KIO 388/20 WYROK dnia 6 marca 2020 r.

Sygn. akt: KIO 388/20 

WYROK 

z dnia 6 marca 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Członkowie:   

Anna Chudzik 

Danuta Dziubińska 

Protokolant:            

Mikołaj Kraska 

po rozpoznaniu na  rozprawie w dniu 6 marca 2020 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do Pr

ezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 lutego 2020 r. przez wykonawcę Safege 

S.A.S. w Nanterre, Francja 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Skarb  Państwa,  Generalnego  Dyrektora  Dróg 

Krajowych i Autostrad w Warszawie 

przy 

udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Ayesa 

Polska Sp. z o.o. w Rudzie 

Śląskiej oraz Ayesa Ingeniería y Arquitectura S.A. w Sewilli, 

Hiszpania,  z

głaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

odrzucenia oferty odwołującego oraz: 

a) 

poprawienie  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  omyłki  w  ofercie  odwołującego  przez  zastąpienie  w  formularzu 

cenowym 

odwołującego  w  dziale  4  w  punkcie  4.4  „Środek  transportu 

Zamawiającego” poz. 4.4.3 „Środek transportu Zamawiającego - Odcinek III” w 

kolumnie  5,  ceny  jednej  jednostki  czasu  1.

500  zł  ceną  1.000  zł,  a  w 

konsekwencji: 

b) 

poprawienie  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych 

omyłki w formularzu cenowym odwołującego w dziale 4 w punkcie 

„Środek  transportu  Zamawiającego”  w  poz.  4.4.3  „Środek  transportu 

Zamawiającego - Odcinek III” w kolumnie 6, kwoty 22.500 zł kwotą 15.000 zł; 

c) 

poprawienie  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych 

omyłki w formularzu cenowym odwołującego w poz. A „Cena netto 

łącznie” na 21.732.275,00 zł, w poz. B „Podatek VAT” na 4.998.423,25 zł, w poz. 

C 

„Cena oferty brutto” na 26.730.698,25 zł. 

kosztami  postępowania  obciąża  Skarb  Państwa,  Generalnego  Dyrektora  Dróg 

Krajowych i Autostrad w Warszawie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnastu  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Safege S.A.S. w Nanterre, Francja 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Skarbu  Państwa,  Generalnego  Dyrektora  Dróg  Krajowych  i 

Autostrad  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawcy  Safege  S.A.S.  w  Nanterre, 

Francja  kwot

ę  18.600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnastu  tysięcy  sześciuset  złotych 

zero groszy) 

stanowiącą uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od 

odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Członkowie;   

…………………….. 

…………………….. 

Sygn. akt: KIO 388/20 

U z a s a d n i e n i e 

Skarbu  Państwa,  Generalny  Dyrektor  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  w  Warszawie, 

zwany 

dalej „zamawiającym”, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia na podstawie 

przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 

r.  poz.  1843  ze  zm.), 

zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  „pełnienie 

nadzoru nad projektowaniem i realizacją  robót oraz zarządzanie Kontraktami pn.: „Projekt i 

budowa  drogi  ekspresowej  S7  na  odcinku  Płońsk  –  Czosnów”:  Odcinek  I,  Odcinek  II  i 

Odcinek III

”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 16 

września 2019 r. nr 2019/S 178-433991.  

12  lutego  2020  r. 

zamawiający  przesłał  wykonawcy  Safege  S.A.S.  w  Nanterre, 

Francja,  zwanemu 

dalej  „odwołującym”,  zawiadomienie  o  odrzuceniu  oferty  złożonej  przez 

niego. 

Wobec 

czynności  odrzucenia  swej  oferty  odwołujący  wniósł  24  lutego  2020  r. 

odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp 

przez  zaniechanie  poprawienia  występującej  w  ofercie 

o

dwołującego innej omyłki polegającej na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych 

warunków zamówienia, niepowodującej istotnych zmian w treści oferty; 

2)  art.  87  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp 

przez  zaniechanie  poprawienia  występującej  w  ofercie 

odwołującego oczywistej omyłki rachunkowej; 

3)  ewentualnie art. 87 ust. 1 Pzp przez zaniechanie wezwania 

odwołującego do udzielenia 

wyjaśnień w zakresie treści oferty; 

a w konsekwencji: 

4)  art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp przez odrzucenie oferty o

dwołującego pomimo, iż jej treść 

odpowiada treści SIWZ; 

5)  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp  przez  odrzucenie  oferty  o

dwołującego,  mimo  iż  nie 

zawiera ona błędu w obliczeniu ceny; 

6)  art. 7 ust. 1 ustawy Pzp przez niezapewnienie zachowania zasady uczciwej konkurencji 

oraz równego traktowania wykonawców, a także zasady proporcjonalności (w związku z 

naruszeniem wyżej wymienionych przepisów ustawy). 

O

dwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia czynności odrzucenia swej oferty; 

dokonania powtórnej czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem swej oferty; 

dokonanie poprawienia omyłki występującej w jego ofercie przez: 

a) 

zastąpienie  w  formularzu  cenowym  swej  oferty  w  dziale  4  w  punkcie  4.4  „Środki 

transportu Zamawiającego”, poz. 4.4.3 „Środki transportu Zamawiającego  - Odcinek 

III

” ceny jednej jednostki czasu 1.500 zł ceną 1.000 zł, a w konsekwencji: 

b) 

zastąpienie  w  formularzu  cenowym  swej  oferty  w  dziale  4  w  punkcie  4.4  „Środki 

transportu  Zamawiającego”  poz.  4.4.3  „Środki  transportu  Zamawiającego  -  Odcinek 

III

” kolumna 6 kwoty 22.500 zł kwotą 15.000 zł; 

c)  dokonanie zmiany w  formularzu cenowym  swej oferty w poz. A 

„Cena netto łącznie” 

na 21.732.

