Sygn. akt KIO 2013/20
WYROK
z dnia 6 pa
ździernika 2020 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący:
Katarzyna Odrzywolska
Protokolant:
Konrad Wyrzykowski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu
5 października 2020 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Kr
ajowej Izby Odwoławczej w dniu 19 sierpnia 2020 r. przez
wykonawcę: B. K. prowadzącą działalność gospodarcza pod firmą B. K. TRANS-KAM 2 z
siedzibą w Warszawie;
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
z siedzibą w Warszawie;
orzeka:
uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutów naruszenia przez zamawiającego art. 7
ust. 1, art. 139 w zw. z art. 14 ustawy Prawo zamówień publicznych oraz w zw. z art. 58
i 353
kodeksu cywilnego, poprzez sformułowanie postanowień §5 ust. 5 wzoru umowy,
stanowiącego załącznik do specyfikacji istotnych warunków zamówienia w sposób
sprzec
zny z wyżej wymienionymi przepisami i nakazuje zamawiającemu: dokonanie
zmiany treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia poprzez usunięcie zapisu
§5 ust. 5 zawartego we wzorze umowy, zgodnie z którym wykonawca musi oświadczyć,
że jest czynnym podatnikiem podatku VAT i jest uprawniony do wystawiania faktur VAT;
umarza postępowania w pozostałym zakresie, wobec wycofania przez odwołującego
pozostałych zarzutów;
3. k
osztami postępowania odwoławczego obciąża zamawiającego, i:
zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych i zero groszy) uiszczoną przez odwołującego, tytułem wpisu od
odwołania;
zasądza od zamawiającego na rzecz odwołującego kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie:
osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz
wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia -
przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu
Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………
Sygn. akt KIO 2013/20
UZASADNIENIE
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą w Warszawie oraz Polskie Koleje
Państwowe S.A. z siedzibą w Warszawie, w imieniu których postępowanie prowadzi: PKP
Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej „zamawiający”) wszczęły,
w
trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
na
świadczenie usług utrzymania w czystości na stacjach i przystankach kolejowych,
budynkach dworców kolejowych, peronach i drogach dojścia do nich, torach i międzytorzach
oraz innej infrastruktury służącej do obsługi podróżnych, zarządzanych przez PKP Polskie
Linie Kolejowe S.A. i PKP S.A. -
obszar Wrocław, nr ref. postępowania: ILG7c-231-14/2020
(dalej „postępowanie” lub „zamówienie”).
Wartość zamówienia jest wyższa niż kwoty określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 sty
cznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) -
dalej „ustawa Pzp”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało
opublikowane w
Suplemencie do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej pod nr 2020/S 153-
375826 w dniu 10 sierpnia 2020 r.
W dniu 19 sierpnia 2020 r.
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wniesione przez
wykonawcę: B. K. prowadzącą działalność gospodarcza pod firmą B. K.
TRANS-
KAM 2 z siedzibą w Warszawie (dalej „odwołujący” lub „TRANS-KAM”).
Odwołujący, działając na podstawie art. 180 ust. 1, art. 182 ust. 2 w zw. z art. 179
ustawy
Pzp złożył odwołanie wobec opisu przedmiotu zamówienia oraz treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ”) w postępowaniu, a w szczególności na treść
postanowienia:
§ 6 ust. 1 pkt 6 wzoru umowy - [kary umowne za złą technologię / użycie środków] zgodnie
z którym „Wykonawca zobowiązuje się zapłacić Zamawiającemu kary umowne, naliczane
wg następujących zasad, w wysokości 50 zł za każdy przypadek zastosowania narzędzi
lub środków niezgodnych z technologią określoną w części III.3 opisu przedmiotu
zamówienia (dalej także „OPZ”), gdzie jednocześnie w części 1.1 ust. 1 OPZ określono:
sprzątanie powierzchni wykonywane będzie w oparciu o technologię sprzątania
i określoną w części III.1 OPZ a postanowienie w części 1.2 ust. 2 OPZ stanowi, że
„rozwiązania technologiczne, o których mowa w części 1.2.1 OPZ mają charakter
poglądowy, a technologia sprzątania stosowana przez Wykonawcę musi być
dostosowana w taki sposób, aby była obojętna dla utrzymywanego materiału, otoczenia
i bezpieczna w kontakcie z użytkownikiem”;
Rozdziału XXIII ust. 16 SIWZ - [Informacje o przeprowadzeniu aukcji elektronicznej]
zgodnie z którym zamawiający po zakończeniu aukcji dokona wyliczenia całkowitej ceny
netto oferty wg załączonych wzorów. Do wyliczeń wykorzysta „wskaźnik upustu
cenowego” zaokrąglony do dziesięciu miejsc po przecinku, co ma wpływ na obliczenie
ostatecznej ceny świadczenia usługi przez wykonawcę;
3. R
ozdziału XX SIWZ - [Termin składania ofert] zgodnie z którymi wykonawca powinien
złożyć ofertę do dnia 21.08.2020 r. do godz. 10.00, co jest niezgodne z treścią art. 43 ust.
