KIO 1390/19 POSTANOWIENIE dnia 31 lipca 2019 r.

Stan prawny na dzień: 07.11.2019

Sygn. akt: KIO 1390/19 

POSTANOWIENIE 

z dnia 31 lipca 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Monika Szymanowska 
 
Członkowie:   

Klaudia Szczytowska-Maziarz 

 
Andrzej Niwicki 

Protokolant:    

Norbert Sierakowski 

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym 

z  udziałem  stron  i  uczestników  postepowania 

odwoławczego  w  dniu  31  lipca  2019  r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego  do  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 19 lipca 2019 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających 

s

ię o udzielenie zamówienia konsorcjum Cubic Defense Applications Inc. w San Diego (USA), 

Unitronex  Poland  Sp.  z  o.o.  w 

Warszawie,  „Siltec”  Sp.  z  o.o.  w  Pruszkowie,  Wojskowa 

Akademia  Techniczna  im.  Jarosława  Dąbrowskiego  w  Warszawie  w  postępowaniu 

prowadzon

ym przez zamawiającego Skarb Państwa – Inspektorat Uzbrojenia w Warszawie 

przy udziale: 

 

wykonawcy SAAB AB w Link

öping (Szwecja), 

 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia konsorcjum Polska 

Grupa Zbrojeniowa S.A. w Radomiu, Thales AVS  France SAS w Merignac (Francja) 

i Thales Polska Sp. z o.o. w Warszawie 

zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

postanawia: 

odrzucić odwołanie, 


kosztami  postępowania  odwoławczego  obciążyć  konsorcjum  Cubic  Defense 

Applications Inc. w San Diego (USA), Unitronex Poland Sp. z o.o. w Warszawie, „Siltec” 

Sp. z o.o. w Pruszkowie, 

Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego 

w  Warszawie  i  zaliczyć  na  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

wysokości 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną 

przez powyższych tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) na niniejsze postanowienie 

– w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………… 

 
Członkowie: 

………………………… 

………………………… 


U z a s a d n i e n i e 

postanowienia z dnia 31 lipca 2019 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1390/19 

Zamawiający  Skarb  Państwa  –  Inspektorat  Uzbrojenia,  ul.  Królewska  1/7  00-909 

Warszawa,  prowadzi  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  ”Dostawa, 

instalacja 

i uruchomienie taktycznych systemów symulacji pola walki”, o numerze nadanym 

przez  zamawiającego  IU/170/X-36/ZO/NZO/DOS/Z/2015,  o  ogłoszeniu  o  zamówieniu 

publicznym  opublikowanym  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  19  grudnia 

2015 r., pod numerem nr 2015S 246-

447263), zwane dalej jako „postępowanie”. 

Izba ustaliła, że postępowanie, wszczęte 19 grudnia 2015 r., jest prowadzone w trybie 

negocjacji  z  ogłoszeniem,  w  oparciu  o  przepisy  Działu  III  Rozdziału  4a  –  zamówienia 

dziedzinach  obronności  i  bezpieczeństwa,  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.), zwanej dalej jako „p.z.p.” 

W dniu 19 lipca 2019 r. wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia 

publicznego konsorcjum Cubic Defense Applications Inc., 9333 Balboa Avenue, San Diego, 

California  92123,  USA,  Unitronex  Poland  Sp.  z  o.o.,  ul.  Grochowska  341/68,  03-822 

Warszawa,  „Siltec”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Parzniewska 12,  05-800  Pruszków,  Wojskowa  Akademia 

Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego, ul. Gen. Sylwestra Kaliskiego 2, 00-908 Warszawa 

(dalej zwani jako „odwołujący”), wnieśli środek zaskarżenia w postępowaniu. 