275 zł, w poz. B „Podatek VAT” na 4.998.423,25 zł, w poz. C „Cena oferty 

brutto

” na 26.730.698,25 zł. 

W uzasadnieniu 

odwołania odwołujący argumentował, że w informacji o odrzuceniu jego 

oferty z

amawiający wskazał, iż oferta podlega odrzuceniu jako zawierająca błąd w obliczeniu 

ceny oraz niezgodna z treścią SIWZ. Podstawą podjęcia decyzji przez  zamawiającego była 

okoliczność,  iż  cena  jednej  jednostki  czasu  zaoferowana  przez  odwołującego  w  poz.  4.4.3 

f

ormularza cenowego przekroczyła limit określony przez zamawiającego, tj. była wyższa niż 

50% ceny jednej jednostki czasu dla pozycji 1.4 formularza cenowego. 

Odwołujący  wskazał, że zgodnie z pkt 15.1 IDW „Cena oferty  zostanie wyliczona przez 

Wykonawcę  w  oparciu  o  Formularz  Cenowy  zawarty  w  Tomie  IV  SIWZ”.  Stosownie  z  pkt 

15.4  IDW  „Dla  działów  1,2  (pozycja  2.1),  3,  4  oraz  5  Formularza  cenowego  Zamawiający 

przewiduje  limity  określone  w  tych  Formularzach.  W  przypadku  gdy  którykolwiek  z  limitów 

zostanie przekroczony w ofercie Wykonawcy, Zamawiający odrzuci taką ofertę". W treści pkt 

4.4 Formularza ce

nowego zamawiający wskazał, że „cena jednej jednostki czasu nie więcej 

niż 50% ceny jednej jednostki czasu dla pozycji 1.4”. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  pkt  1.4  formularza  cenowego  „Środek  transportu 

Zamawiającego” dla poz. 1.4.3 „Środek transportu Zamawiającego - Odcinek III” zaoferował 

cenę  jednostkową  2000  zł.  W  pozycji  4.4.3  formularza  cenowego  „Środek  transportu 

Zamawiającego  -  Odcinek  III",  w  ramach której obowiązywał  ww.  limit  odwołujący  wywiódł, 

że  omyłkowo  wskazał  cenę  1.500  zł,  co  wynikało  z  błędnego  przepisania  tej  wartości  z 

pozycji 4.4.1 oraz 4.4.2 - 

Środek transportu Zamawiającego Odcinek I i II. 

Odwołujący  argumentował,  że  twierdzenie  zamawiającego,  iż  nie  ma  możliwości 

poprawienia  omyłki  w  treści  oferty,  nie  znajduje  jednak  potwierdzenia  w  zaistniałym  stanie 

faktycznym. 

Odwołujący  wywiódł,  że  zgodnie  z  zasadą  zdrowego  rozsądku  i  racjonalnego 

działania,  jego  intencją  nie  mogła  być  chęć  złożenia  oferty  niezgodnej  z  SIWZ.  Zdaniem 

odwołującego zamawiający dokonał odrzucenia jego oferty w wyniku omyłkowego wpisania 

przez 

odwołującego  kwoty  wyższej  o  500  zł  ponad  określony  limit,  co  w  ujęciu  dla  15 

miesięcy  dla  przedmiotowej  pozycji  formularza  cenowego  daje  łącznie  7500  zł  netto, 

podczas, gdy cena oferty o

dwołującego wynosi ponad 21 mln zł netto. 

Odwołujący  odnosząc  się  do  zarzutu  niezgodności  swej  oferty  z  SIWZ  podniósł,  że 

podany przez z

amawiającego, jako podstawa prawna odrzucenia, przepis art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy 

Pzp,  wprost  odsyła  do  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp,  co  oznacza,  że  odrzuceniu 

podlega wyłącznie oferta, której treść jest niezgodna z treścią SIWZ, w sposób zasadniczy i 

nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest  poprawienie  w  złożonej  ofercie 

niezgodności  z  SIWZ  niemających  istotnego  charakteru.  Fakt,  iż  w  pkt  15.4  IDW 

za

mawiający poinformował, iż przekroczenie limitu spowoduje odrzucenie oferty nie oznacza 

automatyzmu,  a konieczność  zbadania przesłanek  odrzucenia określonych w  art.  89  ust.  1 

ustawy 

Pzp oraz weryfikację zastosowania art. 87 ust. 2 ustawy Pzp, który jest obligatoryjny 

dla  z

amawiającego.  Odwołujący  wywiódł,  że  postanowienia  dokumentacji  przetargowej  nie 

mogą  wyłączać  stosowania  przepisu  art.  87  ust.  2  ustawy  Pzp.  Argumentował,  że 

niezamierzona  omyłka  w  tym  zakresie  podlega  poprawieniu  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3 

ustawy Pzp. 

Wskazywał, że w wyniku zaniechania przez zamawiającego poprawienia omyłki, 

doszło do bezpodstawnego odrzucenia jego oferty. 

Odwołujący wywiódł, że aby poprawić ofertę w oparciu o art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp 

na

leży stwierdzić łącznie:  

1) zaistnienie omyłki, 

2) omyłki niebędącej oczywistą omyłką rachunkową ani pisarską, 

3) polegającej na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, 

4) brak konsekwencji dokonanej poprawy w postaci istotnej z

miany treści oferty oraz  

co nie zostało wyrażone w przepisie, ale jest oczywiste i konieczne - omyłka taka w 

ogóle musi nadawać się do poprawienia przez zamawiającego. 

Odwołujący  podniósł,  że  omyłka  występująca  w  jego  ofercie  spełnia  wszystkie  ww. 

prze

słanki do poprawienia jej w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. 

