KIO 1582/19 POSTANOWIENIE dnia 21 sierpnia 2019 r.

Sygn. akt: KIO 1582/19 

POSTANOWIENIE 

z dnia 21 sierpnia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Małgorzata Matecka 

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym  be

z  udziału  stron  w  dniu  21  sierpnia  2019  r. 

w Warszawie 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu 

13 sierpnia 2019 r. przez 

wykonawcę Ochrona 24 Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 

z  siedzibą  w  Lublinie  w  postępowaniu prowadzonym  przez  zamawiającego:  Sąd Okręgowy 

w Lublinie 

postanawia: 

1.  odrzu

ca odwołanie, 

2.  k

osztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Ochrona  24  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Lublinie  i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania 

odwoławczego  kwotę  7.500  zł  00  gr  (słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero 

groszy) 

u

iszczoną  przez  wykonawcę  Ochrona  24  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Lublinie tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejsze  postanowienie  -  

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Lublinie. 

Przewodniczący:      …………….……… 

Sygn. akt: KIO 1582/19 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający – Sąd Okręgowy w Lublinie prowadził postępowanie o udzielenie zamówienia 

pn.  „Usługi  ochrony  i  usługi  towarzyszące  dla  Sądu  Rejonowego  w  Rykach” 

„Postępowanie”).  Ogłoszenie  o  zamówieniu  na  usługi  społeczne  („ogłoszenie”)  zostało 

zamieszczone  w  dniu  30  lipca 

2019  r.  na  stronie  internetowej  zamawiającego  oraz  tablicy 

ogłoszeń  w  siedzibie  zamawiającego.  W dniu  13  sierpnia  2019  r.  wykonawca  Ochrona  24 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Lublinie wniósł do Prezesa Krajowej 

Iz

by Odwoławczej odwołanie na czynność odrzucenia jego oferty w Postępowaniu. 

Krajowa Iz

ba Odwoławcza ustaliła co następuje: 

Przedmiotem  zamówienia  jest  usługa  ochroniarska  wymieniona  w  wykazie  usług 

społecznych  i  innych  szczególnych  usług,  stanowiącym  załącznik  nr  XIV  do  dyrektywy 

Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  nr  2014/24/UE 

(§  2  ust.  2  ogłoszenia).  Postępowanie 

prowadzone 

było  na  podstawie  art.  138o  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1986  ze  zm.),  dalej  jako  „ustawa  Pzp”, 

o 

wartości  szacunkowej  poniżej  wyrażonej  w  złotych  równowartości  kwoty  750 000  euro, 

o 

której mowa w art. 138g ust. 1 w zw. art. 138o ust. 1 ustawy Pzp (§ 2 ust. 1 ogłoszenia). 

W

artość  zamówienia  wynosiła  138 938,80  zł  netto,  co  stanowi  32 223,67  euro  (pismo 

zamawiającego z dnia 16 sierpnia 2019 r. w aktach sprawy). 

Kra

jowa Izba Odwoławcza zważyła co następuje: 

Mając na uwadze powyższe ustalenia Izba stwierdziła, że odwołanie podlega odrzuceniu na 

podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  1  us

tawy  Pzp,  bowiem  w  sprawie  nie  mają  zastosowania 

przepisy  ustawy  Pzp.

Skład  orzekający  podziela  stanowisko  wielokrotnie  przedstawiane 

w tym zakresie 

przez Krajową Izbę Odwoławczą - m.in. w postanowieniach: z dnia 4 stycznia 

2018  r.  sygn.  akt  KIO  2697/17,  z  dnia  12  kwietnia  2018  r.  sygn.  akt  KIO  638/18,  z dnia  25 

maja 2018 r. sygn. akt KIO 973/18, z dnia 12 czerwca 2018 r. sygn. akt KIO 1051/18, z dnia 

października 2018 r.  sygn.  akt  KIO  1933/18,  z  dnia  9  października 2018  r.  sygn.  akt  KIO 

