KIO 330/20 WYROK dnia 3 marca 2020 r.

Stan prawny na dzień: 21.04.2020

Sygn. akt: KIO 330/20 

WYROK 

 z dnia 3 marca 2020 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  

w składzie: 

Przewodniczący:      Bartosz Stankiewicz 

Protokolant:    

Klaudia Ceyrowska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2020 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  17  lutego  2020  r.  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Koncept  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie 

przy  ul.  Wodniaków  19  (03-992  Warszawa)  oraz  Zakład  Systemów 

Komputerowych ZSK Sp. z o.o. 

z siedzibą w Krakowie przy ul. dr. Józefa Babińskiego 62A 

393  Kraków)  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  –  Instytut  Chemii 

Bioorganicznej  Polskiej  Akademii  Nauk  Poznańskie  Centrum  Superkomputerowo-

Sieciowe 

z siedzibą w Poznaniu przy ul. Jana Pawła II 10 (61-139 Poznań) 

przy udziale wykonawcy Integrale IT Sp. z o.o. 

z siedzibą w Poznaniu przy ul. Św. Michał 43 

119  Poznań),  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

z

amawiającego  

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie; 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  Koncept  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Zakład  Systemów 

Komputerowych ZSK Sp. z o.o. 

z siedzibą w Krakowie i: 

2.1. zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez ww.  wykonawców tytułem wpisu od 

odwołania; 

2.2. zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Koncept 

Sp. z o.o. 

z siedzibą w Warszawie oraz Zakład Systemów Komputerowych ZSK Sp. z o.o. 

z siedzibą w Krakowie na rzecz wykonawcy – Integrale IT Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu, 

będącego  uczestnikiem  postępowania  odwoławczego,  który  przystąpił  po  stronie 

zamawiającego  i  wniósł  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w 


odwołaniu  w  całości,  kwotę  w wysokości  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset 

złotych zero groszy) stanowiącą koszty poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  u

stawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019 r.,  poz.  1843)  na niniejszy  wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Poznaniu.  

Przewodniczący:      ……………………………. 


Sygn. akt: KIO 330/20 

U z a s a d n i e n i e 

Instytut  Chemii  Bioorganicznej  Polskiej  Akademii  Nauk  Poznańskie  Centrum 

Superkomputerowo-

Sieciowe z siedzibą w Poznaniu zwany dalej: „zamawiającym”, prowadzi 

w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, na 

podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  

(t.j.  -  Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843) 

zwanej  dalej:  „Pzp”,  pn.:  Sukcesywna  dostawa  do 

ośrodków  komputerów  dużej  mocy  i  jednostek  miejskich  sieci  komputerowych  systemu 

obliczeniowego  i  systemu  składowania  danych  wraz  z  instalacją  i  integracją  (nr  PN 

, zwane dalej „postępowaniem”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 10 

października 2019 r., pod numerem 2019/S 196-475564.  

Szacunkowa  wartość  zamówienia,  którego  przedmiotem  są  dostawy,  jest  niższa  od 

kwot wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.  

W  dniu  17  lutego  2020  r.  wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia:  Koncept  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Zakład  Systemów 

Komputerowych ZSK Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie (zwani dalej: „odwołującym”) wnieśli 

odwołanie  w  związku  z  oceną  uzasadnienia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  Integrale  IT  Sp.  z 

o.o.,  a  w  konsekwencji  zaniechanie  udostępnienia  odwołującemu  dokumentów  i  informacji 

składających  się  na  ofertę  wykonawcy  Integrale  IT  Sp.  z  o.o.  pomimo,  że  wykonawca  nie 

wy

kazał, że stanowią one tajemnicę przedsiębiorstwa.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1)  art. 

8  ust.  3  Pzp  przez  wadliwą  ocenę  uzasadnienia  tajemnicy  przedsiębiorstwa 

wykonawcy Integrale IT Sp.  z o.o., a w konsekwencji wadl

iwe ustalenie, że wykonawca 

ten wykazał, iż zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa; 

2)  art. 

8 ust. 1 oraz art. 96 ust. 3a Pzp przez zaniechanie udostępnienia całości treści oferty 

złożonej przez wykonawcę Integrale IT Sp. z o.o. 

W  związku  z  podniesionymi  zarzutami  odwołujący  wniósł  o  nakazanie 

zamawiającemu:  

powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert  w  zakresie  oceny  zasadności  zastrzeżenia 

części oferty Integrale IT Sp. z o.o. jako stanowiącej tajemnicę przedsiębiorstwa; 

- odtajnienie 

i udostępnienie odwołującemu: 

a) całości opisu technicznego stanowiącego załącznik nr 1 do oferty Integrale IT Sp. z o.o.; 


b)  schematu  sieci  komunikacyjnych  i  zarządzającej  klastra  obliczeniowego  stanowiącego 

załącznik nr 2 do oferty; 

c) schematu systemu z

asilania klastra, stanowiącego załącznik nr 3 do oferty; 

d) schematu systemu chłodzenia klastra, stanowiącego załącznik nr 4 do oferty. 

Odwołujący wskazał, że posiada interes we wniesieniu odwołania, gdyż jako jedyny 

poza Integrale IT Sp. z o.o. złożył ofertę w postępowaniu przez co ma prawo do dokonania 

oceny prawidłowości działań zamawiającego w zakresie oceny oferty tego wykonawcy, a bez 

udostępnienia  mu  bezprawnie  zastrzeżonej  treści  oferty  prawo  to jest  istotnie  ograniczone. 

Odwołujący  dodał,  że  na  dzień  wniesienia  odwołania  zamawiający  nie  dokonał  czynności 

wyboru oferty najkorzystniejszej, a odrzucenie jego oferty jest nieprawomocne. 

W oparciu o treść odtajnionego uzasadnienia tajemnicy przedsiębiorstwa wykonawcy 

Integrale IT Sp. z o.o. 

odwołujący stwierdził, że wykonawca ten nie wykazał, że zastrzeżone 

informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 

kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U. z 2019 poz. 1010). W ocenie 

odwołującego wykonawca ten nie wykazał zaistnienia żadnej z wymienionych w art. 11 ust. 2 

ww.  ustawy  przesłanek  warunkujących  kwalifikowanie  zastrzeżonych  informacji  jako 

stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, tj. nie wykazał, że: 

posiadają one wartość gospodarczą, 

jako  całość  lub  w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich  elementów  nie  są  powszechnie 

znane  osobom  zwykle zajmującym  się tym rodzajem  informacji  albo  nie  są łatwo dostępne 

dla takich osób, 

podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności. 

