KIO 1541/19 WYROK dnia 20 sierpnia 2019 r.

KIO 1541/19 

Sygn. akt: KIO 1541/19 

WYROK 

z dnia 20 sierpnia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Emilia Garbala 

Protokolant:            

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  20  sierpnia  2019 

r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7  sierpnia  2019  r.  przez 

wykonawcę  ABB  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  Oddział  w  Łodzi,                                        

ul. Aleksandrowska 67/97, 91-

205 Łódź,  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  PGE  Dystrybucja  S.A.,                               

ul. Garbarska 21A, 20-340 Lublin, 

orzeka: 

oddala 

odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  odwołującego  ABB  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą                            

w Warszawie, Oddział w Łodzi, ul. Aleksandrowska 67/97, 91-205 Łódź, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego ABB 

Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, Oddział w Łodzi, ul.  Aleksandrowska 67/97, 

205 Łódź, tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  odwołującego  ABB  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  Oddział                       

w  Łodzi,  ul.  Aleksandrowska  67/97,  91-205  Łódź,  na  rzecz  zamawiającego  PGE 

Dystrybucja S.A., ul. Garbarska 21A, 20-340 Lublin, 

kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: 

trzy 

tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy),  tytułem  zwrotu  kosztów  poniesionych                    

z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

KIO 1541/19 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień  

publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.1986 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Lublinie. 

Przewodniczący:      ………….………….. 

KIO 1541/19 

Sygn. akt KIO 1541/19 

                                                             UZASADNIENIE 

Zamawiający - PGE Dystrybucja S.A., ul. Garbarska 21A, 20-340 Lublin, w imieniu którego 

działa  PGE  Dystrybucja  S.A.  Oddział  Białystok,  ul.  Elektryczna  13,  15-950  Białystok,  

prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego

,  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  pn.  „Dostawy  transformatorów  SN/nN  na  rzecz  Oddziałów  PGE  Dystrybucja 

S.A.  w  roku  2019

”,  numer  referencyjny:  LZA/ZWL/ZP/77/2019.  Ogłoszenie  o  zamówieniu 

zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 3 kwietnia 2019 r.,             

nr 2019/S 066-155672. 

Przedmiot zamówienia został podzielony na 7 części. 

  W  dniu  7  sierpnia  2019  r.  do  Prezesa  Kr

ajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wniesione  przez 

wykonawcę  ABB  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  Oddział  w  Łodzi,                   

ul.  Aleksandrowska  67/97,  91-

205  Łódź  (dalej:  „odwołujący”).  Odwołujący  zarzucił 

zamawiającemu naruszenie:  

1.  art. 93 ust. 1 pkt 4 

ustawy Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.1986 

ze  z

m.),  zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”,  poprzez  jego  zastosowanie  i  unieważnienie 

postępowania  mimo  istnienia  obiektywnej  możliwości  złożenia  zamówień  o  wartości 

nieprzekraczającej  kwot,  które  zamawiający  miał  zaplanowane  na  sfinansowanie 

zamówienia, 

2.  art.  86  ust.  3  ustawy  Pzp 

poprzez  wskazanie  kwoty,  którą  zamawiający  zamierza 

przeznaczyć  na  realizację  zamówienia,  która  jest  nieadekwatna  do  przedmiotu 

zamówienia, 

3.  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp 

poprzez  wskazanie  kwoty,  którą  zamawiający  zamierza 

przeznaczyć  na  realizację  zamówienia,  która  jest  nieadekwatna  do  przedmiotu 

zamówienia  i  zapewnia  zamawiającemu  możliwość  zastosowania  unieważnienia 

postępowania w sposób uznaniowy. 

W  szczególności  odwołujący  stwierdził,  co  następuje.

  „

Zamawiający  unieważnił 

przedmiotowe  postępowanie  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  4)  p.z.p..  Jako  uzasadnienie 

podał,  że  cena  najkorzystniejszych  ofert  przekracza  kwoty,  które  Zamawiający  może 

przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.

