KIO 1416/19 WYROK dnia 5 sierpnia 2019 r.

WYROK 

z dnia 5 sierpnia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:   Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

  Protokolant: 

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  2  sierpnia  2019  r.  w  Warsz

awie  odwołania  wniesionego 

22 lipca 2019 r. do Prezesa Kraj

owej Izby Odwoławczej  

przez w

ykonawcę: FLEXIPOWER Group sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Woli Zaradzyńskiej 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Dostawa  i  montaż  instalacji 

kolektorów  słonecznych,  kotłów  na  biomasę  oraz  instalacji  fotowoltaicznych  na  terenie 

Gminy  Masłowice w  ramach  projektu  „Odnawialne  źródła energii  w Gminie Masłowice”    (nr 

postępowania UG.271.5.2019) 

prowadzonym przez Z

amawiającego: Gmina Masłowice  

przy  udziale  wykonawcy:  Sanito 

sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  –  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  U

marza postępowanie odwoławcze w zakresie żądania wezwania do uzupełnienia 

lub  wyjaśnienia  złożonych  z  błędami  lub  niezłożonych  przez  Sanito  sp.  z  o.o. 

z 

siedzibą  w  Warszawie  dokumentów  na  potwierdzenie,  że  zaoferowany  moduł 

fotowoltaiczny 

spełnia  określone  w  ramach  opisu  przedmiotu  zamówienia 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia wymagania co do: 1) gwarantowanej 

liniowej wydajności energetycznej na poziomie 83% mocy początkowej w 25. roku 

użytkowania, 2) wytrzymałości modułów na obciążenie 8000 Pa, 3) pokrycia szyby 

samoczyszczącą  nanopowłoką  nanoszoną  na  etapie  produkcji,  4)  pokrycia  szkła 

solarnego warstwą antyrefleksyjną o przepuszczalności światła min. 94,5%, które 

to zarzuty zostały uwzględnione przez Zamawiającego, a Przystępujący nie zgłosił 

co do tego sprzeciwu. 

Oddala odwołanie w pozostałym zakresie. 

Kosztami postępowania obciąża Odwołującego: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  3600  zł  00  gr 

(słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

post

ępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  uzasadnionych  kosztów  strony 

obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni 

od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  Gmina  Masłowice  prowadzi  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) {dalej również: 

„ustawa  pzp”,  „pzp”}  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia na dostawy pn. Dostawa i montaż instalacji kolektorów słonecznych, kotłów na 

biomasę  oraz  instalacji  fotowoltaicznych  na  terenie  Gminy  Masłowice  w  ramach  projektu 

„Odnawialne źródła energii w Gminie Masłowice”  (nr postępowania UG.271.5.2019) 

Ogłoszenie o tym zamówieniu 15 kwietnia 2019 r. zostało opublikowane w Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej nr 2019/S_074 pod poz. 174683. 

Wartość  tego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych 

na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

10  lipca  2019  r.  Zamaw

iający  przekazał  drogą  elektroniczną  wykonawcom 

uczestniczącym  w  postępowaniu  informację  o  wyborze  w  części  3.  zamówienia  jako 

najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  Sanito  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  {dalej 

również: „Sanito”}. 

22 lipca 2019 r. O

dwołujący FLEXIPOWER Group sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w Woli 

Zaradzyńskiej  {dalej  również:  „Flexipower”}  wniósł  w  stosownej  formie  elektronicznej 

do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  (zachowując  wymóg  przekazania  jego 

kopii  Zamawiającemu)  od powyższej  czynności,  a  także  od  zaniechania  odrzucenia  oferty 

Sanito. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  następujące naruszenia  przepisów  ustawy  pzp 

{lista zarzutów}: 

1.  Art.  91  ust.  1  w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt  2 

–  przez  wybór  oferty  Sanito, która  podlegała 

odr

zuceniu  jako  niezgodna  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia  {dalej 

również: „specyfikacja”, „SIWZ” lub „s.i.w.z.” 

2.  Art.  7  ust.  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  3 

–  przez  nierówne  traktowanie  wykonawców, 

w 

szczególności  polegające  na  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty,  która  podlegała 

odrzuceniu i traktowaniu jej na równi z ofertą wykonawców, których oferta nie podlegała 

odrzuceniu. 

3.  Art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 30b ust. 4 

– przez zaniechanie 

odrzucenia oferty Sanito w sytuacji, gdy zaoferowane przez tego wykonawc

ę urządzenia 

s

ą niezgodne z opisem przedmiotu zamówienia, tj. z pkt 4.3. SIWZ i załącznikami nr 1c 

do SIWZ 

– Projektami dla instalacji fotowoltaicznych o mocy 2,12 kWp, 3,18 kWp, 5,035 

kWp 

na  potrzeby  osób  fizycznych  będących  mieszkańcami  Gminy  Masłowice  oraz 

będącymi beneficjentami projektu pt. „Odnawialne źródła energii w Gminie Masłowice” z 

uwagi  na  to,  że:  a)  zaoferowane  urządzenie  posiada  parametr  80%  liniowej  gwarancji 

mocy  po  upływie  25  lat,  podczas  gdy  wymogiem    Zamawiającego  z  pkt  1.4.1.  tiret 

dziewiąte Projektu instalacji fotowoltaicznej o mocy 2,12 kWp, 3,18 kWp, 5,035 kWp jest 

gwarantowana  liniowa  wydajność  energetyczna  modułu  83%  mocy  początkowej  w  25. 

roku  użytkowania,  b)  Sanito  nie  przedstawiło  certyfikatu  stwierdzającego  pozytywny 

wynik  testów  wytrzymałości  modułów  na  obciążenie  8000  Pa  wydany  przez  jednostkę 

oceniającą  zgodność  zgodnie  z  art.  30b  ust.  1  ustawy  pzp,  który  był  wymagany  w  pkt 

1.4.1.  tiret  osiemnaste  Projektu  instalacji  fotowoltaicznej  o  mocy  2,12  kWp,  3,18  kWp, 

5,035  kWp  c)  Sanito 

nie  przedstawiło  potwierdzenia  okoliczności,  że:  po  pierwsze  – 

szyba  modułu  pokryta  jest  warstwą  samoczyszczącą  typu  nanopowłoką  nanoszoną  na 

etapie  produkcji,  po  drugie 

–  szkło  solarne  pokryte  warstwą  anty-refleksyjną  z 

przepuszczalnością światła min. 94,5%, potwierdzone oświadczeniem producenta szkła, 

które  to  wymogi  zostały  sformułowane  w  pkt  1.4.1.  tiret  ósmym  i  jedenastym  Projektu 

instalacji fotowoltaicznej o mocy 2,12 kWp, 3,18 kWp, 5,035 kWp. 

