KIO 868/19 POSTANOWIENIE dnia 15 maja 2019 r.

Sygn. akt: KIO 868/19 

POSTANOWIENIE 

z dnia 15 maja 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:  

Bartosz Stankiewicz 

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym 

bez  udziału  stron  w  dniu  15  maja  2019  r.  

w  Warszawie 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  

maja 

r. 

przez 

wykonawc

ę  WhyNotTravel  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością Sp. k. z siedzibą w Kielnarowej 108A (36-020 Tyczyn) w postępowaniu 

prowadzonym  przez 

Ministerstwo  Nauki  i  Szkolnictwa  Wyższego  z  siedzibą  

w 

Warszawie przy ul. Wspólnej 1/3 (00-529 Warszawa) 

postanawia: 

1.  O

drzuca odwołanie; 

2.  K

osztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  WhyNotTravel  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  Sp.  k.  z  siedzibą  w  Kielnarowej  i  zalicza  w  poczet  kosztów 

postępowania odwoławczego kwotę 7.500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych 

zero groszy

) uiszczoną przez ww. wykonawcę tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz.1986 ze zm.) na niniejsze postanowienie - w terminie 7 

dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………….…………… 

Sygn. akt: KIO 868/19 

U z a s a d n i e n i e 

Ministerstwo  Nauki  i  Szkolnictwa  Wyższego  z  siedzibą  w  Warszawie  zwane  dalej: 

„zamawiającym” prowadzi na podstawie art. 138o ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.  j.  Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.1986  ze  zm.,  zwanej  dalej:  „Pzp”) 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Hotelarskie  usługi  noclegowe  na 

terenie  m.  st.  Warszawy”  (znak  zamówienia:  BDG.WZP.2711.5.2019.6.MW),  zwane  dalej: 

„postępowaniem”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  na  usługi  społeczne  o  wartości  zamówienia  poniżej 

wyrażonej  w  złotych  równowartości  kwoty  750.000  euro  zostało  zamieszczone  na  stronie 

internetowej Biuletynu Informacji Publicznej 

zamawiającego w dniu 18 kwietnia 2019 r. 

W  dniu  10  maja  2018  r.  wykonawca  WhyNotTrav

el  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością Sp. k. z siedzibą w Kielnarowej, zwany dalej: „odwołującym” odwołanie 

wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wobec  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej oferty w postępowaniu.  

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  art.  138o  ust.  2  Pzp  poprzez 

udzielenie  zamówienia  w  sposób  nieprzejrzysty  i  nieobiektywny  z  naruszeniem  zasad 

przyjętych  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  oraz  wszelkich  innych  przepisów  prawa, 

których naruszenie wynika z treści odwołania. 

Odwołujący  wnosił  o  nakazanie  zamawiającemu  dokonania  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej w sposób przejrzysty i obiektywny w tym pozostawienie oferty wykonawcy 

UpHotel sp. z o.o. bez rozpoznania. 

Krajowa Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje: 

Izba  stwierdziła,  że  do  momentu  wydania  niniejszego  postanowienia,  

do 

postępowania odwoławczego nie zgłosił przystąpienia w trybie art. 185 ust. 2 Pzp żaden 

wykonawca. 

Przedmiotem zamówienia jest usługa związana ze świadczeniem usług hotelarskich, 

co 

oznacza że zalicza się do katalogu usług społecznych i innych usług. Usługi te mieszczą 

się  więc  w katalogu  zamówień  na  usługi  społeczne  i  inne  szczególne  usługi  określone  w 

Załączniku XIV do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE jako hotelarskie 

usługi noclegowe sklasyfikowane pod kodami Wspólnego Słownika Zamówień (CPV) pod nr 

Zamawiający  niniejsze  postępowanie  prowadzi  w  trybie  art.  138o  Pzp,  

co 

wynika  z  opisu  znajdującego  się  w  ogłoszeniu.  Postępowanie  zostało  wszczęte 

ogłoszeniem  opublikowanym  w dniu  18  kwietnia  2019  r.  na  stronie  internetowej 

z

amawiającego:  http://www.bip.nauka.gov.pl  (zakładka  –  ZAMÓWIENIA  PUBLICZNE,  DO 