Jeśli chodzi o pierwszą z wymienionych powyżej przesłanek odwołujący wskazał, że w treści 

uzasadnienia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  wykonawca  Integrale  IT  Sp.  z  o.o.  wyjaśnił,  że 

wartość  gospodarcza  zastrzeżonych  informacji  wynika  z  unikalności  oferowanego  systemu 

obliczeniowego  oraz  systemu  składowania  danych,  a  unikalność  tę  ww.  wykonawca 

uzasadni

ł następującymi okolicznościami: 

System chłodzenia obiegiem zamkniętym jest rozwiązaniem innowacyjnym i unikatowym na 

skalę  światową,  przygotowanym  przez  producenta  rozwiązania  wyłącznie  na  potrzeby 

niniejszego projektu

Użycie  procesorów  Cascadelake  firmy  Intel  w  systemie  obliczeniowym  HPC.  Jest  to 

innowacyjne rozwiązanie, które ma konkurować z platformą AMD Rome

Użycie systemu chłodzenia wodą dla serwerów wyposażonych w GPU

Instalacje RACKów produkcji Huawei chłodzonych wodą o odzysku energii powyżej 95%


Odwołujący  zauważył,  że  poza  powyższymi,  ogólnymi  i  lakonicznymi  stwierdzeniami 

dotyczącymi unikalności systemu  wykonawca Integrale IT Sp. z o.o. nie przedstawił żadnej 

argumentacji, ani dowodów, które tę unikalność by potwierdzały. Tego rodzaju argumentacja 

jest niewystarczająca do uznania, że Niewystarczające w ocenie Izby jest powołanie się na 

akapit  uzasadnienia  zastrzeżenia  rozpoczynający  się  od  słów  „na  unikalność  oferowanego 

systemu  wpływ  mają  poniżej  opisane  elementy  Przystępujący  jedynie  wskazuje  na 

unikalność  przyjętego  rozwiązania  -  nie  wykazując  jednocześnie  wartości  gospodarczej  - 

kluczowej przesłanki uzasadniającej zastrzeżenie jako tajemnicy przedsiębiorstwa przyjętych 

przez siebie rozwiązań

Odnosząc się do drugiej przesłanki wskazanej powyżej odwołujący wyjaśnił, że w oparciu o 

treść odtajnionego uzasadnienia tajemnicy przedsiębiorstwa należy stwierdzić, iż Integrale IT 

Sp.  z o.o. 

nie wykazała również, że zastrzeżone informacje jako całość lub w szczególnym 

zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym 

się  tym  rodzajem  informacji  albo  nie  są  łatwo  dostępne  dla  takich  osób.  Argumentacja 

przedstawiona  w  tym  zakresie 

była  –  zdaniem  odwołującego  –  lakoniczna,  niepoparta 

żadnymi  dowodami  i  ograniczała  się  jedynie  do  gołosłownego  stwierdzenia:  Należy 

zaznaczyć,  że  wszystkie  utajnione  w  ofercie  informacje  nigdy  nie  były  i  nie  są  jako  całość 

udostępniane do wiadomości publicznej i jako całość nie są znane ogółowi, są one tajemnicą 

dla podmiotów trzecich i wola ta dla innych osób jest rozpoznawalna

W ocenie odwołującego  wykonawca  Integrale IT Sp.  z  o.o.  nie wykazał  również  ostatniej  z 

p

rzesłanek warunkujących skuteczne zastrzeżenie informacji tj. nie wykazał, że podjął, przy 

zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności. Odwołujący 

wskazał, że ww. wykonawca stwierdzając, iż stosuje rygorystyczną politykę bezpieczeństwa 

informacji  nie  przedstawił  treści  tego  dokumentu.  Brak  jest  choćby  przykładowych  umów  o 

pracę z pracownikami, a treść przedstawionej jednej umowy zlecenia jedynie ogólnie może 

być  powiązana  z  zapewnieniem  dotyczącym  stosowania  w  firmie  rygorystycznej  polityki 

bezpieczeństwa. 

Ponadto odwołujący stwierdził, że analogicznie należy się odnieść do przedstawionej umowy 

o  zachowaniu  poufności  z  Huawei.  Odwołujący  dodał  przy  tym,  że  umowa  ta  nie  dotyczy 

informacji,  które  znane  są  publicznie.  Tymczasem,  produkty  tego  podmiotu  w  zakresie 

niezbędnym do wykonania przedmiotu zamówienia są publicznie dostępne

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił 

wykonawca Integrale IT Sp. z o.o. 

z siedzibą w Poznaniu zwany dalej: „przystępującym”.  

Zamawiający nie złożył odpowiedzi na odwołanie w formie pisemnej. 


Przystępujący na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron złożył pismo procesowe, w 

którym wniósł o oddalenie odwołania w całości. 

W pierwszej kolejności przystępujący wniósł o oddalenie odwołania z uwagi na brak 

wpływu  zaniechania  czynności  na  wynik  postępowania  oraz  brak  wykazania  interesu  i 

szkody przez odwołującego.  

Na poparcie swojego wniosku przystępujący przytoczył fragmenty orzeczeń Izby z 20 lutego 

2018 r. sygn. akt 228/18, 12 maja 2017 r. sygn. akt KIO 542/17, 17 stycznia 2020 r. sygn. akt 

KIO 2667/19 oraz 12 września 2019 r. sygn. akt KIO 1649/19. 

Ponadto  zwrócił  uwagę,  że  zamawiający  w  dniu  3  stycznia  2020  r.  poinformował 

odwołującego  o  odrzuceniu  jego  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp.  Następnie 

wyrokiem  z  dnia  30  stycznia  2020  r.  (sygn.  akt  KIO  71/20)  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

oddaliła odwołanie odwołującego w zakresie naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 

pkt  2  Pzp,  zatem  w  chwili  obecnej,  odwołujący  nie  może  uzyskać  zamówienia  objętego 

niniejszym  postępowaniem.  W  niniejszej  sprawie  odwołujący  wniósł  odwołanie  na 

zaniechanie  przez  zamawiającego  czynności  odtajnienia  części  oferty  przystępującego. 

Jednocześnie,  odwołanie  nie  jest  nakierowane  na  odrzucenia  oferty  przystępującego  lub 

zmianę  wyniku  postępowania,  zatem  nawet  uwzględnienie  odwołania  nie  zmieni  wyniku 

postępowania  i  nie  przybliży  odwołującego  do  uzyskania  zamówienia.  W  takiej  sytuacji,  w 

ocenie  przystępujacego  uwzględnienie  odwołania  nie  będzie  miało  wypływ  na  wynik 

postępowania  i  w  konsekwencji  winno  być  oddalone  na  podstawie  art.  192  ust.  2  Pzp, 

analogicznie, jak w sprawie sygn. akt KIO 2667/19. 

