KIO 1941/20 WYROK dnia 8 września 2020 r.

Stan prawny na dzień: 04.11.2020

Sygn. akt: KIO 1941/20 

WYROK 

z dnia 8 

września 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:        Ryszard Tetzlaff 

Protokolant:                 Aldona 

Karpińska  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

8  września  2020  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  13  sierpnia  2020  r.  przez 

wykonawc

ów  Konsorcjum  Firm:  1)  SKANSKA  S.A.,    Aleja  „Solidarności”  173,  00-877 

Warszawa;  2)  Skanska  a.s.,  Křižíkova  682/34a,  186  00  Praha  8;  adres  do 

korespond

encji:  SKANSKA    S.A.,  Obszar  Kolejowy,  Aleja  Powstańców  Śląskich  26,           

570  Kraków  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.,  

ul.  Targowa  74,  03-734  Warszawa,  j

ednostką  prowadzącą  postępowanie  jest  PKP 

Polskie Linie Kolejo

we S.A. Centrum Realizacji Inwestycji Region Śląski, ul. Joannitów 

525 Wrocław 

przy  udziale  wykonawcy 

INTOP WARSZAWA  Sp.  z  o.o.,  ul.  Łukasza Drewny  70,  02-968 

Warszawa 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawi

ającego 

orzeka: 

1.  oddala od

wołanie 

2.  k

osztami  postępowania  obciąża  Konsorcjum  Firm:  1)  SKANSKA  S.A.,    Aleja 

„Solidarności”  173,  00-877  Warszawa;  2)  Skanska  a.s.,  Křižíkova  682/34a,  186  00 

Praha  8;  adres  do  korespondencji:  SKANSKA    S.A.,  Obszar  Kolejowy,  Aleja 

Powstańców Śląskich 26, 30-570 Kraków i:   


zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

Konsorcjum  Firm:  1)  SKANSKA  S.A.,    Aleja  „Solidarności”  173,  00-877 

Warszawa;  2)  Skanska  a.s.,  Křižíkova  682/34a,  186  00  Praha  8;  adres  do 

korespondencji:  SKANSKA    S.A.,  Obszar  Kolejowy,  Aleja  Powstańców 

Śląskich 26, 30-570 Kraków tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Konsorcjum  Firm:  1)  SKANSKA  S.A.,    Aleja  „Solidarności”  173,                  

877 Warszawa; 2) Skanska a.s., Křižíkova 682/34a, 186 00 Praha 8; adres do 

korespondencji:  SKANSKA 

S.A.,  Obszar  Kolejowy,  Aleja  Powstańców 

Śląskich  26,  30-570  Kraków  na  rzecz  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.,                        

ul.  Targowa  74,  03-

734  Warszawa,  jednostką  prowadzącą  postępowanie  jest 

PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrum Realizacji Inwestycji Region Śląski, 

ul.  Joannitów  13,  50-525  Wrocław  kwotę

625  zł  75  gr  (słownie:  sześćset 

dwadzieścia  pięć  złotych  siedemdziesiąt  pięć  groszy)  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  zwrotu  kosztów  dojazdu  oraz 

opłaty skarbowej.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  16  października  2018  r.  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie.  

Prz

ewodniczący: 

……………………………… 


Sygn. akt: KIO 1941/20 

U z a s a d n i e n i e 

Postępowanie  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  prowadzone  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego 

pn:  „Realizacja  robót  budowlanych  w  formule  „Buduj”  w  ramach  projektu 

„Prace na linii kolejowej E30 na odcinku Kędzierzyn Koźle – Opole Zachodnie” linia kolejowa 

132 Bytom 

– Wrocław Główny na odcinku Opole Groszowice – Opole Zachodnie w zakresie 

linii 132 od km 97,210 do km 101,100 przewidzianego do realizacji w ramach programu CEF 

(Connecting  Europe  Facility  2014 

–  2020)”,  nr  postępowania  9090/IREZA4/X/00931/19/P; 

zostało wszczęte ogłoszeniem w ogłoszeniem opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii 

Europejskiej  w  dniu  27.12.2019  r.  pod  nr  2019/S  249-619561  przez:  PKP  Polskie  Linie 

Kolejowe SA, ul. Targowa 74, 03-

734 Warszawa, Jednostką prowadzącą Postępowanie jest 

PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrum Realizacji Inwestycji Region Śląski, ul. Joannitów 

525 Wrocław zwane dalej: „Zamawiającym” 

W  dniu  03.08.2020  r. 

(pla

tforma  zakupowa  Zamawiającego: 

https://platformazakupowa.plk-sa.pl

Zamawiający  poinformował  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  –  INTOP  WARSZAWA  Sp.                

z  o.o.,  ul.  Łukasza  Drewny  70,  02-968  Warszawa  zwane  dalej:  „INTOP  WARSZAWA  Sp.                 

z  o.o.

  albo  „INTOP  WARSZAWA”  albo  „Przystępującym”.  Drugą  pozycje  w  rankingu 

złożonych  ofert  zajęła  oferta  –  Konsorcjum  Firm:  1)  SKANSKA  S.A.  (Lider),  Aleja 

„Solidarności” 173, 00-877 Warszawa; 2) Skanska a.s., Křižíkova 682/34a, 186 00 Praha 8;  

z adresem do korespondencji: SKANSKA S.A., Obszar Kolejowy, Aleja Powstańców Śląskich 

570 Kraków zwane dalej: „Konsorcjum SKANSKA” albo „Odwołującym”.  

W  dniu  13.08.2020  r. 

(wpływ  do  Prezesa  KIO  w  wersji  elektronicznej  podpisane 

podpisem  cyfrowym  za  pośrednictwem  elektronicznej  skrzynki  podawczej  -  ePUAP)  

Konsorcjum  SKANSKA 

wniosło  odwołanie  na  czynność  z  03.08.2020  r.  Kopie  odwołania 

Zamawiający otrzymał w tym samym dniu (e-mailem). Zarzucił Zamawiającemu naruszenie:  

•  Art. 89 ust. 1 pkt 2)  ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. 

Dz. U. z 27 września 2019 r. poz. 1843 ze zm.) zwanej dalej: „Pzp” -  poprzez zaniechanie 

czynności  odrzucenia  oferty,  która  nie  spełnia  wymogów  Specyfikacji  Istotnych  Warunków 

Zamówienia zwanej dalej: „SIWZ”, w tym warunków udziału w postępowaniu.  

•  Art.  24  ust.  1  pkt  16)  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Wykonawcy,  który  w  celu 

wykazania,  że  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  wprowadził  Zamawiającego               

w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  który  mają  istotny  wpływ  w  ocenie  oferty  i  istotny 

wpływ na decyzję zamawiającego w zakresie wyboru najkorzystniejszej oferty.   


•  Art. 91 ust. 1 Pzp poprzez zaniechanie wyboru najkorzystniejszej oferty Wykonawcy, która 

spełnia  wszystkie  warunki  i  kryteria  postawione  przez  Zamawiającego  w  przedmiotowym 

postępowaniu.  

•  Art.  7    Pzp  poporzez  przeprowadzenie  postepowania  z  naruszeniem  zasady  uczciwej 

konkurencji, równego traktowania wykonawców oraz bez zasad przejrzystości.  

•  Przywołane  wyżej  przepisy  Pzp  nie  są  wyłączne,  co  oznacza,  ze  zakres  zaskarżenia 

obejmuje wszelkie regulacje Pzp

, które wynikają z zarzutów podniesionych w odwołaniu lub 

bezpośrednio lub pośrednio korespondują z treścią odwołania.  

Wnosił o uwzględnienie odwołania w całości oraz nakazanie Zamawiającemu:  

•  unieważnienie w całości wyboru oferty najkorzystniejszej;  

•  odrzucenie  oferty  INTOP  WARSZAWA,  ponieważ  Wykonawca  nie  wykazał  spełnienia 

warunków udziału w postępowaniu;   

•  wykluczenie  INTOP  WARSZAWA  z  postępowania  z  powodu  wprowadzeniu 

zamawiającego w błąd, że spełnia warunki udziału w postępowaniu, poprzez przedstawienie 

nieprawdziwych informacji, które miały istotny wpływ na decyzje Zamawiającego;  

•  powtórzenie  procesu  badania  i  oceny  ofert,  a  w  konsekwencji  wyboru  jako  oferty 

najkorzystniejszej oferty Odwołującego;  

•  dopuszczenie  dowodów  z  dokumentów  przywołanych  w  treści  odwołania  lub  w  toku 

postepowania przed Izbą na okoliczności wskazane w treści uzasadnienia.  

SIWZ  TOM  I  IDW  (Instrukcja  dla  Wykonawców)  wskazał  warunki  jakie  muszą 

spełnić  Wykonawcy  ubiegający  się  o  udzielenie  przedmiotowego  zamówienia  publicznego.              

W  pkt  8.6.2  IDW.  Zamawiający  określił  wymagania  jakie  musi  spełniać  Kierownik  robót 

torowych i odwodnieniowych: 

„8.2.  Zgodnie z art. 22 ust. 1b Ustawy, o udzielenie Zamówienia mogą ubiegać się 

Wykonawcy, którzy spełniają warunki dotyczące: 

Kompetencji  lub  uprawnień  do  prowadzenia  określonej  działalności 

zawodowej, o ile wynika to z 

odrębnych przepisów, 

8.2.2.  Sytuacji ekonomicznej lub finansowej, 

Zdolności technicznej lub zawodowej.” 

„Ocena  spełniania  w/w  warunku  nastąpi  na  podstawie  przedstawionych  przez 

Wykonawcę dokumentów i oświadczeń, o których mowa w punkcie 9 IDW. 

W  zakresie  warunku  określonego  w  punkcie  8.2.3  IDW  wymagane  jest 

wykazanie przez Wykonawcę:  

dysponowania osobami  zdolnymi do wykonania  zamówienia,  zgodnie  z  poniższym 

wyszczególnieniem: 


(…)”. 

Odwołujący niezwłocznie po otrzymaniu informacji o wyborze oferty najkorzystniejszej 

zwrócił  się  do  Zamawiającego  o  udostępnienie  Protokołu  postępowania  wraz                                  

z korespondencją Zamawiającego, co Zamawiający uczynił w dniu 04.08.2020 r. Co ważne 

podkreślenia, Zamawiający w niniejszy postepowaniu zastosował procedurę 24aa Pzp.  

W związku z powyższym po aukcji elektronicznej skierował do INTOP WARSZAWA - 

Wykonawcy,  którego  oferta  została  najwyżej  oceniona  -  wezwanie  do  przedłożenia 

dokumentów potwierdzających brak podstaw do wykluczenia i spełnienia warunków udziału 

w p

ostępowania określonych w 8.2 IDW.  INTOP WARSZAWA na wezwanie Zamawiającego 

uzupełnił  wymagane dokumenty  i  oświadczenia w  tym   m.  in wykaz  osób skierowanych do 

realizacji zamówienia stanowiący  załącznik nr 7 do IDW oraz załącznik nr 5 do niniejszego 

odwołania.  Odwołujący  dokonał  analizy  udostępnionego  protokołu  i  korespondencji 

prowadzonej  w  toku  badania  czy  Wykonawca,  którego  oferta  została  oceniona  jako 

najkorzystniejsza, spełnia warunki udziału w postępowaniu.  

W  swojej  Ofercie  firm

a  INTOP  WARSZAWA,  dla  potwierdzenia  spełnienia  warunku 

określonego  w  8.6.2  IDW  potwierdziła,  że  będzie  dysponowała  osobą  pełniącą  funkcję 

kierownika  robót  torowych  i  odwodnieniowych,  którym  będzie  p.  M.  G.  Osoba  ta  została 

wskazana w załączniku nr 7 do IDW uzupełnionego przez INTOP WARSZAWA na wezwanie 

Zamawiającego (załącznik nr 5 do odwołania).  

W  ocenie  Odwołującego  osoba  ta  nie  spełnia  warunków  stawianych  przez 

Zamawiającego w niniejszym postępowaniu dla osoby pełniącej te funkcję, ponieważ nabyła 

upraw

nienia  do  kierowania  robotami  w  specjalności  inżynieryjno-kolejowej  w  zakresie 

kolejowych  obiektów  budowlanych  bez  ograniczeń  w  dniu  28.12.2016  r.    (uprawnienia  nr 

Lp. 

