KIO 1537/20 WYROK dnia 7 sierpnia 2020 r.

KIO 1537/20 

Sygn. akt: KIO 1537/20 

WYROK 

 z dnia 7 sierpnia 2020 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:   Klaudia Szczytowska-Maziarz 

Protokolant:   

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu  7 sierpnia  2020 

r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Od

woławczej  w  dniu    6  lipca  2020  r.  przez  wykonawcę  ZARYS 

International  Group  Sp.  z  o.o.  Sp.k.,  ul.  Pod  Borem  18,  41-808  Zabrze  w 

postępowaniu 

prowadzonym  przez 

zamawiającego  Wojewódzkie  Pogotowie  Ratunkowe  Samodzielny 

Zakład Opieki Zdrowotnej w Lublinie, ul. Spadochroniarzy 8, 20-043 Lublin 

przy  udziale  wykonawcy  Sinmed  Sp.  z  o.o.,  ul.  Graniczna  32b,  44-178  Przyszowice, 

z

głaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

odd

ala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  ZARYS  International  Group  Sp.  z  o.o. 

Sp.k.,  ul.  Pod  Borem  18,  41-808  Zabrze  i 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania 

odwoławczego  kwotę  7 500  zł  00  gr  (słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero 

gros

zy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  ZARYS  International  Group  Sp.  z  o.o.  Sp.k.,  

ul. Pod Borem 18, 41-808 Zabrze 

tytułem wpisu od odwołania.  

KIO 1537/20 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  2019  poz.  184

3)    na  niniejszy  wyrok  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Lublinie. 

Przewodniczący:  …………………………………... 

KIO 1537/20 

U z a s a d n i e n i e 

W  odniesieniu  do  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  dostawę 

produktów  leczniczych  i  wyrobów  medycznych,  prowadzonego  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  przez  Zespołów  Ratownictwa  Medycznego  Wojewódzkiego  Pogotowia 

Ratunkowego SPZOZ w Lublinie (dalej „zamawiający”) wykonawca Zarys International Group 

sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Zabrzu (dalej „odwołujący”) złożył odwołanie wobec: 

1.  odrzucenia oferty o

dwołującego, 

zaniechania wyboru oferty odwołującego jako oferty najkorzystniejszej, 

3.  wyboru oferty firmy Sinmed jako oferty najkorzystniejszej, 

zarzucając  zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy  z  dnia  

29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 poz. 1843)  [dalej „ustawa 

Pzp”]: 

art.  7  ust.  1,  poprzez  prowadzenie  postępowania  z  naruszeniem  zasad  uczciwej 

konkurencji i równego traktowania wykonawców, 

art. 89 ust. 1 pkt 6, poprzez odrzucenie oferty odwołującego, 

art. 91 ust. 1, poprzez zaniechanie wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej 

w ramach części nr VII spośród złożonych ofert. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości  oraz  nakazanie 

zamawiającemu: 

unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego, 

powtórzenia czynności badania, 

wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej w części 10 zamówienia, 

Wniósł  także  o  zasądzenie  od  zamawiającego  na  jego  rzecz  zwrotu  kosztów 

postępowania. 

Odwołujący podał, że zamawiający odrzucił jego ofertę na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 

6 ustawy Pzp w związku z zastosowaniem niewłaściwej stawki podatku VAT, tj. 23% a nie 8%. 

Podał  także,  że  –  zgodnie  z  informacją  zamawiającego  –  zamawiający  dysponuje 

dokumentami  potwierdzającymi  rejestrację  zaoferowanego  produktu  jako  wyrób  medyczny,  

tj. deklarację producenta oraz zgłoszenie do Urzędu Rejestru Wyrobów Medycznych. 

Stwierdził, że 24.06.2020 r. zamawiający zwrócił się do niego z prośbą o wyjaśnienie 

zasadności zastosowania podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%. 

Odwołujący stanął na stanowisku, że skoro stawka podatku VAT w wysokości 23% jest 

stawką  podstawową,  to  w  razie  istnienia  wątpliwości  co  do  możliwości  zastosowania  stawki 

KIO 1537/20 

preferencyjnej,  zastosowanie  stawki  podstawowej  należy  uznać  za  w  pełni  uzasadnione. 