Odwołanie  zostało  wniesione  wobec  czynności  zamawiającego  polegającej  na 

nieprawidłowym,  w  ocenie  odwołującego,  obniżeniu  wartości  ceny  odwołującego,  w  tym 

również  w  zakresie  samodzielnego  ustalenia  ceny  przez  zamawiającego,  w  miejsce 

zaniechania wezwania odwołującego do złożenia wyjaśnień. 

W  odwołaniu  zostały  postawione  zamawiającemu  następujące  zarzuty  naruszenia 

(pisownia oryginalna): 

art.  90  ust.  1  oraz  art.  87  ust.  1  PZP  poprzez  zaniechanie  podjęcia  przez 

Zamawiającego  czynności  polegających  na  ponownym  zwróceniu  się  do 

Odwołującego o udzielenie wyjaśnień dotyczących treści złożonej oferty, w tym przede 

wszystkim ceny, pomimo 

świadomości Zamawiającego, iż istnieją istotne rozbieżności 

pomiędzy  treścią  oświadczenia  woli  Odwołującego  złożonego  w  Postępowaniu 

postaci oferty, a rozumieniem przez Odwołującego formularza stanowiącego wzór 

oferty  (dołączonego  jako  załącznik  nr  5  do  SIWZ)  oraz  ceną  oferty  przyjętą  przez 

Zamawiającego  i  w  konsekwencji  dokonania  poprawienia  błędów  w  ofercie 

Odwołującego, które Odwołujący zakwestionował; 

art.  87  ust.  2  pkt.  2  PZP  poprzez  jego  zastosowanie  i  dokonanie  zmiany  treści 

oświadczenia  woli  Odwołującego  złożonego  w  Postępowaniu  w  postaci  oferty, 

polegającej  na  niezgodnej  z  prawem  i  zasadami  PZP  rekalkulacji  cen  cząstkowych 


oferty,  znacząco  wykraczającej  poza  dozwolone  uprawniania  Zamawiającego 

zakresie poprawienia błędów w ofercie Odwołującego; 

art.  87  ust.  2  pkt.  1  PZP  poprzez  jego  niezastosowanie  i  zaniechanie  dokonania 

poprawienia  oczywistej  omyłki  pisarskiej  w  ofercie  Odwołującego,  polegającej  na 

błędnym  podaniu  cen  jednostkowych  poszczególnych  elementów  oferty  bez 

uwzględnienia  w  nich  cen  szkoleń  dotyczących  poszczególnych  przedmiotów 

zamówienia; 

art. 65 § 1 KC w związku z art. 14 ust. 1 PZP poprzez dokonanie wykładni oświadczenia 

woli  Odwołującego  w  sposób  nieprawidłowy,  bez  uwzględnienia  dodatkowych 

okoliczności wskazywanych przez Odwołującego w zakresie oferowanej ceny; 

art.  7  ust.  1  PZP  poprzez  naruszenie  zasad  uczciwej  konkurencji  i  przejrzystości 

Postępowania  na  skutek  zaniechania  podjęcia  czynności  zmierzających  do 

poprawienia  oczywistej  omyłki  pisarskiej,  podjęcia  wadliwej  czynności  poprawienia 

oczywistej  omyłki  rachunkowej  oraz  przygotowania  formularza  ofertowego, 

stanowiącego  załącznik  nr  5  do  Specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia, 

sposób  nieprawidłowy  i  wprowadzający  w  błąd  wykonawców  co  do  sposobu 

przedstawienia cen za poszcz

ególne elementy oferty objęte zakresem umowy. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości oraz unieważnienie czynności 

zamawiającego polegającej na poprawieniu błędów w treści oferty odwołującego w zakresie 

dotyczącym  nie  uwzględnienia  cen  szkoleń  w  cenach  jednostkowych  poszczególnych 

elementów  zamówienia,  nakazanie  zamawiającemu  dokonania  czynności  polegającej  na 

zwróceniu się do odwołującego o udzielenie wyjaśnień dotyczących ceny oferty odwołującego 

i nakazanie powtórzenia badania treści ofert.  

