KIO 1143/20 WYROK dnia 15 lipca 2020 roku

KIO 1143/20

Sygn. akt KIO 1143/20 
 
 
 

WYROK 

z dnia 15 lipca 2020 roku 

 
 
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 
 
 
 

Przewodniczący:      Klaudia Szczytowska-Maziarz 

Protokolant:            Adam 

Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2020 roku 

w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  25  maja  2020  roku  przez  wykonawcę                          

EKO-

SOLAR  Sp.  z  o.o.,  Wszeradów,  46-100  Namysłów  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez 

Gminę Chmielnik, Plac Kościuszki 7, 26-020 Chmielnik 

przy  udziale  wykonawcy  Arnella  Sp.  z  o.o.,  ul.  Turystyczna  78,  26-067  Strawczynek, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutów 1 – 4 i nakazuje zamawiającemu unieważnienie 

czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego,  a  także  ponowienie  czynności  badania  i  oceny 

ofert z uwz

ględnieniem oferty odwołującego; oddala odwołanie w zakresie zarzutu piątego, 

kosztami postępowania obciąża Gminę Chmielnik, Plac Kościuszki 7, 26-020 Chmielnik i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20 000  zł  00  gr  (słownie: 

d

wadzieścia 

tysięcy 

złotych 

zero 

groszy) 

uiszczoną 

przez 

wykonawc

ę                                                               

EKO-

SOLAR Sp. z o.o., Wszeradów, 46-100 Wszeradów tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od Gminy Chmielnik, Plac Kościuszki 7, 26-020 Chmielnik na rzecz wykonawcy 

EKO-SOLAR Sp. z o.o., 

Wszeradów, 46-100 Wszeradów kwotę 23 600 zł 00 gr (słownie: 

d

wadzieścia  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

KIO 1143/20

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 poz. 1843)  na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Kielcach. 

Przewodniczący:  …………………………………. 

KIO 1143/20

U z a s a d n i e n i e 

W odniesieniu do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonego 

w  trybie  przetargu  nieograniczonego  przez  Gminę  Chmielnik,  Plac  Kościuszki  7,                                         

020  Chmielnik  (dalej  „zamawiający”)  na  dostawę  i  montaż  instalacji  solarnych  oraz 

fotowoltaicznych  na  terenie  miasta  i  gminy  Chmielnik 

–  etap  II"  wykonawca                                                     

Eko-Solar Sp. z o.o., 

Wszeradów 2, 46-100 Namysłów (dalej „odwołujący”) złożył odwołanie 

wobec: 

zaniechania przez zamawiającego ujawnienia odwołującemu treści wyjaśnień złożonych przez 

Arenella sp. z o.o. z siedzibą w Strawczynku (dalej „Arenella”), a bezzasadnie zastrzeżonych 

jako tajemnica przedsiębiorstwa, 

zaniechania  przez  zamawiającego  podjęcia  czynności  wezwania  odwołującego  do 

przedłożenia  wyjaśnień  w  zakresie  dotyczącym  zaproponowanego  rozwiązania 

równoważnego, a opisanego w załączniku do pisma z 15.05.2020 r., 

odrzucenia  oferty  odwołującego  z  uwagi  na  niespełnienie  wymagań  przewidzianych                                   

w  specyfikacji  istotnych warunków  zamówienia (dalej  „SIWZ”)  choć  w  rzeczywistości  oferta 

spełnia wszelkie wymagania przewidziane w SIWZ oraz obowiązujących przepisach prawa. 

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy                          

z dnia 

29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 poz. 1843)  [dalej 

„ustawa Pzp”]:  

1.  art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1-

3, poprzez zaniechania czynności udostępnienia odwołującemu 

kompletu  dokumentów  składających  się  na  złożoną  w  postępowaniu  ofertę  wykonawcy 

Arenella,  mimo  że  oferta  ta  pozostaje  jawna,  jako  iż  nie  została  objęta  skutecznym 

zastrzeżeniem  tajemnicy  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu  ustawy  Pzp,  a  brak  wglądu  do 

wszystk

ich  dokumentów,  w  szczególności  do  tych  dotyczących  doboru  urządzeń  i  ich 

parametrów oraz modeli, uniemożliwia odwołującemu zapoznanie się z jej treścią, porównanie 

i jej ocenę pod kątem czy odpowiada SIWZ, a tym samym weryfikację prawidłowości aktualnej 

o

ceny zamawiającego dotyczącej zgodności tej oferty z SIWZ, 

art.  26  ust.  3  i  art.  87  ust.  1,  poprzez  zaniechanie  wezwania  odwołującego  do  złożenia 

wyjaśnień  dotyczących  zakwalifikowania  rozwiązania  i  urządzenia  zaoferowanego  przez 

odwołującego jako równoważnego w stosunku do urządzenia i rozwiązania opisanego w SIWZ 

(dot. inwertera fotowoltaicznego) i błędne uznanie, iż zwrócenie się o wyjaśnienie wątpliwości 

związanych  z  opisem  i  schematem  z  załącznika  do  pisma  z  15.05.2020  r.  należałoby 

potraktować jako niedopuszczalne negocjacje z odwołującym, 

art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 87 ust. 1, poprzez zaniechanie wezwania odwołującego do 

złożenia  dodatkowych  wyjaśnień  dotyczących  równoważności  rozwiązań  i  urządzeń 