Co  do  przesłanek  1  i  2  odwołujący  wskazał,  że  wpisanie  przez  niego  do  poz.  4.4.3 

f

ormularza  cenowego  kwoty  1500  zł  dla  ceny  jednej  jednostki  czasu  „Środka  transportu 

Zamawiającego  -  Odcinek  III  zamiast  kwoty  1000  zł  wynika  z  niezamierzonej  omyłki  przy 

sporządzaniu  oferty.  Stosownie  do  pouczenia  zawartego  w  opisie  poz.  4.4  formularza 

cenowego, 

cena  jednej  jednostki  czasu  z  pkt  4.4.3  nie  powinna  przekraczać  50%  ceny 

jednostki czasu z pkt 1.4 formularza cenowego.  

Odwołujący wywiódł, że zgodnie z pkt 1.4 jego formularza cenowego: 

Środek transportu Zamawiającego 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek I 

miesiąc  54  3000,00  162.000,00 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek II  miesiąc  54  3000,00  162 000,00 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek III  miesiąc  42  2000,00  84 000,00 

Wskazał, że stosownie do pkt 4.4. jego formularza cenowego: 

Środek  transportu  Zamawiającego  (cena  jednej  jednostki  czasu  nie  więcej  niż  50% 

ceny jednej jednostki czasu dla pozycji 1.4) 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek I 

miesiąc  15  1500,00  22500,00 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek II  miesiąc  15  1500,00  22500,00 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek III  miesiąc  15  1500,00  22500,00 

Odwołujący  podniósł,  że  wartość bazową do  obliczenia cen  jednostek  czasowych z  pkt 

4.4  formularza  c

enowego  stanowią  ceny  jednostek  określone  w  pkt  1.4  przedmiotowego 

dokumentu  -  innymi  s

łowy,  ceny  z  pkt  4.4  formularza  cenowego (w  tym  cena z  poz.  4.4.3) 

stanowią narzuconą w SIWZ proporcję obliczaną na podstawie odpowiednich pozycji z pkt. 

1.4 formularza 

cenowego. Zdaniem odwołującego popełniona przez niego omyłka powoduje, 

że  oferta  jest  niezgodna  z  treścią  SIWZ,  przy  czym  nie  jest  to  omyłka  ani  pisarska  ani 

rachunkowa. 

Co  do  przesłanki  3  odwołujący  wskazał,  że  rozbieżność  występująca  pomiędzy  treścią 

jego 

oferty,  a  treścią  SIWZ  polega  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikację  istotnych 

warunków zamówienia - informacją podaną w poz. 4.4 formularza cenowego (limit). 

Co  do  przesłanki  4  (brak  konsekwencji  dokonanej  poprawy  w  postaci  istotnej  zmiany 

treści  oferty)  odwołujący  podniósł,  że  poprawienie  omyłki  w  sposób  w  jaki  się  domaga  nie 

prowadzi  do  istotnych  zmian  w  treści  jego  oświadczenia  woli.  Wywiódł,  że  poprawienie 

omyłki  w  pkt  4.4.3  formularza  cenowego  spowoduje  zmianę  ceny  jednej  jednostki  czasu 

określonej  w  przedmiotowej  pozycji  o  zaledwie  500  zł.  Łączna  wartość  dokonanych  zmian 

nie  przekroczy  nawet  1  promila  ceny  oferty.  W 

wyniku  poprawienia  omyłki  nie  doszłoby 

również do zmiany oświadczenia woli wykonawcy, co do zaoferowanego sposobu spełnienia 

świadczenia.  Przedmiot  świadczenia,  który  otrzyma  zamawiający  jest  wciąż  ten  sam, 

zmianie  ulegnie  nieznacznie  cena  poprzez  dostosow

anie  jej  do  limitu  określonego  przez 

z

amawiającego.  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  limit  narzucony  przez  zamawiającego  jest 

jedynie  ograniczeniem  formalnym,  a  nie  merytorycznym  i  nie  ma  związku  z  realnymi 

kosztami  związanymi  z  realizacją  przedmiotu  zamówienia  przez  wykonawcę.  Odwołujący 

podniósł także, że dodany nowelizacją z dnia 22 czerwca 2016r. art. 144 ust. 1e ustawy Pzp 

zawiera katalog zmian umowy, które należy uznać za istotne. Przepis ten można traktować 

jako  wskazówkę  interpretacyjną  również  przy  dokonywaniu  oceny  istotności  omyłki 

znajdującej  się  w  ofercie. W  świetle  wymienionych  w  tym  przepisie  przypadków,  omyłkę  w 

treści jego oferty należy uznać za nieistotną. 

Co  do  przesłanki  5  (omyłka  musi  nadawać  się  do  poprawienia  przez  zamawiającego) 

odwołujący wywiódł, że omyłka występująca w jego ofercie nadaje się do poprawienia przez 

z

amawiającego, gdyż już na podstawie samej treści oferty mógł on dokonać jej poprawienia. 

Zdaniem  odwołującego  skoro  zamawiający  w  pkt  4.4  formularza  cenowego  sam  narzucił 

limit, 

jaki obowiązuje przy wycenie tej grupy pozycji tabeli i odniósł podstawę obliczenia cen 

do kwot zaoferowanych w pkt 1.4 f

ormularza cenowego, to nie ulega wątpliwości, iż sposób 

poprawy omyłki jest dość jednoznaczny. W przypadku bowiem, gdy odwołujący zaoferował w 

pkt  1.4.3  f

ormularza  cenowego  cenę  jednostkową  2000  zł  to  wartość  ta  jest  podstawą  do 

wyliczenia  ceny  jednej  jednostki  czasu  z  poz.  4.4.3  f

ormularza  cenowego  i  prawidłowa 

wartość  w  tym  zakresie  powinna  wynosić  1000  zł  (50%  ceny  jednostki  czasu  dla  pozycji 

analogicznie  jak  zostało  to  wskazane  przez  odwołującego  przy  pozycjach  4.4.1  - 

4.4.2  formularza  cenowego. 