KTÓRYCH  STOSUJE  SIĘ  PRZEPISY  USTAWY  PZP).  Szacunkowa  wartość  zamówienia, 

którego  przedmiotem  są  usługi  nie przekracza kwoty  określonej  w  art.  138 g  ust.  1  Pzp, tj. 

kwoty  750 000  euro 

(rozdział  III  ust.  3  ogłoszenia  o  zamówieniu  na  usługi  społeczne)  i 

wynosi  w

edług  informacji  podanej  w  protokole  zamówienia  592 685,36  euro.  Dodatkowo 

należy  stwierdzić,  że  odwołujący  nie  kwestionował  okoliczności  zakwalifikowania  przez 

zamawiającego  przedmiotowego  postępowania  jako  usługi  społecznej  o  wartości 

zamówienia poniżej wyrażonej w złotych równowartości kwoty 750.000 euro, o której mowa 

w art. 138o Pzp. 

Biorąc  powyższe  ustalenia  pod  uwagę,  Izba  uznała,  że  złożone  odwołanie  podlega 

odrzuceniu na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 1 P

zp, bowiem w sprawie nie mają zastosowania 

przepisy ustawy. 

Izba  zauważyła,  że  uregulowania  dotyczące  udzielania  zamówień  na  usługi 

społeczne i inne szczególne usługi zostały wyodrębnione w Pzp w dziale III rozdziale 6 tejże 

ustawy. 

Przedmiotem  zamówienia  na  usługi  społeczne  są  usługi  wymienione  w  załączniku 

XIV  do  dyrektywy  2014/24/UE  oraz  załączniku  XVII  do  dyrektywy  2014/25/UE,  zgodnie  z 

dyspozycją  art.  138h  Pzp.  W  ramach  tego  rodzaju  zamówień  ustawodawca  przewidział 

niejako dwie procedury w zależności od wartości udzielanego zamówienia.  

Po  pierwsze  ustawodawca  wskazał,  że  przepisy  rozdziału  6  ustawy  stosuje  się  do 

zamówień  na  usługi  społeczne,  których  wartość  jest  równa  lub  przekracza  wyrażoną  w 

złotych  równowartość  kwoty:  1)  750  000  euro  –  w  przypadku  zamówień  innych  niż 

zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, 2) 1 000 

000 euro 

– w przypadkach zamówień sektorowych. W takim przypadku, zgodnie z art. 138l 

Pzp  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  usługi  społeczne  jest  prowadzone  z 

zastosowaniem  przepisów  działu  I  rozdziału  2a,  działu  2a,  działu  II  rozdziału  5,  działu  V 

rozdziału 3 oraz działu VI, a przepisy art. 22-22d, art. 24, art. 29-30b oraz art. 32-35 stosuje 

się odpowiednio. 

A contrario

, z art. 138 g Pzp wynika, że w razie nieosiągnięcia ww. progu kwotowego 

przepisów  rozdziału  6  Pzp  nie  stosuje  się.  Tym  samym  nie stosuje  się także  znajdującego 

się wszak w rozdziale 6 przepisu art. 138l Pzp, który zawiera odwołanie do działu VI ustawy 

(środki  ochrony  prawnej),  przyznającego  wykonawcy  prawo  do  wniesienia  odwołania.  W 

szczególności  zaś  nie  znajduje  zastosowania  art.  180  ust.  2  Pzp.  Odmienna  interpretacja 

przepisów Pzp byłaby zatem interpretacją contra legem.  

Jednocześnie,  w  przypadku  gdy  wartość  zamówienia  na  usługi  społeczne  jest 

mniejsza  od  wymienionych  wyżej  kwot,  zamawiający  może  udzielić  zamówienia  stosując 

przepisy art. 138o ust. 2-4 Pzp. W takim przypadku  z

amawiający jest zobowiązany udzielić 

zamówienia  w  sposób  przejrzysty,  obiektywny  i  niedyskryminujący  (art.  138o  ust.  2  Pzp). 

