KIO 2950/20 WYROK dnia 27 listopada 2020 r.

Stan prawny na dzień: 26.01.2021

Sygn. akt: KIO 2950/20 

WYROK 

z dnia 27 listopada 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Ryszard Tetzlaff  

Protokolant:             Piotr Kur 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  25  listopada  2020  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wn

iesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  12  listopada  2020  r.    przez 

wykonawc

ę  Przedsiębiorstwo  Techniki  Sanitarnej  ALBA  Sp.  z  o.o.,  ul.  Bytkowska  15, 

503  Chorzów  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Gminę  Blachownia,                                   

ul. Sienkiewicza 22, 42-290 Blachownia  

orzeka: 

umarza  postępowanie  w  zakresie  zarzutu  dotyczącego  wykazania  się 

dysponowaniem  

pojazdem typu śmieciarka trzykomorowa do segregacji odpadów 

w  sytuacji,  gdy  dysponowanie  takim  pojazdem  nie  jest  konieczne  do  realizacji 

przedmiotu  zamówienia,  zaś  postawione  żądanie  uniemożliwia  skuteczne 

konkurowanie    w  postępowaniu  faworyzując  konkretnych  wykonawców  co 

narusza  zasadę  uczciwej  konkurencji  oraz    proporcjonalności,  z  uwagi  na  jego 

wycofanie.   

uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  wszystkich  pozostałych  zarzutów  i  nakazuje 

następujące zmiany w tym zakresie: 

a) 

w  Rozdz.  III  ust.  4  ppkt  6  SIWZ,  jak  i  w  §  6  wzoru  umowy  poprzez  dopisanie 

stwierdzenia, że: „Zmiana częstotliwości kursów skutkuje adekwatną zmianą ilości 

odpadów”

b) w Rozdz. III ust. 5 ppkt 3 SIWZ 

zdanie drugie poprzez usuniecie aktualnej treści                       

i zastąpienie jej stwierdzeniem, że: „Wykonawca zobowiązany jest do zostawiania 

worków  w  takich  kolorach  i  ilościach,  jakie  zostały  wystawione  przez  właścicieli 

nieruchomości.” 

c)  w  Rozdz.  XV  ust.1  lit.  b)  i  c)  SIWZ 

poprzez  wykreślenie  kryterium  „Termin 

płatności” z jednoczesną zmianą wag na rzecz tzw. kryterium ekologicznego, przy 

czym  kryterium  ekologiczne 

„ochrona  środowiska”  ma  zostać  zmienione  lub 

zastąpione innym kryterium ekologicznym;  


d)  w 

§  15  ust.  3  wzoru  umowy  poprzez  dodanie  zdania  drugiego:  „Przy  czym 

łączna  wysokość  kary  umownej  nie  może  przekroczyć  20  %  łącznego 

wynagrodzenia wynikającego z § 6 ust. 2 wzoru umowy.”; 

e) w 

§ 16 ust. 1 wzoru umowy poprzez jednoznaczne odesłanie tylko do § 16 ust. 3

wzoru  umowy

,  czy  też  także  innych  postanowień  umowy,  jeśli  tak  to  do  jakich,                     

z jednoczesnym wskazaniem, czy prawo do rozwiązania umowy ma mieć miejsce 

ze skutkiem natychmiastowym,

czy też z zachowaniem jednomiesięcznego okresu 

wypowiedzenia; 

e)  jak  i 

przesuniecie  terminu  składnia  oraz  otwarcia  ofert,  ale  również 

dostosowanie  w  konsekwencji 

nakazanych  zmian  innych  postanowień  SIWZ  lub 

wzoru  umowy  jeśli  jest  to  konieczne  oraz  analogiczną  zmianę  treści  ogłoszenia               

o  zamówieniu,  w  szczególności  w  zakresie  kryteriów  pozacenowych  i  terminu 

składnia, jak  i otwarcia ofert.  

3.  k

osztami  postępowania  obciąża  Gminę  Blachownia,  ul.  Sienkiewicza  22,  42-290 

Blachownia  i:    

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo  Techniki  Sanitarnej  ALBA  Sp.  z  o.o.,  ul.  Bytkowska  15,                      

03 Chorzów tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od Gminy Blachownia, ul. Sienkiewicza 22, 42-290 Blachownia na rzecz 

Przedsiębiorstwa  Techniki  Sanitarnej  ALBA  Sp.  z  o.o.,  ul.  Bytkowska  15,                   

503  Chorzów  kwotę

18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset 

złotych  zero  grosze)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione                     

z tytułu zwrotu kosztów wpisu oraz wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  27  września  2019  r.  poz.  1843  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Częstochowie.   

Przewodniczący: 

………………………………


Sygn. akt: KIO 2950/20 

U z a s a d n i e n i e 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzone  trybie  przetargu 

nieograniczonego  na: 

„Odbiór  i  zagospodarowanie odpadów  komunalnych  z  nieruchomości 

z

amieszkałych  na  terenie  gminy  Blachownia”,

Numer  referencyjny:  ZP.271.5.2020                                  

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 02.11.2020 r. pod nr 2020/S 213-522069 

przez:  Gmina  Blachownia,  ul.  Sienkiewicza  22,  42-290  Blachownia  zwane  dalej: 

„Zamawiającym”.  Tego  samego  dnia  zamieszczono  postanowienia  Specyfikacji  Istotnych 

Warunków Zamówienia zwanej dalej: „SIWZ” na stronie internetowej Zamawiającego. 

W  dniu  12.11.2020  r. 

(wpływ  do  Prezesa  KIO  w  wersji  elektronicznej  podpisane 

podpisem  cyfrowym  za  pośrednictwem  elektronicznej  skrzynki  podawczej  -  ePUAP) 

Przedsiębiorstwo  Techniki  Sanitarnej  ALBA  Sp.  z  o.o.,  ul.  Bytkowska  15,  41-503  Chorzów 

zwany  dalej: 

„Przedsiębiorstwo  Techniki  Sanitarnej  ALBA  Sp.  z  o.o.”  albo  „Odwołującym” 

wni

osła  odwołanie  na  postanowienia  SIWZ.  Kopie  odwołania  Zamawiający  otrzymał 

12.11.2020 r. (e-

mailem). Wnosił odwołanie wobec:  

czynności  Zamawiającego    polegającej  na  żądaniu  wykazania  się  dysponowaniem   

pojazdem  typu  śmieciarka  trzykomorowa  do  segregacji  odpadów  w  sytuacji,  gdy 

dysponowanie takim pojazdem nie jest konieczne do realizacji przedmiotu zamówienia, zaś 

postawione  żądanie  uniemożliwia  skuteczne  konkurowanie    w  postępowaniu  faworyzując 

konkretnych wykonawców co narusza zasadę uczciwej konkurencji oraz  proporcjonalności;  

Zaniechania czynności Zamawiającego do której był zobowiązany, dokonania dokładnego  

i  wyczerpującego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  pozwalający  na  przygotowanie 

oferty poprzez narzucenie możliwości zmian częstotliwości odbiorów odpadów, co nie będzie 

traktowane  jako  zmiana  umowy,      na  skutek  czego  wykonawcy  nie  posiadają  możliwości 

dokonania  rzetelnej kalkulacji kosztów odbioru odpadów a co za tym idzie ceny oferty zaś                 

w  obecnym  brzmieniu    jest  postan

owieniem  wykraczającym  poza  dopuszczoną  ustawowo 

granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego  w  sposób 

sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także 

nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego 

wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym  bowiem  przy  stałej  ilości 

odpadów do odbioru, nastąpić może wymuszenie na wykonawcy ponoszenia zwiększonych 

kosztów logistycznych i osobowych przy niezmiennej kwocie kontraktowej;  

Zaniechanie  czynności  Zamawiającego,  dokonania  dokładnego  i  wyczerpującego  opisu 

przedmiotu zamówienia w sposób pozwalający na przygotowanie oferty poprzez narzucenie 


obowiązku    pozostawianie  worków    dla  mieszkańców  wg  zgłaszanych  przez  nich  potrzeb                        

i  oczekiwań,  przy  braku  w  SIWZ    określenia    maksymalnej  liczby    worków  jaką  należy 

zabezpieczyć    co  uniemożliwia  rzetelną  kalkulację  kosztów  odbioru  odpadów  a  co  za  tym 

idzie  ceny  oferty  zaś  w  obecnym  brzmieniu    jest  postanowieniem  wykraczającym  poza 

dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku 

prawnego 

w  sposób  sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia 

społecznego, w tym także nadużycie pozycji Zamawiającego jako silniejszej strony stosunku 

cywilnoprawnego  wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym  poprzez  

narzucenie  obowiązku    pozostawiania  dla  mieszkańców  worków  na  odpady,  według 

zgłaszanych  przez  nich  potrzeb    i  oczekiwań,  w  sytuacji  braku  ustalenia  w  SIWZ  ich 

maksymalnej liczby;  

Ustalenie kryterium  oceny ofert nr 2 „Termin płatności” oraz ustalenie  sposobu ceny ofert 

w  ramach  tego  kryterium  w  sposób  nie  pozostający  w  żadnym  stopniu  w  związku                                     

z  możliwością  różnicowania  złożonych  ofert,    czemu  służyć  powinny  pozacenowe  kryteria 

oceny ofert;   

Ustalenie  w  ramach  kryterium  oceny  ofert  nr  3  „ochrona  środowiska”  punktacji  z  tytułu 

posiadania floty pojazdów spełniających normę spalania EURO 4 co powoduje, że kryterium 

jest pozorne, gdyż pozostaje bez związku z możliwością chronienia środowiska gdyż pojazdy 

spełniające tę normę są obecnie jedynie tolerowane w transporcie kołowym, powszechnym 

jest spełnianie normy EURO 5, zaś ewentualnie punktowane mogłoby być spełnianie przez 

pojazdy normy EURO 6;  

Umieszczenie w treści SIWZ postanowień wykraczających poza dopuszczoną ustawowo 

granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego  w  sposób 

sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także 

nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego 

wynikającego z zawarcia umowy o charakterze adhezyjnym, poprzez wprowadzenie  w treści 

Wzoru  umowy,  nadmiernie  szykanującego  systemu  kar  umownych,  oderwanych  od  

wysokości  możliwych  do  poniesienia  szkód  poprzez  zaniechanie    ustalenia  łącznej 

wysokości  kar  umownych  co  jest  okolicznością  narażającą  wykonawców  na 

nieproporcjonalne  do  wielkości  zamówienia  szkody,  co  powoduje,  że  kary  umowne  mogą 

zostać  wykorzystane  w  sposób  sprzeczny  z  funkcją  naprawienia  powstałej  szkody,  jaką 

powinna pełnić kary umowne oraz w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.  

Umieszczenie w treści SIWZ postanowień wykraczających poza dopuszczoną ustawowo 

granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego  w  sposób 

sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także 

nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego 


wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym,  poprzez  ustalenie  w  treści 

Wzoru  umowy,  podstawy  odstąpienia  od  umowy  bez  ustalenia  liczby  oraz  zakresu 

przypadków  nienależytego  wykonania  umowy  co  daje  Zamawiającemu  dowolność  wyboru 

okoliczności  odstąpienia  nawet  po  jednym  nieodebranym  pojemniku  albo  rezygnacji                         

z odstąpienia nawet przy powtarzających się przypadków nienależytego wykonania umowy. 

Zarzucił naruszenie:  

1)  art.  7  ust.  1  oraz  art.  22  ust.  1  a 

ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  27  września  2019  r.  poz.  1843  z  późn.  zm.)  zwanej  dalej:  „Pzp” 

poprzez  żądaniu wykazania się dysponowaniem   pojazdem typu śmieciarka trzykomorowa 

do segregacji odpadów w sytuacji, gdy dysponowanie takim pojazdem nie jest konieczne do 

realizacji  przedmiotu  zamówienia,  zaś  postawione  żądanie  uniemożliwia  skuteczne 

konkurowanie    w  postępowaniu  faworyzując  konkretnych  wykonawców  co  narusza  zasadę 

uczciwej konkurencji oraz  proporcjonalności;  

2) art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1 i ust. 2  Pzp, art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art.  353

 kc                  

i  art.  5  kc  na  skutek  zaniechania  przez  Zamawiającego,  dokonania  dokładnego                                      

i  wyczerpującego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  pozwalający  na  przygotowanie 

oferty poprzez narzucenie możliwości zmian częstotliwości odbiorów odpadów, co nie będzie 

traktowane  jako  zmiana  umowy,      na  skutek  czego  wykonawcy  nie  posiadają  możliwości 

dokonania  rzetelnej kalkulacji kosztów odbioru odpadów a co za tym idzie ceny oferty, zaś                    

w  obecnym  brzmieniu    jest  postanowieniem  wykraczającym  poza  dopuszczoną  ustawowo 

granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego  w  sposób 

sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także 

nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego 

wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym  bowiem  przy  stałej  ilości 

odpadów do odbioru, nastąpić może wymuszenie na wykonawcy ponoszenia zwiększonych 

kosztów logistycznych i osobowych przy niezmiennej kwocie kontraktowej;  

3) art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1 i ust. 2  Pzp, art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art.  353

 kc                   

i  art.  5  kc  na  skutek  zaniechania  czynności  Zamawiającego,  dokonania  dokładnego                   

i  wyczerpującego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  pozwalający  na  przygotowanie 

oferty  poprzez  narzucenie  obowiązku    pozostawianie  worków    dla  mieszkańców  wg 

zgłaszanych przez nich potrzeb i oczekiwań, przy braku w SIWZ  określenia  maksymalnej 

liczby    worków  jaką  należy  zabezpieczyć    co  uniemożliwia  rzetelną  kalkulację  kosztów 

odbioru  odpadów  a  co  za  tym  idzie  ceny  oferty  zaś  w  obecnym  brzmieniu    jest 

postanowieniem  wykraczającym  poza  dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów 

poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  jego 

właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także  nadużycie  pozycji 


Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego  wynikającego  z  zawarcia 

umowy  o  charakterze  adhezyjnym  poprzez    narzucenie  obowiązku    pozostawiania  dla 

mieszkańców  worków  na  odpady,  według  zgłaszanych  przez  nich  potrzeb  i  oczekiwań,                 

w sytuacji braku ustalenia w SIWZ ich maksymalnej liczby;   

4) art. 7 ust. 1, art. 29  ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 Pzp, poprzez  ustalenie kryterium  oceny ofert 

nr  2  „Termin  płatności”  oraz  ustalenie    sposobu  ceny  ofert  w  ramach  tego  kryterium                         

w  sposób  nie  pozostający  w  żadnym  stopniu    w  związku  z  możliwością  różnicowania 

złożonych ofert,  czemu służyć powinny pozacenowe kryteria oceny ofert;  

