KIO 350/20 WYROK dnia 5 marca 2020 r.

Sygn. akt: KIO 350/20 

WYROK 

 z dnia 5 marca 2020 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  



w składzie: 

Przewodniczący:      Bartosz Stankiewicz 

Protokolant:    

Piotr Kur 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2020 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do Preze

sa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 19 lutego 2020 r. przez wykonawcę ROKOM 

Sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Warszawie  przy  ul.  Karnickiej  20  (03-162  Warszawa)  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  –  Stołeczny  Zarząd  Infrastruktury  

z siedzibą w Warszawie przy Alejach Jerozolimskich 97 (00-909 Warszawa) 

przy  udziale  wykonawcy  DELTA  S.A. 

z  siedzibą  w Warszawie  przy  ul.  Dzielnej  21/47  (01-

029  Warszawa), 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

z

amawiającego  

orzeka: 

Umarza postępowanie odwoławcze  w części dotyczącej  zarzutu podniesionego w pkt 5 

petitum 

odwołania z powodu uwzględnienia odwołania w tej części przez zamawiającego 

oraz 

wobec  niewniesienia  sprzeciwu  przez  uczestnika  postępowania  odwoławczego, 

który przystąpił do postępowania po stronie zamawiającego; 

2.  U

względnia  odwołanie  w  części  dotyczącej  nieuwzględnienia  w  kosztorysie  ofertowym 

przez  wykonawcę  Delta  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  narzutu  –  kosztu  zakupu  oraz 

zaoferowania i wyceny 

materiału dotyczącego zbrojenia niezgodnie z treścią specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia (poz. nr 36 w kosztorysie dotyczącym branży drogowej) 

i nakazuje zamawiającemu: unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty w 

postępowaniu,  odrzucenie  oferty  wykonawcy  Delta  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  jako 

niezgodnej  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  oraz  powtórzenie 

czynności badania i oceny ofert w postępowaniu; 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie; 

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  –  Stołeczny  Zarząd  Infrastruktury  

z siedzibą w Warszawie i: 

zalicza  na 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10  000  zł  00  gr 

(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę ROKOM 

Sp. z o.o. 

z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od odwołania; 

za

sądza  od  zamawiającego  Stołecznego  Zarządu  Infrastruktury  z  siedzibą  

w Warszawie na rzecz wykonawcy ROKOM Sp. z o.o. 

z siedzibą w Warszawie kwotę 

00 zł 00 gr (słownie: trzynaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) stanowiącą 

koszty  strony  poniesione 

z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b 

ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019 r.,  poz.  1843)  na niniejszy  wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący:      ……………………………. 

Sygn. akt: KIO 350/20 

U z a s a d n i e n i e 

Stołeczny  Zarząd  Infrastruktury  z  siedzibą  w  Warszawie  zwany  dalej: 

„zamawiającym”,  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia publicznego na podstawie przepisów ustawy  z dnia 29 stycznia 2004 r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843),  zwanej  dalej:  „Pzp”  na  wykonanie 

robót  budowlanych  wraz  z  konserwacją  i  serwisowaniem  zainstalowanych  urządzeń  dla 

zadania:  Przebudowa  placu  postojowego  warsztatów,  budowa  przyłącza  kanalizacyjnego 

(sanitarnego  i  deszczowego)  wraz  z  urządzeniami  towarzyszącymi  przy  ul.  Gdańskiej  6  w 

Warszawie (numer sprawy: 82/2019

), zwane dalej „postępowaniem”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych 

w dniu 28 listopada 2019 r., pod numerem 627464-N-2019.  

Szacunkowa  wartość  zamówienia,  którego  przedmiotem  są  roboty  budowlane,  jest 

niższa  od  kwot  wskazanych  w  przepisach  wykonawczych  wydanych  na  podstawie  art.  11 

ust. 8 Pzp.  

W  dniu  19  lutego  2020  r.  wykonawca 

ROKOM  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

(zwany 

dalej: „odwołującym”) wniósł odwołanie wobec czynności i zaniechań zamawiającego 

polegających na: 

-  wyborze  jako  oferty  najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy  - 

DELTA  S.A.  z  siedzibą  w 

Warszawie (dalej zwanego jako: 

„Delta”); 

negocjowaniu i dokonaniu zmiany treści oferty wykonawcy Delta po terminie składania ofert 

w postępowaniu; 

zaniechaniu  odrzucenia  z  postępowania  oferty  wykonawcy  Delta  pomimo,  że  oferta  ta 

podlega  odrzuceniu  jako  niezgodna  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia 

(zwanej dalej: „SIWZ”); 

zaniechaniu odrzucenia z postępowania oferty wykonawcy Delta pomimo, że oferta ta jest 

ofertą niezgodną z ustawą, zawiera błędy w obliczeniu ceny, a ponadto jej złożenie stanowi 

czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

Zaskarżonym czynnościom i zaniechaniom odwołujący zarzucił naruszenie: 

1)  art. 89 ust 1 pkt 2 Pzp 

przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Delta pomimo, że 

jej treść jest niezgodna z treścią SIWZ; 

2)  art.  87  ust  1  Pzp 

przez  nadużycie  procedury  wyjaśniania  oferty  Delta  i  dopuszczenie 

negocjacji treści oferty przez zamawiającego prowadzących do jej zmian; 

3)  art. 87 ust  2 pkt 1 Pzp 

przez poprawienie jako oczywistych omyłek pisarskich w ofercie 

Delta niezgodności treści oferty z treścią SIWZ; 

4)  art. 89 ust 1 pkt 1 Pzp, art. 89 ust 1 pkt 6 oraz 89 ust 1 pkt 3 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z 

dnia  16  kwietnia  1993  r  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  przez  zaniechanie 

odrzucenia oferty wykonawcy Delta pomimo, że jest ofertą niezgodną z ustawą, zawiera 

błędy w obliczeniu ceny, a ponadto jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w 

rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji; 

5)  art.  7  art.  91  ust.  1  Pzp 

w  zw.  z  art.  7  ust  1  Pzp  przez  wadliwy  wybór  oferty 

najkorzystniejszej. 

W oparciu o przedstawione zarzuty odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  jako  obarczonej  wadą 

mającą wpływ na wynik postępowania; 

odrzucenia oferty wykonawcy Delta z postępowania; 

powtórzenia  czynności  oceny  ofert  w  postępowaniu,  co  spowoduje  wybór  oferty 

odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania,  gdyż  jego  oferta 

zgodnie z rankingiem ofert zawartym w treści zawiadomienia o rozstrzygnięciu postępowania 

została  uplasowana  na  drugiej  pozycji.  W  sytuacji  zatem  eliminacji  kwestionowanej  oferty 

wykonawcy  Delta,  kolejną  zgodnie  z  rankingiem  ofert  według  przyjętych  w  postępowaniu 

kryteriów  oceny  ofert  a  jednocześnie  ważną  ofertą,  będzie  oferta  odwołującego.  W 

konsekwencji  w  ocenie  odwołującego  nie  budziło  wątpliwości,  że  jego  interes  prawny  w 

uzyskaniu  zamówienia  w  tym  postępowaniu  doznał  uszczerbku,  bowiem  gdyby  nie 

zaskarżone  czynności  i  zaniechania  zamawiającego,  to  on  uzyskałby  zamówienie,  tym 

samym  może  ponieść  szkodę  w  postaci  utraconych  zysków  z  realizacji  umowy  zawartej  z 

zamawiającym. 

Odwołujący  wskazał,  że  z  treści  SIWZ  niewątpliwie  wynikało,  iż  w  postępowaniu 

przyjęto dla potrzeb rozliczenia robót metodę rozliczenia kosztorysowego i konsekwentnie na 

potrzeby  wyceny  oferty  obowiązkiem  wykonawców  było  obliczenie  ceny  oferty  przy 

zastosowaniu  kosztorysu  ofertowego  sporządzonego  metodą  kalkulacji  szczegółowej. 

Zamawiający  poinstruował  wykonawców  w  sposób  precyzyjny,  w  jaki  sposób  należy 

wypełnić  kosztorys  ofertowy,  w  szczególności  oczekując  uwzględnienia  w  nim  cen 

jednostkowych  (wartości  robocizny,  bezpośredniej  pracy  sprzętu  oraz  wartość  materiałów 

powiększone  o  koszty  ogólne,  zysk  oraz  koszty  zakupu  materiałów).  Każda  pozycja 

wyceniana  w  oparciu  o  dokumentację  winna  zawierać:  podstawę  jej  wyceny,  opis  robót, 

jednostkę miary, ilość jednostek miary, cenę jednostkową z narzutami i kosztami pośrednimi, 

kosztami zakupu materiałów i zyskiem. W ocenie odwołującego, zamawiający w treści SIWZ 

podkreślał  charakter  i  znaczenie  kosztorysu  wskazując,  że  wartość  robót  określona  w 

oparciu  o  kosztorysy  ofertowe  i  tabelę  elementów  do  fakturowania  przejściowego  jest 

wynagrodzeniem  kosztorysowym,  a  przedłożona  oferta  a  w  szczególności  kosztorysy 

ofertowe  i  tabela  elementów  do  fakturowania  przejściowego  podlegać  będzie  analizie  i 

ocenie  przez  komisję  przetargową  zamawiającego  pod  kątem  jej  wiarygodności, 

kompletności i poprawności opracowania, w tym również zgodności z załączonym do SIWZ 

przedmiarami  robót  oraz  ewentualnymi  uzupełnieniami. W  tym  zakresie odwołujący  zwrócił 

uwagę na postanowienia rozdziału XV SIWZ.  

Podsumowując,  zdaniem  odwołującego  nie  ulegało  wątpliwości,  że  mając  na  względzie 

przyjęty  kosztorysowy  sposób  obliczenia  ceny  oferty,  a  także  rozliczenia  robót  objętych 

przedmiotem  zamówienia,  również  kosztorysowy,  złożony  wraz  z  ofertą  wykonawcy 

kosztorys ofertowy stanowił ofertę sensu stricte. 

Następnie  odwołujący  przedstawił  uzasadnienie  wobec  niezgodności  treści  oferty 

wykonawcy  Delta 

z  treścią  SIWZ.  W  tym  zakresie  odwołujący  w  pierwszej  kolejności 

wskazał,  że  w  postępowaniu  wykonawca  Delta  złożył  ofertę  załączając  do  niej  wymagany 

kosztorys  ofertowy,  a  odwołujący  przed  rozstrzygnięciem  postępowania  przez 

zamawiającego,  przekazał  zamawiającemu  zawiadomienie  o  stwierdzonych  po  własnej 

analizie 

oferty Delta niezgodnościach z SIWZ w zakresie złożonego kosztorysu ofertowego. 

Jak wynika z treści uzasadnienia wyboru oferty najkorzystniejszej z dnia  14 lutego 2020 r., 

zamawiający  przekazał  wykonawcy  Delta  zastrzeżenia  odwołującego,  a  Delta  przedstawiła 

swoje  wyjaśnienia  w  tej  sprawie.  Odwołujący  prezentując  poszczególne  zarzuty  dotyczące 

treści  oferty  Delta,  przedstawił  zarówno:  treść  samej  oferty  wykonawcy  Delta,  wyjaśnienia 

Delta, jak i ocenę zamawiającego tych wyjaśnień zawartą w zawiadomieniu o rozstrzygnięciu 

postępowania. 

Pierwszy zarzut wobec treści oferty wykonawcy Delta dotyczył nieuwzględnienia w złożonym 

kosztorysie  ofertowym  narzutu 

–  kosztu zakupu.  Odwołujący  wskazał,  że zgodnie z  treścią 

rozdziału XV ust. 3 SIWZ (treść w ramce)  wszystkie pozycje kosztorysowe w kosztorysach 

wykonawcy Delta zawierają narzuty typu koszty pośrednie i zysk, i są one różne dla każdej 

branży,  natomiast  żadna  pozycja  nie  zawiera  narzutu  koszty  zakupu,  pomimo  takiego 

wymogu  określonego  przez  zamawiającego,  w  jaki  sposób  winien  być  sporządzony 

szczegółowy kosztorys ofertowy i jakie koszty oraz narzuty zawierać i prezentować. 

Drugi  zarzut  wobec  treści  oferty  wykonawcy  Delta  dotyczył  zaoferowania  i  wyceny  w 

złożonym kosztorysie ofertowym materiału niezgodnego z SIWZ – warstwa mrozoochronna. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  w  kosztorysie  branży  drogowej  w  pozycjach  26  i  27  należało 

wykonać  warstwę  mrozoochronną  jako  mieszankę  związana  cementem  o  parametrach  C 

1,5/2  <4,0  MPa,  wg  dokumentacji  i  Specyfikacji  Technicznych  Wykonania  i 

Odbioru  Robót 

dowiezioną jako gotową mieszankę oraz wykonawca winien również uwzględnić wyjaśnienia 

przesłane  przez  zamawiającego  w  dniu  12  października  2019  r.,  szczególnie  dotyczące 

odpowiedzi na pytanie nr 8 do treści SWIZ. W ocenie odwołującego, zamawiający w sposób 

jednoznaczny  i  niebudzący  wątpliwości  interpretacyjnych  wyjaśnił,  że  dla  tych  pozycji 

niedopuszczalne  jest  wykonanie  warstwy  mrozoochronnej  jako  wykonanie  stabilizacji 

kruszywa cementem poprzez mieszanie na budowie kruszywa i cementu na placu budowy, a 

potwierdził konieczność wykonania tej warstwy z gotowej mieszanki dowiezionej na miejsce 

wbudowania, zgodnie z zapisami w dokumentacji. Odwołujący wskazał, że wykonawca Delta 

dla  powyższych  pozycji  nie  zastosował  się  do  jednoznacznie  określonej  technologii 

wykonania  określonej  w  dokumentacji,  jak  również  nie  uwzględnił,  a  wręcz  pominął 

dodatkowe  wyjaśnienia  SIWZ  i  zastosował  w  ofercie  oraz  wycenie  technologię  mieszania 

cementu  i  kruszywa  w  miejscu  wbudowania, 

o  czym  świadczą  wyszczególnione  w 

k

osztorysie materiałowe nakłady rzeczowe, tj. osobno cement i kruszywo (pospółka i piasek). 