4.  Art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 25 ust. 1 i 26 ust. 1 

– przez zaniechanie odrzucenia oferty 

Sani

to,  pomimo  że  dokumenty  złożone  przez  tego  wykonawcę  na  potwierdzenie 

spełniania  przez  oferowane  dostawy  wymagań  określonych  przez  Zamawiającego  w 

SIWZ  (karta  techniczna  inw

ertera  obejmująca  informacje  potwierdzające  spełnianie 

przez  inwerter  parametrów  zawartych  w  szczegółowym  opisie przedmiotu zamówienia) 

odnoszą  się  do  innego,  nieprodukowanego  już  przez  producenta  urządzenia  – 

falowników Solaredge.  

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

w 

odniesieniu do części I zamówienia: 

Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Powtórzenia badania oferty Sanito i w jej wyniku odrzucenia tej oferty. 

Odwołujący  sprecyzował  powyższą  listę  zarzutów  w  szczególności  przez  podanie 

następujących okoliczności prawnych i faktycznych uzasadniających wniesienie odwołania. 

Odwołujący zwrócił uwagę na następujące okoliczności faktyczne: 

W ramach części trzeciej zamówienia Sanito zaoferowało: 

a)  dla  instalacji  fotowoltaicznej  2,12  kWp  instalowanych  na  dachach  lub  elewacjach 

budynków mieszkalnych osób fizycznych – moduł Ulica Solar UL-280P-60 oraz inwerter 

Solaredge SE2200H, 

b)  dla  instalacji  fotowoltaicznej  3,18  kWp  instalowanych  na  dachach  lub  elewacjach 

budynków mieszkalnych osób fizycznych – moduł Ulica Solar UL-280P-60 oraz inwerter 

Solaredge SE3000H, 

c)  dla  instalacji  fotowoltaicznej  2,12  kWp  instalowanych  na  dachach  lub  elewacjach 

budynków mieszkalnych osób fizycznych – moduł Ulica Solar UL-280P-60 oraz inwerter 

Solaredge SE5K, 

d)  dla  instalacji  fotowoltaicznej  2,12  kWp  instalowanych  na  dachach 

budynków 

gospodarczych osób fizycznych  – moduł Ulica Solar 

UL-280P-60 

oraz 

inwerter 

Solaredge SE2200H, 

e)  dla  instalacji  fotowoltaicznej  3,18  kWp  instalowanych  na  dachach 

budynków 

g

ospodarczych  osób  fizycznych  –    moduł  Ulica  Solar  UL-280P-60  oraz  inwerter 

Solaredge SE3000H, 

f) 

dla  instalacji  fotowoltaicznej 

5,035  kWp  instalowanych  na  dachach  budynków 

gospodarczych osób fizycznych  – moduł Ulica Solar 

UL-280P-60 

oraz 

inwerter 

Solaredge SE5K, 

g) 

dla  instalacji  fotowoltaicznej  3,18  kWp  instalowanych  na  gruncie  u  osób  fizycznych  – 

moduł Ulica Solar UL-280P-60 oraz inwerter Solaredge SE3000H. 

{dowód –oferta Sanito } 

Zamawiający  zawarł  opis  przedmiotu  zamówienia  dla  części  3.  zamówienia  w  pkt 

.3.  SIWZ  oraz  załączniku  nr  1  c  do  SIWZ  (część  3  zamówienia  –  instalacje 

fotowoltaiczne).  Zgodnie  zaś  z  pkt  8.7.3.  SIWZ  w  zakresie  części  3  zamówienia,  w  celu 

potwierdzenia  spełniania  przez  oferowane  dostawy  wymagań  określonych  przez 

Zamawiającego, żądał on: 

certyfikatu  potwierdzającego  pozytywny  wynik  testów  zgodności  modułów  z  normami  IEC 

61215,  EN-61730-

1  lub  z  normami  równoważnymi  oraz  EN-61730-2  lub  równoważną 

wydany przez jednostkę oceniającą zgodność zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy pzp, 

-  certyfik

atu  potwierdzającego  pozytywny  wynik  testów  odporności  modułów  na  amoniak 

zgodnie z normą IEC 62716 lub równoważną wydany przez jednostkę oceniającą zgodność 

zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy pzp, 

certyfikatu potwierdzającego pozytywny wynik testów odporności modułów na mgłę solną 

zgodnie z normą IEC 61701 lub równoważną wydany przez jednostkę oceniającą zgodność 

zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy pzp, 

certyfikatu  stwierdzającego  pozytywny  wynik  testów  odporności  modułów  na  degradację 

indukowaną  potencjałem  PID  lub  równoważnym  wydany  przez  jednostkę  oceniającą 

zgodność zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy pzp, 

certyfikatu  stwierdzającego  pozytywny  wynik  testów  wytrzymałości  modułów  na 

obciążeniem 8000 Pa wydany przez jednostkę oceniającą zgodność zgodnie z art. 30b ust. 1 

ustawy pzp, 

karty  technicznej  modułu  fotowoltaicznego  obejmującej  informacje  potwierdzające 

spełnianie  przez  moduł  parametrów  zawartych  w  szczegółowym  opisie  przedmiotu 

zamówienia stanowiącym załącznik nr 1c do SIWZ, zgodnie z pkt. 1.4.1. projektu, 

karty  technicznej  inwertera  obejmującej  informacje  potwierdzające  spełnianie  przez 

inwerter  parametrów  zawartych  w  szczegółowym  opisie  przedmiotu  zamówienia 

stanowiącym załącznik nr 1c do SIWZ, zgodnie z pkt. 1.4.2. projektu. 