Osoba  

1.   Kierownik Budowy – 1 osoba 

Uprawnienia 

(kwalifikacje 

zawodowe) 

uprawnienia  budowlane  bez  ograniczeń  do  kierowania  robotami 
budowlanymi  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie 
kolejowych obiektów budowlanych  takich jak: stacje, linie kolejowe, 
bocznice  kolejowe  i  inne  budowle  lub  odpowiadające  im 
uprawnienia  budowlane  wydane  na  podstawie  wcześniej 
obowiązujących przepisów 

Doświadczenie 

posiada co najmniej 3 letnie łączne doświadczenie w ostatnich 10 latach 
przed upływem terminu składania ofert na stanowisku kierownika 
budowy
 w rozumieniu Ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo Budowlane (tj. 
Dz.U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.) na robotach związanych z 
budową, przebudową/modernizacją nawierzchni i podtorza 
kolejowego.
 


MAZ/0530/WBKI/16),  natomiast  wcześniej  posiadała  jedynie  uprawnienia  do  projektowania                

i  kierowania  robotami  budowlanymi  bez  ograniczeń  w  specjalności  mostowej,  wydane  dnia 

30.12.2009 r. (uprawnienia nr MAZ/0392/PWOM/09).  

Oznacza to jednocześnie, że osoba ta nie spełnia wymogu 3-letniego doświadczenia 

na  stanowisku  kierownika  robót  lub  budowy  w  branży  nawierzchni  i  podtorza,  ponieważ                  

w trakcie realizacji zadania „Likwidacja wąskich gardeł poprzez poprawę stanu technicznego 

obiektów  inżynieryjnych  „Poprawa  bezpieczeństwa  na  kolejowym  Moście  Gdańskim                            

w Warszawie”,  które to zadanie było realizowane w terminie 05.08.2015 r. do 16.11.2016 r., 

nie  posiadała  uprawnień  do  kierowania  robotami  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej                    

w zakresie kolejowych obiektów budowlanych bez ograniczeń.  

Oznacza  to,  że  oferta  INTOP  WARSZAWA  nie  spełnia  warunku  udziału                         

w  postępowaniu,  co  więcej  w  celu  potwierdzenie  spełnienia  tego  warunku  INTOP 

WARSZAWA  przekazał  Zamawiającemu  informacje  nie  mające  oparcia  w  rzeczywistości                 

i wprowadzające Zamawiającego w błąd.   

Odwołujący  wskazuje,  że  INTOP  WARSZAWA,  oświadczył  że  spełnia  warunki                   

i  dysponuje  osobą,  która  ma  wymagane  przez  Zmawiającego  doświadczenie,    następnie 

ponownie  oświadczył,  że  p.  M.  G.  pełnił  podczas  przywołanej  wyżej  realizacji  funkcję 

kierownika robót lub budowy w branży nawierzchni i podtorza.  

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp Zamawiający wyklucza Wykonawcę, który 

w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził  zamawiającego                 

w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że  m.  in.  nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki 

udziału w postępowaniu lub który zataił te informacje.  

Dla  zastosowania  normy  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp 

muszą  spełnić  się  następujące 

przesłanki:  

przedstawienie  informacji  przez  wykonawcę  niezgodnej  z  rzeczywistością  (zatajenie  

informacji, brak możliwości przedstawienia dokumentów),  

informacja ta wprowadziła w błąd Zamawiającego,  

błąd  ten  polegał  na  przyjęciu  przez  Zamawiającego,  że  wykonawca  nie  podlega 

wykluczeniu, spełnia warunki udziału w postępowaniu, spełnia kryteria oceny ofert,  

przedstawienie  informacji  musi  być  wynikiem  zamierzonego  działania  lub  rażącego 

niedbalstwa.  

Przedstawienie  przez  wykonawcę  informacji  niezgodnej  z  rzeczywistością  stanowi 

pierwszą  z  przesłanek  w  przypadku  podstawy  wykluczenia.  Informacja  niezgodna                             

z  rzeczywistością,  informacja  nieprawdziwa  (informacja  wprowadzająca  w  błąd)  to  złożone 

przez  wykonawcę  oświadczenie  wiedzy  którego  treść  pozostaje  w  sprzeczności                                 

z  rzeczywistym  stanem  rzeczy  (tak  też  wyrok  KIO  576/17).  Druga  przesłanka  wykluczenia 


określona posługuje się zwrotem w formie dokonanej – „wprowadził w błąd”, zatem podstawą 

wykluczenia, jest wprowadzenie  w błąd, które nie jest próbą bądź zamiarem wprowadzenia 

zamawiającego w błąd, a faktyczne wywołuje u zamawiającego mylne wyobrażenia o faktach 

(KIO 444/18, wyrok KIO z 27.03.2018 r.)  

Trzecia  przesłanka  kierunkuje  w  jakim  obszarze  wprowadzenie  w  błąd 

Zamawiającego,  skutkuje  wykluczeniem.  Błąd  ten  odnosi  się  do  kwestii  dotyczących 

podlegania wykluczeniu wykonawcy, spełnienia warunków udziału lub kryteriów selekcji.  

I  wreszcie  czwarta  przesłanka  odnosi  się  do  sfery  motywacyjnej  i  oceny  winy 

Wykonawcy,  gdyż  wprowadzenie  w  błąd  zamawiającego  musi  być  wynikiem  zamierzonego 

działania  lub  rażącego  niedbalstwa.  Czwartą  przesłankę  należy  interpretować  poprzez 

odniesienie jej na grunt stricte cywilistyczny, bo do  czego upowa

żnia nas art. 14 Pzp. Z art. 

355  §  1  k.c.  dłużnik  obowiązany  jest  do  staranności  ogólnie  wymaganej  w  stosunkach 

danego  rodzaju  (należyta  staranność).  Przypisanie  określonej  osobie  niedbalstwa  jest 

uzasadnione  tylko  wtedy,  gdy  osoba  ta  zachowała  się  w  określonym  miejscu  i  czasie                            

w sposób odbiegający od właściwego dla niej miernika należytej staranności (uzasadnienie 

wyroku  SN  z  10.03.2004  r.,  IV  CK  151/03,  wyrok  z  11.02.2015  r.,  KIO  177/15,  wyrok                         

z 11.10.2016 r., KIO 1773/16, wyrok z 27.02.2015 r., KIO 491/15, wyrok z 26.01.2016 r., KIO 

1/16, wyrok z 17.05.2016 r., KIO 673/16, wyrok z 28.09.2015 r., KIO 2000/15).  

W  wyroku  KIO  z  20.03.2017  r.,  KIO  382/17  KIO 

zwróciła  uwagę,  że  „Na  podstawie 

art. 14 ustawy Pzp 

do oceny czynności wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, a zgodnie z art. 355 § 1 k.c. dłużnik obowiązany jest 

do  staranności  ogólnie  wymaganej  w  stosunkach  danego  rodzaju  (należyta  staranność). 

Przypisan

ie  określonej  osobie  niedbalstwa  jest  uzasadnione  tylko  wtedy,  gdy  osoba  ta 

zachowała się w określonym miejscu i czasie w sposób odbiegający od właściwego dla niej 

miernika  należytej  staranności  (por.  uzasadnienie  wyroku  SN  z  10  marca  2004  r.,                

IV  CK  151/03).  Przy  czym  wzorzec  należytej  staranności  ma  charakter  obiektywny                            

i abstrakcyjny, jest ustalany niezależnie od osobistych przymiotów i cech konkretnej osoby,  

a  jednocześnie  na  poziomie  obowiązków  dających  się  wyegzekwować  w  świetle  ogólnego 

doświadczenia  życiowego  oraz  konkretnych  okoliczności  (por.  uzasadnienie  wyroku  Sądu 

Najwyższego  z  23  października  2003  r.,  V  CK  311/02).  Dodatkowo  w  stosunku  do 

profesjonalistów  miernik  ten  ulega  podwyższeniu,  gdyż  art.  355  §  2  k.c.  precyzuje,  że 

należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej 

określa  się  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej  działalności.  Za  takiego 

profesjonalistę  należy  również  uznać,  co  do  zasady,  wykonawcę  ubiegającego  się                                

o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Należyta  staranność  profesjonalisty  nakłada  na 


wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty i oświadczenia we własnym imieniu, aby upewnił 

się, czy deklarowany w nich stan rzeczy odpowiada rzeczywistości.”.  

Nie  ulega  zatem  wątpliwości,  że  w  przywołanym  sanie  faktycznym  wszystkie 

przesłanki art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp zostały spełnione.  

Na dodatek, bardzo istotnym jest także fakt, że Wykonawcą inwestycji, która została 

wskazana  na 

potwierdzenie doświadczenia p.  M. G., było konsorcjum INTOP WARSZAWA                  

i VISTAL Gdynia. Zatem INTOP WARSZAWA posiada pełną wiedzę zarówno co do zakresu 

wykonywanych  prac  na  tej  inwestycji,  jak  również  funkcji  jaką  pełniły  poszczególne  osoby, 

posiadanych przez nie uprawnień oraz terminie uzyskania poszczególnych uprawnień. Brak 

jest zatem jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że INTOP WARSZAWA nie był świadomy, że 

podczas realizacji wskazane

j wyższej inwestycji p. M. G. nie posiadał uprawnień uprawnienia 

do kierowania robotami w specjalności inżynieryjno-kolejowej, nie mógł zatem pełnić funkcji 

kierownika robót lub budowy w branży nawierzchni i podtorza. Próba wykazania, że INTOP 

WARSZAWA  nie  maił  wiedzy  w  powyższym  temacie,  świadczyłoby  co  najmniej  o  jego 

rażącym niedbalstwie, co i tak wypełnia zakres przesłanek art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp.  

W  wyroku  KIO  z  12.10.2009  r.,  sygn.  akt: 

KIO/UZP  1223/09,  zachowującym 

częściowo aktualność w stanie prawnym odnoszącym się do niniejszej sprawy Krajowa Izba 

Odwoławcza  orzekła  między  innymi,  iż  „z  uwagi  na  profesjonalny  charakter  działalności, 

wykonawca  składający  ofertę  zobowiązany  jest  zgodnie  z  art.  355 k.c.  dołożyć  szczególnej 

staranności  przy  sporządzaniu  oświadczeń  składanych  wraz  z  ofertą,  w  celu  uzyskania 

zamówienia publicznego. Natomiast  z mocy art. 329 k.c. i art. 430 k.c. w  związku z art. 14 

ustawy Pzp odpowiada również za działania swoich pracowników, czy osób trzecich, którym 

powierza przygotowanie oferty.”  

W wyroku  KIO  z 26.01.2017 r., KIO 98/17 KIO 

zwróciła uwagę, że ustawa - Pzp dla 

takiego  działania  przewiduje  sankcję  w  postaci  wykluczenia  takiego  wykonawcy                               

z  postępowania.  Stanowisko  to  znajduje  potwierdzenie  choćby  w  najnowszej  literaturze 

przedmiotu  np. 

Powyższy  przepis  obejmuje  wykonawców,  którzy  usiłują  wyłudzić 

zamówienie  poprzez  wprowadzenie  zamawiającego  w  błąd  co  do  swojej  sytuacji 

podmiotowej albo którzy nie są w stanie należycie udokumentować spełnienia wymaganych 

warunków podmiotowych. Celem wprowadzenia tej regulacji w art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 Pzp 

jest także zapobieganie nieuczciwym bądź nierzetelnym działaniom wykonawców, a nie tylko 

eliminacja z postępowania wykonawcy, który dopuścił się czynu określonego w tym przepisie 

(KIO 1401/18, wyrok KIO z 31.07.2018 r.). Podobnie orz

ekła Izba w wyroku z 20.12.2018 r., 

sygn.  akt: 

KIO  2547/18).  Obok  innych  przesłanek  wykluczenia,  mają  one    stanowić  dla 

Zamawiającego  gwarancję,  że  realizacja  zamówienia  nie  zostanie  powierzenia  wykonawcy 

nierzetelnemu.  Innymi  słowy,  wykonawca,  który  ubiega  się  o  dane  zamówienie  musi  być 


wykonawcą rzetelnym. Literalna wykładnia przepisu art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp nie pozostawia 

wątpliwości,  co  do  tego,  iż  w  przypadku,  gdy  wykonawca  złożył  w  ofercie  informacje 

wprowadzające w błąd zamawiającego mające wpływ na wynik postępowania, zamawiający 

ma  bezwzględny  obowiązek  wykluczyć  tego  wykonawcę  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia.  

