KIO 2223/20 WYROK dnia 1 października 2020 r.

Sygn. akt: KIO 2223/20 

WYROK 

z dnia 1 października 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Magdalena Rams 

Protokolant:             Piotr Kur     

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu   

28  września  2020  r.  w  Warszawie  odwołania 

w

niesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7  września  2020  r.  przez 

wykonawcę Rosenbauer Polska Sp. z o.o., z siedzibą w Łomiankach, 

w postępowaniu prowadzonym przez Komendę Wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej 

w Białymstoku, 

przy udziale wykonawcy Fire-

Max Sp. z o.o., z siedzibą w Warszawie zgłaszającego swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

1.  Umarza 

postępowanie  w  zakresie  następujących  zarzutów:  (i)  naruszenia  art.  30 

ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zakresie 

opisu przedmiotu zamówienia dotyczącego zespołu drabiny  oraz art. 91 ust. 1, 2, 

2d w zw. z art. 36 ust. 1 w zw. z art. 30 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zakresie 

opisania  kryterium  oceny  ofert  do

tyczącego  zespołu  drabiny  (zarzut  nr  4  i  5 

odwołania); (ii) naruszenia art. 30 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 

7  ust.  1  ustawy  Pzp w zakresie  opisu 

przedmiotu zamówienia dotyczącego fotela 

bądź  jego  oparcia  pkt  5.12  Załącznika  1b  do  SIWZ  (zarzut  nr  9  odwołania);  (iii) 

naruszenia art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp w 

zw.  z  art.  5  i  art.  353¹  KC  w  zakresie  zarzutów  dotyczących  §6  ust.  8  projektu 

umowy (zarzut nr 11 odwołania);  

Uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 

36aa ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp i nakazuje z

amawiającemu Komendzie 

Wojewódzkiej  Państwowej  Straży  Pożarnej  w  Białymstoku  dokonanie  podziału 

części B zamówienia w sposób umożliwiający złożenie oddzielnych ofert zarówno 

na  dostawę  1  szt.  samochodu  z  drabiną  mechaniczną  o  wysokości  ratowniczej 

min. 40 

m, jak i na dostawę 1 szt. samochodu z drabiną mechaniczną o wysokości 

ratowniczej  min.  30m 

oraz  dokonanie  innych  zmian  będących  skutkiem  podziału 

zamówienia na części.  

W pozostałym zakresie oddala odwołanie.  

Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  Komendę  Wojewódzką  Państwowej 

Straży Pożarnej w Białymstoku i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Rosenbauer Polska 

Sp. z o.o., 

z siedzibą w Łomiankach tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od zamawiającego Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w 

Białymstoku  na  rzecz  wykonawcy  Rosenbauer  Polska  Sp.  z  o.o.,  siedzibą  w 

Łomiankach kwotę 18 600  zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero 

groszy) stanowiącą uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania i 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.), na niniejszy wyrok, w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia, przysługuje skarga, za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, 

do Sądu Okręgowego w Białymstoku. 

Przewodniczący:    

………………….…………… 

 Sygn. akt: 

KIO 2223/20 

UZASADNIENIE  

W  dniu  7  września  2020  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wykonawcy Rosenbauer Polska sp. z o.o. (dalej „Odwołujący”) zarzucając zamawiającemu 

Komendzie Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Białymstoku (dalej „Zamawiający”) 

naruszenie  w  postępowaniu  pn.:  „Dostawa  5 sztuk  samochodów  z  drabiną  mechaniczną  w 

ramach  projektu  pn.  „Usprawnienie  systemu  ratownictwa  na  drogach  -  etap  IV" 

współfinansowanego  przez  Unię  Europejską  ze  środków  Funduszu  Spójności  w  ramach 

Programu Infrastr

uktura i Środowisko 2014-2020": 

1)  art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 36aa ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 PZP poprzez dokonanie 

przez  Zamawiającego  podziału  Zamówienia  w  sposób  nieuzasadniony  specyfikacją 

z

amówienia, w związku z objęciem w ramach części B postępowania dostawy dwóch 

różnych  typoszeregów  samochodów  (o  wysokości  drabiny  ratowniczej  min.  30 

metrów  oraz  min.  40  metrów),  podczas  gdy  całkowita  odmienność  techniczna  obu 

typów pojazdów uzasadnia ich ujęcie w ramach oddzielnych części Zamówienia - co 

w  konsekwencji  doprowadziło  do  ograniczenia  możliwości  udziału  w  postępowaniu 

przez  wykonawców  posiadających  w  swojej  ofercie  tylko  jeden  z  wymaganych 

typoszeregów  samochodów  (o  wysokości  drabiny  ratowniczej  min.  30  metrów  albo 

min. 40 metrów); 

2)  art.  30  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  36  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  poprzez 

opisanie  przedmiotu  Zamówienia  bez  wskazania  określeń  dot.  wydajności  lub 

funkcjonalności podpór skośnych, których Zamawiający wymaga (pkt 5.4. Załącznika 

nr lb do SIWZ - 

samochód o wysokości drabiny ratowniczej min. 30 metrów oraz min. 

40 metrów) oraz za które jednocześnie przyznaje dodatkową punktacją, podczas gdy 

tego rodz

aju wymóg powinien być zgodny z posiadanymi, uzasadnionymi potrzebami 

Zamawiającego - co w konsekwencji posiadających w swojej ofercie inny typ podpór; 

art. 91 ust. 1, 2, 2d w zw. z art. 36 ust. 1 (w szczególności pkt 13)) w zw. z art. 30 w 

zw.  z  art.  7  us

t.  1  PZP,  poprzez  opisanie  kryterium  oceny  ofert  w  sposób 

uniemożliwiający  złożenie  Odwołującemu  oferty,  utrudniający  uczciwą  konkurencję  i 

w sposób naruszający obowiązek zapewnienia zachowania uczciwej konkurencji oraz 

równego traktowania wykonawców, tj. kryterium z pkt 5.4. Załącznika nr 1b do SIWZ 

w  zakresie wymagania przez  Zamawiającego  podpór  skośnych oraz jednoczesnego 

przyznania dodatkowej punktacji wykonawcom stosującym podpory skośne, podczas 

gdy  tego  rodzaju  wymóg  powinien  być  zgodny  z  posiadanymi,  uzasadnionymi 

potrzebami  Zamawiającego  –  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  ograniczenia 

możliwości  udziału  w  postępowaniu  przez  wykonawców  posiadających  w  swojej 

ofercie inny typ podpór; 

4)  art.  30  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  36  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  poprzez 

opisanie  przedmiotu  Zamówienia  bez  wskazania  określeń  dot.  wydajności  lub 

funkcjonalności  zespołu  drabiny  wymaganej  przez  Zamawiającego  (pkt  5.3. 

Załącznika nr 1b do SIWZ), podczas gdy tego rodzaju wymóg powinien być zgodny z 

posiadanymi, 

uzasadnionymi  potrzebami  Zamawiającego  -  co  w  konsekwencji 

doprowadziło  do  możliwości  wzięcia  udziału  w  postępowaniu  wyłącznie  przez 

jednego  wykonawcę,  legitymującego  się  ochroną  patentową  na  rozwiązanie 

wymagane przez Zamawiającego; 

5)  art. 91 ust. 1, 2, 2d 

w zw. z art. 36 ust. 1 (w szczególności pkt 13)) w zw. z art. 30 w 

zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP,  poprzez  opisanie  kryterium  oceny  ofert  w  sposób 

uniemożliwiający złożenie odwołującemu oferty, utrudniający uczciwą konkurencję i w 

sposób  naruszający  obowiązek  zapewnienia  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz 

równego  traktowania  wykonawców,  tj.  kryterium  z  punktu  5.3.  Załącznika  nr  1b  do 

SIWZ w zakresie wymaganego przez Zamawiającego zespołu drabiny, podczas gdy 

tego rodzaju wymóg powinien być zgodny z posiadanymi, uzasadnionymi potrzebami 

Zamawiającego  -  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  ograniczenia  możliwości 

udziału  w  postępowaniu  przez  wykonawców  posiadających  w  swojej  ofercie  inne 

rozwiązania techniczne; 

6)  art.  30  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  36  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  poprzez 

opisanie  przedmiotu  Zamówienia  bez  wskazania  określeń  dot.  wydajności  lub 

funkcjonalności sposobu montowania działka wodno-pianowego (montaż w czołowej 

ścianie  kosza)  (pkt  5.4.  ppkt  1.2.  Załącznika  nr  la  do  SIWZ),  podczas  gdy  tego 

rodzaju  wymóg  powinien  być  zgodny  z  posiadanymi,  uzasadnionymi  potrzebami 

Zamawiającego  -  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  ograniczenia  możliwości 

udziału  w  postępowaniu  przez  wykonawców  posiadających  w  swojej  ofercie  inne 

rozwiązania techniczne;  

7)  art.  30  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  36  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  poprzez 

opisanie 

przedmiotu  Zamówienia  bez  wskazania  określeń  dot.  wydajności  lub 

funkcjonalności sposobu montowania działka wodno-pianowego (montaż w czołowej 

ścianie kosza) (pkt 6.4. Załącznika nr 1b do SIWZ -  samochód z drabiną ratowniczą 

min.  40  metrów),  podczas  gdy  tego  rodzaju  wymóg  powinien  być  zgodny  z 

posiadanymi,  uzasadnionymi  potrzebami  Zamawiającego  -  co  w  konsekwencji

doprowadziło  do ograniczenia możliwości udziału w postępowaniu 

przez 

wykonawców posiadających w swojej ofercie inne rozwiązania techniczne; 

8)  art.  30  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  36  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  poprzez 

opisanie 

przedmiotu  Zamówienia  bez  wskazania  określeń  dot.  wydajności  lub 

funkcjonalności sposobu montowania działka wodno-pianowego - montaż w czołowej 

ścianie kosza (pkt 6.4. Załącznika nr 1b do SIWZ - samochód z drabiną ratowniczą 

min.  30  metrów),  podczas  gdy  tego  rodzaju  wymóg  powinien  być  zgodny  z 

posiadanymi,  uzasadnionymi  potrzebami  Za

mawiającego  -  co  w  konsekwencji

doprowadziło  do ograniczenia możliwości  udziału w postępowaniu 

przez 

wykonawców posiadających w swojej ofercie inne rozwiązania techniczne; 

9)  art.  30  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  36  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  poprzez 

opisanie  przedmiotu  zamówienia  bez  wskazania  określeń  dot.  dopuszczalności 

rozwiązania,  w  którym    fotel  bądź  jego  oparcie  będzie  przechylane  wraz  z 

manipulatorami  zgodnie  z  pochyleniem  przęseł  drabiny,  spełniając  jednocześnie 

pozostałe  wymagania  Zamawiającego  (pkt  5.14.  Załącznika  nr  1b  do  SIWZ  - 

samochód  z  drabiną  mechaniczną  min.  30  metrów),  podczas  gdy  brak 

dopuszczalności  tego  rodzaju  rozwiązania  powinien  być  zgodny  z  posiadanymi, 

uzasadnionymi  potrzebami  Zamawiającego  —  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do 

ograniczenia możliwości  udziału  w  postępowaniu przez  wykonawców  posiadających 

w swojej ofer

cie inne rozwiązania techniczne; 

10) art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 

1 PZP w zw. z art. 5 i art. 353¹ 

KC  poprzez  wprowadzenie  do  projektu 

umowy  postanowień  mających  charakter 

niesymetryczny,  polegające  na  określeniu  terminu  realizacji  umowy  w  sposób 

uprzywilejowujący wyłącznie Zamawiającego oraz nakładającego na wykonawcę zbyt 

szeroką  odpowiedzialność  (§  4  ust.  2  projektu  umowy),  podczas  gdy  dla 

prawidłowego oszacowania ceny oferty i wzięcia udziału w postępowaniu konieczna 

jest możliwość oszacowania ryzyk - co w konsekwencji doprowadziło do ograniczenia 

możliwości udziału w postępowaniu; 

11) art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 

1 PZP w zw. z art. 5 i art. 353¹ 

KC  poprzez  wprowadzenie  do  projektu  um

owy  postanowień  nakładających  na 

wykonawcę  i  obowiązek  usunięcia  wad  lub  wymiany  samochodu  na  nowy  w 

przypadku  stwierdzenia  wad  lub  niezgodności  przedmiotu  umowy  z  opisem 

określonym  w  Załączniku  nr  1  do  SIWZ  (§  6  ust.  8  projektu  umowy)  bez 

jednoczesnego  wskazania  okoliczności  uzasadniających  wymianę  przedmiotu  na 

wolny  od  wad,  sposobu  jej  dokonania  oraz  trybu,  podczas  gdy  dla  prawidłowego 

oszacowania ceny oferty i wzięcia udziału w postępowaniu konieczna jest możliwość 

oszacowania  ryzyk  - 

co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  ograniczenia  możliwości 

udziału w postępowaniu; 

