Sygn. akt:
KIO 1553/19
KIO 1558/19
WYROK
z dnia 26 sierpnia 2019 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący:
Ewa Sikorska
Członkowie:
Katarzyna Prowadzisz
Robert Skrzeszewski
Protokolant:
Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2019
roku w Warszawie odwołań wniesionych
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej:
A. w dniu 9 sierpnia 2019 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia: Indra Sistemas Polska Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w Warszawie.; Rohill Engineering B.V. w Hoogeven
(Holandia); Page Communication Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w
Gliwicach;
B. w dniu 9 sierpnia 2019 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Sprint Spółka Akcyjna w Olsztynie oraz Hytera Mobilfunk GmbH w
Bad Münder (Niemcy)
w postępowaniu prowadzonym przez Skarb Państwa – Komendę Główną Policji w
Warszawie
orzeka:
uwzględnia obydwa odwołania i nakazuje zamawiającemu – Skarbowi Państwa –
Komendzie Głównej Policji w Warszawie – unieważnienie czynności unieważnienia
postępowania, unieważnienie czynności odrzucenia oferty wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: Indra Sistemas Polska Spółka z
ograniczon
ą odpowiedzialnością w Warszawie.; Rohill Engineering B.V. w
Hoogeven (Holandia); Page Communication Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w Gliwicach oraz wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienia: Sprint Spółka Akcyjna w Olsztynie oraz Hytera Mobilfunk
GmbH w Bad Münder (Niemcy) i dokonanie ponownej oceny ofert;
Kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa – Komendę Główną Policji w
Warszawie
i:
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 30 000 zł 00 gr
(słownie: trzydzieści tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: Indra Sistemas Polska Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie.; Rohill Engineering B.V. w
Hoogeven
(Holandia);
Page
Communication
Spółka
z
ograniczoną
odpowiedzialnością w Gliwicach (15 000 zł 00 gr) i wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: Sprint Spółka Akcyjna w Olsztynie oraz
Hytera Mobilfunk GmbH w Bad Münder, Niemcy (15 000 zł 00 gr)
2.2. zas
ądza od Skarbu Państwa – Komendy Głównej Policji w Warszawie na rzecz
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Indra Sistemas
Polska Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie.; Rohill
Engineering B.V. w Hoogeven (Holandia); P
age Communication Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością w Gliwicach kwotę 18 600 zł 00 gr (słownie:
osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika;
.3. zasądza od Skarbu Państwa – Komendy Głównej Policji w Warszawie na rzecz
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Sprint Spółka
Akcyjna w Olsztynie oraz
Hytera Mobilfunk GmbH w Bad Münder, Niemcy kwotę
zł 98 gr (słownie: osiemnaście tysięcy pięćset dziewięćdziesiąt osiem złotych
dziewięćdziesiąt osiem groszy), stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zam
ówień
publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
……………………………………….
……………………………………….
……………………………………….
Sygn. akt: KIO 1553/19
KIO 1558/19
Uzasadnienie
Zamawiający – Komenda Główna Policji w Warszawie – prowadzi postępowanie, którego
przedmiotem jest modernizacja policyjnych sieci radiowych w 13 miastach i aglomeracjach
miejskich do systemu standardu ETSI TETRA.
Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 roku
– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 roku, poz. 1986 ze zm.), zwanej
dalej ustawą P.z.p.
Sygn. akt: KIO 1553/19
W dniu 9 sierpnia 2019 roku wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie
zamówienia: Indra Sistemas Polska Sp. z o.o. w Warszawie, Rohill Engineering B.V. w
Hoogeven (Holandia), Page Communication Sp. z o.o.
w Gliwicach (dalej również odwołujący
Indra
) wnieśli odwołanie wobec niezgodnych z przepisami ustawy P.z.p. czynności
z
amawiającego polegających na:
odrzuceniu oferty odwołujących, pomimo niezaistnienia żadnej z przesłanek
wskazanych w ustawie P.z.p.;
unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p.
Odwołujący Indra zarzucił zamawiającemu naruszenie:
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie modelu lub wersji
oferowanego w punkcie 14.5 i 14.6 oferty urządzenia (punkt 1 uzasadnienia odrzucenia oferty
o
dwołujących), podczas gdy informacje te zostały wskazane;
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p. pop
rzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na zaoferowanie tych samych
urządzeń jako terminali biurkowych oraz radiotelefonów przewoźnych (punkt 2 uzasadnienia
odrzucenia oferty o
dwołujących), podczas gdy zaoferowane urządzenia spełniają wymogi
techniczne zarówno terminali biurkowych, jak i radiotelefonów przewoźnych;
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie konkretnej wersji
urządzenia Sepura SRG3900 oraz obsługiwanych zakresów częstotliwości (punkt 3
uzasadnienia odrzucenia oferty o
dwołujących), podczas gdy wymagane było podanie
producenta oraz modelu/wersji danego urządzenia, co też odwołujący uczynili podając nazwę
producenta oraz model zaoferowanego sprzętu;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie konkretnej wersji
panelów sterowania urządzenia Sepura SRG3900 (punkt 4 uzasadnienia odrzucenia oferty
o
dwołujących), podczas gdy wymagane było podanie producenta oraz modelu/wersji danego
urządzenia, co też odwołujący uczynili podając nazwę producenta oraz model zaoferowanego
sprzętu;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie funkcjonalności
T MO/DMO Gateway urządzenia Sepura SRG3900 (punkt 5 uzasadnienia odrzucenia oferty
o
dwołujących), podczas gdy wymagane było podanie producenta oraz modelu/wersji danego
urządzenia, co też odwołujący uczynili podając nazwę producenta oraz model zaoferowanego
sprzętu;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprze
z bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie posiadania
funkcjonalności: GPS, DMO Repeater, szyfrowanie ALE, E2EE urządzenia Sepura SRG3900
(punkt 6 uzasadnienia odrzucenia oferty odwo
łujących), podczas gdy wymagane było podanie
producenta oraz modelu/we
rsji danego urządzenia, co też odwołujący uczynili podając nazwę
producenta oraz model zaoferowanego sprzętu;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie modelu oraz
wersji urządzenia „Sepura SC2020” oferowanego w punkcie 14.4 oferty (punkt 7 uzasadnienia
odrzucenia oferty odwołujących), podczas gdy wymagane było podanie producenta oraz
modelu/we
rsji danego urządzenia, co też odwołujący uczynili podając nazwę producenta oraz
model zaoferowanego sprzętu;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie w pkt 14.1 oferty
informacji o elementach wchodzących w skład systemu zbudowanego z użyciem
zaoferowanego urządzenia (punkt 8 uzasadnienia odrzucenia oferty odwołujących), podczas
gdy w dokumentacji p
ostępowania nie było wymogu ich wskazywania;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie wersji
oferowanego w punkcie 14.2 oferty urządzenia tj. stacji bazowych (punkt 9 uzasadnienia
odrzucenia oferty odwołujących), podczas gdy wymagane było podanie producenta oraz
modelu/we
rsji danego urządzenia, co też odwołujący uczynili podając nazwę producenta oraz
model zaoferowanego sprzętu;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołującego podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie wersji
oferowanego w punkcie 14.2 oferty urządzenia tj. stacji bazowych (punkt 10 uzasadnienia
o
drzucenia oferty odwołujących), podczas gdy wymagane było podanie producenta oraz
modelu/we
rsji danego urządzenia, co też odwołujący uczynili podając nazwę producenta oraz
model zaoferowanego sprzętu;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na jej niezgodność z treścią s.i.w.z.
(punkt 11 uzasadnienia odrzucenia ofe
rty odwołujących) w sytuacji, gdy oferowana przez
niego stacja bazowa spełnia wszystkie wymogi określone przez zamawiającego;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 w zw. art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne i
błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na
niewskazanie nazwy producenta konsoli (punkt 12 uzasadnienia odrzucenia oferty
odwołujących), podczas gdy informacja ta znajduje się w treści oferty, ewentualnie naruszenia
art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy P.z.p. poprzez jego niezastosowanie i niepoprawienia w ofercie
odwołujących owej omyłki niepowodującej istotnych zmian w treści oferty;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie w pkt 14.3 oferty
konkretnej wersji oprogramowania oferowanej konsoli (punkt 13 uzasadnienia odrzucenia
oferty Odwołującego), podczas gdy w dokumentacji postępowania nie było takiego wymogu;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie w pkt 14.3
informacji dotyczących komputera PC (punkt 14 uzasadnienia odrzucenia oferty
odwołujących), podczas gdy podanie takich informacji nie było wymagane;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na nieujęcie w ofercie informacji o
Infrastrukturze systemowej poza SwMI (punkt 15 uzasadnienia odrzucenia oferty
odwołujących), podczas gdy podanie takich informacji nie było wymagane, a mimo to zostały
one podane przez odwołujących;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na brak informacji o producencie i
modelu/wersji ściany wizyjnej (punkt 16 uzasadnienia odrzucenia oferty odwołujących),
podczas gdy wskazanie tychże informacji nie było wymagane przez zamawiającego w
dokumentacji p
ostępowania;
art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie w pkt 14.3 oferty
konkretnej wersji oprogramowania oferowanej konsoli (punkt 17 uzasadnienia odrzucenia
oferty odwołujących), podczas gdy w dokumentacji postępowania nie było takiego wymogu;
18. art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta
złożona przez odwołujących podlegała odrzuceniu z uwagi na niedoprecyzowanie producenta
oraz modelu/wersji urządzeń sieciowych wchodzących w skład SwMI (punkt 18 uzasadnienia
odrzucenia oferty odwołujących), podczas gdy podanie takich informacji nie było wymagane,
a mi
mo to zostały one podane przez odwołujących;
art. 87 ust. 1 ustawy P.z.p. poprzez jego niezastosowanie, w sytuacji gdy z
amawiający
powziął jakiekolwiek wątpliwości dot. treści oferty odwołujących;
art. 92 ust. 1 pkt 3 ustawy P.z.p. poprzez brak uzasadnienia faktycznego i prawnego
decyzji zam
awiającego o odrzuceniu oferty odwołujących, w szczególności poprzez brak
powołania w treści uzasadnienia konkretnych postanowień s.i.w.z., względem których
z
amawiający stwierdził niezgodność oferty odwołujących;
art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p.
poprzez unieważnienie postępowania z uwagi na
niezłożenie żadnej oferty niepodlegającej odrzuceniu, w sytuacji gdy oferta odwołujących
spełnia wszystkie wymogi określone w s.i.w.z. i tym samym nie powinna zostać odrzucona;
W zwi
ązku z powyższymi zarzutami, odwołujący Indra wniósł o:
uwzględnienie odwołania w całości;
nakazanie z
amawiającemu unieważnienia czynności odrzucenia oferty odwołującego;
3. nakazanie z
amawiającemu unieważnienia czynności unieważnienia postępowania na
podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp;
nakazanie z
amawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert z
uw
zględnieniem oferty odwołującego;
zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania
odwoławczego, w tym zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.
Odwołujący Indra podniósł, że jest legitymowany do wniesienia odwołania, stosownie
do wymagań określonych w art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p., jako wykonawca zainteresowany
uzyskaniem pr
zedmiotowego zamówienia, którego oferta została bezpodstawnie odrzucona.
Oferta odwołującego, w konsekwencji wydania wyroku przez Krajową Izbę Odwoławczą z dnia
18 lipca 2019 r. (KIO 999/19 oraz KIO 1000/19) oraz dokonania przez z
amawiającego
powtórzenia czynności badania i oceny ofert, a także odrzucenia oferty złożonej przez
konsorcjum Motorola, została sklasyfikowana na drugiej pozycji w rankingu ofert, tuż za ofertą
złożoną przez konsorcjum Sprint. Następnie zamawiający dokonał odrzucenia również oferty
konsorcjum Sprint. Tym samym uw
zględnienie niniejszego odwołania może doprowadzić do
wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu.
Odwołujący podniósł, że zamawiający prowadzi postępowanie od września 2018 r. W
lutym 2019 r. odbyło się otwarcie ofert. W dniu 15 marca 2019 r. zamawiający odrzucił ofertę
odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz 89 ust. 1 pkt 4 ustawy P.z.p. Odwołujący
odwołał się od tej decyzji uznając ją za całkowicie bezpodstawną. Krajowa Izba Odwoławcza
wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2019 r. (
sygn. akt KIO 513/19) nakazała zamawiającemu
unieważnić czynność odrzucenia oferty odwołującego.
Następnie w dniu 30 kwietnia 209 r. wykonawca Motorola wniósł odwołanie
kw
estionując prawidłowość oferty odwołujących, w szczególności w zakresie oznaczenia
zaoferowanej w pkt 14 ppkt 1 formularza ofertowego i przedstawionej w trakcie testów
„Infrastruktury Systemowej obejmującej węzły Systemu SwMi”. W odwołaniu tym wykonawca
Mo
torola żądał odrzucenia oferty odwołujących jako niezgodnej z s.i.w.z. (na podstawie art.
89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
). Zamawiający wówczas wnioskował o oddalenie odwołania.
Krajowa Izba Odwoławcza wyrokiem z dnia 20 maja 2019 r. (sygn. akt 801/19) oddaliła
odwołanie wykonawcy Motorola.
Kolejne dwa odwołania po dokonaniu wyboru najkorzystniejszej oferty wnieśli
o
dwołujący i wykonawca Sprint. Odwołujący kwestionował wówczas prawidłowość oferty
wykonawców Motorola i Sprint. Wykonawca Sprint kwestionował prawidłowość oferty
Motorola. Oba odwołania zostały uwzględnione w części dot. zgodności oferty Motorola z
s.i.w.z. w zakresie braku podania modelu i wersji terminala (wyrok KIO z dnia 18 lipca 2019 r.
sygn. akt KIO 999/19, KIO 1000/19).
Odwołujący wskazał, że istotne w niniejszej sprawie jest to, że każdorazowo
z
amawiający podnosił, że już w dniu 15 marca 2019 r. w sposób kompleksowy zweryfikował
ofertę odwołującego. Także podczas wyboru oferty najkorzystniejszej z dnia 21 maja 2019 r.
z
amawiający nie kwestionował żadnej z okoliczności podniesionej w kwestionowanym obecnie
odrzuceniu, uz
nając ofertę odwołującego za prawidłową i zgodną z s.i.w.z. Stanowisko
z
amawiającego uległo zmianie w sytuacji, gdy Krajowa Izba Odwoławcza w wyniku
uwzględnienia odwołania m.in. odwołujących nakazała odrzucenie oferty wykonawcy
Motorola, co otworzyło szanse pozostałym wykonawcom na uzyskanie zamówienia.
Podkreślenia wymaga, że żadna z okoliczności podniesionych w uzasadnieniu odrzucenia
oferty nie była przedmiotem rozstrzygnięcia KIO z dnia 18 lipca 2019 r.
Odwołujący stwierdził, że zamawiający manipuluje tezami wyroku wypaczając
stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej i wykorzystując instrumentalnie (do celów odmiennych
od sentencji Izby) ustalenia Izby w zakresie, który ani nie był przedmiotem żadnego odwołania,
ani w zakresie, którego Izba nie wypowiedziała się w uzasadnieniu wyroku.
Odwołujący podniósł, że Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 18 maja 2019 r.
wyraźnie ustaliła dwie kwestie (str. 35 uzasadnienia):
„Po pierwsze należy stwierdzić, że wykonawca zobowiązany był podać producenta
radiotelefonu (terminala) oraz jego model lub wersję (zastosowany ukośnik należy bowiem
odczytywać jako „lub”)
Po drugie, należy stwierdzić, że podanie ww. modelu lub wersji miało służyć jednoznacznej
identyfikacji
przedmiotu zamówienia w zakresie radiotelefonów noszonych, co następnie było
niezbędne do przeprowadzenia testów”.
Dalej Izba uznała, że „oznaczenie w formularzu ofertowym modelu lub wersji
radiotelefonu było niezbędne do identyfikacji oferowanego urządzenia i w konsekwencji do
przeprowadzenia testów tego konkretnego modelu lub wersji, która została wpisana do
formularza ofertowego”.
Odwołujący podniósł, że w żadnym miejscu wyroku Izba nie uznała, że poza wpisaniem
modelu lub wersji wykonawcy byli zobowiązani do podania wszystkich elementów konfiguracji
sprzętu, jego elementów składowych, oprogramowania oraz innych informacji, z których
wprost wynikałoby, że zaoferowany model spełnia wszystkie wymagania s.i.w.z. Przyjęcie
stanowiska z
amawiającego prowadzi do wniosku, że w miejsce oznaczenia modelu/wersji
każdy z wykonawców musiałby wpisać dokładny opis oferowanego produktu zawierający
odniesienie do szeregu wymagań s.i.w.z.. Takie rozumowanie jest absurdalne, a także wbrew
twierdzeniom z
amawiającego - nie ma żadnego odzwierciedlenia w wyroku Krajowej Izby
Odwoławczej, na którym rzekomo opiera swoją decyzję zamawiający.
Odwołujący podniósł, że zamawiający w sposób całkowicie nieuprawniony zrównuje
sytuację wykonawcy Motorola, który w ogóle nie podał w ofercie modelu ani wersji
radiotelefonu z sytuacją odwołujących, który w sposób wymagany w s.i.w.z. oznaczyli
oferowany sprzęt, oznaczenie to pozwala na jego identyfikację, Ponadto sprzęt tożsamy do
tego zaoferowanego w treści oferty był przedstawiony w trakcie testów (odwołanie w tym
zakresie zostało oddalone prawomocnym orzeczeniem KIO). Obecne przesłanki odrzucenia
całkowicie wybiegają poza wymagania s.i.w.z. (oznaczenia modelu lub wersji) i opierają się na
wykreowanym wymogu, aby zamiast wskazania modelu lub
wersji podać dokładny opis
oferowanego sprzętu tak aby potwierdzał wszystkie wymagania s.i.w.z.
Odwołujący wskazał na wyrok KIO z dnia z dnia 8 marca 2018 r. sygn. akt KIO 341/18
wydany w postępowaniu zamawiającego, w którym Izba przyjęła, że „w warunkach nie
opisania przez z
amawiającego w s.i.w.z. pojęcia modelu należało uznać, że to producent
sprzętu ustala jaki jest zakres znaczeniowy tego terminu i dokonuje oznaczenia modelu”.
Żądając oznaczenia modelu Zamawiający nie może zatem żądać innych informacji niż
oznaczenie używane przez producenta sprzętu do jego oznaczenia. Czym innym jest
oznaczenie modelu a czym innym jest szczegółowa jego konfiguracja, na co zwróciła uwagę
Krajowa Izba Odwoławcza uwagę w wyroku wydanym w postępowaniu prowadzonym przez
zam
awiającego z dnia 17 kwietnia 2018 r. sygn. akt KIO 565/18.
Ponadto
, w ocenie odwołującego, obecnie podnoszone wątpliwości zamawiającego
dot. spełniania przez zaoferowane przez odwołujących urządzenia wymagań s.i.w.z. są
iluzoryczne. Zamawiający od dnia 5 lutego 2019 r. nie miał żadnych wątpliwości, jaki sprzęt
oferuje o
dwołujący ani że ten sprzęt spełnia wymagania s.i.w.z. Nawet w uzasadnieniu
odrzucenia przyznaje, że sprzęt ten posiada określone cechy. Nie stawia również żadnych
konkretnych zarzutów dot. niespełnienia przez oferowane urządzenia poszczególnych,
konkretnych wymagań s.i.w.z. Niezgodność z s.i.w.z. upatruje jedynie w niewłaściwym
(niezgodnym jego zdaniem z s.i.w.z.
) oznaczeniu modelu lub wersji oferowanych urządzeń.
Co więcej rzekome wątpliwości co do zgodności oferowanego sprzętu z wymaganiami
s.i.w.z.
opiera o karty katalogowe lub inne informacje nie pochodzące z treści oferty. Zgodnie
z decyzją samego zamawiającego wykonawcy nie byli zobowiązani załączać do oferty ani
przedkładać na wezwanie żadnych dodatkowych informacji, opisów, katalogów, specyfikacji
technicznych lub innych dokumentów potwierdzających spełnienie przez zaoferowane
dostawy wymagań wskazanych w s.i.w.z.. W to miejsce, zgodnie z pkt VII s.i.w.z., zamawiający
żądał złożenia wraz z ofertą „W celu wykazania, że oferowane dostawy spełniają wymagania
Zamawiającego" deklarację producenta SwMI. stacji bazowych i konsoli dyspozytorskich o
spełnieniu wymagań zawartych w s.i.w.z. Deklarację taką producent sprzętu firma Rohill
złożyła na str. 148 i 149 ofert.
Odwołujący podniósł, że skoro sam zamawiający uznał przedmiotowe oświadczenie za
wystarczające dla potwierdzenia spełniania przez ten sprzęt wymagań określonych w s.i.w.z.,
to żądanie na obecnym etapie dodatkowych informacji, specyfikacji itp. należy uznać za
bezpodstawne. Bezpodstawne i sprzeczne z s.i.w.z.
jest również nadawanie większej mocy
dowodowej informacjom pozyskanym przez z
amawiającego „na własną rękę” z Internetu przed
dokumentem pochodzącym od producenta i żądanym właśnie w tym celu przez
z
amawiającego w s.i.w.z.
Odwołujący podkreślił, że zaoferowany przez niego sprzęt spełnia wszystkie
wymagania s.i.
w.z. Tożsame zapewnienie złożył odwołujący w pkt 2 formularza ofertowego, iż
zamówienie będzie realizowane zgodnie z wszystkimi wymaganiami zamawiającego
określonymi w s.i.w.z. oraz jej załącznikach.
Ad. zarzut nr 1
Odwołujący wskazał, że zamawiający w uzasadnieniu jego odrzucenia oferty
przedstawionym w piśmie z dnia 30 lipca 2019 r. podniósł, iż zgodnie ze wzorem formularza
ofertowego obowi
ązkiem wykonawcy było wskazanie producenta oraz modelu lub wersji
oferowanego urządzenia. W punkcie 14.5 i 14.6 oferty odwołujący wpisał „Sepura SRG 3900”,
przy czym zdaniem z
amawiającego oznaczenie SRG3900 odnosi się do serii, a nie modelu
lub wersji urządzenia. Według zamawiającego, wykonawca nie podał zatem zarówno modelu,
jak i wersji oferowanego urządzenia.
Odwołujący podniósł, że zgodnie ze wzorem formularza ofertowego, stanowiącym
z
ałącznik nr 1 do s.i.w.z., wykonawcy zobowiązani byli do podania w treści oferty nazwy
producenta oraz oznaczenia modelu/wersji oferowanych terminali biurkowych i radiotelefonów
przewoźnych (pkt. 14 ppkt. 5 i 6 wzoru formularza ofertowego). W treści formularza ofertowego
odwo
łujący oznaczył oferowany terminal biurkowy oraz radiotelefon przewoźny jako „Sepura
SRG3900”. Zastosowane przez wykonawcę oznaczenie identyfikuje zatem konkretny model
urządzenia, stosownie do wyrażonego wprost wymogu zamawiającego. Oznaczenie to jest
sto
sowane przez producenta oraz dystrybutorów sprzętu do oznaczenia konkretnego modelu
produktu.
Odwołujący wskazał, że na podstawie publicznie dostępnych informacji, tj. kart
katalogowych (dostępne na stronie internetowej producenta) można niewątpliwie stwierdzić,
iż SRG3900 jest oznaczeniem modelu danego urządzenia a nie nazwą serii kilku różnych
modeli. Na próżno doszukiwać się pod owym oznaczeniem innych modeli tegoż sprzętu.
Zamawiający był zatem w stanie ustalić, jaki dokładnie sprzęt został zaoferowany w
przedmiotowym postępowaniu, a także czy oferowany terminal/radiotelefon spełnia wymogi
s.i.w.z
. Na rynku nie występują i nie są dostępne w sprzedaży jakiekolwiek inne „modele”
danego urządzenia o odmiennej charakterystyce technicznej. Powyższe znajduje
potwierdzenie na stronie internetowej producenta, gdzie z zakładce „Sepura Mobile Terminals”
dostępne są dwa konkretne urządzenia, tj. SEPURA SRG3900 oraz SEPURA SCG22.
Zdaniem odwołującego, bezspornym jest, iż z treści oferty odwołujących jednoznacznie
wynika, jakie produkty i ro
związania oferuje. Dzięki temu zamawiający miał możliwość
zweryfikowania poprawności oferty pod kątem wszystkich wymagań określonych w s.i.w.z.
Zamawiający w s.i.w.z. żądał wskazania modelu produktu, co też odwołujący uczynił,
wskazał model SRG3900. Z uwagi na powyższe, oferta odwołującego nie powinna zostać
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. Oferta ta precyzuje bowiem
przedmiot świadczenia w sposób oczekiwany przez zamawiającego. Odwołujący umożliwił
zam
awiającemu i konkurencyjnym wykonawcom jednoznaczną identyfikację przedmiotu
świadczenia mającego swoje źródło w ofercie. Wątpliwości budzi działanie zamawiającego,
który na podstawie uzyskanej z pominięciem wykonawcy (tj. bez uprzedniego zastosowania
art. 87 ust. 1 ustawy P.z.p.) informacji ze strony interneto
wej uznał, że wbrew deklaracji
odwołujących oznaczenie SRG 3900 nie określa modelu tylko serię urządzeń. Tego typu
wątpliwości nie miał w zakresie oferty Motoroli, w której w tych samych punktach pkt 14.5 i
14.6 sam wykonawca użył słowa „seria” wskazując oznaczenia sprzętu. Odwołujący podniósł,
że żaden z wykonawców nie kwestionował takiego oznaczenia sprzętu zastosowanego przez
Motorolę, ponieważ ono pozwala na identyfikację modelu sprzętu, a nie serii urządzeń.
Ad. zarzut nr 2
Odwołujący wskazał, że zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia oferty odwołującego
przedstawionym w piśmie z dnia 30 lipca 2019 r. podniósł, iż odwołujący zaoferował takie samo
urządzenie (SEPURA SRG3900) jako radiotelefony przewoźne i terminale biurkowe (pkt. 14
ppkt 5 i 6 formularza ofertowego).