Według  odwołującego  poprawienie  przedmiotowej  omyłki  nie 

spowoduje  znaczącej  zmiany  treści  oferty,  a  sam  sposób  jej  poprawienia  również  jest 

oczywisty.  Z  uzasadnienia  odrzucenia  oferty  o

dwołującego  wynika  natomiast,  że 

z

amawiający bez szczegółowego zbadania zasadności podstaw odrzucenia dokonał niejako 

z  automatu  odrzucenia  oferty 

odwołującego.  Podkreślał,  że  czynność  odrzucenia  jest 

ostatecznością  i  w  sytuacji,  gdy  występują  przesłanki  do  zastosowania  art.  87  ust.  2  pkt  3 

ustawy Pzp z

amawiający powinien dokonać poprawienia omyłki. 

Odwołujący wskazał także, że podstawą odrzucenia jego oferty nie może być również art. 

89  ust.  1  pkt  6  ustawy 

Pzp,  gdyż  jego  oferta  nie  zawiera  błędu  w  obliczeniu  ceny.  W 

niniejszym  stanie  faktycznym,  okoliczność  popełnienia  przez  niego  omyłki  przy  obliczaniu 

ceny za poz. 4.4.3 formularza c

enowego nie powoduje, iż zachodzi podstawa do odrzucenia 

oferty. Zdan

iem odwołującego omyłka zaistniała w jego ofercie kwalifikuje się do poprawienia 

w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy 

Pzp,  który  jest  przepisem  obowiązkowym  do 

zastosowania przez  z

amawiającego. Skoro omyłka może być poprawiona jako inna omyłka 

powodująca  niezgodność  oferty  z  treścią  SIWZ  i  niestanowiąca  istotnej  zmiany  treści  tej 

oferty, to brak jest podstaw do stosowania art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy 

Pzp, gdyż zamawiający 

w pierwszej kolejności zobowiązany jest do poprawienia omyłki w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 

ustawy Pzp. 

Odwołujący wskazał również, że jeżeli zamawiający miał jakiekolwiek wątpliwości co do 

sposobu  poprawienia  omyłki  w  treści  jego  oferty,  powinien  byt  skorzystać  z  art.  87  ust.  1 

ustawy 

Pzp i wezwać go do udzielenia wyjaśnień w przedmiotowym zakresie. 

Zdaniem odwołującego w konsekwencji zasadne i koniecznie jest dokonanie poprawienia 

w jego 

ofercie oczywistej omyłki rachunkowej na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp. 

Poprawienie  omyłki  poprzez  wpisanie  do  poz.  4.4.3  formularza  cenowego  kwoty  1000  zł 

spowoduje konieczność poprawienia w formularzu cenowym oferty w dziale 4 w punkcie 4.4 

„Środki transportu Zamawiającego” poz. 4.4.3 „Środki transportu Zamawiającego  - Odcinek 

III

” kolumna 6 kwoty 22.500 zł na kwotę 15000 zł (1000 zł x wskazane przez zamawiającego 

15 miesięcy). W efekcie, zdaniem odwołującego, zasadne będzie poprawienie w formularzu 

cenowym,  w  poz.  A 

„Cena  netto  łącznie”,  na  21.732.275  zł,  w  poz.  B  „Podatek  VAT”  na 

423,25  zł  oraz  w  poz.  C  „Cena  oferty  brutto”  na  26.730.698,25  zł.  Zdaniem 

odwołującego  powyższe  zmiany  spełniają  przesłanki  określone  w  art.  87  ust  pkt  2  ustawy 

Pzp. 

Argumentował,  że  zastosowanie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  spowoduje,  iż 

niezbędne będzie zweryfikowanie na podstawie działań arytmetycznych kwot wskazanych w 

jego  formularzu  c

enowym.  Nie  ulega  wątpliwości  fakt,  że  przeprowadzenie  działań 

matematycznych po dokonaniu poprawienia omyłki w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3  ustawy Pzp 

będzie konieczne i zasadne w kontekście art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp. 

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania. 

W odpowiedzi, jak również w trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne 

swego stanowiska. 

Do postępowania odwoławczego w charakterze uczestnika postępowania po stronie 

zamawiającego  zgłosili  przystąpienie  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia Ayesa Polska Sp. z o.o. w Rudzie Śląskiej oraz Ayesa Ingeniería y Arquitectura 

S.A.  w  Sewilli,  Hiszpania

,  zwani  dalej  „przystępującym”. Wnieśli  o  oddalenie  odwołania. W 

trakcie rozprawy przedstawili uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia  specyfikacji  istotnych 

warun

ków zamówienia (SIWZ), odpowiedzi zamawiającego na wnioski wykonawców o 

wyjaśnienie  treści  SIWZ,  modyfikacje  SIWZ,  informację  z  otwarcia  ofert,  ofertę 

odwołującego,  zawiadomienie  o  odrzuceniu  oferty  odwołującego  z  12  lutego  2020  r., 

jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia,  stanowiska  i  dokumenty  złożone  przez 

strony 

i  uczestnika  postępowania  w  trakcie  posiedzenia  i  rozprawy  Krajowa  Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

W  pierwszej 

kolejności  ustalono,  że  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych  oraz 

został uiszczony od niego wpis.  

Izba  postanowiła  dopuścić  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Ayesa  Polska  Sp.  z  o.o.  w  Rudzie 

Śląskiej  oraz  Ayesa  Ingeniería  y  Arquitectura S.A.  w  Sewilli,  Hiszpania  uznając,  że zostały 

spełnione  przesłanki  formalne  wynikające  z  art.  185  ustawy  Pzp  i  wykonawcy  wykazali 

interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia postępowania na korzyść zamawiającego. 

W  dalszej  kolejności  stwierdzono,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.  

