KIO 320/20 WYROK dnia 3 marca 2020 r.

Sygn. akt: KIO 320/20 

WYROK 

 z dnia 3 marca 2020 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący:  

Jan Kuzawiński 

Protokolant:   

Piotr Kur 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2020 

r. w Warszawie odwołania wniesionego do 

Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  17  lutego  2020  r.  przez  wykonawcę  ASD  Sp.  z 

o.o.,  ul.  Podgórna  46,  70-205  Szczecin  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

Zamawiającego – 16 Wojskowy Oddział Gospodarczy w Drawsku Pomorskim, ul. Główna 

1, 78-513 Oleszno 

przy udziale wykonawcy Telmax E.R. G. Sp. J., ul. Batorego 2, 77-

300 Człuchów, 

orzeka: 

1.  u

względnia odwołanie w zakresie zarzutów naruszenia art. 90 ust. 1 – 3 ustawy Pzp, 

art.    89  ust.  1  pkt  4,  art.  186  ust.  2  ustawy  Pzp, 

i  nakazuje  Zamawiającemu 

unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  powtórzenie  czynności 

oceny ofert w tym odrzucenie oferty wykonawcy  Telmax E.R. G. Sp. j., ul. Batorego 

300 Człuchów, na podstawie art. 90 ust. 3 i art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp; 

2.  w pozos

tałym zakresie oddala odwołanie; 

kosztami postępowania obciąża Zamawiającego - 16 Wojskowy Oddział Gospodarczy 

w Drawsku Pomorskim, ul. Główna 1, 78-513 Oleszno i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  kwotę  19  247  zł  90  gr  (słownie:  dziewiętnaście  tysięcy  dwieście 

czterdzieści  siedem  złotych  dziewięćdziesiąt  groszy)  od  Zamawiającego  -  16 

Wojskowy  Oddział  Gospodarczy  w  Drawsku  Pomorskim,  ul.  Główna  1,  78-513 

Oleszno

,  na  rzecz  Odwołującego  -  ASD  Sp.  z  o.o.,  ul.  Podgórna  46,  70-205 

Szczecin, 

stanowiącą  koszty  poniesione  z  tytułu  wpisu,  wynagrodzenia 

pełnomocnika, / i ich dojazdu na rozprawę. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (tekst  jednolity  Dz.U.  2019  poz.  1843)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Koszalinie. 

Przewodniczący: 

..………………………. 

Sygn. akt KIO 320/20 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający - 16 Wojskowy Oddział Gospodarczy w Drawsku Pomorskim, ul. Główna 1, 78-

513  Oleszno,  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczone

go  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  pn.  „Usługa  konserwacji,  naprawy  oraz  wymiany  urządzeń  po 

zakończeniu  resursu  eksploatacyjnego  systemu  alarmowego,  systemu  kontroli  dostępu  oraz 

telewizyjnego  systemu  nadzoru

”.  Wartość  postępowania  przenosi  kwoty  określone  

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Prowadzone  przez  Zamawiającego  postępowanie  zostało  wszczęte  przez 

zamieszczenie ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 31.10.2019 r. pod 

numerem 2019/S 211-517084. 

Zamawiający w dniu 7.12.2019 r. przekazał wykonawcy ASD Sp. z o.o., ul. Podgórna 

Szczecin 

(dalej 

również 

jako 

Odwołujący) 

informację  

o  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty  Telmax  E.R.  G.  Sp.  J.,  ul.  Batorego  2,  77-300 

Człuchów (dalej jako Przystępujący lub Telmax).  

 W  dniu  17.02

.2019  r.  Odwołujący  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej, od następujących czynności Zamawiającego: 

1. wyboru oferty najkorzystniejszej dokonanej na podstawie art. 91 ust.1 ustawy Pzp; 

zaniechania dokonania czynności, do których Zamawiający był zobowiązany na podstawie 

ustawy Pzp tj.: 

1) odrzucenia oferty Telmax na podstawie: 

-  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  186  ust.  2  zdanie  drugie  ustawy  Pzp 

wobec  uwzględnienia  w  całości  odwołania  w  sprawie  rozpoznanej  przez  Krajową  Izbę 

Odwoławczą w postępowaniu prowadzonym pod sygn. akt KIO 48/20) i niezadośćuczynieniu 

żądaniu  odwołania  w  zakresie  odrzucenia  oferty  Telmax,  pomimo  iż  zawierała  rażąco  niską 

cenę lub koszty w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

-  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp

,  jako  że  zawiera  rażąco  niską  cenę  lub  koszt  

w stosunku do przedmiotu zamówienia w związku z art. 90 ust. 3 ustawy Pzp, jako że ocena 

złożonych  wyjaśnień  potwierdza,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia; 

wezwania  Odwołującego  pismem  z  dnia  22  stycznia  2020  r.  na  podstawie  art.  26 

ust.  1  ustawy  Pzp 

do  złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  spełnianie 

warunków udziału oraz brak podstaw do wykluczenia, 

wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

3. wezwaniu Telmax pismem z dnia 22 stycznia 2020 r. na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp 

do uzupełnienia dokumentów i oświadczeń w celu potwierdzenia spełniania warunków udziału 

oraz  braku  pods

taw  wykluczenia  tj.  wykazu  usług  wraz  z  dokumentami  potwierdzającymi 

należyte 

wykonanie 

usług 

oraz 

informacji 

z 

Krajowego 

Rejestru 

Karnego  

w sytuacji w której oferta Telmax podlegała odrzuceniu z przyczyn wskazanych powyżej. 

czynności  Zamawiającego  naruszającej  art.  90  ust.  1  i  1a  ustawy  Pzp  polegającej  na 

ponownym wezwaniu Telmax 

do złożenia wyjaśnień w zakresie wysokości zaoferowanej ceny, 

a  więc  podjęcia  zakazanych  ustawą  Pzp  czynności  mających  na  celu  doprowadzić  do  fzw. 

„ratowania  oferty"  Telmax,  w  sytuacji  w  której  ze  złożonych  na  pierwsze  wezwanie  w  tym 

zakresie wyjaśnień wynikało, że oferta Telmax powinna zostać odrzucona. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:  

1.  art.  186  ust.  2  zdanie  drugie  ustawy  Pzp  - 

poprzez  niewykonanie  czynności 

koniecznych  do  zadośćuczynienia  żądaniu  odwołania  Odwołującego  uwzględnionego  

w  całości  w  sprawie  toczącej  się  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  pod  sygn.  akt  KIO  48/20 

(sprawa rozpoznana wcześniej w ramach niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia), 

tj.: 

1)  nieodrzucenia  oferty  Telmax 

(w  zakresie  wszystkich  części  zamówienia)  wobec 

faktu,  że  złożona  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  lub  koszt  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia; 

2)  nie

wezwania  Odwołującego  -  na  podstawie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  -  jako 

wykonawcy,  którego  oferta  została  najwyżej  oceniona  (w  zakresie  wszystkich  części 

zamówienia),  do  złożenia  aktualnych  na  dzień  złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów 

potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp; 

wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej na podstawie art. 91 ust. 1 Pzp 

(w ram

ach każdej z części zamówienia). 

2. art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp, oraz art. 90 ust. 2 ustawy 

Pzp - poprzez: 

uznanie,  że  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  (w  zakresie  każdej  z  części 

zamówienia)  dokonane przez  Telmax  spełniają wymagania zawarte w  ustawie,  podczas gdy 

wyjaśnienia są lakoniczne, ogólnikowe, wewnętrznie sprzeczne, a ponadto zawierają jedynie 

twierdzenia  niepoparte  żadnymi  obiektywnymi  dowodami,  a  więc  nie  pozwalają 

Zamawiającemu  na  faktyczną  i  obiektywną  ocenę  ujęcia  przez  ww.  wykonawcę  wszelkich 

kosztów związanych z realizacją usługi; 

2) ponowne wezwanie Telmax 

do złożenia wyjaśnień rażąco niskiej ceny w tym samym 

zakresie którego dotyczyło wcześniejsze wezwanie, co stanowi przejaw tzw. „ratowania oferty” 

Telmax, co na gruncie ustawy Pzp jest zakazane i potwierdzone orzecznictwem KIO. 

3.  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  i  art.  7  ust.  3  ustawy  Pzp  - 

poprzez  wybór  wykonawcy 

Telmax  jako  najkorzystniejszego  i  dokonanie  wyboru  niezgodnie  z  przepisami  ustawy  Pzp  

(w zakresie każdej części zamówienia); 

4. art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp - poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy 

Telmax 

(w  zakresie  wszystkich  części  zamówienia),  jako  że  zawiera  rażąco  niską  cenę  lub 

koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia, a ww. Wykonawca nie złożył w ogóle wyjaśnień 

co  do  rażącej  ceny,  gdyż  złożone  przez  niego  pismo  wraz  z  próbą  wykazania  braku  rażąco 

niskiej  ceny  nie  spełnia  wymogów  wypływających  z  ustawy  Pzp,  potwierdzonych  przez 

orzecznictwo KIO, a więc powinno być tak potraktowane, jakby Wykonawca w ogóle nie złożył 

wyjaśnień rażąco niskiej ceny na wezwanie Zamawiającego; 

5.  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  -  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

Telmax 

(w  zakresie  wszystkich  części  zamówienia),  jako  że  ocena  złożonych  przez  niego 

wyjaśnień  prowadzi  do  stwierdzenia,  że  złożona  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  lub  koszt  

w stosunku do przedmiotu zamówienia, gdyż wynika z niej m.in. że koszt zatrudnienia jednego 

pracownika  przy  realizacji  konserwacji  będzie  wyższy  niż  wskazana  stawka  za  jedną  (1) 

roboczogodzinę wykonania prac konserwacyjnych; 

6. art. 26 ust. 3 ustawy  Pzp - poprzez wezwanie  Telmax 

do uzupełnienia oświadczeń 

lub  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  brak 

podstaw  do  wyklu

czenia  w  sytuacji  w  której  oferta  Telmax  zasługiwała  na  odrzucenie  

(w zakresie wszystkich części zamówienia). 

7.  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  - 

poprzez  zaniechanie  wyboru oferty  Odwołującego jako 

najkorzystniejszej (w zakresie każdej części zamówienia). 

W o

parciu o powyższe, Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  wyboru  Wykonawcy  Telmax  E.R.  G.  Spółka  jawna  

z siedzibą w Człuchowie jako oferty najkorzystniejszej wybranej niezgodnie z przepisami 

ustawy w ramach wszystki

ch części zamówienia); 

odrzucenie 

oferty 

wykonawcy 

Telmax 

E.R. 

G. 

Spółka  jawna  z  siedzibą  

w Człuchowie (w ramach wszystkich części zamówienia), wobec: 

(a) 

konieczności zadośćuczynienia przez Zamawiającego żądaniu odwołania uwzględnionego  

w  c

ałości  przez  Zamawiającego  w  postępowaniu  wcześniej  toczącym  się  i  zakończonym  

w ramach przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przed Krajową 

Izba Odwoławczą pod sygn. akt KIO 48/20, 

(b) 

faktu, że zawiera ona rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia, 

a ponadto treść złożonych wyjaśnień i dokonana na ich podstawie ocena potwierdza, że oferta 

zawiera rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

wezwanie  Odwołującego  -  na  podstawie  art,  26  ust.  1  ustawy  Pzp  -  jako  wykonawcy, 

którego  oferta  została  najwyżej  oceniona  (w  ramach  wszystkich  części  zamówienia),  do 

złożenia  aktualnych  na  dzień  złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających 

okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp; 

wybór oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy Pzp 

(w ramach wszystkich części zamówienia). 