Zdaniem Odwołującego unieważnienie postępowania zostało dokonane bezpodstawnie i 

z naruszeniem przepisów ustawy p.z.p., gdyż istnienie przesłanki wskazanej w art. 93 ust. 1 

pkt 

4)  p.z.p.  było  pozorne  i  sztucznie  zaaranżowane  przez  Zamawiającego.  Zamawiający 

bowiem przez wskazanie bardzo zaniżonej kwoty, którą może przeznaczyć na sfinansowanie 

zamówienia,  zagwarantował  sobie,  że  w  sposób  dowolny  w  każdym  czasie  będzie  mógł 

unieważnić postępowanie. (…) 

KIO 1541/19 

Przedmiotem  zamówienia  były  bowiem  transformatory  dystrybucyjne,  o  określonych 

przez Zamawiającego parametrach, spełniające bardziej restrykcyjne wymagania dotyczące 

strat  zgodni

e  z  Rozporządzeniem  Komisji  (UE)  nr  548/2014.  Poziom  maksymalnych 

dopuszczalnych wartości strat transformatorów określony przez Zamawiającego był zgodny  

z II etapem obowiązywania ww. rozporządzenia. Zamawiający ustalił natomiast swój budżet 

na  realizację  zamówienia  na  łączną  wartość  brutto  39  085  200,00  PLN  na  podstawie  cen 

porównywalnych  do  cen  obowiązujących  w  poprzednich  postępowaniach,  dla 

transformatorów, które miały spełniać dużo mniej restrykcyjne wymogi dotyczące strat z tzw. 

I etapu rozporządzenia. (…) 

Zamawiający  jest  profesjonalistą,  więc  miał  świadomość  istotnej  różnicy  w  cenie 

urządzeń.  Zatem  ustalając  kwotę,  którą  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  realizacji 

zamówienia, którego przedmiotem były transformatory o bardziej restrykcyjnych normach, na 

podstawie cen transformatorów, które tych norm nie spełniały, Zamawiający zapewnił sobie 

w  zasadzie  swobodną  możliwość  unieważnienia  postępowania  w  dowolnym  momencie                 

z powodu zbyt małego budżetu. Tym samym Zamawiający naruszył art. 7 ust. 1 p.z.p., gdyż 

naruszył  zasadę  równego  traktowania  wykonawców,  uczciwej  konkurencji  i  przejrzystości, 

gdyż  w  takim  przypadku  oferenci  nigdy  nie  mają  pewności  co  do  rzeczywistych  przyczyn 

unieważnienia postępowania. 

Potwierdzeniem  nieadekwatności  kwoty  przeznaczonej  na  realizację  zamówienia                  

w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  jest  to,  że  w  żadnym  z  7  zadań  w  ramach 

przedmiotowego  postępowania  cena  ustalona  w  toku  aukcji  elektronicznej,  a  więc  cena 

ustalona  rynkowo  i  korzystna  dla  Zamawiającego,  nie  mieściła  się  w  kwocie,  którą 

Zamawiaj

ący zamierzał przeznaczyć na realizację przedmiotowego zamówienia. Zestawienie 

cen poszczególnych oferentów z ceną Zamawiającego przedstawia tabela poniżej. (…) 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  zdaniem  Odwołującego,  Zamawiający  w  sposób 

nierzetelny  podał  przed  otwarciem  ofert  kwotę,  o  której  mowa  w  art.  86  ust.  3  p.z.p.  Tym 

samym Zamawiający postąpił wbrew celowi tego przepisu, który miał ograniczyć możliwość 

unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4) w sposób arbitralny, chroniąc 

oferentów. Podając zaniżony budżet, Zamawiający zapewnił sobie możliwość unieważnienia 

postępowania  w  oderwaniu od  zasady  przejrzystości, gdyż  w  rzeczywistości  oferenci  nigdy 

nie  będą  mieć  pewności  co  do  prawdziwych  motywów  Zamawiającego  i  faktycznych 

przyczyn unieważnienia postępowania. (…) 

