KIO 1030/20 WYROK dnia 8 lipca 2020 roku

Sygn. akt: KIO 1030/20 

WYROK 

z dnia 8 lipca 2020 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Irmina Pawlik 

Protokolant:   

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2020 r. w 

Warszawie odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  12  maja  2020  r.  przez  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo  Budownictwa  Drogowego  Spółka  Akcyjna  z siedzibą  w  Kaliszu 

w 

postępowaniu prowadzonym przez Gminę Sieradz 

orzeka: 

1.  oddala 

odwołanie; 

kosztami postępowania obciąża odwołującego Przedsiębiorstwo Budownictwa Drogowego 

Spółka Akcyjna z siedzibą w Kaliszu i: 

2.1.  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę    10  000  zł  00  gr 

(słownie:  dziesięć  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  odwołującego  Przedsiębiorstwa  Budownictwa  Drogowego  Spółka 

Akcyjna z 

siedzibą w Kaliszu na rzecz zamawiającego Gminy Sieradz kwotę 3 600 

zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

postepowania  odwoławczego  poniesione  przez  zamawiającego  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień  

publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Sieradzu. 

 
Przewodniczący:      ……………………………….……… 

Sygn. akt: KIO 1030/20 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  Gmina  Sieradz  prowadzi  postępowanie  o udzielenie  zamówienia 

publicznego 

pn.  „Przebudowa  drogi  gminnej  wraz  z  odwodnieniem  i  chodnikiem 

w 

miejscowości  Jeziory,  Gmina  Sieradz”  Ogłoszenie  o zamówieniu  zostało  opublikowane 

w 

Biuletynie Zamówień Publicznych z dnia 10 marca 2020 r. pod numerem 521879-N-2020. 

Postępowanie  prowadzone  jest  w trybie  przetargu  niegraniczonego  na  podstawie  ustawy 

z dnia 29 stycznia 2004 

r. Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843, dalej 

„ustawa  Pzp”).  Wartość  szacunkowa  zamówienia  nie  przekracza  kwot  określonych 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.  

W dniu 

12 maja 2020 r. wykonawca Przedsiębiorstwo Budownictwa Drogowego Spółka 

Akcyjna  z 

siedzibą  w  Kaliszu  (dalej  jako  „Odwołujący”)  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  odwołanie  wobec  czynności  zaniechania  odrzucenia  i  wyboru  oferty 

Przedsiębiorstwa Robót  Drogowych i  Mostowych Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

z 

siedzibą w Czartkach (dalej jako „PRDM”). Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie; 

1.  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie 

postępowania  z  naruszeniem  zasad 

uczciwej  konkure

ncji  i  równego  traktowania  wykonawców  a  w  konsekwencji  dokonanie 

wyboru oferty najkorzystniejszej w sposób sprzeczny z ustawą; 

2.  art. 84 ust. 1 ustawy Pzp a contrario poprzez 

faktyczną zmianę treści oferty złożonej przez 

PRDM dokonaną m.in. w ramach poprawy rzekomo oczywistych omyłek; 

3.  art.  87  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp  poprzez 

wadliwą  subsumpcję  regulacji  ustawowych 

i 

zastosowanie przepisu o poprawieniu oczywistej omyłki rachunkowej pomimo braku cech 

oczywistości  i  cech  omyłki  rachunkowej  –  wada  oferty  nie  wynika  bowiem  z  wadliwie 

przeprowadzonego dodawania czy też jakiegokolwiek innego działania matematycznego 

i 

nie wynika z pomięcia lub powielenia którejkolwiek z pozycji kosztorysu, a także poprzez 

niedozwoloną  ingerencję  w  treść  oferty  złożonej  przez  PRDM  przy  czym  ingerencja  ta 

zaburzyła  równość  i  uczciwą  konkurencję  pomiędzy  wykonawcami,  a  polegała  na 

poprawieniu ceny i jej składników; 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty PRDM, pomimo, iż 

treść tej oferty jest niezgodna z treścią SIWZ; 

art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp poprze zaniechanie odrzucenia oferty PRDM, pomimo, iż 

zawiera błędy w obliczeniu ceny i kosztu (tj. kosztu wykonania poszczególnych elementów 

robót). 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  dokonania  powtórnej  czynności 

badania  i  oceny  ofert  z  uwzględnieniem  zarzutów  postawionych  w  odwołaniu,  odrzucenie 

oferty PRDM i oraz nakazanie uznania oferty Odwołującego za najkorzystniejszą. .  

Uzasadniając podniesione zarzuty Odwołujący wskazał, iż oferta PRDM  zawierała błąd 

w obliczeniu ceny oferty polegający na tym, że kwota końcowa (cena netto, brutto, kwota VAT) 

nie  wynikała  ze  składowych.  Jednocześnie  podane  w  ofercie  kwoty  końcowe  (tj.  te  które 

Zamawiający poprawił) ze sobą ściśle powiązane, gdyż kwota VAT jest kwotą stanowiącą 23% 

wartości  netto,  a  kwota  brutto  jest  sumą  kwoty  netto  i  kwoty  podatku  VAT.  Świadczy  to 

o 

świadomym  działaniu  wykonawcy,  który  skalkulował  wartość  oferty  i  wpisał  ją 

w podsumowaniu kosztorysu i w formularzu oferty. 

W ocenie Odwołującego tak podana cena 

była  zatem  niezgodna  z  kosztorysem  i  przedmiarem  robót  ale  jednocześnie  była  zgodna 

z zamiarem PRDM. 

Odwołujący wskazał, iż omyłka jest zawsze dziełem przypadku, pewnej 

losowości  zdarzeń  jeżeli  zatem  działanie  matematyczne  co  do  kwoty  netto,  stawki  podatku 

VAT i ceny brutto są prawidłowe to przypadkowość jest wykluczona, a skoro tak to nie mamy 

do czynienia z 

oczywistą omyłka rachunkową ani z jakakolwiek inną omyłką. 

Odwołujący  podniósł,  że  wykonawca  PRDM  nie  zakwestionował  czynności 

Zamawiającego,  co  dowodzi  jego  zdanie,  tego,  iż  pierwotna,  niższa  cena  była  naliczona 

wadliwie  i  nie  obejmowała  wszystkich  kosztów  wykonania  zamówienia.  Wskazał,  że  cena 

zawa

rta jest w formularzu oferty. Cena na formularzu oferty zgodnie z SIWZ miała wynikać 

z 

kosztorysu. Zamawiający poprawił kosztorys na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 2  - jednak ta 

podstawa nie odnosi się do oświadczenia zawartego w formularzu oferty. Cena podana w pkt 

5 formularza oferty nie jest związana z jakimikolwiek działaniami matematycznymi i została 

podana liczbowo i słownie. Oznacza to, że jest to taka wartość, za jaką PRDM chciał wykonać 

zamówienie.  W  ocenie  Odwołującego  profesjonalista  nie  może  pomylić  się  kilkukrotnie 

wykonując tożsame czynności. W tych okolicznościach zdaniem Odwołującego poprawa ceny 

na formularzu oferty była nieuprawniona i dokonana bez podstawy prawnej. Podana w ofercie 

cena  nie  wynika  z  przedstawionych  kalkulacji,  co  jest  sprzeczne  z 

SIWZ  i  stanowi  błąd 

w obliczeniu ceny oferty. 