KIO 1143/20

wskazanych w ofercie oraz SIWZ pomimo powzięcia przez zamawiającego wątpliwości co do 

powyższego, co skutkowało nieuzasadnionym odrzuceniem oferty, 

art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 30 ust. 5, poprzez błędne przyjęcie, że oferta odwołującego nie 

odpowiada  SIWZ,  podczas  gdy  odwołujący  przedstawili  ofertę  zgodną  z  treścią  SIWZ,  co 

wynika m.in. z tego, że inwerter fotowoltaiczny i rozwiązanie związane z jego zastosowaniem 

opisane przez odwołującego są równoważne w stosunku do tych określonych w SIWZ, 

5.  art. 92 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2, poprzez nieprzeprowadzenie 

rzetelnego  badania  i  oceny  całości  oferty  odwołującego  a  w  konsekwencji,  poprzez 

zaniechanie czynności podania pełnego i klarownego uzasadnienia faktycznego odrzucenia 

oferty  odwołującego  w  sposób  umożliwiający  ocenę,  jakim  postanowieniom  SIWZ  oferta 

odwołujących  miałaby  nie  odpowiadać  i  dlaczego  w  ocenie  zamawiającego  urządzenie  i 

rozwiązanie  zaoferowane  przez  odwołującego  nie  spełnia  przesłanki  „równoważności",  w 

konsekwencji niewykazanie powodów odrzucenia oferty odwołujących w oparciu o przesłankę 

z art. 89 ust. 1 pkt 2. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

udostępnienie  odwołującemu  kompletnej  oferty  Arenella,  tj.  w  szczególności  ze  wszystkimi 

załącznikami i wyjaśnieniami, 

unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego, 

dokonania ponownej czynności badania i oceny ofert. 

Odwołujący podniósł, że zamawiający ustalił, iż kwestia równoważności będzie badana 

dopiero  na  etapie  realizacji  zamówienia.  Podkreślił,  że  takie  stanowisko  zamawiający 

ko

nsekwentnie prezentował w odpowiedziach na pytania o numerach 1-10, 13, 23, 31,38-39, 

– pismo z dnia 26 marca 2020 r. 

Podał, że pismem z 14 maja 2020 r. zamawiający wezwał go do złożenia wyjaśnień                          

w zakresie zaoferowanego inwertera fotowoltaicznego. 

Wskazał,  że  pismem  z  15  maja  2020  r.  odpowiedział  na  powyższe  wezwanie                                        

i przedstawił zamawiającemu w załączniku opis rozwiązania, które skutkuje tym, iż inwerter 

fotowoltaiczny spełnia kryterium równorzędności jak i cały mechanizm zaproponowany przez 

odwołującego. 

Zdaniem odwołującego, w piśmie z dnia 19 maja 2020 r. informującym o odrzuceniu 

jego oferty, zamawiający nie odniósł się do podniesionej przez niego w wyjaśnieniach kwestii 

równoważności. 

W  odniesieniu  do  pierwszego  z  zarzutów  wskazał,  że  w  realiach  niniejszej  sprawy 

pomimo  zwrócenia  się  do  zamawiającego  z  wnioskiem  o  udostępnienie  dokumentów 

KIO 1143/20

dotyczących  Arenella  zamawiający  takich  dokumentów  nie  przekazał  odwołującemu  i  to 

pomimo 

tego,  iż  dokładnie  uzasadniono  dlaczego  zastrzeżenie  tajemnicy  przedsiębiorstwa 

przez  Arenella  było  bezskuteczne  i  jedynie  miało  na  celu  ograniczenie  zasady  uczciwej 

konkurencji w ramach niniejszego postępowania. 

W  odniesieniu  do  kolejnych  zarzutów  podkreślił,  że  zamawiający  był  zobowiązany 

sporządzać treść SIWZ, w tym opis przedmiotu zamówienia, z najwyższą starannością, jednak 

zamawiający  w  SIWZ  wskazał  w  sposób  ogólny,  iż  w  przypadku  oferowania  materiałów                              

i urządzeń innych aniżeli opisane w SIWZ to dla uznania ich za równoważne wystarczające 

jest to, aby ich parametry techniczne i jakościowe były podobne lub lepsze. 

Zaznaczył, że w Prawie zamówień publicznych ustawodawca, przewidując obowiązek 

uwzględniania przez zamawiających rozwiązań i urządzeń równoważnych w stosunku do tych 

przedstawionych w SIWZ uwypuklił jak istotne jest niedyskryminowanie wykonawców, którzy 

mogliby  zrealizować  zamówienie,  poprzez  zaproponowanie  danemu  zamawiającemu 

rozwiązania równoważnego. 

Uznał,  że  sposób  wykazania  równoważności  inwertera  fotowoltaicznego  przez 

odwołującego  był  zgodny  z  obowiązującymi  przepisami  i  wymaganiami  SIWZ,  a  mimo  to 

zamawiający bezzasadnie uznał, że oferta odwołującego powinna zostać odrzucona. 

Zdaniem  odwołującego  postawienie  go  w  sytuacji,  w  której  nie  może  sformułować 

zarzutu wobec braku wskazania w uzasadnieniu odrzucenia przyczyn, dla których ocena jego 

oferty  była  negatywna  w  kontekście  nie  podzielenia  poglądu  co  do  równoważności 

zaoferowanego  urządzenia,  prowadzi  do  naruszenia  nie  tylko  obowiązku  podania 

uzasadnienia faktycznego w decyzji zamawiającego, ale również naruszenia zasad uczciwej 

konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  co  ma  ona  szczególne  znaczenie  przy 

kryteriach,  które  odnoszą  się  do  subiektywnych  odczuć  zamawiającego,  a  z  takim  –  wedle 

odwołującego – przypadkiem ma się do czynienia w niniejszej sprawie.  

Stwierdził, że wykonawca nie powinien domyślać się jakie elementy były decydujące 

dla końcowej decyzji zamawiającego – zachowanie zasad uczciwej konkurencji oraz równego 

traktowania  wykonawców  wymaga  od  zamawiającego  zapewnienia  przejrzystości 

dokonywanych czynności, a temu sprzeciwia się stan, w którym wykonawca nie może poznać 

argumentacji,  która  prowadziła  do  negatywnej  oceny  jego  oferty,  bowiem  –  zdaniem 

odwołującego  –  udowodnił  już  w  symulacjach  załączonych  do  pisma  z  21.05.2020  r.  –  że 

urządzenie zaoferowane przez niego nie będzie działać w taki wadliwy sposób jak to założył 

zamawiający,  a  wręcz  przeciwnie  dzięki  zastosowanym  przez  odwołującego  rozwiązaniom 

jego efektywność i żywotność będzie nawet lepsza od tego co zakładał zamawiający w SIWZ. 