Odwołujący  zarzuca  Zamawiającemu  także  to,  że  unieważniając  postępowanie  nie 

uwzględnił faktu, że zgodnie z SIWZ pkt IV Opis przedmiotu zamówienia pkt 5 Zamawiający 

miał  prawo  do  udzielenia  zamówienia  w  ilości  mniejszej  niż  wynikającej  z  SIWZ,  gdy  cena 

zaoferowana  w  ofercie  najkorzystniejszej  przekroczy  zaplanowany  na  ten  cel  budżet 

poszczególnych Oddziałów. W takim przypadku zakres udzielonego zamówienia miałby ulec 

KIO 1541/19 

zmniejszeniu do  takiej  ilości  produktów, jaka odpowiada zapotrzebowaniu Oddziałów,  które 

nie  mogą  przeznaczyć  kwoty  odpowiadającej  cenie  najkorzystniejszej  oferty.  Zatem 

Zamawiający  już  na  etapie  tworzenia  SIWZ  zabezpieczył  się  przed  poniesieniem  zbyt 

wysokich wydatków przekraczających możliwości finansowe Zamawiającego. 

Skoro  więc  Zamawiający  w  SIWZ  zaproponował  takie  rozwiązanie,  to  powinien  je 

stosować  w  pierwszej  kolejności  przed  stosowaniem  rozwiązania  najdalej  idącego 

polegającego na unieważnieniu całego postępowania. 

Możliwość zmniejszenia wydatków przewidywała też Umowa w § 3 ust. 7: 

„Zamawiający nie jest zobowiązany do pełnego wykorzystania w toku udzielanych zamówień 

szczegółowych  wartości  Umowy  określonych  w  ust.  3.  Wykonawcy  nie  będą  przysługiwały 

żadne  roszczenia  wobec  Zamawiającego  w  przypadku,  gdy  łączne  wynagrodzenie  netto 

Wykonawcy  za  zrealizowanie  przedmiotu  Umowy  będzie  niższe  od  maksymalnej  wartości 

netto Umowy”. 

Zatem  zaciągnięcie  zobowiązań  dotyczących  każdego  z  zadań  i  zawarcie  umów  na 

kwoty  wskazane  w  ofercie  Odwołującego  nawet,  jeśli  przekraczały  budżet  Zamawiającego 

nie oznaczałoby, że Zamawiający przekroczy kwotę, którą Zamawiający może przeznaczyć 

na  sfinansowanie  zamówienia,  o  której  mowa  w  art.  86  ust.  3  p.z.p.,  gdyż  Zamawiający 

zagwarantował sobie bezkosztowe prawo do zamówienia mniejszych ilości za kwoty niższe 

niż maksymalne wynagrodzenie. (…)” 

W związku z tym odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:

a)  u

nieważnienia czynności polegającej na unieważnieniu postępowania, 

b)  dokonania wyboru oferty o

dwołującego jako najkorzystniejszej. 

Żaden wykonawca nie zgłosił przystąpienia do postępowania odwoławczego. 

Krajowa Izba Odw

oławcza ustaliła, co następuje: 

Przedmiotem  zamówienia  są  dostawy  transformatorów  SN/nN  na  rzecz  Oddziałów  PGE 

Dystrybucja S.A. w roku 2019. 

W  dniu  8  maja  2019  r.  nast

ąpiło  otwarcie  ofert,  w  trakcie  którego  zamawiający 

poinformował,  że  zamierza  przeznaczyć  na  realizację  przedmiotu  zamówienia  kwotę  brutto 

45 805 200,00 zł, w tym z podziałem na poszczególne zadania: 

Zadanie nr 1

— 1 530 117,49 zł, 

Zadanie nr 2 

— 5 326 852,36 zł, 

Zadanie nr 3 

— 10 531 200,56 zł, 

KIO 1541/19 

Zadanie nr 4 

— 9 063 099,65 zł, 

Zadanie nr 5 

—7 466 130,68 zł, 

Zadanie nr 6 

— 6 983 868,44 zł, 

Zadanie nr 7 

— 4 903 930,82 zł. 

Oferty 

złożyło  4  wykonawców,  w  tym  tylko  odwołujący  złożył  oferty  na  wszystkie 

części przedmiotu zamówienia.  

