KIO 947/18 POSTANOWIENIE dnia 22 maja 2018 r.

Sygn. akt KIO 947/18 

POSTANOWIENIE 

  z dnia 22 maja 2018 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie:  

Przewodniczący:   Magdalena Grabarczyk 

Danuta Dziubińska 

Dagmara Gałczewska-Romek  

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym  bez 

udziału  stron  i  pełnomocników  w  dniu  22 

maja 2018 

r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w 

dniu  10 maja 2018  r.  przez  wykonawc

ę  FBSerwis  S.A.  w  Warszawie  w  postępowaniu 

prowadzonym przez z

amawiającego Miasto Łódź  

przy  udziale  wykonawc

y  Przedsiębiorstwo  Handlowo  Usługowe  Komunalnik  Sp.  z  o.o.  we 

Wrocławiu  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

odwołującego  oraz  wykonawcy  REMONDIS  Sp.  z  o.o.  w  Warszawie  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

postanawia: 

1.  odrzuca 

odwołanie; 

2.  k

osztami  postępowania  obciąża  FBSerwis  S.A.  w  Warszawie  i  zalicza  w  poczet 

kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr.  (słownie:  piętnaście 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  FBSerwis  S.A.  w  Warszawie  tytułem 

wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  1579  ze  zm.)  na  niniejsze  postanowienie 

– w terminie 7 

dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Łodzi. 

Przewodniczący:……………………… 

………………………….. 

…………………………… 

Sygn. akt KIO 947/18 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  -  Miasto  Łódź  -  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na 

podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - 

Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 

r. 

poz. 1579 ze zm.), dalej jako: „ustawa” lub „Pzp”  postępowanie o udzielenie zamówienia 

publicznego  na 

„Odbieranie odpadów komunalnych od  właścicieli  nieruchomości  na  terenie 

Miasta Łodzi - Sektor Bałuty Sektor Śródmieście, Sektor Widzew oraz odbieranie odpadów 

komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  niezamieszkałych  na  terenie  Miasta  Łodzi  - 

Sektor Górna, Sektor Polesie w okresie od 1 lipca 2018 r. do 30 czerwca 2021 r." Wartość 

zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 

Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej  29 listopada 2017 r. pod numerem 2017/S 229-477284.  

10  maja  2018  r.  wykonawca  FBSerwis  S.A.  w  Warszawie  wni

ósł  odwołanie,  w 

zakresie Części I i III postępowania. Odwołujący zarzucił zamawiającemu obrazę: 

„1.  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  przez  zaniechanie  wykluczenia  z  postępowania  w 

zakresie części 3 zamówienia Remondis S.A. w Warszawie w sytuacji, gdy podmiot ten nie 

wykazał  spełnienia  opisanego  w  pkt  5.1.3.2.  lit.  c)  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  (dalej:  „SWIZ")  warunku  udziału  w  postępowania  dotyczącego  zdolności 

technicznej,  gdyż  nie  wykazał,  iż  dysponuje  lub  będzie  dysponował  minimum  4  (czterema) 

sztukami pojazdów do odbioru odpadów komunalnych z  zabudową hakową lub bramową o 

pojemności  kontenera  min.  7  m

,  w  tym  co  najmniej  2  (dwoma)  sztukami  ze  dźwigiem  do 

systemu HDS, gdyż w poz. 3 Wykazu dla części 3 zamówienia wykazał posiadanie łącznie 

czterech  pojazdów,  w  tym  dwóch  z  HDS,  przy  czym  jako  jeden  z  tych  pojazdów  (jako 

zawierający dźwig do systemu HDS) został wskazany pojazd o numerze rejestracyjnym WE 