KIO 1143/20

Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego,  przekazanej  Izbie  przez  zamawiającego  na  informatycznym  nośniku  danych 

(płyta CD) przy piśmie z 2 czerwca 2020 roku – dokumentów przywołanych w dalszej części 

uzasadnienia,  „Odpowiedzi  na  odwołanie”  –  pismo  zamawiającego  z  13  lipca  2020  roku,                               

a także oświadczeń i stanowisk stron i przystępującego zaprezentowanych w toku rozprawy 

skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek 

skutkujących odrzuceniem odwołania w trybie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp i nie stwierdziwszy 

ich, skierował odwołanie do rozpoznania na rozprawę. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił  nadto,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowany  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia przez zamawiającego przepisów,  o których mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.  

Wypełnione  zostały  zatem  materialnoprawne  przesłanki  do  rozpoznania  odwołania, 

wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Tytułem  wstępu  skład  orzekający  Izby  wskazuje,  że  przyjął  następującą  kolejność                      

i sposób rozpoznania zarzutów: 

1.  zarzut pierwszy 

– naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 30 ust. 5 ustawy Pzp, poprzez 

błędne  przyjęcie,  że  oferta  odwołującego  nie  odpowiada  SIWZ,  podczas  gdy  odwołujący 

przedstawili ofertę zgodną z treścią SIWZ, co wynika m.in. z tego, że inwerter fotowoltaiczny               

i rozwiązanie związane z jego zastosowaniem opisane przez odwołującego są równoważne          

w stosunku do tych określonych w SIWZ, 

2.  zarzut  drugi  i trzeci 

łącznie – naruszenia art. 26 ust. 3 i art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez 

zaniechanie  wezwania  odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  zakwalifikowania 

rozwiązania i urządzenia zaoferowanego przez odwołującego jako równoważnego w stosunku 

do  urządzenia  i  rozwiązania  opisanego  w  SIWZ  (dot.  inwertera  fotowoltaicznego)  i  błędne 

uznanie,  iż  zwrócenie  się  o  wyjaśnienie  wątpliwości  związanych  z  opisem  i  schematem                             

z  załącznika  do  pisma  z  15.05.2020  r.  należałoby  potraktować  jako  niedopuszczalne 

negocjacje z odwołującym oraz naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 87 ust. 1 ustawy 

Pzp,  poprzez  zaniechanie  wezwania  odwołującego  do  złożenia  dodatkowych  wyjaśnień 

dotyczących równoważności rozwiązań i urządzeń wskazanych w ofercie oraz SIWZ pomimo 

powzięcia  przez  zamawiającego  wątpliwości  co  do  powyższego,  co  skutkowało 

nieuzasadnionym odrzuceniem oferty, 

3.  zarzut  czwarty 

– naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 30 ust. 5 ustawy Pzp, poprzez 

błędne  przyjęcie,  że  oferta  odwołującego  nie  odpowiada  SIWZ,  podczas  gdy  odwołujący 

przedstawili ofertę zgodną z treścią SIWZ, co wynika m.in. z tego, że inwerter fotowoltaiczny                

KIO 1143/20

i rozwiązanie związane z jego zastosowaniem opisane przez odwołującego są równoważne        

w stosunku do tyc

h określonych w SIWZ, 

4.  zarzut piaty 

– naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1-3 ustawy Pzp, poprzez zaniechania 

czynności udostępnienia odwołującemu kompletu dokumentów składających się na złożoną              

w  postępowaniu  ofertę  przystępującego  pomimo,  że  oferta  ta  pozostaje  jawna,  jako  iż  nie 

została objęta  skutecznym  zastrzeżeniem  tajemnicy  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu ustawy 

Pzp, a brak wglądu do wszystkich dokumentów, w szczególności do tych dotyczących doboru 

urządzeń  i  ich  parametrów  oraz  modeli,  uniemożliwia  odwołującemu  zapoznanie  się  z  jej 

treścią,  porównanie i  jej ocenę  pod kątem  czy  odpowiada SIWZ,  a  tym samym  weryfikację 

prawidłowości aktualnej oceny zamawiającego dotyczącej zgodności tej oferty z SIWZ. 

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 30 ust. 5 ustawy 

Pzp,  poprzez  błędne  przyjęcie,  że  oferta  odwołującego  nie  odpowiada  SIWZ,  podczas gdy 

odwołujący  przedstawili  ofertę  zgodną  z  treścią  SIWZ,  co  wynika  m.in.  z  tego,  że  inwerter 

fotowoltaiczny i rozwiązanie związane z jego zastosowaniem opisane przez odwołującego są 

równoważne w stosunku do tych określonych w SIWZ potwierdził się. 

Skład orzekający Izby ustalił, co następuje. 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  w  trybie  przetargu  nieograniczonego                                   

z zastosowaniem tzw. procedury odwróconej (art. 24aa ust. 1 ustawy Pzp), tj. zamawiający 

przewidział,  że  najpierw  dokona  oceny  ofert,  a  następnie  zbada,  czy  wykonawca,  którego 

oferta  została  oceniona  najwyżej,  nie  podlega  wykluczeniu  oraz  spełnia  warunki  udziału                                     

w postępowaniu (Rozdział II SIWZ Tryb udzielenia zamówienia). 

