KIO 1015/20, 1016/20, 1018/20, 1023/20, 1024/20 WYROK dnia 22 czerwca 2020 r.

Stan prawny na dzień: 25.08.2020

Sygn. akt: KIO 1015/20, 1016/20, 1018/20, 1023/20, 1024/20 

WYROK 

z dnia 22 czerwca 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Daniel Konicz 

Członkowie:   

Marek Koleśnikow 

Piotr Kozłowski 

Protokolant:            

Mikołaj Kraska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2020 r. 

w Warszawie odwołań wniesionych 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 11 maja 2020 r. przez: 

wykonawcę Chemeko-System sp. z o.o. Zakład Zagospodarowania Odpadów z siedzibą 

we Wrocławiu (sygn. akt KIO 1015/20); 

wykonawcę FBSerwis Wrocław sp. z o.o. z siedzibą w Bielanach Wrocławskich (sygn. akt 

KIO 1016/20 i KIO 1018/20); 

wykonawcę  Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  ALBA  S.A.  z  siedzibą  we 

Wrocławiu (sygn. akt KIO 1023/20 i KIO 1024/20); 

postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Gminę Wrocław, w imieniu i na rzecz 

której działa Ekosystem sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu, 

przy udziale: 

A. 

wykonawcy  FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Bielanach  Wrocławskich,

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 1015/20 po 

stronie odwołującego; 

B. 

wykonawcy SUEZ Zachód sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu, zgłaszającego przystąpienia 

do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 1015/20, KIO 1016/20 i KIO 1018/20 po 

st

ronie odwołującego; 


C. 

wykonawcy  Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  ALBA  S.A.  z  siedzibą  we 

Wrocławiu,  zgłaszającego  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt: 

KIO 

1015/20, KIO 1016/20 i KIO 1018/20 po stronie odwołującego; 

orzeka: 

I.  W sprawie o sygn. akt: KIO 1015/20: 

Umarza postępowanie odwoławcze w  zakresie zarzutów  zawartych  w pkt I-III petitum 

odwołania; 

Oddala odwołanie w pozostałym zakresie; 

Kosztami postępowania obciąża Odwołującego i: 

3.1. zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000,00  zł 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych 00/100), uiszczoną przez Odwołującego tytułem 

wpisu od odwołania; 

zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  3.600,00  zł  (słownie: 

trzy 

tysiące sześćset złotych 00/100) tytułem wynagrodzenia pełnomocnika; 

II. 

W sprawie o sygn. akt KIO 1016/20: 

1.  Umarza 

postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutów zawartych w pkt  1-7, 8 lit. a,  

9-12 oraz 13 lit. a petitum 

odwołania; 

Uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu zawartego w pkt 13 lit. c petitum odwołania 

nakazuje  Zamawiającemu  dokonanie  modyfikacji  postanowień  rozdziału  XVI  pkt  5 

SWU przez wskazanie, że administratorem danych osobowych osób zarejestrowanych 

przy  wykorzystaniu  systemu  wizyjnego  monitorowania  pojazdów  jest  Zamawiający,  

a  w  k

onsekwencji,  dokonanie  modyfikacji  treści  Załącznika  nr  1  do  projektu  umowy 

powierzenia  przetwarzania  danych  osobowych  przez  dodanie  rodzaju  powierzonych 

danych  osobowych  w  postaci  wizerunku  osób  zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu 

systemu wizyjnego monito

rowania pojazdów.  

Oddala odwołanie w pozostałym zakresie: 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  Zamawiającego  w  części  1/3 

Odwołującego w części 2/3 i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę w łącznej wysokości 

20.400,00  zł  (słownie:  dwadzieścia  tysięcy  czterysta  złotych  00/100)  stanowiącą 

koszty poniesione przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania i wynagrodzenia 

pełnomocnika oraz koszty poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia 

pełnomocnika; 

zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę 3.200 zł (słownie: trzy 

tysiące dwieście złotych 00/100) tytułem wpisu od odwołania; 


III. 

W sprawie o sygn. akt KIO 1018/20: 

Umarza postępowanie odwoławcze w zakresie zarzutów zawartych w pkt 1-5, 6 lit. a,  

7-10 oraz 11 lit. a petitum 

odwołania; 

Uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu zawartego w pkt 11 lit. c) petitum odwołania 

nakazuje Zamawiającemu dokonanie modyfikacji postanowień rozdziału XV pkt 5 SWU 

przez wskazanie, że administratorem danych osobowych osób zarejestrowanych przy 

wykorzystaniu  systemu  wizyjnego  monitorowania  pojazdów  jest  Zamawiający,  

a  w  konsekwencji,  dokonanie  modyfikacji  treści  Załącznika  nr  1  do  projektu  umowy 

powierzenia  przetwarzania  danych  osobowych  przez  dodanie  rodzaju  powierzonych 

danych 

osobowych  w  postaci  wizerunku  osób  zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu 

systemu wizyjnego monitorowania pojazdów. ; 

Oddala odwołanie w pozostałym zakresie: 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  Zamawiającego  w  części  1/3 

Odwołującego w części 2/3 i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę w łącznej wysokości 

20.400,00  zł  (słownie:  dwadzieścia  tysięcy  czterysta  złotych  00/100)  stanowiącą 

koszty poniesione przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania i wynagrodzenia 

pełnomocnika oraz koszty poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia 

pełnomocnika; 

zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę 3.200 zł (słownie: trzy 

tysiące dwieście złotych 00/100) tytułem wpisu od odwołania; 

IV. 

W sprawie o sygn. akt KIO 1023/20: 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutów  zawartych  w  pkt  1-2,  5,  6 

(w 

części), 7, 9, 10 (w części), 11 (w części), 14, 16, 18-23 petitum odwołania; 

Uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  zawartego  w  pkt  10  petitum  odwołania 

nakazuje  Zamawiającemu  dokonanie  modyfikacji  postanowień  treści  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia przez wykreślenie z rozdziału XV SWU oraz Załącznika 

nr  24  do  SWU  wymogu,  aby  system  monitorowania  wizyjnego  pojazdów  generował 

widok  otoczenia  pojazdu  bez  martwych  st

ref  (360°)  i  widok  z góry  (tzw.  „widok  z  lotu 

ptaka”); 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie; 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  Zamawiającego  w  części  1/12 

Odwołującego w części 11/12 i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę w łącznej wysokości 

22.200,00 zł (słownie: dwadzieścia dwa tysiące dwieście 00/100) stanowiącą koszty 

poniesione  przez  Odwołującego  tytułem  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia 


pełnomocnika oraz koszty poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia 

pełnomocnika; 

zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  1.750,00  zł  (słownie: 

tysiąc siedemset pięćdziesiąt złotych 00/100) tytułem wynagrodzenia pełnomocnika; 

V. 

W sprawie o sygn. akt KIO 1024/20 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutów  zawartych  w  pkt  1-2,  5,  6  

(w części), 7, 9, 10 (w części), 11 (w części), 14, 16, 18-23 petitum odwołania; 

Uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  zawartego  w  pkt  10  petitum  odwołania 

nakazuje  Zamawiającemu  dokonanie  modyfikacji  postanowień  treści  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia przez wykreślenie z rozdziału XVI SWU oraz Załącznika 

nr  24  do  SWU  wymogu,  aby  system  monitorowania  wizyjnego  pojazdów  generował 

widok  otoczenia pojazdu  bez  martwych stref  (360°)  i  widok  z góry  (tzw.  „widok  z  lotu 

ptaka”); 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie; 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  Zamawiającego  w  części  1/12 

Odwołującego w części 11/12 i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę w łącznej wysokości 

22.200,00 zł (słownie: dwadzieścia dwa tysiące dwieście 00/100) stanowiącą koszty 

poniesione  przez  Odwołującego  tytułem  wpisu  od  odwołania  i  wynagrodzenia 

pełnomocnika oraz koszty poniesione przez Zamawiającego tytułem wynagrodzenia 

pełnomocnika; 

zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  1.750,00  zł 

(słownie: tysiąc  siedemset  pięćdziesiąt  złotych  00/100)  tytułem  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - P

rawo zamówień publicznych 

(Dz.U. z 2019 r., poz. 1843 j.t.) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego we Wrocławiu. 

Przewodniczący:      ……………………………..   

Członkowie:   

……………………………..   

……………………………..   


Sygn. akt KIO 1015/20, KIO 1016/20, KIO 1018/20, KIO 1023/20, KIO 1024/20 

Uzasadnienie 

Sygn. akt KIO 1015/20, KIO 1016/20, KIO 1024/20 

Gmina Wrocław, w imieniu i na rzecz której działa Ekosystem sp. z o.o. z siedzibą we 

Wrocławiu (dalej: „Zamawiający”) prowadzi, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 

2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z  2019 r., poz. 1843 j.t. ze zm.), zwanej dalej 

„Pzp”,  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  pn.:  „Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  Gminy  Wrocław  w  obrębie  Sektora  III  –  Fabryczna”, 

zwane dalej „Postępowaniem”. 

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym 

Unii Europejskiej 30 kwietnia 2020 r. pod nr 2020/S 085-201987. 

30 kwietnia 2020 r. Zamawiający zamieścił na swojej stronie internetowej specyfikację 

istotnych  warunków  zamówienia  (dalej  „SIWZ”),  której  postanowienia  zaskarżone  zostały 

odwołaniami  wniesionymi  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  (dalej:  „Izba”  lub  „KIO”) 

maja  br.  przez  wykonawców:  Chemeko-System  sp.  z  o.o.  Zakład  Zagospodarowania 

Odpadów  z  siedzibą  we  Wrocławiu  (sygn.  akt  KIO  1015/20),  FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o. 

siedzibą w Bielanach Wrocławskich (sygn. akt KIO 1016/20) i Wrocławskie Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania ALBA S.A. z siedzibą we Wrocławiu (sygn. akt KIO 1024/20). 

Sygn. akt KIO 1015/20 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 36 ust. 1 pkt 12 w zw. z art. 91 ust. 2 i art. 7 ust 1 Pzp przez przekroczenie granic 

uprawnienia  Zamawiającego  do  kształtowania  sposobu  obliczenia  ceny  przez 

wykonawców  w  związku  z  określeniem  w  rozdziale  XIV  ust.  10  i  11  SIWZ 

maksymalnych cen jednostkowych za odbiór, transport i zagospodarowanie 1 Mg 

odpadów pochodzących z Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych 

(„PSZOK”), których wysokość (proporcje) wykonawcy zmuszeni są uwzględnić przy 

kalkulowaniu 

ceny ofertowej, co z kolei uniemożliwia im rzetelne, zgodne z realiami 

rynku oszacowanie ceny ofertowej i prawidłowe skalkulowanie cen jednostkowych 

w  poszczególnych  pozycjach  Załącznika  II  do  formularza  oferty  – 

„Zestawienie kosztów zadania”; 


2.  art.  29  ust.  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  op

isanie  przedmiotu  zamówienia, 

części dotyczącej obowiązku pełnienia przez wykonawcę szczególnego nadzoru 

nad  wskazanymi  miejscami  gromadzenia  odpadów,  w  sposób  niejednoznaczny 

niewyczerpujący m.in. ze względu na zaniechanie wskazania terminu świadczenia 

usługi, wskazanie zbyt szerokiego przedziału liczby miejsc gromadzenia odpadów, 

jakie  mogą  podlegać  szczególnemu  nadzorowi  (przedział  od  20  do  100) 

zaniechanie  wyodrębnienia  w  Załączniku  II  do  formularza  oferty  – 

„Zestawienie kosztów  zadania”  odrębnej  pozycji  z  ceną  jednostkową  tej  usługi,  

co  z  kolei  uniemożliwia  wykonawcy  należyte  skalkulowanie  ceny  ofertowej  i 

powoduje nieporównywalność ofert; 

3.  art.  29  ust.  1  i  ust  2  w  zw.  z  art,  7  Pzp  przez  niejednoznaczne,  niewy

czerpujące 

nieuwzględniające wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na 

sporządzenie  oferty  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia,  w  zakresie  braku 

wskazania  przez  Zamawiającego  maksymalnej  ilości  worków  i  pojemników  na 

odpady poszczególnych rodzajów (pojemności), których dostarczenie do właścicieli 

nieruchomości (do MGO) stanowi przedmiot zamówienia; 

4.  art. 7 ust. 1 Pzp, art. 139 ust 1 Pzp w zw. z art 58, art. 353

, art. 354 § 2, art. 483 § 

1 w zw. z art. 750 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. 

– Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., 

poz.  1145  j.t.  ze  zm.

),  zwanej  dalej  „Kc”  oraz  art.  3b  i  art.  9z  ust.  2  ustawy  

z  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  (Dz.U.  

z 2019 r., poz. 2010 j.t. ze zm.

), zwanej dalej „Ucpg” przez ukształtowanie w § 15 

ust.  2  pkt  14  lit.  r)  Projektu  umowy  (załącznik  nr  3  do  SIWZ,  str.  28)  przesłanek 

nałożenia  na  wykonawcę  kar  umownych  za  nieosiągnięcie  przez  wykonawcę 

poziomu recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych 

z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych 

stanowiących  odpady  komunalne,  o  którym  mowa  w  Rozdziale  XX  pkt  1  ppkt  2 

Załącznika A do SIWZ „Szczegółowe warunki umowy” (dalej jako „SWU”), w sposób 

przenoszący  całkowitą  odpowiedzialność  administracyjnoprawną  ciążącą  na 

Zamawiającym  (jako  gminie)  z  tego  tytułu  na  wykonawcę  usługi  odbioru 

zagospodarowania odpadów komunalnych, w sytuacji gdy w świetle okoliczności 

faktycznych i prawnych opisanych w odwołaniu wykonawca ma ograniczony wpływ 

na  możliwość  uzyskania  określonych  poziomów  recyklingu  i  przygotowania  do 

ponownego użycia odpadów komunalnych, a co za tym idzie, wykonawca nie może 

gwarantować pod rygorem kary umownej osiągnięcia niezależnego od siebie skutku 

swoich  działań.  Przedmiotowe  postanowienia  SIWZ  sprzeciwiają  się  właściwości 

(naturze) umowy na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych i stanowią 

jednocześnie o naruszeniu przepisów regulujących karę umowną, zgodnie z którymi 


konieczność  zapłaty  kary  umownej  wiąże  się  z  ustaleniem  okoliczności 

obciążających dłużnika (tu: wykonawcy); 

5.  art. 29 Pzp w zw. z art. 6d ust. 4 Ucpg przez dokonanie niejednoznacznego opisu 

przedmiotu  zamówienia,  który  nie  pozwala  wykonawcy  na  ustalenie  rzeczywistej 

masy odpadów komunalnych, które musi poddać recyklingowi i przygotowaniu do 

ponownego  użycia  w  celu  osiągnięcia  wymaganych  poziomów  recyklingu 

przygotowania do ponownego użycia, od czego uzależnione są kary umowne. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

następujących modyfikacji postanowień SIWZ: 

wykreślenie z rozdziału XIV SIWZ ust. 10 i 11; 

2.  jednoznaczne wskazanie w rozdziale IV SWU, w celu oceny ofert, przewidywanej 

przez  Zamawiającego  liczby  miejsc  gromadzenia  odpadów,  która  objęta  ma  być 

„szczególnym nadzorem” a także czasu trwania nadzoru, które to dane wykonawcy 

mają przyjmować na potrzeby składania ofert; 

względnie 

dokonanie  modyfikacji  treści  Załącznika  II  do  formularza  oferty  – 

„Zestawienie kosztów  zadania”  przez  wyodrębnienie  dodatkowej  pozycji 

dotyczącej  wyceny  usługi  szczególnego  nadzoru  –  cena  jednostkowa  za 

szczególny  nadzór  nad  20  miejscami  gromadzenia  odpadów  za  każdy  dzień 

sprawowania szczególnego nadzoru; 

wskazanie  w  SIWZ  maksymalnej  ilości  worków  i  pojemników  poszczególnych 

rodzajów  (pojemności),  do  zapewnienia  których  wykonawca  jest  zobowiązany 

ramach  wynagrodzenia  umownego  (oraz  które  będą  przedmiotem  wymaganej 

przez Zamawiającego dzierżawy po zakończeniu umowy) wraz z wprowadzeniem 

w Projekcie umowy możliwości zmiany umowy w razie zwiększenia ilości worków 

lub pojemników danego rodzaju lub pojemności ponad maksymalne ilości podane 

w SIWZ; 

względnie 

wprowadzenie postanowienia, zgodnie z którym wykonawcy należy się dodatkowe 

wynagrodzenie liczone od każdego dodatkowego pakietu worków (po 100 szt.) lub 

po

jemnika  danego  rodzaju  w  razie  potrzeby  dostarczenia  ich  w  ilościach 

przekraczających  maksymalne  ilości  podane  w  SIWZ,  bez  konieczności 

każdorazowego  dokonywania  zmiany  umowy,  co  równocześnie  wymagałoby 

podania w ofercie ceny jednostkowej za dostaw

ę dodatkowych pakietów worków 

dodatkowych pojemników; 


zmiana § 15 ust. 2 pkt 14 lit. r) Projektu umowy oraz Rozdziału XX pkt 1 ppkt 2 

SWU w taki sposób, by kara umowna była ustalona w wysokości odpowiadającej 

50% kary nałożonej na Zamawiającego na podstawie art. 9z ust. 2 pkt 1 i ust. 3 

Ucpg,  tj.  kary  za  nieuzyskiwanie  przez  Zamawiającego  odpowiednich  poziomów 

recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych, o których 

mowa w art. 3b ust. 1 pkt 1 Ucpg; 

oraz zmian dokumentacji przetargowej wprost 

w żądaniach nie wskazanych, ale koniecznych 

do wprowadzenia z uwagi na zakres żądania wykonawcy, tj. zmian będących konsekwencją 

żądanych zmian. 

Zarzut  nr  1  dotyczący  określenia  przez  Zamawiającego  maksymalnych  cen 

jednostkowych. 

W  rozdziale  XIV  ust.  10 

SIWZ,  poświęconym  opisowi  sposobu  obliczenia  ceny, 

Zamawiający zastrzegł, że w załączniku nr II „Zestawienia kosztów zadania”: 

1)  cena 

jednostkowa 

podana 

pozycji 

nr 

(PSZOK 

–  Odbiór,  

transport  i 

zagospodarowanie opakowań z tworzyw sztucznych, sklasyfikowanych 

jako odpad o kodzie 15 01 02) w kolumnie nr 5 (ryczałtowa cena jednostkowa) nie 

może  być  wyższa  niż  70  %  z  ceny  jednostkowej  podanej  w  pozycji  nr  4 

(Odbiór, zbieranie, 

transport 

zagospodarowanie 

odpad

ów 

metali, 

tworzyw sztucznych i opakowaniowych w

ielomateriałowych) w kolumnie nr 5; 

2)  cena 

jednostkowa 

podana 

pozycji 

nr 

(PSZOK 

–  Odbiór,  

transport  i  zagospodarowanie  odpadów  z  tworzyw  sztucznych,  sklasyfikowanych 

jako odpad o kodzie 20 01 39) w kolumnie nr 5 

nie może być wyższa niż 70 % z ceny 

jedn

ostkowej  podanej  w  pozycji  nr  4  (Odbiór,  zbieranie,  transport 

zagospodarowanie  odpadów  metali,  tworzyw  sztucznych  i  opakowaniowych 

wielomateriałowych) w kolumnie nr 5; 

3)  cena 

jednostkowa 

podana 

pozycji 

nr 

(PSZOK 

–  Odbiór,  

transport i zagospodarowanie 

odpadów wielkogabarytowych, sklasyfikowanych jako 

odpad o kodzie 20 03 07) w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 70 % z ceny 

jednostkowej 

podanej 

pozycji 

nr 

(Odbiór, 

zbieranie,  

transport i 

zagospodarowanie odpadów wielkogabarytowych) w kolumnie nr 5; 

4)  cena 

jednostkowa 

podana 

pozycji 

nr 

(PSZOK 

–  Odbiór,  

transport  i  zagospodarowanie  opakowań  ze  szklą,  sklasyfikowanych  jako  odpad 

kodzie  15  01  07)  w  kolumnie  nr  5  nie  może  być  wyższa  niż  70  %  z  ceny 

jednostkowej 

podanej 

pożyci 

nr 

(Odbiór, 

zbieranie,  

transport i zagospodarowanie odpadów ze szkła) w kolumnie nr 5. 


Zamawiający narzucił więc wykonawcom z góry maksymalną wysokość ceny za odbiór, 

transport  i  zagospodarowanie  1Mg  odpadów  pochodzących  z  PSZOK.  Nadto,  

maksymalną wysokość ceny Zamawiający uzależnił od ceny, jaką wykonawca zaoferuje za 

odbiór, 

transport i 

zagospodarowanie 

1Mg 

tego 

danego 

rodzaju 

odpadu, 

odbieranego 

bezpośrednio od właścicieli nieruchomości.  

Następnie,  w  ust.  11  powołanego rozdziału Zamawiający  zastrzegł,  że w  przypadku 

podania przez wykonawcę w pozycjach nr 11, 13, 14 lub 19 „Zestawienia kosztów zadania” 

cen  jednostkowych  niezgodnie  z  postanowieniami  SIWZ,  Zamawiający  poprawi  w  ofercie 

wyżej  wymienione  ceny  jednostkowe  przyjmując  odpowiednio  70  %  z  cen  jednostkowych 

podanych  w  pozycjach  nr  3,  4  i  6,  zgodnie  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp  i  poprawi  ewentualne 

omyłki  rachunkowe  wynikające  z  ww.  poprawek,  zgodnie  z  art.  87  ust.  2  pkt  2  Pzp. 

Powyższe jednoznacznie  wskazuje  więc  na  konieczność  uwzględnia  przez  wykonawców 

określonych  przez  Zamawiającego  zasad  dotyczących  wysokości  oferowanych  cen 

jednostkowych pod rygorem  poprawienia oferty. W ocenie Odwołującego,  przepisy  Pzp nie 

przyznają  Zamawiającemu  możliwości  określania  maksymalnych  cen  jednostkowych  i  to 

niezależenie  od  sposobu,  w  jaki  to  czyni  (określona  kwota,  wartość  stosunkowa  czy 

procentowa).  

Określenie  ceny  stanowi  czynność  wykonawcy.  Powyższe  należy  wywodzić  przede 

wszystkim z tego, że cena w każdym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego jest 

obligatoryj

nym  kryterium  oceny  ofert  i  w  przeważającej  części  przypadków  jest  to  główne 

niekiedy nawet jedyne kryterium, według którego Zamawiający ocenia oferty. W przypadku 

Postępowania kryterium ceny Zamawiający nadał wagę 60 %, co oznacza że kryterium ceny 

stan

owi  główny  element  konkurencji  wykonawców.  Ingerowanie  przez  Zamawiającego 

sposób  kształtowania  ceny,  w  szczególności  przez  narzucenie  określonych  limitów  dla 

części  cen  jednostkowych,  bezsprzecznie  zakłóca  naturalną  konkurencję  pomiędzy 

wykonawcami.  Rol

ą  Zmawiającego  jest  oczywiście  jasne  i  precyzyjne  określenie  zasad 

dotyczących  sposobu  obliczania  ceny,  przy  czym  obowiązek  ten  należy  rozumieć  jako 

konieczność  stworzenia  jednoznacznych  zasad,  które  z  jednej  strony  umożliwią 

Zamawiającemu  porównanie  ofert,  z  drugiej  zaś  pozwolą  na  zachowanie  reguł  uczciwej 

konkurencji pomiędzy wykonawcami. Nie jest to natomiast narzędzie służące Zamawiającemu 

do manipulacji cenami ofertowymi. 

Postanowienia  sformułowane  w  rozdziale  XIV  ust.  10  i  11  SIWZ  uniemożliwiają 

wyko

nawcom  realizowanie  własnej  polityki  cenotwórczej.  Stwarzają  pewne  sztuczne  ramy, 

nie 

przystające  do  realiów  rynku,  do  których  wykonawcy  muszą  się  dostosować. 

Podkreślić przy  tym  należy,  że  koszty  odbioru,  transportu  i  zagospodarowania  odpadów 

odbieranych 

z PSZOK nie są takie same jak tych, odbieranych od właścicieli nieruchomości. 


Nie  można  jednak  też  przyjmować  z  góry,  że  koszty  te  będą  mniejsze,  przy  każdej  frakcji 

odpadów o 30% od kosztów odbioru odpadów od właścicieli nieruchomości. Kosztów tych nie 

mo

żna  też  do  siebie  przyrównywać  ani  tym  bardziej  uzależniać  ceny  za  odbiór,  

transport  i  zagospodarowanie  odpadów  pochodzących  z  PSZOK  od  ceny  odpadów 

odbieranych od właścicieli nieruchomości. Składniki cenotwórcze w przypadku obu usług są 

bowiem po części różne, tak jak różna jest logistyka odbioru tych odpadów. W dodatku każdy 

z wykonawców określa je sam, w zależności od własnej sytuacji i możliwości. Jako przykład 

wskazać należy, że różne będą m.in. koszty transportu tych odpadów. W przypadku odbioru 

odpa

dów  z  PSZOK  strony  nie  ustalają  stałego  harmonogramu  odbioru  odpadów  – 

odbiory 

realizowane są na podstawie dyspozycji Zamawiającego (rozdział X ust. 5 SWU), co w 

praktyce oznacza, że wykonawca musi przygotować po otrzymaniu dyspozycji Zamawiającego 

dedykow

any  do  odbioru  odpadów  z  PSZOK  transport.  Wykonawca  nie  ma  możliwości 

zoptymalizowania kosztów transportu odpadu, bowiem – inaczej niż przy odbiorze odpadów 

od  właścicieli  nieruchomości  –  nie  można  połączyć  tu  odbiorów  z  kilku  punktów 

(zoptymalizować  trasy  przejazdu).  Co  przy  tym  istotne,  zgodnie  z  rozdz.  X  ust.  11  SWU, 

wykonawca  zobowiązany  jest  do  przystąpienia  do  realizacji  czynności  określonych 

w d

yspozycji, o której mowa w pkt 5, niezwłocznie po jej otrzymaniu, jednak – co do zasady – 

nie  później  niż  5  godzin  od  otrzymania  Dyspozycji.  Zamawiający,  nie  wiedząc,  z  jaką 

intensywnością  właściciele  nieruchomości  będą  korzystali  z  PSZOK,  nie  może  określić 

przewidywanej  ilości  odbioru  odpadów  z  PSZOK  w  ujęciu  tygodniowym  czy  miesięcznym. 

Wykonawca  musi  więc  samodzielnie  przyjąć  w  tym  zakresie  pewne  założenia 

(wycenić ryzyko), odpowiadając sobie m.in. na pytanie, czy  założyć realizację tego zakresu 

usługi pojazdem dedykowanym tylko do obsługi PSZOK (a jeśli tak to jednym czy kilkoma) czy 

może uda się do realizacji tej części usługi wykorzystać pojazdy wykorzystywane do odbioru 

odpadów  od  właścicieli  nieruchomości,  czy  przewidzieć  koszty  zatrudnienia  dodatkowych 

pracowników czy wystarczający będą pracownicy wykonujący usługę polegającą na odbiorze 

odpadów od właścicieli nieruchomości. Dopiero po udzieleniu odpowiedzi na tak postawione 

pytania,  wykonawca  może  ustalać  koszty  zapewnienia  odpowiedniego  samochodu 

i p

racowników do odbioru, przy czym koszty te mogą być rożne u różnych wykonawców m. in. 

z  uwagi  na  ilość  i  rodzaj  posiadanych  samochodów.  Tak  ustalone  koszty  należy  kolejno 

przeliczyć na 1Mg odbieranych z PSZOK odpadów. 

Wszystkie  te  czynniki  znajdują  swoje  odzwierciedlenie  w  cenie  jednostkowej,  którą 

kształtuje wykonawca a nie Zamawiający. Kosztów odbioru odpadów z PSZOK i od właścicieli 

nieruchomości  nie  powinno  się  więc  do  siebie  przyrównywać.  Wprowadzenie  przez 

Zamawiającego  maksymalnych  cen  jednostkowych  stanowi  przekroczenie  granic  ingerencji 


Zamawiającego  w  sposób  obliczenia  ceny  przez  wykonawców,  które  nie  znajduje  swojego 

uzasadnienia ani w przepisach Pzp ani w okolicznościach sprawy. 

Należy  także  zwrócić  uwagę,  że  konieczność  dostosowania  się  do  wymogów  SIWZ 

zakresie wysokości cen jednostkowych za odbiór, transport i zagospodarowanie odpadów 

z PSZOK 

rodzi  ryzyko,  że  wykonawcy  będą  albo  zaniżać  ceny  jednostkowe  wskazywane 

pozycjach 11, 13, 14 i 19 kolumny 5 „Zestawienia kosztów zadania” tylko po to, aby spełnić 

wymogi  stawiane  przez  Zamawiającego,  co  nie  powinno  mieć  miejsca,  albo  –  co  bardziej 

prawdopodobne 

– 

będą 

musieli 

zawyżać 

ceny 

jednostkowe 

za 

odbiór,  

transport  i  zagospodarowanie  odpadów  odbieranych  bezpośrednio  od  mieszkańców, 

co 

pozwoli  im  określić  na  realnym  poziomie  ceny  jednostkowe  odpadów  pochodzących 

PSZOK, ale negatywnie wpłynie to na budżet Zamawiającego. Warto przy tym podkreślić, 

że cena zarówno za odbiór odpadów od właścicieli nieruchomości, jak i z PSZOK ma charakter 

kosztorysowy (jest to cena za 1Mg), przy czym ilość odpadów pochodzących z tych dwóch 

źródeł  będzie  zdecydowanie różna. To powoduje,  że w  niniejszej  sprawie mamy  odmienną 

sytuację  niż  ta,  z  jaką  mamy  do  czynienia  np.  przy  wprowadzanych  do  umów  na  roboty 

budowlane  ryczałtowych  pozycjach  utrzymania  kosztów  zaplecza  budowy  czy  prac 

projektowych,  gdzie  z  góry  ustalany  jest  ich  stosunek  procentowy  do  wartości  robót 

budowlanych. W takich sprawach wykonawca ustala ryczałt, który jest niezmienny  w całym 

okresie  realizacji  zamówienia.  Ponieważ  koszty  czy  to  utrzymania  zaplecza  budowy  czy  to 

wykonania  prac  projektowych  są  stałe  (mogą  zostać  ustalone  z  góry),  wykonawca  może 

prosty sposób ustalić czy ustalony przez niego ryczałt pokrywa wszystkie koszty wykonania 

tego  zakresu  zamówienia  czy  nie  i  jaką  ewentualnie  część  kosztów  należy  przenieść  do 

kosztów  wykonania  robót  budowlanych.  W  niniejszej  sprawie  ostateczna  wartość  usługi 

polegającej  na  odbiorze  odpadów  jest  nieznana  (będzie  zależeć  od  ilości  odpadów 

częstotliwości ich odbioru) i co istotne koszt jej wykonywania nawet w skali miesiąca będzie 

zmienny.  W  tej  sytuacji  narzuc

anie  przez  Zamawiającego  sztucznego  sposobu  wyliczenia 

ceny  za  odbiór  odpadów  z  PSZOK  powoduje,  że  wykonawcy  mają  utrudnione  ustalenie 

kosztów  wykonania  tej  części  usługi  i  muszą  uwzględnić  dodatkowe,  poza  wynikającym 

braku  możliwości  oszacowania  ilości  odbieranych  w  ten  sposób  odpadów  w  miesiącu, 

ryzyko.  Ryzyko,  którego  przerzucenie  na  wykonawcę  nie  ma  w  tej  sprawie  żadnego 

uzasadnienia. 

Zarzut  nr  2  dotyczący  nieprecyzyjnych  postanowień  dotyczących  szczególnego 

nadzoru nad miejscami gromadzenia odpadów 

Zgodnie  z  postanowieniami  rozdziału  IV  SWU  Wykonawca  zobowiązany  jest  do 

pełnienia  szczególnego  nadzoru  nad  wskazanymi  przez  Zamawiającego  miejscami 

gromadzenia odpadów („MPO”). Zamawiający nie precyzuje dokładnej liczby MPO jaka może 


podlegać szczególnemu nadzorowi wskazując jedynie, że przewiduje zlecenie szczególnego 

nadzoru  nad  co  najmniej  15  MPO,  ale  nie  więcej  niż  nad  100  MPO  na  terenie  sektora, 

na 

którym  świadczona  jest  usługa.  Co  istotne,  postanowienia  tej  części  SWU  nie  wskazują 

okresu, w jakim świadczona ma być usługa szczególnego nadzoru. Według rozdziału IV ust. 3 

pkt 2 SWU termin rozpoczęcia i zakończenia nadzoru będzie każdorazowo wskazany przez 

Zamawiającego  w  zleceniu  szczególnego  nadzoru.  Zamawiający  zastrzega  sobie  również 

możliwość  zmiany  tego  terminu.  Oznacza  to,  że  usługa  ta  może  w  skali  miesiąca  trwać 

zarówno jeden dzień, jak i 30 dni. 

Zgodnie z postanowieniami SWU szczególny nadzór nad MPO obejmuje: 

monitorowanie sposobu segregacji odpadów przez mieszkańców; 

zgniatanie opakowań (kartonów); 

3)  w  przypadku  braku  dojazdu  do  danego  MGO,  wystawianie 

–  jeżeli  jest  taka 

techniczna możliwość – pojemników w miejsce, z którego odbiór odpadów będzie 

możliwy oraz odstawianie pojemników na miejsce; 

zgłaszanie  do  odpowiednich  służb  pojazdów  uniemożliwiających  dojazd  pojazdu 

odbierającego odpady; 

przestawianie pojemników na właściwe miejsce; 

zamykanie  pozostawionych  przez  korzystających  z  pojemników  otwartych  klap 

pojemników i blokowanie kół pojemników; 

umieszczanie  odpadów  komunalnych  pozostawionych  obok  pojemników  (luzem), 

we właściwych pojemnikach; 

zgłaszanie  dyspozytorowi  potrzeby  wywozu  odpadów,  podstawienia  pojemników 

i ich wymiany. 

Zamawiający  zastrzegł  także,  że  wykonawca  nie  może  powierzyć  pracownikom 

szczególnego  nadzoru  nad  MGO  w  taki  sposób,  że  w  tym  samym  czasie  jeden  pracownik 

będzie sprawował  nadzór  nad więcej  niż  20  MGO,  przy  czym  czynności  nadzoru  mają być 

świadczone  w  godzinach  od  6:00  do  21:00,  przez  7  dni  w  tygodniu,  nie  wyłączając  dni 

ustawowo  wolnych  od  pracy.  Zamawiający  wymaga  też  codziennej  dokumentacji 

fotograficznej (wykonywanej dwa razy dziennie) w celu udokumentowania przez wykonawcę 

należytego świadczenia przez niego usługi nadzoru specjalnego. 

W  ocenie  Odwołującego  tak  określone  przez  Zamawiającego  wymagania  są  zbyt 

ogólne,  jeśli  uwzględni  się,  że  wykonawca  koszty  wykonania  tej  usługi  musi  obecnie  ująć 

cenie za odbiór i zagospodarowanie 1 Mg odpadów. Przy usłudze tego rodzaju wykonawcy 

muszą  przede  wszystkim  zwrócić  szczególną  uwagę  na  koszty  pracownicze,  ponieważ 

Zamawiający  ogranicza  możliwość  powierzenia  jednemu  pracownikowi  do  20  MGO, 


nad 

którymi będzie sprawował nadzór, wymagając jednocześnie, aby usługa świadczona była 

w godzinach od 6:00 do 21:00, czyli 15 godzin na dobę, siedem dni w tygodniu. W praktyce 

nadzór  nad  20  MGO,  jeśli  zostanie  zlecony  na  dłuży  okres,  i  tak  nie  będzie  mógł  być 

wykonywany  fizycznie  przez  jednego  pracownika 

–  uwzględniając  obowiązkowe  okresy 

odpoczynku, wymogi związane z zatrudnieniem pracowników w niedziele i święta – będzie to 

co najmniej dwi

e osoby. Zamawiający nie precyzuje dokładnej liczny MGO, jaką przewiduje 

objąć  szczególnym  nadzorem,  posługując  się  bardzo  szerokim  przedziałem  od  15  do  100 

MGO. Z uwagi na zakres tej usługi wskazany przedział jest zbyt szeroki i nie pozwala na realne 

skal

kulowanie  ceny,  zwłaszcza  że  usługa  ta  nie  jest  odrębnie  wyceniana. 

Zamawiający zrezygnował  z  określenia czasu  trwania pojedynczego zlecenia szczególnego 

nadzoru,  co  czyni  niemożliwym  skalkulowanie  tego  kosztu  w  realny  sposób.  Wobec  braku 

innego  wskazania, 

Wykonawca  powinien  przyjmować,  że  w  skrajnej  sytuacji  będzie  musiał 

objąć takim nadzorem w jednym czasie aż 100 MGO przez okres trwania nawet całej umowy. 

To oznacza konieczność utrzymywania w gotowości co najmniej 5, a z uwagi na normy czasu 

pracy raczej 

10 pracowników na miesiąc, którzy dedykowani byliby do świadczenia wyłącznie 

tej  usługi  przez  cały  okres  trwania  umowy.  Takie  założenie  istotnie  podroży  koszt  oferty, 

jeśli ostatecznie  Zamawiający  z  usługi  tej  planuje  korzystać  sporadycznie,  w  krótkich 

ok

resach.  Z  drugiej  strony,  nie  można  wykluczyć,  że  niektórzy  wykonawcy  zdecydują  się 

wycenić  ten  zakres  usługi,  właśnie  przy  założeniu  sporadycznego  korzystania  przez 

Zamawiającego  z  tego  uprawnienia.  Ryzyko,  że przy  tak nieprecyzyjnym  opisie przedmiotu 

zam

ówienia Zamawiający otrzyma nieporównywalne oferty jest więc istotne. 

Zarzut  nr  3  dotyczący  braku  wskazania  w  SIWZ  maksymalnej  ilości  worków 

pojemników koniecznych do dostarczenia do właścicieli nieruchomości (MGO) 

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 i 13 Projektu umowy:  

„W ramach realizacji przedmiotu umowy Wykonawca zobowiązany jest do: 

wyposażenia  nieruchomości  obsługiwanych  w  pojemniki  wraz  z  utrzymaniem  ich 

odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym oraz dostarczania worków 

przeznaczonych  do 

gromadzenia  odpadów  komunalnych  w  ilości  niezbędnej  do 

zapewnienia prawidłowej realizacji usługi; [...] 

na  odrębny  wniosek  Zamawiającego,  do  wydzierżawienia  pojemników  do  gromadzenia 

odpadów komunalnych, na zasadach określonych w SWU, przez okres maks. 2 miesięcy 

od dnia zakończenia realizacji usługi”. 

Zgodnie z § 11 ust. 4 Projektu umowy:  

„W  wynagrodzeniu  określonym  w  ust.  1,  ust  2,  ust  3,  ust.  4  mieszczą  się  wszystkie koszty 

wykonania  przedmiotu  umowy,  w  tym  m.in.  prac  porządkowych,  oznakowania  pojemników 


oraz worków na zasadach określonych w SWU, koszty pracy w godzinach nadliczbowych i dni 

wolne  od  pracy,  opłaty  za  transport  odpadów  i  ich  zagospodarowanie,  koszty  dowozu 

pracowników,  koszty  zmian  lokalizacji  pojemników,  koszty  zakupu  pojemników  do  zbiórki 

odpadów komunalnych i wkładów na zasadach określonych w umowie oraz w SWU, koszty 

wyposażenia  nieruchomości  obsługiwanych  w  pojemniki  wraz  Z  utrzymaniem  pojemników 

odpowiednim  stanie  sanitarnym,  porządkowym  i  technicznym,  koszty  związane 

z dostarczan

iem  harmonogramów,  materiałów  informacyjnych,  worków  przeznaczonych  do 

gromadzenia odpadów komunalnych w ilości niezbędnej do zapewnienia prawidłowej realizacji 

usługi,  na  zasadach  określonych  w  umowie  oraz  w  SWU,  koszty  wynagrodzeń, 

koszty utrzymania  mien

ia  Wykonawcy  i  Zamawiającego  w  stanie  wymaganym  niniejszą 

umową  oraz  SWU,  koszty  ubezpieczeń  pojemników  stanowiących  własność  Wykonawcy, 

koszty  magazynowania  pojemników,  koszty  transportu,  koszty  naprawy  pojemników, 

zagospodarowania  wymienionych  trwale  usz

kodzonych  pojemników,  koszty  związane  ze 

zorganizowaniem  mobilnej  zbiórki  odpadów  problemowych  przy  pomocy  SZOP, 

koszty 

związane wdrożeniem szczególnego nadzoru nad wskazanymi miejscami gromadzenia 

odpadów,  koszty  związane  z  udostępnieniem  i  montażem  materiałów  reklamowych  na 

powierzchni  zabudowy  pojazdów,  koszty  związane  z  wdrożeniem  i  funkcjonowaniem 

systemów informatycznych i systemu wizyjnego opisanych w SWU, rozdział XV, rozdział XVII, 

koszty przygotowania i przeprowadzenia warsztatów edukacyjnych oraz konkursów, o których 

mowa w SWU, rozdział XXII, itd.”. 

Już samo to wyliczenie sugeruje, że koszty szeroko rozumianego zapewnienia worków 

i pojemników koniecznych do wykonania zamówienia będą stanowić istotne koszty wykonania 

zamówienia. Co jednak istotne, Zamawiający w żadnym miejscu SIWZ nie wskazuje, jaka ilość 

worków  i  pojemników  będzie  ostatecznie  wymagana  od  wykonawcy. W  załączniku  nr  4  do 

SWU  podana  jest  wyłącznie  Przewidywana  liczba  pojemników  i  worków  niezbędna  do 

realizacji zamówienia. Sformułowanie „przewidywana” przesądza, że nie jest to ilość z góry 

założona,  niezmienna  w  toku  wykonywania  zamówienia,  a  wyłącznie  pewien  niewiążący 

szacunek Zamawiającego. Ryzyko, że „przewidywana” przez Zamawiającego ilość worków lub 

pojemników  będzie  niewystarczająca  zostało  więc  w  całości  przerzucone  na  wykonawców 

skradających ofertę, przy czym ryzyko to, o czym szerzej jest istotne. Okoliczność, że ilości 

podane  w  załączniku  nr  4  do  SWU  nie  są  wiążące  znajduje  potwierdzenie  w  pozostałych 

zapisach SWU.  

W  zakre

sie  worków,  w  rozdziale  II  ust.  2  pkt  3  SWU  mowa  jest  o  obowiązku 

sukcesywnego  dostarczania  właścicielom  nieruchomości  worków  przeznaczonych  do 

selektywnego gromadzenia odpadów komunalnych przy każdym odbiorze w liczbie worków 

odebranych,  począwszy  od  dnia  rozpoczęcia  realizacji  usługi,  w  większej  liczbie  za  zgodą 


Zamawiającego. Ilość worków, jaką przy takich wymogach SWU ma dostarczyć wykonawca 

zależy więc od tego, jaka ilość worków zostanie zużyta przez właścicieli nieruchomości. 

Z kolei w zakresie pojem

ników, Zamawiający podaje w rozdziale 11 SWU wyłącznie 

ogólne  wytyczne  odnoszące  się  do  wyposażenia  nieruchomości  w  pojemniki,  z  góry 

zaznaczając,  że  wykonawca  po  zawarciu  umowy  przeprowadzi  konsultacje  z  właścicielami 

nieruchomości odnośnie do ich potrzeb i preferencji w zakresie pojemników. Pełne dane co do 

liczby  i  pojemności  podstawionych  pojemników  będą  znane  dopiero  po  zawarciu  umowy 

przeprowadzeniu inwentaryzacji, o której mowa w rozdziale XIV ust, 5 SWU. Dane te będą 

jednak  ulegały  zmianie  w  okresie  realizacji  zamówienia.  Zgodnie  bowiem  z  rozdz.  II  ust.  7 

SWU, ponadto w ramach wynagrodzenia Wykonawca zobowiązany jest do: 

wyposażania  nieruchomości  obsługiwanych  w  pojemniki  i  dostarczania  worków  do 

gromadzenia  odpadów  komunalnych  w  trakcie  realizacji  usługi,  uwzględniając  zmiany 

liczbach  nieruchomości  obsługiwanych  objętych  systemem  oraz  powstanie  nowych 

ulic/placów; 

ciągłego  monitorowania  liczby  nieruchomości  obsługiwanych  tak,  aby  zapewnić 

wyposażenie  ww.  nieruchomości  w  pojemniki  oraz  dostarczanie  worków  w  liczbie 

niezbędnej  do  zapewnienia  prawidłowej  realizacji  usługi  w  zakresie  odbioru  odpadów 

komunalnych  przez  cały  okres  trwania  umowy,  z  zastrzeżeniem  sytuacji,  gdy  właściciel 

nieruchomości posiada już swoje pojemniki/worki i w związku z tym odmówił wyposażenia 

swojej nieruchomości w pojemniki/worki Wykonawcy; 

dostarczania  na  Zlecenie  Zamawiającego  worków  do  selektywnej  zbiórki  odpadów 

komunalnych do BOK Zamawiającego WT terminie i liczbie określonej w Zleceniu, [...] 

wyłączenia i włączenia nieruchomości z/do obsługi, zmiany liczby, pojemności pojemników, 

zmiany  częstotliwości  odbioru  odpadów  komunalnych  na  podstawie  odrębnych  Zleceń 

przesyłanych przez Zamawiającego, w terminie określonym w Zleceniu. 

Powyższe  postanowienie  pokazuje,  jak  wiele  zmiennych  odnoszących  się  do  ilości 

wymaganych pojemników może pojawić się w toku wykonywania zamówienia  – zmiennych, 

których wystąpienia wykonawca nie może przewidzieć, a które przy takich zapisach SIWZ jak 

obecnie  będą  mieć  wpływ  na  zakres  świadczenia  wykonawcy  bez  prawa  do  uzyskania 

dodatkowego wynagrodzenia. 

Podobnie  sytuacja  przedstawia  się  w  odniesieniu  do  „dużych”  pojemników 

dedykowanych do zbiórki odpadów wielkogabarytowych i bioodpadów. 

Zgodnie z Rozdziałem V ust. 4 SWU, wykonawca zobowiązany jest do dysponowania 

pojemnikami  w  liczbie  pozwalającej  na  realizację  Zleceń  podstawień  pojemników  w  danym 

dniu, nie mniej niż 20 sztuk. 


Zgodnie z Rozdziałem V ust. 6 SWU Wykonawca zobowiązany jest do dysponowania 

pojemnikami  w  liczbie  pozwalającej  na  realizację  Zleceń  podstawień  pojemników  w  danym 

dniu, nie mniej niż 40 sztuk. 

Co  przy  tym  istotne  w  postanowieniach  odnoszących  się  do  Zleceń  podstawienia 

pojemników,  o  których  mowa,  nie  ma  informacji  o  liczbie  możliwych  Zleceń  w  tym  samym 

czasie,  a  co  za  tym  idzi

e  to  Zamawiający  będzie  decydował  czy  danych  zleceń  będzie 

odpowiednio  20  lub  40  w  danym  okresie  (a  więc  Wykonawcy  wystarczy  minimalna  liczba 

pojemników  wskazanych  w  SWU)  czy  dwu  tub  trzykrotnie  więcej  (co  oznacza  konieczność 

zapewnienia większej liczby pojemników). Jeśli do tego uwzględni się okres, na jaki pojemniki 

są  podstawiane  oraz  krótki  termin  na  realizację  takiego  Zlecenia,  skalkulowanie  kosztów 

zapewnienia takich pojemników staje się jeszcze trudniejsze, a wręcz niemożliwe. 

Uzupełniająco Odwołujący dodał, że Zamawiający wprowadził także dodatkowy wymóg 

odnoszący się do pojemników, a mianowicie Zamawiający przewidział możliwość nałożenia 

na  wykonawcę  obowiązku  wydzierżawienia  pojemników  wykorzystywanych  do  realizacji 

zamówienia na okres do dwóch miesięcy po zakończeniu wykonywania usługi. Zgodnie przy 

tym  z  §  11  ust.  4  Projektu  umowy:  „Wynagrodzenie  Wykonawcy  za  pozostawienie  do 

dyspozycji  Zamawiającego  w  ramach  dzierżawy,  na  zasadach  określonych  w  SWU, 

pojemników do gromadzenia odpadów komunalnych (przez okres maks. 2 miesięcy od dnia 

zakończenia realizacji usługi) stanowi iloczyn ilości tygodni, dzierżawy przez Zamawiającego 

pojemników oraz stawki za każdy tydzień”. 

Wykonawca składając ofertę musi podać stawkę za dzierżawę za 1 tydzień wszystkich 

pojemników niezbędnych do wykonania usługi nie wiedząc, jakiej liczby pojemników dzierżawa 

będzie dotyczyła.  

Reasumując,  Zamawiający  nie  wskazuje  w  SIWZ  maksymalnej  liczby  pojemników 

danego rodzaju (danej pojemności), jaką Wykonawca ma zabezpieczyć na potrzeby realizacji 

zamówienia  (ile  pojemników  wykonawca  musi  dostarczyć  samodzielnie).  Zamawiający, 

załączniku  nr  4  do  SWU,  podaje  jedynie  informację  odnośnie  tego,  jak  przewiduje 

zapotrzebowanie  poszczególnych  nieruchomości  na  pojemniki.  Informacja  taka  jest 

niewystarczająca  dla  ustalenia,  jąka  maksymalna  liczbę  pojemników  poszczególnych 

rodzajów wykonawcy będą musieli zakupić na potrzeby realizacji przedmiotu zamówienia, a co 

za tym idzie dla ustalenia jakie koszty z tego tytułu poniosą. Ponadto, ta sama argumentacja 

znajduje  zastosowanie  w  odniesieniu  do  dzierżawy  tych  samych  pojemników  przez  okres 

maksymalnie 2 miesięcy od dnia zakończenia realizacji usługi. 

Warto przy tym dodać, że mówiąc o kosztach związanych z pojemnikami należy mieć 

na uwadze nie t

ylko koszty ich zakupu, ale również koszty ich mycia i dezynfekcji, koszty ich 


napraw, ubezpieczenia, dostarczenia do nieruchomości, oznakowania itp. Wszystkie te koszty 

ssą  pochodna  ilości  pojemników,  jaka  będzie  potrzebna  do  wykonania  zamówienia.  Ilości, 

która obecnie jest nieznana. 

Dodatkowo stan niepewności pogłębia to, że zgodnie z Rozdziałem II ust. 1 pkt 1 SWU, 

w  zakresie  ustalenia  MGO  wykonawca  zobowiązany  jest  do  przeprowadzania  konsultacji 

właścicielami nieruchomości obsługiwanych w celu pozyskania informacji dotyczących m.in. 

niezbędnych  liczb  pojemników  i  worków.  Jednocześnie  z  SWU  wynika,  że  przy 

nieruchomościach  jednorodzinnych  wykonawca  będzie  dostarczał  pojemniki  lub  worki  – 

te 

ostatnie w przypadku, gdy nie będzie możliwości wyposażenia nieruchomości w pojemniki 

o  podanych  pojemnościach,  W  tej  sytuacji  nasuwa  się  pytanie,  w  jaki  sposób  wykonawca 

jeszcze  przed  złożeniem  ofert  ma  ustalić,  w  których  nieruchomościach  nie  ma  możliwości 

podstawienia  pojemników?  Zamawiający  w  SIWZ  nie  odpowiada  na  to  pytanie, 

uniemożliwiając  prawidłową  wycenę  oferty.  Co  oczywiste,  koszt  zapewnienia  dla 

nieruchomości  pojemnika  (nieznanej  jeszcze  pojemności)  i  worka  jest  skrajnie  różny. 

Wykonawcy,  nie  znając  preferencji  czy  też  możliwości  właścicieli  nieruchomości  i  nadto 

sytuacji,  gdy  możliwości  te  mogą  w  toku  wykonywania  zamówienia  ulec  zmianie,  nie ma 

możliwości ustalić, jakie pojemniki i w jakiej ilości będzie musiał zakupić na potrzeby realizacji 

zamówienia. 

Przyznać  należy,  że  także  sam  Zamawiający  nie  ma  wiedzy,  w  jaki  sposób  będzie 

zmieniało się zapotrzebowanie właścicieli nieruchomości na pojemniki i worki. Brak wiedzy, 

raczej  pewności  co  do  tego,  jak  będzie  kształtować  się  zapotrzebowanie  właścicieli 

nieruchomości na pojemniki i worki, nie może jednak stanowić przyzwolenia na przerzucenie 

na wykonawcę całego ryzyka gospodarczego związanego z realizacją zamówienia, zwłaszcza 

w  sytuacji,  gdy  ze  względu  na  wielkość  Sektora,  mowa  jest  tu  o  bardzo  dużych  kosztach 

ryzyku. Podkreślenia wymaga, że Zamawiający nie przewiduje w SIWZ osobnego rozliczenia 

z  wykonawcą  za  dostawę  pojemników  –  koszty  związane  z  wykonaniem  tego  zakresu 

zamówienia,  wykonawca  musi  ująć  w  kosztorysowych  cenach  jednostkowych  za  odbiór 

odpadów  poszczególnych  frakcji,  które  mają  obejmować  wszystkie  koszty  i  składniki  wraz 

narzutami. Zamawiający, w § 19 Projektu umowy, nie przewiduje przy tym możliwości zmiany 

umowy  w  zakresie  wynagrodzenia  wykonawcy,  jeżeli  w  toku  umowy  zmieni  się 

zapotrzebowanie  właścicieli  nieruchomości  na  ilość  i  rodzaj  pojemników  na  odpady. 

Co 

potwierdza  tezę,  że  ryzyko  gospodarcze,  o  którym  jest  tu  mowa  w  całości  zostało 

przerzucone na wykonawcę, co jest rozwiązaniem niedopuszczalnym. 


Zarzut  nr  4  odnoszący  się  do  kary  umownej  za  nieosiągnięcie  poziomów  recyklingu 

i przyg

otowania do ponownego użycia odpadów 

Treść SIWZ mająca istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy w zakresie zarzutu IV 

SWU 

–  Rozdział  XX  pkt  1  ppkt  2  Osiąganie  rocznych  poziomów  wymaganych 

przepisami prawa: 

„1. W  zakresie  poziomów  ograniczania  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji oraz osiągania poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i 

odzysku innymi metodami odpadów komunalnych, z wyłączeniem innych niż niebezpieczne 

odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne oraz recyklingu, 

przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami innych niż niebezpieczne 

odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne, Wykonawca ma 

obowiązek  zagospodarować  odebrane  i  zebrane  odpady  komunalne  w  sposób 

zapewniający osiągnięcie rocznych poziomów: [...] 

recyklingu i przygotowania do ponownego utycia odpadów komunalnych z wyłączeniem 

innych niż niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady 

komunalne, w wysokości co najmniej 50%  wagowo za kaidy rok w latach 2020-2022, 

obliczonego zgodnie z poniższym wzorem: 

P

pmts

 = (Mr

pmts/

Mw

pmts

) x 100% 

gdzie: 

P

pmts

– poziom przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych 

z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych 

stanowiących odpady komunalne, wyrażony w %, 

Mr

pmts

– łączna masa odpadów komunalnych z wyłączeniem innych niż niebezpieczne 

odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne,  poddana 

przygotowaniu  do  ponownego  użycia  i  recyklingowi  w  okresie,  za  który  jest 

przedstawiane wyliczenie, wyrażony w Mg, 

Mw

pmts

–  łączna  masa  odebranych  odpadów  komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne 

w okresie, za który przedstawiane jest wyliczenie, wyrażony w Mg”. 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. r) Projektu umowy 

„Strony 

ustalają 

kary 

umowne 

tytułu 

niewykonania 

lub 

nienależytego 

wykonania/wykonywania niniejszej umowy, z następujących tytułów i w wysokościach: 

Wykonawca zapłaci Zamawiającemu kary umowne: [...] 


r. 

za nieosiągnięcie przez Wykonawcę poziomu, o którym mowa w SWU, rozdział XX 

pkt  1 

ppkt  2,  w  wysokości  obliczonej  jako  iloczyn  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku, 

określonej w przepisach wydanych na podstawie ort. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 

2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U z 2019 r. poz. 1396 ze zm.) i brakującej 

masy odpadów komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia poziomu, 

o którym mowa w SWU rozdział XX pkt 1 ppkt 2) (obliczonej zgodnie z SWU, rozdział 

XX pkt 5 ppkt 2).  

SWU 

–  Rozdział  XX  pkt  5  ppkt  2  Osiąganie  rocznych  poziomów  wymaganych  przepisami 

prawa 

Sposób obliczania kar za nieosiągnięcie poziomów: 

2)  recyklingu  i  przygotowania  do  ponowne

go  użycia  odpadów  komunalnych 

wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych 

stanowiących odpady komunalne: 

W

K2

 = MB1 x S 

gdzie: 

W

K2 

– wysokość kary wyrażona w zł 

MB1 

– brakująca masa odpadów komunalnych wymagana do osiągnięcia poziomu, 

o którym mowa w pkt 1 ppkt 2), wyrażona w Mg, 

–  stawka  opłaty  za  umieszczenie  zmieszanych  odpadów  komunalnych  na 

składowisko, określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 

27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2019 r, poz. 1396 ze zm.)”. 

SWU 

–  Rozdział  III.  Odbieranie  odpadów  komunalnych  bezpośrednio  z  terenów 

nieruchomości Obsługiwanych 

Do obowiązków Wykonawcy należy: 

„4. W zakresie przeprowadzania kontroli oraz informowania Zamawiającego o utrudnieniach 

odbiorze odpadów: [...] 

kontrolowania zawartości pojemników i worków do zbiórki odpadów komunalnych co do 

zgodności zbieranych w nich odpadów komunalnych względem zapisów Regulaminu, 

w przypadku stwierdzenia przez Wykonawcę, że właściciel nieruchomości nie dopełnił 

obowiązku  selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych,  zgodnie  z  Regulaminem, 

Wykonawca ma obowiązek: 

a) 

niezwłocznie sporządzić notatkę w systemie monitorowania pojazdów i identyfikacji 

pojemników  (zgodnie  z  Rozdziałem  XIV),  zgodnie  z  załącznikiem  nr  18  – 


Wzory 

notatek  umieszczanych  w  systemie  monitorowania  pojazdów  i  identyfikacji 

pojemników,  z  zastrzeżeniem,  że  na  fotografiach  dołączanych  do  notatki  ma  być 

widoczna naklejka, o której mowa w lit. b), 

b) 

oznakować pojemnik, w którym stwierdzono niedopełnienie obowiązku wskazanego 

w  ppkt  4),  poprzez  umieszczenie  w  widocznym  miejscu  na  pojemniku  naklejki 

wielokrotnego  użytku  zgodnej  z  projektem  określonym  w  załączniku  nr  6  – 

W

zór naklejki  i  ulotki  informującej  o  niewypełnieniu  obowiązku  selektywnej  zbiórki 

informującej  o  zaistniałej  nieprawidłowości  z  zastrzeżeniem,  że  w  przypadku 

nieruchomości jednorodzinnych, Wykonawca zobowiązany jest także do dostarczenia 

ulotek  (sporządzonymi  zgodnie  ze  wzorem  określonym  w  załączniku  nr  6) 

bezpośrednio do  skrzynek  pocztowych znajdujących  się na  terenie nieruchomości, 

w  przypadku ich braku, Wykonawca obowiązany  jest  pozostawić  ulotkę  w  innym 

miejscu umożliwiającym jej odbiór, 

c) 

odebrać  przedmiotowe  odpady  jako  zmieszane  (niesegregowane)  odpady 

komunalne oraz postępować z nimi zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, 

d) 

usunąć naklejkę, o której mowa w lit. b) podczas odbioru odpadów jako zmieszane 

(niesegregowane) odpady komunalne, 

e) 

sporządzić  protokół  zgodnie  ze  wzorem  określonym  w  załączniku  nr  2  –  Wzór 

protokołu  stwierdzającego,  że  właściciel  nieruchomości  nie  dopełnił  obowiązku 

selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych,  zawierający  takie  informacje  jak: 

adres  nieruchomości,  zakres  stwierdzonych  nieprawidłowości,  datę  stwierdzenia 

nieprawidłowości, dokumentację fotograficzną (tożsama z fotografiami załączonymi 

do notatki, o której mowa w pkt 4 ppkt 4) lit. a)) oraz podpis osoby sporządzającej 

protokół, a następnie: 

  w 

przypadku 

nieruchomości 

jednorodzinnych 

oraz 

nieruchomości 

niezamieszkałych posiadających indywidualne MGO, niniejszy protokół umieścić 

na wirtualnym dysku (zgodnie z Rozdziałem XVII), w terminie 3 dni roboczych, 

  w  przypadku  pozostałych  nieruchomości,  poprzez  przesłanie  protokołu  drogą 

elektroniczną lub listowną do właściciela nieruchomości (w ciągu 2 dni roboczych 

od  daty  wystąpienia  nieprawidłowości)  oraz  umieszczenie  na  wirtualnym  dysku 

Zamawiającego (zgodnie z Rozdziałem XVII, w terminie 3 dni roboczych, 

Wykonawca zobowiązany jest do posiadania stałego zapasu naklejek pozwalającej na 

prawidłową realizację przedmiotu usługi. 

w przypadku przepełnienia pojemników przeznaczonych do zbiórki niesegregowanych 

(zmieszanych)  odpadów  komunalnych,  odpadów  z  tworzyw  sztucznych,  metali  oraz 

opakowań wielomateriałowych, odpadów z papieru, odpadów ze szkła oraz bioodpadów 


znajdujących się na terenie nieruchomości niezamieszkałych i mieszanych, Wykonawca 

ma obowiązek: 

a) 

sporządzić  notatkę  w  systemie  monitorowania  pojazdów  i  identyfikacji  pojemników 

zgodnie  z  załącznikiem  nr  18  –  Wzory  notatek  umieszczanych  w  systemie 

mon

itorowania pojazdów i identyfikacji pojemników, […]”. 

Ponadto,  do  obowiązków  wykonawcy  należy  zgodnie  z  Rozdziałem  XXI  SWU 

edukacja ekologiczna, przy czym wyłącznie w formie warsztatów edukacyjnych dla uczniów 

szkół podstawowych (klasy 5-7).  

Możliwość  uzyskania  określonych  poziomów  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego 

użycia odpadów komunalnych w systemie gospodarowania odpadami jest uzależniona od 

udziału zmieszanych odpadów komunalnych w całym strumieniu odpadów 

Na  wstępie  wymaga  wyjaśnienia  pojęć  „recyklingu”  i  „przygotowania  do  ponownego 

użycia”. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2020 r., 

poz. 797 j.t. ze zm.

), zwanej dalej „Ustawą”: 

pkt 18) ponowne użycie – to działanie polegające na wykorzystywaniu produktów lub części 

produktów  niebędących  odpadami  ponownie  do  tego  samego  celu,  do  którego  były 

przeznaczone; 

pkt  23)  recykling 

–  to  odzysk,  w  ramach  którego  odpady  są  ponownie  przetwarzane  na 

produkty,  materiały  lub  substancje  wykorzystywane  w  pierwotnym  celu  lub  innych  celach; 

obejmuje  to  ponowne  przetwarzanie  materiału  organicznego  (recykling  organiczny),  ale  nie 

obejmuje  odzysku  energii  i  ponownego  przetwarzania  na  materiały,  które  mają  być 

wykorzystane jako paliwa lub do celów wypełniania wyrobisk. 

Do  tyc

h  pojęć  odnosi  się  wymóg  z  art.  3b  Ucpg,  przerzucony  przez  gminę 

(Zamawiającego)  na  wykonawcę  odbierającego  i  zagospodarowującego  odpady. 

Powstaje 

więc  pytanie,  od  jakich  czynników  zależy  osiągnięcie  poziomów  recyklingu,  jak 

wygląda system gospodarowania odpadami komunalnymi? 

W ramach przedmiotu zamówienia (vide pkt I SWU) wykonawca ma odebrać, zebrać, 

transportować  i  zagospodarować  odpady  komunalne  o  kodach  wskazanych  w  SIWZ. 

Jednakże  odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  jest  tylko  jednym 

z e

lementów  składających  na  możliwość  uzyskania  poziomów  recyklingu  (o  czym  szerzej 

poniżej). 

Szacunkowe  ilości  odpadów  Zamawiający  podał  w  SIWZ  –  w  Załączniku  nr  II  do 

Formularza  oferty.  Wynika  z  niego,  że  odpady  o  kodzie  20  03  01  – 

zmieszane (niesegregowane) odpady komunalne 

– stanowią ponad 60% strumienia odpadów 


objętych  przedmiotem  zamówienia,  co  ma  decydujące  znaczenie  dla  osiągnięcia  poziomu 

recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych. 

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy podmiot od

bierający odpady komunalne od właścicieli 

nieruchomości  jest  obowiązany  przekazywać  niesegregowane  (zmieszane)  odpady 

komunalne do instalacji komunalnej zapewniającej przetwarzanie, o którym mowa w art. 35 

ust. 6 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 158 ust. 4. Wykonawca nie ma więc wyboru co do sposobu 

zagospodarowania zmieszanych odpadów komunalnych. 

Zgodnie z art. 35 ust. 6 Ustawy „Instalacją komunalną” jest instalacja do przetwarzania 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  lub  pozostałości  z  przetwarzania 

tych  odpadów,  określona  na  liście,  o  której  mowa  w  art.  38b  ust.  1  pkt  1,  spełniająca 

wymagania najlepszej dostępnej techniki, o której mowa w art. 207 ustawy z dnia 27 kwietnia 

2001  r. 

–  Prawo ochrony  środowiska,  lub  technologii,  o której mowa w  art.  143 tej  ustawy, 

zapewniająca: 

1)  mechaniczno-biologiczne  przetwarzanie  niesegregowanych  (

zmieszanych)  odpadów 

komunalnych  i  wydzielanie  z  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych 

frakcji nadających się w całości lub w części do odzysku, lub 

2)  (uchylony) 

składowanie odpadów powstających w procesie mechaniczno-biologicznego przetwarzania 

niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych oraz pozostałości z sortowania 

odpadów komunalnych. 

Instalacje  do  mechaniczno-biologicznego  przetwarzania  zmieszan

ych  odpadów 

komunalnych (dalej także jako „instalacje MBP”) mają zgodnie z art. 35 ust. 6 pkt 1 Ustawy 

obowiązek  wydzielać  z  tych  odpadów  odpady  nadające  się  do  odzysku.  Przez  „odzysk”, 

zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 14 Ustawy, rozumie się jednak jakikolwiek proces, którego głównym 

wynikiem  jest  to,  aby  odpady  służyły  użytecznemu  zastosowaniu  przez  zastąpienie  innych 

materiałów,  które  w  przeciwnym  przypadku  zostałyby  użyte  do  spełnienia  danej  funkcji,  

lub  w  wyniku  którego  odpady  są  przygotowywane  do  spełnienia  takiej  funkcji  w  danym 

zakładzie lub ogólnie w gospodarce. Tym samym recykling, o którym mowa w SIWZ, jest rzecz 

jasna odzyskiem, ale nie odwrotnie 

– nie każdy proces odzysku (a ustawodawca mówi szeroko 

o odzysku w odniesieniu do instalacji do przetwarza

nia zmieszanych odpadów komunalnych) 

jest  recyklingiem,  w  szczególności  nie  jest  recyklingiem  odzysk  energii  i  ponowne 

przetwarzanie  odpadów  na  materiały,  które  mają  być  wykorzystane  jako  paliwa. 

Podkreślenia więc wymaga, że odzysk należy odróżnić od recyklingu, do którego odnoszą się 

kwestionowane postanowienia SIWZ. 


Odwołujący wyjaśnił, że odpady surowcowe trafiają do recyklerów, m.in. papierni, hut, 

które  decydują  o  parametrach  jakościowych  surowców  nadających  się  do  recyklingu. 

Surowce 

wtórne odzyskane ze zmieszanych odpadów komunalnych do recyklingu zasadniczo 

nie nadają się ze względu na stopień ich zanieczyszczenia. Mało tego, jak wynika z Raportu 

końcowego  III  etapu  ekspertyzy  mającej  na  celu  przeprowadzenie  badań  odpadów  

w  20  instalacjach  do  mechaniczno-biologicznego  przetwar

zania  odpadów  (str.  481; 

Raport wykonany przez prof. dra hab. A. J. 

i dr. inż. E. d. B. na zlecenie GDOŚ, dostępny pod 

linkiem 

https://sdr.gdos.gov.pl/Documents/GO/Ekspertvzy/Ekspertvza%20MBP 

III%20etap%2022-06-2015%20+%20za%C5

%82aczniki.pdf) 

skład 

morfologiczny 

zmieszanych odpadów komunalnych jest zmienny, przy czym w odpadach tych jest najwięcej 

odpadów  organicznych  oraz  papieru,  co  determinuje  zanieczyszczenia  odpadów 

wydzielonych do odzysku w instalacji MBP i w konsekwencji 

uniemożliwia ich recykling.  

W  części  mechanicznej  instalacji  MBP,  która  składa  się  z  sortowni  odpadów 

wyposażonej  w  system  separatorów  i  sit,  przebiega  rozdział  zmieszanych  odpadów 

komunalnych na następujące, podstawowe strumienie odpadów: 

  tzw. frakcję nadsitową (odpady o wielkości ponad 80 mm) – surowce wtórne, paliwo 

alternatywne (o kodzie 19 12 10), balast po sortowaniu (o kodzie 19 12 12) 

oraz 

  tzw. frakcję podsitową o kodzie 19 12 12 (odpady o wielkości 0-80 mm), 

W praktyce średnio ok. 50% całości odpadów przetwarzanych w instalacjach MBP to 

odpad  o  kodzie  19  12  12.  a  wiec  odpad  nienadający  się  do  recyklingu.  W  najbardziej 

efektywnych instalacjach MBP ze zmieszanych odpadów komunalnych można wyciągnąć kilka 

procent odpadów surowcowych nadających się do odzysku (czyli nie do recyklingu). Jak widać 

bowiem  z  załączonego  schematu,  najbardziej  pełnowartościowe  surowce  do  ponownego 

przetworzenia, które zostaną odebrane przez recyklerów, uzyskamy, jeśli będziemy poprawnie 

zbierać „u źródła” osobno papier, szkło, tworzywa sztuczne wraz z metalem i oddzielimy je od 

odpadów biodegradowalnych. Szerzej na ten temat poniżej. 

Reasumując, wpływ przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych na poziomy 

recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  odpadów  komunalnych  jest  marginalny. 

konsekwencji  poziomy  recyklingu  można  osiągnąć  jedynie  z  odpadów  zbieranych 

selektywnie: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, bioodpady, tj. odpadów wymienionych 

pod poz. 2-

4 Zał. II do Formularza oferty. 


Omówione  powyżej  okoliczności  faktyczne  i  prawne  mają  kluczowy  wpływ  na 

osiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu w Postępowaniu. Odwołujący w załączeniu do 

odwołania przedstawił dwa opracowania. 

W pierwszym pn. „Porównanie procentowe udziału poszczególnych strumieni odpadów 

w pr

zetargach z 2016 r. i 2020 r. (Fabryczna)”, z którego wynika zły stan systemu zbierania 

odpadów  w  przedmiotowym  sektorze.  Po  pierwsze,  udział  zmieszanych  odpadów 

komunalnych w strumieniu odpadów komunalnych spadł z 72% w 2016 r. zaledwie do 60,5% 

w 2020 r.

, tj. tylko o 11,5 punktu procentowego, co świadczy o bardzo wolnym tempie poprawy 

jakości selektywnej zbiórki, które nie pozwala na przyjęcie, że wskaźnik ten znacząco spadnie 

w toku wykonywania umowy. Po drugie, w przedmiotowym postępowaniu zmieszane odpady 

komunalne  stanowią  aż  60.5%  całego  strumienia  odpadów.  Odwołujący  wskazuje,  że  tak 

wysoki  wskaźnik  znacząco  pogarsza  możliwość  osiągnięcia  wymaganych  poziomów 

recyklingu. Udział pozostałych frakcji odpadów w strumieniu przedstawia się następująco: 

  Odpady z papieru i tektury – 8,20%, 
  Odpady ze szkła – 7,00%,  
  Odpady z metali, tworzyw sztucznych i opakowań wielomateriałowych – 6,95%, 
  Bioodpady – 11,36%, 
  Odpady wielkogabarytowe – 5,99%. 

Wynika  stąd,  że  recykling  odpadów  z  selektywnej  zbiórki,  nawet  bardzo  wydajny, 

przy 

takim  udziale  zmieszanych  odpadów  komunalnych,  nie  wystarczy  do  zapewnienia 

wymaganych w SIWZ poziomów recyklingu, jak prognozuje Odwołujący. 

W  drugim  opracowaniu  pn.  „Ilości  odpadów  z  Formularza  oferty  (Załącznik  nr  II  do 

Formularza  oferty

,  tj.  Załącznika  nr  1  do  SIWZ)”  Odwołujący  wskazuje,  że  Zamawiający 

wymaga,  aby  do  recyklingu  trafiło  przynajmniej  50%  odpadów,  tj.  przy  uwzględnieniu  ilości 

podanych  w  SIWZ 

–  125.821,65  Mg.  Z  uwagi  na  fakt,  że  Odwołujący  nie  ma  wiedzy, 

jaki 

przyjąć  sposób  obliczania  osiąganych  poziomów  recyklingu  (o  czym  szerzej  poniżej), 

przedstawiono  dwie  prognozy  poziomu  recyklingu  w  Postępowaniu,  w  których  uzależniono 

uzyskany poziom recyklingu od ewentualnego wliczania do recyklingu odpadów poddanych 

odzyskowi w proce

sach R3 (Recykling lub regeneracja substancji organicznych, które nie są 

stosowane  jako  rozpuszczalniki 

–  w  tym  kompostowanie  i  inne  biologiczne  procesy 

przekształcania) i RIO (Obróbka na powierzchni ziemi przynosząca korzyści dla rolnictwa lub 

poprawę stanu środowiska): 

  prognozę  dot.  poziomu  recyklingu  odpadów,  jeśli  do  recyklingu  będą  wliczane 

odpady  z  procesu  R3 

–  wówczas  poziom  recyklingu  odpadów  wydzielonych 

odpadów  zmieszanych  (niesegregowanych)  może  wynieść  maksymalnie  25%. 


Taka  analiza  prowadzi  do 

wniosku,  że  poziom  recyklingu  całego  strumienia 

odpadów  wyniesie  41,70%,  co  przekłada  się  na  5.640.977,85  zł  łącznej  kary 

umownej określonej w § 15 ust. 2 pkt 14 lit r) Projektu umowy oraz Rozdziału XX pkt 

1 ppkt 2 SWU, omówionej poniżej; 

  prognozę dot. poziomu recyklingu odpadów, jeśli do recyklingu nie będą wliczane 

odpady z procesów R3 i R10 – wówczas poziom recyklingu odpadów wydzielonych 

z  odpadów  zmieszanych  (niesegregowanych)  wyniesie  wyłącznie  7,9%. 

Taka 

analiza  prowadzi  do  wniosku,  że  poziom  recyklingu  całego  strumienia 

odpadów  wyniesie  19,46%,  co  przekłada  się  na  54.721.541,67  zł  łącznej  kary 

umownej określonej w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. r) Projektu umowy oraz Rozdziału XX 

pkt 1 ppkt 2 SWU, omówionej poniżej. 

Prognozy  te  opierają  się  na  ilości  odpadów  z  pominięciem  odpadów  zbieranych 

SZOP i PSZOK, o których mowa w Formularzu oferty. Po doliczeniu tych odpadów prognozy 

będą jeszcze bardziej niekorzystne w ujęciu możliwych do osiągnięcia poziomów recyklingu 

przygotowania  do  ponownego  użycia,  biorąc  pod  uwagę  rodzaje  odpadów  zbieranych 

SZOP i PSZOK, głównie odpady wielkogabarytowe nienadające się do recyklingu. 

Wobec powyższych danych, w tym konkretnym zamówieniu, osiągniecie wymaganych 

poziomów  recyklingu  przy  tak  słabej  jakości  zbiórki  odpadów,  przeważającym  udziale 

zmieszanych odpadów komunalnych w całym strumieniu odpadów, jest niewykonalne.  

Okoliczności  decydujące  o  możliwości  osiągnięcia  wymaganych  poziomów  recyklingu 

odpadów 

Kwestię  tę  analizuje  dr  inż.  E.  d.  B.  (adiunkt  w  Zakładzie  Technologii  Odpadów  i 

Remediacji  Gruntów  Politechniki  Wrocławskiej,  uznany  w  Polsce  autorytet  w  zakresie 

gospodarowania  odpadami  komunalnymi)  w  Opinii  z  dnia  18  listopada  2019  r.  wydanej  na 

zlecenie Związku Pracodawców Gospodarki Odpadami: 

„Dotychczasowe  poziomy  recyklingu  (do  roku  2020)  odnosiły  się  wyłącznie  do  frakcji 

surowcowych. Natomiast w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy z dnia 13 września 

1996  r.  o  utrzymaniu czystości  i  porządku  w gminach (Dz.  U.  z  2018 r. poz.  1454,  ze zm.) 

wymagania w 

zakresie poziomu recyklingu odpadów komunalnych po raz pierwszy odnoszą 

się do całego strumienia odpadów komunalnych. Oznacza to, że w roku 2020 zamiast 15,9% 

(dla terenów wiejskich), 18,2% (dla miast<50 tys. mieszkańców) i 24,65% (dla miast >50 tys. 

miesz

kańców)  strumienia  odpadów  komunalnych,  co  wynika  z  dotychczas  wymaganych 

poziomów  recyklingu  surowców  i  ogólnopolskich  wskaźników  zawartości  surowców 

w odpadach 

–  do  recyklingu  powinno  trafić  50%  całego  strumienia  odpadów  komunalnych. 


Jest to wiec ponad d

wukrotny wzrost poziomów. których osiągniecie już w obecnej postaci jest 

niemożliwe w wielu gminach. […] 

Gmina jest podstawowym podmiotem odpowiedzialnym za omamiacie i sposób prowadzenia 

selektywnej zbiórki odpadów komunalnych, co z kolei bezpośrednio przekłada się na osiągane 

efekty  selektywnej  zbiórki  i  recyklingu.  Tymczasem  większość  gmin  usiłuje  scedować 

odpowiedzialność  za  osiągnięcie  wymaganych  poziomów  na  wykonawców  usługi  odbioru 

zagospodarowania  odpadów  komunalnych,  wprowadzając  odpowiednie  zapisy  do 

dokumentacji przetargowej

[…]”. 

Z  Opinii  wynika,  że  osiągnięcie  poziomów  recyklingu  odpadów  zależy  od  wielu 

aspektów  organizacyjno-rynkowych,  z  których  „większość  znajduje  się  poza  kontrolą 

wykonawcy usług odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych”. Do najważniejszych 

Autorka zalicza: 

poziom selektywnej zbiórki odpadów oraz jakość selektywnie zebranych surowców 

z  punktu  widzenia  recyklerów  (nabywców)  –  który  z  kolei  zależy  od  dostępnej 

infrastruktury,  edukacji  społeczeństwa,  zachęt  ekonomicznych  i  skutecznych 

mechanizmów kontroli – które wszystkie są zależne od gminy; 

możliwość  uzupełnienia  selektywnie  zbieranych  surowców  przez  surowce 

wydzielane  z  odpadów  zmieszanych  oraz  znalezienia  rynków  zbytu  dla  tych 

surowców  niższej  jakości  –  decydująca  dla  możliwości  uzyskania  wyższego 

poziomu  recyklingu  jest  jakość  odpadów  „na  wejściu”  do  instalacji,  która  jest 

niezależna od wykonawcy, 

obecność  rynków  zbytu  dla  wszystkich  surowców  selektywnie  zbieranych  – 

wykonawca  nie  ma  wpływu  na  nadpodaż  odpadów  (zwłaszcza  z  tworzyw 

sztucznych)  i  w  konsekwencji  na  brak  możliwości  przekazania  odpadów  do 

recyklingu. 

Istota problemu dotyczy wpływu dużego udziału zmieszanych odpadów komunalnych 

w całym strumieniu odpadów na poziomy recyklingu, o czym mowa powyżej. W przypadku, 

gdyby w strumieniu odpadów znajdowała się znaczna ilość odpadów zebranych selektywnie, 

z podziałem na frakcje, wówczas odpady te zostałyby łatwiej przyjęte przez recyklera, który ma 

określone  standardy  jakości  przyjmowanych  odpadów.  Co  oczywiste,  recykling  odpadów 

wysortowanych 

następczo 

ze 

strumienia 

odpadów 

zmieszanych 

wiąże 

się 

zanieczyszczeniem  odpadów  i  trudnościami  technologicznymi  -  w  przypadku  np.  papieru 

recykling  jest  wręcz  niemożliwy.  Jak  wynika  ze  standardów  jakościowych  papieru  do 

recyk

lingu określonych przez największych recyklerów: Stora Enso Poland S.A. i Schumacher 

Pac

kaging  Zakład  Grudziądz  sp.  z  o.o.,  w  ogóle  nie  przyjmuje  się  do  recyklingu  papieru 


pochodzącego  ze  zmieszanych  odpadów  komunalnych.  Papiernie  nie  przyjmują 

zanieczyszc

zonego  najczęściej  resztkami  żywności  papieru  do  recyklingu,  a  taki  właśnie 

papier znajduje się w zmieszanych odpadach komunalnych. 

Taka  sytuacja  przekłada  się  na  ilość  odpadów  nadających  się  do  recyklingu  ze 

zmieszanych odpadów komunalnych: są to szczątkowe ilości, nieprzekraczające maksymalnie 

kilku  procent  całego  strumienia  zmieszanych  odpadów  „na  wejściu”.  Odwołujący,  mając 

instalację  MBP  na  wysokim  poziomie,  poddaje  recyklingowi  obecnie  7,91%  odpadów 

wysortowanych  z  odpadów  zmieszanych  (niesegregowanych)  i  nawet  przy  założeniu 

znaczącego wzrostu w tym zakresie nie będzie możliwym osiągnięcie poziomów recyklingu 

stopniu oczekiwanym przez Zamawiającego. Poziom recyklingu odpadów wydzielonych ze 

strumienia odpadów zmieszanych jest Zamawiającemu znany, wynika bowiem ze sprawozdań 

składanych  Zamawiającemu  przez  Odwołującego  i  inne  podmioty  odbierające  odpady 

Wrocławia. 

Faktem notoryjnym jest wpływ chińskiego embarga na odpady na sytuację gospodarki 

odpadami  surowcowymi  także  w  Polsce.  Trafnie  ujął  to  A.  K.  G.  z  Instytutu  Gospodarki  o 

Obiegu Zamkniętym: „Powiedzmy sobie, że to, co się dzieje na tym rynku, nie jest takie proste, 

że  zależy  nie  tylko  od  nas  i  naszych  chęci,  ale  od  wielu  czynników.  Dzisiaj podstawowym 

problemem  jest  to,  że  mamy  chińską  blokadę  na  przyjmowanie  odpadów  z  tworzyw 

sztucznych, a Chiny przejmowały nawet 40 proc. europejskiego rynku. Jak te 40 proc. zostanie 

w Europie, to zakłady recyklingu się „zatkają” nie będą w stanie tego w całości przetworzyć. 

Beda 

wiec 

przyjmować 

jedynie 

towar 

dobry, 

czysty, 

posegregowany” 

(https://www.portalsamorzadowy.pl/gospodarka-komunalna/gminy-maja-problem-zeby-

sprzedac-odzyskane-

surowce, 102308.html). Innymi słowy, zakłady recyklingu są co najwyżej 

zainteresowane  odbiorem  odpadów  surowcowych  pochodzących  z  przetworzenia  odpadów 

selektywnej zbiórki, tj. odpadami wymienionym pod poz. 2-4 Zał. OO do Formularza oferty. 