5) art. 7 ust. 1, art. 29  ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 Pzp, poprzez  ustalenie kryterium  oceny ofert 

nr 3  „ochrona środowiska” punktacji z tytułu posiadania floty pojazdów spełniających normę 

spalania  EURO  4  co  powoduje,  że  kryterium  jest  pozorne,  gdyż  pozostaje  bez  związku                    

z  możliwością  chronienia  środowiska  bowiem    pojazdy  spełniające  tę  normę  są  obecnie 

jedynie tolerowane w transporci

e kołowym zaś powszechnym jest spełnianie normy EURO 5 

oraz normy EURO 6;  

6)  Art.  14  i  art.  139  ust.  1  Pzp   

w  zw.  z  art.  483  §  1  kc  w  zw.  z  art.  353

  kc  oraz  w  zw.                  

z  art.  5  kc  poprzez  umieszczenie  w  treści  SIWZ  postanowień  wykraczających  poza 

dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku 

prawnego 

w  sposób  sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia 

społecznego, w tym także nadużycie pozycji Zamawiającego jako silniejszej strony stosunku 

cy

wilnoprawnego  wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym,  na  skutek 

wprowadzenia  w  treści  Wzoru  umowy,  nadmiernie  szykanującego  systemu  kar  umownych, 

oderwanych od  wysokości możliwych do poniesienia szkód poprzez zaniechanie  ustalenia 

łącznej  wysokości  kar  umownych  co  jest  okolicznością  narażającą  wykonawców  na 

nieproporcjonalne do wielkości zamówienia szkody    co powoduje, że kary umowne mogą 

zostać  wykorzystane  w  sposób  sprzeczny  z  funkcją  naprawienia  powstałej  szkody,  jaką 

powinna pełnić kary umowne oraz w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego;  

7)  Art.  14  ust.  1  i  art.  139  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  Art.  491 

§ 1.  oraz  w  zw.  z  art.  5 kc  poprzez 

umieszczenie  w  treści  SIWZ  postanowień  wykraczających  poza  dopuszczoną  ustawowo 

granicę  swobody  umów  to  jest  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego    w  sposób 

sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także 

nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego 

wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym,  na  skutek  ustalenia  w  treści 

Wzoru  umowy,  podstawy  odstąpienia  od  umowy  bez  ustalenia  liczby  oraz  zakresu 

przypadków  nienależytego  wykonania  umowy  co  daje  Zamawiającemu  dowolność  wyboru 

okoliczności  odstąpienia  nawet  po  jednym  nieodebranym  pojemniku  albo  rezygnacji                       


z  odstąpienia  nawet  przy  wielokrotnie  powtarzających  się  przypadkach  nienależytego 

wykonania umowy.  

Wnosił  o  uwzględnienie  odwołania  oraz    unieważnienie  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystnie

jszej a także nakazanie Zamawiającemu:  

Powtórzenie czynności sporządzenia SIWZ i ogłoszenia o zamówieniu;  

Wykreślenie warunku dysponowania śmieciarką trzykomorową do segregacji odpadów;  

3.  Wprowadzenie  zmian  SIWZ  w  zakresie  zmiany 

częstotliwości  odbioru  odpadów  poprzez  

wykreślenie    zapisu      Rozdziału  III  ust.  4  ppkt  6)  SIWZ  albo  dopuszczenie  zmiany  umowy                       

w  przedmiotowym  zakresie,  uwzględniającej  ściśle  dostosowanie  ceny  do    kosztów 

ponoszonych w zmienionych warunkach realizacji umowy;  

4.  Wprowadzenie  zmian  SIWZ  w  zakresie  zw

iększenia  liczby  worków  według  potrzeb 

mieszkańców  poprzez  wykreślenie  obecnego  zapisu  Rozdziału  III  ust.  5  ppkt  3)  SIWZ                            

i  wprowadzenie  w  jego  miejsce  zapisu  mówiącego,  że  Wykonawca  zobowiązany  jest  do 

zostawiania worków w takich kolorach i ilościach, jakie zostały wystawione przez właścicieli 

nieruchomości albo wprowadzenie pozycji wyceny pojedynczego worka ponad liczbę równą 

liczbie  odbiorów  odpadów  dla  każdej  frakcji  albo  dopuszczenie  zmiany  umowy                                            

w  przedmiotowym  zakresie,  uwzględniającej  ściśle  dostosowanie  ceny  do    kosztów 

ponoszonych do zmienionych warunków realizacji umowy;  

Wprowadzenie  zmian  SIWZ  w  zakresie  kryteriów  „Termin  płatności”  oraz  „ochrona 

środowiska” w sposób określony w uzasadnieniu zarzutów, poprzez ich zmianę lub całkowite 

usuniecie i zastąpienie innymi kryteriami;  

Wprowadzenie we wzorze umowy górnej granicy kar umownych;  

7.  Wprowadzenie  we  wzorze  umowy  liczby 

oraz  zakresu  przypadków      nienależytego  

wykonania umowy, które będą uprawniać  Zamawiającego do odstąpienia od umowy;  

Przesunięcie terminu do złożenia ofert według norm przepisanych.  

1. Zarzut nr 1, naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 a Pzp 

poprzez żądaniu wykazania 

się  dysponowaniem  pojazdem  typu  śmieciarka  trzykomorowa  do  segregacji  odpadów                      

w  sytuacji,  gdy  dysponowanie  takim  pojazdem  nie  jest  konieczne  do  realizacji  przedmiotu 

zamówienia, zaś postawione żądanie uniemożliwia skuteczne konkurowanie w postępowaniu 

faworyzując  konkretnych  wykonawców  co  narusza  zasadę  uczciwej  konkurencji  oraz  

proporcjonalności.  

W  części  VI,  punkt  3  lit.  a)  tiret  szóste  SIWZ  Zamawiający  zażądał  w  celu 

potwierdzenia  spełniania  warunków,  aby  wykonawcy  wykazali  się  dysponowaniem  co 

najmniej jednym pojazdem   typu śmieciarka trzykomorowa do segregacji odpadów.  

Analiza  opisu przedmiotu zamówienia w żadnym stopniu nie potwierdza konieczności 

stosowania  pojazdu  typu  śmieciarka  trzykomorowa  do  segregacji  odpadów.    Odwołujący 


podnosi,  że  Zamawiający  usiłuje  w  sposób  bezprawny  wpływać  na  szczegółowy  sposób 

realizacji  zamówienia.    Stoimy  na  stanowisku,  że  z  uwagi  na  brak  powiązania 

kontestowanego  żądania  z  opisem  przedmiotu  zamówienia,  koniecznym  jest  uznanie,  że 

wym

óg  ten  jako  nieproporcjonalny  i  ograniczający  konkurencję  powinien  zostać  usunięty.     

W  sprawach  warunków  udziału  oraz  ich  proporcjonalności  do  przedmiotu  zamówienia 

wielokrotnie  wypowiedział  się  Europejski  Trybunał  Sprawiedliwości.  Zgodnie  ze 

stanowiskiem Trybunału, test proporcjonalności polega   na wykazaniu, że podjęte działania 

są adekwatne i konieczne do osiągnięcia wybranego celu (tak TSUE w wyroku z 16 września 

1999 r., C-414/97).  Podnoszone wymaganie SIWZ testu tego pozytywnie pr

zejść nie może. 

Komparacja  zapisu  warunku  z  OPZ  wniosek  ten  w  s

posób  jednoznaczny  potwierdza. 

Zamawiający powinien był zadbać o to, aby sformułowane warunki udziału w postępowaniu 

były  do  przedmiotu  zamówienia  proporcjonalne,  czego    jednakże  nie  uczynił.  Zamawiający 

naruszył  art. 7 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 a Pzp.  

2. Zarzut nr 2, naruszenia art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1 i ust. 2  Pzp, art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp 

w zw. z art.  353

kc oraz art. 5 kc na skutek zaniechania przez Zamawiającego, dokonania 

d

okładnego  i  wyczerpującego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  pozwalający  na 

przygotowanie  oferty  poprzez  narzucenie  możliwości  zmian  częstotliwości  odbiorów 

odpadów, co nie będzie traktowane jako zmiana umowy,   na skutek czego wykonawcy nie 

posiadają możliwości dokonania  rzetelnej kalkulacji kosztów odbioru odpadów a co za tym 

idzie  ceny  oferty,  zaś  w  obecnym  brzmieniu    jest  postanowieniem  wykraczającym  poza 

dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku 

prawnego  w  spo

sób  sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia 

społecznego, w tym także nadużycie pozycji Zamawiającego jako silniejszej strony stosunku 

cywilnoprawnego wynikającego z  zawarcia  umowy  o charakterze adhezyjnym  bowiem  przy 

stałej  ilości  odpadów  do  odbioru,  nastąpić  może  wymuszenie  na  wykonawcy  ponoszenia 

zwiększonych kosztów logistycznych i osobowych przy niezmiennej kwocie kontraktowej.  

W Rozdziale III ust. 4 ppk

t 6) SIWZ Zamawiający zapisał: „6) Zamawiający zastrzega 

sobie możliwość zmiany częstotliwości odbierania odpadów komunalnych przez Wykonawcę 

w  tym  m.in.  w  związku  z  zmianą  Regulaminu  utrzymania  czystości  i  porządku  na  terenie 

Gminy  Blachownia  oraz  Uchwały  w  sprawie  określenia  szczegółowego  sposobu  i  zakresu 

świadczenia  usług  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości  i  zagospodarowania  tych  odpadów.  Zmiana  częstotliwości  odbierania 

odpadów nie zmienia umowy w sprawie zamówienia publicznego.”  

Odwołujący  podnosi,  że  częstotliwość  odbierania  odpadów  jest  jednym  z  głównych 

czynników  cenotwórczych  gdyż  determinuje  całokształt  działań  organizacyjno  – 


logistycznych wykonawcy. 

Wpływa na konieczną do skierowania liczbę pojazdów i osób ich 

obsługi.  

Częstotliwość odbioru powinna być stała, zaś w przypadku jej zmiany, Zamawiający 

powinien  ustalić  mechanizm  przeliczenia  kosztów  odbioru  odpadów  na  nowo.  W  obecnym 

stanie  sprawy,  Zamawiający  usiłuje  przerzucić    możliwe  zwiększenie  kosztów  na 

wykonawców  odbierając  możliwość  rzetelnego  wyliczenia  ceny  oferty  i  narażając  na 

ponoszenie 

w przyszłości strat z tego tytułu.   

W obecnym brzmieniu, zapis W Rozdziale III ust. 4 ppkt 6) SIWZ jest postanowieniem 

wykraczającym  poza  dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów.  Zamawiający 

kształtuje    treść  stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz 

zasadom  współżycia  społecznego  nadużywając    swojej  pozycji    jako  silniejszej  strony 

stosunku cywilnoprawnego wynikającego z zawarcia umowy o charakterze adhezyjnym.  

Wykonawca , który chce złożyć  ofertę w przedmiotowym postępowaniu znajduje się 

pod  przymusem  przyjęcia  na  siebie  wyłącznego  ryzyka  pogorszenia  się  rzeczywistych 

warunków  realizacji  umowy  w  jej  toku,  na  szkodę  wykonawcy,  przy  jednoczesnym 

zagrożeniu  sankcjami  w  postaci  kar  umownych  oraz  skutkującego  na  przyszłość 

wypowiedzenia  umowy  z  winy  wykonawcy.  Konkurujący  w  postepowaniu  wykonawca,  jest 

zmuszony do kalkulacji ceny przy zastosowaniu minimalnych marż. W takiej sytuacji, każdy 

niekontrolowanych 

przez  wykonawcę  wzrost  kosztów,  może  prowadzić  do  strat                                 

w  działalności  takiego  wykonawcy.  Powyższe  zaburza  w  sposób  niedozwolony  równowagę 

stron  umowy.  Zamawiający  nie  ma  prawa  doprowadzać  drugiej  strony  stosunku 

obligacyjnego  do  niekorzystnego  rozporządzenia  jej  majątkiem  w  sposób  wyrządzający 

szkodę.  Takie  działanie  Zamawiającego  nie  korzysta  z  ochrony  gdyż  narusza  zasady 

współżycia społecznego. Zamawiający powinien zatem wykreślić zapis   Rozdziału III ust. 4 

ppkt  6)  SIWZ  albo  dopuścić  zmianę  umowy  w  przedmiotowym  zakresie,  uwzględniającą 

ściśle  dostosowanie  ceny  do    kosztów  ponoszonych  w  zmienionych  warunkach  realizacji 

umowy. W obecnym kształcie  SIWZ narusza art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1 i ust. 2  ustawy, art. 

14 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art.  353

kc oraz art. 5 kc  

3. Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1 i ust. 2  Pzp, art. 14 i art. 139 ust. 1 pzp  w zw. 

z  art.    3531  kc  i  art.  5  kc  na  skutek    zaniechania  czynności  Zamawiającego,  dokonania 

dokładnego  i  wyczerpującego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  pozwalający                   

na  przygotowanie  oferty  poprzez  narzucenie  obowiązku    pozostawianie  worków    dla 

mieszkańców  wg  zgłaszanych  przez  nich  potrzeb  i  oczekiwań,  przy  braku  w  SIWZ  

określenia  maksymalnej liczby  worków jaką należy zabezpieczyć  co uniemożliwia rzetelną 

kalkulację kosztów odbioru odpadów a co za tym idzie ceny oferty zaś  w obecnym brzmieniu  

jest  postanowieniem  wykraczającym  poza  dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów 


poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  jego 

właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także  nadużycie  pozycji 

Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego  wynikającego  z  zawarcia 

umowy  o  charakterze  adhezyjnym  poprzez    narzucenie  obowiązku    pozostawiania  dla 

miesz

kańców  worków  na  odpady,  według  zgłaszanych  przez  nich  potrzeb  i  oczekiwań,                          

w sytuacji braku ustalenia w SIWZ ich maksymalnej liczby.   

W  Rozdziale  III  ust.  5  ppkt  3)  SIWZ  Zamawiający  zapisał:  „3)  (…)  Wykonawca  

zobowiązany jest do zostawiania  worków  w takich  kolorach  i  ilościach,  jakie  wymagane  

są z uwagi  na zgłaszane  przez właścicieli  nieruchomości  potrzeby  i oczekiwania.” 