Przedmiotem zamówienia w części II jest „Dostawa i montaż instalacji fotowoltaicznych 

na terenie miasta i gminy Chmielnik 

– etap II.” [Rozdział III SIWZ Opis przedmiotu zamówienia 

pkt 2 ppkt 2)]. Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia w odniesieniu do części II, zgodnie 

z Rozdziałem III SIWZ pkt 3, został ujęty w Załączniku nr 1 do SIWZ – instalacje fotowoltaiczne. 

Zamawiający  w  Rozdziale  III  pkt  3  ppkt  3)  SIWZ  w  zakresie  dotyczącym  części  II 

zamówienia (str. 7 SIWZ) wskazał: „W przypadku użycia w SIWZ lub załącznikach odniesień 

do  norm,  europejskich  o

cen  technicznych,  aprobat,  specyfikacji  technicznych  i  systemów 

referencji  technicznych,  o  których  mowa  w  art.  30  ust.  1  pkt  2  i  ust.  3  pzp  zamawiający 

dopuszcza  rozwiązania  równoważne  opisywanym.  Wykonawca  analizując  dokumentacje 

projektową powinien założyć, że każdemu odniesieniu o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2                     

i  ust.  3  pzp  użytemu  w  dokumentacji  projektowej  towarzyszy  wyraz  „lub  równoważne.                                 

W przypadku, gdy w SIWZ lub załącznikach zostały użyte znaki towarowe, oznacza to, że są 

KIO 1143/20

podane  przykładowo  i  określają  jedynie  minimalne  oczekiwane  parametry  jakościowe  oraz 

wymagany standard. Wykonawca może zastosować materiały lub urządzenia równoważne, 

lecz  o  parametrach  technicznych  i  jakościowych  podobnych  lub  lepszych,  których 

zastosowanie  w  żaden  sposób  nie  wpłynie  negatywnie  na  prawidłowe  funkcjonowanie 

rozwiązań przyjętych w dokumentacji projektowej. Wykonawca, który zastosuje urządzenia lub 

materiały  równoważne  będzie  obowiązany  wykazać  w  trakcie  realizacji  zamówienia,  że 

zastosowane  przez  niego  urządzenia  i  materiały  spełniają  wymagania  określone  przez 

zamawiającego.” 

Zamawiający  podał  także,  iż  w  zakresie  części  II  zamówienia,  wykonawca  składa                          

w  postępowaniu,  na  wezwanie  zamawiającego,  na  potwierdzenie  okoliczności,  o  których 

mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp dwa certyfikaty dotyczące zgodności modułu PV oraz 

falownika  PV  oraz  kartę  techniczną  ogniwa  fotowoltaicznego  i  falownika  obejmującą 

informacje potw

ierdzające spełnianie przez instalację parametrów zawartych w szczegółowym 

opisie  przedmiotu  zamówienia  (Rozdział  VI  SIWZ  Wykaz  oświadczeń  lub  dokumentów, 

potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  w  postepowaniu  oraz  braku  podstaw 

wykluczenia pkt 6.2.2.). 

W tym samym Rozdziale SIWZ w pkt. 7.8. zamawiający przewidział: „Zgodnie z art. 26 

ust.  1  Pzp  zamawiający przed  udzieleniem  zamówienia, wzywa wykonawcę, którego oferta 

została  najwyżej  oceniona,  do  złożenia  w  wyznaczonym,  nie  krótszym  niż  10  dni,  terminie 

aktualnych  na  dzień  złożenia  oświadczeń  i  dokumentów  potwierdzających  spełnianie 

warunków udziału w postępowaniu, spełnianie przez oferowane usługi wymagań określonych 

przez zamawiającego oraz brak podstaw do wykluczenia.” 

W Szczegółowym opisie przedmiotu zamówienia, stanowiącym załącznik nr 1 do SIWZ 

w Tabeli nr 10 Minimalne parametry falownika PV 

– słonecznego trójfazowego zamawiający 

podał  „Podstawowe  wymagane  minimalne  parametry  techniczne  inwerterów”  w  tym 

„Maksymalny prąd wejściowy” – „Min. 16A na każde MPPT”. 

Odwołujący złożył ofertę w części II zamówienia. 

Zgodnie  z  zestawieniem  tabelarycznym  zamawiającego  (Karta  oceny  ofert)  oferta 

odwołującego została oceniona najwyżej, uzyskując 100 pkt. 

Pismem  z  dnia  22  kwietnia  2020  r.  zamawiający,  powołując  się  na  przepis  art.  26                    

ust. 1 ustawy Pzp, wezwał odwołującego m.in. do złożenia certyfikatów i karty technicznej. 

Przy  piśmie  z  dnia  4  maja  2020  r.  odwołujący  złożył  zamawiającemu  m.in.  „Karty 

KIO 1143/20

techniczne  ogniwa  fotowoltaicznego  i  fal

ownika”  z  danymi  technicznymi  w  tym  w  zakresie 

maksymalnego  roboczego  prądu  wejściowego  w  jednym  układzie  śledzenia  punktu  MPPT 

wynoszącym 11A/11A (dla ASW TLC 3000). 

Pismem  z dnia 10 maja 2020 r. przystępujący w piśmie „Informacja o niezgodności 

treści  oferty  z  wymaganiami  zamówienia  publicznego”  stwierdził  m.in.,  że  „Stosownie  do 

zapisów  (…),  Zamawiający  wymagał,  aby  maksymalny  prąd  wejściowy  inwertera 

fotowoltaicznego wynosił minimum 16 A na każde MPPT. Wymaganie to nie było zmienione 

treścią  odpowiedzi  na  pytania  do  Zamówienia.  Zgodnie  z  dokumentacją  (kartami 

katalogowymi)  dostarczona  przez  podmiot  Eko-

Solar  sp.  z  o.o.  (…),  oferowany  przez  ten 

podmiot  inwerter  fotowoltaicznych  firmy  Aiswei  cechuje  się  maksymalnym  prądem 

wejściowym na poziomie 11 A na każde MPPT. Tym samym, oferowany przez ES inwerter nie 

spełnia wymagań Zamawiającego.” 

