KIO 1438/19 WYROK dnia 9 sierpnia 2019 r.

Sygn. akt KIO 1438/19 

WYROK 

z dnia 9 sierpnia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Katarzyna Odrzywolska 

Protokolant:   

Rafał Komoń  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2019 r. odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  25  lipca  2019  r.  przez  wykonawcę:  ML  System  S.A.  

z siedzibą w Zaczerniu  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  Miejskie  Przedsiębiorstwo 

Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. z siedzibą w Rzeszowie  

przy udziale  wykonawcy:  INERG

IS S.A. z siedzibą w Częstochowie, zgłaszającego swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie; 

kosztami  postępowania  w  wysokości  18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  

sześćset  złotych  i  zero  groszy)  obciąża  odwołującego 

ML  System 

S.A.  z  siedzibą            

w 

Zaczerniu

, i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego  ML  System  S.A.  

z siedzibą w Zaczerniu tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  odwołującego  ML  System  S.A.  z  siedzibą  w  Zaczerniu  na  rzecz 

zamawiającego  Miejskiego  Przedsiębiorstwa  Wodociągów  i  Kanalizacji  

Sp.  z  o.o. z  siedzibą w  Rzeszowie  kwotę  3.600 zł  00 gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy),  tytułem  zwrotu  kosztów  strony  poniesionych  

w związku z wynagrodzeniem pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Rzeszowie. 

Przewodniczący:      …………………………… 

Sygn. akt KIO 1438/19 

U z a s a d n i e n i e 

Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. z siedzibą w Rzeszowie 

dalej  „zamawiający”,  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie                      

o udzielenie zamówienia publicznego pn. „Zwiększenie udziału energii ze źródeł odnawialnych 

na obiektach MPWiK Sp. z o.o.", oznaczenie sprawy: ZP/S-PN-18/2019 

(dalej „postępowanie” 

lub „zamówienie”). 

Szacunkowa wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wydanych 

na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) 

– dalej „ustawa Pzp”. W dniu 26 kwietnia 2019 r. ogłoszenie 

o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  suplemencie  do  Dziennika  Urzędowego  Unii 

Europejskiej pod numerem 2019/S 082-195988. 

Zamawiający  w  dniu  19  lipca  2019  r.  poinformował  wykonawców  ubiegających  się  

o udzielenie zamówienia o wyborze, w części I postępowania, oferty wykonawcy - INERGIS 

S.A. z siedzibą w Częstochowie, jako najkorzystniejszej. Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził 

się wykonawca ML System S.A. z siedzibą w Zaczerniu (dalej „odwołujący”) i w dniu 25 lipca 

2019  r.  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  podnosząc  niezgodność  

z przepisami ustawy Pzp czynności (zaniechań) zamawiającego polegających na zaniechaniu 

czynności wykluczenia z postępowania wykonawcy INERGIS S.A oraz zaniechaniu czynności 

odrzucenia  oferty  tego  wykonawcy,  a  w  konsekwencji  niezgodnej  z  przepisami  ustawy  Pzp 

czynności wyboru najkorzystniejszej oferty.  

Czynnościom zamawiającego odwołujący zarzucił naruszenie przepisów: 

art. 24 ust. 1 pkt 16 oraz 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie uznania, że w niniejszej 

s

prawie  zmaterializowały  się  przesłanki,  o  których  mowa  w  tych  przepisach,  gdy 

tymczasem INERG

IS S.A. przedstawiła nieprawdziwe, wprowadzające w błąd informacje 

odnośnie  doświadczenia  kierownika  budowy,  które  pozwoliły  potwierdzić  spełnienie 

warunku udziału  w  postępowaniu. W rzeczywistości  bowiem  wskazany  przez  INERGIS 

S.A.  pan  M.  R. 

nie  posiadał  doświadczenia kierownika budowy  lub  robót  przy  budowie 

instalacji fotowoltaicznej o mocy 2 MW w Legnicy w okresie od 01.06.2019 r.; 

2.  art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez zaniechanie 

czynności odrzucenia oferty INERGIS 

S.A., mimo iż wykonawca ten w celu potwierdzenia, iż oferowane urządzenia wskazane 

w  Wykazie  Kluczowych  Urządzeń  odpowiadają  wymaganiom  określonym  przez 

zamawiającego  przedstawił  nieważne  deklaracje  CE  wydane  na  podstawie 

nieobowiązujących wersji norm IEC 61215 oraz IEC 61730, 

a tym samym niezastosowanie się do obowiązku przeprowadzenia postępowania w sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców  oraz 

udzielenia z

amówienia wyłącznie wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy Pzp. 

Podnosząc powyższe odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: unieważnienia 

czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  przeprowadzenia  ponownych  czynności  oceny 

spełnienia warunków udziału w postępowaniu oraz badania i oceny ofert. 

Odwołujący sprecyzował zarzuty za pomocą następujących okoliczności faktycznych 

i 

prawnych, uzasadniających wniesienie odwołania.  

W  zakresie  w  jakim  wskazywał  na  konieczność  wykluczenia  przez  zamawiającego  

z postępowania wykonawcy INERGIS S.A. podnosił, że zamawiający w rozdz. VI ust 2. pkt 3) 

ii., lit. „a” Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej „SIWZ”) o tytule „warunki udziału 

w  postępowaniu”  określił  wymagania  odnośnie  warunku  dotyczącego  m.in.  zdolności 

technicznej lub zawodowej. Wynika z niego, iż „Wykonawca musi wykazać, że w przypadku 

składania  oferty  dla  części  I  będzie  dysponował  Kierownikiem  budowy  posiadającym 

uprawnienia  budowlane  do  kierowania  robotami  budowlanymi  w  specjalności  instalacyjnej  

w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych bez ograniczeń 

lub 

odpowiadające  im  ważne  uprawnienia  budowlane,  które  zostały  wydane  na  podstawie 

wcześniej  obowiązujących  przepisów,  z  minimum  5  letnim  doświadczeniem  w  pracy  

na stanowisku kierownika budowy lub kierownika robót, w tym w kierowaniu pracami minimum 

jednej  budowy  instalacji  fotowoltaicznej  o  mocy  nie  mniejszej  niż  0,4  MWp”.  Wybrany 

Wykonawca - INERGI

S S.A. przedstawił na wezwanie zamawiającego wykaz osób, w którym 

wskazał  Pana  M.  R.  jako  Kierownika  budowy  podając  informację,  iż  posiada  on  

„14  lat  doświadczenia  na  stanowisku  Kierownika  budowy  lub  robót  m.  in.  przy  budowie 

instalacji  fotowoltaicznej  o  mocy  2  MW  w  Legnicy  w  okresie  od  01.-06.2019 

r.”  Jak  wynika 

jednak z informacji uzyskanych od Regionalnego Operatora Sieci Dystrybucyjnej (OSD) firmy 

Tauron  S.A.,  do  którego  podłączane  są  farmy  fotowoltaiczne  -  a  należy  podkreślić,  

iż zakończenie inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltaicznej polega na włączeniu 

jej  do  OSD

na  terenie miasta  Legnicy  nie ma ani  jednej czynnej  lub  też  włączonej  do  sieci  

w  tym  roku  farmy  o  mocy  większej  niż  1  MW.  Jedyna  uruchomiona  w  tym  roku  (roboty 

prowadzone w okresie od 10 września 2018 r.) duża instalacja PV w Legnicy to podłączona 

do sieci instalacja w dniu 17 maja br. 

o wielkości 0,79 MW. Na niej zaś Kierownikami budowy 

według  zapisów  w  dzienniku  budowy  w  różnych  okresach  -  byli  Pan  P.  K.  oraz  S.  P., 

natomiast Kierownikiem r

obót elektrycznych był Pan M. K. Jak ustalił odwołujący informacji o 

„budowie 

instalacji 

fotowoltaicznej 

o 

mocy 

MW 

w 

Legnicy  

w okresie od 01.-

06. 2019 r.” nie ma także w Wydziale Architektury Urzędu Miasta Legnica 

oraz Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w Legnicy. Co istotne w bazie Rejestru 

Wniosków,  Decyzji  i  Zgłoszeń  (RWDZ  –  których  baza  dostępna  jest  na 

http://wvszukiwarka.aunb.aov.pl.)  i 

gdzie  umieszczane  są  wszystkie  wydane  pozwolenia  

na budowę - w Legnicy zostały wydane tylko 3 pozytywne pozwolenia na budowę elektrowni 

PV tj:  (i) budowa 900 kW, decyzja z dnia 20 listopada 2015 roku - Inwestor: B. J.; (ii) budowa 

100 kW wykonana dnia 14 grudnia 2017 roku - aktualnie w trakcie rozbudowy (rozbudowa nie 

zakończona) - Inwestor: PWSZ; (iii) rozbudowa istniejącej instalacji PV o mocy 1000 kW z dnia 

30  kwietnia  2019  roku  do  mocy  1996,8  KW  (rozbudowa  nie  została  jeszcze  rozpoczęta)  - 

Inwestor: TBVS Sp. z o.o. 

Ustalenia te prowadzą do wniosku, że nie ma możliwości aby Pan 

M. R. 

zrealizował jako Kierownik budowy lub nawet Kierownik robót instalację o mocy 2 MW 

w  Legnicy, 

ponieważ  taka  ani  w  zadeklarowanym  czasie  (styczeń  -  czerwiec  2019  r.),  ani 

zadeklarowanej wielkości (2 MW) nie została w tym mieście wykonana i podłączona. Na dowód 

powyższego  odwołujący  przedstawił    informację  otrzymaną  drogą  mailową  od  Pana  P.  K., 

Powiatowego  Inspektora  Nadzoru  Budowlanego  dla  miasta  Legnicy. 