Co bardzo istotne w kontekście zaistniałego stanu faktycznego, w doktrynie przyjmuje 

się, że podanie przez wykonawcę nieprawdziwych informacji w ofercie nie można uznać za 

„błąd”  podlegający  uzupełnieniu  w  trybie  art.  26  ust.  3  Pzp.  Jednolita  linia  orzecznicza 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  nie  pozostawia  wątpliwości  co  do  tego,  iż  możliwość 

uzupełnienia  dokumentów  lub  złożenia  wyjaśnień  w  tym  trybie  w  przypadku  złożenia 

nieprawdziwych  informacji  jest  wyłączona.  W  konsekwencji  Zamawiający  ocenia  wyłącznie 

pierwotnie złożone wraz z ofertą dokumenty (tak w wyroku KIO 26.01.2016 r., sygn. akt:  KIO 

1/16  oraz  w  wyroku  o  sygn.  akt:  KIO  526/15,  KIO  177/15,  KIO  1370/15).  Przepisy  Pzp  nie 

przewidują  bowiem  żadnej  możliwości  sanowania  nieprawdziwej  informacji  i  nie  zawierają 

obowiązku  zamawiającego  do  wzywania  wykonawcy,  który  przedstawił  informacje 

nieprawdziwe również do złożenia informacji niewadliwych.  

Zamawiający  nie  ma  ani  prawa,  ani  obowiązku  do  wzywania  wykonawcy,  który 

przedstawił  informacje  nieprawdziwe,  do  złożenia  informacji  niewadliwych.  Ustawowy  tryb 

uzupełnienia oświadczeń lub dokumentów określony w art. 26 ust. 3 Pzp stosowany jest tyko 

wtedy, gdy po stronie wykonawcy składającego ofertę zaistniały uchybienia, których skutkiem 

jest  niemożliwość  wykazania  na  dzień  składania  ofert,  że  określone  przez  zamawiającego 

warunki  udziału  w  postępowaniu  spełnia.  Uznać    także  należy,  że  dopuszczalność 

samooczyszczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 8 Pzp „aktualizuje się” dopiero w kolejnym 

postępowaniu, dopiero bowiem w przypadku kolejnego postępowania fakt istnienia podstawy 

wykluczenia jest już wykonawcy znany. Jak podniesiono w KIO o sygn. akt: 185/18 „Pewnym 

absurdem  i  wypaczeniem  procedury  udzielania  zamówień  publicznych  byłoby,  aby 

wykonawca  składający  nieprawdziwe  informacje  jednocześnie  składał  wyczerpujące 

wyjaśnienia w zakresie swojej rzetelności, (…) opisywał (…) jakie środki przedsięwziął w celu 

zapobiegania dalszemu nieprawidłowemu postępowaniu wykonawcy” Nie jest możliwym, aby 

efekt  działań  samooczyszczających  nastąpi  jeszcze  w  tym  postępowaniu,  ponieważ 

informacje  wprowadzające  w  błąd  już  przedstawiono.  Z  tych  też  względów  brak  jest 

„realnych”  możliwości  przeprowadzenia  tej  procedury  tak  jak  oczekiwałby  odwołujący                      

w  odwołaniu.”.  Procedura wskazana w  art.  24  ust.  8 Pzp służy  dobrowolnemu naprawieniu 

szkody - 

wykonawca winny wprowadzenia w błąd musi się do tego przyznać, zanim fakt ten 

uświadomi sobie zamawiający. Nie jest zatem możliwe zastosowanie self-cleaning w sytuacji 

kiedy  to  zamawiający  w  toku  postępowania  pozyska  informacje,  że  zaistniała  podstawa 


wykluczenia  (tak  w  wyroku  KIO  z  28.02.2018  r.,  sygn.  akt:  KIO  274/18).  Nie  ulega 

wątpliwości, że INTOP WARSZAWA wprowadził Zamawiającego w błąd, co w pełni wypełnia 

prz

esłanki  art.  24  ust.  1  pkt  16.  Zamawiający  naruszył  także  zasady  równego  traktowania                     

i  uczciwej  konkurenc

ji,  ponieważ  nie  wykluczył  z  postępowania  Wykonawcy,  który  działa 

nierzetelnie  i  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  co  do  spełniania  przez  Wykonawcę 

warunków  udziału  w  postępowaniu,  w  celu  uzyskania  zamówienia  publicznego,  co  do 

prowadziło  do  wyboru  oferty,  która  nie  spełnia  warunków  udziału  w  postępowaniu.                        

Na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp 

Zamawiający  powinien  wykluczyć  INTOP 

WARSZAWA,  ponieważ  został  wprowadzony  w  błąd,  że  INTOP  WARSZAWA  spełnia 

warunki udziału w postępowaniu. 

Zam

awiający  w  dniu  17.08.20120  r. 

(platforma  zakupowa  Zamawiającego  –  moduł  Korespondencja: 

https://platformazakupowa.plk-sa.pl

wezwał  wraz  kopią  odwołania,  w  trybie  art.  185  ust.1  Pzp, 

uczestników  postępowania  przetargowego  do  wzięcia  udziału  w  postępowaniu 

odwoławczym.  

W dniu 18.08.2020 r. 

(wpływ bezpośredni do Prezesa KIO)  INTOP WARSZAWA Sp. 

z  o.o. 

zgłosiła  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego 

wnosząc  o  oddalenie  odwołania  w  całości.  Kopia  zgłoszenia  została  przekazana 

Zamawiającemu oraz Odwołującemu.  

W dniu 08.09.2020 r. 

(wpływ bezpośredni do Prezesa KIO)  INTOP WARSZAWA Sp. 

z o.o. 

złożyło pismo procesowe, wnosząc o oddalenie odwołania w całości. Kopia zgłoszenia 

została przekazana Zamawiającemu oraz Odwołującemu.  

W  toku  p

ostępowania  Zamawiający  przeprowadził  aukcje  elektroniczną,  w  wyniku 

której  oferta  Przystępującego  uzyskała  najwyższą  liczbę  punktów  i  uplasowała  się  na 

pierwszym miejscu. 03.08.

2020 r. Zamawiający poinformował wykonawców o wyborze oferty 

najkorzystniejszej, za którą uznana została oferta Przystępującego. Pismem z 13.08.2020 r. 

O

dwołujący  wniósł  odwołanie  od  czynności  wyboru  oferty  Przystępującego  jako 

najkorzystniej w p

ostępowaniu. Odwołujący zarzucił Zamawiającemu zaniechanie odrzucenia 

oferty  Przystępującego,  z  uwagi  na  rzekome  niespełnienie  warunków  udziału                                   

w  p

ostępowaniu,  w  konsekwencji  niesłuszny  wybór  oferty  Przystępującego  jako  oferty 

najkorzystniejszej. 

Odwołujący  postawił  zarzuty  naruszenia art.  89  ust.  1 pkt  2 Pzp,  art.  24 

ust.  1  pkt  16  Pzp,  art.  91  ust.  1  Pzp  oraz  art.  7  Pzp. 

Jak  zostanie  wykazane  poniżej, 

Zamawiający  słusznie  uznał,  że  oferta  Przystępującego  spełnia  wymagania  postawione              

w  dokumentacji  p

ostępowania,  wobec  czego  oferta  została  słusznie  uznana  za  ofertę 

najkorzystniejszą, zaś zarzuty postawione przez Odwołującego są nieuzasadnione. 


SPEŁNIENIE WARUNKU UDZIAŁU Z PKT 8.6.2 PPKT 2IDW (p. M. G.) 

Kluczowe znaczenie dla rozstrzyg

nięcia niniejszego postępowania odwoławczego ma 

treść  warunku  udziału  w  Postępowaniu  w  odniesieniu  do  kierownika  robót  torowych                            

i  odwodnieniowych,  która  została  uregulowana  przez  Zamawiającego  w  pkt  8.6.2  ppkt  2 

Instrukcji  dla Wykonawców  („IDW”).  Na  mocy  powyższego  warunku  Zamawiający  wymagał 

od wykonawców dysponowania osobami zdolnymi do wykonania robót, w tym kierownikiem 

robót  torowych i  odwodnieniowych,  w  zakresie którego Zamawiający  postawił  dwa odrębne 

wymagania  - 

dotyczące  uprawnień  oraz  doświadczenia.  I  tak,  w  zakresie  kwalifikacji 

zawodowych (warunek dotyczący uprawnień) Zamawiający wymagał, aby osoba skierowana 

na  stanowisko  kierownika  robót  torowych  i  odwodnieniowych  posiadała  uprawnienia 

budowlane  do  kierowania  robotami  budowlanymi 

w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej                 

w  zakresie  kolejowych  obiektów  budowlanych.  W  zakresie  doświadczenia,  Zamawiający                   

w  opisywanym  warunku  z  pkt  8.6.2  ppkt  2  IDW  postawił  odrębny  wymóg  i  wskazał,  że 

wymaga,  aby  kierowni

k  robót  torowych  i  odwodnieniowych  posiadał  co  najmniej  3  letnie 

łączne  doświadczenie  w  ostatnich  10  latach  przed  upływem  terminu  składania  ofert  na 

stanowisku  kierownika  robót  lub  budowy  w  branży  nawierzchni  i  podtorza  w  rozumieniu 

Ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo Budowlane. 

Powyższe warunki udziału, odnosząc się do 

uprawnień  (kwalifikacji)  oraz  doświadczenia,  w  sposób  jasny  i  czytelny  zostały  rozdzielnie 

sformułowane  w  pkt  8.6.2  ppkt  2  IDW.  Innymi  słowy,  w  ślad  za  ich  literalną  interpretacją, 

należało  przyjąć,  że  Zamawiający  wymaga,  aby  wykonawca  wykazał  się  dysponowaniem 

osobą,  która  pełnić  będzie  funkcję  kierownika  robót  torowych  i  odwodnieniowych  i  spełnia 

następujące warunki: 

a) 

posiada uprawnienia bez ograniczeń do kierowania robotami w specjalności inżynieryjnej 

kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych; 

b) 

posiada min. 3 letnie łączne doświadczenie (zdobyte w ostatnich 10 latach) na stanowisku 

kierownika budowy lub kierownika robót; 

c) 

doświadczenie  to  zdobyte  zostało  w  ramach zadania  (zadań)  obejmujących  zakres  prac 

związany z nawierzchnią i podtorzem. 

A  zatem,  czego  nie  dostrzega  Odwołujący,  obowiązek  posiadania  uprawnień  do 

kierowania  robotami  budowlanymi  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie 

kolejowych obiektów budowlanych nie został przez Zamawiającego ujęty w jakiekolwiek ramy 

czasowe.  Uprawnienia  te  osoba  predestynowana  do  pełnienia  omawianej  funkcji  musi 

posiadać w momencie składania ofert, nie jest natomiast istotne, kiedy zostały one nadane. 

Za  nieuzasadnione  i  wprost 

sprzeczne  z  treścią  warunku  z  pkt.  8.6.2  ppkt  2  IDW 

należy uznać łączenie wymaganych uprawnień z doświadczeniem zawodowym. W zakresie 

doświadczenia niezbędne jest bowiem wykazanie, że zostało ono nabyte w ramach pełnienia 


określonej  funkcji  (kierownik  budowy  lub  kierownika  robót  w  danej  branży)  w  ramach 

inwestycji  spełniającej  określone  wymagania.  Przystępujący,  wskazując  p.  M.  G.                             

w  załączniku  nr  7  stanowiącym  wykaz  osób  skierowanych  do  realizacji  zamówienia 

prawidłowo  wykazał,  że  spełnia  warunek  udziału.  Interpretacja  warunku  udziału,  której 

dokonał  Przystępujący  potwierdza  wybór  Zamawiającego,  który  zaaprobował  uprawnienia              

i  doświadczenie  p.  M.  G.  w  zgodzie  z  skonstruowanym  przez  siebie  warunkiem. 

Przy

stępujący wskazał, że p. M. G. posiada uprawnienia budowlane do kierowania robotami 

budowlanymi  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej,  w  zakresie  kolejowych  obiektów 

budowlanych  bez  ograniczeń,  które  uzyskał  w  grudniu  2016  r.  (nr:  MAZ/0530/WKBI/16).                   

Z  kolei  w  odniesieniu  do  wymogu  3  letniego  doświadczenia  Przystępujący  wskazał                             

3 inwestycje, w których uczestniczył p. M. G. pełniąc odpowiednio funkcję kierownika budowy 

przez  okres  19  miesięcy,  funkcję  kierownika  robót  przez  24  miesiące  oraz  11  miesięcy  na 

trzeciej z wymienionych inwestycji (również jako kierownik robót). Wobec tego, Przystępujący 

wykazał  spełnienie  warunku  udziału  w  zgodzie  z  jego  literalnym  brzmieniem.  Odwołanie 

bazuje  zat

em na treści warunku udziału w postępowaniu, która nie została wyartykułowana  

w  IDW  przez  Zamawiającego.  Znamienne  jest,  że  sam  Odwołujący  dostrzega,  że  p.  M.  G. 

posiada  uprawnienia  do  kierowania  robotami 

w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej. 

