KIO 113/20 WYROK dnia 31 stycznia 2020 r.

WYROK 

z dnia 31 stycznia 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

  Protokolant: 

Adam Skowroński  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  28  stycznia  2020  r.  w  Warsz

awie  odwołania  wniesionego 

20 stycznia 2020 r. do Prezesa Kraj

owej Izby Odwoławczej  

przez 

wykonawcę: Baxter Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Wyroby medyczne oraz produkty 

lecznicze  do  wykonywania  ciągłych  terapii  nerkozastępczych  wraz  z  dzierżawą  aparatów 

(nr 

postępowania DZPZ/333/1UEPN/2020) 

p

rowadzonym przez zamawiającego: Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie 

orzeka: 

Umarza  postępowanie  w  zakresie  zarzutu  i  żądania  uwzględnionych  przez 

Zamawiającego. 

Oddala odwołanie w pozostałym zakresie. 

3.  Kos

ztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  i  zalicza  w  poczet  kosztów 

postępowania odwoławczego kwotę 15000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych 

zero groszy) uiszczoną tytułem wpisu od odwołania, 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1843)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni  od dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Olsztynie.

………………………………

………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie  prowadzi na podstawie 

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 

1843)  {dalej  w  uzasadnieniu 

również:  „ustawa  Pzp”,  „ustawa  pzp”,  „Pzp  lub  „pzp”}  w  trybie 

przetargu nieograniczonego 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dostawy 

pn. 

Wyroby  medyczne  oraz  produkty  lecznicze  do  wykonywania  ciągłych  terapii 

nerkozastępczych wraz z dzierżawą aparatów (nr postępowania DZPZ/333/1UEPN/2020). 

Ogłoszenie o tym zamówieniu 10 stycznia 2020 r. zostało opublikowane w Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej nr 2020/S_007 pod poz. 010509.  

Wartość  tego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych 

na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

20  stycznia  2020  r. 

Odwołujący  Baxter  Polska  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

wniósł w stosownej formie elektronicznej do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie 

zachowując  wymóg  przekazania  jego  kopii  Zamawiającemu)  od  ostanowień  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia {dalej również: „specyfikacja”, „SIWZ” lub „s.i.w.z.”}  

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  art.  7  ust.  1  i  3  pzp  przez 

wprowadzenie  do  listy  parametrów  ocenianych  szeregu  wymogów  powodujących,  że  tylko 

je

den  wykonawca  będzie  mógł  złożyć  ważną  ofertę  w  postępowaniu,  ograniczając  tym 

samym  krąg  wykonawców  mogących  skutecznie  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówienia 

i 

ograniczając konkurencję. 

W związku z powyższym Odwołujący  wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie 

Zamawiającemu:  

Zmiany  SIWZ  w  zakresie  wskazanym  w  uzasadnieniu  odwołania,  polegającej  na 

usunięciu lub doprecyzowaniu zaskarżonych postanowień. 

Dokonania stosowanych zmian w treści ogłoszenia o zamówieniu, aby dostosować jego 

treść do zmian SIWZ. 

Przedłużenia terminu składania ofert o czas niezbędny na sporządzenie oferty. 

W  uzasadnieniu  odwołania  sprecyzowano  cztery  zarzuty  przez  podanie 

następujących okoliczności faktycznych. 

{A. zintegrowany system ogrzewan

ia roztworów} 

Zdaniem  Odwołującego  preferowanie  systemu  ogrzewania  roztworów  względem 

systemu  ogrzewania  krwi 

wydaje  się  służyć  wyłącznie  ograniczeniu  konkurencji.  Dane 

wynikające z obiektywnej literatury medycznej wskazują, że systemy CRRT z ogrzewaniem 

k

rwi  (np.  Prismaflex)  sprawdzają  się  w  praktyce  klinicznej  na  całym  świecie.  Literatura 

medyczna  nie  wskazuje  jednoznacznych  przewag  klinicznych  systemu  ogrzewania 

roztworów  względem  systemu  ogrzewania  krwi.  Ponadto  niektórzy  producenci  (np. 

Fresenius)  zale

cają  okresowe  monitorowania  roztworów  ogrzewanych  w  czasie  CRRT  pod 

kątem  wytrącania  z  roztworu  cząstek  stałych,  co,  po  pierwsze,  wskazuje  na  ryzyko 

precypitacji w ogrzewanych roztworach, a po drugie, 

zwiększa zaangażowanie personelu w 

obsługę CRRT (patrz ChPL Multibic firmy Fresenius) W przypadku systemów ogrzewających 

krew nie ma takich zaleceń. 

Odwołujący zrelacjonował, że przekazał swoje wątpliwości Zamawiającemu w formie 

wniosku o wyjaśnienie treści SIWZ 15 stycznia 2020 r., wnosząc o usunięcie lub modyfikację 

kryterium. 

Zamawiający  pismem  z  17  stycznia  2020  r.  poinformował,  że  nie  wyraża  zgody  na 

modyfikację  lub  usunięcie  parametru  ocenianego,  uzasadniając  swoją  decyzję  istotnym 

ryzykiem  przenoszenia  zakażeń  między  pacjentami  i  faktem,  że  zintegrowane  systemy 

grzewcze  eliminują  konieczność  kontaktu  ogrzewacza  z  łóżkiem  chorego,  a  tym  samym 

zmniejszają ryzyko przenoszenia zakażenia między stanowiskami. Dodatkowo Zamawiający 

wskazał,  że  system  grzewczy  proponowany  przez  Odwołującego  uniemożliwia  ocenę 

prz

ejrzystości  roztworu  oraz  obecności  ewentualnych  strontów  na  całej  długości  drenu 

okrytego przez ogrzewacz. 

Odwołujący podkreślił, że oferowany przez niego system TherMax jest  zintegrowany 

i w żaden sposób nie kontaktuje się z łóżkiem pacjenta. Jeśli natomiast chodzi o obserwację 

osadu 

Odwołujący  nie  posiada  żadnych  informacji  ani  zgłoszeń,  z  których  wynikałoby, 

że takie  osady  miałyby  powstawać  w  zakresie  temperatur  zapewnianych  przez  system 

TherMax, gdyż nie dochodzi do podgrzewania krwi ponad wartości tolerowane fizjologicznie.  