Następnie przystępujący wskazał, że odwołujący nie dąży ani do uzyskania zamówienia, ani 

do uniew

ażnienia postępowania, to w konsekwencji odwołujący nie wykazał w odwołaniu, iż 

naruszenie  przepisów  Pzp  przez  zamawiającego  narusza  jego  interes  polegający  na 

uzyskaniu zamówienia i że odwołujący w związku z tym może ponieść szkodę. Zgodnie zaś 

z art. 179 

ust. 1 Pzp, środki ochrony prawnej przysługują wykonawcy tylko wówczas, jeżeli 

ma  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  tj.  może  zamówienie  uzyskać  po  wyeliminowaniu 

czynności zamawiającego niezgodnej z przepisami Pzp oraz może ponieść szkodę w wyniku 

działań  zamawiającego.  W  ocenie  przystępującego,  odwołujący  w  swoim  odwołaniu  nie 

wykazał możliwości uzyskania przez niego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody i 

w konsekwencji odwołanie winno być z tej przyczyny oddalone 

Następnie  przystępujący  wniósł  o  oddalenie  odwołania  w  zakresie  zarzutów 

dotyczących nieujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa przystępującego. 

W tym zakresie przystępujący stwierdził, że nie zgadza się z twierdzeniami odwołującego, iż 

nie  wykazał,  że  zastrzeżone  przez  niego  informacji,  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa,  nie 

spełniają  przesłanek  wskazanych  w  art.  11  ust.  2  u.z.n.k.  Przystępujący  stanął  na 


stanowisku,  że  zastrzeżone  informacje  obejmują  dane  o  konfiguracji  i  doborze  sprzętu 

informatycznego  przez  przystępującego  w  unikalny  sposób,  który  daje  mu  przewagę 

konkurencyjną  wobec  innych  wykonawców.  Jak  podniósł  przystępujący  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  w  wyroku  z  dnia  18  listopada  2015  r.  (sygn.  akt  KIO  2301/15  i  2302/15) 

wskazała,  że  w  przypadku  doboru  przez  wykonawców  sprzętu  informatycznego  i 

oprogramowania  do  konkretnego  zamówienia,  który  to  dobór  wymaga  od  wykonawców 

nawiązania  współpracy  z  określonymi  dostawcami  sprzętu  oraz  doboru  odpowiedniego 

najbardziej  efektywnego  sprzętu,  informacje  w  tym  zakresie  mogą  stanowić  informacje 

technicz

ne oraz organizacyjne i posiadają wartość gospodarczą. 

Następnie przystępujący wyjaśnił, że w uzasadnieniu zastrzeżenia informacji, jako tajemnica 

przedsiębiorstwa nie tylko wytłumaczył i wykazał, dlaczego zastrzeżone informacje, jako cały 

zbiór danych stanowią dla niego informacje techniczne i organizacyjne posiadające wartość 

gospodarczą,  ale  wskazał  także  konkretne  elementy  systemu,  które  świadczą  o  tej 

unikalności  rozwiązania.  Opis  tych  rozwiązań  oczywiście  zajmuje  więcej  niż  skrócone 

wskazanie  na  te  ro

związania  ujęte  w  uzasadnieniu  zastrzeżenia  informacji  jako  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  tj.  opis  systemu  chłodzenia,  procesorów  Cascadelake  oraz  Racków  firmy 

Huawei. Wartość gospodarcza zastrzeżonych informacji przejawia się w tym, jak wskazał w 

uzasadnieni

u  przystępujący,  że  jedynie  przystępujący  posiada  wiedzę  o  najbardziej 

efektywnym  doborze  komponentów  składających  się  na  całość  zamówienia  objętego 

postępowaniem  i  ma  możliwość  oferowania  sprzętu  w  takiej  konfiguracji  i  w  ten  sposób 

rozwijania swojej dzia

łalności. W tym zakresie przywołał treść wyroku z 12 września 2019 r. 

sygn. akt KIO 1649/19. 

W ocenie przystępującego wykazał on i uzasadnił w złożonym wraz z ofertą uzasadnieniem 

zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa,  że  właśnie  dobór  sprzętu  w  unikalny  sposób  jest 

informacją, która ma dla niego wartość gospodarczą i pozwala mu konkurować na rynku, a 

unikalny  dobór  sprzętu,  w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich  elementów  nie  jest 

powszechnie  znany 

–  sam  odwołujący  nie  zna  sposobu  doboru  sprzętu  przez 

p

rzystępującego. 

Ponadto 

przystępujący wskazał, że informacje zastrzeżone, jako tajemnica przedsiębiorstwa 

nie zostały ujawnione podmiotom trzecim oraz że podjął czynności w celu zachowania tych 

informacji  w  poufności,  przedkładając  w  tym  celu  kopie  przykładowej  umowy  z  klauzulą 

poufności oraz kopię umowy z dostawcą sprzętu IT. 

Zamawiający  na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  w  pierwszej  kolejność 

wniósł o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust 2 pkt 2, 3 i 4 Pzp, a następnie po 

nieuwzględnieniu przez Izbę, przedmiotowego wniosku oświadczył, że uwzględnia w całości 

zarzuty odwołania. 


Przystępujący  przed  zamknięciem  posiedzenia  niejawnego  z  udziałem  stron  wniósł 

sprzeciw  co  do  uwzględnienia  w  całości  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu  przez 

zama

wiającego. 

Wobec  tego  dla  porządku  należy  stwierdzić,  że  zamawiający  uwzględnił  w  całości  zarzuty 

przedstawione  w  odwołaniu,  lecz  odwołanie  zostało  rozpoznane  wskutek  wniesienia 

sprzeciwu  przez  przystępującego.  W  związku  z  tym  spór  przed  Izbą  toczył  się  miedzy 

odwołującym a wnoszącym sprzeciw przystępującym. 

Na  podstawie  dokument

acji  przedmiotowego  postępowania,  dowodów  złożonych  na 

rozprawie  przez  odwołującego  i  przysypującego  oraz  biorąc  pod  uwagę  stanowiska 

stron i uczestnika 

postępowania, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek ustawowych 

wynikających z art. 189 ust. 2 Pzp skutkujących odrzuceniem  odwołania. Tym samym Izba 

nie  uwzględniła  wniosku  zamawiającego  oraz  spójnego  z  nim  wniosku  przystępujacego  o 

odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust 2 pkt 2, 3 i 4 Pzp. 