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  wykazał  przesłanki  dla  wniesienia  odwołania 

określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  posiadanie  interesu  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego 

przepisów  Pzp.  Oferta  odwołującego  została  odrzucona,  zaś  może  być  wybrana  przez 

zamawiającego jako najkorzystniejsza. Odwołujący domagał się nakazania zamawiającemu 

unieważnienia czynności odrzucenia swej oferty. Ustalenie, że zamawiający z naruszeniem 

przepisów  ustawy  Pzp  odrzucił  ofertę  odwołującego  skutkować  będzie  koniecznością 

nakazania 

unieważnienia  tej  czynności,  czego  efektem  może  być  uzyskanie  zamówienia 

przez odwołującego. Powyższe wyczerpuje dyspozycję art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Ustalono,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  pełnienie  nadzoru  nad  projektowaniem  i 

realizacją robót oraz zarządzanie Kontraktami pn.: „Projekt i budowa drogi  ekspresowej S7 

na odcinku Płońsk – Czosnów”: Odcinek I, Odcinek II i Odcinek III 

Ustalono także, że zgodnie z pkt 15.1 IDW (tom I SIWZ) zamawiający zastrzegł, że 

„Cena oferty zostanie wyliczona przez Wykonawcę w oparciu o Formularz Cenowy zawarty 

w Tomie I

V SIWZ”. Stosownie do pkt 15.4 IDW, w brzmieniu ustalonym po modyfikacji nr 4 z 

dnia 17 stycznia 2020 r., 

„Dla działów 1, 2 (pozycja 2.1), 3, 4, 5 oraz 6 Formularza cenowego 

Zamawiający  przewiduje  limity  określone  w  tych  Formularzach.  W  przypadku  gdy 

którykolwiek  z  limitów  zostanie  przekroczony  w  ofercie  Wykonawcy,  Zamawiający  odrzuci 

taką ofertę".  

Ustalono  ponadto

,  że  w  treści  pkt  4.4  wzoru  formularza  cenowego  zamawiający 

wskazał:  „cena  jednej  jednostki  czasu  nie  więcej  niż  50%  ceny  jednej  jednostki  czasu  dla 

pozycji 1.4

”. 

Ustalono  również,  że  do  upływu  terminu  składania  ofert  do  zamawiającego  wpłynęły 

następujące oferty: 

a) 

odwołującego z ceną brutto 26.739.923,25 zł, 

b) 

przystępującego z ceną brutto 35.558.045,40 zł, 

c)  wykonawcy Multiconsult Polska sp. z o.o. z 

ceną brutto 35.522.400,00 zł, 

d) 

wykonawcy ECM Group polska S.A. z ceną brutto 38.326.677,00 zł, 

e) 

wykonawcy TPF sp. z o.o. z ceną brutto 49.184.666,36 zł, 

f) 

konsorcjum ZBM Inwestor Zastępczy S.A. z ceną brutto 45.804.203,70 zł, 

g) 

Egis Poland sp. z o.o. z ceną brutto 56.064.999,00 zł, 

h) 

Wykonawcy MGGP S.A. z ceną brutto 40.669.827,00 zł, 

i) 

Konsorcjum CertusVia sp. z o.o. z ceną brutto 49.144.588,50 zł, 

j) 

Konsorcjum Drogowa Trasa Średnicowa S.A. z ceną brutto 35.986.862,76 zł. 

Ustalono także, że w pkt 1.4 formularza cenowego „Środek transportu Zamawiającego” 

dla poz. 1.4.3 „Środek transportu Zamawiającego - Odcinek III” odwołujący zaoferował cenę 

jednostkową  2000  zł.  W  pkt  1.4  jego  formularza  cenowego  ceny  kształtowały  się 

następująco: 

Środek transportu Zamawiającego 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek I 

miesiąc  54  3000,00  162.000,00 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek II  miesiąc  54  3000,00  162 000,00 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek III  miesiąc  42  2000,00  84 000,00 

W pozycji 4.4.3 formularza cenowego 

„Środek transportu Zamawiającego - Odcinek III", 

odwołujący zaoferował cenę 1.500 zł. W pkt 4.4 jego formularza cenowego ceny kształtowały 

się następująco: 

Środek  transportu  Zamawiającego  (cena  jednej  jednostki  czasu  nie  więcej  niż  50% 

ceny jednej jednostki czasu dla pozycji 1.4) 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek I 

miesiąc  15  1500,00  22500,00 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek II  miesiąc  15  1500,00  22500,00 

Środek transportu Zamawiającego – odcinek III  miesiąc  15  1500,00  22500,00 

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  zamawiający  12  lutego  2020  r.  zawiadomił 

odwołującego o odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp oraz art. 

89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. W uzasadnieniu fakty

cznym czynności odrzucenia zamawiający 

wskazał, co następuje: 

W  Specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  pkt  15  Instrukcji  dla  Wykonawców 

(IDW)  Zamawiający  określił  sposób  obliczenia  ceny  oferty.  W  szczególności  pkt  15.4  IDW 

stanowi, że dla działów 1,2 (pozycja 2.1) 3, 4, 5 oraz 6 Formularza Cenowego Zamawiający 

przewiduje  limity  określone  w  tych  Formularzach.  W  przypadku  gdy  którykolwiek  z 

wymienionych  limitów  zostanie  przekroczony  w  ofercie  Wykonawcy,  Zamawiający  odrzuci 

taką ofertę. 

Zamawiający  w  Formularzu  cenowym  w  dziale  4  w  punkcie  4.4  Środki  transportu 

Zamawiającego  przewidział  limit  -  cena  jednej  jednostki  czasu  nie  więcej  niż  50  %  ceny 

jednej jednostki czasu dla pozycji 1.4. 

