KIO 1428/19 WYROK dnia 8 sierpnia 2019 r.

Stan prawny na dzień: 08.11.2019

Sygn. akt: KIO  1428/19 

WYROK 

z dnia 8 sierpnia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Danuta Dziubińska 

Protokolant:   

Aldona Karpińska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 sierpnia 2019 r. odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 lipca 2019 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających 

się o udzielenie zmówienia: Audytel Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, ul. Skorupki 5, 

00-546  Warszawa  i  J.  . 

Projektowanie  dróg  doradztwo  w  zarzadzaniu  z  siedzibą  

Wieliczce,  ul.  Kopernika  57,  32-020  Wieliczka  w 

postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiającego:  Górnośląsko-Zagłębiowska  Metropolia  z  siedzibą  w  Katowicach,  ul. 

Barbary 21A, 40-053 Katowice 

przy  udziale  wykonawcy  P.  Sp

ółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  Spółka 

komandytowa 

z  siedzibą  w  Warszawie,  ul.  Marii  Radziewiczówny  1  lok.  262,  04-187 

Warszawa 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego 

orzeka: 

1.  oddala 

odwołanie

kosztami postępowania obciąża Odwołującego, i: 

2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: 

siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  tytułem 

wpisu od odwołania; 


2.2.zasądza  od  Odwołującego  –  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia: Audytel Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, ul. Skorupki 5, 00-546 

Warszawa  i  J.  F. 

Projektowanie  dróg  doradztwo  w  zarzadzaniu  z  siedzibą  

Wieliczce, ul. Kopernika 57, 32-020 Wieliczka na rzecz 

Zamawiającego: Górnośląsko-

Zagłębiowska Metropolia z siedzibą w Katowicach, ul. Barbary 21A, 40-053 Katowice 

k

wotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem zwrotu 

wynagrodzenia pełnomocnika strony. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 

z późn.zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

do

ręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Katowicach. 

Przewodniczący:      ……………………………… 


Sygn. akt: KIO  1428/19 

U z a s a d n i e n i e 

Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia z siedzibą w Katowicach (dalej: „Zamawiający”) 

prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  na 

podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1986 

z  późn.zm.),  zwanej  dalej:  „ustawa  Pzp”,  na 

w

ykonanie  koncepcji  „Elektrycznego  Roweru  Metropolitalnego”  dla  Górnośląsko-

Zagłębiowskiej  Metropolii,  znak  postępowania:  ZA.270.7.2019.  Wartość  zamówienia  nie 

przekracza kwot określonych w przepisach wydanych na podstawie art 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu 

25  marca  2019  r.  nr  527928-N-

2019.  Specyfikacja  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej: 

„SIWZ”) została zamieszczona na stronie internetowej Zamawiającego. 

W dniu 19 lipca 2019 r. Zamawiający przekazał wykonawcom wspólnie ubiegającym 

się o udzielenie zmówienia: Audytel S.A. z siedzibą w Warszawie i J. F. Projektowanie dróg 

doradztwo w zarzadzaniu z siedzibą w Wieliczce informację o wykluczeniu ich z postępowania 

na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. W dniu 24 lipca 2019 r. ww. wykonawcy (dalej 

łącznie: „Odwołujący”) wnieśli odwołanie zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  poprzez  wykluczenie  Odwołującego  z  postępowania 

pomimo braku ku temu podstaw; 

art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  poprzez  dokonanie  rozszerzającej  wykładni  SIWZ,  tj. 

Rozdziału  XVII  pkt  3  ppkt  3,  polegającej  na  uznaniu  iż  Zamawiający  wymagał  podania 

proponowanych systemów w podziale na wdrożenia, a nie jednostki administracyjne czy 

miasta, co doprowadziło do błędnego uznania, iż doszło do wprowadzenia w błąd przez 

Odwołującego; 

3)  art.  38  ust.  4  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  wprowadzenie  w  informacji  o 

wykluczeniu  wykonawcy  zmian  do  SIWZ  w  zakresie  kryterium  oceny  ofert  - 

U

szczegółowienie Koncepcji, tj. po terminie składania ofert i związane z tym naruszenie 

zasady  prowadzenia  postępowania  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji. 

Wskazując  na  powyższe  zarzuty  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i 

nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienie czynności wykluczenia Odwołującego z postępowania; 

dokonania oceny ofert łącznie z ofertą Odwołującego, jako złożonej przez wykonawcę nie 

podlegającego wykluczeniu. 


Ponadto Odwołujący wniósł o przeprowadzenie dowodów z dokumentacji postępowania i 

zasądzenie od Zamawiającego na jego rzecz kosztów postępowania odwoławczego, w tym 

kosztów zastępstwa według faktury złożonej na rozprawie.  

W  uzasadnieniu  zarzutów  odwołania  Odwołujący  podał  m.in.,  iż  wykluczenie  go  z 

postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp nastąpiło pomimo braku podstaw 

do wykluczenia

, o których mowa w tym przepisie oraz w wyniku błędnej wykładni w zakresie 

interpretacji  ustawowego  pojęcia  wprowadzenia  w  błąd  zamawiającego  w  sytuacji,  gdy 

wypełnienie  literalnych  zapisów  SIWZ  nie  jest  zgodne  z  oczekiwaniami  zamawiającego 

niewyrażonymi  wprost  w  treści  SIWZ.  Odwołujący  przywołał  wyrok  KIO  z  dnia  8  sierpnia 

2017r., sygn. KIO 1509/17

, w którym Izba rozstrzygała w kwestii wykluczenia na podstawie 

ww. przesłanki oraz wyroki KIO z dnia 11 lutego 2015 r. sygn. akt KIO 177/15, z dnia 27 marca 

2015 r. sygn. akt KIO 491/15, 13 stycznia 2016 r. sygn. akt KIO 2809/15), z dnia 26 stycznia 

2016 r. sygn. akt KIO 1/16), z dnia 17 maja 2016 r. sygn. akt KIO 673/15, z dnia 24 czerwca 

2016  r.  sygn.  akt  KIO  1010/16

,  w  których  Izba  wypowiadała  się  m.in.  w  zakresie  należytej 

staranności wymaganej od profesjonalisty i stwierdził, iż wprowadzenie w błąd musi opierać 

się  na  podaniu  danych  nieprawdziwych,  tj.  nieodpowiadających  stanowi  faktycznemu  oraz 

musi m

ieć wpływ na wynik postępowania, co nie występuje w niniejszej sprawie. Odwołujący 

złożył bowiem wszystkie informacje zgodnie z prawdą, a ich ocena przez Zamawiającego jest 

oparta na wymaganiach niezawartych w SIWZ. 

Odwołujący podniósł, iż Zamawiający słusznie 

zauważył,  iż  zapisy  SIWZ  dotyczące  opisu  kryterium:  „Uszczegółowienie  Koncepcji"  nie 

budziły większych wątpliwości. Zapisy te były jasne, choć w kontekście późniejszych działań 

Zamawiającego  należy  je  ocenić  jako  nieodzwierciedlające  zamierzeń  Zamawiającego. 

Jednakże fakt niezgodnego z oczekiwaniami sformułowania zapisów SIWZ nie może obciążać 

Wykonawcy.  

Następnie Odwołujący  podał,  iż  Zamawiający  określił  w  SIWZ,  iż  „Punkty  w  ramach 

niniejszego kryterium zostaną przyznane na podstawie oświadczenia Wykonawcy zawartego 

w  Formularzu  Ofertowym  (stanowiącym  Załącznik  nr  1  do  SIWZ),  w  którym  Wykonawca 

wskaże (i) oznaczenie miasta lub innej jednostki administracyjnej, w którym został wdrożony 

system  elektrycznego  roweru  publicznego  IV  generacji,  (ii)  ogólne  wskazanie  podziału 

obowiązków  pomiędzy  podmiotem  publicznym  a  operatorem."  Dodatkowo  zapis  ten  był 

przedmiotem  pytania  nr  11 

zadanego  Zamawiającemu,  na  które  Zamawiający  udzielił 

odpowiedzi

:  „Zamawiający  wyjaśnia,  iż  punkty  w  ramach  niniejszego  kryterium  zostaną 

przyznane  na  podstawie  oświadczenia  Wykonawcy  zawartego  w  Formularzu  Ofertowym 

(stanowiącym Załącznik nr 1 do SIWZ), w którym Wykonawca wskaże (i) oznaczenie miasta 

(lub innej jednostki administracyjnej), w którym został wdrożony system elektrycznego roweru 

publicznego  IV  generacji,  (ii)  ogólne wskazanie podziału obowiązków  pomiędzy  podmiotem 


publicznym a operatorem. Prawidłowość wskazania, będzie oceniania na podstawie sposobu 

wypełnienia formularza ofertowego". Zdaniem Odwołującego oznacza to, iż najistotniejszymi 

informacjami  jakie  mają  być  zawarte  w  powyższym  zakresie  w  treści  oferty  to:  oznaczenie 

miasta (lub innej jednostki administracyjnej), w którym został wdrożony system elektrycznego 

roweru  publicznego  IV  generacji  oraz 

ogólne  wskazanie  podziału  obowiązków  pomiędzy 

podmiotem publicznym a operatorem. 

Odwołujący stwierdził, iż w każdym z kwestionowanych 

przez  Zamawiającego  punktów,  powyższe  dane  zostały  uwzględnione.  W  każdej  pozycji 

formularza  Odwołujący  wskazał  nazwę  miasta  lub  innej  jednostki  administracyjnej  oraz 

wskazał  podział  obowiązków  pomiędzy  podmiotem  publicznym  a  operatorem.  Tym  samym 

Odwołujący  przedstawił  informacje  zgodnie  z  SIWZ.  Wszystkie  informacje  są  zgodne  z 

prawdą,  co  Zamawiający  zweryfikował  nie  tylko  na  podstawie  oświadczeń  i  dokumentów 

przedstawionych przez Odwołującego. 