Pismem z dnia 

14 maja 2020 r. zamawiający wezwał odwołującego, z powołaniem się 

na  przepis  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  do  złożenia  wyjaśnień,  wskazując,  że  wymagał,  aby 

maksymalny  prąd  wejściowy  inwertera  fotowoltaicznego  wynosił  minimum  16A  na  każde 

MPPT,  zaś  odwołujący  przedłożył  karty  katalogowe  zgodnie,  z  którymi  oferowany  inwerter 

fotowoltaiczny  cechuje  się  maksymalnym  prądem  wejściowym  na  poziomie  11A  na  każde 

MPPT. 

Odwołujący  złożył  wyjaśnienia  pismem  z  dnia  15  maja  2020  r.,  stwierdzając  w  nim 

m.in., że „zaprezentowane przez nas inwertery co prawda posiadają parametr inny aniżeli ten 

wskazany  w  SIWZ  lecz  urządzenia  te  w  rzeczywistości  zapewnią  osiągnięcie  parametrów 

technicznych i jakościowych lepszych od oczekiwanych przez Zamawiającego, co związane 

jest z możliwością wykorzystania przez EKO-SOLAR autorskiego rozwiązania oraz know-how 

(…)”  oraz  podkreślając,  że  „wielokrotnie  w  odpowiedziach  na  pytania  oferentów 

wsk

azywaliście  Państwo,  iż  dopiero  na  etapie  realizacji  zamówienia  będziecie  Państwo 

dokonywać weryfikacji równorzędności. (…) chcąc rozwiać Państwa wątpliwości w załączniku 

przedkładamy opis rozwiązania, które chcemy wykorzystać w przypadku wyboru naszej oferty 

jako najkorzystniejszej.” 

Pismem z dnia 19 maja 2020 r. zamawiający poinformował odwołującego o odrzuceniu 

jego  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2 

ustawy  Pzp,  przytaczając  brzmienia 

wskazanego artykułu oraz uzasadniając, że zgodnie z SIWZ wymagał, aby maksymalny prąd 

wejściowy inwertera fotowoltaicznego wynosił minimum 16A na każde MPPT, zaś odwołujący, 

zgodnie  z  dostarczonymi  przez  niego  kartami ka

talogowymi, zaoferował inwerter cechujący 

KIO 1143/20

się maksymalnym prądem wejściowym „na poziomie 11A”, a nadto, że odwołujący przesłał na 

wezwanie  zamawiającego  wyjaśnienia  dotyczące  złożonych  dokumentów,  „które  nie 

potwierdzają  równoważności  zastosowanych  parametrów  inwertera  fotowoltaicznego,  co 

oznacza,  że  zastosowane  (..)  urządzenia  nie  spełniają  wymagań  określonych  przez 

Zamawiającego”.  

Zamawiający wskazał, że „Zaoferowany falownik o maksymalnym prądzie wejściowym 

11A    na  każde  MPPT  jest  urządzeniem  o  mniejszym  zabezpieczeniu,  co  sprawia,  że                               

w przypadku zbyt dużej produkcji prądu wcześniej przestanie działać.”  

W  dalszej  części  uzasadnienia  zamawiający  podał  dlaczego  nie  ma  możliwości 

zastosowania przepisu art. 26 ust. 13, 87 ust. 1 oraz 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.  

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Kluczowymi  dla  rozstrzygnięcia  zasadności  (albo  niezasadności)  odrzucenia  oferty 

odwołującego  pozostają  następujące  dwa  zdania  SIWZ:  „Wykonawca  może  zastosować 

materiały  lub  urządzenia  równoważne,  lecz  o  parametrach  technicznych  i  jakościowych 

podobnych lub lepszych, których zastosowanie w żaden sposób nie wpłynie negatywnie na 

prawidłowe funkcjonowanie rozwiązań  przyjętych w  dokumentacji  projektowej. Wykonawca, 

który zastosuje urządzenia lub materiały równoważne będzie obowiązany wykazać w trakcie 

realizacji  zamówienia,  że  zastosowane  przez  niego  urządzenia  i  materiały  spełniają 

wymagania określone przez zamawiającego.”, ponieważ przesądzają o tym: 

  po  pierwsze,  czy  wykonawca  mógł  zastosować  (zaoferować)  urządzenia                                

o parametrach podobnych lub lepszych od tych wskazanych w SIWZ, 

  po drugie, kiedy wykonawca ma wykazać, że zastosowane (zaoferowane) urządzenia 

równoważne  (o parametrach podobnych lub lepszych) spełniają wymagania określone 

przez zamawiającego. 

Brzmienie zacytowanych powyżej dwóch zdań SIWZ (stosując wykładnię językową) nie 

pozostawia  wątpliwości  co  do  tego,  że  zamawiający  dopuścił  możliwość  zastosowania 

(zaoferowania)  przez  wykonawcę  urządzeń  o  parametrach  podobnych  lub  lepszych  od 

wskazanych  w  SIWZ 

oraz,  że  „przeniósł”  badanie  równoważności  zastosowanych 

(zaoferowanych) rozwiązań na etap realizacji umowy. 

Podkreślenia wymaga, że zamawiający nie wskazał w SIWZ co oznaczają „parametry 

podobne lub lepsze

”, co oznacza, że nie wskazał jak równoważność parametrów rozumieć, co 

w  dalszej  kolejności  przesądza  o  tym,  że  w  istocie  zamawiający  pozbawił  się  możliwości 

weryfikacji  zaoferowanych  przez  wykonawców  urządzeń  równoważnych.  Zamawiający  nie 

może  bowiem,  nie  naruszając  w  szczególności  zasad  równego  traktowania  wykonawców                         

i  uczciwej  konkurencji,  dokonywać  oceny  ofert  z  zastosowaniem  zasad,  reguł,  których 

KIO 1143/20

uprzednio w SIWZ nie wyartykułował. 