Ponadto, zamieszcza na swojej stronie Biuletynu Informacji Publicznej, a jeżeli nie ma strony 

podmiotowej  Biuletynu  Informacji  Publicznej,  na  stronie  internetowej,  ogłoszenie  o 

zamówieniu, które zawiera informacje niezbędne z uwagi na okoliczności jego udzielenia w 

szczególności: 1) termin składania ofert uwzględniający czas niezbędny do przygotowania i 

złożenia  oferty,  2)  opis  przedmiotu  zamówienia  oraz  określenie  wielkości  lub  zakresu 

zamówienia,  3)  kryteria  oceny  ofert  (art.  138o  ust.  3  Pzp).  Niezwłocznie  po  udzieleniu 

zamówienia  zamawiający  jest  zobligowany  zamieścić  na  stronie  podmiotowej  Biuletynu 

Informacji Publicznej, a jeżeli nie ma strony podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej na 

stronie  internetowej,  informację  o  udzieleniu  zamówienia,  podając  nazwę  albo  imię  i 

nazwisko  podmiotu,  z  którym  zawarł  umowę  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  W  razie 

nieudzielenia  zamówienia  zamawiający  niezwłocznie  zamieszcza  na  stronie  podmiotowej 

Biuletynu  Informacji  Publicznej,  a  jeżeli  nie  ma  strony  podmiotowej  Biuletynu  Informacji 

Publicznej 

na 

stornie 

internetowej, 

informację 

o 

nieudzieleniu 

zamówienia  

(art. 138o ust. 4 Pzp). 

W  ocenie  Izby  uregulowania  zawarte  w  art.  138o  P

zp  stanowią  odrębną  procedurę 

udzielania zamówienia na usługi społeczne, na co wskazuje analiza treści oraz chronologia 

przywołanych przepisów.  

W  tej  sytuacji,  zamawiaj

ący  jest  uprawniony  do  samodzielnego  ustalenia  i  opisania 

szczegółowej procedury, w ramach której udzieli zamówienia na usługi społeczne o wartości 

mniejszej niż wskazana w art. 138g ust. 1 Pzp, mając na względzie co najmniej minimalne 

wymagania  opisane  w  art.  138o  ust.  2-

4  Pzp,  to  jest  zachowanie  zasad  przejrzystości, 

obiektywności i niedyskryminacji wykonawców. 

Zauważenia  również  wymaga,  że  procedura  udzielania  zamówień  publicznych  na 

usługi  społeczne  w  oparciu  o  art.  138o  Pzp,  tworzona  jest  przez  samego  zamawiającego, 

tym  samym  nie  jest  procedurą  opartą  na  ustawie  Prawo  zamówień  publicznych,  choć 

zamawiający  uprawniony  jest  do  zastosowania  instytucji  przewidzianych  w  ustawie,  jednak 

owa procedura stosowana przez zamawiającego nie będzie procedurą określoną ustawą - a 

jedynie  procedurą  własną  zamawiającego.  Tym  samym  zamawiającego  nie  wiążą  inne 

przepisy ustawy, w tym również przepisy odnoszące się do środków ochrony prawnej.  

Podkreślenia  wymaga,  że  ustawodawca  nie  odsyła  w  artykule  138o  Pzp  do 

stosowania 

przepisów  działu  VI  Pzp  (środki  ochrony  prawnej),  tak  jak  ma  to  miejsce  w 

przypadku  zamówień  o  wartości  równej  lub  przekraczającej  wyrażoną  w  złotych 

równowartość  kwoty  750  000  euro  –  w  przypadku  zamówień  innych  niż  zamówienia 

sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa oraz 1 000 000 euro 

– w przypadku zamówień sektorowych (w tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie 

z art. 138l Pzp). Ustawodawca nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 Pzp, zakreślającego 

katalog czynności, od których przysługuje odwołanie w postępowaniach poniżej progów.  

W konsekwencji wykonawcy ubiegającemu się o zamówienie, o którym mowa w art. 

138o Pzp, nie przysługuje odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej.  

Zgodnie  z  dyspozycją  art.  180  ust.  1  Pzp  Izba  rozstrzyga  spory  dokonując  oceny 

czynności, do których zamawiający był zobowiązany na podstawie ustawy, nie zaś w oparciu 

o postanowienia ogłoszenia stanowiącego uregulowania własne zamawiającego, nawet jeśli 

stanowią pośrednio odzwierciedlenie instytucji przewidzianych ustawą. Pamiętać należy, że 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  może  rozstrzygać  spory  pomiędzy  stronami  wyłącznie  w 

granicach  art.  180  ust.  1  Pzp

,  zatem  Izba  nie  posiada  kognicji  w  zakresie  czynności  czy 

zaniechań zamawiającego w sytuacji, gdy te czynności nie mają oparcia w ustawie.  