1917/18,  z  dnia  2

9 października 2018  r. sygn.  akt  KIO  1917/18,  z  dnia  6 listopada 2018  r. 

sygn.  akt  KIO  2249/18,  z  dnia  21  listopada  2018  r.  sygn.  akt  KIO  2356/18,  z  dnia  6  lutego 

2019  r.  sygn.  akt  KIO  159/19.  Jak  stwierdziła  Izba  w  uzasadnieniu  ostatniego 

z wymienionych o

rzeczeń „ustawodawca wskazał, że przepisy rozdziału 6 ustawy stosuje się 

do  zamówień  na  usługi  społeczne,  których  wartość  jest  równa  lub  przekracza  wyrażoną 

w 

złotych  równowartość  kwoty:  1)  750  000  euro  –  w  przypadku  zamówień  innych  niż 

zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, 2) 1 000 

000 euro 

– w przypadkach zamówień sektorowych. W takim przypadku, zgodnie z art. 138l 

ustawy  P

zp  postępowanie  o udzielenie  zamówienia  na  usługi  społeczne  jest  prowadzone 

z zastosowaniem  p

rzepisów  działu  I  rozdziału  2a,  działu  2a,  działu  II  rozdziału  5,  działu  V 

rozdziału 3 oraz działu VI, a przepisy art. 22-22d, art. 24, art. 29-30b oraz art. 32-35 stosuje 

się odpowiednio. A contrario, z art. 138 g ustawy Pzp wynika, że w razie nieosiągnięcia ww. 

progu kwotowego przepisów rozdziału 6 ustawy Pzp nie stosuje się. Tym samym nie stosuje 

się także znajdującego się wszak w rozdziale 6 przepisu art. 138 l ustawy Pzp, który zawiera 

odwołanie  do  działu  VI  ustawy  (środki  ochrony  prawnej),  przyznającego  wykonawcy  prawo 

do  wniesienia  odwołania.  W  szczególności  zaś  nie  znajduje  zastosowania  art.  180  ust.  2 

ustawy  Pzp.  Odmienna  interpretacja  przepisów  ustawy  Pzp  byłaby  zatem  interpretacją 

contra legem. 

Jednocześnie, w przypadku gdy wartość zamówienia na usługi społeczne jest 

mniejsza  od  wymienionych  wyżej  kwot,  zamawiający  może  udzielić  zamówienia  stosując 

wyłącznie przepisy art. 138o ust. 2-4 ustawy Pzp. (…) W ocenie Izby uregulowania zawarte 

w art. 138o ustawy Pzp stanowią odrębną i kompleksową procedurę udzielania zamówienia 

na usługi społeczne o wartości poniżej progu, na co wskazuje analiza treści oraz chronologia 

przywołanych  przepisów.  W  tej  sytuacji,  zamawiający  jest  uprawniony  do  samodzielnego 

ustalenia i  opisania szczegółowej  procedury, w  ramach której  udzieli  zamówienia na  usługi 

społeczne  o  wartości  mniejszej  niż  wskazana  w  art.  138g  ust.  1  ustawy  Pzp,  mając  na 

względzie co najmniej minimalne wymagania opisane w art. 138o ust. 2-4 ustawy Pzp, to jest 

zachowanie  zasad  przejrzystości,  obiektywności  i  niedyskryminacji  wykonawców. 

Zauważenia  również  wymaga,  że  procedura  udzielania  zamówień  publicznych  na  usługi 

społeczne  w  oparciu  o  art.  138o  ustawy  Pzp,  tworzona jest  przez  samego  zamawiającego, 

tym  samym  nie  jest  procedurą  opartą  na  ustawie  Prawo  zamówień  publicznych,  choć 

zamawiający  uprawniony  jest  do  zastosowania  instytucji  przewidzianych  w ustawie,  jednak 

owa  procedura  stosowana  przez  zamawiającego  nie  będzie  procedurą określoną  ustawą  – 

a 

jedynie  procedurą  własną  zamawiającego.  Tym  samym  zamawiającego  nie  wiążą  inne 

przepisy  ustawy,  w  tym  również  przepisy  odnoszące  się  do  środków  ochrony  prawnej. 

