KIO 1070/19 WYROK dnia 8 lipca 2019 r.

Sygn. akt: KIO 1070/19 

WYROK 

z dnia 8 lipca 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Aleksandra Patyk 

Członkowie:   

Irmina Pawlik 

Katarzyna Poprawa 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  25  czerwca  2019  r.  i  4  lipca  2019  r.  w  Warszawie 

odwołania wniesionego do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu 10 czerwca 2019 r. 

przez 

wykonawcę Aarsleff Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w postępowaniu prowadzonym 

przez 

Generalną 

Dyrekcję 

Dróg 

Krajowych 

i 

Autostrad 

Oddział  

w Rzeszowie, 

przy udziale: 

A.  wykonawcy 

Keller  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Ożarowie  Mazowieckim 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt: 

KIO 1070/19 po stronie Odwołującego, 

B.  wykonawcy  STRABAG  Sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Pruszkowie  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt: KIO 1070/19 po 

stro

nie Odwołującego, 

C.  wykonawcy 

Inżyniera  Rzeszów  S.A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt: KIO 1070/19 po 

stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  Odwołującego  –  wykonawcę  Aarsleff  Sp.  z  o.o.  

z siedzibą w Warszawie i: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr (słownie: 

dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego – wykonawcę 

Aarsleff Sp. z 

o.o. z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  Odwołującego  –  wykonawcy  Aarsleff  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Warszawie 

na  rzecz  Zamawiającego  –  Generalnej  Dyrekcji  Dróg  Krajowych  

i Autostrad Oddział w Rzeszowie kwotę 3600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset 

złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  

z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………………..   

Członkowie:   

…………………………….. 

…………………………….. 

Sygn. akt: KIO 1070/19 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający – Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Rzeszowie 

[dalej „Zamawiający”] prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie 

przetargu nieograniczonego na z

aprojektowanie i wykonanie robót budowlanych z podziałem 

na: 

Część 1. Likwidacja osuwisk w m. Tylawa, Część 2. Likwidacja osuwiska w m. Trzciana, 

Część  3.  Zabezpieczenie  osuwiska  w  m.  Brzegi  Dolne  (znak  postępowania:  O.RZ.D-

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 16 października 2018 r. pod numerem 2018/S 199-449827. 

W  dniu  10  czerwca  2019  r.  wykonawca  Aarsleff  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

[dalej  „Odwołujący”]  wniósł  odwołanie  w  zakresie  części  3  zarzucając  Zamawiającemu 

naruszenie: 

1.  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  z  postępowania 

w

ykonawcy  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie,  ul.  Podkarpacka  59a  oraz 

zaniechanie 

uznania  za  odrzuconą  oferty  wykonawcy  Inżynieria  Rzeszów  S.A.,  pomimo  że 

w

ykonawca  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził 

Zamawiającego  w  błąd  przedstawiając  informacje  na  potwierdzenie  spełnienia  warunków 

udziału w postępowaniu, oraz pomimo że wykonawca Inżynieria Rzeszów S.A. w wyniku co 

najmniej  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające 

Zamawiającego  w  błąd,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

Zamawiającego w postępowaniu. Treść złożonego wykazu wykonanych robót budowlanych, 

treść  udzielonych w  dniu 29.04.2019 r.  w  postępowaniu wyjaśnień,  wskazuje nieprawdziwe 

informacje,  które  zostały  złożone  w  celu  uzyskania  zamówienia.  Wykonawca  wskazał  

w Wykazie robót, iż wykonując zadanie „Rozbudowa węzła drogowego al. Wyzwolenia - ul. 

Warszawska

”  dla  miasta  Rzeszów,  zdobył  doświadczenie  w  wykonaniu  zabezpieczenia 

osuwiska,  podczas  gdy  realizacja  tego  zadania  nie  wymagała  wykonania  takich  prac.  PFU 

tegoż  zamówienia  wskazywało,  iż  w  przypadku  konieczności  zabezpieczenia  osuwiska  - 

zakres  ten  zostanie  wykonany,  jednakże  na  etapie  realizacji  zamówienia  zakres  ten  nie 

wystąpił  i  w  rzeczywistości  wykonawca  wskazanego  doświadczenia  nie  posiada,  albowiem 

takich prac co do likwida

cji osuwiska nie wykonał; 

2.  art.  91  ustawy  Pzp  poprzez  wybór  oferty  w  Części  3  wobec  której  zachodzą  przesłanki 

odrzucenia oferty; 

3. w związku powyższym, również naruszenie: 

a)  art.  7  Pzp  poprzez  prowadzenie  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  w  sposób  nie  zapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania wykonawców, 

b) oraz pozostałych przepisów przywołanych w uzasadnieniu niniejszego stanowiska.  

Wobec ww. zarzutów Odwołujący wniósł o uwzględnienie argumentów przywołanych 

w odwołaniu, a w konsekwencji o: 

1.  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  jako  najkorzystniejszej  

w zadaniu 3; 

2. wykluczenie wykonawcy Inżynieria Rzeszów S.A. na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 16) i 17) 

pkt 3 

ustawy Pzp z postępowania i uznania jego oferty za odrzuconą; 

3.  dokonanie  ponownej  oceny  ofert  z  uwzględnieniem  okoliczności  przywołanych  

w niniejszym postępowaniu; 

4. wybór oferty Aarsleff Sp. z o.o. jako oferty najkorzystniejszej; 

5. zwrot 

kosztów postępowania odwoławczego. 

W  uzasadnieniu  odwołania  Odwołujący  przywołał  brzmienie  warunku  udziału  

w  postępowaniu  dotyczącego  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  o  którym  mowa  

w rozdziale 7 pkt. 7.2. ppkt 3 a) SIWZ.  

Nadto Odwołujący wskazywał na treść wezwania Zamawiającego z dnia 16 kwietnia 

2019  r.  dotyczącego  części  nr  2  wystosowanego  do  Inżynieria  Rzeszów  S.A.,  odpowiedzi 

Inżynieria Rzeszów S.A. na ww. wezwanie pismem z dnia 18 kwietnia 2019 r., ponownego 

wezwania Zamawiającego z dnia 25 kwietnia 2019 r. skierowanego do ww. wykonawcy oraz 

odpowiedzi Inżynieria Rzeszów S.A. zawartej w piśmie z dnia 29 kwietnia 2019 r.  

Odwołujący  podkreślił,  iż  ważnym  jest,  że  wykonawca  Inżyniera  Rzeszów  S.A.  na 

potwierdzenie spełnienia warunku udziału w zakresie części 2, przedstawił tę samą inwestycję 

i  jej  zakres. 

Podniósł,  że  z  niezrozumiałych  dla  Odwołującego  przyczyn  Zamawiający  we 

wstępie do tegoż pisma wskazał tylko część 2, chociaż rzeczona inwestycja została wskazana 

także  w  części  3  (przypuszczać  można,  iż  także  w  części  1),  i  niespełnienie  warunku  w 

zakresie  części  2  oznaczałoby  niespełnienie  warunku  w  części  3  oraz  złożenie 

nieprawdziwych informacji w części 3. 

Ponadto Odwołujący wskazał, iż Inżynieria Rzeszów S.A., w odpowiedzi na wezwanie 

Zamawiającego  z  dnia  25  kwietnia  2019  r.,  nie  odniósł  się  do  zarzutów  braku  zakresu 

(likwidacji  osuwisk)  w  dokumentacji  wykonania  zamówienia,  nie  dołączając  dowodów  na 

potwierdzenie  swojego  oświadczenia.  W  takiej  sytuacji  nie  można  uznać,  iż  wykonawca 

wyjaśnił  kwestie  budzące  wątpliwości,  gdyż  de  facto  powtórzył  jedynie  swoje  uprzednie 

oświadczenie  o  wykonaniu  zadania  w  tym  o  wykonaniu  drogi  o  klasie  min  G  wraz  

z  zabezpieczeniem  osuwiska  (likwidacją)  o  wartości  zadań  co  najmniej  2  500  000  zł  netto. 

Gdyby wyj

aśnienia w formule „oświadczam że zrobiłem” było wystarczające, Zamawiający nie 

wzywałby  do  złożenia  wyjaśnień,  gdyż  już  oświadczenie  o  tej  treści  było  złożone  

w wykazie i w wyjaśnieniach z dnia 18.04.2019 r., a ustawodawca nie przewidziałby właśnie 

na taką okoliczność procedury wyjaśnienia treści dokumentów podmiotowych w trybie art. 26 

ust 4 ustawy Pzp. 

Odwołujący  wskazał,  iż  oświadczenie  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  o  wykonaniu  

w  ramach  zadania 

„Rozbudowa węzła drogowego  al. Wyzwolenia  -  ul. Warszawska”, robót  

w zakresie zabezpieczenia osuwiska i tym samym posiadanie doświadczenia w tym zakresie 

nie jest informacją prawdziwą, gdyż wykonawca Inżynieria Rzeszów S.A. w ramach realizacji 

ww. zadania realizowanego w sys

temie zaprojektuj i wybuduj, faktycznie nie wykonała prac 

obejmujących zabezpieczenie (likwidację) osuwiska. 

Odwołujący  podał,  że  Gmina  Miasta  Rzeszów  określając  przedmiot  zamówienia  dla 

zadania pn. „Rozbudowa węzła drogowego al. Wyzwolenia - ul. Warszawska” realizowanego 

w  systemie  zaprojektuj  i  wybuduj  potwierdziła,  że  w  pracach  koncepcyjnych  stwierdzono 

istnienie potencjalnych osuwisk. Wykonanie robót zabezpieczających te osuwiska (o ile by się 

potwierdziły  na  etapie  realizacji)  wymagałoby  wcześniejszego  wykonania  dodatkowych 

szczegółowych badań geologicznych i opracowania dokumentacji projektowej zabezpieczeń. 

Z dostępnej dokumentacji realizacyjnej i powykonawczej ww. zadania wynika jednoznacznie, 

że:  1)  nie  wykonano  żadnych  dodatkowych  badań  geologicznych  mających  na  celu 

identyfikację  potencjalnych  osuwisk,  2)  nie  wykonano  żadnej  dokumentacji  projektowej 

dotyczącej zabezpieczenia (likwidacji) osuwiska, 3) nie wykonano żadnych robót budowlanych 

polegających na zabezpieczeniu (likwidacji) osuwiska. 

Na marginesie 

Odwołujący wskazał, że najczęściej zabezpieczenie osuwiska polega 

na wykonaniu konstrukcji oporowej z pali wierconych (lub mikropali) zwieńczonych oczepem 

żelbetowym,  lub  też  na  stabilizacji  skarp  za  pomocą  gwoździ  gruntowych  lub  np.  koszy 

siatkowo-

kamiennych. Takie roboty na budowie w Rzeszowie nie występowały. 

Odwołujący uzasadniał, iż  w treści listu referencyjnego (poświadczenia) znalazła się 

informacja,  że  zakres  robót  obejmował  likwidację  osuwisk  (pkt.  3.4  na  str.5).  Odwołujący 

wskazał jednak, że zapis ten dotyczy wyłącznie zakresu planowanych/przewidywanych robót 

dla  tej  inwestycji.  Dowodem  na  to,  że  opis  robót  następujący  po  słowach  „Zakres  robót 

obejmował:...”,  dotyczy  wyłącznie  przewidywanego/planowanego  przez  Zamawiającego 

(Gmina Miasta Rze

szów - Miejski Zarząd Dróg w Rzeszowie) przedmiotu zamówienia, a nie 

stanowi  faktycznego  wykazu  rzeczywiście  zrealizowanych  robót,  jest  charakterystyczny 

podział jaki znalazł się w treści referencji złożonych przez wykonawcę Inżynierię Rzeszów S.A. 

Zgodnie 

z  treścią  wskazanych  referencji  wystawionych  w  dniu  14.12.2018  r.  Inwestor 

poświadczył  wartość  przedmiotu  zamówienia  globalnie  oraz  wartość  poszczególnych  robót 

wykonanych, a nim objętych w tym m.in. dokumentację projektową, pokrycie potoku Przyrwa, 

wiadu

kt drogowy etc. W dalszej zaś części wskazuje się na zakres inwestycji, tj. roboty które 

miała obejmować ta inwestycja. I to wyłącznie w zakresie inwestycji wskazuje się na likwidację 

osuwiska,  jednak  nie  podając  żadnych  jej  parametrów.  Powyższe  wynika  właśnie  

z  faktu,  iż  w  pracach  koncepcyjnych  stwierdzono  istnienie  potencjalnych  osuwisk,  na  co 

wskazywał inwestor w dostarczonej w tamtej dokumentacji inwestycji. Wykonanie jednak robót 

zabezpieczających te potencjalnie występujące osuwiska (o ile by się potwierdziły na etapie 

realizacji)  wymagałoby  wcześniejszego  wykonania  dodatkowych  szczegółowych  badań 

geologicznych i opracowania dokumentacji projektowej zabezpieczeń. Taka dokumentacja nie 

został wykonana w tamtej inwestycji przez wykonawcę Inżynierię Rzeszów S.A., ani też nie 

doszło  do  wykonania  żadnych  robót  obejmujących  swym  zakresem  likwidację  czy 

zabezpieczenia osuwiska. 

Nadto Odwołujący podniósł, iż w odniesieniu do opisu zakresu robót przewidywanych 

do wykonania w ramach tej inwestycji wskazano na wykonanie w ramach przykrycia potoku 

Przyrwa  wzmocnienia  podłoża  kolumnami  betonowymi  w  technologii  formowania  świdrem 

ciągłym (CFA) o średnicy 400 mm oraz mikropalami o średnicy 300 mm. W rzeczywistości zaś 

wzmocnienie  to  wykonano  w  technologii  pali  prefabrykowanych.  Wykonawcą  tych  pali 

prefabrykowanych była Spółka AARSLEFF jako podwykonawca, działająca na zlecenie firmy 

Inżynieria  Rzeszów  S.A.  Powyższe  potwierdza  zatem,  iż  w  treści  referencji  w  części 

obejmującej  zakres  inwestycji  znalazły  się  wyłącznie  zakładane/przewidywane/planowane 

roboty nie zaś roboty faktycznie wykonane w ramach tego zadania. Te - faktycznie wykonanie 

zostały  opisane  w  pierwszej  części  opisującej  wartość  wynagrodzenia  za  przedmiot 

zamówienia, w których nie ujęto już prac dotyczących likwidacji czy zabezpieczenia osuwiska. 

Mając powyższe na względzie Odwołujący wskazał, na najistotniejszy aspekt, iż wybór 

przez Zamawiającego w niniejszym postępowaniu oferty wykonawcy Inżynieria Rzeszów S.A. 

jako  najkorzystniejszej  oferty,  był  nieuprawniony  z  uwagi  na  24  ust.  2  pkt  16  

i 17 ustawy Pzp. 