W  konsekwencji,  to  od  jakości  systemu  zbierania  odpadów  komunalnych  „u  źródła” 

(przede  wszystkim  u  mieszkańców)  zależy  możliwość  osiągnięcia  poziomów  recyklingu 

odpadów – i \m większy jest udział odpadów zebranych selektywnie, tym bardziej możliwe jest 

osiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu. Powstaje zatem pytanie, kto ma kompetencje, 

narzędzia i wpływ na efektywność w zakresie zbierania odpadów komunalnych? 

System gospodarowania odpadami w gminie kształtuje Zamawiający 

Na  podstawie  art.  6c  ust.  1  Ucpg  to  Zamawiający  (gmina)  jest  zobowiązany  do 

zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których 

zamieszk

ują mieszkańcy. Zgodnie z art. 4 Ucpg to rada gminy uchwala regulamin utrzymania 

czystości i porządku na terenie gminy, który jest podstawowym aktem prawnym określającym 


sposób gospodarowania odpadami w gminie. Dalej w art. 4 Ucpg ustawodawca wskazuje na 

e

lementy określane w regulaminie, m.in.: 

  wymagania w zakresie selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych 

obejmującego  co  najmniej:  papier,  metale,  tworzywa  sztuczne,  szkło,  odpady 

opakowaniowe  wielomateriałowe  oraz  bioodpady  (określenie  „co  najmniej” 

wskazuje,  że  gmina  ma  pełną  swobodę  w  ustaleniu  większej  liczby  frakcji 

podlegających selektywnej zbiórce); 

  wymagania  w  zakresie  selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych 

prowadzonego  przez  punkty  selektywnego  zbierania;  odpadów  komunalnych 

(PSZOK)

,  które  zapewniają  przyjmowanie  co  najmniej  odpadów  komunalnych: 

wymienionych  powyżej,  odpadów  niebezpiecznych,  przeterminowanych  leków 

chemikaliów, odpadów niekwalifikujących się do odpadów medycznych powstałych 

w gospodarstwie domowym w wyniku przyjmow

ania produktów leczniczych w formie 

iniekcji i prowadzenia monitoringu poziomu substancji we krwi, w szczególności igieł 

i  strzykawek,  zużytych  baterii  i  akumulatorów,  zużytego  sprzętu  elektrycznego 

elektronicznego,  mebli  i  innych  odpadów  wielkogabarytowych,  zużytych  opon, 

odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  oraz  odpadów  tekstyliów  i  odzieży 

(określenie  „co  najmniej”  wskazuje,  że  gmina  ma  pełną  swobodę  w  ustaleniu 

większej liczby frakcji podlegających zbieraniu odpadów w PSZOK); 

Powyższe (oba punkty) potwierdza art. 4 ust. 2a Ucpg, zgodnie z którym rada gminy 

może  w  regulaminie  wprowadzić  obowiązek  selektywnego  zbierania  i  odbierania 

odpadów komunalnych innych niż wymienione w art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. a i b Ucpg 

(tj. 

na  więcej  frakcji)  oraz  określić  wymagania  w  zakresie selektywnego zbierania 

tych odpadów; 

  rodzaj  i  minimalną  pojemności  pojemników  lub  worków,  przeznaczonych  do 

zbierania  odpadów  komunalnych  na  terenie  nieruchomości,  warunków 

rozmieszczania  tych  pojemników  i  worków  oraz  utrzymania  pojemników 

odpowiednim  stanie  sanitarnym,  porządkowym  i  technicznym,  przy 

uwzględnieniu: 

średniej 

ilości 

odpadów 

komunalnych 

wytwarzanych 

gospodarstwach domowych bądź w innych źródłach, liczby osób korzystających 

z  tych  pojemników  lub  worków;  innych  wymagań  wynikających  z  wojewódzkiego 

planu gospodarki odpadami 

– katalog otwarty. 

Zgodnie  z  art.  9u  Ucpg  to  gmina  sprawuje  kontrolę  przestrzegania  i  stosowania 

przepisów  ustawy.  Na  podstawie  art.  6k  ust.  3  Ucpg  to  rada  gminy  określa  stawki  opłaty 

podwyższonej za gospodarowanie odpadami komunalnymi, jeżeli właściciel nieruchomości nie 

wypełnia obowiązku zbierania odpadów komunalnych w sposób selektywny, w wysokości nie 


niższej  niż  dwukrotna  wysokość  i  nie  wyższej  niż  czterokrotna  wysokość  stawki  opłaty  za 

gospodarowanie  odpadami  komunalnymi.  Na  podstawie  art.  6k  Ucpg  to  rada  gminy  ustala 

stawki  opłat  za  gospodarowanie  odpadami  komunalnymi,  w  tym  odpadami  komunalnymi 

zbieranymi i odbieranymi w sposób selektywny. Innymi słowy, to wyłącznie w rękach gminy są 

ekonomiczne  zach

ęty  do  selektywnej  zbiórki  odpadów,  m.in,  poprzez  „kary  finansowe”  dla 

mieszkańców  za  brak  selektywnej  zbiórki  (opłata  podwyższona  za  gospodarowanie 

odpadami). 

Z  powyższego  wynika,  że  to  Zamawiający  (gmina)  jest  podmiotem  pierwotnie 

odpowiedzialnym za gospodarowanie odpadami na terenie gminy, tj. za zasady selektywnej 

zbiórki  odpadów  i  ich  egzekwowanie,  i  ma  w  tym  zakresie  kompetencje  prawodawcze. 

Ponadto,  na  Zamawiającym  ciąży  również  odpowiedzialność  wtórna  –  związana  ze 

szczegółowym  określeniem  warunków  niniejszego  postępowania,  w  ramach  którego 

wykonawca  wykonuje  usługę  w  ściśle  określony  przez  Zamawiającego  sposób. 

Przytoczona 

argumentacja  potwierdza  zasadność  zarzutów  Odwołującego,  ponieważ 

wykonawca ma jedynie ograniczony wpływ na osiągnięcie poziomów odzysku, a decydujące 

w  tym  zakresie  narzędzia  są  w  rękach  Zamawiającego  (gminy),  m.in.  utworzenie 

odpowiedniego systemu gospodarowania odpadami, sankcje związane z brakiem selektywnej 

zbiórki, narzędzia ekonomiczne (niższa opłata za gospodarowanie odpadów dla mieszkańców 

prowadzących selektywną zbiórkę odpadów). 

Powyższe  stanowisko  znajduje  wyraźne  uzasadnienie  w  zakresie  obowiązków 

wykonawcy wynikających z SIWZ: 

  w razie stwierdzenia przez wykonawcę, że mieszkaniec nienależycie zbiera odpady, 

naruszając zasady selektywnej zbiórki obowiązujące w gminie, wykonawca poprzez 

naklejkę daje mieszkańcowi ostrzeżenie i informuje o tym fakcie Zamawiającego! 

następnie 

odbiera 

przedmiotowe 

odpady 

jako 

odpady 

zmieszane! 

Gdy 

tymczasem  odpady  zmieszane  mają,  jak  wynika  z  powyższych  rozważań, 

fatalny wpływ na możliwość osiągania poziomów recyklingu; 

  edukacja,  jaką  ma  przeprowadzać  wykonawca,  dot.  zbierania  odpadów  przez 

mieszkańców jest ograniczona do uczniów szkół podstawowych. 

Jak zatem wykonawca może realnie wpłynąć na poprawę selektywnej zbiórki odpadów 

„u  źródła”,  co  ma  decydujący  wpływ  na  poziomy  recyklingu,  jeżeli  obowiązki  (możliwości) 

wykonawcy  w  tym  zakresie  wynikające  z  SIWZ  i  przepisów  prawa  ograniczone  są  do 

kierowania mieszkańców odpowiednich ostrzeżeń i informowania Zamawiającego?! 

Odwołującemu  znana  jest  linia  orzecznicza  Izby,  zgodnie  z  którą  niewątpliwie 

Zamawiający  ma  możliwość  nałożenia  na  wykonawców  wyłonionych  w  toku  procedur 


zamówienie  publiczne  obowiązków  dotyczących  osiągnięcia  odpowiednich  poziomów 

recyclingu.  Nie można  jednak  zgodzić  się  z  sytuacją,  gdy  na  wykonawcę  przenosi  się  cały 

zakres  tej  odpowiedzialności.  Skład  orzekający  w  tej  sprawie  powinien  zwrócić  uwagę  na 

zmiany  prawne  (nowelizacja  art.  3b  Ucpg 

–  brak  rozporządzenia  wykonawczego,  o  czym 

poniżej, jak i organizacje systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, gdzie to gmina 

jest wyposażona w narzędzia poprawiające jakość selektywnej zbiórki odpadów komunalnych 

przez  mieszkańców,  która  ma  kluczowe  znacznie  dla  osiągniętych  poziomów  odzyskuj. 

Stąd tak  istotne  jest  ponowne  pochylenie  się  nad  systemowym  problemem  przerzucenia 

całego ryzyka z tym związanego na wykonawcę. 

Udział gminy w osiągnięciu wymaganych poziomów recyklingu wykracza dalece poza 

funkcję „pośrednią”,  gdzie  rola  gminy  sprawdzałaby  się  wyłącznie  do  obowiązku  udzielenia 

zamówienia  publicznego  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów.  Faktem  jest,  że  to  nie 

Zamawiający  odbiera  odpady,  ale  odbiór  odpadów  to  prosta  czynność  faktyczna 

(w uproszczeniu  zabranie  worka  spod  drzwi,  o

próżnienie  pojemnika  stojącego  na 

nieruchomości), przy czym, jak wynika z odwołania, recykling odpadów zależy w pierwszym 

rzędzie  od  jakości  odpadów  zebranych,  zgromadzonych  przez  mieszkańców.  Jak  ma  to 

zmienić  wykonawca?  Jego  wpływ  w  świetle  SIWZ  ogranicza  się  wszakże  do  ostrzegania 

mieszkańców  „źle  sortujesz”  i  informowania  Zamawiającego  o  tym.  Jak  zatem  nawet 

najbardziej prawidłowy odbiór odpadów przez wykonawcę ma się do poziomów recyklingu? 

żaden sposób. 

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że samo tylko prawidłowe przeprowadzenie 

odbioru  odnosi  się  do  osiągnięcia  celu  przedmiotowej  umowy  (poziomów  recyklingu). 

To 

Zamawiający  określa  system  gospodarowania  odpadami  w  swojej  gminie,  który  stanowi 

system naczyń połączonych, gdzie od wykonawcy zależy tylko niewielki zakres okoliczności, 

od których zależą osiągnięte na końcu poziomy recyklingu. Kluczowe dla efektu końcowego 

są bowiem kształt systemu gospodarowania odpadami ustalony w zgodzie z obowiązującymi 

przepisami przez Zamawiającego oraz jakość selektywnej zbiórki odpadów prowadzonej przez 

mieszkańców, na którą wykonawca ma znikomy wpływ. 

Kary  umowne  za  nieosiągnięcie  przez  Gminę  (Zamawiającego)  wymaganych  poziomów 

recyklingu określone w § 15 ust. 2 pkt 14 lit. r) Projektu umowy oraz Rozdziału XX pkt 1 

ppkt 2 

Zdaniem  Odwołującego,  wpływ  na  poziomy  recyklingu  odpadów,  uzależnione  jest 

przede wszystkim  od sposobu  zbierania odpadów  przez  mieszkańców.  Jednak  Odwołujący 

nie domaga się zdjęcia z siebie jakiejkolwiek odpowiedzialności z tytułu nałożonego obowiązku 

osiągnięcia  poziomów  recyklingu,  ale  wprowadzenia  do  SIWZ  postanowień  regulujących 


kwestie z podziałem odpowiedzialności z tego tytułu* pomiędzy Zamawiającym a wykonawca. 

Na tej zasadzie wysokość kary umownej określonej § 15 ust. 2 pkt 14 lit. r) Projektu umowy 

oraz  Rozdziału  XX  pkt  1  ppkt  2  SWU  nie  powinna  przekroczyć  maksymalnie  50%  kary 

pieniężnej nałożonej na Zamawiającego za ewentualnie nieosiągnięcie poziomów recyklingu 

na podstawie art. 9z Ucpg. 

Z natury stosunku prawnego 

– umowy o świadczenie usług, regulowanej przez przepis 

art. 750 Kc, która ma łączyć wykonawcę z Zamawiającym, wynika, że wykonawca nie może 

gwarantować osiągnięcia poziomów recyklingu, jest to bowiem skutek niezależny od działań 

wykonawcy, jego świadczeń wynikających z umowy. Taki zapis SIWZ narusza więc, w ocenie 

Odwołującego, przepis art. 353

Kc. Jak wynika bowiem z powyższych rozważań, nie sposób 

uzyskać  poziomów  recyklingu  przy  tak  dużej  ilości  zmieszanych  odpadów  komunalnych,  

a  w  tej  sprawie 

jest  ich  ponad  60%  całego  strumienia.  To  obrazuje,  jak  fatalna  jest  we 

Wrocławiu  selektywna  zbiórka,  a  na  jej  poprawę  wpływ  ma  Zamawiający.  Gdyby  nawet 

przyjąć,  że  zastrzeżenie  umowne  osiągnięcia  przez  wykonawcę  poziomów  recyklingu  jest 

określeniem jego świadczenia, za niewykonanie którego ponosi odpowiedzialność, nie można 

pominąć  dla  określenia  poziomu  odpowiedzialności  wykonawcy  za  niewykonanie  tego 

świadczenia, obowiązków Zamawiającego w tym zakresie, opisanych powyżej. 

Zamawiający  jako  wierzyciel  ma  obowiązek  lojalnego  współdziałania  z  wykonawcą 

celu  osiągnięcia  celu  umowy  –  tu:  wymaganych  poziomów  recyklingu  odpadów.  Zatem, 

Zamawiający  nie  może  scedować  całej  odpowiedzialności  za  nieosiągnięcie  tego  celu  na 

wykonawcę. Powyższe okoliczności znajdują potwierdzenie w zasadach kodeksu cywilnego 

wyrażonych w art. 354 § 1 i 2 Kc. 

Kary umowne nie mogą obejmować całej nałożonej na Zamawiającego kary pieniężnej 

w trybie art. 9z Ucpg, ponieważ to od współdziałania po stronie wierzyciela (Zamawiającego) 

zależą osiągnięte poziomy recyklingu odpadów. 

Opis  przedmiotu  zamówienia,  wobec  zmiany  przepisów  dot.  obliczania  poziomów 

recyklingu, narusza art. 29 Pzp w zw. z art. 6d Ucpg 

Jak  wskazano  wcześniej,  na  podstawie  opracowania  Odwołującego  pn.: 

„Ilości odpadów z Formularza oferty (Załącznik nr II do Formularza oferty, tj. Załącznika nr 1 

do  SIWZ)”,  prognozowana  przez  Odwołującego  wysokość  kar  umownych  waha  się 

przedziale od 5.640.977,85 zł do 54.721.541,67 zł, ponieważ Odwołujący nie ma wiedzy, 

jaki  przyjąć  sposób  obliczania  osiąganych  poziomów  recyklingu,  z  uwagi  na  zmiany 

w przepisach. 

W tym miejscu należy krótko odnieść się do stanu prawnego w ujęciu historycznym, 

tj. sprzed 1 stycznia 2020 r. 

– obowiązujący wówczas art. 3b Ucpg stanowił: 


Gminy są obowiązane osiągnąć do dnia 31 grudnia 2020 r.:   

poziom recyklingu i przygotowania do ponownego użycia następujących frakcji odpadów 

komunalnych: papieru. metali, tworzyw sztucznych i szkła w wysokości co najmniej 50% 

wagowo; 

poziom  recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  odzysku  innymi  metodami 

innych niż niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady 

komunalne w wysokości co najmniej 70% wagowo. 

Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia: 

1)  poziomy recyklingu, przygotowania do ponownego 

użycia i odzysku innymi metodami, 

które 

gmina 

jest 

obowiązana 

osiągnąć 

poszczególnych 

latach, 

uwzględniając potrzebę osiągnięcia poziomów określonych w ust. 1; 

sposób obliczania poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku 

innymi met

odami, kierując się koniecznością możliwości zweryfikowania ich osiągnięcia 

przez każdą gminę. 

Zatem  przed  1  stycznia  2020  r.  osiągnięty  poziom  recyklingu  i  przygotowania  do 

ponownego użycia następujących odpadów komunalnych odnosił się do wskazanych frakcji 

(papieru,  metali,  tworzyw  sztucznych  i  szkła).  Do  tej  regulacji  ustawowej  wciąż  obowiązuje 

rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2018 r. w sprawie wzorów sprawozdań 

odebranych i zebranych odpadach komunalnych, odebranych nieczystościach ciekłych oraz 

realizacji  zadań  z  zakresu  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  (Dz.U.  z  2018  r., 

poz. 

1627), które określa w § 3: 1. Poziomy recyklingu i przygotowania do ponownego użycia 

papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła oblicza się na podstawie wzoru:  

P

pmts

 = (Mr

pmts/

Mw

pmts

) x 100% 

gdzie: 

P

pmts

–  poziom  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  papieru,  metali,  tworzyw 

sztucznych i szkła wyrażony w %, 

Mr

pmts

–  łączna  masa  odpadów  papieru,  metalu,  tworzyw  sztucznych  i  szkła  2  poddanych 

recykl

ingowi i przygotowanych do ponownego użycia, pochodzących ze strumienia odpadów 

komunalnych z gospodarstw domowych oraz od innych wytwórców odpadów komunalnych, 

wyrażona w Mg, 

Mw

pmts

– łączna masa wytworzonych odpadów papieru, metalu, tworzyw sztucznych i szkła, 

pochodzących ze strumienia odpadów komunalnych z gospodarstw domowych oraz od innych 

wytwórców odpadów komunalnych, wyrażona w Mg, obliczana na podstawie wzoru[…]”. 

Powyższe  rozporządzenie  nie  odpowiada  już  ani  nowemu  stanowi  prawnemu 

wynikającemu z art. 3b Ucpg ani treści SIWZ w niniejszym postępowaniu. Obecnie bowiem 


poziomy recyklingu nie odnoszą się już do czterech frakcji. lecz całego strumienia odpadów. 

Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach 

oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r., poz. 1579 ze zm., dalej: „Nowelizacja Ucpg”) 

nadała nowe brzmienie art. 3b Ucpg: 

Gminy są obowiązane osiągnąć poziom recyklingu i przygotowania do ponownego użycia 

odpadów komunalnych, z  wyłączeniem innych niż niebezpieczne odpadów budowlanych 

rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne, w wysokości co najmniej: 

1)  50% wagowo 

– za każdy rok w latach 2020-2024; 

2)  55% wagowo 

– za każdy rok w latach 2025-2029; 

3)  60% wagowo 

– za każdy rok w latach 2030-2034; 

4)  65% wagowo 

– za 2035 r. i za każdy kolejny rok. 

Gminy są obowiązane osiągnąć poziom recyklingu, przygotowania do ponownego użycia 

odzysku  innymi  metodami  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych 

rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne w wysokości co najmniej 70% wagowo 

rocznie. 

Minister  właściwy  do spraw  klimatu  określi,  w  drodze rozporządzenia,  sposób obliczania 

poziomów  recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  odzysku  innymi  metodami, 

których  mowa  w  ust.  1  i  2,  kierując  się  koniecznością  możliwości  zweryfikowania  ich 

osiągnięcia przez każdą gminę. 

Zgodnie  z  uzasadnieniem  projektu  Nowelizacji  Ucpg  (Druk  nr  3495,  Sejm  VIII 

Kadencji):  „Zaproponowano  nowe  brzmienie  art.  3b  ust.  1  dotyczące  obowiązku  osiągania 

przez  gminy  odpowiednich  poziomów  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia 

odpadów  komunalnych  z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych 

rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne  w  latach  wymienionych  w  punktach  1-4. 

Proponowana  modyfikacja  ma  na  celu  zmianę  sposobu  liczenia  poziomu  recyklingu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  odpadów  komunalnych.  Dotychczasowe  przepisy 

wymagały,  aby  poziom  ten  był  liczony  w  stosunku  do  4  frakcji  odpadów  komunalnych, 

tj. 

papier,  metale,  tworzywa  sztuczne  i  szkło”.  Powyższe  stanowi  dostosowanie  krajowego 

porządku prawnego do wymogów UE (Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/1004 z dnia 

czerwca 2019 r. określająca zasady obliczania, weryfikacji i zgłaszania danych dotyczących 

odpadów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE oraz uchylająca 

decyzję wykonawczą Komisji C (2012) 2384). 

Do  dnia  dzisiejszego  Minister  właściwy  do  spraw  klimatu  nie  wydał  nowego 

rozporządzenia wykonawczego (nie jest znany nawet projektu takiego aktu), odpowiadającego 

nowemu brzmieniu art. 

3b Ucpg. Nie jest wiec znany sposób obliczenia poziomów recyklingu, 

przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami, o których mowa w art. 3b 


ust. 1 i 2 Ucpg, tj. w odniesieniu do całego strumienia odpadów (a nie tylko do czterech frakcji. 

Powy

ższe uniemożliwia wykonawcy m.in. ustalenie, jakie elementy będą uwzględniane przy 

obliczaniu poziomów. Przykładowo wykonawcy nie jest wiadome, a Zamawiający nie dookreślił 

tego  w  SIWZ,  czy  do  poziomów  recyklingu  będą  wliczane  odpady  zbierane 

i zagospodaro

wywane  przez  właścicieli  nieruchomości  jednorodzinnych  w  przydomowych 

kompostownikach. Wykonawca nie ma także wiedzy, czy do obliczania poziomów recyklingu 

będą  wliczane  odpady  przetworzone  w  procesie  R3  (Recykling  lub  regeneracja  substancji 

organicznych, 

które  nie  są  stosowane  jako  rozpuszczalniki  –  w  tym  kompostowanie  i  inne 

biologiczne  procesy  przekształcania)  lub  RIO  (Obróbka  na  powierzchni  ziemi  przynosząca 

korzyści dla rolnictwa lub poprawę stanu środowiska). 

Konsekwencją braku możliwości ustalenia masy odpadów, która zapewni osiągnięcie 

wymaganego  poziomu  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  odpadów 

komunalnych,  jest  brak  możliwości  ustalenia  wartości  ewentualnych  kar  umownych,  a  więc 

prawidłowego  ustalenia  ceny  oferty.  Świadczy  to  również  o  niejednoznacznym  opisie 

przedmiotu zamówienia.  

Powyższa  zmiana  przepisów  jest  komentowana  w  prasie  jako  budzącą  wątpliwości: 

„Obecnie  samorządy  biorą  pod  uwagę  strumień  odpadów  zebranych  selektywnie:  papier, 

szkło,  metal  i  tworzywa  sztuczne.  Recykling  jest  liczony  w  odniesieniu  do  tej  masy.  [...] 

Po 

zmianie  re  cyklinę  ma  być  mierzony  od  całej  masy  zebranych  odpadów  komunalnych,  

i  to  wytworzonych  w  całym  roku.  Bedzie  się  do  nieco  zaliczać  materiał.  który  faktycznie 

zostanie przetworzony. naprawiony lu

b przygotowany tak, że możliwe będzie jego ponowne 

utycie.  Sortowanie  już  nie  wystarczy,  by  uznać,  że  odpady  poddano recyklingowi  I  chociaż 

art. 

3b ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. 2 2019 r. poz. 2010) 

określa,  że gminy  mają  osiągnąć  poziom  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia 

odniesieniu do całego strumienia odpadów komunalnych już od 1 stycznia 2020 r., to wciąż 

nie  ma  rozporządzenia,  które  określałoby,  jak  dokładnie  mają  to  robić.  —  Może  się  wiec 

okazać,  że  choć  dyspozycja  w  ustawie  jest,  poziomy  selektywnej  zbiórki  będą  liczone  po 

staremu.  Jeśli  rozporządzenie  się  nie  pojawi,  zdecydują  o  tym  urzędnicy  wojewódzkich 

inspektoratów  ochrony  środowiska  (WIOS)  –  tłumaczy  dr  M.  G.  z  SGH  [...]  P.  G.,  ekspert 

Towarzystwa na rzecz Ziemi

, podkreśla, że 50-proc. Poziom recyklingu w 2020 r. mógłby być 

liczony różnymi metodami i wzorami – W przyszłym roku mógłby obowiązywać jeszcze stary 

wzór. Ewentualne kary nałożą WIOS po przesłaniu decyzji przez marszałka województwa [...] 

w

edług  części  ekspertów  o  osiągnięciu  wymaganych  poziomów  recyklingu  i  ich  obliczaniu 

według  nowego  wzoru  można  myśleć  dopiero  w  2021  r.  Przyszły  rok  będzie  według  nich 

rokiem  testów  nowych  rozwiązań  wprowadzonych  znowelizowaną  ustawą  o  utrzymaniu 

czystości i porządku w gminach. Gminy muszą zmienić uchwały i wdrożyć rozwiązania, które 


mała  podnieść  jakość  selektywnej  zbiórki  u  źródła  (K.  Nocuń,  Obliczenie  recyklingu  nową 

metodą  realne  dopiero  w  2021  r.,  artykuł  z  dnia  6  listopada  2019  r. 

https://serwis.gazetaprawna.pl/ekologia/artykuly/1438262.nowa-metoda-recvklingu-

2021r.html). 

Wynika  stąd,  że wobec obowiązywania nowego brzmienia art.  3b  Ucpg i  w  związku 

brakiem  rozporządzenia  wykonawczego,  nawet  sam  Zamawiający  nie  jest  w  stanie 

stwierdzić,  jak  uregulowany  zostanie  sposób  obliczania  poziomów  recyklingu.  Powoduje  to 

niejednoznaczny  opis  przedmiotu  zamówienia,  który  utrudnia  wykonawcom  złożenie 

prawidłowo  wycenionej  oferty.  Ale  obecna  sytuacja  prawna  tym  bardziej  uniemożliwia 

przerzucenie wszystkich ryzyk n

a wykonawcę związanych z osiąganiem poziomów recyklingu. 

Tymczasem,  jak  wynika  z  odwołania,  przerzucenie  na  wykonawcę  wyłącznej 

odpowiedzialności  za osiągnięcie poziomów  recyklingu  nie ma odzwierciedlenia w  podziale 

odpowiedzialności, kompetencji, narzędzi i wpływu wykonawcy i Zamawiającego na uzyskanie 

poziomu  recyklingu,  tym  bardziej  biorąc  pod  uwagę  nieustalony  jeszcze  sposób  jego 

obliczania. 

Wykonawca  nie  ma  możliwości  obiektywnego  i  racjonalnego  określenia  zakresu 

stopnia  ryzyk,  które  powinien  wycenić,  składając  ofertę  w  niniejszym  postępowaniu, 

jakie 

powinien uwzględnić, kreując ofertę na potrzeby postępowania. Każdy z  wykonawców 

może inaczej identyfikować i kalkulować te ryzyka kontraktowe, co narusza art. 7 ust. 1 Pzp. 

W  efekcie  złożone  oferty  będą  nieporównywalne.  Zamawiający  musi  liczyć  się  także 

„przeszacowaniem”  cen  ofertowych,  które  muszą  uwzględnić  tak  znaczne  ryzyko. 

Nadmierne obarczanie wykonawcy ryzykiem kontaktowym prowadzi do naruszenia zawartej 

w  art.  7  ust.  1  Pzp  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji  i 

równego  traktowania 

wykonawców. 

Zamawiający  w  pisemnej  odpowiedzi  na  odwołanie  uwzględnił  zarzut  nr  I 

petitum 

odwołania, natomiast Odwołujący na posiedzeniu poprzedzającym otwarcie 

rozprawy cofnął zarzuty nr II i III. 

W zakresie za

rzutu nr IV Zamawiający przedstawił następujące stanowisko. 

W pierwszej kolejności Zamawiający wskazał, że KIO, potwierdzając dotychczasowe 

ugruntowane już orzecznictwo, wyrokiem z dnia 3 czerwca 2020 r. w sprawach o sygn. akt 

KIO  401/20  i  KIO  403/20,  d

otyczącym  analogicznego  zamówienia  udzielanego  przez 

Zamawiającego  (Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych 

pochodzących  z  terenu  gminy  Wrocław  w  obrębie  Sektora  I  –  Stare  Miasto),  nie  uznało 

zarzutów 

innego 

wykonawcy 

(zbieżnych 

argumentacją 

Odwołującego), 


kwestionujących dopuszczalność  obciążenia  wykonawcy  odpowiedzialnością za osiągnięcie 

określonych poziomów zagospodarowywania odpadów komunalnych. 

Następnie Zamawiający podał, że Nowelizacja Ucpg wprowadziła m.in.: 

bezwzględny  obowiązek  selektywnego  zbierania  odpadów  przez  wszystkich 

właścicieli  nieruchomości  (art.  5  ust.  1  pkt  3  Ucpg),  co  bezsprzecznie wpłynie na 

jakoś  odbieranych  odpadów  oraz  zwiększenie  strumienia  selektywnie  zbieranych 

odpadów,  a  co  z  kolei  znacząco  ułatwi  osiąganie  wymaganych  poziomów; 

wprowadzenie  bezwzględnego  obowiązku  selektywnego  zbierania  odpadów 

postawi  również  w  zmienionym  świetle  dotychczasowe  dane  i  analizy  dotyczące 

jakości  i  morfologii  odbieranych  odpadów  komunalnych  formułowane  na  gruncie 

sys

temu dopuszczającego nieselektywne zbierania odpadów; 

obowiązek  wprowadzenia  przez  gminy  stawki  podwyższonej  co  najmniej 

wysokości dwukrotności stawki podstawowej (art. 6k ust. 3 Ucpg) i jej nakładania 

w przypadku stwierdzenia naruszenia obowiązku selektywnego zbierania odpadów 

(art. 6ka ust. 3 Ucpg); 

obowiązek  kontroli  przez  podmioty  odbierające  odpady  komunalne  właścicieli 

nieruchomości  w  zakresie  prawidłowego  selektywnego  zbierania  odpadów 

powiadamiania  właściwego  organu  podatkowego  o  zidentyfikowanych 

nieprawidłowościach (art. 6ka ust. 1 Ucpg); 

zniesienie  regionalizacji  w  zakresie  zagospodarowywania  odpadów,  co  ułatwi 

wykonawcom  poszukiwanie  optymalnych,  technologicznie  zaawansowanych 

instalacji  zagospodarowujących  odpady  (zastąpienie  RIPOK  instalacjami 

komunalnymi). 

W  tym  kontekście  zmiany  w  ustawie  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach 

związana  z  nimi  kampania  informacyjna  dotycząca  obowiązku  selektywnego  zbierania 

odpadów  oraz  kar  za  jego  naruszenia  stanowi  w  świadomości  społecznej  istotną  zmianę 

zakresie  postrzegania  obowiązków  dotyczących  odpadów,  która  już  wpływa  i  wpływać 

będzie w większym stopniu na strukturę i jakość odbieranych odpadów.  

Zdaniem  Zamawiającego  Odwołujący  nie  przedstawił  żadnych  przekonujących 

argumentów o tym, że ustawodawca oraz Zamawiający wyznaczyli mu wyłącznie bierną rolę 

w  systemie  gospodarowania  odpadami  komunalnymi,  zredukowaną  w  istocie  do  prostej 

czynności „zabrania worka spod drzwi” i „opróżnienia pojemnika stojącego na nieruchomości”. 

Jest  wręcz  przeciwnie  –  to  podmiot  odbierający  odpady  komunalne  jest  najważniejszym 

strażnikiem  prawidłowego  zbierania  odpadów  komunalnych.  Żaden  przepis  ustawy, 

regulaminu utrzymania czystości i porządku nie ma mocy sprawczej i nie zastąpi niesłusznie 


dyskredytowanego  przez 

Odwołującego  „działania  w  terenie”  i  kontrolowania  sposobu 

zbierania  odpadów.  Tym  samym  dotychczasowe  orzecznictwo  KIO  zachowuje  pełną 

aktualność, a ostanie zmiany w prawie tylko i wyłącznie potwierdzają i stabilizują jego trafność. 

Fundamentalnym  wręcz  argumentem  Odwołującego  jest  następującego  rodzaju 

twierdzenie:  skoro  wykonawca  nie  ma  wpływu  na  organizację,  działanie  i  efektywność 

gminnego  systemu  gospodarowania  odpadami  komunalnymi,  nie  może  odpowiadać  za 

osiągania  wymaganych  przez  Zamawiającego  poziomów  zagospodarowania  odpadów. 

Twierdzenie to opiera się na dwóch fałszywych założeniach. Otóż: 

nieprawdą  jest,  że  odpowiedzialność  za  osiąganie  określonych  poziomów 

zagospodarowania  odpadów  komunalnych  jest  uwarunkowana  posiadaniem 

wpływu na organizację, działanie i efektywność gminnego systemu gospodarowania 

odpadami komunalnymi; założenie to w prosty sposób obala ustawodawca; zgodnie 

z  art.  9g  Ucpg  podmiot  odbierający  odpady  komunalne  na  podstawie  umowy 

właścicielem  nieruchomości  jest  obowiązany  do  osiągnięcia  w  danym  roku 

kalendarzowym  w  odniesieniu  do  masy  odebranych  przez  siebie  odpadów 

komunalnych poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku 

innymi  metodami  oraz  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji prze

kazywanych do składowania określonych w art. 3b ust. 1 i 2 oraz 

w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  3c  ust.  2;  natomiast  zgodnie  z  art.  9x 

ust. 

2  przedsiębiorca  odbierający  odpady  komunalne  na  podstawie  umowy 

właścicielem nieruchomości, kłów nie wykonuje obowiązku określonego w art. 9g 

–  podlega  karze  pieniężnej,  obliczonej  odrębnie  dla  wymaganego  poziomu: 

recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami; (2) 

ograniczenia 

masy 

odpadów 

komunalnych 

ulegających 

biodegradacji 

pr

zekazywanych  do  składowania,  a  karę  pieniężną,  o  której  mowa  w  ust.  2, 

oblicza 

się  jako  iloczyn  jednostkowej  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku, 

określonej  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290  ust.  2  ustawy  z  dnia 

27 kwietnia  2001  r. 

–  Prawo  ochrony  środowiska,  i  brakującej  masy  odpadów 

komunalnych wyrażonej w Mg, wymaganej do osiągnięcia odpowiedniego poziomu 

recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  odzysku  innymi  metodami  lub 

ogran

iczenia 

masy 

odpadów 

komunalnych 

ulegających 

biodegradacji 

przekazywanych  do  składowania;  przepis  ten  nakłada  na  podmiot  odbierający 

odpady komunalne odpowiedzialność ukształtowaną w dokładnie taki sam sposób 

jak  odpowiedzialność  gminy,  przy  czym  podmiot  taki  znajduje  się  w  analogicznej 

sytuacji,  co  Odwołujący  (tj.  nie  jest  organizatorem  systemu  zbierania  odpadów); 


dodatkowo,  podmiot  odbierający  odpady  komunalne  na  podstawie  umowy 

właścicielem  nieruchomości  nie  może  oczekiwać  nałożenia  na  właściciela 

nier

uchomości, który nie jest objęty gminnym systemem, opłaty podwyższonej za 

nieselektywne zbieranie odpadów; inaczej rzecz ujmując, z Ucpg jasno i wyraźnie 

wynika:  odpowiedzialność  za  osiąganie  poziomów  zagospodarowania  odpadów 

komunalnych  nie  jest  uzależniona  ani  nawet  związana  z  wpływem  podmiotu 

odbierającego  odpady  komunalne  na  organizację  systemu  zbierania  odpadów; 

skoro odpowiedzialność taką może ponosić w stosunku do odebranych przez siebie 

odpadów  podmiot  odbierający  odpady  na  podstawie  umowy  z  właścicielem 

nieruchomości, to tym bardziej odpowiedzialność taką winien ponosić wykonawca 

realizujący zamówienie kompleksowo w imieniu gminy; 

nieprawdą  jest,  że  wykonawca  nie  posiada  wpływu  na  działanie  i  efektywność 

gminnego 

systemu 

gospodarowania 

odpadami 

komunalnymi; 

Odwołujący (zapewne celowo, mając na względzie określoną strategie procesową) 

w  radykalnie  uproszczony  sposób  zredukował  swoją  rolę  w  procesie  odbierania 

zagospodarowywania odpadów, sugerując, że jej wyłączną rolą jest wykonywanie 

prostych  czynn

ości  technicznych,  polegających  na  załadunku  odpadów  i  ich 

przekazania  innemu  podmiotowi;  tymczasem  na  mocy  Ucpg  podmiot  odbierający 

odpady  komunalne  obowiązany  jest  reagować  w  przypadku  stwierdzenia 

nieselektywnego  zbierania  odpadów  przez  właściciela  nieruchomości  (art.  6ka 

ust. 

1);  wykonawca,  wiedząc,  że  naruszenie  regulaminu  utrzymania  czystości  i 

porządku  w  gminach  stanowi  ma  również  pełne  prawo  inicjować  postępowanie 

zmierzające  do  ukarania  właściciela  nieruchomości;  tym  samym  presja  moralno-

społeczna  związana  ze  świadomością  właściciela  nieruchomości,  że  jest 

rzeczywiście  (a  nie  tylko  potencjalnie)  kontrolowany  przez  podmiot  odbierający 

odpady  komunalne  oraz  ryzyko  finansowych  i  penalnych  skutków  naruszenia 

obowiązku  selektywnego  zbierania  odpadów  znacząco  może  wpłynąć  na  jakość 

odbieranych  odpadów;  wbrew  twierdzeniom  Odwołującego,  to  właśnie  podmiot 

odbierający  odpady  komunalne  działa  na  kluczowym  odcinku,  w  którym  powinno 

dochodzić do kontroli właściciela nieruchomości, no bo gdzie indziej i w jaki sposób 

sprawdzić,  czy  właściciel  nieruchomości  prawidłowo  zbiera  odpady;  podmiot 

odbierający  odpady  komunalne  ma  ku  temu  najlepszą  sposobność,  możliwości 

techniczne oraz 

– na co należy liczyć – specjalistyczną wiedzę; innym kluczowym 

aspektem  możliwości  oddziaływania  na  efektywność  gminnego  systemu 

gospodarowania  odpadami  jest  kierowanie  poszczególnych  części  strumienia 

odpadów komunalnych do wybranych przez Odwołującego instalacji komunalnych; 

w  tym  kontekście  Odwołujący  dysponuje  znaczącym  wpływem  na  jakość 


efektywność  zagospodarowywania  odpadów,  albowiem  ma  prawo  kierować 

odpady do instalacji oferujących optymalne i adekwatne do potrzeb technologie. 

Podsumowując,  w  świetle  założeń  prawodawcy  wystarczającym  warunkiem 

ponoszenia  odpowiedzialności  za  nieosiąganie  poziomów  zagospodarowania  odpadów  jest 

bycie  podmiotem  odbierającym  odpady  komunalne.  Zamawiający  ma  więc  pełne  prawo 

domagać się od Odwołującego ponoszenia takiej odpowiedzialności. Dodatkowo Odwołujący 

posiada możliwość decydowania o instalacji, do której skierowane zostaną odpady, co stanowi 

jeden  z  podstawowym  czynników  wyznaczających  jakość  i  poziom  zagospodarowania 

odpadów  komunalnych.  Zamawiający  wcale  nie  przeczy  temu,  że  wpływ  na  poziom 

zagospodarowania odpadów komunalnych posiada wiele czynników, takich jak prawodawstwo 

unijne,  krajowe  i  lokalne,  stopień  edukacji  i  respektowania  przepisów  przez  mieszkańców, 

niemniej  jednak  nie  przesądza  to  w  ogóle  o  racji  Odwołującego.  Twierdzenia  zaś 

Odwołującego  o  sprawczej  wręcz  roli  gminy  z  jednej  i  niemocy  Odwołującego  są  nie  tylko 

radykalnie przerysowane, ale kontrfaktyczne. 

W zakresie możliwości  uzyskania określonych poziomów  recyklingu i  przygotowania 

do  ponownego  użycia  Odwołujący  nie  przedstawił  żadnych  dowodów  na  to,  że  osiągnięcie 

przedmiotowego 

poziomu recyklingu i przygotowania do ponownego użycia jest niemożliwe. 

Odwołujący  koncentruje  się  przy  tym  na  strumieniu  odpadów  zmieszanych, 

tworząc mylne wrażenie, że jej pesymistyczne prognozy dotyczą całego strumienia odpadów 

komunalnych,  gdy  tymczas

em  przedstawiane  założenia  i  prognozy  dotyczą  wprost  jedynie 

strumienia odpadów zmieszanych. W pozostałym zakresie założenia obliczeniowe są ukryte. 

Odwołujący nie przedstawia przy tym wyliczeń i dowodów wskazujących na to, że nie 

jest możliwe osiągnięcie wymaganych poziomów w odniesieniu do całego strumienia odpadów 

komunalnych.  Inaczej  rzecz  ujmując  Odwołujący  wskazując  na  znaczącą  ilość  odpadów 

zmieszanych  w  całym  strumieniu  odpadów  oraz  relatywnie  niski  potencjał  odpadów 

nadających się do recyklingu (według założeń Odwołującego maksymalny poziom to 25%), 

pomija pozostały i istotny w tym względzie strumień odpadów selektywnie zbieranych. 

Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że  Odwołujący  milcząco  zakłada  określone  poziomy 

selektywnie  zbieranych  odpadów.  Otóż  Odwołujący  zakłada,  że  możliwy  do  osiągnięcia 

poziom recyklingu całego strumienia odpadów (przy założeniu, że poziom recyklingu odpadów 

wydzielonych z odpadów zmieszanych wyniesie 25%) to 41,70% co oznacza 104 935,25 ton 

odpadów poddany recyklingowi. Prognoza taka zakłada zatem, że z odpadów zmieszanych 

do recyklingu trafi 38055,45 ton odpadów, zaś ze strumienia odpadów selektywnie zebranych 

66879,8 ton odpadów. Prognoza ta zakłada jednocześnie, że poziom recyklingu w odniesieniu 

do strumienia selektywnego wyni

esie 67,26 % (Odwołujący w obliczeniach zakłada, że cały 


strumień to 251.643,3 ton, odpady zmieszane to 152.221,8 ton, a odpady selektywnie zebrane 

to 99.421,5). Odwołujący nie wskazuje jednak już, że nie jest możliwe osiągnięcie wyższego 

poziomu  recykling

u  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  w  stosunku  do  odpadów 

selektywnie  zebranych,  aniżeli  ten  milcząco  przez  Odwołującego  założony.  Pomija  również 

możliwość osiągnięcia wysokiego poziomu recyklingu i przygotowania do ponownego użycia 

bioodpadów. Tymczasem rzeczywiste praktyki zagospodarowywania odpadów pochodzących 

z terenu gminy Wrocław, wskazują, że recyklingowi poddaje się nawet 100% tych odpadów, 

ich ilość w całym strumieniu odpadów jest znacząca. 

Zamawiający  wyjaśnił,  że w  świetle  badań morfologicznych odpadów  pochodzących 

gminy  Wrocław  odsetek  wysortowanych  surowców  ze  strumienia  odpadów  zmieszanych 

może  wynosić  nawet  26,2%  (dowód  zostanie  przedstawiony  na  rozprawie).  Badania  te 

znajdują  odzwierciedlenie  w  bieżącej  działalności  wykonawców.  Wyniki  uzyskiwane  przez 

innych wykonawców odbierających odpady z gminy Wrocław wskazują natomiast, że w 2019 r. 

odsetek wysortowanych przez nich surowców z odpadów zmieszanych stanowił w niektórych 

miesiącach ponad 36% (dowód zostanie przedstawiony na rozprawie). 

Podsumowując, prognozy i obliczenia przedstawiane przez Odwołującego eksponują 

poziomy  recyklingu  odpadów  pochodzących  ze  strumienia  odpadów  zmieszanych, 

usuwając w cień potencjał strumienia selektywnie zbieranych odpadów. 

W  odniesieniu  do  sposobu  obli

czania  poziomów  recyklingu  Zamawiający  wyjaśnił, 

że niekwestionowanym  prawem  gminy,  udzielającej  zamówienia  publicznego  w  dziedzinie 

gospodarowania odpadami komunalnymi, jest uzależnienie odpowiedzialności wykonawcy od 

osiągnięcia  określonych  poziomów  zagospodarowywania  odpadów  komunalnych.  Jest  to 

wymaganie  całkowicie  racjonalne  i  uzasadnione  nie  tylko  potrzebami  Zamawiającego, 

ale 

również jego ustawowymi obowiązkami. Należy przy tym podkreślić, że zakres swobody 

Zamawiającego rozciąga się również na określenie parametrów mierzących odpowiedzialność 

wykonawcy.  W  tym  zakresie  Zamawiający  nie  jest  jednak  obowiązany  do  ukształtowania 

odpowiedzialności  wykonawcy  w  dokładnie  ten  sam  sposób,  w  który  kształtuje 

odpowiedzialność  zamawiającego  za  niewykonanie  ustawowych  zadań.  Inaczej  rzecz 

ujmując, Zamawiający ma prawo kształtować zakres i treść obowiązków wykonawców oraz 

zasady odpowiedzialności za ich niewykonanie w sposób uwzględniający jego uzasadnione 

potrzeby. Uzasadnione potrzeby zamawiającego mogą natomiast polegać na osiągania celów 

dalej  idących  aniżeli  minimum  definiowane  przez  ustawodawcę  albo  osiąganiu  celów 

instrumentalnych względem celów podstawowych. Zasadne jest więc obciążenie wykonawcy 

odpowiedzialnością oraz kształtowanie tej odpowiedzialności w sposób tożsamy lub podobny 

w  stosunku  do  reguł  kształtujących  zadania  gminy  w  zakresie  gospodarowania  odpadami 


komunalnymi. Zostało to zresztą zaakceptowane przez KIO w odniesieniu do analogicznego 

zamówienia (wyrok w sprawie KIO 401/20 i KIO 403/20) 

Odwołujący  wiele  miejsca  poświęca  historii  regulowania  poziomów  recyklingu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  oraz  obecnej  sytuacji  związanej  z  brakiem  nowego 

rozporządzenia  w  tej  mierze.  Nie  wskazuje  jednakże  na  rzeczywiste  wady  wzoru 

zastosowanego przez Zama

wiającego. Wskazać należy, że wzór ten zasadniczo opiera się na 

konstrukcji  ustawowej,  a  w  jednym  tylko  zakresie 

–  ze  względu  na  specyfikę  udzielanego 

zamówienia  (w  tym  podział  Gminy  Wrocław  na  sektory)  –  Zamawiający  operuje  własnym 

wzorem mierzącym zakres odpowiedzialności wykonawcy. Zamawiający podkreśla również, 

że sposób obliczania poziomów recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów 

komunalnych 

jest 

racjonalny 

merytorycznie 

uzasadniony. 

Po 

pierwsze, 

Zamawiający dostosował zakres odpowiedzialności do zmienionego brzmienia aktualnie już 

obowiązującego art. 3b ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który nie dotyczy 

już  „recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  następujących  frakcji  odpadów 

komunalnych:  papieru,  metali,  twor

zyw  sztucznych  i  szkła”  oraz  przepisów  UE. 

Tymczasem 

Odwołujący  zwraca  uwagę  na  aktualnie  obowiązujące  rozporządzenie, 

ignorując kluczowe postanowienia ustawy. Po drugie, wzór określony przez Zamawiającego 

współgra  z  treścią  przepisów  ustawowych,  a  jednocześnie  odpowiada  projektowi 

rozporządzenia  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów  recyklingu,  przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  odzysku  innymi  metodami  innych  niż  niebezpieczne  odpadów 

budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne  dołączonemu  do  projektu 

ustawy  zmieniającej  min.  art.  3b  Ucpg  uchwalonej  jako  Nowelizacja  Ucpg.  Wzór  ten 

odpowiada również wymaganiom Decyzji Komisji z dnia 18 listopada 2011 r. ustanawiającej 

zasady  i  metody  obliczeń  w  odniesieniu  do  weryfikacji  zgodności  z  celami  określonymi  

w art. 11 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów 

(Dz. Urz. WE L 310 z 25.11.2011, str. 11-

6) i stanowi odzwierciedlenie wymagań stawianych 

Dyrektywą  Parlamentu  Europejskiego  I  Rady  (UE)  2018/851  z  dnia  30  maja  2018  r. 

zmieniająca dyrektywę 2008/98/WE  w sprawie odpadów. 

Odwołujący wskazuje w istocie na dwie wątpliwości. 

Pierwsza dotyczy tego, że Zamawiający nie dookreślił tego w SIWZ, czy do poziomów 

recyklingu  będą  wliczane  odpady  zbierane  i  zagospodarowywane  przez  właścicieli 

nieruchomości  jednorodzinnych  w  przydomowych  kompostownikach.  Tymczasem  zgodnie 

rozdziałem XX ust. 1 pkt przedmiotowy poziom oblicza się w stosunku do masy odebranych 

odpadów (M

wpmts

– łączna masa odebranych odpadów komunalnych, z wyłączeniem innych 

niż niebezpieczne odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne 

okresie, za który przedstawiane jest wyliczenie, wyrażony w Mg). Odpady kompostowane 


przez  właściciela  nieruchomości  nie  są  odbierane,  więc  nie  ma  jakichkolwiek  wątpliwości, 

co 

do  tego,  czy  je  uwzględniać,  czy  nie  w  obliczeniach.  Potwierdza  to  również  sposób 

dokumentowania  i  obowiązki  sprawozdawcze  Wykonawcy,  które  w  najmniejszy  choćby 

sposób  nie  wskazują  na  to,  aby  w  procesie  tym  miał  wykazywać  ilości  odpadów 

kompostowanych  przez  właścicieli  nieruchomości.  W  ocenie  Zamawiającego  wątpliwość  ta 

raczej  poświadcza,  że  wzór  przedstawiony  przez  Zamawiającego  jest  precyzyjny, 

Odwołujący doszukuje się nie istniejących w rzeczywistości wątpliwości. 

Druga rzekom

a wątpliwość dotyczy tego, czy do obliczania poziomów wliczane będą 

odpady  przetworzone  w  procesie  R3  (Recykling  lub  regeneracja  substancji  organicznych, 

które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (w tym kompostowanie i inne biologiczne procesy 

przekształcania)) RIO (Obróbka na powierzchni ziemi przynosząca korzyści dla rolnictwa lub 

poprawę stanu środowiska). Zamawiający nie wskazał jakim dokładnie procesom recyklingu 

przygotowania do ponownego użycia powinny być poddane odpady objęte przedmiotowym 

zamówieniem,  co  jednak  nie  jest  wadą  wzoru,  a  jedynie  wskazuje,  że  akceptuje  wszelkie 

dopuszczalne  prawem  procesy  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia.  o  ile 

poddanie  odpadów  tym  procesom  nastąpiło  zgodnie  z  prawem,  w  trybie  przewidzianym 

umową. Jeżeli wykonawca działając zgodnie z postanowieniami umowy i przepisami prawa 

wykaże Zamawiającemu, że odbierane odpady zostaną poddane zgodnie z przepisami prawa 

i  postanowieniami  umowy  dopuszczalnemu  procesowi  recyklingu  i  w  sposób  przewidziany 

przepisami  pr

awa  (ustawa  o  odpadach,  rozporządzenie  Ministra  Środowiska  w  sprawie 

procesu odzysku RIO) to Zamawiający nie widzi powodów, aby nie uwzględnić w obliczonych 

przez wykonawcę poziomach ten proces odzysku. 

Zamawiający  dodał,  że  wiarygodność  i  merytoryczne  podstawy  argumentacji 

Odwołującego  zostały  podważone  przez  samego  Odwołującego,  który  w  świetle 

formułowanych  twierdzeń  nie  oczekuje  uwolnienia  go  od  przedmiotowej  odpowiedzialności, 

ale domaga się obniżenia kar umownych za niewykonanie obowiązku. Trudno bowiem uznać 

za  racjonalne  twierdzenie  o  niemożliwości  wykonania  zobowiązania  do  osiągnięcia 

określonych  poziomów  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  z  jego  akceptacją  co  do 

zasady. 

Do  postępowania  odwoławczego,  po  stronie  Odwołującego,  przystąpienia  zgłosili 

wykonawcy  FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.,  SUEZ  Zachód  sp.  z  o.o.  i  Wrocławskie 

Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  ALBA  S.A.,  wnosząc  o  uwzględnienie  odwołania.  Izba, 

wobec 

spełniania przez zgłoszone przystąpienia przesłanek z art. 185 ust. 2 Pzp, postanowiła 

dopuszczeniu ww. wykonawców do udziału w postępowaniu odwoławczym w charakterze 

przystępujących po stronie Odwołującego. 


Sygn. akt KIO 1016/20 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 22 ust. 1a w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3 oraz w zw. z art. 22d ust. 1 Pzp przez 

ustanowienie  w  rozdziale  IV  pkt  1.2.2.3.  SIWZ  warunku  udziału  w  Postępowaniu 

dotyczącego  posiadania  doświadczenia  w  zakresie  wykonania  lub  wykonywania 

zamówienia  polegającego  na  odbieraniu  papieru  o  kodzie  20  01  01  w  ilości  co 

najmniej 5.

000Mg w ciągu maksymalnie 12 kolejnych miesięcy, który to wymóg jest 

nieproporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  i  nadmierny,  wykraczający  poza 

poziom  niezbędny  do  wyłonienia  wykonawcy  dającego  rękojmię  należytego 

wykonania  zamówienia,  a  eliminujący  z  Postępowania  wykonawców  dotychczas 

świadczących  na  rzecz  Zamawiającego  usługę  odbioru  i  zagospodarowania 

odpadów komunalnych z terenu Wrocławia, bowiem: 

a) 

większość z nich (w tym Odwołujący), w ramach jednego zamówienia nie odebrała 

samodzielnie takiej masy odpad

ów komunalnych o kodzie 20 01 01 z terenu Miasta 

Wrocławia; 

b) 

wyklucza  możliwość  ubiegania  się  o  zamówienie  przez  wykonawców,  którzy 

zgodnie 

wymaganiami przetargowymi innych podmiotów zamawiających odbierany 

papier 

klasyfikowali 

pod 

innym 

kodem 

w

edług  klasyfikacji  określonej 

rozporządzeniu  Ministra  Klimatu  z  dnia  2  stycznia  2020  r.  w  sprawie  katalogu 

odpadów  (Dz.  U.  z  2020  r.,  poz.  10),  w  szczególności  pod  kodem  15  01  01 

(opakowania  z  papieru  i  tektury),  a  ich  doświadczenie  jest  tożsame 

doświadczeniem  podmiotu  odbierającego  papier  i  tekturę  sklasyfikowaną  pod 

kodem 20 01 01; 

art. 91 ust. ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp przez zastrzeżenie w rozdziale XIV pkt 10 

SIWZ, że w Załączniku nr II „Zestawienie kosztów zadania”: 

a)  cena jednostkowa podana w pozycji nr 

11 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa 

niż 70 % z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 4 w kolumnie nr 5; 

b) 

cena jednostkowa podana w pozycji nr 13 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa 

niż 70 % z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 4 w kolumnie nr 5; 

c)  cen

a jednostkowa podana w pozycji nr 14 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa 

niż 70 % z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 6 w kolumnie nr 5; 

d) 

cena jednostkowa podana w pozycji nr 19 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa 

niż 70 % z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 3 w kolumnie nr 5; 

które  to  zastrzeżenie  uniemożliwia  wykonawcom  rzetelne  oszacowanie  ceny 

ofertowej  i  skalkulowanie  cen  jednostkowych  w  ww.  pozycjach,  gdyż  wymusza 

zachowanie przewidzianych przez Zamawiającego proporcji zamiast uwzględnienia 


r

zeczywistych  kosztów  realizacji  usługi,  a  przy  tym  przewidziane  przez 

Zamawiającego proporcje cen jednostkowych pozostają w całkowitym oderwaniu od 

realiów rynkowych, bowiem rzeczywiste koszty usług określonych w pozycji 11, 13, 

14 i 19 znacząco odbiegają od 70% kosztów usług ujętych odpowiednio w pozycjach 

3, 4 i 6 Załącznika nr II do SIWZ; 

3.  art. 29 ust. 2 i art. 7 ust. 1 Pzp oraz art. 353

i art. 387 § 1 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 

Pzp przez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób, który może utrudniać uczciwą 

konkurencję, a przy tym sprzeczny z zasadami współżycia społecznego i niemożliwy 

do wykonania (przez wykonawców innych niż ten, który aktualnie świadczy usługę 

odbioru odpadów w zakresie odpowiadającym zakresowi zamówienia udzielanego 

w Postępowaniu), tj. przez wymaganie w rozdziale II pkt 2 ppkt 1 i 2 SWU obowiązku 

wyposażenia  nieruchomości  w  pojemniki  przeznaczone  do  gromadzenia 

niesegregowanych  odpadów  komunalnych  oraz  w  pojemniki  do  selektywnego 

gromadzenia  odpadów  najpóźniej  do  dnia  rozpoczęcia  realizacji  usługi  przy 

jednoczesnym  zastrzeżeniu  w  §  4  ust.  3  Projektu  Umowy,  że  przedmiot  umowy 

będzie realizowany nie wcześniej, niż od dnia wskazanego przez Zamawiającego 

dniu zawarcia umowy, przy czym termin rozpoczęcia realizacji usługi rozpocznie 

się nie wcześniej, niż 30 dni od dnia zawarcia umowy, co oznacza, że Wykonawca 

może  być  zobligowany  do  wyposażenia  nieruchomości  w  pojemniki  w  ciągu 

zaledwie  30  dni  i  to  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  dotychczas  realizujący  usługę 

odbioru  odpadów  nie  zabierze  własnych  pojemników  z  nieruchomości,  

co  w  praktyce  będzie  niemożliwe  do  wykonania,  przy  czym  takie  naruszenie 

prowadzi do nieuzasadnionego faworyzowania jednego 2 wykonawców zdolnych do 

wykonania  zamówienia  (tj.  tego,  który  aktualnie  świadczy  usługę  odbioru 

i z

agospodarowania  odpadów  na  terenie  Sektora  I)  przy  jednoczesnym 

dyskryminowania innych potencjalnych wykonawców; 

4.  art.  29  ust.  1-3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  o

pisanie  przedmiotu  zamówienia 

sposób,  który  może  utrudniać  uczciwą  konkurencję,  który  jednocześnie 

charakteryzuje  produkty  dostarczane  przez  konkretnego  dostawcę,  co  może 

prowadzić 

do 

nieuzasadnionego 

uprzywilejowania 

jednego 

dostawcy 

wyeliminowania innych dostawców, tj. przez: 

a) 

wskazanie w rozdziale XVII pkt 1 ppkt 1 SWU wymogu wyposażenia wszystkich 

pojazdów  bezpylnych  realizujących  odbiór  odpadów  oraz  myjek  w  system 

monitorowania  pojazdów  bazujący  na  zapisie  obrazu  z  4  kamer  generujących 

widok  otoczenia  pojazdu  bez  martwych  stref  (360°)  i  widok  z  góry  

(tzw. „widok z lotu ptaka”) w czasie rzeczywistym oraz nagrywarkę cyfrową do 

zapisu  materiału  video  z  wszystkich  kamer  spełniający  wymagania  określone 


Załączniku nr 24 do SWU, który to system aktualnie jest oferowany tylko przez 

jednego  dostawcę  na  rynku,  a  przy  tym  jego  wymaganie  nie  zapewnia 

Zamawiającemu realnych korzyści w stosunku do rozwiązań oferowanych przez 

innych dostawców, co tym samym oznacza, że wymaganie Zamawiającego nie 

jest  uzasadnione  potrzebami  Zamawiającego,  a  jednocześnie  ogranicza 

konkurencję w Postępowaniu; 

b)  wskazanie  w  rozdziale  II  pkt  3  ppkt  6)  oraz  pkt  4  ppkt  3  SWU  wymogu 

wyposażenia obsługiwanych nieruchomości w pojemniki od 1,5 do 4 m

 których konstrukcja ma zapewniać szczelność zapobiegając w szczególności 

przedostaniu  się  do  nich  gryzoni  lub  ptaków,  przez  zastosowanie 

dźwigni/uchwytu otwierających urządzenie, jedynie w chwili użytkowania, 

 wyposażonych w dźwignię nożną, 
 których  podstawa  ma  mieć  kształt  umożliwiający  ustawienie  zestawu 

pojemników w równym szeregu, aby osiągnąć wizualny efekt uporządkowania 

przestrzeni MGO, 

w  sytuacji,  gdy  takie  pojemniki  są  oferowane  tylko  przez  jednego  producenta 

działającego na rynku, zaś ich zastosowanie nie przyniesie wymiernych korzyści 

Zamawiającemu  ani  mieszkańcom,  co  oznacza,  że  wymaganie  takich 

pojemników nie jest uzasadnione obiektywnymi potrzebami Zamawiającego; 

art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 387 § 1 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp przez opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  może  utrudniać  uczciwą  konkurencję, 

przy tym jest niemożliwy do wykonania w ramach czasowych zakreślonych przez 

Zamawiającego,  tj.  przez  wymaganie  w  rozdziale  XVI  pkt  5  SWU,  aby  system 

wizyjnego  monitorowania  pojazdów  zapewniał  anonimizację  zarejestrowanych 

materiale osób i pojazdów w sytuacji, gdy obecnie żaden z podmiotów oferujących 

tego 

rodzaju  systemy  na  rynku  nie  zapewnia  bieżącej  anonimizacji,  a  stworzenie 

takiej  funkcjonalności  musiałoby  się  wiązać  z  nakładami  nieproporcjonalnie 

wysokimi  do  przedmiotu  zamówienia  nakładami,  a  nadto  byłoby  niemożliwe  do 

implementacji w terminie realizac

ji zamówienia; 

6.  art.  29  ust.  1-3  Pzp  przez  opisanie  przedmiotu 

zamówienia  niejednoznacznie, 

nadto w sposób, który może utrudniać uczciwą konkurencję, tj. przez wskazanie 

w rozdziale II pkt 3 ppkt 1) lit. c), ppkt 2 lit. c) i ppkt 3 lit. c) oraz w pkt 4 ppkt 1) lit. c) 

i  ppkt  2)  lit.  c)  SWU  wymogu  wyposażenia  obsługiwanych  nieruchomości 

pojemniki, które m.in. mają posiadać system jezdny wyposażony w pełne gumowe 

kółka  o  średnicy  minimum  200mm,  który  to  wymóg  na  znajduje  żadnego 

uzasadnienia z punktu widze

nia użyteczności pojemników czy ich funkcjonalności 

(w stosunku do kółek o średnicy np. 190mm), a jednocześnie eliminuje możliwość 


wyposażenia nieruchomości w inne pojemniki, a nadto może budzić uzasadnione 

wątpliwości  co  do  jego  interpretacji,  bowiem  kołka  „w  pełni”  gumowe  z  przyczyn 

technicznych nie mogą być zastosowane; 

7.  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp  oraz  art.  353

  Kc  przez  o

pisanie  przedmiotu  zamówienia 

sposób  niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  bez  uwzględnienia  wszystkich 

wymogów  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty  oraz 

sprzeczny  z  zasadami  współżycia  społecznego  jako  obciążający  wykonawcę 

trudnym do oszacowania ryzykiem, tj. przez: 

a) 

wskazanie  w  rozdziale  II  pkt  8  ppkt  1  SWU  obowiązku  mycia  i  dezynfekcji 

pojemników  nie  tylko  zgodnie  z  Harmonogramem  mycia  i  dezynfekcji 

pojemników, ale dodatkowo również w terminach wynikających z dodatkowych 

zleceń Zamawiającego, przy jednoczesnym braku określenia maksymalnej ilości 

czy  zakresu  takich  zleceń  oraz  braku  zdefiniowania  okresu,  w  którym  takie 

zl

ecenia mogą być składane (w szczególności zaznaczenia, że zlecenia nie będą 

składane  w  okresie  zimowym),  co  nie  tylko  utrudnia,  ale  wręcz  uniemożliwia 

Odwołującemu kalkulację potencjalnych kosztów mycia i dezynfekcji pojemników 

w sytuacji, gdy wynagrodzeni

e za takie świadczenie będzie rozliczane ryczałtowo 

(w ramach stałych cen jednostkowych za odbiór i zagospodarowanie odpadów), 

niezależnie od zakresu faktycznie wykonanego świadczenia mycia i dezynfekcji 

pojemników, przy czym nakładanie na wykonawcę ryzyka wzrostu kosztów mycia 

i  dezynfekcji  pojemników,  trudnego  lub  wręcz  niemożliwego  do  oszacowania, 

a nad

to  całkowicie  uzależnionego  od  woli  tylko  jednej  strony  umowy 

(Zamawiającego),  musi  być  uznane  za  sprzeczne  z  zasadami  współżycia 

społecznego; 

b)  ustalenie  w  rozdziale  II  pkt  8  ppkt  4)  SWU  obow

iązku  naprawy  albo  wymiany 

(gdy 

naprawa uszkodzonych pojemników jest niemożliwa lub przekracza wartość 

rynkową  pojemników)  bez  jednoczesnego  określenia  przypadków,  kiedy  takie 

naprawy  lub  wymiany  miałyby  być  realizowane,  co  stwarza  daleko  idącą 

niepewność co do zakresu wymiany pojemników w ramach danego zamówienia 

i uniemożliwia tym samym skalkulowanie kosztów tego świadczenia, które jest 

rozliczane  ryczałtowo  (w  ramach  stałych  cen  jednostkowych  za  odbiór 

i zagospodarowan

ie odpadów), niezależnie od zakresu faktycznie dokonywanej 

wymiany i naprawy pojemników; 

8.  art. 29 ust. 1 i 2 Pzp oraz art. 353

i 387 § 1 Kc przez: 

a) 

ustanowienie  w  rozdziale  III  pkt  2  ppkt  2  SWU  obowiązku  systematycznego 

przeprowadzania  własnej  kontroli  stopnia  napełniania  poszczególnych 

pojemników, w celu niedopuszczenia do ich napełniania odpadami powyżej 90% 


całkowitej pojemności, bez sprecyzowania sposobu wypełnienia tego obowiązku, 

przy jednoczesnym zastrzeżeniu w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. o) - r) oraz t) Projektu 

Umowy kar umownych odpowiednio za każdorazowe stwierdzenie przepełnienia 

pojemników powyżej 90%, niewykonanie wymiany pojemnika lub niewykonanie 

odbioru  z  odpowiednią  częstotliwością,  który  to  obowiązek  kontroli  jest 

praktycznie  niemożliwy  do  zrealizowania  nawet  przy  zaangażowaniu  zasobów 

niewspółmiernych 

do 

charakteru 

przedmiotu 

zamówienia 

(świadczenie niemożliwe),  bowiem  żaden  z  wykonawców  przy  zachowaniu 

nawet  najwyższej  staranności  nie  będzie  stanie  uniknąć  pojawiania  się 

przypadków zapełniania pojemników na odpady, a tym samym wprowadzenie po 

stronie  wykonawcy  obowiązku  niedopuszczenia  do  zapełnienia  pojemników 

karania  go,  gdy  do  zapełnienia  dojdzie,  musi  być  uznane  za  sprzeczne 

zasadami współżycia społecznego; 

b) 

ustanowienie w § 2 ust. 1 pkt 10 lit. b) Projektu Umowy oraz w rozdziale XX pkt 

1  ppkt  2)  SWU  obowiązku  osiągnięcia  poziomu  recyklingu  i  przygotowania  do 

ponownego  użycia  odpadów  komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady 

komunalne, których osiągniecie zgodnie z postanowieniami rozdziału XX SWU 

warunkach  realizacji  zamówienia  jest  niemożliwe  (świadczenie  niemożliwe), 

przy  jednoczesnym  przewidzeniu  w  § 15  ust.  2 pkt  14  lit. q) kary  umownej  za 

nieosiągnięcie  tego  poziomu,  co  musi  być  uznane  za  sprzeczne  z  zasadami 

współżycia 

społecznego, 

bowiem 

priori 

obciąża 

wykonawcę 

odpowiedzialnością  za  nienależyte  wykonanie  umowy  oraz  ryzykiem  kar 

umownych,  których  podstawa  nałożenia  na  wykonawcę  może  powstać  nawet 

przy dochowaniu p

rzez niego najwyższej zawodowej staranności; 

9.  art. 29 ust. 1 Pzp, art. 353

oraz art. 58 § 1 w zw. z art. 556 i art. 638 Kc oraz w zw. 

z  art.  14  ust.  1  Pzp  przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  a  przy  tym  pozostający  w  sprzeczności 

przepisami Kc o rękojmi i tym samym ułożenie treści stosunku prawnego w sposób 

sprzeczny z jego naturą, tj. przez ustalenie w § 18 Projektu Umowy, że wykonawca 

udziela  na  przedmiot  Umowy  rękojmi  na  okres 12  miesięcy  od  dnia  zakończenia 

realizacji umowy, podczas gdy przedmiotem Umowy jest co do zasady świadczenie 

usługi odbioru i zagospodarowania odpadów, do której zgodnie z art. 750 Kc stosuje 

się odpowiednio przepisy o zleceniu, które to świadczenie nie obejmuje wytworzenia 

rezultatu,  k

tóry  byłby  zdatny  do  poddania  się  sprawdzianowi  na  istnienie  wad, 

których dotyczy odpowiedzialność z tytułu rękojmi; 


art. 5, art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353

oraz art. 483 § 1 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp 

przez: 

a) 

ustanowienie  w  §  15  ust.  2  Projektu  Umowy  rażąco  wygórowanych  kar 

umownych, tj. w szczególności: 

i. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  3  lit.  e)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł za każdy stwierdzony przez Zamawiającego przypadek 

niedostarczenia  Harmonogramu  (lub  jego  aktualizacji  po  uprzednim 

zaakceptowaniu 

przez 

Zamawiającego) 

formie 

papierowej 

przedstawicielowi  punktu  aptecznego,  za  każdy  Harmonogram,  za  każdy 

dzień następujący po upływie terminu, 

ii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  3  lit.  f)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  500  zł  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  Zamawiającemu 

oświadczenia  potwierdzającego  wypełnienie  obowiązku  dostarczenia 

Harmonogramu na teren nieruchomości o charakterze jednorodzinnym, 

iii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  4  lit.  c)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  1.000  zł  w  przypadku  niedostarczenia  i/lub  nieudostępnienia 

Zamawiającemu w tym na Wirtualnym Dysku, któregokolwiek z elementów 

sprawozdania  miesięcznego  i/lub  Miesięcznych  Kart  Bilansu  Odpadów 

Komunalnych  określonych  w  SWU,  rozdział  XIX,  w  terminie  do 

kalendarzowego  następnego  miesiąca  za  miesiąc  poprzedni,  za  każdy 

dzień następujący po upływie terminu, za każdy element, 

iv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  a)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 10.000 zł za nieprzypisanie unikalnych numerów seryjnych (ID) 

do MGO, zgodnie z terminami i/lub wymogami określonymi w SWU, rozdział 

XIV, pkt 

5, ppkt 1) i ppkt 4), za każdy dzień następujący po upływie terminu; 

v. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  b)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 100 zł za nieprzypisanie unikalnych numerów seryjnych (ID) do 

MGO,  zgodnie  z  terminami  i/lub  wymog

ami  określonymi  w  SWU, 

rozdział XIV  pkt  5  ppkt  1)  i  ppkt  4),  za  każde  MGO,  za  każdy  dzień 

następujący po upływie terminu; 

vi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  c)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  10.000  zł  za  nieprzypisanie  numerów  Transponderów 

zamontowanych  na  pojemnikach,  do  adresów  MGO,  zgodnie  z  terminami 

i/lub  wymogami 

określonymi  w  SWU,  rozdział  XIV  pkt  5  ppkt  2)  i  ppkt  4), 

za 

każdy dzień następujący po upływie terminu; 

vii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  d)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  100  zł  za  nieprzypisanie  numerów  Transponderów 


zamontowanych  na  pojemnikach,  do  adresów  MGO,  zgodnie  z  terminami 

i/lub  wymogami 

określonymi  w  SWU,  rozdział  XIV  pkt  5  ppkt  2)  i  ppkt  4), 

za 

każde MGO za każdy dzień po upływie terminu; 

viii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  e)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 30.000 zł za nieprzypisanie do wykazu adresów nieruchomości 

przekazanych przez Zamawiającego, informacji o MGO, do którego należą 

poszczególne  nieruchomości,  zgodnie  z  terminami  i/lub  wymogami 

określonymi w SWU, rozdział XIX, pkt 5, ppkt 3) i ppkt 4), za każdy dzień 

następujący po upływie terminu; 

ix. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  f)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  100  zł  za  nieprzypisanie  do  wykazu  adresów  nieruchomości 

przekazanych przez Zamawiającego, informacji o MGO, do którego należą 

poszczególne  nieruchomości,  zgodnie  z  terminami  i/lub  wymogami 

określonymi  w  SWU,  rozdział  XIX  pkt  5,  ppkt  3)  i  ppkt  4),  za każdy  adres 

nieruchomości, każdy dzień następujący po upływie terminu; 

x. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  a)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  5.000  zł  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  wyliczeń 

określonych  w  SWU  rozdział  XX  pkt  2,  w  wersji  papierowej  i/lub 

elektronicznej na Wirtualnym Dysku, za każdy dzień po upływie terminu; 

xi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  b)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  2.000  zł  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  dokumentów 

sporządzonych zgodnie z SWU, rozdział XX, pkt 3, w wersji papierowej i/lub 

elektronicznej na Wirtualnym Dysku za każdy dokument, za każdy dzień po 

upływie terminu; 

xii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  c)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  2.000  zł  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  dokumentów 

określonych w SWU, rozdział XX pkt 4, za każdy dokument, za każdy dzień 

po upływie terminu; 

xiii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  p)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  150  zł  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 

przepełnienia  któregokolwiek  z  pojemników  o  pojemności  mniejszej  niż 

1,1 m

przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów  komunalnych  bezpośrednio 

terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, za każdy pojemnik; 

za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie odpadami powyżej 

poziomu 90 % całkowitej pojemności danego pojemnika; 

xiv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  q)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  600  zł  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 


przepełnienia któregokolwiek z pojemników o pojemności 1,1 m

i większej 

do  zbiórki  odpadów  komunalnych  bezpośrednio  z  terenów  nieruchomości 

zamieszkałych i mieszanych, za każdy pojemnik; za przepełnienie pojemnika 

uważa  się  jego  wypełnienie  odpadami  powyżej  poziomu  90  %  całkowitej 

pojemności danego pojemnika; 

xv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  r)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  500  zł  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 

przepełnienia  któregokolwiek  z  pojemników  do  zbiórki  niesegregowanych 

(zmieszanych)  odpadów  komunalnych,  odpadów  z  tworzyw  sztucznych, 

metali oraz opakowań wielomateriałowych, odpadów z papieru, odpadów ze 

szkła  oraz  bioodpadów  bezpośrednio  z  terenów  nieruchomości 

niezamieszkałych; za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie 

odpadami powyżej poziomu 90 % całkowitej pojemności danego pojemnika; 

xvi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  s)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  500  zł  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 

niewykonania  przez  Wykonawcę  obowiązku  sukcesywnej  wymiany 

pojemnika  na  odpady  wielkogabarytowe  zbierane  w  pojemnikach 

ogólnodostępnych  w  przypadku  jego  zapełnienia  odpadami  powyżej  90% 

pojemności  pojemnika  przez  cały  okres  wskazany  w  Zleceniu,  za  każdy 

pojemnik, za każdy dzień następujący po upływie terminu; 

xvii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  u)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 400 zł za każdorazowe niewykonanie obowiązku opróżniania, 

pojemników  do  gromadzenia  przeterminowanych  leków,  z  częstotliwością 

gwarantującą  niedopuszczenie  do  wypełnienia  pojemników  odpadami 

powyżej 90% ich całkowitej pojemności; 

xviii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  aa)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  10.000  zł  za  brak  oznakowania  pojazdu  SZOP  zgodnie  ze 

wzorem  stanowiącym  zał.  nr  21  do  SIWZ  w  terminie  do  pierwszego  dnia 

drugiego m

iesiąca realizacji usługi, za każdy dzień następujący po upływie 

terminu,\; 

xix. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 5 000 zł za niezapewnienie Zamawiającemu ( w jego siedzibie) 

w  terminie,  dostępu  do  danych  z  systemu  wizyjnego  monitorowania 

pojazdów,  o  którym  mowa  w  SWU  rozdział  XV  pkt  2  wraz 

funkcjonalnościami, opisanymi w SWU rozdział XVI pkt 3-8 i 10, za każdy 

dzień następujący po upływie terminu; 


xx. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  p)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 5.000 zł za niezapewnienie Zamawiającemu w ramach dostępu 

do  danych  z  systemu  wizyjnego  monitorowania  pojazdów,  jakiejkolwiek 

funkcjonalności i/lub danych, o których mowa w SWU rozdział XVI pkt 2-8 za 

każdy przypadek, za każdy dzień; 

xxi.  pr

zewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  q)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  5.000  zł  za  nieprzywrócenie  w  terminie  określonym  w  SWU 

dostępu  do  wizyjnego  systemu  monitorowania  pojazdów  w  przypadku 

zaistnienia awarii, za każdy przypadek, za każdy dzień; 

xxii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  r)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł za każdy stwierdzony przez Zamawiającego przypadek, 

braku czytelności rejestrowanego przez zainstalowane na pojazdach kamery 

(  zgodnie  z  opisem  w  SWU  rozdział  XVI  pkt  1),  zapisu  materiału  video, 

za 

każdą kamerę, za każdy dzień; 

xxiii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  s)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązku 

dotyczącego  wyposażenia  pojazdów  realizujących  odbiór  odpadów 

w system, o 

którym mowa w SWU rozdział XVI pkt 16, za każdą niezgodność 

w  stosunku  do  wymagań  określonych  w  SWU,  za  każdy  dzień,  za  każdy 

pojazd; 

xxiv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  g)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  10.000  zł  za  każdy  dzień  niedziałania  monitoringu  wizyjnego 

bazy, za każdy przypadek; 

xxv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  k)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  10.000  zł  za  każdy  przypadek  stwierdzenia  przez 

Zamawiającego 

magazynowania 

na 

terenie 

bazy  

magazynowo-transportowej  selektywnie 

odebranych  odpadów  dłużej  niż 

miesiące, z zastrzeżeniem, że jeżeli termin określony w posiadanej przez 

w

ykonawcą  decyzji  na  zbieranie  odpadów  jest  krótszy,  to  wykonawca 

zobowiązany jest dostosować sią do terminu określonego w przedmiotowej 

decyzji, za każdy dzień, za każdą frakcję; 

xxvi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  5.000  zł  za  uniemożliwianie/utrudnianie  przeprowadzenia 

Zamawiającemu kontroli, za każdy przypadek; 

które  to  kary  jako  odbiegające  od  wysokości  potencjalnej  szkody,  jaka  może 

zostać  poniesiona  przez  Zamawiającego  w  związku  z  niewykonaniem  lub 

nienależytym wykonaniem obowiązków umownych oraz przewyższające wartość 


świadczenia  wykonawcy,  za  którego  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie 

zostały  zastrzeżone,  muszą  być  uznane  za  rażąco  wygórowane,  a  przez  to 

sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i jako takie na mocy art. 58 § 1 

oraz 353

Kc są nieważne; przy czym wysokość wszystkich kary przewidzianych 

w  Projekcie  Umowy 

określona  została  w  takiej  wysokości  w  taki  sposób,  

że  w  przypadku  częściowej  ich  kumulacji  i  wystąpienia  okoliczności 

uzasadniających  ich  nałożenie  w  dłuższym  okresie  czasu  (np.  przez  kilka 

miesięcy)  sumaryczna  ich  wartość  może  przekroczyć  wartość  całej  umowy 

(wynagrodzenia  Wykonawcy),  co  powoduje,  że  wszystkie  te  kary  mogą  być 

uznane za kary rażąco wygórowane, 

b) 

ustanowienie w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p)-s) oraz u) Projektu Umowy kar umownych 

naliczanych  w  przypadku  stwierdzenia  przez  Zamawiającego  zapełnienia  się 

pojemników na odpady komunalne w określonej proporcji (90%), co należy uznać 

za działanie sprzeczne z naturą świadczeni polegającego na odbiorze odpadów 

komunalnych  i  co  wiąże  się  z  obciążeniem  Wykonawcy  niemożliwym  do 

uniknięcia ryzykiem ponoszenia kosztów kar umownych, bowiem przepełnianie 

się pojemników jest okolicznością, która często jest niemożliwa do przewidzenia 

i zapobieżenia mimo zapewnienia przez Wykonawcę odpowiedniej częstotliwości 

odbioru odpadów i należytej staranności, co oznacza, że obciążanie wykonawcy 

taką karą winno być uznane za niezgodne z zasadami współżycia społecznego; 

c) 

ustanowienie  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  ff)  Projektu  Umowy  kary  umownej  za 

niewykonanie  obowiązku  dotyczącego  niezwłocznego  zrealizowania  usługi 

odbioru w sytu

acji, gdy wcześniejszy odbiór był utrudniony (np. z uwagi na brak 

dojazdu,  niewystawiony  pojemnik  itp.,)  która  to  kara  nakłada  na  wykonawcę 

konieczność  wielokrotnego  wykonywania  usługi  w  przypadku  zaniedbań 

właścicieli  nieruchomości,  przy  czym  zakres  takiego  obowiązku  i  potencjalnej 

wysokości kar umownych wynikających z jego niezrealizowania jest niemożliwy 

do oszacowania na etapie kalkulowania oferty; 

art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353

 w zw. z art. 483 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp przez 

ustanowienie w § 15 ust. 2 Projektu Umowy kar umownych naliczanych za każdy 

dzień opóźnienia w wykonaniu zobowiązań bądź za każdy dzień trwania określonej 

sytuacji,  bez  jednoczesnego  określenia  końcowego  terminu  naliczania  kar 

umownych  ani  kwoty  maksymalnej,  do  poziom

u  której  będą  one  naliczane, 

co 

prowadzi  do  możliwości  obciążenia  wykonawcy  świadczeniem  z  tytułu  zapłaty 

kary umownej niekreślonym w czasie (tworząc zobowiązanie wieczne) i tym samym 

nie  spełnia  istoty  wynikającego  z  art.  483  §  1  Kc  wymagania  określenia  sumy 

pieniężnej  podlegającej  zapłacie  w  związku  z  niewykonaniem  lub  nienależytym 


wykonaniem zobowiązania pieniężnego, a nadto skutkuje tym, że wszystkie takie 

kary winny być uznane za rażąco wygórowane (bowiem ich ostateczna wysokość, 

w przypadku trwania opóźnień bądź naruszeń w dłuższym okresie czasu, może się 

okazać  niezmiernie  wysoka  i  prowadzić  do  nieuzasadnionego  wzbogacenia 

Zamawiającego); 

art. 5, art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353

oraz art. 483 § 1 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp 

przez ustanowienie w § 15 ust. 2 pkt 15 Projektu Umowy kary umownej w wysokości 

100  zł  za  każdy  inny  niż  wymieniony  w  §  15  ust.  2  pkt  1-14)  Projektu  Umowy 

przypadek  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  umowy,  za  każdy  dzień, 

które to postanowienie nie określa zindywidualizowanych postaci niewykonania lub 

nienależytego wykonania zobowiązania i jako takie jest sprzeczne z art. 483 § 1 Kc, 

a  jednocześnie  nie  pozwala  Odwołującemu  na  wyczerpującą  identyfikację 

wszystkich  zindywidualizowanych  postaci  nienależytego  wykonania  czy 

niewykonania  zobo

wiązania,  których  zaistnienie  uzasadniałoby  powstanie 

obowiązku zapłaty przez wykonawcę kar umownych, a tym samym nie umożliwia 

Odwołującego  oszacowania  ryzyka  związanego  z  zapłatą  takich  kar,  przy  czym 

obciążenie wykonawcy ryzykiem niemożliwym do oszacowania na etapie składania 

oferty stanowi naruszenie zasady słuszności i sprawiedliwości kontraktowej i jako 

takie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, a tym samym winno być 

uznane za naruszenie zasady swobody umów i nadużycie prawa podmiotowego; 

13.  art. 29 ust. 2 Pzp w zw. z art. 58 oraz art. 353

 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp przez: 

a) 

nieprawidłowe  określenie  przez  Zamawiającego  rodzaju  danych  osobowych, 

które Zamawiający planuje powierzyć wykonawcy; w Załączniku nr 1 do projektu 

umowy  powierzenia  przetwarzania  danych  os

obowych  Zamawiający  wskazał, 

że planuje powierzyć  wykonawcy  następujący  zakres danych:  imię i  nazwisko, 

adres  poczty  elektronicznej  (e-mail),  numer  telefonu,  adres  korespondencyjny, 

adres zamieszkania, kontent o potencjalnej i prawdopo

dobnej zawartości danych 

osobowych  w  postaci  wiadomości  tekstowej,  dokumentu,  obrazu,  fotografii; 

ocenie Odwołującego zakres powierzonych danych osobowych powinien być 

jednak  następujący:  imię,  nazwisko,  adres  nieruchomości  której  dotyczy 

reklamacja/wnio

sek/uwaga/zastrzeżenie, 

dane 

kontaktowe, 

kontent 

potencjalnej  i  prawdopodobnej  zawartości  danych  osobowych  w  postaci 

wiadomości  tekstowej,  dokumentu,  obrazu  fotografii  oraz  nagrania  z  systemu 

wizyjnego monitorowania pojazdów; 

b) 

nałożenie na wykonawcę zobowiązania określonego w § 8 ust. 2 projektu umowy 

powierzenia przetwarzania danych podczas gdy jest ono zbędne i nadmiarowe; 


c) 

wskazanie w rozdziale XVI pkt 5 SWU, że administratorem danych osobowych 

osób  zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  systemu  wizyjnego  monitorowania 

pojazdów  jest  wykonawca,  podczas  gdy  –  zgodnie  z  art.  4  pkt  7  RODO  – 

administratorem danych osobowych osób zarejestrowanych przy wykorzystaniu 

systemu wizyjnego monitorowania pojazdów jest Zamawiający. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

wykreślenia pkt 10 w rozdziale XIV SIWZ; 

modyfikacji w rozdziale II pkt 2 ppkt 1 i 2 SWU przez określenie zmodyfikowanie 

zasad  i  terminów  wyposażenia  nieruchomości  w  pojemniki  w  taki  sposób, 

że wykonawca: 

a) 

będzie  miał  zapewniony  okres  minimum  60  dni  od  dnia  zawarcia  Umowy  na 

wyposażenie nieruchomości w pojemniki na odpady; 

b)  przy  zawarciu  Umowy  wykonawca  otrzyma  harmonogram  usuwania 

nieruchomości pojemników przez wykonawcę dotychczas realizującego usługę 

odbioru odpadów z terenu Sektora I; 

c) 

termin  wyposażenia  poszczególnych  nieruchomości  w  pojemniki  na  odpadu 

żadnym wypadku nie będzie krótszy, niż 14 dni od dnia przewidzianego w ww. 

harmonogramie  terminu  usunięcia  pojemników  przez  wykonawcę  dotychczas 

realizującego  usługę  lub  od  faktycznego  usunięcia  tych  pojemników  – 

przypadku, gdy faktyczne ich usunięcie nastąpi później; 

wykreślenia z treści rozdziału XVI SWU oraz Załącznika nr 24 do SWU wymogu, 

aby system monitorowania wizyjnego pojazdów generował widok otoczenia pojazdu 

bez 

martwych  stref  (360°)  i  widok  z  góry  (tzw.  „widok  z  lotu  ptaka”)  w  czasie 

rzeczywistym; 

zmiany rozdziału II pkt 3 ppkt 6 oraz pkt 4 ppkt 3 SWU przez zastąpienie na końcu 

wprowadzenia  do  wyliczenia  dwukropka  kropką  i  wykreślenie  pozostałej  treści, 

tj. ppkt lit. od a) do d); 

wykreślenia w rozdziale III pkt 2 postanowienia ppkt 2; 

doprecyzowania  przewidzianego  w  rozdziale  II  pkt  8  ppkt  4)  SWU  obowiązku 

naprawy lub wymiany pojemników poprzez wskazanie przypadków, w których taka 

wymiana lub naprawa miałby być realizowana, w szczególności poprzez wyraźne 

zaznaczenie,  że  nie  będą  podlegały  naprawie  ani  wymianie  pojemniki  sprawne 

technicznie,  szczelne  i  funkcjonalne,  a  posiadające  jedynie  zadrapania, 

zarysowania lub zabrudzenia; 

7.  zmiany w rozdziale II SWU: 


a)  pkt  3  ppk

t  1)  lit.  c)  przez  nadanie  mu  treści:  „mają  posiadać  system  jezdny 

wyposażony  w  2  kółka  oraz  pokrywę/klapę  umożliwiającą  zamknięcie 

pojemników”; 

b) 

pkt  3  ppkt  2)  lit.  c)  przez  nadanie  mu  treści;  „mają  posiadać  system  jezdny 

wyposażony  w  4  skrętne  kółka  z  możliwością  pełnego  obrotu;  w  tym  2  kółka 

hamulcem oraz pokrywę/klapę umożliwiającą zamknięcie pojemników”; 

c) 

pkt  3  ppkt  3)  lit.  c)  poprzez  nadanie  mu  treści:  „mają  posiadać  system  jezdny 

wyposażony  w  4  skrętne  kółka  z  możliwością  pełnego  obrotu,  w  tym  2  kółka 

hamulcem oraz pokrywę/klapę umożliwiającą zamknięcie pojemników”; 

d) 

pkt  4  ppkt  1)  lit.  c)  przez  nadanie  mu  treści:  „mają  posiadać  system  jezdny 

wyposażony  w  2  kółka  oraz  pokrywę/klapę  umożliwiającą  zamknięcie 

pojemników”; 

e)  pkt  4  ppkt  2)  lit.  c)  przez  nadan

ie  mu  treści:  „mają  posiadać  system  jezdny 

wyposażony  w  4  skrętne  kółka  z  możliwością  pełnego  obrotu,  w  tym  2  kółka 

hamulcem oraz pokrywę/klapę umożliwiającą zamknięcie pojemników”; 

zmiany rozdziału II pkt 8 ppkt 1 SWU przez: 

a)  wskazanie  maksymalnego  zakresu  dodatk

owych  Zleceń  w  zakresie  mycia 

dezynfekcji  pojemników  (wskazanie  maksymalnej  częstotliwości  lub  liczby 

takich zleceń); 

b) 

zastrzeżenie,  że  Zlecenia  nie  będą  kierowane  w  sezonie  zimowym 

(gdy 

temperatura będzie zbliżona do 0°C); 

c) 

przewidzenie,  że  z  tytułu  realizacji  dodatkowych  Zleceń  mycia  i  dezynfekcji 

pojazdów  wykonawca  będzie  uprawniony  do  otrzymania  dodatkowego 

wynagrodzenia obmiarowego; 

wykreślenia w § 2 ust. 1 pkt 10) postanowienia lit. b) bądź zastąpienia go innymi 

obowiązkiem, możliwym do zrealizowania przez wykonawcę; 

wykreślenia pkt 5 z rozdziału XVI SWU; 

wykreślenia § 18 z treści Projektu Umowy oraz nadanie postanowieniu § 17 ust. 5 

Projektu  Umowy  następującego  brzmienia:  „100  %  zabezpieczenia  należytego 

wykonania umowy Zamawiający zwróci w terminie 30 dni od dnia wykonania przez 

Wykonawcę  całości  przedmiotu  umowy  i  uznania  go  przez  Zamawiającego  za 

należycie wykonane”; 

obniżenia kar przewidzianych w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) i f), § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a), c) 

i e), § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) i b), § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p)-s) oraz lit. u) i aa), § 15 ust. 