Jednocześnie  w  sposób  bezpodstawny  wymaga,  aby  uprawnienia  te  zostały  nabyte                         

w  określonym  czasie.  Odwołujący  wskazuje,  że  p.  M.  G.  nie  spełnia  wymogu  w  postaci                    

3 letniego doświadczenia na stanowisku kierownika robót lub budowy w branży nawierzchni  

i podtorza, 

gdyż w trakcie realizacji zadania pn. Likwidacja wąskich gardeł poprzez poprawę 

stanu technicznego obiektów inżynieryjnych „Poprawa bezpieczeństwa na kolejowym Moście 

Gdańskim  w  Warszawie"  („Inwestycja”)  p.  M.  G.  nie  posiadał  uprawnień  kolejowych,                        

a  jedynie  mostowe.  Nie  dostrzega  jednak  Odwołujący,  że  wymogiem  IDW  było,  aby                           

w ramach wykazywanej inwestycji dana osoba sprawowała określoną funkcję (np. kierownika 

budowy).  Odwołujący  nie  wykazał,  aby  p.  M.  G.  warunku  tego  nie  spełnił,  tj.  aby  nie 

sprawował w ramach Inwestycji funkcji kierownika budowy. Już zatem z powyższego powodu 

odwołanie jest nieuzasadnione. Niemniej jednak, z ostrożności, Przystępujący wyjaśni w jaki 

sposób p. M. G. nabył wykazywane aktualnie doświadczenie. 

W pierwszej kolejności wskazujemy, że zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 

1994  r.  Prawo  budowlane  („PrBud”)  uprawnienia  budowlane  udzielane  są  w  następujących 

specjalnościach: 

a)  architektonicznej; 

b)  konstrukcyjno - budowlanej; 

c) 

inżynieryjnej; 

d) 

instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń. 


Uprawnienia  w  specjalności  inżynieryjnej  dzielą  się  m.  in.  na  mostowe,  drogowe,  kolejowe                    

w zakresie obiektów budowlanych (wymagane przez Zamawiającego w postępowaniu) oraz 

kolejowe w zakresie sterowania ruchem kolejowym. 

W  ramach  danej  inwestycji,  w  zależności  od  jej  przedmiotu  i  zapotrzebowania  na 

specjalistyczną  wiedzę,  poszczególne  zakresy  prac  nadzorowane  są  przez  kierowników 

robót, legitymujących się wskazanymi powyżej uprawnieniami. Kierownicy robót pełnią zatem 

samodzielne  funkcje  w  budownictwie  i  obok  inwestora,  inspektora  nadzoru  budowlanego, 

projektanta  i  kierownika  budowy,  mają  status  uczestników  procesu  budowlanego  (art.  17 

PrBud). 

Przenosząc  powyższe  na  postawiony  przez  Zamawiającego  warunek  udziału                    

w  p

ostępowaniu,  wskazać  należy,  że  Zamawiający  dopuścił  wykazywanie  się 

doświadczeniem  na  stanowisku  kierownika  robót  w  branży  nawierzchni  i  podtorza.  Biorąc 

zatem pod 

uwagę treść warunku udziału w postępowaniu oraz istniejące w polskim systemie 

specjalności  budowlane,  uznać  należy,  że  Zamawiający  dopuszczał  wykazanie  się 

zajmowaniem  stanowiska kierownika robót,  ale takiego, który  nadzorował  prace  w  zakresie 

nawierzchni  i  podtorza  (a  więc  nie  dopuszczał  posługiwanie  się  jakimkolwiek 

doświadczeniem  zdobytym  w  ramach  referencyjnej  inwestycji  na  stanowiska  kierownika 

robót). 

Jednocześnie,  w  tym  samym  warunku  udziału  w  postępowaniu,  Zamawiający 

dopuścił  legitymowanie  się  doświadczeniem  na  stanowisku  Kierownika  Budowy.  Zgodnie                 

z  dyspozycją  art.  12  ust.  2  PrBud  funkcję  kierownika  budowy  mogą  wykonywać  wyłącznie 

osoby  posiadające  odpowiednie  wykształcenie  techniczne  i  praktykę  zawodową, 

dostosowane do rodzaju, stopnia skomplikowania 

działalności i innych wymagań związanych 

z  wykonywaną funkcją  stwierdzone decyzją (uprawnienia budowlane),  wydaną  przez  organ 

samorządu  zawodowego.  Zatem  nie  jest  możliwe  sprawowanie  funkcji  kierownika  budowy 

bez  posiadania  uprawnień  budowlanych.  O  tym  natomiast,  jakie  to  będą  uprawnienia, 

decyduje inwestor. Co do zasady przyjmuje się w praktyce, że kierownikiem budowy zostaje 

osoba,  która  posiada  uprawnienia  niezbędne  do  nadzorowania  wiodącego  elementu 

zamówienia. Podkreślić jednak należy, że zamawiający cieszą się w tym zakresie swobodą. 

Jeśli  chodzi  o  Inwestycję,  to,  z  uwagi  na  to,  że  kluczowym  i  dominującym  jej 

elementem  były  prace  mostowe,  zamawiający  tak  sformułował  warunki  udziału,  że 

kierownikiem  budowy  została  osoba  posiadająca  uprawnienia  w  specjalności  mostowej 

(które p. M. G. posiada od 30 grudnia 2009 roku). Tak skonstruowany warunek pozwolił na 

objęcie  tej  funkcji  p.  M.  G.  Bezsporne  jest  przy  tym,  że  w  ramach  Inwestycji  wykonywano 

prace  w  zakresie  nawierzchni  i  podtorza  (okoliczność  niekwestionowana  przez 

Odwołującego).  Kierownik  budowy,  jako  kluczowy  członek  personelu  kierowniczego  każdej 

inwestycji  budowlanej,  posiada  najszersze  uprawnienia  (i  będące  ich  konsekwencją 


obowiązki)  w  zakresie  procesu  budowlanego  (szczegółowe  opisane  w  art.  22  i  23  PrBud). 

Szczególnie  ważne  jest,  że  w  ramach  danej  inwestycji  powoływany  jest  jeden  kierownik 

budowy  (w  odróżnieniu  od  kierowników  robót,  którzy  powoływani  są  w  odniesieniu  do 

poszczególnych branż). Tak ustanowiony kierownik budowy nadzoruje całe przedsięwzięcie 

budowlane,  a  jego  prawa  i  obowiązki  nie  są  konsekwencją  posiadanych  uprawnień,  lecz 

sprawowanej  funkcji  (która  sprowadza  się  do  piastowania  dominującej  funkcji  względem 

wszystkich  kierowników  branżowych).  A  zatem,  skoro  p.  M.  G.  sprawował  w  ramach 

I

nwestycji  funkcję  kierownika  budowy,  a  przedsięwzięcie  to  obejmowało  wymagany  zakres              

z nawierzchnią i podtorzem, to uznać należy, że nabył on wymagane w pkt. 8.6.2 ppkt 2 IDW 

doświadczenie.  Natomiast to, jakie uprawnienia  wówczas posiadał  miało  znaczenie jedynie     

w świetle spełniania wymogów związanych z Inwestycją, ale nie ma znaczenia w kontekście 

p

ostępowania. Doświadczenie, które nabywał w ramach pełnienia funkcji kierownika budowy 

związane  jest  z  całym  zakresem  Inwestycji.  Dobitnym  dowodem  na  nabycie  omawianego 

doświadczenia przez Kierownika Budowy jest jego odpowiedzialność. Otóż, skoro Kierownik 

Budowy  jest  odpowiedzialny  za  całość  inwestycji,  którą  nadzoruje  (i  to  zarówno  w  oparciu                

o normy zawodowe, ale także na podstawie reguł statuujących odpowiedzialność karną), to 

za zupełnie nieuzasadnione uznać należy próby ograniczania prawa do przypisywania sobie 

nabywanego w ten sposób doświadczenia. 

REGUŁY WYKŁADNI SPECYFIKACJI ISTOTNYCH WARUNKÓW ZAMÓWIENIA 

Przystępujący  nie  może  zgodzić  się  z  nieuzasadnioną  teorią  Odwołującego,  jakoby 

sporny  warunek  należało  odczytywać  w  sposób  narzucony  w  treści  odwołania.  Stanowisko 

Odwołującego,  w  ślad  za  którym  wywodzi,  iż  osoba  skierowana  na  stanowisko  kierownika 

robót torowych i odwodnieniowych winna była wykazać się 3 letnim doświadczeniem, które 

oparte jest na tożsamej długości posiadania uprawnień, jest błędne. Odwołujący starając się 

uzyskać  przedmiotowe  zamówienia  dokonuje  nieprawidłowej,  rozszerzającej  wykładni 

warunku  udziału,  która  nie  znajduje  literalnego  i  praktycznego  uzasadnienia.  Przystępujący 

zwraca w tym miejscu uwagę, że nawet jeśli intencją Zamawiającego było posiadanie przez 

osobę  skierowaną  na  stanowisko  kierownika  robót  torowych  i  odwodnieniowych 

doświadczenia, które zbieżne byłoby z czasem posiadanych uprawnień do kierowania robót 

w  specjalności  inżynieryjno-kolejowej,  to  winien  był  jasno  i  precyzyjnie  to  wyartykułować                 

w  dokumentacji,  gdzie  określone  zostały  warunki  udziału  w  postępowaniu.  Tymczasem 

sporn

y warunek został rozdzielony tabelarycznie i (co najważniejsze) logicznie, co utwierdza 

wyłącznie w przekonaniu, że sposób interpretacji Przystępującego jest słuszny. Zamawiający 

w  żadnym  fragmencie  dokumentacji  nie  wskazał,  że  warunki  te  należy  odczytywać  w  ten 

sposób,  że  uprawnienia  kolejowe  wykazywana  osoba  powinna  posiadać  przez  określony 

czas. 

Do  wykładni  i  interpretacji  postanowień  SIWZ,  w  tym  warunków  udziału                              


w  p

ostępowaniu,  szeroko i  jednolicie odnosiła się izba  w  swoich  orzeczeniach,  podnosząc, 

że  to  na  barkach  Zamawiającego  ciąży  obowiązek  skrupulatnego,  precyzyjnego  i  jasnego 

sformułowania  postanowień  SIWZ.  Wiąże  się  to  przede  wszystkim  z  obowiązkiem 

przestrzegania  zasad  równego  traktowania  wykonawców  i  zachowania  zasad  uczciwej 

konkurencji, które przekładają się na obowiązek stosowania literalnej wykładni odpowiednich 

postanowień  SIWZ.  Wobec  tego,  przy  interpretacji  postanowień  SIWZ,  jak  w  przypadku 

niniejszego stanu faktycznego, kluczowe jest, aby kierowano się znaczeniem słów, wyrażeń 

oraz  ich  gramatyczną  składnią.  Powyższa  literalna  wykładnia  warunków  udziału                        

w  p

ostępowania  przekłada  się  przede  wszystkim  na  ochronę  wykonawców  składających 

oferty, których zakaz rozszerzającej interpretacji warunków udziału chroni przed ewentualną 

uznaniowością Zamawiającego wobec innych wykonawców. 

Jak  słusznie wskazała Izba  w  wyroku  z  17.10.2019 r.:  „Ocena spełnienia wymagań 

winna  zostać  dokonana  w  oparciu  o  literalne  brzmienie  ukształtowanych  przez 

Zamawiającego  wymagań  co  zapobiega  jakiejkolwiek  uznaniowości  na  etapie  oceny 

wykazania  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Nie  jest  więc  dopuszczona 

rozszerzająca,  niewyartykułowana  interpretacja  warunku  udziału  w  postępowaniu  oraz 

dokonana  w  oparciu  o  nią  ocena  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu"  (sygn.  akt: 

KIO  1965/18).  Podobnie  w  wyroku  Izby  z  28.10.2019  r. 

„Postanowienia  w  zakresie  opisu 

sposobu  dokonania  oceny  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu,  obecnie 

postanowienia dotyczące warunku  udziału w  postępowaniu oraz  wymaganych dokumentów 

potwierdzających  spełnienie  warunków  należy  interpretować  zgodnie  z  wykładnia 

gramatyczną. Regulacje odnoszące się do warunku udziału w postępowaniu czytane zatem 

muszą  być  tak  jak  zostały  napisane,  literalnie,  tak  aby  nie  pozostawiać  marginesu  na 

interpretacje  i  domysły.  Tak  więc  wymagania,  które  określa  Zamawiający  wynikają  wprost                  

z  liter

alnego  brzmienia  ogłoszenia  i  SIWZ.”  (sygn.  akt:  KIO  2038/19).    W  odniesieniu  do 

niewyartykułowanych  intencji  zamawiających  przy  konstrukcji  warunków  udziału                              

w  postępowaniach  wypowiedziała  się  Izba  w  wyroku  z  10.05.2013  r.,  gdzie  wskazano,  że 

„należy  odrzucić  interpretacje  oparte  wyłącznie  na  intencjach  zamawiających,  które  nie 

zostały  uzewnętrznione  w  formie  pisemnej  przed  terminem  składania  ofert,  niezależnie  od 

tego,  czy  obiektywnie  byłyby  to  warunki  bardziej  adekwatne  do  przedmiotu  zamówienia.” 