Odwołujący  ponadto  wskazał,  że  okoliczność,  że  wykonawca  zawarł  umowę  na 

realizację  zamówienia,  w  zakres  którego  mogło  wchodzić,  w  zależności  od  potrzeb, 

zabezpieczenie osuwiska, nie może być uznana za przesądzającą posiadanie wymaganego 

doświadczenia zawodowego. Powyższe nie jest bowiem tożsame z następczym faktycznym 

wykony

waniem  przez  niego  obowiązków,  warunkującym  nabycie  doświadczenia  

w wykonaniu tegoż zakresu. 

Następnie  Odwołujący  argumentował,  iż  przedłożenie  nieprawdziwych  informacji 

służyło  wykazaniu  nieistniejącego  doświadczenia,  które  to  doświadczenie  było  wymagane 

warunkami  udziału  w  postępowaniu.  Informacje  te  -  wskazanie  zakresu  który  nie  został 

wykonany  - 

wskazano  w  wykazie  oraz  dwukrotnie  wprost  w  udzielonych  wyjaśnieniach. 

Zamawiający  został  wprowadzony  w  błąd  co  do  posiadanego  przez  wykonawcę 

doświadczenia  w  zakresie  zabezpieczenia  osuwiska.  Powyższe,  zdaniem  Odwołującego,  

w sposób jednoznaczny wskazuje, iż nie zaistniało tu omyłkowe wskazanie informacji, czy też 

wskazanie  informacji  przedmiotowo  nieistotnych,  a  celowe  dwukrotne  oświadczenie 

nieprawdziwych  in

formacji,  od  których  zależało  uznanie  wykonawcy  potwierdzającego 

spełnienie warunków i wybór jego oferty. 

Odwołujący zwracał uwagę na niecodzienną treść przedłożonych referencji, w których 

w pierwszej kolejności wskazano elementy wykonane (tam likwidacji osuwisk nie wskazano), 

a następnie wskazano charakterystykę elementów w dziale „zakres zamówienia”, przy czym 

akurat w przypadku likwidacji osuwisk nie wskazano żadnych parametrów jak to miało miejsce 

w  pozostałym  zakresie.  Podkreślał,  iż  likwidacja  osuwiska  wskazana  została  

w  zakresie  zamówienia  na  dzień  zawarcia  umowy  wyłącznie  jako  potencjalny  zakres  -  

w sytuacji gdyby wystąpiła konieczność jego wykonania, ale na etapie realizacji zamówienia 

nie  było  konieczności  ich  wykonania  i  faktycznie  roboty  takie  nie  zostały  wykonane.  Stąd 

referencje nie wskazują szczegółowych informacji na temat tego zakresu, gdyż nie został on 

wykonany.  Ogół  powyższych  okoliczności,  w  ocenie  Odwołującego,  nakazuje  uznać,  że 

wykonawca  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  świadomie  podała  w  ofercie  nieprawdziwą  informację 

dotyczącą doświadczenia w wykonaniu w ramach wskazanego zadania usunięcia osuwiska, 

działając  w  zamiarze  wprowadzenia  Zamawiającego  w  błąd  co  do  tego,  że  spełnia  ww. 

warunek udziału w postępowaniu, co w konsekwencji doprowadziło do wyboru jego oferty jako 

najkorzystniejszej,  a  tym  samym  rozstrzygnięcia  postępowania  z  naruszeniem  przepisów 

ustawy Pzp. 

Jednocześnie  Odwołujący  wskazał,  iż  nawet  gdyby  pominąć  powyższe  argumenty  

i  poddać pod wątpliwość,  czy  z  całą pewnością  działanie to były  celowe,  to niezależnie od 

wyniku  badania,  nawet  niecelowe  wskazanie  w  wykazie  zakresu  wykonanych  robót  wprost 

odnoszących się do warunku i niezgodnych z prawdą, bez uprzedniego sprawdzenia czy dana 

realizacja  robót  obejmowała  powyższy  zakres,  byłoby  (rażącym)  niedbalstwem  lub 

lekkomyślnością,  co  obliguje  Zamawiającego  do  wykluczenia  tegoż  wykonawcy  

z postępowania zarówno na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 16, jak i art. 24 ust. 2 pkt 17 ustawy 

P

ZP

Odwołujący  uzasadniał,  że  poza  sporem  jest  fakt,  iż  Zamawiający  nie  może  przy 

badaniu  warunku  posiadania  doświadczenia,  brać  pod  uwagę  zakładanego  rozmiaru  prac, 

zamiast wykonanego, gdyż to prowadziłoby do sytuacji, w której wykonawca mógłby zawrzeć 

umowę na realizację, a następnie nawet w przypadku ograniczenia zakresu, odstąpienia od 

umowy,  legitymować  się  doświadczeniem  w  realizacji  całości.  Innymi  słowy  doświadczenie  

a  zatem  posiadane  referencje  należy  oceniać  wyłącznie  z  punktu  widzenia  zakresu 

wykonanych  prac  na  etapie  już  ich  odbioru,  a  nie  przewidywanych/zakładanych  na  etapie 

udzielania  zamówienia.  Odwołujący  podkreślał,  iż  Zamawiający  wie,  iż  badaniu  podlega 

zakres  faktycznie  wykonany  - 

wiedza  ta  leżała  u  podstaw  skierowania  zapytania  do 

wykonawcy  Inżynieria  Rzeszów  S.A,  jaki  zakres  Inżynieria  Rzeszów  S.A  wykonywała 

realizując inwestycję jako członek konsorcjum. Gdyby ocenie podlegał zakładany zakres całej 

inwestycji  bez  analizy  rzeczywistego  wykonania  - 

każdy  z  konsorcjantów  posiadałby 

doświadczenie równe zakresowi całej inwestycji na dzień zawarcia umowy. Na potwierdzenie 

prezentowanego stanowiska Odwołujący przywołał wyrok KIO z dnia 26 stycznia 2016 r. sygn. 

akt: KIO 1/16.  

Odwołujący  wskazał  także,  iż  znana  mu  jest  konieczność  wykazania  wpływu 

nieprawdziwej informacji na 

wynik postępowania powołując się na art. 24 ust 1 pkt 17 ustawy 

Pzp - 

tu poza sporem jest fakt, iż przedłożony wykaz i wyjaśnienia służyły wykazaniu spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu,  a  gdyby  wykonawca  Inżyniera  Rzeszów  S.A.  wskazał 

rzeczywisty  wykonany  zakres  tej  roboty  - 

wówczas  nie  wykazałby  spełnienia  warunków 

udziału. Co więcej - wykonawca wskazał informacje te w wykazie, a następnie zapytany czy 

zakres ten  wykonał  -  dwukrotnie  oświadczył,  że  zakres ten  był  faktycznie  w  rzeczywistości 

przez niego wykonany. 

W  końcu  Odwołujący  podniósł,  iż  ustawa  Pzp  przewiduje  czynność  wezwania  do 

uzupełnienia dokumentów, w sytuacji gdy te złożone zawierają błędy, są niekompletne itd. Nie 

dotyczy to natomiast sytuacji, w której wykonawca złożył informacje nieprawdziwe, wskazując 

doświadczenie  -  wykonany  zakres  pracy,  który  w  rzeczywistości  nie  został  wykonany. 

Wskazanie zakresu zakładanego, który nie został wykonany, jako zamierzone działanie lub 

niedbalstwo,  i  brak  możliwości  wezwania  do  uzupełninia  dokumentów,  wskazuje chociażby 

orzeczenie  KIO,  które  dotyczy  tożsamej  sytuacji  w  zakresie  doświadczenia  osoby  (wyrok 

Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2013-03-11, KIO 268/13, KIO 270/13). 

W  orzecznictwie  KIO  utrwalony  jest  pogląd,  iż  podanie  nieprawdziwej  informacji  nie 

podlega  konwalidacji  poprzez  umożliwienie  wykonawcy  przedstawienia  dokumentów/ 

informacji  zgodnych  z  prawdą  w  miejsce  informacji  nieprawdziwych,  w  tym  przypadku  - 

przedstawienia 

dokumentów 

potwierdzających 

spełnienie 

warunków 

udziału  

w  postępowaniu.  Odwołujący  przywołał  również  fragment  orzeczenia  KIO  z  dnia  

24 października 2008 r. sygn. akt: KIO/UZP 1098/08. 

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 25 czerwca 2019 r. wniósł  

o  oddalenie  odwołania  w  całości  oraz  zasądzenie  na  jego  rzecz  kosztów  postępowania 

odwoławczego. 

W  uzasadnieniu  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  przedstawił  wywód  prawny 

dotyczący przesłanki wykluczenia wykonawcy z postępowania, o której mowa w art. 24 ust. 1 

pkt  16  i  17  ustawy  Pzp, 

przywołując  m.in.  tezy  wynikające  z  orzecznictwa  KIO,  tj.  wyroku  

z dnia 2 sierpnia 2018 r., sygn. akt: KIO 1417/18, wyroku z dnia 23 lutego 2017 r., sygn. akt: 

KIO 279/17, wyroku z dnia 3 sierpnia 2018 r., sygn. akt: KIO 1428/18. 

Zamawiający podkreślał, że w przedmiotowym postępowaniu, aby w sposób należyty 

zweryfikować  brak  podstaw  do  wykluczenia  wykonawcy  z  udziału  w  postępowaniu  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  wezwał  wykonawcę  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  do 

wyjaśnień  w  przedmiotowym  zakresie.  Należyta  staranność  Zamawiającego  wymaga,  aby 

podejmowane przez niego decyzje oparte były na wszechstronnym rozważeniu okoliczności 

związanych z prowadzoną procedurą. Zamawiający decydując się na wykluczenie wykonawcy 

i odrzucenie jego oferty musi mieć co do tej okoliczności pewność. 

Zamawiający  zaznaczył  również,  że  referencje  nie  stanowią  podstawowego  źródła 

informacji  odnośnie  zakresu  lub  wymiaru  zrealizowanych  robót  budowlanych,  usług  lub 

dostaw, lecz składane są na potwierdzenie, że te roboty, usługi czy dostawy zostały wykonane 

należycie  (a  w  przypadku  robót  budowlanych  -  również  że  zostały  wykonane  zgodnie  z 

przepisami  prawa  budowlanego  i  prawidłowo  ukończone  zgodnie  z  zasadami  sztuki 

budowlanej).  Źródłem  informacji  o  zrealizowanych  robotach  budowlanych,  usługach  lub 

dostawach,  na  które  wykonawca  ma  zamiar  się  powołać  w  ramach  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia,  powinny  być  przede  wszystkim  takie  dokumenty,  jak  umowy  

i protokoły odbioru (zob. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 4 października 2017 r., sygn. 

akt: KIO 1978/17). 

Zamawiający wskazał również, że w świetle orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej 

nie  jest  uprawnione  utożsamianie  niewykazania  spełniania  warunków  udziału  

w  postępowaniu  z  zaistnieniem  podstaw  do  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania 

określonych  w  przepisie  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp  (zob.  wyrok  KIO  z  dnia  

21 grudnia 2018 r., sygn. akt: KIO 2529/18). 

Nadto  Zamawiający  uzasadniał,  że  jedyny  związek  pomiędzy  warunkami  udziału  

w  postępowaniu  a  przedmiotem  zamówienia  został  przez  ustawodawcę  określony  

w przepisie art. 22 ust. 1

a ustawy Pzp, zgodnie z którym Zamawiający określa warunki udziału 

w postępowaniu oraz wymagane od wykonawców środki dowodowe w sposób proporcjonalny 

do  przedmiotu  zamówienia  oraz  umożliwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego 

wykonania  zamówienia,  w  szczególności  wyrażając  je  jako  minimalne  poziomy  zdolności. 

Powyższe  oznacza,  że  warunki  udziału  w  postępowaniu  winny  mieć  zakotwiczenie  w 

przedmiocie zamówienia w taki sposób, aby z jednej strony pozwalały na weryfikację zdolności 

wykonawcy 

do realizacji przedmiotu zamówienia, z drugiej zaś strony, aby dawały możliwość 

zachowania uczciwej konkurencji. Jednocześnie Zamawiający zauważył, że wskazany przepis 

potwierdza, że warunki udziału w postępowaniu i opis przedmiotu zamówienia to dwie odrębne 

instytucje, a zatem nie jest możliwe wnioskowanie wprost o jednej na podstawie drugiej, czy 

też  odkodowywanie  treści  jednej  w  oparciu  o  treść  tej  drugiej  (zob.  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  z  dnia  18  kwietnia  2017  r.,  sygn.  akt:  KIO  644/17).  Zaznaczył  również,  że  to 

Zamawiający jest gospodarzem postępowania, a nadrzędnym celem wszczęcia i prowadzenia 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  jest  zaspokojenie  obiektywnych  i 

uzasadnionych  potrze

b  Zamawiającego,  a  nie  maksymalne  poszerzenie  dostępu  do 

zamówienia wykonawcom. Obowiązek zachowania uczciwej konkurencji nie wyłącza bowiem 

uprawnienia  Zamawiającego  do  uzyskania  świadczenia  zgodnego  z  jego  uzasadnionymi 

oczekiwaniami.  

Na marginesie Zama

wiający zauważył, że Odwołujący zarzucił naruszenie przepisu art. 

91  ustawy  Pzp  poprzez 

wybór  oferty, która podlega odrzuceniu.  Przedmiotowy  przepis  jest 

natomiast bardzo rozbudowany i dotyczy kryteriów oceny ofert. Przesłanki odrzucenia oferty 

wskazuje natomiast przepis art. 89 ust. 1 ustawy Pzp. 

Zamawiający podkreślał, że podstawą zarzutu jest nie tylko przywoływana podstawa 

prawna,  ale  również  konkretna  i  precyzyjna  podstawa  faktyczna.  To  na  Odwołującym, 

będącym  profesjonalistą,  spoczywa  ciężar  skonkretyzowania  stawianych  zarzutów  na 

wspomnianych  wyżej  płaszczyznach.  Poza  treścią  samego  odwołania  nie  ma  możliwości 

doprecyzowywania zawartych w nim zarzutów. 

Odnosząc się do sposobu formułowania zarzutów przez Odwołującego Zamawiający 

wskaza

ł, że zgodnie z treścią przepisu art. 180 ust. 3 ustawy Pzp, zarzut musi być postawiony 

wyraźnie, tzn. wskazywać konkretną czynność zamawiającego mającą zdaniem odwołującego 

naruszać  przepis  prawa  i  określić  sposób  jego  naruszenia,  gdyż  po  upływie  terminu  na 

wniesienie odw

ołania nie 

jest dopuszczalne 

zarówno formułowanie,  ani 

d

oprecyzowywanie  treści  zarzutów  odwołania  (wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  

11 kwietnia 2013 r., sygn. akt: KIO 589/13). 

Ponadto 

Zamawiający  uzasadniał,  iż  to  na  Odwołującym,  zgodnie  z  przepisem  

art.  190  ust.  1  ustawy  Pzp,  spoczywa  ciężar  dowodu  w  postępowaniu  odwoławczym. 