Powyższe,  zdaniem 

o

dwołującego,  wskazuje,  że  w  sprawie  zmaterializowały  się  wszystkie  przesłanki  łącznie 

występujące  w  art.  24  ust  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp.  INERGIS  S.A.  przypisał  bowiem 

wskazywanej  osobie  doświadczenie,  którego  osoba  ta  w  istocie  nie  nabyła,  co  skutkować 

powinno wykluczeniem go 

z postępowania. W jego ocenie wybrany wykonawca przedstawił 

informacje  dotyczące  doświadczenia  wskazanego  Kierownika  budowy  w  taki  sposób,  aby 

wywołać 

u 

zamawiającego 

przekonanie 

o 

spełnieniu 

warunku 

udziału  

w  postępowaniu,  mimo  rzeczywistego  niespełniania  tego  warunku.  Sposób  podania 

przedmiotowej  informacji  przez  INERGIS  S.A. 

wskazywał  na  doświadczenie  Kierownika  

w budowie instalacji fotowoltaicznej o mocy 2 MW w Legnicy w okresie od stycznia do czerwca 

2019  roku, 

podczas  gdy  z  dowodów  przedstawionych  powyżej  wynika,  że  taka  instalacja  

w  takim  czasie  nie  była  tam  wykonywana.  Co  ważne,  tak  podana  informacja  miała  wpływ  

na  ocenę  przez  zamawiającego  spełniania  warunku  dotyczącego  zdolności  zawodowej,  

co wypełnia przesłankę wprowadzenia go w błąd, z jednoczesnym wpływem na podejmowane 

przez niego decyzje. Tym samym spełnione zostały warunki z art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp, 

nakazujące wykluczenie go z postępowania. 

Zdaniem  odwołującego  w  przedmiotowej  sprawie  wypełniona  została  również 

przesłanka z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, gdzie ustawodawca nie oczekuje wywołania 

stanu  „wprowadzenia  w  błąd",  lecz  nakazuje  sankcjonować  już  „przedstawienie  informacji 

wprowadzających  w  błąd",  co  potwierdza  ugruntowane  orzecznictwo  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.  Pogląd,  mówiący  o  konieczności  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania  

z tytułu podania nieprawdziwych informacji właśnie na gruncie doświadczenia kadry można 

znaleźć  w  rozlicznych  orzeczeniach.  Ponadto  podkreślił,  że  określając  stronę  podmiotową  

w art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp 

ustawodawca wskazał na lekkomyślność lub niedbalstwo 

(będące  formami  wprowadzenia  w  błąd  wskazującymi  na  niższy  stopień  nieprawidłowości 

działań wykonawcy niż ten określony w art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp). Nie zwalnia to jednak 

w

ykonawcy z obowiązku starannego działania. Bez wątpienia jednym z przejawów staranności 

jest  zaś  obowiązek  przedstawiania  zamawiającemu  informacji  opartych  na  prawdzie, 

rzetelnych i znajdujących odzwierciedlenie w faktach. Tylko w takim przypadku możliwe jest 

bowiem  zadośćuczynienie  podstawowemu  celowi,  jakim  jest  wybór  oferty  złożonej  przez 

wykonawcę gwarantującego prawidłowe wykonanie zamówienia finansowanego ze środków 

publicznych.  

Powyższe oznacza, że przypisanie panu M. R. doświadczenia, którego faktycznie nie 

posiada,  jednoznacznie  wskazuje  na  ziszczenie  się  przesłanek  zarówno  tych  

z art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp, jak i tych z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp

. To zaś wymaga 

bezwzględnego  wykluczenia  INERGIS  S.A.  z  przedmiotowego  postępowania.  Zwłaszcza,  

że  używając  w  przepisie  art.  24  sformułowania  „wyklucza”  w  przeciwieństwie  do  „można 

wykluczyć” prawodawca przesądził o obligatoryjnym charakterze tej czynności, a zaniechanie 

dokonania tej czynności doprowadziłoby również do naruszenia zasady równego traktowania 

wykonawców i zapewnienia uczciwej konkurencji. 

Odwołujący podkreślał ponadto, że w niniejszej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 

26 ust. 3 ustawy Pzp

, ponieważ za nieuprawnione należy uznać wezwanie do uzupełnienia 

dokumentu  -  w  tym  przypadku  wykazu  o

sób,  jeśli  złożony  dokument  zawiera  informacje 

nieprawdziwe,  a  więc  takiemu  uzupełnianiu  nie  podlega.  Tym  bardziej,  że  brak  możliwości 

zastosowania  w  przedmiotowej  sytuacji  wezwania  na  podstawie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp 

pozostaje okolicznością bezsporną, potwierdzoną wielokrotnie w orzeczeniach KIO (np. wyrok 

z dnia 20 marca 2018 r., sygn. akt KIO 418/18 czy też wyrok z dnia 29 marca 2018 r., sygn. 

akt KIO 506/18). 

Podnosząc zarzut  naruszenia przez  zamawiającego art.  89  ust.  1  pkt  2 ustawy  Pzp 

odwołujący  wskazywał  na  następujące  okoliczności,  które  winny  skutkować  uznaniem,  

że oferta złożona przez wykonawcę INERGIS S.A. jest niezgodna z treścią SIWZ. W treści 

swojej oferty - 

załącznik nr 1A pn. „Wykaz kluczowych urządzeń” – wykonawca ten oznaczył 

producenta  /  Typ  /  Model  oferowanych  paneli  PV  jako  BEM  300  Prestige.  Na  wezwanie 

z

amawiającego w trybie art. 26 ust 1 ustawy Pzp - pismo zamawiającego z dnia 24 czerwca 

2019  roku,  TI/226/081/2019  -  w

ykonawca  przedstawił  dokument  potwierdzający  spełnienie 

wymaganych przez z

amawiającego parametrów technicznych dla innego produktu niż podany 

w treści oferty urządzenia tj. modułu BEM-300. Tym samym, w ocenie odwołującego, zmienił 

treść swojej oferty co jest absolutnie niedopuszczalne po terminie składania ofert. Przepis art. 

87 ust. 1 ustawy Pzp 

wyraża bowiem ogólną zasadę niezmienności treści oferty. Tym samym 

wyklucza możliwość, aby w ramach wyjaśnień udzielonych na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy 

Pzp

,  czy  też  w  wyniku  złożenia,  uzupełnienia,  poprawienia  lub  wyjaśnienia  dokumentu  

na  podstawie  art.  26  ust.  1,  3  lub  4  ustawy  Pzp 

nastąpiła  zmiana  treści  oferty.  Ponadto, 

próbując  wykazać  spełnienie  wymaganych  przez  zamawiającego  parametrów  technicznych 

paneli  PV  w

ykonawca dokonał pewnego rodzaju manipulacji dokumentami w celu zmylenia 

z

amawiającego.  Tak  bowiem  należy  ocenić  przedstawienie  na  stronie  pierwszej  informacji,  

że posiada wymagane certyfikaty  spełnienia norm IEC  wydane  przez  KIWA Ceremet Italia, 

wraz z rysunkiem obrazującym model składający się z 60 ogniw - który rzeczywiście je spełnia 

(chodź  nie  według  aktualnie  obowiązujących  norm),  a  następnie  umieszczenie  na  stronie 

drugiej specyfikacji technicznej modułu składającego się z 66 ogniw  - który już nie posiada 

certyfikatu  zgodnego  z  aktualnymi  normami.  Nowa  deklaracja  zgodności,  jak  i  dokument 

odniesienia  w  postaci  certyfikatu,  datowan

e na  późniejszy  okres tj.  17  lipca  2019  r.  zostały 

dostarczone  za

mawiającemu  w  dniu  19  lipca  2019  r.  (deklaracja  i  certyfikat  pomimo 

rozszerzenia  o  moduł  zbudowany  z  66  ogniw  nadal  nie  odnoszą  się  do  norm  aktualnych). 

Powyższa  rozbieżność  nie  może,  zdaniem  odwołującego,  być  tłumaczona  jak  w  piśmie 

INERGIS  z  19  lipca  br.  tj.,  że  „rysunek  na  pierwszej  stronie  tej  karty  jest  tylko  znakiem 

graficznym prezentu

jącym wygląd ogólny panela fotowoltaicznego, a jego szczegółowe dane 

techniczne znajdują się na drugiej stronie”. 

Jak  wynika  z  przeprowadzonej  analiz

y  porównawczej  oryginalnej  karty  katalogowej 

modułu BEM 300, która jest dostępna na stronie Bruk-Bet, z przedstawioną przez wykonawcę 

wskazuje  bowiem,  że  moduł  BEM  300  tak  naprawdę  ma  60  ogniw  -  czyli  tyle  ile  wskazuje 

„rzekomy znak graficzny” z pierwszej strony karty, a nie 66 jak twierdzi w swoich wyjaśnieniach 

wybrany  w

ykonawca.  Informacja  o  66  ogniwach  znajdująca  się  w  przedstawionej  przez 

INERGIS na drugiej stronie karcie katalogowej w tabeli oznaczonej jako „Budowa”, w ósmym 

jej  wiers

zu  jest  bowiem  wynikiem  jej  przeróbki.  Świadczą  o  tym  dowody  w  postaci 

pozostawienia  niezmienionego  rysunku  panela  na  stronie  2  (zawierającego  zaburzone 

proporcje  szerokości  do  długości  charakterystyczne  dla  modelu  60  ogniw  -  który 

prawdopodobnie nie jest 

już tylko „znakiem graficznym”) i podanych tam danych dotyczących 

jego  pakowania  (karton  1,7  x  1,2  m.).  To  zaś  bezspornie  dowodzi,  że  INERGIS  w  karcie 

katalogowej niekonsekwentnie dokonywał zmian, pozostawiając dane charakterystyczne dla 

modułu składającego się z 60 ogniw w postaci rysunku i sposobu pakowania. 

