KIO 599/19 WYROK dnia 19 kwietnia 2019 r.

Stan prawny na dzień: 26.06.2019

Sygn. akt: KIO 599/19 

WYROK 

z dnia 19 kwietnia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Monika Szymanowska 

Protokolant:    

Adam 

Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 

2019 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 3 kwietnia 2019 r. przez wykonawców wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego konsorcjum A.W., M.S., K.K. – G., W.R. 

i  A.T.  ul.  Przasnyska  11a/273,  01-753  Warszawa, 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiaj

ącego  Miasto  Stołeczne Warszawa,  w  imieniu  którego  działa  Zarząd  Zieleni  m.st. 

Warszawy 

ul. Hoża 13a, 00-528 Warszawa 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami postępowania odwoławczego obciąża  wykonawców  wspólnie ubiegających 

się o udzielenie zamówienia publicznego konsorcjum A.W., M.S., K.K. – G., W.R. i A.T. 

i: 


zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  w  wysokości 

zł 00 gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną 

przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego konsorcjum  A.W., M.S., K.K. 

– G., W.R. i A.T., tytułem wpisu od 

odwołania, 

zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia 

publicznego  konsorcjum  A.W.,  M.S.,  K.K. 

–  G.,  W.R.  i  A.T.  na  rzecz 

zamawiającego Miasta Stołecznego Warszawy kwotę w wysokości 3 600 zł 00 

gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty strony 

poniesione z 

tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………… 


U z a s a d n i e n i e 

do wyroku z dnia 19 kwietnia 2019 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 599/19 

Zamawiający – Miasto Stołeczne Warszawa, w imieniu którego działa Zarząd Zieleni 

m.st.  Warszawy,  ul.  Hoża  13a,  00-528  Warszawa,  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  pn.:  „Koncepcja  aranżacji  zieleni  wzdłuż  ulic  wraz  z  projektem 

wykonawczym  nasadzeń  i  towarzyszących  im  zmian  w  granicach  pasów  drogowych 

wybranych  ulic  w  Warszawie

”,  o  numerze  nadanym  przez  zamawiającego  139/PN/2018, 

ogłoszeniu  o  zamówieniu  publicznym  opublikowanym  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 18 grudnia 2019 r., pod numerem 2018/S 243-555428, zwane dalej jako 

„postępowanie”. 

Izba ustaliła, że postępowanie prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego, 

o  wartości  powyżej  kwot  określonych  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust. 

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 

ze zm.), zwanej dalej jako „p.z.p.” 

W  dniu  26  marca  2019  r. 

zamawiający  zamieścił  na  swojej  stronie  internetowej 

informację  z  otwarcia  ofert,  od  tej  czynności  w  dniu  3  kwietnia  2019  r.  wnieśli  odwołanie 

wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia konsorcjum A.W., M.S., K.K. – 

G., W.R. i A.T., ul. Przasnyska 11a/273, 01-753 Warszawa, dalej zwani 

jako „odwołujący”.  

W  odwołaniu  postawiono  zamawiającemu  zarzut  (pisownia  oryginalna):  działania 

niezgodnego 

z przepisami ustawy poprzez wykluczenie Wykonawcy od udziału w zamówieniu 

powodu uznania, że Wykonawca nie spełnia warunków udziału w zamówieniu podczas gdy 

Wykonawca  spełnił  warunki  udziału  w  zamówieniu  i  złożył  ofertę  zgodną  z  SIWZ, 

szczególności oferta Wykonawcy została przystosowana zgodnie ze sposobem określonym 

w pkt X ust. 5 SIWZ. 

Powyższa czynność tj. wykluczenie Wykonawcy od udziału w zamówieniu 

stanowi  naruszenie  przez  Zamawiającego  art.  24  ust.  1  pkt  12)  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

2004 r. Pra

wo zamówień publicznych (Dz.U.2018.1986 t.j. z dnia 2018.10.16). 

Wobec  powyższego  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

zamawiającemu powtórzenia czynności otwarcia ofert. 

W  uzasadnieniu 

wniesionego  środka  ochrony  prawnej  odwołujący  wskazał  co 

następuje.  