Odwołujący  kwestionuje  podjęte  przez  Zamawiającego  decyzje  w  zakresie  oceny  ofert  

w  postępowaniu,  nie  zgadza  się  z  podjętymi  czynnościami  albo  zaniechaniem  określonych 

działań,  tak  więc  zgodnie  z  regułą  płynącą  z  przepisu  art.  190  ust.  1  ustawy  Pzp,  to  na 

Odwołującym  spoczywa  ciężar  dowiedzenia,  że  stanowisko  Zamawiającego  jest 

nieprawidłowe. Ciężar dowodu rozumieć należy z jednej strony jako obarczenie strony procesu 

obowiązkiem  przekonania  Krajowej  Izby  Odwoławczej  dowodami  o  słuszności  swoich 

twierdzeń,  a  z  drugiej  konsekwencjami  zaniechania  realizacji  tego  obowiązku  lub  jego 

nieskuteczności,  którymi  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla  strony  wynik  postępowania. 

P

odkreślił, że Odwołujący nie podołał ciążącemu na nim obowiązkowi. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  i  Uczestników  postępowania 

odwoławczego,  na  podstawie  zebranego  materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  

i  stanowisk  Stron  i 

Uczestników,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których 

stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Izba oceniła, że Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość 

poniesienia szkody w związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego przepisów 

ustawy  Pzp,  czym  wypełnił  materialnoprawną  przesłankę  dopuszczalności  odwołania,  

o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.   

Zamawiający  w  dniu  11  czerwca  2019  r.  powiadomił  wykonawców  o  wniesionym 

odwołaniu.  

Izba,  na  posiedzeniu  niejawnym  po  wysłuchaniu  stanowisk  Stron  i  Przystępujących, 

oddaliła  opozycję  Zamawiającego  przeciw  przystąpieniu  wykonawcy  STRABAG  Sp.  z  o.o. 

oraz  Keller  Polska  Sp.  z  o.o.  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Odwołującego  

i  dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  ww.  wykonawców,  którzy  zgłosili 

przystąpienia odpowiednio w dniu 13 i 14 czerwca 2019 r.  

Zamawiający wniesioną opozycję uzasadniał tym, że oferty ww. wykonawców zostały 

sklasyfikowane  na  dalszych  pozycjach  w  rankingu  ofert,  tj.  oferta  wykonawcy  Keller  Polska  

Sp. z o.o. na pozycji trzeciej, a oferta wykonawcy STRABAG Sp. z o.o. na pozycji czwartej. 

Zamawiający  wskazał  również,  że ceny  zaoferowane przez  ww.  wykonawców  przekraczają 

budżet przeznaczony przez Zamawiającego na wykonanie części nr 3.  

Uznając  za  dopuszczalne  zgłoszenia  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego 

wykonawców  Keller  Polska  Sp.  z  o.o.  oraz  STRABAG  Sp.  z  o.o.,  Izba  wzięła  pod  uwagę 

okoliczność,  iż  przedmiotowe  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  prowadzone  jest  

z  zastosowaniem  tzw.  procedury  odwróconej  uregulowanej  w  art.  24aa  ustawy  Pzp.  Tym 

samym zdaniem Izby, inter

es w zgłoszeniu przystąpienia obu wykonawców był niewątpliwy. 

W  przypadku  skutecznego  wykluczenia  wykonawcy  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  z  części  3 

zamówienia, oferty wykonawców Keller Polska Sp. z o.o. oraz STRABAG Sp. z o.o. przesuną 

się  w  rankingu  ofert  na  wyższą  pozycję,  co  wziąwszy  pod  uwagę,  iż  postępowanie  jest 

prowadzone z zastosowaniem procedury odwróconej, nie pozbawia ww. wykonawców szans 

na  uzyskanie  zamówienia.  Nie  można  bowiem  wykluczyć,  iż  zarówno  pierwszy,  jak  

i 

drugi,  w  kolejności  wykonawca,  których  oferty  nie  zostały  jeszcze  zweryfikowane  na 

podstawie dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu, nie 

wykażą spełniania warunków. 

R

ównież  okoliczność,  iż  ceny  zaoferowane  przez  wykonawców  Keller  Polska  

Sp. z o.o. oraz STRABAG Sp. z o.o. 

przekraczały kwotę przeznaczoną przez Zamawiającego 

na  realizację  części  3-ej  zamówienia 

nie  pozbawia 

wykonawców 

interesu  

w  zgłoszeniu  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego.  Zauważyć  bowiem  należy,  iż 

wykonawca  ma  prawo  domagać  się  przeprowadzenia  czynności  oceny  złożonych  ofert  jak 

i samego  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  zgodnie  z 

ustawą  Prawo  zamówień  publicznych. 

Dlatego  też  ewentualne  unieważnienie  postępowania  byłoby  czynnością  następczą 

i 

podlegałoby  kontroli  przez wykonawców  w ramach  środków  ochrony  prawnej.  Nie  można 

również  pominąć,  iż  Zamawiający  może  zwiększyć  kwotę  przeznaczoną  na  sfinansowanie 

zamówienia i zapobiec unieważnieniu postępowania, czy też jego części.  

W świetle powyższego Izba oddaliła opozycję Zamawiającego i dopuściła do udziału  

w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawców  Keller  Polska  Sp.  z  o.o.  oraz  STRABAG  

Sp. z o.o. 

w charakterze jego uczestników. 

Jednocześnie  Izba  dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawcę 

Inżynieria  Rzeszów  S.A.  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  

w dniu 13 czerwca 2019 r. 

po stronie Zamawiającego. 

Przy  rozpoznawaniu  przedmiotowej  sprawy  Izba  uwzględniła  dokumentację 

postępowania o udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego, w szczególności 

ogłoszenie  o  zamówieniu,  specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia,  ofertę 

Przystępującego Inżynieria Rzeszów S.A., wezwanie Zamawiającego z dnia 16 kwietnia 2019 

r.  skierowane  do  wykonawcy  Inżynieria  Rzeszów  S.A.,  odpowiedź  wykonawcy  Inżynieria 

Rzeszów S.A. zawartą w piśmie z dnia 18 kwietnia 2019 r., wezwanie Zamawiającego z dnia 

25  kwietnia  2019  r.  sk

ierowane  do  wykonawcy  Inżynieria  Rzeszów  S.A.,  odpowiedź 

wykonawcy Inżynieria Rzeszów S.A. zawartą w piśmie z dnia 29 kwietnia 2019 r., wykaz robót 

budowlanych  złożony  przez  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  dotyczący  części  3  wraz  z 

poświadczeniem z dnia 14 grudnia 2018 r., pismo Zamawiającego z dnia 25 kwietnia 2019 r. 

skierowane  do  Miejskiego  Zarządu  Dróg  w  Rzeszowie  wraz  z  odpowiedzią  MZD  

z dnia 6 maja 2019 r. 

Sk

ład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę  również  stanowiska  Stron  i  Uczestników 

postępowania złożone ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy w dniu 25 czerwca 2019 r. 

oraz 4 lipca 2019 r.  

Ponadto Izba wzięła pod uwagę: 

1.  p

ismo  Przystępującego  Keller  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Ożarowie  Mazowieckim  

z dnia 24 czerwca 2019 r., 

2.  pismo 

Przystępującego  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  z  dnia  24  czerwca  2019  r.  wraz  

z 26 

załącznikami, 

pismo STRABAG Sp. z o.o. z siedzibą w Pruszkowie z dnia 28 czerwca 2019 r, 

4. pismo Odwołującego z dnia 28 czerwca 2019 r. wraz z 3 załącznikami, 

5.  pismo  Przyst

ępującego  Keller  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Ożarowie  Mazowieckim  

z dnia 28 czerwca 2019 r. wraz z 1 załącznikiem. 

W  toku  posiedzenia  niejawnego  z  udziałem  Stron  i  Uczestników  postępowania 

odwoławczego  w  dniu  4  lipca  2019  r.  wykonawca  Inżynieria  Rzeszów  cofnął  wniosek 

dow

odowy zgłoszony w piśmie z dnia 28 czerwca 2019 r.  

Na  podstawie  art.  190  ust.  6  ustawy  Pzp  Izba  oddaliła  wniosek  Odwołującego  

o przeprowadzenie dowodu z  opinii  biegłego z zakresu geotechniki  Państwowego Instytutu 

Geologicznego 

–  Państwowego Instytutu  Badawczego na  okoliczność ustalenia,  czy  roboty 

wykonane  przez  Inżynierię  Rzeszów  S.A.  w  ramach  inwestycji  pn.  „Rozbudowa  węzła 

drogowego  al.  Wyzwolenia 

–  ul.  Warszawska”,  były  zabezpieczeniem/likwidacją  osuwiska, 

uznając, iż ww. dowód został powołany dla zwłoki. Ponadto zgodnie z art. 190 ust. 4 ustawy 

Pzp, 

Izba  może  powołać  biegłego  spośród  osób  wpisanych  na  listę  biegłych  sądowych 

prowadzoną przez prezesa właściwego sądu okręgowego, jeżeli ustalenie stanu faktycznego 

sprawy wymaga wiadomości specjalnych. 

Skład  orzekający  Izby  doszedł  do  przekonania,  iż  rozstrzygnięcie  niniejszej  sprawy 

możliwe było na podstawie dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

przekazanej  przez  Zamawiającego  oraz  licznych  i  obszernych  dowodów  złożonych  przez 

St

rony  i  Uczestników  postępowania,  tym  samym  ww.  wniosek  dowodowy  prowadziłby  do 

nieuzasadnionego 

przedłużenia  postępowania  odwoławczego,  nie  będąc  przy  tym 

niezbędnym do rozstrzygnięcia zawisłego przed Izbą sporu. 

Izba ustaliła, co następuje: 

Na  podstawie  dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

przekazanej przez 

Zamawiającego, Izba ustaliła następujące okoliczności faktyczne. 

 Zgodnie z 

treścią SIWZ oraz ogłoszenia o zamówieniu wraz z ogłoszeniem zmian lub 

dodatkowych informacji opublikowanym w dniu 10 listopada 2018 r., o udzielenie z

amówienia 

mogli ubiegać się wykonawcy, którzy spełniali warunki dotyczące m.in. zdolności technicznej 

lub  zawodowej,  tj.  wykonawca  musi

ał  wykazać  się  wiedzą  i  doświadczeniem  

w wykonaniu (zakończeniu) w okresie ostatnich 7 lat przed upływem terminu składania ofert, 

a jeżeli  okres  prowadzenia działalności  jest krótszy  –  w  tym  okresie co najmniej  1 zadania 

obejmującego budowę lub przebudowę drogi o klasie drogi min. G wraz z zabezpieczeniem 

osuwiska  (likwidacja),  lub  zabezpieczenie  osuwisk  w  konstrukcji  oporowej  żelbetowej  (pale 

wiercon

e) o wartości zadania co najmniej 2 500 000,00 PLN netto. 

W dniu 8 maja 2019 r. 

Zamawiający, działając na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp, 

wezwał wykonawcę Inżynieria Rzeszów S.A. w ramach części nr 3 do złożenia m.in. wykazu 

robót  budowlanych  oraz  dowodów  określających,  czy  wskazane  roboty  budowlane  zostały 

należycie wykonane.  

Wykonawca Inżynieria Rzeszów S.A. w dniu 17 maja 2019 r. złożył m.in. wykaz robót 

budowlanych,  w  którym  w  poz.  1  wskazał  zadanie  pn.  „Rozbudowa  węzła  drogowego  al. 

Wyzwolenia 

–  ul. Warszawska”,  jednocześnie wskazując,  iż  realizacja zadania obejmowała 

przebudowę,  rozbudowę  drogi  wraz  z  zabezpieczeniem  osuwiska  (likwidacja)  –  roboty 

budowlane  wykonane  przez  spółkę  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  Wartość  wykonanych  robót 

budowlanych wynosiła 51 447 000 zł netto. Nadto wykonawca wskazał, iż klasa drogi lub ulicy 

odpowiadała  klasie  G,  GP.  Powyższa  inwestycja  realizowana  była  na  rzecz  Gminy  Miasta 

Rzeszów – Miejskiego Zarządu Dróg w Rzeszowie i wykonana (zakończona) została w dniu 

19 grudnia 2014 r.  

Ponadto 

wykonawca Inżynieria Rzeszów S.A. złożył poświadczenie z 14 grudnia 2018 

r.  wystawione  przez  Gminę  Miasto  Rzeszów  –  Miejski  Zarząd  Dróg  w  Rzeszowie,  

z którego wynika, iż „Konsorcjum INŻYNIERIA  – Vahostav”, którego liderem była Inżynieria 

Rzeszów  S.A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie  zrealizowała  zadanie  pn.  „Rozbudowa  węzła 

drogowego Al. Wyzwolenia 

– ul. Warszawska” realizowane w ramach projektu pn. „Budowa 

systemu int

egrującego transport publiczny Miasta Rzeszowa i okolic” w okresie od 6.12.2013 

– 19.12.2014. Wartość wynagrodzenia za przedmiot zamówienia wynosiła 51 447 000 zł netto, 

810,00 zł brutto, w tym: 

- dokumentacja projektowa 

– 2 447 000,00 zł netto, 

- przykrycie potoku Przyrwa 

– 3 312 563,05 zł netto, 

- wiadukt drogowy 

– 16 170 638,72 zł netto, 

- roboty drogowe 

– 14 475 482,00 zł netto, 

- konstrukcje oporowe - 151 

916,40 zł netto, 

- zabezpieczenia akustyczne 

– 100 246,50 zł netto, 

zieleń – 134 987,93 zł netto, 

- przebudowa i budowa 

nowej sieci wodociągowej – 394 840,00 zł netto, 

- przebudowa i budowa nowej sieci kanalizacji sanitarnej 

– 24 775,00 zł netto, 

- przebudowa i budowa nowej sieci kanalizacji deszczowej 

– 2 717 010,00 zł netto, 

- przebudowa i budowa nowej sieci cieplnej 

– 6 183 751,40 zł netto, 

drenaż – 388 050,00 zł netto, 

przebudowa i budowa nowego oświetlenia drogowego – 1 896 495,35 zł netto, 

- przebudowa sieci elektroenergetycznych 

– 497 408,74 zł netto, 

- sieci teletechnicznie 

– 2 551 834,91 zł netto. 

Zgodnie z tr

eścią ww. poświadczenia, zakres inwestycji obejmował: 

I. Roboty budowlane: 

1. Przykrycie potoku Przyrwa: 

1.1.  Charakterystyk

a:  Przykrycie  potoku  Przyrwa  wykonano  w  konstrukcji  żelbetowej. 

