KIO 1385/19 WYROK dnia 1 sierpnia 2019 r.

Sygn. akt: KIO 1385/19 

WYROK 

z dnia 1 sierpnia  2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Paweł Trojan 

Protokolant: 

Mikołaj Kraska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 lipca 2019 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  19.07.2019  r.  przez  wykonawcę  Integrated 

Solutions Spółka z o.o., ul. Marcina Kasprzaka 18/20, 01-211 Warszawa w postępowaniu 

prowadzonym 

przez  Zamawiającego  Centrum  Obsługi  Administracji  Rządowej,  ul. 

Powsińska 69/71, 02-903 Warszawa w trybie przetargu nieograniczonego w celu zawarcia 

umowy  ramowej  pn.:  „Dostawa  oprogramowania  biurowego  dla  Jednostek  Administracji 

Państwowej” (znak 2019/14) 

orzeka: 

1. oddala 

odwołanie  

2.  kosztami  postępowania  w  wysokości  18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy 

sześćset złotych i zero groszy) obciąża Odwołującego - Integrated Solutions Spółka z o.o., 

ul. Marcina Kasprzaka 18/20, 01-211 Warszawa i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę  15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  Integrated  Solutions 

Spółka z o.o., ul. Marcina Kasprzaka 18/20, 01-211 Warszawa tytułem wpisu od 

odwołania, 

zasądza  od  odwołującego  -  Integrated  Solutions  Spółka  z  o.o.,  ul.  Marcina 

Kasprzaka 18/20, 01-211 Warszawa na rzecz 

zamawiającego - Centrum Obsługi 

Administracji  Rządowej,  ul.  Powsińska  69/71,  02-903  Warszawa    kwotę  w 

wysokości  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  i  zero  groszy) 

tytułem zwrotu kosztów reprezentacji przed Izbą.  

3.  Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych 

(tekst jednolity Dz. U. z 16 października 2018 r., poz. 1986)  na niniejszy wyrok - 

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: 

…………………… 

U z a s a d n i e n i e 

do wyroku z dnia 1 sierpnia 2019 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1385/19 

Zamawiający  –  Centrum  Obsługi  Administracji  Rządowej,  ul.  Powsińska  69/71,  02-903 

Warszawa  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  w  celu  zawarcia  umowy  ramowej 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Dostawa  oprogramowania 

biurowego dla Jednostek Administracji Państwowej” (znak 2019/14) 

Postępowanie  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  o  wartości  powyżej  kwot 

określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

W dniu 20.02.2019 r. ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w suplemencie do Dz. 

U. UE pod numerem 2019/S 036 

– 080421.  

W  dniu  09.07.2019  r. 

Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  oraz  pismem  z  dnia  10.07.2019  r. 

poinformował  Odwołującego,  iż  w 

związku z  brakiem  złożenia dokumentów  w  odpowiedzi  na  wezwanie oparte o treść  art.  26 

ust. 3 ustawy Pzp w zakresie części 1 zatrzymał wadium wraz z odsetkami na podstawie art. 

46 ust. 4a ustawy Pzp.  

Odwołanie  zostało  wniesione  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  19.07.2019  r. 

przez  wykonawcę  Integrated  Solutions  Spółka  z  o.o.,  ul.  Marcina  Kasprzaka  18/20,  01-

211  Warszawa 

od  czynności  Zamawiającego  w  postępowaniu  w  sprawie  zawarcia  umowy 

ramowej  prowadzonym  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  „Dostawę  oprogramowania 

biurowego dla Jednostek Administr

acji Państwowej, nr postępowania 2019/14 - część 1”. 

Odwołujący wskazał na wstępie, że posiada interes w zawarciu umowy ramowej. Na skutek 

naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy,  polegającego  na  nieuzasadnionym 

zatrzymaniu  wadium,  Odwołujący  może  ponieść  szkodę  w  postaci  utraty  środków 

finansowych,  które  zostały  wniesione  jako  wadium.  Wobec  powyższego,  należy  uznać 

Odwołującego  za  podmiot  uprawniony  do  skorzystania  ze  środków  ochrony  prawnej  w 

rozumieniu art. 179 ust. 1 Pzp. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy: 

1. Art. 46 ust. 4a Pzp - poprzez nieuzasadnione zatrzymanie wadium z uwagi na zaniechanie 

uzupełnienia dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu z 

przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy  pomimo,  iż  nieuzupełnienie  dokumentów  nie 

spowodowało  braku  możliwości  wyboru  oferty  wykonawcy  jako  najkorzystniejszej,  a 

zaniechanie nie miało na celu wpływu na wynik postępowania. 

Odwołujący jednocześnie wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

1. Zwrotu wadium 

Wykonawca  otrzymał  informację  o  zatrzymaniu  wadium  przez  Zamawiającego  dn.  10  lipca 

2019 r., wobec czego termin na wniesienie odwołania, o którym mowa w art. 182 ust. 1 pkt 1) 

ustawy należy uznać za zachowany. 

Kopia odwołania została  przesłana do  Zamawiającego  w  sposób  umożliwiający  zapoznanie 

się z jego treścią dn. 19 lipca 2019 r., zgodnie z art. 180 ust. 5 Pzp. 

UZASADNIENIE 

Jak  wskazał  na  wstępie  Odwołujący  Zamawiający  prowadzi  postępowanie  w  sprawie 

zawarcia  umowy  ramowej  na  „Dostawę  oprogramowania  biurowego  dla  Jednostek 

Administracji  Państwowej  -  część  1”.  Przedmiotowe  postępowanie  ma  na  celu  zawarcie 

umowy  ramowej,  przy  czym,  jak  wynika  z  Roz.  IV  ust.  3  siwz,  Zamawiający  zastrzegł,  że 

zawrze umowę w każdej z części z 5 wykonawcami, zgodnie z art. 101 a ust. 1 pkt 2) Pzp. 