Ponadto Odwołujący  zauważył,  że  Zamawiający  poprawił  podaną  przez  PRDM  sumę 

w 

Tabeli elementów scalonych i analogicznie poprawił sumę wszystkich pozycji w kosztorysie 

ślepym. Wskazał, że wartości poszczególnych pozycji są podane w sposób oczywisty  - nie 

można dopatrzyć się uchybienia, jednak podana w ofercie cena nie stanowi sumy tych pozycji. 

Odwołujący podniósł, że nie mamy do czynienia z pominięciem jednej czy kilku pozycji, nie 

mamy  do  czynienia  z  wielokrotnym  dodaniem  tej  samej  pozycji,  nie  mamy  do  czynienia 

z 

czeskim błędem czy z wadliwym zaokrągleniem. Zdaniem Odwołującego cena oferty PRDM 

nie da się przypisać do kalkulacji i dlatego nie można mówić o oczywistości błędu i poprawić 

cen

y oferty na podstawie regulacji stosowanej do poprawy oczywistych omyłek rachunkowych. 

Odwołujący zauważył, że być może cena podana w formularzu oferty jest właściwa i zgodna 

intencjami  PRDM  a 

poprawić  należy  jedną,  kilka  lub  wszystkie  pozycje  kosztorysu  o  tabeli 

elementów  scalonych  -  jednak  nie  można  tego  ustalić  na  podstawie  treści  samej  oferty 

i 

konieczne  byłyby  zakazane  art.  87  ust.  1  negocjacje.  Nie  jest  to  oczywista  omyłka 

rachunkowa. 

Odwołujący  wskazał  także,  że  Zamawiający  dostrzegł  błędy  w  ofercie  PRDM  jednak 

zamiast odrzucić ofertę na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp zmienił 

treść oferty. Jego zdaniem poprawienie oferty PRDM nie jest możliwe bez przeprowadzenia 

niedozwolonych  na  gruncie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  negocjacj

i,  a  tym  samym  stanowiło 

naruszenie  nadrzędnej  zasady  zamówień  publicznych,  tj.  prowadzenia  postępowania 

w 

sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców. 

Z 

przywołanego  przepisu  jednoznacznie  wynika,  iż  negocjacje  treści  oferty  są  zabronione, 

istotne,  skutkujące  odrzuceniem,  wady  oferty  Zamawiający  uznał  za  „oczywiste  omyłki 

rachunkowe". 

Odwołujący  podniósł,  iż  wobec  profesjonalisty  jakim  jest  PRDM  stosuje  się 

podwyższony miernik staranności (art. 14 ustawy Pzp w zw. z art. 355 § 2 k.c.). Tym samym 

sprzeczności  pomiędzy  postanowieniami  SIWZ  a  ofertą  nie  można  usuwać  stosując 

domniemanie  niezgodności  stanu  faktycznego  z  intencją  PRDM.  Wątpliwość  tę  usunęłyby 

może  negocjacje  pomiędzy  Zamawiającymi  i  PRDM  -  te  jednak  są  niedopuszczalne. 

Zamawiający  nie  może  samodzielnie  i  bez  przeprowadzenia  niedozwolonych  negocjacji 

ustalić,  w  których  pozycjach  kosztorysu  i  w  których  pozycjach  tabeli  elementów  scalonych 

doszło do błędu, tj. czy w podsumowaniu, czy też w poszczególnych częściach (pozycjach) 

nie można też ustalić, czy błąd dotyczył wszystkich pozycji czy tylko ich części. W tym zakresie 

Odwołujący  powołał  się  na  wyrok  Izby  z  dnia  30  lipca  2019  r.,  sygn.  akt  KIO  1350/19. 

Podkreślił, że dokonując poprawek na podstawie art. 87 ust. 2 Zamawiający jest ograniczony 

dyspozycją tego przepisu i zasadami wynikającymi z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, co jest poglądem 

utrwalonym w orzecznictwie

. Powołał się na wyrok KIO z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. akt 

KIO 652/19, z dnia 22 sierpnia 2017 r. sygn. akt KIO 1644/17

. Wskazał, że omyłka musi mieć 

charakter oczywistej, a tak w tym przypadku nie jest i przywołał wyroki Izby dnia 11 lipca 2018 

r., sygn. akt KIO 1248/18, 

z dnia 2 października 2018 r., sygn. akt KIO 1869/18, wyrok NSA 

z dnia 14 marca 2017 r., sygn. akt: II FSK 426/15, orzeczenie G

łównej Komisji Orzekającej nr 

BDF1/4900/61/68/RN-19/11/03,  postanowienie  SN  z  dnia  21  czerwca  1967  r.

  II  CZ  48/67, 

wyroki Izby w sprawach o sygn. akt KIO/UZP 20/09 oraz KIO UZP 62/09.  

Zdaniem  Odwołującego,  skoro  ofertę  PRDM  można  poprawić  na  wiele  sposobów  to 

oznacza, iż nie sposób odtworzyć intencji PRDM co do tego „za ile" chce wykonać zamówienie. 

Odwołujący  wskazał,  że  z  ofertą  złożono  kosztorys  w  formie  wydruku  z  programu 

komputerowego, najprawdopodobniej arkusza kalkulacyjnego. Kosztorys zawiera skrupulatne 

wyliczenia poszczególnych pozycji i sum częściowych - kosztorys nie jest obarczony błędami 

jest „idealny". Podsumowanie ogólne i formularz oferty wskazują jednak na całkowicie inne 

kwoty - 

kwoty te nie wynikają z kosztorysu. Nie ma korelacji między sumą (czyli ceną oferty) 

a 

poszczególnymi  pozycjami  kosztorysu.  Suma  (czyli  cena  oferty)  „nie  przystaje"  w  żaden 

sposób do wypełnionego kosztorysu i cen jednostkowych. Błędu nie da się wyjaśnić w żaden 

logiczny,  potwierdzony  algebraiczne  sposób.  Nie  wynika  ona  z  pominięcia  w  sumowaniu 

ogólnym jakiś pozycji, działów (np. początkowych lub końcowych działów kosztorysu), czy też 

pominięcia w sumowaniu którejś ze stron kosztorysu. Różnica jest bardzo znacząca - oferta 

złożona została na kwotę 1 947 646,09 zł brutto, suma pozycji z kosztorysu ofertowego daje 

kwotę 2 268 232,29 (druga pod względem wartości oferta PBD złożona została na kwotę 2 

Odwołujący  podniósł,  iż  można  zgadywać,  że  może  sporządzono  dwa  różne, 

niezależne  od  siebie  kosztorysy.  Do  oferty  wpisano  podsumowanie  z  jednego  kosztorysu, 

a 

załączono inny kosztorys. Nie da się ustalić po otwarciu ofert jaka była intencja PRDM. Czy 

zamierzał złożyć ofertę na wartość, którą wpisał w podsumowaniu kosztorysu i w druku oferty, 

czy też na jakąś inną. Odwołujący zwrócił uwagę, że wartość podatku VAT w ofercie PRDM 

nie  jest  liczona  od  kwoty  ogólnej  netto,  lecz  określona  na  podstawie  sumy  częściowych 

wartości  VAT  obliczonych  dla  poszczególnych  pozycji  kosztorysu.  Różnica  jednego  grosza 

występuje  zarówno  w  kwocie  podanej  w  złożonej  ofercie  jak  i  w  kwocie  wynikającej 

z 

podsumowania  sum  częściowych  wykonanego  przez  Zamawiającego  po  otwarciu  ofert. 

