KIO 1183/20 WYROK dnia 31 lipca 2020 r.

Stan prawny na dzień: 12.08.2020

Sygn. akt: KIO 1183/20 

WYROK 

z dnia 31 lipca 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Członkowie:   

Katarzyna Brzeska 

Anna Chudzik 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  30  lipca  2020  r.  w Warszawie 

odwołania  wniesionego 

do Pr

ezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 maja 2020 r. przez wykonawcę CP Trade 

Energia i Gaz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Krakowie 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Polskie  Górnictwo  Naftowe  i  Gazownictwo  S.A.  

w Warszawie 

przy  udziale 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

Energotechnika - Energorozruch S.A. w Gliwicach oraz Mechanical Field Support B.V. 

w  Heteren,  Holandia,  z

głaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie zamawiającego 

orzeka: 

uwzględnia  częściowo  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  powtórzenie  czynności  badania  i 

oceny ofert, w tym: 

a) 

wykluczenie  z  udziału  w  postępowaniu  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia  Energotechnika  -  Energorozruch  S.A.  w  Gliwicach  oraz 

Mechanical  Field  Support  B.V.  w  Heteren,  Holandia  na  podstawie  art.  24  ust.  1 

pkt  12  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  z  powodu  niewykazania  warunku 

udziału w postępowaniu, o którym mowa w pkt 6.1.2.3 SIWZ

b) 

odrzucenie oferty złożonej przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia Energotechnika - Energorozruch S.A. w Gliwicach oraz Mechanical 

Field Support B.V. w Heteren, Holandia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy 

Prawo zamówień publicznych z powodu wniesienia wadium w sposób nieprawidłowy, 

w pozostałym zakresie oddala odwołanie, 


kosztami  postępowania  obciąża  Polskie  Górnictwo  Naftowe  i  Gazownictwo  S.A.  

w Warszawie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie: piętnastu tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę CP 

Trade Energia i Gaz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Krakowie 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Polskiego  Górnictwa  Naftowego  i  Gazownictwa  S.A.  

w  Warszawie  na  rzecz  wykonawcy 

CP  Trade  Energia  i  Gaz  spółka  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Krakowie  kwotę  18.600  zł  00  gr 

(słownie:  osiemnastu  tysięcy  sześciuset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą 

uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  i 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Członkowie:   

………………….… 

………………….… 


Sygn. akt: KIO 1183/20 

U z a s a d n i e n i e 

Polskie  Górnictwo  Naftowe  i  Gazownictwo  S.A.  w  Warszawie,  zwane  dalej 

„zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie  o udzielenie zamówienia  na  podstawie przepisów 

ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.  poz. 

1843  ze  zm.), 

zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  „dostawa  części 

zamiennych do turbiny gazowej i instalacji pomocniczych dla Oddziału PGNiG SA w Zielonej 

Górze”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 13 grudnia 2019 r. nr 2019/S 241-

19 maja 2020 

r. zamawiający przesłał wykonawcy CP Trade Energia i Gaz spółka z 

ograniczoną odpowiedzialnością w Krakowie, zwanemu dalej „odwołującym”, zawiadomienie 

o wyborze jako najkorzystniejszej oferty 

złożonej przez wykonawców wspólnie ubiegających 

się  o  udzielenie  zamówienia

Energotechnika  -  Energorozruch  S.A.  w  Gliwicach  oraz 

Mechanical Field Support B.V. w Heteren, Holandia, zwanych 

dalej „przystępującym”. 

Wobec: 

1)  zaniechania 

czynności wykluczenia przystępującego z postępowania; 

zaniechania odrzucenia oferty złożonej przez przystępującego; 

czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez przystępującego, 

a z ostrożności procesowej ponadto wobec: 

zaniechania  czynności  wezwania  przystępującego  do  złożenia  pełnomocnictwa 

udzielonego  E.  B.  O. 

przez  InterRisk  Towarzystwo  Ubezpieczeń  Spółkę  Akcyjną  Vienna 

Insurance  Group  do  wystawienia  ubezpieczeniowej  gwarancji  zapłaty  wadium  Nr 

02GG35/0735/20/0001  datowanej  na  24  stycznia  2020  r.,  a  podpisanej  przez  E.  B.  O. 

elektronicznie w dniu 10 lutego 2020 r., a także aneksu Nr 02GG35/0735/20/0001/A01 z 

dnia 7 kwietnia 2020 r. do tej gwarancji; 

5)  zaniechania wezwania 

przystępującego do:  

] uzupełnienia wykazu wykonanych dostaw w zakresie warunku udziału w postępowaniu 

odnoszącego  się  do  zdolności  technicznej  i  zawodowej  w  zakresie  wykonania  3  dostaw 

części zamiennych do turbiny gazowej o wartości 1.000.000 zł każda w okresie ostatnich 

5 lat przed upływem terminu składania ofert;  

[2] złożenia:  

(i)  wystawio

nego  przez  holenderski  Urząd  Kontroli  Zachowań  zaświadczenia  o 

niekaralności  A.  J.  P.,  obejmującego  swym  zakresem  wszystkie  inne,  oprócz  aspektów 

(funkcji) 41, 53, aspekty (funkcje), których dotyczą przestępstwa wymienione w art. 24 ust. 

1 pkt 13 ustawy Pzp; 


(ii) oświadczenia własnego A. J. P., o którym mowa w pkt 8.6.14. SIWZ;  

(iii)  oryginalnego  dokumentu 

elektronicznego  w  postaci  wyciągu  z  rejestru  handlowego 

Niderlandzkiej Izby Handlowej dla MFS;  

(iv)  oryginalnego  dokumentu  elektronicznego  w  postaci  wy

ciągu  z  rejestru  handlowego 

Niderlandzkiej Izby Handlowej dla M.F.S. Holding B.V.;  

(v)  oryginalnego 

dokumentu  elektronicznego  w  postaci  zaświadczenia  o  niezaleganiu  w 

podatkach (ZAS-W) wydanego dla EESA 

odwołujący wniósł 29 maja 2020 r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący w pkt II odwołania zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 25 

ust. 1 pkt 1 Pzp w zw. z § 2 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 

2016  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od 

wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (dalej: „Rozporządzenie w sprawie 

rodzajów  dokumentów”),  poprzez  brak  wykluczenia przystępującego  z  postępowania  w 

sy

tuacji, gdy nie wykazali oni spełnienia warunku udziału w Postępowaniu odnoszącego 

się  do  zdolności  technicznej  i  zawodowej,  ponieważ  nie  wykazali,  że  dostawy  zostały 

należycie wykonane; 

2)  art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia  przyst

ępującego  z 

p

ostępowania w sytuacji, gdy w wyniku zamierzonego działania, a co najmniej rażącego 

niedbalstwa,  wprowadzili  z

amawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że 

spełniają  warunek  udziału  w  postępowaniu  odnoszący  się  do  zdolności  technicznej  i 

zawodowej; 

3)  art.  89  ust.  1  pkt  7b  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  przez  nieodrzucenie  oferty 

wspólnej  przystępującego  pomimo  tego,  że  wadium  zostało  wniesione  w  sposób 

nieprawidłowy; 

4)  art.  91  ust.  1  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  24  ust.  1  pkt  12  i  16 

ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt  7b 

ustawy 

Pzp  poprzez  wybór  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  wspólnie  przez 

przystępującego  w  sytuacji,  gdy  nie  była  to  oferta  najkorzystniejsza,  ponieważ 

wykonawcy ci powinni zostać wykluczeni z postępowania, natomiast złożona przez nich 

oferta powinna zostać odrzucona; 

a ponadto z ostrożności procesowej: 

5)  art.  26  ust.  3  Pzp  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp,  przez  brak  wezwania 

przystępującego  do  uzupełnienia  wykazu  wykonanych  dostaw  w  sytuacji,  gdy 

przedłożony  wykaz  nie  potwierdza  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu 

odnoszącego się do zdolności technicznej i zawodowej w zakresie wykonania 3 dostaw 


części zamiennych do turbiny gazowej o wartości 1.000.000 zł każda w okresie ostatnich 

5 lat przed upływem terminu składania ofert; 

6)  art.  26  ust.  3a  ustawy  Pzp,  ewentualnie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  w  zw.  z  art.  7  ust.  1 

ustawy 

Pzp, 

poprzez 

zaniechanie 

wezwania 

przystępującego  do  złożenia 

p

ełnomocnictwa udzielonego E. B. O. przez InterRisk Towarzystwo Ubezpieczeń Spółkę 

Akcyjną  Vienna  Insurance  Group  do  wystawienia  ubezpieczeniowej  gwarancji  zapłaty 

wadium Nr 02GG35/0735/20/0001 datowanej na 24 stycznia 2020 r., a podpisanej przez 

E.  B.  O.  e

lektronicznie  w  dniu  10  lutego  2020  r.,  a  także  aneksu  Nr 

02GG35/0735/20/0001/A01 z dnia 7 kwietnia 2020 r. do tej gwarancji; 

7) art. 26 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy 

Pzp w zw. z § 7 ust. 1 pkt 1 

r

ozporządzenia  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  poprzez  zaniechanie  wezwania 

przystępującego do złożenia wystawionego przez holenderski Urząd Kontroli Zachowań 

zaświadczenia o  niekaralności  A.  J.  P.,  obejmującego swym  zakresem  wszystkie inne, 

oprócz  aspektów  (funkcji)  41,  53,  aspekty  (funkcje),  których  dotyczą  przestępstwa 

wymienione w art. 24 ust. 1 pkt 13 ustawy Pzp; 

8)  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  22  ust.  1  pkt  1  ustawy 

Pzp  w  zw.  z  §  7  ust.  3 

r

ozporządzenia  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  poprzez  zaniechanie  wezwania 

przystępującego  do  złożenia  oświadczenia  własnego  A.  J.  P.,  o  którym  mowa  w  pkt 

8.6.14. SIWZ; 

9) art. 26 ust. 3 ustawy 

Pzp w zw. z § 5 ust. 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 

czerwca  2017  r.  w  sprawie  użycia  środków  komunikacji  elektronicznej  w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  oraz  udostępniania  i 

przechowywania  dokumentów  elektronicznych  (dalej:  „Rozporządzenie  w  sprawie 

środków  komunikacji  elektronicznej”),  poprzez  zaniechanie  wezwania  przystępującego 

do  złożenia  oryginalnych  dokumentów  elektronicznych:  (i)  wyciągu  z  rejestru 

handlowego 

Niderlandzkiej Izby Handlowej dla MFS; (ii) wyciągu z rejestru handlowego 

Niderlandzkiej 

Izby  Handlowej  dla  M.F.S.  Holding  B.V.;  (iii)  zaświadczenia  o 

niezaleganiu  w  podatkach  (ZAS-

W)  wydanego  dla  EESA,  które  to  dokumenty  zostały 

przedłożone w postaci elektronicznych kopii poświadczonych za zgodność z oryginałem 

przez EESA; 

10) art. 91 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 

ustawy Pzp  w zw. z 26 ust. 3 ustawy  Pzp w  zw. z art. 26 ust. 3a  ustawy  Pzp,  poprzez 

wybór jako najkorzystniejszej oferty złożonej wspólnie przez przystępującego w sytuacji, 

gdy  wykonawcy  ci  (i)  nie  wykazali  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu 

odnoszącego się do zdolności technicznej i zawodowej w zakresie wykonania 3 dostaw 

części zamiennych do turbiny gazowej o wartości 1.000.000 zł każda w okresie ostatnich 

5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  zamawiający  nie  wezwał  ich  do 


uzupełnienia  w  tym  zakresie  wykazu  wykonanych  dostaw,  a  ponadto  (ii)  nie  wykazali 

braku podstaw do wykluczenia z p

ostępowania, a zamawiający zaniechał wezwania ich 

do z

łożenia w tym celu pełnomocnictwa, dokumentów i oświadczenia określonych w pkt 

9) powyżej. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

1)  uniewa

żnienia  czynności  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej 

przystępującego; 

powtórzenia czynności badania i oceny ofert; 

wykluczenia przystępującego z postępowania; 

odrzucenia oferty złożonej przez przystępującego; 

a z ostrożności procesowej, na wypadek nienakazania czynności z pkt 3)-4) powyżej: 

5)  wezwania 

przystępującego  do  uzupełnienia  wykazu  wykonanych  dostaw  w  zakresie 

potwierdzającym spełnienie warunku udziału w postępowaniu odnoszącego się do zdolności 

technicznej  i  zawodowej  w  zakresie  wykona

nia  3  dostaw  części  zamiennych  do  turbiny 

gazowej  o  wartości  1.000.000  zł  każda  w  okresie  ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu 

składania ofert; 

6)  wezwania 

przystępującego  do  uzupełnienia  niżej  wymienionych  pełnomocnictwa, 

dokumentów i oświadczenia:  

(i) 

złożenia  wystawionego  przez  holenderski  Urząd  Kontroli  Zachowań  zaświadczenia  o 

niekaralności  A.  J.  P.,  obejmującego  swym  zakresem  wszystkie  inne,  oprócz  aspektów 

(funkcji) 41, 53, aspekty (funkcje), 

których dotyczą przestępstwa wymienione w art. 24 ust. 1 

pkt 13 Pzp;  

(ii) złożenia oświadczenia własnego A. J. P., o którym mowa w pkt 8.6.14. SIWZ; 

(iii)  złożenia  oryginalnego  dokumentu  elektronicznego  w  postaci  wyciągu  z  rejestru 

handlowego Niderlandzkiej Izby Handlowej dla MFS; 

(iv)  złożenia  oryginalnego  dokumentu  elektronicznego  w  postaci  wyciągu  z  rejestru 

handlowego Niderlandzkiej Izby Handlowej dla M.F.S. Holding B.V.;  

(v)  oryginalnego  dokumentu  elektronicznego  w  postaci  zaświadczenia  o  niezaleganiu  w 

podatkach (ZAS-W) wydanego dla EESA. 

W uzasadnieniu 

odwołania odwołujący – w odniesieniu do zarzutu określonego w petitum 

odwołania w pkt II.1) (zaniechanie wykluczenia) wskazał, że zamawiający sformułował w pkt 

6.1.2.3. SIWZ następujący warunek podmiotowy odnoszący się do zdolności technicznej lub 

zawodowej: 

Zamawiający uzna warunek za spełniony jeżeli Wykonawca wykaże, że w okresie ostatnich 

pięciu (5) lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności 

jest krótszy - w tym okresie - zrealizował należycie: 


- co najmniej trz

y (3) dostawy części zamiennych do turbiny gazowej o wartości 1 000 000,00 

zł każda 

oraz 

co najmniej dwie (2) dostawy części zamiennych przeznaczonych do wykonania wszystkich 

planowych czynności po 25 tysiącach rbh na turbinie gazowej.”. 

Dowody  wymagane 

na  potwierdzenie,  że  dostawy  zostały  należycie  wykonane  lub  są 

należycie wykonywane zostały określone w pkt 8.8.2. SIWZ: 

„Dowodów,  że  dostawy  wymienione  w  wykazie  zostały  wykonane  lub  są  wykonywane 

należycie, w tym: 

a)  referencje  bądź  inne  dokumenty  wydane  przez  odbiorcę  dostaw  wskazanych  w 

wykazie, o którym mowa w pkt. 8.8.1. SIWZ, w przypadku dostaw o charakterze okresowym 

lub ciągłym, które na dzień upływu terminu składania ofert są nadal wykonywane referencje 

powinny być wydane nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem terminu składania ofert; 

b)  oświadczenie  Wykonawcy  składającego  ofertę  –  jeżeli  z  uzasadnionych  przyczyn  o 

obiektywnym charakterze Wykonawca nie jest w stanie uzyskać referencji, o których mowa w 

pkt. 8.8.2. lit. a) SIWZ; 

Uwaga!! Zamawiaj

ący nie uzna, jako dowodu faktur itp. dokumentów, z uwagi na fakt, iż 

ich treść nie potwierdza należytego wykonania zamówienia.”. 

Odwołujący podniósł, że przystępujący nie złożył żadnych referencji ani żadnych innych 

dokumentów  pochodzących  od  odbiorców  dostaw  wymienionych  w  złożonym  przez  siebie 

wykazie dostaw, 

które potwierdzałyby ich należyte wykonanie. Dokumenty, które przedłożył 

na  potwierdzenie 

należytego  wykonania  dostaw,  to  zamówienia  od  odbiorców  oraz  faktury 

wystawione przez  MFS;  w przypadku dostawy  wymienionej w wykazie dostaw w tabeli nr  2 

pod poz. 3 

(Energieversorgung Schwerin Gmbh & Co.Erzeugung KG) został złożony jeszcze 

dokument  pt. 

„Dokument  dostawy”,  tyle  że  jest  on  wystawiony  przez  MFS  –  odbiorca  nie 

pokwitował na nim faktu otrzymania przedmiotu dostawy; w przypadku dostawy wymienionej 

w wykazie dostaw w 

tabeli nr 1 pod poz. 2 (GVI NIGERIA LIMITED) został złożony jeszcze 

dokument pt. 

„Potwierdzenie zamówienia”, tyle że jest to dokument wystawiony przez MFS – 

nie  potwierdza, 

że  dostawa  została  prawidłowo  zrealizowana;  w  przypadku  dostawy 

wymienionej  w  wykazie 

dostaw  w  tabeli  nr  2  pod  poz.  1  (SIEMENS  Energy,  Inc.)  został 

przedłożony  jeszcze  dokument  pt.  „Potwierdzenie  zamówienia”,  tyle  że  jest  to  dokument 

wystawiony przez MFS 

– nie potwierdza, że dostawa została prawidłowo zrealizowana. 

Odwołujący  podniósł,  w  odniesieniu  do  zamówień  od  odbiorców,  że  nie  są  to  skany 

podpisanych 

zamówień,  lecz  dokumenty  PDF  nie  zawierające  żadnych  podpisów 

(oczywiście  oprócz  podpisów  elektronicznych  złożonych  przez  EESA  w  celu  potwierdzenia 

za zgodność z oryginałem). Nie wiadomo zatem, w jaki sposób zamówienia zostały złożone, 


czy  dokumenty  PDF  zostały  przesłane  e-mailem  czy  w  inny  sposób,  a  przede  wszystkim 

skąd  te  dokumenty  pochodzą.  Zdaniem  odwołującego  nie  sposób  pominąć  tego  oceniając 

wiarygodność tych dokumentów. 

Odwołujący  wskazał  także,  że  pismem  z  dnia  30  marca  2020  r.  (wezwanie  do 

uzupełnienia  dokumentów  oraz  do  udzielenia  wyjaśnień)  zamawiający  wezwał 

przystępującego  do  przedłożenia  dowodów,  zgodnie  z  SIWZ,  że  wymienione  w  wykazie 

dostaw  dostawy  zostały  należycie  zrealizowane.  Zamawiający  wskazał  w  nim,  że: 

Wykonawca złożył dokumenty, która w ocenie Zamawiającego nie są również wystarczające 

ze  względu  na  ich  treść.  Są  to  dokumenty  księgowe  (faktury)  i  zamówienia,  które  nie 

potwierdzają należytego wykonania dostaw.”. W tym kontekście zamawiający zwrócił uwagę 

na postanowienie pkt 8.8.2. lit. b) in fine SIWZ: „Zamawiający wskazał w pkt 8.8.2 lit. b SIWZ, 

że nie uzna, jako dowodu faktur itp. dokumentów, z uwagi na fakt, iż ich treść nie potwierdza 

należytego wykonania zamówienia.”. W konsekwencji zamawiający wezwał przystępującego 

do z

łożenia dowodów należytej realizacji dostaw. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  odpowiedzi  na  ww.  pismo  zamawiającego,  EESA 

(działając  jako  lider  Konsorcjum  przystępującego)  w  piśmie  z  dnia  8  kwietnia  2020  r. 

stwierdziła:  „Mechanical  Field  Support  B.V.  nie  jest  w  posiadaniu  odrębnych  dowodów 

potwierdzających  należyte  wykonanie  powyżej  wymienionych  dostaw  niż  dokumenty 

uprzednio przedłożone w ramach postępowania w postaci potwierdzeń zamówień oraz faktur 

dokumentujących  zakończenia  ich  realizacji  przez  Wykonawcę.  Brak  było  również 

obiektywnych możliwości pozyskania stosownych odrębnych dokumentów referencyjnych dla 

dodatkowego  potwierdzen

ia  należytej  realizacji  powyżej  wymienionych  dostaw  przez 

Wykonawcę. Ponadto należy wyjaśnić, iż w ramach działalności gospodarczej prowadzonej 

przez  Mechanical  Field  Support  B.V.  nie  pozostaje  powszechnie  przyjętą  praktyką 

występowanie  indywidualne  o  potwierdzenie  realizacji  dostaw  przez  poszczególnych 

kontrahentów.  (…)  Dodatkowo  biorąc  pod  uwagę  aktualną  sytuację  epidemiologiczną  na 

świecie rzeczywiste pozyskanie właściwych odrębnych dokumentów referencyjnych okazało 

się zadaniem niewykonalnym.”. 

Zdaniem 

odwołującego przystępujący nie złożył zatem żadnych nowych dowodów, które 

potwierdzałyby, iż dostawy zostały zrealizowane należycie. Do ww. pisma z dnia 8 kwietnia 

2020  r.  zostało  tylko  dołączone  (jako  załącznik  nr  4)  oświadczenie  własne  MFS  z  dnia  7 

kwiet

nia 2020 r. o tym, że dostawy zostały należycie wykonane. Było to zatem oświadczenie, 

o którym mowa w pkt 8.8.2 lit. b) SIWZ. 

Odwołujący  wskazał także, że stanowisko wyrażone w piśmie z dnia 8 kwietnia 2020 r. 

zostało  podtrzymane  przez  EESA  (działającą  jako  lider  Konsorcjum  przystępującego)  w 

piśmie  z  dnia  27  kwietnia  2020  r.  stanowiącym  odpowiedź  na  wystosowane  przez 

Zamawiającego  wezwanie  z  dnia  20  kwietnia  2020  r.  do  udzielenia  wyjaśnień. W  piśmie  z 


dnia  27  kwietnia  2020  r.  EESA  podniosła,  że  „dodatkową  okolicznością  potwierdzającą 

prawny  zakaz  uniemożliwiający  uzyskania  dowodów  potwierdzających  należyte  wykonanie 

dostaw  wskazanych  w  wykazie  dostaw  powinno  zostać  również  uznane  obustronne 

zobowiązanie  Mechanical  Field  Support  B.V.  oraz  jej  kontrahentów  do  zachowania 

wszystkich informacji dotyczących współpracy biznesowej w poufności. 

Przedmiotowe  zobowiązanie  zakazujące  ujawniania  jakichkolwiek  danych  związanych 

zarówno  przez  Mechanical  Field  Support  B.V.  oraz  odbiorców  jej  usług  lub  dostaw  zostało 

zawarte 

w  Art.  19  Ogólnych  Warunków  Handlowych  (brzmienie  oryginalne:  “Article  19 

Secrecy  General  Terms  &  Conditions  Mechanical  Field  Support  B.V.”):  (…)  Tłumaczenie 

własne  Wykonawcy  na  język  polski:  „Obydwie  strony  będą  zobowiązane  do  zachowania  w 

poufności wszystkich informacji niejawnych, które zostaną im przekazane w ramach zakresu 

ich umowy od drugiej  ze stron albo z innego  źródła. Informacja będzie uważana za poufną 

jeśli druga strona tak wskaże lub niniejszy charakter poufności będzie wynikał z istoty takiej 

informacji”.”. Poza tym w ww. piśmie EESA – lider konsorcjum przystępującego wskazała, że 

zwróciła się do odbiorców dostaw wymienionych w wykazie dostaw o potwierdzenie, że nie 

ma możliwości uzyskania referencji i zaprezentowała tłumaczenie szablonu wysłanych przez 

MFS  e-

maili:  „ponownie  wnosimy  o  potwierdzenie,  iż  zgodnie  z  wewnętrznymi  regulacjami 

państwa  przedsiębiorstwa  związanymi  z  zobowiązaniami  do  zachowania  poufności  nie  ma 

aktualnie możliwości aby nasza firma mogła otrzymać jednostronne oświadczanie w imieniu 

…  potwierdzające  realizację  oraz  zakończenie  następujących  dostaw  :  …  (np.  List 

Referencyjny).

”, a także dołączyła e-maile wysłane przez MFS w dniu 24 kwietnia 2020 r. 

Odwołujący  podniósł,  że  przedłożonych  przez  przystępującego  dokumentów  wraz  z 

oświadczeniem  własnym  MFS  z  dnia  7  kwietnia  2020  r.  nie  można  uznać  za  wykazanie 

spełnienia warunku udziału w postępowaniu, z następujących względów. 

Otrzymanie  przez  wykonawcę  zamówienia  na  daną  dostawę  oraz  wystawienie  przez 

wykonawcę  faktury  nie  stanowi  dowodu,  że  dostawa  została  należycie  zrealizowana.  W 

praktyce  obrotu  nierzadko  występują  sytuacje,  gdy  faktura  jest  kwestionowana  przez 

podmiot,  na  który  została  wystawiona,  czy  to  co  do  zasady  czy  co  do  wysokości. 

Świadomość powyższego ma Zamawiający, skoro w pkt 8.8.2. lit. b) in fine SIWZ wyraźnie 

wskazał, że nie uzna faktur itp. dokumentów jako dowodu należytego wykonania dostaw. 

2)  W  braku  posiadania  referencji 

przystępujący  mógł  przedłożyć  inne  niż  zamówienia  i 

faktury  dokumenty  na  potwierdzen

ie  należytej  realizacji  dostaw  –  takie,  które  realnie 

potwierdzałyby,  że  kontrahenci  MFS  nie  mieli  zastrzeżeń  do  zrealizowanych  na  ich  rzecz 

dostaw. Mogłyby to być protokoły odbioru przedmiotu dostaw (pochodzące od odbiorców). W 

grę wchodzą potencjalnie również potwierdzenia przelewów – dokonanych przez odbiorców 

płatności. Tymi ostatnimi dokumentami przystępujący powinien dysponować, skoro twierdzi, 

że dostawy zostały wykonane należycie, tym bardziej że z wykazu dostaw wynika, że wiele 


dostaw  zostało  już  dawno  temu  wykonanych,  natomiast  z  wystawionych  przez  MFS  faktur 

wynika,  że  przewidziane  w  nich  terminy  płatności  już  dawno  upłynęły,  czyli  faktury  te 

powinny już dawno zostać zapłacone w całości. Z tym że zaznaczyć należy, że w przypadku 

niektórych  faktur  warunki  płatności  zostały  określone  w  ten  sposób,  że  płatność  pozostałej 

części  wynagrodzenia miała  następować w  momencie gotowości  do  wysyłki  -  w  przypadku 

tych faktur potwierdzenia 

przelewów nie świadczyłyby więc o należytym wykonaniu dostaw, 

skoro płatności następowały (a co najmniej miały następować) w czasie, kiedy odbiorca nie 

otrzymał jeszcze przedmiotu dostawy. 

możliwość  posłużenia  się  oświadczeniem  własnym  wykonawcy  w  celu  potwierdzenia 

spełnienia warunku udziału w postępowaniu zachodzi dopiero i tylko wtedy, gdy wykonawca 

nie  był  w  stanie  uzyskać  referencji  z  uzasadnionej  przyczyny  o  obiektywnym  charakterze. 

Tak w przypadku MFS nie 

było – przystępujący nie wykazał spełnienia tej przesłanki. Chodzi 

bowiem 

o  przyczyny  obiektywne,  czyli  niezależne  od  wykonawcy  (zgodnie  z  internetowym 

słownikiem  języka  polskiego  „obiektywny”  oznacza  „istniejący  niezależnie  od  poznającego 

podmiotu”;  https://sjp.pwn.pl/sjp/obiektywny;2569462.html).  Nie  mogą  to  być  przyczyny 

subiektywne 

–  zależne  od  wykonawcy.  Zaniedbania,  bierność  wykonawcy,  brak  podjęcia 

starań o pozyskanie referencji nie uzasadnia skorzystania z pkt 8.8.2. lit. b) SIWZ. 

Odwołujący podniósł, że nie sposób uznać za wiarygodne twierdzenia EESA (jako lidera 

Konsorcjum 

przystępującego)  o  rzekomym  istnieniu  obiektywnych  okoliczności 

uniemożliwiających pozyskanie referencji. 