12) art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 

1 PZP w zw. z art. 5 i art. 353¹ 

KC  poprzez  zawarc

ie w  projekcie  umowy  postanowień  dot. gwarancji  i  serwisu (§ 9 

wzoru umowy), w sposób niesymetryczny, w szczególności z uwagi na wprowadzenie 

dniowego  terminu  na  dokonanie  czynności  serwisowych  lub  usunięcie  wady,  brak 

precyzyjnego  określenia  sposobu  zgłaszania  wad/usterek  oraz  wewnętrznej 

sprzeczności  postanowień  projektu  umowy  w  tym  zakresie,  podczas  gdy  dla 

prawidłowego oszacowania ceny oferty i wzięcia udziału w postępowaniu konieczna 

jest możliwość oszacowania ryzyk - co w konsekwencji doprowadziło do ograniczenia 

mo

żliwości udziału w postępowaniu. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości  i  nakazanie  Zamawiającemu 

dokonania  odpowiedniej  zmiany  ogłoszenia  o  zamówieniu  oraz  postanowień  SIWZ  (wraz  z 

ewentualnym dostosowaniem pozostałych treści dokumentacji postępowania), tj. w zakresie 

zarzutu: 

numer  1:  modyfikacji  dokumentacji  postępowania  (w  szczególności  pkt  3.1.  SIWZ 

oraz Załącznika nr 1b do SIWZ) poprzez dokonanie podziału części B zamówienia na dwie 

części  -  w  sposób  umożliwiający  złożenie  oddzielnych  ofert  zarówno  na  dostawę  1  szt. 

samochodu  z  drabiną  mechaniczną  o  wysokości  ratowniczej  min.  40m,  jak  i  na  dostawę  1 

szt. samochodu z drabiną mechaniczną o wysokości ratowniczej min. 30m; 

numer  2  oraz  3:  modyfikacji  dokumentacji  pos

tępowania  (w  szczególności  pkt  15.2 

SI

WZ  oraz  pkt  5.4.  Załącznika  nr  1b  do  SIWZ  odnośnie  zarówno  samochodu  o  wysokości 

drabiny  ratowniczej  min.  30  me

trów,  jak  i  40  metrów)  poprzez:  (i)  rezygnację  z  przyznania 

dodatkowej punktacji bocznym podporom stabiliza

cyjnym skośnym; (ii) wykreślenie wymogu 

co  do  możliwości  rozstawiania  podpór  pod  przeszkodami  oraz  swobodnego  przechodzenia 

nad podporami; 

numer  4  oraz  5:  modyfikacji  dokumentacji  postępowania  (w  szczególności  pkt  53. 

Załącznika  nr  1b  do  SIWZ  odnośnie  zarówno  samochodu  o  wysokości  drabiny  ratowniczej 

min.  30 metrów, jak  i  40  metrów)  poprzez  wykreślenie wymogu,  aby  zespół  drabiny  musiał 

być  wyposażony  w  przegubowe  (łamane)  ostatnie  najwyższe  przęsło  z  możliwością 

oddzielnego wysuwania; 

numer 6: modyfik

acji dokumentacji postępowania (w szczególności pkt 5.4. ppkt 1.2. 

Załącznika  nr  1a  do  SIWZ)  poprzez  doprecyzowanie,  iż  dopuszczalne  jest  rozwiązanie 

polegające  na  zamontowaniu  działka  wodno-pianowego  również  w  jednym  z  naroży  kosza 

ratowniczego (przylegaj

ących do czołowej ściany kosza ratowniczego); 

numer  7:  modyfikacji  dokumentacji  postępowania  (w  szczególności  pkt  6.4. 

Załącznika  nr  1b  do  SIWZ  odnośnie  samochodu  o  wysokości  drabiny  ratowniczej  min.  40 

metrów)  poprzez  doprecyzowanie,  iż  dopuszczalne  jest  rozwiązanie  polegające  na 

zamontowaniu  działka  wodno-pianowego  również  w  jednym  z  naroży  kosza  ratowniczego 

(przylegających do czołowej ściany kosza ratowniczego);  

numer  8:  modyfikacji  dokumentacji  postępowania  (w  szczególności  pkt  6.4. 

Załącznika  nr  1b  do  SIWZ  odnośnie  samochodu  o  wysokości  drabiny  ratowniczej  min.  30 

metrów)  poprzez  doprecyzowanie,  iż  dopuszczalne  jest  rozwiązanie  polegające  na 

zamontowaniu  działka  wodno-pianowego  również  w  jednym  z  naroży  kosza  ratowniczego 

(przylegających do czołowej ściany kosza ratowniczego); 

numer  9:  modyfikacji  dokumentacji  postępowania  (w  szczególności  pkt  5.14. 

Załącznika  nr  1b  do  SIWZ  odnośnie  samochodu  o  wysokości  drabiny  ratowniczej  min.  30 

metrów)  poprzez  doprecyzowanie  oraz  dopuszczenie  rozwiązania,  w  ramach  którego  fotel 

(bądź  oparcie  fotela)  przechylane  będzie  wraz  z  manipulatorami  zgodnie  z  pochylaniem 

przęseł drabiny (na wzór rozwiązania technicznego wskazanego w pkt 5.14. Załącznika nr 1b 

do SIWZ odnośnie samochodu o wysokości drabiny ratowniczej min. 40 metrów); 

numer  10:  modyfikacji  dokumentacji  postępowania  (§4  ust.  2  projektu  umowy) 

poprzez  ustanowienie  braku  odpowiedzialności  wykonawcy  za  nieterminowe  wykonanie 

umowy  w  razie  zaistnienia  okoliczności  niezależnych  od  wykonawcy,  w  szczególności 

wystąpienia siły wyższej; 

numer 11: modyfikacji dokumentacji postępowania (§6 ust. 8 projekt umowy) poprzez 

doprecyzowanie,  iż  wymiana  przedmiotu  umowy  na  wolny  od  wad  będzie  obowiązkowa 

wyłącznie  wówczas,  gdy  stwierdzona  wada  lub  niezgodność  przedmiotu  umowy  z  opisem 

określonym w załączniku nr 1 do SIWZ (stanowiącym załącznik nr Ido umowy) jest istotna, 

brak jest możliwości usunięcia stwierdzonej wady lub niezgodności w inny sposób; 

numer 12: modyfikacji dokumentacji postępowania, tj.: 

a) 

§9 ust. 3 poprzez zmianę dotychczasowego terminu z 7 dni na 14 dni, 

b) 

§9 ust. 4 poprzez doprecyzowanie, w jaki sposób dokonywane będzie zgłaszanie wad 

oraz konieczności wykonania czynności serwisowej, 

c) 

§9 ust. 6 poprzez zmianę dotychczasowego terminu z 3 dni na 14 dni; 

W uzasadnieniu podniesionych zarzutów Odwołujący wskazał co następuje: 

Zarzut nr 1, wniosek nr 2.1): 

Odwołujący  wskazał,  że  instytucją  zamawiającą  w  nin.  postępowaniu  jest  Komenda 

Wojewódzka  Państwowej  Straży  Pożarnej  w  Białymstoku  działająca  również  jako 

pełnomocnik: 

Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie; 

2)  Komend

y Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Gdańsku 

3)  Komendy 

Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Katowicach; 

4)  Komendy 

Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Poznaniu. 

Zamówienie  obejmuje  dostawę  5  sztuk  samochodów  z  drabiną  mechaniczną,  tak  więc  dla 

każdego użytkownika została przeznaczona 1 sztuka samochodu. 

W  punkcie  3.1.  SIWZ  (Opis  przedmiotu  zamówienia),  Zamawiający  dokonał  podziału 

zamówienia na części w następujący sposób: 

Część  A  zamówienia  -  dostawa  3  sztuk  samochodów  z  drabiną  mechaniczną  o 

wysokości ratowniczej min. 30 metrów; 

Część  B  zamówienia  -  dostawa  2  sztuk  samochodów  z  drabiną  mechaniczną  o 

wysokości ratowniczej min. 30 i 40 metrów. 

Za

mawiający  wskazał,  że  wykonawca  może  złożyć  ofertę  na  każdą  część  zamówienia.  W 

ocenie Odwołującego sposób sformułowania zamówienia oraz dokonany podział pozostają w 

sprzeczności z przepisami PZP, w szczególności ograniczają konkurencję, zawężając grono 

wy

konawców,  będących  potencjalnie  zainteresowanych  realizacją  zamówienia.  Odwołujący 

wskazał, że zgodnie z treścią art. 36 aa ust. 1 PZP zamawiający może podzielić zamówienie 

na części, określając zakres i przedmiot tych części. Odwołujący wskazał, że w ustawie Pzp 

wprowadzona  została  regulacja,  w  myśl  której,  jeśli  zamawiający  nie  uzna  za  celowe 

dzielenia  zamówienia,  to  każdorazowo  zobowiązany  jest  do  wskazania  w  protokole 

postępowania powodów, dla których zaniechał podziału zamówienia na części (art. 96 ust. 1 

pkt 11 ustawy Pzp). Zamawiający zatem w każdym przypadku powinien rozważyć zasadność 

podziału zamówienia na części. 

W  ocenie  Odwołującego  specyfikacja  przedmiotu  zamówienia  nie  uzasadnia  przyjętego 

przez  Zamawiającego  podziału,  w  ramach  którego  część  B  zamówienia  obejmuje  dostawę 

dwóch  różnych  typoszeregów  samochodów  (o  wysokości  drabiny  ratowniczej  min.  30 

metrów  oraz  min.  40  metrów).  Tytułem  przykładu  można  wskazać  na  podstawowe 

dodatkowe  (poza  wymaganą  wysokością  ratowniczą  cytowaną  powyżej)  różnice  pomiędzy 

pojazd

ami wynikające z Załącznika nr 1b do SIWZ: 

Wymiary  pojazdu  w  pozycji  transportowej  (pkt  2.5.)  /  dla  drabiny  mechanicznej 

typoszeregu SD30 wymóg wysokości pojazdu w pozycji transportowej (nie większa niż 3050 

mm) jednoznacznie wskazujący na konieczność zaoferowania specjalistycznego podwozia z 

kabiną „niskiego wejścia" typu Iow entry; przy jednoczesnej możliwości oferowania pojazdu o 

podwoziu „standardowym/seryjnym" dla drabiny typoszeregu SD40; 

Masa  całkowita pojazdu  (pkt  2.6.)  /  masa  całkowita kompletnego  samochodu  maks. 

16000 kg dla pojazdu SD30 i maks. 18 000 kg dla pojazdu SD40; 

Maksymalna prędkość (pkt 2.10. - 90 km/h dla'SD30, pkt 2.12. -100 km/h dla SD40); 

Odwołujący  wskazał,  że  wyżej  wymienione  rozbieżności  mają  charakter  fundamentalny  dla 

przedmiotu  zamówienia,  a ich analiza wskazuje,  iż  Zamawiający  w  sposób  nieuzasadniony 

postanowił objąć 2 różne samochody jedną częścią postępowania (część B). 

Odwołujący  podkreślił,  że  kwestię  dotyczącą  możliwości  podziału  zamówienia  na  części, 

ustawodawca  pozostawił  do  wyłącznej  dyspozycji  zamawiającego  (art.  36aa  ust.  1  p.z.p.). 

Jednakże  decyzja  ta,  mająca  istotne  znaczenie  dla  biegu  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  w  tym  w  szczególności  na  umożliwienie  udziału  w  postępowaniu 

szerszemu  gronu  podmiotów,  specjalizujących  się  w  danym  przedmiocie  zamówienia,  nie 

może pozostawać o tyle subiektywna, o ile zamawiający bez głębszej refleksji nie uwzględni 

faktycznych  okoliczności  uniemożliwiających  mu  podzielenie  zamówienia  na  części. 

Zamawiający  podejmując  decyzję  o  przeprowadzeniu  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  ma  bowiem  obowiązek  zbadać,  czy  przedmiot  zamówienia  jest 

podzielny,  czy  podział  zamówienia  na  części  znajduje  swoje  racjonalne  uzasadnienie  i  czy 

podzi

ał zamówienia przyniesie lub może przynieść wymierne korzyści finansowe. Nie należy 

również  zapominać,  iż  decyzja  zamawiającego  musi  również  uwzględniać  sytuację 

podmiotową  wykonawców,  tj.  zamawiający  zobowiązany  jest  zbadać,  czy  jego  decyzja  nie 

naruszy  z

asady  wyrażonej  w  przepisie  art.  7  ust.  1  p.z.p.,  tj.  zasady  równego  traktowania 

wykonawców  oraz  uczciwej  konkurencji  (wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  23  maja 

2017 r., KIO 920/17). 