Wzmocnienie podłoża wykonano kolumnami betonowymi w technologii formowania świdrem 

ciągłym  [CFA]  o  średnicy  400  mm  oraz  mikropalami  o  średnicy  300  mm.  Pale  zostały 

zwieńczone  oczepem,  na  których  oparto  ściany  żelbetowe.  Przykrycie  potoku  wykonano  

z  belek  DS6  zespolonych  płytą  żelbetową  gr.  23-29  cm.  Na  zwieńczeniach  pom.  Ścianami 

wykonano  rozpory  żelbetowe  w  postaci  belek  prostopadłych,  które  jednocześnie  stanowią 

wzmocnienie  podłoża  pod  koszami  siatkowo  –  kamiennymi.  Koryto  potoku  umocniono 

obustronnie  koszami  siatkowo 

–  kamiennymi  ułożonymi  pasami  wzdłuż  ścian  przykrycia. 

Obniżone dno potoku umocniono materacami siatkowo – kamiennymi. Wlot i wylot wykonano 

jako  koryto  otwarte  w  posadowieniu  i  konstrukcji  ścian  i  dna  jak  przykrycie  potoku.  Na 

przykrytej części potoku Przyrwa wykonano żelbetowe komory rewizyjne. 

1.2. Podstawowe parametry 

i ilości: 

klasa obciążenia – A 

długość regulowanego koryta potoku – 618,34 m, 

żelbetowe przekrycie ramowe – 540,00 m, 

szerokość w świetle – 5,50 m, 

wysokość w świetle – 2,00 m, 

kolumny CFA ø 400 mm – 3 303,24 mb, 

- mikropale 

ø 300 mm – 427,00 mb, 

oczepy żelbetowe 40x60 cm – 259,50 m

ściany żelbetowe gr. 40 cm – 223,60 m

rozpory żelbetowe 20x40 cm – 223,00 szt., 

belki przykrywające DS6 [570x89x19 cm] – 534,00 szt., 

- kosze siatkowo 

– kamienne 50x150x500 – 1 067,45 m

- materace siatkowo 

– kamienne gr. 30 cm – 945,73 m

- narzut kamienny 

– 33,25 m

2. Wiadukt drogowy: 

2.1. Charakterystyka 

głównych elementów (…), 

2.2. Podstawowe 

parametry (…). 

3. Roboty drogowe: 

3.1. Charakterystyka 

zakresu robót (…), 

3.2. Charakterystyczne parametry techniczne drogi: 

3.2.1. węzeł (…) 

3.2.2. Aleja Wyzwolenia 

(…), 

3.2.3. Ulica Warszawska 

(…), 

3.2.4. rodzaje nawierzchni 

(…), 

3.2.5. ilość wykonanych robót (…), 

3.3. Oznakowanie i organizacja ruchu 

(…), 

3.4. Likwidacja osuwisk. 

4. Konstrukcje oporowe [mury oporowe]: 

4.1. mur oporowy M1 

(…), 

4.2. mur oporowy M2 

(…). 

5. Zabezpieczenie akustyczne (ekrany): 

5.1. Charakterystyka 

głównych elementów (…), 

5.2. P

odstawowe parametry i ilości (…). 

6. Zieleń (…). 

II. Przebudowa infrastruktury podziemnej: 

1. Przebudowa i budowa nowej sieci wodociągowej (…), 

2. Przebudowa i budowa nowej sieci kanalizacji sanitarnej 

(…), 

3. Przebudowa i budowa nowej sieci kanalizacji deszczowej 

(…), 

4. Przebudowa i budowa nowej sieci cieplnej 

(…). 

5. Drenaż – drenaż z zabezpieczeniem geowłókniną o śr. nom. 160 mm w drenach francuskich 

w wykopie liniowym 

– 1 293,50 m. 

6. Roboty elektryczne: 

1. Budowa nowego oświetlenia, 

1.1. Parametry 

projektowanego oświetlenia (…), 

1.2. Charakterystyka głównych elementów (…). 

2. Przebudowa istniejącego oświetlenia (…). 

3. Przebudowa sieci elektroenergetycznych 

(…). 

4. Sygnalizacja świetlna (…). 

7. Roboty teletechniczne: 

1. Przebudowa i zabezpieczenie sieci telekomunikacyjnych 

(…). 

2. Budowa kanalizacji teletechnicznej 

(…). 

II

I. Roboty rozbiórkowe i wyburzeniowe (…). 

Przedmiotowa inwestycja realizowana była na zasadach „projektuj i buduj”.  Ponadto  

z  treści  ww.  poświadczenia  wynika,  iż  inwestycja  realizowana  była  w  trudnych  warunkach 

gruntowo 

– wodnych, na terenach osuwiskowych. Jednocześnie Zamawiający potwierdził, że 

przedmiot  zamówienia  został  wykonany  z  zachowaniem  należytej  staranności,  zgodnie  

z zasadami sztuki budowlanej i prawidłowo ukończony.  

Pismem z dnia 16 kwietnia 2019 r. Zamawiający wezwał Inżynierię Rzeszów S.A., na 

podstawie art. 26 ust. 4 ustawy Pzp, do złożenia wyjaśnień w zakresie części nr 2 dotyczących 

zadania wskazanego w poz. 1 wykazu robót budowlanych oraz referencji z dnia 14 grudnia 

2018  r.  po

przez  wyjaśnienie,  czy  w  ramach  „Konsorcjum  Inżynieria  –  Vahostav”,  firma 

Inżyniera  Rzeszów  S.A.  z  siedzibą  w  Rzeszowie  na  ww.  zadaniu  wykonała  zadanie 

obejmujące  budowę  lub  przebudowę  drogi  o  kasie  drogi  min.  G  wraz  z  zabezpieczeniem 

osuwiska  (likwidacja),  lub  zabezpieczenie 

osuwisk  w  konstrukcji  oporowej  żelbetowej  (pale 

wiercone) o wartości zadania co najmniej 4 000 000 PLN netto. 

Wykonawca  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  w  piśmie  z  dnia  18  kwietnia  2019  r.,  

w  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie  Zamawiającego  wyjaśnił,  że  „Rozbudowa  węzła 

drogowego  al.  Wyzwolenia 

–  ul.  Warszawska”  zrealizowana  została  przez  „Konsorcjum 

Inżynieria  –  Vahostav”,  którego  liderem  był  spółka  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  oraz  że  

w ramach ww. zadania faktyczne i rzeczywiste wykonanie robót budowlanych polegających 

na 

wykonaniu 

zadania 

obejmującego 

przebudowę, 

rozbudowę 

drogi 

wraz  

z  zabezpieczeniem  osuwiska  (likwidacja)  o  klasie  drogi  G  i  GP  zrealizowane  zostało  przez 

spółkę  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  Powyższe  wynikało  z  faktu  zawarcia  i  realizacji  pomiędzy 

Inżynieria Rzeszów S.A. a Vohostav-SK a.s. umowy konsorcjum oraz porozumienia do umowy 

konsorcjum. 

Pismem z dnia 25 kwietnia 2019 r. Zamawiający wezwał Inżynierię Rzeszów S.A., na 

podstawie art. 26 ust. 4 ustawy Pzp, do złożenia wyjaśnień w zakresie części nr 2 dotyczących 

oświadczeń, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez wskazanie, czy w ramach 

zadania „Rozbudowa węzła drogowego al. Wyzwolenia – ul. Warszawska” Inżynieria Rzeszów 

S.A.:  a)  wykonała  zadanie  o  wartości  co  najmniej  4 000 000  zł  netto,  b)  wykonała  zadanie 

obejmujące  rozbudowę  drogi  wraz  z  zabezpieczeniem  osuwiska  (likwidacja).  Nadto  w  ww. 

piśmie Zamawiający wskazał, iż otrzymał informację dotyczącą ww. zadania, z której wynika, 

iż: 

przedmiotem powyższej inwestycji nie było zabezpieczenie osuwiska, a nawet w pasie drogi 

objętej projektem nie występowały osuwiska, 

udostępniona wykonawcom, na powyższym zadaniu, dokumentacja, w szczególności PFU, 

nie  zawierał  informacji  na  temat  konieczności  zabezpieczenia  osuwiska,  czy  też  informacji  

o  istniejących  osuwiskach,  które  trzeba  zlikwidować,  wskazywał  jedynie  na 

prawdopodobieństwo  ich  powstania  w  rejonie  potoku  Przyrwa,  który  miał  zostać  przykryty 

planowaną  drogą.  Przewidziana  została  poprawa  stateczności  skarpy  poprzez  obniżenie 

poziomu wód gruntowych napływających w kierunku Przyrwy, poprzez zastosowanie dwóch 

drenów „francuskich”, 

poprawa stateczności skarpy nie może być uznana za likwidację/zabezpieczenie osuwiska, 

z  treści  PFU  wynikało,  że  stwierdzono  istnienie  w  pasie  drogowym  al.  Wyzwolenia  

i  przyległym  potencjalnych  osuwisk,  wymagających  zaprojektowania  i  wykonania 

zabezpieczających  robót  budowlanych  na  podstawie  szczegółowych  badań  geologicznych. 

Jak wynika z dokumentacji takie badania nie zostały przez wykonawcę wykonane, tym samym 

nie mógł on zaprojektować i wykonać robót w celu zabezpieczenia osuwiska, 

projekt  wykonawczy  sporządzony  w  trakcie  realizacji  zamówienia  przez  wykonawcę  nie 

przewidywał żadnych robót polegających na likwidacji osuwiska, 

z  protokołu  odbioru  końcowego  robót  budowlanych  i  przekazania  do  eksploatacji  obiektu  

z 19 grudnia 2014 r. dla powyższego zadania wynika, że zakres rzeczowy wykonanych robót 

nie obejmował zabezpieczenia osuwiska. 

Wykonawca 

w wyjaśnieniach z dnia 29 kwietnia 2019 r. wskazał, że Inżyniera Rzeszów 

S.A.  w  ramach  zadania „Rozbudowa  węzła  drogowego  al. Wyzwolenia  –  ul. Warszawska”, 

wykonała: - zadanie o wartości co najmniej 4 000 000,00 PLN netto oraz – zadanie obejmujące 

rozbudowę, przebudowę drogi wraz z zabezpieczeniem osuwiska (likwidacja). 

Pismem  z  dnia  25  kwietnia  2019  r.  Zamawiający,  działając  na  podstawie  §  2  ust.  6 

rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów dokumentów, 

jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (Dz. 

U. z 2016 r. poz. 1126 ze zm.) 

[dalej „rozporządzenie w sprawie dokumentów”] wystąpił do 

Miejskiego  Zarządu  Dróg  w  Rzeszowie,  z  prośbą  o  udzielenie  informacji,  czy  w  ramach 

zadania „Rozbudowa węzła drogowego al. Wyzwolenia – ul. Warszawska”, lider konsorcjum 

Inżynieria  Rzeszów  S.A.  wykonała  zadanie  obejmujące  rozbudowę  drogi  wraz  

z zabezpieczeniem osuwiska (likwidacja).  

W  odpow

iedzi  na  powyższe  pismo,  MZD  w  Rzeszowie  potwierdził,  że  Inżynieria 

Rzeszów  S.A.  wykonała  zadanie  obejmujące  rozbudowę  drogi  wraz  z  zabezpieczeniem 

(likwidacją osuwiska). Nadto MZD poinformował, „że wzdłuż potoku Przyrwa w obrębie starego 

wiaduktu na znacz

nej długości występowało osuwisko czynne. W szczególności był zagrożony 

odcinek drogi, którego podstawa skarpy nasypu stykała się z potokiem Przyrwa. Odcinek ten 

przed przystąpieniem do rozbudowy drogi ulicy Wyzwolenia był już kilka razy zabezpieczany. 

Dopiero  zaprojektowanie  i  wykonanie  pr

zykrycia  potoku  Przyrwa  na  długości  540  mb 

skutecznie wyeliminowało problem osuwiska.  

Warunki  geotechniczne  w  miejscu  inwestycji  określono  na  podstawie  dokumentacji 

geologiczno 

–  inżynierskiej.  Klasyfikację  i  charakterystykę  gruntów  przeprowadzono  na 

podstawie  prac  polowych 

–  wierceń,  sondowań  oraz  badań  makroskopowych  i  kontrolnych 

badań  laboratoryjnych  (w  załączeniu  decyzja  zatwierdzająca  dokumentację  geologiczno  – 

inżynierską).  

Element przykrycia stanowi żelbetowa konstrukcja ramowa połączona płyta stropową. 

Geometrycznie  niezmienna  konstrukcja  przykrycia  została  posadowiona  przegubowo 

względem  dolnej  krawędzi  oczepu.  Pod  ścianami  przykrycia  wykonano  betonowe  kolumny  

w  technologii  formowania  świdrem  ciągłym  (CFA)  oraz  mikropale  w  technologii 

wwibrowywania w podłoże gruntowe stalowej rury z dnem a następnie wypełnione mieszanką 

betonową. Ponadto zastosowano wgłębne odwodnienie za pomocą drenaży, który ma na celu 

obniżenie  poziomu  wód  gruntowych,  zapobieganie  nawodnienia  się  korpusu  drogi  oraz 

ustabilizowanie zjawisk osuwiskowych, występujących w ciągu ulicy Wyzwolenia”. 

Załącznikiem do ww. pisma była decyzja Prezydenta Miasta Rzeszowa z dnia 7 maja 

2013  r.  zatwierdzająca  dokumentację  geologiczno  –  inżynierską  ustalającą  warunki 

geologiczno 

– inżynierskie dla zadania: „Rozbudowa węzła drogowego Al. Wyzwolenia – ul. 

Warszawska w Rzeszowie” opracowaną w kwietniu 2013 r. przez „GEO – HAR” Zakład Usług 

Geologicznych w Rzeszowie. 

W  dniu  31  maja  2019  r.  z

a  najkorzystniejszą  w  części  3  niniejszego  zamówienia 

Zamawiający  uznał  ofertę  wykonawcy  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  Oferta  Odwołującego 

uplasowała się na drugim miejscu w rankingu ofert. 

Ponadto, na podstawie 

dowodów złożonych przez Strony i Uczestników postępowania 

odwoławczego  referujących  w  zasadniczej  mierze  do  zamówienia  publicznego  udzielonego 

przez Miejski Zarząd Dróg w Rzeszowie pn. „Rozbudowa węzła drogowego al. Wyzwolenia - 

ul. Warszawska” Izba ustaliła, następujące okoliczności faktyczne. 

W  dniu  7  lutego  2013  r. 

Przystępujący  Inżyniera  Rzeszów  S.A.  zawarł  umowę  

w  sprawie  zamówienia  publicznego  z  MZD  w  Rzeszowie  na  realizację  zadania  pn. 

„Rozbudowa węzła drogowego al. Wyzwolenia - ul. Warszawska”. 