Odwołujący wskazał, że twierdzenie przystępującego w piśmie z dnia 8 kwietnia 2020 r., 

że  „w  ramach  działalności  gospodarczej  prowadzonej  przez  Mechanical  Field  Support  B.V. 

nie  pozostaje 

powszechnie  przyjętą  praktyką  występowanie  indywidualne  o  potwierdzenie 

realizacji  dostaw  przez  poszczególnych  kontrahentów”  jest  gołosłowne,  niewiarygodne,  a 

przede wszystkim nieprawdziwe. Niezależnie od tego, nawet gdyby taka praktyka istniała, to 

przec

ież  nie  oznacza  to  samo  przez  się,  że  nie  da  się  obiektywnie  uzyskać  referencji. 

Według  odwołującego  potwierdza  to  zresztą  przystępujący  pisząc  (w  dalszej  części 

przedmiotowego pisma) „Dodatkowo biorąc pod uwagę aktualną sytuację epidemiologiczną 

na  świecie  rzeczywiste  pozyskanie  właściwych  odrębnych  dokumentów  referencyjnych 

okazało  się  zadaniem  niewykonalnym.”.  Zdaniem  odwołującego,  z  tego  fragmentu  wynika 

przecież,  że  gdyby  nie  sytuacja  epidemiologiczna,  to  dałoby  się  uzyskać  referencje  (bo 

gdyby  nie  dało  ich  się  uzyskać  po  prostu  ze  względu  na  rzekomą  praktykę  odbiorców,  to 

przecież wystąpienie epidemii nie miałby w tym względzie żadnego znaczenia). 

Według odwołującego dowodem na to, że referencje można bez problemu pozyskać na 

rynku od odbiorców części dla turbin gazowych jest fakt, że referencje takie uzyskała spółka 

Nuovo  Pignone  International  srl. 

Zdaniem  odwołującego  trudno  sobie  wyobrazić,  aby  tak 


duże  podmioty  gospodarcze  jak  np.  SIEMENS  (który  został  wymieniony  w  wykazie  dostaw 

jako odbiorca) nie 

wystawiał w ogóle referencji. 

Odwołujący  wskazał  także,  że  w  dniu  24  kwietnia  2020  r.  MFS  wysłała  szereg  e-maili, 

rzekomo do odbiorców dostaw wymienionych w przedłożonym wykazie dostaw. W treści tych 

maili MFS 

zwróciła się o „ponowne potwierdzenie” braku możliwości uzyskania referencji ze 

względu na rzekome wewnętrzne regulacje przedsiębiorstw odbiorców dostaw. 

Odwołujący  wskazał,  że  oświadczenie,  o  którym  mowa  w  pkt  8.8.2.  lit.  b)  SIWZ  zostało 

złożone przez MFS w dniu 7 kwietnia 2020 r., a przekazane Zamawiającemu wraz z pismem 

EESA  z  dnia  8  kwietnia  2020  r.  Złożenie  tego  oświadczenia  nastąpiło  w  odpowiedzi  na 

wezwanie  Zamawiającego  z  dnia  30  marca  2020  r.  do  uzupełnienia  dokumentów  –  m.in. 

przedłożenia  dowodów,  iż  dostawy  zostały  należycie  zrealizowane.  Zakreślony  w  tym 

wezwaniu termin upłynął 9 kwietnia 2020 r. (o godz. 11:00). Co za tym idzie, przedkładając – 

jako powyższy dowód – oświadczenie, o którym mowa w pkt 8.8.2 lit. b) SIWZ, Konsorcjum 

przystępujący już wtedy (najpóźniej) powinien był udowodnić, że z uzasadnionych przyczyn 

o  obiektywnym  charakterze  MFS  nie  było  w  stanie  uzyskać  referencji.  Przystępujący  nie 

m

ógł  później  przedstawić  jakichś  nowych  dowodów  celem  wykazania,  że  nie  dało  się 

uzyskać referencji z przyczyn o obiektywnym charakterze.  

Wed

ług odwołującego z tego powodu dokumenty złożone przez EESA wraz z pismem z 

dnia  27  kwietnia  2020  r.,  tj.  e-

maile  z  dnia  24  kwietnia  2020  r.,  nie  mogły  i  nie  mogą  być 

rozpatrywane  pod  kątem  wykazania  przesłanki  złożenia  przez  wykonawcę  oświadczenia 

własnego jako dowodu należytego wykonania dostaw. To, że Zamawiający w piśmie z dnia 

20 kwietnia 2020 r. poprosił przystępującego o przedłożenie „dokumentów, które potwierdzą 

przyczyny,  niemożności  uzyskania  dowodów  potwierdzających  należyte  wykonanie  dostaw 

wska

zanych  w  wykazie”  nie  ma  znaczenia  –  nie  może  bowiem  sanować  zaniechania 

przystępującego  polegającego  na  braku  przedłożenia  wszystkich  dokumentów  na 

potwierdzenie 

spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  terminie  w  tym  celu 

zakreślonym w wezwaniu Zamawiającego datowanym na 30 marca 2020 r., czyli również na 

potwierdzenie możliwości skutecznego złożenia oświadczenia z pkt 8.8.2 lit. b) SIWZ. 

Odwołujący  wskazał  także,  że  niezależnie  jednak  od  powyższego,  e-maile  z  dnia  24 

kwietnia  2020  r.  są  niewiarygodne,  nie  można  ich  uznać  za  wykazujące  przyczyny  o 

charakterze 

obiektywnym, które uniemożliwiały uzyskanie referencji. 

Odwołujący 

podniósł, 

że 

jeśli 

chodzi 

e-maila 

wysłanego 

na 

adres 

[email protected] 

–  do  firmy  SIEMENS,  to  taki  mail  nie  istnieje.  Odwołujący 

wskazał, że zostało to zweryfikowane przez niego. Wiadomość wysłana przez niego na ten 

mail została zwrócona. Poza tym odwołujący zauważył, że w wykazie dostaw w odniesieniu 

do  odbiorcy:  SIEMENS  Energy,  Inc.  jako  osoba  odpowiedzialna  z  ramienia  odbiorcy  za 

nadzór  nad  pracami  (czyli  posiadająca  wiedzę  o  tym,  czy  zamówienie  zostało  wykonane 


należycie) został wskazany W. E., a nie T. P.. Nadto, z treści maila wynika, że T. P. to osoba 

z  Siemens  Industrial  Turbomachinery  Ltd.,  czyli  innej  spółki  niż  odbiorca  wskazany  w 

wykazie dostaw. 

Odwołujący podniósł, że jeżeli chodzi o e-maila wysłanego rzekomo do GVI Nigeria Ltd., 

to  nie  jest  na  nim  widoczny  adres  e-

mail  adresata,  ponieważ  adresat  jest  określony  jako 

„Chika”.  Email  ten  mógł  zostać  wysłany  do  kogokolwiek. Wystarczyło  bowiem  w  programie 

pocztowym przypisać taką nazwę dowolnej osobie, bez względu na jej adres e-mail. 

Jeśli chodzi o e-maila wysłanego rzekomo do ATMC China, to nie jest na nim widoczny 

adres  e-

mail adresata, ponieważ adresat jest określony jako „T.D.”. E-mail ten mógł zostać 

wysłany  do  kogokolwiek.  Wystarczyło  bowiem  w  programie  pocztowym  przypisać  taką 

nazwę  dowolnej  osobie,  bez  względu  na  jej  adres  e-mail.  Trzeba  mieć  też  na  uwadze,  że 

ATMC  China  nie  jest  chińską  firmą  wskazaną  w  wykazie  dostaw  jako  odbiorca,  ponieważ 

tym odbiorcą jest TGM CHINA CO. LTD Aero Turbomachinery China. Oprócz tego, zgodnie 

z wykazem dostaw w odniesieniu do odbiorcy: TGM CHINA CO. LTD Aero Turbomachinery 

China  jako  osoba  odpowiedzialna  z  ramienia  odbiorcy  za  n

adzór  nad  pracami  (czyli 

posiadająca  wiedzę  o  tym,  czy  zamówienie  zostało  wykonane  należycie)  została  podana 

pani R. L., czyli 

inna osoba niż pan T. D. 

Jeżeli chodzi o e-maila wysłanego na adres [email protected] – do firmy EVSE, 

to  taki  mail  nie  istnieje. 

Odwołujący  wskazał,  że  zostało  to  zweryfikowane  przez  niego. 

Wiadomość  wysłana  na  ten  mail  została  zwrócona.  Zakładając,  że  EVSE  to  skrót  od 

Energieversorgung Schwerin Gmbh & Co.Erzeugung KG, 

odwołujący podniósł, że A. B. nie 

jest  osobą  podaną  w  wykazie  dostaw  jako  osoba  odpowiedzialna  z  ramienia  odbiorcy  za 

nadzór  nad  pracami  (czyli  posiadająca  wiedzę  o  tym,  czy  zamówienie  zostało  wykonane 

należycie).  W  wykazie  tym  jako  osoby  odpowiedzialne  ze  strony  odbiorcy  na  nadzór  nad 

pracami zostali wymienieni: Fr. (pani) W., Herr (pan) B. 

Zdaniem odwołującego zamawiający bezkrytycznie podszedł do kwestii e-maili z dnia 24 

kwietnia  2020  r. 

Już  prosta  konfrontacja  tych  maili  z  danymi  zawartymi  w  wykazie  dostaw 

pozwoliłaby zamawiającemu zauważyć opisane wyżej niezgodności. 

W kontekście e-maili z dnia 24 kwietnia 2020 r. odwołujący dodatkowo zauważył, że z ich 

treści  wynika,  iż  MFS  ponownie  wniosła  o  potwierdzenie,  że  nie  ma  możliwości  uzyskania 

referencji.  Słowo  „ponownie”  wskazuje,  że  już  wcześniej  MFS  zwróciła  się  w  tej  sprawie. 

Przystępujący  nie  złożył  jednak  wcześniejszej  korespondencji  z  odbiorcami,  a  przecież  nic 

nie  stało  ku  temu  na  przeszkodzie;  korespondencja  ta  świadczyłaby  natomiast  o  tym,  że 

MFS czyniła starania w sprawie referencji. Brak przedłożenia wcześniejszej korespondencji 

(o  ile  istnieje,  gdyż  zważywszy  na  skalę  opisanych  wcześniej  niespójności  w  kontekście 

braku 

przestawienia referencji istnieją co do tego poważne wątpliwości) potwierdza tylko, że 

MFS nie starała się pozyskać referencji, a dopiero gdy zamawiający wezwał do ich złożenia, 


to 

przystępujący zaczął prezentować retorykę, jakoby nie dało się ich uzyskać z przyczyn od 

MFS niezależnych. 

Odwołujący odniósł się także do podniesionej w piśmie EESA z dnia 27 kwietnia 2020 r. 

kwestii  obustronneg

o  zobowiązania  MFS  oraz  jej  kontrahentów  do  zachowania  wszystkich 

informacji  dotyczących  współpracy  biznesowej  w  poufności,  mającego  wynikać  z  art.  19 

Ogólnych Warunków Handlowych stosowanych przez MFS (w ww. piśmie został podany link 

do  strony  MFS). 

Odwołujący  wywiódł  po  pierwsze,  skoro  te  warunki  są  stosowane  przez 

MFS, to są od MFS zależne, czyli nie można ich potraktować jako przyczyny o charakterze 

obiektywnym.  Po  drugie, 

przystępujący  nie  wykazał,  że  warunki  te  znalazły  zastosowanie 

akurat  do  dostaw  wymienionych  w 

wykazie.  Nie  wynika  to  bynajmniej  z  przedłożonych 

zamówień  oraz  faktur.  W  przypadku  zamówień  pochodzących  od  Energieversorgung 

Schwerin  GmbH  &  Co. 

Erzeugung  KG  z  ich  treści  wynika  wręcz,  że  zostały  one  złożone 

zgodnie  z  „Ogólnymi  warunkami  zakupu,  montażu,  naprawy  oraz  warunkami  składania 

zleceń Stadtwerke Schwerin GmbH” (str. 1/2 w przypadku obu zamówień), a nie warunkami 

MFS. Tak 

samo jest w przypadku zamówienia złożonego przez SIEMENS Energy, Inc. (str. 

4/4). Nawet jeśli w jakimś potwierdzeniu zamówienia przez  MFS znalazło się odwołanie do 

warunków ogólnych MFS, to i tak Konsorcjum EESA-MFS nie wykazało, że MFS i odbiorca 

uzgodnili  jednak  stosowanie  warunków  handlowych  MFS.  Po  trzecie,  z  przedmiotowych 

warunków  (dokumentu,  który  można  pobrać  wykorzystując  link  do  strony  MFS)  wynika,  że 

jest  to  wersja  obowiązująca  od  dnia  24  października  2017  r.  Nie  wiadomo  jaka  była 

wcześniejsza  wersja.  Niektóre  dostawy  wymienione  w  wykazie  dostaw  zostały  natomiast 

zrealizowane przed tą datą (są to dostawy  wymienione w tabeli nr 1 pod poz. 3 i 4 oraz w 

tabeli  nr  2  pod 

poz.  3).  Po  czwarte,  z  zapisu  o  treści  (tłumaczenie  zaczerpnięte  z  pisma 

EESA; nie 

jest ono precyzyjne, gdyż angielska wersja językowa posługuje się konsekwentnie 

pojęciem „confidential information” w obu zdaniach art. 19 ust. 1, a w tłumaczeniu EESA w 

zdaniu pierwszym mowa jest o informacjach niejawnych,  a w zdaniu drugim o informacjach 

poufnych,  a  to  są  te  same  informacje,  a  nie  jakieś  odmienne  kategorie)  „Obydwie  strony 

będą  zobowiązane  do  zachowania  w  poufności  wszystkich  informacji  niejawnych,  które 

zostaną  im  przekazane  w  ramach  zakresu  ich  umowy  od  drugiej  ze  stron  albo  z  innego 

źródła.  Informacja  będzie  uważana  za  poufną  jeśli  druga  strona  tak  wskaże  lub  niniejszy 

charakter poufności będzie wynikał z istoty takiej informacji” wynika, że obowiązek poufności 

dotyczy tylko 

informacji niejawnych (poufnych), a taką informacją będzie tylko ta, którą jako 

niejawną  (poufną)  zastrzeże  druga  strona,  albo  gdy  niejawny  (poufny)  charakter  informacji 

wynika z jej natury. 

Zdaniem odwołującego przystępujący nie wykazał, że informacja o tym, 

czy dostawa została należycie wykonana, miałyby mieć niejawny (poufny) charakter w myśl 

tego zapisu. 


Po piąte, odwołujący wywiódł, że skoro EESA twierdzi, że „biorąc pod uwagę aktualną 

sytuację  epidemiologiczną  na  świecie  rzeczywiste  pozyskanie  właściwych  odrębnych 

dokumentów referencyjnych okazało się zadaniem niewykonalnym”, to tym samym przyznaje 

przecież,  że  podnoszona  kwestia  poufności  nie  ma  żadnego  znaczenia  dla  uzyskania 

referencji,  albowiem  to sytuacja epidemiologiczna  spowodowała (zdaniem  EESA,  do  czego 

o

dwołujący odnosi się w dalszej części odwołania) brak możliwości ich uzyskania. 

Zdaniem  odwołującego  absurdalne  jest  tłumaczenie  EESA,  że  „biorąc  pod  uwagę 

aktual

ną  sytuację  epidemiologiczną  na  świecie  rzeczywiste  pozyskanie  właściwych 

odrębnych  dokumentów referencyjnych  okazało się  zadaniem  niewykonalnym”. Odwołujący 

zauważył,  że  ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  UE 

już w dniu 13 grudnia 2019 r. W pkt III.1.3) ogłoszenia zawarte są – analogiczne jak w pkt 

8.8.2.  SIWZ 

– informacje co do tego, jakie dowody są wymagane w celu potwierdzenia, że 

dostawy zostały lub są należycie wykonane; jest tam też analogiczna jak w SIWZ informacja: 

„Uwaga! Zamawiający nie uzna, jako dowodu faktur itp. dokumentów, z uwagi na fakt, iż ich 

treść  nie  potwierdza  należytego  wykonania  zamówienia.”.  Umowa  konsorcjum  pomiędzy 

EESA i MFS 

została zawarta w dniu 23 stycznia 2020 r., czyli już wtedy formalnie wiadomo 

było,  że  EESA  i  MFS  będą  wspólnie  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówienia,  choć  przecież 

jeszcze  przed  zawarciem  tej  umowy  MFS,  chcąc  ubiegać  się  o  zamówienie,  powinna  była 

liczyć się z koniecznością przedstawienia referencji. Zawarcie umowy konsorcjum niezbycie 

świadczy natomiast o tym, że MFS wiedziała o postępowaniu.  

Termin  składania  ofert  upłynął  w  dniu  12  lutego  2020  r.  Wezwanie  do  przedłożenia 

dowodów  należytego  wykonania  dostaw  zamawiający  wystosował  dopiero  w  dniu  4  marca 

2020 r. Było zatem bardzo dużo czasu na zwrócenie się do odbiorców dostaw o referencje i 

ich uzyskanie. 

W czasie, gdy ukazało się ogłoszenie o zamówieniu, jak i gdy upływał termin 

składania  ofert  nie  obowiązywały  jeszcze  ograniczenia  związane  z  COVID-19.  Pandemia 

COVID-

19 została ogłoszona dopiero 11 marca 2020 r. 

Odwołujący  podniósł,  że  stan  epidemii  czy  pandemii  nie  spowodował,  że  nie  działają 

poczta czy kurierzy, tj. 

że nie jest możliwe fizyczne wysłanie dokumentu. Poza tym, mając na 

uwadze, że obecnie większość spraw załatwiana jest zdalnie, przy pomocy elektronicznych 

środków  komunikacji,  nie  było  żadnych  przeszkód  ku  temu,  aby  odbiorcy  dostaw  wysłali 

referencje  za  pomocą  tych  środków,  choćby  drogą  e-mailową.  Rozporządzenie  w  sprawie 

rodzajów  dokumentów  nie  wymaga,  aby  referencje  miały  postać  pisemną  ani  nie  zawiera 

innych ograniczeń co do formy referencji. W SIWZ Zamawiający również nie określił żadnych 

wymagań  co  do  formy  referencji.  Referencja  mogła  zatem  przybrać  również  postać  np. 

wiadomości e-mail. Pozyskanie referencji w tej formie jest bardzo proste. Zresztą, podani w 

wykazie 

dostaw odbiorcy to duże podmioty (spółki), które w dobie informatyzacji działalności 

niewątpliwie dysponują kwalifikowanymi podpisami elektronicznymi, co jest równoznaczne w 


polskim  porządku  prawnym  formie  pisemnej.  Znakomitym  dowodem  na  to,  że  referencje 

można było bez problemu pozyskać na rynku od odbiorców części dla turbin gazowych jest 

fakt,  że  w  okresie  styczeń-luty  2020  r.  referencje  takie  uzyskała  spółka  Nuovo  Pignone 

International srl. 

Zdaniem 

odwołującego przystępujący nie udowodnił zatem, że poczynił realne starania w 

celu 

uzyskania  referencji.  Zgromadzony  w  Postępowaniu  materiał  świadczy  o  ewidentnych 

zaniechaniach  w  tym  względzie,  bierności  ze  strony  MFS.  Wysłane  dopiero  w  dniu  24 

kwietnia 2

020 r. przez MFS maile, dołączone do pisma EESA z dnia 27 kwietnia 2020 r., były 

już  niczym  innym  jak  elementem  budowania  narracji  na  potrzeby  obrony  stanowiska  o 

rzekomym  braku  możliwości  uzyskania  referencji  –  retoryki,  że  u  odbiorców  funkcjonują 

jakieś wewnętrzne regulacje uniemożliwiające wystawienie referencji. 

N

iezależnie od powyższego już przedłożone przez przystępującego dokumenty wskazują 

na to, że niektóre zamówienia zostały wykonane nienależycie. 

W odniesieniu do dostawy wymienionej w wykazie dostaw w tabeli nr 1 pod poz. 2 (GVI 

NIGERIA  LIMITED) 

odwołujący  zauważył,  że  z  przedłożonego  przez  przystępującego 

dokumentu  pt.  „ZAMÓWIENIE  ROBOCZE  NR  GVI/WO/17/19:  DOSTAWA  CZĘŚCI 

ZAMIENNYCH  WOODWARD”  wynika,  że  części  zamienne  będą  odebrane  przez 

przedstaw

iciela  GVI  NIGERIA  LIMITED  nie  później  niż  w  dniu  26  grudnia  2019  r.,  a  w 

wykazie  dostaw  podano,  że  dostawa  ta  została  zakończona  dopiero  21  lutego  2020  r. 

Świadczy to o tym, że dostawa została zrealizowana nieterminowo, czyli nienależycie. 

W  odniesieniu  do  dostawy  wymienionej  w  wykazie  dostaw  w  tabeli  nr  2  pod  poz.  1 

(SIEMENS Energy, Inc.) 

odwołujący zauważył, że z informacji zawartej w kolumnie 1 wynika, 

że dostawa została zakończona w dniu 11 września 2019 r. Tymczasem z zamówienia (str. 

2/4)  złożonego  przez  ww.  spółkę  wynika,  że  dostawa  miała  być  zrealizowana  w  dniu  22 

grudnia  2018  r.  („Data  dostawy:  12/2112018”).  Na  potwierdzeniu  zamówienia  jako  termin 

dostawy  jest  podany  28  marzec  2019  r. 

Faktury  zostały  wystawione  w  dniu  5  października 

2018  r.,  jeszcz

e  przed  dostawą,  ponieważ  przewidywały  płatność  częściową  50%  jeszcze 

przed  wykonaniem 

zamówienia.  Przyjmując  nawet,  że  ostatecznie  uzgodniono  termin 

dostawy 

przypadający  na  28  marca  2019  r.,  jak  w  potwierdzeniu  zamówienia  (który  to 

dokument  pochodzi  przec

ież  od  MFS),  to  podanie  w  wykazie  dostaw,  że  dostawa  została 

zakończona  w  dniu  11  września  2019  r.  świadczy  o tym,  że  dostawa  została  zrealizowana 

nieterminowo, czyli nienależycie. 

Według  odwołującego  na  obecnym  etapie  postępowania  nie  jest  już  możliwe 

uzu

pełnienie  przez  przystępującego  dowodów  należytego  wykonania  dostaw,  a  to  z  tego 

względu, że zamawiający wzywał już przystępującego do uzupełnienia tych dokumentów (jak 

również  do  złożenia  wyjaśnień).  Mając  zatem  na  uwadze,  że  przystępujący  nie  wykazał 


spe

łnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  odnoszącego  się  do  zdolności  technicznej  i 

zawodowej, 

przystępujący powinien zostać wykluczony z postępowania. 

W  odniesieniu  do 

zarzutu  określonego  w  petitum  odwołania  w  pkt  II.2)  (wprowadzenie 

Zamawiającego w błąd) odwołujący podniósł, że w wykazie dostaw w tabeli nr 2 pod poz. 1 

figuruje  dostawa  na 

rzecz  SIEMENS  Energy,  Inc. W  opisie  tej  dostawy  podano,  że  była  to 

„Dostawa  Dysz  Dostawa  części  do  wykonania  serwisu  dla  turbiny  gazowej  LM  2500”.  Z 

zamówienia  (str.  2/4)  złożonego  przez  tę  spółkę  wynika,  że  przedmiotem  dostawy  były 

„Narzędzia  -  serwis  dla  LM2500  Level  II”  (w  oryginalnej  ang.  wersji  językowej:  „Tools  – 

Service  for  LM2500  Level  II”.  Przedmiotem  dostawy  były  więc  narzędzie  służące  do 

serwisowania  turbiny,  a 

nie  części  zamienne  do  turbiny.  Odwołujący  wywiódł,  że  części 

zamienne  to  takie  elementy,  które  dostarcza  się  w  miejsce  zużytych,  wymagających 

wymiany  elementów  urządzenia.  Natomiast  narzędzia  to  wyposażenie  potrzebne  do 

wymiany 

tych właśnie części zamiennych. Części zamienne i narzędzie to dwie odrębne od 

siebie kategorie 

– nie można ich utożsamiać. Fakt, że przedmiotem dostawy dla SIEMENS 

Energy, Inc. były narzędzia, potwierdza faktura wystawiona przez MFS na Siemens Energy, 

Inc. Wymienia ona, jako przedmiot dostawy, 

urządzenia, które ewidentnie służą do serwisu, 

nie stanowią części zamiennych. Tymi narzędziami są np. podnośniki, podpory (są to innego 

rodzaju  rzeczy  aniżeli  wymienione  w  innych  fakturach  wystawionych  przez  MFS,  a 

dotyczących  części  zamiennych,  np.  uszczelek,  rur,  dyszy,  śrub,  pierścieni).  Przedmiot 

dostawy był więc innego rodzaju niż wymagany przez Zamawiającego 

Odwołujący podniósł, że w piśmie z dnia 8 kwietnia 2020 r. EESA (jako lider Konsorcjum 

przystępującego)  oświadczyło  zamawiającemu  (str.  4-5):  „(…)  dostawy  referencyjne 

przedstawione w Wykazie wykonanych dostaw w Tabeli nr 2, tj. zgodnie z warunkiem z pkt. 

6.1.2.3  SIWZ  dla  Postępowania,  w  rzeczywistości  stanowiły  dostawy  części  zamiennych 

niezbędnych do wykonania wszystkich planowanych czynności po okresie 25 roboczogodzin 

zaplanowanych do wykonania na wskazanych przez Wykonawcę turbinach gazowych. (…) 

Reasumując  wykonawca  potwierdza,  iż  w  przypadku  przedłożonego  w  ramach 

Postępowania  Wykazu  wykonanych  dostaw  w  Tabeli  nr  2,  wskazane  zostały  wyłącznie 

zrealizowane  dostawy  części  zamiennych  przez  Mechanical  Field  Support  B.V.,  które 

przeznaczone  były  do  wykonania  wszystkich  planowanych  przez  poszczególnych 

użytkowników czynności serwisowych po okresie 25 000 roboczogodzin pracy każdej z tych 

turbin gazowych.

” 

Odwołujący  podniósł,  że  oświadczenie  to  w  sposób  oczywisty  wprowadza 

z

amawiającego w błąd, ponieważ przedmiotem dostawy na rzecz SIEMENS Energy, Inc. nie 

były  części  zamienne.  Taka  ocena  nie  wymaga  szczególnej  wiedzy  technicznej.  Skoro 

przystępujący  (a  co  najmniej  MFS)  zajmuje  się  dostawą  części  do  turbin  gazowych,  to  na 


pewno  doskonale  zdawało  sobie  z  tego  sprawę.  Tym  samym  przystępującemu  przypisać 

należy  zamierzone  działanie  przy  wprowadzeniu  zamawiającego  w  błąd  (a  niewątpliwie 

zach

odziło  co  najmniej  rażące  niedbalstwo).  Wprowadzenie  w  błąd  dotyczy  informacji 

odnoszącej się do spełnienia warunku udziału w postępowaniu. 

Według odwołującego przystępujący wprowadził zamawiającego w błąd również, gdy 

przekazał  w  piśmie  EESA  z  dnia  8  kwietnia  2020  r.  informację,  że  „w  ramach  działalności 

gospodarczej prowadzonej przez Mechanical Field Support B.V. nie pozostaje powszechnie 

przyjętą  praktyką  występowanie  indywidualne  o  potwierdzenie  realizacji  dostaw  przez 

poszczególnych kontrahentów” – po to by spróbować przekonać zamawiającego, iż nie jest 

możliwe przedstawienie referencji. Zdaniem odwołującego twierdzenie to jest nieprawdziwe. 

W  ramach  działalności  polegającej  na  dostawie  części  zamiennych  do  turbin  gazowych 

normalną  praktyką  jest  wystawianie  referencji  przez  odbiorców  dostaw,  co  odwołujący 

udowodnił przedkładając szereg referencji wystawionych dla Nuovo Pignone International srl. 