(sygn.  akt:  KIO  964/13).  Wo

bec  powyższego  stwierdził,  że  Odwołujący  dokonał 

nadinterpretacji  zakwestionowanych  postanowień  IDW  i  w  sposób  nieprawidłowy  dokonał 

oceny 

spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  przeprowadzonej  przez 

Zamawiającego.  Analiza  postawionych  przez  Zamawiającego  wymagań  prowadzi  do 

wniosku, że w pkt 8.6.2 ppkt 2 IDW mamy do czynienia z dwoma rozłącznymi wymaganiami, 

których  celem  było  zbadanie  potencjału  osobowego  Przystępującego.  W  ramach  tego 


warunku wykonawcy mieli wykazać się dysponowaniem osoby, która (i) posiada odpowiednie 

uprawnienia w zakresie kie

rowania robotami, (ii) posiada co najmniej 3 letnie doświadczenie 

na  stanowisku  kierownika  budowy  lub  kierownika  robót.  Nieuprawniona  zatem  jest 

przytoczona przez Odwołującego na potrzeby odwołania rozszerzona interpretacja spornych 

postanowień  SIWZ  i  forsowanie  nieprawidłowego  stanowiska,  jakoby  powyższy  warunek 

należało  odczytywać  w  powiązaniu  czasowym.  Faktem  jest,  że  gdyby  intencją 

Zamawiającego  było  połączenie  obu  tych  wymagań,  to  Zamawiający  dałby  temu 

jednoznaczny  wyraz  w  treści  SIWZ.  Jak  zostało  już  podniesione,  warunki  udziału                   

w  Postępowaniu  należy  odczytywać  wprost,  nie  dokonując  ich  wykładni  rozszerzającej. 

Odwołujący  wprowadził  de  facto  wymaganie,  które  nie  zostało  wyrażone  wprost                                

w postanowieniach 

SIWZ, co w konsekwencji świadczy o próbie nieuprawnionej modyfikacji 

tego  warunku. 

Potwierdzeniem  stanowiska  Przystępującego  jest  również  fakt,  że  tak 

s

konstruowany  warunek  udziału  w  postępowaniu  był  obowiązujący  dla  wszystkich 

wykonawców  biorących  w  nim  udział  i  nie  budził  ich  wątpliwości.  Warunek  ten  nie  był 

kwestionowany - 

nie był również przedmiotem pytań do Zamawiającego, co należy odbierać 

jako  potwierdzenie,  że  warunek  ten  został  postawiony  w  sposób  prawidłowy  i  czytelny,                       

w  zgo

dzie  z  jego  interpretacją  przedstawianą  przez  Przystępującego  (w  przedmiotowym 

Postępowaniu Zamawiający udzielił odpowiedzi na blisko 450 pytań, tylko jedno odnosiło się 

do pkt 8.6.2. IDW, jednak w odmiennym, niemającym znaczenia dla tej sprawy, kontekście). 

ZARZUT NARUSZENIA ART. 24 UST. 1 PKT 16 PZP 

W  konsekwencji  powyższej  argumentacji  nie  sposób  zatem  przyjąć,  aby  zarzut 

odnoszący  się do  wprowadzenia Zamawiającego  w  błąd  mógł  znaleźć  jakiekolwiek  prawne                

i  faktycznie  oparcie  w  analizowanym 

stanie  faktycznym.  Przede  wszystkim  Przystępujący 

zauważa,  że  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp  dotyczy  sytuacji,  w  której  wykonawca  w  wyniku 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  oświadcza  nieprawdę,  czyli  przeinacza 

fakty albo potwierdza nieistniejące okoliczności. Powyższe nie ma miejsca w tym przypadku, 

bowiem  rzekome  wprowadzenie  Zamawiającego  w  błąd  przez  Przystępującego  sprowadza 

się  do  de  facto  do  sporu  interpretacyjnego  w  zakresie  warunku  udziału  z  pkt  8.6.2  IDW. 

Przystępujący  zauważa  także,  że  opisywane  przez  Odwołującego  czynniki  wpływające  na 

uznanie, że wykonawca wprowadza w błąd zamawiającego nie mogą znaleźć zastosowania 

wobec  Przystępującego.  Przede  wszystkim,  poza  opisaniem  regulacji  ustawy  Pzp 

odnoszących się do podania nieprawdziwych informacji i poparciem ich orzecznictwem Izby, 

Odwołujący w żadnym fragmencie swojego pisma nie udowadnia swoich racji. Tymczasem, 

jak  wskazała  Izba  w  wyroku  z  17.07.2020  r.  „Odwołujący  powołując  się  na  przesłanki 

wynikające  z  art.  24  ust.  1  pkt  16  p.z.p.  powinien  przede  wszystkim  skupić  się  na 

przedstawieniu  okoliczności  potwierdzających  ich  spełnienie,  ponieważ  tylko  kumulatywne 


spełnienie  wszystkich  przesłanek  określonych  w  tym  przepisie  powoduje  zastosowanie 

normy prawnej w nim zawartej.” (sygn. akt: KIO 1035/20). W piśmie stwierdzającym rzekome 

wprowadzenie  Zamawiającego  przez  Przystępującego  w  błąd  poprzez  podanie 

nieprawdziwych  informacji  na  temat  uprawnień  i  doświadczenia  p.  G.  Odwołujący  nie 

wykazał,  że  interpretacja  warunku  udziału  przez  Przystępującego  była  błędna,  co                           

w ostateczności generuje potwierdzenie niezasadności zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 

16 Pzp. 

Analiza zaistniałego stanu faktycznego pozwala jednoznacznie uznać, że na żadnym 

z  etapów  Postępowania  Przystępujący  nie  przedstawił  Zamawiającemu  nieprawdziwych 

informacji.  Znamienne  jest  zresztą,  że  poza  ogólnym  stwierdzeniem  o  nieprawdziwości 

twierdzeń  Przystępującego,  Odwołujący  nie  wskazuje  na  czym  miałyby  one  polegać. 

Tymczasem  każda  z  informacji  odnoszących  się  do  p.  G.  użyta  w  Wykazie  osób  jest 

informacją prawdziwą. Co więcej - w rubryce zatytułowanej „Wymagane uprawnienia (podać 

pełny  zakres  uprawnień  oraz  nr  i  datę  wydania)”  Przystępujący  wprost  i  w  sposób 

niebudzący  wątpliwości,  wskazał  na  posiadane  uprawnienia oraz  daty  ich uzyskania.  Istotą 

„błędu",  o  którym  mowa  w  analizowanych  przepisach  jest  wykreowanie  u  zamawiającego 

przekonania,  iż  dana  okoliczność/  zdarzenie  miały  miejsce,  podczas,  gdy  w  rzeczywistości 

tak  nie  było.  Oczywiste  jest  przy  tym,  że  do  takiego  stanu  doprowadzić  musi  swoim 

działaniem  wykonawca  poprzez  przedstawienie  nieprawdziwej  informacji,  która  stała  się 

źródłem błędnego przekonania zamawiającego o danej okoliczności/ zdarzeniu. Warunkiem 

zaistnienia  stanu  błędu  po  stronie  zamawiającego  jest  zatem  podanie  przez  wykonawcę 

informacji 

nieprawdziwych, 

nieod

powiadających 

rzeczywistości. 

obowiązkiem 

odwołującego  się  wykonawcy  jest  wykazać  na  czym  polega  podanie  tych  nieprawdziwych 

informacji.  Znajduje  to  potwierdzenie  w  orzecznict

wie  Izby  zapadłym  na  gruncie  aktualnie 

brzmiących  przepisów.  W  wyroku  z  18.04.2017  r.  (sygn.  akt:  KIO  576/17)  Izba  stwierdza: 

Przez  przedstawienie  nieprawdziwych  informacji  (informacji  wprowadzających  w  błąd) 

należy  rozumieć  m.in.  złożenie  przez  wykonawcę  własnego  oświadczenia  wiedzy  (lub 

przedstawienie  oświadczenia  wiedzy  podmiotu  trzeciego),  którego  treść  pozostaje                                            

w  sprzeczności  z  rzeczywistym  stanem  rzeczy”.  A  contrario,  z  wprowadzeniem  w  błąd  nie 

będziemy  więc  nigdy  mieli  do  czynienia,  jeśli  informacja  podana  przez  wykonawcę  jest 

prawdziwa 

(nawet  jeśli  nie  odpowiada  oczekiwaniom  zamawiającego  sformułowanym  np.                  

w  treści  warunków  udziału  w  postępowaniu).  Skoro  bowiem  wykonawca  przedstawia 

zamawi

ającemu informację niezniekształconą i odpowiadającą rzeczywistości, to nie można 

mówić o zaistnieniu stanu wprowadzenia zamawiającego w błąd. Oczywiste jest przy tym, że 

taka  informacja  może  podlegać  ocenie  pod  kątem  wymogów  nakreślonych  przez 

zamawiającego, nie sposób uznać jednak, że stanowi podstawę do zastosowania art. 24 ust. 

1  pkt  16  Pzp. 

Nie  można  przy  tym  się  zgodzić  ze  stanowiskiem  prezentowanym  przez 


Odwołującego,  że  działanie  Przystępującego  poprzez  wskazanie  p.  G.  w  Wykazie  osób 

skierowany

ch do realizacji zamówienia można było zakwalifikować jako zamierzone działanie 

lub  rażące  niedbalstwo.  Nie  znajduje  to  uzasadnienia  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy, 

bowiem  Odwołujący  nie  wykazał,  że  Przystępujący,  wykładając  sporny  warunek  udziału, 

sw

oim działaniem w jakikolwiek sposób wypełnił przesłanki wynikające z art. 24 ust. 1 pkt 16 

Pzp. W konsekwencji, nie można przyznać racji Odwołującemu, że Przystępujący wprowadził 

Zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawianiu  wykazu  osób.  A  zatem  Przystępującemu  nie 

można  też  przypisać  wprowadzenia  Zamawiającego  w  błąd,  tym  bardziej  że  przywoływany  

w  odwołaniu  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp  wymaga  wykazania  podejmowania  czynności                            

w  warunkach  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  (a  więc  form  znacznie 

wykraczających poza zwykłą lekkomyślność lub niedbalstwo, o których mowa w art. 24 ust. 1 

pkt  17  Pzp,  a  naruszenia  którego  Odwołujący  nie  zarzucił).  Wobec  powyższego  brak  jest 

podstaw  do  przyjęcia,  że  Zamawiający  naruszył  przepis  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp  przez 

zaniechanie 

wykluczenia  Przystępującego  z  postępowania,  z  uwagi  na  przedstawienie 

informacji  wprowadzających  Zamawiającego  w  błąd.  Odwołujący  oparł  powyższy  zarzut 

wyłącznie na wcześniej opisanej, błędnej interpretacji warunku udziału w postępowaniu, nie 

próbując jednocześnie należycie wykazać, z czego wywodzi swój tok przyjętej wykładni, ani 

nie wykazał się inicjatywą dowodową, którą poparłby swoje twierdzenia co do zarzutu art. 24 

ust. 1 pkt 16 Pzp. 

Jedynie na marginesie Przystępujący podkreśla, że nawet jeśli by uznać, 

że  interpretacja  warunku  z  pkt.  8.6.2  IDW  dotycząca  p.  G.  prezentowana  przez 

Przystępującego  jest  błędna  (z  czym  Przystępujący  kategorycznie  się  nie  zgadza),  to  i  tak 

nie byłoby zasadne wykluczenie wykonawcy  z postępowania. Przyczyną podania informacji 

w treści wynikającej z Wykazu osób nie jest bowiem działanie zmierzające do wprowadzenia 

Zamawiającego  w  błąd  (nawet  lekkomyślnie),  lecz  określona (uzasadniona  w  świetle  treści 

IDW),  przyjęta  przez  Przystępującego,  wykładnia  warunku  udziału  w  postępowaniu.  Jak 

natomiast wskazuje się w orzecznictwie Izby, przyjęcie odrębnego rozumienia postanowienia 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  i  podanie  informacji  nawiązujących  do  tej 

wykładni  nie  stanowi  wprowadzenia  w  błąd  instytucji  zamawiającej  (Tak  Izba  w  wyroku                  

z  05.01.2017  r.,  sygn.  akt:  KIO  2429/16,  wyroku  z  14.07.2014  r.,  sygn.  akt:  KIO  1312/14                     

czy  w  wyroku  z  23.02.2017  r.  sygn.  akt:  KIO  279/17,  KIO  280/17).  Gdyby  nawet  zatem 

przyjąć,  że  interpretacja  Odwołującego  jest,  to  działaniem  Zamawiającego  powinno  być 

następcze  wezwanie  Przystępującego  do  uzupełnienia  doświadczenia  w  oparciu                             

o procedurę, o której mowa w art. 26 ust. 3 Pzp. Tymczasem zarzut taki nie został w ogóle 

postawiony  w  treści  odwołania,  co  biorąc  pod  uwagę  związanie  Izby  treścią  zarzutów  (art. 