W  grudniu  2018  r.,  na  stronie  internetowej  z

amawiającego,  została  opublikowana 

specyfikacja  istotnych  w

arunków  zamówienia  (SIWZ)  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  na  koncepcję  aranżacji  zieleni  wzdłuż  ulic  wraz  z  projektem 

wykonawczym  nasadzeń  i  towarzyszących  im  zmian  w  granicach  pasów  drogowych 

wybranych ulic w Warszawie. 

Odwołujący złożył ofertę w przedmiotowym postępowaniu. 


W ocenie odwołującego jego oferta została złożona w sposób określony w pkt X ust. 

5 SIWZ, 

tj. w języku polskim, z zachowaniem postaci elektronicznej, w formacie danych pdf 

i podpisana  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym.  Ponadto 

oferta  została  złożona 

sposób opisany w regulaminie korzystania z miniPortalu. Dodatkowo do oferty dołączono 

jednolity  europejski  dokument  z

amówienia,  w  postaci  elektronicznej,  opatrzony 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym, zgodnie z pkt X ust. 8 SIWZ. 

Dnia  26  marca  2019  r,  na  stronie  internetowej  z

mawiającego,  została  zamieszona 

informacja o otwarciu ofert. Na przedmiotowej liście nie znalazł się odwołujący, pomimo tego, 

iż  złożył  ofertę  zgodnie  z  SIWZ  oraz  w  sposób  wskazany  w  SIWZ.  Tego  samego  dnia, 

w rozmowie telefonicznej z przedstawicielem z

amawiającego, odwołujący uzyskał informację, 

że został wykluczony z udziału w postępowaniu – z uwagi na złożenie oferty w inny sposób, 

niż określony w SIWZ, tj. w formie uniemożliwiającej zamawiającemu zapoznanie się z ofertą 

– zamawiający nie mógł otworzyć plików przesłanych przez odwołującego.  

Mając  na  uwadze  powyższe,  w  opinii  odwołującego,  doszło  do  naruszenia  przez 

zamawiającego  art  24.  ust.  1  pkt  12  ustawy  p.z.p.,  odwołujący  bowiem  został  wykluczony 

postępowania, pomimo tego, że złożył ofertę w sposób określony w SIWZ (w szczególności 

zgodnie  z  pkt  X  SIWZ).  Zdaniem  odwołującego  pliki  zostały  zapisane  w  odpowiednich 

formatach i podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym (w tym przypadku poprzez 

profil  zaufany  ePUAP). 

Pliki  wygenerowane  przez  narzędzie  ePUAP  zawierały  w  sobie 

zakodowany plik źródłowy oraz podpis elektroniczny, przy czym zakodowany plik można było 

obejrzeć i zapisać na dysku komputera. Tym samym, według odwołującego, nieuzasadnione 

są twierdzenia zamawiającego o złożeniu oferty w sposób niezgodny z SIWZ, co spowodowało 

wykluczenie go z postępowania. 

Działając w imieniu i na rzecz zamawiającego odpowiedź na odwołanie w formie ustnej 

wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi oddalenie odwołania w całości, 

a  

także o obciążenie odwołującego kosztami postępowania odwoławczego, w tym kosztami 

wynagrodzenia pełnomocnika, zgodnie ze złożonym rachunkiem. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie,  po  zapoznaniu  się  ze  stanowiskami  przedstawionymi  w  odwołaniu, 

konfrontując je z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w tym z dokumentacją 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  przedstawioną  w  formie 

elektronicznej 

przez zamawiającego, oraz po wysłuchaniu oświadczeń i stanowisk stron 

złożonych  ustnie  do  protokołu  w  toku  rozprawy,  gdzie  odwołujący  podtrzymał 

stanowisko złożone pisemne, zaś zamawiający wniósł ustną odpowiedź na odwołanie, 

ustaliła i zważyła, co następuje: 


Skład  orzekający  ustalił,  iż  odwołanie  mieści  się  w  zakresie  przedmiotowym  ustawy 

p.z.p.

, zostało wniesione przez podmiot uprawniony, a także dotyczy materii określonej w art. 