Uwzględniając  powyższe  stwierdzić  należy,  że  choć  zamawiający  wskazał  parametr 

„Maksymalny  prąd wejściowy”  wynoszący  minimum  16  A  na każde  MPPT, to wobec braku 

wskazania jaki maksymalny prąd wejściowy będzie rozumiany jako równoważny  – podobny 

lub  lepszy  do  wartości  min.  16  A,  nie  można  uznać,  że  zaoferowany  przez  odwołującego 

maksymalny prąd wejściowy wynoszący 11 A na każde MPPT nie jest podobny lub lepszy. 

Przyjęcie,  że  zamawiający  dopuścił  jedynie  urządzenia  z  maksymalnym  prądem 

wejściowym  wynoszącym  co  najmniej  16A    byłoby  nie  do  pogodzenia  z  dopuszczeniem 

zastosowania  urządzeń  równoważnych  –  mielibyśmy  do  czynienia  nie  z  parametrem 

równoważnym, ale z parametrem minimum. 

Niedopuszczalność  odrzucenia  oferty  odwołującego  wynika  także  z  tego,  że 

zamawiający wprost uregulował, że będzie badał / weryfikował równoważność zastosowanych 

(zaoferowanych) urządzeń na etapie realizacji zamówienia.  

Abstrahując  od  oceny  racjonalności  i  zgodności  z  przepisami  wskazanego  przez 

zamawiającego  czasu  weryfikacji  równoważności  zaoferowanego  przez  wykonawcę 

urządzenia, stwierdzić stanowczo należy, że wcześniejsza ocena zaoferowanego urządzenia, 

jako  pozostająca  w  sprzeczności  z  oceną  przewidzianą  przez  samego  zamawiającego                              

w  SIWZ 

(która  obowiązuje  tak  wykonawców,  jak  i  zamawiającego),  tj.  na  etapie  realizacji 

zamówienia, jest niedopuszczalna. 

Odnosząc się do eksponowanej przez odwołującego treści odpowiedzi zamawiającego 

na  wiele  pytań  w  zakresie  wyjaśnienia  treści  SIWZ  (w  tym  39  i  65),  skład  orzekający  Izby 

zauważa, że zamawiający odpowiadając, iż „na obecnym etapie nie jest uprawniony do oceny 

równoważności zaproponowanych rozwiązań” odniósł się li tylko do „obecnego etapu”, jakim 

wówczas był etap „przed składaniem ofert”. Wysuwanie jednak na tej podstawie wniosku, iż 

zamawiający  potwierdzał  każdorazowo,  że  nie  będzie  weryfikował  równoważności 

zaoferowanych rozwiązań na etapie badania i oceny ofert nie znajduje oparcia w brzmieniu tej 

odpowiedzi skoro odnosi się ona wyłącznie do etapu innego (przed składaniem ofert). 

Na 

marginesie, skład orzekający Izby zauważa, że zamawiający nie powinien uchylać 

się od odpowiedzi, pozostawiając wykonawców bez odpowiedzi co do meritum – w interesie 

samego  zamawiającego  jest,  aby  wykonawcy  rozumieli  potrzeby  zamawiającego  i  mogli 

składać zgodne z SIWZ, konkurencyjne oferty. 

Z  wskazanych  powyżej  względów,  skład  orzekający  Izby  uznał,  że  zarzut  się 

potwierdził. 

KIO 1143/20

Zarzut drugi i trzeci 

dotyczące naruszenia: 

  art. 26 ust. 3 i art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez zaniechanie wezwania odwołującego 

do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  zakwalifikowania  rozwiązania  i  urządzenia 

zaoferowanego  przez  odwołującego  jako  równoważnego  w  stosunku  do  urządzenia                         

i rozwiązania opisanego w SIWZ (dot. inwertera fotowoltaicznego) i błędne uznanie, iż 

zwrócenie  się  o  wyjaśnienie  wątpliwości  związanych  z  opisem  i  schematem                             

z załącznika do pisma z 15.05.2020 r. należałoby potraktować jako niedopuszczalne 

negocjacje z odwołującym, 

  art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez zaniechanie wezwania 

odwołującego  do  złożenia  dodatkowych  wyjaśnień  dotyczących  równoważności 

rozwiązań  i  urządzeń  wskazanych  w  ofercie  oraz  SIWZ  pomimo  powzięcia  przez 

zamawiającego  wątpliwości  co  do  powyższego,  co  skutkowało  nieuzasadnionym 

odrzuceniem oferty  

zasługują na uwzględnienie. 

Skład orzekający Izby ustalił, co następuje. 

Pismem z dnia 

14 maja 2020 r. zamawiający wezwał odwołującego, z powołaniem się 

na  przepis  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  do  złożenia  wyjaśnień,  wskazując,  że  wymagał,  aby 

maksymalny  prąd  wejściowy  inwertera  fotowoltaicznego  wynosił  minimum  16A  na  każde 

MPPT,  zaś  odwołujący  przedłożył  karty  katalogowe  zgodnie,  z  którymi  oferowany  inwerter 

fotowoltaiczny  cechuje  się  maksymalnym  prądem  wejściowym  na  poziomie  11A  na  każde 

MPPT. 

Odwołujący  złożył  wyjaśnienia  pismem  z  dnia  15  maja  2020  r.,  stwierdzając  w  nim 

m.in.

