KIO 2033/19 WYROK dnia 25 października 2019 r.

Stan prawny na dzień: 06.12.2019

Sygn. akt KIO 2033/19 
 

WYROK 

z dnia 25 października 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Katarzyna Odrzywolska 

Protokolant:   

Mikołaj Kraska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  23  października  2019  r.  odwołania  wniesionego  

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 11 października 2019 r. przez wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Solid  Security  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w Warszawie; Solid Sp. z o.o. 

z siedzibą w Krakowie w postępowaniu prowadzonym przez 

zamawiającego: Uniwersytet Łódzki z siedzibą w Łodzi

przy  udziale: 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Agencja 

Ochrony ESKORT Sp. z o.o. z 

siedzibą w Łodzi; Agencja Ochrony Osób i Mienia ARGO 

Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  Sp.  k.;  ESKORT  Sp.  z  o.o.  zgłaszających 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego; 

orzeka: 

uwzględnia odwołanie w zakresie naruszenia art. 8 ust. 1 - 3 ustawy Pzp w zw. z art. 11 

ust.  2  ustawy  o  zwalczeniu  nieuczciwej  konkurencji  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  

(Dz.U. z 2019 r., poz. 1010) 

i nakazuje zamawiającemu: 

unieważnienie czynności oceny ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej; 

uznanie za bezskuteczne zastrzeżenie, jako tajemnicy przedsiębiorstwa, informacji 

znajdujących  się  w  wyjaśnieniach  złożonych  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia: Agencja Ochrony ESKORT Sp. z o.o.; 

Agencja Ochrony Osób i Mienia ARGO Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

Sp. k.; ESKORT Sp. z o.o. 

z siedzibą w Łodzi z dnia 25 września 2019 r., złożonych 


na  wezwanie  do  udzielenia 

wyjaśnień  dotyczących  wyliczenia  ceny  lub  kosztów  

w jego ofercie i 

udostępnienie odwołującemu powyższych wyjaśnień; 

dokonanie  powtórnej  oceny  ofert,  z  uwzględnieniem  wyników  powtórzonych 

czynności, o których mowa powyżej.  

kosztami postępowania odwoławczego obciąża zamawiającego, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od zamawiającego na rzecz odwołującego kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie: 

osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) stanowiącą uzasadnione koszty 

strony poniesione 

tytułem zwrotu kosztów wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Łodzi. 

Przewodniczący: 

……………………………… 


sygn. akt KIO 2033/19 

UZASADNIENIE 

Uniwersytet  Łódzki  z  siedzibą  w  Łodzi  -  dalej  „zamawiający”,  prowadzi  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  usługi 

społeczne o wartości zamówienia powyżej wyrażonej w złotych równowartości kwoty 750.000 

euro pn. „Usługa ochrony fizycznej obiektów, osób i mienia Uniwersytetu Łódzkiego w okresie 

34 miesięcy"; znak sprawy 29/ZP/2019/S - część I (dalej „postępowanie” lub „zamówienie”).  

W dniu 31 lipca 

2019 r. ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w suplemencie 

do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej pod numerem 2019/S 146-360553. 

W  dniu  11  października  2019  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło 

odwołanie wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 

Solid Security Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie; Solid Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie 

(dalej „odwołujący”). 

Odwołujący, działając na podstawie art. 180 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1986  ze  zm.)  –  dalej  „ustawa  Pzp”,  wniósł 

odwołanie od następującego zachowania zamawiającego:  

wyboru jako najkorzystniejszej oferty wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia:  Agencja  Ochrony  ESKORT  Sp.  z  o.o.;  Agencja  Ochrony  Osób  i  Mienia 

ARGO Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k.; ESKORT Sp. z o.o. z siedzibą w 

Łodzi (dalej „Konsorcjum Eskort” lub „przystępujący”); 

zaniechania odrzucenia oferty złożonej przez Konsorcjum Eskort, mimo iż wykonawca ten 

nie  wykazał,  że  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny  lub  kosztu  tj.  zaniechania 

odrzucenia oferty mimo ziszczenia się przesłanek z art. 90 ust. 2 ustawy Pzp; 

zaniechania odtajnienia całości wyjaśnień złożonych przez Konsorcjum Eskort, złożonych 

w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp; 

4.  zaniechania  odrzucenia  oferty  Ko

nsorcjum  Eskort  mimo,  iż  podejmowanie  przez 

Konsorcjum Eskort czynności naruszają zasady zachowania uczciwej konkurencji; 

braku poszanowania zasady równego traktowania wykonawców, zasady jawności, a także 

wybór oferty najkorzystniejszej niezgodnie z przepisami ustawy Pzp, poprzez stworzenie 

sytuacji w której porównanie ofert jest niemożliwe. 


Na  skutek  ww.  zachowania  zamawiający  dopuścił  się  naruszenia  następujących 

przepisów: 

1.  art. 8 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 ustawy Pzp, art. 96 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z  art. 11 ust. 4 

ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (dalej „UZNK")  

w zw. z art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp oraz w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 

58 k.c., 

poprzez błędną ocenę skuteczności zastrzeżenia przez Konsorcjum Eskort, jako 

tajemnicy przedsiębiorstwa, wyjaśnień złożonych przez tego wykonawcę w trybie art. 90 

ust. 1 ustawy Pzp, polegającą w szczególności na: przyjęciu, że wyjaśnienia te podlegają 

utajnieniu, mimo iż Konsorcjum Eskort nie wykazało, że zastrzegane przez nie informację 

mają  walor  tajemnicy  przedsiębiorstwa;  nieuzasadnionym  utajnieniu  tych  dokumentów,  

a  w  konsekwencji  zaniechaniu  odtajnienia  (ujawnienia)  informacji  zastrzeżonych  jako 

tajemnica  przedsiębiorstwa zawartych w  wyjaśnieniach  Konsorcjum  Eskort  dotyczącym 

rażąco niskiej ceny; 

2.  art. 90 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp oraz art. 90 ust. 2 ustawy 

Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  i  ust.  3  ustawy  Pzp,  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

złożonej  przez  Konsorcjum  Eskort  w  sytuacji,  gdy  złożyło  ono  nierzetelne,  ogólnikowe  

i lakoniczne wyjaśnienia, a przede wszystkim nie przedstawiło dowodów uzasadniających 

podniesione przez siebie twierdzenia w zakresie ceny i jej istotnych części składowych,  

a tym samym nie wykazało, że jego oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do 

przedmiotu zamówienia, przez co zamawiający, wbrew dyspozycji art. 90 ust. 3 ustawy 

Pzp  jedynie  formalnie  dopełnił  procedury  wyjaśnień,  nie  przeprowadzając  pogłębionej 

merytorycznej  analizy  wyja

śnień  złożonych  przez  Konsorcjum  Eskort,  mimo  iż  nie 

udźwignęło  ono  spoczywającego  na  nim  ciężaru  dowodu,  a  tym  samym  nie  obaliło 

domniemania, że cena oferty jest rażąco niska; 

3.  art. 7 ust. 1 i ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy Pzp oraz w zw. z art. 2 pkt 5 

ustawy  Pzp, 

poprzez  prowadzenie  postępowania  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  

z  naruszeniem  zasad  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  

co  przejawiało  się  poprzez:  utajnienie  informacji  i  dokumentów,  które  nie  zostały 

sk

utecznie  zastrzeżone  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa  oraz  wybór,  jako  oferty 

najkorzystniejszej, 

oferty podlegającej odrzuceniu z uwagi na fakt, iż Konsorcjum Eskort 

nie obaliło domniemania prawnego, iż oferta zawiera rażąco niską cenę; 

4.  art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp w zw. z art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 

1  UZNK  poprzez:  w

ybór  oferty  Konsorcjum  Eskort  jako  najkorzystniejszej  mimo,  

iż  złożenie  przez  nie  oferty  w  kształcie  obecnym  stanowi  działanie  noszące  znamiona 

nieuczciwej konkurencji w postaci 

wskazania w arkuszu cenowym w jego części G kwoty 

110,00  zł.  netto  za  usługę  podjazdów  grupy  interwencyjnej  (ryczałt  miesięczny  za  1 

chroniony  obiekt)  co  wypełnia  przesłanki  utrudniania  dostępu  do  rynku  innym 


przedsiębiorcom, poprzez sprzedaż usług poniżej kosztów ich wytworzenia i świadczenia, 

w celu eliminacji innych przedsiębiorców. 