180 ust. 1 

p.z.p., zatem podlega kognicji Krajowej Izby Odwoławczej.  

Izba ustaliła również, że odwołanie podlega rozpoznaniu zgodnie z art. 187 ust. 1 p.z.p. 

nie została wypełniona żadna z przesłanek, o których mowa w art. 189 ust. 2 p.z.p., a których 

stwierdzenie  skutkowałoby  odrzuceniem  odwołania  i  odstąpieniem  od  badania  meritum 

sprawy.  

Przystępując do rozpoznania odwołania, Izba zobowiązana była do oceny wypełnienia 

przesłanek  materialnoprawnych,  wskazanych  w  art.  179  ust.  1  p.z.p.,  które  warunkują 

możliwość skorzystania ze środków ochrony prawnej przez odwołującego.  

W  ocenie  Izby  o

dwołujący  wykazał,  a  zamawiający  nie  zakwestionował,  interesu 

o

dwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  przez  niego  szkody, 

w wyniku  naruszenia  przez  z

amawiającego  przepisów  p.z.p.  Zatem  Izba  stwierdziła,  że 

odwołujący posiada legitymację materialną do wniesienia odwołania. 

Izba  nie  dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawcy  M.G., 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  M.G.  Architektura  Krajobrazu  w 

Zabierzowie

, zgłaszającego przystąpienie po stronie zamawiającego.  

Skład orzekający stwierdził, że zgłoszenie przystąpienia zostało doręczone Izbie w dniu 

09.04.2019  r.,  zatem  nie  odpowiada  ono  warunkom  wskazanym  w  art.  185  ust.  2  p.z.p. 

Zgodnie bowiem 

z informacją uzyskaną od zmawiającego kopia odwołania została przesłana 

wykonawcom uczestniczącym w postępowaniu w dniu 03.04.2019 r., a więc trzydniowy termin 

na zgłoszenie przystąpienia upłynął w dniu 08.04.2019 r. Wobec powyższego, przekroczenie 

ustawowego  terminu  spowodowało,  że  wykonawca  ten  nie  mógł  zostać  dopuszczony  do 

postępowania odwoławczego, jako jego uczestnik. 

P

ostawione  przez  odwołującego  zarzuty  wniesionego  środka  ochrony  prawnej 

sprowadzały  problematykę  sprawy  do  oceny  czy  odwołujący  złożył  swoją  ofertę  w  sposób 

poprawny

, pozwalający na jej prawidłowe otwarcie, a także czy czynność otwarcia ofert została 

dokonana przez zamawiającego w sposób prawidłowy. 

Izba  dokonała  oceny  stanu  faktycznego,  ustalonego  w  sprawie,  mając  na  uwadze 

art. 

192 ust. 2 p.z.p., który stanowi, że: "Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie 

przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania 

udzielenie zamówienia".  

Skład  rozpoznający  odwołanie,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał 

dowodowy przedłożony przez strony, a opisany w dalszej części uzasadnienia, po dokonaniu 

ustaleń na podstawie dokumentacji postępowania, złożonej przez zamawiającego – mając na 


względzie zakres sprawy zakreślony przez okoliczności faktyczne podniesione w odwołaniu – 

stwierdził, iż sformułowane przez odwołującego zarzuty nie mogą prowadzić do wniosku, że 

w  

sprawie  doszło  do  naruszenia  prawa  przez  zamawiającego,  a  w  konsekwencji  uznania 

odwołania za uzasadnione.  

Przeciwnie,  w  ocenie  Izby, 

całość  zebranego  materiału  procesowego  wskazuje, 

sposób  nie budzący  wątpliwości,  na  prawidłowość kwestionowanych przez  odwołującego 

czynności zamawiającego, co powoduje, że odwołanie, jako nie posiadające uzasadnionych 

podstaw, należało oddalić. 

W  ramach  uwag  natury  ogólnej  należy  zaznaczyć,  że  postępowanie  przed  Krajową 

Izbą  Odwoławczą  jest  postępowaniem  kontradyktoryjnym.  Natomiast  skutkiem  skargowego 

charakteru  postępowania  odwoławczego  przed  Izbą  jest  obowiązek  przedstawiania  przez 

strony  dowodów,  na  potwierdzenie  faktów,  z  których  wywodzą  korzystne  dla  siebie  skutki 

prawne, zgodnie z zasa

dą ei incumbit probatio, qui dicit, non ei, qui negat – wyrażoną w art. 