Potwierdza  to  istnienie  innego  kosztorysu  niż  ten  jaki  obecnie  widzimy  w  ofercie  PRDM. 

Odwołujący  wskazał  także,  że  Zamawiający  powołując  się  na  ograniczenia  wynikające 

z epidemii  COVID-

19  dokonał  otwarcia  ofert  online  i  nie  dopuścił  wykonawców  do 

bezpośredniego udziału w tej czynności. W konsekwencji brak było możliwości zapoznania się 

z treścią złożonych ofert bezpośrednio po ich otwarciu. Zdaniem Odwołującego błąd, który był 

w  ofercie  PRDM  stanowi  błąd  w  obliczeniu  ceny.  SIWZ  w  pkt  14.2  wskazuje,  iż  cena  ma 

wynikać z kosztorysu - skoro pominięto to wymagania to narzucony w SIWZ sposób obliczenia 

ceny  oferty  nie  jest  zachowany.  Zamawiający  działając  prawidłowo  powinien  był  uznać,  że 

uchybienie  postanowieniom  SIWZ  musi  być  kwalifikowane  jako  niezastosowanie  się  do 

przyjętego przez zamawiającego sposobu obliczenia ceny oferty 

Zamawiający  w  dniu  25 maja  2020 r.  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  w której  wniósł 

o 

oddalenie odwołania.  

W  jego  ocenie  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp  jest  bezpodstawny. 

Zamawiający  podniósł,  iż  Odwołujący  w  uzasadnieniu  odwołania  jedynie  w  punkcie  IV.4 

wskazuje na przepis art. 7 ustawy Pzp, 

jednak nie rozwija w żaden sposób tego zarzutu i nie 

przedstawia żadnych dowodów dających asumpt do przyjęcia, że wchodzi w rachubę sytuacja, 

którą  należy  jednoznacznie  klasyfikować  jako  naruszenie  zasad  uczciwej  konkurencji 

i 

równego  traktowania  wykonawców.  Odwołujący  nie  wyspecyfikował  żadnych  zdarzeń, 

żadnych dowodów na potwierdzenie działania Zamawiającego jako niezgodnego z dyspozycją 

art. 7 ustawy Pzp. 

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 84 ust. 1 a contrario ustawy Pzp oraz zarzutu 

naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ustawy Pzp, 

Zamawiający wskazał, 

że jego działanie było zgodne z prawem. Działania Zamawiającego nie sposób klasyfikować 

jako  takiego,  które  cechuje  niedozwolona  ingerencja  w  treść  oferty  złożonej  przez  spółkę 

PRDM. 

Zamawiający  nie  dokonał  wadliwej  subsumpcji  norm  prawnych  i  nie  dopuścił  się 

niedozwolonej, czy też nieuprawnionej ingerencji w treść oferty PRDM. Analiza oferty, którą 

skorygował Zamawiający prowadzi do logicznego wniosku, że cena w formularzu oferty była 

zgodna  z  ceną  z  kosztorysu.  Wskazał,  iż  w  formularzu  oferty  spółka  PRDM  nie  dokonuje 

innych czynności poza wpisaniem kwot, które przepisuje z kosztorysu, czyli jedynie powiela 

omyłki.  Poprawa  kosztorysu,  pociąga  za  sobą  konieczność  poprawienia  tabeli  elementów 

scalonych  i  formularza  oferty.  Skoro  źle  zsumowano,  czyli  przeprowadzono  niewłaściwe 

wyliczenia  arytmetyczne,  to  jest  to  błąd  rachunkowy  kalkulacji.  W kosztorysie  wszystkie 

pozycje są zgodne z załącznikiem Nr 13 do SIWZ i wynikają z przedmiaru, wszystkie dane są 

konkretne. 

W ocenie Zamawiającego nie mamy do czynienia z innym zakresem niż w SIWZ, 

czyli nie wchodzi w rachubę błąd w obliczeniu ceny. Zamawiający zauważył, że argumentacja 

Odwołującego  prowadza  się  do  wykreowania  definicji  omyłki  rachunkowej.  Działania 

Zamawiającego nie cechuje naruszenie przepisów ustawy Pzp, w szczególności art. 87 ust. 2 

pkt 2 ustawy Pzp. 

Zamawiający  przywołał  orzecznictwo  na  potwierdzenie  prawidłowości  swoich  działań, 

w tym  wyrok  KIO  z  27  maja  2013r.,  KIO  1152/13,  z 

którego  wynika,  że  działania 

zamawiających,  zgodnie  z  wolą  ustawodawcy  ma  cechować  w  pierwszej  kolejności 

korygowanie ofert. 

Zamawiający wskazał także na wyrok KIO z 31 marca 2009 r., KIO/UZP 

319/09, KIO/UZP 320/09, KIO/UZP 321/09, orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 21 czerwca 

1967 roku, Il CZ 48/67, wyrok KIO z 15 czerwca 2015 r., KIO 1169/15, KIO 1170115, wyrok 

KIO  z  19  czerwca  2015  r.,  KIO  1213/15

.  Zamawiający  dodał,  że  zarówno  w  doktrynie,  jak 

i 

orzecznictwie podkreśla się, że omyłka rachunkowa polega na uzyskaniu błędnego wyniku 

wskutek  przeprowadzenia  działania  matematycznego.  Popełniona  omyłka  miała  charakter 

oczywisty,  gdyż  została  stwierdzona  samodzielnie  przez  zamawiającego,  była  bezsporna 

i 

możliwa  do  poprawienia  bez  konieczności  odwoływania  się  do  innych  dokumentów 

postępowania  (wyrok  KIO  z  12  lutego  2009  r.,  sygn.  akt  KIO/UZP  133/09).  Zamawiający 

wskazał ponadto, że art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp znajduje zastosowanie także w przypadku 

wynagrodzenia  kosztorysowego. 

Przywołał  wyrok  KIO  z  14  lipca  2016  r.,  sygn.  akt  KIO 

1666/16, jak również  opinię Prezesa  UZP  oraz wyroki  z  dnia  1  września 2011  r.,  sygn.  akt 

1787/11 i z dnia 16 kwietnia 2012 r., sygn. akt KIO 650/12. 

Zamawiający zauważył ponadto, że z dokumentów, które wchodzą w poczet materiału 

dowodowego nie wynika, że wchodzi w rachubę błąd w obliczeniu ceny. Formułowanie takiego 

zarzutu przez Odwołującego nie ma podstaw faktycznych. Zdaniem Zamawiającego w sposób 

nieuprawniony Odwo

łujący wywodzi, iż poprawienie oferty spółki PRDM nie jest możliwe bez 

przeprowadzenia  niedozwolonych  na  gruncie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  negocjacji. 