Ponadto 

Odwołujący wskazał, iż połączenie w ramach jednej części zamówienia na 2 różne 

typoszeregi/modele  pojazdów  o  wskazanych  (oczekiwanych)  przez  Zamawiającego 

parametrach  powoduje  dalej 

idące  ograniczenie  możliwości  udziału  w  postępowaniu  i  tym 

samym  o

graniczenie  konkurencji.  W  ocenie  Odwołującego  w  obszarze  pojazdów  objętych 

nin.  postępowaniem  zdecydowana  większość  firm  obecna  na  rynku  oferuje  pojazdy 

wypełniające  opis  zawarty  na  stronach  17-32  Załącznik  lb  do  SIWZ.  Natomiast  pojazd, 

którego  opis  (w  połączeniu  z  dodatkowymi  wymogami  technicznymi  „poza  podwoziowymi") 

z

nalazł  się  na  stronach  1-16  Załącznik  lb  do  SIWZ  jest  de  facto  oferowany  przez  jednego 

producenta (IVECO MAGI

RUS AG). W tej sytuacji wykonawcy, którzy nie posiadają u siebie 

pojazdów  o  specyfice  technicznej  zakreślonej  naj  stronach  1-16  Załącznika  1b  do  SIWZ 

wyłączeni  są  z  możliwości  zaoferowania  swojego  pojazdu  nawet  jeżeli  spełniają  wszelkie 

wymogi  dot.  drugiego  z  pojazdów  dla  części  B.  Brak  jest  uzasadnienia  ekonomicznego, 

praktycznego i funkcjonalnego dla połączenia w jednej części zamówień na oba Rodzaje. W 

szczególności  Zamawiający  nie  osiąga  żadnych  oszczędności  ekonomicznych  oraz  nie 

uzyskuje  żadnego  efektu  dodanego  od  strony  technologicznej  lub  funkcjonalnej.  Wymaga 

również  podkreślenia,  iż  łączenie  różnych  typów  pojazdów  w  jeden  jest  praktyką  wysoce 

niespotykaną w zamówieniach, nie tylko w Polsce, ale i na terenie Unii Europejskiej. 

Zarzut nr 2 i 3, wniosek nr 2.2): 

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w  pkt.  5.4.  Załącznika  nr  1b  do  SIWZ  dla  obu 

pojazdów w części B wymaga czterech podpór stabilizacyjnych wysuwanych hydraulicznie z 

możliwością  rozstawiania  podpór  pod  przeszkodami  (pojazdy,  balustrady).  Tego  typu 

teoretyczna (i mocno ograniczona) możliwość jest oferowana wyłącznie przez podpory typu 

skośnego (w Polsce jedynymi znanymi użytkowanymi są podpory skośne Vario firmy IVECO 

MAGIRUS).  Jednocześnie  Zamawiający  w  kryterium  „Ocena  techniczna"  przyznaje 

dodatkową  punktację  za  podpory  skośne.  W  praktyce  podpory  skośne  są  wymagane  jako 

kryterium podstawowe, al

e także dodatkowe (punktowane). 

W ocenie 

Odwołującego taki sposób ukształtowania zamówienia stanowi wyraźne wskazanie 

i  preferencję  na  rzecz  wykonawców,  stosujących  w  swojej  ofercie  tego  typu  rozwiązania. 

Rynek pojazdów będących przedmiotem nin. postępowania ogranicza się bowiem do wąskiej 

liczb

y  producentów,  których  oferta  rynkowa  jest  z  całą  pewnością  Zamawiającemu  znana. 

Przyjęte  rozwiązanie  w  sposób  jednoznaczny  ma  charakter  ograniczający  konkurencję,  co 

zgodnie  z  art.  7  ust.  1  Pzp  jest  niedopuszczalne. 

Odwołujący  powołał  się  na  wyrok 

Naczeln

ego Sądu Administracyjnego z dnia 26 maja 2017 r., sygn. akt II GSK 3710/15. 

Odwołujący  wskazał,  że  nie  kwestionuje  uprawnienia  Zamawiającego  do  wprowadzania 

określonych  rozwiązań  oraz  wymogów  zawężających  kręg  określonych  wykonawców,  ale 

wskazuje  jednak, 

iż  modyfikacje  tego  rodzaju  nie  mogą  stanowić  uprzywilejowania 

określonego wykonawcy oraz naruszenia zasad uczciwej konkurencji. Każde postanowienie 

SIWZ  mogące  w  swojej  istocie  stanowić  naruszenie  zasady  uczciwej  konkurencji  musi  być 

uzasadnione  realną  funkcjonalną  potrzebą  zamawiającego  uzasadniającą  przyjęcie 

określonego  rozwiązania.  Rozwiązanie  przyjęte  przez  zamawiającego  nie  spełnia  takiego 

wymogu.  Uprzywilejowany  sposób  podparcia  nie  ma  wpływu  na  pozostałe  parametry 

techniczne  samochodów  pożarniczych  oraz  w  żaden  sposób  nie  wpływa  na  ich 

funkcjonalność. Zastosowany sposób podparcia - podpory stabilizacyjne wysuwane skośnie 

w  konsekwencji  prowadzi  jedynie  do  wykluczenia  wykonawców,  którzy  stosują  inny,  ale 

przecież  nie  mniej  funkcjonalny  sposób  podparcia.  Sposób  podparcia  (czy  to  w  formie 

skośnej,  czy  ramy  H)  w  żaden  sposób  nie  oddziałuje  na  funkcjonowanie  pojazdów 

ratowniczo- 

gaśniczych.  M.in.  Odwołujący  (ale  tez  wielu  innych  producentów)  standardowo 

oferuje w swoich pojazdach z drabiną mechaniczną system podpór w układzie H, który jest 

równoważny  wobec  preferowanych  przez  Zamawiającego  podpór  skośnych.  Podobne 

rozwiązanie  jest  wykorzystywane  m.in.  we  wszystkich  podnośnikach  hydraulicznych, 

zarówno  przemysłowych,  jak  i  ratowniczych  ze  względu  na  doskonałą  stabilność  oraz 

uniwersalność  rozwiązania.  Aktualna  treść  SIWZ  w  sposób  jednoznaczny  wskazuje  na 

uprzywilejowanie  określonego  wykonawcy,  przy  jednoczesnej  dyskryminacji  pozostałych. 

Odwołujący  podkreślą,  iż  oba  rozwiązania  są  w  pełni  bezpieczne,  spełniają  wszystkie 

wy

mogi  zamawiającego,  posiadają  wszystkie  wymagane  prawem  dopuszczenia  do 

stosowania.  Podpory  innego  typu  niż  skośne  uzyskały  odpowiednie  certyfikacje  Centrum 

Naukowo- 

Badawczego  Ochrony  Przeciwpożarowej,  a  zatem  test  warunku  ich 

dopuszczalno

ści  oraz  funkcjonalności  został  przeprowadzony.  W  rezultacie,  brak  jest 

możliwości  uznania,  że  zawężenie  zakresu  możliwych  do  zastosowania  rozwiązań 

technicznych  jest  uzasadnione  posiadanymi 

przez  zamawiającego  potrzebami.  Również  z 

SIWZ  nie  wynikają  okoliczności  uzasadniające  większą  funkcjonalność  tego  rozwiązania. 

Zamawiający  nie  wprowadził  wymogu  rozstawiania  podpór  pod  przeszkodami  (pojazdy, 

balustrady)  oraz  dodatkowej  punktacji  za  podpory  skośne  w  części  A  postępowania. 

Rozwiązanie  takie  może  mieć  kluczowe  znaczenie  przy  pojazdach  stosowanych  w 

określonych  miejscach  oraz  szczególnych  sytuacjach  oraz  szczególnych  okolicznościach, 

związanych  przykładowo  z  ochroną  przeciwpożarową  portów  lotniczych.  Przedmiotowe 

zamówienie nie odnosi się do takich szczególnych okoliczności. 

Zdaniem  Odwołującego  samochody  pożarnicze  powinny  przede  wszystkim  w  sposób 

prawidłowy  zapewnić  możliwość  pracy  w  jak  największym  zakresie  (np.  kąty  ujemne,  jak 

największy wysięg boczny, itp.) niezależnie od wybranego systemu podparcia. Rozwiązanie 

uprzywilejowane  przez  Zamawiającego  nie  jest  ani  bardziej  optymalne  ani  nie  gwarantuje 

większego  bezpieczeństwa  stosowania.  Nadmienić  należy,  iż  dla  podpór  typu  rama  H 

wymagana  jest  zdecydowanie  mniejsza  ilość  miejsca  -  tylko  4850  mm.  Taka  konstrukcja 

podpór  (rama  H)  umożliwia  jednocześnie  osiągnięcie  identycznych  parametrów  wysokości 

ratowniczej (40 m) oraz możliwość pracy nawet do -22° poniżej poziomu gruntu. 

W  ocenie  Odwołującego  aktualne  postanowienie  SIWZ  prowadzi  do  znaczącego 

ograniczen

ia  możliwości  zaproponowania  przez  innych  zainteresowanych  udziałem  w 

postępowaniu  uczestników,  w  tym  przez  Odwołującego  alternatywnych  rozwiązań,  w  pełni 

odpowiadających wymogom oraz spełniającym potrzeby Zamawiającego, ale posiadających 

inne  rozwiązania  techniczne,  które  pozostają  bez  wpływu  na  funkcjonalność  przedmiotu 

zamówienia.  Rozwiązanie  przyjęte  przez  Zamawiającego  zawęża  krąg  wykonawców 

mogących  zaoferować  rozwiązania  konkurencyjne.  Utrudnia  i  pozostaje  bez  korzyści  dla 

zam

awiającego,  w  postaci  lepszej      funkcjonalności,  dostępności  czy  też  awaryjności,  a 

zatem  per  se  prowadzi  do  ograniczenia  konkurencji  i  jako  takie  powinno  zostać 

zmodyfikowane. 

Zarzut nr 4 i 5, wniosek nr 2,3): 

Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  w  punktach  5.3.  Załącznika  1b  do  SIWZ 

(postanowienie  dot.  samochodu  z  drabiną  o  dł.  min.  30  oraz  40  metrów)  wymaga  od 

wykonawców zaoferowania zespołu drabiny wyposażonego w przegubowe (łamane) ostatnie 

najwyższe  przęsło  z  możliwością  oddzielnego  wysuwania.  Określenie  takiego  wymogu 

prow

adzi  do  faktycznego  wyłączenia  z  możliwości  ofertowania  wykonawców  oferujących 

inne,  alternatywne,  a  przy  tym  równoważne  rozwiązania,  spełniając  przy  tym  pozostałe 

wymogi  cytowanego  punktu. 

Co  więcej  rozwiązanie,  którego  oczekuje  Zamawiający  objęte 

jest pr

awem wyłącznym z patentu europejskiego nr EP1726773 udzielonego na rzecz firmy 

IVECO  MAGIRUS  AG  z  siedzibą  w  Niemczech  przy  Nicolaus-Ottó-Strasse 25-27,  D-89079 

Ulm. 

Oznacza to, iż wprowadzenie rzeczonego wymogu budzi wątpliwości również od strony 

rynkowej

,  gdyż  wedle  posiadanych  informacji  na  chwilę  obecną  spośród  producentów 

funkcjonujących na obszarze Unii Europejskiej takie rozwiązanie może w istocie zaoferować 

tylko  jeden  wykonawca,  który  posiada  na  nie  ochronę  patentową,  w/w  firma  1VEC0 

MAGIRUS  AG.  Ty

m  samym  poprzez  wprowadzenie  wymogu  o  takiej  treści,  de  facto 

wyklucza  innych  przedsiębiorców  z  możliwości  udziału  w  postępowaniu.  Zatem,  w  ocenie 

Odwołującego,  wskazany  przez  Zamawiającego  wymóg  jest  dyskryminacyjny  z  uwagi  na 

ograniczenie  przez  Zamawiającego  kręgu  wykonawców  do  podmiotów  oferujących 

(podmiotu oferującego) wyłącznie wymagane rozwiązanie. 