Podniesione  powyżej  niekonsekwencje,  z  jednej  strony  oświadczenie  INERGIS 

zawarte  w  ofercie  dotyczące  modelu  i  rodzaju  modułu  zawierającego  oznaczenie  modułu 

zbudowanego z 60 ogniw, z drugiej strony k

arta katalogowa zawierająca na stronie tytułowej 

60 ogniw posiadająca certyfikaty spełnienia norm IEC wydane przez KIWA, a w parametrach 

technicznych  modułu  na  drugiej  stronie  wykazująca  66  ogniw,  z  trzeciej  strony  deklaracja 

zgodności  dotycząca  grupy  modułów  z  których  żaden  nie  zawiera  66  ogniw,  powodują 

niemożliwość precyzyjnej oceny co w rzeczywistości zawiera oferta, czy spełnia wymagania 

SIWZ i czy produkt spełnia wymagane w SIWZ aktualne normy IEC 61215 oraz IEC 61730. 

Zabieg ten ma na celu pokazanie, 

że to ten sam produkt mimo, że są to różne produkty - moduł 

składający się z 60 ogniw i posiadający certyfikaty spełnienia norm IEC wydane przez KIWA 

oraz moduł składający się z 66 ogniw i nie posiadający certyfikatów (początkowa deklaracja 

zgodności  producenta  odnosi  się  do  modułów  zbudowanych  z  innej  liczby  ogniw  niż  66 

zadeklarowanych w przedłożonej karcie). Odwołujący podkreślił, że oferta musi odpowiadać 

wszystkim  wymogom  merytorycznym,  między  innymi  zawierać  wszystkie  prawidłowe  pod 

względem  treści  dokumenty,  dokumentować  fakt  spełnienia  merytorycznych  warunków 

zawartych w SIWZ, czy też odnosić się do zawartego w SIWZ opisu przedmiotu zamówienia, 

czego bezsprzecznie w niniejszej sprawie INERGIS nie dopełnił. W konsekwencji jego oferta 

jako nieodpowiad

ająca treści SIWZ powinna zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 

2 ustawy Pzp. 

Ponadto, 

analizując  przedstawione  przez  INERGIS  S.A.  dokumenty  potwierdzające,  

że oferowane dostawy odpowiadają wymaganiom określonym przez  zamawiającego należy 

podkreślić,  iż  wskazują one na  zgodność  urządzeń  z  normami nieobowiązującymi  zarówno  

w dacie ich złożenia jak i w dacie wszczęcia postępowania. To zaś również wypełnia w pełni 

przesłankę odrzucenia oferty, określoną w przepisie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. Zwłaszcza, 

że na treść oferty składa się nie tylko sam formularz ofertowy (czy ściślej: wyrażone w nim 

oświadczenie  woli  wykonawcy),  ale  również  wszystkie  dookreślające  i  precyzujące 

zobowiązanie  wykonawcy  dokumenty.  Trzeba  przy  tym  pamiętać,  że  zamawiający 

bezwzględnie wymagał, aby moduły fotowoltaiczne były zgodne z obowiązującymi normami 

IEC  61215  i  IEC  61730  -  rozdz.  3.2.2,  przedostatni  wiersz  tabeli  na  str.  10,  Specyfikacji 

Technicznej Wykonania i Odbioru Robót (dalej „STWiOR”). Skoro więc wybrany wykonawca 

przedstawił  dokumenty  odnoszące  się  do  norm  IEC  61215:2005,  IEC  61730:2013,  IEC 

61730:2012, czyli norm zdezaktualizowanych, których zarówno data obowiązywania jak i data 

okresu przejściowego upłynęła przed terminem składania ofert należało uznać, że treść jego 

oferty  nie 

odpowiadała  treści  SIWZ.  Wykonawca  INERGIS  dostarczył  na  wezwanie 

z

amawiającego  deklaracje  odnosząc  się  do  starych,  wycofanych  wersji  norm.  Ze  względu  

na posłużenie się nieaktualną wersją normy deklaracje te należy uznać za nieważne. Zgodnie 

z LVD 2014/35/UE Wytwórca może co prawda nie stosować norm zharmonizowanych, ale nie 

można wtedy stosować wobec produktu domniemania zgodności. Zgodność ta powinna być 

wykazana  na  podstawie  odpowiednich  dokumentów  przedstawionych  zamawiającemu  

w  sposób  nie  budzący  wątpliwości.  Żadnego  z  tych  warunków  INERGIS  S.A.  nie  spełnił. 

Dostarczył bowiem deklaracje zgodności oraz jako dokumenty odniesienia, certyfikaty będące 

co  prawda  w  dacie  ich  ważności,  ale  na  zgodność  z  normami  nieobowiązującymi  zarówno  

w dacie złożenia dokumentów jak i w dacie wszczęcia postępowania. Powyższe niesie za sobą 

ten  skutek,  że  zamówienie  nie  będzie  możliwe  do  wykonania  i  prawidłowego  odbioru  

na produktach wyprodukowanych wg starych nieobowiązujących norm, którym upłynął nawet 

termin przejściowy. 

P

odkreślał  również  okoliczność,  że  nowa  i  aktualna  wersja  standardów 

zharmonizowanych nie może być w żaden sposób uznana za równoważną w odniesieniu do 

starej, 

ze względu na nowe sekwencje i wymagania testowe, jak również zaostrzenie kryteriów 

przejścia istniejących sekwencji testowych, co też potwierdziła w swoim dokumencie jednostka 

notyfikowana (ta sama, która wydała certyfikaty firmie Bruk-Bet tj. KIWA). Produkt spełniający 

wymagania  wycofanych  wersji  st

andardów  nie  spełnia  wymagań  nowych  -  aktualnych 

standardów,  co  oznacza  że  wyprodukowanie  modułu  według  starych  norm  jest  po  prostu 

tańsze. Uznanie produktu, który spełnia stare normy i nie odnosi się do aktualnych, prowadzi 

do  niezachowania  zasad  uczciwej  konkur

encji  ponieważ  wszyscy  wykonawcy  ubiegający  

się  o  przedmiotowe  zamówienie  musieli  spełnić  wymagania  zamawiającego  odnosząc  się  

do  aktualnych  aktów  prawnych  i  wymagań  technicznych  z  nimi  związanych,  

a  nie  przeterminowanych.  Na  tą  okoliczność  przedstawił  opinię  wydaną  przez  KIWA, 

dotyczącą  statusu  norm  europejskich  oraz  specjalisty  Polskiego  Komitetu  Normalizacji  

w zakresie dotyczącym  zastąpienia norm. 

To  wszystko

,  zdaniem  odwołującego,  winno  skłonić  zamawiającego  do  odrzucenia 

oferty INERGIS S.A. na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp 

tym bardziej, że błędu tego 

nie da się już poprawić w trybie wezwania wykonawcy na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. 

W doktrynie przyjęto bowiem, że wezwania dokonywane w ramach prowadzonej procedury 

mają  charakter  jednorazowy,  co  oznacza,  że  nie  można  kilka  razy  wzywać  tego  samego 

wykonawcę  o  to  samo,  w  tym  samym  zakresie  tj.  dublować  dokonaną  już  czynność.  

W przedmiotowej sprawie wybrany w

ykonawcy był już natomiast raz wzywany na podstawie 

art. 26 ust. 3 ustawy Pzp 

do złożenia dokumentów potwierdzających, że oferowane dostawy 

odpowiadają wymaganiom określonym przez zamawiającego. 

Odwołujący wskazał na treść SIWZ - str. 11 STWiOR (instalacja), gdzie zamawiający 

wymagał  aby  „w  celu  potwierdzenia  oferowania  produktu  zgodnego  ze  stawianymi 

wymaganiami,  (...)  dla  najbardziej  istotnych  elementów  zadania  jakim  są  moduły 

fotowoltaiczne,  falowniki  oraz 

systemowa  konstrukcja  nośna  modułów  dostarczenia 

dokumentów,  w  tym  kart  katalogowych,  deklaracji  zgodności,  aprobat  technicznych”. 