Zgodnie z art. 189 ust. 2 pkt 2 Pzp 

Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że zostało ono 

wniesione  przez  podmiot  nieuprawniony.  Przedmiotową  przesłankę  należy  łączyć  z 

przypadkami,  w których odwołanie zostało  wniesione przez  podmiot  niebędący  wykonawcą 

w  rozumieniu  art.  2  pkt  11  Pzp,  jest  niewłaściwie  reprezentowany  lub  odwołanie  zostało 

wniesione jedynie we własnym imieniu lub bez umocowania pozostałych wykonawców, choć 

odwołujący  jest  wykonawcą  działającym  w  ramach  konsorcjum.  W  ocenie  Izby  żadna  w 

powyżej  wskazanych  sytuacji  nie  wystąpiła.  Co  prawda  oferta  odwołującego  została 

odrzucona, a odwołanie wniesione przez odwołującego w sprawie uznania tej czynności za 

be

zzasadną zostało przez Izbę oddalone (wyrok z 30 stycznia 2020 r. sygn. akt KIO 71/20), 

to  nie  można  przyjąć,  że  odwołujący  utracił  status  wykonawcy  w  postępowaniu.  Od  ww. 

wyroku 

przysługuje skarga do właściwego sądu okręgowego i dopiero orzeczenie tego sądu 

będzie miało  wpływ  na  status  odwołującego  jako wykonawcy  w  postepowaniu.  Na moment 

rozpoznania sprawy 

nie można było uznać, iż odwołujący był podmiotem nieuprawnionym do 

wniesienia odwołania szczególnie, że odwołujący oświadczył na posiedzeniu niejawnym, że 

do dnia posiedzenia nie otrzymał odpisu uzasadnienia orzeczenia w sprawie KIO 71/20 oraz 

zadeklarował zaskarżenie tego orzeczenia. 

Na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3 Pzp Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że odwołanie 

zostało  wniesione po  upływie terminu  określonego w  ustawie.  Na  wstępie należy  wskazać, 

że  przystępujący  pierwotnie  zastrzegł  jako  objęte  tajemnicą  przedsiębiorstwa  wyjaśnienie 

tego  zastrzeżenia  wraz  z  załącznikami  oraz  załączniki  nr  1-4  do  treści  oferty.  W  sprawie 


oznaczonej  sygn. 

akt  KIO  2691/19  odwołanie  pierwotnie  dotyczyło  wszystkich  ww. 

dokumentów,  niemniej  na  posiedzeniu  niejawnym  odwołujący  cofnął  zarzuty  dotyczące 

załączników nr 1-4 do treści oferty i co do meritum wyrok w sprawie o sygn. akt KIO 2691/19 

dotyczył wyłącznie zastrzeżenia uzasadnienia tajemnicy przedsiębiorstwa. Opisana strategia 

procesowa  w  ocenie  Izby  nie  pozbawiła  odwołującego  możliwości  kwestionowania 

zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  dla  załączników  nr  1-4  do  treści  oferty 

przystępującego na obecnym etapie. W przedmiotowej sprawie należy zdaniem Izby zwrócić 

uwagę  na  specyfikę  okoliczności  faktycznych,  a  także  prawnych.  Otóż  przystępujący 

zastrzegł  jako  objęte  tajemnicą  przedsiębiorstwa  także  uzasadnienie  zastrzeżenia. 

Uzasadnienie  zastrzeżenia  ma  kluczowe  znaczenie  dla  oceny  jego  prawidłowości  i 

wykonawcy  podejmując  decyzję  odnośnie  wniesienia  środka  ochrony  prawnej  wobec 

zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  dla  dokumentów  złożonych  przez  konkurenta 

powin

ni  w  pierwszej  kolejności  dążyć  do  zapoznania  się  z  tym  uzasadnieniem,  aby  móc 

odnieść  się  do  przesłanek  prawidłowości  takiego  zastrzeżenia  zawartych  w  art.  11  ust.  2 

u.z.n.k.  Tym 

samym  w  ocenie  Izby  wykonawcy  w  przypadku  zastrzeżenia  jako  objętych 

tajemnicą przedsiębiorstwa dokumentów jak i samego uzasadnienia zastrzeżenia nie muszą 

od  razu  wnosić  o  odtajnienie  wszystkich  zastrzeżonych  dokumentów  i  mogą  skupić  się  w 

pierwszej  kolejności  na  uzasadnieniu  tak,  aby  odpowiednio  przygotować  się  do  dalszych 

działań procesowych. 

Stosownie  do  treści  art.  189  ust.  2  pkt  4  Pzp  Izba  odrzuca  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi,  że 

odwołujący  powołuje  się  wyłącznie  na  te  same  okoliczności,  które  były  przedmiotem 

rozstrzygnięcia  przez  Izbę  w  sprawie  innego  odwołania  dotyczącego  tego  samego 

postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się. W przedmiotowej sprawie 

odwołanie co do meritum dotyczyło innych okoliczności niż orzeczenie w sprawie oznaczonej 

sygn.  akt  KIO  2691/19.  W  tamtej  sprawie  jak  wskazano  powyżej  Izba  merytorycznie 

rozpoznała  wyłącznie  zarzuty  w  zakresie  samego  uzasadnienia  zastrzeżenia  tajemnicy 

przedsiębiorstwa,  ponieważ  w  pozostałym  zakresie  tamto  odwołanie  zostało  przez 

odwołującego  cofnięte,  zatem  Izba  nie  miała  podstaw  prawnych  do  ich  rozpoznania  na 

tamtym  etapie.  Przedmiotowe  odwołania  jest  oczywiście  konsekwencją  uwzględnienia 

odwołania w sprawie o sygn. akt KIO 2691/19 natomiast nie można stwierdzić, że przedmiot 

rozstrzygania w obu sprawach (sprawie KIO 2691/19 oraz przedmiotowej) jest tożsamy. 

W dalszej kolejności Izba ustaliła, że odwołujący spełnia określone w art. 179 ust. 1 

Pzp  przesłanki  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  tj.  ma  interes  w  uzyskaniu 

zamówienia,  a  naruszenie  przez  zamawiającego  przepisów  Pzp  może  spowodować 

poniesienie przez niego 

szkody polegającej na utracie możliwości uzyskania zamówienia. W 

związku  z  tym  Izba  nie  uwzględniła  wniosku  przystępującego  zawartego  w  jego  piśmie 


procesowym o oddalenie odwołania z uwagi na brak wpływu zaniechania czynności na wynik 

postępowania oraz brak wykazania interesu i szkody przez odwołującego.  