2 pkt 12 lit. q) i r), § 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy do wysokości odpowiednio 

dla kary: 

a) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) Projektu Umowy – do wysokości 100 zł; 


b)  przewidzia

nej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. f) Projektu Umowy – do wysokości 100 zł; 

c) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy – do wysokości 50 zł; 

d) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a) Projektu Umowy – do wysokości 1.000 zł; 

e) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. b) Projektu Umowy – do wysokości 10 zł; 

f) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. c) Projektu Umowy – do wysokości 1.000 zł; 

g) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. d) Projektu Umowy – do wysokości 10 zł; 

h) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy – do wysokości 5.000 zł; 

i) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. f) Projektu Umowy – do wysokości 10 zł; 

j) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy – do wysokości 500 zł; 

k) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  b)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 200 zł; 

l) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  c)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 150 zł; 

m) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  aa)  Projektu  Umowy  –  do  wysokości 

zł; 

n) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł; 

o) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  p)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł; 

p) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  q)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł;  

q) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  r)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 50 zł; 

r) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  s)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 50 zł; 

s) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 1.000 zł; 

wykreślenia kar umownych przewidzianych w: 

a) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. p) Projektu Umowy; 

b) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. q) Projektu Umowy; 

c) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. r) Projektu Umowy; 

d) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. s) Projektu Umowy; 

e) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. u) Projektu Umowy; 

f) 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy; 

g) 

§ 15 ust. 2 pkt 15 Projektu Umowy; 

względnie, na wypadek nieuwzględnienia żądania wskazanego w pkt 1 powyżej 


obniżenia  wysokości  kar  wskazanych  w  pkt  13  powyżej  do  20%  ich  pierwotnej 

wysokości; 

zmiany  polegającej  na  dookreśleniu,  że  każda  z  kar  określonych  w  §  15  ust.  2 

Umowy  jako  iloczyn  określonej  kwoty  i  liczby  dni  będzie  naliczana  za  okres  nie 

dłuższy  niż  30  dni  lub  do  oznaczonej  sumy  (np.  30  000  zł)  oraz  o  określenie 

maksymalnego limitu wszystkich kar za nienależyte wykonanie umowy na poziomie 

odpowiadającym: karze za jej niewykonanie, tj. na poziomie kary za odstąpienie od 

umowy (10% wynagrodzenia wykonawcy netto); 

zmiany treści Załącznika nr 1 do projektu umowy powierzenia przetwarzania danych 

osobowych poprzez usunięcie obecnego rodzaju danych osobowych i zastąpienie 

go  poniższym:  imię,  nazwisko,  adres  nieruchomości  której  dotyczy 

reklamacja/wniosek/uwaga/zastrzeżenie, dane kontaktowe, kontent o potencjalnej 

prawdopodobnej zawartości danych osobowych w postaci wiadomości tekstowej, 

dokumentu,  obrazu  fotografii  oraz  nagrania  z  systemu  wizyjnego  monitorowania 

pojazdów  oraz  zamian  w  treści  dokumentacji  przetargowej  w  której  znajdują  się 

odwołania do rodzaju powierzonych danych osobowych; 

zmiany  treści  projektu  umowy  powierzenia  przetwarzania  danych  osobowych 

poprzez  wykreślenie  zobowiązania  określonego  w  §  8  ust.  2  projektu  umowy 

powierzenia przetwarzania danych, a także wykreślenie odwołań w treści projektu 

umowy powierzenia do § 8 ust. 2; 

zmiany  treści  rozdziału  XVI  pkt  5  SWU  poprzez  wskazanie,  że  administratorem 

danych osobowych osób zarejestrowanych przy wykorzystaniu systemu wizyjnego 

monitorowania  pojazdów  jest  Zamawiający,  a  w  konsekwencji  zamianę  treści 

Załącznika nr 1 do projektu umowy powierzenia przetwarzania danych osobowych. 

Uzasadniając zarzuty odwołania Odwołujący podniósł co następuje. 

Zarzut dotyczący warunków udziału w Postępowaniu 

Zgodnie z art. 22 ust. 1a Pzp obowiązkiem zamawiającego jest określenie warunków 

udziału w postępowaniu oraz wymaganych od wykonawców środków dowodowych w sposób 

proporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  oraz  umożliwiający  ocenę  wykonawcy  do 

należytego  wykonania  zamówienia.  Powyższy  przepis  wyznacza  granice  dopuszczalności 

ustanawiania warunku udziału w postępowaniu, wskazując zamawiającemu dwie dyrektywy, 

którymi  powinien  się  kierować  przy  ustalaniu,  tj.:  cel  instytucji  warunku  udziału 

postępowaniu,  którym  jest  wybór  takiego  wykonawcy,  który  będzie  zdolny  do  wykonania 

zamówienia oraz zasadę proporcjonalności warunku do osiągnięcia ww. celu. 


Zamawiający  niewątpliwie  ma  prawo  opisać  warunki  udziału  w  postępowaniu  w  taki 

sposób,  aby  ograniczyć  możliwość  ubiegania  się  o  zamówienie  takim  podmiotom,  co  do 

których wątpliwe jest, aby były one w stanie prawidłowo wykonać zamówienie. Z drugiej jednak 

strony nie może on ustalać warunków udziału na takim poziomie, który by wykluczał możliwość 

ubiegania się o zamówienie dla podmiotów,  co do których oczywistym  jest,  że zamówienie 

zrealizować zdołają. Wspomniana zasada proporcjonalności wymaga bowiem aby działanie 

polegające  na  ustaleniu  warunku  udziału  w  postępowaniu  było  adekwatne  i  konieczne  dla 

osiągnięcia celu, któremu ten warunek służy. 

W  stanie  faktycznym  sprawy  Zamawiający  opisał  warunek  udziału  w  Postępowaniu 

taki sposób, że jego spełnienie będzie możliwe jedynie przez nieliczne podmioty działające 

na rynku. Wymaga on mianowicie, aby wykonawca ubiegający się o zamówienie wykazał się 

doświadczeniem  w  wykonaniu  lub  wykonywaniu  m.in.  zamówienia,  w  ramach  którego 

obsługiwał  obszar  zamieszkały  przez  co  najmniej  100.000  mieszkańców,  polegającego  na 

odbieraniu papieru o kodzie 20 01 01, w ilości co najmniej 5.000 Mg, w ciągu maksymalnie 

kolejnych miesięcy kalendarzowych. 

Przywołana  powyżej  ilość  5.000  Mg  odpadów  została  ustalone  na  tak  wysokim 

poziomie, że nie będzie ich w stanie spełnić większość wykonawców obecnie realizujących 

usługę  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów  na  rzecz  Zamawiającego.  W  szczególności 

warunku  tego  nie  spełni  Odwołujący,  który  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  z  terenu 

sektora II (Krzyki) świadczy na rzecz Zamawiającego od blisko 7 lat. Odwołujący, jako lider 

konsorcjum  składającego  się  z  podmiotów  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie, 

dwukrotnie uzyskiwał zamówienie na usługę tożsamą z usługą, której dotyczy Postępowanie 

realizował ją w sposób, który co do zasady nie budził ze strony Zamawiającego zastrzeżeń 

co do jakości jej wykonania. 

Z  analizy  przeprowadzonej  przez  Odwołującego  wynika,  że  w  podobnej  sytuacji  jak 

Odwołujący  jest  większość  wykonawców  aktualnie  odbierających  odpady  z  terenu  Miasta 

Wrocławia.  Tylko  cześć  z  nich  (w  istocie  zaś  tylko  jeden  wykonawca)  miała  zapewnioną 

możliwość  odebrania  5.000  Mg  papieru  w  ramach  jednego  zamówienia.  Wynika  to 

porównania ww. ilości z ilościami faktycznie odbieranych odpadów z tereny Gminy Wrocław 

w ubiegłym roku. Mianowicie, 5.000 Mg papieru i tektury to: 

  trochę  mniej,  niż  całkowita  ilość  papieru  i  tektury  odebranych  w  roku  ubiegłym  z 

sektora  I  (Stare  Miasto  i  Śródmieście)  i  sektora  III  (Fabryczna)  –  w  obu  tych 

sektorach 

odebrane zostało ponad 7.000 Mg odpadów, przy czym usługa w ramach 

sektora  III  była  realizowana  przez  konsorcjum,  z  których  żaden  samodzielnie  nie 

odebrał wymaganej przez Zamawiającego ilości papieru i tektury; 


  niemal  tyle,  co  całkowita  ilość  papieru  i  tektury  odebranych  w  roku  ubiegłym 

z Sektora II 

– Krzyki (odebranych zostało nieco ponad 5.000 Mg takich odpadów) – 

zamówienie to było jednak realizowane przez konsorcjum, w ramach którego żaden 

z wykonawców nie odebrał samodzielnie ilości 5.000 Mg papieru i tektury); 

  więcej, niż całkowita ilość papieru i tektury odebranych w roku ubiegłym z sektora 

IV 

– Psie Pole (odebranych zostało nieco ponad 4.000 Mg). 

W  tym  kontekście  warunek  udziału  w  Postępowaniu  został  ustalony  na  poziomie, 

którego  Odwołujący  i  znaczna  część  innych  obecnych  na  lokalnym  rynku  wykonawców  nie 

spełnia  i  tym  samym  musi  być  uznany  za  nieproporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia 

nadmiernie ograniczający konkurencję w Postępowaniu. 

O  ile  zgodzić  się  należy  ze  stwierdzeniem,  że  przepisy  Pzp  nie  nakładają  na 

zamawiającego obowiązku nabywania usług od wszystkich podmiotów działających na rynku, 

w  szczególności  tych,  którzy  nie  posiadają  adekwatnego  doświadczenia,  o  tyle  za 

niedopuszczalną należy uznać sytuację, gdy ustalone przez zamawiającego warunki udziału 

wykluczają  z  postępowania  większość  z  działających  na  rynku  wykonawców  i  to  takich, 

którzy przez  wiele  lat  usługę  stanowiącą  przedmiot  zamówienia  na  rzecz  Zamawiającego 

świadczyli w sposób należyty. 

Ustalenie tak wysokiego poziomu doświadczenia, które musiałby posiadać wykonawca 

ubiegający  się  o  zamówienie  w  sposób  oczywisty  wykracza  poza  to,  co  jest  konieczne  dla 

osiągnięcia  celu  należytego  wykonania  zamówienia.  Prowadzi  to  do  znacznego 

nieuzasadnionego  ograniczenia  kręgu  podmiotów  mogących  ubiegać  się  o  zamówienie  – 

eliminując tych wykonawców, którzy w latach ubiegłych wykazali ponad wszelką wątpliwość, 

że zamówienie są zdolni wykonać. 

Na  marginesie  Odwołujący  zauważył,  że  warunek  udziału  w  Postępowaniu  został 

ustalony  na  poziomie  zbyt  wysokim  nie  tylko  w  stosunk

u  do  przedmiotu  zamówienia, 

ale 

również  w  porównaniu  do  postępowań  prowadzonych  przez  innych  zamawiających  – 

na 

odbiór odpadów z terenów innych dużych miast. Żadne z takich miast, jak Poznań, Łódź, 

Szczecin  czy  Gdańsk,  nie  wprowadzały  tak  wysoko  zakreślonych  wymagań  w  zakresie 

warunku  doświadczenia.  W  ocenie  Odwołującego  brak  jest  podstaw,  aby  do  świadczenia 

usługi odbioru odpadów z terenu miasta Wrocławia, konieczne było posiadanie doświadczenia 

większego, aniżeli to, które jest potrzebne do odbioru odpadów komunalnych z ww. miast. 

Ponadto wymaga podkreślenia, że odpady komunalne – papier i tektura – w praktyce 

mogą  być  odbierane  jako  odpady  klasyfikowane  zarówno  pod  wskazanym  w  pkt  1.2.2.3. 

rozdziału IV SIWZ kodem 20 01 01, jak i pod kodem 15 01 01 (opakowania z papieru i tektury). 

Wielu zamawiających wymaga odbierania przez wykonawców odpadów, które Zamawiający 


uznaje  za  odpady  klasyfikowane  pod  kodem  20  01  01,  jako  odpadów  o  kodzie  15  01  01. 

Odpady  te  w  istocie  są  takie  same,  mają  tożsame  pochodzenie  oraz  morfologię  (skład). 

związku z powyższym, doświadczenie związane 2 odbieraniem odpadów o kodzie 15 01 01 

jest w istocie takie samo, jak doświadczenie wynikające z odbieranie odpadów o kodzie 20 01 

01.  Za  nieuzasadnione  należy  zatem  uznać  ograniczenie  możliwości  spełnienia 

przewidzianego  w  pkt  1.2.2.3.  rozdziału  IV  SIWZ  warunku  udziału  w  Postępowaniu  do 

wykazanie się doświadczenie w odbieraniu wyłącznie odpadów sklasyfikowanych pod kodem 

20  03  01.  Ta

kie  opisanie  warunku  udziału  w  Postępowaniu  niewątpliwie  w  sposób 

nieuprawniony ogranicza konkurencję w postępowaniu, bowiem zamyka drogę do ubiegania 

się o zamówienie dla podmiotów, które posiadają adekwatne z punktu realizacji zamówienia 

doświadczenie w odbieraniu odpadów o kodzie 15 01 01 (a które wyłącznie z uwagi na decyzję 

innego podmiotu zamawiającego zostały sklasyfikowane pod innym kodem, niż kod wymagany 

przez Zamawiającego). 

Mając  na  uwadze  powyższe  celowe  jest  nakazanie  Zamawiającemu  obniżenie 

wymagań  stanowiących  warunek  udziału  w  Postępowaniu  przez  wskazanie  w  pkt  1.2.2.3. 

rozdziału  IV  SIWZ,  że  wykonawca  spełni  warunek  dotyczący  zdolności  zawodowej, 

jeśli wykaże,  że  wykonał,  a  w  przypadku  świadczeń  okresowych  lub  ciągłych  wykonuje 

okresie ostatnich 3 lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia 

działalności jest krótszy – w tym okresie, zamówienie, w ramach którego obsługiwał obszar 

zamieszkały  przez  co  najmniej  100.000  mieszkańców  (według  danych  Głównego  Urzędu 

Statystycznego  za  rok,  w  którym  umowa  na  zamówienie  została  zawarta),  polegające  na 

odbieraniu papieru o kodzie 20 01 01 lub opakowań  z papieru i tektury o kodzie 15 01 01, 

ilości co najmniej 4.000 Mg, w ciągu maksymalnie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych. 

Zarzut  dotyczący  zastrzeżenia  maksymalnych  proporcji  cen  jednostkowych 

oferowanych przez wykonawcę 

W  rozdziale  XIV  pkt  10  SIWZ  Zamawiający  wprowadził  ograniczenie  dotyczące 

szacowania przez  wykonawców cen jednostkowych wskazując, iż niektóre z nich nie mogą 

stanowić więcej, niż 70% innych cen jednostkowych. Określił on mianowicie, że: 

d) 

cena jednostkowa podana w pozycji nr 11 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 

70 % z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 4 w kolumnie nr 5; 

e) 

cena jednostkowa podana w pozycji nr 13 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 

70 % z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 4 w kolumnie nr 5; 

f) 

cena jednostkowa podana w pozycji nr 14 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 

70 % z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 6 w kolumnie nr 5; 


g)  cena jednostkowa podana w pozycj

i nr 19 w kolumnie nr 5 nie może być wyższa niż 

70 % z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 3 w kolumnie nr 5. 

Powyższe ograniczenie jest dla Odwołującego zupełnie niezrozumiałe. Powoduje ono, 

że  wykonawca  nie  ma  zapewnionej  możliwości  wskazania  w  formularzu  cenowym 

(Załączniku nr  II  do  SIWZ  –  Zestawieniu  kosztów  zadania)  takich  cen  jednostkowych, 

które odzwierciedlałyby  rzeczywiste  koszty  realizacji  usługi.  Kwestionowane  postanowienie 

wymusza  na  Odwołującym  de  facto  manipulowanie  cenami  jednostkowymi  w  taki  sposób, 

aby 

w  sztuczny  sposób  dostosować  ceny  jednostkowe  do  wymagań  określonych  przez 

Zamawiającego. Wykonawca jest zmuszony: 

  sztucznie zawyżać ceny jednostkowe zawarte w poz. 3, 5 bądź 6 Zestawienia Cen 

jednostkowych, narażając tym samym Zamawiającego na konieczność poniesienia 

dodatkowych i nieuzasadnionych kosztów realizacji zamówienia, lub też 

  sztucznie zaniżać ceny jednostkowe zawarte w poz. 11, 13, 14 i 19 w stopniu nie 

pozwalającym  na  pokrycie  wszystkich  kosztów  realizacji  usług  w  ww.  pozycjach 

wskazanych,  oferując  tym  samym  Zamawiającemu  zaniżoną  ceną  ofertową  bądź 

tez przenosząc koszty tychże usług do innych pozycji Zestawienia kosztów zadania 

–  co  w  świetle  obowiązującego  prawa  i  orzecznictwa  Izby  jest  uznawane  za 

niedopuszczalne. 

Tego  rodzaju 

ograniczenie  wysokości  cen  jednostkowych  stanowi  daleko  idącą 

ingerencję w swobodę wykonawcy w ustalaniu i szacowaniu cen jednostkowych. Ingerencja 

ta  jest  zupełnie  nieuzasadniona  potrzebami  Zamawiającego,  a  biorąc  pod  uwagę, 

że oczekiwania Zamawiającego co do poszczególnych cen jednostkowych są nieuzasadnione 

realiami rynkowymi, musi być ona uznana za sprzeczna z zasadami współżycia społecznego 

– w tym przede wszystkim z prawem wykonawcy do otrzymania godziwej zapłaty za wykonaną 

sługę,  obejmującej  wszystkie  koszty  jej  realizacji  i  zapewniającej  możliwość  otrzymania 

odpowiedniego zysku. 

W  szczególności  nieracjonalne  jest  wymaganie  przez  Zamawiającego,  aby  ceny  za 

odbiór,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  z  PSZOK  (poz.  11-21  Zestawienia  kosztów 

zadania) 

były  niższe  niż  ceny  odbioru,  transportu  i  zagospodarowania  odpadów  spoza 

PSZOK.  Koszty  samej  logistyki  odbierania  odpadów  z  PSZOK  są  bowiem  wyższe, 

aniżeli koszty  odbioru  odpadów  od  właścicieli  nieruchomości  –  gdzie  odpowiednia 

optymalizacja tras przejazd

ów śmieciarki pozwala na obniżenie kosztów transportu odpadów 

w przeliczeniu na ich masę (Mg). 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe,  celowe  jest  nakazanie  Zamawiającemu  wykreślenie 

pkt 

10 z rozdziału XIV SIWZ. 


Zarzut dotyczący zbyt krótkiego terminu na wyposażenie nieruchomości w pojemniki 

Jednym z najistotniejszych elementów opisu przedmiotu zamówienia jest oznaczenie 

przez  podmiot  zamawiający  terminów  na  realizację  obowiązków  wykonawcy. 

Ustanowienie 

przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia niemożliwego 

do dotrzymania terminu realizacji zamówienia, przy uwzględnieniu specyfiki jego przedmiotu 

oraz obowiązujących na danym rynku reguł związanych z realizacją tego typu zamówień może 

bezpośrednio prowadzić do naruszenia jednej z zasad wyrażonych w art. 7 ust. 1 Pzp i tym 

samym prowadzić do naruszenia powyższej normy prawnej. Takie działanie narusza również 

przepis  art.  29  ust.  2  Pzp,  ponieważ  stanowi  przejaw  opisania  przedmiotu  zamówienia 

sposób utrudniający uczciwą konkurencję. 

Jak  wynika  z  treści  §  4  ust.  3  Projektu  Umowy,  przedmiot  umowy  w  zakresie 

określonym  w  SWU  (z  zastrzeżeniem  części  obowiązków  dotyczących  monitorowania 

pojazdów  i  sprawozdawczości)  będzie  świadczony  od  dnia  wskazanego  przez 

Zamawiającego, przy czym termin ten (zgodnie z przypisem 1 do wskazanego postanowienia) 

rozpocznie się nie wcześniej, niż 30 dni od dnia zawarcia umowy. Stosownie zaś do § 4 ust. 2 

Projektu Umowy, z dniem zawarcia Umowy wykonawca zobowiązany będzie podjąć działania 

niezbędne do prawidłowego świadczenia usług objętych przedmiotem zamówienia. 

Jednocześnie, zgodnie z rozdziałem II pkt 2 ppk 1 i 2 SWU (str. 6 SWU) wykonawca 

zobowiązany  jest  do  wyposażenia  właścicieli  nieruchomości  w  pojemniki  do  gromadzenia 

odpadów  niesegregowanych  (zmieszanych)  oraz  pojemniki  do  gromadzenia  odpadów 

zbieranych selektywnie. 

Z  powyższego  wynika,  że  Zamawiający  gwarantuje  wykonawcy  jedynie  30  dni 

„okresu przygotowawczego”,  w  ramach  którego  wykonawca  będzie  zobowiązany  podjąć 

wszystkie  czynności  związane  z  zakupem  wielu  tysięcy  pojemników  (przewidywaną  liczbę 

pojemników określa Załącznik nr 4 do SWU), dostosowaniem ich do wymagań Zamawiającego 

(w tym odpowiedniego ich 

oznakowania oraz wyposażenia w system identyfikacji pojemników 

określony  w  rozdziale  XV  SWU),  a  nadto  rozmieszczenia  ich  na  nieruchomościach 

zlokalizowanych na obszarze Sektora I (Śródmieście i Stare Miasto). 

Tak  krótki  termin  na  wyposażenie  nieruchomości  w  pojemniki  przez  wykonawców 

innych niż ten, który aktualnie realizuje przedmiot umowy, jest nawet nie tyle trudne, co wręcz 

niemożliwe  do  wykonania.  W  tym  zakresie  świadczenie  wykonawcy  wynikające  z  umowy 

winno być uznane za świadczenie niemożliwe w rozumieniu art. 387 § 1 Kc. 

Okoliczność powyższa świadczy o nieprawidłowym, tj. naruszającym przepisy art. 29 

ust.  1  oraz  art. 

7  ust.  1  Pzp  opisaniu  przedmiotu  zamówienia  przez  Zamawiającego, 

gdyż dotrzymanie terminów określonych przez Zamawiającego jest niemożliwe przez żaden 


podmiotów  działających  na  rynku.  Prawidłowa  realizacja  obowiązku  wyposażenia 

nieruchomości w pojemniki (kilkadziesiąt tysięcy takich pojemników) wymaga przeznaczenia 

istotnych nakładów pracy oraz poświęcenia czasu znacząco przekraczającego przyjęte przez 

Zamawiającego terminy. Ponadto wiąże się z poniesieniem istotnych kosztów przez danego 

wykonawcę, przez co zasadniczo może być wykonana dopiero po zawarciu umowy w sprawie 

zamówienia publicznego. 

Rozmieszczenie  pojemników  na  odpady  na  nieruchomościach  jest  długotrwałym 

skomplikowanym  logistycznie  procesem.  Pojemniki  w  pierwszej  kolejności  muszą  zostać 

zaku

pione  w  ilościach  i  rodzajach  dostosowanych  do  specyfiki  zamówienia  oraz  wymagań 

Zamawiającego  wynikających  obowiązującego  we  Wrocławiu  systemu  gospodarowania 

odpadami,  w  tym  co  do  ich  odpowiedniego  oznaczenia.  Ponadto  pojemniki  muszą  zostać 

wyposażone  w  elementy  systemu  identyfikacji  pojemników  (w  tym  transpondery  RFID),  

a  po  ich  rozmieszczeniu  na  nieruchomościach  ich  szczegółowe  lokalizacje  muszą  zostać 

wprowadzone do systemu, o którym mowa w rozdziale XV SWU. 

Samo rozmieszczanie pojemników musi być dokonywane w ściśle usystematyzowany 

sposób – właściwe pojemniki (różniące się od siebie co do rodzaju, koloru i pojemności) muszą 

być  dostarczone  w  odpowiednie  miejsca  docelowe).  Operacja  ta  musi  zostać  poprzedzona 

inwentaryzacją  oraz  aktualizacją  danych  o  Miejscach  Gromadzenia  Odpadów  („MGO”) 

oparciu  o  dane,  które  dopiero  zostaną  przekazane  przez  Zamawiającego  po  zawarciu 

umowy (zgodnie wymaganiami określonymi w rozdziale XV SWU). 

Sama  operacja  rozstawiania  pojemników  w  skali  całej  gminy  wymaga,  w  ocenie 

Od

wołującego, przeznaczenia minimum 60 dni. 

Ponadto zwrócić należy uwagę, że obszar, na którym będzie realizowane zamówienie 

udzielane w Postępowaniu (tj. Śródmieście i Stare Miasto) jest specyficzny. Charakteryzuje się 

on  gęstą  zabudową  i  trudną  dostępnością  i  ograniczoną  powierzchnią  miejsc  gromadzenia 

odpadów  (lokalizacji,  w  których  są  usytuowane  pojemniki  na  odpady).  Powoduje  to, 

że znacznej  części  takich  lokalizacji  niemożliwe  jest  podstawienie  pojemników  w  czasie, 

gdy 

znajdują  się  tam  jeszcze  pojemniki  wykorzystywane  przez  wykonawcę  dotychczas 

realizującego  usługę  odbioru.  W  praktyce  zatem  podstawienie  pojemników  w  tych 

lokalizacjach będzie możliwe dopiero wówczas, gdy ów wykonawca zabierze swoje pojemniki. 

Powyższe  powoduje,  że  operacja  rozstawienia  pojemników  w  takich  lokalizacjach 

przez  „nowego”  (wyłonionego  w  Postępowaniu)  wykonawcę  powinna  być  realizowana  we 

współpracy  z  wykonawcą,  który  swoje  pojemniki  usuwa.  Z  uwagi  na  fakt,  iż  ów  drugi 

wykonawca  nie  jest  w  żaden  sposób  ww.  współpracą  ekonomicznie  zainteresowany 

(musiałby bowiem  pomagać  swojemu  konkurentowi),  celowym  jest  podjęcie  działań 


koordynujących  przez  samego  Zamawiającego.  Przejawem  takiego  działania  mogłoby  być 

przykładowo  przygotowanie  i  udostępnienie  wybranemu  w  Postępowaniu  wykonawcy 

har

monogramu  usuwania  pojemników  przez  dotychczasowego  usługodawcę  i  zapewnienie 

„nowemu" wykonawcy czasu na podstawienie pojemników w wymierza co najmniej 14 dni od 

usunięcia pojemników zgodnie z tym harmonogramem. 

Należy  przy  tym  stanowczo  zaznaczyć,  że  w  stanie  faktycznym  sprawy  jedynie 

wykonawca 

aktualnie świadczący usługę odbioru odpadów z obszaru Śródmieścia i Starego 

Miasta  ma  zapewnioną  możliwość  dotrzymania  terminu  przyjętego  przez  Zamawiającego. 

Wspomniany wykonawca dysponuje już bowiem pojemnikami na odpady znajdującymi się na 

nieruchomościach objętych przedmiotem zamówienia, co oznacza, że nie będzie on już musiał 

–  w  przeciwieństwie  do  Odwołującego  i  innych  wykonawców  –  wyposażać  nieruchomości 

pojemniki  do  gromadzenia  odpadów  ani  ryzykować  zapłaty  wysokich  kar  umownych 

przypadku, gdy obowiązek ten w jakimkolwiek zakresie nie zostałby terminowo wykonany. 

Celowe  jest  zatem  zniwelowanie  ww.  uprzywilejowania  w  stopniu  umożliwiającym 

innym wykonawcom złożenie oferty w Postępowaniu przez wydłużenie czasu na wyposażenie 

nieruchomości w pojemniki do co najmniej 60 dni oraz zapewnienie współpracy z wykonawcą 

usuwającym  pojemniki,  w  szczególności  przez  dostarczenie  „nowemu”  wykonawcy 

harmonogramu  usuwania  pojemników  i  zagwarantowania  minimalnego  terminu  na 

dostarczenie pojemników liczonego od terminów wskazanych w tym harmonogramie (lub od 

dnia  faktycznego  usunięcia  pojemników  –  w  przypadku,  gdyby  takie  usunięcie  nastąpiło 

przekroczeniem terminów wskazanych w harmonogramie). 

Zarzuty dotyczące systemu monitoringu wizyjnego pojazdów 

W rozdziale XVI pkt 1 ppkt 1 SWU Zamawiający wskazał na obowiązek wyposażenia 

pojazdów  realizujących  przedmiot  umowy  (pojazdy  bezpylne  oraz  myjki)  w  system 

monitorowania bazujący na zapisie obrazu z 4 kamer generujących widok otoczenia pojazdu 

bez  stref  martwych  (360  stopni)  i  widok  z  góry  (tzw.  „widok  z  lotu  ptaka”)  w  czasie 

rzeczywistym, oraz nagrywarkę cyfrową do zapisu materiału video z wszystkich kamer zgodnie 

z załącznikiem nr 28 – Wymagania dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów: 

a)  widok  bez  martwych  stref  (360  stopni) 

– cztery szerokokątne kamery rejestrujące 

obraz z każdej strony pojazdu (w tym ze stref martwego pola); 

b) 

widok  „z  lotu  ptaka”  –  dostępny  dla  kierowcy  w  czasie  rzeczywistym  na  ekranie 

znajdującym  się  w  kabinie  widok  z  każdej  kamery  osobno  oraz  w  formie  widoku 

z lotu ptaka. 

System ten musi spełniać wymagania szczegółowo określone w rozdziale XVI SWU 

oraz w Załączniku nr 24 do SWU. 


Tak  opisany  przez  Zamawiającego  system  jest  oferowany  tylko  przez  jednego 

dostawcę systemu monitorowania, tj. BRIGADE ELECTRONICS – spółki z siedzibą w Wielkiej 

Brytanii,  producenta  systemu  Backeye  360  (dalej:  „BACKEYE  360”).  Tylko  ww.  dostawca 

posiada  w  swojej  ofercie  system  wykorzystujący  kamery  działające  w  trybie  360°  oraz 

z

apewniające tzw. „widok z lotu ptaka”. 

Opisanie  przez  Zamawiającego  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  wskazujący  na 

system  tego  dostawcy  pozostaje  w  oczywistej  sprzeczności  z  art.  29  ust.  3  Pzp,  a  nadto 

utrudnia uczciwą konkurencję w Postępowaniu bowiem: 

  w uprzywilejowanej sytuacji stawia podmioty korzystające z systemu BACKEYE 360 

lub posiadające z ww. podmiotem lepsze kontakty gospodarcze; 

  uzależnia wykonawców od dostawcy systemu BACKEYE 360, który mając w istocie 

monopol na dostarczenie systemu opisanego w 

SIWZ może od wykonawców żądać 

wynagrodzenia  znacząco  przekraczającego  wartość  przedmiotowego  systemu, 

także  może  potencjalnie  odmówić  dostarczenia  i  zainstalowania  tego  systemu 

terminach  określonych  w  SIWZ,  eliminując  de  facto  wykonawcę  z  możliwości 

pr

awidłowej realizacji zamówienia. 

Jednocześnie  wskazać  należy,  że  wskazane  funkcjonalności,  dostępne  jedynie 

systemie  BACKEYE  360  nie  zapewniają  Zamawiającemu  realnych  korzyści. 

szczególności,  nie  gwarantuje  on  zapewnienia  odpowiednio  szczegółowego  obrazu 

każdej  strefy.  Zastosowanie  w  tym  systemie  obiektywów  ultra  szerokokątnych  

(tzw. „rybie oko”) sprawia, że przekazywany z kamer obraz jest rozciągnięty, zagięty i mało 

wyraźny. Ponadto materiał video na łączeniach obrazu z kamer – w przypadku, gdy pojawi się 

tam jakiś obiekt – staje się zaburzony (pojawiający się obiekt zostaje rozciągnięty na materiał 

video z dwóch kamer), a tym samym nieczytelny. Ponadto taki model zapisu video wiąże się 

ze  znacznym  zwiększeniem  jego  objętości  (blisko  czterokrotnym)  co  znacznie  podwyższa 

koszty obsługi systemu. 

Bardziej  czytelny  byłby  obraz  rejestrowany  przez  standardowy  system  monitoringu, 

oparty  o  4 kamery, które byłyby  zamontowane z  przodu,  tyłu oraz  na  obu  bokach  pojazdu. 

Dzięki wykorzystaniu takiego systemu uzyskiwany jest czytelny materiał video z każdej części 

pojazdu 

–  i  taki  materiał  może  stanowić  realny  materiał  dowodowy  na  potrzeby  kontroli 

świadczenia usługi odbioru odpadów. Tego typu rozwiązanie jest oferowane na rynku przez 

wielu  dostawców  i  jego  zastosowanie  pozwoli  uniknąć  utrudnienia  konkurencji 

Postępowaniu. 

Niezależnie  od  powyższego  wskazać  należy,  że  aktualnie  nie  jest  możliwe 

zaoferowanie  systemu  spełniającego  wymóg  określony  w  rozdziale  XVI  pkt  5  SWU, 


dotyczący umożliwienia przez system anonimizacji zarejestrowanych w materiale video osób 

i  pojazdów.  Aktualnie  nie  istnieje  na  rynku  system,  który  by  zapewniał  taką  anonimizację. 

Anonimizacja  obrazu  udostępnianego  w  trybie  rzeczywistym  (rozdział  XVII  pkt  2  SWU) 

wiązałaby się z koniecznością zapewnienia specjalistycznego oprogramowania oraz sprzętu 

komputerowego  dysponującego  ogromną  mocą  obliczeniową  –  a  żaden  z  dostawców 

systemów monitorowania takimi zasobami nie dysponuje. 

Ewentualna  anonimizacja  obrazu  mogłaby  być  dokonywana  –  zgodnie  z  informacją 

uzyskana od dostawców systemów monitorujących – już po zarejestrowaniu materiału w trybie 

doraźnego  jego  przetworzenia  w  oznaczonym  przez  użytkownika  zakresie.  Tego  rodzaju 

przetwarzanie  obrazu  nie  zapewniałoby  jednak  pełnej  anonimizacji  nagrania  przed  jego 

udostępnieniem  Zamawiającemu,  a  nadto  wiązałoby  się z  ingerencją  w  zapisany  obraz,  co 

zgodnie z treścią pkt 10 w rozdziale XVII SWU jest niedopuszczalne. 

Mając na uwadze powyższe, celowe jest nakazanie Zamawiającemu usunięcia pkt 5 

rozdziału  XVI  SWU,  względnie  jednoznaczne  przyznanie,  że  anonimizacja  miałaby  być 

dokonywana  już  po  zarejestrowaniu  materiału  i  wyłącznie  na  odrębne  żądanie 

Zamawiającego, zgłaszane jedynie w uzasadnionych przypadkach. 

Zarzut dotyczący opisania pojemników w sposób wskazujący na jednego producenta 

utrudniający uczciwą konkurencję 

Za nieuzasadnione należy również uznać określone w rozdziale II pkt 3 ppkt 6 SWU 

wymaganie dotyczące wyposażenia obsługiwanych nieruchomości w pojemniki o pojemności 

od 1,5 do 4m

  których  konstrukcja  ma  zapewnić  szczelność  zapobiegając  w  szczególności 

przedostaniu  się  do  nich  gryzoni  lub  ptaków,  poprzez  zastosowanie 

dźwigni/uchwytu otwierających urządzenie, jedynie w chwili użytkowania; 

  wyposażonych w dźwignię nożną; 
  których podstawa ma mieć kształt umożliwiający ustawienie zestawu pojemników 

równym szeregu, aby osiągnąć wizualny efekt uporządkowania przestrzeni MGO. 

Takie  wymagania  wskazują  na  tylko  jednego  producenta,  tj.  HEWEA  sp.  z  o.o. 

siedzibą  w  Bykowie,  będącego  dystrybutorem  pojemników  z  systemem  PRESKO, 

który będzie zdolny dostarczyć pojemniki (z którym Odwołujący nie współpracuje) i jako taki 

pozostaje  w  oczywistej  sprzeczności  z  art.  29  ust.  3  Pzp  i  utrudnia  uczciwą  konkurencję 

Postępowaniu bowiem: 

  w uprzywilejowanej sytuacji stawia podmioty korzystające z pojemników PRESKO 

lub posiadające z ww. podmiotem lepsze kontakty gospodarcze; 


  uzależnia wykonawców od dostawcy pojemników PRESKO, który mając w istocie 

monopol na dostarczenie systemu opisanego w SIWZ może od wykonawców żądać 

wynagro

dzenia znacząco przekraczającego ich wartość, a także może potencjalnie 

odmówić  dostarczenia  i  zainstalowania  tego  systemu  w  terminach  określonych 

SIWZ,  eliminując  de  facto  wykonawcę  z  możliwości  prawidłowej  realizacji 

zamówienia; 

  co  więcej,  obsługa  takich  pojemników  (opróżnienie  ich  z  odpadów)  wymaga 

posłużenia się przez wykonawcę specjalnym pojazdem (o specyficznej konstrukcji), 

zatem  generować  będzie  dodatkowe  koszty  po  stronie  takich  wykonawców, 

którzy podobnie  jak  Odwołujący  w  swojej  działalności  korzystają  z  innych 

konstrukcyjnie  pojemników,  stawiając  w  korzystniejszej  sytuacji  te  podmioty, 

które posiadają i korzystają z pojemników PRESKO. 

Jednocześnie  wskazać  należy,  że  pojemniki  PRESKO  nie  posiadają  żadnego  tak 

innowacyjnego rozwiązania, które by je czyniło bardziej funkcjonalnymi od innych dostępnych 

na  rynku  pojemników.  Inne  pojemniki,  np.:  te  stosowane  przez  Odwołującego, 

posiadają równie skuteczne zabezpieczenia przed przedostawaniem się gryzoni czy ptaków, 

jednak  oparte  na  innej  technologii,  be

z  stosowania  wymaganych  przez  Zamawiającego 

dźwigni czy uchwytów umożliwiających otwieranie pojemnika. 

Podobnie  nieuzasadnione  jest  wymaganie  przez  Zamawiającego,  aby  pojemniki  na 

odpady  miały  posiadać  system  jezdny  wyposażony  w  pełne  gumowe  kółka  o  średnicy 

minimum  200 mm.  Po pierwsze bowiem,  nie istnieją na rynku pojemniki  posiadające  pełne 

gumowe  koła  –  z  przyczyn  technicznych  koła  te  muszą  mieć  elementy  z  innego  materiału 

(w 

szczególności  z  metalu),  a  gumowa  może  być  najwyżej  ich  część  zewnętrzna 

(rodzaj 

oponki).  Po  wtóre,  zupełnie  nieuzasadnione  jest  wymaganie,  aby  ww.  koła  miały 

minimum  200  mm  średnicy  istnieją  bowiem  na  rynku  (i  występują  powszechnie)  pojemniki 

wyposażone w koła o nieco mniejszej średnicy, które jednak w żadnym stopniu nie tracą przez 

to  na  swej  funkcjonalności.  Większa  średnica  w  niczym  nie  poprawia  jakości  pojemnika, 

jednocześnie  ogranicza  konkurencję  i  może  wskazywać  na  konkretnego  dostawcę 

pojemników (który w swej ofercie posiada pojemniku wyposażone w takie właśnie koła). 

W  związku  z  powyższym,  celowe  jest  nakazanie  Zamawiającemu  wykreślenie 

przywołanych wymogów dotyczących pojemników o pojemności od 1,5 do 4m

 (pkt 3 ppkt 6 

rozdziale  II  SWU)  oraz  wykreślenie  wymogów  dotyczących  posiadania  przez  pojemniki 

pełnych gumowych kół o średnicy minimum 200 mm. 


Zarzut  dotyczący  nieprecyzyjnego  określenia  obowiązku  wymiany  lub  naprawy 

pojemników 

W rozdziale II  pkt  8 ppkt  4 SWU  Zamawiający  wprowadził  obowiązek  naprawy  albo 

wymiany  pojemników  na  odpady,  nie  określając  jednocześnie  przypadków,  w  których  takie 

naprawy  (bądź  alternatywnie  wymiana)  pojemników  miałyby  być  realizowane.  W  praktyce 

zatem  nie  jest  wiadome,  czy  naprawie/wymianie  będą  podlegały  wyłącznie  pojemniki 

niesprawne  technicznie,  uszkodzone  w  stopniu  wpływającym  na  ich  użyteczność,  czy  też 

posiadające jakiejkolwiek wady czy skazy, chociażby były one czysto „kosmetyczne” (takie jak 

np. zarysowania i rysy, drobne pęknięcia niepowodujące utraty szczelności czy zabrudzenia 

powierzchni). 

W praktyce ww. nieprecyzyjność SIWZ może mieć istotne konsekwencje finansowe dla 

wykonawcy. Jak bowiem wynika z doświadczenia Odwołującego, mieszkańcy nieruchomości 

bardzo często domagają się wymiany pojemników na nowe w sytuacji gdy dotychczasowe są 

w  pełni  sprawne,  szczelne  i  funkcjonalne  i  w  generalnym  ujęciu  wizualnie  estetyczne. 

Brak 

jednoznacznej  dyrektywy  ze  strony  Zamawiającego,  czy  obowiązek  wymiany 

pojemników dotyczy również ww. sytuacji oznacza dla wykonawcy niepewność co do kosztów 

jakie będzie ponosił w związku z wymianą czy naprawą pojemników. Tymczasem zapewnienie 

pojemników stanowi dla wykonawcy istotny koszt realizacyjny i tym samym znacząco wypływa 

na kalkulację ceny ofertowej. 

W  tej  sytuacji  konieczne  jest  nakazanie  Zamawiającemu  doprecyzowanie  SIWZ 

poprzez  wskazanie  przypadków,  gdy  naprawy  lub  wymiany  pojemników  będą  miały  być 

dokonywane,  w  szczególności  przez  wskazanie,  że  wykonawca nie będzie zobligowany  do 

dokonywania  naprawy  pojemników  w  sytuacji,  gdy  będą  one  posiadały  drobne  wady, 

zarysowania czy zabrudzenia, które nie rzutują na ich sprawność techniczną i funkcjonalność. 

Zarzut  dotyczący  niedookreślenia  możliwości  dodatkowego  zlecenia  mycia 

dezynfekcji pojemników 

W  rozdziale  II  pkt  8  ppkt  1  SWU  Zamawiający  wskazał,  że  dopuszcza  możliwość 

dodatkowego  wykonania  prac  w  zakresie  m

ycia  i  dezynfekcji  pojemników,  poza  terminami 

wynikającymi  z  harmonogramów,  których  termin  i  miejsce  będzie  sam  określał.  Z  tytułu 

realizacji takich prac dodatkowych wykonawca nie będzie uprawniony do otrzymania żadnego 

dodatkowego  wynagrodzenia,  co  oznacz

a,  że  koszty  takich  prac  musi  on  ująć 

jednostkowych stawkach ryczałtowych za odbiór i zagospodarowanie odpadów. 

Jednocześnie  żadne  z  postanowień  SWU  nie  wskazuje  zakresu  czy  maksymalnej 

liczby takich dodatkowych prac w zakresie mycia i dezynfekcji pojemn

ików. Powyższe sprawia, 

że dokonanie rzetelnej wyceny kosztów z tym związanych nie jest możliwe, a na wykonawcę 


zostaje  przeniesione  trudne  do  oszacowania  ryzyko  związane  z  możliwością  powstania 

dodatkowych kosztów mycia i dezynfekcji. 

Podkreślenia  przy  tym  wymaga,  że  sytuacja,  w  której  jedna  ze  stron  stosunku 

umownego (Zamawiający) może dowolnie i jednostronnie kształtować zakres zobowiązania 

drugiej  strony  (w  tym  przypadku  zobowiązania  wykonawcy  do  mycia  i  dezynfekcji 

pojemników),  które  miałoby  być  realizowane  bez  dodatkowego  wynagrodzenia  (w  ramach 

wynagrodzenia  za  odbiór  odpadów,  niezależnie  od  ponoszonych  kosztów)  powinna  zostać 

oceniona  jako  sprzeczna  z  zasadami  współżycia  społecznego.  Stanowi  to  bowiem 

rażące naruszenie  równowagi  ekonomicznej,  które  nie  może  być  uzasadnione  względami 

ochrony interesu publicznego. 

Dodatkowo,  przedmiotowe  postanowienie  nie  wskazuje  okresu,  w  których  Zlecenia 

takich dodatkowych prac mogłyby być przez Zamawiającego składane. Oznacza to, że takie 

Zlecenia potencjalnie będą mogły być kierowane w ciągu całego roku, zarówno w sezonach 

letnich,  jaki  w  okresie  zimowym.  Tymczasem  urządzenia  służące  do  mycia  i  dezynfekcji 

pojemników nie powinny być użytkowane w okresie zimy (w czasie, gdy temperatura otoczenia 

oscyluje  wokół  0°C).  Ich  użytkowanie  w  tym  okresie  byłoby  sprzeczne  z  zaleceniami 

producenta i co do zasady wymagałoby podjęcia dodatkowych szczególnych czynności celem 

zabezpieczenia  urządzeń  przed  uszkodzeniem  (co  wiązałoby  się  dla  wykonawcy 

z dodatkowymi  kosztami,  a  przy  ty

m  nie  wyeliminowałoby  całkowicie  ryzyka  uszkodzenia 

urządzeń myjących). 

Dlatego z punktu widzenia wykonawcy prawidłowa wycena wszystkich kosztów i ryzyka 

związanego z wykonywaniem dodatkowych Zleceń mycia u dezynfekcji pojemników wymagała 

będzie  nie  tylko  podania  maksymalnego  zakresu  (ilości  lub  częstotliwości)  takich  zleceń, 

ale 

również jednoznacznego wskazania, w jakim okresie (w których miesiącach) zlecenia takie 

będą kierowane. 

Celowe  jest  zatem  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  takiego  doprecyzowania, 

względnie wskazania, że z tytułu realizacji dodatkowych Zleceń w zakresie mycia i dezynfekcji 

pojemników  wykonawca  będzie  uprawniony  do  dodatkowego  wynagrodzenia,  w  wysokości 

ustalanej w oparciu o prace rzeczywiście w tym zakresie przez wykonawcę wykonane  oraz 

stawkę, którą wykonawca powinien podać w swojej ofercie. 

Zarzut  dotyczący  niemożliwego  do  wykonania  obowiązku  niedopuszczania  do 

napełnienia pojemników 

W rozdziale III pkt 2 ppkt 2 SWU Zamawiający przewidział obowiązek systematycznego 

przeprowadzania 

własnej  kontroli  stopnia  napełnienia  poszczególnych  pojemników  w  celu 

niedopuszczenia do ich napełnienia powyżej 90% całkowitej pojemności. Z obowiązkiem tym 


Zamawiający  skorelował  postanowienia § 15  ust.  2 pkt  11  lit.  o)-r)  oraz  t)  Projektu umowy, 

których  przewidział  możliwość  naliczenia  wobec  wykonawcy  wysokich  kar  umownych 

przypadkach, gdy do takiego napełnienia powyżej 90% pojemności dojdzie. 

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że takie „niedopuszczenie” do napełnienia 

pojemników  nie  będzie  możliwe  do  zrealizowania.  Efektywne  monitorowanie  pojemników 

niedopuszczenie  do  ich  napełnienia  wymagałoby  zaangażowania  ogromnej  liczby 

pracowników,  których  jedynym  zadaniem  byłaby  obserwacja  kilku  (spośród  tysięcy)  miejsc 

gromadzenia  odpadów  i  podejmowania  reakcji  (spowodowanie  odebrania  odpadów) 

przypadku,  gdy  tylko  powstanie  ryzyko  takiego  napełnienia.  Takie  rozwiązanie  byłoby 

oczywiście  absurdalne,  bowiem  drastycznie  zwiększyłoby  koszty  realizacji  zamówienia, 

wymagając  zaangażowania  środków  absolutnie  niewspółmiernych  do  przedmiotu 

zamówienia.  Ponadto  wymagałoby  to  pozostawienia  w  stałej  gotowości  znacznej  liczby 

pojazdów  odbierających  odpady, które mogłyby  się pojawić  odpowiednio  szybko w  miejscu 

potencjalnego „napełnienia", gdy tylko takie ryzyko zostanie dostrzeżone. 

Nawet  wówczas  nie  gwarantowałoby  to  jednak,  że  do  napełnienia  pojemników  nie 

dojdzie. Do napełnienia pojemnika może bowiem dojść w każdej chwili, przykładowo gdy jeden 

mieszkaniec umieści w nim jednorazowo większą ilość odpadów (kilka worków, znaczną ilość 

opakowań, np. kartonów po meblach) bądź też gdy kilku mieszkańców umieści swoje odpady 

w  jednym  spośród  grupy  pojemników  (np.  tym  usytuowanym  najbliżej  wejścia). 

Wykonawca 

nie może zatem całkowicie wyeliminować przypadków napełnienia pojemników. 

W  tej  sytuacji  obowiązek  „niedopuszczenia”  do  napełnienia  pojemników  winien  być 

oceniony  jako  świadczenie  niemożliwe  w  rozumieniu  art.  387  Kc  i  jako  taki  uznany  za 

nieważny. 

Zaznaczyć  przy  tym  należy,  że  w  praktyce  do  napełnienia  pojemników  może  dojść 

(i 

dochodzi)  przy  zachowaniu  najwyższej  staranności  przez  wykonawcę,  nawet  krótko  po 

odbiorze  odpadów  przez  śmieciarkę.  Zupełnie  niezrozumiałe  jest  to,  dlaczego  wykonawca 

miałby za takie napełnienie odpowiadać w sytuacji, gdy do napełnienia pojemnika dochodzi 

pomimo 

starannego 

wywiązywania 

się 

przez 

wykonawcę 

obowiązków. 

Obciążanie wykonawcy  odpowiedzialnością  za  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie 

umowy w tym przypadku oraz narażanie go na ryzyko zapłaty w związku z tym kary umownej, 

musi być ocenione jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego 

Zarzut  dotyczący  ustanowienia  obowiązku  osiągnięcia  poziomów  recyklingu 

przygotowania do ponownego użycia, których osiągnięcie jest niemożliwe 

W § 12 ust. 1 pkt 12 lit. b) Projektu Umowy Zamawiający zobowiązuje do osiągnięcia 

poziomów:  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  odpadów  komunalnych, 


wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych 

stanowiących odpady komunalne. 

Poziom  ten  i  sposób  jego  obliczenia  został  określony  w  rozdziale  XX  pkt  1  SWU  – 

został on  ustalony  na  poziomie  50  %  łącznej  masy  odpadów  (z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne). 

Oznacza to, że wykonawca zobowiązany będzie wykazać się przed Zamawiającym, że 50% 

wszystkich  odebranych  odpadów  (z  wyłączeniem  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych) 

zostanie poddane przygotowaniu do ponownego użycia i recyklingu. 

Osiągniecie  takiego  wskaźnika,  ustalanego  w  odniesieniu  do  wszystkich  frakcji 

odbie

ranych 

odpadów 

wyjątkiem 

odpadów 

budowlanych 

rozbiórkowych,  

a  z  uwzględnieniem  odpadów  komunalnych  niesegregowanych  (zmieszanych)  o  kodzie 

01,  jest  obiektywnie  niemożliwe  do  zrealizowania.  Takie  odpady  w  niewielkim  tylko 

zakresie  mogą  być  poddane  przygotowaniu  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  (w  istocie 

zaledwie w około 3% - jest to ograniczenie technologiczne i obiektywne, całkowicie niezależne 

od wykonawcy), a jednocześnie stanowią większość całego strumienia odpadów odbieranych 

w  ramach  realiz

acji  zamówienia.  W  roku  2016  odpady  komunalne  zmieszane  (20  03  01) 

stanowiły  aż  blisko  70%  wszystkich  odebranych  odpadów.  Oznacza  to,  że  osiągnięcie 

poziomu  50%  przygotowania  do  ponownego  liczonego  w  odniesieniu  do  całego  strumienia 

odpadów,  nawet  gdyby  pozostałe  frakcje  odpadów  (zbierane  selektywnie)  zostały 

przygotowane  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  w  100%  (co  technologicznie  też  nie  jest 

możliwe) wymagałoby, aby odpady zmieszane zostały przygotowane do ponownego użycia 

i recyklingu w co najmniej 28%. 

Pokazuje to poniższe działanie matematyczne: (30% x 100%)+ (70% x 28,5714%) = 

Osiągnięcie takich poziomów jest absolutnie nieosiągalne. 

Jedynym  sposobem  doprowadzenia  do  osiągnięcia  poziomu  50%  przygotowania  do 

ponownego użycia i recyklingu wszystkich odpadów komunalnych (z wyłączeniem odpadów 

budowlanych  i  rozbiórkowych)  byłoby  doprowadzenie  do  znaczącej  poprawy  zachowań 

mieszkańców  w  zakresie  prawidłowej  segregacji  odpadów,  tj.  doprowadzenie  do  tego, 

aby 

znacząco zmniejszyć strumień odpadów zmieszanych (niesegregowanych) oraz poprawić 

jakość segregacji odpadów zbieranych w sposób selektywny (obecnie takie odpady odbierane 

z obszaru  Miasta Wrocławia są w  znacznej mierze zanieczyszczone, co znacząco utrudnia 

poddanie ich procesom przygotowani

a do ponownego użytku i recyklingu i skutkuje znacznym 

obniżeniem poziomu przygotowania odpadów do ww. procesu. 


Jednocześnie  postanowienia  Projektu  Umowy  nie  dają  wykonawcy  instrumentów 

pozwalających na egzekwowanie od mieszkańców nieruchomości prowadzenia prawidłowej 

segregacji  odpadów.  W  istocie  możliwości  wykonawcy  ograniczają  się  do  informowania 

mieszkańców i promowania prawidłowych zachowań  w zakresie segregacji oraz zgłaszania 

Zamawiającemu  przypadków,  gdy  segregacja  jest  prowadzona  w  sposób  nieprawidłowy. 

Działania takie nie  skutkują  jednak (zgodnie  z  dotychczasową praktyką Odwołującego  oraz 

innych  wykonawców  odbierających  odpady  komunalne)  dostateczną  zmianą  zachowań 

mieszkańców i nie pozwalają na doprowadzenie do takiej segregacji odpadów komunalnych, 

aby  co  najmniej  50%  z  nich  mogło  być  przygotowane  do  ponownego  użycia  i  odzysku. 

Oznacza  to,  że  nawet  przy  najbardziej  starannym  wykonywaniu  obowiązków  wynikających 

umowy,  przy  dołożeniu  staranności  daleko  wykraczające  poza  staranność  wymaganą  od 

prof

esjonalisty  odbierającego  odpady,  osiągnięcie  takich  poziomów  (lub  nawet  poziomów 

niższych, lecz zbliżonych do progu 50%) będzie absolutnie niemożliwe. 

W tym kontekście, przewidziany w § 12 ust. 1 pkt 12 lit. b) Projektu Umowy obowiązek 

osiągnięcia  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  50%  łącznej  masy 

odpadów  (z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych 

stanowiących odpady komunalne) ma charakter świadczenia niemożliwego i jako taki jest na 

mocy art. 387 § 1 Kc nieważny. 

Podkreślenia  w  tym  zakresie  wymaga,  że  to  gmina,  nie  zaś  wykonawca, 

może skutecznie wypływać na zachowania mieszkańców. To gmina, której mieszkańcy tworzą 

z  mocy  prawa  wspólnotę  samorządową  (art.  1  ust.  1  ustawy  z  dnia  8  marca  1990  r. 

o samorz

ądzie gminnym, Dz. U. z 2020 r. poz. 713 j.t.), jest odpowiedzialna za segregację 

odpadów  komunalnych  i  osiągnięcie  odpowiednich  poziomów  odzysku.  Przenoszenie  na 

wykonawcę  tej  odpowiedzialności  –  bez  przekazania  mu  całokształtu  instrumentów, 

które mogłyby  doprowadzić  zapewnienia  prawidłowej  segregacji  –  musi  być  ocenione  jako 

sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. 

Co  więcej,  w  stanie  faktycznym  sprawy  Zamawiający  oczekuje  zawarcia  przez 

wykonawcę umowy w zakresie świadczenia, które jak z góry wiadomo nie zostanie wykonane. 

Oznacza, to, że wykonawca (każdy wykonawca działający na rynku) a priori musi zakładać, 

że  będzie  mógł  zostać  obciążony  odpowiedzialnością  za  niewykonanie  obowiązków 

umownych i obciążony wysokimi karami umownymi przewidzianymi w § 15 ust. 2 pkt 14 lit.  

p)-

t) oraz u) Projektu Umowy. Takie rozwiązanie nie może być uznane za zgodne z zasadami 

współżycia społecznego. 


Zarzut dotyczący zapisów o rękojmi 

Za  niezgodne  z  prawem  winno  zostać  uznać  zawarte  w  §  18  Projektu  Umowy 

postanowienie, 

zgodnie  z  którym  wykonawca  zawierający  Umowę  miałby  udzielić 

Zamawiającemu  rękojmi  na  jej  przedmiot  na  okres  12  miesięcy  od  dnia  zakończenia  jej 

realizacji. 

Wskazać  należy,  że  świadczenie  stanowiące  przedmiot  zamówienia  jest  usługą, 

do 

której  zastosowanie  będą  miały  przepisy  kodeksu  cywilnego  o  zleceniu  (art.  750  Kc). 

Przepisy  Kc  nie  przewidują  stosowania  rękojmi  przy  umowie  zlecenia,  co jest  uzasadnione 

przede wszystkim specyfiką stosunku zlecenia. Przy tego rodzaju świadczeniu usługodawca 

nie  jest  zobowiązany  do  osiągnięcia  z  góry  określonego  i  zindywidualizowanego  rezultatu 

(wykonania  dzieła).  Tym  samym,  nie  jest  możliwe  stosowanie  do  umowy  zlecenia  

(umowy  o  świadczenie  usług)  odpowiedzialności  z  tytuły  rękojmi,  skoro  brak  jest  w  takiej 

umowie  elementu, 

który  mógłby  pod  kątem  istnienia  wad  (czy  to  wad  fizycznych,  czy  też 

prawnych) być oceniany, 

W  tej  okoliczności  §  18  Projektu  Umowy  dotyczący  udzielenia  przez  wykonawcę 

rękojmi  na  przedmiot  umowy  jest  nieprawidłowy,  skoro  przedmiot  Umowy  nie  poddaje  się 

ocenie  w  zakresie  istnienia  ewentualnych  wad fizycznych  lub  prawnych.  Celowe  jest  zatem 

nakazanie  Zamawiającemu  wykreślenie  przedmiotowego  zapisu  z  Projektu  Umowy,  aby 

usunąć wszelkie wątpliwości co do zasad odpowiedzialności wykonawcy z tytułu wykonywania 

p

rzedmiotu zamówienia. 

Konsekwentnie,  modyfikacji  powinien  ulec  zapis  §  17  ust.  5  Projektu  Umowy  w  taki 

sposób,  aby  przewidywał  on  zwrot  100  %  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy 

Zamawiający  w  terminie  30  dni  od  dnia  wykonania  przez  Wykonawcę  całości  przedmiotu 

umowy  i  uznania  go  za  należycie  wykonane  (bez  zatrzymywania  jakiejkolwiek  części  na 

zabezpieczenie nieistniejących roszczeń z tytułu „rękojmi”). 

Zarzuty dotyczące kar umownych 

W  przedmiotowej  sprawie  Zamawiający  przewidział  niezwykle  szeroki  katalog 

okoliczności  skutkujących  możliwością  naliczenia  kar  umownych.  Katalog  ten  składa  się 

sumie aż z blisko 180 przesłanek, których znaczna część swym zakresem obejmuje cały 

szereg okoliczności faktycznych, w wielu przypadkach określonych nieprecyzyjnie. W praktyce 

każde  naruszenie  przez  wykonawcę  któregokolwiek  z  postanowień  umowy  w  sprawie 

zamówienia  oraz  każde  naruszenie  zapisów  SWU  stwarzać  będzie  po  stronie  wykonawcy 

ryzyko poniesienia wysokich kosztów kar umownych. 

Nie  kwestionując  –  co  do  zasady  –  uprawnienia  Zamawiającego  do  określenia  tak 

szerokiego katalogu kar umownych naliczanych wobec wykonawcy (przy jednoczesnym braku 


przewidzenia  chociażby  jednego  przypadku,  w  którym  karę  umowną  mógłby  naliczyć 

Wykonawca) wskazać należy, że w okolicznościach niniejszego Postępowania ów katalog kar 

umownych  został  określony  w  taki  sposób,  że  obciąża  wykonawcę  ogromnym  ryzykiem 

(niewspółmiernym do charakteru prowadzonego postępowania), którego rzeczywisty zakres 

oraz rozmiar jest na etapie sporządzania oferty niemożliwy do przewidzenia. Powyższe wynika 

co najmniej z trzech powodów: 

  po  pierwsze,  z  określenia  wysokości  kar  umownych  na  poziomie  rażąco 

wygórowanym,  niewspółmiernym  do  potencjalnej  szkody  Zamawiającego  oraz 

wartości  świadczeń,  za  których  niewykonanie  bądź  nienależyte  wykonanie 

poszczególne  kary  mogą  zostać  naliczone,  co  przy  jednoczesnym  określeniu 

niezwykle  szerokiego  ich  katalogu  stwarza  po  stronie  wykonawcy  ryzyko 

poniesienia straty niewspółmiernej do ewentualnych uchybień w realizacji Umowy 

oraz s

zkody, która mogłaby być przez Zamawiającego poniesiona; 

  po wtóre, z przewidzenia kar umownych naliczanych w przypadkach, które mogą 

zaistnieć pomimo dołożenia przez wykonawcę należytej staranności; 

  po trzecie, z braku oznaczenia maksymalnej wysokości, w jakiej kary mogą zostać 

na wykonawcę nałożone. 

W  ocenie  wykonawcy,  wobec  takiego  ukształtowania  treści  umowy  potencjalna 

wysokość  kar  umownych,  jakimi  Zamawiający  jest  uprawniony  obciążyć  wykonawcę, 

może przekroczyć  wysokość  całego  wynagrodzenia  wypłacanego  wykonawcy  i  to  nawet 

przypadku, jeśli świadczenie wykonawcy w znacznej: części zostanie wykonane należycie. 

Ustanowienie kar umownych rażąco wygórowanych 

Kara  umowna,  wbrew  swej  nazwie,  nie  jest  karą  w  ścisłym  tego  słowa  znaczeniu, 

lecz 

sankcją  cywilnoprawną  na  wypadek  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania 

zobowiązania.  Dlatego  mówi  się  o  funkcji  represyjnej  kary  umownej,  która  szczególnie 

widoczna  jest  wówczas,  gdy  strony  już  przy  zawieraniu  umowy  przewidują  karę  umowną 

przewyższającą  wysokość  potencjalnej  szkody  oraz  gdy  strony  ustalają  karę  umowną 

wysokości odpowiadającej potencjalnej szkodzie, lecz na skutek naruszenia zobowiązania 

do  szkody  nie  dochodzi  lub  dochodzi,  lecz  w  o  wiele  mniejszym  zakresie  niż  wysokość 

zastrzeżonej kary umownej  

Z  pow

yższych względów wysokość zastrzeganej w umowie kary umownej nie może 

być  kształtowana  dowolnie  (w  szczególności  na  dowolnie  wskazanym  wysokim  poziomie). 

Kara umowna nie może być ustalona na poziomie rażąco wygórowanym, co wprost wynika 

treści art. 484 § 2 Kc. 


Przenosząc  powyższe  rozważania  na  grunt  niniejszej  sprawy  wskazać  należy,  

że  w  świetle  przedstawionego  kryterium  kary  zapisane  przez  Zamawiającego 

w postanowieniach: 

a) 

§ 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) Projektu Umowy; 

b) 

§ 15 ust. 2 pkt 3 lit. f) Projektu Umowy; 

c) 

§ 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy; 

d) 

§ 15 ust. 2 pkt 5 lit. a)-f) Projektu Umowy; 

e) 

§ 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy; 

f) 

§ 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy; 

g) 

§ 15 ust. 2 pkt 6 lit. c) Projektu Umowy; 

h) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. aa) Projektu Umowy; 

i) 

§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. p) Projektu Umowy; 

j) 

§ 15 ust. 2 pkt 12 lit. p-s) Projektu Umowy; 

k) 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy; 

niewątpliwie  mają  charakter  kar  rażąco  wygórowanych.  Ich  wysokość  została  ustalona 

całkowitym  oderwaniu  od  potencjalnej  wartości  szkody,  jaką  może  ponieść  Zamawiający 

związku z okolicznościami ujętymi w tych postanowieniach. 

I tak: 

  kara określona w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) i f) Projektu Umowy dotyczy przypadku 

niedostarczenia 

oświadczenia 

potwierdzającego 

wypełnienie 

obowiązku 

dostarczenia harmonogramów na teren nieruchomości jednorodzinnych, za każdy 

przypadek  i  za  każdy  dzień  –  co  oznacza,  biorąc  pod  uwagę  dużą  liczbę 

nieruchomości, do których harmonogramy muszą zostać doręczone, że potencjalna 

kara w przypadku opóźnienia w przekazaniu harmonogramu wynoszącego zaledwie 

jeden  dzień  może  być  bardzo  wysoka  –  niewspółmiernie  wyższa  od  potencjalnej 

szkody, 

jaką może ponieść w tym przypadku Zamawiający (w szczególności biorąc 

pod  uwagę  fakt,  że  możliwa  jest  sytuacja,  w  której  wykonawca  przekaże 

harmonogram  do  nieruchomości,  a  jedynie  nie  dostarczy  oświadczenia 

Zamawiającemu (dostarczy go z opóźnieniem); 

  kara określona w § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy w wysokości 1.000 zł za 

przypadku  niedostarczenia  i/lub  nieudostępnienia  Zamawiającemu  w  tym  na 

Wirtualnym Dysku, któregokolwiek z elementów sprawozdania miesięcznego i/lub 

Miesięcznych Kart Bilansu Odpadów Komunalnych określonych w SWU, za każdy 

element  i  za  każdy  dzień  –  kara  ta  potencjalnie,  w  zależności  od  liczby 

nieprzekazanych dokumentów bądź niezawartych elementów, może kumulować się 


do ogromnej wysokości (biorąc pod uwagę liczbę elementów zwartych w rozdziale 

XIX  SWU),  zupełnie  nieproporcjonalnej  do  poniesionej  przez  Zamawiającego 

szkody; 

  kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania 

unikalnych  numerów  ID  do  MGO  w  systemie  identyfikacji  pojemników  ustalona 

zo

stała na poziomie 10.000 zł za każdy dzień opóźnienia (co jest wartością bardzo 

wysoką)  a  jednocześnie  jest  opisana  w  sposób  identyczny,  jak  kara  określona  

w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy, co stwarza ryzyko podwójnego naliczania 

tejże  kary  w  przypadku,  gdy  Zamawiający  stwierdzi,  że  unikalne  numery  ID  nie 

zostały przypisane do MGO; 

  kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. b) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania 

unikalnych  numerów  ID  do  MGO  w  systemie  identyfikacji  pojemników  ustalona 

została na poziomie 100 zł za każdy dzień opóźnienia za każde MGO co przy liczbie 

MGO ok. 9 300 powoduje, że nawet krótkie opóźnienie w czynności wprowadzenia 

numerów  ID  dla  wszystkich  MGO  (co  może  być  związane  z  opóźnieniem  we 

wdrożeniu  systemu)  będzie  się  wiązało  z  obowiązkiem  zapłaty  niebotycznie 

wysokiej kary sięgającej 930.000 zł za każdy dzień opóźnienia a jednocześnie jest 

opisana  w  sposób  identyczny,  jak  kara  określona  w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  a) 

Projektu Umowy 

–  co  stwarza  ryzyko  podwójnego  naliczania  tejże  kary 

przypadku,  gdy  Zamawiający  stwierdzi,  że  unikalne  numery  ID  nie  zostały 

przypisane do MGO; 

  kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. c) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania 

unikalnych  numerów  Transponderów  zamontowanych  w  pojemnikach  do  MGO 

w syste

mie  identyfikacji  pojemników  ustalona  została  na  poziomie  10.000  zł  za 

każdy  dzień  opóźnienia  (co  jest  wartością  bardzo  wysoką)  a  jednocześnie  jest 

opisana  w  sposób  identyczny,  jak  kara  określona  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  d) 

Projektu Umowy 

–  co  stwarza  ryzyko  podwójnego  naliczania  tejże  kary 

przypadku,  gdy  Zamawiający  stwierdzi,  że  unikalne  numery  transponderów  nie 

zostały przypisane do MGO; 

  kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. d) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania 

unikalnych  numerów  Transponderów  zamontowanych  w  pojemnikach  do  MGO 

systemie identyfikacji pojemników ustalona została na poziomie 100 zł za każdy 

dzień opóźnienia za każde MGO co przy liczbie MGO ok. 9.300 powoduje, że nawet 

krótkie  opóźnienie  w  czynności  wprowadzenia  numerów  ID  dla  wszystkich  MGO 

(co 

może być związane z opóźnieniem we wdrożeniu systemu) będzie się wiązało 

z obowiązkiem zapłaty niebotycznie wysokiej kary sięgającej 930.000 zł za każdy 

dzień  opóźnienia  a  jednocześnie  jest  opisana  w  sposób  identyczny,  jak  kara 


określona w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. c) Projektu Umowy – co stwarza ryzyko podwójnego 

naliczania tejże kary w przypadku, gdy Zamawiający stwierdzi, że unikalne numery 

ID nie zostały przypisane do MGO; 

  kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania 

do  wykazu  adresów  nieruchomości  informacji  o  MGO  w  systemie  identyfikacji 

pojemników  ustalona  została  na  poziomie  30.000  zł  za  każdy  dzień  opóźnienia 

(co 

jest wartością bardzo wysoką) a jednocześnie jest opisana w sposób identyczny, 

jak kara 

określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. f) Projektu Umowy  – co stwarza ryzyko 

podwójnego naliczania tejże kary w przypadku, gdy Zamawiający stwierdzi, że do 

wykazu adresów nieruchomości nie zostały przypisane informacje o MGO; 

  kara określona w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. f) Projektu Umowy dotycząca nieprzypisania 

do  wykazu  adresów  nieruchomości  informacji  o  MGO  w  systemie  identyfikacji 

pojemników  ustalona  została  na  poziomie  100  zł  za  każdy  adres,  co  powoduje, 

że nawet  krótkie  opóźnienie  w  czynności  dla  wszystkich  adresów  (przy  liczbie 

adresów przekraczającej liczbę MGO) będzie się wiązało z ryzykiem zapłaty kary 

przekraczającej 1 mln dziennie); 

  sumarycznie kary przewidziane w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a-f) – w przypadku opóźnienia 

w  przypisaniu  w  systemie  danych  dotycz

ących  zarówno  numerów  ID  MGO, 

Transponderów i adresów nieruchomości (co często może być powiązane) mogą 

wynieść kilka milionów złotych za każdy dzień opóźnienia, co w przypadku trwania 

opóźnienia  w  okresie  jednego  miesiąca  może  skutkować  naliczeniem  kary  na 

poziomie  wartości  całego  zamówienia.  Tak  wysoką  karę  trudno  uznać  za 

uzasadnioną  możliwością  wystąpienia  jakiejkolwiek  szkody  po  stronie 

Zamawiającego  (w  szczególności  w  przypadku,  gdy  pomimo  zaistnienia  tego 

rodzaju  opóźnienia  usługa  odbioru  odpadów  będzie  realizowana  należycie, 

jedynym  powodem  opóźnień  będą  względy  techniczne,  leżące  przykładowo  po 

stronie dostawcy systemu); 

  przewidziana  w  § 15  ust.  2  pkt  6  lit.  a)  Projektu Umowy  kara  za niedostarczenie 

wyliczeń chociażby w jednej z form przewidzianych przez Zamawiającego jest karą 

bardzo  wysoką  (5.000  zł)  i  całkowicie  oderwaną  od  potencjalnej  szkody 

Zamawiającego  –  Zamawiający  nie  poniesie  żadnej  szkody  w  przypadku 

niewielkiego  opóźnienia  w  przekazaniu  ww.  wyliczeń,  a  naliczona  kara  będzie 

prowadziła  wyłącznie  do  jego  wzbogacenia;  jak  wynika  z  literalnego  brzmienia 

kwestionowanego zapisu kara ta 

– co należy podkreślić może być naliczona nawet 

wówczas,  gdy  Wykonawca  przedstawi  wyliczenia,  ale  tylko  w  jednej  formie 

(elektronicznej  albo  pisemnej) 

–  a  wówczas  trudno  będzie  mówić  o  powstaniu 

jakiegokolwiek uszczerbku po stronie Zamawiającego; 


  analogiczne  względy  przemawiają  za  uznaniem  za  rażąco  wygórowaną  kary 

umownej określonej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. b) Projektu Umowy (2.000 zł za każdy 

przypadek niedost

arczenia dokumentów sporządzonych zgodnie z rozdziałem XXI 

pkt  3  SWU) 

–  dodatkowo  należy  zwrócić  uwagę,  że  nie  jest  jasne,  do  jakich 

dokumentów referuje przedmiotowe postanowienie – bowiem pkt 3 w rozdziale XXI 

wspomina  o  sprawozdaniach  oraz  „dokumentach  dotyczących  poziomów 

ograniczania masy odpadów, poziomów recyklingu przygotowania do ponownego 

użycia i odzysku” – bez jednoznacznego precyzowania (w tym punkcie), jakie są to 

dokumenty, co biorąc pod uwagę naliczanie kary „za każdy przypadek” otwiera pole 

do  interpretacji  zapisu,  narażając  wykonawcę  na  zwielokrotnienie  ww.  kary 

zależności  od  tego,  ile dokumentów  w  danym  przypadku wykonawca przekaże 

opóźnieniem); 

  kara  określona  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  aa)  Projektu  Umowy  ustalona  została 

w oderwaniu  od  potencjalnej  szkody  Zamawi

ającego  –  trudno  bowiem  mówić 

szkodzie wynikającej z tego, że dany pojazd nie został oznaczony dokładnie tak, 

jak tego w danym przypadku wymagał Zamawiający; w szczególności należy mieć 

na uwadze fakt, że ewentualne niezgodności w oznakowaniu takiego pojazdu, jeśli 

będą  trwały  przez  okres  jednego  miesiąca,  będą  uprawniały  do  naliczenia  przez 

Zamawiającego kary  na poziomie  300.000  zł  –  a  więc  potencjalnie nawet  więcej, 

niż wynosi wartość takiego pojazdu; 

  kara  umowna  przewidziana  w  $  15  ust.  2  pkt  12  lit.  q)  Projektu  Umowy  dotyczy 

nieprzywrócenia dostępu do systemu wizyjnego monitorowania pojazdów i wynosi 

5.000 zł za każdy przypadek i za każdy dzień – co daje podstawę przypuszczać, 

że w  przypadku  odmiennych  jakościowo  awarii  tego  systemu,  w  szczególności 

awarii w różnych pojazdach kara ta będzie zwielokrotniana i potencjalnie może być 

okazać  się  bardzo  wysoka;  nadto  kara  ta  pozostaje  w  całkowitym  oderwaniu  od 

potencjalnej  szkody  Zamawiającego  (trudno  jest  stwierdzić,  aby  taka  szkoda  po 

stronie  Zamawiającego  w  związku  z  czasowym  brakiem  dostępu  do  sygnału 

wizyjnego  z  jednego  pojazdu  odbierającego  odpady  zbliżyła  się  choć  trochę  do 

poziomu  5.000  zł  dziennie;  podkreślenia  również  wymaga,  że  zupełnie 

niezrozumiała  jest  sytuacja,  w  której  Zamawiający  z  jednej  strony  wymaga 

dostarczenia  konkretnego  systemu  monitoringu  BACKEYE  360  (nie  dając 

wykonawcy nawet możliwości wyboru dostawcy), z drugiej strony za błędy w jego 

działaniu  obciąża  wykonawcę  i  to  w  wysokości  tak  wysokiej,  jak  przewidział  to 

Zamawiający; 

  kary  przewidziane  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  n)-s)  Projektu  Umowy  za  nienależyte 

wykonanie obowiązków związanych z systemem monitoringu wizyjnego (5.000 zł za 


każdy  przypadek,  za  każdy  dzień)  lub  za  nieprzywrócenie  –  kara  ta  również 

pozostają  w  całkowitym  oderwaniu  od  potencjalnej  szkody  Zamawiającego 

(trudno 

jest  stwierdzić,  aby  taka  szkoda  po  stronie  Zamawiającego  w  związku 

czasowym  brakiem  dostępu  do  sygnału  wizyjnego  z  jednego  pojazdu 

odbierającego  odpady  zbliżyła  się  choć  trochę  do  poziomu  5  000,00  zł  dziennie; 

podkreślenia  również  wymaga,  że  zupełnie  niezrozumiała  jest  sytuacja,  w  której 

Zamawiający  z  jednej  strony  wymaga  dostarczenia  konkretnego  systemu 

monitoringu  BACKEYE  360  (nie  dając  wykonawcy  nawet  możliwości  wyboru 

dostawcy),  z  d

rugiej  strony  za  błędy  w  jego  działaniu  obciąża  wykonawcę  i  to 

wysokości tak wysokiej, jak przewidział to Zamawiający, dodatkowo kary te mogą 

wielu 

przypadkach 

wynikać 

tożsamych 

okoliczności 

(awarii, 

braków wyposażenia), co może prowadzić do ich zwielokrotniania lub kumulowania; 

  przewidziana w § 15 ust. 2 pkt 12 lit. r) Projektu Umowy kara umowna za każdy 

przypadek braku czytelności zapisu (500 zł) może być naliczana za każdą kamerą 

za każdy dzień, co oznacza, ze brak czytelności zapisu z jednego pojazdu wiąże 

się z potencjalną karą w wysokości 2 500 2ł (5 kamer); kara podobnie jak uprzednio 

wymienione,  abstrahuje  od  wysokości  szkody  Zamawiającego,  ponadto  zdaniem 

Wykonawcy obraz z systemu wymaganego przez Zamawiającego (BACKEYE) co 

do  zasady  może  być  nieczytelny  (jak  zostało  wskazane  we  wcześniejszej  części 

odwołania),  co  stwarza  ryzyko  częstego  naliczania  tego  rodzaju  kary  przez 

Zamawiającego, 

W  związku  z  powyższym  przedmiotowe  kary  winny  zostać  obniżone  zgodnie 

wnioskiem Odwołującego zawartym w petitum odwołania. 