Zarzut nr 6, 7, 8, wniosek nr 2.4), 2.5), 2.6) 

Odwołujący  wskazał,  iż  brak  jest  jakiegokolwiek  uzasadnienia  praktycznego,  technicznego 

oraz  taktycznego 

dla  montażu  działka  w  czołowej  ścianie  kosza,  a  nie  np.  zapewnieniu 

miejsca  montażowego  (do  wpięcia  działka)  odsuniętego  konstrukcyjnie  o  ok.  15  cm  od 

czołowej ściany kosza. Straty ciśnienia na takiej długości odcinka są praktycznie pomijalne, a 

samo działko z miejscem montażowym cofniętym konstrukcyjnie o ok. 15 cm, w trybie pracy 

ma  dyszę  gaśniczą  (miejsce  wylotu  wody  z  działka)  wysuniętą  do  przodu  o  kilkadziesiąt 

centymetrów  (identycznie jak  działko montowane w  dokładnej  definicyjnie „czołowej  ścianie 

ko

sza").  Zatem  wykluczyć  należy  również  argument  o  mniejszym  zasięgu  rzutu  (odległości 

na  którą  podaje  się  środki  gaśnicze  z  działka),  gdyż  płaszczyzna  od  której  zaczyna  się 

pomiar zasięgu rzutu omawianych powyżej miejsc montażowych działek będzie praktycznie 

identyczna. 

Zarzut nr 9, wniosek nr 2.7) 

Analiza  obu  zapisów  dotyczących  fotela  wskazuje  na  dwie  główne  cechy,  które  są 

wymagane  p

rzez  Zamawiającego:  a)  konieczność  wyposażenia  głównego  stanowiska 

sterowniczego  w  podgrzewany  fotel  operatora;  b)  konieczn

ość  wyposażenia  głównego 

stanowiska operatora w funkcjonalność umożliwiającą operatorowi bieżące śledzenie ruchu 

zespołu  przęseł  drabiny  podczas  ich  pracy  (ruch  zgodnie  z  pochylaniem  przęseł  drabiny). 

Zatem,  niezależnie  od  tego  czy  pochylaniu  ulegać  będzie  cały  fotel  (włącznie  z  „podłogą") 

czy tylko oparcie fotela wraz ze wszystkimi potrzebnymi cło prawidłowej i bezpiecznej pracy 

manipulatorami wymóg Zamawiającego należy uznać za spełniony. Odwołujący zauważył, iż 

w  tym  samym  postępowaniu  w  części  A  oraz  w  pojeździe  typu  SD40  w  części  B 

postępowania  Zamawiający  dopuszcza  „główne  stanowisko  sterownicze  wyposażone  w 

podgrzewany fotel operatora. Fotel (bądź oparcie fotela)  przechylany wraz z manipulatorami 

zgodnie z pochylaniem przęseł drabiny." 

Zarzut nr 10, wniosek nr 2.8): 

Odwołujący wskazał, że w § 4 projektu umowy, Zamawiający wprowadził postanowienia dot. 

terminowego  wykonania  umowy.  Zgodnie  z  ich  treści,  wykonawca  każdorazowo  ponosi 

odpowiedzialność za terminowe wykonanie umowy, z wyłączeniem okoliczności leżących po 

stronie Zamawiającego lub Odbiorcy. Jednocześnie Zamawiający określił tryb postępowania 

w  sytuacji  wystąpienia  zwłoki  wykonawcy  w  realizacji  umowy.  W  ocenie  Odwołującego 

p

ostanowienia  zaproponowane  przez  Zamawiającego  mają  charakter  niesymetryczny. 

Odwołujący  wskazuję  na  potrzebę  ich  modyfikacji,  przede  wszystkim  z  uwagi  na  panujący 

aktualnie  stan  epidemii.  Wirus  COVID-

19  w  sposób  immanentny  wpływa  na  sposób 

funkcjonowania  producentów  oraz  dostawców,  często  prowadząc  do  zakłócenia  ew. 

termin

owości  w  świadczonych  usługach.  Wykonawca  nie  ma  możliwości  przewidzenia 

wszelkich  okoliczności,  które  mogą  zaistnieć  bez  jego  winy,  a  które  będą  miały  wpływ  na 

terminową realizację umowy. 

Zarzut nr 11, wniosek nr 2.9): 

Odwołujący  wskazał,  że  w  §  6  ust.  8  projekt  umowy,  Zamawiający  wprowadza  na 

wykonawcę  obowiązek  niezwłocznego  usunięcia  wad  lub  wymiany  przedmiotu  umowy  na 

wolny  o  wad,  każdorazowo  w  przypadku  stwierdzenia  wad  lub  niezgodności  przedmiotu 

umowy  z  opisem  określonym  w  Załączniku  nr  1  do  SIWZ.  Odwołujący  wskazał,  iż 

Zamawiający nie precyzuje w jakich okolicznościach zasadnym będzie ew. usunięcie przez 

wykonawcę  wad,  a  w  jakich  okolicznościach  wykonawca  będzie  zobowiązany  do  wymiany 

przedmiotu umowy na wolny od wad.  

Zarzut nr 12, wniosek nr 2.10): 

Odwołujący wskazał na konieczność doprecyzowania postanowień w zakresie czasu reakcji, 

trybu  oraz  sposobu  dokonywania  napraw  gwarancyjnych  oraz  serwisowych.  Aktualnie 

b

rzmienie  postanowień  projektu  umowy  w  tym  zakresie  stanowi  wyraźne  uprzywilejowanie 

Zamawiającego.  Ponadto,  Odwołujący  pragnie  zwrócić  uwagę  na  brak  konsekwencji 

Zamawiającego  oraz  wprowadzenie  odmiennych  terminów  na  realizację  obowiązków 

gwarancyjnych  oraz  serwisowych:  w  §  9  ust.  3  projektu  umowy,  Zamawiający  wprowadza 

termin 7 dni na 

dokonanie czynności serwisowej lub usunięcie wady, natomiast w § 9 ust. 6 

przewiduje w tym zakresie termin 3 dniowy.  

Izba ustaliła co następuje: 

Izba  rozpoznając  sprawę  uwzględniła  akta  sprawy  odwoławczej,  w  rozumieniu  §  8  ust.  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia 22  marca  2018  roku  w sprawie regulaminu 

postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz.U. z 2018 r. poz. 1092). 

Izba  postan

owiła  dopuścić  w  poczet  materiału  dowodowego  następujące  dokumenty:  (i) 

dokumentację  fotograficzną  dotyczącą  właściwości  ramy  H  oraz  systemu  podpór 

hydraulicznych Magirus Vario na okoliczność wykazania, że iż są to rozwiązana równoważne 

do  tych  oferowanych 

w  wozach  strażackich  wyposażonych  w  podpory  skośne;  (ii) 

p

orównanie przykładowych działek wodno – pianowych w konstrukcji działka montowanego 

w czołowej ścianie kosza oraz działka montowanego w jednym z naroży kosza ratowniczego 

na  okoliczność  wykazania,  że  oba  rozwiązania  spełniają  wymagania  Zamawiającego  i 

powinny  być  dopuszczone  do  oferowania  w  przedmiotowym  postępowaniu;  (iii)  umowę  o 

dofinansowanie 

z  dnia  3  października  2017  r.  oraz  korespondencje  e-mailową  z  Centrum 

Unijnych  Projektów  Transportowych  na  okoliczność  wykazania  prawidłowości  przyjętego 

podziału  zamówienia  na  części;  (iv)  biuletyn Informacji  Państwowej  Straży  Pożarnej  za rok 

2018 r. na okoliczność wykazania, iż wozy strażackie z ramą H są powszechnie użytkowane 

w  straży  pożarnej;  (v)  zapytanie  ofertowe  z  dnia  2  czerwca  2020  r.  na  okoliczność 

wykazania,  że  Zamawiający  dopuszczał  podział  zamówienia  na  trzy  części;  (vi)  ranking 

najlepiej  sprzedających  się  nowych  samochodów  osobowych  w  Polsce  na  okoliczność 

wykazania,  że  większość  samochodów  osobowych  ma  niewystarczający  prześwit  w  celu 

zamon

towania  systemu  podpór  skośnych;  (vii)  dokumentację  fotograficzną  dotyczącą 

sposobu  pracy  podpór  skośnych  i  podpór  w  wozach  strażackich  z  ramą  H  na  okoliczność 

wykazania,  że  są  to  systemu  równoważne  i  odpowiadające  wymaganiom  Zamawiającego; 

(viii)  i

nformację  handlową  dotyczącą  producentów  wozów  strażackich  z  zamontowanym 

działkiem  wodno  –  pianowym  w  przedniej  ścianie  kosza  na  okoliczność  wykazania,  że 

istnieje  wielu  producentów  na  rynku  oferujących  takie  rozwiązanie;  (ix)  dokumentację 

fotograficzną  obrazującą  funkcjonalności  wozów  strażackich,  w  których  działko  wodno  – 

pianowe  jest  zamontowane  w  bocznej 

ścianie  kosza  na  okoliczność  wykazania,  że  oba 

rozwiązania  spełniają  wymagania  Zamawiającego  i  powinny  być  dopuszczone  w  SIWZ;  (x) 

f

ormularz oferty Odwołującego z dnia 18 listopada 2019 r. wraz  z informacjami prasowymi 

na  okoliczność  wykazania,  że  Odwołujący  posiada  w  swojej  ofercie  wozy  strażackie 

spełniające wymagania Zamawiającego.  

Izba  ustaliła,  że  instytucją  zamawiającą  jest  Komenda  Wojewódzka  Państwowej  Straży 

Pożarnej w Białymstoku działająca również jako pełnomocnik: 

Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie; 

Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Gdańsku 

3)  Komendy 

Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Katowicach; 

4)  Komendy 

Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Poznaniu. 

Zamówienie  obejmuje  dostawę  5  sztuk  samochodów  z  drabiną  mechaniczną.  Dla  każdego 

użytkownika została przeznaczona 1 sztuka samochodu. 

W  punkcie  3.1. 

SIWZ  (Opis  przedmiotu  zamówienia),  Zamawiający  dokonał  podziału 

zamówienia na części w następujący sposób: 

Część  A  zamówienia  -  dostawa  3  sztuk  samochodów  z  drabiną  mechaniczną  o 

wysokości ratowniczej min. 30 metrów; 

Część  B  zamówienia  -  dostawa  2  sztuk  samochodów  z  drabiną  mechaniczną  o 

wysokości ratowniczej min. 30 i 40 metrów. 

Izba  ustaliła,  że  w  części  B  zamówienia  Zamawiający  określił  następujące  kryteria  oceny 

ofert:  cena  60%,  parametry  techniczne  16%,  gwarancja  24%.  W  zakres  oceny  w  kategorii 

parametry techniczne Zamawiający wskazał, iż ocenie będą podlegać dwa elementy: (i) moc 

silnika 

– 14 pkt oraz boczne podpory stabilizacyjne skośne – 4 pkt.  

Załącznik  1b  do  SIWZ  zawierał  szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  dotyczącego 

części B. W pkt 5.4 Zamawiający zawarł listę wymagań dotyczących podpór stabilizacyjnych,  

w  tym  m.in.  wymaganie,  aby  podpory  stabilizacyjne  posiadały  możliwość  rozstawianie  pod 

przeszkodami  (pojazdy,  balustrady)  oraz  zapewniały  swobodne  przechodzenie  nad 

podporami. 

Izba 

ustaliła,  że w  załączniku 1a,  pkt  5.4,  ppkt  1.2   oraz  1b  do  SIWZ  pkt  6.4  Zamawiający 

określił  wymóg  dotyczący  montażu  działka  wodno  –  pianowego.  Zamawiający  wskazał:  

działko  wodno  -  pianowe  sterowane  ręcznie  lub  elektrycznie  zamontowane  na  stałe  (w 

czołowej  ścianie  kosza)  o  wydajności  nominalnej  min.  2400  l/min,  z  regulacją  wydajności  i 

strumienia  (zwarty/rozproszony)  zdalnie  sterowane  z  kosza  ratowniczego  i  głównego 

stanowiska operatora.  

Izba  ustaliła,  że w  załączniku nr  3  do  SIWZ  Zamawiający  zawarł wzór  umowy. W  §4  pkt  2 

Zamawiający wskazał, że wykonawca jest odpowiedzialny za terminowe wykonanie umowy. 

Nie dotyczy to nieterminowego wykonania umowy z powodu okoliczności leżących po stronie 

Zamawiającego lub Odbiorcy. W §4 pkt 3 Zamawiający wskazał, że w przypadku, gdy zwłoka 

wykonawcy  w  wykonaniu  umowy  przekroczy  14  dni,  Zamawiający  wezwie  wykonawcę  do 

wykonania  umowy  pod  rygorem  odstąpienia  w  terminie  14  dni.  W  §9  pkt  3  wzoru  umowy 

„Gwarancja  i  Serwis”,  Zamawiający  wskazał,  że  czynności  serwisowe  lub  usunięcie  wad 

nastąpi w ciągu 7 dni od zawiadomienia przez użytkownika o koniczności usunięcia wady lub 

wykonania czynności serwisowej.   