Według  odwołującego  tak  samo  przystępujący  wprowadził  zamawiającego  w  błąd 

twierdząc, że „biorąc pod uwagę aktualną sytuację epidemiologiczną na świecie rzeczywiste 

pozyskanie  właściwych  odrębnych  dokumentów  referencyjnych  okazało  się  zadaniem 

niewykonalnym

”.  Twierdzenie  to  jest  nieprawdziwe.  Fakt  uzyskania  przez  Nuovo  Pignone 

International srl referencji wystawio

nych w okresie styczeń-luty 2020 r. dowodzi bowiem, że 

w tym czasie dało się bez problemu pozyskać referencje. Zdaniem odwołującego powyższe 

twierdzenia  w  kontekście  braku  możliwości  uzyskania  referencji  były  ewidentnym 

zamierzonym  działaniem  przystępującego,  ukierunkowanym  na  wprowadzenie  w  błąd 

z

amawiającego.  Wprowadzenie  w  błąd  dotyczy  informacji  odnoszącej  się  do  spełnienia 

warunku 

udziału  w  postępowaniu.  Według  odwołującego  oznacza  to,  że  zamawiający 

powinien  był  wykluczyć  przystępującego  z  postępowania.  Wykluczenia  tego  zamawiający 

jednak zaniechał, stąd – zdaniem odwołującego - dopuścił się naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 

16 ustawy Pzp. 

W  dalszej  części  uzasadnienia  odwołania,  w  odniesieniu  do  zarzutu  zaniechania 

odrzucenia  oferty  przystępującego  odwołujący  poniósł,  że  zamawiający  żądał  w 

p

ostępowaniu  wniesienia  wadium.  Kwestia  ta  została  uregulowana  w  pkt  10.  SIWZ. W  pkt 

10.5.  SIWZ  Zamawiający  postanowił:  „W  przypadku,  gdy  Wykonawca  wnosi  wadium  w 

formie  gwarancji  bankowej  lub  gwarancji  ubezpieczeniowe

j  albo  poręczenia,  z  treści  tych 

dokumentów musi w szczególności jednoznacznie wynikać zobowiązanie gwaranta (banku, 

ubezpieczyciela, poręczyciela) do zapłaty całej kwoty wadium nieodwołalnie i bezwarunkowo 

na  pierwsze  żądanie  Zamawiającego  (beneficjenta)  stwierdzające,  że  występuje  jedna  lub 

więcej  okoliczności  wskazanych  w  art.  46  ust.  4a  lub  art.  46  ust.  5  Ustawy  –  bez 

konieczności potwierdzania tych okoliczności.”


Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  treścią  gwarancji  „Zobowiązanym”  jest  EESA. 

Zobowiązanym  w  rozumieniu  gwarancji  nie  jest  więc  żaden  inny  podmiot,  w  szczególności 

nie jest nim MFS. W gwarancji 

– w kontekście zakresu odpowiedzialności gwaranta – mowa 

jest  o  przypadkach 

zatrzymania  wadium,  ale  jedynie  w  odniesieniu  do  zaniechań  i  działań 

Zobowiązanego,  czyli  EESA.  W  szczególności,  chodzi  o  sytuacje,  kiedy  Zobowiązany  nie 

złożył oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności z art. 25 ust. 1 Pzp (punkt 

1  podpunkt  3  gwarancji) 

lub  zawarcie  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  stało  się 

n

iemożliwe z przyczyn leżących po stronie Zobowiązanego (punkt 1 podpunkt 4 gwarancji). 

Wyznaczony  treścią  gwarancji  zakres  odpowiedzialności  gwaranta  został  zatem  tak 

ukształtowany,  że  nie  odpowiada  on  w  razie  zaistnienia  okoliczności  uzasadniających 

zatrzymanie wadium, 

gdy przyczyna ich zaistnienia tkwi w zachowaniu podmiotu innego niż 

EESA. 

Odwołujący  wywiódł,  że  kwestia,  czy  w  przypadku  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  dopuszczalne  jest  wniesienie  wadium  w  formie 

gwarancji  wad

ialnej  niewymieniającej  wszystkich  członków  konsorcjum,  była  i  jest  wciąż 

przedmiotem  dyskusji  w  orzecznictwie  i  literaturze. 

Wskazał,  że  niewątpliwe  istotne 

znaczenie w tej mierze odegrał wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2018 r., IV CSK 

86/17. W wy

roku tym Sąd Najwyższy dopuścił możliwość posłużenia się taką gwarancją, ale 

poczynił  istotne  zastrzeżenia.  Mianowicie,  stwierdził,  że  decydujące  znaczenie  ma  treść 

gwarancji, a rozważenia wymaga czy określenie „z przyczyn leżących po jego stronie”, to jest 

po  stronie  wykonawcy  wymienionego  w  gwarancji,  obejmuje sytuacje,  w  których  przyczyna 

uzasadniająca  zatrzymanie  wadium  wynika  z  zaniechania  wykonawcy  niewymienionego  w 

gwarancji,  jednakże  wykonawca  w  niej  wymieniony  również  ponosi  za  to  zaniechanie 

odpow

iedzialność. 

Odwołujący  podniósł,  że  wyrok  Sądu  Najwyższego  nie  spowodował,  że  odtąd 

gwarancje  wadialne  niewymieniające  wszystkich  konsorcjantów  nie  mogą  być 

kwestionowane. W przypadku takich gwarancji trzeba 

starannie badać ich treść, a ustalenie, 

czy  wad

ium  zostało  prawidłowo  wniesione  zależy  od  okoliczności  konkretnego  przypadku. 

Zdaniem  odwołującego  jeśli  chodzi  o  orzecznictwo  zapadłe  po  ww.  wyroku  Sądu 

Najwyższego, szczególną uwagę zwrócić należy na wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku z 

dnia  27.02.2019  r.,  XII  Ga 

555/18.  Wyrok  ten  jest  szczególnie  istotny,  ponieważ  został 

wydany  w  ramach 

ponownego  rozpoznania  sprawy,  w  której  zapadł  wcześniej  ww.  wyrok 

Sądu Najwyższego. 

Odwołujący  argumentował  także,  że  należy  uwzględnić  okoliczności  wystawienia 

gwarancji w

adialnej na zlecenie EESA, zwłaszcza chronologię zdarzeń. EESA i MFS zawarły 

w  dniu 

23  stycznia 2020  r.  umowę konsorcjum, w  której  uregulowały  zasady  współpracy  w 

związku  prowadzonym  przez  Zamawiającego  Postępowaniem.  Od  tego dnia  wiadomo  było 


więc,  że  obie  te  spółki  będą  wspólnie  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówienia.  Pomimo  tego 

faktu,  w  treści gwarancji  wadialnej  została wymieniona tylko  EESA.  Odwołujący  podkreślał, 

że gwarancja wadialna została sporządzona w dniu 24 stycznia 2020 r. (na dole znajduje się 

informacja: 

„Katowice dnia 24.01.2020r.”), a podpisana elektronicznie w dniu 10 lutego 2020 

r.  (wynika  to 

z  pieczęci  podpisu  elektronicznego).  Oznacza  to,  że  gwarant  wystawiając 

gwarancję  –  a  za  chwilę  jej  wystawienia  należy  uznać  dopiero  chwilę  jej  podpisania,  co 

nastąpiło w dniu 10 lutego 2020 r. – nie był świadomy tego, że EESA będzie ubiegać się o 

udzielenie zamówienia wspólnie z innym wykonawcą (nie był tego zresztą świadomy również 

i  w  czasie  wystawienia  aneksu  do 

gwarancji,  ponieważ  aneks  ten  w  żaden  sposób  nie 

nawiązuje do tego, że EESA złożyła ofertę wspólnie z MFS). Gdyby bowiem o tym wiedział, 

to niewątpliwie znalazłoby to odzwierciedlenie w treści gwarancji. Co za tym idzie, mając na 

względzie  dyrektywy  wykładni  oświadczeń  woli  określone  w  art.  65  k.c.,  w  świetle 

okoliczności,  w  jakich  zostało  złożone  oświadczenie  woli  gwaranta  nie  sposób  uznać,  aby 

chciał on zakresem swojej odpowiedzialności objąć również zachowania MFS jako drugiego 

członka konsorcjum. 

Zdaniem odwołującego nie można również pominąć wymagań co do treści gwarancji 

wadialnej,  jakie  wynikają  z  pkt  10.5.  SIWZ.  Odwołujący  podniósł,  że  w  tym  postanowieniu 

SIWZ  z

amawiający  wskazał,  że  z  treści  dokumentu  gwarancji  „musi  w  szczególności 

jednoznacznie  wynikać  zobowiązanie  gwaranta  (banku,  ubezpieczyciela,  poręczyciela)  do 

zapłaty  całej  kwoty  wadium  nieodwołalnie  i  bezwarunkowo  na  pierwsze  żądanie 

Zamawiającego  (beneficjenta)  stwierdzające,  że  występuje  jedna  lub  więcej  okoliczności 

wskazanych w art. 46 ust. 4a lub art. 46 ust. 5 Ustawy 

– bez konieczności potwierdzania tych 

okoliczności.”.  Użycie  słowa  „jednoznacznie”  (zgodnie  z  internetowym  słownikiem  języka 

polskiego 

PWN 

słowo 

to 

oznacza 

„niebudzący 

wątpliwości” 

https://sjp.pwn.pl/sjp/jednoznaczny;2467963.html) oznacza, że dokument gwarancji musi być 

pod tym kątem zredagowany w sposób jasny, klarowny, niebudzący żadnych wątpliwości  – 

czytelnik musi być w stanie łatwo, bez żadnych zabiegów interpretacyjnych zrekonstruować 

treść zobowiązania gwaranta. 

Odwołujący  wywiódł,  że  zobowiązanie  gwaranta  do  wypłaty  kwoty  wadium  w  razie 

zajścia jednej lub więcej okoliczności wskazanych w ww. przepisach musi być sformułowane 

w  treści  gwarancji  sposób  jednoznaczny.  Biorąc  pod  uwagę  treść  gwarancji  przedłożonej 

przez EESA nie można uznać, aby z tego dokumentu wynikało w sposób jednoznaczny, że 

gwarant  wypłaci  zamawiającemu  kwotę  wadium  w  razie,  gdy  zajdzie  okoliczność 

uzasadniająca zatrzymanie wadium, ale leżąca po stronie MFS. Odwołujący argumentował, 

że  w  pkt  10.5.  SIWZ  zamawiający  zażądał  również,  aby  z  treści  dokumentu  gwarancji  w 

szczególności  jednoznacznie  wynikało  zobowiązanie  gwaranta  do  wypłaty  kwoty  wadium 

nieodwołalnie  i  bezwarunkowo  na  pierwsze  żądanie  zamawiającego  stwierdzające,  że 


występuje jedna lub więcej okoliczności wskazanych w art. 46 ust. 4a lub art. 46 ust. 5 Pzp – 

bez konieczności potwierdzania tych okoliczności. Zdaniem odwołującego przedłożona przez 

EESA  gwarancja  wadialna  nie  spełnia  tego  wymagania.  Według  treści  gwarancji, 

zobowiązanie  gwaranta  jest  nieodwołalne  i  bezwarunkowe,  a  płatność  z  jego  strony  ma 

nastąpić  na  pierwsze  żądanie  zamawiającego.  Według  odwołującego  brak  jest  w  treści 

gwarancji  jednoznacznego  zastrzeżenia,  że  zamawiający  nie  musi  potwierdzać  wobec 

gwaranta  zaistnienia  okoliczności  skutkujących  zatrzymaniem  wadium.  Brak  konieczności 

potwierdzania  przedmiotowych  okoliczności  można  by  próbować  wywodzić  z  brzmienia 

punktów  4  i  5  gwarancji,  skoro  nie  wspominają  one  o  udowodnieniu  zaistnienia  tych 

okoliczności,  jednakże  wymaga  to  dokonania  wykładni  oświadczenia  woli  złożonego  przez 

gwaranta.  Zamawiający  postawił  natomiast  w  SIWZ  konkretne  wymaganie  co  treści 

gwarancji 

– opisany wyżej wymóg jednoznaczności, po to właśnie, żeby uniknąć wątpliwości 

interpretacyjnych,  jakie  mogą  wystąpić  przy  badaniu  składanych  przez  wykonawców 

gwarancji. 

W  odniesieniu  do  zarzutu  niewykazania 

umocowania  osoby  podpisującej  gwarancję 

wadialną w imieniu gwaranta odwołujący podniósł, że złożona przez EESA ubezpieczeniowa 

gwarancja  zapłaty  wadium  Nr  02GG35/0735/20/0001  datowana  na  24  stycznia  2020  r.,  a 

podpisana  elektronicznie  w  dniu  10  lutego  2020  r.,  a  także  aneks  Nr 

02GG35/0735/20/0001/A01 z dnia 7 kwietnia 2020 r. do niej (przedłużający okres ważności 

gwarancji)  zostały  podpisane  w  imieniu  gwaranta,  którym  jest  InterRisk  Towarzystwo 

Ubezpieczeń Spółka Akcyjna Vienna Insurance Group, przez E. B. O. jako pełnomocnika. W 

treści  gwarancji  podany  jest  numer  oraz  data  udzielonego  jej  pełnomocnictwa 

(pełnomocnictwo nr BZA/47/22/01/2019 z dnia 22.01.2019r.). Pełnomocnictwo to nie zostało 

jednak przedstawi

one wraz z samą gwarancją. Nie można przez to zweryfikować, czy E. B. 

O. 

była umocowana do wystawienia gwarancji (w szczególności gwarancji o takiej a nie innej 

treści) oraz aneksu do niej. Nie wiadomo zatem, czy gwarancja została skutecznie udzielona, 

a w

ięc czy wadium zostało rzeczywiście wniesione. 

Odwołujący  wskazał,  że  znany  jest  mu  pogląd  aprobujący  złożenie  gwarancji 

podpisanej  przez  pełnomocników  bez  załączania  do  dokumentu  gwarancji  pełnomocnictw 

dla  osób,  które  ją  podpisały,  ani  dokumentów  rejestrowych  wykazujących,  że 

pełnomocnictwa zostały udzielone przez osoby uprawnione do reprezentowania gwaranta. Z 

tym  stanowiskiem  nie  można  się  jednak  zgodzić  z  przedstawionych  niżej  względów.  To 

wykonawca  ma  obowiązek  udowodnić  zamawiającemu,  że  wadium  zostało  skutecznie 

wniesione.  W  ocenie  o

dwołującego,  EESA  powinna  była  przedłożyć  wraz  z  gwarancją 

pełnomocnictwo udzielone przez osoby uprawnione do reprezentowania gwaranta zgodnie z 

informacją  z  rejestru  przedsiębiorców.  Nie  można  uznać,  że  skoro  praktyką  rynkową  jest 

podpisywanie  gwarancji  przez  pełnomocników,  to  wykonawca  przedkładający  taką 


gwarancją  nie  musi  wykazywać  umocowania  osoby  podpisanej  na  gwarancji.  Gdyby  tak 

bowiem przyjąć, to prowadziłoby to do naruszenia zasady równego traktowania wykonawców 

(art.  7  ust.  1  Pzp).  Oznaczałoby  to  bowiem  preferencyjne  traktowanie  wykonawców 

wnoszących  wadium  w  formie  gwarancji  podpisanej  przez  pełnomocnika,  którego 

umocowania  nie  wykazano,  w  stosunku  do  wykonawców  wnoszących  wadium  w  pieniądzu 

czy w formie gwaranc

ji podpisanej przez członków zarządu gwaranta bądź jego prokurentów, 

w  odniesieniu do  których to form  wniesienia  wadium  nie byłoby  wątpliwości  co do tego,  że 

wadium  zostało  skutecznie  wniesione  (osoby  uprawnione  do  reprezentacji  spółki  można 

bowiem w każdym czasie sprawdzić w publicznie dostępnym rejestrze przedsiębiorców). 

Odwołujący  wskazał  także,  że  stanowisko  dopuszczające  złożenie  gwarancji  bez 

pełnomocnictwa  dla  osoby  podpisanej  na  dokumencie  gwarancji  uzasadniane  jest 

powołaniem  się  na  art.  97  k.c.  Argumentował,  że  w  przypadku  gwarancji  wystawionej  w 

formie  dokumentu  elektronicznego,  a  z  taką  mamy  do  czynienia  w  przypadku  EESA, 

sytuacja  wygląda  jednak  zupełnie  inaczej.  Hipoteza  normy  wyrażonej  w  art.  97  k.c.  nie 

obejmuje  bowiem  tej  sytuacji.  Przepis  ten  dotyczy  bowiem  osoby  czynnej  w  lokalu 

przeznaczonym  do  obsługiwania  publiczności,  a  gdy  wykonawca  uzyskuje  dokument 

gwarancji  elektronicznie  nie  udaje  się  do  lokalu,  w  którym  przebywa  osoba  podpisująca 

gwarancję,  co  do  której  można  zakładać,  że  skoro  jest  tam  fizycznie  obecna  i  obsługuje 

interesantów, to ma odpowiednie umocowanie do tego. 

Zdaniem  odwołującego  gwarancja  wadialna  przedłożona  w  postępowaniu  powinna 

była  zostać  złożona  wraz  z  pełnomocnictwem  dla  E.  B.  O.  Wadium  musi  być  wniesione 

przed  upływem  terminu  składania  ofert  (art.  45  ust.  3  Pzp).  Braki,  nieprawidłowości  w 

zakresie  wadium  nie  podlegają  uzupełnieniu.  Nie  podlega  zatem  również  uzupełnieniu 

pełnomocnictwo  dla  osoby  podpisanej  na  gwarancji  wadialnej.  Według  odwołującego 

uznanie odmiennie, 

tj. że takie pełnomocnictwo można uzupełnić, czyli przedstawić na etapie 

postępowania po upływie terminu składania ofert, byłoby nie do pogodzenia z art. 45 ust. 3 

ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

– z zasadą równego traktowania wykonawców w 

kon

tekście  terminu  wniesienia  wadium.  Prowadziłoby  bowiem  do  ewidentnie  gorszego 

traktowania  wykonawcy,  który  wniósł  wadium  w  pieniądzu,  ponieważ  gdyby  wpłacił  go  w 

mniejszej  wysokości  niż  wymagana,  to  nie  mógłby  po  upływie  terminu  składania  ofert 

dopłacić różnicy, przez co jego oferta zostałaby odrzucona, natomiast wykonawca wnoszący 

wadium  w  postaci  gwarancji  bankowej  lub  ubezpieczeniowej  mógłby  brak  pełnomocnictwa 

uzupełnić  (można  sobie  również  wyobrazić  sytuację,  w  której  gwarancja  wadialna  została 

celowo 

podpisana  w  charakterze  pełnomocnika  przez  osobę,  która  w  rzeczywistości 

pełnomocnikiem  nie  jest,  po  to  by  wykonawca  –  specjalnie  nie  uzupełniając  tego  braku  – 

mógł bez negatywnych konsekwencji wycofać się z postępowania o udzielenie zamówienia 


publicznego

,  ponieważ  zamawiający  nie  będzie  miał  możliwości  efektywnie  zatrzymać 

wadium). 

W  uzasadnieniu  zarzutu 

określonego  w  petitum  odwołania  w  pkt  II.4)  (wybór  oferty 

najkorzystniejszej)  odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  nie  mógł  wybrać  oferty 

przystępującego z tego powodu, iż wykonawca ten podlegał wykluczeniu z postępowania, a 

jego 

oferta podlegała odrzuceniu, których to czynności zamawiający zaniechał.  

W uzasadnieniu 

zarzutu określonego w petitum odwołania w pkt II.5 (brak wezwania 

do uzupełnienia wykazu wykonanych dostaw) odwołujący wskazał, że zarzut ten podnoszony 

jest jedynie z ostrożności procesowej.  

Odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  sformułował  w  pkt  6.1.2.3.  SIWZ  następujący 

warunek podmiotowy odnoszący się do zdolności technicznej lub zawodowej: 

Zamawiający uzna warunek za spełniony jeżeli Wykonawca wykaże, że w okresie ostatnich 

pięciu (5) lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności 

jest krótszy - w tym okresie - zrealizował należycie: 

- co najmniej trzy (3

) dostawy części zamiennych do turbiny gazowej o wartości 1 000 000,00 

zł każda 

oraz 

co najmniej dwie (2) dostawy części zamiennych przeznaczonych do wykonania wszystkich 

planowych czynności po 25 tysiącach rbh na turbinie gazowej.”. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  wykazie  dostaw  dostawy  mające  potwierdzać  spełnienie 

omawianego  warunku  zawarte  są  w  tabeli  nr  1.  Zdaniem  odwołującego  przystępujący  nie 

wykazał wykonania 3 dostaw części zamiennych do turbiny gazowej o wartości 1.000.000 zł 

każda w okresie ostatnich 5 lat przed upływem terminu składania ofert. 

Odwołujący  argumentował,  że  w  tabeli  nr  1  pod  poz.  4  figuruje  dostawa  na  rzecz 

Benabigail  Ventures  Ltd.  W  odniesieniu  do  tej  dostawy  w  kolumnie  4.  podano,  że 

rozpoczęcie  dostawy  miało  miejsce  4  lutego  2015  r.,  a  zakończenie  9  lutego  2015  r. 

Koresponduje to z przedłożonym zamówieniem od tej firmy (datowanym na 4 lutego 2015 r.) 

oraz  wystawioną  przez  MFS  fakturą  (data  jej  wystawienia  to  9  luty  2015  r.).  Odwołujący 

wskazał,  że  termin  składania  ofert  upłynął  12  lutego  2020  r.  Oznacza  to,  że  powyższa 

dostawa została wykonania wcześniej niż na 5 lat przed upływem terminu składania ofert, a 

zatem  nie może zostać uwzględniona na  potrzeby  oceny  spełniania przez  przystępującego 

warunku podmiotowego odnoszącego się do zdolności technicznej i zawodowej. 

Odwołujący podniósł także, że w tabeli nr 1 pod poz. 2 figuruje dostawa na rzecz GVI 

NIGERIA  LIMITED.  W  odniesieniu  do  tej  dostawy  w  kolumnie  4.  podano,  że  została 

zakończona  21  lutego  2020  r.  Zdaniem  odwołującego  oznacza  to,  że  dostawa  została 


wykonana już po upływie terminu składania ofert. Dostawa ta miała charakter jednorazowy – 

nie  stanowiła  świadczenia  okresowego  lub  ciągłego;  nie  doszło  do  zawarcia  umowy 

ramowej. 

Według  odwołującego  potwierdzają  to  przedłożone  przez  przystępującego 

zamówienie od GVI NIGERIA LIMITED oraz wystawiona przez  MFS faktura. Dokumenty te 

wymieniają  kilka  konkretnych  urządzeń  będących  przedmiotem  jednorazowej  dostawy. 

Dostawa  odbyła  się  przy  tym  na  warunkach  Ex  Works  (Incoterms).  W  myśl  tej  reguły 

I

ncoterms  dostawa  zostaje  uznana  za  dokonaną  w  momencie  postawienia  towarów  do 

dyspozycji kupującego w oznaczonym miejscu, bez zobligowania do dalszych czynności ze 

strony  sprzedającego  (https://iccwbo.org/resources-for-business/incoterms-rules/incoterms-

rules-

2010/;  oryginalne  wyjaśnienie  ze  strony  International  Chamber  of  Commerce:  ““Ex 

Works” means that the seller delivers when it places the goods at the disposal of the buyer at 

the  seller’s  premises  or  at  another  named  place  (i.e.,  works,  factory,  warehouse,  etc.).”; 

tłumaczenie na język polski: „Ex Works” oznacza, że sprzedawca dostarcza, gdy umieszcza 

towary do dyspozycji kupującego w siedzibie sprzedawcy lub w innym nazwanym miejscu (tj. 

w  miejscu  pracy,  fabryce,  magazynie  itp.).”.  Odwołujący  podniósł,  że  skoro  w  wykazie 

dostaw podano 21 lutego 2020 r. jako datę zakończenia dostawy dla GVI NIGERIA LIMITED, 

to  dopiero  wtedy  MFS  udostępniła  przedmiot  dostawy  do  odbioru  –  odbiorca  go  więc 

wcześniej  nie  otrzymał,  a  przez  to  nie  miał  nawet  możliwości  weryfikacji,  czy  przedmiot 

dostawy  jest  prawidłowy,  nie  ma  wad  itp.  Według  odwołującego  oznacza  to,  że  powyższa 

dostawa,  jako  wykonana  dopiero  po  upływie  terminu  składania  ofert,  nie  może  zostać 

uwzględniona na potrzeby oceny spełniania przez  przystępującego warunku podmiotowego 

odnoszącego się do zdolności technicznej i zawodowej. 

Odwołujący  wywiódł  także,  że  w  tabeli  nr  1  pod  poz.  3  figuruje  dostawa  na  rzecz 

Energieversorgung Schwerin Gmbh & Co. Erzeugung KG o wartości 375.000 EUR. Z opisu 

(kolumna  1)  wynika,  że  była  to  dostawa  „części  do  turbiny  gazowej  LM1600”.  Z 

przedłożonych  przez  przystępującego  dokumentów  wynika  jednak,  że  nie  była  to  dostawa 

części  zamiennych  do  turbiny,  lecz  dostawa  turbiny  jako  takiej  (całej  turbiny).  Dokument  w 

postaci  zamówienia  nr  1003/4500010618  stwierdza,  że  przedmiotem  zamówienia  jest 

„Dostawa  turbiny  energetycznej  PT  1683”  (1  szt.);  jest  to  nawet  inny  model  turbiny  niż 

podany w wykazie dostaw. Z dokumentu wyceny przygotowanej przez MFS wynika, że MFS 

wyceniła dostawę 1 szt. turbiny LM1600. Również wystawiona faktura dotyczy 1 szt. turbiny 

napędowej (LM1600). Przedmiot świadczenia był więc rodzajowo inny niż wymagany przez 

Zamawiającego  w  odniesieniu  do  warunku  zdolności  technicznej  i  zawodowej.  Można 

prowadzić  działalność  i  przez  to  zdobywać  doświadczenie  w  zakresie  sprzedaży  wyrobów 

gotowych, ale nie zajmować się sprzedażą części do nich i przez to nie mieć w tym zakresie 

doświadczenia  (prostym  przykładem  jest  komis  samochodów  używanych,  który  handluje 

wyłącznie samochodami, a nie zajmuje się dostawą części do nich, naprawą aut). Oznacza 


to, że powyższa dostawa nie może zostać uwzględniona na potrzeby oceny spełniania przez 

przystępującego  warunku  podmiotowego  odnoszącego  się  do  zdolności  technicznej  i 

zawodowej.  

Na  marginesie  odwołujący  wskazał,  że  w  odniesieniu  do  dostaw  wymienionych  w 

wykazie  dostaw  w  tabeli  nr  1  pod  poz.  1  i  2  w  wykazie  dostaw  ich  wartość  określona  jest 

błędnie w EUR, podczas gdy z zamówień i faktur wynika, że była to wartość w USD. 

Odwołujący  wywiódł,  że  skoro  zamawiający  wymagał  zrealizowania  co  najmniej  3 

dostaw  części  zamiennych  do  turbiny  gazowej  o  wartości  1.000.000  zł  każda  w  okresie 

ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  dostawy  wymienione  w  wykazie 

dostaw  w  tabeli  nr  1  pod  poz.  2,  3  i  4 

nie  mogą  zostać  uwzględnione,  to  oznacza  to,  że 

przystępujący  nie  wykazał  realizacji  dostaw  w  liczbie  wymaganej  przez  zamawiającego.  Z 

powyższego wynika, że na dzień, w którym upływał termin składania ofert, przystępujący nie 

wykazał  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu w  zakresie posiadania doświadczenia 

wymaganego  przez  z

amawiającego.  Według  odwołującego  zamawiający  zobowiązany  był 

wezwać  przystępującego,  w  trybie  art.  26  ust.  3  Pzp,  do  uzupełnienia  wykazu  dostaw  w 

zakresie  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  odnoszącego  się  do  zdolności 

technicznej  i  zawodowej  w  zakresie  wykonania  3  dostaw  części  zamiennych  do  turbiny 

gazowej  o  wartości  1.000.000  zł  każda  w  okresie  ostatnich  5  lat  przed  upływem  terminu 

składania  ofert.  Zamawiający  powyższego  zaniechał,  czym  dopuścił  się  naruszenia  ww. 

przepisu. 

W uzasadnieniu 

zarzutu określonego w petitum odwołania w pkt II.6) (brak wezwania 

do złożenia pełnomocnictwa dla E. B. O.) odwołujący wskazał, że zarzut ten podnoszony jest 

jedynie  z  ostrożności  procesowej.  Odwołujący  uważał,  że  w  sytuacji,  gdy  wykonawca 

przedłożył  gwarancję  wadialną  wystawioną  przez  pełnomocnika,  ale  nie  przedstawił 

dokumentów  wykazujących  umocowanie  pełnomocnika  (w  postaci  pełnomocnictwa, 

ewentualnie ciągu pełnomocnictw), to brak ten nie podlega uzupełnieniu. Niemniej jednak, z 

ostrożności – na wypadek odmiennego uznania – odwołujący podniósł, że zamawiający nie 

mógł  zaakceptować  gwarancji  ubezpieczeniowej  złożonej  przez  przystępującego  bez 

pełnomocnictwa  dla  osoby  podpisanej  na  gwarancji,  lecz  był  w  takim  układzie  obowiązany 

wezwać przystępującego do przedłożenia tego pełnomocnictwa. 