6 k.c. w zw. z art. 14 p.z.p. oraz w art. 190 ust. 1 p.z.p. 

A więc to na odwołującym spoczywał 

ciężar  wykazania,  że  zamawiający  naruszył  prawo,  zaś  oferta  wykonawcy  została  złożona 

w  

sposób prawidłowy, a tym samym czynność otwarcia ofert była wadliwa, a więc – zgodnie 

z żądaniem odwołania – należy ją powtórzyć. 

Warto  zaznaczyć  również,  jak  trafnie  zauważył  Sąd  Najwyższy  w  wyroku 

z  17.06.2009  r.,  sygn.  akt  IV CSK  71/09, 

że  przedstawienie  przez  stronę  dowodu  w  celu 

wykazania  określonych  twierdzeń  o  faktach  sprawy,  z  których  wywodzi  ona  korzystne  dla 

siebie skutki, nie jest jej prawem czy obowiązkiem procesowym, lecz ciężarem procesowym 

wynikającym  i  zagwarantowanym  przepisami  prawa,  przede  wszystkim  w  jej  własnym 

interesie.  

Zatem  strona,  która  w  postępowaniu  odwoławczym  nie  udowodni  faktów,  z  którymi 

wiąże  korzystne  dla  siebie konsekwencje  prawne  i  nie  podoła  ciążącemu  na  niej  ciężarowi 

dowodowemu  musi  liczyć  się  z  materialnoprawnym  skutkiem  nieudowodnienia  istotnych 

faktów, co w konsekwencji powoduje oddalenie odwołania. 

Na podstawie akt  postępowania Izba  ustaliła,  że  nie jest możliwe otworzenie plików 

przesłanych  przez  odwołującego,  znajdujących  się  w  dokumentacji  postępowania, 

służących do tego celu programach komputerowych. Pliki w formacie xml nie otwierają się 

w sposób prawidłowy, nie jest możliwe odczytanie treści oferty. 

Odwołujący  podnosił,  iż  pliki  oferty  otwierają  się  w  sposób  prawidłowy,  poprzez 

platformę e-obywatel, na dowód czego złożono wydruk z wiadomości e-mail, zawierający zrzut 

ekranu.  


W ocenie Izby wydruk ten dowodzi jedynie istnienia pliku o wskazanej nazwie, nie zaś 

tego, co było w nim zawarte, ani też czy możliwe było jego otworzenie.  Wydaje się również, 

iż uwadze odwołującego uszedł fakt, że czynności w postępowaniu były realizowane poprzez 

miniPortal UZP, a nie poprzez inny portal, który odwołujący wykorzystał do próby weryfikacji 

poprawności technicznej sporządzonej oferty.  

Należy  zaznaczyć,  że  zgodnie  z  pkt  4  rozdziału  XI  SIWZ

–  miejsce  oraz  termin 

składania  i  otwarcia  ofert,  otwarcie  ofert  następuje  poprzez  użycie  aplikacji  do  szyfrowania 

ofert dostępnej na miniPortalu, nadto w oparciu o pkt 3 i 5 rozdziału X SIWZ

– opis sposobu 

przygotowan

ia  oferty,  wykonawca  składa  ofertę  poprzez  miniPortal,  zgodnie  z  jego 

regulaminem.  Zatem

,  wobec  tak  jednoznacznych  wymagań  SIWZ,  budzi  wątpliwość  w  jaki 

sposób o prawidłowym wypełnieniu wymogów dokumentacji postępowania miałaby świadczyć 

weryfikacja 

złożonej oferty poprzez portal e-obywatel.  

W ocenie Izby 

odwołujący nie sprostał wymogowi udowodnienia zasadności żądania 

ponowienia 

czynności otwarcia ofert. Ponadto całokształt okoliczności ustalonych w sprawie 

wskazuje,  że  odwołujący  nie  dochował  należytej  staranności  nie  tylko  w  zakresie 

prawidłowego złożenia oferty, ale także w zakresie pozyskania wiedzy w jaki sposób ofertę 

należy sporządzić i złożyć. 