Odwołujący wniósł o usuniecie lub modyfikację kryterium ocenianego „zintegrowany 

system ogrzewania roztworów" w ten sposób, że zintegrowany (niekontaktujący się z łóżkiem 

pacjenta)  system  ogrzewa

nia  krwi  będzie  punktowany  tak  jak  zintegrowany  system 

ogrzewania roztworów. 

{B. filtr polisulfonowy} 

Zdaniem  Odwołującego  preferowanie  filtrów  polisulfonowych  wydaje  się  służyć 

wyłącznie  ograniczeniu  konkurencji.  Dane  z  literatury  medycznej  wskazują,  że  aktualnie 

w terapiach  dializacyjny

ch  (w  tym  CRRT)  najczęściej  stosowane  są  filtry  zawierające 

syntetyczne  błony  polimerowe  polisuifonowe  (PS)  lub  akrylonitrylowe  (AN).  Literatura 

medyczna  nie  wskazuje  jednoznacznych  przewag  klinicznych  żadnej  z  tych  nowoczesnych 

błon syntetycznych w leczeniu dializacyjnym. W przypadku obu rodzajów błon oczyszczanie 

krwi  w  mechanizmie  dyfuzji  i  konwekcji  ma  porównywalną  skuteczność.  Doniesienia 

z 

literatury  wskazują  na  dużo  wyższe  możliwości  oczyszczania  krwi  w  mechanizmie 

adsorpc

ji  w  przypadku  błon  akrylonitrylowych,  co  jest  istotną  wartością  dodaną,  zwłaszcza 

w 

przypadku  pacjentów,  którzy  mogą  odnieść  korzyści  z  usuwania  cytokin.  Ponadto 

w 

literaturze  medycznej  można  znaleźć  doniesienia  o  reakcjach  nadwrażliwości 

występujących w przypadku stosowania błon polisufonowych. W tych przypadkach pacjenci 

zazwyczaj  kontynuowali  dializoterapię  na  błonach  nie-polisulfonowych,  w  tym 

akrylonitryiowych. 

Odwołujący zrelacjonował, że przekazał swoje wątpliwości Zamawiającemu w formie 

wniosku o wyjaśnienie treści SIWZ z 15 stycznia 2020 r, wnosząc o usunięcie tego kryterium.   

Zamawiający  pismem  z  17  stycznia  2020  r.  poinformował,  że  nie  wyraża  zgody 

na 

usunięcie parametru ocenianego, uzasadniając swoją decyzję tym, że wraz ze wzrostem 

pojemności  adsorpcyjnej  filtra  wzrasta  również  eliminacja  antybiotyków  z  krwi  pacjenta  i  to 

w 

sposób  nieprzewidywalny.  Fakt  ten  znacznie  utrudnia  bądź  wręcz  uniemożliwia 

dawkowanie  antybiotyków  w  trakcie  terapii  opartej  o  błony  poliakrylonitrylowe.  Zwiększa  to 

ryzyko  podawania  antybiotyków  w  zakresie  subterapeutycznym  co  uniemożliwi  wyleczenie 

infekcji 

(…) Ponadto zdaniem Zamawiającego podnoszona przez Odwołującego dodatkowa 

pojemność adsorpcyjna w zakresie eliminacji cytokin nie ma znaczenia klinicznego, gdyż jest 

stosunkowo mało efektywna. 

Odwo

łujący  podkreślił,  że  w  czasie  CRRT  antybiotyki  są  filtrowane  do  płynu 

odprowadzanego  w  przypadku  każdego  filtra.  Oferowana  przez  Odwołującego  błona  AN 

może  dodatkowo  adsorbować  antybiotyki  (nie  jest  to  zbadane),  ale  skala  adsorpcji  jest 

nieporównywalnie  niższa  do  ewentualnej  skali  utraty  antybiotyków  w  procesie  filtracji,  jaki 

zachodzi  w  przypadku  każdej  błony.  Suboptymalne  dawkowanie  antybiotyków  w  przebiegu 

CRRT  jest  znanym  problemem  i  dotyczy  każdego  zabiegu  CRRT,  a  nie  tylko  zabiegów 

z wykorzystaniem  b

łony  AN.  Jeśli  chodzi  o  adsorpcję  cytokin,  to  jest  to  wartość  dodana, 

której skuteczność kliniczna jest opisywana w licznych publikacjach (filtr Oxiris). Stosowanie 

rzekomo wydajniejszych systemów usuwania cytokin, którymi dysponuje Zamawiający, wiąże 

się z dodatkowymi, do tego znacznymi, kosztami. 

Odwołujący wniósł o usuniecie kryterium ocenianego „filtr polisulfonowy". 

{C. możliwość wymiany samego filtra z układu pozaustrojowego} 

Zdaniem Odwołującego możliwość zmiany filtra przed lub w czasie zabiegu CRRT nie 

ma  żadnego  uzasadnienia.  W  przypadku  rozwiązań  oferowanych  przez  Odwołującego  nie 

ma  możliwości  wymiany  filtra  w  zestawie.  Zapobiega  to  możliwości  wymiany  filtra  podczas 

prow

adzenia  zabiegu  CRRT,  zmniejszając  ryzyko  powikłań  klinicznych  związanych  z 

potencjalną  utratą  krwi,  kontaminacją  lub  zapowietrzeniem  układu  pozaustrojowego. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  w  przypadku  rozwiązania  przez  niego  oferowanego  istnieje 

możliwość  zmiany  rodzaju  zabiegu  CRRT  (CWHDF,  CWHD,  CWH)  bez  konieczności 

wymiany układu pozaustrojowego. 

