KIO 382/20 POSTANOWIENIE dnia 6 marca 2020 r.

Stan prawny na dzień: 21.04.2020

Sygn. akt: KIO 382/20 

POSTANOWIENIE 

z dnia 6 marca 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza –  w składzie: 

Przewodniczący: 

Monika Szymanowska 

Protokolant:    

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na 

posiedzeniu z udziałem stron i uczestnika postępowania odwoławczego 

w dniu  6  marca  2020 

r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej w dniu 24 lutego 2020 r. przez wykonawcę Asseco Poland S.A. w Rzeszowie 

postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Ministerstwo  Finansów  przy  udziale 

wykonawcy SII Sp. z o.o. w Warszawie 

przystępującego do postępowania odwoławczego po 

stronie zamawiającego 

postanawia: 

umorzyć postępowanie odwoławcze, 

znieść  wzajemnie  między  stronami  koszty  postępowania  odwoławczego  i  nakazać 

Urzędowi  Zamówień  Publicznych  zwrot  na  rzecz  wykonawcy  Asseco  Poland  S.A. 

w Rzeszowie 

kwoty 15 000,00 zł (piętnaście tysięcy złotych) stanowiącej równowartość 

uiszczonego wpisu od odwołania.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z  2019 r., poz. 1843) na niniejsze postanowienie 

– w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………… 


U z a s a d n i e n i e 

postanowienia z dnia 6 marca 2020 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 382/20 

Zamawiający  –  Ministerstwo  Finansów,  ul.  Świętokrzyska  12,  00-916  Warszawa, 

prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Zawarcie  umowy 

ramowej  na  świadczenie  usługi  dot.  wytwarzania  lub  wdrażania  lub  utrzymania  systemów 

informatycznych przez wyspecjalizowany zespół informatyczny”,  o numerze nadanym przez 

zamawiającego  C/588/19/DI/B/483,  o  ogłoszeniu o zamówieniu publicznym  opublikowanym 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  14  lutego  2020  r.  pod  numerem  2020/S 

032-075246, z

wane dalej jako „postępowanie”. 

Izba  ustaliła,  że  postępowanie  na  usługę,  o  wartości  powyżej  kwoty  określonej 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843)  zwanej  dalej  jako  „p.z.p.”,  jest 

prowadzone przez zamawiającego w trybie przetargu nieograniczonego. 

W dniu 

24 lutego 2020 r. odwołanie wobec treści dokumentacji postępowania wniósł 

wykonawca  Asseco  Poland  S.A.,  ul.  Olchowa  14,  35-

322  Rzeszów  (dalej  zwany  jako 

„odwołujący”),  w  którym  postawiono  zamawiającemu  następujące  zarzuty  naruszenia 

(pisownia oryginalna): 

art.  7  ust.  1  PZP  w  zw.  z  art.  22  ust.  1a  PZP  poprzez  dokonanie  opisu  sposobu 

dokonywania  oceny  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

zdolności  technicznej  i  zawodowej  (rozdział  VIII  SIWZ  warunki  udziału  w 

postępowaniu  pkt  3)  w  sposób  naruszający  zasadę  równego  traktowania 

wykonawców  oraz  uczciwą  konkurencję,  co  dotyczy  wymogu  wykazania  się 

wykonaniem,  a  w  przypadku  świadczeń  okresowych  lub  ciągłych  również 

wykonywaniem,  w  okresie  ostatnich  3  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert, 

jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy w tym okresie co najmniej 2 usług 

polegających  na  zapewnieniu  zasobów  ludzkich  w  branży  IT,  z  których  każda 

obejmowała  łącznie  co  najmniej  następujące  specjalności:  architekt  IT,  analityk 

biznesowy,  analityk  s

ystemowy,  programista,  tester,  o  wartości  usług  co  najmniej 

000,00 zł brutto, dla każdej usługi, wraz z potwierdzeniem należytego wykonania 

tych  prac. 

Podczas  gdy  wymóg  posiadania  referencji  na  udostępnienie  zasobów 

ludzkich,  akurat  w  takiej  konfiguracji  (architekt  IT,  analityk  biznesowy,  analityk 

systemowy,  programista,  tester),  jest  nadmiarowy  i nieuzasadniony  przedmiotem 

zamówienia. Zdaniem odwołującego prowadzi do ograniczenia konkurencji; 

art.  7  ust.  1  i  3  PZP  w  zw.  z  art.  29  ust  1  i  2  PZP,  poprzez  dokonanie  opisu 

przedmiotu zamówienia w zakresie wymagań dotyczących „wykazu osób" (załącznik 


nr  1  do  SIWZ)  w  sposób  niekonkurencyjny  i  naruszający  zasadę  równego 

traktowania; 

art. 29 ust. 1 i 2 PZP w zw. z art. 140 ust. 1 PZP oraz art. 5 KC w zw. z art.  58 KC 

w zw. z art. 353 zn. 1 KC w zw. z art. 471 KC w zw. z art. 473 KC w zw. z art. 14 i art. 

ust.  1  PZP.  Naruszenie  powyższych  przepisów  może  doprowadzić  w 

konsekwencji  do  naruszenia  przepisu  art.  93  ust.  1  pkt  7  PZP.  Poprzez  określenie 

warunku  odstąpienia  od  umowy  wykonawczej  (załącznik  nr  2)  w  sposób  arbitralny, 

obiektywnie nie weryfikowalny ora

z uzależniony wyłącznie od woli Zamawiającego. W 

istotny sposób naruszający zasadę równego traktowania stron umowy; 

art.  7  ust.  1  i  3  Ustawy  poprzez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  naruszający 

zasadę  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  (w  związku 

naruszeniem w/w przepisów Ustawy). 

