KIO 783/19 WYROK dnia 1 lipca 2019 r.

Sygn. akt:  

KIO 783/19 

WYROK 

z dnia 1 lipca 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Beata Konik  

Protokolant:            

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2019 r., 28 maja 2019 r., 11 czerwca 2019 r. i 24 

czerwca 2019 r., 

w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w  dniu  29  kwietnia  2019  r.  przez 

wykonawcę  INERGIS  Spółkę  Akcyjną  z  siedzibą  w 

Częstochowie w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Jarocin, przy udziale:  

A.  wykonawcy 

HEWALEX  Spółki  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  Spółki 

komandytowej 

z  siedzibą  w  Czechowicach-Dziedzicach  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Odwołującego, 

B.  wykonawcy  Solartime 

Spółki  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w 

Rzeszowie 

zgłaszającego przystąpienie do  postępowania odwoławczego po  stronie 

O

dwołującego, 

C.  wykonawcy  Eco-

Team  Spółki  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  Spółki 

komandytowej  z  siedzibą  w  Częstochowie  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,  

D.  wykonawcy 

Energetyka Solarna Ensol spółki z ograniczoną odpowiedzialnością 

z siedzibą w Raciborzu zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego 

po stronie Z

amawiającego, 

E.  wykonawcy 

FLEXIPOWER  Group  Spółki  z  ograniczoną  odpowiedzialnością, 

Spółki komandytowej z siedzibą w Woli Zaradzyńskiej zgłaszającego przystąpienie 

do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

F.  wykonawcy 

OEM Energy Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w 

Chorzowie 

zgłaszającego przystąpienie do  postępowania odwoławczego po  stronie 

Z

amawiającego, 

G.  wykonawcy 

Sanito  Spółki  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w 

Warszawie 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego  po stronie 

Z

amawiającego. 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie. 

2.  Kosztami 

postępowania  odwoławczego  obciąża  odwołującego  INERGIS  Spółkę 

Akcyjną z siedzibą w Częstochowie i:  

Zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego  tytułem  wpisu  od 

odwołania; 

Zasądza od odwołującego INERGIS Spółkę Akcyjną z siedzibą w Częstochowie, na 

rzecz  zamawiającego  Gminy  Jarocin kwotę  3 600  zł  00  gr (słownie:  trzy  tysiące  sześćset 

złotych) tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

O

dwoławczej do Sądu Okręgowego w Kaliszu. 

Przewodniczący:      ……………………..… 

Sygn. akt: 

KIO 783/19 

                                               UZASADNIENIE 

Zamawiający,  Gmina  Jarocin,  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  „Dostawę  i  montaż  instalacji 

kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych, kotłów na biomasę oraz pomp ciepła na 

terenie Gminy Jarocin”, znak postępowania IŚM.271.2.2019.  

Ogłoszenie  o  przedmiotowym  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 17 kwietnia 2019 r.  pod nr 2019/S 076-180368. Treść 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  została  opublikowana  na  stronie  internetowej 

Zamawiającego tego samego dnia.  

W  dniu  29  kwietnia  2019  r.  wykonawca 

INERGIS  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w 

Częstochowie  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  od  niezgodnych  z 

przepisami ustawy Pzp czynności Zamawiającego, polegającej na sformułowaniu Specyfikacji 

Istotnych  Warunków  Zamówienia  (dalej:  SIWZ)  w  zakresie  części  1  zamówienia,  z 

naruszeniem przepisów prawa, zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art. 7 ust. 1 ustawy w  związku z naruszeniem art. 29 ust. 1 i 2 ustawy  w  związku z 

naruszeniem art. 36aa ust. 1 ustawy w związku z art. 96 ust. 1 pkt 11 ustawy poprzez 

opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  taki  sposób,  że  w  rezultacie  opis  ten  utrudnia 

uczciwą konkurencję, tj. poprzez zaniechanie podziału części 1 zamówienia na dwie 

odrębne  części  oraz  objęcie  zakresem  części  1  zamówienia  zupełnie  różnych 

produktów  i  instalacji,  dostarczanych  i  montowanych  przez  zupełnie  różnych 

wykonawców; 

art. 7 ust. 1 ustawy w związku z naruszeniem art. 29 ust. 1 i 2 ustawy, poprzez opisanie 

przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  utrudnia  uczciwą  konkurencję,  tj.  poprzez 

opisanie  zamawianych  produktów  w  taki  sposób,  że  łącznie  wymagania 

Zamawiającego wobec danego produktu spełnia tylko jeden konkretny produkt jednego 

konkretnego producenta; 

art.  7  ust.  1  ustawy  w  związku  z  naruszeniem  art.  91  ust.  2  i  2c  ustawy,  poprzez 

przyjęcie kryteriów oceny ofert, które nie odnoszą się do przedmiotu zamówienia i które 

nie są związane z przedmiotem zamówienia; 

art. 7 ust. 1 ustawy w związku z naruszeniem art. 91 ust. 2 ustawy, poprzez przyjęcie 

kryterium  oceny  ofert,  które  preferuje  jeden  konkretny  produkt  jednego  konkretnego 

producenta  i  tym  samym  po

zbawia  wykonawców  oferujących  inne  produkty  realnej 

szansy na uzyskanie zamówienia; 

art. 7 ust. 1 ustawy w związku z naruszeniem art. 22 ust. la ustawy poprzez określenie 

warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  doświadczenia  w    sposób 

nieproporcjonalny 

do  przedmiotu  zamówienia,  tj.  sformułowanie  warunku,  który  jest 

nadmierny i nie znajduje uzasadnienia w przedmiocie zamówienia. 

W 

związku  z  powyższym  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  Odwołania  i  nakazanie 

Zamawiającemu aby: 

a) 

zmienił  treść  SIWZ  oraz  treść  ogłoszenia  o  zamówieniu  w  sposób  wskazany  w 

uzasadnieniu odwołania, 

b) 

dokonaną  zmianę  SIWZ  przekazał  niezwłocznie  wszystkim  wykonawcom,  którym 

przekazano SIWZ, oraz zamieścił zmianę SIWZ na stronie internetowej na której SIWZ 

jest udostępniana, 

c)  przes

unął termin składania ofert o niezbędny dodatkowy czas na wprowadzenie zmian 

w ofertach, z uwzględnieniem postanowień art. 12a ust. 2 ustawy, 

d) 

niezwłocznie  po  przekazaniu  zmiany  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu  Urzędowi 

Publikacji Unii Europejskiej zamieścił informację o zmianach na stronie internetowej. 

Odwołujący  wskazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia  oraz 

może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez Zamawiającego powołanych w odwołaniu 

przepisów  ustawy,  ponieważ  jest  zainteresowany  udzieleniem  mu  przedmiotowego 

zamówienia  w  zakresie  części  1  zamówienia.  Jednak  w  sytuacji,  gdy  postanowienia  SIWZ 

zostały sformułowane w sposób sprzeczny z ustawą, w szczególności gdy Zamawiający opisał 

przedmiot zamówienia w sposób utrudniający uczciwą konkurencję, przyjął kryterium oceny 

ofert, które preferuje jeden konkretny produkt jednego konkretnego producenta, oraz wadliwie 

określił  warunek  udziału  w  postępowaniu  dotyczący  doświadczenia,  Odwołujący  nie  ma 

możliwości złożenia oferty spełniającej jednocześnie wszystkie wymagania SIWZ. Odwołujący 

wskazał,  że  kwestionowane  przez  niego  postanowienia  SIWZ  pozbawiają  go  możliwości 

uzyskania przedmiotowego zamówienia publicznego i  jego  realizacji  na najkorzystniejszych 

dla  Zamawia

jącego  warunkach.  Ponadto  w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów ustawy Odwołujący może ponieść szkodę. Gdyby Zamawiający postąpił zgodnie z 

przepisami  ustawy,  to  prawidłowo  sformułowałby  postanowienia  SIWZ,  a  to  umożliwiłoby 

Odwołującemu złożenie oferty spełniającej wszystkie wymagania SIWZ. Tym samym oferta 

Odwołującego  mogłaby  zostać  wybrana  jako  najkorzystniejsza.  W  aktualnym  stanie  rzeczy 

Odwołujący  nie  jest  w  stanie  złożyć  prawidłowej  oferty,  spełniającej  wszystkie  wymagania 

SIWZ. W  rezultacie  Odwo

łujący  nie może  uzyskać  przedmiotowego zamówienia i  osiągnąć 

zysku, który Odwołujący planował osiągnąć w wyniku realizacji przedmiotowego zamówienia. 

Uzasadnienie 

zarzutów odwołania było następujące.  

Zarzut 1. 

Zamawiający wskazał w Rozdziale 4 pkt 4.3. SIWZ, że zgodnie z art. 36aa ust. 1 ustawy 

Pzp dopuszcza składanie ofert częściowych z podziałem na 3 części, tj.: 

część  1  zamówienia  -  „Dostawa  i  montaż  instalacji  kolektorów  słonecznych  oraz 

instalacji fotowoltaicznych na terenie Gminy Jarocin", 

część  2  zamówienia  -  „Dostawa  i  montaż  kotłów  na  biomasę  w  budynkach 

mieszkalnych na terenie Gminy Jarocin", 

część  3  zamówienia  -  „Dostawa  i  montaż  pomp  ciepła  w  budynkach  mieszkalnych 

zlokalizowanych na terenie Gminy Jarocin". 

Ww. 

podział  zamówienia  na  części  niemal  pokrywa  się  z  wybranymi  przez 

Zamawiającego  rodzajami  instalacji  wykorzystujących  Odnawialne  Źródła  Energii  (dalej  w 

skrócie OZE), jednak za wyjątkiem części 1 zamówienia, która to część obejmuje jednocześnie 

dostawę  i  montaż  instalacji  kolektorów  słonecznych  i  instalacji  fotowoltaicznych.  Zdaniem 

Odwołującego  połącznie  w  jednej  części  zamówienia  instalacji  kolektorów  słonecznych  i 

instalacji  fotowoltaicznych 

jest  niezrozumiałe  i  pozbawione  uzasadnienia.  Poza  tym,  iż  oba 

typy instalacji 

korzystają z energii słonecznej, nic więcej ich nie łączy. Odwołujący wyjaśnił, że  

instalacje fotowoltaiczne nal

eżą do branży elektrycznej, gdyż służą do produkcji prądu a ich 

kluczowym  instrumentem  są  panele  fotowoltaiczne.  Natomiast  instalacje  kolektorów 

słonecznych należą do branży sanitarnej, gdyż służą do podgrzewania wody a ich kluczowym 

instrumentem są kolektory słoneczne. Odwołujący wskazał, że są to zupełnie różne instalacje, 

budowane w całkowicie odmienny sposób i z kompletnie różnych komponentów i urządzeń. 

Ponadto Odwołujący zwrócił uwagę, że wymagania wobec instalacji kolektorów słonecznych i 

instalacji fotowoltaicznych Zamawiający opisał w sposób odrębny i niepowiązany ze sobą. W 

SIWZ  wymagania dotyczące  instalacji kolektorów  słonecznych są  wskazane  w  Rozdziale 4 

ppkt  4.3.1.1.,  natomiast  wymagania  dotyczące  instalacji  fotowoltaicznych  -  odrębnie  i 

niezależnie w  Rozdziale  4 ppkt  4.3.1.2. Ten dualistyczny  podział  został  utrzymany  także w 

załącznikach  do  SIWZ:  Dokumentacje techniczne  instalacji  kolektorów  słonecznych  zostały 

zamieszczone  w  Załączniku  Nr  1aa,  natomiast  Dokumentacje  techniczne  instalacji 

fotowoltaicznych  - 

w  Załączniku  Nr  1ab,  tak  samo  jak  w  osobnych  załącznikach  do  SIWZ 

zostały  zamieszczone  Dokumentacje  techniczne  kotłów  na  biomasę  (Załącznik  Nr  Ib)-  i 

Dokumentacje techniczne pomp ciepła (Załącznik Nr lc). Ponadto jak wskazał Odwołujący ww. 

Dokumentacje dotyczące instalacji kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych zostały 

sporządzone  przez  zupełnie  różne  osoby  z  zupełnie  różnymi  uprawnieniami  budowlanymi. 

Dokumentacje  techniczne  instalacji  fotowoltaicznych  sporządziła  osoba  posiadająca 

uprawnienia  budowlane  do  projektowania  bez  ograniczeń  w  specjalności  instalacyjnej  w 

zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych (tzw. uprawnienia 

elektryczne),  podczas  gdy  Dokumentacje  techniczne  instalacji  kolektorów  słonecznych 

sporządziła  osoba  posiadająca  uprawnienia  budowlane  do  projektowania  i  kierowania 

robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji 

i  urządzeń  cieplnych,  wentylacyjnych  i  oazowych,  wodociągowych  i  kanalizacyjnych  (tzw. 

uprawnienia sanitarne). 

Powyższe, zdaniem Odwołującego  najlepiej wskazuje i dowodzi jak 

zupełnie  różne  są  instalacje,  które  Zamawiający  objął  częścią  1  zamówienia.  Sam 

Zamawiający, choć oba rodzaje instalacji objął częścią 1 zamówienia, to opisał je tak, jakby 

stanowiły  odrębne  i  niepowiązane  ze  sobą  części  zamówienia,  gdyż  tak  też  jest  w 

rzeczywistości. 

Odwołujący zaznaczył, że podmioty wykonujące instalacje fotowoltaiczne na ogół nie 

zajmują się wykonawstwem instalacji kolektorów słonecznych i vice-versa. 

Wszystko powyższe jednoznacznie zdaniem Odwołującego dowodzi, że połączenie w 

ramach  jednej  części  zamówienia  instalacji  kolektorów  słonecznych  oraz  instalacji 

fotowoltaicznych  jest  nieuprawnione.  Zamawiający,  poprzez  objęcie  jednym  zamówieniem 

zupełnie  różnych  produktów,  dostarczanych  przez  zupełnie  różnych  wykonawców, 

doprowadził  do  sytuacji,  w  której  Odwołujący,  będący  jednym  z  czołowych  wykonawców 

instalacji  fotowoltaicznych  na  terenie  Polski,  nie  jest  w  stanie  złożyć  oferty  spełniającej 

wymagania  SIWZ.  Odwołujący,  tak  samo  zresztą  jak  i  inni  wykonawcy  instalacji 

fotowoltaicznych, nie jest bowiem w stanie pozyskać z rynku m.in. kolektorów słonecznych i 

pojemnościowych podgrzewaczy ciepłej wody, spełniających wymagania SIWZ i służących do 

budowy instalacji kolektorów słonecznych. Jednocześnie Odwołujący jest w stanie zaoferować 

Zamawiającemu  dostawę  i  montaż  instalacji  fotowoltaicznych  i  to  na  bardzo  korzystnych 

warunkach. 

W  ocenie  Odwołującego  obejmowanie  jednym  zamówieniem  zupełnie  różnych 

produktów  i  instalacji,  istotnie  utrudni  uczciwą  konkurencję,  w  szczególności  poważnie 

ograniczy  liczbę  wykonawców,  którzy  z  powodzeniem  mogliby  się  ubiegać  o  udzielenie 

zamówienia,  gdyby  tylko  Zamawiający  prawidłowo  opisał  przedmiot  zamówienia  i  podzielił 

część 1 zamówienia na dwie odrębne części.  

Ponadto  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  iż  obecnie  jest  w  Polsce  boom  na  kolektory 

słoneczne a firmy zajmujące się nimi często mają już pełne obłożenie mocy przerobowych i 

nawet  wspólne  ubieganie  się  z  nimi  o  udzielenie  zamówienia  jest  bardzo  utrudnione. 

Powyższe stanowi dodatkowy argument za podziałem części 1 zamówienia na dwie odrębne 

części,  dotyczące  odpowiednio  instalacji  fotowoltaicznych  oraz  instalacji  kolektorów 

słonecznych. Umożliwi to nie tylko ubieganie się o zamówienie większej liczbie wykonawców 

i uzyskanie korzystniejszych ofert, lecz również zmniejszy ryzyko unieważnienia postępowania 

w części 1 zamówienia ze względu na brak ofert, względnie zbyt wysokie ceny złożonych ofert. 

Naruszenia  przywołanych  w  treści  zarzutów  przepisów  ustawy  pzp  Odwołujący 

upatruje w tym, że dokonany przez Zamawiającego podział przedmiotowego zamówienia na 

trzy części jest nielogiczny i niekonsekwentny łącząc w ramach części 1 zamówienia kolektory 

słoneczne i instalacje fotowoltaiczne. Odwołujący wskazał, że kwestia dopuszczenia składania 

ofert częściowych podlega kontroli pod względem zgodności z zasadami udzielania zamówień, 

przede  wszystkim  z  zasadą  zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców,  w  tym  zakresie  Odwołujący  przywołał  liczne  wyroki  Izby  o  następujących 

sygnaturach akt sprawy: KIO 694/13, KIO/UZP 1001/08, KIO/UZP 1035/08, KIO 1549/12, KIO 

1589/13, KIO 1314/13, KIO 938/14, KIO 28/14, KIO 2779/10, orzecznictwo sądów okręgowych 

wskazując na wyrok z dnia 9 listopada 2005 wydany w sprawie o sygnaturze akt II Ca 587/05 

przez Sąd Okręgowy  w  Lublinie oraz   wyrok z dnia 24 stycznia 2012, wydany  w sprawie o 

sygn.  akt  VI  ACa  965/11  wydany  przez  Sąd  Okręgowy  w  Warszawie  ponadto  Odwołujący 

przywołał stanowisko Urzędu Zamówień Publicznych. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  zmiany  treści  SIWZ  oraz  treści 

ogłoszenia  o  zamówieniu  poprzez  podział  części  1  zamówienia,  czyli  wydzielenie  instalacji 

kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych do odrębnych części zamówienia, w 

wyniku czego 

odrębną częścią zamówienia powinien stać się zakres zamówienia wskazany w 

Rozdziale 4 ppkt 

4.3.1.1. SIWZ, jak i odrębną częścią zamówienia powinien stać się zakres 

zamówienia wskazany w Rozdziale 4 ppkt 4.3.1.2. SIWZ. 

Zarzut 2 

Zamawiający w zakresie instalacji kolektorów słonecznych (w Rozdziale 4 ppkt 4.3.1.1. 

SIWZ) 

przewidział trzy typy zestawów instalacji kolektorów słonecznych, tj.: 

zestaw w skład którego wchodzi: 2 kolektory i zasobnik 200 dm3, 

zestaw w skład którego wchodzi: 3 kolektory i zasobnik 300 dm3, 

zestaw w skład którego wchodzi: 4 kolektory i zasobnik 400 dm3. 

Odwołujący wyjaśnił, że ww. zasobniki to zasobniki ciepłej wody użytkowej, które w SIWZ i w 

załącznikach do SIWZ są określane również jako zasobniki c.w.u., zbiorniki solarne C.W.U., 

zasobniki ciepłej wody solarne, pojemnościowe podgrzewacze ciepłej wody i podgrzewacze 

c.w.u.  - 

w  każdym  z  ww.  przypadków  chodzi  o  to  samo  urządzenie.  Wymagania  wobec 

zasobników ciepłej wody użytkowej zostały opisane przez Zamawiającego: 

w  przypadku  zasobnika  200  dm3  -  w  Za

łączniku  nr  1aa  do  SIWZ,  PROJEKT 

TE

CHNICZNY  INSTALACJI  KOLEKTORÓW  SŁONECZNYCH  -  ZESTAW  2/200,  w  pkt  10 

(Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody) na str. 5-6; 

w  przypadku  zasobnika  300  dm3  - 

w  Załączniku  nr  laa  do  SIWZ,  PROJEKT 

TECHNICZNY  INSTALACJI  KOLEKTORÓW  SŁONECZNYCH  -  ZESTAW  3/300,  w  pkt  10 

(Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody) na str. 5-6; 

w  przypadku  zasobnika  400  dm3  - 

w  Załączniku  nr  laa  do  SIWZ,  PROJEKT 

TECHNICZNY  INSTALACJI  KOLEKTORÓW  SŁONECZNYCH  -  ZESTAW  4/400,  w  pkt  10 

(Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody) na str. 5-6. 

Odwołujący wskazał, że wymagania te są bardzo podobne, praktycznie identyczne, a 

jedyne  różnice  dotyczą  wymaganej  pojemności  zasobników,  natomiast  w  przypadku 

zasobnika  400  d

m3  dodatkowo  maksymalnej  wysokości  i  szerokości  zasobnika.  Ponadto 

wymagania  w  PROJEKTACH  TECHNICZNYCH  są  niezwykle  szczegółowe,  wręcz 

drobiazgowe. Tytułem przykładu Odwołujący  wskazał  wymagania dotyczące zasobnika 200 

dm3: 

„10. Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody 

Zaprojektowano  pojemnościowy  podgrzewacz  ciepłej  wody:  emaliowany,  z  otworem 

rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej. 

Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 200 dm3, zaizolowany pianką 

poliuretanową  twardą.  Podgrzewacz  ciepłej  wody  zabezpieczony  zostanie  aktywną  anodą 

tytanową. 

Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny 

tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody. 

Na  wyjściu  ciepłej  wody  z  podgrzewacza  zostanie  zamontowany  termostatyczny  zawór 

antyoparzeniowy  o  zakresie  temp.  35-

70oC  z  króćcami  przyłączeniowymi  minimum  %"  i 

kvs=l,7 m3/h. 

Zaprojektowany  podgrzewacz  będzie  pełnił  funkqę  podstawowego  zbiornika  c.w.u., 

współpracując  z  istniejącą  instalaq'ą  c.w.u.  Współczynnik  przewodzenia  ciepła  izolacji, 

zbiornika  zbadany  wg  normy  PN-

EN  12664:2001  lub  równoważnej,  przez  akredytowane 

laboratorium,  wynosi  maximum  0,0205  W/mK  przy  AT  =10  [°C],  oraz  maksymalnie  0,0228 

W/mK przy AT =30 [°C] lub klasa energetyczna A zgodnie z rozporządzeniem UE 812/2013. 

Wymiary: 

Maksymalna wysokość zasobnika 200 

1,45 m 

Maksymaln

a szerokość zasobnika 200 

0,7 m 

Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.: 

dopuszczalna temperatura po stronie sola mej: min. 1

50°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°C, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar, 

Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat." 

Odwołujący wyjaśnił, że wymagania dla zasobnika 300 dm3 i 400 dm3 mają brzmienie 

identyczne z przytoczonym powyżej, za wyjątkiem różnic, na które wskazano powyżej. 

W ocenie Odwołującego opis przedmiotu zamówienia w zakresie zasobników 200 dm3, 

300  dm3  i  400  dm3  został  dokonany  niezgodnie  z  powołanymi  w  omawianym  zarzucie 

przepisami ustawy i uniemożliwia skuteczne złożenie oferty w postępowaniu, ponieważ łącznie 

wymagania tam zawarte 

spełniają tylko zasobniki, których dystrybutorem jest OEM ENERGY 

Sp. z o.o. a producentem niemiecka spółka Winekelmann GmBH, która produkuje je dla OEM 

ENERGY Sp. z o.o. i które następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod własną marką. 