W związku z powyższymi naruszeniami odwołujący wniósł o uwzględnienie niniejszego 

odwołania w całości oraz nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  Konsorcjum 

Eskort; 

odtajnienia  całości  lub  w  odpowiedniej  części  wyjaśnień  złożonych  przez  Konsorcjum 

Eskort w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, w tym wszystkich dowodów do nich załączonych; 

dokonania  ponownej  oceny  ofert  i  wyborze  oferty  odwołującego  jako  oferty 

najkorzystniejszej; 

a także obciążenie kosztami postepowania odwoławczego zamawiającego, w tym zasądzenie 

na rzecz odwołującego kosztów zastępstwa przez Krajową Izbą Odwoławczą. 

Odwołujący sprecyzował zarzuty za pomocą następujących okoliczności faktycznych 

prawnych, uzasadniających wniesienie odwołania.  

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego objęcia wyjaśnień Konsorcjum Eskort tajemnicą 

przedsiębiorstwa wskazywał, że skuteczność zastrzeżenia przez wykonawcę w toku ubiegania 

się  o  zamówienie  publiczne  danej  informacji  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa  -  w  postaci 

zaktualizowania  się  ustawowego  zakazu  ich  ujawnienia  -  jest  uwarunkowana  uprzednim 

stwierdzeniem, że informacje te stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 

4 U

ZNK. Stąd też oczywiste jest, że właśnie potencjalny adresat tego zakazu, tj. zamawiający 

zobowiązany jest zbadać, czy w konkretnej sytuacji wystąpiły wskazane wyżej przesłanki (zob. 

uchwała SN z 21 października 2005 r., III CZP 74/05). W niniejszej sprawie nie sposób przyjąć, 

że  badanie  takie  zostało  przez  zamawiającego  przeprowadzone  skoro  zamawiający  

w  zasadzie  bezkrytycznie  uznał,  że  wyjaśnienia  Konsorcjum  Eskort  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa. Uzasadnienie zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa Konsorcjum Eskort 

jest  lakoniczne  i  ogólnikowe,  tym  samym  przyjąć  należy,  że  wykonawca  nie  wykazał,  

że zastrzegane przez niego informacje w istocie stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa.  

W  wyroku  z  dnia  17  czerwca  2015  r.  sygn.  KIO  1161/15  Izba  przypomina,  

że „sformułowanie użyte przez ustawodawcę, w którym akcentuje się obowiązek „wykazania" 

oznacza  więcej  niż  wyjaśnienie  (uzasadnienie)  przyczyn  co  do  objęcia  tajemnicą 

przedsiębiorstwa."  Takie  stanowisko  prezentuje  również  Izba  w  wyroku  z  10  lipca  2015  r., 

sygn. akt. KIO 1185/15. 

Zgodnie z treścią wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 22 lipca 

2014 r. sygn. akt KIO 1384/14 uzasadnienie tajemnicy przedsiębiorstwa powinno odnosić się 

te

ż  do  konkretnych  faktów  i  działań  oraz  zawierać  wskazanie  czynności  objętych  przez 

wykonawcę  w  celu  zachowania  poufności  informacji,  w  sposób  nie  budzący  niczyjej 

wątpliwości.  W  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy  Konsorcjum  Eskort  nie  przedstawiło  

w  zak

reślonym  dla  tego  terminie  żadnych  postulowanych  przez  orzecznictwo  twierdzeń, 


wywodów  a  w  szczególności  dowodów  potwierdzających  słuszność  choćby  tych kilku  zdań  

z  pisma  z 

25  września  2019  r.  Jak  wynika  z  powyższego  orzeczenia  w  sytuacji,  gdy 

wykonawca  n

ie  przedstawi  stosownych  dowodów  na  to,  że  dane  informacje  maja  walor 

tajemnicy  przedsiębiorstwa,  informacje  te  nie  mogą  być  wyłączone  z  udostępnienia 

wykonawcom biorącym udział w danym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. 

Warto  przy  tym  zauwa

żyć,  że  zgodnie  z  art.  11  ust.  4  UZNK  przez  tajemnicę 

przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do publicznej wiadomości informacje techniczne, 

technologiczne,  organizacyjne  przedsiębiorstwa  lub  inne  informacje  posiadające  wartość 

gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich 

poufności.  Tym  samym  określona  informacja  stanowi  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  jeżeli 

spełnione  zostaną  łącznie  trzy  warunki:  (i)  ma  charakter  techniczny,  technologiczny, 

organizacyjny przeds

iębiorstwa lub posiada wartość gospodarczą; (ii) nie została ujawniona 

do  wiadomości  publicznej;  (iii)  podjęto  w  stosunku  do  niej  niezbędne  działania  w  celu 

zachowania  poufności.  Zamawiający,  w  świetle  powyżej  poczynionych  uwag  winien 

zweryfikować, czy wykonawca wykazał spełnienie względem danej informacji każdego z w/w 

wymagań. Jak możemy jedynie zakładać, w przypadku Konsorcjum Eskort, taka sytuacja nie 

miała miejsca. Dodał również, że zamawiający nie powinien traktować wyjaśnień wykonawcy 

jako 

jednolitego dokumentu, lecz winien ocenić, które z informacji w nich zawarte mogą być 

ewentualnie uznane za tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Odwołujący  podkreślał,  że  nie  jest  możliwe  przyjęcie  automatyzmu  polegającego  

na stwierdzeniu, że każde wyjaśnienia z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp zawsze i w całości mają 

charakter tajemnicy przedsiębiorstwa. Jak wskazała Izba w wyroku z 18 stycznia 2012 r. (sygn. 

akt KIO 59/12) to 

zamawiający powinien dokonać analizy prawidłowości zastrzeżeń pewnych 

informacji z oferty jako 

tajemnicy przedsiębiorstwa, nie tylko analizując określony dokument 

jako  całość,  ale  jego  poszczególne  zwroty  czy  wyliczenia  które  mogą  stanowić  tajemnicę 

przedsiębiorstwa.  Dokument  nie  musi  bowiem  -  a  czasami  wręcz  nie  może  -  podlegać 

zastrzeżeniu  w  całości,  lecz  tylko  w  określonej  części.  Izba  wskazuje  też  że  przyczyny 

wyłączenia jawności muszą mieć charakter na tyle obiektywny, by możliwa była ich weryfikacja 

w postępowaniu odwoławczym (zob. wyrok KIO z 4 marca 2011 r., KIO 322/11). Sam fakt,  

że zastrzegana informacja zawiera nazwę kontrahenta wykonawcy, wysokość cen i kosztów 

składających się na oferowane wynagrodzenie, z góry nie oznacza, że posiada ona wartość 

gospodarczą, a przez to walor tajemnicy przedsiębiorstwa.  

Zwracał  uwagę,  że  Izba  wielokrotnie  wyrażała  swoja  dezaprobatę  wobec 

bezkrytycznego przyjmowania przez zamawiających zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa, 

nawet wtedy, 

gdy wykonawca zastrzega wszystkie bądź większość informacji, co ewidentnie 

służyć ma wyłącznie utrudnieniu konkurencyjnym wykonawcom weryfikacji jego oferty (zob. 

m.in.  wyrok  KIO  z  dnia 27 grudnia  2012  r.,  sygn.  akt  KIO  2710/12). Oczywistym  pozostaje,  


co  zostało  potwierdzone  m.in.  w  wyroku  KIO  z  dnia  22  lipca  2014  r.  KIO  1384/14,  

że  uprawnienie  do  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  nie  może  być  nadużywane  

i stosowane jedynie do gry konkurencyjnej wykonawców, a z taką sytuacją mamy do czynienia 

w  niniejszej  sprawie.  Stąd  dotychczasowa  linia  orzecznicza  KIO  w  zakresie  zastrzegania  

i wykazywania tajemnicy przedsiębiorstwa nakazuje zamawiającemu restrykcyjne podejście  

w  zakresie  oceny  spełnienia  przesłanek  skutecznej  tajemnicy  przedsiębiorstwa  tak  m.in.  

w wyrokach : KIO 863/15 z 11 maja 1015 r., KIO 636/15 z 15 kwietnia 2015 r., KIO 764/15 z 5 

maja 2015 r., KIO 291/15 z 2 marca 2015 r. Zasadą jest jawność postępowania i wszelkich 

składanych  w  jego toku dokumentów,  natomiast  wszelkie  odstępstwa  od  tej  zasady  należy 

interpretować  zawężająco,  a  ciężar  dowodu  w  tym  zakresie  spoczywa  każdorazowo  na 

podmiocie  zastrzegającym  tajemnicę.  To  Konsorcjum  Eskort,  jako  profesjonalista  powinien 

dołożyć należytej, szczególnej staranności i wykazać wszelkimi możliwymi metodami, że dany 

dokument z

awiera tajemnicę przedsiębiorstwa i nie może być pokazywany innym podmiotom 

(w szczególności nie można za takowe uznać jedynie i wyłącznie załączenia pisma, o ogólnej 

powtarzalnej  treści,  nieodnoszącej  się  precyzyjnie  do  zastrzeganej  informacji,  w  którym 

powołuje się konieczne okoliczności faktyczne; inna interpretacja ustawy Pzp prowadziłaby do 

patologicznego nadużycia rozwiązania z art. 8 ust 3 ustawy Pzp. 