Odwołujący  podnosi,  że  liczba  worków  powinna  być  ściśle  powiązana  z  liczbą 

odbiorów  odpadów  od  konkretnego  wytwórcy  (mieszkańca).  W  Rozdziale  III  ust.  5  ppkt  3) 

SIWZ z roku 2019 Zamawiający zastosował logiczny zapis:  

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  zostawiania  worków  w  takich  kolorach  i  ilościach, 

jakie zostały wystawione przez właścicieli nieruchomości.  

Zapis  ten  zapewniał  symetryczne  do  zużycia  i  płynne  zaopatrzenie  mieszkańców                     

w  odpowiednie  worki,  nie  narażając  wykonawcy  w  żadnym  stopniu  na  straty  z  tego  tytułu. 

Liczbę worków można bowiem wyliczyć na podstawie liczby kursów do danego mieszkańca.  

W obecnym  stanie sprawy,  wykonawca nie posiada żadnej możliwości  ustalenia,  ile 

worków  będzie  zobowiązany  w  rzeczywistości  dostarczyć.  Powstała  asymetria  informacji 

uderza wprost w wykonawcę. Nie posiada on odpowiedniej wiedzy dla rzetelnego wyliczenia 

ceny  oferty  i  jest  narażony  na  konieczność  świadczenia  całkowicie  życzeniowej  liczby 

worków.    

Zamawiający  powinien  ustalić  w  sposób    jednoznaczny  i  wyczerpujący  mechanizm 

przekazywania  skończonej  i  znanej  w  chwili  składania  oferty  liczby  worków,  albo  poprzez 

wskazanie w treści oferty ceny jednostkowej worka, ustalić mechanizm zapłaty za dodatkowe 

worki.  W  obecnym  stanie  sprawy,  Zamawiający  usiłuje  przerzucić    możliwe  zwiększenie 

kosztów na wykonawców odbierając możliwość rzetelnego wyliczenia ceny oferty i narażając 

na ponoszenie w przyszłości strat z tego tytułu.   

W obecnym brzmieniu, zapis W Rozdziale III ust. 5 ppkt 3) SIWZ jest postanowieniem 

wykraczającym  poza  dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów.  Zamawiający 

kształtuje    treść  stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz 

zasadom  współżycia  społecznego  nadużywając    swojej  pozycji    jako  silniejszej  strony 

stosunku cywilnoprawnego wynikającego z zawarcia umowy o charakterze adhezyjnym.  

Wykonawca , który chce złożyć  ofertę w przedmiotowym postępowaniu znajduje się 

pod  przymusem  przyjęcia  na  siebie  wyłącznego  ryzyka  pogorszenia  się  rzeczywistych 

warunków  realizacji  umowy  w  jej  toku,  na  szkodę  wykonawcy,  przy  jednoczesnym 


zagrożeniu  sankcjami  w  postaci  kar  umownych  oraz  skutkującego  na  przyszłość 

wypowiedzenia  umowy  z  winy  wykonawcy.  Konkurujący  w  postepowaniu  wykonawca,  jest 

zmuszony do kalkulacji ceny przy zastosowaniu minimalnych marż. W takiej sytuacji, każdy 

niekontrolowanych 

przez  wykonawcę  wzrost  kosztów,  może  prowadzić  do  strat                             

w  działalności  takiego  wykonawcy.  Powyższe  zaburza  w  sposób  niedozwolony  równowagę 

stron  umowy.  Zamawiający  nie  ma  prawa  doprowadzać  drugiej  strony  stosunku 

obligacyjnego  do  niekorzystnego  rozporządzenia  jej  majątkiem  w  sposób  wyrządzający 

szkodę.  Takie  działanie  Zamawiającego  nie  korzysta  z  ochrony  gdyż  narusza  zasady 

współżycia społecznego.   

Zamawiający  powinien  zatem  wykreślić  obecny  zapis      Rozdziału  III  ust.  5  ppkt  3) 

SIWZ  wprowadzając  w  jego  miejsce  zapis  istniejący  w  SIWZ  w  roku  2019  mówiący,  że 

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  zostawiania  worków  w  takich  kolorach  i  ilościach,  jakie 

zostały  wystawione  przez  właścicieli  nieruchomości.  albo  wprowadzić  pozycję  wyceny 

pojedynczego  worka  ponad 

liczbę  równą  liczbie  odbiorów  odpadów  dla  każdej  frakcji  albo 

dopuścić  zmianę  umowy    w  przedmiotowym  zakresie,  uwzględniającą  ściśle  dostosowanie 

ceny  do    kosztów  ponoszonych  do  zmienionych  warunków  realizacji  umowy.  W  wyroku                     

z dnia 8 października 2018 roku, wydanym w połączonych sprawach o sygnaturach akt: KIO 

1878/18,    KIO  1879/18,  KIO  1880/18,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  orzekła:  Zgodnie                            

z  przepisem  art.  29  ust.  1  Pzp  przedmiot  zamówienia  opisuje  się  w  sposób  jednoznaczny                     

i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając 

wszystkie wymagania  

i okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. Natomiast 

według  art.  29  ust.  2  Pzp  przedmiotu  zamówienia  nie  można  opisywać  w  sposób,  który 

mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Istotność  opisu  przedmiotu  zamówienia  jako 

obligatoryjnego element każdej specyfikacji wynika z jego wpływu na przebieg postępowania 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Przejawia  się  w  tym,  że  to  na  podstawie  jego  treści 

wykonawcy  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  przygotowują  oferty. W  związku  z  tym 

Zamawiający  jako  podmiot  zobowiązany  do  opisania  przedmiotu  zamówienia  powinien 

sporządzić go w sposób jednoznaczny i wyczerpujący,  za pomocą dostatecznie dokładnych 

i  zrozumiałych określeń,  uwzględnienia  wszystkich wymagań  i  okoliczności  mogących mieć 

wpływ  na  sporządzenie  oferty.  Zgodnie  z  przepisem  art.  29  ust.  1  Pzp  oznacza  to,  że  na 

Zamawiającym ciąży obowiązek jasnego i precyzyjnego określenia przedmiotu zamówienia, 

a  co  za  tym  idzie,  wykorzystania  do  jego  opisania  wystarczająco  precyzyjnych, 

szczegółowych i zrozumiałych określeń. Wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia 

muszą  posiadać  pełen  katalog  informacji  w  zakresie  rzeczywistego  zakresu  zamówienia, 

jego  warunków  oraz  okoliczności  wpływających  na  jego  realizację,  ponieważ  jest  on 

podstawą  służącą  obliczenia  ceny  za  wykonanie  zamówienia.  Stwierdził,  że:  „Niepełny                      


i  nieprecyzyjny  opis  przedmiotu  zamówienia,  nieuwzględniający  wszystkich  okoliczności                     

i  wymagań  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty  narusza  art.  29  ust.  1  Pzp,                       

a  zarazem  narusza  zasady  uczciwej  konkurencji,  o  których  mowa  w  art.  29  ust.  2  Pzp                       

i stanowi podstawę do wniesienia przez wykonawcę odwołania.  W jednym  z wyroków KIO 

wskazała,  że  obowiązkiem  zamawiającego  jest  podjęcie  wszelkich  możliwych  środków                       

w  celu  wyeliminowania  elementu  niepewności  wykonawców  co  do  przedmiotu  zamówienia 

poprzez maksymalnie jednoznaczne i wyczerpujące określenie przedmiotu zamówienia. Nie 

może usprawiedliwiać braku  wyczerpującego opisu przedmiotu zamówienia stwierdzenie,  że 

wykonawca winien uwzględnić w wycenie zamówienia wszystkie ryzyka. Podkreślić bowiem 

należy,  że  wycena  ryzyk  związanych  z  wykonaniem  zamówienia  może  być  niemożliwa 

właśnie  ze  względu  na    niewłaściwy  opis  przedmiotu  zamówienia.  Nie  można  bowiem 

wyliczyć ewentualnego kosztu ryzyka, którego wykonawca nie ma możliwości zidentyfikować 

z uwagi  na brak odpowiedniej i wyczerpującej informacji w SIWZ (wyrok KIO z 18.5.2015 r., 

KIO 897/15, Legalis)”.  

Przekładając powyższe na stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, że Zamawiający 

podał  co  prawda  w  SIWZ  szacunkowe  dane  ilościowe,  pozwalające  na  ustalenie 

podstawowej, bazowej liczby  worków, nie podał jednak granic liczbowych możliwych żądań 

mieszkańców  pozostawiając  całe  ryzyko  w  tym  zakresie  po  stronie  wykonawców  Bez 

wątpienia informacja w zakresie maksymalnej liczby oraz pojemności  worków z podziałem 

na  frakcje,  jakie  będzie  zobowiązany  dostarczyć  wykonawca  w  toku  realizacji  przedmiotu 

zamówienia  jest  informacją  niezwykle  istotną  z  punktu  widzenia  wykonawcy    ubiegającego 

się  o  udzielenie  zamówienia,  z  uwagi  na  jej  znaczący  wpływ  na  ukształtowanie  ceny 

ofertowej.  Dlatego  też  Izba  stanęła  na  stanowisku,  że  brak  powyższych  informacji 

uniemożliwia  wykonawcy  należyte  oszacowanie  kosztów  z  związanych  z  realizacją  tego 

elementu  przedmiotu  zamówienia  i  uwzględnienie  ich  w  cenie  oferty,  a  także  może 

prowadzi

ć  do  nieporównywalności  ofert.  Konsekwencją  powyższego  jest  naruszenie  przez 

Zamawiającego przepisów art. 29 ust. 1 i 2 Pzp.  Zamawiający  naruszył  art. 7 ust. 1, art. 29 

ust. 1 i ust. 2  Pzp, art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp  w zw. z art.  353

 kc i art. 5 kc.  

4. Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 , art. 29  ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 Pzp, poprzez  ustalenie 

kryterium  oceny ofert nr 2 „Termin płatności” oraz ustalenie  sposobu ceny ofert w ramach 

tego  kryterium      w  sposób  nie  pozostający  w  żadnym  stopniu    w  związku    z  możliwością 

różnicowania złożonych ofert,  czemu służyć powinny pozacenowe kryteria oceny ofert.  

W Rozdziale XV ust. 1 SIWZ, Zamawiający opisał sposób oceny w ramach kryterium 

nr 2:  kryterium termin płatności  – waga kryterium 20 %  

b) kryterium termin płatności wynagrodzenia wykonawcy – waga kryterium : 20 %   

5 punktów gdzie punkty przyznaje się na poniższych zasadach  


0  punktów  -  termin  płatności  wynoszący  dwadzieścia  jeden  (21)  dni  od  dnia  doręczenia 

zamawiającemu  faktury  wystawionej  przez  wykonawcę  w  sposób  prawidłowy  oraz  zgodny                  

z umową  

20  punktów  -  termin  płatności  wynoszący  trzydzieści  (30)  dni  od  dnia  doręczenia 

zamawiającemu  faktury  wystawionej  przez  wykonawcę  w  sposób  prawidłowy  oraz  zgodny                     

z umową.  

Zauważył,  Zamawiający  różnicuje  o  20  punktów  dziewięć  dni  różnicy  w  terminie 

płatności.  Oznacza  to,  że  Zamawiający    jest  gotów  zapłacić  o  około  ¼  wyższą  cenę  za  

możliwość opłacania wystawionych faktur o dziewięć (9) dni później. Aby uzyskać taką samą 

punktację  łączną,  przy  cenie  jednej  oferty  wynoszącej  przykładowo  1    000  000  zł,  przy  30 

dniowym  terminie  płatności,  w  drugiej  ofercie,  w  której    termin  płatności  wyniósłby  dni  30, 

cena musiałaby być niższa aż o 250 000 zł. Kryterium takie jako nieracjonalne i sprzeczne                  

z  istotą  ustalania  pozacenowych  kryteriów  oceny  ofert  powinno  zostać  zmienione  lub 

usunięte.  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wielokrotnie  zajmowała  stanowisko  w  przedmiotowej 

kwestii  W  wyroku  z  dnia  14  sierpnia  2013  r.  (sygn.  akt  KIO  1819/13,  KIO  1935/13,  KIO 

1839/13), Izba stwierdziła m.in., iż:  

"obowiązek  zamawiającego  przygotowania  i  przeprowadzenia  postępowania  z  należytą 

starannością  oznacza  m.in.  takie  kształtowanie  procesu  szeroko  pojętego  udzielania 

zamówienia publicznego, aby było ono konkurencyjne w możliwie największym stopniu."  

"ocena ofert w zgodzie z  zasadą uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców 

może być dokonana tylko przy użyciu jasno opisanych, mierzalnych kryteriów oraz dokładnie 

określonego  sposobu  ich  stosowania.  Opis  kryteriów  oceny  ofert  oraz  opis  sposobu  oceny 

ofert, zgodnie z zasadą określoną w art. 7 ust. 1 Pzp musi zapewniać obiektywną ocenę oraz 

porównywalność  złożonych  ofert,  dając  tym  samym  wykonawcom  możliwość  weryfikacji 

prawidłowości dokonanej oceny i wyboru oferty najkorzystniejszej."  

"poza  cenowe  kryteria  oceny  ofert  wymagają  szczegółowego  opisu  sposobu  oceny  ofert                

z uwzględnieniem specyfiki i uwarunkowań konkretnego przedmiotu zamówienia, tak aby nie 

pozwalałby na dowolność interpretacyjną." Zamawiający naruszył zatem Art. 7 ust. 1, art. 29 

ust. 1 i ust. 2 Pzp.  

5.  Zarzut  naruszenia art. 7 ust. 1, art. 29  ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 Pzp, poprzez  ustalenie 

kryterium  oceny ofert nr 3  „ochrona środowiska” punktacji z tytułu posiadania floty pojazdów 

spełniających  normę  spalania  spalania  EURO  4  co  powoduje,  że  kryterium  jest  pozorne, 

gdyż  pozostaje  bez  związku  z  możliwością  chronienia  środowiska  bowiem    pojazdy 

spełniające  tę  normę  są  obecnie  jedynie  tolerowane  w  transporcie  kołowym  zaś 

powszechnym jest spełnianie normy EURO 5 oraz normy EURO 6;.  