Powyższe eliminuje zasobniki innych producentów, w tym także światowych potentatów w tej 

dziedzinie.  Innymi  słowy  w  tym  postępowaniu  mamy  do  czynienia  z  tzw.  dyskryminującym 

zbiegiem wymagań. Oprócz zasobników, których dystrybutorem jest OEM ENERGY Sp. z o.o., 

nie istnieją żadne dostępne na rynku rozwiązania (produkty), które w całości (łącznie) spełniają 

wymagania SIWZ. Wykonawca, który chciałby zaoferować jakikolwiek inny zasobnik dostępny 

na rynku, będzie narażony na złożenie oferty o treści niezgodnej z treścią SIWZ, gdyż każdy 

zasobnik inny niż zasobnik produkowany na zlecenie OEM ENERGY Sp. z o.o. zawsze nie 

spełni  jednego  albo  kilku  z  postawionych  przez  Zamawiającego  wymagań.  Odwołujący 

wskazał,  że  taki  opis  parametrów  produktów  dowodzi  ograniczenia  uczciwej  konkurencji  w 

przedmiotowym postępowaniu. 

Ponadto  dla  Odwołującego  niezrozumiałe  jest  również  dlaczego  Zamawiający 

zrównuje  „Współczynnik  przewodzenia  ciepła  izolacji  zbiornika  zbadany  wg  normy  PN-EN 

2001  lub  równoważnej"  z  „klasą  energetyczną  A  zgodnie  z  rozporządzeniem  UE 

812/2013". Takie sformułowanie opisu przedmiotu zamówienia jest  w ocenie Odwołującego 

jedynie  grą  pozorów,  gdyż  realnie  powoduje  dopuszczenie  zasobników  w  każdej  klasie 

energetyczne

j  pod  warunkiem  przedłożenia  badania  współczynnika  przewodzenia  ciepła 

izolacji  zbiornika,  co  w  żaden  sposób  nie  świadczy  o  klasie  energetycznej  zasobnika. 

Spełnianie  pozbawionego  znaczenia  z  punktu  widzenia  użytkownika  parametru  jakim  jest 

współczynnik przewodzenia ciepła, charakterystycznego dla konkretnego materiału, z którego 

wykonana  została  izolacja  zbiornika,  nie  może  być  porównywane  z  klasą  energetyczną 

zasobnika. W  oparciu  o  aktualne  postanowienia  SIWZ  można  zaoferować  Zamawiającemu 

tańsze zasobniki klasy energetycznej B lub C pod warunkiem, że są to zasobniki produkowane 

na zlecenie OEM ENERGY Sp. z o.o. 

Kolejna niejasność dotyczy wymogu, aby badanie współczynnika przewodzenia ciepła 

dla  izolacji  zbiornika  było  przeprowadzone  według  normy  PN-EN  12664:2001  dla  różnicy 

temperatur (AT) 109C i 30°G. Już w samej tej normie wskazano, że dla materiału o wielkości 

oporu cieplnego większego niż 0,5 m2K/W, a takim jest właśnie izolacja zbiornika, zalecane 

jest  przeprowadzenie  badania  współczynnika  przewodzenia  według  normy  PN-EN 

12667:2002.  Ponadto,  zgodnie z  normą  PN-B-02421:2000 "Ogrzewnictwo i  ciepłownictwo  - 

Izolacj

a  cieplna  przewodów,  armatury  i  urządzeń  -  Wymagania  i  badania  odbiorczej  dla 

urządzeń  związanych  z  ogrzewaniem,  w  celu  porównania  cech  materiałów  izolacyjnych, 

współczynnik  przewodności  cieplnej  jest  wyznaczany  dla  temperatury  409C.  Wynika  to  z 

temperatury  pracy  urządzenia,  a  w  przypadku  zasobnika  ciepłej  wody  użytkowej  jest  to 

najniższa temperatura wody nadającej się do wykorzystania. Zamawiający poprzez powyższy 

wymóg narusza zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, ponieważ 

zmusza innych producentów do dopasowywania się do nieracjonalnych, niestosowanych i w 

praktyce  niesp

otykanych  wymagań.  Oczywiście  jedyną  firmą,  która  może  sprostać  takim 

nietypowym  wymaganiom,  jest  OEM  Energy  Sp.  z  o.o.,  która  w  swojej  karcie  produktowej 

podaje  współczynniki  przewodzenia  dla  temperatur  identycznych  jak  wymagane  przez 

Zamawiającego. 

W  ocenie  Odwołującego  w  kwestionowanym  opisie  przedmiotu  zamówienia  chodzi 

wyłącznie o wyeliminowanie zasobników o klasie energetycznej A, i faworyzowanie tych, które 

są produkowane na zlecenie OEM ENERGY Sp. z o.o., a mają niższą klasę energetyczną. 

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę ww. wymagań SIWZ poprzez 

zastąpienie wymagań przytoczonych powyżej następującymi wymaganiami: „Pojemnościowy 

podgrzewacz  ciepłej  wody  Zaprojektowano  pojemnościowy  podgrzewacz  ciepłej  wody: 

emaliowany,  z  otworem  rewizyjnym,  z  króćcem  umożliwiającym  zamontowanie  grzałki 

elektrycznej i anody tytanowej. 

Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 200 dm3, zaizolowany pianką 

poliuretanową  twardą.  Podgrzewacz  ciepłej  wody  zabezpieczony  zostanie  aktywną  anodą 

tytanową. 

Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny 

tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody. 

Na  wyjściu  ciepłej  wody  z  podgrzewacza  zostanie  zamontowany  termostatyczny  zawór 

antyoparzeniowy  o  zakresie  temp.  35-

70°C  z  króćcami  przyłączeniowymi  minimum  3/4”  i 

kvs=1,7 m

/h. 

Zaprojektowany  podgrzewacz  będzie  pełnił  funkcję  podstawowego  zbiornika  c.w.u., 

współpracując  z  istniejącą  instalacją  c.w.u.  Musi  posiadać  klasę  energetyczną  A  zgodnie  z 

rozporządzeniem UE 812/2013. 

Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.: 

dopuszczalna temperatura po stronie solarnej: min. 110°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°Ć, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar, 

Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat." 

Wymagania wobec kolektorów słonecznych: zostały opisane przez Zamawiającego: 

w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 2 kolektory - w Załączniku nr 1aa do 

SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW 

2/200, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 3, w pkt 6 (Kolektory 

słoneczne) na str. 4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12; 

w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 3 kolektory - w Załączniku nr 1aa do 

SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW 

3/300,  w  pkt  5  (Przyjęte  rozwiązanie  technologiczno  -  instalacyjne)  na  str.  2-3,  w  pkt  6 

(Kolektory słoneczne) na str. 3-4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12; 

w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 4 kolektory - w Załączniku nr 1aa do 

SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW 

4/400, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 3, w pkt 6 (Kolektory 

słoneczne) na str. 4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12. 

Jak  wyjaśnił  Odwołujący  w  ww.  punktach  PROJEKTÓW  TECHNICZNYCH 

Zamawiający wskazał m.in., że wymaga określonej minimalnej powierzchni apertury, zarówno 

w  odniesieniu  do  pojedynczego  kolektora  jak  i  kolektorów  wchodzących  w  skład  danego 

zestawu. W przypadku zestawu w skład którego wchodzą 2 kolektory Zamawiający wymaga 

kolektorów o łącznej powierzchni apertury min. 4,90 m2, w przypadku zestawu w skład którego 

wchodzą 3 kolektory - kolektorów o łącznej powierzchni apertury min. 7,35 m2, w przypadku 

zestawu w skład którego wchodzą 4 kolektory - kolektorów o łącznej powierzchni apertury min. 

m2. Jak łatwo obliczyć w przypadku każdego zestawu Zamawiający wymaga kolektora o 

minimalnej powierzchni apertury 2,45 m2 (2 x 2,45 m2 = 4,90 m2, 3 x 2,45 m2 = 7,35 m2, 4 x 

2,45 m2 = 9,80 m2). Jednocześnie dla każdego zestawu Zamawiający określił minimalną moc 

wyjściową powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m2 i różnicy temperatur Tm-

Ta=30°K  (wg  normy  PN  EN  12975-2:  2007  lub  równoważnej).  Odwołujący  wskazał  wobec 

tego

, że wymóg minimalnej powierzchni apertury nie ma żadnego uzasadnienia technicznego, 

skoro jednocześnie Zamawiający określił minimalną moc wyjściową powierzchni kolektorów. 

Na rynku dostępne  są kolektory  spełniające  wszystkie wymagania minimalne  i  posiadające 

powierzchnię apertury mniejszą niż minimalna wymagana przez Zmawiającego, co świadczy 

o wysokiej wydajności takich kolektorów. Jednocześnie jednak wymóg minimalnej powierzchni 

apertury powoduje, że w przypadku kolektora o większej mocy jednostkowej przypadającej na 

jednostkę powierzchni nie można go zaoferować w przedmiotowym postępowaniu. Wymagana 

minimalna  moc  wyjściowa  powierzchni  kolektorów  w  przypadku  zestawu  w  skład  którego 

wchodzą 2 kolektory wynosi 3260 W, co daje dla jednego kolektora 1630 W. Taka sama moc 

jest  wymagana  dla  jednego  kolektora  w  przypadku  zestawu  w  skład  którego  wchodzą  3 

kolektory i 4 kolektory. Jednocześnie powierzchnia apertury pojedynczego kolektora nie może 

być  mniejsza  niż  2,45  m2. W  rezultacie  dysponując kolektorem  np.  o  powierzchni  apertury 

2,35 m2 i o mocy 1650 W nie można go zaoferować Zamawiającemu, ponieważ nie spełnia 

on wymagań SIWZ co do minimalnej powierzchni apertury, mimo że jego moc jest większa niż 

wymagana  w  SIWZ.  Zatem  kwestionowane  wymagania  SIWZ  prowadzą  do  tego,  że 

wykonawca  dysponujący  gorszym  kolektorem  (tj.  o  mniejszej  mocy),  ale  o  odpowiedniej 

powierzchni  apertury,  będzie  mógł  go  zaoferować  Zamawiającemu,  natomiast  wykonawca 

dysponujący  lepszym  kolektorem  (tj.  o  większej  mocy),  ale  z  mniejszą  niż  wymagana 

powierzchnią  apertury,  nie  będzie  mógł  go  zaoferować  Zamawiającemu.  Jest  to  ewidentne 

ograniczenie  konkurencji  poprzez  postawienie  wymagań,  które  nie  mają  żadnego 

uzasadnienia a jedynie zawężają, i to drastycznie, krąg możliwych do zaoferowania urządzeń. 

Nie  ma  zdaniem  Odwołującego  żadnego  wyjaśnienia  i  usprawiedliwienia  dla  postanowień 

SIWZ,  które  wykluczają  możliwość  zaoferowania  kolektorów  o  wysokiej  wydajności  i 

jednocześnie  o  mniejszej  powierzchni.  Takie  kolektory  mają  bowiem  same  zalety,  w 

szczególności ich mniejsza powierzchnia przekłada się na ich mniejszą wagę, mniejsza waga 

kolektora przekłada się z kolei na mniejszej obciążenie konstrukcji a w rezultacie na mniejsze 

zużycie konstrukcji. 

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę ww. kwestionowanych wymagań 

poprzez  zmniejszenie  minimalnej  powierzchni  apertury,  zarówno  w  odniesieniu  do 

pojedynczego kolektora jak i kolektorów wchodzących w skład danego zestawu. Odwołujący 

wniósł  o  dopuszczenie  możliwości  zaoferowania  kolektora  słonecznego  o  powierzchni 

apertury  nie  mniejszej  niż  2,00  m2,  który  osiąga  minimalną  moc  wyjściową  powierzchni 

kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m2 i różnicy temperatur Tm-Ta=30°K (wg normy PN 

EN 12975-

2: 2007 lub równoważnej) wynoszącą 1630 W. Co za tym idzie Odwołujący wniósł 

o dopuszczenie możliwości zaoferowania: 

zestawów  w  skład  których  wchodzą 2 kolektory o łącznej  powierzchni  apertury  min. 

4,00 m2 i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 

1000W/m2  i  różnicy  temperatur  Tm-Ta=30°K  (wg  normy  PN  EN  12975-2:  2007  lub 

równoważnej) wynoszącej 3260 W, 

zestawów  w  skład  których wchodzą 3 kolektory o łącznej  powierzchni  apertury  min. 

6,00 m2 i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 

1000W/m2  i  różnicy  temperatur  Tm-Ta=30°K  (wg  normy  PN  EN  12975-2:  2007  lub 

równoważnej) wynoszącej 4890 W, 

zestawów  w  skład  których wchodzą 4 kolektory o łącznej  powierzchni  apertury  min. 

8,00 m2 i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 

1000W/m2  i  różnicy  temperatur  Tm-Ta=30°K  (wg  normy  PN  EN  12975-2:  2007  lub 

równoważnej) wynoszącej 6520 W. 

W ocenie Odwołującego jedynym powodem, dla którego Zamawiający sformułował ww. 

kwestionowane  wymagania,  jest  faworyzowanie  kolektorów  słonecznych  dystrybuowanych 

przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., produkowanych przez polskiego producenta Ensol Sp. z-

o.o. dla OEM ENERGY Sp. z o.o. i które następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod 

własną  marką.  Kolektory  słoneczne  dystrybuowane  przez  firmę  OEM  Energy  Sp.  z  o.o. 

spełniają  ww.  kwestionowane  wymagania,  w  przeciwieństwie  do  zdecydowanej  większości 

kolektorów  słonecznych  innych  producentów.  O  ewidentnym  faworyzowaniu  kolektorów 

słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. świadczy również przyjęte 

przez  Zamawiającego  pozacenowe  kryterium  oceny  ofert,  o  czym  Odwołujący  napisał  w 

dalszej części odwołania. 

Odwołujący  wskazał  też,  że  w  ww.  punktach  PROJEKTÓW  TECHNICZNYCH 

Zamawiający  wskazał  ponadto,  że  wymaga  m.in.  następujących  parametrów  kolektorów 

słonecznych  (niezależnie  od  liczby  kolektorów  w  danym  zestawie):  Układ  hydrauliczny 

kolektora- Meandrowy. 

Odwołujący  w  nawiązaniu  do  powyższego  wymogu  wyjaśnił,  że  istnieją  trzy 

podstawowe  rodzaje  układów  hydraulicznych  kolektorów:  meander  (meandrowy),  harfa 

pojedyncza,  harfa  podwójna.  Ww.  nazwy  nawiązują  do  kształtu  danego  rodzaju  układu 

hydraulicznego kolektora. 

W ocenie Odwołującego narzucenie przez Zamawiającego konkretnego rodzaju układu 

hydraulicznego  kolektora  nie  ma  żadnych  podstaw  i  stanowi  wyłącznie  niedopuszczalne 

ograniczenie  uczciwej  konkurencji.  Kolektor,  który  posiada  wymagany  w  SIWZ  certyfikat 

SOLAR KEYMARK lub certyfikat zgodności z normą PN-EN 12975-1 (lub równoważną) lub z 

normą PN- EN 12975-2 (lub równoważną) lub z normą PN-EN ISO 9806 (lub równoważną) 

wydany  przez  właściwą  jednostkę  certyfikującą,  ma  konkretne  uzyski  i  wydajność 

energetyczną, potwierdzone przez ww. certyfikaty. To właśnie te uzyski pozwalają na ustalenie 

ile  energii  w  ciągu  roku  zostanie  wyprodukowane  przez  dany  kolektor  słoneczny.  Ponadto 

żadna z ww. norm nie dokonuje podziału kolektorów pod względem układu hydraulicznego, a 

kolektory przechodzą takie same badania bez względu na budowę układu hydraulicznego. Co 

więcej,  w  żadnym  z  ww.  certyfikatów  nie  jest  podawana  informacja  o  rodzaju  układu 

hydraulicznego kolektora, co najlepiej świadczy o tym, że jest ona nieistotna z punku widzenia 

zarówno badań jak i użytkowników instalacji kolektorów słonecznych. Powyższe wynika z tego, 

że  układ  hydrauliczny  kolektora  jest  parametrem  dotyczącym  wyłącznie  jego  wewnętrznej 

konstrukcji, która wynika z przyjętego przez producenta rozwiązania produkcyjnego. Rodzaj 

układu  hydraulicznego  kolektora  nie  jest  też  wyznacznikiem  kolektora  lepszej  jakości,  tj. 

kolektora  o  większych  uzyskach,  a  jedynie  sztucznym  ograniczeniem  konkurencji.  Zatem 

rodzaj układu hydraulicznego kolektora jest parametrem kompletnie pozbawionym znaczenia. 

Natomiast  poprzez  narzucenie  konkretnego  rodzaju  układu  hydraulicznego  kolektora 

Zamawiający ogranicza możliwość złożenia ofert tym wykonawcom, którzy chcą zaoferować 

kolektory  z  innym  rodzaj

em  układu  hydraulicznego,  mimo  iż  mogą  one  osiągać  lepsze 

parametry energetyczne. 

Dodatkowo  wskazać  należy,  że  kolektor  z  układem  hydraulicznym  meandrowym 

charakteryzuje  się  większymi  oporami  przepływu  niż  kolektor  z  układem  hydraulicznym 

harfowym.  Nie  ma 

zatem  żadnych  argumentów  przemawiających  za  narzuceniem  tylko 

jednego dopuszczalnego rodzaju układu hydraulicznego kolektora. Trzeba też podkreślić, że 

zdecydowana  większość  zrealizowanych  dotychczas  zamówień  publicznych  na  instalacje 

kolektorów słonecznych, w tym największe projekty gminne z ostatnich lat, w ramach których 

zainstalowano kilkanaście tysięcy instalacji kolektorów słonecznych, oparta jest o kolektor z 

układem hydraulicznym w postaci harfy pojedynczej. Ich wieloletnia praca potwierdza, że nie 

jest to rozwiązanie, które należałoby z jakiegoś powodu eliminować. 

Odwołujący  wskazał,  że  wadliwość  kwestionowanego  w  odwołaniu  parametru 

pot

wierdza także orzecznictwo KIO, w tym zakresie przywołał wyrok z dnia 23 kwietnia 2014 

r., sygn. akt. KIO 698/14, 

gdzie Izba zgodziła się z odwołującym się w tej sprawie wykonawcą, 

że narzucenie w SIWZ konkretnego rodzaju układu hydraulicznego kolektora nie ma żadnych 

podstaw i ogranicza uczciwą konkurencję. 

W  związku  z  powyższym  Odwołujący  wniósł  o  zmianę  ww.  kwestionowanych 

parametrów poprzez usunięcie wymogu „Układ hydrauliczny kolektora Meandrowy". 

W ocenie Odwołującego jedynym powodem, dla którego Zamawiający sformułował ww. 

kwestionowane  wymagania,  jest  faworyzowanie  kolektorów  słonecznych  dystrybuowanych 

przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., produkowanych przez polskiego producenta Enśol Sp. z 

o.o. dla OEM ENERGY Sp. z o.o. i które następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod 

własną  marką.  Kolektory  słoneczne  dystrybuowane  przez  firmę  OEM  Energy  Sp.  z  o.o. 

spełniają  ww.  kwestionowane  wymagania.  O  ewidentnym  faworyzowaniu  kolektorów 

słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. świadczy również przyjęte 

przez  Zamawiającego  pozacenowe  kryterium  oceny  ofert,  o  czym  Odwołujący  napisał  w 

dalszej części odwołania. 

Odwołujący  zwrócił  też  uwagę,  że w  ww.  punktach  PROJEKTÓW TECHNICZNYCH 

Zamawiający  wskazał  ponadto,  że  wymaga  m.in.  następujących  parametrów,  kolektorów 

słonecznych (niezależnie od liczby kolektorów w danym zestawie): 

Minim

alna grubość szyby solarnej  4,0 mm 

Średnica kul gradowych użyta w raporcie na gradobicie  Min. 15 mm 

Zamawiający  wskazał  tam  ponadto  (niezależnie  od  liczby  kolektorów  w  danym 

zestawie),  że:  „Kolektory  solarne  muszą  posiadać  certyfikat  Sotar  Keymark  lub  inny 

równoważny certyfikat wydany przez akredytowaną jednostkę w zgodności z normą PN-EN 

12975-1:  2007  l

ub  równoważną:  Słoneczne  systemy  grzewcze  i  ich  elementy  -  kolektory 

słoneczne  -  Część  1:  Wymagania  ogólne,  którego  integralną  częścią  powinno  być 

sprawozda

nie  z  badań  kolektorów,  przeprowadzonych  z  normą  PN-EN  12975-2:  2007  lub 

równoważną: Słoneczne systemy grzewcze / ich elementy - kolektory słoneczne - Część 2: 

Metody badań wykonane przez akredytowane laboratorium badawcze oraz sprawozdanie z 

badań wg norm PN-EN 12975- 1:2007 oraz PN-EN 12975-2:2007 lub równoważnych." 

Odnosząc się do wymogu minimalnej grubości szyby solarnej Odwołujący wskazał, że 

odpowiednia  grubość  szyby  jest  dobierana  do  gabarytów  kolektora  słonecznego  wyłącznie 

przez  producenta  kolektor

a  słonecznego.  Jeżeli  kolektor  posiada  odporność  na  gradobicie, 

potwierdzoną certyfikatem jakości, np. certyfikatem Solar Keymark, wówczas grubość szyby 

nie ma dla Zamawiającego żadnego znaczenia. Stosowanie szyby grubszej niż wymaga tego 

konstrukcja  kolek

tora  słonecznego  nie  oznacza  lepszej  odporności  na  gradobicie,  gdyż  ta 

zależy w dużej mierze od sposobu zamontowania szyby w obudowie kolektora, nie zaś tylko i 

wyłącznie od jej grubości. Generalnie formułowanie wymogu co do minimalnej grubości szyby 

solar

nej,  bez  żadnego  powiązania  go  z  wymaganiami  co  do  wytrzymałości  szyby,  jest 

pozbawione sensu i prowadzi do absurdalnych rezultatów. Większa grubość szyby solarnej 

wcale nie musi oznaczać jej większej wytrzymałości na gradobicie, gdyż ta, oprócz sposobu 

za

montowania  szyby  w  obudowie  kolektora,  zależy  przede  wszystkim  od  jakości  materiału 

użytego  do  produkcji  szyby.  Absurdalność  i  dyskryminujący  charakter  kwestionowanych 

postanowień  SIWZ  dobrze  pokazuje  następujący  przykład:  wykonawca  dysponujący 

kolektorem, 

z szybą o większej grubości (4,0 mm) ale z gorszego materiału (tj. o mniejszej 

wytrzymałości na uderzenia), w rezultacie czego szyba wytrzymuje uderzenia, kul gradowych 

o  średnicy  wyłącznie  15  mm,  będzie  mógł  zaoferować  taki  kolektor  Zamawiającemu. 