Odwołujący  wskazał,  że  złożona  przez  EESA  ubezpieczeniowa  gwarancja  zapłaty 

wadium  Nr  02GG35/0735/20/0001  datowana  na  24  stycznia  2020  r.,  a  podpisana 

elekt

ronicznie w dniu 10 lutego 2020 r., a także aneks Nr 02GG35/0735/20/0001/A01 z dnia 

7  kwietnia  2020  r.  do  niej  (przedłużający  okres  ważności  gwarancji)  zostały  podpisane  w 

imieniu  gwaranta,  którym  jest  InterRisk  Towarzystwo  Ubezpieczeń  Spółka  Akcyjna  Vienna 

Insurance Group,  przez  E.  B. O. 

jako pełnomocnika. W treści gwarancji podany jest numer 


oraz  data  udzielonego  jej  pełnomocnictwa  (pełnomocnictwo  nr  BZA/47/22/01/2019  z  dnia 

22.01.2019r.). Pełnomocnictwo to nie zostało jednak przedstawione wraz z samą gwarancją 

ani  na  późniejszym  etapie  postępowania.  Nie  można  przez  to  zweryfikować,  czy  E.  B.  O. 

była  umocowana  do  wystawienia  gwarancji  (w  szczególności  gwarancji  o  takiej  a  nie  innej 

treści) oraz aneksu do niej. Nie wiadomo zatem, czy gwarancja została skutecznie udzielona, 

a więc czy wadium zostało rzeczywiście wniesione. 

Odwołujący  wywiódł,  że  znany  jest  mu  pogląd  aprobujący  złożenie  gwarancji 

podpisanej  przez  pełnomocników  bez  załączania  do  dokumentu  gwarancji  pełnomocnictw 

dla  osób,  które  ją  podpisały,  ani  dokumentów  rejestrowych  wykazujących,  że 

pełnomocnictwa zostały udzielone przez osoby uprawnione do reprezentowania gwaranta. Z 

tym  stanowiskiem 

odwołujący  się  jednak  nie  zgadza.  To  wykonawca  ma  obowiązek 

udowodnić  zamawiającemu,  że  wadium  zostało  skutecznie  wniesione.  W  ocenie 

o

dwołującego, EESA powinna była przedłożyć wraz z gwarancją pełnomocnictwo udzielone 

przez  osoby  uprawnione  do  reprezentowania  gwaranta  zgodnie  z  informacją  z  rejestru 

przedsiębiorców. Nie można uznać, że skoro praktyką rynkową jest podpisywanie gwarancji 

przez  pełnomocników,  to  wykonawca  przedkładający  taką  gwarancją  nie  musi  wykazywać 

umocowania  osoby  podpisanej  na  gwarancji.  Gdyby  tak  przyjąć,  to  prowadziłoby  to  do 

naruszenia  zasady  równego  traktowania  wykonawców  (art.  7  ust.  1  Pzp).  Oznaczałoby  to 

bowiem  preferencyjne  traktowanie  wykonawców  wnoszących  wadium  w  formie  gwarancji 

podpisanej  przez  pełnomocnika,  którego  umocowania  nie  wykazano,  w  stosunku  do 

wykonawców  wnoszących  wadium  w  pieniądzu  czy  w  formie  gwarancji  podpisanej  przez 

członków  zarządu  gwaranta  bądź  jego  prokurentów,  w  odniesieniu  do  których  to  form 

wniesienia  wadium  nie  byłoby  wątpliwości  co  do  tego,  że  wadium  zostało  skutecznie 

wniesione  (osoby  uprawnione  do  reprezentacji  spółki  można  bowiem  w  każdym  czasie 

sprawdz

ić w publicznie dostępnym rejestrze przedsiębiorców). 

S

tanowisko  dopuszczające  złożenie  gwarancji  bez  pełnomocnictwa  dla  osoby 

podpisanej  na  dokumencie  gwarancji  uzasadniane  jest 

powołaniem  się  na  art.  97  k.c.  W 

przypadku  gwarancji  wystawionej  w  formie  dok

umentu  elektronicznego,  a  z  taką  mamy  do 

czynienia w przypadku EESA, sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Hipoteza normy wyrażonej 

w art. 97 k.c. nie obejmuje tej sytuacji. Przepis ten wyraźnie dotyczy bowiem osoby czynnej 

w  lokalu  przeznaczonym  do  obsługiwania  publiczności,  a  gdy  wykonawca  uzyskuje 

dokument  gwarancji  elektronicznie  nie  udaje  się  do  lokalu,  w  którym  przebywa  osoba 

podpisująca  gwarancję,  co  do  której  można  zakładać,  że  skoro  jest  tam  fizycznie  obecna  i 

obsługuje interesantów, to ma odpowiednie umocowanie do tego. 

Odwołujący  podniósł,  że  ze  względu  na  brak  przedłożenia  przez  przystępującego 

pełnomocnictwa  udzielonego  E.  B.  O.,  jeżeli  uznać,  że  brak  ten  podlega  uzupełnieniu  na 

podstawie art. 26 ust. 3a Pzp (traktując pełnomocnictwo do wystawienia gwarancji wadialnej 


jako  „pełnomocnictwo  wymagane”  w  rozumieniu  tego  przepisu),  tudzież  art.  26  ust.  3  Pzp 

(traktując  pełnomocnictwo  do  wystawienia  gwarancji  wadialnej  jako  inny  dokument 

niezbędny  do  przeprowadzenia  postępowania),  zamawiający  powinien  był  wezwać 

przystępującego do jego złożenia, czego nie uczynił. Zdaniem odwołującego zaniechanie to 

stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 Pzp w zw. z art. 26 ust. 3a Pzp (traktując pełnomocnictwo do 

wystawienia  gwarancji  wadialnej  jako  „pełnomocnictwo  wymagane”  w  rozumieniu  tego 

przepisu),  tudzież  art.  26  ust.  3  Pzp  (traktując  pełnomocnictwo  do  wystawienia  gwarancji 

wadialnej jako inny dokument niezbędny do przeprowadzenia postępowania). 

W  uzasadnieniu 

zarzutu  określonego  w  petitum  odwołania  w  pkt  II.7)  i  II.8)  (brak 

wezwania  do  złożenia  uzupełniającego  urzędowego  zaświadczenia  o  niekaralności 

dotyczącego A. J. P., a także oświadczenia własnego A. J. P., o którym mowa w pkt 8.6.14. 

SIWZ) 

odwołujący  podniósł,  że  zarzut  podnoszony  jest  jedynie  z  ostrożności  procesowej. 

Odwołujący  utrzymywał  bowiem,  że  przystępujący  powinien  zostać  wykluczony  z 

p

ostępowania, a złożona przez nego oferta powinna zostać odrzucona. 

Zgodnie  z  pkt  8.6.14.  SIWZ:  „Jeżeli  w  kraju,  w  którym  Wykonawca  ma  siedzibę  lub 

miejsce  zamieszkania  lub  miej

sce  zamieszkania  ma  osoba,  której  dokument  dotyczy,  nie 

wydaje  się  dokumentów,  o  których  mowa  w  pkt  8.6.10.  i  8.6.11.,  zastępuje  się  je 

dokumentem  zawierającym  odpowiednio  oświadczenie  Wykonawcy,  ze  wskazaniem  osoby 

albo osób uprawnionych do jego reprezentacji lub oświadczenie osoby, której dokument miał 

dotyczyć,  złożone  przed  notariuszem  lub  przed  organem  sądowym,  administracyjnym  albo 

organem  samorządu  zawodowego  lub  gospodarczego  właściwym  ze  względu  na  siedzibę 

lub  miejsce  zamieszkania  Wykonawcy  lub  miejsce  zamieszkania  tej  osoby;  Postanowienia 

pkt  8.6.12.  i  8.6.13.  stosuje  się;”.  Postanowienie  to  koresponduje  z  §  7  ust.  3 

Rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentów. 

Odwołujący podniósł, że przystępujący przedłożył zaświadczenie o niekaralności A. J. 

P. 

wydane  przez  holenderski  Urząd  Kontroli  Zachowań  Ministerstwa  Bezpieczeństwa  i 

Sprawiedliwości. Odwołujący argumentował, że zgodnie z tłumaczeniem tego zaświadczenia 

badanie niekaralności „było skierowane na aspekty (-y) funkcji: 41, 53” i „Z badania wynika, 

że nie ma żadnych zastrzeżeń co do zachowania zainteresowanego w odniesieniu do wyżej 

wymienionego  specyficznego  celu

”.  Zgodnie  z  dalszą  treścią  zaświadczenia  ww.  aspekty 

(funkcje) to: „41. Świadczenie usług (porady, zabezpieczenia, utrzymanie czystości, catering, 

konserwacja itd.)

”; „53. Decydowanie o ofertach (prowadzenie negocjacji i zawieranie umów) 

i prowadzenie przetargów”. Niekaralność została zatem zbadana jedynie w pewnym wycinku. 

Nie  została  zbadana  m.in.:  (i)  w  aspekcie  dotyczącym  dysponowania  dobrami  [aspekt 

(funkcja)  37]  i  w  aspekcie  dotyczącym  umiejętności  postępowania  z  gotówką/funduszami 

bezgotówkowi  [aspekt  (funkcja)  21],  które  mogą  obejmować  np.  przestępstwa  przeciwko 


mieniu  (art.  278-

295  k.k.);  (ii)  w  aspekcie  dotyczącym  kierowania  organizacjami 

[aspekt(funkcja)  71],  który  to  aspekt  może  obejmować  przestępstwa  przeciwko  obrotowi 

gospodarczemu  (art.  296-

309  k.k.;  zwłaszcza  art.  296  k.k.  jest  przestępstwem  ściśle 

menedżerskim – może je w szczególności popełnić osoba zarządzająca osobą prawną). Są 

to natomiast przestępstwa, których popełnienie przez członka zarządu wykonawcy skutkuje 

wykluczeniem wykonawcy z postępowania (art. 24 ust. 1 pkt 13-14 Pzp). 

Zdaniem  odwołującego  należy  zwrócić  uwagę  na  informacje  zawarte  w  systemie  e-

Certis.  Wyn

ika  z  nich  (https://ec.europa.eu/tools/ecertis/#/details/evidence/17140),  że 

holenderskie zaświadczenie o niekaralności pozwala na weryfikację następujących kryteriów: 

Terrorist  offences  or  offences  linked  to  terrorist  activities,  Corruption,  Participation  in  a 

criminal  organisation,  Money  laundering,  Child  labour  and  other forms  of  human  trafficking, 

Fraud, Guilty  of grave  professional misconduct, Agreements  with  other  economic  operators 

aimed at distorting 

competition; tłumaczenie na język polski: Przestępstwa terrorystyczne lub 

przestępstwa  związane  z  działalnością  terrorystyczną,  Korupcja,  Udział  w  organizacji 

przestępczej,  Pranie  pieniędzy,  Praca  dzieci  i  inne  formy  handlu  ludźmi,  Oszustwo,  Winny 

poważnego  wykroczenia  zawodowego,  Porozumienia  z  innymi  podmiotami  gospodarczymi 

mające na celu zakłócenie konkurencji. 

Według  odwołującego  zaświadczenie  wydane  dla  A.  J.  P.  nie  obejmuje  zatem 

pełnego zakresu, jaki potencjalnie może być uwzględniony w holenderskim zaświadczeniu o 

niekaralności. W konsekwencji zamawiający, w trybie art. 26 ust. 3 Pzp w zw. z § 7 ust. 1 pkt 

1  Rozporządzenia  w  sprawie  rodzajów  dokumentów  obowiązany  był  wezwać 

przystepującego do przedłożenia wystawionego przez holenderski Urząd Kontroli Zachowań 

uzupełniającego  zaświadczenia  o  niekaralności  A.  J.  P.,  obejmującego  swym  zakresem 

wszystkie,  oprócz  aspektów  (funkcji)  41,  53,  pozostałe  aspekty  (funkcje),  których  dotyczą 

przestępstwa wymienione w art. 24 ust. 1 pkt 13 Pzp. 

Odwołujący wskazał także, że z systemu e-Certis wynika, że zakres holenderskiego 

zaświadczenie o niekaralności jest węższy niż zakres polskiego zaświadczenia z Krajowego 

Rejestru Karnego. W odniesieniu do polskiego zaświadczenia system e-Certis informuje, że 

służy  ono  weryfikacji  w  następującym  zakresie:  Offence  against  trustworthiness  of 

documents,  Terrorist  offence,  Human  beings  trafficking,  participation  in  a  criminal 

organisation,  Money  laundering,  Treasury  offence,  Prohibited  from  competing  for  contracts, 

Offence  against  business  operations,  Offence  against  property,  corruption,  Illegal 

employment,  Offence  against  the  environment,  Offence  against  the  rights  of  employees; 

tłumaczenie  na  język  polski:  Przestępstwo  przeciwko  wiarygodności  dokumentów, 

Przestępstwo  terrorystyczne,  Handel  ludźmi,  udział  w  organizacji  przestępczej,  Pranie 

pieniędzy,  Przestępstwo  skarbowe,  Zakaz  konkurowania  o  kontrakty,  Przestępstwo 

przeciwko  działalności  gospodarczej,  Przestępstwo  przeciwko  mieniu,  korupcja,  Nielegalne 


zatrudnienie,  Przestępstwo  przeciwko  środowisku,  Przestępstwo  przeciwko  prawom 

pracowników. 

Według  odwołującego  holenderskie  zaświadczenie  o  niekaralności  nie  obejmuje 

wszystkich przestępstw wymienionych w art. 24 ust. 1 pkt 13 Pzp, np. przestępstw przeciwko 

środowisku, o których mowa w art. 181-188 k.k. Wobec tego, Zamawiający, w trybie art. 26 

ust. 3 Pzp w zw. z § 7 ust. 3 Rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentów powinien był 

wezwać  przystępującego  do  przedłożenia  oświadczenia  własnego  A.  J.  P.,  wskazanego  w 

pkt  8.6.14  SIWZ,  złożonego  przed  notariuszem  lub  przed  organem  sądowym, 

administracyjnym albo organem samorządu zawodowego lub gospodarczego właściwym ze 

względu  miejsce  zamieszkania  A.  J.  P.  Opisanych  wyżej  wezwań  zamawiający  zaniechał, 

czym  dopuścił  się  naruszenia  art.  26  ust.  3  Pzp  w  zw.  z  powołanymi  wyżej  przepisami 

R

ozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentów. 

W  uzasadnieniu 

zarzutu  określonego  w  petitum  odwołania  w  pkt  II.9  (zaniechanie 

wezwania  do  złożenia  oryginalnych  dokumentów  elektronicznych)  odwołujący  wskazał,  że 

zarzut  podnoszony  jest  jedynie  z  ostrożności  procesowej.  Odwołujący  wywiódł  bowiem,  że 

przystępujący  powinien  zostać  wykluczony  z  postępowania,  a  złożona  przez  niego  oferta 

powinna zostać odrzucona. 

Odwołujący  wywiódł,  że  zgodnie  z  §  5  ust.  1  Rozporządzenia  w  sprawie  środków 

komunikacji elektronicznej

: „Jeżeli oryginał dokumentu lub oświadczenia, o których mowa w 

art.  25  ust.  1  ustawy,  lub  inne  dokumenty  lub  oświadczenia  składane  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia,  nie  zostały  sporządzone  w  postaci  dokumentu  elektronicznego, 

wykonawca  może  sporządzić  i  przekazać  elektroniczną  kopię  posiadanego  dokumentu  lub 

oświadczenia.”.  Zdaniem  odwołującego  z  przepisu  tego  wynika,  że  posłużenie  się  przez 

wykonawcę elektroniczną kopią dokumentu jest możliwe tylko wtedy, gdy dokument ten nie 

został  oryginalnie  sporządzony  w  postaci  elektronicznej.  Według  odwołującego 

przystępujący  złożył  poświadczone  za  zgodność  z  oryginałem  przez  EESA  (podpisane 

podpisami  kwalifikowanymi  członków  zarządu  EESA:  W.  K.,  J.  W.)  elektronicznie  kopie 

następujących  dokumentów:  (i)  wyciągu  z  rejestru  handlowego  Niderlandzkiej  Izby 

Handlowej  dla  MFS;  (ii)  wyciągu  z  rejestru  handlowego  Niderlandzkiej  Izby  Handlowej  dla 

M.F.S. Holding B.V.; (iii) zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach (ZAS-W) wydanego dla 

EESA. 

Odwołujący  podniósł,  że  treść  tych  dokumentów  wskazuje,  że  zostały  w  oryginale 

sporządzone  w  postaci  elektronicznej.  Jeżeli  chodzi  o  wyciągi  z  holenderskiego  rejestru 

handlowego,  to  na  fakt,  że  wyciągi  te  zostały  wydane  w  oryginale  w  postaci  elektronicznej 

świadczy informacja zawarta na dole każdej strony tych wyciągów (zgodnie z tłumaczeniem 

przysięgłym  przedstawionym  przez  Konsorcjum  EESA-MFS):  „Niniejszy  dokument  jest 


certyfikowany  podpisem  elektronicznym  i  stanowi  urzędowy  dowód  wpisu  do  Rejestru 

Handlowego.  Możecie  Państwo  sprawdzić  autentyczność  niniejszego  dokumentu  i 

zweryfikować  podpis  w  Adobe  na  górze  Waszego  ekranu.  Izba  Handlowa  zaleca  czytanie 

tego  dokumentu  w  wersji  cyfrowej  tak,  aby  jego  autentyczność  pozostała  nienaruszona  a 

podpis  był  możliwy  do  weryfikacji.”.  Jeśli  chodzi  o  zaświadczenie  ZAS-W,  to  na  str.  3  jest 

adnotacja o tym, że zostało ono podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym. 

W świetle  § 5  ust.  1 Rozporządzenia  w  sprawie  środków  komunikacji  elektronicznej 

ww.  dokumenty  powinny  zostać  zatem  przedłożone  w  formie  oryginalnej  –  w  postaci 

dokumentów  elektronicznych,  a  nie  w  formie  elektronicznych  kopii  dokumentów. 

Zamawiający  zobowiązany  był  zatem  wezwać  przystępującego,  w  trybie art.  26  ust.  3  Pzp, 

do  uzupełnienia  dokumentów  poprzez  przedłożenie  oryginalnych  elektronicznych 

dokumentów,  o  których  mowa  powyżej.  Wezwania  tego  zamawiający  zaniechał,  przez  co 

dopuścił się naruszenia ww. przepisu. 

W  uzasadnieniu  zarzutu 

określonego  w  petitum  odwołania  w  pkt  II.10  (wybór  oferty 

najkorzystniejszej) 

odwołujący  wskazał,  że  niniejszy  zarzut  podnoszony  jest  jedynie  z 

ostrożności  procesowej.  Odwołujący  podniósł  bowiem,  że  przystępujący  powinien  zostać 

wykluczony  z  p

ostępowania,  a  złożona  przez  niego  oferta  powinna  zostać  odrzucona.  W 

sytuacji,  gdy  z

amawiający  zaniechał  obowiązkowego  wezwania  do  uzupełnienia  przez 

przystępującego pełnomocnictwa, dokumentów i oświadczenia, o których traktują części III.6 

– III.9 uzasadnienia odwołania, jak również nie wezwał do uzupełnienia wykazu wykonanych 

dostaw, to wybór oferty przystępującego był nieprawidłowy, ponieważ nie zostało uprzednio 

wykazane, że przystępujący nie podlega wykluczeniu z postępowania. 

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania.

W odpowiedzi 

przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Do postępowania odwoławczego w  charakterze uczestnika  postępowania po  stronie 

zamawiającego  zgłosili  przystąpienie  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia  Energotechnika  -  Energorozruch  S.A.  w  Gliwicach  oraz  Mechanical  Field 

Support  B.V.  w  Heteren,  Holandia. 

Złożyli  pismo  procesowe,  w  którym  wnieśli  o  oddalenie 

odwołania.  W  trakcie  rozprawy  przedstawili  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  swego 

stanowiska. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia  (SIWZ),  modyfikacje  SIWZ,  informację  z  otwarcia  ofert,  ofertę 

przystępującego,  wezwania  zamawiającego  do  złożenia,  uzupełniania  i  wyjaśnienia 


oświadczeń i dokumentów skierowane do przystępującego, oświadczenia i dokumenty 

złożone  przez  przystępującego  w  odpowiedzi  na  ww.  wezwania  zamawiającego, 

notatkę  służbową  zamawiającego  z  dnia  18  maja  2020  r.,  zawiadomienie  o  wyniku 

postępowania z 19 maja 2020 r., załączniki do odwołania, załączniki do odpowiedzi na 

odwołanie, załącznik do pisma procesowego przystępującego, jak również biorąc pod 

u

wagę  oświadczenia,  stanowiska  i  dokumenty  złożone  przez  odwołującego  i 

uczestnika postępowania w trakcie posiedzenia i rozprawy Krajowa Izba Odwoławcza 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

W  pierwszej 

kolejności  ustalono,  że  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych  oraz 

został uiszczony od niego wpis.  

Izba  postanowiła  dopuścić  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Energotechnika - Energorozruch S.A. w 

Gliwicach  oraz  Mechanical  Field  Support  B.V.  w  Heteren,  Holandia 

uznając,  że  zostały 

spełnione  przesłanki  formalne  wynikające  z  art.  185  ustawy  Pzp  i  wykonawcy  wykazali 

interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia postępowania na korzyść zamawiającego. 

W  dalszej  kolejności  stwierdzono,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.  

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  wykazał  przesłanki  dla  wniesienia  odwołania 

określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  posiadanie  interesu  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego 

przepisów  Pzp.  Oferta  odwołującego  została  sklasyfikowana  ma  miejscu  drugim  za  ofertą 

wybraną.  Odwołujący  domagał  się nakazania zamawiającemu  wykluczenia z  postępowania 

wykonawcy, którego ofertę wybrano jako najkorzystniejszą i odrzucenia tej oferty. Ustalenie, 

że  zamawiający  z  naruszeniem  przepisów  ustawy  Pzp  zaniechał  wykluczenia  z 

postępowania  ww.  wykonawcy,  względnie  zaniechał  odrzucenia  jego  oferty  skutkować 

będzie  koniecznością  nakazania  wykonania  tych  czynności,  czego  efektem  może  być 

uzyskanie zamówienia przez odwołującego. Powyższe wyczerpuje dyspozycję art. 179 ust. 1 

ustawy Pzp. 

Ustalono,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  dostawa  części  zamiennych  do  turbiny 

gazowej i instalacji pomocniczych dla Oddziału PGNiG SA w Zielonej Górze. 

Ustalono  także,  że  zamawiający  sformułował  w  pkt  6.1.2.3.  SIWZ  następujący 

warunek odnoszący się do zdolności technicznej lub zawodowej wykonawcy: 

Zamawiający uzna warunek za spełniony jeżeli Wykonawca wykaże, że w okresie ostatnich 

pięciu (5) lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności 

jest krótszy - w tym okresie - zrealizował należycie: 


co najmniej trzy (3) dostawy części zamiennych do turbiny gazowej o wartości 1 000 000,00 

zł każda 

oraz 

co najmniej dwie (2) dostawy części zamiennych przeznaczonych do wykonania wszystkich 

planowych czynności po 25 tysiącach rbh na turbinie gazowej.”. 

Ustalono także, że zamawiający w pkt 8.8. SIWZ wskazał, że: 

„Zamawiający  przed  udzieleniem  zamówienia  wezwie  Wykonawcę,  którego  oferta 

została najwyżej oceniona do złożenia: 

Wykazu  wykonanych  dostaw,  a  w  przypadku  świadczeń  okresowych  lub  ciągłych 

również  wykonywanych,  określonych  w  pkt  6.1.2.3  SIWZ  wraz  z  podaniem  przedmiotu 

dostaw, dat wykonania oraz odbiorców, dla których dostawy były wykonane, a w przypadku 

świadczeń okresowych lub ciągłych są wykonywane. 

Wykaz dostaw Wykonawca przygotowuje we własnym zakresie. 

Dowodów, że dostawy wymienione w wykazie zostały wykonane lub są wykonywane 

należycie, w tym: 

a) referencje bądź inne dokumenty wydane przez odbiorcę dostaw wskazanych w wykazie, o 

którym mowa w pkt. 8.8.1. SIWZ, w przypadku dostaw o charakterze okresowym lub ciągłym, 

które na dzień upływu terminu składania ofert są nadal wykonywane referencje powinny być 

wydane nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem terminu składania ofert; 

b)  oświadczenie  Wykonawcy  składającego  ofertę  –  jeżeli  z  uzasadnionych  przyczyn  o 

obiektywnym charakterze Wykonawca nie jest w stanie uzyskać referencji, o których mowa w 

pkt. 8.8.2. lit. a) SIWZ; 

Uwaga!! Zamawiający nie uzna, jako dowodu faktur itp. dokumentów, z uwagi na fakt, 

iż ich treść nie potwierdza należytego wykonania zamówienia.” 

Ustalono ponadto, że zamawiający wskazał w SIWZ: 

Zamawiający  przed  udzieleniem  zamówienia  wezwie  Wykonawcę,  którego  oferta 

została  najwyżej  oceniona,  do  złożenia  w  wyznaczonym  terminie,  nie  krótszym  niż  10  dni, 

aktualnych na dzień złożenia oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o 

których mowa w pkt 7, to jest: 

Informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie określonym w art. 24 ust. 1 pkt 

13 (z wyłączeniem lit. d), 14 i 21 Ustawy oraz informacji z Krajowego Rejestru Karnego – w 

przypadku  skazania  na  karę  aresztu  –  w  zakresie  określonym  przez  Zamawiającego  w 

oparciu  o  art.  24  ust.  5 pkt  5  i  6  Ustawy, wystawionych  nie  wcze

śniej niż 6 miesięcy przed 

upływem terminu składania ofert; 

Zaświadczenia  właściwego  naczelnika  urzędu  skarbowego  potwierdzającego,  że 

Wykonawca nie zalega z opłacaniem podatków, wystawionego nie wcześniej niż 3 miesiące 


przed  upływem  terminu  składania  ofert  lub  innego  dokumentu  potwierdzającego,  że 

Wykonawca  zawarł  porozumienie  z  właściwym  organem  podatkowym  w  sprawie spłat  tych 

należności  wraz  z  ewentualnymi  odsetkami  lub  grzywnami,  w  szczególności  uzyskał 

przewidziane  prawem  zwolnienie,  odroczenie 

lub rozłożenie na  raty  zaległych płatności  lub 

wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu; 

Jeżeli  Wykonawca  ma  siedzibę  lub  miejsce  zamieszkania  poza  terytorium 

Rzeczypospolitej  Polskiej,  zamiast  dokumentów,  o  których  mowa  w  pkt  8.6.1.  składa 

informację  z  odpowiedniego  rejestru  albo,  w  przypadku  braku  takiego  rejestru,  inny 

równoważny  dokument  wydany  przez  właściwy  organ  sądowy  lub  administracyjny  kraju,  w 

którym  wykonawca  ma  siedzibę  lub  miejsce  zamieszkania  lub  miejsce  zamieszkania  ma 

osoba, której dotyczy informacja albo dokument, w zakresie określonym w art. 24 ust. 1 pkt 

13 (z wyłączeniem lit. d), 14 i 21 oraz ust. 5 pkt 5 i 6 Ustawy; 

Jeżeli  Wykonawca  ma  siedzibę  lub  miejsce  zamieszkania  poza  terytorium 

Rzeczypospolitej Polskiej, zamiast dokumentów, o których mowa w pkt 8.6.2. – 8.6.4. składa 

dokument lub dokumenty wystawione w kraju, w którym Wykonawca ma siedzibę lub miejsce 

z

amieszkania, potwierdzające odpowiednio, że: 

a) 

nie  zalega  z  opłacaniem  podatków,  opłat,  składek  na  ubezpieczenie  społeczne  lub 

zdrowotne  albo,  że  zawarł  porozumienie  z  właściwym  organem  w  sprawie  spłat  tych 

należności  wraz  z  ewentualnymi  odsetkami  lub  grzywnami,  w  szczególności  uzyskał 

przewidziane prawem  zwolnienie,  odroczenie lub rozłożenie na  raty  zaległych płatności  lub 

wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu, 

b) 

nie otwarto jego likwidacji ani nie ogłoszono upadłości; 

Ustalono ponad

to, że w pkt 8.6.14. SIWZ zamawiający wskazał, że „Jeżeli w kraju, w 

którym  Wykonawca  ma  siedzibę  lub  miejsce  zamieszkania  lub  miejsce  zamieszkania  ma 

osoba, której dokument dotyczy, nie wydaje się dokumentów, o których mowa w pkt 8.6.10. i 

8.6.11., zastępuje się je dokumentem zawierającym odpowiednio oświadczenie Wykonawcy, 

ze  wskazaniem  osoby  albo  osób  uprawnionych  do  jego  reprezentacji  lub  oświadczenie 

osoby,  której  dokument  miał  dotyczyć,  złożone  przed  notariuszem  lub  przed  organem 

sądowym,  administracyjnym  albo  organem  samorządu  zawodowego  lub  gospodarczego 

właściwym  ze  względu  na  siedzibę  lub  miejsce  zamieszkania  Wykonawcy  lub  miejsce 

zamieszkania tej osoby; Postanowienia pkt 8.6.12. i 8.6.13. stosuje się;”. 