Tym samy w opinii odwołującego dla pozycji kosztorysowych 26 i 27 kosztorysu drogowego 

w ofercie Delta mieliśmy do czynienia z ofertą wariantową - odmiennym i niezgodnym wprost 

z  SIWZ  sposobem  wykonania  przedmiotu  zamówienia:  osobno  dostarcza  się  cement  na 

budowę  i  osobno  kruszywo  (pospółka  i  piasek),  zamiast  gotowej  mieszanki  kruszywa 

związanego cementem o wymaganym parametrze wytrzymałości C 1.5/2 - mieszanka o tych 

parametrach  technicznych  musi  zostać  przed  wbudowaniem  zatwierdzona  przez 

zamawiającego,  jako  materiał  zgodny  z  wymogami  dokumentacji  i  specyfikacji  technicznej. 

Ten  fakt  jednoznacznie  wskazuje  na  zastosowaną  technologię  wykonania  poprzez 

zmieszanie  tych 

materiałów  w  miejscu  wbudowania,  czego  nie  dopuszczała  Specyfikacja 

Techniczna i jasno sprecyzowana odpowiedź zamawiającego z dnia 12 października 2019 r. 

Ponadto poza niezgodnością z SIWZ odwołujący wskazał, że gotowa mieszanka ma wyższą 

cenę  o  co  najmniej  10%,  ponieważ  jest  ponoszony  dodatkowy  koszt  wymieszania  tych 

materiałów  na  wytwórni  (betoniarni),  aby  otrzymać  jednorodną  mieszankę  kruszywa 

związanego 

cementem 

o 

zagwarantowanych 

parametrach 

wytrzymałościowych 

potwierdzonych  badaniami  laboratoryjnymi. 

Powyższe  zdaniem  odwołującego  stanowiło 

wprost niezgodność treści oferty wykonawcy z treścią SIWZ i skutkować winno odrzuceniem 

oferty  na  podstawie  art.  89  ust  1  pkt  2  Pzp.  W  ocenie  odwołującego  treść  oferty  Delta 

pozostaje wprost niezgodna z treścią SIWZ i wiążących wyjaśnień specyfikacji dokonanych 

przez  zamawiającego  i  nie  została  w  żaden  sposób  skorygowana/zmieniona.  Samo 

zapewnienie  Delta  o  zgodności  ze  specyfikacją  zawarte  w  treści  wyjaśnień  złożonych  na 

wezwanie  zamawiającego  nie  zastępuje  oświadczenia  woli  wykonawcy,  które  winno  być 

zawarte  w  samej  treści  oferty.  Zdaniem  odwołującego  należy  wyraźnie  podkreślić  granice 

procedury  wyjaśniania  treści  oferty  wynikające  z  art.  87  ust  1  Pzp.  Procedura  ta  nie  może 

prowadzić do zmiany treści oferty, podczas gdy w sprawie taka właśnie sytuacja ma miejsce. 

W  opinii  odwołującego  w  przedmiotowej  sprawie  doszło  w  istocie  do  zmiany  treści  oferty 

wykonawcy  Delta po  jej  złożeniu  w  drodze  wyjaśnień.  Treść  oferty  wykonawcy  potwierdza, 

że  zaoferowany  i  wyceniony  przedmiot  świadczenia  nie  jest  zgodny  z  SIWZ,  a  samo 

zapewnienia  wykonawcy,  że  faktycznie  jest  odmiennie,  nie  mogły  sanować  wady  oferty. 

Wręcz  przeciwnie,  wyjaśnienia  Delta  z  dnia  27  stycznia  2020  r.  potwierdzają  zasadność 

zastrzeżeń i ustaleń odwołującego – oferta faktycznie nie uwzględnia wymagań SIWZ. 

Trzeci  zarzut  wobec  treści  oferty  wykonawcy  Delta  dotyczył  pozycji  nr  36  określonej  w 

kosztorysie  branży  drogowej  i  polegał  na  zaoferowaniu  i  wycenie  materiału  niezgodnego  z 

SIWZ 

–  zbrojenie  niezgodne  z  wymaganiami.  Odwołujący  wskazał  w  tym  zakresie  na 

rozdział  II  ust.  2  SIWZ  w  części  dotyczącej  fundamentów  pod  podnośnik  oraz  pytanie  do 

treści  SIWZ  i  odpowiedź  na  nie  oznaczone  nr  2.  Zdaniem  odwołującego  wykonawca  Delta 

dla  tej  pozycji  uwzględnił  tylko  zbrojenie  rozdzielcze,  tj.  pręty  pomocnicze  służące  tylko  do 

ukształtowania  szkieletu  zbrojenia,  o  średnicy  do  7  mm  w  ilości  16  kg  (0,016  tony),  które 

samo  w  sobie  jest  niewystarczające  do  wykonania  właściwego  zbrojenia  tych  elementów. 

Powyższe  jego  zdaniem  oznaczało  wprost  niezgodność  treści  oferty  z  treścią  SIWZ,  przy 

czym  niezgodność  ta  nie  mogła  zostać  usunięta  przez  uzupełnienie  kosztorysu  -  jako 

elementu treści  oferty  nieuzupełnialnego na  podstawie art.  26  ust 3 Pzp.  Nie istniała także 

możliwość  sanowania  powyższej  niezgodności  za  pomocą  przepisów  dotyczących 

poprawiania  omyłek  treści  oferty,  w  szczególności  na  podstawie  art.  87  ust2  pkt  3  Pzp 

bowiem  konieczne  stałoby  się  dokonanie  zmiany  podstawy  wyceny,  a  precyzyjniej,  jej 

ponownego ustalenia podczas gdy podstawy 

te nie wynikają z oferty, co skutkuje zakazaną 

na podstawie art. 87 ust 1 Pzp negocjacją treści oferty. Następnie odwołujący zwrócił uwagę, 

że  zamawiający  poprawił  wskazaną  w  kosztorysie  średnicę  pręta  drutu  żebrowanego  w 

trybie art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp na 

prośbę wykonawcy Delta i wskazał, iż w sprawie nie może 

być  mowy  o  oczywistej  omyłce  pisarskiej,  gdyż  po  pierwsze  ustalenie,  że  w  ogóle  jest  to 

omyłka,  miało nastąpić w  wyniku wezwania do  udzielenia  wyjaśnień  przez  zamawiającego, 

co powoduje, że poprawienie omyłki na zasadzie oczywistej pisarskiej nie jest możliwe. Brak 

jest bowiem elementu koniecznego takiej omyłki w postaci oczywistości dla zamawiającego. 

Gdyby faktycznie omyłka była oczywista, to sam zamawiający ustaliłby, że treść oferty taką 

omyłkę w  ogóle zawiera.  Po drugie zaś w  opinii  odwołującego potrafiłby  samodzielnie taką 

omyłkę poprawić.  Dodatkowo odwołujący  stwierdził  ,  że podkreślenia wymaga niezgodna  z 

Pzp  procedura  inicjowania  poprawienia  omyłki  -  zgodnie  z  ustawą  to  zamawiający 

samodzielni

e ustala czy w ogóle mamy do czynienia z omyłką, następnie bada czy omyłka 

ma  charakter  oczywisty  i  stwierdzając  to,  sam  poprawia  ją,  tymczasem  w  postępowaniu 

zamawiający  poprawił  omyłkę  na  prośbę  wykonawcy.  Odwołujący  wskazał,  że  kierując  się 

stanowiskiem 

zamawiającego  z  treści  decyzji  o  rozstrzygnięciu  postępowania  –    zamienić 

należałoby opis materiału niezgodnego z SIWZ, a zawartego w ofercie Delta: 

„...pręty żebrowane ośr. do 7 mm..." na właściwy w brzmieniu: 

„...pręty  żebrowane  o  średnicy  12  mm  odgiętych  w  kształt  litery  C.  Zbrojenie  rozdzielcze 

wykonane strzemionami średnicy 6 mm..." 

Zdaniem  odwołującego  prosta  analiza  i  porównanie  brzmienia  i  zawartości  obydwu  opisów 

wyklucza możliwość poprawienia omyłki jako oczywistej pisarskiej.  

Następnie  odwołujący  wyjaśnił,  że  jak  wskazuje  się  w  orzecznictwie  KIO  –  instytucja 

poprawiania  „oczywistych  omyłek  pisarskich”  dotyczy  wyłącznie  takich,  które  są  widoczne 

gołym  okiem,  nastąpiły  wbrew  zamierzeniom  wykonawcy  (np.  niewłaściwie  użyte  wyrazy, 

widocznie  myląca  pisownia).  Przyjmuje  się,  że  oczywistość  omyłki  należy  wiązać  z  jej 

niebudzącym  wątpliwości  charakterem,  bezspornością  i  pewnością.  Oczywista  omyłka 

pisarska  powinna  być  możliwa  do  poprawy  bez  odwoływania  się  do  innych  dokumentów. 

Zgodnie z utrwaloną definicją omyłki pisarskiej dotyczy ona takich błędów, które są łatwe do 

zauważenia,  a „oczywistość”  omyłki, rozumianej jako określona niedokładność,  nasuwa się 

każdemu, bez potrzeby przeprowadzania dodatkowych badań czy też ustaleń. Może to być 

błąd pisarski, logiczny, przypadkowe przeoczenia lub inna niedokładność, która nasuwa się 

sama  przez  się  każdemu,  a  przez  dokonanie  poprawki  tej  omyłki  właściwy  sens 

oświadczenia pozostaje bez zmian. Odwołujący zaznaczył, że w przedmiotowej sprawie nie 

może  być  mowy  o  omyłce  oczywistej,  stąd  nie  było  dopuszczalne  jej  poprawienie  na 

zasadzie  art.  87  ust  2  pkt  1  Pzp.  Dodatkowo  wskazać  należy  że  sam  fakt,  że  w  wyniku 

po

prawienia omyłki nie doszło, jak wskazuje zamawiający do zmiany ceny oferty wykonawcy, 

nie  ma  w  sprawie  znac

zenia,  ponieważ  to  nieneutralny  charakter  poprawienia  omyłki  na 

wartość zamówienia jest podstawą uznania omyłki za oczywistą. Należy  wziąć pod uwagę, 

że  nazwa  pozycji  kosztorysu  szczegółowego  w  ofercie  Delta  jest  sprzeczna  również  z 

zakresem robót – treść pozycji dotyczyła tylko zbrojenia o średnicy do 7 cm i takie nakłady 

rzeczowe  przewidywała,  a  ujęte  ilości  nakładów  sprzętu  wg  przyjętej  podstawy  KNRu  są 

stosowane  pod  średnicę  prętów  do  7  mm.  Po  drugie,  choćby  uznać  tą  poprawę  omyłki 

pisarskiej  za  zasadną,  to  przyjęta  w  tej  pozycji  ilość  tego  materiału  w  ofercie  Delty  jest 

niewystarczająca  na  prawidłowe  zbrojenie  tych  fundamentów.  Dla  dokładniejszego 

obliczenia tego wymogu SIWZ i wyjaśnień zamawiającego odwołujący wyjaśnił, że zbrojenie 

główne stanowią pręty odgięte w kształcie litery C o średnicy 12 mm, które wymagane było w 

ilości  czterech  prętów  na  każdy  element  fundamentu,  co  dawało  pręt  o  łącznej  długości: 

44+44+44cm  (dla  elementów  odgiętych  w  kształcie  litery  C  o  wymiarach  50x50x50cm  nie 

jest  to  długość  50  cm,  ponieważ  konieczna  jest  tzw.  odsadzka/odstęp  od  każdej  krawędzi 

elementu o wymiarach 2,5-

krotności średnicy zbrojenia), co daje długość jednego pręta 132 

cm,  a  dla  czterech  prętów  łączną  długość  528  cm.  Dla  4  sztuk  fundamentów  żelbetowych 

daje  to 

długość  21,12  m  (528  cm  x  4).  Zgodnie  z  wagą  stali  dla  tej  średnicy  (0,888  kg/m) 

wyliczona  niezbędna  ilość  zbrojenia głównego o średnicy  12  cm  to 18,7545  kg  (21,12  m  x 

0,888  kg/m).  Natomiast  pręty  rozdzielcze  o  średnicy  6  mm  mają  długość  dla  każdego 

eleme

ntu  w  przybliżeniu  4  x  100  cm  (4  sztuki  dla  poprawnego  ukształtowania  całego 

zbrojenia),  co  daje  dla  jednego  elementu  fundamentu  żelbetowego  daje  400  cm,  a  dla  4 

sztuk  1  600  cm,  tj.  16,0  m.  Przy  ciężarze  stali  dla  tej  średnicy  wynoszącym  0,222  kg/m 

otrzymu

jemy  ilość  tego  zbrojenia  3,552  kg  (16,0  x  0,222).  Łącznie  minimalna  ilość  prętów 

zbrojeniowych  to  18,7545  kg  +  3,552  kg  tj.  22,307  kg.  Oferta  Delty  przewidywała 

zastosowanie  16  kg  zbrojenia.  W  ocenie  odwołującego  treść  oferty  Delta  w  zakresie 

wycenionego 

i zaoferowanego świadczenia jest niezgodna z treścią SIWZ i winna skutkować 

odrzuceniem na podstawie art. 89 ust 1 pkt 2 Pzp. 

Czwarty zarzut wobec treści oferty wykonawcy Delta dotyczył pozycji nr 51 i 53 określonej w 

kosztorysie  branży  kanalizacyjnej  i  polegał  na  zaoferowaniu  i  wycenie  fundamentu  bez 

zbrojenia stalowego. Odwołujący w tym aspekcie wskazał, że dla pozycji 51 i 53 kosztorysu 

branży  kanalizacyjnej  wymagane  było  wykonanie  płyt  fundamentowych  żelbetowych  pod 

elementy kanalizacji deszczowej, tj. wykonanie fundamentu z mieszanki betonowej zbrojonej 

prętami  stalowymi.  Nakłady  zbrojenia  stalowego  nie  zostały  przez  wykonawcę  Delta 

uwzględnione w kosztorysie.  

Następnie  odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  dla  pozycji  51  i  53  w  kosztorysie  nie  sposób  się 

zgodz

ić z informacją zamawiającego i wyjaśnieniem Delty, że pozycje te zawierają zbrojenie 

stalowe, skoro takie nakłady rzeczowe nie są wyszczególnione w szczegółowym kosztorysie. 

W ocenie odwołującego mamy do czynienia w sprawie z wynagrodzeniem kosztorysowym i z 

wymogiem  przedstawienia  szczegółowego  kosztorysu  ofertowego,  tak  więc  nie  może  być 

mowy o porównywalności ofert, skoro jedna z ofert nie zawierała wymaganego materiału, a 

jednocześnie  zamawiający  twierdził,  że  ta  pozycja  uwzględnia  kompleksowe  wykonanie 

danego  elementu  z  pominięciem  wskazania  podstaw  wyceny.  Tego  rodzaju  podejście  do 

wyceny  zawartej  w  kosztorysie  ofertowym  sporządzonym  metodą  kalkulacji  szczegółowej 

pozwalałoby  w  istocie  na  dowolne  zmiany  materiałów,  czy  też  pomijanie  ich  w 

poszczególnych  pozycjach  i  twierdzenie,  że  wycena  tych  pozycji  nie  uwzględniała. 