Odwołujący zrelacjonował, że przekazał swoje wątpliwości Zamawiającemu w formie 

wniosku  o  wyjaśnienie  treści  SIWZ    15  stycznia  2020  r,  wnosząc  o  usunięcie 

lub doprecyzowanie  go 

w  następującej  formie:  Możliwość  wymiany  samego  filtra  z  układu 

pozaustrojowego  w  trakcie  terapii  CRRT  zgodnie  z  zapisami  w  instrukcji  użytkowania 

filtra/układu pozaustrojowego. 

Zamawiający  pismem  z  17  stycznia  2020  r.  poinformował,  że  nie  wyraża  zgody  na 

usunięcie  parametru  ocenianego  ani  jego  modyfikację,  uzasadniając  swoją  decyzję  tym, 

że możliwość  wymiany  tylko  jednego  elementu  układu  zamiast  całej  kasety  jest 

rozpowszechnionym rozwiązaniem stosowanym w wielu rodzajach technik nerkozastępczych 

od wielu lat. Możliwość ta ma na celu optymalizację kosztów terapii poprzez wymianę tylko 

tego,  co  uległo  dysfunkcji,  a  nie  całego  zestawu.  Zaproponowane  przez  Odwołującego 

rozwiązanie  wymusza  w  przypadku  dysfunkcji  tylko  filtra  wymianę  całej  kasety,  co  naraża 

Zamawiającego  na  zbędne  koszty.  Dlatego  też  dla  optymalizacji  wykorzystania  środków 

publicznych bez zwiększania ryzyka dla pacjenta, Zamawiający umieścił przedmiotowy punkt 

oceny jakościowej. 

Odwołujący podkreślił, że Zamawiający w przypadku parametru opisanego pod literą 

A  powyżej  sam  wskazał,  że  sprzęt  medyczny  jest  potencjalnym  źródłem  zakażeń.  Dlatego 

właśnie system oferowany przez Odwołującego uniemożliwia wymianę filtra podczas terapii. 

Wymiana  filtra  w  czasie  terapii  CRRT  może  prowadzić  do  zakażenia  pacjenta,  ekspozycji 

personelu  na  krew  pacjenta,  zapowietrzenia  u

kładu  pozaustrojowego i  utraty krwi  pacjenta. 

W ocenie Odwołującego bezpieczeństwo pacjenta jest wyższym priorytetem niż ograniczenie 

kosztów terapii. 

Odwołujący  wniósł  o  usuniecie  lub  doprecyzowanie  tego  kryterium  jak  powyżej 

wskazano. 

{ad lit. D. osmola

rność roztworu cytrynianu} 

Według  Odwołującego  opublikowane  w  obiektywnej  literaturze  medycznej  badania 

wskazują,  że  roztwór  hipotoniczny  jest  z  powodzeniem  stosowany  do  antykoagulacji 

cytrynianowej  na  całym  świecie.  Nie  ma  dowodów  na  kliniczną  przewagę  roztworu 

hipertonicznego  nad  izotonicznym.  Istnieją  doniesienia  wskazujące  na  gorszą  kontrolę 

równowagi  kwasowo-zasadowej  w  przypadku  stosowania  roztworu  hipertonicznego  (ryzyko 

zasadowicy).  Roztwór  izotoniczny  jest  bardziej  bezpiecznym  rozwiązaniem  w  przypadku 

błędu w przepisaniu dawki antykoagulacji cytrynianowej. 

Odwołujący zrelacjonował, że przekazał swoje wątpliwości Zamawiającemu w formie 

wniosku o wyjaśnienie treści SIWZ  15 stycznia 2020 r, wnosząc o usunięcie tego kryterium. 

Zamawiający  pismem  z  17  stycznia  2020  r.  poinformował,  że  nie  wyraża  zgody  na 

usunięcie  parametru  ocenianego,  uzasadniając  swoją  decyzję  tym,  że  z  rozległego 

doświadczenia  klinicznego,  jakie  posiada  zamawiający  wynika,  że  stosowanie  roztworów 

hipertonicznych  powoduje  mniejsze  zaburzenia  elektrolitowe  i  glikemiczne  w  stosunku 

do 

roztworów  izo  czy  hipotonicznych.  W  przypadku  stosowania  tych  ostatnich  objętości 

stosowanych  roztworów  zbliżają  się  do  połowy  wartości  nastawionej  dla  dializatu.  Ma  to 

znaczenie  kliniczne  gdyż  roztwory  cytrynianu  w  odróżnieniu  od  dializatu  pozbawione  są 

składników  zawartych  w  wodzie  osoczowej  i  używanie  ich  w  dużych  objętościach 

wymuszonych przez izo czy hipotoniczność zubaża organizm pacjenta w wyżej wymienione 

składniki  i  wymaga  dodatkowych  oznaczeń  laboratoryjnych  oraz  na  ich  podstawie 

dodatkowej  substytucji.  Fakt  ten  z  jednej  strony  nakłada  na  zamawiającego  konieczność 

dodatkowych  oznaczeń  laboratoryjnych  oraz  na  ich  podstawie  dodatkowej  substytucji  co 

zwiększa  koszty  terapii,  z  drugiej  zaś  powoduje  zwiększone  wahania  poziomów 

poszczególnych  jonów  i  glukozy  we  krwi  z  wszystkimi  negatywnymi  konsekwencjami 

klinicznymi.  Dlatego  też  dla  zminimalizowania  zaburzeń  homeostazy  generowanych  przez 

terapię  nerko  zastępczą,  dla  dobra  leczonych  pacjentów,  zamawiający  umieścił 

przedmiotowy punkt oceny jakościowej. 

Odwołujący  podkreślić,  że  oferowane  przez  niego  płyny  do  prowadzenia  CRRT  są 

odpowiednio  zbilansowane  do  prowadzenia  zrównoważonej  terapii.  Brak  odpowiednich 

elektrolitów i glukozy w roztworze cytrynianu jest równoważony odpowiednim składem płynu 

dializacyjnego  i  substytucyjnego.  Doświadczenie  z  ośrodków  z  całego  świata  pokazuje, 

że terapia CRRT prowadzona w oparciu o produkty oferowane przez niego nie prowadzi do 

zaburzeń elektrolitowych lecz je wyrównuje. 