2 ustawy pzp, który mówi o 35 dniowym terminie na składanie ofert;
§ 9 ust. 6 pkt 3) wzoru umowy - [wynagrodzenie za usługi dodatkowe] - dotyczący zlecania
dod
atkowych usług zgodnie z którym „w przypadku zlecenia dodatkowej usługi serwisu
sprzątającego na wskazanych przez zamawiającego Obiektach, polegającej
na zapewnieniu w określonych godzinach osób wykonujących na bieżąco usługi
utrzymania w czystości tych Obiektów - wynagrodzenie stanowić będzie iloczyn liczby
roboczogodzin oraz minimalnej stawki godzinowej,
ustalonej na podstawie przepisów
ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U.
z 2019 r., poz. 1564 ze zm.);
§ 6 ust. 1 pkt. wzoru umowy - [kara umowna za stwierdzenie uchybień podczas audytu
Kontrolnego prac bieżących], zgodnie z którym wykonawca zobowiązuje się zapłacić
z
amawiającemu kary umowne, naliczane w wysokości 50 złotych za stwierdzenie
uchybień przez zamawiającego podczas Audytu Kontrolnego prac bieżących;
§ 5 ust. 5 wzoru umowy - [czynny podatnik VAT] - zgodnie z którym wykonawca musi
oświadczyć, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT i jest uprawniony do wystawiania
faktur VAT.
W związku z powyższymi zapisami odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie
następujących przepisów:
1. art. 7 ust. 1 i 2 ustawy Pzp
poprzez prowadzenie postępowania w sposób
uniemożliwiający zachowanie uczciwej konkurencji;
2. art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Pzp
poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób
utrudniający uczciwą konkurencję i prawidłowe obliczenie ceny oferty;
3. art. 43 ust. 2 ustawy Pzp
poprzez określenie terminu składania ofert w sposób niezgodny
z obowiązującymi przepisami;
4. art. 82 i 91 ust. 2 ustawy Pzp w zakresie w jakim z
amawiający ustala stawkę za wykonanie
zl
eceń dodatkowych na poziomie minimalnej stawki godzinowej, ustalonej na podstawie
przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę
(Dz.U. z 2019 r., poz. 1564 ze zm.);
5. art. 139 ustawy Pzp w zw. z art. 14 ustawy Pzp oraz w zw. z art. 58 i 353
kodeksu
c
ywilnego przez sformułowanie ww. postanowień w sposób sprzeczny z przepisami
prawa, zasadami współżycia społecznego i dobrymi obyczajami i w związku z tym
nieważnymi;
art. 387 § 1 i 2 kodeksu cywilnego w zw. z art. 14 ustawy Pzp poprzez określenie
świadczeń wykonawcy, które są niemożliwe do spełnienia, a w związku z tym nieważnych.