W załączniku 1c do SIWZ Zamawiający wymagał m.in. następujących parametrów dla 

oferowanych instalacji fotowoltaicznych: 

maksymalne obciążenie statyczne/mechaniczne min. 8000 Pa, 

szyba pokryta warstwą samoczyszczącą typu nanopowłoka nanoszoną na etapie produkcji, 

- gwara

ntowana liniowa wydajność energetyczna modułu 83% mocy początkowej w 25 roku 

użytkowania, 

-  szk

ło  solarne  pokryte  warstwą  antyrefleksyjną  z  przepuszczalnością  światła  min.  94,5% 

potwierdzone oświadczeniem producenta szkła. 

{1.} 

Odwołujący  zarzucił,  że  moduł  fotowoltaiczny  Ulica  Solar  UL-280P-60  nie  spełnia 

wymagania  gwarantowanej  liniowej  wydajności  energetycznej  modułu  na  poziomie  83% 

mocy po

czątkowej w 25 roku użytkowania, gdyż posiada gwarancję jedynie na poziomie 80 

%  mocy  początkowej,  o  czym  świadczy  karta  gwarancyjna  wydawana  dla  tego  samego 

modelu panelu fotowoltaicznego przez producenta.  

Karta  techniczna  za

łączona  przez  Sanito  nie  koreluje  w  tym  zakresie 

z 

oświadczeniem producenta oraz z samym wykresem wydajności liniowej (który jako punkt 

graniczny 

posiada  wartość  80  %).  Wykres  odzwierciedla  treść  karty  gwarancyjnej  [97% 

sprawn

ości  po  roku,  spadek  roczny  0,7%  oraz  wartość  końcowa  80%  (łączny  spadek 

o 

19,8%),  jednocześnie  wartość  97%  nie  jest  zaokrąglona  do  pełnych  dziesiątek, 

co 

wskazuje, że wartość 83 %, gdyby była prawidłowa, winna zostać również wskazana na 

wykresie] 

{Dowód: karta gwarancyjna Ulica Solar UL - 280 P - 60 wraz z tłumaczeniem} 

{2.} 

Odwołujący  zarzucił,  że  zaoferowany  przez  Sanito  moduł  fotowoltaiczny  Ulica  Solar 

UL-280P-

60  nie  spełnia  również  wymagania  maksymalnego  obciążenia  statycznego/ 

mechanicznego  min.  8000  Pa.  Zamawiający  wymagał  na  potwierdzenie  tej  okoliczności 

certyfikatu stwierdzającego pozytywny wynik testów wytrzymałości modułów na obciążeniem 

8000 Pa wydany przez jednostk

ę oceniającą zgodność zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy pzp, 

a  nie  certyfikatu  potwierdzającego  pozytywny  wynik  testów  zgodności  modułów  z  normami 

IEC 61215, wydany przez jednostkę oceniającą zgodność zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy 

p

zp.  Zgodnie  z  normą  IEC  61215  wymagana  minimalna  wytrzymałość  mierzona  jest 

za 

pomocą  testu  obciążenia  mechanicznego  (ML),  niejednorodnego  obciążenia 

mechanicznego  (IML)  i  dynamicznego  obciążenia  mechanicznego.  Zgodnie  z  normą  IEC 

61215  badany  na  zgodność  z  normą  panel  musi  wytrzymać  obciążenie  min.  5400  Pa. 

W 

wymaganiach  opisu  przedmiotu  zamówienia  Zamawiający  wskazał  na  wartość  min. 

8000Pa.  Panel, 

aby  otrzymać  certyfikat  lub  potwierdzenie  wartości  8000  Pa,  powinien  być 

poddany  badaniom  w  niezależnej  jednostce certyfikującej.  Opinia  producenta ma charakter 

subiektywny, niepotwierdzony wynikiem badań (do certyfikatu zgodności z normą IEC 61215 

do  których  nota  bene  winien  mieć  dostęp  producent)  ani  certyfikatem  odrębnym. 

W 

przypadku braku certyfikatu z niezależnej jednostki wskazującej na wartość 8000 Pa nie 

można  uznać  opinii  producenta  za  opinię  wiążącą.  Sama  treść  opinii  jest  lakoniczna 

i 

wymijająca,  nie  stanowi  wprost,  że  urządzenie  Ulica  Solar  UL-280P-60  posiada  dany 

parametr, a jedynie stanowi o tym, czego dotyczą testy przeprowadzone na podstawie badań 

zgodności z daną normą. 

Nadto  Z

amawiający  nie  mógł  uznać  oświadczenia  UlicaSolar  za  spełniający  wymóg 

art. 30b ust. 4 pzp

, ponieważ Wykonawca nie wykazał, że nie ma dostępu do certyfikatów ani 

sprawozdań z badań, ani że ten brak dostępu nie może być przypisany jedynie Sanito. Nadto 

oświadczenie  producenta  nie  stanowi  dokumentacji  technicznej  producenta  stanowiącej 

wymóg  zamawiającego  wynikający  z  punktu  8.7.3.  SIWZ.  Jednocześnie  Odwołujący 

zaznaczył,  że kwestionuje nie  tylko fakt  niewykazania przez  Sanito zgodności  oferowanych 

dostaw  z  SIWZ,  ale także samą  okoliczność,  że oferowane urządzenie posiada wymagany 

parametr. 

Odwołujący  podsumował,  że  Zamawiający  powinien  był  dostrzec  wskazane  wyżej 

niezgodności z SIWZ i na tej podstawie odrzucić ofertę, czego nie zrobił. Naruszenie rygorów 

dowodowych  okr

eślonych  w  art.  30b  ust.  4  pzp.  oraz  sprzeczność  informacji  zawartych 

w 

karcie  katalogowej  (graficznej  i  słownej)  jest  na  tyle  istotne,  że  Zamawiający  powinien 

zauważyć opisane powyżej niezgodności z SIWZ. 

{3. i 4.} 

Odwołujący  zarzucił,  że  Sanito  na  wezwanie  z  art.  26  ust.  1  pzp  nie  przedstawiło 

zgodnego  z  SIWZ  potwierdzenia,  że  szyba  modułu  pokryta  jest  warstwą  samoczyszczącą 

typu  nanopowłoka  nanoszoną  na  etapie  produkcji  oraz  że  szkło  solarne  pokryte  warstwą 

anty

refleksyjną  z  przepuszczalnością  światła  min.  94,5%,  potwierdzone  oświadczeniem 

producenta  szkła,  które  to  wymogi  zostały  sformułowane  w  punkcie  1.4.1.  tiret  ósmym 

i jedenastym  projektu  instalacji  fotowoltaicznej  o  mocy  2,12  kWp,  3,18  kWp,  5,035  kWp. 