Ustalenie kar, naliczanych za przepełnienie pojemników oraz za brak ponowienia usługi w 

przypadku niewystawienia pojemnika przez właściciela 

Sprzeczne  z  naturą  stosunku  prawnego i  obciążające  wykonawcę nadmiernym  oraz 

niemożliwym do skalkulowania ryzykiem są kary umowne przewidziane za dopuszczenie do 

przepełnienia się pojemników. 

Wskazać  bowiem  należy,  że  usługa  odbioru  odpadów  jest  umową  starannego 

działania,  w  której  wykonawca  jest  zobowiązany  dołożyć  należytej  staranności  i  odbierać 

od

pady zgodnie z wcześniej ustalonym harmonogramem. Świadczenie wykonawcy nie polega 

na stałym monitorowaniu każdego z tysięcy pojemników na odpady (technicznie nie byłoby to 

wykonalne)  oraz  wysyłaniu  pojazdu  odbierającego  odpady  w  przypadku  jego  zapełnienia 

określonym stosunku, lecz regularny odbiór odpadów (połączony oczywiście z możliwością 


stosownego  zwiększenia  częstotliwości  odbioru  w  sytuacji,  gdy  pojemniki  regularnie  się 

przepełniają). 

Wykonawca  nie  jest  w  stanie  w  wielu  przypadkach  przewidzieć  zapełnienia  się 

pojemników, bowiem owo zapełnianie często następuje w sposób nieliniowy i nie dający się 

przewidzieć  (i  tym  samym  nie  dający  podstawy  do  zaplanowania  przez  wykonawcę 

odpowiednim  wyprzedzeniem  dodatkowego  kursu  pojazdu  odbierającego  odpady). 

Cz

ęsto zdarzają się sytuacje, w której mieszkańcy (np. w związku z remontem, wymianą mebli 

bądź urządzeń bądź otrzymaniem dostawy wyposażenia mieszkania) jednorazowo wyrzucają 

większą  ilość  odpadów  do  jednego  pojemnika,  co  może  prowadzić  do  jego  szybkiego 

z

apełnienia. Bardzo często przepełniany jest tylko jeden z wielu pojemników (np. ten położony 

najbliżej wejścia), podczas gdy inne pozostają puste – bowiem mieszkańcom najłatwiej jest 

pozostawiać odpady w tym właśnie pojemniku. 

Karanie  wykonawcy  za  wystąpienie  takiej  sytuacji  musi  być  uznane  za  sprzeczne 

naturą  zobowiązania  wykonawcy  oraz  z  zasadami  współżycia  społecznego,  bowiem  taka 

sytuacja może nastąpić nawet pomimo dochowania przez wykonawcę należytej staranności 

(w tym staranności najwyższej). 

W związku z powyższym, celowe jest nakazanie Zamawiającemu wykreślenie ww. kar 

z Projektu Umowy. 

Za  nieuzasadnione  należy  uznać  również  karanie  wykonawcy  za  niedokonanie 

ponownego odbioru w przypadku np. niewystawienia pojemnika przez właściciela lub zarządcę 

ni

eruchomości. Sytuacje tego rodzaju nie są możliwe do przewidzenia i oznaczają obciążenie 

wykonawcy kosztami dodatkowego odbioru i przeorganizowania sposobu świadczenia usługi 

(często przez wysłanie dodatkowego pojazdu bądź zmianę tras odbioru odpadów). 

Z t

ej przyczyny zasadne będzie nakazanie Zamawiającemu wykreślenie również kary 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. ff Projektu Umowy. 

Brak  określenia  maksymalnego  poziomu,  do  jakiego  mogą  być  naliczane  kary  ustalane 

kumulatywnie za każdy dzień trwania naruszenia 

Niezależnie  od  powyższego  wskazać  należy,  że  w  §  15  ust  2  Projektu  Umowy 

Zamawiający  ustanowił  cały  szereg kar  umownych, których wysokość będzie ustalana jako 

iloczyn oznaczonej sumy (wskazanej kwotowo) liczby dni, w których trwało opóźnienie lub stan 

„naruszenia”  obowiązków  umownych.  Dla  żadnego  z  tych  przypadków  Zamawiający  nie 

zakreślił  końcowego  terminu  naliczania  kar  umownych  ani  ich  kwoty  maksymalnej, 

co 

prowadzi  do  możliwości  obciążenia  wykonawcy  karą  umowną  w  niekreślonym  w  czasie 

(tworząc zobowiązanie wieczne) i tym samym nie spełnia istoty wynikającego z art. 483 § 1 Kc 


wymagania określenia sumy  pieniężnej  podlegającej  zapłacie w;  związku z  niewykonaniem 

lub nienależytym wykonaniem zobowiązania pieniężnego. 

Dostrzeżenia w tym zakresie wymaga, że w przypadku naliczania przedmiotowych kar 

umownych  w  dłuższym okresie czasu  znaczna  ich część może w konsekwencji  okazać  się 

karami rażąco wygórowanymi. W sytuacji np. braku zwrócenia przez Zamawiającego uwagi 

wykonawcy na określone uchybienia (np. wyposażeniu pojazdów odbierających odpady czy 

działaniu  systemów  bądź  oznakowaniu  pojemników  lub  pojazdów),  które  istniały  od 

początku  realizacji  zamówienia,  Zamawiający  mógłby  po  upływie  np.  kilkunastu  miesięcy 

naliczyć kary sięgające kilku milionów złotych. 

W konsekwencji, w stanie faktycznym sprawy brak oznaczenia przez Zamawiającego 

kwoty  bądź  terminu,  do  których  przewidziane  w  §  15  ust  2  Projektu  Umowy  kary  umowne 

naliczane jako iloczyn określonej kwoty i jednostki czasu (liczby dni) miałyby być naliczane, 

musi być uznany za sprzeczne z art. 483 Kc (z uwagi na brak wskazania „określonej sumy”), 

a  nadto  jako  naruszający  zasady  współżycia  społecznego  oraz  sprzeczny  z  naturą 

zobowiązania. 

Nieprecyzyjne określenie podstawy naliczania kary za „inne przypadki naruszenia” 

Postanowieniem § 15 ust. 2 pkt 15 Projektu Umowy Zamawiający zastrzegł obowiązek 

zapłaty  przez  Wykonawcę  kary  umownej  „za  każdy  inny  przypadek  niewykonania  lub 

nienależytego  wykonania/wykonywania  niniejszej  umowy,  za  każdy  dzień,  z  wyłączeniem 

przypadków określonych powyżej”. 

Przypadki, które w myśl powołanego postanowienia § 15 ust. 2 pkt 15 Projektu Umowy 

miałyby uprawniać Zamawiającego do naliczenia kary umownej zostały określone w sposób 

niezwykle  szeroki 

–  powodujący,  że  w  istocie  każde,  nawet  najdrobniejsze  odstępstwo  od 

zapisów umowy bądź SWU mogłoby powodować naliczenie kary. Postanowienie to oznacza, 

że  naruszenie  każdego,  nawet  najbardziej  błahego  wymagania,  będzie  skutkowało 

naliczeniem kary umownej wysokości 100 zł za każdy dzień i każdy przypadek naruszenia. 

Tak szerokie zakreślenie podstaw naliczania kar umownych powoduje, że Odwołujący, 

w  ramach  czasowych  zakreślonych  terminem  składania  ofert,  nie  ma  możliwości  ustalenia 

wyczerpującego katalogu tych wszystkich przypadków, w których kary umowne mogą zostać 

naliczone,  Powyższe  oznacza,  że  przywołane  postanowienia  w  sposób  dostatecznych  nie 

identyfikują  przypadków  (postaci)  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania,  które  są 

obwarowane sankcją kary umownej. 

W  świetle  powyższego,  postanowienie  §  15  ust.  2  pkt  15  Projektu  Umowy, 

jako 

wprowadzające  de  facto  ogólny  obowiązek  zapłaty  kary  umownej  (za  uchybienie 

któremukolwiek  wymaganiu  czy  postanowieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia), 


jako 

sprzeczne z art. 483 Kc oraz sprzeciwiające się naturze zobowiązania do zapłaty kary 

umownej należy uznać za niedopuszczalne i nieważne na mocy art. 58 § 1 Kc. 

Niezależnie od tego wskazać należy, że przedmiotowe postanowienia należy oceniać 

również w świetle uregulowań art. 353

Kc i w tym zakresie należy je uznać za naruszające 

wyrażoną w tym przepisie zasadę swobody umów. 

Niewątpliwie  postanowienie  §  15  ust.  2  pkt  15  Projektu  Umowy  jest  sprzeczne 

zasadami  współżycia  społecznego.  Nakłada  bowiem  na  wykonawcą  ryzyko  związane 

ewentualną koniecznością zapłaty kar umownych; które to ryzyko na etapie kalkulacji oferty 

jest nie tylko trudne, ale wręcz niemożliwe do oszacowania. Objęcia zakresem kar umownych 

naruszenia wszystkich postanowień umowy powoduje, że Wykonawca nie jest w stanie ustalić 

wszystkich przypad

ków, w których kary mogą być naliczone. Nie znając tych przypadków nie 

może tym samym rzetelnie oszacować, kiedy i w jakiej wysokości przedmiotowe kary mogą 

zostać na niego nałożone. 

Obciążanie  wykonawcy  ryzykiem  zapłaty  kary  umownej  –  bez  zapewnienia  mu 

m

ożliwości  jego  oszacowania  i  odpowiedniego  skalkulowania  ceny  ofertowej,  musi  być 

ocenione  nie  tylko  jako  naruszenie  zasad  współżycia  społecznego,  ale  również  winno  być 

zakwalifikowane  jako  nadużycie  prawa  podmiotowego  Zamawiającego  (art.  5  Kc). 

Takie uksz

tałtowanie  postanowień  umowy  nie  może  być  usprawiedliwione  potrzebami 

Zamawiającego  ani  też  ochroną  interesu  publicznego.  Nie  mieści  się  w  granicach  takiego 

interesu  karanie  wykonawcy  za  każdy,  nawet  najdrobniejszy  przejaw  niezgodności  jego 

zachowań  z  treścią  stosunku  umownego  czy  też  obciążanie  go  ryzykiem  niemożliwym  do 

skalkulowania. 

Brak  możliwości  przewidzenia  wszystkich  potencjalnych  przypadków  tego  rodzaju 

naruszeń nie tylko uniemożliwia rzetelne skalkulowanie ceny ofertowej (uwzględnienia w niej 

ryz

yka  zapłaty  kar  umownych),  ale  również  znacząco  utrudnia  odpowiednie  przygotowanie 

organizację  pracy  wykonawcy  celem  zminimalizowania  ryzyka  powstania  sytuacji 

skutkujących możliwością naliczenia kar umownych. Skoro Zamawiający uznaje, że wszystkie 

obowi

ązki umowne są bardzo istotne i mogą – w przypadku nienależytego ich wykonania – 

skutkować  naliczeniem  kary,  to  tym  samym  Wykonawca  nie  może  dokonać  odpowiedniej 

priorytetyzacji podejmowanych zadań, lecz celem ochrony swego interesu finansowego musi 

w równym stopniu dbać o dotrzymanie wszystkich wymagań określonych w umowie. 

Zaznaczyć  należy,  że  przedmiot  zamówienia  udzielanego  w  Postępowaniu  ma 

charakter  bardzo  złożony,  o  czym  świadczy  w  szczególności  obszerność  dokumentu 

opisującego przedmiot zamówienia (SWU). Przedmiot zamówienia będzie wykonywany przez 

osoby posiadające różne kwalifikacje – tj. zarówno przez osoby posiadające uprawnienia oraz 


doświadczenie,  jak  i  przez  pracowników  niewykwalifikowanych.  W  tych  okolicznościach 

zaistnienie  ewentualnych  nied

ociągnięć  (w  szczególności  tych  niewielkich)  w  świadczeniu 

wykonawcy będzie niezwykle trudne do uniknięcia. 

Biorąc pod uwagę powyższe, postanowienie § 15 ust. 2 pkt 15 Projektu Umowy jako 

sprzeczne  z  istotą  kary  umownej  wynikającą  z  treści  art.  483  Kc,  naruszające  zasady 

współżycia  społecznego  i  stanowiące  przejaw  nadużycia  prawa  podmiotowego 

Zamawiającego  do  ukształtowania  treści  stosunku  prawnego  w  sposób  zabezpieczający 

interes publiczny winno zostać wykreślone. 

Zarzuty dotyczące ochrony danych osobowych 

Rodzaj danych osobowych, które Zamawiający planuje powierzyć wykonawcy 

Projekt  umowy  powierzenia  przetwarzania  zakłada  powierzenie  wykonawcy 

przetwarzania  danych  osobowych  osób  zgłaszających  reklamacje/wnioski/uwagi/ 

zastrzeżenia  obejmujących  następujący  rodzaj  danych  osobowych:  imię  i  nazwisko,  adres 

poczty elektronicznej (e-mail), numer telefonu, adres korespondencyjny, adres zamieszkania, 

kontent o potencjalnej i prawdopodobnej zawartości danych osobowych w postaci wiadomości 

tekstowej, dokumentu, obrazu, fotografii. 

W ocenie Odwołującego – do prawidłowej realizacji umowy – w tym odpowiadania na 

reklamacje/  wnioski/  uwagi/  zastrzeżenia  mieszkańców  wystarczające  jest  imię,  nazwisko, 

adres 

nieruchomości 

której 

dotyczy 

reklamacja/wniosek/uwaga/zastrzeżenie, 

dane kontaktowe,  kontent  o  potencjalnej  i  prawdopodobne

j  zawartości  danych  osobowych 

postaci  wiadomości  tekstowej,  dokumentu,  obrazu  fotografii  oraz  nagrania  z  systemu 

wizyjnego  monitorowania  pojazdów.  Zgodnie  z  art.  5  ust.  1  lit.  c  Rozporządzenia 

Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony 

osób fizycznych  w  związku  z  przetwarzaniem  danych  osobowych  i  w  sprawie  swobodnego 

przepływu  takich  danych  oraz  uchylenia  dyrektywy  95/46/WE  (ogólne  rozporządzenie 

o ochr

onie danych), zwanego dalej „RODO”, dane osobowe muszą być adekwatne, stosowne 

oraz  ograniczone  do  tego,  co  niezbędne  do  celów,  w  których  są  przetwarzane  – 

przekazanie 

zatem  Odwołującemu  nadmiarowych  danych,  które  nie  są  mu  niezbędne  do 

rozpoznania  reklama

cji/wniosków/uwag/zastrzeżeń  będzie  stanowiło  naruszenie  ww. 

przepisu. 

Dodatkowo,  w  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  jest  administratorem  danych 

osobowych osób ujętych na nagraniach z systemu wizyjnego monitorowania pojazdów – i ten 

rodzaj danych również powinien zostać powierzony Wykonawcy. W myśl art. 4 ust. 7 RODO 

Administratorem jest osoba fizyczna lub prawna, organ publiczny, jednostka lub inny podmiot, 

który  samodzielnie  lub  wspólnie  z  innymi  ustala  cele  i  sposoby  przetwarzania  danych 


osobowych.  Jeżeli  cele  i  sposoby  takiego  przetwarzania  są  określone  w  prawie  Unii  lub 

prawie  państwa,  członkowskiego,  to  również  w  prawie  Unii  lub  w  prawie  państwa 

członkowskiego może zostać wyznaczony administrator lub mogą zostać określone konkretne 

kryteria jego wyznaczania. 

Odwołujący  stoi  na  stanowisku,  że  samo  faktyczne  posiadanie  przez  wykonawcę 

danych w postaci nagrań z systemu wizyjnego monitorowania pojazdów nie przesądza o jego 

tożsamości  jako  administratora.  Uzasadniając  stanowisko,  należy  odnieść  się  do 

kons

tytutywnych elementów wskazanych w definicji pojęcia administratora – ustalania celów 

przetwarzania  danych  osobowych  oraz  ustalania  sposobów  przetwarzania  danych. 

Intencją prawodawcy  było  rozróżnienie  administratora  danych  osobowych  od  innych 

podmiotów  przetwarzających  na  podstawie faktycznej  kontroli  nad  przetwarzaniem  danych, 

której zakres bezspornie należy zaliczyć decydowanie o celach i sposobach przetwarzania, 

nie zaś faktyczne przetwarzanie, które może być powierzone innemu podmiotowi. 

Postanowienia 

dokumentacji przetargowej szczegółowo określają warunki, jakie musi 

spełniać system wizyjnego monitorowania pojazdów. 

Konkludując, to Zamawiający decyduje o celach (weryfikacja sposobu i prawidłowości 

realizacji umowy przez Wykonawcę) i środkach (przykładowo ilość i rozmieszczenie kamer) 

przetwarzania  danych,  narzucając  na  Wykonawcę  obowiązek  wprowadzenia  systemu 

wizyjnego  monitorowania  pojazdów.  Intencją  Odwołującego  nie  jest  samodzielne 

wprowadzenie  systemu  wizyjnego  monitorowania  pojazdów.  Gdyby  nie  wymogi  narzucane 

przez Zamawiających, to Odwołujący nie realizowałby w ogóle takiego procesu. 

Efektem  zmiany  w  dokumentacji  przetargowej  i  przyjęcia,  że  to  Zamawiający  jest 

administratorem  danych  osobowych  osób  zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  systemu 

wizy

jnego  monitorowania  pojazdów  jest  konieczność  powierzenia  ww.  danych  osobowych 

Wykonawcy, a co za tym idzie zamiana treści Załącznika nr 1 do projektu umowy powierzenia 

przetwarzania  danych  osobowych  oraz  zmiana  w  rozdziale  XV  pkt  5  Szczegółowych 

Warunków Umowy, 

Nałożenie  na  wykonawcę  nadmiarowego  wymogu  w  umowie  powierzenia  przetwarzania 

danych osobowych 

W ocenie Odwołującego przepis § 8 ust. 2 projektu umowy powierzenia wprowadza 

zbędny i nadmiarowy wymóg zgodnie z którym Przetwarzający, na żądanie Powierzającego 

lub  administratora  danych,  udostępni  niezwłocznie  pełną  dokumentację  dotyczącą  zasad 

bezpieczeństwa  oraz  technicznych  i  organizacyjnych  środków  mających  na  celu  ochronę 

danych osobowych w poszczególnych CPDO – jest zbędne i nadmiarowe. 


Odwołujący  opracował  oraz  wdrożył  w  swojej  organizacji  dokumentację  związana 

ochroną  danych  osobowych.  Ponadto  -  zgodnie  z  art.  32  RODO  –  Odwołujący  wdrożył 

odpowiednie  środki  techniczne  i  organizacyjne,  aby  zapewnić  odpowiedni  stopień 

bezpieczeństwa  I  ochrony  danych  osobowych.  Dokumentacja  ta  jest  jednak  dokumentacją 

wewnętrzną  Odwołującego,  zawierającą  także  know-how  dotyczące  zasad  przetwarzania 

danych  osobowych.  Dodatkowo  postanowienia  projektu  umowy  powierzenia  przetwarzania 

danych osobowych zobowiązują Wykonawcę do spełnienia wymagań określonych w art. 32 

RODO. Wobec powyższego, nałożenie na Wykonawcę obowiązku określonego w § 8 ust. 2 

jest  zbędne  i  nadmiarowe.  Odwołujący  podziela  stanowisko  Generalnego  Inspektora 

Ochrony 

Danych Osobowych, w którym wskazano, że „(...) „Polityka bezpieczeństwa” służy 

wskazaniu środków bezpieczeństwa i procedur bezpiecznego przetwarzania informacji, w tym 

danych osobowych. Jest opracowywany w związku z koniecznością wypełnienia obowiązku 

w zakresie udokumentowania stosowanych prze

z administratora danych osobowych środków 

technicznych  i  organizacyjnych,  mających  na  celu  zapewnienie  ochrony  przetwarzanym 

danym  przed  ich  udostępnieniem  osobom  nieupoważnionym,  zabraniem  przez  osobę 

nieuprawnioną, przetwarzaniem z naruszeniem ustawy oraz zmianą, utratą, uszkodzeniem lub 

zniszczeniem. Zgodnie z przepisami wykonawczymi do ustawy o ochronie danych osobowych, 

w  Polityce  bezpieczeństwa  należy  zamieścić  m.in.  wykaz  zabezpieczeń  fizycznych 

technicznych,  miejsc,  gdzie  dane  są  przetwarzane  oraz  programów  zastosowanych  do 

przetwarzania danych osobowych. Udostępnianie na zewnątrz takich informacji może osłabić 

ich skuteczność przez co zagraża właściwej ochronie danych osobowych. Zapoznanie osób 

trzecich  ze  szczegółami  rozwiązań  w  zakresie  bezpieczeństwa  danych  i  architekturą 

systemów  zastosowanych  do  ich  przetwarzania  może  ułatwić  przestępcom  komputerowym 

ingerencję  w  te  systemy  (np.  zatrzymania  pracy  lub  niekontrolowaną  modyfikację  systemu, 

przejęcie,  zniekształcenie  lub  usunięcie  danych  w  nim  zawartych)  poprzez  ominięcie 

zastosowanych zabezpieczeń lub ich „złamanie”. Polityka bezpieczeństwa powinna być zatem 

dokumentem  o  charakterze  wewnętrznym,  a  osoby,  które  dysponują  wiedzą  dotyczącą 

sposobów  zabezpieczenia  danych,  są  zobowiązane  te  informacje  zachować  w  tajemnicy  – 

zgodnie z  art.  39  ust.  2 ustawy  o ochronie danych osobowych (...).Powyższe stanowisko  – 

pomimo  że  wydane  na  gruncie  poprzednich  przepisów  –  w  ocenie  Odwołującego  wciąż 

zachowuje aktualność (https://archiwum.giodo.gov.pl/pl/222/9906).  


Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie uwzględnił zarzuty opisane 

petitum 

odwołania  numerami  1,  2,  6,  7  (w  części),  9,  10  (w  części),  11  (w  części),  

12  i  13  (w  części),  natomiast  Odwołujący  na  posiedzeniu  poprzedzającym  otwarcie 

rozprawy  cofnął  zarzuty  nr  3-5,  8  lit.  a,  7  (w  części  nieuwzględnionej  przez 

Zamawiającego),  10  (w  zakresie  nieuwzględnionym  przez  Zamawiającego),  

11 (w zakresie nieuwzględnionym przez Zamawiającego). 

W  pozostałym  zakresie  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  odwołania  w  powołaniu  na 

następującą argumentację. 

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  ustanowienia  obowiązku  osiągnięcia  poziomów 

recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia,  których  osiągnięcie  jest  niemożliwe 

Zamawiający w pierwszej kolejności obliczenia przedstawione przez Odwołującego, jako nie 

wskazujących na przyjęte przezeń założeń. 

Zamawiający podał, że: 

Odwołujący  założył,  że  odpady  zmieszane  stanowią  70%  strumienia  odpadów, 

tymczasem zgodnie z uzasadnionymi prognozami i formularzem ofertowym jest to 

60%  odpadów  odbieranych  od  właścicieli  nieruchomości  (te  zaś  należy  brać  pod 

uwagę w obliczaniu uzyskiwanych poziomów); Odwołujący powołał się przy tym na 

nieokreślone co do źródła dane z 2016 r., podczas gdy udział odpadów zmieszanych 

w strumieniu odpadów komunalnych systematycznie spada; założenia co do ilości 

odpadów  zmieszanych  przyjmowane  przez  Zamawiającego  oparte  są  na 

rzeczywistych  i  aktualnych  danych,  nie  zaś  jak  czyni  to  Odwołujący  na  bliżej 

nieokreślonych danych historycznych; 

Z SIWZ jednoznacznie wynika, że planowana łączna ilość odpadów do odebrania 

Sektora  III  (łącznie  z  odpadami  wielkogabarytowymi)  to  251.616,6  ton,  z  czego 

zmieszane  to  152.221,8  ton  (co  stanowi  w  przybliżeniu  60%  odpadów 

przewidzianych od odebrania), a selektywnie zbierane to 99.394,8 ton (co stanowi 

w  przybliżeniu  40%  odpadów  przewidzianych  do  odebrania);  Odwołujący  założył 

natomiast błędną i nie znajdującą pokrycia w faktach ani jakichkolwiek prognozach 

proporcję 70:30; ilość odpadów zmieszanych w strumieniu odpadów komunalnych 

ulega s

topniowemu zmniejszaniu i wprowadzone zmiany systemowe wskazują na 

to,  że  będzie  on  kontynuowany;  nie  można  wcale  wykluczyć,  że  ilość  odpadów 

zmieszanych faktycznie odbieranych przez wykonawców znacząco spadnie poniżej 

60%,  co  zdecydowanie  ułatwi  osiągnięcie  zakładanych  poziomów,  bez  obaw 

związanych z karami umownymi; 


W świetle SIWZ osiągnięcie zakładanego poziomu zakłada poddanie recyklingowi 

przygotowaniu do ponownego użycia 125808,3 ton odpadów (50%); 

zgodnie z założeniami Odwołującego przy poziomie recyklingu 100% w przypadku 

odpadów  segregowanych  do  wymaganego  poziomu  brakuje  26413,5  ton 

99.394,8),  co  wymagałoby  uzyskania  poziomu  w  odniesieniu  do 

odpadów zmieszanych w wysokości 17%, a nie jak wskazuje Odwołujący 28%; 

Zamawiający  przygotował  SIWZ  w  oparciu  o  miarodajne,  nie  zaś  spekulatywne 

obliczenia; przyjąwszy rozsądną i uzasadnioną analizami morfologicznymi prognozę 

(dowód zostanie przedstawiony na rozprawie ), że poziom recyklingu w odniesieniu 

do  odpadów  zmieszanych  może  wynosić  25  %;  uzyskana  masa  odpadów 

poddanych recyklingowi pochodząca z odpadów zmieszanych wyniesie 380.55,45 

ton;  do  osiągnięcia  wymaganego  poziomu  brakować  będzie  87.752,85  ton, 

co 

wymagać  będzie  osiągnięcie  88%  poziomu  recyklingu  z  odpadów 

segregowanych; 

rzeczywiste 

praktyki 

zagospodarowywania 

bioodpadów 

pochodzących  z  terenu  gminy  Wrocław,  wskazują,  że  recyklingowi  poddaje  się 

100%  tych  odpadów,  a  ich  ilość  w  całym  strumieniu  odpadów  jest  znacząca 

(w 

sektorze III zakłada się, że będzie to co najmniej 11% odpadów).  

pozostałym  zakresie  Zamawiający  powołał  się  na  argumentację  jak  w  przypadku 

zarzutu nr IV z odwołania w sprawie o sygn. akt KIO 1015/20. 

W odpowiedzi na zarzut dotyczący § 8 ust. 2 umowy powierzenia przetwarzania danych 

osobowych  Zamawiający  stwierdził,  że  przekazanie  wskazanej  tam  dokumentacji  jest 

niezbędne w procesie kontroli i zabezpieczenie przetwarzanych danych osobowych. 

Zamawiający zwrócił uwagę, że z jednej strony Odwołujący uważa, że to Zamawiający 

powinien być administratorem danych z systemu monitoringu pojazdów, natomiast z drugiej 

strony  oczekuje  usunięcia  z  umowy  powierzenia  przetwarzania  danych,  które  również 

musiałaby być zawarta w zakresie monitoringu gdyby Zamawiający miał być administratorem 

danych,  obowiązków  przedkładania  dokumentacji  dotyczącej  zasad  bezpieczeństwa  oraz 

technicznych  i  organizacyjnych  środków  mających  na  celu  ochrony  danych  osobowych 

poszczególnych centrach przetwarzania danych osobowych. W konsekwencji realizacja obu 

tych wniosków Odwołującego się prowadziłaby do sytuacji, że Zamawiający, jako administrator 

danych  z  monitoringu  nie  może  zweryfikować  ww.  dokumentacji  dotyczącej  zasad 

bezpieczeństwa. 

Nadto, zarzut w tym brzmieniu wraz z argumentacją wskazaną w uzasadnieniu, był już 

przedmiotem  rozstrzygnięcia  Izby  w  sprawie  dotyczącej  sektora  l,  o  sygnaturze  akt 

KIO 

401/20, która wyrokiem z dnia 3 czerwca br. oddaliła odwołanie w zakresie tego zarzutu. 


Zamawiający zakwestionował również zasadność uznania go za administratora danych 

osobowych  zarejestrowanych  przy  wykorzy

staniu  monitoringu  wizyjnego.  Zamawiający 

podkreślił, że w SWU wymaga aby wykonawca prowadził BOK określając szczegółowo zasady 

jego działania. Odwołujący wskazuje, że wymóg wprowadzenia monitoringu pojazdów wynika 

wprost  z  dokumentacji  przetargowej,  tak  samo  jest  w  przypadku  prowadzenia  BOK, 

którego Odwołujący się nie kwestionuje. W analogicznym postępowaniu (Sektor l) Odwołujący 

nie  podnosił  tego  zarzutu,  nie  kwestionował  swojej  roli  administratora  danych  osobowych 

zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  monitoringu  wizyjnego,  a  zatem  argumentacja 

Odwołującego w tym zakresie jest niespójna. 

Do  postępowania  odwoławczego,  po  stronie  Odwołującego,  przystąpienia  zgłosili 

wykonawcy  SUEZ  Zachód  sp.  z  o.o.  i  Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania 

ALBA S.A.,  wnosz

ąc  o  uwzględnienie  odwołania.  Izba,  wobec  spełniania  przez  zgłoszone 

przystąpienia przesłanek z art. 185 ust. 2 Pzp, postanowiła o dopuszczeniu ww. wykonawców 

do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  w  charakterze  przystępujących  po  stronie 

Odwołującego. 

Sygn. akt KIO 1024/20 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 29 ust. 1, art. 36 ust. 1 pkt 4, art. 41 pkt 6 i art. 7 ust. 1 Pzp przez niewskazanie 

w  SIWZ  ani  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  terminu  realizacji  zamówienia, 

wobec 

niewskazania terminu początku realizacji zamówienia; 

2.  art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z przepisami Ucpg i art. 9 ust. 1 Nowelizacji Ucpg oraz 

art. 7 Pzp przez sporządzenie opisu przedmiotu zamówienia w sposób sprzeczny 

obowiązującym  Regulaminem  utrzymania  czystości  i  porządku  na  terenie 

Wrocławia, tj. uchwałą nr XXVI11/567/16 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 7 lipca 

2016  r.  (dalej  „Regulamin”)  oraz  w  sposób  nieuwzględniający  konieczności 

dostosowania  Regulaminu  do  przepisów  Ucpg,  która  powinna  nastąpić  na 

początkowym etapie realizacji  zamówienia, tj. do dnia 6 września 2020 r., a więc 

sposób  nieuwzględniający  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na 

sporządzenie oferty; 

3.  art. 29. ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 Pzp w zw. z art. 3b Ucpg przez wadliwy opis przedmiotu 

zamówienia  w  zakresie  osiągania  i  dokumentowania  poziomów  recyklingu  oraz 

art. 36 ust. 1 pkt 16 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art. 5, art. 353

i art. 487 § 2 Kc 

przez  wprowadzenie  do  wzoru  umowy  oraz  szczegółowych  warunków  umowy 

postanowień  niekorzystnych  dla  wykonawców,  naruszających  bezwzględnie 

obowiązujące  przepisy  prawa,  zasady  współżycia  społecznego  oraz  równowagę 


stron  umowy  oraz  zakładających  nadmiernie  obciążenie  wykonawców  ryzykiem 

kontraktowym w zakresie kar umownych za nieosiągnięcie wymaganych poziomów 

recyklingu 

w  sytuacji  gdy  osiągnięcie  poziomów  recyklingu  wedle  wzoru 

określonego  przez  Zamawiającego  jest  obiektywnie  niemożliwe  do  osiągnięcia. 

Jednocześnie działanie takie narusza art. 7 Pzp, gdyż utrudnia konkurencję i tworzy 

po  stronie  wykonawców  stan  niepewności,  który  może  skutkować  złożeniem 

nieporównywalnych ofert; 

4.  art. 29 

ust. 1 i 2 i art. 7 Pzp przez niejasny opis przedmiotu zamówienia w zakresie 

obowiązku  wysortu  odpadów  metali,  opakowań  wielomateriałowych  i  opakowań 

tworzyw sztucznych; 

5.  art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. Pzp w zw. z art. 5, 

art.  353

i  art.  487  §  2  Kc  przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

utrudniający  uczciwą  konkurencję,  naruszający  równowagę  stron  i  obciążający 

nadmiernym 

ryzykiem 

kontraktowy

m  wykonawcę,  zakładający  realizację 

obowiązków,  których  rozmiar  i  zakres  na  etapie  składania  oferty  nie  może  być 

przewidziany  wobec  objęcia  przedmiotem  zamówienia  obowiązku  wykonawcy  do 

odebrania,  zbierania,  transportu  i  zagospodarowania  bliżej  niezidentyfikowanych 

odpadów  o  kodach  niewskazanych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia, 

co 

uniemożliwia wykonawcy należytą wycenę usługi; 

6.  art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 oraz art. 36 ust. 1 pkt 16 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. 

z art. 5, art. 353

i art. 487 § 2 Kc przez ułożenie treści stosunku prawnego w sposób 

sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego  i  naruszający  równowagę 

stron  umowy  oraz  zakładający  nadmiernie  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem 

kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych 

warunków  umowy  zapisów  niekorzystnych  dla  wykonawców,  zakładających 

realizację obowiązków, których rozmiar i zakres na etapie składania oferty nie może 

być  przewidziany  i  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

nieadekwatny  do  potrzeb  Zamawiającego,  naruszający  uczciwą  konkurencję, 

polegający na przyjęciu, że częstotliwość odbioru odpadów dostosowana ma zostać 

do  wymogu  niedopuszczenia  do  wypełnienia  poszczególnych  pojemników  na 

odpady  komunalne  powyżej  90%  ich  całkowitej  pojemności  oraz  wprowadzenie 

obowiązku systematycznego przeprowadzania własnej kontroli stopnia napełnienia 

poszczególnych pojemników, w celu niedopuszczenia ich do napełnienia odpadami 

powyżej  90%  całkowitej  pojemności  i  zastrzeżenie  rażąco  wygórowanych 

kar umownych za naruszen

ie tego obowiązku; 

7.  art. 29. ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 16 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. 

z art. 5, art. 353

, art. 387 i art. 487 § 2 Kc przez wprowadzenie do wzoru umowy 


oraz szczegółowych warunków umowy  zapisów  niekorzystnych dla  wykonawców, 

naruszających  zasady  współżycia  społecznego  oraz  równowagę  stron  umowy, 

zakładających  nadmiernie  obciążenie  wykonawców  w  związku  z  obowiązkiem 

wydzierżawienia pojemników, co utrudnia uczciwą konkurencję i tworzy po stronie 

wykonawców 

stan 

niepewności, 

który 

może 

skutkować 

złożeniem 

nieporównywalnych ofert; 

art. 36 ust. 1 pkt 5 i 5a oraz art. 7 ust. 1 Pzp przez określenie podstawy wykluczenia 

w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania wykonawców; 

9.  art.  7  ust.  1  i  art.  36  ust.  2  pkt  8a  lit.  c  Pzp  przez  przygotowanie  i  prowadzenie 

Postępowania  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz 

równego  traktowania  wykonawców  oraz  naruszający  zasadę  proporcjonalności 

przejrzystości przy formułowaniu SIWZ; 

art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 Pzp przez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia 

w sposób nieadekwatny do przedmiotu zamówienia i stawianie wymogów, które nie 

znajdują  uzasadnienia  w  obiektywnych  potrzebach  Zamawiającego,  co  utrudnia 

uczciwą  konkurencję  w  zakresie  wymogów  stawianych  systemowi  wizyjnego 

monitorowania pojazdów; 

11.  art. 36 ust. 1 pkt 16, art. 14 ust. 1, i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art. 5, art. 353

, art. 

483 § 1, art. 484 § 2, art. 487 § 2 Kc oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp 

przez  nadużycie  uprzywilejowanej  pozycji  Zamawiającego  wobec  wykonawcy 

wprowadzenie do  wzoru  umowy  postanowień  dotyczących kar  umownych, które 

rodzą po stronie wykonawców wątpliwości, w jakich sytuacjach kary umowne będą 

na nich nakładane, co jednocześnie nie pozwala na skalkulowanie w cenie ofertowej 

ryzyka z tym związanego, przez obciążenie wykonawcy odpowiedzialnością z tytułu 

kar  umownych  za  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie  umowy  w  zakresie 

obowiązków,  których  dochowanie  przez  wykonawcę  jest  niemożliwe  i  to  także 

sytuacjach, gdy do naruszenia obowiązków umownych dojdzie z przyczyn przez 

wykonawcę niezawinionych, przez nałożenie na wykonawcę rażąco wygórowanych 

i  nieadekwatnych  kar  umownych  na  wykonawcę,  co  jednocześnie  prowadzi  do 

narus

zenia  równowagi  między  stronami  umowy  i  jest  sprzeczne  z  zasadami 

współżycia  społecznego  i  naturą  łączącego  je  stosunku;  jednocześnie  działanie 

takie stanowi naruszenie przepisu art. 7 ust. 1 Pzp utrudniając konkurencję i tworząc 

po  stronie  wykonawców  stan  niepewności,  który  może  skutkować  złożeniem 

nieporównywalnych ofert; 

12.  art. 353

 i art. 5 Kc w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 16, art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 oraz 

art.  7  ust.  1  Pzp  przez  ułożenie  treści  stosunku  prawnego  stron  w  sposób 


sprzeciwiający się zasadom współżycia społecznego, naruszający równowagę stron 

umowy  oraz  zakładający  nadmiernie  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem 

kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych 

warunków  umowy  zapisów  niekorzystnych  dla  wykonawców  przez  przyjęcie 

projekcie umowy, że możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej 

umowy  w  zakresie  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  wskazanej  w  §  11 

projektu 

umowy  aktualizuje  się  wyłącznie  w  sytuacjach  określonych  w  art.  142  

ust. 5 Pzp; 

13.  art. 29 ust. 1 i 4 i 30 ust. 1 pkt 1 Pzp przez zaniechanie dokonania opisu przedmiotu 

zamówienia w sposób wyczerpujący, gdyż nie określono wymagań środowiskowych 

ani  nie  wskazano  norm  emisji  spalin  pojazdów  wykorzystywanych  do  realizacji 

usługi; 

14.  art.  29  ust.  1  i  2  oraz 

art.  7  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej  w  całości  wymagania  Zamawiającego  oraz  w  sposób  naruszający 

zasadę  proporcjonalności  przy  formułowaniu  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  poprzez  wprowadzenie  obowiązku  każdorazowego  ręcznego 

zatwierdzania odbioru od

padów gromadzonych w workach w systemie; 

art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 Pzp przez zaniechanie sporządzenia opisu przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  uwzględniający  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty,  

co  w  konsekwencji  uniemożliwia  rzetelną  wycenę  danej  usługi  z  uwagi  na 

nieuwzględnienie  w  formularzu  cenowym  ceny  za  usługę  szczególnego  nadzoru 

nad wskazanymi przez Zamawiającego MGO; 

16.  art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  za

niechanie  sporządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej w całości wymagania Zamawiającego, wobec niejasnych postanowień 

co  do  ilości  podstawowych  i  pojazdów  rezerwowych  służących  do  prawidłowej 

obsługi sektora; 

art. 22 ust. 1 pkt 2 i ust. 1a Pzp przez określenie warunków udziału w Postępowaniu 

w sposób uniemożlwiający ocenę zdolności wykonawcy do należytego wykonania 

zamówienia,  jako  że  Zamawiający  określił  warunki  udziału  w  Postępowaniu 


sposób niedostateczny w stosunku do opisu przedmiotu zamówienia w zakresie 

wymagań co do uprawnień do prowadzenia działalności zawodowej; 

18.  art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 oraz art. 36 ust. 1 pkt 16 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. 

z art. 5, art. 353

i art. 487 § 2 Kc przez ułożenie treści stosunku prawnego w sposób 

sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego  i  naruszający  równowagę 

stron  umowy  oraz  zakładający  nadmiernie  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem 

kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych 

warunków  umowy  postanowień  w  sposób  nieproporcjonalny  określających 

obowiązki  w  zakresie  sprawozdawczość  i  polegające  na  obowiązku  przekazania 

Zamawiającemu  dokumentów  KPO,  KPOK  lub  oświadczeń  do  momentu 

ostatecznego zagospodarowania odpadów pochodzących z sektora; 

19.  art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 16 Pzp i art. 353

 oraz 

art. 

487  §  2  Kc  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia 

sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych 

zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie  wymagania  i  okoliczności 

mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty,  spełniającej  w  całości 

wymagania  Zamawiającego  oraz  w  sposób  naruszający  zasady  współżycia 

społecznego oraz zaburzający wzajemność świadczeń; 

art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 przez zaniechanie sporządzenia opisu przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie 

dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie  wymagania 

okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty,  spełniającej 

całości  wymagania  Zamawiającego,  w  zakresie  wymogów,  jakie  mają  spełniać 

pojemniki do zbiórki bioodpadów; 

art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej  w  całości  wymagania  Zamawiającego  w  zakresie  obowiązków 

informacyjnych; 

22.  art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  spor

ządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej w całości wymagania Zamawiającego; 

23.  art. 36 ust. 1 pkt 13, art. 91 ust. 1 i 2 w zw, z art. 7 ust., 

a także art. 87 ust. 2 pkt 2 

3  Pzp  przez  wadliwe  sporządzenie  SIWZ  w  części  dotyczącej  opisu  sposobu 


przygotowania  ofert  poprzez  zamieszczenie  w  rozdziale  XIV  pkt  10  i  11  SIWZ 

postanowień  sprzecznych  z  istotą  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  pozwalających  Zamawiającemu  na  ingerencję  w  cenę  ofertową 

wykonawcy; 

art. 36aa ust. 1 Pzp przez zaniechanie podziału zamówienia na części; 

25.  art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 16 Pzp i art. 353

 oraz 

art. 

487  §  2  Kc  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia 

sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych 

zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie  wymagania  i  okoliczności 

mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty,  spełniającej  w  całości 

wymagania  Zamawiającego  oraz  sporządzenie  projektu  umowy  w  sposób 

naruszający  zasady  współżycia  społecznego  oraz  zaburzający  wzajemność 

świadczeń  w  zakresie w  jakim termin zakończenia realizacji  usługi  określany  jest 

wyłącznie przez Zamawiającego. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

dokonania jednoznacznego i wyczerpującego opisu przedmiotu zamówienia przez 

modyfikacj

ę  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu  oraz  SIWZ,  w  szczególności 

postanowień  projektu  umowy  i  szczegółowych  warunków  umowy  zgodnie 

propozycją Odwołującego przedstawioną w uzasadnieniu odwołania; 

dokonania  modyfikacji  SIWZ,  w  szczególności  postanowień  projektu  umowy 

szczegółowych warunków umowy w sposób, który pozwoli na oszacowanie ryzyka 

związanego  ze  zmianą  zasad  realizacji  przedmiotu  zamówienia  w  związku 

wejściem w życie nowego regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie 

miasta  Wrocławia  i  należyte  skalkulowanie  oferty,  względnie  nakazanie 

Zamawiającemu zmiany  terminu  składania ofert na  termin po  uchwaleniu nowego 

regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Wrocławia; 

zmiany  terminu  składania  ofert  o  czas  niezbędny  do  wprowadzenia  zmian 

zachowaniem  terminu  określonego  w  art.  12a  ust.  2  pkt  1  Pzp, 

względnie nakazanie Zamawiającemu zmiany terminu składania ofert na termin po 

uchwaleniu nowego regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta 

Wrocławia. 

Uzasadniając zarzuty odwołania Odwołujący przedstawił następującą argumentację. 


Zarzut nr 1 

– naruszenie przepisu art 29 ust. 1, art 36 ust. 1 pkt 4, art. 41 pkt 6 i art 7 

ust. 

1 Pzp przez niewskazanie w SIWZ ani w ogłoszeniu o zamówieniu terminu realizacji 

zamówienia, wobec niewskazania terminu początku realizacji zamówienia. 

W rozdziale II pkt 2 ppkt 7 ogłoszenia o zamówieniu nie wskazano daty początkowej 

terminu realizacji zamówienia, podając jedynie datę końcową, tj. 28.02.2023 r. W rozdziale III 

pkt  4  SIWZ  określono  natomiast,  że  czas  trwania  zamówienia  to  okres  od  dnia  zawarcia 

umowy  do  dnia 28.02.2023 r.  Z kolei  w  § 4 ust.  3 projektu  umowy  Zamawiający  wskazuje, 

że wskaże termin rozpoczęcia świadczenia usługi w dniu zawarcia umowy, przy czym termin 

ten rozpocznie się nie wcześniej niż 30 dni od dnia zawarcia umowy. Sam Zamawiający nie 

jest więc konsekwentny w określeniu terminu rozpoczęcia realizacji usługi. 

Odwołujący  podniósł,  że  obiektywnie  niemożliwym  jest  rozpoczęcie  realizacji  usługi 

objętej  przedmiotem  zamówienia  z  dniem  podpisania umowy.  Rozpoczęcie realizacji  usługi 

wymaga  podjęcia  przez  wykonawcę  szeregu  prac  organizacyjnych  i  przygotowawczych 

umożliwiających mu realizację świadczenia. Przykładowo, zgodnie z rozdziałem II pkt 2 SWU 

wykonawca  zobowiązany  jest  do  wyposażenia  obsługiwanych  nieruchomości  w  pojemniki 

worki najpóźniej do dnia rozpoczęcia realizacji usługi. Interpretacja pojęcia terminu realizacji 

zamówienia  zgodnie  z  informacją  podaną  w  rozdziale  III  pkt  4  SIWZ  oznaczałaby, 

że Zamawiający  wymaga,  by  wykonawca  podstawił  pojemniki  jeszcze  przed  podpisaniem 

umowy kreującej zobowiązanie stron. Ponadto, w myśl rozdziału II pkt 1 SWU Zamawiający 

wymaga  od  wykonawcy  przeprowadzenia  konsultacji  z  właścicielami  nieruchomości  w  celu 

pozyskania  informacji  dot

yczących  miejsc  ustawienia  pojemników  i  gromadzenia  odpadów, 

niezbędnych 

liczb 

pojemników 

worków, 

częstotliwości 

odbioru 

odpadów, 

rodzajów pojemników  i  worków,  pojemności  pojemników.  Przeprowadzenie  tych  konsultacji 

również wymaga czasu. W rozdziale III pkt 6 ppkt 1 lit. a SWU Zamawiający wskazuje z kolei, 

że obowiązkiem wykonawcy związanym z harmonogramem opróżnień pojemników i odbioru 

worków jest opracowanie i przedłożenie Zamawiającemu w terminie do 30 dni kalendarzowych 

od  dnia  zawarcia  urn  o  wy,  jedn

akże  nie  później  niż  do  dnia  rozpoczęcia  realizacji  usługi 

rocznego  Harmonogramu  opróżnień  pojemników  i  odbioru  worków  od  właścicieli 

nieruchomości zgodnie z załącznikiem nr 7. 

Odwołujący wniósł o precyzyjne określenie przez Zamawiającego terminu wykonania 

zamówienia, w szczególności terminu rozpoczęcia realizacji usługi w ogłoszeniu o zamówieniu 

oraz SIWZ. Informacja w tym zakresie jest niezwykle istotna dla wykonawców, którzy muszą 

dysponować  w  określonych  ramach  czasowych  zasobami  ludzkimi  i  technicznymi 

umożliwiającymi  realizację  zamówienia.  Z  treści  dokumentacji  przetargowej  nie  sposób 

jednoznacznie  wywnioskować,  na  jaki  okres  Zamawiający  zamierza  udzielić  zamówienia, 

nie 

wskazano  w  niej  bowiem  ani  liczby  miesięcy,  na  jaką  planuje  się  udzielić  zamówienia, 


ani 

szacunkowej daty podpisania umowy. Nie jest jasne, czy wykonawca będzie dysponował, 

a  jeżeli  tak,  to  jakim  czasem  na  podjęcie  szeregu  niezbędnych  czynności  

organizacyjno-

technicznych, które muszą być podjęte przed dniem rozpoczęcia świadczenia 

usługi. Niewskazanie początkowego okresu realizacji zamówienia uniemożliwia wykonawcom 

oszacowanie  oferty  i  jej  przygotowanie.  Nie  jest  bowiem  wiadome,  na  jaki  okres  rozłożyć 

koszty  świadczenia  usługi.  Znajomość  dokładnych  terminów  realizacji  zamówienia  jest 

k

luczowa dla każdego wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia publicznego przy 

podejmowaniu decyzji, czy w ogóle przystępować do danego postępowania. Takie działanie 

Zamawiającego,  uniemożliwiające  przygotowanie  się  do  realizacji  zamówienia  z  należytym 

wyprzedzeniem, godzi w zasadę uczciwej konkurencji. 

W  związku  z  powyższym  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu 

precyzyjnego  wskazania  w  SIWZ  oraz  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  czasu  na  jaki  ma  być 

udzielone  zamówienie,  w  szczególności  wskazanie  okresu  początkowego  realizacji  usługi 

przedmiotowym  postępowaniu  przez  określenie  okresu  pomiędzy  podpisaniem  umowy 

rozpoczęciem świadczenia usług przez wykonawcę, przy czym okres ten powinien być nie 

krótszy  niż  30  dni.  Odwołujący  zawnioskował  także  o  nakazanie  Zamawiającemu  podania 

w SIWZ przewidywanego terminu podpisania umowy. 

Zarzut nr 2 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z przepisami Ucpg i art. 9 

ust. 1 Nowelizacji Ucpg oraz art. 7 Pzp przez sporządzenie opisu przedmiotu zamówienia 

w  sposób  sprzeczny  z  Regulaminem  oraz  w sposób  nieuwzględniający  konieczności 

dostosowania  Regulaminu  do  przepisów  Ucpg,  która  powinna  nastąpić  na 

początkowym  etapie  realizacji  zamówienia,  tj.  do  dnia  6  września  2020  r.,  a  więc 

sposób  nieuwzględniający  wymagali  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na 

sporządzenie oferty. 

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 projektu umowy, ilekroć w treści umowy i SWU używa się 

określenia Regulamin należy przez to rozumieć obowiązujący w czasie wykonywania umowy 

Regulamin utrzymania 

czystości i porządku na terenie Wrocławia. Obecnie w Gminie Wrocław 

obowiązuje regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia przyjęty uchwałą 

nr  XXVIU/567/16  Rady  Miejskiej Wrocławia  z  dnia  7  lipca  2016  r.  Z  uwagi  na  Nowelizację 

Ucpg,  tj. 

na  podstawie  art.  9  ust.  1  tej  ustawy  Rada  gminy  jest  obowiązana  dostosować 

uchwały  wydane przed  dniem wejścia w  życie Nowelizacji Ucpg w terminie 12 miesięcy od 

dnia  jej  wejścia  w  życie.  Nowelizacja  Ucpg  weszła  w  życie  6  września  2019  r., 

więc Zamawiający winien dostosować Regulamin do dnia 6 września 2020 r. 

Zgodnie z § 8 ust. 1 projektu umowy obowiązkiem wykonawcy jest wykonywanie prac 

objętych  przedmiotem  umowy  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  prawa,  w  tym  prawa 


miejscowego.  Przedmiotowe  zamówienie  ma  być  realizowane  na  przestrzeni  kilku  lat, 

mianowicie do dnia 28.02.2023 r. Z tego względu zasadnym jest, by Zamawiający określił 

SIWZ,  w  jakim  zakresie  planuje  wprowadzić  zmiany  w  Regulaminie.  Informacja  w  tym 

przedmiocie  ma  istotne  znaczenie  dla  nal

eżytej  kalkulacji  oferty  wykonawcy.  Zmiany  są 

bowiem  nieuniknione,  a  ich  wprowadzenie  stanowi  realizację  ustawowego  obowiązku 

spoczywającego na Zamawiającym. O ile część zmian postanowień Regulaminu będzie miała 

charakter obligatoryjny i wykonawca jest w s

tanie w tym zakresie należycie skalkulować cenę, 

opierając się na obowiązujących już przepisach ustawowych, o tyle możliwość wprowadzenia 

szeregu  rozwiązań  mających  istotny  wpływ  na  realizację  przedmiotu  umowy  i  treść 

świadczenia wykonawcy ustawodawca pozostawił w  wyłącznej gestii poszczególnych gmin. 

W sytuacji gdy jest wiadome, że zasady świadczenia usługi zostaną zmienione w początkowej 

fazie realizacji zamówienia, konieczne jest, by Zamawiający wskazał w SIWZ najistotniejsze 

kwestie związane z wprowadzeniem nowego Regulaminu. 

Odwołujący  wniósł  o  to,  aby  Zamawiający  określił,  czy  w  związku  z  koniecznością 

wprowadzenia zmian w obowiązującym Regulaminie: 

a) 

planowane  są  zmiany  w  zakresie  częstotliwości  odbioru  poszczególnych  frakcji 

odpadów; 

b)  planowane  jest  wpr

owadzenie  obowiązku  selektywnego  zbierania  i  odbierania 

odpadów komunalnych innych niż wymienione w art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. a i b Ucpg, 

szczególności odrębnej zbiórki odpadów kuchennych i odpadów zielonych; 

c) 

planowane są zmiany w zakresie: rodzaju i minimalnej pojemności pojemników lub 

worków,  przeznaczonych  do  zbierania  odpadów  komunalnych  na  terenie 

nieruchomości, w tym na terenach przeznaczonych do użytku publicznego oraz na 

drogach  publicznych,  warunków  rozmieszczania  tych  pojemników  i  worków  oraz 

utr

zymania 

pojemników 

odpowiednim 

stanie 

sanitarnym,  

porządkowym i technicznym; 

d) 

planowane jest określenie warunków uznania, że odpady, o których mowa w art. 4 

ust. 2 pkt 1 lit. a i b. oraz ust. 2a pkt 1 Ucpg są zbierane w sposób selektywny; 

e) 

planowane są zmiany w zakresie innych postanowień Regulaminu mających wpływ 

na zakres lub sposób realizacji usługi objętej przedmiotowym zamówieniem. 

Wprawdzie  w  §  19  ust.  1  i  2  projektu  umowy  Zamawiający  przewidział  możliwość 

dokonania  istotnych  zmian  postanowień  zawartej  umowy  w  sytuacji  zmiany  powszechnie 

obowiązujących przepisów prawa w zakresie mającym wpływ na realizację przedmiotu umowy 

lub świadczenia stron, to jednak dla Odwołującego nie jest jasne, na jakich zasadach zmiany 

te  będą  przeprowadzane.  W  szczególności  wątpliwości  Odwołującego  rodzi  problematyka 

dopuszczalności  zmiany  wynagrodzenia  wykonawcy  w  związku  z  wprowadzeniem  zmiany 


powszechnie  obowiązujących  przepisów  prawa  w  zakresie  mającym  wpływ  na  realizację 

przedmiotu  umowy  lub  świadczenia  strony,  w  tym  wprowadzenia  zmian  w  Regulaminie. 

Zgodnie  z  rozdziałem  XIV  pkt  8  SIWZ  Zamawiający  przewiduje  możliwości  zmian  ceny 

ofertowej  brutto  w  sytuacjach  wymienionych  w  §  19  projektu  umowy,  przy  czym  wprost 

przewidziano  w  nim  możliwość  dokonania  istotnych  zmian  postanowień  zawartej  umowy 

zakresie  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  wskazanej  w  §  11  jedynie  w  przypadkach 

określonych w art. 142 ust. 5 Pzp i to wyłącznie po uprzednio przeprowadzonych negocjacjach 

(zob.  §  19  ust.  3  projektu  umowy).  Odwołujący  chciałby  mieć  jasność,  że  określenie 

„zmiana zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany” oraz 

„sposób  wykonywania  prac  objętych  przedmiotem  zamówienia  wraz  ze  skutkami 

wprowadzenia  takiej  zmiany”  odnoszą  się  także  do  zmiany  wysokości  wynagrodzenia 

należnego  wykonawcy.  W  innym  przypadku  bowiem  w  cenie  ofertowej  wykonawca  – 

wobec 

niepewności  związanej  z  zakresem  zmian  w  Regulaminie  –  obowiązany  jest 

skalkulować  ryzyko  związane  z  uchwaleniem  nowego  Regulaminu  w  sposób  zakładający 

pokrycie wsze

lkich możliwych kosztów realizacji usługi zgodnie z nowym, nieznanym jeszcze 

stanem  prawnym,  co  w  znaczący  sposób  zawyży  cenę  ofertową  w  stosunku  do  sytuacji, 

gdyby 

ryzyka związane z realizacją zamówienia wynikające z uchwalenia nowego Regulaminu 

były  znane  wykonawcy  na  etapie  składania  ofert.  Jest  to  działanie  stanowiące  przejaw 

arbitralnego traktowania wykonawców przez Zamawiającego, w istotny sposób naruszające 

zasadę  uczciwej  konkurencji.  Nie  jest  bowiem  dopuszczalne,  by  Zamawiający  kształtował 

postanow

ienia przyszłej umowy w sposób, który narusza równowagę stron umowy i prowadzi 

do nadużycia praw podmiotowych przysługujących Zamawiającemu. 

Jednocześnie  Odwołujący  wskazał,  że  Zamawiający  sporządził  opis  przedmiotu 

zamówienia w sposób sprzeczny z Regulaminem, w sytuacji gdy zgodnie z § 1 ust. 2 projektu 

umowy  przedmiot  umowy  obejmuje  świadczenie  usługi  polegającej  na  odbiorze,  zbieraniu, 

transporcie  i  zagospodarowaniu  odpadów  komunalnych,  zgodnie  z  przepisami  prawa 

powszechnie obowiązującego, a w myśl § 8 ust. 1 projektu umowy do obowiązków wykonawcy 

należy wykonanie prac objętych przedmiotem umowy zgodnie z obowiązującymi przepisami 

prawa.  Odwołujący  zaznaczył,  że  nie  ma  pewności,  czy  te  różnice  wynikają  z  tego, 

że Zamawiający uwzględnia w opisie przedmiotu zamówienia planowane zmiany Regulaminu, 

czy  też  wynikają  one  z  braku  należytej  staranności  Zamawiającego  podczas  dokonywania 

opisu przedmiotu zamówienia, 

Sprzeczności te przedstawiają się następująco: 


rozdział II pkt 5 ppkt 1 i 2 SWU oraz rozdział III pkt 1 ppkt 5 SWU 

Zgodnie  z  postanowieniami  rozdziału  II  pkt  5  ppkt  1  SWU  worki  przeznaczone  do 

gromadzenia  odpadów  mają  zawierać  nazwę  zbieranej  frakcji  odpadów  zgodnie 

obowiązującym  Regulaminem,  opis  zbieranych  odpadów  z  określeniem  tego,  co  należy, 

a cze

go nie należy gromadzić w poszczególnych rodzajach worków oraz nazwę, adres, logo 

wykonawcy,  telefon  kontaktowy  i  adres  mailowy  do  BOK  wykonawcy,  a także  adres  strony 

internetowej,  z  zastrzeżeniem,  że  w  przypadku  bioodpadów  stanowiących  części  roślin 

pocho

dzących  z  pielęgnacji  terenów  zielonych,  ogrodów,  parków  i  cmentarzy  ma  zawierać 

nazwę „Bio-Zielone”, Wymóg ten stoi w sprzeczności z przepisami Regulaminu, który w § 6 

pkt  4  posługuje  się  określeniem  „odpady  zielone”  a  nie  „Bio-Zielone”.  Tym  samym  również 

zapis w rozdziale III pkt 1 ppkt 5 SWU, przewidujący, że odpadami wymagającymi odbierania, 

transportu i zagospodarowania są bioodpady, jest niezgodny z obowiązującym Regulaminem, 

zgodnie  z  którym  nie  zbiera  się  bioodpadów,  lecz  odpady  zielone.  W  tym  względzie 

spodziewana  jest  nowelizacja  Regulaminu,  wynikająca  z  konieczności  dostosowania 

Regulaminu do nowego brzmienia przepisów Ucpg. Prace nad nowym regulaminem są w toku 

i  jak  wynika  z  informacji  uzyskanych  z  Wydziału  Środowiska  i  Rolnictwa  Urzędu  Miasta 

W

rocławia  zostanie  on  uchwalony  w  ustawowym  terminie,  tj.  do  dnia  6  września  2020  r. 

Niemniej jednak w żadnym stopniu okoliczność ta nie umniejsza uchybienia Zamawiającego, 

który w żadnym punkcie SIWZ nie określił, jakie bioodpady i w jaki sposób mają być zbierane. 

Istotnym naruszeniem Zamawiającego jest brak określenia w SIWZ rodzaju bioodpadów, które 

stanowią przedmiot zamówienia. Jako że bioodpady stanowią drugi co do wielkości strumień 

odpadów komunalnych precyzyjna i jednoznaczna informacja w tym zakresie jest niezbędna, 

by wykonawca mógł w należyty sposób przygotować ofertę. 

Postanowienia SIWZ rodzą wątpliwości co do tego, jakiego rodzaju odpady mają być 

zbierane przez mieszkańców w workach, które mają zostać oznakowane jako „Bio-Zielone”, 

a jakie w poj

emnikach koloru brązowego na bioodpady, które w myśl postanowienia zawartego 

w  rozdziale  II  pkt  5  ppkt  2  lit.  b  SWU  oznakowane  mają  zostać  przez  wskazanie  nazwy 

zbieranej  frakcji  odpadów  zgodnie  z  Regulaminem.  Wątpliwości  w  tym  zakresie  wynikają 

przepisów  Ustawy,  Ucpg  oraz  interpretacji  Ministerstwa  Środowiska  z  dnia  28  września 

r.  W  przepisach  powszechnie  obowiązujących  nie  zostało  zdefiniowane  pojęcie 

„odpadów  bio-zielonych”,  którym  posługuje  się  Zamawiający.  Zgodnie  z  art.  3  ust.  1  pkt  1 

Ustawy  pr

zez  bioodpady  rozumie  się  ulegające  biodegradacji  odpady  z  ogrodów  i  parków, 

odpady spożywcze i kuchenne z gospodarstw domowych, gastronomii, zakładów zbiorowego 

żywienia,  jednostek  handlu  detalicznego,  a  także  porównywalne  odpady  z  zakładów 

produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność. Z kolei zgodnie z definicją zawartą 

w art. 3 ust. 1 pkt 12 Ustawy odpady zielone to odpady komunalne stanowiące części roślin 


pochodzących  z  pielęgnacji  terenów  zielonych,  ogrodów,  parków  i  cmentarzy,  a  także 

z targow

isk,  z  wyłączeniem  odpadów  z  czyszczenia  ulic  i  placów.  Najszerszą  grupą, 

zawierającą  w  sobie  bioodpady,  w  tym  odpady  kuchenne  i  odpady  zielone,  jest  kategoria 

odpadów ulegających biodegradacji, którymi w świetle art. 3 ust. 1 pkt 10 Ustawy są odpady, 

które ulegają rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu przy udziale mikroorganizmów. 

W świetle  przepisu art. 4 ust.  2 pkt  1  lit.  a  Ucpg  obowiązek  selektywnego zbierania 

odbierania odpadów komunalnych obejmuje co najmniej: papier, metale, tworzywa sztuczne, 

szkło, odpady opakowaniowe wielomaterialowe oraz bioodpady. Zgodnie zaś z art. 4 ust. 2a 

pkt 1,2 i 5 Ucpg Rada gminy może w regulaminie: 

wprowadzić obowiązek selektywnego zbierania/odbierania odpadów komunalnych 

innych niż wymienione w ust. 2 pkt 1 lit. a i b oraz określić wymagania w zakresie 

selektywnego zbierania tych odpadów; 

postanowić  o  zbieraniu  odpadów  stanowiących  części  roślin  pochodzących 

pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów, parków i cmentarzy odrębnie od innych 

bioodpadów stanowiących odpady komunalne; 

określić warunki uznania, te odpady, o których mowa w pkt 1 oraz w ust. 2 pkt 1 lit. a 

i b, są zbierane w sposób selektywny. 

Oznaczenie  brązowych  pojemników  i  worków  w  sposób  określony  przez 

Zamawiającego  w  SIWZ  uzasadnia  interpretację,  że  Zamawiający  przewiduje  zbieranie 

workach  wyłącznie  odpadów  z  ogrodów,  parków  i  cmentarzy  (liście,  drobne  gałęzie, 

skoszona trawa, kwiaty) i nie dopuszcza zbierania w nich odpadów kuchennych, podczas gdy 

przewiduje łączne zbieranie tych kategorii odpadów w pojemnikach. Sugeruje to także wzór 

ulotki  zawierającej  informacje  kierowane  do  mieszkańców  w  zakresie  rocznego 

harmonogramu  odbioru  odpadów,  gdyż  ulotka  ta  określa  także  sposób  zbierania  odpadów 

(zob. załącznik nr 8). Określony przez Zamawiającego w SIWZ sposób odbioru bioodpadów 

jest niezgodny z Ucpg. Stosownie do dyspozycji przepisu art. 4 ust. 2a pkt 2 tej ustawy gmina 

ma  ustanowić  zbieranie  odpadów  stanowiących  części  roślin  pochodzących  z  pielęgnacji 

terenów  zielonych,  ogrodów,  parków  i  cmentarzy  odrębnie  od  innych  bioodpadów 

stanowiących odpady komunalne albo łączne ich zbieranie. W takim rozumieniu funkcjonują 

systemy  odbioru  bioodpadów  równocześnie  w  jednym  gospodarstwie  domowym, 

ponieważ powstają 2 frakcje bioodpadów – bioodpady zmieszane i bioodpady tylko zielone. 

Wykonawca nie może odbierać łącznie tych dwóch kategorii odpadów ze względu na zakaz 

mieszania selektywnie zebranych odpadów. Równocześnie, ze względu na specyfikę obszaru 

objętego  zamówieniem,  część  właścicieli  nieruchomości  zamieszkująca  w  zabudowie 


wielorodzinnej nie będzie generować odpadów zielonych (z uwagi na brak terenów zielonych, 

ogródków,  itp.),  więc  w  pojemnikach  na  odpady  będą  gromadzone  z  bardzo  dużym 

prawdopodobieństwem tylko odpady kuchenne. Tym samym powstaje 3 frakcja bioodpadów 

–  odpady  kuchenne.  Taki  system,  tj.  odbiór  3  frakcji  odpadów  w  ramach  „bioodpadów” 

(tj. 

odpadów  zielonych,  kuchennych  i  „zmieszanych  bioodpadów”,  czyli  zbieranych  łącznie 

kuchennych i zielonych) jest nie tylko bardzo trudny do prawidłowej obsługi, lecz równocześnie 

bardzo  drogi  i  nieprzejrzysty  dla  mieszkańców.  Jednakże  Odwołujący  po  wnikliwej  lekturze 

opisu  przedmiotu  zamówienia,  nie  ma  pewności  co  do  tego,  czy  jego  interpretacja  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  sposobu  prowadzenia  zbiórki  bioodpadów  pokrywa  się 

wymogami rzeczywiście stawianymi przez Zamawiającego. 

Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  pismem  Ministerstwa  Środowiska  – 

Departamentu 

Gospodarki  Odpadami  z  dnia  28  września  2017  r.  ze  względu  na  budowę 

prawidłowego  systemu  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  za  zasadne  uznać  należy 

oddzielne zbieranie odpadów zielonych i kuchennych. Zalecane jest zbieranie poszczególnych 

kategorii bioodpadów oddzielnie ze względu na większe możliwości ich zagospodarowania. 

Odpady kuchenne mogą być przekazane do biogazowni i wykorzystane do produkcji energii 

elektrycznej,  a  odpady  zielone  do  kompostowni.  „Bioodpady  zmieszane”  (zbierane  łącznie 

kuchenne i zielone) nie mogą być przekazane do biogazowni, a ich kompostowanie może być 

niemożliwe  ze  względu  na  potencjalną  zawartość  odpadów  zwierzęcych  w  odpadach 

kuchennych  („resztki  jedzenia”).  Potwierdzają  to  także  przepisy  rozporządzenia 

Ministra Klimatu  z  dnia  2  stycznia  2020  r. 

w  sprawie  katalogu  odpadów,  zgodnie  z  którym 

odpady kuchenne ulegające biodegradacji zbierane są pod kodem 20 01 08, zaś ulegające 

biodegradacji  odpady  z  ogrodów  i  parków  (w  tym  z  cmentarzy)  pod  kodem  20  02  01. 

Podkreślić należy, że oddzielne zbieranie tych kategorii odpadów jest istotne także z uwagi na 

konieczność  osiągnięcia  poziomów  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji  przekazywanych  do  składowania,  które  gmina  jest  obowiązana  osiągnąć 

poszczególnych  latach,  które  zostały  określone  w  rozporządzeniu  Ministra  Środowiska 

z dnia  15  grudnia  2017  r.  w  spra

wie  poziomów  ograniczenia  składowania  masy  odpadów 

komunalnych ulegających biodegradacji. 

Informacja  o  sposobie  zbierania  bioodpadów  ma  istotne  znaczenie  dla  wykonawcy 

kontekście  prawidłowego  sporządzenia  oferty,  gdyż  wyłączenie  do  osobnego  zbierania 

fra

kcji  odpadów  kuchennych  w  istotny  sposób  wpłynie  na  kształtowanie  się  strumienia 

odpadów 

zmieszanych, 

powodując 

jego 

zmniejszenie. 

Zgodnie 

Raportem 

Politechniki 

Wrocławskiej  „Badania  ilości  i  składu  odpadów  komunalnych  w  cyklu  rocznym 

pochodzących z terenu gminy Wrocław” odpadów kuchennych w odpadach zmieszanych jest 


około  28%.  Jednakże  istotne  znaczenie  w  tym  względzie  w  kontekście  należytego 

skalkulowania oferty ma także efektywność prowadzonej selektywnej zbiórki odpadów. 

Precyzyjna  i  wyczerpująca  informacja  co  do  określonego  przez  Zamawiającego  sposobu 

odbioru bioodpadów jest niezwykle istotna dla wykonawcy dla celów sporządzenia oferty także 

dlatego, że zgodnie z przepisem art. 6d ust. 4 pkt 5 u.c.p.g. wykonawca obowiązany jest do 

wskazania w ofercie 

instalacji, do których wykonawca przekazywać będzie odebrane odpady 

do  zagospodarowania.  Informacja  o  planowanym  sposobie  zbierania  bioodpadów  ma 

niezwykle istotny wpływ na wybór instalacji do zagospodarowania odpadów. Wskazać należy, 

że  instalacja  Zamawiającego  przetwarzająca  odpady  zielone  (Kompostownia  Odpadów 

Zielonych, ul. Janowska 51, 54-

067 Wrocław) nie przyjmuje do zagospodarowania odpadów 

zielonych w workach. 

Z  uwagi  na  powyższe  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  określenia 

SIWZ  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący  systemu  zbierania  bioodpadów  zgodnego 

przepisami powszechnie obowiązującego prawa, w tym przepisami Regulaminu, co oznacza 

w obowiązującym stanie prawnym, że selektywna zbiórka obejmuje jedynie odpady zielone 

o kodzie 20 02 0

1. Odwołujący wniósł także o zobowiązanie Zamawiającego do wprowadzenia 

obowiązku  rozpoczęcia  zbiórki  bioodpadów  po  uchwaleniu  nowego  Regulaminu, 

nakładającego na właścicieli nieruchomości obowiązek zbiórki takich odpadów i wskazującego 

w sposób nie budzący wątpliwości zasady ich zbierania. 

rozdział II pkt 8 ppkt 1 SWU 

W rozdziale II pkt 8 ppkt 1 SWU Zamawiający stawia wymóg w zakresie utrzymania 

pojemników  przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów  komunalnych  w  odpowiednim  stanie 

sanitarnym, porządkowym i technicznym (z wyłączeniem pojemników stanowiących własność 

właściciela  nieruchomości).  „Wykonawca  zobowiązany  jest  do:  1)  mycia  i  dezynfekcji 

pojemników  wewnątrz  i  na  zewnątrz  ciepłą  wodą,  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi 

w Regulaminie  oraz  zgodnie  z  Harmonog

ramem  mycia  i  dezynfekcji  pojemników. 

Zamawiający  dopuszcza  również  możliwość  zlecenia  dodatkowego  wykonania 

przedmiotowych  prac  poza  terminami  wynikającymi  z  Harmonogramów  mycia  i  dezynfekcji 

pojemników. Termin i miejsce realizacji Zleceń określi Zamawiający. Wykonawca zobowiązany 

jest  do  mycia  i  dezynfekcji  pojemników  przeznaczonych  do  zbierania  bioodpadów  4  razy 

roku,  w  określonych miesiącach,  tj.  w  kwietniu,  w  czerwcu,  w  sierpniu  i  w  październiku”. 

obowiązującym  obecnie  Regulaminie  brak  jest  jakichkolwiek  wymagań  dotyczących 

sposobu mycia i dezynfekcji pojemników, oprócz wskazania, że powinno ono następować nie 

rzadziej niż raz na 6 miesięcy (§ 11 Regulaminu). Informacja podana przez Zamawiającego 

SIWZ  co  do  częstotliwości  mycia  i  dezynfekcji  pojemników  odnosi  się  wyłącznie  do 


pojemników na bioodpady i nie określa, w jaki sposób odbywać ma się mycie i dezynfekcja 

pojemników. Odwołujący podnosi, że sformułowanie użyte w rozdziale II pkt 8 ppkt 1 SWU 

uzasadnia twierdzenie, że w znowelizowanym regulaminie znajdą się zapisy dotyczące mycia 

i dezynfekcji pojemników (np. co do środków chemicznych, które mogą być wykorzystywane 

w  tym  celu),  które  obecnie  pozostają  wykonawcom  nieznane,  co  utrudnia  należyte 

skalkulowanie oferty. 

rozdział III pkt 4 pkt 3 SWU 

W  rozdziale  III  pkt  4  ppkt  3  SWU  Zamawiający  nakłada  na  wykonawcę  obowiązek 

kontrolowania  zawartości  pojemników  i  worków  do  zbiórki  odpadów  komunalnych  co  do 

zgodności  zbieranych  w  nich  odpadów  komunalnych  względem  zapisów  Regulaminu. 

Odwołujący  wskazał,  że  w  obecnie  obowiązującym  Regulaminie  nie  zostały  określone 

wymagania  dotyczące  sposobu  kontrolowania  zawartości  pojemników  i  worków  co  do 

zgodności  zbieranych  w  nich  odpadów.  W  tym  zakresie  wykonawca  nie  jest  więc  w  stanie 

należycie  skalkulować  oferty,  gdyż  nie  wie,  jakich  czynności  w  zakresie  tej  kontroli  będzie 

wymagał  Zamawiający.  Wykonawca  nie  jest  w  stanie  oszacować  czasu,  jaki  pracownikom 

wykonawcy zajmie kontrola zawartości pojemników i worków w jednym MGO w sytuacji gdy 

przez Zamawiającego nie zostały określone żadne kryteria, według których kontrola ta ma się 

odbywać.  Przede  wszystkim  Odwołujący  nie  wie,  czy  tylko  frakcje  odpadów  zbierane 

selektywnie będą podlegały kontroli, czy też obejmie ona także odpady zmieszane. 

rozdział III pkt 4 ppkt 4 SWU 

W  rozdziale  III  pkt  4  pkt  4  SWU  Zamawiający  nakłada  na  wykonawcę  obowiązek 

weryfikacji,  czy  właściciel  nieruchomości  wywiązał  się  z  obowiązku  selektywnego  zbierania 

odpadów  komunalnych,  zgodnie  z  Regulaminem.  Odwołujący  podał,  że  w  obecnie 

obowiązującym  Regulaminie  brak  regulacji  pozwalających  na  uznanie,  kiedy  obowiązek 

selektywnego zbierania odpadów uważa się za spełniony, a kiedy nie. Postanowienia SIWZ 

tym zakresie są niejasne, nieprecyzyjne i nie pozwalają na właściwe skalkulowanie oferty. 

Istot

ne znaczenie dla osiągnięcia wymaganych poziomów recyklingu ma jednak brak odpadów 

opakowaniowych i bioodpadów (zebranych u źródła) w odpadach zmieszanych. 

Wobec zarzutów z pkt 2)-4) powyżej Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

  określenia  w  SIWZ  w  sposób  jednoznaczny  i  precyzyjny  obowiązków  właścicieli 

nieruchomości  w  zakresie  spełnienia  obowiązków  selektywnego  zbierania 

odpadów,  umożliwiającego  kontrolowanie  zawartości  pojemników  na  odpady 

komunalne, w tym także pojemników na odpady zmieszane; 


  wskazania  w  SIWZ  jakie  odpady  mają  być  zbierane  w  poszczególnych 

pojemnikach/workach  na  dane  frakcje,  a 

jakich  nie  można  wrzucać  wraz 

uwzględnieniem tzw. zmieszanych odpadów komunalnych; 

  wskazania w SIWZ że oprócz odpadów selektywnie zbieranych, kontroli podlegać 

mają również pojemniki na odpady zmieszane; 

  wskazania  w  SIWZ.  że  na  naklejkach  na  pojemnikach  na  odpady  zmieszane 

określony będzie w sposób czytelny dla mieszkańców wyraźny zakaz gromadzenia 

tam  odpadów  surowcowych,  takich  lak:  papier,  szkło,  tworzywa  sztuczne, 

opakowania wielomateriałowe, metal, itd.; 

  wskazania w SIWZ postępowania wykonawcy, w przypadku kiedy w pojemnikach 

na  odpady  zmieszane  znajdować  się  będą  odpady  surowcowe  i  inne  odpady, 

które powinny być selektywnie zbierane, np. brak odbioru odpadów zmieszanych do 

czasu  posegregowania  ich  przez  właściciela  nieruchomości;  obecnie  bowiem 

SWU  Zamawiający  określił  jedynie  sposób  postępowania  w  przypadku 

niedopełnienia obowiązku selektywnego zbierania w odniesieniu do pojemników na 

frakcje  selekty

wnie  zbierane:  nie  tu  jednak  leży  istota  zaniechań  mieszkańców 

zakresie selektywnej zbiórki odpadów 

rozdział III pkt 2 ppkt I lit. d SWU 

Wymagane przez Zamawiającego w III pkt 2 ppkt 1 lit. d SWU częstotliwości odbioru 

szkła są niezgodne z aktualnie obowiązującym Regulaminem. W SWU Zamawiający wymaga, 

by odpady ze szkła odbierane były co najmniej jeden raz w miesiącu, podczas gdy z zgodnie 

z  §  12  ust.  1  Regulaminu  odpady  komunalne  przeznaczone  do  odbierania  z  terenu 

nieruchomości  przekazuje  się  podmiotowi  odbierającemu  odpady  komunalne  w  sposób  

i w czasie umożliwiającym ich odbiór z terenu nieruchomości z częstotliwością nie mniejszą 

niż co najmniej 1 raz na 2 tygodnie.  

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  wyjaśnienia  tych  rozbieżności 

i jednoz

nacznego  określenie  częstotliwości  odbioru  odpadów  komunalnych  ww.  frakcji. 

Jednocześnie Odwołujący wniósł o wskazanie, czy Zamawiający w związku z koniecznością 

wprowadzenia zmian w Regulaminie planuje wprowadzenie zmian w zakresie częstotliwości 

odbieran

ia odpadów komunalnych poszczególnych frakcji, co ma niezwykle istotne znaczenie 

dla należytej kalkulacji oferty wykonawcy. 

rozdział XI SWU – SZOP 

W  rozdziale  XI  SWU  Zamawiający  określił  przedmiot  zamówienia  w  zakresie  usługi 

SZOP,  czyli  obowiązku  zorganizowania  na  terenie  Sektora  III  mobilnej  zbiórki  odpadów 

problemowych,  która  będzie  odbywała  się  przy  użyciu  pojazdu  dostawczego  o  masie 


nieprzekraczającej  3,5  Mg  i  długości  co  najmniej  4,8  m.  Usługa  ta  obejmować  ma  odbiór 

odpadów  komunalnych,  w  tym  odpadów  niebezpiecznych,  takich  jak:  mały  ZSEiE, 

rozpuszczalniki,  środki  ochrony  roślin,  lampy  fluorescencyjne,  świetlówki,  lampy 

energooszczędne,  termometry  rtęciowe,  oleje  i  tłuszcze  jadalne,  przepracowane  lub 

przeterminowane oleje silników samochodowych, farby, opakowania po farbach, tusze, tonery 

do  drukarek,  kleje,  opakowania  po  klejach,  lepiszcze  i  żywice,  detergenty,  baterie, 

akumulatory, przeterminowane leki. 

W  rozdziale  XI  pkt  8  ppkt  5  SWU  Zamawiający  zobowiązał  wykonawcę  do 

sporządzenia regulaminu korzystania z SZOP zawierającego co najmniej takie informacje jak: 

rodzaje  odbieranych  odpadów,  warunki  dotyczące  przyjmowanych  odpadów,  przypadki, 

których wykonawca może odmówić przyjęcia odpadów. Wymaganie to stoi w sprzeczności 

z przepisami Ucpg, gdyż wszelkie regulacje dotyczące odbioru odpadów komunalnych, w tym 

odpadów niebezpiecznych, powinny być zawarte w Regulaminie. Regulacje te powinny mieć 

charakter  powszechnie  obowiązującego  prawa.  Odwołujący  wskazał,  że  warunki 

postępowania  z  odpadami  powinny  być  jednakowe  na  terenie  całej  gminy. 