Wobec  powyższego  odwołujący  wniósł  o  modyfikację  treści  dokumentacji 

postępowania w sposób wskazany w odwołaniu. 

Ponadto 

skład  orzekający  stwierdził  spełnienie  przesłanek  art.  185  ust.  2  i  3  p.z.p. 

dopuścił  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawcę  SII  Sp.  z  o.o., 

Al. 

Niepodległości 69, 02-626 Warszawa (dalej zwanego jako „przystępujący”) zgłaszającego 

przystąpienie po stronie zamawiającego, co nadaje mu status uczestnika postępowania. 

Izba 

wskazuje  dalej,  że  oświadczeniem  z  dnia  3  marca  2020  r.  zamawiający 

uwzględnił  część zarzutów  odwołania,  zaś odwołujący  w  dniu 4 marca 2020  r.  wskazał,  że 

wycofuje 

pozostałe,  nieuwzględnione  przez  zamawiającego  zarzuty.  Oba  stanowiska 

procesowe zostały złożone przez osoby właściwe umocowane do działania w imieniu stron i 

podtrzymane na posiedzeniu w dniu 6 marca 2020 r.  

Zaznaczyć  również  wypada,  że  na  wyznaczonym  posiedzeniu  z  udziałem  stron  nie 

stawił  się  przystępujący,  który  został  prawidłowo  powiadomiony  o  terminie  posiedzenia 

(zawiadomienie z dnia 2 marca 2020 r. w aktach sprawy). 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje:  

W  ocenie  składu  orzekającego  zamawiający  w  sposób  skuteczny  oświadczył,  iż 

uwzględnienia żądania modyfikacji treści SIWZ zawarte w zarzutach nr 1 i 3 oraz częściowo 

w  zarzucie  nr  2,  zgodnie  z  zakresem  określonym  w  swoim  stanowisku  procesowym,  zaś 

odwołujący  złożył  skuteczne  oświadczenie  o  wycofaniu  pozostałych,  nieuwzględnionych 

zarzutów. Natomiast na wyznaczonym posiedzeniu przystępujący nie stawił się.  

Zdaniem składu orzekającego, w tym stanie rzeczy, moment zamknięcia posiedzenia 

stanowił  termin  stanowczy  na  złożenie  oświadczenia  o  sprzeciwie,  wobec  częściowego 


uwzględnienia odwołania przez zamawiającego. Posiedzenie jest etapem na którym zapada 

decyzja Izby o 

skierowaniu odwołania do rozpoznania na rozprawie, zaś do tego konieczne 

jest  istnienie  w 

sprawie  sporu,  który  Izba  może  rozstrzygnąć.  Wniesienie  sprzeciwu  przez 

przystępującego  stanowi  zatem  conditio  sine  qua  non  kontynuacji  postępowania 

odwoławczego  w  sytuacji,  gdy  zamawiający  uznaje  za  zasadne  zarzuty  postawione  przez 

odwołującego – ponieważ skutkiem prawnym braku sprzeciwu uczestnika postępowania jest 

materialny  zanik  sporu.  Natomiast  w  kontra

dyktoryjnym procesie przed Izbą istnienie sporu 

warunkuje możliwość wydania merytorycznego rozstrzygnięcia i wobec braku oświadczenia 

przystępującego  o  sprzeciwie,  sprawa  nie  zostanie  skierowana  na  rozprawę.  Izba  zatem 

zobligowana  jest 

–  w  związku z brakiem możliwości  wydania orzeczenia merytorycznego  – 

do podjęcia rozstrzygnięcia formalnego, poprzez umorzenie postępowania odwoławczego. 

Przystępujący  nie  stawił  się  na  posiedzeniu,  co  należało  poddać  ocenie  przez 

pryzmat  §  21  ust.  3  rozporządzenia    Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  22  marca  2010  r.  w 

sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz.U. z 2018 r. poz. 1092 

ze  zm.)

,  który  stanowi,  że  „Niestawiennictwo  strony  oraz  uczestnika  postępowania 

odwoławczego  prawidłowo  zawiadomionego  o  terminie  rozprawy  nie  wstrzymuje 

rozpoznania  odwołania.”  Przepis  ten  na  mocy  §  3  przedmiotowego  rozporządzenia  stosuje 

się odpowiednio do posiedzeń. W ocenie składu orzekającego niestawiennictwo prawidłowo 

zawiadomionego przystępującego na posiedzeniu stanowi o de facto rezygnacji z czynnego 

uczestnictwa  w 

postępowaniu odwoławczym i stanowi o braku zgłoszenia sprzeciwu wobec 

częściowego uwzględnienia odwołania. 

W wywiedzionym stanie faktycznym i 

prawnym Izba stwierdziła spełnienie przesłanek 

opisanych  w  art.  186  ust.  3a  p.z.p.  i  zobligowa

na  była  postępowanie  umorzyć,  w  związku 

z czym orzeczono jak w sentencji. 

Rozstrzygnięcie  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  wydano  na  podstawie  art. 

186  ust.  6  pkt  1  p.z.p.,  który  stanowi,  iż  w  okolicznościach  art.  186  ust.  3a  p.z.p.  koszty 

postępowania  znosi  się  wzajemnie,  zaś  zwrotu  kwoty  uiszczonej  z  tytułu  wpisu  dokonano 

zgodnie  z  §  5  ust.  1  pkt  2  lit.  a  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca 

2010  roku  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

Przewodniczący: 

…………………………