzaju 

bioodpadów, które stanowią przedmiot zamówienia. Jako że bioodpady stanowią drugi co do 

wielkości  strumień  odpadów  komunalnych,  precyzyjna  i  jednoznaczna  informacja  w  tym 

zakresie jest niezbędna, by wykonawca mógł w należyty sposób przygotować ofertę. 

Jak stwierdził Odwołujący 2, postanowienia SIWZ rodzą wątpliwości wykonawcy co do 

tego, 

jakiego rodzaju odpady mają być zbierane przez mieszkańców w workach, które mają 

zostać oznakowane jako „Bio-Zielone”, a jakie w pojemnikach koloru brązowego na bioodpady, 

które w myśl postanowienia zawartego w rozdziale II pkt 5 ppkt 2 lit. b SWU oznakowane mają 

zostać  poprzez  wskazanie  nazwy  zbieranej  frakcji  odpadów  zgodnie  z  Regulaminem. 

Wątpliwości wykonawcy w tym zakresie wynikają z przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 


r.  o  odpadach  oraz  ustawy  z  dnia  13  września.  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  

gminach oraz interpretacji Ministerstwa Środowiska z dnia 28 września 2017 r. W przepisach 

powszechnie  obowiązujących  nie  zostało  zdefiniowane  pojęcie  „odpadów  bio-zielonych”, 

którym  posługuje się Zamawiający.  Zgodnie z  art.  3 ust.  1 pkt  1 ustawy  o odpadach przez 

pojęcie bioodpadów rozumie się ulegające biodegradacji odpady z ogrodów i parków, odpady 

spożywcze  i  kuchenne  z  gospodarstw  domowych,  gastronomii,  zakładów  zbiorowego 

żywienia,  jednostek  handlu  detalicznego,  a  także  porównywalne  odpady  z  zakładów 

produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność. Z kolei zgodnie z definicją zawartą 

w art. 3 ust 1 pkt 12 ustawy o odpadach przez pojęcie odpadów zielonych rozumie się odpady 

komunalne stanowiące części roślin pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, 

parków i cmentarzy, a także z targowisk, z wyłączeniem odpadów z czyszczenia ulic i placów. 

Najszerszą grupą, zawierającą w sobie bioodpady, w tym odpady kuchenne i odpady zielone, 

jest kategoria odpadów ulegających biodegradacji, którymi w świetle art. 3 ust. 1 pkt 10 ustawy 

o odpadach są odpady, które ulegają rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu przy udziale 

mikroorganizmów. 

W świetle art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. a u.c.p.g. obowiązek selektywnego zbierania i odbierania 

odpadów  komunalnych  obejmuje  co  najmniej:  papier,  metale,  tworzywa  sztuczne,  szkło, 

odpady opakowaniowe wielomateriałowe oraz bioodpady. Zgodnie zaś z art. 4 ust. 2a pkt 1, 2 

i 5 u.c.p.g. Rada gminy może w regulaminie: 

1) wprowadzić obowiązek selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych innych 

niż  wymienione  w  ust  2  pkt.  1  lit.  a  i  b  oraz  określić  wymagania  w  zakresie  selektywnego 

zbierania tych odpadów; 

postanowić  o zbieraniu odpadów  stanowiących części  roślin pochodzących z  pielęgnacji 

tere

nów  zielonych,  ogrodów,  parków  i  cmentarzy  odrębnie  od  innych  bioodpadów 

stanowiących odpady komunalne; 

(…) 

5) określić warunki uznania, że odpady, o których mowa w pkt 1 oraz w ust 2 pkt 1 lit a i b, są 

zbierane w sposób selektywny. 

Oznaczenie  brązowych  pojemników  i  worków  w  sposób  określony  przez 

Zamawiającego  w  SIWZ  uzasadnia  interpretację,  że  Zamawiający  przewiduje  zbieranie  

w  workach  wyłącznie  odpadów  z  ogrodów,  parków  i  cmentarzy  (liście,  drobne  gałęzie, 

skoszona trawa, kwiaty) i nie dopuszcza zbiera

nia w nich odpadów kuchennych, podczas gdy 

przewiduje łączne zbieranie tych kategorii odpadów w pojemnikach. Sugeruje to także wzór 

ulotki  zawierającej  informacje  kierowane  do  mieszkańców  w  zakresie  rocznego 

harmonogramu  odbioru  odpadów,  gdyż  ulotka  ta  określa  także  sposób  zbierania  odpadów 


(zob. załącznik nr 8). Określony przez Zamawiającego w SIWZ sposób odbioru bioodpadów 

jest  niezgodny  z  ustawą  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach.  Stosownie  do 

dyspozycji  przepisu  art.  4  ust.  2a  pkt  2  u.c.p.g.  gm

ina  ma  ustanowić  zbieranie  odpadów 

stanowiących części roślin pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków  

i cmentarzy odrębnie od innych bioodpadów stanowiących odpady komunalne albo łączne ich 

zbieranie.  W  takim  rozumieniu  funkcjonują  2  systemy  odbioru  bioodpadów  równocześnie  

w  jednym  gospodarstwie  domowym,  ponieważ  powstają  2 frakcje  bioodpadów  -  bioodpady 

zmieszane  i  bioodpady  tylko  zielone.  Wykonawca  nie  może  odbierać  łącznie  tych  dwóch 

kategorii  odpadów  ze  względu  na  zakaz  mieszania  selektywnie  zebranych  odpadów. 

Równocześnie,  ze  względu  na  specyfikę  obszaru  objętego  zamówieniem,  część  właścicieli 

nieruchomości  zamieszkująca  w  zabudowie  wielorodzinnej  nie  będzie generować  odpadów 

zielonych (z uwagi brak terenów zielonych, ogródków, itp.), więc w pojemnikach na odpady 

będą  gromadzone  z  bardzo  dużym  prawdopodobieństwem  tylko  odpady  kuchenne.  Tym 

samym 

powstaje 3 frakcja bioodpadów - odpady kuchenne. Taki system, tj. odbiór 3 frakcji 

odpadów  w  ramach  „bioodpadów"  (tj.  odpadów  zielonych,  kuchennych  i  „zmieszanych 

bioodpadów”, czyli zbieranych łącznie kuchennych i zielonych) jest nie tylko bardzo trudny do 

prawidłowej  obsługi,  lecz  równocześnie  bardzo  drogi  i  nieprzejrzysty  dla  mieszkańców. 

Jednakże Odwołujący po wnikliwej lekturze opisu przedmiotu zamówienia nie ma pewności co 

do tego, czy jego interpretacja opisu przedmiotu zamówienia w zakresie sposobu prowadzenia 

zbiórki bioodpadów pokrywa się z wymogami rzeczywiście stawianymi przez Zamawiającego. 

Odwołujący 2 zauważył, że zgodnie z pismem Ministerstwa Środowiska, Departament 

Gospodarki  Odpadami  z  dnia  28  września  2017  r.  ze  względu  na  budowę  prawidłowego 

systemu  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  za  zasadne  uznać  należy  oddzielne 

zbieranie 

odpadów zielonych i kuchennych. Zalecane jest zbieranie poszczególnych kategorii 

bioodpadów  oddzielnie  ze  względu  na  większe  możliwości  ich  zagospodarowania.  Odpady 

kuchenne  mogę  być  przekazane  do  biogazowni  i  wykorzystane  do  produkcji  energii 

elektrycznej,  a  odpady  zielone  do  kompostowni.  „Bioodpady  zmieszane”  (zbierane  łącznie 

kuchenne i zielone) nie mog

ą być przekazane do biogazowni, a ich kompostowanie może być 

niemożliwe  ze  względu  na  potencjalną  zawartość  odpadów  zwierzęcych  w  odpadach 

kuchennych  („resztki  jedzenia”).  Potwierdzają  to  także  przepisy  rozporządzenia  Ministra 

Klimatu  z  dnia  2  stycznia  2020  r.  w  sprawie  katalogu  odpadów,  zgodnie  z  którym  odpady 

kuchenne  ulegające  biodegradacji  zbierane  są  pod  kodem  20  01  08,  zaś  ulegające 

biodegradacji  odpady  z  ogrodów  i  parków  (w  tym  z  cmentarzy)  pod  kodem  20  02  01. 

Odwołujący  podkreślił,  że  oddzielne  zbieranie  tych  kategorii  odpadów  jest  istotne  także  

z  uwagi  na  konieczność  osiągnięcia  poziomów  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych 

ulegających  biodegradacji  przekazywanych  do  składowania,  które  gmina  jest  obowiązana 


osiągnąć  w  poszczególnych  latach,  które  zostały  określone  w  rozporządzeniu  Ministra 

Środowiska z dnia 15 grudnia 2017 r. w sprawie poziomów ograniczenia składowania masy 

odpadów komunalnych ulegających biodegradacji. 

Informacja  o  sposobie  zbierania  bioodpadów  ma  istotne  znaczenie  dla  wykonawcy  

w  kontekście  prawidłowego  sporządzenia  oferty,  gdyż  wyłączenie  do  osobnego  zbierania 

frakcji  odpadów  kuchennych  w  istotny  sposób  wpłynie  na  kształtowanie  się  strumienia 

odpadów  zmieszanych,  powodując  jego  zmniejszenie.  Zgodnie  z  Raportem  Politechniki 

Wrocławskiej „Badania ilości i składu odpadów komunalnych w cyklu rocznym pochodzących 

z  terenu  gminy  Wrocław”  odpadów  kuchennych  w  odpadach  zmieszanych  jest  około  28%. 

Jedna

kże istotne znaczenie w tym względzie w  kontekście należytego skalkulowania oferty 

ma także efektywność prowadzonej selektywnej zbiórki odpadów.  

Precyzyjna  i  wyczerpująca  informacja  co  do  określonego  przez  Zamawiającego 

sposobu odbioru bioodpadów jest niezwykle istotna dla wykonawcy dla celów sporządzenia 

oferty także dlatego, że zgodnie z art. 6d ust. 4 pkt 5 u.c.p.g. wykonawca obowiązany jest do 

wskazania w ofercie instalacji, do których wykonawca przekazywać będzie odebrane odpady 

do  zagospodarowania.  I

nformacja  o  planowanym  sposobie  zbierania  bioodpadów  ma 

niezwykle istotny wpływ na wybór instalacji do zagospodarowania odpadów. Wskazać należy, 

że  instalacja  Zamawiającego  przetwarzająca  odpady  zielone  (Kompostownia  Odpadów 

Zielonych, ul. Janowska 51, 54-

067 Wrocław) nie przyjmuje do zagospodarowania odpadów 

zielonych w workach. 

Z  uwagi  na  powyższe,  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  określenia  

w  SIWZ  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący  systemu  zbierania  bioodpadów  zgodnego  

z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, w tym przepisami Regulaminu utrzymania 

czystości i porządku na terenie Wrocławia, co oznacza w obowiązującym stanie prawnym, że 

selektywna zbiórka obejmuje jedynie odpady zielone o kodzie 20 02 01. Odwołujący  wniósł  

o zobowiązanie Zamawiającego do wprowadzenia obowiązku rozpoczęcia zbiórki bioodpadów 

po  uchwaleniu  nowego  Regulaminu  utrzymania  czystości  i  porządku  we  Wrocławiu, 

nakładającego na właścicieli nieruchomości obowiązek zbiórki takich odpadów i wskazującego 

w sposób nie budzący wątpliwości zasady ich zbierania. 

rozdział II pkt 8 ppkt 1 SWU 

W rozdziale II pkt 8 ppkt 1 SWU Zamawiający stawia wymóg w zakresie utrzymania 

pojemników  przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów  komunalnych  w  odpowiednim  stanie 

sanitarnym, porządkowym i. technicznym (z wyłączeniem pojemników stanowiących własność 

właściciela nieruchomości). „Wykonawca zobowiązany jest do: mycia i dezynfekcji pojemników 

wewnątrz i na zewnątrz ciepłą wodą, zgodnie z wymaganiami określonymi w Regulaminie oraz 


zgodnie z Harmonogramem mycia i dezynfekcji pojemników. Zamawiający dopuszcza również 

mo

żliwość  zlecenia  dodatkowego  wykonania  przedmiotowych  prac  poza  terminami 

wynikającymi z Harmonogramów mycia i dezynfekcji pojemników. Termin i miejsce realizacji 

Zleceń określi Zamawiający. Wykonawca zobowiązany jest do mycia i dezynfekcji pojemników 

prze

znaczonych  do  zbierania  bioodpadów  4  razy  w  roku,  w  określonych  miesiącach,  tj.  

w kwietniu, w czerwcu, w sierpniu i w październiku.”. W obowiązującym obecnie Regulaminie 

brak  jest  jakichkolwiek  wymagań  dotyczących  sposobu  mycia  i  dezynfekcji  pojemników, 

o

prócz  wskazania,  że  powinno  ono  następować  nie  rzadziej  niż  raz  na  6  miesięcy  (§11 

Regulaminu). Informacja podana przez Zamawiającego w SIWZ co do częstotliwości mycia  

i  dezynfekcji  pojemników  odnosi  się  wyłącznie  do  pojemników  na  bioodpady  i  nie  określa,  

w  jaki  sposób  odbywać  ma  się  mycie  i  dezynfekcja  pojemników.  Odwołujący  podniósł,  że 

sformułowanie  użyte  w  rozdziale  II  pkt  8  ppkt  1  SWU  uzasadnia  twierdzenie,  że  

w znowelizowanym regulaminie znajdą się zapisy dotyczące mycia i dezynfekcji pojemników 

(n

p. co do środków chemicznych, które mogą być wykorzystywane w tym celu), które obecnie 

pozostają wykonawcom nieznane, co utrudnia należyte skalkulowanie oferty. Z tego względu  

Odwołujący wniósł o doprecyzowanie SIWZ w tym zakresie. 

rozdział m pkt 4 pkt 3 SWU 

W  rozdziale  III  pkt  4  pkt  3  SWU  Zamawiający  nakłada  na  wykonawcę  obowiązek 

kontrolowania  zawartości  pojemników  i  worków  do  zbiórki  odpadów  komunalnych  co  do 

zgodności  zbieranych  w  nich  odpadów  komunalnych  względem  zapisów  Regulaminu. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  obecnie  obowiązującym  Regulaminie  nie  zostały  określone 

wymagania  dotyczące  sposobu  kontrolowania  zawartości  pojemników  i  worków  co  do 

zgodności  zbieranych  w  nich  odpadów.  W  tym  zakresie  wykonawca  nie  jest  więc  w  stanie 

należycie  skalkulować  oferty,  gdyż  nie  wie,  jakich  czynności  w  zakresie  tej  kontroli  będzie 

wymagał  Zamawiający.  Wykonawca  nie  jest  w  stanie  oszacować  czasu,  jaki  pracownikom 

wykonawcy zajmie kontrola zawartości pojemników i worków w jednym MGO w sytuacji, gdy 

przez Zamawiającego nie zostały określone żadne kryteria, według których kontrola ta ma się 

odbywać.  Przede  wszystkim  Odwołujący  nie  wie,  czy  tylko  frakcje  odpadów  zbierane 

selektywnie będą podlegały kontroli, czy też obejmie ona także odpady zmieszane. 

Z tego względu Odwołujący wniósł o doprecyzowanie SIWZ w tym zakresie. 

rozdział III pkt 4 ppkt 4 SWU 

W  rozdziale  III  pkt  4  pkt  4  SWU  Zamawiający  nakłada  na  wykonawcę  obowiązek 

weryfikacji,  czy  właściciel  nieruchomości  wywiązał  się  z  obowiązku  selektywnego  zbierania 

odpadów  komunalnych,  zgodnie  z  Regulaminem.  Odwołujący  podniósł,  że  w  obecnie 

obowiązującym  Regulaminie  brak  regulacji  pozwalających  na  uznanie,  kiedy  obowiązek 


selektywnego zbierania odpadów uważa się za spełniony, a kiedy nie. Postanowienia SIWZ  

w tym zakresie są niejasne, nieprecyzyjne i nie pozwalają na właściwe skalkulowanie oferty. 

Istotn

e znaczenie dla osiągnięcia wymaganych poziomów recyklingu ma jednak brak odpadów 

opakowaniowych i bioodpadów (zebranych u źródła) w odpadach zmieszanych. 

Z tego względu Odwołujący wniósł o doprecyzowanie SIWZ w tym zakresie. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

  określenia  w  SIWZ  w  sposób  jednoznaczny  i  precyzyjny  obowiązków  właścicieli 

nieruchomości w zakresie spełnienia obowiązków selektywnego zbierania odpadów, 

umożliwiającego kontrolowanie zawartości pojemników na odpady komunalne, w tym 

także pojemników na odpady zmieszane; 

  wskazania  w  SIWZ,  jakie  odpady  maja  być  zbierane  w  poszczególnych 

pojemnikach/workach  na  dane  frakcje.  a  jakich  nie  można  wrzucać  wraz  

z uwzględnieniem tzw. zmieszanych odpadów komunalnych: 

  wskazania  w  SIWZ,  że  oprócz  odpadów  selektywnie  zbieranych,  kontroli  podlegać 

mają również pojemniki na odpady zmieszane; 

  wskazania w SIWZ, że na naklejkach na pojemnikach na odpady zmieszane określony 

będzie w sposób czytelny dla mieszkańców wyraźny zakaz gromadzenia tam odpadów 

surowcowych,  takich  jak  papier,  szkło,  tworzywa  sztuczne,  opakowania 

wielomateriałowe. metal, itd.: 

  wskazania w SIWZ postępowania wykonawcy, w przypadku kiedy w pojemnikach na 

odpady 

zmieszane  znajdować  się  będą  odpady  surowcowe  i  inne  odpady,  które 

powinny być selektywnie zbierane - np. brak odbioru odpadów zmieszanych do czasu 

posegregowania  i 

ich  przez  właściciela  nieruchomości:  obecnie  bowiem  w  SWU 

Zamawiający  określił  jedynie  sposób  postępowania  w  przypadku  niedopełnienia 

obowiązku  selektywnego  zbierania  w  odniesieniu  do  pojemników  na  frakcje 

selektywnie  zbierane:  nie  tu  jednak  leży  istota  zaniechań  mieszkańców  w  zakresie 

selektywnej zbiórki odpadów - o czym szerzej również w uzasadnieniu zarzutu nr 3. 

rozdział III pkt 2 SWU 

Odwołujący 2 stwierdził, że wymagane przez Zamawiającego w III pkt 2 ppkt 1 lit c i d 

SWU częstotliwości odbioru szkła są niezgodne z aktualnie obowiązującym Regulaminem. Jak 

zauważył Odwołujący 2, w SWU Zamawiający wymaga, by odpady ze szkła odbierane były co 

najmniej  jed

en  raz  w  miesiącu,  podczas  gdy  z  zgodnie  z  §  12  ust.  1  Regulaminu  odpady 

komunalne przeznaczone do odbierania z terenu nieruchomości przekazuje się podmiotowi 

odbierającemu odpady komunalne w sposób i w czasie umożliwiającym ich odbiór z terenu  


i nieruchom

ości z częstotliwością nie mniejszą niż: „ (…) 

5) szkło - co najmniej 1 raz na 2 tygodnie.” 

Odwołujący  2  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  wyjaśnienia  tych  rozbieżności  

i  jednoznaczne  określenie  częstotliwości  odbioru  odpadów  komunalnych  ww.  frakcji. 

Jednocześnie Odwołujący wniósł o wskazanie, czy Zamawiający w związku z koniecznością 

wprowadzenia zmian  w  Regulaminie utrzymania porządku  i  czystości  na  terenie Wrocławia 

planuje  wprowadzenie  zmian  w  zakresie  częstotliwości  odbierania  odpadów  komunalnych 

poszczególnych  frakcji,  co  ma  niezwykle  istotne  znaczenie  dla  należytej  kalkulacji  oferty 

wykonawcy. 

rozdział X SWU - SZOP 

W  rozdziale  X  SWU  Zamawiający  określił  przedmiot  zamówienia  w  zakresie  usługi 

SZOP,  czyli  obowiązku  zorganizowania  na  terenie  Sektora  IV  mobilnej  zbiórki  odpadów 

problemowych,  która  będzie  odbywała  się  przy  użyciu  pojazdu  dostawczego  o  masie 

nieprzekraczającej  3,5  t.  Usługa  ta  obejmować  ma  odbiór  odpadów  komunalnych,  w  tym 

odpadów  niebezpiecznych,  takich  jak:  mały  ZSEiE,  rozpuszczalniki,  środki  ochrony  roślin, 

lampy  fluorescencyjne,  świetlówki,  lampy  energooszczędne,  termometry  rtęciowe,  oleje  

i tłuszcze jadalne, przepracowane lub przeterminowane oleje silników samochodowych, farby, 

opakowania  po farbach,  tusze,  tonery  do  drukarek,  kleje,  opakowania  po klejach,  lepiszcze  

i żywice, detergenty, baterie, akumulatory, przeterminowane leki.  

W rozdziale X pkt 8 ppkt 5 SWU Zamawiający zobowiązał wykonawcę do sporządzenia 

regulaminu  korzystania  z  SZOP  zawierającego  co  najmniej  takie  informacje  jak:  rodzaje 

odbieranych  odpadów,  warunki  dotyczące  przyjmowanych  odpadów,  przypadki,  w  których 

wykonawca  może  odmówić  przyjęcia  odpadów.  Wymaganie  to  stoi  w  sprzeczności  

z  przepisami  u.c.p.g.,  gdyż  wszelkie  regulacje  dotyczące  odbioru  odpadów  komunalnych,  

w tym odpadów niebezpiecznych, powinny być zawarte w Regulaminie utrzymania czystości  

i  porządku  na  terenie  Wrocławia.  Regulacje  te  powinny  mieć  charakter  powszechnie 

obowiązującego prawa. Odwołujący 2 wskazał, że warunki postępowania z odpadami powinny 

być  jednakowe  na  terenie  całej  gminy.  Jednocześnie  Odwołujący  podniósł,  że  taki  opis 

sposobu  zamówienia  jest  wadliwy  z  uwagi  na  przerzucanie  ryzyka  kontraktowego,  w  tym 

ryzyka  związanego  ze  zmianą  przepisów  Regulaminu  utrzymania  czystości  i  porządku  na 

terenie Wrocławia, na wykonawcę. Odwołujący 2 zwrócił uwagę, że w myśl regulacji ustawy  

o  utrzymaniu  porządku  i  czystości  w  gminach  –  art.  4  ust.  2  i  2a  u.c.p.g.,  to  regulamin 

utrzymania czystości i porządku na terenie gminy określa wymagania w zakresie selektywnego 

zbierania  i  odbierania  odpadów  komunalnych  i  frakcji  objętych  selektywną  zbiórką.  Należy 

podkreślić,  że  zgodnie  z  art.  4  ust.  2a  pkt  1  u.c.p.g.  Rada  gminy  może  w  regulaminie 


wprowadzić obowiązek selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych innych niż 

wymienione w ust. 2 pkt 1 lit. a i b oraz określić wymagania w zakresie selektywnego zbierania 

tych odpadów. Niemożliwym jest sporządzenie regulaminu usługi SZOP, gdy zasady te nie są 

znane. 