Dnia  9  lipca  2019  r.  Zamawiający  przekazał  informacje  o  wykonawcach,  z  którymi  zawrze 

umowy  ramowe,  a  także  poinformował  o  wykluczeniu  Odwołującego  z  powodu  niezłożenia 

dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu na wezwanie w 

trybie art. 26 ust. 3 ustawy oraz dnia 10 lipca 2019 r. o zatrzymaniu wadium na podstawie art. 

46 ust. 4a Pzp. 

1.  Czynność  Zamawiającego  polegającą  na  zatrzymaniu  wadium  należy  uznać  za 

niedopuszczalną  w  świetle  art.  46  ust.  4a  Pzp.  Zgodnie  z  przywołanym  przepisem 

„Zamawiający  zatrzymuje  wadium  wraz  z  odsetkami,  jeżeli  wykonawca  w  odpowiedzi  na 

wezwanie,  o  którym  mowa  w  art.  26  ust.  3  i  3a,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie 

złożył oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 

ust. 1, oświadczenia, o którym mowa w art. 25a ust. 1, pełnomocnictw lub nie wyraził zgody 

na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3, co spowodowało brak możliwości 

wybrania oferty złożonej przez wykonawcę jako najkorzystniejszej". 

Zdaniem Odwołującego przepis w sposób nie budzący wątpliwości uzależnia dopuszczalność 

zatrzymania  wadium  od  braku  możliwości  wybrania  oferty  danego  wykonawcy  jako 

najkorzystniejszej.  W  analizowanym  postępowaniu  nie  można  mówić  o  najkorzystniejszej 

ofercie.  Skoro  bowiem  Zamawiający  zawrze  umowy  z  więcej  niż  jednym  wykonawcą,  to 

oferta  Odwołującego  w  ogóle  nie  może  zostać  wybrana  jako  najkorzystniejsza.  Odmiennie 

niż w przypadku umowy zawartej w oparciu o art. 101 a ust. 1 pkt 1) Pzp, Zamawiający nie 

dążył do wybrania jednego wykonawcy, z którym zawrze umowę ramową i którego ofertę w 

kontekście umowy ramowej można by rozważać w kategorii najkorzystniejszej. Tym samym 

nie  zachodzi  okoliczność  braku  możliwości  dokonania  wyboru  oferty  Odwołującego  jako 

najkorzystniejszej.  Niezłożenie  dokumentów  przez  Odwołującego  nie  spowodowało,  że 

Zamawiający  nie mógł wybrać  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  bo ta oferta nie 

mogła być najkorzystniejsza w przedmiotowym postępowaniu. 

Zdaniem Odwołującego niezależnie od tego, czy Odwołujący pozostał w postępowaniu i czy 

uzupełnił  dokumenty,  Zamawiający  mógł  wybrać  wykonawców,  z  którymi  podpisze  umowy 

ramowe. 

Podsumowując, Odwołujący podniósł, z uwagi na to, że postępowanie prowadzone nie jest w 

celu  udzielenia  zamówienia  publicznego,  a  także  z  uwagi  na  to,  że  Zamawiający  zamierza 

zawrzeć  umowę  z  więcej  niż  jednym  wykonawcą  należy  uznać,  że  przesłanka  zatrzymania 

wadium  określona  w  art.  46  ust.  4a  ustawy  nie  ma  zastosowania,  ponieważ  niezłożenie 

dokumentów  i  oświadczeń  na  wezwanie  Zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  3  Pzp  nie 

uniemożliwia  wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  ponieważ  w  przypadku 

postępowania, które zmierza do zawarcia umowy z więcej niż jednym wykonawcą nie można 

mówić o ofercie najkorzystniejszej. 

2.  Zdaniem  Odwołującego,  co  więcej,  nie  tylko  wykładnia  literalna  nie  daje  podstawy  do 

zatrzymania wadium, lecz także wykładnia celowościowa. Celem regulacji zawartej w art. 46 

ust. 4a ustawy było przeciwdziałanie sytuacjom, w których grupa wykonawców działających 

w  porozumieniu  mogła  działać  w  celu  udzielenia  zamówienia  temu  uczestnikowi  zmowy 

przetargowej,  który  zaoferował  najwyższą  cenę.  Wykonawcy  ci  mogliby  bowiem  celowo 

składać  oferty  bez  wymaganych  dokumentów,  a  następnie  po  zapoznaniu  się  z  ofertami 

konkurentów bez poniesienia konsekwencji wycofać się z postępowania. 

W  ocenie  Odwołującego  w  przedmiotowym  postępowaniu,  z  uwagi  na  to,  że  jest  ono 

prowadzone  w  celu  zawarcia  umowy  ramowej  z  więcej  niż  jednym  wykonawcą,  nie  ma 

możliwości,  aby  w  sposób  opisany  powyżej  wpłynąć  na  wynik  postępowania.  Niezłożenie 

dokumentów przez Odwołującego nie spowoduje, że zamówienie otrzyma inny wykonawca, 

który  zaoferował  wyższą  cenę.  Zamówienia  publiczne  będą  udzielane  dopiero  w  oparciu  o 

umowę  ramową  temu  z  wykonawców,  którzy  podpisali  umowy  ramowe,  który  zaoferuje 

najkorzystniejszą  cenę.  Tym  samym,  ewentualne  zmowy  przetargowe,  którym  miał 

przeciwdziałać  art.  46  ust.  4a  ustawy  będą  mogły  mieć  miejsce  na  etapie  realizacji  umowy 

ramowej. 

Potwierdza  to,  że  w  tym  konkretnym  przypadku  przesłanka  zatrzymania  wadium,  o  które] 

mowa w art. 46 ust. 4a Pzp nie ma zastosowania. 