W Rozdziale XV ust. 1 SIWZ, Zamawiający opisał sposób oceny w ramach kryterium 

nr 3:   kryterium ochrona środowiska – waga kryterium 20 %. Zamawiający przyzna punkty              

w  niniejszym kryterium oceny  ofert  za pojazdy  spełniające  normę emisji  spalin za pomocą, 

których  Wykonawca  będzie  realizował  zamówienie.  Wykonawca  wykazuje  pojazdy 

spełniające  warunki  emisji  spalin  określone  dla  normy  EURO  4  lub  wyżej  otrzyma  punkty               

w następujący sposób:  

0 punktów – Wykonawca nie dysponuje takimi pojazdami   

10 punktów – Wykonawca dysponuje 1-4 takimi pojazdami  

20 punktów – Wykonawca dysponuje 5 i więcej takimi pojazdami  

Odwołujący podnosi, że kryterium to promuje punktami wykonawców, dysponującymi 

znaczną  liczbą  przestarzałych  pojazdów  z  silnikiem  wysokoprężnym,  spełniających  normę 

spalania  EURO  4,  wprowadzoną  w  roku  2006.  W  roku  2011  (1  stycznia)  wprowadzono 

normę spalania EURO 5.  We wrześniu  roku 2015, wprowadzono   normę  spalania EURO 

Nie ulega wątpliwości, że w obecnym kształcie omawianego kryterium, Zamawiający 

nie  ma  możliwości  uzyskania  obiektywnie  dostępnego  efektu  ekologicznego.  Punktując 

dysponowanie pojazdami, które ze względów ekologicznych nie mogą być rejestrowane , to 

znaczy  dopuszczane  do  ruchu,  Zamawiający  nie  tylko  doprowadza  do  wypłaszczenia 

kryterium  oceny  ofert  o  wagę  20%  szkodliwego  kryterium,  ale  promuje    dysponowanie 

przestarzałymi, nie ekologicznymi i niedopuszczanymi do ruchu pojazdami.  

Zamawiający  poprzez  omawiane  kryterium,  nie  tylko  ze  nie  zapewnia  i  nie  promuje  

rozwiązań  proekologicznych,  ale  przede  wszystkim  zabezpiecza  interesy  wykonawców 

posiadających  przestarzałą  flotę  pojazdów,  którzy  nie  inwestując  w  nowoczesne,  

proekologiczne  rozwiązania  napędów  pojazdów,  zyskują  większe  szanse  w  relacji  do 

wykonawców na dokonujących bieżącego odświeżania floty pojazdów, wprowadzając do niej 

samochody  napędzane  nowoczesnymi  jednostkami  spełniającymi  normy  spalania  EURO  5                  

i EURO 6 jak również paliwami alternatywnymi i prądem elektrycznym. Powyższe nie może 

być odczytywane inaczej, jak naruszenie przepisów ustawy wskazanych w treści zarzutów.  

W rozstrzygnięciu powyższego pomocne mogą być tezy zawarte w  wyroku z dnia 8 

października 2018 roku, wydanym w połączonych sprawach o sygnaturach akt: KIO 1878/18,  

KIO 1879/18, KIO 1880/18. Krajowa Izba Odwoławcza orzekła:  

Wprowadzenie  aspektów  środowiskowych  jako  kryteriów  oceny  ofert  miało  na  celu 

ograniczenie  l

ub  uniknięcie  degradacji  środowiska  naturalnego,  a  tam,  gdzie  to  możliwe, 

również  jego  poprawę,  poprzez  redukcję  emisji  CO2,  zmniejszenie  hałasu  czy  też 

zmniejszenie  ilości  substancji  szkodliwych,  jakie  mogą  być  emitowane  do  środowiska. 

Kryteria  te  wpisują  się  w  obwiązujące  na  obszarze  Unii  Europejskiej  przepisy,  dotyczące 


ochrony środowiska, które stają się coraz bardziej rygorystyczne w zakresie norm wielkości 

emisji  pojazdów.  Obowiązkowe  stosowanie  określonych  norm  w  wyżej  wskazanych 

obszarach nie stoi n

a przeszkodzie formułowaniu przez Zamawiających wyższych wymagań 

niż  przewidują  to  normy  i  uwzględniać  czynniki  oddziaływania  na  środowisko  w  ramach 

powyższego  kryterium  jako  podstawę  do  oceny  ofert.  Stosowanie  kryteriów  oceny  ofert 

uwzględniających  czynniki  oddziaływania  na  środowisko  przy  zakupie  pojazdów  transportu 

drogowego  w  systemie  prawa  polskiego  jest  już  obowiązkowe  („Kryteria  oceny  ofert                        

w  postępowaniach  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  –  przykłady  i  zastosowanie”  pod 

red

akcją Jacka Sadowego – Prezesa UZP, Warszawa 2011, s. 24). Uwzględniając powyższą 

argumentację Izba doszła do przekonania, że Zamawiający był uprawniony do ustanowienia 

w  ramach kryterium  oceny  ofert kryterium  środowiskowego przy  uwzględnieniu norm  emisji 

spalin Euro 6 i Euro 5 oraz zróżnicowanie rodzaju zasilania pojazdu. W omawianym zakresie 

Izba  uznała  za  wiarygodną  i  przekonywującą  argumentację  Zamawiającego,  która  została 

poparta rzetelnymi dowodami z publikacji i opracowań naukowych, w których podano m. in.: 

„Podstawowymi  kryteriami  środowiskowymi,  jakimi  powinno  się  kierować  przy  wyborze 

pojazdów  w  ramach  przetargów  publicznych  jest  emisja  zanieczyszczeń,  której  poziom 

zależy bezpośrednio od rodzaju i ilości zużywanego paliwa. Szereg rozwiązań technicznych 

takich jak  np.  filtry, może  zmniejszyć  ilość  zanieczyszczeń  wydostających się  z  pojazdu  na 

zewnątrz,  do  środowiska.  Dla  pojazdów  obsługujących  komunikację  publiczną  należy  przy 

definiowaniu powyższych kryteriów uwzględniać również zależności powyższych parametrów 

od  stopnia  załadowania  pojazdu  i  natężenia  ruchu w  czasie  jazdy.  Natężenie  ruchu  należy 

przeanalizować  w  trzech  wariantach  wskaźnika:  w  cyklu  miejskim,  w  cyklu  pozamiejskim 

oraz  w  cyklu  mieszanym.  Należy  przy  tym  nadać  odpowiednią  wagę  wskaźnikowi,  który 

obrazuje główne przeznaczenie pojazdu (czy jest to pojazd wykorzystywany w mieście, czy 

częściej  porusza  się  w  cyklu  pozamiejskim).  Pozwoli  to  uniknąć  sytuacji,  w  której  średnia 

wartość  zużycia  paliwa  nie  pozwala  w  sposób  jednoznaczny  wyróżnić  pojazdu  o  bardziej 

ekonomicznych  parametrach  zużycia  paliwa.  Euro  IV  i  Euro  V  są  to  normy  redukcji  emisji 

zanieczyszczeń,  ustanowione  dla  pojazdów  przez  Unię  Europejską.  Objęte  regulacjami 

zostały  substancje  takie  jak:  tlenki  azotu  (NOx),  cząstki  pyłu  zawieszonego  (PM), 

węglowodory niemetalowe (HC) oraz tlenek węgla (CO). Jako wymaganie minimalne należy 

przyjąć EURO IV, a dodatkowo premiować pojazdy spełniające jeszcze bardziej restrykcyjne 

normy  emisji  spalin”.  W  aspekcie  emitowanych  zanieczyszczeń  oraz  źródła  hałasu  Izba 

uznała  za  trafne  porównanie  pojazdów  odbierających  odpady  do  autobusów  miejskich, 

ponieważ  pojazdy  odbierające  odpady  podobnie  jak  autobusy  miejskie  realizują  określoną 

„trasówkę”  zatrzymując  się  dosyć  często,  czy  to  przy  pojemnikach  na  śmieci  czy  na 

przystankach  autobusowych,  wytwarzając  przy  tym  określony  poziom  hałasu.  Tym  samym 


Izba  uznała  za  zasadne  posługiwanie  się  przez  Zamawiającego  opracowaniem  KAPE, 

dotyczącym propozycji kryteriów środowiskowych przy formułowaniu specyfikacji na potrzeby 

zamówień  publicznych,  w  który  dla  pojazdów  takich  jak  autobus  (str.  93)  przy  kryteriach 

środowiskowych  podano,  że  można  ustanowić  jako  obowiązkowe  lub  dodatkowe  kryterium 

związane z wykorzystaniem paliw alternatywnych. Również analiza zawarta w opracowaniu 

pn. 

„Porównanie  kosztów  cyklu  życia  autobusów  miejskich  z  napędami  konwencjonalnymi                 

i  alternatywnymi”  zawiera  porównanie  poziomów  emisji  substancji  szkodliwych  w  fazie 

użytkowania  pojazdów.  Zawarte  w  niej  wnioski  wpisują  się  w  słuszną  argumentację 

Zamawiającego,  który  twierdził,  że  rodzaj  zastosowanego  zasilania  pojazdu  jest  ściśle 

związany  ze  emisją  określonego  poziomu  substancji  szkodliwych  tj.  tlenek  węgła,  tlenki 

azotu, węglowodory oraz cząstki stałe a także wytwarzanego hałasu, co bez wątpienia na ma 

bezpośredni  i  negatywny  wpływu  na  środowisko  naturalne.  W  kontekście  powyższego  na 

uwagę  zasługuje  również  treść  pracy  doktorskiej  K.  Ł.,  w  której  autor,  podpierając  się 

konkretnymi  źródłami  naukowymi,  stwierdził,  że:  „W  porównaniu  z  benzyną  i  olejem 

napędowym  zastosowanie  do  napędu  pojazdów  gazu  ziemnego  powoduje  znaczne 

zmniejszenie  ilości  emitowanych  substancji  szkodliwych  a  nawet  całkowite  wyeliminowanie 

niektórych  z  nich.  Warto  zauważyć  znaczne  obniżenie  emisji  podstawowego  produktu 

spalania, jakim jest dwutlenek węgla w porównaniu do pozostałych paliw, z powodu niskiego 

stosunku węgla pierwiastkowego do wodoru w gazie ziemnym, oszacowanego na 0,255. Gaz 

ziemny jest paliwem spełniającym wszystkie poziomy zanieczyszczeń wymagane w Europie  

i zapisywane w kolejnych rygorystycznych normach od Euro 2 do Euro 6, które ograniczają 

dopuszczalną  emisję  drogową  substancji  szkodliwych  pochodzących  z  pojazdów 

samochodowych. Kolejnym aspektem ekologicznym stosowania gazu ziemnego, jako paliwa 

do pojazdów jest zmniejszenie drgań i głośności pracy silnika przeciętnie o kilka decybeli, co 

znacznie  zwiększa  komfort  jazdy”.  W  opozycji  do  treści  wskazanych  powyżej  dowodów, 

przedstawionych  przez  Zamawiającego  stoją  twierdzenia  Odwołującego,  który  twierdził,  że 

Zamawiający  konstruując  postanowienia  SIWZ  w  zakresie  kryterium  środowiskowego 

powinien  oprzeć  się  jedynie  na  spełnieniu  wymagań  dotyczących  norm  Euro  6  i  Euro  5 

pomijając całkowicie kwestię zasilania pojazdów. Odnosząc się do dowodów przedłożonych 

przez  Odwołującego  Izba  wskazuje,  że  opracowanie  własne  Odwołującego  odnosi  się 

jedynie  do  zaledwie  kilku  przykładowych  pojazdów,  dlatego  też  dowód  ten  nie  może  być 

uznany  za  miarodajny  w  kontekście  generalnej  reguły.  Analogiczną  argumentację  należy 

r

ównież  zastosować do dowodu w postaci prezentacji Z. Ch. pn.  „EURO VI Teraźniejszość              

i  przyszłość silników  spalinowych do  ciężkich pojazdów  samochodowych”.  Kolejną  kwestią, 

stanowiącą  przedmiot  rozpoznania  Izby  była  prawidłowość  skonstruowania  przez 

Zamawiającego  kryterium  środowiskowego  w  aspekcie  możliwości  wypełnienia  stawianego 


jemu  celu  oraz  możliwości  uzyskania  określonej  liczby  punktów  przez  wykonawców 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia.  Analiza  przytoczonego  powyżej  opisu  kryterium 

środowiskowego doprowadziła Izbę  do  wniosku, że zarzuty  zgłoszone przez  Odwołującego  

w  tym  zakresie  należy  uznać  za  uzasadnione.  W  ocenie  Izby  opis  i  sposób  punktacji 

kryterium środowiskowego dokonany przez Zamawiającego nie pozwala na osiągnięcie celu 

jaki postawił Zamawiający przed owym kryterium. Otóż przypomnieć należy, że Zamawiający                

w  specyfikacji  wskazał,  że  celem  wprowadzenia  ww.  kryterium  jest  ograniczenie 

negatywnego  wpływu  transportu  odpadów  na  środowisko  naturalne.  Ograniczenie  to 

obejmuje  emisję  szkodliwych  substancji  takich  jak  tlenek  węgła,  tlenki  azotu,  węglowodory 

oraz  cząstki  stałe  a  także  ograniczenie  hałasu.  (…)    Izba  stwierdziła,  że  skonstruowane 

przez  Zamawiającego  kryterium  środowiskowe    w  zakreślonych  powyżej  ramach  jest 

wadliwe,  co  przesądza  o  zasadności  zgłoszonych  zarzutów  i  konieczności  zmiany 

specyfikacji w pkt 27.3 kryterium środowiskowe, przez zmianę opisu przyznawania punktów, 

umożliwiającą  Zamawiającemu  osiągnięcie  zamierzonego  celu  ograniczenia  negatywnego 

wpływu transportu odpadów na środowisko naturalne i jednocześnie gwarantującą możliwość 

uzyskania  punktów  wykonawcom,  którzy  będą  chcieli  skierować  do  realizacji  pojazdy 

zasilane  gazem  ziemnym  lub  biogazem,  skroplonym  gazem  etanolem,  wodorem  lub 

hybrydowym, których obecnie nie posiadają. (koniec cytatu). Zamawiający naruszył przepisy 

art. 7 ust. 1 , art. 29  ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 Pzp   

6. Zarzut naruszenia Art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp  

w zw. z art. 483 § 1 kc w zw. z art. 353

 kc 

oraz  w  zw.  z  art.  5  kc  poprzez  umieszczenie  w  treści  SIWZ  postanowień  wykraczających 

poza dopuszczo

ną   ustawowo  granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści 

stosunku prawnego w sposób sprzeciwiający się jego właściwości oraz zasadom współżycia 

społecznego, w tym także nadużycie pozycji Zamawiającego jako silniejszej strony stosunku 

cywilnoprawnego  wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym,  na  skutek 

wprowadzenia  w  treści  Wzoru  umowy,  nadmiernie  szykanującego  systemu  kar  umownych, 

oderwanych  od  wysokości możliwych do poniesienia szkód poprzez zaniechanie  ustalenia 

łącznej  wysokości  kar  umownych  co  jest  okolicznością  narażającą  wykonawców  na 

nieproporcjonalne do wielkości zamówienia szkody    co powoduje, że kary umowne mogą 

zostać  wykorzystane  w  sposób  sprzeczny  z  funkcją  naprawienia  powstałej  szkody,  jaką 

powinna pełnić kary umowne oraz w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego;  

Katalog  kar  umownych  został  zamieszczony  przez  Zamawiającego  w    §  15  Wzoru 

umowy  stanowiącego  Załącznik  nr  6  do  SIWZ.  W  ustępie  3  Zamawiający  zapisał,  że  kary 

umowne  podlegają  sumowaniu.    Zamawiający  nie  ustalił  jednakże  górnej  wysokości 

zsumowanych  kar  um

ownych.  Tego  rodzaju  zapis  może  prowadzić  do  nieograniczonego                 

w czasie i wysokości zaspokajania pieniężnego Zamawiającego ze szkodą dla Wykonawcy. 