Natomi

ast wykonawca dysponujący kolektorem z szybą o mniejszej grubości (3,2 mm) ale z 

lepszego  materiału  (tj.  o  większej  wytrzymałości  na  uderzenia),  w  rezultacie  czego  szyba 

wytrzymuje uderzenia kul gradowych o średnicy 25 mm czy nawet większej, nie będzie mógł 

zaoferować takiego kolektora Zamawiającemu. Jeżeli zatem dla Zamawiającego liczy się (a 

powinna się liczyć) wytrzymałość szyby solarnej, to wymóg co do minimalnej grubości szyby 

stanowi sztuczne ograniczenie, służące tylko i wyłącznie eliminacji najwyraźniej niechcianej 

konkurencji. Jednocześnie, ponieważ Zamawiający wymaga przedstawienia certyfikatu „Solar 

Keymark"  lub  równoważnego,  który  w  pełni  potwierdza,  że  dany  kolektor  jest  odporny  na 

gradobicie,  dodatkowy  wymóg  dotyczący  minimalnej  grubości  szyby  oceniać  należy  jako 

niezrozumiały i nieuzasadniony. 

Jeżeli  natomiast  dla  Zamawiającego  z  jakiś,  niezrozumiałych  względów  bardziej  niż 

wytrzymałość  szyby  solarnej  liczy  się  jej  grubość,  to  powstaje  pytanie  dlaczego  wymaga 

grubości minimalnej 4 mm, a nie np. 4,5 mm czy 5 mm. Jedynym logicznym wyjaśnieniem dla 

wymagania  grubości  minimalnej  4  mm  jest  to,  że  dokładnie  taką  właśnie  grubość  szyby 

solarnej posiadają kolektory słoneczne dystrybuowane przez firmę OEM  Energy Sp. z o.o., 

produkowane przez polskiego pro

ducenta Ensol Sp. z o.o. dla OEM ENERGY Sp. z o.o. i które 

następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod własną marką. Odwołujący raz jeszcze 

podkreślił, że w niniejszym postępowaniu Zamawiający ewidentnie faworyzuje ww. kolektory, 

formułując wymagania w które ww. kolektory wręcz idealnie się wpisują. 

Niezależnie od powyższego Odwołujący wskazał, że wraz ze wzrostem grubości szyby 

solarnej  obniża  się  efektywność  kolektora  na  skutek  niższej  transmisyjności  dla  energii 

słonecznej. Innymi słowy zwiększenie grubości szyby wpływa bardzo znacząco na obniżanie 

uzysków z kolektora słonecznego. Co więcej, wymóg minimalnej grubości szyby solarnej (4,0 

mm)  ma  charakter  dyskryminujący  i  ogranicza  uczciwą  konkurencję,  gdyż  zdecydowana 

większość producentów (w  tym  najbardziej  znani jak  Viessmann,  Vaillant,  Bosch,  Hewalex, 

GrennOneTec) używa do produkcji, kolektorów o tej wielkości szyby solarnej o grubości od 3 

do  3,2  mm.  Tym  samym  wymóg  postawiony  przez  Zamawiającego,  nie  mający  żadnego 

obiektywnego  uzasadnienia,  elimin

uje  z  postępowania  zdecydowaną  większość  kolektorów 

słonecznych. 

Trzeba  wreszcie  zauważyć,  że  wymaganie  minimalnej  grubości  szyby  solarnej 

wynoszącej 4 mm nie ma żadnego uzasadnienia w świetle aktualnego stanu wiedzy na temat 

uszkodzeń  kolektorów  słonecznych  w  wyniku  gradobicia.  Z  informacji  posiadanych  przez 

Odwołującego wynika,  że przypadki  uszkodzenia kolektorów  słonecznych o grubości  szyby 

solarnej,  3,2  mm  w  wyniku  gradobicia  praktycznie  się  nie  zdarzają.  Zatem  kwestionowane 

wymaganie nie jest oparte na racjonalnych podstawach. 

W  związku  z  powyższym  Odwołujący  wniósł  o  zmianę  ww.  kwestionowanych 

parametrów  poprzez  usunięcie  wymogu  „Minimalna  grubość  szyby  solarnej  4,0  mm", 

względnie poprzez wprowadzenie w jego miejsce wymogu „Minimalna grubość szyby solarnej 

3,0 mm".  

Odnosząc się do wymogu minimalnej średnicy kul gradowych użytych w raporcie na 

gradobicie Odwołujący wskazał na następujące kwestie. Przede wszystkim podkreślić trzeba, 

że  powołana  przez  Zamawiającego  norma  PN-EN  12975-2:  2007  „Słoneczne  systemy 

grzewcze i ich elementy - 

kolektory słoneczne - Część 2: Metody badań" została wycofana 03 

lutego  2014  r.  i  zastąpiona  przez  normę  PN-EN  ISO  9806:2014-02  „Energia  słoneczna  -- 

Słoneczne kolektory grzewcze - Metody badań". Z kolei ta ostatnia norma została wycofana 

21 grudnia 2017 r. i zastąpiona przez normę PN-EN ISO 9806:2017-12 „Energia słoneczna -- 

Słoneczne  kolektory  grzewcze  -  Metody  badań"  która  aktualnie  obowiązuje.  Co  jednak 

najważniejsze,  zarówno  nieobowiązująca  już  norma  PN-EN  12975-2:2007,  jak  i 

nieobowiązująca już norma PN-EN ISO 9806:2014-02 jak i aktualnie obowiązująca norma PN-

EN  ISO  9806:2017-

12  przewidują  dwie  równoważne  metody  badania  odporności  na 

gradobicie:  z  użyciem  kulek  lodu  albo  kulek  stalowych.  W  przypadku  metody  1:  badanie 

odporności na uderzenia przy użyciu kulek lodu, faktycznie do badania wykorzystuje się kulki 

lodu,  przy  czym  powołana  przez  Zamawiającego  norma  PN-EN  12975-2:  2007  wymaga 

wyłącznie kulek lodu o średnicy 25 mm (z dokładnością +/-5%), natomiast badanie z użyciem 

kulek l

odu o średnicy 15 mm jest przewidziane w normie PN-EN ISO 9806:2014-02 oraz w 

normie  PN-EN  ISO  9806:2017-12.  Z  kol

ei  w  przypadku  metody  2:  badanie  odporności  na 

uderzenie  przy  użyciu  kulek  stalowych,  wykorzystuje  się  wyłącznie  kulki  stalowe  w  celu 

symulacji uderzenia gradem, natomiast kulki lodu nie są w ogóle wykorzystywane. Trzeba przy 

tym podkreślić, że ww. dwie metody badań są w pełni równoważne i tak samo wiarygodne a 

żadna  z  nich  nie  jest  metodą  bardziej  zalecaną.  Producent  kolektora  może  zlecić 

przeprowadzenie  badania  jeg

o  odporności  na  gradobicie  za  pomocą  którejkolwiek  z  ww. 

metod, według swojego uznania. Nie sposób wreszcie nie zauważyć, że jednym z warunków 

uzyskania  wymaganego  przez  Zamawiającego  certyfikatu  Solar  Keymark  jest  przebadanie 

kolektora słonecznego według normy EN ISO 9806. W rezultacie, poprzez wprowadzenie w 

SIWZ  bezwzględnego  wymogu  badania  odporności  na  gradobicie  przy  użyciu  kulek  lodu, 

Zamawiający  wyeliminował  możliwość  zaoferowania  mu  tych  wszystkich  kolektorów 

słonecznych, które zostały przebadane pod kątem odporności na gradobicie przy użyciu kulek 

stalowych.  W  rezultacie  kolektor  słoneczny,  przebadany  według  normy  EN  ISO  9806  przy 

użyciu  kulek  stalowych,  odporny  na  gradobicie  i  posiadający  certyfikat  Solar  Keymark,  nie 

może zostać zaoferowany Zamawiającemu, gdyż Zamawiający w sposób całkowicie dowolny 

i  uznaniowy  taką  możliwość  wykluczył.  Ograniczenie  przez  Zamawiającego  uczciwej 

konkurencji, nie dość, że oczywiste i rażące, nie ma przy tym jakiegokolwiek uzasadnienia, 

skoro badanie odporności na uderzenie przy użyciu kulek stalowych jest w pełni równoważne 

badaniu odporności na uderzenia przy użyciu kulek lodu i tak samo potwierdza odporność na 

gradobicie. 

W  zwi

ązku  z  powyższym  Odwołujący  wniósł  o  zmianę  ww.  kwestionowanych 

parametrów  poprzez  usunięcie  wymogu  „Średnica  kul  gradowych  użyta  w  raporcie  na 

gradobicie Min. 15 mm". 

W ocenie Odwołującego  jedynym  powodem,  dla którego Zamawiający  wymaga ww. 

kwestionowanych parametrów, jest faworyzowanie kolektorów słonecznych dystrybuowanych 

przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., produkowanych przez polskiego producenta Ensol Sp. z 

o.o. dla OEM ENERGY Sp. z o.o. i które następnie OEM ENERGY Sp. z o.o. dystrybuuje pod 

własną  marką.  Kolektory  słoneczne  dystrybuowane  przez  firmę  OEM  Energy  Sp.  z  o.o. 

spełniają  bowiem  ww.  kwestionowane  parametry,  w  przeciwieństwie  do  zdecydowanej 

większości  kolektorów  słonecznych  innych  producentów.  O  ewidentnym  faworyzowaniu 

kolektorów  słonecznych  dystrybuowanych  przez  firmę  OEM  Energy  Sp.  z  o.o.  świadczy 

również  przyjęte  przez  Zamawiającego  pozacenowe  kryterium  oceny  ofert,  o  czym  więcej 

poniżej. 

Podsumowując  sformułowane  powyżej  zarzuty  Odwołujący  wskazuje,  że  wedle 

utrwalonego  stanowiska  Krajowej  Izby  Odwoławczej  działaniem  wbrew  zasadzie  uczciwej 

konkurencji jest na tyle rygorystyc

zne określenie wymagań, jakie powinien spełnić przedmiot 

zamówienia,  że  nie  jest  to  uzasadnione  obiektywnymi  potrzebami  Zamawiającego,  a 

jednocześnie ogranicza krąg potencjalnych wykonawców zdolnych do należytego wykonania 

zamówienia,  względnie  stawia  wybranych  wykonawców  w  uprzywilejowanej  sytuacji  wobec 

pozost

ałych.  Odwołujący  ponownie  wskazał  na  orzecznictwo  KIO  i  Sądów  Okręgowych, 

obszer

nie  przytoczone  we  wcześniejszej  części  uzasadnienia  odwołania.  W  świetle  ww. 

orzecznictwa  Zamawiający  powinien  unikać  wszelkich  sformułowań  lub,  parametrów,  które 

wskazywałyby na konkretny wyrób albo na konkretnego wykonawcę. Z powołanych na wstępie 

przepisów  ustawy  wynika  jednoznacznie,  iż  przedmiot  zamówienia  winien  być  opisany  w 

sposób neutralny i nie utrudniający uczciwej konkurencji. Oznacza to konieczność eliminacji z 

opisu przedmiotu zamówienia wszelkich sformułowań, które mogłyby wskazywać konkretnego 

wykonawcę, bądź które eliminowałyby konkretnych wykonawców, uniemożliwiając im złożenie 

ofert  lub  powodowałyby  sytuację,  w  której  jeden  z  zainteresowanych  wykonawców  byłby 

bardziej uprzywilejowany od pozostałych. 

Odwołujący  jest  przekonany,  że  opisanie  przedmiotu  zamówienia  w  inny  sposób,  tj. 

zgodnie  z  żądaniami  odwołania,  umożliwi  realizację  potrzeb  Zamawiającego  przy 

jednoczesnym  poszanowaniu  zasad  równego  traktowania  wykonawców  i  prowadzenia 

postępowania przetargowego zgodnie z zasadą zachowania uczciwej konkurencji. 

Zarzut 3 

Odwołujący zaznaczył, że zarzut ten jest ściśle związany z zarzutem zaniechania przez 

Zama

wiającego  podzielenia  części  1  zamówienia  na  części,  tj.  wydzielenia  instalacji 

kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych do odrębnych części zamówienia.  

Odnośnie  kryteriów  oceny  ofert  Zamawiający  wskazał  w  Rozdziale  18  w  pkt  18.1. 

SIWZ,  że:  „Zamawiający  dokona  oceny  ofert,  które  nie  zostały  odrzucone,  na  podstawie 

następujących kryteriów oceny ofert: 

w zakresie części 1 zamówienia: 

Lp. 

Nazwa kryterium 

Znaczenie kryterium (w %) 

Cena  60 

Sprawność optyczna kolektora słonecznego w odniesieniu do apertury  10 

Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie  10 

Współczynnik wypełnienia modułu fotowoitaicznego 

Moc modułu fotowoitaicznego 

P

rzyjęte  przez  Zamawiającego  pozacenowe  kryteria  oceny  ofert  dotyczą  zarówno 

kole

ktorów słonecznych jak i modułów fotowoltaicznych. Nawiązując do zarzutu 1 i żądania 

podzielenia części 1 zamówienia na części, Odwołujący podniósł, że obecne ukształtowanie 

pozacenowych  kryteriów  oceny  ofert  w  zakresie  części  1  zamówienia  nie  będzie  miało 

żadnego uzasadnienia w sytuacji podziału części 1 zamówienia na osobne części. Zgodnie z 

art. 91 ust. 2 i 2c ustawy kryteria oceny ofert muszą odnosić się do przedmiotu zamówienia i 

muszą  być  związane  z  przedmiotem  zamówienia.  Nie  ma  wątpliwości,  że  w  przypadku 

podziału części 1 zamówienia na części, czyli wydzielenia instalacji kolektorów słonecznych 

oraz  instalacji  fotowoltaicznych  do  odrębnych  części  zamówienia,  adekwatne  będzie,  jeżeli 

pozacenowe  kryteria  dotyczące  kolektorów  słonecznych  będą  obowiązywać  wyłącznie  w 

części zamówienia dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych. Tak samo adekwatne będzie, 

jeżeli pozacenowe kryteria dotyczące modułów fotowoltaicznych będą obowiązywać wyłącznie 

w  części  zamówienia  dotyczącej  instalacji  fotowoltaicznych.  Tak  rozdzielone  pozacenowe 

kryteria,  odrębne  dla  odrębnych  części  zamówienia,  niewątpliwie  będą  odnosić  się  do 

przedmiotu  zamówienia  i  będą  związane  z  przedmiotem  zamówienia  w  danej  części 

zamówienia. 

Odwołujący wniósł o zmianę treści SIWZ oraz treści ogłoszenia o zamówieniu poprzez 

rozdzielenie  pozacenowych  kryteriów  oceny  ofert,  konsekwentnie  do  podziału  części  1 

zamówienia na części. W rezultacie pozacenowe kryteria dotyczące kolektorów słonecznych 

powinny  obowiązywać  wyłącznie  w  części  zamówienia  dotyczącej  instalacji  kolektorów 

słonecznych,  natomiast pozacenowe kryteria  dotyczące  modułów  fotowoltaicznych powinny 

obowiązywać wyłącznie w części zamówienia dotyczącej instalacji fotowoltaicznych. 

Zarzut 4 

W ocenie Odwołującego, Zamawiający faworyzuje kolektory słoneczne dystrybuowane 

przez  firmę  OEM  Energy  Sp.  Z  o.o.  Świadczą  o  tym  zarówno  kwestionowane  wcześniej 

minim

alne  parametry  kolektorów,  ale  także  przyjęte  przez  Zamawiającego  pozacenowe 

kryterium oceny ofert. 

Odwołujący ponownie przywołał wskazane przez Zamawiającego w  Rozdziale 18 w 

pkt 18.1. 

SIWZ kryteria oraz wskazał, że odnośnie kryterium „Średnica kul śnieżnych użytych 

do raportu na gradobicie" Zamawiający wskazał w Rozdziale 18 w pkt 18.6. SIWZ, że: „Punkty 

za  kryterium  Średnica  kul  śnieżnych  użytych  do  raportu  na  gradobicie  -  PŚR  -  zostaną 

przyznane w skali: 

Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie  Liczba punktów 

min. 15 mm 

PŚR = 0 pkt 

min. 25 mm 

PŚR = 2,5 pkt 

min. 35 mm 

PŚR = 5 pkt 

min. 45 mm 

PŚR = 10 pkt 

Odwołujący  wskazał,  że  kryterium  „Średnica  kul  śnieżnych  użytych  do  raportu  na 

gradobicie"  jest  dyskryminujące  i  narusza  zasadę  uczciwej  konkurencji  z  powodów 

wskazanych wcześniej w odwołaniu. Zamawiający ignoruje zdaniem Odwołującego całkowicie 

to, że zarówno nieobowiązująca już norma PN-EN 12975-2: 2007, jak i nieobowiązująca już 

norma PN-EN ISO 9806:2014-

02 jak i aktualnie obowiązująca norma PN-EN ISO 9806:2017-

12 przewidują dwie równoważne metody badania odporności na gradobicie: z użyciem kulek 

lodu  albo  kulek  stalowych.  W  rezultacie  Zamawiający,  bez  jakichkolwiek  racjonalnych 

podstaw, dyskryminuje tych wykonawców, którzy chcieliby zaoferować mu kolektory słoneczne 

przebadane pod kątem odporności na gradobicie przy użyciu kulek stalowych. Jednocześnie 

Zamawiający, również bez jakichkolwiek racjonalnych podstaw, faworyzuje tych wykonawców, 

którzy zaoferują mu kolektory słoneczne przebadane pod kątem odporności na gradobicie przy 

Użyciu kulek lodu o średnicy minimum 25 mm lub większej. W rezultacie kolektor słoneczny, 

przebadany według normy EN ISO 9806 przy użyciu kulek stalowych, odporny na gradobicie i 

posiadający certyfikat Solar Keymark, nie ma żadnych szans na uzyskanie punktów w ramach 

ww.  kryterium,  mimo  że  ma  ono  dotyczyć  właśnie  odporności  na  gradobicie.  Ograniczenie 

przez Zamawiającego uczciwej konkurencji, nie dość, że oczywiste i rażące, nie ma przy tym 

jakiegokolwiek  uzasadnienia,  skoro  badanie  odporności  na  uderzenie  przy  użyciu  kulek 

stalowych jest w pełni równoważne badaniu odporności na uderzenia przy użyciu kulek lodu i 

tak samo potwierdza odporność na gradobicie. 

W ocenie Odwołującego jedynym powodem, dla którego Zamawiający sformułował ww. 

kwestionowane  kryterium  oceny  ofert,  jest  faworyzowanie  kolektorów  słonecznych 

dys

trybuowanych  przez  firmę  OEM  Energy  Sp.  z  o.o.  Ww.  kolektory  bowiem  nie  tylko,  że 

zostały przebadane pod kątem odporności na gradobicie przy użyciu kulek lodu, to jeszcze, 

inaczej  niż  w  przypadku  innych  kolektorów  przebadanych  tą  metodą,  średnica  kulek  lodu 

użytych do badania wyniosła w ich przypadku 45 mm, podczas gdy powszechnie używa się 

kulek lodu o średnicy 25 mm. W rezultacie wykonawca, który zaoferuje kolektory słoneczne 

dystrybuowane przez  firmę OEM  Energy  Sp.  z o.o.,  automatycznie otrzyma w  ramach  ww. 

kryterium maksimum punktów, tj. 10 punktów, co da mu oczywistą przewagę konkurencyjną 

nad pozostałymi wykonawcami, oferującymi inne kolektory. Jednocześnie jest niemal pewne, 

że żaden inny wykonawca nie otrzyma w ramach ww. kryterium większej liczby punktów niż 

2,5 pkt, gdyż powszechnie do badania odporności na gradobicie przy użyciu kulek lodu używa 

się  kulek  o  średnicy  25  mm,  natomiast  kulki  o  średnicy  45  mm  zostały  wykorzystane  do 

badania kolektorów słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., Zatem 

w rzeczywistości ww. kryterium nie służy przyznaniu dodatkowej punktacji za większą średnicę 

kul  śnieżnych  użytych  do  raportu  na  gradobicie,  lecz  przyznaniu  dodatkowej  punktacji  za 

zaoferowanie kolektorów słonecznych dystrybuowanych przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. 

R

ównież  sposób  punktacji  w  ramach  kwestionowanego  kryterium  preferuje  kolektory 

słoneczne dystrybuowane przez firmę OEM Energy Sp. z o.o. Liczba punktów nie zwiększa 

się  bowiem  proporcjonalnie  do  średnicy  kulki  lodu:  za  kulkę  lodu  o  średnicy  15  mm  oferta 

otrzyma 0 pkt, za kulkę lodu o średnicy 25 mm - 2,5 pkt, za kulkę lodu o średnicy 35 mm - 5 

pkt, natomiast za kulkę lodu o średnicy 45 mm oferta otrzyma nie jak by się można spodziewać 

7,5 pkt, lecz maksimum, tj. 10 punktów. Jak wynika z powyższego w przedziale od 15 do 35 

mm zwiększenie średnicy kulki lodu o 10 mm daje 2,5 pkt za każde 10 mm średnicy więcej, 

natomiast w przedziale powyżej 35 rrim zwiększenie średnicy kulki lodu o 10 mm daje już 5 

pkt za 10 mm średnicy więcej. Zatem wartość punktowa takiego samego odcinka średnicy jest 

różna i dwukrotnie wzrasta w przypadku kulki lodu o średnicy 45 mm. Takie rozbieżności w 

sposobie  punktacji  można  logicznie  wyjaśnić  tylko  tym,  że  dzięki  nim  oferta  oparta  na 

kolektorach  słonecznych  dystrybuowanych  przez  firmę  OEM  Energy  Sp.  z  o.o.  uzyska 

odpowiednio  wysoką  przewagę  punktową  nad  ofertami  opartymi  na  kolektorach  innych 

producentów. 

W

ykonawcy,  którzy  nie  zaoferują  kolektorów  słonecznych  dystrybuowanych  przez 

firmę OEM Energy Sp. z o.o. i tym samym nie otrzymają w ramach ww. kryterium 10 punktów, 

będą  mieli  bardzo duże trudności  z  obniżeniem ceny  swojej  oferty  na tyle,  aby  zniwelować 

przewagę punktową w ramach kwestionowanego kryterium większą liczbą punktów uzyskaną 

w  ramach  kryterium  c

eny.  Przykładowo  wykonawca,  który  w  ramach  ww.  kryterium 

pozacenowego otrzyma 2,5 pkt (gdyż średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie 

będzie w jego przypadku wynosić 25 mm), będzie musiał zaoferować cenę aż o ponad 12,5% 

niższą niż  wykonawca,  który  otrzyma w  ramach  ww. kryterium  pozacenowego 10  punktów. 