Ustalono ponadto, że zamawiający w pkt 9 SIWZ wskazał m.in.: 

Dokumenty  lub  oświadczenia,  o  których  mowa  w  rozporządzeniu,  składane  są  w 

oryginale  w  postaci  dokumentu  elektronicznego  lub  w  elektronicznej  kopii  dokumentu  lub 

oświadczenia poświadczonej za zgodność z oryginałem.  


9.16.  Za  elektro

niczną  kopię  dokumentu,  którego  oryginał  istnieje  w  formie  pisemnej, 

Zamawiający  uzna  kopię  zapisaną na  informatycznym  nośniku  danych,  np. skan, fotografię 

zrobioną  aparatem  cyfrowym  poddaną  kompresji  (np.  zip)  i  opatrzoną  kwalifikowanym 

podpisem elektronicznym. 

Poświadczenia  za  zgodność  z  oryginałem  dokonuje  odpowiednio  Wykonawca, 

podmiot,  na  którego  zdolnościach  lub  sytuacji  polega  Wykonawca,  Wykonawcy  wspólnie 

ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  albo  podwykonawca,  w  zakresie 

dokument

ów lub oświadczeń, które każdego z nich dotyczą. 

Poświadczenie  za  zgodność  z  oryginałem  elektronicznej  kopii  dokumentu  lub 

oświadczenia,  następuje  przy  użyciu  kwalifikowanego  podpisu  elektronicznego  oraz  zaleca 

się opatrzenie klauzulą „Za zgodność z oryginałem”. 

Ustalono  ponadto,  że  zamawiający  w  pkt  10  SIWZ  opisał  następujące  wymagania 

dotyczące wadium: 

Wykonawca  przystępując do  Postępowania jest zobowiązany  do wniesienia wadium 

w wysokości 50 000,00 zł [pięćdziesiąt tysięcy złotych]. 

10.2.  Wad

ium, według wyboru Wykonawcy, może być wniesione w następujących formach: 

pieniądzu  –  na  rachunek bankowy  Zamawiającego:  Bank  BNP  Paribas Bank 

Polska SA, nr rachunku: 66 1600 1071 8766 0000 0003 5139,  

poręczeniach 

bankowych 

lub 

poręczeniach 

spółdzielczej 

kasy 

oszczędnościowo-kredytowej,  z  tym  że  poręczenie  kasy  jest  zawsze  poręczeniem 

pieniężnym; 

10.2.3. gwarancjach bankowych; 

10.2.4. gwarancjach ubezpieczeniowych; 

poręczeniach udzielanych przez podmioty, o których mowa w art. 6b ust. 5 pkt 

2  ustawy  z  dnia  9  listopada  2000  r.  o  utworzeniu  Polskiej  Agencji  Rozwoju 

Przedsiębiorczości (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 r., poz. 310 z późn. zm.). 

Wadium  wnoszone  w  formie  poręczeń  lub  gwarancji  winno  zostać  złożone  poprzez 

Moduł  Elektronicznej  Komunikacji  z  Dostawcami  PGNiG  SA  (wraz  z  ofertą),  w  formie 

elektronicznej opatrzonej kwalifikowanym podpisem elektronicznym osób upoważnionych do 

wystawienia oryginału dokumentu wadium. 

10.5  W  przypadku,  gdy  Wykonawca  wnosi  wadium  w  formie  gwarancji  bankowej  lub 

gwarancji  ubezpieczeniowej  albo  poręczenia,  z  treści  tych  dokumentów  musi  w 

szczególności  jednoznacznie  wynikać  zobowiązanie  gwaranta  (banku,  ubezpieczyciela, 

poręczyciela)  do  zapłaty  całej  kwoty  wadium  nieodwołalnie  i  bezwarunkowo  na  pierwsze 

żądanie  Zamawiającego  (beneficjenta)  stwierdzające,  że  występuje  jedna  lub  więcej 

okoliczności  wskazanych  w  art.  46  ust.  4a  lub  art.  46  ust.  5  Ustawy  –  bez  konieczności 

potwierdzania tych okoliczności.” 


Ustalono także, że termin składania ofert upłynął w dniu 12 lutego 2020 r. 

W dalszej kolejności ustalono, że do upływu terminu składania ofert swą ofertę złożył 

m.in.  przystępujący  to  jest  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia

Energotechnika  -  Energorozruch  S.A.  w  Gliwicach  oraz  Mechanical  Field  Support  B.V.  w 

Heteren, Holandia. 

Ustalono  ponadto,  że  przystępujący  załączył  do  swej  oferty  ubezpieczeniową 

gwarancję  zapłaty  wadium  Nr  02GG35/0735/20/0001  datowaną  na  24  stycznia  2020  r., 

podpisaną elektronicznie w dniu 10 lutego 2020 r., w imieniu gwaranta, którym jest InterRisk 

Towarzystwo  Ubezpieczeń  Spółka  Akcyjna  Vienna  Insurance  Group,  przez  E.  B.  O.  jako 

pełnomocnika.  W  treści  gwarancji  podany  jest  numer  oraz  data  udzielonego  jej 

pełnomocnictwa (pełnomocnictwo nr BZA/47/22/01/2019 z dnia 22.01.2019r.). 

Z  treści  ww.  gwarancji  wynika,  że  ubezpieczyciel  działając  na  wniosek 

ENERGOTECHNIKA-

ENERGOROZRUCH  S.A.  z  siedzibą  w  44-100  GLIWICE,  przy  ul. 

KOZIELSKA  18  (zwanego  dalej  “Zobowiązanym”)  niniejszym  gwarantuje  nieodwołalnie  i 

bezwarunkowo, 

na  pierwsze  żądanie  zapłatę  kwoty  50.000,00  złotych  (słownie  złotych: 

pięćdziesiąt  tysięcy  00/100)  z  tytułu  zatrzymania  wadium  w  związku  z  zaistnieniem  co 

najmniej jednego z przypadków określonych w ustawie Prawo Zamówień Publicznych z dnia 

29 stycznia 20

04r. wraz z późniejszymi zmianami, tj.: 

1)  Zobowiązany  odmówił  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  na 

warunkach określonych w ofercie, 

2) Zobowiązany nie wniósł wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, 

3)  Zobowiązany  w  odpowiedzi  na  wezwanie,  o  którym  mowa  w  art.  26  ust.  3  i  3a  ustawy 

Prawo Zamówień Publicznych, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył oświadczeń 

lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  o których mowa  w  art.  25 ust.  1  ustawy 

Prawo  Zamówień  Publicznych,  oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25a  ust.  1  ustawy 

Prawo  Zamówień  Publicznych,  pełnomocnictw  lub  nie  wyraził  zgody  na  poprawienie 

omyłki,  o  której  mowa  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  Zamówień  Publicznych,  co 

spowodowało  brak  możliwości  wybrania  oferty  złożonej  przez  Zobowiązanego  jako 

najkorzystniejszej, 

4)  Zawarcie  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  stało  się  niemożliwe  z  przyczyn 

leżących po stronie Zobowiązanego. 

Ustalono  również,  że  zamawiający  pismem  z  dnia  4  marca  2020  r.,  działając  na 

p

odstawie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp, wezwał przystępującego do złożenia m.in. dokumentów 


na  potwierdzenie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  wskazanych  w  pkt  8.8.  oraz  na 

potwierdzenie braku podstaw wykluczenia opisanych w pkt 8.6. SIWZ.  

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  w  odpowiedzi  na  ww.  wezwanie  przystępujący 

złożył  16  marca  2020  r.  wykaz  dostaw  datowany  na  12  marca  2020  r..  W  wykazie  tym,  w 

tabeli 1 wymienił: 

1)  poz.  1 

–    dostawę  części  zamiennych  do  turbiny  gazowej,  wykonaną  na  rzecz  TGM 

China  Co.  Ltd  Aer

o  Turbomachinery  China,  o  wartości  297.209,80  euro,  wykonaną  w 

okresie 15.03.2019 do 01.04.2019 r., 

2)  poz.  2 

–  dostawę  części  zamiennych  do  regulatora  Woodward  dla  turbiny  gazowej,  na 

rzecz  GVI  NIGERIA  LIMITED, 

o  wartości  293.040,00  euro,  rozpoczęcie  dostawy 

29.10.2019 r., 

zakończenie dostawy 21 lutego 2020 r. 

3)  poz.  3 

–    dostawę  części  do  turbiny  gazowej  LM  1600  na  rzecz  Energieversorgung 

Schwerin GmbH & Co. Ezeugung KG, o wartości 375.000,00 euro, rozpoczęcie dostawy 

02.03.2017 r., zakończenie dostawy 20 marca 2017 r., 

4)  poz. 4 

– dostawę części (rury i węże paliwowe) do turbiny gazowej na rzecz Benabigail 

Ventures  Ltd., 

o wartości  278.400,00  dolarów,  rozpoczęcie dostawy  4 lutego 2015 r.,  a 

zakończenie 9 lutego 2015 r. 

W tabeli nr 2 przystępujący wymienił: 

1)  poz.  1 

– „Dostawa Dysz Dostawa części do wykonania serwisu dla turbiny gazowej LM 

2500” na rzecz SIEMENS Energy, Inc., o wartości 214.778,20 euro, rozpoczęcie dostawy 

28.09.2018  r., 

zakończenie  dostawy  w  dniu  11  września  2019  r.,  jako  osoba 

odpowiedzialna z rami

enia odbiorcy za nadzór nad pracami został wskazany W. E., 

2)  poz.  2 

–  dostawę  części  zamiennych  –  kompletu  łopatek  dla  II  stopnia  http  turbiny 

gazowej,  na  rzecz  TGM  China  Co.  Ltd  Aero  Turbomachinery,  o  wartości  297.209,80 

euro, rozpoczęcie dostawy 15.03.2019 r., zakończenie dostawy 01.04.2019 r., 

3)  poz.  3 

–  dostawę  dysz  paliwowych,  podwójnych  uszczelnień  woda-gas  dla  turbiny 

gazowej  na  rzecz  Energieversorgung  Schwerin  Gmbh  &  Co.  Erzeugung  KG, 

o wartości 

143.997,30  dolarów,  jako  osoby  odpowiedzialne  ze  strony  odbiorcy  na  nadzór  nad 

pracami zostali wymienieni: Fr. (pani) W., Herr (pan) B. 

Ustalono także, że przystępujący do wykazu dostaw załączył dokumenty: 

1)  w odniesieniu do dostawy z tabeli 1 poz. 2 - 

dokument zamówienia, fakturę, 

2)  w  odniesieniu  do  dostawy  z  tabeli  1  poz.  2  (GVI  NIGERIA  LIMITED)  -  dokument 

zamówienia  pochodzący  od  GVI  Nigeria  Limited  pt.  „Zamówienie  Robocze  Nr 

GVI/WO/17/19:  dostawa  części  zamiennych  Woodward”,  w  którym  wskazano,  że 

części  zamienne  będą  odebrane  przez  przedstawiciela  GVI  NIGERIA  LIMITED  nie 


później  niż  w  dniu  26  grudnia  2019  r.,  oraz  dokument  „Potwierdzenie  zamówienia”, 

wystawiony przez MFS, faktura wystawiona przez MFS,  

3)  w  odniesieniu  do  dostawy  z  tabeli  1  poz.  3 

– dokument zamówienia pochodzący od 

Energieversorgung  Schwerin  GmbH  &  Co.  Ezeugung  KG

,  dokument  zatytułowany 

„wycena”, faktury wystawione przez MFS, 

4)  w odniesieniu do dostawy z tabeli 1 poz. 4 - Benabigail Ventures Ltd 

– zamówienie od 

ww. firmy z 4 lutego 2015 r. oraz fakturę wystawioną przez MFS w dniu 9 lutego 2015 

r.)., 

5)  w  odniesieniu  do  dostawy  z  tabeli  nr  2  poz.  1  (Siemens  Energy) 

–  dokument 

zamówienia  złożonego przez  Siemens  Energy,  z  którego  wynika,  że  dostawa  miała 

być  zrealizowana  w  dniu  22  grudnia  2018  r.,  oraz  że  przedmiotem  dostawy  były 

„Narzędzia - serwis dla LM2500 Level II” (w oryginalnej ang. wersji językowej: „Tools 

–  Service  for  LM2500  Level  II”,  oraz  dokument  „potwierdzenie  zamówienia” 

pochodzący  od  MFS  z  terminem  dostawy  28  marca  2019  r.,  jak  również  faktury 

wystawione w dniu 5 października 2018 r., 

6)  w  odniesieniu  do  dostawy  z  tabeli  nr  2  poz.  2 

–  dokument  zamówienia,  fakturę 

wystawioną przez MFS, 

7)  w odniesieniu do dostawy z tabeli nr 2 poz. 3 (Energieversorgung Schwerin Gmbh & 

Co.Erzeugung KG) 

– dokument zamówienia, „Dokument dostawy”, wystawiony przez 

MFS, faktura wystawiona przez MFS. 

Ustalono  także,  że  przystępujący  16  marca  2020  r.  złożył  zamawiającemu 

zaświadczenie o niekaralności A. J. P. z 10 stycznia 2020 r. wydane przez holenderski Urząd 

Kontroli Zachowań Ministerstwa Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości. Zgodnie z tłumaczeniem 

tego zaświadczenia badanie niekaralności „było skierowane na aspekty (-y) funkcji: 41, 53” i 

Z  badania wynika,  że  nie  ma  żadnych  zastrzeżeń  co  do  zachowania  zainteresowanego w 

odniesieniu  do  wyżej  wymienionego  specyficznego  celu”.  Zgodnie  z  dalszą  treścią 

zaświadczenia  ww.  aspekty  (funkcje)  to:  „41.  Świadczenie  usług  (porady,  zabezpieczenia, 

utrzymanie  czystości,  catering,  konserwacja  itd.)”;  „53.  Decydowanie  o  ofertach 

(prowadzenie negocjacji i zawieranie umów) i prowadzenie przetargów”. 

Ustalono  ponadto,  że  16  marca  2020  r.  przystępujący  złożył  zamawiającemu 

poświadczone  za  zgodność  z  oryginałem  przez  lidera  konsorcjum  przystępującego  EESA 

(podpisane podpisami kwalifikowanymi członków zarządu EESA: W. K., J. W.) elektronicznie 

kopi

e następujących dokumentów:  

a) 

wyciągu z rejestru handlowego Niderlandzkiej Izby Handlowej dla MFS;  


b)   

wyciągu  z  rejestru  handlowego  Niderlandzkiej  Izby  Handlowej  dla  M.F.S.  Holding 

B.V.;  

c) 

zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach (ZAS-W) wydanego dla EESA. 

Tr

eść  tych  dokumentów  wskazuje,  że  zostały  w  oryginale  sporządzone  w  postaci 

elektronicznej. 

W wyciągu z holenderskiego rejestru handlowego znajduje się informacja zawarta na 

dole  każdej  strony  tych  wyciągów  (zgodnie  z  tłumaczeniem  przysięgłym  przedstawionym 

przez  przystępującego):  „Niniejszy  dokument  jest  certyfikowany  podpisem  elektronicznym  i 

stanowi  urzędowy  dowód  wpisu  do  Rejestru  Handlowego.  Możecie  Państwo  sprawdzić 

autentyczność  niniejszego  dokumentu  i  zweryfikować  podpis  w  Adobe  na  górze  Waszego 

ekranu.  Izba  Handlowa  zaleca  czytanie  tego  dokumentu  w  wersji  cyfrowej  tak,  aby  jego 

autentyczność pozostała nienaruszona a podpis był możliwy do weryfikacji.”.  

W  zaświadczeniu  ZAS-W,  na  str.  3  znajduje  się  adnotacja  o  tym,  że  zostało  ono 

podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym. 

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  pismem  z  dnia  30  marca  2020  r.  (wezwanie  do 

uzupełnienia  dokumentów  oraz  do  udzielenia  wyjaśnień)  zamawiający,  działając  na 

podstawie art. 26 ust. 3 

ustawy Pzp, wezwał przystępującego do złożenia: 

dowodów,  że wymienione w wykazie dostaw dostawy  zostały  należycie  zrealizowane, w 

tym: 

a) referencje bądź inne dokumenty wydane przez odbiorcę dostaw wskazanych w wykazie, o 

którym mowa w pkt. 8.8.1. SIWZ, w przypadku dostaw o charakterze okresowym lub ciągłym, 

które na dzień upływu terminu składania ofert są nadal wykonywane, referencje powinny być 

wydane nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem terminu składania ofert; 

b)  oświadczenie  Wykonawcy  składającego  ofertę  –  jeżeli  z  uzasadnionych  przyczyn  o 

obiektywnym charakterze Wykonawca nie jest w stanie uzyskać referencji, o których mowa w 

pkt. 8.8.2. lit. a) SIWZ. 

Zgodnie z pkt 6.1.2.3. SIWZ Zamawiający wymagał, aby Wykonawca wykazał się, że 

w  okresie 

ostatnich  pięciu  (5)  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres 

prowadzenia 

działalności jest krótszy - w tym okresie - zrealizował należycie: 

co najmniej trzy (3) dostawy części zamiennych do turbiny gazowej o wartości 1 000 000,00 

zł każda oraz 

co  najmniej  dwie  (2)  dostawy  części  zamiennych  przeznaczonych  do  wykonania 

wszystkich 

planowych czynności po 25 tysiącach rbh na turbinie gazowej. 

Warunek  postawiony  przez  Zamawiającego  obejmuje  łącznie  5  dostaw,  a 

Wykonawca  załączył  tylko  dwa  dokumenty:  GVI  NiGERIA  LIMITED  (wystawiony  w  trakcie 

realizacji dostaw 10.10.2019, a z wykazu dostaw wynika, że dostawy zostały zakończone w 


dniu 21.02.2020 r.) oraz SIEMENS (wystawiony w trakcie realizacji dostaw 28.09.2018 r., a z 

wykazu dostaw 

wynika, że dostawy zostały zakończone w dniu 11.09.2019 r.). 

Na potwierdzenie, że dostawy zostały wykonane należycie przez Spółkę Mechanical 

Field 

Support  B.V.,  Wykonawca  złożył  dokumenty,  która  w  ocenie  Zamawiającego  nie  są 

również  wystarczające  ze  względu  na  ich  treść.  Są  to  dokumenty  księgowe  (faktury)  i 

zamówienia, które nie potwierdzają należytego wykonania dostaw. 

Zamawiający  wskazał  w  pkt  8.8.2  lit.  b  SIWZ,  że  nie  uzna,  jako  dowodu  faktur  itp. 

dokumentów, z uwagi na fakt, iż ich treść nie potwierdza należytego wykonania zamówienia. 

Z  uwagi  na  powyższe  wzywamy  do  uzupełnienia  dowodów,  że  dostawy  opisane  w 

Wykazie 

wykonanych  dostaw  w  tabeli  1  i  2  wykonane  przez  Spółkę  Mechanical  Field 

Support B.V., 

zostały wykonane należycie. 

Wymaganymi przez Zamawiającego dowodami mogą być: 

a) referencje bądź inne dokumenty wydane przez odbiorcę dostaw wskazanych 

w  wykazie,  o  którym  mowa  w  pkt.  8.8.1.  SIWZ,  w  przypadku  dostaw  o  charakterze 

okresowym 

lub  ciągłym,  które  na  dzień  upływu  terminu  składania  ofert  są  nadal 

wykonywane,  referencje 

powinny  być  wydane  nie wcześniej  niż  3 miesiące  przed  upływem 

terminu składania ofert; 

b)  oświadczenie  Wykonawcy  składającego  ofertę  –  jeżeli  z  uzasadnionych  przyczyn  o 

obiektywnym charakterze Wykonawca nie jest w stanie uzyskać referencji, o których mowa w 

pkt. 8.8.2. lit. a) SIWZ. 

5) Wykaz

u wykonanych dostaw, a w przypadku świadczeń okresowych lub ciągłych również 

wykonywanych,  określonych  w  pkt  6.1.2.3  SIWZ  wraz  z  podaniem  przedmiotu  dostaw,  dat 

wykonania  oraz  odbiorców,  dla  których  dostawy  były  wykonane,  a  w  przypadku  świadczeń 

okresowych 

lub ciągłych są wykonywane. 

Zamawiający  zwraca  się  z  prośbą  o  wyjaśnienie,  czy  przedstawione  w  wykazie  w 

Tabeli nr 2 co 

najmniej dwie (2) dostawy części zamiennych przeznaczonych do wykonania 

wszystkich 

planowych czynności po 25 tysiącach rbh na turbinie gazowej, stanowiły dostawy 

części  niezbędnych  do  wykonania  wszystkich  planowanych  czynności  po  25  tys  rbh 

zaplanowanych do 

wykonania na wskazanych przez Wykonawcę turbinach gazowych?. 

Zamawiający  wskazał  również  w  wezwaniu,  że  żądane  dokumenty  należy  złożyć  w 

terminie do 9 kwietnia 2020 r. (o godz. 11:00). 

Ustalono także, że w odpowiedzi na ww. wezwanie zamawiającego, przystępujący w 

piśmie z dnia 8 kwietnia 2020 r. przesłał wyjaśnienia, w których stwierdził: „Mechanical Field 

Support  B.V.  nie  jest  w  posi

adaniu  odrębnych  dowodów  potwierdzających  należyte 


wykonanie powyżej wymienionych dostaw niż dokumenty uprzednio przedłożone w ramach 

postępowania  w  postaci  potwierdzeń  zamówień  oraz  faktur  dokumentujących  zakończenia 

ich  realizacji  przez  Wykonawcę.  Brak  było  również  obiektywnych  możliwości  pozyskania 

stosownych  odrębnych  dokumentów  referencyjnych  dla  dodatkowego  potwierdzenia 

należytej  realizacji  powyżej  wymienionych  dostaw  przez  Wykonawcę.  Ponadto  należy 

wyjaśnić,  iż  w  ramach  działalności  gospodarczej  prowadzonej  przez  Mechanical  Field 

Support  B.V.  nie  pozostaje  powszechnie  przyjętą  praktyką  występowanie  indywidualne  o 

potwierdzenie  realizacji  dostaw  przez  poszczególnych  kontrahentów.  Co  do  zasady 

potwierdzeniem  prawidłowo  wykonanej  dostawy  pozostaje  okoliczność  obciążenia 

kontrahenta stosownym dokumentem księgowym (tj. fakturą końcową). Zdaniem Wykonawcy 

analiza  łączna  wykazu  dostaw,  przedłożonych  uprzednio  dokumentów  (potwierdzeń 

zamówień  oraz  faktur)  oraz  niniejszych  oświadczeń  Mechanical  Field  Support  B.V. 

potwierdzają  pośrednio  twierdzenie  o  prawidłowej  realizacji  wykazanych  dostaw 

referencyjnych 

(…)  Dodatkowo  biorąc  pod  uwagę  aktualną  sytuację  epidemiologiczną  na 

świecie rzeczywiste pozyskanie właściwych odrębnych dokumentów referencyjnych okazało 

się zadaniem niewykonalnym. (…)”. 

W piśmie z dnia 8 kwietnia 2020 r. przystępujący  wyjaśnił ponadto, iż  „(…) dostawy 

referencyjne  przedstawione  w  Wykazie  wykonanych  dostaw  w  Tabeli  nr  2,  tj.  zgodnie  z 

warunkiem z pkt. 6.1.2.3 SIWZ dla Postępowania, w rzeczywistości stanowiły dostawy części 

zamiennych  niezbędnych  do  wykonania  wszystkich  planowanych  czynności  po  okresie  25 

roboczogodzin  zaplanowanych  do  wykonania  na  wskazanych  przez  W

ykonawcę  turbinach 

gazowych. 

Dodatkowo  Wykonawca  wyjaśnia,  iż  zgodnie  powszechnie  przyjętą  praktyką 

branżową  to  użytkownik  turbozespołu  indywidulanie  planuje  oraz  decyduje  o  niezbędnym 

zakresie wymiany części zamiennych po określonym czasie eksploatacji danego urządzenia, 

określając  jednocześnie  zakres  niezbędnych  prac  serwisowych  do  wykonania.  Za  celowe 

należy  również  zwróceniu  uwagi,  iż  producenci  turbin  gazowych  w  tzw.  instrukcjach  O&M 

(Operation  and  Maintenence)  określają  kompletną  listę  wszystkich  części  zamiennych  dla 

danego urządzenia. W rzeczywistości zakres wymiany po danym okresie eksploatacji jest w 

każdym przypadku uzależniona od rzeczywistego stanu technicznego danego turbozespołu. 

Ponadto podkreślenia wymaga, iż poszczególni producenci turbin gazowych (np. SIEMENS, 

General Electric) rekomendują odmienne zakresy części do wymiany po przebiegu m.in. 25 

000  roboczogodzin  pracy  danego  urządzenia.  W  konsekwencji  typ  turbiny,  zalecania 

producenta  oraz  uwarunkowania  eksploatacyjne  danego  użytkownika  determinują 

ostatecznie każdorazowo listę rekomendowanych do wymiany części zamiennych. 

Reasumując  wykonawca  potwierdza,  iż  w  przypadku  przedłożonego  w  ramach 

Postępowania  Wykazu  wykonanych  dostaw  w  Tabeli  nr  2,  wskazane  zostały  wyłącznie 


zrealizowane  dostawy  części  zamiennych  przez  Mechanical  Field  Support  B.V.,  które 

przeznaczone  były  do  wykonania  wszystkich  planowanych  przez  poszczególnych 

użytkowników czynności serwisowych po okresie 25 000 roboczogodzin pracy każdej z tych 

turbin gazowych.

”. 

Do ww. pisma z dnia 8 kwietnia 2020 r. przystępujący załączył (jako załącznik nr 4) 

oświadczenie  własne  MFS  z  dnia  7  kwietnia  2020  r.  o  tym,  że  dostawy  wymienione  w 

wykazie dostaw 

zostały należycie wykonane. 

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  zamawiający  pismem  z  dnia  20  kwietnia  2020  r., 

działając  na  podstawie  art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp,  wezwał  przystępującego  do  złożenia 

wyjaśnień.  Zamawiający  wskazał,  iż  oświadczenie  przystępującego  z  8  kwietnia  2020  r. 

budzi  wątpliwości  Zamawiającego,  z  uwagi  na  ogólnikowe  uzasadnienie  przyczyn  o 

obiektywnym charakterze, w wyniku których nie byliście Państwo w stanie uzyskać referencji. 

W związku z powyższym proszę o udzielenie odpowiedzi na pytania: 

.  Czy  zachodzą  inne  okoliczności  niż  wymienione  w  Państwa  oświadczeniu,  które 

potwierdzą  przyczyny,  niemożności  uzyskania  dowodów  potwierdzających  należyte 

wykonani

e  dostaw  wskazanych  w  wykazie  dostaw  (np.  klauzule  umowne  mówiące  o  nie 

wydawaniu referencji przez podmiot, na rzecz którego była świadczona dostawa)? 

2.  Czy  występowali  Państwo  o  pozyskanie  dokumentów  referencyjnych?  Jeżeli  tak,  to  czy 

posiadają Państwo związane z tym dowody (np. wysyłane e-maile, pisma)? 