Skoro zgodnie z § 3 ust 1 pkt 3 projektu umowy ilekroć w treści umowy i SWU używa 

się  określenia  Regulamin  należy  przez  to  rozumieć  obowiązujący  w  czasie  wykonywania 

umowy  Regulamin  utrzymania  czystości  i  porządku  na  terenie  Wrocławia,  być  może 

nieścisłości  między  SIWZ  a  obowiązującymi  przepisami  prawa  miejscowego  wynikają  

z  planowanych  przez  Zamawiającego  zmian  w  obowiązującym  Regulaminie,  o  których 

wykonawca nie ma jeszcze wiedzy. Niemniej jednak Odwołujący 2 wskazał, że Zamawiający 

obowiązany  jest  do  sporządzania  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  w  sposób 

zgodny  z  przepisami  powszechnie  obowiązującego  prawa.  Z  tego  względu,  Odwołujący  2 

wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania odpowiednich zmian w SIWZ, w szczególności 

w zapisach projektu umowy i szczegółowych warunków umowy, które likwidowałyby wszelkie 

sprzeczności i nieścisłości między SIWZ a powszechnie obowiązującymi przepisami prawa,  

w  szczególności  przepisami  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  oraz 

uchwały  nr  XXVIII/567/16  Rady  Miejskiej  Wrocławia  z  dnia  7  lipca  2016  r.  w  sprawie 

Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia, w sposób, który pozwoli 

n

a  oszacowanie  ryzyka  związanego  ze  zmiana  zasad  realizacji  przedmiotu  zamówienia  

w związku z wprowadzeniem zmian do Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie 

miasta  Wrocławia  i  należyte  skalkulowanie  oferty  względnie  nakazanie  Zamawiającemu 

zm

iany  terminu  składania  ofert  na  termin  po  uchwaleniu  nowego  regulaminu  utrzymania 

czystości  i  porządku  na  terenie  miasta  Wrocławia.  To  drugie  rozwiązanie  pozwoliłoby  na 

uniknięcie  konieczności  wprowadzania  szeregu  niezwykle  istotnych  i  obszernych  zmian  

umowie w przedmiocie zamówienia publicznego i realizację usługi w zgodzie z ustawowymi 

wymaganiami. 

Zarzut nr 3 

Naruszenie przepisu art. 29. ust. 1 i 2 ustawy Pzp i art. 7 ustawy Pzp w zw. z art. 3b u.c.p.g. 

poprzez wadliwy opis przedmiotu zamówienia w zakresie osiągania poziomów recyklingu oraz 

art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5, art. 353

¹ i art. 487 § 2 k.c. poprzez wprowadzenie do 

wzoru  umowy  oraz  szczegółowych  warunków  umowy  zapisów  niekorzystnych  dla 

wykonawców, naruszających bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa, zasady współżycia 

społecznego  oraz  równowagę  stron  umowy  oraz  zakładających  nadmiernie  obciążenie 

wykonawców  ryzykiem  kontraktowym  w  zakresie  kar  umownych  za  nieosiągnięcie 


wymaganych  poziomów  recyklingu  w  sytuacji,  gdy  osiągnięcie  poziomów  recyklingu  wedle 

wzoru  określonego  przez  Zamawiającego  jest  obiektywnie  niemożliwe  do  osiągnięcia. 

Jednocześnie działanie takie narusza art. 7 ustawy Pzp, gdyż utrudnia konkurencję i tworzy 

po  stronie  wykonawców  stan  niepewności,  który  może  skutkować  złożeniem 

nieporównywalnych ofert. 

W § 2 ust. 1 pkt 10 projektu umowy Zamawiający przewidział, że w ramach realizacji 

przedmiotu umowy wykonawca jest zobowiązany do: „osiągania rocznych poziomów: 

a) 

masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji  przekazywanych  do 

składowania, 

b) 

recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  odpadów  komunalnych,  

z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów,  budowlanych  i  rozbiórkowych 

stano

wiących odpady komunalne, 

c) 

recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami innych niż 

niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne.”. 

Szczegółowe  regulacje  dotyczące  osiągania  rocznych  poziomów  wymaganych  przepisami 

prawa określone zostały przez Zamawiającego w rozdziale XIX SWU. 

W § 15 ust. 2 pkt. 6 projektu umowy Zamawiający przewidział rażąco wygórowane kary 

umowne w zakresie dokumentacji potwierdzającej osiągane rocznych poziomów recyklingu: 

a) 

w wysokości 5 000,00 zł - za każdy przypadek niedostarczenia wyliczeń określonych 

w SWU rozdział XIX, pkt 2, w wersji papierowej i/lub elektronicznej na Wirtualnym Dysku, za 

każdy dzień po upływie terminu, 

b) 

w  wysokości  2  000,00  zł,  -  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  dokumentów 

sporządzonych zgodnie z SWU, rozdział XIX, pkt 3, w wersji papierowej i/lub elektronicznej na 

Wirtualnym Dysku za każdy dokument, za każdy dzień po upływie terminu, 

c) 

wysokości 1 000,00 zł - za każdorazowe niedostarczenie dokumentów określonych 

w SWU, rozdział XIX, pkt 4, za każdy dokument, za każdy dzień po upływie terminu. 

natomiast w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. q, r, s projektu umowy Zamawiający przewidział możliwość 

nałożenia na wykonawcę rażąco wygórowanych kar za: 

r) 

„za nieosiągnięcie przez Wykonawcę poziomu, o którym mowa w SWU, rozdział XIX, 

pkt  1,  ppkt  1),  w  wysokości  obliczonej  jako  iloczyn  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych) 

odpadów  komunalnych  na  składowisku,  określonej  

w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo 


ochrony  środowiska  (Dz.  U  z  2019  r.  poz.  1396  ze  zm.)  i  brakującej  masy  odpadów 

komunalnych  wyrażonej  w  Mg  wymaganej  do  osiągnięcia  poziomu  ograniczenia  masy 

odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji  przekazanych  do  składowania,  o  którym 

mowa w SWU rozdział XIX, pkt 1, ppkt 1) (obliczonej zgodnie z SWU rozdział XIX pkt 5 ppkt 

s) 

za nieosiągnięcie przez Wykonawcę poziomu, o którym mowa w SWU, rozdział XIX, 

pkt  1,  ppkt  2,  w  wysokości  obliczonej  jako  iloczyn  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku,  określonej  

w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo 

ochrony  środowiska  (Dz.  U  z  2019  r.  poz.  1396ze  zm.)  i  brakującej  masy  odpadów 

komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia poziomu, o którym mowa w SWU 

rozdział XIX pkt 1 ppkt 2) (obliczonej zgodnie z SWU, rozdział XIX pkt 5, ppkt 2), 

t) 

za nieosiągnięcie przez Wykonawcę poziomu, o którym mowa w SWU, rozdział XIX, 

pkt  1  ppkt  3,  w  wysokości  obliczonej  jako  iloczyn  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku,  określonej  

w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo 

ochrony  środowiska  (Dz.  U  z  2019  r.  poz.  1396  ze  zm.)  i  brakującej  masy  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne 

wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia poziomu, o którym mowa w SWU rozdział XIX pkt 

1 ppkt 3) (obliczonej zgodnie z SWU, rozdział XIX pkt 5, ppkt 3).”. 

Odwołujący 2 wskazał, że określenie poziomów recyklingu w rozdziale XIX SWU jest 

niezgodne z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 grudnia 2016 r. 

w  sprawie  poziomów  recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  odzysku  innymi 

metodami niektórych frakcji odpadów komunalnych. Różnica polega na tym, że zgodnie z § 3 

ww. r

ozporządzenia poziom recyklingu i przygotowania do ponownego użycia papieru, metali, 

tworzyw  sztucznych i  szkła liczy  się jako  stosunek łącznej  masy  odpadów  papieru,  metalu, 

tworzyw sztucznych i szkła poddanych recyklingowi i przygotowanych do ponownego użycia 

do łącznej masy wytworzonych odpadów papieru, metalu, tworzyw sztucznych i szkła. Zgodnie 

z SWU natomiast poziom recyklingu liczy się jako stosunek wszystkich odpadów poddanych 

recyklingowi z wyłączeniem innych niż niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych 

do  masy  wsz

ystkich  wytworzonych  odpadów  komunalnych  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych.  Wzór  ten  odnosi  dotychczasowy 

poziom 50% do wszystkich frakcji odpadów, w tym co do frakcji, co których aktualnie nie stawia 

się wymogów  osiągnięcia poziomów  recyklingu. Dla niektórych frakcji  odpadów  osiągnięcie 

tych  poziomów  jest  obecnie  niemożliwe  z  uwagi  na  warunki  technologiczne.  Tak  jest  

w  przypadku  frakcji  odpadów  zmieszanych,  stanowiących  około  60%  całego  strumienia 


odpadów, czy odpadów wielkogabarytowych. 

Poziomy  recyklingu  wg  wzoru  wskazanego  w  SWU  są  niemożliwe  do  osiągnięcia  

w  odniesieniu  do  przedmiotu  zamówienia  opisanego  w  dokumentacji  przetargowej,  tj.  

w  stosunku  do  ilości  i  rodzajów  odpadów  wskazanych  do  odbioru  i  zagospodarowania  

Załączniku  nr  II  do  Formularza  oferty,  czyli  w  Zestawieniu  kosztów  zadania.  Osiągnięcie 

50% recyklingu wagowo w stosunku do wszystkich odebranych odpadów, w przypadku gdy 

prawie 60% strumienia odpadów odbieranych w Sektorze IV to odpady zmieszane, dla których 

poziomy recyklingu osiągane przez instalacje komunalne oscylują około 3% jest niemożliwe 

do zrealizowania nawet przy założeniu, że odpady surowcowe, bioodpady zostaną poddane 

w  100%  recyklingowi  (choć  osiągnięcie  takiego  poziomu  recyklingu  w  odniesieniu  do  tych 

frakcji odpadów również jest niemożliwe do osiągnięcia). 

Wskazanie  przez  Zamawiającego  wzoru  obliczania  poziomów  recyklingu  odpadów 

niezgodnego z obowiązującym rozporządzeniem z 2016 r. przy równoczesnym nałożeniu na 

wykonawcę  obowiązku  złożenia  sprawozdania  z  realizacji  poziomów  recyklingu  zgodnie  ze 

wzorem  określonym  w  rozdziale  XXI  SWU,  jest  niemożliwe  do  pogodzenia  z  obowiązkiem 

wykonywania prac objętych przedmiotem umowy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa 

(§ 8 ust 1 projektu umowy). Sam Zamawiający zdawałoby się wymaga, jak wynika chociażby 

z tytułu XIX rozdziału SWU - Osiąganie rocznych poziomów wymaganych przepisami prawa, 

czy  wprost  z  zapisu  rozdziału  XIX  pkt  2  SWU,  postępowania  zgodnego  z  powszechnie 

obowiązującymi przepisami w tym zakresie, dlatego też co najmniej dziwi sprzeczność wzoru 

wskazanego  w  SWU  przez  Zamawiającego  z  wzorem  określonym  w  obowiązującym 

rozporządzeniu.  W  związku  z  przywoływanymi  już  istotnymi  zmianami  stanu  prawnego 

dotyczącego gospodarowania odpadami komunalnymi planowane jest także wejście w życie 

nowego rozporządzenia w sprawie sposobu obliczania poziomu przygotowania do ponownego 

użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  oraz  poziom  recyklingu,  przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  odzysku  innymi  metodami  innych  niż  niebezpieczne  odpadów 

budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne. 

Niemniej  jednak  okoliczność  procedowania  zmian  w  powszechnie  obowiązujących 

przepisach  nie  zwalnia  Zamawiającego  z  obowiązku  sporządzania  opisu  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  zgodny  z  aktualnie  obowiązującymi  regulacjami  prawnymi  w  tym 

zakresie.  Odwołujący  2  podniósł,  że  w  odniesieniu  do  kwestii  wymaganych  poziomów 

recyklingu, opis przedmiotu zamówienia nie spełnia wynikającego z art. 29 ust 1 ustawy Pzp 

wymogu  jednoznaczności  i  nie  pozwala  na  określenie,  jak  w  tym  zakresie  kształtują  się 

obowiązki  wykonawcy,  co  nie  pozwala  na  rzetelne  skalkulowanie  oferty,  gdyż  oczekiwania 

Zamawiającego są obiektywnie niemożliwe do spełnienia. 


Odwołujący podał, że opis przedmiotu zamówienia jest wadliwy również ze względu na 

brak w nim jakichkolwiek 

postanowień odnoszących się do działań Zamawiającego mających 

na  celu  osiąganie  poziomów  recyklingu.  Odwołujący  podkreśla,  że  Zamawiający,  mimo  że 

nakłada na wykonawcę obowiązek prowadzenia kontroli, czy odpady są zbierane w sposób 

selektywny,  to  nie  wskazał  w  SIWZ  warunków  uznania,  że  obowiązek  ten  został  przez 

mieszkańców  spełniony.  Nie  zostały  one  także  określone  w  obecnie  obowiązującym 

Regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia. Odwołujący podkreśla, że 

osiągnięcie przez gminy zakreślonych poziomów recyklingu jest szczegółowym obowiązkiem 

w ramach utrzymania czystości i porządku jako zadania własnego gminy wynikającego z art. 

3b ust. 1 u.c.p.g. To Zamawiający ma odpowiednie instrumenty, którymi może oddziaływać na 

zachowania  mieszkańców  w  zakresie  selektywnej  zbiórki  odpadów.  Takich  narzędzi  nie 

posiada natomiast wykonawca. Zachowania mieszkańców w zakresie spełniania obowiązku 

selektywnej  zbiórki  odpadów  w  istotny  sposób  odbiegają  od  zachowań  pożądanych  przez 

Zamawiającego i ustawodawcę. W uzasadnieniu do projektu ustawy z dnia 19 lipca 2019 r.  

o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych ustaw (druk 

sejmowy nr 3495) wskazano, że „niedopełnienie obowiązku selektywnego zbierania odpadów 

dotyczy  tych  właścicieli  nieruchomości,  którzy  nie  chcą  selektywnie  zbierać  odpadów  i  np. 

notorycznie  w  pojemnikach  na  odpady  zmieszane  umieszczają  odpady,  które  powinny  być 

gromadzone selektywnie w pojemnikach na papier, metale i tworzywa sztuczne, szkło oraz 

odpady  ulegające  biodegradacji.  Nie dotyczy  to natomiast  sytuacji, kiedy  w  wyniku pomyłki  

o  charakterze  incydentalnym  dany  odpad  zostanie  zdeponowany  do  nieodpowiedniego 

pojemnika

”.  Konieczne  jest  więc  określenie  skali  dopuszczalnych  „pomyłek”  poprzez 

określenie przez Zamawiającego szczegółowych warunków dokonywania oceny, że odpady 

są zbierane w sposób selektywny. Kontroli powinna być poddawana w szczególności frakcja 

odpadów zmieszanych. Tymczasem z zapisów SWU wynika, że wykonawca ma kontrolować 

wyłącznie  zawartość  pojemników  na  odpady  gromadzone  selektywnie,  a  w  razie  kiedy 

właściciel  nieruchomości  nie  dopełnił  obowiązku  selektywnego  zbierania  odpadów 

komunalnych (ma to stwierdzić wykonawca wg subiektywnej oceny, bo w opisie przedmiotu 

zamówienia ani Regulaminie nie ma na ten temat żadnych informacji) odebrać przedmiotowe 

odpady  jako  zmieszane  (niesegregowane)  odpady  komunalne  oraz  postępować  z  nimi 

zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (zobacz rozdział III pkt 4 ppkt 3 i 4 lit. c SWU). 

Do

datkowo wykonawca ma pozostawić naklejkę według wzoru określonego w załączniku do 

SIWZ z informacją dla właściciela nieruchomości, że nie dopełnił on obowiązku selektywnej 

zbiórki, pomimo że brak jest zapisów w SIWZ dotyczących tego, kiedy taki obowiązek należy 

uznać  za  spełniony.  Treść  informacji  zwrotnej  dla  mieszkańca  nie  wskazuje  jakie  błędy 

popełnił,  wręcz  odwrotnie  zachęca  do  wrzucania  odpadów  surowcowych  do  odpadów 

zmieszanych, niepodlegających kontroli. Taki opis przedmiotu zamówienia jest nieadekwatny 


do rzeczywistych wymagań w tym zakresie.  

Zgodnie  z  zapisami 

Wojewódzkiego  Planu  Gospodarki  Odpadami  dla Województwa 

Dolnośląskiego  dla  miast  pow.  50  000  mieszkańców  -  ponad  70%  odpadów  to  odpadu 

surowcowe  i  bioodpady  - 

odpady zmieszane powinny natomiast stanowić wartość mniejszą 

niż  30%,  a  wg  danych ilościowych przedstawionych

przez  Zamawiającego  w  SIWZ  odpady 

zmieszane  to  prawie  60%

.  Dane  te  potwierdzają,  że  w  odpadach  zmieszanych  więcej  niż 

połowa odpadów to odpady surowcowe i bioodpady, więc największy ciężar działań po stronie 

Zamawiającego powinien być ukierunkowany na zmniejszenie ilości odpadów zmieszanych. 

Naliczenie  przez  Zamawiającego  kar  umownych  za  każdą  brakującą,  według 

określonego przez Zamawiającego wzoru, tonę odpadów niepoddaną recyklingowi spowoduje 

naliczenie kary w wysokości kilkunastu milionów złotych, nawet wówczas, gdy Gmina Wrocław 

osiągnie  wymagane  poziomy  recyklingu,  a  więc  w  sytuacji  gdy  nie  poniesie  ona  szkody. 

Wskazać należy, że gmina rozlicza się z poziomów recyklingu jako całość, bez podziału na 

sektory i ujmuje w sw

oim rozliczeniu również ilości odpadów poddane recyklingowi przez inne 

podmioty niż wykonawcy odbierający odpady komunalne, takie jak np. punkty skupu surowców 

np. papieru, złomu. W świetle obowiązujących zapisów SIWZ również w przypadku wejścia  

w  życie  systemu  kaucyjnego  Gmina  będzie  upoważniona  do  uwzględnienia  tych  ilości 

odpadów. Kary przewidziane przez Zamawiającego są więc rażąco wygórowane, zwłaszcza 

w sytuacji, gdy przewidziane są za niespełnienie obowiązku, który obiektywnie jest niemożliwy 

do  sp

ełnienia  przez  wykonawcę.  Taka  postawa  Zamawiającego  doprowadzi  do  całkowicie 

nieuzasadnionego drastycznego zawyżenia wysokości składanych ofert, a w konsekwencji do 

nadmiernego  obciążenia  właścicieli  nieruchomości  zawyżonymi  opłatami  (ok.  100  zł  na 

jednego miesz

kańca/miesiąc w trakcie trwania umowy). 

Z uwagi na powyższe, Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu wykreślenia 

zapisów  SIWZ  zobowiązujących  wykonawcę  do  osiągnięcia  niemożliwych  do  osiągnięcia 

poziomów recyklingu lub dokonania takiej modyfikacji zapisów SIWZ w zakresie odnoszącym 

się  do  sposobu  wyliczenia  poziomów  recyklingu  dla  wykonawcy,  które  będą  przewidywały 

możliwe do osiągnięcia poziomy recyklingu. 

Odwołujący  2  wniósł,  by  zapisy  te  uwzględniały  morfologię  i  specyfikę  odbieranych 

odpadów  i  zostały  sformułowane  w  sposób  nakazujący  wykonawcy  osiągniecie  technicznie 

możliwych  poziomów  recyklingu  dla  każdej  frakcji  odrębnie  w  stosunku  do  ilości  odpadów 

odebranych z terenu Sektora IV. 

Odwołujący  2  wskazał,  że  Zamawiający  jest  w  posiadaniu  zleconego  przez  siebie  

w  drodze  zamówienia  publicznego  opracowania  pn.  „Badania  ilości  i  składu  odpadów 

komunalnych w cyklu rocznym pochodzących z terenu gminy Wrocław”, na podstawie którego 


dysponuje wystarczającym materiałem do obiektywnego i realnego wskazania możliwych do 

osiągnięcia  poziomów  recyklingu  dla  poszczególnych  frakcji  odpadów.  Jednocześnie 

Odwołujący wnioskuje o nakazanie Zamawiającemu zmiany zapisów projektu umowy poprzez 

obniżenie  kar  umownych  przewidzianych  przez  Zamawiającego  w  zakresie  kar  umownych 

naliczanych na podstawie § 15 ust. 2 pkt. 6 oraz § 15 ust. 2 pkt 14 lit. q-s co najmniej o połowę 

ich wysokości.  

Odwołujący 2 podniósł, że opis przedmiotu zamówienia jest wadliwy, gdyż nie odnosi 

się  w  żadnym  stopniu  do  działań  Zamawiającego  wspierających  osiąganie  poziomów 

recyklingu, które planuje  podjąć w sytuacji wejścia w życie systemu kaucyjnego opakowań, 

którego  wprowadzenie  jest  planowane  w  ramach  Rozszerzonej  Odpowiedzialności 

Producentów  (ROP);  wprowadzenie w  istotny  sposób zmieni morfologię  i  ilość odbieranych 

odpadów opakowaniowych. Krajowe przepisy regulujące, ROP powinny zostać uchwalone do 

lipca  2020  roku.  Obowiązek  ten  wynika  z  opublikowania  w  lipcu  2018  r.  pakietu  dyrektyw 

odpadowych  Unii  Europejskiej,  ustanawiających  wyższe  cele  recyklingu  odpadów 

komunalnych  oraz  opakowaniowych.  Unijne  przepisy  nakładają  na  producentów  wyrobów  

w  opakowaniach  obowiązek  stosowania  się  do  ujednoliconej  w  dyrektywach  zasady  tzw. 

rozszerzonej  odpowiedzialności  producenta.  Pakiet  ten  został  uzupełniony  dyrektywą  

w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko, 

którą państwa członkowskie muszą co do zasady wdrożyć do dnia 3 lipca 2021 roku. ROP 

określona  jest  w  dyrektywie  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  2008/98/WE  w  sprawie 

odpadów  i  oznacza  strategię  ochrony  środowiska,  w  ramach  której  odpowiedzialność 

producenta  za  produkt  zostaje  przedłużona  do  końca  cyklu  życia  produktu.  ROP  tworzy 

mechanizm ekonomicznej odpowiedzia

lności producenta za jego produkty wprowadzane na 

rynek  nie tylko w  okresie użytkowania i  gwarancji,  ale także na  etapie poużytkowym, kiedy 

produkt  staje  się  odpadem.  Wprowadzenie  ROP  skutkować  będzie  tym,  że  na  gminach 

spoczywać  będzie  obowiązek  zagospodarowania  odpadów  resztkowych,  bioodpadów  oraz 

odpadów wielkogabarytowych, zagospodarowanie odpadów surowcowych obciąży natomiast 

producentów. 