Odnosząc  się  do  stanowiska  Zamawiającego  przedstawionego  w  informacji  o 

wykluczeniu z postępowania, Odwołujący podał, iż w zakresie wskazanych przez Wykonawcę 

w  pkt  1-14 

rozwiązań  Zamawiający  zarzucił,  iż  w  tych  punktach  przykładowych  rozwiązań 

wdrożonego  systemu  wymienił  1  rozwiązanie  obejmujące  1  system  wypożyczania 

elektrycznych  rowerów  IV  generacji  funkcjonujący  w  ramach  aglomeracji  Trójmiasta. 

Tymczasem 

Odwołujący w żaden sposób nie podejmował nawet próby przedstawienia tego 

rozwiązania jako 14 niezależnych systemów. To sam Zamawiający określił w Rozdziale XVII 

pkt 3 ppkt 3 SIWZ, że wykonawca ma wskazać miasto lub gminę w której rozwiązanie było 

wdrażane.  Z  żadnego  zapisu  SIWZ  nie  wynika,  iż  Zamawiający  zamierza  punktować  ilość 

systemów,  a  nie  ilość  jednostek  administracyjnych.  W  zakresie  nieopisanym  SIWZ, 

Wykonawca  musi  odnieść  się  do  powszechnie  dostępnej  wiedzy  lub  powszechnie 

obowiązujących przepisów prawa. Ponieważ brak jest informacji w jaki sposób Zamawiający 

zamierza  interpretować  pojęcie  jednostki  administracyjnej,  zasadnym  jest  odwołanie  się  do 

ustawy  z  dn.  24  lipca  1998r.  o  wprowadzeniu  zasadniczego  trójstopniowego  podziału 

terytorialnego  państwa  (Dz.U.  z  1998r.,  nr  96,  poz.  603),  której  art.  1  ust.  2  wskazuje,  iż 

jednostkami  zasadniczego  trójstopniowego  podziału  terytorialnego  państwa  są:  gminy, 

powiaty  i  województwa.  Tym  samym  ustawa  przewiduje  tylko  3  rodzaje  jednostek 

administracyjnych - 

gminy, powiaty i województwa. Zamawiający określił jedynie w SIWZ, że 

szczególnie  interesują  go  miasta,  więc  te  zostały  uwzględnione  odrębnie  od  jednostek 

ustawowych. Jest to o tyle zasadne, że zgodnie z ustalonym podziałem administracyjnym kraju 

oprócz  miast-gmin,  występują  miasta  na  prawach  powiatu,  które  jednak  powiatami  nie  są. 

Traktowane są jako zupełnie odrębne jednostki administracyjne i ustanawiane są odrębnymi 

aktami prawnymi. 


Odwołujący  zwrócił  uwagę  na  wyrażony  w  SIWZ  cel  przedstawienia  przez  Wykonawcę 

informacji  w  kryterium  „Uszczegółowienie  Koncepcji".  Cel  ten  został  również  wskazany  w 

Rozdziale  XVII  pkt  3  ppkt  3  - 

„Oświadczenie  Wykonawcy  w  powyższym  zakresie  będzie 

stanowiło  jego  zobowiązanie,  które  znajdzie  swoje  odzwierciedlenie  w  treści  Umowy 

zawieranej z Zamawiającym." Tym samym, każda pozycja oferty w zakresie przedmiotowego 

kryterium  staje  się  elementem  przedmiotu  umowy  obejmującego  opisanie  w  koncepcji 

sposobu funkcjonowania systemu w danej jednostce 

administracyjnej lub mieście. Biorąc pod 

uwagę różnorodność przyjętych przez te jednostki rozwiązań, nawet funkcjonowanie w nich 

jednego systemu roweru miejskiego nie powoduje, że przygotowanie projektu i jego wdrożenie 

przebiegało  w  ten  sam  sposób  w  odniesieniu  do  każdej  z  jednostek  administracyjnych. 

Odwołujący  wskazując  na  odnośne  strony  internetowe,  podał,  iż  każde  miasto  w  systemie 

aglomeracyjnym  Trójmiasta  ma  swoją  autonomię,  na  co  wskazuje  to,  iż:  każdy  samorząd 

autonomicznie podejmował decyzję nt. przystąpienia do systemu - np. Radni Gdańska poprzez 

uchwałę  Rady  Miasta,  natomiast  w  Wejherowie  Prezydent  Miasta  zablokował  inicjatywę  i 

uchwałę  podjętą  przez  radnych  oraz  każdy  samorząd  autonomicznie  dokonywał  wyboru 

lokalizacji  stacji  na  swoim  terenie  - 

w niektórych przeprowadzono konsultacje społeczne, w 

niektórych lokalizacje wybrały władze miasta itp., każdy samorząd zakładał w swoim budżecie 

środki  na  ten  projekt,  nie  jest  to  system  finansowany  przez  stowarzyszenie  OMGGS 

(stowarzyszenie zrzeszające dobrowolnie gminy i powiaty obszaru Metropolitalnego Gdańsk-

Gdynia-

Sopot) ze swoich środków, parytet związany z wdrażaniem poszczególnych etapów 

budowy systemu musi być spełniony dla każdej z gmin z osobna, codzienna kontrola działania 

systemu  zakłada  sprawdzenie  np.  stanu  ilości  rowerów  w  każdej  z  gmin  z  osobna, 

raportowanie zakłada przedstawianie danych z rozbiciem na każdą z 14 gmin z osobna, na 

terenie  poszczególnych  samorządów  operator  systemu  stosuje  różną  politykę  dotyczącą 

serwisu  i  relokacji  rowerów.  Odwołujący  zwrócił  również  uwagę,  że  Zamawiającym  w 

przypadku  Trójmiejskiego  wdrożenia  jest  stowarzyszenie,  które  nie  jest  podmiotem 

powołanym do życia ustawą metropolitalną, co ma odzwierciedlenie nawet w rozdziale I statutu 

stowarzyszenia: „1. Stowarzyszenie o nazwie Obszar Metropolitalny Gdańsk - Gdynia - Sopot, 

zwane dalej Stowarzyszeniem jest dobrowolnym, samorządnym i trwałym zrzeszeniem gmin i 

powiatów."  Wśród  wspierających  członków  stowarzyszenia  znajdują  się  też  inne  podmioty 

p

rawne, takie jak spółki z o.o., spółki S.A., zakłady komunalne, fundacje itp.). Ujęcie zatem 

wdrożeń w podziale na jednostki administracyjne jest, zdaniem Odwołującego, ze wszech miar 

słuszne, gdyż opis wdrożenia musiałby uwzględniać różnice między tymi jednostkami. W takiej 

sytuacji opis wdrożenia dla systemu na jedną jednostkę, a na wiele jednostek byłby inny i w 

sposób znaczący wpływałby na wielkość zobowiązania Wykonawcy. Ponadto zobowiązania te 

byłyby  diametralnie  różne  dla  wykonawców  oferujących  faktycznie  to  samo.  Wykonawca 

przedstawiający  19  odrębnych  systemów  dla  19  odrębnych  jednostek  administracyjnych 


miałby objętościowo taki sam zakres przedmiotu zamówienia jak wykonawca przedstawiający 

1  system  dla  19  odrębnych  jednostek  administracyjnych.  Dwaj  przykładowi  wykonawcy,  w 

takim  samym  stanie  faktycznym  byliby  traktowani 

radykalnie  odmiennie,  gdyż  pierwszy 

otrzymywałby 19 punktów, zaś drugi zaledwie 1 punkt. Jest to kolejny element wskazujący na 

słuszność zastosowanego w SIWZ sposobu oceny  w przedmiotowym kryterium i słuszność 

jego literalnej interpretacji. Próba zmiany tej interpretacji w przyjętym przez Zamawiającego 

kierunku  przedstawiona 

w  informacji  o  wykluczeniu  wykonawcy  musi  być  traktowana  jako 

naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy 

Pzp, czyli równego traktowania wykonawców. 

Odnosząc się do drugiej grupy zastrzeżeń Zamawiającego tj. rozwiązań wskazanych 

w pkt 25 oraz 27, gdzie 

Zamawiający postawił zarzut, iż wskazane w tych punktach wdrożenia 

(Luxembourg  i  Tokyo)    nie  d

otyczą  rowerów  IV  generacji,  tylko  rowerów  III  generacji,  gdyż 

wymagają stacji dokujących, Odwołujący zauważył, iż Zamawiający zawarł w Rozdziale XVII 

pkt 3 ppkt 3 definicję roweru IV generacji i podał: „Przez rower IV generacji należy rozumieć 

rower posia

dający wbudowany system identyfikacji, wypożyczania, zamykania i zwrotu roweru 

oraz który jest wyposażony w elektrozamek i wielosystemowy nadzór elektroniczny w czasie 

rzeczywistym dzięki wyposażeniu go w moduł śledzenia GPS i/lub GSM, a którego panel, przy 

współpracy ze smartfonem użytkownika, przejmuje rolę terminala wypożyczeń. Ponadto rower 

ten umożliwia znacznie większą integrację z systemami komunikacji zbiorowej oraz systemami 

car-

sharingu, poprzez tworzenie wspólnych kanałów zdalnego dostępu do informacji i usług, 

zintegrowanych taryf i opłat dla wspomnianych systemów działających na tym samym terenie, 

wdrażanie  zintegrowanych,  elektronicznych  kart  dostępowych  (np.  Śląska  Karta  Usług 

Publicznych).

Kwestia stacji dokujących nie jest w powyższej definicji w ogóle poruszona. Aby 

zakwalifikować  system  do  IV  generacji  musi  on  spełniać  wykazane  w  definicji  wymagania. 