Czynność  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  została  zatem  dokonana  przez  Zamawiającego 

bez kontroli tychże parametrów, co sprawia, że oferta nie może zostać uznana za zgodną z 

SIWZ. 

{5.} 

Zaoferowany  przez  Wykonawcę  falownik  Solaredge  został  zaoferowany 

w 

niewystępującej  już  na  rynku  wersji.  Należy  zatem  uznać,  że  oferowany  falownik  nie 

stanowi  urządzenia,  które  zostało  przedstawione  w  ramach  wyjaśnień. Terminem  składania 

ofert  był  23 maja  2019  r. Tymczasem  od  8 kwietnia 2019  r.  wszystkie falowniki  producenta 

falowników  Solaredge  nie  posiadają  wyświetlacza  oraz  posiadają  nowe  karty  katalogowe. 

Zakres obsługi urządzeń falowników serii SE oraz SE3K-SE10K został całkowicie zmieniony. 

Tym  samym  zaoferowane  urządzenie  jest  innym  urządzeniem  niż  falowniki,  których  karty 

katalogowe zostały złożone na wezwanie z art. 26 ust. 1 pzp. Tym samym karty techniczne 

nie  stanowią  potwierdzenia,  że  oferowane  dostawy  spełniają  warunki  opisu  przedmiotu 

zamówienia. 

Odwołujący  podkreślił,  że  Zamawiający  samodzielnie  w  SIWZ  wskazując 

dopuszczalność  rygoru  dowodowego  z  art.  30b  ust.  4  pzp,  winien  był  skrupulatnie  ocenić 

wartość  dowodową  załączonych  dokumentów.  Zgodnie  z  brzmieniem  tego  przepisu 

z

amawiający akceptuje odpowiednie środki dowodowe, inne niż te, o których mowa w ust. 1 i 

3, w szczególności dokumentację techniczną producenta, w przypadku gdy dany wykonawca 

nie ma ani dostępu do certyfikatów lub sprawozdań z badań, o których mowa w ust. 1 i 3, ani 

możliwości  ich  uzyskania  w  odpowiednim  terminie,  o  ile  ten  brak  dostępu  nie  może  być 

przypisany  danemu  wykonawcy,  oraz  pod  warunkiem  że  dany  wykonawca  udowodni, 

że wykonywane  przez  niego  roboty  budowlane,  dostawy  lub  usługi  spełniają  wymogi  lub 

kryteria  określone  w  opisie  przedmiotu  zamówienia,  kryteriach  oceny  ofert  lub  warunkach 

realizacji zamówienia.  

S

tąd  Odwołujący  wywiódł,  że  samo  oświadczenie  złożone  przez  producenta, 

niewskazujące wprost na potwierdzenie danego parametru, a jedynie określające powiązanie 

badania  przeprowadzonego  w  ramach  uzyskania  certy

fikatu  z  tym  parametrem,  nie  może 

zostać ocenione jako dokumentacja techniczna. Nadto Wykonawca nie wykazał okoliczności, 

które uzasadniałyby szczególny przypadek rygoru dowodowego, jaki przewiduje przywołany 

artykuł.  Zamawiający  w  takiej  sytuacji,  powinien  był  ofertę  odrzucić,  ponieważ  okoliczności 

stanowiące przedmiot badania oświadczeń w trybie art. 26 ust. 1 pzp nie zostały wykazane 

w s

posób przewidziany przepisami pzp. 

Odwołujący podsumował, że oferta złożona przez Sanito. winna zostać odrzucona na  

po

dstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp,  gdyż  nie  zostało  wykazane  przez  Wykonawcę, 

że zaoferowana  instalacja  fotowoltaiczna  spełnia  wymagania  opisu  przedmiotu  zamówienia 

SIWZ 

– dokumenty złożone na potwierdzenie okoliczności, że dostawy są zgodne z opisem 

przedm

iotu zamówienia nie potwierdzają tych okoliczności lub nie są złożone. 

Powyższe  stanowisko  potwierdza  orzecznictwo  Izby,  w  wyroku  z  28  października 

2016  r.  sygn.  akt  1946/16: 

Kontynuując  wywód  poczyniony  przy  poprzednim  zarzucie, 

zauważyć  należy,  że  w  ramach  wymaganego  od  wykonawcy  sposobu  potwierdzenia  treści 

oferty  mieści  się  również  oparte  na  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp  żądanie  przez  zamawiającego 

oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  jego  wymagań  (określonych  w 

s.i.w.z.)  przez  oferowane  dos

tawy,  usługi  lub  roboty  budowlane.  (...)  Dokumenty  te  należy 

rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia zgodności oferowanego świadczenia z 

wymaganym  przez  zamawiającego.  Zadeklarowana  przez  wykonawcę  treść  oferty  ma 

bowiem  dodatkowo znaleźć  potwierdzenie w  dokumentach  co  do  zasady  pochodzących  od 

niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu  zewnętrznego  (co  wprost  wskazano  przy  określeniu 

rodzaju dokumentów wyliczonych w § 6 ust. 1 pkt 2 - 4 rozporządzenia) (...). W konsekwencji 

brak takiego kwalifikowanego 

potwierdzenia również jest podstawą do odrzucenia oferty jako 

niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie formalnym – niezgodności 

z postanowieniem formułującym żądanie złożenia takich dokumentów, jak i przede wszystkim 

materialnym 

–  niewykazaniu  zgodności  oferowanych  produktów  z  wymaganiami 

zamawiającego  w  zakresie  parametrów,  które  miały  znaleźć  potwierdzenie  w  tych 

dokumentach.  Resumując,  jak  trafnie  zauważono  w  uzasadnieniu  wyroku  Izby  z  16 

października  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  2162/12),  konsekwencją  nieuzupełnienia  dokumentu 

przedmiotowego (innego niż potwierdzającego spełnienie warunku udziału w postępowaniu) 

jest  konieczność  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  pzp  jako 

nieodpo

wiadającej treści specyfikacji. 

Jednocześnie  Odwołujący  stwierdził  w  ostatnim  akapicie  uzasadnienia  odwołania, 

że Zamawiający  miał  obowiązek  odrzucenia oferty  Sanito na  podstawie art.  89  ust.  1 pkt  2 

pzp  lub  co  najmniej  zbadania  jej  w  procedurze  określonej  w  art.  26  ust.  3  pzp.,  których  to 

obowiązków nie dochował. 