Jednocześnie Odwołujący zaznaczył, że taki opis sposobu zamówienia jest wadliwy z uwagi 

na  przerzucanie  ryzyka 

kontraktowego,  w  tym  ryzyka  związanego  ze  zmianą  przepisów 

Regulaminu, na wykonawcę. Odwołujący zwrócił uwagę, że w myśl art. 4 ust. 2 i 2a Ucpg to 

regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie gminy określa wymagania w zakresie 

selektywnego  zbiera

nia  i  odbierania  odpadów  komunalnych  i  frakcji  objętych  selektywną 

zbiórką.  Należy  podkreślić,  że  zgodnie  z  art.  4  ust.  2a  pkt  1  Ucpg  Rada  gminy  może 

regulaminie  wprowadzić  obowiązek  selektywnego  zbierania  i  odbierania  odpadów 

komunalnych innych niż wymienione w ust. 2 pkt 1 lit. a i b oraz określić wymagania w zakresie 

selektywnego  zbierania  tych  odpadów.  Niemożliwym  jest  sporządzenie  regulaminu  usługi 

SZOP, gdy zasady te nie są znane. 

Skoro zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 projektu umowy ilekroć w treści umowy i SWU używa 

się  określenia  Regulamin,  należy  przez  to  rozumieć  obowiązujący  w  czasie  wykonywania 

umowy Regulamin, być może nieścisłości między SIWZ a obowiązującymi przepisami prawa 

miejscowego  wynikają  z  planowanych  przez  Zamawiającego  zmian  w  obowiązującym 

Regulaminie,  o  których  wykonawca  nie  ma  jeszcze  wiedzy.  Niemniej  jednak  Odwołujący 

wskazał,  że  Zamawiający  obowiązany  jest  do  sporządzania  SIWZ  w  sposób  zgodny 

przepisami powszechnie obowiązującego prawa.  

Z  tego  względu,  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania 

odpowiednich  zmian  w  SIWZ,  w  szczególności  w  postanowieniach  projektu  umowy 

szczegółowych warunków umowy, które likwidowałyby wszelkie sprzeczności i nieścisłości 

miedzy SIWZ a powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, w szczególności przepisami 


Ucpg oraz Regulaminu, w sposób który pozwoli na oszacowanie ryzyka związanego ze zmiana 

zasad realizacji przedmiotu zamówienia w związku z wprowadzeniem zmian do Regulaminu 

należyte  skalkulowanie  oferty,  względnie  nakazanie  Zamawiającemu  zmiany  terminu 

składania  ofert  na  termin  po  uchwaleniu  nowego  Regulaminu.  To  drugie  rozwiązanie 

pozwoliłoby  na  uniknięcie  konieczności  wprowadzania  szeregu  niezwykle  istotnych 

obszernych zmian  w  umowie  w  przedmiocie zamówienia publicznego i  realizację usługi  w 

zgodzie z ustawowymi wymaganiami.  

Zarzut nr 3 

– naruszenie przepisu art. 29. ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 Pzp. w zw. z art. 3b Ucpg 

przez  wadliwy  opis  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  osiągania  i  dokumentowania 

poziomów recyklingu oraz art. 36 ust. 1 pkt 16 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art. 5, art. 353

k.c.  i  art.  487  §  2  Kc  przez  wprowadzenie  do  wzoru  umowy  oraz  szczegółowych 

warunków  umowy  zapisów  niekorzystnych  dla  wykonawców,  naruszających 

bezwzględnie  obowiązujące  przepisy  prawa,  zasady  współżycia  społecznego  oraz 

równowagę  stron  umowy  oraz  zakładających  nadmiernie  obciążenie  wykonawców 

ryzykiem  kontraktowym  w  zakresie  kar  umownych  za  nieosiągnięcie  wymaganych 

poziomów  recyklingu  w  sytuacji  gdy  osiągnięcie  poziomów  recyklingu  wedle  wzoru 

o

kreślonego  przez  Zamawiającego  jest  obiektywnie  niemożliwe  do  osiągnięcia. 

Jednocześnie działanie takie narusza art. 7 Pzp, gdyż utrudnia konkurencję i tworzy po 

stronie  wykonawców  stan  niepewności,  który  może  skutkować  złożeniem 

nieporównywalnych ofert. 

§ 2 ust. 1 pkt 11 projektu umowy Zamawiający przewidział, że w ramach realizacji 

przedmiotu umowy wykonawca jest zobowiązany do: „osiągania rocznych poziomów: 

a) 

masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji  przekazywanych  do 

składowania, 

b)  recyklingu  i  przygotowania  do  ponowneg

o  użycia  odpadów  komunalnych, 

wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych 

stanowiących odpady komunalne, 

c) 

recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami innych 

niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady 

komunalne. ” 

Szczegółowe  regulacje  dotyczące  osiągania  rocznych  poziomów  wymaganych 

przepisami prawa określone zostały przez Zamawiającego w rozdziale XX SWU. 

W § 15 ust. 2 pkt. 6 projektu umowy Zamawiający przewidział rażąco wygórowane kary 

umowne w zakresie dokumentacji potwierdzającej osiągane rocznych poziomów recyklingu: 


a) 

w wysokości 5.000 zł – za każdy przypadek niedostarczenia wyliczeń określonych 

w  SWU  rozdział  XIX,  pkt  2,  w  wersji  papierowej  i/lub  elektronicznej  na 

Wirtualnym 

Dysku, za każdy dzień po upływie terminu; 

b) 

w  wysokości  2.000zł  –  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  dokumentów 

sporządzonych  zgodnie  z  SWU,  rozdział  XIX,  pkt  3,  w  wersji  papierowej  i/lub 

elektronicznej na Wirtualny

m Dysku za każdy dokument, za każdy dzień po upływie 

terminu; 

c) 

w  wysokości  1.000,00  zł  –  za  każdorazowe  niedostarczenie  dokumentów 

określonych w  SWU,  rozdział  XIX,  pkt  4,  za każdy  dokument,  za każdy dzień  po 

upływie terminu. 

Z  kolei  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  q,  r,  s  projektu  umowy  Zamawiający  przewidział 

możliwość nałożenia na wykonawcę rażąco wygórowanych kar za: 

q) 

za nieosiągnięcie przez wykonawcę poziomu, o którym mowa w SWU, rozdział XX, 

pkt 1, ppkt 1), w wysokości obliczonej jako iloczyn stawki opłaty za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku, 

określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 

2001  r.  Prawo  ochrony  środowiska  i  brakującej  masy  odpadów  komunalnych 

wyrażonej w Mg wymaganej do osiągnięcia poziomu ograniczenia masy odpadów 

komunalnych  ulegających  biodegradacji  przekazanych  do  składowania,  o  którym 

mowa w SWU rozdział XX, pkt 1, ppkt 1) (obliczonej zgodnie z SWU, rozdział XX 

pkt 5 ppkt 1); 

r) 

za nieosiągnięcie przez wykonawcę poziomu, o którym mowa w SWU, rozdział XX 

pkt  1,  ppkt  2,  w  wysokości  obliczonej  jako iloczyn stawki  opłaty  za umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku, 

określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 

2901  r.  Prawo  ochrony  środowiska  i  brakującej  masy  odpadów  komunalnych 

wyrażonej  w  Mg,  wymaganej  do  osiągnięcia  poziomu,  o  którym  mowa  w  SWU 

rozdział XX pkt 1 ppkt 2) (obliczonej zgodnie z SWU, rozdział XX pkt 5, ppkt 2); 

s) 

za nieosiągnięcie przez wykonawcę poziomu, o którym mowa w SWU, rozdział XX, 

pkt  1  ppkt  3,  w  wysokości  obliczonej  jako  iloczyn  stawki  opłaty  za  umieszczenie 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na  składowisku, 

określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 290 ustawy z dnia 27 kwietnia 

2001  r.  Prawo  ochrony  środowiska    i  brakującej  masy  innych  niż  niebezpieczne 

odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne wyrażonej 

w Mg, wymaganej do osiągnięcia poziomu, o którym mowa w SWU rozdział XX pkt 1 

ppkt 3) (obliczonej zgodnie z SWU, rozdział XX pkt 5 ppkt 3). 


Odwołujący  wyjaśnił,  że  określenie  poziomów  recyklingu  w  rozdziale  XX  SWU  jest 

niezgodne z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 grudnia 2016 r. 

w  sprawie  poziomów  recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  odzysku  innymi 

metodami niektórych frakcji odpadów komunalnych. Różnica polega na tym, że zgodnie z § 3 

ww. rozporządzenia poziom recyklingu i przygotowania do ponownego użycia papieru, metali, 

tworzyw  sztucznych  i 

szkła liczy  się jako  stosunek łącznej  masy  odpadów  papieru,  metalu, 

tworzyw sztucznych i szkła poddanych recyklingowi i przygotowanych do ponownego użycia 

do łącznej masy wytworzonych odpadów papieru, metalu, tworzyw sztucznych i szkła. Zgodnie 

z SWU pozi

om recyklingu liczy się jako stosunek wszystkich odpadów poddanych recyklingowi 

z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  do  masy 

wszystkich  wytworzonych  odpadów  komunalnych  z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne 

odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych.  Wzór  ten  odnosi  dotychczasowy  poziom  50%  do 

wszystkich frakcji odpadów, w tym do frakcji, co do których aktualnie nie stawia się wymogów 

osiągnięcia poziomów recyklingu. Dla niektórych frakcji odpadów osiągnięcie tych poziomów 

je

st  obecnie  niemożliwe  z  uwagi  na  warunki  technologiczne.  Tak  jest  w  przypadku  frakcji 

odpadów zmieszanych, stanowiących około 60% całego strumienia odpadów, czy odpadów 

wielkogabarytowych. 

Poziomy  recyklingu  wg.  wzoru  wskazanego  w  SWU 

są  niemożliwe  do  osiągnięcia 

odniesieniu  do  przedmiotu  zamówienia  opisanego  w  dokumentacji  przetargowej,  

tj.  w  stosunku  do  ilości  i  rodzajów  odpadów  wskazanych  do  odbioru  i  zagospodarowania 

Załączniku  nr  II  do  Formularza  oferty,  czyli  w  Zestawieniu  kosztów  zadania.  Osiągnięcie 

50% recyklingu wagowo w stosunku do wszystkich odebranych odpadów, w przypadku gdy 

prawie 60% strumienia odpadów odbieranych w Sektorze III to odpady zmieszane, dla których 

poziomy recyklingu osiągane przez instalacje komunalne oscylują około 3% jest niemożliwe 

do zanalizowania nawet przy założeniu, że odpady surowcowe, bioodpady zostaną poddane 

w  100%  recyklingowi  (choć  osiągnięcie  takiego  poziomu  recyklingu  w  odniesieniu  do  tych 

frakcji odpadów również jest niemożliwe do osiągnięcia). 

Wskazanie  prze

z  Zamawiającego  wzoru  obliczania  poziomów  recyklingu  odpadów 

niezgodnego z obowiązującym rozporządzeniem z 2016 r. przy równoczesnym nałożeniu na 

wykonawcę  obowiązku złożenia  sprawozdania  z  realizacji  poziomów  recyklingu  zgodnie  ze 

wzorem  określonym  w  rozdziale  XX  SWU,  jest  niemożliwe  do  pogodzenia  z  obowiązkiem 

wykonywania prac objętych przedmiotem umowy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa 

(§ 8 ust. 1 projektu umowy). Sam Zamawiający zdawałoby się wymaga, jak wynika chociażby 

z tytułu XX rozdziału SWU – Osiąganie rocznych poziomów wymaganych przepisami prawa, 

czy  wprost  z  zapisu  rozdziału  XX  pkt  2  SWU,  postępowania  zgodnego  z  powszechnie 

obowiązującymi przepisami w tym zakresie, dlatego też co najmniej dziwi sprzeczność wzoru 


wskazanego  w  SWU  przez  Za

mawiającego  z  wzorem  określonym  w  obowiązującym 

rozporządzeniu.  W  związku  z  przywoływanymi  już  istotnymi  zmianami  stanu  prawnego 

dotyczącego gospodarowania odpadami komunalnymi planowane jest także wejście w życie 

nowego rozporządzenia w sprawie sposobu obliczania poziomu przygotowania do ponownego 

użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  oraz  poziom  recyklingu,  przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  odzysku  innymi  metodami  innych  niż  niebezpieczne  odpadów 

budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne. Niemniej jednak okoliczność 

procedowania zmian w powszechnie obowiązujących przepisach nie zwalnia Zamawiającego 

z  obowiązku  sporządzania  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  zgodny  z  aktualnie 

obowiązującymi regulacjami prawnymi w tym zakresie. Odwołujący podnosi, że w odniesieniu 

do  kwestii  wymaganych  poziomów  recyklingu,  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  spełnia 

wynikającego  z  art.  29  ust.  1  Pzp  wymogu  jednoznaczności  i  nie  pozwala  na  określenie,  

jak  w  tym  zakresie  kształtują  się  obowiązki  wykonawcy,  co  nie  pozwala  na  rzetelne 

skalkulowanie  oferty,  gdyż  oczekiwania  Zamawiającego  są  obiektywnie  niemożliwe  do 

spełnienia. 

Zamawiający  wadliwie  dokonał  opisu  przedmiotu  zamówienia  także  w  zakresie 

obowiązków  związanych  z  dokumentowaniem  przez  wykonawcę  osiągniętych  poziomów 

recyklingu.  Zgodnie  z  rozdziałem  XX  pkt  3  ppkt  2  SWU  wykonawca  obowiązany  jest  do 

przedkładania  Zamawiającemu  w  terminie  do  ostatniego  dnia  miesiąca  następującego  po 

zakończeniu  danego  kwartału  kwartalnych  sprawozdań  dotyczących  osiągnięcia  poziomów 

recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  odpadów  komunalnych  z  wyłączeniem 

innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady 

komunalne, wraz z przedłożeniem: 

a) 

informacji  o  ilości  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych 

przekazanych do instalacji komunalnych, 

b) 

informacji o ilościach i frakcjach odpadów przekazanych do ponownego użycia lub 

recyklingu, 

Do sprawozdania należy dołączyć, w myśl rozdziału XX pkt 4, kserokopie: 

Dokumentów  Potwierdzających  Recykling  (DPR)  zgodnie  z  Rozporządzeniem 

Ministra środowiska z dnia 11 września 2018 r. w sprawie wzorów dokumentów DPO 

i  DPR  (Dz.  U.  poz.  1859)  wydanym  na  podstawie  art.  23  ust.  13  ustawy  z  dnia 

13 czerwca  2013  r.  o  gospodarce  opakowaniami  i  odpadami  opakowaniowymi 

(Dz. U. 2019 poz. 542 ze zm.); 

Dokumentów  Potwierdzających  eksport  odpadów  opakowaniowych  albo 

wewnątrzwspólnotową  dostawę  odpadów  opakowaniowych  w  celu  poddania  ich 


recyklingowri  (EDPR),  na  podstawie  Rozporządzenia  z  dnia  11  września  2018  r. 

sprawie wzorów dokumentów EDPO i EDPR (Dz.U, poz. 1803); 

DPR  i/lub  EDPR  w  terminie  do  ostatniego  dnia  miesiąca  następującego  po 

zakończeniu danego kwartału, lub nie później niż 3 dni robocze od dnia otrzymania 

ich  przez  Wykonawcę  od  przedsiębiorców  prowadzących  recykling  lub  inny  niż 

recykling proces odzysku. Wykonawca zobowiązany jest złożyć wnioski o wydanie 

ww. dokumentów do przedsiębiorców prowadzących recykling lub inny niż recykling 

proces  odzysku  nie  później  niż  w  terminie  30  dni  od  upływu  kwartału,  w  którym 

przekazał odpady opakowaniowe do recyklingu. 

Odwołujący  wskazał,  że  DPR  i  EDPR  dotyczą  tylko  odpadów  opakowaniowych. 

dokumentacji  przetargowej  nie  określono,  jakimi  dokumentami  należy  potwierdzić, 

że wskazane  przez  wykonawcę  ilości  odpadów  pozostałych  frakcji  zostały  poddane 

recyklingowi. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu aby określił, czy w zakresie odpadów 

opakowaniowych  tylko  ilości,  które  potwierdzane  są  dokumentami  DPR/EDPR  będą 

uwzględniane do obliczania poziomów recyklingu, a także by sprecyzował, na jakiej podstawie 

będą  uznawane  za  poddane  recyklingowi  odpady  pozostałych  frakcji  odpadów  (innych  niż 

opakowaniowe),  np.  bioodpady.  odpady  wielkogabarytowe,  odpady  o  kodach  19  12  12 

powstałe  z  poddania  odpadów  zmieszanych  procesowi  R12?  Ponadto  Odwołujący  wnosi 

nakazanie  Zamawiającemu  aby  określił:  czy  Zamawiający  będzie  uwzględniał  odpady 

przekazane  do  recyklingu  czy  poddane  recyklingowi:  czy  Zamawiający  będzie  uwzględniał 

recykling organiczny lub termiczny, w jaki sposób wykonawca będzie potwierdzał, że odpady 

powstałe ze zmieszanych odpadów komunalnych, zostały poddane recyklingowi – czy również 

dokumentami  DPR/EDPR,  jak  w  przypadku  instalacji  przetwarzających  odpady  surowcowe 

bez statusu instalacji komunalnych? 

Opis  prz

edmiotu zamówienia jest wadliwy również  ze względu na to, że brak w nim 

jakichkolwiek  postanowień  odnoszących  się  do  działań  Zamawiającego  mających  na  celu 

osiąganie poziomów recyklingu. Odwołujący podkreślił, że Zamawiający, mimo że nakłada na 

wykonawcę obowiązek prowadzenia kontroli, czy odpady są zbierane w sposób selektywny, 

to  nie  wskazał  w  SIWZ  warunków  uznania,  że  obowiązek  ten  został  przez  mieszkańców 

spełniony. Nie zostały one także określone w obecnie obowiązującym Regulaminie utrzymania 

czystości i porządku na terenie Wrocławia. Odwołujący zaznaczył także, że osiągnięcie przez 

gminy  zakreślonych  poziomów  recyklingu  jest  szczegółowym  obowiązkiem  w  ramach 

utrzymania czystości i porządku jako zadania własnego gminy wynikającego z art. 3b ust. 1 

Ucpg. 

To  Zamawiający  ma  odpowiednie  instrumenty,  którymi  może  oddziaływać  na 

zachowania  mieszkańców  w  zakresie  selektywnej  zbiórki  odpadów.  Takich  narzędzi  nie 


posiada natomiast wykonawca. Zachowania mieszkańców w zakresie spełniania obowiązku 

selektywnej  zbiórki  odpadów  w  istotny  sposób  odbiegają  od  zachowań  pożądanych  przez 

Zamawiającego  i  ustawodawcę.  W  uzasadnieniu  do  projektu  Nowelizacji  Ucpg  wskazano, 

że „niedopełnienie  obowiązku  selektywnego  zbierania  odpadów  dotyczy  tych  właścicieli 

nieruchomości, którzy nie chcą selektywnie zbierać odpadów i np. notorycznie w pojemnikach 

na  odpady  zmieszane  umieszczają  odpady,  które  powinny  być  gromadzone  selektywnie 

pojemnikach  na  papier,  metale  i  tworzywa  sztuczne,  szkło  oraz  odpady  ulegające 

biodegradacji.  Nie  dotyc

zy  to  natomiast  sytuacji,  kiedy  w  wyniku  pomyłki  o  charakterze 

incydentalnym  dany  odpad  zostanie  zdeponowany  do  nieodpowiedniego  pojemnika”. 

Konieczne  jest  więc  określenie  skali  dopuszczalnych  „pomyłek”  przez  określenie  przez 

Zamawiającego  szczegółowych  warunków  dokonywania  oceny,  że  odpady  są  zbierane 

sposób  selektywny.  Kontroli  powinna  być  poddawana  w  szczególności  frakcja  odpadów 

zmieszanych. Tymczasem z zapisów SWU wynika, że wykonawca ma kontrolować wyłącznie 

zawartość  pojemników  na  odpady  gromadzone  selektywnie,  a  w  razie  kiedy  właściciel 

nieruchomości nie dopełnił obowiązku selektywnego zbierania odpadów komunalnych (ma to 

stwierdzić  wykonawca  wg  subiektywnej  oceny,  bo  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  ani 

Regulaminie  nie  ma  na  ten  temat  żadnych  informacji)  odebrać  przedmiotowe  odpady  jako 

zmieszane  (niesegregowane)  odpady  komunalne  o

raz  postępować  z  nimi  zgodnie 

obowiązującymi  przepisami  prawa  (zobacz  rozdział  III  pkt  4  ppkt  3  i  4  lit.  c  SWU). 

Dodatkowo 

wykonawca ma pozostawić naklejkę według wzoru określonego w załączniku do 

SIWZ z informacją dla właściciela nieruchomości, że nie dopełnił on obowiązku selektywnej 

zbiórki,  pomimo  że brak  jest  zapisów  SIWZ  dotyczących tego, kiedy  taki  obowiązek  należy 

uznać  za  spełniony.  Treść  informacji  zwrotnej  dla  mieszkańca  nie  wskazuje,  jakie  błędy 

popełnił,  wręcz  odwrotnie  zachęca  do  wrzucania  odpadów  surowcowych  do  odpadów 

zmieszanych, niepodlegających kontroli. Taki opis przedmiotu zamówienia jest nieadekwatny 

do rzeczywistych wymagań w tym zakresie. 

Zgodnie  z  t

reścią  Wojewódzkiego  Planu  Gospodarki  Odpadami  dla  Województwa 

Dolnośląskiego  dla  miast  pow.  50.000  mieszkańców  –  ponad  70%  odpadów  to  odpady 

surowcowe i bioodpady 

– odpady zmieszane powinny natomiast stanowić wartość mniejszą 

niż 30%, a wg danych ilościowych przedstawionych przez Zamawiającego w SIWZ odpady 

zmieszane  to  około  60%.  Dane  te  potwierdzają,  że  w  odpadach  zmieszanych  więcej  niż 

połowa odpadów to odpady surowcowe i bioodpady, więc największy ciężar działań po stronie 

Zamawiającego powinien być ukierunkowany na zmniejszenie ilości odpadów zmieszanych. 

Naliczenie  przez  Zamawiającego  kar  umownych  za  każdą  brakującą, 

według określonego  przez  Zamawiającego  wzoru,  tonę  odpadów  niepoddaną  recyklingowi 

spowoduje  naliczenie  kary  w  wysokości  kilku  a  nawet  kilkunastu  milionów  złotych, 


nawet 

wówczas,  gdy  Gmina  Wrocław  osiągnie  wymagane  poziomy  recyklingu,  a  więc 

sytuacji gdy nie poniesie ona szkody. Wskazać należy, że gmina rozlicza się z poziomów 

recyklingu jako  całość,  bez  podziału na  sektory  i  ujmuje w  swoim  rozliczeniu również  ilości 

odpadów  poddane  recyklingowi  przez  inne  podmioty  niż  wykonawcy  odbierający  odpady 

komunalne,  takie  jak  np.  punkty  skupu  surowców  np.  papieru,  złomu.  W  świetle 

obowiązujących  zapisów  SIWZ  również  w  przypadku  wejścia  w  życie  systemu  kaucyjnego 

Gmina będzie upoważniona do uwzględnienia tych ilości odpadów. Kary przewidziane przez 

Zamawiającego są więc rażąco wygórowane, zwłaszcza w sytuacji, gdy przewidziane są za 

niespełnienie obowiązku, który' obiektywnie jest niemożliwy do spełnienia przez wykonawcę. 

Taka  postawa  Zamawiającego  doprowadzi  do  całkowicie  nieuzasadnionego  drastycznego 

zawyżenia  wysokości  składanych  ofert,  a  w  konsekwencji  do  nadmiernego  obciążenia 

właścicieli nieruchomości wyższymi opłatami, 

Z  uwagi  na  powyższe  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  wykreślenia 

postanowień SIWZ zobowiązujących wykonawcę do osiągnięcia niemożliwych do osiągnięcia 

poziomów recyklingu lub dokonania takiej modyfikacji zapisów SIWZ w zakresie odnoszącym 

się  do  sposobu  wyliczenia  poziomów  recyklingu  dla  wykonawcy,  które  będą  przewidywały 

możliwe  do  osiągnięcia  poziomy  recyklingu.  Odwołujący  wniósł,  aby  postanowienia  te 

uwzględniały morfologię i specyfikę odbieranych odpadów i zostały sformułowane w sposób 

nakazujący  wykonawcy  osiągniecie  technicznie  możliwych  poziomów  recyklingu  dla  każdej 

frakcji odrębnie w stosunku do ilości odpadów odebranych z terenu Sektora III. 

Odwołujący  zaznaczył,  że  Zamawiający  jest  w  posiadaniu  zleconego  przez  siebie 

drodze  zamówienia  publicznego  opracowania  pn.  „Badania  ilości  i  składu  odpadów 

komunalnych w cyklu rocznym pochodzących z terenu gminy Wrocław”, na podstawie którego 

dysponuje wystarczającym materiałem do obiektywnego i realnego wskazania możliwych do 

osiągnięcia poziomów recyklingu dla poszczególnych frakcji odpadów.  

Jednocześnie  Odwołujący  zawnioskował  o  nakazanie  Zamawiającemu  zmiany 

projektu  umowy  przez  obniżenie  kar  umownych  przewidzianych  przez  Zamawiającego 

zakresie kar umownych naliczanych na podstawie § 15 ust. 2 pkt 6 oraz § 15 ust. 2 pkt i 4 

lit. q-

s co najmniej o połowę ich wysokości. 

Odwołujący  podał  kolejno,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  jest  wadliwy,  gdyż  nie 

odnosi się w żadnym stopniu do działań Zamawiającego wspierających osiąganie poziomów 

recyklingu, które planuje podjąć w sytuacji wejścia w życie systemu kaucyjnego opakowań, 

którego  wprowadzenie  jest  planowane  w  ramach  Rozszerzonej  Odpowiedzialności 

Producentów  (ROP).  Wprowadzenie  ROP  w  istotny  sposób  zmieni  morfologię  i  ilość 

odbieranych  odpadów  opakowaniowych.  Krajowe  przepisy  regulujące  ROP  powinny  zostać 


uchwalone do lipca 2020 roku. Obowiązek ten wynika z opublikowania w lipcu 2018 r. pakietu 

dyrektyw  odpadowych  Unii  Europejskiej,  ustanawiających  wyższe  cele  recyklingu  odpadów 

komunalnych  oraz  opakowaniowych.  Unijne  prze

pisy  nakładają  na  producentów  wyrobów 

opakowaniach  obowiązek  stosowania  się  do  ujednoliconej  w  dyrektywach  zasady  tzw. 

rozszerzonej  odpowiedzialności  producenta.  Pakiet  ten  został  uzupełniony  dyrektywą 

sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko, 

którą  państwa  członkowskie  muszą  co  do  zasady  wdrożyć  do  dnia  3  lipca  2021  roku. 

ROP 

określona jest w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie 

odpadów  i  oznacza  strategię  ochrony  środowiska,  w  ramach  której  odpowiedzialność 

producenta  za  produkt  zostaje  przedłużona  do  końca  cyklu  życia  produktu.  ROP  tworzy 

mechanizm ekonomicznej odpowiedzialności producenta za jego produkty wprowadzane na 

rynek  nie  tylko  w  okresie  użytkowania  i  gwarancji,  ale  także  na  etapie  poużytkowym, 

kiedy 

produkt staje się odpadem. Wprowadzenie ROP skutkować będzie tym, że na gminach 

spoczywać  będzie  obowiązek  zagospodarowania  odpadów  resztkowych,  bioodpadów  oraz 

odpadów wielkogabarytowych, zagospodarowanie odpadów surowcowych obciąży natomiast 

producentów. 

W  sytuacji  gdy  założenia  zmian  są  wiadome,  określone  są  bowiem  przepisami 

unijnymi,  Zamawiający  powinien  przewidzieć  w  SIWZ  zasady,  na  jakich,  w  razie  wejścia 

życie na etapie realizacji przedmiotu zamówienia, wprowadzane będą zmiany obowiązków 

wynikających  z  umowy  o  zamówienie  publiczne.  Odwołujący,  jako  świadomy  wykonawca, 

który antycypować musi nową, jeszcze nieobowiązującą rzeczywistość prawną, opierając się 

na  niepełnym,  niejednoznacznym  opisie  przedmiotu  zamówienia,  kalkulować  musi  w  swej 

ofercie  ryzyko  związane  ze  skutkami  zmian  ustawodawstwa  i  trudnościami  w  uczynieniu 

zadość wymogom stawianym przez Zamawiającego. 

Odwołujący wniósł zatem o wprowadzenie do SWU zapisów dopuszczających zmianę 

sposobu  obliczania  poziomów  recyklingu  w  odniesieniu  do  każdej  frakcji  objętej  systemem 

kaucyjnym w zależności od zmiany morfologii odbieranych odpadów, jeżeli system kaucyjny 

zacznie  obowiązywać  w  toku  realizacji  usługi  objętej  przedmiotowym  zamówieniem. 

Wprowadzenie  ROP  i  systemu  kauc

yjnego  doprowadzić  może  do  braku  zawartości 

odpadach  odbieranych  najatrakcyjniejszych  pod  kątem  recyklingu  odpadów,  przez  co 

niemożliwym  będzie  uzyskanie  tych  samych  poziomów  recyklingu  lub  uzyskanie  tych 

poziomów  przy  tych  samych  nakładach  pracy  i  kosztów.  Wejście  w  życie  mechanizmu 

kaucyjnego oznaczać będzie wejście w życie całego systemu ROP, który przewiduje specjalne 

środki  finansowe  dla  Gmin  na  wspieranie  systemu  selektywnej  zbiórki,  w  związku  z  czym 

Gmina  będzie  dysponować  specjalnymi  funduszami  na  wspieranie  recyklingu.  


Zgodnie z założeniami wynagrodzenie z ROP Gmina ma otrzymywać za każdą przekazaną 

do recyklingu tonę odpadów wg sprawozdań. 

Zarzut  nr  4 

–  naruszenie  przepisu  art.  29.  ust.  1  i  2  i  art.  7  Pzp  przez  niejasny  opis 

przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  obowiązku  wysortu  odpadów  metali, 

opakowań wielomateriałowych i opakowań tworzyw sztucznych 

W rozdziale XIX pkt 1 ppkt  2 SWU wykonawca  zobo

wiązany został do opracowania 

przedstawienia Zamawiającemu masy odpadów metali, odpadów tworzyw sztucznych oraz 

odpadów  opakowaniowych  wielomateriałowych  odebranych  selektywnie  od  właścicieli 

nieruchomości  obsługiwanych  wraz  z  Miesięczną  Kartą  Bilansu  Odpadów  Komunalnych 

sporządzoną  zgodnie  z  pkt  2,  wraz  z  wyselekcjonowaną  masą  odpadów  metali, 

opakowań wielomateriałowych  i  opakowań  z  tworzyw  sztucznych.  Odwołujący  wskazał, 

że opis przedmiotu zamówienia jest niejasny i nieprecyzyjny, gdyż w SWU ani w umowie nie 

postawiono  względem  wykonawcy  obowiązku  wyselekcjonowania  z  masy  odpadów  metali, 

odpadów  tworzyw  sztucznych  oraz  odpadów  opakowaniowych  wielomateriałowych 

odebranych  selektywnie  od  właścicieli  nieruchomości  obsługiwanych.  Skoro  więc  istnieje 

obowiązek  prowadzenia  sprawozdawczości  w  tym  zakresie,  to  Odwołujący  wniósł 

sprecyzowanie zapisów dokumentacji przetargowej przez wprowadzenie takiego obowiązku 

wprost dla wykonawcy w rozdziale XII pkt 4 ppkt 1 SWU. 

Zarzut  nr  5 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1  

i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art 5, art. 353

i art 487 § 2 Kc przez opisanie przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  utrudniający  uczciwą  konkurencję,  naruszający  równowagę 

stron 

obciążający 

nadmiernym 

ryzykiem 

kontraktowym 

wykonawcę, 

zakładający realizację obowiązków, których rozmiar i zakres na etapie składania oferty 

nie  może  być  przewidziany  wobec  objęcia  przedmiotem  zamówienia  obowiązku 

wykonawcy  do  odebrania,  zbierania,  transportu  i  zagospodarowania  bliżej 

niezidentyfikowanych  odpadów  o  kodach  niewskazanych  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia, co uniemożliwia wykonawcy należytą wycenę usługi 

W rozdziale I pkt 3 SWU Zamawiający przewiduje, że wykonawca zobowiązany będzie 

ramach 

wynagrodzenia 

do 

wykonania 

usługi 

odebrania, 

zbierania,  

transportu  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  frakcji,  których  kody  nie  zostały 

w

skazane w rozdziale I pkt 1 i 2 SWU. Taki opis przedmiotu zamówienia nie spełnia wymogów 

wynikających z art. 29 ust. 1 i 2 Pzp, gdyż nie jest wiadome, jak w takiej sytuacji kształtować 

się  będzie  stosunek  zobowiązaniowy  stron.  Odwołujący  podniósł,  że  z  dokumentacji 

przetargowej powinno jasno wynikać, do odbioru, zbierania, transportu i zagospodarowania 

których  frakcji  odpadów  wykonawca  będzie  zobowiązany  podczas  realizacji  zamówienia. 


sytuacji, gdy określone w SIWZ kody odpadów nie odpowiadają zakresowi usługi, brak jest 

możliwości poprawnej wyceny oferty i ewentualnego podjęcia czynności przygotowawczych 

związanych z pozyskaniem stosownych decyzji administracyjnych na transport, zbieranie lub 

przetwarzanie odpadów o kodach wskazanych w SIWZ. Odwołujący podkreślił, że w świetle 

przepisów Ustawy nie ma prawnej możliwości zbierania odpadów bez stosownego zezwolenia. 

Co  więcej,  zgodnie  z  przepisem  art.  194  ust.  4  Ustawy,  za  zbieranie  odpadów  lub 

przetwarzanie odpadów bez wymaganego zezwolenia, o którym mowa w art. 41, wymierza się 

administracyjną karę pieniężną. Kara wynosi nie mniej niż 10.000 zł i nie może przekroczyć 

1.000.000 zł. Odwołujący nie może więc brać na siebie ryzyka związanego z koniecznością 

realizacji  świadczenia,  którego  faktyczny  zakres  nie  został  opisany  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia, jeżeli na etapie realizacji usługi zaistnieje potrzeba odbioru odpadów, o kodach 

które nie zostały przewidziane w SIWZ. Nie ma bowiem możliwości starania się z odpowiednim 

wyprzedzeniem  o  pozyskanie  niezbędnych  decyzji  administracyjnych  umożliwiających  mu 

zgodną z prawem realizację przedmiotu zamówienia. Wykonawca nie może także ryzykować 

realizacją usługi bez stosownych zezwoleń, gdyż oznacza to możliwość nałożenia na niego 

kary, która skutkować może wykluczeniem go z innych postępowań o udzielenie zamówienia. 

W  przypadku  przewidzenia  przez  Zamawiającego  fakultatywnych  przesłanek  wykluczenia 

wykonawców  z  art.  24  ust.  5  pkt  7  Pzp  kara  administracyjna  z  Ustawy  klasyfikowana  jest 

bowiem jako nałożona za naruszenie obowiązków wynikających z przepisów prawa ochrony 

środowiska  jej  ustawowa  wysokość  przekracza  kwotę  3.000  zł.  Realizacja  obowiązku 

wynikającego z umowy nie może narażać wykonawcy na karę administracyjną, odmowa zaś 

realizacji  takiej  usługi  z  uwagi  na  wymogi  wynikające  z  powszechnie  obowiązujących 

przepisów prawa nie powinna być obwarowana karą umowną. 

Skoro  opis  przedmiotu  zamówienia  został  przygotowany  tak  dalece  nieprecyzyjnie, 

że zakres obowiązków nałożonych na wykonawcę jest całkowicie niewiadomy, odwołujący nie 

ma  możliwości  skalkulowania  oferty.  Odwołujący  nie  wyklucza  jednak  możliwości  odbioru, 

zbierania, transportu i zagospodarowania tego rodzaju odpadów, o ile wykonawca będzie miał 

prawną i faktyczną możliwość realizacji tej usługi, gdy zaktualizuje się taka potrzeba. 

Z  tego  względu  Odwołujący  wniósł  o  zmianę  zapisu  rozdziału  I  pkt  3  SWU 

następujący sposób: 

„Oprócz wskazanych wyżej kodów odpadów Zamawiający nie wyklucza możliwości pojawienia 

się na terenie Sektora w trakcie realizacji zamówienia innych frakcji odpadów komunalnych 

wymagających odebrania, zbierania transportu i zagospodarowania. Wykonawca zobowiązuje 

się do wykonania usługi również w stosunku do tych odpadów, przy czym rozliczenie za te 

usługę nastąpi jak w przypadku realizacji orać interwencyjnych, z zastrzeżeniem możliwości 


odmowy  realizacji  tej  usługi  w  przypadku  nieposiadania  stosownej  decyzji  lub  braku 

możliwości ich zagospodarowania”. 

Zarzut nr 6 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 oraz art. 36 ust. 1 pkt 16 

i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art 5, art. 353

i art. 487 § 2 Kc przez ułożenie treści stosunku 

prawnego w sposób sprzeciwiający się zasadom współżycia społecznego i naruszający 

równowagę stron umowy oraz zakładający nadmiernie obciążenie wykonawcy ryzykiem 

kontraktowym  z  uwagi  na  wprowadzenie  do  projektu  umowy  oraz  szczegółowych 

warunków umowy zapisów niekorzystnych dla wykonawców, zakładających realizację 

obowiązków,  których  rozmiar  i  zakres  na  etapie  składania  oferty  nie  może  być 

przewidziany  i  dokonanie  o

pisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieadekwatny  do 

potrzeb Zamawiającego, naruszający uczciwą konkurencję, polegający na przyjęciu, że 

częstotliwość odbioru odpadów dostosowana ma zostać do wymogu niedopuszczenia 

do wypełnienia poszczególnych  pojemników na odpady  komunalne  powyżej  90%  ich 

całkowitej 

pojemności 

oraz 

wprowadzenie 

obowiązku 

systematycznego 

przeprowadzania  własnej  kontroli  stopnia  napełnienia  poszczególnych  pojemników, 

celu  niedopuszczenia  ich  do  napełnienia  odpadami  powyżej  90%  całkowitej 

p

ojemności  i  zastrzeżenie  rażąco  wygórowanych  kar  umownych  za  naruszenie  tego 

obowiązku 

Zgodnie z rozdziałem III pkt 2 SWU częstotliwość odbioru odpadów komunalnych ma 

gwarantować niedopuszczanie do wypełnienia poszczególnych pojemników powyżej 90% ich 

całkowitej  pojemności,  zaś  wykonawca  obowiązany  jest  do  systematycznego 

przeprowadzania  własnej  kontroli  stopnia  napełnienia  poszczególnych  pojemników,  w  celu 

niedopuszczenia ich do napełnienia odpadami powyżej 90% całkowitej pojemności, Co więcej 

– jak wynika § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p, q, r projektu umowy – należyta realizacja tego obowiązku 

została przez Zamawiającego obwarowana obowiązkiem zapłaty kary umownej w wysokości: 

a) 

150  zł  –  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego  przepełnienia 

któregokolwiek z pojemników o pojemności mniejszej niż 1,1 m

 przeznaczonych do 

zbiórki  odpadów  komunalnych  bezpośrednio  z  terenów  nieruchomości 

zamieszkałych i mieszanych, za każdy pojemnik; za przepełnienie pojemnika uważa 

się  jego  wypełnienie  odpadami  powyżej  poziomu  90%  całkowitej  pojemności 

danego pojemnika; 

b) 

600,00  zł  –  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego  przepełnienia 

któregokolwiek z pojemników o pojemności 1,1 m

i większej do zbiórki odpadów 

komunalnych bezpośrednio z terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, 

za  każdy  pojemnik;  za  przepełnienie  pojemnika  uważa  się  jego  wypełnienie 

odpadami powyżej poziomu 90% całkowitej pojemności danego pojemnika; 


c) 

500,00  zł  –  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego  przepełnienia 

któregokolwiek z pojemników do zbiórki niesegregowanych (zmieszanych) odpadów 

komunalnych,  odpadów  z  tworzyw  sztucznych,  metali  oraz  opakowań 

wielomateriałowych,  odpadów  z  papieru,  odpadów  ze  szkła  oraz  bioodpadów 

bezpośrednio z terenów nieruchomości niezamieszkałych; 

za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie odpadami powyżej poziomu 

90% całkowitej pojemności danego pojemnika. 

Taki  opis  przedmiotu  zamówienia  jest  wadliwy  i  rodzi  ogromne  ryzyko  obciążenia 

wykonawcy  nadmiernymi  obowiązkami  w  trakcie  realizacji  zamówienia  oraz  naliczania 

wykonawcy  wygórowanych  kar  umownych.  Wymóg  stawiany  przez  Zamawiającego  jest 

nieuzasadniony charakterem zamówienia, nieadekwatny i nieproporcjonalny. W konsekwencji 

jego  utrzymania  cena  oferty  musiałaby  być  w  sposób  rażący  wysoka,  nieadekwatna  do 

rzeczywistej  wartości  usług.  W  praktyce  należyte  wywiązywanie  się  z  tego  obowiązku 

skutkowałoby  koniecznością  zwielokrotnienia  częstotliwości  kursów  na  trasach  odbioru 

odpadów  w  sposób  niemożliwy  do  przewidzenia na  etapie  składnia oferty  i  nieuzasadniony 

faktyczną potrzebą. Odwołujący wskazuje, że często tylko jeden z kilku pojemników służących 

do  gromadzenia  odpadów  tej  samej  frakcji  w  danym  MGO  jest  przepełniony,  a  reszta  jest 

pusta, bo mieszkańcy wrzucają odpady do pojemnika położonego najbliżej wejścia do altany 

czy pomieszczenia, w którym gromadzone są odpady. 

Kara za przepełnienie pojemników dla nieruchomości niezamieszkałych, w przypadku 

kiedy przepełnienie nie wynika z nierealizowanego harmonogramu, nie jest zasadna, gdyż to 

właściciel nieruchomości decyduje o częstotliwości odbioru i pojemności i ilości pojemników. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu wprowadzenia zmian w rozdziale III 

pkt  2  ppkt  1  i  2  SWU  przez  wykreślenie  tego  obowiązku  oraz  wykreślenie  kar  umownych 

przewidzianych  z

a  jego  niedotrzymanie  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  p,  q  i  r  projektu  umowy, 

względnie  określenie  poziomu  wypełnienia  pojemników  na  odpady  skutkującego 

koniecznością ich odbioru w przypadku wypełniania pojemnika w 100%, a także dokonanie 

zmian w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p, q i r projektu umowy przez obniżenie kar umownych o połowę 

ich wysokości. Odwołujący zawnioskował przy tym o usunięcie kar w zakresie pojemników dla 

nieruchomości niezamieszkałych.  

Ponadto  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dodania  postanowienia, 

że kary  umowne  za  przepełnienie  pojemników  mogą  zostać  naliczone  wyłącznie  w  sytuacji 

gdy wszystkie pojemniki w danym MGO przeznaczone do zbierania określonej frakcji odpadów 

są wypełnione powyżej 100%. 


Zarzut nr 7 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 

16 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art. 5, art. 353

, 387 i art. 487 § 2 Kc przez wprowadzenie 

do wzoru umowy oraz szczegółowych warunków umowy zapisów niekorzystnych dla 

wykonawców,  naruszających  zasady  współżycia  społecznego  oraz  równowagę  stron 

umowy, zakładających nadmiernie obciążenie wykonawców w związku z obowiązkiem 

wydzierżawienia  pojemników,  co  utrudnia  uczciwą  konkurencję  i  tworzy  po  stronie 

wykonawców stan niepewności, który może skutkować złożeniem nieporównywalnych 

ofert 

Zgodnie z postanowieniem rozdziału I pkt 5 ppkt 13 SWU do obowiązków wykonawcy 

należy  wydzierżawienie  pojemników  przeznaczonych  do  gromadzenia  odpadów 

komunalnych, na zasadach określonych w SWU, przez okres maksymalnie 2 miesięcy od dnia 

zakończenia realizacji usługi. W § 8 ust. 3 pkt 27 umowy doprecyzowano, że zobowiązanie 

wykonawcy w istocie sprowadza się do pozostawienia pojemników do gromadzenia odpadów 

komunalnych  przez  okres  maks.  2  miesięcy  do  dyspozycji  Zamawiającego,  w  ramach 

dzierżawy, na zasadach określonych w SWU rozdział II pkt 9-14. Zgodnie z § 11 ust. 4 projektu 

umowy wynagrodzenie wykonawcy za pozostawienie do dyspozycji Zamawiającego w ramach 

dzierżawy,  na  zasadach  określonych  w  SWU,  pojemników  do  gromadzenia  odpadów 

komunalnych (przez  okres maks.  2 miesięcy  od  dnia zakończenia realizacji  usługi)  stanowi 

iloczyn  ilości  tygodni  dzierżawy  przez  Zamawiającego  pojemników  oraz  stawki  za  każdy 

tydzień. 

Zasady dzierżawy zostały sprecyzowane w rozdziale II pkt 9-15 SWU o następującej 

treści: 

Wykonawca zobowiązany jest do przekazania na pisemny wniosek Zamawiającego 

do  dyspozycji  Zamawiającego  wszystkich  pojemników  przeznaczonych  do 

gromadzenia  odpadów  komunalnych  na  okres  2  miesięcy  od  dnia  zakończenia 

świadczenia realizacji usługi. 

Zamawiający  wykorzysta  pojemniki  wskazane  w  pkt  9  do  obsługi  nieruchomości 

zlokalizowanych na terenie Sektora III. 

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  przekazania  Zamawiającemu  na  dwa  tygodnie 

przed  zakończeniem  świadczenia  usługi  wykaz  wszystkich  pojemników 

przeznaczonych  do  gromadzenia  odpadów  komunalnych  zlokalizowanych  na 

terenie  Sektora  III,  tj.  ilości  pojemników  wraz  z  podaniem  ich  pojemności, 

zbieranej 

frakcji i przyporządkowanym miejscem gromadzenia odpadów. 

Zamawiający w przeciągu 2 miesięcy, o których mowa w pkt 9, będzie zobowiązany 

do sukcesywnej wymiany pojemników Wykonawcy. 


Zamawiający w ciągu W dni kalendarzowych od dnia zakończenia umowy przekaże 

protokolarnie wszystkie pojemniki na bazę magazynowo-transportową wykonawcy. 

14.  W  przypadku 

uszkodzenia  lub  zniszczenia  któregokolwiek  z  pojemników 

w

ykonawcy, Zamawiający wymieni go na nowy o takich samych lub równoważnych 

parametrach technicznych. 

Zamawiający zastrzega, że wszystkie obowiązki Zamawiającego wymienione w pkt 

od 9 do 14 może zlecić podmiotowi trzeciemu. 

Powyższe  postanowienia  SWU  są  niejasne,  nieprecyzyjne  i  niezrozumiałe. 

Zamawiający zamierza  wydzierżawić  pojemniki  w  celu  udostępnienia  ich  kolejnemu 

wykonawcy świadczącemu usługi odbioru odpadów z terenu Sektora III, nie jest jednak pewne 

czy ten obowiązek będzie istniał dla każdego wykonawcy, który będzie obsługiwał Sektor po 

zakończeniu  świadczenia  usługi  przez  wykonawcę  wybranego  w  ramach  Postępowania. 

Obowiązek 

wydzierżawienia 

pojemników 

jest 

nieproporcjonalny, 

nadmiarowy, 

nieadekwatny 

do  przedmiotu  zamówienia  w  sytuacji,  gdy  standardem  jest  wykorzystywanie 

przez  wykonawców  świadczących  usługi  odbioru  odpadów  komunalnych  systemu  RFID. 

Jednym  z  elementów  systemu  RFID  jest  wyposażenie  wszystkich  pojemników  w  celu  ich 

identyfikacji 

w  czipy.  Konieczność  wydzierżawienia  pojemników  pozbawia  wykonawcę 

możliwości korzystania z funkcjonalności systemu RFID i wykorzystania go do realizacji innych 

zamówień.  Oznacza  więc  konieczność  wyceny  w  formularzu  ofertowym  nie  tylko  samej 

dzierżawy  pojemników,  ale  także  utraty  dostępu  do  funkcjonalności  systemu  RFID. 

Demontaż chipów z pojemników jest działaniem nieefektywnym ekonomicznie i niemożliwym 

do  zrealizowania w  terminie tak krótkim jak  przejmowanie obsługi  Sektora z  dnia na  dzień. 

Taki opis prze

dmiotu zamówienia stawia w nierównej pozycji wykonawców. 

Odwołujący wniósł o wykreślenie obowiązku dzierżawy pojemników z opisu przedmiotu 

zamówienia.  Odwołujący  wniósł  również  o  nakazanie  Zamawiającemu  wykreślenia 

dokumentacji  Postępowania  postanowień  odnoszących  się  do  dzierżawy  pojemników,  

tj. w szczególności postanowienia rozdziału I pkt 5 ppkt 13 SWU, rozdziału II okt 9-15 SWU, 

§ 2 ust. 1 pkt 13 projektu umowy, § 8 ust. 3 pkt 27 projektu umowy, § 11 ust. 4 projektu umowy, 

§  15  ust.  2  pkt  14  lita  aa)  projektu  umowy  oraz  dodatkowej  pozycji  (nr  25)  w  zestawieniu 

kosztów zadania (załącznik nr II). 

Na 

wypadek 

nieuwzględnienia 

powyższego 

żądania 

Odwołujący 

wniósł 

doprecyzowanie  SIWZ  w  ten  sposób,  że  Zamawiający  obowiązany  jest  poinformować 

wykonawcę  na  co  najmniej  2  miesiące  przed  terminem  zakończenia  usługi,  czy  dzierżawa 

pojemników  będzie  miała  miejsce  czy  nie,  tak  aby  wykonawca  mógł  zorganizować  zbiórkę 

pojemników z terenu Sektora. Ponadto Odwołujący wnosi o doprecyzowanie w SIWZ, że do 

zakończeniu  dzierżawy  to  Zamawiający  lub  podmiot  trzeci  działający  na  zlecenie  i  koszt 


Zamawiającego  obowiązany  będzie  do  przetransportowania  w  terminie  uprzednio 

uzgodnionym  z  wykonawca  Pojemników  na  bazę  magazynowo-transportowa  wykonawcy. 

Tym samym Odwołujący wnosi o nadanie następującego brzmienia rozdziałowi II pkt 9 SWU: 

„Wykonawca  zobowiązany  jest  do  przekazania  na  pisemny  wniosek  Zamawiającego 

zgłoszony  co  najmniej  na  2  miesiące  przed  terminem  zakończenia  usług  do  dyspozycji 

Zamawiającego  wszystkich  pojemników  przeznaczonych  do  gromadzenia  odpadów 

komunalnych  na  okres  2  miesięcy  od  dnia  zakończenia  świadczenia  realizacji  usługi. 

We 

wniosku Zamawiający winien określić dokładny czas dzierżawy”. 

Zarzut nr 8 

– naruszenie art. 36 ust. 1 pkt 5 i 5a oraz art. 7 ust. 1 Pzp przez określenie 

podstawy  wykluczenia  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji 

oraz równego traktowania wykonawców 

Odwołujący  wnosi  o  zmianę  ogłoszenia  o  zamówieniu  i  SIWZ  tak,  aby  uwzględnić 

SIWZ dodatkowo jako podstawę wykluczenia z postępowania przepis art. 24 ust. 5 pkt 7 

Pzp.  Przedmiot  zamówienia  jest  ściśle  związany  z  problematyką  ochrony  środowiska. 

Niewłaściwa  gospodarka  odpadami  w  istotnym  stopniu  wpływa  na  destrukcję  środowiska 

naturalnego 

–  przyczynia  się  do  niszczenia  walorów  przyrodniczych  siedlisk  roślinnych 

zwierzęcych,  destrukcyjnie  wpływa  na  obszary  miejskie,  wiejskie,  rolne  oraz  leśne. 

Możliwość udzielenia  zamówienia  podmiotowi,  wobec  którego  wydano  ostateczną  decyzję 

administracyjną  o  naruszeniu  obowiązków  wynikających  z  przepisów  prawa  pracy, 

prawa 

ochrony środowiska lub przepisów o zabezpieczeniu społecznym, jeżeli wymierzono tą 

decyzją  karę  pieniężną  nie  niższą  niż  3.000  zł,  stawia  w  nierównej  pozycji  podmioty  ściśle 

przestrzegające  wymogi  stawiane  przepisami  prawa.  Odwołujący  podniósł,  że  podmiot, 

na 

który została nałożona na mocy decyzji administracyjnej kara za naruszenie obowiązków 

wynikających z przepisów prawa ochrony środowiska nie daje rękojmi należytego wykonania 

zamówienia  w  zakresie  usług  objętych  przedmiotem  zamówienia.  Takie  ukształtowanie 

podstaw 

wykluczenia 

przypadku 

przetargu 

na 

odbiór, 

zbieranie,  

transport  i  zagospodarowanie odpadów  komunalnych  w  gminie, która deklaruje szczególną 

dbałość  o  politykę  ekologiczną  i  dobrą  jakość  środowiska,  jest  niezrozumiałe. 

Zamawiający przewiduje  bowiem  możliwość  ubiegania  się  o  udzielenie  zamówienia  przez 

podmioty  dopuszczające  się  patologii  na  rynku  odpadowym,  naruszające  przepisy  ochrony 

środowiska. 

Odwołujący  wskazał  na  przepisy  dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady 

2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 

2004/18/WE (dalej „Dyrektywa 2014/24/UE”), w szczególności na treść motywów dyrektywy 

odnoszących się do aspektów związanych z ochroną środowiska, których celem jest promocja 


wykonawców przestrzegających prawa w ww. dziedzinach. Motyw 37 Dyrektywy 2014/24/UE 

zakłada, że z myślą o odpowiednim uwzględnieniu wymogów środowiskowych, społecznych 

wymogów dotyczących pracy w procedurach udzielania zamówień publicznych, jest rzeczą 

szczególnie  istotną,  by  państwa  członkowskie  i  instytucje  zamawiające  podjęły  stosowne 

środki  w  celu  zapewnienia  przestrzegania  obowiązków  w  dziedzinie  pława  ochrony 

środowiska,  prawa  socjalnego  i  prawa  pracy,  które  mają  zastosowanie  w  miejscu 

wykonywania  robót  budowlanych  lub  świadczenia  usług  i  które  wynikają  z  przepisów 

ustawowych i wykonawczych, dekretów i decyzji zarówno na szczeblu krajowym, jak i unijnym, 

a także z układów zbiorowych, pod warunkiem, że takie przepisy i ich stosowanie są zgodne 

z  prawem  unijnym.  Z  kolei  zgodnie  z  motywem  40  Dyrektywy  2014/24/UE,  monitorowanie 

przestrzegania tych przepisów  prawa ochrony  środowiska,  prawa socjalnego i  prawa pracy 

powinno odbywać się na odpowiednich etapach postępowania o udzielenie zamówienia przy 

stosowaniu  zasad  ogólnych  regulujących  wybór  uczestników  i  udzielenie  zamówienia, 

przy 

stosowaniu kryteriów wykluczenia i przy stosowaniu przepisów dotyczących rażąco tanich 

ofert.  Niezbędna  w  tym  celu  weryfikacja  powinna  mieć  miejsce  zgodnie  ze  stosownymi 

przepisami  dyrektywy,  w  szczególności  z  przepisami  regulującymi  środki  dowodowe 

oświadczenia własne. Zamawiający w celu spełnienia wymagań ustawodawcy unijnego jest 

obowiązany  promować  wykonawców  przestrzegających  prawa  w  dziedzinie  ochrony 

środowiska.  Koniecznym  jest,  by  Zamawiający  spełnił  wymóg  nałożony  przez  unijnego 

ustawodawcę  i  zapewnił  ochronę  przepisów  w  dziedzinie  prawa  ochrony  środowiska. 

Powyższe  będzie  możliwe  dopiero,  gdy  zamawiający  zastrzeże  w  SIWZ  możliwość 

fakultatywnego  wykluczenia  wykonawcy  w  oparciu  o  art,  24  ust.  5  pkt  7  Pzp. 

Zamawiający musi  mieć  bowiem  pewność,  że  wykonawca  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia daję gwarancję rzetelnego wykonania danego zamówienia. Działanie takie będzie 

zgodnie również z postulatami Ministerstwa Środowiska (Klimatu) o potrzebie podejmowania 

takich działań, które będą zmierzały do eliminacji patologii w gospodarce odpadami. 

Zarzut  nr  9 

–  naruszenie  przepisu  art.  7  ust.  1  i  art.  36  ust.  2  pkt  8a  lit.  c  Pzp  przez 

przygotowanie  i  prowadzenie 

Postępowania  w  sposób  niezapewniający  zachowania 

uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców oraz naruszający zasadę 

proporcjonalności i przejrzystości przy formułowaniu SIWZ 

W  świetle  rozdziału  III  pkt  9  SIWZ  „Zamawiający  wymaga  zatrudnienia  przez 

wykonawcę lub podwykonawcę na podstawie umowy o pracę osób wykonujących czynności 

wymienione  w  §  8  ust.  7  projektu  umowy”.  Z  kolei  §  8  ust.  7  projektu  umowy  wskazuje, 

że „Zamawiający, zgodnie z art. 29 ust. 3a ustawy Prawo zamówień publicznych, wymaga aby 

Wykonawca  oraz  Podwykonawca  w  czasie  realizacji  przedmiotu  umowy  zatrudniali  na 

podstawie umowy o pracę osoby wykonujące czynności bezpośrednio związane z odbiorem, 


transportem,  zagospodarowaniem  (jeśli  prowadzone  jest  we  własnym  zakresie)  odpadów 

ko

munalnych”. 

Opisany  wymóg  w  zakresie  zatrudniania  na  podstawie  umowy  o  pracę  jest 

nieprzejrzysty i niejasny, gdyż z SIWZ nie wynika, jak rozumieć pojęcie osób wykonujących 

czynności  bezpośrednio  związane  z  odbiorem,  transportem  i  zagospodarowaniem. 

Zamawia

jący nie wskazał w tym względzie w sposób dostatecznie jasny na zakres czynności 

podejmowany  di  przez  te  osoby.  Przede  wszystkim  wymóg  ten  narusza  zasadę  równego 

traktowania  wykonawców.  Zupełnie  niezrozumiałe  jest  bowiem  dokonane  przez 

Zamawiającego rozróżnienia zatrudniania na podstawie umowy o pracę osób wykonujących 

czynności  bezpośrednio  związane  z  zagospodarowaniem  odpadów  komunalnych  na 

wykonawców,  którzy  będą  zagospodarowywać  odpady  „we  własnym  zakresie”  oraz  na 

wykonawców,  którzy  „we  własnym  zakresie”  tych  odpadów  zagospodarowywać  nie  będą. 

Wymóg ten stawia w uprzywilejowanej sytuacji podmioty, które zagospodarowania odpadów 

nie  będą  dokonywały  we  własnym  zakresie.  Wykonawcy  nie  są  zatem  w  równej  pozycji, 

co 

narusza  zasadę  zachowania  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców  i 

proporcjonalności.  Ponadto,  wykonanie  części  zamówienia,  polegającej  na  transporcie 

odpadów, w przeważającej części nie zawiera w sobie elementu podległości służbowej, stąd 

nie spełnia przesłanek określonych w art. 22 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy 

(Dz.U. z 2019 r., poz. 1040 j.t. ze zm.

), zwanej dalej „Kp”. 

Zgodnie z art. 36 ust. 2 pkt 8a lit. c Pzp, zamawiający ma obowiązek zamieścić w SIWZ 

wykaz czynności wykonywanych w ramach realizacji zamówienia, które mają być wykonywane 

na podstawie umowy o pracę. Oznacza to, że w obecnym stanie prawnym to zamawiający 

musi  ocenić,  które  czynności  mieszczą  się  w  zakresie  art.  22  §  1  Kp.  Musi  on  zatem 

przeanalizować  czynności,  które  będą  wykonywane  w  trakcie  realizacji  zamówienia, 

następnie wyraźnie oddzielić te, które muszą być wykonywane na podstawie umowy o pracę, 

od  tych,  przy  których  wykonawca  ma  dowolność  w  wyborze  podstawy  zatrudnienia. 

Zamawiający  nie  spełnił  ww.  wymogu  z  art.  36  ust.  2  pkt  8a  lit.  c  Pzp,  wobec  czego 

sformułowanie  §  8  ust.  7  projektu  umowy  jest  nieprawidłowe  ze  względu  na  lakoniczność, 

wybiórczość  opisu  obowiązków  wykonawcy  w  zakresie  zatrudniania  na  podstawie  umowy 

pracę. 

Z  uwagi  na  powyższe,  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu 

z

modyfikowania § 8 ust. 7 projektu umowy zgodnie z propozycją przedstawioną poniżej: 

„Zamawiający, zgodnie z art. 29 ust. 3a ustawy Prawo zamówień publicznych, wymaga aby 

Wykonawca  oraz  Podwykonawca  w  czasie  realizacji  przedmiotu  umowy  zatrudniali  na 


podsta

wie umowy o prace kierowców odbierających odpady, osoby zatrudnione w BOK, osoby 

koordynujące realizację usługi objętej przedmiotem zamówienia, wagowych”. 

Odwołujący wniósł także o nakazanie Zamawiającemu dokonania zmian § 8 ust. 8 pkt 

4  projektu  umowy  w  s

posób  dostosowujący  go  do  wymogów  RODO,  tj.  uprawniający 

Zamawiającego  do  żądania  kopii  zanonimizowanych  dokumentów  potwierdzających  fakt 

zatrudnienia ww. osób na umowie o prace. Dla Zamawiającego nie jest bowiem istotne, kto 

konkretnie  zatrudniony  jest  u 

wykonawcy na podstawie umowy o pracę, a jedynie sam fakt 

zatrudnienia  osób  w  takiej  formie,  co  zostało  potwierdzone  także  w  opinii  UZP  dotyczącej 

art. 

29  ust.  3a  Pzp.  Udostępnienie  Zamawiającemu  danych  osobowych  pracowników 

wykonawcy, zaangażowanych w realizację zamówienia, wymaga uzyskania przez wykonawcę 

zgody  swoich  pracowników  na  przetwarzanie  ich  danych  osobowych  poprzez  ich 

udostępnienie zamawiającemu, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a RODO. 

W  zakresie  realizacji  art.  36  ust.  2  pkt  8a  lit.  b  Pzp  (uprawni

enia  zamawiającego 

zakresie kontroli spełniania przez wykonawcę wymagań, o których mowa w art. 29 ust. 3a 

Pzp)  Odwołujący  wskazał  na  kolejne  naruszenie,  tj.  niemożliwe  na  gruncie  tego  przepisu 

żądanie  dostarczenia  umów  o  pracę  zawierających  dane  osobowe  pracowników, 

którzy świadczyć będą czynności na rzecz Zamawiającego. W opinii Generalnego Inspektora 

Ochrony  Danych  Osobowych  (wprawdzie  wydanej  na  kanwi

e  nieobowiązującej  już  ustawy 

dnia  29  sierpnia  1997  r.  o  ochronie  danych  osobowych)  „przekazywanie  zamawiającemu 

kopii  umów  o  pracę  oraz  zakresów  obowiązków  osób  zatrudnionych  u  wykonawcy  jest 

równoznaczne  z  udostępnieniem  szerokiego  zakresu  danych  osobowych,  które  nie  są 

zamawiającemu  niezbędne  z  punktu  widzenia  celu,  jakim  jest  kontrola  spełniania  przez 

wykonawcę  wymagań  w  zakresie  zatrudnienia  na  podstawie  umowy  o  pracę  osób 

wykonujących  czynności  w  zakresie  realizacji  zamówienia  na  roboty  budowlane  lub  usługi. 

Dostęp do informacji stanowiących dane osobowe nie jest bowiem niezbędny dla weryfikacji 

spełnienia 

określonych 

warunków 

[wymogów] 

przez 

wykonawcę. 

opinii 

Generalnego 

Inspektora  dla  realizacji  tego  celu wystarczające  byłoby  przedstawienie  przez 

wykonawcę stosownych oświadczeń czy  zaświadczeń lub  zanonimizowanych dokumentów. 

Dla zamawiającego nie jest bowiem istotne kto konkretnie zatrudniony jest u wykonawcy na 

podstawie umowy o pracę, a jedynie sam fakt zatrudnienia osób w takiej formie[…]”. 

W  tym  kontekście  przywołać  należy  zasadę  adekwatności  i  minimalizmu  danych, 

zgodnie z którą administrator powinien przetwarzać tylko takiego rodzaju dane i tylko o takiej 

treści, które są niezbędne ze względu na cel zbierania danych. Dane osobowe nie mogą być 

zbierane  na  zapas,  „na  wszelkie  wypadek”,  tj.  bez  wskazania  celowości  ich  pozyskania 

niezbędności dla realizacji zadań administratora danych – którym po uzyskaniu danych stałby 

się zamawiający”. 


Zarzut nr 10 

– naruszenie art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 Pzp przez dokonanie opisu 

przedmiotu zamówienia w sposób nieadekwatny do przedmiotu zamówienia i stawianie 

wymogów,  które  nie  znajdują  uzasadnienia  w  obiektywnych  potrzebach 

Zamawiającego,  co  utrudnia  uczciwą  konkurencję  w  zakresie  wymogów  stawianych 

systemowi wizyjnego monitorowania pojazdów 

W  rozdziale  XVI  SWU  Zamawiający  określił  wymogi  w  zakresie  systemu  wizyjnego 

monitorowania  pojazdów,  które  szczegółowo  sprecyzowane  zostały  w  załączniku  nr  24  – 

Wymagania dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów. W ocenie Odwołującego 

wymagania te zostały określone przez Zamawiającego w sposób stwarzający nieuzasadnione 

rzeczywistymi potrzebami Zamawiającego bariery w dostępie do ubiegania się o zamówienie 

przez  podmioty  zdolne  do  jego  należytej  realizacji.  Uprawnienie  Zamawiającego  do 

kształtowania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  jego  potrzebami  nie  oznacza  prawa  do 

zupełnie  dowolnego  kształtowania  wymagań  SIWZ,  które  mogą  prowadzić  do  obciążenia 

wykonawcy  w  stopniu  wykraczającym  ponad  uzasadnione  potrzeby  Zamawiającego. 

Wymagane przez Zamawiającego rozwiązania w zakresie funkcjonalności systemu wizyjnego 

monitorowania  pojazdów  są  nieproporcjonalne  do  zakresu  zamówienia.  W  ocenie 

Odwołującego dokonany przez Zamawiającego opis przedmiotu zamówienia w tym zakresie 

narusza zasadę konkurencyjności, gdyż wskazuje na jednego dostawcę systemu wizyjnego 

monitorow

ania pojazdów. 

Wymagania  techniczne  określone  przez  Zamawiającego  w  rozdziale  XVI  SWU  oraz 

załączniku  nr  24  są  bardzo  drobiazgowe,  np.  bardzo  szczegółowo  wskazano  poziom 

wymaganego napięcia dla sprzętu: w jednym przypadku 9-32V, w innym przypadku 12-24V, 

kodowanie  obrazu  w  systemie  NTSC  podczas,  gdy  w  Europie  standardem  jest  PAL, 

konkretne 

wielkości dysków twardych. Odwołujący stoi na stanowisku, że zbędny jest wymóg 

nagrywania  dźwięku  w  trakcie  świadczenia  usługi.  Nadmiernym,  nieproporcjonalnym 

wymaganie

m jest także konieczność wyposażenia pojazdów bezpylnych oraz myjek w system 

monitorowania pojazdów bazujący na zapisie obrazu z 4 kamer generujących widok otoczenia 

pojazdu bez martwych stref (360 stopni) i widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”) w czasie 

rzeczywistym.  Wymóg  ten  nie  wnosi  dla  Zamawiającego  żadnej  wartości  dodanej, 

natomiast 

radykalnie  podraża  koszt  całego  systemu.  Niezrozumiałym  jest  wymóg 

„inteligentnego alarmu cofania” – pojazdy do odbioru odpadów wyposażone są w urządzenia 

spełniające wszystkie normy i gwarantujący bezpieczeństwo.  

Kolejnym, nadmiernym wymaganiem, w istotny sposób zawyżającym koszt realizacji 

usługi  Jest  konieczność  archiwizacji  danych  przez  okres  aż  6  miesięcy  od  momentu 

zarejestrowania. Koszt archiwizacji takiej ilości kamer przez okres aż 6 miesięcy w znaczący 

sposób  podnosi  koszty  –  wedle  wstępnych  obliczeń  koszt  samych  serwerów  zdolnych 


pomieścić  taką ilość danych wynosi  około 1 mln zł.  Odwołujący  wskazał,  że w  jego ocenie 

wymóg archiwizacji przez okres 6 miesięcy jest nieadekwatny i wnosi o skrócenie go do 30 dni. 

Ponadto Odwołujący wskazał, że opis przedmiotu zamówienia jest nieprecyzyjny, gdyż 

nie do końca jasnym pozostaje konieczność wyposażenia „pozostałych pojazdów” w system 

monitorowania  pojazdów  bazujący  na  zapisie  obrazu  z  4  kamer  zamontowanych  dookoła 

pojazdu. Odwołujący nie ma pewności, czy w system taki wyposażone powinny być pojazdy 

wymagane przez Zamawiającego w SIWZ, czy wszystkie pojazdy, które będą wykorzystywane 

przez  wykonawcę  do  realizacji  usługi,  czyli  także  pojazdy  transportujące  odpad  do 

zagospodarowania po rozładunku na bazie. W tym zakresie opis przedmiotu zamówienia jest 

niejednoznaczny, co nie pozwala należycie skalkulować oferty. 

Odwołujący dodał, że niejasny jest także zapis rozdziału XVI pkt 5 SWU w zakresie 

anonimizacji zarejestrowanych w materiale osób i pojazdów. Odwołujący wniósł o nakazanie 

Zamawiającemu  uściślenia,  komu  system  ma  umożliwiać  dokonanie  anonimiazacji  – 

czy 

wykonawcy,  czy  także  Zamawiającemu.  Z  postanowień  SWU  nie  wynika  bowiem, 

kto 

będzie  dokonywał  anonimizacji  –  czy  Zamawiający,  czy  wykonawca  na  wniosek 

Zamawiającego.  Jeżeli  to  system  wizyjnego  monitorowania  pojazdów  ma  posiadać 

funkcjonalność anonimizacji, to Odwołujący podkreślił, że w istotny sposób zawyża to koszty 

t

ego systemu i jednocześnie ogranicza dostawców systemu monitoringu wizyjnego do jednego 

dostawcy.  Odwołujący  zawnioskował  o  to,  aby  Zamawiający  zmienił  treść  dokumentacji 

przetargowej,  tak  by  możliwość  dokonywania  anonimizacii  możliwa  była  z  wykorzystaniem 

innego oprogramowania niż oprogramowanie dostawcy kamer. 

Odwołujący  wniósł  także  o  nakazanie  Zamawiającemu  dostosowania  wymagań 

zawartych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  do  faktycznych  i  uzasadnionych  potrzeb 

Zamawiającego,  bez  przywoływania  tak  szczegółowych  wymagań  technicznych  w  sposób, 

który uzasadniałby funkcjonalności wymagane przez Zamawiającego.  

Odwołujący wniósł o modyfikacje zapisów specyfikacji w następujący sposób: 

Wszystkie pojazdy służące do odbioru odpadów z MGO powinny być wyposażone w sprawny 

system: 

  wideorejestracji obrazu z możliwością przekazywania go w czasie rzeczywistym; 
  monitoringu bazującego na systemie pozycjonowania satelitarnego, umożliwiający trwałe 

zapisywanie,  przechowywanie  i  odczytywanie  danych  o  położeniu  i  miejscach  postojów 

pojazdów; 

  czujników zapisujących dane o miejscach wyładunku odpadów. 


Obraz z wideorejestracji powinien być rejestrowany w rozdzielczości umożliwiającej swobodny 

odczyt zapisanego materiału, Wideorejestracja musi być tak skonfigurowana, aby z nagranego 

m

ateriału  można  było  ustalić  w  szczególności  trasę  przejazdu  samochodów  służących  do 

odbioru  odpadów  i  miejsca  ich  zagospodarowania,  W  przypadku  ich  wystąpienia, 

zarejestrowane  powinny  być  także  stwierdzone  przez  obsługę  nieprawidłowości  n-1 

postępowaniu z odpadami na nieruchomości, brak współdziałania właściciela nieruchomości. 

Ponadto na terenie niektórych obiektów w sytuacji, gdy właściciel lub zarządca nieruchomości 

zgłosi  takie  żądanie,  zamawiający  dopuszcza,  możliwość  wyłączenia  monitoringu  na  czas 

wyk

onania czynności objętych przedmiotem zamówienia”. 

Odwołujący  wniósł  także  o  skrócenie  czasu  archiwizacji  danych  –  maksymalnie  do 

30 dni od daty rejestracji.  

Zarzut nr 11 

– naruszenie przepisu art. 36 ust. 1 pkt 16, art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 Pzp 

w zw. z art 5, art. 353

, art 483 § 1, art 484 § 2, art 487 § 2 Kc oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. 

z  art  7  ust.  1  Pzp  przez  nadużycie  uprzywilejowanej  pozycji  Zamawiającego  wobec 

wykonawcy  i  wprowadzenie  do  wzoru  umowy  zapisów  dotyczących  kar  umownych, 

które  rodzą  po  stronie  wykonawców  wątpliwości,  w  jakich  sytuacjach  kary  umowne 

będą  na  nich  nakładane,  co  jednocześnie  nie  pozwala  na  skalkulowanie  w  cenie 

ofertowej ryzyka z tym związanego, poprzez obciążenie wykonawcy odpowiedzialnością 

z tytułu kar umownych za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy w zakresie 

obowiązków,  których  dochowanie  przez  wykonawcę  jest  niemożliwe  i  to  także 

sytuacjach,  gdy  do  naruszenia  obowiązków  umownych  dojdzie  z  przyczyn  przez 

wykonawcę  niezawinionych,  przez  nałożenie  na  wykonawcę  rażąco  wygórowanych 

nieadekwatnych  kar  umownych  na  wykonawcę,  co  jednocześnie  prowadzi  do 

naruszenia równowagi między stronami umowy i jest sprzeczne z zasadami współżycia 

społecznego  i  naturą  łączącego  je  stosunku.  Jednocześnie  działanie  takie  stanowi 

naruszenie  przepisu  art.  7  ust.  1  Pzp  utrudniając  konkurencję  i  tworząc  po  stronie 

wykonawców stan niepewności, który może skutkować złożeniem nieporównywalnych 

ofert 

W § 15 ust. 1 i 2 projektu umowy Zamawiający zawarł bardzo obszerny  katalog kar 

umo

wnych.  Dalsze postanowienia tego  paragrafu dotyczą zasad naliczania kar  umownych, 

zostały  jednakże  sformułowane  w  sposób  niejednoznaczny  i  budzący  wątpliwości 

Odwołującego co do tego,  czy  kary  umowne  mogą zostać  naliczone przez  Zamawiającego 

wyłącznie po uprzednim wezwaniu wykonawcy do należytego wykonania danego obowiązku 

lub  usunięcia  naruszeń.  Dlatego  też  Odwołujący  wnosi  o  wykreślenie  §  15  ust.  3  projektu 

umowy oraz nadanie §15 ust. 5 projektu umowy następującego brzmienia: 


„W sytuacji, w której sposób wykonania obowiązku/obowiązków umownych przez Wykonawcę 

będzie budzić zastrzeżenia Zamawiającego, Zamawiający, zastrzega sobie prawo pisemnego 

wezwaniu  Wykonawcy  do  należytego  wykonania  danego  obowiązku/obowiązków  i/lub 

usunięcia powstałych uchybień wyznaczając Wykonawcy stosowny termin, biorąc po uwagę 

okoliczności miejsca i czasu. Wykonanie przez Wykonawcę obowiązku/obowiązków zgodnie 

z  treścią  umowy  i/lub  usunięcie  powstałych  uchybień  skutkować  będzie  uznaniem  przez 

Zamawiającego, że nie wystąpiły okoliczności będące podstawą naliczenia kary. W przypadku 

niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  obowiązku/obowiązków  umownych  po 

bezskutecznym 

wezwaniu 

Wykonawcy 

do 

należytego 

wykonania 

danego 

obowiązku/obowiązków i/lub usunięcia powstałych uchybień, Zamawiający naliczy stosowne 

kary umowne”. 

Zgodnie z art. 483 § 1 Kc kara umowna jest instytucją związaną z naprawieniem szkody 

wynikłej  z  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  zobowiązania  niepieniężnego. 

Zamawiający, konstruując postanowienia dotyczące kar umownych, wypaczył ich rzeczywisty 

cel,  jakim  jest  naprawienie  szkody  wyrządzonej  Zamawiającemu  z  tytułu  niewykonania  lub 

nienależytego  wykonania  świadczenia  niepieniężnego,  czym  naruszył  przepisy  kodeksu 

cywilnego.  Uprawnienie  Zamawiającego  do  konstruowania  zapisów  umownych  w  sprawie 

zamówienia publicznego nie może być bowiem nadużywane i prowadzić do nieuzasadnionego 

wzbogacenia  po  stronie  Zamawiającego  poprzez  ustalenie  rażąco  wygórowanych  kar 

umownych.  Wprawdzie  kara  umowna  jest  także  instrumentem  służącym  do  zmotywowania 

wykonawcy  do  prawidłowego  wykonywania  ciążącego  na  nim  zobowiązania,  to  jednak  nie 

może przekraczać granic motywacji wykonawcy do realizacji zamówienia i stanowić podstawy 

do wzbogacenia się Zamawiającego. 

Zastrzegane  przez  Zamawiającego  kary  umowne  powinny  zmierzać  do 

zabezpieczenia prawidłowego wykonania przedmiotu zamówienia, nie mogą jednak obciążać 

nadmiernym ryzykiem wykonawcy. Z tego względu Odwołujący wniósł o obniżenie wysokości 

wszystkich  kar  umownych  przewidzianych  w  §  15  ust.  1  i  2  projektu  umowy  o  połowę  ich 

wysokości z uwagi na to, że są one rażąco wysokie. 

Odwołujący wniósł także o wprowadzenie górnego limitu kar umownych na poziomie 

10%  całkowitego  maksymalnego  wynagrodzenia  wykonawcy.  Ustanowienie  takiego  limitu 

pozwoli  na 

zabezpieczenie  istotnych  interesów  Zamawiającego,  a  jednocześnie  na 

zminimalizowanie ryzyka wykonawcy związanego z tak szerokim katalogiem kar powiązanych 

z przypadkami w dużej mierze niezależnymi od należytej staranności wykonawcy. Co więcej, 

ustanowienie  maksymalnego  limitu  kar  umownych  na  wnioskowanym  poziomie  ograniczy 

ryzyko  Zamawiającego  związane  z  wkalkulowaniem  potencjalnych  kar  umownych  w  cenę 

oferty, gdyż pozwoli na skalkulowanie ich na poziomie rynkowym, beż konieczności kalkulacji 


bufora na zapłatę ewentualnych kar. Zdefiniowanie kar umownych na poziomie określonym 

przez  Zamawiającego  narusza  równowagę  stron,  zabija  konkurencyjność  i  powoduje 

konieczność  znaczącego  zawyżenia  ceny  ofertowej  w  sposób  nieadekwatny  do  realnego 

kosztu usługi objętej przedmiotem zamówienia. 

Zarzut nr 12 

– naruszenie art. 353

 i art. 5 Kc w zw. z art 36 ust. 1 pkt 16, art. 14 ust. 1 

i art. 

139  ust.  1  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  ułożenie  treści  stosunku  prawnego  stron 

sposób  sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego,  naruszający 

równowagę stron umowy oraz zakładający nadmiernie obciążenie wykonawcy ryzykiem 

kontraktowym  z  uwagi  na  wprowadzenie  do  projektu  umowy  oraz  szczegółowych 

warunków  umowy  postanowień  niekorzystnych  dla  wykonawców  poprzez  przyjęcie 

w projek

cie  umowy,  że  możliwość  dokonania  istotnych  zmian  postanowień  zawartej 

umowy w zakresie zmiany wysokości wynagrodzenia wskazanej w § 11 projektu umowy 

aktualizuje się wyłącznie w sytuacjach określonych w art 142 ust. 5 Pzp 

Przyjęte  przez  Zamawiającego  rozwiązanie  w  zakresie  możliwości  waloryzacji 

wynagrodzenia  nie  gwarantuje  wykonawcy,  że  dodatkowe  koszty  świadczenia  usługi, 

które mogą  się  zaktualizować  w  toku  jej  realizacji,  znajdą  pokrycie  w  zmienionym 

wynagrodzeniu. Sytuacja ta dotyczy zarówno okoliczności określonych w art. 142 ust. 5 Pzp, 

co do których Zamawiający przewidział w § 19 ust. 3 projektu umowy możliwość podwyższenia 

wynagrodzenia, jak i pozostałych okoliczności, co do których Zamawiający takiej możliwości 

nie przewidział. 

W myśl literalnej wykładni postanowień projektu umowy zmiana postanowień umowy 

w  zakresie  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  dopuszczalna  jest  wyłącznie  w  sytuacji 

określonej  w  §  19  ust.  3  projektu  umowy.  Postanowienie  umowne  w  tym  zakresie  stanowi 

realizację  ustawowego  obowiązku  spoczywającego  na  Zamawiającym,  a  wynikającego 

przepisu art. 142 ust. 5 Pzp, co do obowiązku zawarcia w umowie o zamówienie publiczne 

zawieranej  na  okres  dłuższy  niż  12  miesięcy  postanowień  o  zasadach  wprowadzania 

odpowiednich zmian wysokości należnego wykonawcy wynagrodzenia. Takie ukształtowanie 

postanowień  umownych,  w  szczególności  w  sytuacji,  gdy  z  prawdopodobieństwem 

graniczącym  z  pewnością  na  etapie  realizacji  zamówienia  nastąpi  więcej  niż  jedna  istotna 

zmiana  przepisów  prawa  w  zakresie  mającym  wpływ  na  realizację  przedmiotu  umowy  lub 

świadczenia strony, przerzuca związane z tym ryzyko w całości na wykonawcę. 

Z  tego  względu  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  takiego  określenia 

treści  stosunku  prawnego  łączącego  strony,  który  pozwoli  na  zmianę  wysokości 

wynagrodzenia należnego wykonawcy także w sytuacjach określonych w § 19 ust. 2 projektu 

umowy. 


Odwołujący  zawnioskował  o  nadanie  §  19  ust.  1  projektu  umowy  następującego 

brzmienia: 

„Zamawiający przewiduje możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej umowy 

w zakresie: 

1)  dopuszczalnej prawem zmiany Stron umowy lub oznaczenia Stron umowy; 

warunków płatności; 

wysokości cen jednostkowych określonych w ofercie Wykonawcy; 

zmiany którejkolwiek z kwot podanych w § 11 ust. 8 wraz ze skutkami wprowadzenia takiej 

zmiany; 

terminu świadczenia usługi i/lub terminu realizacji zamówienia sytuacji opisanej w § 4 wraz 

ze skutkami takiej zmiany; 

zmiany zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany; 

7)  sposobu 

wykonywania  przedmiotu  zamówienia  wraz  ze  skutkami  wprowadzenia  takiej 

zmiany; 

technologii  wykonywania  prac  objętych  przedmiotem  zamówienia,  jeżeli  wprowadzenie 

nowej technologii nie będzie powodować podwyższenia wynagrodzenia Wykonawcy oraz 

powodować  będzie  niepogorszenie  dotychczasowych  standardów  wykonywania 

zamówienia; 

zmiany  zakresu  części  zamówienia  powierzonej  Podwykonawcom  lub  zmiany 

Podwykonawcy  w  zakresie  niezbędnym  do  zrealizowania  przedmiotu  umowy  zgodnie 

z SIWZ  w  przypadku  zaistnienia  oko

liczności  mających  wpływ  na  dalsza  realizację 

przedmiotu umowy przez Podwykonawcę; 

zmiany  podmiotu  trzeciego,  na  zdolności  którego  Wykonawca  powoływał  się  składając 

ofertę, celem wykazania spełniania warunku kwalifikacyjnego dotyczącego doświadczenia, 

o którym mowa w § 10 ust. 2; 

zmiany  lub  wprowadzenia  nowe  i  instalacji,  do  której  Wykonawca  obowiązany  jest 

przekazać odebrane odpady z terenu Sektora; 

zmiany  sposobów  wyliczenia,  wymaganych  przepisami  prawa,  rocznych  poziomów, 

których mowa w SWU, rozdział XIX pkt 1; 

usunięcia  zapisów,  których  wykonanie  jest  niemożliwe  ze  względu  na  obowiązujące 

przepisy prawa - 

w zakresie, który jest niezbędny do wyeliminowania błędów.” 