Podstawy faktyczne i uzasadnienie odwołania. 

I. Naruszenie art. 184 ust. 2 zdanie drugie ustawy Pzp poprzez niewykonanie w 

postępowaniu 

czynności zgodnych z żądaniem odwołania uwzględnionego w całości w sprawie toczącej się 

przed krajową izbą odwoławczą pod sygn. akt KIO 48/20, tj.: 

1)  nieodrzucenie  oferty  Telmax 

wobec  faktu,  że  zawiera  rażąco  niską  cenę  lub  koszt  

w stosunku 

do przedmiotu zamówienia; 

2)  niewezwanie 

odwołującego  -  na  podstawie  art.  24  ust.  1  ustawy  Pzp  -  jako  wykonawcy, 

którego  oferta  została  najwyżej  oceniona,  do  złożenia  aktualnych  na  dzień  złożenia 

oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 

Pzp; 

3) nie

dokonanie wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej na podstawie art. 91 ust. 

1 Pzp. 

W  pierwszej  kolejności  Odwołujący  wskazuje,  że  poprawność  czynności  podejmowanych 

przez Zamawiającego w niniejszym postępowaniu o udzielenie zamówienia była przedmiotem 

postępowania  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  (sygn.  akt  KIO  48/20).  Ww.  postępowanie 

zostało zainicjowane również przez Odwołującego i dotyczyło przede wszystkim wyboru jako 

oferty  najkorzystniejszej oferty  złożonej  przez  Telmax  w  okolicznościach,  w  których oferta ta 

powinna  zostać  odrzucona,  bowiem  zawierała  rażąco  niską  cenę.  Ponadto,  wcześniejsze 

postępowanie  dotyczyło  również  niewykazania  przez  Telmax,  że  spełnia  warunki  udziału  

w postępowaniu, oraz że nie podlega wykluczeniu.  

W konsekwencji ww.  wcześniejszego postępowania przed  KIO, Zamawiający pismem z dnia 

14.01.2020 r. uwzględnił odwołanie w tamtej sprawie w całości. Doprowadziło to ostatecznie 

do  umorzenia  postępowania  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  postanowieniem  z  dnia 

16.01.2020 r. 

Odwołujący podnosi, że postępowanie Zamawiającego po uwzględnieniu odwołania w całości 

zostało ściśle uregulowane w art. 186 ust. 2 ustawy Pzp. Zgodnie z tym przepisem w sytuacji 

w  której  Zamawiający  uwzględnił  odwołanie  w  całości,  a  KIO  umorzyła  postępowanie 

odwoławcze,  Zamawiający  wykonuje,  powtarza  lub  unieważnia  czynności  w  postępowaniu  

o  udzielenie  zamówienia  zgodnie  z  żądaniem  zawartym  w  odwołaniu.  Powołuje  się  na 

orzeczenie KIO 1631/12. 

Odwołujący  podkreśla,  że  w  uwzględnionym  przez  Zamawiającego  odwołaniu,  wnosił 

o: 

unieważnienie  czynności  wyboru  wykonawcy  Telmax  jako  oferty  najkorzystniejszej 

wybranej niezgodnie z przepisami ustawy; 

2)  nakazanie  wykluczenia  wykonawcy  Telmax 

postępowania,  jako że nie wykazał  spełniania 

warunków udziału w postępowaniu oraz braku podstaw do wykluczenia, względnie wezwania 

Wykonawcy do złożenia wyjaśnień lub uzupełnienia dokumentów potwierdzających spełnianie 

warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  aktualnych  dokumentów  potwierdzających  brak 

podstaw wykluczenia na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 14 oraz 21 ustawy Pzp; 

3)  odrzucenie  oferty  wykonawcy  Telmax

,  jako  że  zawiera  rażąco  niską  cenę  lub  koszt  

w stosunku do przedmiotu zamówienia, a ponadto treść złożonych wyjaśnień  i dokonana na 

ich p

ostawie ocena potwierdza, że oferta zawiera rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do 

przedmiotu zamówienia; 

wezwanie  Odwołującego  -  na  podstawie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  -  jako  wykonawcy, 

którego  oferta  została  najwyżej  oceniona,  do  złożenia  aktualnych  na  dzień  złożenia 

oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1; 

wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy Pzp. 

zasądzenia  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego według spisu kosztów, który zostanie przedłożony na rozprawie przed Krajową 

Izbą Odwoławczą. 

Odwołujący  informuje,  że  z  powyższych  czynności,  Zamawiający  de  facto  przeprowadził 

jedyni

e czynność określoną w ww. pkt 1 i 2. Wywodzi, że takie postępowanie byłoby słuszne 

jedynie  w  przypadku,  w  którym  czynności  z  pkt  1  i  2  byłby  jedynymi  koniecznymi  do 

zadośćuczynienia  żądaniu  odwołania  w  przedmiotowych  okolicznościach,  a  tak  jednak  nie 

jest. 

Odwołujący  wskazuje,  że  przedmiotowe  okoliczności  faktyczne  nakazywały 

Zamawiającemu  przeprowadzić  czynności  z  ww.  pkt  1,  3,  4.  Czynność  z  ww.  pkt  1 

warunkowała  możliwość  podjęcia  pozostałych  czynności,  z  tego  względu  była  konieczna. 

Podjęcie czynności z pkt 3 było konieczne wobec wyczerpania procedury z art. 90 ust. 1a pkt 

1 i ust. 3 ustawy Pzp 

oraz bezwzględnej treści art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Z kolei podjęcie 

czynności z pkt 4 było konsekwencją przeprowadzenia czynności z pkt 3. Idąc dalej, podjęcie 

czynności z pkt  5 byłoby uzależnione od oceny wywiązania się przez Odwołującego z pkt 4.  

Z  kolei,  przeprowadzenie  czynności  z  pkt  2  byłoby  zbędne  wobec  odrzucenia  oferty  Telmax 

zgodnie  z  pkt  3.  Natomiast  pkt  6 

nie  znajduje  zastosowania  z  uwagi  na  uwzględnienie 

odwołania co najmniej  na 1  dzień  przed  wyznaczoną  rozprawą.  Odwołujący  podnosi,  że  art. 

186  ust.  2  zdanie  drugie  ustawy  Pzp 

nie  nakazuje  Zamawiającym  „na  ślepo"  wykonywać 

wszystkie  czynności  objęte  żądaniem  odwołania,  które  zostało  przez  nich  uwzględnione. 

Nakazuje  im  podjęcie  tych  czynności,  które  w  danych  okolicznościach  faktycznych  są 

wystarczające (konieczne) do zadośćuczynienia żądaniu odwołania. Taki sposób interpretacji 

art.  186  ust.  2  zdanie  2  ustawy  potwierdza  orzecznictwo  KIO 

–  powołuje  się  na  wyroki  KIO 

1124/16. Odwołujący podnosi, że Zamawiający na kanwie przedmiotowego 

postępowania  nie  wykonał  wszystkich  koniecznych  czynności  niezbędnych  wobec  treści  art. 

186 ust. 2 zd. 2 ustawy Pzp, co 

doprowadziło w konsekwencji do nieodrzucenia oferty Telmax 

pomimo, 

iż  zawierała  rażąco  niską  cenę  lub  koszt  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia, 

n

iewezwania  Odwołującego  -  na  podstawie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  -  jako  wykonawcy, 

którego  oferta  została  najwyżej  oceniona,  do  złożenia  aktualnych  na  dzień  złożenia 

oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 

ustawy  Pzp;  nie

dokonania  wyboru  oferty  odwołującego  jako  najkorzystniejszej  na  podstawie 

art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp. 

Odwołujący  podkreśla,  że  jeżeli  Zamawiający  postąpiłby  zgodnie  

z  nakazem  wynikającym  z  art.  182  ust.  2  zdanie  ustawy  Pzp  to  nie  mógłby,  w  żadnym 

przypadku, 

ponownie  wybrać  jako  najkorzystniejszej  w  dniu  07.02.2020  r.  oferty  złożonej 

przez Telmax - 

jak uczynił.  

Wobec  powyższego  Odwołujący  wnosi  o  nakazanie  Zamawiającemu  odrzucenia  oferty 

wykonawcy  Telmax  na  podstawie  art.  89  ust.  1 pkt  4  ustawy  Pzp 

w  związku z art. 90 ust. 3 

ustawy Pzp

, wezwanie Odwołującego do przedłożenia dokumentów i oświadczeń w trybie art. 

26 ust. 1 ustawy Pzp 

oraz dokonanie wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

II. Naruszenie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy Pzp oraz art. 90 ust. 

2 Pzp - poprzez: 

uznanie, że wyjaśnienia rażąco niskiej ceny dokonane przez Telmax spełniają wymagania 

zawarte  w  ustawie,  p

odczas  gdy  wyjaśnienia  są  lakoniczne,  ogólnikowe,  wewnętrznie 

sprzeczne,  a  ponadto  zawierają  jedynie  twierdzenia  niepoparte  żadnymi  obiektywnymi 

dowodami,  a  więc  nie  pozwalają  Zamawiającemu  na  faktyczną  i  obiektywną  ocenę  ujęcia 

przez ww. Wykonawcę wszelkich kosztów związanych z realizacją usługi; 

2)  ponowne  wezwanie  Telmax 

do  złożenia  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  w  tym  samym 

zakresie którego dotyczyło wcześniejsze wezwanie, co stanowi przejaw tzw. „ratowania oferty" 

Telmax, co na gruncie ustawy Pzp jest zakazane i potwierdzone orzecznictwem KIO. 

3) brak odrzucenia oferty Telmax na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy P

zp w związku z art. 

90 ust. 3 ustawy Pzp. 

Odwołujący  zastrzega,  że  na  kanwie  okoliczności  faktycznych  sprawy  Zamawiający  nie  miał 

podstaw  do  ponownego  wezwania  Telmax 

w  zakresie  wyjaśnień  dotyczących  sposobu 

kalkulacji  ceny  (rażąco  niskiej  ceny)  i  przedłożenia  dowodów  w  tym  zakresie.  Odwołujący 

wskazuje, że Zamawiający w dniu 09.12.2019 r. wezwał (po raz pierwszy) wykonawcę Telmax 

w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp 

do  udzielenia  wyjaśnień  oraz  złożenia  dowodów 

dotyczących  wyliczenia  zaoferowanej  ceny.  W  treści  wezwania  Zamawiający  wskazał,  że 

oferta złożona na zadanie 3 i 4 wydaje się niska w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi 

wątpliwości  Zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  

z  wymogami  określonymi  w  SIWZ,  a  w  zadaniach  1,  2,  5  i  6  jest  niższa  od  średniej 

arytmetycznej  ofert  o  co  najmniej  30%. 

Zdaniem  Odwołującego  wykonawca  Telmax  na  ww. 

wezwanie  Zamawi

ającego  przedstawił  lakoniczne  wyjaśnienia  oparte  na  ogólnych 

twierdzeniach, 

zawierające  niektóre  wyliczenia  (wskazujące  na  rażąco  niską  cenę)  bez 

przedkładania  jakichkolwiek  dowodów  na  poparcie  złożonych  oświadczeń  i  twierdzeń. 