Ponadto wniesiono o zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów 

postępowania odwoławczego. 

Wobec 

spełnienia  przesłanek  art.  185  ust.  2  i  3  p.z.p.  Izba  dopuściła  do  udziału 

postępowaniu odwoławczym w charakterze uczestników postępowania wykonawcę SAAB 

AB w Linköping (Szwecja) i konsorcjum Polska Grupa Zbrojeniowa S.A. w Radomiu, Thales 

AVS France SAS w Merignac (Francja) i Thales Polska Sp. z o.o. w Warszawie, 

zgłaszających 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. 

Izba  nie  uwzględniła  opozycji  przeciwko  przystąpieniu  ww.  wykonawców,  ponieważ 

odwołujący nie uprawdopodobnił, że wykonawcy zgłaszający przystąpienie nie mają interesu 

w uczestnictwie w postępowaniu odwoławczym po stronie zamawiającego. W ocenie składu 

orzekającego  umknęło  uwadze  odwołującego,  że  interes  wykonawcy  zgłaszającego 

przystąpienie,  określony  w  art.  185  ust.  2  p.z.p.,  jest  rozumiany  w  sposób  szeroki. 


Ustawodawca  zasadniczo,  w  sposób  świadomy,  mając  na  uwadze  zasady  zupełności 

racjonalności systemu prawa, rozróżnił przesłankę materialnoprawną interesu z art. 179 ust. 

1 p.z.p. i art. 185 ust. 2 p.z.

p., zaś wykładnia prowspólnotowa, stosowana przy wykładni tych 

przepisów, w sposób stanowczy zmierza do rozszerzenia ochrony prawnej przedsiębiorców 

postępowaniach odwoławczych (por. TSUE w wyrokach z 05.04.2016 r. sygn. C 689/13 oraz 

z 04.07.2013 r. sygn. C 100/12).  

Powyższe ma odzwierciedlenie ugruntowanym orzecznictwie Izby, która wielokrotnie 

wypowiadała  się,  że  interes  wykonawcy  w  rozumieniu  art.  185  ust.  2  p.z.p.  powinien  być 

szeroko rozumiany, zaś funkcją opozycji jest zapewnienie prawidłowego składu uczestników 

postępowania odwoławczego.  

Tak jak wskazał przystępujący SAAB AB w Linköping w jego interesie leży korzystne 

rozstrzygn

ięcie na rzecz zamawiającego w postaci oddalenia lub odrzucenia odwołania, zaś 

uwzględnienie  odwołania  mogłoby  prowadzić  do  utraty  możliwości  uzyskania  zamówienia 

przez  przystępującego.  Natomiast,  jak  podniósł  przystępujący  konsorcjum  Polska  Grupa 

Zbrojeniowa S.A. w Radomiu, Thales AVS France SAS w Merignac (Francja) i Thales Polska 

Sp. z o.o. w Warszawie, 

ma on realną szansę na uzyskanie zamówienia, o ile odwołanie nie 

zostanie uwzględnione i Izba nie nakaże poprawienia omyłki w ofercie odwołującego. Ponadto, 

w interesie obu wykonawców jest przystąpienie po stronie zamawiającego, ponieważ jedynie 

w ten sposób mogliby zgłosić ewentualną opozycję, przeciwko uwzględnieniu odwołania przez 

jednostkę zamawiającą, co byłoby czynnością dla nich niekorzystną.  

W oce

nie składu orzekającego kluczowym dla analizy interesu, o którym mowa w art. 

185 ust. 2 p.z.p., jest moment jego badania oraz zakres możliwych do uzyskania rozstrzygnięć, 

co  oznacza,  że  interes  ten  należy  badać  mając  na  względzie  naczelny  cel  strony, 

z per

spektywy  z  której  się  go  ustala.  Wyłącznie  przystąpienie  do  sprawy  po  stronie 

zamawiającego  pozwoli  wykonawcom  przystępującym  na  możliwość  niedopuszczenia  do 

realizacji  wniosków  odwołania,  odnoszących  się  do  poprawienia  oferty  odwołującego,  lub 

dodatkowego 

wezwania  do  jej  wyjaśnienia,  do  czego  wykonawcy  nie  byliby  uprawieni 

przystępując po stronie odwołującego, z uwagi na dyspozycję art. 185 ust. 5 p.z.p. 