W  opisie  przedmiotu  ww. 

zamówienia  (rozdział  II  SIWZ  ww.  zadania)  wskazano,  iż 

celem  rea

lizacji  inwestycji  jest  poprawa  bezpieczeństwa  ruchu  drogowego  i  pieszego, 

dostosowanie  nośności  nawierzchni  do  nacisku  115  kN/oś  z  zastosowaniem  nawierzchni 

odporn

ej  na  koleinowanie,  korekta  parametrów  geometrycznych  trasy  i  niwelety  drogi, 

dostosowanie przekroju wiaduktu w ciągu ul. Warszawskiej do projektowanego przekroju drogi 

i wymaganej nośności, poprawa drożności istniejącego odwodnienia drogi oraz uzupełnienie 

go o nowe elementy w celu zapewnienia jego ciągłości i skuteczności, dobudowa drugiej jezdni 

w ciągu al. Wyzwolenia, w tym pozyskanie dodatkowego terenu pod rozbudowę ulicy poprzez 

przykrycie 

potoku 

Przyrwa, 

wykonanie 

zabezpieczeń 

ekologicznych 

przed 

pon

adnormatywnym oddziaływaniem drogi na pobliskie otoczenie oraz zabezpieczenie terenu 

osuwiska. Ponadto wskazano, iż w celu poprawy stateczności skarpy należy obniżyć poziom 

wód  gruntowych  napływających  w  kierunku  Przyrwy  poprzez  zastosowanie  dwóch  drenów 

„francuskich”.  Dodatkowo  należało  zabezpieczyć  skarpy  potoku  na  odcinku  od  końca 

przykrycia  Przyrwy  do  ulicy  Torowej.  Ze  względu  na  występowanie  terenów  osuwiskowych  

w ciągu al. Wyzwolenia należało zapoznać się i uwzględnić przy opracowywaniu dokumentacji 

projektowej ekspertyzę techniczną „Zabezpieczenie przed skutkami awarii al. Wyzwolenia w 

Rzeszowie wraz z dokumentacją geotechniczną badań podłoża” z 2001 r. posiadaną przez 

MZD. 

W 

PFU  dla  zadania  IV:  Rozbudowa  Węzła  drogowego  Al.  Wyzwolenia  –  ul. 

Warszawska,  obiekt:  Budowa  systemu  integrującego  transport  publiczny  miasta  Rzeszowa  

i okolic, tom 1: Podstawowy

, w części dotyczącej charakterystycznych parametrów przedmiotu 

zamówienia  (1.1.2)  wskazano,  iż  w  zakresie  robót  drogowych,  obejmujących  przebudowę  i 

rozbudowę  ulic  oraz  ciągów  pieszych  i  rowerowych,  wystąpią  w  szczególności:  (…)  –  inne 

roboty  inżynieryjne  (konstrukcja  żelbetowa  przykrycia  potoku,  umocnienie  skarp,  ekrany 

akustyczne, zabezpieczenie osuwiska). 

W  PFU  dla  ww. 

zadania  w  pozycji  dotyczycącej  warunków  geotechnicznych  (1.1.4) 

podano

, że: w pracach koncepcyjnych (koncepcja firmy WYG International oraz Ekspertyzie 

technicznej  zabezpieczenia  przed  skutkami  awarii  Al.  Wyzwolenia)  stwierdzono  istnienie  

w  pasie  drogowym  Al.  Wyzwolenia  i  przyległym  potencjalnych  osuwisk,  wymagających 

zaprojektowania  i  wykonania  zabezpieczających  robót  budowlanych  na  podstawie 

szczegółowych badań geologicznych.   

W  PFU  dla  ww.  zadania, 

w  części  dotyczącej  szczegółowych  wymagań  inwestora 

wskazano:  „Nie  ograniczając  się  do  niżej  wymienionych  robót,  lecz  zgodnie  

z  wszystkimi  innymi  wymaganiami  określonymi  w  PFU,  wykonawca  w  ramach  ceny  oferty 

brutto  zaprojektuje  i  wykona  w  szczególności  następujące  roboty  budowlane:  (…)  – 

zabezpieczanie  osuwiska  przy  Al.  Wyzwolenia,  -  przykrycie  potoku  Przyrwa  na  odcinku 

zaznaczon

ym na planszy zbiorczej (załącznik nr 3) (…)”.  

Ponadto w punkcie 1.3.5 PFU - 

Parametry techniczne obiektów i robót przewidzianych 

do 

zaprojektowania 

w 

ramach 

inwestycji 

–  Parametry  projektowanych  dróg  

i  obiektów  inżynierskich  –  wskazano:  „rozbudowa  ulicy  Al. Wyzwolenia  oraz  przewidywane 

obiekty  inżynierskie  –  wiadukt  w  ciągu  ulicy  Warszawskiej,  przykrycie  Przyrywy  oraz 

zabezpieczenie  osuwiska 

–  minimalne  parametry  wg  założeń  zawartych  w  załączonej 

koncepcji”.  

W  PFU  dla  ww.  zadania, 

tom  2,  część  4:  załączniki  6  i  7,  w  części  dotyczącej 

rozbudowy  węzła  drogowego  Al.  Wyzwolenia  –  ul.  Warszawska  wskazano:  

„Ponadto będzie wykonane: 

Przykrycie  potoku  Przyrwa:  Długość  projektowanego  przykrycia  Przyrwy  wynosi  520,0  m. 

Przykrycie projektuje się od km 0+289.13 do km 0+8111.97 przebudowywanej drogi. Koryto 

potoku  na  wlocie  i  wylocie  zostanie  dostosowane  do  projektowanych  gabarytów  przykrycia 

oraz odpowiednio umocnione. 

Zabezpieczenie  osuwisk  przy  potoku  Przyrwa:  W  celu  poprawy  stateczności  skarpy 

postanowiono  o

bniżyć poziom wód gruntowych napływających w kierunku Przyrwy poprzez 

zastosowanie 

dwóch  drenów  „francuskich”.  Dodatkowo  zabezpieczono  skarpy  potoku 

występuje na odcinku od końca przykrycia Przyrwy do ulicy Torowej”.  

Załącznikiem  do  dokumentacji  ww.  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

prowadzonego przez MZD była również decyzja RDOŚ z 4 maja 2011 r. w sprawie ustalenia 

środowiskowych  uwarunkowań  dla  przedsięwzięcia  polegającego  na  przebudowie  węzła 

drogowego al. Wyzwolenia 

– ul. Warszawska w Rzeszowie w wariancie 1, gdzie  w punkcie 8 

w  części  dotyczącej  warunków  wykorzystania  terenu  w  fazie  realizacji  i  eksploatacji  lub 

użytkowania  przedsięwzięcia,  ze  szczególnym  uwzględnieniem  konieczności  ochrony 

cennych  wartości  przyrodniczych,  zasobów  naturalnych  i  zabytków  oraz  ograniczenia 

uciążliwości dla terenów sąsiednich wskazano: prace związane z przykryciem potoku, budową 

wylotów  urządzeń  kanalizacyjnych  i  zabezpieczeniem  osuwiska  prowadzone  będą  poza 

okresem  zagrożenia  powodziowego.  Z  kolei  w  punkcie  7  wymagań  dotyczących  ochrony 

środowiska  koniecznych  do  uwzględnienia  w  projekcie  budowalnym  wskazano:  

w  celu  ustabilizowania  istniejących  osuwisk  w  ciągu  Al.  Wyzwolenia  zaprojektować  należy 

system drenaży. 

Nadto  z  decyzji  Wojewody  Podkarpackiego  z  29  listopada  2014  r.  w  sprawie 

zezwolenia  na  realizację  inwestycji  drogowej  pn.  „Rozbudowa  węzła  drogowego  al. 

Wyzwolenia 

–  ul.  Warszawska”  realizowanego  w  ramach  projektu  pn.:  „Budowa  systemu 

integrującego  transport  publiczny  miasta  Rzeszowa  i  okolic”  wynika,  iż  projektowana 

inwestycja winna spełniać warunki zawarte w decyzji Decyzja RDOŚ z 4 maja 2011 r. 

Ponadto z dowodów złożonych przez wykonawcę Inżynieria Rzeszów S.A. wynika, że 

na  kilka  lat  przed  realizacją  ww.  zadania,  występowało  zjawisko  osuwiskowe  obejmujące 

brzegi  i  dno  potoku  Przyrwa  (co  potwierdza  pismo  RGK  Sp.  z  o.o.  MPWiK  w  Rzeszowie  

z dnia 21 sierpnia 2001 r., Ekspertyza techniczna - zabezpieczenie przed skutkami awarii Al. 

Wyzwolenia  w  Rzeszowie 

wraz  z  dokumentacją  geotechniczną  podłoża,  Rzeszów, 

Województwo  Podkarpackie  autorstwa  p.  E.  K.,  dokumentacja  geotechniczna  pod 

projektowaną  trasą  kanalizacji  sanitarnej  nad  potokiem  Przyrwa  przy  Al.  Wyzwolenia  

w Rzeszowie, marzec 2002 r.)  

Jednocześnie  z  dowodów  złożonych  przez  wykonawcę  Inżynieria  Rzeszów  S.A. 

wynika, iż wykonawca sporządził Projekt Wykonawczy Branża – ustabilizowanie korpusu drogi 

poprzez drenaż. W punkcie 1.2. ww. Projektu Wykonawczego wskazano: „celem niniejszego 

opracowania 

jest  projekt  wykonawczy  odwodnienia  wgłębnego  dla  ustabilizowania  korpusu 

drogowego  al.  Wyzwolenia  w  Rzeszowie.  W  ramach  projektu  przewiduje 

się  wykonanie 

odwodnienia wgłębnego al. Wyzwolenia w postaci projektowanych drenaży, których zadaniem 

jest  obniżenie  poziomu  wód  gruntowych  i  zapobieganie  nawadnianiu  korpusu  drogowego. 

Wykonanie  systemu  drenaży  wgłębnych  ma  na  celu  ustabilizowanie  zjawisk  osuwiskowych 

występujących w ciągu al. Wyzwolenia.” 

Jak  wynika  z  kolei  z  pisma  z  dnia  15  maja  2014  r.  ww.  Projekt 

Wykonawczy  został 

pozytywnie zaopin

iowany przez Menadżera Projektu, który jednocześnie wskazał wykonawcy 

Inżynieria Rzeszów S.A. obszary wymagające poprawy lub uszczegółowienia. 

W  Projekcie  budowlanym,  tom  III  opinia  geotechniczna,  projekt  geotechniczny, 

dokumentacja  geologiczno 

–  inżynierska  opracowanie  Rzeszów,  lipiec  2013,  wskazano,  iż  

„w  przedmiotowej  koncepcji  zostały  zaprojektowane  dreny  z  kruszywa  naturalnego  31,5/63 

mm owinięte geowłókniną separacyjno – filtracyjną, ich zadaniem jest obniżenie poziomu wody 

gruntowej  i  zapobieganie nawadnianiu się korpusu drogowego,  lokalizacja przedmiotowego 

drenażu  ma  na  celu  ustabilizowanie  istniejących  osuwisk  w  ciągu  Al.  Wyzwolenia,  a  jej 

dokładną lokalizację przedstawiono na planie sytuacyjnym i przekrojach normalnych”. 

Ponadto  na  podstawie  wpisów  w  Dzienniku  Budowy  nr  140/13  2013  r.  (tom  I.C) 

wydanym  dnia  11.12.2013  r. 

–  data  wpisu  14.07.2014  r.  ustalono,  iż:  w  dniu  dzisiejszym  

w wyniku bardzo 

intensywnej ulewy nastąpiło osunięcie się skarpy nasypu na odcinku od ul. 

Torowej 

do wlotu Przykrycia Przyrwy. Spowodowało to zniszczenie wykonanego drenażu B4 i 

usunięcie chodnika (wpis kierownika robót). Powyższe zostało potwierdzone przez  Inspektora 

nadzoru. 

Z  kolei  w  piśmie  Menadżera  Kontraktu  z  dnia  18.07.2014  r.  wskazano:  „w  związku  

z powstaniem osuwiska skarpy potoku Przyrwa na odcinku od km ok. 0+840 do km ok. 0+900 

Menadżer Kontraktu poleca przygotować program naprawczy mający na celu odtworzenie i 

naprawę powstałych uszkodzeń”. 

Z  projektu  stabilizacji  zboczy  przy  potoku  Przyrwa  w  rejonie  ulicy  Torowej  

w  Rzeszowie,  opracow

anym  w  związku  z  powstałym  w  dniu  14  lipca  2014  r.  osuwiskiem, 

wynika: 

Punkt  1.1. 

–  przedmiotem  opracowania  jest  odkryte  koryto  potoku  Przyrwa  między  ulicą 

Torową  a  korytem  obudowanym  od  strony  ul.  Warszawskiej.  Celem  opracowania  jest 

stabilizacja 

stoków okalających potok Przyrwa w miejscach gdzie nastąpiła awaria w trakcie 

robót w postaci obrywu i innych zagrożonych obrywem, zsuwem. 

Punkt  2.2. 

–  opis  warunków  gruntowo  –  wodnych,  warunki  gruntowe  bardzo  niekorzystne. 

Rodzaj  i  układ  warstw  oraz  ciśnienie  spływowe  sprzyja  powstaniu  osuwisk,  spływów  

i obrywów. Zsuwy i obrywy skarpy po stronie południowej potoku występowały i zbocze było 

stabilizowane. 

Punkt  2.3. 

–  opis  stanu  po  awarii  –  awaria  w  postaci  znacznego  obrywu  nastąpiła  po 

gwałtownych opadach w dniach 14 i 17 lipca 2014 r. 

W  dniu  30 

września  2013  r.  wykonawca  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  zawarł  umowę  

nr 127/2013/P z STORCI Polska Sp. z o.o., której przedmiotem było kompleksowe wykonanie 

pali CFA ø 400 mm w ramach omawianego zadania inwestycyjnego.  

Odwołującego  oraz  Przystępującego  Inżyniera  Rzeszów  S.A.  łączyła  umowa  

nr  212/2013/P  zawarta  w  dniu  19  grudnia  2013  r., 

której  przedmiotem  była  kompleksowe 

wykonani

e  i  pogrążenie  pali  prefabrykowanych  w  ilości  1540  mb  wraz  z  wykonaniem  

4  testów  dynamicznych  pali  prefabrykowanych  w  ramach  zadania  inwestycyjnego  pn. 

„Rozbudowa węzła drogowego al. Wyzwolenia – ul. Warszawska”. Termin realizacji ww. prac 

Strony umowy ok

reśliły następująco: rozpoczęcie 20.12.2013 r., zakończenie całości robót do 

dnia  28  lutego  2014  r. 

Z  pisma  procesowego  Przystępującego  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  

z dnia 24 czerwca 2019 r. wynika, że Odwołujący wykonywał ww. prace do dnia 15 maja 2014 

r., a 

ww. termin nie był kwestionowany przez wykonawcę Aarsleff Sp. z o.o. 

W  liście  referencyjnym  z  7  stycznia  2015  r.,  złożonym  przez  Odwołującego  w  toku 

posiedzenia  w  dniu  25  czerwca  2019  r.,  dotyczącym  zadania  pn.  „Rozbudowa  węzła 

drogowego al. Wyzwolenia 

– ul. Warszawska” wystawionym przez Gminę Miasto Rzeszów – 

Miejski Zarząd Dróg w Rzeszowie,  w części dotyczącej zakresu inwestycji brak jest punktu 

3.4.  Likwidacja  osuwisk,  wskazanego  w  poświadczeniu  odnoszącym  się  do  ww.  zadania  

z 14 grudnia 2018 r.  