192 ust. 7 Pzp), skutkować powinno oddaleniem odwołania. 

ZARZUT NARUSZENIA ART. 89 UST. 1 PKT 2 PZP 


Abstrahując  od  merytorycznej  wadliwości  twierdzeń  podnoszonych  przez 

Odwołującego wskazać należy dodatkowo na formalną wadliwość sformułowanych zarzutów. 

W treści odwołania postawiono Zamawiającemu zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. 

Przepis  ten  nie  dotyczy  jednak,  wbrew  twierdzeniom  Odw

ołującego,  oceny  spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu,  lecz  zgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych 

warunków  zamówienia.  Za  bezpodstawny  zatem  należy  uznać  zarzut  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  Przystępującego  z  uwagi  na  niespełnienie  warunków  udziału                               

w  p

ostępowaniu  określonych  w  pkt  8.6.2.  IDW.  Przede  wszystkim  powyższa 

bezpodstawność  wynika  z  faktu,  że  czym  innym  jest  badanie  spełnienia  warunków  udziału                

w  p

ostępowaniu,  w  tym  podstaw  wykluczenia  wynikających  z  art.  24  ust.  1  Pzp,  a  czym 

innym  jest  niezgodność  merytoryczna  treści  oferty  z  treścią  SIWZ,  analizowana  przez 

Zam

awiającego w ramach oceny ofert (wyrok z 14.03.2016 r., sygn. akt: KIO 268/16). W tym 

kontekście  Przystępujący  zauważa,  że  podstawą  zarzutu  w  zakresie  zaniechania 

wykluczenia Przystępującego z Postępowania powinien być zatem art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp, 

który  odnosi  się  do  konkretnych  warunków  postawionych  wykonawcom  ubiegającym  się                   

o  zamówienie  (tutaj  w  zakresie  doświadczenia/uprawnień),  a  nie,  jak  wskazał  Odwołujący, 

art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, który swoją dyspozycją dotyczy treści oferty (a zatem odnosi się do 

przedmiotu  zamówienia,  sposobu  jego  realizacji  -  zakresu,  ilości,  jakości  itp.).  Powyższe 

stanowisko potwierdza Izba w wyroku z 28.03.

2017 r. (stan faktyczny odnosił się do warunku 

w  zakresie  zdolności  technicznych  i  zawodowych),  gdzie  wskazano,  że:  „Niespełnienie 

warunku udziału w postępowaniu w zakresie zdolności technicznych i zawodowych skutkuje 

wykluczeniem wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 p.z.p. oraz uznaniem oferty za 

odrzuconą.  Nie  są  to  wymagania  przedmiotowe,  dotyczące  stricte  treści  oferty,  których 

niespełnienie skutkuje niezgodnością treści  oferty  z  treścią  specyfikacji  istotnych warunków 

zamówienia, a w konsekwencji odrzuceniem oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p.” 

(sygn. akt: KIO 484/17)

. Ponadto zauważył, że zarzut dotyczący art. 89 Pzp jest w realiach 

niniejszej sprawy zarzutem spóźnionym. Otóż w postępowaniu Zamawiający przeprowadził, 

zgodnie z ustaleniami ujętymi w SIWZ, aukcję elektroniczną. Jak stanowi art. 91 b ust. 1 Pzp 

„Zamawiający zaprasza drogą elektroniczną do udziału w aukcji elektronicznej jednocześnie 

wszystkich wykonawców, którzy złożyli oferty niepodlegające odrzuceniu”. Oznacza to więc, 

że Odwołujący już w momencie, w którym powziął wiedzę o wykonawcach zaproszonych do 

udziału  w  aukcji  powinien  wnieść  odwołanie,  podnosząc  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Przystępującego.  Zaproszenie  go  bowiem  do  udziału  w  aukcji  jest  jednoznacznym 

potwierdzeniem,  że  oferta  wykonawcy  nie  podlega,  zdaniem  instytucji  zamawiającej, 

odrzuceniu.  Tymczasem  aukcja  w  p

ostępowaniu  miała  miejsce  04.06.2020  r.                              

W konsekwencji niepotwierdzenia się zarzutów odnoszących się do niespełnienia warunków 


udziału  w  postępowaniu  przez  Przystępującego,  nie  potwierdza  się  również  zarzut 

Odwo

łującego  dotyczący  prowadzenia  postępowania  przez  Zamawiającego  w  sposób 

naruszający  zasadę  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania 

wykonawców. 

Do otwarcia posiedzenia Zamawiający wobec wniesienia odwołanie do Prezesa KIO 

nie wniósł na piśmie, w trybie art. 186 ust. 1 Pzp, odpowiedzi na odwołanie.  

Skład  orzekający  Krajowej  Izby  Odwoławczej  po  zapoznaniu  się  z  przedstawionymi 

poniżej  dowodami,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  i  stanowisk  stron  oraz 

Przystępującego  złożonych  ustnie  do  protokołu w  toku  rozprawy,  ustalił  i  zważył,  co 

następuje. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 Pzp.

Odwołujący, którego 

oferta  uplasowała  się  wyniku  przeprowadzonej  aukcji  elektronicznej  na  drugiej  pozycji                    

w  rankingu  złożonych  ofert,  w  wypadku  potwierdzenia  zarzutów  ma  szanse  na  uzyskanie 

zamówienia. 

Skład  orzekający  Izby  dopuścił  w  niniejszej  sprawie  dowody  z:  dokumentacji 

postępowania  o  zamówienie  publiczne  nadesłanej  przez  Zamawiającego  w  formie 

elektronicznej

,  w  tym  w  szczególności  postanowień  SIWZ  po  zmianach,  wszystkich 

odpowiedzi na pytania.  

Izba  dopuściła  także  jako  dowód  dołączony  do  odwołania  przez  Odwołującego 

załącznik: 

  Kopię  wykazu  osób  złożonego  przez  Przystępującego  w  postępowaniu  (zał.  nr  7  do 

SIWZ).  

Dowodami w sprawie 

są również złożone przez Odwołującego na rozprawie: 

1) kopia listu referencyjnego z 14.06.2016 r.; 

pismo z 27.08.2020r. Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. 

Dowodami w sprawie 

są również złożone przez Przystępującego na rozprawie: 

1) przykładowy wyciąg SIWZ dla Powiatu Tarnowskiego; 

2)  kopia  protoko

łu  końcowego  z  16.11.2016  r.  dotyczy  kolejowego  Mostu  Gdańskiego                   

w Warszawie; 

wyciąg z SIWZ dotyczący

kolejowego Mostu Gdańskiego w Warszawie. 


Przy  rozpoznawaniu  przedmiotowej  sprawy  skład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę 

także  złożone  pisma  procesowe  w  sprawie,  tj.  odpowiedź  na  odwołanie,  pismo  procesowe 

Przystępującego,  stanowiska  i  oświadczenia  stron  oraz  Przystępującego  złożone  ustnie  do 

protokołu.  

Odnosząc  się  do  podniesionych  w  treści  odwołania  zarzutów,  stwierdzić  należy,  że 

odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.  

Odwołujący sformułował w odwołaniu następujące zarzuty naruszenia:  

1)  Art.  89  ust.  1  pkt  2)    Pzp 

poprzez  zaniechanie  czynności  odrzucenia  oferty,  która  nie 

spełnia wymogów SIWZ, w tym warunków udziału w postępowaniu.  

Art.  24  ust.  1  pkt  16)  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Wykonawcy,  który  w  celu 

wykazania,  że  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  wprowadził  Zamawiającego               

w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  który  mają  istotny  wpływ  w  ocenie  oferty  i  istotny 

wpływ na decyzję zamawiającego w zakresie wyboru najkorzystniejszej oferty.   

Art. 91 ust. 1 Pzp poprzez zaniechanie wyboru najkorzystniejszej oferty Wykonawcy, która 

spełnia  wszystkie  warunki  i  kryteria  postawione  przez  Zamawiającego  w  przedmiotowym 

postępowaniu.  

4)  Art.  7  Pzp  poporzez  przeprowadzenie  postepowania  z  naruszeniem  zasady  uczciwej 

konkurencji, równego traktowania wykonawców oraz bez zasad przejrzystości.  

Przywołane  wyżej  przepisy  Pzp  nie  są  wyłączne,  co  oznacza,  ze  zakres  zaskarżenia 

obejmuje wszelkie regulacje Pzp, które wynikają z zarzutów podniesionych w odwołaniu lub 

bezpośrednio lub pośrednio korespondują z treścią odwołania. 

Izba dokonała następujących ustaleń odnośnie do przedmiotowego odwołania: 

W pierwszej kolej

ności Izba przywołuje stan faktyczny wynikający z treści odwołania, 

odpowiedzi na odwołanie oraz pisma procesowego Przystępującego. Skład orzekający Izby 

stwierdził,  że  nie było sporu co  do  zaistniałego  stanu faktycznego,  ale  dopuszczalności 

określonych  działań  ze  strony  Zamawiającego,  tj.  uznania,  że  Przystępujący  wykazał  się 

stosowną  osobą  na  kierownika  robót  torowych  i  odnowieniowych  mającą  określone 

uprawnienia  i  doświadczenie  wynikające  z    pkt.  8.6.  2  ppkt.  2  SIWZ.  Inaczej  mówiąc,  czy 

osoba  p.  M.  G.  z 

poz.  2  złożonego  wykazu  osób  spełnia  wymogi  określone  w  SIWZ  przez 

Zamawiającego w kontekście także przedstawionych przez tą osobę inwestycji i związanego 

z tym doświadczenia.  

Jednocześnie,  Zamawiający  w  ramach  odpowiedzi  na  odwołanie  złożonej  na 

posiedze

niu  stwierdził  co  następuje:  „Jako  okoliczności  faktyczne  leżące  u  podstaw 

odwołania Odwołujący  podał,  iż  jego  zdaniem  nie  zostały  spełnione wymagania  z  pkt  8.6.2 


IDW  jakie  musi  spełniać  kierownik  robót  torowych  i  odwodnieniowych.  Zdaniem 

Odwołującego Pan (….) nie spełnia kryterium doświadczenia dla kierownika robót torowych              

i  odwodnieniowych.  Odwołujący  wywodzi  to  z  faktu,  iż  Pan  (…)  nabył  uprawnienia  do 

kierowania robotami  

w specjalności inżynieryjno- kolejowej w zakresie kolejowych obiektów 

budowlanych  bez  ograniczeń  w  dniu  28.12.2016r.,  natomiast  wcześniej  posiadała  jedynie 

uprawnienia  do  projektowania  i  kierowania  robotami  budowlanymi  bez  ograniczeń                         

w specjalności mostowej, wydane 30.12.2009r. 

Zdaniem  Odwołującego  oznacza  to,  że  osoba  ta  nie  spełnia  wymogu  3  letniego 

doświadczenia na stanowisku kierownika robót lub budowy w branży nawierzchni i podtorza, 

ponieważ  w  trakcie  realizacji  zadania:  „Likwidacja  wąskich  gardeł  poprzez  poprawę  stanu 

technicznego  obiektów  inżynieryjnych  „Poprawa  bezpieczeństwa  na  kolejowym  Moście 

Gdańskim  w  Warszawie"  ,  realizowanym  w  terminie  05.08.2015r.  do  16.11.2016,  nie 

posiadała  uprawnień  do  kierowania  robotami  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej                      

w zakresie kolejow

ych obiektów budowlanych. 

Z  tak  postawioną  tezą  nie  można  się  zgodzić  w  kontekście  analizy  postawionego 

warunku,  gdzie  od  Kierownika  robót  torowych  wymagano  doświadczenia  na  stanowisku 

kierownika  robót  lub  budowy  w  branży  nawierzchni  i  podtorza w rozumieniu Ustawy  Prawo 

budowlane. 

W  pierwszej  kolejności  należy  wskazać,  iż  kierownik  budowy  nie  musi  posiadać 

uprawnień  do  kierowania  robotami  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie 

kolejowych  obiektów  budowlanych,  gdyż  samo  prawo  budowlane  w  art.  12  ust.  1  pkt  2 

rozdziela  czynność  kierowania  budową  lub  innymi  robotami  budowlanymi,  przy  czym  „lub” 

stanowi tutaj alternatywę przemienną. 