Działanie  takie  jest  sprzeczne  z  naturą      i    funkcją  kar  umownych.  Zarzuty    Odwołującego 

znaj

dują  wsparcie  w  jednolitym  poglądzie  judykatury.  Sąd  Najwyższy  w  Wyroku    z  dnia  22 

października  2015  roku,  sygn.  IV  CSK  687/14  orzekł,  że:  „Brak  określenia  w  umowie 

końcowego  terminu  naliczania  kar  umownych  ani  ich  kwoty  maksymalnej,  prowadzi  do 

obciążenia  zobowiązanego  tym  świadczeniem  w  nieokreślonym  czasie,  a  więc  w  istocie 

tworzy  zobowiązanie wieczne,  niekończące  się.  Takie  ukształtowanie  zobowiązania  zapłaty 

kary  umownej,  nie  spełnia  należącego  do  jego  istoty  wynikającego  z  art.  483  §  1  KC 

wymagania  ok

reślenia  sumy  pieniężnej  podlegającej  zapłacie  w  związku  z  niewykonaniem 

lub nienależytym wykonaniem zobowiązania niepieniężnego. Wymóg ten jest spełniony, gdy 

strony  z  góry  określają  wysokość  kary  umownej,  albo  gdy  w  treści  umowy  wskazują 

podstawy do defi

nitywnego określenia jej wysokości.” 

Podobnie  Są Okręgowy w Poznaniu w Wyroku z dnia 13 listopada 2017 r., sygn.  I C 

87/16  orzekł:  „Sąd  rozpoznający  niniejszą  sprawę  w  pełni  podziela  i  przyjmuje  za  własny 

pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 22 października 2015 

r. (IV CSK 687/14), zgodnie z którym nieokreślenie w umowie końcowego terminu naliczania 

kar  umownych,  ani  ich  kwoty  maksymalnej  prowadzi  do  obciążenia  zobowiązanego  tym 

świadczeniem  w  nieokreślonym  czasie,  a  więc  w  istocie  tworzy  zobowiązanie  wieczne, 

niekończące  się.  Takie  ukształtowanie  zobowiązania  zapłaty  kary  umownej  nie  spełnia 

należącego  do  jego  istoty  wynikającego  z  art.  483  §  1  k.c.  wymagania  określenia  sumy 

pieniężnej podlegającej zapłacie w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem 

zobowiązania  niepieniężnego.  Wymóg  ten  jest  spełniony,  gdy  strony  z  góry  określają 

wysokość  kary  umownej  albo  gdy  w  treści  umowy  wskazują  podstawy  do  definitywnego 

określenia jej wysokości.” 

Także  Sąd Okręgowy w Łodzi w Wyroku z dnia 22 listopada 2018 roku, sygn. XIII Ga 

642/18:  Zapis  nie wskazujący  ani maksymalnej wysokości kary  umownej,  ani  ostatecznego 

terminu, do którego jest naliczana, nie spełnia warunku wskazania określonej sumy, co czyni 

zapis  §  8  ust.  1  pkt  1.1  umowy  bezwzględnie  nieważnym  (art.  58  §  1  k.c.).  Nieokreślenie                         

w umowie końcowego terminu naliczania kar umownych ani ich kwoty maksymalnej prowadzi 

do obciążenia zobowiązanego tym świadczeniem w nieokreślonym czasie, a więc w istocie 

tworzy  zobowiązanie  wieczne,  niekończące  się. Takie  ukształtowanie zobowiązania zapłaty 

kary  umownej  nie  spełnia  należącego  do  jego  istoty  wynikającego  z  art.  483  §  1  k.c. 

wymagania  określenia  sumy  pieniężnej  podlegającej  zapłacie  w  związku  z  niewykonaniem 

lub  nienależytym  wykonaniem  zobowiązania  niepieniężnego.  Nie  wprowadzenie  zapisów 

odnośnie  maksymalnej  wysokości  wszystkich  zsumowanych  kar  umownych  stanowi  

przykład  rażącego  naruszenia  zasad  współżycia  społecznego  poprzez  dążenie  do 

pozbawienia Wykonaw

cy  należnego wynagrodzenia.  Ocena  powyższych zarzutów  sprawia,  


że  sprawą  zupełnie  jasną  jest,  że  Zamawiający  dąży  do  zaspokojenia  swoich  potrzeb 

finansowych  poprzez  pozbawienie  Wykonawcy  należnego  wynagrodzenia.  Rażąco 

wygórowana  kara  umowna  to  zarówno  sytuacja,  gdy  zachwiana  zostanie  relacja  pomiędzy 

wysokością  wynagrodzenia  za  wykonanie  zamówienia  a  wysokością  kary  umownej 

zastrzeżonej    za  opóźnienie  w  wykonaniu  przedmiotu  umowy  z  uwzględnieniem  okresu 

opóźnienia. (por KIO 1519/15)  

Sąd  Najwyższy  w  uzasadnieniu  wyroku  z  29  listopada  2013  roku  Sygn.  akt  I  CSK 

124/13,  dotyczącym  przesłanek  miarkowania  kar  umownych  jako  rażąco  wygórowanych.  

wskazał,  iż  "kara  umowna  nie  może  być  instrumentem  służącym  wzbogaceniu  wierzyciela,                

a  zatem  przyznającym  mu  korzyść  majątkową  w  istotny  sposób  przekraczającą  wysokość 

poniesionej  przez  wierzyciela  szkody.  Celem  miarkowania  kary  umownej  jest  natomiast 

ochrona  równowagi  interesów  stron  i  zapobieżenie  nadmiernemu  obciążeniu  dłużnika  oraz 

niesłusznemu  wzbogaceniu  wierzyciela".  Działanie  Zamawiającego  w  sposób  znaczący 

utrudniające Nam  obecnie możliwości skutecznego złożenia oferty jako  zmierzające wprost 

do obejścia powszechnie obowiązujących norm współżycia społecznego nie może korzystać 

z ochrony. Tak bowie

m stanowi przepis art. 5 kc, który poprzez art. 14 ustawy pzp znajduje 

tu  zastosowanie.   

W  piśmiennictwie  i  orzecznictwie  wskazuje  się,  że funkcją  art.  5 kc    jest 

zapobieganie  stosowaniu  prawa  w  sposób,  który  ma  na  celu  wywarcie  skutków 

niemoralnych,  albo 

rozmijających  się  zasadniczo  z  celem,  dla  którego  dane  prawo  było 

ustanowione.  Potrzebę istnienia w systemie prawa klauzul generalnych tłumaczy się tym, iż 

brak  takich  klauzul  mógłby  prowadzić  do  rozstrzygnięć  formalnie  zgodnych  z  prawem,  ale                

w  konkretnych  sytuacjach  niesłusznych,  ponieważ  nieuwzględniających  w  rozstrzyganych 

przypadkach  uniwersalnych  wartości  składających  się  na  pojęcie  sprawiedliwości  nie  tylko 

formalnej  lecz  i  materialnej. 

Zważyć  bowiem  należy,  że  w  przedmiotowej  sprawie, 

powoływanie  się  na  prawo  podmiotowe  nie  stanowi  jego  wykonywania,  lecz  jego 

nadużywanie,  które  nie  jest  społecznie  aprobowalne    i    w  związku  z  tym  nie  korzysta                         

z  ochrony. 

Wprowadzając  do  Wzoru    umowy  podniesione  zapisy  §  15  ust  3  przy 

jednoczesnym  braku  ustalenia  maksymalnej  wysokości  zsumowanych  kar  umownych  ani 

okresu  ich  naliczania,  Zamawiający  naruszył  dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody 

umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  jego 

właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także  nadużycie  pozycji 

Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego  wynikającego  z  zawarcia 

umowy o charakterze adhezyjnym naruszając Art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art. 483 § 1 

kc w zw. z art. 353

 kc oraz w zw.  z art. 5 kc  

7. Zarzut naruszenia Art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 Pzp 

w zw. z Art. 491. § 1. oraz w zw. z art. 

5 kc poprzez umieszczenie w treści SIWZ postanowień wykraczających poza dopuszczoną 


ustawowo  granicę  swobody  umów  to  jest  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego                            

w sposób sprzeciwiający się jego właściwości oraz zasadom współżycia społecznego, w tym 

także  nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego 

wyn

ikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym,  na  skutek  ustalenia  w  treści 

Wzoru  umowy,  podstawy  odstąpienia  od  umowy  bez  ustalenia  liczby  oraz  zakresu 

przypadków  nienależytego  wykonania  umowy  co  daje  Zamawiającemu  dowolność  wyboru 

okoliczności  odstąpienia  nawet  po  jednym  nieodebranym  pojemniku  albo  rezygnacji                        

z  odstąpienia  nawet  przy  wielokrotnie  powtarzających  się  przypadkach  nienależytego 

wyko

nania  umowy.  W  §  16  Wzoru  umowy,  Zamawiający  opisał  okoliczności  i  zasady 

odstąpienia od umowy.    

„§ 16  

1.  Zamawiającemu  przysługuje  prawo  odstąpienia  od  umowy  w  przypadku  nienależytego 

wykonywania przedmiotu umowy w szczególności w sposób niezgodny z umową i SIWZ.  

2. W przypadku nierealizowania umowy lub w przypadku jej nienależytego wykonania umowy 

przez Wykonawcę Zamawiający może odstąpić od umowy w terminie 30 dni od dowiedzenia 

się o okoliczności uzasadniających odstąpienie.  

3. Ponadto Zamawiający może odstąpić od umowy, jeżeli poweźmie wiadomość o tym, że:  

a)  Wykonawca  utracił  uprawnienia  do  wykonywania  przedmiotu  umowy  wynikające                               

z przepisów szczególnych,  

b) nie rozpoczął wykonywania usług objętych umową z dniem  01.01.2021 r.,  

c) zaniechał realizacji umowy i nie podejmuje czynności pomimo pisemnego wezwania,  

d)  pomimo  uprzednich,  pisemnych,  co  najmniej  dwukrotnych  zastrzeżeń  ze  strony 

Zamawiającego nie wykonuje usługi zgodnie z postanowieniami umowy lub w istotny sposób 

narusza zobowiązania umowne.  

4.    W  przypadku  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  usługi  Zamawiający  wezwie 

Wykonawcę  do  wykonania  lub  należytego  wykonania  usługi  i  wyznaczy  w  tym  celu 

odpowiedni termin. (…)”. 

W  treści  przytoczonych  zapisów  Zamawiający  nie  wskazał  żadnych  konkretnych 

okoliczności, po zaistnieniu  których Zamawiający na pewno odstąpi od umowy. Pozostawia 

sobie  swobodę    wyboru,  co  konkretnie  uzna  za  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie 

umowy  upoważniające  do  wdrożenia  zapisów  §  16  ust.  1  ,  a  także  samą  decyzję                    

o odstąpieniu od umowy. Nie wskazuje, że np. trzykrotne nieodebranie pojemników z jednej 

posesji 

spowoduje  wdrożenie  procedury  opisanej  w  §  16  ust.  4  umowy.  Brak  jasnego 

powiązania  zapisów  ust.  1  z  następnymi  poprzez  wprowadzenie  zastrzeżenia  jego 

zastosowania  od  spełnienia  zapisów  ust.  2-4.  Odwołujący  podnosił,  że  Art.  491.  §  1  kc                    

w  sposób  wyraźny  wiąże  uprawnienie  odstąpienia  ze  zwłoką  w  wykonaniu  zobowiązania                


z  umowy.  Zatem  to  nie  kwotowa  wielkość  naliczonych  już  kar  umownych  jest  czynnikiem 

uprawnia

jącym Zamawiającego do odstąpienia. Zapisy  § 15 Wzoru umowy stanowią kolejny 

już przejaw stosowania prawa w sposób, który ma na celu wywarcie skutków niemoralnych, 

albo  rozmijających  się  zasadniczo  z  celem,  dla  którego  dane  prawo  było  ustanowione. 

Narusza zatem przepis art. 5 kc. 

Wprowadzając do Wzoru umowy podniesione zapisy § 16,  

Zamawiający  naruszył  dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów  poprzez 

ukształtowanie treści stosunku prawnego w sposób sprzeciwiający się jego właściwości oraz 

zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także  nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako 

silniejszej strony stosunku cywilnoprawnego wynikającego z zawarcia umowy o charakterze 

adhezyjnym naruszając Art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z Art. 491. § 1. oraz  w zw.              

z art. 5 kc. 

Zamawiający powinien opisać szczegółowo okoliczności odstąpienia od umowy.   

Zamawiający  w  dniu  18.11.2020  r.  (na  stronie  internetowej  Zamawiającego)  wraz 

kopią  odwołania,  w  trybie  art.  185  ust.1  Pzp,  wezwał  uczestników  postępowania 

przet

argowego  do  wzięcia  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym.  Żadne  zgłoszenie 

przystąpienia nie miało miejsca.  

Do otwarcia posiedzenia Zamawiający wobec wniesienia odwołanie do Prezesa KIO 

nie wniósł na piśmie, w trybie art. 186 ust. 1 Pzp, odpowiedzi na odwołanie.  