3. Jak wskazano w dalszej części uzasadnienia należy mieć przy tym również na względzie 

całokształt czynności dokonanych przez Odwołującego w postępowaniu. Odwołujący uchybił 

terminowi  na  złożenie  dokumentów  na  wezwanie  Zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  3 

ustawy  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  ale  przez  niego  niezawinionych  i  od  niego 

niezależnych.  Odwołujący  z  powodu  trudności  technicznych  związanych  z  uzyskaniem 

powiadomienia i powzięciem informacji o wezwaniu do uzupełnienia dokumentów, których nie 

mógł przewidzieć, nie odpowiedział na wezwanie Zamawiającego. 

Jednocześnie, jak podniósł Odwołujący, niezwłocznie po powzięciu informacji o wezwaniu do 

uzupełnienia  dokumentów,  wymagane  przez  Zamawiającego  dokumenty  złożył.  Zmierzał 

również  do  wyjaśnienia  zaistniałych  okoliczności  i  ewentualnego  przywrócenia  swojego 

udziału  w  postępowaniu,  co  jednak  okazało  się  niemożliwe  z  uwagi  na  to,  że  choć 

okoliczności  były  niezależne  od  Odwołującego,  to  „leżały  po  jego  stronie”.  Wszystko  to 

jednak świadczy o zdarzeniu losowym, a nie celowych, zaplanowanych działaniach w ramach 

zmowy  przetargowej,  zmierzających  do  tego,  aby  zamówienie  uzyskał  wykonawca,  który 

zaoferował najwyższą cenę. 

4.  W  ocenie  Odwołującego  za  tym,  aby  przy  decyzji  o  zatrzymaniu  wadium  kierować  się 

wykładnią  celowościową  i  oceniać  postępowanie  wykonawcy  w  konkretnym  przypadku 

przemawia  również  orzecznictwo  tak  Sądu  Najwyższego,  jak  i  Sądów  Apelacyjnych. 

Przykładowo  w  wyroku z  18,06.2014  r.,  I  ACa 275/14.  LEX  nr  1489044,  Sąd  Apelacyjny  w 

Białymstoku  stwierdził,  że  w  przypadku  art.  46  ust.  4a  należy  zwrócić  uwagę  „potrzebę 

stosowania  reguł  wykładni  celowościowej,  co  oznacza  przyjęcie,  że  nie  każde  uchybienie 

wykonawcy  w  realizacji  wezwania,  o  którym  mowa  w  art.  26  ust.  3  p.z.p.,  uzasadnia 

zastosowanie art. 46 ust. 4a p.z.p. i zatrzymanie wadium. Takie stanowisko wpisuje się w ten 

nurt w orzeczn

ictwie, zgodnie z którym badaniu in casu podlega zachowanie wykonawcy, a 

przypisanie  mu  zawinienia  uzasadnione  jest  w  wypadkach  jego  bierności,  umyślności, 

celowości  działania  oraz  nasilenia  złej  woli  w  niepodporządkowaniu  się  wezwaniu 

zamawiającego (zob. wyroki SN: z 7 listopada 2013 r., V CSK 531/12. z 10 maja 2013 r., I 

CSK 422/12. LEX 1331255, z 4 marca 2013 r., I CSK 444/12). W uzasadnieniu ww. wyroku z 

7 listopada 2013 r. Sąd Najwyższy wskazał, że odmiennej wykładni nie dałoby się pogodzić z 

dyrektywą  zacieśniającego  tłumaczenia  regulacji  wyjątkowych  o  szczególnie  restrykcyjnym 

charakterze,  do  których  niewątpliwie  należy  zaliczyć  art.  46  ust.  4a  p.z.p.".  Podobne 

stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z 11.03.2014 r., i ACa 789/13. LEX 

n

r  1444712,  w  którym  stwierdził,  że  ..art.  46  ust.  3  p.z.p.  opiera  się  na  zasadzie  winy 

wykonawcy 

—  obowiązek  zatrzymania  wadium  powstaje  tylko  w  przypadku  zawinionego 

działania. W każdym wypadku podlegają zatem badaniu przyczyny niewykonania wezwania, 

bowi

em  obowiązek  zatrzymania  wadium  przez  zamawiającego  nie  zachodzi  w  przypadku, 

gdy niewykonanie wezwania było następstwem okoliczności, na które wykonawca nie miał i 

nie mógł mieć wpływu. Interpretacja tego przepisu wymaga uwzględnienia jego celu, a zatem 

p

owinien być stosowany wyłącznie w celu zapobiegania zmowom wykonawców. Do przyjęcia 

zawinienia wykonawcy konieczna jest zatem jego  całkowita bierność, umyślność i celowość 

oraz  nasilenie  złej  woli  w  nie  podporządkowaniu  się  wezwaniu  zamawiającego.  (...)  Sąd 

Najwyższy w wyroku z dnia 7 lipca 2011 r. fil CSK 675/10. LEX nr 951295) dobitnie wskazał, 

że wykładnia art. 46 ust. 4a ustawy p.z.p. powinna być zawężająca, zaś zatrzymanie wadium 

na jego podstawie uzasadnia tylko zawinione działanie wykonawcy polegające na celowym i 

umyślnym niewykonaniu wezwania zamawiającego do złożenia dokumentów i oświadczeń". 

Odwołujący  wskazał,  że  w  odniesieniu  do  stosowania  wykładni  celowościowej  przy  ocenie 

zasadności zatrzymania wadium na podstawie art. 46 ust. 4a ustawy należy zwrócić uwagę 

na wyrok Sądu Najwyższego z 10.05.2013 r., i CSK 422/12. LEX nr 1331255, w którym Sąd 