Odwołujący rzekomo nie doprecyzował modelu lub wersji
urządzenia, przez co zamawiający nie był stanie zweryfikować, czy zaoferowane urządzenia
spełniają wymagania przedstawione w dokumentacji postępowania.
Odwołujący podniósł, że – jak to wyżej wskazano – urządzenie SEPURA SRG3900
występuje w jednym modelu, toteż niemożliwym było skonkretyzowanie nazwy owego sprzętu.
Dane urządzenie można jednoznacznie zidentyfikować, bowiem informacje podane przez
odwołujących nie obejmują różnych typów danego urządzenia, ale i urządzenia jednego typu
o różnych parametrach, a obejmuje jedynie jeden, konkretny typ określany jedną, konkretną i
identyfikowal
ną nazwą. Nazwa wskazana przez odwołującego jako jeden konkretny model
może za taki być uznana, gdyż w ramach tej jednej nazwy nie można zakwalifikować kilku
urządzeń.
Niezależnie od powyższego, odwołujący podkreślił, iż zaoferowane w formularzu
ofertowym rozwiązania spełniają wymogi techniczne zamawiającego — są zgodne z
wymaganiami o
pisu przedmiotu zamówienia. Model urządzenia SEPURA SRG3900 spełnia
wymogi techniczne zarówno odnoszące się do radiotelefonów przewoźnych, jak i terminali
biurkowych, to
też zostało ono wskazane przez odwołujących w pkt. 14 ppkt 5 i 6 formularza
ofertowego.
O
dwołujący podniósł, że zamawiający w swojej argumentacji w sposób wyraźny
wskazuje
jakoby obowiązkiem odwołującego było zaoferowanie różnych urządzeń w
odniesieniu do każdej z wymaganych pozycji, nie zważając przy tym na to, czy spełnione
zostały jego wymogi techniczne. Odwołujący podkreślił, że z s.i.w.z. i jego załączników, a tym
bardziej z żadnego z przepisów prawa nie wynika obowiązek oferowania przez wykonawcę
różnych modeli urządzeń co do każdej z pozycji w formularzu ofertowym. Istotne jest
natomiast,
by zaoferowany sprzęt czynił zadość wymaganym parametrom technicznym
z
amawiającego, co w niniejszym przypadku ma miejsce.
Odwołujący wskazał, że zamawiający w uzasadnieniu nie precyzuje dlaczego uznał,
że terminale SRG3900 nie mają zastosowania tak dla funkcji biurkowej, jak i przewoźnej. Jest
to o tyle niezrozumiałe, że tożsamych wątpliwości nie miał w trakcie oceny ofert. Co więcej z
ofert innych wykonawców , w tym Motoroli wprost wynika, że jeden model terminala może
uwzględniać oba ww. zastosowania. Jest to zatem standardowe rozwiązanie na rynku. Z
uzasadnienia odrzucenia również nie wnika, którego – zdaniem zamawiającego – wymagania
s.i.w.z.
w zakresie terminali biurkowych lub przewoźnych nie spełnia wskazany w ofercie
model.
Oferta złożona przez odwołującego identyfikuje przedmiot świadczenia w sposób
wymagany przez z
amawiającego. Urządzenie zaoferowane jako radiotelefon przewoźny i
terminal biur
kowy spełnia wymogi techniczne zamawiającego zarówno w odniesieniu do
jednego, jak i drugiego sprzętu. Z uwagi na powyższe, oferta odwołującego nie powinna zostać
odrzucona na podstawie art. 89 ust 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
Ad. zarzuty nr 3, 4, 5 i 6
Odwołujący stwierdził, że zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia jego oferty
przedstawionym w piśmie z dnia 30 lipca 2019 r. podniósł, iż odwołujący odnośnie urządzenia
SEPURA SR
G3900 w treści oferty nie podał informacji pozwalających na zweryfikowanie
spełnienia wymagań wskazanych w uzasadnieniu odrzucenia, podczas gdy w s.i.w.z.
z
amawiający nie wymagał szczegółowego wskazania żadnych dodatkowych informacji poza
nazwą oferowanego modelu lub wersji terminala. Wystarczyło wskazanie jednego z tych
oznaczeń. Odwołujący podkreślił, że podanie szczegółowej konfiguracji urządzenia nie było
obowiązkiem wykonawców w postępowaniu. W przeciwnym razie obowiązek taki znalazłby
swoje odzwierciedlenie w s.i.w.z.
i jej załącznikach. Nigdzie w s.i.w.z. nie pojawił się wymóg
przedstawienia w formularzu oferty szczegółowej konfiguracji sprzętu, czego teraz wymaga
z
amawiający. Odwołujący nie zgodził się z zamawiającego, który z faktu, że terminal SRG3900
obsługiwać może 4 częstotliwości wyprowadza wniosek, że mamy do czynienia z czterema
różnymi modelami. Podczas gdy, już z samego katalogu wynika, że każdej częstotliwości jest
podporządkowany jeden model radiotelefonu i producent nie wyróżnia w tym zakresie żadnych
dodatkowych modeli. Tożsama sytuacja dotyczy dodatkowych wymaganych funkcjonalności.
Odwołujący wskazał, że wadliwość rozumowania zamawiającego można opisać
poprzez przeniesienie argumentacji z
amawiającego na grunt telefonów komórkowych
należałoby uznać, że fakt, że producent oferuje model w czterech kolorach oznacza, że nie
mamy do czynienia z jednym modelem telefonu tylko mamy serię złożoną z czterech różnych
modeli telefonu. Podobnie w sytuacji oferowania możliwości zamontowania dodatkowej
pamięci w danym modelu lub dołączenia słuchawek — zmianie ulegałby model urządzenia.
Nie wymaga szczególnej wiedzy technicznej, aby wiedzieć, że tego typu funkcjonalności nie
wpływają na oznaczenie modelu.
W ocenie odwołującego, bezspornym jest, iż z ich oferty jednoznacznie wynika, jaki
model termina
la oferują. Dzięki temu zamawiający miał możliwość zweryfikowania
poprawności oferty pod kątem wszystkich wymagań określonych w s.i.w.z. Gdyby nawet
uznać, iż zamawiający miał jakiekolwiek wątpliwości co do treści oferty, stwierdzić należy, iż z
nieuzasadnionych przyczyn, zaniecha
ł on wyjaśnienia treści oferty odwołującego, co w
konsekwencji doprowadziło do bezpodstawnego jej odrzucenia pomimo, iż treść oferty jest
zgodna z treścią s.i.w.z.
Z uwagi na powyższe, oferta odwołującego nie powinna zostać odrzucona na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.
p. Odwołujący stwierdził, że wedle wymagań
określonych przez zamawiającego podał pożądane przez niego informacje konkretyzujące
dane urządzenie, tj. nazwę producenta oraz model.
Ad. zarzut nr 7
Odwołujący podniósł, że zgodnie ze wzorem formularza ofertowego obowiązkiem
wykonawcy było wskazanie producenta oraz modelu lub wersji oferowanego urządzenia. W
punkcie
14.4 oferty odwołujący wpisał „Sepura SC2020”. Według zamawiającego, odwołujący
nie podał wymaganych informacji ponieważ zdaniem zamawiającego z oznaczenia nie wynika,
czy oferowany sprzęt posiada wymagane funkcjonalności: moc nadajnika, klasa IP, GPS,
szyfrowanie AIE, E2EE, DMO Repeater, TMO
/DMO Gateway. Jednocześnie sam
z
amawiający ustalił na podstawie karty katalogowej, że model ten wszystkie te funkcjonalności
oferuje.
Odwołujący wskazał, że na podstawie publicznie dostępnych informacji, tj. kart
katalogowych (dostępne na stronie internetowej producenta) można niewątpliwie stwierdzić,
iż SC2020 jest oznaczeniem modelu danego urządzenia. Na próżno doszukiwać się pod owym
oznaczeniem innych model
i tegoż sprzętu. Zamawiający był zatem w stanie ustalić, jaki
dokładnie sprzęt został zaoferowany w przedmiotowym postępowaniu, a także czy spełnia on
wymogi s.i.w.z.
Na rynku nie występują i nie są dostępne w sprzedaży jakiekolwiek inne
„modele” danego urządzenia o odmiennej charakterystyce technicznej.
W ocenie odwołującego, odrzucenie jego oferty oparte jest na wykreowanym obecnie
wymaganiu,
jakoby należało w ofercie dokonać opisu kompleksowego oferowanego sprzętu,
a nie podać jedynie oznaczenie modelu stosowanego przez producenta.
Odwołujący wskazał, że zamawiający w s.i.w.z. żądał wskazania modelu produktu, co
też odwołujący uczynił, wskazał model SC2020. Oferta precyzuje zatem przedmiot
świadczenia w sposób oczekiwany przez zamawiającego. Z uwagi na powyższe, oferta
odwo
łującego nie powinna zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
Ad. zarzut nr 8
Odwołujący wskazał, że zamawiający w pkt. 8 uzasadnienia odrzucenia oferty
odwołujących podniósł, iż odwołujący odnośnie infrastruktury systemowej obejmującej węzły
systemu ROHILL TetraNode Exchange R82
7 w pkt 14.1 oferty nie wskazał informacji o
elementach wchodzących w skład infrastruktury systemowej obejmującej węzły systemu
(SwMI) „choć zadeklarowanie określonych urządzeń jest konieczne do potwierdzenia
w
ymagań OPZ”.
W ocenie odwołującego, obecne stanowisko zamawiającego nie znajduje oparcia w
żadnym postanowieniu s.i.w.z. Zamawiający w żadnym z dokumentów postępowania, tym
bardziej w formularzu ofertowym,
nie wymagał wyodrębnienia i opisania w ofercie elementów
składających się na infrastrukturę systemową obejmującą węzły systemu (SwMI).
Zamawiający nie wyodrębnił w formularzu ofertowym tychże elementów, nie określił jak daleko
ma iść gradacja czy opis. Nie sposób zatem uznać, że formularz ofertowy wymagał podania
tych informacji. Przeciwnie pkt 14.1 formularza ofertowego sugeruje konieczność wpisania
nazwy wersji infrastruktury systemowej obejmującej węzły systemu (SwMI) traktowanej jako
całość - instrukcja „wpisać producenta, wersję” wprost odnosi się do liczby pojedynczej
oznaczenia.
Odwołujący wskazał, że to zadaniem zamawiającego jest przygotowanie dokumentacji
p
ostępowania w sposób jednoznaczny, wyczerpujący, kompleksowy. Wykonawcy nie mogą
ponosić negatywnych konsekwencji z tego powodu, że zamawiający nie wyraził wprost swoich
intencji ani tym bardziej, że zmienił interpretacje w zakresie stawianych wymagań w trakcie
trwania postępowania.
Odwołujący stwierdził, że uzupełnił formularz ofertowy zgodnie z wymogami
zam
awiającego poprzez wskazanie producenta oraz wersji oferowanej infrastruktury
systemowej obejmującej węzły systemu (SwMI). Odwołujący złożył również wymagane na
podstawie pkt VII s.i.w.z.
deklarację producenta infrastruktury systemowej obejmującej węzły
systemu (SwMI) i
o spełnieniu wymagań zawartych w s.i.w.z. (str. 148 i 149 oferty
odwołującego), co zgodnie z s.i.w.z. wystarczało dla potwierdzenia, ze dostawa w tym zakresie
odpowiada wymaganiom z
amawiającego. Tym samym zarzut niezgodności oferty z s.i.w.z.
należy uznać za całkowicie bezzasadny.
Ad. zarzuty nr 9, 10 i 11
Odwołujący wskazał, że zamawiający w ust. 9 uzasadnienia odrzucenia oferty
podniósł, iż odwołujący odnośnie urządzenia ROHILL BSS-R8070 w treści oferty nie podał
informacji o tym, jaką wersję tegoż urządzenia zaoferowali, przez co zamawiający nie był w
stanie potwierdzić zgodności zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami opisu przedmiotu
zamówienia.
Odwołujący podniósł, że zgodnie ze wzorem formularza ofertowego wykonawcy
zobowiązani byli do podania w treści oferty nazwy producenta oraz oznaczenia modelu lub
wersji oferowanych stacji bazowych (pkt. 14 ppkt. 2 wzoru formularza ofertowego). Taką
interpretacje tego postanowienia
s.i.w.z. prezentował zamawiający na rozprawie w dniu 16
lipca 2019 r. i taką interpretację przyjęła Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 18 lipca
2019 r.
W ocenie odwołującego, niezrozumiałe jest zatem obecne stanowisko zamawiającego,
który wymaga dodatkowych informacji poza wymaganym określeniem modelu stacji
bazowych. Z treści uzasadnienia bowiem wprost wynika, że zamawiający nie kwestionuje
faktu, że odwołujący wskazał oznaczenie modelu używane przez producenta, a zamawiający
nie miał żadnego problemu z ustaleniem, co jest przedmiotem oferty. Zamawiający podnosi
jednak, że rzekomo wymagane było wskazanie dodatkowych opisów, oznaczeń lub
dookreślenia konfiguracji, co nie znajduje oparcia ani w s.i.w.z. ani w wyroku KIO, na które
powołuje się zamawiający.
Odwołujący wskazał, że zamawiający sam stwierdził, że już na w trakcie dialogu
technicznego uzyskał informacje o oferowanym sprzęcie i wie, że model ten spełnia
wymagania s.i.w.z.
Sformułowanie „nie można wykluczyć dostawy BS z jednym modułem R-
a to byłoby sprzeczności z wymaganiem OPZ 6.4 i OPZ 25.21” nie można uznać za
uzasadnienie odrzucenia oferty. Z treści oferty nie wynika również, że zdaniem zamawiającego
zaoferowano stację bazową inną niż wymaganą w s.i.w.z. częstotliwością pracy lub nie spełnia
jakiegoś innego parametru s.i.w.z. Niezrozumiałe jest również lakoniczne stwierdzenie w
uzasadnieniu odrzucenia „złożona oferta dopuszcza oferowania stacji bazowej posiadającej
pojedyn
czy BR, co jest niezgodne z OPZ”. Nie wynika z niego, czy zamawiający ustalił, że
zaoferowane stacje nie spełniają wymagań s.i.w.z. w zakresie BR czy też zamawiający tworzy
założenie, że hipotetycznie odwołujący mógłby dostarczyć mu sprzęt niezgodny z s.i.w.z.
pomimo deklaracji jaką złożył w ofercie.
Odwołujący wskazał, że odrzucając ofertę zamawiający powinien wykazać, że
zaoferowany sprzęt nie spełnia jego wymagań, lub że odwołujący nie dopełnił innych wyraźnie
wpisanych do s.i.w.z.
wymogów. Odrzucenie oferty na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy P.z.p. m
oże nastąpić tylko wówczas, gdy niezgodność treści oferty z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia jest niewątpliwa (zob. wyrok z dnia 6 lutego 2009
r., KIO/UZP 97/09). Taka sytuacja w niniejszym stanie faktycznym nie wystąpiła. Co istotne
zama
wiający w tym punkcie całkowicie pomija, ze zgodnie z pkt VII s.i.w.z. jedynym
wymaganym dokumentem na potwierdzenie spełniania wymagań s.i.w.z. w zakresie stacji
bazowych było oświadczenie producenta. Oświadczenie takie odwołujący złożył wraz z ofertą
(st
r. 148 i 149 oferty). Dopełnił zatem wszystkich wymaganych s.i.w.z. formalności w celu
potwierdzenia zgodności dostawy z s.i.w.z. Z uwagi na powyższe, oferta odwołującego nie
powinna zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. Odwołujący ,wedle
wymagań określonych przez zamawiającego, podał pożądanego przez niego informacje
konkretyzujące dane urządzenie, tj. nazwę producenta oraz model.
Ad. zarzut nr 12
Odwołujący stwierdził, że zamawiający w pkt 12 uzasadnienia odrzucenia jego oferty
podniósł, iż odwołujący odnośnie urządzenia LDS Chameleon R-915 w treści oferty nie
wskazał producenta zaoferowanej konsoli, przez co zamawiający nie był w stanie potwierdzić
zgodności zaoferowanego oprogramowania konsoli z wymaganiami opisu przedmiotu
zamówienia.
Odwołujący podkreślił, że producentem oferowanej konsoli jest firma Rohill
Engineering B.V. (dalej jako „Rohill”), a zatem członek konsorcjum odwołującego. Odwołujący
w pkt 14.3 podał szczegółową nazwę modelu konsoli "'LDS Chameleon R-915”. Nazwa ta
identyfikuje jeden produkt na rynku (model), jest to nazwa ekskluzywna i używana wyłącznie
przez Rohill. Nie
może być zatem wątpliwości, że odwołujący podał informacje niezbędne do
jednoznacznego zidentyfikowania oferowanej konsoli.
Co więcej, wraz z ofertą zostało złożone
oświadczenie producenta konsoli dyspozytorskiej firmy Rohill z dnia 5 lutego 2019 r o treści:
„Działając jako producent: Rohill LDS Chameleon R-915” niniejszym oświadczam, że wsparcie
techniczne i rozwój wyżej wymienionych produktów będą świadczone przez okres co najmniej
72 miesięcy. Jednocześnie deklaruje spełnienie wszystkich wymagań zawartych w
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia” (str. 148 i 149 oferty).
W ocenie odwołującego, zamawiający nie miał zatem żadnych wątpliwości w zakresie
identyfikacji przedmiotu zobowiązania w tym modelu oraz producenta konsolki
dyspozytorskiej. Informacja ta wynikała wprost z treści oferty.
Odwołujący zauważył, iż sam zamawiający w pkt 13 informacji o odrzuceniu oferty z
dnia 30
lipca 2019 r. zaznaczył, że jest w posiadaniu konsoli LDS Chameleon R-915. Tym
samym miał pełną wiedzę co do tego, kto jest producentem danego urządzenia.
Odwołujący podniósł, że nawet gdyby uznać, że w pkt 14.3 formularza ofertowego
od
wołujący omyłkowo nie zamieścił nazwy producenta to omyłkę tę zamawiający był
zobowiązany poprawić na podstawie art.87 ust 2 pkt 3 ustawy P.z.p.
Ad. zarzuty nr 13 i 14
Odwołujący stwierdził, że zamawiający w pkt 13 i 14 uzasadnienia odrzucenia oferty
odwołującego podniósł, iż odwołujący nie określił w treści pkt 14.3 formularza ofertowego:
wersji oprogramowania konsoli LDS Chameleon R-
915, przez co Zamawiający nie ma
pewności z jaką wersją oprogramowania konsola zostanie dostarczona,
opisu komputera PC, który jest dostarczany w ramach konsoli, w szczególności
informacji o producencie i modelu monitora, przez co z
amawiający nie mógł ustalić, czy sprzęt
ten spełnia wymagania OPZ, w tym co do wielkości monitora.
Odwołujący potwierdził, że zamawiający postawił dziesiątki szczegółowych wymagań
dla każdego z rodzaju oferowanego sprzętu. Nieprawdą jednak jest, aby w jakimkolwiek
miejscu s.i.w.z. z
amawiający wymagał szczegółowego opisu parametrów oferowanego
sprzętu, tak by wykazać spełnienie każdego z wymagań s.i.w.z. w pkt 14 formularza oferty. W
pkt 14.3. z
amawiający wymagał podania producenta, modelu lub wersji oferowanej konsoli.
Brak było obowiązku podania oprogramowania, na jakim konsola działa, czy odrębnego
opisania każdego z elementów platformy sprzętowej konsoli. Z instrukcji zawartej w tym
punkcie wprost wynika, że wykonawca był zobowiązany ograniczyć się jedynie do podania
producenta, wersji lub modelu (w liczbie pojedynczej) konsoli.
Odwołujący wskazał, że zamawiający nie wymagał również żadnych dodatkowych
specyf
ikacji technicznych, folderów czy opisów oferowanego sprzętu. Zgodnie z pkt VII s.i.w.z.
jedynym wymaganym dokumentem na potwierdzenie spełniania wymagań s.i.w.z. w zakresie
konsoli było oświadczenie producenta. Oświadczenie takie odwołujący złożył wraz z ofertą
(s
tr. 148 i 149 oferty). Dopełnił zatem wszystkich wymaganych s.i.w.z. formalności w celu
potwierdzenia zgodności dostawy z s.i.w.z. Tym samym obecne wymaganie jest całkowicie
bezpodstawne i nie znajduje oparcia w żadnym z wymagań s.i.w.z.
Z uwagi
na powyższe, odwołujący podniósł, że jego oferta nie powinna zostać
odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.
p. Odwołujący wedle wymagań
określonych przez Zamawiającego podał pożądanego przez niego informacje konkretyzujące
dane urządzenie, tj. nazwę producenta oraz model.
Ad. zarzut nr 15
Odwołujący stwierdził, że zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia jego oferty
przedstawionym w piśmie z dnia 30 lipca 2019 r. podniósł, iż odwołujący nie wskazał w treści
oferty wszystkich elementów infrastruktury systemowej, w szczególności modułu LTE oraz
wersji węzła systemu SwMI (pkt. 15 informacji o odrzuceniu oferty odwołującego).
Odwołujący podniósł, że zgodnie z rozdziałem XI ust. 1 s.i.w.z., wszyscy wykonawcy
zobowiązani byli „przedstawić ofertę zgodnie z wymogami s.i.w.z., poprzez wypełnienie i
podpisanie
formularza ofertowego”, którego wzór stanowił załącznik nr 1 do s.i.w.z. Tym
samym z
amawiający wyraźnie i wprost postanowił, iż zakres żądanych przez zamawiającego
szczegółowych informacji odnośnie przedmiotu świadczenia został zakreślony w treści
formularza ofertowego, natomiast obowiązkiem wykonawcy jest wypełnienie tego formularza
zgodnie z jego wzorem. Brak jest jednocześnie w dokumentacji postępowania innych
postanowień, które regulowałyby merytoryczną treść oferty, w tym szczególności takich, które
zobowiązywałyby wykonawców do podania innych cech przedmiotu świadczenia, niż wprost
wskazanych we wzorze formularza ofertowego.
Z samego wzoru tego
formularza nie wynika z kolei, iż:
w
ykonawcy zobowiązani byli podać wszystkie elementy infrastruktury systemowej, w
tym również inne, niż węzły systemu SwMl;
Wykonawcy byli zobowiązani podać specyfikację, producenta, model lub wersję
modułu LTE.
Odw
ołujący stwierdził, że zamawiający w żadnym z dokumentów postępowania, tym
bardziej w formularzu ofertowym nie wymagał wyodrębnienia i opisania w ofercie elementów
składających się na infrastrukturę systemową obejmującą węzły systemu CSwMI).
Zamawiający nie wyodrębnił w formularzu ofertowym tychże elementów, nie określił, jak
da
leko ma iść gradacja czy opis. Nie sposób zatem uznać, że formularz ofertowy wymagał
podania tych informacji. Przeciwnie
– pkt 14.1 formularza ofertowego sugeruje konieczność
wpisani
a nazwy wersji infrastruktury systemowej obejmującej węzły systemu (SwMI)
traktowanej jako całość - instrukcja „wpisać producenta, wersję” wprost odnosi się do liczby
pojedynczej oznaczenia.
Odwołujący stwierdził, że to zadaniem zamawiającego jest przygotowanie
dokumentacji p
ostępowania w sposób jednoznaczny, wyczerpujący, kompleksowy.
Wykonawcy nie mogą ponosić negatywnych konsekwencji z tego powodu, że zamawiający nie
wprost swoich intencji ani tym bardziej, że zmienił interpretacje w zakresie stawianych
wymagań w trakcie trwania postępowania.
Odwołujący wskazał, że uzupełnił formularz ofertowy zgodnie z wymogami
zamawiającego poprzez wskazanie producenta oraz wersji oferowanej infrastruktury
systemowej obejmującej węzły systemu (SwMl). Odwołujący złożył również wymagane na
podstawie pkt VII s.i.w.z.
deklarację producenta infrastruktury systemowej obejmującej węzły
systemu (SwMI) i
o spełnieniu wymagań zawartych w s.i.w.z. (str. 148 i 149 oferty
odwołującego), co zgodnie z s.i.w.z. wystarczało dla potwierdzenia, ze dostawa w tym zakresie
odpowiada wymaganiom z
amawiającego. Tym samym zarzut niezgodności oferty z s.i.w.z.
należy uznać za całkowicie bezzasadny.
Odwołujący wskazał, że w treści formularza ofertowego nie przewidziano także
odrębnej rubryki na podanie ani specyfikacji, ani producenta, ani też modelu czy wersji modułu
LTE. Sam fakt zao
ferowania takiego modułu przez odwołującego zamawiający musi wywodzić
z pkt. 5 f
ormularza ofertowego, w którym odwołujący jednoznacznie potwierdził, iż oferuje
integ
rację dostarczonego rozwiązania z rozwiązaniami LTE stosownie do wymogów pkt. 33
załącznika nr 2 do s.i.w.z. (opis przedmiotu zamówienia), w którym to punkcie mowa jest o
dostarczeniu MS LTE.
Odwołujący zauważył, że - jak wprost potwierdził sam zamawiający w
treści informacji o odrzuceniu oferty odwołującego – moduł LTE jest odrębny wobec SwMl,
stąd z wymogu podania oznaczenia SwMI, nie można jednocześnie wywodzić wymogu
podania oznaczenia modułu LTE.
Odwołujący podniósł, że zamawiający zarzuca mu ponadto brak podania w treści oferty
wersji węzła systemu SwMI. Odwołujący wskazał, iż zastosowane w treści oferty oznaczenie
„Rohill Tetra Node Exchange R-827” identyfikuje w sposób pełny wersję oferowanej SwMI. W
nomenklaturze stosowanej przez producenta oferowa
nego sprzętu oznaczenie to
jednoznacznie odpowiada bowiem wersji „High End” oferowanej SwMl, tj. Tetra Node
Exchange. Wymóg podania wersji oferowanej SwMI został zatem przez odwołującego
spełniony.
Odwołujący podniósł, że niniejsza okoliczność była już przedmiotem rozstrzygnięcia
Krajowej Izby Odwoławczej. W wyroku wydanym w sprawie o sygnaturze KIO 801/19 Izba
potwierdziła, iż zastosowane w ofercie oznaczenie”R-827” wprost odpowiada wersji „High End"
oferowanego SwMI. Zamawiającemu znana jest treść kart katalogowych, które jednoznacznie
fakt ten potwierdzają. Ponadto zważyć należy. iż zamawiającemu została przedłożona wraz z
ofertą deklaracja producenta SwMI o spełnieniu wymagań s.i.w.z. (wymieniona w treści oferty
jako załącznik nr 5).