W  sytuacji, 

gdy  założenia  zmian  są:  wiadome,  określone  są  bowiem  przepisami 

unijnymi, Zamawiający powinien przewidzieć w SIWZ zasady, na jakich w razie wejścia w życie 

na  etapie  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  wprowadzane  będą  zmiany  obowiązków 

wynikających z umowy o zamówienie publiczne. Odwołujący 2, jako świadomy wykonawca, 

który, antycypować musi nową, jeszcze nie obowiązującą rzeczywistość prawną, opierając się 

na  niepełnym,  niejednoznacznym  opisie  przedmiotu  zamówienia,  kalkulować  musi  w  swej 

ofercie  ryzyko  związane  ze  skutkami  zmian  ustawodawstwa  i  trudnościami  w  uczynieniu 

zadość wymogom stawianym przez Zamawiającego. 


Odwołujący  2  wniósł  o  wprowadzenie  do  SWU  zapisów  dopuszczających  zmianę 

sposobu  obliczania  poziomów  recyklingu  w  odniesieniu  do  każdej  frakcji  objętej  systemem 

kaucyjnym w zależności od zmiany morfologii odbieranych odpadów; jeżeli system kaucyjny 

zacznie  obowiązywać  w  toku  realizacji  usługi  objętej  przedmiotowym  zamówieniem. 

Wprowadzenie  ROP  i  systemu  kaucyjnego  doprowadzić  może  do  braku  zawartości  

w  odpadach  odbieranych  najatrakcyjniejszych  pod  kątem  recyklingu  odpadów,  przez  co 

niemożliwym  będzie  uzyskanie  tych  samych  poziomów  recyklingu  lub  uzyskanie  tych 

poziomów  przy  tych  samych  nakładach  pracy  i  kosztów.  Wejście  w  życie  mechanizmu 

kaucyjnego oznaczać będzie wejście w życie całego systemu ROP, który przewiduje specjalne 

środki  finansowe  dla  Gmin  na  wspieranie  systemu  selektywnej  zbiórki,  w  związku  z  czym 

Gmina  będzie  dysponować  specjalnymi  funduszami  na  wspieranie  recyklingu.  Zgodnie  

z  założeniami  wynagrodzenie  z  ROP  Gmina  ma  otrzymywać  za  każdą  przekazaną  do 

recyklingu tonę odpadów wg sprawozdań. 

Zarzut nr 4 

Naruszenie przepisu art. 29. ust. 1 i 2 ustawy Pzp i art. 7 ustawy Pzp poprzez niejasny opis 

przedmiotu  za

mówienia  w  zakresie  obowiązku  wysortu  odpadów  metali,  opakowań 

wielomateriałowych i opakowań tworzyw sztucznych 

W  rozdziale  XVIII  pkt  1  ppkt  2  SWU  wy

konawca  zobowiązany  jest  do  opracowania  

i przedstawienia Zamawiającemu masy odpadów metali, odpadów tworzyw sztucznych oraz 

odpadów  opakowaniowych  wielomateriałowych  odebranych  selektywnie  od  właścicieli 

nieruchomości  obsługiwanych  wraz  z  Miesięczną  Kartą  Bilansu  Odpadów  Komunalnych 

sporządzoną  zgodnie  z  pkt  2,  wraz  z  wyselekcjonowaną  masą  odpadów  metali,  opakowań 

wielomateriałowych  i  opakowań  z  tworzyw  sztucznych.  Odwołujący  wskazał,  że  opis 

przedmiotu  Zamówienia  jest  niejasny  i  nieprecyzyjny,  gdyż  w  SWU  ani  w  umowie  nie 

postawiono  względem  wykonawcy  obowiązku  wyselekcjonowania  masy  odpadów  metali, 

odpadów  tworzyw  sztucznych  oraz  odpadów  opakowaniowych  wielomateriałowych 

odebranych  selektywnie  od  właścicieli  nieruchomości  obsługiwanych.  Skoro  więc  istnieje 

obowiązek  prowadzenia  sprawozdawczości  w  tym  zakresie,  to  Odwołujący  2  wniósł  

o sprecyzowanie zapisów dokumentacji przetargowej przez wprowadzenie takiego obowiązku 

wprost dla wykonawcy w rozdziale XI pkt 5 ppkt 1 SWU. 


Zarzut 5 

Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 14 ust. 

1 ustawy Pzp i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5r art. 353

¹ i art. 487 § 2 k.c. poprzez 

opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  utrudniający  uczciwą  konkurencję,  naruszający 

równowagę stron i obciążający nadmiernym ryzykiem kontraktowym wykonawcę, zakładający 

realizację  obowiązków,  których  rozmiar  i  zakres  na  etapie  składania  oferty  nie  może  być 

przewidziany wobec objęcia przedmiotem zamówienia obowiązku wykonawcy do odebrania, 

zbierania,  transportu  i  zagospodarowania  bliżej  niezidentyfikowanych  odpadów  o  kodach 

niewskazanych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia,  co  uniemożliwia  wykonawcy  należytą 

wycenę usługi. 

W rozdziale I 

pkt 3 SWU Zamawiający przewiduje, że wykonawca zobowiązany będzie 

w  ramach  wynagrodzenia  do  wykonania  usługi  odebrania,  zbierania,  transportu  

i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  frakcji,  których  kody  nie  zostały  wskazane  

w  rozdziale  I  pkt  1  i  2  S

WU.  Taki  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  spełnia  wymogów 

wynikających  z  art.  29  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp,  gdyż  nie  jest  wiadome,  jak  w  takiej  sytuacji 

kształtować  się  będzie  stosunek  zobowiązaniowy  stron.  Odwołujący  2  podniósł,  że  

z  dokumentacji  przetargowej  powinno  jasno  wynikać,  do  odbioru,  zbierania,  transportu  

i  zagospodarowania 

których  frakcji  odpadów  wykonawca  będzie  zobowiązany  podczas 

realizacji 

zamówienia.  W  sytuacji,  gdy  określone  w  SIWZ  kody  odpadów  nie  odpowiadają 

zakresowi  usługi,  brak  jest  możliwości  poprawnej  wyceny  oferty  i  ewentualnego  podjęcia 

czynności 

przygotowawczych 

związanych 

pozyskaniem 

stosownych 

decyzji 

administracyjnych na transport, zbieranie lub 

przetwarzanie odpadów o kodach wskazanych 

w SIWZ. Odwołujący 2 podkreśla, że w świetle przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.  

o odpadach nie ma prawnej m

ożliwości zbierania odpadów bez stosownego zezwolenia. Co 

więcej,  zgodnie z  przepisem  art.  194  ust.  4  ustawy  o odpadach,  za zbieranie  odpadów  lub 

przetwarzanie odpadów bez wymaganego zezwolenia, o którym mowa w art. 41, wymierza się 

administracyjną karę pieniężną. Kara wynosi nie mniej niż 10 000 zł i nie może przekroczyć 1 

zł. Odwołujący 2 nie może więc brać na siebie ryzyka związanego z koniecznością 

realizacji  świadczenia,  którego  faktyczny  zakres  nie  został  opisany  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia, jeżeli na etapie realizacji usługi zaistnieje potrzeba odbioru odpadów, o kodach 

które nie zostały przewidziane w SIWZ. Nie ma bowiem możliwości starania się z odpowiednim 

wyprzedzeniem  o  pozyskanie  niezbędnych  decyzji  administracyjnych  umożliwiających  mu 

zgodną  z  prawem  realizację  przedmiotu  zamówienia.  Skoro  opis  przedmiotu  zamówienia 

został dokonany tak dalece nieprecyzyjnie, że zakres obowiązków nałożonych na wykonawcę 

jest całkowicie niewiadomy, odwołujący nie ma możliwości skalkulowania oferty. Odwołujący 


nie  wyklucza  jednak  możliwości  odbioru,  zbierania,  transportu  i  zagospodarowania  tego 

rodzaju  odpadów,  o  ile  wykonawca  będzie  miał  prawną  i  faktyczną  możliwość  realizacji  tej 

usługi, gdy zaktualizuje się taka potrzeba.  

Z  tego  względu  Odwołujący  2  wniósł  o  zmianę  zapisu  rozdziału  I  pkt  3  SWU  

w następujący sposób: 

„Oprócz wskazanych wyżej kodów odpadów Zamawiający nie wyklucza możliwości pojawienia 

się na terenie Sektora w trakcie realizacji zamówienia innych frakcji odpadów komunalnych 

wymagających odebrania, zbierania transportu i zagospodarowania. Wykonawca zobowiązuje 

się do wykonania usługi również w stosunku do tych odpadów, przy czym rozliczenie  za te 

usługę nastąpi jak w przypadku realizacji prac interwencyjnych, z zastrzeżeniem możliwości 

odmowy realizacji tej usługi.”. 

Zarzut nr 6 

Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 139 ust. 1 

ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353

¹ k.c. i art. 487 § 2 k.c. poprzez ułożenie treści stosunku 

prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego  i  naruszający 

równowagę  stron  umowy  oraz  zakładający  nadmiernie  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem 

kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych warunków 

umowy  zapisów  niekorzystnych  dla  wykonawców,  zakładających  realizację  obowiązków, 

których rozmiar  i  zakres  na  etapie  składania oferty  nie może być  przewidziany  i  dokonanie 

opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieadekwatny  do  potrzeb  Zamawiającego, 

naruszający uczciwą konkurencję, polegający na przyjęciu, że częstotliwość odbioru odpadów 

dostosowana 

ma  zostać  do  wymogu  niedopuszczenia  do  wypełnienia  poszczególnych 

pojemników  na  odpady  komunalne  powyżej  80%  ich  całkowitej  pojemności  oraz 

wprowadzenie  obowiązku  systematycznego  przeprowadzania  własnej  kontroli  stopnia 

napełnienia  poszczególnych  pojemników,  w  celu  niedopuszczenia  ich  do  napełnienia 

odpadami  powyżej  80%  całkowitej  pojemności  i  zastrzeżenie  rażąco  wygórowanych  kar 

umownych za naruszenie tego obowiązku. 

Zgodnie z rozdziałem III pkt 2 SWU częstotliwość odbioru odpadów komunalnych ma 

gwarantow

ać niedopuszczanie do wypełnienia poszczególnych pojemników powyżej 80% ich 

całkowitej  pojemności,  zaś  wykonawca  obowiązany  jest  do  systematycznego 

przeprowadzania  własnej  kontroli  stopnia  napełnienia  poszczególnych  pojemników,  w  celu 

niedopuszczenia ich d

o napełnienia odpadami powyżej 80% całkowitej pojemności. Co więcej 

jak wynika § 15 ust. 2 pkt 11 lit. o, p i q projektu umowy - należyta realizacja tego obowiązku 


została przez Zamawiającego obwarowana obowiązkiem zapłaty kary umownej: w wysokości 

0 zł - za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego przepełnienia któregokolwiek 

z  pojemników  o  pojemności  mniejszej  niż  1,1  m³  przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów 

komunalnych bezpośrednio z terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, za każdy 

pojem

nik; za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie odpadami powyżej poziomu 

80%  całkowitej  pojemności  danego  pojemnika,  w  wysokości  600,00  zł-za  każdorazowe 

stwierdzenie przez Zamawiającego przepełnienia któregokolwiek z pojemników, o pojemności 

1,1  m

³  i  większej  do  zbiórki  odpadów komunalnych bezpośrednio z  terenów  nieruchomości 

zamieszkałych i mieszanych, za każdy pojemnik; za przepełnienie pojemnika uważa się jego 

wypełnienie  odpadami  powyżej  poziomu  80%  całkowitej  pojemności  danego  pojemnika,  

wysokości 500,00 zł - za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego, przepełnienia 

któregokolwiek  z  pojemników  do  zbiórki  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów 

komunalnych,  odpadów  z  tworzyw  sztucznych,  metali  oraz  opakowań  wielomateriałowych, 

odpadów  z  papieru,  odpadów  ze  szkła  oraz  bioodpadów  bezpośrednio  z  terenów 

nieruchomości  niezamieszkałych;  za  przepełnienie  pojemnika  uważa  się  jego  wypełnienie 

odpadami powyżej poziomu 80% całkowitej pojemności danego pojemnika. 

W przekonaniu Odwołującego 2, taki opis przedmiotu zamówienia jest wadliwy i rodzi 

ogromne  ryzyko  obciążenia  wykonawcy  nadmiernymi  obowiązkami  w  trakcie  realizacji 

zamówienia  oraz  naliczania  wykonawcy  wygórowanych  kar  umownych.  Wymóg  stawiany 

przez  Zamawiającego  jest  nieuzasadniony  charakterem  zamówienia,  nieadekwatny  

i  nieproporcjonalny.  W  konsekwencji  jego  utrzymania  cena  oferty  musiałaby  być  w  sposób 

rażący  wysoka,  nieadekwatna  do  rzeczywistej  wartości  usług.  W  praktyce  należyte 

wywiązywanie  się  z  tego  obowiązku  skutkowałoby  koniecznością  zwielokrotnienia 

częstotliwości kursów na trasach odbioru odpadów w sposób niemożliwy do przewidzenia na 

etapie składnia  oferty  i nieuzasadniony  faktyczną  potrzebą.  Odwołujący wskazał,  że często 

tylko jeden z kilku pojemników służących do gromadzenia odpadów tej samej frakcji w danym 

MGO jest przepełniony, a reszta jest pusta, bo mieszkańcy wrzucają odpady do pojemnika 

położonego najbliżej wejścia do altany czy pomieszczenia, w którym gromadzone są odpady. 

Kara za przepełnienie pojemników dla nieruchomości niezamieszkałych, w przypadku 

kiedy przepełnienie nie wynika z nierealizowanego harmonogramu nie jest zasadne, gdyż to 

właściciel nieruchomości decyduje o częstotliwości odbioru i pojemności i ilości pojemników. 

Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu wprowadzenia zmian w rozdziale III 

pkt 2 ppkt 1 i 2 SWU poprzez wykreślenie tego obowiązku oraz wykreślenie kar umownych 

przewidzianych  za  jego  niedotrzyma

nie  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  o,  p  i  q  projektu  umowy 

względnie  określenie  poziomu  wypełnienia  pojemników  na  odpady  skutkującego 

koniecznością ich odbioru w przypadku wypełniania pojemnika w 100%, a także dokonanie 


zm

ian  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  o,  p  i  q  projektu  umowy  poprzez  obniżenie  kar  umownych  

o  połowę  ich  wysokości.  Odwołujący  wniósł  o  usunięcie  kar  w  zakresie  pojemników  dla 

nieruchomości niezamieszkałych. 

Zarzut 7 

Naruszenie  art.  29  §  1  i  2  ustawy  Pzp  i  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie 

sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za 

pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty  w  zakresie  wymogu 

zastosowania oprogramowania monitorującego pracę wagi wykonawcy, co stanowi obciążenie 

nieproporcjonal

ne  i  nadmierne  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  w  sposób  zbędny 

ogranicza konkurencję rynkową i służy nieuzasadnionemu pozyskiwaniu tajemnic handlowych 

wykonawcy. 

Zgodnie z rozdziałem XI punkt 3 SWU Zamawiający zastrzegł możliwość dostarczenia 

bliżej nieokreślonego oprogramowania monitorującego pracę wagi wykonawcy, które będzie 

monitorować ważenia pojazdów  wykonujących realizację umowy.  Taki  wymóg  jest  zupełnie 

nieadekwatny do przedmiotu zamówienia, ponieważ Zamawiający nie przedstawia żadnych 

szczegółów dotyczących tego oprogramowania, w szczególności możliwości jego wyłączenia 

lub dezaktywacji na czas wykonywania ważeń lub przejazdów na rzecz innego podmiotu niż 

Zamawiający, parametrów technicznych, jakie muszą spełniać pojazdy lub waga, by możliwe 

b

yło  funkcjonowanie  tego  oprogramowania,  kosztów,  jakie  musiałby  ponieść  wykonawca  

w  związku  z  instalacją  takiego  oprogramowania,  czy  kwestii  serwisowania  tego 

oprogramowania. 

Instalacja  oprogramowania  umożliwiającego  monitorowanie  ważeń  pojazdów 

wykonawcy może służyć nieuprawnionemu pozyskiwaniu tajemnic handlowych wykonawcy,  

w szczególności kontroli ciężarów, jakie przewożą pojazdy, ilości pojazdów i częstotliwości ich 

przejazdów,  itp. Wymóg  instalacji  oprogramowania  jest  bardzo  niedookreślony,  nie  podano 

żadnych  parametrów  tego  oprogramowania,  danych,  które  będą  w  nim  gromadzone,  osób 

uprawnionych do odczytu danych, możliwości usuwania lub modyfikowania tych danych przez 

wykonawcę lub Zamawiającego, jak również nie podano celu, w jakim oprogramowanie to ma 

być  wykorzystywane,  czy  dla  oceny  częstotliwości  ważeń,  dokładności  ważeń,  czasu 

wykonywania  ważeń,  uniemożliwiania  pomijania  ważeń,  czy  innych  powodów,  które  nie  są 

znane Wykonawcy składającemu ofertę. Nie wskazano również, gdzie takie oprogramowanie 

ma  zostać  zainstalowane  i  gdzie  będzie  prowadzona  stacja  monitorowania  danych 

pochodzących  z  tego  oprogramowania.  Taki  wymóg  stawiany  przez  Zamawiającego 


nadmiernie obciąża Wykonawcę, w szczególności, że służy nieuzasadnionemu kontrolowaniu 

floty 

Wykonawcy i niesie za sobą ryzyko ujawnienia tajemnic przedsiębiorstwa wykonawcy,  

w szczególności w zakresie przyjętej techniki odbioru i transportu odpadów  - czasu obsługi 

poszczególnych  transportów,  ważeń  wykonywanych  na  rzecz  innych  zleceniodawców,  itp. 

Niewskazanie  szczegółów  dotyczących  oprogramowania  stanowi  więc  nieadekwatne  do 

zakresu reali

zowanego zadania, obciążenie wykonawcy, w szczególności, że wymóg ten jest 

nieprecyzyjny i niejednoznaczny. 

Z tego względu Odwołujący wniósł o wykreślenie zapisu rozdziału XI pkt 3 SWU. 

Zarzut nr 8 

Naruszenie art. 36 ust. 1 pkt 5 i 5a oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez określenie podstawy 

wykluczenia  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania wykonawców. 

Odwołujący  2  wniósł  o  zmianę  ogłoszenia  o  zamówieniu  i  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  tak,  aby  uwzględnić  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

dodatkowo jako podstawę wykluczenia z postępowania przepis art. 24 ust. 5 pkt 7 ustawy Pzp. 

Odwołujący  argumentował,  ze  przedmiot  zamówienia  jest  ściśle  związany  z  problematyką 

ochrony  środowiska.  Niewłaściwa  gospodarka  odpadami  w  istotnym  stopniu  wpływa  na 

destrukcję  środowiska  naturalnego  -  przyczynia  się  do  niszczenia  walorów  przyrodniczych 

siedlisk  roślinnych i  zwierzęcych,  destrukcyjnie wpływa na  obszary  miejskie,  wiejskie,  rolne 

oraz leśne. Możliwość udzielenia zamówienia podmiotowi, wobec którego wydano ostateczną 

decyzję administracyjną o naruszeniu obowiązków  wynikających z przepisów:  prawa pracy, 

praw

a ochrony środowiska lub przepisów o zabezpieczeniu społecznym, jeżeli wymierzono tą 

decyzją karę pieniężną nie niższą niż 3 000 złotych, stawia w nierównej pozycji podmioty ściśle 

przestrzegające  wymogi  stawiane  przepisami  prawa.  Odwołujący  podniósł,  że  podmiot,  na 

który  została  nałożona  na  mocy  decyzji  administracyjnej  kara  za  naruszenie  obowiązków 

wynikających z przepisów prawa ochrony środowiska nie daje rękojmi należytego wykonania 

zamówienia  w  zakresie  usług  objętych  przedmiotem  zamówienia.  Takie  ukształtowanie 

podstaw  wykluczenia  w  przypadku  przetargu  na  odbiór,  zbieranie,  transport  

i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  w  gminie,  która  deklaruje  szczególną  dbałość  

o politykę ekologiczną i dobrą jakość środowiska, jest niezrozumiałe. Zamawiający przewiduje 

bowiem możliwość ubiegania się o udzielenie zamówienia przez podmioty dopuszczające się 

patologii na rynku odpadowym, naruszające przepisy ochrony środowiska. 