Zdaniem  Odwołującego  pismo  ww.  wykonawcy  powinno  być  potraktowane  przez 

Zamawiającego tak jakby w ogóle nie doszło do złożenia wyjaśnień rażąco niskiej ceny, gdyż 

nie  spełniało  ono  wymogów  ustawowych  potwierdzonych  zarówno  przez  orzecznictwo  KIO  

i  przedstawicieli  piśmiennictwa.  Odwołujący  wywodzi,  że  Zamawiający  po  otrzymanych, 

nierzetelnych wyjaśnieniach z dnia 11.12.2019 r. nie powinien dać im wiary, w konsekwencji 

czego  powinien  odrzucić  ofertę  wykonawcy  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  

w  związku z  art.  90  ust.  3 ustawy  Pzp  -  jako zawierającą  rażąco  niską cenę w  stosunku do 

przedmiotu  zamówienia.  Odwołujący  podnosi,  że  nawet  przyjmując,  że  wyjaśnienia  zostały 

złożone, to po rzetelnej i dokładnej uch analizie, pomimo ich lakonicznej treści, należy dojść 

także  do  stwierdzenia,  że  ich  prawidłowa  ocena  prowadzi  do  uznania,  że  oferta  zawiera 

rażąco  niską  cenę.  Odwołujący  podnosi,  że  w  przepisach  brak  jest  definicji  rażąco  niskiej 

ceny, ale jak trafnie wskazuje E. Wiktorowska 

„Przyjmuje się za orzecznictwem europejskim, 

orze

cznictwem sądów okręgowych, KIO oraz doktryną, że za cenę rażąco niską uważana jest 

cena nierealistyczna, niewiarygodna w porównaniu z cenami rynkowymi podobnych zamówień 

i innych ofert. Wynika z tego, że o cenie rażąco niskiej można mówić, gdy jest oczywiste, że 

przy  zachowaniu  reguł  rynkowych  wykonanie  umowy  przez  wykonawcę  za  podaną  cenę 

byłoby  nieopłacalne,  albo  gdy  cena  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  będzie  ceną 

odbiegającą  od  jego  wartości,  w  szczególności  gdy  różnica  ta  nie  będzie  możliwa  do 

uza

sadnienia obiektywnymi względami pozwalającymi wykonawcy zrealizować to zamówienie 

bez  strat  I  dodatkowego  finansowania  wykonania  zamówienia  z  innych  źródeł  niż 

wynagrodzenie  umowne.”  (E.  Wiktorowska,  Art.  90.  W:  Prawo  zamówień  publicznych. 

Komentarz aktualizowany. System Informacji Prawnej LEX, 2019). 

Odwołujący  wywodzi,  że  wyjaśnienia  złożone  przez  wykonawcę  w  celu  ustalenia,  że 

cena  przez  niego  zaoferowana  nie  jest  rażąco  niska  muszą  wynikać  z  konkretnej,  jasnej  

i 

wystarczającej  analizy  kosztów  realizacji  zamówienia.  Powołuje  się  na  orzecznictwo  KIO, 

zgodnie z którym treść wyjaśnień musi zawierać analizę przyjętych założeń kosztorysowania, 

wiarygodne  uzasadnienie  różnicy  ceny  oraz  nie  może  opierać  się  wyłącznie  na 

oświadczeniach  wykonawcy,  które  nie  mogą  być  w  jakikolwiek  sposób  zweryfikowane 

odpowiednimi  dokumentami  (por.  np.  wyrok  KIO  z  dnia  13  sierpnia  2015  r.,  sygn.  akt  KIO 

Z  przywołanego  orzeczenia  Odwołujący  wywodzi  także,  że  w  celu  wykazania 

zastosowanych  metod,  aby  udowodnić  Zamawiającemu  swoje  racje,  wykonawca  nie  może 

powoływać  się  wyłącznie  na  swojego  doświadczenie,  gdyż  Zamawiający  pozbawiony  byłby 

wtedy  możliwości  weryfikacji  realności  zaoferowanej  ceny.  Powołuje  się  na  wyrok  KIO 

„Wykonawca  wezwany  do  złożenia  wyjaśnień  ma  obowiązek  podać  okoliczności 

uzasadniające  zaoferowaną  cenę  niższą  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  do  których 

odnosi  się  wezwanie  zamawiającego.  Wykonawca,  który  składa  wyjaśnienia  w  zakresie 

rażąco  niskiej  ceny,  powinien  wskazać,  co  spowodowało  obniżenie  ceny,  jak  również  to,  

w  jakim  stopniu  wskazany  czynnik  wpłynął  na  jej  obniżenie.  Ocena  złożonych  przez 

wykonawcę  wyjaśnień  oraz  dowodów  stanowi  podstawę  do  uznania  bądź  nie,  że  oferta 

zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Z  chwilą  otrzymania 

żądania  wyjaśnień  na  wykonawcy  ciąży  obowiązek  udowodnienia,  że  zaoferowana  przez 

niego cena nie jest rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia. Ciężar dowodu braku 

w  ofercie  rażąco  niskiej  ceny  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  spoczywa  na 

wykonawcy,  który  jest  obowiązany  wskazać  obiektywne  czynniki  mające  istotny  wpływ  na 

wysokość  ceny  oferty  (np.  rozwiązania  techniczne,  wyjątkowo  sprzyjające  warunki 

wy

konywania  zamówienia  dostępne  dla  wykonawcy,  posiadanie  własnego  wyposażenia, 

szczególnie  korzystne  warunki  w  realizowanych  umowach  z  kontrahentami).  W  przypadku 

kosztów  pracy  ich  wartość  przyjęta  do  ustalenia  ceny  nie  może  być  jednak  niższa  od 

minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  podstawie  przepisów  o  minimalnym 

wynag

rodzeniu  za  pracę.  Wyjaśnienia  powinny  być  szczegółowe  i  zawierać  wszystkie 

wyliczenia  dotyczące  ceny,  tak  aby  nie  pozostawiały  wątpliwości  co  do  prawidłowego  jej 

wyliczenia, a jednocześnie nie mogą opierać się na samych oświadczeniach wykonawcy lub 

zdarze

niach przyszłych i niepewnych. Przepisy Prawa zamówień publicznych nie ograniczają 

wykonawców  co  do  środków  dowodowych,  które  mają  oni  składać  w  celu  wykazania 

prawidłowości i rzetelności kalkulacji ceny oferty czy też kosztu. Obowiązkiem wykonawcy jest 

wy

kazanie, że cena lub koszt są realne i nie zawierają znamion rażąco niskiej ceny lub kosztu 

w stosunku do przedmiotu zamówienia. Wykonawca może zadośćuczynić temu obowiązkowi 

za pomocą wszelkich dostępnych środków dowodowych.” (patrz Józef Edmund Nowicki. Art. 

90.  W:  Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz,  wyd.  IV.  Wolters  Kluwer  Polska,  2019.,  

a także wyroki KIO 2197/19, KIO 2057/19 - w zakresie konkretności i kompletności składanych 

wyjaśnień rażąco niskiej ceny). 

Odwołujący  podnosi  również,  że  z  orzecznictwa  KIO  wypływa,  że  przesłanka  braku 

wyjaśnień  zostaje  spełniona  także  w  przypadku  udzielenia  przez  wykonawcę 

niewystarczających  wyjaśnień,  w  szczególności  niekompletnych  i  zbyt  ogólnych,  nie 

pozwalających na dokonanie oceny oferty pod kątem tego czy nie zawiera rażąco niskiej ceny 

(wyrok  KIO  z  dnia  13  listopada  2019  r.  sygn.  akt  KIO  2197/19  oraz  wyrok  KIO  z  dnia  29 

października 2019 r., sygn. akt KIO 2057/19). 

Z  powyższego  Odwołujący  wywodzi,  że  Zamawiający  powinien  złożone  przez  wykonawcę 

Telmax 

wyjaśnienia rażąco niskiej ceny potraktować tak, jakby nie zostały one w ogóle przez 

niego  złożone.  Zdaniem  Odwołującego  treść  wyjaśnień  Telmax,  złożonych  w  piśmie  z  dnia 

11.12.2019  r.  jest  na  tyle  lakoniczna,  niekompletna  i  ogólnikowa,  iż  należałoby  uznać,  że 

Telmax 

nie złożył w ogóle wyjaśnień rażąco niskiej ceny. 

Odwołujący  informuje,  że zgodnie  z  treścią protokołu postępowania o udzielenie niniejszego 

zamówienia  szacunkowa  wartość  zamówienia  wynosi  1.342.000,00  zł  brutto  za  wszystkie  

6  części  zamówienia.  W  podziale  na  części  wartość  usługi  konserwacji  została  wyceniona 

przez Zam

awiającego w następujący sposób: 

a) Zadanie 1 - 

8.838,40 zł brutto; 

b) Zadanie 2 - 

14.653,16 zł brutto; 

c) Zadanie 3 - 

13.803,10 zł brutto; 

d) Zadanie 4- 

11.245,00 zł brutto;  

e) Zadanie 5 - 

5.584,20 zł brutto;  

f) Zadanie 6- 

2.138,00 zł brutto. 

Wykonawca  Telmax 

w  zakresie  konserwacji  wykonania  dwóch  konserwacji  wskazała 

następujące wartości: 

a) Zadanie 1 - 

16.000,00 zł brutto; 

b) Zadanie 2- 

14.000,00 zł brutto; 

c) Zadanie 3 - 2.500,00 

zł brutto; 

d) Zadanie 4 - 

4.500,00 zł brutto;  

e) Zadanie 5- 

15.000,00 zł brutto;  

f) Zadanie 6 - 

4.000,00 zł brutto. 

Odwołujący złożył ofertę dla poszczególnych zadań na konserwację systemów wysokości: 

a)  Zadanie  1  - 

69.500,00  zł  brutto;  b)  Zadanie  2  -  84.950,00  zł  brutto;  c)  Zadanie  3  - 

168.500,00  zł  brutto;  d)  Zadanie  4-81.900,00  zł  brutto;  e)  Zadanie  5  -  60.950,00  zł  brutto, 

Zadanie 6: 23 

500,00 zł brutto. 

Odwołujący  wskazuje,  że  wobec  tak  zaprezentowanych  kwot  Zamawiający  powziął 

wątpliwości co do możliwości wykonania zamówienia w części 3 i 4 przez Telmax za tę cenę  

i  na  podstawie  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp 

wezwał  tego  Wykonawcę  do  wyjaśnienia  rażąco 

niskiej ceny, a dla zadania 1, 2, 5 i 6 wezwał Wykonawcę do złożenia wyjaśnień na podstawie 

art. 91 ust. 1a pkt 1 

ustawy Pzp z uwagi na to, iż oferty złożone przez Wykonawcę Telmax są 

niższe o co najmniej 30% od średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert. 

Odwołujący  zwraca  także  uwagę  na  poszczególne  średnie  arytmetyczne  dotyczące  cen 

złożonych ofert: 

Zadanie 1: 

42.750,00 zł brutto, Zadanie 2 49.475,00 zł brutto, Zadanie 3: 85.500,00 zł brutto, 

Zadanie 4: 

43.200,00 zł brutto, Zadanie 5: 37.975,00 zł brutto, Zadanie 6: 12.175,00 zł brutto, 

Z  powyższego  Odwołujący  wywodzi,  że  ceny  zaoferowane  przez  spółkę  Telmax  są  dużo 

niższe od średniej arytmetycznej cen ofert złożonych. 