Odwo

łujący  wniósł  o  usuniecie  kryterium  ocenianego  „osmolarność  roztworu 

cytrynianu”. 

{argumentacja prawna wspólna dla powyższych zarzutów} 

Odwołujący podkreślił, że przez tak sformułowane wymagania Zamawiający wskazuje 

na  jednego, konkretnego  producenta 

– Fresenius Medical Care Polska S.A.,  czym narusza 

przepisy  ustawy  pzp  nakazujące  przygotowanie  i  przeprowadzenie  postępowania 

o 

udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej  konkurencji i równe 

traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i  przejrzystości.  Jak 

stwierdził  Odwołujący,  wskazany  przepis  stanowi  o  bezwzględnym  zakazie  przygotowania 

postępowania,  w  tym  opisu  kryteriów  punktowanych  w  postępowaniu,  w  sposób,  który 

ogranicza  dostęp  do  zamówienia  wykonawcy  potencjalnie  będącemu  w  stanie  wykonać 

zamówienie.  Wymagania  stawiane  wykonawcom  muszą  mieć  walor  istotnych,  znaczących 

dla  całego  zamówienia,  nie  mogą  mieć  charakteru  subiektywnego  (a  co  więcej, 

zmierzającego  do  wyeliminowania  niektórych  podmiotów),  bądź  wyrażać  preferencji  dla 

konkretnego podmiotu. 

Odwołujący  powołał  się  na  to,  że  zgodnie  z  wyrokiem  Sądu  Apelacyjnego  w 

Warszawie  z  24.01.2012  r.  sygn.  akt  VI ACa  965/11: 

Dyspozycją art.  29 ust 2 p.z.p.  objęte 

jest  zaistnienie  co  najmniej  możliwości  utrudniania  uczciwej  konkurencji,  więc  spełnienie 

dyspozycji tego przepisu niekoniecznie musi przybierać charakter bezpośredniego godzenia 

w  uczciwą  konkurencję.  Dokonywanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  przez  wskazanie 

rygorystycznych  wymagań,  nieuzasadnionych  potrzebami  zamawiającego,  będzie 

uprawdopodobniało naruszenie uczciwej konkurencji. 

Według  Odwołującego  przejawem  naruszenia  zasady  uczciwej  konkurencji  jest 

również  wskazane  powyżej  określenie  na  tyle  specyficznych  kryteriów  dodatkowo 

punktowanych,  które  nie  są  uzasadnione  obiektywnymi  potrzebami  zamawiającego, 

a 

uniemożliwiają udział niektórych wykonawców w postępowaniu, ograniczając w ten sposób 

krąg  podmiotów  zdolnych  do  wykonania  zamówienia.  Zamawiający  dokonując  takiego 

ustalenia  brzmienia  wymogów  w  postępowaniu,  tj.  w  sposób  eliminujący  niektórych 

wykonawców,  winien  udowodnić,  że  taki  opis  jest  uzasadniony  jego  rzeczywistymi 

potrzebami. 

Odwołujący wywiódł, że zamawiający jako organizator postępowania jest uprawniony 

do przygotowania dokumentacji zamówienia dostosowanej do jego indywidualnych potrzeb, 

jednakże  nie  oznacza  to,  że  może  opisać  kryteria  w  sposób  naruszający  zasadę  uczciwej 

konkurencji, nieadekwatnie i nadmiernie w stosunku do tych 

potrzeb. Odwołujący stwierdził, 

że  podziela  następujący  pogląd  wyrażony  w  wyroku  Izby  z  20  stycznia  2011  r.  sygn.  akt 

KIO/UZP  28/11: 

Nadmierne  ograniczenie  dostępu  do  zamówienia  czy  stwarzanie  przez 

zamawiającego  bardziej  korzystnych  warunków  dla  określonych  wykonawców,  zarówno 

bezpośrednie, jak i pośrednie, (poza przewidzianymi w przepisach ustawy) w przypadku, gdy 

brak ku temu rzeczowego uzasadnienia, stanowi naruszenie zasad wyrażonych w art. 7 ust 1 

ustawy Prawo zamówień publicznych. Jak podsumował ten wątek Odwołujący, zamawiający 

jest  zat

em uprawniony do formułowania SIWZ w każdy sposób, który da zaspokojenie jego 

potrzeb

,  może  to  nawet  odbywać  się  z  niekorzyścią  dla  poszczególnych  wykonawców. 

Jednak  potrzeby  z

amawiającego  muszą  być  obiektywnie  uzasadnione,  a  nie  skierowane 

tylko  na  ograniczenie  możliwości  sporządzenia  oferty  czy  utrudnienie  w  udziale  w  danym 

postępowaniu  dla  poszczególnych  wykonawców  (vlde:  wyrok  Izby  z  22  listopada  2017  r. 

sygn. akt KIO 2211/17). 

Ponadto  według  Odwołującego  zamawiający  nie  ma  interesu  w  dokonaniu  opisu 

kryteriów punktowanych w sposób ograniczający konkurencję, gdyż właśnie przez dokonanie 

takiego opisu jego potrzeby mogą nie zostać zabezpieczone ze względu na mniejszą liczbę 

wykonawców składających ofertę w postępowaniu 

Zdaniem  Odwołującego  kryteria  punktowane  określone  przez  Zamawiającego  są 

niczym  nieuzasadnione  i  winny  ulec  z

mianie  zgodnie  z  treścią  powyższych  żądań,  gdyż 

utrudniają one Odwołującemu dostęp do rynku zamówień publicznych.  

W  odpowiedzi 

na  odwołanie  z  28  stycznia  2020  r.  Zamawiający  uznał  za  zasadny 

zarzut 

i  żądanie  z  lit.  A.,  a  w  pozostałym  zakresie  wniósł  o  oddalenie  odwołania, 

w 

następujący sposób uzasadniając swoje stanowisko. 

