KIO 1626/20 WYROK dnia 31 sierpnia 2020 r.

Sygn. akt: KIO 1626/20 

WYROK 

z dnia 31 sierpnia 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący: 

Monika Szymanowska 

Protokolant:    

Piotr Kur 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2020 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 lipca 2020 r. przez wykonawcę Mercus-Bus 

Sp. z o.o. w Urszulinie 

w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Zespół Szkół nr 

3 im. Mar

ii Grzegorzewskiej we Włocławku

przy udziale wykonawcy Automet Group Sp. z o.o. 

Sp. k. w Sanoku przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu:  unieważnienie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, 

unieważnienie odrzucenia oferty wykonawcy Mercus-Bus Sp. z o.o. 

w  Urszulinie, 

powtórzenie  badania  i  oceny  ofert  oraz  ponowny  wybór  oferty 

najkorzystniejszej, 

kos

ztami postępowania odwoławczego obciąża zamawiającego Zespół Szkół nr 3 im. 

Marii Grzegorzewskiej we Włocławku i: 

zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7 500,00  zł 

siedem  tysięcy  pięćset  złotych)  uiszczoną  przez  wykonawcę  Mercus-Bus 

Sp. z o.o. w Urszulinie 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od zamawiającego Zespołu Szkół nr 3 im. Marii Grzegorzewskiej we 

Włocławku  na  rzecz  wykonawcy  Mercus-Bus  Sp.  z  o.o.  w  Urszulinie  kwotę 

500,00  zł  (siedem  tysięcy  pięćset  złotych)  tytułem  zwrotu  kosztów 

postępowania odwoławczego. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego we Włocławku. 

Przewodniczący: 

………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

wyroku z dnia 31 sierpnia 2020 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 1626/20 

Zamawiający – Zespół Szkół nr 3 im. Marii Grzegorzewskiej, ul. Nowomiejska 21, 87-

800  Włocławek,  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Zakup 

20 osobowego autobusu specjalnie przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych 

w  tym  na  wózkach  inwalidzkich”,  o  ogłoszeniu  o  zamówieniu  publicznym  opublikowanym 

24 czerwca 2020 r. w Biuletynie Zamówień Publicznych pod numerem 553848-N-2020, zwane 

dalej jako „postępowanie”. 

Izba  ustaliła,  że  postępowanie  na  dostawę,  o  wartości  poniżej  kwoty  określonej 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843  ze  zm.)  zwanej  dalej  jako  „p.z.p.”,  jest 

prowadzone przez zamawiającego w trybie przetargu nieograniczonego. 

W  dniu  14  lipca 

2020  r.  odwołanie  wobec  czynności  i  zaniechań  zamawiającego 

w 

postępowaniu  wniósł  wykonawca  Mercus-Bus  Sp.  z  o.o.,  Urszulin  20,  05-825  Grodzisk 

Mazowiecki (dalej zwany 

jako „odwołujący”). We wniesionym środku zaskarżenia odwołujący 

postawił  zamawiającemu zarzut (pisownia oryginalna): nieuzasadnionego zastosowania art. 

89  ust.  1  pkt  2  ustawy  poprzez 

odrzucenie  oferty  odwołującego.  Wobec  powyższego 

odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu cofnięcia decyzji o odrzuceniu jego oferty oraz 

przeprowadzenie  ponownej  procedury  oceny  ofert  i  wyboru  najkorzystniejszej  oferty, 

wniesiono także o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania odwoławczego. 

W uzasadnieniu wniesionego środka zaskarżenia odwołujący podniósł co następuje. 

Zamawiający  odrzucając  ofertę  odwołującego  uzasadnił  swoją  decyzję  tym,  że  odwołujący 

w 

formularzu  oferty  nie  umieścił  podstawowej  informacji  opisującej  przedmiot  zamówienia 

(autobus),  kiedy  w  formularzu 

oferty  wykonawca  wpisał  dane  dotyczące  oferowanego 

autobusu, tj. marka MERCUS, model MB Sprinter.  

