KIO 1668/20 WYROK dnia 9 września 2020 r.

Sygn. akt: KIO 1668/20 

WYROK 

 z dnia 9 

września 2020 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  

   w składzie: 

Przewodniczący:      Bartosz Stankiewicz 

Protokolant:    

Marta Słoma 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  8 

września  2020  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  d

o  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  20  lipca  2020  r.  przez 

wykonawc

ę  Zakłady  Pomiarowo  –  Badawcze  „ENERGOPOMIAR”  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w Gliwicach przy ul. 

Gen. J. Sowińskiego 3 (44-100 Gliwice) w postępowaniu prowadzonym 

przez 

zamawiającego Międzygminny Kompleks Unieszkodliwiania Odpadów ProNatura 

Sp. z o.o. 

z siedzibą w Bydgoszczy przy ul. E. Petersona 22 (85-862 Bydgoszcz) 

przy 

udziale 

wykonawcy 

Eurofins  OBiKŚ  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Katowicach  przy  ul.  Owocowej  8  (40-158  Katowice), 

zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego  

orzeka: 

Oddala odwołanie; 

.  Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Zakłady  Pomiarowo  –  Badawcze 

„ENERGOPOMIAR” Sp. z o.o. z siedzibą w Gliwicach i: 

2.1. zalicza na poczet ko

sztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  ww.  wykonawcę  tytułem  wpisu  od 

odwołania; 

zasądza  od  wykonawcy  Zakładów  Pomiarowo  –  Badawczych  „ENERGOPOMIAR” 

Sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Gliwicach  na  rzecz  zamawiającego  Międzygminnego  Kompleksu 

Unieszkodliwiania  Odpadów  ProNatura  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Bydgoszczy  kwotę 

w 

wysokości 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą 

koszty strony poniesione z 

tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019 r.,  poz.  1843)  na niniejszy  wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Bydgoszczy.  

Przewodniczący:      ……………………………. 

Sygn. akt: KIO 1668/20 

U z a s a d n i e n i e 

Międzygminny Kompleks Unieszkodliwiania Odpadów ProNatura Sp. z o.o. z siedzibą 

w  Bydgoszczy  zwana 

dalej:  „zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  -  Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843)  zwanej  dalej:  „Pzp”  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego,  pn.:

Usługi  polegające  na  poborze,  przygotowaniu  i 

akredytowanym  prowadzeniu  badań  próbek  odpadów  kierowanych  do  termicznego 

przekształcenia  w  Zakładzie  Termicznego  Przekształcania  Odpadów  Komunalnych  w 

Bydgoszczy 

(numer  postępowania:  MKUO  ProNatura  ZP/NO/27/20),  zwane  dalej 

„postępowaniem”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 11 maja 2020 r., pod numerem 2020/S 091-217381.  

Szacunkowa  wartość  zamówienia,  którego  przedmiotem  są  usługi,  jest  wyższa  od 

kwot wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.  

W  dniu  20  lipca  2020  r.  wykonawca 

Zakłady  Pomiarowo  –  Badawcze 

„ENERGOPOMIAR”  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gliwicach  (zwany  dalej:  „odwołującym”)  wniósł 

odwołanie  od  niezgodnych  z  przepisami  Pzp  czynności  zamawiającego  podjętych  oraz 

zaniechanych w postępowaniu, zarzucając zamawiającemu naruszenie: 

-  art.  89  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  oraz  art.  7  ust.  3  Pzp  w  zw.  z  art.  91  Pzp  przez 

zaniechanie  cz

ynności  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Eurofins  OBIKŚ  Polska  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Katowicach  (zwanego  dalej:  „Eurofins”)  mimo,  iż  treść  oferty  wykonawcy  nie 

odpowiada  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (zwanej  dalej:  „SIWZ”)  tj. 

zaoferował  on  przedmiot  usługi,  który  nie  odpowiada  opisanemu  w  SIWZ  przedmiotowi 

zamówienia  i  wyborze  oferty  Eurofins  jako  oferty  najkorzystniejszej.  Zamawiający 

zobligowany był do odrzucenia oferty Eurofins na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp czego 

zaniechał,  zamiast  tego  dokonał  wyboru  oferty  Eurofins  jako  oferty  najkorzystniejszej. 

Zamawiający  naruszył  także  przepisy  dotyczące  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz 

równego traktowanie wykonawców; 

- art. 24 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 24 ust. 4 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i ust. 3 Pzp 

przez błędne 

uznanie  przez  z

amawiającego,  że  Eurofins  wykazał  spełnianie  warunków  udziału  w 

postępowaniu  i  niewykluczenie  wykonawcy  Eurofins  z  postępowania  z  uwagi  na 

niewykazanie  przez  Eurofins  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

zdolności  technicznej  lub  zawodowej  tj.  braku  wykazania,  że  Eurofins  dysponuje 

laboratorium  posiadającym  akredytacje  w  zakresie  wymaganym  w  SIWZ  przez 

zamawiającego. 

W  oparciu  o  przedstawione  wyżej  zarzuty  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie 

odwołania i nakazanie zamawiającemu:  

unieważnienia  czynności  polegającej  na  wyborze  oferty  Eurofins  jako  oferty 

najkorzystniejszej; 

powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  odrzucenie  oferty  Eurofins  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp,  ewentualnie  wykluczenie  wykonawcy  Eurofins  z 

postępowania ze względu na brak wykazania przez Eurofins spełniania warunków udziału w 

postępowaniu; 

obciążenie zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego oraz  nakazanie zwrotu 

poniesionych kosztów odwołującemu. 

Odwołujący  wskazał,  że  zaskarża  wybór  oferty  najkorzystniejszej  dokonany  przez 

zamawiającego. Wyjaśnił,  że  zgodnie  z  orzeczeniem  KIO  z  dnia  13  czerwca  2017  r.  sygn. 

akt.  KIO  1077/17  oraz  utrwalonym  orzecznictwem  Sądów  Powszechnych  pojęcie  wyboru 

oferty najkorzys

tniejszej rozumiane jest jako składowa czynności i zaniechań zamawiającego 

zakończonych  wyborem  oferty  najkorzystniejszej  pod  względem  materialnym  tj.  złożonym 

przez  wykonawcę  niepodlegającego  wykluczeniu  z  postępowania  i  oferty  niepodlegającej 

odrzuceniu. 

Zaskarżone  działania  i  zaniechania  zamawiającego,  w  zakresie  dokonania 

czynności odrzucenia oferty Eurofins, do której zamawiający był zobowiązany na podstawie 

Pzp,  w  ocenie  odwołującego  naruszało  jego  interes  w  uzyskaniu  zamówienia.  Odwołujący 

stwierdził,  że  złożył  w  postępowaniu  najkorzystniejszą  ofertę  niepodlegającą  odrzuceniu,  a 

zaniechanie  zamawiającego  pozbawiło  go  możliwości  uzyskania  przedmiotowego 

zamówienia  oraz  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Bezpośrednim 

następstwem  dokonania  naruszeń  Pzp  przez  zamawiającego  będzie  szkoda  w  majątku 

odwołującego,  w  postaci  braku  możliwości  uzyskania  zamówienia  i  podpisania  umowy  w 

sprawie  zamówienia  publicznego  oraz  jej  wykonania.  Naruszenie  przepisów  Pzp  przez 

zamawiającego,  we  wskazanym  wyżej  zakresie,  może  mieć  zatem  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania o udzielenie zamówienia. 

W  uzasadnieniu  odwołujący  wskazał,  że  Eurofins  nie  posiada  akredytacji  na 

oznaczanie  zawartości  frakcji  biodegradowalnej  wg  normy  (wg  metodyki  znormalizowanej) 

PN-EN  154

40:2011  przenoszącej  normę  EN  15440:2011.  Laboratorium  posiada  jedynie 

akredytację  na  oznaczanie  zawartości  „frakcji  BIO”  wg  metodyki  nieznormalizowanej  tj. 

własnej  procedury  badawczej  PB/FCH/101/A:01.02.2018. W  jego  ocenie  własna  procedura 

badawcza  (procedura  opracowana  przez  laboratorium  Eurofins)  PB/FCH/101/A:01.02.2018 

nie  jest  metodą  znormalizowaną  PN-EN  15440:2011.  Powyższe  potwierdza  między  innymi 

definicja  normy  wg  Polskiego  Komitetu  Normalizacyjnego (PKN):  „Norma  jest  dokumentem 

normatywnym  stosowa

nym  na  zasadzie  dobrowolności,  powszechnie  dostępnym  i 

zaakceptowanym  przez  uznaną  jednostkę  normalizacyjną”  w  porównaniu  do  procedury 

badawczej,  która  jest  własnym  tworem  laboratorium.  Na  potwierdzenie  powyższego 

odwołujący przytoczył zakres akredytacji AB 213 wydanie nr 19 z dnia 3 marca 2020 r. – str. 