Najwyższy uznał, że przepis art. 46 ust. 4a „z uwagi na wysoką sankcyjność i restrykcyjność 

powinien  być  stosowany  wyłącznie  dla  zapobiegania  zmowom  wykonawców.  Obowiązek 

zatrzymania  wadium  powstaje  zatem  tylko  w  przypadku  zawinionego  działania  wykonawcy 

polegającego na nieuzupełnieniu dokumentów i oświadczeń, o złożenie których wykonawca 

został  zasadnie  wezwany  przez  zamawiającego  na  podstawie  art.  26  ust.  3  p.z.p.,  gdy  to 

zaniechanie  wykonawcy  zmierza  do  obejścia  prawa,  w  szczególności  przez  stworzenie 

warunków  ku  temu,  by  zamówienie  udzielone  zostało  temu  wykonawcy,  kto  zaoferuje 

najwyższą  cenę.  W  każdym  wypadku  odmowy  zwrotu  wadium  zatrzymanego  w  związku  z 

niewywiązaniem się przez wykonawcę z obowiązku uzupełnienia dokumentów i oświadczeń 

badaniu podlegają także przyczyny niewykonania wezwania, bowiem obowiązek zatrzymania 

wadium  przez  zamawiającego  nie  powstaje  wówczas,  gdy  niewykonanie  wezwania  było 

na

stępstwem  okoliczności,  na  które  wykonawca  nie  miał  i  nie  mógł  mieć  wpływu.  Do 

przyjęcia zawinienia  wykonawcy  konieczna  jest  zatem  jego  całkowita bierność,  umyślność i 

celowość oraz nasilenie złej woli w nie podporządkowaniu się wezwaniu zamawiającego” . 

Mając na względzie powyższe, zważywszy, że niezłożenie dokumentów nie doprowadziło do 

braku  możliwości  wyboru  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  ponieważ 

postępowanie  miało  na  celu  zawarcie  umowy  ramowej  z  więcej  niż  jednym  wykonawcą 

(oferta Odwo

łującego nie mogła być najkorzystniejsza) i w konsekwencji Odwołujący nie miał 

nawet  możliwości  wejścia  w  zmowę  przetargową,  a  przeciwnie  wszystkie  działania 

dokonywane  przez  Odwołującego  po  powzięciu  informacji  o  wezwaniu  zmierzały  do 

pozostania w postępowaniu i podpisania umowy ramowej, wnoszę jak na wstępie. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

na 

podstawie 

zebra

nego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szcz

ególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacją Istotnych 

War

unków  Zamówienia  oraz  korespondencją  prowadzoną  w  toku  postępowania 

pomiędzy  Zamawiającym  a  wykonawcami  ubiegającymi  się  o  udzielenie  zamówienia, 

jak  również  po  zapoznaniu  się  z  odwołaniem,  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  też 

stanowisk stron złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła i zważyła, co 

następuje.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  

o 

których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu  nie  przysługiwało  prawo  do 

skorzystania ze 

środka ochrony prawnej, gdyż nie wypełniono materialnoprawnej przesłanki 

interesu w u

zyskaniu zamówienia, określonej w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  o 

zamówienie 

publiczne, 

nadesłanej 

przez 

Zamawiającego 

do 

akt 

sprawy  

w  postaci  elektronicznej

,  w  tym  w  szczególności  z  treści  ogłoszenia  o  zamówieniu,  treści 

SIWZ,  zawartej  umowy  ramowej, 

jak  również  korespondencji  prowadzonej  pomiędzy 

Zamawiającym  a  wykonawcami  ubiegającymi  się  o  udzielenie  Zamówienia  publicznego  (w 

szczególności  z  informacji  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  z  dnia  09.07.2019  r.  oraz 

informacji o zatrzymaniu wadium z dnia 10.07.2019 r.). 

Izba dopuściła również dowody z dokumentów, uzupełniające akta sprawy przesłane 

w  formie  elektronicznej,  obejmujące  print  screeny  z  portalu  zakupowego  eB2B  obejmujące 

wykaz logów w systemie ww. portalu.  

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów 

podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje. 

W 

pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  iż  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie 

przetargu nieograniczonego 

zmierzającego do zawarcia umowy ramowej o wartości powyżej 

kwot wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy 

Pzp. 

W dniu 20.02.2019 r. w suplemencie do Dz. U. UE zostało opublikowane ogłoszenia o 

zamówieniu pod numerem 2019/S 036-080421. 

Dnia  9  lipca  2019  r. 

Zamawiający  przekazał  informację  o  wykonawcach,  z  którymi 

zawrze  umowy  ramowe 

(wybór  oferty  najkorzystniejszej  został  zamieszczony  na  platformie 

zakupowej  eB2B  pod  adresem  https://zamowienia.gov.pl)

,  a  także  poinformował  o 

wykluczeniu  Odwołującego  z  powodu  niezłożenia  dokumentów  potwierdzających  spełnianie 

warunków  udziału  w  postępowaniu  na  wezwanie  w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp.  W 

ramach  uzasadnienia  prawnego  wykluczenia  Zamawiający  wskazał,  że  jego  podstawą  jest 

art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp, gdyż wykonawca na wezwanie Zamawiającego do złożenia 

dokumentów  z  dnia  22  maja  2019  r.  (pismo  znak  WZP/427/2019/MO),  złożył  w  dniu 

30.05.2019  r.  za  pomocą  Platformy  zakupowej  poświadczenie,  że  realizacja  umowy  dla 

Komendy Głównej Straży Granicznej przebiega należycie.  

W dalszej części uzasadnienia swoje decyzji Zamawiający wskazał, co następuje. 

Zgodnie  z  wezwaniem  Z

amawiającego,  złożone  dokumenty  winny  być  aktualne  na 

dzień  ich  złożenia.  Biorąc  pod  uwagę,  że  umowa  dla  Komendy  Głównej  Straży  Granicznej 

jest w trakcie realizacji, a poświadczenie zostało wystawione dnia 27 lutego 2019 r. i zostało 

złożone  dnia  30  maja  2019  r.,  oznacza  to  że  w  dniu  złożenia  było  już  nieaktualne,  tj. 

wystawione wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia. 