Odnosząc się do sposobu udzielenia przez Konsorcjum Eskort wyjaśnień w trybie art. 

90  ust.  1  ustawy  Pzp  i  uznania  tych 

wyjaśnień przez zamawiającego, wskazywał na zapisy 

dyrektywy klasycznej 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie 

zamówień publicznych 

uchylającej dyrektywę 2004/18/WE (Dz. Urz. UE L 94 z 28.03.2014, str. 65 oraz ustawy Pzp, 

które to nakładają na zamawiającego obowiązek uzyskania od wykonawców wyjaśnień ofert, 

w których zaproponowana cena lub koszt będzie wydawać się zamawiającemu rażąco niska 

w stosunku do odnośnych usług. Zwrócił uwagę, że z dniem 28 lipca 2016 r. brzmienie art. 90 

ustawy  Pzp 

uległo  zmianie  w  wyniku  wejścia  w  życie  ustawy  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  

o  zmianie  ustawy  - 

Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.U.  

z 2016 r. pozycja 1020)

. Regulacja prawna zawarta w/w przepisie została uszczegółowiona 

oraz, co stanowi konsekwencje zmian w zakresie kryterium oceny ofert o charakterze stricte 

ekonomicznym, odnosi się obecnie również do kosztu, w tym kosztu i ceny części składowych 

zaoferowanej  ceny. 

W  omawianej  kwestii  wypowiedział  się  Prezes  Urzędu  Zamówień 

Public

znych, który w swojej opinii wskazał, iż: „celem procedury wyjaśnienia, o której mowa  

w  art.  90  ust.  1  ustawy 

Pzp,  jest  definitywne  rozstrzygnięcie  czy  dana  oferta  podlega 

odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. O tym czy cena lub koszt o

ferty są 

rzeczywiście rażąco niskie, rozstrzyga zamawiający w odniesieniu do konkretnego przypadku, 

w oparciu o posiadane materiały, w szczególności wyjaśnienia wykonawcy i załączone przez 

niego  dokumenty,  ocenia  w  kontekście  właściwości  przedmiotu  zamówienia  będącego 

przedmiotem  postępowania.  W  orzecznictwie  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej 


(dawniej ETS) podnoszono, że procedura wyjaśnień jest niezbędna w świetle europejskiego 

prawodawstwa  z  zakresu  zamówień  publicznych,  gdyż  zabezpiecza  przed  arbitralnością 

oceny zamawiającego co do rażąco niskiej ceny (por. wyrok z 22 czerwca 1989 r. 103/88, wyr. 

z 27 listopada 2001 r. C-285/99, wyr. z 15 maja 2008 r. C-147/06, wyr. z 29 marca 2012 r. C-

Ciężar  dowodu  w  zakresie  wskazania,  że  cena  lub  koszt  nie  są  rażąco  niskie 

spoczywa na wykonawcy. Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy 

Pzp obowiązek wykazania, że oferta 

nie zawiera rażąco niskiej ceny lub kosztu, spoczywa na wykonawcy. Wykonawca w ramach 

składanych wyjaśnień powinien przedkładać dowody, które w jego ocenie uzasadniają przyjętą 

wycenę przedmiotu zamówienia. W wyroku z dnia 6 sierpnia 2015 r. (sygn. akt KIO 1490/15, 

KIO  1577/15,  KIO  1584/15)  Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że:  „(...)  nie  ma  też 

przeszkód, by zamawiający prowadził wyjaśnienia wieloetapowo, aż do uzyskania odpowiedzi 

na wszystkie pytania i wątpliwości (oczywiście poza przypadkiem opisanym w art. 90 ust. 3 

ustawy  Pzp, 

gdy  wykonawca  nie  współpracuje  i  nie  udziela  wyjaśnień)"  Stanowisko  to 

potwierdza też Sąd Okręgowy w Olsztynie, który w wyroku z 9 grudnia 2010 r. (sygn. akt V Ga 

122/10), jednoznacznie wskazał, iż brak jest przeszkód do ponownego wezwania wykonawcy 

do złożenia wyjaśnień, jeżeli pierwotne wyjaśnienia nie rozwiały wątpliwości zamawiającego 

związanych  z  rażąco  niską  ceną.  Jednocześnie  należy  zwrócić  uwagę  na  zastrzeżenia 

poczynione przez Krajową Izbę Odwoławczą w odniesieniu do możliwości ponownego żądania 

wyjaśnień. Izba w swoim orzecznictwie (por. wyrok z 17 lipca 2015 r., sygn. akt KIO 1410/15, 

czy  z  dnia  27  lipca  2015,  sygn.  akt 

KIO  1476/15)  niejednokrotnie  wskazywała,  że  żądanie 

ponownych  wyjaśnień  dotyczących  podejrzenia  rażąco  niskiej  ceny  od  tego  samego 

wykonawcy  nie  może  prowadzić  do  naruszenia  zasady  równego  traktowania  i  uczciwej 

konkurencji.  Takie  żądanie  jest  dopuszczalne,  jeśli  wyjaśnienia  wykonawcy,  złożone  na 

wcześniejsze  wezwanie  zamawiającego,  budzą  określone  wątpliwości  i  wymagają 

doprecyzowania. 

Z pewnością ponowne żądanie wyjaśnień nie może prowadzić do złożenia 

zupełnie  nowych  wyjaśnień,  czy  też  prowadzenia  procedury  wyjaśnień  do  czasu  pełnego 

usprawiedliwienia  przez  wykonawcę  swojej  wyceny  ofertowej.  Ponowne  żądanie  wyjaśnień 

musi być zatem uzasadnione w świetle wyjaśnień czy dowodów złożonych przez wykonawcę 

„na  pierwsze  wezwanie".  Zamawiający  nie  ma  obowiązku  ponownie  wzywać  wykonawcy  

do złożenia wyjaśnień, jeżeli wykonawca nie rozwiał jego wątpliwości co do podejrzenia rażąco 

niskiej ceny i nie przedstawił, na potwierdzenie powyższego, stosownych dowodów. W takiej 

sytuacji należy bowiem uznać, że wykonawca nie wywiązuje się należycie z ciążącego na nim, 

stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy 

Pzp ciężaru dowodu. 

Odwołujący,  przenosząc  powyższe  uwagi  na  grunt  przedmiotowego  postępowania, 

wskaza

ł, iż zamawiający pismem z 24 września 2019 r. wezwał Konsorcjum Eskort do złożenia 

wyjaśnień.  W  dniu  25  września  2019  r.  Konsorcjum  Eskort  takich  wyjaśnień  udzieliło.  


Odwołujący nie ma wprawdzie wiedzy odnośnie treści złożonych wyjaśnień, niemniej jednak 

uwzględniając praktykę niektórych wykonawców działających na rynku, odwołujący zarzuca, 

że wyjaśnienia złożone przez przystępującego są nierzetelne, ogólnikowe i lakoniczne, w tym 

ze względu na  poziom  ogólności -  odnoszą się  nie tylko  do  postępowania prowadzonego 

przez z

amawiającego ale i do innych postępowań i relacji biznesowych Konsorcjum Eskort. 

Wobec  powyższego  zamawiający  nie  był  uprawniony  przyjąć  na  ich  podstawie,  

że zaoferowana przez przystępującego w tym postępowaniu cena ma charakter rynkowy.  

Mając  na  uwadze  dotychczasowe  doświadczenia  odwołującego,  wskazać  należy,  

że od Konsorcjum Eskort oczekiwać należało przedstawienia szczegółowych kalkulacji ceny 

(istotnej  jej  części),  popartej  dowodami  wskazującymi  na  rynkowy  charakter  kosztów  

i  poprawność  przyjętych  założeń  na  potrzeby  jej  dokonania.  Samo  wskazanie  na  rzekome 

możliwości  wynikające  z  unikalnych  metod  działania  nie  spełnia  wymogów  stawianych 

wyjaśnieniom z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp wskazanych na wstępie. Nie jest także wystarczające 

przedstawienie  przez  Konsorcjum  Eskort 

ogólnej  informacji,  przykładowo  o  realizowanych 

kontraktach na rzecz innych podmiotów. Skoro takie argumenty znalazły się w wyjaśnieniach 

powinny  one  być  szczegółowo  opisane  i  udowodnione.  Konsorcjum  Eskort  winno  ponadto 

udowodnić  że  przedstawiane  przez  niego  założenia  przekładają  się  na  konkretną  wartość 

liczbową,  tj.  na  wysokość  oszczędności  jakie  z  tego  tytułu  udało  się  osiągnąć  wykonawcy. 