Następnie  odwołujący  wskazał,  że  Eurofins  nie  posiada  także  akredytacji  na  oznaczanie 

wartości  opałowej  w  próbkach  odpadów  o  kodach  191212  i  200301  wg  metodyki 

znormalizowanej  PN-EN  15400:2011.  Labora

torium  posiada  jedynie  akredytację  na 

oznaczanie  wartości  opałowej  wg  metodyki  nieznormalizowanej  tj.  własnej  procedury 

badawczej PB/FCH/85/B:29.08.2019. 

Odwołujący stwierdził, że własna procedura badawcza 

(procedura  opracowana  przez  laboratorium  Eurofins)  PB/FCH/85/B:29.08.2019  nie  jest 

normą  przenoszącą  normę  EN  15400:2011.  Na  potwierdzenie  powyższego  odwołujący 

przytoczył zakres akredytacji AB 213 wydanie nr 19 z dnia 3 marca 2020 r. – str. 20/60. 

W 

ocenie 

odwołującego 

rozporządzenie 

wymaga 

posiadania 

od 

podmiotów 

przeprowadzających 

badania 

posiadania  odpowiednich 

akredytacji 

w 

zakresie 

wykonywanych badań, w tym przypadku badania dotyczą próbek odpadów o kodach 19 12 

12  oraz  20  03  01. 

Każde laboratorium  działające  w  obszarach regulowanych prawnie musi 

sto

sować  metody  referencyjne  badań  przedstawione  w  przepisach  prawa.  Zgodnie  z  w/w 

Rozporządzeniem  Ministra  Środowiska  z  dnia  8  czerwca  2016  r.  (załącznik  nr  1)  metoda 

referencyjnymi są: 

zawartość wilgoci całkowitej wg normy przenoszącej normę CEN/TS 15414-1:2010, 

zawartość wilgoci w ogólnej próbce analitycznej wg normy przenoszącej normę EN 15414-

zawartość popiołu wg normy przenoszącej normę EN 15403:2011, 

ciepło spalania wg normy przenoszącej normę EN 15400:2011, 

zawartość siarki całkowitej wg normy przenoszącej normę EN 15408:2011, 

zawartość węgla całkowitego i wodoru wg normy przenoszącej normę EN 15407:2011, 

zawartość biomasy - wg normy przenoszącej normę EN 15440: 2011 

W  ocenie  odwołującego  laboratorium  Eurofins  nie  posiada  akredytacji  na  żadną  z 

przywołanych norm. Laboratorium wykonuje badania wg własnych procedur badawczych. Na 

potwierdzenie powyższego odwołujący przytoczył zakres akredytacji AB 213 wydanie nr 19 z 

dnia  3  marca  2020  r. 

–  str.  19/60.  Tak  jak  odwołujący  wskazał  wcześniej  w  jego  opinii 

procedury badawcze (wskazane w akredytacji Eurofins) nie są normami a jedynie metodami 

własnymi laboratorium Eurofins opracowanymi na podstawie przywołanych norm. W związku 

z  faktem,  że  własne  metody  badawcze  nie  są  normami  to  nie  daje  to  możliwości 

potwierdzenia  spełnienia  wymagania  SIWZ  dotyczącego  posiadania  akredytacji  na  metody 

referencyjne przedstawione w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 8 czerwca 2016 r. 

oraz  wymagane  przez  zamawiającego  w  SIWZ.  Metodami  referencyjnymi  są  metody 

znormalizowane. 

Jak  wskazał  odwołujący  zakres  akredytacji  podwykonawcy  Eurofins  nr  AB  213.,  nie 

obejmuje wykonania akredytowanych badań tj. oznaczenia frakcji biodegradowalnej, a także 

badań dotyczących oznaczania wartości opałowej w odpadzie o kodzie 191212 i odpadzie o 

kodzie  200301  zgodnie  z  wymaganą  przez  zamawiającego  oraz  przepisy  prawa  normami 

PN-EN  15400:2011  i  PN-EN  15440:2011.  Laboratorium  Eurofins  uprawnione  jest  do 

wykonywania  badań  zgodnie  z  normą  15400:2011  jedynie  dla  stałych  paliw  wtórnych  w 

zakresie badania wartości opałowej (brak akredytacji w zakresie frakcji biodegradowalnych), 

co  nie  jest  równoznaczne  z  posiadaniem  akredytacji  dla  odpadów  o  kodach  191212  i 

200301. Należy wyraźnie podkreślić, że wymaganie zamawiającego dotyczące prowadzenia 

badań  zgodnych  z  normą  PN-EN  15400:2011  i  PN-EN  15440:  2011  dotyczy  odpadów  o 

kodzie 191212 oraz odpadów o kodzie 200301 (Katalog odpadów – Rozporządzenie Ministra 

Klimatu  z  dnia  2  stycznia  2020  r.  w  sprawie  katalogu  odpadów).  Zgodnie  z  przywołanym 

wyżej rozporządzeniem z dnia 2 stycznia 2020r. odpad o kodzie 191212 to: Inne odpady (w 

tym  zmieszane  substancje  i  przedmioty)  z  mechanicznej  obróbki  odpadów  inne  niż 

wymienione  pod  kodem  191211  (tj.  nie  niebezpieczne)  natomiast  odpady  o  kodzie  200301 

to: odpady niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne. 

Natomiast stałe paliwo wtórne 

to:  odpady  palne,  rozdrobnione,  o  jednorodnym  stopniu  wymieszania,  powstałe  w  wyniku 

zmieszania  odpadów  innych  niż  niebezpieczne,  z  udziałem  lub  bez  udziału  paliwa  stałego, 

ciekłego  lub  biomasy,  które  w  wyniku  przekształcenia  termicznego  nie  powodują 

przekroczenia  poziomów  emisji  określonych  w  Rozporządzeniu  Ministra  Środowiska  w 

sprawie  standardów  emisyjnych  z  instalacji  odnoszących  się  do  procesu  współspalania 

odpadów.  

Z

godnie ze wskazaniami odwołującego zgodnie z przedstawionymi powyżej definicjami stałe 

paliwa  wtórne  nie  są  odpadem  o  kodzie  191212  ani  odpadem  o  kodzie  200301,  a  tym 

samym  laboratorium  Eurofins  nie  może  wydawać  akredytowanych  wyników  badań  dla tych 

odpadów zgodnie z wymaganiami postawionymi w SIWZ przez zzamawiającego i zgodnie z 

Rozporządzeniem  z  dnia  8  czerwca  2016  r.  W  oparciu  o  wymagania  zawarte  dokumencie 

Polskiego  Centrum  Akredytacji  pn.  „Akredytacja  Laboratoriów  Badawczych  wykonujących 

pobieranie pr

óbek i badania odpadów - DAB-11” Laboratorium badawcze w sprawozdaniach 

z  badań  odpadów  powinno  przedstawiać  (oprócz  informacji  i  wyników  badań  zgodnie  z  p. 

5.10 normy PN- EN ISO/IEC 17025: 

jednoznaczną  identyfikację  rodzaju  odpadów  wraz  z  kodem  (nie  dotyczy  badań 

interwencyjnych odpadów) (pkt 4.9 Przedstawienie wyników – DAB – 11). 

Laboratorium wraz z wnioskiem o akredytację lub rozszerzenie zakresu akredytacji powinno 

przekazać w formularzu FAB-01 szczegółowe dane dotyczące 6-cyfrowych kodów lub grupy 

w

alidacyjne odpadów

 (pkt 6.1 Wniosek 

– DAB – 11). 

Odwołujący  wskazał,  że  mając  na  uwadze  powyższe,  tj.  brak  akredytacji  dla  odpadów  o 

kodach 191212 i 200301 w zakresie akredytacji AB 213 należy jednoznacznie stwierdzić, że 

Eurofins  nie  posiada  akredytacji  d

la  przeprowadzania  badań  w  wymaganym  zakresie. 

Odwołujący do odwołania załączył wyciąg z akredytacji odwołującego (str. 17/55 i str. 53/55 

akredytacji  nr  AB  550  wydanej  przez  PCA),  w  której  zaznaczono  posiadaną  przez 

odwołującego  akredytację w  zakresie badania  odpadów  191212  i  200301 zgodnie  z  normą 

PN-EN 15440:2011. 

W  dalszej  kolejności  odwołujący  stwierdził,  że  w  związku  z  faktem,  że  Eurofins 

zamierza  część  przedmiotu  zamówienia  podzlecić  firmie  Ferrocarbo  sp.  z  o.o.  należy 

odnieść  się  także  do  akredytacji  PCA  nr  687  posiadanej  przez  ten  podmiot.  Ferrocarbo 

posiada  akredytacje  tylko  w  zakresie  badania  odpadów  o  kodzie  19  12  12  -  w  zakresie 

badania zawartości biomasy (w tym zakresie odwołujący przytoczył str. 10 i 11/20 akredytacji 

687)  oraz

w  zakresie  bad

ania  wartości  opałowej  dla  odpadu  o  kodzie  19  12  12  (w  tym 

zakresie odwołujący przytoczył str. 10/20 akredytacji 687). 