W  protokole  odbioru  końcowego  robót  budowlanych  i  przekazania  do  eksploatacji 

obiektu spisanego dnia 19 grudnia 2014 r. dotyczącego ww. zadania brak jest pozycji (punktu) 

dotyczącej wykonania zabezpieczenia osuwiska (likwidacji). 

Ponadto  w  broszurze  inform

acyjnej  Państwowego Instytutu Geologicznego pt.  Karta 

geologiczna 

osuwisk  dr hab.  Antoniego Wójcika prof.  UŚ  złożonej  przez  wykonawcę Keller 

Polska Sp. z o.o. 

przy piśmie procesowym z dnia 28 czerwca 2019 r. wskazano m.in.: 

definicję  osuwiska,  zgodnie  z  którą  osuwisko  jest  formą  ruchów  grawitacyjnych, 

powodujących w efekcie osuwania szybkie przemieszczanie mas skalnych zgodnie z siłami 

grawitacji.  Osuwiska  są  więc  efektem  „ruchów  masowych”,  w  wyniku  których  materiał  na 

zboczach  jest  przemieszczany 

z  wyższych  partii  zbocza  do  niższych.  Prędkość 

przemieszczania 

jest pojęciem względnym od kilku minut do kilkunastu dni i dłużej, 

wśród klasyfikacji osuwisk wymieniono m.in. obrywy skalne, 

definicję  aktywności  osuwiska  –  zachowanie  się  mas  skalnych  określone  w  czasie.  Ze 

względu  na  aktywność,  osuwiska  dzieli  się  na:  aktywne  ciągle,  aktywne  okresowo  

i nieaktywne, 

-  osuwisko  aktywne  okresowo 

–  to  osuwisko,  w  obrębie  którego  objawy  aktywności 

występowały w nieregularnych odstępach czasu, w ciągu ostatnich 50 lat, 

osuwisko aktywne ciągle – osuwisko będące w ciągłym ruchu lub którego objawy aktywności 

występowały w trakcie prowadzenia rejestracji albo w ciągu ostatnich 5 lat, 

klasyfikację  dynamiczną  osuwisk  uwzględniającą:  a)  częstotliwość  ruchów:  osuwiska 

stabilne, osuwiska periodyczne, osuwiska chroniczne, b) 

szybkość ruchu. 

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. 

Istota  niniejszej  sprawy  sprowadzała  się  do  ustalenia,  czy  w  ramach  zadania 

prowadzonego  w  formule  zaprojektuj  i  wybuduj  pn.  „Rozbudowa  węzła  drogowego  al. 

Wyzwolenia  - 

ul.  Warszawska”,  którym  wykonawca  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  posłużył  się  

w celu wykazani

a spełniania warunków udziału w postępowaniu w części 3 przedmiotowego 

zamówienia, faktycznie wykonał prace polegające na zabezpieczeniu osuwiska (likwidacji). 

Bezspornie wykonawca Inżyniera Rzeszów S.A., w ramach części 3, w celu wykazania 

spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  zdolności  technicznej  lub 

zawodowej wykaz

ując się realizacją ww. zadania, w wykazie robót budowlanych oświadczył, 

iż  obejmowało  ono  przebudowę,  rozbudowę  drogi  wraz  z  zabezpieczeniem  osuwiska 

(likwidacja).  Nadto  ww.  w

ykonawca,  w  odpowiedzi  na  wezwania Zamawiającego  dotyczące 

części  nr  2,  dwukrotnie  oświadczył,  że  w  ramach  ww.  zadania,  wykonał  zabezpieczenie 

osuwiska  (likwidację).  Z  uwagi  na  analogiczne  brzmienie  warunku  udziału  

w postępowaniu dotyczącego zdolności technicznej lub zawodowej w części 2-ej zamówienia, 

dla  oceny  czynności  podjętych  przez  Zamawiającego  w  części  3,  istotne  znaczenie  mają 

wezwania Zamawiającego z dnia 16 i 25 kwietnia 2019 r. i wyjaśnienia złożone przez Inżynierię 

Rzeszów S.A. w części 2-ej zamówienia. 

Izba  wskazuje,  iż  zgodnie  z  art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp  z  postępowania  

o udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawcę, który w wyniku zamierzonego działania lub 

rażącego niedbalstwa wprowadził zamawiającego w błąd przy przedstawieniu informacji, że 

nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  lub  obiektywne  

i niedyskryminacyjne kryteria, lub który zataił te informacje lub nie jest w stanie przedstawić 

wymaganych dokumentów. Tym samym jak wynika z powyższego przepisu, dla zastosowania 

przesłanki  wykluczenia  wykonawcy  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp,  łącznie 

muszą zostać spełnione następujące przesłanki: przedstawienie przez wykonawcę informacji 

niezgodnej z rzeczywistością, która wprowadziła zamawiającego w błąd, błąd ten polegał na 

przyjęciu  przez  zamawiającego,  że  wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu,  a  przedstawienie 

informacji jest wynikiem zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa. Istotne znaczenie 

ma  przy  tym  charakter  informacji,  gdyż  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp  ustawodawca 

wskazał  wprost,  że norma ta  dotyczy  wprowadzenia zamawiającego  w  błąd  wyłącznie przy 

wykazywaniu braku podstaw do wykluczenia, spełnianiu warunków udziału w postępowaniu 

lub kryteriów selekcji, a zatem informacji w zakresie sytuacji podmiotowej wykonawcy, których 

ocena decyduje o udziale wykonawcy w postępowaniu (tak KIO w wyroku z dnia 11 czerwca 

2018 r. sygn. akt: KIO 929/18).  

Z kolei  w  świetle  punktu  17  ww.  przepisu,  z  postępowania o udzielenie  zamówienia 

w

yklucza  się  wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił 

informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Izba wskazuje, 

iż  wykluczenie  wykonawcy  na  ww.  podstawie  prawnej  możliwe  jest  w  przypadku  łącznego 

wystąpienia  okoliczności,  o  których  mowa  w  tej  regulacji.  Powyższa  podstawa  wykluczenia 

wykonawcy z postępowania znajdzie zatem zastosowanie, jeżeli wykonawcy będzie można 

przy

pisać  lekkomyślność  lub  niedbalstwo  w  zależności  od  stanu  jego  świadomości. 

Przy 

lekkomyślności dłużnik  (wykonawca)  zdaje  sobie  sprawę  z  tego,  że  określone 

zachowanie może prowadzić do naruszenia zobowiązania, ale bezpodstawnie sądzi, iż uda 

mu się jednak tego uniknąć. Przy niedbalstwie natomiast dłużnik (wykonawca) nie zdaje sobie 

sprawy, choć powinien, że określone zachowanie prowadzić będzie do naruszenia przez niego 

zobowiązania.  

Z kolei  pod  pojęciem  „informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego”,  o  których 

mowa  w  ww.  przepisie  należy  rozumieć  takie  informacje,  które  pozostają  w  sprzeczności  

z  istniejącym  stanem  faktycznym.  Innymi  słowy  są  to  informacje  nieprawdziwe,  niezgodne  

z  rzeczywistością,  a  których  podanie  przez  wykonawcę  skutkuje  mylnym  przekonaniem 

zamawiającego co do istniejącej rzeczywistości. Istotna jest zatem treść informacji podanych 

przez  wykonawcę,  jak  również  to  jaki  skutek  mogły  one  wywołać  w  świadomości  danego 

zamawiającego.  Jednocześnie  podkreślić  należy,  iż  w  świetle  ww.  przepisu  wykluczeniu 

podlega wykonawca za podanie wprowadzających w błąd informacji, które nie muszą wpływać 

na  działania  zamawiającego,  ale  wystarczy,  że  mogą  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu.  

Ponadto do informacji mog

ących mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez 

zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  co  do  zasady,  można  zaliczyć 

informacje  stanowiące  podstawę wyboru oferty najkorzystniejszej,  wykluczenia  wykonawcy, 

czy też odrzucenia jego oferty. 

W  ocenie  Izby  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy  nie  zostały  spełnione  przesłanki 

wskazane  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  lub  17  ustawy  Pzp,  które  skutkowałyby  wykluczeniem 

wykonawcy Inżynieria Rzeszów S.A. z części 3 przedmiotowego postępowania o udzielenie 

zamówienia.  

Na wstępie,  w ocenie Izby, przypomnieć należy, iż  zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy 

Pzp,  Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Norma 

wyrażona  w  powyższym  przepisie  wyznacza  zakres  rozstrzygnięcia  Izby,  który  z  kolei 

determinowany  jest  treścią  odwołania,  tj.  kwestionowaną  w  nim  czynnością  oraz  jasnymi  

i  skonkretyzowanymi,  przed  upływem  terminu  na  wniesienie  odwołania,  zarzutami 

składającymi się z dwóch warstw - prawnej oraz faktycznej. Tym samym to na wykonawcy, 

będącym  profesjonalistą,  spoczywa  ciężar  skonkretyzowania  stawianych  zarzutów  na 

wspomnianych  wyżej  płaszczyznach.  Poza  treścią  samego  odwołania  wykonawca  nie  ma 

możliwości doprecyzowywania zawartych w nim zarzutów przez wskazywanie na właściwe im 

okoliczności faktyczne. Jeżeli zatem podnoszone przez odwołującego w toku rozprawy przed 

Izbą okoliczności nie zostały wyraźnie i wprost ujęte w treści wniesionego odwołania, to ich 

późniejsze wskazywanie nie może być, w świetle przepisu art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, brane 

przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  pod  uwagę,  choćby  okoliczności  te  mieściły  się  

w ramach ogólnie wskazanej podstawy faktycznej zarzutu.  

W  kontekście  powyższego  nie  sposób  w  pełni  podzielić  stanowiska  Odwołującego, 

który w toku rozprawy przed Izbą stwierdził, iż pisma procesowe złożone przez wykonawcę 

Aarsleff  Sp.  z  o.o.  oraz  przystępujących  po  jego  stronie  Wykonawców,  wzajemnie  się 

uzupełniają i prowadzą do wniosku, iż Inżynieria Rzeszów S.A wprowadziła Zamawiającego w 

błąd  w  zakresie  posiadanego  doświadczenia,  co  też  winno  skutkować  wykluczeniem  ww. 

wykonawcy  z  części  3  postępowania.  Podkreślić  należy,  iż  inicjatorem  postępowania 

odwoławczego przed Krajową Izbą Odwoławczą jest Odwołujący i to Odwołujący konstruuje w 

treści  odwołania  jasne,  konkretne  zarzuty  składające  się  z  dwóch  warstw  (faktycznej  

i  prawnej),  które  nie  mogą  być  modyfikowane,  czy  też  uzupełniane  przez  wykonawców 

przystępujących  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Odwołującego.  Podkreślić 

również  należy,  iż  ma  to  o  tyle  istotne  znaczenie,  iż  zarzuty  odwołania  wyraźnie  w  nim 

skonstruowane,  nie  mogą  ewoluować  na  etapie  postępowania  odwoławczego,  w  skutek 

podnoszonych przez stronę przeciwną argumentów.   

Rozpoznając  zatem  zarzuty  w  granicach  wyznaczonych  treścią  odwołania  

w  pierwszej  kolejności  Izba  wskazuje,  że  nie  zasługiwała  na  uwzględnienie  argumentacja 

Odwołującego odnosząca się do treści poświadczenia z dnia 14 grudnia 2018 r. złożonego 

przez wyk

onawcę Inżynieria Rzeszów S.A. oparta na założeniu, iż w treści ww. poświadczenia 

należy wyróżnić dwie części, tj. pierwszą, w której wskazano wynagrodzenie za poszczególne 

prace wykonane przez wykonawcę w ramach ww. zadania oraz drugą, zawartą po słowach 

„zakres  robót  obejmował:  …”  dotyczącą  wyłącznie  przewidywanego/planowanego  przez 

Zamawiającego  zakresu  inwestycji  i  niestanowiącą  faktycznego  wykazu  rzeczywiście 

zrealizowanych robót.  

Powyższe  stanowisko  Odwołującego  nie  znajduje  potwierdzenia  w  treści  ww. 

poświadczenia.  Jak  wynika  chociażby  z  punktu  I.  Roboty  budowlane:  1.  Przykrycie  potoku 

Przyrwa, 1.1. Charakterystyka, Zamawiający jednoznacznie posługiwał się czasem przeszłym 

opisując zakres robót, potwierdzając tym samym zakres prac wykonanych przez wykonawcę 

Inżynieria Rzeszów S.A. w ramach spornego zadania, nie zaś zakres robót przewidywanych 

do wykonania

. Jako przykład Izba wskazuje na następujące określenia: „Wzmocnienie podłoża 

wykonano (…)”, „Pale zostały zwieńczone (…)”, „Przykrycie potoku wykonano (…)”, „Koryto 

potoku umocnio

no (…)”.  

Nadto  zauważyć  należy,  iż  interpretacja  poświadczenia  z  dnia  14  grudnia  2018  r. 

prezentowana przez Odwołującego była zbyt daleko idąca. Odwołujący nie wykazał, by znane 

były  mu  założenia  leżące  u  podstaw  wystawienia  ww.  poświadczenia  w  określonym  przez 

Miejski  Zarząd  Dróg  w  Rzeszowie  kształcie  i  formule,  w  konsekwencji  dokonując  własnej 

wykładni ww. poświadczenia, sprzecznej z jego literalnym brzmieniem.  

Następnie za Zamawiającym Izba wskazuje, że referencje nie stanowią podstawowego 

źródła informacji odnośnie zakresu lub wymiaru zrealizowanych robót budowlanych, usług lub 

dostaw, lecz składane są na potwierdzenie, że te roboty, usługi czy dostawy zostały wykonane 

należycie,  a  w  przypadku  robót  budowlanych  -  również  że  zostały  wykonane  zgodnie  z 

przepisami  prawa  budowlanego 

i  prawidłowo  ukończone  zgodnie  z  zasadami  sztuki 

budowlanej.  Tym  samym  wywodzenie 

wniosku,  iż  dany  zakres  robót  nie  został  przez 

wykon

awcę  faktycznie  zrealizowany  na  podstawie  treści  złożonego  poświadczenia  może 

prowadzić do nieprawidłowych i niepełnych wniosków, co też miało miejsce w okolicznościach 

niniejszej sprawy.  

Jednocześnie stanowiska Odwołującego nie potwierdza także okoliczność, iż w treści 

rzeczonego  poświadczenia  wskazano,  iż  w  ramach  przykrycia  potoku  Przyrwa  wykonano 

wzmocnienie  podłoża  kolumnami  betonowymi  w  technologii  formowania  świdrem  ciągłym 

(CFA)  o  średnicy  400  mm  oraz  mikropalami  o  średnicy  300  mm,  podczas  gdy  

w 

rzeczywistości wzmocnienie to wykonane zostało w technologii pali prefabrykowanych przez 

spółkę Aarsleff będącego podwykonawcą spółki Inżynieria Rzeszów S.A.  