Tymczasem  ponownie  mamy  do  czynienia  z  oświadczeniem  i  zapewnieniem  wykonawcy 

Delta o fakcie wyceny w ramach pozycji wskazanych zbrojeń stalowych, jednak z kosztorysu 

powyższe  nie  wynika.  Nie  wiadomo  zatem,  gdzie  miałyby  być  ujęte  te  materiały 

nieuwzględnione w kosztorysie (czy może np. w robociźnie - co byłoby niedozwolone). Tego 

jednak  wykonawca  Delta  już  nie  wyjaśnia.  W  ocenie  odwołującego  treść  oferty  Delta  w 

zakresie  wycenionego  i  zao

ferowanego świadczenia jest niezgodna z treścią SIWZ i winna 

skutkować odrzuceniem na podstawie art. 89 ust 1 pkt 2 Pzp. 

W odniesieniu do zarzutu dotyczącego zaniżonej stawki roboczogodziny  odwołujący 

w  pierwszej  kolejności  wskazał,  że  wykonawca  Delta  zastosował  w  wycenie  kosztorysu 

branży  drogowej  stawkę  roboczogodziny  personelu  R  wynoszącą  20  zł.  W  ocenie 

odwołującego stawka ta powinna wynosić minimum 21,65 zł/godz. i odwołujący taką właśnie 

stawkę  zastosował  w  swojej  kalkulacji  ofertowej.  Jego  zdaniem  stawka  roboczogodziny 

personelu  wykonawcy  miała  bardzo  istotne  znaczenie  dla  kalkulacji  cenowej  i  będzie 

podstawą do rozliczenia robót przez wykonawcę w trakcie wykonania zamówienia. Zgodnie z 

art.  2 ust.  5 ustawy  z  dnia 10  października 2002 r.  o minimalnym  wynagrodzeniu za pracę 

(Dz.  U.  z  2018  r.  poz. 

2177  oraz  z  2019  r.  poz.  1564)  Rada  Ministrów  ustala  wysokości 

minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  oraz  wysokości  minimalnej.  Zgodnie  z 

Rozporządzeniem z dnia 10 września 2019 r. (Dz. U. 2019 Poz. 1778) w sprawie wysokości 

minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2020 

r.: 

§ 1. Od dnia 1 stycznia 2020 r. ustala się minimalne wynagrodzenie za pracę w wysokości 2 

600 zł. 

§ 2. Od dnia 1 stycznia 2020 r. ustala się minimalną stawkę godzinową w wysokości 17 zł. 

Jako  wartość  wyjściową  do  wyliczenia  minimalnej  kalkulacyjnej  stawki  w  budownictwie  dla 

robót budowlano montażowych odwołujący przyjął: 

obowiązujące minimalne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w 2020 roku 

tj. 2 600,00 zł brutto; 

średni miesięczny czas pracy dla 2020 roku wynoszący 169 godzin.  

Po  podzieleniu  ww.  kwoty  przez  średni  miesięczny  czas  pracy,  wyjściowa  stawka  za 

roboczo-

godzinę wynosi 15,3846 zł. Powyższą stawkę uzupełnia się o narzuty podstawowe, 

m.in. składki na ubezpieczenia społeczne (łącznie 3,8677 zł) oraz narzuty uzupełniające do 

jednej roboczogodziny przy miesięcznym czasie pracy wynoszącym 169 godzin (2,3964 zł), 

co  daje  łącznie  minimalną  kalkulacyjną  stawkę  godzinową  dla  robót  budowlano-

montażowych w 2020 roku wynosi: 21,6487 zł = 15,3846 + 6,2641, w zaokrągleniu do dwóch 

miejsc  po  przecinku  jest  to  wartość:  21,65  zł.  W  ocenie  odwołującego  w  postępowaniu 

wykonawca Delta posłużył się w celu kalkulacji oferty stawką godzinową wprost niezgodną z 

powołaną powyżej ustawą i określonym na jej podstawie wynagrodzeniu, które ma charakter 

minimalnego,  a  sytuacja  taka  przez  KIO  jest  uznawana  za  przesłankę  bezwzględnego 

odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  1  Pzp  jako  złożenie  oferty  niezgodnej  z 

ustawą.  Dodatkowo  odwołujący  wyjaśnił,  że  na  aktualnym  etapie  postępowania  -  tj.  po 

terminie  składania  ofert,  ew.  korygowanie  wysokości  wynagrodzenia  kosztorysowego 

wykonawcy  w  celu  uzyskania  wartości  zgodnej  z  obowiązującymi  przepisami  KIO  uznaje 

wprost za niedozwolone.  

W dalszej kolejności odwołujący stanął na stanowisku, że złożenie oferty – sporządzenie 

kosztorysu ofertowego z przyjęciem stawek niezgodnych z przepisami o których mowa w 

art.  90  ust.  1  pkt  1  Pzp  stanowiło  czyn  nieuczciwej  konkurencji  i  powinno  skutkować 

odrzuceniem  takiej  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp.  W  tym  zakresie 

odwołujący  wyjaśnił,  że  wycena  przez  wykonawcę  w  ofercie  kosztów  pracy  poniżej 

wynikających z obowiązujących przepisów narusza interesy innych wykonawców, którzy 

dokonując  wyceny  z  ich  uwzględnieniem,  ponoszą  wyższe  i  realne  tj.  zgodne  z 

obowiązującymi przepisami koszty działalności, co z kolei w sposób bezpośredni wpływa 

na  konkurencyjność  firm  na  rynku.  Przedsiębiorca,  wobec  którego  stosuje  się 

podwy

ższony  miernik  staranności  w  działaniu,  przy  wykonywaniu  działalności 

gospodarczej, 

ma  obowiązek  uwzględniać  obowiązujące  przepisy,  w  tym  w 

szczególności  dotyczące  sposobu  kształtowania  wynagrodzenia  personelu,  z  udziałem 

którego  zamierza  wykonać  zamówienie.  Działanie  wybranego  wykonawcy  zaburzyło 

konkurencję,  jako  że  stanowiło  odstępstwo  od  zasad  rzetelnego  kalkulowania  ceny 

oferty,  której  oczekiwać  należy  od  każdego  wykonawcy  ubiegającego  się  o  udzielenie 

zamówienia publicznego. Odwołujący zwrócił także uwagę, że wybór oferty wykonawcy, 

który nie uwzględnia obowiązujących przepisów przy kalkulacji ceny ofertowej, to także 

sankcjonowanie  przez  zamawiającego  działań  wprost  niezgodnych  z  obowiązującymi 

przepisami 

–  i  w  dodatku  przy  pełnej  tego  faktu  świadomości  –  zamawiający  wymagał 

szczegółowej  kalkulacji  oferty  w  kosztorysie  i  ma  w  takim  wypadku  obowiązek  jego 

weryfikacji  także pod kątem jego zgodności  z  obowiązującymi  przepisami  powszechnie 

obowiązującymi. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił 

wykonawca DELTA S.A

. z siedzibą w Warszawie.  

Z

amawiający  na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  i  uczestników 

postępowania  złożył  oryginał  odpowiedzi  na  odwołanie,  w  której  oświadczył  że  uwzględnia 

odwołanie  w  części  dotyczącej  zrzutu  podniesionego  w  pkt  5  petitum  odwołania  tj. 

naruszenia art. 91 ust. 1 Pzp. Ponadto zamawiający wniósł o: 

-  oddalenie 

odwołania  w  części  dotyczącej  zarzutów  zawartych  w  pkt  1,  2,  4  petitum 

odwołania – naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, art. 87 ust. 1 Pzp, art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp, 

art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp oraz art. 89 ust. 1 pkt 3 Pzp w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji; 

odrzucenie odwołania w części dotyczącej zarzutu wskazanego w pkt 3 petitum odwołania 

tj. naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp, 

jako niedopuszczalnego w związku z brakiem interesu 

prawnego o

dwołującego. 

Mając  powyższe  na  uwadze  zamawiający  wniósł  o  uwzględnienie  wniosku  odwołującego 

unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejsze  (pkt  1  wniosków),  uwzględnienie 

wniosku  nakazania  powtórzenia  czynności  oceny  ofert  w  postępowaniu  (pkt  3  wniosków), 

jednocześnie wniósł o oddalenie wniosku odwołującego odrzucenia oferty wykonawcy Delta 

(pkt  2  wniosków).  Zamawiający  wniósł  także  o  zasądzenie  od  odwołującego  na  rzecz 

z

amawiającego kosztów postępowania odwoławczego. 

Na wstępie zamawiający wskazał, że odwołujący błędnie zarzucił mu naruszenie art. 89 ust. 

1 pkt 1 Pzp oraz art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp

, a także art. 89 ust. 1 pkt 3 i 6 Pzp. Zamawiający 

wyjaśnił, że oferta Delta nie podlegała i nie podlega odrzuceniu. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 

Pzp  z

amawiający  odrzuca ofertę, jeżeli  jej  treść  nie odpowiada treści  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art- 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. Zastrzeżenie to miało dla 

niego 

w  sprawie  istotne  znaczenie,  bowiem  właśnie  ze  względu  na  konieczność 

zastosowania  w  sprawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  oferta  Delta 

nie  może  być  na  tym  etapie 

odrzucona.  W  ocenie  z

amawiającego  doszło  o  nieprawidłowości  polegającej  na 

zas

tosowaniu  w  celu  usunięcia  omyłki  kosztorysowej  w  ofercie  Delta  (punkt  36  kosztorysu 

branży  drogowej)  przepisu  art.  87  ust.  2  pkt  1  Pzp  zamiast  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp. 

Zamawiający wyjaśnił dalej, że usuwając omyłkę w zakresie grubości pręta żebrowanego z 

grubości  7 mm  na  12  mm  powinien  zwrócić  się  do  Delta  w  trybie  art.  87  ust.  2 pkt  3 Pzp. 

Różnica  co  do  grubości  pręta  zbrojeniowego  jest  jednak  w  zakresie  całego  zamówienia 

sprawą  niepowodującą  istotnych  zmian  w  treści  oferty  i  dopuszczalną.  Niezastosowanie 

prawidłowego  przepisu  usuwania  omyłki  jest  jedynym  naruszeniem  procedury  przez 

z

amawiającego.  Nie  było  tutaj  jednak  –  zdaniem  zamawiającego  –  podstaw  do  odrzucenia 

oferty Delta 

tym bardziej że odwołujący opisał pręt zbrojeniowy w kosztorysie nie wskazując 

w og

óle jego średnicy. 

Dalej zamawiający zauważył, że ze zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp odrzuceniu podlegają 

tylko oferty których treść nie odpowiada wymaganiom zamawiającego określonym w SIWZ, 

rozumianym  jako  materialna  niezgodność  zobowiązania  wykonawcy  z  wymogami 

zamawiającego. W niniejszej sprawie doszło do drobnego formalnego uchybienia, mogącego 

być jednak w ocenie zamawiającego usuniętym poprzez zastosowanie art. 87 ust. 3 Pzp, nie 

natomiast  do  odrzucenia  oferty  s

półki  Delta.  Przyjmując  tok  rozumowania  odwołującego  to 

zdaniem zamawiającego do odrzucenia byłaby również oferta odwołującego – kosztorys tego 

w

ykonawcy jest również wadliwy, nie ma bowiem wskazanej w nim średnicy pręt zbrojonych, 

co stanowi przecież zarzut odwołującego wobec, niego i oferty Delty. 

Następnie  zamawiający  podniósł,  że  istotną  kwestią  do  rozważenia  w  zakresie  odwołania 

jest  interes  prawny  gravamen 

–  zaskarżalność.  W jego ocenie  zarzut,  że poprawił  w  trybie 

art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp a nie w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp n

ie przysługuje, odwołującemu, 

a s

półce Delta. Skutkiem bowiem poprawienia w trybie art. 87 ust. 2 pkt. 1 Pzp a nie w trybie 

art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp, 

jest  brak  wyrażenia  zgody  na  dokonanie  poprawy  omyłki  przez 

oferenta. Brak zgody Delta w niniejszej sprawi

e nie występuje, bowiem spółka zapytała o to 

w  piśmie  do  zamawiającego,  a  w  piśmie  z  dnia  27  stycznia  2020  r.  wyraziła  zgodę  na 

poprawki.  Dokonanie  samej  poprawy  omyłki  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  byłoby 

dopuszczalne  w 

niniejszej  sprawie,  ze  względu  na  znikomy  wpływ  średnicy  pręta 

zbrojenioweg

o  na  całą  ofertę.  Stąd  zdaniem  zamawiającego  spółka  Delta  powinna  mieć 

prawo wyrażenia zgody (co w piśmie Delta miało miejsce) na zastosowaną zmianę, jednak 

nie jest to zarzut przysługujący odwołującemu, nie ma bowiem ona gravamen do postawienia 

takiego  zarzutu.  W  tym  zakresie 

–  zdaniem  zamawiającego  –  zarzut  odwołującego  winien 

zostać odrzucony. W ocenie zamawiającego jest w procesie cywilnym utrwaloną zasadą, że 

środek zaskarżenia może skutecznie wnieść jedynie ta strona. która posiada interes prawny 

(gravamen) w zaskarżeniu orzeczenia sądu niższej instancji. Ukształtowały się jednak dwie 

praktyki  rozstrzygania  o  środku  wniesionym  przez  osobę,  która  stosownym  interesem 

prawnym się nie legitymuje. W uchwale 7 sędziów Sądu Najwyższego do sygn. akt III CZP 

88/13, której nadano moc zasady prawnej, opowiedziano. się za stanowiskiem, iż gravamen 

stanowi  warunek  dopuszczalności  środka  zaskarżenia,  z  tym  jednak  zastrzeżeniem,  że 

środek zaskarżenia, mimo braku interesu prawnego skarżącego w jego wniesieniu, podlegać 

powinien merytorycznemu rozpoznaniu, jeżeli przemawia za tym interes publiczny.  

Tym samym zamawiający zgodził się z odwołującym, że do wyboru Delta doszło na skutek 

badania  kosztorysu  obu  s

półek  w  sposób  dopuszczający  pewne  nieścisłości  jakkolwiek 

nieznaczące,  jednak  stanowiło  to  naruszenie  art.  91  ust.  1  Pzp,  bowiem  nieprawidłowo 

z

amawiający  dokonał  sprostowania  omyłki  Delta,  nie  wyjaśnił  również  uchybienia 

odwołującego w zakresie niewprowadzenia do kosztorysu średnicy pręta żebrowanego. 