Zama

wiający poinformował Izbę, że 23 lipca 2019 r. przekazał kopię odwołania drogą 

elektroniczną pozostałym wykonawcom. 

25  lipca  2019  r. 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  w  formie 

elektronicznej 

zgłoszenie  przez  Sanito  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  przystąpienia  do 

postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego. 

Wobec  dokonania  powyższego  zgłoszenia  w  odpowiedniej  formie,  z  zachowaniem 

3-dniowego 

terminu  oraz  wymogu  przekazania  kopii  zgłoszenia  Stronom  postępowania 

(zgodnie  z  art.  185  ust.  2  pzp) 

–  Izba  nie  miała  podstaw  do  stwierdzenia  nieskuteczności 

przystąpienia.  Jednocześnie  Izba  uznała  za  oczywiście  bezzasadną  opozycję  zgłoszoną 

przez Odwołującego, który domagał się uznania, że Sanikom, którego oferta została uznana 

za  najkorzystniejszą  nie  ma  interesu  w  oddaleniu  odwołania  (co  zostało  w  wystarczający 

sposób opisane w zgłoszeniu przystąpienia).  

Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania jako w całości bezzasadnego. 

Zamawiający na posiedzeniu przed Izbą oświadczył, że uważa odwołanie za zasadne 

w  zakresie,  w  jakim  wskazuje  ono,  że  niedostatecznie  zbadał  ofertę  złożoną  przez 

Przystępującego, tj. że w zakresie opisanym w pkt III i IV zarzutów odwołania konieczne jest 

wezwanie  Przystępującego  do  uzupełnienia  dokumentów  w  trybie  art.  26  ust.  3  pzp. 

Ponieważ  zdaniem  Zamawiającego może  on  tylko  uznać  część  zarzutów  (a  nie  częściowo 

zarzut)

, a odwołanie zmierza do definitywnego odrzucenia oferty Przystępującego, nie złożył 

oświadczenia  o  uwzględnieniu  zarzutów  odwołania,  które  uwzględnia  w  części,  w  jakiej 

według odwołania należałoby zastosować procedurę z art. 26 ust. 3 pzp. 

Izba  uznała,  że  Zamawiający  w  powyższym  zakresie  uznał  zarzuty  odwołania, 

a 

Przystępujący na posiedzeniu oświadczył do protokołu, że nie zgłasza sprzeciwu co do tej 

czy

nności procesowej Zamawiającego, stąd postępowanie w tym zakresie umorzono, jak w 

pkt 1. sentencji. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony 

– podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby 

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp.  

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego  w  całości  sprawa,  w  zakresie  zarzutów  nieuwzględnionych  przez 

Zamawiającego,  została  skierowana  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

Odwołujący,  Zamawiający  i  Przystępujący  podtrzymali  dotychczasowe  stanowiska,  ze 

zmianami, o których mowa poniżej. 

Po 

przeprowadzeniu 

rozp

rawy  z  udziałem  Odwołującego,  Zamawiającego 

i 

Przystępującego,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak  również 

biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  zawarte  w  odwołaniu,  zgłoszeniu 

przystąpienia,  a  także  wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i  odnotowane  w  protokole,  Izba 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z art. 179 ust. 1 pzp wynika, że odwołującemu przysługuje legitymacja do wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w 

wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  wykazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

za

mówienia,  w  którym  złożył  ofertę.  W  konsekwencji  Odwołujący  może  ponieść  szkodę 

w 

związku  z  zarzucanymi  Zamawiającemu  naruszeniami  przepisów  ustawy  pzp,  gdyż 

zaniechanie odrzucenia oferty Przystępującego uniemożliwia mu uzyskanie przedmiotowego 

zamówienia, na co mógłby w przeciwnym razie liczyć. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne dla sprawy: 

W  odwołaniu  adekwatnie  przywołano  mające  znaczenie  dla  sprawy  postanowienia 

s.i.w.z., 

a także dokumenty, które Sanikom złożył na wezwanie Zamawiającego w trybie art. 

26  ust.  1  pzp,  więc  nie  ma  potrzeby  powtarzania  tych  okoliczności,  skoro  zostały  już 

przytoczone powyżej przy okazji relacjonowania treści odwołania. 

Wszyscy  uczestnicy  sporu  zgodnie  na  rozprawie 

potwierdzili,  że  w  zakresie 

dokumentów  objętych  zarzutami  odwołania  Zamawiający  nie  wzywał  Przystępującego 

w trybie art. 26 ust. 3 pzp do ich w

yjaśnienia, poprawienia, uzupełnienia lub złożenia. 

W tych okolicznościach Izba zważyła, co następuje: 

Zarzut

y odwołania są niezasadne z następujących powodów. 

Art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp  stanowi,  że  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie 

odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 

pkt 3 pzp.  

Za  utrwalone  w  doktrynie  i  orzecznictwie  należy  uznać  pogląd,  że  zarówno  treść 

s.i.w.z.,  jak  i  treść  oferty  stanowią  merytoryczne  postanowienia  oświadczeń  woli 

odpowiednio:  zamawiającego,  który  w  szczególności  przez  opis  przedmiotu  zamówienia 

precyzuje,  jakiego  świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, oraz wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie 

wyboru  złożonej  przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego  –  co  do  zasady  – 

porównanie  zaoferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  sposobem  i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego, 

przesądza o tym, czy treść złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna.  

Aby  zapewnić  możliwość  sprawdzenia  zgodności  treści  oferty  z  treścią  s.i.w.z., 

ustawa  pzp  z  jednej  strony  obliguje  zamawiającego,  aby  prowadził  całe  postępowanie 

o 

udzielenie zamówienia w formie pisemnej (art. 9 ust. 1 pzp), w tym przekazał i udostępnił 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  (art.  37  ust.  2  pzp),  która  ma  zawierać  w 

szczególności  opis  przedmiotu  zamówienia,  określenie  terminu  wykonania  zamówienia, 

istotne warunki umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania 

ofert (art. 36 ust. 1 pkt 3, 4, 10 i 16 pzp). Z drugiej strony przepisy zastrzegają pod rygorem 

nieważności dla oferty składanej przez wykonawcę w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

publicznego  formę  elektroniczną  opatrzoną  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym  (art. 

