KIO 1716/20 WYROK dnia 18 sierpnia 2020 r.

Stan prawny na dzień: 14.09.2020

Sygn. akt: KIO 1716/20 

WYROK 

z dnia 18 sierpnia 2020 r.  

Krajowa  Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Jolanta Markowska 

          Protokolant: 

 M

ikołaj Kraska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2020 

r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 lipca 2020 r. przez wykonawcę: Partner Sp. 

z  o.o.  Sp.  k.,  ul.  Płytowa  1,  03-046  Warszawa  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiającego: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m.st. Warszawie Sp. z o.o., 

ul. Obozowa 43, 01-046 Warszawa,  

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami postępowania obciąża wykonawcę: Partner Sp. z o.o. Sp. k., ul. Płytowa 

1, 03-046 Warszawa, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę: 

Partner  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.,  ul.  Płytowa  1,  03-046  Warszawa  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

zasądza kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy)  

od  wykonawcy 

Partner  Sp.  z  o.o.  Sp.  k.,  ul.  Płytowa  1,  03-046  Warszawa  na 

rzecz  zamawiającego:  Miejskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  w  m.st. 

Warszawie  Sp.  z  o.o.,  ul.  Obozowa  43,  01-046  Warszawa 

stanowiącą  koszty 

poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(tj.  Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: 

………………………… 


Sygn. akt: KIO 1716/20 

Uzasadnienie 

Zamawiający: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w m. st. Warszawie sp. z o.o. 

z siedzibą w Warszawie prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie 

przetargu  nieograniczonego  w  przedmiocie 

„Zagospodarowanie  odpadów  komunalnych 

pochodzących z terenu Miasta Stołecznego Warszawy w planowanej ilości maksymalnej 70 

000  Mg”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 14 lipca 2020 r. pod nr 2020/S 134-330118. 

Wykonawca: Part

ner sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Warszawie wniósł odwołanie wobec 

treści  ogłoszenia  o  zamówieniu  oraz  postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia. Odwołujący zarzucił naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy z dnia 

29 stycznia 2004 r.  - 

Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.), 

zwanej dalej „Pzp”:  

1. art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez opisanie przedmiotu zamówienia jak również 

przez sporządzenie korespondujących z opisem przedmiotu zamówienia postanowień wzoru 

umowy (Część V SIWZ — Istotne postanowienia umowy) w sposób: 

  1) niejasny i nieprecyzyjny,  

2)  ograniczający  konkurencję  i  równe  traktowanie  wykonawców,  jak  również  zasadę 

proporcjo

nalności - wskutek niewskazania w: 

pkt 16 Część II SIWZ — Opis przedmiotu zamówienia, zgodnie z którego aktualnym 

brzmieniem: 

„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „ odpady zmieszane ” oraz odpady  bio 

”  bezpośrednio  do  instalacji  komunalnych  i/lub  instalacji  przeznaczonych  do  termicznego 

przekształcania  odpadów  komunalnych  lub  instalacji  do  przetwarzania  bioodpadów. 

Zamawiający  dopuszcza  w  tym  zakresie  możliwość  skorzystania  ze  stacji  przeładunkowej 

spełniającej  wymagania  określone  w  art.  23  ust.  10  pkt  2)  i/lub  3)  ustawy  o  odpadach.  W 

zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze 

wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) 

i/lub 3) ustawy o odpadach.” 

§ 2 ust. 8 Części V SI WZ — Istotne Postanowienia Umowy: 

„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „ odpady zmieszane ” oraz odpady  bio 

”  bezpośrednio  do  instalacji  komunalnych  i/lub  instalacji  przeznaczonych  do  termicznego 

przekształcania  odpadów  komunalnych  lub  instalacji  do  przetwarzania  bioodpadów. 

Zamawiający  dopuszcza  w  tym  zakresie  możliwość  skorzystania  ze  stacji  przeładunkowej 

spełniającej  wymagania  określone  w  art.  23  ust  10  pkt  2)  i/lub  3)  ustawy  o  odpadach.  W 


zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze 

wskazanej  stacji 

przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) 

i/lub 3) ustawy o odpadach.” 

a więc z pominięciem: 

że do realizacji zamówienia (zagospodarowania wszystkich frakcji odpadów objętych 

przedmiotem zamówienia) dozwolone jest wykorzystanie stacji przeładunkowej, o której mowa 

w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach z dnia 14.12.2012 (tj. Dz. U. z 2020 poz. 797, 875), 

podczas gdy, zgodnie z art. 23 ust. 10 ww. ustawy, odwołującym się do treści art. 23 ust. 2 pkt 

5 i 6 ww. ustawy: 

1) limitacja prawna zbierania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz 

bioodpadów  stanowiących  odpady  komunalne  wyłącznie  w  miejscu  wytworzenia,  jest 

wyłączona (nie znajduje zastosowania z mocy prawa) wobec zbierania ww. frakcji odpadów 

komunalnych  w  stacji  przeładunkowej,  o  której  mowa  w  art.  23  ust.  10  pkt  1,  2  i  3  —  w 

tożsamych zakresie i na takich samych zasadach, 

2)  poza  miejscem  wytworzenia  limitowane  prawnie  jest  wyłącznie  zbieranie  następujących 

frakcji odpadów: 

a) 

niesegregowanych 

(zmieszanych) odpadów komunalnych; 

b) 

bioodpadów  stanowiących  odpady  komunalne,  a  w  konsekwencji  frakcje: 

„metale  i  tworzywa  sztuczne”,  „papier”,  „szkło”,  „odpady  wielkogabarytowe”  (również  objęte 

przedmiotem zamówienia) mogą być zbieranie w sposób prawnie nieograniczony również w 

innych miejscach niż miejsce wytworzenia odpadów, nie wyłączając stacji przeładunkowej o 

której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach, 

że mocą  art.  23  ust.  11 ustawy  o odpadach „zakazu o którym  mowa w  ust.  2,  nie 

stosuje s

ię do zbierania bioodpadów stanowiących odpady komunalne przez prowadzącego 

punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych”  

W wyniku powyższego treść SIWZ obarczona jest wadą: 

sformułowania  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  ograniczający  uczciwą 

konk

urencję,  tj.  z  naruszeniem  dyspozycji  art.  29  ust.  2  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Pzp. 

Syntetyzując  przedmiotowy  zarzut,  intencjonalne  wyłączenie  dopuszczalności  realizacji 

zamówienia z wykorzystaniem stacji przeładunkowych spełniających cechy, o których mowa 

w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach stanowi próbę nieuzasadnionego, zakamuflowanego 

ograniczenia konkurencji wyłącznie do podmiotów, które posiadają instalację komunalną lub 

instalację do przetwarzania bioodpadów. Zgodnie z ww. przepisami ustawy o odpadach, stacja 

przeładunkowa, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy stanowi równoprawną stację 

przeładunkową względem stacji, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 2 lub 3 ustawy o odpadach. 

Jednocześnie z mocy art. 23 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy, posiadający taką stację jest uprawniony 

do zbierania w niej odpadów, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 5 i 6 ww. ustawy. Ze względu 


na  powyższe,  ww.  postanowienia  SIWZ  w  sposób  nieuprawniony  ograniczają  krąg 

wykonawców,  którzy  mogą  ubiegać  się  o  zamówienie,  przy  jednoczesnym  naruszeniu 

uprawnień  Odwołującego  wynikających  bezpośrednio  z  art.  23  ust.  10  pkt  1  ustawy  o 

odpadach  w  związku  z  treścią  posiadanych  przez  Odwołującego  decyzji  administracyjnych 

(zezwoleń na zbieranie odpadów), 

nieprecyzyjności  oraz  ograniczenia  uczciwej  konkurencji,  albowiem  Zamawiający  w 

sposób  nieuprawniony  i  nieuzasadniony  modyfikuje  bezwzględnie  obowiązujące  regulacje 

prawne  dozwalające  na  zbieranie  następujących  frakcji  odpadów:  „metale  i  tworzywa 

sztuczne”,  „papier”  ,szkło”,  „odpady  wielkogabarytowe”  poza  miejscem  ich  wytworzenia, 

tj. również w stacji przeładunkowej, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach; 

art. 36a ust. 2 pkt 1 Pzp w zw.  z 29 ust. 2 Pzp i art. 7 ust. 1 Pzp,  poprzez opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  ograniczający  konkurencję  i  równe  traktowanie 

wykonawców, a także w kolizji z zasadą proporcjonalności, poprzez zastrzeżenie obowiązku 

osobistego  wykonania  przez  wykonawcę  części  zamówienia  w  zakresie  zagospodarowania 

odpadów  zmieszanych  (pkt.  4.12  Część  I  SIWZ  —  Instrukcja  dla Wykonawców,  §  8  ust.  1 

Część  V  SIWZ  —  Istotne  postanowienia  umowy).  Poprzez  ograniczenie  zakresu 

dopuszczalnego  podwykonawstwa,  grono  wykonawców,  którzy  mogą  uzyskać  zamówienie, 

ograniczone zostało wyłącznie do podmiotów prowadzących instalację komunalną, albowiem 

zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o odpadach, niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne 

mogą  zostać  zagospodarowanie  wyłącznie  w  instalacji  komunalnej.  W  rezultacie  ww. 

ograniczenie  podwykonawstwa  stanowi  zakamu

flowane  ograniczenie  kręgu  wykonawców, 

mogących  ubiegać  się  o  uzyskanie  zamówienia,  wyłącznie  do  podmiotów  prowadzących 

instalacje komunalne; 

art. 7 ust. 1 Pzp oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 

k.c.,  poprzez  op

isanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny  i nieprecyzyjny, jak 

również  niezgodny  z  obowiązującymi  przepisami  prawa,  tj.  wskazanie  w  SIWZ  okresu  na 

przetworzenie/zagospodarowanie odpadów nie później niż w terminie 30 dni po zakończeniu 

realizacji zamówienia (§ 2 ust. 5 Część V SIWZ — Istotne postanowienia umowy), co pozostaje 

w  sprzeczności  z  przepisami  ustawy  o  odpadach,  która  dopuszcza  okres  magazynowania 

odpadów innych niż niebezpieczne do roku; 

art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez niesprecyzowanie mechanizmu 

rozdziału  strumienia  odpadów  pochodzącego  z  dzielnic  Ursynów  oraz  Wilanów  na 

poszczególne  części  zamówienia,  zarówno  w  zakresie  zamówienia  gwarantowanego,  jak  i 

objętego prawem opcji. W rezultacie wykreowany  we wskazanym  zakresie opis przedmiotu 

zamówienia jest niewyczerpujący i nieuwzględniający konsekwencji dokonania specyficznego 

rozdziału zamówienia na  części.  Powyższe  zaniechanie Zamawiającego  wywiera  wpływ  na 


sporządzenie oferty, w szczególności jej kalkulację. Odmienne wyobrażenia wykonawców w 

tym zakresie mogą skutkować nieporównywalnością złożonych ofert. 

art. 7 ust. 1 Pzp oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 

k.c. poprzez: 

opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny, jak również przez 

sporządzenie  wzoru  umowy  (Część  V  SIWZ  —  Istotne  postanowienia  umowy)  w  sposób 

naruszający  zasady  współżycia  społecznego  i  rażąco  naruszający  równowagę  pomiędzy 

stronami  umowy  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  skutkujący  przeniesieniem  na 

wykonawcę  niedających  się  ustalić  ryzyk  związanych  z  realizacją  przedmiotu  zamówienia 

wskutek  wprowadzenia  jednostronnego  i  uznaniowego  prawa  Zamawiającego  do  zlecenia 

wykonania przedmiotu umowy innemu wykonawcy tzw. wykonawstw

o zastępcze niezależnie 

od  rodzaju  i  stopnia  naruszenia  zobowiązań  umownych  przez  wykonawcę  po  uprzednim 

wyznaczeniu terminu dodatkowego nie dłuższego niż 2 dni robocze(§ 2 ust. 34 Część V SIWZ 

— Istotne postanowienia umowy), 

sporządzenie  wzoru  umowy  w  sposób  naruszający  zasady  współżycia  społecznego 

oraz niezapewniający równego traktowania wykonawców i uczciwej konkurencji, jak również 

rażąco  naruszający  równowagę  pomiędzy  stronami  umowy  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  ora

z  przenoszący  całe  ryzyko  gospodarcze  realizacji  umowy  w  sprawie 

zamówienia publicznego na wykonawcę, tj. poprzez wprowadzenie w SIWZ i wzorze umowy 

zapisów zapewniających nadmiernie uprzywilejowaną pozycję Zamawiającemu, który w wielu 

przypadkach 

może  uznaniowo  decydować  o  sposobie  wykonania  i  zakończenia  umowy  i 

zasadach współpracy z wykonawcą na etapie realizacji umowy, wśród takich zapisów mieści 

się: 

uprawnienie  do  obniżenia  wynagrodzenia/żądania  zwrotu  nadpłaconej  kwoty  od 

wykonawcy,  jeśli  wystąpią  okoliczności  mające  wpływ  na  uzgodnioną  masę  odpadów  i 

wysokość wypłaconego wynagrodzenia (§ 3 ust. 5 Część V SIWZ — Istotne postanowienia 

umowy), 

uprawnienie  do  akceptacji  przez  Zamawiającego,  bez  ograniczenia  czasu  na  jego 

decyzję,  nowej  instalacji  w  przypadku  zmiany  instalacji  do  przetwarzania  wskazanej  przez 

wykonawcę  w  dołączonym  do  oferty  oświadczeniu  potwierdzającym  miejsce 

zagospodarowania odpadów  (§ 2 ust.  6 i  8 ust. 5 Część V  SIWZ  —  Istotne  postanowienia 

umowy),  

brak  jakichkolwiek  zapisów  równoważących  pozycję  wykonawcy  wobec 

Zamawiającego w zakresie prawa rozwiązania umowy przez wykonawcę,  

zastrzeżenie  -  wyłącznie  na  rzecz  Zamawiającego  -  licznych  i  wygórowanych  kar 

umownych,  


niedookreślenie, że prawo naliczenia kar umownych przysługuje Zamawiającemu w 

przypadku wystąpienia przyczyn leżących po stronie wykonawcy, 

brak górnego limitu kar (§ 6 wzoru umowy), wobec czego kary są przewidziane za 

zdarzenia znajdujące się poza kontrolą wykonawcy, stanowią nieproporcjonalne  w stosunku 

do  wy

nagrodzenia  oraz  nieuzasadnione  poniesieniem  szkody  przez  Zamawiającego 

obciążenie wykonawcy, godzące w istotę i cel zamówienia publicznego. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu dokonania 

odpowiednich zmian SIWZ, tj.: 

modyfikację pkt 16 części II SIWZ - Opis przedmiotu zamówienia oraz odpowiednich 

innych zapisów  SIWZ, w  tym  postanowień  części  V  SIWZ  -  Istotnych postanowień  umowy, 

poprzez  dostosowanie  do  treści  art.  23  ust.  10  i  11  ustawy  o  odpadach,  tj.  wskazanie  na 

dop

uszczalność  zbierania  odpadów  poza  miejscem  wytwarzania  również  w  przypadkach 

określonych w art. 23 ust. 10 pkt 1 i art. 23 ust. 1 1 ww. ustawy, 

modyfikację pkt 4.12 Części I SI WZ — Instrukcja dla Wykonawców oraz odpowiednich 

innych zapisów  SIWZ, w  tym  postanowień  części  V  SIWZ -  Istotnych postanowień  umowy, 

poprzez  wykreślenie  zapisów  o  obowiązku  osobistego  wykonania  przez  wykonawcę  części 

zamówienia w zakresie zagospodarowania odpadów zmieszanych, 

modyfikację  §2  ust.  34  Części  V  SIWZ  Istotne  postanowienia  umowy  oraz 

odpowiednich  innych  zapisów  SIWZ,  poprzez  wprowadzenie  szczegółowych  przesłanek 

prawa  do  zlecenia  przez  Zamawiającego  wykonania  przedmiotu  zamówienia  innemu 

wykonawcy,  jak  również,  poprzez  wydłużenie  terminu  dodatkowego  dla  wykonawcy  do  co 

najmniej 7 dni roboczych, 

modyfikację pkt 5 Części II SIWZ - Opis przedmiotu zamówienia oraz odpowiednich 

innych zapisów  SIWZ, w  tym  postanowień  części  V  SIWZ  -  Istotnych postanowień  umowy, 

poprzez  ich  dostosowanie  do  treści  art  25  ustawy  o  odpadach,  tj.  wydłużenie  czasu  na 

zagospodarowanie odpadów do roku, 

wykreślenie  w  §3  ust.  5  Część  V  SIWZ  Istotne  postanowienia  umowy  oraz  w 

odpowiednich  innych  zapisach  SIWZ  uprawnienia  Zamawiającego  do  żądania  zwrotu 

nadpłaconej  kwoty  oraz  pomniejszenia  kolejnych  płatności  o  stwierdzoną  różnicę 

wynagrodzenia, 

modyfikację §2 ust. 6 i 8 ust. 5 Części V SIWZ — Istotne postanowienia umowy oraz 

odpowiednich  innych  zapisów  SIWZ,  poprzez  wykreślenie  prawa  Zamawiającego  do 

przedłużenia  terminu  na  dokonanie  akceptacji  nowej  instalacji  bez  wskazania  okresu 

przedłużenia, 

wprowadzenie do §6 Części V SIWZ Istotne postanowienia umowy oraz odpowiednich 

innych  zapisów  SIWZ  zapisów  znoszących  rażące  uprzywilejowanie  Zamawiającego  w 


zakresie  prawa  wypowiedzenia  umowy,  poprzez  dodanie  prawa  wykonawcy  do 

wypowiedzenia umowy w przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających realizację 

zamówienia  z  przyczyn  niezależnych  od  wykonawcy,  takich  jak  zmiana  obowiązujących 

regulacji prawnych lub ich interpretacji oraz brak płatności Zamawiającego przekraczający 90 

dni, 

wprowadzenie do §6 Części V SIWZ Istotne postanowienia umowy oraz odpowiednich 

innych  zapisów  SIWZ  zapisów  równoważących  pozycje  obu  stron  w  zakresie  prawa 

wykonawcy  do  naliczenia  kar  umownych  w  przypadku  nienależytego  wykonywania 

zob

owiązań Zamawiającego, 

wprowadzenie w §6 ust. 3 pkt. 2, pkt. 3, pkt 6, pkt 7, pkt 8, pkt 9, pkt 10 Części V SIWZ 

—  Istotne  postanowienia  umowy  zapisów  eliminujących  przypisywanie  wykonawcom 

odpowiedzialności  za  zdarzenia  znajdujące  się  poza  ich  kontrolą  poprzez  dodanie  słów:  „z 

przyczyn leżących po stronie Wykonawcy”, 

wprowadzenie do §6 Części V SIWZ Istotne postanowienia umowy oraz odpowiednich 

innych  zapisów  SIWZ  zapisów  znoszących  nadmierne  uprzywilejowanie  Zamawiającego, 

poprzez  wprowadzenie  górnego  limitu  kar  w  wysokości  10%  łącznego  wynagrodzenia 

określonego w §3 ust. 1 powiększonego o podatek od towarów i usług naliczony zgodnie z 

przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary umownej, 

wykreślenie  §6  ust.  3  pkt  1)  Część  V  SIWZ  —  Istotne  postanowienia  umowy  oraz 

odpowiednich innych zapisów SIWZ, 

sprecyzowanie  w  SIWZ  sposobu  rozdziału  strumienia  odpadów  pochodzącego  z 

dzielnic Ursynów oraz Wilanów na poszczególne części zamówienia, poprzez wprowadzenie 

w SIWZ postanowienia: 

„1.  Zamawiający  będzie  kierował  strumień  odpadów  pochodzący  z  dzielnic  Ursynów  oraz 

Wilanów,  do  zagospodarowania  w  ramach  poszczególnych  części  zamówienia,  odpady  w 

sposób  stały,  tj.  w  każdym  kolejnym  dniu  realizacji  zamówienia,  będzie  kierował  strumień 

o

dpadów do wykonawców realizujących kolejne części zamówienia (odpowiednio część I, II, 

III itd.). 