Podkreślenia  wymaga,  że  ustawodawca  nie  odsyła  w  artykule  138o  ustawy  Pzp  do 

stosowania przepisów działu VI ustawy Pzp (środki ochrony prawnej), tak jak ma to miejsce 

w  przypadku  zamówień  o  wartości  równej  lub  przekraczającej  wyrażoną  w  złotych 

równowartość  kwoty  750  000  euro  –  w  przypadku  zamówień  innych  niż  zamówienia 

sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa oraz 1 000 000 euro 

– w przypadku zamówień sektorowych (w tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie 

z art. 138l ustawy Pzp). Ustawodawca nie odsyła także do treści art. 180 ust. 2 ustawy Pzp, 

zakreślającego  katalog  czynności,  od  których  przysługuje  odwołanie  w  postępowaniach 

poniżej  progów.  W  konsekwencji  wykonawcy  ubiegającemu  się  o  zamówienie,  o  którym 

mowa  w  art.  138o  ustawy  Pzp,  nie  przysługuje  odwołanie  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej. 

Zgodnie  z  dyspozycją  art.  180  ust.  1  ustawy  Pzp  Izba  rozstrzyga  spory  dokonując  oceny 

czynności, do których zamawiający był zobowiązany na podstawie ustawy, nie zaś w oparciu 

o postanowienia ogłoszenia stanowiącego uregulowania własne zamawiającego, nawet jeśli 

stanowią pośrednio odzwierciedlenie instytucji przewidzianych ustawą. Pamiętać należy,  że 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  może  rozstrzygać  spory  pomiędzy  stronami  wyłącznie 

w granicach art. 180 ust. 1 ustawy, zatem Izba nie posiada kognic

ji w zakresie czynności czy 

zaniechań  zamawiającego  w  sytuacji,  gdy  te  czynności  nie  mają  oparcia  w  ustawie.  Tym 

samym  Izba  nie  może  rozpoznawać  odwołań  opartych  na  wzorcu  stworzonym  wyłącznie 

przez  z

amawiającego.  Ustawa  Pzp  zawiera  bowiem  wzorce  uniwersalne,  które  muszą 

znaleźć odzwierciedlenie w każdym postępowaniu, podczas gdy zamawiający związany jest 

jedynie  trzema  podstawowymi  zasadami,  a  pozostałe  elementy  postępowania  może 

ukształtować  w  sposób  dowolny.  Można  sobie  wyobrazić  sytuację,  w  której  zamawiający 

w 

sposób  odmienny  niż  zakłada  ustawa  Pzp  ureguluje  sposób  rozstrzygania  sporów 

w 

postępowaniu.” 

Mając  na  uwadze  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  zd.  2  oraz  art.  189  ust.  2  pkt  1 

ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.  

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz § 5 

ust.  4  w 

zw.  z  §  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z dnia  15  marca  2010  r. 

w 

sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów 

w 

postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.  j.  Dz.  U.  z 2018  r.  poz.  972). 

Zgodnie z 

poglądem jednolicie prezentowanym w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej 

jak  również  w orzecznictwie  sądowym  (np.  wyrok  Sądu  Okręgowego  w Krakowie  z  dnia  22 

listopada 2012 r. sygn. akt XII Ga 517/11) 

w przypadku odrzucenia odwołania odwołującego 

obciąża  się  całością  wniesionego  wpisu,  zgodnie  z  zasadą  odpowiedzialności  za  wynik 

postępowania wynikającą z art. 192 ust. 10 ustawy Pzp  

Przewodniczący:      ……………………………