Wykonawca  SAFEGE  S.A.S.  w  dziale  4  w  punkcie  4.4  Środek  transportu 

Zamaw

iającego w pozycji 4.4.3 Środki transportu Zamawiającego — Odcinek III zaoferował 

cenę jednej jednostki czasu 1 500,00 zł. co stanowi 75 % ceny jednej jednostki czasu pozycji 

1.4.3.,dla której Wykonawca zaoferował cenę jednostkową w wysokości 2000,00 zł. 

W 

związku  z  powyższym  w  Ofercie  Wykonawcy  został  przekroczony  limit 

dopuszczony  przez  Zamawiającego  w  SIWZ  tym  samym  oferta  zawiera  błąd  w  obliczeniu 

ceny  oraz  jej  treść  nie  odpowiada  treści  SIWZ  a  niezgodności  tej  nie  da  się  usunąć  na 

podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.  

Art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  stanowi,  że  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  i  równe  traktowanie wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i 

przejrzystości. 

Stosownie  do  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  w 

toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający 

może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert. 

Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2,  dokonywanie  jakiejkolwiek 

zmiany w jej treści. 

Art. 87 ust. 2 ustawy Pzp stanowi, że Zamawiający poprawia w ofercie: 

1) oczywiste omyłki pisarskie, 

2)  oczy

wiste  omyłki  rachunkowe,  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych 

dokonanych poprawek, 

3)  inne  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków 

zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty 

niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona. 

W myśl art. 89 ust. 1 ustawy Pzp, Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli: 

jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  z 

zas

trzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3.  

zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu; 

Zasadne  oka

zały  się  zarzuty  naruszenia  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp,  a  w 

konsekwencji art. 89 ust. 1 pkt 6, art. 89 ust. 1 pkt 2, i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

Nie 

ulegało  wątpliwości,  że  zamawiający  w  pkt  15.4.  SIWZ  narzucił  wykonawcom 

zast

osowanie określonego limitu w pozycji 4.4. formularza cenowego. Zgodnie z omawianym 

limitem  cena  pozycji  4.4.  formularza 

nie  mogła  być  wyższa  niż  50%  ceny  z  pozycji  1.4. 

formularza. 

Zamawiający  w  omawianym  postanowieniu  SIWZ  określił  również,  że 

konsekwe

ncją  niezastosowania  się  wykonawców  do  ww.  limitu  będzie  odrzucenie  oferty. 

Przewidziana przez zamawiającego sankcja ewidentnie nawiązywała do przepisu art. 89 ust. 

1 pkt 2 ustawy Pzp, 

który reguluje obowiązek odrzucenia oferty, jeżeli jej treść nie odpowiada 

treści  SIWZ.  Podkreślenia  wymaga  jednak,  iż  omawiany  przepis  zawiera  zastrzeżenie, 

zgodnie  z  którym  sankcja  odrzucenia  oferty  nie  znajduje  zastosowania,  jeśli  istnieją 

przesłanki do poprawienia oferty w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. W każdym zatem 

przypadku niezgodności treści oferty z treścią SIWZ zamawiający przed odrzuceniem oferty 

ma obowiązek przeanalizowania możliwości poprawienia omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 

2 pkt  3 ustawy  Pzp.  Kierując się powyższymi  rozważaniami należało dojść  do  wniosku,  że 

postanowienie pkt 15.4. SIWZ nie 

wyłączało stosowania przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy 

Pzp.  Na  hipotetyczn

ą  możliwość  zastosowania  tego  przepisu  zwrócił  uwagę  sam 

zamawiający,  gdyż  w  uzasadnieniu  czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego  oświadczył, 

że dostrzeżonej przez siebie niezgodności oferty tego wykonawcy z SIWZ „nie da się usunąć 

na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp

”. 

W  dalszej  kolejno

ści  Izba  stwierdziła,  że  uzasadnienie  faktyczne  czynności 

odrzucenia oferty 

odwołującego jest nazbyt lakoniczne. Zamawiający wprawdzie wskazał w 

sposób  dostateczny  na  czym  polega  niezgodność  treści  oferty  z  treścią  SIWZ.  W 

uzasadn

ieniu  zabrakło  jednak  wywodu,  dlaczego  omyłka  nie  podlega  poprawieniu  na 

podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp.  Argume

ntację  w  tym  zakresie  zamawiający 

ograniczył jedynie do oświadczenia, że „niezgodności nie da się usunąć na podstawie art. 87 

ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp”. Zamawiający nie wyjaśnił jednak nawet jednym zdaniem, dlaczego 

tak uważa.  

Izb

a stwierdziła także, że - w okolicznościach danej sprawy - poprawienie omyłki nie 

b

ędzie oznaczało konieczności prowadzenia niedozwolonych negocjacji z zamawiającym, o 

których mowa w art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, a w konsekwencji nie zostanie naruszona zasada 

równego  traktowania  wykonawców  wynikająca  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp.  Zdaniem  Izby  w 

stanie  faktycznym  niniejszej  sprawy  zamawia

jący  miał  możliwość  samodzielnego 

poprawienia  omy

łki  w  sposób  wskazany  w  odwołaniu  a  działania  te  nie  musiały  być 

poprzedzone  j

akimikolwiek  wyjaśnieniami  ze  strony  odwołującego.  Nie  ulegało  wątpliwości 

Izby, 

że  doprowadzenie  oferty  odwołującego  do  wymagań  SIWZ  wymagało  aby  w  pozycji 

4.4.3  formularza  cenowego 

został  uwzględniony  limit  narzucony  we  wzorze  formularza 

cenowego.  W  pkt  4.4.  wzoru  formularza  cenowego 

zastrzeżono,  że  cena  jednej  jednostki 

czasu  ma  stanow

ić  nie  więcej  niż  50%  ceny  jednej  jednostki  czasu  dla  pozycji  1.4. 

formularza. 