Biorąc  pod  uwagę  jak  niewielkie  są  zazwyczaj  różnice  w  cenach  oferowanych  przy  tego 

rodzaju zamówieniach takie obniżenie ceny niemal na pewno nie będzie możliwe. 

W  rezultacie  ww.  kryterium  nie 

tylko,  że  faworyzuje  wykonawcę,  który  zaoferuje 

kolektory słoneczne dystrybuowane przez firmę OEM Energy Sp. z o.o., to jeszcze faworyzuje 

wykonawcę  oferującego  wyższą  cenę,  a  którego  jedyną  „zaletą"  jest  to,  że  średnica  kul 

śnieżnych użytych do raportu na gradobicie w przypadku oferowanych przez niego kolektorów 

była odpowiednio duża.  Ww. kryterium  jest  zatem  pozbawione jakiegokolwiek  racjonalnego 

uzasadnienia. Pozwala bowiem zaoferować kolektor dużo gorszy pod względem uzysku (czyli 

najważniejszego  parametru  dla  użytkownika  instalacji,  decydującego  o  ilości  oszczędzanej 

energii  i  redukcji  emisji  dwutlenku  węgla),  ale  przebadany  z  użyciem  kulki  lodowej  z 

odpowiednio  dużą  średnicą,  tak  aby  w  rezultacie  uzyskać  niemożliwą  do  zniwelowania 

przewagę punktową. 

Pr

zykładanie  tak  ogromnej  wagi  do  średnicy  kul  śnieżnych  użytych  do  raportu  na 

gradobicie  nie  ma  żadnego  uzasadnienia  w  świetle  aktualnego  stanu  wiedzy  na  temat 

uszkodzeń  kolektorów  słonecznych  w  wyniku  gradobicia.  Z  informacji  posiadanych  przez 

Odwołującego  wynika,  że przypadki  uszkodzenia kolektorów  słonecznych o grubości  szyby 

solarnej 3,2 mm w wyniku gradobicia praktycznie się nie zdarzają. Zatem kryterium oceny ofert 

dotyczące tego aspektu nie jest oparte na racjonalnych, podstawach. 

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę kryteriów oceny ofert poprzez 

usunięcie kryterium „Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie" i zastąpienie 

go następującym kryterium: 

„Roczny uzysk z kolektora słonecznego w kWh dla lokalizacji Wiirzburg i temperatury 50°C. 

Punkty za ww. kryterium zostaną obliczone według wzoru: 

PRU = RUb / RUmax x 10 pkt Gdzie: 

PRU - 

ilość punktów za ww. kryterium, 

RUb  - 

roczny  uzysk  z  kolektora  słonecznego  w  kWh  dla  lokalizacji Wiirzburg  i  temperatury 

50°C dla kolektora zaoferowanego w ofercie badanej, 

RUmax - 

najwyższy roczny uzysk z kolektora słonecznego w kWh dla lokalizacji Wiirzburg i 

temperatury 50°C spośród uzysków z kolektorów zaoferowanych w ofertach nieodrzuconych. 

W ww. kryterium oferta z najwyższym rocznym uzyskiem z kolektora słonecznego w kWh dla 

lokalizacji  Wiirzburg  i  temperatury  50°C  otrzyma  10  punktów  a  pozostałe  oferty  po 

matematycznym  przeliczeniu  w  odniesieniu  do  najwyższego  rocznego  uzysku  z  kolektora 

słonecznego w kWh dla lokalizacji Wiirzburg i temperatury 50°C odpowiednio mniej. Końcowy 

wynik powyższego działania zostanie zaokrąglony do dwóch miejsc po przecinku. 

Uwaga! Roczny uzysk z kolektora słonecznego w kWh dla lokalizacji Wiirzburg i temperatury 

50°C będzie ustalony na podstawie informacji podanych w załączniku do certyfikatu zgodności 

z  normą  PN-EN  12975-2:  2007:  „Słoneczne  systemy  grzewcze  i  ich  elementy  -  kolektory 

słoneczne - Część 2: Metody badań", lub normą PN-EN ISO 9806:2014-02 „Energia słoneczna 

—  Słoneczne  kolektory  grzewcze  —  Metody  badań"  lub  normą  PN-EN  ISO  9806:2017-12 

„Energia  słoneczna  —  Słoneczne  kolektory  grzewcze  —  Metody  badań",  lub  inną 

równoważną." 

W  uzasadnieniu  powyższego  żądania  Odwołujący  wskazał,  że  roczny  uzysk  z 

kolektora  słonecznego  w  kWh  to  ilość  pozyskanej  przez  kolektor  w  ciągu  roku  energii 

słonecznej,  wykorzystanej  do celów  grzewczych.  Jest  to  parametr, który  z  punktu  widzenia 

użytkownika  instalacji  kolektorów  słonecznych  ma  największe  znaczenie,  zatem  to  przede 

wszystkim on powinien  być punktowany  w ramach pozacenowych  kryteriów oceny ofert. W 

załącznikach do certyfikatów zgodności z ww. normami, których to certyfikatów Zamawiający 

wymagana  w  SIWZ,  podaje  się  roczny  uzysk  z  kolektora  słonecznego  w  kWh  dla  różnych 

lokalizacji, w tym dla lokalizacji Wurzburg, i dla różnych temperatur, w tym dla temperatury 

50?C. Przyjęcie lokalizacji Wiirzburg i temperatury 50°C jest uzasadnione tym, że najbardziej 

odpowiadają one warunkom pracy kolektora słonecznego w Polsce. 

W  uzasadnieniu  powyższego  zarzutu  i  żądania  Odwołujący  wskazał  ponadto  na 

stanowisko 

Krajowej Izby Odwoławczej w wyroku z dnia 4 maja 2017 r., sygn. akt KIO 777/17 

oraz w wyroku z dnia 13 stycznia 2011 r., sygn. akt KIO 2803/10.  

Zarzut 5 

Odwołujący wskazał, że zarzut ten jest związany z zarzutem 1.  

W  Rozdziale  6 

(WARUNKI  UDZIAŁU W POSTĘPOWANIU)  ppkt  6.2.3. SIWZ Zamawiający 

sformułował  następujący  warunek  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej: 

„Zamawiający  określa,  że  ww.  warunek  zostanie  spełniony,  jeśli  wykonawca  wykaże,  że  w 

okresie  ostatnich  5  lat  prze

d  upływem  terminu  składania  ofert  (a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności jest krótszy - w tym okresie), wykonał (a w przypadku świadczeń okresowych lub 

ciągłych nadal wykonuje) należycie: a) w zakresie części 1 zamówienia: 

co najmniej jedno zamówienie polegające na dostawie wraz z montażem instalacji kolektorów 

słonecznych do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w ilości min. 200 instalacji (zestawów) 

- w ramach jednego kontraktu i 

co 

najmniej  jedno  zamówienie  polegające  na  dostawie  wraz  z  montażem  instalacji 

fotowoltaicznych na budynkach w ilości min. 100 instalacji - w ramach jednego kontraktu". 

Zamawiający dalej w tym samym punkcie SIWZ zamieścił następującą Uwagę: 

„1) Wykonawca  w  zakresie  części  1  zamówienia  może  wykazać  spełnienie  warunku  w  taki 

sposób,  że  dostawa  wraz  ż  montażem  instalacji  kolektorów  słonecznych  do  podgrzewania 

ciepłej wody użytkowej w ilości min. 200 instalacji (zestawów) oraz dostawa wraz z montażem 

instalacji fotowoltaicznych na budynkach w ilości min. 100 instalacji miała miejsce w ramach 

jednego zamówienia lub dwóch odrębnych zamówień." 

Z  powyższego  wynika,  że  jeżeli  wykonawca  chce  złożyć  ofertę  w  postępowaniu  na 

część  1  zamówienia,  to  musi  wylegitymować  się  dostawą  i  montażem  zarówno  instalacji 

kolektorów  słonecznych  do  podgrzewania  ciepłej  wody  użytkowej,  jak  i  instalacji 

fotowoltaicznych  na  budynkach.  Nawiązując  do  zarzutu  1  i  żądania  podzielenia  części  1 

zamówienia  na  części,  Odwołujący  podniósł,  że  obecne  ukształtowanie  warunku  udziału  w 

postępowaniu  nie  będzie  miało  żadnego  uzasadnienia  w  sytuacji  podziału  części  1 

zamówienia  na  części  i  nie  będzie  służyć  niczemu  poza  eliminacją  z  postępowania 

wykonawców  jak najbardziej  zdolnych do  należytego wykonania zamówienia.  W przypadku 

podziału  części  1  zamówienia  na  części  adekwatne  będzie,  jeżeli  wykonawca  składający 

ofertę  na  część  zamówienia  dotyczącą  instalacji  kolektorów  słonecznych  wylegitymuje  się 

doświadczeniem dotyczącym dostawy wraz z montażem instalacji kolektorów słonecznych do 

podgrzewania  ciepłej  wody  użytkowej.  Tak  samo  adekwatne  będzie,  jeżeli  wykonawca 

składający ofertę na część zamówienia dotyczącą instalacji fotowoltaicznych wylegitymuje się 

doświadczeniem  dotyczącym  dostawy  wraz  z  montażem  instalacji  fotowoltaicznych  na 

budynkach.  Tak  sformułowane  warunki  doświadczenia,  odrębne  dla  odrębnych  części 

zamówienia, będą proporcjonalne do przedmiotu zamówienia w danej części zamówienia. 

Ze względu na powyższe Odwołujący wniósł, aby Zamawiający zmienił treść SIWZ oraz treść 

ogłoszenia  o  zamówieniu  poprzez  ukształtowanie  warunku  udziału  w  postępowaniu 

proporcjonalnie do danej części zamówienia tj.: 

„W przypadku składania oferty na część zamówienia dotyczącą dostawy i montażu instalacji 

kolektorów  słonecznych  wymagane  jest  wykazanie  co  najmniej  jednego  zamówienia 

polegającego  na  dostawie  wraz  z  montażem  instalacji  kolektorów  słonecznych  do 

podgrzewania  ciepłej  wody  użytkowej  w  ilości  min.  200  instalacji  (zestawów)  -  w  ramach 

jednego kontraktu" oraz 

„W przypadku składania oferty na część zamówienia dotyczącą dostawy i montażu instalacji 

fotowol

taicznych wymagane jest wykazanie co najmniej jednego zamówienia polegającego na 

dostawie wraz z montażem instalacji fotowoitaicznych na budynkach w ilości min. 100 instalacji 

- w ramach jednego kontraktu." 

Zmiana ta 

stanowić wystarczającą gwarancję, że o daną część zamówienia będą się ubiegać 

wykonawcy faktycznie zdolni do należytego wykonania zamówienia w danej części. Co więcej, 

warunki postulowane przez Odwołującego, inaczej niż warunki aktualnie wskazane w SIWZ i 

w  ogłoszeniu  o  zamówieniu,  nie  będą  nikogo  dyskryminować.  Nadal  bowiem  o  udzielenie 

zamówienia i to we wszystkich częściach będą się mogli ubiegać wykonawcy, którzy wykonali 

dostawy  proporcjonalne  do  zakresu  danej  części  zamówienia  i  zarazem  gwarantujące 

posiadanie przez nich wy

starczającego doświadczenia. 

Odwołujący przywołał stanowisko Izby wyrażone w  wyroku KIO z dnia 17 marca 2015 r., sygn. 

akt KIO 412/15.  

W  ocenie  Odwołującego  wszystkie  kwestionowane  w  niniejszym  odwołaniu 

postanowienia SIWZ 

i ogłoszenia o zamówieniu mają na celu doprowadzenie do sytuacji, w 

której  jedyną  ofertę  niepodlegającą  odrzuceniu  będzie  w  stanie  złożyć  wykonawca 

FLEXIPOWER  GROUP  Sp.  z  o.o.  Sp.  K.  z  siedzibą  w  Woli  Zaradzyńskiej.  Niniejsze 

postępowanie jest bowiem kolejnym postępowaniem, w którym powtarzają się kwestionowane 

w  odwołaniu:  warunki  udziału  w  zakresie  doświadczenia,  kryteria  oceny  ofert  oraz  opis 

przedmiotu zamówienia, przede wszystkim w zakresie zasobników i kolektorów słonecznych, 

sporządzony zresztą przez te same osoby. We wszystkich postępowaniach z postanowieniami 

analogicznymi  z  kwestionowanymi  w  niniejszym  odwołaniu  jedyną  ofertę,  opartą  na 

wskazanych w odwołaniu produktach wytwarzanych na zlecenie OEM ENERGY Sp. z o.o., 

złożył  wykonawca  FLEXIPOWER  GROUP  Sp.  z  o.o.  Sp.  K.  W  ocenie  Odwołującego  nie 

sposób mówić tutaj o przypadku a w razie braku zmiany postanowień SIWZ i ogłoszenia o 

zamówieniu zgodnie z żądaniami odwołania również w przedmiotowym postępowaniu jedyną 

ofertę, ponownie opartą na wskazanych w odwołaniu produktach wytwarzanych na zlecenie 

OEM ENERGY Sp. z o.o., złożył wykonawca FLEXIPOWER GROUP Sp. z o.o. Sp. K. Taką 

sytuację  oceniać  należy  jako  niedopuszczalną  i  stanowiącą  zaprzeczenie  podstawowych 

zasad ustawy, w tym przede wszystkim zasady zachowania uczciwej konkurencji 

i równego 

traktowanie wykonawców. Powyższe stanowi też kolejny argument za zasadnością zarzutów 

sformułowanych w odwołaniu. 

Odwołujący podkreślił, że z uwagi na charakter kwestionowanych postanowień SIWZ i 

ogłoszenia o zamówieniu, z których każde utrudnia uczciwą konkurencję w skuteczny sposób 

pozbawiający  Odwołującego  dostępu  do  zamówienia,  tylko  pełne  uwzględnienie 

przedstawionych  w  niniejszym  odwołaniu  zarzutów  i  żądań  skutkować  będzie 

doprowadzeniem  postępowania  do  zgodności  z  ustawą.  Pozostawienie  w  SIWZ  lub  w 

ogłoszeniu  o  zamówieniu  któregokolwiek  z  kwestionowanych  postanowień  spowoduje,  iż 

dostęp do niniejszego zamówienia w dalszym ciągu będzie utrudniony a wręcz nie będzie go 

w ogóle. Wykonawcy zobowiązani są bowiem do złożenia oferty zgodnej z każdym żądaniem 

przedstawionym w treści SIWZ, zatem zaniechanie zmiany któregokolwiek z przedstawionych 

powyżej  wymagań  nie  otworzy  dostępu  do  tego  postępowania  wszystkim  podmiotom 

mogącym należycie wykonać przedmiotowe zamówienie. 

Pismem  z  dnia  15  maja  2019 

r.  Zamawiający  wniósł  odpowiedź  na  odwołanie, 

domagając  się  oddalenia  odwołania  w  całości.  Odnosząc  się  do  poszczególnych  zarzutów 

odwołania, Zamawiający wskazał następującą argumentację.  

Zarzut 1 i 5 

Odwołujący  w  istocie  swój  zarzut  skupia  na  stwierdzeniu,  że  instalacja  kolektorów 

słonecznych  i  instalacja  kolektorów  fotowoltaicznych  stanowią  odmienne  branże.  Instalacja 

fotowoltaiczna  t

o  branża  elektryczna,  a  kolektory  słoneczne  to  branża  sanitarna.  Jest  to 

oczyw

iste, w związku z tym Zamawiający uznał w tym zakresie okoliczność za bezsporną.  

Zamawiający  zwróci  uwagę,  że  Odwołujący  traci  z  pola  widzenia,  iż  nie  tożsamość 

branż  decyduje  o  tym,  czy  zamówienie  powinno  być  podzielone  na  części.  Zamawiający 

wskazał  następujące  powody,  dla których  uznał  za istotne  pozyskanie dostawę i  montaż  w 

ramach jednej części zamówienia kolektorów słonecznych i fotowoltaicznych. 

Po  pierwsze  przemawiał  za  tym  sposób  montażu.  Instalacje  te  są  montowane  na 

dachach,  w  związku  z  tym  sposób  montażu  i  organizacja  pracy  nie  mogą  ze  sobą 

kolidować.  Każdy  z  budynków,  na  którym  montowane  będą  obie  instalacje  ma 

odmienne  dachy,  w  związku z  tym  wykonawca  montujący kolektory  słoneczne  musi 

samodzielnie określić miejsce i powierzchnię dla instalacji fotowoltaicznej. Wykonawca 

realizujący  obie  instalacje  najlepiej  będzie  wiedział,  gdzie  poszczególną  instalacje 

zamontować, tak aby jak najlepiej każda z nich funkcjonowała. 

W przypadku powierzenia osobno montażu każdej instalacji istnieje realne ryzyko, że  

brak  właściwej  współpracy  wykonawców,  w  szczególności  co  do  pozostawienia 

odpowiedniego  miejsca 

na  dachu  drugiemu  wykonawcy,  spowoduje  że  jedna  z 

instalacji 

może nie funkcjonować optymalnie. 

Istnieje  możliwość  organizacji  pracy  wykonawcy  obu  instalacji  tak,  aby  w  czasie 

jednego dnia wykonać obie instalacje na obiekcie. Powyższy sposób organizacji pracy 

jest  oczekiwany 

przez  użytkowników,  tj.  mieszkańców  Gminy,  gdyż  nie  będzie 

powodował nadmiernych uciążliwości związanych z udostępnieniem budynku w celu 

prowadzenia prac. 

Na poparcie powyższego Zamawiający złożył dowód w postaci oświadczenia projektanta 

Zakres prac niezbędnych do wykonania dla montażu obu instalacji w dużej części się 

pokrywa. W rezultacie wykonawca realizujący obie instalacje jest w stanie zaoferować 

korzystniejszą  cenowo  ofertę  w  stosunku  do  ofert  na  każdą  osobno  wycenianą 

instalację. 

Brak  podziału  na  części  zamówienia  nie  spowoduje  ogranicza  liczby  potencjalnych 

wykonawców. Wedle wiedzy Zamawiającego jest szereg wykonawców, którzy realizują 

dostawę  i  montaż  instalacji  kolektorów  słonecznych  i  instalacji  fotowoltaicznych. 

Między innymi jest to: Eco-Team sp. z o.o. sp. k., FlexiPower Group Sp. z o.o. Sp. K., 

SANITO sp. z o.o., Skorut Systemy Solarne sp. z o.o., Solartime sp. z o.o. oraz Antinus 

sp. z o.o. 

Zamawiający zwrócił uwagę, że również Odwołujący jest wykonawcą, który realizuje dostawę 

i  montaż  instalacji  kolektorów  słonecznych  i  instalacji  fotowoltaicznych.  Na  potwierdzenie 

czego Zamawiający złożył wydruk ze strony internetowej Odwołującego  

Objęcie  jednym  zamówieniem  instalacji  solarnych  i  fotowoltaicznych  nie  spowoduje 

ograniczenia konkurencji również i z tego względu, że w warunkach udziału w postępowaniu 

dotyczących wymaganej zdolności technicznej lub zawodowej pkt 6.2.3. SIWZ wskazano, że 

warunek ten zostanie spełniony, jeżeli wykonawca wykaże, że w okresie ostatnich pięciu lat 

wykonał co najmniej jedno zamówienie polegające na dostawie wraz z montażem instalacji 

kolektorów  słonecznych  do  odgrzewania  ciepłej  wody  użytkowej  w  ilości  150  instalacji  w 

ramach  jednego  kontraktu  i  co  najmniej  jedno  zamówienie  polegające  na  dostawie  wraz  z 

montażem instalacji fotowoltaicznych na budynkach w ilości min. 200 instalacji — w ramach 

jednego kontraktu. 

Jednakże  wykonawca  może  wykazać  spełnienie  tego  warunku  w  taki  sposób,  że 

dostawa wraz z montażem instalacji kolektorów słonecznych do podgrzewania ciepłej  wody 

użytkowej  w  ilości  min.  150  instalacji  oraz  dostawa  wraz  z  montażem  instalacji 

fotowoltaicznych na budynkach w ilości min 200 instalacji miała miejsce w ramach jednego 

zamówienia lub dwóch odrębnych zamówień. 

Oznacza  to  tym  samym,  że  Zamawiający  dopuścił  możliwość  wykazania  się 

doświadczeniem  w  dostawie  i  montażu  instalacji  kolektorów  słonecznych  oraz  instalacji 

fotowoltaicznych, nie tylko 

realizowanych w ramach jednego zamówienia. Wykonawca może 

przedstawić dwa odrębne zamówienia w celu spełnienia w/w warunku. 

Nie  tylko  Zamawiający  w  tym  postępowaniu  w  ten  sposób  podzielił  zamówienie  na 

dostawę i montaż instalacji kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych, taka praktyka 

stosowana jest również w postępowaniach przeprowadzonych przez Gminę Zaklików, Gminę 

Kamień,  Miasto  Przeworsk.  W  ramach  prowadzonego  rozliczenia  projektów  wszystkie 

postępowania  przetargowe  zostały  poddane  kontroli  przez  Urząd  Marszałkowski,  który  nie 

zgłosił  zastrzeżeń  w  zakresie  połączenia  instalacji  solarnych  i  fotowoltaicznych.  W  tym 

zakresie Zamawiający na dowód złożył oświadczenie z dnia 9 maja 2019 r. i informację z dnia 

14 lutego 2018 r. z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego. 

Zarzut 2 

Zamawiający  wskazał,  że  na  rynku  oferowane  są  zasobniki  spełniające  wymagania 

SIWZ między innymi takich producentów jak LEMET, GALMET, REFLEX. 

Parametr wymiar

u zasobnika jest dla Zamawiającego istotny wobec specyfiki miejsca 

ich  montażu.  Wymiar  zasobnika  powinien  być  odpowiedni  do  jego  montażu  w  budynkach 

mieszkalnych  użytkowników,  w  których  futryny  drzwi  stanowią  ograniczenie  dla  możliwości 

montażu każdego dostępnego na rynku zasobnika. 

Wymiary  zasobnika  wpływają  również  na  straty  ciepła.  Zbiorniki  niższe  i  szersze 

cechuj

e mniejsza strata ciepła, bo przy tej samej objętości mniejsza jest powierzchnia izolacji. 

Powyższe  okoliczności  związane  z  wymaganymi  parametrami  zasobnika  znajdują 

potwierdzenie  w  oświadczeniu  projektanta  i  inspektora  nadzoru,  które  zostało  złożone  jako 

dowód. 

W zakresie parametru „współczynnik przewodzenia ciepła” Zamawiający wskazał, że 

parametr  ten 

nie  jest  obojętny,  gdyż  współczynnik  przewodzenia  ciepła  związany  jest  z 

określeniem  strat  ciepła.  Zamawiający  dąży  do  uzyskania  urządzeń  zapewniających 

najmniejsze  starty  ciepła,  w  związku  z  tym  uprawniony  jest  również  do  opisu  przedmiotu 

zamówienia poprzez parametr przewodzenia ciepła. 