Tym  samym  Izba  nie  może  rozpoznawać  odwołań  opartych  na  wzorcu  stworzonym 

wyłącznie  przez  zamawiającego.  Pzp  zawiera  bowiem  wzorce  uniwersalne,  które  muszą 

znaleźć odzwierciedlenie w każdym postępowaniu, podczas gdy zamawiający związany jest 

jedynie  trzema  podstawowymi  zasadami,  a  pozostałe  elementy  postępowania  może 

ukształtować w  sposób dowolny.  Można  sobie wyobrazić  sytuację,  w której  zamawiający  w 

sposób odmienny niż zakłada Pzp ureguluje sposób rozstrzygania sporów w postępowaniu.  

Izba stwierdziła również, że przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 

15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r., 

poz. 972

), nie regulują wysokości wpisu od odwołania w postępowaniu na usługi społeczne o 

wartości  poniżej  progów,  co  potwierdza  intencje  ustawodawcy,  że  w  takich  przypadkach 

odwołanie nie przysługuje. 

Dostrzeżenia  wymaga,  że  przytoczone  uregulowanie  w  prawie  krajowym  nie  jest 

przypadkowe. Jak bowiem wynika z motywu 115 dyrektywy nr 2014/24/UE z dnia 26 lutego 

2014  r.  w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE  prawodawca 

unijny  uważa,  że  takie  zamówienia  jak  w  przedmiotowej  sprawie  (a  więc  hotelarskie  usługi 

noclegowe

) pozostają poza jego uwagą, gdyż nie mają charakteru transgranicznego. Usługi 

hotelowe i restauracyjne zazwyczaj świadczone są wyłącznie przez podmioty znajdujące się 

w  konkretnym  mie

jscu  świadczenia  tych  usług,  mają  zatem  również  ograniczony  wymiar 

transgraniczny.  W  związku  z  tym  usługi  te  powinny  być  objęte  łagodniejszym  reżimem 

dopiero  od  progu  równego  750  000  EUR.  Duże  zamówienia  na  usługi  hotelowe  i 

restauracyjne  powyżej  tego  progu  mogą  być  przedmiotem  zainteresowania  różnych 

wykonawców, takich jak biura podróży i inni pośrednicy, również w ujęciu transgranicznym. 

Dostrzeżenia  wymaga  także,  że  Krajowa  Izba  Odwoławcza  nie  może  –  wbrew 

wyraźnemu  brzmieniu  Pzp  -  domniemywać  swych  kompetencji,  biorąc  pod  uwagę  fakt,  że 

właściwość  Izby  jest  wyjątkiem  od  zasady  sprawowania  wymiaru  sprawiedliwości  przez 

organy o charakterze sądowym.  

Izba stwierdziła, że przedmiotowe odwołanie podlega zatem odrzuceniu w oparciu o 

art. 189 ust. 2 pkt 1 Pzp, 

jako że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy. Skład 

orzekający  w  tym  zakresie  podziela  identyczne  stanowisko  już  wielokrotnie  prezentowane 

przez Krajową Izbę Odwoławczą m.in. w postanowieniach: z dnia 4 stycznia 2018 r., sygn. 

akt KIO 2697/17, z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 638/18, z dnia 25 maja 2018 r., 

sygn. akt KIO 973/18, z 

12 czerwca 2018 r. sygn. akt KIO 1051/18, 3 października 2018 r., 

sygn. akt KIO 1933/18, z 9 października 2018 r. sygn. akt KIO 1917/18, z 6 listopada 2018 r. 

sygn. akt KIO 2249/18, z 21 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2356/18 

czy też z 6 lutego 2019 

r. sygn. akt KIO 159/19.  

