KIO 882/18 WYROK dnia 21 maja 2018 r.

Sygn. akt: KIO 882/18 
 

WYROK 

z dnia 21 maja 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak 

Członkowie:   

Małgorzata Matecka 

Agata Mikołajczyk 

Protokolant:   

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na  rozprawie  w dniu 18 maja 2018 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 4 maja 2018 r. przez Wykonawcę M. Spółka 

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Radomiu przy ul. Ks. Łukasika 5 (26-600 

Radom) 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  Miasto  Stołeczne 

Warszawy 

–  Zarząd  Transportu  Miejskiego  w  Warszawie,  ul.  Żelazna  61  (00-848 

Warszawa) 

przy udziale 

Wykonawcy  Arriva  Bus  Transport  Polska 

Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą w Toruniu przy ul. Dąbrowskiego 8/24 (87-100 Toruń) zgłaszającego przystąpienie 

do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami postępowania obciąża Wykonawcę – M. Sp. z o.o. z siedzibą w Radomiu i: 

2.1 zalicza w poczet kosz

tów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr. (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Wykonawcę  –  M.  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Radomiu tytułem wpisu od odwołania; 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1579, ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia 

str. 2 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewo

dniczący: 

……………………………… 

Członkowie:   

……………………………… 

……………………………… 

str. 3 

Sygn. akt: KIO 882/18 
 

U z a s a d n i e n i e 

W postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego przez Zamawiającego – 

Za

rząd Transportu Miejskiego w Warszawie na świadczenie usług przewozu regularnego na 

liniach  autobusowych  nadzorowanych  przez  ZTM,  funkcjonujących  w  ramach  systemu 

komunikacji miejskiej przy wykorzystaniu 50 autobusów o długości ok 18 metrów (nr sprawy: 

PN 7/2018

), ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 26 stycznia 2018 

r.,  2018/S  018-038081, 

wobec  czynności  badania,  oceny  i  wyboru  oferty  złożonej  przez 

Arriva  Bus  Transport  Polska  Sp.  z  o.o.  (dalej  jako  Arriva),  Wykonawca  M.  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Radomiu  wniósł  w  dniu  4  maja  2018  r.  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej (sygn. akt KIO 882/18).  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów: 

1.  art.  24  ust.  1  pkt  16  Ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia Wykonawcy  Arriva, 

który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził 

Zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega  wykluczeniu,  a 

tym samym spełnia warunki udziału w postępowaniu w zakresie zdolności technicznej i 

za

wodowej,  tj.  dysponowania  terenem  przeznaczonym  na  co  najmniej  jedną  bazę 

techniczną,  spełniającą  warunki  opisane  w  załączniku  nr  2  do  siwz,  w  sytuacji  gdy  na 

wskazanym  przez  Arriva  terenie,  położonym  w  Wyględach  w  Gminie  Leszno,  przy  ul. 

Słonecznej  67,  stanowiącym  działki  o  numerach  ewidencyjnych  120/2,  121,  122,  128 

taka  możliwość  zagospodarowania  przedmiotowej  nieruchomości  została  wyłączona 

Uchwałą  nr  XLI/229/2009  Rady  Gminy  Leszno  z  dnia  26  listopada  2009  r.  w  sprawie 

miejscowego  planu  zagospodarowania 

przestrzennego  wsi  Wąsy  Wieś  i  część  wsi 

Feliksów, Wąsy Kolonia, Wiktorów, Wyględy, Zaborów i Zaborówek; 

2.  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  Wykonawcy  Arriva, 

który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przestawił informacje wprowadzające w 

błąd  Zmawiającego,  które  miały  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  w 

postępowaniu,  w  oświadczeniu  o  spełnianiu  wymagania  w  zakresie  dysponowania 

terenem  przeznaczonym  na  co  najmniej  jedną  bazę  techniczną,  spełniającą  warunki 

opisane  w  załączniku  nr  2  do  siwz,  w  sytuacji  gdy  taka  możliwość  zagospodarowania 

przedmiotowej nieruchomości została wyłączona Uchwałą nr XLI/229/2009 Rady Gminy 

Leszno  z  dnia  26  listopada  2009  r.  w  sprawie  miejscowego  planu  zagospodarowania 

przestrzennego wsi Wąsy Wieś i część wsi Feliksów, Wąsy Kolonia, Wiktorów, Wyględy, 

Zaborów i Zaborówek; 

3.  art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie 

odrzucenia oferty Wykonawcy Arriva 

w sytuacji, gdy jej treść nie odpowiada treści siwz, 

str. 4 

gdyż została sporządzona dla zwiększonej o 4,5 % liczby wozokilometrów rocznie (poz. 

G.4), a zatem została obliczona z zastosowaniem odmiennych reguł, które są istotnym 

elementem  kalkulacji  ceny  oferty,  a  zatem  oferta  ta  jest  nieporównywalna  z  ofertami 

inn

ych wykonawców; 

ewentualnie 

4.  art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  Arriva,  która  zawiera  błąd  w  obliczeniu  ceny,  polegający 

na  przyjęciu  niewłaściwych  danych  do  jej  obliczenia,  tj.  zwiększonej  o  4,5%  liczby 

wozokilometrów  w  stosunku  do  nominalnej  wartości  przedmiotu  zamówienia,  tj. 

4.000.000 wozokilometrów rocznie, a zatem obliczenia ceny oferty inaczej, niż zostało to 

ustalone przez Zamawiającego; 

w  przypadku  uznania,  że  wskazane  zarzuty  nie  stanowiły  podstawy  do  wykluczenia  lub 

odrzucenia  oferty  Wykonawcy  Arriva,  jako  niezgodnych  z  treścią  siwz,  z  ostrożności 

podniósł zarzuty: 

5.  art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Arriva w sytuacji, 

gdy oferta ta 

zawiera cenę rażąco niską w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

art. 90 ust. 3 ustawy Pzp poprzez uznanie złożonych przez Wykonawcę Arriva wyjaśnień 

dotyczących  przyjętych  założeń  w  zakresie  przewidywanej  pracy  przewozowej  za 

wyczerpujące  pomimo,  że  złożone  wyjaśnienia  nie  potwierdzają,  że  oferta  nie  zawiera 

rażąco niskiej ceny, ewentualnie w przypadku uznania, że wezwanie z 21 marca 2018r. 

nie stanowiło wezwania w rozumieniu art. 90 ust. 1 ustawy Pzp: 

7.  naruszenie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wezwania Wykonawcy Arriva 

do  złożenia  wyjaśnień  w  sprawie  rażąco  niskiej  ceny  w  sytuacji,  gdy  oferta  tego 

Wykonawcy  nie  daje  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z 

wymaganiami określonymi przez Zamawiającego; 

8.  naruszenie  art.  24  ust.  4  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  oraz  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez 

przeprowadzenie  postępowania  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej 

konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców,  tj.  dokonania  wyboru  jako 

najkorzystniejszej  oferty  Wykonawcy,  który  powinien  być  wykluczony  z  postępowania 

oraz którego oferta powinna zostać odrzucona, a w konsekwencji poprzez potraktowanie 

oferty złożonej przez Wykonawcę Arriva w sposób preferencyjny w stosunku do innych 

wykonawców. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania,  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  powtórzenia  badania  i  oceny  złożonych  ofert 

oraz wykluczenia Arriva z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 u 17, odrzucenia 

str. 5 

oferty Arriva na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2, 4 lub 6 ustawy Pzp, dokonania wyboru oferty 

Odwołującego.  

Zamawiający  przekazał  Odwołującemu  informację  o  wyniku  postępowania  i  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej 

drogą mailową w dniu 24 kwietnia 2018 r.   

W uzasadnieniu faktycznym i prawnym 

Zarzuty naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp. 