Co do niejasności wymogu badania współczynnika przewodzenia ciepła dla izolacji zbiornika 

według normy PN EN 12664:2001, gdzie Odwołujący wskazuje, de badanie przeprowadzane 

powinno być według normy PN EN 12667:2002 - Zamawiający wyjaśnił, że postawił wymóg 

badania według normy PN-EN 12664:2001, a nie normy PN-EN 12667:2002, gdyż badanie 

współczynnika przewodzenia ciepła według normy PN-EN 12664:2001 ma charakter szerszy, 

co pozwoli uzyskać zbiorniki o lepszej izolacji. 

Co  do  wymogu  minimalnej  powierzchni  apertury 

Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że 

Odwołujący stawiając ten zarzut domaga się jednocześnie zmiany SIWZ w ten sposób, aby 

dopuścić możliwość zaoferowania kolektora słonecznego o powierzchni apertury nie mniejszej 

niż 2,00 m2. Zarzut ten w ocenie Zamawiającego pozostaje nieuzasadniony, tym bardziej, że 

sam  Odwołujący  przyznaje  wnosząc  o  zmianę  treści  SIWZ,  że  sam  parametr  winien  być 

elementem  opisu  przedmiotu    zamówienia.  Odwołujący  nie  podając  żadnego  uzasadnienia 

wnosi  o  wskazanie  w  SIWZ  powierzchni  apertury 

nie  mniejszej  niż  2,00  m2.  W  tym  stanie 

rzeczy zarzut pozostaje bezzasadny merytorycznie i nieudowodniony. 

W  zakresie  zarzutu  bezzasadnego  narzucenia 

układu  hydraulicznego/meandrowego 

kolektora, Zamawiający wyjaśnił, że porównanie różnych układów kolektora w odniesieniu do 

funkcjonalności  pojedynczego  urządzenia  może  nie  ujawniać  znaczących  różnic  pomiędzy 

nimi. Jednakże różnice w efektywności funkcjonowaniu kolektora ujawniają się, gdy bada się 

nie jedno urządzenie, ale kilka połączonych. W przypadku grupy połączonych kolektorów układ 

hydrauliczny zapewnia większą efektywność ich funkcjonowania. Zamawiający określając w 

SIWZ oczekiwanie co do układu hydraulicznego kierował się tym, że kolektory w każdym z 

budynków będą montowane w ilości kilku sztuk połączonych ze sobą. 

Istotna  różnica  w  układach  kolektora  polega  na  przepływie  płynu  solarnego,  co  w  

przypadku  jednego  kolektora  może  nie  mieć  znaczenia,  jednakże  dla  funkcjonowania  kilku 

połączonych  kolektorów  ma  znaczenie  dla  ich  efektywności.  Zastosowanie  układu 

h

ydraulicznego zapewnia równomierny przepływ cieczy przez kilka kolektorów, co za tym idzie 

przepływ  ciepła  przez  grupę  kolektorów  jest  równomierny.  Zapewnienie  równomierności 

przepływu  ciepła  przez  kolektory  pozytywnie  wpływa  na  efektywność  całego  układu 

kolektorów. Układy harfowe nie zapewniają takiej równomierności. 

Zamawiający wyjaśnił, że określając parametr w postaci rodzaju układu kolektora dąży 

do uzyskania  najlepszej 

efektowności funkcjonowania układu kilku kolektorów, które docelowo  

zostan

ą zamontowane na budynkach.  

W  zakresie  podnoszonego  przez  odwołującego  braku  znaczenia  wymogu  grubości 

szyby 

solarnej i średnicy kul gradowych, Zamawiający wyjaśnił, że posługując się parametrem 

grubości szyby solarnej co najmniej 4 mm miał na względzie następujące okoliczności: 

grubość szyby wpływa na większą odporność na gradobicia, im większa grubość szyby 

tym kolektor jest bardziej wytrzymały. 

grubsza szyba kolektora zwiększa wytrzymałość całego urządzenia, 

określenie  średnicy  kul  gradowych  użytych  w  raporcie  na  gradobicie  ma  na  celu 

zapewnienie  Zamawiającemu  najlepszego  parametru  wytrzymałości  kolektora. 

Obserwowane  zmiany  klimatyczne  ukazują  realność  zagrożenia  występowania 

gradobić, w których średnica kul gradowych może znacząco odbiegać od typowych. 

Zarzuty 3, 4, 5 

Zamawiający  wskazał,  że  w  zakresie  tych  zarzutów  Odwołujący  w  istocie  powiela 

argumentację zawartą dla uzasadnienia zarzutów dotyczących opisu przedmiotu zamówienia 

i  podziału  zamówienia  na  części,  wobec  czego  powody  przedstawione  powyżej  przez 

Zamawiającego  dla  wykazania  ich  bezzasadności  znajdują  odpowiednio  zastosowanie 

również w kontekście zarzutów dotyczących kryterium oceny ofert. 

W  toku  postępowania  następujący  wykonawcy  zgłosili  chęć  udziału  w  charakterze 

uczestnika postępowania: 

1.  ECO 

–TEAM spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka komandytowa 

z  siedzibą  w  Częstochowie,  zgłoszenie  przystąpienia  po  stronie 

Zamawiającego, 

2.  FlexiPower  Group 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  spółka 

komandytowa  z  siedzibą  w  Woli  Zaradzyńskiej,  zgłoszenie  przystąpienia  po 

stronie Zamawiającego, 

Energetyka Solarna Ensol Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą 

w Raciborzu, zgłoszenie przystąpienia po stronie Zamawiającego,  

OEM Energy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedziba w Chorzowie, 

zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego, 

Sanito  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedziba  w  Warszawie, 

zgłoszenie przystąpienia po stronie Zamawiającego, 

Hewalex  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  spółka  komandytowa  z 

siedzibą w Czechowicach – Dziedzicach, zgłoszenie przystąpienia po stronie 

Odwołującego,  

Solartime spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą  w Rzeszowie, 

zgłoszenie przystąpienia po stornie Odwołującego.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie  

i  uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  stanowiska  stron  i  uczestników  postępowania  złożone  na 

piśmie i podane do protokołu rozprawy, a także złożone dowody ustaliła, co następuje.  

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek 

ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.  

Izba stwierdziła, że Odwołujący ma interes we wniesieniu odwołania o którym mowa w 

art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Odwołujący jest podmiotem zainteresowanym o ubieganie się o 

udzielenie przedmiotowego 

zamówienia publicznego.  

Izba  stwierdziła  skuteczność  zgłoszonych  przez  niżej  wskazanych  wykonawców 

przystąpień do przedmiotowego postępowania odwoławczego: 

1.  ECO 

–TEAM spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółkę komandytowa 

z  siedzibą  w  Częstochowie,  zgłoszenie  przystąpienia  po  stronie 

Zamawiającego, 

FlexiPower  Group  spółkę  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  spółkę 

komandytowa  z  siedzibą  w  Woli  Zaradzyńskiej,  zgłoszenie  przystąpienia  po 

stronie Zamawiającego, 

Energetyka Solarna Ensol Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą 

w Raciborzu, zgłoszenie przystąpienia po stronie Zamawiającego,  

OEM Energy spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Chorzowie, 

zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego, 

5.  Sanito 

spółkę  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie, 

zgłoszenie przystąpienia po stronie Zamawiającego, 

Hewalex  spółkę  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  spółkę  komandytowa  z 

siedzibą w Czechowicach – Dziedzicach, zgłoszenie przystąpienia po stronie 

Odwołującego,  

Solartime spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą  w Rzeszowie, 

zgłoszenie przystąpienia po stornie Odwołującego.  

W  tym  miejscu  Izba  wskazuj

e,  że  żadna  ze  Stron  nie  zgłaszała  opozycji  wobec 

zgłoszonych przystąpień przez ww. wykonawców.  

Izba ustaliła stan faktyczny.

Jak  wynika  z  treści  SIWZ  przedmiotowe  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego zostało podzielone na trzy części, z czego w ramach części 1 Zamawiający jest 

zainteresowany  złożeniem  zamówienia  na  „Dostawę  i  montaż  instalacji  kolektorów 

słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych na terenie Gminy Jarocin”, obejmującą: 

„4.2.1.1. 

w zakresie instalacji kolektorów słonecznych: 

dostawę  i  montaż  w  oparciu  o  posiadaną  przez  Zamawiającego  dokumentację 

techniczną  628  zestawów  instalacji  kolektorów  słonecznych  montowanych  na  budynkach 

mieszkalnych osób fizycznych, w tym: 



463 zestawów (w skład, którego  wchodzi: 2 kolektory i zasobnik 200 dm3), 



148 zestawów (w skład, którego  wchodzi: 3 kolektory i zasobnik 300 dm3), 



17 zestawów (w skład, którego wchodzi: 4 kolektory i zasobnik 400 dm3), 

(…) 

w zakresie instalacji fotowoltaicznych: 

dostawę  i  montaż  w  oparciu  o  posiadaną  przez  Zamawiającego  dokumentację 

techniczną  270  zestawów  instalacji  fotowoltaicznych  montowanych  na  budynkach 

mieszkalnych osób fizycznych, w tym: 



2  zestawy  instalacji  fotowoltaicznych  składających  się  z  max.  4  szt.  paneli 

fotowoltaicznych o mocy min. 1,08 kWp, 



2  zestawy  instalacji  fotowoltaicznych  składających  się  z  max.  6  szt.  paneli 

fotowoltaicznych o mocy min. 1,62 kWp, 



21  zestawów  instalacji  fotowoltaicznych  składających  się  z  max.  8  szt.  paneli 

fotowoltaicznych o mocy min. 2,16 kWp, 



5  zestawów  instalacji  fotowoltaicznych  składających  się  z  max.  10  szt.  paneli 

fotowoltaicznych o mocy min. 2,7 kWp, 



236  zestawów  instalacji  fotowoltaicznych  składających  się  z  max.  12  szt.  paneli 

fotowoltaicznych o mocy min. 3,24 kWp, 



1 zestaw instalacji fotowoltaicznej składający się z max. 14 szt. paneli fotowoltaicznych 

o mocy min. 3,78 kWp, 



2  zestawy  instalacji  fotowoltaicznych  składający  się  z  max.  16  szt.  paneli 

fotowoltaicznych o mocy min. 4,32 kWp, 



1 zestaw instalacji fotowoltaicznej składający się z max. 20 szt. paneli fotowoltaicznych 

o mocy min. 5,4 kWp, 

(…)”. 

W Rozdziale 5 „Termin wykonania zamówienia” SIWZ w pkt 5.2. Zamawiający wskazał 

następujące  postanowienie  „Zamawiający  wymaga,  aby  wykonanie  instalacji  kolektorów 

słonecznych lub instalacji fotowoltaicznych lub kotłów na biomasę lub pomp ciepła w ramach 

jednego budynku mieszkalnego nie trwało dłużej niż 3 dni robocze następujące po sobie (3 

dni  dla  każdej  instalacji).  Nie  dopuszcza  się,  aby  bez  uzasadnionej  przyczyny  Wykonawca 

przerwał rozpoczętą robotę w zakresie jednego budynku.” 

W  Rozdziale  6  „Warunki  udziału  w  postępowaniu”  SIWZ  w  pkt  a)  w  odniesieniu  do 

części 1, Zamawiający wskazał: „co najmniej jedno zamówienie polegające na dostawie wraz 

z  montażem  instalacji  kolektorów  słonecznych  do  podgrzewania  ciepłej  wody  użytkowej  w 

ilości  min.  200  instalacji  (zestawów)  –  w  ramach  jednego  kontraktu  i  co  najmniej  jedno 

zamówienie  polegające  na  dostawie  wraz  z  montażem  instalacji  fotowoltaicznych  na 

budynkach  w  ilości  min.  100  instalacji  –  w  ramach  jednego  kontraktu”.  W  tabeli  poniżej 

poczyniono również  uwagę,  zgodnie z którą:  „Wykonawca w  zakresie części  1  zamówienia 

może  wykazać  spełnienie  warunku  w  taki  sposób,  że  dostawa  wraz  z  montażem  instalacji 

kolektorów słonecznych do podgrzewania ciepłej wody użytkowej w ilości min. 200 instalacji 

(zestawów) oraz dostawa wraz z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynkach w ilości 

min.  100  instalacji  miała  miejsce  w  ramach  jednego  zamówienia  lub  dwóch  odrębnych 

zamówień.” 

W pkt 8.7.3. zawartym w Rozdziale 8 „Wykaz oświadczeń lun dokumentów, jakie mają 

złożyć wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania warunków udziału w postępowaniu oraz 

niepodlegania wykluczeniu 

z postępowania” SIWZ, Zamawiający wskazał, że: „8.7.3.  W 

celu  potwierdzenia  spełniania  przez  oferowane  dostawy  wymagań  określonych  przez 

Zamawiającego: 

w zakresie części 1 zamówienia: 

a) 

certyfikat  SOLAR  KEYMARK  lub  certyfikat  zgodności  z  normą  PN-EN  12975-1  (lub 

równoważną) lub z normą PN-EN 12975-2  

(lub równoważną) lub z normą PN-EN ISO 9806 (lub równoważną) wydany przez właściwą 

jednostkę certyfikującą; 

b) 

karta  techniczna  kolektora  i  zasobnika  obejmująca  informacje  potwierdzające 

spełnianie  przez  te  urządzenia  parametrów  zawartych  w  szczegółowym  opisie  przedmiotu 

zamówienia stanowiącym załącznik Nr 1aa do SIWZ, zgodnie z pkt. 6 ( dla kolektora) i pkt. 10 

(dla zasobnika) projektu. 

(…)” 

W Rozdziale 18 „Opis kryteriów, którymi Zamawiający będzie się kierował przy wyborze 

oferty, wraz z podaniem wag tych kryteriów i sposobu oceny ofert”, w odniesieniu do części 1 

zamówienia, Zamawiający wskazał w tabeli na str. 36 SIWZ: 

Lp. 

Nazwa kryterium 

Znaczenie kryterium 

(w %) 

Cena  

Sprawność  optyczna  kolektora  słonecznego  
w odniesieniu do apertury  

Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na 
gradobicie 

Współczynnik 

wypełnienia 

modułu 

fotowoltaicznego 

Moc modułu fotowoltaicznego 

Następnie w pkt 18.6. SIWZ Zamawiający wyjaśnił jak będą przyznawane punkty w kryterium 

nr 3, co obrazuje poniższa tabela ze str. 37 SIWZ: 

Średnica kul śnieżnych użytych do 

raportu na gradobicie 

Liczba punktów 

min. 15 mm 

P

ŚR = 

 0 pkt 

min. 25 mm 

P

ŚR = 

 2,5 pkt 

min. 35 mm 

P

ŚR = 

 5 pkt 

min. 45 mm 

P

ŚR = 

 10 pkt 

Zgodnie  ze  wzorem  umowy  dotyczącym  realizacji  części  1  przedmiotu  zamówienia  

stanowiącym załącznik nr 2a do SIWZ w §2  „Termin wykonania umowy”, Zamawiający zawarł 

postanowienia, zgodnie z którymi: 

„1. 

Zamawiający  wyznacza  termin  realizacji  zadania  objętego  przedmiotem  niniejszej 

umowy do dnia 31.08.2020 r. 

Terminy realizacji dostawy i montażu poszczególnych instalacji zostaną określone w 

harmonogramie rzeczowo 

– finansowym złożonym przez Wykonawcę po podpisaniu umowy. 

T

erminy,  o  których  mowa  w  zdaniu  poprzedzającym  będą  uwzględniały  termin  realizacji 

zadania  wskazany  w  ust.  1  powyżej.  Strony  przewidują  możliwość  późniejszych  zmian 

harmonogramu  w  przypadkach  uzasadnionych  bez  konieczności  zmiany  treści  umowy  za 

wyjątkiem zmiany terminu ostatecznego, która to zmiana wymaga zmiany treści umowy i jest 

możliwa jedynie w sytuacjach wskazanych w art. 144 ustawy Prawo zamówień publicznych.  

Wykonawca,  za  zgodą  Zamawiającego,  może  dokonać  zmian  w  harmonogramie  za 

wyjątkiem zmiany, o której mowa w ust. 2, informując pisemnie o nich Zamawiającego z co 

najmniej 30 dniowym wyprzedzeniem.

” 

Jak 

wynika  z  rozdziału  4  ppkt  4.3.1.1  SIWZ,  Zamawiający  przewidział  trzy  typy 

zestawów instalacji kolektorów słonecznych, tj.  

1. zestaw, w skład którego wchodzą 2 kolektory i zasobnik 200 dm

2. zestaw, w skład którego wchodzą 3 kolektory i zasobnik 300 dm

3. zestaw, w skład którego wchodzą 4 kolektory i zasobnik 400 dm

Wymagania  wobec  za

sobników  ciepłej  wody  opisano  w  załączniku  1aa  do  SIWZ 

Projekt  techniczny  instalacji  kolektorów  słonecznych  –  Zestaw  2/200,  w  pkt  10,  str.  5-6,  w 

następujący sposób: 

„10. Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody 

Zaprojektowano  pojemnościowy  podgrzewacz  ciepłej  wody:  emaliowany,  z  otworem 

rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej. 

Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 200 dm3, zaizolowany pianką 

poliuretanową  twardą.  Podgrzewacz  ciepłej  wody  zabezpieczony  zostanie  aktywną  anodą 

tytanową. 

Podgrzewacz 

c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny 

tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody. 

Na  wyjściu  ciepłej  wody  z  podgrzewacza  zostanie  zamontowany  termostatyczny  zawór 

antyoparzeniowy  o  zakresie  temp.  35-

70oC  z  króćcami  przyłączeniowymi  minimum  %"  i 

kvs=l,7 m3/h. 

Zaprojektowany  podgrzewacz  będzie  pełnił  funkqę  podstawowego  zbiornika  c.w.u., 

współpracując  z  istniejącą  instalaq'ą  c.w.u.  Współczynnik  przewodzenia  ciepła  izolacji, 

zbiornika  zbadany  wg  normy  PN-EN  12664:2001  lu

b  równoważnej,  przez  akredytowane 

laboratorium,  wynosi  maximum  0,0205  W/mK  przy  AT  =10  [°C],  oraz  maksymalnie  0,0228 

W/mK przy AT =30 [°C] lub klasa energetyczna A zgodnie z rozporządzeniem UE 812/2013. 

Wymiary: 

Maksymalna wysokość zasobnika 200 

1,45 m 

Maksymaln

a szerokość zasobnika 200 

0,7 m 

Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.: 

dopuszczalna temperatura po stronie sola mej: min. 150°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°C, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar, 

Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat." 

Wymagania  wobec  zasobników  ciepłej  wody  opisano  w  załączniku  1aa  do  SIWZ  Projekt 

techniczny instalacji k

olektorów słonecznych – Zestaw 3/300, w pkt 10, str. 5-6, w następujący 

sposób: 

„10. Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody 

Zaprojektowano  pojemnościowy  podgrzewacz  ciepłej  wody:  emaliowany,  z  otworem 

rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej. 

Zaprojektowano podgrzewa

cz dwuwężownicowy o pojemności 300 dm3, zaizolowany pianką 

poliur

etanową  twardą.  Podgrzewacz  ciepłej  wody  zabezpieczony  zostanie  aktywną  anodą 

tytanową. 

Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny 

tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody. 

Na  wyjściu  ciepłej  wody  z  podgrzewacza  zostanie  zamontowany  termostatyczny  zawór 

antyoparzeniowy  o  zakresie  temp.  35-70



C  z  króćcami  przyłączeniowymi  minimum  3/4  i 

kvs=1,7 m3/h. 

Zaprojektowany 

podgrzewacz  będzie  pełnił  funkcję  podstawowego  zbiornika  c.w.u., 

współpracując  z  istniejącą  instalacją  c.w.u.  Współczynnik  przewodzenia  ciepła  izolacji, 

zbiornika  zbadany  wg  normy  PN-

EN  12664:2001  lub  równoważnej,  przez  akredytowane 

laboratorium,  wynosi  maximum  0,0205  W/mK  przy  AT  =10  [°C],  oraz  maksymalnie  0,0228 

W/mK przy AT =30 [°C] lub klasa energetyczna A zgodnie z rozporządzeniem UE 812/2013. 

Wymiary: 

Maksymalna wysokość zasobnika 200 

1,45 m 

Maksymalna szerokość zasobnika 200 

0,75 m 

Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.: 

dopuszczalna temperatura po stronie sola mej: min. 150°C, 

d

opuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°C, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar, 

Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat." 

Wymagania  wobec  zasobników  ciepłej  wody  opisano  w  załączniku  1aa  do  SIWZ  Projekt 

techniczny instalacji k

olektorów słonecznych – Zestaw 4/400, w pkt 10, str. 5-6, w następujący 

sposób: 

„10. Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody 

Zaprojektowano  pojemnościowy  podgrzewacz  ciepłej  wody:  emaliowany,  z  otworem 

rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej. 

Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 400 dm3, zaizolowany pianką 

poliuretanową  twardą.  Podgrzewacz  ciepłej  wody  zabezpieczony  zostanie  aktywną  anodą 

tytanową. 

Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny 

tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody. 

Na  wyjściu  ciepłej  wody  z  podgrzewacza  zostanie  zamontowany  termostatyczny  zawór 

antyoparzeniowy  o  zakresie  temp.  35-70

C  z  króćcami  przyłączeniowymi  minimum  3/4  i 

kvs=1,7 m3/h. 

Zaprojektowany  po

dgrzewacz  będzie  pełnił  funkcję  podstawowego  zbiornika  c.w.u., 

współpracując  z  istniejącą  instalacją  c.w.u.  Współczynnik  przewodzenia  ciepła  izolacji, 

zbiornika  zbadany  wg  normy  PN-

EN  12664:2001  lub  równoważnej,  przez  akredytowane 

laboratorium,  wynosi  maxi

mum  0,0205  W/mK  przy  AT  =10  [°C],  oraz  maksymalnie  0,0228 

W/mK przy AT =30 [°C] lub klasa energetyczna A zgodnie z rozporządzeniem UE 812/2013. 

Wymiary: 

Maksym

alna wysokość zasobnika 200 

1,60 m 

Maksyma

lna szerokość zasobnika 200 

0,85 m 

Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.: 

dopuszczalna temperatura po stronie sola mej: min. 150°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie wody użytkowej: min. 95°C, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar, 

Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat." 

Izba zważyła, co następuje.