Jak  wskazano  powyżej  nie  można  uznać,  że  odwołujący  stracił  status  wykonawcy  w 

postępowaniu  i  w  dalszym  ciągu  jest  zainteresowany  udziałem  w  nim.  W  przedmiotowej 

sprawie  Izba 

stwierdziła,  iż  nie  można  odmówić  odwołującemu  posiadania  interesu  w 

uzyskaniu zamówienia, w sytuacji gdy jego oferta nie została jeszcze ostatecznie odrzucona.  

Izba  uznała  przy  tym,  że  w  niniejszym  stanie  faktycznym  znajdzie  zastosowanie  pojęcie 

„danego zamówienia” sformułowane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: 

TSUE) na gruncie orzeczenia z dnia 11 maja 2017 r. w sprawie C-131/16 Archus et Gama

W  przedmiotowym  orzeczeniu  TSUE  wskazał,  że  pojęcie  „danego  zamówienia”  może  w 

danym  razie  dotyczyć  ewentualnego  wszczęcia  nowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  podkreślając  jednocześnie  okoliczności  faktyczne  i  prawne  w 

jakich  zdefiniował  to  pojęcie,  a  które  są  analogiczne  do  zaistniałych  na  gruncie  niniejszej 

sprawy.  Orzeczenie  to  zostało  wydane  w  sytuacji,  gdy  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia publicznego złożono dwie oferty, a instytucja zamawiająca wydała jednocześnie 

dwie  decyzje,  odpowiednio,  o  odrzuceniu  oferty  jednego  z  oferentów  i  o  udzieleniu 

zamówienia drugiemu, wówczas TSUE  uznał,  iż  odrzucony  oferent, który  zaskarżył  obie te 

decyzje,  powinien  mieć  możliwość  żądania  wykluczenia  oferty  wygrywającego  oferenta  i  w 

związku  z  taką  sytuacją  zdefiniował  pojęcie  „danego  zamówienia”.  Szeroką  wykładnię 

interesu  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  TSUE  przyjął  również  w  wyrokach  wydanych  w 

sprawach C-100/12 Fastweb (wyrok z dnia 4 lipca 2013 r.) oraz C-689/13 PFE (wyrok z dnia 

5  kwietnia  2016  r.)  dotyczących  zasad  rozpatrywania  odwołań  wzajemnych,  jednakże 

każdorazowo orzeczenia te dotyczyły podmiotów, wobec których decyzja o wykluczeniu lub 

odrzuceniu nie była ostateczna – różnicę tę podkreślił TSUE w motywie 33 wyroku z dnia 21 

grudnia  2016  r.  w  sprawie  C-355/15 

Technische  Gebäudebetreuung i  Caverion  Österreich

Zamawiający  co  prawda  w  postępowaniu  nie  dokonał  jeszcze  wyboru  najkorzystniejszej 

oferty, natomiast należy przyjąć, że przedmiotowe odwołanie wpisuje się w pojęcie „danego 

zamówienia”  wynikające  z  ww.  orzeczeń  TSUE,  gdyż  do  momentu  ostatecznego 

potwierdzenia  odrzucenia  oferty  odwołującego,  będzie  on  mógł  korzystać  ze  statusu 

wykonawcy  w  postępowaniu  i  dążyć  w  skrajnej  sytuacji  nawet  do  unieważnienia 

postępowania. 

Wobec spełnienia przesłanek określonych w art. 185 ust. 2 i 3 Pzp, Izba dopuściła do 

udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  po  stronie  zamawiającego,  jako  uczestnika 

wykonawc

ę  –  Integrale  IT  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Poznaniu  (zwanego  dalej  nadal: 

„przystępującym”).  


Izba dopuściła w przedmiotowej sprawie dowody z: 

1)  dokumentacji przekazanej w postaci elektronicznej zapisanej na 

płycie CD, przesłanej do 

akt  sprawy  w  dniu  24  lutego  2020 

r.  przez  zamawiającego,  w  tym  w  szczególności  z 

treści: 

ogłoszenia o zamówieniu;  

SIWZ wraz z załącznikami; 

oferty złożonej przez przystępującego wraz z załącznikami; 

wyjaśnień  w  zakresie  tajemnicy  przedsiębiorstwa  z  dnia  16  listopada  2019  r.  złożonych 

przez przystępującego wraz z załącznikami; 

pisma  zamawiającego  z  dnia  6  lutego  2020  r.  w  sprawie  odtajnienia  uzasadnienia  do 

zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa przez przystępującego; 

złożonych na rozprawie przez odwołującego: 

- wydru

ku zrzutu ekranu dotyczącego generatora topologii Mellanox Inifniyband; 

wydruku  informacji  zawartej  na  stronie  internetowej  zamawiającego  pt.  „Iceotope serwery 

chłodzone wodą”; 

wydruku informacji od producenta Huawei na temat rozwiązania systemów obliczeniowych 

o wysokiej wydajności; 

informacji  użytkownika  produktu  Huawei  na  temat  systemu  chłodzenia  cieczą 

przeznaczanego dla serwerów wysokiej gęstości; 

wydruku  ze  strony  internetowej  hosting.journalist.com  stanowiącego  informacje  na  temat 

wprowadzani

a  przez  Huawei  nowych  serwerów  (informacja  z  2014  r.  z  tłumaczeniem  na  j. 

polski); 

wydruku toplisty 500 serwerów z listopada 2019 r. z tłumaczeniem na język polski; 

złożonych na rozprawie przez przystępującego: 

dokumentu  zastrzeżonego  jako  zawierający  tajemnice  przedsiębiorstwa  (nie  został 

doręczony odwołującemu; 

wydruku  informacji  ze  strony  Komisji  Europejskiej  z  czerwca  2019  r.,  dotyczącej 

planowanego  wszczęcia  procedur  przetargowych  o  przedmiocie  zamówienia  podobnym  do 

przedmiotowego postępowania; 

wydruku  informacji  sporządzonej  przez  organizację  Ashrae  (wybrane  fragmenty  tej 

informacji zostały przedstawione w tłumaczeniu na język polski). 

I

zba ustaliła co następuje 

W  dniu  6  grudnia 

2019  r.  miało  miejsce  otwarcie  ofert  w  postępowaniu,  w  którym  poza 

odwołującym ofertę złożył wyłącznie przystępujący. 