Zamawiającego  nie  uznał  powyższego  i  stwierdził,  że  w  formularzu  zamiast  ww. 

informacji 

odwołujący powinien wpisać: „MERCEDES - BENZ Sprinter 519 CDI”. Odwołujący 

nie zgadza się z tym stanowiskiem, ponieważ nie są to homologacyjne dane autobusu, lecz 

pojazdu bazowego wykorzystanego do produkcji autobusu. Przy tym 

w treści SIWZ oraz we 

wzorze formularza oferty nie umieszczono wymogu wskazania 

marki pojazdu bazowego, więc 

wykonawcy  nie  mieli 

obowiązku  wskazywania  tej  informacji  w  ofercie.  W  wezwaniu  do 

udzielenia 

wyjaśnień (z dnia 06.07.2020 r.) zamawiający również nie wspomniał o pojeździe 

bazowym,  z

aznaczył  jednak,  że  nie  jest  w  stanie  stwierdzić  co  odwołujący  oferuje. 

W 

odpowiedzi  na  to  pismo  odwołujący  potwierdził  treść  oferty,  dodatkowo  informując,  że 

pojazdem  bazowym  autobusu  jest  MERCEDES-BENZ  Sprinter  519  CDI  i  w  efekcie 

tejże 

odpowiedzi  z

amawiający,  w  informacji  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  z  dnia 

09.07.2020 r., 

zawarł informację o odrzuceniu oferty odwołującego, jako niezgodnej z treścią 

SIWZ. 

Dalej  o

dwołujący  zaznaczył,  że  jest  producentem  autobusu  będącego  przedmiotem 

zamówienia.  Zatem  wyłącznie  odwołujący,  jako  producent,  posiada  prawo  i  obowiązek 

określenia  nazwy  marki  swojego  wyrobu.  I  taką  markę  (MERCUS)  umieszczono  w  ofercie. 

M

arka  MERCUS  widnieje  w  świadectwie  homologacji.  Żaden  inny  podmiot  trzeci,  w  tym 

z

amawiający, nie jest uprawniony do narzucania producentowi nazwy jego marki. Tymczasem 

w 

uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  zamawiający  stwierdza,  że  w  formularzu  oferty,  zamiast 

swojej marki autobusu, 

odwołujący powinien wpisać: MERCEDES- BENZ Sprinter 519 CDI. 

C

zyli  według  zamawiającego  odwołujący  (producent  autobusu)  powinien  przejąć 

(przywłaszczyć sobie) nazwę marki producenta innego pojazdu (bazowego), kiedy wykonawca 

nie ma do tego prawa, 

ponieważ nazwa marki pojazdu bazowego jest wyłączną własnością 

jego producenta. 

Pojazd  bazowy  MERCEDES-BENZ  Sprinter  519  CDI  nie  jest  autobusem.  Jest 

pojazdem  niekompletnym kategorii  N2, który  nie może być  dopuszczony  na  stałe do ruchu 

drogowego. 

Zgodnie z definicją zamieszczoną w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego 

i 

Rady (UE) 2018/858 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów 

silnikowych i ich przyczep oraz układów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych 

przeznaczonych do tych pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i (WE) nr 

595/2009  oraz  uchylające  dyrektywę  2007/46/WE  (obowiązuje  na  terenie  Europejskiego 

Obszaru  Gospodarczego),  kategoria  N2  oznacza  pojazd  silnikowy  zaprojektowany 

i 

zabudowany głównie do przewozu towarów, o masie maksymalnej przekraczającej 3,5 tony 

ale  nieprzekraczającej  12  ton.  Pojazd  bazowy  jest  elementem  (częścią)  wykorzystywanym 

przez  o

dwołującego  (producenta)  do  produkcji  autobusu.  Natomiast  autobus  jest  innym 

rodzajem  pojazdu  - jest pojazdem kategorii M3, czyli  wg definicji z ww. r

ozporządzenia jest 

pojazdem silnikowym o masie maksymalnej przekraczającej 5 ton, mającym więcej niż osiem 

miejsc  siedzących,  poza  miejscem  siedzącym  kierowcy,  niezależnie  od  tego,  czy  w  tych 

pojazdach  silnikowych  mogą  znajdować  się  miejsca  dla  pasażerów  stojących.  Świadectwo 

homologacji  jest  podstawowym, 

głównym  źródłem  informacji  o  marce  pojazdu,  zaś  inne 

dokumenty,  np.  świadectwa  zgodności  WE  typu  pojazdu,  dowody  rejestracyjne,  katalogi, 

foldery,  itp.  są  źródłami  wtórnymi.  Od  wielu  lat  autobusy  marki  MERCUS  oferowane  są 

w 

postępowaniach przetargowych (około stu ofert rocznie) i nigdy nie zdarzyło się, żeby któryś 

z z

amawiających kwestionował prawdziwość podanej marki. 