Zamawiający stoi na stanowisku, że skoro dokonał oceny stanu faktycznego w ten sposób, że 

uznał, iż wchodzi w rachubę oczywista omyłka rachunkowa, możliwa do poprawy za pomocą 

działań  matematycznych,  to  wykluczone  było  podejmowanie  działań  zmierzających  do 

wyjaśniania treści oferty. Zamawiający wskazał także, iż respektuje przywołane w odwołaniu 

orzeczenie  z  30  lipca  2019  r.,  sygn.  akt  KIO  1350/19, 

dodał,  iż  klasyfikacja  stanu  rzeczy 

polegająca na poprawieniu oczywistej omyłki rachunkowej, wyklucza podejmowania działań 

polegających  na  wyjaśnianiu  treści  oferty.  Ustosunkowują  się  do  przytoczonego  przez 

Odwołującego  wyroku  KIO  z  dnia  25  kwietnia  2019  r.,  sygn.  akt  KIO  652/19,  Zamawiający 

wskazał,  iż  nie  odwoływał  się  do  instytucji  wyjaśnień,  tym  samym  nie  prowadził  negocjacji. 

W odniesieniu do wyroku KIO z dnia 22 sierpnia 2017 r. sygn. akt KIO 1644/17, 

Zamawiający 

podniósł, iż dotyczy on art. 87 ust. 2 pkt 3, a Zamawiający nie stosował tej regulacji prawnej. 

D

odał, że wskazany w odwołaniu wyrok KIO z dnia 11 lipca 2018 r., sygn. akt KIO 1248/18 nie 

dotyczy stanu faktycznego tożsamego z tym, z jakim mamy do czynienia w niniejszym sporze. 

Z kolei  w odniesieniu do wyroku 

KIO z dnia 2 października 2018 r., sygn. akt KIO 1869/18, 

Zamawiający wskazał, iż w trakcie badania ofert sprawdzał kosztorys. Logiczne w jego ocenie 

jest, 

że pracownik Zamawiającego, kierując się swoją wiedzą i umiejętnościami, samodzielnie 

dostrzega  omyłki.  Podkreślił,  że  ów  pracownik  nie  wprowadza  nowych  danych,  jedynie 

dokonuje obliczeń na podstawie danych zawartych w kosztorysie. Dalej Zamawiający wskazał, 

iż przytoczone przez Odwołującego orzeczenie NSA w wyroku z dnia 14 marca 2017 r. (sygn., 

akt: Il FSK 426/15) dotyczy ustawy Ordynacja podatkowa

, która nie ma zastosowania do spraw 

rozpoznawanych  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą.  Jeśli  chodzi  o  powołane  przez 

Odwołującego  się  orzeczenie  Głównej  Komisji  Orzekającej  nr  BDF1/4900161/68/RN-

19111/03,  postanowienie  SN  z  21  czerwca  1967  r.,  Il  CZ  48/67  oraz  orzeczenia  KIO,  to 

zdaniem  Zamawiającego  potwierdzają  one  prawidłowość  działań  Zamawiającego.  Wskazał 

także na wyrok Izby z dnia 26 października 2018 r. KIO 2066/18. 

Odnosząc  się  do  zarzutów  Odwołującego  zawartych  w  punkcie  7a  i  b  uzasadnienia, 

Zamawiający  podniósł,  że  nie  przedstawiono  żadnych  dowodów  w  celu  ich  poparcia,  są  to 

spekulacje, przypuszczenia, r

ównie dobrze, można przedstawić wywód, iż plik w formacie PDF 

został  przekonwertowany  na  plik  w  formacie  Word.  Twierdzeniami  bez  przedstawienia 

dowodów  są  zdaniem  Zamawiającego  także  zarzuty  zawarte  w  punkcie  8  uzasadnienia 

odwołania. W odniesieniu do pkt 9 dotyczącego otwarcia ofert, Zamawiający wskazał, iż nie 

wnosi  on  niczego  konstruktywnego  do  polemiki  z  Zamawiającym  w  ramach  odwołania. 

Zdaniem Zamawiającego ten zarzut prowadzi do wyobrażenia, że Zamawiający wyłączył, czy 

też ograniczył uprawnienia Odwołującemu, co pozwala snuć domysły, że Zamawiający miał 

coś  do  ukrycia,  nie  działał  transparentnie  i  przejrzyście.  W  tym  kontekście  Zamawiający 

w

skazał na stan epidemii oraz komunikat UZP z dnia 16 marca 2020 r., dotyczący otwarcia 

ofert w sytuacji zagrożenia epidemicznego. Ponadto wyjaśnił, że Wójt Gminy Sieradz podjął 

w 

związku z wprowadzeniem stanu epidemii, decyzje, które ograniczały obsługę interesantów 

w  Urzędzie  Gminy  Sieradz.  Te  działania  były  ukierunkowane  na  ochronę  dóbr  najwyższej 

wartości,  jakimi  są  zdrowie  i  życie  człowieka  i  były  podyktowane  zahamowaniem 

rozprzestrzeniania się koronawirusa. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron,  na  podstawie  zgromadzonego 

w sprawie 

materiału  dowodowego  oraz  oświadczeń  i stanowisk  Stron,  Krajowa  Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba 

stwierdziła,  iż  nie  została  wypełniona  żadna  z przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp. 

Izba ustali

ła, iż w terminie wynikającym z art. 185 ust. 2 ustawy Pzp do postępowania 

odwoławczego nie zgłosił przystąpienia żaden wykonawca.  

Izba uznała, iż Odwołujący – jako wykonawca, którego oferta znajdowała się na drugiej 

pozycji  w  rankingu  ofert,  za  ofertą,  której  odrzucenia  Odwołujący  domaga  się 

w 

przedmiotowym  postępowaniu  odwoławczym  -  wykazał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia 

oraz  możliwość  poniesienia  szkody  w  związku  z  ewentualnym  naruszeniem  przez 

Zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp,  czym  wypełnił  materialnoprawne  przesłanki 

dopuszczalności odwołania, o których mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  z  dokumentacji  postępowania  przekazanej 

prz

ez Zamawiającego, w szczególności ogłoszenia o zamówieniu oraz specyfikacji istotnych 

warunków  zamówienia,  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  PRDM,  zawiadomienia 

o po

prawieniu oczywistych omyłek rachunkowych w ofercie PRDM, informacji o wyborze oferty 

najkorzystniejszej  z  dnia  7  maja  2020  r.  S

kład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę  również 

stanowiska  i 

oświadczenia  Stron  postępowania  odwoławczego  złożone  w pismach 

procesowych 

(odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie)  oraz  ustnie  do  protokołu  posiedzenia 

i rozprawy w dniu 8 lipca 2020 roku.  

Izba ustaliła, co następuje: 

Izba  ustaliła,  iż  w  przedmiotowym  postepowaniu  Zamawiający  w  postanowieniach 

dotyczących opisu sposobu przygotowania ofert (pkt 12 SIWZ) zawarł m.in. wymóg, aby ofertę 

sporządzić  z  wykorzystaniem  formularzy  stanowiących  załączniki  do  SIWZ  bądź  zgodnie 

z 

tymi formularzami (ppkt 3). Wykonawca mógł złożyć tylko jedną ofertę i zaproponować tylko 

jedną cenę. Oferta musiała obejmować całość zamówienia (ppkt 4). Formularz oferty stanowił 

załącznik nr 1 do SIWZ. 

W pkt 14 SIWZ zawarto postanowienia odnoszące się do opisu sposobu obliczenia ceny. 