Skład  orzekający  Krajowej  Izby  Odwoławczej  po  zapoznaniu  się  z  przedstawionymi 

poniżej  dowodami,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  i  stanowisk  stron  (tylko 

Odwołujący obecny na posiedzeniu i rozprawie) złożonych ustnie do protokołu w toku 

rozprawy, us

talił i zważył, co następuje. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 Pzp, zaś Odwołujący ma 

interes w uzyskaniu zamówieniu, biorąc pod uwagę w szczególności, że odwołanie dotyczy 

postanowień  SIWZ.  Jednocześnie,  Izba  nie  widzi  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  z  racji 

złożenia  odwołania  przez  podmiot  nieuprawniony,  z  uwagi  na  braku  szkody  w  wyniku 

naruszeń  Zamawiającego.  Po  pierwsze,  dlatego  że  kwestia  szkody  dotyczy  interes                           

w uzyskaniu zamówieniu i jako taka ma charakter materialno – prawny i ulega rozpatrzeniu 

na rozprawie, a nie posiedzeniu, po drugie Wykonawca jest podmiotem uprawnionym, który 

zamierza  złożyć  ofertę.  W  takiej  sytuacji  kwestia  interesu  jest  rozumiana  szeroko,  gdyż 

dotyczy postanowień SIWZ.  


Skład  orzekający  Izby  dopuścił  w  niniejszej  sprawie  dowody  z:  dokumentacji 

postępowania  o  zamówienie  publiczne  nadesłanej  przez  Zamawiającego  w  formie 

elektronicznej.  

Przy  rozpoz

nawaniu  przedmiotowej  sprawy  skład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę 

także odwołanie, odpowiedź na odwołanie, a nadto stanowiska i oświadczenia Odwołującego 

(tylko Odwołujący obecny na posiedzeniu i rozprawie) złożone ustnie do protokołu.  

Odnosząc  się  do  podniesionych  w  treści  odwołania  oraz  podtrzymanych  na 

posiedzeniu  i  rozprawie 

zarzutów  stwierdzić  należy,  że  odwołanie  zasługuje  na 

uwzględnienie.  

Odwołujący  sformułował  w  odwołaniu  następujące  zarzuty  naruszenia  przez 

Zamawiającego:   

1)  art.  7  ust.  1  oraz  art.  22  ust.  1  a  Pzp 

poprzez  żądaniu  wykazania  się  dysponowaniem   

pojazdem  typu  śmieciarka  trzykomorowa  do  segregacji  odpadów  w  sytuacji,  gdy 

dysponowanie takim pojazdem nie jest konieczne do realizacji przedmiotu zamówienia, zaś 

postawione  żądanie  uniemożliwia  skuteczne  konkurowanie    w  postępowaniu  faworyzując 

konkretnych wykonawców co narusza zasadę uczciwej konkurencji oraz  proporcjonalności;  

2) art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1 i ust. 2  Pzp, art. 14 i art. 139 ust. 1 Pzp  w zw. z art.  353

 kc                

i  art.  5  kc  na  skutek  zaniechania  przez  Zamawiającego,  dokonania  dokładnego                                      

i  wyczerpującego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  pozwalający  na  przygotowanie 

oferty poprzez narzucenie możliwości zmian częstotliwości odbiorów odpadów, co nie będzie 

traktowane  jako  zmiana  umowy,      na  skutek  czego  wykonawcy  nie  posiadają  możliwości 

dokonania  rzetelnej kalkulacji kosztów odbioru odpadów a co za tym idzie ceny oferty, zaś                    

w  obecnym  brzmieniu    jest 

postanowieniem  wykraczającym  poza  dopuszczoną  ustawowo 

granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego  w  sposób 

sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także 

nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego 

wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym  bowiem  przy  stałej  ilości 

odpadów do odbioru, nastąpić może wymuszenie na wykonawcy ponoszenia zwiększonych 

kosztów logistycznych i osobowych przy niezmiennej kwocie kontraktowej;  

3) art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 1 i ust. 2  Pzp, art. 14 i art. 139 ust. 1 ustawy  w zw. z art.  353

 kc 

i  art.  5  kc  na  skutek  zaniechania  czynności  Zamawiającego,  dokonania  dokładnego                   

i  wyczerpującego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  pozwalający  na  przygotowanie 

oferty  poprzez  narzucenie  obowiązku    pozostawianie  worków    dla  mieszkańców  wg 

zgłaszanych przez nich potrzeb i oczekiwań, przy braku w SIWZ  określenia  maksymalnej 

liczby    worków  jaką  należy  zabezpieczyć    co  uniemożliwia  rzetelną  kalkulację  kosztów 


odbioru  odpadów  a  co  za  tym  idzie  ceny  oferty  zaś  w  obecnym  brzmieniu    jest 

postanowieniem  wykraczającym  poza  dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów 

poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  jego 

właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także  nadużycie  pozycji 

Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego  wynikającego  z  zawarcia 

umowy  o  charakterze  adhezyjnym  poprzez    narzucenie  obowiązku    pozostawiania  dla 

mieszkańców  worków  na  odpady,  według  zgłaszanych  przez  nich  potrzeb  i  oczekiwań,                 

w sytuacji braku ustalenia w SIWZ ich maksymalnej liczby;   

4) art. 7 ust. 1, art. 29  ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 Pzp, poprzez  ustalenie kryterium  oceny ofert 

nr  2  „Termin  płatności”  oraz  ustalenie    sposobu  ceny  ofert  w  ramach  tego  kryterium                         

w  sposób  nie  pozostający  w  żadnym  stopniu    w  związku  z  możliwością  różnicowania 

złożonych ofert,  czemu służyć powinny pozacenowe kryteria oceny ofert;  

5) art. 7 ust. 1, art. 29  ust. 2 oraz art. 91 ust. 1 Pzp, poprzez  ustalenie kryterium  oceny ofert 

nr 3  „ochrona środowiska” punktacji z tytułu posiadania floty pojazdów spełniających normę 

spalania  EURO  4  co  powoduje,  że  kryterium  jest  pozorne,  gdyż  pozostaje  bez  związku                   

z  możliwością  chronienia  środowiska  bowiem    pojazdy  spełniające  tę  normę  są  obecnie 

jedynie tolerowane w transporcie kołowym zaś powszechnym jest spełnianie normy EURO 5 

oraz normy EURO 6;  

6)  Art.  14  i  art.  139  ust.  1  Pzp 

w  zw.  z  art.  483  §  1  kc  w  zw.  z  art.  353

  kc  oraz  w  zw.                  

z  art.  5  kc  poprzez  umieszczenie  w  treści  SIWZ  postanowień  wykraczających  poza 

dopuszczoną  ustawowo  granicę  swobody  umów  poprzez  ukształtowanie  treści  stosunku 

prawnego 

w  sposób  sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia 

społecznego, w tym także nadużycie pozycji Zamawiającego jako silniejszej strony stosunku 

cywilnoprawnego  wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym,  na  skutek 

wpro

wadzenia  w  treści  Wzoru  umowy,  nadmiernie  szykanującego  systemu  kar  umownych, 

oderwanych od  wysokości możliwych do poniesienia szkód poprzez zaniechanie  ustalenia 

łącznej  wysokości  kar  umownych  co  jest  okolicznością  narażającą  wykonawców  na 

nieproporcjon

alne do wielkości zamówienia szkody    co powoduje, że kary umowne mogą 

zostać  wykorzystane  w  sposób  sprzeczny  z  funkcją  naprawienia  powstałej  szkody,  jaką 

powinna pełnić kary umowne oraz w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego;  

7)  Art.  14  ust.  1  i  art.  139  ust.  1  Pzp 

w zw. z Art. 491. § 1. oraz w zw. z art. 5 kc poprzez 

umieszczenie  w  treści  SIWZ  postanowień  wykraczających  poza  dopuszczoną  ustawowo 

granicę  swobody  umów  to  jest  ukształtowanie  treści  stosunku  prawnego    w  sposób 

sprzeciwiający  się  jego  właściwości  oraz  zasadom  współżycia  społecznego,  w  tym  także 

nadużycie  pozycji  Zamawiającego  jako  silniejszej  strony  stosunku  cywilnoprawnego 

wynikającego  z  zawarcia  umowy  o  charakterze  adhezyjnym,  na  skutek  ustalenia  w  treści 


Wzoru  umowy,  podstawy 

odstąpienia  od  umowy  bez  ustalenia  liczby  oraz  zakresu 

przypadków  nienależytego  wykonania  umowy  co  daje  Zamawiającemu  dowolność  wyboru 

okoliczności  odstąpienia  nawet  po  jednym  nieodebranym  pojemniku  albo  rezygnacji                       

z  odstąpienia  nawet  przy  wielokrotnie  powtarzających  się  przypadkach  nienależytego 

wykonania umowy.  

Izba dokonała następujących ustaleń odnośnie przedmiotowego odwołania: 

W  pierwszej  kolejności  należy  przywołać  stan  faktyczny  wynikający  z  treści 

wniesionego  odwołania  oraz  odpowiedzi  na  odwołanie.  Dodatkowo  wyjaśnień  i  zmian 

postanowień SIWZ z 24.11.2020 r. (wyjaśnienia nr I oraz wyjaśnienia nr II).  W szczególności 

przywołane w treści odwołania postanowienia SIWZ oraz treść wzoru umowy. 

W  ramach 

przesłanej  w  trakcie  trwania  posiedzeniu  odpowiedzi  na  odwołanie 

Zamawiający  stwierdził,  że  wnosi  stosownie  do  zapisów  art.  189  ust.  1  pkt  2  Pzp                           

odrzucenie  odwołania  w  całości.  W  przypadku  nie  podzielenia  powyższego  wnosił                       

o oddalenie 

odwołania. Dodatkowo stwierdził, że: „Co do części uznajemy roszczenie. 

Ponadto  odnosząc  się  oddzielnie  do  poszczególnych  zarzutów  zawartych                            

w odwołaniu Wykonawcy stwierdzam, że: 

1.W miejsko-

wiejskiej Gminie Blachownia przeważająca większość dróg publicznych nie ma 

wydzielonego pasa dla ruchu pieszych, wobec czego osoby piesze poruszają się poboczami 

ulic. Ponadto wiele ulic nie posiada normatywnych szerokości pasa drogowego, a co za tym 

idzie  wąskie  jezdnie.  Każde  pojawienie  się  pojazdu  wolnobieżnego,  pojazdu  o  dużych 

gabarytach  oraz  zatrzymywanie  się  pojazdów  z  częściowym  zajęciem  jezdni  powoduje 

zaburzenia  w  ruchu  drogowym  mogące  stanowić  realne  niebezpieczeństwo  dla  innych 

użytkowników  ruchu  drogowego  –  zarówno  pojazdów  jak  i  pieszych.  Wobec  utrwalonego               

w świadomości mieszkańców faktu odbioru w ciągu jednego dnia odpadów w postaci: szkło, 

papier,  metale,  tworzywa  sztuczne  i  opakowania  wielomateriałowe  Zamawiający  uznał,  iż 

zadysponowanie do  odbioru tych  frakcji  śmieciarki  trzykomorowej  zminimalizuje utrudnienia 

w  ruchu  i  potencjalne  zagrożenia dla pojazdów  i pieszych użytkowników ruchu drogowego. 

Problem ten nie dotyczy w równym stopniu zabudowy wielorodzinnej, w której odpady te są 

gromadzone w obrębie gniazd odpadowych. 

W związku z zapytanie jednego z Wykonawców o brzmieniu jak niżej: 

„Zamawiający  w  Rozdziale  VI  pkt.3  SIWZ  określił,  jako  jeden  z  warunków  udziału                 

w postępowaniu konieczność dysponowania, co najmniej jednym pojazdem typu śmieciarka 

tr

zykomorowa  do  segregacji  odpadów.  Powyższy  warunek  dotyczy  dysponowaniem 

potencjałem  technicznym  i  osobami  zdolnymi  do  wykonania  zamówienia,  którego 

niespełnienie skutkować będzie brakiem możliwości ubiegania się o zamówienie.” oraz jego 

stwierdzeniu, że żądanie posiadania takiego sprzętu będzie skutkować wzrostem oferowanej 


ceny  Zamawiający  zdecydował  o  zmianie  zapisów  SIWZ  w  tym  zakresie,  po  czym  w  dniu 

24.11.2020r.  poinformował  Wykonawcę  będącym  autorem  przedmiotowego  pytania  oraz 

wszystkich  zainteresowa

nych  Wykonawców  (w  tym  odwołującego  się  do  KIO),  o  treści  jak 

niżej: 

Zamawiający  dokonuje  modyfikacji  SIWZ  tj.  Rozdział  VI  pkt.  3  lit.  a,  w  następujący 

sposób: BYŁO: 

a)  dysponuje  lub  będzie  dysponować  w  celu  wykonania  zamówienia  samochodami 

specjalistyczny

mi  i  samochodem  ciężarowym,  spełniającymi  wymagania  techniczne 

określone  przepisami  ustawy  prawo  o  ruchu  drogowym  oraz  innymi  przepisami 

szczególnymi, w ilości: 

−  co  najmniej  trzema  pojazdami  typu  śmieciarka,  przystosowanymi  do  odbierania 

niesegregowanych 

(zmieszanych) odpadów komunalnych z pojemników o pojemności 120l, 

240l, 660l, 1100l, 

−  jeden  pojazd  typu  śmieciarka  małogabarytowa,  przystosowana  do  odbioru  odpadów                     

z pojemników o pojemności 120l, 240l, 1100l, znajdujących się na posesjach o utrudnionym 

dojeździe  w  tym  wąskich  ograniczonych  krawężnikami  i  chodnikami  dojazdach  lub 

ewentualnie  mieć  inne  alternatywne  środki  techniczne  umożliwiające  odbiór  odpadów 

komunalnych, 

−  co  najmniej  jeden  pojazd  przystosowany    do  odbierania  odpadów  wielkogabarytowych 

(samochód skrzyniowy), 

− co najmniej jeden pojazd przystosowany do odbierania kontenerów typu KP3 i KP7, 

− co najmniej jeden pojazd z urządzeniem HDS do odbioru worków typu „big-bag”. 

−  co  najmniej  jeden  pojazd  typu  śmieciarka  trzykomorowa  do  segregacji  odpadów  wzór 

wykazu stanowi załącznik nr 5 do SIWZ. 