O

dwołujący  podkreślił,  że  wypełnił  formularz  ofertowy  dokładnie  ze  wzorem 

załączonym do SWIZ - podał markę oferowanego autobusu zgodnie ze stanem faktycznym, 

tj. 

na  podstawie świadectwa homologacji WE typu  pojazdu. Wydziały  komunikacji  rejestrują 

autobusy pod marką MERCUS (w załączeniu przykładowy dowód rejestracyjny, gdzie poz. D.1 

i D.3. oznac

zają odpowiednio markę i model). Natomiast w zakresie pojazdu bazowego nie 

podano  takiej  informacji  w  formularzu  oferty,  bowiem  zamawiający  w  dokumentacji 

p

ostępowania tego nie wymagał. 

Działając  w  imieniu  i  na  rzecz  zamawiającego  odpowiedź  na  odwołanie  w  formie 

pisemnej wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o odrzucenie odwołania 

w  całości,  z  uwagi  na  zgodne  z  przepisami  p.z.p.  odrzucenie  oferty  odwołującego,  którego 

dokonano na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p. 

Zamawiający  wskazał,  że  wymagał  od  wykonawców  podania  marki,  modelu  i  roku 

produkcji  oferowanego  autobusu,  zgodnie  z  brzmieniem  formularza  ofertowego.  Dalej 

zamawiający przywołał treść formularzy ofertowych wszystkich sześciu wykonawców, którzy 

złożyli  oferty  w  postępowaniu  i  wskazał,  że  wobec  brzmienia  formularza  odwołującego, 

wezwano  go  do  złożenia  wyjaśnień  w  trybie  art.  87  ust.  1  p.z.p.,  ponieważ  na  podstawie 

wpisanyc

h  informacji  zamawiający  nie  był  w  stanie  stwierdzić  jaki  pojazd  zaoferowano 

w 

ofercie  (wezwanie  z  06.07.2020  r.).  W  odpowiedzi  na  wezwanie  odwołujący  napisał,  że 

„potwierdza treść oferty” i „dodatkowo informuje, że pojazdem bazowym jest Mercedes-Benz 

Spri

nter  519  CDI”.  W  ocenie  zamawiającego  powyższe  informacje  należało  zawrzeć 

w 

formularzu oferty, a po otwarciu ofert wykonawca miał możliwość podania marki i modelu 

jakiegokolwiek  pojazdu.  Jak  również  podając  w  wyjaśnieniach  model  „Sprinter  519 CDI” 

zmienio

no treść oferty. W szczególności, że modeli samochodu Sprinter jest kilka, np. 516, 

517, 518, 519, i każdy z nich odzwierciedla inny typ, masę, czy wielkość silnika. Skąd zatem 

zamawiający  miał  wiedzieć  jaki  model  jest  oferowany,  skoro  odwołujący,  będący 

profesjonalistą, nie wskazał tego w treści oferty. 

Zdaniem zamawiającego odwołujący, próbując ratować sytuację, przesłał dokumenty 

homologacyjne i zarzucił, że jednostka zamawiająca powinna określić, że w nazwie i modelu 

ma być samochód bazowy, a wykonawca nie może powołać się na markę i model samochodu, 

którego  nie  jest  producentem.  Zamawiający  w  treści  oświadczenia  nie  napisał  „jestem 

producentem  i  oferuję”,  czy  „oferujemy  autobus  produkcji”,  a  oczekiwano  wskazania  marki, 

modelu i roku produkcji oferowanego pojazdu. 

Sprawą oczywistą dla zamawiającego jest, że 

nie ma seryjnej produkcji samochodów przystosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. 