84023 (pojazd marki MERCEDES spełniający wymogi normy euro 3), który to pojazd nie jest 

pojazdem  z  zabudową  hakową  ani  bramową  (przystosowanym  do  przewozu  kontenerów), 

lecz  pojazdem  skrzyniowym  - 

wywrotką,  którego  dopuszczalna  ładowność  jest  niższa  niż 

wymagane przez z

amawiającego dla pojazdów skrzyniowych min. 5 ton, a następnie, już po 

wyborze  ofert  najkorzystniejszej,  tj.  28  marca  2018  r.  pojazd  ten  został  „podmieniony"  na 

pojazd  o  numerze  rejestracyjnym  GLE  46VK  w  drodze  złożonego  przez  REMONDIS 

oświadczenia  o  zaistnieniu  „omyłki  pisarskiej",  przy  czym  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

wyrokiem  z  dnia  30  kwietnia  2018  r.  w  sprawie  KIO  517/18  uznała  ww.  czynność  za 

skuteczne  uzupełnienie  wykazu  sprzętu  i  narzędzi,  przy  czym  pojazd  o  numerze 

rejestracyjn

ym  GLE  46VK  nie  spełnia  wymogu  zamawiającego  dotyczącego  pojemości 

kontenera,  gdyż  nie  jest  przystosowany  do  obsługi  kontenerów  o  wymaganej  przez 

z

amawiającego  pojemności  co  najmniej  7m

,  a  jednocześnie  pojazd  ten  nie  może  być 

wykorzystany  do  realizacji  przedmiotu  umowy,  bowiem  jest  trwale  zaangażowany  w 

realizację  innych  zamówień  publicznych,  co  uprawnia  tezę,  że  wykonawca  nie  posiada 

wymaganych  zdolności  technicznych  z  uwagi  na  zaangażowanie  wykazanego  pojazdu  w 

inne  przedsięwzięcia  gospodarcze  mogące  negatywnie  wpłynąć  na  realizację  zamówienia 

(art. 22d ust. 2 ustawy); 

2.  art.  90  ust.  1  ustawy 

przez  zaniechanie  wezwania  REMONDIS  do  wyjaśnień 

rażąco niskiej ceny w zakresie zadania nr 1 i zadania nr 3, pomimo iż cena jego oferty jest 

rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  oraz  jest  niższa  o  więcej  niż  30%  od 

wartości,  którą  zamawiający  ustaliłby,  gdyby  oszacował  wartość  zamówienia  w  sposób 

należyty tj. zgodnie z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy, zaś przyjęta przez zamawiającego dla potrzeb 

niniejszego  zamówienia  wartość  zamówienia  została  znacznie  zaniżona  wskutek  przyjęcia 

dla  jej  obliczenia  zaniżonych  danych  kosztotwórczych  oraz  nieuwzględnienia  wszystkich 

kosztów i ryzyk związanych z realizacją przedmiotu zamówienia na warunkach określonych 

w SIWZ.

” 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu:  

unieważnienie decyzji o wyborze oferty REMONDIS jako oferty najkorzystniejszej; 

2. wykluczenie REMODNIS z p

ostępowania; 

3. odrzucenie oferty REMONDIS; 

względnie 

4.  nakazanie  z

amawiającemu  wezwanie  REMONDIS  do  złożenia  wyjaśnień 

eleme

ntów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny  oraz  dokumentów  potwierdzających 

spełnianie warunków udziału w postępowaniu. 

Odwołujący  wniósł  również  o  zasądzenie  na  swoją  rzecz  kosztów  postępowania 

według  norm  przepisanych,  w  tym  kosztów  zastępstwa  według  spisu,  który  przedłożony 

zostanie na rozprawie. 