Jeżeli w wyjaśnieniach brak jest szczegółowych informacji na temat ponoszonych przez niego 

kosztów, w tym dowodów na poprawność przyjętych w wyjaśnieniach wartości (np. w postaci 

ofert  dostawców,  umów  z  kontrahentami  itp.)  wyjaśnienia  te  pozostają  wyjaśnieniami 

lakonicznymi,  a 

przystępujący  nie  podołał  spoczywającemu  na  nim  ciężarowi  dowodu. 

Znamienny  w  niniejszej  sprawie  jest  fakt,  iż  Konsorcjum  Eskort,  do  złożonych  przez  siebie 

wyjaśnień, przedkłada tylko przedstawienie trasy podjazdów grup interwencyjnych na rzecz 

z

amawiającego, trasy podjazdów grup interwencyjnych w sąsiedztwie Uniwersytetu Łódzkiego 

oraz  wykaz  średnich  tankowań.  Dowody  te  w  żadnej  mierze  nie  są  w  stanie  posłużyć,  

w przekonaniu o

dwołującego, jako uzasadniające cenę zaoferowaną przez Konsorcjum Eskort 

w  pkt  G  jego  oferty.  Zgodnie  z  tym  punktem 

przystępujący  oferuje  wykonanie  usługi 

polegającej  na  podjazdach grupy  interwencyjnej  (ryczałt  miesięczny  za  1  chroniony  obiekt)  

za kwotę 110,00 zł.  

Odwołujący  przedstawił  problematykę  realizacji  usługi  za  wskazaną  przez 

przystępującego  kwotę,  odnosząc  się  do  jednego  tylko  (pojedynczego)  obiektu 

zamawiającego. Zgodnie z ofertą Konsorcjum Eskort wykona usługę polegającą na wykonaniu 

określonej  dla  danego  obiektu  liczby  podjazdów  grupy  interwencyjnej,  wraz  z  wykonaniem 

koniecznego sprawdzenia tego obiektu. W ciągu doby obiekt może być kontrolowany nawet 

trzy  razy.  Co  oczywiste, 

mnożąc  to  przez  liczbę  dni  w  danym  miesiącu  wartość  

ta  zdecydowanie  się  zwiększy.  Usługa  obejmuje  zatem  kilkadziesiąt  podjazdów,  wraz  


z kontrolą danego obiektu, co jest skrajnie niemożliwe w ujęciu aktualnej sytuacji rynkowej. 

Odwołujący domyśla się po treści nazw załączników do wyjaśnień Konsorcjum Eskort, które 

próbuje  forsować koncepcję  o  tym,  że  wykona podjazdy  do  obiektów  zamawiającego  „przy 

okazji"  podjazdów  realizowanych  w  tzw.  „sąsiedztwie".  W  pierwszej  kolejności  wskazuje,  

iż przystępujący nie przedstawił dowodów na to, że świadczy usługę tożsamą z oczekiwaną 

przez  z

amawiającego  w  bezpośredniej  okolicy,  objętych  dokumentacją  postępowania 

obiektów. Próbując nawet podzielić taką koncepcję wskazać należy, że usługa ta to nie tylko 

sam  podjazd  do  obiektu  a

le  i  konieczna  jego  szczegółowa  kontrola.  Bezdyskusyjnym  jest,  

że jest to zadanie pracochłonne, rozciągnięte w czasie i już nawet ta czynność wykonywana 

przez pracowników generuje koszty których miesięczne ujęcie przewyższa kwotę 110,00 zł. 

Odwołujący zadał sobie trud by przedstawić Krajowej Izbie Odwoławczej specyfikę ochrony 

obiektów zamawiającego (w ujęciu podjazdów grupy interwencyjnej) i dokonał rejestracji wideo 

z procesu dokonania podjazdu (

zaznaczył, że zamawiający wymaga kilku podjazdów w ciągu 

doby)  do  każdego  z  obiektów  oraz  dokonania  jego  kontroli.  Odwołujący  odsyłał  do  analizy 

materiału,  który  umieścił  na  dysku  google  pod  wskazanymi  w  treści  odwołania  adresami. 

Przedstawił  również  graficzne  zestawienie  odległości  pomiędzy  obiektami  zamawiającego. 

Powyższy  dowód,  w  jego  ocenie,  w  sposób  wyraźny  obrazuje  jak  duże  zaangażowanie 

potrzebne jest dla realizacji tego elementu przedmiotu zamówienia oraz to, że zadeklarowana 

na  to  przez  Konsorcjum  Eskort  kwota  jest  zdecydowanie  za  niska. 

Zamawiający  oczekuje 

ponadto raportowania z wykonanych czynności co też jest czynnością, która winna być przez 

przystępującego  kalkulowana.  Zgodnie  z  wymaganiami  postępowania  (OPZ  dział  XVII  - 

Podjazd  Grupy  Interwencyjnej)  wybrany  przez  z

amawiającego  wykonawca winien  w  trakcie 

realizacji usługi przeprowadzać podjazdy na obiekty zamawiającego w następujący sposób: 

podjazdy nocne - nieregularne - 

w godzinach 22:00 do 6:00 co najmniej 2 razy do każdego 

obiektu; podjazdy dzienne - nieregularne - w godzinach 6:00 do 22:00 co najmniej 1 raz do 

każdego  obiektu.  Wskazać  wyraźnie  w  tym  miejscu  należy  na  czym  polegać  ma  usługa 

podjazdów  grupy  interwencyjnej.  Celem  takich  podjazdów,  zgodnie  z  oczekiwaniami 

z

amawiającego, ma być dokonanie przez pracowników ochrony obchodu obiektów. Obchody 

z  kolei  polegać  mają  na  dokonaniu  każdorazowo  szczegółowej  analizy  wokół  każdego 

budynku i sprawdzenie czy nie doszło do włamania lub uszkodzenia mienia, a w przypadku 

zauważenia  śladów  włamania  lub  uszkodzenia  powiadomienia  zamawiającego  oraz  policji. 

Pracownicy  o

chrony  muszą  każdorazowo  zaznaczyć  swoją  obecność  na  danym  obiekcie 

poprzez  „odbicie  się"  w  elektronicznym  systemie  obchodów  (punkty  obchodu).  Zadaniem 

grupy interwencyjnej jest ponadto, w razie 

konieczności, zabezpieczenie dostępnymi środkami 

i w niezbędnym zakresie obiektu do czasu podjęcia interwencji przez powiadomione służby 

publiczne  lub  upoważnionych  pracowników  zamawiającego.  Konsorcjum  Eskort  znając 

przecież  brzmienie  dokumentacji  postępowania,  a  co  za  tym  idzie  również  potrzeby 


z

amawiającego, powinno przedstawić dowody, które będą miały dla zamawiającego wartość 

przekonującą o słuszności przedstawionych mu argumentów. Przystępujący powinien zatem 

co  najmniej  udowodnić  jaką  liczbą  patroli  interwencyjnych  operuje,  jakie  kontrakty 

(zanonimizowane  i  dostępne  tylko  dla  zamawiającego)  łączą  go  z  właścicielami  obiektów 

rzekomo sąsiadującymi z tymi należącymi do zamawiającego, jak zamierza świadczyć usługę 

w sytuacji mobilizacji grupy lub grup interwencyjnych na innych obiektach ochranianych przez 

przystępującego,  jak  zamierza  świadczyć  usługę  w  przypadku  awarii  bądź  uszkodzenia 

pojazdu bądź pojazdów grupy interwencyjnej, jak często Konsorcjum Eskort zobligowane jest 

do  podjazdów  do  obiektów  sąsiadujących  z  obiektami  zamawiającego  oraz  czy  liczba  

i  harmonogram  tych  podjazdów  pokrywa  się  z  obowiązkami  określonymi  w  niniejszym 

postępowaniu.  Możliwości  dowodowe  istniały  ponadto  jeszcze  w  przedłożeniu 

zanonimizowanych  umów  o  pracę  z  pracownikami  patroli  interwencyjnych  np.  w  ujęciu 

historycznym  obrazującym  dany  okres.  Podobnym  dokumentem  o  zbliżonej  wartości 

dowodowej  mógłby  być  dokument  kadrowo  -  płacowy  potwierdzający,  że  przyjęta  stawka 

wynagrodzenia zasadniczego w ujęciu miesięcznym jest stawką rynkową i realną w branży. 