Przechodząc  do  szczegółowych  zarzutów  z  uzasadnienia  odwołania  w  zakresie 

prowadzonych  wyjaśnień  ofert  zamawiający  wskazał,  że  nie  prowadził  z  wykonawcą  Delta 

żadnych negocjacji. W tym miejscu przywołał treść wyroku KIO z 17 kwietnia 2015 r. (o sygn. 

akt  KIO  674/

15),  w  którym  wprost  stwierdzono,  że  przed  dokonaniem  poprawek  omyłki  w 

ofercie nieodzowne czasem jest uzyskanie stanowiska wykonawcy. 

Dalej  zamawiający  stwierdził,  że  zarzut  nr  1  uzasadnienia  odwołującego  do  kosztorysu 

o

fertowego  Delta,  polegający  na  braku  wskazania  narzutu  kosztów  zakupu  materiałów,  nie 

jest  zasadny. W jego  ocenie  kosztorysy  Delta 

zawierają wszystkie koszty pośrednie i  zysk, 

zgodnie z 

§ 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie 

określenia  metod  i  podstaw  sporządzania  kosztorysu  inwestorskiego,  obliczania 

planowanych  kosztów  prac  projektowych  oraz  planowanych  kosztów  prac  budowlanych... 

Zgodnie  z  tym  przepisem  oraz  zgodnie  z  zaleceniem  w  SIWZ  wszystkie  pozycje  winny 

z

awierać  wskazane  podpozycje  wpływające  na  wartość,  co  ma  miejsce  w  niniejszych 

kosztorysach  s

półki Delta. W ocenie zamawiającego zarzut, jak w odwołaniu można byłoby 

postawić,  gdyby  wartości  kosztorysowe  miały  być  jeszcze  powiększone  o  narzuty  lub  inne 

składowe,  tak  jednak  nie  jest,  a  zatem  kosztorysy  są  zgodne  z  SIWZ,  co  także  wynika  z 

informacji uzyskanej od wykonawcy Delta z dnia 27 stycznia 2020 r. 

Podobnie w ocenie zamawiającego zarzut nr 2 uzasadnienia odwołującego – zaoferowanie i 

wycena  materiału  niezgodnego  z  SIWZ  –  warstwa  mrozoochronna,  jest  niezasadny. 

Zdaniem zamawiającego zgodnie z wymogami wyjaśnieniami z dnia 12 października 2019 r. 

mieszanie  kruszywa  i  cementu  miało  być  wytworzone  w  wytwórniach  stacjonarnych  lub 

mobilnych.  W  ocenie  z

amawiającego nie ma nigdzie  w  kosztorysie  informacji,  że  Delta  nie 

zastosuje się do  powyższego wymogu.  Pozycja kosztorysowa nr  27  w  kosztorysie Delta to 

warstwa mrozoochronna 

– mieszanka. Wywody odwołującego, jakoby z kosztorysu wynikało, 

że  Delta  zastosuje  inną  od  wymaganej  metodę  mieszania  warstwy  mrozoochronnej  nie 

odnajdują  potwierdzenia  w  kosztorysie.  Zamawiający  wskazał  dalej,  że  w  kosztorysie 

odwołującego też jest wymieniona np. woda (pozycja 27 kosztorysu odwołującego). Mogłoby 

to  na  pierwszy  rzut  oka  świadczyć,  że  odwołujący  chce  dokonywać  mieszania  przy  użyciu 

wody  na  placu  budowy. 

Takie jednak  dywagacje  są nieuprawnione  i  fakt,  że w  kosztorysie 

wymieniono  składniki  mieszanki  nie  oznacza,  że  ma  być  ona  wykonana  wbrew  wymogom 

z

amawiającego. 

W zakresie zarzu

tu nr 3 uzasadnienia odwołującego tj. co do zbrojenia niezgodnego z 

wymogami  z

amawiający  potwierdził,  że  grubość  pręta  określona  przez  Delta  w  kosztorysie 

jest określona w tablicy KNNR 7 mm. Jednak w tytule pozycji czytamy, że podane jest to „w 

odpowiedzi  na  pytania

”,  co  potwierdza  że  jest  to  pozycja  dodatkowa  nie  ujęta  w 

przedmiarach  z

amawiającego.  Zamawiający  wyjaśnił,  że  powinien  usunąć  tę  omyłkę  jako 

inną omyłkę,  polegającą  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ,  niepowodującą istotnych zmian  w 

treści  oferty  –  niezwłocznie  zawiadamiając  o  tym  wykonawcę,  którego  oferta  została 

poprawiona. Zamawiający wyjaśnił, że przeważająca linia orzecznicza wskazuje, że błędnie 

określony w kosztorysie parametr technologiczny może być poprawiony w trybie art., 87 ust. 

2  pkt  3  Pzp 

–  jako  omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych 

warunków  zamówienia,  niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  W  ocenie 

zamawiającego  w  niniejszej  sprawie  wprowadzenie  zmian  w  zakresie  średnicy  pręta 

żebrowanego określonej wartości 2 940 zł/t możliwe, że nie wpłynie w ogóle. a jeśli wpłynie 

to  w  znikomym  stopniu  na  wartość  kontraktu.  Jest  to  niezgodność  błaha  nie  mogąca  w 

ocenie 

zamawiającego  skutkować  odrzuceniem  oferty,  a  błąd  który  popełnił  zamawiający 

poprzez  zastosowani

e  nieprawidłowego  ustępu  art.  87  jest  na  obecnym  etapie  do 

popr

awienia. Z analizy orzecznictwa wynika, że tryb poprawiania omyłek określony w art 87 

ust.  2  pkt  3  Pzp 

wykorzystywany  jest  bardzo  często  do  korygowania  nieprawidłowości  w 

kosztorysach ofertowych. 

Poprawieniu mogą podlegać podane elementy kalkulacyjne, w tym 

ilości lub wymiary dla poszczególnych pozycji kosztorysowych – zarówno niemające wpływu, 

jak 

również mające wpływ na cenę całkowitą oferty, czy cenę jednostkową, nie powodujące 

istotnych zmia

n w treści oferty, z ewentualnym uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych 

dokonanych  poprawek.  W  wyroku  z  dni  5  maja  2011  r.  Krajowa  Izba  Odwo

ławcza  za 

uzasadnione  uznała  poprawienie  omyłki  w  oznaczeniu  jednostki  miary  w  jednej  pozycji 

kosztorysu  ofertowego  (metr  kwadrato

wy  zamiast  metr  sześcienny)  nie  wpływające  ani  na 

cenę jednostkową ani na wartość elementu robót. Izba uwzględniła fakt, że numer KNR-u 1 

01  jaki  podany  był  w  kosztorysie  ofertowym  jednoznacznie  wskazywał,  iż  właściwą 

jednostką  dla  tej  pozycji  był  m

.  W  ocen

ie  składu  orzekającego,  uzasadnione  było  również 

dokonanie  w  oparciu  o  powołany  wyżej  przepis  poprawienia  omyłki  polegającej  na 

nieuwzględnieniu  przez  wykonawcę,  przy  wartości  pozycji  wskazanej  w  przedmiarze, 

krotności  „2”  (zamawiający  poprawił  z  300  m  na  600  m).  Konsekwencją  powyższego  była 

zmiana wartości tej pozycji z kwoty 3 456 zł na kwotę 912 zł. W tym miejscu Izba zaznaczyła, 

że stanowisko odwołującego, że poprawienie omyłek na podstawie art. 87 ust 2 pkt 3 Pzp nie 

m

oże  prowadzić  do  zmiany  ceny,  gdyż  zmiany  takie  są  dopuszczalne  jedynie  w  razie 

poprawiania 

omyłek  rachunkowych  na  podstawie  alt.  87  ust.  2  pkt  2  Pzp,  nie  jest 

uzasadnione.  Przepis  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  nie  zawiera  takiego  ogra

niczenia,  gdyż 

jedynym  ograniczeniem 

zakresu  poprawiania  omyłek  jest  skutek  w  postaci  zmiany  treści 

oferty, kt

óra nie jest zmianą istotną. W konsekwencji Izba wskazała, że również przyjęcie w 

postępowaniu kosztorysowej formy wynagrodzenia nie stanowi przeszkody do zastosowania 

procedur popraw

ienia omyłek oferty na podstawie art. 87 ust. 2 Pzp. Zdaniem Izby spełnione 

zostały  przesłanki  poprawienia  wskazanych  omyłek,  bowiem  nie  doszło  do  istotnej  zmiany 

treści  oferty  (sygn.  akt  KIO  822/11).  Podobnie  Sąd  Okręgowy  w  Gliwicach  uznał  iż 

odstępstwo  w  zakresie  ilości  stanowiące  różnicę  wynoszącą  5  m

  ziemi,  co  w  efekcie 

wpłynęło na podwyższenie ceny oferty wykonawcy o kwotę 399,56 zł, przy oferowanej cenię 

1 894 462,42 zł, nie przesądza to, iż wskazana rozbieżność powodowała nieporównywalność

ofert.  Sąd  stwierdził,  że  niewielka  rozbieżność  w  sposób  oczywisty  nie  wpływała  na 

możliwość porównania ofert (sygn. akt X GA 231/07). 

W ocenie zamawiającego bezzasadny był zarzut dotyczący dokonania wyceny przez 

Delta  w  poz.  51  i  53  kosztorysu  branży  kanalizacyjnej  z  pominięciem  zbrojenia  prętami 

stalowymi. Zgodnie z wyjaśnieniami Delta (punkt IV pisma z dnia 27 stycznia 2020 r.) koszty 

określone  poprzez  ceny  jednostkowe  (wg  analizy  indywidualnej)  przedmiotowej  pozycji 

uwzględniają  kompleksowe  wykonanie  płyty  fundamentowej  żelbetowej,  w  tym  zbrojenia 

stalowego zgodnie z SIWZ i Przedmiarami. 

Podobnie jeśli chodzi o zarzut dotyczący punktu 

54  w  kosztorysie  sanitarnym,  Delta  wyjaśniła  w  tym  samym  piśmie,  że  pozycja  ta  zawiera 

kompleksowe  wykonanie  zbiornika  żelbetowego.  Sama  nazwa  zresztą  wskazuje,  że  jest  to 

p

łyta żelbetowa. 

Zamawiający stwierdził także, że odwołujący niezasadnie wskazał, że naruszył on art. 

89 ust. 1 pkt 3 Pzp 

w związku z art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. W 

ocenie  zamawiającego  zarzuty  odwołującego,  co  do  zastosowania  przez  Delta  stawki  za 

roboczogodzinę  poniżej  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  są  bezzasadne.  Zgodnie  z 

rozporządzeniem  Rady  Ministrów  w  sprawie  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za 

pracę  oraz  wysokości  minimalnej  stawki  godzinowej  w  2020  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1778) 

minimalne  wynagrodzenie  za  pracę  ustalono  w  wysokości  2  600  zł  miesięcznie,  stawkę 

godzinową  ustalono  w  wysokości  17  zł.  W  kosztorysie  branży  drogowej  spółki  Delta 

wynagrodzenie  stawki  roboczogodzin

y  określono  na  20  zł,  co  jest  zgodne  z  ww. 

rozporządzeniem.  Nie  ma  zatem  w  niniejszej  sprawie  naruszenia  przepisów  o  nieuczciwej 

konkurencji, a zatem nie ma podstawy do odrzucenia oferty Delta. 

Dodatkowego na posiedzeniu 

zamawiający podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w 

odpowiedzi na odwołanie. 

Wykonawca 

zgłaszający  przystąpienie  po  stronie  zamawiającego  –  Delta  S.A.  z 

siedzibą  w  Warszawie  –  już  w  piśmie  zawierającym  zgłoszenie  przystąpienia  wniósł  o 

oddalenie odwołania i zawarł argumentację na poparcie swojego wniosku.  

W  zakresie  zarzutu  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  ww.  wykonawca  stwierdził,  że  na 

podstawie  tego  przepisu  z

amawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3. Na mocy 

art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  z

amawiający  poprawia  w  ofercie:  inne  omyłki  polegające  na 

niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  niepowodujące 

istotnych  zmian  w  treści  oferty  –  niezwłocznie  zawiadamiając  o  tym  wykonawcę,  którego 

oferta została poprawiona. Wskazał przy tym, że jego oferta  jest zgodna z  SIWZ i nie było 

żadnych podstaw do jej odrzucenia przez  zamawiającego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 

Pzp

.  Niezgodność  treści  oferty  z  treścią  SIWZ  ma  miejsce  wtedy,  kiedy  treść  oferty  nie 

odpowiada wymaganiom zamawiającego określonym w  SIWZ w odniesieniu do przedmiotu 

zamówienia.  Niezgodność  treści  oferty  z  SIWZ  zachodzi  w  przypadku  materialnej 

niezgodności  zobowiązania  wykonawcy  wyrażonego  w  jego  ofercie  ze  świadczeniem 

oczekiwanym przez zamawiającego, opisanym w SIWZ. Taka sytuacja w niniejszej sprawie 

nie  wyst

ąpiła,  gdyż  jego  oferta,  w  tym  kosztorys  ofertowy,  są  zgodne  z  SIWZ.  Następnie 

wykonawca  ten  podniósł,  iż  doktrynie  wskazuje  się,  że  „Tylko  niezgodność  treści  oferty  z 

treścią  SIWZ,  rozumiana  jako  materialna  niezgodność  zobowiązania  wykonawcy  z 

wymaganiami zamawiającego, skutkuje odrzuceniem oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 

PrZamPubl.  Sporządzenie  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wytycznymi  zawartymi  w  SIWZ, 

dotyczącymi  sposobu  jej  wyrażenia  stanowi  jedynie  uchybienie  o  charakterze  formalnym, 

niewiążące  się  z  jakimikolwiek  negatywnymi  skutkami  dla  wykonawcy.”  [Prawo  zamówień 

publicznych. Komentarz, red. Marzena Jaworska, Dorota Grześkowiak-Stojek, Julia Janicka, 

Agnieszka  Matusiak,  2020]

.  Ponadto  wykonawca  Delta  wyjaśnił,  że  okoliczność,  iż 

o

dwołujący odmiennie od niego opisał pewne elementy kosztorysu ofertowego nie oznacza, 

że  jego  kosztorys  jest  niezgodny  z  SIWZ.  Zwrócił  uwagę,  że  zamawiający  nie  zamieścił 

szczegółowych przedmiarów robót uwzględniających nakłady R, M i S, a w branży sanitarnej 

dodatkowo bez podstawy wyceny (KNR, KNNR). 