Wskazano  m.in.,  iż  cena  powinna  być  podana  cyfrowo  i  słownie  w  złotych  polskich 

z 

wyodrębnionym podatkiem VAT, zgodnie z załączonym formularzem oferty (ppkt 1), cena 

jest  ceną  kosztorysową  wyliczoną  na  podstawie  przedmiaru  robót  i  kosztorysu  ofertowego 

stanowiących  załączniki  do  oferty  (ppkt  2),  cena  oferty  musi  zawierć  wszystkie  koszty 

związane  z  realizacją  zamówienia,  wynikające  z  dokumentacji  projektowej,  specyfikacji 

technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych oraz przedmiarów robot, a także koszty 

wszystkich  robót,  bez  których  realizacja  zamówienia  byłaby  niemożliwa  (ppkt  4).  Kosztorys 

ślepy stanowił załącznik nr 13 do SIWZ. 

Wykonawca  PRDM  w  formularzu  ofertowym  oświadczył,  iż  oferuje  wykonanie 

przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  kosztorysem  ofertowym  za  cenę  netto  1 583 452,10  zł, 

podatek VAT tj. 364 

193,99 zł, brutto 1 947 646,09 zł. Do oferty załączono ślepy kosztorys, 

(załącznik  nr  13  do  SIWZ),  w  którym  wskazano  ceny  dla  poszczególnych  pozycji 

kosztorysowych (ceny jednostkowe, wartość netto, podatek VAT, wartość brutto), jak również 

wartości  łączne  (netto,  VAT,  brutto)  dla  24  grup  pozycji  (działów  kosztorysu).  W  wierszu 

„Razem  kosztorys  netto”  wskazano  kwotę  1 583 452,10  zł,  w  wierszu  „VAT  23%”  kwotę 

193,99 zł, w wierszu „Razem kosztorys brutto” kwotę 1 947 646,09 zł. Załączono także 

tabelę elementów scalonych, zawierająca wartości łączne (netto, VAT, brutto) dla wskazanych 

w kosztorysie 24 grup pozycji 

(działów kosztorysu). Jako sumę w tabeli elementów scalonych 

wskazano wartość netto 1 583 452,10 zł, podatek VAT 364 193,99 zł, brutto 1 947 646,09 zł. 

Wartości  podane  w  tabeli  elementów  scalonych  dla  poszczególnych  24  grup  pozycji  były 

zgodne  z  wartościami  wskazanymi  w załączonym  do  ofercie  kosztorysie  ślepym.  Kwoty 

podane  w  wierszu  „Suma”  tabeli  elementów  scalonych”  były  zgodne  z  wartościami 

wskazanymi  w  wierszach   

„Razem  kosztorys  netto”  „VAT  23%”,  „Razem  kosztorys  brutto” 

kosztorysu ślepego (te same wartości znalazły się w formularzu ofertowym).  

Zamawiający w dniu 23 kwietnia 2020 r. zawiadomił wykonawcę PRDM o poprawieniu 

na podstaw

ie art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp oczywistych omyłek rachunkowych w jego ofercie, 

z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek. Zamawiający dokonał 

poprawienia łącznej ceny netto oferty, wartości podatku VAT oraz łącznej ceny brutto w trzech 

miejscach oferty, tj.: 

a) 

w  pkt  5  formularza  oferty  (str.  1)  zmieniając  wskazane  wartości  w  następujący  sposób: 

cena netto 1 844 

092,10 zł; podatek VAT 424 141,19 zł, brutto 2 268 233,29 zł; 

b)  w 

tabeli elementów scalonych, w wierszu „Suma” (str. 5) zmieniając wskazane wartości 

w 

następujący  sposób:  wartość  1 844 092,10  zł;  VAT  23%  424 141,19  zł,  razem 

233,29 zł; 

c) 

w kosztorysie, w wierszach „Razem kosztorys netto” „VAT 23%”, „Razem kosztorys brutto” 

(str. 10) zmieniając wskazane wartości odpowiednio na kwoty 1 844 092,10 zł; 424 141,19 

zł, 2 268 233,29 zł. 

Zamawiający  w  dniu  7  maja  2020  r.  poinformował  wykonawców  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej, za która uznał ofertę firmy PRDM. Oferta Odwołującego była ofertą drugą 

w kolejności wedle punktacji przyznanej w ustalonych kryteriach oceny ofert.  

Izba zważyła, co następuje: 

Biorąc pod uwagę zgromadzony  w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia 

faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba stwierdziła, iż 

odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Przywołując przepisy ustawy Pzp stanowiące podstawę podniesionych zarzutów, należy 

wskazać, iż z

godnie z art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp z

amawiający poprawia w ofercie oczywiste 

omyłki  rachunkowe,  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych  dokonanych  poprawek. 

Zgodnie z art. 84 ust. 1 Wykonawca może, przed upływem terminu do składania ofert, zmienić lub 

wycofać  ofertę.  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 (art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy 

Pzp), a także jeżeli zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu (art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp). 

Z kolei  z

godnie  z  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji 

i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i  przejrzystości. 

Zamówienia udziela się wyłącznie wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy. 

Rozpoznając przedmiotową sprawę Izba miała na względzie, iż badanie oferty odbywa się 

na gruncie konkretnego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i jest determinowane 

po pierwsze treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, po drugie treścią oferty złożonej 

przez  danego  wykonawcę.  Istotą  sporu  w  postępowaniu  odwoławczym  była  okoliczność,  czy 

Zamawiający był uprawniony do poprawienia błędów w ofercie wykonawcy PRDM na podstawie 

art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp jako oczywistych omyłek rachunkowych, czy też – jak wskazywał 

Odwołujący - brak było podstaw do takiego działania, a oferta wykonawcy PRDM powinna zostać 

przez Zamawiającego odrzucona jako zawierająca błąd w obliczeniu ceny i niezgodna z treścią 

SIWZ.  

W  ocenie  Izby,  w  świetle  zgromadzonego  w  sprawie  materiału  dowodowego,  czynność 

Zamawiającego z dnia 23 kwietnia 2020 r. polegającą na poprawieniu omyłek w ofercie wykonawcy 

PRDM na podstawie art. 

87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp, a w konsekwencji także czynność wyboru 

oferty tego wykonawcy jako najkorzystniejszej dokonaną dnia 7 maja 2020 r., należy uznać za 

prawidłowe. 

Jak  wskazuje  się  w  orzecznictwie,  aby  zastosować  dyspozycję  ww.  przepisu,  należy 

usta

lić po pierwsze, że nieprawidłowość w ofercie powstała w wyniku omyłki, po drugie omyłka 

polega wyłącznie na błędnym przeprowadzeniu działań arytmetycznych, a po trzecie  - błąd 

jest  dostrzegalny  „na  pierwszy  rzut  oka”,  charakter tego  błędu i  prawidłowy  wynik  działania 

arytmetycznego nie pozostawiają żadnych wątpliwości (por. m.in. wyrok KIO z dnia 11 maja 

2018 r., sygn. akt KIO 816/18). O

czywiste omyłki rachunkowe, o których mowa w art. 87 ust. 

2  pkt  2  ustawy  Pzp, 

to  błędy  we  wszystkich  działaniach  arytmetycznych,  które  naruszają 

stosowanie  reguł  matematycznych.  Oczywistość  tej  omyłki  powoduje,  że  dla  przeciętnego 

człowieka  nie  budzi  wątpliwości,  że  wynik  określonego  działania  matematycznego  został 

określony  wadliwie.  Powodem  tej  wadliwości  jest  omyłka  w  wykonywaniu  obliczeń  lub 

w 

sposobie przeprowadzenia działania matematycznego (por. m.in. wyrok KIO z dnia 11 maja 

2017  r.,  sygn.  akt KIO  835/17). 