Zdaniem  odwołującego  Ferrocarbo  sp.  z  o.o.  nie  jest  uprawnione  do  przeprowadzania 

akredytowanych  badań  w  zakresie  wartości  opałowej  dla  odpadu  o  kodzie  20  03  01,  co 

jednoznacznie potwierdza złożona przez Eurofins do oferty akredytacja nr 687. 

Tym  samym  odwołujący  skonstatował,  że  analiza  oferty  Eurofins,  w  tym  w 

szczególności  analiza  posiadanych  akredytacji  w  zakresie  akredytacji  AB  213  oraz 

akredytacji nr AB 687 należącej do Ferrocarbo pozwala jednoznacznie potwierdzić, że treść 

oferty  Eurofins  nie  odpowiada  SIWZ,  bowiem  Eurofins  nie  może  wydać  akredytowanych 

wyników  badań  spełniających  wymagania  zamawiającego.  Eurofins  ani  Ferrocarbo  nie  są 

uprawnione do przeprowadzania badań w zakresie badania wartości opałowej dla odpadów 

o kodzie 20 03 01. 

Zamawiający zobowiązany był zatem do odrzucenia oferty Eurofins jako 

niespełniającej warunków SIWZ. 

W  celu  potwierdzenia  słuszności  argumentacji  zamieszczonej  w  odwołaniu 

odwołujący wskazał, że sprawa o bardzo zbliżonym stanie faktycznym (w zakresie zarzutów 

z pkt a odwołania) była rozpatrywana przez KIO pod sygn. akt KIO 1072/18 i Izba przychyliła 

się  do  argumentacji  odwołującego.  KIO  w  sprawie  o  sygn.  KIO  1072/18  potwierdziła,  że 

wymóg  akredytacji  musi  odnosić  się  do  przedmiotu  zamówienia  tj.  do  badania  próbek 

odpadów o kodach 19 12 12 oraz 20 03 01. 

Odnośnie  drugiego  zarzutu  wskazanego  w  odwołaniu  odwołujący  stwierdził,  że  w 

związku z faktem, że zamawiający wymagał aby wykonawcy biorący udział w postępowaniu 

spełniali warunki dotyczące zdolności technicznej lub zawodowej dysponowania laboratorium 

w zakresie obejmującym prowadzenie badań odpadów zgodnie z normami: 

- PN-

EN 15400:2011 Stałe paliwa wtórne - oznaczanie wartości opałowej, 

- PN-EN-

15440:2011 Stałe paliwa wtórne - metody oznaczania zawartości biomasy, 

wykonawcy 

biorący  udział  w  niniejszym  postępowaniu  powinni  wykazać,  że  posiadają 

wymagane  przez 

zamawiającego  zasoby.  Jak  wykazano  powyżej,  zarówno  Eurofins  jak  i 

Ferrocarbo  sp.  z  o.o.  (podmiot  udostępniający  zasoby)  nie  posiadają  laboratorium 

posiadającego  akredytacje,  które  potwierdzające  spełnienie  normy  PN-EN  ISO/IEC 

17025:2005  +  Ap1:2007  lub  równoważnej  w  zakresie  obejmującym  prowadzenie  badań 

odpadów zgodnie z normą PN-EN 15400:2011 dla odpadów o kodzie 20 03 01. W związku z 

powyższym  zamawiający  był  zobowiązany  do  wykluczenia  z  postępowania  wykonawcy 

Eurofins jako, że wykonawca ten nie wykazał spełniania warunku udziału w postępowaniu. 

W z

wiązku z powyższym oodwołujący  wniósł o uwzględnienie odwołania w całości i 

nakazanie 

zamawiającemu  podjęcie  działań  opisanych  we  wstępie  odwołania.  Ponadto 

wniósł  o  przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  wskazanych  w  odwołaniu  (na 

okoliczności wskazane w odwołaniu), w szczególności dowodu z akredytacji nr AB 213 oraz 

nr AB 687 przedłożonych przez Eurofins w postępowaniu, a także odpisu akredytacji nr AB 

550 należącej do odwołującego oraz dokumentu wydanego przez PCA DAB-11. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił 

wykonawca 

Eurofins OBiKŚ Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Katowicach. 

Zgłaszający  przystąpienie  pismem  z  dnia  29  lipca  2020  r.  złożył  wyjaśnienia  na 

okoliczność  wniosku  o  oddalenie  owołania  oraz  załączył  dowody  na  poparcie  swojego 

stanowiska. 

Odwołujący  w  odpowiedzi  na  ww.  pismo  przystępującego  złożył  kolejne  pismo 

procesowe w dniu 8 września 2020 r., w którym wskazał, że przystępujący wyjaśnia w swoim 

piśmie, że ma akredytację na metodę badań, a wymaganiem SIWZ jest norma, której nie ma 

w  zakresie  akredytacji  AB  213.  Odwołujący  wyjaśnił,  że  zamawiający  wymagał  wykonania 

akredytowanych 

badań odpadów o kodzie 19 12 12 w zakresie oznaczenia zawartości frakcji 

biodegradowalnej  odpadów  i  wartości  opałowej  tej  frakcji  zgodnie  z  normami  PN-EN 

15400:2011  i  PN-

EN  15440:2011,  a  także  oznaczenia  wartości  opałowej  odpadów  dla 

odpadów o kodach 19 12 12 i 20 03 01 zgodnie z normą PNEN 15400:2011. W jego ocenie 

p

rzedstawiona  własna  procedura  badawcza  Eurofins  B/FCH/101/A:01.02.2018  nie  jest 

procedurą  znormalizowaną  i  nie  jest  równoważna  normie  PN-EN  15440:2011.  Zgodnie  z 

dokumentem  ILAC-G18:04/2010  metoda  znormalizowana  to:  Metody  znormalizowane 

zostały  opracowane  przez  jednostkę  normalizacyjną  lub  inne  renomowane  organizacje, 

których  metody  są  ogólnie  akceptowane  w  danym  sektorze  technicznym.  Odwołujący 

wyjaśnił, że procedura B/FCH/101/A:01.02.2018 została opracowana przez Eurofins i nie jest 

procedurą znormalizowaną. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  zgodnie  z  pismem  przystępującego  w  innym  miejscu  PCA 

certyfikując  Zakres  akredytacji,  używa  sformułowania  „na  podstawie  normy  PN-EN 

15400:2011.  Oznacza  to,  że  cała  norma  PN-EN  15400:2011  musiała  zostać  wdrożona  dla 

danej  metody  badań.  Czyli  obliczenie  wartości  opałowej  metodą  wskazaną  w  Zakresie 

akredytacji Eurofins OBiKŚ odbywa się zgodnie z normą PN-EN 15400:2011. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  przypadku  gdy  PCA  certyfikując  Zakres  akredytacji  używa 

sformułowania  „na  podstawie  normy  PN-EN  15400:2011”  to  oznacza  to,  że  w  stosowanej 

metodzie  badawcze

j są różnice pomiędzy normą znormalizowaną. W przeciwnym wypadku 

laboratorium wdrożyło by normę, a nie opracowywało własną metodykę.  

Odwołujący wskazał, że zgodnie z pismem przystępującego zarzut, Eurofíns OBiKŚ Polska 

Sp.  z  o.  o.  nie  posiada  akredytacji 

na  oznaczanie  zawartości  frakcji  biodegradowalnej  wg 

normy  (wg  metodyki  znormalizowanej)  PN-

EN  15440:2011,  przenoszącej  normę  EN 

15440:2011 oraz na badania dotyczące oznaczania wartości opałowej w odpadzie o kodzie 

191212  i  odpadzie  o  kodzie  200301  zgodnie 

z  normą  PN-EN  15400:2011  przenoszącą 

normę PN-EN 15440:2011 jest bezpodstawny i świadczy o nierozumieniu różnicy pomiędzy 

metodą badań, a normą zgodnie z którą badania należy przeprowadzić. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  zakresie  elastycznym  prezentowanym  przez  Eurofins, 

dotyczącym  oznaczania  ciepła  spalania  odpadów  o  kodzie  19  12  12  oraz  20  03  01, 

dokumentem  odniesienia  jest  wewnętrzna  procedura  PB/FCH/85/B:29.08.2019.  Do  niej 

również  został  dołączony  przypis 

)  mówiący  o  możliwości  elastycznego  aktualizowania 

dokumentu („4) Dopuszcza się stosowanie zaktualizowanych metod opisanych w normach i 

procedurach  opracowanych  przez  laboratorium.  Zatem  gdyby  Eurofins  zdecydował  się  na 

zaktualizowanie  dokumentu  PB/FCH/85/B:29.08.2019  może  to  zrobić  w  ramach  zakresu 

elasty

cznego.  Nie  tyczy  się  to  natomiast  części  „na  podstawie  normy  PN-EN  15400:2011”. 