Izba zważyła co następuje:  

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  została  spełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących  odrzuceniem  odwołań  w  trybie  art.  189  ust.  1  Pzp,  a  Odwołujący  posiada 

interes  we  wniesieniu  odwołania  w  rozumieniu  art.  179  ust.  1  Pzp.  Izba  stwierdziła,  że  w 

o

dwołaniach od treści SIWZ wykonawca nie tyle wskazuje na brak bezpośredniej możliwości 

uzyskania  zamówienia,  co  na  wadliwe  i  niekonkurencyjne  postanowienia  SIWZ,  które 

utrudniają  mu  złożenie  prawidłowej  i  zgodnej  z  przepisami  Pzp  oferty.  Uprawnienie  to 

prz

ysługuje  każdemu  wykonawcy,  który  potencjalnie  może  ubiegać  się  o  udzielenie  tego 

zamówienia.  Na  tym  etapie  wystarczające  jest  wykazanie  jedynie  hipotetycznej  szkody 

polegającej  na  niewłaściwym  sformułowaniu treści  SIWZ, które może utrudniać wykonawcy 

dost

ęp  do  zamówienia.  Tym  samym  w  ocenie Izby  wystarczająca  jest  dla uznania interesu 

danego wykonawcy jedynie deklaracja, że jest zainteresowany uzyskaniem tego zamówienia 

i tego faktu nie ma obowiązku udowodnić. 

Izba umorzyła postępowanie odwoławcze w zakresie następujących zarzutów: (i) naruszenia 

art. 30 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp  w zakresie 

opisu przedmiotu zamówienia dotyczącego zespołu drabiny  oraz art. 91 ust. 1, 2, 2d w zw. z 

art. 36 ust. 1 w zw. z art. 30 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zakresie opisania kryterium 

oceny ofert dotyczącego zespołu drabiny (zarzut nr 4 i 5 odwołania); (ii) naruszenia art. 30 

ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  36  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zakresie  opisu 

prze

dmiotu  zamówienia  dotyczącego  fotela  bądź  jego  oparcia  pkt  5.12  Załącznika  1b  do 

SIWZ (zarzut nr 9 odwołania); (iii) naruszenia art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z 

art. 14 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 5 i art. 353¹ KC w zakresie zarzutów dotyczących §6 

ust. 8 projektu umowy (zarzut nr 11 odwołania). Podczas posiedzenie z udziałem stron oraz 

podczas rozprawy

, pełnomocnik Odwołującego złożył do protokołu oświadczenie o cofnięciu 

ww. 

zarzutów. W ocenie Izby rozstrzyganie odwołania w części, której nie dotyczy już spór 

pomiędzy  stronami  jest  bezcelowe.  Jednocześnie  informacja  o  częściowym  umorzeniu 

postępowania odwoławczego musi znaleźć odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia, a nie w 

uzasadnieniu. W art. 196 ust. 4 ustawy Pzp, określającym w sposób wyczerpujący elementy 

treści  uzasadnienia  wyroku  wydanego  przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o 

możliwości  zamieszczenia  w  uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek  rozstrzygnięcia.  Na 

powyższe zwrócono uwagę w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 

.  Sąd  ten  uznał  za wadliwą praktykę  Izby  orzekania w  uzasadnieniu wyroku  a  nie w 

jego  sentencji  o  części  zarzutów  i  żądań  zawartych  w  odwołaniu.  Co  do  konieczności 

zamieszczenia  w  sentencji  wyroku  informacji  o  częściowym  umorzeniu  postępowania 

odwoławczego  wyrażono  identyczne  stanowisko  w  szeregu  orzeczeń  Izby  m.in.  w  wyroku 

KIO z 26 października 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 1922/16, wyroku KIO z 

16 grudnia 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt  KIO 2138/16, wyroku KIO z 28 grudnia 

2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt KIO 2357/16. 

W ocenie Izby potwierdził się zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 36aa ust. 1 w 

zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  dokonani

e  przez  Zamawiającego  podziału 

z

amówienia  w  sposób  nieuzasadniony  specyfikacją  zamówienia.  W  pozostałym  zakresie 

odwołanie podlegało oddaleniu.  

Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 36aa ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

Wskazać  należy  na  wstępie,  że  kwestię  dotyczącą  możliwości  podziału  zamówienia  na 

części,  ustawodawca  pozostawił  do  wyłącznej  dyspozycji  zamawiającego  (art.  36aa  ust.  1 

ustawy  Pzp).  Jednakże  decyzja  ta,  mająca  istotne  znaczenie  dla  biegu  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  w  szczególności  na  umożliwienie  udziału  w 

postępowaniu  szerszemu  gronu  podmiotów,  specjalizujących  się  w  danym  przedmiocie 

zamówienia,  nie  może  pozostawać  o  tyle  subiektywna,  o  ile  zamawiający  bez  głębszej 

refleksji  nie  uwzględni  faktycznych  okoliczności  uniemożliwiających  mu  prawidłowe 

p

odzielenie  zamówienia  na  części  bądź  też  celowo  nie  dokonuje  podziału  zamówienia  na 

części,  kierując  się  bliżej  nieuzasadnionym  interesem  własnym.  Zamawiający,  podejmując 

decyzję o przeprowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, ma bowiem 

obowiązek  zbadać,  czy  przedmiot  zamówienia  jest  podzielny,  czy  podział  zamówienia  na 

części znajduje swoje racjonalne uzasadnienie i czy podział zamówienia przyniesie lub może 

przynieść wymierne korzyści finansowe. Decyzja zamawiającego musi uwzględniać sytuację 

podmiotową  wykonawców,  tj.  zamawiający  zobowiązany  jest  zbadać,  czy  jego  decyzja  nie 

naruszy zasad wyrażonych w przepisie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp tj. zasady konkurencyjności i 

zasady  równego  traktowania  wykonawców.  Swoboda  zatem  zamawiającego  o  podziale 

zamówienia  na  części  jest  ograniczona  zasadą  uczciwej  konkurencji.  Należy  zatem  badać 

czy  w  konkretnych okolicznościach  decyzja co do podziału zamówienia,  co do  ilości  części 

nie naruszy konkurencji poprzez ograniczenie m

ożliwości ubiegania się o nie. 

Izba  w  niniejszej  spra

wie  wyraża  pogląd,  że  zasadność  dzielenia  zamówień  na  części 

powinna odzwierciedlać aspekt zwiększania konkurencji na rynku danych usług czy dostaw. 

Umożliwienie  wykonawcom  składania  ofert  częściowych  jest  jednym  z  podstawowych 

i

nstrumentów  prawnych,  mającym  przeciwdziałać  nadmiernej  agregacji  zamówień,  ma 

sprzyjać  dywersyfikacji,  a  tym  samym  minimalizowaniu  ryzyka  występowania  na  rynku 

zamówień  publicznych  patologicznych  sytuacji,  w  których  możliwość  złożenia  oferty  na 

realizację  zamówienia  ograniczona  jest  do  jednego  lub  do  wąskiego  grona  wykonawców. 

Takie  sytuacje  stanowią  niewątpliwie  naruszenie  zasady  konkurencyjności  i  równego 

traktowania  wykonawców.  Należy  zauważyć,  że  jednym  z  głównych  celów  dyrektyw 

klasycznej  z  zakresu  za

mówień  publicznych  jest  zwiększenie  udziału  sektora  małych  i 

średnich  przedsiębiorstw  (MŚP)  w  rynku  zamówień  publicznych.  Działanie  takie  powinno 

zaowocować  również  zwiększeniem  konkurencji  między  wykonawcami.  W  motywie  78 

prea

mbuły  do  dyrektywy  klasycznej  wskazano  przykładowe  główne  przyczyny  decyzji 

instytucji 

zamawiającej  co  do  braku  podziału  zamówienia  na  część  tj.:  instytucja 

zamawiająca  mogłaby  stwierdzić,  że  taki  podział  groziłby  ograniczeniem  konkurencji  albo 

nadmiernymi  trudnościami  technicznymi  lub  nadmiernymi  kosztami  wykonania  zamówienia, 

lub też potrzeba skoordynowania działań różnych wykonawców realizujących poszczególne 

części zamówienia mogłaby poważnie zagrozić właściwemu wykonaniu zamówienia. Należy 

zauważyć, że ustawodawca europejski za okoliczność uzasadniającą rezygnację z podziału 

na  części  uznał  jedynie  nadmierne  trudności,  czy  koszty  oraz  brak  koordynacji,  skutkujący 

poważną groźbą nieprawidłowej realizacji zamówienia.  

W 

ocenie Izby,  o ile art.  36aa  ustawy  Pzp nie statuuje obowiązku  podziału zamówienia na 

części przez  zmawiających, to przepis ten winien być interpretowany łącznie z art. 7 ust. 1 

ustawy 

Pzp  w  celu  zbadania  czy  podział  zamówienia  na  części  dokonany  przez 

zamawiającego  nie  narusza  zasad  postępowania  przetargowego  wyrażonych  w 

przywołanym  przepisie  ustawy.  Jeśli  zamawiający  nie  wykazał,  aby  przyjęty  przez  niego 

podział zamówienia nie stał w sprzeczności z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp,  to wówczas zasadne 

jest, w ocenie Izby, przyjęcie, iż takie działanie zamawiającego narusza podstawowe zasady 

postępowania  i  winno  skutkować  nakazaniem  podziału  zamówienia  tak,  aby  zapewnić 

wydatkowanie  środków  publicznych  na  zasadach  konkurencyjnych  i  z  poszanowaniem 

zasady  uczuciowej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  w  tym  możliwości 

udziału w postępowaniu małych i średnich przedsiębiorstw.  

Mając  na  uwadze  powyższe,  Izba  zauważa,  że  w  analizowanym  stanie  faktycznym 

Zamawiający  dokonał  podziału  zamówienia  na  części.  W  zakres  części  A  zamówienia 

wchodzą  trzy  tożsame  wozy  strażackie,  w  zakres  zaś  części  B  zamówienia  dwa  wozy 

strażackie,  każdy  o  odmiennych  wymaganiach.  Uzasadniając  tak  przyjęty  podział 

zamówienia  w  części  B,  Zamawiający  powołała  się  na  przepis  ustawy  z  dnia  19  czerwca 

2020  r.  o  dopłatach  do  oprocentowania  kredytów  bankowych  udzielanych  przedsiębiorcom 

dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu 

w  związku  z  wystąpieniem  COVID-19  (dalej  „ustawa wprowadzająca”),  która  wprowadziła 

do  ustawy  z  dnia  2  marca  2020  r.  o  szczególnych  rozwiązaniach  związanych  z 

zapobieganiem,  przeciwdziałaniem  i  zwalczaniem  COVID,  innych  chorób  zakaźnych  oraz 

wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej „ustawa COVID”), w tym art. 15 vb. Przywołany 

przepis  nakłada  na  zamawiających  obowiązek  dokonywania  płatności  wynagrodzenia  w 

częściach,  po  wykonaniu  części  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  lub  obowiązek 

udzielenia  zaliczek  na  poczet  wykonania  zamówienia,  w  przypadku  umów  w  sprawie 

zamówienia  publicznego  zawieranych  na  okres  dłuższy  niż  12  miesięcy.  Zamawiający 

argumentował,  że  powyższa  regulacja  wymusiła  na  nim  połączenie  w  ramach  części  B 

zamówienia  dwóch  różnych  wozów  strażackich,  tak  aby  móc  dokonywać  płatności 

częściowej  za każdy  z  nich.  Z  uwagi  na  to,  iż  nie  posiada  środków  na  udzielenie  zaliczek, 

ty

lko takie rozwiązanie gwarantowało przestrzeganie wymogu nałożonego na zamawiających 

na podstawie art. 15 vb ustawy COVID. 

Izba  nie  podziela  stanowiska  Zamawiającego.  Po  pierwsze  wskazać  należy,  że  każdy 

podział zamówienia na części musi być zgodny z przepisami ustawy Pzp. Nie chodzi bowiem 

o  dokonanie  jakiegokolwiek  podziału  zamówienia  w  celu  formalnego  spełnienia  wymagań 

określonych  w  ustawie  Pzp,  ale  o  taki  podział  zamówienia,  który  realizuje  zasady 

postępowania  przetargowego  określone  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp.    Po  drugie,  nie  ma 

żadnego racjonalnego uzasadnienia dla przyjętego przez Zamawiającego stanowiska, że w 

celu spełnienia wymagań wynikających z ustawy COVID konieczne było połącznie w ramach 

części B zamówienia dostawy dwóch wozów strażackich, bo Zamawiający nie widzi innego 

sposobu na wypełnienie nałożonego na niego obowiązku wynikającego z art. 15 vb ustawy 

COVID. Ze stanowiska 

Zamawiającego wysuwa się wniosek, że gdyby nie ustawa COVID, to 

zamówienie byłoby podzielona na trzy części.  