Analizując  przedstawione  przez  INERGIS  S.A.  dokumenty  na  wezwanie  zamawiającego  

w  trybie  art.  26  ust  1  ustawy  Pzp  -  pismo  za

mawiającego  z  dnia  24  czerwca  2019  r., 

TI/226/081/2019 - oraz na wezwanie w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp - pismo zamawia

jącego 

z  dnia  12  lipca  2019  r.,  TI/226/099/2019  - 

należy  zauważyć,  że  nie  odnoszą  się  one  

do  systemowych  konstrukcji  nośnych  modułów.  Tym  samym  konieczne  jest  stwierdzenie,  

iż  wybrany  wykonawca  nie  przedstawił  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  przez 

oferowane systemy konstrukcji nośnej modułów wymagań zamawiającego, a w konsekwencji 

zaniechanie to wypełnia hipotezę normy art. 89 ust 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

W 

konkluzji  odwołujący  stwierdził,  że  w  świetle  przedstawionych  powyżej  faktów 

żądania  zawarte  w  odwołaniu  należy  uznać  za  uzasadnione  i  w  pełni  zasługujące  

na  uwzględnienie.  Zamawiający  winien  bowiem  wykluczyć  wykonawcę  INERGIS  S.A.  

z  przedmiotowego  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp  oraz 

odrzucić jego ofertę na podstawie art. 89 ust 1 pkt 2 ustawy Pzp. W konsekwencji zaniechanie 

tych  czynności  naruszyło  dodatkowo  zasadę  równego  traktowania  wykonawców,  która 

znajduje swój wyraz w przepisach odnoszących się do poszczególnych instytucji i rozwiązań 

ustawowych. Zasada ta bezwzględnie nakazuje przecież jednakowo traktować wykonawców 

na  każdym  etapie  postępowania,  bez  stosowania  zarówno  przywilejów  jak  i  środków  ich 

dyskryminujących.  Jej  przestrzeganie  polega  na  stosowaniu  jednej  miary  i  jednakowych 

kryteriów  do  wszystkich  wykonawców  znajdujących  się  w  tej  samej  lub  podobnej  sytuacji, 

czego z

amawiający nie dopełnił.  

Zamawiający,  w  dniu  26  lipca  2019  r.  poinformował  wykonawców,  zgodnie  

z  art.  185  ust.  1  ustawy  Pzp,  o  wniesieniu  odw

ołania,  wzywając  ich  do  przystąpienia  do 

postępowania odwoławczego. W dniu 29 lipca 2019 r., wykonawca INERGIS S.A. z siedzibą 

w 

Częstochowie  (dalej  „przystępujący”  lub  „INERGIS”),  zgłosił  swoje  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. 

W dniu 5 sierpnia 2019 r. p

rzystępujący złożył pismo procesowe, w którym odniósł się 

do zarzutów odwołania, wnosząc o jego oddalenie w całości. 

Odwołujący, w uzupełnieniu swojego stanowiska zawartego w treści odwołania, w dniu 

5  sierpnia  2019  r.,  złożył  pismo  procesowe  uzupełniając  swoje  stanowisko  w  zakresie 

podnoszonego przez niego zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. W uzupełnieniu 

argumentacji,  że  przedłożone  przez  INERGIS  certyfikaty  nie  powinny  być  uznane  przez 

z

amawiającego, z uwagi na fakt, iż nie odwołują się one do aktualnie obowiązujących norm 

UE podkreślał wagę dyrektyw jako aktów prawnych, które zgodnie z Artykułem 288 Traktatu  

z  Lizbony  zmieniającego  Traktat  o  Unii  Europejskiej  i  Traktat  ustanawiający  Wspólnotę 

Europejską (dawny art. 249 TWE) wiążą państwa członkowskie UE do których są skierowane 

w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawiając jednak organom krajowym 

państwa  członkowskiego  swobodę  wyboru  formy  i  środków  prawnych.  Dyrektywy  zatem 

muszą  być  z  zasady  wdrożone  do  porządku  prawnego  państw  członkowskich,  aby  można 

mówić  o  skutku  prawnym,  jaki  mają  osiągnąć.  Szczególny  przypadek  stanowią  przepisy 

wspólnotowe odwołujące się do norm zharmonizowanych związanych z konkretną dyrektywą. 

Normy  zharmonizowane  są  opracowane  przez  europejskie  jednostki  normalizacyjne  (CEN, 

CENELEC,  ETSI)  na  podstawie  mandatu  udzielonego  przez  Komisję  Europejską  

i  przyjmowane  przez  te  europejskie  jednostki  normalizacyjne,  zgodnie  z  ich  procedurami 

wewnętrznymi.  Komisja  Europejska  po  ich  zaakceptowaniu  sprawia,  że  ich  numery  

i  dodatkowe  informacje  dotyczące  daty  wydania,  możliwości  korzystania  z  przywileju 

domniemania są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W Polsce wykazy 

norm  zharmonizowanych  są  publikowane  w  oficjalnym  publikatorze  aktów  prawnych  

w Monitorze Polskim. 

Dla modułów fotowoltaicznych obowiązuje Dyrektywa Niskonapięciowa 

LVD 

2014/35/UE. Dyrektywa ta powołuje się na normy zharmonizowane, które muszą zostać 

zastosowane do wykazania zgodności konkretnych produktów z postanowieniami dyrektywy. 

W przypadku modułów fotowoltaicznych są to normy IEC 61215-1:2016, IEC 61215-1-1:2016, 

IEC  61215-2:2016,  IEC  617301:2016,  IEC  61730-

2:2016.  Tworzą  one  podstawowe 

wymagania,  które  musi  spełnić  produkt  aby  był  dopuszczony  na  rynku  europejskim  oraz  

by mogło być wobec niego wydane oznakowanie CE. W przypadku modułów produkowanych 

przez Spółkę Bruk-Bet Sp. z o.o. oznakowanie CE zostało wydane na podstawie starej wersji 

norm IEC 61215:2005, IEC 61730:2013, IEC 61730:2012, które zostały zastąpione nowymi 

wersjami przez CENELEC, 

a zastąpienie to zostało odnotowane w Dzienniku Urzędowym UE. 

Normy  te 

zostały  też  przyjęte  w  Polsce  i  zastąpione  przez  Polski  Komitet  Normalizacyjny,  

co  zostało  opublikowane  w  Monitorze  Polskim.  Od  tego  czasu  zgodność  z  dyrektywą  LVD  

i oznakowanie CE może być wydawana jedynie na podstawie nowych, obowiązujących norm. 

W  tab

eli  odwołujący  przedstawił  chronologię  i  nomenklaturę  wycofanych  i  obowiązujących 

aktualnie standardów, wskazując daty wycofania dla poszczególnych norm oraz wskazał kiedy 

kończy  się  dla  nich  okres  przejściowy.  Stwierdził,  że  na  podstawie  dokumentów 

przedstawionych  przez  INERGIS 

uznać  należy,  że  moduły  Spółki  Bruk-Bet  Sp.  z  o.o.  nie 

spełniają podstawowych wymagań dopuszczających tego typu produkt do obrotu na terenie 

Unii Europejskiej. Spółka Bruk-Bet Sp. z o.o. dostarczyła deklarację spełnienia odnosząc się 

do  starej,  wycofanej  wersji  norm,  Ze  względu  na  posłużenie  się  nieaktualną  wersją  normy 

deklaracje  tą  należy  uznać  za  nieważną.  Zgodnie  z  LVD  2014/35/UE  Wytwórca  może  co 

prawda  nie  stosować  norm  zharmonizowanych,  ale  nie  można  wtedy  stosować  wobec 

produk

tu  domniemania  zgodności.  Zgodność  ta  powinna  być  wykazana  na  podstawie 

odpowiednich  dokumentów  przedstawionych  zamawiającemu  w  sposób  nie  budzący 

wątpliwości  lub  potwierdzona  przez  jednostkę  notyfikowaną,  której  udział  określony  jest  

w dyrektywie. Żadnego z tych warunków Wytwórca modułów nie spełnił. Dostarczył bowiem 

deklaracje  zgodności  oraz  -  jako  dokumenty  odniesienia  -  certyfikaty  będące  co  prawda  

w  dacie  ich  ważności,  jednak  niezgodne  z  obowiązującymi  zarówno  w  dacie  złożenia 

dokumentów  jak  i  w  dacie  ogłoszenia  i  upublicznienia  zamówienia  normami.  Należy  zatem 

podkreślić,  że  z  powyższych  względów  nie  będzie  możliwe  wykonanie  i  prawidłowy  odbiór 

zamówienia  zrealizowanego  z  wykorzystaniem  materiałów  wyprodukowanych  zgodnie  

z 

nieobowiązującymi już w dniu złożenia oferty normami, na wdrożenie których upłynął nawet 

termin przejściowy.  

Odwołujący  wnosił  o  przeprowadzenie  dowodów  załączonych  do  odwołania  

w postaci:  

1.  Wydruku  ze  strony  internetowej 

–  bazy  Rejestru  Wniosków,  Decyzji  i  Zgłoszeń  (dalej 

„RWDZ”)  z  informacją  o  pozwoleniu  na  budowę  dla  trzech  inwestycji  wymienionych  

w treści odwołania; 

2.  korespondencji z powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego dla miasta Legnicy; 

3.  karty katalogowej Bruk-Bet Sp. z o.o. dla panelu BEM 300 

– wydruk ze strony internetowej 

producenta; 

karty katalogowej dla panelu BEM 300, wraz z naniesionymi przez odwołującego uwagami 

odnośnie ilości ogniw; 

opinii KIWA dotyczącej statusu norm europejskich wraz z tłumaczeniem na język polski; 

korespondencji z Polskim Komitetem Normalizacyjnym dotyczącej zastąpienia norm; 

jak też załączonych do pisma procesowego złożonego na rozprawie w postaci: 

wyciągów z bazy PKN; 

wyciągów z bazy IEC wraz z tłumaczeniem na język polski; 

opinii KIWA Cermet Italia dotyczącej standardów IEC 61215:2016, IEC 61730:2016 wraz 

z tłumaczeniem na język polski; 

korespondencji z Polskim Komitetem Normalizacyjnym dotyczącej zastąpienia norm. 