Odwołujący wskazał, że postanowienia § 19 ust. 1 i 2 projektu umowy są nieprecyzyjne 

i  nie  można  z  ich  treści  jednoznacznie  wywnioskować,  czy  określenie  „zmiana  zakresu 

przedmiotu  zamówienia  wraz  ze  skutkami  wprowadzenia  takiej  zmiany”  oraz 

„sposób wykonywania  prac  objętych  przedmiotem  zamówienia  wraz  ze  skutkami 

wprowadzenia  t

akiej  zmiany”  odnoszą  się  także  do  zmiany  wysokości  wynagrodzenia 


należnego  wykonawcy,  czy  wyłącznie  do  innych  niż  wynagrodzenie  postanowień  umowy 

przedmiocie zamówienia publicznego. Odwołujący podkreśla, że wykonawcy są obciążeni 

nadmiernym ryzykiem kontraktowym w tym zakresie. 

W  celu  przywrócenia  równowagi  stron  umowy  Odwołujący  wniósł  także 

wprowadzenie do  projektu  umowy klauzuli  waloryzacyjnej  zakładającej możliwość zmiany 

cen jednostkowych wskazanych w ofercie wykonawcy o wskaźnik rewaloryzacji (wzrost cen 

towarów i usług) podany w ustawie budżetowej na pisemny wniosek wykonawcy składany nie 

później niż w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy budżetowej na dany rok. 

Odwołujący  zawnioskował  również  o  dodanie  §  19  ust.  4a  projektu  umowy 

o nas

tępującej treści: „Ceny jednostkowe określone w ofercie Wykonawcy mogą ulec zmianie 

raz  w  roku  na  podstawie  wskaźnika  rewaloryzacji  (wzrost  cen  towarów  i  usług)  podany 

ustawie  budżetowej  na  rok  2021,  rok  2022  i  rok  2023  na  pisemny  wniosek  Wykonawcy. 

W ta

kim przypadku wartość całkowita wynagrodzenia maksymalnego, określonego w § 11 ust. 

1 nie podlega zmianie”. 

Wskazane  powyżej  żądania  Odwołującego  uzasadnione  są  potrzebą  zapewnienia 

ochrony wykonawcy przed stratami, jakie może on ponieść w związku ze zmianą powszechnie 

obowiązujących przepisów prawa, skoro w ich wyniku zmienić się może zakres świadczenia 

wynikającego z umowy i/lub zasady realizacji przedmiotu zamówienia. Mowa tutaj zwłaszcza 

o  wejściu  w  życie  systemu  kaucyjnego  opakowań,  którego  wprowadzenie  jest  planowane 

ramach  Rozszerzonej  Odpowiedzialności  Producentów  (ROP).  Jak  wspomniano  już 

odwołaniu,  wprowadzenie  systemu  kaucyjnego  w  ramach  ROP  w  istotny  sposób  zmieni 

morfologię i ilość odbieranych odpadów opakowaniowych. Krajowe przepisy regulujące ROP 

mają zostać uchwalone do lipca 2020 roku. Zatem założenia zmian są już znane, określone są 

bowiem przepisami unijnymi. W ramach tych założeń na pierwszy plan wysuwa się kwestia 

otrzymywania przez Gminę wynagrodzenie z ROP za każdą przekazaną do recyklingu tonę 

odpadów wg sprawozdali. 

Kolejną  okoliczność,  która  wpływać  będzie  na  zakres  i  charakter  świadczenia 

wynikającego z umowy o zamówienie publiczne stanowi zmiana obowiązującego Regulaminu. 

Zmiana  Regulaminu  będzie  konieczna  ze  względu  na  art.  9  ust.  1  Nowelizacji  Ucpg, 

tj. 

regulację  nakładającą  na  gminę  obowiązek  dostosowania  obecnie  obowiązującego 

regulaminu utrzymania czystości i porządku w gminie. Zgodnie z ww. przepisem, rada gminy 

jest obowiązana dostosować uchwały wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy 

na  podstawie  przepisów  ustawy  zmienianej  w  art.  1  w  brzmieniu  dotychczasowym  do 

przepisów  ustawy  zmienianej  w  art.  1  w  brzmieniu  nadanym  niniejszą  ustawą,  w  terminie 


miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Nowelizacja Ucpg wejdzie w życie 6 

września 2019 r., więc gmina jest obowiązana dostosować Regulamin do 6 września 2020 r. 

Okolicznością  wpływającą  na  zakres  i  charakter  świadczenia  zamówienia 

wynikającego  z  umowy  o  zamówienie  publiczne  jest  nowa  regulacja  art.  6c  ust.  2c  Ucpg, 

zgodnie  z  którą  „Przystąpienie  właściciela  nieruchomości,  na  której  nie  zamieszkują 

mieszkańcy,  z  wyłączeniem  właściciela  nieruchomości,  o  której  mowa  w  art.  6j  ust.  3b, 

do 

zorganizowanego  przez  gminę  systemu  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  jest 

dobrowolne  i  następuje na  podstawie  zgody  właściciela  nieruchomości  wyrażonej  w  formie 

pisemnej”.  Rada  gminy  może,  w  drodze  uchwały  stanowiącej  akt  prawa  miejscowego, 

postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie 

zamieszkują  mieszkańcy,  a  powstają  odpady  komunalne.  Uchwalenie  Nowelizacji  Ucpg 

doprowadziło  do  sytuacji,  w  której  nowe  przepisy  dotyczące  dobrowolności  przystąpienia 

właścicieli  nieruchomości  niezamieszkanych  do  zorganizowanego  przez  gminę  systemu 

odbioru odpadów komunalnych weszły w życie 6 września 2019 r. W Nowelizacji Ucpg brakuje 

odrębnych – dedykowanych wyłącznie temu zagadnieniu – przepisów przejściowych, zatem 

gminy  mają  co  do  zasady  (poza  pewnymi  wyjątkami  wynikającymi  wprost  z  ustawy) 

miesięcy  od  dnia wejścia w  życie ustawy  na  dostosowanie dotychczasowych uchwał  do 

znowelizowanych przepisów. 

Ponadto wskazać należy, że istnieje możliwość wyłączenia nieruchomości, w których 

nie zamieszkują mieszkańcy z systemu zbiórki odpadów komunalnych. Tym samym, w toku 

realizacji  usługi  może  w  istotny  sposób  zmienić  się  ilość  odpadów  odbieranych  na  terenie 

Sektora.  Z  tego  względu  za  konieczne  należy  uznać  możliwość  zmiany  wynagrodzenia 

wykonawcy  realizującego  usługę,  gdyż  w  znaczący  sposób  zmienić  się  może  zakres 

świadczenia wynikającego z umowy. 

Kolejną  okolicznością  wpływającą  na  zmianę  zakresu  i  charakteru  świadczenia 

wynikającego z przedmiotowej umowy o zamówienie publiczne jest zaawansowany stan prac 

legislacyjnych  nad  ustawami  i  aktami  wykonawczy

mi,  które  z  prawdopodobieństwem 

graniczącym z pewnością zostaną uchwalone i wejdą w życie w okresie realizacji zamówienia 

publicznego,  m.in.  z  uwagi  na  konieczność  dostosowania  polskiego  ustawodawstwa  do 

wymogów  unijnych  oraz  aktualizacji  rozporządzeń  wykonawczych  do  wymogów 

znowelizowanej Ustawy i Ucpg. 

Wykonawca  wchodzący  w  skład  grupy  kapitałowej  spółek  zorientowanych  na 

działalność 

obszarze 

gospodarowania 

odpadami 

ochrony 

środowiska,  

korzystający z doświadczeń partnerów działających nie tylko na terenie kraju ale i świata  – 

stosuje  w  zakresie  realizacji  usług  najwyższe  standardy  środowiskowe  (m.in.  EMAS,  ISO), 


najlepsze dostępne techniki przetwarzania odpadów (m.in. BAT w ramach IK) oraz procesy 

organizacyjne  mające  na  celu  maksymalizację  wydajności  i  skuteczności.  Niemniej  jednak 

ramy działalności spółki określają przepisy powszechnie obowiązującego prawa, w tym prawa 

miejscowego, oraz wiążące Strony Umowy. Oznacza to, że sposób postępowania z odpadami 

w zakresie zagospodarowania jest niemalże w całości narzucony, a decyzje administracyjne, 

w oparciu o które wykonawca działa, nie pozostawiają miejsca na indywidulane rozwiązania 

tym zakresie. To gmina jest „organizatorem” gminnego systemu zbiórki odpadów i kreuje 

miejscową „politykę odpadową”. 

Już  tylko  powyżej  opisane  okoliczności  uzasadniają  konieczność  zagwarantowania 

możliwości zwiększenia wynagrodzenia w takim niepewnym i niepełnym stanie prawnym. 

Zarzut nr 13 

– naruszenie art. 29 ust. 1 i 4 oraz art. 30 ust. 1 pkt 1 Pzp przez zaniechanie 

dokona

nia opisu przedmiotu zamówienia w sposób wyczerpujący, gdyż nie określono 

wymagań  środowiskowych,  ani  nie  wskazano  norm  emisji  spalin  pojazdów 

wykorzystywanych do realizacji usługi 

Z obecnie obowiązującego opisu przedmiotu zamówienia wynika, że dopuszczalne jest 

świadczenie  usługi  stanowiącej  przedmiot  zamówienia  pojazdami  niespełniającymi 

jakichkolwiek wymogów w zakresie norm emisji spalin. 

Obserwacja  podejmowanych  w  ostatnich  latach  działań  Gminy  Wrocław  w  zakresie 

szeroko  pojętej  ochrony  środowiska  pozwala  na  stwierdzenie,  że  gmina  ta  jest  niezwykle 

proekologiczna.  Od  1  lipca  2018  r.  zaczęły  obowiązywać  niektóre  zapisy  uchwały 

antysmogowej, którą 30 listopada 2017 r. przyjęli radni Sejmiku Województwa Dolnośląskiego. 

Uchwała antysmogowa to przepisy przyjęte przez Sejmik Województwa Dolnośląskiego, które 

pomogą  ograniczyć  zanieczyszczenie  powietrza  na  obszarze  Gminy  Miejskiej  Wrocław 

dolnośląskich  uzdrowisk  oraz  pozostałych  miejscowości  Dolnego  Śląska  (art.  96  ustawy 

z dnia  27  kwietnia  2001  r.  Prawo  ochro

ny  środowiska).  Uchwała  została  podjęta  dla 

ograniczenia negatywnego oddziaływania zanieczyszczenia powietrza na zdrowie ludzi lub na 

środowisko. Jej celem jest ochrona i poprawa jakości powietrza we Wrocławiu. 

Zgodnie  ze  słowami  prezydenta  Wrocławia  J.  S.:  „Wrocław  jako  pierwsze  miasto  w 

kraju  chce  ogłosić  alarm  klimatyczny.  Dziś  nie  ma  dla  nikogo  usprawiedliwienia, 

odpowiedzialność za klimat spoczywa na każdym z nas”. Powyższa wypowiedź prezydenta 

Wrocławia  koresponduje  z  nowoczesną,  proekologiczną  postawą  gminy.  W  październiku 

r.  nastąpiło  uroczyste  przekazanie  nowych  autobusów  wrocławskiemu  MPK 

mercedesów  Citaro  2).  Wszystkie  te  pojazdy  są  niskopodłogowe,  klimatyzowane 

spełniają najbardziej  wymagające  normy  emisji  spalin EURO  6.  Autobusy  będą  stopniowo 


włączane do obsługiwania kolejnych linii. Autobusy kupiono za 97 milionów złotych, z czego 

54 mln pochodziły z unijnego dofinansowania dla wrocławskiego projektu. 

W dniu 24 lutego 2020 r. Prezydent J. S. na oficjalnej stronie Fac

ebook wskazał, że 

„Rozstrzygnęliśmy  [miasto  Wrocław]  przetarg  na  dzierżawę  60  Mercedesów  Citaro  2  (31 

autobusów krótkich, typu solo oraz 29 przegubowych). Dzięki tej inwestycji, wrocławskie MPK 

pożegna  się  z  najbardziej  wysłużonymi,  kilkunastoletnimi  autobusami.  Co  więcej  – 

dzięki pojazdom z przetargu oraz tym od firmy Mobilis, obniżymy wiek autobusów do średnio 

niecałych  5  lat.  Łącznie,  po  Wrocławiu  będzie  poruszało  się  już  362  klimatyzowanych 

autobusów. Wydzierżawione pojazdy wyjadą na wrocławskie ulice we wrześniu tego roku”. 

Gmina  Wrocław,  prezentując  swoją  proekologiczną  postawę,  przyjęła  również 

Politykę Zrównoważonej  Mobilności,  która  koresponduje  z  najwyższymi  dostępnymi 

standardami prowadzenia usług odbioru odpadów komunalnych, tj. wykorzystującymi pojazdy 

spełniające normy emisji spalin EURO 6. 

Obowiązujące  przepisy  unijne  i  krajowe  umożliwiają  wykorzystanie  zamówień 

publicznych  między  innymi  do  wspierania  celów,  takich  jak:  ochrona  środowiska, 

bardziej 

efektywne  gospodarowanie  zasobami,  większa  efektywność  energetyczna 

przeciwdziałanie  zmianom  klimatu.  Co  więcej  zalecane  jest  wykorzystywanie  kontraktów 

publicznych w celach proekologicznych („Zielone zamówienia publiczne”). 

Mając na  uwadze wymienione powyżej  okoliczności, dopuszczenie do  wykonywania 

usług  objętych  przedmiotem  zamówienia  pojazdów,  niespełniających  jakichkolwiek  norm 

zakresie emisji spalin absolutnie nie wpisuje się w proekologiczną politykę gminy. W pełni 

zasadne,  wręcz  pożądane,  jest  dokonanie  przez  Zamawiającego  zmian  SWU  rozdział  XIII 

pkt 

1 ppkt 9 przez dodanie sformułowania „spełniają normy emisji spalin EURO 5 i EURO 6 

są  nie  starsze  niż  8  lat”.  Po  uwzględnieniu  ww.  zmiany,  SWU  rozdział  XIII  pkt  1  ppkt  9 

brzmiałby  następująco:  „pojazdy,  które  są  zarejestrowane,  dopuszczone  do  ruchu, 

posiadają aktualne badania techniczne i świadectwa dopuszczenia do ruchu, spełniają normy 

emisji spalin EURO 5 i EURO 6, są nie starsze niż 8 lat oraz posiadają oznakowanie (...)”. 

Odwołujący wniósł, aby połowa wymaganych pojazdów, o których mowa w rozdział XII pkt 1 

ppkt 9 SWU spełniała normy EURO 5, a druga połowa normy EURO 6. 


Zarzut  nr  14 

–  naruszenie  przepisu  art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny 

wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na 

sporządzenie  ważnej  oferty,  spełniającej  w  całości  wymagania  Zamawiającego  oraz 

sposób  naruszający  zasadę  proporcjonalności  przy  formułowaniu  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia  poprzez  wprowadzenie  obowiązku  każdorazowego 

ręcznego zatwierdzania odbioru odpadów gromadzonych w workach w systemie 

Postanowienia  rozdziału  XIV  pkt  1  ppkt  3  lit.  c  SWU,  określające  wymogi  systemu 

identyfikacji  pojemników  w  technologii  RFID  oraz  rejestracji  odbioru  worków,  w  który 

wyposażone  mają  zostać  pojazdy  służące  do  prawidłowej  obsługi  Sektora  zakładają, 

że „pojazdy odbierające worki w terminale/komputery pokładowe systemu identyfikacji RFID 

umożliwiające  wybranie  MGO,  na  którym  realizowana  jest  usługa  oraz  przypisanie  notatki 

(wzory notatek przyporządkowane do poszczególnych zdarzeń zawarto w załączniku nr 18, 

zastrzeżeniem, że Zamawiający ma możliwość zmiany wzorów notatek lub dodania nowej) 

do konkretnego MGO, z zastrzeżeniem, że w przypadku braku odpowiedniej notatki na liście 

system winien umożliwiać dopisanie notatki o dowolnej treści. W przypadku odbioru worków 

wymaga  się  ręcznego  odnotowania  takiego  odbioru  na  terminalu/komputerze  pokładowym 

Systemie (oznaczenie realizacji MGO na zaimportowanej trasówce). Ręczne odnotowanie 

odbioru  odpadów  ma  być  wyróżnione  w  systemie  w  stosunku  do  odbioru  dokonanego 

automatycznie poprzez odczyt Transpondera RFID.” 

Powyższe  oznacza  wymóg,  by  wykonawca  na  etapie  odbioru  odpadów  w  workach 

każdorazowo ręcznie przy każdej nieruchomości/MGO zatwierdzał odbiór worka w systemie. 

Odwołujący  wskazał,  że  stawiany  przez  Zamawiającego  wymóg  każdorazowego  ręcznego 

zatwierdzenia  odbioru  worka  jest  wymogiem  na

dmiernym  i  nieuzasadnionym  potrzebą 

Zamawiającego. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  takiej  modyfikacji  opisu 

przedmiotu  zamówienia,  która  zakładałaby  możliwość  zbiorczego  potwierdzenia  ilości 

odebranych worków przez dopuszczenie możliwość odnotowywania na terminalu/komputerze 

pokładowym  realizacji  odbioru  odpadów  z  nieruchomości  położonych  wzdłuż  danej  ulicy 

jednorazowo po zakończeniu usługi, a nie przy każdym MGO. 


Zarzut  nr  15 

–  naruszenie  art.  29  ust.  1  i  2  i  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie 

sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący, 

uwzględniający  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na 

sporządzenie  ważnej  oferty,  co  w  konsekwencji  uniemożliwia  rzetelną  wycenę  danej 

usługi  z  uwagi  na  nieuwzględnienie  w  formularzu  cenowym  ceny  za  usługę 

szczególnego nadzoru nad wskazanymi przez Zamawiającego MGO 

Zgodnie z postanowieniem rozdziału IV pkt 1 SWU wykonawca zobowiązany jest do 

pełnienia  szczególnego  nadzoru  nad  wskazanymi  przez  Zamawiającego  miejscami 

gromadzenia  odpadów.  Zamawiający  przewiduje  zlecenie  szczególnego  nadzoru  nad 

maksymalnie 100 MGO na terenie Sektora, z zastrzeżeniem, że Zamawiający może zlecić do 

szczególnego nadzoru minimalnie 15 MGO. Zamawiający nie przewidział jednakże odrębnej 

pozycji w formularzu cenowym za świadczenie tego rodzaju usługi. Usługa tego rodzaju jest 

na  tyle  specyficzna,  że  brak  odrębnej  pozycji  w  zestawieniu  kosztów  zadania  w  znaczący 

sposób utrudnia kalkulację oferty. 

Zgodnie  z  rozdziałem  XIV  pkt  7  SIWZ  Ceny  jednostkowe  powinny  uwzględniać 

wszystkie koszty, jakie poniesie Wykonawca z tytułu należytej oraz zgodnej z obowiązującymi 

przepisami realizacji całego przedmiotu zamówienia. Koszty związane z realizacją przedmiotu 

zamówienia,  muszą uwzględniać wszystkie elementy  –  czynności  określone w  przedmiocie 

zamówienia,  a  ponadto  wszystkie  inne  koszty  wynikające  z  zapisów  SIWZ  i  postanowień 

zawartych w projekcie umowy będącej integralną częścią SIWZ. 

Z tego względu Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu dokonania modyfikacji 

dokumentacji przetargowej, w szczególności załącznika nr II – Zestawienie kosztów zadania, 

przez  uzupełnienie  jej  o  dodatkowa  pozycję  –  cena  jednostkowa  za  nadzór  nad  jednym 

MGO/m-c. 

Zarzut  nr  16 

–  naruszenie  przepisu  art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny 

wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na 

s

porządzenie  ważnej  oferty,  spełniającej  w  całości  wymagania  Zamawiającego, 

wobec 

niejasnych  postanowień  co  do liczby  podstawowych  i  pojazdów  rezerwowych 

służących do prawidłowej obsługi sektora 

Opis  przedmiotu  zamówienia  jest  nieprecyzyjny,  gdyż  nie  wynika  z  niego 

jednoznacznie,  czy  wszystkie  pojazdy  wymienione  w  rozdziale  IV  pkt  1.2.3.2.  SIWZ  jako 

pojazdy, którymi dysponować musi wykonawca na potwierdzenie spełnienia warunków udziału 

w  postępowaniu  muszą  zostać  wpisane  do  Planu  Obsługi  Systemu,  o  którym  mowa 


rozdziale XVIII ust. 2 pkt 2 lit. a i b SWU. Jeżeli taka konieczność zachodzi to, Odwołujący 

wskazuje,  że  wymóg  ten  jest  nieadekwatny  względem  przedmiotu  zamówienia  i  potrzeb 

Zamawiającego co do pojazdów wymienionych w rozdziale IV SIWZ 1.2.3.2 pkt 4, pkt 5 oraz 

8  (pojazdy  ciężarowe  hakowe,  bramowe,  myjki).  W  ocenie  Odwołującego, 

Zamawiający słusznie  żąda,  aby  wykonawca  dysponował  większym  potencjałem  pojazdów, 

niemniej  jednak  wskazuje,  że  dla  potrzeb  realizacji  przedmiotu  zamówienia  wystarczające 

będą po dwa pojazdy w każdej z tych kategorii i tyle też pojazdów powinno być wymagane 

jako pojazdy służące do prawidłowej obsługi sektora w Planie Obsługi Systemu. 

Odwołujący  podał,  że  z  dokumentacji  przetargowej  nie  sposób  jednoznacznie 

wywnioskować,  czy  liczbę  pojazdów  niezbędnych  do  obsługi  Sektora  określa  ostatecznie 

wykonawca  czy  też  Zamawiający.  Z  jednej  strony  bowiem  Odwołujący  ma  świadomość, 

że liczba pojazdów określona w SIWZ 1.2.3.2. pkt 4, 5 i 8 stanowi określenie warunków udziału 

w  postępowaniu  i  nie  można  jej  utożsamiać  z  wymogami  co  do  liczby  pojazdów  na  etapie 

realizacji zamówienia. Niemniej jednak z dokumentacji przetargowej nie sposób jednoznacznie 

wywnioskować, ile pojazdów podstawowych i ile pojazdów rezerwowych podlega wpisowi do 

planu obsługi systemu odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych.  

Zestawienie postanowień rozdziału XVIII pkt 2 ppkt 2 SWU oraz rozdziału XIII pkt 7 

SWU  budzi  wątpliwości  Odwołującego,  który  wniósł  o  precyzyjne  określenie  wymogów 

Zamawiającego w tym zakresie. 

Zarzut nr 17 

– naruszenie art. 22 ust. 1 pkt 2 i ust. 1a Pzp przez określenie warunków 

udziału  w  Postępowaniu  w  sposób  uniemożlwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do 

należytego  wykonania  zamówienia,  jako  że  Zamawiający  określił  warunki  udziału 

Postępowaniu  w  sposób  niedostateczny  w  stosunku  do  opisu  przedmiotu 

zamówienia  w  zakresie  wymagań  co  do  uprawnień  do  prowadzenia  działalności 

zawodowej 

Zamawiający,  opisując  zakres  przedmiotu  zamówienia,  w  rozdziale  I  pkt  1  SWU 

wskazuje 

rodzajów 

odpadów 

wymagających 

odbioru, 

transportu,  

zbierania i zagospodarowania. 

Tymczasem,  na  potwierdzenie  spełnienia  warunków  udziału  w  Postępowaniu, 

Zamawiający wymaga, w świetle rozdziału IV pkt 1.2.1.3. SIWZ, od wykonawców decyzji na 

zbieranie tylko w odniesieniu do 9 odpadów pomijając pozostałe, w tym nawet 2 podstawowe 

odpady  takie  jako  20  03  01 

–  odpady  zmieszane,  oraz  bioodpady  (20  02  01,  20  01  08). 

Takie 

działanie,  biorąc  pod  uwagę  opis  przedmiotu  zamówienia,  nie  pozwala  na  należytą 

weryfikację zdolności wykonawcy do należytego wykonania zamówienia. 


Rozdział I pkt 1 SWU pozostaje w sprzeczności z rozdziałem XII SWU, między innymi 

z pkt 3 ppkt 4) i 5), który zobowiązuje wykonawcę do: 

„[…] 

4)  magazynowania  na  terenie  bazy  magazynowo-transportowej  selektywnie  odebranych 

odpadów  nie  dłużej  niż  3  miesiące,  z  zastrzeżeniem,  że  jeżeli  termin  określony 

posiadanej przez Wykonawcę decyzji na zbieranie odpadów jest krótszy, to Wykonawca 

musi stosować się do terminu określonego w przedmiotowej decyzji; 

5)  magazynowania  na  terenie  bazy  magazynowo-transportowej  niesegregowanych 

(zmieszanych) odpadów komunalnych oraz bioodpadów zgodnie z posiadanymi decyzjami. 

[…]”. 

Postanowienia  zawarte  w  rozdziale  XII  pkt  3  ppkt  4) 

i 5) SWU stoją w sprzeczności 

treścią  rozdziału  XIII  pkt  1  ppkt  1)  lit.  b  SWU,  z  których  wynika,  że  baza  magazynowa: 

„[…]musi być wyposażona w wydzielone boksy, specjalistyczne pojemniki przeznaczone do 

magazynowania odpadów komunalnych, w przypadku, gdy Wykonawca będzie magazynował 

odpady  przed  ich  transportem  do  miejsc  recyklingu,  odzysku 

bądź  unieszkodliwiania”. 

Zapis 

ten  wprowadza  dowolność  w  zakresie  magazynowania,  która  w  świetle  postanowień 

rozdziału XII SWU jest obowiązkiem. 

Rozdział  XIII  pkt  2  ppkt  1)  lit.  k  SWU  zakłada,  że  baza  magazynowa  ma  być 

wyposażona w min. 2 kamery zamontowane w miejscach umożliwiających monitorowanie: 

  najazdowej wagi samochodowej (wjazd), na której Wykonawca waży przywiezione 

na bazę odpady w taki sposób, aby ważony pojazd był widoczny w całości i możliwa 

była  jego  identyfikacja  po  nr  rejestracyjnym  lub  nr  wozu,  wraz  z  widocznym 

wyświetlaczem  wagi  samochodowej  w  taki  sposób,  aby  możliwe  było  odczytanie 

wyniku ważenia; 

  najazdowej wagi samochodowej (wyjazd), na której Wykonawca waży przywiezione 

na bazę odpady w taki sposób, aby ważony pojazd był widoczny w całości i możliwa 

była  jego  identyfikacja  po  nr  rejestracyjnym  lub  nr  wozu,  wraz  z  widocznym 

wyświetlaczem  wagi  samochodowej  w  taki  sposób,  aby  możliwe  było  odczytanie 

wyniku ważenia. 

Z kolei na podstawie rozdziału XIX pkt 2 ppkt 2) SWU Zamawiający wymaga aby: 

„[…]Miesięczne Karty Bilansu Odpadów Komunalnych będą potwierdzane przez Wykonawcę 

następującymi dokumentami: 

a) 

dowodami  ważenia  (przesyłanymi  zgodnie  z  Rozdziałem  XVII,  pkt  4)  sporządzonymi 

podpisanymi 

przez 

osobę 

obsługującą 

wagę 

na 

wjeździe 

do 

bazy  


magazynowo-transportowej,  z  legalizowanej  wagi  zlokalizowanej  na  terenie  bazy 

magazynowo-

transportowej, które mają zawierać następujące informacje: - datę i godzinę 

I i II ważenia, - nr rejestracyjny pojazdu, - kod odpadów, - masę I ważenia, - masę II ważenia, 

masę  odpadów  netto,  -  numer  dowodu  ważenia  w  formie:  numer  dowodu/miesiąc/rok. 

przypadku ingerencji w dane widoczne na dowodzie ważenia (zgodnie z Rozdziałem XII 

pkt  2,  ppkt  2),  Wykonawca  zobowiązany  jest  przedstawić  wyjaśnienia  uzasadniające 

dokonaną zmianę. Zamawiający nie dopuszcza uwzględniania zapisanej w systemie tary 

przy  ważeniu.  Wykonawca  zobowiązany  jest  doważenia  odpadów  poprzez  zważenie 

załadowanego samochodu na wjeździe oraz do powtórnego ważenia po jego rozładowaniu, 

aby określić właściwą masę odpadów netto. 

Przywołane  fragmenty  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  zakresie  określenia 

wymaganego  postępowania  przy  ważeniu  potwierdzają,  że  wykonawca  musi  rozładować 

samochód po pierwszym ważeniu, a następnie zważyć odpady. Tym samym odpady muszą 

zostać  zmagazynowane  na  terenie  bazy  magazynowo-transportowej.  Aby  magazynować 

odpady  konieczne  jest  posiadanie  decyzji  na  zbieranie.  Takie  postępowanie  dotyczy 

wszystkich  odpadów,  więc  dla  każdego  odpadu  wykonawca  powinien  posiadać  decyzję  na 

zbie

ranie  odpadów,  nie  tylko  dla  kilku  odpadów  przypadkowo  wybranych.  Sprzeczny  więc 

procedurą ważenia wymaganą przez Zamawiającego w SWU jest zapis w rozdziale XIII pkt 

1  ppkt  1)  lit.  b  SWU,  zgodnie  z  którym  baza  „musi  być  wyposażona  w  wydzielone  boksy, 

spe

cjalistyczne  pojemniki  przeznaczone  do  magazynowania  odpadów  komunalnych, 

przypadku, gdy Wykonawca będzie magazynował odpady przed ich transportem do miejsc 

recyklingu,  odzysku  bądź  unieszkodliwiania”.  Magazynowanie  będzie  zachodziło  bowiem 

każdym  przypadku  i  bez  względu  na  fakt,  czy  będzie  trwało  3  miesiące,  czy  2  godziny. 

Dokładna  lektura  opisu  przedmiotu  zamówienia  potwierdza,  że  Zamawiający  wymaga  od 

wykonawcy posiadania decyzji na zbieranie. Zapisy OPZ nie 

są jasne, gdyż rozdział I SWU 

w punkcie  1 

i  2  różnicuje  zakres  zamówienia  na  odpady  wymagające  odbioru,  zbierania, 

transportu  i  zagospodarowania  (rozdział  I  pkt  1  SWU)  oraz  odpady  wymagające  odbioru, 

transportu i zagospodarowania (rozdział I pkt 1 SWU), 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu  dokonania opisu warunków udziału 

Postępowaniu w zakresie uprawnień do prowadzenia określonej działalności zawodowej – 

rozdział  IV  pkt  1.2.1.  SIWZ  w  sposób  pozwalający  na  weryfikację zdolności  wykonawcy  do 

należytego wykonania zamówienia, w tym do posiadania zezwolenia na zbieranie wszelkich 

frakcji odpadów objętych przedmiotowym zamówieniem. 


Zarzut nr 18 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 oraz art. 36 ust. 1 pkt 16 

i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art. 5, art. 353

i art. 487 § 2 Kc przez ułożenie treści stosunku 

prawnego w sposób sprzeciwiający się zasadom współżycia społecznego i naruszający 

równowagę stron umowy oraz zakładający nadmiernie obciążenie wykonawcy ryzykiem 

kontraktowym  z  uwagi  na  wprowadzenie  do  projektu  umowy  oraz  szczegółowych 

warunków  umowy  zapisów  w  sposób  nieproporcjonalny  określających  obowiązki 

zakresie  sprawozdawczości  polegające  na  obowiązku  przekazania  Zamawiającemu 

dokumentów 

KPO, 

KPOK 

lub 

oświadczeń 

do 

momentu 

ostatecznego 

zagospodarowania odpadów pochodzących z sektora 

Rozdział XIX pkt 2 ppkt 2 lit. c) SWU stanowi:  

„Wykonawca zobowiązany jest do opracowywania i przedkładania Zamawiającemu na piśmie 

oraz  udostępniana na  wirtualnym  Dysku zgodnie  z  rozdziałem  XVII  w formie elektronicznej 

(MS Excel) Miesięcznych Kart Bilansu Odpadów Komunalnych [...] z zachowaniem poniższych 

wymagań: 

Miesięczne Karty Bilansu Odpadów Komunalnych będą potwierdzane przez Wykonawcę 

następującymi dokumentami: 

[…] 

c) 

kserokopiami kart przekazania odpadów (KPO) i wydrukami wygenerowanych kart 

przekazania  odpadów  komunalnych  (KPOK),  wszystkich  frakcji  przekazanych  do 

instalacji  komunalnych,  instalacji  recyklingu,  odzysku  lub  unieszkodliwiania  

(wraz  z  pozostałościami  z  sortowania  lub  powstałymi  zanieczyszczeniami)  – 

zastrzeżeniem pkt 5, lub oświadczeniami poszczególnych posiadaczy odpadów, 

do momentu ostatecznego zagospodarowania, zawierające informacje takie jak: 

  sposób zagospodarowania odpadów; 
  masę  przetwarzanych,  magazynowanych  lub  zagospodarowanych  odpadów 

pochodzących z Sektora; 

  miejsce  przetwarzania,  magazynowania  lub  zagospodarowania  odpadów 

pochodzących z Sektora”. 

Żądanie  przekazania  dokumentów  KPO,  KPOK  lub  oświadczeń  do  momentu 

ostatecznego  zagospodarowania  odpadów  pochodzących  z  Sektora  jest  wymaganiem 

wykraczającym poza możliwości wykonawcy. Można to przedstawić najbardziej obrazowo na 

przykładzie  instalacji  komunalnej,  która  przetwarza  odpady  zmieszane  z  różnych  gmin. 

Po 

przetworzeniu  tych  odpadów  tylko  część  z  nich  zostaje  ostatecznie  zagospodarowana 

w instalacji komunalnej (np. 

przez składowanie), pozostałe odpady są przekazywane dalej do 

recyklerów  bądź  innych  podmiotów  przetwarzających  odpady  (np.  cementowni).  Z  tego 


powodu instalacja komunalna nie jest miejscem ostatecznego zagospodarowania odpadów, 

nie  jest  też  zobowiązana  wobec  wykonawcy  do  przekazywania  informacji  o  dalszych 

odbiorcach, a ci dalsi odbiorcy nie są zobowiązani wobec wykonawcy (nie wiąże ich żadna 

umowa)  do  przekazywania  KPO,  czy  nawet  oświadczeń  o  ilościach  ostatecznie 

zagospodarowanych  pochodzących  od  wykonawcy.  Instalacje  komunalne  przekazują 

wykonawcy  tylko  dane  określone  w  ustawie  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach, 

które są potrzebne wykonawcy do składania gminnych sprawozdań w okresie półrocznym. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  zmiany  wymagań 

zakresie  dokumentacji  na  wymóg  przekazywania  Zamawiającemu  KPOK  lub  KPO  lub 

oświadczeń  z  pierwszej  instalacji  przetwarzania  odpadów,  do  których  zostały  przekazane 

odpady.  Organem  kontrolującym  z  mocy  ustawy  prawidłowość  postępowania  z  odpadami 

przez wykonawcę jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta na podstawie m. in. art. 9p Ucpg. 

Składanie tak rozbudowanej dokumentacji w okresach miesięcznych jest nadmierną, 

podwójną  biurokracją  i  zbędnym  formalizmem  utrudniającym  pracę  wykonawcy. 

Dla 

zobrazowania  ww.  zbędnego  formalizmu  należy  przytoczyć  przykład:  około  2.000 

dowodów  ważenia  miesięcznie  (drukowanych,  podpisywanych  i  przesyłanych  zgodnie 

wymogiem z rozdziału XVII pkt 4 SWU w ciągu 30 min. na Wirtualny Dysk) + 2.000 KPOK 

drukowany

ch  z  elektronicznego  systemu  „bdo”  (pomimo,  że  gmina  ma  dostęp  do  „bdo” 

wszystkich  danych  wykonawcy)  =  4.000  dokumentów  miesięcznie  niepotrzebnie 

wymaganych (tj. około 8 ryz papieru), ponieważ KPOK funkcjonuje w systemie elektronicznym 

„bdo” i posiada dokładnie te same informacje, co dowód ważenia. Co prawda Zamawiający 

dopuszcza  zastąpienie  KPOK/KPO  oświadczeniami  instalacji,  jednakże  w  rozdz.  XIX  pkt  2 

lit. 

b  SWU  zastrzega  możliwość  żądania  w  ciągu  l  dnia  roboczego  okazania  oryginałów 

dowodów ważenia i wydruków KPOK dotyczących wszystkich odbieranych frakcji w terminie 

1 dnia roboczego, bez wskazania kiedy taka okoliczność może mieć miejsce. Zastrzeżenie to 

powoduje,  iż  wykonawca,  aby  sprostać  temu  terminowi,  już  tylko  ze  względu  na  ilość 

dokumentacji,  m

usi  mieć  przygotowaną  dokumentację.  Oznacza  to  obowiązek  faktycznego 

drukowania wszystkich w/w dokumentów. 

Dodatkowo, zgodnie z rozdz. XIX pkt 2 ppkt 3 SWU: 

„Na  wszystkich  powyższych  dokumentach  Wykonawca  zobowiązany  jest  umieścić 

poświadczoną podpisem upoważnionego pracownika Wykonawcy adnotację dotyczącą ilości 

odpadów  pochodzących  tytko  i  wyłącznie  z  Sektora  III  –  Fabryczna,  w  przypadku,  gdy  na 

dokumentach wykazane są odpady niepochodzące z tego Sektora”.  

Obowiązek ten sprawia, że wykonawca musi wydrukować dodatkowo oprócz dowodów 

ważeń  pojazdów  odbierających  odpady  (ok  2.000  szt.)  na  każdym  dokumencie  umieścić 


odręcznie  informację  dot.  ilości  odpadów  odebranych  z  sektora.  Czynność  taka  jest 

wymaganiem  nadmiernym  w  kontekście  żądania  od  wykonawcy  przedstawienia  KPOK 

potwierdzonego  przez  instalację  komunalną  lub  oświadczenia  tej  instalacji  wskazującej 

potwierdzającej ilość przyjętych odpadów. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  zmian  w  SIWZ  przez 

odstąpienie przez Zamawiającego od opisanego powyżej obowiązku na rzecz weryfikacji tych 

informacji  w  systemie 

teleinformatycznym  („bdo”),  do  którego  Zamawiający  –  jako  gmina  – 

ma 

dostęp. 

Zarzut nr 19 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 oraz art 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 

pkt  16  Pzp  i  art  353

oraz  art.  487  §  2  Kc  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej w całości wymagania Zamawiającego oraz w sposób naruszający zasady 

współżycia społecznego oraz zaburzający wzajemność świadczeń 

Obowiązki umowne Zamawiającego określone zostały w § 7 ust. 1 projektu umowy. 

Odwołujący  wskazuje,  że  obowiązki  stron  zostały  określone  w  sposób  nieproporcjonalny. 

Odwołujący  zawnioskował  o  dopisanie  w  §  7  ust.  1  projektu  umowy  podpunktu  8),  

zgodnie z którym do obowiązków Zamawiającego należałoby: 

„udzielenie odpowiedzi na zapytania wykonawcy dotyczące realizacji przedmiotu zamówienia 

w terminie 3 dni od przesłania zapytania droga mailową”. 

Zarzut nr 20 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 Pzp przez zaniechanie 

sporządzenia opisu przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za 

pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniających wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej  w  całości  wymagania  Zamawiającego,  w  zakresie  wymogów,  jakie  mają 

spełniać pojemniki do zbiórki bioodpadów 

W  rozdziale  II  pkt  4  ppkt  2  SWU  Zamawiający  określa  wymogi,  jakie mają  spełniać 

pojemniki  służące  do  gromadzenia  odpadów  komunalnych  przeznaczone  do  zbiórki 

bioodpadów mające pojemność 1.100 l.  

Odwołujący zawnioskował o zastąpienie tych pojemników pojemnikami o pojemności 

660  l.  W  ocenie  Odwołującego  ciężar  właściwy  bioodpadów  zebranych  w  pojemniku 

pojemności  1.100  l  przekracza  dopuszczalną  wytrzymałość  techniczną  zarówno  samych 

pojemników,  jak  i  urządzeń  załadowczych.  Z  tego  względu  nie  będzie  możliwe  odebranie 

wypełnionego pojemnika o pojemności 1.100 l. 


Zarzut nr 21 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 Pzp przez zaniechanie 

sporządzenia opisu przedmiotu zamówienia w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za 

pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniających wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej  w  całości  wymagania  Zamawiającego,  w  sposób  naruszający  uczciwą 

konku

rencję w zakresie obowiązków informacyjnych 

W rozdziale XVIII pkt 3 SWU Zamawiający przewiduje następujący obowiązek: 

„Wykonawca zobowiązany jest do bieżącego aktualizowania powyższego Planu w terminie do 

3 dni roboczych od pojawienia się zmiany. Zmiany dotyczące składu taboru samochodowego 

oraz  zmiany  technologii  realizacji  usługi  mogą  odbywać  się  wyłącznie  za  zgodą 

Zamawiającego.  O  zmianach  dotyczących  instalacji  lub  przedsiębiorców  wskazanych 

wykazie  sporządzonym  zgodnie  z  załącznikiem  nr  25,  Wykonawca  zobowiązany  jest 

poinformować Zamawiającego w terminie 14 dni roboczych od dnia wystąpienia konieczności 

wprowadzenia nowej instalacji i/lub zmiany dotychczasowej instalacji wskazanej, nie później 

jednak niż w terminie 7 dni roboczych przed dniem pierwszego przekazania odpadów do tej 

instalacji”. 

Odwołujący  wskazał,  że  wymóg  ten,  w  szczególności  w  zakresie  obowiązków 

informacyjnych  o  instalacjach,  w  których  zagospodarowywane  są  odpady,  jest  nadmierny 

i nieadekwatny. 

Odwołujący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że otrzyma 

ono  brzmienie:  „O  zmianach  dotyczących  instalacji  lub  przedsiębiorców  wskazanych  w 

wykazie  sporządzonym  zgodnie  z  załącznikiem  nr  25.  Wykonawca  zobowiązany  jest 

poinformować  Zamawiającego  niezwłocznie  licząc  od  dnia  wystąpienia  konieczności 

wprowadzenia nawet instalacji i/lub zmiany dotychczas wskazanej instalacji, nie później jednak 

niż 3 dni roboczych po przekazaniu odpadów do tej instalacji”. 


Zarzut nr 22 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 i art. 36 ust. 1 pkt 

16, art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art 5, art 353

, ar

t. 483 § 1, art. 484 § 2., 

art. 

487 § 2 Kc przez zaniechanie sporządzenia opisu przedmiotu zamówienia w sposób 

jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych 

określeń, uwzględniających wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ 

na  sporządzenie  ważnej  oferty  oraz  sporządzenie  opisu  przedmiotu  zamówienia 

naruszeniem  zasady  proporcjonalności  z  uwagi  na  wymaganie  przedkładania 

dokum

entacji fotograficznej w sytuacji gdy pojazdy odbierające odpady wyposażone są 

w kamery, a nadto sporządzenie opisu przedmiotu zamówienia i postanowień projektu 

umowy w sposób niejasny, nieprecyzyjny i wewnętrznie sprzeczny, bo umożliwiający 

naliczenie kar 

umownych w sytuacji spełnienia świadczenia zgodnie z umową 

Zapis rozdziału XV pkt 2 ppkt 2 SWU oraz powiązany z nim zapis rozdziału V pkt 10 

oraz  rozdziału  VI  pkt  10  SWU  stawiające  wymóg,  by  każdorazowo  w  celu  potwierdzenia 

realizacji  zlecenia  podstawień  kontenerów  na  bioodpady  i  odpady  wielkogabarytowe 

wykonawca  przesyłał  Zamawiającemu  dokumentację fotograficzną  do  każdego  zlecenia  do 

każdej lokalizacji i każdego terminu jest nieadekwatny i nadmiarowy w sytuacji, gdy pojazdy 

przeznaczone  do  odbioru  odpadów  mają  być  wyposażone  w  kamery  a  Zamawiający  ma 

możliwość dokonania weryfikacji należytego wykonania usługi w tym zakresie na filmach. 

Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu wykreślenia obowiązku sporządzania 

dokumentacji  fotograficznej  w  przypadku  re

alizacji  podstawień  kontenerów  na  odpady 

wielkogabarytowe i bioodpady. 

Jednocześnie Odwołujący zwrócił uwagę na sprzeczność zapisów SWU oraz projektu 

umowy co do czasu, na jaki mają być podstawiane kontenery na bioodpady zbierane w sposób 

akcyjny w pojemnikach oraz kontenery na odpady wielkogabarytowe zbierane w pojemnikach 

ogólnodostępnych. 

Zgodnie  z  postanowieniem  rozdziału  V  pkt  8  ppkt  1  SWU  w  zakresie  odbioru 

bioodpadów  zbieranych  w  sposób  akcyjny  w  pojemnikach  obowiązkiem  wykonawcy  jest 

podstawienie pojemnika na okres do 3 dni kalendarzowych na podstawie wystawionych przez 

Zamawiającego  zleceń.  Zgodnie  zaś  z  postanowieniami  rozdziału  V  pkt  9  ppkt  1  SWU 

zakresie realizacji tej usługi wykonawca zobowiązany jest do odbioru pojemników w terminie 

do  3  dni 

kalendarzowych  od  dnia  podstawienia  bądź  w  terminie  określonym  przez 

Zamawiającego.  Postanowienie,  że  pojemniki  podstawiane  są  na  okres  do  3  dni 

kalendarzowych należy rozumieć w ten sposób, że pojemnik może być podstawiony na 1, 2 

lub 3 dni kalendarzowe. W 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. ii) projektu umowy Zamawiający przewidział 

karę umowną w wysokości 300,00 zł – za każdy stwierdzony przez Zamawiającego przypadek 


niewykonania  obowiązku  odbioru  pojemnika  służącego  do  zbiórki  bioodpadów  w  sposób 

akcyjny  w  terminie 

do  3  dni  kalendarzowych  od  daty  jego  podstawienia,  bądź  w  terminie 

określonym przez Zamawiającego w odrębnych Zleceniach, za każdy dzień następujący po 

upływie terminu, za każdy pojemnik. 

Zgodnie  z  rozdziałem  VI  pkt  8  ppkt  1  SWU  w  zakresie  odbioru  odpadów 

wielkogabarytowych  zbieranych  w  pojemnikach  ogólnodostępnych  wykonawca  podstawia 

pojemniki na okres 3 dni kalendarzowych na podstawie wystawionych przez Zamawiającego 

Zleceń  w  systemie  KOSZ.  Zgodnie  zaś  z  postanowieniem  rozdziału  VI  pkt  9  ppkt  1  SWU 

w zakr

esie odbierania odpadów wielkogabarytowych wykonawca zobowiązany jest do odbiory 

pojemników po upływie 3 dni od daty ich podstawienia. W § 15 ust. 2 pkt 11 lit. jj) projektu 

umowy Zamawiający przewidział karę umowną w wysokości 300,00 zł – za każdy stwierdzony 

przez Zamawiającego przypadek niewykonania obowiązku odbioru pojemnika służącego do 

zbiórki odpadów wielkogabarytowych zbieranych w pojemnikach ogólnodostępnych w terminie 

do  3  dni  kalendarzowych  od  daty  jego  podstawienia,  bądź  w  terminie  określonym  przez 

Zamawiającego  w  odrębnych  Zleceniach,  za  każdy  dzień  następujący  po  upływie  terminu, 

za 

każdy pojemnik. 

Powyższe  postanowienia  projektu  umowy  przewidują  możliwość  naliczenia  kar 

umownych za brak odbioru pojemnika na odpady w terminie 3 dni od daty jego podstawienia. 

Kary  te  stoją  więc  w  sprzeczności  z  obowiązkiem  wykonawcy  uregulowanym  w  SWU, 

który polega na podstawieniu pojemnika na okres do 3 dni i jego zabraniu w terminie do 3 dni 

kalendarzowych od dnia podstawienia w przypadku bioodpadów lub po upływie 3 dni od daty 

ich podstawienia w przypadku odpadów wielkogabarytowych. 

Z  zapisów  SWU  jednoznacznie  wynika,  że  pojemnik  na  odpady  wielkogabarytowe 

powinien  zostać  podstawiony  przez  wykonawcę  na  okres  3  dni,  zabrany  po  upływie  3  dni 

kalendarzowych  od  da

ty  jego  podstawienia,  zaś  w  świetle  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  jj) 

projektu 

umowy  Zamawiający  przewidział  karę  umowną  w  wysokości  300,00  zł  –  za  każdy 

stwierdzony  przez  Zamawiającego  przypadek  niewykonania  obowiązku  odbioru  pojemnika 

służącego  do  zbiórki  odpadów  wielkogabarytowych  zbieranych  w  pojemnikach 

ogólnodostępnych w terminie do 3 dni kalendarzowych. W konsekwencji Zamawiający nalicza 

karę  umowną  za  brak  odbioru  pojemnika  w  terminie  3  dni  kalendarzowych  od  daty  jego 

podstawienia, pomimo wyraźnego i precyzyjnego obowiązku podstawienia pojemnika na okres 

3 dni i odbioru tego pojemnika po upływie 3 dni. Odwołujący zwraca uwagę, że kara umowna 

w ww. przypadku została uregulowana w sposób wadliwy i może być naliczana wykonawcy 

nawet  w  sytuacji,  gdy  świadczy  usługę  zgodnie  z  obowiązkami  określonymi  w  SWU. 

Mamy 

bowiem  do  czynienia  z  sytuacją,  w  której  z  jednej  strony  Zamawiający  żąda  od 

wykonawcy  podstawienia  pojemnika  na  pełne  3  dni  kalendarzowe,  zaś  z  drugiej  strony 


wymaga,  aby  jego  zabranie  zostało  dokonane  w  terminie  do  3  dni  kalendarzowych.  

Zgodnie  z  zasadami  doświadczenia  życiowego,  zasadami  logiki  i  treścią  umowy,  powinno 

interpretować się słowo „dzień” jako dzień kalendarzowy od godz. 0.00-24.00, a nie jako dobę, 

tj. 24 kolejne godziny. 

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o precyzyjne sformułowanie zapisów SWU 

dotyczących obowiązków wykonawcy w zakresie terminów, w jakich należy odebrać pojemniki 

na  bioodpady  zbierane  w  sposób  akcyjny  w  pojemnikach  oraz  pojemniki  na  odpady 

wielkogabarytowe zbierane w 

pojemnikach ogólnodostępnych oraz o dostosowanie zapisów 

projektu umowy określających kary umowne za niewykonanie obowiązku odbioru pojemnika 

do terminów określonych w SWU. 

Zarzut nr 23 

– naruszenie przepisu art. 36 ust. 1 pkt 13, art. 91 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 

ust. 

1,  a  także  art.  87 ust.  2  pkt  2 i  3 Pzp przez wadliwe sporządzenie  SIWZ w  części 

dotyczącej opisu sposobu przygotowania ofert, przez zamieszczenie w rozdziale XIV pkt 

10 i 11 SIWZ postanowień sprzecznych z istotą postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego,  pozwalających  Zamawiającemu  na  ingerencję  w  cenę  ofertową 

wykonawcy. 

W postanowieniach zawartych w rozdziale XIV SIWZ 

– Opis sposobu obliczania ceny 

– odpowiednio w punkcie 10 i 11 przewidziano, że: 

„[…] 

Zamawiający zastrzega, że w załączniku nr II „ Zestawieniu kosztów zadania 

a)  cena  jednostkowa  podana  w  pozycji  nr  11  w  kolumnie  nr  5  (tj.  cena  za  opakowania 

tworzyw  sztucznych  z  PSZOK)  nie  może  być  wyższa  niż  70%  z  ceny  jednostkowej 

podanej w pozycji nr 4 w kolumnie nr 5 (tj. cena za odpady metali, tworzyw sztucznych / 

opakowaniowych wielomateriałowych); 

b)  cena jednostkowa podana w pozycji nr 13 w kolumnie nr 5 (tj. cena za tworzywa sztuczne 

z PSZOK) nie może być wyższa niż 70% z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 4 

w kolumnie  nr  5  (tj.  cena  za  odpady  metali,  tworzyw  sztucznych  i  opakowaniowych 

wielomateriałowych); 

c)  cena  jednostkowa  podana  w  pozycji  nr  14  w  kolumnie  nr  5  (tj.  cena  za  odpady 

wielkogabarytowe z PSZOK) nie może być wyższa niż 70% z ceny jednostkowej podanej 

w pozycji nr 6 w kolumnie nr 5 (tj. cena za odpady wielkogabarytowe); 

d) 

cena jednostkowa podana w pozycji nr 19 w kolumnie nr 5 (tj. cena za szkło z PSZOK) 

nie może być wyższa niż 70% z ceny jednostkowej podanej w pozycji nr 3 w kolumnie 

nr 5 (tj. cena za odpady ze szklą). 


W  przypadku  podania  przez  Wykonawcę  w  pozycjach  nr  11,  13,  14  lub  19  „ 

Zestawienia k

osztów  zadania”  cen  jednostkowych  niezgodnie  z  zapisami  SIWZ, 

Zamawiający poprawi w ofercie ww. ceny jednostkowe przyjmując odpowiednio 70% z cen 

jednostkowych podanych w pozycjach nr 3, 5 i 6, zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy p.z.p. 

poprawi ewentualne omyłki rachunkowe wynikające z w w. poprawek, zgodnie z art, 87 ust. 

2 pkt 2 ustawy p.z.p.”. 

W  świetle  przepisów  Pzp  Zamawiający  nie  ma  możliwości  określenia  maksymalnej 

ceny ani kwotowo, ani stosunkowo, ani w jakikolwiek inny sposób, w ramach której wykonawcy 

mogliby  ustalać  swoje  ceny  ofertowe  (Zamawiający  nie  ma  możliwości  wpływania  na  cenę 

ofertową).  Istota  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wyraża  się  wszakże 

w t

ym,  że  to  wykonawca  określa  te  elementy  umowy,  które  stanowią  odzwierciedlenie 

kryteriów oceny ofert w danym postępowaniu, w szczególności cenę, która zgodnie z art. 91 

ust. 2 Pzp, stanowi obligatoryjne kryterium oceny ofert w każdym postępowaniu o udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Zamawiający  nie  jest  władny  narzucać  wykonawcom  cen  za 

wykonanie  przedmiotu  zamówienia.  Zamawiający  nie  jest  więc  uprawniony  do  określania 

górnych limitów, czy jakichkolwiek przedziałów, w których winna mieścić się cena zaoferowana 

przez wykonawcę. Wyżej wskazane zapisy SIWZ są niezgodne z obowiązkiem umożliwienia 

wykonawcy 

złożenia  rzetelnej  i  bazującej  na  faktycznych  kosztach  oferty. 

Koszty 

zagospodarowania odpadów z PSZOK nie są takie same jak odpadów odbieranych od 

w

łaścicieli  nieruchomości,  między  innymi  dlatego,  iż  morfologia  odpadów  gromadzonych 

PSZOK  jest  inna  od  morfologii  odpadów  gromadzonych  w  pojemnikach  i  workach. 

Również koszty transportu, jak i wymagania Zamawiającego w tym zakresie są całkiem inne. 

Wymog

i  określone  przez  Zamawiającego  w  rozdziale  XIV  pkt  10  i  11  SIWZ  stoją  w  jawnej 

sprzeczności  z  pkt  7  rozdziału  XIV  SIWZ,  który  stanowi,  że  „ceny  jednostkowe  powinny 

uwzględniać  wszystkie  koszty,  jakie  poniesie  wykonawca  z  tytułu  należytej  oraz  zgodnej 

z ob

owiązującymi  przepisami  realizacji  całego  przedmiotu  zamówienia.  Koszty  związane 

realizacją  przedmiotu  zamówienia,  muszą  uwzględniać  wszystkie  elementy  – 

czynności określone w przedmiocie zamówienia, a ponadto wszystkie inne koszty wynikające 

z  zapisów  SIWZ  i  postanowień  zawartych  w  projekcie  umowy  będącej  integralną  częścią 

SIWZ”.  Ingerowanie  Zamawiającego  w  kalkulację  wykonawcy,  a  nawet  obniżanie  ceny 

wykonawcy przewidziane w rozdziale XIV pkt 11 SIWZ może doprowadzić do sytuacji, w której 

ceny jednostk

owe wskazane w ofercie obniżone przez Zamawiającego mogą nosić znamiona 

ceny  rażąco  niskiej  i  skutkować  odrzuceniem  oferty  złożonej  przez  wykonawcę. 

Kwestionowane  postanowienia  SIWZ  naruszają  również  zasady  poprawiania  ofert  przez 

zamawiającego  określone  w  art.  87  ust.  2  Pzp.  W  świetle  tej  regulacji  nie  jest  bowiem 

dopuszczalne, by Zamawiający dokonywał zmian w treści oferty skutkujących istotną zmianą 


w treści oferty. Ponadto działanie Zamawiającego narusza konkurencyjność, jako że to cena 

jest głównym elementem konkurencji pomiędzy wykonawcami ubiegającymi się o udzielenie 

zamówienia, 

Wobec  powyższego  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  wykreślenia 

postanowień rozdziału XIV pkt 10 i 11 SIWZ oraz odpowiednia modyfikację treści zestawienia 

kosztów zadania – załącznika nr II do oferty. 

Zarzut  nr  24 

–  naruszenie  przepisu  art.  36aa  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  podziału 

zamówienia na części 

Podział  na  Sektory  odbieranie  odpadów  komunalnych  w  gminie  Wrocław  określa 

uchwała Nr XXIX/655/12 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 5 lipca 2012 r. w sprawie podziału 

Wrocławia  na  sektory  odbierania  odpadów  komunalnych.  Obszar  Miasta  Wrocławia  został 

podzielony  na  IV  Sektory  odbierania  odpadów  komunalnych  –  Sektor  I  Stare  Miasto 

Śródmieście, Sektor II Krzyki, Sektor III Fabryczna i Sektor IV Psie Pole. Załącznik nr 1 do 

uchwały określa osiedla przyporządkowane do poszczególnych sektorów. Istotne znaczenie 

dla podziału miasta na sektory ma przede wszystkim liczba mieszkańców zamieszkujących 

poszczególne Sektory, gdyż przekłada się ona bezpośrednio na ilość wytwarzanych odpadów 

komunalnych.  Liczba  mieszkańców  zamieszkujących  poszczególne  sektory  kształtuje  się 

następująco: Sektor I – 154.673, Sektor II – 177.337, Sektor III – 207.032, Sektor IV – 101.606 

W  ocenie  Odwołującego  zasadnym  jest  podział  zamówienia  na  usługi  odbioru, 

zbierania,  transportu  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu 

Gminy  Wrocław  w  obrębie  Sektora  III  –  Fabryczna  jako  zamówienia  dotyczącego  Sektora, 

który  zamieszkiwany  jest  przez  największą  liczbę  mieszkańców,  na  dwie  części. 

Takie 

działanie pozwoliłoby zwiększyć konkurencyjność i dostępność zamówienia dla małych 

i średnich przedsiębiorców. 


Zarzut nr 25 

– naruszenie przepisu art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 

1  pkt  16  Pzp  i  art  353

oraz  art  487  §  2  Kc  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej w całości wymagania Zamawiającego oraz sporządzenie projektu umowy 

w sposób naruszający zasady współżycia społecznego oraz zaburzający wzajemność 

świadczeń  w  zakresie  w  jakim  termin  zakończenia  realizacji  usługi  określany  jest 

wyłącznie przez Zamawiającego 

Zamawiający  uzależnił  czas  realizacji  usługi  a  tym  samym  czas  trwania  umowy  od 

okoliczności  osiągnięcia  przez  wynagrodzenie  należne  wykonawcy  poziomu  określonego  

w § 11 ust. 1 projektu umowy. W § 4 projektu umowy Zamawiający przewidział, że: 

„[…] 

Strony ustalają, że przedmiot umowy w zakresie określonym w SWU z zastrzeżeniem SWU 

rozdział 1 pkt 5 ppkt 13, rozdział XIV pkt 2, rozdział XVIpkt 2, rozdział XX świadczony będzie 

nie wcześniej niż od dnia ... i nie później niż do dnia 31.12.2022 r., z zastrzeżeniem ust. 4 

i ust. 5. 

Strony postanawiają, że termin zakończenia świadczenia usługi (o którym mowa w ust. 3) 

termin zakończenia realizacji umowy (o którym mowa w ust. 1) może ulec skróceniu do 

dat, 

jakie  wskaże  Zamawiający  jako  datę  zakończenia  świadczenia  usługi  i  datę 

zakończenia realizacji zamówienia, z przyczyny określonej w ust. 5. 

W sytuacji, gdy przewidywana przez Zamawiającego, w oparciu o przeprowadzoną przez 

Zamawiającego  kalkulację  wynagrodzenia  należnego  Wykonawcy  za  trzy  minione 

następujące  po  sobie  okresy  rozliczeniowe,  łączna  suma  wynagrodzenia  dotychczas 

należnego wykonawcy wraz z prognozowanym wynagrodzeniem należnym wykonawcy za 

trzy następne miesiące świadczenia usługi, będzie mogła osiągnąć kwotę określoną w § 11 

ust. 1, Zamawiający pisemnie poinformuje Wykonawcę o dacie zakończenia świadczenia 

usługi oraz o dacie zakończenia realizacji umowy. 

[…] 

Wykonawca zrzeka się jakichkolwiek roszczeń finansowych wobec Zamawiającego z tytułu 

z

akończenia  świadczenia  usługi  przed  datą  31.12.2022  r.  oraz  zakończenia  realizacji 

umowy przed datą 28.02.2023 r.  

[…]”. 

Powyższe  postanowienia  umowne  są  sprzeczne  z  zasadą  równości  stron  stosunku 

zobowiązaniowego.  Dają  bowiem  jednostronne  uprawnienie  Zamawiającemu  do  określenia 

terminu zakończenia realizacji usługi oraz zakończenia realizacji umowy w sposób arbitralny, 


nie  podlegający  żadnej  weryfikacji  przez  wykonawcę.  W  przypadku  przedwczesnego 

zakończenia  umowy  nie  przysługują  mu  żadne  roszczenia  względem  Zamawiającego,  co 

stanowi nadużycie pozycji Zamawiającego przy kształtowaniu treści postanowień umownych. 

Odwołujący wnosi o nakazanie Zamawiającemu dokonania modyfikacji zapisów § 4 projektu 

umowy  poprzez  wprowadzenie  zapisów,  zgodnie  z  którymi  Zamawiający  określając 

prognozowany  termin  zakończenia  realizacji  usługi  obowiązany  będzie  do  przedłożenia 

wykonawcy  sporządzonej  przez  siebie  kalkulacji  stanowiącej  podstawę  określenia  terminu 

zakończenia  realizacji  usługi,  do  której  wykonawca  będzie  mógł  w  terminie  7  dni  wnieść 

umotywowane  zastrzeżenia,  zaś  ostateczny  termin  zakończenia  realizacji  usługi  Bedzie 

określany dopiero po upływie terminu do wniesienia zastrzeżeń do kalkulacji przez wykonawcę 

oraz zapisu uwzględniającego, że realizacja usługi zakończy się nie wcześniej niż ostatniego 

dnia  miesiąca  poprzedzającego  miesiąc,  w  którym  według  kalkulacji  wynagrodzenie  ma 

osiągnąć poziom określony w § 11 ust. 1 projektu umowy. 

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie uwzględnił zarzuty opisane 

petitum o

dwołania numerami 9 (w części), 10 (w części), 11 (w części), 16 (w części), 

20, 22 (w części) i 23, natomiast Odwołujący na posiedzeniu poprzedzającym otwarcie 

rozprawy cofnął zarzuty nr 1, 2, 5, 6 (w części), 7, 9 (w części nieuwzględnionej przez 

Zamawia

jącego), 14, 16 (w zakresie nieuwzględnionym przez Zamawiającego), 18, 19, 

21, 22 (w zakresie nieuwzględnionym przez Zamawiającego). 

W  pozostałym  zakresie  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  odwołania,  wskazując  co 

następuje. 

Zarzut nr 3 

Na  wstępie  Zamawiający  stwierdził,  że  Odwołujący  nie  wykazał  ani  nawet  nie 

wspomniał o tym, aby opis przedmiot zamówienia wywołał stan naruszenia zakazu utrudniania 

konkurencji,  o  którym  mowa  w  art.  29  ust.  2  Pzp.  Co  więcej,  zdaniem  Zamawiającego, 

Odwołujący  nie  wykazał  w  jaki  sposób  hipotetyczny  choćby  stan  niepewności  po  stronie 

wykonawców mógłby prowadzić do naruszenia zasady konkurencji. Również w zakresie art. 7 

Pzp 

Odwołujący nie wskazał w jakikolwiek sposób charakteru tego naruszenia 

Odwołujący odniósł się w treści zarzutu do trzech okoliczności: 

a) 

sprzeczności wzoru służącego obliczaniu poziomu zagospodarowania odpadów; 

b) 

niemożliwości osiągnięcia wymaganych od wykonawcy poziomów; 

c) 

braku  instrumentów  oddziaływania  na  stopień  osiągania  poziomów  nakładanych 

ustawą. 


Ad a) 

Zamawi

ający  stwierdził,  że  niekwestionowanym  prawem  gminy,  udzielającej 

zamówienia  publicznego  w  dziedzinie  gospodarowania  odpadami  komunalnymi, 

jest 

uzależnienie  odpowiedzialności  wykonawcy  od  osiągnięcia  określonych  poziomów 

zagospodarowywania  odpadów  komunalnych.  Jest  to  wymaganie  całkowicie  racjonalne 

uzasadnione  nie  tylko  potrzebami  Zamawiającego,  ale  również  jego  ustawowymi 

obowiązkami.  Należy  przy  tym  podkreślić,  że zakres  swobody  Zamawiającego rozciąga się 

również  na  określenie parametrów  mierzących odpowiedzialność  wykonawcy. W tej kwestii 

Zamawiający  nie  jest  jednak  obowiązany  do  ukształtowania  odpowiedzialności  wykonawcy 

dokładnie  ten  sam  sposób,  w  który  kształtuje  odpowiedzialność  zamawiającego  za 

niewykonanie ustawowych zadań. Inaczej rzecz ujmując, Zamawiający ma prawo kształtować 

zakres i treść obowiązków wykonawców oraz zasady odpowiedzialności za ich niewykonanie 

w sposób uwzględniający jego uzasadnione potrzeby. Uzasadnione potrzeby zamawiającego 

mogą natomiast polegać na osiągania celów dalej idących aniżeli minimum definiowane przez 

ustawodawcę  albo  osiąganiu  celów  instrumentalnych  względem  celów  podstawowych. 

Zasadne  jest  więc  obciążenie  wykonawcy  odpowiedzialnością  oraz  kształtowanie  tej 

odpowiedzialności w sposób tożsamy lub podobny w stosunku do reguł kształtujących zadania 

gminy w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi. 

Wbrew twierdzeniom Odwołującego, Zamawiający zasadniczo opiera się na konstrukcji 

ustawowej,  a  w  jednym  tylko  zakresie 

–  ze  względu  na  specyfikę  udzielanego  zamówienia 

(w 

tym  podział  Gminy  Wrocław  na  sektory)  –  Zamawiający  operuje  własnym  wzorem 

mierzącym zakres odpowiedzialności wykonawcy. Zamawiający podkreśla również, że sposób 

obliczania poziomów recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych 

j

est  racjonalny  i  merytorycznie  uzasadniony  i  wbrew  supozycjom  Odwołującego,  nie  został 

określony w sposób arbitralny. 

Po  pierwsze,  Zamawiający  dostosował  zakres  odpowiedzialności  do  zmienionego 

brzmienia  aktualnie  już  obowiązującego  art.  3b  Ucpg,  który  nie  dotyczy  już  

„recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia  następujących  frakcji  odpadów 

komunalnych:  papieru,  metali,  tworzyw  sztucznych  i  szkła”  oraz  przepisów  UE. 

Tymczasem 

Odwołujący  zwraca  uwagę  na  aktualnie  obowiązujące  rozporządzenie, 

ignorując kluczowe postanowienia ustawy. 

Po  drugie,  wzór  określony  przez  Zamawiającego  współgra  z  treścią  przepisów 

ustawowych,  a  jednocześnie  odpowiada  projektowi  rozporządzenia  w  sprawie  sposobu 

obliczania  poziomów  recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  odzysku  innymi 

metodami  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących 


odpady  komunalne  dołączonemu  do  projektu  ustawy  zmieniającej  min.  art.  3b  Ucpg, 

uchwalonemu  jako  Nowelizacja  Ucpg.  Wzór  ten  odpowiada  również  wymaganiom 

Decyzji Komisji  z  dnia  18  listopada  2011  r.  ustanawiaj

ącej  zasady  i  metody  obliczeń 

odniesieniu  do  weryfikacji  zgodności  z  celami  określonymi  w  art.  11  ust.  2  dyrektywy 

Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  2008/98/WE  w  spraw

ie  odpadów  (Dz.  Urz.  WE  L  310 

z 25.11.2011, 

str. 

stanowi 

odzwierciedlen

ie 

wymagań 

stawianych 

Dyrektywą Parlamentu  Europejskiego  I  Rady  (UE)  2018/851  z  dnia  30  maja  2018  r. 

zmieniająca dyrektywę 2008/98/WE w sprawie odpadów. 

Zamawiający podkreślił, że ze SWU jasno i wyraźnie wynika, w których przypadkach 

Zamawiający wprowadza własne regulacje, co dotyczy w szczególności jednego z przypadków 

obliczania  poziomów,  w  którym  Zamawiający  zdecydował  się  na  skonstruowanie  wzoru 

odpowiadającego  znowelizowanemu  brzmieniu  ustawy  oraz  przepisom  UE,  nie  zaś 

tymczasowo  zachowanemu  rozporządzeniu,  które  w  zakresie  przedmiotowego  wzoru  na 

pewno przestanie obowiązywać. 

Ad b) 

Odwołujący podniósł przy formułowaniu tego zarzutu, że nie jest możliwe osiągnięcie 

poziomów  recyklingu.  Tymczasem  twierdzenia  Odwołującego,  które  koncentrują  się 

obliczeniach przedstawianych za pomocą tabeli dołączonej do odwołania, opierają się na co 

najmniej  dwóch  kontrfaktycznych  założeniach.  Mianowicie  zakłada  w  obu  wariantach,  

że  %  odpadów  możliwych  do  recyklingu  w  przypadku  niesegregowanych  (zmieszanych) 

odpadów to jedynie 3%, natomiast w przypadku bioodpadów w wariancie realnym to zaledwie 

W pierwszym przypadku, tj. w przypadku odpadów niesegregowanych (zamieszanych), 

Zamawiający wskazuje, że w świetle badań morfologicznych odpadów pochodzących z gminy 

Wrocław  odsetek  wysortowanych  surowców  ze  strumienia  odpadów  zmieszanych  może 

wynosić  nawet  26,2%  (Zamawiający  na  rozprawie  przedstaw  dowody  w  zakresie  niniejszej 

argumentacji),  nie  zaś  3%  jak  wskazuje  Odwołujący.  Badania  te  znajdują  odzwierciedlenie 

bieżącej  działalności  wykonawców.  Wyniki  uzyskiwane  przez  innych  wykonawców 

odbierających  odpady  z  gminy  Wrocław  wskazują  natomiast,  że  w  2019  r.  odsetek 

wysortowanych  przez  nich  surowców  z  odpadów  zmieszanych  stanowił  w  niektórych 

miesiącach ponad 36%. 

W  drugim  przypadku,  tj.  w  przypadku  bioodpadów,  Odwołujący  swoje  obliczenia 

wariancie  „realnym”  opiera  na  założeniu,  że  %  możliwych  do  poddania  recyklingowi 

bioodpadów to jedynie 50%. Tymczasem rzeczywiste praktyki zagospodarowywania odpadów 

pochodzących z terenu gminy Wrocław, wskazują, że recyklingowi poddaje się 100%. 


Zmiana kontrfaktycznych założeń przyjmowanych przez Odwołującego i ich urealnienie 

zmienia  w  sposób  istotny  obliczenia  przedstawiane  przez  Odwołującego,  a  wymagania 

Zamawiającego uczyni całkowicie realnymi do osiągnięcia. 

W tym kontekście wskazać należy, że Zamawiający zasadnie zakłada, że przyjmowane 

przez  niego  prognozy  dotyczące  możliwych  do  osiągnięcia  poziomów  recyklingu  zostaną 

zrealizowane. Niewątpliwie mają one potwierdzenie w systematycznie rosnących poziomach 

recyklingu  odpadów,  w  tym  w  związku  z  rosnącą  sprawnością  współczesnych  instalacji  do 

przetwarzania 

odpadów, 

do 

których 

wykonawca 

może 

kierować 

odpady. 

Dodatkowo 

wprowadzona  zostanie  selektywna  zbiórka  bioodpadów  kuchennych. 

Wyodrębnienie  tej  frakcji  ze  strumienia  odpadów  zmieszanych  pozwoli  na  osiągnięcie 

lepszych wyników poziomów recyklingu. Zbiórka bioodpadów kuchennych spowoduje bowiem 

większą  czystość  pozostałych  frakcji  odpadów  znajdujących  się  w  strumieniu  odpadów 

zmieszanych,  dzięki  czemu  powinien  wzrosnąć  procent  potencjalnych  odpadów  do 

wysortowania,  Potwierdzają  to  doświadczenia  innych  gmin.  W  2018  r.  selektywna  zbiórka 

bioodpadów  kuchennych  została  wdrożona  w  Aglomeracji  Poznańskiej,  pod  zarządem 

Związku  Międzygminnego  Gospodarka  Odpadami  Aglomeracji  Poznańskiej  „GOAP”. 

Aglomeracji Poznańskiej głównym wytwórcą odpadów jest Miasto Poznań, które z kolei ze 

względu  na  swój  wielkomiejski  charakter  i  podobne  położenie  geograficzne 

(Zachodnia Pols

ka) jest dość podobne do Wrocławia. Wyniki selektywnej zbiórki bioodpadów 

kuchennych  w  Poznaniu  dają  więc  dość  dobry  pogląd  na  spodziewane  wyniki  zbiórki 

początkowej  fazie  wdrożenia  we  Wrocławiu.  Otóż  w  miesiącach  od  stycznia  do  sierpnia 

z terenu  GOAP  od

ebrano  łącznie  182.682  Mg  odpadów  komunalnych.  W  tym  bioodpady 

kuchenne stanowiły 3.605 Mg, czyli około 2% całej masy odpadów komunalnych. Zakładając, 

ze ilość bioodpadów kuchennych podobnie jak we Wrocławiu stanowi ok. 22,2% całej masy 

odpadów komunalnych (czyli w tym okresie ok. 40.555 Mg), efektywność zbiórki bioodpadów 

kuchennych  wyniosła  ok.  8,9%.  Stąd  w  prognozie  dla Wrocławia  przyjęto,  że  w  pierwszym 

roku  obowiązywania  zbiórki  bioodpadów  kuchennych  jej  efektywność  wyniesie  10%, 

w kolejnym roku 15% i 

dalej zgodnie z założeniami przedstawionymi w poniższej tabeli. 

Ad c) 

Zamawiający  stwierdził,  że  nie  ma  obowiązku  specyfikacji  przypadków,  w  których 

dochodzi do naruszenia obowiązku selektywnego zbierania odpadów; brak takich obowiązków 

ani  nie  utrudnia,  a

ni  nie  umożliwia  identyfikacji  przypadków  nieselektywnego  zbierania 

odpadów.  Podkreślił,  że  warunki  uznania,  że  odpady  są  zbierane  w  sposób  nieselektywny, 

ma 

prawo  określić  rada  gminy  regulaminem  utrzymania  czystości  i  porządku  w  gminach, 

ale 

obowiązku  takiego  nie  ma  (art.  4  ust.  2a  Ucpg),  natomiast  możliwość  identyfikacji 

naruszenia prawnego obowiązku selektywnego zbierania odpadów nie wymaga dodatkowej 


specyfikacji  w  opisie  przedmiotu  zamówienia;  na  takim  zresztą  założeniu  opiera  się 

ustawodawca nakładając na podmioty odbierające odpady komunalne obowiązek identyfikacji 

przypadku  naruszenia  obowiązku  selektywnego  zbierania  odpadów  bez  wskazywania 

kryteriów jego naruszenia (art. 6ka ust. 1 Ucpg). 

W  świetle  ustawowych  i  umownych  obowiązków  wykonawcy  dysponuje on  realnymi 

możliwościami stymulującymi prawidłowe i efektywne zbieranie odpadów, przekładające się 

kolei  na  poziomy  ich  późniejszego  recyklingu.  Przypomnieć  należy,  że  wykonawca 

obligowany  jest  do  informowania  i  Zamawiającego  i  właściwy  organ  podatkowy 

zdiagnozowanych  naruszeniach  w  zakresie  obowiązku  selektywnego  zbierania  odpadów. 

Wykonawca  może  również  oddziaływać  na  poziomy  zagospodarowywania  odpadów 

kontrolując zawartość pojemników i stopień ich napełnienia. 

Podkreślić  należy  również,  że  wybór  instalacji,  do  których  będą  kierowane  odpady 

w celu  poddania  ich  recyklingowi,  ma  w  przedmiotowym  zakresie  kluczowe  znaczenie. 

Zniesiona  regionalizacja  w  zakresie  instalacji  komunalnych  oraz  obserwowany  na  rynku 

postęp  technologiczny  powinien  skłonić  wykonawców  do  poszukiwania  takich  odbiorców 

odpadów,  którzy  zapewnią  najwyższy,  dostępny  na  rynku  poziom  recyklingu  odpadów 

komunalnych. Okoliczności tej odwołujący zdaje się nie dostrzegać. 

Zamawiający  podniósł  również,  że  zakładane  przez  Odwołującego  mające  nastąpić 

przyszłości  zmiany  ustawodawcze  nie  mogą  decydować  o  wadliwości  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  Odwołujący  de  facto  oczekuje,  aby  Zamawiający  przewidział  treść 

ustanowionych  w  przyszłości  przepisów  i  uwzględnił  je  nim  jeszcze  zaczną  obowiązywać. 

Zarz

ut ten jest tym bardziej nieuprawniony, jeśliby przyjąć, że Zamawiający winien w opisie 

przedmiotu  zamówienia  uwzględnić  lub  przewidywać  przyszłe  ukształtowanie  systemu 

rozszerzonej odpowiedzialności producenta oraz systemu kaucyjnego. 

Zamawiający nie ma przy tym obowiązku przewidywać i wprowadzać mechanizmów 

eliminowania lub łagodzenia ryzyk związanych z przeobrażeniami gospodarczymi i prawnymi. 

Wbrew  twierdzeniom  Odwołującego,  nie  ma  również  obowiązku  antycypować  kształty 

przyszłych  systemów  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  oraz  systemów  z  nimi 

powiązanych. 

Zarzut nr 4 

Zamawiający  podał,  że  obowiązki  wykonawcy  w  zakresie  odnoszącym  się  do  tego 

zarzutu  odwołania określone zostały  w  rozdziale  XVIII  pkt  1 i 2 ppkt  5 SWU  i  związane są 

ściśle  z  opracowaniem  Planu  obsługi  systemu  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów 

komunalnych  z  Sektora  III 

–  Fabryczna,  w  którym  –  w  zależności  od  przyjętego  przez 

wykonawcę  sposobu  organizacji  wykonywania  przedmiotu  zamówienia  –  wykonawca  może 


uzgodnieniu  z  Zamawiającym,  przy  uwzględnieniu  obowiązujących  przepisów  prawa, 

określić  sposób  postępowania  z  odpadami.  Z  przywołanych  postanowień  SWU  wynika, 

że wykonawca nie ma bezwzględnego obowiązku wyselekcjonowania poszczególnych frakcji 

odpadów  selektywnych  zbieranych  łącznie  (np.  metali,  tworzyw  i  opakowań 

wielomateriałowych)  we  własnym  zakresie,  ale  w  zależności  od  sposobu  organizacji 

wykonywania  przedmiotu  zamówienia  może  robić  to  samodzielnie  lub  zlecać  te  czynności 

innym  podmiotom.  W  tym  zakresie  nie  ulega  najmniejszej  wątpliwości,  że  przygotowanie 

odpadów  do  poddania  ich  procesom  recyklingu  i  przygotowania  do  odpowiedniego  użycia 

wymaga wyselekcjonowania ze strumienia łącznie zbieranych i odbieranych odpadów metali, 

tworzyw  sztucznych  oraz  opakowaniowych  wielomateriałowych  poszczególnych  frakcji 

odpadów. Zamawiający oczekuje, aby Odwołujący przedstawił Zamawiającemu rezultat tych 

czynności. Oczekiwanie, aby Zamawiający opisywał w SIWZ wszystkie szczegóły technologii 

przetwarzania odpadów jest nieuzasadnione. Odwołujący niewątpliwie posiada odpowiednią 

w  tym  zakresie  wiedzę  specjalistyczną,  a  Zamawiający  oczekuje  jedynie  przedkładania 

informacji  o  rezultatach  czynności  podejmowanych  przez  wykonawcę.  Zamawiający  nie 

znajduje  również  podstaw  do  narzucania  wykonawcom  ściśle  określonej  metodologii 

postępowania  z  odpadami,  dopuszczając  możliwość  jej  dostosowania  do  zasobów 

organizacyjnych  i  technologicznych  poszczególnych  wykonawców,  którzy  w  poszanowaniu 

przepisów dotyczących z postępowania odpadami wybiorą optymalne rozwiązania, wykonując 

niektóre czynności samodzielnie lub powierzając je innym wyspecjalizowanym podmiotom. 

Zarzut nr 6 

Zamawiający  podniósł,  że  analogicznie  sformułowany  przez  Odwołującego  zarzut 

postępowaniu  prowadzonym  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  403/20  nie  zyskał  aprobaty  

i w całości został oddalony przez KIO. 

Zamawiający  podkreślił  następnie,  że  zastosowanie  kwestionowanego  w  odwołaniu 

postanowienia  SIWZ  pozwala  uniknąć  przepełniania  się  pojemników.  Ponadto, 

mieszkańcy widząc  pojemnik  zapełniony  w  stu  procentach  nie  będą  mieli  miejsca  na 

zdeponowanie  swoich  odpadów,  co  będzie  prowadzić  do  pozostawiania  śmieci  obok 

pojemników  w  miejscu  gromadzenia  odpadów,  bądź  –  co  gorsze  –  wrzucania  odpadów  do 

innych pojemników. Spowoduje to zmieszanie odpadów i ich zanieczyszczenie. Przykładowo, 

frakcja  bioodpadów,  która  jest  mokra,  wrzucona  do  frakcji  odpadów  z  papieru  i  tektury 

spowoduje  zniszczenie  tej  frakcji  pod  kątem  możliwości  poddania  jej  recyklingowi. 

Przekłada się to na uzyskiwane poziomy odzysku oraz większe koszty po stronie wykonawcy 

w  zakresie  zagospodarowania  odpadów.  Takie  postanowienia  pozwolą  na  złożenie 

korzystniejszej oferty, bowiem dzisiejsze umowy  funkcjonują na takich warunkach, więc dla 


doświadczonych  wykonawców  nie  powinno  stanowić  to  wyzwania  logistycznego.  Nie może 

być zatem mowy o nierównym traktowaniu wykonawców. 