JEST: 

a)  dysponuje  lub  będzie  dysponować  w  celu  wykonania  zamówienia  samochodami 

specjalistycznymi  i  samochodem  ciężarowym,  spełniającymi  wymagania  techniczne 

określone  przepisami  ustawy  prawo  o  ruchu  drogowym  oraz  innymi  przepisami 

szczególnymi, w ilości: 

−  co  najmniej  czterema  pojazdami  typu  śmieciarka,  przystosowanymi  do  odbierania 

niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych z pojemników o pojemności 120l, 

240l, 660l, 1100l, 

−  jeden  pojazd  typu  śmieciarka  małogabarytowa,  przystosowana  do  odbioru  odpadów                    

z pojemników o pojemności 120l, 240l, 1100l, znajdujących się na posesjach o utrudnionym 

dojeździe  w  tym  wąskich  ograniczonych  krawężnikami  i  chodnikami  dojazdach  lub 


ewentualnie  mieć  inne  alternatywne  środki  techniczne  umożliwiające  odbiór  odpadów 

komunalnych, 

−  co  najmniej  jeden  pojazd  przystosowany    do  odbierania  odpadów  wielkogabarytowych 

(samochód skrzyniowy), 

− co najmniej jeden pojazd przystosowany do odbierania kontenerów typu KP3 i KP7, 

− co najmniej jeden pojazd z urządzeniem HDS do odbioru worków typu „big-bag”. załącznik 

nr 5 do SIWZ. 

Biorąc pod uwagę zawarty w postawionym pytaniu  argument wzrostu proponowanej 

ceny  usługi  w  stosunku  do  usługi  realizowanej  przy  pomocy  trzech  różnych  jednostek 

transportowych,  Zamawiający  skłonił  się  do  wniosku  o  zmianę  przedmiotowego  wymogu,                 

a co za tym idzie zmiany odpowiednich zapisów SIWZ. Podnieść jednak należy fakt, iż trzy 

jednostki  w  miejsce  jednej  s

kutkować  będą  dla Wykonawcy  zwiększeniem  kosztów  stałych 

jak  i  zmiennych  w  postaci  paliwa  i  wynagrodzenia  i  te  właśnie  elementy  biorąc  pod  uwagę 

Zamawiający wskazał do realizacji tej części usługi śmieciarkę trzykomorową. Zmiana SIWZ 

w  tym  zakresie  nie  może  skutkować  kumulacją  utrudnień  w  ruchu  wynikającą                                    

z  przemieszczania  się  trzech  odrębnych  jednostek  transportowych  i  przedstawiony  do 

zatwierdzenia projekt harmonogramu winien wskazywać rozwiązanie w postaci koniecznego 

r

ozśrodkowania jednostek transportowych w trakcie odbierania od właścicieli nieruchomości  

odpadów  w  postaci:  szkło,  papier,  metale,  tworzywa  sztuczne  i  opakowania 

wielomateriałowe. 

2.  W  rozdz.  III  pkt.4  ppkt.  6  SIWZ  Zamawiający  zastrzegł  możliwość  zmiany 

c

zęstotliwości  odbierania  odpadów  komunalnych  w  przypadku  zmiany  istniejących  zapisów  

w  obowiązujących  w  tym  zakresie  Gminie  Blachownia  przepisach  miejscowych,  zaś  te 

muszą  ewentualnie  zaistnieć  w  przypadku  zmian  w  przepisach  ogólnie  obowiązujących. 

Zarzut 

Wykonawcy  „o  możliwym  wymuszeniu  ponoszenia  zwiększonych  kosztów 

logistycznych  i  osobowych  przy  niezmiennej  kwocie  kontraktowej  ”  stoi  w  jaskrawej 

sprzeczności  z  zapisami  projektu  umowy  (zał.  nr  6  do  SIWZ),  który  w  §  6  ust.  1-3  określa 

wynagrodzenie  za  wy

konanie  przedmiotu  zamówienia  jako  iloczyn  ilości  faktycznie 

odebranych i zagospodarowanych niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych 

i selektywnie zebranych oraz zaoferowanych przez Wykonawcę cen jednostkowych za 1 Mg. 

Nie  jest  to  w  żadnej  mierze  umowa  o  charakterze  ryczałtowym,  a  zatem  zwiększenie 

częstotliwości odbioru odpadów nie umniejsza w żadnym razie wynagrodzenia Wykonawcy. 

Ponadto w § 1  zawarto mechanizmy określające konkretną maksymalną ilość odpadów, co                    

w przypadku pr

zekroczenia tych wskazanych wielkości skutkować ma zmianą umowy.    


Zatem zarzut odwołującego dotyczący braku dokonania dokładnego opisu przedmiotu 

zamówienia  jest  całkowicie  chybiony  jak  również  zarzuty  o  uniemożliwieniu  uczciwej 

konkurencji. 

3. W związku z zapytanie jednego z Wykonawców o brzmieniu jak niżej: 

„Kierując  się  dotychczasowym  doświadczeniem  Zamawiającego  prosimy  o  podanie 

szacunkowej ilości worków do selektywnego zbierania odpadów w rozróżnieniu na zbierane 

frakcje  niezbędnych  do  wyposażenia  nieruchomości  zamieszkałych  w  zabudowie 

jednorodzinnej  wykorzystywanej  w  ciągu  roku.  Wiedza  ta  jest  niezbędna  do  właściwej 

kalkulacji oferty”. Zamawiający przekazał informację o treści jak niżej: 

„Biorąc pod uwagę ilości odebranych i zagospodarowanych w latach poprzedzających 

rok 2021 ilości odpadów selektywnie zebranych na terenie Gminy Blachownia Zamawiający 

podaje 

szacunkowe ilości worków w podziale na poszczególne frakcje odpadów: 

Papier: 2200 szt. /mies. - 26400szt. rocznie 

Szkło: 2800 szt. /mies. - 33600 szt. rocznie 

Tworzywa sztuczne i metale: 6500szt./ mies. - 78000szt. rocznie 

Bioodpady: 5300szt. / mies. - 

63600szt. rocznie” 

Tym  niemniej  zważyć  należy,  iż  niezależnie  od  wykazanych  wyżej  szacunkowych 

ilości w rodz. III pkt. 7 tabela str. 11 SIWZ  wykazano ilości poszczególnych typów odpadów 

komunalnych odebranych i zagospodarowanych w roku 2019r. oraz w ciągu 8 miesięcy roku 

2020.  Profesjonalny  Wykonawca  w  oparciu  o  te  dane  z  całą  pewnością  jest  w  stanie 

prawidłowo 

oszacować 

wymagane 

ilości 

worków 

zabezpieczające 

odbiór                                         

i  zagospodarowanie  całego  strumienia  odpadów  komunalnych  selektywnie  zebranych  na 

terenie  Gminy  Blachownia,  zatem  zarzut  odwołującego  o  braku  możliwości  dokonania 

rzetelnej kalkulacji kosztów odbioru odpadów jest całkowicie chybiony. 

4.  Wykonawca  podnosi,  że  kryterium  „termin  płatności”  poprzez  naruszenie 

wyartykułowanych  prze  niego  w  uzasadnieniu  przepisów  ustawy  utrudniają  uczciwą 

konkurencję  oraz  przesądzają  o  tym,  że  Zamawiający  nie  będzie  wybierał  oferty 

najkorzystniejszej  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  SIWZ.  Zarzuty  są  ze 

wszech  miar  nieuzasadnione  i  całkowicie  subiektywne,  przy  tym  wynikające  ze  swobodnej                   

i subiektywnej oceny Wykonawcy. 

5.  Wykonawca  podnosi, 

że  kryterium  „ochrona  środowiska”  poprzez  naruszenie 

wyartykułowanych  prze  niego  w  uzasadnieniu  przepisów  ustawy  utrudniają  uczciwą 

konkurencję  oraz  przesądzają  o  tym,  że  Zamawiający  nie  będzie  wybierał  oferty 

najkorzystniejszej  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  SIWZ.  Zarzuty  są  ze 

wszech  miar  nieuzasadnione  i  całkowicie  subiektywne,  przy  tym  wynikające  ze  swobodnej                 

i  subiektywnej  oceny  Wykonawcy.  Ponadto  niezrozumiałym  jest  dlaczego  Wykonawca                


w  swoim  zarzucie 

zawartym  w  pkt.  1  zarzuca  Wykonawcy  nieproporcjonalność  wobec 

wymogu  z  jego  strony  dyspensowania  przez  niego  śmieciarką  trzykomorową,  podczas  gdy  

w odniesieniu do kryterium dysponowania samochodami spełniającymi normę spalania Euro 

4 domaga się daleko wyższych wymogów określonych normą Euro 5, a nawet Euro 6. 

6.  W  niniejszym  przypadku  Zamawiający  nie  przewidział  rażąco  wysokich  kar 

umownych. Przedmiot umowy jest niezwykle ważny  z uwagi na bezpieczeństwo i musi być 

wykonany  w  sposób  wskazany  w  umowie.  Zabezpieczeniem  należytego  wykonania  jest 

wprowadzenie kar umownych. 

7.  W  niniejszym  przypadku  Zamawiający  w  sposób  zgodny  z  kodeksem  cywilnym 

przewidział zasady odstąpienia od umowy. 

Wobec powyższych wyjaśnień oraz przepisu określonego w art. 171 ust. 1 „ustawy”, 

na  podstawie  którego  wobec  nie  spełnienia  przez  wnoszącego  odwołanie  warunku 

poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszeń  Zamawiającego,  które  nie miały  miejsca w  żadnym                  

z  siedmiu  nieprawdziwych  zarzutów,  wnoszę  jak  we  wstępie  -  o  odrzucenie  odwołania                    

w całości. Wypełnia to przesłanki art. 189 ust. 2 pkt.2 bowiem odwołanie zostało wniesione 

przez podmiot nieuprawniony”. 

Odwo

łujący  na  posiedzeniu  stwierdził,  że:  „W  tym  miejscu  Odwołujący  informuje,                 

a  zarazem  oświadcza,  że  w  związku  z  wyjaśnianiami  24.11.2020r.  i  zmianą  wykazu 

wymaganego sprzętu i skreśleniem  z jego treści pojazdu typu smieciarka trzykomorowa do 

segregacji odpadów uznaje, że Zamawiający dokonał oczekiwanej zmiany i wycofuje zarzut  

z tym związany, tj. zarzut numer 1”. W konsekwencji Izba uznała, że Odwołujący podtrzymał 

wszystkie 

pozostałe zarzuty.   

Jednocześnie  w  odniesieniu  do  odpowiedzi  na  odwołanie  Odwołujący  na  rozprawie 

stwierdził co następuje: 

„Odnosząc  się  do  stanowiska  Zamawiającego  w  zakresie  zarzutu  2  dotyczącego 

częstotliwości odbioru odpadów wyjaśnia, co następuje. Po pierwsze kwestia ta jest dwojako 

opisywana przez Zamawiających, albo poprzez pojemniki np.: 1100L, do których może wejść 

od 100-

300 kg odpadów zmieszanych lub poprzez masę odpadów. Wskazuje nadto, że przy 

obecnych  postanowieniach  SIWZ  nie  jest  w  stanie  określić,  jaki  koszt  będzie  ewentualnie 

związany  z  koniecznością  przewidzenia  i  wykonania  dodatkowych  liczby  kursów  względem 

tego, który wynika  z  harmogramu przy  niezmienionej  i  przewidzianej  przez  Zamawiającego 

masie odpadów, nie wiadomo o ile i od kiedy ta częstotliwość uległaby zmianie np.: czy od 

połowy kontraktu, czy też nie ma postanowień, że ta wielkość nie zwiększyłaby się nie więcej 

niż  20%  przy  tej  samej  masie  odpadów,  co  pozwoliłoby  wykonawcy  przewidzieć  określony 

koszt, który by się z tym wiązał np.: o 1/5 wyżej ceny.       


Odnosząc  się  do  argumentacji  Zamawiającego  z  odpowiedzi  na  odwołanie  zwraca 

uwagę  na  fragment:  „Ponadto  w  §  1  zawarto  mechanizmy  określające  konkretną 

maksymalną  ilość  odpadów,  co  w  przypadku  przekroczenia  tych  wskazanych  wielkości 

skutkować  ma  zmianą  umowy”.  Wyjaśnia,  że  nie  jest  to  równoznaczne  z  tym,  że  przy 

zmianie  częstotliwości  kursów  zmienia  się  adekwatna  liczba  odpadów,  gdyby  takie 

sfor

mułowanie znajdowało się w § 6 zarzut byłby bezprzedmiotowy.     

W  zakresie  3  zarzutu  Odwołujący  podtrzymuje  swoje  stanowisko  podkreślając,  że 

obecne postanowienia są zbyt nieprecyzyjne i zestawiają zbyt daleko idąca swobodę, co do 

żądania ilości worków przez właścicieli nieruchomości, bardziej racjonale były postanowienia 

ubiegłoroczne określające, iż wykonawcy zobowiązani są dostarczyć tyle worków ile zostało 

zebranych z danej nieruchomości. 

Odnośnie  zaś  danych  historycznych  przywołanych  przez  Zamawiającego                             

w  odpowiedzi  na  odwołanie,  jak  i  w  wyjaśnieniach  z  24.11.2020r.  są  one  znane 

Odwołującemu, jednakże nie zmieniają jego stanowiska w tej materii.      

Podkreśla,  że  należałoby  ewentualnie  dodać,  że  właściciele  nieruchomości  są 

zobowiązani  zostawiać  otrzymane  worki  przy  kolejnym  terminie  zbiorki  tak,  aby  ograniczyć 

ich nieuzasadnioną akumulacje.  

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  terminu  płatności  stoi  na  stanowisku,  że  kryterium 

niniejsze ma charakter pozorny i winno zostać usunięte z postanowień SIWZ. 

Odnośnie  kryterium  o  charakterze  ekologicznym  podkreśla,  że  można  zmienić  jego 

wagę  kosztem  kryterium  terminu  płatności  i  dostosować  tak,  aby  otrzymać  realny  efekt 

ekologiczny  i  w tym zakresie można kierować się sumarycznym śladem węglowym lub też 

innym  sposobem  wynikającym  z  poradnika  dotyczącego  kryterium  poza  cenowego. 

Jednocześnie  podkreśla,  że  można  wykorzystać  gradacje  emisji,  która  wynika  z  norm 

europejskich  Euro  4,  5,  6,  a  także    -  wyniku  spalania  gazu  ziemnego  w  samochodach 

ciężkich      

W  zakresie  zarzutu  6  podkreśla,  iż  wystarczyłoby  jedynie  umieszczenie  w  umowie 

stwierdzenia,  iż  łączna  wysokość  kar  umownych  nie  przekroczy  określonej  kwoty  lub 

procentu łącznego wynagrodzenia, który kształtuje się przeważnie na wysokości 20%.   

W zakresie ostatniego zarzutu zwraca uwagę, ze § 16 w dużej mierze jest skierowany 

tak  jakby  byłoby  to  świadczenie  jednorazowe,  a  przedmiotowa  realizacja  zwiera  w  sobie 

szereg mikrousług, dlatego Zamawiający winien określić, w jakim konkretnie wypadku będzie 

miało miejsce odstąpienie od umowy i po ilu razach takie odstąpienie byłoby dopuszczalne 

lub wymagalne.”  