Nie zostały zatem jednoznaczne narzucone 

wielkości  i  rodzaje  nakładów  kosztorysowych.  Zwrócił  przy  tym  uwagę,  że  jego  kosztorysy 

ofertowe 

–  drogowy  i  sanitarny  uwzględniają  wszystkie  koszty  tj.  R,  M,  S,  KP,  Kz  i  Z 

potrzebne  do  kompleksowego  i  zgodnego  z  dokumentacja  projektową  wykonania  robót,  co 

zostało  zawarte  w  cenach  jednostkowych.  Wykonawca  Delta  na  potwierdzenie  swojej 

argumentacji przywołał fragmenty orzeczeń Izby z 21 marca 2017 r. o sygn. akt KIO 401/17 

oraz z 2 sierpnia 2019 r. sygn. akt KIO 1374/19. 

Odnośnie zarzutu naruszenia art. 87 ust. 1 Pzp wykonawca Delta wyjaśnił, że zamawiający 

zwrócił się do niego o odniesienie się do zarzutów odwołującego zawartych w piśmie z dnia 

3  stycznia 

2020  r.,  co  przemawia  za  uznaniem,  że  zamawiający  przed  otrzymaniem  ww. 

pisma  nie  powziął  wątpliwości  co  do  treści  oferty  złożonej  przez  niego.  Wykonawca  Delta 

wskazał, że odniósł się do zarzutów odwołującego potwierdzając, że jego oferta jest zgodna 

z  SIWZ  i  rozwiewając  ewentualne  wątpliwości  zamawiającego.  Zwrócił  uwagę,  że  nie 

wymieni

ł  z  zamawiającym  żadnej  dodatkowej  korespondencji  w  zakresie  wyjaśnienia  treści 

oferty.  W  jego  ocenie  n

ie  sposób  uznać  za  negocjacje  przedstawienia  przez  niego 

stanowiska w odpowiedzi na zarzuty 

odwołującego, które stanowiło potwierdzenie złożonego 

już  w  ofercie  oświadczenia  woli,  a  nie  jego  zmianę.  Wykonawca  Delta  stwierdził,  że  nie 

dokonał żadnych zmian w ofercie, potwierdził jedynie, że zaoferował świadczenie zgodne z 

wymogami  z

amawiającego  określonymi  w  SIWZ.  Ponadto  niezależnie  od  powyższego  na 

mocy art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp dopuszczalne jest poprawienie przez z

amawiającego omyłek w 

ofercie,  n

awet  tych,  które  prowadzą  do  jej  zmiany,  oby  tylko  nie  była  to  zmiana  istotna. 

Wobec  tego  p

owyższy  zarzut  odwołującego  był  jego  zdaniem  chybiony,  wykonawca  Delta 

stwierdził, że ustosunkował się do zarzutów odwołującego przedstawionych w piśmie z dnia 

3  sty

cznia  2020  r.  i  wyjaśnił  także  ewentualne  wątpliwości  zamawiającego,  nie  toczyły  się 

natomiast żadne negocjacje między nim a zamawiającym. 

Jeśli  chodzi  o  zarzut  naruszenia  art.  87  ust.  2  pkt  1  wykonawca  Delta  wskazał,  że 

z

amawiający był nie tylko uprawniony, ale i zobowiązany do zastosowania art. 87 ust. 2 Pzp, 

jeśli stwierdził występowanie w ofercie omyłek. Błędny opis określonego elementu zawarty w 

kosztorysie mógł zostać poprawiony przez zamawiającego jako oczywista omyłka pisarska. 

Wyjaśnił,  że  nie  prosił  zamawiającego  o  poprawienie  omyłek,  w  piśmie  z  dnia  27  stycznia 

2020  r.  podniósł,  że oferta jest  zgodna  z  SIWZ,  natomiast gdyby  w  ocenie  zamawiającego 

zawierała  omyłki  wskazał  na  treść  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp.  W  konsekwencji  również 

powyższy zarzut odwołującego był nieuzasadniony. 

Co  do  zarzutów  dotyczących  zastosowania  przez  Delta  stawki  za  roboczogodzinę  poniżej 

minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę,  wykonawca  ten  stwierdził,  że  pozostają  one  w 

sprzeczności  z  obowiązującymi  aktami  prawnymi,  na  które  powołuje  się  sam  odwołujący. 

Zwrócił  uwagę,  że  przyjęcie  w  kosztorysie  ofertowym  branży  drogowej  stawki 

roboczogodziny personelu R w wysokości 20 zł oczywiście przewyższa wysokość minimalnej 

stawki  godzinowej  wynoszącej  w  2020  roku  17  zł.  Także  dzieląc  wysokość  miesięcznego 

minimalnego wynagrodzenia za pracę przez średnią liczbę dni pracy w miesiącu otrzymamy 

stawkę  znacznie  niższą  od  przyjętej  przez  Delta,  tj.  2600/169  15,38  zł.  Powyższy  sposób 

wyliczenia  stawki  minimalnej  potwierdza  orzecznictwo  KIO,  przykładowo:  za  podstawę  do 

wyliczeń należało przyjąć stawkę zgodną z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 

11 września 2015 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2016 r., tj. 

stawkę minimalną wnikającą z ustalonego na rok 2016 minimalnego wynagrodzenia za pracę 

w wysokości  1.850  zł  podzielonego przez  średnią ilość godzin w  miesiącu,  czyli  168,  co w 

efekcie  daje  11,01  zł.  Reasumując,  każdy  z  wykonawców  powinien  zatem  przyjąć  do 

kalkulacji  stawki  roboczogodziny  za  prace  awaryjne  i  eksploatacyjne  co  najmniej  tak 

rozumiane minimalne wynagrodzenie za pracę (wyrok z 21 kwietnia 2017 r. o sygn. akt KIO 

680/17).  Ponadto 

wykonawca Delta wyjaśnił, że  również uwzględnienie wraz z minimalnym 

wynagrodzeniem za pracę obciążeń pracodawcy z tytułu składek odprowadzanych do ZUS, 

a  obciążających  pracodawcę  dowodzi,  że  zastosował  on  stawkę  za  roboczogodzinę 

przewyższającą  stawkę  minimalną  określoną  obowiązującymi  przepisami  prawa.  Zwrócił 

uwagę,  że  w  2020  roku  łączny  koszt  zatrudnienia  pracownika  otrzymującego  minimalne 

wynagrodzenie  za  pracę  wynosi  3  132,48  zł,  na  co  składa  się  kwota  minimalnego 

wynagrodzenia za pracę (2 600,00 zł) oraz kwota składek ZUS (532,48 zł). Dzieląc 3 132,48 

zł  przez  169  otrzymujemy  wynik  18,53  zł.  Niewątpliwie  zatem  przyjęcie  przez  wykonawcę 

Delta 

stawki za roboczogodzinę nie tylko nie jest niższe co błędnie zarzucił odwołujący – od 

minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę,  ale  je  przewyższa.  Tym  samym  jego  oferta  jest 

zgodna  zarówno  z  ustawą  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę  i  wydanym  na  jej 

podstawie rozporządzeniem, jak i z SIWZ, w której  zamawiający  wymagał, aby cena oferty 

uwzględniała obowiązującą wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę albo wysokość 

minimalnej stawki godzinowej. 

Fakt, iż odwołujący przyjął wyższą stawkę za roboczogodzinę 

nie m

ógł zdaniem wykonawcy Delta stanowić zarzutu wobec jego oferty, która jest zgodna z 

obowiązującymi  przepisami prawa.  Z uwagi  na  powyższe  zarzuty  naruszenia  art.  89  ust.  1 

pkt 1 Pzp, art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp oraz art. 89 ust. 1 pkt 3 Pzp w zw. z art. 3 ust 1 ustawy z 

dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji 

były  zdaniem  wykonawcy 

Delta bezpodstawne. 

Co do zarzutu naruszenia art. 91 ust. 1 Pzp w zw. z art. 7 Pzp wykonawca Delta wskazał, że 

z

amawiający wybrał ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert określonych 

w  SIWZ

.  Kryteria  te  były  jasne  i  na  ich  podstawie  zamawiający  przyznał  punkty 

poszczególnym  wykonawcom.  Zamawiający  nie  naruszył  też  art.  7  ust.  1  Pzp,  gdyż 

przygotował  i  przeprowadził  postępowanie  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie z  zasadami  proporcjonalności  i 

przejrzystości. 

Mając  powyższe  na  uwadze  Wykonawca  Delta  uznał,  że  zamawiający  nie  miał  podstaw 

prawnych, aby odrzucić jego ofertę, nie nadużył procedury wyjaśnienia treści jego oferty, nie 

prowadził  z  nim  negocjacji  dotyczących  treści  oferty  i  był  uprawniony  do  poprawienia  w 

ofercie omyłek. Zamawiający nie naruszył przepisów Pzp, prawidłowo dokonał oceny ofert i 

wybrał jego ofertę jako najkorzystniejszą. 

W  piśmie  procesowym  z  dnia  2  marca  2020  r.  wykonawca  Delta  podtrzymał  wnioski  oraz 

rozwinął  argumentacje  zawartą  w  piśmie  zawierającym  informację  o  zgłoszonym 

przystąpieniu. 

Na  podstawie  dokument

acji  przedmiotowego  postępowania,  dowodów  złożonych  na 

rozprawie  przez  odwołującego  oraz  biorąc  pod  uwagę  stanowiska stron  i  uczestnika 

postępowania, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  Pzp 

przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia, 

a  naruszenie  przez  z

amawiającego  przepisów  Pzp  może  spowodować  poniesienie  przez 

niego 

szkody  polegającej  na  utracie  możliwości  uzyskania  zamówienia.  Nie  została 

wypełniona  także  żadna  z  przesłanek  ustawowych  wynikających  z  art.  189  ust.  2  Pzp 

skutkujących odrzuceniem odwołania.  

Izba  nie  uwzględniła  w  związku  z  tym  wniosku  zamawiającego  o  odrzucenie 

odwołania w części dotyczącej zarzutu wskazanego w pkt 3 petitum odwołania tj. naruszenia 

art.  87  ust.  2  pkt  1  Pzp, 

jako  niedopuszczalnego  w  związku  z  brakiem  interesu  prawnego 

o

dwołującego. W  pierwszej  kolejności  należy  wskazać,  że  brak  interesu  prawnego  nie  jest 

przesłanką  odrzucenia  odwołania.  Katalog  przesłanek  odrzucenia  odwołania  został 

określony  w  art.  189  ust.  2  Pzp  i  ma  charakter  zamknięty.  Żadna  z  przesłanek  odrzucenia 

odwołania  wymieniona  w  tym  przepisie  nie  odnosi  się  do  zagadnienia  interesu  prawnego 

zatem  z  tego powodu wniosek  zamawiającego nie zasługiwał  na  uwzględnienie.  Następnie 

Izba stwierdziła, że zamawiający w swojej argumentacji w zakresie przedmiotowego wniosku 

odnosił  się  do  kwestii  interesu  prawnego,  natomiast  art.  179  ust.  1  Pzp  posługuje  się 

określeniem  interesu  w  uzyskaniu  danego  zamówienia.  Mając  na  uwadze  okoliczności 

sprawy  Izba  uznała,  że  odwołujący  prawidłowo  powiązał  czynność  zamawiającego  z 

postawionym zarzutem naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 1, ponieważ nie mogło podlegać żadnej 

wątpliwości,  iż  zamawiający  zastosował  ten  przepis  poprawiając  treść  oferty  wykonawcy 

Delta oraz pomimo tego, że de facto przyznał błędne zastosowanie tego przepisu to jednak 

nie  uwzględnił  przedmiotowego  zarzutu,  zatem  na  moment  rozpoznania  odwołania  w 

zakresie  przedmiotowego  zarzutu  Izba  nie  znalazła  podstaw,  aby  formalnie  go 

kwestionow

ać. 

Wobec spełnienia przesłanek określonych w art. 185 ust. 2 i 3 Pzp, Izba dopuściła do 

udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  po  stronie  zamawiającego,  jako  uczestnika 

wykonawc

ę  –  Delta  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  (zwanego  dalej:  „przystępującym”  lub 

nadal: 

„Delta”). 

Izba dopuściła w przedmiotowej sprawie dowody z: 

1)  dokumentacji  przekazanej  po 

części  w  postaci  papierowej,  a  po  części  w  postaci 

elektronicznej zapisanej na 

płycie CD, nadesłanej do akt sprawy w dniu 24 lutego 2020 r. 

przez zamawiającego, w tym w szczególności z treści: 

SIWZ wraz z załącznikami; 

pytań do treści SIWZ wraz z odpowiedziami z dnia 10 grudnia 2019 r.; 

szczegółowych kosztorysów ofertowych złożonych przez przystępującego; 

pisma  z  dnia  3  stycznia  2020  r.  skierowanego  przez  odwołującego  do  zamawiającego, 

zawierającego zastrzeżenia wobec oferty przystępującego; 

pisma z dnia 17 stycznia 2020 r. skierowanego przez zamawiającego do przystępującego, 

zawierającego  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  w  związku  z  zastrzeżeniami  odwołującego 

pod

niesionymi piśmie z dnia 3 stycznia 2020 r.; 

pisma przystępującego z dnia 27 stycznia 2020 r. stanowiącego odpowiedź na ww. pismo 

zamawiającego; 

pisma zamawiającego z  dnia 30  stycznia  2020  r.,  w  którym  zawarta została informacja o 

poprawieniu omyłki w treści oferty przystępującego w trybie art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp; 

-  informacji  z 

rozstrzygnięcia  postępowania  opublikowanej  i  przekazanej  wykonawcom  w 

dniu 14 lutego 2020 r.; 

złożonych na rozprawie przez odwołującego: 

informacji  wskazującej  sposób  „liczenia”  materiałów  bez  kosztu  zakupu  oraz  z  kosztami 

zakupu  z  odniesieniem  się,  jako  przykładu  do  pozycji  54  kosztorysu  dotyczącej  branży 

sanitarnej wskazując na ofertę przystępującego oraz odwołującego w tej pozycji; 

przykładowej oferty handlowej, która miała uwzględniać wymagane narzuty; 

zestawienia pozycji nr 26 i 27 kosztorysu dla oferty odwołującego oraz przystępującego; 

informacji  uwzględniającej  wycenę  prętów  żebrowanych  z  odniesieniem  się  do  informacji 

podanej przez przystępującego w swoim kosztorysie; 

wyliczenia  minimalnej  kalkulacyjnej  stawki  wynagrodzenia  w  budownictwie  dla  robót 

budowlano-

montażowych  oraz  usług  w  zakresie  gospodarowania  nieruchomościami  w 

Polsce w 2020 r. 