Przystępujący, na rozprawie, wniósł o przeprowadzenie dowodów na poparcie swojego 

stanowiska w postaci: 

ogłoszenia o zamówieniu dla postępowania o zamówienie publiczne prowadzone w rybie 

przetargu 

nieograniczonego 

pn. 

Budowa 

elektrowni 

fotowoltaicznej 

opartej  

na urządzeniach produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł o mocy ponad 

100kWp  przez  zamawiającego  -  Państwową  Wyższą  Szkołę  Zawodową  im.  Witelona  

w Legnicy (P1); 

Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia w postępowaniu opisanym w pkt 1 powyżej 

(P2); 

3.  Decyzji  nr  657/2014  Prezydenta  miasta  Legnicy  o  zatwierdzeniu  projektu  budowlanego  

i  wydaniu  pozwolenia  na  budowę  dla  inwestycji  polegającej  na  budowie  elektrowni 

fotowoltaicznej  opartej  na  urządzeniach  produkujących  energię  elektryczną  

z odnawialnych źródeł o mocy ponad 100kWp, wydanej w dniu 10 grudnia 2014 r. na rzecz 

A. P. (P3); 

4.  Wydruku ze strony internetowej 

– bazy RWDZ z informacją o pozwoleniu na budowę dla 

inwestycji  polegającej  na  budowie  elektrowni  fotowoltaicznej  opartej  na  urządzeniach 

produku

jących energię elektryczną z odnawialnych źródeł o mocy ponad 100kWp (P4); 

oświadczenia  Pana  A.  P.,  prezesa  zarządu  Przedsiębiorstwa  Handlowo 

Usługowo-Produkcyjnego  HANDLOMIX  Sp.  z  o.o.  –  Inwestora  zastępczego  

i Pełnomocnika Rektora Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej Im. Witelona w Legnicy; 

pełnomocnictwa  udzielonego  Panu  A.  P.  przez  Rektora  Państwowej  Wyższej  Szkoły 

Zawodowej  im.  Witelona  w  Legnicy;  kopii  fragmentu  Dziennika  Budowy  nr  158/  2018 

dotyczącego tej inwestycji  (P5); 

6.  wydruku ze strony internetowej Bruk-Bet Sp. z o.o. - oferowane panele w serii standard, 

power i prestige (P6); 

oświadczenia  Bruk-Bet  z  dnia  1  sierpnia  2019  r.  dotyczącego  oferowanego  przez 

przystępującego panelu BEM 300 Prestige (P8); 

8.  wydruku ze strony internetowej https://wiedza.pkn.pl 

– stanowisko w sprawie stosowania 

PN wycofanych (P9); 

Komunikatu  Komisji  w  ramach  wdrażania  dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady 

2014/35/UE w sprawie harmonizac

ji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących 

się  do  udostępniania  na  rynku  sprzętu  elektrycznego  przewidzianego  do  stosowania  

w  określonych  granicach  napięcia  –  Dziennik  Urzędowy  Unii  Europejskiej  z  dnia  

14 września 2018 r. (P10); 

10.  korespondencji 

z 

Po

lskim 

Komitetem 

Normalizacyjnym 

dotyczącej 

norm 

sharmonizowanych (P11); 

wytycznych  dotyczących  ponownego  badania  –  zmiany  produktów  lub  procesów 

wymagające  ograniczonego  ponownego  badania  przez  laboratorium  badawcze  organu 

certyfikacji (CBTL), aby zachować certyfikację w języku angielskim, wraz z tłumaczeniem 

na język polski, dla norm IEC 61215 i IEC61730 (P12, P13); 

oświadczenia  Bruk-Bet  z  dnia  1  sierpnia  2019  r.  dotyczącego  certyfikatu,  deklaracji 

zgodności oraz stosowania norm (P14); 

wyciągu  z  dokumentacji  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego 

prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego dla zadania pn. Zwiększenie udziału 

energii ze źródeł odnawialnych na obiektach MPWiK Sp. z o.o. oraz oferty odwołującego, 

złożonej w tym postępowaniu (P15). 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie,  na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, postanowieniami SIWZ,  

treścią  oferty  przystępującego  złożonej  w  postępowaniu,  treścią  korespondencji 

prowadzonej  w  sprawie, 

po  zapoznaniu  się  z  odwołaniem  oraz  pismem  procesowym 

złożonym  przez  odwołującego  jak  też  przystępującego,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  

jak też stanowisk stron oraz uczestnika postępowania, złożonych ustnie do protokołu 

w toku rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje.  

Izba 

ustaliła, że nie zaszła żadna z przesłanek, o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy 

Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.  

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  odwołujący,  wnosząc  przedmiotowe  odwołanie,  

w  dostateczny  sposób  wykazał  interes  w  złożeniu  środka  ochrony  prawnej  -  odwołania, 

w  rozumieniu  przepisu  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp.  Odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  

w  sposób  nieprawidłowy  dokonał  czynności  badania  oferty  złożonej  przez  INERGIS.  

W  przypadku,  gdyby 

czynność  oceny  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz 

ocena  ofert  dokonan

e  zostały  w  sposób  prawidłowy,  oferta  odwołującego  mogłaby  zostać 

uznana w tym postępowaniu za najkorzystniejszą. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania 

o  zamówienie  publiczne,  nadesłanej  przez  zamawiającego  do  akt  sprawy  na  nośniku 

elektronicznym (płyta CD).  

Izba dopuściła i przeprowadziła dowody wnioskowane przez odwołującego załączone 

do  odwołania,  jak  też  do  pisma  procesowego  złożonego  na  rozprawie  6  sierpnia  2019  r.  

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  wnioskowane  przez  przystępującego  za  wyjątkiem 

dowodu  w  postaci 

wyciągu  z  dokumentacji  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiającego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  dla  zadania  pn.  Zwiększenie  udziału 

energii  ze  źródeł  odnawialnych  na  obiektach  MPWiK  Sp.  z  o.o.  oraz  oferty  odwołującego, 

złożonej w tym postępowaniu (P15), uznając go za nieprzydatny do rozstrzygnięcia sprawy. 

Izba zauważa, że ocena rozumienia warunków przez odwołującego, w innym postepowaniu, 

pozostaje  bez  wpływu  na  ocenę  spełnienia  przez  przystępującego  warunków  opisanych  

w SIWZ dla niniejszego 

postępowania. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje 

Izba,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

powyższe  ustalenia  oraz  zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszła  

do  przekonania,  iż  sformułowane  przez  odwołującego  zarzuty  nie  znajdują  oparcia  

w  ustalonym  stanie  fakt

ycznym  i  prawnym,  a  tym  samym  rozpoznawane  odwołanie  nie 

zasługuje na uwzględnienie.  

W zakresie w jakim odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 24 ust. 1 pkt 16 oraz 

pkt 

17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie uznania, że w niniejszej sprawie zmaterializowały się 

przestanki, o których mowa w tych przepisach, gdyż przystępujący przedstawił nieprawdziwe, 

wprowadzające  w  błąd  informacje  odnośnie  doświadczenia  kierownika  budowy,  które 

pozwoliły  potwierdzić  spełnienie  warunku  udziału  w  postępowaniu  –  Izba  uznała  zarzut  

za niezasadny 

W tym zakresie Izba ustaliła, że zgodnie z rozdziałem VI ust. 2. pkt 3) ii., lit. a) SIWZ 

wykonawca,  na  potwierdzenie  spełniania  warunku  dotyczącego  zdolności  technicznej  lub 

zawodowej musiał wykazać, że: „w przypadku składania oferty dla części I będzie dysponował 

Kierownikiem  budowy  posiadającym  uprawnienia  budowlane  do  kierowania  robotami 

budowlanymi w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych 

i elektroenergetycznych bez ograniczeń lub odpowiadające im ważne uprawnienia budowlane, 

które zostały wydane na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów, z minimum 5 letnim 

doświadczeniem  w  pracy  na  stanowisku  Kierownika  budowy  lub  Kierownika  robót,  w  tym  

w kierowaniu pracami minimum jednej budowy instalacji fotowoltaicznej o mocy nie mniejszej 

niż  0,4  MWp".  Ponadto  z  akt  sprawy  wynika,  że  wykonawca  INERGIS,  w  odpowiedzi  

na wezwanie skierowane w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp (pismo z dnia 24 czerwca 2019 r.) 

złożył  Wykaz  osób,  w  którym  jako  Kierownika  budowy  wpisał  pana  M.  R.,  którego 

doświadczenie zostało opisane w następujący sposób: „14 lat doświadczenia na stanowisku 

Kierownika  budowy  lub  robót  m.in.  przy  budowie  instalacji  fotowoltaicznej  o  mocy  2  MW  

w Legnicy w okresie od 01.-

06.”  

Odwołujący  twierdził,  że  wymieniona  w  Wykazie  osoba  nie  posiada  wymaganego 

doświadczenia, a swoje wnioski w tym zakresie opierał na fakcie, że na terenie miasta Legnica 

nie działa, a w roku bieżącym nie została włączona do sieci żadna farma o mocy większej niż 

1 MW

. Uzależniał zatem fakt zdobycia doświadczenia przez Kierownika budowy od kwestii czy 

dana inwestycja została zakończona. W jego ocenie bowiem brać można pod uwagę jedynie 

doświadczenie zdobyte przy realizacji prac budowlanych, które zostały wcześniej zakończone, 

odebrane  a  co  więcej  potwierdzone  dokumentem  urzędowym,  w  szczególności  referencją. 