Pozostałe wymagania indywidualne systemu nie powodują, że traci on kwalifikację do danej 

generacji.  P

rzedmiotowe  zamówienie  dotyczy  rowerów  elektrycznych,  które  muszę  być 

okresowo ładowane. W takiej sytuacji, dokowanie ich w stacji ma zapewnić ciągłe utrzymanie 

ich  sprawności,  co  jest  jednym  z  kilku  możliwych  rozwiązań  ładowania  akumulatorów  w 

rowerach. Rowery we wskazanych systemach (Luxembour

g i Tokyo) posiadają wbudowany 

system  identyfikacji,  wypożyczania,  zamykania  i  zwrotu  roweru  oraz  wyposażone  są  w 

elektrozamek  i  wielosystemowy  nadzór  elektroniczny  w  czasie  rzeczywistym  dzięki 

wyposażeniu  go  w  moduł  śledzenia  GPS  i/lub  GSM,  którego  panel,  przy  współpracy  ze 

smartfonem użytkownika, przejmuje rolę terminala wypożyczeń, co zostało Zamawiającemu 

wyjaśnione w ramach wyjaśniania treści oferty. Ponadto Zamawiający w swoim uzasadnieniu 

niezasadnie 

kwestionuje  kwalifikację  generacji  systemów  na  podstawie  dokumentów 

zawartych  w  dialogu  technicznym,  bowiem  d

ialog  techniczny  nie  jest  procedurą  udzielenia 

zamówienia  publicznego.  Biorąc  pod  uwagę  prowadzenie  postępowania  w  trybie  przetargu 


nieogranic

zonego, nie ma wątpliwości, iż Zamawiający nie stosuje procedury przewidzianej w 

art. 60a-60f ustawy Pzp, czyli dialogu konkurencyjnego

. Ponadto żaden z zapisów SIWZ nie 

wskazuje na objęcie dokumentacji dialogu technicznego cechą opisu przedmiotu zamówienia. 

Nie  stanowi  to  części  SIWZ,  która  konieczna  by  była  do  uwzględnienia  w  ramach 

przygotowywanej oferty. 

W odniesieniu do 

wskazanych przez Wykonawcę w pkt 16, 17, 19, 20, 21, 22, 24, 26, 

rozwiązań,  Odwołujący  podał,  iż  Zamawiający  zarzucił,  iż  część  wskazanych  przez 

Odwołującego wdrożeń dotyczy systemów prywatnych, w których podmiot publiczny nie jest 

stroną.  Zamawiający  powołuje  się  na  Rozdział  XVII  pkt  3  ppkt  3  SIWZ  podnosząc,  że 

wdrożenia  te  nie  spełniają  wymagań  co  do  wskazywanych  przykładowych  systemów 

wypożyczenia  elektrycznych  rowerów  IV  generacji.    Zamawiający  nie  wskazuje  wprost, 

którego wymagania nie spełniają wskazane przez Odwołującego wdrożenia.  

Odwołujący podał, iż Zamawiający określił, że „za każde prawidłowo wskazane przez 

Wykonawcę rozwiązanie zawierające wskazanie podziału obowiązków pomiędzy podmiotem 

publicznym  a  operatorem  w  ramach  wdrożonego  systemu  wypożyczania  elektrycznych 

rowerów IV generacji, które następnie zostanie szczegółowo opisane w Koncepcji (w ramach 

punktu 2 lit. b. OPZ), Wykonawca otrzyma 1 punkt." Z

amawiający nie określił natomiast, jaki 

jest minimalny udział podmiotu publicznego czy operatora, który miałby wpływać na możliwość 

przedstawienia  określonego  systemu  roweru  jako  wypełniającego  wymagania  SIWZ.  Tym 

samym możliwy jest, zdaniem Odwołującego, również podział 0/100%. Zamawiający wskazuje 

na  swoją  intencję  dotyczącą  uzyskania  informacji  o  wdrożonych  systemach  wypożyczania 

funkcjonujących  w  sposób,  którego  implementacja  obecnie  rozważana  jest  przez 

Zamawiającego,  tzn.  przy  współudziale  podmiotu  prywatnego,  a  nie  w  ramach  całościowej 

inwestycji 

realizowanej  przez  podmiot  prywatny.  Jednakże  powyższa  intencja  nie  została 

wyartykułowana w SIWZ, w związku z tym nie jest wiadomo na jakiej podstawie wykonawca 

miałby  się  z  tą  intencją  zapoznać  i  uwzględnić  ją  w  swojej  ofercie.  Ponadto  oczekiwanie 

zawarcia  w  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  tj. w  opracowywanej koncepcji  wielu różnych 

systemów  wskazuje  raczej  na  oczekiwania  Zamawiającego  co  do  poznania  wielu  różnych 

rozwiązań  i  znalezienia  optymalnego  rozwiązania  dla  Zamawiającego.  Tym  samym 

przedstawienie rozwiązań począwszy od systemów w pełni prywatnych, po systemy w pełni 

publiczne, pozwala ocenić wszelkie wady i zalety różnych rozwiązań. Nadto w drugiej ofercie 

złożonej  w  niniejszym  postępowaniu  również  zostały  wskazane  systemy  prywatne,  na  co 

zwrócił uwagę Zamawiający, występując do wykonawcy z wnioskiem o stosowne wyjaśnienia. 

W

skazuje to, iż interpretacja Odwołującego w tym zakresie nie była odosobniona i nasuwała 

się w sposób naturalny przy analizie zapisów SIWZ w powyższym zakresie. Konkurencyjny 


wykonawca również w swoich wyjaśnieniach wskazywał na zasadność umieszczenia w ofercie 

takich rozwiązań. 

W uzasadnieniu zarzutu naruszenia przez Zamawiającego art. 38 ust 4 w zw. z art. 7 

ust. 1 ustawy Pzp  poprzez  wprowadzenie  w informacji o wykluczeniu  wykonawcy zmian do 

SIWZ w zakresie kryterium oceny ofert - 

Uszczegółowienie Koncepcji, tj. po terminie składania 

ofert i związane z tym naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób zapewniający 

zachowanie  uczciwej  konkurencji, 

Odwołujący  wskazał,  iż  zarzut  ten  zgłoszony  jest  przez 

niego 

z  ostrożności  procesowej.  W  jego  ocenie,  przy  badaniu  oferty  Odwołującego 

Zamaw

iający  wprowadził  wymagania  niezawarte  w  SIWZ.  Doprecyzowanie  wymagań  lub 

przedstawianie intencji po terminie składania ofert prowadzi natomiast do zmiany treści SIWZ, 

co  jest  niedopuszczalne.  Ustawa  Pzp 

daje  możliwość  zmiany  treści  SIWZ,  ale  tylko  przed 

terminem  składania  ofert.  Tymczasem  Zamawiający  stawia  nowe  wymogi,  takie  jak: 

przedstawienie  ilości  wdrożeń,  a  nie  ilości  jednostek  administracji/miast;  wskazanie  tylko 

systemów  publicznych;  przedstawienia  wdrożeń,  w  których  udział  podmiotu  publicznego 

posiada  pewną  minimalną  wartość,  nota  bene  nadal  nieokreśloną.  Takie  działanie  musi 

prowadzić do naruszenia zasady uczciwej konkurencji, gdyż skutkuje stawianiem wymagań 

zależnych  od  treści  oferty  Wykonawcy.  Nie  jest  wiadomym  w  jaki  sposób  Wykonawca  ma 

złożyć  rzetelną  ofertę,  jeśli  po  jej  złożeniu  uzyskuje  od  Zamawiającego  informację,  iż 

Zamawiający miał inną intencję, inne oczekiwania, inne zamierzenia, niż te wyrażone literalnie 

w treści SIWZ. 

W  podsumowaniu  odwołania,  Odwołujący  stwierdził,  iż  wskazał  w  nim  argumenty 

przeczące  twierdzeniu,  że  przedstawione  przez  niego  informacje  były  informacjami 

wprowadzającymi w błąd, czy to w sposób celowy, zawiniony, czy też w sposób wynikający z 

lekkomyślności czy niedbalstwa. Jedyny wniosek jaki mógłby się ewentualnie pojawić to taki, 

iż  Zamawiający  uzyskał  inne  informacje  niż  oczekiwał.  Nadto  przeprowadzona  symulacja 

oceny ofert prowadzi do wniosku, iż nawet zastosowanie innej oceny przedstawionych przez 

wszystkich  wykonawców  informacji,  w  szczególności  polegających  na  nie  przyznawaniu 

punktów  dla  jednostek  administracji,  tylko  dla  wdrożeń  oraz  polegających  na  wyłączeniu  z 

oceny  systemów,  co  do  których  udział  podmiotu  publicznego  nie  wypełnia  minimalnego 

oczekiwanego  poziomu,  oferta  Odwołującego  musiałaby  zostać  oceniona  jako 

najkorzystniejsza przy uzyskaniu 72,67 p

kt, w sytuacji gdy oferta konkurencyjna nie mogłaby 

uzyskać  więcej  niż  72  pkt.  Tym  samym  brak  jest  wypełnienia  drugiej  z  przesłanek  ww. 

przepisu. Wskazuje to na jego nieprawidłowe zastosowanie przez Zamawiającego. 

Pismem z dnia 29 lipca 2019 r. swoje przys

tąpienie do postępowania odwoławczego po 

stronie Zamawiającego zgłosił wykonawca P. sp. z o.o. sp.k. (dalej również: „Przystępujący”).  


W dniu 6 sierpnia 2019 r. 

została złożona przez Zamawiającego odpowiedź na odwołanie, 

w której Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz 

uzasadnionych kosztów postępowania odwoławczego. 

Na rozprawie 

strony podtrzymały swoje stanowiska. 

I

zba zaliczyła w poczet materiału dowodowego dokumentację postępowania, której kopia 

potwierdzona  za  zgodność  z  oryginałem  została  przekazana  przez  Zamawiającego  oraz 

dowody złożone do akt sprawy przez strony.  

Po  zapoznaniu  się  z  treścią  dokumentacji  postępowania,  po  przeprowadzeniu 

posiedzenia  i  rozprawy  oraz 

wysłuchaniu  stanowisk  Stron  i  Przystępującego  oraz  

dokonaniu  analizy  dowodów  złożonych  do  akt  sprawy,  Izba  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje: 

N

ie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  skutkujących  odrzuceniem  odwołania,  o 

których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.  