Natomiast  co  do  zarzutu  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  nieadekwatny  do 

potrzeb  Zamawiającego,  wskazać  należy,  że  to  zamawiający  decyduje  o  tym  jakie  są jego 

potrzeby  wynikające  z  realizacji  zadań  użyteczności  publicznej  i  w  oparciu  o  analizę  tych 

potrzeb ogłasza dane postępowanie, w tym zakresie Wykonawca nie może decydować o tym 

co jest potrzebne Zamawiającemu. 

Wskazana w rozdziale III pkt 2 SWU częstotliwość opisana jest jako co najmniej liczba 

tam  podana,  ale  ostatecznie  to  wykonawca  ustala  taką  częstotliwość  odbioru,  aby  nie 

doprowadzić do przepełnienia pojemników, w oparciu o swoje doświadczenie w realizacji tego 

rodzaju usług. 

Zamawiający wskazał również, że w ramach właśnie zakończonej umowy na odbiór, 

transport  i  zagospodarowanie  odpadów  pochodzących  z  terenu  Gminy  Wrocław  w  obrębie 

Sektora III 

– Fabryczna w latach 2017-2019 naliczył kary umowne z punktów obejmujących 

opisane naruszenia, tj.: 

a) 

za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego przepełnienia któregokolwiek 

pojemników  o  pojemności  mniejszej  niż  1,1  m

przeznaczonych  do  zbiórki 

odpadów  komunalnych  bezpośrednio  z  terenów  nieruchomości  zamieszkałych 

mieszanych,  za  każdy  pojemnik;  za  przepełnienie  uważa  się  jego  wypełnienie 

odpa

dami  powyżej  poziomu  80%  całkowitej  pojemności  danego  pojemnika  – 

kwocie 19.350 zł; 

b) 

za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego przepełnienia któregokolwiek 

pojemników  o  pojemności  1,1  m

i  większej  do  zbiórki  odpadów  komunalnych 

bezpośrednio  z  terenów  nieruchomości  zamieszkałych  i  mieszanych,  za  każdy 

pojemnik;  za  przepełnienie  pojemnika  uważa  się  jego  wypełnienie  odpadami 

powyżej  poziomu  80%  całkowitej  pojemności  danego  pojemnika  –  w  kwocie 

zł; 

c) 

za każdorazowe stwierdzenie przez Zamawiającego przepełnienia któregokolwiek 

pojemników  do  zbiórki  odpadów  z  papieru  i  tektury,  tworzyw  sztucznych  oraz 

odpadów  opakowaniowych  ze  szkła  bezpośrednio  z  terenów  nieruchomości 

niezamieszkałych; za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie powyżej 

poziomu 80% całkowitej pojemności danego pojemnika – w kwocie 300 zł; 

Kwota  zawartej  umowy  opiewa  na  249.664.039,56  zł  co  wskazuje,  że  kwoty 

naliczonych  kar  stanowią  0,05%  (pół  promila)  wartości  umowy.  Powyższe  jednoznacznie 


wskazuje,  że  wbrew  twierdzeniom  Odwołującego  nie  mamy  do  czynienia  z  nadmiernym 

obciążeniem ryzykiem kontraktowym. 

Natomiast złożony w odwołaniu wniosek o zmianę tego postanowienia i wprowadzenie 

zasady  zapełniania  pojemników  na  poziomie  100%  stanowiłby  zaprzeczenie  istoty  odbioru 

odp

adów w systemie selektywnym, co wyżej zostało opisane. 

Zarzut nr 8 

Zamawiający  wskazał,  że  zgodnie  z  art.  7  ust.  1  Pzp  zamawiający  przygotowuje 

przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie 

uczciwej  konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami 

proporcjonalności  i  przejrzystości.  Tym  samym  to  zamawiający  określa  warunki  udziału 

postępowaniu oraz wymagane od wykonawców środki dowodowe w sposób proporcjonalny 

do  przedmiotu  zamówienia  oraz  umożliwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego 

wykonania zamówienia, a środki zastosowane do realizacji tego celu muszą być tylko takie, 

przy pomocy których ten cel da się osiągnąć, tj. takie, których nie sposób osiągnąć lepiej za 

pomocą  innego  środka,  najwłaściwsze  do  osiągnięcia  zamierzonego  celu  oraz  takie,  

które w najmniejszym stopniu ograniczają interesy i prawa wykonawców.  

W przedmiotowej sprawie Zamawiający korzystając ze swoich uprawnień nie określił 

jako  przesłanki  wykluczenia  przestanki  fakultatywnej  opisanej  w  art.  24  ust.  5  pkt  7  Pzp. 

Nie 

oznacza to jednak, że Zamawiający nie dostrzegł, że (jak to określił Odwołujący) przedmiot 

zamówienia  jest  ściśle  związany  z  problematyką  ochrony  środowiska  oraz  że  niewłaściwa 

gospodarka  odpadami  w  istotnym  st

opniu  wpływa  na  destrukcję  środowiska  naturalnego  – 

przyczynia  się  do  niszczenia  walorów  przyrodniczych  siedlisk  roślinnych  i  zwierzęcych, 

destrukcyjnie wpływa na obszary miejskie, wiejskie, rolne oraz leśne. Wręcz przeciwnie, troska 

Zamawiającego  o  te  aspekty  znalazła  ścisłe  odzwierciedlenie  w  szczególności  w  treści 

projektu umowy (np. uprawnienia Zamawiającego w zakresie kontroli realizacji zamówienia, 

kary  umowne)  oraz  SWU  (np.  monitorowanie  pojazdów,  raporty  zdarzeń).  Zamawiający, 

biorąc pod uwagę doświadczenia z dotychczas przeprowadzonych realizacji, uznał że dalece 

bardziej  skutecznym  rozwiązaniem,  gwarantującym  możliwość  skutecznego  eliminowania 

nieprawidłowości  w  toku  realizacji  procesu  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów 

komunalnych,  jest  skonstruow

anie  odpowiednich  rozwiązań  prawnych  niosących  za  sobą 

dotkliwe konsekwencje wobec wykonawcy odpowiedzialnego za realizację zamówienia, który 

w  toku  jego  realizacji  dopuściłby  się  naruszenia  właściwych  dla  problematyki  ochrony 

środowiska przepisów. Warto także wspomnieć, że Zamawiający, biorąc pod uwagę specyfikę 

przedmiotu  zamówienia,  przewidział  również  stosowne  narzędzia  umożliwiające  realne 


sprawowanie przez Zamawiającego nadzoru i kontroli prawidłowości realizacji umowy, w tym 

także pod kątem przestrzegania przez wykonawcę przepisów w zakresie ochrony środowiska. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  w  ocenie  Zamawiającego,  takie  postępowanie 

większym  stopniu  daje  rękojmię  zachowania  dobrostanu  środowiska  naturalnego  przy 

realizacji  zamówienia,  nie  zmniejszając  przy  tym  kręgu  podmiotów  mogących  ubiegać  się 

udzielenie zamówienia publicznego. Należy również stwierdzić, że opisana wyżej przesłanka 

wykluczenia  jest  przesłanką  fakultatywną,  nie  obligatoryjną.  Kierując  się  jednym 

podstawowych  założeń  wykładni  prawa,  tj.  zasadą  racjonalności  prawodawcy,  nie  można 

przyjąć,  że  w  realiach  Postępowania  doszło  do  naruszenia  zasady  równego 

niedyskryminacyjnego traktowania wykonawców poprzez niezastosowanie przestanki, którą 

sam  ustawodawca  uznał  za  fakultatywną  pozostawiając  w  gestii  Zamawiającego  jej 

stosowanie. 

Zarzut nr 10 

System  o  którym  mowa  został  przetestowany  przez  Zamawiającego  na  jednym 

sektorów  (Sektor  Il  –  Krzyki).  W  toku  testów  system  był  zachwalany  przez  kierowców 

śmieciarek  ponieważ  w  znacznym  stopniu  ułatwiał  im  manewrowanie  pojazdami. 

System 

opisany  w  SIWZ  ma  za  główne  zadanie  zwiększenie  bezpieczeństwa  zarówno 

mieszkańców, jak i osób realizujących odbiór odpadów zgodnie z przedmiotem zamówienia. 

Wymagane rozwiązanie wspomaga kierowcę podczas jazdy oraz manewrowania. Tego typu 

rozwiązania są stosowane także w samochodach osobowych w tym samym celu, logiczne jest 

więc wyposażenie w taki system pojazdów o wiele większych i wykonujących prace komunalne 

w  mieście,  gdzie  może  dochodzić  do  wielu  niebezpiecznych  sytuacji.  Wypadki  tego  typu 

pojazdów z udziałem osób pieszych (co warto podkreślić odbiór odpadów odbywa się często 

w strefie zamieszkania) kończą się w większości przypadków ciężkim uszkodzeniem ciała lub 

śmiercią poszkodowanych. Zamawiający podkreślił, że miał takie przypadku, doszło nawet do 

śmiertelnego  potrącenia  pieszego  przez  śmieciarkę.  Zamawiający,  w  celu  zapewnienia  jak 

największego bezpieczeństwa mieszkańców, nie widzi tutaj wskazywanej przez wykonawcę 

relacji  zawyżenia  kosztów  realizacji  usługi,  ponieważ  w  jego  ocenie  bezpieczeństwo 

mieszkańców wymaga zastosowania nowoczesnych rozwiązań. 

Według  badań  Światowej  Organizacji  Zdrowia  prawie  połowa  śmiertelnych  ofiar  na 

drogach  dotyczy  najsłabiej  chronionych  użytkowników  dróg,  takich  jak:  piesi,  rowerzyści 

motocykliści. W skali rocznej około 400 takich zgonów w Europie spowodowanych jest przez 

istnienie  wokół  pojazdów  ciężarowych  tzw.  martwych  stref. Wielu  z  tych  tragedii  można  by 

uniknąć  przez  wyposażenie  samochodów  w  urządzenia  takie  jak  kamery  czy  czujniki. 

Zamawiający  jako  jednostka  samorządu  terytorialnego  ma  obowiązek  dbania 


bezpieczeństwo  mieszkańców  gminy.  Decyzji  o  wprowadzeniu  wymogu  wyposażenia 

pojazdów w systemy kamer pozwalających zwiększyć bezpieczeństwo nie należy traktować 

w kategori

i zbędnych wydatków, tylko jako inwestycję w to, co jest najważniejsze i o co teraz, 

w  dobie  ogólnoświatowej  pandemii  walczą  ludzie  na  całym  świecie,  to  jest  inwestycja 

zdrowie i życie mieszkańców gminy Wrocław. Zamawiający stoi na stanowisku, że toczenie 

dywagacji na temat słuszności postanowień w tym przedmiocie jest nie tyle zbędne, co wręcz 

szkodliwe  i  nieodpowiedzialne.  Przedstawione  przez  Odwołującego  oferty  mające  wykazać 

rozwiązania  alternatywne  w  zdecydowanej  większości  nie  spełniają  przypisywanej  im  roli. 

Urządzenia  wskazane  w  ofertach  nie  posiadają  odpowiednich  kątów  widzenia  do 

zabezpieczenia martwych stref pojazdu. Zabezpieczenie widoczności martwych stref pojazdu 

jest  w  ocenie  Zamawiającego  jedną  z  najważniejszych  cech  urządzeń  dodatkowych 

za

montowanych  na  pojeździe.  Zdecydowana  większość  wypadków  z  udziałem  pojazdów 

odbierających odpady kończy się śmiercią poszkodowanego. Wiele z tych zdarzeń ma miejsce 

podczas  manewrowania.  W  praktyce  to  właśnie  branża  komunalna  posiada  uprawnienia 

obowiązki  wjazdu  w  miejsca  gdzie  mieszkają  ludzie,  gdzie  bawią  się  dzieci, 

Zamawiający w sposób  odpowiedzialny  i  rozważny  podchodzi  do  kwestii  bezpieczeństwa 

dlatego wprowadził takie zapisy w SIWZ w zakresie zarówno widoku z lotu ptaka dostępnego 

dla kierowcy o

raz 4 kamer nagrywających materiał możliwy do przeglądania i pobierania przez 

Zamawiającego.  

Ponadto,  klasa  szczelności  urządzeń  (kamer  monitoringu  na  samochodach) 

wskazanych w ofertach przedstawionych przez Odwołującego się nie pozwala na czyszczenie 

ich 

np.  myjkami  ciśnieniowymi.  Zamawiający  natomiast  wymaga,  aby  pojazdy  odbierające 

odpady były utrzymywane w odpowiednim stanie sanitarnym, co zresztą wynika z przepisów 

prawa.  Są  to  pojazdy  specjalne,  pracujące  w  trudnych  warunkach  i  mające  styczność 

różnego  rodzaju  odpadami.  Z  uwagi  na  wiele  wystających  poza  obrys  pojazdu  urządzeń 

przewodów  wręcz  niemożliwe  jest  mechaniczne  umycie  całego  samochodu.  Dlatego  też 

Zamawiający  zakłada  użycie  sprzętu  rejestrującego  materiał  wideo  możliwie,  jak  najlepiej 

zabe

zpieczonego  przed  uszkodzeniami  zarówno  mechanicznymi,  jak  i  pyłem  oraz  wodą. 

Dodatkowo,  Zamawiający  w  celu  użycia  nagranych  materiałów  wideo  w  postępowaniu 

sądowym wymaga zabezpieczenia ich przez posiadanie niewidocznych znaków wodnych.  

Zamawiający  stwierdził  następnie,  że  materiał  zarejestrowany  za  pomocą  systemu 

opisanego w SWU, jest niezwykle ważny ze względu na kontrolę całej usługi. Przekłada się to 

na  zapewnienie  szeregu  korzyści  kontrolnych  i  zmniejszenie  kosztów  kontroli  umowy 

ponoszonej  przez  Zam

awiającego  (konieczność  zatrudniania  dodatkowych  pracowników). 

System świetnie sprawdza się podczas kontroli każdego elementu usługi, tj. obioru odpadów, 

transportu, magazynowania, zagospodarowania. 


Dzięki takiemu rozwiązaniu Zamawiający jest też w stanie znacząco uszczelnić system 

odbioru odpadów, tj. odbierania odpadów nie pochodzących z terenu Wrocławia oraz odpadów 

niekomunalnych, które nie powinny trafić do jego systemu odbierania odpadów. Pozwala to 

znaczącym  stopniu  na  zmniejszenie  kosztów  przez  zapłatę  tylko  za  strumień  odpadów 

pochodzących  z  systemu  gospodarowania  odpadami  komunalnymi  Zamawiającego. 

Przekłada się też w znaczącym stopniu na poprawę ochrony środowiska, przez nie mieszanie 

strumieni odpadów i zagospodarowywanie ich zgodnie z pochodzeniem. 

Dzięki łatwości w weryfikacji zgłoszeń mieszkańców, nie będzie również dochodziło do 

odbiorów interwencyjnych, co oznacza, że koszty zadania dla wykonawców będą łatwiejsze 

do  oszacowania.  Chodzi  tu  o  sytuację  odbioru  odpadów  w  workach,  których  mieszkańcy 

często nie wystawiają zgodnie z Regulaminem, tj. dzień przed planowaną datą odbioru, ale już 

po  przejeździe  ekipy  odbierającej  odpady,  a  potem  dokonują  zgłoszenia  o  braku  odbioru. 

System  monitoringu  wizyjnego  pozwoli  na  wyeliminowanie  takich  sytuacji.  Dokonany  przez 

Zamawiającego szczegółowy opis systemu ma na celu zapewnienie otrzymania rozwiązania, 

które będzie w stanie sprostać powyższym zadaniom. 

Natomiast skrócenie archiwizacji danych w systemie, o które wnioskuje Odwołujący, 

będzie  miało  negatywny  wpływ  na  możliwości  systemu  oraz  na  jego  przydatność  do 

rozpatrywania  skarg  mieszkańców  i  kontroli  strumienia  odpadów.  Podobnie  wniosek 

Odwołującego się o możliwość wyłączenia systemu rejestracji, jeżeli zażąda tego właściciel 

nieruchomości. Po pierwsze zaprzeczy całej istocie wprowadzenia takiego systemu, po drugie 

jest okolicznością nie do ustalenia, bowiem Zamawiający uzyska taką informację post factum

a po trzecie i co najistotniejsze system ma umożliwić anonimizację twarzy osoby na nagraniu, 

a zatem 

nie będzie dochodziło do naruszenia chronionych danych osobowych. 

Zarzut nr 11 

Zamawiający  podkreślił,  że  zasada  równości  stron  stosunku  zobowiązaniowego 

podlega  modyfikacji  i  specyficznemu  ograniczeniu  zasady  swobody  umów  (art.  353

  Kc), 

pewna  nierówność  stron  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  wynika  wprost 

przepisów  ustawy  zawierającej  instrumenty  prawne  zastrzeżone  wyłącznie  na  korzyść 

Zamawiającego.  Zamawiający  działa  w  interesie  publicznym,  w  celu  zaspokojenia  potrzeb 

publicznych  i  ryzyko  niepowodzenia  zamierzonego  celu  prowadzi  do  niezaspokojenia 

uzasadnionych  potrzeb  szerszej  zbiorowości.  Zatem  ryzyko  zamawiającego  przewyższa 

normalne ryzyko związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, które występuje, gdy 

umowę zawierają dwaj przedsiębiorcy. 

Zamawiający  ma  prawo  do  określenia  wysokich  standardów  realizacji  zamówienia, 

ma 

także  prawo  obwarować  obowiązki  wykonawcy  karami  umownymi  i  oczekiwać, 


że przedmiot  umowy  zostanie  wykonany  zgodnie  z  postanowieniami  umowy. 

Wbrew 

twierdzeniom  Odwołującego  instytucja  kar  umownych  na  etapie  ubiegania  się 

udzielenie  zamówienia  publicznego  nie  stanowi  przeszkody  w  uzyskaniu  zamówienia. 

Ocena  tej  instytucji  pod  kątem  wysokości  i  przesłanek  zastosowania  danej  kary  następuje 

bowiem na etapie realizacji umo

wy i stosowania jej postanowień. Wartość, od której naliczane 

będą kary umowne dla wszystkich wykonawców będzie taka sama, uzależniona od wysokości 

złożonej  oferty,  nie  ma  więc  możliwości,  aby  wystąpiła  sytuacja  nierównego  traktowania 

Wykonawców.  Zamawiający  przyjmując  konstrukcję  stosowania  instytucji  kar  umownych 

projekcie umowy posiłkował się nie tylko wyrażonymi wyżej zasadami, ale także posiadanym 

doświadczeniem  w  zakresie  realizacji  procesu  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów. 

Mając na  uwadze  powyższe  katalog  kar  umownych  przewidziany  w  Postępowaniu  jest  – 

ocenie  Zamawiającego  –  w  pełni  adekwatny  do  zakresu  przedmiotu  zamówienia  i  zasad 

jego realizacji. 

Nadmienić  również  należy,  że  wykonawca,  w  przypadku  rzeczywistego  wystąpienia 

sytuacji  nadużycia  przez  Zamawiającego  instytucji  kar  umownych,  może  korzystać 

uprawnienia  określonego  w  art.  484  §  2  Kc,  gdzie  na  etapie  wykonywania  umowy 

miarkowanie naliczonych kar umownych realizowane jest przez sąd powszechny w ramach 

procesu cywilnego. 

W odniesieniu 

do twierdzenia o bardzo szerokim katalogu kar umownych Zamawiający 

podał,  że  biorąc  pod  uwagę  funkcje,  jakie  pełni  kara  umowna,  tj.  funkcja  kompensacyjna, 

zarówno  w  zakresie  szkody  materialnej,  ale  też  wizerunkowej,  instytucjonalnej  i  funkcja 

gwarancyjna,  oraz  z  uwagi  na  bardzo  skomplikowany  charakter  realizowanej  przez 

wykonawców  usługi,  tylko  w  ten  sposób  może  zrealizować  ciążący  na  nim  obowiązek 

zapewnienia należytej realizacji zadania publicznego. Zamawiający w § 15 ust. 5 przewidział 

też  procedurę  zgłaszania  wykonawcy  przypadków  nienależytego  wykonania  umowy  przed 

naliczeniem kar umownych. 

Choć, jak wskazano wyżej, w treści odwołania brak jest jakiegokolwiek odesłania do 

konkretnych kar umownych, Zamawiający przedstawia poniżej kilka sytuacji, których realizacja 

została  obwarowana  karami  umownymi,  celem  wykazania,  że  wprawdzie  katalog  kar 

umownych jest obszerny, ale to z uwagi na przyjęty sposób ich konstruowania, tj. odwołanie 

się do poszczególnych czynności jakie składają się na realizację usługi będącej przedmiotem 

umowy: 

a) 

w  §15  ust.  2  pkt  9  lit.  q  przewidziano  karę  w  wysokości  50  zł  za  brak 

przestania/umieszczenia  na  Wirtualnym  Dysku  w  terminie,  skanów  dowodów 

ważenia,  o  których  mowa  w  SWU  rozdział  XIX,  za  każdy  przypadek,  za  każdy 


dowód,  za  każdą  rozpoczętą  godzinę,  a  to  z  uwagi  konieczność  zapewnienia 

bieżącej kontroli ważenia pojazdów, a w tym ilość zebranych odpadów oraz dążąc 

do  wyeliminowania  ewentualnych  nieprawidłowości,  wdrożono  system  skanów 

dowodów  ważenia,  których  niezwłoczne  przestanie  do  Zamawiającego  daje 

możliwość przeprowadzenia natychmiastowych kontroli w tym zakresie; stąd kara 

za brak realizacji tych działań liczona jest w systemie godzinowym, tylko bowiem 

bieżący dostęp do kwitów wagowych pozwoli Zamawiającemu w sposób właściwy 

kontr

olować  proces  ważenia  odpadów,  co  przekłada  się  bezpośrednio  na 

wynagrodzenie wykonawcy; 

b) 

w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  aa  przewidziano  karę  w  wysokości  5.000  zł  za  brak 

oznakowania pojazdu SZOP zgodnie ze wzorem stanowiącym zał. nr 21 do SIWZ 

w terminie do pie

rwszego dnia drugiego miesiąca realizacji usługi, za każdy dzień 

następujący  po  upływie  terminu;  skoro  Zamawiający  zleca  taką  usługę  i  określił, 

że będzie  ona  osobno  płatna,  to  biorąc  pod  uwagę  zasadę  gospodarności 

wydatkowaniu środków publicznych, musi przewidzieć taką karę, która nie będzie 

skłaniała  wykonawcy  do  wkalkulowania  ryzyka  braku  oznakowania  pojazdu 

terminie;  odbiór  odpadów  z  wykorzystanie  pojazdu  typu  SZOP  jest  nowym 

rozwiązaniem, wdrażanym dopiero w tej umowie, stąd tak istotne jest jego właściwe 

oznakowanie,  jako  element  kampanii  edukacyjnej  dla  mieszkańców  dotyczącej 

zbierania selektywnie odpadów. 

Analizując  postanowienia  umowy  dotyczące  kar  umownych  widać,  że  kary  zostały 

podzielone  i  przyporządkowane  do  danej  grupy  czynności  objętych  przedmiotem  umowy, 

tylko 

bowiem realizacja wszystkich elementów umowy da oczekiwany przez Zamawiającego 

efekt  w  postaci  odbioru  i  zagospodarowania  wszystkich 

odpadów  objętych  umową, 

zapłaty tylko  za  strumień  odpadów  pochodzących  z  gminy  Wrocław  oraz  osiągnięcia 

wymaganych poziomów odzysku odpadów. 

Dodatkowo  Zamawiający  wskazał,  że  stanowisko  Odwołującego,  który  domagał  się 

abstrakcyjnego  obniżenia  wszystkich  kar  umownych  o  połowę  nie  zyskało  aprobaty  KIO 

w sprawie o sygn. akt KIO 403/20, gdzie wyrokiem z dnia 

3 czerwca 2020 r. oddalono w części 

odwołanie. 

Zarzut nr 12 

W  pierwszej  kolejności  Zamawiający  stwierdził,  że  jego  obowiązkiem  w  zakresie 

uregulowania  warunków  zmiany  wynagrodzenia było  wypełnienie  dyspozycji  art.  145  ust.  5 

Pzp, co też Zamawiający uczynił, a Odwołujący tego nie kwestionuje. W pozostałym zakresie 

Zamawiający  nie  był  zobligowany  do  bezpośredniego  regulowania  możliwości  i  warunków 


zmian  wynagrodzenia  wykonawców,  zwłaszcza  w  sposób,  w  zakresie  i  na  warunkach 

określonych  przez  Odwołującego. W  tym  kontekście przedmiotowy  zarzut  stanowi  de  facto 

postulat  ukształtowania  projektu  umowy  w  sposób  zgodny  z  oczekiwaniami  Odwołującego, 

nie 

zaś sprostania ustawowym wymogom. 

Jednocześnie  Odwołujący  podnosi,  że  „postanowienia  §  19  ust.  1  i  ust.  2  projektu 

umowy są nieprecyzyjne i nie można z ich treści jednoznacznie wywnioskować, czy określenie 

„zmiana zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami wprowadzenia takiej zmiany” oraz 

„sposób  wykonywania  prac  objętych  przedmiotem  zamówienia  wraz  ze  skutkami 

wpr

owadzenia  takiej  zmiany”  odnoszą  się  także  do  zmiany  wysokości  wynagrodzenia 

należnego  wykonawcy,  czy  wyłącznie  do  innych  niż  wynagrodzenie  postanowień  umowy 

przedmiocie zamówienia publicznego”. W tym kontekście Zamawiający wskazuje, że jeżeli 

w konkretn

ych okolicznościach zmiana zakresu lub sposobu wykonywania prac uzasadniać 

będzie zmianę wynagrodzenia, zmiana wynagrodzenia może być kwalifikowana jako skutek 

wprowadzenia zmiany co do zakresu lub sposobu wykonywania prac. 

Zarzut nr 13 

Po  pierwsze,  Zamawi

ający  podał,  że  Odwołujący  po  raz  kolejny  formułuje  zarzut 

naruszenia  art.  29  ust.  1  Pzp  nie  wskazując,  na  czym  on  dokładnie  polega,  po  raz  kolejny 

uniemożliwiając  rzeczową  w  tym  zakresie  polemikę.  Więcej,  w  przypadku  tego  zarzutu 

Odwołujący nie tyle nie precyzuje na czym polega naruszenie art. 29 Pzp, ale istotą opisanego 

zarzutu czyni to, że Zamawiający nie stawia jakichś wymagań, które  według Odwołującego 

byłyby uzasadnione. 

Po  drugie,  Odwołujący  stawia  Zamawiającemu  zarzut  naruszenia  art.  29  ust.  4  Pzp 

(Zamawiający  może  określić  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  wymagania  związane 

realizacją  zamówienia,  które  mogą  obejmować  aspekty  gospodarcze,  środowiskowe, 

społeczne, związane z innowacyjnością lub zatrudnieniem […]), polegające rzekomo na tym, 

że  Zamawiający  nie  skorzystał  z  uprawnienia,  z  którego  korzystać  nie  miał  obowiązku. 

Odwołujący  nie  wskazał  przy  tym,  co  miałoby  obligować  do  tego  Zamawiającego,  

a w szczególności nie wykazał, że nieskorzystanie z tego uprawnienia w zakresie jaki preferuje 

Odwołujący,  prowadzi  do  naruszenia  przepisów  ustawy  Pzp.  Podobnie  rzecz  się  ma 

z zarzutem naruszenia art. 30 ust. 1 pkt 1 Pzp. 

Po trzecie, wbrew twierdzeniom Odwołującego – pomimo tego nawet, że nie miałoby 

to  wpływu  na  prawidłowość  postępowania  Zamawiającego  –  Zamawiający  stwierdził, 

że istotnym  warunkiem  udziału  w  postępowaniu  oraz  złożenia  oferty  są  kryteria  dotyczące 

emisji  spalin  (posiadanie  pojazdów  spełniającym  europejski  wymóg  standardu  emisji  spalin 

Euro V lub Euro VI lub będącym pojazdem elektrycznym lub pojazdem napędzanym gazem 


ziemnym i nie starszym niż 8 lat – rozdział IV ust. 1.2.3.2. SIWZ; rozdział XVIII SWU ust. 2 – 

elementy Planu obsługi systemu). 

Po czwarte, Zamawiający prezentując w SIWZ w rozdziale XV „Opis kryteriów, którymi 

Zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty, wraz  z podaniem wag tych kryteriów 

sposobu oceny ofert” jednoznacznie wskazuje na określone wymagania względem pojazdów. 

Nadto SIWZ 

– rozdział XII ust. 8 stanowi: „Flota Wykonawcy służąca do wykonywania 

przedmiotu  zamówienia  musi  spełniać  wymogi  ustawy  o  elektromobilności  i  paliwach 

alternatywnych  z  dnia  11  stycznia  2018  r.  (Dz.U.  2018  poz.  317)  zgodnie  z  terminami 

wskazanymi w ustawie”. 

Zarzut nr 17 

W  pierwszej  kolejności  Zamawiający  wyjaśnił,  że  zgodnie  z  Pzp  prawem 

za

mawiającego  jest  wybór  i  wskazanie  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Z  prawa  tego 

zresztą Zamawiający skorzystał i uczynił to w sposób zgodny z Pzp. Sformułowanych przez 

Zamawiającego warunków Odwołujący zresztą nie kwestionuje. 

Prawo  Zamawiającego  nie  oznacza  jednak,  jak  zdaje  się  sądzić  Odwołujący, 

że obowiązkiem  Zamawiającego  jest  opisywanie  wszystkich  potencjalnie  możliwych 

kwalifikacji i uprawnień, które będą potrzebne do wykonywania zamówienia. To wykonawca 

jako  podmiot  profesjonalny  w  zakresie  wykracz

ającym  poza  minimalne  warunki  udziału 

postępowaniu  sam  powinien  ocenić,  czy  dysponuje  odpowiednim  potencjałem  (w  tym 

obejmującym odpowiednie zezwolenia/pozwolenia) do wykonania zamówienia. 

W  świetle  powyższego  do  tak  sformułowanego  zarzutu  nie  sposób  się  odnieść, 

ponieważ zakłada on, że przyznane przepisami ustawy Pzp uprawnienia Zamawiającego są 

w istocie jego obowiązkami, z czym zgodzić absolutnie się nie można. 

Zamawiający  podkreślił,  że  Odwołujący  nie  podważa  nadmierności  czy  też 

nieadekwatności sformułowanych przez Zamawiającego warunków udziału w Postępowaniu, 

a jedynie wskazuje, że sformułowane warunki udziału winny być w jego ocenie poszerzone, 

Tymczasem warunki udziału w postępowaniu winny być traktowane jako minimalne (nie zaś 

wszystkie)  warunki 

umożliwiające  ocenę  zdolności  do  należytego  wykonania  zamówienia. 

Zarzut Odwołującego nie dyskwalifikuje w najmniejszym stopniu sformułowanych warunków, 

a  wręcz  potwierdza,  że  mają  one  charakter  minimalnych kwalifikacji,  pozwalających  ocenić 

zdolność wykonawcy do udziału w postępowaniu. 

Podsumowując,  treść  odwołania  nie  może  prowadzić  do  wniosku,  że  Zamawiający 

dopuścił się naruszenia art. 22 ust. 1 pkt 2 Pzp (uprawniającego do sformułowania warunków 

udziału w postępowaniu) oraz art. 22 ust. 1a Pzp (dotyczącego sytuacji, w której zamawiający 


decyduje się na określenie takich warunków). Podkreślić przy tym należy, że art. 22 ust. 1a 

Pzp  nie  ustanawia  obowiązku  sformułowania  określonych,  czy  wszystkich  potencjalnych 

warunków  udziału  w  postępowaniu,  ale  określa  wytyczne,  które  powinny  spełniać  warunki, 

jakich wyboru dokonał Zamawiający. To zaś w ogóle nie jest kwestionowane. 

Zarzut nr 24 

Po pierwsze, zgodnie z art. 36aa ust. 1 Pzp zamawiający może podzielić zamówienie 

na części, określając zakres i przedmiot tych części. Z przepisu wynika jedynie uprawnienie, 

nie  zaś  obowiązek  podzielenia  zamówienia  na  części.  Nie  sposób  więc  zarzucić 

Zamawiającemu  naruszenia  ww.  przepisu  z  tego  powodu,  że  nie  skorzystał  z  uprawnienia, 

którego korzystać obowiązku nie ma. 

Po  dr

ugie,  Odwołująca  nie  dostrzega,  że  sposób  udzielania  zamówień  na  odbiór 

i zagospodarowanie odpadami regulowany jest przepisami lex specialis

, tj. Ucpg, która określa 

akceptowalne sposobu podziału (lub łączenia) zamówień na odbiór i/lub zagospodarowanie 

odp

adami. I tak też zgodnie z art. 6d ust. 2 i 3 Ucpg w celu zorganizowania odbierania odpadów 

komunalnych od właścicieli nieruchomości oraz wyznaczenia punktów selektywnego zbierania 

odpadów komunalnych rada gminy liczącej ponad 10.000 mieszkańców może podjąć uchwałę 

stanowiącą akt prawa miejscowego, o podziale obszaru gminy na sektory, biorąc pod uwagę 

liczbę mieszkańców, gęstość zaludnienia na danym terenie oraz obszar możliwy do obsługi 

przez jednego przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości. 

Natomiast  w  przypadku  gdy  gmina  jest  podzielona  na  sektory,  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia publicznego na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości 

przeprowadza się odrębnie dla każdego z wyznaczonych sektorów. Ucpg zobowiązuje więc 

gminę, która dokonała podziału obszaru gminy na sektory, do udzielenia zamówienia odrębnie 

dla każdego z sektorów. Zamawiający jest związany zgodną z prawem uchwałą Rady Miejskiej 

Wrocławia dzieląca  obszar Wrocławia na  sektory  i  niedopuszczalne  jest dokonywania dalej 

idących  podziałów  w  obrębie  ustanowionych  sektorów,  a  przepisy  Ucpg  obligują  go  do 

udzielania zamówień zgodnie z przyjętym podziałem na sektory.  

Zarzut nr 25 

Twierdzenia Odwołującego pozostają w sprzeczności z faktycznymi postanowieniami 

umowy  i  zostały  przedstawione  w  sposób  wybiórczy.  Odwołujący  pomija  bowiem  zawartą 

umowie procedurę  dotycząca  ustalania tego  terminu, która  zakłada  w  § 4  ust.  8 projektu 

umowy,  że  wykonawca zobowiązany  jest  poinformować w  formie pisemnej  Zamawiającego 

co  najmniej  trzymiesięcznym  wyprzedzeniem  (termin  liczony  od  dnia  wystawienia  przez 

Zamawiającego protokołu odbioru prac), o tym, że: 


1.  dotychczasowe 

wynagrodzenie 

wykonawcy 

wraz 

przewidywanym 

wynagrodzeniem  za  wykonaną  usługę  w  ciągu  kolejnych  90  dni  kalendarzowych 

osiągnie poziom 90 % wynagrodzenia na dany rok przewidywanego w § 11 ust. 9; 

2.  dotychczasowe 

wynagrodzenie 

wykonawcy 

wraz 

przewidywanym 

wynagrodzeniem  za  wykonaną  usługę  w  ciągu  kolejnych  90  dni  kalendarzowych 

osiągnie poziom 90 % wynagrodzenia określonego w § 11 ust. 1. 

Pismo  to  daje  wykonawcy  możliwość  wypowiedzenia  się  co  do  przewidywanego 

terminu zakończenia umowy, zwrócenia Zamawiającemu uwagi na okoliczności, które mogą 

wpłynąć na tempo osiągnięcia poziomu wynagrodzenia wskazanego w § 11 ust. 1 umowy. 

Na tej podstawie oraz w oparciu o przeprowadzoną przez Zamawiającego kalkulację 

wynagrodzenia  należnego  wykonawcy  za  trzy  minione  następujące  po  sobie  okresy 

rozliczeniowe,  jeżeli  łączna  suma  wynagrodzenia  dotychczas  należnego  wykonawcy  wraz 

prognozowanym  wynagrodzeniem  należnym  wykonawcy  za  trzy  następne  miesiące 

świadczenia  usługi,  będzie  mogła  osiągnąć  kwotę  określoną  w  §  11  ust.  1, 

Zamawiający pisemnie poinformuje wykonawcę o dacie zakończenia świadczenia usługi oraz 

o dac

ie zakończenia realizacji umowy (§ 4 ust. 5 projektu umowy). 

Zatem nie można się zgodzić z twierdzeniem, że ustalenie terminu zakończenia umowy 

przez  Zamawiającego  odbywa  się  w  sposób  arbitralny.  Należy  bowiem  pamiętać,  iż  to 

Zamawiający odpowiada za prawidłowe przeprowadzenie postępowania, zawarcie umowy na 

odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów,  a  tym  samym,  a  może  nawet  przede  wszystkim, 

za 

zapewnienie  ciągłości  świadczenia  usługi  odbioru  odpadów.  Wskazana  wyżej  i  opisana 

umowie  procedura  daje  Zamawiającemu  możliwość  ustalenia  z  odpowiednim 

wyprzedzeniem terminu zakończenia umowy i rozpoczęcie realizacji usługi w ramach nowej 

umowy. Ustalony przez Wykonawcę okres 3 miesięcy na wyczerpanie 90 proc. wynagrodzenia 

określonego w umowie, jest niezbędny dla Zamawiającego, aby rozpocząć przygotowania do 

procedury  przetargowej  i  udzielenia  zamówienia.  Usługa  odbioru  odpadów  jest  bowiem 

usługą, który nie może się skończyć z dnia na dzień, w bliżej nieokreślonym terminie. 

Proponowany  przez  Odwołującego  wniosek,  aby  umowa  kończyła  się  z  chwilą 

osiągnięcia  poziomu  określonego  w  §  11  ust.  1  umowy,  a  zatem  100%  wynagrodzenia, 

stworzyłby sytuację, w której Zamawiający do końca nie będzie wiedział kiedy zakończy się 

umowa,  a  także  ewentualny  nowy  wykonawca  nie  wie  kiedy  rozpocznie  realizację  usługi. 

Czyli 

pozostaje  w  całkowitej  sprzeczności  z  zarzutem  zgłoszonym  przez  Odwołującego 

ramach zarzutu nr 1, gdzie stawia wymaganie, aby określić w SIWZ konkretną datę początku 

realizacji usługi.  


Dodatkowo Odwołujący złożył na posiedzeniu pismo procesowe, w którym w ramach 

podniesionego w odwołaniu zarzutu nr 11 dotyczącego kar umownych, omówił nie zmienione 

przez  Zamawiającego  postanowienia  dotyczące  szeregu  kar  umownych,  zarzucając  im  ich 

rażące wygórowanie. 

Sygn. akt KIO 1018/20, KIO 1023/20 

Gmina Wrocław, w imieniu i na rzecz której działa Ekosystem sp. z o.o. z siedzibą we 

Wrocławiu (dalej: „Zamawiający”) prowadzi, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 

2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z  2019 r., poz. 1843 j.t. ze zm.), zwanej dalej 

„Pzp”,  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  pn.:  „Odbiór,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  z  terenu  Gminy  Wrocław  w  obrębie  Sektora  II  –  Krzyki”, 

zwane 

dalej „Postępowaniem”. 

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym 

Unii Europejskiej 30 kwietnia 2020 r. pod nr 2020/S 085-202008. 

30 kwietnia 2020 r. Zamawiający zamieścił na swojej stronie internetowej specyfikację 

istotnych  warunków  zamówienia  (dalej  „SIWZ”),  której  postanowienia  zaskarżone  zostały 

odwołaniami  wniesionymi  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  (dalej:  „Izba”  lub  „KIO”) 

maja  br.  przez  wykonawców:  FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Bielanach 

Wrocławskich (sygn. akt KIO 1018/20) i Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA 

S.A. z siedzibą we Wrocławiu (sygn. akt KIO 1023/20). 

Sygn. akt KIO 1018/20 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 22 ust. 1a w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3 oraz w zw. z art. 22d ust. 1 Pzp przez 

ustanowienie  w  rozdziale  IV  pkt  1.2.2.3.  SIWZ  warunku  udziału  w  Postępowaniu 

dotyczącego  posiadania  doświadczenia  w  zakresie  wykonania  lub  wykonywania 

zamówienia  polegającego  na  odbieraniu  papieru  o  kodzie  20  01  01  w  ilości  co 

najmniej 4.500 Mg w ciągu maksymalnie 12 kolejnych miesięcy, który to wymóg jest 

nieproporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  i  nadmierny,  wykraczający  poza 

poziom  niezbędny  do  wyłonienia  wykonawcy  dającego  rękojmię  należytego 

wykonania  zamówienia,  a  eliminujący  z  Postępowania  wykonawców  dotychczas 

świadczących  na  rzecz  Zamawiającego  usługę  odbioru  i  zagospodarowania 

odpadów komunalnych z terenu Wrocławia, bowiem: 


a) 

większość  z  nich  (w  tym  Odwołujący),  w  ramach  jednego  zamówienia  nie 

odebrała  samodzielnie  takiej  masy  odpadów  komunalnych  o  kodzie  20  01  01 

terenu Miasta Wrocławia; 

b) 

wyklucza  możliwość  ubiegania  się  o  zamówienie  przez  wykonawców, 

którzy zgodnie wymaganiami przetargowymi innych podmiotów zamawiających 

odbierany papier klasyfikowali pod innym kodem według klasyfikacji określonej 

rozporządzeniu Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu 

odpadów  (Dz.  U.  z  2020  r.,  poz.  10),  w  szczególności  pod  kodem  15  01  01 

(opakowania  z  papieru  i  tektury),  a  i

ch  doświadczenie  jest  tożsame 

doświadczeniem podmiotu odbierającego papier i tekturę sklasyfikowaną pod 

kodem 20 01 01; 

2.  art.  29  ust.  1-3  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  opisanie  pr

zedmiotu  zamówienia 

sposób,  który  może  utrudniać  uczciwą  konkurencję,  który  jednocześnie 

charakteryzuje  produkty  dostarczane  przez  konkretnego  dostawcę,  co  może 

prowadzić 

do 

nieuzasadnionego 

uprzywilejowania 

jednego 

dostawcy 

i wyeliminowania innych dosta

wców, tj. przez: 

a) 

wskazanie w rozdziale XV pkt 1 ppkt 1 SWU wymogu wyposażenia wszystkich 

pojazdów  bezpylnych  realizujących  odbiór  odpadów  oraz  myjek  w  system 

monitorowania  pojazdów  bazujący  na  zapisie  obrazu  z  4  kamer  generujących 

widok  otoczenia  pojazdu  b

ez  martwych  stref  (360°)  i  widok  z  góry  

(tzw. „widok z lotu ptaka”) w czasie rzeczywistym oraz nagrywarkę cyfrową do 

zapisu  materiału  video  z  wszystkich  kamer  spełniający  wymagania  określone 

Załączniku nr 28 do SWU, który to system aktualnie jest oferowany tylko przez 

jednego  dostawcę  na  rynku,  a  przy  tym  jego  wymaganie  nie  zapewnia 

Zamawiającemu realnych korzyści w stosunku do rozwiązań oferowanych przez 

innych dostawców, co tym samym oznacza, że wymaganie Zamawiającego nie 

jest  uzasadnione  potrzebami  Z

amawiającego,  a  jednocześnie  ogranicza 

konkurencję w Postępowaniu; 

b)  wskazanie  w  rozdziale  II  pkt  3  ppkt  6)  oraz  pkt  4  ppkt  3  SWU  wymogu 

wyposażenia obsługiwanych nieruchomości w pojemniki od 1,5 do 4 m

 których konstrukcja ma zapewniać szczelność zapobiegając w szczególności 

przedostaniu  się  do  nich  gryzoni  lub  ptaków,  przez  zastosowanie 

dźwigni/uchwytu otwierających urządzenie, jedynie w chwili użytkowania, 

 wyposażonych w dźwignię nożną, 
 których  podstawa  ma  mieć  kształt  umożliwiający  ustawienie  zestawu 

poj

emników w równym szeregu, aby osiągnąć wizualny efekt uporządkowania 

przestrzeni MGO, 


w  sytuacji,  gdy  takie  pojemniki  są  oferowane  tylko  przez  jednego  producenta 

działającego na rynku, zaś ich zastosowanie nie przyniesie wymiernych korzyści 

Zamawiającemu  ani  mieszkańcom,  co  oznacza,  że  wymaganie  takich 

pojemników nie jest uzasadnione obiektywnymi potrzebami Zamawiającego; 

art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 387 § 1 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp przez opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  może  utrudniać  uczciwą  konkurencję, 

przy tym jest niemożliwy do wykonania w ramach czasowych zakreślonych przez 

Zamawiającego,  tj.  przez  wymaganie  w  rozdziale  XV  pkt  5  SWU,  aby  system 

wizyjnego  monitorowania  pojazdów  zapewniał  anonimizację  zarejestrowanych 

w mater

iale osób i pojazdów w sytuacji, gdy obecnie żaden z podmiotów oferujących 

tego  rodzaju  systemy  na  rynku  nie  zapewnia  bieżącej  anonimizacji,  a  stworzenie 

takiej  funkcjonalności  musiałoby  się  wiązać  z  nakładami  nieproporcjonalnie 

wysokimi  do  przedmiotu  zamówienia  nakładami,  a  nadto  byłoby  niemożliwe  do 

implementacji w terminie realizacji zamówienia; 

4.  art.  29  ust.  1-

3  Pzp  przez  opisanie  przedmiotu  zamówienia  niejednoznacznie, 

nadto w sposób, który może utrudniać uczciwą konkurencję, tj. przez wskazanie 

w rozdziale II pkt 3 ppkt 1) lit. c), ppkt 2 lit. c) i ppkt 3 lit. c) oraz w pkt 4 ppkt 1) lit. c) 

i  ppkt  2)  lit.  c)  SWU  wymogu  wyposażenia  obsługiwanych  nieruchomości 

pojemniki, które m.in. mają posiadać system jezdny wyposażony w pełne gumowe 

kółka  o  średnicy  minimum  200  mm,  który  to  wymóg  na  znajduje  żadnego 

uzasadnienia z punktu widzenia użyteczności pojemników czy ich funkcjonalności 

(w stosunku do kółek o średnicy np. 190 mm), a jednocześnie eliminuje możliwość 

wyposażenia nieruchomości w inne pojemniki, a nadto może budzić uzasadnione 

wątpliwości  co  do  jego  interpretacji,  bowiem  kołka  „w  pełni”  gumowe  z  przyczyn 

technicznych nie mogą być zastosowane; 

5.  art.  29  ust.  1  i  2  Pzp  oraz  art.  353

  Kc  przez  o

pisanie  przedmiotu  zamówienia 

sposób  niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  bez  uwzględnienia  wszystkich 

wymogów  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty  oraz 

sprzeczny  z  zasadami  współżycia  społecznego  jako  obciążający  wykonawcę 

trudnym do oszacowania ryzykiem, tj. przez: 

c)  wskazanie  w  rozdziale  II 

pkt  8  ppkt  1  SWU  obowiązku  mycia  i  dezynfekcji 

pojemników  nie  tylko  zgodnie  z  Harmonogramem  mycia  i  dezynfekcji 

pojemników, ale dodatkowo również w terminach wynikających z dodatkowych 

zleceń Zamawiającego, przy jednoczesnym braku określenia maksymalnej ilości 

czy  zakresu  takich  zleceń  oraz  braku  zdefiniowania  okresu,  w  którym  takie 

zlecenia mogą być składane (w szczególności zaznaczenia, że zlecenia nie będą 

składane  w  okresie  zimowym),  co  nie  tylko  utrudnia,  ale  wręcz  uniemożliwia 


Odwołującemu kalkulację potencjalnych kosztów mycia i dezynfekcji pojemników 

w sytuacji, gdy wynagrodzenie za takie świadczenie będzie rozliczane ryczałtowo 

(w ramach stałych cen jednostkowych za odbiór i zagospodarowanie odpadów), 

niezależnie od zakresu faktycznie wykonanego świadczenia mycia i dezynfekcji 

pojemników, przy czym nakładanie na wykonawcę ryzyka wzrostu kosztów mycia 

i  dezynfekcji  pojemników,  trudnego  lub  wręcz  niemożliwego  do  oszacowania, 

a nad

to  całkowicie  uzależnionego  od  woli  tylko  jednej  strony  umowy 

(Zamawiającego),  musi  być  uznane  za  sprzeczne  z  zasadami  współżycia 

społecznego; 

d)  ustalenie  w  rozdziale  II  pkt  8  ppkt  4)  SWU  obow

iązku  naprawy  albo  wymiany 

(gdy 

naprawa uszkodzonych pojemników jest niemożliwa lub przekracza wartość 

rynkową  pojemników)  bez  jednoczesnego  określenia  przypadków,  kiedy  takie 

naprawy  lub  wymiany  miałyby  być  realizowane,  co  stwarza  daleko  idącą 

niepewność co do zakresu wymiany pojemników w ramach danego zamówienia 

i uniemożliwia tym samym skalkulowanie kosztów tego świadczenia, które jest 

ro

zliczane  ryczałtowo  (w  ramach  stałych  cen  jednostkowych  za  odbiór 

zagospodarowanie odpadów), niezależnie od zakresu faktycznie dokonywanej 

wymiany i naprawy pojemników; 

6.  art. 29 ust. 1 i 2 Pzp oraz art. 353

i 387 § 1 Kc przez: 

a)  ustanowienie  w  rozdziale  II

I  pkt  2  ppkt  2  SWU  obowiązku  systematycznego 

przeprowadzania  własnej  kontroli  stopnia  napełniania  poszczególnych 

pojemników, w celu niedopuszczenia do ich napełniania odpadami powyżej 90% 

całkowitej pojemności, bez sprecyzowania sposobu wypełnienia tego obowiązku, 

przy  jednoczesnym  zastrzeżeniu  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  o)  -  r)  oraz  t) 

Projektu 

Umowy  kar  umownych  odpowiednio  za  każdorazowe  stwierdzenie 

przepełnienia pojemników powyżej 90%, niewykonanie wymiany pojemnika lub 

niewykonanie odbioru z odpowiedni

ą częstotliwością, który to obowiązek kontroli 

jest  praktycznie  niemożliwy  do  zrealizowania  nawet  przy  zaangażowaniu 

zasobów 

niewspółmiernych 

do 

charakteru 

przedmiotu 

zamówienia 

(świadczenie niemożliwe),  bowiem  żaden  z  wykonawców  przy  zachowaniu 

nawet  najw

yższej  staranności  nie  będzie  stanie  uniknąć  pojawiania  się 

przypadków zapełniania pojemników na odpady, a tym samym wprowadzenie po 

stronie  wykonawcy  obowiązku  niedopuszczenia  do  zapełnienia  pojemników  i 

karania  go,  gdy  do  zapełnienia  dojdzie,  musi  być  uznane  za  sprzeczne  z 

zasadami współżycia społecznego; 

b) 

ustanowienie w § 2 ust. 1 pkt 10 lit. b) Projektu Umowy oraz w rozdziale XIX pkt 

1  ppkt  2)  SWU  obowiązku  osiągnięcia  poziomu  recyklingu  i  przygotowania  do 


ponownego  użycia  odpadów  komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady 

komunalne, których osiągniecie zgodnie z postanowieniami rozdziału XX SWU 

warunkach  realizacji  zamówienia  jest  niemożliwe  (świadczenie  niemożliwe), 

przy  jednoczesnym  prz

ewidzeniu  w  § 15  ust.  2 pkt  14  lit. q) kary  umownej  za 

nieosiągnięcie  tego  poziomu,  co  musi  być  uznane  za  sprzeczne  z  zasadami 

współżycia 

społecznego, 

bowiem 

priori 

obciąża 

wykonawcę 

odpowiedzialnością  za  nienależyte  wykonanie  umowy  oraz  ryzykiem  kar 

umo

wnych,  których  podstawa  nałożenia  na  wykonawcę  może  powstać  nawet 

przy dochowaniu przez niego najwyższej zawodowej staranności; 

7.  art. 29 ust. 1 Pzp, art. 353

oraz art. 58 § 1 w zw. z art. 556 i art. 638 Kc oraz w zw. 

z  art.  14  ust.  1  Pzp  przez  opisanie  prz

edmiotu  zamówienia  w  sposób 

niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  a  przy  tym  pozostający  w  sprzeczności  z 

przepisami Kc o rękojmi i tym samym ułożenie treści stosunku prawnego w sposób 

sprzeczny z jego naturą, tj. przez ustalenie w § 18 Projektu Umowy, że wykonawca 

udziela  na  przedmiot  Umowy  rękojmi  na  okres 12  miesięcy  od  dnia  zakończenia 

realizacji umowy, podczas gdy przedmiotem Umowy jest co do zasady świadczenie 

usługi odbioru i zagospodarowania odpadów, do której zgodnie z art. 750 Kc stosuje 

się odpowiednio przepisy o zleceniu, które to świadczenie nie obejmuje wytworzenia 

rezultatu,  który  byłby  zdatny  do  poddania  się  sprawdzianowi  na  istnienie  wad, 

których dotyczy odpowiedzialność z tytułu rękojmi; 

art. 5, art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353

oraz art. 483 § 1 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp 

przez: 

a) 

ustanowienie  w  §  15  ust.  2  Projektu  Umowy  rażąco  wygórowanych  kar 

umownych, tj. w szczególności: 

i. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  3  lit.  e)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w 

wysokości  500  zł  za  każdy  stwierdzony  przez  Zamawiającego  przypadek 

niedostarczenia  Harmonogramu  (lub  jego  aktualizacji  po  uprzednim 

zaakceptowaniu 

przez 

Zamawiającego) 

formie 

papierowej 

przedstawicielowi  punktu  aptecznego,  za  każdy  Harmonogram,  za  każdy 

dzień następujący po upływie terminu, 

ii.  przewidzia

nej  w  §  15  ust.  2  pkt  3  lit.  f)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  500  zł  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  Zamawiającemu 

oświadczenia  potwierdzającego  wypełnienie  obowiązku  dostarczenia 

Harmonogramu na teren nieruchomości o charakterze jednorodzinnym, 

iii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  4  lit.  c)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w 

wysokości  1.000  zł  w  przypadku  niedostarczenia  i/lub  nieudostępnienia 


Zamawiającemu  w  tym  na  Wirtualnym  Dysku,  któregokolwiek  z  elementów 

sprawozdania  miesięcznego  i/lub  Miesięcznych  Kart  Bilansu  Odpadów 

Komunalnych  określonych  w  SWU,  rozdział  XVIII,  w  terminie  do  14 

kalendarzowego następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, za każdy dzień 

następujący po upływie terminu, za każdy element, 

iv. 

przewidzianej  w  § 15  ust.  2 pkt  5 lit.  a)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w 

wysokości 10.000 zł za nieprzypisanie unikalnych numerów seryjnych (ID) 

do MGO, zgodnie z terminami i/lub wymogami określonymi w SWU, rozdział 

XIII pkt 5 ppkt 1) i ppkt 4), za każdy dzień następujący po upływie terminu; 

v.  przewidzian

ej  w  § 15  ust.  2 pkt  5 lit.  b)  Projektu  Umowy  kary  umownej  w 

wysokości 100 zł za nieprzypisanie unikalnych numerów seryjnych (ID) do 

MGO, zgodnie z terminami i/lub wymogami określonymi w SWU, rozdział XIII 

pkt 5 ppkt 1) i ppkt 4), za każde MGO, za każdy dzień następujący po upływie 

terminu; 

vi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  c)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  10.000  zł  za  nieprzypisanie  numerów  Transponderów 

zamontowanych  na  pojemnikach,  do  adresów  MGO,  zgodnie  z  terminami 

i/lub  wymogami  określonymi  w  SWU,  rozdział  XIII  pkt  5  ppkt  2)  i  ppkt  4), 

za 

każdy dzień następujący po upływie terminu; 

vii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  d)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  100  zł  za  nieprzypisanie  numerów  Transponderów 

zamontowanych  na  pojemnikach, 

do  adresów  MGO,  zgodnie  z  terminami 

i/lub  wymogami 

określonymi  w SWU, rozdział XIV pkt 5, ppkt 2) i ppkt 4), 

za 

każde MGO za każdy dzień po upływie terminu; 

viii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  e)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 30.000 zł za nieprzypisanie do wykazu adresów nieruchomości 

przekazanych przez Zamawiającego, informacji o MGO, do którego należą 

poszczególne  nieruchomości,  zgodnie  z  terminami  i/lub  wymogami 

określonymi  w  SWU,  rozdział  XIII  pkt  5  ppkt  3)  i  ppkt  4),  za  każdy  dzień 

następujący po upływie terminu; 

ix. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  5  lit.  f)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  100  zł  za  nieprzypisanie  do  wykazu  adresów  nieruchomości 

przekazanych przez Zamawiającego, informacji o MGO, do którego należą 

poszczególne  nieruchomości,  zgodnie  z  terminami  i/lub  wymogami 

określonymi  w  SWU,  rozdział  XIII  pkt  5  ppkt  3)  i  ppkt  4),  za  każdy  adres 

nieruchomości, każdy dzień następujący po upływie terminu; 


x. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  a)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  5.000  zł  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  wyliczeń 

określonych  w  SWU  rozdział  XIX  pkt  2,  w  wersji  papierowej  i/lub 

elektronicznej na Wirtualnym Dysku, za każdy dzień po upływie terminu; 

xi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  b)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  2.000  zł  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  dokumentów 

sporządzonych zgodnie z SWU, rozdział XIX pkt 3, w wersji papierowej i/lub 

elektronicznej na Wirtualnym Dysku za każdy dokument, za każdy dzień po 

upływie terminu; 

xii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  6  lit.  c)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  2.000  zł  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  dokumentów 

określonych w SWU, rozdział XIX pkt 4, za każdy dokument, za każdy dzień 

po upływie terminu; 

xiii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  150  zł  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 

przepełnienia  któregokolwiek  z  pojemników  o  pojemności  mniejszej  niż 

1,1 m

przeznaczonych  do  zbiórki  odpadów  komunalnych  bezpośrednio 

terenów nieruchomości zamieszkałych i mieszanych, za każdy pojemnik; 

za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie odpadami powyżej 

poziomu 90 % całkowitej pojemności danego pojemnika; 

xiv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  p)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  600  zł  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 

przepełnienia któregokolwiek z pojemników o pojemności 1,1 m

i większej 

do  zbiórki  odpadów  komunalnych  bezpośrednio  z  terenów  nieruchomości 

zamieszkałych i mieszanych, za każdy pojemnik; za przepełnienie pojemnika 

uważa  się  jego  wypełnienie  odpadami  powyżej  poziomu  90  %  całkowitej 

pojemności danego pojemnika; 

xv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  q)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  500  zł  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 

przepełnienia  któregokolwiek  z  pojemników  do  zbiórki  niesegregowanych 

(zmieszanych)  odpadów  komunalnych,  odpadów  z  tworzyw  sztucznych, 

metali oraz opakowań wielomateriałowych, odpadów z papieru, odpadów ze 

szkła  oraz  bioodpadów  bezpośrednio  z  terenów  nieruchomości 

niezamie

szkałych; za przepełnienie pojemnika uważa się jego wypełnienie 

odpadami powyżej poziomu 90 % całkowitej pojemności danego pojemnika; 

xvi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  r)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  500  zł  za  każdorazowe  stwierdzenie  przez  Zamawiającego 


niewykonania  przez  Wykonawcę  obowiązku  sukcesywnej  wymiany 

pojemnika  na  odpady  wielkogabarytowe  zbierane  w  pojemnikach 

ogólnodostępnych  w  przypadku  jego  zapełnienia  odpadami  powyżej  90% 

pojemności  pojemnika  przez  cały  okres  wskazany  w  Zleceniu,  za  każdy 

pojemnik, za każdy dzień następujący po upływie terminu; 

xvii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  t)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 400 zł za każdorazowe niewykonanie obowiązku opróżniania, 

pojemników  do  gromadzenia  przeterminowanych  leków,  z  częstotliwością 

gwarantującą  niedopuszczenie  do  wypełnienia  pojemników  odpadami 

powyżej 90% ich całkowitej pojemności; 

xviii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  z)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  10.000  zł  za  brak  oznakowania  pojazdu  SZOP  zgodnie  ze 

wzorem  stanowiącym  zał.  nr  17  do  SIWZ  w  terminie  do  pierwszego  dnia 

drugiego miesiąca realizacji usługi, za każdy dzień następujący po upływie 

terminu; 

xix. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 5 000 zł za niezapewnienie Zamawiającemu ( w jego siedzibie) 

w  terminie,  dostępu  do  danych  z  systemu  wizyjnego  monitorowania 

pojazdów,  o  którym  mowa  w  SWU  rozdział  XV  pkt  2  wraz 

funkcjonalnościami, opisanymi w SWU rozdział XV pkt 3-8 i 10, za każdy 

dzień następujący po upływie terminu; 

xx. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  p)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 5.000 zł za niezapewnienie Zamawiającemu w ramach dostępu 

do  danych  z  systemu  wizyjnego  monitorowania  pojazdów,  jakiejkolwiek 

funkcjonalności i/lub danych, o których mowa w SWU rozdział XV pkt 2-8 za 

każdy przypadek, za każdy dzień; 

xxi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  q)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  5.000  zł  za  nieprzywrócenie  w  terminie  określonym  w  SWU 

dostępu  do  wizyjnego  systemu  monitorowania  pojazdów  w  przypadku 

zaistnienia awarii, za każdy przypadek, za każdy dzień; 

xxii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  r)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł za każdy stwierdzony przez Zamawiającego przypadek, 

braku czytelności rejestrowanego przez zainstalowane na pojazdach kamery 

(  zgodnie  z  opisem  w  SWU  rozdział  XV  pkt  1),  zapisu  materiału  video, 

za 

każdą kamerę, za każdy dzień; 

xxiii. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  s)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązku 


dotyczącego  wyposażenia  pojazdów  realizujących  odbiór  odpadów 

system, o którym mowa w SWU rozdział XV pkt 16, za każdą niezgodność 

w  stosunku  do  wymagań  określonych  w  SWU,  za  każdy  dzień,  za  każdy 

pojazd; 

xxiv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  g)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  10.000  zł  za  każdy  dzień  niedziałania  monitoringu  wizyjnego 

bazy, za każdy przypadek; 

xxv. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  j)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  10.000  zł  za  każdy  przypadek  stwierdzenia  przez 

Zamawiającego  magazynowania  na  terenie  bazy  magazynowo-

transportowej  selektywnie  odebranych  odpadów  dłużej  niż  3  miesiące, 

zastrzeżeniem, że jeżeli termin określony w posiadanej przez wykonawcą 

decyzji na zbieranie odpadów jest krótszy, to wykonawca zobowiązany jest 

dostosować sią do terminu określonego w przedmiotowej decyzji, za każdy 

dzień, za każdą frakcję; 

xxvi. 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  n)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości  5.000  zł  za  uniemożliwianie/utrudnianie  przeprowadzenia 

Zamawiającemu kontroli, za każdy przypadek; 

które  to  kary  jako  odbiegające  od  wysokości  potencjalnej  szkody,  jaka  może 

zostać  poniesiona  przez  Zamawiającego  w  związku  z  niewykonaniem  lub 

nienależytym wykonaniem obowiązków umownych oraz przewyższające wartość 

świadczenia  wykonawcy,  za  którego  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie 

zostały  zastrzeżone,  muszą  być  uznane  za  rażąco  wygórowane,  a  przez  to 

sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i jako takie na mocy art. 58 § 1 

oraz 353

 Kc 

są nieważne; przy czym wysokość wszystkich kary przewidzianych 

w  Projekcie  Umowy  określona  została  w  takiej  wysokości  w  taki  sposób,  

że  w  przypadku  częściowej  ich  kumulacji  i  wystąpienia  okoliczności 

uzasadniających  ich  nałożenie  w  dłuższym  okresie  czasu  (np.  przez  kilka 

miesięcy)  sumaryczna  ich  wartość  może  przekroczyć  wartość  całej  umowy 

(wynagrodzenia  Wykonawcy),  co  powoduje,  że  wszystkie  te  kary  mogą  być 

uznane za kary rażąco wygórowane, 

b) 

ustanowienie w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. o)-r) oraz t) Projektu Umowy kar umownych 

naliczanych  w  przypadku  stwierdzenia  przez  Zamawiającego  zapełnienia  się 

pojemników na odpady komunalne w określonej proporcji (90%), co należy uznać 

za działanie sprzeczne z naturą świadczeni polegającego na odbiorze odpadów 

komunalnych  i 

co  wiąże  się  z  obciążeniem  Wykonawcy  niemożliwym  do 

uniknięcia ryzykiem ponoszenia kosztów kar umownych, bowiem przepełnianie 


się pojemników jest okolicznością, która często jest niemożliwa do przewidzenia 

i zapobieżenia mimo zapewnienia przez Wykonawcę odpowiedniej częstotliwości 

odbioru odpadów i należytej staranności, co oznacza, że obciążanie wykonawcy 

taką karą winno być uznane za niezgodne z zasadami współżycia społecznego; 

c) 

ustanowienie  w  §  15  ust.  2  pkt  11  lit.  ee)  Projektu  Umowy  kary  umownej  za 

niew

ykonanie  obowiązku  dotyczącego  niezwłocznego  zrealizowania  usługi 

odbioru w sytuacji, gdy wcześniejszy odbiór był utrudniony (np. z uwagi na brak 

dojazdu,  niewystawiony  pojemnik  itp.,)  która  to  kara  nakłada  na  wykonawcę 

konieczność  wielokrotnego  wykonywania  usługi  w  przypadku  zaniedbań 

właścicieli  nieruchomości,  przy  czym  zakres  takiego  obowiązku  i  potencjalnej 

wysokości kar umownych wynikających z jego niezrealizowania jest niemożliwy 

do oszacowania na etapie kalkulowania oferty; 

art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353

 w zw. z art. 483 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp przez 

ustanowienie w § 15 ust. 2 Projektu Umowy kar umownych naliczanych za każdy 

dzień opóźnienia w wykonaniu zobowiązań bądź za każdy dzień trwania określonej 

sytuacji,  bez  jednoczesnego  określenia  końcowego  terminu  naliczania  kar 

umownych  ani  kwoty  maksymalnej,  do  poziom

u  której  będą  one  naliczane, 

co 

prowadzi  do  możliwości  obciążenia  wykonawcy  świadczeniem  z  tytułu  zapłaty 

kary umownej niekreślonym w czasie (tworząc zobowiązanie wieczne) i tym samym 

ni

e  spełnia  istoty  wynikającego  z  art.  483  §  1  Kc  wymagania  określenia  sumy 

pieniężnej  podlegającej  zapłacie  w  związku  z  niewykonaniem  lub  nienależytym 

wykonaniem zobowiązania pieniężnego, a nadto skutkuje tym, że wszystkie takie 

kary winny być uznane za rażąco wygórowane (bowiem ich ostateczna wysokość, 

w przypadku trwania opóźnień bądź naruszeń w dłuższym okresie czasu, może się 

okazać  niezmiernie  wysoka  i  prowadzić  do  nieuzasadnionego  wzbogacenia 

Zamawiającego); 

art. 5, art. 58 § 1 i 2 oraz art. 353

 oraz 

art. 483 § 1 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp 

przez ustanowienie w § 15 ust. 2 pkt 15 Projektu Umowy kary umownej w wysokości 

100  zł  za  każdy  inny  niż  wymieniony  w  §  15  ust.  2  pkt  1-14)  Projektu  Umowy 

przypadek  niewykonania  lub  nienależytego  wykonania  umowy,  za  każdy  dzień, 

które to postanowienie nie określa zindywidualizowanych postaci niewykonania lub 

nienależytego wykonania zobowiązania i jako takie jest sprzeczne z art. 483 § 1 Kc, 

a  jednocześnie  nie  pozwala  Odwołującemu  na  wyczerpującą  identyfikację 

wszys

tkich  zindywidualizowanych  postaci  nienależytego  wykonania  czy 

niewykonania  zobowiązania,  których  zaistnienie  uzasadniałoby  powstanie 

obowiązku zapłaty przez wykonawcę kar umownych, a tym samym nie umożliwia 

Odwołującego  oszacowania  ryzyka  związanego  z  zapłatą  takich  kar,  przy  czym 


obciążenie wykonawcy ryzykiem niemożliwym do oszacowania na etapie składania 

oferty stanowi naruszenie zasady słuszności i sprawiedliwości kontraktowej i jako 

takie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, a tym samym winno być 

uznane za naruszenie zasady swobody umów i nadużycie prawa podmiotowego; 

11.  art. 29 ust. 2 Pzp w zw. z art. 58 oraz art. 353

 Kc w zw. z art. 14 ust. 1 Pzp przez: 

a) 

nieprawidłowe  określenie  przez  Zamawiającego  rodzaju  danych  osobowych, 

które Zamawiający planuje powierzyć wykonawcy; w Załączniku nr 1 do projektu 

umowy  powierzenia  przetwarzania  danych  osobowych  Zamawiający  wskazał, 

że planuje powierzyć  wykonawcy  następujący  zakres danych:  imię i  nazwisko, 

adres  poczty  elektronicznej  (e-mail),  numer  telefonu,  adres  korespondencyjny, 

adres zamieszkania, kontent o potencjalnej i prawdopodobnej zawartości danych 

osobowych  w  postaci  wiadomości  tekstowej,  dokumentu,  obrazu,  fotografii; 

ocenie Odwołującego zakres powierzonych danych osobowych powinien być 

jednak 

następujący:  imię,  nazwisko,  adres  nieruchomości  której  dotyczy 

reklamacja/wniosek/uwaga/zastrzeżenie, 

dane 

kontaktowe, 

kontent 

potencjalnej  i  prawdopodobnej  zawartości  danych  osobowych  w  postaci 

wiadomości  tekstowej,  dokumentu,  obrazu  fotografii  oraz  nagrania  z  systemu 

wizyjnego monitorowania pojazdów; 

b) 

nałożenie na wykonawcę zobowiązania określonego w § 8 ust. 2 projektu umowy   

powierzenia przetwarzania danych podczas gdy jest ono zbędne i nadmiarowe; 

c) 

wskazanie w rozdziale XV pkt 5 SWU, że administratorem danych osobowych 

osób  zarejestrowanych  przy  wykorzystaniu  systemu  wizyjnego  monitorowania 

pojazdów  jest  wykonawca,  podczas  gdy  –  zgodnie  z  art.  4  pkt  7  RODO  – 

administratorem danych osobowych osób zarejestrowanych przy wykorzystaniu 

systemu wizyjnego m

onitorowania pojazdów jest Zamawiający. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

wykreślenia z treści rozdziału XVII SWU oraz Załącznika nr 24 do SWU wymogu, 

aby system monitorowania wizyjnego pojazdów generował widok otoczenia pojazdu 

bez  martwych  stref  (360°)  i  widok  z  góry  (tzw.  „widok  z  lotu  ptaka”)  w  czasie 

rzeczywistym; 

zmiany rozdziału II pkt 3 ppkt 6 oraz pkt 4 ppkt 3 SWU przez zastąpienie na końcu 

wprowadzenia  do  wyliczenia  dwukropka  kropką  i  wykreślenie  pozostałej  treści, 

tj. ppkt lit. od a) do d); 

wykreślenia w rozdziale III pkt 2 postanowienia ppkt 2; 

doprecyzowania  przewidzianego  w  rozdziale  II  pkt  8  ppkt  4)  SWU  obowiązku 

naprawy  lub  wymiany  pojemników  przez  wskazanie  przypadków,  w  których  taka 


wymiana lub naprawa m

iałby być realizowana, w szczególności poprzez wyraźne 

zaznaczenie,  że  nie  będą  podlegały  naprawie  ani  wymianie  pojemniki  sprawne 

technicznie,  szczelne  i  funkcjonalne,  a  posiadające  jedynie  zadrapania, 

zarysowania lub zabrudzenia; 

5.  dokonania zmiany w rozdziale II SWU: 

a) 

pkt  3 ppkt  1)  lit.  c)  przez  nadanie mu treści:  „c)  mają  posiadać system jezdny 

wyposażony  w  2  kółka  oraz  pokrywę/klapę  umożliwiającą  zamknięcie 

pojemników”; 

b) 

pkt  3  ppkt  2)  lit.  c)  przez  nadanie  mu  treści:  „mają  posiadać  system  jezdny 

wyposażony  w  4  skrętne  kółka  z  możliwością  pełnego  obrotu,  w  tym  2  kółka 

hamulcem oraz pokrywę/klapę umożliwiającą zamknięcie pojemników”; 

c) 

pkt  3  ppkt  3)  lit.  c)  przez  nadanie  mu  treści:  „mają  posiadać  system  jezdny 

wyposażony  w  4  skrętne  kółka  z  możliwością  pełnego  obrotu,  w  tym  2  kółka 

hamulcem oraz pokrywę/klapę umożliwiającą zamknięcie pojemników”; 

d) 

pkt  4  ppkt  1)  lit.  c)  przez  nadanie  mu  treści:  „mają  posiadać  system  jezdny 

wyposażony  w  2  kółka  oraz  pokrywę/klapę  umożliwiającą  zaniknięcie 

pojemników”; 

e)  pkt  4  ppkt 

2)  lit.  c)  przez  nadanie  mu  treści:  „mają  posiadać  system  jezdny 

wyposażony  w  4  skrętne  kółka  z  możliwością  pełnego  obrotu,  w  tym  2  kółka 

hamulcem oraz pokrywę/klapę umożliwiającą zamknięcie pojemników”; 

dokonania zmiany rozdziału II pkt 8 ppkt 1 SWU przez: 

a)  wskazanie  maksymalnego  zakresu  dodatk

owych  Zleceń  w  zakresie  mycia 

dezynfekcji pojemników (wskazanie maksymalnej częstotliwości lub liczby takich 

zleceń); 

b) 

zastrzeżenie, że Zlecenia nie będą kierowane w sezonie zimowym (gdy temperatura 

będzie zbliżona do 0°C); 

c) 

przewidzenie,  że  z  tytułu  realizacji  dodatkowych  Zleceń  mycia  i  dezynfekcji 

pojazdów  wykonawca  będzie  uprawniony  do  otrzymania  dodatkowego 

wynagrodzenia obmiarowego; 

wykreślenia w § 2 ust. 1 pkt 10) postanowienia lit. b) bądź zastąpienia go innymi 

obowiązkiem, możliwym do zrealizowania przez wykonawcę; 

wykreślenia pkt 5 z rozdziału XV SWU; 

wykreślenia § 18 z treści Projektu Umowy oraz nadanie postanowieniu § 17 ust. 5 

Projektu  Umowy  następującego  brzmienia:  „5.  100  %  zabezpieczenia  należytego 

wyk

onania umowy Zamawiający zwróci w terminie 30 dni od dnia wykonania przez 

Wykonawcę  całości  przedmiotu  umowy  i  uznania  go  przez  Zamawiającego  za 

należycie wykonane”; 


obniżenia kar przewidzianych w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) i f), § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a), c) 

i e), § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) i b), § 15 ust. 2 pkt 11 lit. p)-s) oraz lit. u, § 15 ust. 2 pkt 

12  lit.  q)  i  r),  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  g),  k),  o)  i  p)  Projektu  Umowy  do  wysokości 

odpowiednio dla kary: 

a) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. e) Projektu Umowy – do wysokości 100 zł; 

b) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 3 lit. f) Projektu Umowy – do wysokości 100 zł; 

c) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 4 lit. c) Projektu Umowy – do wysokości 50 zł; 

d) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. a) Projektu Umowy – do wysokości 1.000 zł; 

e) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. b) Projektu Umowy – do wysokości 10 zł, 

f) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. c) Projektu Umowy – do wysokości 1.000 zł; 

g) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. d) Projektu Umowy – do wysokości 10 zł; 

h) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. e) Projektu Umowy – do wysokości 5.000 zł; 

i) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 5 lit. f) Projektu Umowy – do wysokości 10 zł; 

j) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 6 lit. a) Projektu Umowy – do wysokości 500 zł; 

k)  przewidzianej  w 

§  15  ust.  2  pkt  6  lit.  b)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 200 zł; 

l) 

przewidzianej w § 15 ust. 2 pkt 11 lit. z) Projektu Umowy – do wysokości 1.000 

zł; 

m) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł; 

n)  przewid

zianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  p)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł; 

o) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  q)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 500 zł; 

p) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  r)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 50 zł; 

q) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  12  lit.  s)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 50 zł; 

r) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  g)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 50 zł; 

s) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  j)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 2.000 zł; 

t) 

przewidzianej  w  §  15  ust.  2  pkt  14  lit.  o)  Projektu  Umowy  kary  umownej 

wysokości 2.000 zł; 

wykreślenia kar umownych przewidzianych w: 

a) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. o) Projektu Umowy; 

b) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. p) Projektu Umowy; 


c) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. q) Projektu Umowy; 

d) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. r) Projektu Umowy; 

e) 

§ 15 ust. 2 pkt 11 lit. t) Projektu Umowy; 

f) 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. k) Projektu Umowy; 

g) 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. o) Projektu Umowy; 

h) 

§ 15 ust. 2 pkt 14 lit. p) Projektu Umowy; 

i) 

§ 15 ust. 2 pkt 15 Projektu Umowy; 

względnie, na wypadek nieuwzględnienia żądania wskazanego w pkt 3 powyżej 

obniżenia wysokości kar pkt 7 powyżej do 20% ich pierwotnej wysokości; 

dokonania zmiany polegającej na dookreśleniu, że każda z kar określonych w § 15 

us

t. 2 Umowy jako iloczyn określonej kwoty i liczby dni będzie naliczana za okres 

nie  dłuższy  niż  30  dni  lub  do  oznaczonej  sumy  (np.  30.000  zł)  oraz  określeniu 

maksymalnego limitu wszystkich kar za nienależyte wykonanie umowy na poziomie 

odpowiadającym karze za jej niewykonanie, tj. na poziomie kary za odstąpienie od 

umowy (10% wynagrodzenia wykonawcy netto); 

dokonania  zmiany  treści  Załącznika  nr  1  do  projektu  umowy  powierzenia 

przetwarzania  danych  osobowych  poprzez  usunięcie  obecnego  rodzaju  danych 

osobowych 

i zastąpienie go poniższym: imię, nazwisko, adres nieruchomości której 

dotyczy 

reklamacja/wniosek/uwaga/zastrzeżenie, 

dane 

kontaktowe,  

kontent o potencjalnej i prawdopodobnej zawartości danych osobowych w postaci 

wiadomości  tekstowej,  dokumentu,  obrazu  fotografii  oraz  nagrania  z  systemu 

wizyjnego monitorowania pojazdów oraz zamian w treści dokumentacji przetargowej 

w której znajdują się odwołania do rodzaju powierzonych danych osobowych; 

dokonania  zmiany  treści  projektu  umowy  powierzenia  przetwarzania  danych 

osobowych poprzez  wykreślenie zobowiązania określonego w  § 8 ust.  2  projektu 

umowy  powierzenia przetwarzania danych,  a także wykreślenie odwołań w  treści 

projektu umowy powierzenia do § 8 ust. 2; 

dokonania  zmiany  treści  rozdziału  XV  pkt  5  SWU  przez  wskazanie, 

że administratorem danych osobowych osób zarejestrowanych przy wykorzystaniu 

systemu wizyjnego monitorowania pojazdów jest Zamawiający, a w konsekwencji 

zamianę  treści  Załącznika  nr  1  do  projektu  umowy  powierzenia  przetwarzania 

danych osobowych. 

Uz

asadniając  zarzuty  odwołania  Odwołujący  przytoczył  argumentację  tożsamą, 

jak w 

przypadku uzasadnienia zarzutów w sprawie o sygn. akt KIO 1016/20. 


Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie uwzględnił zarzuty opisane 

petitum 

odwołania numerami 1, 4, 5 (w części), 7, 8 (w części), 9 (w części), 10 i 11 

(w 

części),  natomiast Odwołujący  na  posiedzeniu poprzedzającym  otwarcie rozprawy 

cofnął  zarzuty  nr  2,  3,  5  (w  części  nieuwzględnionej  przez  Zamawiającego),  6,  8 

(w 

zakresie nieuwzględnionym przez Zamawiającego) i 9 (w zakresie nieuwzględnionym 

przez Zamawiającego). 

W  odniesieniu  do  pozostałych  zarzutów  odwołania  Zamawiający  przytoczył 

argumentację jak w sprawie o sygn. akt KIO 1016/20. 

Do  postępowania  odwoławczego,  po  stronie  Odwołującego,  przystąpienia  zgłosili 

wykonawcy  SUEZ  Zachód  sp.  z  o.o.  i  Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania 

ALBA 

S.A.,  wnosząc  o  uwzględnienie  odwołania.  Izba,  wobec  spełniania  przez  zgłoszone 

przystąpienia przesłanek z art. 185 ust. 2 Pzp, postanowiła o dopuszczeniu ww. wykonawców 

do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  w  charakterze  przystępujących  po  stronie 

Odwołującego. 