Odwołujący  2  wskazał  na  przepisy  dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady 


2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zam

ówień publicznych, uchylającej dyrektywę 

2004/18/WE (dalej „dyrektywa 2014/24/UE”), w szczególności na treść motywów dyrektywy 

odnoszących się do aspektów związanych z ochroną środowiska, których celem jest promocja 

wyko

nawców przestrzegających prawa w ww. dziedzinach. Motyw 37 dyrektywy 2014/24/UE 

zakłada, że z myślą o odpowiednim uwzględnieniu wymogów środowiskowych, społecznych  

i wymogów dotyczących pracy w procedurach udzielania zamówień publicznych; jest rzeczą 

szcz

ególnie  istotną,  by  państwa  członkowskie  i  instytucje  zamawiające  podjęły  stosowne 

środki  w  celu  zapewnienia  przestrzegania  obowiązków  w  dziedzinie  prawa  ochrony 

środowiska,  prawa  socjalnego  i  prawa  pracy,  które  mają  zastosowanie  w  miejscu 

wykonywania  robót  budowlanych  lub  świadczenia  usług  i  które  wynikają  z  przepisów 

ustawowych i wykonawczych, dekretów i decyzji zarówno na szczeblu krajowym, jak i unijnym, 

a także z układów zbiorowych, pod warunkiem, że takie przepisy i ich stosowanie są zgodne 

z  prawem  unijnym.  Z  kolei  zgodnie  z  motywem  40  dyrektywy  2014/24/UE,  monitorowanie 

przestrzegania tych przepisów  prawa ochrony  środowiska,  prawa socjalnego i  prawa pracy 

powinno odbywać się na odpowiednich etapach postępowania o udzielenie zamówienia przy 

stosowaniu 

zasad  ogólnych  regulujących  wybór  uczestników  i  udzielenie  zamówienia,  przy 

stosowaniu  kryteriów  wykluczenia  i  przy  stosowaniu  przepisów  dotyczących  rażąco  tanich 

ofert.  Niezbędna  w  tym  celu  weryfikacja  powinna  mieć  miejsce  zgodnie  ze  stosownymi 

przepisami  dyrektywy,  w 

szczególności  z  przepisami  regulującymi  środki  dowodowe  i 

oświadczenia własne. Zamawiający w celu spełnienia wymagań ustawodawcy unijnego jest 

obowiązany  promować  wykonawców  przestrzegających  prawa  w  dziedzinie  ochrony 

środowiska.  Koniecznym  jest,  by  Zamawiający  spełnił  wymóg  nałożony  przez  unijnego 

ustawodawcę  i  zapewnił  ochronę  przepisów  w  dziedzinie  prawa  ochrony  środowiska. 

Powyższe  będzie  możliwe  dopiero,  gdy  zamawiający  zastrzeże  w  SIWZ  możliwość 

fakultatywnego  wykluczenia  wykonawcy  w  oparciu  o  art.  24  ust.  5  pkt  7  ustawy  Pzp 

Zamawiający  musi  mieć  bowiem  pewność,  że  wykonawca  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia daje gwarancję rzetelnego wykonania danego zamówienia. Działanie takie będzie 

zgodnie  również  z  postulatami  Ministerstwa  Środowiska  o  potrzebie  podejmowania  takich 

działań, które będą zmierzały do eliminacji patologii w gospodarce odpadami. 

Zarzut nr 9 

Naruszenie  przepisu  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  przygotowanie  i  prowadzenie 

postępowania  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania  wykonawców  oraz  naruszający  zasadę  proporcjonalności  i  przejrzystości  przy 

formułowaniu specyfikacji istotnych warunków zamówienia.` 


W  świetle  zapisu  SIWZ  rozdział  III  pkt  9  „Zamawiający  wymaga  zatrudnienia  przez 

wykonawcę lub podwykonawcę na podstawie umowy o pracę osób wykonujących czynności 

wymienione w  § 8  ust. 7 projektu  umowy”.  Z kolei  § 8  ust.  7  projektu  umowy  wskazuje,  że 

„Zamawiający, zgodnie z art. 29 ust. 3a ustawy Prawo zamówień publicznych, wymaga aby 

Wykonawca  oraz  Podwykonawca  w  czasie  realizacji  przedmiotu  umowy  zatrudniali  na 

podstawie umowy o pra

cę osoby wykonujące czynności bezpośrednio związane , z odbiorem, 

transportem,  zagospodarowaniem  (jeśli  prowadzone  jest  we  własnym  zakresie)  odpadów 

komunalnych

”. 

Opisany  wymóg  w  zakresie  zatrudniania  na  podstawie  umowy  o  pracę,  jest 

nieprzejrzysty  i  niejasny,  gdyż  z  zapisów  SIWZ  nie  wynika,  jak  rozumieć  pojęcie  osób 

wykonujących 

czynności 

bezpośrednio 

związane 

odbiorem, 

transportem  

i  zagospoda

rowaniem.  Zamawiający  nie  wskazał  w  tym  względzie  w  sposób  dostatecznie 

jasny  na  zakres  czynności  podejmowanych  przez  te  osoby.  Przede  wszystkim  jednakże 

wymóg ten narusza zasadę równego traktowania wykonawców. Zupełnie niezrozumiałe jest 

bowiem  dokonane  p

rzez  Zamawiającego  rozróżnienie  zatrudniania  na  podstawie  umowy  

o  pracę  osób  wykonujących  czynności  bezpośrednio  związane  z  zagospodarowaniem 

odpadów  komunalnych  na  wykonawców,  którzy  będą  zagospodarowywać  odpady  „we 

własnym  zakresie"  oraz  na  wykonawców,  którzy  „we  własnym  zakresie”  tych  odpadów 

zagospodarowywać nie będą. Wymóg ten stawia w uprzywilejowanej sytuacji podmioty, które 

zagospodarowania odpadów nie będą dokonywały we własnym zakresie. Wykonawcy nie są 

zatem  w  równej  pozycji,  co  narusza  zasadę  zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania wykonawców. Ponadto wykonanie części zamówienia, polegającej na transporcie 

odpadów, w przeważającej części nie zawiera w sobie elementu podległości służbowej, stąd 

nie spełnia przesłanek określonych w art. 22 § 1 k.p. 

Zgodnie z art. 36 ust. 2 pkt 8a lit c ustawy Pzp

, Zamawiający ma obowiązek zamieścić 

w  SIWZ  wykaz 

czynności  wykonywanych  w  ramach  realizacji  zamówienia,  które  mają  być 

wykonywane na podstawie umowy o pracę. Oznacza to, że w obecnym stanie  prawnym to 

zamawiający musi ocenić, które czynności mieszczą się w zakresie art. 22 § 1 k.p. Musi on 

zatem  przeanalizować  czynności,  które  będą  wykonywane  w  trakcie  realizacji  zamówienia,  

a  następnie  wyraźnie  oddzielić'  te,  które  muszą  być  wykonywane  na  podstawie  umowy  

o pracę, od tych, przy których wykonawca ma dowolność w wyborze podstawy zatrudnienia. 

Zamawiający  nie  spełnił  ww.  wymogu  z  art.  36  ust.  2  pkt  8a  lit  c  ustawy  Pzp.  Wobec 

powyższego,  sformułowanie  §  8  ust.  7  projektu  umowy  jest  nieprawidłowe  ze  względu  na, 

lakoniczność, wybiórczość opisu obowiązku wykonawcy w zakresie zatrudniania na podstawie 

umowy o pracę. 

Z  uwagi  na  powyższe,  Odwołujący  2  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu 


zmodyfikowania  zapisu  §  8  ust.  7  projektu  umowy  zgodnie  z  propozycją  przedstawiona 

poniżej: 

„Zamawiający, zgodnie z art. 29 ust. 3a ustawy Prawo zamówień publicznych wymaga aby 

Wykonawca  oraz  Podwykonawca  w  czasie  realizacji  przedmiotu  umowy  zatrudniali  na 

podstawie umowy o prace kierowców odbierających odpady, osoby zatrudnione w BOK, osoby 

koordynujące realizacje usługi objętej przedmiotem zamówienia, wagowi”. 

Odwołujący 2 wniósł także o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmian zapisu § 8 

ust. 8 pkt 4 projektu 

umowy w sposób dostosowujący go do wymogów RODO, tj. uprawniający 

Zamawiającego  do  żądania  kopii  zanonimizowanych  dokumentów  potwierdzających  fakt 

zatrudnienia w/w osób na umowie o pracę. Dla Zamawiającego nie jest bowiem istotne, kto 

konkretnie  zatrudniony  jest  u  wykonawcy  na 

podstawie umowy o pracę; a jedynie sam fakt 

zatrudnienia osób w takiej formie, co zostało potwierdzone także w opinii Urzędu Zamówień 

Publicznych  dotyczącej  art.  29  ust  3a  ustawy  Pzp.  Udostępnienie  przez  wykonawcę 

zamawiającemu  danych  osobowych  jego  pracowników,  zaangażowanych  w  realizację 

zamówienia, wymaga uzyskania wykonawcę zgody swoich pracowników na przetwarzanie ich 

danych osobowych poprzez ich udostępnienie zamawiającemu, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a 

RODO. 

W zakresie realizacji art. 36 ust. 2 pkt 8a lit b ustawy Pzp (uprawnien

ia zamawiającego 

w zakresie kontroli spełniania przez wykonawcę wymagań, o których mowa w art. 29 ust 3a 

ustawy  Pzp) 

Odwołujący  2  wskazał  na  kolejne  naruszenie;  tj.  niemożliwe  na  gruncie  tego 

przepisu  żądanie  dostarczenia  umów  o  pracę  zawierających  dane  osobowe  pracowników, 

którzy świadczyć będą czynności na rzecz zamawiającego. W opinii Generalnego Inspektora 

Ochrony  Danych  Osobowych  (wprawdzie  wydanej  na  kanwie  nieobowiązującej  już  ustawy  

z  dnia  29  sierpnia  1997  r.  o  ochronie  danych  osobowych)  „przekazywanie  zamawiającemu 

kopii  umów  o  pracę  oraz  zakresów  obowiązków  osób  zatrudnionych  u  wykonawcy  jest 

równoznaczne  z  udostępnieniem  szerokiego  zakresu  danych  osobowych,  które  nie  są 

zamawiającemu  niezbędne  z  punktu  widzenia  celu,  jakim  jest  kontrola  spełniania  przez 

wykonawcę  wymagań  w  zakresie  zatrudnienia  na  podstawie  umowy  o  'pracę  osób 

wykonujących  czynności  w  zakresie  realizacji  zamówienia  na  roboty  budowlane  lub  usługi. 

Dostęp do informacji stanowiących dane osobowe nie jest bowiem niezbędny dla weryfikacji 

spełnienia  określonych  warunków  [wymogów]  przez  wykonawcę.  W  opinii  Generalnego 

Inspektora  dla  realizacji 

tego  celu  wystarczające  byłoby  przedstawienie  przez  wykonawcę 

stosownych  oświadczeń  czy  zaświadczeń  lub  zanonimizowanych  dokumentów.  Dla 

zamawiającego  nie  jest  bowiem  istotne  kto  konkretnie  zatrudniony  jest  u  wykonawcy  na 

podstawie umowy o pracę, a jedynie sam fakt zatrudnienia osób w takiej formie. (...) W tym 

kontekście  przywołać  należy  zasadę  adekwatności  i  minimalizmu  danych,  zgodnie  z  którą 


adm

inistrator powinien przetwarzać tylko takiego rodzaju dane i tylko o takiej treści, które są 

niezbędne  ze  względu  na  cel  zbierania  danych.  Dane  osobowe  nie  mogą  być  zbierane  na 

zapas, „na wszelkie wypadek”, tj. bez wskazania celowości ich pozyskania i niezbędności dla 

realizacji zadań administratora danych - którym po uzyskaniu danych stałby się zamawiający”. 

Zarzut nr 10 

Naruszenie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez dokonanie opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieadekwatny  do  przedmiotu  zamówienia  i  stawianie 

wymogów, które nie znajdują uzasadnienia w obiektywnych potrzebach Zamawiającego, co 

utrudnia  uczciwą  konkurencję  w  zakresie  wymogów  stawianych  systemowi  wizyjnego 

monitorowania pojazdów. 

W  rozdziale  XV  SWU  Zamawiający  określił  wymogi  w  zakresie  systemu  wizyjnego 

monitorowania  pojazdów,  które  szczegółowo  sprecyzowane  zostały  w  załączniku  nr  28 

wymagania dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów. W ocenie Odwołującego 

wymagania te zostały określone przez Zamawiającego w sposób stwarzający nieuzasadnione 

rzeczywistymi potrzebami Zamawiającego bariery w dostępie do ubiegania się o zamówienie 

przez  podmioty  zdolne  do  jego  należytej  realizacji.  Uprawnienie  Zamawiającego  do 

kształtowania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  jego  potrzebami  nie  oznacza  prawa  do 

zupełnie  dowolnego  kształtowania  wymagań  SIWZ,  które  mogą  prowadzić  do  obciążenia 

wykonawcy  w  stopniu  wykraczającym  ponad  uzasadnione  potrzeby  Zamawiającego. 

Wymagane przez Zamawiającego rozwiązania w zakresie funkcjonalności systemu wizyjnego 

monitorowania  pojazdów  są  nieproporcjonalne  do  zakresu  zamówienia.  W  ocenie 

Odwołującego 2, dokonany przez Zamawiającego opis przedmiotu zamówienia w tym zakresie 

narusza zasadę konkurencyjności, gdyż wskazuje na jednego dostawcę systemu wizyjnego 

monitorowania pojazdów. 

Wymagania  techniczne  określone  przez  Zamawiającego  w  rozdziale  XV  SWU  oraz  

w  załączniku  nr  24  są  bardzo  szczegółowe:  np.  bardzo  szczegółowo  wskazano  poziom 

wymaganego napięcia dla sprzętu: w jednym przypadku 9-32V, w innym przypadku 12-24V, 

kodowanie obrazu w systemie NTSC, podczas gdy w Europie standardem jest PAL, konkretne 

wielkości  dysków  twardych).  Odwołujący  stoi  na  stanowisku,  że  zbędny  jest  wymóg 

nagrywania  dźwięku  w  trakcie  świadczenia  usługi.  Nadmiernym,  nieproporcjonalnym 

wymaganiem jest także konieczność wyposażenia pojazdów bezpylnych oraz myjek w system 

monitorowania pojazdów bazujący na zapisie obrazu z 4 kamer generujących widok otoczenia 

pojazdu bez martwych stref (360 stopni) i widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”) w czasie 


rzeczywistym. 

Wymóg ten nie wnosi dla Zamawiającego żadnej wartości dodanej, natomiast 

radykalnie podraża koszt całego systemu. Niezrozumiałym jest wymóg „inteligentnego alarmu 

cofania

” - pojazdy do odbioru odpadów wyposażone są w urządzenia spełniające wszystkie 

normy 

i gwarantujący bezpieczeństwo. Kolejnym, nadmiernym wymaganiem, w istotny sposób 

zawyżającym  koszt  realizacji  usługi, jest  konieczność  archiwizacji  danych przez  okres  aż  6 

miesięcy. 

Ponadto Odwołujący wskazał, że opis przedmiotu zamówienia jest nieprecyzyjny, gdyż 

nie do końca jasnym pozostaje konieczność wyposażenia „pozostałych pojazdów” w system 

monitorowania  poja

zdów  bazujący  na  zapisie  obrazu  z  4  kamer  zamontowanych  dookoła 

pojazdu. Odwołujący nie ma pewności, czy w system taki wyposażone powinny być pojazdy 

wymagane przez Zamawiającego w SIWZ, czy wszystkie pojazdy, które będą wykorzystywane 

przez  wykonawcę  do  realizacji  usługi,  czyli  także  pojazdy  transportujące  odpad  do 

zagospodarowania po rozładunku na bazie. W tym zakresie opis przedmiotu zamówienia jest 

niejednoznaczny, co nie pozwala należycie, skalkulować oferty. 

Koszt archiwizacji takiej ilości kamer przez okres aż 6 miesięcy  w  znaczący sposób 

podnosi koszty - 

wedle wstępnych obliczeń koszt samych serwerów zdolnych pomieścić taką 

ilość danych wynosi około 1 miliona złotych. Odwołujący wskazuje, że w jego ocenie wymóg 

archiwizacji przez okres 6 miesięcy jest nieadekwatny i wnosi o skrócenie go do 30 dni. 

Odwołujący 2 wskazał, że niejasny jest także zapis rozdziału XV pkt 5 SWU w zakresie 

anonimizacji zarejestrowanych w materiale 

osób i pojazdów. Odwołujący wniósł o nakazanie 

Zamawiającemu  uściślenia,  komu  system  ma  umożliwiać  dokonanie  anonimiazacji  -  czy 

wykonawcy  czy  także  Zamawiającemu.  Z  zapisów  SWU  nie  wynika  bowiem,  kto  będzie 

dokonywał anonimizacji ,czy Zamawiający czy wykonawca na wniosek Zamawiającego. Jeżeli 

to system  wizyjnego monitorowania pojazdów  ma posiadać funkcjonalność  anonimizacji, to 

Odwołujący  podkreślił,  iż  w  istotny  sposób  zawyża  to  koszty  tego  systemu  i  jednocześnie 

ogranicza  dostawców  systemu  monitoringu  wizyjnego  do  jednego  dostawcy.  Odwołujący 

wniósł  o  to,  aby  Zamawiający  zmienił  zapisy  dokumentacji  przetargowej  tak,  by  możliwość 

dokonywania  anonimizacji  możliwa  była  z  wykorzystaniem  innego  oprogramowania  niż 

oprogramowanie dostawcy kamer. 

Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu dostosowania wymagań zawartych 

w opisie przedmi

otu zamówienia do faktycznych i uzasadnionych potrzeb Zamawiającego, bez 

przywoływania  tak  szczegółowych  wymagań  technicznych  w  sposób,  który  uzasadniałby 

funkcjonalności wymagane przez Zamawiającego. Odwołujący wniósł o modyfikację zapisów 

specyfikacji w następujący sposób: 

„Wszystkie  pojazdy  służące  do  odbioru  odpadów  z  MGO  powinny  być  wyposażone  


w sprawny system: 

• 

wideorejestracji obrazu 

z możliwością przekazywania go w czasie rzeczywistym 

• 

monitoringu  bazującego  na  systemie  pozycjonowania  satelitarnego, 

umożliwiający  trwałe  zapisywanie,  przechowywanie  i  odczytywanie  danych  o  położeniu  

i miejscach postojów pojazdów, 

• 

czujników zapisujących dane o miejscach wyładunku odpadów. 

Obraz  z  wideoreiestracj

i  powinien  być  rejestrowany  w  rozdzielczości  umożliwiającej 

swobodny odczyt zapi

sanego materiału. Wideoreiestracja musi być tak skonfigurowana, aby 

z  nagranego  materiału  można  było  ustalić  w  szczególności  trasę  przejazdu  samochodów 

służących do odbioru odpadów i miejsca ich zagospodarowania. W przypadku ich wystąpienia, 

zarejestrowane 

powinny  być  także  stwierdzone  przez  obsługę  nieprawidłowości  

w  postępowaniu  z  odpadami  na  nieruchomości,  brak  współdziałania  właściciela 

nieruchomości. 

Ponadto  na  terenie  obiektów  w  sytuacji  gdy  właściciel  nieruchomości  zgłosi  takie  żądanie, 

zamawiający  dopuszcza  możliwość  wyłączenia  monitoringu.  na  czas  wykonania  czynności 

objętych przedmiotem zamówienia.”. 

Odwołujący wniósł także o skrócenie czasu archiwizacji danych - maksymalnie do 30 dni. 

Zarzut nr 11 

Naruszenie przepisu art. 14 ustawy Pzp i art. 139 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 

¹ k.c., art. 483 § 1 k.c., art. 484 § 2 k.c., art. 487 § 2 k.c. oraz art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp 

w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez nadużycie uprzywilejowanej pozycji Zamawiającego 

wobec  wykonawcy  i  wprowadzenie  do  wzoru  umowy  zapisów  dotyczących  kar  umownych, 

które rodzą po stronie wykonawców wątpliwości, w jakich sytuacjach kary umowne będą na 

nich nakładane, co jednocześnie nie pozwala na skalkulowanie w cenie ofertowej ryzyka z tym 

związanego,  poprzez  obciążenie  wykonawcy  odpowiedzialnością  z  tytułu kar  umownych za 

niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy w zakresie obowiązków, których dochowanie 

przez  wykonawcę jest.  niemożliwe i  to także w  sytuacjach, gdy  do  naruszenia obowiązków 

umownych  dojdzie  z  przyczyn  przez  wykonawcę  niezawinionych,  poprzez  nałożenie  na 

wykonawcę  rażąco  wygórowanych  i  nieadekwatnych  kar  umownych  na  wykonawcę,  co 

jednocześnie  prowadzi  do  naruszenia  równowagi  między  stronami  umowy  i  jest  sprzeczne  

z zasadami współżycia społecznego i naturą łączącego je stosunku. Jednocześnie działanie 

takie stanowi naruszenie przepisu art: 7 ust. 1 ustawy Pzp 

utrudniając konkurencję i tworząc 

po  stronie  wykonawców  stan,  niepewności,  który  może  skutkować  złożeniem 


nieporównywalnych ofert. 

W  §  15  ust  1  i  2  projektu  umowy  Zamawiający  zawarł  bardzo  obszerny  katalog kar 

umownych.  Dalsze postanowienia tego  paragrafu dotyczą zasad naliczania kar  umownych, 

zostały  jednakże  sformułowane  w  sposób  niejednoznaczny  i  budzący  wątpliwości 

Odwołującego co do tego,  czy  kary  umowne  mogą zostać  naliczone przez  Zamawiającego 

wyłącznie po uprzednim wezwaniu wykonawcy do należytego wykonania danego obowiązku 

lub  usunięcia  naruszeń.  Dlatego  też  Odwołujący  wniósł  o  wykreślenie  §  15  ust.  3  projektu 

umowy oraz nadanie § 15 ust. 5 projektu umowy następującego brzmienia: 

„W sytuacji, w której sposób wykonania obowiązku/obowiązków umownych przez Wykonawcę 

będzie budzić zastrzeżenia Zamawiającego, Zamawiający zastrzega sobie prawo pisemnego 

wezwania  Wykonawcy  do  należytego  wykonania  danego  obowiązku/obowiązków  i/lub 

usunięcia powstałych uchybień wyznaczając Wykonawcy stosowny termin, biorąc po uwagę 

okoliczności miejsca i czasu. Wykonanie przez Wykonawcę obowiązku/obowiązków zgodnie 

z treścią umowy/SWU i/lub usuniecie powstałych uchybień skutkować będzie uznaniem przez 

Zamawiającego, że nie wystąpiły okoliczności będące podstawą naliczenia kary. W przypadku 

niewykonania  l

ub  nienależytego  wykonania  obowiązku/obowiązków  umownych  po 

bezskutecznym 

wezwaniu 

Wykonawcy 

do 

należytego 

wykonania 

danego 

obowiązku/obowiązków i/lub usunięcia powstałych uchybień, Zamawiający naliczy stosowne 

kary umowne.”. 

Zgodnie z art 483 § 1 k.c. kara umowna jest instytucją związaną z naprawieniem szkody 

wynikłej  z  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  zobowiązania  niepieniężnego. 