Wykazując swoje uprawnienie do wniesienia odwołania Odwołujący wskazał, iż posiada 

interes w korzystaniu ze środków ochrony prawnej z uwagi na to, że Zamawiający w naruszył 

obowiązujące  przepisy  postępowania,  w  szczególności  dotyczące  podstaw  wykluczenia  z 

postępowania, czym utrudnia uczciwą konkurencję, a tym samym uniemożliwia Odwołującemu 

uzyskanie  zamówienia.  Odwołujący  jest  wykonawcą  usług  będących  przedmiotem 

zamówienia, zainteresowanym w uzyskaniu zamówienia, złożył ofertę uzyskującą najwyższą 

ocenę  w  zakresie  kryteriów  oceny  ofert  przewidzianych  w  SIWZ.  Gdyby  Zamawiający 

zastosował  się  do  przepisów  ustawy  Pzp,  to  Odwołujący  mógłby  uzyskać  przedmiotowe 

zamówienie.  

Izba stwierdziła, że powyższe wskazuje, że zaistniały przesłanki dla wniesienia odwołania, 

określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  posiadanie  przez  Odwołującego  interesu  w 

uzyskaniu  zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia  przez 

Zamawiającego przepisów ustawy.  

Zgodnie  z  art.  185  ust.  2  i  3  ustawy  Pzp  wykonawca  m

oże  zgłosić  przystąpienie  do 

postępowania  odwoławczego  w  terminie  3  dni  od  dnia  otrzymania  od  zamawiającego  kopii 

odwołania, wskazując stronę, do której przystępuje i interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na 

korzyść strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w 

postaci papierowej albo elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, a 

jego  kopię  przesyła  się  zamawiającemu  oraz  wykonawcy  wnoszącemu  odwołanie. 

Wykonawcy,  którzy  przystąpili  do  postępowania  odwoławczego,  stają  się  uczestnikami 

postępowania odwoławczego, jeżeli mają interes w tym, aby odwołanie zostało rozstrzygnięte 

na korzyść jednej ze stron. Wykonawca P. sp. z o.o., sp.k. wypełnił przesłanki wymienione w 


tym  przepisie,  w  związku  z  czy  skutecznie  przystąpił  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie Zamawiającego.  

Izba  oddaliła  opozycję  Odwołującego  przeciwko  przystąpieniu  do  postępowania 

odwoławczego, wykonawcy P. sp. z o.o., sp. k. z uwagi na brak uprawdopodobnienia przez 

zgłaszającego opozycję, że ww. wykonawca nie ma interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia na 

korzyść  strony,  do  której  przystąpił.  Nadto  analiza  oferty  Przystępującego  nie  potwierdziła 

stanowiska  Odwołującego,  że  oferta  została  złożona  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia i w związku z tym, zgłoszenie przystąpienia winno 

być dokonane przez wszystkich wykonawców. Oferta została złożona przez P. sp. z o.o., sp.k. 

i w związku z tym wobec spełnienia wymogów ustawy, wykonawca ten stał się uczestnikiem 

postępowania odwoławczego

Następnie Izba ustaliła, co następuje: 

Przedmiotem  zamówienia  jest  wykonanie  koncepcji  „elektrycznego  Roweru 

Metropolitalnego”  dla  Górnośląsko  -  Zagłębiowskiej  Metropolii  (GZM).  Szczegółowy  opis 

przedmiotu  zamówienia  zawiera  załącznik  nr  2  do  SIWZ,  zawierający  Opis  Przedmiotu 

Zamówienia  (OPZ),  z  którego  wynika  m.in.,  że  wykonana  koncepcja  winna  obejmować  co 

najmniej obszary tematyczne w nim wskazane, w tym:  

Definicję projektu z uwzględnieniem m.in. Elektrycznego Roweru Metropolitalnego dla GZM 

jako  systemu  wypożyczania  rowerów  publicznych,  stanowiący  istotny  komponent 

komunikacji publicznej wraz ze 

zrównoważoną mobilnością miejską na terenie GZM;  

Ogólną  charakterystykę  występujących  w  Polsce  i  za  granica  systemów  wypożyczania 

elektrycznych rowerów miejskich, tj.: 

a)  identyfikacje  trendów  w  zakresie  wprowadzania  elektrycznego  roweru miejskiego  (w 

tym rozwój technologiczny) z uwzględnieniem idei „mobility as a service”, 

b)  dobre praktyk

i miast w Polsce i za granicą (ze szczególnym uwzględnieniem rozwiązań 

technologicznych rowerów elektrycznych IV generacji.  

Zamawiający pismem z dnia 19 lipca 2019 r. zawiadomił Odwołującego o wykluczeniu 

go  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp,  przedstawiając  w  nim 

obszerne  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  swojej  decyzji

,  które  w  znacznych  fragmentach 

zostaje  poniżej  przytoczone.  Zamawiający  wskazał  na  trzy  grupy  informacji,  które  w  jego 

ocenie wypełniły przesłanki ww. przepisu, tj.: 

Pi

erwsza  grupa,  to  informacje  dotyczące  przykładowych  rozwiązań  wdrożonego 

systemu  wypożyczania  elektrycznych  rowerów  IV  generacji,  zawarte  w  punktach  1-14 

Formularza  ofertowego,  gdzie 

Wykonawca  wymienił  w  rzeczywistości  jedno  rozwiązanie 


obejmujące jeden system wypożyczania elektrycznych rowerów IV generacji funkcjonujący w 

ramach  aglomeracji  Trójmiasta,  a  z  oferty  Wykonawcy  można  by  zaś  wnioskować,  że 

przedmiotowy system był autonomicznym systemem każdej z wymienionych w punktach 1-14 

gmin. Rzeczywisty stan został ustalony przez Zamawiającego, który w związku z zaistniałymi 

wątpliwościami  zwrócił  się  bezpośrednio  z  zapytaniem  do  zamawiającego  w  ramach 

zamówienia  na  dostawę,  uruchomienie  oraz  zarządzanie  i  kompleksową  eksploatację 

Systemu Roweru Metropolitalnego w Trójmieście tj. Stowarzyszenia Obszaru Metropolitalnego 

Gdańsk-Gdynia – Sopot. Z udzielonej mu odpowiedzi pozyskał wiedzę, że w 14 wymienionych 

w kolejnych punktach 

gminach obowiązuje w rzeczywistości tylko jeden system wypożyczania 

elektrycznych  rowerów  IV  generacji.  W  związku  z  powyższym,  Zamawiający  wezwał 

Wykonawcę do złożenia wyjaśnień w tym zakresie. W wyjaśnieniach z dnia 10 czerwca 2019 

r. Wykonawca stwierdził, iż wskazanie przez niego 14 gmin w odrębnych punktach formularza 

pomimo,  iż  posiadają  one  jeden  i  ten  sam  system  było  podyktowane  zapisami  SIWZ 

mówiącymi,  iż  w formularzu w  poszczególnych punktach  należało wskazać miasto  lub  inną 

jednostkę  administracyjną.  W  ocenie  Wykonawcy,  Obszar  Metropolitalny  Gdańsk-Gdynia-

Sopot nie stanowi jednostki administracyjnej, dlatego zdecydował się on na przedstawienie w 

ramach przykładowych rozwiązań wdrożonego systemu wypożyczania elektrycznych rowerów 

IV,  14 gmin  na  terenie których system  ten funkcjonował. W ocenie  Zamawiającego  sposób 

przedstawienia informacji 

miał na celu wprowadzenie Zamawiającego w błąd. W przypadku 

bowiem  nie sprawdzenia  tych 

informacji, Zamawiający mógłby być w błędnym przekonaniu, 

że powinien przyznać Wykonawcy 1 punkt za każdą pozycję wskazaną w formularzu, tj. 14 

punktów  za  każdą  gminę,  które  w  rzeczywistości  posiadają  jeden  system,  a  ponadto  w 

otrzymanej  na  późniejszym  etapie  Koncepcji  zawarty  byłby  opis  tylko  jednego  systemu 

zamiast 14. 

Wykonawca w swojej ofercie bowiem nie wskazał wprost, że w rzeczywistości 14 

opisanych  przez  niego  pozycji  formularza  stanowi  jedno 

zaproponowane  rozwiązanie,  a 

rozbicie  tego  sytemu  na  14  gmin  było  jedynie  odmiennym  zrozumieniem  zapisów  SIWZ. 

Stwierdzenia  takiego  nie  zawarto  również  w  Wyjaśnieniach.  Tym  samym,  Wykonawca  nie 

dołożył  należytej  staranności  przy  przedstawianiu  zaproponowanych  benchmarków 

Zamawiającemu. Tym bardziej, że w odpowiedzi na pytanie 11 do SIWZ z 5 kwietnia 2019 r., 

Zamawiający  wprost  zaznaczył,  że  prawidłowość  wskazania  danego  rozwiązania  będzie 

oceniana  na  podstawie  sposobu  wypełnienia  formularza  ofertowego.  Zatem  sposób 

zaprezentowania proponowanych rozwiązań w formularzu miał kluczowe znaczenie i w tym 

zakresie  wykonawcy  powinni 

dochować  należytej  staranności.  Na marginesie  Zamawiający 

wskazał,  iż  dwóch  pozostałych  wykonawców,  którzy  złożyli  swoje  oferty  w  postępowaniu 

również wskazało na omawiany benchmark, ale każdy z nich opisał ten przykład jako jeden 

system (zgodnie ze stanem rzeczywistym) a nie jako 14 systemów (informacja wprowadzająca 

błąd).


Druga  grupa  informacji  d

otyczy  punktów  25  oraz  27  wskazanych przez  Wykonawcę 

rozwiązań,  gdzie  Odwołujący  podał  odpowiednio  rozwiązania  w  Luxembourgu  i  Tokyo. 

Zamawiający,  na  podstawie  publicznie  dostępnych  informacji  zawartych  na  stronach 

internetowych,  ustalił,  że  wskazane  przez  Wykonawcę  w  ww.  miastach  rozwiązania  nie 

dotyczą wymaganych przez Zamawiającego rowerów IV generacji, lecz rowerów III generacji. 

W  związku  z  powyższym,  Zamawiający  wezwał  Wykonawcę  do  złożenia  wyjaśnień  w  tym 

zakresie. 