Odwołujący podniósł, że jego oferta nie jest zatem we wskazanym zakresie niezgodna
z treścią s.i.w.z. Zamawiający nie powołał się zresztą na konkretne postanowienie s.i.w.z., z
którym ta niezgodność rzekomo miałaby wystąpić. Zamawiający nie wskazał również
jakiejkolwiek pod
stawy faktycznej do stwierdzenia niezgodności oferowanych węzłów SwMl,
infrastruktury systemowej, czy modułów LTE z treścią s.i.w.z. Decyzja o odrzuceniu oferty
odwołującego jedynie w oparciu braku informacji niewymaganych we wzorze formularza
ofertowego n
osi zatem wszelkie znamiona dowolności. Zamawiający naruszył tym samym art.
89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
Ad. zarzut nr 16
Odwołujący wskazał, że zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia jego oferty
przedstawionym w piśmie z dnia 30 lipca 2019 r. podniósł, iż odwołujący nie doprecyzował
producenta i mod
elu/wersji ściany wizyjnej (pkt 16 informacji o odrzuceniu oferty
odwołujących).
Odwołujący podniósł, że zgodnie z rozdziałem XI ust. 1 s.i.w.z., wszyscy wykonawcy
zobowiązani byli „przedstawić ofertę zgodnie z wymogami s.i.w.z., poprzez wypełnienie i
podpisanie formularza ofer
towego”, którego wzór stanowił załącznik nr 1 do s.i.w.z. Tym
samym z
amawiający wyraźnie i wprost postanowił, iż zakres żądanych przez zamawiającego
szczegółowych informacji odnośnie przedmiotu świadczenia został zakreślony w treści
formularza ofertowego, natomiast obowiązkiem wykonawcy jest wypełnienie tego formularza
zgodnie z jego wzorem. Brak je
st jednocześnie w dokumentacji postępowania innych
postanowień, które regulowałyby merytoryczną treść oferty, w tym szczególności takich, które
zobowiązywałyby wykonawców do podania innych cech przedmiotu świadczenia, niż wprost
wskazanych we wzorze formularza ofertowego. Z samego wzoru tego formularza nie wynika
z kolei, iż wykonawcy byli zobowiązani podać „producenta oraz model / wersję ściany wizyjnej”.
W tym zakresie z
amawiający uznawał zatem za wystarczającą ogólną deklarację wykonawcy
o zamiarze wykonania zamówienia zgodnie z postanowieniami s.i.w.z., która to deklaracja
została zawarta w pkt. 2 i 3 formularza ofertowego, i którą to deklarację odwołujący złożył w
treści oferty, oraz deklarację w zakresie zaoferowania konkretnej infrastruktury systemowej
obejmującej węzły systemu (SwMI). Oferta odwołującego nie jest zatem we wskazanym
zakresie niezgodna z treścią s.i.w.z. Zamawiający nie powołał się zresztą na konkretne
postanowienie s.i.w.z.
, z którym ta niezgodność rzekomo miałaby wystąpić. Zamawiający nie
wskazał również jakiejkolwiek podstawy faktycznej do stwierdzenia niezgodności oferowanej
ściany wizyjnej z treścią s.i.w.z. Decyzja o odrzuceniu oferty odwołującego jedynie w oparciu
braku informacji niewymaganych we wzorze formularza ofertowego nosi zatem wszelkie
znamiona dowolności. Zamawiający naruszył tym samym art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
Ad. zarzut nr 17
Odwołujący wskazał, że zamawiający w pkt. 17 informacji o odrzuceniu jego oferty
przedstawionym w piśmie z dnia 30 lipca 2019 r. podniósł, iż odwołujący odnośnie urządzenia
LDS Chameleon R-
915 w treści oferty nie podał informacji o tym, jaką wersję oprogramowania
tegoż urządzenia zaoferował.
Odwołujący wskazał, że zgodnie z rozdziałem XI ust. 1 s.i.w.z., wszyscy wykonawcy
zobowiązani byli „przedstawić ofertę zgodnie z wymogami s.i.w.z., poprzez wypełnienie i
podpisanie formularza ofer
towego”, którego wzór stanowił załącznik nr 1 do s.i.w.z.. Tym
samym z
amawiający wyraźnie i wprost postanowił, iż zakres żądanych przez zamawiającego
szczegółowych informacji odnośnie przedmiotu świadczenia został zakreślony w treści
formularza ofertowego, natomiast obowiązkiem wykonawcy jest wypełnienie tego formularza
zgodnie z jego wzorem. Brak jest jednocześnie w dokumentacji postępowania innych
postanowień, które regulowałyby merytoryczną treść oferty, w tym szczególności takich, które
zobowiązywałyby wykonawców do podania innych cech przedmiotu świadczenia, niż wprost
wskazanych we wzorze formularza ofertowego. Zgodnie ze wzorem formularza ofertowego,
stanowiącym załącznik nr 1 do s.i.w.z. wykonawcy zobowiązani byli do podania w treści oferty
nazwy producenta oraz oznaczenia „modelu/wersji” oferowanych konsol (pkt 14 ppkt. 3 wzoru
formularza ofertowego). Powyższe oznacza, iż wykonawcy byli zobowiązani do podania nazwy
producenta oraz modelu ALBO wersji daneg
o urządzenia. Zamawiający świadomie użył znaku
graficznego,
jakim jest ukośnik (służy oddzieleniu dwóch alternatywnych wyrazów) w celu
umożliwienia uczestnikom postępowania wyboru jednego z oznaczeń sprzętu. Zamawiający
potwierdził jednoznacznie takie znaczenie ukośnika w niniejszym wymogu formularza
ofertowego w swoich pismach procesowych przedłożonych m.in. w sprawach o sygn. KIO
999/19 i KIO 1000/19.
Odwołujący zauważył, że wymóg podania „modelu / wersji" dotyczy jedynie samego
urządzenia (konsoli). Brak jest jednocześnie wymogu podania „wersji oprogramowania”.
Podanie samego oznaczenia modelu urządzenia lub jego wersji urządzenia czyniło w pełni
zadość wymogowi sformułowanemu przez zamawiającego w treści formularza ofertowego.
Odwołujący podał oznaczenie modelu konsoli tj. „LDS Chameleon R-915", tym samym spełnił
zakreślony w treści formularza ofertowego wymóg oznaczenia oferowanego sprzętu. Ponadto.
z
amawiającemu została przedłożona wraz z ofertą deklaracja producenta konsol
dyspozytorskiej o spełnieniu wymagań s.i.w.z. (wymieniona w treści oferty jako załącznik nr
Oferta odwołującego nie jest zatem we wskazanym zakresie niezgodna z treścią s.i.w.z.
Zamawiający nie powołał się zresztą na konkretne postanowienie s.i.w.z, z którym ta
niezgodność rzekomo miałaby wystąpić. Zamawiający nie wskazał również jakiejkolwiek
podstawy faktycznej do stwierdzenia niezgodności oprogramowania konsol dyspozytorskich z
treścią s.i.w.z. Decyzja o odrzuceniu oferty odwołującego jedynie w oparciu braku informacji
niewymaganych we wzorze formularza ofertowego nosi zatem wszelkie znamiona dowolności.
Zamawiający naruszył tym samym art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
Ad. zarzut nr 18
Odwołujący stwierdził, że zamawiający w uzasadnieniu odrzucenia jego oferty
przedstawionym w piśmie z dnia 30 lipca 2019 r. podniósł, iż odwołujący nie doprecyzował
producenta i modelu/wersji urządzeń sieciowych wchodzących w skład SwMI (pkt. 18
informacji
o odrzuceniu oferty odwołującego).
Odwołujący podniósł, że zgodnie z rozdziałem XI ust. 1 s.i.w.z., wszyscy wykonawcy
zobowiązani byli „przedstawić ofertę zgodnie z wymogami s.i.w.z., poprzez wypełnienie i
podpisanie
formularza ofertowego”, którego wzór stanowił załącznik nr 1 do s.i.w.z. Tym
samym z
amawiający wyraźnie i wprost postanowił, iż zakres żądanych przez zamawiającego
szczegółowych informacji odnośnie przedmiotu świadczenia został zakreślony w treści
formularza ofertowego, natomiast obowiązkiem wykonawcy jest wypełnienie tego formularza
zgo
dnie z jego wzorem. Brak jest jednocześnie w dokumentacji postępowania innych
postanowień, które regulowałyby merytoryczną treść oferty, w tym szczególności takich, które
zobowiązywałyby wykonawców do podania innych cech przedmiotu świadczenia, niż wprost
wskazanych we wzorze formularza ofertowego. Z samego wzoru tego formularza nie wynika
z kolei, iż wykonawcy byli zobowiązani podać „producenta oraz model / wersję urządzeń
sieciowych wchodzących w skład SwMI”. W tym zakresie zamawiający uznawał zatem za
wy
starczającą ogólną deklarację wykonawcy o zamiarze wykonania zamówienia zgodnie z
postanowieniami s.i.w.z.
, która to deklaracja została zawarta w pkt. 2 i 3 formularza
ofertowego, i którą to deklarację odwołujący złożył w treści oferty. Ponadto zamawiającemu
została przedłożona wraz z ofertą deklaracja producenta SwMl o spełnieniu wymagań s.i.w.z.
(wymieniona w treści oferty jako załącznik nr 5). Oferta odwołującego nie jest zatem we
wskazanym zakresie niezgodna z treścią s.i.w.z. Zamawiający nie powołał się zresztą na
konkretne postanowienie s.i.w.z.
, z którym ta niezgodność rzekomo miałaby wystąpić.
Zamawiający nie wskazał również jakiejkolwiek podstawy faktycznej do stwierdzenia
niezgodności urządzeń sieciowych wchodzących w skład oferowanej infrastruktury SwMl z
treścią s.i.w.z. Decyzja o odrzuceniu oferty odwołujących jedynie w oparciu braku informacji
niewymaganych we wzorze formularza ofertowego nosi zatem wszelkie znamiona dowolności.
Zamawiający naruszył tym samym art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
Ad. zarzut nr 19
Z daleko pos
uniętej ostrożności procesowej odwołujący wskazał, iż wszelkie
wątpliwości co do treści oferty mogły być na bieżąco usuwane w toku postępowania poprzez
wzywanie wykonawcy do wyjaśnień na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy P.z.p. Zamawiający w
uzasadnieniu odrzucenia wielokrotnie wskazuje, że zakres oferty może budzić wątpliwości, że
nie może wykluczyć innych niż wymagane parametry, że istnieją inne rozwiązania na rynku
itp. Nie przesądził jednak, że zaoferowany sprzęt określonych parametrów nie posiada oraz
nie podjął żadnych kroków, aby swoje wątpliwości w tym zakresie rozwiać. Nie można uznać
za prawidłowe odrzucenie oferty oparte nie na ustaleniach lecz na pojawiających się
wątpliwościach zamawiającego. Przepisy ustawy P.z.p. przewidziały odpowiednie
instrumenty, które służą eliminowaniu wszelkich wątpliwości po stronie zamawiającego, jedną
z takich instytucji jest instytucja wyjaśnień oferty uregulowana w art. 87 ust. 1 ustawy P.z.p.
Zamawiający w przedmiotowej sytuacji powinien był z niej skorzystać zamiast skorzystać z
instytucji odrzucenia oferty.
Ad. zarzut nr 20
Odwołujący podniósł, że zamawiający podejmując w dniu 30 lipca 2019 r. decyzję o
odrzuceniu oferty odwołującego i jednocześnie o unieważnieniu postępowania ze względu na
brak ofert niepodlegających odrzuceniu naruszył swoim postępowaniem treść art. 92 ust. 1 pkt
3 ustawy P.z.p., z uwagi na realny brak podania uzasadnienia faktycznego swojej decyzji.
Odwołujący wskazał, iż zaprezentowane przez zamawiającego uzasadnienie decyzji należy
uznać za niespełniające kryteriów opisanych w art. 92 ustawy P.z.p. Zgodnie z utrwalonym
stanowiskiem doktr
yny prawa zamówień publicznych zamawiający powinien podać wszystkie
okoliczności faktyczne, w związku z którymi nastąpiło odrzucenie oferty danego wykonawcy.
Zamawiający w informacji o odrzuceniu ofert z dnia 30 lipca 2019 r. w uzasadnieniu prawnym
powołał art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. jako podstawę odrzucenia oferty w niniejszym
postępowaniu. W uzasadnieniu faktycznym zaprezentował natomiast fragment wyroku KIO z
dnia 18 lipca 2019 r. (sygn. akt KIO 999/19, KIO 1000/19) odnoszący się bezpośrednio do
sytuacji, w której inny wykonawca biorący udział w tymże postępowaniu nie podał modelu lub
wersji radiotelefonów noszonych w celu ich jednoznacznej identyfikacji. W niniejszym stanie
faktycznym, powołany przez zamawiającego fragment wyroku nie ma racji bytu, bowiem nie
odnosi się do sytuacji, w której znaleźli się odwołujący. Jednocześnie odwołujący wskazał, iż
przytoczenie twierdzeń zawartych w uzasadnieniu owego wyroku nie może być utożsamiane
z uzasadnieniem faktyczn
ym czynności odrzucenia oferty odwołującego.
Odwołujący stwierdził, że znaczna część podstaw odrzucenia opiera się o informacje
z „kart katalogowych” bez szczegółowej identyfikacji ich źródła ani załączenia do
uzasadnienia. Wykonawca nie ma zatem żadnej możliwości weryfikacji czy zamawiający oparł
swoją wiedzę na aktualnych katalogach z pewnego źródła czy dokumentach takiego waloru
nieposiadających. Jest to o tyle istotne, że zamawiający w postępowaniu nie żądał złożenia
katalogów lub folderów oferowanego sprzętu wraz z ofertą. Tym samym „wiedza” czy
wątpliwości zamawiającego nie wynikają z treści oferty lecz z dokumentów niezwiązanych z
ofertą odwołujących. Co więcej, treść uzasadnienia całkowicie pomija - wymaganą w s.i.w.z.
deklarację producenta SwMi, stacji bazowych i konsoli (str. 148 i 149 oferty) o spełnianiu przez
oferowany sprzęt wszystkich wymagań s.i.w.z. Takie działanie leży w całkowitej sprzeczności
z formalizmem postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz z zasadą pisemności
wyrażoną w art. 9 ustawy P.z.p. Nie ulega wątpliwości, że skoro zamawiający żądał na
potwierdzenie spełniania wymagania takiego oświadczenia to oświadczenie to było dla niego
wystarczające dla potwierdzenia, że oferowany sprzęt spełnia wszystkie wymagania s.i.w.z.
Odwołujący podniósł, że zamawiający podając przyczyny odrzucenia jego oferty
każdorazowo wskazywał rzekome niezgodności oferty z treścią s.i.w.z. nie przedstawiając
przy tym
konkretnych wymagań bądź postanowień zawartych w s.i.w.z. i jej załącznikach.
którym – zdaniem zamawiającego – nie odpowiada treść złożonej przez odwołujących oferty.
W uzasadnieniu mamy podniesione rzekome wątpliwości nie precyzując w jakim miejscu
oferta, jakiego wymagania s.i.w.z.
nie spełnia. W przypadku wystąpienia przesłanki odrzucenia
oferty dotyczącej niezgodności oferty z treścią s.i.w.z., aby umożliwić wykonawcy obronę,
zamawiający jest zobowiązany wskazać w uzasadnieniu faktycznym swojej decyzji konkretne
postanowienia lub wymagania zawarte w s.i.w.z.
Ad. zarzut nr 21
Odwołujący podniósł, że cała powyższa argumentacja w sposób dobitny dowodzi, że
odrzucenie ich oferty
było całkowicie bezpodstawne. Skoro oferta jest ważna i zgodna z s.i.w.z.
odpada przesłanka unieważnienia postępowania na którą powołał się zamawiający. Co więcej,
oferta odwołującego mieści się w budżecie zamawiającego.
Sygn. akt: KIO 1558/19
W dniu 9 sierpnia 2019 roku wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie
zamówienia: Sprint Spółka Akcyjna w Olsztynie oraz Hytera Mobilfunk GmbH w Bad Munder,
Niemcy (dalej
także: odwołujący Sprint) wniósł odwołanie wobec czynności badania i oceny
ofert,
odrzucenie oferty odwołującego oraz unieważnienia postępowania.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p. poprzez odrzucenie jego oferty
, pomimo że odpowiada ona
treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia;
2) art. 7 ust. 1 i art. 92 ust. 1 ustawy P.z.p.
poprzez brak ujęcia w informacji o odrzuceniu oferty
odwołującego uzasadnienia faktycznego tej decyzji oraz brak choćby uprawdopodobnienia
rzekomych wadliw
ości oferty odwołującego (w zakresie wskazanym w uzasadnieniu
odwołania);
3) art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p. poprzez uni
eważnienie postepowania, pomimo że oferta
złożona przez odwołującego nie podlega odrzuceniu.
Wskazując na powyższe zarzuty odwołujący wniósł o:
1) u
względnienie odwołania;
2) nakazanie z
amawiającemu:
a. u
nieważnienia czynności unieważnienia postępowania;
b. p
owtórzenia czynności badania i oceny ofert;
c. u
nieważnienia czynności odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego.
Odwołujący podniósł, że jako wykonawca, który złożył ofertę w przedmiotowym
postępowaniu ma interes w jego uzyskaniu. Bezzasadne odrzucenie oferty odwołującego
prowadzi do sytuacji, w której odwołujący pozbawiony jest szans na uzyskanie zamówienia,
skutkiem czego ponoszą lub mogą ponieść szkodę w uzyskaniu zamówienia.
W uza
sadnieniu odwołania odwołujący podniósł, że pismem z dnia 30.07.2019 r.
zamawia
jący poinformował odwołującego o odrzuceniu wszystkich ofert złożonych w
postepowaniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p., a w konsekwencji o
unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p. Na stronach od 5
do 8 ww. pisma, w punktach 1 - 12 z
amawiający przedstawił uzasadnienie odrzucenia oferty
złożonej przez odwołującego.
Odnosząc się do pkt. 1 uzasadnienia odrzucenia, odwołujący podniósł, że jak wynika
z uzasadnienia pisma z
amawiającego, przyczyną odrzucenia oferty odwołującego w tym
zakresie jest brak podania
w treści oferty tj. w pkt 14.5 i 14.5 formularza ofertowego zarówno
modelu, jak i wersji oferowanych: terminali biurkowych (pkt 14.5) oraz radiotelefonów
przewoźnych (pkt 14.6), co było wymagane przez zamawiającego zgodnie ze wzorem
formularza ofertowego.
Odnosząc się do treści oferty odwołującego w ww. zakresie
z
amawiający wskazał: - „SRG3900 to wyłącznie seria, a nie model lub wersja (zgodnie z kartą
katalogową „SRG3900 series mobile radio”) L. . . . l” „Brak ten zgodnie z wyrokiem KIO 999/19
i 1000/19 świadczy o niejednoznacznej identyfikacji przedmiotu zamówienia i stanowi
przesłankę odrzucenia oferty, jako niezgodnej z SIWT'; - „Brak ten uniemożliwia też
z
amawiającemu potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami SI WT'.
Od
nosząc się do ww. argumentacji zamawiającego odwołujący wskazał, że
z
amawiający w sposób całkowicie dowolny ustalił, iż podane w pkt 14.5 i 14.6 formularza
ofertowego oznaczenie oferowanych urządzeń jako: - Pkt 14.5) formularza: „Terminale
biurkowe: Sepura SRG3900” - Pkt 14.6) formularza: „Radiotelefony Przewoźne: Sepura
SRG3900” nie stanowi wypełnienia wymogu s.i.w.z. podania w ofercie producenta, a także
modelu lub wersji urządzenia. Odwołujący potwierdza, że oznaczenie: „SRG3900” to
prawidłowe określenie modelu produkowanych przez firmę Sepura terminali biurkowych oraz
radiotelefonów (terminali) przewoźnych. Odwołujący wskazał, że użyte przez niego w ofercie
oznaczenie urządzeń jest zgodne z nomenklaturą i wiedzą zamawiającego w zakresie
oznaczeń dostępnych na rynku urządzeń. W treści załącznika nr 9 do Opisu Przedmiotu
Zamówienia (załącznik nr 2 do s.i.w.z. zamawiający wymienił listę modeli terminali
z
amawiającego. Wśród nich wymieniony jest model oznaczony jako: „Sepura SRG3900”. W
tych ok
olicznościach dziwi stanowisko zamawiającego, który obecnie twierdzi, że tożsame
oznaczenie urządzenia w ofercie tj. „Sepura SRG3900” nie jest prawidłową nazwą modelu
urządzenia firmy Sepura. Istotnie w treści powszechnie dostępnej karty katalogowej modelu
SRG3900 w wersji angielskiej pojawia się określenie „SRG3900 SERIES MOBILE RADIO”.
Sama ta okoliczność nie oznacza jednak, że oznaczenie „SRG3900” nie jest nazwą modelu.
Oznaczenie „SRG3900” mogłoby być uznane za serię tj. serię modeli, a nie model wyłącznie
wtedy, gdyby nazwa ta obejmowała w sobie różne modele. Tylko w takim przypadku
moglibyśmy mówić o serii. Tymczasem „SRG3900” to wyłącznie jeden model, a nie seria
modeli. Jest to sytuacja całkowicie odmienna od przypadku oferty Konsorcjum Motorola, gdzie
w formularzu oferty podano oznaczenie (radiotelefon przeno
śny) „Model MTP seria 3000”,
stanowiące wskazanie sześciu różnych modeli z serii MTP 3000 (wadliwość ta potwierdzona
została w orzeczeniu Izby KIO 999/19 i 1000/19 dotyczącym przedmiotowego postepowania,
w którym Izba nakazała odrzucenie oferty Konsorcjum Motorola). Odwołujący dodał, że
ewentualne
oznaczenie przez odwołującego oferowanego modelu jako: „Seria SRG3900”, tak
jak
wynika to z przywołanej przez zamawiającego karty katalogowej, byłoby tym samym
oznaczeniem, co zawarte w ofercie oznaczenie „SRG3900”.
Odwołujący stwierdził, że oba oznaczenia dotyczą dokładnie tego samego modelu i
identyfikują ten sam model. Odwołujący podniósł, iż użyte w ofercie oznaczenie modelu jako
„SRG3900” pojawia się w wielu innych dokumentach dotyczących tego terminala, w tym
wydanych przez producenta kartach katalogowych w języku polskim. W powyższych
okolicznościach oczywistym jest, że w podanym w ofercie oznaczeniu modelu nie ma żadnego
braku, a tym samym stwierdzenie zamawiaj
ącego, że brak ten uniemożliwia zamawiającemu
p
otwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami OPZ jest oczywiście
bezzasadne. W odniesieniu do argumentacji z
amawiającego należy też jednoznacznie
stwierdzić, że zarówno w świetle treści s.i.w.z., jak również uwzględniając powszechną
wiedz
ę, podanie w formularzu ofertowym producenta oraz modelu/wersji nie mogło służyć
potwierdzeniu zgodności zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami s.i.w.z.
Odnosząc się do pkt 2 uzasadnienia odrzucenia odwołujący wskazał, że jako
uzasadnienie odrzucenia oferty o
dwołującego w przedmiotowym zakresie zamawiający
przedstawił następujące stanowisko: - „Jako radiotelefony przewoźne i biurkowe zaoferowano
takie samo urządzenie — SRG3900, choć zgodnie z OPZ są to różne urządzenia (rozdz. 48,
49 i 51 OP
Z)”; - „Wersja/model biurkowa w sposób oczywisty i dokładnie opisany w OPZ różni
się od wersji/modelu przewoźnego. Świadczy to o tym, że wykonawca nie doprecyzował
modelu lub wersji urządzenia, przez co zamawiający nie jest w stanie zweryfikować, czy
zaoferowane term
inale biurkowe i radiotelefony przewoźne spełniają wymagania OPZ”; - „Brak
ten uniemożliwia też Zamawiającemu potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z
wymaganiami OPZ”.
Odnosząc się do ww. argumentacji odwołujący stwierdził, że zamawiający w sposób
całkowicie dowolny ustalił, że użyta dla radiotelefonów przewoźnych oraz terminali biurkowych
nazwa oferowanego modelu tj. SRG3900 jest niewłaściwa. Całość uzasadnienia decyzji
z
amawiającego sprowadza się jedynie do lakonicznego stwierdzenia, że przecież według OPZ
terminal przewoźny różni się od biurkowego, a zatem nie sposób przyjąć, że producent stosuje
tę samą nazwę dla obu typów urządzeń. Wymaga podkreślenia, że nie wynika z uzasadnienia
odrzucenia oferty odwołującego, na jakiej podstawie i w oparciu o jakie dokumenty/informacje
dotyczące ww. produktu zamawiający tak uznał. W tych okolicznościach w pełni zasadne jest
w pierwszej kolejności sformułowanie zarzutu naruszenia przez zamawiającego art. 7 ust. 1 i
art. 92 ust. 1 ustawy P.z.p. poprzez brak przedstawienia uzasadnienia faktycznego odrzucenia
oferty, a w konsekwencji brak choćby uprawdopodobnienia wadliwości oferty odwołującego.
W ocenie odwołującego, nie ulega wątpliwości, że z treści art. 92 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1
ustawy P.z.p. wyni
ka obowiązek zamawiającego przedstawienia argumentacji, a nie
domniemań dotyczących wadliwości złożonej oferty, w tym choćby uprawdopodobnienie
stwi
erdzonej wadliwości. Odwołujący potwierdził, że użyte w ofercie oznaczenie oferowanych
urządzeń tj. - Pkt 14.5) formularza: „Terminale biurkowe: Sepura SRG3900” - Pkt 14.6)
formularza: „Radiotelefony Przewoźne: Sepura SRG3900” jest prawidłowe i zgodne z
nomenklaturą stosowaną przez producenta tj. firmę SEPURA. Jako terminal biurkowy oraz
terminal przewoźny odwołujący zaoferował ten sam model urządzenia, co oczywiście nie
oznacza, że ukompletowanie modelu nie różni się od siebie. W obu przypadkach są to te same
urządzenia. Nie ma rozróżnienia na model samochodowy i model biurkowy. Inny jest jedynie
sposób montażu i akcesoria służące do montażu. Właściwe jest rozróżnienie "radiotelefonu
SRG3900 w ukompletowaniu do montażu w pojeździe" lub odpowiednio "do montażu
biurk
owego". Bezzasadny jest zarzut zamawiającego, że odwołujący nie doprecyzował
modelu lub wersji urządzenia. Jak wskazano powyżej, w pkt 14.5) oferty, wyraźnie
zaznaczono, że oferowany jest model SRG3900 jako terminal biurkowy, a w pkt 14.6) oferty
wskazano, że oferowany jest model SRG3900 jako terminal (radiotelefon) przewoźny.