Jak 

wskazano  powyżej  zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  oświadczył  że 

uwzględnia odwołanie w części dotyczącej zrzutu podniesionego w pkt 5 petitum odwołania 

tj.  naruszenia  art.  91  ust.  1  Pzp.  Przedmiotowe  oświadczenie  zostało  podtrzymane  przez 

zamawiającego  na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron.  Przystępujący  nie  wniósł 

sprzeciwu wobec uwzględnienia  ww.  zarzutu  przez  zamawiającego z  tego powodu  Izba  na 

podstawie  art.  186  ust.  4a  Pzp  umorzyła  postępowanie  odwoławcze  w  części  dotyczącej 

zarzutu  podniesionego  w  pkt  5  petitum  od

wołania  oraz  rozpoznała  odwołanie  w  zakresie 

pozostałych zarzutów. 

I

zba ustaliła co następuje 

Zgodnie  z  rozdziałem  IX  ust.  5  pkt  10  SIWZ  wykonawcy  zostali  zobowiązani  do 

załączenia do oferty m. in. szczegółowych kosztorysów ofertowych. 

W rozdziale XV SIWZ zamawiający określił opis sposobu obliczenia ceny. Zgodnie z 

ust.  1  rozdziału  XV  SIWZ  –  Obliczenie  ceny  oferty  należy  dokonać  poprzez  opracowanie 

szczegółowego  kosztorysu  ofertowego,  który  winien  zawierać  ceny  jednostkowe  (tzn. 

wartość  robocizny  bezpośredniej,  pracy  sprzętu  oraz  wartość  materiałów  powiększone  o 

koszty  ogólne,  zysk  oraz  koszty  zakupu  materiałów)  -  natomiast  bez  podatku od  towarów  i 

usług  VAT  -  w  ilościach  wynikających  z  przedmiaru  robót,  projektów  budowlanych  i 

wykonawczych  przy  uwzględnieniu  ewentualnych  uzupełnień  przesłanych  przez 

Z

amawiającego.  

Z treści SIWZ wynika, że zamawiający przyjął kosztorysowy sposób obliczenia ceny (m. in. 

rozdział XV ust. 2 i 9 SIWZ). 

W ust. 3 ww. rozdziału SIWZ w informacji zawartej w ramce po zwrocie uwaga, zamawiający 

wymagał,  aby:  Kosztorysy  ofertowe  opracowane  metodą  szczegółową  mogą  być 

sporządzone  w  dowolnym  programie  komputerowym  (np.  Norma),  spełniającym  powyższe 

wymogi.  Każda  pozycja  (wyceniana  w  oparciu  o  dokumentację)  winna  zawierać:  podstawę 

jej wyceny, opis robót, jednostkę miary, ilość jednostek miary, cenę jednostkową z narzutami 

—  tj.  kosztami  pośrednimi,  kosztami  zakupu  materiałów  i  zyskiem.  Wyżej  wymienione 

narzuty  winny  być  takie  same  (wartości  procentowe)  dla  każdej  pozycji  kosztorysowej  w 

danej branży. 

Zgodnie z rozdziałem XV ust. 5, 6, 8 i 10 SIWZ:  

5.  Cena  proponowana  przez  Wykonawcę  winna  obejmować  całość  robót  określonych  w 

dokumentacji  przetargowej,  wraz  z  ewentualnymi  uzupełnieniami  przesłanymi  przez 

Zamawiającego,  włącznie  z  uwzględnieniem  wszystkich  składowych  kosztów  niezbędnych 

do należytego wykonania przedmiotu umowy.  

6.  Cena  oferty  musi  uwzględniać  obowiązującą  wysokość  minimalnego  wynagrodzenia  za 

pracę  albo  wysokość  minimalnej  stawki  godzinowej,  ustalonej  na  podstawie  przepisów 

ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.  

8.  W  przypadku  stwierdzenia  przez  Wykonawcę  nieścisłości  w  przedmiarze  robót,  w  tym 

również  (zdaniem  Wykonawcy)  przyjętej  podstawy  wyceny  robót,  Wykonawca  jest 

zobowiązany,  stwierdzone  nieścisłości  lub  uwagi  zgłosić  na  piśmie  do  Zamawiającego 

niezwłocznie  -  nie  później  jednak  niż  w  terminie  określonym  w  art.  38  ust.  1  ustawy  PZP. 

Zamawiający  w  przypadku  uznania  rzeczywistych  rozbieżności,  może  je  uwzględnić  i  po 

uwzględnieniu  powiadomi  wszystkich  Wykonawców,  w  tym  przypadku  zmiany  te  należy 

uwzględnić w kalkulacji wyceny ofertowej. Nieuwzględnienie zmian (uzupełnień) przesłanych 

przez Zamawiającego może spowodować odrzucenie oferty. 

10.  W  przypadku  nie  sporządzenia  kosztorysu  ofertowego  metodą  szczegółową  oferta 

Wykonawcy zostanie odrzucona na podstawie art. 89 ust 1 pkt 2 ustawy PZP. 

Z  przedmiaru  dla  branży  drogowej  z  pozycji  26  i  27  wynikało,  że  należało  wykonać 

warstwę  mrozoochronną,  przy  użyciu  mieszanki  związanej  cementem  C  1.5/2<4.0  MPa. 

Zgodnie  ze  specyfikacj

ą  techniczną  wykonania i  odbioru  robót  dla  branży  drogowej  pkt  5.6 

str. 42 

– Mieszankę kruszywa związanego cementem o ściśle określonym składzie zawartym 

w recepcie laboratoryjnej należy wytwarzać w wytwórniach (mieszarkach) stacjonarnych lub 

mobilnych  zapewniających  ciągłość  produkcji  i  gwarantujących  otrzymanie  jednorodnej 

mieszanki.  Mieszarka  powinna  być  wyposażona  w  urządzenia  do  wagowego  dozowania 

kruszywa i cementu oraz objętościowego dozowania wody.  

Przy produkcji mieszanek należy prowadzić kontrolę produkcji zgodnie z WT-5 [25] część 5.  

Mieszanka  po  wyprodukowaniu  powinna  być  od  razu  transportowana  na  miejsce 

wbudowania, w sposób zabezpieczony przed segregacją i nadmiernym wysychaniem.  

Mieszanka  dowieziona  z  wytwórni  powinna  być  układana  przy  pomocy  układarek  lub 

równiarek (…) 

Ww.  pozycje  SIWZ  były  przedmiotem  jednego  z  pytań  zadanych  do  SIWZ  o  treści:  Dot. 

przedmiaru drogowego poz. 26, 27: w związku z gęstą istniejącą/projektowaną gęstą siecią 

infrastruktury  podziemnej,  czy  należy  zastosować  mieszankę  betonową  dowiezioną  z 

betoniarni? 

Zamawiający w dniu 10 grudnia 2019 udzielił następującej odpowiedzi na powyższe pytanie 

(pytanie i odpowiedź zostały oznaczone nr 8): Mieszankę kruszywa związanego cementem 

należy  wytwarzać  w  wytwórniach  (mieszarkach)  stacjonarnych  lub  mobilnych, 

zapewniających  ciągłość  produkcji  i  gwarantujących  otrzymanie  jednorodnej  mieszanki. 

Zgodnie z zapisami w dokumentacji. 

Z  rozdziału  II  ust.  2  SIWZ  dotyczącego  zakresu  robót  w  części  obejmującej 

fundamenty pod podnośnik wynika, że W miejscu gdzie planuje się ustawić nowy podnośnik 

naziemny  czterokolumnowy  (zakup  i  montaż  podnośnika  nie  jest  elementem  opracowania) 

należy  wykonać  4  fundamenty  żelbetonowe  o  wymiarach  50x50x100cm  z  betonu  B30W8. 

Zbrojenie fundamentów wykonać z 4 prętów Ø12mm odgiętych w kształt litery C. Zbrojenie 

rozdzielcze wykonać strzemionami Ø 6mm. Fundamenty należy zagłębić z posadowieniem w 

gruncie rodzimym i wykonać w poziomie nawierzchni z zachowaniem jednego poziomu. 

Sporządzony  przez  zamawiającego  przedmiar  nie  zawierał  pozycji  dotyczącej  wykonania 

fundamentu pod podnośnik.  

Jeden z wykonawców (zgodnie z dokumentacją przekazaną Izbie był to przystępujący) zadał 

pytanie  dotyczące  ww.  kwestii  o  treści:  Prosimy  o  uzupełnienie  przedmiaru  o  poz.  dot. 

wykonania fundamentu po

d podnośnik. 

Zamawiający w dniu 10 grudnia 2019 udzielił następującej odpowiedzi na powyższe pytanie 

(pytanie i odpowiedź zostały oznaczone nr 2): W wycenie prac należy uwzględnić wykonanie 

4  fundamentów  żelbetonowych  o  wymiarach  50x50x100cm  z  betonu  B30W8.  Zbrojenie 

fundamentów wykonać z 4 prętów Ø12mm odgiętych w kształt litery C. Zbrojenie rozdzielcze 

wykonać strzemionami Ø6mm. Zgodnie z zapisami w dokumentacji. 

Z  przedmiaru  dla  branży  kanalizacyjnej  z  pozycji  51  i  53  wynikało,  że  należało 

wykonać pod elementy kanalizacji deszczowej płyty fundamentowe żelbetowe. 

Przystępujący  w  złożonych  kosztorysach  szczegółowych  wskazał  lub  zaniechał 

wskazania  następujących  informacji,  do  których  odnosiły  się  następnie  postawione  przez 

odwołującego zarzuty: 

żadna  z  pozycji  w  złożonych  przez  przystępującego  kosztorysach  szczegółowych  nie 

zawierała wyodrębnionego narzutu odnoszącego się do kosztów zakupu; 

w pozycjach 26 i 27 przystępujący wyodrębnił nakłady dotyczące robocizny (R), materiałów 

(M) oraz sprzętu (S), przy czym nakłady materiałowe zostały rozbite na konkretne elementy 

tj. cement, krawędziaki iglaste, pospółkę, piasek, wodę i materiały pomocnicze, co zdaniem 

odwołującego  oznaczało,  że  przystępujący  zastosował  w  ofercie  oraz  wycenie  technologię 

mieszania cementu i kruszywa w miejscu wbudowania; 

kosztorys dla branży drogowej przystępujący uzupełnił w pozycji 36 o elementy dotyczące 

wykonania  fundamentu  pod  podnośnik  i  wskazał  w  tej  pozycji  zarówno  w  opisie  jak  i 

wskazaniu narzutów dotyczących materiałów na pręty żebrowane o średnicy do 7 mm; 

w pozycjach 51 i 53 kosztorysu dla branży kanalizacyjnej przystępujący w opisie tej pozycji 

wskazał na płyty fundamentowe żelbetowe – z zastosowaniem pompy do betonu, przy czym 

w 

części  dotyczącej  nakładów  materiałowych  dla  tej  pozycji  nie  wyszczególnił  informacji 

dotyczących materiałów na zbrojenia; 

w kosztorysie dla branży drogowej przystępujący wskazał cenę za jedna roboczogodzinę w 

wysokości 20 zł. 

Odwołujący  pismem  z  dnia  3  stycznia  2020  r.  skierowanym  do  zamawiającego 

wskazał  na  nieprawidłowości  dotyczące  oferty  przystępujacego,  które  powinny  skutkować 

odrzuceniem oferty tego wykonawcy. Zastrzeżenia do treści oferty przystępującego dotyczyły 

m. in. ww. okoliczności za wyjątkiem ceny za roboczogodzinę podaną przez przystępującego 

dla branży drogowej. 

Zamawiający  pismem  z  dnia  17  stycznia  2020  r.  zwrócił  się  do  przystępującego  o 

ustosunkowanie się do zarzutów wskazanych przez odwołującego w piśmie z dnia 3 stycznia 

2020 r. i w załączniku przesłał ww. pismo odwołującego. Zamawiający nie wskazał w treści 

tego pisma w jakim trybie zwrócił się do przystępującego o ustosunkowanie się do zarzutów 

odwołującego,  tj.  nie  podał  przepisu  Pzp,  który  miał  być  podstawą  takiego  działania.  W 

protokole postępowania w pozycji 14 zamawiający zaznaczył, że nie zastosował art. 26 ust. 

4 Pzp w postępowaniu, natomiast z pozycji 16 protokołu wynika, że zamawiający zastosował 

art.  87  ust.  1  i  2  Pzp,  zatem  pismo  z  dnia  17  stycznia  2020  r.  należy  potraktować  jako 

wezwanie przystępującego do złożenia wyjaśnień dotyczących treści oferty, o których mowa 

w art. 87 ust. 1 Pzp. 

Przystępujący  odpowiedział  na  ww.  wezwanie  zamawiającego  pismem  z  dnia  27 

stycznia  2020  r. 

Argumentacja  przystępującego  była  ogólnikowa  i  nie  została  poparta 

żadnymi  dowodami.  Ponadto  należy  wskazać,  że  skupiła  się  ona  w  zdecydowanej 

większości  na  prezentowaniu  orzecznictwa,  opinii  UZP  oraz  poglądów  doktryny  odnośnie 

możliwości  stosowania  art.  87  ust.  1  i  2  Pzp.  W  konkluzji  przedmiotowego  pisma 

przystępujący  wskazał,  że  złożona  przez  niego  oferta  jest  zgodna  z  SIWZ,  a  ewentualne 

wątpliwości zamawiającego do kilku spośród setek pozycji kosztorysu powinny być rozwiane 

w  trybie  art.  87  ust.  1  Pzp  poprzez  złożone  wyjaśnienia,  ewentualnie  przez  skorzystanie  z 

trybu art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. 

Pismem z dnia 30 stycznia 2020 r. zamawiający wezwał przystępującego w trybie art. 

26 ust. 2 Pzp do przekazana wymienionych w treści tego pisma oświadczeń i dokumentów. 

Dodatkowo zamawiający poinformował w przedmiotowym piśmie przystępującego o tym, że 

na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp poprawił na jego prośbę w kosztorysie branży drogowej 

oczywistą omyłkę pisarska w pozycji 36 z: 

(…) – pręty żebrowane o śr. do 7 mm (…) 

na: 

(…)  –  pręty  żebrowane  o  śr.  12  mm  odgiętych  w  kształt  litery  C.  Zbrojenie  rozdzielcze 

wykonane strzemionami średnicy 6 mm (…) 

Informacją z  dnia  13  lutego  2020  r. (opublikowaną i  przesłaną wykonawcom  w  dniu 

14  lutego  2020  r.) 

zamawiający  dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  w  postępowaniu  i  jako 

najkorzystniejsza została wybrana oferta przystępującego. 