Zamawiający konstruując postanowienia dotyczące kar umownych, wypaczył ich rzeczywisty 

cel,  jakim  jest  naprawienie  szkody  wyrządzonej  Zamawiającemu  z  tytułu  niewykonania  lub 

nienależytego  wykonania  świadczenia  niepieniężnego,  czym  naruszył  przepisy  kodeksu 

cywilnego.  Uprawnienie  Zamawiającego  do  konstruowania  zapisów  umownych  w  sprawie 

zamówienia publicznego nie może być bowiem nadużywane i prowadzić do nieuzasadnionego 

wzbogacenia  po  stronie  Zamawia

jącego  poprzez  ustalenie  rażąco  wygórowanych  kar 

umownych.  Wprawdzie  kara  umowna  jest  także  instrumentem  służącym  do  zmotywowania 

wykonawcy  do  prawidłowego  wykonywania  ciążącego  na  nim  zobowiązania,  to  jednak  nie 

może przekraczać granic motywacji wykonawcy do realizacji zamówienia i stanowić podstawy 

do 

wzbogacenia się Zamawiającego. 

Zastrzega

ne  przez  Zamawiającego  kary  umowne  powinny  zmierzać  do 

zabezpieczenia prawidłowego wykonania przedmiotu zamówienia, nie mogą jednak obciążać 

nadmiernym ryzykiem wykonawcy. Z tego względu Odwołujący wniósł o obniżenie wysokości 


wszystkich kar umownych przewidzianych w § 15 ust. 1 i ust. 2 projektu umowy o połowę ich 

wysokości z uwagi na to, że są one rażąco wysokie. Odwołujący wniósł także o wprowadzenie 

górnego limitu kar umownych na poziomie 10% całkowitego maksymalnego wynagrodzenia 

wykonawcy.  Ustanowienie  takiego 

limitu  pozwoli  na  zabezpieczenie  istotnych  interesów 

Zamawiającego,  a jednocześnie na  zminimalizowanie ryzyka wykonawcy  związanego z  tak 

szerokim  katalogiem  kar  powiązanych  z  przypadkami  w  dużej  mierze  niezależnymi  od 

należytej  staranności  wykonawcy.  Co  więcej,  ustanowienie  maksymalnego  limitu  kar 

umownych  na  wnioskowanym  poziomie  ograniczy  ryzyko  Zamawiającego  związane  

wkalkulowaniem potencjalnych kar umownych w cenę oferty, gdyż pozwoli na skalkulowanie 

ich na poziomie rynkowym, bez konieczności kalkulacji bufora na zapłatę ewentualnych kar. 

Zdefiniowanie  kar  umowny

ch  na  poziomie  określonym  przez  Zamawiającego  narusza 

r

ównowagę  stron,  zabija  konkurencyjność  i  powoduje  konieczność  znaczącego  zawyżenia 

ceny 

ofertowej  w  sposób  nieadekwatny  do  realnego  kosztu  usługi  objętej  przedmiotem 

zamówienia. 

Zarzut 12 

Naruszenie art. 353

¹ k.c. i art. 5 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp i art. 139 ust. 1 ustawy 

Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez ułożenie treści stosunku prawnego stron w sposób 

sprzeciwiający się zasadom współżycia społecznego, naruszający równowagę stron umowy 

oraz  zakładający  nadmiernie  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem  kontraktowym  z  uwagi  na 

wprowadzenie  do  projektu  umowy  oraz  szczegółowych  warunków  umowy  zapisów 

niekorzystnych  dla  wykonawców  poprzez  przyjęcie  w  projekcie  umowy,  że  możliwość 

dokonania  istotnych  zmian  postanowień  zawartej  umowy  w  zakresie  zmiany  wysokości 

wynagrodzenia  wskazanej  w  §  11  projektu  umowy  aktualizuje  się  wyłącznie  w  sytuacjach 

określonych w art. 142 ust. 5 ustawy Pzp. 

Przyjęte  przez  Zamawiającego  rozwiązanie  w  zakresie  możliwości  waloryzacji 

wynagrodzenia  nie  gwarantuje  wykonawcy,  że  dodatkowe  koszty  świadczenia  usługi,  które 

mogą się zaktualizować w toku jej realizacji, znajdą pokrycie w zmienionym wynagrodzeniu. 

Sytua

cja ta dotyczy  zarówno  okoliczności  określonych w  art.  142  ust.  5  ustawy  Pzp,  co  do 

których  Zamawiający  przewidział  w  §  19  ust.  3  projektu  umowy  możliwość  podwyższenia 

wynagrodzenia, jak i pozostałych okoliczności, co do których Zamawiający takiej możliwości 

nie przewidział. 

W  myśl  literalnej  wykładni  zapisów  projektu  umowy  zmiana  postanowień  umowy  

w  zakresie  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  dopuszczalna  jest  wyłącznie  w  sytuacji 


określonej w § 19 ust. 3 ustawy Pzp. Postanowienie umowne w tym zakresie stanowi realizację 

ustawowego obowiązku spoczywającego na Zamawiającym wynikającego z przepisu art. 142 

ust. 5 ustawy Pzp 

co do obowiązku zawarcia w umowie o zamówienie publiczne zawieranej 

na okres dłuższy niż 12 miesięcy postanowień o zasadach wprowadzania odpowiednich zmian 

wysokości  należnego  wykonawcy  wynagrodzenia.  Takie  ukształtowanie  postanowień 

umownych,  w  szczególności  w  sytuacji,  gdy  z  prawdopodobieństwem  graniczącym  

z pewnością na etapie realizacji zamówienia nastąpi więcej niż jedna istotna zmiana przepisów 

prawa w zakresie mającym wpływ na realizację przedmiotu umowy lub świadczenia strony. 

Z tego względu Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu takiego określenia 

treści  stosunku  prawnego  łączącego  strony,  który  pozwoli  na  zmianę  wysokości 

wyna

grodzenia należnego wykonawcy także w sytuacjach określonych w § 19 ust. 2 projektu 

umowy. 

Odwołujący 2 wniósł o modyfikację § 19 ust. 1 projektu umowy poprzez nadanie mu 

następującej treści: 

„Zamawiający przewiduje możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej umowy 

w zakresie: 

dopuszczalnej prawem zmiany Stron umowy lub oznaczenia Stron umowy, 

warunków płatności, 

wysokości cen jednostkowych określonych w ofercie Wykonawcy, 

zmiany którejkolwiek z kwot podanych w § 11 ust. 8 wraz ze skutkami wprowadzenia 

takiej zmiany, 

terminu świadczenia usługi i/lub terminu realizacji zamówienia sytuacji opisanej w § 4 

wraz ze skutkami takiej zmiany, 

zmiany  zakresu  przedmiotu  zamówienia  wraz  ze  skutkami  wprowadzenia  takiej 

zmiany, 

sposobu w

ykonywania przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej 

zmiany, 

technologii wykonywania prac objętych przedmiotem zamówienia, jeżeli wprowadzenie 

nowej  technologii  nie  będzie  powodować  podwyższenia  wynagrodzenia  Wykonawcy  oraz 

powodować będzie niepogorszenie dotychczasowych standardów wykonywania zamówienia, 

zmiany  zakresu  części  zamówienia  powierzonej  Podwykonawcom  lub  zmiany 

Podwykonawcy w zakresie niezbędnym do zrealizowania przedmiotu umowy zgodnie z SIWZ, 

w przypadku zaistnienia oko

liczności mających wpływ na dalszą realizację przedmiotu umowy 


przez Podwykonawcę, 

zmiany p

odmiotu trzeciego, na zdolności którego Wykonawca powoływał się składając 

ofertę,  celem  wykazania  spełniania  warunku  kwalifikacyjnego  dotyczącego  doświadczenia,  

o którym mowa w § 10 ust. 2, 

zmiany  lub  wprowadzenia  nowej  instalacji,  do  której  Wykonawca  obowiązany  jest 

przekazać odebrane odpady z terenu Sektora: 

zmiany  sposobów  wyliczenia,  wymaganych  przepisami  prawa,  rocznych  poziomów,  

o których mowa w SWU rozdział XIX, pkt 1: 

usunięcia  zapisów,  których  wykonanie  jest  niemożliwe  ze  względu  na  obowiązujące 

przepisy prawa - 

w zakresie, który jest niezbędny do wyeliminowania błędów.”. 

Odwołujący  2  wskazał,  że  postanowienia  §  19  ust.  1  i  ust.  2  projektu  umowy  są 

nieprecyzyjne i nie można z ich treści jednoznacznie wywnioskować, czy określenie „zmiana 

zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany" oraz „sposób 

wykonywania prac objętych przedmiotem zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej 

zmiany” odnoszą się także do zmiany wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy, czy 

wyłącznie  do  innych  niż  wynagrodzenie  postanowień  umowy  w  przedmiocie  zamówienia 

publicznego.  Odwołujący  podkreślił,  że  wykonawcy  są  obciążeni  nadmiernym  ryzykiem 

kontraktowym w zakresie. 

W  celu  przywrócenia  równowagi  stroń  umowy  Odwołujący  2  wniósł  także  

o wprowadzenie do projektu umowy klauzuli waloryzacyjnej zakładającej możliwość zmiany 

cen jednostkowych wskazanych 

w ofercie wykonawcy o wskaźnik rewaloryzacji (wzrost cen 

towarów i usług) podany w ustawie budżetowej na pisemny wniosek wykonawcy składany nie 

później niż w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy budżetowej na dany rok. 

Odwołujący 2 wniósł o dodanie § 19 ust. 4 lit. a projektu umowy o następującej treści: 

„Ceny  jednostkowe  określone  w  ofercie  Wykonawcy  mogą  ulec  zmianie  raz  w  roku  na 

podstawie wskaźnika rewaloryzacji (wzrost cen towarów i usługi podany w ustawie budżetowej 

na rok 2021, rok 2022 i rok 2023 na pisemny wniosek Wyko

nawcy. W takim przypadku wartość 

całkowita wynagrodzenia maksymalnego, określonego w § 11 ust. 1 nie podlega zmianie.”. 

Wskazane  powyżej  żądania  Odwołującego  2  uzasadnione  są  potrzebą zapewnienia 

ochrony wykonawcy przed stratami, jakie może on ponieść w związku ze zmianą powszechnie 

obowiązujących przepisów prawa, skoro w ich wyniku zmienić się może zakres świadczenia 

wynikającego z umowy i/lub zasady realizacji przedmiotu zamówienia. Mowa tutaj zwłaszcza 

o  wejściu  w  życie  systemu  kaucyjnego  opakowań,  którego  wprowadzenie  jest  planowane  

w  ramach  Rozszerzonej  Odpowiedzialności  Producentów  (ROP).  Jak  wyżej  wspomniano, 


wprowadzenie systemu kaucyjnego w ramach ROP w istotny sposób zmieni morfologię i ilość 

odbieranych  odpadów  opakowaniowych.  Krajowe  przepisy  regulujące  ROP  mają  zostać 

uchwalone do lipca 2020 roku. Zatem założenia zmian są już znane, określone są bowiem 

przepisami  unijnymi.  W  ramach  tych  założeń  na  pierwszy  plan  wysuwa  się  kwestia 

otrzymywan

ia przez Gminę, wynagrodzenie z ROP za każdą przekazaną do recyklingu tonę 

odpadów wg sprawozdań.  . 

Kolejną  okoliczność,  która  wpływać  będzie  na  zakres  i  charakter  świadczenia 

wynikającego z umowy o zamówienie publiczne stanowi zmiana obowiązującego Regulaminu. 

Zmiana Regulaminu będzie konieczna ze względu na art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 

r.  o  zmianie  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  oraz  niektórych  innych 

ustaw, tj. regulację nakładającą na gminę obowiązek dostosowania obecnie obowiązujących 

regulaminów utrzymania czystości i porządku w gminie. Zgodnie z ww. przepisem, rada gminy 

jest obowiązana dostosować uchwały wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy 

na  podstawie  przepisów  ustawy  zmienianej  w  art.  1  w  brzmieniu  dotychczasowym  do 

przepisów ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 12 

miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Ustawa nowelizująca w życie 6 września 

2019 r., więc gmina jest obowiązana dostosować Regulamin do 6 września 2020 r. 

Okolicznością  wpływającą  na  zakres  i  charakter  świadczenia  zamówienia 

wynikającego z umowy o zamówienie publiczne jest nowa regulacja art. 6c ust. 2c u.c.p.g., 

zgodnie  z  którą  „Przystąpienie  właściciela  nieruchomości,  na  której  nie  zamieszkują 

mieszkańcy,  z  wyłączeniem  właściciela  nieruchomości,  o  której  mowa  w  art.  6j  ust.  3b,  do 

zorganizowanego  przez  gminę  systemu  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  jest 

dobrowolne  i  następuje na  podstawie  zgody  właściciela  nieruchomości  wyrażonej  w  formie 

pisemnej

”.  Rada  gminy  może,  w  drodze  uchwały  stanowiącej  akt  prawa  miejscowego, 

postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie 

zamieszkują mieszkańcy,  a  powstają  odpady  komunalne.  Uchwalenie  wspomnianej  ustawy 

nowelizującej  doprowadziło  do  sytuacji,  w  której  nowe  przepisy  dotyczące  dobrowolności 

przystąpienia właścicieli nieruchomości niezamieszkanych do zorganizowanego przez gminę 

systemu  odbioru  odpadów  komunalnych  weszły  w  życie  6  września  2019  r.  W  ustawie 

nowelizującej  brakuje  odrębnych  -  dedykowanych  wyłącznie  temu  zagadnieniu  -  przepisów 

przejściowych,  zatem  gminy  mają  co  do  zasady  (poza  pewnymi  wyjątkami  wynikającymi 

wprost  z  ustawy)  12  miesięcy  od  dnia  wejścia  w  życie  ustawy  na  dostosowanie 

dotychczasowych uchwał do znowelizowanych przepisów. 

Ponadto 

Odwołujący  2  wskazał,  że  istnieje  możliwość  wyłączenia  nieruchomości,  

w których nie zamieszkują mieszkańcy z systemu zbiórki odpadów komunalnych. Tym samym, 

w  toku  realizacji  usługi  może  w  istotny  sposób  zmienić  się  ilość  odpadów  odbieranych  na 


terenie Sektora. Z tego względu za konieczne należy uznać możliwość zmiany wynagrodzenia 

wykonawcy  realizującego  usługę,  gdyż  w  znaczący  sposób  zmienić  się  może  zakres 

świadczenia wynikającego z umowy. 

Kolejną  okolicznością  wpływającą  na  zmianę  zakresu  i  charakteru  świadczenia 

wynikającego z przedmiotowej umowy o zamówienie publiczne jest zaawansowany stan prac 

legislacyjnych  nad  ustawami  i  aktami  wykonawczymi,  które  z  prawdopodobieństwem 

graniczącym z pewnością zostaną uchwalone i wejdą w życie w okresie realizacji zamówienia 

publicznego,  m.in.  z  uwagi  na  konieczność  dostosowania  polskiego  ustawodawstwa  do 

wymogów  unijnych  oraz  aktualizacji  rozporządzeń  wykonawczych  do  wymogów 

znowelizowanych ustaw o odpadach i u.c.p.g. 

Wykonawca  wchodzący  w  skład  grupy  kapitałowej  spółek  zorientowanych  na 

działalność  w  obszarze  gospodarowania  odpadami  i.  ochrony  środowiska,  korzystający  

z  doświadczeń  partnerów  działających  nie  tylko  na  terenie  kraju,  ale  i  świata  -  stosuje  

w zakresie realizacji usług najwyższe standardy środowiskowe (m.in. EMAS, ISO), najlepsze 

dostępne  techniki  przetwarzania  odpadów  (m.in.  BAT  w  ramach  IK)  oraz  procesy 

organizacyjne  mające  na  celu  maksymalizację  wydajności  i  skuteczności.  Niemniej  jednak 

ramy działalności Spółki określają przepisy powszechnie obowiązującego prawa, w tym prawa 

miejscowego, oraz wiążące Strony Umowy. Oznacza to, że sposób postępowania z odpadami 

w zakresie zagospodarowania jest niemalże w całości narzucony, a decyzje administracyjne, 

w oparciu o które Wykonawca działa, nie pozostawiają miejsca na indywidulane rozwiązania 

w tym zakresie. To gmina jest „organizatorem” gminnego systemu zbiórki odpadów i kreuje 

miejscową „politykę odpadową”. 

Już  tylko  powyżej  opisane  okoliczności  uzasadniają,  zdaniem  Odwołującego, 

konieczność zagwarantowania możliwości zwiększenia wynagrodzenia w takim niepewnym i 

niepełnym stanie prawnym. 

Zarzut nr 13 

Naruszenie  art.  29  ust. 1  i  4  ustawy  Pzp  i  30  ust.  1  pkt  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie 

dokonania  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  wyczerpujący,  gdyż  nie  określono 

wymagań środowiskowych ani nie wskazano norm emisji spalin pojazdów wykorzystywanych 

do realizacji usługi. 

Z obecnie obowiązującego opisu przedmiotu Zamówienia wynika, że dopuszczalne jest 

świadczenie  usługi  stanowiącej  przedmiot  zamówienia  pojazdami  niespełniającymi 


jakichkolwiek wymogów w zakresie norm emisji spalin. 

Obserwacja  podejmowanych  w  ostatnich  latach  działań  Gminy  Wrocław  w  zakresie 

szeroko  pojętej  ochrony  środowiska  pozwala  na  stwierdzenie,  że  gmina  ta  jest  niezwykle 

proekologiczna.  Od  1  lipca  2018  r.  zaczęły  obowiązywać  niektóre  zapisy  uchwały 

anty

smogowej, którą 30 listopada 2017 r. przyjęli radni Sejmiku Województwa Dolnośląskiego. 

Uchwała antysmogowa to przepisy przyjęte przez Sejmik Województwa Dolnośląskiego, które 

pomogą  ograniczyć  zanieczyszczenie  powietrza  na  obszarze  Gminy  Miejskiej  Wrocław  

i  dolnośląskich  uzdrowisk  oraz  pozostałych  miejscowości  Dolnego  Śląska  (art.  96  ustawy  

z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo  ochrony  środowiska).  Uchwała  została  podjęta  dla 

ograniczenia negatywnego oddziaływania zanieczyszczenia powietrza na zdrowie ludzi lub na 

środowisko. Jej celem jest ochrona i poprawa jakości powietrza we Wrocławiu. 

Zgodnie  z  ważnymi  słowami  prezydenta  Wrocławia  J.S.:  „Wrocław  jako  pierwsze 

miasto w kraju chce ogłosić alarm klimatyczny. Dziś nie ma dla nikogo usprawiedliwienia, a 

odpowiedzialność za klimat spoczywa na każdym z nas”.  

Powyższa  wypowiedź  prezydenta  Wrocławia  koresponduje  z  nowoczesną, 

proekologiczną  postawą  gminy.  W  październiku  2019  r.  nastąpiło  uroczyste  przekazanie 

nowych autobusów wrocławskiemu MPK (50 mercedesów citaro 2). Wszystkie te pojazdy są 

nisko  podłogowe,  klimatyzowane  i  spełniają  najbardziej  wymagające  normy  emisji  spalin 

EURO  6.  Autobusy  będą  stopniowo  włączane  do  obsługiwania  kolejnych  linii.  Autobusy 

kupiono  za  97  milionów  złotych,  z  czego  54  min  pochodziły  z  unijnego  dofinansowania  dla 

wrocławskiego projektu.  

W dniu 24 lutego 2020 r. Prezydent  J.S. na oficjalniej 

stronie Facebook wskazał, że 

„Rozstrzygnęliśmy  [miasto  Wrocław]  przetarg  ha  dzierżawę  60  Mercedesów  Citaro  2  (31 

autobusów krótkich, typu solo oraz 29 przegubowych). Dzięki tej inwestycji, wrocławskie MPK 

pożegna  się  z  najbardziej  wysłużonymi,  kilkunastoletnimi  autobusami.  Co  więcej  -  dzięki 

pojazdom  z  przetargu  oraz  tym  od  firmy  Mobilis,  obniżymy  wiek  autobusów  do  średnio 

niecałych  5  lat.  Łącznie,  po  Wrocławiu  będzie  poruszało  się  już  362  klimatyzowanych 

autobusów. Wydzierżawione  pojazdy  wyjadą  na  wrocławskie  ulice  we  wrześniu  tego roku”.

Gmina Wrocław, prezentując swoją proekologiczną postawę, przyjęła również Politykę 

Zrównoważonej  Mobilności,  która  koresponduje  z  najwyższymi  dostępnymi  standardami 

prowadzenia usług odbioru odpadów komunalnych, tj. wykorzystującymi pojazdy spełniające 

normy emisji spalin EURO 6. 

Obowiązujące  przepisy  unijne  i  krajowe  umożliwiają  wykorzystanie  zamówień 

public

znych  między  innymi  do  wspierania  celów,  takich  jak:  ochrona  środowiska,  bardziej 

efektywne gospodarowanie zasobami, większa efektywność energetyczna i przeciwdziałanie 


zmianom klimatu. Co więcej, zalecane jest wykorzystywanie kontraktów publicznych w celach 

proekologicznych („Zielone zamówienia publiczne"). 

Ma

jąc na uwadze wymienione powyższe okoliczności, dopuszczenie do, wykonywania 

usług  objętych  przedmiotem  niniejszego  zamówienia  pojazdów,  niespełniających 

jakichkolwiek  norm  w  zakresie  emisji  spalin  ab

solutnie  nie  wpisuje  się  w  proekologiczną 

politykę  gminy.  W  pełni  zasadne,  wręcz  pożądane,  jest  dokonanie  przez  Zamawiającego 

zmian SWU rozdział XII pkt 1 ppkt 9 poprzez dodanie sformułowania „spełniają normy emisji 

spalin  EURO  5  i  EURO  6  i 

są  nie  starsze  niż  8  lat”.  Po  uwzględnieniu  ww.  zmiany,  SWU 

rozdział  XII  pkt  1  ppkt  9  brzmiałby  następująco:  „9)  pojazdy,  które  są  zarejestrowane, 

dopuszczone do ruchu, posiadają aktualne badania techniczne i świadectwa dopuszczenia do 

ruchu, spełniają normy emisji spalin EURO 5 i EURO 6, są nie starsze niż 8 lat oraz posiadają 

oznakowanie (...)". Odwołujący wniósł, aby połowa wymaganych pojazdów, o których mowa w 

rozdział XIV pkt 1 ppkt 9 SWU spełniała normy EURO 5, a druga połowa normy EURO 6. 

Zarzut nr 14 

Naruszenie  przepisu  art.  29  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  oraz  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie 

ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego oraz w sposób naruszający 

zasadę  proporcjonalności  przy  formułowaniu  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

poprzez wprowadzenie obowiązku każdorazowego ręcznego zatwierdzania odbioru odpadów 

gromadzonych w workach w systemie. 