Jak  wyjaśnił  bowiem  w  toku  postępowania  odwoławczego  wykonawca  Inżynieria 

Rzeszów S.A., co nie zostało zakwestionowane przez Odwołującego i przystępujących po jego 

stronie Wykonawców,  w  trakcie  realizacji  inwestycji  na  rzecz  MZD  w  Rzeszowie  doszło  do 

zmiany technologii wykonywania pali z CFA na wbijane. Pierwotnie, 

Inżynieria Rzeszów S.A. 

zawarła  umowę  z  STORCI  Polska  Sp.  z  o.o.,  której  przedmiotem  było  kompleksowe 

wykonanie  pali  CFA  ø  400  mm.  Warunki  gruntowe,  napięcie  wody  i  jej  przepływy  

w  powiązaniu  z  technologią  CFA  spowodowały  jednak  utratę  ciągłości  ich  wykonania  co  

w  konsekwencji  doprowa

dziło  zmiany  technologii  na  pale  prefabrykowane  w  celu  dalszego 

wykonania fundamentów przykrycia Przyrwy. Ponadto zastosowanie pali CFA, mikropali oraz 

innych  zabezpieczeń  zostało  potwierdzone  przez  Zamawiającego  (MZD  w  Rzeszowie) 

w piśmie z dnia 6 maja 2019 r. oraz w piśmie z dnia 24 czerwca 2019 r. Tym samym brak 

informacji  o  wykonaniu 

pogrążenia  pali  prefabrykowanych  w  treści  ww.  poświadczenia  nie 

przesądza o tym, że w części drugiej poświadczenia, następującej po słowach „zakres robót 

obejmował: …” MZD w Rzeszowie ujął planowany/przewidywany zakres robót.  

Nadto  o 

wprowadzeniu  Zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że 

wykonawca  Inżyniera  Rzeszów  S.A.  spełnia  warunek  udziału  w  postępowaniu  dotyczący 

zdolności  technicznej  lub  zawodowej  nie  przesądza  również  brak  punktu  3.4.  -  Likwidacja 

osuwisk 

w  referencjach  z  dnia  7  stycznia  2015  r.  widniejącego  z  kolei  w  poświadczeniu  

z dnia 14 grudnia 2018 r. W ocenie Izby 

nie można zgodzić się ze stanowiskiem Odwołującego, 

iż z uwagi na brak ww. pozycji w poświadczeniu z dnia 14 grudnia 2018 r. ww. dokumenty 

należy  uznać  za  wewnętrznie  sprzeczne.  Brak  ww.  informacji  nie  świadczy  bowiem  sam  w 

sobie o niewykonaniu ww. robót budowlanych przez wykonawcę Inżynieria Rzeszów S.A. w 

ramach omawianego zadania inwestycyjnego, a wskazuje 

jedynie, iż ww. dokumenty nie były 

tożsame w zakresie treści. O sprzeczności ww. dokumentów można byłoby mówić wówczas, 

gdyby 

jeden z ww. dokumentów  zawierał informację, iż w ramach przedmiotowej inwestycji 

wykon

ano zabezpieczenie osuwisk, a drugi z nich zawierał informację przeciwną, tj. że owych 

robót nie wykonano. 

Nie zasługiwał na uwzględnienie również argument Odwołującego, jakoby wykonawca 

Inżynieria  Rzeszów  S.A.,  w  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego  z  dnia  

25  kwietnia  2019  r.,  nie  odniósł  się  do  wskazanych  przez  Zamawiającego  zarzutów  braku 

zakresu (likwidacji osuwisk) w dokumentacji wykonania zamówienia, nie dołączając przy tym 

dowodów na potwierdzenie swojego oświadczenia złożonego w wykazie robót budowlanych.  

Ustosunkowując się do powyższego Izba wskazuje, iż treść wyjaśnień złożonych przez 

wykonawcę  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  była  determinowana  treścią  rzeczowego  

i jednoznacznego pytania zadanego przez Zamawiającego w piśmie z dnia 25 kwietnia 2019 

r., które w istocie sprowadzało się do potwierdzenia lub zaprzeczenia złożonego  w wykazie 

robót  budowlanych  oświadczenia  dotyczącego  wykonania  w  ramach  spornego  zadania 

zabezpieczenia  osuwiska  (likwidacji)

.  Zauważyć  należy,  iż  Zamawiający  w  ww.  piśmie 

jakkolwiek  wskazał  szczegółowo  przyczyny  swojego  wystąpienia  do  wykonawcy  Inżyniera 

Rzeszów  S.A.,  to  jednak  nie  zwrócił  się  do  ww.  wykonawcy  o  wyjaśnienie  braku  zakresu 

(lik

widacji osuwisk) w dokumentacji wykonania zamówienia. 

W  kwestii  braku  załączenia  do  wyjaśnień  z  dnia  29  kwietnia  2019  r.  dowodów 

potwierdzających  złożone  przez  wykonawcę  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  oświadczenie  co  do 

wykonania  prac  polegających  na  zabezpieczeniu  osuwiska  (likwidacji)  w  ramach  zadania 

realizowanego na rzecz MZD 

Izba wskazuje, iż wywodzony przez Odwołującego obowiązek 

dowodowy  nie  znajduje  potwierdzenia  ani  w  treści  wezwania  Zamawiającego  ani  

w przepisach prawa. 

Dla  rozpoznania  istoty  niniejszej  sprawy  zasadnicze  znaczenie, 

w  ocenie  składu 

orzekającego Izby, miało stanowisko Miejskiego Zarządu Dróg w Rzeszowie, tj. odbiorcy robót 

budowlanych  realizowanych  przez  wy

konawcę  Inżynieria  Rzeszów  S.A.,  uzyskane  

w odpowiedzi na pismo Zamawiającego, który skorzystał z przysługującego mu uprawnienia 

wynikającego z § 2 ust. 6 rozporządzenia w sprawie dokumentów i wystąpił do podmiotu, na 

rzecz  którego  sporne  roboty  budowlane  zostały  wykonane.  MZD  w  Rzeszowie,  w  piśmie  

z  dnia  6  maja  2019  r.  jednoznacznie 

potwierdził,  iż  ww.  wykonawca  w  ramach  zadania  

pn.  „Rozbudowa  węzła  drogowego  al.  Wyzwolenia  –  ul.  Warszawska”  wykonał  zadanie 

obejmujące  rozbudowę  drogi  wraz  zabezpieczeniem  (likwidacją  osuwiska).  Nadto  w  ww. 

piśmie  Zamawiający  wskazał,  że  „wzdłuż  potoku  Przrywa  w  obrębie  starego  wiaduktu  na 

znacznej  długości  występowało  osuwisko  czynne”.  Powyższe  korelowało  również  ze 

stanowiskiem  MZD  w  Rzeszowie  zawartym  w  piśmie  z  dnia  24  czerwca  2019  r.,  w  którym 

inwestor wskazał, że „niemożliwe byłoby wykonanie robót związanych z przykryciem potoku 

Przyrwa  oraz 

wykonaniem  drogi  bez  likwidacji  osuwiska”.  Ww.  dokumenty  Izba,  

w okolicznościach niniejszej sprawy, uznała za niebudzące wątpliwości i wiarygodne, wszak 

nie  sposób  odmówić  najpełniejszej  wiedzy  o  zakresie  inwestycji  budowlanej  i  wykonanych 

pracach zleceniodawcy zamówienia.  

W  kontekście  powyższego  podkreślić  należy,  iż  Zamawiający  dokonując  badania 

kwalifikacji  podmiotowej  wykonawcy  Inżynieria  Rzeszów  wyczerpał  wszystkie  przewidziane 

przez ustawę Pzp oraz akt wykonawczy do ww. ustawy mechanizmy, tj. skorzystał z instytucji 

wezwania wykonawcy do złożenia wyjaśnień, o której mowa w art. 26 ust. 4 ustawy Pzp, jak  

również  wystąpił  do  odbiorcy  robót  budowlanych  o  dodatkowe  informacje,  zgodnie  z  §  2  

ust.  6  ww.  r

ozporządzenia.  W  świetle  powyższego,  w  ocenie  Izby,  Zamawiający  dochował 

należytej staranności podczas badania sytuacji podmiotowej wykonawcy Inżynieria Rzeszów 

S.A.  

Kolejno  Izba  wskazuje,  iż  Odwołujący  nie  przeprowadził  rzetelnej  i  kompleksowej 

analizy 

dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  referującej  do 

zadania  pn.  „Rozbudowa  węzła  drogowego  al.  Wyzwolenia  -  ul.  Warszawska” 

co w konsekwencji doprowadziło wykonawcę do nieprawidłowych wniosków. Na obowiązek 

wykonania w ramach ww. z

adania prac polegających na zabezpieczeniu osuwiska wskazuje 

opis 

przedmiotu zamówienia zawarty w dziale II SIWZ, decyzja RDOŚ z 4 maja 2011 r. oraz 

decyzja Wojewody Podkarpackiego z 29 listopada 2014 r. w sprawie zezwolenia na realizację 

ww. inwestycji dr

ogowej pn. „Rozbudowa węzła drogowego al. Wyzwolenia – ul. Warszawska” 

wskazująca, 

iż 

projektowana 

inwestycja 

winna 

spełniać 

warunki 

zawarte  

w decyzji RDOŚ z 4 maja 2011 r. 

Odwołujący  pominął  również  postanowienia  PFU  ww.  zadania,  w  tym  punkty  1.1.2, 

1.3.1 oraz 1.3.5 wprost wskazuj

ące, iż w zakres robót objętych omawianym postępowaniem 

wchodziły roboty polegające na zabezpieczeniu osuwiska, skupiając się jedynie na brzmieniu 

punktu  1.1.4. 

Podkreślić  należy,  iż  w  punktach  1.1.2,  1.3.1  oraz  1.3.5  PFU  nie  ma  mowy  

o potencjalnym osuwisku, lecz o zabezpieczeniu osuwiska. Nadto w Projekcie Budowlanym 

tom III opinia geotechniczna, projekt geotechniczny, dokumentacja geologiczno 

– inżynierska 

opracowanie  Rzeszów,  lipiec  2013,  wskazano,  iż  lokalizacja  drenażu  ma  na  celu 

ustabilizowanie istniejących osuwisk. 

Z

ważyć  również  należy,  na  postanowienia  tomu  2  PFU,  część  4:  załączniki  6  i  7,  

w części dotyczącej rozbudowy węzła drogowego Al. Wyzwolenia – ul. Warszawska, na które 

w piśmie procesowym z dnia 24 czerwca 2019 r. powoływał się wykonawca Keller Polska Sp. 

z o.o. W przedmiotowym postanowieniu wskazano, iż w ramach ww. robót będzie wykonane: 

1) Przykrycie potoku Przyrwa: Długość projektowanego przykrycia Przyrwy wynosi 520,0 m. 

Przykrycie projektuj

e się od km 0+289.13 do km 0+8111.97 przebudowywanej drogi. Koryto 

potoku  na  wlocie  i  wylocie  zostanie  dostosowane  do  projektowanych  gabarytów  przykrycia 

oraz odpowiednio umocnione oraz 2) Zabezpieczenie osuwisk przy potoku Przyrwa: W celu 

poprawy stateczn

ości skarpy postanowiono obniżyć poziom wód gruntowych napływających 

w  kierunku  Przyrwy 

poprzez  zastosowanie  dwóch  drenów  „francuskich”.  Dodatkowo 

zabezpieczono  skarpy  potoku  występuje  na  odcinku  od  końca  przykrycia  Przyrwy  do  ulicy 

Torowej”.  

W kontekście  powyższego  należy  zauważyć,  iż  z  treści  PFU  dotyczącego  spornego 

zadania  wynikało  zatem,  jakie  prace  należało  wykonać  (zastosowanie  dwóch  drenów 

„francuskich”), by zabezpieczyć osuwisko przy potoku Przyrwa. Również Odwołujący w toku 

rozprawy  przed  Izbą  wskazał,  że  nie  kwestionuje  tego,  że  drenaże  mogą  służyć 

zabezpieczeniu osuwiska, 

jednakże w jego ocenie, wykonanie drenażu jest elementem wielu 

innyc

h robót, jak np. roboty drogowe i nie stanowiło elementu, który byłby wystarczający dla 

stwierdzenia  wykonania  zabezpieczenia  (likwidacji)  osuwiska. 

W  związku  z  powyższym 

z

wrócić  należy  uwagę  na  stanowisko  wykonawcy  STRABAG  Sp.  z  o.o.,  który  w  piśmie 

procesowym z dnia 28 czerwca 2019 r. 

wskazał, iż: „Jako zabezpieczenie wymienia się jedynie 

drenaż, co nie odpowiada wymaganiom przetargu. Nie jest to ani likwidacja, ani pale wiercone” 

oraz  „Zastosowana  technologia  nie  jest  to  technologią  likwidacji  osuwiska  lecz  jego 

zabezpieczenia 

– stabilizacji”. W treści pisma wykonawca STRABAG Sp. z o.o. nie wyjaśnił 

jednak,  dlaczego  wykonanie  drenażu  stanowiące  w  ocenie  wykonawcy  zabezpieczenie 

osuwiska,  nie  odpowiadało  wymaganiom  Zamawiającego,  skoro  warunek  udziału  w 

postępowaniu stanowił o zabezpieczeniu osuwiska (likwidacji). 

Podkreślić należy, iż okoliczność  wykonania przez Inżynierię Rzeszów  S.A. drenaży 

„francuskich” nie była kwestionowana przez Odwołującego i wykonawców przystępujących po 

jego stronie, a nadto została potwierdzona przez MZD w Rzeszowie m.in. w referencjach z 7 

stycznia 2015 r., 

poświadczeniu z dnia 14 grudnia 2018 r. oraz piśmie z dnia 6 maja 2019 r. 

W  świetle  dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  dotyczącej 

zadania realizowanego na rzecz MZD w Rzeszowie nie był również kwestionowany obowiązek 

wykonania drenów „francuskich”. Ponadto jak argumentował wykonawca Inżynieria Rzeszów 

S.A.  wykonanie  drenaży  było  najistotniejszym  elementem  minimalizującym  efekty 

osuwiskowe,  bowiem  odpowiednie  zebranie  wody  i  jej  odprowadzenie  spowodowało 

zmnie

jszenie  napięcia  hydrostatycznego,  co  w  istotny  sposób  zmitygowało  efekt  suffozyjny 

(wymywanie szkieletu gruntowego), a w dalszej kolejności osuwiskowy. 