Uzasadniając  zachowanie  terminu  na  wniesienie  odwołania  w  odniesieniu  do 

pierwszego  z  zarzutów  odwołujący  podniósł,  że  dopiero  30  kwietnia  br.  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  przekazała  stronom  postępowania  odwoławczego  informację,  że  doszło  do 

uzupełnienia  dokumentów  podmiotowych.  Informacja  ta  miała  charakter  wyłącznie  ustny  - 

została  podana  w  ramach  ustnych  motywów  rozstrzygnięcia.  Co  do  drugiego  zarzutu 

stwierdził,  że  informację  o  podstawie  do  wniesienia  odwołania,  tj.  o  wadliwości  sposobu 

oszacowania przedmiotu zamówienia przez zamawiającego uzyskał dopiero 8 maja 2018 r., 

stąd  też  dopiero  od  tego  momentu  możliwe  było  wniesienie  odwołania  w  zakresie  tego 

zarzutu,  zaś  wcześniej,  pomimo  zgłoszenia  przez  odwołującego  wniosku  o  udostępnienie 

informacj

i o sposobie obliczenia ceny ofertowej niezwłocznie po otwarciu ofert, zamawiający 

odmówił udzielenia takich informacji. 

Wykonawc

a  Przedsiębiorstwo  Handlowo  Usługowe  Komunalnik  Sp.  z  o.o.  we 

Wrocławiu  zgłosił  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  odwołującego, 

natomiast  wykonawca  REMONDIS  Sp.  z  o.o.  zgłosił  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego  po  stronie  zamawiającego.  Wykonawcy  zachowali  przesłanki  zgłoszenia 

przystąpienia wskazane w art. 185 ust. 2 i 3 Pzp. 

W piśmie procesowym z 17 maja 2018 r. zamawiający wniósł o odrzucenie odwołania 

na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  3  Pzp  z  powodu  uchybienia  terminu  na  jego  wniesienie, 

przystępujący Remondis Sp. z o.o. pismem z 14 maja 2018 r. wniósł o odrzucenie odwołania 

na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3-5 Pzp. 

Krajowa Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje: 

Wyrok  w  sprawie  KIO  517/18  (rozpoznawana  łącznie  ze  sprawą  o  sygn.  akt  KIO 

został  ogłoszony  30  kwietnia  2018  r.  po  rozprawie  w  dniach  29  marca,  10  i  25 

kwietnia  2018  r.  W  uzasadnieniu  wyroku 

na  str. 52  Izba  wskazała,  że odwołanie FBSerwis 

S.A. zostało wniesione 19 marca 2018 r. wobec czynności  wyboru najkorzystniejszej oferty 

Remondis Sp. z o.o.

, o której zamawiający przesłał informację 7 marca 2018 r. Z akt sprawy 

sygn.  akt  KIO  504/18,  517/18 

wynika,  że  29  kwietnia  2018  r.  zamawiający  uwzględnił 

podniesiony przez odwołującego zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp w odniesieniu do 

3 części zamówienia, co do pojazdu o numerze rejestracyjnym WE 84023. Przystępujący po 

stronie  zamawiającego  Remondis  Sp.  z  o.o.  zgłosił  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  tego 

zarzutu, który w konsekwencji został rozpoznany na rozprawie. Na rozprawie 29 marca 2018 

r. Remondis Sp. z o.o. złożył pismo procesowe z 27 marca 2018 r., w którym na stronach 3 i 

8  wskazał,  że  omyłkowo  podał  pojazd  o  numerze  rejestracyjnym  WE  84023,  gdyż 

prawidłowym  numerem  rejestracyjnym  jest  GLE  46VK.  Złożenie  tego  pisma  oraz 

przekazanie jego odpisów stronom zostało stwierdzone na str. 4 protokołu rozprawy.  

Odwołanie na str. 19 zawierało zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 90 ust. 1 

Pzp. 

Pismo z 27 marca 2018 r., 

protokół posiedzenia i rozprawy,  wyrok w sprawie o sygn. 

akt KIO 504/18 i KIO 517/18 

oraz odwołanie w sprawie KIO 517/18 zostały dopuszczone w 

charakterze dowodów i rozważone przez Izbę z urzędu. 

Odwołanie podlega odrzuceniu. 