Dalej  Izba  zaznacza,  że  odwołujący  nie  podjął  nawet  próby  wykazania,  że 

zamawiający, dochodząc do obiektywnie weryfikowalnego wniosku – że oferty odwołującego 

nie  da  się  otworzyć  –  zachował  się  nieprawidłowo.  Konieczne  byłoby  wskazanie  jaki  błąd 

popełnił zamawiający, względnie jak należało zachować się prawidłowo. Odwołujący zarzutu 

takiego  nie  postawił,  ograniczając  się  w  tym  przedmiocie  jedynie  do  twierdzenia,  że  ofertę 

można  było  otworzyć,  które  to  twierdzenie  jest  niezgodne  z  ustalonym  stanem faktycznym. 

Izba  wskazuje,  że  wykonawca  kwestionujący  prawidłowość  technicznej  czynności 

zamawiającego,  nie  może  ograniczyć  się  do  polemiki  z  rezultatami  tej  czynności,  a  winien 

chociażby podjąć próbę wskazania wady w postępowaniu zamawiającego, dopiero to bowiem 

umożliwiłoby  Izbie  ocenę  zachowania  zamawiającego,  w  zestawieniu  z  modelem 

prawidłowego postępowania, odtworzonym na podstawie przepisów prawa. 

Skład orzekający ustalił również, w oparciu o akta postępowania, że na sesji otwarcia 

ofert  dziewięć  ofert,  złożonych  w  postępowaniu,  otworzyło  się  w  sposób  prawidłowy.  Nie 

otworzyła się wyłącznie oferta odwołującego, co dodatkowo wskazuje, że problemy techniczne 

nie leżą po stronie zamawiającego, a po stronie wykonawcy. 

Izba wskazuje 

również, że pliki oferty – w formacie xml, są niezgodne z wymogiem pkt 

rozdziału X SIWZ, gdzie wskazano, że oferta powinna być sporządzona w języku polskim, 

z zachowaniem  postaci  elektronicznej,  w  formacie  danych  pdf  i  podpisana  kwalifikowanym 

podpisem elektronicznym. Zatem nawet jeżeli można byłoby przyjąć, że oferta została złożona 

prawidłowo  –  czego  odwołujący  nie  wykazał  –  to  i  tak  oferta  nie  spełniałaby  wymogów 


dokumentacji  postępowania,  a  więc  podlegałaby  odrzuceniu,  zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt 

2  p.z.p., i j

edynie na marginesie należy zauważyć, że najbardziej prawdopodobnym powodem 

braku prawidłowego otwiera się plików oferty jest ich niewłaściwy format. 

Ponadto  oferta 

odwołującego  nie  została  podpisana  za  pomocą  kwalifikowanego 

podpisu  elektronicznego,  tylk

o  za  pomocą  podpisu  zaufanego  ePUAP,  co  nie  było  sporne, 

bowiem wykonawca 

przyznał to w odwołaniu (vide str. 4 odwołania). Tym niemniej odwołujący 

twierdził, że podpisanie za pomocą profilu zaufanego spełnia wymóg podpisu elektronicznego, 

z czym 

nie sposób się zgodzić.  

Izba wskazuje, że zgodnie z art. 3 ust. 14 ustawy z 17 lutego 2005 r. o informatyzacji 

d

ziałalności  podmiotów  realizujących  zadania  publiczne  (Dz.U.  z  2019  r.  poz.  700),  profil 

zaufany  oznacza  środek  identyfikacji  elektronicznej,  zawierający  zestaw  danych 

identyfikujących i opisujących osobę fizyczną, który został wydany w sposób, o którym mowa 

w  art.  20c.  Natomiast  w  oparciu  art.  20aa  wskazanej  ustawy

,  profil  zaufany  umożliwia 

podmiotom  publicznym  na  uwierzytelnienie  osoby  fizycznej, 

zaś  profil  osobisty  zapewnia 

możliwości  opatrzenia  dokumentu  elektronicznego  podpisem  zaufanym.  Podpisanie  zatem 

pliku  przez  ePUAP 

umożliwia  potwierdzenie  tożsamości  jego  posiadacza,  w  usługach 

publicznych  i  pozwala  na  podpisywanie  pism,  kierowan

ych  do  podmiotów  publicznych, 

w postaci  elektronicznej

,  wskazując  na  określoną  osobę,  jej  konto  i  czas  dokonania  tego 

podpisu (art. 20ad 

– 20c wskazanej ustawy). 