Treść przepisów dotyczących zarzutów:  

- art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp 

– Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3; 

- art. 87 ust. 1 Pzp 

– W toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców 

wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert.  Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między 

zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem 

ust. 1a i 

2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści; 

- art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp 

– Zamawiający poprawia w ofercie oczywiste omyłki pisarskie; 

- art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp 

– Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jest niezgodna z ustawą; 

-  art.  89  ust.  1  pkt  3  Pzp 

–  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  złożenie  stanowi  czyn 

nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji; 

-  art.  89  ust.  1  pkt  6  Pzp 

–  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  zawiera  błędy  w  obliczeniu 

ceny lub kosztu; 

- art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. 

z  2019  r.  poz.  1010  ze  zm.

,  zwanej  dalej:  „uznk”)  –  Czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest 

działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub  narusza  interes 

innego przedsiębiorcy lub klienta. 

Izba zważyła co następuje. 

Odwołanie okazało się zasadne w części dotyczącej nieuwzględnienia w kosztorysie 

ofertowym  przez  przystępujacego  narzutu  –  kosztu  zakupu  oraz  zaoferowania  i  wyceny 

materiału  dotyczącego  zbrojenia  niezgodnie  z  treścią  SIWZ  (poz.  nr  36  w  kosztorysie 

dotyczącym branży drogowej). W pozostałym zakresie zarzuty odwołania zostały uznane za 

chybione. 

W  ocenie  Izby  potwierdził  się  zarzut  dotyczący  nieuwzględnienia  w  kosztorysie 

ofertowym pr

zez przystępujacego narzutu – kosztu zakupu.  

Jak  wynika  z  poczynionych  przez  Izbę  ustaleń  w  postępowaniu  zamawiający  przyjął  dla 

potrzeby  rozliczenia  robót  metodę  rozliczenia  kosztorysowego  i  na  potrzeby  wyceny  oferty 

obowiązkiem  wykonawców  było  obliczenie  ceny  oferty  przy  zastosowaniu  kosztorysu 

ofertowego  sporządzonego  metodą  kalkulacji  szczegółowej.  Z  treści  dokumentacji 

przetargowej jednoznacznie wynika, że kosztorysy ofertowe miały być sporządzone metodą 

szczegółową,  co  należy  utożsamić  z  metodą  kalkulacji  szczegółowej  dla  sporządzenia 

kosztorysów.  W  ocenie  Izby  przedmiotowe  ustalenie  miało  kluczowe  znaczenia  dla 

rozpoznania tego zarzutu.  

Niezależnie  od  stosowania  i  rozumienia  właściwych  i  standardowych  określeń  dla  ww. 

metody sporządzania kosztorysów oraz dyskusji jaka toczy się na rynku robót budowlanych 

w  tym  zakresie  za  punkt  wyjścia  Izba  przyjęła  wymagania  zawarte  w  ramce  określonej  w 

rozdziale  XV  ust.  3  SIWZ.  Informacje  tam  określone  należy  uznać  za  wiążące  wytyczne  i 

wymagania  dla  szczegółowej  metody  sporządzania  kosztorysów  ofertowych  jaką  przyjął 

zamawiający  w  postepowaniu.  Zgodnie  z  tymi  wymaganiami  każda  pozycja  (wyceniana  w 

oparciu o dokumentację) winna zawierać: podstawę jej wyceny, opis robót, jednostkę miary, 

ilość  jednostek  miary,  cenę  jednostkową  z  narzutami  –  tj.  kosztami  pośrednimi,  kosztami 

zakupu materiałów  i  zyskiem,  a  wyżej  wymienione  narzuty  winny  być  takie  same  (wartości 

procentowe) dla każdej pozycji kosztorysowej w danej branży.  

Jak  wynika  z  powyższego  każda  pozycja  powinna  zawierać  narzuty  w  postaci  kosztów 

zakupu  materiałów,  które  powinny  być  takie  same  dla  każdej  pozycji  w  danej  branży. 

Przystępujący nie wskazał takich narzutów w złożonych kosztorysach ofertowych. Uwagę na 

to  zwrócił  zamawiającemu,  odwołujący  pismem  z  dnia  3  stycznia  2020  r.  i  okoliczność  ta 

okazała się zdaniem Izby dla zamawiającego istotna ponieważ  wezwał on przystępującego 

do ustosunkowania się, czyli do wyjaśnień także w tym zakresie.  

Istotne  znaczenie  miały  dla  rozpoznania  przedmiotowego  zarzutu  wyjaśnienia 

przystępującego podniesione w piśmie z dnia 27 stycznia 2020 r. Przystępujący w pierwszej 

kolejności wyjaśnił, że w jego kosztorysie ofertowym zostały uwzględnione ceny materiałów 

wraz  z  kosztami  zakupu.  Następnie  przystępujący  w  swojej  argumentacji  wskazał,  że 

producenci  i  sprzedawcy  materiałów  oferują  swoje  produkty  razem  z  ich  dostawą  na  plac 

budowy 

–  jest  to  praktyka  stosowana  od  kilku,  a  nawet  kilkunastu  lat,  a  taka tendencja  na 

rynku  materiałów  budowlanych  została  zauważona  przez  wydawców  biuletynów 

Sekocenbud,  w  których  można  znaleźć  ceny  materiałów  bez  kosztów  zakupu  jak  i  ceny 

łącznie  z  kosztami  zakupu.  Następnie  przystępujący  wyjaśnił,  że  z  uwagi  na  praktykę 

rynkową oferowania cen materiałów wraz z kosztami zakupu (tj. bez wyodrębnienia w cenie 

materiałów  kosztów  zakupu),  omyłkowo  nie  wyodrębnił  w  złożonych  kosztorysach  pozycji 

„koszt zakupu”, w której powinny znaleźć się „0”. Niezależnie od tego przystępujący zwrócił 

uwagę na przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp i wskazał, że pominięcie w kosztorysach wartości 

„0” dla kosztów zakupu nie stanowiło zmiany treści oferty, a tym bardziej istotnej zmiany. 

Z wyjaśnień przystępującego wynikało kilka znaczących kwestii. Po pierwsze przystępujący 

de  facto 

przyznał,  że  narzut  dotyczący  kosztów  zakupu  powinien  zostać  wyodrębniony  w 

kosztorysie,  natomiast  on  nie  wyodrębnił  go  w  wyniku  omyłki.  Po  drugie  przystępujący 

odwołał  się  do  wieloletniej  praktyki  polegającej  na  oferowaniu  cen  materiałów  wraz  z 

kosztami  zakupu.  W  ocenie  Izby  p

unktem  wyjścia  dla  stwierdzenia  zgodności  działań 

zamawiającego powinna być treść wymogów zawartych w SIWZ, a nie stosowana na rynku 

praktyka.  Ponadto  przystępujący  nawet  nie  uprawdopodobnił,  że  wspomniana  przez  niego 

praktyka miała miejsce w przypadku jego oferty. Zarówno przez załączenie do pisma z dnia 

27 stycznia 2020 r, jak 

i pisma zawierającego zgłoszenie przystąpienia, pisma procesowego 

z dnia 2 marca 2020 r., ani na rozprawie przed I

zbą, przystępujący nie był w stanie choćby 

uprawdopodobnić  swojego  twierdzenia  w  ramach  tego  zarzutu.  Przystępujący  nie  złożył 

przykładowych  ofert,  cenników  lub  chociażby  oświadczeń  sprzedawców  lub  producentów 

potwierdzających  jego  argumentację.  Z  tego  powodu  stanowisko  przystępującego  Izba 

potraktowała jako gołosłowne i niepotwierdzone, które należało uznać także za sporządzone 

wyłącznie post factum, na okoliczność poszukiwania uzasadnienia, które mogło przedstawić 

jego ofertę jako zgodną z treścią SIWZ.  

Po trzecie Izba zwróciła uwagę na kwestię art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, która była sygnalizowana 

przez 

przystępującego w swoich wyjaśnieniach. Oczywiście Izba tylko zwróciła uwagę na tę 

kwestię  bez  rozstrzygania  jej  co  do  meritum,  ponieważ  zamawiający  nie  zastosował  ww. 

przepisu  w  kontekście  okoliczności  przedmiotowego  zarzutu,  zatem  czynność  nie  została 

d

okonana, co skutkowało tym, że sam zarzut nie mógł zostać postawiony. Jednocześnie w 

ocenie  Izby  argumentacja  przystępującego  zmierzająca  do  tego,  aby  przedmiotową 

okoliczność  potraktować  jako  inna  omyłkę,  o  której  mowa  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp, 

wpisywała się w opisaną powyżej dążność przystępującego do „uratowania” swojej oferty. Za 

symptomatyczne należy uznać to, iż zamawiający nie zdecydował się na zastosowanie ww. 

przepisu  pozostawiając  tak  naprawdę  całą  kwestię  bez  wyjaśnienia,  które  pozwoliłoby 

przy

jąć Izbie, że gruntownie przeanalizował sprawę.  

Zgodnie  z  cytowanym  powyżej  ust.  10  rozdziału  XV  SWIZ  w  przypadku  niesporządzenia 

kosztorysu  ofertowego  metodą  szczegółową  oferta  wykonawcy  podlegała  odrzuceniu  na 

podstawie art. 89 ust 1 pkt 2 Pzp. Przez ww

. postanowienie SIWZ zamawiający podkreślił jak 

istotne znaczenie miało dla niego sporządzenie kosztorysu ofertowego przez wykonawców. 

Mając na uwadze ten i inne zacytowane powyżej postanowienia SIWZ należy uznać, że nie 

można  ich  potraktować  jako  niewiążących  zaleceń  dla  sporządzenia  kosztorysów 

ofertowych,  ale  za  wiążące  wymagania,  których  niespełnienie  powinno  skutkować 

odrzuceniem oferty.  

Dowody  złożone  przez  odwołującego  w  zakresie  tego  zarzutu  tj.  informacja  wskazująca 

sposób „liczenia” materiałów bez kosztu zakupu oraz z kosztami zakupu z odniesieniem się, 

jako  przykładu  do  pozycji  54  kosztorysu  dotyczącej  branży  sanitarnej  wskazując  na  ofertę 

przystępującego  oraz  odwołującego  w  tej  pozycji  oraz  przykładowa  oferta  handlowa,  która 

miała uwzględniać wymagane przez zamawiającego narzuty, Izba potraktowała jako niewiele 

wnoszące  do  sprawy,  gdyż  już  z  przekazanej  dokumentacji  i  wskazanych  powyżej 

okoliczności wynikała zasadność zarzutu. 

W  związku  z  powyższym  Izba  uwzględniła  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  w 

stosunku  do  kosztorysu  ofertowego  złożonego  przez  przystępującego  w  zakresie 

nieuwzględnienia narzutu dotyczącego kosztów zakupu. 

Izba  doszła  do  przekonania,  że  nie  znalazł  potwierdzenia  zarzut  dotyczący 

kosztorysu ofertowego przystępującego odnoszący się do  zaoferowania i wyceny materiału 

niezgodnego z SIWZ w zakresie warstwy mrozoochronnej.  

Na  wstępie  rozważań  na  okoliczność  przedmiotowego  zarzutu  Izba  uznała,  że  zgodnie  z 

SIWZ  wykonawcy  nie  mogli  przyjąć,  aby  mieszanka  powstawała  na  miejscu  wbudowania. 

Wyraźnie  przesądza  o  tym  cytowany  powyżej  pkt  5.6  ze  str.  42  specyfikacji  technicznej 

wykonania i odbioru robót dla branży drogowej załączonej do SIWZ, który m. in. określał, że 

mieszanka  po  wyprodukowaniu  powinna  być  od  razu  transportowana  na  miejsce 

wbudowania oraz powinna być dowieziona z wytwórni i układana przy pomocy układarek lub 

równiarek. Nie stoi to w sprzeczności z treścią odpowiedzi na pytanie nr 8 z 10 grudnia 2019 

r.,  ponieważ  przytacza  ona  tylko  część  wymagania  opisanego  powyżej  w  pkt  5.6,  a  w 

pozostałym zakresie odsyła do postanowień wynikających z dokumentacji. 

Niezależnie  od  tego  Izba  przyjęła,  że  decydujące  dla  tego  zarzutu  stwierdzenie 

odwołującego,  iż  wymienienie  w  pozycjach  26  i  27  kosztorysu  dla  branży  drogowej 

złożonego  przez  przystępującego,  składników  z  których  następnie  powstaje  mieszanka, 

stanowi  potwierdzenie,  że  przystępujący  zakładał  przygotowanie  tej  mieszanki  na  miejscu 

wbudowania,  stanowiło  nieuzasadnioną  nadinterpretacje  informacji  zawartych  w  ww. 

pozycjach ko

sztorysu. Wymienienie składników mieszanki w kosztorysie pozwalało w ocenie 

Izby  co  najwyżej  stwierdzić  z  jakich  składników  powstanie  taka  mieszanka,  natomiast  nie 

mo

gło jednoznacznie potwierdzić miejsca jej wytworzenia.  

Ponadto dowód złożony w tym zakresie przez odwołującego w postaci zestawienia pozycji nr 

26  i  27  kosztorysu  dla  oferty  odwołującego  oraz  przystępującego,  nie  potwierdził  w  ocenie 

Izby 

jego 

stanowiska. 

Zestawienie 

złożone 

przez 

odwołującego 

stanowiło 

wyselekcjonowanie  i  powielenie  informacji  zawartych  w  pozycjach  26  i  27  kosztorysu  dla 

branży  drogowej  złożonych  zarówno  przez  odwołującego  i  przystępującego,  przez  co  nie 

mogło udowodnić twierdzeń odwołującego.  

Dodatkowo Izba uznała, że przez  wyjaśnienia zawarte w piśmie z dnia  27 stycznia 2020 r. 

zamawiający nie doprowadził do niedopuszczalnych negocjacji z przystępującym w zakresie 

tego  zarzutu,  ponieważ  z  treści  oferty  przystępującego  nie  wynikało,  że  zakładał  on 

wytworzenie  mieszanki  na  miejscu  wbudowania,  a  całe  zagadnienie  wynikało  jedynie 

założeń odwołującego, które nie znalazły potwierdzenia. 

Tym samym Izba uznała, że należy oddalić zarzuty naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp oraz 

art.  87  ust.  1  Pzp  w  kontekście  zaoferowania  i  wyceny  przez  przystępującego  materiału 

niezgodnego z SIWZ w zakresie warstwy mrozoochronnej. 