Wymóg  ten  nie  został  spełniony  dla  pozycji  4.4.3  formularza  cenowego 

odwołującego,  gdyż  wykonawca  pozycję  tę  wycenił  na  1.500  zł,  stanowiące  75%  ceny  z 

pozycji 1.4.3 formularza (

2.000 zł).  

W  okoliczn

ościach  analizowanej  sprawy  nie  ulegało  wątpliwości  Izby,  że  aby 

dostosować  ofertę  odwołującego  do  zgodności  z  SIWZ  należało  zastosować  limit  w 

maksymalnej 

wysokości dopuszczonej w SIWZ, to jest 50%. 

Po  pierwsze 

należało  mieć  na  uwadze,  że  zasadą  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zam

ówienia jest niezmienialność oferty po upływie terminu składania ofert (art. 87 ust. 1 w 

zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp). 

Wyjątków  od  tej  zasady  nie  można  interpretować 

rozszerzająco.  Idąc  tym  tokiem  rozumowania,  poprawienie  omyłki  powinno  nastąpić  w  taki 

sposób,  aby  doprowadzić  do jej  zgodności  z  SIWZ przy  jak  najmniejszej  ingerencji  w  treść 

oferty.  W  analizowanej  sprawie 

musiało  to  oznaczać  zmniejszenie  ceny  z  poz.  4.4.3. 

formularza cenowego 

odwołującego z 1500 zł do 1000 zł, co stanowić będzie 50% wartości 

pozycji 1.4.3 (2.000 zł). 

Po  drugie, 

o  chęci  zastosowania  limitu  w  wysokości  50%  świadczyła  analiza 

pozostałej  treści  oferty  odwołującego.  Odwołujący  słusznie  zwrócił  uwagę  na  proporcje 

wartości  pozycji  4.4.2  i  4.4.1  formularza  cenowego  do  wartości  pozycji  1.4.1  i  1.4.2. 

Podkreślenia wymagało, że wykonawca w pozycjach 4.4.1 i 4.4.2 zastosował stawki 1500 zł 

zaś  w  pozycjach  1.4.1  i  1.4.2  -  stawki  3000  zł.  Porównanie  tych  wartości  prowadziło  do 

jednoznacznego  wniosku, 

że  intencją  wykonawcy  było  zastosowanie  limitu  na  poziomie 

dokładnie  50%. Wbrew  stanowisku  strony  przeciwnej  analogię  tę  należało  uwzględnić  przy 

ocenie  pozycji  4.4.

3.  Dostrzeżenia  wymagało,  że  pozycje  z  pkt  4.4.1,  4.4.2  dotyczyły 

zbliżonych  elementów,  a  mianowicie  środka  transportu  zamawiającego  dla  odcinka  I  i  II, 

podczas  gdy  stawka  z  pozycji  4.4.3  formularza  - 

środka  transportu  zamawiającego  dla 

odcinka III.  

Po  tr

zecie  Izba  stwierdziła,  że  przy  poprawie  omyłki  należało  uwzględnić  kolejność 

działań  matematycznych,  jakie  należało  wykonać  zgodnie  z  logiką  wzoru  formularza 

cenowego.  Nie  ule

gało  wątpliwości  Izby,  że  wykonawcy  wpierw  powinni  obliczyć  wysokość 

stawek z po

zycji 1.4. formularza. W dalszej kolejności należało ustalić wartość kosztów dla 

prac z pozycji 4.4. formu

larza. Następnie zaś do tak ustalonych kosztów wykonawcy powinni 

zastosować  limit  narzucony  w  SIWZ.  Bezzasadne  okazało  się  zatem  twierdzenie 

zamawia

jącego, jakoby istniała inna możliwość poprawienia omyłki, a mianowicie polegająca 

na 

ingerencji w wartość pozycji 1.4.3 formularza cenowego odwołującego, zamiast w stawkę 

w pozycji 4.4.3. Odwracałoby to bowiem kolejność działań matematycznych zgodnie z logiką 

wzoru formularza cenowego.  

W tym zakresie zamawi

ający dodatkowo powołał się na postanowienie pkt 2.4. OPZ. 

Zgodnie z powołanym postanowieniem, „Konsultant będzie ponosił wszelkie koszty, za które 

otrzyma  zapłatę  zgodnie  z  poz.  1.4  oraz  4.4  Formularza  Cenowego,  związane  z 

utrzymaniem,  w  tym  limit  średnio  4  000  kilometrów  na  miesiąc/pojazd  (średnio  3  000 

kilometrów na miesiąc/pojazd w okresie od wystawienia ostatniego Świadectwa Przejęcia do 

wystawienia Ostatecznego  Świadectwa Płatności),  naprawą,  przeglądami,  ubezpieczeniami 

w  celu  zapewnienia  prawidłowego  działania  pojazdu.  Poniesie  również  koszty  materiałów  i 

usług  eksploatacyjnych  wskazanych  powyżej.”.  Zdaniem  Izby  przywołane  postanowienie 

OPZ 

nie  nakładało  na  wykonawców  obowiązku  zastosowania  takiej  samej  stawki  we 

wszystkic

h pozycjach z działu 1.4. wzoru formularza. Z postanowienia wynikało wprawdzie, 

że wykonawcy mają obowiązek uwzględnić w wycenie tych pozycji niektóre elementy jednak 

oferentom pozostawiono swobodę w wycenie tych pozycji. 