Norma PN-

EN 15400 nie może być zaktualizowana, jeśli taka sytuacja zaistnieje, w ramach 

zakresu  elastycznego,  gdyż  posłużyła  ona  jedynie  jako  ogólna  podstawa  do  stworzenia 

wew

nętrznej  procedury,  a  nie  została  wdrożona  w  całości  w  Eurofins.  Gdyby  oznaczenie 

ciepła  spalania  Eurofins  wykonywało  według  normy  PN-EN  15400:2011  bez  odstępstw  nie 

byłoby potrzeby powoływania się na dokument „PB/FCH/85/B:29.08.2019 na podstawie PN-

EN 154

00:2011” a jedynie na normę PN-EN 15400:2011 wprost. 

Odwołujący wskazał, że potwierdza to także opinia z PCA, o którą wystąpił Eurofins: 

Zastosowanie  metody  znormalizowanej  do  obiektów  innych  niż  wskazane  w  dokumencie 

normatywnym  opisującym  metodę  nie  oznacza  zmiany  tej  metody,  ale  wymaga  jej  nowej 

walidacji z uwzględnieniem nowego zakresu stosowania w konkretnym laboratorium. W tym 

przypadku metoda pozostaje bez zmian 

— co pozwala na jej identyfikowanie w działalności 

laboratoryjnej  poprzez  wskazanie  właściwego  dokumentu  normatywnego  (opisującego  tę 

metodę). Stosowanie (lub nie) w laboratorium dokumentów uzupełniających do dokumentów 

normatywnych  opisujących  metody  badań  (np.  instrukcji,  czy  procedur  opisujących  proces 

badania  w  konkretnym  laboratorium)  jes

t wewnętrzną  sprawą laboratorium,  gdy  uzna  to  za 

konieczne,  a  celem  tego  działania  (patrz  punkt  7.2.1.3  normy  PNEN  ISO/IEC  17025:2018-

02) jest zapewnienie jednakowego stosowania metody w laboratorium, a nie opis metody czy 

jej identyfikowanie. 

Odwołujący wyjaśnił, że powyższe twierdzenie oznacza, iż metoda opisana w normie PN-EN 

5400:2011  dotycząca  badań  stałych  paliw  wtórnych  może  być  zastosowana  do  próbek 

odpadów  o  kodach  19  12  12  i  20  03  01  tylko  w  przypadku,  gdy  laboratorium  wykonało 

odpowiednią walidację. A dokumentem normatywnym wg którego jest wykonywane badanie 

może  pozostać  norma  PN-EN  15400:2011.  Euforins  wykonuje  badanie  obliczenia  wartości 

opałowej  wg  własnej  procedury  PB/FCH/85/B:29.08.2019,  a  nie  normy  PN-EN  15400:2011 

co  jednoznacznie  wskazuj

e,  że  Eurofins  wprowadziło  odstępstwa  od  metody  normatywnej 

lub nie wykonało odpowiedniej walidacji. 

Odwołujący  wskazał,  że  stwierdzenie  „PB/FCH/85/B:29.08.2019  na  podstawie  PN-EN 

15400:201  1”  zostało  użyte,  ponieważ  Eurofins  w  dokumencie  PB/FCH/85/B:29.08.2019  w 

istotny sposób zmienił metodę oznaczania przywołaną w normie PN-EN 15400:2011 lub nie 

przeprowadził  walidacji  metody  do  obiektów,  a  tym  samym  nie  wykazał  kompetencji  w 

przywołanym  zakresie.  W  przeciwnym  razie,  gdyby  oznaczenie  przeprowadzane  było 

z

godnie  z  normą,  w  zakresie  akredytacji,  według  pisma  PCA,  (...)metoda  pozostaje  bez 

zmian 

— co pozwala na jej identyfikowanie w działalności laboratoryjnej poprzez wskazanie 

właściwego dokumentu normatywnego” a stosowanie dokumentów uzupełniających „(,..) jest 

wewnętrzną sprawą laboratorium. 

Odwołujący jako przykład wskazuje, że ma to miejsce w innej części AB 213 dotyczącej innej 

matrycy, gdzie jako dokument odniesienia przywołano normę, a wewnętrzna procedura służy 

tylko jako dokument zapewniający jednakowe stosowanie metody w laboratorium. 

W związku z powyższym odwołujący podkreślił, że nieprawdziwym jest zatem stwierdzenie, 

że Eurofins posiada kompetencje w (zgodnie z SIWZ): 

zakresie  obejmującym  prowadzenie  badań  odpadów  zgodnie  z  normami:  -PN-EN 

011 Stałe paliwa wtórne -oznaczanie wartości opałowej, 

Zgodnie  z  pismem  przystępującego  Eurofins  OBiKŚ  w  zakresie  akredytacji  jako 

akredytowaną  metodę  dla  badania  frakcji  biodegradowalnej  ma  wskazaną  znormalizowaną 

Metodę  wagową  (metodę  selektywnego  roztwarzania).  Odwołujący  ENERGOPOMIAR  w 

swoim zakresie akredytacji ma wskazaną taką samą metodę badania. 

Odwołujący  wskazał,  że  brak  jest  podstaw,  aby  na  podstawie  przywołanych  zapisów  z 

zakresu  akredytacj

i  AB  213  oraz  AB  550  stwierdzić,  że  Eurofins  ma  wskazaną 

„znormalizowaną  Metodę  wagową  (metodę  selektywnego  roztwarzania)”.  Zdaniem 

odwołującego  Eurofins  stara  się  wykazać,  że  stwierdzenie  „metoda  wagowa”  jest 

określeniem  wystarczającym  do  stwierdzenia,  że  laboratoria  wykonują  badania  tą  samą 

metodą, przy czym sformułowanie „metoda wagowa” wnosi jedynie, że została wykorzystana 

technika  analityczna  polegająca  na  określeniu  masy  oznaczanej  substancji  lub  innej 

substancji  na  podstawie,  której  możliwe  jest  wyliczenie  ilości  substancji  oznaczanej  i  w 

żaden  sposób  nie  potwierdza  to  stosowania  przez  laboratorium  przystępującego  badań  tą 

samą metodą co laboratorium odwołującego. 

Jak zwrócił uwagę odwołujący, przystępujący wskazał dla pozostałych badań wymaganych w 

SIWZ  Odwołujący  ENERGOPOMIAR  również  ma  wskazaną  w  zakresie  akredytacji  taką 

samą  metodę  referencyjną  jak  Eurofins  OBiKŚ.  Potwierdzenie  prowadzenia  badań  przez 

Eurofins  OBiKŚ  akredytowaną  metodą  wagową  zgodnie  z  normą  PN-EN  15440:2011 

zawarte  jest  w  treści  „Dokumentu  odniesienia”  do  metody,  wymienionym  w  Zakresie 

akredytacji, który wprost mówi, że dla metody wagowej „procedura oparta jest na normie PN-

EN 15440:2011 "(dowód – Załącznik nr 3:Procedura badawcza PB/FCH/101/A:01.02.2018). 

Odwołujący 

podkreślił, 

że 

przywołany 

w 

dokumencie 

odniesienia 

dokument 

PB/FCH/101/A:01.02.2018 

jest  wewnętrzną  procedurą  Eurofins.  Nie  jest  to  dokument 

normatywny,  a  jedynie  oparty  na  normie  PN-

EN  15440:2011,  co  dopuszcza  możliwość 

istnienia  różnic  w  metodyce  stosowanej  w  stosunku  do  tej  prezentowanej  w  normie.  W 

Załączniku  nr  3:Procedura  badawcza  PB/FCH/101/A:01.02.2018,  obejmującym  jedynie 

pierwszą stronę procedury, można zauważyć znaczące różnice zastosowane przez Eurofins 

w stosunku do normy PN-

EN 15440:2011. W sekcji 9.5 został przywołany stosowany przez 

Eurofins materiał w postaci sączka twardego o średnicy minimum 10 cm do sączenia próbek 

po etapie selektywnego rozpuszczania. Norma PN-

EN 15440:2011 wymaga użycia sączka z 

włókna  szklistego  GF6,  zarówno  ze  względu  na  agresywne  środowisko  reakcji  i  potrzebę 

zastosowanie  odpornego  m

ateriału  do  sączenia,  jak  również  na  procedurę  oznaczenia 

pozostałości  po  prażeniu,  gdzie  zakłada  się,  że  sączek  z  włókna  szklistego  nie  zmienia 

swojej  masy  przy  prażeniu  próbki  w  temperaturze  550

C.  Sączek  twardy  nie  posiada  tej 

wytrzymałości zarówno na środowisko reakcji jak i stosowane temperatury. 