2.W  przypadku  osiągnięcia  w  danej  części  zamówienia  limitu  gwarantowanej  części 

zamówienia, 

Zamawiający 

zaprzestanie 

kierowania 

strumienia 

odpadów 

do 

zagospod

arowania  w  danej  części  zamówienia,  aż  do  czasu  osiągnięcia  w  każdej  części 

zamówienia wskazanego limitu. Następnie Zamawiający będzie kierował strumień odpadów z 

zachowaniem zasad określonych w ust. 1”. 

ewentualnie w przypadku wydania przez Izbę orzeczenia po upływie terminu, o którym mowa 

w art. 38 ust. 4 Pzp - 

nakazanie Zamawiającemu unieważnienia postępowania na podstawie 

art.  93  ust.  1  pkt  7  Pzp.  jako  obarczonego  wadą,  polegającą  na  niemożliwości  dokonania 

niezbędnej  modyfikacji  SIWZ,  w  celu  uchylenia  wad  SIWZ,  których  występowanie 


uniemożliwia  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego. 

nakazanie Zamawiającemu wykonania pozostałych czynności faktycznych i prawnych, 

koniecznych do zapewnienia prawidłowości postępowania Zamawiającemu w związku z ww. 

orzeczeniem, 

zasądzenie na rzecz Odwołującego kosztów postępowania według norm przepisanych. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  prowadzi  działalność  w  obszarze  objętym  przedmiotem 

zamówienia,  jest  zainteresowany  ubieganiem  się  o  udzielenie  mu  zamówienia.  W  wyniku 

naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  Pzp.  w  szczególności  poprzez  ukształtowanie 

treści SIWZ w sposób naruszający zasadę uczciwej konkurencji, Odwołujący może ponieść 

szkodę, przejawiającą się w braku możliwości złożenia oferty w postępowaniu mieszczącym 

się w jego zakresie działalności gospodarczej, pozyskania zamówienia publicznego oraz jego 

realizacji,  a  co  za  tym  idzie  w  nieuzyskaniu  świadczeń  wzajemnych  (wynagrodzenia) 

wynikających  z  realizacji  zamówienia.  W  przypadku  uwzględnienia  niniejszego  odwołania 

Odwołujący będzie mógł złożyć ofertę w warunkach uczciwej konkurencji. 

W zakresie zarzutu nr 1  

Odwołujący podniósł, że zgodnie z: 

pkt. 16 Części II - OPZ: 

„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „odpady zmieszane” oraz odpady „bio” 

bezpośrednio  do  instalacji  komunalnych  i/lub  instalacji  przeznaczonych  do  termicznego 

przekształcania  odpadów  komunalnych  lub  instalacji  do  przetwarzania  bioodpadów. 

Zamawiający  dopuszcza  w  tym  zakresie  możliwość  skorzystania  ze  stacji  przeładunkowej 

spełniającej  wymagania  określone  w  art.  23  ust.  10  pkt  2)  i/lub  3)  ustawy  o  odpadach  W 

zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze 

wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) 

i/lub 3) ustawy o odpadach.” 

§2 ust. 8 Części V SIWZ — IPU: 

„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „ odpady zmieszane ” oraz odpady „bio” 

bezpośrednio  do  instalacji  komunalnych  i/lub  instalacji  przeznaczonych  do  termicznego 

przek

ształcania  odpadów  komunalnych  lub  instalacji  do  przetwarzania  bioodpadów. 

Zamawiający  dopuszcza  w  tym  zakresie  możliwość  skorzystania  ze  stacji  przeładunkowej 

spełniającej  wymagania  określone  w  art.  23  ust.  10  pkt  2)  i/lub  3)  ustawy  o  odpadach.  W 

zakresie 

pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze 

wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) 

i/lub 3) ustawy o odpadach.” 

pkt 12 Części II SI WZ — OPZ: 

„Zamówienie obejmuje zagospodarowanie następujących rodzajów odpadów komunalnych: 


a) 

„odpady  zmieszane  tj.  odpady  pozostałe  po  wysegregowaniu  frakcji  zbieranych 

selektywnie,  sklasyfikowane  pod  kodem  20  03  01 

—  niesegregowane  (zmieszane)  odpady 

komunalne; 

b) 

„bio ", tj.: 

odpady  kuchenne  z 

gospodarstw  domowych,  z  wyłączeniem  odpadów  pochodzenia 

zwierzęcego  oraz  tłuszczy,  sklasyfikowane  pod  kodem  ex  20  01  08  —  explicite  odpady 

kuchenne ulegające biodegradacji, 

odpady kuchenne z gastronomii i bioodpady z targowisk, sklasyfikowane pod kodem 

odpady kuchenne ulegające biodegradacji; 

c) „metale i tworzywa sztuczne” tworzywa sztuczne w tym odpady opakowaniowe z tworzyw 

sztucznych,  metale  w  tym  odpady  opakowaniowe  z  metali,  opakowania  wielomateriałowe, 

sklasyfikowane pod kodem 15 01 06 

— zmieszane odpady opakowaniowe, 

d) 

„papier”,  tj.  papier  i  tektura,  w  tym  odpady  opakowaniowe  z  papieru  i  tektury, 

sklasyfikowane pod kodem 15 01 01 

— odpady opakowaniowe z papieru i tektury, 

e) 

„szkło”, tj. szkło, w tym odpady opakowaniowe ze szkła, sklasyfikowane pod kodem 15 

opakowania ze szkła, 

f) 

„odpady  wielkogabarytowe”,  tj.  odpady  wielkogabarytowe,  w  tym  meble  i  materace, 

sklasyfikowane pod kodem 20 03 07 

— odpady wielkogabarytowe.” 

Zgodnie  z  art.  23  ust.  2  pkt  5  i  6  ustawy  o  odpadach,  do  którego  expressis  verbis 

odwołuje się art. 23 ust. 10 ww. ustawy, przywołany cząstkowo w ww. postanowieniach SIWZ, 

zakaz  zbierania  poza  miejscem  wytwarzania  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów 

komunalnych (pkt 5) oraz bioodpadów stanowiących odpady komunalne (pkt 6) nie obowiązuje 

jeżeli wskazane frakcje odpadów są zbierane w stacji przeładunkowej prowadzonej przez: 

1) podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości (art. 23 ust. 10 pkt 1) 

lub 

prowadzącego instalację komunalną, (art. 23 ust. 10 pkt 2) lub 

prowadzącego instalację do przetwarzania bioodpadów (art. 23 ust. 10 pkt 3). 

Uchylenie zakazu,  o którym  mowa w  art. 23  ust.  2 pkt  5  i  6 ww.  ustawy  następuje z  mocy 

prawa.  Innymi  słowy  zakaz  zbierania  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów 

komunalnyc

h  (pkt  5)  oraz  bioodpadów  stanowiących  odpady  komunalne  (pkt  6)  nie 

obowiązuje,  w  tożsamym  zakresie  i  stopniu  we  wszystkich  spośród  kategorii  stacji 

przeładunkowych wymienionych w art. 23 ust. 10 pkt 1, 2 i 3 ustawy o odpadach. 

Zamawiający  ww.  zapisami  SIWZ,  poprzez  wskazane  wyłącznie  stacji 

przeładunkowych,  o których mowa  w  art.  23  ust.  10  pkt  2 i  3  ustawy  o odpadach wtórnie i 

bezprawnie uchyla ustawowe wyłączenie zakazu, dozwalając na zbieranie niesegregowanych 

(zmieszanych)  odpadów  komunalnych  (pkt  5)  oraz  bioodpadów  (pkt  6),  w  toku  realizacji 


zamówienia, wyłącznie w stacji, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 2 i/lub 3 ww. ustawy. Tym 

samym następuje uchylenie uprawnień Odwołującego przysługujących mu na podstawie art. 

23  ust.  10  pkt  1  ww.  ustawy  w  zw.  z 

posiadanymi  przez  Odwołującego  decyzjami 

administracyjnymi (zezwoleniami na zbieranie odpadów), tj. do zbierania na posiadanej przez 

Odwołującego stacji przeładunkowej odpadów w toku realizacji zamówienia. 

Mając na względzie, że wszystkie stacje przeładunkowe, o których mowa w art. 23 ust. 

10 ww. ustawy są równoprawne oraz nie wykazują żadnych różnic pod względem fatycznym 

oraz  funkcjonalnym,  sformułowany  przez  Zamawiającego  opis  przedmiotu  zamówienia 

narusza: 

1) art. 29 ust. 2 Pzp, albowiem nie tylko gene

ruje prawdopodobieństwo, ale realnie utrudnia 

uczciwą konkurencję, 

2)  art.  7  ust.  1  Pzp,  gdyż  prowadzi  do  przygotowania  i  przeprowadzenia  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  w  sposób  naruszający  zasadę  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania wykonawców oraz zasadę proporcjonalności. 

Odwołujący  podniósł,  że  wskazane  powyżej  przepisy  wyrażają  podstawowe  filary 

systemu  zamówień  publicznych,  tj.  otwartość  na  uczciwą  konkurencję  oraz  konieczność 

zachowania przez Zamawiającego adekwatności wymagań i ograniczeń do kierujących nim 

potrzeb nabywczych. uchwale KIO z dnia 27 września 2018 r., KIO/KD 34/18, wyroku KIO z 

dnia 17 lutego 2020 r., KIO 211/20, wyroku KIO z dnia 3 września 2018 r., KIO 1687/18, wyroku 

KIO  z  dnia  17  sierpnia  2018  r.,  KIO  1543/18,  wyroku  KIO  z  dnia  18  kwietnia  2019  r.,  KIO 

Ustanowione  przez  Zamawiającego  ograniczenie  kategorii  stacji  przeładunkowych, 

przy wykorzystaniu 

których możliwe jest realizowanie zamówienia, nie znajduje uzasadnienia 

w  żadnych  obiektywnych  okolicznościach  ani  potrzebach  nabywczych  Zamawiającego.  

W ujęciu prawnym, faktycznym oraz funkcjonalnym stacja przeładunkowa nie uzyskuje ani nie 

traci żadnych cech w zależności od tego czy jest stacją przeładunkową, o której mowa w art. 

23 ust. 10 pkt 1, 2 czy 3 ustawy o 

odpadach. Stacje te nie różnią się żadnymi właściwościami 

fizycznymi, a jedynie statusem podmiotu, który je prowadzi. Jednocześnie mocą art. 23 ust. 

10  ww.  ustawy, 

jest  to  status  równoprawny.  W  konsekwencji,  referowanie  przez 

Zamawiającego w ww. zapisach SIWZ do art. 23 ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy o odpadach stwarza 

wyłącznie iluzoryczność wykreowania wymogów o charakterze obiektywnym, uzasadnionym 

oraz nienaruszającym reguły uczciwej konkurencji. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o 

odpadach  nie  wyraża  bowiem  żadnych  wymogów  prawnych  co  do  właściwości 

przedmiotowych stacji przeładunkowej, np. posiadania określonej przepustowości, wielkości, 

usytuowania itp. 

Jednocześnie  na  rynku  gospodarki  odpadami  komunalnymi  funkcjonują  stacje 

przeładunkowe, które w zależności od okoliczności, mogą uzyskać lub utracić cechy, o których 


mowa odpowiednio w art. 23 ust. 10 pkt 1, 2 lub 3 ustawy o odpadach. Dopóki jednak będą 

prowadzone przez podmiot, o którym mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 lub 2 lub 3 będą mogły być 

miejscem, 

w  którym  podmiot  posiadający  zezwolenie  na  zbieranie  odpadów,  będzie  mógł 

przyjąć frakcje  odpadów  wskazane w  art.  23  ust.  2  pkt  5  i  6  ustawy  o odpadach  w  sposób 

zgodny z obowiązującymi przepisami. 

W rezultacie, przyjętymi przez Zamawiającego zapisami SIWZ następuje iluzoryczne 

zapewnienie otwartości zamówienia na konkurencję, albowiem w postępowaniu mogą wziąć 

udział wyłącznie wykonawcy prowadzący instalację komunalną lub instalację do przetwarzania 

bioodpadów  -  przy  zastrzeżeniu,  że  zgodnie  ze  stanowiskiem  Zamawiającego,  popartym 

wyrokiem KIO 896/20, warunek ten, w sytuacji wspólnego ubiegania się przez wykonawców o 

zamówienie musi zostać spełniony z wyłączeniem sumowania się potencjału, tj. jeden podmiot 

(wykonawca)  musi  zarówno  być  prowadzącym  instalację  komunalną  lub  do  przetwarzania 

bioodpadów  oraz  stację  przeładunkową  (tj.  posiadać  zezwolenie  na  zbieranie  odpadów  w 

stacji  przeładunkowej).  Przyjmując  ww.  interpretację,  nawet  połączenie  się  przez 

Odwołującego  lub  jemu podobnych wykonawców  w  konsorcjum  nie  umożliwia skutecznego 

ubiegania się o uzyskanie zamówienia. 

W rezultacie o udzielenie zamówienia, na skutek ww. postanowień SIWZ nie tylko nie 

mogą  ubiegać  się  wykonawcy  posiadający  uprawnienie  do  zbierania  niesegregowanych 

(zmieszanych)  odpadów  komunalnych  (pkt  5)  oraz  bioodpadów  (pkt  6)  na  stacji 

przeładunkowej  mocą  art.  23  ust.  10  pkt  1  ustawy  o  odpadach,  ale  również  wykonawcy 

wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia, jeżeli co najmniej jeden z wykonawców nie 

prowadzi jednocześnie: 

stacji 

przeładunkowej, 

instalacji komunalnej lub instalacji do przetwarzania bioodpadów. 

Wskazane  powyżej  ograniczenie  kręgu  wykonawców,  którzy  mogą  ubiegać  się  o 

uzyskanie  zamówienia,  nie  znajduje  obiektywnego  uzasadnienia  w  potrzebach 

Zamawiającego,  albowiem  w  równym  stopniu  mogą  zostać  one  zaspokojone  z 

wykorzystaniem stacji przeładunkowej, o której mowa w art. 23 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy. Stacje 

przeładunkowe,  o  których  mowa  w  art.  23  ust.  10  pkt  1  ww.  ustawy  posiadają  wszystkie 

niezbędne właściwości dla prawidłowego i zgodnego z prawem zrealizowania zamówienia — 

w stopniu tożsamym co stacje, o których mowa w art. 23 ust. 10 pkt 2 i/lub 3 ww. ustawy. 

Ponadto,  ww.  zapisami  SIWZ  Zamawiający  w  sposób  nieuzasadniony  prawnie 

różnicuje  sytuację  podmiotów  działających  w  branży  gospodarki  odpadami  komunalnymi, 

posiadających  wystarczający  potencjał  dla  prawidłowego  zrealizowania  przedmiotu 

zamówienia. Powyższe koliduje z wyrażoną w art. 7 ust. 1 Pzp zasadą proporcjonalności, która 

umożliwia  ograniczenie  dostępności  do  zamówienia  wyłącznie  jeżeli  istnieją  ku  temu 

uzasadnione podstawy.  


Jednocześnie wskazane powyżej ograniczenie negatywnie wpływa na wydatkowanie 

przez  Zamawiającego  środków  finansowych,  co  ukazują  oferty  złożone  w  postępowaniu  o 

udzielenie zamówienia na „Zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z terenu 

Miasta Stołecznego Warszawy” (nr sprawy: DZA.ZOZ.27.9/2020.LK). 

Przytoczone 

powyżej  zapisy  SIWZ  pomijają,  że  art.  23  ust.  2  pkt  5  i  6  (do  którego 

expressis  verbis  odwołuje  się  art.  23  ust.  1  ustawy  o  odpadach)  limitowane  jest  wyłącznie 

zbieranie następujących frakcji odpadów poza miejscem ich wytwarzania: 

niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych;  

bioodpadów stanowiących odpady komunalne. 

Zbieranie  poza  miejscami  wytwarzania  pozostałych  frakcji  odpadów  objętych 

przedmiotem  zamówienia,  tj.  „metale  i  tworzywa  sztuczne”,  „papier”,  „szkło”,  „odpady 

wielkogabarytowe'  jest  prawnie  dozwolone.  W  rezultacie  zbieranie  wskazanych  frakcji 

odpadów jest dozwolone również we wszystkich stajach przeładunkowych, o których mowa w 

art.  23  ust.  10,  a  więc  także  w  stacjach,  o których  mowa  w  art.  23  ust.  10  pkt  1  ustawy  o 

odpadach. W konsekwencji limitowanie a

by frakcje odpadów: „metale i tworzywa sztuczne”, 

„papier”, ,szkło”, „odpady wielkogabarytowe” były zbierane wyłącznie w stacji przeładunkowej, 

o  której  mowa  w  art.  23  ust.  10  pkt  2  lub  3  ww.  ustawy,  oprócz  wskazanych  powyżej 

argumentów, narusza art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp również ze względu na okoliczność, 

iż art. 23 ust. 10 w zw. z art. 23 ust. 2 ww. ustawy nie znajduje w ogóle zastosowania względem 

ww. rodzajów odpadów. Wprowadzenie przez Zamawiającego przedmiotowego ograniczenia 

nie znajduje uzasadnienia, na co wprost wskazuje okoliczność, iż ww. frakcje odpadów nie 

zostały poddane ograniczeniom, o których mowa w art. 23 ust. 2 ustawy o odpadach, a proces 

ich  zagospodarowania  przebiega  odmiennie 

—  m.in.  nie  muszą  być  przekazywane 

bezpośrednio  lub  za  pośrednictwem  stacji  przeładunkowej  do  instalacji  przetwarzającej 

odpady komunalne, lecz mogą być przekazane innemu podmiotowi zbierającemu odpady. 

Wobec powyższego, zapisy SIWZ powinny zostać sformułowane, poprzez dozwolenie 

na realizację zamówienia z wykorzystaniem stacji przeładunkowych, o których mowa w art. 23 

ust.  10  pkt  1,  2  lub  3  ustawy  o  odpad

ach. Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu 

modyfikacji: 

1) pkt. 16 Części II - Opis przedmiotu zamówienia: 

„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „odpady zmieszane” oraz odpady „bio” 

bezpośrednio  do  instalacji  komunalnych  i/lub  instalacji  przeznaczonych  do  termicznego 

przekształcania  odpadów  komunalnych  lub  instalacji  do  przetwarzania  bioodpadów. 

Zamawiający  dopuszcza  w  tym  zakresie  możliwość  skorzystania  ze  stacji  przeładunkowej 

spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 1 i/lub 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. 

W zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania 

ze wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 1 


i/lub 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. Ponadto, odpady inne niż. „zmieszane” oraz „bio” mogą 

być zagospodarowane za pośrednictwem innego podmiotu zbierającego odpady.” 

2) §2 ust. 8 Części V SIWZ — Istotne Postanowienia Umowy: 

„Zamawiający wymaga, aby Wykonawca przyjmował „odpady zmieszane” oraz odpady „bio” 

bezpośrednio  do  instalacji  komunalnych  i/lub  instalacji  przeznaczonych  do  termicznego 

przekształcania  odpadów  komunalnych  lub  instalacji  do  przetwarzania  bioodpadów. 

Zamawiający  dopuszcza  w  tym  zakresie  możliwość  skorzystania  ze  stacji  przeładunkowej 

spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 1 i/lub 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. 

W zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania 

ze wskazanej stacji prz

eładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 1 

i/lub 2) i/lub 3) ustawy o odpadach. Ponadto odpady inne niż „zmieszane” oraz „bio” mogą być 

zagospodarowane za pośrednictwem innego podmiotu zbierającego odpady.” 

W zakresie zarzutu nr 2  

Odwołujący  podniósł,  że  zgodnie  z  pkt  4.12.  SIWZ  Część  I  SIWZ  —  Instrukcja  dla 

Wykonawców:  „Zamawiający wprowadza zastrzeżenie wskazujące na obowiązek osobistego 

wykonania przez Wykonawcę kluczowych części zamówienia. Pod pojęciem kluczowe części 

zamówienia Zamawiający rozumie zagospodarowanie „odpadów zmieszanych” w instalacji, o 

której mowa w §2 ust. 16 pkt. 3 umowy, prowadzonej przez Wykonawcę. Wykonawca może 

powierzyć wykonanie części zamówienia podwykonawcom wyłącznie w pozostałym zakresie”. 

Odwołujący podniósł, że zasadą określoną w art. 36a ust. 1 Pzp., wynikającą z art. 7 

ust. 1 Pzp, 

jest dopuszczalność powierzenia przez wykonawcę realizacji części zamówienia 

podwykonawcy. Zastrzeżenie obowiązku osobistego wykonania zamówienia stanowi wyjątek, 

który musi być uzasadniony specyfiką danej części zamówienia — wymuszającą posiadanie 

szczególnych  cech  przez  wykonawcę,  których  nie  można  zapewnić  poprzez  dysponowanie 

pośrednie.  Praktyka  rynku  zamówień  publicznych  ukazuje,  że  w  przypadku  zamówień  na 

usługi jest to co do zasady rzadko stosowane przez zamawiających, na co wskazują między 

innymi dane statystyczne UZP publikowane okresowo. 

W  niniejszym  postępowaniu  przedmiotem  zamówienia  jest  zagospodarowanie 

odpadów  komunalnych,  tj.  działalność  regulowana,  a  co  za  tym  idzie  usługi  będące 

przedmiotem  zamówienia  podlegają  szczególnym  procedurom  administracyjnym  i 

jakościowym, a każdy podmiot prowadzący taką działalność z racji posiadanych i odnawianych 

zezwoleń  gwarantuje  należyte  wykonanie  tych  usług,  i  w  celu  zachowania  ciągłości 

prowadzenia działalności w tym zakresie musi spełniać najwyższe standardy. Bezpośrednie 

posiadanie  przez  wykonawcę  instalacji  komunalnej  i  zagospodarowanie  w  niej 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  nie  gwarantuje  realizacji 

zamówienia  w  jakości  wyższej  niż  realizacja  takiego  obowiązku  przez  podwykonawcę.  W 

szczególności instalacje będące w bezpośredniej dyspozycji  wykonawcy  nie charakteryzują 


się  żadnymi  korzystniejszymi  cechami  niż  instalacje  podwykonawców.  Zagospodarowanie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  przez  wykonawcę  przybiera  taką 

samą procedurę i postać, jak zagospodarowanie ich przez podwykonawcę. We wskazanym 

zakresie  kluczowe  są  cechy  samej  instalacji  komunalnej,  w  której  następuje  proces 

przetw

orzenia odpadów, względem której Zamawiający nie ustanowił żadnych szczegółowych 

wymagań. 

Ponadto,  podmiot  zagospodarowujący  niesegregowane  (zmieszane)  odpady 

komunalne występując jako podwykonawca, poddany jest w toku postępowania o udzielenie 

zamówienia publicznego takiej samej weryfikacji jak wykonawca. W konsekwencji realizacja 

usług  zastrzeżonych  jako  kluczowa  część  zamówienia,  w  przypadku  uchylenia 

przedmiotowego  obostrzenia,  będzie  następować  wyłącznie  przez  podmiot  posiadający 

odpowiednie  uprawnien

ia.  Jak  wynika z  doświadczenia Odwołującego, podwykonawstwo w 

zamówieniach, o przedmiocie takim samym lub podobnym do niniejszego postępowania, nie 

stoi  na  przeszkodzie  osiągnięciu  celu  w  postaci  zapewnienia  prawidłowej  realizacji 

zamówienia,  a  co  za  tym  idzie  zapisy  SIWZ  wprowadzające  taki  wymóg  mają  charakter 

ograniczający konkurencję i równe traktowanie wykonawców.  

Odwołujący wskazał, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o odpadach, niesegregowane 

(zmieszane)  odpady  komunalne  muszą  zostać  przetworzone  w  instalacji  komunalnej,  co 

skutkuje  de  facto 

ograniczeniem  kręgu  wykonawców  mogących  ubiegać  się  o  zamówienie, 

wyłącznie  do  podmiotów  posiadających  i  prowadzących  instalację  komunalną.  Krąg  takich 

podmiotów  jest  znacznie  ograniczony  i  jest  znacząco  węższy  od  grona  podmiotów 

prowadzących  profesjonalną  działalność  gospodarczą  w  branży  gospodarki  odpadami 

komunalnymi. 

Wobec 

powyższego, w ocenie Odwołującego, zasadna jest zmiana pkt. 4.12 Część I 

SIWZ   

Instrukcja dla Wykonawców i §8 ust. 1 Część V SIWZ — Istotne postanowienia umowy 

oraz  odpowiednich  innych  zapisów  SIWZ,  poprzez  wykreślenie  obowiązku  osobistego 

wykonania  prze

z  wykonawcę  części  zamówienia  w  zakresie  zagospodarowania 

niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych. 

W zakresie zarzutu nr 3 

Odwołujący  wskazał  na  pkt  5  Części  II  SIWZ  -  OPZ,  na  podstawie  którego 

Zamawiający  dopuszcza  możliwość  przetworzenia  zmagazynowanych  (także  w  procesach 

R

13  i  D15)  odpadów  nie  później  niż  w  terminie  30  dni  po  terminie  realizacji  zamówienia 

określonym w pkt. 2 pozostaje w sprzeczności z art. 25 ustawy o odpadach, stosownie do art. 

25 ust. 4: 

„4. Odpady  mogą  być  magazynowane,  jeżeli konieczność  magazynowania wynika z 

procesów  technologicznych  lub  organizacyjnych  i  nie  przekracza  terminów  uzasadnionych 

zastosowaniem tych procesów, nie dłużej jednak niż przez: 


1)  1  rok 

—  w  przypadku  magazynowania  odpadów  niebezpiecznych,  odpadów  palnych, 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  i  odpadów  pochodzących  z 

przetworzenia odpadów komunalnych;” 

W związku z powyższym zasadne jest doprowadzenie do zgodności z art 25 ustawy o 

odpadach, 

poprzez zmianę ww. zapisu OPZ oraz odpowiednich innych zapisów SIWZ, w tym 

postanowień części V SIWZ - IPU. 

W zakresie zarzutu nr 4  

Odwołujący wskazał, że zamówienie zostało podzielone na 7 części, co znajduje swój 

wyraz w p

kt 4 SIWZ (OPZ), zgodnie z którym zamówienie zostanie udzielone z podziałem na 

zadania ilościowe oraz w pkt 13 SIWZ (OPZ) przewidującym „szacowany procentowy udział 

rodzajów  odpadów  w  strumieniu  przewidzianym  do  zagospodarowania  w  okresie  realizacji 

zamówienia w każdym z zadań”.  

Odwołujący wskazał, że wszystkie ww. odpady, zgodnie z pkt 1 SIWZ (OPZ), pochodzą 

z obszaru dzielnic Ursynów i Wilanów, obsługiwanych przez jednego wykonawcę, będącego 

operatorem odbioru odpadów komunalnych. Jednocześnie w OPZ nie przewidziano żadnych 

mechanizmów, które regulowałyby sposób, w jaki Zamawiający będzie kierował podzielony na 

7  części  strumień  odpadów  komunalnych  odebranych  z  ww.  dzielnic.  W  szczególności 

Zamawiający nie doprecyzował, czy powyższe będzie następować w sposób ciągły, tj. przez 

cały okres realizacji zamówienia, równomiernie do wykonawców realizujących poszczególne 

części  zamówienia,  czy  też  cyklicznie  —  najpierw  do  wykonawcy  części  I  zamówienia, 

następnie  II  itd.,  a  jeżeli  tak  to  w  jakich  odstępach  czasowych  i  przy  wykorzystaniu  jakich 

kryteriów Zamawiający podejmie decyzję w tym zakresie. 

Zdaniem Odwołującego, powyższe ma doniosłe znaczenie dla prawidłowej kalkulacji 

ceny  ofertowej,  albowiem  w  odmienny  sposób  kształtują  się  koszty,  w  szczególności  stałe, 

zapewnienia gotowości do odbioru małej ilości odpadów komunalnych, ale w sposób ciągły, a 

odmiennie w przypadku jednorazowego dostarczenia znacznej ilości odpadów komunalnych 

(w  szczególności  w  przypadku  konieczności  ich  przetransportowania).  Powyższe  wpływa 

również  na  rodzaje  kosztów,  jakie  musi  uwzględnić  wykonawca,  np.  wybierając  pomiędzy 

wynajmem pojazdu o znacznej ładowności względem pojazdów o ładowności mniejszej, czy 

też kalkulując koszty paliwa, magazynowania odpadów w stacji przeładunkowej itp. Określenie 

powyższego jest niezbędne w świetle wymogów art. 29 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, tj. dla 

zapewnienia  odpowiedniego  poziomu  konkurencji. 

Niedoprecyzowanie  ww.  kwestii  może 

skutkować tym, że w zależności od części, na którą wykonawca złoży ofertę lub którą część 

uzyska, 

uzależnione  będzie  zaktualizowanie  się  bądź  nie  zakresu  zamówienia  objętego 

prawem opcji. Znaczny zakres prawa opcji (40% zakresu zamówienia) skutkuje odmiennym 

kształtowaniem się czynników kosztotwórczych, a w rezultacie stopą zysku i ceną. 


Odwołujący  wniósł  o  sprecyzowanie  w  OPZ  mechanizmu  rozdziału  strumienia 

odpadów  (70  000  Mg)  na  poszczególne  części  zamówienia,  poprzez  wprowadzenie 

następującego zapisu: 

„1.  Zamawiający  będzie kierował  strumień  odpadów  pochodzący  z  dzielnic  Ursynów 

oraz Wilanów, do zagospodarowania w ramach poszczególnych części zamówienia, odpady 

w sposób stały tj. w każdym kolejnym dniu realizacji zamówienia, będzie kierował strumień 

odpadów do wykonawców realizujących kolejne części zamówienia (odpowiednio część I, II, 

II itd.).” 

W przypadku osiągnięcia w danej części zamówienia limitu gwarantowanej części 

zamówienia, 

Zamawiający 

zaprzestanie 

kierowania 

strumienia 

odpadów 

do 

zagospodarowania    w  danej  części  zamówienia,  aż  do  czasu  osiągnięcia  w  każdej  części 

zamówienia wskazanego limitu. Następnie Zamawiający będzie kierował strumień odpadów z 

zachowaniem zasad określonych w ust. 1”. 

W zakresie zarzutu nr 5 (pkt 1)  

Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  §2  ust.  34  Część  V  SIWZ    IPU,  „W  przypadku 

niewywiązywania  lub  nienależytego  wywiązywania  się  Wykonawcy  ze  zobowiązań  umowy 

Za

mawiający może po wyznaczeniu Wykonawcy dodatkowego terminu nie dłuższego jednak 

niż  2  dni  robocze,  zlecić  wykonanie  przedmiotu  umowy  innemu  Wykonawcy,  a  kosztami 

obciążyć Wykonawcę, na co Wykonawca wyraża zgodę.” 

Powyższy  zapis  SIWZ  przyznaje  Zamawiającemu  prawo  do  stosowania  uznaniowo 

wykonawstwa  zastępczego,  niezależnie  od  rodzaju  i  stopnia  naruszenia  zobowiązań 

umownych  przez  wykonawcę,  co  prowadzić  może  do  faktycznej  zmiany  podmiotu 

realizującego zamówienie publiczne przy jakimkolwiek, nawet nieistotnym z punktu widzenia 

realizacji zamówienia, obowiązku umownym. Postanowienie takie narusza zasadę uczciwej 

konkurencji,  gdyż  wprowadza  niepewność  co  do  okoliczności,  w  których  Zamawiający  ma 

prawo  zastosowania.  Ponadto,  ww.  zapis  SIWZ  przewiduje  2-dniowy  termin  dodatkowy  dla 

wykonawcy  na  usunięcie  naruszeń,  co  stanowi  tak  krótki  okres  czasu,  że  możliwość 

przeciwdziałania  przez  wykonawcę  zleceniu  wykonania  innemu  wykonawcy  staje  się 

iluzoryczna. 

W ocenie Odwołującego, zasadna jest modyfikacja §2 ust. 34 Części V SIWZ  IPU oraz 

odpowiednich  innych  zapisów  SIWZ,  poprzez  wprowadzenie  szczegółowych  przesłanek 

prawa  do  zlecenia  przez  Zamawiającego  wykonania  przedmiotu  zamówienia  innemu 

wykonawcy, 

jak  również  poprzez  wydłużenie  terminu  dla  wykonawcy  do  co  najmniej  7  dni 

roboczych. 

W zakresie zarzutu nr 5 (pkt 2) 

Odwołujący wskazał na zapis w §3 ust. 5 Część V SIWZ — IPU: „Jeżeli w trakcie 

obowiązywania umowy wystąpią okoliczności mające wpływ na uzgodnioną masę odpadów 


przyjętych  do  zagospodarowania,  a  tym  samym  na  wysokość  wypłaconego  wykonawcy 

wynagrodzenia,  Zamawiający  jest  uprawniony  do  żądania  zwrotu  nadpłaconej  kwoty. 

Zamawiający  jest  uprawniony  do  pomniejszenia  kolejnej  płatności  lub  kolejnych  płatności 

należnych  Wykonawcy  o  stwierdzoną  różnicę  wynagrodzenia,  na  co  Wykonawca  wyraża 

zgodę.”  

Odwołujący  podniósł,  że  zapis  ten  wprowadza  nieograniczone  uprawnienie  dla 

Zamawiającego  do  ingerencji  w  zapłacone  wykonawcy  uprzednio  wynagrodzenie.  Należy 

zwrócić uwagę, że zgodnie z §3 ust. 3 umowy, faktury są wystawiane przez wykonawcę na 

podstawie  zatwierdzonych  przez  Zamawiającego  sprawozdań  miesięcznych,  tzn.  po 

weryfikacji  przez  Zamawiającego  zasadności  kwot  należności.  Płatności  te  podlegają 

powtórnej  weryfikacji  w  oparciu  o  sprawozdania  kwartalne.  Co  więcej,  zgodnie  z  §3  ust.  8, 

wykonawca  otrzymuje  wynagrodzenie  wyłącznie  za  odpady  przetworzone,  tzn.  rozliczenie 

następuje  po  całkowitym  wykonaniu  części  zamówienia    Wobec  powyższego,  przyznanie 

Zamawiającemu  kolejnego,  nieograniczonego  w  czasie  uprawnienia,  o  nieokreślonych 

zasadach  jego  realizacji,  do  zmniejszania  zatwierdzonego  uprzednio  i  zapłaconego 

wynagrodzenia  wykonawcy  stanowi  nadużycie  pozycji  Zamawiającego  w  kształtowaniu 

stosunku  umownego  w  zamówieniu  publicznym  i  rodzi  dla  wykonawcy  ryzyka  w  stopniu 

wykraczającym  poza  ramy  konieczne  dla  zapewnienia  prawidłowego  rozliczenia 

zrealizowanego zamówienia.  

Odwołujący wniósł o wykreślenie przytoczonego zapisu w §3 ust. 5 Część V SIWZ — 

IPU oraz odpowiednich innych zapisów SIWZ. 

Podobny  charakter, 

zapisu  przyznającego  Zamawiającemu  całkowitą  dowolność  w 

kształtowaniu  sposobu  wykonania  zamówienia  i  pozbawiającego  wykonawcę  elementarnej 

pewności co do przebiegu realizacji zamówienia, ma zapis w § 2 ust. 6 (i odpowiednio w §8 

ust. 5 

Części V SIWZ — IPU), zgodnie z którym: „Wskazany okres może ulec zmianie o czym 

Zamawiający poinformuje Wykonawcę pisemnie.” Zapis ten przyznaje Zamawiającemu prawo 

do  przedłużenia  na  dowolny  okres  terminu  na  dokonanie  akceptacji  nowej  instalacji  oraz 

całkowicie wyklucza zaplanowanie przez wykonawcę działań w zakresie zmiany instalacji na 

inną spełniającą wymogi SIWZ, a tym samym może stanowić zagrożenie prawidłowej realizacji 

zamówienia. 

Odwołujący wniósł o wykreślenie ww. zapisu w § 2 ust. 6 Część V SIWZ — IPU oraz 

odpowiednich innych zapisów SIWZ, w szczególności w §8 ust. 5 Części V SIWZ — IPU. 

Odwołujący  podniósł  także,  że  w  SIWZ,  w  tym  Część  V  SIWZ  —  IPU,  brak  jest 

postanowień uwzględniających okoliczności mogące skutkować nienależytym wykonywaniem 

zobowiązań  z  przyczyn  niezależnych  od  wykonawcy  lub  takich,  za  które  odpowiedzialność 

ponosi Zamawiający, w szczególności nie przewidziano: prawa wypowiedzenia umowy przez 

wykonawcę,  prawa  do  naliczenia  kar  umownych  w  przypadku  nienależytego  wykonania 


zobowiązań  Zamawiającego,  naliczania  kar  w  przypadku,  gdy  wykonawca  ponosi 

odpowiedzialność za zaistnienie danej okoliczności, górnego limitu kar umownych. 

W § 6 ust. 3 pkt. 2, pkt. 3, pkt 6, pkt 7, pkt 8, pkt 9, pkt 10 Części V SIWZ — Istotne 

postanowienia  umowy  wprowadzono  kary  umowne  nie  wskazując,  że  prawo  ich  naliczenia 

przysługuje  Zamawiającemu,  gdy  okoliczności  wymienione  w  tych  punktach  wystąpią  z 

przyczyn  le

żących  po  stronie  wykonawcy.  Wobec  powyższego,  w  celu  jednoznacznego  i 

wyczerpującego opisania podstaw do naliczenia kar umownych, ww. zapisy powinny zostać 

doprecyzowane przez Zamawiającego. 

Odwołujący wniósł o wprowadzenie do §6 Części V SIWZ – IPU oraz odpowiednich 

innych zapisów SIWZ: 

prawa wypowiedzenia umowy przez wykonawcę w przypadku wystąpienia okoliczności 

uniemożliwiających realizację zamówienia z przyczyn niezależnych od wykonawcy, takich jak 

zmiana  obowiązujących  regulacji  prawnych  lub  ich  interpretacji  oraz  brak  płatności 

Zamawiającego przekraczający 90 dni, 

prawa  wykonawcy  do  naliczenia  kar  umownych  w  przypadku  nienależytego 

wykonywania zobowiązań Zamawiającego, 

w  §6  ust.  3  pkt.  2,  pkt.  3,  pkt  6,  pkt  7,  pkt  8,  pkt  9,  pkt  10  Części  V  SIWZ  —  IPU 

odpowiednio „z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy”, 

wprowadzenie  górnego  limitu  kar  w  wysokości  10%  łącznego  wynagrodzenia 

określonego w §3 ust. 1 powiększonego o podatek od towarów i usług naliczony zgodnie z 

przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary umownej. 

Ponadto, Odwołujący wniósł o wykreślenie §6 ust. 3 pkt 1) Część V SIWZ — IPU oraz 

odpowiednio 

innych zapisów SIWZ. 