Przystępujący  nie  wykazał  ponadto  w  jaki  sposób  będzie  realizować  usługę  na  rzecz 

z

amawiającego  np.  w  sytuacji  kiedy  jeden  z  rzekomo  sąsiadujących  z  obiektami 

z

amawiającego  obiekt  przejmie  w  ochronę  inna  firma  lub  jeśli  np.  klient  zrezygnuje  z  jego 

usług.  

Odwołujący  wskazał  ponadto,  iż  nie może być  traktowany  jako  dowód  do wyjaśnień 

Konsorcjum 

Eskort  wykaz  średnich  tankowań.  Należy  zadać  pytanie  o  czym  miałby  taki 

dokument  niby  traktować  w  ujęciu  zgłoszonej  przez  Konsorcjum  Eskort  problematyki  ? 

Dokument taki, nawet niekwestionowany co 

do jego autentyczności, wskazuje tylko jaka jest 

częstotliwość  tankowania  auta,  bez  możliwości  wykazania  gdzie  to  paliwo  jest  następnie 

zużywane. Nie może być to dowód pokazujący oszczędności przystępującego, a winien być  

w odczuciu o

dwołującego postrzegany wręcz odwrotnie jako potwierdzający, że Konsorcjum 

Eskort 

ponosi  koszty  działania  jego  patroli.  Wskazywał,  iż  praca  wykonywana  na  rzecz 

zamawiającego  musi  być  wynagradzana  z  przyjętej  w  umowie  stawki  za  daną  część 

przedmiotu  zamówienia.  Konsorcjum  winno  uwzględniać  tą  okoliczność  w  odniesieniu  do 

każdej czynności wykonanej na rzecz zamawiającego. Jako takie postrzegać należy już koszty 

dojazdu  na  obiekt  (nawet  z  obiektu  sąsiadującego),  koszt  pracy  pracownika  na  obiekcie 

zamawiającego,  wykonanie  przez  niego  raportu,  koszty  utrzymania  w  tym  czasie  auta  

i  niezbędnego  dla  świadczenia  usługi  sprzętu.  Konsorcjum  Eskort  nie  może  przecież 

wskazywać,  że  koszty  te  ponosi  ktoś  inny,  np.  inny  jego  kontrahent/  klient,  co  byłoby 

oczywistym naruszeniem obowiązującego porządku prawnego. W orzecznictwie Krajowej Izby 

Odwoławczej,  jak  i  w  orzecznictwie  sądów  powszechnych,  ugruntowany  jest  pogląd,  

iż sytuacja prawna wykonawcy, który złożył wyjaśnienia ogólne, nieadekwatne do wezwania, 


nie  poparte  dowodami,  nie  pozwalające  na  ustalenie  czy  cena  została  skalkulowana 

prawidłowo,  jest  w  zasadzie  analogiczna  do  sytuacji  wykonawcy,  który  zaniechał  złożenia 

jakichkolwiek wyjaśnień (por. m.in. wyrok KIO z 19 maja 2016 r., sygn. akt KIO 722/16; wyrok 

KIO  z  20  maja  2010  r.,  sygn.  akt  KIO  730/10; 

wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Częstochowie  

z 12 sierpnia 2005 r., sygn. VI Ca 464/05; 

wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z 4 czerwca 

2008 r., sygn. X Ga 127/08). 

Ponadto konieczność uznania, iż cena ofertowa jest ceną rażąco 

niską ma miejsce także w przypadku braku przedstawienia przez wykonawcę takich wyjaśnień, 

które  wykażą,  że  oferowana  przezeń  cena  rażąco  niska  nie  jest  (por.  m.in.  wyrok  Sądu 

Okręgowego w Warszawie z dnia 30 lipca 2014 r., sygn. akt XXIII Ga 1293/14). 

Odwołujący poruszył również kwestie samego wezwania do złożenia wyjaśnień, które 

zgodnie  z  jego  treścią  obligowało  Konsorcjum  Eskort  do  udzielenia  wyjaśnień  

z  uwz

ględnieniem  okoliczności  wskazanych  w  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp.  W  ocenie 

o

dwołującego wyjaśnienia przystępującego nie tylko nie odnoszą się do powyższych kryteriów 

ale i nie zawierają potwierdzających je dowodów. Konsorcjum Eskort ograniczyło się w swej 

odpowiedzi jedynie do lakonicznych stwierdzeń  o poprawności przyjętych założeń, a resztę 

wyjaśnień postanowiło wypełnić treściami dotyczącymi pojęcia rażąco niskiej ceny.  

Odnosząc  się  z  kolei  do  naruszenia  przez  przystępującego  przepisów  UZNK 

odwołujący  wskazywał,  iż  Lider  Konsorcjum  Eskort,  w  innych  postępowaniach  o  udzielenie 

zamówień  publicznych,  oferuje  zamawiającym  usługę  tożsamą  z  tą  poruszaną  niniejszym 

odwołaniem, za kwoty zdecydowanie odbiegające od tych jakie podał w swojej ofercie w dziale 

G. 

Odwołujący  zaznaczył,  iż  wyjaśnienia  złożone  przez  Konsorcjum  Eskort  traktują  

o możliwościach również jego Lidera, co pozwala uznać, że usługę podjazdów patroli oceniać 

można  w  odniesieniu  do  innych  postępowań  gdzie  składa  on  oferty  samodzielnie  lub  

w  konsorcjach  z  innymi  wykonawcami. 

W  ujęciu  powyższego  działania  przystępującego, 

polegające  na  podaniu  w  treści  swojej  oferty  kwoty  110,00  zł.  za  usługę  podjazdów  grupy 

interwencyjnej  (ryczałt  miesięczny  za  1  chroniony  obiekt)  jest  działaniem  celowym, 

ukierunkowanym  na  utrudnienie  innym  przedsiębiorcom  dostępu  do  rynku,  a  to  poprzez 

sprzedaż  usługi  poniżej  kosztów  jej  świadczenia.  Konsorcjum  Eskort  w  poprzednim 

postępowaniu  na  ochronę  obiektów  Uniwersytetu  Łódzkiego  zaoferowało  tożsamą  usługę  

z

a zaskakująco niską kwotę jedynie 30,00 zł., co okazało się być działaniem, które pozwoliło 

mu osiągnąć jego cel - wybór złożonej przez niego oferty jako oferty najkorzystniejszej. 

Zgodnie z art. 3 ust. 1 UZNK

, czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne 

z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy 

lub  klienta.  Dobre  obyczaje,  na  które  się  wskazuje  w  cytowanym  przepisie,  wskazują  

na  działanie,  które  może  prowadzić  do  zniekształcenia  określonych  interesów  i  zachowań 

gospodarczych  w  przeciętnych  warunkach  praktyki  rynkowej,  które  jednocześnie  prowadzi  

do  pogorszenia 

sytuacji  innego  przedsiębiorcy  na  tym  konkurencyjnym  rynku,  poprzez 


naruszenie w tym zakresie jego interesu. 

Jak wskazuje się w doktrynie, czynem nieuczciwej 

konkurencji  będzie  stosowanie  ceny  dumpingowej,  czyli  kosztów  nierealnych  w  kontekście 

przedmiotu umowy i zakresu zamówienia. Wykonawca nie może zaproponować ceny, która 

naraziłaby  go  na  straty.  Jednocześnie,  takie  działanie  stanowi  eliminację  przedsiębiorców  

z konkretnego zamówienia. Zaoferowana przez Konsorcjum Eskort cena za realizacje usługi 

podjazdów  grupy  interwencyjnej  jest  w  ocenie  odwołującego  całkowicie  oderwana  

od jakichkolwiek realiów cenowych, a jej celowe zaniżenie miało na celu polepszenie sytuacji 

tego wykonawcy kosztem innych

. Wskazać należy, iż gdyby Konsorcjum Eskort podało realne 

koszty  świadczenia  usługi  cena  jego  oferty  nie  byłaby  już  prawdopodobnie  uznana  

za najkorzystniejszą. 