Odwołujący wskazał przy tym, że zgodnie z zakresem akredytacji AB 687, Ferrocarbo Sp. z 

o.o.  nie  posiada  akredytacji  na  oznaczanie  odpadów  o  kodach  19  12  12  oraz  20  03  01 

zgodnie z norma-PN-

EN 15400:2011 Stałe paliwa wtórne -oznaczanie wartości opałowej. W 

sekcji  Odpady  komunalne,  o  której  wspomniano  wyżej,  przywołana  została  norma  PN-

Z15008/04:1993 co jest niezgodne z wymaganiami SIWZ. 

Jak  zostało  przedstawione  przez  odwołującego  powyżej,  Eurofins  (wraz  z  Ferrocarbo)  nie 

posiada kompetencji (odpowiednich akredytacji) w zgodnie z SIWZ:  

zakresie obejmującym prowadzenie badań odpadów zgodnie z normami: 

-PN-

EN 15400:2011 Stałe paliwa wtórne —oznaczanie wartości opałowej, 

Jak  wyjaśnił  odwołujący  zgodnie  z  pismem  przystępującego  zamawiający  zgodnie  z  SIWZ 

pkt.  8,  wprowadził  dopuszczalność  rozwiązań  równoważnych  do  wskazywanych  przez 

Zamawiającego 

Odwołujący  wskazał,  że  Eurofins  nie  przedstawił  żadnych  dowodów  na  to,  że  stosowane 

przez  niego  metody  badań  są  równoważne  do  tych  wymaganych  w  SIWZ.  Zgodnie  z 

dokumentem PCA DA-

07 AKREDYTACJA LABORATORIÓW BADAWCZYCH WYMAGANIA 

SZCZEGÓŁOWE: PCA nie dokonuje oceny czy stosowane przez laboratoria metody badań, 

inne niż określone w przepisie prawa, są metodami równoważnymi dla metod określonych w 

przepisie.  W  przypadku  badań  wykonywanych  metodami  alternatywnymi  dla  metod 

wskazanych  w  przepisie  prawa,  uznanie  metody  alternatywnej  za  metodę  równoważną 

odbywa się na zasadach określonych przez właściwego regulatora. 

W  ocenie  odwołującego  powyższe  argumenty  potwierdzają  argumentację  przywołaną  w 

odwołaniu  oraz  słuszność  zarzutów  wobec  niezgodnych  z  Pzp  działań  zamawiającego.  W 

związku z powyższym odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości. 

Zamawiający  w  dniu  9 września  2020 r.  złożył  oryginał  odpowiedzi  na odwołanie,  w 

której  wniósł  o  oddalenie  odwołania  w  całości.  Do  odpowiedzi  na  odwołanie  zostały 

załączone dowody na potwierdzenie przedstawionej przez zamawiającego argumentacji. 

Na podstawie dokumentacji przedmiotowego po

stępowania, złożonych dowodów oraz 

biorąc pod uwagę stanowiska stron i uczestnika postępowania, Izba ustaliła i zważyła, 

co następuje: 

Na  wstępie  Izba  uznała,  że  odwołujący  spełnił  określone  w  art.  179  ust.  1  Pzp 

przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia, 

a  naruszenie  przez  z

amawiającego  przepisów  Pzp  może  spowodować  poniesienie  przez 

niego 

szkody  polegającej  na  utracie  możliwości  uzyskania  zamówienia.  Nie  została 

wypełniona  także  żadna  z  przesłanek  ustawowych  wynikających  z  art.  189  ust.  2  Pzp, 

skutkujących odrzuceniem odwołania 

W

obec spełnienia przesłanek określonych w art. 185 ust. 2 i 3 Pzp, Izba dopuściła do 

udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  po  stronie  zamawiającego,  jako  uczestnika 

wykonawc

ę  –  Eurofins  OBiKŚ  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Katowicach  (zwanego  dalej: 

„przystępującym” lub nadal: „Eurofins”).  

Izba dopuściła w przedmiotowej sprawie dowody z: 

1)  dokumentacji  przekazanej  w  postaci 

elektronicznej  zapisanej  na  płycie  DVD,  przesłanej 

do  akt  sprawy  prz

ez  zamawiającego  w  dniu  24  lipca  2020  r.,  w  tym  w  szczególności  z 

treści: 

SIWZ wraz z załącznikami; 

- oferty 

przystępującego wraz z załącznikami;  

-  wezwania  z  dnia  22  czerwca  2020  r. 

skierowanego  przez  zamawiającego  do 

przystępującego na podstawie art. 87 ust. 1 Pzp;  

odpowiedzi  przystępującego  na  powyższe  wezwanie  z  dnia  24  czerwca  2020  r.  wraz  z 

załącznikami;  

- zawiadomienia 

o wyborze oferty w postępowaniu z dnia 8 lipca 2020 r.; 

załączonych do odwołania: 

odpisu z akredytacji odwołującego nr AB 550 str. 17/55 i str. 53/55; 

- dokumentu wydanego przez PCA DAB-11; 

załączonych do pisma procesowego przystępującego z dnia 29 lipca 2020 r.: 

- pisma od Polskiego Centrum Akredytacji; 

certyfikatu akredytacji Eurofins OBiKŚ Polska Sp. z o.o. AB nr 213 wraz z zakresem Zakres 

Akredytacji  Eurofins  OBiKŚ  Polska  Sp.  z  o.o  AB  nr  213  i  listą  badań  prowadzonych  w 

ramach zakresu elastycznego; 

- procedury badawczej PB/FCH/101/A:01.02.2018 

– strona z opisem procedury; 

oświadczenia podwykonawcy Ferrocarbo Sp. z o. o.; 

-  dokumentu  wydanego  przez  Polskie  Centrum  Akredytacji 

–  Akredytacja  Laboratoriów 

Badawczych  Wykonujących  Pobieranie  Próbek  i  Badania  Odpadów  DAB-  11  Wydanie  1 

Warszawa, 8 stycznia 2018 r.;  

rozporządzenia Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów; 

- certyfikatu akredytacji Ferrocarbo Sp. z o.o. nr AB 687; 

- zakresu akredytacji nr AB 687; 

załączonych do odpowiedzi na odwołanie: 

-  dokumentu  informacyjnego  Polskiego  Centrum  Akredytacji  nr  DA-10 

–  AKREDYTACJA 

LABORATORIÓW W ZAKRESACH ELASTYCZNYCH; 

wyciągu  z  akredytacji  AB  769,  wystawionej  dla  podmiotu,  którego  dotyczył  spór  w 

postępowaniu 1072/2018. 

I

zba ustaliła co następuje 

Zgodnie  z  informacjami  podanymi  na  wstępie  załącznika  nr  1  do  SIWZ  –  Przedmiotem 

zamówienia  jest  wykonywanie  usługi  polegającej  na  poborze,  przygotowaniu  próbek 

odpadów  zgodnie  z  procedurami  ustanowionymi  odpowiednio  w  normach  przenoszących 

normy  EN  15442:2011  i  EN  15443:2011  i  prowadzeniu  akredytowanych  badań  próbek 

odpadów  kierowanych  do  termicznego  przekształcenia  w  Zakładzie  Termicznego 

Przekształcania Odpadów Komunalnych w Bydgoszczy przy ul. Ernsta Petersona 22, przez 

okres  18  miesięcy  od  dnia  zawarcia  umowy  lub  do  wcześniejszego  wyczerpania  kwoty 

przeznaczonej na realizację zamówienia albo do dnia, w którym z uwagi na uwarunkowania 

prawne  wykonanie  usługi  nie  będzie  zasadne  ze  względu  na  brak  możliwości  uzyskania 

przez  Zamawiającego  świadectw  pochodzenia  energii  elektrycznej  z  OZE  lub  nie  będzie 

możliwe  skorzystanie  przez  Zamawiającego  z  innych  instrumentów  wsparcia  dla 

wytworzonej  energii,  gdzie  warunkiem  jest  prowadzenie  badań  odpadów  zgodnie  z 

Rozporządzeniem  Ministra  Środowiska  z  dnia  8  czerwca  2016  r.  w  sprawie  warunków 

technicznych  kwalifikowania  części  energii  odzyskanej  z  termicznego  przekształcenia 

odpadów (Dz.U.2016 poz. 847) lub każdorazowym aktem prawnym, który wymienione wyżej 

Rozporządzenie zmieni lub zastąpi oraz zgodnie z normami, w szczególności:  

PN-

EN 15400:2011 Stałe paliwa wtórne – Oznaczanie wartości opałowej;  

PN-EN 15440:2011 St

ałe paliwa wtórne – Metody oznaczania zawartości biomasy,  

w następującym zakresie:  

1) dla odpadów o kodzie 20 03 01 oznaczenia wartości opałowej,  

planowana 1 próba na dobę (w dzień roboczy i soboty), tj. w okresie 18 miesięcy 

maksymalnie 450 prób; 

2) dl

a odpadów o kodzie 19 12 12 

oznaczenia wartości opałowej - planowana 1 próba na dobę (w dzień roboczy i sobotę), tj. w 

okresie 18 miesięcy maksymalnie 450 prób; 

3) dla odpadów o kodzie 19 12 12 oznaczenie zawartości frakcji biodegradowalnej i wartości 

opałowej tej frakcji - planowana 1 próba na każdą partię, nie większą niż 500 Mg, nie rzadziej 

jednak niż 2 razy w tygodniu, tj. w okresie 18 miesięcy maksymalnie 270 prób. 