W związku z wymienionymi czynnościami i formułowanymi wyżej zarzutami odwołujący
wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu:
zmianę postanowień § 6 ust. 1 pkt. 6 wzoru umowy, postanowienia części 1.2 ust. 1 OPZ
oraz części 1.2 ust. 2 OPZ - [kary umowne za złą technologię / użycie środków] - poprzez
opisanie przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący,
a w szczególności wskazanie jaką technologię zamawiający będzie akceptował,
co doprowadzi do uniknięcia stosowania kar umownych względem wykonawcy, względnie
poprzez wprowadzenia do umowy postanowień, wskazujących iż w sytuacji, gdy
wykonawca zastosuje zalecaną przez zamawiającego technologię nie będą naliczane
kary umowne z tytułu zastosowania złej technologii, oraz wprowadzenie postanowień,
zgodnie z którymi wykonawca ma prawo wystąpić do zamawiającego o zaakceptowanie
proponowanej przez wykonawcę technologii lub środka, jeśli usunięcie zabrudzeń
wymaga zastosowania innej te
chnologii lub środka o innym ph niż zalecany, z tym
zastrzeżeniem, że nieudzielenie niezwłocznie akceptacji zamawiającego, bądź
nieudzielenie akceptacji zwalnia wykonawcę z obowiązku usunięcia zabrudzeń,
a w przypadku, gdy zabrudzenie usuną z odpowiedzialności z tytułu zastosowania złej
technologii/użycia środka;
zmianę postanowień Rozdziału XXIII SIWZ [Informacje o przeprowadzeniu aukcji
elektronicznej],
w sposób umożliwiający dostosowanie formularza cenowego przez
wykonawcę, bez uwzględnienia zmian cen jednostkowych według metody
proporcjonalności „metody upustów cenowych”;
zmianę terminu składania ofert na zgodny z art. 43 ust. 2 ustawy Pzp;
zmianę postanowienia § 9 ust 6 pkt. 3) wzoru umowy - [wynagrodzenie za usługi
dodatkowe] -
na następujące: „w przypadku zlecenia dodatkowej usługi serwisu
sprzątającego na wskazanych przez zamawiającego Obiektach polegającej na
zapewnieniu w określonych godzinach osób wykonujących na bieżąco usługi utrzymania
w czystości tych Obiektów - wynagrodzenie netto stanowić będzie iloczyn liczby
roboczogodzin oraz minimalnej stawki godzinowej,
ustalonej na podstawie przepisów
ustawy z dnia 10 października 2002 r o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U z 2019
r., poz.
1564 ze zm.) powiększonej o koszty pracodawcy ponoszone z tytułu zatrudnienia
pracownika,
obejmujące składki opłacane przez pracodawcę (tzw. „kwota brutto - z tytułu
zatrudnienia”);
usunięcie § 6 ust 1 pkt wzoru umowy - [kara umowna za stwierdzenie uchybień podczas
audytu Kontrolnego prac bieżących] - zgodnie z którym wykonawca zobowiązuje się
zapłacić zamawiającemu kary umowne, naliczane w wysokości 50 złotych za stwierdzenie
uchybień przez zamawiającego podczas Audytu Kontrolnego prac bieżących;
usunięcie § 5 ust. 5 wzoru umowy - [oświadczenie o statusie czynnego podatnika VAT]
zgodnie z którym wykonawca musi oświadczyć, że jest czynnym podatnikiem podatku
VAT i jest uprawniony do wystawiania faktur VAT.
Odwołujący sprecyzował zarzuty, odnosząc się do kwestii zapisu w § 5 ust. 5 wzoru
umowy - [czynny podatnik VAT],
zgodnie z którym wykonawca musi oświadczyć, że jest
czynnym podatnikiem podatku VAT i jest uprawniony do wystawiania faktur VAT, wskazując
następujące okoliczności faktyczne i prawne, uzasadniające wniesienie odwołania.
Zwrócił uwagę, że zapis w § 5 ust. 5 wzoru umowy zobowiązuje przyszłego wykonawcę
do złożenia oświadczenia o tym, że jest czynnym podatnikiem od towarów i usług VAT.
Ww. postanowienie wprowadza ograniczenia i nie gwarantuje zachowania uczciwej
konkurencji oraz równego traktowania wykonawców. Wykonawca, jako przedsiębiorca, może
być zwolniony z podatku od towarów i usług VAT na podstawie odpowiednich przepisów
ustawy o podatku od towarów i usług. § 5 ust. 5 wzoru umowy ogranicza możliwość wzięcia
udziału w postępowaniu przez podmioty, które nie są w stanie oświadczyć, iż posiadają status
czynnego podatnika od podatku od towarów i usług (VAT).