{ad lit. B. flitr polisulfonowy} 

Według  Zamawiającego  prawdą  jest,  że  filtry  poliakrylonitrylowe  w  stosunku 

do p

olisulfonowych  maja  większą  pojemność  adsorpcyjną  także  w  stosunku  do  cytokin, 

niemniej  jest  to  wartością  dodaną  tyko  w  przypadku  pacjentów  we  wstrząsie,  czyli  tylko  w 

przypadku mniejszego  odsetka  pacjentów  leczonych  na  Oddziale  Intensywnej Terapii  (OIT) 

Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Olsztynie (WSS). W pozostałych przypadkach 

(pacjenci  kardiologiczni,  neurologiczni,  nefrologiczni  itp.)  eliminacja  cytokin  nie  przynosi 

korzyści,  a  może  być  wręcz  szkodliwa  ze  względu  na  ograniczenie  możliwości  obronnych 

układu immunologicznego pacjenta. 

Zamawiający oświadczył, że nie spotkał się z  doniesieniami w literaturze medycznej 

o 

reakcjach  nadwrażliwości  występujących  w  przypadku  stosowania  błon  polisufonowych. 

Zamawiający  dodał,  że  filtry  polisulfonowe  używane  były  w  OlT  WSS  w  latach  2005-2018 

u 

setek pacjentów i nie stwierdzono ani jednej reakcji nadwrażliwości. 

Zamawiający  stwierdził,  że  adsorpcja  na  filtrach  poliakrylonitrylowych  była  badana 

i w 

większości  prac,  w  których  była  porównywana  z  adsorpcją  na  błonach  polisulfonowych, 

była  istotnie  wyższa  {w  przypisie  nr  1  wyszczególniono  w  18  pkt  przykładowe 

piśmiennictwo}.  A  z  danych  piśmiennictwa  wynika,  że  adsorpcja  antybiotyków  na  błonach 

filtrów,  zwłaszcza  poliakrylonitrylowych  jest  porównywalna  bądź  w  niektórych  przypadkach 

większa od utraty w innych mechanizmach (kolistyna, tigecyklina), zwłaszcza w pierwszych 

godzinach od podłączenia terapii nerkozastępczej {w przypisie nr  2 wyszczególniono w 2 pkt 

przykładowe piśmiennictwo}. 

Zamawiający  zauważył,  że  choć  w  praktyce  klinicznej  problem  suboptymalnego 

dawkowania  antybiotyków  jest  znany,  nie  oznacza  to,  że  jest  rozwiązany.  Rosnąca 

antybiotykoodporność  bakterii  świadczy  o  tym,  że  nie  dopracowano  jeszcze  optymalnych 

schemat

ów dawkowania, dlatego też zasadne jest z punktu widzenia terapii antybakteryjnej 

unikanie w miarę możliwości dodatkowych czynników obniżających stężenie leków we krwi, 

a  do  takich  należy  adsorpcja  istotnie  wyższa  w  przypadku  filtrów  poliakrylonitrylowych. 

{w 

przypisie nr 3 wyszczególniono w 2 pkt przykładowe piśmiennictwo}.  

{ad lit. 

C. możliwość wymiany samego filtra z układu pozaustrojowego} 

Zdaniem  Zamawiającego  nie  ma  badań  wykazujących,  że  wymiana  samego  filtra 

wiąże  się  ze  zwiększonym  ryzykiem  zakażenia  strumienia  krwi,  zwłaszcza  że  nie  ma 

racjonalnych przesłanek do takiego stwierdzenia. Przy wymianie całej kasety również trzeba 

rozłączyć układ, a tym samym ryzyko zakażenia jest takie same lub większe, ze względu na 

fakt, że w przypadku wymiany całej kasety rozłączenia dokonuje się na ciele pacjenta, czyli 

w  środowisku  maksymalnie  skontaminowanym  bakteriami.  Natomiast  wymianę  filtra 

wykonuje się na urządzeniu, czyli w pewnym oddaleniu od łóżka pacjenta. 

Zamawiający zauważył, że w przypadku wykrzepiania filtra i braku możliwości zwrotu 

krwi z układu utrata krwi przy wymianie całej kasety jest większa niż przy wymianie tylko filtra 

ze względu na dużo większą jej objętość. 

Według  Zamawiającego  procedura  wymiany  samego  filtra  jest  na  tyle  prosta, 

że ryzyko  zapowietrzenia  układu  jest  nieistotne.  Zamawiający  dodał,  że  nie  doszukał  się 

w 

piśmiennictwie  doniesień  na  temat  podwyższonego  ryzyka  podnoszonego  przez 

Odwołującego.  Natomiast  kilkunastoletnie  doświadczenie  zespołu  OlT  WSS  w  powyższej 

procedurze przeczy tezie O

dwołującego. 

{ad lit. D. o

smolarność roztworu cytrynianu} 

Zamawiający stwierdził, że nie natknął się w piśmiennictwie na prace potwierdzające 

tezy  Odwołującego. Wręcz  przeciwnie,  w  piśmiennictwie pojawiły  się prace o zwiększonym 

ryzyku  zaburzeń  równowagi  kwasowo-zasadowej  w  przypadku  użycia  izotonicznych 

roztworów cytrynianu dostarczanych przez Odwołującego {w przypisie nr 4 wyszczególniono 

w 2 pkt przykładowe piśmiennictwo} . 

Dodatkowo  w  piśmiennictwie  można  znaleźć  prace  o  neutralnym  (czyli  korzystnym) 

wpływie  na  równowagę  kwasowo-zasadową  roztworów  hipertonicznych  {w  przypisie  nr  5 

wyszczególniono w 1 pkt przykładowe piśmiennictwo}. 

Zamawiający  zauważył,  że  przez  ponad  rok  stosowania  terapii  nerkozastępczych 

dostarczanych  przez  Odwołującego  nie  znalazł  w  jego  ofercie  płynów  równoważących 

zwiększoną,  w  przypadku  stosowania  izo/hipotonicznego  roztworu  cytrynianu,  utratę  jonów 

i 

glukozy.  Do  zrównoważenia  wspomnianej  utraty  płynu  powinny  zawierać  minimum 

mmol/L  jonów  potasu  oraz  minimum  130mg%  glukozy  (podane  wartości  pochodzą  z 

prostych wyliczeń arytmetycznych znanych Odwołującemu). 