Izba  odniesie  się  do  poszczególnych  kwestii  w  ramach  rozpatrywania  kolejnych 

zarzutów w zakresie podtrzymanym na posiedzeniu przez Odwołującego.  


Biorąc  pod  uwagę  ustalenia  i  stan  rzeczy  ustalony  w  toku  postępowania  (art.  191 

ust.1  Pzp),  oceniając  wiarygodność  i  moc  dowodową,  po  wszechstronnym  rozważeniu 

zebranego materiału (art. 190 ust. 7 Pzp), Izba stwierdziła co następuje.  

Zarzut  pierwszy 

z  racji  jego  wycofania  został  umorzony  przez  Izbę  i  nie  podlega 

rozpoznaniu.  Należy  jedynie  zaznaczyć,  że  z  racji  charakteru  dokonanej  zmiany  w  SIWZ 

przez  Zamawiającego  w  dniu  24.11.2020  r.,  co  skutkowało  wycofaniem  zarzutu  przez 

Odwołującego,  Zamawiający  winien  adekwatnie  dokonać  stosownej  zmiany  w  treści 

ogłoszenia o zamówieniu.  

Odnośnie  zarzutu  drugiego,  Izba  uznała  w/w  zarzut  za  zasadny  i  w  konsekwencji 

nakazała zmianę, jak w sentencji.   

Izba  rozumie  i  akceptuje  przywołane  przez  Zamawiającego  w  odpowiedzi  na 

odwołanie argumentacje  oraz  postanowienia  wzoru  umowy.  Jednakże,  jak trafnie zauważył 

Odwołujący  podczas  rozprawy  odnosząc  się  do  stwierdzenia:  „Ponadto  w  §  1  zawarto 

mechanizmy  określające  konkretną  maksymalną  ilość  odpadów,  co  w  przypadku 

przekro

czenia  tych  wskazanych  wielkości  skutkować  ma  zmianą  umowy”,  że  nie  jest  to 

równoznaczne  z  tym,  że  przy  zmianie  częstotliwości  kursów  zmienia  się  adekwatna  ilość 

odpadów,  gdyby  takie  sformułowanie  znajdowało  się  w  §  6  zarzut  byłby  bezprzedmiotowy.  

W  oceni

e  Izby,  celem  uniknięcia  błędów  interpretacyjnych  konieczne  jest  doprecyzowanie                       

w tym zakresie, stąd stosowny nakaz w sentencji.   

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie. 

Odnośnie  zarzutu  trzeciego,  Izba  uznała  w/w  zarzut  za  zasadny  i  w  konsekwencji 

nakazała zmianę, jak w sentencji.   

Izba  rozumie  i  akceptuje  przywołane  przez  Zamawiającego  w  odpowiedzi  na 

odwołanie  argumentacje.  Jednakże  obecne  postanowienia  są  zbyt  nieprecyzyjne                              

i  pozestawia

ją  zbyt  daleko  idąca  swobodę,  co  do  żądania  ilości  worków  przez  właścicieli 

nieruc

homości,  bardziej  racjonale  są  postanowienia  ubiegłoroczne  określające,  iż 

wykonawcy  zobowiązani  są  dostarczyć  tyle  worków  ile  zostało  zebranych  z  danej 

nieruchomości.  Dane  historycznych  przywołane  przez  Zamawiającego  w  odpowiedzi  na 

odwołanie, jak i w wyjaśnieniach z 24.11.2020 r. były znane Odwołującemu, nie tego dotyczył 

zarzut.   

Chodziło  bowiem  o  doprecyzowanie  pozwalające  na  wymierne  wyliczenie  kosztów 

związanych z liczba worków. Dane historyczne zaś odnosiły się do danych wcześniejszych, 

gdy  obowiązywały  inne  zasady,  do  których  Izba  nakazuje  powrócić.  Pozostawienie 

zaskarżonych  postanowień  mogłoby  doprowadzić  do  nieuzasadnionej  akumulacji  worków 

przez właścicieli nieruchomości, a co za tym idzie kosztów z tym związanych.     

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie. 


Odnośnie  zarzutu  czwartego  i  piątego,  Izba  uznała  w/w  zarzut  za  zasadny                            

i w konsekwencji nakazała zmianę, jak w sentencji.   

Względem zarzutu czwartego, Izba podzieliła w całości argumentacje Odwołującego 

zawartą w odwołaniu i uznaje ja za własną (za wyrokiem SO w Warszawie z 25.08.2015 r., 

sygn.  akt:  XXIII  Ga  1072/15: 

„Izba  ma prawo  podzielić  zarzuty  i  wartościową argumentację 

jednego z uczestników, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów, co słusznie zauważył 

uczestnik w odpowiedzi na skargę.”).   

Względem zarzutu piątego podobnie, przy czym nakazując zmianę pozostawiła wybór 

Zamawiającego,  co  do  sposobu  zmiany.  Można  wskazać,  ale  jedynie  przykładowo  na 

następujące  kryteria  ekologiczne  („POZACENOWE  KRYTERIA  OCENY  OFERT.  Poradnik                  

z  katalogiem  dobrych  praktyk”.  Ver.  2.0.1,  Urząd  Zamówień  Publicznych,  Warszawa,                  

2020 r.): 

„(….) 

Kryterium „Ekologia”  

Zanieczyszczenie  środowiska  powodowane  przez  środki  transportu  stwarza  istotne 

problemy.  Przy  udzielaniu  zamówień  publicznych  należy  troszczyć  się  o środowisko. 

Miernikiem stopnia zatrucia środowiska jest emisja zanieczyszczeń.   

Kryterium takie mo

że być stosowane również przy zakupie środków transportu oraz 

przy usługach odbioru odpadów.  

Przykładowe fragmenty  dokumentów zamówienia w zakresie podstaw oceny ofert 

oraz opisu  kryterium  

1. Opis sposobu przygotowania oferty  

1.1. Wykonawca określi na Formularzu oferty:  

1.1.1. Rodzaj i zużycie paliwa w litrach na jeden kilometr w cyklu łącznym [l/km], zmierzone 

wg procedury ustalonej dla celów badań homologacyjnych.  

1.1.2. Wielkość emisji CO

wyrażoną w gramach na kilometr [g/km], zmierzoną wg procedury 

ustalonej dla celów badań homologacyjnych w cyklu łączonym (wartość uśredniona).  

1.1.3. Łączną wielkość emisji NOx, THC, PM wyrażoną w miligramach na kilometr [mg/km], 

zmierzoną wg procedury ustalonej dla celów badań homologacyjnych.  

2. Opis kryteriów oceny ofert  

2.1.  W  ramach  kryterium  „Ekologia”  ocena  ofert  będzie  dokonana  na  podstawie 

następujących zasad:  

Podane przez wykonawców zużycie paliwa zostanie przeliczone na zużycie energii poprzez 

jego przemnożenie przez wartość energetyczną rodzaju paliwa, zgodnie z Rozporządzeniem 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie innych niż cena obowiązkowych 

kryteriów  oceny  ofert  w  odniesieniu  do  niektórych  rodzajów  zamówień  publicznych  (Dz.U.              

z 2011 r., Nr 96, poz. 559).  


W zakresi

e każdego z czynników: zużycie energii, emisja CO

oraz łącznej emisji NOx, THC, 

PM ocena zostanie dokonana odrębnie na podstawie wzoru:  

…….  (należy  wskazać  jeden  ze  wzorów  do  punktowania  ofert  w  kryteriach  wymiernych 

malejących).  

Wagi poszczególnych czynników w ramach kryterium „Ekologia” zostaną przyjęte jak niżej:  

• 

zużycie energii – …%;   

• 

emisja CO

– …%;  

• 

łączna emisja NO

x

, THC, PM 

– …%.  

Kryteria oceny ofert na usługi odbioru odpadów  

Dla  zlecania  usług  odbioru  odpadów  komunalnych  wydaje  się,  że  można  wskazać  kilka 

kryteriów, których stosowanie w przypadku tego rodzaju zamówień może przynieść korzyści 

społeczne lub środowiskowe.   

Kryterium „Emisja spalin”  

Emisja  spalin  to  uproszczona  metoda  oceny  przyjazności  dla  środowiska  (kryterium 

„Ekologia”).  

Kryterium  może  być  stosowane  do  zakupu  samochodów,  usług  transportowych  i  innych 

zamówień związanych z używaniem pojazdów.  

Przykładowe fragmenty  dokumentów zamówienia w zakresie podstaw oceny ofert 

oraz opisu kryterium  

1. Opis sposobu przygotowania oferty  

1.1. Wykonawca określi na Formularzu oferty:  

1.1.1. Normę emisji spalin do środowiska przez wszystkie pojazdy przewidziane do realizacji 

przedmiotu zamówienia.   

2. Opis kryteriów oceny ofert  

2.1.  W  ramach  kryterium  „Emisja  spalin”  ocena  ofert  będzie  dokonana  na  podstawie 

następujących zasad:  

• 

1 pkt za każdy pojazd spełniający normę emisji spalin EURO 4;  

• 

2 pkt za każdy pojazd spełniający normę emisji spalin EURO 5;  

• 

3 pkt za każdy pojazd spełniający normę emisji spalin EURO 6 lub wyższą

Punkty 

przyznane za wszystkie pojazdy zostaną zsumowane i podstawione do wzoru:  

…….  (należy  wskazać  jeden  ze  wzorów  do  punktowania  ofert  w  kryteriach  wymiernych 

rosnących).  

  Wymagania  należy  dostosować  do  postępu  technicznego,  parku  maszynowego  potencjalnych  wykonawców  i  możliwości 

finansowych zamawiającego.   


Kryterium „Częstotliwość odbioru”  

Wydaje się,  że jakość usług odbioru odpadów  z punktu widzenia mieszkańców powinno 

się  mierzyć  częstotliwością  odbioru.  Ma  to  znaczenie  przede  wszystkim  dla  odbioru 

odpadów  zmieszanych  w  okresie  letnim  oraz  odpadów  zielonych  w  okresie  jesiennym, 

gdy odbiory raz na dwa tygodnie mogą nie być odpowiednie czy wystarczające. W takich 

sytuacjach  można  rozważyć  promowanie  odbiorów  odpadów  (bądź  wybranych  frakcji 

odpadów)  z  większą  częstotliwością,  np.  raz  na  tydzień  i  punktować  liczbę  miesięcy  w 

roku, w których wykonawca deklaruje ten sposób odbioru odpadów.  

Przykładowe fragmenty  dokumentów zamówienia w zakresie podstaw oceny ofert 

oraz opisu kryterium  

1. Opis sposobu przygotowania oferty  

1.1. Wykonawca określi na Formularzu oferty:  

1.1.1.  Liczbę  miesięcy,  w  których  wykonawca  będzie  świadczył  usługę  opróżniania 

p

ojemników  (wszystkich  lub  wymienionych)  z  większą  częstotliwością  (np.  raz  na  tydzień, 

jeśli  wymagane  jest  raz  na  dwa tygodnie)  przy  założeniu następującej  kolejności  miesięcy: 

(np.  odpady  zmieszane  w  miesiącach  maj-czerwiec,  a  odpady  zielone  w  miesiącach 

październik-listopad).  

2. Opis kryteriów oceny ofert  

2.1. W ramach kryterium „Częstotliwość odbioru” ocena ofert będzie dokonana na podstawie 

następujących zasad:  

Liczba miesięcy zostanie przeliczona na punkty według wzoru:  

…….  (należy  wskazać  jeden  ze  wzorów  do  punktowania  ofert  w  kryteriach  wymiernych 

rosnących). (….)„

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie. 

Odnośnie  zarzutu  szóstego,  Izba  uznała  w/w  zarzut  za  zasadny  i  w  konsekwencji 

nakazała zmianę, jak w sentencji.   

W  tym  wypadku  §  15  ust.  3  wzoru  umowy  pozbawiony  jest  górnej  wysokości 

zsumowanych  kar  umownych. 

Izba  wzięła  w  tym  zakresie pod uwagę, że  w  nowej  ustawie 

Pzp  obowiązującej  od  1  stycznia  2021  r.  –  w  art.  436  pkt  3  Pzp  taki  wymóg  w  kontekście 

umowy  zawieranej  w  trybie  Pzp  z

ostał  zamieszczony.  Mimo,  że  nie  określono  danego 

pułapu, kwestia ta niewątpliwie musi zostać uregulowana w takiej umowie, co nie ma miejsca 

w  aktualnym  jej  brzmieniu. 

Izba  zauważa,  że  z  „Raportu  dotyczącego  stosowania  kar 

umownych w zamówieniach publicznych", przygotowanego przez UZP w 2018 roku, wynika 

że  z  kar  umownych  korzysta  dwóch  na  trzech  zamawiających.  Wykonawcy  są  najczęściej 

karani  za  nieterminowość.  W  raporcie  zauważono,  że  zbyt  represyjne  reguły 


odpowiedzialności w karach umownych mogą zniechęcać do składania ofert i mogą stanowić 

przyczynę małego zainteresowania wykonawców. 

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie. 

Odnośnie  zarzutu  siódmej,  Izba  uznała  w/w  zarzut  za  zasadny  i  w  konsekwencji 

nakazała zmianę, jak w sentencji.   

W tym 

zakresie, Izba nie przeczy argumentacji zawartej w odpowiedzi na odwołanie. 

Postanowienia są  we  wzorze umowy  w  § 16,  jednakże obowiązujące  postanowienia  wzoru 

umowy  są  niejednoznaczne  i  winny  zostać  doprecyzowane  w  zakresie  wynikającym                          

z sentencji. W obecnym kształcie nie spełniałyby swojej roli.  

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie. 

W tym stanie rzeczy, Izba uwzględniła odwołanie na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie 

pierwsze i ust. 2 Pzp oraz orzekła jak w sentencji na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 1 Pzp.  

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku  sprawy,  na  podstawie 

przepisu  art.  192  ust.  9  i  10    Pzp  w  zw.  z  §  3  pkt  1  lit.  a  i  pkt  2  lit.  b  oraz  §  5  ust.  4 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości                       

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j.: Dz. U. z 2018 r. poz. 972). Izba uznała wniosek 

Odwołującego o zasądzenie kosztów wynagrodzenia pełnomocnika w kwocie 3.600,00 zł, tj. 

maksymalnej  kwocie  dopuszczonej  przez  w/w  rozporządzenie  (§  3  pkt  2  lit.  b  w/w 

rozporządzenia).  

Przewodniczący: 

………………………………