Wszystkie  przedstawione  przez  odwołującego  dowody,  załączone  do  odwołania  w  postaci 

wydruków z bazy RWDZ oraz informacji e-mail otrzymanej od P. K. – Powiatowego Inspektora 

Nadzoru  Budowlanego  miasta  Legnica 

wskazują  jedynie,  że  w  roku  bieżącym  nie  zostały 

zakończone roboty budowlane w zakresie budowy instalacji fotowoltaicznej o mocy powyżej 1 

MW.  

W  ocenie  składu  orzekającego  zarzut  sformułowany  przez  odwołującego  opiera  się  

na błędnym założeniu, że z treści przytoczonego warunku udziału w postępowaniu, w zakresie 

w  jakim  wykonawca  miał  potwierdzić,  że  dysponuje  Kierownikiem  budowy  posiadającym 

wymagane doświadczenie wynika, że inwestycja na której swoją funkcję pełniła dana osoba 

miała  zostać  zakończona  i  odebrana.  Lektura  treści  SIWZ  nie  daje  podstaw  do  uznania,  

że  takie  dodatkowe  wymagania  zamawiający  wprowadził.  Z  ogólnego  zapisu:  „w  tym  

w kierowaniu pracami minimum jednej budowy instalacji fotowoltaicznej o mocy nie mniejszej 

niż 0,4 MWp" nie sposób wywieść, że budowa miała zostać zakończona a dana osoba miała 

pełnić swoją funkcję przez cały okres realizacji inwestycji. Co więcej nie sposób też wywieść, 

że  czas  pełnienia  funkcji  miał  trwać  przez  konkretny  okres  czasu.  Tym  samym  należy 

stwierdzić,  że  przystępujący  mógł  wskazać  w  Wykazie  osobę  co  do  której  wiedział,  

że  w  okresie  od  stycznia  do  czerwca  br.  pełniła  funkcję  Kierownika  budowy  lub  robót  przy 

budowie instalacji fotowoltaicznej o mocy min. 0,4 MWp 

nawet mając świadomość, że prace 

na tej budowie są w dalszym ciągu realizowane.  

Przystępujący wskazał na to stanowisko Pana M. R. który, co wykazał przystępujący 

za 

pomocą 

przedłożonych 

dowodów, 

posiada 

wymagane 

doświadczenie.  

Z  treści  oświadczenia  złożonego  przez  Pana  A.  P.,  prezesa  zarządu  Przedsiębiorstwa 

Handlowo-

Usługowo-Produkcyjnego  HANDLOMIX  Sp.  z  o.o.  –  Inwestora  zastępczego  i 

Pe

łnomocnika  Rektora  Państwowej  Wyższej  Szkoły  Zawodowej  Im.  Witelona  

w Legnicy (P5) wynika, że Pan M. R. od dnia 4 stycznia 2019 r. jest Kierownikiem budowy na 

inwestycji  pn.  Budowa  elektrowni  fotowoltaicznej  opartej  na  urządzeniach  produkujących 

energię  elektryczną  z  odnawialnych  źródeł  o  mocy  ponad  100kWp,  która  

to  realizowana  jest  przez  zamawiającego  -  Państwową  Wyższą  Szkołę  Zawodową  

i

m. Witelona w Legnicy i swoją funkcję pełni do daty wydania oświadczenia tj. do 29 lipca br. 

a  zatem  zgodne  z  rzeczywi

stością  jest  oświadczenie  złożone  w  Wykazie  osób  przez 

wykonawcę INERGIS w odniesieniu do tej osoby.  

Wbrew  twierdzeniom  odwołującego  zawartym  w  treści  odwołania,  jak  też 

formułowanym na rozprawie z treści przedłożonych przez przystępującego dowodów wynika 

również,  że  moc  realizowanej  elektrowni  fotowoltaicznej  to  1  MW.  Potwierdza  to  treść 

ogłoszenia o zamówieniu dla postępowania o zamówienie publiczne prowadzonego w rybie 

przetargu nieograniczonego pn. Budowa elektrowni fotowoltaicznej opartej na urządzeniach 

produkujących  energię  elektryczną  z  odnawialnych  źródeł  o  mocy  ponad  100kWp  przez 

zamawiającego  -  Państwową  Wyższą  Szkołę  Zawodową  Im.  Witelona  w  Legnicy  (P1), 

albowiem  w  Sekcji  II  Przedmiot  zamówienia,  pkt  II.4  Krótki  opis  przedmiotu  zamówienia 

wskazano

,  że  przedmiotem  postępowania  jest  robota  budowlana  polegająca  na  budowie 

elektrowni fotowoltaicznej o mocy 1 MW wraz z infrastrukturą techniczną. Analogiczne wnioski 

płyną z lektury treści SIWZ dla tego postępowania (P2), gdyż w Rozdziale II – Opis przedmiotu 

zamówienia  pkt  1  opisano  zakres  prac  do  wykonania  w  analogiczny  sposób,  na  str.  4 

uszczegółowiono,  że  „panele  fotowoltaiczne,  o  łącznej  mocy  955,5  KWp,  zostaną 

zainstalowane na działce i będą nachylone pod kątem 35 stopni względem ziemi”. Nie ma przy 

tym,  w  ocenie składu orzekającego  znaczenia,  że pełna  moc  urządzeń  zostanie osiągnięta 

dopiero po zakończeniu inwestycji. Zamawiający w treści warunku wskazał bowiem jaka musi 

być moc instalacji, odnosząc ją do danego zadania i przyjmując, że na wskazanej budowie 

K

ierownik  budowy  miał  swoje  obowiązki  realizować.  Kluczowe  dla  oceny  zasadności 

niniejszego  zarzutu  jest 

to,  że  pan  M.  R.  jako  Kierownik  robót  przy  budowie  instalacji 

fotowoltaicznej w Legnicy w okresie od stycznia do czerwca 2019 r. uzyskał doświadczenie 

wymagane  postanowieniami  SIWZ,  tj.  doświadczenie  w  pracy  na  stanowisku  kierownika 

budowy, w tym w kierowaniu pracami minimum jednej budowy instalacji fotowoltaicznej o mocy 

nie  mniejs

zej  niż  0,4  MWp.  Wbrew  wywodom  odwołującego  informacje  podane  przez 

p

rzystępującego w Wykazie osób są jak najbardziej zgodne z rzeczywistością. 

W  tym  zakresie  Izba 

zauwazyła,  że  przystępujący  wskazując  moc  instalacji  wpisał  

w  treści  Wykazu  osób  wielkość  2  MW,  zamiast  1  MW,  a  zatem  faktycznej  mocy  instalacji 

fotowoltaicznej budowanej w Legnicy. Przystępujący tłumaczył to omyłką pisarską. Należało 

zatem  rozważyć  jakie  znaczenie  ma  podanie  tej  informacji,  w  kontekście  ziszczenia  się 

przesłanki  wykluczenia wykonawcy  z  postępowania na  podstawie art.  24  ust.  1 pkt  16  i  17 

ustawy  Pzp.  W  tym  zakresie 

skład  orzekający  doszedł  do  przekonania,  że  chociaż  można  

tu zarzucić wykonawcy pewien brak staranności w przekazywaniu informacji, to nie uprawnia 

to  do  twierdzenia,  że  zaszła  przesłanka  obligująca  zamawiającego  do  wykluczenia 

przystępującego z postępowania. Z cytowanych przepisów wynika bowiem, że oprócz tego, 

że podana informacja musi być niezgodna z rzeczywistością, musi być też informacją istotną: 

w  tym  konkretnym  przypadku  powodować  u  zamawiającego  błędne  przekonanie,  że  dany 

wykonawca spełnił warunek udziału w postępowaniu, podczas gdy faktycznie go nie spełnił.  

Z  taką  sytuacją  nie  mamy  do  czynienia  w  niniejszej  sprawie.  Pomyłka  popełniona  przez 

p

rzystępującego w tym zakresie jest bowiem pozbawiona jakiegokolwiek znaczenia, faktyczna 

moc instalacji fotowoltaicznej budowanej w Legnicy, wyno

sząca 1 MW jest bowiem większa 

niż  wymagane  przez  zamawiającego  w  warunku  minimum,  wynoszące  0,4  MWp.  Nie  ma 

zatem  wątpliwości,  że  pan  M.  R.  posiada  doświadczenie  wymagane  przez  zamawiającego 

oraz że uzyskał je jako Kierownik robót przy budowie instalacji fotowoltaicznej w Legnicy w 

okresie  od  stycznia  do  czerwca  2019  r.  Natomiast  to,  czy  moc  instalacji  fotowoltaicznej 

budowanej w Legnicy wynosi 1 MW 

czy też 2 MW, jest dla oceny spełniania warunku w tym 

postępowaniu okolicznością pozbawioną jakiegokolwiek znaczenia. Istotne jest bowiem tylko 

to,  że  moc  ww.  instalacji  obiektywnie  jest  większa  niż  wymagane  przez  zamawiającego  w 

wa

runku minimum, wynoszące 0,4 MW. 