 Zgodnie  z 

dyspozycją art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp odwołanie w postępowaniu, którego 

wartość przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp, 

wnosi się w terminie 10 dni od dnia przesłania informacji - faksem lub drogą elektroniczną - o 

czynności  zamawiającego stanowiącej  podstawę  jego  wniesienia.  Art.  182 ust.  3  pkt  1  Pzp 

stanowi  z  kolei,  że w  przypadku zamówień,  których  wartość przekracza kwoty  określone  w 

przepisach wydanych na p

odstawie art. 11 ust. 8 Pzp, odwołanie wnosi się w terminie 10 dni 

od  dnia

,  w  którym  powzięto  lub  przy  zachowaniu  należytej  staranności  można  było  się 

powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia. Przepis ten 

in  initio 

stanowi,  że  stosuje  się  go  w  odniesieniu  do  czynności  innych  niż  wskazane  w  art. 

182  ust.  1  Pzp. 

Powołane normy wyznaczają zatem regułę podstawową dotyczącą liczenia 

biegu terminu  w  stosunku do  czynności,  o  dokonaniu której  zamawiający  jest  zobowiązany 

poinformować wykonawców – jest to termin 10 dni, od dnia przesłania przez zamawiającego 

informacji o tej czynności. Niewątpliwe jest, że kwestionowana odwołaniem czynność wyboru 

najkorzystniejszej  oferty,  należy  do  katalogu  czynności,  o  których  zamawiający  informuje 

wykonawców, stanowi o tym jasno art. 92 ust. 1 pkt 1 Pzp. 

Odwołujący kwestionuje czynność wyboru oferty Remondis Sp. z o.o. w części I i III 

postępowania.  Katalog  żądań  odwołania  rozpoczynający  się  od  nakazania  przez  Izbę 

unieważnienia  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  nie  pozostawia  żadnych 

wątpliwości w tym zakresie. W tym stanie rzeczy Izba zważyła, że skoro po wydaniu przez 

Izbę  orzeczenia  z  30  kwietnia  2018  r.  zamawiający  nie  dokonał  nowej  czynności  w 

postępowaniu,  nie  ponowił  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  to  -  co  do  zasady  -  dla 

obliczenia 

prawidłowego  terminu  na  wniesienie  odwołania  stosuje  się  w  okolicznościach 

sporu przepis art. 182 ust. 2 pkt 1 Pzp. 

Informację  o  wyborze  najkorzystniejszej  odwołujący  otrzymał  7  marca  2018  r.,  stąd 

termin  na  wniesienie  odwołania  kończył  swój  bieg  19  marca  2018  r.  Tymczasem  badane 

odwołanie  wpłynęło  do  Prezesa  Izby  10  maja  2018  r.,  zatem  zostało  wniesione  z 

uchybieniem  ustawowego  terminu,  co  skutkuje 

obowiązkiem jego odrzucenia przez Izbę na 

podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3 Pzp. Termin na wniesienie odwołania ma bowiem charakter 

prekluzyjny  i  nie  podlega  przywróceniu  w  żadnym  przypadku.  Uchybienie  temu  terminowi 

powoduje wygaśnięcie prawa do wniesienia odwołania.  

W  sprawie  zaistniały  również  inne  podstawy  odrzucenia  odwołania.  Odwołujący  w 

odwołaniu  wniesionym  19  marca  2018  r.  podniósł  zarzuty  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12 

Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia  Remondis  Sp.  z  o.o.,  pomimo  braku 

spełnienia 

wymagania  zamawiającego  dotyczącego  pojazdów  oraz  naruszenia  art.  90  ust.  1  Pzp. 

Odwołanie  to  zostało  oddalone  powołanym  wyrokiem  Izby  z  30  kwietnia  2018  r.  sygn.  akt 

KIO 517/18. 

Zestawienie wywodów uzasadnienia tego wyroku oraz treści zarzutu odwołania 

co  do  wymagania  dotyczącego  pojazdów  w  badanym  odwołaniu  prowadzi  do  przekonania, 

że Izba wydając orzeczenie z 30 kwietnia 2018 r. uwzględniła stanowisko przystępującego o 

omyłkowym podaniu numeru rejestracyjnego pojazdu, a odwołujący domaga się ponownego 

zbadania okoliczności, które zostały już rozstrzygnięte przez Izbę.  