Rozstrzygnięcie sprawy w sposób bezpośredni przekłada się na zarzuty podniesione 

przez  przystępujący  w  swoich  odwołaniach  (sygn.  akt:  KIO  1383/19  i  KIO  1392/19) 

rozpoznawanym odwołaniem postępowaniu. Zatem uwzględnienie opozycji odwołującego 

wykładanie  interesu  przystępujących  w  sposób  wąski,  tak  jak  feruje  to  odwołujący, 

w przedmiotowym  stanie 

faktycznym,  sprzeciwia się wykładni  celowościowej  i funkcjonalnej 

art. 185 ust. 2 p.z.p. i pomijałoby cel tej instytucji procesowej. Nie jest bowiem możliwym do 

zaakceptowania przyjęcie, że przedsiębiorcy, który chce wziąć udział w procesie, a nie zgadza 

s

ię  ze  stanowiskiem  odwołującego,  winno  się  pozbawić  możliwości  zajęcia  stanowiska  do 

czynności,  które  mają  bezpośredni  wpływ  na  jego  sytuację.  Interpretacja  taka  nie  znajduje 


dającego  się  uchwycić  celu  i  prowadziłaby  do  znaczącego  obniżenia  transparentności 

postępowania odwoławczego. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  na  podstawie  dokumentacji  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  przedstawionej  w  kopii  uwierzytelnionej  przez  zamawiającego, 

ustaliła,  że  odwołujący  pismem  z  dnia  26  listopada  2018  r.  otrzymał  informację  od 

zamawiającego  w  przedmiocie  poprawienia  w  jego  ofercie  oczywistej  omyłki  rachunkowej. 

W rzeczonej 

informacji  zamawiający  wskazał,  że  „różnice  w  wartościach  w  stosunku  do 

oferowanych  cen  jednostkowych  oraz  różnice  w  łącznych  wartościach  LSS,  KSSPW  oraz 

STWPW  w  stosunku  do  cen  jednostkowych,  uwzględniających  wartość  szkolenia 

i dokumentacji  technicznej  (DT), 

w  ocenie  zamawiającego,  wynikają  z  omyłki  rachunkowej 

odwołującego  przy  obliczaniu  łącznych  cen”.  Wobec  czego  zamawiający  dokonał  poprawy 

omyłek  rachunkowych,  zgodnie  z  treścią  informacji,  obniżając  cenę  oferty  odwołującego 

z 137 528 893,00 

zł na 132 614 694,75 zł.  

Mając  na  uwadze  powyższe,  na  podstawie  z  art.  182  ust.  1  pkt  1  p.z.p.,  mającym 

zastosowanie  w  ust

alonym  stanie  sprawy,  odwołanie  wobec  czynności  zamawiającego, 

polegającej  na  zmianie  ceny  oferty  odwołującego,  w  konsekwencji  dokonania  poprawienia 

omyłki rachunkowej, powinno być wniesione w terminie 10 dni od dnia przesłania wykonawcy 

informacji  o  obniżeniu  ceny.  Z  akt  sprawy  wynika,  że  odwołujący  otrzymał  zawiadomienie 

poprawieniu omyłek w dniu 26 listopada 2018 r., fakt ten został również przyznany przez 

odwołującego w treści odwołania (vide str. 5 pkt 6 odwołania). Zatem należy przyjąć, że zawity 

termin  na  wniesienie  środka  ochrony  prawnej  co  do  zmienienia  wartości  ceny  oferty 

odwołującego, określony w art. 182 ust. 1 pkt 1 p.z.p., rozpoczął bieg z dniem 26 listopada 

2018  r.  i  skutecznie  upłynął  z  dniem  6  grudnia  2018  r.  (art.  14  ust.  1  p.z.p.  w  zw.  z  art. 