Co więcej odwołujący pozostaje na stanowisku, że tak złożona przez przystępującego 

oferta godzi w interes samego  z

amawiającego. W związku z działaniem Konsorcjum Eskort  

i  złożonym  przez  nie  oświadczeniem  o  realizacji  usługi  podjazdów  grupy  interwencyjnej  

w  obecnym 

kształcie  wnioskować  należy,  iż  usługa  w  tym  zakresie  będzie  wykonywana 

niezgodnie  z  potrzebami  z

amawiającego  lub  nie  będzie  wykonywana  w  ogóle.  Również 

ważnym w ocenie odwołującego jest to, że składanie ofert w kształcie w jakim czyni to obecnie 

Konsorcjum  Eskort  utrwala  mylne  przekonanie  z

amawiającego  o  dostępności  takiej  usługi  

w tak niskiej cenie. 

Zamawiający,  w  dniu  11  października  2019  r.  poinformował  wykonawców,  zgodnie  

z  art.  185  ust.  1  ustawy  Pzp,  o  wniesieniu  odwołania,  przesyłając  wykonawcom  drogą 

elektroniczną kopię złożonego odwołania, wzywając uczestników postępowania do złożenia 

przystąpienia.  W  dniu  14  października  2019  r.,  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  

o  ud

zielenie  zamówienia:  Agencja  Ochrony  ESKORT  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Łodzi; 

Agencja  Ochrony  Osób  i  Mienia  ARGO  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  

Sp. k.; ESKORT Sp. z o.o. 

zgłosili przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie 

zamawiającego. 

Zamawiający,  działając  w  oparciu  o  przepis  art.  186  ust.  1  ustawy  Pzp,  

na  posiedzeniu  w  dniu 

23  października  2019  r.,  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  wnosząc  

o oddalenie odwołania w całości jako bezzasadnego.  

Przystępujący w dniu 22 października 2019 r., złożył do akt sprawy pismo procesowe, 

w którym prezentował swoje stanowisko w sprawie oraz wniósł o przeprowadzenie dowodów 

na okoliczności w nim wskazane.  


Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

na 

podstawie 

zeb

ranego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, postanowieniami SIWZ, 

ofertą  złożoną  przez  przystępującego,  korespondencją  prowadzoną  w  postepowaniu 

pomiędzy  zamawiającym  a  przystępującym  w  przedmiocie  wyjaśnień  dotyczących 

rażąco  niskiej  ceny,  po  zapoznaniu  się  z  odwołaniem  i  stanowiskiem  procesowym 

zamawiającego  zawartym  w  odpowiedzi  na  odwołanie  i  przystępującego  zawartym  

złożonym piśmie procesowym, a także po wysłuchaniu oświadczeń, jak też stanowisk 

stron oraz uczestnika postępowania, złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy 

ustaliła i zważyła, co następuje.  

Izba 

ustaliła, że nie zaszła żadna z przesłanek, o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy 

Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.  

Ponadto  Izba  stwierdziła,  że  odwołującemu  przysługiwało  prawo  do  skorzystania  

ze  środka  ochrony  prawnej,  gdyż  wypełniono  materialnoprawną  przesłankę  interesu  

w uzyskaniu 

zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, kwalifikowaną możliwością 

poniesienia szkody, będącej konsekwencją zaskarżonej w odwołaniu czynności. Odwołujący 

złożył ofertę w niniejszym postępowaniu i ubiega się o zamówienie. Zamawiający, powołując 

s

ię na przepisy ustawy Pzp, odmówił odwołującemu dostępu do wyjaśnień złożonych przez 

Konsorcjum Eskort, w odpowiedzi na wezwanie zamawiającego w trybie art. 90 ust. 1 ustawy 

Pzp, a w rezultacie pozbawił odwołującego prawa weryfikacji informacji zawartych w złożonych 

dokumentach.  

Gdyby  potwierdzi

ły  się  zarzuty  odwołującego  zawarte  w  odwołaniu  to  oferta 

Konsorcjum  Eskort  zostałaby  odrzucona,  a  oferta  złożona  przez  odwołującego  byłaby 

najkorzystniejsza  w  postępowaniu,  jako  oferta  z  ceną  rynkową,  gwarantującą  należyte 

wykonanie przedmiotu zamówienia. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  

o  zamówienie  publiczne,  nadesłanej  przez  zamawiającego  do  akt  sprawy  w  formie 

elektronicznej na płycie CD, w tym w szczególności z treści ogłoszenia o zamówieniu, treści 

SIWZ,  treści  oferty  złożonej  przez  przystępującego,  treści  wyjaśnień  złożonych  przez 

przystępującego na wezwanie zamawiającego w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, złożone wraz 

z  uzasadnieniem  zastrzeżenia  informacji  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa.  Izba  dopuściła  

i przeprowadziła dowody wnioskowane w sprawie i złożone na rozprawie przez odwołującego 

i uczestnika postępowania odwoławczego. 


Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje 

Izba,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

powyższe ustalenia oraz zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu, doszła do przekonania, 

iż w niniejszym postępowaniu doszło do naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy, 

k

tóre  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia, a tym samym, na podstawie art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, rozpoznawane odwołanie 

zasługuje na uwzględnienie. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  rozpoznała  zarzuty  naruszenia  przez  zamawiającego 

przepisów art. 8 ust. 1-3 ustawy Pzp w zw. z art. 11 ust. 2 UZNK, przez nieprawidłową ocenę 

zasadności objęcia tajemnicą przedsiębiorstwa złożonych przez przystępującego wyjaśnień, 

złożonych  w  piśmie  z  25  września  2019  r.,  stanowiących  odpowiedź  na  wezwanie 

zamawiającego w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp. 

Na wstępie zauważenia wymaga, że przepis art. 8 ust. 3 ustawy Pzp stanowi, że nie 

ujawnia  się  informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu  przepisów  

o zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji, jeżeli wykonawca, nie później niż w terminie składania 

ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu, zastrzegł, że nie mogą być 

one  udostępniane  oraz  wykazał,  iż  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa.  

Obowiązek „wykazania”, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy Pzp, to w ocenie Izby, 

obowiązek  leżący  po  stronie  wykonawcy,  który  należy  rozumieć  w  ten  sposób,  że  podmiot 

zastrzegający  określone  informacje  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa,  w  odpowiednim 

momencie postępowania winien, bez wcześniejszego wezwania zamawiającego, udowodnić 

zasadność  poczynionego  zastrzeżenia.  Brak  takich  wyjaśnień  lub  złożenie  wyjaśnień 

ogólnikowych, równoznaczne wyłącznie z formalnym dopełnieniem tego obowiązku, powinno 

być traktowane jako rezygnacja z przewidzianej przepisem art. 8 ust. 3 ustawy Pzp ochrony. 

W takiej  sytuacji  prawem,  a wręcz  obowiązkiem  po stronie zamawiającego, jest  ujawnienie 

nieskutecznie  utajnionych  informacji.  Innymi  słowy,  na  co  wielokrotnie  zwracała  uwagę 

Krajowa Izba Odwoławcza w swoich wyrokach, to nie jakiekolwiek wyjaśnienia złożone przez 

wykonawcę  stanowią  podstawę  do  uznania  skuteczności  zastrzeżenia  tajemnicy 

przedsiębiorstwa,  lecz  takie,  którymi  wykonawca  wykazuje  wypełnienie  przesłanek 

warunk

ujących skuteczność takiego zastrzeżenia. 

Zdaniem składu orzekającego pod pojęciem "wykazania", o którym mowa w art. 8 ust. 

3  ustawy 

Pzp,  rozumieć  należy  nie tylko  złożenie oświadczenia,  że zastrzeżone informacje 

stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  ale  również  przedstawienie  stosownych  dowodów  

na  jego  potwierdzenie.  Oczywiście nie można  w  tym  upatrywać bezwzględnego obowiązku 

dowiedzenia zaistnienia każdej z przesłanek wymienionych w art. 11 ust. 2 UZNK. Nie ulega 

wątpliwości, że nie wszystkie okoliczności można poprzeć stosownymi dowodami. W takich 


wypadkach zasadniczo wystarczające jest złożenie przez danego wykonawcę oświadczenia, 

z  tym  jednak  zastrzeżeniem,  że  zamawiający  zawsze  ma  prawo  zweryfikować  czy 

oświadczenie takie jest zgodne  z  rzeczywistością  i  czy  na  przykład  informacje  zastrzeżone 

przez dany podmiot nie były już wcześniej ujawnione do publicznej wiadomości. W odniesieniu 

jednak  do  informacji  zastrzeżonych  przez  Konsorcjum  Eskort  z  łatwością  można  było  takie 

dowody  przedstawić  (np.  w  postaci  umów  o  poufności  zawartych  z  innymi  podmiotami  dla 

których wykonawca ten świadczy usługi).  