Odwołujący  przywołał  zapisy  siwz  dotyczące  wymagań,  jakie  spełniał  mieli  wykonawcy 

ubiegający  się  o  zamówienie  w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  tj. 

dysponowania  terenem  przeznaczonym  na  co  najmni

ej  jedną  bazę  techniczną  lub 

dysponowania co najmniej jedną bazą techniczną, spełniającą warunki opisane w załączniku 

nr  2  do  siwz,  zlokalizowaną na  terenie m.st. Warszawa i  gmin  podwarszawskich,  z którymi 

m.st Warszawa zawarło stosowane porozumienia umowy wg stanu na dzień 1 stycznia 2018 

r. W celu potwierdzenia spełniania tego warunku Zamawiający mógł żądać wykazu narzędzi, 

wyposażenia zakładu lub urządzeń technicznych dostępnych wykonawcy w celu wykonania 

zamówienia publicznego wraz z informacją o podstawie dysponowania tymi zasobami.   

Zamawiający  pismem  z  dnia  21  marca  2018  r.  zwrócił  się  do  Wykonawcy  Arriva  o 

wyjaśnienie  m.in.  podstaw  przyjęcia  na  potrzeby  kalkulacji  zwiększonej  o  4,5%  liczby 

wozokilometrów,  w  stosunku  do  nominalnej  wartości  przedmiotu  zamówienia,  tj.  4.000.000 

wozokilometrów.  W  odpowiedzi  z  dnia  26  marca  2018  r.  Arriva  wskazała  jako  podstawę 

informację o wykonaniu zadań rozkładowych dla obecnych umów na przewozy autobusami 

18-metrowymi,  publikowane  na  stronie  internetowej  ZTM  za  okres  01/2017 

–  11/2017, 

wskazujące  na  większe  o  10%  i  8,8%  ilości  wozokilometrów  obecnych  operatorów  w 

stosunku do wartości umowy. 

W  wezwaniu  z  4  kwietnia  2018  r.  Zamawiający  na  podstawie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp 

wystąpił  do  Arriva  o  wyjaśnienie  wątpliwości  w  zakresie  dokumentów  złożonych  na 

potwierdzenie  warunku  udziału  w  postępowaniu,  dotyczących  zdolności  technicznej  i 

zawodowej 

–  czy  wskazany  teren  przeznaczony  na  bazę  transportową,  zlokalizowany  przy 

ul.  Stołecznej  67  w  Wyględach  w  Gminie  Leszno,  spełni  wszystkie  warunki  dla  zaplecza 

technicznego,  wymagane  w  niniejszym  postępowaniu,  w  szczególności  czy  posiada 

odpowiednią wielkość placu postojowego  oraz liczbę stanowisk obsługowych dla łącznie 88 

autobusów. 

W  odpowiedzi  z  dnia  9  kwietnia  2018  r.  Arriva  wsk

azała,  że  teren  ten  spełnia  warunki  dla 

zaplecza  technicznego  i  posiada  wielkość  placu  postojowego  oraz  liczbę  stanowisk 

obsługowych  łącznie  88  autobusów.  Do  wyjaśnień  załączył  koncepcję  realizacji  zaplecza 

wraz  z  rysunkami  rozplanowania  obiektów  obsługi  codziennej,  okresowej  i  technicznej  i 

str. 6 

schemat  placu  manewrowo  postojowego.  Ze  wstępnej  koncepcji  wynika,  iż  teren 

nieruchomości na większości obszaru utwardzony jest kostką betonową i konieczne będzie 

utwardzenie  jedynie  części  terenu  pod  parking.  Dodatkowo  spółka  planuje  wykorzystać 

stację  tankowania  pojazdów  wyłącznie  na  użytek  własny  operatora  i  w  tym  celu  zamierza 

zakupić  zbiornik  lub  zbiorniki  o  pojemności  5.000  litrów  zintegrowane  z  dystrybutorem  i 

systemem  rozliczania  zatankowanego  paliwa.  Dodatkowo  r

ozważana  jest  budowa  stacji 

LCNG ze stanowiskami do tankowania szybkiego oraz tankowania wolnego.   

W  ocenie  Odwołującego  zaproponowany  teren  nie  potwierdza,  iż  Arriva  spełnia  warunek 

udziału  w  postępowaniu  i  dodatkowo  świadomie  posłużyła  się  nieruchomością,  która  nie 

spełnia  wymagań  opisanych  w  załączniku  nr  2  do  siwz,  które  to  działanie  miało  charakter 

celowy.  Brak  dysponowania  odpowiednim  terenem,  który  można  byłoby  zaadaptować  na 

zajezdnię  autobusową  spowodowałoby,  iż  Arriva  nie  spełnia  warunku  udziału  w 

postępowaniu, a zatem zachowanie Wykonawcy miało wpływ na wynik postępowania. Prace 

adaptacyjne  wskazane  w  wyjaśnieniach  wymagają  uzyskania  pozwolenia  na  budowę  dla 

obiektu budowlanego (art. 3 ust. 1 Prawa budowlanego). Wybetonowany lub wyasfaltowany 

bądź wyłożony warstwą kamienno-żużlową związaną betonem parking, zgodnie z podziałem 

obiektów  budowlanych,  należy  zaliczyć  do  budowli  (wyrok  NSA  z  3.6.2003  r.,  sygn.  akt  II 

SA/Ka 1741/01). Budowlą jest także stacja tankowania pojazdów – zalicza się m.in. zbiorniki 

i urządzenia techniczne (art. 3 pkt 3 Pr.bud.). W myśl natomiast art. 29 ust. 1 pkt 19 Pr.bud. 

pozwolenia  na  budowę  nie  wymaga  budowa  instalacji  zbiornikowych  na  gaz  płynny  z 

pojedynczym  zbiornikiem  o  pojemności  do  7  m3,  przeznaczonych  do  zasilania  instalacji 

gazowych  w  budynkach  mieszkalnych  jednorodzinnych.  Zarówno  zakupi  jak  i  usytuowanie 

na  wskazanej  nieruchomości  zbiorników  zintegrowanych  z  dystrybutorem  i  systemem 

rozliczania  paliwa,  jak  i  ewentualna  budowa  stacji  LCNG  wiązać  się  będzie  z  uzyskaniem 

pozwolenia  na  budowę,  co  wiąże  się  z  koniecznością  przeznaczenia  tego  terenu  w 

miejscowym  planie  zagospodarowania  przestrzennego,  stanowiący  podstawę  do  wydania 

decyzji o pozwoleniu na budowę. 

Przeznaczenie  działek  przewidzianych  do  organizacji  bazy  pojazdów  autobusowych 

określone zostało w uchwałach Rady Gminy Leszno z dnia 2 lipca 1996 r. (nr XXV/124/96) – 

dla działek ewidencyjnych nr 120/1, 121 oraz z 26 listopada 2009 r. (nr XLI/229/2009) – dla 

działek  ewidencyjnych  nr  122  i  128  (w  zakresie  nie  objętym  uchwał  z  2  lipca  1996  r.). 

Przeznaczenie  działek  122  i  128  w  miejscowym  planie  zagospodarowania  przestrzennego 

wyłącza  formę  zabudowy,  określonej  jako  plac  postojowy  oraz  stacja  LCNG.  Na  terenie 

działek przewidziano m.in. zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz obwodnicę za drogę 

wojewódzką  nr  580  (pełniącej  funkcję  drogi  głównej).  Negatywny  wynik  ustaleń  co  do 

zgodności  projektu  budowlanego  z  ustaleniami  miejscowego  planu  zagospodarowania 

str. 7 

przestrzennego  lub  decyzji  o  warunkach  zabudowy  przekreśla  możliwość  wydania 

pozytywnej  decyzji  o  pozwoleniu  na  budowę  (przywołane  wyroki  WSA  w  Gdańsku  z 

21.9.2016 r., sygn. akt II SA/Gd 362/16 oraz NSA w Warszawie z 2.10.2015 r., sygn.  akt II 

OSK 215/14).      