Natomiast  kwalifikowany  podpis  elektroniczny,  zgodnie  z  jego  defi

nicją  legalną, 

zawartą w art. 3 pkt 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 910/2014 z dnia 

23 lipca 2014 r. z 

dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania 

odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 

1999/93/WE (Dz. Urz. UE. L Nr 257, str. 73), oznacza zaawansowany podpis elektroniczny, 

który  jest  składany  za  pomocą  kwalifikowanego  urządzenia  do  składania  podpisu 

elektronicznego  i  który  opiera  się  na  kwalifikowanym  certyfikacie  podpisu  elektronicznego. 

Zaznaczyć również należy, że na gruncie ustawodawstwa polskiego zagadnienia dotyczące 

funkcjonowania  kwalifikowanego  podpisu  elektronicznego,  w  uzupełnieniu  do  unijnego 

rozporządzenia, są regulowane przepisami ustawy z 5 września 2016 r.  o usługach zaufania 

oraz identyfikacji elektronicznej (Dz.U. z 2019 r. poz. 162). 

Już same zestawienie powyższych norm jednoznacznie wskazuje, że czym innym jest 

narzędzie  w  postaci  profilu  zaufanego  na  ePUAP,  a czym  innym  jest  kwalifikowany  podpis 

elektroniczny. Oba podpisy służą do podpisywania elektronicznego, jednak ich przeznaczenie 

i  moc  prawna  nie  są  tożsame.  Kwalifikowany  podpis  elektroniczny  korzysta  również 

domniemań  ustanowionych  przez  ustawodawcę  i  jest  szczególną  formą  podpisu 

zaawansowanego, 

o określonych  wymaganiach  technicznych i  organizacyjnych.  Natomiast, 

jak trafnie wskazał Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z dnia 26 marca 2018 r., sygn. 


akt  II  OSK  2431/17

,  „profil  zaufany  ePUAP  jest  niczym  innym  jak  nowym  sposobem 

potwierdzania  tożsamości  w systemach  administracji  publicznej,  identyfikującym  nadawcę 

informacji,  który  może  być  wykorzystany  również  do  potwierdzania  przekazywanych 

informacji.  Profil  zaufany  ePUAP  pozwala  zatem  na  autoryzację  pism  kierowanych  przez 

strony do organów administracji publicznej.”  

Skład  orzekający  wskazuje  dalej,  że  brak  możliwości  używania  w  sposób  zamienny 

omawianych narzędzi elektronicznych został jednoznacznie potwierdzony w doktrynie, gdzie 

słusznie wskazuje się, że „Z samej definicji podpisu zaufanego jest wiadome, że stanowi on 

szczególny rodzaj podpisu elektronicznego. Siatka pojęciowa eIDAS wyróżnia jednak wśród 

podpisów  elektronicznych  –  zaawansowane  podpisy  elektroniczne,  a  wśród  nich  z  kolei 

kwalifikowane  podpisy  elektroniczne.  Jako, 

że  ten  ostatni  jest  składany  za  pomocą 

kwalifikowanego  urządzenia  do  składania  podpisu  elektronicznego  i  opiera  się  na 

kwalifikowanym  certyfikacie podpisu elektronicznego z góry możemy  przesądzić,  że podpis 

zaufany  nie  stanowi  kwalifik

owanego  podpisu  elektronicznego.”  (por.  G.  Kubalski, 

M. 

Małowiecka,  Komentarz  do  art.  20ae  ustawy  o informatyzacji  działalności  podmiotów 

realizujących zadania publiczne, wyd. 1, 2019, system informacji prawnej Legalis.). 