Zapisy rozdziału XIII pkt 1 ppkt 3 lit. c SWU, określające wymogi systemu identyfikacji 

pojemników  w  technologii  RFID oraz  rejestracji  odbioru  worków,  w  który wyposażone mają 

zostać  pojazdy  służące  do  prawidłowej  obsługi  Sektora  zakładają,  że  „pojazdy  odbierające 

worki w terminale/komputery pokładowe systemu identyfikacji RFID umożliwiające wybranie 

MGO,  na  którym  realizowana  jest  usługa  oraz  przypisanie  notatki  (wzory  notatek 

przyporządkowane do poszczególnych zdarzeń zawarto w załączniku nr 18, z zastrzeżeniem, 

że Zamawiający ma możliwość zmiany wzorów notatek lub dodania nowej) do konkretnego 

MGO, z zastrzeżeniem, że w przypadku braku odpowiedniej notatki na liście system winien 

umożliwiać  dopisanie  notatki  o  dowolnej  treści.  W  przypadku  odbioru  worków  wymaga  się 

ręcznego  odnotowania  takiego  odbioru  na  terminalu/komputerze  pokładowym  w  Systemie 

(oznaczenie  realizacji  MGO  na  zaimportowanej  trasówce).  Ręczne  odnotowanie  odbioru 


odpadów ma być wyróżnione w systemie w stosunku do odbioru dokonanego automatycznie 

poprzez odczyt Transpondera RFID”. 

Powyższy  zapis  oznacza,  by  wykonawca  na  etapie  odbioru  odpadów  w  workach 

każdorazowo  ręcznie  przy  każdej  nieruchomości/MGO  ręcznie  zatwierdzał  odbiór  worka  

w systemie. Odwołujący wskazuje, że stawiany przez Zamawiającego wymóg każdorazowego 

ręcznego  zatwierdzenia  odbioru  worka  jest  wymogiem  nadmiernym  i  nieuzasadnionym 

potrzebą Zamawiającego. 

Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania takiej modyfikacji opisu 

przedmiotu  zamówienia,  która  zakładałaby  możliwość  zbiorczego  potwierdzenia  ilości 

odebranych 

worków 

poprzez 

dopuszczenie 

możliwość 

odnotowywania 

na 

terminalu/komputerze  pokładowym  realizacji  odbioru  odpadów  z  nieruchomości  położonych 

wzdłuż danej ulicy jednorazowo po zakończeniu usługi, a nie przy każdym MGO. 

Zarzut nr 15 

Naruszenie  art.  29 

§  1  i  2  ustawy  Pzp  i  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie 

sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący, 

uwzględniający  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie 

ważnej oferty, co w konsekwencji uniemożliwia rzetelną wycenę danej usługi. 

Zgodnie z zapisem rozdziału IV pkt 1 SWU wykonawca zobowiązany jest do pełnienia 

szczególnego  nadzoru  nad  wskazanymi  przez  Zamawiającego  miejscami  gromadzenia 

odpadów.  Zamawiający  przewiduje  zlecenie  szczególnego  nadzoru  nad  maksymalnie  100 

MGO 

na  terenie  Sektora,  z  zastrzeżeniem,  że  Zamawiający  może  zlecić  do  szczególnego 

nadzoru minimalnie 15 MGO. 

Zamawiający  nie  przewidział  jednakże  odrębnej  pozycji  w  formularzu  cenowym  za 

świadczenie tego rodzaju usługi. Usługa tego rodzaju jest na tyle specyficzna, że brak odrębnej 

pozycji w zestawieniu kosztów zadania w znaczący sposób utrudnia kalkulację oferty. 

Zgodnie  z  rozdziałem  XIV  pkt  7  SIWZ  Ceny  jednostkowe  powinny  uwzględniać 

wszystkie koszty, jakie poniesie Wykonawca z tytułu należytej oraz zgodnej z obowiązującymi 

przepisami realizacji całego przedmiotu zamówienia. Koszty związane z realizacją przedmiotu 

zamówienia,  muszą  uwzględniać  wszystkie  elementy  -  czynności  określone  w  przedmiocie 

zamówienia,  a  ponadto  wszystkie  inne  koszty  wynikające  z  zapisów  SIWZ  i  postanowień 

zawartych w projekcie umowy będącej integralną częścią SIWZ.  

Z  tego  względu  Odwołujący  2  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania 


modyfikacji  dokumentacji  przetargowej,  w  szczególności  załącznika  nr  II  -  ZESTAWIENIE 

KOSZTÓW ZADANIA poprzez uzupełnienie jej o dodatkowa pozycje - cena jednostkowa za 

nadzór nad jednym MGO/m-c. 

Zarzut nr 16 

Naruszenie  przepisu  art.  29  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  oraz  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na Sporządzenie 

ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego. 

Opis  prz

edmiotu  zamówienia  jest  nieprecyzyjny,  gdyż  nie  wynika  z  niego 

jednoznacznie, czy wszystkie pojazdy wymienione w rozdziale IV SIWZ jako pojazdy, którymi 

dysponować musi wykonawca na potwierdzenie spełnienia warunków udziału w postępowaniu 

muszą zostać wpisane do Planu Obsługi Systemu, o którym mowa w rozdziale XVII ust. 2 pkt 

2 lit

. a i b SWU. Jeżeli taka konieczność zachodzi to, Odwołujący wskazał, że wymóg ten jest 

nieadekwatny  względem  przedmiotu  zamówienia  i  potrzeb  Zamawiającego  co  do  pojazdów 

wymienio

nych w rozdziale IV SIWZ 1.2.3.2 pkt 4, pkt 5 oraz 8 (pojazdy ciężarowe bramowe, 

hakowce,  myjki).  W  ocenie  Odwołującego2  ,  Zamawiający  słusznie  żąda,  aby  Wykonawca 

dysponował  większym  potencjałem  pojazdów,  niemniej  jednak  wskazuje,  że  dla  potrzeb 

realizacj

i  przedmiotu  zamówienia  wystarczające  będą  po  dwa  pojazdy  w  każdej  z  tych 

kategorii  i  tyle  też  pojazdów  powinno  być  wymagane  jako  pojazdy  służące  do  prawidłowej 

obsługi sektora w Planie Obsługi Systemu. 

Odwołujący  2  wskazał,  że  z  dokumentacji  przetargowej  nie  sposób  jednoznacznie 

wywnioskować,  czy  liczbę  pojazdów  niezbędnych  do  obsługi  Sektora  określa  ostatecznie 

wykonawca czy też Zamawiający. Z jednej strony bowiem Odwołujący 2 ma świadomość, że 

liczba pojazdów określona w SIWZ 1.2.3.2. pkt 4, 5 i 8 stanowi określenie warunków udziału 

w  postępowaniu  i  nie  można  jej  utożsamiać  z  wymogami  co  do  liczby  pojazdów  na  etapie 

realizacji  zamówienia.  Niemniej  jednak  z  zapisów  dokumentacji  przetargowej  nie  sposób 

jednoznacznie  wywnioskować,  ile  pojazdów  podstawowych  i  ile  pojazdów  rezerwowych 

podlega  wpisowi  do  planu  obsługi  systemu  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów 

komunalnych. Zestawienie zapisów rozdziału XVII pkt 2 ppkt 2 SWU oraz rozdziału XII pkt 7 

SWU  budzi  wątpliwości  Odwołującego  2,  który  wniósł  o  precyzyjne  określenie  wymogów 

Zamawiającego w tym zakresie. 


Zarzut nr 17 

Naruszenie  art.  22  ust.  1  pkt  2  i  ust.  1a  ustawy  Pzp 

poprzez  określenie  warunków  udziału  

w  postępowaniu  w  sposób  uniemożlwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego 

wykonania  zamówienia,  jako  że  Zamawiający  określił  warunki  udziału  w  postępowaniu  

w sposób niedostateczny w stosunku do opisu przedmiotu zamówienia w zakresie wymagań 

co do up

rawnień do prowadzenia działalności zawodowej. 

Zamawiający opisując zakres przedmiotu zamówienia w rozdz. I pkt 1 SWU wskazuje 

38  rodzajów  odpadów  wymagających  odbioru,  transportu,  zbierania  i  zagospodarowania, 

tymczasem  na  potwierdzenie  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  wymaga  od 

wykonawców  decyzji  na  zbieranie  tylko  w  odniesieniu  do  9  odpadów  pomijając  pozostałe,  

w tym nawet 2 podstawowe odpady takie jako 20 03 01 -  odpady zmieszane, oraz bioodpady 

(20 02 01, 20 01 08). Takie działanie, biorąc pod uwagę opis przedmiotu zamówienia dokonany 

przez  Zamawiającego,  nie  pozwala  na  należytą  weryfikację  zdolności  wykonawcy  do 

należytego wykonania zamówienia. 

Rozdz. I pkt 1 SWU pozostaje w sprzeczności z rodź. XI SWU między innymi z pkt 4 

ppkt 4) i 5), k

tóry zobowiązuje wykonawcę do: 

„4)  magazynowania  na  terenie  bazy  magazynowo  -  transportowej  selektywnie  odebranych 

odpadów nie dłużej niż 3 miesiące, z zastrzeżeniem, że jeżeli termin określony w posiadanej 

przez Wykonawcę decyzji na zbieranie odpadów jest krótszy, to Wykonawca musi stosować 

się do terminu określonego w przedmiotowej decyzji, 

5)  magazynowania  na  terenie  bazy  magazynowo  -  transportowej  niesegregowanych 

(zmieszanych) odpadów komunalnych oraz bioodpadów zgodnie z posiadanymi decyzjami”. 

Rozdz. XI 

SWU pkt 4 ppkt 4) i 5) stoi w sprzeczności z rozdz. XII SWU pkt 1 ppkt 1) lit. 

b,  który  wskazuje,  iż  baza  magazynowa:  „b)  musi  być  wyposażona  w  wydzielone  boksy, 

specjalistyczne  pojemniki  przeznaczone  do  magazynowania  odpadów  komunalnych,  w 

przypadku, 

gdy Wykonawca  będzie  magazynował  odpady  przed  ich  transportem  do  miejsc 

recyklingu, odzysku bądź unieszkodliwiania.”. 

Zapis  ten 

wprowadza  dowolność  w  zakresie  magazynowania,  która  w  rozdz.  XI  jest 

obowiązkiem. 

Rozdz. XII pkt 2 ppkt 1) lit. k SWU zakłada, że baza magazynowa ma być wyposażona 

w min 2 kamery zamontowane w miejscach umożliwiających monitorowanie: 

najazdowej wagi samochodowej (wjazd), na której Wykonawca waży przywiezione na 

bazę odpady w taki sposób, aby ważony pojazd był widoczny w całości i możliwa była jego 


identyfikacja  po  nr  rejestracyjnym  lub  nr  wozu,  wraz  z  widocznym  wyświetlaczem  wagi 

samochodowej w taki sposób, aby możliwe było odczytanie wyniku ważenia, 

najazdowej wagi samochodowej (wyjazd), na której Wykonawca waży przywiezione na 

bazę odpady w taki sposób, aby ważony pojazd był widoczny w całości i możliwa była jego 

identyfikacja  po  nr  rejestracyjnym  lub  nr  wozu,  wraz  z  widocznym  wyświetlaczem  wagi 

samochodowej w taki sposób, aby możliwe było odczytanie wyniku ważenia. 

kolei na podstawie Rozdz. XVIII SWU pkt 2 ppkt 2) SWU Zamawiający wymaga aby: 

2) Miesięczne Karty Bilansu Odpadów Komunalnych będą potwierdzane przez Wykonawcę 

następującymi dokumentami: 

a)  dowodami  ważenia  (przesyłanymi  zgodnie  z  Rozdziałem  XVI,  pkt  4)  sporządzonymi  

i  podpisanymi  przez  osobę  obsługującą  wagę  na  wjeździe  do  bazy  magazynowo  - 

transportowej  (i  na  wyjeździe,  w  przypadku  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów 

komunalnych),  z  legalizowanej  wagi  zlokalizowanej  na  terenie  bazy  magazynowo  - 

trans

portowej, które mają zawierać następujące informacje: - datę i godzinę I i II ważenia, - nr 

rejestracyjny pojazdu, - 

kod odpadów, - masę I ważenia, - masę II ważenia, - masę odpadów 

netto,  - 

numer  dowodu  ważenia  w  formie:  numer  dowodu/miesiąc/rok.  Zamawiający  nie 

dopuszcza uwzględniania zapisanej w systemie tary przy ważeniu. Wykonawca zobowiązany 

jest do ważenia odpadów poprzez zważenie załadowanego samochodu na wjeździe oraz do 

powtórnego ważenia po jego rozładowaniu, aby określić właściwą masę odpadów netto. 

Wyżej  przywołane  zapisy  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  określenia 

wymaganego  postępowania  przy  ważeniu  potwierdzają,  że  wykonawca  musi  rozładować 

samochód po pierwszym ważeniu, a następnie zważyć odpady. Tym samym, odpady muszą 

zostać  zmagazynowane  na  terenie  bazy  magazynowo  -  transportowej.  Aby  magazynować 

odpady  konieczne  jest  posiadanie  decyzji  na  zbieranie.  Takie  postępowanie  dotyczy 

wszystkich  odpadów,  więc  dla  każdego  odpadu  wykonawca  powinien  posiadać  decyzję  na 

zbieranie odpadów, nie tylko dla kilku odpadów przypadkowo wybranych. Sprzeczny więc z 

procedurą ważenia wymaganą przez Zamawiającego w SWU jest zapis w rozdz. XII pkt 1 ppkt 

1) lit b SWU, iż baza „musi być wyposażona w wydzielone boksy, specjalistyczne pojemniki 

przeznaczone  do  m

agazynowania  odpadów  komunalnych,  w  przypadku,  gdy  Wykonawca 

będzie  magazynował  odpady  przed  ich  transportem  do  miejsc  recyklingu,  '  odzysku  bądź 

unieszkodliwiania.

”.  Przypadek  magazynowania  będzie  zachodził  bowiem  w  każdym 

przypadku i bez względu na fakt, czy magazynowanie będzie trwało 3 miesiące, czy 2 godziny. 

Dokładna  lektura  opisu  przedmiotu  zamówienia  wymaga  posiadania  decyzji  na  zbieranie. 

Zapisy OPZ nie są jasne, gdyż rozdział I SWU w punkcie 1 i 2 różnicuje zakres zamówienia 

na  odpady  wymagające odbioru,  zbierania, transportu i  zagospodarowania (rozdział  I  pkt  1 


SWU)  oraz  odpady  wymagające  odbioru,  transportu  i  zagospodarowania  (rozdział  I  pkt  1 

SWU). 

Odwołujący 2 wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania opisu warunków udziału 

w postępowaniu w zakresie uprawnień do prowadzenia określonej działalności zawodowej - 

rozdział  IV  pkt  1.2.1.  SIWZ  w  sposób  pozwalający  na  weryfikacje zdolności  wykonawcy  do 

należytego wykonania zamówienia, w tym do posiadania zezwolenia na zbieranie wszelkich 

frakcji odpadów objętych przedmiotowym zamówieniem. 

Zarzut nr 18 

Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, art. 7 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 139 ust. 1 

ustawy Pzp w zw. z art. 5 k.c., art. 353

¹ k.c. i art. 487 § 2 k.c. poprzez ułożenie treści stosunku 

prawneg

o  w  sposób  sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego  i  naruszający 

równowagę  stron  umowy  oraz  zakładający  nadmierne  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem 

kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych warunków 

umowy zapisów w sposób nieproporcjonalny. 

Rozdz.  XVIII  pkt  2  ppkt  2  lit.  c:  SWU 

stanowi;  Wykonawca  zobowiązany  jest  do 

opracowywania  i  przedkładania  Zamawiającemu  Miesięcznych'  Kart  Bilansu  Odpadów. 

Komunalnych z zachowaniem poniższych wymagań:  

2)  Miesięczne  Karty  Bilansu  Odpadów  Komunalnych  będę  potwierdzane  przez 

Wykonawcę następującymi dokumentami: 

(…) 

c) kserokopiami kart przekazania odpadów (KPO) i wydrukami wygenerowanych kart 

przekazania  odpadów  komunalnych  (KPOK),  wszystkich  frakcji  przekazanych  do  instalacji 

komunalnych,  instalacji  recyklingu,  odzysku  lub  unieszkodliwiania  (wraz  z  pozostałościami  

z sortowania lub powstałymi zanieczyszczeniami) - z zastrzeżeniem pkt 5, lub oświadczeniami 

poszczególnych  posiadaczy  odpadów,  do  momentu  ostatecznego  zagospodarowania, 

zawierające informacje takie jak: 

sposób zagospodarowania odpadów, 

masę  przetwarzanych,  magazynowanych  lub  zagospodarowanych  odpadów 

pochodzących z Sektora; 

miejsce 

przetwarzania, 

magazynowania 

lub 

zagospodarowania 

odpadów 

pochodzących z Sektora. 


Żądanie  przekazania  dokumentów  KPO,  KPOK  lub  oświadczeń  do  momentu 

ostatecznego  zagospodar

owania  jest  wymaganiem  wykraczającym  poza  możliwości 

wykonawcy. Można to przedstawić najbardziej obrazowo na przykładzie instalacji komunalnej, 

która  przetwarza odpady zmieszane z  różnych gmin.  Po przetworzeniu tych odpadów  tylko 

część  z  nich  zostaje  ostatecznie  zagospodarowana  w  instalacji  komunalnej  (np.  poprzez 

składowanie),  pozostałe  odpady  są  przekazywane  dalej  do  recyklerów  bądź  innych 

przetwarzających  odpady  (np.  cementownie).  Z  tego  powodu  instalacja komunalna  nie jest 

miejscem  ostatecznego 

zagospodarowania  odpadów,  nie  jest  też  zobowiązana  wobec 

wykonawcy  do  przekazywania  informacji  o  dalszych  odbiorcach,  a  ci  dalsi  odbiorcy  nie  są 

zobowiązani  wobec  wykonawcy  (nie  wiąże  ich  żadna  umowa)  do  przekazywania  KPO,  czy 

nawet oświadczeń o ilościach ostatecznie zagospodarowanych pochodzących od wykonawcy. 

Instalacje komunalne  przekazują  wykonawcy  tylko  dane  określone  w  ustawie  o  utrzymaniu 

czystości  i  porządku  w  gminach,  które  są  potrzebne  wykonawcy  do  składania  gminnych 

sprawozdań w okresie półrocznym. 

Odwołujący  2  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  zmiany  wymagań  

w  zakresie  dokumentacji  na  wymóg  przekazywania  Zamawiającemu  KPOK  lub  KPO  lub 

oświadczeń  z  pierwszej  instalacji  przetwarzania  odpadów,  do  których  zostały  przekazane 

odpady.  Or

ganem  kontrolującym  z  mocy  ustawy  prawidłowość  postępowania  ż  Odpadami 

przez wykonawcę jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta na podstawie m. in. art. 9p u.c.p.g. 

Składanie  tak  rozbudowanej  dokumentacji  w  okresach  miesięcznych  jest  nadmierną, 

podwójną  biurokracją  i  zbędnym  formalizmem  utrudniającym  pracę  wykonawcy.  Dla 

zobrazowania  ww.  zbędnego formalizmu  należy  przytoczyć  przykład:  około  2000  dowodów 

ważenia miesięcznie (drukowanych, podpisywanych i przesyłanych ciągu 30 min na Wirtualny 

Dysk)  +  2000  KP

OK  drukowanych  z  elektronicznego  systemu  bdo  (pomimo,  że  gmina  ma 

dostęp  do  bdo  i  wszystkich  danych  wykonawcy)  =  4.000  dokumentów  miesięcznie 

niepotrzebnie 

wymaganych  (8  ryz  papieru),  ponieważ  KPOK  funkcjonuje  w  systemie 

elektronicznym 

„bdo” i posiada dokładnie te same informacje, co dowód ważenia. Co prawda 

Zamawiający dopuszcza zastąpienie KPOK/KPO oświadczeniami instalacji, jednakże w rozdz. 

XVIII  pkt  2 litera  b SWU  zastrzega możliwość żądania w  ciągu 1 dnia roboczego okazania 

oryginałów dowodów ważenia i wydruków KPOK dotyczących wszystkich odbieranych frakcji 

w  terminie  1  dnia  roboczego,  bez  wskazania, 

kiedy  taka  okoliczność  może  mieć  miejsce. 

Zastrzeżenie  to  powoduje,  iż  wykonawca,  aby  sprostać  terminowi,  ze  względu  na  ilość 

dokumentacji, musi mieć przygotowaną dokumentację. 

Rozdział XVIII pkt 2 ppkt 2 litera a SWU wskazuje dodatkowo obowiązek przekazania 

wszystkich dowodów ważeń dla odpadów zmieszanych na wyjeździe z bazy magazynowo - 

transportowej,  co  w  praktyce  oznacza  przekazanie  Zamawiającemu  wszystkich  dowodów 


ważeń dla tych odpadów z całej działalności prowadzonej przez wykonawcę w tym zakresie. 

Dodatkowo  zgodnie  z  SWU  rozdz.  XVIII  pkt  2  ppkt  3: 

„Na  wszystkich  powyższych 

dokumentach  Wykonawca  zobowiązany  jest  umieścić  poświadczoną  podpisem 

upoważnionego pracownika Wykonawcy adnotację dotyczącą ilości odpadów pochodzących 

tylko i wyłącznie z Sektora IV - Psie Pole, w przypadku, gdy na dokumentach wykazane są 

odpa

dy  niepochodzące  z  tego Sektora”:  Oba  ww.  obowiązki  sprawiają, iż  wykonawca musi 

wydruko

wać dodatkowo oprócz dowodów ważeń pojazdów odbierających odpady (ok. 2000 

szt.)  pow.  200  dowodów  ważeń  w  miesiącu  dla  pojazdów  wyjeżdżających  z  odpadami 

zmieszanymi z bazy magazynowo-transportowej i n

a każdym dokumencie umieścić odręcznie 

informację  nt.  ilości  odpadów  odebranych  z  sektora.  Czynność  taka  jest  wymaganiem 

nadmiernym  w  kontekście  żądania  od  wykonawcy  przedstawienia  KPOK  potwierdzonego 

przez instalację komunalną lub oświadczenia tej instalacji wskazującej i potwierdzającej ilość 

odpadów. 

Odwo

łujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  zmian  w  SIWZ  poprzez 

odstąpienie przez Zamawiającego od opisanego powyżej obowiązku na rzecz weryfikacji tych 

informacji w systemie teleinformatycznym, do którego Zamawiający - jako gmina ma dostęp. 