Złożone wyjaśnienia wprowadzić miały Zamawiającego w błąd co do braku istnienia podstaw 

do  wykluczenia  Wykonawcy  z  postępowania  i  przyjęciu  wbrew  stanowi  faktycznemu,  że 

Arriva  dysponuje  terenem  przeznaczonym  na  co  najmniej  jedną  bazę  techniczną. 

Wyczerpuje  to przesłanki  z  art.  24  ust.  1 pkt  16 ustawy  Pzp do  wykluczenia Wykonawcy  z 

postępowania.  Odwołujący  przywołał  tezy  z  orzecznictwa  i  doktryny  na  okoliczność 

wykazania, iż wystarczającym dla przyjęcia, że zamawiający został wprowadzony w błąd jest 

sama  treść  przedstawionych  informacji  prowadząca  do  błędnego  wniosku  o  spełnieniu 

warunku  udziału  w  postępowaniu,  bez  szczegółowego  badania  i  weryfikacji  informacji. 

Ponieważ dokument wprowadzający w błąd nie może podlegać uzupełnieniu w trybie art. 26 

ust. 3 ustawy Pzp, nieprawdziwa treść nie może być konwalidowana.  

Złożenie  własnego  oświadczenia  wiedzy  pozostającego  w  sprzeczności  z  rzeczywistym 

stanem, wypełniało również przesłanki do wykluczenia z postępowania na podstawie art. 24 

ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp.  Złożenie  nieprawdziwych  informacji  co  do  dysponowania 

nier

uchomością przeznaczoną na  co najmniej jedną bazę transportową oraz  oświadczenia, 

iż  teren  ten  spełni  warunki  zaplecza  technicznego  było  działaniem  mogącym  mieć  istotny 

wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego.  Wykonawca  został  bowiem 

zakwalifikowa

ny  do  udziału  w  postępowaniu,  a  jego  oferta  została  uznana  za 

najkorzystniejszą.  Złożenie  nieprawdziwego  oświadczenia  miało  zatem  wpływ  na  wynik 

postępowania. 

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Ustawy Pzp. 

W  ramach  zawartej  umowy  na  świadczenie  usług  przewozu  regularnego  w  ilości  rocznej 

4.000.000  (cztery  miliony)  wozokilometrów  -10/+5%  przewidziano  możliwość  zmiany  ilości 

wozokilometrów  stosownie  do  aktualnych  potrzeb  ZTM,  maksymalnie  do  4.200.000  lub 

minimum do 3.600.000 wozokilometrów rocznie. 

Odwołujący  w  oparciu  o  odpowiedź  Zamawiającego  na  odwołanie  w  sprawie  KIO  385/16 

wskazał,  iż  od  kilku  lat  usługi  przewozowe  są  określane  wyłącznie  wielkością  pracy 

przewozowej wraz z marginesem tolerancji pozwalającym dostosować pracę do aktualnych 

potrzeb  zmien

iających  się  w  ciągu  roku.  Zgodnie  z  zapisami  siwz  do  obliczenia  stawki 

jednego wozokilometra Wykonawca zobowiązany był przyjąć wartość nominalną przedmiotu 

zamówienia  4.000.000  wozokilometrów  rocznie.  Ustalenie  granic  tolerancji  rocznej  na 

poziomie  -10/+5

% ma  jedynie ten  skutek  dla  wykonawców,  że powinni  oni  tak  skalkulować 

str. 8 

ofertę  i  stawkę  za  1  wozokilometr,  aby  byli  zdolni  wykonać  usługę  również  w  przypadku 

zlecenia pracy przewozowej na minimalnym poziomie, tj. 3.600.000 wkm.  

Oferta  Arriva  została  sporządzona  dla  zwiększonej  o  4,5%  liczby  wozokilometrów  w 

stosunku  do  nominalnej  wartości  przedmiotu  zamówienia  (poz.  G.4),  tj.  4.180.000  wkm 

rocznie,  a  zatem  powinna  zostać  odrzucona  jako  niezgodna  z  treścią  siwz.  Przyjęcie 

odmiennych  reguł  czyni  ofertę  nieporównywalną  z  ofertami  innych  wykonawców,  którzy 

przyjęli  dla  obliczenia  stawki  jednego  wozokilometra  wartość  4.000.000  wkm.  Zawyżenie 

ilości  wozokilometrów  skutkowało  błędnym  skalkulowaniem  poziomu  zysku,  który  po 

pokryciu  kosztów  stałych,  stanowiących  połowę  wszystkich  kosztów  w  stawce  1  wkm 

(47,73%), został zawyżony przy jednoczesnym zmniejszeniu udziału kosztów. Zamawiający 

oceniając ofertę nie mógł w sposób dowolny, w oderwaniu od ustalonych zasad i wytycznych 

z  siwz,  dokonywać  tej  oceny,  a  pozostali  wykonawcy  mieli  prawo  oczekiwać,  że  złożone 

oferty  zostaną  ocenione  w  taki  sam  sposób,  na  podstawie  jednakowych  zasad,  tj.  dla 

wartości nominalnej 4.000.000 wozokilometrów rocznie. 

Odwołujący  powołał  się  na  ekspertyzę  przygotowaną  przez  Instytut  Dróg  i  Mostów 

Politechniki Warszawskiej na potrzeby postępowania odwoławczego w sprawie KIO 1458/16 

dotyczącą  składowych  stawek  za  wozokilometr,  do  porównania  których  przyjęto  wartość 

nominalną 4.000.000 wkm rocznie co pozwoliło na porównanie ofert. 

Pismem z dnia 21 ma

rca 2018 r. Zamawiający zwrócił się do Arriva m.in. o wyrażenie zgody 

na poprawienie błędów rachunkowych w załączniku nr 3.1. do siwz („szczegółowa kalkulacja 

ceny”) oraz o wyjaśnienie podstaw przyjęcia na potrzeby kalkulacji zwiększonej o 4,5% liczby 

wozo

kilometrów. W odpowiedzi z dnia 26 marca 2018 r. Arriva wskazała, że jako podstawę 

przyjęła  informację  o  wykonaniu  zadań  rozkładowych  dla  obecnych  umów  na  przewozy 

autobusami  18- 

metrowymi,  publikowanych  na  stronie  internetowej  ZTM.  Wyjaśnienia  ta 

wskazują  zatem  na  sprzeczność  z  zasadą  wskazaną  w  siwz,  iż  rocznie  zlecanych  będzie 

4.000.000  wkm  i  jednocześnie  wykluczają  możliwość  przyjęcia,  iż  stanowiło  to  omyłkę 

wykonawcy podlegającą poprawieniu na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Ustaw, co wiązałoby 

się  ze  zmianą  ceny  oferty.  Założenia  Arriva  nie  znajdują  potwierdzenia  w  zestawieniu  z 

realizacji  planu  przewozowego  przez  ajentów  2013-2017,  z  którego  wynika,  iż  liczba 

wozokilometrów  rozkładowych  jest  niższa  lub  zbliżona  do  wartości  nominalnej.  Przypadki 

zwiększenia  pracy  przewozowej  są  pojedyncze  i  nie  mogą  być  uznane  za  regułę  która 

pozwalałaby przyjąć na potrzeby sporządzenia kalkulacji górnej granicy pracy przewozowej.  

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp. 

Pr

zyjęcie błędnego  założenia co do  rocznej  ilości  wozokilometrów  oznacza,  iż  do kalkulacji 

ceny  oferty  przyjęty  został  odmienny  stan  faktyczny,  niż  wskazany  w  siwz.  Ponieważ 

str. 9 

kalkulacja  nie  odpowiada  opisowi  przedmiotu  zamówienia  i  oczekiwaniom  Zamawiającego 

zasadnym było przyjęcie, iż zawiera błąd w obliczeniu ceny. 

Zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp oraz art. 90 ust. 1 ustawy Pzp. 

W  ocenie  Odwołującego  zaproponowane  przez  Arriva  stawki  za  wozokilometr,  pomimo 

mechanizmu waloryzacji, nie zapewn

iają pokrycia kosztów realizacji kontraktu, a tym samym 

nie  pozwalają  na  osiągnięcia  zysku  z  uwagi  na  bardzo  niski  poziom  marży,  przy 

jednoczesnym  dużym  udziale  kosztów  stałych,  już  w  odniesieniu  do  wartości  nominalnej 

przedmiotu  zamówienia  –  rocznej  liczby  wozokilometrów  na  poziomie  4.000.000.  Aby  móc 

stwierdzić,  iż  stawka  została  poprawieni  skalkulowana,  konieczne  było  określenie  marży 

pozwalającej  osiągnąć  zysk  przy  minimalnej  gwarantowanej  ilości  wozokilometrów  – 

3.600.000 rocznie, a nie maksymalnej. Od

wołujący przeprowadził kalkulację stawki Arriva dla 

wartości  nominalnej,  tj.  4.000.000  wzkm,  która  wskazywać  ma,  iż  już  na  tym  poziomie  po 

skorygowaniu  błędnie  zaniżonych  pozycji  kosztowych,  Arriva  osiągnie  stratę.  Tym  samym, 

mniejsza liczba wozokilometrów tylko tę stratę pogłębi. Przedstawiona w odwołaniu tabela nr 

1 ilustruje, że po przeliczeniu stawki 7,38 zł do nominalnej wartości wozokilometrów oraz po 

skorygowaniu błędu w postaci braku kosztu finansowania, zaniżonej liczby km dojazdowych 

(na  poziomie  8%)  oraz  ceny  pojazdu  (na  poziomie  0,01  PLN)

,  procentowy  udział  kosztów 

stałych w kalkulacji powoduje, że zakładany zysk przechodzi w stratę w wysokości  -4,46%. 

Przyjmując  zwiększoną  co  roku  o  4,5%  liczbę  wozokilometrów,  wykonawca  w  sposób 

świadomy zaniżył poszczególne kategorie kosztów stałych, co przełożyło się na stawkę za 1 

wzkm, zaproponowaną w postępowaniu.     

W ocenie Odwołującego Zamawiający w sposób nieuprawniony przyjął, iż wyjaśnienia Arriva 

potwierdziły prawidłowość przyjętych założeń, co zostało powyżej wyjaśnione w stosunku do 

ilości  rocznej  wozokilometrów.  Ponadto,  wyjaśnienia  należało  uznać  za  niekonkretne  i 

nieuzasadnione  przy  uwzględnieniu  okresu  świadczenia  usługi  przez  kolejne  8  lat.  Z 

ostrożności, gdyby Izba uznała, iż wezwanie z 21 marca 2018 r. nie było kierowane w trybie 

art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  Odwołujący  z  ostrożności  podnosi  zarzut  zaniechania  wezwania 

wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień  w  świetle  wskazanych  okoliczności  dowodzących 

zaoferowania rażąco niskiej ceny. 

Zarzut naruszenia art. 24 ust. 4 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp. 

Zamawiający  dokonując  wyboru  oferty  wykonawcy,  który  winien  być  wykluczony  oraz 

którego oferta powinna zostać odrzucona potraktował ofertę Arriva w sposób preferencyjny, 

postępując  w  sposób  naruszający  zasadę  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania 

wykonawców. 

str. 10 

Stanowisko Izby 

Do  rozpoznania  odwołania  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych obowiązujące w dacie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia, (tekst 

jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1579 ze zm.), w brzmieniu po nowelizacji 

dokonanej ustawą z 

dnia  22  czerwca  2016  r.  o  zmianie  ustawy 

–  Prawo zamówień  publicznych  oraz  niektórych 

innych ustaw (Dz.U.2016.1020), zwanej dalej „Ustawą”.  

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  w  pierwszej  kolejności  zobowiązana  była  do 

weryfikacji  s

pełnienia  przesłanek  z  art.  179  ust.  1  Ustawy,  tj.  istnienia  po  stronie 

Odwołującego  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  przez  niego 

szkody  w  wyniku  kwestionowan

ej  czynności  w  postępowaniu.  Czynności  Zamawiającego 

doprowadziły do wyboru oferty innego Wykonawcy, z którym Zamawiający zamierza zawrzeć 

umowę  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Okoliczności  sprawy  wskazywały  zatem,  iż 

Odwołujący  wykazał  spełnienie  przesłanek  z  art.  179  Ustawy  uprawniających  do 

stwierdzenia, że czynności i zaniechania jakich dopuścić się miał Zamawiający przy ocenie 

oferty konkurencyjnej 

mogły naruszać jego interes w uzyskaniu zamówienia oraz prowadziły 

(mogłyby prowadzić) do poniesienia przez niego szkody.  

Na  podstawie  dokumentacji  postępowania,  w  tym  ogłoszenia  o  zamówieniu,  treści 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia (siwz), oferty Arriva Bus Transport Polska Sp. z 

o.o., 

złożonych w postępowaniu wyjaśnień oraz stanowisk stron i uczestnika postępowania, 

prezentowanych  na  rozprawie,  Izba  dokonała  ustaleń  faktycznych  stanowiących  podstawę 

do wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie podniesionych zarzutów. 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  z  zastosowaniem  procedury  otwartej  dla  zamówienia 

sektorowego o wartości powyżej kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 

11 ust. 8 Ustawy.  

Przedmiot  zamówienia  stanowi  świadczenie  usługi  przewozu  regularnego  w  ilości  rocznej 

4.000.000 (cztery miliony) -

10/+5% (minus dziesięć / plus pięć procent) wozokilometrów przy 

wykorzystaniu  w  ruchu  50  autobusów  o  długości  ok.  18  metrów  (klasa  Mega)  oraz 

zapewnienie  minimum  4  pojazdów  rezerwowych,  wykonywanego  w  ramach  lokalnego 

transportu zbiorowego (komunikacji miejskiej w Warszawie) na liniach nadzorowanych przez 

Zarząd  Transportu  Miejskiego,  na  całym  obszarze  układu  komunikacyjnego,  tj.  na  terenie 

m.st.  Warszawy  i  gmin  podwarszawskich,  z  którymi  m.st.  Warszawa  podpisało  stosowne 

porozumienie. 

Zamawiający wymaga rozpoczęcia świadczenia usługi po upływie 25 tygodni 

od  daty  podpisania  Umowy,  jednak  nie  wcześniej  niż  od  1  grudnia  2018  roku.  Usługi 

świadczone będą do 31 grudnia 2026 roku włącznie (rozdział III pkt 1 i 2 siwz). Szczegółowy 

str. 11 

opis  techniczny  niezbędnego  dla  świadczenia  usług  zaplecza  technicznego,  samochodów 

pogotowia  technicznego  i  samochodów  mobilnej  służby  zabezpieczenia  ruchu,  wraz  z  ich 

wyposażeniem, stanowi załącznik nr 2 do siwz. 