Zamawiający,  pismem  z  dnia  13  sierpnia  2020  r.  złożył  odpowiedź  na  odwołanie. 

Wniósł o oddalenie odwołania, przedstawiając następującą argumentację: 

Zarzut 1: 

Naruszenie art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, 

poprzez opisanie przedmiotu zamówienia, 

jak również sporządzenie korespondujących z opisem przedmiotu zamówienia postanowień 

wzoru  umowy  w  sposób:  niejasny  i  nieprecyzyjny  oraz  ograniczający  konkurencję  i  równe 

traktowanie wykonawców, jak również zasadę proporcjonalności. 

Formułując przedmiotowy zarzut, Odwołujący zakwestionował brzmienie pkt 16 Części 

Il SIWZ 

— OPZ oraz § 2 ust. 8 Części V SIWZ — IPU. Odwołujący wnosił o modyfikację SIWZ 

pkt  16  OPZ  oraz  odpowiednich  innych  zapisów  SIWZ,  w  tym  postanowień  ś  2  ust.  8  IPU, 

poprzez  dostosowanie  do  treści  art.  23  ust.  10  i  11  ustawy  o  odpadach  tj.  wskazanie  na 

dopuszczalność  zbierania  odpadów  poza  miejscem  wytwarzania  również  w  przypadkach 

określonych w art. 23 ust. 10 pkt 1 i art. 23 ust. 11 ustawy o odpadach. 


Zdaniem Zamawiającego, zarzut dotyczący niejasności i nieprecyzyjności postanowień 

SIWZ  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Zgodnie  bowiem  z  wymaganiami  SIWZ  -  OPZ  w 

zakresie  punktu  przeładunkowego  określonymi  w  pkt  16,  Zamawiający  wymaga,  aby  punkt 

przeładunkowy,  jeśli  będzie  wykorzystywany  przy  realizacji  zamówienia,  spełniał  wymogi 

określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) i 3) ustawy o odpadach, czyli wyłączył punkty przeładunkowe 

prowadzone przez odbierających odpady, które uregulowane zostały w art. 23 ust. 10 pkt 1) 

ustawy  o  odpadach.  Nie  można  zatem  uznać,  aby  postanowienia  te  były  niejasne  lub 

nieprecyzyjne. 

Zarzut dotyczący ograniczania konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz 

zasady proporcjonalności również nie zasługuje na uwzględnienie. Zamawiający wyjaśnił, że 

p

rzedmiotem  zamówienia  jest  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z 

terenu miasta stołecznego Warszawy (dalej „Miasto”) w planowanej ilości maksymalnej 70 000 

Mg. Odpady komunalne objęte przedmiotem zamówienia pochodzić będą z dzielnic Ursynów, 

Wilanów.  Zamawiający  podkreślił,  że  postępowanie  nie  obejmuje  odbioru  odpadów  od 

właścicieli nieruchomości na terenie Miasta i ich transportu do miejsc zagospodarowania w 

ramach działalności w zakresie odbioru odpadów. Odpady będące przedmiotem zamówienia 

będą  dostarczane  do  instalacji  lub  punktów  przeładunkowych  przez  podmioty  odbierające 

wyłaniane  przez  Miasto  w  odrębnych  postępowaniach  na  odbiór  odpadów,  prowadzonych 

zgodnie z art. 6d ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. 

Przedmiotowe zamówienie i tym samym postanowienia umowy są ściśle powiązane z 

zobowiązaniami Zamawiającego względem Miasta wynikającymi z powierzenia wykonywania 

zadania  własnego  na  podstawie  uchwały  Nr  LII/1251/2017  Rady  Miasta  Stołecznego 

Warszawy  z  dnia  6  lipca  2017  r.  w  sprawie  wyboru  sposobu  i  formy  wykonywania  zadania 

własnego m.st. Warszawy polegającego na zagospodarowaniu odpadów komunalnych oraz 

umowy wykonawczej z 12 grudnia 2017 r w sprawie świadczenia usług publicznych w zakresie 

zagospodarowania  odpadów  zawartej  pomiędzy  Miastem  a  Zamawiającym  (dalej  „umowa 

wykonawcza”). 

W świetle przywołanych dokumentów, Zamawiający realizuje zadanie własne Miasta 

polegające na zagospodarowaniu odpadów odebranych od właścicieli nieruchomości, poprzez 

kierowanie  ich  w  pierwszej  ko

lejności  do  instalacji  własnych,  a  w  przypadku  braku  mocy 

przerobowych  - 

do  wyłaniania  w  trybie  ustawy  Pzp  podmiotów  trzecich  zajmujących  się 

zagospodarowaniem  odpadów.  Zamawiający  zobowiązany  jest  do  wskazywania  Miastu 

podmiotów  zajmujących  się  zagospodarowaniem  odpadów,  z  kolei  Miasto  informacje  te 

przekazuje  w  ramach  realizacji  umów  na  odbiór  odpadów  od  właścicieli  nieruchomości 

wykonawcom  tych  umów,  tj.  podmiotom  odbierającym  odpady.  Biorąc  pod  uwagę  podział 

zadań  w  stołecznym  systemie  gospodarki  odpadami,  tj.  Zamawiający  odpowiada  za 

zagospodarowanie  odpadów,  a  Miasto  za  odbiór  odpadów,  Zamawiający  wskazał  na 


brzmienie art. 6d ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który określa obowiązki 

gminy w zakresie gospodarowania odpadami: 

Art.  6d.  1.  Wójt,  burmistrz  lub  prezydent  miasta  jest  obowiązany  udzielić  zamówienia 

publicznego na odbieranie 

odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości  

4.  Wójt,  burmistrz  lub  prezydent  miasta  w  przypadku  sporządzania  (specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia określa w niej/ w szczególności: 

5) instalacje, w szczególności instalacje komunalne, do których podmiot odbierający odpady 

komunalne od właścicieli nieruchomości, jest obowiązany przekazać odebrane odpady — w 

przypadku  udzielania  zamówienia  publicznego  na  odbieranie  odpadów  od  właścicieli 

nieruchomości  lub  zobowiązuje  do  wskazania  takich  instalacji  w  ofercie  —  w  przypadku 

udzielania  zamówienia  publicznego  na  odbieranie  i  zagospodarowywanie  tych  odpadów;  w 

przypadku  niewielkich  ilości  odebranych  odpadów  selektywnie  zbieranych  możliwe  jest 

wskazanie podmiotu zbierającego te odpady. 

Z kolei art. 23 ust. 2 ustawy o odpadach wprowadza zakaz zbierania poza miejscem 

wytwarzania m.in. niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz bioodpadów 

stanowiących odpady komunalne. Zbieranie odpadów jest definiowane, zgodnie z art. 3 ust. 1 

pkt 34 ustawy o odpadach, 

m.in. jako gromadzenie odpadów przed ich transportem do miejsc 

przetwarzania.  Bezspornym  jest  zatem  fakt, 

że  gromadzenie  odpadów  w  punkcie 

przeładunkowym prowadzone jest wyłącznie w ramach zbierania odpadów. 

Od  powyższego  zakazu  zbierania  poza  miejscem  wytwarzania  istnieje  odstępstwo 

sformułowane  w  art.  23  ust.  10  ustawy  o  odpadach.  Zgodnie  z  tym  przepisem,  „Zakazu,  o 

którym mowa w ust. 2, nie stosuje się do zbierania odpadów, o których mowa w ust. 2 pkt 5 i 

6, w stacji przeładunkowej prowadzonej przez: 

podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości lub 

prowadzącego instalację komunalną, lub 

prowadzącego instalację do przetwarzania bioodpadów” 

W świetle ww. przepisów, zwłaszcza art. 6d ust. 4 pkt 5 ustawy o utrzymaniu czystości 

porządku  w  gminach  i  obowiązków  Zamawiającego  wynikających  z  realizacji  zadania 

własnego Miasta, oczywistym jest, że Zamawiający zobowiązany jest do wyboru instalacji z 

możliwością  wykorzystania  wyłącznie  stacji  przeładunkowej  prowadzonej  przez 

prowadzącego  instalację.  W  ocenie  Zamawiającego,  taki  sposób  działania  był  również 

zamierzeniem  ustawodawcy,  co  znalazło  odzwierciedlenie  w  art.  23  ust.  10  ustawy  o 

odpadach, 

gdzie  wprowadzono  3  rodzaje  stacji  przeładunkowej  warunkowane  statusem 

podmiotu prowadzącego te stacje. I tak, jeśli realizowany jest odbiór odpadów, to skorzystanie 

ze stacji przeładunkowej przed dostarczeniem odpadów do instalacji jest możliwe w sytuacji 

prowadzenia  tej  stacji  przez  podmiot  odbierający  odpady  (art.  23  ust.10  pkt  1)  i  koszty 

pr

owadzenia  stacji  są  kwalifikowane  jako  koszty  odbierania  odpadów.  Natomiast,  jeśli 


przedmiotem usługi jest zagospodarowanie odpadów, to transport odpadów do instalacji może 

być prowadzony z wykorzystaniem stacji przeładunkowej prowadzonej przez prowadzącego 

instalację,  a  koszty  prowadzenia  stacji  są  kwalifikowane  jako  koszty  zagospodarowania 

odpadów. Nie ma żadnych przeszkód, aby podmiot prowadzący instalację nie był podmiotem 

odbierającym odpady i odwrotnie, aby odbierający odpady nie prowadził instalacji. W ocenie 

Zamawiającego,  przepisy  prawa  rozróżniają  te  działalności  m.in.  poprzez  brzmienie  art.  23 

ust.  10  ustawy  o  odpadach.  Potwierdzeniem  powyższego  jest  także  regulacja  zawarta  w 

umowach  na  odbiór  odpadów  z  terenu  m.st.  Warszawy,  w  których  (jedną  z  nich  realizuje 

Odwołujący),  pojęcie  stacji  przeładunkowej  zostało  zdefiniowane  i  odnosi  się  ono  do  stacji 

przeładunkowej,  o  której  mowa  w  art.  23  ust.  10  pkt  1  ustawy  o  odpadach.  Koszty 

funkcjonowania takiej stacji zostały uwzględnione w umowie na odbiór odpadów, a transport z 

tej stacji do miejsca przetwarzania odpadów (uregulowanego odrębnie) ujęty jest w koszcie 

odbioru odpadów. W przypadku kwalifikowania tej samej stacji przeładunkowej z art. 23 ust. 

10  pkt  1  ustawy  o  odpadach  (stacji  podmiotu  odbierającego  odpady)  jako  punktu 

przeładunkowego w rozumieniu umowy na zagospodarowanie, koszty uległyby zdublowaniu. 

Ponadto, 

stacja  przeładunkowa  odbierającego  odpady  niepowiązana  w  żaden  sposób  z 

instalacją  przetwarzającą  odpady,  nie  może  zostać  zakwalifikowana  jako  miejsce 

przetwarzania odpadów, do którego transport objęty jest umową na odbiór odpadów i którego 

wybór jest przedmiotem postępowania na zagospodarowanie odpadów komunalnych. 

Zamawiający  wskazał,  że  nie może  też  uwzględnić  żądania  dotyczącego  nakazania 

modyfikacji  zapisów  pkt  16  OPZ,  oraz  ś  2  ust.  8  IPU,  poprzez  dodanie  fragmentu  o  treści 

„Ponadto  odpady  inne  niż  „zmieszane”  oraz  „bio”  mogą  być  zagospodarowanie  za 

pośrednictwem  innego  podmiotu  zbierającego  odpady”.  Zamawiający  wskazał,  iż  w  treści 

SIWZ 

nie wprowadził limitu w zakresie możliwości wykorzystania potencjału podwykonawców 

w  celu  realizacji  pozostałej  części  zamówienia,  innej  niż  zagospodarowanie  odpadów 

„zmieszanych” oraz „bio”, tj. zagospodarowania frakcji odpadów „metale i tworzywa sztuczne", 

„papier”, „szkło", „odpady wielkogabarytowe”. Możliwe jest zatem wskazanie przez wykonawcę 

jako  miejsc  zagospodarowania  tych  odpadów  instalacji  podwykonawców.  Zamawiający 

zastrzegł  jedynie,  iż  w  takim  przypadku  podwykonawca  musi  posiadać  stosowną  do 

wyk

onywanej części zamówienia aktualną decyzję na przetwarzanie odpadów. 

Zamawiający  podkreślił,  że  jego  obowiązkiem,  jako  strony  umowy  wykonawczej  w 

sprawie  świadczenia  usług  publicznych  w  zakresie  gospodarki  odpadami,  jest  zachowanie 

należytej staranności wymaganej od profesjonalisty, przy zapewnieniu jak najwyższej jakości 

usług i optymalizacji kosztów świadczenia usług. W opinii Zamawiającego, jest to możliwe w 

przypadku współpracy z wykonawcami, którzy gwarantują możliwość przekazania odpadów 

bezpośrednio  do  instalacji  własnych  lub  w  przypadku  braku  możliwości  zagospodarowania 

niektórych rodzajów  odpadów  w  instalacjach  własnych  -  w  instalacji  podwykonawców,  przy 


jednoczesnej  eliminacji  zbędnego  pośredniczenia  w  tym  zakresie  lub  wykonywania  jedynie 

czynności  zbierania  odpadów.  Pozwala  to  na  ograniczenie  ryzyka  związanego  z  brakiem 

kontroli nad strumieniem odpadów i wnikliwą weryfikację ścieżki zagospodarowania strumienia 

odpadów w ramach umowy. 

Dodatkowo,  przyjęte  zapisy  powinny  pozytywnie  wpłynąć  na  poziom  cen  złożonych 

ofert

,  gdyż  w  sytuacji,  w  której  odpady  będą  bezpośrednio  przekazywane  do  instalacji 

zagospodarowania  i  nie  ma konieczności  stosowania  stacji  przeładunkowej  (w  treści  SIWZ 

jedynie  dopuszczono  stosowanie  stacji 

—  nie ma  obowiązku  prowadzenia  takiego  punktu), 

wyeliminowany zostaje koszt jej prowadzenia. 

Zamawiający  wyjaśnił,  że  kształtując  zapisy  SIWZ,  kierował  się  uzasadnionymi 

potrzebami,  czynnikami  ekonomicznymi,  logistycznymi,  p

rzy  jednoczesnym  uwzględnieniu 

konieczności realizacji umowy wykonawczej w oczekiwany przez Miasto sposób. 

Zarzut 2 

Naruszenie  art.  36a  ust.  2  pkt  1  w  zw.  z  art.  29 ust.  2  i  art.  7  ust.  1  Pzp,  poprzez  opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  ograniczający  konkurencję  i  równe  traktowanie 

wykonawców, a także w kolizji z zasadą proporcjonalności poprzez zastrzeżenie obowiązku 

osobistego  wykonywania  przez  wykonawcę  części  zamówienia  w  zakresie  odpadów 

zmieszanych (pkt 4.12 Części I SIWZ— Instrukcja dla wykonawców oraz § 8 ust. 1 IPU). 

Zamawiający nie zgodził się z żądaniem wykreślenia zapisów o obowiązku osobistego 

wykonania  przez  w

ykonawcę  części  zamówienia  w  zakresie  zagospodarowania  odpadów 

zmieszanych. 

Podkreślił,  że  jego  obowiązkiem,  jako  strony  umowy  wykonawczej  w  sprawie 

świadczenia usług publicznych w zakresie gospodarki odpadami, jest zachowanie należytej 

staranności  wymaganej  od  profesjonalisty  przy  zapewnieniu  jak  najwyższej  jakości  usług  i 

optymalizacji  kosztów  świadczenia  usług.  W  opinii  Zamawiającego,  zagwarantowanie 

najwyższej  jakości  usługi  możliwe  jest  jedynie  w  przypadku  wyboru  wykonawców 

posiadających odpowiednie doświadczenie w zakresie przetwarzania odpadów i potencjał w 

postaci instalacji własnych — w tym przypadku dla wskazanej przez Zamawiającego kluczowej 

części  zamówienia,  czyli  w  odniesieniu  do  odpadów  zmieszanych,  stanowiących  według 

szacunków blisko 68% strumienia w danym zadaniu. Zamawiający powołał argumentację jak 

dla  pierwszego  zarzutu,  wskazując,  że  ustanowienie  obowiązku  osobistego  wykonania  w 

zakresie zagospodarowania odpadów stanowiących największy (kluczowy) udział procentowy 

w  strumieniu  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia,  zabezpiecza  interesy 

Zamawiającego,  poprzez  ułatwioną  koordynację  umów  i  optymalizację  w  kierowaniu 

s

trumieniem odpadów, a dodatkowo ułatwia sprawne realizowanie umów w zakresie odbioru 

odpadów, poprzez zapewnienie stałej destynacji podmiotom odbierającym odpady. 


Zamawiający  wskazał  również,  iż  zgodnie  z  treścią  ustawy  o  odpadach,  istnieje 

obowiązek  przekazywania  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych 

bezpośrednio  o  instalacji  komunalnej,  wraz  z  dopuszczeniem  przekazywania  za 

pośrednictwem  stacji  przeładunkowej  oraz  dopuszczeniem  przekazywania  do  termicznego 

przekształcania,  jeśli  gmina,  z  której  są  odbierane  odpady  prowadzi  selektywne  zbierania 

odpadów.  Przy  uwzględnieniu  wskazywanego  wcześniej  udziału  tego  rodzaju  odpadu  w 

strumieniu, jego zagospodarowanie ma decydujący wpływ na realizację zamówienia. 

Zamawiający podkreślił, że odpady objęte przedmiotem zamówienia nie są wytwarzane 

przez  Zamawiającego,  nie  ma  on  zatem  wpływu  na  sezonową  zmienność  ilości,  czy  też 

zmienność  wynikającą  z  innych  okoliczności  (w  tym  m  in.  epidemii  COVID-19),  istotnie 

wpływającą  na  planowanie  transportów  odpadów  do  zagospodarowania  w  sposób 

minimalizujący koszty. Zapewnienie przez Zamawiającego w treści SIWZ takich warunków w 

lokalizacji  i  instalacji  wykorzystywanej  do  zagospodarowania  odpadów,  by  proces  przyjęcia 

odpadów  do  zagospodarowania  odbywał  się  w  sposób  niezakłócony,  umożliwi 

Zamawiającemu  odpowiednią  koordynację  umowy,  reakcję  w  momencie  zaistnienia 

niepokojących  wydarzeń  i  płynną  wymianę  informacji  pomiędzy  Zamawiającym  a  Miastem 

oraz  podmiotem  odbierającym  odpady.  Zamawiający  wskazał,  że  przedmiot  zamówienia 

został podzielony na mniejsze zadania ilościowe - zgodnie z treścią pkt. 4 OPZ, zamówienie 

zostanie  udzielone  w  7  zadaniach,  których  to  maksymalna  planowana  ilość  odpadów 

komunalnych do zagospodarowania wynosi 10 tys. Mg. W pkt 13 OPZ wskazano, iż odpady 

„zmieszane”  stanowią  ok.  68%  całego  strumienia  odpadów.  Zastosowanie  tego  podziału 

umożliwiła  udział  w  postępowaniu  małych  i  średnich  instalacji,  które  mogłyby  w  całości 

realizować zamówienie samodzielnie.  