Izba  st

oi  na  stanowisku,  że  przepis  art.  15  vb  ustawy  COVID  nie  wyłącza  stosowania 

przepisów  ustawy  w  zakresie  zasad  podziału  zamówienia  na  części,  a  tym  bardziej 

stosowania  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp.  To,  że  ustawodawca  nałożył  na  zamawiających 

obowiązek  dokonywania  płatności  częściowych  albo  zaliczkowania  nie  może  stanowić 

argumentu  uzasadniającego  odstępstwo  od  stosowania  przepisów  ustawy  Pzp  do 

prowadzonych  przez  zamawiających  postępowań.  Jak  Izba  bowiem  wskazała  powyżej, 

ustaw  COVID  w  żaden  sposób  nie  wyłącza  stosowanie  przepisów  ustawy  Pzp  w  zakresie 

innym  niż  to  wynika  z  art.  15  vb  ustawy  COVID.  Dopuszczenie,  aby  Zamawiający  spełniał 

obowiązek wynikający z art. 15vb ustawy COVID poprzez usankcjonowane nieprawidłowego 

podziału  zamówienia  na  części  jest,  w  ocenie  Izby,  niedopuszczalne.  Oznaczałoby  to 

wypełnienie  obowiązków  wynikających  z  jednego  aktu  prawnego  poprzez  łamanie  zasad 

wynikających z innego aktu prawnego, przy czym, zaznaczyć należy, że regulacje zawarte w 

tych aktach prawnych nie wykluczają się wzajemnie.  

Jak  wynika  z  dokumentów  złożonych  na  rozprawie,  co  potwierdził  sam  Zamawiający 

podczas  rozprawy,  przewidywał  on  podział  zamówienia  na  trzy  części,  jednakże  przepisy 

ustawy COVID zmusiły go do połącznie w ramach części B zamówienia dwóch elementów, 

które  mogłoby  stanowić  odrębne  przedmioty  zamówienia,  w  ramach  odrębnych  części 

zamówienia.  Zamawiający  wskazał,  że  ze  względu  na  przyjęty  model  finansowania  i 

podpisaną  umowę  o  dofinansowanie  nie  ma  możliwości  zapewnienia  zaliczkowania 

zamówienia, bo nie ma na to środków. Wskazać jednakże należy, że spełnienie obowiązków 

nałożonych  przez  ustawodawcę  na  zamawiających  nie  może  odbywać  się  poprzez 

naruszenie  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  i  ograniczenie  dostępu  wykonawcom  do  zamówienia. 

Ponadto, 

Zamawiający  w  żaden  sposób  nie  wykazał,  że  nie  może  wprowadzić 

zaliczkowania,  do  którego  odwołuje  się  art.  15  vb  ustawy  COVID.  W  tym  zakresie 

Zamawiający  wskazał  wyłącznie,  że  nie  posiada  środków.  Z  umowy  o  dofinansowanie 

wynika  jednak

,  że  15%  finansowania  pochodzi  ze  środków  krajowych.  Nie  są  znane  Izbie 

powody  dla  których  środki  te  nie  mogą  być  przeznaczone  na  zaliczkowanie.  Trudno  też 

uznać za zasadną argumentację Zamawiającego, że nie ma tych środków. Skoro ich nie ma, 

to nie może zrealizować umowy o dofinansowanie. Podkreślić również należy, że umowa o 

dofinansowanie może ulec zmianie poprzez podpisanie stosownego aneksu.  Z jej treści już 

obecnie  nie  wynika  zakaz  udzielania  zaliczek.  Możliwość  ich  udzielenia  może  być 

przewidziana przez Zamawiającego w umowie, co wynika m. in. z §7 ust. 12 umowy. To, że 

Zamawiający nie skorzystał z tego rodzaju uprawnienia wynika wyłącznie z jego decyzji, na 

którą  wykonawcy  nie  mają  żadnego  wpływu.  Zamawiający  poza  jednozdaniowym 

stwierdzeniem,  iż  nie  ma  środków  na  zaliczkę,  nie  przedstawił  żadnego  racjonalnego 

uzasadnienia  dla  swojej  decyzji.  Z  punktu  widzenia  wykonawców  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia,  irrelewantna  pozostaje  kwestia  sposobu  pozyskiwania  funduszy  na 

realizacje  zamówienia  przez  Zamawiającego,  czy  też  jego  możliwości  finansowych  w 

zakresie  zaliczkowania  zamówienia.  Wykonawca  ma  prawo  oczekiwać,  że  przedmiot 

zamówienia  zostanie  podzielny  w  ten  sposób,  że  umożliwi  dostęp  do  zamówienia  jak 

największej liczby wykonawców, na równych zasadach. Działania zaś Zamawiającego mają 

odwrotny  rezultat  -  z

amykają  bowiem  rynek  przed  potencjalnymi  wykonawcami.  Zdaniem 

Izby  Zamawiający  w  nieuprawniony  sposób  przerzuca  na  wykonawców  konsekwencje 

związane  z  realizacją  obowiązków  wynikających  z  art.  15  vb  ustawy  COVID.  Nie  ma 

podstaw,  aby 

aprobować takie działanie Zamawiającego.  Skoro  ustawa COVID  nakłada na 

Z

amawiającego  określone  obowiązki,  to  w  gestii  Zamawiającego  jest  podjęcia  działań 

zmierzających  do  ich  realizacji.  Działanie  jednakże,  które  podjął  Zamawiający  w 

analizowanym stanie fa

ktycznym nie mogą zostać zaaprobowane przez Izbę, gdyż naruszają 

przepisy  ustawy  Pzp  związane  z  podziałem  zamówienia  na  części  poprzez  ograniczenie 

dostępu wykonawcom do zamówienia.   

Nie ulega wątpliwości, że Zamawiający podejmuje decyzję o sposobie podziału zamówienia 

na  części  w  zależności  od  swoich  potrzeb,  jednakże  w  każdym  przypadku  swoboda 

Zamawiającego  jest  ograniczona  zasadą  zachowania  uczciwej  konkurencji.  Zamawiający 

jest  zobowiązany  badać,  czy  w  konkretnych  okolicznościach  decyzja  co  do  określonego 

podziału  zamówienia  na  części  nie  naruszy  konkurencji  poprzez  ograniczenie  możliwości 

ubiegania  się  o  zamówienia  wykonawcom  posiadającym  odpowiednie  doświadczenie  i 

wiedzę  w  zakresie  objętym  przedmiotem  zamówienia.  Tymczasem,  w  ocenie  Izby,  w 

niniejsz

ym postępowaniu mamy do czynienia właśnie z taką sytuacją, w której przyjęty przez 

zamawiającego  podział  zamówienia  w  zakresie  części  B  nie  ma  żadnego  uzasadnienia 

funkcjonalnego. 

Przedmiot  zamówienia  w  części  B  obejmuje  dostawę  1  szt.  samochodu  z 

drabiną mechaniczną o wysokości ratowniczej min. 40m, jak i na dostawę 1 szt. samochodu 

z  drabiną  mechaniczną  o  wysokości  ratowniczej  min.  30m.  Nie  było  sporne  pomiędzy 

stronami,  iż  są  to  dwa  odrębne  typy  pojazdów,  o  odmiennych  wymaganiach 

technologicznych, przezn

aczone do dwóch różnych jednostek straży pożarnej. Izba podziela 

stanowisko  Odwołującego,  iż  połączenie  w  ramach  jednej  części  zamówienia  na  2  różne 

typoszeregi/modele  pojazdów  o  wskazanych  (oczekiwanych)  przez  Zamawiającego 

parametrach  powoduje  ograniczen

ie  możliwości  udziału  w  postępowaniu  i  tym  samym 

ograniczenie  konku

rencji.  Jak  wskazał  Odwołujący,  czemu  Zamawiający  nie zaprzeczył  ani 

nie  wykazał  odmiennych  okoliczności,  w  obszarze  pojazdów  objętych  nin.  postępowaniem 

zdecydowana większość firm  obecna na rynku oferuje pojazdy wypełniające opis zawarty na 

stronach  17-

32  Załącznik  1b  do  SIWZ.  Natomiast  pojazd,  którego  opis  (w  połączeniu  z 

dodatkowymi  wymogami  technicznymi  „poza  podwoziowymi")  znalazł  się  na  stronach  1-16 

Załącznik  1b  do  SIWZ  jest  de  facto  oferowany  przez  jednego  producenta.  W  tej  sytuacji 

wykonawcy,  którzy  nie posiadają u siebie pojazdów  o specyfice technicznej  zakreślonej  na 

stronach  1-

16  Załącznika  1b  do  SIWZ  wyłączeni  są  z  możliwości  zaoferowania  swojego 

pojazdu  nawet  jeżeli  spełniają  wszelkie  wymogi  dot.  drugiego  z  pojazdów  dla  części  B.  W 

ocenie  Izby  brak  jest  uzasadnienia  ekonomicznego,  praktycznego  i  funkcjonalnego  dla 

połączenia  w  jednej  części  zamówienia  obu  pojazdów.  W  szczególności  Zamawiający  nie 

wykazał, poza powołaniem się na  przepisy ustawy COVID, konieczności połącznie w jedną 

część  zamówienia  dostawy  przedmiotowych  pojazdów,  jak  również  nie  wykazał  jakie  inne 

okoliczności  natury  ekonomicznej,  funkcjonalnej  czy  technologicznej  uzasadniałby  przyjęty 

podział zamówienia.  

Mając na uwadze powyższe, Izba uznała zarzut za zasadny.  

Zarzut  art.  30  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  36  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  poprzez 

opisanie  przedmiotu  Zamówienia  bez  wskazania  określeń  dot.  wydajności  lub 

funkcjonalności podpór skośnych oraz zarzut dotyczący art. 91 ust. 1, 2, 2d w zw. z art. 36 

ust. 1 (w szczególności pkt 13)) w zw. z art. 30 w zw. z art. 7 ust. 1 PZP, poprzez opisanie 

kryterium oceny ofert w sposób uniemożliwiający złożenie Odwołującemu oferty, utrudniający 

uczciwą konkurencję  i w  sposób  naruszający obowiązek  zapewnienia  zachowania  uczciwej 

konkurencji oraz równego traktowania wykonawców 

W  ocenie  Izby  powyższe  zarzuty  nie  potwierdziły  się.  Zdaniem  Izby  Odwołujący  dokonał 

błędnej interpretacji SIWZ dotyczącej pkt 5.4 SIWZ Załącznika nr 1b.  

Zamawia

jący  w  pkt.  5.4.  Załącznika  nr  1b  do  SIWZ  dla  obu  pojazdów  w  części  B  wymaga 

czterech  podpór  stabilizacyjnych  wysuwanych  hydraulicznie  z  możliwością  rozstawiania 

podpór  pod  przeszkodami  (pojazdy,  balustrady).  Wbrew  twierdzeniom  Odwołującego 

przywołane  zapisy  Załącznika  nr  1b  nie  zawężają  przedmiotu  zamówienia  wyłącznie  do 

podpór skośnych. Jak wyjaśnił Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie, brak zastosowania 

podpór  skośnych,  nie  eliminuje  wykonawcy  z  postępowania,  gdyż  wykonawcy  mogą 

zaoferować  drabinę  z  podporami  poziomymi.  Zamawiający  zdecydował  się  jedynie,  na 

przyznanie  dodatkowych  punktów  wykonawcom,  którzy  zastosują  podpory  skośne,  bowiem 

jest  to  uzasadnione  jego  słusznym  interesem.  Takiego  potwierdzenia  żądał  Odwołujący  od 

Zamaw

iającego podczas rozprawy. Odwołujący wskazał bowiem, że w przypadku, gdy z pkt 

5.4  Załącznika  1b  do  SIWZ  nie  wynika  wymóg  zaoferowania  pojazdów  z  podporami 

skośnymi,  to  wówczas  gotów  jest  cofnąć  zarzut  zawarty  w  odwołaniu.  Takie  potwierdzenie 

zostało  zwarte  w  treści  odpowiedzi  na  odwołanie  złożonej  przez  Zamawiającego.  Z 

oświadczenia  Zmawiającego  wynika,  że  zastosowanie  podpór  skośnych  będzie  skutkować 

przyznaniem  wykonawcy  dodatkowych  punktów  w  przyjętych  przez  Zamawiającego 

kryteriach  oceny  ofert,  podpor

y  skośne  nie  są  zaś  obligatoryjnym  elementem  przedmiotu 

zamówienia.  