W  dniu  16  grudnia  2019  r. 

odwołujący  wystąpił  do  zamawiającego  z  wnioskiem  o 

udostępnienie  oferty  złożonej  przez  przystępującego.  W  odpowiedzi  na  ten  wniosek, 

zamawiający  pismem  z  dnia  19  grudnia  2019  r.  udostępnił  odwołującemu  ofertę  ww. 

wykonawcy z wyłączeniem: 

uzasadnienia tajemnicy przedsiębiorstwa (wraz z załącznikami); 

załącznika nr 1 do oferty -- Opis techniczny, od punktu 1 do 3 włącznie; 

załącznika nr 2 do oferty - Schemat sieci komunikacyjnych i zarządzającej klastra; 

załącznika nr 3 do oferty - Schemat systemu zasilania klastra; 

załącznika nr 4 do oferty - Schemat systemu chłodzenia klastra. 

Na  zaniechanie  udostępnienia  ww.  dokumentów,  w  dniu  30  grudnia  2019  r.  odwołujący 

wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. W trakcie posiedzenia w sprawie 

tego  odwołania  (sygn.  akt  KIO  2691/19)  odwołujący  cofnął  zarzuty  dotyczące  zaniechania 

udostępnienia załączników nr 1-4. 

Wyrokiem  z  dnia  16  stycznia  2020  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO 

2691/19 Izba  uwzględniła 

odwołanie złożone przez odwołującego i nakazała zamawiającemu odtajnienie uzasadnienia 

tajemnicy przedsiębiorstwa przystępującego wraz z załącznikami. 

Pismem z dnia 6 lutego 2020 r. z

amawiający poinformował odwołującego o odtajnieniu ww. 

dokumentów. 

Treść przepisów dotyczących zarzutów:  

-  art.  8  ust.  3 

–  Nie  ujawnia  się  informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w 

rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji,  jeżeli  wykonawca,  nie  później 

niż  w  terminie  składania  ofert  lub  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu, 

zastrzegł,  że  nie  mogą  być  one  udostępniane  oraz  wykazał,  iż  zastrzeżone  informacje 

stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Wykonawca  nie  może  zastrzec  informacji,  o  których 

mowa w art. 86 ust. 

4. Przepis stosuje się odpowiednio do konkursu

- art. 8 ust. 1 Pzp 

– Postępowanie o udzielenie zamówienia jest jawne; 

-  art.  96a  ust.  3a  Pzp 

–  Zasada  jawności,  o  której  mowa  w  ust.  3,  ma  zastosowanie  do 

wszystkich  danych  osobowych,  z  wyjątkiem  danych,  o  których  mowa  w  art.  9  ust.  1 

rozporządzenia  2016/679,  zebranych  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego lub konkursu. Ograniczenia zasady jawności, o których mowa w art. 8 ust. 3–5, 

stosuje się odpowiednio

Izba zważyła co następuje. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron 

i  uczestnika  postępowania  odwoławczego  Izba  uznała,  że  odwołanie  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 


Na wstępie należy wyjaśnić, że od dnia 4 września 2018 r., z powodu transpozycji do 

prawa  polskiego  dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE)  2016/943  z  8  czerwca 

2016  r.  w  sprawie  ochrony  niejawnego  know

–how  i  niejawnych  informacji  handlowych 

(tajemnic  przedsiębiorstwa)  przed  ich  bezprawnym  pozyskiwaniem,  wykorzystaniem  i 

ujawnianiem, 

weszła  w  życie  ustawa  z  5  lipca  2018  r.  o  zmianie  ustawy  o zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.U.  z  2018  r.,  poz.  1637), 

zmieniająca uregulowania dotyczące tajemnicy przedsiębiorstwa.  

W  nawiązaniu  do  powyższego  należy  wskazać,  że  ustawodawca  nie  zdecydował  się  na 

radykalne  zmiany  co  do  uregulowania  tajemnicy  przedsiębiorstwa  –  również  aktualnie 

zastrzeżenie przez  wykonawcę określonych informacji, jako tajemnicy,  wymaga wykazania, 

że  kumulatywnie  zostały  spełnione  wszystkie  trzy  zawarte  w definicji  tajemnicy 

przedsiębiorstwa przesłanki:  

– w postaci materialnej, czyli:  

zastrzeżenie 

dotyczy 

informacji 

określonym 

charakterze, 

tj. technicznym, 

technologicznym,  organizacyjnym  przedsiębiorstwa  lub  stanowiących  inne  informacje 

po

siadające wartość gospodarczą;  

zastrzeżone  informacje  jako  całość,  lub  w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich 

elementów,  nie  są  powszechnie  znane  osobom  zwykle  zajmującym  się  tym  rodzajem 

informacji, albo nie są łatwo dostępne dla takich osób; 

– w postaci formalnej, czyli:  

3)  uprawniony  do  korzystania  z 

zastrzeżonych  informacji  lub  rozporządzania  nimi  podjął, 

przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności. 

Jako reprezentatywny 

dla pierwszej materialnej przesłanki można podać wyrok Naczelnego 

Sądu  Administracyjnego  w  Warszawie  z  26  kwietnia  2016  r.,  sygn.  akt  II  GSK  2806/14,  w 

którym  wskazano,  że  zastrzeżenie  może  być  uznane  za  usprawiedliwione  wówczas,  gdy 

łącznie  spełnione  zostaną  warunki,  o  których  mowa  w  tym  przepisie,  a  mianowicie,  że 

informacja  ma  charakter  techniczny,  technologiczny,  organizacyjny  lub  jest  inną  informacją 

przedstawiającą  wartość  gospodarczą  –  co  w  tym  zakresie  odwołuje  się  do  komercyjnego 

aspektu  tajemnicy  przedsiębiorstwa  i  oznacza,  że  chodzi  o  taką  informację  (o  co  najmniej 

minimalnej  lub  potencjalnej  wartości),  której  wykorzystanie  przez  innego  przedsiębiorcę 

zaoszczędzi mu wydatków lub zwiększy zyski.  

Zgodnie z drugą przesłanką materialną przymiot poufności przyznaje się informacjom, które 

jako  ca

łość,  albo  jako  zestawienie  o  szczególnym  charakterze,  bądź  zbiór,  nie  są 

powszechnie  znane,  bądź  nie  są  łatwo  dostępne  dla  osób,  które  zwykle  zajmują  się 

rzeczonym  rodzajem  danych.  W  uzasadnieniu  do  ustawy  nowelizującej  definicję  legalną 

tajemnicy wskazan

o, że użyte w polskiej wersji językowej dyrektywy pojęcia „zestawu” oraz 


„zbioru”  mają  taki  sam  zakres  –  oznaczają  bowiem  pewien  zespół  informacji  wyłączony 

całości.  Użyte  wyrażenia  należy  raczej  tłumaczyć  jako  zbiór  (w  znaczeniu  zespołu 

informacji  wyłączonych  z całości)  oraz  zestawienie  (w  znaczeniu  wzajemnego  układu  tych 

informacji względem siebie). 