§ 2 k.c. oraz art. 111 § 1 k.c.). 

W konsekwencji powyższego odwołanie, które wpłynęło 19 lipca 2019 r. należy uznać 

za wniesione z uchybieniem ustawowego terminu.  

Warto zaznaczyć, że odwołujący podniósł, iż powziął informację, stanowiącą podstawę 

do wniesienia odwołania w dniu 9 lipca 2019 r. „w związku z przesłaniem, za pomocą drogi 

elektronicznej,  zaproszenia  do  podpisania  umowy,  gdzie  wskazano,  że  cena  oferty 

odwołującego,  zgodnie  ze  stanowiskiem  zamawiającego  wynosi  132  614  694,75  zł”,  co 

ocenie odwołującego powoduje zachowanie terminu, zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt 1 p.z.p. 

Krajowa  Izba 

Odwoławcze  ustaliła,  że  stanowisko  odwołującego  jest  sprzeczne  z  aktami 

postępowania odwoławczego, bowiem okoliczność, że zamawiający poprawił cenę oferty na 

zł wynika z treści zawiadomienia o poprawieniu omyłki rachunkowej (vide str. 

6  pkt  2  zawiadomienia).  Izba  stwierdziła  również,  że  z  żadnej  treści  dokumentacji 

postępowania  nie  wynika,  aby  czynności  zamawiającego  z  26  listopada  2018  r.  została 


unieważniona czy zmieniona. Natomiast założenia odwołującego, ze dopiero 9 lipca 2019 r. 

zamawiający  wskazał  wykonawcy,  że  „uznawana”  przez  zamawiającego  cena  to 

694,75 zł nie znajdują potwierdzenia w materiale procesowym. 

W odwołaniu wykonawca w sposób jednoznaczny wskazuje, że podstawą wniesienia 

środka  zaskarżenia  jest  okoliczność,  iż  odwołujący  nie  zgadza  się  z  czynnością 

zamawiającego polegającej na poprawieniu omyłki rachunkowej w zakresie wartości szkoleń, 

wskazanych  w  formularzu  cenowym  odwołującego,  tj.  z  przeliczeniem  dokonanym  przez 

zamawiającego w tym zakresie, co spowodowało obniżenie wynagrodzenia o 4 914 196,86 zł, 

a  która  to  czynność  –  zdaniem  odwołującego  –  wymagała  podjęcia  dalszych  czynności, 

w postaci  zastosowania  art.  87  ust.  1  p.z.p. 

lub  90  ust.  1  p.z.p.  Nie  można  jednak  nie 

zauważyć,  że  pod  pozorem  podniesienia  zarzutów  zaniechania  wyjaśnień  wartości  ceny, 

odwołujący skarży czynność obniżenia ceny jego oferty. W ocenie Izby całe odwołane dotyczy 

czynności rekalkulacji ceny szkoleń, z którą nie zgadza się wykonawca, która została dokona 

26 listopada 2018 r. Z odwołania wynika, że odwołujący, zamiast wnieść środek zaskarżenia, 

w  ustawowym  terminie,  dopiero 

w  dniu  14  grudnia  2018  r.  przesłał  zamawiającemu 

wyjaśnienia,  że  nie  zgadza  się  ze  zmianą  treści  oferty,  polegającej  na  obniżeniu  ceny 

wartość szkoleń. Zatem skład orzekający stwierdził, że – pod pozorem postawienia zarzutu 

zakresie  zaniechania  wyjaśnień  sposobu  kalkulacji  ceny  i  zaniechania  wyjaśnień  treści 

oferty 

–  odwołujący  usiłował  obejść  zawity  termin  na  wniesienie  odwołania  co  do  sposobu 

poprawienia  omyłki  przez  zamawiającego  i  obniżenia  jego  ceny  do  132 614 694,75  zł. 