Odnośnie  zarzutu  dotyczącego  przyjętych  przez  Zamawiającego  kryteriów  oceny  ofert  i 

przyznanie 4 dodatkowych punktów w „Ocenie technicznej” za podpory skośne, to zdaniem 

Izby nie doszło do naruszenia w tym zakresie przepisów ustawy Pzp, w tym 91 ust. 1, 2, 2d 

w zw. z art. 36 ust. 1 w zw. z art. 30 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp.  Zgodnie z art. 91 ust. 1 

ustawy  Pzp 

Zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie  kryteriów  oceny 

ofert  określonych  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia.  W  ust.  2  ustawodawca 

wskazał,  że  kryteriami  oceny  ofert  są  cena  lub  koszt  albo  cena  lub  koszt  i  inne  kryteria 

odnoszące  się  do  przedmiotu  zamówienia,  w  szczególności jakość,  w  tym  parametry 

techniczne,  właściwości  estetyczne  i  funkcjonalne.  W  przedmiotowym  postępowaniu 

Zamawiający  przyznaje  dodatkowe  punkty  w  przypadku,  gdy  przedmiot  zamówienia 

wyposażone jest  w  podpory  skośne.  Zamawiający  punktuje  więc określone  elementy, które 

służą  do  osiągnięcia  zakładanych  przez  Zamawiającego  celów.  Cele  te  zostały  w  sposób 

jasny i klarowny wyjaśnione przez Zmawiającego w odpowiedzi na odwołania. Zamawiający 

wskazał  bowiem,  że  przyznanie  dodatkowej  punktacji  za  zastosowanie  podpór  skośnych 

podyktowane jes

t tym, że podpory skośne w porównaniu do podpór poziomo — pionowych 

są  bardziej  funkcjonalne  w  warunkach  działań  ratowniczo  —  gaśniczych  na  terenach 

zabudowanych  (miejskich),  jak  również  gwarantują  większe  bezpieczeństwo  ratowników  i 

strażaków  podczas  działań.  Podpory  skośne  po  ich  rozłożeniu,  są  dużo  niższe,  niż  inne 

dostępne  na  rynku,  a  co  za  tym  idzie,  bardziej  użyteczne  w  warunkach  miejskich,  czyli  w 

terenie, w którym głównie będą stosowane. Istotnym jest fakt, że podpory skośne  mogą być 

wsuwane pod sam

ochody, ławeczki, barierki itp. Ponadto, podpory skośne umożliwiają pracę 

drabin  w  większym  zakresie  kątów  ujemnych  oraz  gwarantują  większy  rozstaw  podparcia 

drabiny,  więc  umożliwiają  uzyskanie  większego  pola  pracy,  który  to  stanowi  jeden  z 

najważniejszych  parametrów  sprzętu,  wykorzystywanego  w  działaniach  Państwowej  Straży 

Pożarnej.  Podpory  skośne  są  rozwiązaniem,  które  najlepiej  sprawdza  się  w  warunkach  w 

jakich Zamawiający będzie je stosował, czyli w trudnych warunkach miejskich, bowiem, przy 

podporach 

skośnych koła  pojazdu  zawsze  pozostają  na  podłożu,  co  zapewnia  jego  lepszą 

stabilizację,  lepsze  rozłożenie  masy  (na  większą  ilość  punktów)  oraz  zapobiega  uślizgowi 

drabiny, co ma zastosowanie w przypadku stromych podjazdów do budynków.  Jak wyjaśnił 

Zamawia

jący,  podpory  skośne,  ze  względu  na  swoje  rozwiązania  techniczne  (usytuowane 

bliżej  poziomu  gruntu)  również  uławiają  pracę  strażakom,  podczas  wykonywania  działań 

ratowniczo 

— gaśniczych, dając możliwość przejścia bezpośrednio nad podporą, tym samym 

skracaj

ąc czas dojścia do sprzętu znajdującego się w pojeździe. 

Odwołujący  przedstawił  szereg  dowodów  na  wykazanie,  iż  podpory  poziome  posiadają 

szereg  innych  funkcjonalności  niż  podpory  skośne.  Jednakże,  okoliczność  ta  nie  może 

uzasadniać  ograniczenia  prawa  Zamawiającego  do  decydowania  jakie  rozwiązanie 

techniczne zastosowane w przedmiocie zamówienia będzie uzyskiwać dodatkowe punkty w 

kryteriach oceny ofert. W ocenie Izby 

każde z rozwiązań posiada zalety i wady (a zatem w 

zakresie  przewagi  dwóch  konkurencyjnych  wobec  siebie  rozwiązań)  preferowanie  przez 

Zamawiającego jednego  z  nich  poprzez  przyznanie dodatkowych punktów  z  jednoczesnym 

uzasadnieniem 

tych preferencji nie może stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 

29 ust. 1 i 2, art. 30 ust. 1 oraz art. 91 ust. 1 i 2 ustawy Pzp. 

To Zamawiający ustala co jest 

przedmiotem zamówienia, kierując się uzasadnionymi potrzebami w odniesieniu do celu, dla 

realizacji  którego  wszczyna  procedurę  udzielenia  zamówienia  publicznego.  Każdy 

zamawiający  ma  prawo  określić  swoje  preferencje  dotyczące  wymagań  technicznych 

przedmiotu zamówienia. W analizowanym stanie faktycznym przedmiot zamówienia ma być 

wykorzystywany  w  warunkach  miejskich,  o  gęstej  zabudowie.  Zamawiający  w  sposób 

dostateczny wyjaśnił dlaczego przyznaje dodatkowe punkty za podpory skośne. Wskazał na 

funkcjonalności, które  nie są  realizowane przez  podpory  w  układzie ramy  H. Odwołujący  w 

treści  odwołania  samodzielnie  ustala  zakres  wymagań  funkcjonalnych  dla  wozów 

pożarniczych,  argumentując,  iż  mają  zapewniać  przede  wszystkim  możliwość  pracy  w  jaki 

największym  zakresie,  niezależnie  od  wybranego  sposobu  podparcia.  Odwołujący  pomija 

jednak,  że  ustawodawca  umożliwił  zamawiającym  w  ramach  kryteriów  oceny  ofert 

punktowanie  określonych  funkcjonalności  czy  parametrów  przedmiotu  zamówienia,  dając 

zamawiającym  możliwość  subiektywnego  określenia  na  podstawie  posiadanego 

doświadczenia  konkretnych  preferowanych  cech  przedmiotu  zamówienia.  Pozacenowe 

kryteria  oceny  ofert 

wyrażają  właśnie  preferencje  zamawiającego  co  do  przedmiotu 

zamówienia.  Wyraz  takich  preferencji  Zamawiający  dał  przyjmując  określone  pozacenowe 

kryteria oceny ofert. Nie mają one charakteru decydującego, bowiem Zamawiający przyznaje 

podporom  skośnym  tylko  4  punkty.  Należy  zauważyć,  że  fakt,  iż  tylko  jeden  wykonawca 

może  uzyskać  maksymalną  punktację  w  ramach  danego  kryterium  sam  w  sobie  nie 

uzasadnia  przypisania  Zamawiającemu  naruszenia  wskazanych  przez  Odwołującego 

przepisów. Z perspektywy tej oceny istotne jest bowiem nie to, ile punktów na etapie badania 

i oceny ofert zostanie pr

zyznanych poszczególnym ofertom, ale to, że ustanowione kryterium 

oceny ofert jest uzasadnione pot

rzebami zamawiającego. To właśnie poprzez kryteria oceny 

ofert  zamawiający  ma  zagwarantować  sobie  wybór  wykonawcy,  który  nie  tylko  oferuje 

przedmiot  spełniający  wymagania  minimalne  zamawiającego  (co  mają  mu  gwarantować 

wymagania  co  do  przedmiotu  zamówienia),  ale  który  oferuje  także  przedmiot  o  cechach 

istotnych,  mających  dla  zamawiającego  znaczenie  choć  nie  o  cechach  niezbędnych  (tak 

m.in. Izba w wyroku z dnia 16 grudnia 2019 r. o sygn. akt KIO 1397/19). 

Stąd też wykonawcy 

mają  możliwość  samodzielnego  zdecydowania  czy  zaoferują  wóz  strażacki  z  podporami 

skośnymi  i  uzyskają  dodatkowe  4  punkty  czy  wozy  strażackie  z  innymi  typami  podpór.  Z 

uwagi 

na termin realizacji zamówienia każdy z wykonawców ma możliwość wyprodukowania 

drabiny 

z  podporami które będą miały  możliwość  rozstawiania pod przeszkodami (pojazdy, 

balustrady)  oraz  swobodne  przechodzenie  nad  podporami.  P

rzedmiotem  postępowania  są 

drabin

y nowe i Odwołujący, jak i inny wykonawcy na tym etapie ma możliwość zastosowania 

wszystkich 

wersji podpór stabilizujących. 

Zdaniem  Izby 

Odwołujący  nie  sprostał  ciężarowi  wykazania,  że  podpory  typu  skośnego, 

mogą  być  zaoferowane  wyłącznie  przez  jednego  dostawcę  (producenta)  urządzenia. 

Zauważyć  należy,  że  ciężar  wykazania  ograniczenia  przez  Zamawiającego  konkurencji 

spoczywa, zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 14 ustawy Pzp, na Odwołującym. 

Tymczasem  Odwołujący,  za  wyjątkiem  ogólnego  stwierdzenia,  że  „w  Polsce  jedynymi 

znanymi  użytkowanymi  są  podpory  skośne  Vario  firmy  IVECO  MAGIRUS”,  nie  przedstawił 

dowodu  na  potwierdzenie  stawianej  tezy.  Przede  wszystkim  nie  złożył  np.  oświadczenia 

innych producentów urządzeń. Przystępujący zaś złożył do akt sprawy informacje handlowe 

wskazujące,  iż  wozy  strażackie  z  podporami  skośnymi  oferowane  są  przez  więcej  niż 

jednego  producenta.  Podkreślić  raz  jeszcze  należy,  że  okoliczność,  że  tylko  firma  IVECO 

MAGIRUS,  wedle  wiedzy  Odwołującego,  stosuje  podpory  typu  skośnego  pozostaje  bez 

znaczenia skoro w świetle treści SIWZ oczywistym jest, że Zamawiający dopuszcza zarówno 

podpory poziomo- 

pionowe, jak i podpory skośne.  

Mając na uwadze powyższe, Izba uznała zarzut za niezasadny.  

Zarzut  naruszenia art. 30 ust. 1 pkt 1 w  zw.  z art. 36 ust. 1 pkt 3 w  zw. z art. 7 ust. 1 PZP 

poprzez  opisanie  przedmiotu  Zamówienia  bez  wskazania  określeń  dot.  wydajności  lub 

funkcjonalności sposobu montowania działka wodno-pianowego (montaż w czołowej ścianie 

kosza) (pkt 5.4. ppkt 1.2. Z

ałącznika nr la do SIWZ), zarzut naruszenia art. 30 ust. 1 pkt 1 w 

zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 7 ust. 1 PZP poprzez opisanie przedmiotu Zamówienia 

bez  wskazania  określeń  dot.  wydajności  lub  funkcjonalności  sposobu  montowania  działka 

wodno-piano

wego (montaż w czołowej ścianie kosza) (pkt 6.4. Załącznika nr 1b do SIWZ  -  

samochód z drabiną ratowniczą min. 40 metrów), zarzut naruszenia art. 30 ust. 1 pkt 1 w zw. 

z art. 36 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 7 ust. 1 PZP poprzez opisanie przedmiotu Zamówienia bez 

wskazania  określeń  dot.  wydajności  lub  funkcjonalności  sposobu  montowania  działka 

wodno-pianowego - 

montaż w czołowej ścianie kosza (pkt 6.4. Załącznika nr 1b do SIWZ - 

samochód z drabiną ratowniczą min. 30 metrów) 

W  ocenie  Izby 

powyższe  zarzuty  nie  znalazły  potwierdzenia  w  analizowanym  stanie 

faktyczny.  Uzasadnienie  zarzutu  postawionego  przez 

Odwołującego  sprowadzało  się  do 

opisania dwóch różnych rozwiązań w zakresie montażu działka wodno – pianowego. Jednak 

sam fakt istnienia dwóch alternatywnych rozwiązań, nie oznacza automatycznie, że jednego 

z  nich  (wybranego  przez  Zamawiającego)  z  powodzeniem  nie  stosuje  wielu  wykonawców. 