W  zakresie  przesłanki  formalnej,  dotyczącej  podjęcia  przez  przedsiębiorcę  działań  celem 

zachowania  rzeczonych  informacji  w  tajemnicy,  należy  przypomnieć,  że  działania  takie  – 

dokonywane  przez  podmiot,  który  jest  zobowiązany  do  zachowania  podwyższonego 

miernika  staranności,  z  powodu  zawodowego  charakteru  wykonywania  działalności 

gospodarczej 

(art.  355 §  2 k.c.)  –  muszą mieć charakter  czynności  niezbędnych  w  danych 

okolicznościach.  Oznacza  to  spełnienie  rozsądnych  i  adekwatnych  wymagań  w  zakresie 

ochrony  informacji,  na  określonym  polu  pozyskiwania  danych.  Jak  trafnie  ujął  to  Sąd 

Najwyższy  podjęcie  niezbędnych  działań  w  celu  zachowania  poufności  informacji  ma 

pro

wadzić do sytuacji, w której chroniona informacja nie może dotrzeć do wiadomości osób 

trzecich  w 

normalnym  toku  zdarzeń,  bez  żadnych  specjalnych  starań  z  ich  strony  (wyrok 

Sądu Najwyższego z 3 października 2000 r. sygn. akt I CKN 304/00). 

Następnie,  przechodząc  na  kanwę  Pzp  Izba  stwierdziła,  że  zgodnie  z  wykładnią  językową 

art.  8  ust.  3  Pzp  to  po  stronie  wykonawcy, 

zastrzegającego  informacje  jako  tajemnicę 

gospodarczą, leży ciężar dowodu w zakresie wykazania, że zastrzeżone informacje w istocie 

spełniają  wszystkie  elementy  konieczne  dla  jej  uznania  za  tajemnicę  przedsiębiorcy  w 

świetle  art. 11 ust.  2  u.z.n.k.  Omawiany  art.  8  ust.  3 Pzp  wprost  bowiem  wskazuje  na  kim 

spoczywa ciężar wykazania, iż dana informacja jest tajemnicą przedsiębiorstwa – podmiotem 

tym 

jest  wyłącznie  zastrzegający,  co  bezpośrednio  skorelowane  jest  z  obowiązkiem 

zamawiającego  w  postaci  ujawnienia  informacji  wadliwie,  lub  sprzecznie  z  prawem 

zastrzeżonych (por. uchwała Sądu Najwyższego z 21 października 2005 r. sygn. akt III CZP 

Pr

zenosząc powyższe rozważania na  grunt rozpoznawanego odwołania,  Izba  uznała,  że w 

ustalonym  stanie  sprawy 

przystępujący  wykazał,  że  informacje,  które  objął  tajemnicą 

przedsiębiorstwa, zasługiwały na ochronę wynikającą z art. 8 ust. 3 Pzp w zw. z art. 11 ust. 2 

u.z.n.k. 

co oznaczało, że odwołanie okazało się niezasadne.  

Jeśli  chodzi  o  pierwszą  przesłankę  Izba  uznała,  że  zastrzeżone  przez  przystępujacego 

dokumenty  zawierały  informacje  o  charakterze   technicznym  oraz  posiadały  wartość 

gospodarczą.  Przystępujący  zdaniem  Izby  w  uzasadnieniu  zastrzeżenia  informacji,  jako 

objętej tajemnicą przedsiębiorstwa wykazał, dlaczego zastrzeżone informacje, jako cały zbiór 

danych  stanowią  dla  niego  informacje  techniczne  posiadające  wartość  gospodarczą. 

Ponadto  przystępujący  wyraźnie  wskazał  konkretne  elementy  systemu,  które  świadczą  o 

unikalności rozwiązania. Wartość gospodarcza nie musi być przedstawiana przez wskazanie 


konkretnej  czy  tez  przybliżonej  kwoty  wyrażonej  za  pomocą  ogólnie  przyjętego  miernika 

wartości, co oznacza, że nie zawsze da się wyrazić w pieniądzu, gdyż dotyczy okoliczności, 

które  nie  można  na  takowy  przeliczyć.  W  związku  z  tym  może  ona  odnosić  się  do 

szczególnych  okoliczności,  informacji,  wiedzy  (know-how),  które  mają  dla  wykonawcy 

szczególne  znaczenie.  Wartość  gospodarcza  zastrzeżonych  informacji  w  przedmiotowej 

sprawie  w ocenie Izby 

przejawiała się w tym, że jak wskazał w uzasadnieniu przystępujący 

jedynie on 

posiada wiedzę o najbardziej efektywnym doborze komponentów składających się 

na całość zamówienia objętego postępowaniem i ma możliwość oferowania sprzętu w takiej 

konfiguracji  i  w  ten  sposób  rozwijania swojej  działalności.  Okoliczność  ta jest  w  kontekście 

zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  właściwie  niemożliwa  do  udowodnienia  ponieważ 

próba jej  udowodnienia  oznaczałoby  de  facto  ujawnienie informacji, którą  wykonawca chce 

chronić,  zatem  wymaganie  dowodu  w  tym  zakresie  byłoby  niezmiernie  trudne.  W  tym 

zakresie  należy  odwołać  się  do  przepisu  art.  8  ust.  3  Pzp,  który  stanowi  o  konieczności 

wykazania 

stosowności  zastrzeżenia.  Wykazania  nie  należy  jednoznacznie  utożsamiać  z 

udowodnieniem, gdyż sama ustawa posługuje się tymi dwoma określeniami i należy przyjąć, 

że na potrzeby stosowania Pzp można założyć podobieństwo tych określeń, ale nie można 

ich  używać  zamiennie.  Samo  natomiast  wykazanie  może  wyniknąć  z  samej  argumentacji 

zawartej w wyjaśnieniach, szczególnie, że przedstawienie dowodów może być niemożliwe.  

Izba uznała za słuszną przytoczoną przez przystępującego argumentację zawartą w wyroku 

z  12  wr

ześnia 2019  r.  o sygn.  akt  KIO  1649/19 stwierdzającą,  że  Odnosząc  się do  kwestii 

doboru  komponentów  programowych  w  ramach  budowy  lub  też  utrzymania  określonego 

środowiska  programistycznego,  scalenia  określonych  środowisk  informatycznych,  ich 

przetestowania 

i  wdrożenia  jako  gotowego  produktu  o  bardziej  złożonych  cechach  należy 

uznać,  że  tego  rodzaju  wiedza  może  stanowić  wartość  gospodarczą  podlegającą  ochronie 

jako  tajemnica  przedsiębiorstwa.  Ogólnodostępność  określonych  aplikacji  na  rynku  nie 

oznacza,  że  wiedza  o  ich  zastosowaniu  do  określonych  celów  w  powiązaniu  z  innymi 

komponentami  oraz  ich  powiązanie  w  jeden  jednorodny  system  nie  odbiera  takim 

informacjom  cech  technicznych  lub  technologicznych  posiadających  wartość  gospodarczą. 