Skład  orzekający  Izby  podziela także stanowisko wyrażone 

w wyroku  z  d

nia  15  lipca  2015  r.,  sygn.  akt  KIO  1400/15,  gdzie  wskazano,  iż  o  tym,  czy 

wpisanie  niewłaściwej  kwoty  należy  kwalifikować  jako  błąd  w  obliczeniu  ceny,  czy  też  jako 

oczywistą omyłkę rachunkową decyduje charakter tej wadliwości. Aby daną wadliwość można 

była zakwalifikować, jako oczywistą omyłkę rachunkową musi ona wynikać z błędnej operacji 

rachunkowej na liczbach oraz musi to być omyłka widoczna na pierwszy rzut oka, możliwa do 

wykrycia przez samego zamawiającego. Za oczywistą omyłkę rachunkową należy więc uznać 

błąd popełniony przez wykonawcę w obliczeniach, polegający na otrzymaniu nieprawidłowego 

wyniku działania arytmetycznego, który da się poprawić wyłącznie w jeden sposób.  

Izba 

uznała,  iż  stwierdzona  w  ofercie  wykonawcy  PRDM  nieprawidłowość  miała 

cha

rakter oczywistej omyłki rachunkowej, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp.  

Po pierwsze, w ocenie Izby 

nieprawidłowość ta była wynikiem omyłki rachunkowej, a nie 

świadomego, zamierzonego działania  wykonawcy PRDM. Zauważyć należy, że cena oferty 

była  ceną  kosztorysową  obliczoną  na  podstawie  przedmiaru  robót  i  kosztorysu  ofertowego 

(por. pkt 14.2 SIWZ). Podstawę ceny ofertowej stanowił zatem kosztorys ofertowy opracowany 

na  wzorze  stanowiącym  załącznik  nr  13  do  SIWZ  i  to  temu  dokumentowi  należy  przypisać 

pierwszorzędne  znaczenie  w  przedmiotowej  sprawie.  Wykonawca  PRDM  wycenił 

w kosztorysie  ofertowym 

wszystkie  wymagane  pozycje,  a  wartości  wskazane  dla 

poszczególnych  pozycji  odpowiadały  sumom  przypisanym  dla każdej  z  24  wyodrębnionych 

grup  pozycji

/działów  kosztorysu  ofertowego  (przykładowo:  wartość  wskazana  w wierszu 

„Razem” dla grupy 2 „Wycinka drzew” odpowiadała sumie wartości wskazanych dla wszystkich 

pozycji objętych tą grupą – poz. od 2 do 5 kosztorysu). Tak określone, obliczone prawidłowo 

dla  każdej  z  24  grup  pozycji  kosztorysowych,  sumy  zostały  wskazane  również  w  tabeli 

elementów  scalonych  i  zgodnie  z  pkt  14.2  SIWZ  stanowiły  podstawę  ceny  ofertowej,  jaką 

podać  należało  w formularzu  oferty.  Błąd  wykonawcy  PRDM  polegał  jedynie  na 

nieprawidłowym  zsumowaniu  wszystkich  pozycji  kosztorysu  i  podaniu  niezgodnej 

z 

wynikającymi  z  kosztorysu  danymi,  wartości  łącznej  w  polu    „Razem  kosztorys  netto”,  od 

której  wykonawca  PRDM  następnie  obliczył  wartość  podatku  VAT  (poz.  „VAT  23%”)  oraz 

wartość  pozycji  „Razem  kosztorys  brutto”.  W  ocenie  Izby  jest  to  nic  innego  jak  błąd 

w 

działaniach arytmetycznych, będący konsekwencją wadliwej operacji na liczbach, a jako taki 

błąd  ten  uznać  należy  za  omyłkę  rachunkową.  Omyłka  ta  polegała  na  nieprawidłowym 

zsumowaniu  wartości  wskazanych  w  poszczególnych  pozycjach  kosztorysu,  przy  czym 

nastąpiła  ona  wyłącznie  w  zakresie  odnoszącym  się  do  łącznej  wartości  kosztorysu  (jak 

wskazano  powyżej,  sumy  dla  poszczególnych  grup  pozycji  (działów)  kosztorysu,  podane 

zostały  prawidłowo).  Okoliczność,  że  omyłka  rachunkowa  polegać  może  m.in.  właśnie  na 

błędnym  sumowaniu  nie  budzi  wątpliwości  w  orzecznictwie,  sam  Odwołujący  wskazał  na 

wyrok SN z dnia 21 czerwca 1967 r., sygn. akt II CZ 48/67

, potwierdzający powyższe. 

Nie  sposób  podzielić  stanowiska  Odwołującego,  jakoby  o  świadomym  działaniu 

wykonawcy PRDM miał świadczyć fakt, iż wskazane w ofercie kwoty końcowe (netto, VAT, 

brutto) są ze sobą powiązane, a w działaniu „wartość netto + wartość podatku VAT = wartość 

brutto” nie ma błędu. Odwołujący zdaje się pomijać okoliczność, że kwota podatku VAT oraz 

wartość  brutto  została  ustalona  na  podstawie  błędnie  obliczonej  sumy  wszystkich  pozycji 

kosztorysu wskazanej w 

wierszu „Razem kosztorys netto”, nic więc dziwnego, że sam wynik 

ww. działania arytmetycznego się zgadzał. W żaden sposób nie potwierdza to jednak istnienia 

po  stronie  wykonawcy  PRDM  woli  zaoferowania  innej  ceny  ofertowej  niż  wynikająca  ze 

złożonego kosztorysu ani nie wyklucza przypadkowości działań tego wykonawcy. Okoliczność, 

że  wykonawca  PRDM  nie  zakwestionował  czynności  Zamawiającego  polegającej  na 

poprawieniu  oczywistej  omyłki  rachunkowej  w  jego  ofercie,  również  nie  wpływa  w  żaden 

sposób  na  ocenę  przedmiotowego  stanu  faktycznego.  W  ocenie  Izby  stanowisko 

Odwołującego,  jakoby  podana  w  ofercie,  w  podsumowaniu  kosztorysu  i  w  podsumowaniu 

tabeli elementów scalonych cena łączna, była zgodna z zamiarem PRDM (pomimo, że była 

niezgodna  z  kosztorysem  i 

przedmiarem)  pozostaje  w  sprzeczności  z  zasadami  logiki 

i 

doświadczenia życiowego oraz kosztorysowym charakterem wynagrodzenia. Gdyby przyjąć 

za  zasadne  stanowisko  Odwołującego  należałoby  uznać,  że  zamiarem  wykonawcy  PRDM 

było złożenie oferty, której cena nie została obliczona zgodnie z wymaganiami wynikającymi z 

SIWZ, a do tego niższej niż wynikająca z opracowanego kosztorysu. Jak wynika wprost z treści 

SIWZ,  podstawą  ceny  wskazanej  w  formularzu  ofertowym  jest  kosztorys  ofertowy  i  to  ten 

dokument stanowi

ć powinien punkt odniesienia dla oceny czy mamy do czynienia z oczywistą 

omyłką rachunkową. Sam Odwołujący wskazał zaś, że kosztorys ofertowy wykonawcy PRDM 

zawiera skrupulatne wyliczenia i nie jest obarczony błędami.  