Okoliczność  taką  potwierdził  Przystępujący  złożonymi  podczas  rozprawy  wydrukami 

informacji

, wskazujących na producentów wozów strażackich z działkiem wodno – pianowym 

mon

towanym  w  czołowej  ścianie  kosza.  Izba  dała  wiarę  wyjaśnieniom  Zamawiającego 

dotyczącym  zasadności  wprowadzonego  wymogu  montażu  działka.    Jak  wskazał 

Zamawiający  w  obecnie  posiadanych  dwóch  drabinach  Zamawiający  ma  działka  wodno—

pianowe montowane w  części  narożnej kosza drabiny  i  uważa na  bazie  doświadczenia,  że 

takie rozwiązanie nie jest  ergonomiczne.  Po pierwsze ogranicza pole widzenia i  możliwość 

ewakuacji.  Po  drugie,  poprzez  czas  potrzebny  na  montaż  działka  w  zapewnionym  miejscu 

montażowym  wydłuża  się  czas  na  podjęcie  interwencji.  Po  wykonaniu  prób  i  rozpoznania 

sytuacji w innych komendach podjęto decyzję że z punktu widzenia strażaków prowadzących 

działania  ratowniczo  —  gaśnicze  za  pomocą  działka  umieszczonego  w  koszu  najlepszą 

opcją  będzie  zamontowanie  działka  w  czołowej  ścianie  kosza.  Nie  ograniczy  to  ruchów, 

widoczności  a  nawet  ewakuacji  z  lub  do  kosza.  W  ocenie  Izby,  z  uwagi  na  specyfikę 

przedmiotu  zamówienia  oraz  konieczność  dostosowania  tego  przedmiotu  zamówienia  do 

indywidulanych  preferencji  odbiorców,  którzy  będą  użytkować  przedmiot  zamówienia  w 

trakcie akcji ratowniczych, Zamawiający ma prawo powoływać się na własne doświadczenia 

wynikające z posiadanej praktyki w użytkowaniu różnych rozwiązań w wozach strażackich.  

Należy podkreślić, że nie ma w przepisach ustawy Pzp obowiązku zagwarantowania udziału 

w  postępowaniu  wszystkim  wykonawcom  oferującym  produkty  nie  do  końca  zbieżne  z 

uzasadnionymi  potrzebami  zamawiającego.  Już  sam  fakt  konieczności  montażu  działka 

wodno 

–pionowego  w  narożu  koszu,  co  wpływa  na  szybkość  podjęcia  akcji  ratowniczej 

stanowi 

wystarczające  uzasadnienie  dla  wymogu  montażu  działka  wodno  –  pianowego  w 

przedniej 

ścianie  kosza.  Odwołujący  nie  przedstawił  Izbie  dowodów  na  obalenie  twierdzeń 

Zamawiającego.  Odwołujący  złożył  wyłącznie  zdjęcia  poglądowe  obrazujące  określone 

funkcjonalności  oferowanego  przez  niego  rozwiązania,  co  jednak  nie  jest  dowodem 

wystarczającym    do  uznania  naruszenia  przepisów  ustawy  Pzp  wskazanych  przez 

Odwołującego. Nie jest zadaniem Zamawiającego dopuszczenie wszystkich wykonawców do 

zamówienia, ale takie określić swoich wymagań, aby odzwierciedlały warunki w jakich będzie 

użytkowany  przedmiot  zamówienia,  przy  uwzględnieniu  nowoczesnych  rozwiązań 

oferowanych  na  rynku. 

W  analizowanym  stanie  faktycznym  nie  ma  żadnych  dowodów 

potwierdzających,  iż  poprzez  wymóg  montowania  działka  w  czołowej  ścianie  kosza  doszło 

do  ograniczenia konkurencji.  Zamawiający  dokonał  wyboru określonego  rozwiązania,  zaś z 

dokumentów  złożonych  do  akt  sprawy  wynika,  że  jest  co  najmniej  3  producentów  wozów 

strażackich  spełniających  omawiany  wymóg.  Odwołujący  nie  wykazał  zaś  okoliczności 

przeciwnych. 

Zamawiający  wskazał  elementy,  które  są  dla  niego  istotne  z  punktu  widzenia 

użytkowania przedmiotu zamówienia, w oparciu o swoje doświadczenie i w tym zakresie Izba 

nie  znalazła  podstaw  do  uznania  zasadności  podniesionych  zarzutów.  W  ocenie  Izby 

Odwołujący nie przedstawił wiarygodnych dowodów na wykazanie, że montaż działka wodno 

– pianowego w części narożnej kosza spełnia ww. potrzeby Zamawiającego.  

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 PZP w zw. z art. 

5 i art. 353¹ KC w zakresie § 4 ust. 2 projektu umowy 

W  ocenie  Izby  zarzut  nie  potwierdził  się.  Izba  podziela  argumentację  przedstawioną  przez 

Zamawiającego.    Wskazać  należy,  że  zgodnie  z  §54  ust.  2  projektu  umowy  „wykonawca 

każdorazowo  ponosi  odpowiedzialność  za  terminowe  wykonanie  umowy,  z  wyłączeniem 

okoliczności leżących po stronie Zamawiającego lub Odbiorcy”.  

Wskazać należy, że zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 471 KC dłużnik obowiązany 

jest  do  naprawienia  szkody  wynikłej  z  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania 

zobowiązania,  chyba  że  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie  jest  następstwem 

okoliczności,  za  które  dłużnik  odpowiedzialności  nie  ponosi.  Na  gruncie  art.  473  §1  KC 

możliwe  jest  umowne  rozszerzenie  odpowiedzialności  dłużnika,  jednak  musi  ono  znaleźć 

odzwierciedlenie  w  postanowieniach  umownych. 

Z  treści  przepisu  wynika,  iż  przyjęcie 

szerszej  od

powiedzialności  za  niewykonanie  lub  za  nienależyte  wykonanie  zobowiązania 

musi  dotyczyć  oznaczonych  okoliczności.  Toteż  w  każdym  przypadku,  rozszerzenie 

odpowiedzialności  wykonawcy  w  umowie  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  musi  być 

określone za pomocą wyraźnych i jednoznacznych postanowień. Odwołujący nie wskazał na 

żadne  postanowienie  zawarte  we  wzorze  umowy,  na  podstawie,  których  wykonawca 

przejąłby  taką  szeroką  odpowiedzialność.  Takiego  wniosku  nie  można  wyciągnąć  na 

podstawie postanowienie §54 ust. 2 projektu umowy. 

Zdaniem  Izby  nie  zasługują  również  na  uwzględnienie  argumenty  Odwołującego,  który 

powołuje się na przyczyny  związane z  wirusem COVID - 19. Należy  wskazać po pierwsze, 

że  odpowiedzialność  wykonawcy  za  nieterminowe  wykonanie  umowy,  w  sytuacji,  gdy 

przyczyną  będą  okoliczności  związane  z  COVID  -  19,  jest  ograniczona  samymi 

postanowieniami  umownymi,  które  przewidują  jedynie  odpowiedzialność  za  zwłokę.  Po 

drugie,  ustawy  o  COVID 

—  19  przewidują  z  mocy  ustawy  liczne  rozwiązania  niwelujące 

odpowiedzi

alność  wykonawcy,  jeżeli  do  nienależytego  wykonania  umowy  przyczyniły  się 

okoliczności  związane  z  wirusem.  Zdaniem  Izby  nie  jest  konieczne  ujmowanie  tych 

postanowień  w  treści  projektu  umowy,  gdyż  mają  one  powszechne  zastosowanie. 

Niezależnie zatem od tego, czy Zamawiający przewidział w projekcie umowy, czy też nie, na 

gruncie  ustaw  o  COVID 

—  19  będzie  możliwe  skorzystanie  z  możliwości  np.  zmiany 

postanowień  umowy  lub  odstąpienia  od  naliczania  kar  umownych,  oczywiście  pod 

warunkiem,  że  wystąpią  ku  temu  wszystkie  wymagane  przesłanki.  Zamawiający,  jak  każdy 

podmiot  publiczny, 

jest  związany  przepisami  powszechnie  obowiązującego  prawa,  nie  zaś 

tylko  ustawą  Pzp.  Koniczność  stosowanie  ustawy  o  COVID  potwierdza  sam  wzór  umowy  i 

zapis zawarty w §1 ust. 4 umowy.  

Z  p

owyższych  względów,  w  ocenie  Izby  przedmiotowy  zarzut  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

Zarzut dotyczący naruszenia art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 PZP 

w zw. z art. 5 i art. 353¹ KC poprzez zawarcie w projekcie umowy postanowień dot. gwarancji 

i serwisu - 

§ 9 wzoru umowy  

W  ocenie  Izby  zarzut  nie  potwierdził  się.  Izba  uznała  argumentację  Zamawiającego  za 

zasadną.  Jak  wskazał  Zamawiający  w  dniu  14  września  2020  r.  udzielił  odpowiedzi  na 

pytanie doty

czące §59 ust. 6 projektu umowy: „Prosimy o korektę §59 ust. 6 — prawidłowy 

zapis  powinien  być  następujący:  „W  przypadkach  uzasadnionych  szczególnymi 

okolicznościami,  gdy  Wykonawca  nie  będzie  mógł  dotrzymać  terminu  7  dni  na  naprawę, 

Użytkownik,  na  pisemny  wniosek  Wykonawcy  uprawniony  jest  do  wydłużenia  terminu  na 

naprawę”. W odpowiedzi Zamawiający oświadczył, iż koryguje zapis. 

W związku z powyższym, zapisy projektu umowy są pozbawione wewnętrznej sprzeczności.  

Zgodnie  z  obecnymi  postanowieniami  projektu  umowy: 

wykonawca  będzie  zobowiązany 

dokonać  czynności  serwisowych  lub  usunąć  wadę  w  ciągu  7  dni  od  zawiadomienia  przez 

Użytkownika o konieczności usunięcia wady lub wykonania czynności serwisowej (§59 ust. 3 

projektu  umowy), 

w  przypadkach  uzasadnionych  szczególnymi  okolicznościami,  gdy 

Wykonawca nie będzie mógł dotrzymać terminu 7 dni na naprawę, Użytkownik, na pisemny 

wniosek Wykonawcy uprawniony jest do wydłużenia terminu na naprawę (§59 ust. 6 projektu 

umowy). 

Odnosząc  się  zaś  do  żądania  Odwołującego,  aby  termin  na  dokonanie  czynności 

serwisowych lub usunięcie wady wydłużyć do 14 dni, należy zgodzić się z Zamawiającym, iż 

nie jest ono zasadne. Jak wyjaśnił Zamawiający przewidziany w projekcie umowy termin 7 - 

dniowy  nie  jest  wymaganiem  nadmiarowym,  zwłaszcza,  że  zgodnie  z  §59  ust.  5  projektu 

umowy, do czasu przewidzianego na usunięcie wady oraz wykonanie czynności serwisowej 

nie  wlicza  się  dni  ustawowo  wolnych  od  pracy.  To  zaś  oznacza,  że  de  facto,  wykonawcy 

mają 7 dni roboczych na zrealizowanie obowiązków określonych w §59 projektu umowy. Nie 

ma zatem wątpliwości, że jest to czas wystarczający na dokonanie niezbędnych napraw, nie 

można jednak zapominać, że na gruncie §59 ust. 6 projektu umowy, możliwe jest wydłużenie 

tego terminu w szczególnych przypadkach. W ocenie Izby, nie jest to zatem wymóg, którego 

zrealizowanie przez 

wykonawców nie jest możliwe. 

Zgodzić się należy z Zamawiającym, że wydłużenie minimalnego terminu przewidzianego na 

dokonanie  czynności  serwisowych  lub  usunięcie  wady  do  14  dni  godziłoby  w  uzasadnione 

jego  potrz

eby.  Należy  wskazać,  że  dysponowanie  prawidłowo  działającym  sprzętem 

pożarniczym  jest  jak  najbardziej  uzasadnioną  potrzebą  Zamawiającego,  gdyż  tylko  w  ten 

sposób może on zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa. Jak wskazał Zamawiający, 

w 

Białymstoku w gotowości bojowej są 2 drabiny. Od 1 stycznia do 18 września wyjeżdżały 

do zdarzeń łącznie 425 razy. Licząc, że do 18 września upłynęło 261 dni to okazuje się, że 

po  zaokrągleniu  autodrabiny  wyjeżdżają  2  razy  dziennie.  Zakładając  wycofanie  pojazdu  z 

podziału bojowego z jakiejkolwiek przyczyny, przy takim obciążeniu wyjazdami, stwarza się 

zagrożenie  sytuacji,  w  której  zamiast  dwóch  drabin  do  akcji  pojedzie  tylko  jedna.  Stąd  też 

zdaniem Izby nie ma podstaw do zmiany SIWZ w zakresie żądnym przez Odwołującego.  

Mając na uwadze powyższe, Izba orzekała jak w sentencji.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 i 2 lit. a i b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów 

z 

dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.j.  Dz.  U. 

z 2018, poz.  972 z zm.).  

Przewodniczący:      ……………………………