10a  ust.  5  pzp)  {w  poprzednim  stanie  prawnym  była  to  forma  pisemna  pod  rygorem 

nieważności}, a treść takiej oferty musi odpowiadać treści specyfikacji (art. 82 ust. 3 pzp). 

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjmuje  się  również,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem treści oferty będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

świadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany 

od 

wykonawcy  zakres  i sposób konkretyzacji  oświadczenia woli, który  będzie podstawą dla 

oceny  zgodności  treści  złożonej  oferty  z  merytorycznymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  W  szczególności  zamawiający  może  wymagać  skonkretyzowania  producenta 

i 

oznaczenia  indywidualizującego  przedmiot  oferty  (np.  przez  wymaganie  podania 

produce

nta, typu lub modelu oferowanych urządzeń, jak w tym postępowaniu). 

Dla zastosowania podstawy odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp konieczne jest 

również  jednoznaczne  uchwycenie,  na  czym  konkretnie  niezgodność  pomiędzy  ofertą 

wykonawcy a specyfikacją (zwykle opisem przedmiotu zamówienia) zamawiającego polega, 

czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie  wskazanymi, 

skwantyfikowanymi i jednoznacznie ustalonymi postanowieniami s.i.w.z. 

Natomiast  zgodnie  z  art.  87  ust.  1  pzp  w  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający 

może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych  ofert. 

Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

dotyczących złożonej oferty oraz z zastrzeżeniem ust. 1a i 2 pzp, dokonywanie jakiejkolwiek 

zmiany  w  jej  treści.  Z  wyjątkiem  trybu  dialogu  konkurencyjnego  zmiany  te  sprowadzają  się 

de facto  do  uregulowanej  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  pzp,  d

o  którego  wprost  odesłano  również 

w 

art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp, instytucji poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty 

ze  specyfikacją,  co  nie może  jednak  powodować  istotnej  zmiany  treści  oferty. W  rezultacie 

odrzuceniu  podlega  zatem  wyłącznie  oferta,  której  treść  jest  niezgodna  z    treścią  s.i.w.z. 

w 

sposób  zasadniczy  lub  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest  poprawienie 

w  

złożonej  ofercie  niezgodności  z  s.i.w.z.  niemających  istotnego  charakteru.  Poprawienie 

jest  zatem  dopuszczalne  w  takim  zakresie,  w  jakim  nie  stanowi  naruszenia  zasad 

prowadzenia  postępowania  z  zachowaniem  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania 

wykonawców oraz przejrzystości. 

W  ramach  wymaganego  od  wykonawcy  sposobu  potwierdzenia  treści  oferty  mieści 

się również oparte na art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp żądanie przez zamawiającego oświadczeń lub 

dokumentów  potwierdzających  spełnianie  jego  wymagań  (określonych  w  s.i.w.z.)  przez 

oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane.  Niezamknięty  katalog  tych  dokumentów 

został  określony  w  § 6 rozporządzenia  Ministra Rozwoju z  dnia 26  lipca  2016  r.  w  sprawie 

rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  (Dz.U.  poz.  126)  {dalej:  „rozporządzenie”}.  Dokumenty  te  co  do 

zasady należy rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia zgodności oferowanego 

świadczenia  z  wymaganym  przez  zamawiającego.  Zadeklarowana  przez  wykonawcę  treść 

oferty  musi  w  takim  przypadku  dodatkowo  znaleźć  potwierdzenie  w  dokumentach 

pochodzących  co  do  zasady  od  niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu  zewnętrznego 

(co 

wprost wskazano przy określeniu rodzaju dokumentów wyliczonych w § 13 ust. 1 pkt 2-5 

rozporządzenia),  względnie  w  próbkach,  opisach,  fotografiach,  planach,  projektach, 

rysunkach,  modelach,  wzorach,  programach  komputerowych  oraz  innych  podobnych 

materiałach, których autentyczność musi zostać poświadczona przez wykonawcę na żądanie 

zamawiającego  (rodzaje  środków  dowodowych  wymienione  w  §  13  ust.  1  pkt  1 

rozporządzenia).  

W  konsekwencji  brak  takiego  kwalifi

kowanego  potwierdzenia  również  jest  podstawą 

do odrzucenia oferty jako niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie 

formalnym 

–  niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich 

dokumentów,  jak  i  przede  wszystkim  materialnym  –  niewykazaniu  zgodności  oferowanych 

rzeczy  z  wymaganiami  zamawiającego  w  zakresie  parametrów,  które  miały  znaleźć 

potwierdzenie  w  tych  dokumentach.  Przy  czym  konieczne  jest,  aby  składane  dokumenty 

dotyczyły  tych  samych  rzeczy,  które  zostały  sprecyzowane  w  ofercie.  Resumując, 

konsekwencją niezłożenia dokumentu, który będzie potwierdzał treść oferty jest konieczność 

odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy pzp jako nieodpowiadającej treści 

specyfikacji, z zastrzeżeniem zastosowania procedury z art. 26 ust. 3 pzp, jeżeli nie prowadzi 

to  do  zmiany  treści  oferty.  Tryb  ten  nie  może  służyć  bowiem  obejściu  braku  należytego 

sprecyzowania  treści  oferty,  gdyż  dokumenty  te  służą  potwierdzeniu  treści  oferty,  a  nie  jej 

rekonstruowaniu  na  ich  pod

stawie.  W  szczególności  w  systemie  oceny  ofert,  w  którym 

dokumenty te nie są składane wraz z ofertą, ale na późniejszym etapie, prowadziłoby to do 

obejścia  zakazów  wynikających  z  art.  87  ust.  1  zd.  2  pzp,  a  w  konsekwencji  naruszeniu 

zasad wynikających z art. 7 ust. 1 pzp.  

Wreszcie z art. 26 ust. 3 pzp 

wynika, że jeżeli wykonawca nie złożył oświadczeń lub 

dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 pzp, lub są one 

niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą  wskazane  przez  zamawiającego  wątpliwości, 

zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  do  udzielania 

wyjaśnień  w  terminie  przez  siebie  wskazanym,  chyba  że  mimo  ich  złożenia,  uzupełnienia 

lub 

poprawienia  lub  udzielenia  wyjaśnień  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo 

konieczne byłoby unieważnienie postępowania.  