Pojazdy takie wykonuje 

się na specjalne zamówienie, o czym odwołujący doskonale wie i co 

także wskazano w nazwie zamówienia. Odwołujący nie jest producentem pojazdu, a jedynie 

przystosowuje  pojazd  do  przewozu  osób  niepełnosprawnych.  Przy  tym  odwołujący  jest 

profesjonalnym  podmi

otem  gospodarczym,  który  nie  dochował  należytej  staranności 

w 

określeniu oferowanego pojazdu w ofercie. W toku postępowania wykonawcom służy prawo 

zadawania pytań z czego odwołujący, jak i pozostali wykonawcy, skorzystali. Żadne z pytań 

nie  dotyczyło  formularza  oferty,  co  pozwala  stwierdzić  że  był  on  czytelny  i  zrozumiały,  jak 

również - przy zachowaniu należytej staranności - możliwy do prawidłowego wypełnienia, co 

potwierdzają pozostałe oferty złożone w postępowaniu. 

W  opinii  zamawiającego  formularz  oferty  stanowi  oświadczenie  woli  w  zakresie 

oferowanego przedmiotu zamówienia. Zawarte w nim oświadczenia wykonawcy, odnoszące 

się  do  m.in.  przedmiotu,  ceny  oferty,  akceptacji  projektu  umowy,  muszą  dawać 

zama

wiającemu  pewność,  że  złożone  zostały  w  sposób  prawidłowy  i  wiążący  wykonawcę 

(wyrok  z  dnia  5  lipca  2019  r.,  KIO  1152/19).  Ponadto, gdy  brak jest  podstawowych  danych 

odnoszących  się  do  przedmiotu  zamówienia  taka  oferta  podlega  odrzuceniu  (wyrok  z  dnia 

26 maja  2014  r.,  KIO  950/14).  Natomiast  w

yjaśnienia  odwołującego,  uzyskane  w  trybie art. 

87 ust. 1 p.z.p.

, według zamawiającego nie kwalifikowały się do uznania ich za dopuszczaną 

zmianę oferty, ani też za oczywistą lub inną omyłkę, o których mowa w art. 87 ust. 2 p.z.p. 

Zamawiający miał obowiązek odrzucenia oferty niezgodnej z treścią SIWZ, z uwagi na brak 

danych odnoszących się do przedmiotu zamówienia w oświadczeniu wykonawcy w formularzu 

oferty. 

Skład orzekający stwierdził spełnienie przesłanek art. 185 ust. 2 i 3 p.z.p. i dopuścił do 

udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawcę  Automet  Group  Sp.  z  o.o.  Sp.  k., 

ul. Stankiewicza  4,  38-500  Sanok  (dalej  zwanego  jako  „przystępujący”),  zgłaszającego 

przystąpienie po stronie zamawiającego.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza  –  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, po zapoznaniu się ze stanowiskami przedstawionymi w odwołaniu, odpowiedzi 

na odwołanie, stanowiskiem procesowym przystępującego, konfrontując je z zebranym 

w sprawie 

materiałem procesowym, w tym z dokumentacją postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego  przedstawioną  przez  zamawiającego,  w  szczególności 

z 

postanowieniami 

ogłoszenia 

o 

zamówieniu, 

SIWZ, 

złożonymi 

ofertami 

i 

korespondencją  prowadzoną  w  toku  przetargu  oraz  po  wysłuchaniu  oświadczeń 

i 

stanowisk  złożonych  ustnie  do  protokołu  w  toku  rozprawy  –  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje: 

Skład orzekający stwierdził, że odwołanie mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy 

p.z.p., 

dotyczy materii określonej w art. 180 ust. 2 pkt 4 p.z.p. i podlega rozpoznaniu zgodnie 

z  art.  187  ust.  1  p.z.p.  N

ie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  o  których  mowa  w  art. 

ust. 2 p.z.p., a których stwierdzenie skutkowałoby odrzuceniem odwołania i odstąpieniem 

od  badania  meritum  sprawy. 

Jak  również  stwierdzono,  że  odwołujący  posiada  legitymację 

materialną do wniesienia środka zaskarżenia, zgodnie z przesłankami art. 179 ust. 1 p.z.p. 

Stan faktyczny sprawy nie był pomiędzy stronami sporny, sporna była ocena prawna 

oferty odwołującego, którą zamawiający odrzucił na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p. Zatem 

osią sporu było zweryfikowanie czy na kanwie brzmienia dokumentacji przetargu doszło do 

zaoferowania przez odwołującego przedmiotu niezgodnego z treścią SIWZ.  