Odnosząc  się  do  podnoszonej  przez  Odwołującego  kwestii  wykonania  drenażu 

będącego  niewystarczającym  zakresem  prac,  by  można  było  mówić  o  zabezpieczeniu 

osuwiska  (likwidacji) 

Izba  wskazuje,  iż  postawiony  przez  Zamawiającego  warunek  udziału  

w  postępowaniu  dotyczący  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  o  którym  mowa  

w    rozdziale  7  pkt.  7.2.  ppkt  3  a)  SIWZ 

należało  rozumieć  szeroko.  Zgodzić  należy  się  ze 

stanowiskiem Zamawiającego i Przystępującego Inżynieria Rzeszów S.A., iż Zamawiający nie 

skonkretyzował  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  co  należało  rozumieć  pod 

pojęciem  zabezpieczenia  osuwiska  (likwidacji).  Innymi  słowy,  Zamawiający  nie  wskazał  w 

SIWZ, jakie roboty bud

owlane, czy też jaką technologią winien wykazać się wykonawca przy 

realizacji  danego  zadania,  by  można  było  zakwalifikować  posiadane  przez  niego 

doświadczenie  jako  polegające  wykonaniu  zabezpieczenia  osuwiska  (likwidacji).  Słusznie 

również zauważył Przystępujący Inżynieria Rzeszów S.A., iż w ramach ww. warunku udziału  

w  postępowaniu  Zamawiający  nie  podał  definicji  osuwiska,  typu  osuwiska,  przyczyn 

powstawania osuwiska, klasyfikac

ji osuwiska, rozmiaru osuwiska. Zamawiający nie wymagał 

również, aby protokół odbioru robót osobno zawierał punkt potwierdzający wykonanie przez 

wykonawcę likwidacji osuwiska, czy też aby głównym celem zadania była likwidacja osuwiska. 

Z  uwagi  na  powyższe,  w  świetle  zapisów  specyfikacji  postępowania  prowadzonego  przez 

GDDKiA  Odział  w  Rzeszowie,  za  bez  znaczenia  Izba  uznała  argumentację  Odwołującego, 

który wskazywał, że likwidacja i zabezpieczenie osuwiska to inny przedmiotowo zakres prac. 

Ponadto  należy  zauważyć,  iż  w  toku  wykonywania  przedmiotowego  zadania 

inwestycyjnego w skutek intensywnych opadów deszczu, w dniu 14 lipca 2014 r., doszło do 

o

sunięcia  się  skarpy  nasypu  na  odcinku  od  ul.  Torowej  do  wlotu  Przykrycia  Przyrwy,  co 

skutkowało zniszczeniem wykonanego drenażu B4 i usunięciem chodnika. Powyższe zostało 

potwierdzone  stosownym  wpisem  w  Dzienniku  Budowy,  jak  również  wymagało  podjęcia 

działań  naprawczych,  w  wyniku  których  wykonawca  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  opracował 

projekt  stabilizacji  zboczy  przy  potoku  Przyrwa  w  rejonie  ulicy  Torowej  w  Rzeszowie  

w miejscu gdzie doszło do obrywu. Zarówno Odwołujący, jak i przystępujący po jego stronie 

W

ykonawcy  kwestionowali  możliwość  zakwalifikowania  ww.  zdarzenia  jako  osuwiska, 

podnosząc  w  szczególności,  iż  był  to  obryw  mas  ziemi,  a  nie  osuwisko,  a  pojęć  tych  

w ocenie wykonawców nie należało utożsamiać. 

W 

ocenie Izby Odwołujący nie wykazał, by ww. zdarzenie polegające na osunięciu się 

skarpy  nasypu 

nie  mogło  zostać  zakwalifikowane  jako  osuwisko.  Zważyć  należy,  iż  sam 

Odwołujący i przystępujący po jego stronie Wykonawcy powoływali się, w toku rozprawy, na 

zawartą w art. 3 pkt 32a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 

z  2006  r.  Nr  129,  poz.  902  ze zm.)  definicję  ruchów  masowych ziemi,  zgodnie z którą pod 

pojęciem  tym  rozumie  się  powstające  naturalnie  lub  na  skutek  działalności  człowieka 

osuwanie,  spełzywanie  lub  obrywanie  powierzchniowych  warstw  skał,  zwietrzeliny  i  gleby. 

Innymi  słowy,  zarówno  osuwanie,  jak  i  obrywanie warstw  skał,  zwietrzeliny  i  gleby  wchodzi  

w  zakres  definicji ruchów  masowych ziemi, którą wykonawcy  odnosili  do  pojęcia osuwiska. 

Powyższe  jest  także  spójne  ze  złożoną  przez  Przystępującego  Keller  Polska  Sp.  z  o.o. 

broszurą informacyjną Państwowego Instytutu Geologicznego pt. Karta geologiczna osuwisk 

dr  hab.  Antoniego  Wójcika  prof.  UŚ,  w  której  wśród  klasyfikacji  osuwisk  wymieniono  m.in. 

obrywy  skalne. 

Zakwalifikowanie  ww.  zdarzenia  jako  osuwiska  potwierdza  również  pismo 

M

enadżera Kontraktu z dnia 18.07.2014 r. Nadto ponownie podkreślić należy, iż Zamawiający 

konkretyzując  warunek  udziału  w  postępowaniu  dotyczący  zdolności  technicznej  lub 

zawodowej  nie  odwołał  się  do  definicji  zawartej  w  art.  3  pkt  32a  ustawy  Prawo  ochrony 

środowiska. 

W  k

ońcu,  w  kontekście poczynionych  na  wstępie  wywodów  dotyczących  konstrukcji 

zarzutów odwołania zauważyć należy, iż w treści odwołania brak jest argumentacji dotyczącej 

rozumienia p

ojęcia „osuwiska” prezentowanej przez Odwołującego w toku rozprawy. W ocenie 

Odwołującego, by móc stwierdzić, iż mamy do czynienia z zabezpieczeniem osuwiska, muszą 

zostać  spełnione  następujące  warunki,  tj.  musi  zostać  zarejestrowana  karta  osuwiskowa, 

wykonana dokumentacja geologiczno - 

inżynieryjna zaopiniowana przez Państwowy Instytut 

Geologiczny  oraz  musi  zostać  sporządzona  dokumentacja  zabezpieczenia  osuwiska. 

Zdaniem  Izby  powyższe  rozumienie  określenia  „zabezpieczenie  osuwiska”  stanowi  własną 

interpretację odwołującego się wykonawcy, która nie została zawarta ani w treści odwołania, 

ani Odwołujący nie wykazał, by wynikała z przepisów obowiązującego prawa.  

Odnosząc  się  do  artykułowanej  w  toku  rozprawy  przed  Izbą  roli  protokołu  odbioru 

końcowego robót z 19 grudnia 2014 r. zauważyć należy, iż w treści odwołania Odwołujący nie 

akce

ntował rangi i treści ww. dokumentu. Nadto należy zauważyć, iż ww. dokument jest mniej 

szczegółowy  w  swojej  treści  odnoszącej  się  do  zakresu  robót  niż  poświadczenie  z  dnia  14 

grudnia  2018  r.  D

la  przykładu  można  wskazać,  iż  protokół  odbioru  końcowego  robót  

z  dnia  19  grudnia  2014  r.  nie  wymienia 

robót  polegających  na  wykonaniu  drenażu  

z  zabezpieczeniem  geowłókniną  o  śr.  norm.  160  mm  w  drenach  francuskich  w  wykopie 

liniowym 1293,50 m, 

które to roboty wskazano w referencjach z dnia 7 stycznia 2015 r. oraz 

poświadczeniu z dnia 14 grudnia 2018 r. Powyższe zatem potwierdza, iż ww. dokument nie 

zawiera  szczegółowego  zestawienia  wszystkich  robót  budowlanych  zrealizowanych  

w  ramach  zadania  pn.  „Rozbudowa  węzła  drogowego  al.  Wyzwolenia  –  ul.  Warszawska”. 

Zauważyć również należy, iż Odwołujący nie twierdził przed Izbą, iż ww. dokument zawiera 

wyczerpujący zakres prac objętych ww. zadaniem inwestycyjnym, a jedynie że brak zawartej 

w nim pozycji dotyczącej wykonania zabezpieczenia osuwiska (likwidacji) potwierdza, iż takie 

roboty nie zostały wykonane.  

Nie  sposób  również  zgodzić  się  z  argumentacją  Odwołującego,  iż  wykonawca 

Inżynieria  Rzeszów  nie  wykonał  dokumentacji  projektowej  dotyczącej  zabezpieczenia 

(likwidacji)  osuwiska. 

Odwołujący  pominął  całkowicie  Projekt  Wykonawczy  Branża  – 

ustabilizowanie korpusu drogi poprzez drenaż, projekt stabilizacji zboczy przy potoku Przyrwa 

w rejonie ulicy Torowej w Rzeszowie

, czy też Projekt budowlany, tom III opinia geotechniczna, 

projekt geotechniczny, dokumentacja geologiczno 

– inżynierska opracowanie, wskazujące na 

zakres robót polegających na wykonaniu drenaży i ich znaczenie w procesie stabilizacji rejonu 

osuwiskowego. 

Wskazać także należy, iż ewentualne błędy w dokumentacji technicznej postępowania 

realizowanego  na  rzecz  MZD  nie 

przesądzają,  że  wykonawca  Inżynieria  Rzeszów  S.A.  nie 

wykonał prac polegających na zabezpieczeniu osuwiska (likwidacji). 

W  kwestii  oceny  charakteru  złożonej  przez  Odwołującego  opinii  technicznej  

z 25 czerwca 2019 r. dotyczącej kwalifikacji terenu inwestycji „Rozbudowa węzła drogowego 

al. Wyzwolenia 

– ul. Warszawska” w Rzeszowie jako osuwiskowego Izba podziela stanowisko 

zawarte w wyroku KIO z 11 grudnia 2018 r., sygn. akt KIO 1287/18, 1290/18, 1297/18, 1301/18 

oraz orzeczeniach tam  wskazanych

, w którym podano, iż opinie eksperckie składane przez 

strony postępowania stanowią opinie prywatne, opracowane na ich zlecenie, a związku z tym 

należy je traktować jedynie jako wzmocnienie twierdzeń strony, która dla ich uwiarygodnienia 

odwołuje się do autorytetu specjalisty i wiadomości specjalnych. Jest to pogląd powszechny 

w 

orzecznictwie  sądów  w  sprawach  cywilnych,  który  skład  orzekający  w przedmiotowej 

sprawie podziela (por m.in. wyrok SN z dnia 3 października 2008 r., sygn. akt I CSK 125/08). 

W ślad za wyrokiem Izby z dnia 16 kwietnia 2014 r. sygn. akt KIO 654/14 należy wskazać, iż 

„[…]  opinią  prywatną  (inaczej pozaprocesową,  pozasądową,  rzeczoznawczą)  jest  bowiem 

każde  oświadczenie,  powołujące się  na  wiadomości  specjalne,  niepochodzące  od  biegłego 

powołanego  przez  sąd. Najistotniejszą  cechą  opinii  prywatnej  jest  sporządzenie  nie  na 

zlecenie  organu  procesowego, 

lecz  innych  uczestników  procesu,  najczęściej  stron 

postępowania. Jak sama nazwa wskazuje, opinia prywatna nie jest opinią w rozumieniu art. 

190  ust.  3  i  4  ustawy  Pzp,  ponieważ  nie spełnia  podstawowych  wymagań  prawnych 

odnoszonych do opinii biegłych. Dokument ten powstaje poza postępowaniem, czasami nie 

dla  jego  celów,  a  czasami  właśnie  dla   przedstawienia  w  toku  postępowania.  (...)  W 

konsekwencji  nigdy  ekspertyza 

prywatna  nie  może  być  podstawą  wniosków  organu 

orzekającego pozostających w opozycji do stanowiska strony przeciwnej. W orzecznictwie SN 

wyrażono  słuszne  stanowisko,  że, gdyby  ekspertyzę  prywatną  przyjęto  za  podstawę 

orzeczenia, stanowiłoby to istotne uchybienie procesowe, które mogłoby być nawet podstawą 

skargi kasacyjnej  (np.  wyrok  z  dnia 

11 grudnia 1997 r. sygn. akt I CKN 385/97)." Składane 

zatem przez strony i uczestników postępowania opinie prywatne - co do zasady traktowane 

jako ich (stron) stanowiska - 

stanowią co najwyżej dowód tego, że osoba lub osoby, które ją 

podpisały wyraziły zawarty w niej pogląd.” 

W świetle powyższego, w ocenie składu orzekającego Izby, Odwołujący nie wykazał, 

by wykonawca Inżynieria Rzeszów S.A. w ramach realizacji zadania pn. „Rozbudowa węzła 

drogowego al. Wyzwolenia - 

ul. Warszawska” nie wykonał robót w zakresie zabezpieczenia 

osuwiska  (likwidacji)  i  tym  samym,  by  posiadanie 

przez  ww.  wykonawcę  doświadczenia  

w  tym  zakresie 

było  informacją  nieprawdziwą.  Jako  że  odpadła  podstawowa  przesłanka 

wykluczenia wykonawcy z art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17 ustawy Pzp polegająca na podaniu przez 

wykonawcę  informacji  wprowadzających  zamawiającego  w  błąd,  tj.  pozostających  

w  sprzeczności  z  istniejącym  stanem  faktycznym,  brak  było  podstaw  do  wykluczenia 

wykonawcy Inżynieria Rzeszów S.A. z części 3 zamówienia na ww. podstawie prawnej.  

N

ie zasługiwał na uwzględnienie podniesiony przez Odwołującego zarzut naruszenia 

art. 91 ustawy Pzp, polegający na wyborze w części 3 zamówienia oferty wykonawcy, wobec 

której  zachodzą  przesłanki  odrzucenia.  Zauważyć  należy,  iż  ww.  zarzut  był  zarówno 

niepre

cyzyjny  w  swojej  warstwie  prawnej,  gdyż  odwołujący  się  wykonawca  nie  podał 

właściwego  ustępu  art.  91,  a  nadto  jego  całościowe  brzmienie  pośrednio  wskazujące  na 

naruszenie  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  i  warstwie  faktycznej  było  nieprawidłowe,  gdyż 

Odwołujący nie podniósł żadnego zarzutu dotyczącego naruszenia art. 89 ust. 1 ustawy Pzp 

względem oferty Inżynieria Rzeszów S.A. Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy 

Pzp, ofertę wykonawcy wykluczonego uznaje się za odrzuconą, co nie jest równoznaczne z 

odrzuceniem oferty wykonawcy. 

Nie  został  naruszony  także  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  podnoszony  w  związku  

z omówionymi wyżej zarzutami. 

M

ając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5 rozporządzenia Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu 

od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania 

(t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972 ze zm.) do kosztów postępowania odwoławczego Izba zaliczyła 

w  całości  uiszczony  wpis,  zgodnie  z  §  3  pkt  1  rozporządzenia.  Izba  uznała  wniosek 

Zamawiającego  o  zasądzenie  kosztów  z  tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika  

w wysokości 3600 zł na podstawie faktury złożonej do akt sprawy. 

Przewodniczący:      ……………………………..   

Członkowie:   

…………………………….. 

……………………………..