, że „zaprezentowane przez nas inwertery co prawda posiadają parametr inny aniżeli ten 

wskazany  w  SIWZ  lecz  urządzenia  te  w  rzeczywistości  zapewnią  osiągnięcie  parametrów 

technicznych i jakościowych lepszych od oczekiwanych przez Zamawiającego, co związane 

jest  z możliwością wykorzystania przez EKO-SOLAR autorskiego rozwiązania oraz know-how 

(…)”  oraz  podkreślając,  że  „wielokrotnie  w  odpowiedziach  na  pytania  oferentów 

wskazywaliście  Państwo,  iż  dopiero  na  etapie  realizacji  zamówienia  będziecie  Państwo 

dokonywać weryfikacji równorzędności. (…) chcąc rozwiać Państwa wątpliwości w załączniku 

przedkładamy opis rozwiązania, które chcemy wykorzystać w przypadku wyboru naszej oferty 

jako najkorzystniejszej.” 

Pismem z dnia 19 maja 2020 r. zamawiający poinformował odwołującego o odrzuceniu 

jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.  

KIO 1143/20

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Skoro zamawiający (wbrew SIWZ, o czym była już mowa w zarzucie pierwszym) podjął 

badanie  oferty  odwołującego  pod  kątem  równoważności  zastosowanych  (zaoferowanych) 

urządzeń, to winien – przed odrzuceniem oferty odwołującego – dać odwołującemu możliwość 

wykazania tejże równoważności.  

Jednak z

amawiający, wzywając odwołującego do złożenia wyjaśnień (pismem z  dnia                              

14  maja  2020  r.),  nie  żądał  wyjaśnień  co  do  równoważności,  ale  „jedynie”  co  do  wartości 

maksymalnego  prądu  wejściowego  zaoferowanego  inwertera  fotowoltaicznego  –  kwestia 

równoważności w wezwaniu w ogóle się nie pojawiła. 

Trudno 

jednocześnie  czynić  odwołującemu  zarzut,  że  w  wyjaśnieniach  z  dnia                    

15 maja 2020 r. nie przeprowadził głębszej analizy równoważności zaoferowanego urządzenia 

(czy  nawet  urządzeń)  skoro  zasadnie  przyjął,  że  dopiero  na  etapie  realizacji  zamówienia 

będzie  musiał  sprostać  wykazaniu,  że  „zastosowane  prze  niego  urządzenia  i  materiały 

spełniają wymagania określone przez zamawiającego”. 

Uwzględniając  powyższe,  skład  orzekający  Izby  uznał,  że  zarzuty  zasługują  na 

uwzględnienie. 

Zarzut  czwarty 

dotyczący  naruszenia  art.  92  ust.  1  pkt  3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1                                 

w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp,  poprzez  nieprzeprowadzenie  rzetelnego  badania                            

i  oceny  całości  oferty  odwołującego,  a  w  konsekwencji,  poprzez  zaniechanie  czynności 

podania pełnego i klarownego uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty odwołującego w 

sposób umożliwiający ocenę, jakim postanowieniom SIWZ oferta odwołujących miałaby nie 

odpowiadać i dlaczego w ocenie zamawiającego urządzenie i rozwiązanie zaoferowane przez 

odwołującego  nie  spełnia  przesłanki  „równoważności",  w  konsekwencji  niewykazanie 

powodów odrzucenia oferty odwołujących w oparciu o przesłankę z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy 

Pzp nie zasługuje na uwzględnienie. 

Skład orzekający Izby ustalił, co następuje. 

Pismem z dnia 19 maja 2020 r. zamawiający poinformował odwołującego o odrzuceniu 

jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy Pzp, przytaczając brzmienia wskazanego 

artykułu oraz uzasadniając, że zgodnie z SIWZ wymagał, aby maksymalny prąd wejściowy 

inwertera fotowoltaicznego wynosił minimum 16A na każde MPPT, zaś odwołujący, zgodnie        

z  dostarczonymi  przez  niego  kartami  katalogowymi,  zaoferował  inwerter  cechujący  się 

maksymalnym 

prądem  wejściowym  „na  poziomie  11A”,  a  nadto,  że  odwołujący  przesłał  na 

wezwanie  zamawiającego  wyjaśnienia  dotyczące  złożonych  dokumentów,  „które  nie 

KIO 1143/20

potwierdzają  równoważności  zastosowanych  parametrów  inwertera  fotowoltaicznego,  co 

oznacza,  że  zastosowane  (..)  urządzenia  nie  spełniają  wymaga  określonych  przez 

Zamawiającego”.  Zamawiający  wskazał  dalej,  że  „Zaoferowany  falownik  o  maksymalnym 

prądzie wejściowym 11A  na każde MPPT jest urządzeniem o mniejszym zabezpieczeniu, co 

sprawia, że w przypadku zbyt dużej produkcji prądu wcześniej przestanie działać.”  

W  dalszej  części  uzasadnienia  zamawiający  podał  dlaczego  nie  ma  możliwości 

zastosowania przepisu art. 26 ust. 13, 87 ust. 1 oraz 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.  

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Zamawiający,  podając  okoliczności  faktyczne  odrzucenia  oferty  odwołującego  nie 

powiązał wniosku o braku równoważności oferty odwołującego z treścią SIWZ – wyartykułował  

jedynie  gołosłowne  stwierdzenie,  że  falownik  o  maksymalnym  prądzie  wejściowym  11A  na 

każde MPPT jest urządzeniem o mniejszym zabezpieczeniu, co sprawia, że w przypadku zbyt 

dużej produkcji prądu wcześniej przestanie działać.  

Skoro jednak przepis art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp wymaga, w przypadku odrzucenia 

oferty wykonawcy

, aby było to wynikiem niezgodności treści oferty wykonawcy z treścią SIWZ, 

to  obowiązkiem  zamawiającego  było,  w  zawiadomieniu  o  odrzuceniu,  wskazać                                                   

–  w  postępowaniu,  w  którym  dopuścił  składanie  ofert  równoważnych,  które  postanowienie 

SIWZ co do równoważności nie zostało w ofercie wykonawcy spełnione. 

Zabrakło tego w zawiadomieniu zamawiającego z dnia 19 maja 2020 r. 