Zarzut 1 

Jest  okolicznością  między  Stronami  i  Uczestnikami  postępowania  bezsporną,  że 

zarówno instalacje fotowoltaiczne jak i kolektory słoneczne należą do dwóch różnych branż i 

ich  montaż  będzie  wykonywany  przez  osoby  z  różnymi  uprawnieniami  budowlanymi.  Ze 

sta

nowiska Odwołującego wynika, że z uwagi na powyższe okoliczności nie ma uzasadnienia 

łączenie tych instalacji w ramach jednej części zamówienia. Ponadto Odwołujący wskazał, że 

sam Zamawiający mimo połączenia tych przedmiotów zamówienia w ramach części 1 opisał 

je w sposób oddzielny i niepowiązany ze sobą. Takie postępowanie Zamawiającego utrudnia 

uczciwą konkurencję, ponieważ ogranicza liczbę wykonawców, którzy mogliby się ubiegać o 

udzielenie zamówienia w sytuacji gdyby część 1 została podzielona na dwie części tj. na część 

obejmującą  kolektory  słoneczne  i  część  obejmującą  instalacje  fotowoltaiczne.  Podczas 

rozprawy w dniu 15 maja 2019 r. Odwołujący przedłożył dowód nr 1 zestawienie postępowań, 

w  których  nastąpił  podział  na  oddzielne  części  zamówienia  na  instalacje  fotowoltaiczne  i 

kolektory  słoneczne.  W  wykazie  tym  ujęto  14  postępowań  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego na dostawę i montaż kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych. Każde 

z postępowań zostało podzielone na dwie części, gdzie jedna z części dotyczyła kolektorów 

słonecznych, a druga instalacji fotowoltaicznych. Jak wynika ze złożonego dowodu w części 

dotyczącej  kolektorów  słonecznych,  w  postępowaniach,  w  których  zgodnie  z  deklaracją 

Odwołującego  wymagania  wobec  kolektorów  i  zasobników  były  takie  same,  bądź  bardzo 

podobne j

ak w przedmiotowym postępowaniu, składanych było od jednej do dwóch ofert, przy 

czym  zawsze  w  tych  częściach  ofertę  składa  jeden  z  przystępujących  po  stronie 

Zamawiającego  w  tym  postępowaniu.  Natomiast  w  części  dotyczącej  instalacji 

fotowoltaicznych składanych było od 2 do 7 ofert, w tym oferty składane były przez jednego z 

przystępujących po stronie Zamawiającego w tym postępowaniu odwoławczym.  

Z  dowodu  nr  2 

złożonego  przez  Odwołującego  w  dniu  15  maja  2019  r.  podczas 

rozprawy, zawierającego zestawienie 7 postępowań, gdzie takiego podziału nie było wynika, 

że składano jedną albo dwie oferty, wszystkie były składane przez przystępujących po stornie 

Zamawiającego  w  tym  postępowaniu  odwoławczym.  Odwołujący  zastrzegł  przy  tym,  że 

wymagania  w  dokumentacji  technicznej  w  tych  postępowaniach  były  identyczne  albo  takie 

same jak w tym postępowaniu. Złożony przez Odwołującego dowód 4 – zastawienie własne 

Odwołującego w postępowaniach na dostawę i montaż kolektorów słonecznych o wymogach 

jak  w  tym  postępowaniu  pokazuje,  że  oferty  składane  były  tylko  przez  jednego  z  

Przystępujących po stronie Zamawiającego.  

Powyższe  dowody  potwierdzają,  w  ocenie  składu  orzekającego,  że  brak  podziału 

zamówienia na części, z których każda dotyczy oddzielnie kolektorów słonecznych i instalacji 

fotowoltaicznych  negatywnie 

może  oddziaływać  na  konkurencję  w  postępowaniach,  gdzie 

wymagania w zakresie kolektorów słonecznych i zasobników są identyczne albo takie same 

jak w przedmiotowym postępowaniu odwoławczym. Niemniej jednak nie może to stanowić o 

uwzględnieniu omawianego zarzutu, z następujących powodów.  

Jak  wynika  z  odpowiedzi  na  odwołanie  oraz  ze  stanowiska  Zamawiającego 

prezentowanego  podczas  rozprawy,  Zamawiający  miał  następujące  powody,  dla  których 

zdecydował  się  na  taki  model  prowadzenia  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia: 

1. Sposób wykonania zamówienia jest zbliżony dla obu instalacji, gdyż obie instalacje 

są montowane na dachach. Powyższe prowadzi natomiast do tego, że sposób montażu i jego 

wykonanie w  przypadku obu  instalacji  nie mogą  ze sobą kolidować,  a  ponadto wykonawca 

sam musi określić miejsce montażu tak aby zapewnić optymalne działanie obu instalacji. W 

ocenie  Zamawiającego  racjonalne  jest  wobec  tego  zlecenie  wykonania  tych  prac  jednemu 

wykonawcy. 

Powierzenie montażu dwóm różnym wykonawcom spowoduje ryzyko niewłaściwej 

współpracy, w wyniku czego jedna z instalacji może nie funkcjonować optymalnie. 

3. W przypadku  powierzenia pracy jednemu wykonawcy  istnieje możliwość takiej jej 

organizacji aby montaż został zakończony jednego dnia, co jest też okolicznością pożądaną 

przez mieszkańców Gminy.  

Na dowód powyższego zostało przez Zamawiającego złożone oświadczenie projektanta.  

4. Zlecenie montażu jednemu wykonawcy pozytywnie przełoży się na cenę, ponieważ 

zakres prac w dużej mierze jest tożsamy.  

5. Jest szereg wykonawców mogących zrealizować przedmiotowe zamówienie: Eco – 

Team sp. z o.o. sp. k., FlexyPower Group sp. z o.o. sp. k., SANITO sp. z o.o., Skorut Systemy 

Solarne sp. z o.o., Solartime sp. z o.o., Antinus sp. z o.o. W ocenie 

Zamawiającego również 

Odwołujący  jest  w  stanie  zrealizować  zamówienie  na  dowód  czego  Zamawiający  złożył 

wydruki ze strony internetowej Odwołującego.  

Ponadto  Zamawiający  wskazał,  że  podobna  praktyka  w  zakresie  połączenia 

zamówienia na obie instalacje w ramach jednej części zamówienia została przyjęta również w 

Gminach Zaklików, Kamień i w Mieście Przeworsk, a ponadto w ramach rozliczenia projektów 

wszystkie  postępowania  zostały  poddane  kontroli  przez  Urząd  Marszałkowski,  który  co  do 

połączenia  zamówień  w  ramach  jednej  części  nie  zgłosił  zastrzeżeń,  na  dowód  czego 

Zamawiający przedstawił oświadczenie z 9 maja 2019 oraz informację z 14 lutego 2018 r.  

Odnosząc się do  powyższych argumentów  Zamawiającego  i  przedstawionych przez 

niego 

dowodów, Izba w pierwszej kolejności wskazuje, że argumenty wskazane w pkt 3 i 5 nie 

zasługują  na  uwzględnienie.  Argumentacja  wskazana  w  pkt  3  nie  ma  przede  wszystkim 

oparcia w treści SIWZ, gdzie w pkt 5.2 SIWZ wprost wskazano, że w ramach jednego budynku 

mieszkalnego 

montaż nie może trwać dłużej niż 3 dni robocze następujące po sobie i że te 3 

dni 

odnoszą  się  do  każdej  z  instalacji.  Podobnie  w  projekcie  umowy  próżno  szukać 

postanowień  mówiących  o  tym,  że  montaż  w  ramach  jednego  budynku  mieszkalnego  obu 

instalacji  ma  trwać  jeden  dzień.  Wobec  tego  Izba  nie  uznała  również  mocy  dowodowej 

oświadczenia projektanta złożonego na tę okoliczność. Z tych względów Izba uznała, że ten 

argument jako niemający pokrycia w dokumentacji postępowania jest gołosłowny. Podobnie 

nie przekonało Izby stanowisko wskazane w pkt 5 powyżej. Zamawiający wymienił bowiem 

szereg wykonawców potencjalnie mogących zrealizować przedmiotowe zamówienie jednak w 

przypadku Eco 

– Team sp. z o.o. sp. k., FlexyPower Group sp. z o.o. sp. k., SANITO sp. z o.o. 

jednak z 

dowodów przedstawionych przez Odwołującego wynika, że przeważnie nie konkurują 

oni między sobą w ramach danego zamówienia. Natomiast w przypadku wykonawcy Solartime 

sp.  z  o.o.  Izba  wskazuje,  że  jego  udział  w  przedmiotowym  postępowaniu  odwoławczym  w 

charakterze  uczestnika  postępowania  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  po  stronie 

Odwołującego,  jest  dla  Izby  wystarczającym  potwierdzeniem,  iż  może  nie  być  on  w  stanie 

złożyć oferty w tym postępowaniu.  

Argumentacja Zamawiającego, który powoływał się na przykłady realizacji zamówienia 

w podobnej konwencji w innych gminach i mieście wraz ze złożonymi dowodami jest dla Izby 

o tyle wątpliwa, że z treści złożonych dowodów nie wynikają powody dla których zamawiający 

nie rozdziel

ili zamówień na dwie różne części, a które jak się wydaje były kluczowe dla oceny 

prawidłowości takiego a nie innego sposobu przeprowadzenia postępowania.  

Przechodząc  do  oceny  powodu  podanego  przez  Zamawiającego  w  pkt  4  Izba 

wskazuje,  że  przeprowadzone  postępowanie  dowodowe  w  tym  zakresie  nie  dało 

jednoznacznej odpowiedzi na pytanie czy połączenie zamówienia na oba rodzaje instalacji w 

ramach jednej części z całą pewnością zawsze przełoży się na niższą cenę (o czym będzie 

jeszcze mowa poniżej), natomiast Izba rozpoznając  złożone dowody  i  przedstawioną przez 

Strony i U

czestników postępowania argumentację w tym zakresie doszła do przekonania, że 

rzeczywiście  może  okazać  się,  że  połączenie  w  ramach  jednej  części  zamówienia  na  obie 

instalacje 

może wpłynąć pozytywnie na zaoferowaną cenę.  

W  tym  miejscu  Izba  odnosząc  się  do  dowodów  i  twierdzeń  Odwołującego  i 

Przystępującego  Hewalex  wskazanych  w  pismach  z  dnia  22  maja  2019  r.,  wskazuje  co 

następuje. Tytułem przykładu zarówno Odwołujący jak i Przystępujący Hewalex wskazali na 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  „Dostawę  i  montaż  kolektorów  słonecznych, 

instalacji  fotowoltaicznych,  kotłów  na  biomasę  oraz  pomp  ciepła  na  terenie  gmin  Zagórz  i 

Dydnia”  (nr  IKR.271.4.2018)  oraz  na  „Dostawę  i  montaż  kolektorów  słonecznych,  instalacji 

fotowoltaicznych, kotłów na biomasę oraz pomp ciepła na terenie gmin Zagórz i Dydnia” (nr 

IKF.271.15.2018). 

Następnie  wyjaśnili,  że  w  postępowaniu  nr  IKR.271.4.2018,  w  którym 

zamówienie na oba rodzaje instalacji było prowadzone w ramach jednej części, Przystępujący 

FlexiPower  Group  złożył  ofertę  droższą  o  3.166.627,54  zł  niż  w  postępowaniu  nr 

IKF.271.15.2018,  gdzie  nastąpił  podział  zamówienia  na  oddzielne  części,  z  których  każda 

obejmowała  dany  rodzaj  instalacji.  Przystępujący  Hewalex  zaznaczył,  że  nie  było  zmian 

ilościowych  w  ww.  postępowaniach.  Z  powyższego  Odwołujący  i  Przystępujący  Hewalex 

wywiedli

, że podział zamówienia na części z których każda oddzielnie dotyczy zamówienia na 

kolektory  słoneczne  i  instalacje fotowoltaiczne  generuje  dla  zamawiających oszczędności  a 

dodatkowo  przyczynia  się  do  zwiększenia  konkurencyjności.  Na  dowód  powyższego 

Odwołujący i Przystępujący Hewalex złożyli informację zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy Pzp z 

dnia  20.04.2018  r.  dla  zadania  nr  IKF.271.4.

2018  oraz  analogiczną  informację  z  dnia 

28.06.2018  r.  dla  zadania  nr  IKR.271.15.2018. 

Ponadto  Odwołujący  przedłożył  jeszcze 

ogłoszenie  o  zamówieniu  nr  IKF.271.4.2018  oraz  o  zamówieniu  nr  IKF.271.15.2018, 

zawiadomienie o unieważnieniu postępowania nr IKF.271.4.2018 oraz informację o wyborze 

oferty najkorzystniejszej w zamówieniu nr IKF.271.15.2018. Ponadto Odwołujący przedłożył 

zestawienie własne 7 postępowań o udzielenie zamówień publicznych, gdzie nie było podziału 

zamówienia na części adekwatnie do rodzaju zamawianej instalacji, z którego wynika, że w 4 

z 7 postępowań ceny złożonych ofert przekraczały kwoty, jakie zamawiający przeznaczyli na 

realizację zamówienia. Z czego Odwołujący wywiódł, iż wbrew twierdzeniom Zamawiającego 

brak podziału zamówienia na części nie jest gwarancją nieprzekroczenia zaplanowanego na 

r

ealizację zamówienia budżetu. 

W odpowiedzi na powyższą argumentację i dowody Przystępujący FlexiPower podczas 

rozprawy w dniu 28 maja 2019 r. przedstawił dowód nr 2 – opinię z dnia 27 maja 2019 r, z 

treści  której  wynika,  że  do  różnicy  w  cenach  miedzy  jednym  a  drugim  postępowaniem 

przyczyniły  się  m.in.  wprowadzone  przez  zamawiającego  w  wyniku  odpowiedzi  na  jedno  z 

pytań  zmiany  w  treści  OPZ  skutkujące  możliwością  zaoferowania  produktów  „większości 

znanych producentów falowników w tym również tych z niższej póki cenowej”.  Z tego tylko 

powodu w opinii wskazano na różnice w cenie między jednym a drugim postępowaniem na 

poziomie 1.085.659,50 zł.  

Mając  na  uwadze  powyższe  stanowiska  Stron  i  Uczestników  postępowania,  skład 

orzekający doszedł do przekonania, że na kształtowanie się wysokości cen oferowanych w 

danym postępowaniu o udzielenie zamówienia ma  wpływ  wiele czynników, a sama kwestia 

podziału zamówienia na części bądź jego zaniechania nie odgrywa tu kluczowej roli (tj. nie jest 

jedynym  przesądzającym  o  tym  argumentem).  Nie  można  zatem  z  całą  stanowczością 

stwierdzić,  że  podział  zamówienia,  bądź  brak  takiego  podziału  zawsze  znajdzie  swoje 

negatywne czy też pozytywne przełożenie na ceny składanych ofert. Należy mieć bowiem na 

uwadze,  że  każde  postępowanie  ma  swoją  specyfikę  i  okoliczności  (jak  np.  wolumen 

zamówienia, czy też termin jego realizacji) i dopiero wszystko to wzięte pod uwagę przekłada 

się m.in. na cenę oferty.  

W tym miejscu Izba przywołuje stanowisko Urzędu Zamówień Publicznych wyrażone 

w  formie  pytań  i  odpowiedzi  dotyczących  przepisów  nowelizacji  ustawy  Pzp  w  zakresie 

podziału  zamówienia  na  części,  gdzie  w  odpowiedzi  na  pytanie  „czy  zamawiający,  który 

dokonuje podziału zamówienia na mniej części niż jest to możliwe narusza przepisy Pzp?”, 

wskazał,  że:  „Decyzja  co  do  podziału  zamówienia  na  określoną  ilość  części  należy  do 

zamawiającego. Zamawiający podejmuje ją w zależności od swoich potrzeb, jednakże jego 

swoboda jest ograniczona zasadą zachowania uczciwej konkurencji. Należy zatem badać, czy 

w konkretnych okolicznościach decyzja (co do podziału zamówienia i na ile części) nie naruszy 

konku

rencji  poprzez  ograniczenie  możliwości  ubiegania  się  o  zamówienie  mniejszym 

podmiotom,  w  szczególności  małym  i  średnim  przedsiębiorstwom.  Prawidłowość 

postępowania zamawiającego, który nie dokonał podziału zamówienia na tyle części, na ile 

jest to potencja

lnie możliwe, oceniana musi być każdorazowo przy uwzględnieniu całokształtu 

okoliczności 

sprawy.

” 

(vide:

https://www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/interpretacja 

przepisow/pytania-i-odpowiedzi-dotyczace-nowelizacji-ustawy-prawo-zamowien-

publicznych/podzial-zamowienia-na-czesci).  

Mając powyższe na uwadze, Izba wskazuje, co następuje.  

Argumentami 

przemawiającymi  za  udzieleniem  w  tym  postępowaniu  zamówienia  w 

ramach jednej części zamówienia (tj. zaskarżonej Części 1), a w konsekwencji za oddaleniem 

odwołania  w  tym  zakresie,  są  w  ocenie  Izby,  po  pierwsze  -  łatwość  w  dochodzeniu 

ewentualnych  roszczeń  od  jednego  wykonawcy.  Zgodzić  się  należy  z  Odwołującym,  że 

kwestie te mogły by podlegać ewentualnej regulacji na poziomie umowy o zamówienie, choć 

uregulowanie wzajemn

ych obowiązków i zakresu odpowiedzialności w sposób kompleksowy 

byłoby zabiegiem dość skomplikowanym, to jednak nie niemożliwym. Jednak dokonując oceny 

okoliczności sprawy Izba kierowała się tym, że końcowym odbiorcą i użytkownikiem instalacji 

będą mieszkańcy Gminy, racjonalnym wydaje się również z ich punktu widzenia, aby prace 

wykonywane  były  przez  jednego  wykonawcę.  Powyższe  potwierdza  złożony  przez 

Przystępującego  FlexiPower  dowód  nr  8  z  dnia 28  maja  2019  r.  zawierający  oświadczenie 

jednego z mieszkańców Gminy Kaszowice.  

Po  drugie  -  Izba  wskazuje 

także,  że  choć  na  podstawie  lektury  dokumentacji 

przetargowej  rzeczywiście  można  mieć  wątpliwości  co  do  tego,  czy  i  ile  instalacji 

fotowoltaicznych  jest  przeznaczonych  do  łącznego  montażu  z  kolektorami  słonecznymi,  to 

uznając  ten  argument  jako  potrzebę  Zamawiającego  uzasadniającą  udzielenie 

przedmiotowego zamówienia w ramach Części 1, Izba miała na uwadze dowód nr 1 złożony 

przez Zamawiającego na rozprawie w dniu 11 czerwca 2019 r., tj. oświadczenie z dnia 27 maja 

2019  r.  złożone  przez  wiceprezesa  zarządu  firmy,  która  sporządzała  wniosek  o 

dofinansowanie 

z którego wynika, że do wspólnego montażu przewidziano 141 sztuk instalacji 

fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych. 

O

dnosząc  się  natomiast  dowodu  nr  3  z  dnia  28  maja  2019  r.  złożonego  przez 

Przystępującego FlexiPower tj. opinii z dnia 27 maja 2019 r., Izba wskazuje, że zawarte w niej 

twierdzenia  traktuje  jak  sta

nowisko  własne  Przystępującego  FlexiPower.  Opinia  ta  jako 

sporządzona  w  trakcie  postępowania  odwoławczego  przed  Izbą  nie  stanowi  dla  Izby 

obiektywnego  stanowiska 

osoby, która ją sporządziła. Podobnie Izba oceniła złożony przez 

Przystępującego  FlexiPower  dowód  nr  7  z  dnia  28  maja  2019  r.,  tj.  „Opinię  na  temat 

zasadności wykonania instalacji fotowoltaicznej oraz montażu kolektorów słonecznych przez 

jednego wykonawcę” (brak daty sporządzenia) oraz dowód nr 6 z dnia 28 maja 2019 r., a także 

oświadczenie z dnia 12 maja 2019 r. złożone jako dowód nr 5 w dniu 28 maja 2019 r.  

Po trzecie - 

wskazać należy, że rozpoznając omawiany zarzut Izba miała na uwadze, 

że zarzut ten sprowadzał się w głównej mierze do tego, że „Odwołujący (…) nie jest bowiem 

w stanie pozyskać z rynku kolektorów słonecznych i pojemnościowych podgrzewaczy ciepłej 

wody  spełniających  wymagania  SIWZ  i  służących  do  budowy  instalacji  kolektorów 

słonecznych.” Przypomnienia wymaga, że ugruntowane jest w orzecznictwie Izby stanowisko, 

zgodnie z którym okoliczność, że odwołujący nie jest w stanie złożyć w danym postępowaniu 

oferty nie może sama w sobie stanowić o naruszeniu przepisów ustawy Pzp. Niemniej jednak 

Izba  wskazuje,  że  stanowisko  to  nie  może  zasługiwać  na  uwzględnienie  również  z  tego 

powodu, że jak wykazał Przystępujący Ensol załączonymi do pisma z dnia 14 maja 2019 r. 

dowodami w postaci korespondencji e-

mail z przedstawicielem Odwołującego, z której wynika, 

że jest możliwe nawiązanie współpracy z jednym z partnerów handlowych Przystępującego, 

w c

elu nabycia kolektorów słonecznych (vide: korespondencja e-mail z dnia 30 kwietnia 2019 

r. oraz z dnia 10 maja 2019 r.) oraz w postaci ofert cenowych nr OS/19/00601 i nr OS/19/00603 

z dnia 2 maja 2019 r. 

od Galmet sp. z o.o. dla Inergis Częstochowa na zasobniki 200 dm

dm

, 400 dm

Z tych względów zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.  

Zarzuty 4 i 6 jako ściśle związane z zarzutem 1, wobec nieuwzględnienia tego zarzutu, 

również podlegały oddaleniu. 

Zarzut 2 

W  ramach  podniesionego  naruszenia  przepisu 

art.  7  ust.  1  ustawy  w  związku  z 

naruszeniem art. 29 ust. 1 i 2 ustawy 

Odwołujący kwestionował opis przedmiotu zamówienia 

w zakresie w jakim odnosi się on do: 

zasobników  ciepłej  wody  użytkowej  o  pojemności  200  dm

,  300  dm

,  400  dm

– który  w 

ocenie  Odwołującego  powoduje,  że  łącznie  wymagania  tam  opisane  spełniają  produkty 

producenta  W

inekelmann  GmBH,  dystrybuowane  przez  Przystępującego  OEM  Energy, 

jednocześnie  eliminowane  są  zasobniki  innych  producentów.  Ponadto  Odwołujący 

kwestionował parametr „współczynnik przewodzenia ciepła izolacji zbiornika”, oraz to, że ma 

być  zbadany  wg  normy  PN-EN  12664:2001  lub  równoważnej.  W  konkluzji  Odwołujący 

wskazał,  że  przy  aktualnym  brzmieniu  SIWZ  można  zaoferować  zasobniki  o  klasie 

energetycznej  B  i 

C,  produkcji  OEM  Energy.  Ponadto,  Zamawiający  powołując  się  na  ww. 

normę  stosuje  niestandardowe  wymogi  co  do  badania  omawianego  współczynnika  dla 

temperatury 10



C i 30



C, podczas gdy współczynnik przewodności cieplnej jest wyznaczany 

dla  temperatury  40



C.  Firmą,  która  w  swojej  karcie  produktowej  wykazuje  badanie 

współczynnika ciepła wg. temperatur wskazanych przez Zamawiającego jest  OEM Energy. 