Odwołujący podkreślił, że żadne inne określenie oferowanych modeli nie byłoby możliwe.
Podobnie jak w odniesieniu do pkt 1 uzasadnienia odrz
ucenia oferty odwołującego również w
tym przypadku z treści decyzji zamawiającego w żaden sposób nie wynika, na czym opiera on
twierdzenie, że w oparciu o podane w ofercie oznaczenie oferowanych modeli zamawiający
nie jest w stanie zweryfikować, czy spełniają one wymagania OPZ.
Odnosząc się do pkt. 3 — 7 oraz pkt 12 uzasadnienia odrzucenia, odwołujący podniósł,
iż – jak wynika z uzasadnienia odrzucenia oferty odwołującego – zamawiający stwierdził w tej
ofercie następujące wadliwości i w następujący sposób je uzasadnia: - Pkt 3: „Seria SRG3900
jest oferowana w czterech różnych wersjach obsługiwanych zakresów częstotliwości, z których
trzy nie s
pełniają wymagań 48.1.2, 48.1.3, 49.1.2, 51.1.1 OPZ — oferta nie zawiera informacji
o tym, jaką wersję zaoferował wykonawca, co nie pozwala na potwierdzenie zgodności
zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami OPZ”; - Pkt 4: „Seria SRG3900 jest oferowana w
wi
elu różnych wersjach panelów sterowania (np. SCCI , SCC2, SCC3, HBC2, HBC3 — karta
katalogowa)
— Zamawiający nie wie, którą wersję zaoferowano, a jest to informacja istotna ze
względów funkcjonalnych. Tym bardziej, że niektóre starsze wersje w sposób ewidentny nie
spełniają OPZ np. z uwagi na monochromatyczny, a nie kolorowy wyświetlacz”; - Pkt 5: „Oferta
nie precyzuje, czy oferowany sprzęt z serii SRG3900 posiada wymagane w OPZ
funkcjonalności TMO/DMO Gateway. Zgodnie z kartą katalogową serii produktów SRG3900
jest to
opcjonalna wersja urządzenia”; „TMO/DMO Gateway został zademonstrowany w czasie
testów, ale zgodnie z wyrokiem KIO nie jest dopuszczalne konkretyzowanie oferty w czasie
testów”; „Dodatkowym potwierdzeniem jest to, że zakup tej wersji wiąże się z odrębną
licencją”; pkt 6: „Oferta nie precyzuje, czy oferowany sprzęt z serii SRG3900 posiada
wymagane w OPZ funkcjonalności: GPS, DMO Repeater, szyfrowanie AIE, E2EE. Zgodnie z
kartą katalogową serii produktów SRG3900 są to wersje opcjonalne”; „Dodatkowym
potwierdzeniem jest to, że zakup w wersji DMO Repeater wiąże się z odrębną dodatkowo
płatną licencją oprogramowania”, „Oferta nie precyzuje jaki sprzęt ma być dostarczony, co nie
pozwala na potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami OPZ”; - Pkt
„Oznaczenie radiotelefonu noszonego jako „Sepura SC20 Series wersja SC2020” nie jest
wystarczająco precyzyjne, ponieważ zgodnie z wyrokiem KIO oznaczenie to miało służyć
jednoznacznej identyfikacji przedmiotu zamówienia, a w ofercie nie doprecyzowano jaka
wersja została zaoferowana”: „Sepura SC20 Series wersja SC2020” obsługuje różne klasy
mocy nadajnika (klasy 3, 3L, 4) w zależności od rodzaju użytej baterii; Sepura SC20 Series
wersja SC2020” są oferowane w różnych klasach IP (1P65, 1P66, 1P67, łp68)”; Sepura SC20
Series wersja SC2020” są oferowane w opcjach z GPS, szyfrowaniem AIE, E2EE oraz bez
tych opcji”; Sepura SC20 Series wersja SC2020” są oferowane w opcjach z DMO Repeater,
TMO/DMO Gateway. Zakup w takiej wersji wiąże się z odrębną, dodatkowo płatną licencją
oprogramowania, co wynika dopiero z wyjaśnień rażąco niskiej ceny firmy SPRINT”; - Pkt 12:
„Zgodnie z informacją z karty katalogowej dot. zaoferowanych stacji bazowych występują one
w wersjach dla różnych pasm (częstotliwości) pracy. Uniemożliwia to zamawiającemu
jednoznaczną identyfikację zaoferowanych urządzeń na podstawie złożonej oferty, co za tym
idzie nie jest możliwe potwierdzenie zgodności oferty z OPZ”.
Odnosząc się do ww. argumentacji, odwołujący zwrócił uwagę, że wszystkie ww.
„wadliwości” zamawiający uzasadnia rzekomą potrzebą wykonania orzeczenia Izby w sprawie
KIO 999/19 i 1000/19. Stanowisko to jest nieuzasadnione i opiera się na wybiórczej
interpretacji ww. orzeczenia, w
którym Izba, wbrew stanowisku zamawiającego, nakazała
odrzucenie oferty Konsorcjum Motorola z powodu braku podania w ofercie modelu lub wersji
oferowanego przez tego wykonawcę radiotelefonu noszonego (pkt 1 sentencji wyroku) oraz
na wybiórczej, dowolnej interpretacji treści s.i.w.z. Obecnie zamawiający próbuje wywołać
wrażenie, że tożsama jak w ofercie Konsorcjum Motorola wadliwość w postaci braku
wskazania modelu/wersji urządzenia ma miejsce w ofercie odwołującego. Odwołujący
zaznaczył, że jak wskazała Izba w ww. orzeczeniu, zawarte w ofercie Konsorcjum Motorola
oznaczenie MTP seria 3000 obejmuje 6 różnych modeli MTP, które mają własne oznaczenia
tj. MTP 3100, MTP 3150, MTP 3200, MTP 3250; MTP 3500, MTP 3550. Izba wskazała
również, że część z tych modeli (MTP 3500) bezspornie nie spełnia wymagań s.i.w.z, a
dodatkowo modele MTP 3550 i 3250 dostępne są w Europie i mogły zostać zaoferowane, gdy
tymczasem wymogiem s.i.w.z.
było wskazanie konkretnego modelu. Uzasadniając
konieczność odrzucenia oferty Konsorcjum Motorola z powodu ww. wadliwości Izba słusznie
podniosła, iż oznaczenie w formularzu ofertowym modelu lub wersji radiotelefonu było
niezbędne do identyfikacji oferowanego urządzenia, i w konsekwencji — do przeprowadzenia
testów Systemu przy użyciu modeli radiotelefonów wskazanych w ofercie. Odwołujący
zauważył, iż każda z opisanych w pkt 3-7 uzasadnienia odrzucenia oferty odwołującego
„wadliwości” opiera się na tym samym założeniu, iż podana w ofercie nazwa modelu lub wersji
urządzenia winna była w sposób jednoznaczny identyfikować jego konfigurację i parametry
oraz potwierdzić zgodność z wymaganiami OPZ. Zdaniem zamawiającego, jeżeli dany model
posiada kilka możliwych opcji konfiguracyjnych (np. różne wersje paneli sterowania), to
obowiązkiem wykonawcy było takie doprecyzowanie nazwy modelu, aby wskutek weryfikacji
samej nazwy modelu/wersji można było ustalić, że wszystkie wymagane parametry są
oferowane. Odwołujący stwierdził, że powyższa interpretacja wymagań s.i.w.z. nie tylko nie
wynika z treści orzeczenia KIO 999/19 i 1000/19, ale również nie ma żadnego oparcia w treści
s.i.w.z
. Z orzeczenia Izby nie wynika, że podana w ofercie nazwa modelu lub wersji miała
służyć jednoznacznej identyfikacji wszystkich, szczegółowych parametrów urządzenia
wymaganych treścią s.i.w.z. Czym innym jest jednoznaczna identyfikacja oferty tj. przedmiotu
świadczenia, a czym innym potwierdzenie spełnienia szczegółowych parametrów wskazanych
w OPZ.
Odwołujący podniósł, że powszechną wiedzą jest, że dane modele urządzeń, tak jak
np. dane modele samochodów, przeważnie występują w różnych, dostępnych opcjach
konfiguracyjnych. Podanie modelu urządzenia nie służy zatem jednoznacznemu określeniu
szczegółowej jego konfiguracji, ale określeniu bazowego produktu, co następnie pozwala na
ustalenie jakie dla tego modelu dostępne są opcje konfiguracyjne, w tym czy dla tego modelu
występuje opcja konfiguracyjna spełniająca wymagania s.i.w.z. Rację należy zatem przyznać
z
amawiającemu, który podnosił w toku sprawy KIO 999/19 i 1000/19, iż „Żądanie wskazania
w ofercie producenta, oraz modelu lub wersji miało na celu uzyskanie informacji odnośnie
bazowej platformy sprzętowo-programowej” (str. 25 wyroku Izby). Odwołujący wskazał, że
stosownie d
o treści s.i.w.z., jej wymogiem było podanie w ofercie modelu lub wersji urządzenia.
W
każdym z kwestionowanych przez zamawiającego przypadków odwołujący podał w ofercie
nazwę modelu lub wersję urządzenia. Brak jest jakichkolwiek podstaw do zakwestionowania,
że podane w ofercie nazwy nie są prawidłowymi nazwami modeli/wersji. Czym innym jest
nazwa modelu urządzenia, a czym innym jego szczegółowa konfiguracja. Stosownie do treści
s.i.w.z., z
amawiający nie wymagał podania w ofercie konfiguracji/parametrów oferowanego
urządzenia, choćby poprzez wypełnienie dokumentu „specyfikacja techniczna”. W treści oferty
wykonawcy mieli podać modele lub wersje oferowanych urządzeń oraz złożyć ogólne
oświadczenie, że zamówienie będzie wykonane zgodnie ze wszystkimi wymaganiami
z
amawiającego określonymi w s.i.w.z. (pkt 2 formularza ofertowego). Jak zatem widać,
stosownie do warunków przetargu ocena czy oferowany model urządzenia spełnia
szczegółowe wymagania techniczne odbywała się w oparciu o ogóle oświadczenie
odwołującego zawarte w formularzu ofertowym oraz prezentację rozwiązania (przy czym
kluczowym warunkiem prawidłowości testów było to, aby modele użytych radiotelefonów były
zgodna z podanymi w ofercie
). Dopiero ewentualne ustalenie, że dla modelu urządzenia
podanego w o
fercie nie występuje, nie jest dostępna opcja konfiguracyjna spełniająca
wymagania s.i.w.z.
, mogło stanowić podstawę odrzucenia oferty. Uwzględniając powyższe,
o
dwołujący potwierdził, że nazwy modeli/wersji urządzeń podane zostały w sposób
prawidłowy, a przeciwnego twierdzenia zamawiający nawet nie uprawdopodobnił.
Równocześnie, jak wykazano powyżej, twierdzenie zamawiającego, że wadliwość oferty
odwołującego polega na braku sprecyzowania w nazwie modeli/wersji oferowanych rozwiązań
wszystkich szczegółowych parametrów/funkcjonalności jest oczywiście bezzasadne. Z
ostrożności odwołujący potwierdził, że: - w odniesieniu do pkt 3 odrzucenia oferty
odwołującego: model SRG3900 zaoferowany został w opcji spełniającej wszystkie wymagania
z
amawiającego, w tym z pkt 48.1.2, 48.1.3, 49.1.2, 51.1,1 OPZ; - w odniesieniu do pkt 4
odrzucenia oferty o
dwołującego: model SRG3 900 zaoferowany został w opcji spełniającej
wszystkie wymagania z
amawiającego, w tym dotyczące panelu sterowania; - w odniesieniu
do pkt 5 odrzucenia oferty o
dwołującego: model SRG3900 zaoferowany został w opcji
sp
ełniającej wszystkie wymagania zamawiającego, w tym z funkcjonalnością TMO/DMO
Gateway oraz wymaganymi licencjami; - w odniesieniu do pkt 6 odrzucenia oferty
odwołującego: model SRG3900 zaoferowany został w opcji spełniającej wszystkie wymagania
z
amawiającego, w tym: GPS, DMO Repeater, szyfrowanie AIE, E2EE oraz uwzględniającej
wszystkie wymagane licencje; - w odniesieniu do pkt 7 odrzucenia oferty o
dwołującego: model
terminala noszonego „SC20 Series wersja SC2020” zaoferowany został w opcji spełniającej
wszystkie wymagania z
amawiającego, w tym wymagania dotyczące: o mocy nadajnika; o
klasy IP; o posiadania GPS, szyfrowania AIE, E2EE; o realizacji usługi dla TMO/DMO Gateway
oraz DMO Repeater zgo
dnie z wymaganiami pkt 15 i 16 OPZ (dotyczy wymagań dla terminala
noszonego); - w odniesieniu do pkt 12
odrzucenia oferty odwołującego modele stacji bazowych
zaoferowane zostały w paśmie (częstotliwości) spełniającej wymagania s.i.w.z. 4.
Odnosząc się do pkt. 8 uzasadnienia odrzucenia, odwołujący podniósł, że – jak wynika
z treści uzasadnienia odrzucenia oferty odwołującego – zamawiający oparł tę czynność na
następującym stwierdzeniu: - „Zawarty w pkt 14.3 oferty wpis dotyczący konsoli „Hytera MVND
1.1 version Hytera-ATOS Accesnet-
T IP@PVII (wersja 11) w sposób jednoznaczny nie
precyzuje urządzenia, które zostanie dostarczone”.
Odnosząc się do powyższego, odwołujący podniósł, iż w pkt 14.3 formularza
ofertowego należało podać wyłącznie producenta model lub wersję konsoli, a nie precyzować
wszystkich szczegółowych jej parametrów w celu wykazania, że odpowiada ona wszystkim
wymaganiom s.i.w.z. Wymaganie s.i.w
.z. zostało przez odwołującego spełnione. Odwołujący
stwierdził, że wystarczające było podanie modelu/wersji urządzenia, a nie wymienianie
specyfikacji technicznej urządzenia. Odwołujący podniósł, iż z uzasadnienia decyzji
z
amawiającego w żaden sposób nie wynika, na jakiej podstawie twierdzi on, że podane w
ofercie oznaczenie nie precyzuje
urządzenia, które zostanie dostarczone, tj. nie stanowi
oznaczenia modelu/wersji. Taki sposób uzasadnienia odrzucenia oferty świadczy o naruszeniu
przez za
mawiającego art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p.
Odnosząc się do pkt 9 — 11 uzasadnienia odrzucenia, odwołujący podniósł, iż – jak
wy
nika z treści uzasadnienia odrzucenia oferty odwołującego, zamawiający oparł tę czynność
na następującym stwierdzeniu: - Pkt 9: Wykonawca nie wykazał, że oferowana infrastruktura
systemowa spełnia wymagania OPZ, ponieważ nie zawarł w ofercie żadnej informacji o
Infrastrukturze systemowej poza SwMI”; - Pkt 10: „Nawet w przypadku ograniczenia się do
samego SwMI, oferta nie zawiera informacji o producencie i modelu/wersji ściany wizyjnej”; -
Pkt 1 1: „Również w przypadku urządzeń sieciowych wchodzących w skład SwMI, producent
oraz model/wersja nie zostały wskazane w ofercie. Uniemożliwia to zamawiającemu
jednoznaczną identyfikację zaoferowanych urządzeń na podstawie złożonej oferty, co za tym
idzie nie jest możliwe potwierdzenie zgodności oferty z OPZ”.
Odnosząc się do powyższego, odwołujący stwierdził, iż odrzucenie jego oferty oparte
jest na błędnej interpretacji s.i.w.z. Wbrew twierdzeniom zamawiającego obowiązkiem
odwołującego było podanie w ofercie (pkt 14.1 formularza) producenta i wersji SwMI, a nie
całej infrastruktury systemowej. Analogicznie wymóg zamawiającego zrozumieli pozostali
wykonawcy. Skoro wymóg zamawiającego w tym zakresie został spełniony, to w tych
okolicznościach brak jest podstaw do odrzucenia oferty złożonej przez odwołującego. Jak
wynika z literalnego brzmienia pkt 14.1) formularza ofertowego z
amawiający w sposób
wyraźny wskazał na konieczność podania producenta i wersji SwMI. Z tym wymaganiem
korespondował wymóg z rozdziału V11.2.1 s.i.w.z. dotyczący załączenia do oferty
oświadczenia producenta SwMI. Równocześnie odwołujący zaprzeczył, że ściana wizyjna
oraz urządzenia sieciowe są elementem SwMI. Ustalenie, że oferta odwołującego została
bezzasadnie odrzucona w konsekwencji czyni zasadnym zarzut naruszenia art. 93 ust. 1 pkt
1 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne unieważnienie postepowania.
W odpowiedzi na odwołania z dnia 22 sierpnia 2019 roku zamawiający wniósł o
oddalenie obydwu odwołań.
Zamawiający wskazał, że w związku z wydaniem przez Krajową Izbę Odwoławczą
wyroku z dnia 18 lipca 2019 r. w sprawach sygn. akt KIO 999/19 i KIO 1000/19, z
amawiający
dokonał ponownego badania i oceny ofert. Czynność ta została dokonana stosownie do
ustaleń KIO zawartych w uzasadnieniu wyroku. Zamawiający podkreślił, że jego rolą jest
równe traktowanie wszystkich wykonawców, co należy rozumieć m.in. jako stosowanie
jednolitej wykładni postanowień s.i.w.z.
Zamawiający wskazał, że w przedmiotowym wyroku wskazano: „należy stwierdzić, że
podanie modelu lub wersji
miało służyć jednoznacznej identyfikacji przedmiotu zamówienia w
zakresie radiotelefonów noszonych, co następnie było niezbędne do przeprowadzenia ich
testów. (...) Oznacza to, że oznaczenie w formularzu ofertowym modelu lub wersji
radiotelefonu było niezbędne do identyfikacji oferowanego urządzenia, i w konsekwencji — do
przeprowadzenia testów tego konkretnego modelu lub wersji, która została wpisana do
formularza ofertowego.
W świetle ww. ustaleń, należy ocenić czy wszyscy Wykonawcy
spełniają przedmiotowy wymóg dotyczący jednoznacznej identyfikacji oferowanych urządzeń,
bowiem obowiązek podania producenta, modelu lub wersji dotyczył wszystkich oferowanych
produktów. Ponadto, należy także przytoczyć twierdzenie zawarte w uzasadnieniu
przedmiotowego wyroku
„określenie radiotelefonu noszonego (a także innych urządzeń)
stanowi merytoryczną treść oferty w zakresie oferowanego przedmiotu zamówienia”. Tym
samym, brak jednoznacznej identyfikacji urządzeń stanowi o braku potwierdzenia, iż
oferowane urządzenia spełniają merytoryczne wymagania określone przez Zamawiającego.
Zamawiający stwierdził, że odwołujący powołują się na rzekomą różnicę w stosunku
do ocenionej przez Krajową Izbę Odwoławczą oferty Konsorcjum Motorola, wskazując na
zamieszczenie w swoich ofertach
modeli urządzeń w punktach określonych przez
zamawiającego. Zwrócił uwagę, iż w ofercie Konsorcjum Motorola, w zakresie radiotelefonów
noszonych, również został podany producent, model i wersja. Krajowa Izba Odwoławcza w
sprawie 999/19 i 1000/19 dokonała jednak oceny tych informacji, uznając, że są one
niewystarczające, aby zamawiający mógł jednoznacznie stwierdzić, jakie urządzenie zostało
zaoferowane. Wynika z tego, że w celu wypełnienia wymogu zamawiającego nie jest
wystarczające wpisanie dowolnej informacji do formularza ofertowego w zakresie
modelu/
wersji oferowanego urządzenia. Ta informacja musi być na tyle precyzyjna, żeby
zamawiający mógł jednoznacznie stwierdzić, co zostało zaoferowane. Odwołujący nie
sprostali tym wymaganiom.
Odnosząc się do zarzutów zawartych w odwołaniach, zamawiający stwierdził, co
następuje:
l . Odwołanie Konsorcjum Indra
Ad. p
kt I odwołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2
Zarzut ten jest bezzasad
ny. Wbrew własnemu zapewnieniu wykonawca, oznaczając
ofertę terminali biurkowych i przewoźnych jako „Sepura SRG3900”, nie oznaczył
wystarczająco i jednoznacznie oferowanego urządzenia. Oznaczenie SRG3900, zgodnie z
tytułem karty katalogowej dostępnej na stronie producenta, oznacza SERIĘ urządzeń
obejmującą zarówno różne wersje modułu SRG3900 oraz inne urządzenia umożliwiające
wiele różnych konfiguracji. W ramach serii SRG3900 oferowane jest np. aż 7 różnych
rozwiązań panelu sterującego. Oferta wskazująca jedynie na moduł SRG3900 (a więc jedynie
na element będący częścią radiową, bez wyświetlacza lub klawiatury), nie stanowi oferty na
terminal w rozumieniu wymagań OPZ. Urządzenie SRG3900 nie spełnia wymogów s.i.w.z.
(OPZ) choćby w zakresie wyświetlacza i klawiatury (przykładowe wymagania OPZ: 48.1.7,
48.1.9, 48.5.1.5, 49. I .2, 51. l, 51.2), albowiem ich nie posiada. Z karty katalogowej i opisu
technicznego wynika jednoznacznie, że oznaczenie SRG3900 odnosi się do jedynie modułu
radiowego, mogącego stanowić część terminala biurkowego lub przewoźnego, ale
pozbawionego choćby klawiatury i wyświetlacza. Znajduje to potwierdzenie w oficjalnie
dostępnej karcie katalogowej. Zapewne z tego powodu grupa elementów z funkcjami
wyświetlacza i klawiatury jest oferowana jako odrębne urządzenia, a nawet samo
oprogramowanie, współpracujące z różnymi produktami firmy Sepura, a nie wyłącznie
SRG3900 (np. karta katalogowa urządzeń SCC3 lub HBC3 wskazuje na ich kompatybilność z
modułami radiowymi SRG3900 i SCG22). Karta katalogowa modułu SRG3900 wymienia 5
różnych urządzeń różniących się parametrami i konstrukcją (SCC1, SCC2, SCC3, HBC2 i
HBC3) oraz konsolę wirtualną (realizowaną jako oprogramowanie komputerowe). Ponadto na
stronie internetowej producenta jest informacja o oferowaniu również urządzenia IP67-SCC3.
Należy przy tym wskazać, że wśród tych potencjalnie możliwych rozwiązań nie wszystkie
spełniają wymagania OPZ. Zamawiający z samego formularza ofertowego wskazującego
wyłącznie na moduł radiowy SRG3900 bez informacji o koniecznym urządzeniu dopełniającym
ten moduł do funkcjonalności pełnego terminala wyspecyfikowanego w s.i.w.z. nie wie, jakie
rozwiązanie otrzyma. Nie wie w szczególności, czy będzie to rozwiązanie programowe, czy
sprzętowe, a jeśli sprzętowe, to w którym możliwym wariancie? Należy zaznaczyć, że system
oznaczenia przyjęty w tym zakresie przez firmę Sepura jest odmienny od systemów oznaczeń
przykładowych innych producentów (np. Hytera i Motorola), u których oznaczenie modelu
jednoznacznie pozwala określić cechy elementów funkcjonalnych terminala / radiotelefonu.
Skoro jednak p
roducent Sepura stosuje taki system oznaczeń, to oferta w zakresie terminala
mobilnego i bazowego podana w formularzu ofertowym powinna być dopasowana do struktury
ofertowej producenta w taki sposób, aby wyszczególniała wszystkie konieczne urządzeń, które
dopiero łącznie tworzą terminal opisany w s.i.w.z. (OPZ).
Zamawiający stwierdził, że zarzut z ostatniego akapitu dot. braku wątpliwości co do
„serii” w ofercie Motoroli jest chybiony, ponieważ pierwotnie zamawiający dopuścił oferty
wszystkich w
ykonawców (w tym odwołującego). Dopiero postępowania KIO 999/2019 i
1000/2019 prowadzone z inicjatywy samego o
dwołującego, który wskazywał na błędne w tym
zakresie działanie zamawiającego wymusiło na zamawiającym zmianę sposobu oceny
wszystkich ofert, na co z
amawiający wskazywał już w czasie rozpraw.
Ad. Pkt 2 odwołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Zamawiający uznał ten zarzut ten jest bezpodstawny. Urządzenie SRG3900 nie jest
terminalem w rozumieniu s.i.w.z. (OPZ). Bez skonkretyzowania ch
oćby urządzenia
współpracującego, zawierającego klawiaturę i wyświetlacz, nie spełnia ono wymagań
określonych w s.i.w.z. (OPZ) dla terminala biurkowego. W tym stanie zamawiający wie jedynie,
że zarówno w rozwiązaniu biurkowym jak i przewoźnym wykonawca zaoferował taki sam
moduł radiowy, ale nie wie choćby, jaki zaoferowano panel użytkownika.
Ad. Pkt 3 odwołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Zamawiający uznał ten zarzut za bezpodstawny. Urządzenie SRG3900 (niezależnie od
argument
acji wskazującej, że nie jest to terminal w rozumieniu s.i.w.z. (OPZ)) jest oferowane
w czterech różnych zakresach częstotliwości: 344-400 MHz, 380-430 MHz, 407-473 MHz,
870 MHz. Spośród tych zakresów tylko jeden (380-430 MHz) pokrywa się z wymaganiem
48.1.2 i 48.1.3. s.i.w.z. (OPZ).