Tymczasem poszanowanie uczciwej konkurencji zobowiązuje zamawiającego
do
traktowania wszystkich wykonawców ubiegających się o zamówienie w sposób jednakowy.
Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu wydanym 6 marca 2019 r. przypomniał także, że
zasady proporcjonalności oraz przejrzystości obligują zamawiającego do transparentnego
stosowania środków adekwatnych do zamierzonego celu. „Zamawiający nie ma więc prawa w
jakikolwiek sposób uprzywilejowywać bądź zniechęcać potencjalnych wykonawców
zamówienia publicznego.” (IGSK 1056/19). Wykonawców należy traktować jednakowo.
Wyrok NSA
wprost odnosi się do art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, zgodnie z którym zamawiający
przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający
zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców oraz zgodnie z zasadami
propor
cjonalności i przejrzystości.
W sprawie o sygn. akt I GSK 1056/19 Sąd jednoznacznie stwierdził, że obowiązkiem
spoczywającym na zamawiającym jest traktowanie każdego z wykonawców znajdujących się
w takiej samej sytuacji prawnej lub faktycznej w identyczny
sposób.
Biorąc pod uwagę fakt, że ustawodawca przewiduje możliwość zwolnienia
przedsiębiorcy z podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie odpowiednich przepisów
ustawy o VAT, to taki przedsiębiorca powinien mieć możliwość wzięcia udziału
w postępowaniu. Taki przedsiębiorca nie musi i nie może oświadczyć, że jest czynnym
płatnikiem podatku VAT.
Wobec powyższego odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu usunięcia
postanowienia § 5 ust. 5 wzoru umowy.
Zamawiający, 19 sierpnia 2020 r., poinformował wykonawców, zgodnie z art. 185 ust.
1 ustawy Pzp, o wniesieniu odwołania, wzywając ich do złożenia przystąpienia.
Do postępowania odwoławczego nie przystąpił żaden wykonawca.
Zamawiający, działając na podstawie art. 186 ust. 1 ustawy Pzp, 2 października
2020 r.
, złożył do akt sprawy odpowiedź na odwołanie, wnosząc o jego oddalenie w całości
jako bezzasadnego.
Odwołujący, na posiedzeniu w dniu 5 października 2020 r. złożył oświadczenie, że cofa
zarzuty odwołania wymienione w punktach od 1 do 5. Tym samym rozpoznaniu na rozprawie
podlegały zarzuty naruszenia art. 139 ustawy Pzp w zw. z art. 14 ustawy Pzp oraz w zw. z art.
58 i 353
kodeksu cywilnego przez sformułowanie postanowień wzoru umowy tj. § 5 ust. 5
w sposób sprzeczny z przepisami prawa, zasadami współżycia społecznego i dobrymi
obyczaja
mi i w związku z tym nieważnymi.
Krajowa Izba Odwoławcza, po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, na podstawie zebranego materiału dowodowego, po zapoznaniu
się z dokumentacją postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w tym
w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu i treścią SIWZ, a także po
zapoznaniu się z odwołaniem i odpowiedzią na nie, po wysłuchaniu oświadczeń, jak też
stanowisk stron
złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła i zważyła,
co następuje
Izba
ustaliła, że nie zaszła żadna z przesłanek, o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy
Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Na wstępie Izba stwierdziła, że odwołującemu przysługiwało prawo do skorzystania
ze środka ochrony prawnej, gdyż wypełniono materialnoprawną przesłankę interesu
w uzyskaniu zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, kwalifikowaną możliwością
poniesienia szkody, będącej konsekwencją zaskarżonej w odwołaniu czynności.