Ponadto Izba zgodnie ze stanowiskiem zawartym w postanowieniu z 6 lutego 2019 r. 

sygn. akt KIO 159/19 uznała, że warto także wspomnieć, że o braku możliwości korzystania 

ze  środka  ochrony  prawnej  jakim  jest  odwołanie  w  postępowaniach  prowadzonych  na 

podstawie  art.  138o 

Pzp  wypowiedzieli  się  także  Prezes  Urzędu  Zamówień  Publicznych  a 

także przedstawiciele doktryny i piśmiennictwa.  

1. stanowisko 

Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych zamieszczone na stronie internetowej 

https://www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/interpretacja-przepisow/pytania-i-odpowiedzi-dotyczace-

nowelizacji-ustawy-prawo-zamowien-publicznych/uslugi-spoleczne-i-inne-szczegolne-uslugi: 

Procedura  udzielania  zamówień  publicznych  na  usługi  społeczne  w  oparciu  o  art.  138o 

ustawy  Pzp,  tj.  zamówień,  których  wartość  nie  przekracza  750  000  euro  –  w  przypadku 

zamówień  innych  niż  zamówienia  sektorowe  lub  zamówienia  w  dziedzinach  obronności  i 

bezp

ieczeństwa  lub  1  000  000  euro  –  w  przypadku  zamówień  sektorowych,  tworzona  jest 

przez samego zamawiającego. 

Zamawiający zobowiązany jest w tym zakresie jedynie do uwzględnienia norm zawartych w 

art. 138o ust. 2

–4 znowelizowanej ustawy Pzp, które to przepisy nie przewidują odesłania do 

stosowania przepisów działu VI ustawy Pzp, tak jak to jest w przypadku zamówień na usługi 

społeczne i inne szczególne usługi o wartościach przekraczających kwoty, o których mowa w 

art.  138g  ustawy  Pzp.  Uwzględniając  powyższe,  uznać  należy,  że  wykonawcy 

uczestniczącemu  w  takim  postępowaniu  nie  przysługuje  odwołanie  do  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.  W  przypadku  postępowań  prowadzonych  w  oparciu  o  art.  138o  ustawy  Pzp 

zamawiającego  nie  wiążą  przepisy  ustawy  Pzp,  z  wyjątkiem  reguł  wskazanych  w  ust.  2-4 

powyższego artykułu, a co za tym idzie zasadnym wydaje się twierdzenie, że wykonawca nie 

ma możliwości  skorzystania  ze  środków  odwoławczych  przewidzianych  w  dziale  VI  ustawy 

Pzp. 

Dopuszczalność  odwołań.  Przedmiotowa  kwestia  może  budzić  spore  wątpliwości,  choć 

zdaniem  autorki  interpretacja  przepisów  PrZamPubl  nie  pozwala  na  przyjęcie  tezy  o 

dopuszczalności odwołań w postępowaniach na usługi społeczne o wartości poniżej progów 

unijnych.  Argumenty  wskazujące  na  zasadność  dopuszczalności  odwołań,  choć  w  dużej 

mierze  zasadne,  nie  powinny  prowadzić  do  wykładni  przepisów  contra  legem,  a  raczej 

skutkować  odpowiednimi  zmianami  w  prawie.  (Marzena  Jaworska,  Prawo  Zamówień 

Publicznych.  Komentarz,  Wydawnictwo  C.H.  Beck  wydanie  1,  Warszawa  2018,  Komentarz 

do art. 138o PZP 

za pośrednictwem Legalis 11187289). 

3.  Z

e względu na ograniczony zakres stosowania przepisów pzp w ramach postępowań na 

usługi społeczne o wartości poniżej kwot wskazanych w przepisach art. 138g ust. 1 i 2 pzp 

podjęcie  przez  KIO  kontroli  czynności  podmiotu  zamawiającego  byłoby  utrudnione  a  wręcz 

niemożliwe.  Izba  ocenia  bowiem  czynności  i  zaniechania  podmiotu  zamawiającego  w 

odniesieniu  do  skonkretyzowanych  w  przepisach  nakazów  i  zakazów  –  nie  ma  przy  tym 

uprawnień  do  wypełniania  zasad  prawa  (jak  Trybunał  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej) 

określonymi i nowymi treściami. Izba jest sądem faktów i ocenia te fakty przez pryzmat norm 

o  charakterze  ius  cogens,  które  to  normy  muszą  oznaczać  ściśle  określone  wzorce 

postępowania.  Tym  samym  analiza  przepisów  rozdziału  6  zawartego  w  dziale  III  pzp 