Dalej Odwołujący zobrazował stosunek ceny Telmax do średniej arytmetycznej cen wszystkich 

ofert: Dla zadania 1 cena Telmax stanowi 37

,43% średniej arytmetycznej cen, dla zadania 2 – 

28,30%, dla zadania 3 

– 2,92%, dla zadania 4 -10,42%, dla zadania 5 – 39,5%, dla zadania 6 

– 32,85%. 

Zdaniem Odwołującego powyższe wyliczenie obrazuje, że ceny zaproponowane przez Telmax 

za  konserwację  dalece  odbiegają  od  średniej  arytmetycznej  cen  zaproponowanych  

w  niniejszym  postępowaniu.  Odwołujący  podnosi,  że  wykonawca  w  treści  swoich  ww. 

wyjaśnień  nie  wykazał  w  żaden  sposób  dlaczego  jego  ceny  tak  dalece  odbiegają  od  ww. 

wartości  poprzez  np.  wskazanie  metod  oszczędności,  posiadanie  własnych  narzędzi, 

efektywnych warunków pracy itp.  

Dalej  Odwołujący  wskazuje,  że  wykonawca  Telmax  w  swoich  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej 

ceny  z  dnia  11.12.2019  r.  chcąc  udowodnić,  że  jego  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny 

kosztów  konserwacji  przedstawił  bardzo  lakoniczne  wyliczenia  ceny,  które  jednak  pomimo 

swej oszczędności potwierdzają wprost, że zaoferowana przez niego cena jest nawet za niska 

w stosunku do wskazanej przez niego stawki. 

Zadanie 1: 

Cena zaoferowana przez Telmax

: 16.000,00 zł brutto Stawka roboczogodziny - 20,03 zł Ilość 

godzin: 680 h 

zł x 680 h = 13.620,40 zł 

Do  tej  kwoty  należy  dodać  podatek  VAT  płacony  przez  Telmax,  co  daję  kwotę  16.753,00  zł 

brutto. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 2: 

Cena zaoferowana przez Telmax

: 14.000,00 zł brutto Stawka roboczogodziny - 20,03 zł Ilość 

godzin: 590 h 

zł x 590 h= 11.817,70 zł 

Do  tej  kwoty  należy  dodać  podatek  VAT  płacony  przez  Telmax,  co  daję  kwotę  14.535,71  zł 

brutto. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 3: 

Cena  zaoferowana  przez  Telmax:  2.500,00 

zł  brutto Stawka roboczogodziny  -  20,03  zł  Ilość 

godzin: 110 h 

zł x 110 h = 2.203,30 zł 

Do  tej  kwoty  należy  dodać  podatek  VAT  płacony  przez  Telmax,  co  daję  kwotę  2.710,06  zł 

brutto. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 4: 

Cena  zaoferowana  przez  Telmax: 

4.500,00  zł  brutto Stawka roboczogodziny  -  20,03  zł  Ilość 

godzin: 200 h 

zł x 200 h = 4.006,00 zł 

Do  tej  kwoty  należy  dodać  podatek  VAT  płacony  przez  Telmax,  co  daję  kwotę  4.927,38  zł 

brutto. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 5: 

Cena zaoferowana przez Telmax

: 15.000,00 zł brutto Stawka roboczogodziny - 20,03 zł Ilość 

godzin: 620h 

zł x 620 h = 12.418,60 zł 

Do  tej  kwoty  należy  dodać  podatek  VAT  płacony  przez  Telmax,  co  daję  kwotę  15.274,88  zł 

brutto. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 6: 

Cena zaoferowana przez Telmax

: 4.000,00 zł brutto 

Stawka roboczogodziny - 

20,03 zł Ilość godzin: 160h 

zł x 160 h = 3204,80 zł 

Do  tej  kwoty  należy  dodać  podatek  VAT  płacony  przez  Telmax,  co  daję  kwotę  3.941,90  zł 

brutto. Kwota porównywalna z ofertą. 

5) Wartość stawki a dodatkowe koszty: 

Odwołujący podkreśla, że na stawkę, która jest ustaloną jednostką, według której oblicza się 

wysokość  zarobków,  opłat,  świadczeń,  wpływa  wiele  czynników.  Między  innymi  takim 

czynnikiem  jest  wynagrodzenie  pracownika  za  świadczone  usługi  wraz  ze  wszystkimi 

dodatkami  przysługującymi  z  tytułu  umowy  o  pracę,  koszty  dojazdu  do  miejsca  świadczenia 

usług, koszty materiałów i sprzętu ich amortyzacja. 

Odwołujący  odnosi  się  do  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę,  skoro  Telmax  

w  tr

eści  swoich  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  z  dnia  11.12.2019  r.  podkreśla,  że  posiada 

wykwalifikowanych  pracowników  będących  zatrudnionych  na  umowę  o  pracę.  Zgodnie  

z treścią § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie wysokości 

minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2020 r. 

(Dz. U. poz. 1778) wysokość minimalnego wynagrodzenia za prace od dnia 1 stycznia 2020 r. 

ustalono na poziomie 2.600,00 zł brutto. Stawka określona na tym poziomie zawiera jedynie 

kwotę  określoną  wypłacaną  pracownikowi,  jednakże  nie  obejmuje  rzeczywistego  kosztu 

pracodawcy.  Koszt  pracodawcy  w  związku  z  minimalnym  wynagrodzeniem  będzie  stanowił 

łącznie kwotę 21.99 zł. Wynika więc z tego jednoznacznie, że koszt jednego pracownika przy 

realizacji  usługi  konserwacji  jest  wyższy  niż  podana  stawka  za  realizację  konserwacji.  

Odwołujący  podkreśla  również  wymagania  SIWZ,  z  których  wynika,  że  „Realizacja  usługi 

konserwacji będzie wykonywana składem min. 2 osobowym" (patrz: str. 7 SIWZ), co wpływa 

na  zwiększenie  kosztów  realizacji  zamówienia  i  ogólny  koszt  roboczogodziny  świadczenia 

usługi konserwacji. Koszt pracy jednego pracownika przekracza więc sławkę roboczogodziny 

wskazaną przez najkorzystniejszego Wykonawcę w treści wyjaśnień rażąco niskiej ceny. 

Odwołujący    dodaje,  że  osoby  wykonujące  prace  związane  z  konserwacją  systemów 

dotyczących  niniejszego  zamówienia  muszą  posiadać  specjalistyczne  kursy  i  wykształcenie, 

co  powoduje, 

że  wykształcenie  pracowników  tej  branży  przekracza  w  sposób  wyraźny 

wynagrodzenie minimalne wynikające z przepisów rozporządzenia. 

Dalej  Odwołujący  zauważa,  że  spółka  posiada  siedzibę  w  Człuchowie,  a  prace  będą 

wykonywane  poza  miejscem  wykonywania  pracy.  Nakład  godzin  zawarty  w  treści  wyjaśnień 

wskazuje,  że  prace  te  będą  wykonywane  w  okresach  ciągłych,  które  nie  będą  trwały 

jednorazowo wyłącznie jednego dnia. Prace te wymagają zaangażowania czasowego. Z tego 

też  względu  pracodawca  będzie  zobowiązany  na  podstawie  przepisów  prawa  pracy  do 

wypłacenia  pracownikowi  kosztów  podróży  służbowej,  tj.  w  szczególności  diety  na  pokrycie 

kosztów delegacji związanych m.in. z wyżywieniem, kosztów noclegów, dojazdem do miejsca 

świadczenia  usług.  Odwołujący  zauważa,  że  Telmax  całkowicie  przemilczał  te  kwestie  

w swoich wyjaśnieniach z dnia 11.12.2019 r. 

Ponadto Odwołujący wskazuje, że realizacja konserwacji wiążę się nie tylko z pracą ludzi, ale 

użyciem  różnego  rodzaju  sprzętu,  co  wpływa  na  koszt  realizacji  prac.  Zgodnie  z  Opisem 

Przedmiotu  Zamówienia  Wykonawca  przeprowadza  konserwacje  co  6  miesięcy  (jeden  raz  

w  danym  półroczu).  Przy  wykonywaniu  drugiej  konserwacji  półrocznej  wykonawca  musi 

wykonać  dodatkowe  czynności  związane  z  przeglądem  rocznym,  w  terminach  ustalonych 

przez  strony.  W  ramach  konserwacji  w

ykonawca  zobowiązany  jest  wykonać  także  wszelkie 

regulacje i konserwacje niezbędne dla sprawnego działania systemu zgodnie z odpowiednimi 

przepisami  i  Normą  Obronną  NO-04-A004-8  2016,  Obiekty  wojskowe,  Systemy  alarmowe, 

Część  8,  Czynności  wymienione  w  Normie  Obronnej  zapewniają:  utrzymanie  urządzeń  

w  pełnej  gotowości  do  pracy  (w  pełnej  sprawności)  oraz  warunki  ich  użytkowania  określone  

w  przepisach  technicznych  - 

poprzez  Ich:  sprawdzenie,  usprawnienie  (usunięcie 

niesprawności),  w  razie  potrzeby  wykonanie  konfiguracji  systemu,  oczyszczenie, 

nasmarowanie,  wyregulowanie. 

Zdaniem  Odwołującego  czynności  te  więc  wymagają 

zaangażowania dodatkowych środków wykonawcy na realizację tych prac, gdyż konieczne do 

ich  wykonania  jest  użycie  różnego  rodzaju  środków  technicznych  oraz  sprzętu,  zaś 

wykonawca Telmax

, w żaden sposób nie wykazał, że nie będzie musiał tych kosztów ponieść 

w okresie realizacji usług objętych przedmiotem zamówienia. 

Odwołujący  podnosi,  że  wykonawca  Telmax  nie  wskazał  w  swoich  wyjaśnieniach  z  dnia 

11.12.2019 r. również  żadnych okoliczności, które pozwalałyby mu na oszczędność kosztów  

w  tym  zakresie  poprzez  np.  posiadanie  sprzętu  na  stanie  firmy  bez  konieczności  jego 

wypożyczania,  brak  konieczności  zakupu  materiałów  lub  preferencyjne  stawki  materiałów  

z  uwagi  na  długotrwałą  współpracę  z  dystrybutorami  -  wyjaśnienia  w  żaden  sposób  nie 

wykazują,  aby  w  spółce  istniały  mechanizmy,  które  pozwalają  jej  na  tak  duże  oszczędności  

w stosunku do innych podmiotów. 

Odwołujący  wskazuje,  że  zgadza  się,  iż  doświadczenie  przy  realizacji  inwestycji  systemów 

alarmowych,  kontroli  dostępu  i  telewizyjnego  systemu  nadzoru  może  mieć  wpływ  na 

kształtowanie  ceny,  jednakże  w  tym  kontekście  nie  wystarczą  jedynie  twierdzenia  podmiotu 

wyjaśniającego  rażąco  niską  cenę.  Wywodzi,  że  wykonawca  Telmax,  aby  prawidłowo 

udowodnić  i  wykazać,  że  ma  to  wpływ  na  koszt  wskazać  powinien,  że  doświadczenie 

powoduje  skrócenie  czasu  realizacji  zamówienia  i  w  jakim  wymiarze  w  stosunku  do  innych 

wykonawców,  tj.  np.  konserwacja  będzie  trwała  krócej  10  h  w  przypadku  podmiotu 

doświadczonego  i  świadczącego  usługi  na  tym  obiekcie.  Z  treści  tych  wyjaśnień  powinno 

wynikać  ile  kosztów  faktycznie  pozwala  to  zaoszczędzić  wykonawcy.  Po  wezwaniu  do 

złożenia wyjaśnień obowiązek udowodnienia wszelkich kosztów realizacji zamówienia obciąża 

zawsze  wezwany  podmiot.  Treść  wyjaśnień  powinna  więc  być  tak  skonstruowana,  aby 

przekonać  Zamawiającego,  co  do  ich  prawdziwości,  a  wykonawca  wezwany  do  złożenia 

wyjaśnień  powinien  także  dołączyć  dowody,  które  je  potwierdzą.  Zdaniem  Odwołującego 

r

ównież w tym zakresie wyjaśnienia Telmax z dnia 11.12.2019 r. nie dostarczają dowodów. 