Zarzut nr 19 

Naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 

¹  k.c.  oraz  art.  487  §  2  k.c.  poprzez  zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  

i zrozumiałych określeń, uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć 

wpływ na sporządzenie ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego oraz 

w  sposób  naruszający  zasady  współżycia  społecznego  oraz  zaburzający  wzajemność 

świadczeń 

Obowiązki umowne Zamawiającego określone zostały w § 7 ust. 1 projektu umowy. 

Odwołujący  wskazał,  że  obowiązki  stron  zostały  określone  w  sposób  nieproporcjonalny. 

Odwołujący 2 wniósł o dopisanie w § 7 ust. 1 projektu umowy podpunktu 8, zgodnie z którym 

do  obowiązków  Zamawiającego  należałoby:  „8)  udzielenie  odpowiedzi  na  zapytania 

wykonawcy  dotyczące  realizacji  przedmiotu  zamówienia  w  terminie  3  dni  od  przesłania 

zapytania 

drogą mailową”. 


Zarzut nr 20 

Naruszenie  przepisu  art.  29  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  oraz  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie 

ważnej oferty, spełniającej w całości wymagania Zamawiającego 

W  rozdziale  II  pkt  4  ppkt  2  SWU  Zamawiający  określa  wymogi,  jakie mają  spełniać 

pojemniki 

służące  do  gromadzenia  odpadów  komunalnych  przeznaczone  do  zbiórki 

b

ioodpadów  mające  pojemność  1100l. Odwołujący  2  wniósł  o zastąpienie tych  pojemników 

pojemnikami  o  pojemności  660l.  W  ocenie  Odwołującego,  ciężar  właściwy  bioodpadów 

zebranych  w  pojemniku  o 

pojemności  1100l  przekracza  dopuszczalną  wytrzymałość 

techniczną zarówno samych pojemników, jak i urządzeń załadowczych. Z tego względu nie 

będzie możliwe odebranie wypełnionego pojemnika o pojemności 1100l. 

Zarzut nr 21 

Naruszenie  przepisu  art.  29  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  oraz  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie 

sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie 

ważnej  oferty,  spełniającej  w  całości  wymagania  Zamawiającego,  w  sposób  naruszający 

uczciwą konkurencję 

W  rozdziale  XVII  pkt  3  SWU  Zamawiający  przewiduje  następujący  obowiązek: 

„Wykonawca zobowiązany jest do bieżącego aktualizowania powyższego Planu w terminie do 

3 dni roboczych od pojawienia się zmiany. Zmiany dotyczące składu taboru samochodowego 

oraz 

zmiany  technologii  realizacji  usługi  mogą  odbywać  się  wyłącznie  za  zgodą 

Zamawiającego.  O  zmianach  dotyczących  instalacji  lub  przedsiębiorców  wskazanych  

w  wykazie  sporządzonym  zgodnie  z  załącznikiem  nr  25,  Wykonawca  zobowiązany  jest 

poinformować Zamawiającego w terminie 14 dni roboczych od dnia wystąpienia konieczności 

wprowadzenia nowej instalacji i/lub zmiany dotychczasowej insta

lacji wskazanej, nie później 

jednak niż w terminie 7 dni roboczych przed dniem pierwszego przekazania odpadów do tej 

instalacji.”. 

Odwołujący  2  wskazał,  że  wymóg  ten  w  szczególności  w  zakresie  obowiązków 


informacyjnych  o  instalacjach,  w  których  zagospodarowywane  są  odpady  jest  nadmierny  

i nieadekwatny. 

Odwołujący wniósł o zmianę tak, by zapis ten zyskał następujące brzmienie:  

„O  zmianach  dotyczących  instalacji  lub  przedsiębiorców  wskazanych  w  wykazie 

sporządzonym  zgodnie  z  załącznikiem  nr  25,  Wykonawca  zobowiązany  jest  poinformować 

Zamawiającego niezwłocznie licząc od  dnia wystąpienia konieczności  wprowadzenia nowej 

instalacji  i/l

ub  zmiany  dotychczasowej  wskazanej  instalacji,  nie  później  jednak  niż  3  dni 

roboczych po przekaz

aniu odpadów do tej instalacji”. 

Zarzut nr 22 

Naruszenie  przepisu  art.  29  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  oraz  art.  7  ust.  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  

i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzg

lędniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na Sporządzenie 

ważnej oferty, spełniającej, w całości wymagania Zamawiającego 

Zapis  rozdziału  XIV  pkt  2  ppkt  2  SWU  Zamawiający  jest  nieprecyzyjny.  Wydaje  się 

jednak,  że  stawia  względem  wykonawcy  wymóg,  by  wykonawca  przesyłał  Zamawiającemu  

w  przypadku  reali

zacji  podstawień  kontenerów  na  odpady  wielkogabarytowe  i  bioodpady 

załączania każdorazowo dokumentacji fotograficznej. Jest to wymóg nieadekwatny w sytuacji, 

gdy pojazdy przez

naczone do odbioru pojazdów są wyposażone w kamery i Zamawiający ma 

możliwość do konania weryfikacji należytego wykonania usługi w tym zakresie na filmach. 

Odwołujący  2  wniósł  o  wykreślenie  obowiązku  sporządzania  dokumentacji 

fotograficznej  w  przypadku  rea

lizacji  podstawień  kontenerów  na  odpady  wielkogabarytowe  

i bioodpady. 

Mając na uwadze powyżej przedstawione okoliczności, Odwołujący 2 wniósł o zmianę 

bądź wykreślenie zapisów SIWZ w sposób zgodny z wnioskami zawartymi w odwołaniu. Jak 

stwierdził  Odwołujący  2,  brak  dokonania  wnioskowanych  zmian  spowoduje,  że  część 

świadczeń  objętych  zamówieniem  będzie  miało  charakter  niemożliwych  do  spełnienia  lub 

będzie  pozostawało  w  sprzeczności  z  przepisami  powszechnie  obowiązującego  prawa. 

Zdaniem Odwołującego 2, opis przedmiotu zamówienia w zakresie wskazanym w odwołaniu 

jest nieprecyzyjny i skutkuje niemożnością właściwego skalkulowania oferty przez wykonawcę, 

a  nadto  stwarza  ogromne  ryzyka  po  stronie  wykonawcy,  który  -  jeśli  podejmie  decyzję  

o ubieganiu się o udzielenie zamówienia - będzie zmuszony wkalkulować je w cenę oferty, co 


bez  wątpienia  utrudnia  uczciwą  konkurencję.  Zamawiającemu  przysługuje  prawo  do 

ukształtowania zapisów SIWZ w taki sposób, by odzwierciedlały one jego potrzeby, jednakże 

przyznana  mu  swoboda 

nie  jest  nieograniczona.  Zamawiający  nie  może  przerzucać  na 

wykonawców  wszelkich ryzyk  związanych z  realizacją zamówienia,  w  szczególności  takich, 

których działający z należytą starannością wykonawca nie jest w stanie określić i w ślad za 

tym ująć w cenie ofertowej. 

Pismem  z  dnia  15  czerwca  2020  r.  Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie. 

Zamawiający  oświadczył,  że  uwzględnia  zarzuty:  7  w  całości,  9  w  części,  10  w  części,  11  

w  części,  16  w  części,  20  w  całości.  Zamawiający  stwierdził,  że  w  powyższym  zakresie 

wykonał  czynności  zgodnie  z  żądaniem  zawartym  w  odwołaniu  poprzez  dokonanie  zmian  

w SIWZ pismem z dnia 15 czerwca 2020 r. Zamawiający wskazał ponadto, że zarzut nr 15 jest 

bezprzedmiotowy,  bowiem  Zamawiający  w  dniu  15  czerwca  2020  r.  zmienił  treść  SIWZ.  

W pozostałym zakresie Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania. 

Na posiedzeniu FbSerwis oświadczył, że w związku z odpowiedzią Zamawiającego na 

odwołanie wycofuje zarzuty nr 1, 3, 4, 6, 7 w zakresie, w jakim nie został uwzględniony przez 

Zamawiającego.  Odwołujący  podtrzymał  zarzut  8  w  zakresie,  w  jakim  nie  został  on  przez 

Zamawiającego uwzględniony. 

ALBA oświadczył, że w związku z odpowiedzią Zamawiającego na odwołanie wycofuje 

zarzuty nr 1, 2, 5, 6, 9 w części, w jakiej nie został uwzględniony przez Zamawiającego, 14, 

16 w części, w jakiej nie został uwzględniony przez Zamawiającego, 18, 19, 21, 22. 

ALBA 

zmodyfikował  żądanie  w  zakresie  zarzutu  6  -  wniósł  o  modyfikację  SWU  

i  projektu  umowy  w  sposób  wskazany  na  str.  31  odwołania,  ale  przez  określenie  poziomu 

wypełnienia  pojemników  na  odpady  skutkującego  koniecznością  ich  odbioru  

w  przypad

ku wypełnienia pojemnika w 90%.  Zamawiający, wobec zmodyfikowania wniosku 

przez Odwołującego 2, uwzględnił zarzut 6. 

W toku rozprawy ALBA zmodyfikował żądanie w zakresie czasu archiwizacji danych 

wnosząc o jego określenie na poziomie maksymalnie 3 miesięcy (zarzut 10).  

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  rozpoznając  złożone  odwołania  na  rozprawie  

i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy wymieniony w treści uzasadnienia, 

jak  również  stanowiska  stron  i  uczestnika  postępowania  zaprezentowane  na  piśmie  

i ustnie do 

protokołu posiedzenia i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje. 


Izba  stwierdziła,  ze  stan  faktyczny  w  sprawie,  tj.  brzmienie  kwestionowanych  

w  odwołaniach  postanowień  SIWZ,  został  przytoczony  przez  każdego  z  Odwołujących  

w sposób zgodny z treścią SIWZ i nie wymaga ponownego omówienia. 

Izba stwierdziła, że Odwołujący legitymują się interesem we wniesieniu środka ochrony 

prawnej,  o  którym  mowa  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp.  Zakres  zarzutów,  w  sytuacji  ich 

potwierdzenia się, wskazuje na pozbawienie Odwołujących możliwości uzyskania zamówienia 

i jego realizacji, narażając ich tym samym na poniesienie w tym zakresie wymiernej szkody.  

Sygn. akt KIO 537/20 

Postępowanie  odwoławcze  podlegało  umorzeniu  w  odniesieniu  do  zarzutów 

uwzględnionych  przez  Zamawiającego  w  całości,  wycofanych  przez  Odwołującego  1  oraz 

uwzględnionych  częściowo  przez  Zamawiającego  i  wycofanych  przez  Odwołującego  1 

pozostałym  zakresie.  O  tym  Izba  orzekła  w  sentencji  wyroku,  za  podstawę  przyjmując 

stosowane odpowiednio przepisy art. 186 ust. 2, ust. 3a i art. 187 ust. 8 ustawy Pzp. 

Nie potwierdził się zarzut dotyczący nałożenia na wykonawcę nadmiarowego wymogu 

w umowie powierzenia przetwarzania danych osobowych (Zarzut 8b). 

Odwołujący zakwestionował treść § 8 ust. 2 wzoru umowy powierzenia przetwarzania 

danych osobowych, przewidujący spoczywający na przetwarzającym (wykonawcy) obowiązek 

niezwłocznego  udostępnienia  pełnej  dokumentacji  dotyczącej  zasad  bezpieczeństwa  oraz 

technicznych  i  organizacyjnych  środków  mających  na  celu  ochronę  danych  osobowych  

w poszczególnych CPDO na żądanie powierzającego lub administratora danych (tj. na żądanie 

Zamawiającego).  

Rozpoznając przedmiotowy zarzut Izba miała na uwadze przede wszystkim art. 5 ust. 

2  RODO  i  wyrażoną  tam  zasadę  rozliczalności,  w  świetle  której  administrator  jest 

odpowiedzialny  za  przestrzeganie  przepisów  prawa  i  musi  być  w  stanie  wykazać  ich 

przestrzeganie.  Owa  r

ozliczalność  dotyczy  nie  tylko  sytuacji  samodzielnego  przetwarzania 

danych przez administratora, ale również przetwarzania danych w jego imieniu przez podmiot 

przetwarzający.  W  tym  drugim  przypadku,  zgodnie  z  art.  28  ust.  1  i  motywem  81  RODO, 

admi

nistrator  korzysta  wyłącznie  z  usług  takich  podmiotów  przetwarzających,  które 

zapewniają  wystarczające  gwarancje  wdrożenia  odpowiednich  środków  technicznych  

i organizacyjnych, by przetwarzanie spełniało wymogi rozporządzenia i chroniło prawa osób, 

których  dane  dotyczą.  Powyższe  oznacza  wymóg  weryfikowania  przez  administratora 

rzetelności podmiotów przetwarzających dane. 


Ponadto  należy  zwrócić  uwagę,  że  art.  28  ust.  3  RODO  wprowadza  zasadę,  że 

p

rzetwarzanie  przez  podmiot  przetwarzający  odbywa  się  na  podstawie  umowy  lub  innego 

instrumentu prawnego, które podlegają prawu Unii lub prawu państwa członkowskiego i wiążą 

podmiot  przetwarzający  i  administratora,  określają  przedmiot  i  czas  trwania  przetwarzania, 

charakter  i  cel  przetwarzania,  rodzaj  danych  oso

bowych oraz kategorie osób, których dane 

dotyczą,  obowiązki  i  prawa  administratora.  Umowa  lub  inny  instrument  prawny  stanowią 

szczególności, że podmiot przetwarzający udostępnia administratorowi wszelkie informacje 

niezbędne do wykazania spełnienia obowiązków określonych w tym artykule oraz umożliwia 

administratorowi  lub  audytorowi  upoważnionemu  przez  administratora  przeprowadzanie 

audytów, w tym inspekcji, i przyczynia się do nich (art. 28 ust. 3 lit. h RODO).  

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  przepisy  RODO  przyznają 

administratorowi możliwość stałej kontroli podmiotu przetwarzającego pod kątem spełniania 

przez ten podmiot wymogów RODO. Ww. uprawnienie przyznane administratorowi uprawnia 

Zamawiającego  do  wprowadzenia  wymogu  określonego  w  §  8  ust.  2  wzoru  umowy 

powierzenia przetwarzania danych osobowych

. Tym samym, nie znalazł potwierdzenia zarzut 

naruszenia przez Zamawiającego art. 29 ust. 2 ustawy Pzp w zw. z art. 58 k.c. oraz art. 353¹ 

k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 k.c. 

Za  zasadny  Izba 

uznała  zarzut  dotyczący  błędnego  oznaczenia  wykonawcy  jako 

administratora danych osobowych przetwarzanych w systemie monitoringu wizyjnego (Zarzut 

8c). 

Izba miała na względzie złożoną przez Odwołującego opinię prawną z 9 marca 2020 r. 

i przyjęła jej treść jako stanowisko Odwołującego.  

Izba zważyła, że w świetle art. 4 pkt 7 RODO administratorem jest osoba fizyczna lub 

prawna, organ publiczny, jednostka lub inny podmiot, który samodzielnie lub wspólnie z innymi 

ustala  cele  i  sposoby  przetwarzania  danych  osobowych.  J

eżeli  cele  i  sposoby  takiego 

przetwarzania są określone w prawie Unii lub w prawie państwa członkowskiego, to również 

w prawie Unii lub w prawie państwa członkowskiego może zostać wyznaczony administrator 

lub mogą zostać określone konkretne kryteria jego wyznaczania.   

Podążając  za  ww.  definicją  Izba  stwierdziła,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu  to 

Zamawiający  ustala  cele  i  sposoby  przetwarzania  danych  osobowych,  jak  np.  weryfikacja 

sposobu  i 

prawidłowości  realizacji  umowy  przez  wykonawcę,  czy  choćby  liczba  

i rozmieszczenie kamer. To 

Zamawiający posiada cel w przetwarzaniu tych danych w postaci 

chociażby rozpatrywania reklamacji mieszkańców, czy kontroli prawidłowości realizacji usługi 


przez 

wykonawcę. Samo faktyczne posiadanie  przez wykonawcę danych w postaci nagrań  

z monitoringu nie przesądza o jego tożsamości jako administratora.   

Sygn. akt KIO 540/20 

Postępowanie  odwoławcze  podlegało  umorzeniu  w  odniesieniu  do  zarzutów 

uwzględnionych  przez  Zamawiającego  w  całości,  wycofanych  przez  Odwołującego  2  oraz 

uwzględnionych  częściowo  przez  Zamawiającego  i  wycofanych  przez  Odwołującego  2 

pozostałym  zakresie.  O  tym  Izba  orzekła  w  sentencji  wyroku,  za  podstawę  przyjmując 

stosowane odpowiednio przepisy art. 186 ust. 2, ust. 3a i art. 187 ust. 8 ustawy Pzp. 

Na poparcie swoich twierdzeń strony złożyły dowody: 

Odwołujący 2: 

- w

yciąg z analizy stanu gospodarki odpadami komunalnymi na terenie Gminy Wrocław za rok 

- w

yciągi z odwołań FBserwis Wrocław Sp. z o.o. (sektor 2) oraz FBserwis Wrocław Sp. z o.o. 

i Chemeko System Sp. z o.o. (sektor 3), 

zestawienie  zatytułowane  „Poziomy  recyklingu  z  poszczególnych  frakcji  odpadów 

komunalnych” wraz z dokumentami potwierdzającymi prawidłowość tego zestawienia, 

wyliczenie możliwości osiągnięcia poziomów recyklingu w sektorze 4, 

„Badanie ilości i składu odpadów komunalnych w cyklu rocznym pochodzących z terenów 

gminy Wrocław – sprawozdanie za miesiąc wrzesień 2018 oraz raport końcowy” (Politechnika 

Wrocławska  –  Wydział  Inżynierii  Środowiska,  Zakład  Technologii  Odpadów  i  Remediacji 

Gruntów), 

zdjęcie – widok generowany z 4 kamer, 

porównanie  systemów  oraz  ofert  dostawców  systemów  wideo  wraz  z  ofertami  Elte  GPS, 

Tomikomp T.S., Informat systemy komputerowe i Globtrak, 

- zestawienie 

wymagań SIWZ z oferty Globtrak, 

zestawienie wymagań na system wizyjny w 5 wariantach, 

wydruk  przedstawiający  szacunkowy  koszt  dysków  do  archiwizacji  danych  zgodnie  

z wymaganiami SIWZ, 

umowę nr 66/61/2016/G z 19 sierpnia 2016 r.,  


odpowiedź Zamawiającego z 10 lutego 2020 r. na wniosek o modyfikację umowy. 

Zamawiający: 

zestawienia  za  grudzień  2019r.  wraz  z  tabelą  przedstawiającą  „Wysort  odpadów 

surowcowych pochodzących z odpadów zmieszanych”, 

tabelę przedstawiającą potencjał recyklingu odpadów zmieszanych z badania ilości i składów 

odpadów komunalnych, w cyklu rocznym pochodzącym z terenu Gminy Wrocław, 

tabelę  przedstawiającą  spodziewaną  efektywność  selektywnej  zbiórki  odpadów 

biokuchennych w latach 2020-2030, 

informację  przedstawioną  przez  FBserwis  Wrocław  Sp.  z  o.o.  Zamawiającemu  z  dnia  31 

stycznia 2020 r., 

projekt  rozporządzenia  Ministra  Środowiska  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów 

recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  uzysku  innymi  metodami  innych  niż 

niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne, 

zestawienie dotyczące kosztów wraz z tabelą dot. stopnia ochrony urządzeń elektrycznych 

przed penetracją ciał stałych lub płynów (wody) wraz ze specyfikacjami kamer, 

wydruki zdjęć oraz z systemu GPS, 

artykuły prasowe informujące o wypadkach z udziałem śmieciarek.  

Izba  nie  uwzględniła  zarzutu  dotyczącego  wadliwego  opisu  przedmiotu  zamówienia  

w zakresie osiągania poziomów recyklingu (Zarzut 3).  

Izba  miała  na  uwadze  treść  art.  3b  ust.  1  u.c.p.g.,  zgodnie  z  którym  gminy  są 

obowiązane  osiągnąć  poziom  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  odpadów 

komunalnych, 

wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  

i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne, w wysokości co najmniej:  

1.  50% wagowo 

– za każdy rok w latach 2020-2024; 

2.  55% wagowo 

– za każdy rok w latach 2025-2029; 

3.  60% wagowo 

– za każdy rok w latach 2030-2034; 

4.  65% wagowo 

– za 2035 r. i za każdy kolejny rok.  

Z  powyższego  należy  wywieść,  że  kwestionowany  przez  Odwołującego  2  obowiązek  ma 

charakter ustawowy, 

a także, że ustawodawca przyjął wzrost wskaźnika poziomu recyklingu 

w kolejnych latach.  


Ponadto,  jak  wynika  z  art.  6c  ust.  1  u.c.p.g.,  odpowiedzialność  za  zorganizowanie 

odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości,  na  których  zamieszkują 

mieszkańcy ponosi gmina.   

Wobec powyższego, nie może zostać uznany za nadmierny kwestionowany obowiązek 

–  skoro  obowiązek  ten  ustawodawca  nałożył  na  gminę,  gmina  organizując  odbieranie 

odpadów komunalnych przez wszczęcie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

jest  uprawniona  do  obciążenia  wykonawcy  takim  obowiązkiem.  Przeniesienie  do  opisu 

przedmiotu zamówienia wskaźnika w wysokości określonej w u.c.p.g. nie stanowi naruszenia 

przepisu  prawa. 

Ponadto,  nie  obciążenie  wykonawcy  odbierającego  odpady  komunalne  

w  ramach  zorganizowanego  przez 

gminę  przetargu  takim  obowiązkiem  byłoby  wątpliwe  

w kontekście wynikającego z art. 9g u.c.p.g. obowiązku osiągnięcia określonego w art. 3b ust. 

1  u.c.p.g. 

poziomu  recyklingu  przez  podmiot  odbierający  odpady  komunalne  na  podstawie 

umowy z właścicielem nieruchomości. Można zatem wyprowadzić wniosek, że przez sam fakt 

prowadzenia działalności w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów należy liczyć się  

z  koniecznością  realizacji  obowiązku  osiągania  wymaganego  przez  ustawodawcę  poziomu 

recyklingu. 

W  ocen

ie Izby,  ze złożonych dowodów  nie wynika,  że osiągnięcie  50-procentowego 

poziomu recyklingu jest niemożliwe. Brak jest też podstaw do twierdzenia, że wysort odpadów 

surowcowych  pochodzących  z  odpadów  zmieszanych  nie  ukształtuje  się  na  wyższym 

poziomie w kolejnych latach. 