Podkreślił,  że  korzystanie  ze  stawek  preferencyjnych  jest  uprawnieniem,  a  nie  obowiązkiem 

podat

ników,  w  związku  z  czym  nie  można  podatnikowi,  w  szczególności  w  sytuacjach,  

w  których  mogą  zachodzić  wątpliwości,  co  do  oceny  prawnopodatkowej  konkretnego 

zdarzenia gospodarczego, odebrać prawa do zastosowania stawki podstawowej – powołał się 

na wyrok KIO z dnia 24 marca 2016 r. sygn. akt KIO 349/16). 

Oświadczył, że powziął wątpliwości co do prawidłowości dokumentów oraz zasadności 

rejestracji  wyrobu  jako  wyrób  medyczny,  a  w  konsekwencji,  czy  dany  produkt  jest 

„wyposażeniem wyrobu medycznego" czy „akcesorium / częścią zamienną", do których nie ma 

zastosowania preferencyjna stawka podatku VAT. 

Oświadczył, że zwrócił się do Urzędu Rejestracji w zakresie wyjaśnienia prawidłowości 

klasyfikacji oraz zasadności skorzystania z obniżonej stawki podatku VAT, jednak nie otrzymał 

jeszcze stanowiska. 

Podkreślił,  iż    „w  ratio  legis  art.  89  ust.  1  pkt  6 ustawy  [...]  nie  mieści  się  odrzucenie 

oferty,  w  sytuacji  przyjęcia  podstawowej  stawki  podatku  VAT,  nawet,  jeśli  zastosowanie 

mogłaby  znaleźć  stawka  preferencyjna."  (za  wyrokiem  KIO  z  31  marca  2014  r.  sygn.  akt  

KIO 489/14). 

Uznał,  że  zastosowanie  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp  i  sformułowanie  zarzutu 

popełnienia  błędu  w  obliczeniu  ceny  powinno  mieć  miejsce  wówczas,  gdy  zastosowanie 

wadliwej  stawki  VAT  będzie  działaniem  sprzecznym  z  przepisami  ustawy  z  dnia  

11  marca  2004  r.  o  podatku  od  towarów  i  usług  (Dz.U.  2017  r.,  poz.  1221  ze  zm.);  nakaz 

odrzucenia oferty wykonawcy będzie się aktualizował wyłącznie w sytuacji, gdy jego działanie 

mogłoby  zostać  uznane  za  błąd  w  naliczeniu  należnego  podatku  przez  odpowiednie  organa 

podatkowe,  jeżeli  natomiast  odpowiednie  organa  podatkowe  nie  mogłyby  postawić  tego 

rodzaju  zarzutu,  to  tym  bardziej  zamawiający  nie  może  działania  wykonawcy  uznać  za  błąd  

w  obliczeniu  ceny  (za  wyrokiem 

z  10  kwietnia  2013  r.,  sygn.  akt  KIO  735/13).  Uzupełnił,  że  

w szczególności ma to znaczenie, gdy przy formułowaniu treści oferty wykonawca mógł mieć 

wątpliwości w zakresie możliwości zastosowania stawki obniżonej podatku VAT. 

Stwierdził,  że  zgodnie  z  art.  146a  pkt  1  w  zw.  41  ust.  1  ustawy  o  VAT  stawka 

podstawowa  podatku  od  towarów  i  usług  wynosi  23%  i  jest  to  stawka,  której  zastosowanie 

stanowi regułę. 

Podniósł,  że  o  ile  zdaniem  zamawiającego  odwołujący  w  złożonej  ofercie  zawyżył 

stawkę podatku VAT to pozostaje to bez wpływu na ocenę zgodności jego oferty z przepisami 

ustawy o VAT, ponieważ zgodnie z art. 108 ust. 1 i 2 ustawy o VAT w przypadku wykazania 

na  fakturze  kwoty  podatku  wyższej  od  podatku  należnego  powstaje  wobec  podatnika 

obowiązek jego zapłaty w wysokości wykazanej na fakturze, tym samym, jeżeli zastosowano 

KIO 1537/20 

stawkę  23%  w  miejsce  stawki  obniżonej  i  tak  powstanie  obowiązek  zapłaty  podatku  

w wysokości wynikającej z zastosowania stawki podstawowej.  