Oferta nie wskazuje jednak, że wykonawca zamierza dostarczyć
właśnie taką wersję urządzenia SRG3900, a nie np. po dwa moduły SRG3900 na części
wymaganego pasma radiowego. W systemie oznaczeń konkretnych wariantów urządzenia
SRG3900 Wykonawca rozróżnia te wersje, ponieważ nie jest tak, że każde urządzenie
SRG3900 obsługuje wszystkie wskazane zakresy częstotliwości, ale tylko jeden z nich.
W ocenie zamawiającego oczywiste jest, że w oparciu o ofertę zamawiający powinien
wiedz
ieć, jaki sprzęt otrzyma. Skoro pod jednym oznaczeniem Sepura SRG3900 mogą być
dostarczone cztery różne urządzenia, to wykonawca w ofercie powinien uwzględnić tę
okoliczność i doprecyzować zapisy w ofercie w taki sposób, aby nie było żadnych wątpliwości
co faktycznie jest oferowane.
Ad. Pkt 4 odw
ołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
W ocenie zamawiającego zarzut ten jest bezpodstawny. Argumentacja co do paneli
sterujących została wyczerpująco przedstawiona w odniesieniu do zarzutu nr l . Są to odrębne
wobec SRG3900 urządzenia bądź rozwiązania, dostępne w aż 7 wariantach (informacja ze
strony internetowej), różniące się zarówno zasadniczymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi jak i
platformą, w jakiej są oferowane (sprzęt bądź oprogramowanie).
W karcie katalogowej SRG3900 (część „Product Options”) jest informacja, że
urządzenie to wspiera panele SCC i HBC (Extensive console suport: SCC7, HBC7”). Panele
nie są więc jego częścią, a jedynie urządzeniami z którymi SRG3900 może współpracować.
Są one jednak niezbędne, aby urządzenie SRG3900 mogło być wykorzystywane jako
radiotelefon.
Zamawiający stwierdził, że na podstawie oferty nie wie, czy wykonawca zamierzał
dostarczyć jedno z powyższych siedmiu rozwiązań paneli, czy też jeszcze inne, gdyż np. w
karcie katalogowej SRG3900 w części „User interface” jest informacja, że moduł SRG3900
może współpracować także z panelami monochromatycznymi, które są nie zgodne z
wymaganiem 48. I. 7.
Ad
Pkt 5 odwołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
W ocenie zamawiającego, zarzut ten jest bezpodstawny. Podtrzymując argumentację,
że wskazanie w ofercie urządzenia SRG3900 nie jest wystarczające dla uznania, że
zaoferowany został cały terminal, należy wskazać, że oferta odwołującego nie precyzuje, czy
zamierza on dostarczyć urządzenie SRG3900 posiadające zdolność realizacji funkcji
TMO/DMO Gateway czy też nie. W karcie katalogowej urządzenia SRG3900 funkcja ta jest
wymieniona jako opcja („Product Options”), co oznacza, że jako SRG3900 mogą być
dostarczane
urządzenia oferujące tę funkcję, jak i jej pozbawione. Z punktu widzenia
użytkownika są to różne urządzenia.
Zamawiający stwierdził, że wykonawca powinien jednoznacznie wskazać w ofercie
oferowany produkt. Użyte w formularzu ofertowym wymaganie podania „modelu / wersji” nie
stoi w sprzeczności z tym wymaganiem i nie uniemożliwiało wykonawcom złożenie
prawidłowych ofert. Jeśli wykonawca oferował model urządzenia, które z powodu systemu
oznaczeń producenta jest oferowane w różnych wersjach (w szczególności jeśli niektóre z tych
wersji nie spełniają wymagań SIWZ (OPZ)) powinien był doprecyzować oferowaną wersję w
ra
mach modelu w taki sposób, aby zamawiający nie miał wątpliwości, że otrzyma urządzenie
spełniające wymagania s.i.w.z. (OPZ). Powyższe jest niezależne od stanowiska
z
amawiającego, że SRG3900 to seria urządzeń a nie „model”, czy tym bardziej „wersja”, co
prze
dstawiono już w odniesieniu do zarzutu 1, tiret pierwsze.
Zamawiający podkreślił, że opcje TMO/DMO Gateway oraz DMO-REPEATER są
wycenione odrębnie od wyceny samych terminali przewoźnych, co wynika z wyjaśnień firmy
SPRINT (ten sam asortyment co INDRA) w zakresie rażąco niskiej ceny.
Ad p
kt 6 odwołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Zamawiający wskazał, że argumentacja podana wobec Pkt 5 odwołania jest tożsama
co pkt 6 i wynika jednoznacznie z karty katalogowej SRG390().
Ad p
kt 7 odwołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Zamawiający uznał ten za bezpodstawny. Wbrew zapewnienia wykonawcy,
oznaczając ofertę terminali przenośnych jako „Sepura SC2020”, nie oznaczył wystarczająco i
jednoznacznie oferowanego urządzenia. Oznaczenie SC2020, zgodnie z kartą techniczną
producenta,
oznacza jedynie, że urządzenie to jest przeznaczone do pracy w paśmie
radiowym 380-
430MHz. W tym zakresie jest to pełniejsza informacja niż w przypadku wyżej
omawianego modułu SRG3900, jednakże co do pozostałych wymienionych funkcjonalności
przytoczona wcześniej argumentacja zachowuje aktualność. Wskazane funkcjonalności są
wymienione w karcie katalogowej producenta jako opcje, nie są więc standardem dostępnym
w każdym egzemplarzu urządzenia oznaczonego jako SC2020. Niewątpliwie klasy odporności
IP są ściśle powiązane z technicznym aspektem wykonania urządzeń, a każde z nich spełnia
co najwyżej klasę do której zostało wykonane. Z tego powodu urządzenia oznaczonego
wspólną nazwą SC2020 różnią się pomiędzy sobą choćby konstrukcją obudowy i elementów
regulacji i sterowania. Podobne różnice występują w odniesieniu do funkcjonalności
urządzenia. Z karty katalogowej producenta wynika, że rozróżnia on różne wersje swojego
urządzenia posługując się oznaczeniem „Hardware code” (część „RFID Performance”).
Ad. Pkt 8, 15,16,
18 odwołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Zamawiający uznał ten zarzut za bezpodstawny. W punkcie 14.1 Formularza
Ofertowego z
amawiający wymagał podania producenta i wersji oferowanego węzła
centralnego systemu (SwMI). Wykonawca Indra w swojej ofercie podał jedynie informację o
jednym z elementów wchodzących w skład SwMI tzn. przełączniku „Rohill TetraNode
Exchange R-
827”. Zgodnie z wymaganiami zamawiającego węzeł centralny systemu (SwMI)
powinien zapewniać oprócz zarządzania i sterowania siecią stacji bazowych BSS inne
podstawow
e funkcje, które nie są realizowane przez moduł R-827, w tym:
•
rejestracja korespondencji (pkt. 20 OPZ), w rozwiązaniach firmy Rohill realizowany
przez urządzenie R-816 Voice Logging Server,
•
moduł zarządzania (pkt. 22 OPZ), w rozwiązaniach firmy Rohill realizowany przez
moduł R-910,
•
moduł konsol dyspozytorskich (pkt. 35.4.1 OPZ), w rozwiązaniach firmy Rohill
realizowany przez moduł R-817,
•
ścianę wizyjną (zał. nr 16 do OPZ).
•
autentykacja i zarządzanie kluczami (pkt. 19 OPZ) w rozwiązaniach firmy Rohill
realizowany przez urządzenie R-809 Authentication and Key management Server
Potwierdzeniem tego toku rozumowani
a są informacje uzyskane przez zamawiającego
od firmy ROHILL i jej przedstawicieli w trakcie dialogu technicznego oraz w trakcie budowy
syst
emu TETRA w 3 miastach. Z tych informacji wynika, że R-827 to SwMI w minimalnej
konfiguracji niezgodnej z OPZ Sw
MI firmy Rohill zgodne z OPZ powinno składać się m.in. z:
•
modułu serwera TNX (R-827) — uwzględniono w ofercie ,
•
modułu rejestratora głosu VIS (R-816) — nie uwzględniono w ofercie,
•
modułu zarządzania (R-910) — nie uwzględniono w ofercie,
•
modułu serwera konsol dyspozytorskich TDS (R-817) — nie uwzględniono w ofercie,
Wobec powyższego, podanie przez wykonawcę Indra w pkt. 14.1 Formularza
ofe
rtowego producenta i wersji jedynie modułu R-827 jest niewystarczające ze względu, iż
moduł ten samodzielnie nie może zrealizować pozostałych funkcjonalności wymaganych w
OPZ przez z
amawiającego od węzła centralnego systemu (SwMI) i nie identyfikuje SwMI w
tym zakresie.
Również brak wskazania w ofercie producenta oraz modelu/wersji określonej
infrastruktury sieciowej (która pojawia się w wyjaśnieniach rażąco niskiej ceny odwołującego)
powoduje, że oferta jest nieprecyzyjna i nie można potwierdzić jej zgodności z OPZ
Ad p
kt 9,10,11 odwołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Zamawiający uznał ten zarzut za bezpodstawny. Wskazanie w ofercie „Rohill BSS-
R8070” przez odwołującego wskazuje tylko tyle, że producentem oferowanych stacji jest
ROHILL i że zostały one zbudowane w między innymi w oparciu o urządzenie R-8070. O ile
nazwa producenta wydaje się być podana prawidłowo, to za całą pewnością w ofercie nie
wskazano modelu/wersji stacji bazowej. Posługując się definicjami zawartymi w projekcie
umowy: R-
8070 to inaczej słownikowy BR czyli pojedynczy moduł nadawczo — odbiorczy
wchodzący w skład BS (ang. Base Radio), czyli słownikowej stacji bazowej. Stacja bazowa BS
to coś o wiele szerszego i zarazem bardziej unikalnego/identyfikowalnego niż sam pojedynczy
moduł nadawczo-odbiorczy BR.
Tymczasem w karcie katalogowej R-
8070 zaznaczono, że jest to transceiver czyli
inaczej moduł nadawczo-odbiorczy (BR),
Zamawiający stwierdził, że w przeciwieństwie do dwóch pozostałych ofert (również
niepełnych i podlegających odrzuceniu) oferta odwołującego nie zawiera żadnych informacji o
modelu/wersji oferowanych stacji bazowych. Informacja dotycząca zastosowanego R-8070
może co najwyżej wskazywać na serię produktów opartych o ten moduł nadawczo-odbiorczy
BR.
Zamawiający wskazał, że jeżeli nawet odwołujący podałby prawidłowo model/wersję
stacji bazowej,
to i tak oferta podlega odrzuceniu ponieważ w załączniku nr 6 do OPZ
wymagana jest dostawa BS w modelach/wersjach zawierających 6 BR, 4 BR, 2 BR.
Tymczasem
w punkcie 25.21 OPZ wymagana jest dostawa stacji bazowych zawierających
dokładnie 2 BR. Nie jest możliwym, by jeden i ten sam model/wersja stacji bazowej posiadał
zarówno 6 BR, 4BR jak i dokładnie 2 BR. Zresztą takie zróżnicowanie modeli/wersji stacji
bazo
wych w zakresie ilości BR wynika bezpośrednio z załącznika nr 6 do OPZ. Sama firma
ROHILL zwracała na ten aspekt uwagę biorąc pod uwagę różny pobór mocy elektrycznej i
różne wydzielanie ciepła, co jest szczególnie istotne przy ograniczonych możliwościach
m
ontażu oraz kosztach eksploatacji (patrz informacja przekazana Policji w ramach dialogu
technicznego) Do tego dochodzi jeszcze zróżnicowanie w zakresie innych podstawowych
modułów stacji bazowej.
Zamawiający wskazał, że w tym samym punkcie 25.21 wymaga dostarczenia 2 stacji
bazowych w wersji mobilnej. Trudno się zgodzić z tym, że wersja stacjonarna stacji bazowej
przeznaczona do montażu w wytypowanych lokalizacjach jest to ta sama wersja co mobilna.
Sam producent ROHILL posiada w swojej ofercie różne modele/wersje stacji bazowych.
Wynika to zarówno z ogólnie dostępnych materiałów na stronach internetowych producenta
jak i materiałów przekazanych Zamawiającemu w trakcie procedur przewidzianych Prawem
zamówień publicznych — tj. dialog techniczny.
Innym potwi
erdzeniem tego, że oznaczenie R-8070 wcale nie identyfikuje
modelu/wersji stacji bazowej jest fragment dokumentacji powykonawczej systemu ROHILL
dotyczącej tego modułu gdzie czytamy:
„Każda stacja bazowa systemu TETRA składa się z co najmniej jednego zespołu
nadawczoodbiorczego BR (Base Radio). W systemie TetraNode funkcję tę spełnia transceiver
R-
8070”.
Kolejnym dowodem są schematy techniczne różniących się od siebie modeli/wersji
stacji bazowych produkowanych przez ROHILL. Widać na nich istotne różnice konstrukcyjne i
różnice w wymiarach w zależności od wersji oraz liczby zawartych w nich modułów R-8070,
które są wymienione jedynie jako elementy składowe poszczególnych stacji bazowych.
Ad 12, 13,
14,17 odwołania w zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 oraz art. 87 ust. 2 pkt
3 ustawy P.z.p.
W ocenie zamawiającego zarzuty te są bezpodstawne. Rozpatrując odwołanie w
zakresie LDS CHAMALEON R-
915 należy mieć na uwadze punkt 47.1.1 OPZ cyt. „Konsole
Dyspozytorskie muszą być urządzeniami przeznaczonymi do pracy ciągłej (. ..)”.Tymczasem
oferowany LDS CHAMALEON (jeśli przyjąć, że jest to produkt firmy ROHILL) jest
oprogramowaniem dostarczanym wraz z urządzeniem niewyszczególnionego producenta.
Karta katalogowa LDS CHAMALEON R-
915 firmy ROHILL zawiera wyłącznie minimalne
wymagania dla urządzenia konsoli, na którym ma być instalowane oprogramowanie LDS
CHAMELEON. Jest to typowa praktyka opisu wymaganego sprzętu stosowana przez
producentów oprogramowania. Odwołujący może zrealizować konsolę na różnych
urządzeniach. Zamawiający podkreślił, że użytkuje urządzenia konsole produkcji DELL, a nie
ROHILL jak wskazano w odwołaniu. Skoro więc oferta nie zawiera informacji o urządzeniu –
konsoli, to zamaw
iający nie może przyjąć tak nieskonkretyzowanej oferty. Tym bardziej, że
podstawowe wymaganie 47.1.1 zawiera wymóg, by konsola była przeznaczona do pracy
ciągłej. Tylko niewielki odsetek urządzeń dostępnych na rynku spełnia to wymaganie, które
podnosi klasę i koszt urządzenia. Ani oferta, ani karta katalogowa oprogramowania LDS
CHAMELEON R-
915 nie uwzględniają spełnienia tego typu wymogu. Było to o tyle istotna
kwestia, że stała się przedmiotem pytania i odpowiedzi nr 240 w ramach opublikowanej Bazy
pytań i odpowiedzi w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Zamawiający wskazał, że w przypadku niniejszego zamówienia, producentem
urządzenia tj. konsoli (patrz punkt 47.1.1 OPZ) jest nieznany bliżej producent (urządzenia
posiadane przez z
amawiającego są produkcji DELL, a szacowane w wyjaśnieniach rażąco
niskiej ceny to inny
producent, choć producentów tego typu rozwiązań jest bardzo wielu) i tym
samym model/wersja. Zainstalowanie na tym urządzeniu oprogramowania LDS Chameleon
nie powoduje zmiany czy też nadania nazwy producenta urządzenia, podobnie jak
zainstalowanie na laptopie do pracy biurowej produkcji DELL oprogramowania OFFICE 2016
nie czyni z tegoż stanowiska produktu firmy MICROSOFT.
Zamawiający zauważył, że urządzenia o nazwie CHAMELEON, które tylko częściowo
spełniają wymagania zamawiającego, oferuje firma CUBE (sprzęt komputerowy). Z informacji,
którymi dysponuje zamawiający, wynika że nazwa LDS CHAMELEON R-915 nie jest
zastrzeżona na wyłączność przez firmę ROHILL ani jako całość, ani też nie jest zastrzeżony
żaden z jej fragmentów. Na karcie produktowej oprogramowania LDS CHAMALEON R-915
jest jedynie wzmianka o zastrzeżeniu nazwy i znaku towarowego TETRANODE, natomiast
nazwa LDS CHAMALEON R-
915 nie jest zastrzeżona. Stąd też każdy producent ma prawo
zaoferować produkt pod nazwą LDS
LDS CHAMALEON R-
915 nie identyfikuje jednoznacznie modelu/wersji, gdyż od wielu lat
(Policja ma przykładowo materiały dotyczące tej linii produktowej z 2013 roku) mimo rozwoju
technologicznego i zmian w platformie sprzętowej (różni jej producenci i modele sprzętu)
wy
stępuje pod tą samą nazwą. Stanowi zatem linię/serię produktową, a nie żaden
skonkretyzowany produkt.
Odnosząc się do zarzutu dotyczącego zakresu szczegółowości wypełnienia formularza
ofertowego i rzekomego żądania przez zamawiającego nadmiernego uszczegółowienia
informacji w formularzu ofertowym przez w
ykonawcę, zamawiający zauważył, że koszt
jednostkowy LDS Chameleon zawarty zost
ał na stronie 17 załącznika nr 1 do wyjaśnień rażąco
niskiej ceny z dnia 15.02.2019 roku. Koszt ten jest wielokrotnie niższy niż koszt jednostkowy
urządzenia określonego jako LINE DISPATCH STATION (Konsola Dyspozytorska), o którym
mowa w ofercie handlowej innego podmiotu przedstawionej dla INDRA SYSTEMAS.
Oczywistym jest zatem, że to o wiele droższe urządzenie (zgodnie z pkt 47.1.1. właśnie
urządzenie) a nie tańsze oprogramowanie powinno być wpisane do formularza ofertowego w
pierwszej kolejności. Ponadto na podstawie złożonych wyjaśnień oczywistym jest, że
urządzenie-konsola jest produktem innego producenta niż ROHILL. Gdyby producentem
konsoli był ROHILL, to wszelkie informacje w tym zakresie powinny pochodzić właśnie od tego
producenta będącego członkiem konsorcjum, a nie od podmiotów trzecich, jak wynika z
wyjaśnień Indra z dnia 15.02.2019 r.
Odnosząc się do kwestii możliwości poprawienia oferty to zamawiający zauważył, że
braki w ofercie o
dwołującego Indra nie mogą podlegać poprawie na podstawie art. 87 ust. 2
pkt 3 ustawy P.z.
p. Zamawiający nie może kształtować oświadczenia woli wykonawcy i
dopisywać do formularza ofertowego treści, która nie została podana przez wykonawcę w
ofercie.
Ad p
kt 19 odwołania w zakresie naruszenia art. 87 ust. 1 ustawy P.z.p.
W ocenie zamawiającego zarzut ten jest bezpodstawny. Zamawiający nie miał
wątpliwości co do treści oferty. Bezsprzecznie oferta nie zawiera informacji żądanych przez
zamawiającego. Braki te nie mogą zostać naprawione w wyniku wezwania do wyjaśnień, gdyż
te stanowiłyby wtedy uzupełnienie oferty.
Ad pkt 20 od
wołania w zakresie naruszenia art. 92 ust. 1 pkt 3
W ocenie zamawiającego zarzut ten jest bezzasadny. Zamawiający w informacji o
odrzuceniu oferty podał zarówno uzasadnienie prawne, jak i faktyczne. Zamawiający w
uzasadnieniu faktycznym wskazał postanowienia s.i.w.z., z którymi niezgodna jest oferta
wykonawcy, poprzez użycie każdorazowo sformułowania „Zgodnie ze wzorem formularza
ofertowego obowiązkiem wykonawcy było wskazanie producenta oraz modelu lub wersji
oferowanego urządzenia”. Jest zatem oczywiste, iż niezgodność oferty z s.i.w.z. zamawiający
upatrywał, zgodnie z wyrokiem KIO 999/19 i 1000/19, w błędnym wypełnieniu formularza
ofertowego. Dodatkowo zamawiający wskazywał na skutek, jaki takie błędne wypełnienie
formularza było obarczone niemożliwość ustalenia zgodności oferty z Opisem Przedmiotu
Zamówienia. Zamawiający nie mógł wskazać innych postanowień s.i.w.z., z którymi oferta
mogła być niezgodna, gdyż nie ma wiedzy, co konkretnie oferuje wykonawca. Sam zaś brak
tej wiedzy, jak orzekła Krajowa Izba Odwoławcza, powoduje niezgodność oferty z s.i.w.z.
Można przyjąć, ze wykonawca w ten sposób nie wykazał zgodności z żadnym postanowieniem
Opisu Przedmiotu Zamówienia. Niezrozumiałe jest twierdzenie odwołującego, że zamawiający
nie przedstawił w uzasadnieniu odrzucenia żadnych dowodów. Zamawiający, zgodnie z
przepisami ustaw
y, przedstawił podstawy prawne i faktyczne podjętej decyzji. Odniósł się do
konkretnej treści oferty i przedstawił argumenty, potwierdzające słuszność jego decyzji.
Zamawiający zauważył, że odwołujący w treści odwołania przywołał tezę, że „powyższa
argumen
tacja w sposób dobitny dowodzi”, tym samym potwierdzając absurdalność swojego
zarzutu. Skoro argumenty mogą być dowodami, to co więcej musi przedstawić zamawiający
w uzasadnieniu odrzucenia? Wykonawca ma prawo nie zgodzić się z decyzją zamawiającego
i złożyć od niej odwołanie, przedstawiając zgodnie z zasadą kontradyktoryjności sporu dowody
na potwierdzenie swoich zarzutów. Wówczas zamawiający w celu wykazania swoich racji
również będzie zobowiązany do przedstawienia dowodów, których treścią kierował się
po
dejmując określoną decyzję. W tym postępowaniu to odwołujący nie sprostał ciężarowi
przedstawienia dowodów na potwierdzenie swoich tez.
Ad p
kt 21 odwołania w zakresie naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p.
W ocenie zamawiającego, zarzut ten jest bezzasadny. W świetle przedstawionych
przez zamawiającego wyjaśnień i dowodów nie ma wątpliwości, iż zamawiający prawidłowo
dokonał odrzucenia ofert odwołujących, tym samym zasadne było unieważnienie
postępowania
2. Odwołanie Konsorcjum Sprint
Ad pkt 1 - zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Zamawiający podniósł, że uzasadnienie co do przedmiotowego zarzutu w zakresie
terminali pokrywa się z przytoczonym powyżej uzasadnieniem co do odwołania Konsorcjum
Indra w pkt 1-7.
Odnosząc się do nowych okoliczności lub argumentów zamawiający zauważył:
Teza o
dwołującego, jakoby z faktu wymienienia przez zamawiającego w grupie
posiadanych przez siebie terminali urządzenia oznaczonego jako SRG3900 (OPZ, załącznik
nr 9,
tabela wiersz 4) wynikało, że zamawiający uznaje tak oznaczone urządzenie jako terminal
spełniający wymagania OPZ dotyczące terminali podlegających dostawie jest błędna.
Zamawiający podtrzymuje stanowisko, że urządzenie SRG3900 jest jedynie modułem
radiowym, a więc stanowi zaledwie fragment terminala. Zgodnie z wymaganiem 70.1. OPZ
w
ykonawca jest zobowiązany do zachowania kompatybilności oferowanego Systemu z
terminalami z
amawiającego, wymienionymi w załączniku nr 9 do OPZ, co w praktyce oznacza
zachowanie komunikacji pomiędzy Systemem a wyłącznie modułami radiowymi terminali
posiadanych przez z
amawiającego. Moduły te są albo nieodłącznym elementem terminali,
występującym pod wspólną nazwą całego terminala, albo — jak w przypadku SRG3900 —
samodzielnymi urządzeniami, stanowiącymi jedynie funkcjonalny fragment terminala w
rozumieniu wymagań SIWZ (OPZ) wobec urządzeń podlegających dostawie.
W punkcie 14.1 Formularza Ofertowego z
amawiający wymagał podania producenta i
wersji oferowanego węzła centralnego systemu (SwMI). Wykonawca Sprint w swojej ofercie
podał Hytera, TETRA CORE SOS PVII (wersja 11). Rozwiązanie SwMI pod podaną nazwą
dotychczas nie wys
tępowało w żadnych materiałach wykonawcy, zarówno w trakcie dialogu
technicznego jak w późniejszym etapie. Aktualnie nawet na stronach producenta sprzętu
(Hytera) na bazie którego wykonawca Sprint ma realizować projekt, nie ma jakichkolwiek
informacji o istnieniu takiego rozwiązania. Zamawiający w takiej sytuacji nie ma jakiejkolwiek
możliwości zweryfikowania zgodności zaoferowanego SwMI z wymaganiami OPZ chociażby
takimi jak:
moduł rejestracji głosu (pkt. 20 OPZ), moduł autentykacji i zarządzania kluczami
(pkt. 19 OPZ), moduł zarządzania NMT (pkt. 22 OPZ), ściana wizyjna (zał. nr 16 do OPZ). Z
teg
o powodu należy stwierdzić, że odwołujący w ofercie nie wykazał zgodności
zaoferowanego Sw
MI z wymaganiami sformułowanymi w OPZ, w tym w szczególności
wykazanymi w punktach 9-11 pisma z
amawiającego z dnia 30 lipca 2019 r.
Zamawiający wskazał, że z informacji uzyskanych od wykonawcy Sprint w trakcie
dialogu
technicznego wynika, że SwMI TETRA produkcji HYTERA ma dopuszczalne
opóźnienia dla transmisji przez łącza IP na poziomie max. […] (informacja została objęta
tajemnicą przedsiębiorstwa). Natomiast zamawiający określił w pkt. 12 załącznika nr 2 do
OPZ, że posiada sieć transmisyjną IP w której są dopuszczalne opóźnienia do 40 ms. Dlatego
też brak wskazania w ofercie producenta oraz modelu/wersji określonej infrastruktury sieciowej
(która pojawia się w wyjaśnieniach rażąco niskiej ceny odwołującego) powoduje, że oferta jest
nieprecyzyjna i nie można potwierdzić jej zgodności z OPZ.