Dalej  w  tym  samym  przepisie  art.  12  ust.  2  Prawa  budowlanego  wskazuje  się,  iż: 

„samodzielne  funkcje  techniczne  w  budownictwie,  określone  w  ust.  1  pkt  1  -  5,  mogą 

wykonywać  wyłącznie  osoby  posiadające  odpowiednie  wykształcenie  techniczne  i  praktykę 

zawodową, dostosowane do rodzaju, stopnia skomplikowania działalności i innych wymagań 

związanych  z  wykonywaną  funkcją,  stwierdzone  decyzją,  zwaną  dalej  „uprawnieniami 

budowlanymi”, wydaną przez organ samorządu zawodowego.” 

Skoro  zatem  (…)  pełnił  funkcję  kierownika  budowy  na  inwestycji  na  kolejowym 

Moście  Gdańskim  w  Warszawie,  to  znaczy,  że  posiadał  odpowiednie  uprawnienia,  które 

p

ozwoliły mu pełnić funkcję kierownika budowy. 

Podkreślenia  wymaga  fakt,  iż  kierownikiem  budowy  jest  zawsze  specjalista  branży 

wiodącej  na  danej  inwestycji.  W  przypadku  mostu  kolejowego  był  to  obiekt  mostowy. 

Jednakże  w  tym  konkretnym  stanie  faktycznym,  ponieważ  był  to  most  kolejowy,  zakres 

budowy obejmował także roboty torowe, które kierownik budowy koordynował, a zatem (…) 


jako 

kierownik budowy nadzorował także wykonywanie prac w zakresie branży nawierzchni i 

podtorza. 

Zaakcentować także należy, iż Prawo budowlane w art. 12 ust. 4c pkt 2 wskazuje na 

prowadzenie  egzaminu  w  zakresie  nadającym  uprawnienia  do  kierowania  robotami 

budowlanymi  w  danej  specjalności.  Natomiast  kierownikiem  budowy  zostaje  się  dla  całości 

bud

owy, a nie w konkretnej branży. Dalej art. 13 Prawa budowlanego stanowi, że: 

„1.  Uprawnienia  budowlane  mogą  być  udzielane  do  projektowania  lub  kierowania  robotami 

budowlanymi, w ograniczonym zakresie lub bez ograniczeń. 

W  uprawnieniach  budowlanych  należy  określić  specjalność  i  ewentualną  specjalizację 

techniczno-

budowlaną  oraz  zakres  prac  projektowych  lub  robót  budowlanych  objętych 

danym uprawnieniem. 

Uprawnienia  do  kierowania  robotami  budowlanymi  stanowią  również  podstawę  do 

wykonywania samodzielnych funkcji technicznych, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 i 4. 

Uprawnienia  do  projektowania  lub  kierowania  robotami  budowlanymi  stanowią  również 

podstawę  do  wykonywania  samodzielnych  funkcji  technicznych,  o  których  mowa  w  art.  12 

ust. 1 pkt 5 i 6.” 

Zamawiający sformułował warunek wskazując na doświadczenie kierownika robót lub 

budowy  w  branży  nawierzchni  i  podtorza,  ale  wobec  zapisów  prawa  budowlanego 

jednoznacznie  należy  stwierdzić,  iż  nie  można  być  kierownikiem  budowy  w  branży 

jakiejkolwiek,  ponieważ  prawo  budowlane  nie  zna  takich  uprawnień.  Branżystą  może  być 

tylko kierownik robót. 

Powyższe  potwierdza  także  art.  22  Prawa  budowlanego,  który  wskazuje,  iż  do 

podstawowych obowiązków kierownika budowy należy: 

„1)  protokolarne  przejęcie  od  inwestora  i  odpowiednie  zabezpieczenie  terenu  budowy  wraz 

ze  znajdującymi  się  na  nim  obiektami  budowlanymi,  urządzeniami  technicznymi  i  stałymi 

punktami  osnowy  geodezyjnej  oraz  podlegającymi  ochronie  elementami  środowiska 

przyrodniczego i kulturowego; 

2) prowadzenie dokumentacji budowy; 

3) zapewnienie geodezyjnego wytyczenia obiektu oraz zorganizowanie budowy i kierowanie 

budową  obiektu  budowlanego  w  sposób  zgodny  z  projektem  lub  pozwoleniem  na  budowę, 

przepisami, w tym techniczno-

budowlanymi, oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy; 

3a) koordynowanie reali

zacji zadań zapobiegających zagrożeniom bezpieczeństwa i ochrony 

zdrowia: 

a) 

przy  opracowywaniu  technicznych  lub  organizacyjnych  założeń  planowanych  robót 

budowlanych lub ich poszczególnych etapów, które mają być prowadzone jednocześnie lub 

kolejno, 


b)  prz

y  planowaniu  czasu  wymaganego  do  zakończenia  robót  budowlanych  lub  ich 

poszczególnych etapów; 

3b) 

koordynowanie  działań  zapewniających  przestrzeganie  podczas  wykonywania  robót 

budowlanych  zasad  bezpieczeństwa  i  ochrony  zdrowia  zawartych  w  przepisach,  o  których 

mowa w art. 21 a ust. 3, oraz w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia; 

3c) 

wprowadzanie  niezbędnych  zmian  w  informacji,  o  której  mowa  w  art.  20  ust.  1  pkt  1b, 

oraz  w  planie  bezpieczeństwa  i  ochrony  zdrowia,  wynikających  z  postępu  wykonywanych 

robót budowlanych; 

3d) 

podejmowanie  niezbędnych  działań  uniemożliwiających  wstęp  na  budowę  osobom 

nieupoważnionym; 

3e) 

zapewnienie przy wykonywaniu robót budowlanych stosowania wyrobów, zgodnie z art. 

wstrzymanie  robót  budowlanych  w  przypadku  stwierdzenia  możliwości  powstania 

zagrożenia oraz bezzwłoczne zawiadomienie o tym właściwego organu; 

5)  zawiadomienie  inwestora  o  wpisie  do  dziennika  budowy  dotyczącym  wstrzymania  robót 

budowlanych z powodu wykonywania ich niezgodnie z projektem; 

realizacja zaleceń wpisanych do dziennika budowy; 

zgłaszanie  inwestorowi  do  sprawdzenia  lub  odbioru  wykonanych  robót  ulegających 

zakryciu  bądź  zanikających  oraz  zapewnienie  dokonania  wymaganych  przepisami  lub 

ustalonych  w  umowie  prób  i  sprawdzeń  instalacji,  urządzeń  technicznych  i  przewodów 

kominowych przed zgłoszeniem obiektu budowlanego do odbioru; 

8) przygotowanie dokumentacji powykonawczej obiektu budowlanego; 

zgłoszenie  obiektu  budowlanego  do  odbioru  odpowiednim  wpisem  do  dziennika  budowy 

oraz  uczestniczenie  w  czy

nnościach  odbioru  i  zapewnienie  usunięcia  stwierdzonych  wad,              

a także przekazanie inwestorowi oświadczenia, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2. ” 

Jak  widać  z  przepisu  nie  wynika,  aby  obowiązkiem  kierownika  budowy  było 

kierowanie robotami w ok

reślonej branży. W tym, stanie rzeczy oczywistym jest, iż kierownik 

budowy nie musiał posiadać uprawnień budowlanych w specjalności inżynieryjnej kolejowej 

w  zakresie  kolejowych  obiektów  budowlanych,  gdyż  zamawiający  nie  mógł  żądać  niczego 

innego  niż  statuuje  prawo  budowlane,  a  to  ustanawia  specjalności  jedynie  dla kierowników 

robót. Dodatkowo kierując się logiką należy wskazać, iż wykazanie się doświadczeniem na 

stanowisku  kierownika  budowy  to  niejako  wykazanie  się  szerszym  doświadczeniem  niż  na 

stanowisku 

kierownika robót, ponieważ kierownik budowy spina i koordynuje całość budowy 

w zakresie wszystkich branż. 

W  świetle  przytoczonych  przepisów  jednoznacznie  należy  wskazać,  iż  (…)  ma 

odpowiednie  doświadczenie  wymagane  dla  Kierownika  robót  torowych  i  odwodnieniowych 


jako,  że  kierował  budową  w  zakresie  realizacji,  w  ramach  której  było  wykonywanie  robót            

w branży nawierzchni i podtorza. 

W  świetle  przytoczonej  argumentacji  za  chybiony  należy  uznać  zarówno  zarzut 

dotyczący odrzucenia oferty INTOP Warszawa S.A. jak i wykluczenia wykonawcy z powodu 

wprowadzenia  Zamawiającego  w  błąd.  Wybór  najkorzystniejszej  oferty  należy  uznać  za 

prawidłowy, gdyż wykonawca spełnił wymagania SIWZ.”. 

Biorąc  pod  uwagę  ustalenia  i  stan  rzeczy  ustalony  w  toku  postępowania  (art.  191 

ust.1 Pzp), Izba stwierdziła co następuje.   

Odnośnie do zarzutu pierwszego i drugiego, Izba uznała w/w zarzuty za podlegające 

oddaleniu. 

W pierwszym wypadku, Izba wskazuje, ze niewątpliwie podstawą prawną zarzutu 

mógłby być co najwyżej art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp, a nie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. Przy czym, 

Izba  podziela  stanowisko  Odwołującego  z  rozprawy,  że  samo  błędne  wskazanie  podstawy 

prawnej  nie  skutkuje  oddaleniem  zarzutu. 

Organ  orzekając,  w  tym  wypadku  KIO,  ocenia               

w takiej sytu

acji określony stan faktyczny i ewentualne naruszenia pod względem właściwej 

przesłanki  prawnej  dokonując  stosownej  subsumpcji.  Podobnie  jest  też  w  tym  stanie 

faktycznym. Izba oceniając stan faktyczny, uznała, że należy przeanalizować okoliczności, tj. 

tre

ść  warunku  i  przedstawionego  doświadczenia  i  uprawnień  pod  kątem  ewentualnego 

naruszenia art. 24 ust.1 pkt 12 Pzp. W konsekwencji uznając, że Zamawiający nie uzależnił 

początku  biegu  3  letniego  doświadczenia  na  stanowisku  kierownika  robót  lub  budowy                    

w branży nawierzchni i podtorza w rozumieniu Prawa Budowlanego od uzyskania uprawnień 

budowlanych  do  kierowania  robotami  budowalnymi  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej                 

w  zakresie  kolejowych  obiektów  budowlanych  takich  jak:  stację,  linie  kolejowe,  bocznice 

kolejowe  i  inne  budowle.  Inaczej  mówiąc  określił  warunek  odmiennie  niż  w  dowodzie 

przedstawionym  przez  Przystępującego  (przykładowy  wyciąg  SIWZ  dla  Powiatu 

Tarnowskiego

). Jednocześnie, tak jak podnosił Przystępujący, w swoim piśmie procesowym 

–  posiadanie  uprawnień  kolejowych  do  kierowania  robotami  budowlanymi  w  specjalności 

inżynieryjnej kolejowej nie było ujęte w ramy czasowe, ale w takie ramy było ujęte określone 

doświadczenie.  Nadto,  nie  były  one  od  siebie  uzależnione,  jak  Izba  wskazywała  powyżej. 

Zamawiający  oczekiwał,  aby  takie  doświadczenie,  tj.  doświadczenie  3  letnie  zostało 

uzyskane  na  stanowisku  kierownika  robót  lub  kierownika  budowy  w  branży  nawierzchni                      

i  podtorza  w  rozumieniu  Prawa  Budowlanego

.  Niewątpliwie,  wskazana  inwestycja  na 

kolejowym  Moście  Gdańskim  w  Warszawie  zawierała  w  sobie  taki  element,  tj.  dotyczyła 

branży nawierzchni i podtorza w rozumieniu Prawa Budowlanego. Potwierdza to sam wykaz 

osób w poz. 2 dla p. M. G. w opisie doświadczenia odnośnie samej inwestycji

na kolejowym 


Moście  Gdańskim  w  Warszawie,  jak  i  dowód  złożony  na  rozprawie  przez  Przystępującego 

(protokół końcowy z tej inwestycji z 16.11.2016 r.). Dodatkowo wyciąg z SIWZ dotyczący tej 

inwestycji  złożony  na  rozprawie  przez  Przystępującego,  potwierdza,  że  Kierownikiem 

Budowy  mogła  być  osoba  mająca  uprawnienia  w  specjalności  mostowej,  jako  wiodącymi 

robotami na tej inwestycji. Nie zmienia to jednak tego, że Kierownik Budowy, będący takim 

Kierownikiem  Budowy  na  tej  inwestycji  za

wierającej roboty torowe, roboty trakcyjne, zdobył 

także  doświadczenie  w  tym  zakresie,  tj.  nadzoru  nad  kierownikami  robót  branżowych,  tzn.                      

branży  nawierzchni  i  podtorza  w  rozumieniu  Prawa  Budowlanego  (czyli  w  branży 

oczekiwanej przez 

Zamawiającego). W ocenie Izby, pomogło mu to doświadczenie uzyskać 

stosowne uprawnienia branżowe po zakończeniu tej inwestycji. 