W części I pkt 8 SIWZ zamawiający wskazał: 

Wszelkie  użyte  w  niniejszej  SIWZ  i  załącznikach  do  niej  nazwy  własne,  normy,  aprobaty, 

specyfikacje  techniczne,  systemy  referencji  technicznych,  wymagane  certyfikaty  itp.,  w  tym 

nazwy  handlowe,  oznaczenia  lub  znaki  towarowe,  patenty,  określenia  pochodzenia,  źródła 

lub  szczególnego  procesu  charakteryzujące  produkt  lub  usługę  dostarczane  przez 

konkretnego wykonawcę, a które mogły pojawić się w SIWZ i załącznikach do niej, stanowią 

jedynie przykłady zastosowań lub wymagań i należy rozumieć je każdorazowo jak opatrzone 

dopiskiem „lub równoważne”.  

Wykona

wca,  który  powołuje  się  na  rozwiązania  równoważne  opisywanym  przez 

Zamawiającego  jest  obowiązany  wykazać,  że  oferowane  przez  niego  dostawy,  usługi  lub 

roboty budowlane spełniają wymagania określone przez Zamawiającego. 

W części III SIWZ zamawiający podał m. in. warunki udziału w postępowaniu. W pkt 1.2. ppkt 

2)  zamawiający  wskazał  warunki  dotyczące  zdolności  technicznej  i  zawodowej.  Tiret  trzeci 

tego  fragmentu  SIWZ  wskazywał,  że  warunek  w  tym  zakresie  zostanie  spełniony  w 

przypadku,  gdy  wykonawca  posiada  wi

edzę  i  doświadczenie  niezbędne  do  realizacji 

zamówienia  tzn.:  w  okresie  ostatnich  trzech  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert  (a 

jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie)  dysponuje  laboratorium 

posiadającym  akredytacje  laboratorium  badawczego  wystawione  przez  Polskie  Centrum 

Akredytacji  lub  certyfikaty  innego,  równoważnego  ośrodka  akredytacji,  potwierdzające 

spełnienie  normy  PN-EN  ISO/IEC  17025:2005  +  Ap1:2007  lub  równoważnej  w  zakresie 

obejmującym prowadzenie badań odpadów zgodnie z normami:  

− PN-EN 15400:2011 Stałe paliwa wtórne – oznaczanie wartości opałowej,  

− PN-EN-15440:2011 Stałe paliwa wtórne – metody oznaczania zawartości biomasy,  

Wykonawcy mieli potwierdzić ww. warunek przez złożenie stosownej informacji w złożonym 

Jednolitym Europejskim Dokumencie Zamówienia (zwanym dalej: „JEDZ”).  

W złożonym przez przystępującego formularzu ofertowym w pkt 6 przedmiotowy wykonawca 

wskazał: 

6) * W celu wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu, o których mowa w art. 

ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej PZP) powołujemy się na zasoby 

poniższych podmiotów na zasadach określonych w art. 22 a ust. 1 PZP: 

a. Nazwa i adres podmiotu: Ferrocarbo Sp.z.o.o., ul. Ujastek 1, 31-

752 Kraków 

dotyczy spełnienia warunku udziału, o którym mowa w części III ust. 1 pkt 1.2 ppkkt 1 siwz 

W  części  formularza  ofertowego  dotyczącej  podwykonawstwa  (pkt  7),  przystępujący  nie 

podał żadnych informacji poza skreśleniem miejsc przeznaczonych na podanie stosownych 

informacji w tym zakresie. 

Z 

JEDZ  złożonego  przez  przystępujacego  wynikało,  że  będzie  korzystał  z  podwykonawcy 

(część  I,  lit.  D),  natomiast  w  części  IV  kryteria  kwalifikacji,  lit.  C:  zdolność  techniczna  i 

zawodowa, 

pkt  9)  dotyczącym  dysponowania  narzędziami,  wyposażeniem  zakładu  i 

urządzeniami  technicznymi  na  potrzeby  realizacji  zamówienia  wskazano  Akredytowane 

laboratorium badawcze nr AB 213, laboratorium spełnia wymagania normy PN-EN ISO/IEC 

W JEDZ złożonym przez wykonawcę Ferrocarbo Sp. z o.o. w części IV kryteria kwalifikacji, 

lit.  C:  zdolność  techniczna  i  zawodowa,  pkt  9)  dotyczącym  dysponowania  narzędziami, 

wyposażeniem  zakładu  i  urządzeniami  technicznymi  na  potrzeby  realizacji  zamówienia 

wskazano  Akredytowane  laboratorium  badawcze 

spełniające  normy  PN-EN  ISO/IEC 

17025:2005 + ap1:2007 nr akredytacji AB 687 

Zamawiający  pismem  z  dnia  22  czerwca  2020  r.  w  trybie  art.  87  ust.  1  Pzp  wezwał 

przystępującego do złożenia wyjaśnień treści oferty w szczególności w zakresie rozbieżności 

pomiędzy  treścią  oferty  a  JEDZ  odnośnie  wskazania  podwykonawcy  (w  treści  JEDZ)  oraz 

powołania się na zasoby podmiotu trzeciego (w treści formularza ofertowego). 

Piśmie z dnia 24 czerwca 2020 r., stanowiącym odpowiedź na ww. wezwanie przystępujący 

wyjaśnił: 

Oświadczamy  iż  Eurofins  OBiKŚ  Polska  Sp.  z  o.o.  posiada  laboratorium  posiadające 

akredytacje  laboratorium  badawczego  wystawione  przez  Polskie  Centrum  Akredytacji  lub 

certyfikaty innego, równoważnego ośrodka akredytacji, potwierdzające spełnienie normy PN-

EN ISO/IEC 17025:2005 + Ap1:2007 lub r

ównoważnej w zakresie obejmującym prowadzenie 

badań  odpadów  zgodnie  z  normami:-PN-EN  15400:2011  Stałe  paliwa  wtórne  –oznaczanie 

wartości opałowej, -PN-EN-15440:2011 Stałe paliwa wtórne –metody oznaczania zawartości 

biomasy, 

oraz dodatkowo powołuje się na zasoby podmiotu trzeciego: Ferrocarbo Sp. z o.o. 

,ul. Ujastek 1, 31-

752 Kraków. Podmiot ten jako podwykonawca realizował będzie na naszą 

rzecz 

część  usług  laboratoryjnych  na  co  wskazaliśmy  w  JEDZ  (  cz.II.  C  i  D)  stanowiącym 

załącznik do naszej oferty. 

Przystępujący  do  wyjaśnień  załączył  oświadczenie  o  udostępnieniu  zasobów  przez 

Ferrocarbo Sp. z o.o. oraz zakres akredytacji przystępujacego. W informacji zawartej na str. 

20  (ostatni  wiersz)  załączonego  zakresu  akredytacji  w  pozycji  Odpady  oznaczonej  ***  przy 

wa

rtości  opałowej  (z  obliczeń)  jako  dokument  odniesienia  wskazany  został 

PB//FCH/85/B:29.08.2019 na podstawie normy PN-EN 15400:2011. Przy opisie oznaczenia 

***  podano 

Podobiekty  zgodne  z  aktualną  Listą  badań  prowadzonych  w  ramach  zakresu 

elastycznego. 

Zamaw

iający  w  dniu  8  lipca  2020  r.  dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  w 

postępowaniu. Jako najkorzystniejsza została wybrana przystępującego.  

Treść przepisów dotyczących zarzutów:  

- art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp 

– Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jest niezgodna z ustawą; 

-  art.  7  ust.  1  Pzp 

–  Zamawiający  przygotowuje i  przeprowadza postępowanie o  udzielenie 

zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie 

wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości; 

-  art.  7  ust.  3  Pzp 

–  Zamówienia  udziela  się  wyłącznie  wykonawcy  wybranemu  zgodnie  z 

przepisami ustawy; 

-  art.  91  ust.  1  Pzp 

– Zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów 

oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia; 

-  art.  24  ust.  1  pkt  12  Pzp 

–  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się 

wykonawcę,  który  nie wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  nie  został 

zaproszony  do  negocjacji  lub  złożenia  ofert  wstępnych  albo  ofert,  lub  nie  wykazał  braku 

podstaw wykluczenia; 

- art. 24 ust. 4 Pzp 

– Ofertę wykonawcy wykluczonego uznaje się za odrzuconą. 