Zamawiający  przewidział  i  zastosował  w  trakcie  postępowania  aukcję  elektroniczną. 

W  wyniku  aukcji  najniższe  ceny  we  wszystkich  częściach  zamówienia  zaoferował 

odwołujący,  jednakże  w  dalszym  ciągu  przewyższały  one  kwoty  przewidziane  na 

sfinansowanie zamówienia.  

Pismem  z  dnia  31  lipca  2019  r.  zamawiający  poinformował  o  unieważnieniu 

postępowania we wszystkich częściach na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp.  

Zgodnie z pkt IV.5. siwz:  

W każdej z części zamówienia Zamawiający ma prawo do udzielenia zamówienia w ilości 

mniejszej  niż  maksymalna.  Udzielenie  zamówienia  w  mniejszej  ilości  może  nastąpić 

wyłącznie  w  sytuacji,  gdy  cena  zaoferowana  w  ofercie  najkorzystniejszej  przekroczy 

zaplanowany  na  ten  cel  budżet  poszczególnych  Oddziałów,  na  rzecz  których  zamówienie              

w danej części jest udzielane. W przypadku skorzystania przez Zamawiającego z w/w prawa 

zakres udzielanego zamówienia ulegnie ograniczeniu maksymalnie o taką ilość produktów, 

jaka odpowiada zapotrzebowaniu Oddziałów, które nie mogą na sfinansowanie zamówienia 

przeznaczyć  kwoty  odpowiadającej  cenie  najkorzystniejszej  oferty  (zapotrzebowanie 

Oddziałów określono w załączniku nr 1 do SIWZ). Zamawiający zastrzega jednocześnie, że 

może  nastąpić  mniejsze  niż  maksymalne  ograniczenie  zakresu  udzielanego  zamówienia                

w  sytuacji,  gdy  Oddziały,  które  nie  zaplanowały  kwoty  odpowiadającej  cenie 

najkorzystniejszej oferty będą mogły zwiększyć tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty. 

Zgodnie z 

§ 3 ust. 7 projektu umowy: 

Zamawiający  nie  jest  zobowiązany  do  pełnego  wykorzystania  w  toku  udzielanych 

zamówień  szczegółowych  wartości  Umowy  określonych  w  ust.  3.  Wykonawcy  nie  będą 

przysługiwały  żadne  roszczenia  wobec  Zamawiającego  w  przypadku,  gdy  łączne 

wynagrodzenie  netto  Wykonawcy  za  zrealizowanie  przedmiotu  Umowy  będzie  niższe  od 

maksymalnej wartości netto Umowy, o której mowa w ust. 3. 

KIO 1541/19 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie                                             

i  uwzględniając  dokumentację  z  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego oraz stanowiska stron złożone na piśmie i podane do protokołu rozprawy, 

zważyła, co następuje.  

Izba  stwierdziła,  że  w  zakresie  zarzutu  dotyczącego  art.  93  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  nie 

została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  ustawowych  skutkujących  odrzuceniem  odwołania, 

wynikających  z  art.  189  ust.  2  ustawy  Pzp.  Ponadto  Izba  ustaliła  wystąpienie  przesłanek                      

z art. 179 ust. 1 Pzp, tj. istnienie po stronie odwołującego interesu w uzyskaniu zamówienia 

oraz  możliwość  poniesienia  przez  niego  szkody  z  uwagi  na  kwestionowaną  czynność 

unieważnienia postępowania. 

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy Pp b

ezpośrednio przed otwarciem ofert zamawiający 

podaje kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

Zgodnie  z  art.  93  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp,  z

amawiający  unieważnia  postępowanie                         

o  udzielenie  zamówienia,  jeżeli  cena  najkorzystniejszej  oferty  lub  oferta  z  najniższą  ceną 

przewyższa kwotę, którą zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, 

chyba że zamawiający może zwiększyć tę kwotę do ceny najkorzystniejszej oferty. 