W związku z powyższym Odwołujący wniósł o zmianę postanowień SIWZ w Załączniku 

1aa  do  SIWZ

,  Projekt  techniczny  instalacji  kolektorów  słonecznych  zestaw  2/200,  3/300  i 

4/400, w pkt 10 Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody na str. 5-6, poprzez zastąpienie 

postanowieniem o treści: 

„Pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody. 

Zaprojektowano 

pojemnościowy  podgrzewacz  ciepłej  wody:  emaliowany,  z  otworem 

rewizyjnym, z króćcem umożliwiającym zamontowanie grzałki elektrycznej i anody tytanowej. 

Zaprojektowano podgrzewacz dwuwężownicowy o pojemności 200 dm

, zaizolowany pianką 

poliuretanową  twardą.  Podgrzewacz  ciepłej  wody  zabezpieczony  zostanie  aktywną  anodą 

tytanową. 

Podgrzewacz c.w.u. powinien być wyposażony w stopy poziomujące, termometr bimetaliczny 

tarczowy oraz króciec cyrkulacji ciepłej wody. 

Na  wyjściu  ciepłej  wody  z  podgrzewacza  zostanie  zamontowany  termostatyczny  zawór 

antyoparzeniowy  o  zakresie  temp.  35-

70°C  z  króćcami  przyłączeniowymi  minimum  3A”  i 

kvs=l,7 m3/h. 

Zaprojektowany  podgrzewacz  będzie  pełnił  funkcję  podstawowego  zbiornika  c.w.u., 

współpracując  z  istniejącą  instalacją  c.w.u.  Musi  posiadać  klasę  energetyczna  A  zgodnie  z 

rozporządzeniem UE 812/2013. 

Wymagane parametry techniczne podgrzewacza c.w.u.: 

dopuszczalna temperatura po stronie solarnej: min. 110°C, 

dopuszczalna temperatura po stronie grzewczej: min. 110°C, 

dopuszczalna temperatura po s

tronie wody użytkowej: min. 95°C, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu solarnym: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze po stronie wody grzewczej: min. 10 bar, 

dopuszczalne nadciśnienie robocze w obiegu c.w.u: min. 10 bar, 

Wymagana gwarancja producenta: minimum 5 lat." 

Odnosząc się do powyższych argumentów Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie 

nie zgodził się z twierdzeniem Odwołującego jakoby tylko jeden producent spełniał wymagania 

SIWZ i wskazał, że możliwe jest zaoferowanie zasobników takich producentów jak LEMET, 

GALMET  i  REFLEX.  Ponadto  Zamawiający  wyjaśnił,  że  wymiar  zasobnika  jest  dla  niego 

istotny  z  powodu  miejsca  montażu,  tj.  w  budynkach  mieszkalnych  użytkowników,  których 

futryny drzwi stanowią ograniczenie dla „montażu każdego dostępnego na rynku zasobnika”. 

Dodatkowo Zamawiający wskazał, że wymiary zasobnika mają wpływ na straty ciepła, w ten 

sposób,  że  im  niższy  i  szerszy  zasobnik  tym  mniejsze  straty  ciepła,  gdyż  przy  tej  samej 

objętości  mniejsza  jest  powierzchnia  izolacji.  Na  dowód  czego  Zamawiający  złożył 

oświadczenie  projektanta  i  inspektora  nadzoru.  Odnosząc  się  do  kwestionowanego 

„współczynnika przewodzenia ciepła izolacji zbiornika”, Zamawiający wskazał, że parametr ten 

nie  jest  obojętny,  gdyż  jest  powiązany  z  określeniem  strat  ciepła,  a  Zamawiający  dąży  do 

uzyskania  najmniejszych  strat  ciepła.  Natomiast  w  zakresie  zakwestionowania  przez 

Odwołującego  zastosowania  normy  PN-EN  12664:2001  lub  równoważnej,  Zamawiający 

wskazał,  że  badanie  współczynnika  przewodzenia  ciepła  wg.  podanej  przez  niego  w  SIWZ 

normy ma szerszy charakter co pozwoli na zakup zbiorników o lepszej izolacji.   

Odwołujący podczas rozprawy w dniu 15 maja 2019 r., odnosząc się do twierdzenia 

Zamawiającego  jakoby  zasobniki  producenta  REFLEX  spełniały  kwestionowany  OPZ, 

przedstawił  dowód  nr  3  –  korespondencję  e-mail  z  przedstawicielem  producenta,  który 

wskazał,  że  „podgrzewacze  c.w.u.  występujące  w  ofercie  produkcyjnej  Reflex  nie  spełniają 

podanych  wymagań”  np.  w  zakresie  dopuszczalnej  temperatury  po  stronie  solarnej.  To 

poddaje 

zdaniem Odwołującego w wątpliwość prawdziwość oświadczenia co do pozostałych 

dwóch  producentów  tj.  GALEMT  i  LEMET.  Ponadto  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że 

a

rgumentacja  Zamawiającego  dotycząca  maksymalnej  szerokości  zasobnika  jest 

niekonsekwentna, gdyż z jednej strony Zamawiający powołuje się na ograniczenia ze względu 

na futryny drzwi, a z drugiej strony przyznaje, że im niższe i szersze zasobniki tym lepsze. W 

zakresie „współczynnika przewodzenia ciepła” Odwołujący wyjaśnił, że służy on do obliczenia 

klasy  energetycznej  urządzenia,  w  tym  postepowaniu  Zamawiający  podał  ten  parametr  w 

oderwaniu od innych parametrów.  

Przystępujący Hewalex wskazał ponadto w swoim piśmie z dnia 15 maja 2019 r., że 

podstawowym czynnikiem ogran

iczającym konkurencję do produktów Przystępującego OEM 

Energy jest wskazanie przez projektanta temperatur wyznaczania współczynnika ciepła dla 10 

i 30



C wg. podanej przez Zamawiającego normy. Przystępujący Hewalex wyjaśniał, że pianka 

izolacyjna  stosowana 

przez  Przystępującego  OEM  Energy  ma  co  prawda  korzystne 

właściwości izolacyjne, jednak inne produkty dostępne na rynku w żaden sposób nie odbiegają 

od produktów OEM Energy w tym zakresie. W konkluzji Przystępujący Hewalex wskazał, że 

„W  konsekwencji  zapisy  SIWZ  przy  zachowaniu  pozorów  dopuszczenia  konkurencyjnych 

zasobników  wykonanych  w  klasie  energetycznej  A,  pozwalają  na  dostarczenie  zasobników 

jedynie  przez  spółkę  OEM  Solar  (OEM  Energy).  Konkurencyjne  produkty  wykonane  w 

identycznych klasach energetycznych jak produkty dostarczane przez wspomnian

ą spółkę, tj. 

w  klasach  B  i  C,  są  eliminowane  z  przedmiotowego  postępowania  nie  z  powodu  gorszych 

własności  użytkowych,  czy  też  jakościowych,  a  wyłącznie  dlatego,  że  nie  posiadają 

wyznaczonych  dla  nietypowych  warunków  badań  współczynników  przewodzenia  ciepła 

materiału  izolacyjnego  zasobnika.”  Dodatkowo  Przystępujący  Hewalex  wskazał,  że  „(…) 

jakiekolwiek twierdzenia o istnieniu konkurencyjnych produktów spełniających warunki SIWZ, 

innych  niż  wykonanych  w  klasie  energetycznej  A,  są  całkowicie  bezpodstawne.” 

Ko

nsekwencją pozostawienia kwestionowanego postanowienia SIWZ w niezmienionej postaci 

będzie w ocenie Przystępującego Hewalex to, że chcąc złożyć ofertę konkurencyjny wobec 

Przystępującego  OEM  Energy  (który  ma  możliwość  zaoferowania  podgrzewaczy  w  klasie 

ene

rgetycznej  B  i  C)  wykonawca  będzie  zmuszony  zastosować  podgrzewacz  w  klasie 

energetycznej A, który jest dużo droższy i to stawia go na przegranej pozycji. Przystępujący 

Hewalex również załączył korespondencję e-mail, z której wynika, że w ofercie produkcyjnej 

Reflex  nie  ma  podgrzewaczy  c.w.u.  spełniających  wymagania  SIWZ.  Ponadto  jako  dowód 

Przystępujący Hewalex przedstawił korespondencję e-mail z Kospel S.A., NIBE-BIAWAR sp. 

z o.o. oraz Ferroli Poland sp. z o.o., z której również wynika, że producenci ci nie posiadają w 

swojej  ofercie  podgrzewacza  spełniającego  OPZ.  Przystępujący  Hewalex  przyznał,  że 

wyjątkiem jest firma Galmet, która prawdopodobnie jest w stanie wyprodukować podgrzewacz 

spełniający  wymagania SIWZ.  Ponadto  przedstawił  korespondencję  z  Galmet  datowaną na 

luty br., z której wynika, że firma ta „nie może wykonać takich zbiorników” oraz że „badania nie 

zostały wykonane przez jednostkę nie posiadającą akredytacji”. W kolejnych pismach z dnia 

22 maja 2019 r. i 19 czerwca 2019 r. Przystępujący Hewalex podjął dalszą polemikę w tym 

zakresie,  jednak  z  uwagi  na  okolic

zność  iż  odbiegała  ona  od  istoty  zarzutów  odwołania  (w 

szczególności w zakresie w jakim Przystępujący odwoływał się do innych postępowań czy też 

wchodził  w  szczegóły  techniczne),  została  przez  Izbę  pominięta,  jako  wykraczająca  poza 

zakres 

odwołania.  

Przystępujący Ensol w piśmie z dnia 14 maja 2019 r., wskazał że zbiorniki spełniające 

OPZ ma w swojej ofercie firma Galmet 

i że podmiot ten składał oferty wielu podmiotom, w tym 

Odwołującemu,  na  dowód  czego  załączył  karty  katalogowe  zbiorników  Galmet  oraz  oferty 

złożone przez tą firmę innym podmiotom w tym Odwołującemu. Ponadto podczas rozprawy w 

dniu  28  maja  2019  r.  Przystępujący  Ensol  złożył  dowód  nr  20  –  oświadczenie  producenta 

Galmet  z  dnia  24  maja  2019  r. 

z  którego  wynika  m.in.,  że  w  katalogu  produktowym 

wskazywane  są tylko  zbiorniki  standardowe,  produkowane  na  skalę  masową  do  sprzedaży 

hurtowej i detalicznej. Katalogi te 

nie obejmują zbiorników produkowanych dla zagranicznych 

partnerów czy też dla „firm OEMowych”, a karty katalogowe są przygotowywane pod konkretną 

inwestycję.  Ponadto  z  oświadczenia  tego  wynika,  że  zbiorniki  produkowane  zgodnie  z 

wymaganiami w tym postępowaniu są w ofercie Galmet dostępne dopiero od marca 2019 r., z 

tego powodu nie były do tego czasu oferowane.  

Przystępujący OEM Energy w piśmie z dnia 15 maja 2019 r. wskazał, że zasobnikami 

spełniającymi  wymaganie  OPZ  w  tym  postępowaniu  są  zasobniki  ofertowane  przez  TESY, 

Galmet czy OEM, na dowód czego załączył wydruki z kart katalogowych tych producentów. 

Ponadt

o wskazał, że „współczynnik przewodzenia ciepła izolacji” jest „najbardziej adekwatnym 

do określenia elementem – ma proporcjonalny wpływ na straty ciepła istotne przy wyznaczaniu 

klasy  energetycznej  zbiornika”.  W  podsumowaniu  Przystępujący  OEM  Energy  wskazał,  że 

Zamawiający dopuścił w tym postępowaniu zarówno podgrzewacze w klasie energetycznej A 

jak  i  „podgrzewacze  izolowane  najlepszej  jakości  pianką,  niekoniecznie  spełniające 

wymagania klasy energetycznej A, będące rozwiązaniem bardziej ekonomicznym.” 

M

ając na uwadze powyższe, Izba wskazuje co następuje. 

W  zakresie  omawianego  zarzutu

,  zauważyć  w  pierwszej  kolejności  trzeba,  że  istota 

tego 

zarzutu  sprowadzała  się  do  twierdzenia,  że  kwestionowany  OPZ  faworyzuje  tylko 

zasobniki  jednego  producenta.  Twierdzenie  to  nie  znajduje  oparcia  w  przedstawionych 

dowodach. Wskazać w tym zakresie należy przede wszystkim na oświadczenie producenta 

Galmet  z  dnia  24  maja  2019  r.,  z  którego  wynika,  że  oprócz  zbiorników  produkowanych 

masowo  znajdujących  się  w  tzw.  standardowej  ofercie,  podmiot  ten  produkuje  też  na 

zamówienie,  pod  indywidualne  potrzeby  danego  klienta.  Wobec  przyznania  wprost,  że  od 

marca br. producent ten jest w stanie zaoferować również zasobniki odpowiadające OPZ w 

tym postępowaniu, twierdzenie Odwołującego jakoby zasobniki tego producenta nie spełniały 

wymagań OPZ w tym postępowaniu, nie mogło się ostać. Ponadto na uwagę zasługuje fakt, 

że  okoliczność  ta  została  przyznana  nawet  przez  Przystępującego  Hewalex  (zgłaszający 

przystąpienie po stronie Odwołującego).  Natomiast dowody  złożone przez Przystępującego 

Hewalex przy piśmie z dnia 14 maja 2019 r., tj. korespondencję e-mail z lutego br., w obliczu 

oświadczenia Galmet z dnia 24 maja 2019 r., Izba oceniła za niewystarczające, gdyż w świetle 

przywołanego  oświadczenia  utraciły  one  swoją  aktualność.  Stanowisko  Odwołującego  i 

Przystępującego  Hewalex  w  przedmiocie  „współczynnika  przewodzenia  ciepła”  również  nie 

mogło zostać uwzględnione z następujących powodów. Ze stanowiska tego wynikało, że w 

efekcie  powołania  się  w  OPZ  na  kwestionowany  parametr,  Zamawiający  w  postępowaniu 

dopuszcza  możliwość  zaoferowania  zasobników  w  klasie  energetycznej  B  i  C.  Możliwość 

zaoferowania  zasobników  w  klasie  energetycznej  A  nie  została  w  tym  postępowaniu 

wyłączona i jest to okoliczność między Stronami i Uczestnikami postępowania bezsporna. W 

ocenie składu orzekającego, choć Zamawiający w postępowaniu, wydatkując środki publiczne 

powinien dążyć do optymalnego ich wydatkowania, co wyraża się nie tylko w korzystnej cenie 

zakupu  ale  również  w  kosztach  użytkowania  danego  produktu  mierzonych  nierzadko  w 

pespektywie wieloletniej, to jednak jeśli w tym postępowaniu Zamawiający za wystarczające 

uznał  zakupienie  zasobników  w  niższej  klasie  energetycznej,  to  jest  to  jego  prawo  jako 

gospodarza postępowania. Dostrzeżenia wymaga, że OPZ w obecnym brzmieniu nie wyłącza 

możliwości zaoferowania zasobnika w klasie energetycznej A, zatem nie została wyłączona 

możliwość zaoferowania produktu lepszego pod tym względem. Ponadto sam Przystępujący 

Hewalex przyznał, że pianka izolacyjna stosowana przez Przystępującego OEM Energy ma 

korzystne  właściwości  izolacyjne.  W  nawiązaniu  do  powyższego  Izba  nie  znalazła  również 

powodu  do  uwzględnienia  twierdzeń  Odwołującego  w  zakresie  zastosowanej  przez 

Zamawiającego  normy.    Natomiast  odnosząc  się  do  stanowiska  Przystępującego  Hewalex 

zawartego 

w piśmie z dnia 28 maja 2019 r., zgodnie z którym na rynku nie ma dostępnych 

zasobników,  które  spełniałyby  wszystkie  warunki  zawarte  w  OPZ,  Izba  wskazuje,  że 

okoliczność  iż  inni  producenci  nie  posiadają  w  swojej  ofercie  standardowych  rozwiązań 

odpowiadającym  potrzebom  Zamawiającego  nie  może  przesądzać  o  uwzględnieniu 

odwołania. Jak wskazano w toku postępowania odwoławczego jest możliwa produkcja tego 

typu urządzeń na zamówienie (vide: oświadczenie Galmet z dnia 24 maja 2019 r.), natomiast 

cała argumentacja Przystępujące Hewalex zawarta w piśmie z dnia 28 maja 2019 r. referuje 

do standardowych ofert producentów Galmet, Tessy czy Winkelmann.   

2.    minimalnej  powierzchni  apertury 

–  w  ocenie  Odwołującego  skoro  Zamawiający 

jednocześnie określił minimalną moc wyjściową powierzchni kolektorów, to wymóg minimalnej 

powierzchni apertury nie ma żadnego uzasadnienia technicznego. Odwołujący wyjaśnił, że na 

rynku  są  dostępne  kolektory  spełniające  wszystkie  wymagania  minimalne  i  posiadające 

powierzchnię  apertury  mniejszą  niż  minimalna  wymagana  przez  Zamawiającego  w  tym 

postępowaniu, co oznacza ich wysoką wydajność. W rezultacie, przy takich postanowieniach 

SIWZ wykonawca dysponujący kolektorem o mniejszej mocy będzie mógł go zaoferować, a 

wykonawca dysponujący kolektorem o większej mocy ale z mniejszą powierzchnią apertury 

nie będzie go mógł zaoferować. Zdaniem Odwołującego w ten sposób Zamawiający powoduje 

ograniczenie  konkurencji  poprzez  postawienie  wy

magań,  które  nie  mają  żadnego 

uzasadnienia a jedynie zawężają, i to drastycznie, krąg możliwych do zaoferowania urządzeń. 

W ocenie Zamawiającego nie da się uzasadnić wymogów SIWZ, które wykluczają możliwość 

zaoferowania kolektorów o wysokiej wydajności i jednocześnie o mniejszej powierzchni, które 

to mają same zalety, w szczególności ich mniejsza powierzchnia przekłada się na ich mniejszą 

wagę, mniejsza waga kolektora przekłada się z kolei na mniejsze obciążenie konstrukcji, a w 

rezultacie na mniejsze zużycie konstrukcji. Wobec powyższego Odwołujący wniósł o zmianę 

postanow

ień: 

w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 2 kolektory w Załączniku nr 1 aa do 

SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW 

2/200, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 3, w pkt 6 (Kolektory 

słoneczne) na str. 4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12; 

w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 3 kolektory - w Załączniku nr 1 aa do 

SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW 

3/300,  w  pkt  5  (Przyjęte  rozwiązanie  technologiczno  -  instalacyjne)  na  str.  2-3,  w  pkt  6 

(Kolektory słoneczne) na str. 3-4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12; 

w przypadku zestawu w skład którego wchodzą 4 kolektory - w Załączniku nr 1 aa do 

SIWZ, PROJEKT TECHNICZNY INSTALACJI KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH - ZESTAW 

4/400, w pkt 5 (Przyjęte rozwiązanie technologiczno - instalacyjne) na str. 3, w pkt 6 (Kolektory 

słoneczne) na str. 4 oraz w pkt 12 w tabeli na str. 12,  

przez  „zmniejszenie  minimalnej  powierzchni  apertury,  zarówno  w  odniesieniu  do 

pojedynczego kolektora jak i kolektorów wchodzących w skład danego zestawu. Odwołujący 

wnosi o dopuszczenie możliwości zaoferowania kolektora słonecznego o powierzchni apertury 

nie mniejszej niż 2,00 m

, k

tóry osiąga minimalną moc wyjściową powierzchni kolektorów przy 

nasłonecznieniu  1000W/m

i  różnicy  temperatur  Tm-Ta=30°K  (wg  normy  PN  EN  12975-2: 

2007 lub równoważnej) wynoszącą 1630 W. Co za tym idzie Odwołujący wnosi o dopuszczenie 

możliwości zaoferowania: 

zestawów  w  skład  których  wchodzą  2 kolektory  o  łącznej  powierzchni  apertury  min. 

4,00 m

i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m

i  różnicy  temperatur  Tm-Ta=30°K  (wg  normy  PN  EN  12975-2:  2007  lub  równoważnej) 

wynoszącej 3260 W, 

zestawów  w  skład  których  wchodzą  3 kolektory  o  łącznej  powierzchni  apertury  min. 

6,00 m

i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m

i  różnicy  temperatur  Tm-Ta=30°K  (wg  normy  PN  EN  12975-2:  2007  lub  równoważnej) 

wynoszącej 4890 W, 

zestawów  w  skład  których  wchodzą  4 kolektory  o  łącznej  powierzchni  apertury  min. 

8,00 m

i minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów przy nasłonecznieniu 1000W/m

i  różnicy  temperatur  Tm-Ta=30°K  (wg  normy  PN  EN  12975-2:  2007  lub  równoważnej) 

wynoszącej 6520 W.” 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  wskazał,  że  w  jego  ocenie  zarzut  ten  nie 

został  przez  Odwołującego  uzasadniony  oraz  udowodniony,  a  jedynie  zostało  rzez  niego 

wystosowane  żądanie  co  do  zmiany  powierzchni  apertury  na  nie  mniejszą  niż  2,00  m

Podczas  rozprawy  w  dniu  15  maja  2019  r.  Zamawiający  podtrzymał  ww.  stanowisko. 

Natomiast na 

pytanie przewodniczącej wyjaśnił, że parametr ten wynika „z posiadanej przez 

niego wiedzy nt. wytrzymałości i jakości kolektorów oraz doświadczenia własnego.”  

Podczas  rozprawy  w  dniu  15  maja  2019  r.  Odwołujący  złożył  dowód  nr  5  „Tabela 

porównawcza  zapisów  SIWZ  i  kolektorów  oferowanych  na  polskim  rynku”  sporządzoną  w 

oparciu  o  dane  z  certyfikatu  Solar  Keymark, 

z  którego  wynika,  że  obniżenie  powierzchni 

czynnej do 2m

przekłada się pozytywnie na wzrost konkurencji. Z zestawienia tego wynika, 

że wymóg w zakresie apertury eliminuje całą konkurencję. 

W piśmie z dnia 14 maja 2019 r. Przystępujący Ensol odnosząc się do omawianego 

zarzutu  wskazał,  że  argumentacja  Odwołującego  jest  wewnętrznie  sprzeczna,  ponieważ  z 

jednej  strony  Odwołujący  podnosi,  że  wystarczające  byłoby  sformułowanie  warunku 

dotyczącego minimalnej mocy wyjściowej powierzchni kolektorów, a z drugiej wnosi o zmianę 

wartości kwestionowanego wymogu. Natomiast podczas rozprawy w dniu 28 maja 2019 r. i 11 

czerwca 2019  r.  przywołał  stanowisko  Izby  wyrażone w  wyroku  z  dnia  z  10  lipca  2017 r.  o 

sygn.  1314/17 

i  wyjaśnił,  że  wyrok  ten  dotyczył  wymogu  powierzchni  brutto.  Natomiast 

apertura to powierzchnia netto kolektora, więc w ocenie Przystępującego Ensol przez analogię 

można zastosować stanowisko Izby wskazane w tym wyroku. 