Z uwagi na uzasadnienie zawarte powyżej, zdaniem Odwołującego oferta wykonawcy Telmax 

powinna zostać po przedłożeniu przez  Telmax wyjaśnień z dnia 11.12.2019 r. odrzucona na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp

, jako, że zawiera rażąco niską cenę w stosunku do 

przedmiotu  zamówienia  oraz  na  podstawie  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp,  jako  że  prawidłowa  

i adekwatna ocena wyjaśnień tego wykonawcy potwierdza, że zaoferowana przez niego cena 

jest  rażąco  niska.  Dodaje,  że  z  tych  wyjaśnień  wynikało,  że  wykonawca  oferował  koszty 

zatrudnienia  pracownika  poniżej  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  co  samo  przez  się 

winno stanowić dowód na wystąpienie rażąco niskiej ceny. Z tego wywodzi, że Zamawiający 

nie odrzucając oferty Telmax po przedłożeniu wyjaśnień z dnia 11.12.2019 r. naruszył art. 89 

ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp w zwi

ązku z art. 90 ust. 3 ustawy Pzp. 

Odwołujący  podnosi,  że  Zamiast  odrzucić  ofertę  Telmax  Zamawiający  wezwał  ponownie 

Telmax 

do złożenia kolejnych wyjaśnień w zakresie zaoferowanej ceny wskazując w piśmie z 

dnia 22.01.2020 r.  - 

„Złożone wyjaśnienia zostały przyjęte przez komisję przetargową, jednak 

po  wnikliwej  analizie  i  zapoznaniu  się  z  zarzutami  wymienionymi  w  odwołaniu,  zamawiający 

uznał,  aby  być  w  100%  pewnym,  że  zaoferowane  ceny  w  poszczególnych  zadaniach  nie 

posiadają znamion rażąco niskiej ceny wzywa Wykonawcę do złożenia szczegółowej analizy 

kosztów i zysku, w tym do złożenia dowodów dotyczących wyliczenia ceny oferty w rozbiciu na 

poszczególne  zadania".  Zdaniem  Odwołującego  nie  ulega  wątpliwości,  że  Zamawiający 

zdając sobie sprawę z wadliwości (pierwszych) wyjaśnień z dnia 11.12.2019 r. wezwał Telmax 

do ponownego 

wyjaśnienia tych samych kwestii, a tym postępowaniem Zamawiający dopuścił 

się  „ratowania  oferty"  Telmax,  co  na  gruncie  Pzp  jest  zakazane.  Odwołujący  podkreśla,  że 

Zamawiający  wskazał  również  Telmax,  poprzez  użycie  wyrażenia  „i  zapoznaniu  się  z 

zarzutami wymienionymi w odwołaniu" czego oczekuje od treści ponownych wyjaśnień. Takim 

postępowaniem Zamawiający naruszył art. 90 ust. 1 i 1a oraz ust. 2 ustawy Pzp. 

Odwołujący powołuje się na wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 czerwca 

2016 o sygnaturze XXIII Ga 451/16 i wyrok KIO 431/19, KIO 190/19 i KIO 266/18 

Odwołujący  z  ostrożności  wskazuje,  że  również  i  treść  ponownych  wyjaśnień  Telmax  

w zakresie zaoferowanej ceny z dnia 31.01.2020 r. nie dowodzi, że zaoferowana cena nie jest 

rażąco niska. Wręcz przeciwnie. Drugie wyjaśnienia potwierdzają, że zaoferowana cena była 

rażąco  niska.  Odwołujący  podkreśla,  że  kluczowa  wydaje  się  być  w  tym  zakresie  wysokość 

wskazanego  ko

sztu  roboczogodziny  (21,47  zł),  gdy  w  pierwszych  wyjaśnieniach  Telmax 

wskazywał kwotę 20,02 zł. Zdaniem Odwołującego już ta okoliczność sprawia, że sam Telmax 

przyznał, iż zaoferowana w ofercie i wyjaśniona w pierwszych wyjaśnieniach cena była ceną 

rażąco  niską  i  opartą  o  stawkę  roboczogodziny  niezgodną  z  rozporządzeniem  tj.  niższą  niż 

wynagrodzenie minimalne i c

hociażby z tego powodu oferta Telmax winna być odrzucona. 

Odwołujący podstawia tę wartość do ilości roboczogodzin wskazanych w wyjaśnieniach z dnia 

11.12.2019 r. i otrzymuje 

następujące wyniki: 

Zadanie 1: 

Cena zaoferowana przez Telmax

: 16.000,00 zł brutto Stawka roboczogodziny - 21,47 zł Ilość 

godzin: 680 h 

zł x 680 h= 14.599,60 zł 

Do tej kwoty należy dodać podatek VAT płacony przez Telmax, co daję kwotę 17.957,508 zł 

brutto. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 2: 

Cena Telmax

: 14.000,00 zł brutto Stawka roboczogodziny - 21,47 zł Ilość godzin: 590 h, 21.47

zł x 590 h= 12.667,30 zł. Z VAT - 15.580,78 zł brutto. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 3: 

Cena Telmax

: 2.500,00 zł brutto Stawka roboczogodziny -21,47 zł Ilość godzin: 110h, 21,47zł 

x 110

h = 2.361,70 zł. Z VAT 2 904,89 zł brutto. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 4: 

Cena Telmax

: 4.500,00 zł brutto Stawka roboczogodziny - 21,47 zł Ilość godzin: 200h 

zł x 200 h - 4.294,00 zł. Z VAT 5 281,62 zł. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 5: 

Cena Telmax

: 15.000,00 zł brutto Stawka roboczogodziny - 21,47 zł Ilość godzin: 620h,  21.47

zł x 620 h= 13.311,40 zł. Z VAT 16.373,02 zł brutto. Kwota wyższa niż w ofercie. 

Zadanie 6: 

Cena  zaoferowana  przez  Telmax

:  4.000,00  zł  brutto Stawka roboczogodziny  -  21,47  zł  Ilość 

godzin: 160 h, 21.47 

zł  x  160  h  =  3.435,20  zł.  Z  VAT  4.225,29  zł  brutto.  Kwota  wyższa  niż  

w ofercie. 

Odwołujący  podnosi,  że  odwołując  się  do  nowej  stawki  roboczogodziny  z  drugi  wyjaśnień 

Telmax 

nie ma żadnych wątpliwości, że we wszystkich częściach wyjaśnienia potwierdzają, że 

oferta zawiera rażącą niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Odwołujący  podkreśla,  że  najistotniejsze  jest,  że  te  wyliczenia  zaoferował  sam  Telmax.  To 

sam  Telmax 

wskazał  na  wysokość  roboczogodziny  i  przyjętą  (jako  doświadczony  w  tym 

zakresie wykonawca, 

co wielokrotnie powtarza) ilość roboczogodzin. Wywodzi, że wykonawca 

Telmax 

najwyraźniej  miał  świadomość  tych  deficytów  złożonej  oferty  i  pierwszych  wyjaśnień 

bo  po  bezpodstawnym  drugim  wezwaniu  dokonał  w  wyjaśnieniach  z  dnia  31.01.2020  r.  nie 

tylko  modyfikacji  przyjętej  stawki  roboczogodziny  lecz  co  najistotniejsze  zmniejszył,  

w stosunku do pierwszych wyjaśnień, zakładaną liczbę roboczogodzin. I tak: 

Zadanie  1: 

Wyjaśnienia  z  dnia  11.12.2019r.  Ilość  godzin:  680  h,  Wyjaśnienia  z  dnia 

31.01.2020 r., 

Ilość godzin: 510 h 10.949,70: 21,47 = 510h. Różnica: 170 h mniej. 

Zadanie  2: 

Wyjaśnienia  z  dnia  11.12.2019r.  Ilość  godzin:  590  h,  Wyjaśnienia  z  dnia 

31.01.2020 r., 

Ilość godzin: 510 h 9.575,62: 21,47 = 446 h. Różnica: 80 h mniej. 

Zadanie  3:  W

yjaśnienia  z  dnia  11.12.2019r.,  Ilość  godzin:  110  h,  Wyjaśnienia  z  dnia 

31.01.2020 r., 

Ilość godzin: 79 h 1.696,13: 21,47 = 79 h, Różnica: 31 h mniej. 

Zadanie  4: 

Wyjaśnienia  z  dnia  11.12.2019r.  Ilość  godzin:  200  h,  Wyjaśnienia  z  dnia 

31.01.2020 r., 

Ilość godzin: 144 h 3.091,68:21,47= 144 h, Różnica: 56 h mniej. 

Zadanie  5: 

Wyjaśnienia  z  dnia  11.12.2019  r.,  Ilość  godzin:  620  h  Wyjaśnienia  z  dnia 

31.01.2020 r., 

Ilość godzin: 482 h 10.348,54 : 21,47 = 482 h, Różnica: 138 h mniej. 

Zadanie  6: 

Wyjaśnienia  z  dnia  11.12.2019  r.,  Ilość  godzin:  160  h,  Wyjaśnienia  z  dnia 

31.01.2020 r. 

Ilość godzin: 128 h 2.748,10 : 21,47= 128 h, Różnica: 32 h mniej. 

Z  powyższego  Odwołujący  wywodzi,  że  w  każdej  części  Wykonawca  Telmax  aby  „ratować" 

swoją  ofertę  wskazał  odmienne  wartości  od  tych  wskazanych  w  pierwszych  wyjaśnieniach  - 

i

nnymi  słowy  kiedy  okazało  się,  że  złożone  swobodnie,  przez  doświadczonego  

i  profesjonalnego  wykonawcę,  wyjaśnienia  potwierdziły  iż  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę 

wykonawca  ten  zmienił  swoje  wyjaśnienia  poprzez  istotne  zmniejszenie  liczby  godzin,  jakie 

będą  potrzebne  do  wykonania  zamówienia  i  poprzez  podwyższenie  stawki  roboczogodziny 

ponad tę, którą zaoferował jako niezgodną z prawem tj. niezgodną z przepisami ustawy z dnia 

10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177). 

Ponadto  w  ponownych  wyjaśnianiach  Telmax  w  dalszym  ciągu  przedstawia  poszczególne 

składowe  ceny  w  oparciu  o  własne  twierdzenia,  np.  w  kwestii  posiadania  niezbędnego  do 

realizacji  zamówienia  sprzętu  (narzędzi)  -  Telmax  mógł  wykazać  tą  kwestię  przedkładając 

chociażby  stosowne  ewidencje  majątku  spółki.  Odwołujący  podnosi,  że  analogicznie  

w  odniesieniu  do  kosztów  administracji,  ubezpieczenia  -  brak  jest  stosownych  dokumentów 

księgowych  -  koszty  te  maja  znaczenie,  bowiem  Telmax  zalicza  je  do  tzw.  kosztów 

dodatkowych  (zgodnie  z  nazewnictwem  przyjętym  przez  Telmax  w  kalkulacji  kosztów, 

załącznik  do  wyjaśnień  z  31.01.2020  r,).  Nie  ujęto  również  m.in.  kosztów  diet  na  pokrycie 

kosztów  delegacji  związanych  m.in,  z  wyżywieniem,  kosztów  noclegów,  kosztów  dojazdu. 