Jedynie  dodatkowo 

zaznaczyć  należy,  że  brak  prawidłowego  podpisu,  w  ofercie 

odwołującego,  został  potwierdzony  przez  zamawiającego,  poprzez  okazanie  na  rozprawie 

wyniku  weryfikacji  formularza  ofertowego  odwołującego,  w  dwóch  programach  do 

sprawdzania  podpisów  elektronicznych.  Oględziny  uruchomionego  na  komputerze 

zamawiającego  programu  Szafir  i  PWPW  Sign,  pozwoliły  na  stwierdzenie,  że  podpis  jest 

niekompletnie  zweryfikowany  i  nie  ma  ścieżki  certyfikatu,  a  nadto,  że  podpis  pochodzi  od 

Ministra  Cyfryzacji,  zatem  jest  podpisem  zaufanym,  a  nie  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym.  

Na  marginesie 

wypada  zauważyć,  że  wbrew  twierdzeniom  odwołującego,  Minister 

Cyfryzacji nie jest dostawcą kwalifikowanych podpisów elektronicznych. Zgodnie z art. 2 pkt 

ustawy  z  5  września  2016  r.  o  usługach  zaufania  oraz  identyfikacji  elektronicznej 

(Dz. U. z 2019  r.  poz.  162)

,  Minister  właściwy  do  spraw  informatyzacji  zapewnia 

fun

kcjonowanie  krajowej  infrastruktury  zaufania,  która  obejmuje  rejestr  dostawców  usług 

zaufania. Rejestr 

podmiotów świadczących kwalifikowane usługi zaufania prowadzi Narodowe 

Centrum Certyfikacji i jest tam obecnie 25 spółek prawa handlowego, które świadczą usługi 

wydawania  kwalifikowanych 

certyfikatów  podpisów  elektronicznych,  znaczników  czasu 

odpowiednich poświadczeń. 

W konsekwencji powyższego – mając na uwadze, że zgodnie z  art. 10 ust. 5 p.z.p. 

oferty  sporządza  się,  pod  rygorem  nieważności,  w  postaci  elektronicznej  i  opatruje  się 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym 

– odwołujący nie dochował wymogu tej normy, co 

powoduje, że oferta jest niezgodna z ustawą, o czym stanowi art. 89 ust. 1 pkt 1 p.z.p. 


Izba  wskazuje 

również,  iż  uznała  za  nieprzydatny,  dla  rozstrzygnięcia  okoliczności 

istotnych dla rozpoznawanego sporu, 

dowód z korespondencji elektronicznej, złożony przez 

odwołującego,  w  przedmiocie  udostępnienia  mu  ofert  przez  zamawiającego.  Krótko 

podsumować  należy,  że  spór  dotyczył  prawidłowości  złożenia  oferty  przez  odwołującego, 

a  

nie ofert innych wykonawców.  

Rekapitulując  powyższe,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  nie 

udowodnił,  aby  rozpoznawane  odwołanie  posiadało  uzasadnione  podstawy.  Nie  podołano 

wykazaniu,  że  oferta  odwołującego  została  złożona  w  sposób  prawidłowy,  zgodny 

wymaganiami dokumentacji postępowania, a tym samym, że problem z jej otwarciem leżał 

po stronie zamawiającego. Nadto nie wykazano, że czynność otwarcia ofert, dokonana przez 

zamawiającego,  była  nieprawidłowa.  Izba  zatem  oddaliła  odwołanie,  jako  bezzasadne, 

bowiem  w  ustalonym 

stanie  faktycznym  nie  została  wypełniona  hipoteza  normy  prawnej 

wyra

żonej w art. 192 ust. 2 p.z.p. 

Rozstrzygnięcie  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  wydano  na  podstawie  art. 

192 ust. 9 i 

10 p.z.p., tj. stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem § 3 pkt 1 oraz 

§ 5 ust. 3 pkt 1 w zw. § 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 

2010 r. w 

sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972), obciążając 

odwołującego, jako stronę przegrywającą, kosztami postępowania odwoławczego w postaci 

wpisu  i 

uzasadnionymi  kosztami  zamawiającego,  będącymi  kosztem  wynagrodzenia 

pełnomocnika, zgodnie ze złożonym rachunkiem. 

Przewodniczący: 

…………………………