Rozstrzygająca kwestią jest treść wymogu, zgodnie z którym doświadczenie nie było 

uzależnione    od  uzyskania  uprawnień,  a  wykazana  inwestycja  obejmowała  branże 

nawierzchni  i  podtorza.  Izba  także  zgadza  się,  że  Kierownik  Budowy  jest  Kierownikiem 

Budowy  robót  wiodących,  nadto  w  tym  wypadku  miał  z  racji  uprawnień  mostowych  bez 

ograniczeń prawo do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi na następujących 

rodzajach obiektów budowlanych: po pierwsze drogowych obiektów inżynierski w rozumieniu 

ustawy  o  drogach  publicznych,  po  drugie 

w  kontekście  sporu  -  kolejowych  obiektów 

inżynierskich, określony w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych jakim powinny 

odpowiadać  budowlane  kolejowe  i  ich  usytuowanie:  most,  wiadukt,  przepust,  ściana 

oporowa,  tunel  liniowy,  nadziemne  lub  podziemne  przejście  dla  pieszych.  Uprawnienia 

mostowe do projektowania bez ograniczeń uprawniają również do obliczania światła mostów 

oraz przepustów.  

Izba  nie  uznaje  przedstawionej  wykładni  za  absurdalną,  ale  zgodną  z  literalnym 

brzmieniem  wymogu.  Jeżeli  Odwołujący  nie  zgadzał  się  z  jego  treścią,  mógł  wnosić 

odwołanie  na  stosownym  etapie  postępowania.  Stanowisko  Odwołującego  jest 

nadinterpretacją wynikającą z jego sytuacji procesowej. Dowody złożone na rozprawie przez 

Odwołującego,  tzn.  ani  list  referencyjny  z  14.06.2016  r.,  ani  pismo  z  27.08.2020r.  Polskiej 

Izby  Inżynierów  Budownictwa  nie  zmieniają  stanowiska  KIO  w  tym  zakresie.  Należy 

zauważyć, że Polska Izba Inżynierów Budownictwa stwierdził, w pierwszym akapicie, że w jej 

gestii nie leży ocenianie zakresu uprawnień budowalnych pod katem konkretnych inwestycji. 

Nadto,  stanowisko 

wyrażone  w  tym  piśmie  jest  mało  wiarygodne  i  adekwatne,  co  do 

przedmiotu  sporu,  skoro  nie  znana  jest  treść  zadanego  pytania  przez  Odwołującego,  czyli 

sam kontekst odpowiedzi. 

Względem zarzutu dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp, Izba uznała, że 

nie  zaistniały  przesłanki  ku  temu,  gdyż  Przystępujący  nie  złożył  nieprawdziwej  informacji  – 


jest  ona  zgodna  ze  stanem  rzeczywistym,  a 

spór  dotyczy  odmiennego  rozmienia  wymogu.    

W  takim  zakresie  Przystępujący  zasadnie  wskazał  za  orzecznictwem  (przywołanym                         

złożonym  piśmie  procesowym),  że  w  takiej  sytuacji  –  przyjęcie  odrębnego  rozmienia 

postanowień  SIWZ  i  podanie  informacji  nawiązującej  do  tej  wykładni  nie  stanowi 

wprowadzenia  w  błąd  Zamawiającego.  Izba  wskazuje  dodatkowo  w  tym  zakresie  na 

orzecznictwo,  które  zapadło  co  prawda  w  poprzednim  stanie  prawnym,  ale  jest  nadal 

aktualne  -  za  wyrokiem  KIO  z  13.05.2015  r.,  sygn.  akt:  KIO  842/15,  KIO  862/15: 

„W  tym 

wypadku,  należy  dodatkowo  podnieść,  że  jakiekolwiek  niejednoznaczności  w  opisie 

przedmiotu  zamówienia  w  ramach  postanowień  SIWZ,  także  działają  na  korzyść 

Wykonawców i nie pozwalają na definitywne stwierdzenie złożenia nieprawdziwej informacji. 

W tym kontekście Izba przywołuje orzecznictwo - wyrok KIO z 14.01.2015 r., sygn. akt: KIO 

2826/14,  czy  też  wyrok  KIO  z  15.07.2014  r.,  sygn.  akt:  KIO  1343/14:  "Identycznie  należy 

odnieść  się  do  kwestii  złożenia  nieprawdziwej  informacji  wobec  nieprecyzyjności 

postanowień  SIWZ  będących  ewentualną  podstawą  stwierdzenia  takiej  nieprawdziwości.                  

W tym zakresie Izby wskazuje na wyrok z dnia 14.04.2011 r., sygn. akt: KIO 706.11: "Art. 24 

ust. 2 pkt 3 stanowi, że zamawiający wyklucza  z postępowania wykonawców, którzy  złożyli 

nieprawdziwe  informacje 

mające  wpływ  lub  mogące  mieć  wpływ  na  wynik  postępowania. 

Czynność  wykluczenia  na  podstawie  przywołanego  przepisu  może  być  dokonana  w  razie 

kumulatywnego  spełnienia  dwóch  przesłanek:  złożenia  nieprawdziwych  informacji  oraz 

wpływu informacji na wynik postępowania. Wpływ może mieć charakter bezpośredni (verba 

legis "mające wpływ"), gdy wprost rzutuje na wynik postępowania - wybór najkorzystniejszej 

oferty lub pośredni (verba legis "mogące mieć wpływ"), gdy na danym etapie postępowania 

wybór oferty jeszcze nie nastąpił, lecz informacje mają znaczenie dla możliwości uzyskania 

zamówienia  przez  danego  wykonawcę.  Informacja  są  nieprawdziwe  kiedy  prezentują  stan 

inny,  niż  w  rzeczywistości.  Niezgodność  powinna  mieć  charakter  obiektywny  w  danych 

okolicznościach  faktycznych  i  prawnych.  Nie  można  mówić  o  nieprawdziwości  informacji,                 

w  sytuacji,  gdy  postanowienia 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  lub  ogłoszenia 

mogą  być  rozbieżnie  interpretowane,  a  wykonawca  działający  z  należytą  starannością 

rozumie  je  inaczej,  niż  zamawiający.".  Podobnie  Izba  stwierdziła  w  wyroku  KIO  z  dnia 

28.11.2012 r., sygn. akt: KIO 2548/12, czy też w wyroku KIO z dnia 03.09.2013 r., sygn. akt: 

KIO  2005/13."

Niniejsze  stanowisko  zostało  także  przedstawione  w  wyroku  KIO                               

z  06.07.2016  r.,  sygn.  akt:  KIO  1089/16,  sy

gn.  akt:  KIO  1090/16,  czy  też  wyrok  KIO                    

z 19.07.2016 r., sygn. akt: KIO 1201/16.   

Izba  dodatkowo  wskazuje,  że  w  razie  uznania  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12  Pzp 

zastosowanie miałby art. 26 ust. 3 Pzp. W ocenie składu orzekającego, wydającego niniejsze 


orzeczenie, 

nawet  w  braku  takiego  zarzutu  w  odwołaniu,  z  racji  obligatoryjnego  charakteru 

tego wezwania i konieczności wyczerpania procedury z tym związanej. 

Jednocześnie,  Izba  podkreśla,  że  gdyby  przyjąć,  że  warunek  jest  niezrozumiały  to                   

i tak miałaby zastosowanie zasada zgodnie z którą wszelkie wątpliwości należy rozpatrywać 

na  korzyść  Wykonawcy,  w  tym  wypadku  Przystępującego.  Zostało  to  celnie  wskazane 

przykładowo  w  wyroku  KIO  z  16.04.2015  r.  sygn.  akt:  KIO  660/15:  "Należy  wskazać,  że 

obowiązuje swoista "święta" zasada, że wszelkie niejasności, dwuznaczności, niezgodności 

postanowień  SIWZ  należy  rozpatrywać  na  korzyść  wykonawców".  Podkreślono  także                      

w uchwale KIO z 03.08.2017 r., sygn. akt: KIO/KD 38

/17, że: "Reguła ta wynika z prawniczej 

paremii  »In  dubio  contra  proferentem«  znaczącej  w  języku  polskim  »Wątpliwości  należy 

tłumaczyć  przeciw  autorowi«.  Nie  ulega  wątpliwości,  że  Zamawiający  jest  autorem 

ogłoszenia  o  zamówieniu  i  SIWZ,  które  zostały  zredagowane  przez  Zamawiającego."

Podobnie  w  wyroku  SO  w  Nowym  Sączu  z  18.03.2015  r.,  sygn.  akt:  III  Ca  70/15:  "Zapisy               

w SIWZ (...) muszą mieć charakter precyzyjny i jednoznaczny; a wątpliwości powstałe na tym 

tle  muszą  być  rozstrzygane  na  korzyść  wykonawcy.  Obowiązek  takiego  formułowania                       

i  tłumaczenia  ma  na  celu  realizację  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wszystkich wykonawców przystępujących do przetargu (...)" oraz w wyroku SO w Szczecinie 

z  07.03.2018 r. 

(sygn. akt. VIII Ga 102/18) wskazujący, że:  "Wyrażona w art. 7 ust 1 p.z.p. 

zasada,  obecnie  formułowana  jako  zasada  przejrzystości,  oznacza  również  zakaz 

wyciągania  negatywnych  konsekwencji  wobec  wykonawcy  wskutek  niedopełnienia  przez 

niego obowiązku, który nie wynika wyraźnie z dokumentacji przetargowej lub obowiązujących 

przepisów  prawa  krajowego,  lecz  jedynie  z  wykładni  tych  przepisów  lub  dokumentacji,                    

a  także  z  uzupełniania  przez  krajowe  organy  lub  sądownictwo  występujących  w  tej 

dokumentacji  luk  [por.  postanowienie  TSUE  z  13.07.2017  r.  w  sprawie  C-35/17,  Saferoad 

Grawil  sp.  z  o.o.  i  Saferoad  Kabex  sp.  z  o.  o.  v.  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych                       

i  Autostrad,  Oddział  w  Poznaniu;  wyrok  TSUE  z  2.06.2016  r.  w  sprawie  C-27/15,  Pizzo  v. 

CRGT  Srl;  wyrok  TSUE  z  7.04.2016  r.  w  sprawie  C-

324/14,  Partner  A.  D.  v.  Zarządowi 

Oczyszczania  Miasta,  Monitor  Prawniczy  z  2016  r.,  Nr  11,  s.  570;  oraz  wyrok  TSUE                        

z  10.05.2012  r.  w  sprawie  C-368/10,  Komisja  Europe

jska  v.  Królestwo  Niderlandów".  

Również Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, VIII Wydział Gospodarczy w wyroku z dnia 10 maja 

2017 r. w sprawie VIII Ga 43/17 podkreślił, że: "W przekonaniu Sądu należy w konsekwencji 

stwierdzić – przy uwzględnieniu ww. ugruntowanej w orzecznictwie zasady, że nieprecyzyjne 

i  wieloznaczne  postanowienia  (...)  w  zakresie  wiedzy  i  doświadczenia  nie  mogą  być 

interpretowane na niekorzyść wykonawcy – że stawiany przez zamawiającego warunek miał 

charakter otwarty."                             


Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie.  

Odnośnie  do  zarzutu  trzeciego,  czwartego  i  piątego,  Izba  uznała  w/w  zarzuty  za 

podlegające oddaleniu, w konsekwencji oddaleniu wcześniejszych zarzutów.  

Biorąc powyższe pod uwagę, Izba uznała jak na wstępie. 

W  tym  stanie  rzeczy,  Izba  oddaliła  odwołanie  na  podstawie  art.  192  ust.  1  zdanie 

pierwsze i ust. 2 Pzp oraz orzekła jak w sentencji.   

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku  sprawy,  na  podstawie 

przepisu  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  w  zw.  z 

§  3  pkt  1  lit.  a  i  pkt  2  lit.  a  oraz  §  5  ust.  3  pkt  1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j.: Dz. U. z 2018 r. poz. 972). Izba uznała wniosek 

Zamawiającego  o  zasądzenie  kosztów  dojazdu  oraz  opłaty  skarbowej  od  pełnomocnictwa                

w  kwocie 

625  zł  75  gr,  tj.  zgodnie  z  przedłożonym  rachunkiem  (§  3  pkt  2  lit.  a  w/w 

rozporządzenia).  

Przewodniczący: 

………………………………