Odwołujący podnosi, że powyższego, nawet biorąc pod uwagę powtórne wyjaśnienia Telmax 

w  zakresie  zaoferowanej  ceny  w  poszczególnych  częściach  zamówienia,  Zamawiający 

powinien  odrzucić  ofertę  Telmax,  czego  jednak  nawet  na  tym  etapie  nie  uczynił    - 

Zamawiający nie odrzucając oferty Telmax z ww. przyczyn naruszył art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy 

Pzp w zwi

ązku z art. 90 ust. 3 ustawy Pzp. 

III. Naruszenie 

art. 91 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp - poprzez wybór wykonawcy 

Telmax jako najkorzystniejszego i dokonanie wyboru niezgodnie z przepisami ustawy.  

Z  uwagi  na  argumentację  zawartą  w  części  II  uzasadnienia,  zdaniem  Odwołującego  oferta 

Telmax 

powinna zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 

90  ust.  3  ustawy  Pzp

,  jako,  że  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia, a w związku z tym nie stanowi oferty najkorzystniejszej.  

IV.  Naruszenie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  -  poprzez  wezwanie  Telmax 

do  uzupełnienia 

oświadczeń lub dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu 

oraz  brak  podstaw  do  wykluczenia  w  sytuacji  w  której  oferta  Telmax  zasługiwała  na 

odrzucenie. 

Odwołujący  podnosi,  że  z  uwagi  na  argumentację  zawartą  w  części  I  i  II  uzasadnienia, 

Zamawiający nie powinien był wzywać Telmax do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy 

Pzp 

oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  

w  postępowaniu  oraz  brak  podstaw  do  wykluczenia.  Wskazuje,  że  niniejsze  naruszenie  jest 

najprawdopodobniej konsekwencją omówionych wcześniej naruszeń ustawy Pzp. 

V. Naruszenie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp - 

poprzez zaniechanie wezwania odwołującego - jako 

wykonawcy,  którego  oferta  została  najwyżej  oceniona,  do  złożenia  aktualnych  na  dzień 

złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  o których  mowa  w  art. 

25 ust. 1. 

Odwołujący  wskazuje,  że  z  rankingu  ofert  złożonych  w  przedmiotowym  postępowaniu  oraz  

z zawiadomienia o wyborze oferty najkorzyst

niejszej wynika, że Odwołujący uplasował się na 

drugim  miejscu  zdobywając  odpowiednio  54  pkt  w  Zadaniu  1,  50  pkt  w  Zadaniu  2,  41  pkt  

w  Zadaniu  3,  43  pkt  w  Zadaniu  4,  55  pkt  w  Zadaniu  5  oraz  52  pkt  w  Zadaniu  6.  Zdaniem 

Odwołującego wobec zaistniałego stanu faktycznego i prawnego Zamawiający winien odrzucić 

ofertę  wykonawcy  Telmax,  a  następnie  winien  wezwać  Odwołującego  do  złożenia  

w  wyznaczonym, nie krótszym niż 10 dni, terminie aktualnych na dzień złożenia oświadczeń 

lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp. 

Wobec  powyższego,  Odwołujący  wnosi  o  nakazanie  Zamawiającemu  wezwania 

Odwołującego  w  trybie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  -  jako  wykonawcy,  którego  oferta  została 

najwyżej  oceniona,  do  złożenia  aktualnych  na  dzień  złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów 

potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy  Pzp. 

VI.  Naruszenie  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  - 

poprzez  zaniechanie wyboru oferty odwołującego 

jako najkorzystniejszej. 

Odwołujący zaznacza, że wobec zaistniałego stanu faktycznego i prawnego wykazanego we 

wszystkich  powyższych  punktach  Zamawiający  winien  wybrać  ofertę  Odwołującego  jako 

najkorzystniejszą  i  wobec  tego  wnosi  o  wybór  oferty  Odwołującego  jako  oferty 

najkorzystniejszej na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy Pzp. 

D

o  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  skutecznie  zgłosił 

przystąpienie  wykonawca Telmax E.R. G. Sp. J., ul. Batorego 2, 77-300 Człuchów.  

Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł  o  oddalenie  odwołania  

w całości. 

W  toku  rozprawy  przed  Izbą  strony  postępowania  podtrzymały  dotychczasowe 

stanowiska, Przystępujący wnosił o oddalenie odwołania.   

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

na 

podstawie 

zebra

nego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w  szcz

ególności  z  postanowieniami  ogłoszenia  o  zamówieniu,  Specyfikacją  Istotnych 

Warunków  Zamówienia  oraz  korespondencją  Zamawiającego  z  wykonawcami,  jak 

również  po  zapoznaniu  się  z  odwołaniem  i  odpowiedzią  na  odwołanie  oraz  pismem 

uczestnika, 

po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  też  stanowisk  stron  i  uczestników 

złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy, jak również złożonymi w toku rozprawy 

dowodami, 

ustaliła, co następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  o  których  stanowi 

przepis art. 189 ust. 2 ustawy - 

Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zam

ówienia,  wobec  możliwości  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia 

przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1  ustawy  -  Prawo 

zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania.  

Izba  nie  rozpatrywała  również  kwestii  braku  interesu  we  wniesieniu  odwołania,  do 

którego Odwołujący odnosił się w toku rozprawy. Poczynione w tym zakresie uwagi po stronie 

Zamawiającego  stanowiły  jedynie  uzupełnienie  argumentacji  repliki  w  merytorycznym 

zakresie, Zamawiający w rzeczywistości nie kwestionował interesu Odwołującego. 

Izba ustaliła, co następuje. 

Okoliczności  faktyczne  oraz  postanowienia  SIWZ  powołane  w  treści  odwołania,  przytoczone 

powyżej,  odpowiadają  rzeczywistości  i  nie  były  sporne,  wobec  czego  nie  będą  przez  Izbę 

powtarzane. 

C

elem  uzupełnienia  obrazu  sprawy,  przytoczyć  wskazać,  że  zgodnie  z  rozdziałem  XII  pkt  4 

SIWZ  przy  wyborze  oferty  Zamawiający  będzie  się  kierował  następującymi  kryteriami,  które 

złożą się na końcową ocenę: 

1)  cena oferty 

– 60% 

cena za roboczogodzinę – 40%. 

W rozdziale XI 

– Opis sposobu obliczenia ceny oferty Zamawiający zawarł m.in. następujące 

postanowienia: 

Wykonawca może złożyć tylko jedną ofertę cenową do danego zadania.  

Wykonawca uwzględniając wszystkie wymogi, o których mowa w niniejszej SIWZ, powinien 

w  cenie  ofertowej  ująć  wszelkie  koszty  i  składniki  związane  z  wykonaniem  przed-miotu 

zamówienia, niezbędne do prawidłowego i pełnego wykonania przedmiotu zamówienia. 

Cena  oferty  zostanie  wyliczona  przez  Wykonawcę  na  podstawie  opisu  przedmiotu 

za

mówienia i przedstawiona w Formularzu Ofertowym stanowiącym Załącznik do SIWZ. 

Formularz  ofertowy  Zamawiający  zawarł  w  załączniku  nr  9  do  SIWZ.  Dla  każdego  zadania 

formularz  zawierał  tabelkę  odpowiadającą  poniższej,  różnice  dotyczyły  nazw  kompleksów  

i jednos

tek objętych konserwacjami: 

KONSERWACJA SYSTEMÓW 

ALARMOWYCH 

ILOŚĆ 

CENA 

JEDNOSTKOWA 

BRUTTO ZA  

1 KONSERWACJE 

WARTOŚĆ ZA 2 

KONSERWACJE 

(BRUTTO) 

JW  + WT Z. 

2 konserwacje 

RAZEM 

NAZWA USŁUGI 

JM 

CENA JEDNOSTKOWA BRUTTO 

Naprawa awarii dla zadania nr 1 

1 rg 

Wskazane  w  treści  odwołania  ceny  za  roboczogodzinę  dotyczyły  „Naprawy  awarii  dla 

zadania…”  zaś  powołane  na  str.  11  niniejszego  uzasadnienia  ceny  za  dwie  konserwacje 

dotyczyły  kolumny  „Wartość  za  2  konserwacje  (brutto)”.  Były  to  też  jedyne  ceny  wskazane  

w ofertach. 

I

zba zważyła, co następuje. 

Izba uznała, że odwołanie było zasadne i podlegało uwzględnieniu. 

Izba  stwierdziła,  że znalazły  potwierdzenie  zarzuty  naruszenia przez  Zamawiającego art. 

186 ust. 2 ustawy Pzp, art. 90 ust. 1 

– 3 i art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. 

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że rażącym naruszeniem przepisów ustawy Pzp 

było  uwzględnienie  w  całości  odwołania  w  sprawie  KIO  48/20,  w  którym  podniesiono  zarzut 

rażąco  niskiej  ceny  i  zażądano  odrzucenia  oferty  Przystępującego  Telmax,  a  następnie 

ponowne wezwanie tego wykonawcy do wyjaśnień rażąco niskiej ceny i złożenia dowodów – 

w  zakresie,  który  był  wskazany  w  odwołaniu  i  następnie  wybór  jego  oferty  jako 

najkorzystniejszej.  Zgodnie  z  art.  186  ust.  2  ustawy  Pzp,  w  pr

zypadku  uwzględnienia  przez 

zamawiającego  w  całości  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu,  jeżeli  po  stronie 

zamawiającego nie przystąpił żaden wykonawca Izba może umorzyć postępowanie i w takim 

przypadku  zamawiający  wykonuje,  powtarza  lub  unieważnia  czynności  w  postępowaniu  

o  udzielenie  zamówienia  zgodnie  z  żądaniem  zawartym  w  odwołaniu.  Skoro  Zamawiający 

uwzględnił  w  całości  odwołanie  w  sprawie  KIO  48/20  to  zobowiązany  był  wypełnić 

podstawowe  żądanie  odwołania  i  odrzucić  ofertę  Przystępującego  Telmax.  Natomiast,  skoro 

Zamawiający  postanowił  jedynie  unieważnić  wybór  oferty  Telmax  jako  najkorzystniejszej  

i wezwać tego wykonawcę po raz kolejny do wyjaśnień, to powinien był uwzględnić odwołanie 

jedynie  w  części.  Przystępujący  Telmax  zaś,  jeżeli  dalej  chciał  brać  udział  w  postępowaniu  

o udzielenie zamówienia, winien był zgłosić udział w postepowaniu KIO 48/20, co umożliwiłoby 

mu  wniesienie  sprzeciwu  od 

uwzględnienia  odwołania.  Postępowanie  Zamawiającego  po 

umorzeniu  postępowania  KIO  48/20  niesie  za  sobą  liczne,  niedopuszczalne  skutki.  Po 

pierwsze 

–  następuje  zbędne  wydłużenie  postępowania,  czego  negatywne  skutki  ponoszą 

pozostali  wykonawcy,  zainteresowani  dalszym  udziałem  w  postępowaniu  –  ponoszą bowiem 

chociażby  koszty  utrzymania  zabezpieczenia oferty.  Po drugie  –  następuje uprzywilejowanie 

pozycji  Przystępującego  Telmax,  który  uzyskał  dodatkowy  czas  na  zgromadzenie  dowodów  

i przygotowanie wyjaśnień rażąco niskiej ceny – gdyby nie pozorne uwzględnienie odwołania, 

musiałby dokonać tego na rozprawie przed Izbą w postępowaniu KIO 48/20. W konsekwencji, 

mając na uwadze specyfikę ciężaru dowodu, który w postępowaniu dotyczącym rażąco niskiej 

spoczywa na „oskarżanym” wykonawcy, w zasadzie brak jest możliwości rozpoznania sprawy  

z  zachowaniem  zasady  równości  stron.  Mając  to  na  uwadze,  należy  stwierdzić,  że  w  tak 

ukształtowanym  stanie  faktycznym  samo  naruszenie  art.  186  ust.  2  ustawy  Pzp  mogło 

stanowić  podstawę  uwzględnienia  odwołania  –  niewątpliwie  bowiem  miało  wpływ  na  wynik 

postępowania,  skoro  w  jego  konsekwencji  oferta  wykonawcy  Telmax  pozostała  

w  postępowaniu,  sam  zaś  wykonawca  uzyskał  nieprzewidziane  prawnie  możliwości  obrony 

swojej oferty. 