Zamawiający  stwierdził,  ze  nie  natknął  się  na  prace  pochodzące  „z  ośrodków 

z 

całego świata” że „terapia CRRT w oparciu o produkty oferowane przez Odwołującego nie 

prowadz

i  do  zaburzeń  elektrolitowych  lecz  je  wyrównuje”.  Zamawiający  posiada  natomiast 

ponad  roczne  doświadczenie  własne  z  użytkowania  technologii  Odwołującego  i  w  trakcie 

tego  okresu  takie  zaburzenia  występowały  i  wymagały  dodatkowej  interwencji  personelu 

medycznego  w  postaci  np.  dodatkowych  w

lewów  roztworu  chlorku  potasu  (karty  zleceń 

lekarskich i potwierdzenia ich realizacji przez pielęgniarki dostępne na życzenie KIO). 

{ad lit. B.-D. argumentacja prawna} 

Mając  na  uwadze  powyższe  uzasadnienie  zastosowania  parametrów  ocenianych, 

Zamawiający stanął na stanowisku, że w żaden sposób nie naruszył art. 7 ust. 1 i 3 pzp.  

Zamawiający  stwierdził,  że  określenie  przedmiotu  zamówienia  jest  zarazem  jego 

obowiązkiem i uprawnieniem. 

Zamawiający  wywiódł,  że  przy  pomocy  kryteriów  oceny  ofert  komunikuje 

wykonawcom  s

woje  preferencje,  zaś  zadaniem  tych  ostatnich  jest  złożenie  oferty  mającej 

największe  szanse  na  wybór,  a  więc  w  maksymalnym  stopniu  odpowiadającej  jego 

potrzebom. 

Według  Zamawiającego  dzięki  stosowaniu  kryteriów  oceny  ofert,  a  nie  warunków, 

poszerza  konkurencję,  nie  rezygnując  jednocześnie  z  pożądanej  jakości.  Natomiast 

m

nożenie  wymagań  technicznych,  funkcjonalnych  i  jakościowych  w  postaci  warunków 

ogranicza

łoby  konkurencyjność  postępowania,  pozbawiając  wykonawców  niespełniających 

choćby  jednego  z  nich  możliwości  złożenia  oferty.  Dlatego  też  nieporozumieniem  jest 

kojarzenie kryteriów pozacenowych z utrudnieniem konkurencji.  

Zamawiający  podkreślił,  że  brak  spełniania  parametrów  ocenianych  nie  prowadzi 

do 

braku możliwości złożenia ważnej oferty. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony 

– podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby 

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp. Nie zgłaszano w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  art.  186  ust.  3a  pzp  wynika  a  contrario

,  że  nie  dochodzi  do  umorzenia 

postępowania  odwoławczego,  jeżeli  odwołujący  nie  wycofał  wszystkich  zarzutów 

nieuwzględnionych  przez  zamawiającego.  W  orzecznictwie  Izby  nie  budzi  jednak 

wątpliwości, że zarzut uwzględniony przez zamawiającego nie podlega już merytorycznemu 

rozpoznaniu.  Stąd  za  prawidłowe  należy  uznać  odzwierciedlenie  w  orzeczeniu  kończącym 

pos

tępowanie odwoławcze  w  sprawie tego  odwołania,  że w  zakresie zarzutu  z  lit.  A., który 

został uwzględniony przez Zamawiającego, podlega ono umorzeniu, jak to wskazano w pkt 

1. sentencji. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego  w  całości,  sprawa  –  z  wyjątkiem  powyższego  zarzutu  –  została  skierowana 

do 

rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której  Odwołujący  i  Zamawiający  podtrzymali 

dotychczasowe stanowiska. 

Po przeprowadzeniu rozp

rawy z udziałem Stron, uwzględniając zgromadzony materiał 

dowodowy, jak 

również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska wyrażone ustnie 

na rozprawie i 

odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z art. 179 ust. 1 pzp wynika, że odwołującemu przysługuje legitymacja do wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w 

wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

Legitymacja  Odwołującego  jako  kwestionującego  postanowienia  specyfikacji,  które 

jego  zdaniem  negatywn

ie  wpływają  na  możliwość  złożenia  przez  niego  oferty,  nie  budziła 

wątpliwości. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

W  rozdziale  XII  s.i.w.z.  określono,  że  kryteriami  oceny  ofert  są:  cena  (waga  60%) 

i 

ocena  jakościowo-użytkowa  (40%).  Przy  czym  z  podanego  dla  tego  drugiego  kryterium 

wzoru  wynika,  że  ofercie,  która  uzyska  najwięcej  punktów  w  ramach  oceny  jakościowo-

użytkowej, zostanie przyznana maksymalna liczba 40 pkt.  

Z  tabeli  „Formularza  parametrów  ocenianych”  (załącznik  nr  5  do  s.i.w.z.)  wynika, 

że na kryterium użytkowo-jakościowe składa się 6 następująco punktowanych parametrów:  

Możliwość zastosowania kasety ECCO

R: nie 

– 1 pkt, tak – 5 pkt. 

Zintegrowany  system  ogrzewania  roztworów:  System  ogrzewania  roztworów  bądź  krwi 

nie

zawierający  elementów  wielorazowego  użytku  kontaktujących  się  z  pacjentem  bądź 

łóżkiem pacjenta {brzmienie zmienione na skutek uwzględnienia zarzutu „A” odwołania}: 

nie 

– 1 pkt, tak – 5 pkt. 

3.  Filtr polisulfonowy: nie 

– 1 pkt, tak – 5 pkt. 

Możliwość wymiany samego filtra z układu pozaustrojowego: nie – 1 pkt, tak – 5 pkt. 

Osmolarność roztworu cytrynianu: izotoniczny – 1 pkt, hipertoniczny – 10 pkt. 

Możliwość ewakuacji effluentu bezpośrednio do instalacji kanalizacyjnej: nie – 1 pkt, tak 

– 10 pkt. 