Zgodnie z opinią Urzędu Zamówień Publicznych, za aktualny na gruncie art. 26 ust. 1 

lub  2  ustawy  Pzp  oraz  art.  26 

ust.  3  ustawy  Pzp  należy  uznać  taki  dokument,  który 

potwierdzać  będzie  spełnienie  warunków  udziału  w  postępowaniu  czy  brak  podstaw  do 

wykluczenia w chwili jego złożenia ale także, że ten stan trwa nieprzerwanie przez cały okres 

postępowania od upływu terminu składania ofert. 

W  związku  z  powyższym,  Zamawiający  pismem  WZP/535/2019/MO  z  dnia  19 

czerwca 2019 r. wezwał Wykonawcę do uzupełnienia dowodu, wystawionego nie wcześniej 

niż 3 miesiące przed dniem złożenia, potwierdzającego, że dostawa realizowana na potrzeby 

Komendy Głównej Straży Granicznej jest wykonywana należycie. 

Wykonawca  w  wyznaczonym  terminie,  tj.  do  26  czerwca  201  9  r.  nie  uzupełnił 

niniejszego dokumentu. Dopiero w dniu 1 lipca br. złożył na Platformie zakupowej wymagany 

dokument  wraz  z  pismem, 

w  którym  poinformował,  że  nie  uzupełnił  przedmiotowego 

dokumentu  w  wyznaczonym  terminie,  ponieważ  dopiero  w  dniu  27  czerwca  br.  powziął 

informację dotyczącą niniejszego wezwania. 

Zgodnie  z  pismem,  Wykonawca  miał  problem  z  uzyskaniem  powiadomienia 

mailoweg

o  mówiącego  o  wysłaniu  przez  Zamawiającego  w  dniu  19  czerwca  2019  r. 

wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów.  Wykonawca  dopiero  po  zalogowaniu  się  na 

Platformę zakupową w dniu 27 czerwca 2019 r. powziął informację o przesłanym wezwaniu. 

Zamawiający  w  celu  sprawdzenia  niniejszej  sytuacji  zwrócił  się  administratora 

Platformy  zakupowej,  który  jednoznacznie  potwierdził  (przedstawił  dowody),  że  wiadomość 

mailowa  wysłana  w  dniu  19  czerwca  2019  r.  za  Pomocą  platformy  zakupowej  w  sprawie 

wezwania  Wykonawcy  do  uzupełnienia  dokumentów  została  do  Wykonawcy  wysłana  i 

dostarczona na jego serwer pocztowy. 

Jednoznacznie  wynika  z  tego,  że  Wykonawca  został  poinformowany  za  pomocą 

Platformy zakupowej o wezwaniu Zamawiającego i winien, w wyznaczonym terminie, złożyć 

wymagane dokum

enty potwierdzające spełnianie warunków udziału w postępowaniu. 

W  związku  z  tym,  że  Wykonawca  nie  przedstawił  wymaganych  dokumentów  i  tym 

samym  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  podlega  wykluczenia  na 

podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp, 

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 5 oferta Wykonawcy wykluczonego podlega odrzuceniu. 

Jednocześnie Zamawiający pismem z dnia 10.07.2019 r. poinformował Odwołującego 

o zatrzymaniu wadium na podstawie art. 46 ust. 4a ustawy Pzp.  

Na powyższą czynność Odwołujący wniósł odwołanie. 

W  toku  rozprawy  Odwołujący  zmodyfikował  swoje  żądanie  zawarte  w  odwołaniu 

wskazując,  że  wnosi  o  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  zatrzymania 

wadium.  

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje. 

Izba,  uwzgl

ędniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

powyższe  ustalenia  oraz  zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszła  do 

p

rzekonania, iż rozpoznawane odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  wskazuje,  że  mając  na  uwadze  treść  art.  179  ust.  1 

ustawy  Pzp,  jest  zobligowana  do  oceny  istnienia, 

po  stronie  podmiotu  korzystającego  ze 

środków  ochrony  prawnej,  legitymacji  czynnej  w  postaci  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia 

oraz  możliwości  poniesienia  szkody  na  skutek  bezprawnych  działań  podmiotu 

zamawiającego. 

Pomimo użycia przez ustawodawcę, w zakresie interesu w uzyskaniu zamówienia w 

regulacji  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  słowa  „lub”,  wskazać  należy,  iż  ujęta  w  tym  przepisie 

alternatywa ma na celu możliwość reakcji w ramach rozpoznania środka ochrony prawnej na 

dynamicznie  zmieniającą  się  sytuację  podmiotową  wnoszącego  odwołanie  w  ramach 

prowadzonego  postępowania.  Użyty  tam  zwrot  „(…)  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu 

danego  zamówienia  (…)”  nadaje  tej  instytucji  bardziej  elastyczny  charakter  umożliwiający 

przeciwdziałanie,  z  jednej  strony  nadużyciom  podmiotu  zamawiającego  nakierowanym  na 

pozbawienie  wykonawcy prawa do d

rogi odwoławczej na skutek ingerencji tego pierwszego 

w  tok  postępowania,  z  drugiej  strony  umożliwia  reakcję  na  zaniechania  podmiotu 

odwołującego,  które  mogą  go  pozbawić  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  (cofnięcie 

poszczególnych zarzutów, upływ terminu związania ofertą itp.). Otóż ocena istnienia interesu 

w uzyskaniu zamówienia, choć jest dokonywana na etapie merytorycznego  rozpoznania, ma 

miejsce  na  moment  wniesienia  odwołania.  To  na  tę  chwilę  wykonawca  winien  wykazać  się 

istnieniem tego interesu, którego to przymiotu może nie poosiadać, zarówno na skutek jego 

sytuacji  podmiotowej  w  postępowaniu  (własnych  zaniechań  związanych  np.  z  brakiem 

przedłużenia terminu związania oferta, czy też ważności wadium), na skutek niewłaściwego 

postawi

enia  zarzutów  odwołania,  czy  wreszcie  błędnego  sformułowania  jego  żądań. 