Jednakże, niezależnie od powyższego uwzględnieniu podlegał również zarzut naruszenia 

 art. 90 ust. 1 

– 3 i art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. 

Zgodnie  z  dyspozycją  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp,  Zamawiający  odrzuca  ofertę 

wykonawcy,  który  nie  udzielił  wyjaśnień  lub  jeżeli  dokonana  ocena  wyjaśnień  wraz  ze 

złożonymi dowodami potwierdza, że oferta zawiera rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do 

przedmiotu zamówienia. Powołany przepis odnosi się do wyjaśnień, o których mowa w art. 90 

ust. 1 ustawy Pzp 

– który stanowi, że jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części 

składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzą wątpliwości 

zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami 

określonymi  przez  zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów,  zamawiający 

zwraca się o udzielenie wyjaśnień, w tym złożenie dowodów, dotyczących wyliczenia ceny lub 

kosztu 

(…). W ustępie 2 przedmiotowego artykułu, ustawa określa, że obowiązek wykazania, 

że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu spoczywa na wykonawcy. 

W  tym  miejscu  należy  zauważyć,  że  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  zawiera  przesłankę 

odrzucenia oferty skonstruowaną odmiennie niż w art. 89 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, który stanowi 

o  odrzuceniu  oferty  zawierająco  rażąco  niską  cenę.  Przesłanka  odrzucenia  oferty  określona  

w art. 90 ust. 3 ustawy Pzp nie wymaga st

wierdzenia, że cena oferty jest rażąco niska. Przepis 

ten natomiast zawiera sankcję, którą objęty zostaje wykonawca, który albo nie uniesie ciężaru 

dowodu  wyjaśnień  o  których  mowa  w  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  albo  który  nie  dołoży 

należytych starań w składaniu tych wyjaśnień – bądź też całkowicie zaniecha podjęcia działań 

w  tym  kierunku.  Przyjęta  przez  ustawodawcę  konstrukcja  jest  logiczną  konsekwencją 

ustalonego rozkładu ciężaru dowodu, który w zakresie braku rażąco niskiej ceny spoczywa na 

wykonawcy,  zgodn

ie  z  art.  90  ust.  2  ustawy  Pzp.  W  sytuacji  bowiem,  gdy  Zamawiający 

powziąłby wątpliwości w zakresie realności ceny i wezwał do wyjaśnień (art. 90 ust. 1 ustawy 

Pzp),  a  wykonawca  nie  udzieliłby  wyjaśnień,  Zamawiający  nie  mógłby  jednoznacznie 

stwierdzić,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  (art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp)  –  stałoby  

to  w  sprzeczności  z  wcześniej  wyrażonymi  „wątpliwościami”  wskazanymi  w  ww.  wezwaniu. 

Zamawiający  pozostałby  bez  narzędzia  pozwalającego  na  dyscyplinowanie  nierzetelnego 

wykonawcy

,  co  paraliżowałoby  postępowanie.  Jednocześnie  podkreślenia  wymaga,  że 

zgodnie z  przyjętym  orzecznictwem  KIO jako brak  udzielenia  wyjaśnień  należy  rozumieć  nie 

tylko  całkowitą  bierność  po  stronie  wykonawcy  (tj.  brak  odpowiedzi  na  wezwanie 

Zamawiającego),  ale  również  złożenie  wyjaśnień  o  charakterze  ogólnym,  nierzeczowym, 

niepopartym  faktami,  zawierające  braki  i  nieodnoszące  się  do  kwestii  poruszonych  

w  wezwaniu  (por.  np.  wyrok  KIO  z  17.01.2018  r.,  KIO  23/18,  z  19.04.2018  r.,  KIO  503/18). 

Odmienne podejście do wykonawcy, który wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 90 ust. 2 

ustawy  Pzp  nie  dokłada  należytej  staranności  w  złożeniu  wyjaśnień,  stanowiłoby  jego 

uprzywilejowanie, co z kolei naruszałoby zasadę równego traktowania wykonawców i uczciwej 

konkurencji.  

Zgodnie z art. 90 ust. 1a  ustawy Pzp,  w 

przypadku gdy cena całkowita oferty jest niższa  

o  co  najmniej  30%  od 

wartości  zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  

i  usług,  ustalonej  przed  wszczęciem  postępowania  zgodnie  z  art.  35  ust.  1  i  2  lub  średniej 

arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert,  zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie 

wyjaśnień, o których mowa w ust. 1, chyba że rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, 

które nie wymagają wyjaśnienia lub wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od 

towarów i usług, zaktualizowanej z uwzględnieniem okoliczności, które nastąpiły po wszczęciu 

postępowania,  w  szczególności  istotnej  zmiany  cen  rynkowych,  zamawiający  może  zwrócić 

się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa w art. 90 ust. 1. Jak wynika ze stanu faktycznego 

sprawy, określona w art. 90 ust. 1a ustawy Pzp przesłanka wezwania do wyjaśnień zaistniała, 

co  było  okolicznością  bezsporną  –  w  szczególności  co  do  zadania  3  i  4.  W  przypadku  tych 

zadań cena oferty była dużo niższa niż o 30% wartości zamówienia. W przypadku pozostałych 

zadań  Zamawiający  zażądał  wyjaśnień  wobec  różnicy  ich  ceny  do  średniej  arytmetycznej.  

W  ocenie  Izby  bez  znaczenia  dla 

rozstrzygnięcia  w  sprawie  pozostawała  okoliczność,  jaką 

eksponował  Przystępujący,  że  średnia  arytmetyczna  nie  była  miarodajna,  gdyż  oprócz  jego 

oferty  złożono  tylko  jedną,  której  ceny  wielokrotnie  przekraczały  wartość  oszacowaną  przez 

Zamawiającego. Przesłanka wezwania od wyjaśnień określona w art. 90 ust. 1a pkt 1 ustawy 

Pzp,  jako  okoliczność,  która  zwalnia  od  obowiązku  wezwania  do  wyjaśnień  przewiduje  – 

„okoliczności  oczywiste,  które  nie  wymagają  wyjaśnienia”.  Nie  sposób  przyjąć,  że  za  taką 

okoliczność można uznać arbitralne uznanie cen innych ofert za zawyżone – pozwalałoby to 

na obchodzenie rzeczonej regulacji. 

Należy też zważyć, że zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp 

wystarczającym jest, by cena części składowej oferty wydawała się rażąco niska w stosunku 

do przedmiotu zamówienia by zamawiający zobligowany był do wezwania rażąco niskiej ceny. 

Nie budzi zatem wątpliwości, że po stronie Przystępującego zrodził się określony w art. 90 ust. 

2  ustawy  Pzp  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny,  wobec 

wezwania  Zamawiającego,  podyktowanego  zaistnieniem  okoliczności  o  których  mowa  w  art. 

90 ust. 1 i 1a ustawy Pzp. 

W  ocenie  Izby  analiza  wyjaśnień  złożonych  przez  Przystępującego  Telmax  prowadzi  do 

wniosku,  iż  w  niniejszej  sprawie  zachodzi  powyżej  opisana  sytuacja  braku  należytej 

staranności.  

W  pierwszej  kolejności  należy  zauważyć,  że  Zamawiający  w  wezwaniu  do  wyjaśnień  

z  dnia  9.12.2019  r. 

zaznaczył,  że  wzywa  do  przedstawienia  szczegółowej  kalkulacji  ceny 

ofertowej  wraz  z  dowodami,  jak  również  podkreślił,  że  „wyjaśnienia  dotyczące  ceny  oferty  

w  których  podane  są  ogólne  stwierdzenia  niepoparte  konkretnymi  kwotami  i  wyliczeniami 

żądanymi  przez  zamawiającego,  mogą  co  najwyżej  uzupełniać  konkretne  i  szczegółowe 

analizy i wyliczenia, jednak nie mogą stanowić wyjaśnień samych w sobie”. 

W  odpowiedzi  na  ww.  wezwanie  Przystępujący  Telmax  w  dniu  12.12.2019  r.  złożył 

wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  niepoparte  żadnymi  dowodami.  Przystępujący  

w  wyjaśnieniach  wskazał  na  wyliczenia  –  przemnożenie  założonego  czasu  realizacji  przez 

stawkę roboczogodziny dla poszczególnych zadań, jak również na okoliczność, że w ramach 

zadania  3  i  4  na  zaoferowanie  niskiej  stawki  pozwoliło  mu  doświadczenie  w  realizacji 

tożsamych  zadań  w  2019  r.,  dzięki  czemu  zna  system.  Przystępujący  przyznał  również,  że 

główne źródło zysku stanowić będzie wynagrodzenie za roboczogodziny za naprawy, przyjęte 

na poziomie 

od 70 do 80 zł. 

W ocenie składu orzekającego analiza ww. wyjaśnień pozwala na stwierdzenie, że oferta 

Telmax 

podlegała  odrzuceniu  na  podstawie  art.  90  ust.  3  i  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp,  

a  zaniechanie  jej  o

drzucenia  stanowiło  naruszenie  powołanych  przepisów  przez 

Zamawiającego.  Z  taką  oceną  zresztą  zgodził  Zamawiający,  uwzględniając  w  całości 

odwołanie  w  sprawie  KIO  48/20.  Treść  rzeczonych  wyjaśnień  Przystępującego  pozwala  na 

trzy kluczowe dla oceny sprawy s

postrzeżenia. 

Po  pierwsze,  już  sam  brak  poparcia  wyjaśnień  dowodami  wskazuje  na  brak  należytej 

staranności  po  stronie  Przystępującego.  Obowiązek  złożenia  dowodów  wynika  zarówno 

wprost  z  ustawy  (art.  90  ust.  1    ustawy  Pzp),  jak  i  nałożony  został  przez  Zamawiającego  

w treści wezwania do wyjaśnień. Nadto Zamawiający wymagał „konkretnych i szczegółowych” 

analiz  i  wyliczeń.  Przystępujący  natomiast  poprzestał  na  przemnożeniu  stawki  za 

roboczogodzinę  przez  ilość  godzin  oraz  wskazaniu  na  swoje  doświadczenie.  Takie 

wyjaśnienia  nie  mogą  być  określone  jako  konkretne  i  szczegółowe  analizy  i  wyliczenia. 