Skład  orzekający  dokonał  oceny  stanu  faktycznego  ustalonego  w  sprawie  mając  na 

uwadze art.  192  ust.  2 p.z.p., który  stanowi,  że Izba  uwzględnia odwołanie,  jeżeli  stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania o udzielenie zamówienia.  

Izba 

–  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  po  dokonaniu  ustaleń 

poczynionych  na  podstawie  dokumentacji  postępowania,  w  szczególności  w  oparciu 

o 

postanowienia  ogłoszenia  o  zamówieniu,  SIWZ,  złożone  oferty,  korespondencję 

prowadzoną  w  toku  przetargu  pomiędzy  zamawiającym  a  odwołującym,  zważając  na 

okoliczności  faktyczne  podniesione  w  odwołaniu  –  stwierdziła,  że  sformułowane  przez 

odwołującego  zarzuty  znajdują  potwierdzenie  w  ustalonym  stanie  faktycznym  i  prawnym, 

a 

więc  odwołanie  posiada  uzasadnione  podstawy  i  jako  takie  zostało  przez  Krajową  Izbę 

Odwoławczą  uwzględnione.  W  konsekwencji  powyższego  skład  orzekający  nakazał 

zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  przystępującego,  unieważnienie 

czynności odrzucenia oferty odwołującego, ponowienie oceny i badania ofert oraz wybór oferty 

najkorzystniejszej. 

Na  podstawie  materiału  procesowego  Izba  ustaliła,  że  zgodnie  z  pkt  1  rozdziału 

III 

SIWZ  przedmiotem  zamówienia  jest  dostawa  autobusu  specjalnie  przystosowanego  do 

przewozu  osób  niepełnosprawnych,  w  tym  osób  na  wózkach  inwalidzkich,  o  parametrach 

wskazanych w 

szczegółowym opisie zamówienia stanowiącym załącznik nr 6 do SIWZ. Dalej 

ustalono,  że  wykonawcy  składali  formularze  ofertowe  (załącznik  nr  1  do  SIWZ),  gdzie 

wskazywano: 

„oferuję/my  dostawę  fabrycznie  nowego  20  osobowego  autobusu  specjalnie 

przystosowanego  do  przewozu  osób  niepełnosprawnych  w  tym  na  wózkach  inwalidzkich 

marki:… model:… rok produkcji:…”.  

W formularzu  oferty 

odwołujący  wskazał,  że „oferujemy  dostawę fabrycznie nowego 

osobowego autobusu specjalnie przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych 

w tym na wózkach inwalidzkich marki MERCUS model MB SPRINTER rok produkcji 2020”. 

Zgodnie z informacją o odrzuceniu oferty odwołującego zamawiający uznał, że na podstawie 

treści jego oferty nie jest w stanie stwierdzić co wykonawca oferuje, zaś informacje podane 

w 

wyjaśnieniach przez odwołującego, że pojazdem bazowym wykonawcy jest Mercedes-Benz 

Sprinter 519 CDI, po

winny znaleźć się w ofercie. 

Krajowa Izba Odwoławcza nie podzieliła stanowiska zamawiającego. W ocenie składu 

orzekającego  w  formularzu  ofertowym,  zgodnie  z  jego  brzmieniem,  należało  podać  dane 

autobusu,  który  zostanie  zamawiającemu  dostarczony,  a  nie  pojazdu  bazowego,  który 

zostanie przystosowany do potrzeb jednostki zamawiającej. Trudno uznać, aby z formularza 

– który wymaga podania danych „autobusu specjalnie przystosowanego”, który wykonawca 

oferuje  (czyli  autobusu  po  dostosowaniu  do  wymagań  załącznika  nr  6  do  SIWZ)  –  wynikał 

obowiązek wskazania pojazdu przed modyfikacją, jak uważa zamawiający. O ile zrozumiałym 

jest, że zamawiający chciałby poznać pojazd bazowy – żeby stwierdzić, czy spełnione zostały 

główne parametry techniczne, których wykonawca nie zmienia – to jednak w formularzu oferty 

zawarto  wymóg  podania  marki,  modelu  i  roku  produkcji  autobusu  przystosowanego  do 

przewozu  osób  niepełnosprawnych,  który  wykonawca  oferuje,  a  nie  pojazdu  bazowego. 