Odwołujący ocenił, że uchwała SN w sprawie o sygn. III CZP 52/11 wydana została na 

kanwie  diametralnie  odmiennego  stanu  faktycznego,  ponieważ  dotyczyła  sprawy,  w  której 

zastosowano  obniżoną  stawkę  podatku  VAT,  co  oznacza,  że  wykonawca  popełnił  błąd  – 

zastosował  stawkę  obniżoną  wówczas,  gdy  nie  było  ku  temu  podstaw  prawnych.  Zdaniem 

odwołującego  zasada  płynąca  z  uchwały  SN  nie  powinna  z  powyższego  względu  być 

automatycznie przenoszona na sytuację odwrotną. 

Na  podstawie  dokumentacji  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  przekaz

anej  Izbie  przez  zamawiającego  w  kopii  poświadczonej  za  zgodność 

z oryginałem przy piśmie z dnia 14 lipca 2020 r. – dokumentów przywołanych w dalszej części 

uzasadnienia, 

„Odpowiedzi  na  odwołanie”  –  pismo  zamawiającego  z  dnia  29  lipca  2020  r.,  

a  także  oświadczeń  i  stanowiska  odwołującego,  zaprezentowanych  w  toku  rozprawy 

(prawidłowo zawiadomieni o terminie posiedzenia zamawiający i  przystępujący się nie stawili) 

skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących odrzuceniem  odwołania  w  trybie art.  189  ust.  2  ustawy  Pzp  i  nie stwierdziwszy 

ich, skierował odwołanie do rozpoznania na rozprawę. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił  nadto,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowany  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia przez  zamawiającego przepisów,  o których mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, 

czego zamawiający nie kwestionował. 

Wypełnione  zostały  zatem  materialnoprawne  przesłanki  do  rozpoznania  odwołania, 

wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Zarzut odrzucenia 

oferty odwołującego z naruszeniem art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp 

nie potwierdził się. 

Skład orzekający Izby ustalił, co następuje. 

Przedmiotem zamówienia jest „Dostawa produktów leczniczych i wyrobów medycznych 

dla  potrzeb  Zespołów  Ratownictwa  Medycznego  Wojewódzkiego  Pogotowia  Ratunkowego  

SP ZOZ w Lublinie

”. 

Zamawiający dopuścił składania ofert częściowych – 17 części (pkt 3.2. SIWZ) 

Odwołujący złożył ofertę w części 5 i 7 (Formularz ofertowy odwołującego). 

KIO 1537/20 

W  pkt.  12.1.  SIWZ  zamawiający  podał,  że  „Wykonawca  określa  cenę  realizacji 

zamówienia  poprzez  wskazanie  w  Formularzu  ofertowym  sporządzonym  wg  wzoru 

stanowiącego  Załącznik  do  SIWZ  łącznej  ceny  ofertowej  brutto  za  realizację  przedmiotu 

zamówienia.” 

W  pkt.  12.6.  SIWZ  zamawiający  zastrzegł,  że  „Cena  oferty  ma  zawierać  podatek  od 

towarów  i usług  oraz  podatek akcyzowy  (jeżeli  na  podstawie odrębnych przepisów  sprzedaż 

przedmiotu zamówienia podlega obciążeniu takimi podatkami) i ma być wyrażona w polskich 

jednostkach płatniczych. Definicja ceny została określona w art. 2 pkt. 1 PZP.” 

W  pkt.  13.1.1.  SIWZ  zamawiający  ustanowił  dwa  kryteria  oceny  ofert:  „Cenę”, 

przypisując  jej  60%  znaczenie  oraz  „Termin  realizacji  dostaw  cząstkowych”,  przypisując  mu 

40% znaczenie. 