Z  kolei,  po  zmianie  przepisów  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  z  dnia  

16 kwietnia 1993 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1010), 

definicja tajemnicy przedsiębiorstwa znalazła 

się w art. 11 ust. 2 UZNK. Zgodnie z tym przepisem przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie 

się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje 

posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze 

ich  elementów  nie  są  powszechnie  znane  osobom  zwykle  zajmującym  się  tym  rodzajem 

informacji  albo  nie  są  łatwo  dostępne  dla  takich  osób,  o  ile  uprawniony  do  korzystania  

z informacji lub ro

zporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania 

w celu utrzymania ich w poufności. Ustawodawca w art. 8 ust. 3 ustawy Pzp przewidział zatem, 

że  wykonawca,  chcący  skorzystać  z  ochrony  informacji  stanowiących  tajemnicę  jego 

przedsi

ębiorstwa, ma obowiązek wykazania spełniania przez objęte ochroną dane przesłanek 

wynikających z przepisu art. 11 ust. 2 UZNK a ponadto, że wykazanie to winno nastąpić nie 

później niż w dniu, w którym złożone zostały w postępowaniu oferty lub wnioski o dopuszczenie 

do  udziału  w  postępowaniu,  a  w  przypadku  gdy  zastrzeżeniu  podlegają  inne  dokumenty, 

zastrzeżenie takie (wraz z wykazaniem) winno być uczynione nie później niż w dniu, w którym 

składane są podlegające zastrzeżeniu dokumenty. 

Jak  ustalił  skład  orzekający  w  niniejszej  sprawie,  Konsorcjum  Eskort  dokonało 

zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa w odniesieniu do wyjaśnień złożonych w odpowiedzi 

na  wezwanie  zamawiającego  skierowane  w  trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp.  W  złożonym 

piśmie,  datowanym  na  25  września  2019  r.,  przystępujący  przedstawił  zamawiającemu 

szczegółową  kalkulację  wraz  z  czynnikami  cenotwórczymi,  mającymi  wpływ  na  wysokość 

zaproponowanej  w  przedmiotowym  postępowaniu  ceny.  Jak  wynika  z  uzasadnienia 

zastrzeżenia informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa, zastrzeżenie to dotyczy wyjaśnienia 

odnoszącego  się  do  sposobu,  w  jaki  skalkulowała  została  cena  za  wykonanie  zamówienia  

w  pozycji  G  arkusza  cenowego  tj.  w  zakresie  podjazdów  grupy  interwencyjnej  na  terenie 

miasta  Łodzi.  Przystępujący  argumentował,  że  informacje  o  dostawcach  i  usługodawcach,  

a przede wszystkim stosowane przez Konsorcjum Eskort stawki 

za świadczone usługi, upusty 

cenowe  i  rabaty  mają  dla  niego  wartość  handlową.  Dzięki  ich  nieujawnianiu  wykonawca 

z

yskuje  przewagę  konkurencyjną.  Podnosił  także,  że  wartość  handlową  posiadają  również 

informacje  o  innych  lokalizacjach,  w  których  usługi  są  świadczone,  co  związane  jest  


z  możliwością  ustalenia  podmiotów  ma  rzecz  których  usługi  są  wykonywane.  Wskazywał  

na fakt, że informacje zawarte w piśmie przedstawiają dla niego nieocenioną wręcz wartość 

gospodarczą,  albowiem  na  ich  podstawie  możliwe  jest  pozyskanie  przez  konkurencję 

informacji 

o  stosowanych  przez  wykonawcę  cenach  transakcyjnych  za  realizację  zadań  

o  charakterze  podobnym,  co  przedmiot  zamówienia  o  udzielenie  którego  ubiega  się 

wykonawca. 

Odwołujący,  podnosząc  zarzuty  naruszenia  cytowanych  przepisów  wskazywał,  

że  w  jego  ocenie  zamawiający  zaniechał  zbadania  skuteczności  dokonanego  przez 

Konsorcjum Eskort zastrzeżenia. Nie ulega wątpliwości, że zamawiający przychylając się do 

wniosku  danego 

wykonawcy  o  zastrzeżenie  określonych  informacji  jako  tajemnica 

przedsiębiorstwa,  winien  dokonać  weryfikacji  prawdziwości  jego  stanowiska  odnośnie 

charakteru  (statusu)  tych  informacji. 

Na  marginesie  zauważyć  należy,  że  sam  wykonawca 

przedstawiając  argumentację  w  zakresie  zasadności  zastrzeżenia  użył  sformułowania,  

iż  „wnosi  o  zastrzeżenie  i  nieujawnianie  całości  treści  niniejszego  pisma”.  Weryfikacja 

zamawiającego nie może odbyć się zatem wyłącznie poprzez bezrefleksyjne zaaprobowanie 

wyjaśnień danego wykonawcy, ale winna być oparta obiektywnymi przesłankami, gdyż tylko 

na ich podstawie można zweryfikować prawdziwość subiektywnych twierdzeń wykonawcy.  

Izba  poddała  analizie  treść  zastrzeżeń  złożonych  w  postępowaniu,  datowanych  

na 25 września 2019 r. i doszła do przekonania, że zamawiający dokonał błędnej weryfikacji  

i  oceny  wyjaśnień  przedłożonych  przez  Konsorcjum  Eskort,  w  przedmiocie  zastrzeżenia 

informacji  jako  tajemnica  jego  przedsiębiorstwa.  Dokonując  analizy  powyższych  wyjaśnień 

Izba  nie  znalazła  podstaw  do  uznania,  że  wypełnione  zostały  przesłanki  tajemnicy 

przedsiębiorstwa określone w art. 11 ust. 2 UZNK, albowiem Konsorcjum Eskort nie wykazało, 

że  zastrzeżone  przez  niego  informacje  posiadają  dla  niego  wartość  gospodarczą,  co  jest 

wystarczające dla stwierdzenia, że zarzuty odwołania należy uznać za zasadne. Przypomnieć 

należy, że wartość gospodarczą mają informacje, których  rozpowszechnienie może zagrażać 

konkurencyjnej  pozycji  wykon

awcy  w  określonym  segmencie  rynku.  Za  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  należy  uznać  również  wszelkie  informacje  o  wykonawcy,  które  w  toku 

konkurencji  mogą  zachwiać  pozycją  wykonawcy  na  określonym  rynku.  Przy  czym  sama 

okoliczność,  że  podmioty  konkurujące  ze  sobą  na  rynku  zbierają  i  analizują  informacje  

na temat realizowanych kontraktów czy ich cen, nie świadczy jeszcze o możliwości zachwiania 

pozycji rynkowej wykonawcy. 

I tak, w zakresie danych 

na temat zawartych umów z innymi podmiotami, uzasadniając 

zastrzeżenie  tych  informacji  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa,  przystępujący  powołał  się  na 

fakt,  że  wartość  dla  niego  mają  informacje  o  innych  lokalizacjach,  w  których  usługi  

są świadczone. Nie wskazał jednak ani w jaki sposób fakt ujawnienia tych informacji mógłby 

wpłynąć  na  działalność  przystępującego  i  jakie  to  ujemne  skutki  wynikają  z  faktu,  że  inni 


wykonawcy  pozyskają  wiedzę  na  ten  temat.  Nie  zaprezentował  też  jakie  działania  zostały 

podjęte w celu zachowania w poufności danych na temat zawartych kontraktów. 

Ni

e  przekonał  również  Izby  argument  w  zakresie,  w  jakim  przystępujący  podnosił,  

że  podjął  niezbędne  działania  w  celu  zachowania  poufności  informacji  odnośnie  stawek,  

za  jakie  świadczy  on  usługi.  Samo  uzasadnienie  zastrzeżenia  informacji  zawiera  jedynie 

teo

retyczne wywody na temat tego, że chroni on między innymi dostęp do informacji o cenach 

transakcyjnych  za  realizację  zadań  o  charakterze  podobnym.  Same  twierdzenia  w  tym 

przedmiocie należy jednak uznać za ogólne i nie poparte żadnymi dowodami, co przy braku 

k

onkretów  odnoszących  się  do  tego  elementu,  np.  w  postaci  przedstawienia  umów  

z  podmiotami  trzecimi

,  z  treści  których  wynikałoby,  że  stosowane  są  w  nich  klauzule  

o poufności - uznać należy za mało konkretne i lakoniczne. Tym samym nie sposób uznać,  

że wypełniono przesłankę wynikającą z przepisów, upoważniającą do uznania tych informacji 

za 

podlegające  ochronie.  Co  więcej  przystępujący  nie  przedstawił  żadnych  dowodów  

na poparcie swoich twierdzeń zawartych w przedmiotowym piśmie.  