Zgodnie  z  art.  198a  ust.  1  Pzp  w

łaściwym  środkiem  wzruszenia  oceny  faktycznej  i 

prawnej 

wyrażonej  przez  Izbę  w  wyroku   jest  skarga do  sądu  okręgowego,  nie  zaś kolejne 

odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.  

Pogląd  ten  wynika  z  art.  189  ust.  2  pkt  4  Pzp  nakazującym  Izbie  odrzucenie 

odwołania,  jeżeli  odwołujący  powołuje  się  wyłącznie  na  te  same  okoliczności,  które  były 

przedmiotem  rozstrzygnięcia  przez  Izbę  w  sprawie  innego  odwołania  dotyczącego  tego 

samego postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się.  

W  ocenie  Izby  wszystkie  przesłanki  tego  przepisu  zostały  spełnione  w  zakresie 

zarzutu 

spełnienia przez Remondis Sp. z o.o. wymagania dotyczącego pojazdów. Zachodzi 

bowi

em  zarówno  tożsamość  podmiotowa  –  ten  sam  zamawiający  i  odwołujący  –  jak  i 

przedmiotowa 

–  odwołujący  wskazuje  na  brak  możliwości  wskazania  pojazdu  o  innym 

numerze  rejestracyjnym  oraz  na 

niespełnienie  wymagań  zamawiającego  przez  pojazd 

podany  jako  prawidłowy  przez  Remondis.  Kwestie  te zostały  już  zbadane  i  ocenione przez 

Izbę,  co  tworzy  stan  zbliżony  do  res  iudicata.  Oznacza  to,  że  ponowne  badanie  tych 

okoliczności faktycznych i prawnych przez Izbę jest niedopuszczalne. Ocena wyrażona przez 

skład  orzekający  w  sprawie KIO  517/18  może być  jedynie wzruszona przez  sąd  okręgowy. 

Dane  okoliczności  faktyczne  i  prawne  związane  z  czynnością  zamawiającego  w 

postępowaniu nie mogą być dwukrotnie badane przez Krajową Izbę Odwoławczą. 

Do zbadania zarzutu dotyczącego pojazdów na rozprawie nie doszłoby nawet w razie 

przyjęcia  poglądu  odwołującego,  który  zdaje  się  wynikać  z  odwołania,  choć  nie  został 

wyrażony  wprost,  że  termin  na  wniesienie  odwołania  w  okolicznościach  faktycznych  sporu 

powinien  być  liczony,  nie  od  dnia przesłania  informacji  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty, 

lecz  od  dnia  powzięcia  informacji  o  okolicznościach  stanowiących  podstawę  wniesienia 

odwołania.  Zdaniem  odwołującego  tym  dniem  była  data  ogłoszenia  orzeczenia,  gdyż 

źródłem  wiedzy  odwołującego  miałyby  być  okoliczności  wskazane  w  ramach  ustnych 

motyw

ów  rozstrzygnięcia  podanych  przez  przewodniczącego  po  ogłoszeniu  wyroku  w 

sprawie KIO 517/18

. Nie można zgodzić się z tym twierdzeniem, gdyż z powołanych ustaleń 

wynikających z akt sprawy wynika, że odwołujący wiedzę o stanowisku przystępującego, że 

wskazanie pojazdu o numerze rejestracyjnym WE 84023 

nastąpiło skutkiem omyłki powziął, 

nie  w  dniu 

ogłoszenia  orzeczenia,  lecz  na  rozprawie  29  marca  2018  r.  W  związku  z  tym 

odwołujący  mógł  w  toku  rozprawy  prowadzić  wywód  zarówno  co  do  braku  możliwości 

uznania podania numeru rejestracyjnego 

pojazdu jako omyłki, jak i kwestionować spełnienie 

wymagań  zamawiającego  przez  wskazany  w  piśmie z  27  marca  2018  r. pojazd o numerze 

rejestracyjnym GLE 46VK

. Podnosząc obecnie zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 

24 ust. 1 pkt 12 Pzp odwołujący polemizuje w istocie z uwzględnieniem przez Izbę twierdzeń 

przystępującego  zawartych  w  piśmie  z  27  marca  2018  r.  Miejscem  na  kwestionowanie 

rozstrzygnięć Izby nie jest jednak odwołanie, lecz skarga do sądu okręgowego.  