3. Jeżeli występowali Państwo o pozyskanie dokumentów referencyjnych, to czy uzyskaliście 

Państwo jakąś odpowiedź (np. e-mail, pismo)? 

4.  Czy  są  Państwo  w  posiadaniu  dokumentów  (innych  dowodów)  potwierdzających,  że 

wskazane  w  wykazie  wykonanych  dostaw  w  tabeli  1  i  2,  dostawy  wykonane  przez  Spółkę 

Mechanical  Field  Support  B.V.  były  świadczone  na  rzecz  wskazanych  tam  podmiotów  (np. 

faktury końcowe lub częściowe, umowy, zlecenia dostaw, protokoły odbioru)? 

Je

żeli  są  Państwo  w  posiadaniu  dokumentów  potwierdzających  powyższe 

okoliczności  lub  innych  dokumentów,  które  potwierdzą  przyczyny,  niemożności  uzyskania 

dowodów potwierdzających należyte wykonanie dostaw wskazanych w wykazie, to proszę o 

ich przesłanie. 

Wez

wał także przystępującego do złożenia dokumentów, które potwierdzą przyczyny 

niemożności uzyskania dowodów potwierdzających należyte wykonanie dostaw wskazanych 

w wykazie. 

Ustalono  ponadto,  że  w  odpowiedzi  na  ww.  wezwanie  przystępujący  złożył  pismo  z 

dnia 

27  kwietnia  2020  r.  W  piśmie  tym  przystępujący  oświadczył,  iż  „dodatkową 

okolicznością  potwierdzającą  prawny  zakaz  uniemożliwiający  uzyskania  dowodów 

potwierdzających  należyte  wykonanie  dostaw  wskazanych  w  wykazie  dostaw  powinno 


zostać  również  uznane  obustronne  zobowiązanie  Mechanical  Field  Support  B.V.  oraz  jej 

kontrahentów  do  zachowania  wszystkich  informacji  dotyczących  współpracy  biznesowej  w 

poufności. 

Przedmiotowe  zobowiązanie  zakazujące  ujawniania  jakichkolwiek  danych 

związanych  zarówno  przez  Mechanical  Field  Support  B.V.  oraz  odbiorców  jej  usług  lub 

dostaw  zostało  zawarte  w  Art.  19  Ogólnych  Warunków  Handlowych  (brzmienie  oryginalne: 

“Article  19  Secrecy  General  Terms  &  Conditions  Mechanical  Field  Support  B.V.”):  (…) 

Tłumaczenie  własne  Wykonawcy  na  język  polski:  „Obydwie  strony  będą  zobowiązane  do 

zachowania  w  poufności  wszystkich  informacji  niejawnych,  które  zostaną  im  przekazane  w 

ramach  zakresu  ich  umowy  od  drugiej  ze  stron  albo  z  innego  źródła.  Informacja  będzie 

uważana  za  poufną  jeśli  druga  strona  tak wskaże  lub  niniejszy  charakter  poufności  będzie 

wynikał z istoty takiej informacji”.” 

W  ww.  piśmie  przystępujący  wskazał  także,  że  zwrócił  się  do  odbiorców  dostaw 

wymienionych w wykazie dostaw o potwierdzenie, że nie ma możliwości uzyskania referencji 

i zaprezentował tłumaczenie szablonu wysłanych przez  MFS e-maili: „ponownie wnosimy o 

potwierdzenie,  iż  zgodnie  z  wewnętrznymi  regulacjami  państwa  przedsiębiorstwa 

związanymi  z  zobowiązaniami  do  zachowania  poufności  nie  ma  aktualnie  możliwości  aby 

nasza  fi

rma  mogła  otrzymać  jednostronne  oświadczanie  w  imieniu  …  potwierdzające 

realizację oraz zakończenie następujących dostaw : … (np. List Referencyjny).”.  

Do pisma załączono e-maile wysłane przez MFS w dniu 24 kwietnia 2020 r. 

-  na adres [email protected] z firmy Siemens Industrial Turbomachinery Ltd., 

do adresata określonego jako „Chika”, 

do adresata określonego jako „T.D.”, 

- na adres [email protected] 

Ustalono  ponadto,  że  w  dokumentacji  postępowania  przekazanej  przez 

zamawiającego  znajduje  się  notatka  służbowa  sporządzona  18  maja  2020  r.  przez  panią 

Marzenę Grzywacz o treści: 

Notatka (kontakt z odbiorcami usług wymienionych w wykazie dostaw) 

W  dniach  11

–15.05.2020  r.  odbyła  się  weryfikacja  potwierdzenia  należytego  wykonania 

dostaw, którymi posługuję się w wykazie wykonanych dostaw Wykonawca ubiegający się o 

udzielenie zamówienia w ww. postępowaniu. 

• 

Dnia  11.05.2020  r.  zostały  przesłane  pisma  (drogą  e-mail)  do  odbiorców 

zagranicznych wymienionych w wykazie dostaw: 

TGM CHINA CO. LTD, Aero Turbomachinery, Chiny. 

GVI NIGERIA LIMITED, Nigeria. 

Energieversorgung Schwerin GmbH & Co.Erzeugung KG, Niemcy. 


Benabigail VENTURES LIMITED, Nigeria. 

Siemens Energy Inc., USA. 

• 

W  dniu  12.05.2020  r.  zostały  wysłane  (drogą  e-mail)  kolejne  wiadomości  do  ww. 

odbiorców  celem  przyspieszenia  ew.  odpowiedzi.  Wszystkie  wiadomości  zostały 

dostarczone. 

• 

W dniach 12-

15.05.2020 r. odbyły się telefoniczne kontakty z ww. odbiorcami dostaw. 

Nie udało się nawiązać połączenia (nikt nie odbierał telefonu) do odbiorcy z Chin oraz USA. 

Dzwoniono  wielokrotnie  do  ww.  odbiorców  w  godzinach  pracy  w  danej  sferze  czasowej. 

Odbiorcy  z  Nigerii  oraz  Niemiec  obiecali  odpowiedzieć  pisemnie.  Jednakże  odbiorca  z 

Niemiec finalnie nie udzieli odpowiedzi pisemnej, telefonu w późniejszym terminie także już 

nie odbierał. 

• 

Uzyskano dwie odpowiedzi pisemne:  

GVI NIGERIA LIMITED, Nigeria (dnia 12.05.2020 r.): “Further to your email and phone call 

earlier  today,  we  would  like  to  confirm  that  we  indeed  received  the  mentioned  items  in  the 

attached  Work  Order  from  MFS;  the  said  Order  was  executed  and  performed  satisfactorily 

without any issues. Please feel free to let us know should you require any other information 

and we would be happy to provide it” 

Odbiorca  potwierdza  wykonaną  dostawa  przez  Spółkę  Mechanical  Field  Support  B.V.  z 

Holandii.  Potwierdza,  że  zamówienie  zostało  zrealizowane  satysfakcjonująco  i  bez 

problemów. 

Benabigail  VENTURES  LIMITED,  Nigeria  (dnia  12.05.2020  r.):  “I  can  confirm  that  the 

projects  were  satisfactorily  completed  by  Mechanical  Field  Support  B.V.,  we  recommend 

them  for  any  project  you  may  have,  As  they  operate  with  very  high  standard  of 

professionalism”. 

Odbiorca potwierdza, że dostawa została ukończona i rekomenduje Spółkę Mechanical Field 

Support B.V.  jako p

rofesjonalnego wykonawcę. 

• 

Zgodnie  z  zapisami  przesłanego  pisma  Zamawiający  zwrócił  się  z  prośbą  o 

odpowiedzi w terminie do 14.05.2020 r. do godziny 16:00. W wymaganym terminie żaden z 

odbiorców nie udzielił już odpowiedzi. Do dnia 18.05.2020 r. nie wpłynęła żadna odpowiedź. 

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  zamawiający  19  maja  2020  r.  zawiadomił 

odwołującego o wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez przystępującego.  

Odwołanie zasługuje częściowo na uwzględnienie.  


Art.  7  ust.  1  ustawy 

Pzp  stanowi,  że  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  i  równe  traktowanie wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i 

przejrzystości. 

Stosownie  do  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp,  

postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  wyklucza  się  wykonawcę,  który  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w 

postępowaniu (…). 

Art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  stanowi,  że  jeżeli  wykonawca  nie  złożył  oświadczenia,  o 

którym mowa w art. 25a ust. 1, oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, 

o których mowa w art. 25 ust. 1, lub innych dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia 

postępowania,  oświadczenia  lub  dokumenty  są  niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą 

wskazane  przez 

zamawiającego  wątpliwości,  zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia, 

uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  do  udzielania  wyjaśnień  w  terminie  przez  siebie 

wskazanym,  chyba  że  mimo  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  udzielenia 

wyjaśnień  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby  unieważnienie 

postępowania. 

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, 

Zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na 

podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

Zasadny  okaza

ł  się  zarzut  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  przez 

zaniechanie 

wykluczenia  przystępującego  z  powodu  niewykazania  przez  niego  warunku 

udziału w postępowaniu opisanego w pkt. 6.1.2.3 (strona 5) SIWZ.  

Zgodnie  z  tre

ścią  warunku  udziału  w  postępowaniu  opisanego  w  pkt.  6.1.2.3  SIWZ 

(strona  5

)  SIWZ  wykonawca  miał  obowiązek  wykazać,  że  w  okresie  ostatnich  5  lat  przed 

upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym 

okresie 

– zrealizował należycie:  

- co najm

niej trzy (3) dostawy części zamiennych do turbiny gazowej o wartości 1 000 000,00 

zł każda 

oraz 

co najmniej dwie (2) dostawy części zamiennych przeznaczonych do wykonania wszystkich 

planowych czynności po 25 tysiącach rbh na turbinie gazowej.”. 

W  analiz

owanej  sprawie  zamawiający  wymienił  żądane  przez  siebie  dokumenty 

wymagane  celem  wykazania  warunku  w  pkt  6.1.2.3.  SIWZ.  Z

amawiający  w  pkt  8.8.  SIWZ 

wskazał bowiem, że: 

Zamawiający  przed  udzieleniem  zamówienia  wezwie  Wykonawcę,  którego  oferta  została 

najwy

żej oceniona do złożenia: 


Wykazu  wykonanych  dostaw,  a  w  przypadku  świadczeń  okresowych  lub  ciągłych 

również  wykonywanych,  określonych  w  pkt  6.1.2.3  SIWZ  wraz  z  podaniem  przedmiotu 

dostaw, dat wykonania oraz odbiorców, dla których dostawy były wykonane, a w przypadku 

świadczeń okresowych lub ciągłych są wykonywane. 

Dowodów, że dostawy wymienione w wykazie zostały wykonane lub są wykonywane 

należycie, w tym: 

a) referencje bądź inne dokumenty wydane przez odbiorcę dostaw wskazanych w wykazie, o 

k

tórym mowa w pkt. 8.8.1. SIWZ, w przypadku dostaw o charakterze okresowym lub ciągłym, 

które na dzień upływu terminu składania ofert są nadal wykonywane referencje powinny być 

wydane nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem terminu składania ofert; 

b)  oświadczenie  Wykonawcy  składającego  ofertę  –  jeżeli  z  uzasadnionych  przyczyn  o 

obiektywnym charakterze Wykonawca nie jest w stanie uzyskać referencji, o których mowa w 

pkt. 8.8.2. lit. a) SIWZ; 

Uwaga!! Zamawiający nie uzna, jako dowodu faktur itp. dokumentów, z uwagi na fakt, 

iż ich treść nie potwierdza należytego wykonania zamówienia.” 

Podzielono  stanowisko 

odwołującego,  że  przystępujący  nie  przedstawił  dowodów 

potwierdzających fakt należytego wykonania dostaw wymienionych w wykazie dostaw.  

Nie  podzielono  stanowiska 

zamawiającego  z  odpowiedzi  na  odwołanie  i 

przystępującego  z  pisma  procesowego  jakoby  to  odwołujący  miał  udowodnić  możliwość 

pozyskania przez przystępującego od odbiorców dowodów należytego wykonania dostaw. 

Jak  wynika  z  przepisu 

§  2  ust.  4  pkt  2  rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  z  dnia  26 

lipca  2016  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od 

wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (t.jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 1282), w 

celu  potwierdzenia  spełniania  przez  wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub 

kryteriów  selekcji  dotyczących  zdolności  technicznej  lub  zawodowej  zamawiający  może 

żądać  wykazu  dostaw  lub  usług  wykonanych,  a  w  przypadku  świadczeń  okresowych  lub 

ciągłych również wykonywanych, w okresie ostatnich 3 lat przed upływem terminu składania 

ofert albo wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, a jeżeli okres prowadzenia 

działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie,  wraz  z  podaniem  ich  wartości,  przedmiotu,  dat 

wykonania  i  podmiotów,  na  rzecz  których  dostawy  lub  usługi  zostały  wykonane,  oraz 

załączeniem  dowodów  określających  czy  te  dostawy  lub  usługi  zostały  wykonane  lub  są 

wykonywane  należycie,  przy  czym  dowodami,  o  których  mowa,  są  referencje  bądź  inne 

dokumenty  wystawione  przez  podmiot,  na  rzecz  którego  dostawy  lub  usługi  były 

wykonywane, a w przypadku świadczeń okresowych lub ciągłych są wykonywane, a jeżeli z 

uzasadnionej  przyczyny  o  obiektywnym  charakterze  wykonawca  nie  jest  w  stanie  uzyskać 

tych dokumentów - oświadczenie wykonawcy; (…). 


Powyższy  przepis  znalazł  potwierdzenie  w  treści  SIWZ  opracowanej  przez 

zamawiającego  w  pkt  8.8.2  lit.  A  SIWZ.  W  postanowieniu  tym  zamawiający  wyraźnie 

wskazał,  że  wykonawca  może  poprzestać  na  oświadczeniu  wlanym  jako  na  dowodzie 

należytego wykonania dostaw, jeżeli z uzasadnionych przyczyn o obiektywnym charakterze 

nie  jest  w 

stanie  przedstawić  referencji  lub  innych  dokumentów  wystawionych  przez 

odbiorcę. 

Z przepisu i 

powołanego postanowienia SIWZ wynika po pierwsze, że warunkiem od 

którego  uzależnia  się  możliwość  poprzestania  na  oświadczeniu  własnym  wykonawcy  są 

okoliczności o charakterze obiektywnym, które uniemożliwiły pozyskanie referencji lub innych 

dokumentów  wystawionych  przez  odbiorcę.  Jak  słusznie  wskazał  odwołujący  w  odwołaniu, 

słowo  „obiektywny”  w  języku  polskim  oznacza  „istniejący  niezależnie  od  poznającego 

podmiotu”.  Powyższe  prowadzi  do  wniosku,  że  nie  można  powoływać  się  na  powody 

niepozyskania referencji  zależne  od  wykonawcy,  czyli  okoliczności  subiektywne.  Po  drugie, 

jak  wynika 

wyraźnie  z  przepisu  i  postanowienia  SIWZ,  te  obiektywne  powody  niezłożenia 

referencji  muszą  być  uzasadnione.  Oczywistym  jest  więc,  że  okoliczności  niepozyskania 

referencji  muszą  być  należycie  umotywowane.  Nie  ulega  wątpliwości,  że  ciężar  dowodu 

zarówno co do faktu obiektywnego charakteru okoliczności niepozyskania referencji jak i ich 

należytego  uzasadnienia  (wykazania)  spoczywa  na  tym,  kto  z  faktu  tego  wywodzi  skutek 

prawny  w  postaci 

uprawnienia  do  złożenia  oświadczenia  własnego.  Powyższe  wynika  z 

ogólnej zasady rozkładu ciężaru dowodu, o której mowa w art. 6 KC w  zw. z art. 14  ust. 1 

ustawy  Pzp.  W  analizowanej 

sprawie  ciężar  ten  spoczywał  na  przystępującym,  który  miał 

obowiązek  przedstawić  stosowne  wyjaśnienia  i  dowody  w  trakcie  wykazywania  warunku 

udziału w postępowaniu przed zamawiającym.  

W dalszej kolejności Izba stwierdziła, że dowody na istnienie obiektywnych przyczyn 

niepozyskania  referencji 

przystępujący  miał  obowiązek  złożyć  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

za

mawiającego do złożenia dokumentów i oświadczeń celem wykazania warunku udziału w 

postępowaniu.  Wezwanie  takie  zamawiający  skierował  do  przystępującego  w  trybie  art.  26 

ust. 1 ustawy Pzp w dniu 4 marca 2020 r. W pkt II. 2 ww. wezwania  zamawia

jący wyraźnie 

nakaz

ał  wykonawcy  złożenie  nie  tylko  wykazu  dostaw,  ale  także  dowodów,  że  dostawy 

wymienione  w 

wykazie  zostały  wykonane  należycie.  W  ślad  za  przywołanym  wcześniej 

postanowieniem  pkt  8.8.2  SIWZ 

zamawiający  przypomniał  przystępującemu,  że  dowodami 

tymi  są  referencje  lub  inne  dokumenty  wydane  przez  podbiorę  dostaw.  Zamawiający 

wskaza

ł,  że  wykonawca  może  złożyć  w  charakterze  dowodu  oświadczenie  własne.  W 

odniesieniu  jednak  do  tego  oświadczenia  zamawiający  wyraźnie  zastrzegł,  że  można  je 

złożyć  tylko  jeżeli  z  uzasadnionych  przyczyn  o  obiektywnym  charakterze  przystępujący  nie 

jest w stan

ie uzyskać referencji. Co istotne, zamawiający w ślad za postanowieniem pkt 8.8.2 

SIWZ  przypomniał  wykonawcy,  że  nie  uzna  jako  dowodu  należytego  wykonania  dostaw 


faktur  itp.  dokumentów,  z  uwagi  na  fakt,  że  ich treść  nie  potwierdza  należytego  wykonania 

zamówienia.  Podkreślenia  wymagało  także,  że  zamawiający  zakreślił  przystępującemu 

termin  na  złożenie  żądanych  dokumentów  i  oświadczeń  na  dzień  16  marca  2020  r.  do 

godziny 11.00. 

W  odpowiedzi  na  ww.  wezwanie 

przystępujący  w  dniu  16  marca  2020  r.  nie  złożył 

zama

wiającemu  referencji  ani  innych  dokumentów  pochodzących  od  odbiorców  dostaw, 

które potwierdzałyby fakt ich należytego wykonania.  

Przyst

ępujący  złożył  m.in.  zamówienia  od  odbiorców  w  formie  skanów  plików  pdf. 

Dokumenty  te  budzą  wątpliwości,  gdyż  nie  zostały  podpisane  przez  odbiorców.  Po  drugie, 

dokumenty za

mówienia wystawia się inicjując chęć zakupienia towaru, nie potwierdzają one, 

że zamówione towary zostały dostarczone zgodnie z zamówieniem.  

Oprócz  tego,  przystępujący  złożył  także  zamawiającemu  faktury  wystawione 

odbiorcom  przez  uczestnika  konsorcjum 

przystępującego.  Jednak,  jak  słusznie  wskazał 

odwołujący,  same  faktury  nie  mogą  być  uznane  za  wystarczający  dowód  należytego 

wykonania 

dostaw.  W  praktyce  obrotu  nierzadko  występują  sytuacje,  gdy  faktura  jest 

kwestionowana przez podmiot, na który została wystawiona, czy to co do zasady czy co do 

wysokości.  Ponadto,  zamawiający  w  pkt  8.8.2  SIWZ  wyraźnie  przesądził,  że  nie  będzie 

uznawał  tego  rodzaju  dokumentów  za  dowód  należytego  wykonania  dostaw.  Jeśli 

przystępujący nie zgadzał się z tym postanowieniem SIWZ, to w terminie wynikającym z art. 

182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp miał prawo kwestionować postanowienie. Skoro tego nie uczynił, 

to  po  upływie  terminu  składania  ofert  treść  SIWZ  stała  się  ostateczna  i  wiążąca  dla 

zamawiającego oraz wszystkich wykonawców, w tym przystępującego.  

Wreszcie,  w  odniesieniu  do  ni

ektórych dostaw  przystępujący  przedstawił  dodatkowo 

potwierdzenia 

przyjęcia 

zamówienia 

wystawione 

przez 

uczestnika  konsorcjum 

przyst

ępującego.  Tego  rodzaju  dokumenty  też  nie  mogły  zostać  uznane  za  dowód 

należytego  wykonania  dostaw.  Na  uwagę  zasługiwał  bowiem  fakt,  że  dokumenty  te 

pochodziły  nie  od  odbiorcy  ale  od  samego  członka  konsorcjum  przystępującego.  W 

konsekwencji nie świadczyły o tym, że odbiorca uznaje dostawę za prawidłowo wykonaną. 

W  tej  sytuacji,  jak 

słusznie  wskazał  odwołujący,  żaden  z  dokumentów  złożonych 

przez  przystępującego  w  dniu  16  marca  2020  r.  nie  dowodził  należytego  wykonania  przez 

niego dostaw. 

Podkreślenia wymagało, że nie złożono żadnych referencji pochodzących od 

odbiorców,  ani  nawet  protokołów  przyjęcia  zamówionych  dostaw  podpisanych  przez 

o

dbiorców.  Co  więcej,  nie  złożono  nawet  dowodów  opłacenia  przez  odbiorców  faktur 

przedstawionych przez przys

tępującego.  

Jeżeli przystępujący nie był w stanie złożyć dowodów należytego wykonania dostaw 

po

chodzących od odbiorców, to mógł poprzestać na oświadczeniu  własnym. Jednak w tym 

przypadku miał obowiązek dodatkowo wykazać, że z powodów od siebie niezależnych takich 


dokumentów nie był w stanie uzyskać. Nic takiego jednak przystępujący nie wykazał w swym 

piśmie z dnia 16 marca 2020 r. 

W tej sytuacji zama

wiający, działając na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, pismem 

z  dnia  30  marca  2020  r. 

zasadnie  wezwał  przystępującego  od  uzupełnienia  brakujących 

do

wodów  na  okoliczność,  że  dostawy  opisane  w  wykazie  zostały  wykonane  należycie. 

Zamawiający  wskazał  na  konieczność  uzupełnienia  referencji  lub  innych  dokumentów 

wydanych 

przez  odbiorcę.  Przypomniał  także,  że  jeżeli  z  uzasadnionych  przyczyn  o 

obiektywnym  charakterze  p

rzystępujący  nie  jest  w  stanie  przedstawić  referencji  to  jest 

uprawniony  do  przedstawienia 

oświadczenia  własnego.  W  treści  wezwania  zamawiający 

prawidłowo  dostrzegł,  że  przedstawione  przez  przystępującego  dokumenty  księgowe 

(faktury)  i  zamówienia  nie  potwierdzają  faktu  należytego  wykonania  dostaw.  Co  istotne, 

zamawiający w swym wezwaniu wyznaczył wykonawcy termin na uzupełnienie brakujących 

dokumentów lub oświadczeń na dzień 9 kwietnia 2020 r. g.11.00. 

Biorąc pod uwagę powyższe przystający najpóźniej w terminie 9 kwietnia 2020 r. g. 

11.00  zobowiązany  był  uzupełnić  brakujące  dokumenty  i  oświadczenia.  Oczywistym  jest 

ta

kże,  że  jeśli  przystępujący  uznawał,  że  nie  będzie  w  stanie  przedstawić  referencji  lub 

innych  dokumentów  pochodzących  od  odbiorcy,  to  miał  obowiązek  uzasadnić  i  wykazać 

dlaczego nie mógł tego uczynić. Ponadto powinien wykazać, że powód takiego stanu rzeczy 

jest obiektyw

ny i nie zależy od niego.  

Izba 

po  dokonaniu  analizy  pisma  przystępującego  z  dnia  8  kwietnia  2020  r. 

stwierdziła, że przystępujący nie przedstawił zamawiającemu żadnych nowych dokumentów, 

które  pochodziłyby  od  odbiorców.  Wykonawca  załączył  do  pisma  oświadczenie  własne 

członka  konsorcjum  przystępującego  o  braku  zastrzeżeń  odbiorców  do  kompletnego 

przedmiotu  dostaw  wymienionych  w  wykazie.  W  tej  sytuacji

,  jak  wyjaśniono  wcześniej, 

zobowiązany  był  przedstawić  uzasadnione  powody  nieuzyskania  referencji  i  wykazać,  że 

powody te są obiektywne, a więc nie zależały od niego.  

Izba 

po dokonaniu analizy pisma przystępującego z 8 kwietnia 2020 r. stwierdziła, że 

na 

okoliczność  niemożności  uzyskania  referencji  przystępujący  nie  przedstawił 

zamawi

ającemu  jakiegokolwiek  dowodu.  Przystępujący  powołał  się  jedynie  na  to,  że  w 

ramach 

działalności  gospodarczej  prowadzonej  przez  Mechanical  Field  Support  B.V.  nie 

po

zostaje  przyjętą  praktyką  występowanie  indywidualne  o  potwierdzenie  realizacji  dostaw 

przez poszczególnych kontrahentów. 

Odnosząc się do tego rodzaju argumentacji należało podnieść po pierwsze, że na jej 

poparcie nie przedstawiono zama

wiającemu żadnego dowodu. Zamawiający nie miał zatem 

podstaw  aby  przyjmować,  że taka jest  praktyka u członka konsorcjum  przystępującego.  Po 

drugie, nawet 

jeśli rzeczywiście występuje taka praktyka u Mechanical Field Support B.V. to 


jest  to  praktyka  samego  wykonawcy.  Praktyka  wykonawcy  jest  okol

icznością  zależną  od 

samego  wykonawcy,  a  więc  przyczyną  natury  subiektywnej,  a  nie  obiektywnej.  Od  własnej 

praktyki można było odstąpić. Po lekturze SIWZ, opublikowanej w grudniu 2019 r., a więc 3 

miesiące przed terminem składania ofert, przystający musiał wiedzieć, że zamawiający żąda 

referencji  lub 

dokumentów  pochodzących  od  odbiorcy  stanowiących  dowód  należytego 

wykonania 

dostaw  i  że nie  uzna  za  wystarczających  samych faktur.  Mógł  zatem  przystąpić 

do  pozyskania  brak

ujących  dokumentów,  nawet  jeśli  rzeczywiście  dotąd  tego  nie 

praktykował.  Podkreślenia  wymagało,  że  przystępujący  w  piśmie  z  8  kwietnia  2020  r.  nie 

wykazał czy podjął próbę pozyskania referencji i np.  spotkał się z odmową. Nic takiego nie 

odwodniono    ani  nawet  tak  nie  twierdzono.  Ponadto,  nawet 

jeśli  MFS  B.V.  nie  praktykuje 

potwierdzania dostaw, to zupełnie niezrozumiały jest fakt braku złożenia innych dokumentów 

np.  protokołów  odbioru,  dokumentów WZ  itp. Wreszcie  jeśli  wystawiono  faktury,  a  dostawy 

zostały  faktycznie  wykonane  należycie,  to  faktury  te  powinny  zostać  opłacone  przez 

odbiorców. Na fakt zapłaty nie przedstawiono zamawiającemu żadnego dowodu. Co więcej 

przystępujący nawet nie oświadczył, że przedstawione faktury zostały opłacone.  

Drug

ą  okolicznością,  na  jaką  powołał  się  przystępujący  było  lakoniczne, 

jednozdaniowe st

wierdzenie, że pozyskanie referencji okazało się zadaniem niewykonalnym 

z  uwagi  n

a  aktualną  sytuację  epidemiologiczną.  Odnosząc  się  do  tak  uzasadnionej 

przyczyny, Izba stwierdziła po pierwsze, że myśl ta nie została w jakikolwiek rozwinięta. Po 

drugie, 

nie została poparta żadnym dowodem. Jak słusznie wskazał odwołujący ogłoszenie o 

zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE już w dniu 13 grudnia 2019 r. 

a  termin  sk

ładania  ofert  upływał  12  lutego  2020  r.  Obydwa  terminy  przypadały  o  wiele 

wcześniej aniżeli termin ogłoszenia przez WHO pandemii Covid 19. Pandemię tę ogłoszono 

dopiero  11  marca  2020  r.  (dowód:  wydruk  PDF  ze  strony  https://pulsmedycyny.pl/who-

oglosilo-pandemie-covid-19-co-to-oznacza-984790 

załączony do odwołania). 