(zatytułowanym  „Przepisy  szczególne")  wraz  z  przepisami  odnoszącymi  się  do  środków 

ochrony prawnej nakazuje przyjąć,  że w postępowaniach dotyczących usług społecznych o 

wartości mniejszej niż kwoty wskazane w treści art. 138g ust. 1 pkt 1 i 2 pzp wykonawcom 

nie przysługują środki ochrony prawnej" (Paweł Trojan, Zamówienia społeczne a odwołanie, 

Przetargi Publiczne 2017, Nr 10, s. 54) 

4. Środki ochrony prawnej. W postępowaniu na usługi społeczne o wartości niższej niż kwoty 

określone  w  art.138g  ust.  1  ZamPublU  wykonawca  nie  ma  możliwości  skorzystania  ze 

środków  odwoławczych  przewidzianych  w  Dziale  VI  ZamPublU  (dr  hab.  Małgorzata 

Sieradzka, 

Prawo  Zamówień  Publicznych.  Komentarz, Wydawnictwo C.H.  Beck wydanie  1, 

Warszawa 2018, Komentarz do art. 138o PZP 

za pośrednictwem Legalis 11187289). 

Artykuł  138o  Pzp  wprowadza  wyjątek  od  stosowania  przepisów  rozdziału  VI  ustawy, 

ponieważ  określa  procedury  dla  zamówień  poniżej  ww.  progów  kwotowych.  Skoro  więc  do 

„dużych”  zamówień  na  usługi  społeczne  na  mocy  art.  138l  Pzp  stosuje  się  przepisy  o 

środkach ochrony prawnej, to a contrario wobec zamówień, o których mowa w art. 138o Pzp, 

trzeba uznać, że środki ochrony prawnej nie znajdą zastosowania. (Piotr Wiśniewski, Spór o 

m

ożliwość  wnoszenia  odwołań  –  opinia  praktyka,  Monitor  Zamówień  Publicznych,  nr  158, 

grudzień 2017 r.). 

Zasady udzielania podprogowych zamówień na usługi społeczne (…). Do zamówień tych 

nie ma obowiązku stosowania innych przepisów pzp (przy tym nie przysługują wykonawcom 

środki odwoławcze określone w dziale VI pzp) (…) Joanna Filipiak, Praktyczne spojrzenie na 

usługi społeczne, Przetargi Publiczne, grudzień 2016, s. 10). 

Stosownie do art. 192 ust. 1 Pzp, 

o oddaleniu odwołania lub jego uwzględnieniu Izba 

o

rzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje  postanowienie.  Z  powyższego 

przepisu wynika zakaz wydawania orzeczeń o charakterze merytorycznym, do jakich zalicza 

się oddalenie czy uwzględnienia odwołania, w innej formie aniżeli wyrok. Orzeczenie Izby w 

rozpatrywanej sprawie w żadnej części nie miało jednak charakteru merytorycznego, zatem 

musiało przybrać postać postanowienia. 

W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 zd. 2, art. 189 ust. 2 pkt 1 Pzp 

orzeczono jak w sentencji.  

O  kosztach 

postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  oraz  w 

oparciu  o  przepi

sy  §  5  ust.  4  w  zw.  z  §  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z 

dnia 15 marca 2010 

r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.  j.  Dz.  U.  z 

2018  r.  poz.  972). 

W  myśl  powołanych  przepisów,  a  także  zgodnie  z  poglądem  jednolicie 

prezentowanym w orzecznictwie tak Izby jak i Sądów Okręgowych, w przypadku odrzucenia 

odwołania  odwołującego  obciąża  się  całością  wniesionego  wpisu,  zgodnie  z  zasadą 

odpowiedzialności  za  wynik  postępowania  wynikającą  z  art.  192  ust.  10  Pzp  (por. 

przykładowo wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z 22 listopada 2012 r., sygn. akt XII Ga 

Postanowienie wydano na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 189 ust. 3 zd. 1 

Pzp. 

Przewodniczący:      …………….………………