Izba wzięła pod uwagę wprowadzony do u.c.p.g. bezwzględny 

obowiązek  zbierania przez  właścicieli  nieruchomości  odpadów  komunalnych powstałych na 

ich terenach w sposób selektywny (art. 5 ust. 1 pkt 3 u.c.p.g.). W ocenie Izby, okoliczność ta 

w

płynie na zwiększenie strumienia odpadów zbieranych selektywnie, a przy tym zmniejszenie 

strumienia  odpadów  zmieszanych.  Efekty  przynieść  może  także  zniesienie  regionalizacji  

w zakresie zagospodarowywania odpadów komunalnych, co może prowadzić do kierowania 

odpadów do instalacji bardziej zaawansowanych technologicznie. Taki wniosek wypływa też  

z  treści  raportu  Politechniki Wrocławskiej  (str.  201),  przy  czym  należy  mieć  na  uwadze,  że 

opracowanie  to  zostało  sporządzone  w  2018  r.,  a  zatem  nie  uwzględnia  obowiązku 

selektywnego zbierania odpadów i postępu technologicznego. 

Z uwagi na p

owyższe, Izba uznała, że żądanie usunięcia z SIWZ określonego przez 

Zamawiającego  poziomu  recyklingu  nie może  się  ostać.  Analogicznie,  za  bezzasadny  Izba 

uznała wniosek o obniżenie kary umownej za nie wywiązanie się z tego obowiązku.  

Nie  potwierdził  się  także  zarzut  4.  Zamawiający  w  zakresie  zagospodarowania 

odpadów  zobowiązał  wykonawcę  do  prowadzenia  w  pierwszej  kolejności  sukcesywnego 

recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia,  a  w  drugiej  odzysku  odpadów  objętych 


przedmiotem  zamówienia,  w  przypadku,  gdy  wykonawca  jest  uprawniony  do  prowadzenia 

działalności w tym zakresie lub przekazywania odpadów objętych przedmiotem zamówienia  

w  pierwszej  kolejności  przedsiębiorcom  prowadzącym  działalność  w  zakresie  recyklingu, 

przygotowania do ponownego użycia, a w drugiej kolejności przedsiębiorcom prowadzącym 

działalność  w  zakresie  odzysku,  w  przypadku,  gdy  wykonawca  nie  jest  uprawniony  do 

prowadzenia  działalności  w  tym  zakresie,  z  zastrzeżeniem  ppkt  3,  zgodnie  z  którym 

Zamawiający  dopuścił  możliwość  przekazania  odpadów  do  instalacji  mechanicznego  lub 

ręcznego sortowania odpadów w celu „doczyszczenia odpadów” przed przekazaniem ich do 

recyklingu.  Tak 

skonstruowany  obowiązek  dotyczy  niepodzielnie  wszystkich  odpadów 

komunalnych, niezależnie od sposobu ich zbierania. W konsekwencji, przy takiej konstrukcji 

obowiązku, nie zachodzi konieczność jego dalszego doprecyzowania. Wykonawca ubiegający 

się o przedmiotowe zamówienie, jako profesjonalista, powinien mieć świadomość, że nałożone 

nań  obowiązki  wymagają,  w  przypadku  odpadów  selektywnych  odbieranych  łącznie, 

wyselekcjonowanie (wysortowanie) po

szczególnych rodzajów odpadów. Zauważyć przy tym 

należy,  że  postanowienia  SWU  nie  precyzują,  w  jaki  sposób  powyższe  czynności  będą 

wykonywane,  tj.  samodzielnie  przez  wykonawcę,  czy  zlecane  podmiotom  trzecim.  W  tym 

zakresie  to  od  wykonawcy  zależy  takie  zorganizowanie  działalności,  aby  zakładany  przez 

Zamawiającego efekt w postaci określonego poziomu recyklingu został osiągnięty. 

Zarzut  6  ograniczony  wyłącznie  do  odbioru  odpadów  z  nieruchomości 

niezamieszkałych  także  podlegał  oddaleniu.  Izba  wzięła  pod  uwagę  przedstawione  

w  odpowiedzi  Zamawiającego  na  odwołanie  uzasadnienie  oczekiwań  w  kontekście 

zakwestionowanego przez Odwołującego 2 obowiązku. Odnosząc się do twierdzenia, jakoby 

sporne postanowienie SIWZ generować miało niemożliwe do oszacowania ryzyko zapłacenia 

kar umownych 

Izba zważyła, że z przedstawionych przez Zamawiającego danych dotyczących 

poprzednio  obowiązującej  umowy  wynika,  że  udział  kar  umownych  z  tytułu  naruszenia 

spornego obowiązku w wartości tego kontraktu był wręcz pomijalny. W konsekwencji przyjąć 

należy,  że  wykonawca  nie  miał,  co  do  zasady,  problemów  z  realizacją  omawianego 

obowiązku.  

Na  uwzględnienie  nie  zasługiwał  także  zarzut  8.  Wskazać  należy,  że  przesłanki 

wykluczenia  wyko

nawcy  z  udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

dzielą  się  na  przesłanki  obligatoryjne,  od  których  zastosowania  zamawiający  nie  może 

odstąpić oraz fakultatywne, które mogą, ale nie muszą być stosowane przez zamawiającego. 

W przypad

ku przesłanek fakultatywnych ustawodawca pozostawił zamawiającemu decyzję co 


do tego 

czy w danym postępowaniu o udzielenie zamówienia wprowadzi do treści SIWZ oraz 

ogłoszenia o zamówieniu poszczególne przesłanki wykluczenia wykonawcy.   

Izba nie dopatrzyła się naruszenia przez Zamawiającego wskazywanych w odwołaniu 

przepisów ustawy Pzp. W szczególności nie można zgodzić się z twierdzeniem Odwołującego 

2, że podmiot, na który została nałożona na mocy decyzji administracyjnej kara za naruszenie 

obowiązków wynikających z przepisów prawa ochrony środowiska nie daje rękojmi należytego 

wykonania  zamówienia  w  zakresie  usług  objętych  przedmiotem  zamówienia.  Odwołujący  2  

w  swoim  stanowisku  pominął  możliwość  skorzystania  przez  wykonawcę  z  procedury 

samooczyszczenia,  o  której  mowa  w  art.  24  ust.  8  ustawy  Pzp,  pozwalającej  niejako  na 

odzyskanie  przez  wykonawcę  dotkniętego  przesłanką  wykluczenia  z  postępowania 

właściwości niezbędnej do ubiegania się o zamówienie publiczne. 

Zarzut 10 Izba uznała za zasadny w odniesieniu do wymagań, aby system monitoringu 

wiz

yjnego zapewniał widok otoczenia pojazdu bez martwych stref (360 stopni) i widok z góry 

(tzw. „widok z lotu ptaka”). 

W przedmiotowej sprawie bezsporna była okoliczność, że przedmiotowe wymagania  

w  zakresie  monitoringu  wizyjnego  pojazdów  spełniania  wyłącznie  system  Backeye  360, 

którego producentem jest Brigade Electronics z Wielkiej Brytanii. Sytuacja taka stanowić może  

barierę  w  dostępie  do  zamówienia,  gdyż  stawia  w  uprzywilejowanej  sytuacji  podmioty 

korzystające z ww. systemu, bądź też posiadające z producentem systemu określone stosunki 

handlowe. 

Ponadto,  żądanie  konkretnego  rozwiązania  uzależnia  wykonawców  od  dostawy 

systemu  Backeye  360

,  który  mając  w  istocie  monopol  na  dostarczenie  systemu  opisanego  

w  SIWZ  może  żądać  od  wykonawców  wynagrodzenia  znacząco  przekraczającego  wartość 

przedmiotowego systemu, a także może potencjalnie odmówić dostarczenia i zainstalowania 

tego  systemu  w  terminach  określonych  w  SIWZ,  eliminując  de  facto  wykonawcę  

z postępowania.  

Izba  stwierdziła  też,  że  Zamawiający  nie  wykazał  w  postępowaniu  dowodowym 

obiektywnych  potrzeb  dla  postawienia  systemowi  monitoringu 

wizyjnego  pojazdów 

przedmiotowych 

wymagań. Zamawiający powołał się na trzy okoliczności, tj. na zwiększenie 

bezpieczeństwa  mieszkańców,  przez  minimalizowanie  zdarzeń  drogowych  z  udziałem 

pojazdów  odbierających  odpady  (przypadki  potrąceń  pieszych,  w  tym  ze  skutkiem 

śmiertelnym), uszczelnienie systemu odbioru odpadów przez eliminowanie sytuacji, w których 

dochodzi do odbioru odpadów nie pochodzących z terenu Wrocławia oraz ułatwienie obsługi 

zgłoszeń reklamacyjnych mieszkańców dotyczących m.in. nie odebrania odpadów. W ocenie 

Izby, ww. 

okoliczności nie mogą stanowić o zasadności kwestionowanych wymagań.  Złożone 


przez  Zamawiającego  wydruki  materiałów  prasowych  dotyczących  wypadków  z  udziałem 

samochodów  odbierających odpady  mające  wykazywać zasadność wymagań  ze względów 

bezpieczeństwa dotyczą różnych miejscowości na terenie Polski, nie Wrocławia. Zamawiający 

nie  wy

kazał,  że  pojazdy  odbierające  odpady  uczestniczą  w  wypadkach  komunikacyjnych  

z większą częstotliwością niż inne rodzaje pojazdów. Na okoliczność uszczelnienia systemu 

odbioru  odpadów  Zamawiający  wskazał  na  mankamenty  systemu  opartego  wyłącznie  

o nadajnik GPS, jednak, w ocenie Izby, brak jest podstaw do twie

rdzenia, że oczekiwanego 

przez Zamawiającego systemu monitoringu nie da się wyłączyć, zagłuszyć, czy spowodować 

jego nieprawidłowe działanie. Podobnie, Zamawiający nie wykazał wyższości systemu kamer 

widokiem bez martwych stref nad systemem „tradycyjnym”, opartym na 4 kamerach.  

Wobec  uwzględnienia  zarzutu  w  opisanym  powyżej  zakresie,  Izba  nakazała 

Zamawiającemu  modyfikację  treści  SIWZ  przez  wykreślenie  z  rozdziału  XV  SWU  oraz 

Załącznika nr 24 do SWU przedmiotowych wymagań.  

W  pozostałym  zakresie  Izba  uznała  zarzut  za  niezasadny.  Kwestionując  wymóg  

miesięcznego  okresu  archiwizacji  danych  Odwołujący  wskazał  jedynie  na  wysoki  koszt 

realizacji tego wymagania. W

pływ określonego rozwiązania na koszty realizacji zamówienia 

nie stanowi jednak 

o naruszeniu zasad sporządzania opisu przedmiotu zamówienia, o których 

mowa  w  art.  29  ustawy  Pzp. 

Ponadto,  Zamawiający  gotów  jest  ponieść  taki  koszt.  Izba 

uwzględniła  argumentację  Zamawiającego,  który  stwierdził,  że  okres  archiwizacji  określony  

w  SIWZ  jest  niezbędny  dla  rozstrzygnięcia  postępowań  reklamacyjnych  oraz  na  użytek 

ewentualnych postępowań sądowych.  

Nie znalazł potwierdzenia zarzut nr 11. Izba wzięła pod uwagę wadliwość konstrukcji 

przedmiotowego zarzutu. 

Zarzut ten oparty został na ogólnikowych stwierdzeniach, że bliżej 

niesprecyzowane  kary  umowne  są  rażąco  wygórowane,  nie  wskazują  precyzyjnie 

okolic

zności, w których mogą być naliczone, itd. Odwołujący nie dokonał merytorycznej analizy 

obszernego katalogu kar, która uzasadniać mogłaby wskazane powyżej tezy. W konsekwencji, 

zarzut  ten 

nie  zawierał  przytoczenia  okoliczności  faktycznych,  stanowiących  wymóg 

konstrukcyjny każdego zarzutu podnoszonego w ramach środka ochrony prawnej. Odwołujący 

dopiero w piśmie procesowym z dnia 16 czerwca 2020 r. sprecyzował, jakich kar i z uwagi na 

jakie okoliczności dotyczy przedmiotowy zarzut. Działanie takie Izba uznała za spóźnione, jako 

że  postępowanie  odwoławcze  nie  służy  doprecyzowaniu  zarzutów,  które  powinny  być  

w sposób nie budzący wątpliwości postawione w odwołaniu.  Izba nie stwierdziła przeszkód  

w  dokonaniu  wspomnianej  analizy,  w  odniesieniu  do  wszystkich  kwestionowanych 

odwołaniem kar, na etapie wnoszenia odwołania. 


Za  zasługujący  na  oddalenie  Izba  uznała  także  zarzut  nr  12.  Bezsporna  była  w  tej 

sprawie okoliczność, że Zamawiający wypełnił ustawowy obowiązek przewidzenia we wzorze 

umowy  możliwości  waloryzacji  wynagrodzenia  z  uwagi  na  wystąpienie  okoliczności 

wymienionych  w  pkt  1-

4  przepisu  art.  142  ust.  5  Pzp  (§  19  ust.  3  wzoru  umowy)  i  określił 

warunki takiej zmian

y (§ 19 ust. 4 wzoru umowy). Brak jest zatem podstaw do twierdzenia, że 

Zamawiający ograniczył się wyłącznie do wynikającego z przepisów Pzp minimum. W ocenie 

Izby,  nie  można  odmówić  racji  Zamawiającemu,  że  w  pozostałym  zakresie  nie  był  on 

zobowiązany do regulowania możliwości i warunków zmian wynagrodzenia wykonawcy. Izba 

zważyła  ponadto,  ze  w  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  wyjaśnił  zarzucaną  przez 

Odwołującego 2 niejednoznaczność opisu przedmiotu zamówienia w zakresie rozumienia §19 

ust. 1 pkt 5 i 6 

projektu umowy w ten sposób, że jeżeli w konkretnych okolicznościach zmiana 

zakresu lub sposobu wykonywania prac uzasadniać będzie zmianę wynagrodzenia, zmiana 

wynagrodzenia może być kwalifikowana jako skutek wprowadzenia zmiany co do zakresu lub 

sposobu wykonywania prac.  

Za bezzasadny Izba uznała także zarzut nr 13. Izba miała na uwadze na fakultatywny 

charakter normy zawartej w art. 29 ust. 4 ustawy Pzp, 

zgodnie z którym zamawiający może 

określić w opisie przedmiotu zamówienia wymagania związane z realizacją zamówienia, które 

mogą obejmować m.in. aspekty środowiskowe. Odwołujący 2 żądając wprowadzenia wymogu, 

by połowa wymaganych pojazdów, o których mowa w rozdziale XIV pkt 1 ppkt 9 SWU spełniała 

normę  EURO  V,  a  druga  połowa  normę  EURO  VI  przedstawił  argumentację  na  temat 

proekologicznej postawy gminy Wrocław. W ocenie Izby, wywód Odwołującego 2 prowadzony 

był  w  oderwaniu  od  postanowień  SIWZ.  Izba  stwierdziła,  że  w  warunkach  udziału  

w  postępowaniu  Zamawiający  żąda  wykazania  się  przez  wykonawcę  flotą  pojazdów,  które 

mają spełniać europejski wymóg standardu emisji spalin EURO V lub EURO VI lub stanowić 

pojazd elektryczny lub pojazd napędzany gazem ziemnym (1.2.3.2.). Ponadto, w rozdziale XV 

pkt  5  SIWZ  Zamawiający  przewidział  pozacenowe  kryterium  oceny  ofert  dotyczące 

dysponowania  przez  wykonawcę  dodatkowymi  pojazdami  spełniającymi  europejski  wymóg 

standardu  emisji  spalin  EURO  VI  lub  będącymi  pojazdami  elektrycznymi  lub  pojazdami 

napędzanymi  gazem  ziemnym,  przeznaczonymi  do  realizacji  przedmiotu  zamówienia. 

Postanowienia  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  potwierdzają  zatem,  że 

Zamawiający określił wymogi dotyczące norm emisji spalin dla pojazdów przeznaczonych do 

realizacji zamówienia oraz że Zamawiający dodatkowo premiuje oferty wykonawców, których 

flota będzie spełniać określone normy emisji spalin. 


Izba nie uwzględniła zarzutu nr 15 z uwagi na okoliczność, że wymaganie, o którym 

mowa w rozdziale IV pkt 1 SWU zostało usunięte w wyniku modyfikacji treści SIWZ z dnia 15 

czerwca 2020 r. 

Nie potwierdził się także zarzut nr 17. Izba stwierdziła, że prawem zamawiającego jest 

wybór  i  skonkretyzowanie  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Prawo  to  nie  oznacza,  że 

zamawiający obowiązany jest opisać wszystkie potencjalnie możliwe kwalifikacje i uprawnienia 

niezbędne do należytej realizacji zamówienia. Nie ulega również wątpliwości, iż zamawiający 

korzystając  ze  swojego  prawa  w  zakresie  opisania  warunków  udziału  w  postępowaniu 

ogranicza  krąg  potencjalnych  wykonawców  zamówienia.  Z  tego  względu,  konkretyzacja 

warunków  udziału  w  postępowaniu  powinna  zostać  dokonana  przez  zamawiającego  

z poszanowaniem naczelnych zasad udzielania zamówień publicznych wyrażonych w art. 7 

ust. 1 ustawy Pzp oraz zgodnie z wytyczną wskazaną w art. 22 ust. 1a ustawy Pzp.  

W  tym  kontekście  należy  odróżnić  etap  weryfikacji  podmiotowej  wykonawcy 

dokonywany w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w ramach którego 

zamawiający bada spełnianie przez wykonawców minimalnych poziomów zdolności, od etapu 

realizacji  zamówienia  wymagającego  od  wykonawcy  dysponowania  pełnym  zakresem 

uprawnień. 

Nie  ulega  przy  tym  wątpliwości,  iż  wykonawca,  który  uzyska  niniejsze  zamówienie 

zobligowany  będzie  posiadać  stosowne  decyzje  zezwalające  na  zbieranie  wszystkich 

odpadów objętych zamówieniem. 

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 orzeczono jak w sentencji.  

W kwestii  kosztów  postępowania  Izba  wskazuje,  iż  zgodnie  z art.  192  ust.  9 ustawy 

Pzp, w wyroku oraz w postanowieniu kończącym postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga 

kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony 

ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku, z zastrzeżeniem art. 

186  ust.  6.  Izba  podziela  pogląd  ugruntowany  w  orzecznictwie  sądów  powszechnych,  jak 

i w 

orzecznictwie Izby, iż w przypadku rozstrzygnięcia, w którym część odwołania wniesionego 

do  Krajowej  Izby  Odwoławczej  zostaje  oddalona,  zaś  część  uwzględniona  zasada 

odpowiedzialności za wynik postępowania odwoławczego oznacza obowiązek stosunkowego 

rozdzielenia kosztów postępowania odwoławczego w takiej części, w jakiej odwołanie odniosło 

skutek (por. m.in. 

postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2018 r., 


sygn. akt XXIII Ga 830/18,  

wyrok  Sądu Okręgowego w Warszawie z 22 stycznia 2016 r. sygn. 

akt 

XXIII Ga 1992/15, wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. 

akt 

XXIII Ga 880/16, wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 17 listopada 2016 r. sygn. akt 

X Ga 653/16, p

ostanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2017 r. sygn. 

akt XXIII Ga 1886/17, wyrok KIO z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 630/18, wyrok KIO 

z dnia 

5 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 525/18, KIO 526/18, wyrok KIO z dnia 5 października 

2018 r., sygn. akt KIO 1894/18).  

W sprawie o sygn. akt: KIO  537

/20 Izba częściowo uwzględniła i częściowo oddaliła 

odwołanie. Odwołanie okazało się zasadne w stosunku 1/2 (zarzut zawarty w pkt 8 c petitum 

odwołania) i bezzasadne w pozostałej części ½ (zarzut zawarty w pkt 8 b petitum odwołania). 

Kosztami postępowania obciążono zatem Zamawiającego w części 1/2 oraz Odwołującego 1 

w  części  1/2.  Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez 

Odwołującego  1  w wysokości  15  000  zł,  koszty  poniesione  przez  Odwołującego  1  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3 600 zł oraz koszty poniesione przez Zamawiającego 

tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika  w  kwocie  3 600  zł  (łącznie  22  200  zł).  Odwołujący  1 

poniósł dotychczas koszty postępowania odwoławczego w wysokości 18 600 zł tytułem wpisu 

od  odwołania  oraz  wynagrodzenia  pełnomocnika  (15 000  zł  +  3  600  zł),  tymczasem 

odpowiadał  za  nie  do  wysokości  11  100  zł  (22  200  zł  x  1/2).  Wobec  powyższego,  Izba 

zasądziła  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  1  kwotę  7  500  zł  stanowiącą  różnicę 

pomiędzy kosztami poniesionymi dotychczas przez Odwołującego 1 a kosztami postępowania, 

za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku.  

Także  w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  540/20  Izba  częściowo  uwzględniła  i  częściowo 

oddaliła odwołanie. Odwołanie okazało się zasadne w stosunku 1/9  i bezzasadne w pozostałej 

części  8/9.  Kosztami  postępowania  obciążono  zatem  Zamawiającego  w  części  1/9  oraz 

Odwołującego  2  w  części  8/9.  Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis 

uiszczony  przez  Odwołującego  2  w wysokości  15  000  zł,  koszty  poniesione  przez 

Odwołującego  2  z  tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika  w  kwocie  3  600  zł  oraz  koszty 

poniesione  przez  Zamawiającego  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika  w  kwocie  3600  zł 

(łącznie  22 200  zł).  Odwołujący  2  poniósł  dotychczas  koszty  postępowania  odwoławczego  

w wysokości 18 600 zł tytułem wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika (15 000 

zł + 3 600 zł), tymczasem odpowiadał za nie do wysokości  19 733, 33 zł (22 200 zł x 8/9). 

Wobec  powyższego,  Izba  zasądziła  od  Odwołującego  2  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę 

133,33  zł  stanowiącą  różnicę  pomiędzy  kosztami  poniesionymi  dotychczas  przez 

Zamawiającego a kosztami postępowania, za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku.  


Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do 

wyniku  postępowania  -  na  podstawie art.  192  ust.  9  i  10 ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  

o przepi

§ 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018 r. poz. 972). 

Przewodniczący:      ……………………………..   

Członkowie:   

……………………………..   

……………………………..