Nie zasługuje na skierowanie na rozprawę również drugi zarzut odwołania dotyczący 

zaniechania zwrócenia się do Remondis Sp. z o.o. o wyjaśnienia elementów oferty mających 

wpływ na jej cenę. W tym zakresie należy ponowić w części argumentację zaprezentowaną 

wcześniej,  gdyż  zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  90  ust.  1  Pzp  wskazujący  na 

wadliwość  wyboru  oferty  Remondis  został  już    podniesiony  przez  odwołującego  i 

rozstrzygnięty przez Izbę wyrokiem z 30 kwietnia 2018 r. w sprawie KIO 517/18.  

Jeśli natomiast dopuścić możliwość liczenia terminu na wniesienie odwołania od dnia 

uzyskania przez odwołującego informacji o szacunkowej wartości zamówienia, to należałoby 

dojść  do  wniosku,  że  odwołujący  kwestionuje  w  istocie  ustalenie  przez  zamawiającego 

wartości  zamówienia.  Wskazują  na  to  również  wywody  uzasadnienia  odwołania,  gdzie 

podano  liczne  grupy  kosztów  związanych  z  wykonaniem  zamówienia,  które  zamawiający 

pominął.  Z  tej  konstatacji  należy  wyprowadzić  z  kolei  wniosek,  że  badanie  tak 

sformułowanego zarzutu jest niedopuszczalne.  

Art.  189  ust.  2  pkt  1  Pzp  nakazuje  odrzucenie  odwołania,  jeśli  w  sprawie  nie  mają 

zastosowania  przepisy  ustawy.  Oszacowanie  wartości  zamówienia  nie  jest  czynnością  w 

postępowaniu o udzielenie zamówienia, gdyż - jak stanowi art. 35 ust. 1 i 2 Pzp i powtarza 

art.  90  ust.  1a  pkt  1  Pzp  - 

dokonywane  jest  przez  zamawiającego  przed  wszczęciem 

postępowania o udzielenie zamówienia. Tymczasem zgodnie z art. 180 ust. 1 Pzp odwołanie 

przysługuje  wyłącznie  wobec  czynności  zamawiającego  podjętej  w  postępowaniu  o 

udzielenie zamówienia lub  zaniechania czynności,  do której  zamawiający  jest  zobowiązany 

na podstawie ustawy.  

Badanie  podstaw  odrzucenia  odwołania  jest  obligatoryjną  czynnością  dokonywaną 

przez  Izbę  na  posiedzeniu  niejawnym  bez  udziału  stron  i  uczestników  postępowania 

odwoławczego.  Jeśli  stwierdzone  zostaną  przesłanki  wskazane  w  art.  189  ust.  2  Pzp  Izba 

odrzuca odwołanie. W sprawie zaistniały przesłanki odrzucenia odwołania, o których mowa 

w art. 189 ust. 2 pkt 3 i 

4 Pzp w odniesieniu do obu zarzutów odwołania oraz dodatkowo art. 

189 ust. 2 pkt 1 Pzp w odniesieniu do zarzutu naruszenia przez zamawiającego art. 90 ust. 1 

Pzp. 

Wobec  powyższego  Izba  na  podstawie  art.    189  ust.  2  pkt  1,  3  i  4  Pzp  odrzuciła 

odwołanie, orzekając w formie postanowienia na podstawie art. 191 ust. 1 zdanie drugie Pzp. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  oraz  art. 

192 ust. 10 Pzp.  

Przewodniczący: 

…………………….. 

……………………… 

……………………….