Izba zważyła co następuje. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron 

i  uczestnika  postępowania  odwoławczego  Izba  uznała,  że  odwołanie  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie.  Poniżej  Izba  odniosła  się  do  zarzutów  w  kolejności  przedstawionej  w 

odwołaniu tj. najpierw do zarzutu niezgodności treści oferty przystępujacego z treścią SIWZ, 

a następnie do niespełnienia warunku udziału w postępowaniu. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  uznała,  że  przez  pojęcie  „treść  oferty”  należy  rozumieć 

deklarowane  w  ofercie  spełnienie  wymagań  zamawiającego  przede  wszystkim  co  do 

zakresu,  ilości,  jakości  warunków  realizacji  i  innych  elementów  istotnych  dla  wykonania 

przedmiotu  zamówienia.  Treść  oferty  to  treść  zobowiązania  wykonawcy  do  zgodnego  z 

żądaniami zamawiającego wykonania przedmiotu zamówienia. Na tak rozumianą treść oferty 

składa  się  formularz  ofertowy  oraz  wszystkie  dokumenty  dookreślające  i  precyzujące 

zobowiązanie  wykonawcy  dotyczące  przedmiotu  oraz  zakresu  lub  wielkości  zamówienia, 

składane wraz z formularzem ofertowym. 

Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp polega z kolei 

na  niezgodności  zobowiązania,  które  wykonawca  wyraża  w  swojej  ofercie.  Niezgodność 

treści  oferty  z  treścią  specyfikacji  ma  miejsce  w  sytuacji,  gdy  oferta  nie odpowiada  w  pełni 

przedmiotowi  zamówienia,  nie  zapewniając  jego  realizacji  w  całości  zgodnie  z  wymogami 

zamawiającego. Ponadto niezgodność treści oferty z treścią SIWZ powinna być oceniania z 

uwzględnieniem  definicji  oferty  zawartej  w  art.  66  Kodeksu  cywilnego,  tj.  niezgodności 

oświadczenia  woli  wykonawcy  z  oczekiwaniami  zamawiającego,  odnoszącymi  się  do 

merytorycznego  zakr

esu  przedmiotu  zamówienia,  a  więc  materialnej  sprzeczności  zakresu 

zobowiązania  zawartego  w  ofercie  z  zakresem  zobowiązania,  którego  zamawiający 

oczekuje, zgodnie z postanowieniami specyfikacji. 

Innymi słowy, aby zamówienie mogło być 

udzielone  (mogła  być  zawarta  umowa),  oferta  musi  odpowiadać  wszystkim  wymaganiom 

SIWZ,  w  szczególności  potwierdzać,  czy  wykonawca  spełnia  w  ogóle  warunki  udzielenia 

zamówienia.  Bez  takiego  potwierdzenia  w  ofercie  (warunków  udzielenia  zamówienia),  nie 

mamy  do  czynienia  z  ofertą  w  pełni  odpowiadającą  definicji  kodeksu  cywilnego.  Powyższy 

pogląd znalazł swe potwierdzenie w uchwale Sądu Najwyższego z 21 października 2005 r., 

III CZP 74/05, w uzasadnieniu, której Sąd stwierdził dodatkowo, że także informacje zawarte 

w  dokumentach  żądanych  na  podstawie  rozporządzenia  w  sprawie  rodzajów  dokumentów 

potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, są elementem oferty.  

W  tak  szerokie  rozumienie  po

jęcia  „treść  oferty”  w  ocenie składu  orzekającego  wpisują  się 

także dokumenty składane w ramach wyjaśnień na podstawie art. 87 ust. 1 Pzp. Sama treść 

tego  przepisu  stwierdza,  że  w  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od 

wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert, co oznacza, iż odnosi się on do 

zakresu  treści  oferty.  Tym  samym  dokumenty  składane  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

skierowane w trybie ww. przepisu stanowią co do zasady treść oferty i zamawiający powinien 

wziąć je pod uwagę dokonując badania oferty  wykonawcy. W  związku z  tym  argumentację 

zamawiającego  odnoszącą  się  do  stwierdzenia,  że  dokumenty  złożone  przez 

przystępującego,  na  które  powoływał  się  odwołujący  nie  stanowiły  treści  oferty,  ponieważ 

służyły  innemu  celowi,  aniżeli  sprecyzowaniu  treści  oferty,  skład  orzekający  uznał  za 

chybioną. 

Jednakże  Izba  uznała,  że  argumentacja  zamawiającego  co  do  meritum  przedmiotowego 

zarzutu była trafna i zasługiwała na uwzględnienie.  

W 

pierwszej  kolejności  należy  podkreślić,  że  jedynym  spornym  elementem  wynikającym  z 

odwołania (vide pkt 2.8) było objęcie zakresem akredytacji – czy to przystępującego, czy to 

Ferrocarbo  Sp.  z.o.o. 

–  uprawnienia  do  badania  wartości  opałowej  odpadu  o kodzie  20  03 

01, według normy PN-EN 15400:2011. Sam odwołujący przyznał bowiem, że w odniesieniu 

do  pozostałych  wynikających  z  zakresu  zamówienia  badań  (badanie  wartości  opałowej 

zgodnie z normą PN-EN 15400:2011 i badanie zawartości biomasy zgodnie z normą PN-EN 

15440:2011  w  odniesieniu  do  odpadów  o  kodzie  19  12  12)  były  objęte  przedmiotem 

akredytacji AB 687 wydanej na rzecz podwykonawcy (vide 

pkt 2.7 odwołania). W efekcie oś 

sporu  dot

yczyła  zdolności  przystępującego  do  realizacji  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z 

jego  treścią  i  sprowadza  się  do  interpretacji  treści  akredytacji  AB  213,  wydanej  na  rzecz 

przystępującego,  która  w  spornym  zakresie  obejmuje  badanie  odpadów  na  okoliczność 

wartości 

opałowej, 

zgodnie 

z 

dokumentem 

odniesienia 

opisanym 

jako 

PB/FCH/85/B:29.08.2019 na podstawie normy PN-EN 15400:2011

. W tym kontekście skład 

orzekający  doszedł  do  przekonania,  że odwołujący  nie udowodnił,  iż  powyższa akredytacja 

nie  obejmuje  prowadzenia 

badań  zgodnie  z  normą,  która  została  podana  w  opisie 

przedmiotu 

zamówienia.  Należy  przy  tym  zwrócić  uwagę,  że  akredytacja  wystawiona  w  tej 

mierze na rzecz 

przystępującego jest akredytacją „elastyczną”, co uzasadnia wprowadzenie 

przez  podmiot  akredytowany  wewnętrznej  procedury,  umożliwiającej  uwzględnienie 

elastycznego charakteru akredytacji i reagowanie na wprowadzane w ramach dopuszczonej 

elastyczności  zmiany  –  wskazuje  na  to  również  treść  pisma  jednostki  certyfikującej, 

załączonego  do  pisma  przystępującego.  Co  istotne,  działanie  procedury  wewnętrznej  na 

podstawie normy PN-

EN 1540:2011 została potwierdzona przez organ akredytujący w treści 

akredytacji,  a  zatem 

Izba  nie  znalazła  podstaw  do  kwestionowania,  że  laboratorium 

przystępującego nie posiada uprawnień do realizacji umowy zgodnie z jej treścią. 

Powyższej  okoliczności  nie  potwierdziły  także  dowody  złożone  przez  odwołującego,  które 

zosta

ły załączone do odwołania. Pierwszy z nich tj. odpis z akredytacji odwołującego nr AB 

550  str.  17/55  i  str.  53/55 

odnosił  się  do  oferty  odwołującego  i  nie  stanowił  potwierdzenia 

braku  posiadania  przez  przystępujacego  akredytacji  do  prowadzenia  badań  zgodnie  z 

postanowieniami  opisanymi  w  SIWZ.  Podobnie 

odwołujący  nie  wykazał  jak  drugi  złożony 

przez  niego  dokument  pn. 

Akredytacja Laboratoriów Badawczych wykonujących pobieranie 

próbek  i  badania  odpadów  –  DAB-11  wpływa  na  możliwość  potwierdzenia  zarzutów  w 

kont

ekście treści SIWZ.  