Zdaniem  Izby  wskazana  w  końcowej  części  przepisu  przesłanka  odstąpienia 

od 

obligatoryjnego  co  do  zasady  wezwania  nie  może  być  interpretowana  rozszerzająco. 

Oznacza  to,  że  zamawiający  może  odstąpić  od  wezwania  w  trybie  art.  26  ust.  3  pzp 

wyłącznie  w  przypadku,  gdy  pomimo  złożenia,  uzupełnienia,  poprawienia  lub  wyjaśnienia 

dokumentów  oferta  wykonawcy  z  innych  powodów  podlega  odrzuceniu  (albo  i  tak 

postępowanie  podlega  unieważnieniu).  Innymi  słowy  zakres  zastosowania  tego  wyjątku 

ogranicza się do takich sytuacji, gdy na moment wezwania istnieją inne podstawy faktyczne 

uzasadniające  odrzucenie  oferty  albo  postępowanie  podlega  unieważnieniu.  Ustawodawca 

uznał,  że  ekonomika  prowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  czyni  zbędnym 

składanie, uzupełnianie, poprawianie lub wyjaśnianie dokumentów, skoro oferta wykonawcy 

i  

tak  podlega  odrzuceniu  z  powodu  innych  okoliczności  albo  całe  postępowanie  podlega 

unieważnieniu. 

Natomiast,  wbrew  odmiennemu  stanowisk

u  procesowemu  Przystępującego,  z  treści 

art. 26 ust. 3 pzp nie wynika, aby podstawą odstąpienia od obligatoryjnego wezwania mogło 

być  antycypowanie  negatywnego  rezultatu  tej  czynności  tj.,  że  brakujące  dokumenty  nie 

zostaną  złożone,  braki  lub  wady  złożonych  dokumentów  nie  zostaną  uzupełnione  czy 

poprawione,  ewentualnie  wątpliwości  zamawiającego  co  do  złożonych  dokumentów  nie 

zostaną rozwiane.  

Już  zatem  z  tego  powodu  odwołanie  podtrzymane  w  zakresie  zarzutów 

zmierzających  do  definitywnego  odrzucenia  oferty  Sanito,  pomimo  uznania  przez 

Zamawiającego  odwołania  w  zakresie,  w  jakim  Odwołujący  zarzucał,  że  konieczne  jest  co 

najmniej  przeprowadzenie  względem  tej  oferty  procedury  z  art.  26  ust.  3  pzp,  podlega 

oddaleniu  jako  bezzasadne.  Odwołujący  nie  mógł  już  wycofać  zarzutów  uznanych  przez 

Zamawiającego za zasadne, a jednocześnie wbrew treści wniesionego odwołania, w którym 

dopuszczał  możliwość  sanowania  uchybień  oferty  Sanikomu  w  trybie  art.  26  ust.  3  pzp, 

na 

rozprawie  bezskutecznie  usiłował  wywieść,  że  jednak  przepis  ten  nie  znajdzie 

zastosowania. 

Niezależnie  od  powyższego  w  ocenie  Izby  zgłoszone  przez  Odwołującego 

na 

rozprawie wnioski dowodowe nie wykazują, że obiektywnie Sanikom nie będzie w stanie 

uczynić  zadość  wezwaniu  do  złożenia  poprawionych  dokumentów  na  potwierdzenie, 

że zaoferowane  moduły  fotowoltaiczne  posiadają,  po  pierwsze  –  gwarantowaną  liniową 

wydajność  energetyczną  na  poziomie  83%  mocy  początkowej  w  25.  roku  użytkowania, 

po drugie 

– wytrzymałość na obciążenie 8000 Pa. 

W  pierwszej  z  tych  dwóch  kwestii  złożona  przez  Sanikom  na  wezwanie 

Zamawiającego w trybie art. 26 ust. 1 pzp karta techniczna zawiera błąd polegający na braku 

skorelowania potwierdzenia w jej treści „gwarancji na uzysk 83% po 25 latach” z wykresem, 

na  którym  wskazano  moc  gwarantowaną  po  25  latach  na  poziomie  80%.  Jednocześnie 

Przystępujący  na  rozprawie  powołał  się  na  dowód  w  postaci  oświadczenia  oraz  karty 

gwarancyjnej  wydanych  przez  producenta  modułów  fotowoltaicznych  oferowanych  przez 

Sanikom,  z 

których  wynika,  że  standardowe  warunki  gwarancji  dostępne  na  stronie 

internetowej  producenta  (które  zostały  załączone  do  odwołania),  dotyczą  wartości 

uśrednionych dla całej grupy produktów. Natomiast w związku z tym przetargiem producent 

zdecydował  się  udzielić  gwarancji  odpowiadającej  parametrom  wymaganym  przez 

Zamawiającego.  Odwołujący  nie  przedstawił  zaś  żadnych  dowodów  dla  wykazania, 

że istnieją ku temu faktyczne lub prawne przeszkody. 

Odnośnie wytrzymałości wywód Odwołującego na rozprawie zmierzał do wykazania, 

że złożony na posiedzeniu przez Przystępującego „Raport techniczny nr 70.406.16.190.03” 

co prawda  potwierdza  wymagany  parametr  wytrzymałości,  ale nie w  stosunku  do modułów 

zaoferowanych  przez  Sanikom,  które  według  karty  technicznej  mają  inne  wymiary  niż 

podane  w  raporcie.  Z  kolei  Pr

zystępujący  oświadczył  na  rozprawie,  że  to  w  karcie 

technicznej  omyłkowo  podano  błędne  wymiary,  które  powinny  być  takie,  jak  w  raporcie 

technicznym,  na  który  Przystępujący  powołał  się  w  toku  rozprawy.  W  odpowiedzi  na  co 

Odwołujący podniósł, że to karta techniczna powinna być traktowana jako uszczegółowienie 

treści  oferty.  Przy  czym  niesporne  było,  że  informacje  wymagane  i  podane  w  ramach 

formularza oferty nie precyzują wymiarów oferowanych modułów fotowoltaicznych.  