W szczególności Izba nie podzieliła argumentacji zamawiającego o braku po stronie
odwołującego interesu prawnego we wniesieniu odwołania. Po pierwsze, stwierdzić należy,
że w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp nie jest wymagane posiadanie przez odwołującego interesu
prawnego. Po drugie, biorąc pod uwagę, że postępowanie o udzielenie zamówienia znajduje
się na etapie zapoznawania się wykonawców z ogłoszeniem o zamówieniu i SIWZ, zatem
przed terminem składania ofert, należy uznać, że sam zamiar ubiegania się o zamówienie jest
wystarczający do stwierdzenia posiadania przez wykonawcę interesu we wniesieniu odwołania
i możliwości poniesienia przez niego szkody z powodu określonych postanowień, które mogą
uniemożliwić wykonawcy złożenie oferty. W przypadku odwołań dotyczących postanowień
SIWZ szkoda wykonawcy ma ze swej natury charakter hipotetyczny, a interes w uzyskaniu
zamówienia można przypisać każdemu wykonawcy, deklarującemu zainteresowanie udziałem
w postępowaniu o udzielenie zamówienia, dla którego postanowienia SIWZ mogą być
potencjalnie niekorzystne. Bez znaczenie dla oceny przedmiotowego interesu jest okoliczność,
że sam wykonawca jest podmiotem, który jest zarejestrowany jako podatnik VAT i sam mógłby
złożyć ofertę w postępowaniu. Na tym etapie wykonawcy zapoznają się z dokumentacją
postępowania, w tym opisem przedmiotu zamówienia i warunkami udziału w postępowaniu
i podejmu
ją decyzję czy, a jeśli tak to czy samodzielnie czy może wspólnie z innymi
wykonawcami, będą ubiegali się o zamówienie. Dlatego też Izba uznała, że spełnione zostały
przesłanki, o których mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Izba dopuściła w niniejszej sprawie dowody z dokumentacji postępowania
o zamówienie publiczne, nadesłanej przez zamawiającego do akt sprawy, w tym
w szczególności z treści ogłoszenia o zamówieniu i treści SIWZ. Izba dopuściła
i przeprowadziła dowód wnioskowany przez zamawiającego w postaci wyciągu z wykazu
podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych
i przywróconych do rejestru VAT potwierdzającego, że odwołujący na dzień 2 października
2020 r. widnieje w rejestrze jako czynny podatnik podatku VAT.
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje
Izba, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności
powyższe ustalenia oraz zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu, doszła do przekonania,
iż w niniejszym postępowaniu doszło do naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy,
które miały wpływ lub mogą mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia, a tym samym, na podstawie art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, rozpoznawane odwołanie
zasługuje na uwzględnienie.
Izba ustaliła, że przedmiotem zamówienia, zgodnie z opisem zawartym w Rozdziale IV
SIWZ
jest świadczenie usług utrzymania czystości na stacjach i przystankach kolejowych,
budynkach dworców kolejowych, peronach i drogach dojścia do nich, torach i międzytorzach
oraz innej infrastruktury służącej do obsługi podróżnych, zarządzanych przez PKP Polskie
Linie Kolejowe S.A i PKP S.A. -
obszar Wrocław.
Ponad
to, Izba ustaliła, że zamawiający w Rozdziale XIII SIWZ przewidział możliwość
ubiegania się o zamówienie wykonawców występujących wspólnie. Zastrzegł jednocześnie,
że wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia muszą ustanowić i wskazać
pełnomocnika do reprezentowania ich w postępowaniu o udzielenie niniejszego zamówienia
albo reprezentowania w postępowaniu o udzielenie niniejszego zamówienia i zawarcia umowy
w sprawie zamówienia publicznego - zgodnie z postanowieniem art. 23 ustawy Pzp. W
zak
resie spełnienia warunków udziału w postępowaniu zamawiający przewidział, że w
przypadku składania oferty wspólnej, warunki szczegółowe określone w rozdziale XI pkt 2) i 3)
SIWZ uznaje się za spełnione, jeśli spełnią je łącznie wszyscy wykonawcy składający ofertę
wspólną. Ponadto, w przypadku gdy oferta wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienie zostanie wybrana, zamawiający będzie mógł żądać przed zawarciem
umowy w sprawie zamówienia publicznego umowy regulującej współpracę tych wykonawców.