Ponadto, 

Zamawiający, celem zagwarantowania najwyższej jakości świadczonej usługi 

na rzecz Miasta, został zobligowany treścią umowy wykonawczej do kontrolowania sposobu 

zagospodarowania  odpadów  w  instalacjach  nieprowadzonych  przez  Zamawiającego,  a 

wykorzystywanych do świadczenia usługi. Kontrola ta zgodnie z treścią §1 ust. 4 IPU dotyczy 

sposobu  i  prawidłowości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  przez  wykonawcę.  Celem 

realizacji  zobowiązań  MPO  względem  Miasta jest  zatem  powierzenie realizacji  usługi  w  jak 

największym  zakresie  (lub  w  całości)  wykonawcy,  zatem  wymaganie  dotyczące  realizacji 

kluczowej dla Zamawiającego części, tj. zagospodarowania odpadów zmieszanych, pozwoli 

na zabezpieczenie interesów MPO względem zobowiązań wobec Miasta, biorąc pod uwagę, 

że  zapewnienie  uprawnień  kontrolnych  w  zakresie  wymaganym  przez  Zamawiającego  na 

podstawie  umowy  wykonawczej  (tj.  analogicznych  jak  dla  wykonawcy)  względem 

podwykonawców  jako  podmiotów  trzecich  jest  bardzo  utrudnione,  wręcz  niemożliwe.  Tym 

samym ustalenie obowiązku osobistego wykonania zamówienia w odniesieniu do kluczowej 

części zamówienia, jaką jest zagospodarowanie odpadów zmieszanych, zapewnia realizację 


obowiązków Zamawiającego wynikających z umowy wykonawczej. Ogranicza to także ryzyka 

Zamawiającego  związane  z  wycofaniem  się  podwykonawców  lub  wadliwego  realizowania 

przez  nich  umowy  w  zakresie  kluczowej  i  najbardziej  problematycznej  części  strumienia 

odpadów, a w konsekwencji limituje ryzyka przerwania ciągłości odbioru i zagospodarowania 

odpadów.  Z  uwagi  na  szczególny  przedmiot  zamówienia,  zapewnienie  ciągłości  i 

nieprzerwanego  charakteru  procesu  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów  ma  kluczowe 

znaczenie z punktu widzenia realizacji powierzonego zadania własnego oraz dbałości o interes 

i bezpieczeństwo publiczne. 

Zamawiający  podniósł,  że obowiązek  osobistego  wykonania zamówienia  w  zakresie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  wynika  też  z  przyjętego  przez 

Zamawiającego założenia, że odpady te mają trafić bezpośrednio do instalacji komunalnej z 

możliwością  wykorzystania  stacji  przeładunkowej,  ale  wyłącznie  prowadzonej  przez 

prowadzącego instalację komunalną. 

Zamawiający  podniósł  także,  że  nie  jest  zobligowany  do  zapewnienia  każdemu 

podmiotowi  funkcjonującemu  na  rynku  odpadowym  możliwości  uczestniczenia  w 

przedmiotowym  postępowaniu,  w  szczególności  podmiotom,  które  w  ogóle  nie  prowadzą 

działalności  w  zakresie  przetwarzania  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia. 

Zamawiający ma prawo postawić wymagania, które realizują jego uzasadniony interes opisany 

powyżej  i  nie  stanowi  to  naruszenia  żadnej  z  przywołanych  przez  Odwołującego  zasad. 

Ponadto, 

Odwołujący  może  uczestniczyć  w  realizacji  zamówienia,  np.  poprzez  konsorcjum 

skoro  samodzielnie  nie  spełnia  wymagań  postawionych  przez  Zamawiającego.  Podkreślić 

należy, że Zamawiający wybiera wykonawcę, a nie podwykonawców do realizacji zamówienia, 

ponieważ to z wykonawcą, a nie podwykonawcami ma relację prawną.  

Zarzut 3 

Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353

kc 

poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny, jak również w 

sposób  niezgodny  z  obowiązującymi  przepisami  prawa,  tj.  wskazanie  w  SIWZ  okresu  na 

zagospodarowanie/przetworzenie odpadów nie później niż w terminie 30 dni po zakończeniu 

realizacji  zamówienia  (§  2  ust.  5  IPU),  co  pozostaje  w  sprzeczności  z  art.  25  ustawy  o 

odpadach, Odwołujący żądał wydłużenia czasu na zagospodarowanie odpadów do roku. 

Zamawiający wskazał iż, zgodnie z postanowieniami SIWZ pkt 36 OPZ, wykonawca 

otrzyma  wynagrodzenie  za  dany  okres  rozlicz

eniowy  wyłącznie  za  odpady  przetworzone, 

natomiast 

za  odpady  zmagazynowane  w  danym  okresie,  także  w  procesach  R13  i  D15 

rozliczenie  nastąpi  w  momencie  udokumentowania  przetworzenia  tych  odpadów.  Ilekroć 

Zamawiający  posługuje  się  w  SIWZ  określeniem  przetwarzanie,  należy  przez  to  rozumieć 

procesy  odzysku  lub  uniesz

kodliwiania  wymienione  w  załącznikach  nr  1  i  2  do  ustawy  o 

odpadach. To  w  interesie Odwołującego jest,  aby  odpady  zagospodarować jak  najszybciej. 


Zamawiający zauważył, że Odwołujący wskazał na niezgodność pkt 36 OPZ z obowiązującymi 

przepisami prawa w zakresie okresu magazynowania odpadów i zażądał jego dostosowania, 

nie żądając przy tym wydłużenia okresu obowiązywania umowy. Brak zatem logiki w żądaniu 

Odwołującego.  

Ponadto,  zgodnie  z  postanowieniami  umowy  wykonawczej  zawartej 

pomiędzy 

Zamawiającym  a  Miastem  w  sprawie  świadczenia  usług  publicznych  w  zakresie 

zagospodarowania  odpadów,  Zamawiający  odpowiada  za  zagospodarowanie  odpadów  w 

procesach odzysku i/lub unieszkodliwiania. Zagospodarowa

nie ma być dokumentowane m.in. 

sprawozdaniami  kwartalnymi,  do  których  Zamawiający  zobowiązany  jest  załączyć 

oświadczenie podmiotu posiadającego zezwolenie na zbieranie odpadów lub przetwarzanie 

odpadów  w  procesie  R12  o  przekazaniu  odpadów  do  ostatecznego  zagospodarowania. 

Wyklucza to możliwość rozliczenia świadczenia usług publicznych w sytuacji magazynowania 

odpadów, stąd Zamawiający również nie wypłaca wynagrodzenia za magazynowane odpady 

i określa czas magazynowania na 30 dni od zakończenia realizacji, aby móc rozliczyć swoje 

obowiązki względem Miasta. Zamawiający musi w ramach tej umowy uwzględnić nałożone na 

niego 

obowiązki, które umożliwiają mu wykonanie jego własnych zobowiązań i uprawnień, w 

tym  uzyskanie  płatności.  Odwołujący  nie  może  oczekiwać,  że  Zamawiający  będzie 

podejmował  nieracjonalne  ekonomicznie  decyzje  i  ustalał  niekorzystne  dla  siebie  warunki 

wykonania zamówienia. 

N

ie  bez  znaczenia  są  także  wymogi  związane  z  realizacją  zamówienia  dotyczące 

osiągnięcia  poziomów  recyklingu  i  ograniczania  składowania  odpadów  ulegających 

biodegradacji (pkt 40 i 41 OPZ). Bez przetworzenia odpadów nie można we właściwy sposób 

wykazać realizacji tych obowiązków. Wykonawca w terminie do 28 lutego 2021 r. za rok 2020 

i w terminie dwóch miesięcy od dnia zakończenia terminu realizacji zamówienia za rok 2021 r. 

ma  przekazać  Zamawiającemu  pisemną  informację  o  osiągniętym  poziomie  recyklingu  i 

przygotowania  do  ponownego  użycia  odpadów  komunalnych  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne oraz 

o  osiągniętym  poziomie  ograniczenia  składowania  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji przekazywanych do składowania. Bez przetworzenia odpadów Odwołujący nie 

będzie w stanie zrealizować tych obowiązków, a tym samym Zamawiający - ocenić należytego 

wykonania umowy. 

Zarzut 4 

Naruszenie art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez niesprecyzowanie mechanizmu 

rozdziału strumienia odpadów pochodzących z dzielnic Ursynów i Wilanów na poszczególne 

części zamówienia, zarówno w części zamówienia gwarantowanego, jak i objętego prawem 

opcji.  


Zamawiający wskazał, że nie znajduje podstaw dla żądanego doprecyzowania SIWZ, 

poprzez  wprowadzenie  zapisów  dotyczących  sposobu  rozdziału  strumienia  odpadów  na 

poszczególne części zamówienia zaproponowanych przez Odwołującego. 

Z

godnie  z  treścią  pkt  6  OPZ,  „Odpady  do  zagospodarowania  będą  przekazywane 

sukcesywnie  w  ilościach  zależnych  od  ilości  odpadów  wytworzonych  przez  mieszkańców 

dzielnic Ursynów, Wilanów.”, a zatem odpady będą przekazywane stopniowo, w sposób ciągły 

w każdej z części (zadań), zgodnie z ilościami odpadów odebranych z terenu dzielnic Ursynów, 

Wilanów.  Zamawiający  podkreślił,  iż  nie  jest  wytwórcą  odpadów  objętych  przedmiotem 

zamówienia i nie jest podmiotem transportującym odpady do zagospodarowania, dlatego też 

kluczową  kwestią  jest  uwzględnienie,  że  ilość  odpadów  zależna  będzie  od  ilości  odpadów 

wytworzonych przez mieszkańców dzielnic objętych zamówieniem. 

Mając  na  uwadze  zmienność  strumienia  odpadów,  nawet  w  ciągu  kolejnych  dni 

tygodnia,  czego  Odwołujący,  jako  podmiot  odbierający  odpady  z  terenu  m.st.  Warszawy  z 

jednego  z  zadań,  ma  świadomość,  że  wprowadzenie  proponowanego  zapisu  dotyczącego 

dostarczania  odpadów  w  sposób  stały  w  każdym  kolejnym  dniu  realizacji  do  wykonawców 

realizujących  kolejne  części  zamówienia,  będzie  prowadziło  do  uprzywilejowania  części 

wykonawców  oraz  gorszych  warunków  realizacji  dla  pozostałych.  Z  uwagi  na  sposób 

kształtowania tras odbioru przez podmioty odbierające odpady, takie rozwiązanie uniemożliwi 

z

achowanie  ukształtowanego  udziału  procentowego  pomiędzy  poszczególnymi  częściami 

(zadaniami). Zamawiający nie może dopuścić do kształtowania zapisów w sposób nierówny, 

faworyzujący część wykonawców. 

Zamawiający  nie  zaakceptował  też  propozycji,  która  zakłada  możliwe  przerwanie 

realizacji  w  przypadku  osiągnięcia  w  danej  części  zamówienia  limitu  gwarantowanej  części 

zamówienia,  aż  do  czasu  osiągniecia  w  każdej  części  zamówienia  wskazanego  limitu. 

Zamawiający  wskazał,  iż  proponowane  rozwiązanie  ma  odzwierciedlenie  w  treści  SIWZ, 

bowiem  uprawnieniem 

Zamawiającego  jest  przerwanie  realizacji  umowy  w  momencie 

osiągniecia gwarantowanej ilości odpadów.  

Zamawiający wskazał, że w jego interesie jest osiągnięcie w każdej części zamówienia 

wskazanego gwarantowanego (

minimalnego) zakresu zamówienia, zatem dodatkowe zapisy 

w tym zakresie w opinii Zamawiającego są zbędne. 

Zamawiający  zauważył,  że  w  postępowaniu  przyjmowany  jest  rozdział  dziennego 

strumienia w zbliżonej ilości dla wszystkich zadań. Podmiot realizujący odbiór ma wiedzę, ile 

odpadów  z  danej  trasy  jest  odbierane  i  czy  bezpośrednio,  czy  przez  prowadzoną  stację 

przeładunkową jest w stanie rozdzielić w podobnej wielkości strumień dla zadań. Dodatkowo, 

podmiot odbierający jest w stanie dzienne różnice korygować dostawami w kolejnych dniach. 

Podział strumienia na tonaże roczne wynoszące 10 tys. Mg daje możliwość udziału mniejszych 

instalacji. Wskazane 10 tys. Mg odpadów rozkłada się na określony limit dzienny przyjęć, który 


jest  możliwy  dla  danej  instalacji  (a  wynika  z  posiadanych  decyzji,  operatów  p.poż.).  Jeżeli 

Zamawiający  przychyliłby  się  do  żądań  Odwołującego,  aby  w  danym  dniu  jedna  instalacja 

dostała  całość  odpadów  odebraną  z  dzielnic  Wilanów  i  Ursynów,  dzienny  limit  musiałby 

wynikać z rocznego 70 tys. Mg strumienia, a nie ustalonego na 10 tys. Mg w ramach zadania. 

Tym  samym  instalacja o  rocznych mocach przerobowych 10  tys.  Mg  musiałaby  mieć limity 

dzienne  odpowiadające  rocznym  70  tys.  Mg.  Proponowany  zapis  ograniczałby  zatem 

konkurencję, tj. udział mniejszych podmiotów.  

W proponowanym drugim rozwiązaniu dochodzi do sytuacji, że gdy jedna instalacja, 

albo kilka w podobnym czasie osiągają gwarantowany limit, odpady zostają przekierowane do 

pozostałych  instalacji,  to  cały  strumień  trafi  do  węższego  grona  wykonawców  i  może 

przekroczyć ich limity dzienne. Ukształtowanie w taki sposób warunków uniemożliwiłoby udział 

w przetargu mniejszym instalacjom, których określone limity dobowe nie osiągają tak wysokich 

poziomów, jakich należałoby wymagać przy takim rozdysponowaniu strumienia. 

Zarzut 5 .(1) 

Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353

k.c., 

poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny, jak również 

poprzez sporządzenie wzoru umowy (Część V SIWZ — IPU) w sposób naruszający zasady 

współżycia  społecznego  i  rażąco  naruszający  równowagę  stron  umowy  o  udzielenie 

zamówienia publicznego oraz skutkujący przeniesieniem na wykonawcę ryzyk związanych z 

realizacją  przedmiotu  zamówienia  wskutek  wprowadzenia  jednostronnego  i  uznaniowego 

prawa  Zamawiającego  do  zlecenia  wykonania  przedmiotu  umowy  innemu  wykonawcy  tzw. 

wykonawstwo zastępcze niezależnie od rodzaju i stopnia naruszenia zobowiązań umownych 

przez w

ykonawcę, po uprzednim wyznaczeniu terminu dodatkowego nie dłuższego niż 2 dni 

robocze (

§ 2 ust. 34 Część V SIWZ — IPU). Odwołujący zażądał modyfikacji § 2 ust. 34 IPU 

oraz odpowiednich innych zapisów SIWZ, poprzez wprowadzenie szczegółowych przesłanek 

prawa  do  zlecenia  przez  Zamawiającego  wykonania  przedmiotu  zamówienia  innemu 

wykonawcy, 

jak  również,  poprzez  wydłużenie  terminu  dodatkowego  dla  wykonawcy  do  co 

najmniej 7 dni roboczych. 

Zamawiający  uznał  zarzut  za  bezpodstawny.  Wskazał,  że  możliwość  zlecenia 

wykonania  zastępczego  na  wypadek  niewykonywania  lub  nienależytego  wykonania  umowy 

jest standardowym postanowieniem umownym. M

ożliwość zlecenia wykonania zastępczego 

aktualizuje się dopiero po bezskutecznym upływie dodatkowego terminu, kiedy to wykonawca 

może  usunąć  zaistniałe  nieprawidłowości.  Z  uwagi  na  specyfikę  przedmiotu  zamówienia, 

Zamawiający nie może dopuścić do jakiegokolwiek ryzyka przerwania świadczenia usługi czy 

jej  nienależytego wykonywania,  a wskazany  termin 2  dni  roboczych na usunięcie naruszeń 

jest adekwatny i wystarczający. Brak możliwości zagospodarowania odpadów spowoduje brak 

możliwości  odbioru  odpadów,  co  z  kolei  doprowadzi  do  wystąpienia  zagrożenia 


epidemiologicznego w Warszawie. Zamawiający nie może zatem doprowadzić do sytuacji, że 

nie będą zagospodarowywane odpady, stąd możliwość zlecenia wykonania zastępczego. 

Zamawiający  wskazał,  że  jego  celem  nie  jest  dążenie  do  realizacji  wykonania 

zastępczego w  błahych przypadkach,  ponieważ  realizacja tego  uprawnienia jest  ogromnym 

wyzwaniem 

dla Zamawiającego, który musi znaleźć instalacje zdolne do realizacji przedmiotu 

zamówienia z dnia na dzień. Zamawiający  wyjaśnił, że ze swojego uprawnienia do tej pory 

skorzystał raz, tj. w sytuacji, gdy we wrześniu 2019 r. jednej z wykonawców realizujący usługi 

w  10  dzielnicach  Warszawy  z  dnia  na  dzień  poinformował  Zamawiającego  o  zaprzestaniu 

realizacji zamówienia.  

W  ocenie  Zamawiającego,  jest  obiektywnie  niemożliwe,  aby  kwantyfikować 

okoliczności  związane  z  nienależytym  wykonaniem  zamówienia  pod  kątem  tego,  czy  dana 

okoliczność  w  sposób  wystarczający  uzasadnia  zastosowanie  instytucji  wykonania 

zastępczego.  Odwołujący  również  takich  okoliczności  nie  wskazał.  Zakres  obowiązków 

wykonawcy  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  jest  jasny  i  precyzyjny,  a  ich  waga  dla 

Zamawiającego  taka  sama.  Zamawiający  wskazał,  że  wydatkuje  środki  publiczne  i  jego 

zadaniem jest zabezpieczenie interesów mieszkańców, bezpieczeństwa i zdrowia publicznego 

oraz realizacji własnych interesów Zamawiającego. Termin 7 dniowy w praktyce oznaczałby 

ogromne  perturbacje  w  odbiorze  odpadów  i  stanowił  ryzyko  dla  bezpieczeństwa 

epidemicznego  mieszkańców  m.st.  Warszawy.  Ponadto,  Odwołujący  nie  uzasadnił  tak 

długiego  terminu  ani  nie  wskazał,  z  jakich  powodów  2  dni  na  usunięcie  naruszeń  jest 

niewy

starczające. Zamawiający przywołał stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej w wyroku z 

dnia 15 grudnia 2017 r. sygn. akt KIO 2525/17 KIO 2529/17.  

Zarzut 5.2 

Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353

k.c. w zakresie uregulowanym w 

§ 3 ust. 5 IPU, tj. możliwości żądania przez Zamawiającego 

zwrotu  nadpłaconej  kwoty  oraz  pomniejszania  kolejnych  płatności  o  stwierdzoną  różnicę 

wynagrodzenia. Odwołujący żąda wykreślenia uprawnień Zamawiającego w tym zakresie. 

Zamawiający  wyjaśnił,  że  przedmiotowa  umowa  jest  ściśle  powiązana  z  warunkami 

wynikającymi z uchwały Nr LII/ 1251/2017 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 6 lipca 

2017 r. w sprawie wyboru sposobu i formy wykonywania zadania własnego m.st. Warszawy, 

po

legającego na zagospodarowaniu odpadów komunalnych. Zamawiający musi w jej ramach 

uwzględnić  nałożone  na  niego  obowiązki,  które  umożliwią  mu  jego  prawidłową  realizację. 