Jednakże  zmiana  sytuacji  w  postepowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

spowodowana np. działaniami podmiotu zamawiającego, może, lecz nie musi, spowodować 

utratę  legitymacji  czynnej,  jeżeli  Izba  w  ramach  merytorycznego  rozpoznania  uzna,  że 

wnoszący odwołanie taki interes posiadał na moment wniesienia odwołania, lecz utracił go z 

przyczyn  od  niego  niezależnych  i  niezawinionych.  Stąd  też  konstrukcja  instytucji 

uregulowanej w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp jest elastyczna umożliwiając właściwe reagowanie 

na zmieniającą się w postępowaniu sytuację.   

W 

niniejszym  wypadku  Izba  uznała  zaś,  że  Odwołujący  interesu  w  uzyskaniu 

zamówienia  nie  posiadał  już  w  momencie  wniesienia  środka  ochrony  prawnej  na  skutek 

nieobjęcia zaskarżeniem i żądaniami żadnych innych czynności poza zatrzymaniem wadium. 

Zgodnie bowiem 

z aktualnym i ugruntowanym orzecznictwem sądów powszechnych i 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  drogą  do  dochodzenia  zatrzymanego  przez  Zamawiającego 

wadium jest powództwo cywilnoprawne. O ile sam zarzut związany z zatrzymaniem wadium 

może być przedmiotem rozpoznania, co potwierdza również przywołane przez Odwołującego 

w toku rozprawy postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2010 r. (sygn. akt V CSK 

456/09),  o  tyle  uwzględnieniu  takiego  odwołania  stoją  na  przeszkodzie  w  zasadzie  dwie 

procesowe regulacje, tj. art. 179 ust. 1 oraz art. 192 ust. 2 ustawy Pzp. Nie mamy bowiem do 

czynienia  z  brakiem  kognicji  Izby  w  tym  zakresie,  gdyż  zarzut  zatrzymania  wadium  w 

postępowaniu,  skorelowany  z  innymi  zaskarżonymi  czynnościami,  na  skutek  uwzględnienia 

odwołania  w  zakresie  umożliwiającym  wykonawcy  uzyskanie  zamówienia,  może  być 

przedmiotem rozstrzygnięcia jako zarzut wynikowy i powiązany z tymi zarzutami.   

Powyższe zostało potwierdzone w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2012 r. 

sygn.  akt  II  CSK  491/11  (LEX  nr  1238084)

,  w  ramach  którego  zostało  wskazane,  że:  Nie 

można  nie  zauważyć,  że w  każdej  z  tych spraw  różnie kształtowałby się interes  majątkowy 

wykonawcy oraz że wykonawca nie kwestionujący wykluczenia bądź odrzucenia oferty może 

być zainteresowany tylko odzyskaniem wadium, co jest realne przy wykazaniu "nie leżących 

po  jego  stronie"  przyczyn  uchybień,  które  legły  u  podstaw  nie  złożenia  właściwych 

dokumentów, oświadczeń lub pełnomocnictw. Zatrzymanie wadium mogło ponadto nastąpić 

w  toku  postępowania  o zamówienie,  bądź  po  zawarciu  umowy  w  następstwie  wyboru  innej 

oferty, a w tym drugim wypadku jej wzruszenie byłoby niemożliwe. Przeważa zapatrywanie, 

że zatrzymanie wadium, jakkolwiek związane z postępowaniem o udzielenie zamówienia, jest 

czynnością o samodzielnym charakterze i wynikające stąd roszczenia mogą być dochodzone 

w  drodze  sądowej.  Stanowisko  opowiadające  się  za  dopuszczalnością  tej  drogi  zawarto  w 

uzasadnieniu  wyroku  Sądu  Najwyższego  z  dnia  7  lipca  2011  r.,  II  CSK  675/10,  nie  publ. 

(wydanym na skutek wniesienia 

powództwa po oddaleniu protestu odnoszącego się tylko do 

zatrzymania wadium). 

W powyższym orzeczeniu Sąd Najwyższy nie odmawia Izbie kognicji w rozstrzyganiu 

takich  zarzutów,  wskazując,  że  ze  względu  na  skoncentrowanie  się  podmiotu  wnoszącego 

środek  ochrony  prawnej  jedynie  na  interesie  materialnym  związanym  z  zatrzymaniem 

wadium,  bez  kwestionowania  czynności  eliminujących  go  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, Sąd Najwyższy uznał, że właściwa jest droga sądowa bez potrzeby 

korzystania z drog

i odwoławczej.   

Wynika to z faktu, iż zaskarżenie samej czynności zatrzymania wadium i postawienie, 

skorelowanego  z  nim  żądania  jego  zwrotu,  nie  ma  wpływu  na  wynik  postępowania  –  w 

rozumieniu  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp,  którego wypełnienie  stanowi  warunek  sine  qua  non 

uwzględnienia  odwołania  i  jednocześnie  powoduje  brak  legitymacji  czynnej  po  stronie 

wnoszącego odwołanie w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Zwrócić  należy  uwagę,  że  w  treści  wniesionego  środka  ochrony  prawnej  sam 

Odwołujący wskazywał, że brak uzupełnienia przez niego dokumentów nie miało wpływu na 

wynik  postępowania  (dosł.  wybór  oferty  najkorzystniejszej),  co  powoduje,  że  jednocześnie 

mamy  do  czynienia  z  brakiem  wypełnienia  hipotezy  normy  prawnej  ujętej  w  treści  art.  179 

ust.  1  ustawy  Pz

p  (brak  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia)  oraz  z  brakiem  spełnienia 

przesłanek  procesowych  z  art.  192 ust.  2 ustawy  Pzp,  który  to brak  skutkuje niemożnością 

uwzględnienia odwołania.    