Izba  zważyła,  że  spór,  który  rozgorzał  na  rozprawie  wykracza  poza  zakres  kognicji 

Izby  w  tej  sprawie,  który  z  mocy  art.  192  ust.  7  pzp  ogranicza  się  do  zarzutów,  które  były 

zawarte  w  odwołaniu.  Tymczasem  w  odwołaniu  nie  podniesiono  okoliczności  dotyczących 

treści  oferty  Sanikom  w  kontekście  wymiarów  oferowanych  modułów  fotowoltaicznych  ani 

żadnych  twierdzeń  co  do  konieczności  ustalenia  tej  treści  na  podstawie  karty  katalogowej, 

która  –  jak  wskazano  w  odwołaniu  –  stanowiła  jeden  z  dokumentów  zażądanych  przez 

Zamawiającego w s.i.w.z. na zasadzie art. 25 ust. 1 pkt 2 pzp jako dokument potwierdzający 

spełnianie wymagań opisu przedmiotu zamówienia. 

W  konsekwencji  również  w  kwestii  parametru  wytrzymałości  nie  sposób  uznać, 

że Odwołujący  wykazał  obiektywną  faktyczną  lub  prawną  niemożność  złożenia  przez 

Sanikom na wezwanie Zamawiającego certyfikatu stwierdzającego pozytywny  wynik testów 

wytrzymałości  modułów  na  obciążenie  8  tys.  Pa,  wydanego  przez  jednostkę  oceniającą 

zgodność, o której mowa w art. 30b pzp.  

W  odniesieniu  do  braku  złożenia  wymaganych  dokumentów  na  potwierdzenie, 

że oferowane  przez  Sanikom  moduły  fotowoltaiczne  cechują  się  pokryciem  szyby 

samoczyszczącą  nanopowłoką  nanoszoną  na  etapie  produkcji  oraz  pokryciem  szkła 

solarnego warstwą antyrefleksyjną o przepuszczalności światła min. 94,5%, Odwołujący nie 

twierdził  na  rozprawie,  że  uzupełnienie  w  tym  zakresie  przez  Przystępującego  w  trybie 

art. 26 ust. 3 pzp 

nie jest możliwe. 

Izba  uznała  za  niewiarygodny  dowód  z  korespondencji  mailowej  prowadzonej  przez 

Odwołującego z  pracownikiem  producenta  Ulica Solar, gdyż  nie  wynika z  niej,  że osoba  ta 

jest uprawniona do składania w imieniu producenta wiążących oświadczeń woli lub  wiedzy. 

Ponadto  nic  nie  wskazuje  na  to,  aby  osoba  ta  była  zorientowana  w  relacjach  handlowych, 

które wiążą Sanikom z tym producentem, w tym udzielonymi w związku z tym zapewnieniami 

i gwarancjami co do urządzeń zaoferowanych przez Sanikom w postępowaniu prowadzonym 

przez Zamawiającego. 

Odrębnie  należy  potraktować  zarzut,  jakoby  oferta  Sanikomu  miała  podlegać 

odrzuceniu,  gdyż  karty  techniczne  inwertera  zawierające  informacje  potwierdzające 

spełnianie przez nie parametrów zawartych w szczegółowym opisie przedmiotu zamówienia 

odnoszą się do innych, nieprodukowanych już przez producenta urządzeń. 

Podkreślić  należy,  że  w  przeciwieństwie  do  pozostałych  potrzymanych  zarzutów, 

w 

tym przypadku niesporne jest, że złożone przez Sankom na wezwanie Zamawiającego w 

trybie  art.  26  ust.  1  pzp  karty  katalogowe  potwierdzają  spełnianie  parametrów  w  zakresie 

określonym  w  s.i.w.z.  Zarzut  ten  sprowadza  się  natomiast  do  twierdzenia,  że  Sanikom  nie 

mógł zaoferować takich inwerterów, gdyż nie są one już produkowane i oferowane na rynku.  

Izba  zważyła,  że  Odwołujący  nie  wykazał  faktycznej  czy  prawnej  niemożności 

zaoferowania  przez  Sanikom  poprzednich  model

i  falowników.  Ze  złożonego  na  rozprawie 

oświadczenia  producenta  SolarEdge  Technology  wynika  jedynie,  że  wszystkie  falowniki 

produkowane od 8 kwietnia 2019 r. są bez wyświetlaczy i nie będą już oferowane klientom. 

W  żaden  sposób  nie  dowodzi  to,  że  Sanikom  nie  mógł  zaoferować  Zamawiającemu 

urządzeń  w  wersji  z  wyświetlaczem,  które  mógł  nabyć  lub  zamówić  przed  tą  datą  np.  u 

dystrybutora producenta, który miał je na stanie magazynowym. 

Na  marginesie,  ale  jednak  należy  zauważyć,  że  zarzut  zawarty  w  odwołaniu  nie 

dotyczy w tym przypadku niezgodności parametrów urządzeń zaoferowanych przez Sanikom 

z  parametrami  opisanymi  w  s.i.w.z.,  gdyż  niesporne  było  na  rozprawie,  że  niezależenie  od 

wersji (z wyświetlaczem czy bez) falowników spełniają one wymagane parametry. Co więcej, 

sam  Odwołujący  na  rozprawie  oświadczył,  że  w  razie  uszkodzenia  urządzenia  z 

wyświetlaczem  jest  ono  wymieniane  w  ramach  gwarancji  producenta  na  urządzenie  bez 

wyświetlacza, co zdaje się potwierdzać, że są to analogiczne urządzenia.  

Ponieważ zarzuty naruszenia art. 91 ust. 1 pzp czy art. 7 ust. 1 i 3 pzp mają charakter 

niesamoistny,  gdyż  opierają  się  na  tych  samych  okolicznościach  faktycznych  co  powyżej 

rozpoznane zarzuty, 

należy uznać, że również podlegają oddaleniu. 

Z  tych  względów  Izba  –  działając  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  ustawy  pzp  – 

orzekła, jak w pkt 2. sentencji.  

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku 

na 

podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  pzp  w  zw.  z  §  3  pkt  1  i  2  lit.  b  rozporządzenia 

Prezesa R

ady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972) 

–  obciążając  Odwołującego  kosztami  tego 

postępowania,  na  które  złożył  się  uiszczony  przez  niego  wpis  oraz  uzasadnione  koszty 

Zamawiającego  w  postaci  wynagrodzenia  jego  pełnomocnika,  na  podstawie  rachunku 

złożonego do zamknięcia rozprawy.