Zgodnie  z  art.  182  ust.  3  pkt  1  ustawy  Pzp  o

dwołanie  wobec  czynności  innych  niż 

o

kreślone  w  ust.  1  i  2  wnosi  się  w  przypadku  zamówień,  których  wartość  jest  równa  lub 

przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 - w terminie 

10  dni  od  dnia,  w  którym  powzięto  lub  przy  zachowaniu  należytej  staranności  można  było 

powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia. 

Zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Pzp środki ochrony prawnej określone w niniejszym 

dziale przysługują wykonawcy, uczestnikowi konkursu, a także innemu podmiotowi, jeżeli ma 

lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę                

w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy. 

Rozpoznając  niniejsze  odwołanie,  w  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  kwota 

przewidziana  przez  zamawiającego  na  sfinansowanie  zamówienia,  została  podana  przez 

niego w dniu otwarcia ofert, tj. w dniu 8 maja 2019 r. Oznacza to, że w tym dniu odwołujący 

powziął wiadomość o wysokości tej kwoty, a co za tym idzie – od tego dnia biegł termin na 

wniesienie  odwołania  kwestionującego  wysokość  ww.  kwoty,  jeżeli  odwołujący  uważał,  że 

jest ona za niska.  

Nie  można  się  przy  tym  zgodzić  z  odwołującym,  że  nie  mógł  on  wnieść  odwołania                

w 

terminie  liczonym  od  8  maja  2019  r.,  ponieważ  w  tamtym  czasie  nie  mógłby  wykazać 

interesu  we  wniesieniu  odwołania.  Należy  zauważyć,  że  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp 

KIO 1541/19 

Ustawodawca  posługuje  się  takimi  sformułowaniami,  jak:  „interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia” oraz „może ponieść szkodę”. Oznacza to, że wykonawca składający odwołanie 

nie  musi  wykazywać,  że  wskutek  naruszenia  przez  zamawiającego  ustawy  Pzp  poniósł 

szkodę,  a  jedynie  że  może  ją  ponieść,  a  ponadto  że  ma  interes  w  uzyskaniu  zamówienia. 

Odwołujący wiedział, że ceny jego ofert w poszczególnych częściach zamówienia są wyższe 

niż kwoty przewidziane na ich sfinansowanie, jak też musiał zdawać sobie sprawę, że nie ma 

możliwości  obniżenia  swoich  cen  w  toku  aukcji  do  kwot  przewidzianych  na  sfinansowanie 

zam

ówienia  w  poszczególnych  częściach.  W  tej  sytuacji  odwołujący  mógł  zakładać,  że 

zamawiający  zwiększy  swój  budżet,  ale  w  równym  stopniu  powinien  był  zakładać,  że 

zamawiający ze względu na zbyt niski – w ocenie odwołującego – budżet, jednak unieważni 

postępowanie.  Zatem zbyt niska kwota na sfinansowanie zamówienia pociągająca za sobą 

możliwość  unieważnienia  postępowania,  umożliwiała  odwołującemu  wykazanie,  że  nie 

uzyska  on  zamówienia  i  że  może  ponieść  szkodę.  Tym  samym  spełnione  zostałyby 

przesłanki, o których mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp i odwołujący wykazałby interes we 

wniesieniu  odwołania  zawierającego  zarzut  ustalenia  przez  zamawiającego  zbyt  niskiej 

kwoty  na  sfinansowanie  zamówienia.  Oznacza  to,  że  niezasadny  jest  argument 

odwołującego,  zgodnie  z  którym  wniesienie  w  niniejszej  sprawie  odwołania  w  terminie 

liczonym  od  8  maja  2019  r.,  byłoby  niemożliwe  ze  względu  na  brak  możliwości  wykazania 

interesu.  