W  dalszej  kole

jności  Izba  stwierdziła,  że  dokonanie  poprawy  omyłki  w  ofercie 

odwołującego  w  sposób  wskazany  w  sentencji  wyroku  nie  doprowadzi  do  zmiany 

oświadczenia  woli  odwołującego  w  sposób  istotny.  Dostosowanie  oferty  odwołującego  do 

zgodności  z  SIWZ  wymagać  będzie  jedynie  zmiany  ceny  jednostkowej  w  pozycji  4.4.3 

formularza 

z  1500  zł  na  1000  zł,  stanowiącej  50%  wartości  pozycji  1.4.3.  W  konsekwencji 

dojdzie także do zmiany wartości tej pozycji z 22.500 zł na 15.000 zł netto, a więc o kwotę 

rzędu 7500 zł netto. Nie powinno budzić wątpliwości, że jest to wartość znikoma biorąc pod 

uw

agę cenę brutto całej oferty odwołującego na poziomie 26.739.923,25 zł.  

Przy  wyrokowaniu 

wzięto  także  pod  uwagę  fakt,  że  dokonana  poprawa  omyłki  nie 

wpłynie w żaden sposób na ranking ofert. Oferta odwołującego zarówno przed poprawą jak i 

po  dokonaniu  tej  czynności  pozostawać  będzie  tańsza  od  kolejnej  oferty  o  prawie  10  mln 

złotych.  

Kierując  się  powyższymi  rozważaniami  Izba  stwierdziła,  że  znalazły  potwierdzenie 

zarzuty  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  i  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp.  W  konsekwencji 

dokonanej  poprawy  ceny  jednostkowej  w  pozycji  4.4.3  formularza  zamawia

jący  powinien 

uwzględnić konsekwencje rachunkowe dokonanej poprawy w sposób wskazany w pkt 1b i 1c 

sentencji. 

Wobec  ustalenia, 

że oferta odwołującego podlega poprawieniu na podstawie art. 87 

ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp nale

żało dojść także do wniosku, iż odwołujący nie dopuścił się błędu 

w obliczeniu ceny w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. Wskutek poprawienia 

omyłki 

cena  oferty  wykonawcy 

stanie  się  bowiem  zgodna  z  postanowieniami  SIWZ  w  zakresie 

sposobu obliczenia ceny. 

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie

.  Orzeczenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  1  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny,  gdyż  odnosiło  się  do  uwzględnienia  odwołania.  Z  kolei  orzeczenie  Izby 

zawarte w pkt 2 

sentencji miało charakter formalny, gdyż dotyczyło kosztów postępowania, a 

zatem 

było  postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w  wyroku  Izby  jest 

postanowieniem  przesądził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  8  grudnia  2005  r.  III  CZP  109/05 

(OSN  2006/11/182).  Z  powołanego  przepisu  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp  wynika  zakaz 

wydawania 

przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli wyrok. 

Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym  orzeczeniu  rozstrzygnięć  o  charakterze  merytorycznym 

(pkt  1  sentencji)  i  formalnym  (pkt  2 

sentencji),  całe  orzeczenie  musiało  przybrać  postać 

wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w sytuacji, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało 

wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Z ww. 

przepisu  wynika,  że  powodem  uwzględnienia  odwołania  może  być  stwierdzenie  jedynie 

kwalifikowanego  naruszenia  ustawy 

Pzp,  a  mianowicie  takiego,  które  wywiera  lub  może 

wywrzeć istotny wpływ na wynik postępowania. W analizowanej sprawie naruszenie przepisu 

art. 87 ust. 2 pkt 3,  art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt 6 i art.  7 ust. 1 ustawy Pzp 

może 

mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania.  Zamawiający  przedwcześnie  odrzucił  ofertę 

odwołującego, która może być jeszcze wybrana jako najkorzystniejsza. 

W  świetle  art.  192  ust.  3  pkt  1  ustawy  Pzp,  uwzględniając  odwołanie,  Izba  może  - 

jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie została  zawarta  - nakazać wykonanie 

lub  powtórzenie  czynności  zamawiającego  lub  nakazać  unieważnienie  czynności 

zamawiającego.  W  konsekwencji  Izba  nakazała  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

odrzucenia  oferty  odwołującego  oraz  poprawienie  omyłki  w  treści  oferty  odwołującego  w 

sposób wskazany w pkt 1 sentencji. 

Wobec  powyższego,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  oraz  art.  192  ust.  3  pkt  1  ustawy 

Pzp, orzeczono jak w pkt 1 sentencji. 

Zgodnie  z  art.  192  ust.  9  ustawy  Pzp, 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego 

stosownie  do  jego  wyniku,  z  zastrzeżeniem  art.  186  ust.  6.  Jak  wskazuje  się  w 

piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów  postępowania  odwoławczego 

stosownie  do  wyników  postępowania  odwoławczego  oznacza,  że  „obowiązuje  w  nim, 

analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za  wynik  procesu,  według 

której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę  „przegrywającą”  sprawę  (por.  art. 

98  §  1  k.p.c.)”  Jarosław  Jerzykowski,  Komentarz  do  art.192  ustawy  -  Prawo  zamówień 

publicznych,  w:  Dzierżanowski  W.,  Jerzykowski  J.,  Stachowiak  M.  Prawo  zamówień 

publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

W niniejszej sprawie Izba 

– co wynika z sentencji orzeczenia – odpowiedzialność za 

wynik  postępowania  odwoławczego  ponosił  w  całości  zamawiający.  Zatem  to  tę  stronę 

obciążono  całością  kosztów  postępowania  odwoławczego.  Na  koszty  postępowania 

odwoławczego składał  się  wpis  uiszczony  przez  odwołującego w  wysokości  15.000  zł  oraz 

wynagrodzenie  pełnomocnika  odwołującego  w  maksymalnie  dopuszczonej  wysokości  tj. 

3.600 zł, ustalone na podstawie rachunku złożonego do akt sprawy. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do 

wyniku  postępowania  -  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o 

przepisy  §  5 ust.  2 pkt 1  w  zw.  z  § 3 pkt  2 lit. b,  § 5 ust.  4 rozporządzenia Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t. 

jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

Wobec powyższego, o kosztach postępowania orzeczono jak w sentencji. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Członkowie;   

…………………….. 

……………………..