Zgodnie z warunkami powierzenia, 

Zamawiający za świadczenie usług publicznych otrzymuje 

„wynagrodzenie” od Miasta. Zasady i tryb wypłacania wynagrodzenia zostały wskazane w § 6 

umowy  wykonawczej.  Zgodnie  z  postanowieniem 

§  6  ust  9  wysokość  „wynagrodzenia” 

(wysokość  dopłaty)  będzie  korygowana  na  podstawie  zaakceptowanych  przez  Miasto 

sprawozd

ań  kwartalnych  o  rodzajach  i  ilościach  odpadów  przyjętych  do  zagospodarowania 


sporządzanych przez Zamawiającego i przedkładanych Miastu w terminach, o których mowa 

§ 3 ust. 2 pkt 7. Sprawozdanie kwartalne Zamawiającego winno być uzgodnione w terminie 

4  m

iesięcy  od  dnia  jego  złożenia.  Analogiczne  sprawozdanie  kwartalne  przedkłada 

Zamawiającemu  wykonawca,  i  w  tym  przypadku  okres  ostatecznego  uzgodnienia  wynosi  3 

miesiące od dnia złożenia sprawozdania. Zamawiający wyjaśnił, iż sprawozdanie miesięczne 

wykonaw

cy  stanowi  podstawę  wystawienia  faktury.  Podawane  przez  wykonawcę  w 

sprawozdaniu  miesięcznym  informacje  o  zagospodarowaniu  przyjętych  odpadów  (proces  i 

miejsce zagospodarowania) są jedynie deklaracją wykonawcy (płatność ma de facto charakter 

zaliczkowy). Wszelkie dokumenty, na podstawie których można zweryfikować prawidłowość 

zagospodarowania  odpadów,  stanowią  załącznik  i  integralną  część  sprawozdania 

kwartalnego, sporządzanego zgodnie ze wzorem określonym w załączniku nr 5 do Umowy. 

Pełna  weryfikacja  zagospodarowania  odpadów  przyjętych  w  poszczególnych  miesiącach 

kwartału następuje w procesie weryfikacji sprawozdania kwartalnego. 

Z  uwagi  na  fakt, 

że  Zamawiający  wcześniej  weryfikuje  i  uzgadnia  sprawozdanie 

kwartalne z w

ykonawcą aniżeli z Miastem, skarżone postanowienie SIWZ daje mu możliwość 

reakcji w sytuacji, gdy Miasto zakwestionuje dane 

pochodzące od wykonawcy. 

Zamawiający  wskazał,  że  Odwołujący  jest  podmiotem  odbierającym  odpady 

komunalne  z  terenu  m.st.  Warszawy  na  podstawie 

umowy  z  Miastem,  w  której  również 

funkcjonują postanowienia dotyczące przypadku powzięcia przez Zamawiającego wątpliwości 

co do danych w zaakceptowanych już wcześniej sprawozdaniach z realizacji umowy — jest to 

fakt bezsporny. 

Zastrzeżenie  przez  Zamawiającego  prawa  weryfikacji  rozliczonej  masy  odpadów,  w 

tym weryfikacji masy odpadów przyjętych do instalacji z masą odpadów odebranych z terenu 

m.st. Warszawy (pkt 46 OPZ i 

§ 3 ust. 5 IPU) służyć ma także kontroli, czy odpady faktycznie 

pochodzą z terenu m.st. Warszawy. Posiadanie tego uprawnienia stanowi więc uzasadniony 

interes i potrzeb

ę Zamawiającego. 

Zamawiający podkreślił, że uprawnienie to w żaden sposób nie zagraża ani nie narusza 

interes

ów  wykonawców,  nie  ogranicza  kręgu  podmiotów  zainteresowanych  udziałem  w 

p

ostępowaniu  i  nie  utrudnia  uczciwej  konkurencji,  ponieważ  na  równi  dotyczy  wszystkich 

potencjalnych 

wykonawców.  W  konsekwencji  nie  narusza  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp  ani  innych 

przywoływanych przepisów.  

Zarzut 5.2. 

Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353 

k.c. w zakresie uregulowanym w 

§ 2 ust. 6 i § 8 ust. 5 IPU. Odwołujący zażądał wykreślenia 

prawa Zamawiającego do przedłużenia terminu na dokonanie akceptacji nowej instalacji bez 

wskazania okresu przedłużenia w § 2 ust. 6 i § 8 ust. 5 Części V SIWZ - IPU. 


Zamawiający wyjaśnił, że nie widzi podstaw do wykreślenia prawa Zamawiającego do 

przedłużenia  terminu  na  dokonanie  akceptacji  nowej  instalacji  bez  wskazania  okresu 

przedłużenia w § 2 ust. 6 i § 8 ust. 5 IPU. Zamawiający w treści § 8 ust. 5 IPU wskazał, iż 

dokona weryfikacji w terminie do 5 dni roboczych od otrzymania kompletny

ch dokumentów, tj. 

zaktualizowanego  oświadczenia  o  miejscu  przetwarzania  odpadów  oraz  kompletnych 

dokumentów  potwierdzających  uprawnienie  nowego  podwykonawcy  do  zagospodarowania 

odpadów, zgodnie z wymaganiami prawa, o których mowa w ust. 2 i/lub ust. 3. Po dokonaniu 

weryfikacji Zamawiający przekazuje wykonawcy informacje o akceptacji lub braku akceptacji 

dla  zmiany  podwykonawcy,  zaś  w  przypadku  otrzymania  niekompletnych  dokumentów 

Zamawiający  wezwie  wykonawcę  do  przedłożenia  kompletu  dokumentów.  Wydłużenie 

procesu 

weryfikacji  następuje  zatem  w  przypadku  niedopełnienia  formalności  przez 

w

ykonawcę. 

Zamawiający wskazał, że zgodnie z treścią IPU, sformułowanie „Wskazany okres może 

ulec  zmianie  o  czym  Zamawiający  poinformuje  Wykonawcę  pisemnie”  odnosi  się  do 

wcze

śniejszego  zdania  „W  takim  przypadku  odpady  będą  dostarczane  do  pierwotnie 

wskazanej  lokalizacji  (instalacji  lub  stacji  przeładunkowej)  przez  okres  30  dni  od  dnia 

akceptacji  instalacji.”,  nie  zaś  do  zarzucanego  przez  Odwołującego  dowolnego  wydłużania 

czynn

ości  weryfikacji  możliwości  wprowadzenia  i  zmiany  podwykonawcy.  Tym  samym 

Odwołujący błędnie interpretuje postanowieniu IPU. 

Zamawiający wyjaśnił, że usługi zagospodarowania odpadów oraz odbioru i transportu 

odpadów do instalacji zagospodarowania są w m.st. Warszawie świadczone rozłącznie. Celem 

dokonania zmiany instalacji zagospodarowania w wykazie instalacji przekazywanym do m.st. 

Warszawy,  która  to  informacja  podlega  przekazaniu  podmiotom  odbierającym  odpady, 

konieczne  jest  zachowanie  28-dniowego  wyprzed

zenia,  umożliwiającego  stosowne 

przygotowanie się podmiotów odbierających odpady do zmiany destynacji transportów. Mając 

jednak na uwadze możliwą zgodę na wcześniejszą zmianę Zamawiający może, w uzgodnieniu 

z m.st. Warszawą, skrócić wskazany 30-dniowy termin, stąd odpowiednia regulacja zawarta w 

IPU. 

Zarzut 5.2 

Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353 

k.c. 

w zakresie braku prawa rozwiązania umowy przez wykonawcę. 

Zamawiający  nie  zgodził  się  ze  stanowiskiem  Odwołującego,  w  myśl  którego  IPU 

powinna  przewidywać  postanowienia  uprawniające  wykonawcę  do  wypowiedzenia  umowy 

przez w

ykonawcę w przypadku wystąpienia okoliczności podanych w odwołaniu. Wskazał, że 

orzecznictwa KIO wynika, że nie jest uzasadnione dążenie i oczekiwanie Odwołującego do 

zapewnienia pełnej symetrii stron w ww. zakresie. Inna jest bowiem rola i cel Zamawiającego, 

a  inne  są  cele  wykonawców.  Zamawiający  powinien  zapewnić  realizację  określonego  celu 


publicznego i wszelkie instrumen

ty umowne powinny sprzyjać realizacji tego zadania. Jeżeli 

Zamawiający nie będzie realizował swoich obowiązków wobec wykonawcy, negatywne skutki 

mogą  wystąpić  wyłącznie  w  sferze  ekonomicznej,  a  ponadto  wykonawca  posiada  szereg 

uprawnień  umożliwiających  zniwelowanie  takich  skutków.  Swój  interes  wykonawca  może 

chronić  w  oparciu  o  obowiązujące  przepisy  prawa,  dochodząc  należnych  mu  roszczeń  na 

drodze cywilnoprawnej.  W konsekwencji, 

dla realizacji celów wykonawcy nie jest konieczne 

przyznawanie mu dodatkowego instrumentu w postaci uprawienia do wypowiedzenia umowy, 

zwłaszcza biorąc pod uwagę, że realizacja umowy obejmuje okres 12 miesięcy.  

Ponadto, 

Zamawiający  uregulował  sytuacje  awaryjne,  gdy  dotychczasowe  instalacje 

nie  mogą  przetwarzać  odpadów,  zatem  nie  zachodzą  takie  okoliczności,  które  w  sposób 

nieprzezwyciężalny  uniemożliwiają  wykonawcy  realizację  zamówienia.  Dotyczy  to  także 

ewentualnej  zmiany  przepisów  prawa.  Zamawiający  wskazał,  że  nie  stanowi  naruszenia 

żadnego przepisu prawa taka regulacja warunków umowy, gdy w perspektywie zaledwie 12 

miesięcy wykonawca zobowiązany jest do zapewnienia zagospodarowania odpadów. KIO stoi 

na stanowisku, iż w odniesieniu do zamówień publicznych zasada swobody umów i równości 

stron  stosunku  zobowiązaniowego  (art.  353

k.c.)  podlega  modyfikacji  i  specyficznemu 

ograniczeniu. Nierówność stron umowy w sprawie zamówienia publicznego wynika wprost z 

przepisów  ustawy  Pzp,  które  zastrzegają  określone  uprawnienia  dla  zamawiającego  (tak: 

wyrok z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt KIO 283/14).  

Zarzut 5.2 

Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353

k.c. 

w zakresie zastrzeżenia kar umownych tylko na rzecz Zamawiającego oraz wprowadzenia 

wielu 

wygórowanych  kar  umownych.  Odwołujący  zażądał  wykreślenia  i/lub  modyfikacji  kar 

umownych. 

Z

amawiający wskazał, co następuje. 

W odniesieniu do § 6 ust. 3 pkt 1 IPU, Zamawiający wyjaśnił, że prawo do naliczenia 

kary umownej przysługuje Zamawiającemu za każdy przypadek przetworzenia zmieszanych 

odpad

ów komunalnych w instalacji innej niż własna instalacja komunalna lub innej niż własna 

instalacja  przeznaczona  do  termicznego  przekształcania  odpadów  komunalnych,  zgodnie  z 

przepisami ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz ustawy o odpadach — 

w  wysokości  stanowiącej  wartość  iloczynu  ilości  odpadów  niezagospodarowanych  w  tych 

instalacjach i ceny jednostkowej netto za zagospodarowanie jednej tony odpadów wskazanej 

w formularzu ofertowym zawartym w załączniku nr 2 do umowy powiększonej o podatek od 

towarów i usług VAT, naliczony zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu naliczenia kary 

umownej.  Jest  to  kara  umowna  za  niewykonywanie  jednego  z  kluczowych  obowiązków 

wykonawcy  wynikających  z  umowy  oraz  obowiązujących  przepisów  prawa.  Zamawiający 

w

ymaga  od  wykonawcy  wskazania  w  oświadczeniu  o  miejscu  przetworzenia  odpadów 


instalacji, w których następować będzie przetwarzane odpadów. Odpady zmieszane obejmują 

kluczową  część  zamówienia,  która  ma  być  realizowana  przez  wykonawcę,  zatem  żądanie 

wykreślenia  kary  umownej  za  zagospodarowanie  odpadów  z  naruszeniem  podstawowych 

obowiązków  umownych  nie  znajduje  uzasadnienia.  Kara  umowna  ma  być  surogatem 

odszkodowania za nienależyte wykonywanie zobowiązań umownych, a Odwołujący oczekuje 

jej usunięcia za jeden z kluczowych obowiązków. 

W odniesieniu do 

żądania wprowadzenia w § 6 ust. 3 pkt 2,3,6, 7,8,9 i 10 IPU zapisów 

poprzez dodanie słów „z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy” Zamawiający wyjaśnił, że 

w § 6 ust. 3 pkt 7 IPU takie zastrzeżenie jest już zawarte, podobnie jak w § 6 ust. 3 pkt 6 IPU, 

gdzie  jasno  zdefiniowano,  co  Zamawiający  rozumie  przez  brak  działającego  systemu 

informatycznego,  wskazując  m.in.,  że  kara  nie  zostanie  nałożona,  gdy  brak  działającego 

systemu informatycznego wynika z okoliczności i przyczyn niezależnych od wykonawcy. 

W przypadku 

§ 6 ust. 3 pkt 2 IPU kara umowna dotyczy realizacji obowiązku umownego 

zależnego wyłącznie od wykonawcy, ponieważ to on decyduje o tym, ile odpadów kieruje do 

składowania.  De facto  zatem  naliczenie  kar  umownych  i  tak  dotyczyło  będzie  sytuacji,  gdy 

nastąpią  przyczyny  leżące  po  stronie  wykonawcy.  Zamawiający  podkreślił,  że  wykonawca 

zobowiązany jest tak zorganizować realizację umowy, aby możliwe było osiągnięcie rezultatów 

w niej przewidzianych. Przy prawidłowych założeniach dotyczących realizacji umowy zgodnie 

z jej postanowieniami jest obiektywnie niemożliwe, aby wykonawca nie zrealizował obowiązku, 

za  który  przewidziana  jest  kwestionowana  kara  umowna.  Niedopuszczalna  jest  natomiast 

sytuacja, gdy wykonawca zakłada, że nie będzie realizował umowy zgodnie z wymaganiami 

(np.  w  zakresie  składowania  odpadów),  a  jego  oferta  w  związku  z  tym  zostaje  wyceniona 

znacznie  niżej  od  oferty  wykonawców,  którzy  uwzględniają  umowne  obowiązki  dotyczące 

osiągania  poziomu  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji 

przekazywanych  do  składowania.  Wykonawca  powinien  w  taki  sposób  przygotować  się 

organizacyjnie i technicznie do realizacji umowy, aby był w stanie realizować ją zgodnie z jej 

postanowieniami.  

Zamawiający wskazał dodatkowo, że wymaganie, za którego niezrealizowanie ma być 

nałożona kara umowna, o której mowa w § 6 ust. 3 pkt 3 jest związane z realizacją obowiązku 

prawnego wynikającego z art. 3c ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. 

Zama

wiający,  jako  podmiot  wykonujący  powierzone  zadanie  własne  gminy  w  zakresie 

zagospodarowania odpadów komunalnych, nie może tak kształtować postanowień umowy na 

zagospodarowanie odpadów, aby nie zapewnić sobie i gminie możliwości wywiązania się z 

zobowiązań wynikających z przepisów prawa. 

Analogiczna  argumentacja  dotyczy  żądania  zmiany  §  6  ust.  3  pkt  3,  9  i  10  IPU  - 

o

dmowa przyjęcia odpadów zawsze zależy od wykonawcy. Podobnie, dochowanie terminów 

wskazanych w pkt 9 i 10. Terminy te są wystarczające, a ponadto wykonawca nie kwestionuje 


ich długości. Zamawiający wskazał, że realizacja obowiązków, których ww. terminy dotyczą 

związana jest ściśle z obowiązkami Zamawiającego wynikającymi z umowy wykonawczej.  

Zamawiający wskazał także, że w § 6 ust. 5 IPU przewidziana została procedura w celu 

wyjaśnienia  przyczyn  mogących  skutkować  naliczeniem  kar  umownych.  W  przypadku,  gdy 

dane  zdarzenie  jest  skutkiem  okoliczności,  które  powstały  z  przyczyn  niezależnych  od 

wykonawcy i zostanie to przez wykonawcę wykazane, kara nie zostanie naliczona. Obecne 

brzmienie ma na celu jasne ustalenie zasad rozkładu ciężaru dowodu — tj. nałożenie ciężaru 

dowodu  na  wykonawcę,  który  musi  wykazać  brak  podstaw  swojej  odpowiedzialności. 

Odwołujący chciałby ten ciężar dowodu odwrócić. W ocenie Zamawiającego, stawiane zarzuty 

oraz  wynikające  z  nich  żądania  wydają  się  zmierzać  do  ukształtowania  treści  SIWZ  oraz 

umowy  w  sposób  dogodny  dla  Odwołującego,  co  stoi  w  sprzeczności  z  zasadą  uczciwej 

konkurencji  oraz  woli  Zamawiającego  podyktowanej  jego  rzeczywistymi  potrzebami  oraz 

dbałością o interes publiczny (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2016 r., sygn. 

akt Il CSK 197/15).  

Zarzut 5.2 

Naruszenie art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i art. 353

k.c.  w  zakresie  niew

prowadzenia  limitu  kar  umownych.  Odwołujący  zażądał  wprowadzenia 

takiego limitu na poziomie 10%. 

Zamawiający podkreślił, że zamawiający publiczni mają za zadanie chronić nie tylko 

własny interes, lecz także interes publiczny i cele powszechne, które uzasadniają udzielenie 

danego zamówienia. Szkody wywołane przez nienależyte wykonanie umowy dotyczyć mogą 

nie  tylko  interesów  Zamawiającego,  lecz  także  mieszkańców  Warszawy.  Zamawiający 

zauważył, że wskazany limit 10% jest niski, co nie zapewnia ochrony interesu Zamawiającego 

oraz skutkuje tym, że kary umowne nie będą pełnić swej funkcji prewencyjnej i dyscyplinującej. 

Ponadto, 

Odwołujący w żaden sposób swojego zarzutu ani żądania nie uzasadnił. Tym samym 

należy uznać, że zarzut nie został w ogóle postawiony i nie podlega rozpoznaniu na podstawie 

art. 192 ust. 7 Pzp. 

Zamawiający  wyjaśnił,  że  powyższe  warunki  i  postanowienia  występowały  w 

tożsamych przedmiotowo umowach zawieranych przez Zamawiającego, brak jest w związku 

z  tym  uzasadnionych  podstaw 

do  ich  zmian.  W  ocenie  Zamawiającego,  zarzuty  są 

nieuzasadnione,  niewłaściwie  sformułowane  i  powinny  zostać  oddalone.  Przepisy,  na 

naruszenie 

których wskazuje Odwołujący, nie zawierają nakazu ustalania górnego limitu kar 

umownych.  


Krajowa  Izba 

Odwoławcza,  uwzględniając  dokumentację  postępowania,  dokumenty 

zgromadzone  w  aktach  sprawy  i  wyjaśnienia  złożone  na  rozprawie  przez  strony 

postępowania odwoławczego, ustaliła i zważyła, co następuje. 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  wykazał  posiadanie  legitymacji  uprawniającej  do 

wniesienia odwołania, stosownie do art. 179 ust. 1 Pzp.  

Zarzut  naruszenia art. 29 ust. 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez opisanie przedmiotu 

zamówienia  oraz  sporządzenie  korespondujących  z  opisem  przedmiotu  zamówienia 

postanowień wzoru umowy w sposób niejasny i nieprecyzyjny oraz ograniczający konkurencję 

i  równe  traktowanie  wykonawców,  jak  również  zasadę  proporcjonalności  w  zakresie  pkt  16 

Części Il SIWZ (OPZ) oraz § 2 ust. 8 Części V SIWZ (IPU).  

W pkt 16 OPZ 

Zamawiający określił wymagania dotyczące punktu przeładunkowego:  

„16.  Zamawiający  wymaga,  aby  Wykonawca  przyjmował  „odpady  zmieszane”  oraz  odpady 

„bio” bezpośrednio do instalacji komunalnych i/lub instalacji przeznaczonych do termicznego 

przekształcania odpadów komunalnych lub instalacji do przetwarzania bioodpadów. 