W  tym  samym 

wyroku  Sądu  Najwyższego  z  dnia  11  maja  2012  r.  sygn.  akt  II  CSK 

LEX  nr  1238084)  zostało  wskazane,  że:  Sąd  Najwyższy  w  składzie rozpoznającym 

przedstawioną skargę, odwołując się do przytoczonych argumentów i podzielając je uznaje, 

że w relewantnym stanie prawnym dopuszczalna była droga sądowa o zwrot zatrzymanego 

wadium wprost, bez potrzeby wykorzystywania środków ochrony prawnej przewidzianych w 

p.z.p.  Środki  te  stanowią  jeden  z  rodzajów  postępowań  przedsądowych,  ale  w  sprawach  o 

zwrot  bezpodstawnie  zatrzymanego  świadczenia  -  fakultatywnym.  Konsekwentnie  ich 

niewyczerpanie  nie  może  być  kwalifikowane  jako  bezwzględna  ujemna  przesłanka 

procesowa  i  zarzuty  naruszenia  art.  386  art.  3  k.p.c.  w  zw.  z  art.  199  §  1  pkt  1  k.p.c.  są 

bezzasadne. 

–  co  oznacza,  że  dla  Odwołującego  nie  istniało  żadne  ryzyko  związane  z 

zan

iechaniem skorzystania z drogi odwoławczej w przypadku dochodzenia kwoty wadium w 

postępowaniu cywilnoprawnym.   

Powyższe oznacza,  zdaniem Izby,  że w  ramach  roszczenia o zwrot  wadium  nie  jest 

konieczne  skorzystanie  ze  środków  ochrony  prawnej,  zaś,  jak  w  niniejszym  wypadku,  brak 

zarzutów  i  żądań  zmierzających  do  uzyskania  zamówienia  (zawarcia  umowy  ramowej  na 

określoną część zamówienia) powodują, że nie zostały wypełnione przesłanki z art. 179 ust. 

1  ustawy  Pzp  (brak  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  równoznaczny  z  brakiem  legitymacji 

czynnej  do  skorzystania  z  drogi  odwoławczej)  i  jednocześnie  negatywne  konsekwencje 

wynikające  z  braku  wypełnienia  przesłanki  procesowej  z  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  – 

powodujących  łącznie,  lecz  całkowicie  niezależnie,  oddalenie  wniesionego  środka  ochrony 

prawnej. 

W wyżej cytowanym wyroku Sąd Najwyższy stwierdził ponadto, że: Zgodnie z art. 14 

p.z.p. do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o 

udzielenie  zamówienia  stosuje  się  przepisy  kodeksu  cywilnego,  jeżeli  przepisy  ustawy  nie 

stanowią  inaczej.  Relacja  powyższa  odpowiada stosunkowi  lex  generalis  -  lex specialis.  Za 

stosowaniem przepisów kodeksu cywilnego (art. 704 § 2 zd. 3 k.c. co do zapłaty podwójnego 

wadium  na  skutek  uchylenia  się  zamawiającego  od  zawarcia  umowy)  opowiedział  się  Sąd 

Najwyższy w wyroku z dnia 22 kwietnia 2010 r., V CSK 321/09, nie publ. Z kolei w wyroku z 

dnia  24  marca  2011  r.,  I  CSK  448/10,  nie  publ.  stwierdzono,  że  między  zamawiającym  a 

składającym ofertę  zawiązuje się porozumienie, stanowiące szczególnego rodzaju stosunek 

prawny,  który  można  określić  jako  umowę  przetargową,  a  skoro  p.z.p.  jest  ustawą 

szczególną wobec kodeksu cywilnego podstawą prawną roszczeń dotyczących wadium (tu: 

w sprawie z powództwa zamawiającego) mogą być przepisy k.c. 

Właściwą  podstawą  prawną  roszczenia  o  zwrot  bezpodstawnie  zatrzymanego  przez 

zamawiającego wadium jest przepis art. 410 § 2 k.c. regulujący kwestię zwrotu nienależnego 

świadczenia - tu takiego, którego podstawa prawna nie została urzeczywistniona (kondykcja 

ob causa datorum). Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 lipca 2011 r., II CSK 675/10, nie publ. 

wyraził pogląd,  że roszczenie o zwrot  zatrzymanego wadium wynika z art. 405 k.c. w zw.  z 

art. 410 k.c.  

Powyższe oznacza zatem, że zatrzymanie przez podmiot zamawiający wadium kreuje 

pomiędzy  wykonawcą  a  zamawiającym  określony  stosunek  cywilnoprawny  (np.  nienależne 

świadczenie),  którego  dochodzenie,  czy  też  ustalenie,  winno  odbywać  się  na  drodze 

powództwa  cywilnego  przed  sądem  powszechnym.  Izba  w  ramach  swojej  kognicji  może 

ewentualnie  unieważnić  czynność,  która  stała  się  podstawą  zatrzymania  wadium,  o  ile  jej 

unieważnienie  lub  nakazanie  wykonania  w  jej  miejsce  czynności  zastępczej,  będzie 

zmierzało do uzyskania przez odwołującego zamówienia i jednocześnie, w ramach treści art. 

192  ust.  2  ustawy  Pzp,  będzie  miało  lub  mieć  mogło,  wpływ  na  wynik  prowadzonego 

postępowania.  W  niniejszym  wypadku  Odwołujący  nie  zmierza  swoimi  działaniami  do 

zawarcia  jednostkowej  umowy  w  ramach  umowy  ramowej,  co  skutkować  musi  oddaleniem 

wniesionego  środka  ochrony  prawnej.  Na  przeszkodzie  jego  uwzględnienia  stoją  bowiem 

dwa  przepisy  rangi  ustawowej,  które  w  sposób  bezwzględny  wiążą  Izbę  w  ramach 

rozpoznawanego środka ochrony prawnej.   