Tymczasem  w  postanowieniu  pkt  8.8.2  SIWZ  opublikowanej  w  grudniu  2019  r. 

wyraźnie żądano  złożenia dowodów  należytego wykonania  dostaw  i  wskazano,  że za  takie 

nie 

będą  uznane  faktury.  W  tej  sytuacji  wykonawca  działający  z  należytą  starannością 

powinien 

już od grudnia 2019 r. gromadzić wymagane przez zamawiającego dowody i nimi 

dysponować w momencie upływu terminu składania ofert. Termin ten zaś upływał 12 lutego 

2020 r.  

Podkreślenia  wymagało,  że  obaj  członkowie  konsorcjum  postępującego  złożyli 

zamawiającemu  wraz  z  ofertą  wypełnione  dokumenty  JEDZ.  W  dokumentach  tych 

oświadczyli  w  części  IV,  że  spełniają  warunki  udziału  w  postępowaniu.  Z kolei  w  części  VI 

dokumentów JEDZ obydwaj oświadczyli, że informacje podane powyżej w częściach II–V są 

dokładne  i  prawidłowe  oraz  że  zostały  przedstawione  z  pełną  świadomością  konsekwencji 

poważnego  wprowadzenia  w  błąd.  Wykonawca  oficjalnie  oświadcza,  że  jest  w  stanie,  na 


żądanie  i  bez  zwłoki,  przedstawić  zaświadczenia  i  inne  rodzaje  dowodów  w  formie 

dokumentów. 

Obydwa  dokumenty  JEDZ 

zostały  sporządzone  w  lutym  2020  r.  i  złożone 

zamawiającemu przed upływem terminu składania ofert przypadającym na 12 lutego 2020 r. 

przywołanych  oświadczeń  członków  konsorcjum  przystępującego  wynikało,  że 

zagwarantowali  oni  zamawiającemu,  iż  na  jego  żądanie  i  -  co  ważne  -  bez  zwłoki  będą  w 

stanie  przedstawić  wymagane  dokumenty.  Zadeklarowana  gotowość  przedstawienia 

dokumentów bez zwłoki świadczyła o tym, że wykonawcy takimi dokumentami zobowiązani 

byli  d

ysponować  w  momencie  składania  oświadczenia  w  dokumencie JEDZ. W  tej  sytuacji 

przystępujący nie może się zasłaniać epidemią COVID, która wybuchła półtora miesiąca po 

złożeniu przez niego stosownego zapewnienia.  

Kierując się powyższymi rozważaniami należało dojść do wniosku, że  przystępujący 

pomimo  wezwania  przez  zamawia

jącego  do  złożenia  dokumentów  w  trybie  art.  26  ust.  1 

ustawy Pzp,  i kolejnego wezwani

a do uzupełniania braków wystosowanego w trybie art. 26 

ust.  3  ustawy  Pzp  w  dalszym 

ciągu  nie  przedstawił  zamawiającemu  wymaganych 

oświadczeń i dokumentów. Nie wykazał też obiektywnych przyczyn niezłożenia referencji lub 

innych 

dowodów należytego wykonania dostaw pochodzących od odbiorców. Za wypełnienie 

ww.  obowiązku  nie  mogły  zostać  uznane  dwa  lakoniczne  jednozdaniowe  oświadczenia  nie 

poparte 

żadnymi  dowodami,  które  dodatkowo  okazały  się  całkowicie  niewiarygodne  i  miały 

charakter subiektywny.  

W  tej  sytuacji,  z  dniem  9  kwietnia  2020  r.  g.  11.00  po  stronie  zamaw

iającego 

zaktualizował  się  wynikający  z  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  obowiązek  wykluczenia 

przystępującego  z  udziału  w  postępowaniu  z  powodu  niewykazania  spornego  warunku 

udziału w postępowaniu, o którym mowa w pkt 6.1.2.3. SIWZ.  

Jak  wielokrotnie  wskazywano  w  orzecznictwie  Izby 

i  sądów  okręgowych 

sprawujących nadzór instancyjny nad orzeczeniami Izby, zamawiający uprawniony jest tylko 

do  jednokrotnego  wezwania  wykonawcy  do 

uzupełniania brakujących dokumentów w trybie 

art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. Przepis art. 26 ust. 3 ustawy Pzp jest bowiem 

wyjątkiem od zasady 

sk

ładania  wymaganych  dokumentów  w  odpowiedzi  na  pierwsze  wezwanie  kierowane  w 

trybie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp.  Jako 

wyjątek  od  tej  zasady  nie  może  być  interpretowany 

rozszerzająco. W tym kontekście za naruszające przywołaną zasadę i przepis art. 26 ust. 3 

ustawy  Pzp  należało  uznać  późniejsze  działania  zamawiającego,  których  skutkiem  było 

zezwolenie  przystępującemu  na  kolejne  próby  uzupełniania  brakujących  dokumentów  i 

oświadczeń.  

Dostrzeżenia  wymagało,  że  pismem  z  dnia  20  kwietnia  2020  r.,  zamawiający 

ponownie 

wezwał  przystępującego  do  wyjaśnienia  i  uzupełnienia  dokumentów  celem 


wykazania  warunku  udziału  w  postępowaniu.  W  omawianym  wezwaniu  sam  zamawiający 

przyznał, że dotychczasowe uzasadnienie przyczyn, w wyniku których przystępujący nie był 

w  stanie  uzyskać  referencji,  jest  ogólnikowe.  Pomimo  to  zamawiający  poprosił 

przystępującego o udzielenie odpowiedzi na pytania:  

1.  Czy  zachodzą  inne  okoliczności  niż  wymienione  w  Państwa  oświadczeniu,  które 

potwierdzą  przyczyny,  niemożności  uzyskania  dowodów  potwierdzających  należyte 

wykonanie dostaw wskazanych w wykazie dostaw (np. klauzule umowne mówiące o nie 

wydawaniu referencji przez podmiot, na rzecz którego była świadczona dostawa)?  

2.  Czy  występowali  Państwo  o  pozyskanie  dokumentów  referencyjnych?  Jeżeli  tak,  to  czy 

posiadają Państwo związane z tym dowody (np. wysyłane e-maile, pisma)?  

3. Jeżeli występowali Państwo o pozyskanie dokumentów referencyjnych, to czy uzyskaliście 

Państwo jakąś odpowiedź (np. e-mail, pismo)?  

4.  Czy  są  Państwo  w  posiadaniu  dokumentów  (innych  dowodów)  potwierdzających,  że 

wskazane w wykazie wykonanych dostaw w tabeli 1 i 2, dostawy wykonane przez Spółkę 

Mechanical Field Support B.V. były świadczone na rzecz wskazanych tam podmiotów (np. 

faktury końcowe lub częściowe, umowy, zlecenia dostaw, protokoły odbioru)?  

Analiza  ww.  wezwania  prowa

dziła  do  wniosku,  że  zamawiający,  choć  miał 

świadomość nieprawidłowego uzupełnienia dokumentów pomimo prawidłowego wezwania w 

trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp w dniu 30 marca 2020 r

., postanowił – z naruszeniem zasady 

jednokrotnego  wezwania  i  pod  pozorem  rzekomego 

wyjaśniania  wątpliwości  -  de  facto 

wezwa

ć  powtórnie  wykonawcę  do  uzupełnienia  dowodów  na  fakt  istnienia  obiektywnych 

przyczyn 

niemożności pozyskania dowodów należytego wykonania dostaw. 

Zamawiający  poprosił  o  przesłanie  innych  dokumentów  potwierdzających  dostawy 

np.  protokołów  odbioru)  pomimo,  że  przystępujący  w  piśmie  z  dnia  8  kwietnia  2020  r. 

wyraźnie  wskazał,  że  nie  jest  w  posiadaniu  innych  dokumentów  pochodzących  od 

odb

iorców.  Zamawiający  także  zasugerował  wykonawcy  aby  ten  powołał  się  jeszcze  na 

jakieś inne powody nieuzyskania dowodów, o których wykonawca w ogóle nie wspominał w 

piśmie z 8 kwietnia 2020 r., podając nawet przykład takich okoliczności. Wreszcie, pomimo, 

że przystępujący wyraźnie wskazywał, że w jego firmie nie jest praktykowane pozyskiwanie 

indywidualnych  potwierdzeń  prawidłowości  wykonania  dostawy,  zamawiający  zapytał  czy 

aby  wykonawca 

nie występował  jednak  o  wydanie  dokumentów  referencyjnych.  Biorąc  pod 

uwagę zasadę jednokrotności wzywania do uzupełniania dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 

ustawy  P

zp działanie  zamawiającego  należało  uznać  za niedopuszczalne. W konsekwencji 

przyznano 

rację  odwołującemu,  że  zamawiający  zobowiązany  był  ocenić  spełnianie  przez 

przystępującego  warunku  udziału  w  postępowaniu  już  na  podstawie  oświadczeń  i 

dokumentów  przedstawionych  do  dnia  9  kwietnia  2020  r.  g.  11.00  czyli  do  upływu  terminu 

pierwszego  wezwania 

do uzupełnienia dokumentów, wystosowanego w trybie art. 26 ust. 3 


ustawy  Pzp.  W  konsekwencji  z

nalazł  potwierdzenie  zarzut  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12 

ustawy Pzp i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

W  dalszej  części  uzasadnienia  zarzutu  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp 

odwołujący  podniósł,  że  niektóre  dostawy  wymienione  przez  przystępującego  w  wykazie 

dostaw 

nie  zostały  wykonane  należycie.  Na  str.  13  odwołania  odwołujący  wskazał,  że  

odniesieniu  do  dostawy  wymienionej  w  wykazie  dostaw  w  tabeli  nr  1  pod  poz.  2  (GVI 

NIGERIA  LIMITED)  zauważyć  należy,  że  z  przedłożonego  przez  Konsorcjum  EESA-MFS 

dokumentu  pt.  „ZAMÓWIENIE  ROBOCZE  NR  GVI/WO/17/19:  DOSTAWA  CZĘŚCI 

ZAMIENNYCH  WOODWARD”  wynika,  że  części  zamienne  będą  odebrane  przez 

przedstawiciela  GVI  NIGERIA  LIMITED  nie  później  niż  w  dniu  26  grudnia  2019  r.,  a  w 

wykazie  dostaw 

podano,  że  dostawa  ta  została  zakończona  dopiero  21  lutego  2020  r. 

Świadczy to o tym, że dostawa została zrealizowana nieterminowo, czyli nienależycie.  

Odwołujący podniósł także na str. 13 odwołania, że w odniesieniu do dostawy wymienionej w 

wykazie  dost

aw  w  tabeli  nr  2  pod  poz.  1  (SIEMENS  Energy,  Inc.)  zauważyć  należy,  że  z 

informacji zawartej w kolumnie 1 wynika, że dostawa została zakończona w dniu 11 września 

2019 r. Tymczasem z zamówienia (str. 2/4) złożonego przez ww. spółkę wynika, że dostawa 

miała  być  zrealizowana  w  dniu  22  grudnia  2018  r.  („Data  dostawy:  12/2112018”).  Na 

potwierdzeniu  zamówienia  jako  termin  dostawy  jest  podany  28  marzec  2019  r.  Faktury 

zostały  wystawione  w  dniu  5  października  2018  r.,  jeszcze  przed  dostawą,  ponieważ 

przewidywały  płatność  częściową  50%  jeszcze  przed  wykonaniem  zamówienia.  Przyjmują 

nawet, że ostatecznie uzgodniono termin dostawy przypadający na 28 marca 2019 r., jak w 

potwierdzeniu  zamówienia  (który  to  dokument  pochodzi  przecież  od  MFS),  to  podanie  w 

wykazie dostaw, 

że dostawa została zakończona w dniu 11 września 2019 r. świadczy o tym, 

że dostawa została zrealizowana nieterminowo, czyli nienależycie.  

Oceniając  tak  sformułowane  zarzuty  Izba  stwierdziła,  że  nie  zasługują  one  na 

uwzględnienie.  Z faktu,  że  dostawy  zgodnie  z  wykazem  dostaw  zostały  ukończone  później 

aniżeli  wynikałoby  to z  dokumentów  zamówienia,  nie można jeszcze wyciągać  wniosku,  że 

dostawy 

z  pewnością  zostały  zrealizowane  nieterminowo  czyli  nienależycie.  Przede 

wszystkim nie wiadomo, czy terminy dostaw pierwotnie wskazane 

w dokumentach zamówień 

nie  zostały  przez  strony  umowy  zmienione.  Po  drugie  zaś,  nawet  gdyby  wystąpiły  pewne 

przekroczenia czasowe to nie zawsze świadczą one o nienależytym wykonaniu zamówienia, 

zwłaszcza  w  sytuacji  gdy  opóźnienie  jest  wynikiem  okoliczności,  za  które  dostawca  nie 

odpowiada. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  nie  udźwignął  ciężaru  udowodniania  faktu 

nienależytego  wykonania  spornych  dostaw.  Dostrzeżenia  wymaga,  że  czym  innym  jest 

zarzut  niewykazania  należytego  wykonania  dostawy  przez  przystępującego  w  sposób 


wymagany  w  SIWZ.  Tak  sfo

rmułowany  zarzut  dotyczy  sfery  formalnej,  a  mianowicie  braku 

dokumentów,  które  by  to  potwierdzały.  Czym  innym  jest  natomiast  zarzut,  że  dostawa 

została  wykonana  nienależycie.  Sformułowanie  takiego  zarzutu  nakłada  na  tego,  kto  go 

podnosi, 

obowiązek  jego  udowodnienia,  a  tego  ciężaru  odwołujący  nie  udźwignął.  Wobec 

powyższego zarzut podlegał oddaleniu. 

Chybiony okazał się zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp.  

Przepis  ten  stanowi,  że  z  postępowania  wyklucza  się  wykonawcę,  ,  który  w  wyniku 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy 

przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w 

postępowaniu lub obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria, zwane dalej "kryteriami selekcji", 

lub który zataił te informacje lub nie jest w stanie przedstawić wymaganych dokumentów

W  pierwszej  kolejności  odwołujący  zarzucił,  że  przystępujący  wprowadził 

zamawia

jącego  w  błąd gdy  przekazał  w  piśmie z  dnia 8 kwietnia 2020  r.  informację,  że „

ramach  działalności  gospodarczej  prowadzonej  przez  Mechanical  Field  Support  B.V.  nie 

pozostaje  powszechnie  przyjętą  praktyką  występowanie  indywidualne  o  potwierdzenie 

realizacji dostaw przez poszczególnych kontrahentów”. Odwołujący uznał ww. twierdzenie za 

nieprawdziwe. 

Uzasadniając zarzut argumentował, że w ramach działalności polegającej na 

dostawie  części  zamiennych  do  turbin  gazowych  normalną  praktyką  jest  wystawianie 

referencji  przez  odbiorców  dostaw.  Celem  wykazania  zasadności  zarzutu  odwołujący 

załączył do odwołania szereg referencji z okresu styczeń – luty 2020 r. wystawionych firmie 

Nuovo  Pignone  International  srl.  p

rzez  odbiorców  wykonanych  przez  nią  dostaw  (por. 

załączniki do odwołania).  

Izba  stwie

rdziła,  że  zarzut  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Podkreślenia  wymagało, 

że, wbrew stanowisku odwołującego, przystępujący nie oświadczył, iż „w ramach działalności 

polegającej na dostawie części  zamiennych do turbin gazowych normalną praktyką nie jest 

wyst

awianie  referencji  przez  odbiorców  dostaw”.  Przystępujący  w  piśmie  z  dnia  8  kwietnia 

2020  r. 

oświadczył  jedynie,  że  to  członek  konsorcjum  przystępującego  -  Mechanical  Field 

Support 

powszechnie  nie  występuje  o  potwierdzenie  realizacji  dostaw  do  poszczególnych 

odbiorców.  Na  uwagę  zasługuje  fakt,  że  przystępujący  nie  wypowiadał  się  zatem  o 

powszechnej i normalnej praktyce na rynku dostaw 

części zamiennych do turbin gazowych, 

ale  o  praktyce 

członka  własnego  konsorcjum.  Wobec  niezłożenia  przez  przystępującego 

oświadczenia,  któremu  odwołujący  zarzucił  niezgodność  z  rzeczywistością,  zarzut  musiał 

zostać oddalony. 

W  dalszej  części  odwołania  odwołujący  podniósł  ponadto,  że  przystępujący  miał 

wprowadzić zamawiającego w błąd twierdząc w piśmie z dnia 8 kwietnia 2020 r., że „biorąc 


pod  uwagę  aktualną  sytuację  epidemiologiczną  na  świecie  rzeczywiste  pozyskanie 

właściwych  odrębnych  dokumentów  referencyjnych  okazało  się  zadaniem  niewykonalnym”. 

Celem wykazania zasadności zarzutu odwołujący ponownie powołał się na szereg referencji 

z okresu styczeń – luty  2020 r. wystawionych firmie Nuovo Pignone International srl.  przez 

odbiorców wykonanych przez nią dostaw. 

Podkreślenia  wymagało,  że  przystępujący  złożył  kwestionowane  oświadczenie  8 

kwietnia 

2020 r. i wypowiadał się w nim o „aktualnej” niemożliwości pozyskania dokumentów, 

a  wi

ęc  istniejącej  w  kwietniu  2020  r.  Tymczasem  dowody  na  możliwość  pozyskania 

referencji,  jakie 

odwołujący  przedstawił  na  poparcie zarzutu,  pochodziły  z  okresu  stycznia i 

lutego  2020  r.  J

eśli  przystępujący  rzeczywiście  dopiero  na  początku  kwietnia  2020  r. 

przystąpił do kompletowania referencji, choć dokumenty te powinien zdobyć przed 12 lutego 

2020  r.,  to  nie można  z  całą  pewnością  wykluczyć,  że  mając  na  uwadze  ówczesny  rozwój 

pandemii  Covid-19 

mógł  napotkać  pewne  trudności  w  pozyskaniu  odrębnych  referencji.  Po 

drugie 

zaś,  jeśli  odwołujący  powołał  się  na  art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp,  to  oprócz 

nieprawdziwości  oświadczenia  powinien  wykazać  pozostałe  przesłanki  wypełniające 

dyspozycję  tego  przepisu,  w  tym  celowość  działania  lub  rażące  niedbalstwo  po  stronie 

przystępującego  przy  przedstawianiu  spornego  oświadczenia.  Okoliczności  takich 

odwołujący również nie wykazał. Zarzut podlegał zatem oddaleniu.  

W  dalszej  części  odwołania  odwołujący  upatrywał  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  16 

ustawy Pzp 

w niewykluczeniu przystępującego z powodu złożenia przez tego wykonawcę w 

wykazie  dostaw  z  16  marca  2020  r. 

oświadczenia,  że  przedmiotem  dostawy  na  rzecz 

Siemens  Energy  In

c była „dostawa dysz, dostawa części do wykonania serwisu dla turbiny 

gazowej  LM  2500

”.  Odwołujący  zarzucił,  że  w  rzeczywistości  przedmiotem  dostawy  były 

narzędzia  służące  do  serwisowania  turbiny,  a  nie  części  zamienne  do  turbiny.  Celem 

wykazania  zarzutu 

odwołujący  powołał  się  jedynie  na  dokument  zamówienia  (str.  2/4) 

złożonego  przez  tę  spółkę.  Argumentował,  że  z  dokumentu  tego  miało  wynikać,  iż 

przedmiotem  dostawy  były  „Narzędzia  -  serwis  dla  LM2500  Level  II”  (w  oryginalnej  ang. 

wersji  językowej:  „Tools  –  Service  for  LM2500  Level  II”.  Powołał  się  także  na  dokument 

faktury  wystawionej  przez  MFS  na  Siemens  Energy,  Inc. 

Wskazał,  że  wymienia  ona,  jako 

przedmiot  dostawy,  urządzenia,  które  ewidentnie  służą  do  serwisu,  nie  stanowią  części 

zamiennych. Tymi narzędziami są np. podnośniki, podpory . 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  nie  udowodnił  z  całą  pewnością,  że  przedmiotem 

spornej  dostawy 

nie była „dostawa dysz,  dostawa części  do  wykonania serwisu dla turbiny 

gazowej  LM  2500

”,  tak  jak  to  oświadczono  w  wykazie  dostaw.  Wzięto  pod  uwagę,  że  w 

dokumentach,  jakie  załączono  do  wykazu  jako  przedmiot  dostawy  wymienione  zostały  nie 

tylko 

podnośniki  i  podpory,  ale  też  inne  urządzenia  typu  popychacze,  adaptery,  ściągacze, 


sprężarki,  uchwyty  itp.  Na  uwagę  zasługiwał  również  fakt,  że  przystępujący  wezwany  do 

złożenia wyjaśnień w piśmie z dnia 8 kwietnia 2020 r. oświadczył, że iż zgodnie powszechnie 

przyjętą praktyką branżową to użytkownik turbozespołu indywidulanie planuje oraz decyduje 

o  niezbędnym  zakresie  wymiany  części  zamiennych  po  określonym  czasie  eksploatacji 

danego  urządzenia,  określając  jednocześnie  zakres  niezbędnych  prac  serwisowych  do 

wykonania.  Za  celowe  należy  również  zwróceniu  uwagi,  iż  producenci  turbin  gazowych  w 

tzw.  instrukcjach  O&M  (Operation  and  Maintenence)  określają  kompletną  listę  wszystkich 

części  zamiennych  dla  danego  urządzenia.  W  rzeczywistości  zakres  wymiany  po  danym 

okresie  eksploatacji  jest  w  każdym  przypadku  uzależniona  od  rzeczywistego  stanu 

technicznego  danego  turbozespołu.  Ponadto  podkreślenia  wymaga,  iż  poszczególni 

producenci  turbin  gazowych  (n

p.  SIEMENS,  General  Electric)  rekomendują  odmienne 

zakresy  części  do  wymiany  po  przebiegu  m.in.  25  000  roboczogodzin  pracy  danego 

urządzenia.  W  konsekwencji  typ  turbiny,  zalecania  producenta  oraz  uwarunkowania 

eksploatacyjne  danego  użytkownika  determinują  ostatecznie  każdorazowo  listę 

rekomendowanych do wymiany części zamiennych. 

Odwołujący nie wykazał, że elementy wymienione w fakturach nie mogą być uznane 

za dostaw

ę części do wykonania serwisu dla turbiny gazowej KM 2500, tak jak oświadczono 

w wykazie dostaw. 

Nie udowodniono także, że urządzenia te nie mogą być zakwalifikowane 

jako 

„części zamienne przeznaczone do wykonania wszystkich planowanych czynności po25 

tysiącach rbh na turbinie gazowej,” tak jak to wymagano w warunku udziału w postępowaniu 

opisanym  w 

pkt 6.1.2.3. SIWZ. Izba nie posiada także wiedzy  specjalnej aby stwierdzić, że 

części  wskazane  w  fakturach,  zgodnie  z  instrukcjami  dla  danego  urządzenia,  nie  stanowią 

kompletnej  listy 

części  zamiennych  dla  niego.  Wobec  powyższego  zarzut  podlegał 

oddaleniu. 

Zasadny okazał zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp przez zaniechanie 

odrzucenia oferty przystępującego z powodu złożenia nieprawidłowego dokumentu wadium. 

Art.  87  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  stanowi,  że  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

wadium  nie  zostało  wniesione  lub  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy,  jeżeli 

zama

wiający żądał wniesienia wadium. 

Jak  wynikało  z  postanowienia  pkt  10.1  SIWZ  zamawiający  nałożył  na  wykonawców 

obowiązek wniesienia wadium. W pkt 10.2 SIWZ zamawiający dopuścił możliwość złożenia 

wadium  m.in.  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej.  Z  kolei,  j

ak  zastrzeżono  w  pkt  10.5 

SIWZ,  W  przypadku,  gdy  Wykonawca  wnosi  wadium  w  formie  gwarancji  bankowej  lub 

gwarancji  ubezpieczeniowej  albo  poręczenia,  z  treści  tych  dokumentów  musi  w 

szczególności  jednoznacznie  wynikać  zobowiązanie  gwaranta  (banku,  ubezpieczyciela, 

poręczyciela)  do  zapłaty  całej  kwoty  wadium  nieodwołalnie  i  bezwarunkowo  na  pierwsze 


żądanie  Zamawiającego  (beneficjenta)  stwierdzające,  że  występuje  jedna  lub  więcej 

okoliczności  wskazanych  w  art.  46  ust.  4a  lub  art.  46  ust.  5  Ustawy  –  bez  konieczności 

potwierdzania tych okoliczności. 

Celem 

wykazania 

obowiązku 

wniesienia 

wadium 

przystępujący 

złożył 

zamawiającemu  wraz  z  ofertą  ubezpieczeniową  gwarancję  zapłaty  wadium  nr 

02GG35/0735/20/0001  wystawioną  przez  Interisk  TU  S.A.  Jak  wynikało  z  treści  gwarancji 

ubezpieczyciel 

w  ust.  1,  wskazał,  że  działając  na  wniosek  ENERGOTECHNIKA-

ENERGOROZRUCH S.A. z siedzibą w 44-100 GLIWICE, przy ul. KOZIELSKA 18 (zwanego 

dalej  “Zobowiązanym”)  niniejszym  gwarantuje  nieodwołalnie  i  bezwarunkowo,  na  pierwsze 

żądanie  zapłatę  kwoty  50.000,00  złotych  (słownie  złotych:  pięćdziesiąt  tysięcy  00/100)  z 

tytułu  zatrzymania  wadium  w  związku  z  zaistnieniem  co  najmniej  jednego  z  przypadków 

określonych  w  ustawie  Prawo  Zamówień  Publicznych  z  dnia  29  stycznia  2004r.  wraz  z 

późniejszymi zmianami, tj.: 

1)  Zobowiązany  odmówił  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  na 

warunkach określonych w ofercie, 

2) Zobowiązany nie wniósł wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, 

3)  Zobowiązany  w  odpowiedzi  na  wezwanie,  o  którym  mowa  w  art.  26  ust.  3  i  3a  ustawy 

Prawo Zamówień Publicznych, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył oświadczeń 

lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  o których mowa  w  art.  25 ust.  1  ustawy 

Prawo  Zamówień  Publicznych,  oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25a  ust.  1  ustawy 

Prawo  Zamówień  Publicznych,  pełnomocnictw  lub  nie  wyraził  zgody  na  poprawienie 

omyłki,  o  której  mowa  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  Zamówień  Publicznych,  co 

spowodowało  brak  możliwości  wybrania  oferty  złożonej  przez  Zobowiązanego  jako 

najkorzystniejszej, 

4)  Zawarcie  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  stało  się  niemożliwe  z  przyczyn 

leżących po stronie Zobowiązanego. 

Dostrzeżenia  wymagało,  że  konieczność  wypłaty  przez  gwaranta  kwoty 

zabezpieczonej  w  gwarancji  ubezpieczeniowej  składanej  tytułem  wadium  w  sytuacjach 

wynikających  z  art.  46  ust.  4a  i  ust.  5  ustawy  Pzp,  nie  może  budzić  wątpliwości.  W 

szczególności za niedopuszczalną należy uznać sytuację, w której wypłata kwoty z gwarancji 

zależy  od  dobrej  woli  gwaranta,  bądź  pozostaje  uzależniona  od  interpretacji  tej  gwarancji 

dokonywanej wbrew jej treści. Ponadto obowiązek złożenia prawidłowego wadium spoczywa 

na tym wykonawcy, który chce nim zabezpieczyć swą ofertę. Mając świadomość, iż wadliwie 

wniesione wadium stanowi przesłankę dla odrzucenia oferty, powinien dbać o swoje interesy 

i dołożyć wszelkiej staranności by dokument został złożony prawidłowo. Jak wskazuje się w 

orzecznictwie sądów okręgowych, sprawujących nadzór instancyjny nad orzeczeniami Izby, 


treść  gwarancji  składanych  tytułem  wadium  powinna  być  jasna,  przejrzysta  i  czytelna  (por. 

wyrok 

Sądu  Okręgowego  we  Wrocławiu  z  dnia  11  lipca  2013  r.  X  Ga  189/13).  Ponadto 

ustawa Pzp w 45 ust

. 6 określa dopuszczalne formy wadium, z których wszystkie powinny w 

jednakowy  sposób  zapewniać  zaspokojenie roszczeń  zamawiającego  i  być  tak  samo  łatwo 

egzekwowalne 

jak  wadium  wniesione  w  gotówce.  Powyższe  dotyczy  również  gwarancji 

ubezpieczeniowej.  