Konsorcjum  Eskort  po

dnosiło  w  treści  zastrzeżenia,  że  również  informacje  

o  dostawcach  i  usługodawcach,  a  przede  wszystkim  stosowane  dla  niego  stawki  

za  świadczone  usługi,  upusty  cenowe  i  rabaty  mają  wartość  handlową.  Tymczasem  na 

posiedzeniu złożył pismo procesowe, w którym przedstawił szczegółową kalkulację, z której 

wynikają  czy  to  koszty  ponoszone  na  ubezpieczenie  pojazdów  czy  też  koszty  paliwa  

i wynikające dla niego korzystne warunki ze współpracy z podmiotami trzecimi. Z jednej strony 

więc przystępujący, na etapie prowadzonego postępowania, zastrzega informacje dotyczące 

wyliczenia elementów składających się na sporną pozycję, natomiast na etapie postępowania 

odwoławczego przedkłada szczegółowe wyliczenia. Załącza również do pisma procesowego 

szereg dowodów, mających świadczyć o prawdziwości i realności przyjętych założeń. 

Skład orzekający zwraca też uwagę, że aby taki określony zbiór informacji uzasadniał 

objęcie  go  ochroną,  wykonawca  musi  podjąć  stosowne  działania  w  celu  zachowania  

go  w  tajemnicy.  Przystępujący  w  treści  uzasadnienia  zastrzeżenia  tych  informacji,  jako 

tajemnica przedsiębiorstwa, nie wskazywał na takie okoliczności, dowodząc że do zachowania 

objętych  przez  niego  tajemnicą  danych  zobowiązani  zostali  pracownicy  i  kontrahenci 

wykonawcy.  Również  na  tą  okoliczność  wykonawca  nie  przedstawił  żadnych  dowodów, 

twierdzeń tych nawet nie uprawdopodobnił. 

Rea

sumując,  Izba  oceniła,  że  zamawiający  błędnie  uznał  skuteczność  zastrzeżenia 

informacji  zawartych  w  wykazie  osób  złożonym  przez  przystępującego  jako  tajemnicę 

przedsiębiorstwa, uznając za zasadny zarzut naruszenia art. 8 ust. 1 - 3 ustawy Pzp w zw.  

z  art.  11  ust.  2  UZNK.  Naruszenie  to  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania. 

Zaniechanie udostępniania odwołującemu wyjaśnień pozbawiło go możliwości ich weryfikacji 

pod  kątem  zaoferowania  przez  wykonawcę  rażąco  niskiej  ceny  w  szczególności  co  do 


przyjętego  przez  Konsorcjum  Eskort  sposobu  realizacji  zamówienia,  które  to  rozwiązania 

optymalizacyjne  były,  w  ocenie  przystępującego,  ściśle  powiązane  z  przyjętymi  kosztami 

składającymi  się  na  wykonanie  zamówienia  w  tej  pozycji.  Tym  samym  odwołujący  nie miał 

szansy na dokonanie obiektywnej oceny istnienia przesłanki odrzucenia oferty odwołującego, 

w szczególności na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp, co może mieć wpływ na wynik 

postępowania. Potwierdzeniem tego jest argumentacja odwołującego znajdująca się w treści 

złożonego  odwołania.  Wskazuje  on,  że  przystępujący  przyjmuje  cenę  110,00  zł.  

za  kilkadziesiąt  podjazdów,  wraz  z  kontrolą  danego  obiektu,  co  jest  niemożliwe  w  ujęciu 

aktualnej sytuacji rynkowej. Wskazywał, że jedynie domyśla się (z treści nazw załączników do 

wyjaśnień Konsorcjum Eskort), iż ten wykazywał, że będzie wykonywał podjazdy do siedziby 

zamawiającego niejako „przy okazji” podjazdów realizowanych do sąsiadujących z obiektami 

zamawiającego  budynków.  Nie  miał  jednak  możliwości  zapoznania  się  ze  szczegółowymi 

założeniami  przyjętego  przez  przystępującego  rozwiązania.  W  toku  rozprawy  przedłożył 

wydruk z GPS, obrazujący trasę jaką musi pokonać patrol, przyjmując swoje założenia, które 

były jednak rozbieżne z tymi, które opisał przystępujący w piśmie. Odwołujący zatem nie miał 

możliwości przedłożenia dowodów na poparcie swojego stanowiska. 

Skład  orzekający  stoi  na  stanowisku,  że  potwierdzenie  się  zarzutów  odwołania 

dotyczących  zastrzeganych  przez  wykonawcę  Konsorcjum  Eskort,  jako  stanowiących 

tajemnicę  przedsiębiorstwa  informacji,  musi  skutkować  unieważnieniem  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej.  Przyjęcie  odmiennego  stanowiska  powodowałoby  niecelowość 

stawiania  tego  rodzaju  zarzutów,  gdyż  nawet  ich  potwierdzenie,  w  toku  postępowania 

odwoławczego, nie będzie otwierało wykonawcy drogi do wniesienia odwołania w którym, po 

zapoznaniu się z ofertą konkurenta, mógłby zakwestionować prawidłowość badania i oceny 

jego oferty, 

w szczególności zaniechanie jej odrzucenia z powodu zaoferowania ceny rażąco 

niskiej. 

Odnosząc się do podniesionych przez odwołującego zarzutów naruszenia przepisów 

ustawy Pzp oraz UZNK, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum Eskort pomimo, 

że  zaproponowana  przez  niego  cena  za  usługę  podjazdów  grupy  interwencyjnej  jest  ceną 

rażąco  niską,  co  wypełnia przesłanki  utrudniania dostępu  do  rynku  innym  przedsiębiorcom, 

poprze

z  sprzedaż  usług  poniżej  kosztów  ich  wytworzenia  i  świadczenia,  w  celu  eliminacji 

innych  przedsiębiorców,  w  ocenie Izby  to  czy  Konsorcjum  Eskort  zaoferowało  cenę  rażąco 

niską może być ocenione, co wynika z brzmienia art. 90 ust. 3 ustawy Pzp: "dokonana ocena  

wyjaśnień  wraz  ze  złożonymi  dowodami",  w  oparciu  o  wyjaśnienia  złożone  przez 

przystępującego, na wezwanie zamawiającego, w piśmie z 25 września 2019 r., tj. w oparciu 

o pełną treść tych wyjaśnień (w tym kalkulacji kosztów), jak i załączonych dowodów.  


Rozstrzyganie,  na  obecnym  etapie  postępowania,  powyższych  zarzutów  byłoby 

zwyczajnie  przedwczesne. 

Co  wymaga  podkreślenia,  Izba  nie  podzieliła  wywodów 

przystępującego i zamawiającego, dotyczących braku możliwości kwestionowania wysokości 

wynagrodzenia prz

yjętej w spornej pozycji z tego powodu, że cena jednostkowa nie może, ich 

zdaniem  świadczyć  o  rażąco  niskiej  cenie  oferty.  Przede  wszystkim  sam  zamawiający, 

wzywając  do  wyjaśnień  w  przedmiocie  rażąco  niskiej  ceny  (pismo  z  24  września  2019  r.) 

wskazał,  że  zaoferowana  przez  wykonawcę  cena  ryczałtowa  w  zakresie  podjazdów  grupy 

interwencyjnej  na  terenie Łodzi  w  wysokości  61 426,20  zł.  brutto,  jest  niższa o ponad 30%  

od  średniej  arytmetycznej  cen  w  zakresie  podjazdów  grup  interwencyjnych  wszystkich 

złożonych  ofert.  Argumentował  również,  że  cena  ta  nosi  znamiona  rażąco  niskiej  i  budzi 

wątpliwości zamawiającego. Tym samym ciężar dowodu, że cena tego składnika oferty, nie 

jest  rażąco  niska,  spoczywał  na  wykonawcy  -  Konsorcjum  Eskort.  Obowiązkiem 

zamawiającego było zatem dokonać oceny tych wyjaśnień. 

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak  

w  sentencji. 

Zgodnie bowiem z treścią art. 192 ust. 2 ustawy Pzp Izba uwzględnia odwołanie, 

jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ 

na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Izba  zwraca  uwagę,  że  bezpodstawne 

uznanie 

zasadności  objęcia  określonych  informacji  tajemnicą  przedsiębiorstwa  i  ich 

nieudostępnienie innym  wykonawcom,  uniemożliwia im  skuteczne  skorzystanie ze środków 

ochrony  prawnej.  Realizacja  tego  uprawnienia  może  z  kolei  spowodować  zmianę  wyniku 

postępowania.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. z dnia 7 maja 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 972),   

w tym w szczególności  §  5 ust. 2 pkt 1. 

Przewodniczący:    ………………………..……