Wobec  powyższego  Izba  nie  podzieliła  także  stanowiska  zamawiającego,  że  informacje 

przedstawione przez odwołującego w wyjaśnieniach z dnia 6 lipca 2020 r., w zakresie przyjętej 

marki  i  modelu  pojazdu  bazowego,  powinny  znaleźć  się  w  ofercie.  Stwierdzenie  to  jest 

sprzeczne  z  brzmieniem  formularza  ofertowego,  r

ównież  z  pozostałej  treści  dokumentacji 

przetargu nie wynika konieczność  podania  w  ofercie  pojazdu  bazowego.  Nie było przy  tym 

sporne,  że  pojazd  kupowany  to  pojazd  wymagający  modyfikacji.  Zarówno  odwołujący,  jak 

i 

zamawiający  podnosili,  że  nie  ma  seryjnej  produkcji  samochodów  przystosowanych  do 

potrzeb osób niepełnosprawnych. Zatem jeżeli w formularzu ofertowym nie poda się danych 

pojazdu  już  po  dostosowaniu,  to  zamawiający  nie  będzie  wiedział  co  wykonawca  ofertuje, 

a jedynie jaki pojazd 

przyjęto za bazę do przystosowania.  

Warto  zauważyć,  że  wykonawcy  przyjęli  różny  model  wypełniania  formularza 

ofertowego.  P

odawano  własne  oznaczenia  handlowe  (odwołujący),  własną  markę  i  markę 

Mercedes,  model  Sprinter  519  (oferta  nr  3  i  oferta  nr  5),  lub  markę  Mercedes  oraz  model 

Sprinter  519  (oferty  nr  1,  4  i  6).  N

ie  jest  wadą  oferty,  że  dodatkowo  podano  dane  pojazdu 

bazowego. A

czkolwiek okoliczność podania danych, które nie wynikają explicite z formularza 

oferty, 

przez  jednego  wykonawcę,  nie  może  stanowić  o  błędzie  innego  wykonawcy. 

Decydująca  jest  bowiem  treść  formularza  oferty,  czyli  rozstrzygające  jest  ustalenie 

obiektywnego wzorca wykładni oświadczenia woli. Oznacza to ustalenie tego jak wykonawca 

treść  formularza  do  wypełnienia  zrozumiał  i  jak  zrozumieć  powinien.  W  przypadku 

oświadczenia  ujętego  w  formie  pisemnej  sens  oświadczeń  woli  ustala  się  na  podstawie 

wykładni  teksu  dokumentu.  Podstawową  rolę  mają  tu  językowe  normy  znaczeniowe  (por.  

wyrok  Sądu  Najwyższego  z  dnia  21  marca  2018  r.  sygn.  akt  V  CSK  262/17)  i  na  gruncie 

rozpoznawanego  sporu,  zgodnie  z 

wykładnią  gramatyczną  formularza  oferty,  zamawiający 

wymagał wskazania oferowanego autobusu, czyli pojazdu po wymaganym przystosowaniu. 

Ponadto,  n

a późniejszym etapie, po zawarciu umowy,  wykonawca jest zobowiązany 

do  dostarczenia  zamawiającemu  dokumentacji  technicznej  samochodu,  którą  wskazano 

w 

§ 4 ust.  5  wzoru  umowy  i  trudno  uznać,  aby  dokumenty  te  miały  dotyczyć  pojazdu 

bazowego,  a  nie  pojazdu  zamawianego.  Dane  znajduj

ące  się  w  formularzu  ofertowym 

wykonawcy, czyli autobus oferowany, powinny 

być tożsame z tym, co zamawiający otrzyma 

po  podpisaniu  umowy. 

Zgodnie  z  materiałem  dowodowym  złożonym  przez  odwołującego 

w 

postaci dowodu rejestracyjnego i hiszpańskiego świadectwa homologacji przedstawionego 

wraz  z 

tłumaczeniem  na  język  polski,  odwołujący  oznacza  swoje  autobusy  jako  marka 

„Mercus”  (poz.  D.1.  dowodu  rejestracyjnego  i  sekcja  I  pkt  0.1.  marka  ze  świadectwa 

homologacji WE) oraz model „MB Sprinter” (poz. D.3. dowodu rejestracyjnego i sekcja I pkt 