W Wyjaśnieniach Wykonawca powołał się na wskazaną w rozdziale XVII pkt 3 ppkt 

3)  SIWZ  definicję,  co  należy  rozumieć  przez  rower  IV  generacji,  a  także  na  informacje  z 

powszechnie  dostępnych  stron  internetowych,  zaznaczając,  iż  wskazane  przez  niego 

benchmarki spełniają powyższą definicję. W ocenie Zamawiającego wyjaśnienia przedłożone 

prze

z  Wykonawcę  nie  mogą  być  uznane,  bowiem  w  każdym  z  ww.  benchmarków  rowery 

objęte  systemem  wymagają  stacji  dokujących  (III  generacja).  Roweru  nie  można  zatem 

odebrać i pozostawić w dowolnym miejscu. Tymczasem, przywołana w SIWZ definicja roweru 

elektrycznego  IV  generacji  wymagała,  aby  rower  objęty  systemem  posiadał  wbudowany 

system identyfikacji, wypożyczania, zamykania i zwrotu roweru oraz który jest wyposażony (...) 

wielosystemowy nadzór elektroniczny w czasie rzeczywistym dzięki wyposażeniu go w moduł 

śledzenia  GPS  i/lub  GSM,  a  którego  panel,  przy  współpracy  ze  smartfonem  użytkownika, 

przejmuje rolę terminala wypożyczeń. Rowery III generacji nie mają wbudowanego systemu 

wypożyczania,  zamykania  czy  zwrotu,  ponieważ  w  ich  przypadku  taką  rolę  pełnią  stacje 

dokujące,  które  mogą  pełnić  taką  rolę  tylko  i  wyłącznie  we  współpracy  ze  smartfonem.  W 

żadnym jednak przypadku sam smartfon nie będzie wystarczający dla skorzystania z systemu 

wypożyczenia tzn. nie będzie pełnił roli we współpracy z panelem znajdującym się na rowerze 

roli terminala wypożyczeń. Ponadto, nawet jeżeli uznać, że istnieją wątpliwości co do tego, czy 

omawiane  dwa  przykłady  spełniają  definicję  przedstawioną  w  SIWZ  to  z  całą  pewnością 

przykłady  te  nie  stanowią  systemów  roweru  elektrycznego  IV  generacji  ani  w  języku 

branżowym,  ani  w  innych  dokumentach  postępowania.  Na  stronie  internetowej 

Zamawiającego  zostały  zamieszczone  liczne  dokumenty  z  przeprowadzonego  dialogu 

technicznego  poprzedzającego  wszczęcie  postępowania,  które  jednoznacznie  potwierdzają 

wskazane  powyżej  rozumienie  definicji  roweru  elektrycznego  IV  generacji.  Bezpośrednio  w 

protokole  końcowym  z  przeprowadzonego  dialogu  technicznego  wskazano,  że  zakres 

omawianych tematów dotyczył m.in. systemu Roweru Metropolitalnego w systemie III lub IV 

generacji. Ponadto wykonawcy biorący udział w dialogu (m.in. Green Electricity sp. z o.o. oraz 

Velorent 

sp. z o.o.) udostępniali materiały dodatkowe, w których wprost wskazywali na różnice 

pomiędzy systemami III i IV generacji, co potwierdza wyżej przedstawione rozumienie roweru 

IV generacji zarówno powszechnie jak i w ramach Postępowania.  


Trzecia grupa dotyczy informacji zawartych w punktach 16, 17, 19, 20, 21, 22, 24, 26, 

31 wskazanych przez Wykonawcę rozwiązań, gdzie zostały informacje wskazujące na udział 

podmiotu publicznego, a część rozwiązań dotyczy systemów prywatnych, w których podmiot 

publiczny ni

e jest stroną. Wynika to z publicznie dostępnych informacji zawartych na stronach 

internetowych. 

Nie  spełnia  to  zatem  postawionych  w  rozdziale  XVII  pkt  3  ppkt  3)  SIWZ 

wymagań,  co  do  wskazywanych  przykładowych  systemów  wypożyczania  elektrycznych 

rowerów IV generacji. W związku z powyższym, Zamawiający wezwał Wykonawcę do złożenia 

wyjaśnień w zakresie lokalizacji, co do których nabrał wątpliwości, czy dotyczą one systemów, 

w których podmiot publiczny był stroną tj. lokalizacji wskazanych w pkt 17 (Chicago), 20 (San 

Diego), 22 (Sacramento), 26 (Providence), 28 (Praga), 29 (Trnava). 

Pozostałe lokalizacje tj. 

wskazane w pkt 16 (San Francisco), 19 (Frankfurt), 21 (Los Angeles), 24 (Kladno), 31 (Milto 

Kays) były przedmiotem pierwszych wyjaśnień i po ich przedstawieniu, Zamawiający nie miał 

wątpliwości,  iż  odnoszą się one do  systemów,  w których podmiot  publiczny  nie jest stroną, 

dlatego nie były one przedmiotem ponownego wezwania do wyjaśnień. W wyjaśnieniach z 11 

lipca 2019 r. Wykonawca tylko w dwóch przypadkach tj. pkt 28 (Praga) oraz pkt 29 (Trnava) 

podał, iż wskazane przez niego przykładowe systemy dotyczą systemów, w których podmiot 

publiczny był stroną. W pozostałym zakresie wyjaśnień nie można uznać jako wystarczające, 

bowiem 

całokształt  SIWZ  jednoznacznie  potwierdza,  że  intencją  Zamawiającego  było 

uzyskanie  informacji  o  wdrożonych  systemach  wypożyczania  funkcjonujących  w  sposób, 

którego implementacja obecnie rozważana jest przez Zamawiającego tzn. przy współudziale 

podmiotu  prywatnego  a  nie  w  ramach  całościowej  inwestycji  realizowanej  wyłącznie  przez 

podmiot  prywatny. 

W  związku  z  powyższym,  we  wzorze  formularza  ofertowego  w  miejscu 

dedykowanym  do  wpisania  przykładów  wdrożonych  systemów  pojawiło  się  oznaczenie: 

ogólne  wskazanie  podziału  obowiązków  pomiędzy  podmiotem  publicznym  a  operatorem. 

Ponadto w 

PZ (punkt I, ppkt 1) znalazła się także informacja o tym, że system wypożyczania 

rowerów publicznych, którego wdrożenie pozostaje intencją Zamawiającego, będzie stanowił 

istotny  komponent  komunikacji  publicznej  wraz  z 

zrównoważoną  mobilnością  miejską  na 

terenie GZM. 

Nie może zatem budzić wątpliwości, że definicja systemu wypożyczania rowerów 

nie  obejmowała  systemów  w  pełni  prywatnych,  w  których  strona  publiczna  nie  odgrywa 

praktycznie żadnej roli  (np. udzielenie jedynie zgody na działanie systemu na terenie miasta). 

Gdyby Zamawiającemu chodziło o wszelkie wdrożone systemy wypożyczania rowerów (także 

te prywatne) wówczas zupełnie zbędnym byłoby żądanie od wykonawców informacji na temat 

podziału  obowiązków  pomiędzy  stronę  publiczną  a  prywatną.  Jednocześnie  ewentualna 

wiedza z wdrożenia takich systemów nie miałaby dla Zamawiającego żadnej wartości dodanej, 

ponieważ  planowany  system  wypożyczania  rowerów  na  terenie  GZM  będzie  wdrażany  w 

ścisłej współpracy podmiotu publicznego z podmiotem prywatnym. Wszelkie próby czynione 

przez  Wykonawcę  sprowadzające  się  do  objęcia  systemów  w  pełni  prywatnych  definicją 


systemu  publicznego  nie  mogą  być  zaakceptowane  przez  Zamawiającego,  ponieważ  nie 

dotyczą  one  systemów,  których  opis  w  ramach  Koncepcji  będzie  miał  dla  Zamawiającego 

jakiekolwiek  znaczenie. 

W  konsekwencji  Zamawiający  uznał,  iż  w  przypadku  systemów 

wskazanych w pkt 16 (San Francisco), 17 (Chicago), 19 (Frankfurt), 20 (San Diego), 21 (Los 

Angeles),  22  (Sacram

ento),  24  (Kładno,  26  (Providence),  31  (Milto  Kays)  Wykonawca 

wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  wskazując  zarówno  w  swojej  ofercie,  jak  i  później 

podtrzymując  w  swoich  wyjaśnieniach,  iż  dotyczyły  one  systemów,  w  których  podmiot 

publiczny był stroną, podczas gdy w rzeczywistości systemy te są systemami prywatnymi.  

Zamawiający  podkreślił,  że  rozróżnia  sytuację,  w  której  w  ofercie  Wykonawca 

zaznaczył, że w danym przykładzie podmiot publiczny nie jest stroną np. pkt 20 i 24. W takim 

przypadku nie były przyznane punkty. W sytuacji natomiast gdy w ofercie nie znalazła się taka 

informacja a przykład został podany na potwierdzenie kryterium opisanego w SIWZ i okazał 

się niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy, wówczas Zamawiający traktował powyższe jako 

sytuację opisana w art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. Uzasadniając swoją decyzję o wykluczeniu 

Odwołującego  z  postępowania  Zamawiający  podkreślił,  iż  wskazanie  przez Wykonawcę  31 

rozwiązań,  za  które  Zamawiający  miałby  przyznać  maksymalną  liczbę  punktów  w  ramach 

kryterium 

„Uszczegółowienie  Koncepcji”  tj.  19  punktów,  podczas  gdy  w  rzeczywistości 

Zamawiający  powinien  przyznać  jedynie  6  punktów,  miałoby  wpływ  nie  tylko  na  ogólną 

punktację  i  wynik  postępowania,  ale  także  na  zakres  obowiązków  wykonawcy  na  etapie 

realizacji umow

y z wykonawcą. Wskazanie przykładów wdrożonego systemu wypożyczania 

elektrycznych rowerów IV generacji zgodnie z rozdziałem XVII pkt 3 ppkt 3 SIWZ obligowało 

wykonawców  do  szczegółowego  opisania  tych  rozwiązań  w  Koncepcji,  co  znajduje  swoje 

odzwierciedleni

e  w  treści  Umowy  zawieranej  z  Zamawiającym.  Niewątpliwie  więc  podanie 

obiektywnie nieprawdziwych informacji przez Wykonawcę w tym zakresie mogło mieć istotny 

wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu. Niewątpliwie też do 

przekazania  Z

amawiającemu  obiektywnie nieprawdziwych informacji  doszło,  co  najmniej,  w 

wyniku  niedbalstwa  ze  strony Wykonawcy,  od  którego  Zamawiający  miał  prawo  oczekiwać 

podwyższonej staranności ze względu na zawodowy charakter prowadzonej działalności (art. 