Zamawiający wskazał, że stacja bazowa Hytera DIB-R5 outdoor nie spełnia wymagań
OPZ w zakresie punktu 25.19 OPZ, tj.
zgodnie z kartą katalogową producenta nie spełnia
funkcjonalności trójdrożnego odbioru zbiorczego ponieważ oferuje jedynie odbiór dwudrożny.
Wykonawca w swojej ofercie zadeklarował dostawę stacji bazowych Hytera DIB-R5 advanced
(. . . ). Z danych dotyczących tego urządzenia, przekazanych zamawiającemu przez firmę
Sprint na etapie dialogu technicznego,
jak i dostępnych na stronach internetowych producenta
wynika, że urządzenie to jest oferowane w wykonaniu na różne pasma częstotliwości, które są
rozróżniane w formie oznaczeń rozszerzających nazwę urządzenia (m.in. 320-380MHz
oznaczane jako DIB-R5 300, 380-470MHz oznaczane jako DIB-R5 400 i 806-869MHz
oznaczane jako DIB-R5 800 w wariantach dedykowanych na rynek europejski i szeregu innych
oznaczeń dostępnych również na innych rynkach). Wykonawca w ofercie nie określił, jaką
wersję stacji bazowych zaoferował, a kwestia ta jest kluczowa dla rozstrzygnięcia zgodności
oferty z s.i.w.z.
(OPZ). W związku z powyższym, nie można uznać, że wykonawca zaoferował
produkt spełniający choćby wymaganie 25.1.1 OPZ
W punkcie 12 uzasadnienia do odrzucenia oferty firmy Sprint (pismo z dnia
30.07.2019r.) powołał się również na niezgodność oferty z s.i.w.z. (OPZ) w zakresie innych
parametrów. Wśród nich znajdują się:
Niezgodność dopuszczalnych wymagań w zakresie maksymalnych opóźnień w sieci
teleinformatycznej. Z dokumentu „Requirements for IP/VoIP”materiałów uzyskanego od firmy
SPRINT na etapie dialogu technicznego wynika wymóg użycia łączy o opóźnieniu nie
większym niż […] (informacja została objęta tajemnicą przedsiębiorstwa), podczas gdy
Zamawiający udostępnia łącza, na których opóźnienie może wynieść nawet 40ms (Załącznik
nr 2 do OPZ).
Zgodnie z kartą katalogową rodziny stacji bazowych Hytera DIB-R5 zaoferowana stacja
mobilna DIB-
R5 Outdoor oferuje jedynie odbiór dwudrożny i tym samym nie spełnia
wymagania punktu 25.19 OPZ.
Ad pkt 2 - zarzut naruszenia art. 7ust. 1 i art. 92 ust. 1 ustawy P.z.p.
Zamawiający oświadczył, że podtrzymuje argumentację przedstawioną dla pkt 20
odwołania Konsorcjum Indra.
Ad pkt 3 - zarzut naruszenia art. 93 ust. pkt 1 ustawy P.z.p.
Zamawiający oświadczył, że podtrzymuje argumentację przedstawioną dla pkt 21
odwołania Konsorcjum Indra.
Izba ustaliła, co następuje:
Zgodnie z pkt. 14. formularza ofertowego, wykonawcy mieli
zaoferować:
Infrastrukturę Systemową obejmująca węzły Systemu - SwMI (ang. Switching and
Management
Infrastructure:……………………………………………………….…(wpisać
producenta, wersję).
Stacje bazowe -
BS (ang. Base Station) :………………………..…(wpisać producenta,
model/wersj
ę).
Konsole:………………………..…………………………………………(wpisać
producenta, model/wersję).
Radiotelefony
noszone:……………………………………...………..…(wpisać
producenta model/wersję).
Terminale biurkowe:………………………………………….…….…(wpisać producenta
model/wersję).
Radiotelefony
prz
ewoźne:……………………..……………………...…(wpisać
producenta model/wersję).
Zgodnie z pkt 3.1 z
akres dostaw i prac musi obejmować wszelkie urządzenia, materiały
i usługi niezbędne do instalacji, uruchomienia i konfiguracji Systemu oraz jego prawidłowego i
efektywnego
działania i być zgodny z Dokumentacją. Elementy wchodzące w skład przedmiotu
zamówienia zamawiający określił w pkt. 3.2 OPZ.
W kolejnych punktach OPZ zamawiający przedstawił szczegółowe dane dot.
przedmiotu zamówienia, w tym wymagane parametry, konfiguracje i ukompletowanie.
W postępowaniu wpłynęły 3 oferty:
oferta odwołującego Indra z ceną: 194.936.605,35 zł brutto
oferta odwołującego Sprint z ceną: 191.722.738,35 zł brutto
oferta wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Motorola
Solutions System Polska Sp. z o.o. w Krakowie i Motorola Solutions Polska Sp. z o.o.
w Warszawie
z ceną: 152.589.987,zz0 zł brutto
Zgodnie ze wzorem formularza ofertowego, stanowiącym Załącznik nr 1 do s.i.w.z.,
wykonawcy zobowiązani byli do podania w treści oferty nazwy producenta oraz oznaczenia
modelu/wersji oferowanych terminali biurkowych i
radiotelefonów przewoźnych (pkt 14 ppkt. 5
i 6 wzoru formularza ofertowego).
W treści formularza ofertowego odwołujący Indra i Sprint
oznaczyli oferowany terminal
biurkowy oraz radiotelefon przewoźny jako „Sepura SRG3900”.
Terminal Sepura SRG3900, zgodnie z informacjami zawartymi w karcie katalogowej,
oferowany jest w czterech różnych opcjach obsługiwanych zakresów częstotliwości: 344-400
MHz, 380-430 MHz, 407-473 MHz, 806-870 MHz.
Zgodnie ze wzor
em formularza ofertowego obowiązkiem wykonawcy było wskazanie
producenta oraz modelu lub wersji radiotelefonu noszonego.
Odwołujący Indra wpisał w pkt.
„Sepura SC2020”, natomiast odwołujący Sprint - Sepura SC20 Series wersja SC2020.
Zgodnie z pkt 14.
1 formularza ofertowego, wykonawcy mieli zaoferować Infrastrukturę
Systemową obejmująca węzły Systemu - SwMI (ang. Switching and Management
Infrastructure:……………………………………………………….…(wpisać producenta, wersję).
Odwołujący Indra zaoferował system „Rohil TerfraNode Exchange R-827. Odwołujący Sprint
zaoferował Hytera Tetra Core SOS Pv11.
Zgodnie z pkt. VII 2 s.i.w.z., w
celu wykazania, że oferowane dostawy spełniają wymagania z
z
amawiającego – wykonawca składa wraz z ofertą:
Oświadczenie producenta SwMI, stacji bazowych i konsoli dyspozytorskich o
zapewnieniu wsparcia technicznego i rozwoju oferowanych produktów przez okres co najmniej
72 miesięcy.
Deklarację producenta SwMI, BS, konsol dyspozytorskich o spełnieniu wymagań
zawartych w SIWZ.
Zgodnie ze wzorem formularza ofertowego wykonawcy zobowiązani byli do podania w
treści oferty nazwy producenta oraz oznaczenia modelu lub wersji oferowanych stacji
bazowych (pkt. 14 ppkt. 2 wzoru formularza ofertowego).
Odwołujący Indra zaoferował
urządzenie ROHILL BSS-R8070. Odwołujący Sprint zaoferował Hytera DIB-R5 advanced.
W pkt 14.3. z
amawiający wymagał podania producenta, modelu lub wersji oferowanej
konsoli.
Odwołujący Indra wpisał LDS Chameleon R-915. Odwołujący Sprint wpisał „Hytera
MVND 1.1 version Hytera-ATOS Accesnet-T IP
®VII (wersja 11).
Pismem z dnia 30 lipca 2019 roku zamawiający poinformował o odrzuceniu wszystkich
ofert i unieważnieniu postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p.
W uzasadnieniu
odrzucenia oferty odwołującego Indra zamawiający wskazał, że oferta
podlega odrzuceniu z postępowania na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Zamawiający poinformował, że w związku z wydaniem przez Krajową Izbę
Odwoławczą wyroku z dnia 18 lipca 2019 r. w sprawach sygn. akt KIO 999/19 i KIO 1000/19,
dokonał ponownego badania i oceny ofert. Czynność ta została dokonana stosownie do
ustaleń KIO zawartych w uzasadnieniu wyroku. Zamawiający podkreślił, iż rolą zamawiającego
jes
t równe traktowanie wszystkich wykonawców, co należy rozumieć m.in. jako stosowanie
jednolitej wykładni postanowień s.i.w.z.
Zamawiający wskazał, że w przedmiotowym wyroku wskazano: „należy stwierdzić, że
podanie modelu lub wersji miało służyć identyfikacji przedmiotu zamówienia w zakresie
radiotelefonów noszonych, co następnie było niezbędne do przeprowadzenia ich testów.
Oznacza to
, że oznaczenie w formularzu ofertowym modelu lub wersji radiotelefonu było
niezbędne do identyfikacji oferowanego urządzenia, i w konsekwencji — do przeprowadzenia
testów tego modelu lub wersji, która została wpisana do formularza ofertowego”.
Zamawiający podniósł, że w świetle ww. ustaleń, należy ocenić czy wszyscy
wykonawcy
spełniają przedmiotowy wymóg dotyczący jednoznacznej identyfikacji
oferowanych urządzeń, bowiem obowiązek podania producenta, modelu lub wersji dotyczył
wszystkich oferowanych produktów.
Ponadto, należy także przytoczyć twierdzenie zawarte w uzasadnieniu
przedmiotowego wyroku „określenie radiotelefonu noszonego (a także innych urządzeń)
stanowi merytoryczną teść w zakresie oferowanego przedmiotu zamówienia. Tym samym,
brak jednoznaczn
ej identyfikacji urządzeń stanowi o braku potwierdzenia, iż oferowane
urządzenia spełniają merytoryczne wymagania określone przez Zamawiającego.
Należy także podkreślić, iż Krajowa Izba Odwoławcza swoje ustalenia dotyczące
sposobu oznaczania
dostępnych modeli danego producenta oparła m.in. na „fragmencie ze
strony internetowej wykonawcy”, „tytule katalogu".
W związku z powyższym, oferta odwołującego Indra podlega odrzuceniu z uwagi na:
Zgodnie ze wzorem formularza
ofertowego obowiązkiem wykonawcy było wskazanie
producenta oraz modelu lub wersji oferowanego urządzenia. W punkcie 14.5 i 14.6 oferty
Wykonawca wpisał „Sepura SRG 3900". SRG3900 to wyłącznie seria, a nie model lub wersja
(zgodnie z karą katalogową „SRG3900 series mobile radio") — wykonawca nie podał więc w
tym przypadku zarówno modelu, jak i wersji oferowanego urządzenia. Brak ten, zgodnie z
wyrokiem KIO 999/19 i 1000/19,
świadczy o niejednoznacznej identyfikacji przedmiotu
zamówienia i stanowi przesłankę odrzucenia oferty, jako niezgodnej z s.i.w.z. Brak ten
uniemożliwia też zamawiającemu potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z
OPZ.
Jako radiotelefony przewoźne i biurkowe zaoferowano takie samo urządzenie -
SRG3900, choć zgodnie z OPZ są to różne urządzenia (rozdz.. 48, 49 i 51 OPZ). Wersja/
model biurkowa w sposób oczywisty i dokładnie opisany w OPZ różni się od wersji / modelu
p
rzewoźnego. Świadczy to o tym, wykonawca nie doprecyzował modelu lub wersji, przez co
z
amawiający nie jest w stanie zweryfikować, czy zaoferowane terminale biurkowe i
radiotelefony przew
oźne spełniają wymagania OPZ
Seria SRG3900 jest
oferowana w czterech różnych wersjach obsługiwanych zakresów
częstotliwości, z których trzy nie spełniają wymagań 48.1.2, 48.1.3, 49.1.2, 51.1.1 OPZ —
oferta nie zawiera informacji o tym, jaką wersję zaoferowali odwołujący 1, co nie pozwala na
potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami OPZ;
Seria SRG3900 jest oferowana w wielu
różnych wersjach panelów sterowania (np.
SCC1, SCC2, SCC3, HBC2, HBC3
— karta katalogowa). Zamawiający nie wie, którą wersję
zaoferowano, a jest to informacja istotn
a ze względów funkcjonalnych. Tym bardziej, że
niektóre starsze wersje w sposób ewidentny nie spełniają OPZ np. z uwagi na
monochromatyczn
y a nie kolorowy wyświetlacz.
Oferta nie precyzuje, czy oferowany sprzęt z serii SRG3900 posiada wymaganą w OPZ
funkcjonalność TMO/DMO Gateway. Zgodnie z kartą katalogową serii produktów SRG3900
jest to opcjonalna wersja urządzenia. TMO/DMO Gateway został zademonstrowany w czasie
testów, ale zgodnie z wyrokiem KIO nie jest dopuszczalne konkretyzowanie oferty w czasie
testów. Dodatkowym potwierdzeniem, jest to że zakup tej wersji wiąże się z odrębną licencją.
Oferta nie precyzuje, czy oferowany
sprzęt z serii SRG3900 posiada wymagane w OPZ
funkcjonalności: GPS, DMO Repeater, szyfrowanie AIE, E2EE. Zgodnie z kartą katalogową
serii produktów SRG3900, są to wersje opcjonalne. Dodatkowym potwierdzeniem, jest to, że
zakup w wersji DMO Repeater
wiąże się z odrębną dodatkowo płatną licencją
oprogramowania. Oferta nie precyzuje,
jaki sprzęt ma być dostarczony, co nie pozwala na
potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami OPZ
Zgodnie ze wzorem formularza ofertowego
obowiązkiem wykonawcy było wskazanie
producenta oraz modelu lub wersji oferowanego urządzenia. Wykonawca wpisał w pkt 14. 4
oferty „Sepura SC2020". Oznaczenie radiotelefonu noszonego jako „Sepura SC2020” nie
zawiera modelu lub wersji oferowanego urządzenia. Zgodnie z wyrokiem KIO, oznaczenie to
miało służyć jednoznacznej identyfikacji przedmiotu zamówienia, a w ofercie nie
doprecyzowano jaka wersja
została zaoferowana. Poniżej zestawienie potencjalnych
wariantów ofert (patrz karta katalogowa „SC20 series hand-portables"), które nie zostały
sprecyzowane w ofercie co uniemożliwia potwierdzenie zgodności z OPZ:
a.
„Sepura SC2020” obsługuje różne klasy mocy nadajnika (klasy 3, 3L, 4) w zależności
od rodzaju użytej baterii;
b.
„Sepura SC202” są oferowane w różnych klasach IP (IP65, IP66, IP67&IP68);
c.
„Sepura SC2020” są oferowane w opcjach z GPS, szyfrowanie AIE, E2EE.
d.
„Sepura SC2020" są oferowane w opcjach z DMO Repeater, TMO/DMO Gateway.
Zakup w takiej wersji
wiąże się z odrębną dodatkowo płatną licencją oprogramowania.
Zgodnie ze wzorem formularza ofertowego
obowiązkiem wykonawcy było wskazanie
producenta oraz modelu lub wersji oferowanego
urządzenia. W pkt 14.1 oferty wykonawca
wpisał „Rohil TertraNode Exchange R-827". Zgodnie z kartą katalogową „Rohill R-827
TetraNode High End" urządzenie jest oferowane wraz z innymi urządzeniami (posiadającymi
własne oznaczenia modeli / wersji) wchodzącymi w skład systemu zbudowanego z użyciem
R-
827. Są to przykładowo urządzenia oznaczone symbolami: R-809, R-816, R-880, R-1810 i
inne. Wykonawca nie zawarł w ofercie informacji o oferowanych elementach, choć
niewątpliwie zadeklarowanie określonych urządzeń jest konieczne do potwierdzenia wymagań
OPZ i stanowi uzupełnienie funkcjonalności zaoferowanego jako wyłączne urządzenia R-827.
Z tego powodu nie można uznać, że oferta odwołujących 1 spełnia OPZ w zakresie wymagań
co do infrastruktury systemowej.
W pkt 14.2 oferty zaoferowano dostawę stacji bazowych „Rohill BSS-R8070” bez
wskazani
a, jakie wersje tych stacji są oferowane, Materiały z dialogu technicznego z firmą
Rohill wskazują, że istnieją przynajmniej stacje BS z dwoma lub czterema modułami R-8070.
Z oferty nie można wykluczyć dostawy BS z jednym modułem R-8070, a to byłoby w
sprzeczno
ści z OPZ 6.4 i OPZ 25.21.
Zgodnie z informacją z karty katalogowej dot. zaoferowanych stacji bazowych występują
one w wersjach dla różnych pasm (częstotliwości) pracy. Wersje stacji różnią się też innymi
parametrami. Wykonawca ni
e sprecyzował, w których wersjach je zaoferował. Uniemożliwia
to z
amawiającemu jednoznaczną identyfikację zaoferowanych urządzeń oraz nie pozwala
potwierdzić zgodności z OPZ
Złożona oferta dopuszcza zaoferowanie stacji bazowej posiadającej pojedynczy BR co
jest niezgodne z OPZ.
W p
kt. 14.3 oferty Wykonawca wpisał „LDS Chameleon R-915”. Oferta nie zawiera
nazwy producenta konsoli. Nie pozwala to z
amawiającemu na jednoznaczną identyfikację
przedmiotu zamówienia i stanowi przesłankę odrzucenia oferty, jako niezgodnej z s.i.w.z. Brak
ten uniemożliwia też zamawiającemu potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z
wymaganiami OPZ.
13.I
stnieją wersje oprogramowania konsoli LDS Chameleon R-915 (np. szyfrowanie E2E jest
„opcją”) i zamawiający nie ma pewności, jaka wersja oprogramowania konsoli będzie
dostarczona
— karta katalogowa konsoli). Tym bardziej, że zamawiający jest w posiadaniu
LDS Chameleon R-
915. W momencie ówczesnego wdrożenia jej wersja była oznaczona
numerem 2.10.2. Brak sprecyzowania wersji LDS Chameleon R-
915 skutkuje koniecznością
odrzucenia oferty. Tym bardziej, że zgodnie z OPZ system ma być oparty o najnowszą
dostępną wersję na rynku oferowaną przez producenta na dzień złożenia oferty.
14.Zaoferowany „LDS Chameleon R-915” zgodnie z kartą katalogową zawiera „standardowy”
komputer PC. W ofercie nie wskazano,
jaki komputer został zaoferowany, a oferowanych jest
na rynku dziesiątki tzw. „standardowych” komputerów niespełniających wymagań OPZ (np. co
do wielkości monitora). Dopiero wyjaśnienia rażąco niskiej ceny zawierają informacje o
producencie rozwiązania sprzętowego konsoli, tj. Fujitsu: komputer Celsius j580 oraz monitor
Display E24-9 TOUCH.
Zamawiający zauważył, że już użytkuje konsole oparte o
oprogramowanie LDS Chameleon R-915 gdzie zastosowana platforma produkcji firmy DELL.
Zatem na informacji z oferty z
amawiający nie może potwierdzić jej zgodności z OPZ, ponieważ
nie identyfikuje ona jednoznacznie nie tylko mod
elu/wersji ale również producenta
rozwiązania.
Zgodnie ze wzorem formularza ofertowego wykonawcy mieli
wskazać w pkt. 14.1
oferty: „Infrastrukturę Systemową obejmującą węzły Systemu — SwMI". Węzły systemu są
więc co prawda elementem koniecznym do ujęcia w ofercie, ale nie oznacza to że jedynym.
Wykona
wca zaoferował np. dodatkowo punktowany moduł LTE, który jest odrębny wobec
SwMI, więc może, ale nie musi być z nim integrowany. W formularzu ofertowym w polu dot.
infrastruktury systemowej nie ma odniesienia do modułu LTE, a niewątpliwie wersja
infrastruk
tury systemowej z modułem LTE różni się od wersji bez takiego modułu. Oznacza to,
że wykonawca nie wykazał, że oferowana infrastruktura systemowa spełnia wymagania OPZ
ponieważ nie zawarł w ofercie żadnej informacji o Infrastrukturze systemowej poza SwMI.
Oferta nie zawiera nawet informacji jednoznacznie
identyfikującej wersję węzła Systemu-
SwMI. Rozwiązanie Tetra Node Exchange R-827 zostało doprecyzowane kartą katalogową
przez wy
konawcę podczas prezentacji systemu co znalazło odzwierciedlenie w protokole z
testów. Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z OPZ system ma być oparty o najnowszą
dostępną wersję na rynku oferowaną przez producenta na dzień złożenia oferty, co również
mogło być doprecyzowane dopiero na etapie testów. Ponadto zgodnie z kartą katalogową
producenta rozwiązanie Tetra Node Exchange R-827 posiada wiele wersji opcjonalnych.
Nawet w przypadku ograniczenia się do samego SwMI oferta nie zawiera informacji o
producencie i modelu/wersji ściany wizyjnej.
Istnieją różne wersje oprogramowania oferowanej konsoli (np. szyfrowanie E2E jest
„opcją”) i zamawiający nie ma pewności, jaka wersja oprogramowania konsoli będzie
dostarczona
— karta katalogowa konsoli). Tym bardziej, że zamawiający jest w posiadaniu
LDS Chameleon R-
915 i wie, że w zależności od wersji, posiada ona funkcjonalności.
Również w przypadku urządzeń sieciowych wchodzących w skład SwMI, producent
oraz model/wersja nie zostały doprecyzowane w ofercie. Uniemożliwia to zamawiającemu
jednoznaczną identyfikację oferowanych urządzeń na podstawie złożonej oferty, co za tym
idzie nie jest możliwe potwierdzenie zgodności oferty z OPZ
Żadna z powyższych niezgodności z OPZ, zgodnie z wyrokiem KIO 999/19, 1000/19 nie może
podlegać poprawie na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy P.z.p.
Zamawiający wskazał, że oferta odwołującego Sprint podlega odrzuceniu z
postępowania na art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
W uzasadnieniu zamawiający wskazał, że w związku z wydaniem przez Krajową Izbę
Odwoławczą wyroku z dnia 18 lipca 2019 r. w sprawach sygn. akt KIO 999/19 i KIO 1000/19,
dokonał ponownego badania i oceny ofert. Czynność została dokonana stosownie zaleceń do
KIO zawartych w uzasadnieniu wyroku.
Zamawiający podkreślił, że jego rolą jest równe traktowanie wszystkich wykonawców,
co należy rozumieć m.in. jako stosowanie wykładni postanowień s.i.w.z.
Zamawiający przytoczył fragment wskazanego orzeczenia KIO, z którego wynika, że
„należy stwierdzić, że podanie modelu lub wersji miało służyć jednoznacznej identyfikacji
przedmiotu zamówienia w zakresie radiotelefonów noszonych, co następnie było niezbędne
do przeprowadzenia ich
testów. Oznacza to, że oznaczenie w formularzu ofertowym modelu
lub wersji
radiotelefonu było niezbędne do identyfikacji oferowanego urządzenia, i w
konsekwencji
— do przeprowadzenia testów tego konkretnego modelu lub wersji, która została
do formularza ofertowego.
”.
Zamawiający wskazał, że w świetle ww. ustaleń, należy ocenić czy wszyscy
w
ykonawcy spełniają przedmiotowy wymóg dotyczący jednoznacznej identyfikacji
ofer
owanych urządzeń, bowiem obowiązek podania producenta, modelu lub wersji dotyczył
oferowanych produktów.
Zamawiający przytoczył twierdzenie zawarte w uzasadnieniu przedmiotowego wyroku
„określenie radiotelefonu noszonego (a także innych urządzeń) stanowi merytoryczną teść
oferty w zakresie oferowanego przedmiotu zam
ówienia". Tym samym, brak jednoznacznej
identyfikacji urządzeń stanowi o braku potwierdzenia, iż oferowane urządzenia spełniają
merytory
czne wymagania określone przez zamawiającego.
Zamawiający podkreślił, iż Krajowa Izba Odwoławcza swoje ustalenia dotyczące
sposobu oznaczania do
stępnych modeli danego producenta oparła m.in. na „fragmencie ze
str
ony internetowej wykonawcy”, „tytule katalogu”.
Zamawiający stwierdził, że w związku z powyższym, oferta odwołującego Sprint 3
podlega odrzuceniu z uwagi na:
Zgodnie ze wzorem formularza
ofertowego obowiązkiem wykonawcy było wskazanie
producenta oraz modelu lub wersji oferowanego urządzenia. W punkcie 14.5 i 14.6 oferty
w
ykonawca wpisał „Sepura SRG 3900”. SRG3900 to wyłącznie seria, a nie model lub wersja
(zgo
dnie z kartą katalogową „SRG39 series mobile radio") — wykonawca nie podał więc w
tym przypadku zarówno modelu, jak i wersji oferowanego urządzenia. Brak ten, zgodnie z
wyrokiem KIO 999/19 i 1000/19,
świadczy o niejednoznacznej identyfikacji przedmiotu
zamówienia i stanowi przesłankę odrzucenia oferty, jako niezgodnej z s.i.w.z. Brak ten
uniemożliwia też zamawiającemu potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z
wymaganiami OPZ.
Jako rad
iotelefony przewoźne i biurkowe zaoferowano takie samo - SRG3900, choć
zgodnie z OPZ są to różne urządzenia (rozdz. 48, 49 i 51 OPZ). Wersja / model biurkowa w
sposób oczywisty i dokładnie opisany w OPZ różni się od wersji / modelu przewoźnego.
Świadczy to o tym, że wykonawca nie doprecyzował modelu lub wersji urządzenia, przez co
z
amawiający nie jest w stanie zweryfikować, czy zaoferowane terminale biurkowe i
radiotelefony
przewoźne spełniają wymagania OPZ.
Seria SRG3900 jest oferowana w czterech
wersjach obsługiwanych zakresów
częstotliwości, z których trzy nie spełniają wymagań 48.1.2, 48.1.3, 49.1.2, 51.1.1 OPZ —
oferta nie zawiera informacji
o tym, jaką wersję zaoferował wykonawca, co nie pozwala na
potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami OPZ;
Seria SR
G3900 jest oferowana w wielu różnych wersjach panelów sterowania (np.