Zamawiający  dopuszcza  w  tym  zakresie  możliwość  skorzystania  ze  stacji  przeładunkowej 

spełniającej  wymagania  określone  w  art.  23  ust.  10  pkt  2)  i/lub  3)  ustawy  o  odpadach.  W 

zakresie pozostałych odpadów Zamawiający również dopuszcza możliwość skorzystania ze 

wskazanej stacji przeładunkowej spełniającej wymagania określone w art. 23 ust. 10 pkt 2) 

i/lub 3) ustawy o odpadach... ” 

Odwołujący wnosił o modyfikację pkt 16 OPZ oraz postanowień § 2 ust. 8 IPU, poprzez 

dostosowanie do treści art. 23 ust. 10 i 11 ustawy o odpadach, tj. dopuszczalność zbierania 

odpadów poza miejscem wytwarzania również w przypadkach określonych w art. 23 ust. 10 

pkt 1 i art. 23 ust. 11 ww. ustawy o odpadach. 

Biorąc pod uwagę brzemiennie pkt 16 OPZ j.w., za niezasadny należało uznać zarzut 

niejasności  i  nieprecyzyjności  ww.  postanowienia  SIWZ.  Zamawiający  w  sposób 

jednoznaczny, 

jasny i zrozumiały przedstawił wymagania dotyczące punktu przeładunkowego, 

jeśli będzie on wykorzystywany przy realizacji zamówienia, odwołując się do przepisów art. 23 

ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy o odpadach. Zamawiający wyłączył punkty przeładunkowe, o których 

mowa  w  art.  23  ust.  10  pkt  1  ustawy  o  odpadach  prowadzone  przez  podmioty 

odbierające 

odpady. Izba 

zważyła przy tym, że Odwołujący, podnosząc niniejszy zarzut, nie wskazał, w 

jakim zakresie 

powyższe postanowienie jest niejasne lub nieprecyzyjne, a jak wynika z treści 

odwołania - Odwołujący prawidłowo zinterpretował treść tego postanowienia. 


Za  niezasadny  należało  uznać  także  zarzut  ograniczania  przez  Zamawiającego 

konkurencji i równego traktowania wykonawców oraz naruszenia zasady proporcjonalności w 

postępowaniu  w  wyniku  sformułowania  w  pkt  16  OPZ  wymagań  dotyczących  punktu 

przeładunkowego. 

Przedmiotem 

postepowania  jest  usługa  zagospodarowania  odpadów  komunalnych 

pochodzących  z  terenu  miasta  stołecznego  Warszawy  z  dzielnic  Ursynów  i  Wilanów  w 

planowanej  ilości  maksymalnej  70  000  Mg.  Opis  przedmiotu  zamówienia  nie  pozostawia 

wątpliwości,  że  przedmiotowe  postępowanie  nie  obejmuje  odbioru  odpadów  od  właścicieli 

nieruchomości  i  ich transportu do  miejsc  zagospodarowania.  Odpady  będące  przedmiotem 

zamówienia  będą  dostarczane  do  instalacji  lub  punktów  przeładunkowych  przez  podmioty 

odbierające  odpady  wyłaniane  przez  m.st.  Warszawa,  jako  zamawiającego,  w  innych 

postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego. 

Zamawiający,  prowadząc  niniejsze  postępowanie,  jest  związany  zobowiązaniami  

z  m.st.  Warszawą,  które  wynikają  wprost  z  powierzenia  Zamawiającemu  wykonywania 

zadania  własnego  m.st.  Warszawy  na  podstawie  uchwały  Nr  LII/1251/2017  Rady  Miasta 

Stołecznego Warszawy z dnia 6 lipca 2017 r. w sprawie wyboru sposobu i formy wykonywania 

zadania  własnego  m.st.  Warszawy,  polegającego  na  zagospodarowaniu  odpadów 

komunalnych  oraz  umowy  wykonawczej  z  dnia  12  grudnia  2017  r. 

w  sprawie  świadczenia 

usług  publicznych  w  zakresie  zagospodarowania  odpadów  zawartej  przez  m.st.  Warszawę  

Zamawiającym. Kopię tego dokumentu Zamawiający przedłożył do akt sprawy.  

Jak  wyjaśnił  Zamawiający,  realizując  powyższe  zobowiązania  polegające  na 

zagospodarowaniu odpadów odebranych od właścicieli nieruchomości, w pierwszej kolejności 

odbierane  od

pady  są  kierowane  do  instalacji  własnych  Zamawiającego.  W  przypadku 

natomiast wystąpienia braku własnych mocy przerobowych odpady muszą być kierowane do 

innych  podmiotów  zagospodarowujących  odpady,  wyłonionych  w  trybie  ustawy  Pzp. 

Zamawiający jest zobowiązany wskazać Miastu podmioty zajmujące się zagospodarowaniem 

odpadów, które następnie są wskazywane wybranym w przetargach podmiotom odbierającym 

odpady.  

Przepis 

art. 6d ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach określa obowiązki 

gminy  w  zakresie 

gospodarowania  odpadami,  wskazując  w  ust.  1,  że  wójt,  burmistrz  lub 

prezydent miasta jest obowiązany udzielić zamówienia publicznego na odbieranie odpadów 

komunalnych od  właścicieli  nieruchomości,  w  ust.  4  pkt  5,  że wójt,  burmistrz  lub  prezydent 

miasta w p

rzypadku sporządzania specyfikacji istotnych warunków zamówienia określa w niej 

w szczególności instalacje komunalne, do których podmiot odbierający odpady komunalne od 

właścicieli  nieruchomości,  jest  obowiązany  przekazać  odebrane  odpady  —  w  przypadku 

udzi

elania zamówienia publicznego na odbieranie odpadów od właścicieli nieruchomości lub 

zobowiązuje do wskazania takich instalacji w ofercie — w przypadku udzielania zamówienia 


publicznego  na  odbieranie  i  zagospodarowywanie  tych  odpadów;  w  przypadku  niewielkich 

ilości  odebranych  odpadów  selektywnie  zbieranych  możliwe  jest  wskazanie  podmiotu 

zbierającego te odpady. 

Zgodnie  z  art.  3  ust.  1  pkt  34  ustawy  o  odpadach,  z

bieranie  odpadów  jest  to 

gromadzenie odpadów przed ich transportem do miejsc przetwarzania. Zgodnie natomiast z 

art. 23 ust. 2 ustawy o odpadach, zakazane jest zbieranie poza miejscem wytwarzania m.in. 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  oraz  bioodpadów  stanowiących 

odpady komunalne. Zgodnie z art. 23 ust. 10 ustawy o odpadach, 

„Zakazu, o którym mowa w 

ust.  2,  nie  stosuje  się  do  zbierania  odpadów,  o  których  mowa  w  ust.  2  pkt  5  i  6,  w  stacji 

przeładunkowej prowadzonej przez: 

podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości lub 

prowadzącego instalację komunalną, lub 

3)  prowad

zącego instalację do przetwarzania bioodpadów” 

Mając  na  uwadze  powyższe  wymagania  prawa  oraz  obowiązki  Zamawiającego 

wynikające  z  realizacji  umowy  wykonawczej  na  rzecz  m.st.  Warszawy,  Zamawiający 

zobowiązany  jest  do  wyboru  instalacji  z  możliwością  wykorzystania  stacji  przeładunkowej 

prowadzonej  przez  prowad

zącego  instalację.  Izba  podzieliła  w  powyższym  zakresie 

stanowisko 

Zamawiającego.  Jak  wynika  z  treści  art.  23  ust.  10  ustawy  o  odpadach, 

ustawodawca wprowadz

ił 3 rodzaje stacji przeładunkowej warunkowane statusem podmiotu 

prowadzącego te stacje, co przyznał też sam Odwołujący w treści odwołania. Przepis art. 23 

ust.10  pkt  1 

ustawy  o  odpadach  określa  stację  przeładunkową  prowadzoną  przez  podmiot 

odbierający  odpady,  do  której  mogą  być  dostarczone  odpady  przed  dostarczeniem  ich  do 

instalacji

.  W  niniejszym  postępowaniu  natomiast  przedmiotem  zamówienia  jest  usługa 

zagospodarowania 

odpadów, a zatem transport odpadów do instalacji może być prowadzony 

z  wykorzystaniem  stacji  przeładunkowej  prowadzonej  przez  prowadzącego  instalację  do 

zagospodarowywania  odpadów.  Słuszne  jest  stanowisko  Zamawiającego,  że  w  przypadku 

kwalifikowania stacji przeładunkowej z art. 23 ust. 10 pkt 1 ustawy o odpadach, jako punktu 

przeładunkowego  w  rozumieniu  umowy  na  zagospodarowanie  odpadów,  to  koszty  w  tym 

zakresie 

uległyby zdublowaniu.  

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego postanowień pkt 16 OPZ oraz § 2 ust. 8 IPU w 

zakresie  odpadów  innych  niż  „zmieszane”  oraz  „bio”,  Izba  wskazuje,  że  Zamawiający  nie 

wprowadził  w  SIWZ  ograniczeń  dotyczących  możliwości  wykorzystania  potencjału 

podwykonawców w celu realizacji pozostałej części zamówienia, tj. zagospodarowania frakcji 

odpadów „metale i tworzywa sztuczne", „papier”, „szkło", „odpady wielkogabarytowe”. Zatem 

nie ma przeszkód przed wskazaniem przez wykonawcę, jako miejsca zagospodarowania tych 

odpadów,  instalacji  podwykonawców.  W  takim  przypadku  podwykonawca  musi  posiadać 

aktualną decyzję na przetwarzanie odpadów stosowną do wykonywanej części zamówienia. 


Izba  zważyła  także,  że  w  świetle  zawartej  umowy  wykonawczej,  Zamawiający  jest 

zobowiązany  do  ograniczenia  ryzyka  związanego  z  brakiem  kontroli  nad  strumieniem 

odpadów  i  wnikliwej  weryfikacji  ścieżki  zagospodarowania  strumienia  odpadów  w  ramach 

umowy. 

Powyższe  potwierdza,  że  Zamawiający,  kształtując  zapisy  SIWZ,  kierował  się 

uzasadnionymi  potrzebami,  czynnikami  ekonomicznymi,  logistycznymi,  przy  jednoczesnym 

uwzględnieniu  konieczności  realizacji  umowy  wykonawczej  zgodnie  z  nałożonymi  na  niego 

obowiązkami. 

Zarzut naruszenia art. 36a ust. 2 pkt 1 Pzp w zw. z art. 29 ust. 2 Pzp i art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez 

opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  ograniczający  konkurencję  i  równe  traktowanie 

wykonawców, a także naruszenie zasady proporcjonalności, poprzez zastrzeżenie obowiązku 

osobist

ego  wykonywania  przez  wykonawcę  części  zamówienia  w  zakresie  odpadów 

zmieszanych (pkt 4.12 Części I SIWZ— IdW oraz § 8 ust. 1 IPU). 

Zastrzeżenie obowiązku osobistego wykonania przez wykonawcę części zamówienia 

na podstawie art. 36a ust. 2 pkt 1 Pzp jest up

rawnieniem Zamawiającego. 

Ustanowienie  przez  Zamawiającego  obowiązku  osobistego  wykonania  w  zakresie 

zagospodarowania  odpadów  stanowiących  największy  (kluczowy)  udział  procentowy  w 

strumieniu  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia  (ok  68%  strumienia  odpadów), 

zabezpiecza interesy Zamawiającego poprzez ułatwioną koordynację umów  i optymalizację  

w  kierowaniu  strumieniem  odpadów,  a  dodatkowo  ułatwia  sprawne  realizowanie  umów  

w zakresie odbioru odpadów, poprzez zapewnienie stałej destynacji podmiotom odbierającym 

odpady. 

Przy uwzględnieniu wskazywanego udziału tego rodzaju odpadu w strumieniu, jego 

zagospodarowanie ma decydujący wpływ na realizację zamówienia. 

Ponadto,  w  danym  stanie  faktycznym  o

bowiązkiem  Zamawiającego,  jako  strony 

umowy 

wykonawczej  w  sprawie  świadczenia  usług  publicznych  w  zakresie  gospodarki 

odpadami,  jest  z

agwarantowanie  najwyższej  jakości  usługi,  co  jest  możliwe  wówczas  gdy 

wykonawca  posiada  odpowiedni 

potencjał  w  postaci  instalacji  własnych,  tj.  w  zakresie 

kluczowej 

dla  Zamawiającego  części  zamówienia,  czyli  w  odniesieniu  do  odpadów 

zmieszanych, stanowiących ok 68% strumienia odpadów. 

Izba wzięła także pod uwagę, że przedmiot zamówienia został podzielony na zadania 

(pkt.  4  OPZ

),  w  których  maksymalna  planowana  ilość  odpadów  komunalnych  do 

zagospodarowania wyniesie 10 tys. Mg. 

Podział powyższy umożliwia udział w postępowaniu 

małych i średnich przedsiębiorców (instalacji).  

Co  istotne, 

Zamawiający  został  zobligowany  treścią  umowy  wykonawczej  do 

kontrolowania  sposobu  zag

ospodarowania  odpadów  w  instalacjach  wykorzystywanych  do 

świadczenia  usługi.  Kontrola  ta,  zgodnie  z  zapisami  §  1  ust.  4  IPU,  dotyczy  sposobu  i 

prawidłowości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  przez  wykonawcę,  zatem  wymaganie 


dotyczące  realizacji  kluczowej  części  zamówienia,  tj.  zagospodarowania  odpadów 

zmieszanych,  pozwala 

na  zabezpieczenie  interesów  MPO  i  zapewnienie  realizacji 

obowiązków  Zamawiającego  wynikających  z  umowy  wykonawczej.  Z  uwagi  na  szczególny 

przedmiot zamówienia, zapewnienie ciągłości i nieprzerwanego charakteru procesu odbioru i 

zagospodarowania  odpadów  ma  kluczowe  znaczenie  z  punktu  widzenia  realizacji 

powierzonego zadania własnego Miasta oraz dbałości o interes i bezpieczeństwo publiczne. 

Zamawiający  ma  prawo  zatem  postawić  w  SIWZ  wymagania,  które  realizują  jego 

uzasadniony  obiektywny  interes,  co 

nie  stanowi  naruszenia  żadnej  z  przywołanych  przez 

Odwołującego przepisów.  

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i 

art. 353

k.c., poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny oraz 

niezgodny  z  obowiązującymi  przepisami  prawa,  tj.  wskazanie  w  SIWZ  okresu  na 

zagospodarowanie / przetworzenie odpadów nie później niż w terminie 30 dni po zakończeniu 

realiz

acji  zamówienia  (§  2  ust.  5  IPU),  co  pozostaje  w  sprzeczności  z  art.  25  ustawy  o 

odpadach,  która  dopuszcza  okres  magazynowania  odpadów  innych  niż  niebezpieczne  do 

roku.  

W  ocenie  Izby,  wskazanie  w  SIWZ  okresu  na  zagospodarowanie/przetworzenie 

odpadów nie później niż w terminie 30 dni po zakończeniu realizacji zamówienia (§ 2 ust. 5 

IPU),  nie  jest  sprzeczne  z  art.  25  ustawy  o  odpadach

.  Sprzeczność  nie  zachodzi,  bowiem 

termin 30 dni mieści się w terminie „do roku”. 

 Zgodnie z postanowieniami pkt 36 OPZ, wykonawca otrzyma wynagrodzenie za dany 

okres  rozliczeniowy  wyłącznie  za  odpady  przetworzone,  natomiast  za  odpady 

zmagazynowane  w  danym  okresie,  także  w  procesach  R13  i  D15,  rozliczenie  nastąpi  

w momencie udokumentowania przetworzenia tych odpadów.  

Jak wyjaśnił Zamawiający, zgodnie z postanowieniami umowy wykonawczej pomiędzy 

Zamawiającym  a  m.st.  Warszawą  w  sprawie  świadczenia  usług  publicznych  w  zakresie 

zagospodarowania  odpadów,  Zamawiający  odpowiada  za  zagospodarowanie  odpadów  

w  procesach  odzysku 

i/lub  unieszkodliwiania.  Zagospodarowanie  ma  być  dokumentowane 

m.in.  sprawozdaniami  kwartalnymi,  do  których  Zamawiający  zobowiązany  jest  załączyć 

oświadczenie podmiotu posiadającego zezwolenie na zbieranie odpadów lub przetwarzanie 

odpadów  w  procesie  R12  o  przekazaniu  odpadów  do  ostatecznego  zagospodarowania. 

Wyklucza to możliwość rozliczenia świadczenia usług publicznych w sytuacji magazynowania 

odpadów  w  dłuższym  okresie  czasu,  stąd  też  nie  jest  wypłacane  wynagrodzenie  za 

magazynowane odpady. Ponadto, wprowadzony w SIWZ termin 

określa czas magazynowania 

na 30 dni od zakończenia realizacji zamówienia, w celu zapewnienia możliwości rozliczenia 

się Zamawiającego z m.st. Warszawą ze swoich obowiązków. 


Zarzut naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp, poprzez niesprecyzowanie 

mechanizmu rozdziału strumienia odpadów pochodzących z dzielnic Ursynów i Wilanów na 

poszczególne  części  zamówienia,  zarówno  w  części  zamówienia  gwarantowanego,  jak  

i objętego prawem opcji.  

Zarzut w ocenie Izby jest niezasadny.  

Zgodnie  z  treścią  pkt  6  OPZ,  „Odpady  do  zagospodarowania  będą  przekazywane 

sukcesywnie  w  ilościach  zależnych  od  ilości  odpadów  wytworzonych  przez  mieszkańców 

dzielnic  Ursynów,  Wilanów.”  Postanowienie  to  określa,  że  odpady  będą  przekazywane 

stopniowo,  w  sposób  ciągły  w  każdej  z  części  (zadań),  zgodnie  z  ilościami  odpadów 

odebranych  z  terenu  dzielnic  Ursynów,  Wilanów.  „Sukcesywnie”  oznacza  dokonywanie 

etapami, stopniowo. 

Podkreślić w tym miejscu należy, że rzeczywista ilość odpadów zależna 

b

ędzie od ilości odpadów wytworzonych przez mieszkańców ww. dzielnic na co Zamawiający 

nie ma wpływu. 

Izba uznała, że wprowadzenie postanowień dotyczących sposobu rozdziału strumienia 

odpadów  na  poszczególne  części  zamówienia  postulowanych  przez  Odwołującego  nie  jest 

odpowiednim rozwiązaniem w przedmiotowym postępowaniu.  Mając na uwadze zmienność 

strumienia odpadów, wprowadzenie proponowanego przez Odwołującego zapisu zgodnie z 

postulatem  dotyczącym  dostarczania  odpadów  w  sposób  stały  w  każdym  kolejnym  dniu 

realizacji  do  wykonawców  realizujących  kolejne  części  zamówienia,  będzie  prowadziło  do 

uprzywilejowania  części  wykonawców  oraz  gorszych  warunków  realizacji  dla  pozostałych. 

Natomiast postulowane 

przez Odwołującego przerwanie realizacji w przypadku osiągnięcia w 

danej części zamówienia limitu gwarantowanej części zamówienia, aż do czasu osiągniecia w 

każdej  części  zamówienia  wskazanego  limitu,  zostało  uwzględnione  w  treści  SIWZ. 

Zamawiający  jest  bowiem  uprawniony  do  przerwania  realizacji  umowy  w  momencie 

osiągniecia  gwarantowanej  ilości  odpadów.  Nie  ma  zatem  potrzeby  doprecyzowania 

postanowień w sytuacji, gdy są one zawarte w SIWZ. 