W  rozdziale  V.1  lit.  b  siwz  Zamawiający  w  ramach  zdolności  technicznej  lub  zawodowej 

wymagał dysponowania terenem przeznaczonym na co najmniej jedną bazę techniczną, lub 

dysponowania co najmniej jedną bazą techniczną spełniającą warunki opisane w załączniku 

nr 2 do siwz, zlokalizowanymi na terenie m.st. Warszawa i gmin podwarszawskich, z którymi 

m.st. Warszaw

a zawarło stosowne porozumienia i umowy wg stanu na dzień 1 stycznia 2018 

r.:  Czosnów,  Góra  Kalwaria,  Halinów,  Izabeli,  Jabłonna,  Józefów,  Kampinos,  Kobyłka, 

Konstancin-

Jeziorna,  Legionowo,  Leszno,  Lesznowola,  Łomianki,  Marki,  Michałowice, 

Nadarzyn,  Niepor

ęt,  Otwock,  Ożarów  Mazowiecki,  Piaseczno,  Piastów,  Pruszków, 

Radzymin,  Raszyn,  Stare  Babice,  Sulejówek,  Wiązowna,  Wieliszew,  Wołomin,  Ząbki, 

Zielonka.  W  celu  potwierdzenia  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  wykonawcy 

składali oświadczenie w załączniku nr 4 do siwz (JEDZ), stanowiące wstępne potwierdzenie, 

że  wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu  oraz  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu. 

Wykonawca, którego ofertę Zamawiający oceni najwyżej, na wezwanie w trybie art. 26 ust. 1 

Ustawy,  przed  udzieleniem 

zamówienia  wezwany  miał  być  do  złożenia  aktualnych 

oświadczeń  i  dokumentów  wskazanych  w  rozdziale  VI  pkt  7  siwz,  m.in.  wykazu  narzędzi, 

wyposażenia zakładu lub urządzeń technicznych dostępnych wykonawcy w celu wykonania 

zamówienia wraz z informacją o podstawie dysponowania tymi zasobami. 

Zgodnie z rozdziałem X siwz oferta miała zawierać wypełniony formularz ofertowy (załącznik 

nr  3  do  siwz)  wraz  ze  szczegółową  kalkulacją  ceny  (załącznik  nr  3.1  do  siwz)  oraz 

oświadczenia wymienione w rozdziale VI 1-6 do siwz. Cena realizacji zamówienia wskazana 

w  formularzu  ofertowym  uwzględniać  miała  wszystkie  koszty  związane  z  realizacją 

przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  oraz  wzorem  umowy 

określonym  w  siwz  (rozdział  XII  siwz).  W  formularzu  ofertowym  cena  za  wykonanie 

przedmiotu  zamówienia  prezentowana  była  w  stawce  1  (jednego)  wozokilometra  netto  i 

brutto, wyliczonego wg szczegółowej kalkulacji ceny załączonej do oferty.  

W 

§  3  ust.  4  wzoru  umowy  (załącznik  nr  5  do  siwz)  Zamawiający  przewidział  procedurę 

weryfikacji  i  dopuszczenia  obiektów  zaplecza  technicznego.  Przed  rozpoczęciem 

świadczenia  usługi  przez  Operatora  Zamawiający  dokona  kontroli  zgodności  obiektów  pod 

kątem  możliwości  przeprowadzenia  czynności  określonych  w  załączniku  nr  3  do  umowy, 

powtarzane  w  okresie  trwania  umowy. 

Procedury  te  opisane  zostały  szczegółowo  w 

załączniku  nr  2  do  umowy.  W  ramach  procedur  przekazywania  informacji,  dokonywania 

uzgodnień z Zamawiającym oraz dopuszczenia pojazdów i obiektów zaplecza technicznego 

str. 12 

dookreślono,  iż  przed  podpisaniem  umowy,  w  ciągu  14  dni  od  zawiadomienia  o  wyborze, 

Operator zobowiązany jest przedstawić: 

koncepcję  realizacji  zaplecza  technicznego  dla  obsługi  wszystkich  pojazdów,  w  oparciu  o 

wymagania  dla  zaplecza  technicznego  stanowiące  załącznik  nr  2  do  siwz,  wraz  ze 

specyfikacj

ą techniczną określającą parametry obiektów i ich wyposażenie oraz rozwiązania 

organizacyjne w zakresie obsługi pojazdów, stanowiącej załącznik nr 2.10 do umowy (1.4.1); 

harmonogram  i  sposób  realizacji  wymaganego  zaplecza  technicznego  (np.  realizacji 

poprzez  remont  istniejącego  obiektu,  projekt  i  odpowiednią  rozbudowę  oraz  adaptację 

posiadanego obiektu, czy też projekt i budowę obiektu nowego) (1.4.2); 

informację w jaki sposób Operator będzie realizował poszczególne zadania, w przypadku, 

gdy  w  momencie  rozpoczęcia świadczenia usługi,  Operator  nie będzie w  stanie realizować 

wszystkich wymaganych zadań na obszarze wymaganego zaplecza technicznego – zgodnie 

z punktem 1.15 załącznika nr 2 do siwz. Informacja powinna zawierać wskazanie obiektów i 

podmiotów zewnętrznych, które będą odpowiadały za dane zadania wraz z potwierdzeniem 

gotowości  do realizacji  zadań  wydanym  przez  dany  podmiot, stanowiącej  załącznik  nr  2.12 

do umowy (1.4.3). 

Operator  nie  późnij  niż  90  dni  po  podpisaniu  umowy  zobowiązany  będzie  do  przekazania 

Zamawiającemu 

szczegółowej 

koncepcji 

dla 

zaplecza 

technicznego, 

będącej 

uszczegółowieniem  koncepcji  realizacji  zaplecza  technicznego,  o  której  mowa  w  pkt  1.4., 

zawierającej  szczegółową  koncepcję  zagospodarowania  terenu  zaplecza  technicznego, 

szczegółową  koncepcję  funkcjonalną  hali  obsługowej  zaplecza  technicznego,  szczegółową 

koncepcję  organizacji  ruchu  na  terenie  zaplecza  technicznego,  szczegółową  koncepcję 

obsługi  codziennej  (OC)  autobusów,  opis  techniczny  do  szczegółowej  koncepcji  zaplecza 

technicznego (pkt 1.6). 

Zamawiający  oszacował  wartość  zamówienia  na  podstawie  przewidywanej  maksymalnej 

pracy przewozowej 

na kwotę 161.040.880,00 zł (37.349.741,40 euro (protokół druk ZP).  

W  postępowaniu  złożone  zostały  cztery  oferty,  w  których  wskazano  cenę  jednostkową  1 

wozokilometra  w  wysokości:  7,97  zł  brutto  (Arriva),  8,52  zł  (M.),  8,93  zł.  (PKS),  9,17  zł. 

(Mobilis). 

Arriva  zobowiązała  się  wykonać  przedmiot  zamówienia  autobusami  MAN  Lion’s  City  G  w 

ilości  54  szt.,  zasilanych  alternatywnym  źródłem  (CNG)  po  stawce  7,38  zł.  netto  wozokm 

(7.97  brutto).  W  oświadczeniu  JEDZ  (część  IV,  lit.  C)  Wykonawca  zadeklarował 

dysponowanie, 

w  ramach warunku  dotyczącego narzędzi,  wyposażenia  zakładu i  urządzeń 

technicznych 

–  terenem  przeznaczonym  na  co  najmniej  jedną  bazę  techniczną, 

zlokalizowanym  przy  ul.  Stołecznej  67  w  Wyględach,  Gmina  Leszno,  Województwo 

str. 13 

Mazowieckie,  Powiat  Warszawski  Zachodni.  Do  oferty  załączone  zostało  zobowiązanie 

podmiotu  trzeciego  z  dnia  8.03.2018  r.  o  od

daniu  Wykonawcy  niezbędnych  zasobów  na 

podstawie  art.  22a  ust.  2  Ustawy,  tj.  spółki  „Bus&Truck  Service”  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Wyględach,  do  udostępnienia  Wykonawcy  potencjału  technicznego  to  jest  terenu 

przeznaczonego na bazę techniczną (obiektu zaplecza technicznego zajezdni autobusowej) 

spełniającą  warunki  opisane  w  załączniku  nr  2  do  Specyfikacji  Istotnych  Warunków 

Zamówienia w Przetargu PN 7/2018, zlokalizowanego przy ul. Stołecznej 67 w Wyględach, 

Gmina  Leszno,  woj.  Mazowieckie,  powiat  Warszawski  Zac

hodni  działka  nr  ew.  120/2,  121, 

Podmiot  trzeci  złożył  wypełniony  formularz  JEDZ,  w  którym  w  części  IV  lit.  C 

potwierdził  dysponowanie  terenem  przeznaczonym  na  bazę  techniczną,  która  po  realizacji 

niezbędnych  inwestycji  spełni  warunki  opisane  w  załączniku  nr  2  do  siwz,  to  jest 

nieruchomością zabudowaną położoną w Wyględach przy ul. Stołecznej 67, Gmina Leszno, 

Województwo Mazowieckie, Powiat Warszawski Zachodni.  