Następczo  wskazywano  na  rzekome  wątpliwości,  czy  niejasności  w  zakresie  ceny,  które 

winien  powziąć  zamawiający,  celem  przywrócenia  terminu  na  czynność  ustalenia  jej 

wysokości przez zamawiającego, w zawiadomieniu o poprawieniu omyłki rachunkowej w tym 

zakresie.  

Izba zauważa również, że odwołujący żądał unieważnienia czynności zamawiającego, 

polegającej  na  poprawieniu  błędów  w  treści  jego  oferty  w  zakresie  dotyczącym  nie 

uwzględnienia cen szkoleń w cenach jednostkowych poszczególnych elementów zamówienia 

i w tym przedmiocie o nakazani

e zwrócenia się o udzielenie wyjaśnień. Jednoznacznie zatem 

żądano dokonania oceny przez Izbę czynności zamawiającego z dnia 26 listopada 2018 r., 

stosunku  do  której  zarzuty  zostały  wniesione  po  terminie.  Przyjęcie  przez  Krajową  Izbę 

Odwoławczą  odwołania  do  merytorycznego  rozpoznania  spowodowałoby  usankcjonowanie 

możliwości przywrócenia ustawowego dziesięciodniowego terminu na wniesienie odwołania 

od  tej  czynności,  co  jest  nie  tylko  niedopuszczalne  na  kanwie  p.z.p.,  ale  również  byłoby 

sprzeczne z zasadami 

naczelnymi zamówień publicznych.  

W  konsekwencji  powyższego,  skład  rozpoznający   spór  stwierdził,  że  zawity termin 

na      skorzystanie        przez       

odwołującego  ze  środka  ochrony  prawnej,  co  do  wysokości 

ustalenia    jego    ceny    przez   

zamawiającego,  w  tym  również    w    zakresie    ustalonej  przez 


zamawiającego  ceny  szkoleń,  skutecznie  upłynął  6 grudnia  2018  r.  i  na  tym  etapie  nie ma 

możliwości konwalidowania terminu, w szczególności w postaci próby obejścia prawa, poprzez 

postawienie 

zarzutów  wadliwego  przeliczenia  ceny,  pod  pozorem  zarzutu  zaniechania 

wezwania  do  złożenia  wyjaśnień  sposobu  kalkulacji  ceny,  czy  wyjaśnienia  treści  oferty, 

bowiem  zarzut  ten  wprost  prowadzi  do  zaskarżenia  wysokości  ceny,  ustalonej  w  dniu 

26 listopada 2018 r. 

W  konsekwencji  powyższego,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  uznała,  że  zarzuty 

postawione w odwołaniu są zarzutami spóźnionymi.  

W wywiedzionym stanie faktycznym i prawnym Izba stwierdziła spełnienie przesłanek 

opisanych  w  dyspozycji  art.  189  ust.  2  pkt  3  p.z.p.  w  zw.  z  art.  182  ust.  1  pkt  1  p.z.p. 

zobligowana była odwołanie odrzucić, w związku z czym orzeczono jak w sentencji. Zgodnie 

z art. 189 ust. 3 zd. pierwsze p.z.p. postanowienie wydano na posiedzeniu niejawnym. 

Rozstrzygnięcie o kosztach  postępowania odwoławczego Izba  wydała na podstawie 

art.  192  ust.  9  i  10  p.z.p.  oraz  §  5  ust.  4  w  zw.  z  §  3  pkt  1 rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz.U.  Nr  41  poz.  238),  obciążając  odwołującego  kosztem  wpisu,  zgodnie  z  zasadą 

odpowiedzialności za wynik postępowania odwoławczego. 

Przewodniczący: 

………………………… 

 
Członkowie: 

………………………… 

…………………………