Ponadto 

Izba  za  bezzasadną  uznała  argumentację  Odwołującego,  iż  o  zamierzonym 

działaniu  wykonawcy  PRDM  miałby  świadczyć  fakt  podania  błędnych  wartości  w  aż  trzech 

miejscach oferty. Zauważyć należy, iż w pkt 5 formularza oferty należało wskazać cenę oferty, 

która – jak stanowi pkt 14.2 SIWZ – była wyliczana na podstawie kosztorysu ofertowego. Skoro 

zatem  omyłka  rachunkowa  nastąpiła  we  wskazaniu  wartości  stanowiącej  sumę  wszystkich 

pozycji kosztorysowych (

błędny wynik podano w wierszu „Razem kosztorys netto” kosztorysu), 

to ta 

błędna wartość netto z tego wiersza kosztorysu (oraz obliczona na jej podstawie wartość 

podatku  VAT  i  wa

rtość  „Razem  kosztorys  brutto”)  została  następnie  przeniesiona  przez 

wykonawcę  do  formularza  ofertowego,  podobnie  jak  do  posumowania  znajdującego  się 

w 

tabeli  elementów  scalonych.  Słusznie  zauważył  Zamawiający,  że  w  formularzu  oferty 

wykonawca  nie  dokonuje  innych  czynności  poza  wpisaniem  kwot,  które  przepisuje 

z 

kosztorysu, czyli jedynie powiela omyłki.  Nie jest zatem tak, jak wskazuje Odwołujący, że 

cena  podana  w  pkt  5  formularza  ofe

rtowego  nie  jest  związana  z  jakimikolwiek  działaniami 

matematycznymi.  W 

istocie  jest  wręcz  przeciwnie  –  cena  ta  stanowić  powinna  sumę 

wszystkich  pozycji  wskazanych  w kosztorysie  ofertowym. 

Logicznym  zatem  jest,  że  skoro 

poprawieniu uległa wartość wskazana w kosztorysie ofertowym, to poprawić należało także 

wartość  wskazaną  w  formularzu  ofertowym,  jak  i  wartość  wskazaną  w  tabeli  elementów 

scalonych,  która  także  została  przepisana  z  kosztorysu  ofertowego.  Podkreślić  należy,  że 

Zamawiający  zobowiązany  jest  do  poprawienia  oczywistej  omyłki  wraz  z konsekwencjami 

rachunkowymi  w  całej  ofercie,  co  skutkuje  koniecznością  prześledzenia  całej  oferty 

i 

poprawienia  wszystkich  zmian  spowodowanych  omyłkowym  obliczeniem,  a  zatem  w  tym 

przypadku  nie  tylko  w  kosztorysie  ofert

owym,  ale  i  w  tabeli  elementów  scalonych  i  pkt  5 

formularza  ofertowego.  Tak 

też  Zamawiający  uczynił,  a  jego  działanie  Izba  oceniła  jako 

prawidłowe. 

W  ocenie  Izby 

stwierdzona  przez  Zamawiającego  omyłka  rachunkowa  miała  także 

charakter  oczywisty.  Dla  uznania

,  że  omyłka  rachunkowa  ma  charakter  oczywisty, 

wystarczający jest fakt jej ustalenia podczas sprawdzania obliczeń zgodnie z podanym przez 

zamawiającego  sposobem  obliczenia  ceny  oferty  oraz  możliwość  jej  jednoznacznego 

stwierdzenia. 

Nie budziło wątpliwości Izby, że zaistniała w przedmiotowym przypadku omyłka 

rachunkowa  była  dostrzegalna  na  pierwszy  rzut  oka  i  możliwa  do  jednoznacznego 

stwierdzenia 

podczas  dokonywanej  przez  Zamawiającego  weryfikacji  obliczeń  zgodnie 

z podanym w SIWZ sposobem obliczenia ceny oferty

, wedle którego cena wskazana w ofercie 

miała  być  ceną  kosztorysową  wyliczoną  na  podstawie  przedmiaru  robót  i kosztorysu 

ofertowego. 

Zamawiający był w stanie wykryć tę omyłkę wykonując podczas weryfikacji oferty 

wykonawcy PRDM 

proste działania arytmetyczne polegające na zsumowaniu poszczególnych 

pozycji kosztorysu ofertowego. I

nformacje niezbędne do poprawienia tej omyłki Zamawiający 

powziął wprost z treści oferty (z treści kosztorysu ofertowego), a nie na skutek jakichkolwiek 

wyjaśnień ze strony wykonawcy PRDM. Treść oferty pozwala na  jednoznaczne przesądzenie, 

który  wynik  matematycznego działania został  określony  przez  wykonawcę PRDM  wadliwie. 

P

rzedmiotowa omyłka nie budziła żadnych wątpliwości co do możliwości ustalenia, na którym 

etapie działania arytmetycznego wykonawcy PRDM powstała nieprawidłowość i w jaki sposób 

należałoby ją poprawić. W ocenie Izby, wbrew twierdzeniom Odwołującego, omyłka ta była 

możliwa  do  poprawienia  tylko  w  jeden  sposób  –  poprzez  wskazanie  prawidłowej  łącznej 

wartości wszystkich pozycji kosztorysu ofertowego. Podnoszona w odwołaniu okoliczność, iż 

nie  sposób  odtworzyć  intencji  wykonawcy  PRDM  co  do  tego  „za  ile”  chce  wykonać 

zamówienie,  nie  znajduje  oparcia  w  świetle  złożonej  przez  tego  wykonawcę  oferty,  gdyż 

z 

treści kosztorysu ofertowego (jak i tabeli elementów scalonych) w sposób jednoznaczny da 

się  odczytać  wolę  wykonawcy  co  do  cen  zaoferowany  za  realizację  robót  przewidzianych 

w 

poszczególnych pozycjach kosztorysu czy poszczególnych grupach (działach) kosztorysu. 

Sam 

Odwołujący wskazał, że złożono kosztorys ofertowy, który „nie jest obarczony błędami, 

jest idealny.”  

Mając  na  uwadze  powyższe,  wobec  oczywistego  charakteru  omyłki  rachunkowej 

w ofercie  PRDM, 

za  niezasadne  Izba  uznała  stanowisko  Odwołującego,  jakoby  oferta  ta 

zawierała  błąd  w  obliczeniu  ceny.  Z  błędem  w  obliczeniu  ceny  lub  kosztu  oferty  mamy  do 

czynienia  co  do  zasady  w  przypadku  nieuwzględnienia  (lub  uwzględnienia  w  sposób 

nieprawidłowy) w wyliczeniu ceny lub kosztu wszystkich elementów ceno lub kosztotwórczych, 

wynikających  z  przepisów  prawa  oraz  cech  przedmiotu  zamówienia,  jego  zakresu  lub 

warunków realizacji. Do popełnienia błędu w obliczeniu ceny lub kosztu dochodzi w wyniku 

błędnego  rozpoznania  stanu  prawnego  lub  faktycznego  przez  wykonawcę,  wynikającego 

z 

przepisów  prawa lub wymagań  określonych w  SIWZ  i  przyjęcia nieprawidłowych podstaw 

dokonywanej  kalkulacji,  nie  znajdujących  uzasadnienia  prawnego  lub  w  wymaganiach 

zamawiającego  (por.  m.in.  wyrok  KIO  z  dnia  29  stycznia  2020  r.,  sygn.  akt  KIO  97/20). 