Izba  uznaje 

za  własne  stanowisko  wyrażone  we  wcześniej  wydanych  wyrokach 

Krajowej Izby Odwoławczej, dotyczących art. 24 ust. 1 pkt 16 oraz 17 ustawy Pzp, w których 

wskazuje  się,  że  nieprawdziwe  informacje  muszą  być  informacjami  istotnymi,  tj.  faktycznie 

oddziaływującymi na ocenę spełniania przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu 

(art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp), 

bądź faktycznie oddziaływującymi na decyzje podejmowane 

przez  zamawiającego  w  postępowaniu  (art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp).  W  omawianym 

postępowaniu, chociaż doszło do przekazania informacji niezgodnej ze stanem faktycznym, 

co przyznał sam przystępujący, nie można stwierdzić, że zamawiający został wprowadzony  

w  błąd  co  do  spełnienia  przez  tego  wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu. 

Wykonawca  INERGIS  te  warunki 

niewątpliwie  spełnia  w  zakresie  dotyczącym  personelu 

wykonawcy, gdyż moc instalacji fotowoltaicznej budowanej w Legnicy, wynosząca 1 MW, jest 

większa niż wymagane przez zamawiającego w warunku minimum, wynoszące 0,4 MW. Tym 

samym w niniejszej sprawie o

cena spełniania warunków udziału w postępowaniu, dokonana 

przez  z

amawiającego  a  tym  samym  wynik  postępowania  nie  zmieniłyby  się,  gdyby 

przystępujący  wpisał  w  Wykazie  osób  wartość  1  MW.  Zamawiający  nadal  uznałby,  

że przystępujący spełnił warunek udziału w postępowaniu, i konsekwentnie dokonałby wyboru 

jego oferty jako najkorzystniejszej 

w tym postępowaniu.  

Mając  na  uwadze  powyższe  skład  orzekający  doszedł  do  przekonania,  że  zarzut 

naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  16  oraz  17  ustawy  Pzp,  jako  bezzasadny  nie 

podlegał 

uwzględnieniu. 

Izba nie stwierdziła również naruszenia przez zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp 

w zakresie w jakim odwołujący sformułował zarzut niezgodności treści oferty przystępującego 

z  treścią  SIWZ  z  tego  powodu,  że  dla  oferowanych  urządzeń  wymienionych  w  wykazie 

kluczowych  urządzeń  przedstawił  nieważne  deklaracje  CE,  wydane  na  podstawie 

nieobowiązujących już wersji norm  

Na  wstępie  należy  zauważyć,  co  nie  jest  sporne  w  doktrynie  i  orzecznictwie,  

że zastosowanie dyspozycji art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, jako podstawy odrzucenia oferty 

wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, możliwe jest gdy rzeczona 

niezgodność  treści  oferty  z  SIWZ  ma  charakter  zasadniczy  i  nieusuwalny,  dotyczy  sfery 

niezgodności  zobowiązania  zamawianego  w  SIWZ  oraz  zobowiązania  deklarowanego  

w  ofercie.  Polegać  ona  może  także  na  sporządzeniu  i  przedstawieniu  oferty  w  sposób 

niezgodny 

z  wymaganiami  SIWZ  (z  zaznaczeniem,  iż  chodzi  tu  o  wymagania  dotyczące 

sposobu wyrażenia, opisania i potwierdzenia zobowiązania/ świadczenia ofertowego, a więc 

wymagania, co do treści oferty, a nie wymagania co do jej formy, które są również w SIWZ 

zamieszczane). Zawsze także winno być możliwe wskazanie i wykazanie na czym konkretnie 

niezgodność ta polega - co i w jaki sposób w ofercie nie jest zgodne z konkretnie wskazanymi, 

skwantyfikowanymi i ustalonymi fragmentami czy normami SIWZ (tak np. w Wyroku Krajowej 

Izby Odwoławczej z dnia 16 maja 2019 r., sygn. akt: KIO 775/19). Ocena zamawiającego w 

tym zakresie polega zatem na porównaniu zapisów SIWZ z treścią złożonej przez wykonawcę 

oferty.  W  przypadku  stwierdzenia,  że  zawarte  tam  oświadczenie  na  przykład  co  do 

oferowanego rozwiązania, nie odpowiada opisanemu przez zamawiającego w dokumentacji 

przetargowej, stanowi to podstawę do odrzucenia oferty. 

Jak  u

stalił  skład  orzekający,  na  podstawie  przekazanej  przez  zamawiającego 

dokumentacji  z  prowadzonego  postępowania,  w  treści  SIWZ  -  STWiOR,  pkt  3.2.2  Moduły 

fotowoltaiczne;  Główne  parametry  modułów  fotowoltaicznych,  tabela,  wiersz  „Zgodność  

z normami” postawiony został wymóg, aby dostarczone moduły były zgodne z normami IEC 

61215,  IEC  61730.  Ponadto  zamawiający  w  pkt  VIII  SIWZ  -  Wykaz  oświadczeń  lub 

dokumentów  potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  brak 

podstaw  wykluczenia,  lit.  B  Oświadczenia  i  dokumenty  składane  przez  wykonawcę  

na  wezwanie  zamawiającego  ppkt  3)  wskazał,  że  przed  udzieleniem  zamówienia  wezwie 

wykonawcę aby ten na potwierdzenie, że dostawy odpowiadają wymaganiom zamawiającego 

do  złożenia  kart  katalogowych  lub  innych  dokumentów  potwierdzających  spełnienie 

wymaganych  przez  zamawiającego  parametrów  technicznych  urządzeń  wskazanych  przez 

wykonawcę w Wykazie Kluczowych Urządzeń (dalej „WKU”). Zgodnie z Załącznikiem nr 1A 

do  SIWZ  WKU  dla  części  I  zamówienia  zawierał  takie  elementy  jak:  panele  PV,  falowniki, 

stacja transformatorowa nn/SN, rozdzielnia SN, rozdzielnia nn, transformatory. Pismem z dnia 

24 czerwca 2019 r. zamawiający wezwał INERGIS do złożenia przedmiotowych dokumentów. 

Przystępujący,  w  zakreślonym  przez  zamawiającego  terminie  przedłożył  żądane  przez 

zamawiającego  karty  katalogowe  oraz  inne  dokumenty  na  potwierdzenie,  że  urządzenia 

wskazane  w  WKU  potwierdzają  spełnienie  wymagań  zamawiającego.  INERGIS  przedłożył 

między  innymi  kartę  katalogową  oferowanych  modułów  fotowoltaicznych  firmy  Bruk-Bet  

Sp. z o.o. BEM 

– 300. Zamawiający, działając w trybie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp, wezwał 

wykonawcę  INERGIS  do  złożenia  wyjaśnień  co  do  oferowanego  modułu  (pismo  z  12  lipca 

2019 r.) 

w zakresie rozbieżności pomiędzy ilością ogniw prezentowanych na pierwszej stronie 

karty  a  informacjami  zawartymi  w  specyfikacji  technicznej  urządzenia.  W  odpowiedzi  

na powyższe, pismem z 19 lipca 2019 r. przystępujący wyjaśnił, że wiążąca jest informacja  

na  stronie  drugiej  karty  katalogowej  ozn

aczonej  jako  „Budowa”,  zaś  rysunek  na  stronie 

pierwszej  jest  jedynie  znakiem  graficznym  prezentującym  ogólny  wygląd  panela 

fotowoltaicznego. Ponadto oświadczył, że moduł przez niego oferowany o nazwie BEM-300 

jest objęty deklaracją zgodności CE Nr 1/PV/2019 z 17 lipca 2019 r. oraz posiada certyfikat 

zgodności z normą IEC 61215 oraz IEC 61730 o numerze 15528 Rev. 1 z 17 lipca 2019 r. 

wydany  przez  KIWA  Cermet  Italia  S.p.A.  INERGIS  załączył  przedmiotowy  certyfikat  oraz 

deklarację zgodności do pisma kierowanego do zamawiającego. 

Na wstępie, odnosząc się do zarzutów formułowanych przez odwołującego w zakresie 

w jakim ten podnosił brak zgodności treści oferty przystępującego z treścią SIWZ, opisującą 

wymagania dotyczące spełniania przez wskazany produkt norm IEC 61215 oraz IEC 61730, 

Izba  zwraca  uwagę,  że  STWiOR,  opisująca  przedmiot  zamówienia  w  tym  postępowaniu,            

w tabeli w wierszu opisanym „Zgodność z normami” określa wymóg, aby dostarczone moduły 

były  zgodne  z  normami  IEC  61215,  IEC  61730.  Przy  czym  na  uwagę  zasługuje  fakt,  

że  zamawiający  nie  sprecyzował  określonej  wersji  tych  norm.  Przedstawienie  zatem  przez 

wykonawcę  INERGIS  dokumentów  odnoszących  się  do  norm  IEC  61215:2005,  IEC 

61730:2013, IEC 61730:2012 nie przesądza jeszcze o niezgodności z treścią SIWZ, albowiem 

takie wymaganie nie zostało w dokumentacji przetargowej sprecyzowane.  

Odwołujący  podnosił,  że  normy  te  są  zdezaktualizowane,  bowiem  data  ich 

obowiązywania, jak też okres przejściowy dla tych norm już upłynął, a zatem nie mogą być 

stosowane. Izba 

wzięła w tym zakresie pod uwagę wyjaśnienia przystępującego, że wprawdzie 

istnieją nowsze wersje wskazanych norm, to jednak sam ten fakt nie świadczy jeszcze o tym, 

że  stosowanie  normy  wycofanej  jest  zakazane.  Odwołujący  wywodził  i  przedstawił  dowody  

w  po

staci  wyciągów  z  bazy  PKN  oraz  IEC,  że  normy  te  są wycofane a zatem  nieaktualne.  