Przystępujący Hewalex w piśmie z dnia 15 maja 2019 r. wskazał, że kwestionowany 

wymóg z punktu widzenia celu postępowania jest bez znaczenia. Ponadto mniejszy kolektor 

może  wytworzyć  większą  ilość  energii.  Przystępujący  Hewalex  załączył  jako  dowód  opinię 

prywatną  tj.  Opinię  nr  CTSS-13/25/2019  z  dnia  13  maja  2019  r.  przygotowaną  przez  Park 

Naukowo  Technologiczny  Euro 

–  Centrum  sp.  z  o.o.  Według  Przystępującego  Hewalex  w 

świetle  powyższej  opinii  należy  usunąć  postanowienie  SIWZ  odnoszące  się  do  minimalnej 

powierzchni czynnej poszczególnych zestawów kolektorów jako ograniczających konkurencję.  

Odnosząc się do powyższych argumentów i stanowisk, Izba doszła do przekonania, że 

zarzut  w  tym  zakresie  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Mając  na  uwadze  treść  odwołania, 

zgodzić  się  należy  z  Zamawiającym,  że  poza  twierdzeniem,  iż  kwestionowany  wymóg 

ogranicza konkurencję Odwołujący nie przywołał innej argumentacji.  

układ hydrauliczny kolektora – zdaniem Odwołującego nie ma powodów, aby Zamawiający 

narzucał tylko jeden z rodzajów układu hydraulicznego kolektora tj. meandrowego. Zdaniem 

Odwołującego pozostałe typy układów hydraulicznych równie dobrze się sprawdzają. Kolektor, 
który  posiada  wymagany  w  SIWZ  certyfikat  SOLAR  KEYMARK  lub  certyfikat  zgodności  z 

normą PN-EN 12975-1 (lub równoważną) lub z normą PN- EN 12975-2 (lub równoważną) lub 

z normą PN-EN ISO 9806 (lub równoważną) wydany przez właściwą jednostkę certyfikującą, 

ma  konkretne  uzyski  i  wydajność  energetyczną,  potwierdzone  przez  ww.  certyfikaty. 

Odwołujący wyjaśnił, że to te uzyski pozwalają na ustalenie ile energii w ciągu roku zostanie 

wyprodukowane  przez  dany  kolektor  słoneczny.  Ponadto  żadna  z  ww.  norm  nie  dokonuje 

podziału kolektorów pod względem układu hydraulicznego, a kolektory przechodzą takie same 

badania  bez  względu  na  budowę  układu  hydraulicznego.    Rodzaj  układu  hydraulicznego 

kolektora nie jest też wyznacznikiem kolektora lepszej jakości. Zdaniem Odwołującego rodzaj 

układu  hydraulicznego  kolektora  jest  parametrem  pozbawionym  znaczenia.  Natomiast 

poprzez  narzucenie  konkretnego  rodzaju  układu  hydraulicznego  kolektora  Zamawiający 

ogranicza  możliwość  złożenia  ofert  tym  wykonawcom,  którzy  chcą  zaoferować  kolektory  z 

innym  rodzajem  układu  hydraulicznego,  mimo  iż  mogą  one  osiągać  lepsze  parametry 

energetyczne. 

Odwołujący  przywołał  wyrok  Izby  o  sygn.  648/14.  W  konkluzji  Odwołujący 

stwierdził, że wymóg ten faworyzuje Przystępującego OEM Energy. Odwołujący wniósł wobec 

tego 

o wykreślenie postanowienia „Układ hydrauliczny kolektora Meandrowy". 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  argumentował,  że  „Porównanie  różnych 

układów  kolektora  w  odniesieniu  do  funkcjonalności  pojedynczego  urządzenia  może  nie 

ujawniać  znaczących  różnic  pomiędzy  nimi.  Jednakże  różnice  w  efektywności  w 

funkcjonowaniu  kolektora  ujawniają  się,  gdy  bada  się  nie  jedno  urządzenie,  ale  kilka 

połączonych.  W  przypadku  grupy  połączonych  kolektorów  układ  hydrauliczny  zapewnia 

większą efektywność ich funkcjonowania. Zamawiający określając w SIWZ oczekiwanie co do 

układu hydraulicznego kierował się tym, że kolektory w każdym z budynków będą montowane 

w  ilości  kilku  sztuk  połączonych  ze  sobą.  Istotna  różnica  w  układach  kolektora  polega  na 

przepływie  płynu  solarnego,  co  w    przypadku jednego  kolektora może  nie  mieć  znaczenia, 

jednakże dla funkcjonowania kilku połączonych kolektorów ma znaczenie dla ich efektywności. 

Zastosowanie  układu  hydraulicznego  zapewnia  równomierny  przepływ  cieczy  przez  kilka 

kolektorów,  co  za  tym  idzie  przepływ  ciepła  przez  grupę  kolektorów  jest  równomierny. 

Zapewnienie  równomierności  przepływu  ciepła  przez  kolektory  pozytywnie  wpływa  na 

efektywność całego układu kolektorów. Układy harfowe nie zapewniają takiej równomierności. 

Zamawiający  określając  parametr  w  postaci  rodzaju  układu  kolektora  dąży  do  uzyskania  

najlepszej 

efektowności  funkcjonowania  układu  kilku  kolektorów,  które  docelowo    zostaną 

zamontowane na budynkach

.”  

Podczas rozprawy w dniu 15 maja 2019 r., 

Odwołujący odnosząc się do kwestii budowy 

absorbera, tj. czy ma to być meander czy harfa odwołał się do dowodu nr 5 i zawartego tam 

porównania,  z  którego  w  jego  ocenie  wynika,  że  meander  nie  ma  przewagi.  Zamawiający 

natomiast  zwrócił  uwagę,  że  Odwołujący  porównuje  w  swoim  zestawieniu  pojedyncze 
urządzenia, podczas gdy w tym postępowaniu będą przypadki, że będzie działać więcej niż 1 

urządzenie razem oraz odesłał do argumentacji zawartej w odpowiedzi na odwołanie.  

Ponadto wskazać należy, że w zakresie omawianego zarzutu uczestnicy postępowania 

przedstawili ob

szerny materiał dowody, tj.: 

1.  Opini

ę  na  temat  zasadności  stosowania  układów  hydraulicznych  meandrycznych  vs 

harfowych  w  absorberach  płaskich  kolektorów  słonecznych  z  dnia  12  maja  2019  r. 

(Politechnika  Śląska,  Wydział  Środowiska  i  Energetyki,  Instytut  Techniki  Cieplnej), 

załącznik do pisma Przystępującego Ensol z dnia 14 maja 2019 r.  

Porównanie układu hydraulicznego kolektora, pomiędzy układem pojedynczej harfy a 

podwójnej i meandrycznej z dnia 17 lipca 2015 r. (Instytut Maszyn Przepływowych im. 

Roberta Szewalskie

go PAN w Gdańsku), załącznik do pisma Przystępującego Ensol 

z dnia 14 maja 2019 r.  

3.  Opini

ę odnośnie do równoważności oferowanych na rynku rozwiązań orurowania 

absorberów w płaskich kolektorach słonecznych, z maja 2019 r., (Centrum Badawcze 

Energetyki i Ochrony Środowiska Instytut Badań Stosowanych Politechniki Śląskiej), 

załącznik do pisma Przystępującego Hewalex z dnia 15 maja 2019 r. 

Pisma  wystosowane  przez  Przystępującego  Hewalex  do  przedstawicieli  Politechniki 

Śląskiej  z  dnia  27  maja  2019  r.  w  sprawie  wydanej  opinii  z  dnia  12  maja  2019  r., 

załącznik do pisma Hewalex z dnia 28 maja 2019 r.,  

Wnioski  dotyczące  opracowania  „Porównanie  układu  hydraulicznego  kolektora, 

pomiędzy układem pojedynczej harfy a podwójnej i meandycznej” (…) Instytut Maszyn 

Przepływowych PAN w Gdańsku z dnia 17.07.2019 r., opracowanie I. J., załącznik do 

pisma Hewalex z dnia 28 maja 2019 r., 

6.  Korespondencj

ę  między  Przystępującym  Hewalex  a  przedstawicielami    Politechniki 

Śląskiej  w  sprawie opinii  z  dnia 12  maja 2019 r.,  złożona jako dowód  nr 4 podczas 

rozprawy w dn

iu 11 czerwca 2019 r., przez Przystępującego Ensol. 

7.  Opini

ę dotycząca aktualnych wymagań w zakresie obudów kolektorów słonecznych z 

dnia 12 września 2016 r., (Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, Wydział Metali 

Niezależnych), wraz z dotyczącą jej korespondencją, załącznik do pisma Hewalex z 

dnia 19 czerwca 2019 r.    

Artykuł autorstwa P. B. złożony jako dowód nr 7 przez Hewalex w dniu 11 czerwca 

2019 r.   

Mając na uwadze powyższe, Izba doszła do przekonania, że zarzut nie zasługuje na 

uwzględnienie.  Izba  miała  na  uwadze  przede  wszystkim  potrzeby  Zamawiającego  jakimi 

kierował  się  on  formułując  kwestionowany  wymóg,  a  przestawione  w  odpowiedzi  na 

odwołanie,  tj.  dotyczące  równomierności  przepływu  cieczy  (płynu  solarnego).  Przedłożone 

przez  Przystępujących  Ensol  i  Hewalex  dowody  wskazane  powyżej,  jako  odnoszące  się 

bardzo  szczegółowo  do  kwestii  technicznych  nie  miały  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia, 

ponieważ sami Odwołujący i Zamawiający nie referowali do aż tak szczegółowej argumentacji 

w  swoich  stanowiskach.  Jed

nakże  w  zakresie  w  jakim  argumentował  Zamawiający  Izba 

jedynie  na  marginesie  wskazuje,  że  opinia  złożona  przez  Przystępującego  Hewalex  jako 

załącznik do pisma z dnia 15 maja 2019 r., zdaje się potwierdzać to stanowisko, gdyż autorka 

tej opinii stwierdza w 

jej treści, m.in., że „Jeżeli natomiast weźmie się pod uwagę możliwość 

popełnienia  błędów  montażowych,  wtedy  kolektor  z  absorberem  meandrycznym  z  dwiema 

rurami  zbiorczymi  w  absorberze będzie mniej  wrażliwy  na  nierównomierność przepływu niż 

kolektor  z  pojed

ynczą  harfą.”  Ponadto  w  ww.  opinii  znajduje  się  również  stwierdzenie,  że 

„Kolektor  z  absorberem  meandrycznym  bez  rury  zbiorczej  zawsze  zapewnia  pełną 

równomierność przepływu, niezależnie od wielkości tego przepływu i od tego, czy w układzie 

jest jeden, czy 

kilka kolektorów słonecznych.”   

Przedmiotowy zarzut w zakresie w jakim dotyczy on m

inimalnej grubości szyby solarnej 

4 mm, średnicy kul gradowych użytej w raporcie na gradobicie 15 mm, Izba rozpoznała łącznie 

z zarzutem nr 4. 

minimalna  grubość  szyby  solarnej  4mm  –  Odwołujący  wyjaśnił,  że  grubość  szyby  jest 

dobierana do rozmiarów kolektora wyłącznie przez producenta, ponadto jeśli kolektor posiada 

certyfikat Solar Keymark to grubość szyby nie powinna mieć dla Zamawiającego znaczenia. 

Odporność szyby na gradobicie zależy od kilku czynników jak np. sposób jej zamontowania 

czy jakości materiału użytego do jej produkcji a nie tylko do jej grubości. Wobec powyższego 

Odwołujący  wniósł  o usunięcie postanowienia „Minimalna  grubość szyby  solarnej  4,0 mm", 

względnie,  wprowadzenie  w  jego  miejsce  wymogu  „Minimalna  grubość  szyby  solarnej  3,0 

mm". 

średnica kul gradowych użyta w raporcie na gradobicie 15 mm – Odwołujący wyjaśnił, że 

są dwie równoważne metody badania odporności na gradobicie w celu uzyskania certyfikatu 

Solar  Keymark 

–  kulami  lodowe  albo  kulkami  stalowymi,  o  tym,  którym  sposobem  będzie 

przeprowadzone  badanie  decyduje  producent.  Przez  ww.  post

anowienie  Zamawiający 

ograniczył  możliwość zaoferowania kolektora, który  ma  ważny  certyfikat Solar  Keymark  ale 

jego odporność na gradobicie została ustalona przy badaniu z wykorzystaniem kul stalowych 

a  nie  lodowych.  W  ocenie  Odwołującego  brak  argumentu  za  utrzymaniem  ww.  wymogu. 

Odwołujący  wniósł  o  usunięcie  wymogu  „Średnica  kul  gradowych  użyta  w  raporcie  na 

gradobicie Min. 15 mm". 

Zarzut  4  - 

Odwołujący  wskazał,  że  odnośnie  kryterium  „Średnica kul  śnieżnych  użytych  do 

raportu na gradobicie" Zamawiający wskazał w Rozdziale 18 w pkt 18.6. SIWZ, że: „Punkty za 

kryterium Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie - PŚR - zostaną przyznane 

w skali: 

Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie  Liczba punktów 

min. 15 mm 

PŚR = 0 pkt 

min. 25 mm 

PŚR = 2,5 pkt 

min. 35 mm 

PŚR = 5 pkt 

min. 45 mm 

PŚR = 10 pkt 

Odwołujący wskazał, że kryterium „Średnica kul śnieżnych użytych do raportu na gradobicie" 

jest  dyskryminujące  i  narusza zasadę  uczciwej  konkurencji.  Zamawiający ignoruje  zdaniem 

Odwołującego całkowicie to, że zarówno nieobowiązująca już norma PN-EN 12975-2: 2007, 

jak i nieobowiązująca już norma PN-EN ISO 9806:2014-02 jak i aktualnie obowiązująca norma 

PN-EN  ISO  9806:2017-

12  przewidują  dwie  równoważne  metody  badania  odporności  na 

gradobicie:  z 

użyciem  kulek  lodu  albo  kulek  stalowych.  W  rezultacie  Zamawiający,  bez 

jakichkolwiek  racjonalnych  podstaw,  dyskryminuje  tych  wykonawców,  którzy  chcieliby 

zaoferować  mu  kolektory  słoneczne  przebadane  pod  kątem  odporności  na  gradobicie  przy 

użyciu kulek stalowych. Jednocześnie Zamawiający, również bez jakichkolwiek racjonalnych 

podstaw, faworyzuje tych wykonawców, którzy zaoferują mu kolektory słoneczne przebadane 

pod kątem odporności na gradobicie przy użyciu kulek lodu o średnicy minimum 25 mm lub 

większej.  W  rezultacie  kolektor  słoneczny,  przebadany  według  normy  EN  ISO  9806  przy 

użyciu kulek stalowych, odporny na gradobicie i posiadający certyfikat Solar Keymark, nie ma 

żadnych szans  na  uzyskanie punktów  w  ramach  ww. kryterium, mimo  że ma  ono  dotyczyć 

właśnie odporności na gradobicie. Ograniczenie przez Zamawiającego uczciwej konkurencji, 

nie dość, że oczywiste i rażące, nie ma przy tym jakiegokolwiek uzasadnienia, skoro badanie 

odporności  na  uderzenie  przy  użyciu  kulek  stalowych  jest  w  pełni  równoważne  badaniu 

odporności  na  uderzenia  przy  użyciu  kulek  lodu  i  tak  samo  potwierdza  odporność  na 

gradobicie. 

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wyjaśnił, że jego intencją był zakup bardziej 

wytrzymałego kolektora, a grubsza szyba wzmacnia w ocenie Zamawiającego wytrzymałość 

całego  urządzenia.  Natomiast  w  zakresie  wymogu  średnicy  kul  użytej  w  raporcie  na 

gradobicie,  Zamawiający  wyjaśnił,  że  wymóg  ten  ma  na  celu  zapewnienie  Zamawiającemu 

kolektora  o  najlepszej  wytrzymałości,  Zamawiający  powołał  się  przy  tym  na  zachodzące 

zmiany  klimatyczne,  przez  które  wzrasta  ryzyko  gradobić,  gdzie  średnica  kul  odbiega  od 

typowych. Natomiast podczas rozprawy w dniu 15 maja 2019 r. o

dnosząc się do kwestii kul 

gradowych 

Zamawiający wyjaśnił, że chce najbardziej wytrzymałego produktu. Nawiązując do 

załączonego do pisma Przystępującego Hewalex dowodu dotyczącego korespondencji email 

z  ubezpieczycielem,  gdzie  jest  mowa  o  gradzie  o  standardowej  wielkości,  wyjaśnił,  że 

f

ormułując ten wymóg kierował się również kwestią związaną z późniejszym ubezpieczeniem 

tej inwestycji. Potwierdz

ił ponadto, że jego wymagania są bardziej rygorystyczne, niż to, co 

wynika  z  wymaganego  przez  niego  certyfikatu. 

Dodatkowo  wyjaśnił,  że  cała  dokumentacja 

postępowania mówi o kulach gradowych, przez co rozumie kule śniegowe i stalowe. Wyjaśnia, 

że nie wynika to bezpośrednio z treści SIWZ, ale w jego ocenie, wynika to z treści certyfikatu. 

Wyjaśnia, że w treści rozdz. XVIII pkt 6 SIWZ zaszła pomyłka, którą dostrzegł na tym etapie, 

zamiast kule śnieżne powinno tam być kule gradowe. 

W  ocenie  Izby  zarzuty 

nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Oddalając  odwołanie  w  tym 

zakresie 

Izba  miała  na  uwadze,  że  w  treści  odwołania  Odwołujący  nie  zwracał  uwagi  na 

różnicę w nomenklaturze, która rzeczywiście ma miejsce w tym postępowaniu (okoliczność ta 

została przyznana również przez samego Zamawiającego). Jednak kwestia ta została przez 

Odwołującego  podniesiona  dopiero  podczas  rozprawy,  w  dniu  15  maja  2019  r.  i  jako 

stanowiąca rozszerzenie zarzutu odwołania nie może zostać uwzględniona. Z argumentacji 

wskazanej  przez  Odwołującego  w  zakresie  zarzutu  4  dotyczącego  kwestionowanego 

kryterium  nie  wynika  aby  pojęcie  użyte  przez  Zamawiającego  „kula  śniegowa”  było  dla 

Odwołującego  wątpliwe.  Odwołujący  rozumiał  pod  tym  pojęciem  „kulę  lodową”,  o  czym 

świadczy  argumentacja  zawarta  w  odwołaniu.  Natomiast  co  się  tyczy  kwestii  związanej  z 

pojęciem „kula gradowa” rzeczywiście z dokumentacji postępowania nie wynika - co jest też 

okolicznością przyznaną przez samego Zamawiającego – co rozumie on pod tym pojęciem, tj. 

który rodzaj kuli: lodową, stalową czy oba te rodzaje. Jak wynika z treści zarzutu Odwołujący 

wywiódł  z  kwestionowanych  postanowień  SIWZ,  że  Zamawiający  zawęził  pojęcie  „kula 

gradowa” tylko do kuli lodowej, eliminując tym samym możliwość przebadania odporności na 

gradobicie kulą stalową, pomimo posłużenia się normą, która dopuszcza obie metody badania 

tego  parametru

.  Mając  na  uwadze  okoliczności  sprawy  ujawnione  w  toku  rozprawy,  w  tym 

argumenta

cję Odwołującego  i  Zmawiającego,  Izba  doszła  do  przekonania,  że  rzeczywiście 

pojęcie  „kula  gradowa”  jest  pojęciem  niezdefiniowanym  i  mogącym  nasuwać  wątpliwości, 

jednak wobec tego powinien być sformułowany zarzut w zakresie doprecyzowania sposobu 

rozumieni

a tego pojęcia, tj. zawarcia w treści SIWZ jego definicji. W świetle tych okoliczności 

żądanie usunięcia postanowienia „Średnica kul gradowych użyta w raporcie na gradobicie Min. 

15 mm"

, Izba uznała za zbyt daleko idące. W zakresie grubości szyby Izba również uznała, że 

zarzut  nie  zasługuje  na  uwzględnienie,  przychylając  się  do  stanowiska  Zamawiającego 

zgodnie  z  którym  grubsza  szyba  oznacza  większą  wytrzymałość  na  gradobicie.  Mając 

natomiast  na  uwadze  argumentację  Odwołującego  ze  wymogi  z  kwestionowanych 

po

stanowień  SIWZ  spełnia  tylko  jeden  producent,  Izba  wskazuje,  że  zarzut  ten  nie  został 

wykazany. Jak wynika z przebiegu rozprawy Przystępujący Ensol wykazał, że warunek jest 

spełniony m.in. przez produkty Soltp. Jeśli chodzi natomiast o kwestię spełniania kryteriów w 

zakresie możliwej  do  uzyskania  punktacji,  Izba  wskazuje,  że  taka  jest  rola  kryteriów  oceny 

ofert, że Zamawiający premiuje większą ilością punktów lepsze  w jego ocenie rozwiązania, 

które  wykraczają  poza  minimum  niezbędne  do  uznania  spełniania  warunku  udziału  w 

postępowaniu.  Przedmiotowy  zarzut  w  zakresie w  jakim  dotyczy  kryterium  nie mógł  zostać 

uwzględniony  również  z  uwagi  na  to,  że  Odwołujący  nie  kwestionował  samego  sposobu 

przyznawania punktacji (z tego powodu Izba pominęła stanowisko Przystępującego Hewalex 

jako odmienne od tego prezentowanego przez Odwołującego) lecz domagał się zastąpienia 

tego kryterium, nowym, zupełnie odmiennym od tego kwestionowanego. W tym miejscu Izba 

wskazuje,  że formułowanie  kryteriów  udziału  w  postępowaniu  jest  zadaniem  należącym  do 

Zmawiającego,  natomiast  rolą  Izby  jest  ocena  prawidłowości  ich  zastosowania  w 

okolicznościach danego stanu faktycznego, a nie ich formułowanie za Zamawiającego. Rolą 

kryteriów  jest  bowiem  premiowanie  parametrów,  na  których  Zamawiającemu  szczególnie 

zależy uwzględniając jego potrzeby w uzyskaniu jak najkorzystniejszego rozwiązania.  

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.   

O kosztach postępowania odwoławczego Izba orzekła na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp oraz prze

pisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. 

w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w 

postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  ze  zm.), 

stosownie  do  wyniku 

postępowania.  Orzekając  o  kosztach  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika  Izba  miała  na  uwadze  postanowienia  §3  pkt  2  lit.  b)  ww.  rozporządzenia, 

zgodnie  z  którym  do  kosztów  postępowania  odwoławczego  zalicza  się uzasadnione  koszty 

stron postępowania obejmujące w szczególności wynagrodzenie pełnomocników jednak nie 

wyższe niż kwota 3600 zł.   

Przewodniczący:      ……………...………