Badając  najtańszą  ofertę  Arriva  pod  kątem  możliwości  wystąpienia  rażąco  niskiej  ceny 

Zamawiający  jako  cenę  bazową  przyjął  stawkę  8,00  zł  (netto)  i  8,64  (brutto)  dla  ustalenia 

zaistnienia  przesłanek  wskazanych  w  art.  90  ust.  1a  Ustawy.  Porównanie  stawki  brutto  z 

oferty  (7,97  zł)  zarówno  ze  stawką  bazową  jak  i  obliczoną,  jako  średnia  arytmetyczna 

wszystkich  złożonych  ofert  (8,65  zł.),  nie  dawało  podstawy  do  uznania  stawki  Arriva  za 

rażąco  niską  (różnice  na  poziomie  8%).  Niezależnie  od  tego  porównania  Zamawiający 

wystąpił  do  Wykonawcy  z  zapytaniem  dotyczącym  przyjętych  przez  niego  założeń  w 

za

kresie  przewidywanej  do  zlecenia  w  ramach  realizacji  Umowy  pracy  przewozowej,  które 

mogły mieć wpływ na ofertę. Otrzymane wyjaśnienia, w ocenie Zamawiającego, potwierdziły 

prawidłowość założeń z wymaganymi w przetargu. 

Pismem  z  dnia  21.03.2018  r  .  Zamawiaj

ący  wezwał  Arriva  do  wyjaśnienia  między  innymi 

podstawy przyjęcia na potrzeby kalkulacji zwiększonej o 4,5% liczby wozokm, w stosunku do 

nominalnej wartości przedmiotu zamówienia, tj. 4 mln wozokm rocznie, co zostało wskazane 

w poz. G.4 szczegółowej kalkulacji ceny (str. 93 oferty).  

Arriva 

pismem  z  dnia  26.03.2018  r.  złożył  wyjaśnienia  w  których  wskazał  na  uwzględnione 

przy  kalkulacji  stawki 

informacje  o  wykonaniu  zadań  rozkładowych  dla  obecnych  umów  na 

przewozy autobusami 18-metrowymi, regularnie publikowane na stronie ZTM. Dane z okresu 

– 11/2017 wskazują, że obecny operator uzyskuje o 10% i 8,8% więcej wozokm w 

stosunku do wartości z umowy. Bazując na doświadczeniu i wspomnianych danych uznał za 

zasadne założenie zwiększonej liczby wozokm rocznie o 4,5%.   

W  piśmie  z  dnia  4.04.2018  r.  Zamawiający  działając  na  podstawie  art.  26  ust.  3  Ustawy 

wystąpił  o  wyjaśnienie  dokumentów  złożonych  na  potwierdzenie  warunku  udziału  w 

str. 14 

postępowaniu  dotyczących  zdolności  technicznej  i  zawodowej.  Wątpliwości  dotyczyły 

wskazanego w Jednolitym Europejskim Dokumencie Zamówienia terenu przeznaczonego na 

co najmniej jedną bazę techniczną, zlokalizowanego przy ul. Stołecznej 67 w Wyględach w 

Gminie Leszno, który również został zgłoszony w postępowaniu PN 100/2017. Zamawiający 

chciał  uzyskać  potwierdzenie,  iż  teren  ten  spełni  wszystkie  warunki  dla  zaplecza 

technicznego  wymagane  w  obecnym  postępowaniu,  w  szczególności  dotyczące 

odpowiedniej wielkości placu postojowego oraz liczby stanowisk obsługowych dla łącznie 88 

autobusów.  Wykonawca  został  wezwany  o  złożenie  szczegółowej  wstępnej  koncepcji 

organizacji zaplecza, w tym rysunku rozplanowania obiektów obsługi codziennej, okresowej i 

technicznej  oraz  schematu  placu  manewrowo-

postojowego,  uwzględniające  ewentualną 

realizację obu umów przewozowych. 

W piśmie z dnia 9.04.2018 r. Arriva potwierdziła, iż teren położony pod wskazanym adresem 

w  Wyględach  spełni  warunki  zaplecza  technicznego  wymagane  w  postępowaniu,  w  tym 

posiada  wielkość  placu  postojowego  oraz  liczbę  stanowisk  obsługowych  dla  łącznie  88 

autobusów. W załączeniu przedstawiona została wstępna koncepcja realizacji zaplecza oraz 

rysunek  techniczny  z  zaznaczonymi  obiektami  technicznymi,  miejscami  postojowymi  dla 

autobusów o długości 9,00 m, 12,00m, 18,00m. 

Zamawiający  ustnie  do  protokołu  posiedzenia  niejawnego  poprzedzającego  rozprawę 

uwzględnił w części odwołanie, tj. zarzuty opisane w pkt 1 i 2 dotyczące naruszenia art. 24 

ust. 1 pkt 16 i 17 Ustawy. Wykonawca przystępujący po stronie Zamawiającego – Arriva Bus 

Transport  Polska  Sp.  z  o.o.  (dalej  jako  Arriva)  wni

ósł  ustnie  do  protokołu  posiedzenia 

sprzeciw wobec uwzględnienia w części zarzutów podniesionych w odwołaniu. Na podstawie 

art. 186 ust. 4 Ustawy Izba rozpoznała odwołanie w całości po przeprowadzeniu rozprawy z 

udziałem stron i uczestnika postępowania odwoławczego. 

W  oparciu  o  poczynione  ustalenia  Izba  uznała,  iż  odwołanie  nie  zasługiwało  na 

uwzględnienie.  

Odnosząc  się  do  zarzutów  uwzględnionych  przez  Zamawiającego,  a  rozpoznanych  na 

skutek sprzeciwu Arriva, Izba miała na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, 

tj.  treść  oświadczenia  Wykonawcy  złożonego  w  JEDZ,  oświadczenia  podmiotu 

udostepniającego zasób oraz zapisy siwz dotyczące procedury uzgodnieniowej stanowiącej 

załącznik  do  umowy  oraz  przedłożone  na  rozprawie  kopie  decyzji  nr  474/14  i  z  dnia 

04.08.2014 r. o pozwoleniu na użytkowanie budynku hali napraw pojazdów samochodowych 

z lakiernią na terenie nieruchomości przy ul. Stołecznej 67 w m. Wyględy, gmina Leszno, na 

działce  nr  ew.  120/2,  122,  128;  decyzji  nr  475/14  i  z  dnia  04.08.2014  r.  o  pozwoleniu  na 

str. 15 

użytkowanie budynku hali napraw pojazdów samochodowych na terenie nieruchomości przy 

ul. Stołecznej 67 w m. Wyględy, gmina Leszno, na działce nr ew. 120/2, 122, 128; decyzji nr 

1028/2003  z  18.12.2003  r.  zatwier

dzającej  projekt  budowlany  i  udzielającej  pozwolenia  na 

rozbudowę budynku hali produkcyjnej na działce nr ew. 120/2 we wsi Wyględy, ul. Stołeczna, 

gm.  Leszno;  decyzji  nr  614/96  z  24.11.1996  r.  o  ustaleniu  warunków  zabudowy  i 

zagospodarowania terenu dla inw

estycji polegającej na budowie obiektów nr 9, nr 10, nr 11, 

nr  12  i  nr  13  w  Wyględach  na  działce  nr  122  i  128;  decyzji  nr  122/97  o  pozwoleniu  na 

budowę dwóch hal napraw samochodów (nr 9, 10 i 11) w Wyględach na działce nr ew. 121, 

122 i 128. 