Ponieważ  zarzutami  odwołania  zostały  objęte  parametry  z  pkt  2.-5.,  przy  czym 

Zamawiający  uczynił  zadość  żądaniu  związanemu  z  pkt  2.,  należy  przyjąć,  że  parametry 

z 

pkt 1., 2. i 6. są korzystne dla Odwołującego. 

Z przebiegu postępowania odwoławczego wynika wniosek, że aktualnie na krajowym 

rynku zestawów do terapii nerkozastępczej konkuruje dwóch wykonawców reprezentujących 

producentów dwóch alternatywnych kompleksowych rozwiązań w tym zakresie. 

Zamawiający nie krył, że powyższe parametry preferują rozwiązania oferowane przez 

konku

renta  Odwołującego.  Zamawiający  pokusił  się  na  rozprawie  o  antycypowanie, 

że uzyska ono 40 pkt w kryterium jakościowo-użytkowym, a Odwołujący 20 pkt.  

W  ramach 

wyjaśnień  treści  specyfikacji  (które  adekwatnie  zostały  przywołane 

w 

odwołaniu)  Zamawiający  nie  ograniczył  się  do  odmowy  uwzględnienia  wniosków 

o 

usunięcie parametrów ocenianych z pkt 3-5 formularza parametrów ocenianych, ale podał 

uzasadnienie,  które  podtrzymał  i  rozszerzył  w  odpowiedzi  na  odwołanie  i  w  toku  rozprawy 

W 

uproszczeniu  sprowadza  się  ono  do  na  następujących  kwestii.  Zamawiający  oparł  się 

na 

swoim  dotychczasowym  doświadczeniu  ze  stosowania  tych  alternatywnych  rozwiązań 

w 

leczeniu  profilu  pacjentów  typowo  występującego  na  prowadzonym  oddziale  intensywnej 

terapii, 

dochodząc  do  następujących  wniosków.  Po  pierwsze,  z  uwagi  na  niższą  niż  w 

przypadku  błony  akrylonitrylowej  adsorpcję  jego  potrzebom  lepiej  odpowiada  filtr  oparty  na 

błonie polisulfonowej, gdyż w mniejszym stopniu utrudnia przeprowadzenie skutecznej terapii 

antybiotykowej.  Jednocześnie  w  przypadku  większość  pacjentów  nie  jest  w  ogóle 

zainteresowany  usuwaniem  cytokin

,  co  ubocznie  występuje  dzięki  większej  adsorpcji  filtra 

akrylonitrylowego, a w razie wystąpienia takiej potrzeby do tego celu przeznaczone są inne 

metody. Po drugie, ponie

waż u pacjentów w ciężkim stanie fizjologiczne zjawisko opsonizacji 

białek powoduje obniżenie skuteczności filtra, jest zainteresowany wymianą samego filtra, co 

jest  tańsze  niż  w  przypadku  konieczności  wymiany  całej  kasety.  Po  trzecie,  z  uwagi  na 

łatwiejsze  utrzymanie  prawidłowej  gospodarki  elektrolitowej  i  glukozowej,  preferuje 

hipertoniczny  roztwór  cytrynianu  w  stosunku  do  roztworu  izotonicznego,  w  którego 

przypadku  zwiększonej  utraty  jonów  i  glukozy  nie  równoważą  oferowane  w  zestawie  z  nim 

płyn dializacyjny i substytucyjny. 

Izba  nie  miała  podstaw,  aby  zakwestionować  adekwatności  uzasadnienia  podanego 

przez  Zamawiającego  w  toku  postępowania  odwoławczego,  które  ma  charakter 

kontradyktoryjny,  biorąc  pod  uwagę,  że  z  mocy  art.  190  ust.  1  pzp  to  na  Odwołującym 

spoczywał  ciężar  udowodnienia  stawianych  zarzutów.  Zgłoszone  wnioski  dowodowe 

w 

postaci  tłumaczenia  wyciągów  lub  streszczeń  artykułów  ze  specjalistycznego 

piśmiennictwa medycznego w języku obcym mają siłą rzeczy charakter fragmentaryczny, nie 

sposób  stwierdzić,  co  z  nich  wynika  dla  sprawy  bez  zapoznania  się  z  pozostałą  częścią, 

która  nie  została  przetłumaczona.  Przede  wszystkim  zarówno  te  publikacje,  jak 

i 

charakterystyka  produktu  leczniczego  dotyczą  niewątpliwie  specjalistycznej  wiedzy 

medycznej, a Odwołujący nie wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.  

Za  bez  znaczenia  dla  sprawy  należało  również  uznać  wyciągi  z  dokumentacji 

postępowania poprzednio prowadzonego przez Zamawiającego, gdyż dotyczą okoliczności, 

które  zostały  podniesione  dopiero  na  rozprawie. Tymczasem  zgodnie  z  art.  192  ust.  7  pzp 

Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Oznacza  to, 

że niezależnie  od  wskazania  w  odwołaniu  przepisu,  którego  naruszenie  jest  zarzucane 

zamawiającemu, Izba jest uprawniona do oceny prawidłowości zachowania zamawiającego 

(podjętych  czynności  lub  zaniechania  czynności),  jedynie  przez  pryzmat  sprecyzowanych 

w 

odwołaniu okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających jego wniesienie. Mają one 

decydujące  znaczenie  dla  ustalenia  granic  kognicji  Izby  przy  rozpoznaniu  sprawy,  gdyż 

konstytuują  zarzut  podlegający  rozpoznaniu.  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wielokrotnie 

wypowiadała się w  tym przedmiocie. W szczególności  w  wyroku z  1 grudnia 2009 r. (sygn. 