Z  kolei  z 

informacji  przedstawionej  przez  przystępującego,  zamieszczonej  na  stronie 

internetowej  Polskiego  Komitetu  Normalizacji 

(dowód  P9)  wynika,  że  faktu  dezaktualizacji 

d

anej  normy  nie  należy  automatycznie  wiązać  z  zakazem  stosowania  normy,  która  została 

wycofana.  Z  treści  komunikatu  wynika,  że  „zdarzają  się  jednak  przypadki,  zwłaszcza  

w  prawodawstwie  europejskim,  że  wycofanie  normy  nie  idzie  w  parze  z  utratą  aktualności 

normy  wycofanej  w  procedurach  systemu  oceny  zgodności  (certyfikacji).  W  takich 

przypadkach  norma  wycofana  może  być  przez  pewien  okres  stosowana  jako  dokument 

odniesienia w systemie oceny zgodności.” Z taką sytuacją mamy do czynienia w omawianym 

przypadku.  W  odniesieniu  do  normy  nr  61730  data  ustania  domniemania  zgodno

ści  normy 

zastąpionej upłynie 27 kwietnia 2021 r., a zatem obejmuje zarówno datę kiedy przystępujący 

przedstawił  na  wezwanie  zamawiającego  stosowne  dokumenty,  jak  też  okres  realizacji 

zamówienia (zamawiający ustalił ten termin na grudzień 2019 r.). Norma ta, choć wycofana, 

może być więc jeszcze przez pewien okres stosowana, co wykazał przystępujący za pomocą 

dowodu  w  postaci  Komunikatu  Komisji  w  ramach 

wdrażania  dyrektywy  Parlamentu 

Eur

opejskiego  i  Rady  2014/35/UE  w  sprawie  harmonizacji  ustawodawstw  państw 

członkowskich  odnoszących  się  do  udostępniania  na  rynku  sprzętu  elektrycznego 

pr

zewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia – Dziennik Urzędowy Unii 

Europejskiej z dnia 

14 września 2018 r. (dowód P10). Co do normy 61215 nie jest ona normą 

zharmonizowana  na  mocy  dyrektywy  2014/35/UE

,  co  potwierdza    dowód  w  postaci 

korespondencji  mailowej  prowadzonej  przez 

pełnomocnika  przystępującego  z  Polskim 

Komitetem Normalizacyjnym (d

owód P11). Stosowanie takiej normy ma dobrowolny charakter 

co oznacza także, że dla pozytywnej oceny zgodności z wymaganiami wymienionej powyżej 

dyrektywy,  nie  jest  konieczne  spełnienie  wymagań  ww.  normy  (okoliczność  tą  potwierdza 

Bruk-

Bet w złożonym oświadczeniu (dowód P14). 

Izba 

doszła także do przekonania, że nie ma wpływu na ocenę w niniejszej sprawie 

fakt, że nowe normy wprowadzają nowe, bardziej rygorystyczne wymagania, jak prezentował 

to odwołujący wywodząc, że skoro wyprodukowanie modułu według starych norm jest tańsze 

– prowadzi to do naruszenia zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. 

W tym zakresie Izba zwraca uwagę, że dokumentem, na podstawie którego sporządzana jest 

oferta  jest  SIWZ

.  Wymagania  odnoszące  się  do  opisu  przedmiotu  zamówienia  

są  sprecyzowane  w  tym  dokumencie  i  wiążą  wszystkich  wykonawców.  Jeśli,  jak  twierdzi 

odwołujący,  fakt  stosowania  normy  nowszej,  którą  on  zastosował,  ma  wpływ  na  cenę 

wyprodukowania  modułu,  bowiem  wiąże  się  z  koniecznością  spełniania  dodatkowych 

wymagań  i  spowoduje,  że  jego  oferta  będzie  niekonkurencyjna  w  stosunku  do  innych 

podmiotów,  kwestia  ta  winna  być  ewentualnie  przedmiotem  zapytania  do  treści  SIWZ  

i zwrócenia na ten fakt uwagi zamawiającemu. Skoro odwołujący zastrzeżeń w tym zakresie 

nie  sprecyzował,  na  tym  etapie  postepowania  Izba  uprawniona  jest  jedynie  do  dokonania 

oceny na ile oferowany przez INERGIS 

przedmiot zamówienia jest niezgodny z treścią SIWZ. 

W 

tym przypadku takiej niezgodności brak, z uwagi na ogólne zapisy w zakresie norm.  

Odnosząc  się  do  kwestii  podnoszonej  przez  odwołującego,  że  INERGIS  przedłożył 

nieważne  deklaracje  zgodności  oraz  jako  dokumenty  odniesienia,  certyfikaty  za  zgodność  

z  normami  nieobowiązującymi,  co  niesie  za  sobą  skutek  w  postaci  tego,  że  zamówienie  

nie  będzie  możliwe  do  wykonania  i  prawidłowego  odbioru,  Izba  wzięła  w  tym  zakresie  pod 

uwagę,  poparte  dowodami,  wyjaśnienia  przystępującego.  Odwołujący,  na  potwierdzenie 

swojego  stanowiska  przedłożył  dowód  w  postaci  opinii  KIWA  Cermet  Italia  (jednostka 

certyfikująca) dotyczącej standardów IEC 61215:2016, IEC 61730:2016 wraz z tłumaczeniem 

na język polski, z którego to dokumentu wynikało, że KIWA nie może wystawiać certyfikatów 

dla  nowych  produktów,  bazujących  na  starych,  nieobowiązujących  standardach.  Wywodził  

z 

tego, że przedłożone przez INERGIS certyfikaty, przedstawione w odpowiedzi na wezwanie 

zamawiającego,  są  nieważne.  Jak  wyjaśnił  z  kolei  przystępujący  deklaracje  zgodności  CE, 

wystawione przez Bruk-Bet o numerach: 1/PV/2018 z dnia 10 maja 2018 r. oraz 1/PV/2019  

z  dnia  17  lipc

a  2019  r.  są  deklaracjami  ważnymi,  wystawionymi  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami. Odnoszą się one do norm, które wciąż mogą być stosowane w procedurach oceny 

zgodności  określonych w  odpowiednich przepisach,  w  szczególności  na  gruncie Dyrektywy 

2014/35/UE 

–  Sprzęt  elektryczny  przewidziany  do  stosowania  w  określonych  granicach 

napięcia. Tym samym przez sam fakt, że dotyczą norm wycofanych nie można ich uznać, jak 

chce tego odwołujący za nieważne. Odnośnie przedstawionego certyfikatu zgodności z normą 

IEC  6

1215  i  IEC  61730 z  dnia  17  lipca  2019  r.  o  numerze  15528  przystępujący  stwierdził,  

że  nie  jest  on  nowym  certyfikatem,  ale  stanowi  wyłącznie  rozszerzoną  wersję  poprzednio 

wydanego  certyfikatu,  posiadanego  poprzednio  przez  Bruk-

Bet.  Okoliczności  powyższe 

potwierdza Bruk-

Bet, w złożonym oświadczeniu (dowód P14).  

Odnosząc  się  z  kolei  do  podnoszonych  przez  odwołującego  kwestii  dotyczących 

przedstawienia  dokumentu  potwierdzającego  spełnienie  wymaganych  parametrów 

technicznych dla innego produktu, 

niż zaproponowany w ofercie moduł BEM 300 Prestige Izba 

uznała za wiarygodne, albowiem poparte dowodami wyjaśnienia przystępującego, że produkt 

przez niego oferowany był to panel dedykowany dla tego postępowania. Treść oświadczenia 

Bruk-Bet 

(dowód P8) nie pozostawia wątpliwości, że na stronie internetowej producenta Bruk-

Bet,  zamieszczane  są  informacje  (karty  katalogowe)  dotyczące  powszechnie  dostępnych 

wersji paneli PV monokrystalicznych, których zakup jest możliwy „od ręki”, nie zamieszcza się 

tam natomiast informacji  i specyfikacji, w tym kart katalogowych, dla paneli produkowanych  

na zamówienie. Odwołujący swoje zarzuty i wnioski co do stwierdzonych rozbieżności opierał 

na informacjach zamieszczonych na stronie internetowej, a zatem nie dysponował informację 

pełną. Ponadto Bruk-Bet wyjaśnił, że przedłożona przez INERGIS karta katalogowa dla tego 

produktu została dla niego przygotowana i nie była w żaden sposób przez niego przerabiana 

czy  modyfikowana.  P

otwierdził  również  fakt,  że  model  ten  zostanie  przygotowany  

na zamówienie, dla tego postępowania i w tej wersji zbudowany jest z 66 ogniw. Podkreślić 

należy,  że  odwołujący  na  tą  okoliczność  nie  przedstawił  żadnego  dowodu,  z  którego  

by wynikało, że treść złożonego oświadczenia jest niezgodna z prawdą. Prezentował jedynie 

ka

rtę  katalogową  zamieszczoną  na  stronie  producenta  Bruk-Bet  wywodząc,  że  

z zamieszczonych tam informacji (rysunek) wynika, że karta ta została przez przystępującego 

przygotowana, celem udowodnienia, że produkt spełnia wymagania zamawiającego opisane 

w SIWZ. 

Tym  samym  nie  potwierdziły  się  zarzuty  odwołania  dotyczące  naruszenia  przez 

zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. Biorąc pod uwagę powyższe, Izba orzekła jak 

w sentencji wyroku. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. z dnia 7 maja 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 972),   

w tym w szczególności  § 5 ust. 3 pkt 1). 

Przewodniczący: 

………………………………….