355  §  2  Kodeksu  cywilnego).  Zgodnie  z  orzecznictwem,  nie  jest  ważne  czy  Zamawiający 

rzeczywiście w błąd został wprowadzony, czy wykrył go na wczesnym etapie Postępowania. 

W wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  („KIO”)  z 8 października 2018  r., sygn.  KIO  1890/18 

wskazano:  dla  wyczerpania  hipotezy  art.  24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.  nie  jest  istotne  ani  to,  czy 

informacje wprowadzające w błąd były możliwe - względnie jak łatwe były - do wykrycia, nie 

jest również relewantne to, czy zamawiający dał się w błąd wprowadzić z uwagi na własne 

niedbalstwo,  lub  przyczynił  się  do  zaistnienia  błędu  po  swojej  stronie  -  istotny  jest  jedynie 

stopień  zawinienia  wykonawcy,  który  polega  na  nieprawdziwej  informacji  celem  wywołania 


tego błędu.  Zamawiający  szczegółowo przeanalizował  zaistniały  w  sprawie stan faktyczny  i 

kierując  się  wyrażoną  w  art.  7  ust.  1  PZP  zasadą  proporcjonalności  traktował  wykluczenie 

Wykonawcy  jako  ostateczność,  dwukrotnie  wzywając  Wykonawcę  do  wyjaśnień.  Złożone 

przez  Wykonawcę  wyjaśnienia  w  dalszym  ciągu  zawierały  jednak  wprowadzające  w  błąd 

informacje  jakoby  wskazane  przez  Wykonawcę  przykłady  systemów,  spełniały  wymogi 

określone przez Zamawiającego w SIWZ. Niestety, szczegółowa analiza sytuacji doprowadziła 

Zamawiającego do przekonania, że nie byłoby dopuszczalne w takim wypadku pozostawienie 

Wykonawcy  w Postępowaniu (przyznanie mu mniejszej liczby punktów w ramach kryterium 

oceny ofert), ponieważ powyższe byłoby nieproporcjonalne do skali stwierdzonych naruszeń 

(tak m.in. w wyroku KIO z dnia 5 lutego 2019 r., KIO 82/19 oraz w wyroku KIO z dnia 31 lipca 

2019  r.,  KIO  1401/18).  Powyższe  mogłoby  zostać  uznane  za  obejście  bezwzględnie 

obowiązujących  przepisów  prawa  (tj.  art.  24  ust.  1  pkt  17  PZP).  Obejście  wiązałoby  się  z 

rezygnacją  z  sankcji  przewidzianej  art.  24  ust.  1  pkt  17  PZP  i  świadczyłoby  o  nierównym 

traktowaniu wykonawców biorących udział w Postępowaniu. Zauważyć należy, iż ewentualny 

brak  wykluczenia  Wykonawcy  świadczyłby  o  tym,  że  Zamawiający  w  ten  sam  sposób 

potraktował Wykonawcę, który w wyniku nawet jedynie niedbalstwa przedstawił nieprawdziwe 

informacje  w  ramach  złożonej  oferty,  co  wykonawców,  którzy  dołożyli  należytej  staranności 

przy  weryfikacji  i  podawaniu  danych  zawartych  w  ofercie. 

Jednocześnie,  w  przedmiotowej 

sytuacji  nie  jest  możliwe  skorzystanie  przez  Wykonawcę  z  instytucji  samooczyszczenia,  o 

której  mowa  w  art.  24  ust.  8  PZP.  Zgodnie  bowiem  z  orzecznictwem  KIO:  instytucja 

samooczyszczenia jest podejmowana z inicjatywy samego wykonawcy, w sytuacji, gdy ten ma 

świadomość  i  wie,  że  podlega  wykluczeniu.  Samooczyszczenie  winno  być  dokonane 

najpóźniej  wraz  ze  złożeniem  dokumentu  JEDZ,  czyli  wraz  z  upływem  terminu  na 

potwierdzenie spełniania warunków udziału w postępowaniu. Późniejsze, następcze w wyniku 

wezwania  zamawiającego  czy  po  podjęciu  przez  niego  decyzji  o  wykluczeniu 

samooczyszczenie wykonawcy wypaczałoby sens tej instytucji (zob. wyrok KIO z 14 czerwca 

2018 r., sygn. KIO 1102/18). Podobnie podkreślono w wyroku KIO z 13 lutego 2019 r., sygn. 

KIO 185/18: nie jest możliwym, aby efekt działań samooczyszczających (podanie wyłącznie 

informacji,  które  nie  wprowadzają  w  błąd)  nastąpi  jeszcze  w  tym  postępowaniu  (informacje 

wprowadzające w błąd już przedstawiono). W niniejszym Postępowaniu zatem, Wykonawca 

nie ma możliwości  skorzystania z  instytucji  samooczyszczenia  w  zakresie przedstawionych 

przez  niego  obiektywnie  nieprawdziwych  informacji. 

Z  uwagi  na  powyższe  okoliczności, 

należało  uznać,  że Wykonawca,  co  najmniej  w  wyniku  niedbalstwa,  przedstawił  informacje 

wprowadzające w błąd Zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane 

przez Zamawiającego w Postępowaniu i dlatego, w konsekwencji podlega on wykluczeniu z 

Postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  PZP.  Uzupełniająco  w  stosunku  do 

przedstawionych  powyżej  postanowień  SIWZ  przywołanych  w  odwołaniu  i  informacji  o 


wykluczeniu  Odwołującego,  wskazania  w  tym  miejscu  wymaga,  iż  stosownie  do  Rozdziału 

XVII pkt 3 ppkt 3 SIWZ jednym z cztere

ch kryteriów oceny ofert w postępowaniu jest kryterium: 

„Uszczegółowienie Koncepcji” (UK) o wadze 19%.  Liczba punktów w tym kryterium zostanie 

obliczona w ten sposób, że za każde prawidłowo wskazane przez Wykonawcę rozwiązanie 

zawierające wskazanie podziału obowiązków pomiędzy podmiotem publicznym a operatorem 

w  ramach  wdrożonego  systemu  wypożyczania  elektrycznych  rowerów  IV  generacji,  które 

następnie  zostanie  szczegółowo  opisane  w  Koncepcji  w  ramach  ww.  pkt  2  lit.  b  OPZ, 

wykonawca otrzyma 1 pkt. Punkty w ramach tego 

kryterium zostaną przyznane na podstawie 

oświadczenia Wykonawcy zawartego w Formularzu Ofertowym (stanowiącym Załącznik nr 1 

do  SIWZ),  w  którym  Wykonawca  wskaże  oznaczenie  miasta  lub  innej  jednostki 

administracyjnej,  w  którym  został  wdrożony  system  elektrycznego  roweru  publicznego  IV 

generacji, oraz 

ogólne wskazanie podziału obowiązków pomiędzy podmiotem publicznym, a 

operatorem. 

Maksymalna możliwa liczba punktów do uzyskania w tym kryterium to 19, przy 

czym,  jeżeli  Wykonawca  wskaże  więcej  niż  19  przykładów,  to  Zamawiający  nie  będzie 

poddawał  analizie doświadczeń  powyżej  19  wskazanych. Oświadczenie Wykonawcy  w  tym 

zakresie  będzie  stanowiło  zobowiązanie,  które  znajdzie  swoje  odzwierciedlenie  w  treści 

umowy zawieranej z Zamawiającym. Zamawiający zastrzegł, że nie dopuszcza żadnych zmian 

w  toku  post

ępowania  w  zakresie  przykładów  wskazanych  przez  Wykonawcę  na  potrzeby 

punktacji  w  ramach  tego  kryterium. 

Zamawiający  podał  również,  iż  dopuszcza  możliwość 

wyjaśnienia treści dotyczących wskazanych przez Wykonawcę przykładów w rozumieniu art. 

87 ust. 1 ustawy Pzp, których granicą będzie to, aby  wskutek udzielonych wyjaśnień przez 

Wykonawcę nie doszło do uzupełnienia wskazanych przykładów. Zamawiający zawarł w SIWZ 

informację co należy rozumieć pod pojęciem rower IV generacji. Dodatkowo, w odpowiedzi na 

pytanie  nr  11  wykonawcy, 

Zamawiający  podał  m.in.,  iż  prawidłowość  wskazania  w  ww. 

zakresie 

będzie oceniania na podstawie sposobu wypełnienia formularza ofertowego.  

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie podlega oddaleniu. 

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp z postępowania o udzielenie zamówienia 

wyklucza  się  wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił 

informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowa

ne przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia.  

W ocenie Izby wystąpiły wszystkie przesłanki wymienione w tym przepisie w odniesieniu 

do pierwszej i trzeciej grupy informacji, zawartych w ofercie Odwołującego, przedstawionych 

przez Zamawiaj

ącego w zawiadomieniu o wykluczeniu tego wykonawcy. 


Odnośnie  pierwszej  grupy  informacji  wskazania  wymaga,  iż  w  części  B  Formularza 

ofertowego  Zamawiający  wymagał  w  zakresie  kryterium:  Uszczegółowienie  Koncepcji, 

wskazania  przykładów  wdrożonego  systemu  wypożyczania  elektrycznych  rowerów  IV 

generacji, z oznaczeniem miasta lub innej jednostki organizacyjnej 

w którym został wdrożony 

taki system oraz ogólnym wskazaniem podziału obowiązków pomiędzy podmiotem publicznym 

i prywatnym.  