Zdaniem  Izby,  z 

gwarancji  musiała  wynikać  konieczność  wypłaty  przez 

ubezpieczyciela kwot wymienionych w gwarancji w sytuacjach, które zgodnie z art. 46 ust. 4a 

i  ust.  5 

ustawy  Pzp  uprawniają  zamawiającego  do  zatrzymania  wadium.  Na  powyższy 

obowiązek  zwrócił  uwagę  zamawiający  w  pkt  10.5  SIWZ.  Przypomnienia  w  tym  miejscu 

wymaga, że zgodnie z przywołanymi przepisami zamawiający ma prawo zatrzymać wadium 

wraz  z odsetkami, jeżeli wykonawca w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 

ust.  3  i  3a,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie  złożył  oświadczeń  lub  dokumentów 

potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1,  oświadczenia,  o  którym 

mowa w art. 25a ust. 1, pełnomocnictw lub nie wyraził zgody na poprawienie omyłki, o której 

mowa w art. 87 us

t. 2 pkt 3, co spowodowało brak możliwości wybrania oferty złożonej przez 

wykonawcę  jako  najkorzystniejszej.  Z kolei  w  myśl  art.  46  ust.  5 ustawy  Pzp,  Zamawiający 

zatrzymuje wadium wraz z odsetkami, jeżeli wykonawca, którego oferta została wybrana: 

odmówił  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  na  warunkach 

określonych w ofercie; 

nie wniósł wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy; 

zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego stało się niemożliwe z przyczyn 

leżących po stronie wykonawcy. 

Nie ulegało również wątpliwości, że ww. wadium miało zabezpieczać ofertę wspólną 

złożoną  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

Energotechnika  -  Energorozruch  S.A.  w  Gliwicach  oraz  Mechanical  Field  Support  B.V.  w 

Heteren,  Holandia.  Jak  wskazano  w  wyroku 

Sądu  Najwyższego  -  Izba  Cywilna  z  dnia  15 

lutego  2018  r.  IV  CSK  86/17, 

Jeżeli  wadium  wniesione  zostało  w  formie  gwarancji 

ubezpieczeniowej, o przesłankach jego realizacji decyduje - jak wyjaśniono - treść gwarancji. 

W  sytuacji,  w  której  jako  dłużnika  (zleceniodawcę,  dostawcę,  wykonawcę,  oferenta) 

zobowiązanego  do  zaspokojenia  zabezpieczanego  roszczenia  wskazano  w  gwarancji 

jedynie  jednego  z  wykonawców  ubiegających  się  wspólnie  o  udzielenie  zamówienia,  a 

wskazane  w  g

warancji  przyczyny  uzasadniające  żądanie  zapłaty  pokrywają  się  z 

wymienionymi w art. 46 ust. 4a i 5 ZamPublU, decydujące znaczenie dla oceny, czy wadium 

wniesiono  prawidłowo,  powinna  mieć  wykładnia  zastrzeżenia  „z  przyczyn  leżących  po  jego 

stronie”  (por.  art.  46  ust.  4a  i  ust.  5  pkt  3  ZamPublU).  Rozważenia  wymaga  –  w  świetle 

czynników  wskazanych  w  art.  65  KC  (zwłaszcza  ustalonych  zwyczajów,  praktyki 


ubezpieczeniowej) - 

czy określenie to obejmuje sytuacje, w których przyczyna uzasadniająca 

zatrzymanie wadium 

tkwi wprawdzie bezpośrednio w zaniechaniu wykonawcy pominiętego w 

gwarancji,  jednakże  wykonawca  w  niej  wymieniony  również  ponosi  za  to  zaniechanie 

odpowiedzialność.  Inaczej  mówiąc,  wymaga  rozstrzygnięcia,  czy  pojęcie  „z  przyczyn 

leżących  po  jego  stronie”  może  być  utożsamione  z  pojęciem  „z  przyczyn,  za  które 

odpowiada”.  Ma  to  także  znaczenie  dla  dopuszczalności  złożenia  przez  beneficjenta 

stosownego  oświadczenia  o  tym,  że  zaistniały  przyczyny  aktualizujące  zobowiązanie 

gwaranta  - 

także  wtedy,  gdy  przyczyna  uzasadniająca  zatrzymanie  wadium  tkwi 

bezpośrednio w zaniechaniu wykonawcy pominiętego w gwarancji - a tym samym spełnienia 

formalnej przesłanki zapłaty. 

Kierując  się  przywołanymi  wskazaniami  Sądu  Najwyższego  Izba  stwierdziła,  że 

z

godnie  z  treścią  gwarancji  „Zobowiązanym”  okazała  się  jedynie  Energotechnika-

Energorozruch  S.A.  w  Gliwicach.  Zobowiązanym  w  rozumieniu  gwarancji  nie  był  natomiast 

żaden  inny  podmiot,  w  szczególności  Mechanical  Field  Support  B.V.  w  Heteren,  Holandia. 

Analiza  gwarancji  prowadziła  do  wniosku,  że  –  w  kontekście  zakresu  odpowiedzialności 

gwaranta 

–  mowa  jest  o  przypadkach  zatrzymania  wadium,  ale  jedynie  w  odniesieniu  do 

zaniechań i działań „Zobowiązanego”, czyli Energotechnika-Energorozruch S.A. w Gliwicach.  

Dostrzeżenia  wymagało,  że  w  szczególności  wątpliwości  budziły  sytuacje 

zatrzymania  wadium,  kiedy 

„Zobowiązany  z  przyczyn  lezących  po  jego  stronie  nie  złożył 

oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności  z  art.  25  ust.  1  Pzp,  nie  złożył 

oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25  a  ust.  1”  (punkt  1  podpunkt  3  gwarancji)  lub 

„zawarcie  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  stało  się  niemożliwe  z  przyczyn 

leżących po stronie Zobowiązanego” (punkt 1 podpunkt 4 gwarancji). 

Podkreślenia wymagało, że oświadczenia z art. 25a ust. 1 ustawy Pzp zobowiązany 

był  złożyć  nie  tylko  „Zobowiązany”  czyli  Energotechnika  -  Energororuch  S.A.  ale  także 

Mechanical  Field  Support  B.V.  w  Heteren,  Holandia. 

Zamawiający  w pkt 8.4 SIWZ wskazał 

bowiem  jednoznacznie

,  że  w  przypadku  Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie  Zamówienia,  należy  złożyć  odrębny  JEDZ  zawierający  informacje  wymagane  w 

częściach  II-IV  dla  każdego  z  Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  Zamówienie.  W 

związku  z  powyższym  sytuacja,  w  której  Energotechnika  -  Energororuch  S.A.  nie  składa 

oświadczenia JEDZ z art. 25a ust. 1 ustawy Pzp nie wyczerpuje wszystkich okoliczności  w 

których zamawiający byłby uprawniony do zatrzymania wadium na podstawie art. 46 ust. 4a 

ustawy Pzp. W sytuacji, w 

której oświadczenia takiego nie złożyłby Mechanical Field Support 

B.V. w Heteren, Holandia, 

zamawiający także byłby uprawniony do zatrzymania wadium. W 

oparciu  o 

sporną gwarancję nie byłby jednak w stanie zaspokoić swojego roszczenia, gdyż 

przesłanką wypłaty sumy gwarancyjnej jest jedynie niezłożenie dokumentu z art. 25a ust. 1 


ustawy Pzp przez 

„Zobowiązanego” czyli Energotechnika-Energorozruch S.A. i to z przyczyn 

leżących po jego stronie. 

Tymczasem,  z  postanowienia  ust.  4  spornej  gwarancji  wynikało,  że  warunkiem 

zapłaty  przez  gwaranta  kwoty  wadium  było  złożenie  żądania  wraz  z  oświadczeniem 

beneficjenta,  że  kwota  roszczenia  jest  należna  „w  związku  zaistnieniem  jednego  z 

przypadków  zatrzymania  wadium  określonych  w  ust.  1”.  Co  więcej,  w  ust.  5  gwarancji 

sprecyzowano, iż żądanie zapłaty powinno m.in. „wskazywać przypadek określony w ust. 1 

gwarancji, którego zaistnienie stanowiło przyczynę zatrzymania wadium”. 

Zdaniem  I

zby,  w  razie  niezłożenia  przez  Mechanical  Field  Support  B.V.  w  Heteren, 

Holandia 

m.in. oświadczenia, o którym mowa w art. 25a ust. 1 ustawy Pzp, zamawiający nie 

byłby  uprawiony  do  złożenia  oświadczenia,  że  kwota  jest  mu  należna  w  związku  z 

zaistnieniem przypadku opisanego w ust. 1 gwarancji. W ust. 1 spornej gwarancji wskazano 

bowiem

,  że  wadium  podlegać  będzie  zatrzymaniu  w  razie  niezłożenia  tego  oświadczenia 

przez  „zobowiązanego”,  który  w  gwarancji  został  zdefiniowany  jako  Energotechnika-

Energorozruch S.A. w Gliwicach. 

Jak  wskazał  Sąd  Najwyższy  w  przywołanym  wyżej  wyroku  w  sytuacjach  takich  jak 

będąca przedmiotem rozstrzygnięcia, zamawiający miał obowiązek zbadać dopuszczalność 

złożenia  przez  beneficjenta  stosownego  oświadczenia  o  tym,  że  zaistniały  przyczyny 

aktualizujące  zobowiązanie  gwaranta.  Z  treści  gwarancji  nie  wynika,  aby  gwarant 

zdecydował  się  wziąć  odpowiedzialność  również  za  działania  i  zaniechania  ewentualnych  i 

nieznanych  sobie  konsorcjantów  wykonawcy  zlecającego  udzielenie  gwarancji.  Przeciwnie, 

w  treści  gwarancji  akcentowane  jest  przejęcie  odpowiedzialności  wyłącznie  za  działania  i 

zaniechania  Energotechnika-Energorozruch  S.A.  Nie 

ma  żadnego  nawiązania  do  działań  i 

zanie

chań  uczestnika  konsorcjum  przystępującego  ani  jakiejkolwiek  wzmianki,  że  gwarant 

swoją  świadomością  obejmuje  również  odpowiedzialność  za  działania  i  zaniechania 

kogokolwiek  innego  niż  Energotechnika-Energorozruch  S.A.  W  gwarancji  nie  wspomniano 

przykładowo,  że  gwarant  ponosi  odpowiedzialność  za  „ewentualnego  konsorcjanta 

zobowiązanego”,  ani  że  gwarantowi  jest  wiadome,  że  ten  będzie  składał  ofertę  wspólną  z 

jakimś podmiotem.  

Tymczasem, jak słusznie wskazał odwołujący w odwołaniu, zamawiający w pkt 10.5 

SIWZ  wskazał  także,  że  składana  gwarancja  powinna  obejmować  „jednoznaczne” 

zobowiązanie  gwaranta  do  zapłaty  wadium  w  razie  wystąpienia  jednej  z  lub  więcej 

okoliczności z art. 46 ust. 4a i art. 46 ust. 5 ustawy Pzp „bez konieczności potwierdzania tych 

okoliczności”.  W  analizowanej  sprawie  we  wskazanym  wyżej  przykładowo  przypadku 

wyłącznie  od  dobrej  woli  gwaranta  bądź  ewentualnie  wykładni  treści  tej  gwarancji, 

poczynionej wbrew 

jej treści, uzależnione byłoby jej przyjęcie do realizacji. 


Podkreślić  również  należy,  że  udzielenie  przez  ubezpieczyciela  gwarancji 

ubezpieczeniowej  jest  czynnością  odpłatną.  Z  uwagi  na  szeroki  zakres  ponoszonej 

odpowiedzialności  gwarant  przed  akceptacją  gwarancji,  w  celu  oszacowania  ryzyka  z  tym 

z

wiązanego, weryfikuje szczegółowo kondycję ekonomiczną wykonawcy. Z kolei wynik tego 

badania przesądza o akceptacji gwarancji, a także o wysokości wynagrodzenia, jakie z tego 

tytułu  pobierze  gwarant.  Stąd  gwarant  w  treści  listu  gwarancyjnego  precyzyjnie  określa  za 

jakie  działania  lub  zaniechania  jakiego  podmiotu  odpowiada.  W  ten  sposób  w  treści 

gwarancji  znajduje  odzwierciedlenie  zarówno  podmiotowy,  jak  i  przedmiotowy  zakres 

odpowiedzialności  gwaranta.  Oczywistym  jest  też  ryzyko  wystąpienia  okoliczności  z  art.  46 

ust. 4a i ust. 5 ustawy Pzp

, może być inne niż gdyby jego wystąpienie mogło być wynikiem 

działań  lub  zaniechań  większej  liczby  podmiotów  (tak.  m.in.  wyrok  Sądu  Okręgowego  w 

Gdańsku z  27  lutego 2019  roku sygn.  akt XII Ga 555/18,  co  istotne,  wydanego  w  sprawie, 

która była przedmiotem wyroku Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2018 r. IV CSK 86/17). 

ślad  za  Sądem  Najwyższym  Izba  przyjęła  stanowisko  co  do  kwestii  solidarności 

zobowiązania  współkonsorcjantów  względem  zamawiającego.  Jednakże  stwierdziła,  że 

solidarność  współkonsorcjantów  względem  zamawiającego  nie  miała  zasadniczego 

znaczenia  dla  rozstrzygnięcia.  Dostrzeżenia  wymaga  bowiem,  co  potwierdził  również  Sąd 

Najwyższy  w  przywołanym  powyżej  orzeczeniu,  że  zobowiązanie  gwaranta  jest 

zobowiązaniem  abstrakcyjnym,  tj.  niezależnym  od  istnienia  i  ważności  zobowiązania 

podstawowego,  leżącego  u  podstaw  zaciągnięcia  zobowiązania  z  tytułu  gwarancji  oraz 

samodzielnym (nieakcesoryjnym), którego istnienie i zakres nie zależy od istnienia i zakresu 

innego  zobowiązania.  Charakter,  istnienie,  zakres  samodzielnego  zobowiązania  gwaranta 

określa sama umowa gwarancji ubezpieczeniowej. 

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 7 stycznia 1997 r. (sygn. akt I CKN 37/96), 

istota gwarancji przejawiająca się w odrębności przedmiotu zobowiązania gwaranta od długu 

głównego,  przesądza,  że  wyłącznie  rozstrzygającymi  o  odpowiedzialności  gwaranta  są 

postanowienia  zawarte  w  treści  oświadczenia  (listu  gwarancyjnego)  skierowanego  do 

beneficjanta  gwarancji.  Powoływanie  się  przez  zamawiającego  na  okoliczności  dotyczące 

jego relacji  z  wykonawcami  wspólnie  ubiegającymi  się  o  udzielenie  zamówienia  nie  będzie 

skuteczne  względem  gwaranta.  Zatem  nawet  jeśli  –  jak  w  niniejszej  sprawie  –  członkowie 

k

onsorcjum  są  zobowiązani  solidarnie  wobec  zamawiającego,  to  wciąż  byłaby  to  jedynie 

cecha  stosunku  podstawowego  (zamawiający-wykonawcy),  która  nie  wpływa  na  treść 

stosunku  gwarancji. 

Podkreślić  należy  również  z  całą  mocą,  że  gwarant  nie  jest 

poręczycielem.  W  przeciwieństwie  do  poręczyciela,  gwarant  nie  odpowiada  za  dług  jako 

pomocniczy  dłużnik.  Zobowiązuje  się  jedynie  do  spełniania  własnego,  określonego, 

odrębnego  i  całkowicie  niezależnego  od  długu  świadczenia  po  spełnieniu  określonych 

przesłanek, które mają charakter formalny. 


Prawidłowość  gwarancji  nieobejmującej  wszystkich  członków  konsorcjum  nie  może 

być  również  wywodzona  z  faktu,  że  gwarancja  wadialna  jest  bezwarunkowa  i  płatna  na 

pierwsze  żądanie.  Bezwarunkowość  nie  oznacza  bowiem,  że  gwarant  ponosi 

odpowiedzialność  za  zdarzenia,  których  nie  objął  ochroną,  w  tym  za  działania  lub 

zaniechania  podmiotu  niewskazanego  w  treści  gwarancji.  Jak  wskazał  Sąd  Najwyższy 

wyroku  z  25  stycznia  1995  r.  (III  CRN  70/94)  wypowiadając  się  o  odpowiedzialności

gwaranta  z  gwarancji  bezwarunkowej  i  na  pierwsze  żądanie,  odpowiedzialność  ta  nie  jest 

nieograniczona  i  nie  może  być  traktowana  w  sposób  bezwzględny.  W  wyroku  tym  Sąd 

stwierdził,  że  bank,  który  udzielił  drugiemu  bankowi  (kredytodawcy)  gwarancji 

bezwarunkowej  i  na  pierwsze  żądanie  może  uchylić  się  od  spełnienia  świadczenia,  jeżeli 

żądanie  beneficjenta  jest  sprzeczne  z  treścią  gwarancji  (art.  353

  k.c.)  albo  stanowi 

nadużycie  prawa  (art.  5  k.c.).  Żądanie  wypłaty  z  gwarancji  w  związku  z  działaniem  lub 

zaniechaniem wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, w sytuacji, 

gdy  zgodnie  z  treścią  gwarancji  dotyczy  ona  zdarzeń  związanych  z  udziałem 

postępowaniu  pojedynczego  wykonawcy,  byłoby  sprzeczne  z  treścią  tej  gwarancji.  W 

doktrynie  wskazuje  się,  że  gwarant  może  bronić  się  względem  beneficjenta  zarzutami 

w

ynikającymi z treści gwarancji (M. Pyziak-Szafnicka. Gwarancja autonomiczna, 1994 nr 2, 

s.20,  A.  Szpunar,  Zabezpieczenia  osobiste  wierzytelności,  Sopot  1997,  s.  173;  G.  tracz, 

Umowa gwarancji, Kraków 1998, s. 261, Z. Radwański, J. Panowicz-Lipska, Zobowiązania- 

część szczegółowa, Warszawa 2008, s. 273, T. Spyra, [w:] F. Zoll (red.) , Prawo bankowe. 

Komentarz,  Tom  I,  Kraków  2005,  s.  790,  za  Poręczenia  i  gwarancja  bankowa,  R. 

Trzaskowski, Instytut Wymiaru Sprawiedliwości, Warszawa 2011, s. 283). 

Wobec powyższego Izba stwierdziła, że potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust. 

1  pkt  7b  ustawy  Pzp  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego  z  powodu 

złożenia nieprawidłowego dokumentu wadium. 

Za  chybiony  uznano  natomiast  zarzut  niewykazania  umocowania  dla  osoby, 

która w 

imieniu gwarant

a podpisała gwarancję ubezpieczeniową. Przystępujący złożył wraz z ofertą 

ubezpieczeniow

ą  gwarancję  zapłaty  wadium  Nr  02GG35/0735/20/0001  datowaną  na  24 

stycznia  2020  r. 

Gwarancja  ta  została  podpisana  w  imieniu gwaranta, którym jest InterRisk 

Towarzystwo  Ubezpieczeń  Spółka  Akcyjna  Vienna  Insurance  Group,  przez  E.  B.  O. 

działającą  jako  pełnomocnik.  W  treści  gwarancji  podano  numer  oraz  datę  udzielonego  jej 

pełnomocnictwa  (pełnomocnictwo  nr  BZA/47/22/01/2019  z  dnia  22.01.2019  r.).  Dokumentu 

pełnomocnictwa nie załączono jednak do oferty. 


Odwołujący zarzucił w odwołaniu, że pełnomocnictwo dla Elżbiety Ogińskiej powinno 

zostać  złożone  wraz  z  ofertą.  Argumentował,  że  brak  tego  dokumentu  winien  skutkować 

odrzuceniem oferty przystępującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp.  

Izba  wzięła  pod  uwagę,  że  w  postanowieniach  SIWZ  zamawiający  nie  nałożył  na 

wykonawców  obowiązku  złożenia wraz  z  ofertą pełnomocnictwa dla osoby, która  w  imieniu 

gwaranta 

podpisała  gwarancję  ubezpieczeniową.  Zamawiający  w  pkt  10.3  SIWZ  wskazał 

jedynie

,  że  Wadium  wnoszone  w  formie  poręczeń  lub  gwarancji  winno  zostać  złożone 

poprzez  Moduł  Elektronicznej  Komunikacji  z  Dostawcami  PGNiG  SA  (wraz  z  ofertą),  w 

formie 

elektronicznej 

opatrzonej 

kwalifikowanym 

p

odpisem  elektronicznym  osób 

upoważnionych do wystawienia oryginału dokumentu wadium. 

Jak  wynikało  z  przywołanego  postanowienia,  zamawiający  wymagał  jedynie,  aby 

gwarancja została podpisana przez osoby upoważnione. Nie wymagał natomiast, aby dowód 

umocowani

a  osoby  został  załączony  do  oferty.  Należy  odróżnić  obowiązek  złożenia 

gwarancji  podpisanej  przez 

osobę  upoważnioną  od  formalnego  wymogu  złożenia  dowodu 

upoważnienia  do  oferty.  Wzięto  także  pod  uwagę,  że  odwołujący  nie  wykazał,  aby  pani 

Elżbieta  Ogińska  nie  była  osobą  umocowaną  do  dokonania  spornej  czynności  w  imieniu 

gwaranta.  N

ie  przedstawił  żadnych  dowodów  dla  wykazania  rzeczywistego  braku 

umocowania  pełnomocnika  działającego  w  imieniu  gwaranta.  Natomiast  dowód  przeciwny 

przeprowadził  zamawiający.  Zamawiający  załączył  bowiem  do  odpowiedzi  na  odwołanie 

dokument  pełnomocnictwa  pani  Elżbiety  Ogińskiej  nr  BZA/47/22/01/2019  z  dnia 

22.01.2019r.

,  o którym była mowa  w  gwarancji  ubezpieczeniowej  wraz  z  informacją z  KRS 

ubezpieczyciela. 

Jak  wynikało  z  tych  dowodów,  pani  Elżbieta  Ogińska  w  dacie  podpisana 

gwarancji  była  upoważniona  do  dokonania  czynności  w  imieniu  ubezpieczyciela.  Biorąc 

powyższe pod uwagę zarzut okazał się chybiony. 

Izba  nie  rozpoznała  zarzutów  opisanych  w  pkt  II  5)  –  10)  odwołania.  Odwołujący  w 

od

wołaniu  wskazał,  że  są  to  zarzuty  podnoszone  jedynie  z  ostrożności  procesowej,  na 

wypadek nieuwzględnienia zarzutów dotyczących zaniechania wykluczenia przystępującego 

z  udziału  w  postępowaniu  i  zaniechania  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  przystępującego. 

Izba  uznała  za  zasadne  zarzuty  dotyczące  zaniechania  wykluczenia  przystępującego  z 

udziału  w  postępowaniu  i  zaniechania  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  przystępującego. 

Tym  samym  brak  było  konieczności  rozpoznawania  zarzutów  sformułowanych  przez 

odwołującego jako ewentualne.  

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie

.  Orzeczenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  1  i  2  sentencji,  miało  charakter 


m

erytoryczny,  gdyż  odnosiło  się  do  uwzględnienia  i  oddalenia  części  odwołania.  Z  kolei 

orzeczenie Izby zawarte w pkt 3 

sentencji miało charakter formalny, gdyż dotyczyło kosztów 

postępowania,  a  zatem  było  postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w 

wyroku Izby jest postanowieniem przesądził Sąd Najwyższy w uchwale z 8 grudnia 2005 r. III 

CZP 109/05 (OSN 2006/11/182). Z powołanego przepisu art. 192 ust. 1 ustawy Pzp wynika 

zakaz wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli 

wyrok.  Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym  orzeczeniu  rozstrzygnięć  o  charakterze 

merytorycznym  (pkt  1  i  2  sentencji)  i  formalnym  (pkt  3 

sentencji),  całe  orzeczenie  musiało 

przybrać postać wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp

,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w  sytuacji,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy,  które miało 

wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Z ww. 

przepisu  wynika,  że  powodem  uwzględnienia  odwołania  może  być  stwierdzenie  jedynie 

kwalifikowanego  naruszenia  ustawy 

Pzp,  a  mianowicie  takiego,  które  wywiera  lub  może 

wywrzeć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania.  W  analizowanej  sprawie  stwierdzone 

naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12, art. 89 ust. 1 pkt 7b, art. 91 ust. 1, art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

miały  wpływ  na  wynik  postępowania.  Zamawiający  z  naruszeniem  ww.  przepisów  nie 

wykluczył  wykonawcy,  którego  ofertę  wybrano,  jak  również  nie  odrzucił  tej  oferty.  W 

pozostałej  części  nie  stwierdzono  żadnych  naruszeń  ustawy  Pzp.  Zatem  odwołanie  w  tym 

zakresie musiało podlegać oddaleniu. 

W  świetle  art.  192  ust.  3  pkt  1  ustawy  Pzp,  uwzględniając  odwołanie,  Izba  może  - 

jeżeli umowa w sprawie zamówienia publicznego nie została  zawarta  - nakazać wykonanie 

lub  powtórzenie  czynności  zamawiającego  lub  nakazać  unieważnienie  czynności 

zamawiającego.  W  konsekwencji  Izba,  wobec  częściowego  uwzględnienia  odwołania, 

nakazała  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej, 

powtórzenie czynności badania i oceny ofert w tym wykluczenie przystępującego z udziału w 

postępowaniu  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  z  powodu  niewykazania 

warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w pkt 6.1.2.3 SIWZ, oraz odrzucenie oferty 

złożonej  przez  przystępującego  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  z  powodu 

wniesienia wadium w sposób nieprawidłowy. 

Wobec powyższego, na podstawie art. 192 ust. 1 i art. 192 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp, 

orzeczono jak w pkt 1 sentencji. 

Odnośnie żądań, których Izba nie podzieliła, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, 

orzeczono  jak  w  pkt  2 

sentencji.  Jednocześnie  jednak  informacja  o  częściowym  oddaleniu 

odwołania  musi  znaleźć  odzwierciedlenie  w  sentencji  orzeczenia,  a  nie  w  uzasadnieniu. W 

art.  196  ust.  4  ustawy  Pzp,  określającym  w  sposób  wyczerpujący  elementy  treści 


uzasadnienia  wyroku  wydanego  przez  Izbę  nie  ma  bowiem  żadnej  wzmianki  o  możliwości 

zamieszczenia  w  uzasadnieniu  wyroku  jakiegokolwiek  rozstrzygnięcia.  Na  powyższe 

zwrócono uwagę w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. III CZP 111/15. Sąd 

ten, wypowiadając się o praktyce Izby oddalania części zarzutów odwołania w uzasadnieniu, 

jednoznacznie  uznał  za  wadliwą  praktykę  Izby  orzekania  w  uzasadnieniu  wyroku  a  nie  w 

jego sentencji o części zarzutów i żądań zawartych w odwołaniu. 

Wobec powyższego, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w pkt 2 

sentencji. 

Zgodnie  z  art.  192  ust.  9  ustawy  Pzp, 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego 

stosownie  do  jego  wyniku,  z  zastrzeżeniem  art.  186  ust.  6.  Jak  wskazuje  się  w 

piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów  postępowania  odwoławczego 

stosownie  do  wyników  postępowania  odwoławczego  oznacza,  że  „obowiązuje  w  nim, 

analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za  wynik  procesu,  według 

której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę  „przegrywającą”  sprawę  (por.  art. 

§  1  k.p.c.)”  Jarosław  Jerzykowski,  Komentarz  do  art.192  ustawy  -  Prawo  zamówień 

publicznych,  w:  Dzierżanowski  W.,  Jerzykowski  J.,  Stachowiak  M.  Prawo  zamówień 

publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

W  niniejszej  sprawie  Izba 

uznała,  że  odpowiedzialność  za  wynik  postępowania 

odwoławczego  ponosił  w  całości  zamawiający.  Pomimo  niepotwierdzenia  się  wszystkich 

zarzutów  odwołujący  osiągnął  w  całości  cel,  jakim  było  wykluczenie  przystępującego  

postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  z  powodu  niewykazania 

warunku z pkt 6.1.2.3. SIWZ oraz odrzucenie jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b 

ustawy  Pzp.  Zatem  to 

zamawiającego  obciążono  całością  kosztów  postępowania 

odwoławczego.  Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony  przez 

odwołującego  w  wysokości  15.000  zł  oraz  wynagrodzenie  pełnomocnika  odwołującego  w 

kwocie 3.600 zł, ustalone na podstawie rachunku złożonego do akt sprawy. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do 

wyniku  postępowania  -  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o 

przepisy § 5 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 lit. b oraz 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (t. jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 


Wobec powyższego, o kosztach postępowania orzeczono jak w sentencji. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Członkowie:   

…………………….. 

…………………….