0.2.1. oznaczenie handlowe ze świadectwa homologacji WE), co jest spójne z treścią oferty 

odwołującego.  Zatem  skład  orzekający  stwierdził,  że  w  sposób  prawidłowy  dokonano 

wypełnienia  formularza  ofertowego  –  wykonawca  podał  wymagane  dane  autobusu,  który 

zamawiający  otrzyma,  stąd  nie  było  podstaw  do  odrzucenia  jego  oferty  jako  niezgodnej 

z 

treścią SIWZ. Jedynie dodatkowo Izba zauważa, że odwołujący przedstawi zamawiającemu 

dokumentację  pojazdu  zawierającą  własne  oznaczenie  autobusu  (tak  jak  wskazano 

w 

formularzu ofertowym),  ponieważ  nie posiada  on  umowy  zawartej  z  Mercedes-Benz,  aby 

korzystać  z  marki  tego  podmiotu.  Inni  zaś,  tak  jak  przykładowo  przystępujący,  posiadają 

stosowne  zezwolenie,  aby  ze  znaku  towarowego  Mercedesa  korzystać.  W  zależności  od 

sytuacji podmiotowej wykonawcy, dane w formularzu ofertowy

m mogą się różnić. Istotnym jest 

jednak 

– zgodnie z brzmieniem formularza – żeby podać w nim pojazd oferowany, czyli ten, 

który zamawiający kupuje. 

Rekapitulując, Izba stwierdziła, że po pierwsze – formularz wymaga podania autobusu 

oferowanego,  już  specjalnie  przystosowanego  do  przewodu  osób  niepełnosprawnych,  po 

drugie 

–  nie  można  odrzucić  oferty  wykonawcy  za  brak  podania  pojazdu  bazowego,  skoro 

wymóg taki nie wynika z dokumentacji przetargu, po trzecie – zgodnie z wyżej wskazanym 

materiałem dowodowym oznaczenia w ofercie odwołującego w przedmiocie podanych marki 

i 

modelu  są  prawidłowe.  Skład  rozpoznający  spór  uwzględnił  odwołanie,  ponieważ 

zamawiający  w  sposób  nieprawidłowy  odrzucił  ofertę  odwołującego.  Odrzucenie  oferty  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  p.z.p.,  z 

powodu  niezgodności  z  treścią  SIWZ,  wymagałoby 

wskazania  treści  dokumentacji  przetargu  zgodnie  z  którą  należało  w  ofercie  podać  pojazd 

bazowy,  a  co  nie  wynika  z  brzmienia  formularza 

ofertowego,  jak  również  odwołujący 

udowodnił,  że  wskazane  przez  niego  w  ofercie  model  i  marka  występują  w  obrocie  i  są 

właściwe. 

Skład  orzekający  wskazuje  także,  iż  dokumenty  przedstawione  przez  odwołującego 

w 

języku obcym bez tłumaczenia na język polski zostały przez Izbę pominięte, ponieważ nie 

spełniają wymagań § 19 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 22 marca 2010 r. 

w 

sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. z 2018 r. nr 1092 ze 

zm.) i jedynie na marginesie można zauważyć, że okoliczność występowania w obrocie marki 

i modelu  wskazanego  w  formularzu  ofertowym 

odwołującego  wynika  z  innych  dowodów. 

Natomiast dowody, które stanowiły dokumentację postępowania, już się ex lege znajdowały 

w aktach sprawy (vide 

§ 8 ust. 1 ww. rozporządzenia. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględniła  odwołanie,  bowiem  wykazano,  iż 

w 

przedmiotowym stanie faktycznym została wypełniona hipoteza normy prawnej wyrażonej 

w  art.  192  ust.  2  p.z.p.  Stwierdzone  naruszenie  przepisów  ustawy  miało  istotny  wpływ  na 

wadliwy  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  tj.  na  nieprawidłowy  wybór  oferty 

przystępującego jako oferty najkorzystniejszej i wadliwe odrzucenie oferty odwołującego. 

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

Rozstrzygnięcie  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  wydano  na  podstawie  art. 

192 ust. 9 i 10 p.z.p., tj. stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem § 5 ust. 2 pkt 

w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972), obciążając zamawiającego, 

jako  stronę  przegrywającą,  kosztami  postępowania  odwoławczego,  na  które  złożył  się 

uis

zczony przez odwołującego wpis od odwołania. 

Przewodniczący: 

…………………………