Jednocześnie zamawiający postawił wymagania co do treści tej umowy precyzując, że musi
ona zawierać co najmniej postanowienia dotyczące: (1) stron umowy, (2) czasu jej trwania, (3)
solidarnej odpowiedzialności każdego spośród wykonawców ubiegających się wspólnie o
zamówienie publiczne wobec zamawiającego, (4) dokładnego podziału zadań pomiędzy
wykonawców.
Ponadto, jak ustalił skład orzekający, załącznikiem nr 2 do SIWZ był wzór umowy.
Zgodnie z zapisem zawartym w §5 ust. 5 umowy: „Wykonawca oświadcza, że jest czynnym
podatnikiem podatku VAT i jest uprawniony do wystawiania faktur VAT”.
Przedmiotowy zapis budził zastrzeżenia odwołującego, który podnosił, że wymaganie
aby wykonawca oświadczył, że posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i
usług VAT, ogranicza możliwość wzięcia udziału w postępowaniu przez podmioty, które
zostały zwolnione z podatku VAT na podstawie odpowiednich przepisów. Na rozprawie
podkreślał, że w przypadku gdy o zamówienie będą ubiegały się podmioty występujące
wspólnie, które nie są czynnymi podatnikami VAT - nie będą one miały możliwości złożenia
oferty i zawarcia umowy.
Na wstępie należy przypomnieć, że obowiązkiem zamawiającego jest prowadzenie
postępowania o udzielnie zmówienia publicznego z poszanowaniem zasad zamówień
publicznych oraz w zgodzie z obowiązkami nałożonymi przez przepisy ustawy Pzp. Przepisy
ustawy zobowiązują zamawiającego między innymi do tego, aby równo traktował wszystkie
podmioty ubiegające się o udzielenie zamówienia, nie dyskryminując żadnego z nich czy to ze
względu na formę prawną czy jego wielkość.
Ponadto, w kontekście stawianego zarzutu zauważyć należy, że zgodnie z art. 14
ustawy Pzp do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców
w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964
r. kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm.) -
dalej „kodeks cywilny”. Z kolei
zgodnie z art. 353
kodeksu cywilnego,
strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek
prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości
(naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z przepisu wynika,
że strony dysponują co do zasady swobodą kształtowania treści umowy, niemniej jednak
swoboda ta nie jest nieogranic
zona. Zarówno treść, jak i cel umowy nie mogą być bowiem
sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, przepisami prawa oraz z zasadami
współżycia społecznego. Postanowienia umowy, bez względu zatem na wyrażoną wyżej
swobodę umów, nie mogą naruszać istoty i charakteru danego zobowiązania, przepisów
bezwzględnie obowiązujących oraz ogólnych zasad słuszności, dobrych obyczajów,
uczciwości, czy rzetelności, które mieszczą się w pojęciu zasad współżycia społecznego.
Ponadto, zgodnie z art. 58 § 1 i 2 KC czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na
celu obejście ustawy co do zasady jest nieważna, jak też nieważna jest czynność prawna
sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Zauważyć należy, że kwestię tego jaki podmiot musi być czynnym podatnikiem VAT
regulują przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tj. Dz. U.
z 2020 r., poz. 106)
– dalej „ustawa o VAT”. Zgodnie z jej postanowieniami czynnymi
po
datnikami VAT są podmioty wykonujące czynności opodatkowane, zarejestrowane do VAT
i opłacające podatek od towarów i usług (po złożeniu w urzędzie skarbowym zgłoszenia
rejestracyjnego VAT-R). D
eklaracja powyższa jest składana przez przedsiębiorcę, który albo
chce opłacać podatek VAT dobrowolnie, albo spełnia przesłanki obligatoryjnego objęcia go
tym podatkiem. Obowiązek opłacania VAT mają z kolei przedsiębiorcy, których przychody
przekroczyły 200 tys. w skali roku. Jeśli zatem przedsiębiorca kwotę tę przekroczy
obowiązkowo musi zostać czynnym płatnikiem VAT. Czynnym podatnikiem VAT są również
firmy, których siedziba znajduje się poza terytorium RP. Co jednak ważne, spora grupa firm,
których przychód nie przekroczył 200 tys. zł. może zrezygnować ze statusu podatnika VAT
czynnego.