SCC1, SCC2, SCC3, HBC2, HBC3
— karta katalogowa) — Zamawiający nie wie, którą wersję
zaoferowano, a jest to informacja istotna ze względów funkcjonalnych. Tym bardziej, że
niektóre starsze wersje w sposób ewidentny nie spełniają OPZ np. z uwagi na
monochromatyczn
y a nie kolorowy wyświetlacz.
Oferta nie precyzuje, czy oferowany sprzęt z serii SRG3900 posiada wymaganą w OPZ
funkcjonalność TMO/DMO Gateway. Zgodnie z kartą katalogową serii produktów SRG3900
jest to opcjonalna wersja urządzenia. TMO/DMO Gateway został zademonstrowany w czasie
testów, ale zgodnie z wyrokiem KIO nie jest dopuszczalne konkretyzowanie oferty w czasie
testów. Dodatkowym potwierdzeniem, jest to że zakup tej wersji wiąże się z odrębną licencją.
Oferta nie precyzuje, czy oferowany sprzęt z serii SRG3900 posiada wymagane w OPZ
funkcjonalności: GPS, DMO Repeater, szyfrowanie AB, E2EE. Zgodnie z kartą katalogową
serii produktów SRG3900, są to wersje opcjonalne. Dodatkowym potwierdzeniem, jest to że
zakup w wersji DMO Repeater wiąże się z odrębną dodatkowo płatną licencją
oprogramowania. Oferta nie precyzuje jaki sprzęt ma być dostarczony, co nie pozwala na
potwierdzenie zgodności zaoferowanego rozwiązania z wymaganiami OPZ
Zgodnie ze wzorem formularza
ofertowego obowiązkiem wykonawcy było wskazanie
producenta oraz modelu lub wersji oferowanego urz
ądzenia. Wykonawca wpisał w pkt 14. 4
oferty „Sepura SC20 Series wersja SC2020”. Oznaczenie radiotelefonu noszonego jako
„Sepura SC20 Series wersja SC2020” nie jest wystarczająco precyzyjne, ponieważ zgodnie z
wyrokiem KIO ozn
aczenie to miało służyć jednoznacznej identyfikacji przedmiotu zamówienia,
a w ofercie nie doprecyzowano jaka wersja
została zaoferowana. Poniżej zestawienie
pot
encjalnych wariantów ofert (karta katalogowa „SC20 series hand-portables”), które nie
zostały sprecyzowane w ofercie, co uniemożliwia potwierdzenie zgodności z OPZ:
a.
„Sepura SC20 Series wersja SC2020” obsługuje różne klasy mocy nadajnika (klasy 3,
3L, 4) w zależności od rodzaju użytej baterii;
b.
„Sepura SC20 Series wersja SC2020” są oferowane w różnych klasach IP (IP65, IP66,
IP67&IP68);
c.
„Sepura SC20 Series wersja SC2020” są oferowane w opcjach z GPS, szyfrowaniem
AIE, E2EE oraz bez tych opcji.
d.
„Sepura SC20 Series wersja SC2020” są oferowane w opcjach z DMO TMO/DMO
Gateway. Zakup w takiej wersji wiąże się z odrębną, dodatkowo płatną licencją
oprogramowania, co wynika dopiero z wyjaśnień rażąco niskiej ceny firmy SPRNT.
Zawarty w pkt 14.3 oferty wpis dotycz
ący konsoli „HyteraMVND 1.1 Version Hytem-
ATOS Acceessnet-
T IP(R)PVII (wersja 11) w sposób jednoznaczny nie precyzuje urządzenia,
które zostanie dostarczone.
Zgodnie ze wzorem formularza ofertowego, w
ykonawcy mieli wskazać: „Infrastrukturę
Systemo
wą obejmującą węzły Systemu — SwMIW”. Węzły systemu są więc co prawda
elementem konieczn
ym do ujęcia w ofercie, ale nie oznacza to, że jedynym spośród
Infrastruktury Systemowej. Wykonawca za
oferował np. dodatkowo punktowany moduł LTE,
który jest odrębny wobec SwMI, więc może, ale nie musi być z nim integrowany. W formularzu
ofertowym w polu dot. infrastruktury systemowej nie ma odniesienia do modułu LTE, a
niewątpliwie wersja Infrastruktury Systemowej z modułem LTE różni się od wersji bez takiego
modułu. Oznacza to, że wykonawca nie wykazał, że oferowana infrastruktura systemowa
spełnia wymagania OPZ, ponieważ nie zawarł w ofercie żadnej informacji o Infrastrukturze
systemowej poza SwMI.
Nawet w przypadku ograniczenia
się do samego SwMI, oferta nie zawiera informacji o
producencie i modelu/wersji ściany wizyjnej.
. Również w przypadku urządzeń sieciowych wchodzących w skład SwMI, producent oraz
model/wersja nie zostały wskazane w ofercie. Uniemożliwia to zamawiającemu jednoznaczną
identyfikację zaoferowanych urządzeń na podstawie złożonej oferty, co m tym idzie nie jest
możliwe potwierdzenie zgodności oferty z OPZ.
12. Zgodnie z informacją z karty katalogowej dot. zaoferowanych stacji bazowych występują
on
e w wersjach dla różnych pasm (częstotliwości) pracy. Wersje stacji różnią się też innymi
paramet
rami. Wykonawca nie sprecyzował, w których wersjach je zaoferował. Uniemożliwia
to z
amawiającemu jednoznaczną identyfikację zaoferowanych urządzeń oraz nie pozwala
potwierdzić zgodności z OPZ.
Zamawiający oświadczył, że żadna z powyższych niezgodności z OPZ, zgodnie z
wyrokiem KIO 999/19, 1000/19,
nie może podlegać podprawie na podstawie art. 87 ust. 2 pkt
3 ustawy P.z.p.
Zamawiający poinformował, że oferta wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienia: Motorola Solutions System Polska Sp. z o.o. w Krakowie i Motorola
Solutions Polska Sp. z o.o. w Warszawie
podlega odrzuceniu z postępowania na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Zgodnie z art. 93 ust. 3 pkt 2 ustawy P.z.p. z
amawiający poinformował, że
przedmiotowe postępowanie zostało unieważnione na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy
P.z.p. tj. nie
złożono żadnej oferty niepodlegającej odrzuceniu.
Izba zważyła, co następuje:
Odwołania są zasadne.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że odwołujący są uprawnieni do korzystania
ze środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p.
Sygn. akt: KIO 1553/19
Izba uznała za uzasadniony wskazany w pkt. 1. odwołania zarzut naruszenia art. 89
ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez
o
dwołującego Indra podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie modelu lub wersji
oferowanego w punkcie 14.5 i 14.6 oferty
urządzenia, podczas gdy informacje te zostały
wskazane.
Zgodnie ze wzorem formularza ofertowego, stanowiącym załącznik nr 1 do s.i.w.z.,
wykonawcy zobowiązani byli do podania w treści oferty nazwy producenta oraz oznaczenia
modelu/wersji oferowanych terminali biurkowych i
radiotelefonów przewoźnych (pkt 14 ppkt. 5
i 6 wzoru formularza ofertowego).
W treści formularza ofertowego odwołujący oznaczył
oferowany terminal biurkowy oraz radiotelefon przewoźny jako „Sepura SRG3900”.
Izba podziela stanowisko wyrażone w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 18
lipca 2019 roku sygn. akt: KIO 999/19, KIO 1000/19, zgodnie z którym wykonawca
zobowiązany był podać producenta radiotelefonu (terminala) oraz jego model lub wersję
(zastosowany przez zamawiającego ukośnik należy bowiem odczytywać jako słowo „lub”). W
tym zakresie zresztą nie było sporu pomiędzy stronami.
W ocenie Izby należy przyznać rację odwołującemu Indra, który podnosił, że
oznaczenie „Sepura SRG 3900” jest oznaczeniem modelu terminala.
Izba przeprowadziła dowód z karty katalogowej urządzenia Sepura SRG 3900, z której
wynika, że oznaczenie to dotyczy jednego urządzenia. Urządzenie to może występować w
różnych konfiguracjach, jednak – bez względu na rodzaj zastosowanej konfiguracji –
oznaczenie urządzenia nie ulega zmianie.
Z karty katalogowej urządzenia wynika, że jest to urządzenie nadawczo-odbiorcze,
wyposażone w kolorową konsolę Sepura oraz ręczną konsolę. Urządzenie może być
wyposażone w sprzęt mający za zadanie zapewnienie określonych funkcjonalności. Dobór
s
przętu stanowiącego ukompletowanie terminala nie ma wpływu na zmianę oznaczenia
modelu.
Izba przeprowadziła dowód z oświadczeń producenta Sepura z dn. 21 sierpnia 2019
roku, z których wynika, że oznaczenie SRG 3900 to nazwa modelu radiotelefonu mobilnego.
Podkreślenia wymaga, że zamawiający nie wykazał, w jaki sposób odwołujący Indra miałby
oznaczać zaoferowane przez siebie terminale. Zamawiający nie podał nawet przykładowego
oznaczenia modelu terminala. Zamawiający na rozprawie stwierdził, że oznaczeniem modelu
mógłby być tzw. hardware code, niemniej jednak stanowisko to pozostało gołosłowne.
Zamawiający nie wykazał w tym zakresie inicjatywy dowodowej na poparcie, że hardware code
to oznaczenie modelu terminala.
Izba zgadza się z zamawiającym, że niektóre z elementów ukompletowania terminala
posiadają swoje osobne oznaczenia (przykładowo SCC1, SCC2, SCC3 itp.), niemniej jednak
fakt doposażenia terminala w sposób określony wymaganiami s.i.w.z. nie zmienia jego
oznaczenia jako modelu. Wskazać przy tym należy, że zamawiający nie wymagał podawania
szczegółowych oznaczeń dodatkowego sprzętu. Z pkt. 14.5 formularza ofertowego wynika, że
wykonawcy mieli podać producenta oraz model/wersję terminala. Terminal zaoferowany przez
odwołującego Indra oznaczony został jako SRG 3900 i takie oznaczenie odwołujący wpisał do
formularza ofertowego.
W ocenie Izby zamawiający miał niczym nieskrępowaną możliwość zidentyfikowania
zaoferowanego mu urządzenia. Jeśli zaś chodzi o możliwość ustalenia, czy zaoferowany
sprzęt spełnia wskazane w s.i.w.z. parametry specyfikacji, podkreślić należy, że zamawiający
w pkt. 3.1 OPZ ustalił, że zakres dostaw i prac musi obejmować wszelkie urządzenia, materiały
i usługi niezbędne do instalacji, uruchomienia i konfiguracji Systemu oraz jego prawidłowego i
efektywnego działania i być zgodny z Dokumentacją. W tym zakresie wymagał od
wykonawców złożenia stosownych oświadczeń zawartych w treści formularza ofertowego.
Zamawiający nie wymagał złożenia innych oświadczeń, dokumentów czy dowodów, nie może
zatem na etapie oceny ofert formułować wobec odwołującego zarzutu niejednoznacznej
identyfikacji przedmiotu zamówienia. Na etapie oceny ofert nie może również zmieniać zasad
sposobu oceny podanych w formularzu informacji, które zostały jasno i precyzyjne wskazane
w dokumentacji postepowania
Izba uznała za uzasadniony wskazany w pkt. 2. odwołania zarzut naruszenia art. 89
ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez
o
dwołującego podlegała odrzuceniu z uwagi na zaoferowanie tych samych urządzeń jako
terminali biurkowych oraz radiotelefonów, podczas gdy zaoferowane urządzenia spełniają
wymogi techniczne zarówno terminali biurkowych, jak i radiotelefonów przewoźnych.
Izba przeprowadziła dowód z karty katalogowej terminala SRG 3900 oraz
oświadczenia producenta Sepura z dnia 21 sierpnia 2019 roku, z których wynika, że dla
terminala SRG3900 przewidziane są różne opcje konfiguracyjne, w tym opcja biurkowa i
przewoźna, obie spełniające wymagania przetargu.
Podkreślenia wymaga, że – bez względu na to, czy terminal jest skonfigurowany w
opcji biurkowej czy też w przewoźnej – cały czas nosi on to samo oznaczenie, tj. SRG3900.
Zamawiający nie udowodnił, że w przypadku, kiedy przewidziano różne opcje konfiguracji,
oznac
zenie modelu się zmienia.
Odnosząc się do stanowiska zamawiającego wyrażonego w piśmie informującym o
odrzuceniu oferty odwołującego Indra, iż zamawiający nie jest w stanie zweryfikować, czy
zaoferowane terminale biurkowe i radiotelefony przew
oźne spełniają wymagania OPZ, Izba
wskazuje, że to sam zamawiający ustanowił w formularzu ofertowym wymóg podania
producenta oraz modelu/wersji terminali biurkowych i radiotelefonów przewoźnych.
Zamawiający – mimo że w opisie przedmiotu zamówienia (pkt 49 i 51 OPZ) opisał precyzyjnie
parametry i ukompletowanie terminali biurkowych i radiotelefonów – nie wymagał
wskazywania w ofercie oznaczeń poszczególnych części ukompletowania. Jeśli zaś chodzi o
możliwość ustalenia, czy zaoferowany sprzęt spełnia wskazane w s.i.w.z. parametry
specyfikacji, podkreślić należy, że zamawiający w pkt. 3.1 OPZ ustalił, że zakres dostaw i prac
musi obejmować wszelkie urządzenia, materiały i usługi niezbędne do instalacji, uruchomienia
i konfiguracji Systemu oraz jego prawidłowego i efektywnego działania i być zgodny z
Dokumentacją. W tym zakresie wymagał od wykonawców złożenia stosownych oświadczeń
zawartych w treści formularza ofertowego. Zamawiający nie wymagał złożenia innych
oświadczeń, dokumentów czy dowodów, nie może zatem na etapie oceny ofert formułować
wobec odwołującego zarzutu niejednoznacznej identyfikacji przedmiotu zamówienia.
Izba uznała za uzasadniony zarzut opisany w pkt. 3 odwołania odnoszący się do
naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż
oferta złożona przez odwołującego Indra podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie
konkretnej wersji urządzenia Sepura SRG3900 oraz obsługiwanych zakresów częstotliwości,
podczas gdy wymagane było podanie producenta oraz modelu/wersji danego urządzenia, co
też odwołujący Indra uczynił podając nazwę producenta oraz model zaoferowanego sprzętu.
W opisie przedmiotu zamówienia (pkt. 48.1.2, 48.1.3, 49.1.2, 51.1.1 OPZ) zamawiający
wymagał zakresu częstotliwości pracy terminali biurkowych oraz radiotelefonów przewoźnych
przynajmniej 380 - 430 MHz (w trybie TMO
i DMO). Zaoferowany przez odwołującego Indra
terminal/radiotelefon przewoźny SRG3900 jest dostępny w opcjach zapewniających pracę w
czterech różnych zakresach częstotliwości, przy czym jeden z tych zakresów odpowiada
wymaganiom zamawiającego określonym w OPZ. Dla rozstrzygnięcia zarzutu istotne jest, że
bez względu na zakres częstotliwości, w którym pracuje dane urządzenie, nosi ono to samo
oznaczenie, tj. SRG3900.
Odnosząc się do stanowiska zamawiającego wyrażonego w informacji o odrzuceniu
oferty odwołującego Indra, iż oferta odwołującego Indra nie zawiera informacji o tym, jaką
wersję zaoferował wykonawca, co nie pozwala na potwierdzenie zgodności zaoferowanego
rozwiązania z wymaganiami OPZ, Izba wskazuje, że zamawiający w zakresie terminali
biurkowych oraz radiotelefonów przewoźnych wymagał jedynie wskazania producenta oraz
modelu/wersji urządzenia. Zgodnie z decyzją zamawiającego wystarczające było podanie
modelu lub wersji.
Zamawiający nie wymagał podania szczegółowej konfiguracji sprzętu.
Odwołujący wskazał oznaczenie modelu urządzenia, zgodnie z wymaganiami formularza
ofertowego.
Jeśli zaś chodzi o zarzut, iż zamawiający nie jest w stanie ustalić, czy odwołujący
Indra zaoferował urządzenie o wymaganym zakresie częstotliwości, Izba wskazuje, że
zamawiający w pkt. 3.1 OPZ ustalił, że zakres dostaw i prac musi obejmować wszelkie
urządzenia, materiały i usługi niezbędne do instalacji, uruchomienia i konfiguracji Systemu
oraz jego prawidłowego i efektywnego działania i być zgodny z Dokumentacją. W tym zakresie
wymagał od wykonawców złożenia stosownych oświadczeń zawartych w treści formularza
ofertowego. Odwołujący Indra złożył oświadczenie o treści zawartej w formularzu ofertowym.
Zamawiający nie wymagał złożenia innych oświadczeń, dokumentów czy dowodów, nie może
zatem na etapie oceny ofert formułować wobec odwołującego zarzutu niejednoznacznej
identyfikacji przedmiotu zamówienia.
Izba uznała za uzasadniony zarzut wskazany w pkt. 4, 5, 6 i 7 odwołania dot.
naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż
oferta złożona przez odwołującego Indra podlegała odrzuceniu z uwagi na:
niewskazanie konkretnej wersji panelów sterowania urządzenia Sepura SRG3900, podczas
gdy wymagane było podanie producenta oraz modelu/wersji danego urządzenia, co też
o
dwołujący uczynił podając nazwę producenta oraz model zaoferowanego sprzętu,
niewskazanie funkcjonalności TMO/DMO Gateway urządzenia Sepura SRG3900, podczas
gdy wymagane było podanie producenta oraz modelu/wersji danego urządzenia, co też
o
dwołujący uczynił podając nazwę producenta oraz model zaoferowanego sprzętu;
niewskazanie posiadania funkcjonalności: GPS, DMO Repeater, szyfrowanie ALE, E2EE
urządzenia Sepura SRG3900, podczas gdy wymagane było podanie producenta oraz
modelu/we
rsji danego urządzenia, co też odwołujący uczynił podając nazwę producenta oraz
model zaoferowanego sprzętu.
W tym zakresie Izba podtrzymuje stanowi
sko wyrażone wyżej w szczególności w
uzasadnieniu rozstrzygnięcia zarzutu opisanego w pkt. 3 odwołania. Izba przeprowadziła
dowód z karty katalogowej urządzenia SRG2900 i stwierdziła, że urządzenie to może być
dostarczone z różnymi panelami sterowania (oznaczonymi w karcie katalogowej jako SCC1,
SCC2, SCC3). Odwołujący Indra, zgodnie z wymaganiami formularza ofertowego, wskazał
model urządzenia. Model ten pozostaje niezmieniony, bez względu na opcję dostarczonego
wraz z nim panelu.
Zamawiający nawet nie uprawdopodobnił, że w przypadku zmiany panelu
ulega zmianie model terminala.
Z karty katalogowej urządzenia wynika również, iż urządzenie SRG3900 może być
dostarczone opcji zapewniającej funkcjonalności wskazane w pkt. 6-7 informacji o odrzuceniu
oferty wykonawcy Indra.
Zamawiający nie wymagał podania szczegółowej konfiguracji
sprzętu, lecz w pkt. 3.1 OPZ ustalił, że zakres dostaw i prac musi obejmować wszelkie
urządzenia, materiały i usługi niezbędne do instalacji, uruchomienia i konfiguracji Systemu
oraz je
go prawidłowego i efektywnego działania i być zgodny z Dokumentacją. W tym zakresie
wymagał od wykonawców złożenia stosownych oświadczeń zawartych w treści formularza
ofertowego. Odwołujący Indra złożył oświadczenie o treści zawartej w formularzu ofertowym.
Zamawiający nie wymagał złożenia innych oświadczeń, dokumentów czy dowodów, nie może
zatem na etapie oceny ofert formułować wobec odwołującego zarzutu niejednoznacznej
identyfikacji przedmiotu zamówienia.
Izba uznała za uzasadniony zarzut opisany w pkt. 7. odwołania dot. naruszenia przez
zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż
oferta złożona przez odwołującego Indra podlegała odrzuceniu z uwagi na niewskazanie
modelu oraz wersji urządzenia „Sepura SC2020” oferowanego w punkcie 14.4 oferty, podczas
gdy wymagane było podanie producenta oraz modelu/wersji danego urządzenia, co też
o
dwołujący uczynił podając nazwę producenta oraz model zaoferowanego sprzętu.
Izba przeprowadziła dowód z karty katalogowej urządzenia SC2020 oraz oświadczenia
producenta Sepura z dnia 21 sierpnia 2019 roku, z których wynika, że Sepura Limited z
siedzibą w Cambridge Research Park jest producentem radia mobilnego sprzedawanego pod
oznaczeniem modelu SC2020 i oznaczenie to w pełni opisuje nazwę modelu określonego
produktu. Urządzenie może być dostarczone w opcji spełniającej wszystkie wymogi wskazane
w OPZ, co potwierdził zamawiający w pkt. 7. informacji o odrzuceniu oferty odwołującego
Indra. Konfiguracja urządzenia w sposób wskazany w OPZ nie zmienia sposobu oznaczenia
modelu. Zamawiający nie wykazał, że poszczególne opcje mają wpływ na oznaczenie modelu.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wskazał co prawda, że z karty katalogowej
urządzenia wynika, że rozróżnia on różne wersje swojego urządzenia posługując się
oznaczeniem „Hardware code”, niemniej jednak zamawiający nie wykazał, jaki jest charakter
oznaczenia „Hardware code” i w jaki sposób odnosi się on do poszczególnych konfiguracji
urządzenia. Podkreślić przy tym należy, że zamawiający w treści formularza ofertowego
wskazał, że wystarczające jest podanie producenta i modelu lub wersji urządzenia. Wskazanie
przez odwołującego Indra oznaczenia modelu SC2020 czyni zatem zadość wymogom
formularza ofertowego również w sytuacji, gdy dany producent stosuje dodatkowo inne
oznaczenia.
Izba wskazuje, że również w przypadku radiotelefonu noszonego zamawiający nie
wymagał podania szczegółowej konfiguracji sprzętu. Odwołujący wskazał oznaczenie modelu
urządzenia, zgodnie z wymaganiami formularza ofertowego. Zamawiający natomiast w pkt.
3.1 OPZ ustalił, że zakres dostaw i prac musi obejmować wszelkie urządzenia, materiały i
usługi niezbędne do instalacji, uruchomienia i konfiguracji Systemu oraz jego prawidłowego i
efektywnego działania i być zgodny z Dokumentacją. W tym zakresie wymagał od
wykonawców złożenia stosownych oświadczeń zawartych w treści formularza ofertowego.
Odwołujący Indra złożył oświadczenie o treści zawartej w formularzu ofertowym. Zamawiający
nie wymagał złożenia innych oświadczeń, dokumentów czy dowodów, nie może zatem na
etapie oceny ofert formułować wobec odwołującego zarzutu niejednoznacznej identyfikacji
przedmiotu zamówienia.
Izba uznała za uzasadnione zarzuty opisane w:
- pkt. 8.
odwołania dot. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne i
błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego podlegała odrzuceniu z uwagi na
niewskazanie w pkt 14.1 oferty informacji o elementach wchodzących w skład systemu
zbudowanego z użyciem zaoferowanego urządzenia, podczas gdy w dokumentacji
p
ostępowania nie było wymogu ich wskazywania,
pkt. 15. odwołania dot. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne
i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego podlegała odrzuceniu z uwagi na
nieujęcie w ofercie informacji o Infrastrukturze systemowej poza SwMI, podczas gdy podanie
takich informacji nie było wymagane, a mimo to zostały one podane przez odwołującego;
pkt. 16. odwołania dot. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne
i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego podlegała odrzuceniu z uwagi na brak
informacji o producencie i modelu/wersji ściany wizyjnej, podczas gdy wskazanie tychże
info
rmacji nie było wymagane przez zamawiającego w dokumentacji postępowania
- pkt. 18.
odwołania dot. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne
i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego podlegała odrzuceniu z uwagi na
niedoprecyzowanie producenta or
az modelu/wersji urządzeń sieciowych wchodzących w
skład SwMI,, podczas gdy podanie takich informacji nie było wymagane, a mimo to zostały
one podane przez o
dwołującego;
Izba przeprowadziła dowody z karty katalogowej urządzenia R-827 i stwierdziła, że jest
to oznaczenie wersji zaoferowanego urządzenia. Analogiczny wniosek wynika z oświadczenie
producenta z dnia 21 sierpnia 2019 roku, zgodnie z którym Rohill Engineering B.V. jest
producentem infrastruktury systemowej obejmującej węzły systemu (zwanej także Switching
and Management Infrastructure
– SwMI) sprzedawanych pod oznaczeniem wersji „Tetra Node
Exchange R-
827). Oznaczenie „Tetra Node Exchange R-827” w pełni opisuje nazwę wersji
określonego produktu.
Z karty katalogowej urządzenia wynika, że może być ono dostarczane z elementami
zapewniającymi określone funkcjonalności. Zamawiający nie żądał wskazania w ofercie
oznaczeń dodatkowego sprzętu. Zamawiający żądał natomiast, w celu wykazania, że
oferowa
ne dostawy spełniają wymagania zamawiającego, złożenia wraz z ofertą:
Oświadczenie producenta SwMI, stacji bazowych i konsoli dyspozytorskich o zapewnieniu
wsparcia technicznego i rozwoju oferowanych produktów przez okres co najmniej 72 miesięcy.
Deklarację producenta SwMI, BS, konsol dyspozytorskich o spełnieniu wymagań zawartych
w SIWZ (pkt. VII.2 s.i.w.z.)
Odwołujący Indra złożył wymagane oświadczenia (str. 148 i 149 oferty), czym
potwierdził, że zaoferowana infrastruktura odpowiada wymogom s.i.w.z. Zamawiający nie
wymagał złożenia innych oświadczeń, dokumentów czy dowodów, nie może zatem na etapie
oceny ofert formułować wobec odwołującego zarzutu niejednoznacznej identyfikacji
przedmiotu zamówienia.
Izba wskazuje, że z treści formularza ofertowego nie wynikało, by wykonawcy
zobowiązani byli podać wszystkie elementy infrastruktury systemowej, w tym również inne, niż
węzły systemu SwMl, a także, że wykonawcy byli zobowiązani podać specyfikację,
producenta, model lub wersję modułu LTE.