Odnosząc się do kwestii relacji pomiędzy art. 179 ust.1 oraz art. 192 ust. 2 Pzp, Izba 

wskazuje  za  orzecznictwem; 

„Może  też  zaistnieć  sytuacja,  że  –  niezależnie  od  posiadania 

przez  Odwołującego  interesu  z  art.  179  ust.  1  Prawa  zamówień  publicznych,  i  uznania 

zarzutów za zasadne – odwołanie zostanie oddalone, a to na podstawie art. 192 ust. 2 Prawa 

zamówień publicznych: Izba bowiem uwzględnia odwołanie tylko w wypadku,  jeżeli stwierdzi 

naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  (…)  Ustawodawca  wprowadzając  przepis  art.  192 

ust.  2  Prawa  zamówień  publicznych  musiał  założyć  możliwość  zaistnienia  sytuacji,  że 

odwołanie  może  okazać  się  słuszne  i zasadne,  jednak  jeżeli  jego  uwzględnienie  pozostaje 

bez  korelacji  z  wynikiem  pos

tępowania,  należy  je  oddalić  –  priorytetem  jest  szybkość 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Przepis art. 192 ust. 2 Prawa zamówień 

publicznych  pozostaje  bez  związku  z  art.  179  ust.  1  Prawa  zamówień  publicznych,  a  więc 

istnieniem bądź nie interesu w uzyskaniu zamówienia (czy złożenia odwołania). Reasumując, 

ani  spełnienie  przesłanki  z  art.  179  ust.  1  Prawa  zamówień  publicznych,  ani  zasadność 

zarzutów  nie  przesądzają  jeszcze  o  uwzględnieniu  odwołania;  taka  sytuacja  zaistniała  w 

niniejszym  postępowaniu  odwoławczym.”(za  wyrokiem  KIO  z  dnia  27.04.2011  r.,  sygn.  akt: 

KIO 776/11). 

Powyższe  powoduje,  iż  zaistnienie  przesłanek  z  art.  179  ust.  1  oraz  art.  192  ust.  2 

ustawy Pzp, należy oceniać każdorazowo w sposób samodzielny i niezależny. O ile obie one, 

podlegając  ocenie  na  etapie  merytorycznego  rozpoznania  odwołania,  muszą  zostać 

spełnione  łącznie  aby  mogło  dojść  do  uwzględnienia  odwołania,  to  pełnią  zasadniczo 

odrębne  role  i  są  oceniane  na  zupełnie  innym  poziomie.  Jednocześnie  brak  spełnienia 

którejkolwiek  z  nich  skutkuje  oddaleniem  odwołania.  Jak  wyżej  wskazano,  art.  179  ust.  1 

ustawy  Pzp  reguluje  instytucję  legitymacji  czynnej  uprawniającej  do  skorzystania  z  drogi 

odwoławczej,  i  winien  być  oceniony  w  pierwszej  kolejności,  przed  merytorycznym 

rozpozn

aniem zarzutów, to przepis art. 192 ust. 2 ustawy Pzp może stanowić przeszkodę dla 

uwzględnienia  odwołania  po  rozpoznaniu  zarzutów  i  wpłynąć  na  oddalenie  środka  ochrony 

prawnej w całości mimo ich częściowego lub pełnego uwzględnienia.  

Mając  na  uwadze  powyższe  wywody  wskazać  należy,  iż  Odwołujący  przez  sposób 

skonstruowania  odwołania,  na  skutek  nie  objęcia  zaskarżeniem  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  utracił  prawo  do  uzyskania  rozstrzygnięcia  w  postaci  uwzględnienia 

wniesionego  środka  ochrony  prawnej.  Powyższe  jest  spowodowane,  zarówno  brakiem 

legitymacji czynnej po jego stronie, ocenianej na moment wniesienia odwołania, jak również 

brakiem  wpływu  na  wynik  postępowania  ewentualnego  uwzględnienia  zarzutu  ujętego  w 

odwołaniu. O ile można było  zakładać, iż potencjalnie Odwołujący miał interes w uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  utracił  go  na  skutek  niezaskarżenia  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej będącej skutkiem wyeliminowania z postępowania jego oferty złożonej na 

etapie  wstępnym  w  postępowaniu  prowadzącym  do  zawarcia  umowy  ramowej.  Powyższe 

jest o tyle znamienne, że w trakcie rozprawy  wskazywał na okoliczności usprawiedliwiające 

niezłożenie dokumentów w terminie, tj. na wezwanie oparte o treść art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.  

Należy  bowiem  wskazać  w  tym  miejscu,  że  czynność  zatrzymania  wadium  miała 

charakter  wynikowy  wobec  pozostałych  czynności  podjętych  przez  Zamawiającego  w  toku 

prowadzonego  postępowania.  Wyeliminowanie  tych  czynności  z  obrotu  prawnego  było  nie 

tylko uprawnieniem Odwołującego, lecz ze względu na treść regulacji art. 179 ust. 1 ustawy 

Pzp, jego obowiązkiem aby uczynić zadość wymaganiom ustawy Pzp kreującym uprawnienie 

do skorzystania z drogi odwoławczej. Tylko bowiem objęcie zaskarżeniem czynności wyboru 

oferty  oraz  wyeliminow

ania  oferty  Odwołującego  w  drodze  do  zawarcia  umowy  cząstkowej 

mogło zagwarantować Odwołującemu wykazanie przesłanki posiadania legitymacji czynnej w 

ramach prowadzonego postępowania.  

Tym samym, Izba kierując się treścią art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, uznała, że wniesione 

odwołanie  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Odwołujący  bowiem  nie  wykazał  się  istnieniem 

legitymacji czynnej kreującej prawo do korzystania ze środków ochrony prawnej. Dodatkowo i 

całkowicie  niezależnie  wskazać  należy,  iż  na  przeszkodzie  do  uwzględnienia  odwołania,  w 

przypadku gdyby doszło do rozpoznania i uwzględnienia zarzutu art. 46 ust. 4a ustawy Pzp, 

stała przesłanka z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.          

W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w 

sentencji.   

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  2972) 

zmienionego  rozporządzeniem  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  9  stycznia  2017  r. 

zmieniającego  rozporządzenie  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. z 2017 r., poz. 47),  w tym w szczególności  §  5 ust. 4. 

Przewodniczący: 

………………