Zgodnie  z  opracowanym  przez  zamawiającego  wzorem  Formularza  ofertowego 

wyko

nawcy,  w  poszczególnych  częściach,  mieli  podać  wartość:  brutto,  netto  i  VAT,  zaś 

zgodnie  z  opracowanym  przez  zamawiającego  wzorem  formularza  „Opis  przedmiotu 

zamówienia”  dla  każdej  pozycji  asortymentowej  w  poszczególnych  częściach  mieli  podać  

m.in. stawkę podatku VAT (kolumna 7 tabeli). 

Odwołujący,  w  odniesieniu  do  części  VII  (której  dotyczy  odwołanie)  w  Formularzu 

ofertowym 

zaoferował  realizację  przedmiotu  zamówienia  w  tej  części  za  kwotę  brutto:  

108 zł, netto 66 500 zł, podatek VAT – 5 608 zł.  

Jedn

ocześnie  wskazał,  w  wypełnionym  formularzu  „Opis  przedmiotu  zamówienia”  dla 

części VII, w pozycji 4 – „Filtr jednorazowy do słoja wielorazowego BSU 7340” stawkę podatku 

VAT w wysokości 23%. 

Pismem z dnia 19 czerwca 2020 r. zamawiający zawiadomił wykonawców, że w części 

VII jako najkorzystniejszą wybrał ofertę odwołującego. 

Pismem  z  dnia  23  czerwca  2020  r.  unieważnił  czynność  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  w  części  VII  zamówienia,  uzasadniając,  że  czynność  taką  podjął  

„W  związku  z  powzięciem  informacji  o  możliwości  popełnienia  błędu  podczas  analizy  ofert 

(…)”. Zapowiedział także powtórzenie czynności badania ofert w części VII. 

Pismem z dnia 24 czerwca 2020 r. zamawiający wezwał odwołującego, z powołaniem 

się  na  przepis  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  do  złożenia  wyjaśnień  w  odniesieniu  do  pozycji  

4 części VII zamówienia, wskazując, że „Z dostępnych Zamawiającemu dokumentów wynika 

iż  proponowany  asortyment  jest  wyrobem  medycznym,  w  związku  z  czym  powinien  być 

zastosowany podatek VAT w wysokości 8%.” 

KIO 1537/20 

Odwołujący  złożył  wyjaśnienia  w  piśmie  z  dnia  26  czerwca  2020  r.  Oświadczył,  że 

„Podczas  tworzenia  oferty  w  ramach  przedmiotowego  postępowania  firma  ZARYS  powzięła 

wątpliwość  co  do  zasadności  rejestracji  produktu  jako  wyrób  medyczny  i  zastosowania 

preferencyjne

j  stawki  podatku  od  towarów  i  usług.  Sprawa  została  skierowana  do  Urzędu 

Rejestracji  i  do  dnia  dzisiejszego  nie  doczekała  się  rozstrzygnięcia.  Skoro  stawka  podatku 

VAT  w  wysokości  23%  jest  stawką  podstawową,  to  w  razie  istnienia  wątpliwości  co  do 

możliwości  zastosowania  stawki  preferencyjnej,  zastosowanie  stawki  podstawowej  należy 

uznać  za  w  pełni  uzasadnione.  Korzystanie  ze  stawek  preferencyjnych  jest  uprawnieniem,  

a nie obowiązkiem podatników” 

Pismem z dnia 1 lipca 2020 r. 

zamawiający zawiadomił wykonawców, że w części VII 

jako  najkorzystniejszą  wybrał  ofertę  przystępującego  (Sinmed  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w Gliwicach). 

Jednocześnie  zamawiający  poinformował,  że  odrzucił  ofertę  odwołującego  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp z tego powodu, że w przypadku pozycji 4 części VII 

odwołujący obliczył cenę z zastosowaniem stawki 23% zamiast 8%  –  „Określenie w ofercie 

ceny brutto z uwzględnieniem nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług stanowi błąd 

w obliczeniu ceny.” 