Odwołujący postawił Zamawiającemu zarzut zaniechania wykluczenia z postępowania Arriva 

na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Ustawy, 

ponieważ oświadczenie w JEDZ dotyczące 

dysponowania nieruchomością położoną w Wyględach w Gminie Leszno przy ul. Słonecznej 

67,  stanowi

ącej  działki  o  numerach  ewidencyjnych  120/,  121,  122  i  128,  nie  mogło 

potwierdzać 

spełnienia 

warunku 

udziału 

w 

postępowaniu, 

gdyż 

możliwość 

zagospodarowania  przedmiotowej  nieruchomości  została  wyłączona  Uchwałą  nr 

XLI/229/2009 Rady Gminy Leszno z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie miejscowego planu 

zagospodarowania  przestrzennego  wsi  Wąsy  Wieś  i  część  wsi  Feliksów,  Wąsy  Kolonia, 

Wiktorów,  Wyględy,  Zaborów  i  Zaborówek.  Tym  samym  nieruchomość  ta  nie  może  być 

zagospodarowana w sposób odpowiadający warunkom opisanym w załączniku nr 2 do siwz. 

Z  uwagi  na  konieczne  prace  w  zakresie  placu  postojowego  jak  i  stacji  tankowania, 

koniecznym  będzie  uzyskanie  pozwolenia  na  budowę,  a  to  wymagałoby  przeprowadzenia 

procedury zmierzającej do wprowadzenia zmian w obowiązującym planie zagospodarowania 

przestrzennego.  Odwołujący  odniósł  się  do  koncepcji  zagospodarowania  bazy  pojazdów 

autobusowych  przedłożonej  w  trybie  wyjaśnienia  oferty  przez  Arriva,  w  tym  planu 

zagospodarowania  na  działkach  122  i  128,  których  przeznaczenie  w  miejscowym  planie 

zagospodarowania przestrzennego wyłącza taką formę zabudowy (uchwałą nr XLI/229/2009 

Rady Gminy Leszno z dnia 26 listopada 2009 r.). 

Odnosząc  się  do  tak  postawionych  zarzutów  i  tezy  wprowadzenia  Zamawiającego  w 

błąd/podania nieprawdziwych informacji Izba uznała, iż Odwołujący nie wykazał zasadności 

twierdzenia o braku możliwości przeznaczenia wskazanej nieruchomości na cele związane z 

realizacją  przedmiotu  zamówienia,  jak  również  takiej  organizacji  bazy  technicznej,  która 

będzie zgodna z wymaganiami Zamawiającego. Zasadnicza argumentacja jaką prezentował 

była  powiązana  z  ustaleniami  miejscowego  planu  zagospodarowania  przestrzennego 

dotyczącego działek 122 i 128, a zatem nie odnosiła się do pozostałych działek składających 

się na nieruchomość wskazaną w JEDZ przez Arriva. Samo wymienienie numerów czterech 

działek  w  uzasadnieniu  zarzutów  nie  oznaczało,  iż  argumenty  związane  z  koniecznością 

str. 16 

zmiany  postanowień  miejscowego  planu  zagospodarowania  przestrzennego  dotyczyły 

wszystkich  działek.  Odwołujący  wyraźnie  zidentyfikował  fragment  obszaru  nieruchomości 

oznaczony  numerami  działek  122  i  128,  jako  wyłączony  spod  zabudowy  w  sposób 

odpowiadający wymaganiom opisanym w siwz. Tym samym, gdyby nawet przyjąć, iż wnioski 

jakie  prezentował  w  zakresie  możliwości  zagospodarowania  części  nieruchomości  były 

prawidłowe,  to  przy  braku  zastrzeżeń  co  do  wykorzystania  zagospodarowanej  już  części 

terenu  na  potrzeby  zajezdni  autobusowej,  Izba  nie  miała  podstaw  do  zakwestionowania 

prawdziwości  oświadczenia  Arriva.  Należy  bowiem  wskazać,  iż  deklaracja  w  JEDZ  o 

dysponowaniu 

nieruchomością położoną pod wskazanym adresem nie była ograniczona do 

części  działek,  które  składają  się  na  teren  planowany  do  wykorzystania  na  potrzeby 

przedmiotowego  zamówienia.  Przypisywanie  odmiennego  znaczenia  oświadczeniu 

mającemu  charakter  wstępny,  w  kontekście  zapisów  siwz,  które  nie  wymagały 

szczegółowego  określenia  na  etapie  składania  oświadczenia  sposobu  zagospodarowania 

nieruchomości,  prowadziłoby  do  zmiany  zasad  oceny  oferty  w  trakcie  jej  badania.  Przed 

ostatecznym określeniem planowanego sposobu zagospodarowania terenu nie było możliwe 

rozstr

zygnięcie,  czy  koncepcja  będzie  możliwa  do  wdrożenia  w  praktyce.  Ponadto,  Izba 

wskazuje,  iż  załączona  do  wyjaśnień  Arriva  z  dnia  9.04.2018  r.  wstępna  koncepcja 

organizacji  zaplecza,  nie mogła być traktowana jako  element  oferty  podlegający  weryfikacji 

na  etapie  oceny  ofert  pod  kątem  wymagań  opisanych  w  załączniku  nr  2  do  siwz. 

Zamawiający  przewidział  bowiem  we  wzorze  umowy,  iż  wstępna  koncepcja  będzie 

opraco

wana  i  przedłożona  przez  wykonawcę,  z  którym  Zamawiający  zamierzał  będzie 

zawrzeć  umowę  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  po  zakończeniu  oceny  ofert.  Tym 

samym  dokument 

złożony  na  wezwanie  miał  jedynie  na  celu  rozwianie  wątpliwości,  jakie 

Zamawiający powziął w związku z przeznaczeniem nieruchomości na cele bazy technicznej 

dla realizacji 

również innego zamówienia i możliwości takiej organizacji terenu, która pozwoli 

na realizację obu umów, udzielanych w ramach dwóch odrębnych procedur. Wskazuje na to 

treść zapytania, w którym Zamawiający określił ilość miejsc postojowych dla 88 autobusów, 

jak  i  wyjaśnienia,  w  tym  prezentowany  na  rysunku  sposobów  zagospodarowania terenu na 

potrzeby obsługi pojazdów o długości 9, 12 i 18 m. W świetle zapisów wzoru umowy, w tym 

opisanych  procedur  uzgodnienia  i  zatwierdzenia  organizacji  placu  technicznego  obsługi 

pojazdów,  przed  przystąpieniem  do  świadczenia  usługi,  na  etapie  składania  oferty 

wykonawca nie musiał przedstawiać wstępnej koncepcji organizacji zaplecza technicznego. 

Tym samym sposób zagospodarowania nie mógł być poddany ocenie pod kątem zgodności 

z  wymaganiami  Zamawiającego,  gdyż  oceny  tej  Zamawiający  dokonać  miał  w  trybie 

oddzielnej  procedury  prowadzonej  poza  oceną  ofert  zmierzającą  do  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej. 