Odwołujący w części B oferty, w poz. 1-14 wymienił: Gdańsk, Gdynia, Pruszcz Gdański, 

Sopot,  Reda, Gmina  Żukowo, Gmina  Stężyca,  Gmina  Somonino, Gmina  Sierkowice,  Puck, 

Gmina  Władysławowo,  Rumia,  Tczew,  Gmina  Kartuzy,  oraz  podał  w  każdej  z  pozycji 

obowiązki po stronie Operatora oraz po stronie Miasta.  

Z

ostało wykazane, iż w  każdej z ww. pozycji 1-14 został zastosowany ten sam system. 

Zgodzić  się  zatem  należy  z  Zamawiającym  i  Przystępującym,  iż  informacja  podana  w  tych 

punktach  wskazuje  na jeden  przykład  rozwiązania, które stosownie do rozdziału XVII  pkt  3 

ppkt 3 SIWZ miało być punktowane. Podanie jej w sposób, w jaki to uczynił Odwołujący, czyli 

w  rozb

iciu  na  14  miast/gmin  w  których  ten  system  został  wdrożony,  wywołuje  natomiast 

wrażenie, że chodzi o 14 różnych systemów, co stosownie do ww. pkt SIWZ mogło mieć wpływ 

na ilość punktów uzyskanych przez Odwołującego, tj. 14 zamiast 1.  Punkty w ramach tego 

kryterium miały być bowiem przyznawane na podstawie oświadczenia wykonawcy zawartego 

w formularzu ofertowym.   

Skład orzekający Izby nie podziela stanowiska Odwołującego, że ze sposobu zbudowania 

formularza  ofertowego  należało  wnosić,  że  chodziło  o  podanie  miast/jednostek 

administracyjnych, także wtedy, gdy był jeden system i jeden zamawiający, przeprowadzający 

postępowanie  dla  tych  miast.  Z  brzmienia  nagłówka  tabeli  wynika  bowiem,  że  w 

poszczególnych pozycjach tej tabeli winny być podane „następujące przykłady wdrożonego 

systemu  wypożyczania  elektrycznych  rowerów  IV  generacji”,  a  z  układu  tabeli  wynika,  że 

przykłady  te  mają  być  podane  w  danej  pozycji  (Lp.  -  kolumna  pierwsza  z  trzech)  ze 

wskazaniem  miasta  (lub  innej  jednostki  organizacyjnej),  w  którym  został  wdrożony  system 

(kolumna  druga)  i  ogólnym  wskazaniem  podziału  obowiązków  pomiędzy  podmiotem 

publicznym a operatorem (kolumna trzecia). 

Z brzmienia rozdziału XVII pkt 3 ppkt 3 wynika, 

że pozycje te odpowiadają opisowi przyznawania punktów w kryterium UK.  

W ocenie Izby n

ie można uznać argumentacji Odwołującego, z której wynika, że z uwagi 

na pewne różnice związane z tym, iż system jest zainstalowany w poszczególnych miastach 

/gminach aglomeracji Trójmiasta, a zamawiającym jest stowarzyszenie Obszar Metropolitalny 

Gdańsk-Gdynia-Sopot, które, jak  wynika z  jego statutu  jest  dobrowolnym,  samorządowym  i 

trwałym  zrzeszeniem  gmin  i  powiatów  należy  system  w  nich  funkcjonujący,  traktować 


odrębnie.  Różnice wskazywane przez Odwołującego w postaci np. formy podejmowania przez 

każde  z  miast  decyzji  o  przystąpieniu  do  systemu,  czy  wyboru  lokalizacji  stacji  na  swoim 

terenie, zabezpieczenia środków w swoim budżecie, nie przesądzają o odrębności systemu w 

każdym z miast/gminie. Przeciwnie, chodzi o przystąpienie do tego samego systemu.  

Skoro przedmiotem zamówienia jest opracowanie koncepcji, która jest pierwszym krokiem 

w  budowie  systemu  rowerów  elektrycznych,  który  będzie  funkcjonował  w  41  gminach, 

członków  Metropolii,  co  jest  niesporne  pomiędzy  stronami,  to  zważywszy  na  to,  że kryteria 

oceny ofert ze swej istoty odnoszą się do przedmiotu zamówienia, jak również to, iż w ramach 

realizacji zamówienia wykonawca będzie obowiązany szczegółowo opisać każde z rozwiązań 

wskazanych w tabeli na potrzeby oceny oferty w zakresie kryterium UK, 

nie powinno budzić 

wątpliwości,  że dla oceny  oferty  w  kryterium „Uszczegółowienie Koncepcji”  wymagane były 

informacje o wdrożonym systemie ze wskazaniem miejsc jego wdrożenia. Natomiast sposób 

przedstawienia  informacji  przez  Odwołującego  stwarza  pozory,  że  każde  z  14  miast/gmin 

aglomeracji  Trójmiasta  posiada  odrębny  system  wypożyczania  rowerów  elektrycznych  IV 

generacji. Tym samym informacje te należy uznać za wprowadzające w błąd, bowiem gdyby 

nie  to,  że  w  innych  ofertach  był  wskazany  ten  sam  system  w  jednej  pozycji  i  Zamawiający 

podjął  działania  w  kierunku  wyjaśnienia  tej  kwestii,  mógłby  przyznać  Odwołującemu  14 

zamiast 1 punktu w ww. kryterium oceny ofert. 

Jeżeli  chodzi  o  trzecią  grupę  informacji  dotyczących  sposobu  wypełnienia  kolumny 

trzeciej,  dotyczącej  podział  obowiązków  pomiędzy  podmiotem  publicznym  a  prywatnym,  

zawartych  w  poz.16,17,19,20,21,22,24,26,31 

części  B  formularza  ofertowego,  należy  na 

wstępie  stwierdzić,  iż  w  ocenie Izby  nie ma  racji  Odwołujący, gdy twierdzi  w  odwołaniu,  że 

skoro Zamawiający nie określił jaki jest minimalny udział podmiotu publicznego, czy operatora, 

to  możliwy jest także podział 0/100%. Z literalnego brzmienia tej części SIWZ oraz ww. np. 

pkt  I  ppkt  1 

OPZ  wynika  bowiem,  że  przedmiot  zamówienia  dotycz  systemu  będącego 

elementem komunikacji publicznej. Skoro zatem Zamawiający oczekiwał wskazania podziału 

obowiązków  pomiędzy  podmiotem  publicznym  a  operatorem,  co  wiązał  się  z  przyznanie 

punktów w kryterium oceny ofert, to oznacza, że punktowany będzie system, gdzie każdy z 

tych podmiotów ma jakieś obowiązki w ramach tego systemu i chodzi o ich wskazanie. Należy 

przy tym 

przyznać rację Zamawiającemu, że udzielenie jedynie zgody na działanie systemu 

na  terenie  miasta, 

nie  oznacza  udziału  w  podziale  obowiązków  pomiędzy  podmiotem 

publicznym a prywatnym, o którym mowa w SIWZ.  

Nie  można  zgodzić  się  również  z  argumentacją  Odwołującego  przedstawioną  na 

rozprawie,  że  o  tym  czy  rower  jest  publiczny  przesądza  to,  że  ma  do  niego  dostęp  ogół 

potencjalnych  użytkowników,  a  zatem  także  rower  prywatny,  powinien  być  uznany  za 

publiczny. Sko

ro istnieją różne systemy wypożyczania rowerów tj. prywatne, jak też takie, w 


których podmiot publiczny ma swój udział i określone obowiązki, to okoliczność, iż podmiot 

prywatny  w  celach  zarobkowych  udostępnia  rowery  ogółowi  użytkowników,  którzy  mogą  je 

wy

korzystywać również zamiast korzystać ze środków komunikacji publicznej, nie oznacza, że 

przez to stają się rowerami wypożyczanymi w ramach sytemu, w którym podmiot publiczny ma 

swoje obowiązki.  

W ocenie Izby Odwołujący podając w ww. pozycjach (inaczej, niż np. w poz. 25, 26, 

gdzie zostało przez niego wskazane, że podmiot publiczny nie jest zamawiającym usługę), że 

po stronie miasta było opracowanie koncepcji wykorzystania roweru miejskiego, czy udzielenie 

pozwolenia na wniosek operatora, w sytuacji, gdy, 

jak zostało podane przez Zamawiającego 

na  rozprawie, 

chodzi  o  całkowicie  prywatne  systemy  (np.  UBER),  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd,  bowiem  stwarzały  one  wrażenie  istnienia  udziału  podmiotu 

publicznego w podziale obowiązków. Odwołujący nie wykazał natomiast Zamawiającemu ani 

na  rozprawie

,  że  podział  obowiązków  miał  miejsce.  Przedłożone  na  rozprawie  dowody  nie 

potwierdzają tych okoliczności. Są to w większości nieprzetłumaczone na język polski wydruki 

z artykułów zamieszczonych na stronach internetowych, bez wykazania powiązania z treścią 

oferty Odwołującego, także w odniesieniu do fragmentów przetłumaczonych na język polski.  