Tym  samym  Izba  podzieliła  stanowisko  Odwołującego,  że  informacje  takie  mogą  posiadać 

cechy wpisujące się w hipotezę normy prawnej ujętej w treści art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 

kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz 

(…) sam dobór komponentów do 

określonego wykorzystania i  ich kompilacja  mogą przybrać  postać informacji  o charakterze 

technologicznym,  a  więc  stanowiących  dla  wykonawcy  wartość  gospodarczą.  Dodatkowo, 

przy  obecnym  brzmieniu  art.  11  ust.  2  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  fakt 

powszechnej  d

ostępności  tego rodzaju oprogramowania  na rynku  pozostaje bez  znaczenia 

dla  kwestii  oceny  zasadności  zastrzeżenia.  Przedmiotem  zastrzeżenia  jest  bowiem  zbiór 


informacji,  a  więc  nazw  własnych  komponentów  wykorzystanych  przez  Odwołującego  do 

budowy całego systemu. 

Przechodząc  do  dwóch  ostatnich  przesłanek  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  Izba 

uznała, że przystępujący wykazał ich spełnienie. W pierwszej kolejności należy wskazać, że 

przez  załączniki  do  wyjaśnień  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  przystępujący 

wykazał,  iż  zastrzeżone  informacje  jako  całość, nie są powszechnie  znane  osobom  zwykle 

zajmującym  się  tym  rodzajem  informacji,  albo  nie  są  łatwo  dostępne  dla  takich  osób  oraz 

podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności. 

Do  tych  okoliczności,  a  szczególnie  do  drugiej  z  materialnych  przesłanek  odnosi  się  także 

przedstawiona  powyżej  argumentacja  zwarta  w  wyroku  z  12  września  2019  r.  o  sygn.  akt 

KIO 1649/19. 

Ponadto  Izba  stwierdziła,  że  argumentacja  zawarta  w  odwołaniu  skupiła  się  przede 

wszystkim na okolicznościach, które wyniknęły ze sprawy oznaczonej sygn. akt KIO 2691/19. 

Izba  zauważyła  pewną  niekonsekwencję  odwołującego,  który  na  posiedzeniu  niejawnym 

podczas  odniesienia  się  do  wniosku  o  odrzucenie  odwołania  podkreślał  różnice  w 

okolicznościach  przedmiotowej  sprawy  w  stosunku  do  sprawy  o  sygn.  KIO  2691/19, 

natomiast  na  rozprawie  próbował  przekonywać  skład  orzekający  Izby,  iż  w  orzeczeniu KIO 

2691/19  Izba  wskazała  niewykazanie  wartości  gospodarczej  zastrzeżonych  przez 

przystępującego  informacji.  Izba  z  całą  stanowczością  podkreśla  po  raz  kolejny  różnice 

pomiędzy  obiema  sprawami,  gdyż  w  przeciwnym  razie  należałby  uznać,  że  ziściłaby  się 

przesłanka odrzucenia odwołania zawarta w art. 198 ust. 2 pkt 4 Pzp.  

Odwołujący  dopiero  na  rozprawie  konkretyzował  swoją  argumentację  odnosząc  ją  do 

okoliczności  przedmiotowej  sprawy  oraz  złożył  dowody.  Izba  nie  wzięła  pod  uwagę  tej 

argumentacji oraz pominęła złożone przez  odwołującego dowody uznając je za nie mające 

zn

aczenia dla rozstrzygnięcia. Złożone dowody skupiały się na wykazaniu, że poszczególne 

elementy  wymienione  w  ofercie  przystępujacego  są  dostępne  na  rynku przez  co  nie  mogą 

być  zastrzegane jako objęte  tajemnicą  przedsiębiorstwa.  Odwołujący  nie wykazał  w  ocenie 

Izby  kluczowej  kwestii 

pozwalającej  stwierdzić,  że  objęte  zamówieniem  komponenty  jako 

cały zbiór danych nie stanowią informacji, która zasługuje na zastrzeżenie. 

Izba  nie  wzięła  także  pod  uwagę  dowodów  złożonych  na  rozprawie  przez  przystępującego 

uznaj

ąc je za spóźnione. Przystępujący jako podmiot, na którym spoczywał ciężar dowodu w 

zakresie wykazania, że zastrzeżone informacje spełniają wszystkie elementy konieczne dla 

jej uznania za tajemnicę przedsiębiorcy w świetle art. 11 ust. 2 u.z.n.k. powinien przedstawić 

takie dowody na wcześniejszym etapie tj. wraz z informacją o zastrzeżeniu tych informacji, a 

najpóźniej do upływu terminu na składanie ofert.  


W związku z powyższym Izba uznała, że zarzuty naruszenia art.  8 ust. 3 Pzp przez 

wadliwą ocenę uzasadnienia tajemnicy przedsiębiorstwa przystępującego, a w konsekwencji 

wadliwe ustalenie, że wykonawca ten wykazał, iż zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę 

przedsiębiorstwa oraz art. 8 ust. 1 oraz art. 96 ust. 3a Pzp przez zaniechanie udostępnienia 

całości treści oferty złożonej przez przystępującego, należy oddalić. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  Pzp  orzeczono  jak 

w sentencji.  

Zgodnie  z  treścią  art.  192  ust.  2  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Natomiast  wobec  braku  potwierdzenia  zarzutów 

podniesionych  w 

odwołaniu,  w przedmiotowym  stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona 

hipoteza normy prawnej wyra

żonej w art. 192 ust. 2 Pzp, zatem odwołanie zostało przez Izbę 

oddalone. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  tj. 

stosownie  do  wyniku  sprawy  oraz  zgodnie  z  §  3  pkt.  1  i  2  lit.  b  oraz  §  5  ust.  3  pkt.  2 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972), zaliczając na poczet 

niniejszego  postępowania  odwoławczego  koszt  wpisu  od  odwołania  uiszczony  przez 

odwołującego  oraz  zasądzając  od  odwołującego  na  rzecz  przystępującego  koszty 

poniesione z tyt

ułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Przewodniczący:      …………………………….