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Podkreślenia  wymaga,  że  ocena  ofert  z  zastosowaniem  ustanowionych                                   

w  postępowaniu  kryteriów  oceny  dotyczy  wyłącznie  ofert  prawidłowych,  tj.  ofert,  które  nie 

podlegają  odrzuceniu  na  którejkolwiek  podstawie  z  art.  89  ust.  1  ustawy  Pzp.  A  zatem  – 

najpierw zamawiający bada, czy nie ma obowiązku odrzucić ofertę, a następnie (po ustaleniu, 

że oferta nie podlega odrzuceniu – jest ofertą prawidłową) poddaje ją ocenie z zastosowaniem 

ustalonych kryteriów oceny. 

Tak

i  sposób  oceny  wynika  z  systematyki  ustawy  Pzp  (art.  89  poprzedza  art.  91  

ust.  1  ustawy  Pzp,  przewidujący  wybór  oferty  najkorzystniejszej  na  podstawie  kryteriów 

określonych  w  SIWZ),  jak  i  stanowi  gwarancję  zasad  równego  traktowania  i  uczciwej 

konkurencji 

– zamawiającemu nie wolno dopuścić (stąd nakaz odrzucenia ofert z art. 89 ust. 1 

ustawy Pzp) do poddania ocenie ofert prawidłowych i ofert nieprawidłowych. 

Oznacza to, że kwestią bez znaczenie pozostaje to, czy oferta podlegająca odrzuceniu 

jest korzystnie

jsza od innych, prawidłowych ofert.  

Nie można zatem zaakceptować stanowiska, że możliwy jest wybór oferty zawierającej 

błędną stawkę podatku VAT, w sytuacji gdy taka oferta, pomimo błędu, jest korzystniejsza od 

innych ofert (obliczonych z zastosowaniem pr

awidłowej stawki podatku VAT). 

KIO 1537/20 

Uzupełniająco  podnieść  należy,  że  przepis  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp  nie 

przewiduje  żadnych  wyjątków  od  nakazu  odrzucenia  ofert  (np.  Zamawiający  odrzuca  ofertę, 

jeżeli  zawiera  błędy  w  obliczeniu  ceny  lub  kosztu,  chyba,  że  błędy  te  nie  miałyby,  przy 

zastosowaniu określonych w SIWZ kryteriów oceny ofert, wpływu na ranking ofert.) 

Odwołanie  zostało  oparte  na  tym,  że  u  odwołującego  powstała  –  na  tle  dokumentów 

dopuszczających oferowane filtry jednorazowe (które, jak oświadczył na rozprawie otrzymał na 

dwa  dni  przed  terminem  składania  ofert)  –  wątpliwość  co  do  możliwości  zastosowania 

preferencyjnej  stawki  podatku  VAT  w  przypadku  pozycji  4  w  części  VII  zamówienia, 

uzasadniająca zastosowanie stawki podstawowej. 

Skład  orzekający  Izby  stanął  na  stanowisku,  że  wątpliwości  odwołującego  były 

bezpodstawne.  

Poza  gołosłownymi  twierdzeniami  zawartymi  w  odwołaniu,  odwołujący  złożył  na 

rozprawie 

zdjęcie  opakowania  oferowanego  filtra,  podnosząc,  że  „na  opakowaniu  przy 

oznaczeniu  CE  znajduje 

się  numer  jednostki  notyfikowanej,  tj.  0473,  która  nie  widniała  

w  serwisie  Nando 

–  stronie  internetowej  Komisji  Europejskiej  zawierającej  spis  wszystkich 

jednostek uprawnionych do certyfikacji  produktów w Unii Europejskiej.” 

Podkreślić  jednak  należy,  że  odwołujący  posłużył  się  opakowaniem  wyrobu  z  maja 

2017 roku (informacja na tymże opakowaniu), podczas gdy co najmniej od 2019 roku wyroby 

są  certyfikowane  przez  jednostkę  o  numerze  2797  (co  wynika  ze  zdjęcia  opakowania 

załączonego przez zamawiającego do Odpowiedzi na odwołanie – dowód nr 7). 