Przytoczone  o

koliczności  nakazują  stwierdzenie,  że  ziściła  się  przesłanka  odrzucenia  oferty 

określona  w  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  –  jak  bowiem  wskazano  powyżej,  również  złożenie 

ogólnych, nierzeczowych, niepopartych dowodami wyjaśnień powinno być potraktowane jako 

niezłożenie wyjaśnień w rozumieniu powołanego przepisu.  

Po drugie, treść złożonych wyjaśnień sugeruje, że cena za konserwacje rzeczywiście nie 

jest  ceną  realną,  gdyż  zysk  z  realizacji  zamówienia  ma  zapewnić  realizacja  napraw,  dla 

których  stawka  za  roboczogodzinę  jest  kilkukrotnie  wyższa.  W  tym  miejscu  należy 

przypomnieć, że ceną rażąco niską jest cena, która m.in. nie gwarantuje realizacji zamówienia 

zgodnie  z 

postanowieniami  specyfikacji,  cena  nierealna.  Oświadczenie  Przystępującego 

dotyczące głównego źródła zysku, w zestawieniu z okolicznością, że cena dla zadania 3 jest 

niższa  o  81,89%  od  wartości  zamówienia,  zaś  dla  zadania  4  –  o  59,98%  od  wartości 

zamówienia, przy braku przeciwnego dowodu ze strony Przystępującego pozwala na uznanie, 

że  zaoferowana  cena  rzeczywiście  jest  rażąco  niska  –  zatem  i  w  tym  zakresie  ziszcza  się 

przesłanka odrzucenia oferty z art. 90 ust. 3 ustawy Pzp, jak i z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. 

Dodać należy,  że  zyski  z  napraw  nie są  w  żadnym  stopniu zagwarantowane  –  jak  zasadnie 

bowiem  podnosił  Odwołujący,  Zamawiający  nie  określił  minimalnej  liczby  roboczogodzin, 

których  zlecenie  gwarantuje.  Co  więcej,  Przystępujący  w  wyjaśnieniach  nie  podał  nawet 

szacunkowej wartości napraw którą zakłada, że zostanie mu zlecona. Jedyne podane w tym 

zakresie wartości to wprost wyrażone w ofercie ceny za jedną roboczogodzinę, bez żadnego 

przemnożenia.  W  tej  sytuacji  jedyną  wartością  którą  można  było  dodać  jako  źródło  zysku  (i 

ewentualnie  finansowanie  wykonania  konserwacji)  jest  jedna  roboczogodzina  dla  każdego 

zadania 

– czyli kwoty rzędu od 70 do 80 zł na zadanie. Potwierdza to lakoniczność wyjaśnień 

jak  również  nierealność  wyceny  Przystępującego.  Przystępujący  w  swych wyjaśnieniach,  jak  

i na rozprawie, możliwość wykonania zadania 3 i 4 za tak niską cenę wywodził z okoliczności 

posiadania  doświadczenia  w  tożsamych  zamówieniach.  W  ocenie  Izby  ogólnikowe 

stwierdzenia  o  znajomości  systemu  i  jednostek  nie  uzasadniają  możliwości  zaoferowania 

wykonania  zadania  za  zaledwie  20%  czy    40%  wartości  zadania  oszacowanej  przez 

Zamawiającego.  Nadmienić  w  tym  miejscu  należy,  że  również  w  drugich  wyjaśnieniach  jak  

i w czasie rozprawy Przystępujący nie uwiarygodnił zaoferowanej ceny. 

Po trzecie, porównanie treści wezwań z dnia 9.12.2019 r. i 22.01.2020 r. i wyjaśnień z dni 

12.12.2019  r.  i  31.01.2020  r.  pozwala  na  stwierdzenie,  że  ponowne  wezwanie 

Przystępującego do wyjaśnień było nieuprawnione – Zamawiający w piśmie z dnia 22.01.2020 

r.  wskazał,  że  wzywa  do  złożenia  „szczegółowej  analizy  kosztów  i  zysku  w  tym  złożenia 

dowodów,  dotyczących  wyliczenia  za  poszczególne  zadania”.  Stanowi  to  w  zasadzie 

powtórzenie  pierwszego  wezwania,  w  którym  wymagał  „szczegółowych  i  konkretnych  analiz  

i  wyliczeń”.  Co  więcej,  już  w  odpowiedzi  na  pierwsze  wyjaśnienia  Przystępujący  złożył 

wyliczenia  dotyczące  poszczególnych  zadań.  To  nieuprawnione  ponowienie  wezwania  

w  sposób  jednoznaczny  potwierdza  również,  że  składając  pierwotne  wyjaśniania 

Prz

ystępujący  nie  dochował  należytej  staranności  –  Zamawiający  w  dalszym  ciągu  miał 

wątpliwości  w  tym  samym  zakresie  i  żądał  dowodów  na  potwierdzenie  de  facto  pierwszych 

wyjaśnień.  

W ocenie Izby ponowne wezwanie 

Przystępującego do wyjaśnień rażąco niskiej ceny było 

nieuprawnione  i  stanowiło  naruszenie  art.  90  ust.  1,  1a  i  2  ustawy  Pzp  –  wobec  wskazanej 

powyżej okoliczności, że drugie wezwanie stanowiło ponowienie pierwszego, a prawidłowym 

byłoby  odrzucenie  oferty  Telmax  po  otrzymaniu  wyjaśnień  z  dnia  12.12.2019  r.  Nie  mniej 

jednak,  ponieważ  wyjaśnienia  z  31.01.2019  r.  odnoszą  się  do  tych  samych  okoliczności,  co 

wyjaśnienia z 12.12.2019 r., warto zauważyć, że potwierdzają one zarzut rażąco niskiej ceny  

i  naruszenia  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp.  Jak  zasadnie  pod

nosił  Odwołujący,  ponowne 

wyjaśnienia  są  sprzeczne  z  pierwotnymi  w  zakresie  ilości  godzin  potrzebnych  na  realizację 

poszczególnych  zadań  -  którego  to  twierdzenia  Przystępujący  nie  kwestionował.  

W wyjaśnieniach z 12.12.2019 r. Przystępujący wskazał ilość roboczogodzin potrzebnych dla 

wykonania  poszczególnych  zadań  oraz  stawkę  godzinową.  Z  kolei  wyjaśnienia  z  dnia 

31.12.2019 r. nie odnosiły się do ilości roboczogodzin, ale wskazywały „przewidywane koszty 

z  zatrudnieniem  pracowników”  i  podniesioną  stawkę  za  roboczogodzinę.  Odwołujący, 

podzieliwszy  ww. 

koszty  z  wyjaśnień  z  31.12.2019  r.  przez  stawkę  godzinową  wykazał,  że 

Przystępujący  w  znaczącym  stopniu  zmniejszył  liczbę  godzin  potrzebnych  na  wykonanie 

poszczególnych zadań. Należy przy tym zauważyć, że nie zmieniła się cena oferty, w tym za 

poszczególne  zadania (np.  na  skutek  aukcji  elektronicznej).  Powyższe  nakazuje uznanie,  że 

Przystępujący  po  podniesieniu  stawki  za  roboczogodzinę  (co  wynikało  z  przyjęcia  stawki 

minimalnej  dla  2020  r.),  jak  również  uwzględnieniu  innych  kosztów,  dla  zachowania  ceny 

oferty  musiał  zmniejszyć  liczbę  roboczogodzin  wskazanych  w  pierwotnych  wyjaśnianiach 

rażąco  niskiej  ceny.  Opisane  działania  Przystępującego  jednoznacznie  świadczą  o  braku 

należytej  staranności  w  złożeniu  pierwszych  wyjaśnień,  jak  również  o  braku  realności 

pierwotnie przyjętego szacunku cenowego. Przystępujący Telmax skonstruował ofertę błędnie, 

przyjmując zbyt niską cenę, czego skutkiem były ww. zmiany szacowanej ilości roboczogodzin 

zatem zaoferował cenę nie dającą gwarancji realizacji zamówienia zgodnie z wymaganiami 

Zamawiającego.  

Tym  samym,  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przez  Zamawiającego  stanowiło  naruszenie  art. 

90  ust.  3  i  art.  89  ust.  1  pkt  4 

ustawy  Pzp,  które  miało  wpływ  na  wynik  postępowania  

o  udziele

nie  zamówienia  i  jako  takie,  zgodnie  z  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  skutkowało 

uwzględnieniem odwołania.  

Zarzut  naruszenia 

art.  91  ust.  1  w  związku  z  art.  7  ust.  3  ustawy  Pzp  -  poprzez  wybór 

wykonawcy 

Telmax 

jako 

najkorzystniejszego 

i 

dokonanie 

wyboru 

niezgodnie  

z  przepisami  ustawy.  W  ocenie  Izby  rzeczony  zarzut  nie  znalazł  potwierdzenia  

w realiach niniejszej sprawy. Zgodnie z 

art. 91 ust. 1 ustawy Pzp zamawiający wybiera ofertę 

najkorzystniejszą  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia.  Odwołujący  nie  podejmował  próby  dowodzenia,  że  dokonana  przez 

Zamawiającego 

ocena 

oferty 

Przystępującego 

była 

niezgodna  

z  określonymi  w  siwz  kryteriami  oceny  ofert.  Wobec  powyższego  brak  było  podstaw  do 

uwzględnienia rzeczone zarzutu. 

Zarzut  naruszenia  art  26  ust.  1  i  art.  91  ust.  1 ustawy  Pzp,  mające  polegać  na  zaniechaniu 

wezwania  Odwołującego  do  uzupełnienia  oświadczeń  lud  dokumentów  potwierdzających 

spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  brak  podstaw  do  wykluczenia  oraz 

zaniechanie 

wyboru 

oferty 

Odwołującego 

jako 

najkorzystniejszej.  

W ocenie Izby przywołane zarzuty należało wspólnie uznać za zgłoszone przedwcześnie. Jak 

wskazano powyżej, Odwołujący zasadnie zarzucił zaniechanie Zamawiającego w odrzuceniu 

oferty  Telmax 

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  i  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp.  Jednakże,  nie 

przesądza  to  jeszcze  o  prawidłowości  oferty  złożonej  przez  Odwołującego.  Ta  okoliczność 

zostanie zbadana w ramach powtórnej oceny

oferty i dopiero w razie negatywnego jej wyniku 

Odwołujący będzie uprawniony do wniesienia odwołania od takiej czynności Zamawiającego. 

Wobec  powyższego  Izba  uznała  rzeczone  zarzuty  za  bezzasadne  i  postanowiła  o  ich 

oddaleniu. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10  

ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 

2  pkt  1 

i  §  3  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  972).  Do  uzasadnionych 

kosztów  poniesionych  przez  Odwołującego  Izba  zaliczyła  wynagrodzenie  pełnomocnika, 

koszty noclegu oraz opłaty poniesione za przejazd autostradami. Izba nie zaliczyła w rzeczone 

koszty  wydatków  na  paliwo,  gdyż  w  tym  zakresie  Odwołujący  nie  przedłożył  odpowiednich 

rachunków  potwierdzających ich poniesienie potwierdzających ich poniesienie zgodnie z  § 3 

pkt 2 rozporządzenia. 

Przewodniczący: 

..……………………….