akt  KIO/UZP  1633/09)  Izba  wskazała,  że  zarzut  odwołania  stanowi  wskazanie  czynności 

lub 

zaniechanej  czynności  zamawiającego  (arg.  z  art.  180  ust.  1  pzp)  oraz  okoliczności 

faktycznych  i  prawnych  uzasadniających  jego  wniesienie.  Trafność  takiego  stanowiska 

została  potwierdzona  w  orzecznictwie  sądów  okręgowych,  w  szczególności  w  wyroku  z  25 

maja 2012 r. (sygn. akt XII Ga 92/12) Sąd Okręgowy w Gdańsku wywiódł, że Izba nie może 

orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu,  przy  czym  stawianego  przez 

wykonawcę  zarzutu  nie  należy  rozpoznawać  wyłącznie  pod  kątem  wskazanego  przepisu 

prawa,  ale  również  jako  wskazane  okoliczności  faktyczne,  które  podważają  prawidłowość 

czynności  zamawiającego  i  mają  wpływ  na  sytuację  wykonawcy.  W  konsekwencji  o  ile 

dowody  na  mocy  art.  190  ust.  1  pzp  odwo

łujący  może  przedstawiać  aż  do  zamknięcia 

rozprawy,  o  tyle  okoliczności,  z  których  chce  wywodzić  skutki  prawne  musi  uprzednio 

zawrzeć w odwołaniu, pod rygorem ich nieuwzględnienia przez Izbę z uwagi na art. 192 ust. 

7  pzp. 

Należy  rozgraniczyć  bowiem  okoliczności  faktyczne  konstytuujące  zarzut,  czyli 

określone twierdzenia o faktach, z których wywodzone są skutki prawne, od dowodów na ich 

poparcie. 

Stąd  odwołanie,  które  inicjuje  postępowanie  odwoławcze,  zawsze  musi  zawierać 

okoliczności  uzasadniające  zarzucenie  zamawiającemu  naruszenia  przepisów  ustawy  pzp. 

Wniesione w tej sprawie odwołanie w ogóle nie nawiązywało do poprzednio prowadzonego 

postępowania,  a  tym  samym  nie  zawierało  żadnych  twierdzeń  odnośnie  porównań 

z 

ustalonym  tam  zestawem  parametrów  ocenianych  czy  wniosków  co  do  różnic  pomiędzy 

cenami złożonych ofert czy cenami jednostkowymi. 

Należało  natomiast  wziąć  pod  uwagę,  że  w  przypadku  skarżenia  postanowień 

specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia  szczególnie  istotne  dla  możliwości 

uwzględnienia  odwołania  jest  odpowiednie  sformułowanie  żądań,  gdyż  pomimo  braku 

związania  nimi  Izby,  nie może ona dowolnie narzucać  zamawiającemu  brzmienia  np.  opisu 

kryterium 

jakościowego  oceny  ofert.  W  tej  sprawie  uwzględnienie  żądań,  sprowadzających 

się  do  usunięcia  lub  zmiany  w  nieobjaśniony  sposób  parametrów  ocenianych,  groziłoby 

niebezpieczeństwem odwrócenia sytuacji w kierunku preferowania rozwiązania oferowanego 

przez 

Odwołującego, równie nieprawidłowej jak ta opisana w ramach zarzutów.  

Z  powyższych  względów  Izba  nie  miała  podstaw,  aby  stwierdzić,  że  Zamawiający 

ustalił  kryterium  użytkowo-jakościowe  w  sposób  nieodpowiadający  jego  uzasadnionym 

potrzebom, w sposób odpowiadający jego najlepszej wiedzy i doświadczeniu w przydatności 

obu rozwiązań do specyfiki oddziału intensywnej terapii, który prowadzi. 

W tych okolicznościach Izba stwierdziła, że zarzuty są bezzasadne. 

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pzp 

zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie 

o udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie uczciwej  konkurencji  i  równe 

traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i  przejrzystości. 

Zauważyć należy, że choć na wstępie odwołania zarzuca się Zamawiającemu ograniczenie 

konkurencji  przez  określenie  niektórych  parametrów  ocenianych  w  kryterium  jakościowym, 

uzasadnienie  prawne  zarzutów  bazuje  na  odwoływaniu  się  do  wypowiedzi  związanych 

z 

naruszeniem  art.  29  ust.  2  pzp,  z  którego  wynika,  że  przedmiotu  zamówienia  nie  można 

opisywać  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Tymczasem  o  ile 

niewątpliwie  również  nieprawidłowe  określenie  jakościowego  kryterium  oceny  ofert  może 

prowadzić  również  do  utrudnienia  uczciwej  konkurencji,  o  tyle  wykazanie  tego  jest 

trudniejsze  i  nie  może  sprowadzać  się  do  nieadekwatnego  w  takiej  sytuacji  twierdzenia, 

że Odwołujący  nie  może  złożyć  ważnej  oferty.  Natomiast  analogicznie,  jak  w  przypadku 

zarzutów  dotyczących  opisu  przedmiotu  zamówienia  naruszającego  uczciwą  konkurencję 

czy równe traktowanie wykonawców, nie można stwierdzić, że do takiego naruszenia doszło 

w  przypadku  opisu  kryterium  oceny  ofert,  jeżeli  nie  jest  on  podyktowany  arbitralnym 

preferowaniem określonych rozwiązań, a służy jak najlepszemu zaspokojeniu uzasadnionych 

potrzeb  zamawiającego.  W  tej  sprawie  Izba  nie  miała  podstaw,  aby  stwierdzić,  że  jest 

inaczej. 

Jednocześnie  Odwołujący  nie  może  narzucać  Zamawiającemu  preferowania 

oferowanych przez siebie rozwiązań, które w mniejszym stopniu zaspokajają te potrzeby. 

W  konsekwencji  niezasadny  jest  również  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  3  pzp,  który 

został oparty na tych samych okolicznościach co zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 pzp. 

Z  tych  względów  Izba  –  działając  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  ustawy  pzp  – 

orzekła, jak w pkt 2. sentencji.  

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  w  pkt  3.  sentencji  stosownie 

do jego  wyniku  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i 

10  ustawy  pzp  w  zw.  z  §  3  pkt    2 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwo

ławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972)  –  obciążając 

Odwołującego kosztami tego postępowania, na które złożył się uiszczony przez niego wpis.