I tak np. odnośnie poz. 16 (San Francisco), gdzie w formularzu ofertowym wykonawca 

wskazał  po  stronie  Operatora:  Przygotowanie  systemu,  Wdrożenie  Systemu,  Serwis,  a  po 

stronie Miasta: 

opracowanie koncepcji wykorzystania roweru miejskiego, Odwołujący w pliku 

dowodów dotyczących trzeciej grupy zarzutów uzupełnionego następnie o kolejny wydruk ze 

strony  internetowej  (bez 

tłumaczenia)  zawarł  informację  (bez  daty),  z  której  wynika,  iż  na 

przestrzeni 

jakiegoś  czasu  następowały  zmiany  w  zakresie  funkcjonowania  wypożyczalni 

rowerów. Najpierw wyłączność miała firma Motivate, a w 2017 roku doszło do tego, że miejski 

Departament  T

ransportu  zaczął  funkcjonować  ze  swoim  bezstacyjnym  systemem 

wypożyczalni rowerów, a następnie został podjęty pilotażowy program bezstacyjnego systemu 

rowerów publicznych, co oprotestował ww. podmiot, jednak osiągnięto kompromis i firma Jump 

zdobyła pierwsze pozwolenia. A dalej jest informacja, że miasto ogłosiło, że rozpocznie proces 

wydawania  pozwoleń.    Powyższe  wskazuje,  że  w  tym  mieście  następują  zmiany  co  do 

funkcjonowania  w  nim  wypożyczalni  rowerów,  jednakże  nie  potwierdza,  że  informacje 

przedstawione 

w  ofercie  są  prawdziwe.  Podobnie jest  w  odniesieniu  do  poz.  17  (Chicago), 

gdzie  w  formularzu  ofertowym  wykonawca  wskazał  po  stronie  Operatora:  Przygotowanie 

systemu,  Wdrożenie  Systemu,  Serwis,  a  po  stronie  Miasta:  opracowanie  koncepcji 

wykorzystania  rower

u  miejskiego,  Odwołujący  w  pliku  dowodów  złożonych  na  rozprawie 

dotyczących trzeciej grupy zarzutów załączył artykuł z 2018 r. i podał: „Chicago - dowody się 

do  informacji,  że  na  terenie  miasta  występuje  system  rowerów  miejskich  III  generacji,  a 

systemy  wy

pożyczalni  rowerów  IV  generacji  są  systemami  prywatnymi”.  Dowód  ten 


potwierdza zatem 

brak prawdziwości informacji podanej w ofercie, która sugerowała, że chodzi 

o rowery elektryczne IV generacji. Również odnośnie poz. 19 (Frankfurt), gdzie w formularzu 

ofe

rtowym  wykonawca  wskazał  po  stronie  Operatora:  Przygotowanie  systemu,  Wdrożenie 

Systemu,  Serwis,  a  po  stronie  Miasta:  opracowanie  koncepcji  wykorzystania  roweru 

miejskiego, Odwołujący w pliku dowodów dotyczących trzeciej grupy zarzutów, załączył artykuł 

21.12.2017  r.,  zawierający  informację,  że  Szef  Departamentu  Transportu,  chce 

uporządkować chaos rowerowy w miejscach publicznych wobec tego, iż w mieście funkcjonuje 

5 operatorów rowerów publicznych, w tym również z Chin. Treść tego artykułu nie potwierdza 

prawdziwości informacji zawartej w ofercie. Próba uporządkowania chaosu, nie oznacza, iż 

miasto opracowało koncepcję wykorzystania roweru miejskiego, która by stanowiła jego udział 

w podziale obowiązków dotyczących danego systemu. Także odnośnie kolejnej poz. 21 (Los 

Angeles

),  gdzie  w  formularzu  ofertowym  wykonawca  wskazał  po  stronie  Operatora: 

Przygotowanie  systemu,  Wdrożenie  Systemu,  Serwis,  a  po  stronie  Miasta:  opracowanie 

koncepcji wykorzystania roweru miejskiego, Odwołujący w pliku dowodów dotyczących trzeciej 

grupy  zarzutów,  załączył  artykuł  z  2018  r.  o  przetłumaczonym  brzmieniu:  „Firma  Jump 

rozpoczęła działalność oferując systemy rowerów publicznych w 2017 r. i szybko rozwinęła 

swo

ją działalność na szereg metropolii w USA. W maju br. (2018) spółka Jump została kupiona 

przez  Uber

’a  którego  strategia  zakłada  powiększenie  obecności  na  rynku  transportu 

publicznego. Uber wystartował w Los Angeles w zeszłą środę po otrzymaniu pozwolenia na 

działalność od miasta.”, który nie potwierdza prawdziwości informacji zawartych w ofercie. 

I

nformacje wymagane dla oceny oferty na podstawie kryteriów oceny ofert są informacjami 

mającymi  istotny  wpływ  na  podstawowe  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w 

postępowaniu. Są one bowiem brane pod uwagę przy ustaleniu pozycji danej oferty w rankingu 

ofert,  a  zatem  służą  do  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  a  w  konsekwencji  do  udzielenia 

zamówienia  danemu  wykonawcy.  To,  czy  podanie  wprowadzających  w  błąd  informacji 

służących do oceny ofert zgodnie z kryteriami określonymi w SIWZ, skutkowałoby korzystną 

dla Odwołującego zmianą pozycji jego oferty na tle innych ofert, pozostaje bez znaczenia w 

świetle  brzmienia  ww.  przepisu  ustawy  Pzp.  Przepis  ten  odnosi  się  bowiem  do 

wprowadzających w błąd informacji, które mogą mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane 

przez  zamawiającego,  co  oznacza,  że  dla  wypełnienia  przesłanki,  wystarczy  możliwość 

wywarcia wpływu na takie decyzje.  

W ocenie Izby, przedstawienie przez Odwołującego wprowadzających w błąd informacji, 

służących do  pozyskania punktów  w  kryterium oceny  ofert,  nastąpiło no najmniej  w  wyniku 

lekkomyślności lub niedbalstwa.  Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy Pzp do oceny czynności 

wykonawcy w zakresie przedstawiania w ofercie wymaganych w SIWZ informacji, stosuje s

ię 

art.  355  §  2  k.c.,  który  w  stosunku  do  profesjonalistów  przewiduje  podwyższony  miernik 


staranności, przyjmując, iż należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego 

działalności  gospodarczej  określa  się  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej 

działalności.  Wykonawcę  składającego  ofertę  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  co  do  zasady, 

należy  uznać  za  profesjonalistę.  Należyta  staranność 

profesjonalisty  nakłada na  wykonawcę,  który  składa  ofertę,  dokumenty  i oświadczenia,  aby 

upewnił się czy deklarowany w nich stan rzeczy odpowiada rzeczywistości. (m.in. wyrok KIO  

z 20 marca 2017 r. sygn. akt KIO 382/17). 

Powyższe  wskazuje,  że  w  okolicznościach  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  wypełnione  zostały  przesłanki  wykluczenia  Odwołującego  na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. 

Zastosowanie tego przepisu następuje wówczas, 

gdy 

zostanie ujawnione, że informacje przedstawione przez wykonawcę są wprowadzające w 

błąd.

Przepis  ten  nie  posługuje  się  bowiem  pojęciem  „nieprawdziwych  informacji”,  lecz 

„informacji wprowadzających w błąd”, co wskazuje, że chodzi w nim nie tylko o informacje, 

które  są  z  gruntu  nieprawdziwe,  ale  także  o  takie,  które  ogólnie  rzecz  biorąc  nie  są 

nieprawdziwe, lecz zostały przedstawione w taki sposób, aby wywołać określone wrażenie/ 

skutek, które by nie powstały, gdyby informacja została rzetelnie przedstawiona. Zaznaczenia 

przy  tym  wymaga,  że  służy  to  ochronie  uczciwej  konkurencji  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  oraz  przeciwdziałają  udzieleniu  zamówienia  wykonawcy,  który  działa  w 

postępowaniu w sposób nieprofesjonalny i nierzetelny.  

Nie  potwierdziły  się  także  pozostałe  zarzuty  odwołania,  dotyczące  rozszerzającej 

wykładni SIWZ oraz wprowadzenia dodatkowych wymogów w informacji o wykluczeniu. Jak 

zostało  wykazane  powyżej,  z  SIWZ  wynika,  że Zamawiający  wymagał  podania  przykładów 

wdrożenia  systemów  wypożyczania  elektrycznych  rowerów  IV  generacji,  ze  wskazaniem 

miast/jednostek  organizacyjnych,  gdzie  ten  system  został  wdrożony  oraz  wskazaniem 

podziału obowiązków pomiędzy podmiotem publicznym i prywatnym. 

J

eśli natomiast chodzi o drugą grupę zarzutów tj. poz. 25 (Luxemburg) i poz. 27 Tokyo) 

części  B  formularza  ofertoweg,  to  na  rozprawie  Zamawiający  stwierdził,  iż  uzyskał 

potwierdzenie,  że  podane  w  ofercie  informacje  w  odniesieniu  do  Tokyo,  dotyczą  rowerów 

elektrycznych  IV  generacji,  a  zatem  in

formacje  te  są  prawdziwe.  Natomiast  podtrzymał 

stanowisko co do tego, iż rowery w Luxemburu nie są rowerami IV generacji, argumentując, 

m.in.  iż  z  regulaminu  wynika,  iż  winny  być  one  pozostawiana  na  stacjach.  W  ocenie  Izby 

okoliczność  ta,  przy  braku  wykazania  przez  Zamawiającego,  że  od  strony  technicznej  i 

wyposażenia  ich  w  elektroniczne  elementy,  nie  spełniają  one  warunków  do  uznania  ich  za 

rowery  IV  generacji, 

pozostaje  bez  wpływu  na  ocenę  w  tym  zakresie.  Tym  bardziej,  iż  z 

argumentacji Odwołującego wynika, że wymogi techniczne są wypełnione, a pozostawianie 

na stacjach jest związane z formą ich ładowania (na stacji zamiast wymiany baterii), natomiast 


mogą być pozostawione w dowolnym miejscu pozostając widoczne. Potwierdzenie zasadności 

tych zarzutów nie wpływa jednak na wynik postępowania. 

Zgodnie z przepisem art. 192 ust. 2 ustawy Pzp Izba 

uwzględnia odwołanie w przypadku 

naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy, które miało lub może mieć istotny wpływ 

na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Nie  zostało  wykazane,  że  doszło  do 

naruszenia przepisów, które miało istotny wpływ na wynik postępowania.   

Z tych względów na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, Izba orzekła jak w pkt 1 sentencji 

wyroku. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9  

i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy 

§ 3 pkt 1 i 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. 

Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972)  z  uwzględnieniem  uzasadnionych  kosztów  wynagrodzenia 

pełnomocnika strony na podstawie rachunku złożonego do akt sprawy. 

Przewodniczący:      ……………..……………..