W 

przedmiotowym przypadku wykonawca PRDM wycenił w kosztorysie wszystkie wymagane 

zgodnie  z  przedmiarem  robót  pozycje,  czego  Odwołujący  nie  kwestionował.  Podniesiona 

w 

odwołaniu  jako  argument  na  istnienie  błędu  w  obliczeniu  ceny  okoliczność,  że  kwoty 

końcowe  podane  w  ofercie  PRDM  nie  wynikały  ze  składowych,  a  ceny  oferty  nie  da  się 

przypisać do kalkulacji, sama w sobie nie świadczy o istnieniu takiego błędu. Okoliczność ta 

w gruncie rzeczy nie by

ła sporna, sporny był jedynie charakter nieprawidłowości stwierdzonej 

w ofercie wykonawcy PRDM i jego konsekwencje dla postępowania. Z kolei stanowisko o tym, 

że być może ww. wykonawca sporządził dwa różne, niezależne od siebie kosztorysy, stanowi 

nic inne

go jak niczym nie poparte przypuszczenia Odwołującego. Lakonicznego stanowiska 

o 

tym,  aby  potwierdzeniem  istnienia  innego  kosztorysu  miała  być  różnica  1  gr  w  wartości 

podatku VAT, Odwołujący nawet szerzej nie wyjaśnił.   

Nie  sposób  zgodzić  się  także  ze  stanowiskiem  Odwołującego,  iż  na  skutek  działania 

Zamawiającego miałoby dojść do faktycznej zmiany treści oferty (zarzut naruszenia art. 84 ust. 

1 ustawy Pzp a contrario

). Art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp, w odróżnieniu od art. 87 ust. 2 pkt 

3 ustawy Pzp nie referuje do kwestii istotności zmian w ofercie, jakie zaistnieją w następstwie 

poprawienia  przez  Zamawiającego  omyłki.  Jak  wskazuje  się  jednolicie  w  orzecznictwie 

p

rzeszkodą dla wprowadzenia zmian w treści oferty, będących wynikiem zastosowania trybu, 

o którym mowa w art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp nie jest ani liczba występujących omyłek, ani 

też  ich  znaczenie.  Poprawa  omyłek  rachunkowych  może  zatem  mieć  istotny  wpływ  na 

wysokość zaoferowanej przez wykonawcę ceny (por. m.in. wyrok KIO z dnia 27 grudnia 2018 

r., sygn. akt KIO 2538/18). 

Wykonawca PRDM nie dokonał zmiany swojej oferty po upływie 

terminu  składania  ofert,  Zamawiający  nie  prowadził  także  z  tym  wykonawcą  żadnych 

negocjacji.  Zmiana  oferty  była  wynikiem  stwierdzenia  oczywistej  omyłki  rachunkowej  i  jej 

poprawienia,  a jako taka  była ona dopuszczalna  na gruncie ustawy  Pzp.  Dodać należy,  że 

z 

art.  87  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp  wynika  wprost,  iż  poprawienie  oczywistych  omyłek 

rachunkowych  nie  jest  jedynie  uprawnieniem  zamawi

ającego,  lecz  jest  jego  obowiązkiem. 

W 

sytuacji zatem, gdy w ofercie wykonawcy PRDM doszło do oczywistej omyłki rachunkowej, 

to,  Zamawiający  był  zobligowany  omyłkę  tę  poprawić  i  tak  uczynił.  Na  marginesie  jedynie 

można  wskazać,  że  w  przedmiotowym  przypadku  sam  fakt  poprawienia  ceny  oferty 

wykonawcy PRDM nie miał wpływu na pozycję tego wykonawcy w rankingu ofert, jego oferta 

i tak pozostawała w dalszym ciągu ofertą najkorzystniejszą (także cenowo).   

Odnosząc  się  do  argumentacji  Odwołującego  co  do  sposobu  poprawienia  omyłki 

w 

ofercie  wykonawcy  PRDM  przez  Zamawiającego  poprzez  naniesienie  poprawek 

komputerowo w treści oferty, Izba zważyła, iż argumentacja ta pozostaje bez znaczenia dla 

rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp nie określa sposobu 

poprawienia  omyłki  w  sensie  technicznym,  zobowiązuje  zamawiającego  jedynie  do 

poprawienia  omyłki  w ofercie,  uwzględnienia  konsekwencji  rachunkowych  dokonanych 

poprawek oraz zawiadomienia o tym wykonawcy, którego oferta została poprawiona, co też 

Zamawiający  uczynił.  Fakt,  iż  Zamawiający  poprawki  naniósł  w  sposób  komputerowy  na 

formularz oferty pozostaje całkowicie irrelewantny dla oceny zgodności jego działania z ustawą 

Pzp.  Podobnie  bez 

znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  pozostaje  stanowisko  Odwołującego 

odnoszące się do przeprowadzenia czynności otwarcia ofert online. Odwołujący nie wskazał, 

jaki  związek  powyższa  kwestia  miałaby  mieć  z  czynnością  poprawienia  oferty  wykonawcy 

PRDM  i  wyboru  oferty  tego  wykonawcy  jako  najkorzystniejszej.  N

ie  formułował  także 

jakichkolwiek 

odrębnych zarzutów w tym zakresie.  

W ocenie  Izby  n

ie zostało wykazane również naruszenie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy  Pzp.  Obligatoryjne  poprawienie  oferty  w  zakresie  jej  ceny  z  powodu  błędnego 

zsumowania pozycji w kosztorysie ofertowym 

(poprawienie oczywistej omyłki rachunkowej), 

nie powoduje sprzeczności zaoferowanego zobowiązania wykonawcy PRDM z oczekiwaniem 

zamawiającego,  co  do  jego  merytorycznego  zakresu  –  rodzaju  zamówienia  i  sposobu 

wykonania,  zgodnie  z  opisem  zamieszczonym  w 

SIWZ.  Jak  przyznał  sam  Odwołujący 

kosztorys  ofertowy  został  przez  wykonawcę  PRDM  sporządzony  prawidłowo,  wycenione 

zostały wszystkie pozycje wymagane zgodnie z treścią SIWZ.  

W konsekwencji nie potwierdził się także zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp, 

który  Odwołujący  opierał  na  tożsamych  podstawach  faktycznych,  co  zarzuty  wcześniej 

omówione.  

Mając na uwadze powyższe Izba uznała, że odwołanie podlega oddaleniu w całości i na 

podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp 

orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  na 

podstawie  art.  192  ust. 9  i  10  ustawy  Pzp  oraz 

§ 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z   § 3 pkt 1  i 2 lit. b 

Rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w sprawie  wysokości 

i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972), zaliczając w poczet 

kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł uiszczoną przez Odwołującego tytułem 

wpisu od odwołania oraz zasądzając od Odwołującego na rzecz Zamawiającego  kwotę 3600 

zł, stanowiącą koszty postepowania poniesione przez Zamawiającego z tytułu wynagrodzenia 

pełnomocnika, zgodnie ze złożoną do akt sprawy fakturą VAT. 

Przewodniczący:      ……………………………….………