Dostrzec również należy, że w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady
2014/24/UE w sprawie zamówień publicznych zawarto podstawowe normy prawne dotyczące
udzielania zamówień publicznych, które państwa członkowskie wspólnoty europejskiej
zobowiązane były zaimplementować do przepisów krajowych. W tym w art. 19 ust. 2 i 3
dyrektywy zawarto regulacje dotyczące udziału konsorcjum w postępowaniach przetargowych.
Zgodnie z regulacjami unijnymi grupy wykonawców mogą brać udział w postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego w dowolnej formie prawnej. To, w jaki sposób
konsorcjanci wezmą udział w przetargu nie może być narzucone przez instytucję zamawiającą
lub państwo członkowskie. W świetle dyrektywy wystarczające jest zatem wspólne złożenie
wniosku lub oferty, bez określenia formuły prawnej kooperacji. Uściślenie zasad współpracy
konsorcjantów może być wymagane na podstawie odrębnych przepisów prawa
obowiązującego w państwach - członkach wspólnoty. Ponadto przepisy dyrektywy pozwalają
określić zamawiającemu szczególny sposób spełnienia warunków udziału w postępowaniu
wobec wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia. Nie należy jednak
tego rozumieć poprzez przyznanie zamawiającemu prawa do wprowadzenia innych warunków
ponad te, które dotyczą wykonawców biorących udział w przetargu pojedynczo. Dodatkowo,
zgodnie z art. 19 ust. 2 dyrektywy, zamawiający może określić dla konsorcjum odmienne
od nakładanych na pojedynczych uczestników warunki realizacji zamówienia. Niemniej jednak
sprecyzowanie szczególnych zasad realizacji kontraktu musi być obiektywnie uzasadnione
i proporcjonalne.
Przepisy ustawy Pzp nie wprowadziły legalnej definicji konsorcjum, nie użyto w niej
także słowa „konsorcjum”. Nie oznacza to jednak, że w przepisach krajowych brakuje
jakiejkolwiek regulacji dotyczącej wspólnego udziału wykonawców w postępowaniu
o udziele
nie zamówienia. Zgodnie z art. 23 ustawy Pzp w przypadku gdy wykonawcy
zdecydują się na wspólny udział w postępowaniu przetargowym, muszą określić swojego
pełnomocnika. Oznacza to, że w ofercie powinni przedłożyć zamawiającemu dokument,
z którego wynika, kto oraz w jakim zakresie reprezentuje daną grupę wykonawców. Z art. 23
ust. 3 ustawy Pzp wynika z kolei, iż do każdego z osobna podmiotu wchodzącego w skład
konsorcjum stosuje się przepisy dotyczące wykonawcy. Innymi słowy, każdy z członków
konsorcjum odd
zielnie musi wykazać brak podstaw wykluczenia z postępowania
przetargowego. Ponadto zamawiający może przed podpisaniem umowy żądać przedłożenia
dokumentu regulującego współpracę podmiotów wchodzących w skład konsorcjum, co wynika
z
treści przepisu art. 23 ust. 4 Pzp. Nowela ustawy Pzp z dnia 22 czerwca 2016 r. wprowadziła
dwie dodatkowe regulacje odnoszące się do konsorcjów, których treść została
zaimplementowana wprost z dyrektywy. Jednym z nich jest art. 23 ust. 5 ustawy Pzp, zgodnie
z którym zamawiający może określić szczególny sposób spełnienia warunków udziału
w postępowaniu w przypadku wspólnego ubiegania się wykonawców o zamówienie. Drugi
dodany do ustawy Pzp przepis zawarto w art. 23 ust. 6. Pozwala on określić konsorcjum
szczególne warunki realizacji kontraktu. Każdorazowo korzystając z nowo dodanych do art.
23 przepisów, zamawiający winien posiadać uzasadnienie, a określenie szczególnych
warunków udziału w postępowaniu lub odmiennego sposobu realizacji kontraktu musi być
także proporcjonalne.