Uwzględniając  powyższe,  skład  orzekający  Izby  uznał,  że  zarzut  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1-3 ustawy Pzp, poprzez 

zaniechania czynności udostępnienia odwołującemu kompletu dokumentów składających się 

na złożoną w postępowaniu ofertę przystępującego pomimo, że oferta ta pozostaje jawna, jako 

iż  nie  została  objęta  skutecznym  zastrzeżeniem  tajemnicy  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu 

ustawy Pzp, a brak wglądu do wszystkich dokumentów, w szczególności do tych dotyczących 

doboru urządzeń i ich parametrów oraz modeli, uniemożliwia odwołującemu zapoznanie się                           

z jej treścią, porównanie i jej ocenę pod kątem czy odpowiada SIWZ, a tym samym weryfikację 

prawidłowości  aktualnej  oceny  zamawiającego  dotyczącej  zgodności  tej  oferty  z  SIWZ  nie 

zasługuje na uwzględnienie. 

Skład orzekający Izby ustalił, co następuje. 

Odwołujący  skierował  do  zamawiającego  „Wniosek  o  udostępnienie  dokumentów 

złożonych  w  toku  postępowania  przez  Arnella  sp.  z  o.o.  z/s  w  Strawczynku  wraz  ze 

KIO 1143/20

wskazaniem  bezskuteczności  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa”  –  pismo  z  dnia                        

15 maja 2020 r. 

Pismem z dnia 21 maja 2020 r. zamawiający poinformował odwołującego, że „podjął 

czynności  związane  z  unieważnieniem  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  w  ofercie 

firmy ARNELLA Sp. z o.o.” 

Na posiedzeniu odwołujący oświadczył, że zamawiający udostępnił mu, już po złożeniu 

odwołania, ofertę przystępującego. 

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Odwołujący domagał się od zamawiającego udostępnienia mu „kompletu dokumentów 

składających  się  na  złożoną  w  postępowaniu  ofertę  wykonawcy  Arnella”,  tj.  domagał  się 

udostępnienia mu oferty przystępującego. 

Zamawiający udostępnił odwołującemu, po złożeniu odwołania, ofertę przystępującego 

co skład orzekający Izby uznał za przyznanie przez zamawiającego niezasadności odmowy 

udost

ępnienia oferty tego wykonawcy (przyznanie zaniechania). 

Jednak nawet stwierdzenie naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp, 

nie może w tym przypadku, ze względu na przepis art. 192 ust. 2 ustawy Pzp („Izba uwzględnia 

odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało lub może mieć istotny 

wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.”),  prowadzić  do  uwzględnienia 

zarzutu, ponieważ owo zaniechanie zamawiającego nie miało i nie może już mieć wpływu (i to 

istotnego)  na 

wynik  postępowania,  ponieważ  oferta  przystępującego  nie  została  wskazana 

jako najwyżej oceniona i odwołujący poznał już treść oferty odwołującego. 

Na  posiedzeniu  odwołujący  oświadczył,  że  –  pomimo  udostępnienia  mu  oferty 

przystępującego  –  podtrzymuje  zarzut,  ponieważ  nie  ma  pewności,  czy  zamawiający 

udostępnił mu wszelkie dokumenty zgłaszającego przystąpienie. 

Podnieść należy, że czym innym są oferty wykonawców, które udostępnia się od chwili 

otwarcia  ofert  (art.  96  ust.  3  zdanie  drugie  ustawy  Pzp),  a 

czym  innym  „inne  dokumenty                                  

i informacje składane przez zamawiającego i wykonawców”, o których mowa w art. 96 ust. 2 

ustawy Pzp, które udostępnia się po dokonaniu wyboru oferty najkorzystniejszej (art. 96 ust. 3 

zdanie drugie ustawy Pzp). 

Stwierdzić należy, że odwołujący zarzutem objął jedynie zaniechanie udostępnienia mu 

oferty przystępującego – „kompletu dokumentów składających się na złożoną w postępowaniu 

ofertę  wykonawcy  Arnella”,  nie  obejmując  tym  samym  dokumentów  złożonych  przez 

przystępującego po terminie składnia ofert. 

Nawet jednak gdyby przyjąć inaczej (szerokie rozumienie oferty), to wskazać należy, 

KIO 1143/20

że tak z oświadczeń zamawiającego i przystępującego z posiedzenia, jak i z przekazanej przez 

zamawiającego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej dokumentacji postępowania wynika, 

że przystępujący innych dokumentów niż udostępnione odwołującemu nie składał. 

Uwzględniając  powyższe,  skład  orzekający  Izby  uznał,  że  zarzut  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

Skład orzekający Izby nie dopuścił dowodów z: 

  oferty przystępującego, 
  z przesłuchania świadków (na okoliczność właściwości, funkcjonalności, wytrzymałości                               

i użyteczności zaoferowanego inwertera oraz spełnienia przez to urządzenie przesłanki 

równoważności), 

ponieważ  oferta  innego  wykonawcy  nie  może  potwierdzać  zgodności  treści  oferty 

o

dwołującego  z  treścią  SIWZ,  zaś  ustalenie  okoliczności  dotyczących  właściwości, 

funkcjonalności, wytrzymałości i użyteczności zaoferowanego przez odwołującego inwertera, 

zwłaszcza przy braku precyzji  w tym zakresie, było bez znaczenia dla rozpoznania zarzutu 

pierwszego.  Rolą  świadków  nie  jest  przy  tym  ocena  (w  tym  spełniania  równoważności 

zaoferowanych przez odwołującego urządzeń), ale świadczenie o konkretnych faktach. 

KIO 1143/20

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  Pzp,                    

§  3  pkt  1)  lit.  a)  oraz  pkt  2)  lit.  b)  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia                                       

15 marca 2010 r. w spraw

ie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.                        

poz. 972). 

Przewodniczący:  …………………………………............