Zam
awiający w żadnym z dokumentów postępowania, tym bardziej w formularzu
ofertowym nie wymagał wyodrębnienia i opisania w ofercie elementów składających się na
infrastrukturę systemową obejmującą węzły systemu SwMI. W myśl pkt. 14.1 formularza
ofertowego
wykonawcy obowiązani byli wpisać nazwę wersji infrastruktury systemowej
obejmującej węzły systemu (SwMI) traktowanej jako całość. Instrukcja „wpisać producenta,
wersję” wprost odnosi się do liczby pojedynczej oznaczenia. W treści formularza ofertowego
nie przewidziano także odrębnej rubryki na podanie ani specyfikacji, ani producenta, ani też
modelu cz
y wersji modułu LTE. Zamawiający opisał wymagania w zakresie LTE w pkt. 33 OPZ
i zobowiązał wykonawców do złożenia oświadczenia o treści zawartej w pkt. 5 formularza
ofertowego,
zgodnie z którym wykonawca potwierdza zaoferowanie wymagania
fakultatywnego, określonego w punkcie 33 Opisu przedmiotu zamówienia.
Odnosząc się do stwierdzenia zamawiającego, wyrażonego w treści informacji o
odrzuceniu oferty odwołującego Indra, iż nie podał on w treści oferty wersji węzła systemu
SwMI,
Izba wskazuje, iż podziela w pełni stanowisko wyrażone w wyroku o sygn. akt KIO
801/19, gdzie Krajowa Izba Odwoławcza rozstrzygnęła, iż zastosowane w ofercie
oznaczenie”R-827” wprost odpowiada wersji „High End" oferowanego SwMI.
Odnosząc się do zarzutu dot. braku wskazania producenta oraz modelu/wersji ściany
wizyjnej, Izba wskazuje, że z żadnego dokumentu sporządzonego w postępowaniu, w tym w
szczególności z formularza ofertowego nie wynikało, że wykonawcy obowiązani byli podać
tego rodzaju dane. W tym zakresie z
amawiający uznawał za wystarczającą ogólną deklarację
wykonawcy o zamiarze wykonania zamówienia zgodnie z postanowieniami s.i.w.z., która to
deklaracja została zawarta w pkt. 2 i 3 formularza ofertowego, i którą to deklarację odwołujący
złożył w treści oferty, oraz deklarację w zakresie zaoferowania konkretnej infrastruktury
systemowej obejmującej węzły systemu (SwMI).
Izba uznała za zasadne zarzuty opisane w:
- pkt. 9.
odwołania dot. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne i
błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego Indra podlegała odrzuceniu z uwagi na
niewskazanie wersji oferowanego w punkcie 14.2 oferty urządzenia tj. stacji bazowych,
podczas gdy wymagane było podanie producenta oraz modelu/wersji danego urządzenia, co
też odwołujący uczynił podając nazwę producenta oraz model zaoferowanego sprzętu;
- pkt. 10.
odwołania dot. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne
i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego podlegała odrzuceniu z uwagi na
niewskazanie wersji oferowanego w punkcie 14.2 oferty urządzenia tj. stacji bazowych,
podczas gdy wymagane było podanie producenta oraz modelu/wersji danego urządzenia, co
też odwołujący uczynił podając nazwę producenta oraz model zaoferowanego sprzętu;
- pkt. 11.
odwołania dot. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne
i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego podlegała odrzuceniu z uwagi na jej
niezgodność z treścią s.i.w.z. w sytuacji, gdy oferowana przez niego stacja bazowa spełnia
wszystkie wymogi ok
reślone przez zamawiającego.
Izba przeprowadziła dowód z oświadczenia producenta Rohill Engineering B.V. na
okoliczność ustalenia, że jest on producentem stacji bazowych sprzedawanych pod
oznaczeniem modelu „BSS-R8070”. Oznaczenie to w pełni opisuje nazwę modelu określonego
produktu.
W myśl pkt. 6.4 OPZ, zamawiający wymagał, aby proponowana architektura Systemu
obejmowała co najmniej 170 BS i co najmniej 2 SwMI . Zamawiający nie dopuszcza użycia BS
w konfiguracji z jednym BR.
W myśl pkt. 25.21 OPZ, jako ukompletowanie lokalizacji podstawowego SwMI
Wykonawca dostarczy 2 komplety BS w wersji mobilnej (przystosowanej do przewożenia
pojazdem dostawczym) zawierającej 2 BR i przystosowanej do zasilania 230V/50Hz, w
ukompletowaniu zawierającym co najmniej: BS, maszt o wysokości po rozłożeniu przynajmniej
7 m, antena i kabel antenowy oraz niezbędne złącza i uchwyty, agregat spalinowy
przystosowany do zasilania pozosta
łych elementów ukompletowania, niezbędne przewody
zasilające, urządzenia sieciowe niezbędne do podłączenia do sieci OST112, inne komponenty
niezbędne do włączenia BS do Systemu. Stacje mobilne nie wliczają się do minimalnej,
wymaganej liczby 170 BS.
Zamaw
iający w treści informacji o odrzuceniu oferty odwołującego Indra wskazał, że
m
ateriały z dialogu technicznego z firmą Rohill wskazują, że istnieją stacje BS z dwoma lub
czterema modułami R-8070. Oznacza to, iż zamawiający miał świadomość, że zaoferowane
s
tacje spełniają wymagania s.i.w.z. Zaoferowane stacje oznaczone są jako „BSS-R8070” i
oznaczenie to nie zmienia się bez względu na to, z iloma BR zostaną skonfigurowane.
Zamawiający nie udowodnił, że wskazane oznaczenie ulega zmianie w zależności od ilości
BR. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że zaoferowany model nie spełnia warunku OPZ w
zakresie ilości BR.
Izba przeprowadziła dowód z karty katalogowej zaoferowanego produktu i stwierdziła,
że jest on dostępny dla zakresów częstotliwości 350-470 MHz oraz 806-870 MHz. Jeden z
zakresów odpowiada zatem wymogom s.i.w.z. Oznaczenie produktu nie ulega zmianie w
zależności od zakresu częstotliwości, w którym pracuje.
Odnosząc się do stanowiska, że zamawiający nie ma możliwości ustalenia, czy
odwołujący Indra zaoferował urządzenie z wymaganą ilością BR oraz z odpowiednim
zakresem częstotliwości, Izba wskazuje, że zamawiający w pkt. 3.1 OPZ ustalił, że zakres
dostaw i prac musi obejmować wszelkie urządzenia, materiały i usługi niezbędne do instalacji,
uruchomi
enia i konfiguracji Systemu oraz jego prawidłowego i efektywnego działania i być
zgodny z Dokumentacją. W tym zakresie wymagał od wykonawców złożenia stosownych
oświadczeń zawartych w treści formularza ofertowego. Odwołujący Indra złożył oświadczenie
o tre
ści zawartej w formularzu ofertowym. Zamawiający nie wymagał złożenia innych
oświadczeń, dokumentów czy dowodów, nie może zatem na etapie oceny ofert formułować
wobec odwołującego zarzutu niejednoznacznej identyfikacji przedmiotu zamówienia.
Zamawiający jako odpowiedzi na odwołanie załączył karty katalogowe produktów firmy
Rohill, dostarczonych przez firmy IP CONNECT i MAXTO podczas dialogu technicznego na
okoliczność wykazania, że wymieniona w ofercie informacja Rohill „BSS-R8070” jest tylko
serią produktową lub też zawiera pojedynczy BR.
Izba odmówiła przeprowadzenia dowodów ze wskazanych wyżej kart katalogowych
wskazując, że zostały one złożone w języku angielskim, bez ich tłumaczenia na język polski.
Zgodnie zaś z § 19 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w
sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (DZ. U. z 2018 r. poz. 1092),
w
szystkie dokumenty przedstawia się w języku polskim, a jeżeli zostały sporządzone w języku
obcym, strona oraz
uczestnik postępowania odwoławczego, który się na nie powołuje,
przedstawia ich tłumaczenie na język polski.
Odnosząc się do stanowiska zamawiającego wyrażonego w odpowiedzi na odwołanie
oraz dowodów mających wykazać, że urządzenie R-8070 nie jest stacją bazową, ale modułem
nadawczo-
odbiorczym, Izba wskazuje, że ten argument nie pojawił się w informacji o
odrzuceniu oferty odwołującego. Jest to nowa argumentacja, pojawiająca się po raz pierwszy
dopiero w odpowiedzi na odwołanie. Izba podkreśla, że celem postępowania odwoławczego
jest ocena zgodności czynności zamawiającego podjętych w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego, którym w rozpoznawanym przypadku zamawiający dał wyraz w
informacji o odrzuceniu oferty odwołującego Indra. Wskazywanie w postępowaniu przed Izbą
innych podstaw odrzucenia oferty niż wskazane w przedmiotowej informacji pozostaje bez
wpływu na ocenę czynności zamawiającego w postępowaniu odwoławczym.
Izba uznała za uzasadnione zarzuty wskazane w:
- pkt. 12.
odwołania dot. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 w zw. art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy P.z.p.
poprzez bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego podlegała
odrzuceniu z uwagi na niewskazanie nazwy producenta konsoli, podczas gdy informacja ta
znajduje się w treści oferty,
- pkt. 13.
odwołania dot. naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprzez bezpodstawne
i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego podlegała odrzuceniu z uwagi na
niewskazanie w pkt 14.3 oferty konkretnej wersji oprogramowania oferowanej konsoli, podczas
gdy w dokumentacji p
ostępowania nie było takiego wymogu,
- pkt. 14.
odwołania polegający na naruszeniu art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy P.z.p. poprzez
bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego Indra podlegała
odrzuceniu z uwagi na niewskazanie w pkt 14.3 informacji dotyczących komputera PC,
podczas gdy podanie taki
ch informacji nie było wymagane,
pkt. 17. odwołania polegający na naruszeniu art. 89 ust. 1 pkt. 2 ustawy Pzp poprzez
bezpodstawne i błędne przyjęcie, iż oferta złożona przez odwołującego podlegała odrzuceniu
z uwagi na niewskazanie w pkt 14.3 oferty konkretnej wersji oprogramowania oferowanej
konsoli, podczas gdy w dokumentacji p
ostępowania nie było takiego wymogu;
Izba przeprowadziła dowód z oferty odwołującego Indra, gdzie na str. 148-149 zawarte
jest
oświadczenie producenta konsoli dyspozytorskiej firmy Rohill z dnia 5 lutego 2019 r o
treści: „Działając jako producent: Rohill LDS Chameleon R-915” niniejszym oświadczam, że
wsparcie techn
iczne i rozwój wyżej wymienionych produktów będą świadczone przez okres co
najmniej 72 miesięcy. Jednocześnie deklaruje spełnienie wszystkich wymagań zawartych w
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia”.
W tej sytuacji Izba stwierdziła, że zamawiający miał wszelkie informacje do ustalenia,
kto jest producentem zaoferowanej konsoli. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje
argumentacja zamawiającego, wyrażona w odpowiedzi na odwołanie, że nazwy Chameleon
używa inna firma oraz że oznaczenia LDS Chameleon R-915 może używać każdy producent.
Zamawiający nie wykazał przy tym, że urządzenie o takim samym oznaczeniu jest
produkowane przez innych producentów ani nawet tego nie uprawdopodobnił.
Izba przeprowadziła dowód z oświadczenia Rohill Engineering B.V. i ustaliła, że jest on
producentem konsol sprzedawanych pod oznaczeniem modelu „LDS Chameleon R-915” oraz
że oznaczenie „LDS Chameleon R-915” w pełni opisuje nazwę modelu określonego produktu.
Odnosząc się do stanowiska zamawiającego wyrażonego w informacji o odrzuceniu
oferty odwołującego Indra, iż istnieją wersje oprogramowania konsoli LDS Chameleon R-915
(np. s
zyfrowanie E2E jest „opcją”) i zamawiający nie ma pewności jaka wersja
oprogramowania konsoli będzie dostarczona, Izba wskazuje, że zamawiający w pkt. 3.1 OPZ
ustalił, że zakres dostaw i prac musi obejmować wszelkie urządzenia, materiały i usługi
niezbędne do instalacji, uruchomienia i konfiguracji Systemu oraz jego prawidłowego i
efektywnego działania i być zgodny z Dokumentacją. W tym zakresie wymagał od
wykonawców złożenia stosownych oświadczeń zawartych w treści formularza ofertowego.
Zamawiający nie wymagał złożenia innych oświadczeń, dokumentów czy dowodów, nie może
zatem na etapie oceny ofert formułować wobec odwołującego zarzutu niejednoznacznej
i
dentyfikacji przedmiotu zamówienia.
Izba zauważa, że skierowany wobec oferty odwołującego Indra zarzut jakoby ani
oferta, ani karta katalogowa oprogramowania LDS CHAMELEON R-
915 nie uwzględniały
spełnienia wymogu, by konsola była przeznaczona do pracy ciągłej, nie został podniesiony w
informacji o odrzuceniu oferty odwołującego Indra. Tym samym nie może zostać wzięty pod
uwagę przy rozpoznawaniu odwołania. Izba podtrzymuje w tym zakresie argumentację
przedstawioną wyżej. Na marginesie Izba zauważa, że zamawiający w przedmiotowym
postępowaniu nie żądał od wykonawców kart katalogowych, natomiast fakt zaoferowania
urządzeń zgodnych z OPZ wykonawcy potwierdzali składając stosowne oświadczenia w treści
formularza ofertowego.
Powyższa argumentacja jest adekwatna również do zarzutu dotyczącego
niewskazania w ofercie komputera PC. Zamawiający nie wymagał wskazania konkretnego
modelu komputera PC, tym samym brak jest podstaw do stwierdzenia, że oferta wykonawcy,
który zastosował się do wymogów s.i.w.z. w tym zakresie, podlega odrzuceniu na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
Izba nie nakazywała zamawiającemu wzywania odwołującego Indra do składania
wyjaśnień dotyczących treści oferty na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy P.z.p. W ocenie Izby
treść oferty odwołującego Indra jest oczywista, odpowiada treści s.i.w.z. oraz przepisom
ustawy, co zamawiający jest w stanie stwierdzić bez konieczności wzywania wykonawcy do
składania wyjaśnień.
Izba uznała za uzasadniony zarzut wskazany w pkt. 20. odwołania dot. naruszenia art.
92 ust. 1 pkt 3 ustawy P.z.p. poprzez brak uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji
zam
awiającego o odrzuceniu oferty odwołującego, w szczególności poprzez brak powołania
w treści uzasadnienia konkretnych postanowień s.i.w.z., względem których zamawiający
stwierdz
ił niezgodność oferty odwołującego.
Zamawiający odrzucił ofertę odwołującego Indra w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy
P.z.p, zgodnie z którym zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści
specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy P.z.p.
Zamawiający nie wskazał jednak, z którymi konkretnie postanowieniami specyfikacji istotnych
warunków zamówienia oferta odwołującego Indra jest sprzeczna. Zamawiający wskazywał
jedynie na pkt 14 formularza ofertowego, niemniej jednak z punktu tego nie wynikał obowiązek
podawania informacji, których brak zarzucił zamawiający.
Izba uznała za uzasadniony zarzut wskazany w pkt. 21. odwołania dot. naruszenia art.
93 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p.
poprzez unieważnienie postępowania z uwagi na niezłożenie
żadnej oferty niepodlegającej odrzuceniu, w sytuacji gdy oferta odwołującego spełnia
wszystkie wymogi określone w s.i.w.z. i tym samym nie powinna zostać odrzucona. W ocenie
Izby zamawiający – odrzucając oferty odwołującego Indra i odwołującego Sprint – uchybił
przepisowi zawartemu w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p. Izba nakazała zamawiającemu
unieważnienie czynności odrzucenia ofert wskazanych wykonawców, w związku z czym
odpadły przesłanki unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p.
Izba nakazała zatem zamawiającemu unieważnienie czynności unieważnienia postępowania
i dokonanie ponownej oceny ofert.
Sygn. akt: KIO 1558/19
Izba uznała za uzasadniony zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p.
W zakresie
zarzutów dot. stwierdzonych przez zamawiającego naruszeń opisanych w
pkt. 1- 7
informacji o odrzuceniu oferty odwołującego Sprint Izba podtrzymuje argumentację
wyr
ażoną wyżej, w rozstrzygnięciach analogicznych zarzutów podniesionych przez
odwołującego Indra.
W zakresie zarzutu dot. pkt. 8.
informacji o odrzuceniu oferty odwołującego Sprint Izba
wskazuje, że w pkt 14.3 formularza ofertowego należało podać wyłącznie producenta model
lub wersję konsoli, a nie precyzować wszystkich szczegółowych jej parametrów w celu
wykazania, że odpowiada ona wszystkim wymaganiom s.i.w.z. Zamawiający w pkt. 3.1
OPZ ustalił, że zakres dostaw i prac musi obejmować wszelkie urządzenia, materiały i usługi
niezbędne do instalacji, uruchomienia i konfiguracji Systemu oraz jego prawidłowego i
efektywnego działania i być zgodny z Dokumentacją. W tym zakresie wymagał od
wykonawców złożenia stosownych oświadczeń zawartych w treści formularza ofertowego.
Zamawiający nie wymagał złożenia innych oświadczeń, dokumentów czy dowodów, nie może
zatem na etapie oceny ofert formułować wobec odwołującego zarzutu niejednoznacznej
identyfikacji przedmiotu zamówienia.
W zakresie zarzutu dot. pkt. 9. i 10. I 11.
informacji o odrzuceniu oferty odwołującego
Sprint Izba wskazuje, że z treści formularza ofertowego nie wynikało, by wykonawcy
zobowiązani byli podać wszystkie elementy infrastruktury systemowej, w tym również inne, niż
węzły systemu SwMl, a także, że wykonawcy byli zobowiązani podać specyfikację,
producenta, model lub wersję modułu LTE.
Zam
awiający w żadnym z dokumentów postępowania, tym bardziej w formularzu
ofertowym nie wymagał wyodrębnienia i opisania w ofercie elementów składających się na
infras
trukturę systemową obejmującą węzły systemu SwMI. W myśl pkt. 14.1 formularza
ofertowego
wykonawcy obowiązani byli wpisać nazwę wersji infrastruktury systemowej
obejmującej węzły systemu (SwMI) traktowanej jako całość. Instrukcja „wpisać producenta,
wersję” wprost odnosi się do liczby pojedynczej oznaczenia. W treści formularza ofertowego
nie przewidziano także odrębnej rubryki na podanie ani specyfikacji, ani producenta, ani też
modelu cz
y wersji modułu LTE. Zamawiający opisał wymagania w zakresie LTE w pkt. 33 OPZ
i zobowiązał wykonawców do złożenia oświadczenia o treści zawartej w pkt. 5 formularza
ofertowego,
zgodnie z którym wykonawca potwierdza zaoferowanie wymagania
fakultatywnego, określonego w punkcie 33 Opisu przedmiotu zamówienia.
Odnosząc się do zarzutu dot. braku wskazania producenta oraz modelu/wersji ściany
wizyjnej, Izba wskazuje, że z żadnego dokumentu sporządzonego w postępowaniu, w tym w
szczególności z formularza ofertowego nie wynikało, że wykonawcy obowiązani byli podać
tego rodzaju dane. W tym zakresie z
amawiający uznawał za wystarczającą ogólną deklarację
wykonawcy o zamiarze wykonania zamówienia zgodnie z postanowieniami s.i.w.z., która to
deklaracja została zawarta w pkt. 2 i 3 formularza ofertowego, i którą to deklarację odwołujący
Sprint
złożył w treści oferty, oraz deklarację w zakresie zaoferowania konkretnej infrastruktury
systemowej obejmującej węzły systemu (SwMI).
W zakresie zarzutu dot. pkt. 12. informacji o odrzuceniu oferty o
dwołującego Sprint
Izba przeprowadziła dowód z karty katalogowej urządzenia Hytera-DIB R5 i stwierdziła, że jest
on dostępny dla czterech zakresów częstotliwości, przy czym jeden z zakresów odpowiada
wymogom s.i.w.z.
Zamawiający nie udowodnił, że oznaczenie produktu nie ulega zmianie w
zależności od zakresu częstotliwości, w którym pracuje. Zamawiający w odpowiedzi na
odwołania podnosił wprawdzie, że urządzenie to jest oferowane w wykonaniu na różne pasma
częstotliwości, które są rozróżniane w formie oznaczeń rozszerzających nazwę urządzenia,
ale stanowisko to nie zostało niczym poparte. Izba odmówiła przeprowadzenia dowodów z
dokumentów dołączonych do odpowiedzi na odwołania, mających popierać stanowisko
zamawiającego w tym zakresie, ponieważ zostały one złożone w języku angielskim, bez
tłumaczenia na język polski.
Izba pominęła argumentację podniesioną przez zamawiającego w odpowiedzi na
odwołania, jakoby SwMI TETRA produkcji Hytera ma opóźnienia na poziomie
niedopuszczalnym zgodnie z wymogami s.i.w.z., jak również że stacja bazowa Hytera DIB-R5
nie spełnia funkcjonalności trójdrożnego odbioru zbiorczego. Izba wskazuje, że te argumenty
nie pojawiły się w informacji o odrzuceniu oferty odwołującego Sprint. Jest to nowa
argumentacja, pojawiająca się po raz pierwszy dopiero w odpowiedzi na odwołanie. Izba
podkreśla, że celem postępowania odwoławczego jest ocena zgodności czynności
zamawiającego podjętych w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, którym – w
rozpoznawanym przypadku
– zamawiający dał wyraz w informacji o odrzuceniu oferty
odwołującego Sprint. Wskazywanie w postępowaniu przed Izbą innych podstaw odrzucenia
oferty niż wskazane w przedmiotowej informacji pozostaje bez wpływu na ocenę czynności
zamawiającego w postępowaniu odwoławczym.
Izba uznała za uzasadnione zarzuty naruszenia art. 7 ust. 1 i art. 92 ust. 1 ustawy P.z.p.
poprzez brak ujęcia w informacji o odrzuceniu oferty odwołującego Sprint uzasadnienia
faktycznego tej decyzji oraz brak choćby uprawdopodobnienia rzekomych wadliwości oferty
odwołującego Sprint oraz art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p. poprzez unieważnienie
postepowania, pomimo że oferta złożona przez odwołujących Sprint nie podlega odrzuceniu.
Izba podtrzymuje w tym zakresie stanowisko wyrażone wyżej przy rozpoznaniu analogicznych
zarzutów podniesionych w odwołaniu odwołującego Indra.
Zastosowanie dyspozycji art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy P.z.p. jako podstawy odrzucenia
oferty wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego znajduje szerokie
omówienie w doktrynie, jak też orzecznictwie sądów okręgowych i Izby. Reasumując
opi
sywane tam interpretacje normy wynikającej z ww. przepisu wskazać należy, iż rzeczona
niezgodność treści oferty z s.i.w.z. musi mieć charakter zasadniczy i nieusuwalny, dotyczyć
powinna sfery niezgodności zobowiązania zamawianego w s.i.w.z. oraz zobowiązania
oferowanego w ofercie, tudzież polegać może na sporządzeniu i przedstawieniu oferty w
sposób niezgodny z wymaganiami s.i.w.z. (z zaznaczeniem, iż chodzi tu o wymagania s.i.w.z.
dotyczące sposobu wyrażenia, opisania i potwierdzenia zobowiązania/świadczenia
ofertowego, a więc wymagania, co do treści oferty, a nie wymagania co do jej formy również
tradycyjnie zamieszczane w s.i.w.z.); a także możliwe być winno wskazanie i wykazanie na
czym konkretnie niezgodność ta polega – co i w jaki sposób w ofercie nie jest zgodne z
konkretnie wskazanymi, skwantyfikowanymi i ustalonymi fragmentami czy normami s.i.w.z.
Ogólnie wskazać tu należy, podzielając w tym zakresie stanowisko Krajowej Izby
Odwoławczej wyrażone w uzasadnieniu wyroku z dnia 28 maja 2010 r., sygn. akt KIO 868/10,
iż specyfikacja istotnych warunków zamówienia, od momentu jej udostępnienia, jest wiążąca
dla zamawiającego – jest on obowiązany do przestrzegania warunków w niej umieszczonych.
Jak wskazuje art. 70
§ 3 Kodeksu cywilnego jest to zobowiązanie, zgodnie z którym
organizator od chwili udostępnienia warunków, a oferent od chwili złożenia oferty, zgodnie z
ogłoszeniem aukcji albo przetargu są obowiązani postępować zgodnie z postanowieniami
ogłoszenia, a także warunków aukcji albo przetargu. Z uwagi na to, że – obok ogłoszenia –
zamawiający konkretyzuje warunki przetargu zarówno odnośnie do zamówienia (umowy), jak
i prowadzenia postępowania w specyfikacji, to s.i.w.z. należy uznać za warunki przetargu w
rozumieniu K.c. Udostępnienie s.i.w.z. jest zatem czynnością prawną powodującą powstanie
zobowiązania po stronie zamawiającego, który jest związany swoim oświadczeniem woli co
do warunków prowadzenia postępowania i kształtu zobowiązania wykonawcy wymienionych
w si.w.z. Zaznaczyć przy tym należy, iż co do zasady, dla oparcia i wyprowadzenia
konsekwencji prawnych z norm s.i.w.z., jej postanowienia winny być sformułowane w sposób
precyzyjny i jasny. Precyzyjne i jasne formułowanie warunków przetargu, a następnie ich
literalne i ścisłe egzekwowanie jest jedną z podstawowych gwarancji, czy wręcz warunkiem
sine qua non,
realizacji zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.
W ocenie Izby
zamawiający dokonał oceny ofert odwołujących z naruszeniem
warunków, jakie sam ustalił w s.i.w.z. Tym samym zarzuty dotyczącego nieuprawnionego
odrzucenia oferty
odwołujących z powodu niezgodności ich treści z treścią s.i.w.z, należy
uznać za uzasadnione.
Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.
O
kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy P.z.p., czyli stosownie do wyniku postępowania.
……………………………………
……………………………………
……………………………………
Otrzymuj raz w tygodniu aktualne informacje
o zmianach w prawie oraz komentarzach ekspertów
Otrzymasz darmowy e-book w prezencie!
„6 pytań o znowelizowane przepisy Pzp"