Prze
nosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy Izba wzięła pod
uwagę, że przedmiotowy zapis, który zamawiający wprowadził do treści wzoru umowy może
powodować ograniczenie w zakresie, w jakim uniemożliwia on ubieganie się o zamówienie
grupie wykonawc
ów „mniejszych”, których wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim
roku podatkowym łącznie kwoty 200 tys. Odwołujący podkreślał, że ma zamiar ubiegać się
o to zamówienie w takiej właśnie formule. Tym samym przedmiotowe wymaganie spowoduje,
że nie będzie mógł on ubiegać się o to zamówienie. W konsekwencji zapisami projektu umowy
zamawiający wprowadził dodatkowe ograniczenie odnoszące się do wspólnego ubiegania się
o zamówienie grupy wykonawców, co nie znajduje oparcia w cytowanych powyżej przepisach
dyrektywy i ustawy Pzp.
Odnosząc się do argumentacji zamawiającego, że przedmiotowy zapis jest
uzasadniony,
mając na uwadze warunki udziału w przedmiotowym postępowaniu w zakresie
w jakim wymagał on w SIWZ, aby ubiegający się o zamówienie wykazali się realizacją usług o
wartości (łącznej) większej niż wymagane przepisami ustawy o VAT 200 tys. zł, Izba zwraca
uwagę, że w zakresie przedmiotowego wymagania zamawiający zapisał, iż w przypadku gdy
wykonawcy będą wspólnie ubiegać się o zamówienie - warunki udziału w postępowaniu mogą
spełniać łącznie. Tym samym pomimo, że zamawiający nie ograniczył w żaden sposób
możliwości ubiegania się o zamówienie wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie
i nie sprecyzował dodatkowych wymagań co do tego w jaki sposób grupa wykonawców
wykazać musi spełnienia warunków udziału w postępowaniu - wprowadzając zapis,
że wykonawca musi złożyć oświadczenie, że jest płatnikiem podatku VAT - wpływa
na możliwość złożenia oferty przez grupę mniejszych podmiotów. Zamawiający sam przyznał
na rozprawie, że jego celem jest wyeliminowanie podmiotów, które nie będą w stanie
zrealizować zamówienia, które jest skomplikowane przedmiotowo i znacznej wartości.
To jednak powinno być przez zamawiającego osiągnięte nie poprzez wprowadzanie zapisów
ograniczających udział mniejszych wykonawców, ale poprzez takie konstruowanie warunków
udziału w postępowaniu, które zapewnią realizację zamówienia przez podmioty zdolne do jego
wykonania.
Odwołujący z kolei przyznał, że mówiąc o konsorcjum ma na myśli taką jego
konstrukcję, że kilkadziesiąt podmiotów będzie wspólnie realizować zamówienie. Nie sposób
zgodzić się z twierdzeniami zamawiającego, że taka formuła zaburza konkurencję, albowiem
ma ona
wyłącznie na celu obejście, czy też wykorzystanie przepisów o możliwości ubiegania
się o zamówienie w ramach konsorcjum. W tym wypadku zostanie ono, w jego przekonaniu,
zawiązane jedynie w celu uzyskania przewagi nad innymi wykonawcami, albowiem
kilkadziesiąt podmiotów wystawi faktury nie naliczając podatku i będzie w ten sposób mogło
skutecznie konkurować z innym wykonawcą, który jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Izba
zwraca uwagę, że wbrew opinii zamawiającego formuła taka jest dopuszczalna w świetle
przepisów ustawy Pzp. Z kolei kwestię kto jest podatnikiem podatku VAT - regulują przepisy
ustawy o VAT,
a więc to przepisy ustawy o VAT wskazują kto może złożyć stosowne
oświadczenie. Nie sposób zatem przypisać odwołującemu, że ma zamiar działać w celu
ominięcia obowiązujących przepisów.
Wobec pow
yższych ustaleń, Izba stwierdziła, że zamawiający nie był uprawniony
do wprowadzenia kwestionowanych w odwołaniu postanowień projektu umowy i nakazała
dokonanie modyfikacji ww. dokumentów zgodnie z żądaniami odwołującego, tj. wykreślenie
spornych
postanowień, o czym, orzeczono w pkt 1 sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, tj. stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem postanowień
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (tj. z dnia 7 maja 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 972),
w tym w szczególności § 5 ust. 2 pkt 1).
Prz
ewodniczący: ……………………………