Nie  można  się  także  zgodzić  z  odwołującym,  że  nie  mógł  on  wnieść  odwołania                      

w te

rminie liczonym od 8 maja 2019 r., ponieważ zakładał, że zgodnie z pkt IV.5. siwz i § 3 

ust. 7 projektu umowy, zamawiający zmniejszy ilość zamawianych urządzeń do takiej, która 

mieści  się  wartościowo  w  cenach  oferowanych  przez  odwołującego  lub  zwiększy  swój 

budżet. Należy zauważyć, że w pkt IV.5. siwz zamawiający wyraźnie wskazał, że „ma prawo” 

do  udzielenia  zamówienia  w  ilości  mniejszej  niż  maksymalna,  a  udzielenie  zamówienia                        

w mniejszej ilości „może nastąpić”, jak też wyjaśnił sposób skorzystania „z w/w prawa”. Treść 

ww. postanowienia siwz jednoznacznie zatem odnosi się do prawa zamawiającego, nie zaś 

do  jego  obowiązku,  a  co  za  tym  idzie  –  nie  można  było  na  podstawie  ww.  postanowienia 

zakładać,  że  zamawiający  na  pewno  zmniejszy  ilość  zamawianych  urządzeń.  Podobnie               

w  §  3  ust.  7  projektu  umowy  zamawiający  wskazał,  że  „nie  jest  zobowiązany”  do  pełnego 

wykorzystania  w  toku  udzielanych  z

amówień  szczegółowych  wartości  umowy,  ale 

sformułowanie  to  nie  oznacza,  że  zamawiający  ma  obowiązek  niepełnego  wykorzystania. 

Zatem  również  w  przypadku  tego  postanowienia  projektu  umowy,  brak  było  podstaw  do 

założenia,  że  zamawiający  na  pewno  ograniczy  ilość  zamawianych  urządzeń  do  ilości 

odpowiadającej wartościowo cenie ofert. Treść ww. postanowień siwz i projektu umowy nie 

stanowiła  zatem  uzasadnienia  dla  zaniechania  wniesienia  odwołania,  jeżeli  odwołujący 

uznawał  kwotę  przeznaczoną  na  sfinansowanie  zamówienia  za  zbyt  niską.  Również 

KIO 1541/19 

zwiększenie  budżetu  na  sfinansowanie  zamówienia  stanowi  prawo,  a  nie  obowiązek 

zamawiającego,  zatem  nie  było  podstaw  do  założenia,  że  zamawiający  dokona  takiego 

zwiększenia i że w związku z tym należy zaniechać wniesienia odwołania. 

Reasumując, w myśl art. 182 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp, jeżeli wg odwołującego kwota 

na 

sfinansowanie  zamówienia  została  ustalona  wadliwie,  powinien  był  wnieść  odwołanie                

w  zakresie  tego  zarzutu  w  terminie  10  dni  od  dnia  8  maja  2019  r.,  ponieważ  w  tym  dniu 

powziął wiadomość o wysokości tej kwoty. Odwołujący nie wniósł odwołania w ww. terminie, 

zatem obecnie zarzut ten należy uznać za spóźniony. Tym samym odwołanie w zakresie ww. 

zarzutu podlega odrzuceniu na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.  

Odnosząc  się  do  kwestii  zastosowania  przez  zamawiającego  art.  93  ust.  1  pkt  4 

ustawy  Pzp,  należy  stwierdzić,  że  zostały  spełnione  wszystkie  przesłanki  unieważnienia 

postępowania  przewidziane  w  tym  przepisie.  Najkorzystniejsze  ceny  uzyskane                               

w  postępowaniu  w  wyniku  aukcji  przewyższają  kwoty  przeznaczone  na  sfinansowanie 

zamówienia w poszczególnych częściach przedmiotu zamówienia, a zamawiający aktualnie 

nie  zamierza 

tych  kwot  zwiększyć.  Nie  jest  przy  tym  obowiązkiem  zamawiającego 

zwiększanie  swojego  budżetu  na  sfinansowanie  zamówienia  do  ceny  najkorzystniejszej 

oferty. 

Oznacza  to,  że  postępowanie  zostało  unieważnione  zgodnie  z  ww.  przepisem  i 

odwołanie w zakresie tego zarzutu podlega oddaleniu. Wobec powyższego Izba postanowiła 

jak  w  sentencji  wyroku, orzekając  na  podstawie przepisów    art. 190 ust.  7 i  art.  191 ust.  2 

ustawy Pzp. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 

9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy 

§ 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

Przewodniczący      …………………….