Ponadto  nie  można  pomijać  okoliczności,  iż  składając  oświadczenie  o 

dysponowaniu 

nieruchomością 

Wykonawca 

mógł 

zakładać 

różne 

warianty 

str. 17 

zagospodarowania terenu, których ostateczny obraz będzie możliwy do zaprezentowania po 

ostatecznym ustaleniu wyników dwóch prowadzonych w tym samym czasie postępowań. Jak 

wskazywały  strony  na rozprawie Arriva ostatecznie nie uzyska  zamówienia na  świadczenie 

usługi  autobusami  o  długości  12  m,  które  będzie  realizował  obecny  Odwołujący,  a  tym 

samym  jego  wstępne  założenia  prezentowane  na  etapie  wyjaśnień  będą  mogły  ulec 

modyfikacji  (prezentował  organizację  zaplecza  dla  autobusów  9,  12  i  18  metrowych).  Nie 

było  zatem  możliwe  uwzględnienie  zarzutu  wprowadzenia  Zamawiającego  w  błąd  co  do 

możliwości  zagospodarowania  wskazanej  nieruchomości  na  cele  realizacji  umowy. 

Prezentowana  wstępna  koncepcja  organizacji  zaplecza  formalnie  nabierze  znaczenia  po 

wyborze  oferty  najkorzystniejszej,  a  i  nawet  wówczas  Wykonawcę  będzie  miał  możliwość 

wprowadzania  zmian,  czy  też  zastąpienia  tego  terenu  innym,  pozwalającym  spełnić 

wszystkie warunki dotyczące bazy technicznej do obsługi autobusów.      

Odnosząc  się  natomiast  do  pozostałych  zarzutów  (opisanych  w  pkt  3-7  odwołania) 

okolicznością,  z  której  Odwołujący  wywodził  wnioski  o  naruszeniu  przepisów  Ustawy,  było 

przyjęcie  na  potrzeby  kalkulacji  stawki  1  wozokilometra  zwiększonej  o  4,5%  ilości  pracy 

przewozowej  wobec  wielkości  nominalnej  4  mln  wozokilometrów.  W  ocenie  Odwołującego 

świadczyło  to  o  niezgodności  treści  oferty  z  siwz,  jak  i  ewentualnie  o  zaoferowaniu  rażąco 

niskiej ceny z konsekwencją w postaci zaniechania odrzucenia tej oferty.  

W  pierwszej  kolejności  Izba  uwzględniła  treść  siwz,  w  której  Zamawiający  opisał  zakres 

zamówienia  ilością  wozokilometrów  planowaną  do  realizacji  w  ujęciu  rocznym  określoną 

wielkością  nominalną  4  mln  -10/+5%  (minus  dziesięć  /  plus  pięć  procent)  wozokilometrów. 

Ponadto  w  siwz  Zamawiający  w  żadnym  z  jej  zapisów  nie  narzucił  ilości  jaką  wykonawcy 

powinni  uwzględnić  przy  kalkulacji  stawki,  która  pozostawałaby  niezmienna  niezależnie  od 

rzeczywistej  ilości  pracy  przewozowej.  Tym  samym  przy  określonym  „widełkami”  zakresie 

zamówienia  każdy  z  wykonawców  zobowiązany  był  dokonać  indywidualnej  kalkulacji,  która 

uwzględniałaby ryzyko zmiany na etapie świadczenia usługi ilości w przedziale określonym w 

siwz. Nie mieli przy tym obowiązku wskazania w ofercie ilości przyjętej na potrzeby kalkulacji 

stawki  wozokilometra  pracy

.  Jedynie  Wykonawca  Arriva  w  kalkulacji  szczegółowej  zawarł 

informację co do przyjętego założenia, tj. zwiększenia zamówienia w granicach określonych 

specyfikacją, tj.  o 4,5% w  skali roku.  Dokonując  oceny  ofert  nie można było  jednoznacznie 

wskazać, że pozostali wykonawcy przyjęli wielkość 4 mln wozokilometrów, jak również że ich 

założenia  mieściły  się  w  „widełkach”.  Dotyczy  to  również  oferty  Odwołującego,  który 

wprawdzie  w  toku  rozprawy  taką  deklarację  złożył,  jednak  informacji  tej  nie  ujął  w 

szczegółowej  kalkulacji  ceny.  Tym  samym  Zamawiający  oceniając  oferty  dokonał 

porównania stawek, co doprowadziło do uznania, iż w stosunku do oferty najtańszej (Arriva) 

nie zachodzi podejrzenie zaoferowania rażąco niskiej ceny. Nie budziło przy tym wątpliwości 

str. 18 

składu  orzekającego,  iż  założenie  Arriva  nie  było  niezgodne  z  treścią  siwz.  Odwołujący 

upatrywał  tej  niezgodności  z  opisem  przedmiotu  zamówienia,  który  jak  wskazano  powyżej 

był  określony  nie  tylko  wartością  nominalną  ale  również  przedziałem  dopuszczalnych 

odstępstw, co czyniło ten opis bardziej elastycznym. Nie można było zatem uznać, iż Arriva 

wykroczyło  poza  ten  opis,  czy  też  że  wyceniło  prace  niezgodnie  z  zakresem  pracy. 

Jednocześnie Izba doszła do przekonania, iż zaoferowana stawka wozokilometra nie nosiła 

znamion  rążąco  niskiej.  Jak  wyliczył  to  Zamawiający  różnice  w  stosunku  do  założeń 

Zamawiającego, jak i średniej stawki ze wszystkich złożonych ofert nie były znaczące, a sam 

Zamawiający  przyznał,  iż  analiza  ta  nie  wzbudzała  dalszych  podejrzeń  co  do  rzetelności 

kalkulacji  ceny.  Wyjaśnienia  jakie  złożyła  Arriva  były  dla  Zamawiającego  przekonujące,  a 

Odwołujący  tak  w  odwołaniu,  jak  i  na  rozprawie  nie  wykazał,  iż  zasadnym  było 

przeprowadzenie  postępowania  w  trybie  art.  90  Ustawy.  Fakt,  iż  Zamawiający  wyjaśniał  z 

Wykonawcą  treść  oferty  w  celu  ustalenia  podstawy  na  jakiej  Wykonawca  przyjął  wartość 

4,5%,  nie oznacza,  iż  miał  on  wątpliwości  co  do  wysokości  ceny.  Tym  samym  Odwołujący 

stawiając  zarzut  zaniechania  przeprowadzenia  postępowania  wyjaśniającego  w  trybie 

określonym  art.  90  Ustawy  zobowiązany  był  wykazać  zasadność  przyjęcia  takiego 

podejrzenia

,  prezentując  nie  tylko  własną  opinię  co  do  poprawności  wyliczeń,  ale  przede 

wszystkim przedstawiając dowody uzasadniające ich przyjęcie, jako obiektywnie zasadnych. 

Sam  Odwołujący  modyfikował  wyliczenia,  a  ponadto  przyjmował  odmienne  założenia  niż 

wskazane przez Arriva w szczegółowej kalkulacji (np. dotyczące kosztów finansowania, czy 

też  ilości  nieodpłatnych  wozokilometrów  wyliczonej  na  podstawie  kosztów  paliwa). 

Wyliczenia Odwołującego nie mogły być ocenione inaczej niż stanowisko strony i nie mogły 

dowodzić zasadności zarzutów. Odwołujący nie podważył w sposób skuteczny przyjętych w 

ofercie Arrvia składowych ceny, tj. stawki za 1 wozokilometr.  

Powyższe czyniło odwołanie niezasadnym w całości. 

str. 19 

W świetle powyższego odwołanie na podstawie art. 192 ust. 2 Ustawy podlegało oddaleniu.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz 

art.  192  ust.  10  Prawa  zamówień  publicznych    oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  i  §  5  ust.  4 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 z późn. zm.). Izba zaliczyła 

do kosztów postępowania wpis wniesiony przez Odwołującego w kwocie 15.000,00 zł.  

Przewodniczący: ………………………. 

Członkowie:         ………………………. 

……………………….