Jeśli chodzi o zarzuty dotyczące pozycji 36 kosztorysu dla branży drogowej z oferty 

przystępującego, odnoszące się do zaoferowania i wyceny materiału niezgodnego z SIWZ w 

zakresie zbrojenia oraz uznania i poprawienia przez 

zamawiającego wskazanej w odwołaniu 

omyłki jako oczywistej omyłki pisarskiej, Izba stwierdziła, że należy je uwzględnić.  

W pierwszej kolejności Izba przyjęła, że ma miała znaczenia okoliczność, iż w przedmiarze 

opracowanym  przez  zamawiającego  nie  została  wymieniona  pozycja  dotycząca  wykonania 

fundamentu pod podnośnik. Zamawiający przez udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2 z dnia 

10 grudnia 2019 r. przesądził konieczność uwzględnienia ww. wymogu przez wykonawców. 

Zgodnie z  dość  ugruntowanym  orzecznictwem  Izby  odpowiedzi  na  pytania udzielane przez 

zamawiającego stanowią integralną część SIWZ (zob. wyrok z 11 czerwca 2018 r. sygn. akt 

KIO  929/18)

.  Przedmiotowe  stanowisko  koresponduje  także  z  wymogiem  zawartym  w 

cytowanym powyżej rozdziale XV

 ust. 8 SIWZ. 

Nie 

ulegało  także  wątpliwości,  że  przystępujący  w  sposób  niezgodny  z  SIWZ,  wskazał  w 

pozycji  36  kosztorysu  dla  branży  drogowej  średnicę  pręta  żebrowanego,  który  dotyczył 

zbrojenia  dla  fundamentu  pod  podnośnik.  Następnie  zamawiający  zgodnie  z  cytowaną 

powyżej  informacją  zawartą  w  piśmie  z  dnia  30  stycznia  2020  r.  poprawił  przedmiotową 

informację  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  1  Pzp,  kwalifikując  ją  jako  oczywistą  omyłkę 

pisarską.  

W ocenie Izby  zamawiający  w  sposób  nieuzasadniony  dokonał  ww.  poprawki. Izba  w  pełni 

przyjęła argumentację odwołującego w tej materii  w  związku z tym nie ma konieczności jej 

powielania. Dodatkowo warto wskazać, że sam zamawiający de facto przyznał się do błędu 

w  związku  z  poprawieniem  ww.  omyłki  jako  oczywistej  omyłki  pisarskiej.  Przy  czym 

zamawiający  nie  uwzględnił  postawionego  przez  odwołującego  zarzutu  naruszenia  art.  87 

ust.  2  pkt  1  Pzp  uznając,  że  co  prawda  poprawiona  omyłka  nie  kwalifikowała  się  do 

poprawienia w trybie przewidzianym w ww. przepisie, jednakże można ją poprawić jako inną 

omyłkę, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp.  

Zgodnie z treścią art. 192 ust. 7 Pzp Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były 

zawarte  w  odwołaniu  w  związku  z  tym,  Izba  nie  miała  podstaw  prawnych,  aby  rozpoznać 

zasadność lub nie ewentualnego zastosowania przez zamawiającego art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp 

w  tym  przypadku.  Ponadto  czynność  taka  nie  została  jeszcze  przez  zamawiającego 

dokonana.  

W  ocenie  Izby  zamawiający  podjął  się  realizacji  zupełnie  chybionej  strategii  procesowej 

uwzględniając z jednej strony odwołanie w części dotyczącej zarzutu naruszenia art. 91 ust. 

1  Pzp  oraz  przyznając  popełnienie  błędu  przy  zastosowaniu  art.  87  ust.  2  pkt  1  Pzp,  a  z 

drugiej  strony  nie  uwzględnił  postawionego  przez  odwołującego  zarzutu  naruszenia  art.  87 

ust.  2  pkt  1  Pzp  wnosząc  w  sposób  nieuzasadniony  o  odrzucenie  odwołania  w  części 

dotyczącej  tego  zarzutu,  jako  niedopuszczalnego  w  związku  z  brakiem  interesu  prawnego 

o

dwołującego. 

W  powyżej  wskazanych  okolicznościach  sprawy  Izba  nie  znalazła  podstaw  do  oddalenia 

zarzutu  naruszania  art.  87  ust.  2  pkt  1  Pzp 

i  mogła  rozpoznać  ten  zarzut  wyłącznie  przez 

pryzmat  dyspozycji  normy  prawnej  w  nim  zawartej.  Izba  nie  miała  żadnych  podstaw 

prawnych,  aby  uznać  w  przedmiotowym  postępowaniu  odwoławczym,  aby  błędne 

zasto

sowanie przez zamawiającego ww. przepisu mogło zostać w przyszłości sanowane lub 

konwalidowane  przez  rozszerzenie  okoliczności  dotyczących  przedmiotowego  zarzutu  na 

dyspozycje zawartą w przepisie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. 

W  tym  kontekście  irrelewantna  zupełnie  była  argumentacja  zamawiającego  i 

przystępującego  zmierzająca  do  twierdzenia,  że  zakres  zamówienia  zawarty  w  pozycji  36 

kosztorysu złożonego przez przystępującego nie ma znaczenia lub ma nieistotny charakter w 

kontekście  całego  zamówienia  lub  jego  poprawa  nie  spowoduje  istotnych  zmian  w  treści 

oferty  przystępującego.  Treść  art.  87  ust.  2  pkt  1  Pzp  nie  uzależnia  prawidłowości  jego 

zastosowania od powyższych okoliczności. Przesłanka do poprawienia oferty zawarta w art. 

87  ust.  2  pkt  3  Pzp  odnosi  się  do  kwestii  istotności  zmian  w  treści  oferty,  a  jak  wykazano 

powyżej  Izba  nie  mogła  na  tym  etapie  rozpoznać  zasadności  ewentualnego  zastosowania 

tego przepisu.  

Dowód  złożony  przez  odwołującego  w  zakresie  tego  zarzutu  tj.  informację  uwzględniającą 

wycenę  prętów  żebrowanych  z  odniesieniem  się  do  informacji  podanej  przez 

przystępującego w swoim kosztorysie, Izba potraktowała jako niewiele wnoszący do sprawy, 

gdyż  już  z  przekazanej  dokumentacji  i  wskazanych  powyżej  okoliczności  wynikała 

zasadność postawionych zarzutów. 

Tym  samym  Izba  uwzględniła  zarzuty  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  dotyczącego 

pozycji  36  kosztorysu  dla  branży  drogowej  z  oferty  przystępującego,  odnoszącego  się  do 

zaoferowania i wyceny materiału niezgodnego z SIWZ w zakresie zbrojenia oraz art. 87 ust. 

2  pkt  1  Pzp 

dotyczącego  poprawienia  jako  oczywistych  omyłek  pisarskich  w  ofercie 

przystępującego niezgodności treści oferty z treścią SIWZ. 

W  ocenie  Izby  nie  znalazł  potwierdzenia  zarzut  dotyczący  kosztorysu  ofertowego 

przystępującego  dla  branży  kanalizacyjnej,  odnoszący  się  do  zaoferowania  i  wyceny 

fundamentu bez zbrojenia stalowego.  

Jak  ustaliła Izba  z  opisu  pozycji  nr  51  i  53  kosztorysu dla branży  kanalizacyjnej  złożonego 

przez przystępującego wynikało, że płyty fundamentowe miały być  żelbetowe. Nie wymaga 

specjalistycznej  wiedzy  branżowej  stwierdzenie,  że  żelbet  w  największym  skrócie  to  po 

prostu  beton  zbrojony  stalą,  zatem  można  było  przyjąć,  że  przystępujący  przez  samo 

wskazanie opisanej pozycji zaproponował rozwiązanie zgodne z treścią SIWZ. 

W związku z tym Izba uznała, że należy oddalić zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w 

kontekście  zaoferowania  i  wyceny  przez  przystępującego  fundamentu  bez  zbrojenia 

stalowego. 

Izba  oddaliła  zarzut  naruszenia  art.  87  ust.  1  Pzp.  W  kontekście  tego  zarzutu  Izba 

ustaliła, że in concreto odwołujący postawił go jedynie w powiązaniu z zarzutem dotyczącym 

kosztorysu ofertowego przystępującego odnoszącym się do zaoferowania i wyceny materiału 

niezgodnego  z  SIWZ  w  zakresie  warstwy  mrozoochronnej.  Przedmioto

wa  okoliczność 

wynikała  w  ocenie  Izby  z  uzasadnienia  podanego  w  odwołaniu.  Okoliczności  pozostałych 

zarzutów podniesionych w uzasadnieniu odwołania nie odnosiły się do dyspozycji zawartej w 

art.  87  ust.  1  Pzp.  W  związku  z  tym,  że  zarzut  odnoszący  się  do  kosztorysu  ofertowego 

przystępującego  przez  zaoferowanie  i  wycenę  materiału  niezgodnego  z  SIWZ  w  zakresie 

warstwy  mrozoochronnej,  został  oddalony,  Izba  nie  znalazła  podstaw  do  uwzględnienia 

także zarzutu naruszenia art. 87 ust. 1 Pzp. 

Chybiony  okazał  się  także  zarzut  podniesiony  w  pkt  4  petitum  odwołania  dotyczący 

stawki  roboczogodziny  zaproponowanej  przez  przystępującego  w  kosztorysie  dla  branży 

drogowej.  

Jedynym  postanowieniem  SIWZ  odnoszącym  się do  minimalnego wynagrodzenia  za pracę 

albo minimalnej stawk

i godzinowej był przytoczony w ustaleniach ust. 6 zawarty w rozdziale 

XV.  Postanowienie  to  wskazywało  wyłącznie,  że  cena  oferty  musi  uwzględniać  powyższe 

wynagrodzenia albo stawkę.  

Nie sposób nie wskazać, że przyjęta przez przystępującego w kosztorysie ofertowym branży 

drogowej  stawka 

roboczogodziny  personelu  w  wysokości  20  zł  przewyższała  wysokość 

minimalnej stawki go

dzinowej wynoszącej w 2020 roku, tj. 17 zł. Ustalenie to w ocenie Izby 

należało uznać, za decydujące dla rozpoznania przedmiotowego zarzutu.  

Argumentacja przedstawiona w odwołaniu oraz przytoczone tam orzeczenia Izby wskazane 

na potwierdzenie naruszenie przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 1 Pzp, art. 89 ust. 1 pkt 

3 Pzp oraz art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp nie mogły mieć zastosowania w przedmiotowej sprawie 

ponieważ  dotyczyły  one  sytuacji,  w  których  zaproponowane  wynagrodzenie  o  prace  lub 

stawki roboczogodziny były niższe od wynagrodzenia i stawek minimalnych wynikających z 

aktów prawnych obowiązujących w danym czasie. Jak wskazano powyżej w okolicznościach 

przedmiotowego zarzutu 

nie doszło do takiej sytuacji. 

Przedmiotowego zarzutu nie potwierdził także dowód złożony przez odwołującego w postaci 

wyliczenia  minimalnej  kalkulacyjnej  stawki  wynagrodzenia  w  budownictwie  dla  robót 

budowlano-

montażowych  oraz  usług  w  zakresie  gospodarowania  nieruchomościami  w 

Polsce w 2020 r. W ocenie Izby odwołujący składając przedmiotowy dokument nie wykazał, 

że ma on zastosowanie do branży drogowej, a szczególnie do okoliczności przedmiotowego 

zamówienia.  Można  co  najwyżej  przyjąć,  że  przedmiotowy  dokument  miał  charakter 

generalny, który mógł stanowić dobry punkt wyjścia dla wykazania okoliczności, do których 

potwierdzenia dążył odwołujący. Natomiast nie można było go traktować jako wystarczający 

środek  do  udowodnienia  tak  daleko  idącego  zarzutu  jaki  podniósł  odwołujący  w  tym 

przypadku. 

Z powyżej wskazanych względów Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 89 ust 1 pkt 1 Pzp, art. 

89 ust 1 pkt 6 oraz 89 ust 1 pkt 3 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r uznk 

przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

przystępującego  pomimo,  że  była  ofertą  niezgodną  z 

ustawą, zawierała błędy w obliczeniu ceny, a ponadto jej złożenie stanowiło czyn nieuczciwej 

konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji 

W  zw

iązku  z  powyższym,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  Pzp,  orzeczono  jak 

w sentencji. Zgodnie bowie

m z treścią art. 192 ust. 2 Pzp, Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli 

stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ  lub może mieć istotny wpływ na 

wynik  po

stępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Potwierdzenie  zarzutów  wskazanych 

w 

odwołaniu powoduje, iż w przedmiotowym stanie faktycznym została wypełniona hipoteza 

normy  prawnej 

wyrażonej  w  art.  192  ust.  2  Pzp,  ponieważ  zamawiający  w  sposób 

nieprawidłowy dokonał wyboru najkorzystniejszej oferty w postępowaniu. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  tj. 

stosownie  do  wyniku  sprawy  oraz  zgodnie  z  §  3  pkt.  1  i  2  lit.  b  oraz  §  5  ust.  2  pkt.  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972),  zaliczając  na  poczet 

niniejszego  postępowania  odwoławczego  koszt  wpisu  od  odwołania  uiszczony  przez 

odwołującego  oraz  zasądzając  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz  wynagrodzenia 

pełnomocnika na podstawie rachunku złożonego przez odwołującego na rozprawie,. 

Ponadto mimo tego, iż część zarzutów postawionych w odwołaniu została oddalona, Izba nie 

znalazła  uzasadnienia  dla  częściowego  rozdzielenia  kosztów  pomiędzy  stronami,  gdyż  w 

ocenie  Izby  odwołanie  w  istotnym  i  kluczowym  dla  odwołującego  zakresie  dotyczącym 

odrzucenia oferty przystępującego zostało uwzględnione i tym samym główny cel wniesienia 

odwołania  został  przez  odwołującego  osiągnięty.  W  nawiązaniu  do  powyższego  warto 

zwrócić  uwagę  na  postanowienie  Sądu  Okręgowego  w  Koszalinie  z  21  maja  2019  o  sygn. 

akt  VII  Ca 208/19,  w  którym  stwierdzono,  że kwestią  istotną  dla orzeczenia  w  przedmiocie 

kosztów  jest  okoliczność,  czy  uwzględnienie  choćby  jednego  z  podniesionych  zarzutów, 

doprowadziło do unieważnienia czynności wyboru oferty i nakazania dokonania ponownego 

badania i oceny ofert. Taka sytuacja miała miejsce w przedmiotowej sprawie i dlatego należy 

stwierdzić, że odwołujący był stroną, która wygrała przedmiotowy spór w całości. 

Przewodniczący:      …………………………….