Zamawiający słusznie wskazywał, że w jego interesie leży osiągnięcie w każdej części 

zamówienia wskazanego gwarantowanego (minimalnego) zakresu zamówienia, wobec czego 

dodatkowe postanowienia 

w tym zakresie są zbędne. W postępowaniu przyjęty został rozdział 

dziennego  strumienia  w  zbliżonej  ilości  dla  wszystkich  zadań.  Podmiot  odbierający  jest  w 

stanie dzienne różnice korygować dostawami w kolejnych dniach aż do osiągnięcia w każdej 

części  zamówienia  wskazanego  gwarantowanego  (minimalnego)  zakresu  zamówienia, 

uwzględniając dzienny limit przyjęć poszczególnych instalacji. Podział strumienia na tonaże 

roczne wynoszące 10 tys. Mg daje możliwość udziału mniejszych instalacji.  


Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i 

art. 353 

k.c., poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niejasny i nieprecyzyjny jak 

również  poprzez  sporządzenie  wzoru  umowy  (Część  V  SIWZ  IPU)  w  sposób  naruszający 

zasady współżycia społecznego i rażąco naruszający równowagę stron umowy o udzielenie 

zamówienia publicznego oraz skutkujący przeniesieniem na wykonawcę ryzyka związanego z 

realizacją  przedmiotu  zamówienia,  wskutek  wprowadzenia  jednostronnego  i  uznaniowego 

prawa  Zamawiającego  do  zlecenia  wykonania  przedmiotu  umowy  innemu  wykonawcy  tzw. 

wykonawstwo zastępcze, niezależnie od rodzaju i stopnia naruszenia zobowiązań umownych 

przez w

ykonawcę po uprzednim wyznaczeniu terminu dodatkowego nie dłuższego niż 2 dni 

robocze (

§ 2 ust. 34 Część V SIWZ IPU).  

Zarzut  jest  bezpodstawny.  Możliwość  zlecenia  wykonania  zastępczego  na  wypadek 

niewykonywania lub nienależytego wykonania umowy przez wykonawcę jest standardowym 

postanowieniem  umownym.  Możliwość  zlecenia  wykonania  zastępczego  występuje  po 

bezskutecznym upływie dodatkowego terminu, w którym wykonawca może usunąć powstałe 

nieprawidłowości. Z uwagi na charakter i specyfikę przedmiotu zamówienia Zamawiający nie 

może dopuścić do wystąpienia jakiegokolwiek ryzyka przerwania świadczenia usługi czy też 

jej nienależytego wykonywania. Wskazany przez Zamawiającego termin 2 dni roboczych na 

usunięcie naruszeń jest odpowiedni i wystarczający. Wskazać przy tym należy, że usługa w 

zakresie  zagospodarowania  odpadów  jest  bezpośrednio  związana  z  odbiorem  odpadów 

wytwarzanych  przez  właścicieli  nieruchomości  na  terenie  m.st.  Warszawy,  dlatego  brak 

możliwości zagospodarowania odpadów spowoduje brak możliwości odbioru odpadów, co z 

kolei doprowadzi do wystąpienia zagrożenia epidemiologicznego w Warszawie. Zamawiający 

nie  może  zatem  doprowadzić  do  sytuacji,  że  nie  będą  zagospodarowywane  odpady,  stąd 

możliwość zlecenia wykonania zastępczego. 

Zauważyć  należy,  że  Odwołujący  nie  określił  w  odwołaniu,  które  jego  zdaniem 

obowiązki  umowne  mają  ten  walor,  że  ich  niedopełnienie  powinno  skutkować  możliwością 

wdrożenia wykonania zastępczego. Potwierdza to zatem, że zakres obowiązków wykonawcy 

w ramach przedmiotowego zamówienia jest jasny i precyzyjny, a ich waga dla prawidłowego 

wykonania zamówienia i osiągnięcia celu postępowania jest równie istotna.  

Zamawiający  wydatkuje  środki  publiczne  mieszkańców  m.st.  Warszawy,  którzy 

finansują gospodarkę odpadami i jego zadaniem jest zabezpieczenie interesów mieszkańców, 

bezpieczeństwa  i  zdrowia  publicznego  oraz  realizacji  własnych  interesów  jako 

Zamawiającego.  Zamawiający  nie  może  ponosić  ryzyka  niewykonania  lub  nienależytego 

wykonania  umowy,  kosztem  stworzenia 

Odwołującemu  najbardziej  dogodnych  i  najmniej 

ryzykownych warunk

ów realizacji zamówienia, gdyby nie podołał on swoim obowiązkom.  

Żądanie  wydłużenia  terminu  do  7  dni  roboczych  na  usunięcie  nieprawidłowości  nie 

zostało przez Odwołującego w żaden sposób uzasadnione, podobnie jak to, z jakich powodów 


dni  na  usunięcie  naruszeń  jest,  zdaniem  Odwołującego,  niewystarczające.  Tymczasem, 

charakter przedmiotu zamówienia przesądza, że większość obowiązków wykonawcy musi być 

realizowana  na  bieżąco,  w  sposób  nieprzerwany,  ponieważ  bezpośrednio  wpływa  to  na 

prawidłowość  realizacji  odbioru  odpadów  z  terenu  m.st.  Warszaw.  Termin  7  -  dniowy  w 

praktyce oznaczałby znaczne ryzyko dla bezpieczeństwa epidemicznego mieszkańców m.st. 

Warszawy.  W  ocenie  Izby, 

nie  można  zgodzić  się  z  Odwołującym,  że  przytoczone  wyżej 

postanowienie 

przyznaje  Zamawiającemu  prawo  do  stosowania  uznaniowo  wykonawstwa 

zastępczego,  niezależnie  od  rodzaju  i  stopnia  naruszenia  zobowiązań  umownych  przez 

wykonawcę,  co  prowadzić  może  do  faktycznej  zmiany  podmiotu  realizującego  zamówienie 

publiczne  przy  jakimkolwiek,  nawet  nieistotnym  z  punktu  widzenia  realizacji  zamówienia, 

obowiązku umownym. Nie sposób też zarzucić Zamawiającemu naruszenia zasad współżycia 

społecznego, skoro żadna taka zasada nie została wskazana przez Odwołującego. 

Izba stw

ierdziła, że postanowienie § 2 pkt 34 IPU w zakresie kwestionowanym przez 

Odwołującego jest zgodne z obowiązującymi regulacjami prawa oraz nie stanowi przyznania 

Zamawiającemu  niewspółmiernie  dużych  i  nieadekwatnych  do  potrzeb  uprawnień  do 

kształtowania sposobu wykonania umowy, kosztem interesu wykonawcy.  

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i 

art.  353

k.c.  w  zakresie  uregulowanym  w  §  3  ust.  5  IPU,  tj.  możliwości  żądania  przez 

Zamawiającego  zwrotu  nadpłaconej  kwoty  oraz  pomniejszania  kolejnych  płatności  o 

stwierdzoną różnicę wynagrodzenia.  

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Zamawiający prowadzi postępowanie na mocy 

uchwały  Nr  LII/  1251/2017  Rady  Miasta  Stołecznego  Warszawy  z  dnia  6  lipca  2017  r.  w 

sprawie  wyboru  sposobu  i  formy  wykonywania  zadania  własnego  m.st.  Warszawy 

polegającego na zagospodarowaniu odpadów komunalnych. Przedmiotowa umowa jest ściśle 

powiązana z warunkami ww. powierzenia. Odwołujący nie może oczekiwać, że Zamawiający 

będzie  podejmował  nieracjonalne  ekonomicznie  decyzje  i  ustalał  niekorzystne  dla  siebie 

warunki wykonania zamówienia. Jak wyjaśnił Zamawiający, zgodnie z warunkami powierzenia 

Zamawiający za świadczenie usług publicznych otrzymuje „wynagrodzenie” od Miasta. Zasady 

i  tryb  wypłacania  wynagrodzenia  zostały  wskazane  w  §  6  umowy  wykonawczej.  Zgodnie  z 

postanowieniem § 6 ust 9, wysokość „wynagrodzenia” (wysokość dopłaty) będzie korygowana 

na podstawie zaakceptowanych przez Miasto sprawozdań kwartalnych o rodzajach i ilościach 

odpadów  przyjętych  do  zagospodarowania  sporządzanych  przez  Zamawiającego  i 

przedkładanych  Miastu  w  terminach,  o  których  mowa  w  §  3  ust.  2  pkt  7.  Sprawozdanie 

kwartalne Zamawiającego winno być uzgodnione w terminie 4 miesięcy od dnia jego złożenia. 

Analogiczne  sprawozdanie  kwartalne  przedkłada  Zamawiającemu  wykonawca  i  w  tym 

przypadku okres ostatecznego uzgodnienia wynosi 3 miesiące od dnia złożenia sprawozdania. 


S

prawozdanie  miesięczne  wykonawcy  stanowi  podstawę  wystawienia  faktury.  Podawane 

przez wykonawcę w sprawozdaniu miesięcznym informacje o zagospodarowaniu przyjętych 

odpadów  stanowią  jedynie  deklarację,  a  płatność  ma  de  facto  charakter  zaliczkowy. 

Dokumenty,  na  podstawie  których  można  zweryfikować  prawidłowość  zagospodarowania 

odpadów, stanowią załącznik i integralną część sprawozdania kwartalnego, sporządzanego 

zgodnie  ze  wzorem  określonym  w  załączniku  nr  5  do  umowy.  Pełna  weryfikacja 

zagos

podarowania odpadów przyjętych w poszczególnych miesiącach kwartału następuje w 

procesie weryfikacji sprawozdania kwartalnego. Z uwagi na fakt, 

że Zamawiający wcześniej 

weryfikuje  i  uzgadnia  sprawozdanie  kwartalne  z  w

ykonawcą  aniżeli  z  Miastem,  skarżone 

postanowienie SIWZ daje mu możliwość reakcji w sytuacji, gdy Miasto zakwestionuje dane 

przekazane przez wykonawc

ę. 

Z

godnie z ugruntowanym orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej podkreśla się, że 

opis 

przedmiotu zamówienia powinien odzwierciedlać uzasadnione potrzeby zamawiającego, 

jako  że  zamawiający  jest  gospodarzem  postępowania  i  ma  prawo  tak  opisać  przedmiot 

zamówienia, aby był on adekwatny do celu, któremu służy dane postępowanie o udzielenie 

zamówienia.  Jeśli  potrzeby  zamawiającego  uzasadnione  są  szczególną  sytuacją  lub 

szczególnymi  względami,  wówczas  nie  można  uznać,  aby  Zamawiający  działał  w  sposób 

ograniczający konkurencyjność i naruszył art. 29 ust. 2 i art. 7 ust. 1 Pzp  

Jak  wyjaśnił  Zamawiający,  co  znajduje  potwierdzenie  w  przedstawionych 

dokumentach, 

k

westionowane  przez  Odwołującego  postanowienie  stanowi  dla 

Zamawiającego narzędzie do weryfikacji prawidłowości realizacji umów na zagospodarowanie 

odpadów. Prawo Zamawiającego do weryfikacji rozliczonej masy odpadów, w tym weryfikacji 

masy odpadów przyjętych do instalacji z masą odpadów odebranych z terenu m.st. Warszawy 

(pkt 46 OPZ i 

§ 3 ust. 5) służyć ma także kontroli, czy odpady faktycznie pochodzą z terenu 

m.st. Warszawy, co stanowi uzasadniony interes i potrzeby 

Zamawiającego. 

Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego, iż zapis ten wprowadza nieograniczone 

uprawnienie  dla  Zamawiającego  do  ingerencji  w  zapłacone  wykonawcy  uprzednio 

wynagrodzenie. 

Zauważyć  należy,  że  Zamawiający  może  działać  wyłącznie  w  granicach 

prawa i wiążącej go umowy z m.st. Warszawa, zatem uprawnienie do rzetelnego rozliczenia 

umowy 

w żaden sposób nie zagraża ani narusza interesów wykonawców, nie ogranicza kręgu 

podmiotów  zainteresowanych  udziałem  w  postępowaniu  oraz  nie  utrudnia  uczciwej 

konkurencji, a w 

konsekwencji nie narusza art. 29 ust. 1 i 2 Pzp, ani innych przywoływanych 

przepisów.  

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i 

art.  353

k.c. 

w  zakresie  uregulowanym  w  §  2  ust.  6  i  §  8  ust.  5 IPU,  tj.  w  zakresie  prawa 


Zamawiającego  do  przedłużenia  terminu  na  dokonanie  akceptacji  nowej  instalacji  bez 

wskazania okresu przedłużenia. 

W  ocenie  Izby,  zarzut  jest  nieuzasadniony. 

Jak  wynika  z  treści  §  8  ust.  5  IPU, 

Zamawiający zobowiązał się dokonać weryfikacji w terminie do 5 dni roboczych od otrzymania 

kompletnych  dokumentów,  tj.  zaktualizowanego  oświadczenia  o  miejscu  przetwarzania 

odpadów,  oraz  kompletnych  dokumentów  potwierdzających  uprawnienie  nowego 

podwykonawcy  do  zagospodarowania  odpadów,  zgodnie  z  wymaganiami  prawa,  o  których 

mowa  w  ust.  2  i/lub  ust.  3. 

Po  dokonaniu  weryfikacji  Zamawiający  przekaże  wykonawcy 

informacje  o  akceptacji  lub  braku  akceptacji  dla  zmiany  podwykonawcy,  zaś  w  przypadku 

ot

rzymania niekompletnych dokumentów Zamawiający wezwie wykonawcę do przedłożenia 

kompletu dokumentów. Wydłużenie procesu weryfikacji następuje, zgodnie z powyższym, w 

przypadku  niedopełnienia  formalności  przez  wykonawcę.  Sformułowanie  „Wskazany  okres 

może ulec zmianie o czym Zamawiający poinformuje Wykonawcę pisemnie” nie odnosi się do 

czynności  weryfikacji  możliwości  wprowadzenia  i  zmiany  podwykonawcy  lecz  do  czasu 

dostarczania  odpadów  do  pierwotnie  wskazanej  lokalizacji  (instalacji  lub  stacji 

przeładunkowej). Należy zatem przychylić się do stanowiska Zamawiającego, że Odwołujący 

błędnie interpretuje powyższe postanowienie IPU.  

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i 

art. 353

k.c. w zakresie braku prawa rozwiązania umowy przez wykonawcę. 

Zarzut  nie  jest  zasadny. 

W  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

zadaniem Zamawiającego jest zapewnienie realizacji określonego celu publicznego i wszelkie 

instrument

y umowne powinny sprzyjać realizacji tego zadania. Z orzecznictwa KIO wynika, że 

nie jest uzasadnione dążenie i oczekiwanie wykonawcy do uzyskania pełnej symetrii stron w 

umowie w sprawie zamówienia publicznego. Podkreślić należy, że w odniesieniu do zamówień 

publicznych zasada swobody umów i równości stron stosunku zobowiązaniowego (art. 353

k.c.) podlega modyfikacji i specyficznemu ograniczeniu. Nierówność stron umowy w sprawie 

zamówienia publicznego wynika wprost z przepisów ustawy Pzp, które zastrzegają określone 

uprawnienia dla zamawiającego (tak: wyrok KIO z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt KIO 283/14). 

Nie ma zatem obowiązku każdorazowego zapewnienia symetrii zobowiązań i uprawnień obu 

stron, ponieważ realizują one inne zadania, w szczególności wykonawcy nie wykonują zadań 

publicznych. 

Biorąc  pod  uwagę,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu  realizacja  umowy  obejmuje 

okres  12  miesięcy,  a  Zamawiający  uregulował  sytuacje  awaryjne,  gdy  dotychczasowe 

instalacje nie mogą przetwarzać odpadów, zatem nie zachodzą okoliczności, które w sposób 

nieprzezwyciężalny (także w zakresie ewentualnej zmiany przepisów prawa) uniemożliwiałyby 

w

ykonawcy realizację zamówienia.  Nie stanowi naruszenia prawa taka regulacja warunków 


umowy,  gdy  w  perspektywie  zaledwie  12  miesięcy  wykonawca  zobowiązany  jest  do 

zapewnienia 

nieprzerwanego wykonywania usługi zagospodarowania odpadów.  

Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp oraz art. 5 i 

art.  353

k.c.  w  zakresie  zastrzeżenia  kar  umownych  tylko  na  rzecz  Zamawiającego  oraz 

wprowadzenia  wielu  kar  umownych, 

według  oceny  Odwołującego,  wygórowanych,  a  także 

niewprowadzenia 

limitu kar umownych w wysokości 10%.. 

P

odtrzymując  argumentację  wskazaną  powyżej,  Izba  uznała  powyższe  zarzuty  za 

niezasadne. 

W pierwszej kolejności należy  wskazać, że Odwołujący nie uzasadnił żądań  w 

powyższym  zakresie  obiektywnymi  okolicznościami.  Ponadto,  w  umowie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  nie  ma  obowiązku  zastrzeżenia  kar  umownych  na  rzecz 

Zamawiającego.  

Zamawiający w sposób uzasadniony zastrzegł kary umowne wobec wykonawcy, biorąc 

pod uwagę szczególny charakter i doniosłość prawidłowej realizacji przedmiotu zamówienia. 

Kary umowne zostały zastrzeżone za niewykonywanie kluczowych obowiązków wykonawcy, 

wyni

kających z umowy oraz obowiązujących przepisów prawa, zatem żądanie np. wykreślenia 

kary  umownej  za  zagospodarowanie  odpadów  z  naruszeniem  podstawowych  obowiązków 

umownych nie znajduje uzasadnienia.  

W  odniesieniu  do  postanowień  §  6  ust.  3  pkt  2,3,6,  7,8,9  i  10  IPU,  żądanie 

Odwołującego dotyczące dodania sformułowania „z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy” 

nie uwzględnia okoliczności, że w § 6 ust. 3 pkt 6 i 7 IPU zostało ono przez Zamawiającego 

zawarte. W odniesieniu do 

postanowień § 6 ust. 3 pkt 2, 3, 9 i 10 IPU Izba stwierdziła, że kary 

umowne 

zostały określone w odniesieniu do realizacji obowiązków umownych zależnych od 

wykonawcy, a zatem dotycz

ą sytuacji, gdy wystąpią przyczyny leżące po stronie wykonawcy. 

Dodatkowo, 

Zamawiający w § 6 ust. 5 IPU przewidział procedurę w celu wyjaśnienia przyczyn 

mogących skutkować naliczeniem kar umownych. Wykonawca może szczegółowo uzasadnić 

okoliczności związane z naliczeniem kary umownej, zatem w przypadku, gdy dane zdarzenie 

będzie skutkiem okoliczności, które powstały z przyczyn niezależnych od wykonawcy, to kara 

umowna nie zostanie naliczona. P

odkreślić należy, że zamawiający udzielając zamówień mają 

obowiązek  chronić  w  szczególności  interes  publiczny  uzasadniający  udzielenie  danego 

zamówienia,  poprzez  zabezpieczenie  przed  powstaniem  szkód  w  wyniku  nienależytego 

wykonania umowy

. Podkreślić też należy, że kary umowne mają za zadanie dyscyplinować 

wykonawcę  do  prawidłowej  realizacji  przedmiotu  umowy.  Wykonawca  nie  może  zatem 

zarzucać braku równowagi stron w umowie podnosząc, że kary umowne powinny mieć taką 

wysokość,  aby  nie  były  uciążliwe  dla  wykonawcy,  przeczy  to  bowiem  samej  istocie  kar 

umownych. 

Odwołujący w żaden sposób nie wykazał, że Zamawiający naruszył w powyższym 

zakresie przepisy prawa.  


Biorąc  pod  uwagę  stan  rzeczy  ustalony  w  toku  postępowania,  Izba  orzekła,  jak  

w sentencji, na podstawie art. 192 ust. 1 Pzp. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Pzp oraz § 3 pkt 1 i 2 oraz § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia  

15  marca  2010  roku  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 

r., poz. 972).  

Przewodniczący: 

…………………………