Wątpliwości zamawiającego powstały zatem na tle nieaktualnego już stanu. 

Stwierdzić  należy,  wobec  niezasadności  wątpliwości  odwołującego,  że  prawidłowa 

stawka podatku VAT 

– w przypadku pozycji 4 części VII zamówienia – wynosi 8%. 

Wskazać  należy,  że  zamawiający  w  Odpowiedzi  na  odwołanie,  poprzez  załączone 

dowody,  potwierdził,  że w  pozycji  4 części  VII  zamówienia ujęty  został wyrób  medyczny,  dla 

którego właściwa jest stawka preferencyjna 8%. 

Odnosząc  się  stricte  do  błędu  w  obliczeniu  ceny,  polegającego  na  zastosowaniu 

niewłaściwej stawki podatku VAT, skład orzekający Izby wskazuje, że cena błędnie obliczona 

to taka cena, która byłaby inna gdyby wykonawca zastosował stawkę właściwą.   

Skład orzekającego Izby w pełni podziela zapatrywania prezentowane w przywołanych 

przez  zamawiającego  wyrokach  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  26  lipca  2017  r.  i  z  dnia  

8 lipca 2019 r., zapadłych w sprawach o sygn. akt KIO 1462/17 oraz KIO 1046/20 i 1065/20, 

zgodnie z którymi: „W celu prawidłowego porównania cen ofert, złożonych w trybie zamówień 

publicznych,  zamawia

jący  powinien  szczegółowo  badać  stawkę  VAT  wskazaną  przez 

wykonawcę i to nie tylko ze względu na ewentualny obowiązek rozliczenia podatku w ramach 

KIO 1537/20 

mechanizmu  odwrotnego  obciążenia  VAT,  ale  również  z  uwagi  na  odpowiedzialność 

zamawiającego  za  prawidłowe  przygotowanie  i  przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Wskazanie  zamawiającemu  niewłaściwej  stawki  podatku  VAT 

stanowi błąd w obliczeniu ceny i zobowiązuje zamawiającego do odrzucenia oferty w oparciu  

o przepis art. 89 ust. 1 pkt 6 (…)” oraz „zgodnie z literalnym brzmieniem art. 89 ust. 1 pkt 6 

ustawy  Pzp  zamawiający  ma  obowiązek  odrzucenia  oferty  zawsze,  jeżeli  stwierdzi  błędy  

w  obliczeniu  ceny  lub  kosztu

.  Ustawodawca  w  żaden  sposób  nie  dookreślił,  jakie  błędy 

skutkują  odrzuceniem  oferty,  nie  dokonał  w  tym  zakresie  żadnego  zróżnicowania.  Przyjąć 

zatem należy, że chodzi tutaj o każdy błąd polegający na zastosowaniu nieprawidłowej stawki 

VAT,  i  to  niezależnie  od  tego,  czy  wykonawca  zastosował  niższą  czy  też  wyższą  od 

prawidłowej.” 

Uwzględniając powyższe, skład orzekający Izby uznał, że zarzut się nie potwierdził. 

Zarzuty: 

  zaniechania  wyboru  oferty  odwołującego  jako  najkorzystniejszej  spośród  złożonych 

ofert 

  prowadzenia 

postępowania 

z 

naruszeniem 

zasad 

uczciwej 

konkurencji  

i równego traktowania wykonawców  

nie potwierdził się. 

Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje. 

Zarzuty 

zostały  postawione  jedynie  w  konsekwencji  zarzutu  pierwszego  (nie 

zapr

ezentowano  odrębnych  okoliczności  faktycznych  i  argumentacji),  toteż  –  wobec  uznania 

przez skład orzekający Izby, że zarzut pierwszy się nie potwierdził, uznał, że także i ten zarzut 

nie potwierdził się. 

Skoro nie potwierdził się żaden z zarzutów odwołania, skład orzekający Izby orzekł jak 

w sentencji, oddalając odwołanie. 

KIO 1537/20 

O 

kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp,                    

§ 3 pkt 1) lit. a) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

Przewodniczący: 

..……………………………….