Ponadto odnosząc się do argumentacji odwołującego zawartej w piśmie procesowym z dnia 

8  września  2020  r.,  skład  orzekający  doszedł  do  przekonania,  że  nie  mogła  ona  stanowić 

podstawy do uwzględnienia odwołania. Argumentacja zawarta w przedmiotowym piśmie była 

albo  gołosłowna  tj.  nie  została  poparta  żadnymi  dowodami  lub  stanowiła  rozszerzenie 

zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu  (pkt  5  i  6  pisma),  co  należało  uznać  za 

niedopuszczalne.  Odwołujący  w  treści  pisma  używa  określeń  stwierdzających,  że 

przystępujący  nie  wykazał  kompetencji  w  przywołanym  zakresie,  nie  prawdziwe  są  jego 

stwierdzenia 

odnośnie posiadania kompetencji zgodnie z SIWZ lub nie przedstawił żadnych 

dowodów  na  to,  iż  stosowane  przez  niego  metody  badań  są  równoważne  do  tych 

wymaganych w SIWZ. 

Zgodnie z zasadą rozkładu ciężaru dowodu, wynikającą z art. 6 k.c. w 

zw.  z  art.  190  ust.  1  Pzp,  obowiązek  udowodnienia  okoliczności  faktycznych  spoczywa  na 

tym, kto ze swoich twierdzeń  wywodzi  skutek  prawny  (w  tym  wypadku na  odwołującym), a 

odwołujący  nie  był  w  stanie  udowodnić  swoich  twierdzeń  wobec  oferty  przystępującego, 

zatem Izba uznała je za nieudowodnione i gołosłowne. 

Dodatkowo  skład  orzekający  przyjął  za  własną  argumentację  zamawiającego,  że  wbrew 

twierdzeniom odwołującego stan faktyczny spawy rozpoznanej orzeczeniem o sygn. akt KIO 

w  którym  uwzględniono  zarzuty  odwołującego,  nie  był  bardzo  zbliżony  do  stanu 

faktycznego  przedmiotowej  sprawy

,  a  jedynym  punktem  wspólnym  obu  spraw  było  to,  że 

dotyczyły sporu co do zakresu posiadanych przez uczestników obu postępowań akredytacji. 

W  tamtej  sprawie  spór  nie  zasadzał  się  bowiem  na  opisie  w  akredytacji  normy  spełnianej 

przez laboratorium, a na wykładni przedmiotu badań akredytowanych i ocenie, czy odpady o 

kodzie  19  12  12  mieszczą  się  w  definicji  pojęcia  stałe  paliwa  wtórne  (akredytacja 

obejmowała  drugą  z  badanych  kategorii,  która  w  ocenie  tamtejszego  odwołującego 

podzielonej  przez 

Izbę  nie  obejmowała  odpadów).  W  niniejszej  sprawie  obie  sporne 

akredytacje  (wystawione  dla  przystępującego  i  jego  podwykonawcy)  obejmują  badania 

odpadów, w tym – odpadów o kodach, których dotyczy przedmiot zamówienia, a odwołujący 

kwestionował  (z  uwagi  na  zapisy  akredytacji  przystępującego  odnoszące  się  do  procedury 

badawczej opartej na normie PN-

EN, nie zaś wprost do normy PN-EN) objęcie akredytacją 

badań  w  ramach  procedury  znormalizowanej.  Powyższe  potwierdziło,  że  w  przedmiotowej 

sprawie  nie  wystąpił  bardzo  zbliżony  stan  faktyczny  do  sprawy  KIO  1072/18,  stąd  był  on 

nieprzydatny dla poparcia argumentacji odw

ołującego. 

W  związku  z  tym  Izba  oddaliła  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp.  W  wyniku 

oddalenia  tego  zarzutu  skład  orzekający  stwierdził,  że  zamawiający  nie  naruszył  także 

pozostałych przepisów wymienionych przez odwołującego w treści przedmiotowego zarzutu 

tj. art. 7 ust. 1 i 3 oraz art. 91 Pzp.  

Jeśli  chodzi  o  drugi  zarzut  podniesiony  w  odwołaniu  Izba  uznała,  że  odwołujący 

niewłaściwie  zinterpretował  postanowienia  SIWZ  w  zakresie  części  III  pkt  1.2.  ppkt.  2  tiret 

trzecie,  dotyczące  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  i 

zawodowej,  związanego  z  dysponowaniem  przez  wykonawcę  laboratorium  badawczym 

posiadającym określone cechy.  

W  ocenie  składu  orzekającego  odwołujący  dokonał  niedopuszczalnej  nadinterpretacji 

przedmiotowego  warunku 

przez  pryzmat  przedmiotu  postępowania  i  warunków  realizacji 

przyszłej  umowy,  wywodząc  jakoby  obejmował  on  konieczność  wykazania  się 

dysponowaniem  laboratorium  prowadzącym  akredytowane  badania  odpadów  konkretnego 

rodzaju  (o  określonym  kodzie)  w  ramach  konkretnej  normy.  Tymczasem  zamawiający  w 

treści  SIWZ  nie  wskazał  rodzaju  (kodu)  odpadów,  którego  ma  dotyczyć  akredytacja 

laboratorium,  wykazywanego  na  potwierdzenie  spełniania  warunków  podmiotowych. 

Zamawiający  żądał,  by  wykonawca  biorący  udział  w  postępowaniu  wykazał  zdolność  do 

udziału  w  nim  na  minimalnym  określonym  w  SIWZ  poziomie,  obejmującym  dysponowanie 

laboratorium, posiadającym akredytacje laboratorium badawczego wystawione przez Polskie 

Centrum  Akredytacji  lub  certyfikaty  innego,  równoważnego  ośrodka  akredytacji, 

potwierdzające spełnienie normy PN-EN ISO/IEC 17025:2005 + Ap1:2007 lub równoważnej 

w zakresie obejmującym prowadzenie badań odpadów zgodnie z normami:  

− PN-EN 15400:2011 Stałe paliwa wtórne – oznaczanie wartości opałowej,  

− PN-EN-15440:2011 Stałe paliwa wtórne – metody oznaczania zawartości biomasy. 

Tym  samym  jedynym,  co  z

amawiający  był  uprawniony  badać  w  ramach  tak  postawionego 

warunku było, czy laboratorium znajdujące się w dyspozycji wykonawcy posiada:  

akredytację  PCA  lub  równoważną,  obejmującą  prowadzenie  badań  odpadów  zgodnie  z 

normą PN-EN 15400:2011 Stałe paliwa wtórne – oznaczanie wartości opałowej oraz  

akredytację  PCA  lub  równoważną,  obejmującą  prowadzenie  badań  odpadów  zgodnie  z 

normą PN-EN-15440:2011 Stałe paliwa wtórne – metody oznaczania zawartości biomasy. 

Przyjmując stanowisko zamawiającego Izba doszła do przekonania, że przystępujący, spełnił 

kwestionowany  warunek  udziału  w  postępowaniu,  albowiem  zgodnie  z  przedstawionymi 

akredytacjami (odpowiednio AB 213 i AB 687) 

Polskiego Centrum Akredytacji, obejmują one 

prowadzenie badań odpadów zgodnie z normami:  

a) w przypadku 

przystępujacego – akredytacja AB 213:  

-  PN-

EN  15400:2011  Stałe  paliwa  wtórne  –  oznaczanie  wartości  opałowej,  zapis  z 

akredytacji (str. 20/60); 

- PN-EN-

15440:2011 Stałe paliwa wtórne – metody oznaczania zawartości biomasy, zapis z 

akredytacji (str. 9/60); 

b) w przypadku podwykonawcy 

– akredytacja AB 687: 

-  PN-

EN  15400:2011  Stałe  paliwa  wtórne  –  oznaczanie  wartości  opałowej,  zapis  z 

akredytacji (str. 9/18); 

- PN-EN-

15440:2011 Stałe paliwa wtórne – metody oznaczania zawartości biomasy, zapis z 

akredytacji (str. 10/18). 

W związku z tym Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp. W wyniku 

oddalenia  tego  zarzutu  skład  orzekający  stwierdził,  że  zamawiający  nie  naruszył  także 

pozostałych przepisów wymienionych przez odwołującego w treści przedmiotowego zarzutu 

tj. art. 7 ust. 1 i 3 oraz art. 24 ust. 4 Pzp. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  Pzp  orzeczono  jak 

w sentencji.  

Zgod

nie  z  treścią  art.  192  ust.  2  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Natomiast  wobec  braku  potwierdzenia  zarzutów 

podniesionych  w 

odwołaniu,  w przedmiotowym  stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona 

hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 Pzp, zatem odwołanie zostało przez Izbę 

oddalone. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  tj. 

stosow

nie do wyniku sprawy oraz zgodnie z § 3 pkt 1 i 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(t

.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972), zaliczając na poczet niniejszego postępowania odwoławczego 

koszt wpisu od odwołania uiszczony przez odwołującego oraz zasądzając od odwołującego 

na rzecz zamawiającego koszty poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika, zgodnie z 

fakturą złożoną na rozprawie. 

Przewodniczący:      …………………………….