Sygn. akt KIO 1023/20 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 29 ust. 1, art. 36 ust. 1 pkt 4, art. 41 pkt 6 i art. 7 ust. 1 Pzp przez niewskazanie 

w  SIWZ  ani  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  terminu  realizacji  zamówienia, 

wobec 

niewskazania terminu początku realizacji zamówienia; 

2.  art. 29 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z przepisami Ucpg i art. 9 ust. 1 Nowelizacji Ucpg oraz 

art.  7  przez  sporządzenie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  sprzeczny 

Regulaminem  oraz  w  sposób  nieuwzględniający  konieczności  dostosowania 

obowiązującego Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Wrocławia 

do  przepisów  Ucpg,  która  powinna  nastąpić  na  początkowym  etapie  realizacji 

z

amówienia,  tj.  do  dnia  6  września  2020  r.,  a  więc  w  sposób  nieuwzględniający 

wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty; 

3.  art. 29. ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 w zw. z art. 3b Ucpg przez wadliwy opis przedmiotu 

zamówienia w zakresie osiągania poziomów recyklingu oraz art. 36 ust. 1 pkt 16, 

art. 139 ust. 1 Pzp w zw. z art. 5, art. 353

i art. 487 § 2 Kc przez wprowadzenie 

do  wzoru  umowy  oraz  szczegółowych  warunków  umowy  zapisów  niekorzystnych 

dla  wykonawców,  naruszających  bezwzględnie  obowiązujące  przepisy  prawa, 

zasady współżycia społecznego oraz równowagę stron umowy oraz zakładających 

nadmiernie  obciążenie  wykonawców  ryzykiem  kontraktowym  w  zakresie  kar 

umownych  za  nieosiągnięcie  wymaganych  poziomów  recyklingu  w  sytuacji  gdy 

osiągnięcie poziomów recyklingu wedle wzoru określonego przez Zamawiającego 


jest obiektywnie niemożliwe do osiągnięcia. Jednocześnie działanie takie narusza 

art.  7  Pzp,  gdyż  utrudnia  konkurencję  i  tworzy  po  stronie  wykonawców 

stan 

niepewności, który może skutkować złożeniem nieporównywalnych ofert; 

art. 29. ust. 1 i 2 i art. 7 Pzp przez niejasny opis przedmiotu zamówienia w zakresie 

obowiązku  wysortu  odpadów  metali,  opakowań  wielomateriałowych  i  opakowań 

tworzyw sztucznych; 

5.  art.  29  ust.  1  i  2,  art.  7  ust.  1  w  zw.  z  art.  14  ust.  1  i  art.  139  ust.  1  Pzp  w  zw.  

z art. 5, art. 353

i art. 487 § 2 Kc przez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób 

utrudniający  uczciwą  konkurencję,  naruszający  równowagę  stron  i  obciążający 

nadmiernym  ryzykiem  kontraktowym  wykonawcę,  zakładający  realizację 

obowiązków,  których  rozmiar  i  zakres  na  etapie  składania  oferty  nie  może  być 

przewidziany  wobec  objęcia  przedmiotem  zamówienia  obowiązku  wykonawcy  do 

odebrania,  zbierania,  transportu  i  zagospodarowania  bliżej  niezidentyfikowanych 

odpadów  o  kodach  niewskazanych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia, 

co 

uniemożliwia wykonawcy należytą wycenę usługi; 

6.  art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 oraz art. 36 ust. 1 pkt 16 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. 

z art. 5, art. 353

i art. 487 § 2 Kc przez ułożenie treści stosunku prawnego w sposób 

sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego  i  naruszający  równowagę 

stron  umowy  oraz  zakładający  nadmiernie  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem 

kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych 

warunków 

umowy 

zapisów 

niekorzystnych 

dla 

wykonawców, 

zakładających realizację obowiązków, których rozmiar i zakres na etapie składania 

oferty  nie  może  być  przewidziany  i  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w 

sposób  nieadekwatny  do  potrzeb  Zamawiającego,  naruszający  uczciwą 

konkurencję,  polegający  na  przyjęciu,  że  częstotliwość  odbioru  odpadów 

dostosowana  ma  zostać  do  wymogu  niedopuszczenia  do  wypełnienia 

poszczególnych  pojemników  na  odpady  komunalne  powyżej  90%  ich  całkowitej 

pojemności  oraz  wprowadzenie  obowiązku  systematycznego  przeprowadzania 

własnej  kontroli  stopnia  napełnienia  poszczególnych  pojemników,  w  celu 

niedopuszczenia ich do napełnienia odpadami powyżej 90% całkowitej pojemności 

i zastrzeżenie rażąco wygórowanych kar umownych za naruszenie tego obowiązku; 

7.  art. 29. ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 16 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. 

z  art.  5,  art.  353

i  art.  487  §  2  Kc  przez  wprowadzenie  do  wzoru  umowy  oraz 

szczegółowych  warunków  umowy  zapisów  niekorzystnych  dla  wykonawców, 

naruszających  zasady  współżycia  społecznego  oraz  równowagę  stron  umowy, 

zakładających  nadmiernie  obciążenie  wykonawców  w  związku  z  obowiązkiem 

wydzierżawienia pojemników, co utrudnia uczciwą konkurencję i tworzy po stronie 


wykonawców 

stan 

niepewności, 

który 

może 

skutkować 

złożeniem 

nieporównywalnych ofert; 

art. 36 ust. 1 pkt 5 i 5a oraz art. 7 ust. 1 Pzp przez określenie podstawy wykluczenia 

w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania wykonawców; 

9.  art.  7  ust.  1  i  art.  36  ust.  2  pkt  8a  lit.  c  Pzp  przez  przygotowanie  i  prowadzenie 

Postępowania  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz 

równego  traktowania  wykonawców  oraz  naruszający  zasadę  proporcjonalności 

przejrzystości przy formułowaniu SIWZ; 

10.  art. 29 ust. 1 i 2 oraz art

. 7 ust. 1 Pzp przez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia 

w sposób nieadekwatny do przedmiotu zamówienia i stawianie wymogów, które nie 

znajdują  uzasadnienia  w  obiektywnych  potrzebach  Zamawiającego,  co  utrudnia 

uczciwą  konkurencję  w  zakresie  wymogów  stawianych  systemowi  wizyjnego 

monitorowania pojazdów; 

11.  art. 36 ust. 1 pkt 16, art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 w zw. z art. 5, art. 353

, art. 483 

§ 1, art. 484 § 2, art. 487 § 2 Kc oraz art. 29 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp przez 

nadużycie  uprzywilejowanej  pozycji  Zamawiającego  wobec  wykonawcy 

wprowadzenie do wzoru umowy zapisów dotyczących kar umownych, które rodzą 

po stronie wykonawców wątpliwości, w jakich sytuacjach kary umowne będą na nich 

nakładane, co jednocześnie nie pozwala na skalkulowanie w cenie ofertowej ryzyka 

z tym związanego, poprzez obciążenie wykonawcy odpowiedzialnością z tytułu kar 

umownych  za  niewykonanie  lub  nienależyte  wykonanie  umowy  w  zakresie 

obowiązków,  których  dochowanie  przez  wykonawcę  jest  niemożliwe  i  to  także 

w sytuacjach

, gdy do naruszenia obowiązków umownych dojdzie z przyczyn przez 

wykonawcę niezawinionych, przez nałożenie na wykonawcę rażąco wygórowanych 

i  nieadekwatnych  kar  umownych  na  wykonawcę,  co  jednocześnie  prowadzi  do 

naruszenia  równowagi  między  stronami  umowy  i  jest  sprzeczne  z  zasadami 

współżycia  społecznego  i  naturą  łączącego  je  stosunku;  jednocześnie  działanie 

takie stanowi naruszenie przepisu art. 7 ust. 1 Pzp utrudniając konkurencję i tworząc 

po  stronie  wykonawców  stan  niepewności,  który  może  skutkować  złożeniem 

nieporównywalnych ofert; 

12.  art. 353

 i art. 5 Kc w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 16, art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 oraz 

art.  7  ust.  1  Pzp  przez  ułożenie  treści  stosunku  prawnego  stron  w  sposób 

sprzeciwiający się zasadom współżycia społecznego, naruszający równowagę stron 

umowy  oraz  zakładający  nadmiernie  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem 

kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych 

warunków  umowy  zapisów  niekorzystnych  dla  wykonawców  poprzez  przyjęcie 


projekcie umowy, że możliwość dokonania istotnych zmian postanowień zawartej 

umowy  w  zakresie  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  wskazanej  w  §  11  projektu 

umowy aktualizuje się wyłącznie w sytuacjach określonych w art. 142 ust. 5 Pzp; 

13.  art.  29  ust.  1  i  4  i  art.  30  ust.  1  pkt  1  Pzp  przez  zaniechanie  dokonania  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  wyczerpujący,  gdyż  nie  określono  wymagań 

środowiskowych ani nie wskazano norm emisji spalin pojazdów wykorzystywanych 

do realizacji usługi; 

14.  art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  zaniechan

ie  sporządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej  w  całości  wymagania  Zamawiającego  oraz  w  sposób  naruszający 

zasadę proporcjonalności przy formułowaniu SIWZ przez wprowadzenie obowiązku 

każdorazowego  ręcznego  zatwierdzania  odbioru  odpadów  gromadzonych 

w workach w systemie; 

15.  art. 29 ust. 1 i 2 i art. 7 ust. 

1 Pzp przez zaniechanie sporządzenia opisu przedmiotu 

zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  uwzględniający  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty,  

co  w  konsekwencji  uniemożliwia  rzetelną  wycenę  danej  usługi  z  uwagi  na 

nieuwzględnienie  w  formularzu  cenowym  ceny  za  usługę  szczególnego  nadzoru 

nad wskazanymi przez Zamawiającego MGO; 

art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej  w  całości  wymagania Zamawiającego,  wobec niejasnych zapisów  co 

do i

lości podstawowych i pojazdów rezerwowych służących do prawidłowej obsługi 

sektora; 

art. 22 ust. 1 pkt 2 i ust. 1a Pzp przez określenie warunków udziału w Postępowaniu 

w sposób uniemożlwiający ocenę zdolności wykonawcy do należytego wykonania 

zamówienia,  jako  że  Zamawiający  określił  warunki  udziału  w  postępowaniu 

sposób niedostateczny w stosunku do opisu przedmiotu zamówienia w zakresie 

wymagań co do uprawnień do prowadzenia działalności zawodowej; 

18.  art. 29 ust. 1 i 2, art. 7 ust. 1 oraz art. 36 ust. 1 pkt 16 i art. 139 ust. 1 Pzp w zw. 

z art. 5, art. 353

i art. 487 § 2 Kc przez ułożenie treści stosunku prawnego w sposób 

sprzeciwiający  się  zasadom  współżycia  społecznego  i  naruszający  równowagę 

stron  umowy  oraz  zakładający  nadmiernie  obciążenie  wykonawcy  ryzykiem 


kontraktowym z uwagi na wprowadzenie do projektu umowy oraz szczegółowych 

warunków  umowy  zapisów  w  sposób  nieproporcjonalny  określających  obowiązki 

zakresie 

sprawozdawczości 

polegające 

na 

obowiązku 

przekazania 

Zamawiającemu  dokumentów  KPO,  KPOK  lub  oświadczeń  do  momentu 

ostatecznego zagospodarowania odpadów pochodzących z sektora; 

19.  art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 16 Pzp i art. 353

 oraz 

art. 

487  §  2  Kc  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia 

w spos

ób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych 

zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie  wymagania  i  okoliczności 

mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty,  spełniającej  w  całości 

wymagania  Zamawiającego  oraz  w  sposób  naruszający  zasady  współżycia 

społecznego oraz zaburzający wzajemność świadczeń; 

art.  29  ust.  1  i  2  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej w całości wymagania Zamawiającego, w zakresie wymogów, jakie mają 

spełniać pojemniki do zbiórki bioodpadów; 

21.  art.  29  ust.  1 

i  2  oraz  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą 

dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie 

wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty, 

spełniającej  w  całości  wymagania  Zamawiającego  w  zakresie  obowiązków 

informacyjnych; 

22.  art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 i art. 36 ust. 1 pkt 16, art. 14 ust. 1 i art. 139 ust. 1 

Pzp  w  zw.  z  art.  5,  art.  353

,  art.  483  §  1,  art.  484  §  2,  art.  487  §  2  Kc  przez 

zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  jednoznaczny 

wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i  zrozumiałych  określeń, 

uwzględniających  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na 

sporządzenie  ważnej  oferty  oraz  sporządzenie  opisu  przedmiotu  zamówienia 

naruszeniem  zasady  proporcjonalności  z  uwagi  na  wymaganie  przedkładania 

dokumentacji fotograficznej w sytuacji gdy pojazdy odbierające odpady wyposażone 

są  w  kamery,  a  nadto  sporządzenie  opisu  przedmiotu  zamówienia  i  postanowień 

projektu  umowy  w  sposób  niejasny,  nieprecyzyjny  i  wewnętrznie  sprzeczny, 

bo 

umożliwiający  naliczenie  kar  umownych  w  sytuacji  spełnienia  świadczenia 

zgodnie z umową; 


23.  art. 22 ust. 1a i art. 7 ust. 1 Pzp przez 

określenie warunków udziału w Postępowaniu 

dotyczących  zdolności  zawodowej  w  sposób  nieproporcjonalny  do  przedmiotu 

zamówienia  i  nadmierny  dla  zweryfikowania  zdolności  wykonawcy  do  należytego 

wykonania  przedmiotu  zamówienia,  a  w  konsekwencji  w  sposób  naruszający 

zasady: 

uczciwej 

konkurencji, 

równego 

traktowania 

wykonawców, 

proporcjonalności i przejrzystości poprzez ustalenie w rozdziale IV pkt 1.2.2.1. SIWZ 

wymogu  wykazania  doświadczenia  w  zakresie  ilości  odebranych  w  ciągu 

maksymalnie  12  kolejnych  miesięcy  kalendarzowych  zmieszanych  odpadów 

komunalnych o kodzie 20 03 01 na poziomie co najmniej 50 000 Mg; 

art. 36aa ust. 1 Pzp przez zaniechanie podziału zamówienia na części; 

25.  art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 16 Pzp i art. 353

 oraz 

art. 

487  §  2  Kc  przez  zaniechanie  sporządzenia  opisu  przedmiotu  zamówienia 

sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych 

zrozumiałych  określeń,  uwzględniających  wszystkie  wymagania  i  okoliczności 

mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  ważnej  oferty,  spełniającej  w  całości 

wymagania  Zamawiającego  oraz  sporządzenie  projektu  umowy  w  sposób 

naruszający  zasady  współżycia  społecznego  oraz  zaburzający  wzajemność 

świadczeń  w  zakresie w  jakim termin zakończenia realizacji  usługi  określany  jest 

wyłącznie przez Zamawiającego. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

dokonania  jednoznacznego  i  wyczerpującego  opisu  przedmiotu  zamówienia 

poprzez  modyfikację  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu  oraz  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia, w szczególności zapisów projektu umowy i szczegółowych 

warunków  umowy  zgodnie  z  propozycją  Odwołującego  przedstawioną 

uzasadnieniu odwołania; 

dokonania  modyfikacji  SIWZ,  w  szczególności  zapisów  projektu  umowy 

szczegółowych warunków umowy w sposób, który pozwoli na oszacowanie ryzyka 

związanego  ze  zmianą  zasad  realizacji  przedmiotu  zamówienia  w  związku 

wejściem w życie nowego regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie 

miasta  Wrocławia  i  należyte  skalkulowanie  oferty,  względnie  nakazanie 

Zamawiającemu zmiany terminu składania ofert na termin po uchwaleniu nowego 

regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Wrocławia; 

zmiany  terminu  składania  ofert  o  czas  niezbędny  do  wprowadzenia  zmian 

z zachowaniem  termin

u  określonego  w  art.  12a  ust.  2  pkt  1  Pzp, 

względnie nakazanie Zamawiającemu zmiany terminu składania ofert na termin po 


uchwaleniu nowego regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta 

Wrocławia. 

Uzasadniając zarzuty odwołania Odwołujący przedstawił argumentację analogiczną do 

tej ze sprawy o sygn. akt KIO 1024/20, a nadto, w zakresie zarzutu nr 23 

– naruszenia przepisu 

art.  22  ust.  1a  i  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  określenie  warunków  udziału  w  Postępowaniu 

dotyczących  zdolności  zawodowej  w  sposób  nieproporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia 

nadmierny dla zweryfikowania zdolności  wykonawcy do należytego wykonania przedmiotu 

zamówienia,  a  w  konsekwencji  w  sposób  naruszający  zasady:  uczciwej  konkurencji, 

równego traktowania  wykonawców,  proporcjonalności  i  przejrzystości  przez  ustalenie  w 

rozdziale  IV  pkt  1.2.2.1.  SIWZ  wymogu  wykazania  doświadczenia  w  zakresie  ilości 

odebranych  w  ciągu  maksymalnie  12  kolejnych  miesięcy  kalendarzowych  zmieszanych 

odpadów  komunalnych  o  kodzie  20  03  01  na  poziomie  co  najmniej  50.000  Mg  –  podał  co 

następuje. 

W rozdziale IV  pkt  1.2.2.1.  SIWZ  Zamawiający  określił  wymóg  w  zakresie zdolności 

zawodowej  polegający  na  konieczności  wykazania  przez  wykonawcę,  że  „wykonał,  

a w przypadku świadczeń okresowych lub ciągłych wykonuje w okresie ostatnich 3 lat przed 

upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym 

okresie,  zamówienie,  w  ramach  którego  obsługiwał  obszar  zamieszkał  przez  co  najmniej 

100.000 mieszkańców (według danych GUS za rok, w którym umowa na zamówienie została 

zawarta), polegające na odbieraniu niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych 

o kodzie 20 03 01, w ilości co najmniej 50.000 Mg, w ciągu maksymalnie 12 kolejnych miesięcy 

kalendarzowych”.  

Wymóg  ten  jest  nieproporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia,  gdyż  ilości  te  są 

określone niemalże na poziomie ilości odpadów faktycznie odebranych z terenu Sektora II – 

Krzyki  w  ciągu  kolejnych  12  miesięcy.  Takie  działanie  Zamawiającego  prowadzi  do 

ograniczenia konkurencji, gdyż nadmiernie ogranicza krąg wykonawców mogących ubiegać 

się  o  udzielenie  zamówienia  wyłącznie  do  największych  podmiotów  świadczących  usługi 

odbioru  i  zagospodarowania  odpadów  na  polskim  rynku.  Poziom  zdolności  do  wykonania 

zamówienia  należy  określać  w  taki  sposób,  by  wartości,  wielkości  lub  wymagania, 

nie 

utrudniały  uczciwej  konkurencji.  Warunki  udziału  w  postępowaniu  nie  mogą  być 

kształtowane  w  sposób  umożliwiający  ubieganie  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

tylko  jednemu  wykonawcy  lub  wąskiemu  gronu  wykonawców,  jeżeli  zamówienie  mogliby 

należycie  wykonać  także  inni  wykonawcy,  Swoboda  Zamawiającego  w  określaniu  treści 

warunków ograniczona jest bowiem do osiągnięcia celu, jakim jest zapewnienie możliwości 

wyboru wykonawcy dającego rękojmię należytego wykonania zamówienia. Zgodnie z zasadą 

proporcjonalności  przy  ustanawianiu  warunków  udziału  w  postępowaniu  Zamawiający  ma 


obowiązek  takiego  ich  opisania,  aby  były  one  uzasadnione:  wartością  zamówienia, 

charakterystyką,  zakresem,  stopniem  złożoności  lub  warunkami  realizacji  zamówienia. 

Zamawiający  winien  więc  uwzględnić  ilości  dotychczas  odpierane  z  terenu  tego  Sektora 

ciągu 12 kolejnych miesięcy. 

Ilości  odpadów  o  kodzie  20  03  01  pochodzących  z  terenu  Sektora  II  –  Krzyki 

kształtowały się w ubiegłych latach następująco: 

L.p. 

Nazwa usługi realizowanej – 

Krzyki 

J.m. 

Ilość odebranych 

odpadów w okresie 
01.01 

– 31.12.2017 

Ilość odebranych 

odpadów w okresie 
01.01 

– 31.12.2018 

Ilość odebranych 

odpadów w okresie 
01.01 

– 31.12.2019  

Ilość odebranych 

odpadów w okresie 
01.01 

– 29.02.2020  

odbiór i zagospodarowanie 

odpadów o kodzie 20 03 01 

Mg 

Istotnym  wydaje  się  zestawianie  wymogów  w  zakresie  zdolności  zawodowej 

stawianych  przez  Zamawiającego  w  postępowaniu  dotyczącym  Sektora  II  –  Krzyki 

wymogami  stawianymi  przez  Zamawiającego  w  postępowaniu  dotyczącym  Sektora  III  – 

Fabryczna (postępowanie to ogłoszone zostało w tym samym dniu co postępowanie dotyczące 

Sektora II, tj. 30.04.2020 r.). 

L.p. 

Nazwa usługi realizowanej – 

Fabryczna 

J.m. 

Ilość odebranych 

odpadów w okresie 
01.01 

– 31.12.2017 

Ilość odebranych 

odpadów w okresie 
01.01 

– 31.12.2018 

Ilość odebranych 

odpadów w okresie 
01.01 

– 31.12.2019  

Ilość odebranych 

odpadów w okresie 
01.01 

– 29.02.2020  

odbiór i zagospodarowanie 

odpadów o kodzie 20 03 01 

Mg 

Wskazać  należy,  że  w  rozdziale  IV  pkt  1.2.2,1.  SIWZ  w  postępowaniu  dotyczącym 

Sektora  III 

–  Fabryczna  Zamawiający  określił  wymóg  w  zakresie  zdolności  zawodowej 

polegający  na  konieczności  wykazania  przez  wykonawcę,  że  „wykonał,  a  w  przypadku 

świadczeń okresowych lub ciągłych wykonuje w okresie ostatnich 3 lat przed upływem terminu 

składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie, 

zamówienie,  w  ramach  którego  obsługiwał  obszar  zamieszkał  prze2  co  najmniej  100.000 

mieszkańców (według danych GUS za rok, w którym umowa na zamówienie została zawarta), 

polegające na odbieraniu niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych o kodzie 

20  03  01,  w  ilości  co  najmniej  45.000  Mg,  w  ciągu  maksymalnie  12  kolejnych  miesięcy 

kalendarzowych”. 

Sektor  III 

–  Fabryczna  zamieszkiwany  jest  przez  ok.  207.032  mieszkańców,  

zaś Sektor II – Krzyki przez ok. 177.333 mieszkańców (dane z dnia 31.12.2018 r.). Z powyżej 

przedstawionych  danyc

h  jasno  wynika,  że  Sektor  III  –  Fabryczna  to  Sektor,  w  którym 


odbierane i zagospodarowywane są zdecydowanie większe ilości odpadów zmieszanych niż 

w Sektorze II 

– Krzyki. Mimo to Zamawiający nie postawił wykonawcom tak wyśrubowanych 

wymagań  w  zakresie  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  Sektorze  III,  jak  czyni  to  w 

Sektorze 

II.  Wskazuje  to  jednoznacznie,  że  w  przypadku  Sektora  II  Zamawiający  stawia 

warunki  naruszające  podstawowe  zasady  prawa  zamówień  publicznych.  Zamawiający  nie 

wskazał  bowiem  żadnych  okoliczności  uzasadniających  wyższe  wymagania  względem 

wykonawców  na  Sektorze  II,  Prowadzić  to  może  do  wniosku  o  preferowaniu  określonych 

wykonawców w postępowaniu na Sektorze II. 

Z tego też względu Odwołujący wniósł o modyfikację SIWZ w tym zakresie i obniżenie 

określonego  w  rozdziale  IV  pkt  1.2.2.1.  SIWZ  wymogu  w  zakresie  zdolności  zawodowej 

odnoszącej  się  do  ilości  odebranych  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów 

komunalnych  o  kodzie  20  03  01  o  5.000  Mg,  tj.  z  ilości  „co  najmniej  50.000  Mg”  do  ilości 

„co najmniej 45.000 Mg”. 

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie uwzględnił zarzuty opisane 

petitum 

odwołania numerami 9 (w części), 10 (w części), 11 (w części), 16 (w części), 

20, 22 (w części) i 23, natomiast Odwołujący na posiedzeniu poprzedzającym otwarcie 

rozprawy cofnął zarzuty nr 1, 2, 5, 6 (w części), 7, 9 (w części nieuwzględnionej przez 

Zamawiającego), 14, 16 (w zakresie nieuwzględnionym przez Zamawiającego), 18, 19, 

21, 22 (w zakresie nieuwzględnionym przez Zamawiającego). 

W pozostałym zakresie Zamawiający powtórzył argumentację jak w sprawie o sygn. 

akt KIO 1024/20. 

Dodatkowo Odwołujący złożył na posiedzeniu pismo procesowe, w którym w ramach 

podniesionego w odwołaniu zarzutu nr 11 dotyczącego kar umownych, omówił nie zmienione 

przez  Zamawiającego  postanowienia  dotyczące  szeregu  kar  umownych,  zarzucając  im  ich 

rażące wygórowanie. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  zgromadzony  materiał 

dowodowy  omówiony  w  dalszej  części  uzasadnienia,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

zreferowane powyżej stanowiska pisemne, a także stanowiska i oświadczenia wyrażone 

ustnie na rozprawie i odnotowane w 

protokole, ustaliła i zważyła, co następuje. 

Stan faktyczny w sprawie, tj. brzmienie kwestionowanych w odwołaniach postanowień 

SIWZ, został przytoczony przez każdego z odwołujących w sposób adekwatny do treści SIWZ 

i nie wymaga ponownego 

omówienia. 


Sygn.  akt  KIO  1015/20,  KIO  1016/20,  KIO  1018/20,  KIO  1023/20  i  KIO  1024/20 

– 

poziom recyklingu 

i  kary  umowne  za  jego  nieosiągnięcie  (zarzut  nr  IV  z  odwołania 

w spra

wie KIO 1015/20, zarzut nr 8 lit. a z odwołania w sprawie KIO 1016/20, zarzut nr 6 

lit. a z odwołania w sprawie KIO 1018/20 i zarzut nr 3 z odwołań w sprawie KIO 1023/20 

i KIO 1024/20) 

W każdym z odwołań postawiono zarzuty względem wynikającego z SWU obowiązku 

osiągnięcia określonego poziomu recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów 

komunalnych,  z  wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych 

rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne,  przy  czym  odwołujący  w  sprawach 

KIO 1016/20, KIO 1018/20, KIO 1023/20 i KIO 1024/20 (odp

owiednio, Odwołujący FBSerwis 

Odwołujący  Alba)  kwestionowali  ww.  obowiązek  tak  co  do  zasady,  jak  i  co  do  wysokości 

przewidzianej  przez  Zamawiającego  kary  umownej  za  nie  osiągnięcie  poziomu  recyklingu, 

natomiast 

Odwołujący  w  sprawie  KIO  1015/20  (Odwołujący  Chemeko)  zaskarżył 

nieprawidłową, w jego ocenie, konstrukcję kary umownej. 

Na  potwierdzenie  argumentacji  zawartej 

w  odwołaniach  przedstawione  zostały  niżej 

wskazane dowody: 

W sprawie KIO 1015/20: 

Odwołujący: 

schemat systemu odzysku surowców wtórnych (za: M. Alvaeli: Recykling surowców 

wtórnych z odpadów komunalnych) – dowód O1; 

opracowanie  pn.:  „Porównanie  procentowe  udziału  poszczególnych  strumieni 

odpadów w przetargach z 2016 r. i 2020 r. (Fabryczna)” – dowód O2; 

opracowanie  pn.:  „Ilości  odpadów  z  Formularza  oferty  (Załącznik  nr  2  do 

Formularza 

oferty, tj. Załącznika nr 1 do SIWZ) – dowód O3; 

wymagań recyklerów papieru (Schumacher Packaging Zakład Grudziądz sp. z o.o.) 

i  szkła  (Remondis  Glass  Recycling  Polska  sp.  z  o.o.  i  Krynicki  Recykling  S.A.) 

zakresie przyjmowanych odpadów zbieranych selektywnie – dowody O4; 

Ponadto Odwołujący przedstawił opinię z 18 listopada 2019 r. dotycząca zasadności 

nałożenia  na  wykonawców  przetargu  obowiązków  osiągnięcia  wymaganych  poziomów 

recyklingu,  o  których  mowa  w  art.  3b  i  art.  3c  Ucpg,  którą  Izba  potraktowała  jako  element 

stanowiska Odwołującego, jako że nie stanowiła ona dowodu z opinii biegłego, który zostałby 

dopuszczony w sprawie. 

Przystępujący  FBSerwis  –  zestawienie  obrazujące  poziom  osiąganego  przez  tego 

wykonawcę wskaźnika wysortu i poziom recyklingu ze strumienia odpadów zmieszanych z lat 

2018 i 2019 wraz z dokumentami DPR za rok 2019 

– dowody P

FBS


W sprawie KIO 1016/20 i KIO 1018/20: 

Odwołujący: 

1.  zestawienie 

osiągniętego  przez  Odwołującego  poziomu  recyklingu  ze  strumienia 

odpadów  zmieszanych  i  prognozowanej  wysokości  tego  wskaźnika  w  2020  r., 

obliczanego 

według nowego wzoru – dowody O5; 

2.  kierowane 

do  Zamawiającego  informacje  m.in.  o  poziomie  recyklingu, 

przygotowania 

do ponownego użycia i odzysku innymi metodami niektórych frakcji 

odpadów komunalnych z okresu styczeń-kwiecień 2020 r. – dowody O6; 

W sprawie KIO 1023/20 i KIO 1024/20: 

Odwołujący: 

wyciąg  z  opracowania pn.:  „Analiza stanu gospodarki  odpadami komunalnymi  na 

terenie Gminy Wrocław za rok 2018” – dowód O7; 

wyliczenie  możliwości  osiągnięcia  poziomów  recyklingu  dla  sektora  II  i  III  – 

dowody O8; 

zestawienie poziomów recyklingu z poszczególnych frakcji odpadów komunalnych 

osiąganych  przez  Eneris,  Chemeko-System,  FBSerwis  i  Odwołującego 

załącznikami mającymi potwierdzać przedstawione w zestawieniu dane – dowody 

O9; 

4.  Regulamin 

– dowód O10; 

opracowanie pn.: „Badania ilości i składu odpadów komunalnych w cyklu rocznym 

pochodzących z terenu gminy Wrocław – sprawozdanie za miesiąc wrzesień 2018 

oraz  raport  końcowy”  (Politechnika Wrocławska  –  Wydział  Inżynierii  Środowiska, 

Zakład  Technologii  Odpadów  i  Remediacji  Gruntów)  –  dowód  O11  tożsamy 

z dowodem Z5. 

Zamawiający, 

na 

potwierdzenie 

zasadności 

argumentacji 

przedstawionej 

odpowiedziach na odwołania, wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści: 

1.  wykresu  pn.:  Zmiana  strumienia  zmieszanych  do 

całości  odpadów  komunalnych” 

załącznikami – dowody Z1; 

zestawienia  pn.:  „Wysort  odpadów  surowcowych  pochodzących  z  odpadów 

zmieszanych” za grudzień 2019 r., sporządzonego w oparciu o dane przekazane 

przez FBSerwis z załącznikami – dowody Z2; 

3.  umowy  nr  32/22/2020/G  z  8  kwietnia 

2020  r.  pomiędzy  Zamawiającym 

Odwołującym  i  wykonawcą Eneris  Ekologiczne  Centrum  Utylizacji  sp.  z  o.o.  na 

odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących  z  terenu 

Gminy 

Wrocław w obrębie Sektora I – Stare Miasto i Śródmieście – dowód Z3; 


projektu  rozporządzenia  Ministra  Środowiska  w  sprawie  sposobu  obliczania 

poziomów  recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  odzysku  innymi 

metodami  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych 

stanowiących odpady komunalne – dowód Z4; 

opracowanie pn.: „Badania ilości i składu odpadów komunalnych w cyklu rocznym 

pochodzących z terenu gminy Wrocław – sprawozdanie za miesiąc wrzesień 2018 

oraz  raport  końcowy”  (Politechnika Wrocławska  –  Wydział  Inżynierii  Środowiska, 

Zakład Technologii Odpadów i Remediacji Gruntów) – dowód Z5. 

Zarzuty  postawione  w  odwołaniach  nie  potwierdziły  się,  skutkiem  czego  zostały 

oddalone w pkt I.2, II.3, III.3, IV.3 i V.3 sentencji wyroku. 

Na  wstępie  zasygnalizować  należy  kontekst  prawny  związany  z  omawianymi 

zarzutami. 

Zgodnie  ze  znowelizowanym  przepisem  art.  3b 

ust.  1  Ucpg  gminy  są  obowiązane 

osiągnąć  poziom  recyklingu i  przygotowania do  ponownego użycia odpadów  komunalnych, 

wyłączeniem  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych 

stanowiących odpady komunalne, w wysokości co najmniej:  

1.  50% wagowo 

– za każdy rok w latach 2020-2024; 

2.  55% wagowo 

– za każdy rok w latach 2025-2029; 

3.  60% wagowo 

– za każdy rok w latach 2030-2034; 

4.  65% wagowo 

– za 2035 r. i za każdy kolejny rok.  

Z powyższego wynika, po pierwsze, że kwestionowany w odwołaniach obowiązek ma 

charakter  ustawowy,  a  po  drugie,  że  ustawodawca  przyjął  wzrost  wskaźnika  poziomu 

recyklingu w kolejnych latach.  

Kolejno  wspomnieć  trzeba,  że  z  przepisu  art.  6c  ust.  1  Ucpg  wynika  explicite 

odpowiedzialność gminy za zorganizowanie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli 

nieruchomości,  na których zamieszkują mieszkańcy.  Przepis  art.  6d  ust.  1  Ucpg  precyzuje, 

że wspomniana  organizacja  odbywa  się  w  drodze  udzielenia  zamówienia  publicznego  na 

odbiór lub odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych. 

Zestawienie  powyższych  przepisów  nie  może  zatem  dziwić,  że  gmina  organizując 

odbieranie odpadów  komunalnych przez  wszczęcie postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego  obciąża  wykonawcę  takiego  zamówienia  obowiązkiem,  którym  sama  została 

przez  ustawodawcę  obciążona.  W  tym  kontekście  przeniesienie  do  opisu  przedmiotu 

zamówienia  wskaźnika  w  wysokości  określonej  w  Ucpg  nie  stanowi  per  se  naruszenia 

jakiegokolwiek  przepisu  prawa. 

Ponadto,  uwolnienie  od  tego  obowiązku  wykonawców 

odbierających odpady komunalne w ramach zorganizowanego przez gminę przetargu byłoby 


w

ątpliwe  w  kontekście  wynikającego  z  art.  9g  Ucpg  obowiązku  osiągnięcie  określonego  

w art. 3b ust. 1 Ucpg poziomu recyklingu przez podmiot odbierający odpady komunalne na 

podstawie  umowy  z  właścicielem  nieruchomości.  Można  zatem  wyprowadzić  wniosek, 

że przez sam fakt prowadzenia działalności w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów 

należy  liczyć  się  z  koniecznością  realizacji  obowiązku  osiągania  wymaganego  przez 

ustawodawcę poziomu recyklingu. 

Przechodząc następnie do kwestii realności oczekiwania od wykonawcy zamówienia 

osiągnięcia określonego w Ucpg wskaźnika poziomu recyklingu i wpływu na możliwość jego 

osiągnięcia  skład  orzekający  stwierdził,  że  z  żadnego  z  dowodów  przedstawionych  przez 

odwołujących  (zob.  w  szczególności  dowody  O7,  czy  O11/Z5)  nie  można  wyprowadzić 

wniosku, że osiągnięcie 50-procentowego wskaźnika nie jest obiektywnie możliwe.  Izba ma 

przy tym świadomość, że prowadzony obecnie wysort odpadów surowcowych pochodzących 

z  odpadów  zmieszanych  nie  kształtuje  się  na  średnim  poziomie,  na  który  wskazywał 

Zamawiający (około 37%  – zob. dowody Z2), niemniej jednak nie można również zasadnie 

twierdzić  za  odwołującymi,  że  będzie  on  nadal  utrzymywał  się  na  stałym,  niskim  poziomie. 

Odwołujący  Chemeko  wskazywał  na  8%,  przy  czym  twierdzenia  tego  nie  udowodnił, 

Odwołujący  FBSerwis  dowodził  podobnej  wysokości  tego  współczynnika  w 2019  r.– 

zob. dowody P

FBS

1, Odwołujący Alba wskazywał z kolei na przedział pomiędzy 1,1% a 3,2%, 

zależności  od  wykonawcy  (dowody  O9).  Niezależnie  od  wskazywanej  przez  każdego 

odwołujących  wartości  współczynnika  recyklingu  zmieszanych  odpadów  komunalnych 

cechą wspólną tych twierdzeń było to, że nie uwzględniały one, po pierwsze, wprowadzonego 

do  Ucpg  bezwzględnego  obowiązku  zbierania  przez  właścicieli  nieruchomości  odpadów 

komu

nalnych  powstałych  na  ich  terenach  w  sposób  selektywny  (art. 5  ust.  1  pkt  3  Ucpg). 

przekonaniu  składu  orzekającego  okoliczność  ta  wpłynie  na  zwiększenie  strumienia 

odpadów  zbieranych  selektywnie,  a  jednocześnie  –  zmniejszenie  strumienia  odpadów 

zmieszany

ch, którą to tendencję Zamawiający wykazał dowodami Z1 (nota bene wniosek taki 

płynie również z dowodu O2). Po drugie, odwołujący nie przedstawili dowodów na okoliczność, 

że podnoszone przez Zamawiającego w odpowiedziach na odwołanie zniesienie regionalizacji 

w  zakresie  zagospodarowywania  odpadów  komunalnych  nie  może  przynieść  efektów 

postaci  kierowania  odpadów  do  instalacji  bardziej  zaawansowanych  technologicznie, 

twierdząc  bez  wskazania  stosownych  dowodów,  że  wszystkie  instalacje  są  na  podobnym 

poziomie 

zaawansowania  technologicznego.  Z  podobnych  względów  Izba  nie  dała  wiary 

prognozom  przedstawionym  przez  Odwołującego  FBSerwis  w  treści  dowodu  O5 

Odwołującego Chemeko w dowodzie O3, czy Odwołującego Alba – dowód O7. 

Reasumując tę część rozważań można co najwyżej stwierdzić, że spełnienie spornego 

wymagania  Zamawiającego  oceniać  należy  jako  trudne,  a  nie  niemożliwe.  Wniosek  taki 


zawarty  został  w  treści  dowodu  O11/Z5  (str.  201),  którego  autorzy  przedstawili  wyliczenia 

wskazujące  na  możliwość  osiągnięcia  oczekiwanego  przez  Zamawiającego  poziomu 

recyklingu. 

Zauważyć przy tym należy, że wspomnianych wyliczeń dokonano już w 2018 r., a 

zatem nie uwzględniają one przedstawionych powyżej okoliczności (obowiązku selektywnego 

zbierania odpadów, postępu technologicznego). 

Odwołujący  Chemeko  bezskutecznie  wskazywał  również  na  wątpliwości  odnośnie 

przyjętego przez Zamawiającego wzoru obliczenia poziomu recyklingu. Wskazuje on wprost, 

że poziom oblicza się do masy odebranych odpadów, zatem nie mogą zostać w jego ramach 

uj

ęte  odpady  kompostowane  we  własnym  zakresie  przez  właścicieli  nieruchomości. 

Zamawiający rozwiał również drugą z wątpliwości, której istnienie po stronie Odwołującego nie 

uzasadniało nota bene  stawianie  w  tym  zakresie  zarzutu  odwołania,  a  ewentualny  wniosek 

wyjaśnienie postanowień SIWZ. 

Z  kolei  odwołujący  Alba  bezpodstawnie  upatrywał  wadliwości  opisu  przedmiotu 

zamówienia  w  związku  z  pominięciem  w  nim  opisu  działań  Zamawiającego  wspierających 

osiąganie  poziomów  recyklingu,  które  planuje  podjąć  w  sytuacji  wejścia  w  życie  systemu 

kaucyjnego  opakowań,  którego  wprowadzenie  jest  planowane  w  ramach  Rozszerzonej 

Odpowiedzialności Producentów (ROP). Abstrahując od okoliczności, że Odwołujący Alba nie 

podjął próby sformułowania konkretnego żądania w tym zakresie, to przede wszystkim trzeba 

mieć  na  względzie,  że  istotą  opisu  przedmiotu  zamówienia  jest  wskazanie  wymagań 

adresowanych do wykonawców. 

W  konsekwencji  Izba  uznała,  że  żądania  usunięcia  z  SIWZ  określonego  przez 

Zamawiającego  poziomu  recyklingu  nie  może  się  ostać,  podobnie  jak  nieuzasadnione  były 

wnioski 

o obniżenie kary umownej za nie wywiązanie się z tego obowiązku. W konsekwencji 

skład orzekający stwierdził, że nie jest celowe szczegółowe odnoszenie się do formułowanych 

przez  odwołujących  żądań,  skoro  punktem  wyjścia  dla  tych  żądań  były  nieuwzględnione 

zarzuty odwołania. 

Sygn. akt KIO 1015/20 

– dalsze zarzuty  

Postępowanie  odwoławcze  podlegało  umorzeniu  w  odniesieniu  do  zarzutów 

uwzględnionych  przez  Zamawiającego  w  całości  i  wycofanych  przez  Odwołującego.  O  tym 

Izba orzekła w pkt I.1 za podstawę przyjmując stosowane odpowiednio przepisy art. 186 ust. 

2 i art. 187 ust. 8 Pzp. 

Sygn. akt KIO 1016/20 i KIO 1018/20 

– dalsze zarzuty 

Postępowanie  odwoławcze  podlegało  umorzeniu  w  odniesieniu  do  zarzutów 

uwzględnionych  przez  Zamawiającego  w  całości,  wycofanych  przez  Odwołującego  oraz 

uwzględnionych  częściowo  przez  Zamawiającego  i  wycofanych  przez  Odwołującego 


pozostałym  zakresie.  O  tym  Izba  orzekła  w  pkt  II.1  i  III.1  sentencji  wyroku,  za  podstawę 

przyjmując stosowane odpowiednio przepisy art. 186 ust. 2, ust. 3a i art. 187 ust. 8 Pzp. 

Uzasadnienie rozstrzygnięcia pozostałych zarzutów jest następujące. 

Zarzut nr 13 lit. b (sygn. akt KIO 1016/20) i nr 11 lit. b (sygn. akt KIO 1018/20) 

W ramach przedmiotowego zarzutu Odw

ołujący kwestionował § 8 ust. 2 wzoru umowy 

powierzenia  przetwarzania  danych  osobowych,  przewidujący  spoczywający  na 

przetwarzającym (wykonawcy) obowiązek niezwłocznego udostępnienia pełnej dokumentacji 

dotyczącej zasad bezpieczeństwa oraz technicznych i organizacyjnych środków mających na 

celu  ochronę  danych  osobowych  w  poszczególnych  CPDO  na  żądanie powierzającego  lub 

administratora danych (tj. na żądanie Zamawiającego). 

Zarzut podlegał oddaleniu, o czym rozstrzygnięto w pkt II.3 i III.3 sentencji wyroku. 

Po pierwsze 

– należy mieć na względzie przepis art. 5 ust. 2 RODO i wyrażoną tam 

zasadę  rozliczalności,  w  świetle  której  administrator  jest  odpowiedzialny  za  przestrzeganie 

przepisów prawa i musi być w stanie wykazać ich przestrzeganie. 

Po  drugie 

–  rozliczalność  dotyczy  nie  tylko  sytuacji  samodzielnego  przetwarzania 

danych przez administratora, ale również przetwarzania danych w jego imieniu przez podmiot 

przetwarzający.  W  tym  drugim  przypadku,  zgodnie  z  art.  28  ust.  1  i  motywem  81  RODO, 

administrator 

k

orzysta  wyłącznie  z  usług  takich  podmiotów  przetwarzających, 

które zapewniają  wystarczające  gwarancje  wdrożenia  odpowiednich  środków  technicznych 

organizacyjnych, by przetwarzanie spełniało wymogi rozporządzenia i chroniło prawa osób, 

których  dane  dotyczą.  Oznacza  to  wymóg  weryfikowania  przez  administratora  rzetelności 

podmiotów przetwarzających dane. 

Po trzecie 

– art. 28 ust. 3 RODO wprowadza zasadę, że przetwarzanie przez podmiot 

przetwarzający  odbywa  się  na  podstawie  umowy  lub  innego  instrumentu  prawnego, 

które podlegają prawu Unii lub prawu państwa członkowskiego i wiążą podmiot przetwarzający 

i  administratora,  określają  przedmiot  i  czas  trwania  przetwarzania,  charakter  i  cel 

przetwarzania,  rodzaj  danych  osobowych  oraz  kategorie  osób,  których  dane  dotyczą, 

obowiązki  i  prawa  administratora.  Ta  umowa  lub  inny  instrument  prawny  stanowią 

szczególności,  że  podmiot  przetwarzający  (lit.  h)  komentowanego  przepisu)  udostępnia 

administratorowi  wszelkie  informacje  niezbędne  do  wykazania  spełnienia  obowiązków 

ok

reślonych w tym artykule oraz umożliwia administratorowi lub audytorowi upoważnionemu 

przez administratora przeprowadzanie audytów, w tym inspekcji, i przyczynia się do nich. 

Podsumowując  powyższe  Izba  stwierdziła,  że  regulacje  RODO  przyznają 

administrato

rowi możliwość stałej kontroli podmiotu przetwarzającego pod kątem spełniania 


przez  ten  podmiot  wymogów  RODO,  czyniąc  twierdzenia  Odwołującego  o  wprowadzeniu 

nadmiarowego i zbędnego obowiązku nieuzasadnionymi. 

Zarzut nr 13 lit. c (sygn. akt KIO 1016/20) i nr 11 lit. c (sygn. akt KIO 1018/20) 

Spór w ramach przedmiotowego zarzut dotyczył tego kto powinien zostać wskazany 

jako  administrator 

danych  osobowych  osób  zarejestrowanych  przy  pomocy  systemu 

monitoringu wizyjnego pojazdów. 

Na poparcie swoich twierdzeń Odwołujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie 

dowodu  z  opinii  prawnej  z  9  marca  2020  r.,  którą  Izba  –  w  braku  dopuszczenia 

i przeprowadzenia  w  tej  sprawie  dowodu 

z  opinii  biegłego  –  uznała  za  element  stanowiska 

procesowego Odwołującego. 

Zarzut okaza

ł się zasadny, wskutek czego Izba nakazała Zamawiającemu dokonanie 

modyfikacji postan

owień rozdziału XV pkt 5 i XVI pkt 5 SWU. 

Kierunek  rozstrzygnięcia  zarzutu  zdeterminowany  został  przez  przepis  art.  4  pkt  7 

RODO. Zgodnie z jego treścią mianem administratora oznacza się osobę fizyczną lub prawną, 

organ publiczny, jednostkę lub inny podmiot, który samodzielnie lub wspólnie z innymi ustala 

cele i sposoby przetwarzania danych osobowych; jeżeli cele i sposoby takiego przetwarzania 

są określone w prawie Unii lub w prawie państwa członkowskiego, to również w prawie Unii 

lub  w  prawie  państwa  członkowskiego  może  zostać  wyznaczony  administrator  lub  mogą 

zostać  określone  konkretne  kryteria  jego  wyznaczania.  Z  powyższego  wynika,  że  cechą 

determinującą  status  administratora  jest  ustalanie  przezeń  celu  i  sposobu  przetwarzania 

danych. Taką rolę w Postępowaniu odgrywa Zamawiający, który – wbrew jego stanowisku – 

posiada  wyraźny  cel  w  przetwarzaniu  tych  danych  w  postaci  chociażby  rozpatrywania 

reklamacji mieszkańców, czy kontroli prawidłowości realizacji usługi przez wykonawcę. 

Sygn. akt KIO 1023/20 i KIO 1024/20 

– dalsze zarzuty 

Postępowanie  odwoławcze  podlegało  umorzeniu  w  odniesieniu  do  zarzutów 

uwzględnionych  przez  Zamawiającego  w  całości,  wycofanych  przez  Odwołującego  oraz 

uwzględnionych  częściowo  przez  Zamawiającego  i  wycofanych  przez  Odwołującego 

pozostałym  zakresie. O tym Izba  orzekła w  pkt IV.1  i  V.1  sentencji  wyroku,  za podstawę 

przyjmując stosowane odpowiednio przepisy art. 186 ust. 2, ust. 3a i art. 187 ust. 8 Pzp. 

Uzasadnienie rozstrzygnięcia pozostałych zarzutów jest następujące. 

Zarzut nr 4 

W  ramach  podnoszonej  w  odwołaniu  wadliwości  opisu  przedmiotu  zamówienia 

Odwołujący wskazywał, że – z jednej strony – w opisie przedmiotu zamówienia nie nałożono 

na  wyko

nawcę  obowiązku  wyselekcjonowania  z  masy  odpadów  zbieranych  selektywnie 


metali,  tworzyw  sztucznych  i  opakowań  wielomateriałowych,  z  drugiej  zaś  – 

zobowiązano wykonawcę  do  składania  kompletnych  sprawozdań  miesięcznych  w  postaci 

zbiorczych zestawień obejmujących m.in. dane o takich odpadach (vide rozdział XIX pkt 1 ppkt 

2 SWU 

w sprawie KIO 1024/20 i rozdział XVIII pkt 1 ppkt 2 SWU w sprawie KIO 1023/20). 

konsekwencji Odwołujący  oczekiwał  wprowadzenia do  SWU (rozdział  XII  pkt  4 ppkt  1  w 

sprawie KIO 1024/20 i 

rozdział XI pkt 4 ppkt 1) postanowienia nakładającego jednoznacznie 

na wykonawcę taki obowiązek. 

Zarzut okazał się chybiony, o czym orzeczono w pkt IV.3 i V.3 sentencji wyroku. 

Z postanowie

ń rozdziału XII pkt 4 ppkt 1 SWU (KIO 1024/20) i rozdziału XI pkt 4 ppkt 

1  SWU  (KIO  1023/20) 

wynika,  że  w  zakresie  zagospodarowania  odpadów  wykonawca 

zobowiązany  jest  do  prowadzenia  w  pierwszej  kolejności  sukcesywnego  recyklingu, 

przygotowania  do  ponownego 

użycia,  a w  drugiej  odzysku odpadów  objętych przedmiotem 

zamówienia,  w  przypadku,  gdy  wykonawca  jest  uprawniony  do  prowadzenia  działalności 

w tym zakresie 

lub przekazywania odpadów objętych przedmiotem zamówienia w pierwszej 

kolejności  przedsiębiorcom  prowadzącym  działalność  w  zakresie recyklingu,  przygotowania 

do  pon

ownego  użycia,  a  w  drugiej  kolejności  przedsiębiorcom  prowadzącym  działalność 

w zakresie  odzysku,  w  przypadku,  gdy  wykonawca  nie  jest  uprawniony  do  prowadzenia 

działalności w tym zakresie, z zastrzeżeniem ppkt 3, zgodnie z którym Zamawiający dopuścił 

możliwość  przekazania  odpadów  do  instalacji  mechanicznego  lub  ręcznego  sortowania 

odpadów w celu „doczyszczenia odpadów” przed przekazaniem ich do recyklingu. Nie może 

ulegać  wątpliwości,  że  tak  skonstruowany  obowiązek  dotyczy  niepodzielnie  wszystkich 

odpadów komunalnych, niezależnie od sposobu ich zbierania (tworzywa sztuczne zbierane są 

łącznie  z  metalami  i  opakowaniami  wielomateriałowymi).  W  konsekwencji,  przy  takiej 

konstrukcji  obowiązku  wynikającego  z  przywołanego  postanowienia  SWU  nie  zachodzi, 

w ocenie  sk

ładu  orzekającego,  potrzeba  jego  dalszego  doprecyzowania.  Odwołujący, 

jako 

podmiot profesjonalnie trudniący się odbiorem i zagospodarowaniem odpadów, powinien 

mieć  bowiem  świadomość,  że  nałożone  nań  obowiązki,  o  których  mowa  w  przywołanym 

postanowieniu  SWU

,  wymagają,  w  przypadku  odpadów  selektywnych  odbieranych  łącznie, 

wyselekcjonowanie (wysortowanie) poszczególnych rodzajów odpadów.  

Do  powyższego  dodać  należy,  że  postanowienia  SWU  nie  precyzują  w  jaki  sposób 

powyższe  czynności  będą  wykonywane,  tj.  samodzielnie  przez  wykonawcę,  czy  zlecane 

podmiotom trzecim. W tym zakresie to od samego wykonawcy zależy takie zorganizowanie 

działalności,  aby  zakładany  przez  Zamawiającego  efekt  w  postaci  określonego  poziomu 

recyklingu został osiągnięty. 


Zarzut nr 6 

W  wynik

u  ograniczenia  przez  Odwołującego  zakresu  postawionego  zarzutu  do 

rozstrzygnięcia pozostał spór o 90-procentowy wskaźnik napełnienia pojemników na odpady 

na nieruchomościach niezamieszkałych, za którego przekroczenie odpowiedzialność ponosi 

wykonawca. 

Zar

zut podlegał oddaleniu. 

W  przekonaniu  składu  orzekającego  Zamawiający  w  sposób  logiczny  i  uzasadniony 

przedstawił w odpowiedzi na odwołanie swoje oczekiwania w kontekście zakwestionowanego 

przez  Odwołującego  obowiązku.  Dodatkowo,  odnosząc  się  do  twierdzenia,  jakoby  sporne 

postanowienie  SIWZ  generować  miało  niemożliwe  do  oszacowania  ryzyko  zapłacenia  kar 

umownych  zauważyć  trzeba,  że  z  przedstawionych  przez  Zamawiającego  danych 

dotyczących  poprzednio  obowiązującej  umowy  wynika,  że  udział  kar  umownych  z  tytułu 

naruszenia  spornego  obowiązku  w  wartości  tego  kontraktu  był  wręcz  pomijalny. 

konsekwencji przyjąć należy, że wykonawca nie miał, co do zasady, problemów z realizacją 

omawianego obowiązku. 

Wobec powyższego orzeczono, jak w pkt IV.3 i V.3 sentencji wyroku. 

Zarzut nr 8 

Przedmiotowy  zarzut  sprowadzał  się  do  stwierdzenia,  że  Zamawiający  powinien  był 

przewidzieć w Postępowaniu fakultatywną przesłankę wykluczenia wykonawcy, o której mowa 

w przepisie art. 24 ust. 5 pkt 7 Pzp. 

Zarzut nie był zasadny, o czym przesądzono w pkt IV.3 i V.3 sentencji wyroku. 

Uszło  uwadze  Odwołującego,  że  nie  jest  wystarczające  samo  stwierdzenie, 

że wspomniana  przesłanka  wykluczenia  wykazuje  związek  z  przedmiotem  zamówienia. 

Trzeba  mieć  bowiem  na  względzie,  że  nie  jest  to  obligatoryjna  przesłanka  wykluczenia 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  (podobnie  jak  inne,  ujęte  w  treści 

przepisu art. 24 ust. 5 Pzp), ergo 

dopuszczalność jej zastosowania zależy wyłącznie od decyzji 

zamawiającego. 

Co  więcej,  Odwołujący  błędnie  założył,  że  zarzucone  Zamawiającemu  zaniechanie 

umożliwia  ubieganie  się  o  udzielenie  zamówienia  przez  „[…]podmioty  dopuszczające  się 

patologii na rynku odpadowym, naruszające przepisy ochrony środowiska”. Argumentacja ta 

nie uwzględnia bowiem dopuszczalności zastosowania procedury tzw. self-cleaningu, o której 

mowa w art. 24 ust. 8 Pzp, pozwalającej niejako na odzyskanie przez wykonawcę dotkniętego 

przesłanką  wykluczenia  z  postępowania  właściwości  niezbędnej  do  ubiegania  się 

zamówienie publiczne, a to rękojmi należytego wykonania takiego zamówienia. 


Zarzut nr 10 

Zgodnie z postanowieniami rozdziału XVI pkt 1 ppkt lit. a) i b) SWU  (KIO 1024/20) i 

rozdziału XV pkt 1 ppkt 1 lit. a) i b) SWU (KIO 1023/20) wszystkie pojazdy wykonawcy mają 

zostać wyposażone m.in. w system zapisu obrazu z 4 kamer generujących widok otoczenia 

pojazdu  bez  martwych  stref  (360  stopni)  i  widok  z  góry  (tzw.  „widok  z  lotu  ptaka”). 

Wymagania 

te  powtórzone  zostały  w  załączniku  nr  24  SWU,  zawierającym  wymagania 

dotyczące systemu wizyjnego monitorowania pojazdów (zob. pkt 2 tego załącznika). 

Na poparcie tez leżących u podstaw omawianego zarzutu odwołań Odwołujący wniósł 

o dopuszcze

nie i przeprowadzenie dowodów z: 

wydruku  zdjęcia  ukazującego  obraz  generowany  przez  kamerę  z  tzw.  

„widokiem z lotu ptaka” – dowód O11; 

porównania  systemów  (w  ujęciu  tabelarycznym)  oraz  ofert  poszczególnych 

dostawców systemów wideo – dowody O12; 

porównania  wariantów  wymagań  na  system  wizyjny  w  ujęciu  tabelarycznym  – 

dowód O13; 

Z  kolei  Zamawiający  na  odparcie  tego  zarzutu  odwołania,  w  ślad  za  argumentacją 

przedstawioną  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  wniósł  o  dopuszczenie  i  przeprowadzenie 

dowodów z: 

wydruku  zdjęć  i  tras  przejazdu  pojazdu  wyposażonego  w  sporny  system  oraz 

wydruku trasy przejazdu pojazdu 

wyposażonego w system GPS – dowody Z6; 

treści  umowy  trójstronnej  z  28  września  2019  r.  na  testy  Systemu  Telematyki 

Wizyjnej oraz Telematyki Komunalnej 

– dowód Z7; 

treści  oferty  na  dostawę  spornego  systemu  wraz  z  porównaniem  (w  ujęciu 

tabelarycznym)  kosztów  jego  wdrożenia  wyliczonych  przez  Odwołującego 

Zamawiającego – dowody Z8; 

treści tabeli z porównaniem klas ochrony urządzeń elektrycznych przed penetracją 

ciał  stałych  lub  płynów  oraz  kartami  katalogowymi  kamer  spełniających  w  tym 

zakresie wymogi Zamawiającego – dowody Z9; 

treści  wydruków  materiałów  prasowych  relacjonujących  wypadki  z  udziałem 

pojazdów odbierających odpady – dowody Z10; 

Zarzut  okazał  się  zasadny  w  części,  tj.  w  odniesieniu  do  wymagań,  aby  system 

monitoringu  wizyjnego  zapewniał  widok  otoczenia  pojazdu  bez  martwych  stref  (360 stopni) 

widok z góry (tzw. „widok z lotu ptaka”). 

Mając  na  względzie  okoliczność,  że  zasady  sporządzania  opisu  przedmiotu 

zamówienia  wynikające  z  art.  29  Pzp  doczekały  się  obszernego  omówienia  w  doktrynie 


orzecznictwie  skład  orzekający  przypomina  jedynie  skrótowo,  że  ust.  1  przywołanego 

przepisu zawiera dyrektywy przygotowania 

opisu przedmiotu zamówienia, zgodnie z którymi 

powinien  on  być  jednoznaczny,  precyzyjny,  sformułowany  w  sposób  dostatecznie dokładny 

zrozumiały, a nadto uwzględniać wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na 

sporządzenie  oferty.  Innymi  słowy  lektura  prawidłowo  sporządzonego  opisu  przedmiotu 

zamówienia powinna dać każdemu wykonawcy jednakowy zasób informacji odnośnie tego co 

i w jaki sposób powinien zrealizować w wykonaniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. 

W art. 29 ust. 2 Pzp ustawodawca wprowadził dodatkowe obostrzenie w omawianym 

zakresie  przesądzając,  że  przedmiotu  zamówienia  nie  można  opisywać  w  sposób, 

który mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję.  Sposób  sformułowania  tego  obostrzenia 

wskazuje, że naruszeniem wzmiankowanej regulacji będzie nie tylko sytuacja, w której opis 

przedmiotu zamówienia wprost godzi w zasadę uczciwej konkurencji, ale również gdy jedynie 

stwarza  ryzyko  jej  naruszenia.  Z

aznaczenia  wymaga  przy  tym,  że  z  naruszeniem  zasady 

uczciwej konkurencji będziemy mieli do czynienia nie tylko w sytuacji, w której opis przedmiotu 

zamówienia  wprost  wskazuje  na  konkretny  produkt,  np.  przez  posłużenie  się  jego 

oznaczeniem  (sytuacja  taka,  w 

świetle  przepisu  art.  29  ust.  3  Pzp,  nie  jest  co  do  zasady 

wykluczona, choć wskazanie na konkretny produkt wymaga spełnienia dalszych przesłanek 

wynikających  z  tego  przepisu).  Przepis  art.  29  ust.  2  Pzp  może  zostać  również  naruszony 

przypadku,  w  którym  opisane  przez  zamawiającego  wymogi  i  parametry  dla  przedmiotu 

zamówienia  określone  są  tak,  że  aby  je  spełnić  wykonawca  musi  dostarczyć  konkretny 

produkt. 

Za  punkt  wyjścia  dla  rozstrzygnięcia  o  przedmiotowym  zarzucie  skład  orzekający 

przyjął  stwierdzenie,  że  w  sprawie  nie  była  sporna  okoliczność  spełniania  wymienionych 

powyżej  wymagań  w  zakresie  monitoringu  wizyjnego  pojazdów  wyłącznie  przez  system 

Backeye  360

,  którego  producentem  jest  Brigade  Electronics  z  Wielkiej  Brytanii.  Nota  bene 

Zamawiający przedstawił dowody, z których wynikało, że jego zamiarem jest zlecenie realizacji 

usługi objętej przedmiotem zamówienia z wykorzystaniem tego właśnie systemu (vide wydruki 

zdjęć stanowiące dowód Z6 i umowa – dowód Z7). Sytuacja taka stanowić może utrudnienie 

uczciwe

j konkurencji z uwagi na uzależnienie wykonawców wyłącznie od jednego podmiotu 

(producenta  systemu)  i  stawiając  w  uprzywilejowanej  sytuacji  te  podmioty,  które  pozostają 

nim w nawiązanych wcześniej relacjach handlowych. 

Obok  powyższego  Izba  stwierdziła,  że  Zamawiający  nie  wykazał  w  postępowaniu 

dowodowym obiektywnych (uzasadnionych) potrzeb dla postawienia systemowi monitoringu 

wizyjnego pojazdów wspomnianych wcześniej wymagań. Na marginesie należy w tym miejscu 

zauważyć, że argumentem przemawiającym za takim stwierdzeniem nie może być wyłącznie 

wzrost 

kosztów  spełnienia  tych  wymogów  (dowody  O12  i  O13),  czego  konsekwencją  będą 


wyższe ceny ofert złożonych w Postępowaniu. Dla oceny czy doszło do utrudnienia uczciwej 

konkurencji  konieczna  (i  wystarczająca)  jest  ocena  zasadności  wymagań  zamawiającego, 

nie 

zaś  ich  wpływu  na  ostateczny  koszt  realizacji  zamówienia  (stąd  dowody  Z8, 

mające zasadniczo  przeczyć  wnioskom  płynącym  z  ww.  dowodów  przedstawionych  przez 

Odwołującego nie były przydatne dla rozstrzygnięcia o omawianym zarzucie odwołania). 

Przechodząc  do  wspomnianej  oceny  zasadności  spornych  wymogów  dotyczących 

systemu monitoringu wizyjnego pojazdów Izba stwierdziła, że Zamawiający powołał się na trzy 

okoliczności: (1) zwiększenie bezpieczeństwa mieszkańców, przez minimalizowanie zdarzeń 

drogowych z udziałem pojazdów odbierających odpady (przypadki potrąceń pieszych, w tym 

ze  skutkiem  śmiertelnym),  (2) uszczelnienie  systemu  odbioru  odpadów  przez  eliminowanie 

sytuacji, w których dochodzi do odbioru odpadów nie pochodzących z terenu Wrocławia oraz 

(3)  ułatwienie  obsługi  zgłoszeń  reklamacyjnych  mieszkańców  dotyczących,  przykładowo, 

nie 

odebrania odpadów. 

W ocenie Izby żadna z powyższych okoliczności nie została przedstawiona w sposób 

przekonujący. 

W  odniesieniu  do  wz

ględów  bezpieczeństwa  skład  orzekający  ocenił,  że  wyższość 

systemu  monitoringu  zapewniającego  widok  bez  martwych  stref  i  widok  z  góry,  mająca  się 

przekładać  na  zwiększenie  bezpieczeństwa  mieszkańców  Wrocławia,  nie  została  przez 

Zamawiającego wykazana. Składające się na dowód Z10 wydruki materiałów prasowych nie 

dotyczą wspomnianych w odpowiedzi na odwołanie wypadków na terenie miasta Wrocławia, 

a innych 

miejscowości z całej Polski. Faktem notoryjnym jest, że pojazdy odbierające odpady, 

podobnie  jak  inne  rod

zaje  pojazdów,  uczestniczą  w  kolizjach  drogowych,  czy  wypadkach 

udziałem  pieszych,  stąd  powoływanie  się  na  przykłady  z  całej  Polski  nie  potwierdza  tezy 

dbałości o bezpieczeństwo mieszkańców Wrocławia.  

W kwestii uszczelnienia systemu odbioru odpadów Zamawiający wskazał wprawdzie 

na  mankamenty  systemu 

opartego wyłącznie o nadajnik GPS (zob. wydruk trasy przejazdu 

pojazdu  przedstawiony  w  ramach  dowodów  Z6),  niemniej  jednak  brak  jest  podstaw  do 

twierdzenia, że oczekiwanego przezeń systemu monitoringu nie da się wyłączyć, zagłuszyć, 

czy 

generalnie 

spowodować 

jego 

nieprawidłowe 

działanie. 

Ponadto, 

przydatność funkcjonalności  tzw.  „widoku  z  lotu  ptaka”  dla  realizacji  wspomnianego  celu 

ogóle wydaje się wątpliwa, skoro jego podgląd dostępny jest jedynie dla kierowcy pojazdu 

ma na celu ułatwienie manewrowania samochodem. 

Podobnie  należało  ocenić  trzeci  z  powodów  postawienia  systemowi  monitoringu 

spornych wymagań, tzn. Zamawiający nie wykazał wyższości systemu kamer z widokiem bez 

martwych  stref  nad  systemem  „tradycyjnym”,  opartym  na  4  kamerach,  a  druga 


kwestionowanych  przez  Odwołującego  funkcjonalności  jest,  ze  względów  przytoczonych 

powyżej, nieprzydatna dla realizacji omawianego zamierzenia Zamawiającego. 

Reasumując,  uznając  w  tej  części  zarzut  odwołań  za  uzasadniony,  Izba  nakazała 

Zamawiającemu dokonanie stosownych modyfikacji w SIWZ, zgodnie z pkt IV.2 i V.2 sentencji 

wyroku. 

W pozostałym zakresie zarzut nie mógł się ostać, czemu Izba dała wyraz w pkt IV.3 i 

V.3 sentencji wyroku. 

P

rzede  wszystkim  Odwołujący  nie  przedstawił  szerszej  argumentacji  uzasadniającej 

twierdzenie o nadmiernym, czy nieproporcjonalnym charakterze wymogu archiwizacji danych 

przez  okres  6  miesięcy.  Odwołujący  podniósł  jedynie,  że  koszt  realizacji  tego  wymagania 

wyniesie około 1 mln zł, przy czym – jak wskazano powyżej – wpływ określonego rozwiązania 

na  koszty  realizacji  zamówienia  nie  stanowi  o  naruszeniu  zasad  sporządzania  opisu 

przedmiotu zamówienia, o których mowa w przepisie art. 29 Pzp. 

Na  zakończenie  Izba  wskazuje,  że  dowody  Z9  nie  dotyczyły  meritum  zarzutu, 

bowiem 

wymagana  przez  Zamawiającego  klasa  szczelności  kamer  nie  była  właściwością 

kwestionowaną przez Odwołującego. 

Zarzut nr 11 

Argumentację  Odwołującego  podniesioną  w  ramach  przedmiotowego  zarzutu 

sprowadzić można do następujących stwierdzeń: 

  sposób sformułowania przesłanek naliczania kar umownych określonych w § 15 ust. 

1 i 2 projektu umowy rodzi wątpliwości co do sytuacji, w których takie sankcje będą 

nakładane,  w  konsekwencji  czego  nie  jest  możliwe  skalkulowanie  w  cenie  oferty 

ryzyka z tym związanego; 

  kary dotyczą obowiązków, których wykonanie jest niemożliwe i obejmują sytuacje, 

w  których  do  naruszenia  obowiązków  dojdzie  z  przyczyn  nie  zawinionych  przez 

wykonawcę; 

  kary są rażąco wygórowane i nieadekwatne do (jak się wydaje) wagi naruszonych 

obowiązków; 

  wszystkie ww. okoliczności skutkować mogą złożeniem nieporównywalnych ofert. 

W konsekwencji Odwołujący zażądał obniżenia wszystkich kar przewidzianych w § 15 

ust.  1  i  2  o  połowę,  usunięcia  §  15  ust.  3,  modyfikacji  §  15  ust.  5  projektu  umowy  oraz 

wprowadzenia górnego limitu kar umownych, któremu to żądaniu Zamawiający uczynił zadość. 

Zarzut nie mógł się ostać, wobec czego podlegał oddaleniu, o czym przesądzono w pkt 

IV.3 i V.3 sentencji wyroku 


Nie  wdając  się  w  teoretyczne  rozważania  na  temat  istoty  i  roli  kar  umownych, 

których prowadzenie – z poniższych względów – nie wydaje się Izbie celowe, należy zwrócić 

uwagę  na  wadliwość  konstrukcji  zarzutu.  Opiera  się  on  bowiem  jedynie  na  ogólnikowych 

stwierdzeniach, że bliżej niesprecyzowane kary umowne są rażąco wygórowane, nie wskazują 

precyzyjnie  okoliczności,  w  których  mogą  być  naliczone,  etc.  Nie  sposób  nie  zauważyć, 

że stawiając  omawiany  zarzut  Odwołujący  nie  dokonał  jakiejkolwiek  merytorycznej  analizy 

obszernego  katalogu  kar,  która  uzasadniać  mogłaby  wskazane  powyżej  tezy.  Tym  samym 

zarzut  odwołania  nie  zawierał  w  istocie  przytoczenia  okoliczności  faktycznych, 

stanowiących wymóg  konstrukcyjny  każdego  zarzutu  podnoszonego  w  ramach  środka 

ochrony  prawnej. 

Dopiero  w  późniejszych  pismach  procesowych  Odwołujący,  mając  na 

uwadze  dokonaną  przez  Zamawiającego  częściową  modyfikację  katalogu  kar  umownych, 

sprecyzował jakie kary i z uwagi na jakie okoliczności miał na myśli. Działanie takie należy 

uznać za spóźnione, jako że postępowanie odwoławcze nie służy doprecyzowaniu zarzutów, 

które  powinny  być  w  sposób  nie  budzący  wątpliwości  postawione  w  odwołaniu. 

Skład orzekający  nie  dopatrzył  się  bowiem  przeszkód  w  dokonaniu  wspomnianej  analizy, 

odniesieniu  do  wszystkich  kwestionowanych  odwołaniem  kar,  na  etapie  wnoszenia 

odwołania. 

Odnosząc się na marginesie do żądania modyfikacji brzmienia § 15 ust. 5 in fine wzoru 

umowy,  mającej  polegać  na  zastąpieniu  użytego  w  nim  sformułowania  „na  ww.  zasadach” 

zwrotem 

„po  bezskutecznym  wezwaniu  Wykonawcy  do  należytego  wykonania  danego 

obowiązku  lub  obowiązków  lub  usunięcia  powstałych  uchybień”  Izba  uznała,  że  nie 

stanowiłaby ona zmiany istoty tego postanowienia wzoru umowy. Z lektury § 15 ust. 5 wzoru 

umowy  wynika  explicite

,  że  przewiduje  on  możliwość  wezwania  wykonawcy  do  należytego 

wykonywania  przewidzianych  umową  obowiązków,  przy  uwzględnieniu  ewentualności  w 

postaci  usunięcia  powstałych  z  tego  tytułu  uchybień.  Kwestionowane  przez  Odwołującego 

sformułowanie nie powinno zatem budzić wątpliwości interpretacyjnych. 

Zarzut nr 12 

W ramach przedmiotowego zarzutu Odwołujący zakwestionował takie ukształtowanie 

post

anowień § 19 ust. 3 wzoru umowy, które przewiduje możliwość waloryzacji wynagrodzenia 

wykonawcy wyłącznie w sytuacjach przewidzianych w przepisie art. 142 ust. 5 Pzp. 

Odwołujący domagał się rozszerzenia przesłanek zmiany wynagrodzenia również na 

okoliczności  opisane  w  §  19  ust.  2  wzoru  umowy,  których  wystąpienie  uzasadniać  będzie 

zmianę umowy w sprawie zamówienia publicznego na podstawie przepisu art. 144 ust. 1 Pzp. 

Odwołujący stwierdził bowiem, że „[…]z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością na 


etapie  realizacji  zamówienia  nastąpi  więcej  niż  jedna  istotna  zmiana  przepisów  prawa 

zakresie mającym wpływ na realizacje przedmiotu umowy lub świadczenia strony[…]”. 

Na  potwierdzenie  zasadności  zarzutu  odwołania  Odwołujący  wniósł  o  dopuszczenie 

przeprowadzenie dowodu z treści wyciągu z umowy nr 66/61/2016/G z 19 sierpnia 2016 r. 

(umowa na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z terenu gminy 

Wrocław  w  obrębie  Sektora  I  –  Stare  Miasto  i  Śródmieście)  wraz  z  odpowiedzią 

Zamawiającego z 10 lutego 2020 r. na wniosek wykonawcy ww. o waloryzację wynagrodzenia 

(dowody O14).  

Zarzut  był  niezasadny,  w  konsekwencji  został  oddalony  w  pkt  IV.3  i  V.3  sentencji 

wyroku. 

Nie  było  sporu  co  do  okoliczności,  że  Zamawiający  wypełnił  ustawowy  obowiązek 

przewidzenia  we  wzorze  umowy  możliwości  waloryzacji  wynagrodzenia  z  uwagi  na 

wystąpienie okoliczności  wymienionych  w  pkt  1-4 przepisu art.  142 ust. 5 Pzp (§ 19  ust.  3 

wzoru umowy) i określił warunki takiej zmiany (§ 19 ust. 4 wzoru umowy). Nie sposób zatem 

czynić Zamawiającemu zarzutu, że ograniczył się wyłącznie do wynikającego z przepisów Pzp 

minimum,  powołując  się  na  konieczność  kształtowania  dobrych  praktyk  w  odniesieniu  do 

umów  długoterminowych,  którym  to  argumentem  Odwołujący  posłużył  się  na  rozprawie. 

Przedmiotem orzekania Izby 

jest zgodność postanowień SIWZ z przepisami prawa, nie zaś 

nieskodyfikowanymi wytycznymi mającymi pozytywnie oddziaływać na relacje nawiązywane 

przez uczestników rynku zamówień publicznych, których to Odwołujący nawet nie przytoczył. 

Izba  zaznacza  przy  tym,  że  nie  deprecjonuje  roli  dobrych  praktyk  w  kształtowaniu 

systemu 

zamówień publicznych, niemniej jednak w okolicznościach sprawy nie mogła uczynić 

z tego argumentu podstawy do uwzględnienia omawianego zarzutu. 

Niezależnie  od  powyższego  nie  sposób  nie  zauważyć,  że  ad  casum  Zamawiający  

w § 19 ust. 1 wzoru umowy przewidział możliwość wprowadzenia istotnych zmian w jej treści 

oraz przewidzi

ał warunki takich zmian (§ 19 ust. 2 wzoru umowy). W zakresie relewantnym dla 

przedmiotowego  zarzutu  Izba  zwróciła  uwagę  w  szczególności  na  §  19  ust.  1  pkt  2 

(zmiana 

warunków płatności) i 5 (zmiana zakresu przedmiotu zamówienia wraz ze skutkami 

wprowadzeni

a  takiej  zmiany)  wzoru  umowy,  których  warunkiem  może  być  przewidziana  

w  §  19  ust.  2  pkt  2  wzoru  umowy  zmiana  powszechnie  obowiązujących  przepisów  prawa 

zakresie mającym wpływ na realizację przedmiotu umowy lub świadczenia stron, do której 

to 

się  odnosił  zarzut  odwołania.  W  ocenie  składu  orzekającego  powyższe  postanowienia 

umowy nie wykluczają możliwości zmiany wysokości należnego wykonawcy wynagrodzenia. 

Przeciwne  twierdzenia  Odwołującego  poparte  dowodami  O14  nie  mogły  zostać 

zweryfikowane,  jako  że  z  treści  dowodów  nie  wynika  na  jaką  argumentację  i  przesłankę 


umowną  powoływał  się  wykonawca  składając  wniosek  o  waloryzację  należnego  mu 

wynagrodzenia. 

Na zakończenie wspomnieć również należy o innych niż wynikające z przepisu art. 142 

ust. 5 Pzp ustawowych  pr

zesłankach zmiany wysokości wynagrodzenia. Zgodnie z art. 144 

ust. 1 pkt 6 Pzp zmiana umowy w sprawie zamówienia publicznego jest dopuszczalna również 

w  sytuacji,  w  której  łączna  wartość  zmian  jest  mniejsza  niż  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8 

Pzp  i  jest  mniejsza  od  10%  wartości  zamówienia 

określonej  pierwotnie  w  umowie  w  przypadku  zamówień  na  usługi.  W  przekonaniu  Izby 

powyższy przepis (przy uwzględnieniu art. 144 ust. 1d Pzp) również powinien być brany pod 

uwagę przy ocenie możliwości zmiany należnego wykonawcy wynagrodzenia. 

Zarzut nr 13 

Odwołujący  upatrywał  wadliwości  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  braku  określenia 

przez  Zamawiającego  norm  emisji  spalin  dla  pojazdów,  za  pomocą  których  wykonywane 

będzie zamówienie. 

Zarzut 

nie  potwierdził  się,  wobec  czego  został  oddalony  w  pkt  IV.3  i  V.3 

sentencji wyroku. 

Przede  wszystkim  Zamawiający  trafnie  wskazywał  na  fakultatywny  charakter  normy 

prawnej zawartej w przepisie art. 29 ust. 4 Pzp, zgodnie z którym zamawiający może określić 

w opisie przedmiotu zamówienia wymagania związane z realizacją zamówienia, które mogą 

obejmować m.in. aspekty środowiskowe. 

Co więcej, stanowiący uzasadnienie przedmiotowego zarzutu wywód Odwołującego na 

temat proekologicznej postawy gminy Wrocław, prowadzony był w oderwaniu od postanowień 

SIWZ  przywołanych  przez  Zamawiającego  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  z  których  wynika 

uwzględnienie  w  Postępowaniu  aspektów  związanych  z  normami  emisji  spalin,  

tak w płaszczyźnie warunków udziału w Postępowaniu (vide rozdział IV ust. 1.2.3.2 SIWZ), 

jak 

i kryteriów oceny ofert (argument z postanowienia rozdziału XV ust. 5 SIWZ). 

Zarzut nr 17 

W  ramach  przedmiotowego  zarzutu  odwołania  Odwołujący  wskazywał  na  potrzebę 

rozszerzenia  warunku  udziału  w  Postępowaniu  dotyczącego  posiadania  uprawnień  do 

prowadzenia określonej działalności zawodowej (rozdział IV ust. 1.2.1.3 SIWZ) o nałożenie na 

wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia obowiązku posiadania zezwolenia na 

zbieranie  wszystkich  odpadów  objętych  przedmiotem  zamówienia.  Odwołujący  stwierdził 

wręcz,  że  zakwestionowany  warunek  jest  w  tym  sensie  nieproporcjonalny  do  przedmiotu 

zamówienia, że przewiduje w stosunku do niego zbyt niskie wymagania. 


Zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie, o czym orzeczono w pkt IV.3 i V.3 sentencji 

wyroku. 

Skład  orzekający  uznał  zasadność  argumentacji  Zamawiającego,  że  dysponuje  on 

uprawnieniem  odnośnie  wyboru  i  skonkretyzowania  wymaganych  od  wykonawców 

właściwości. 

Nie sposób nie zauważyć również, że sformułowanie warunku w sposób oczekiwany 

przez  Odwołującego  prowadzić  mogłoby  do  postawienia  takiemu  warunkowi  zarzutu 

nieproporcjonalności,  przez  stawianie  zbyt  rygorystycznych  wymagań,  które  w  całości 

pokrywają się z przedmiotem zamówienia. 

Ponadto rozróżnić należy weryfikację podmiotową wykonawców prowadzoną na etapie 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  od  wykonania  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  W  ocenie  składu  orzekającego  nie  sposób  zasadnie  twierdzić,  że  rękojmię 

należytego  wykonania  zamówienia,  weryfikowaną  w  oparciu  o  warunki  udziału 

postępowaniu, daje wyłącznie taki wykonawca, który dysponuje zezwoleniem obejmującym 

wszystkie rodzaje odpadów już na etapie ubiegania się o udzielenie zamówienia. 

Zarzut nr 24 

Zarzut  opierał  się  na  twierdzeniu  o  konieczności  podzielenia  zamówienia  na  dwie 

części z uwagi na fakt, że Sektor III – Fabryczna zamieszkiwany jest przez największą liczbę 

mieszkańców. W przypadku Sektora II – Krzyki Odwołujący przekonywał, że również jest on 

duży, gdyż zamieszkuje go niemal 180 tys. mieszkańców. 

Za

rzut  nie  zasługiwał  na  uwzględnienie,  o  czym  Izba  przesądziła  w  pkt  IV.3  i  V.3 

sentencji wyroku. 

Przede  wszystkim 

trzeba zwrócić uwagę na okoliczność, że przepis art. 36aa ust. 1 

Pzp 

przyznaje  Zamawiającemu  uprawnienie  do  podzielenia  zamówienia  na  części. 

Chociażby z  tego  powodu  nie  sposób  skutecznie  stawiać  Zamawiającemu  zarzutu,  

że ad casum nie skorzystał z przewidzianej przepisami możliwości. 

Ponadto, Izba uwzględniła argumentację Zamawiającego opartą na przepisie art. 6d 

ust. 2 i 3 

Ucpg przedstawioną w odpowiedziach na odwołania. Zamawiający, kierując się ww. 

przepisami, dokonał podziału obszaru gminy na sektory i w oparciu o takie jednostki podziału 

organizuje  usługę  odbioru  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych.  W  konsekwencji, 

zwłaszcza  w  braku  argumentów  przemawiających  za  koniecznością  skorzystania  przez 

Zamawiającego  z  możliwości  przewidzianej  przepisem  art.  36aa  ust.  1  Pzp,  nakazywanie 

Zamawiającemu  dalszego  podziału  sektorów  na  mniejsze  jednostki  nie  byłoby  działaniem 

uprawnionym. 


Zarzut nr 25 

Odwołujący wskazywał, że postanowienia wzoru umowy umożliwiają Zamawiającemu 

arbitralne  określenie  momentu  zakończenia  świadczenia  usługi  i  realizacji  umowy. 

konsekwencji Odwołujący oczekiwał m.in. zapewnienia wykonawcy udziału w procedurze 

ustalania w

w. terminów i uzależnienia zakończenia umowy od osiągnięcia przez wykonawcę 

całego przewidzianego w niej wynagrodzenia. 

Zarzut  okazał  się  niezasadny,  wskutek  czego  został  oddalony  w  pkt  IV.3  i  V.3 

sentencji wyroku. 

Skład  orzekający  wskazuje,  że  Zamawiający  przewidział  w  projekcie  umowy 

partycypację wykonawcy  w  określaniu terminów zakończenia świadczenia usługi  i  realizacji 

umowy,  o  czym  świadczy  §  4  ust.  8  wzoru  umowy.  Nakłada  on  na  wykonawcę  określone 

obowiązki  informacyjne  związane  z  poziomem  osiągniętego  i  prognozowanego 

wynagrodzenia,  od  którego  wysokości  uzależniona  jest  możliwość  skorzystania  przez 

Zamawiającego z zakwestionowanych w odwołaniu uprawnień. 

Izba zgadza się również z Zamawiającym, że w efekcie wprowadzenia postulowanych 

przez Odwołującego zmian mogłyby powstać trudności z określeniem momentu zakończenia 

umowy, co z kolei mogłoby utrudniać zaplanowanie i udzielenie kolejnego zamówienia. 

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  KIO  1015/20  (pkt  I.3  sentencji 

wyroku) orzeczono stosownie do jego wyniku, na 

podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz § 5 

ust. 3 pkt 1 w zw. z 

§ 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów 

w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018 r., poz. 972 j.t.). 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  w  sprawach  KIO  1016/20  i  KIO  1018/20 

(pkt 

II.4 i III.4 sentencji wyroku) Izba orzekła stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 192 

ust. 9 i 10 oraz § 5 ust. 4 w zw. z § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów 

w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018 r., poz. 972 j.t.). 

Spośród  3  rozpoznanych  zarzutów  każdego  z  odwołań  uwzględnionych  zostało  po 

jednym zarzucie. Oznacza to, że na rzecz Odwołującego zasądzić należało w każdej ze spraw 

trzecią część wpisu (5.000 zł) i trzecią część wynagrodzenia pełnomocnika (600 zł), co daje 

sumę 5.600 zł w każdej ze spraw. Od tego odliczyć należało 2/3 wynagrodzenia pełnomocnika 

Zamawiającego (2.400 zł) za wygranie sporu w tej części. W konsekwencji Izba zasądziła od 

Zamawiającego na rzecz Odwołującego po 3.200 zł tytułem wpisów od odwołań. 


O  kosztach  postępowania  odwoławczego  w  sprawach  KIO  1023/20  i  KIO  1024/20 

(pkt IV.4 i V.4 sentencji wyroku) 

Izba orzekła stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 192 

ust. 9 i 10 oraz § 5 ust. 4 w zw. z § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów 

w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018 r., poz. 972 j.t.). 

Spośród  12  rozpoznanych  zarzutów  każdego  z  odwołań  uwzględniony  zostało  po 

jednym zarzucie. Oznacza to, że na rzecz Odwołującego zasądzić należało w każdej ze spraw 

dwunastą  część  wpisu  (1.250  zł)  i  dwunastą  część  wynagrodzenia  pełnomocnika  (300  zł), 

co 

daje sumę 1.550 zł w każdej ze spraw. Powyższe nie wystarcza jednak na pokrycie 11/12 

wynagrodzenia 

pełnomocnika  Zamawiającego  (3.300  zł)  za  wygranie  sporu  w  tej  części. 

konsekwencji Izba zasądziła od Odwołującego na rzecz Zamawiającego po 1.750 zł tytułem 

wynagro

dzenia pełnomocnika. 

Przewodniczący:      ……………………………..   

Członkowie:   

……………………………..   

……………………………..